Erasmus+ Career Up! Nieformalne metody - Przewodnik wzmacniający pozycję młodzieży by KeliaukPirmyn

Thynk Unlimited

Employee Nieformalne metody

Przewodnik wzmacniający pozycję młodzieży

„Przewodnik wzmacniający pozycję młodzieży” powstał w efekcie programu Erasmus + Mobilność osób pracujących z młodzieżą „Career Up!” ref. nr.: 2023-1-LT02-KA153-YOU000147220 - kurs szkoleniowy, który odbył się w 2023 r. na Litwie, z dużym udziałem wszystkich uczestniczących osób pracujących z młodzieżą, z Litwy, Estonii, Polski, Słowacji i Rumunii. Celem projektu było rozwinięcie wiedzy, umiejętności i postaw 30 osób pracujących z młodzieżą z 5 organizacji non-profit z Litwy, Rumunii, Słowacji, Polski i Estonii na temat nieformalnych metod wzmacniania pozycji młodych ludzi, w celu zwiększenia ich szans na zatrudnienie. W trakcie projektu udało nam się osiągnąć następujące cele: podniesienie poziomu wiedzy, umiejętności i pozytywnych postaw uczestniczących osób pracujących z młodzieżą w zakresie stosowania metod nieformalnych, ułatwiających młodzieży dostęp do rynku pracy, a także zwiększenie potencjału5 organizacji partnerskich w organizowaniu wydarzeń, zajęć i warsztatów dla młodych ludzi, które mogą zwiększyć ich szanse na dostęp do rynku pracy. Chcielibyśmy podziękować naszym uczestnikom za tak duży sukces tego projektu! Stowarzyszenie „Keliauk pirmyn”, Litwa

SPIS TREŚCI Ćwiczenia aktywujące Impuls......................................................................................................... 6 Hipodrom................................................................................................ 7 Gra w łańcuch.................................................................................... 8 Krąg komplementów....................................................................... 9 Krzesła muzyczne............................................................................ 10 Lustra: Nauka ruchów tanecznych poprzez naśladowanie...11 Przynieś coś/Zrób coś.................................................................. 12 Szybko, wolno, start, stop......................................................... 13 Naśladuj lidera.................................................................................... 14 Fala energii .......................................................................................... 15 Nigdy, przenigdy nie robiłem/am czegoś...................... 17 Myśliwy i królik (Anioły i demony).......................................... 18

Ćwiczenia w zakresie samopoznania 100 życzeń.......................................................................................... 19 3 wpływowe osoby ..................................................................... 20 Ranking wartości............................................................................ 21 Kompetencje...................................................................................... 24 „Nie chcę się chwalić/być zbyt dumny(a), ale…”....... 27 Mapa percepcyjna........................................................................ 29 10 wartości........................................................................................ 30 Zegar....................................................................................................... 32 Ćwiczenia w zakresie samopoznania Dwie prawdy, jedno kłamstwo.......................................... 35 Nastawienie ma znaczenie................................................... 36 Usprawnienie podejmowania decyzji............................ 37 Szczyt góry...................................................................................... 38 Pamięć jest kluczem................................................................... 40 Pewność siebie.............................................................................. 41 Wspólna nauka............................................................................... 42 Wieża innowacji............................................................................. 43 Przewodnik dla entuzjastów rozwoju osobistego... 45

Nieformalne metody zwiększania szans młodych ludzi na zatrudnienie Poszukiwanie agentów........................................................ 47 Branża muzyczna.................................................................... 49 Schron..............................................................................................50 Test osobowości i poradnictwa zawodowego 54 Spostrzeżenia Medytacja grupowa................................................................... 61 List do siebie..................................................................................... 61 Informacja zwrotna.................................................................... 62 Wyrażenie uczucia....................................................................... 62

Ćwiczenia aktywujące Aktywatory - szybkie i zabawne ćwiczenia, które ożywiają grupę. Można ich używać, gdy spada poziom motywacji i energii. Ćwiczenia te są niezbędne, aby ludzie mogli zachować czujność i aktywność. Można je również wykorzystać do tego, aby ludzie lepiej się poznali i poczuli ze sobą bardziej komfortowo.

1. Impuls Istnieje wiele wersji tego czynnika aktywacyjnego. W pierwszej wersji wszyscy stoją w kręgu, trzymają się za ręce i przekazują impuls od osoby do osoby, ściskając nieco mocniej dłoń. Celem gry jest jak najszybsze przekazanie impulsu. Czego potrzeba do tej wersji? Niczego oprócz ludzi, którzy chcą to zrobić jak najszybciej. Nie ma znaczenia, czy odbywa się to na zewnątrz, czy wewnątrz, i ile osób uczestniczy. Zorientowane na czas: Tak szybko, jak to możliwe (może to zająć tyle czasu, ile potrzebujesz). Inna wersja tego aktywatora polega na podzieleniu zespołu na 2 grupy, ustawieniu się w kolejce i trzymaniu się za ręce. Ochotnik może trzymać losowy przedmiot z przodu 2. linii lub w dowolnym miejscu pomieszczenia, w którym to wypadku ochotnik może pozostać z tyłu, aby wysłać impuls. Tylko pierwsza osoba w kolejce ma otwarte oczy, aby schwycić przedmiot gdy poczuje impuls. Wszyscy stoją z zamkniętymi oczami i jak najszybciej ściskają dłonie, aby wygrać. Wygrywa zespół, który jako pierwszy schwyci przedmiot. Czego potrzeba do tej wersji? Losowy przedmiot, którym może być cokolwiek (butelka z wodą, marker, kartka, telefon, cokolwiek jest w pokoju) i rywalizujące ze sobą osoby, które chcą wygrać. Nie ma znaczenia, czy odbywa się to na zewnątrz, czy wewnątrz, i ile osób uczestniczy. Zorientowane na czas: Tyle rund, ile chcesz (można wybrać, ile czasu chce się na to poświęcić).

2. Hipodrom Wszyscy siadają w kręgu i jeden ochotnik wydaje polecenia. Osoby biorą udział w wyścigu konnym; wszyscy jadą na koniach i będą wykonywać polecenia lidera. To rodzaj gry improwizacyjnej, a polecenia mogą wyglądać tak: witasz się z królową, wszyscy zatrzymują się i ją pozdrawiają, potem jest skręt w lewo i wszyscy pochylają się w lewą stronę, z przodu, przed końmi jest drzewo, więc gracze powinni je przeskoczyć i tak dalej. Z wyścigami konnymi mogą być związane dowolne polecenia. Czego potrzeba do tego? Niczego - wystarczy trochę wyobraźni i aktywne osoby. Nie ma znaczenia, czy odbywa się to na zewnątrz, czy wewnątrz, i ile osób uczestniczy. Zorientowane na czas: Tyle poleceń, ile to możliwe (może to zająć tyle czasu, ile potrzebujesz).

3. Gra w łańcuch W tej grze każda osoba zaczyna od powiedzenia czegoś, co lubi lub od ulubionego zajęcia/hobby. Ktoś może na przykład powiedzieć, że lubi czytać książki. Ta osoba wyciąga do przodu rękę, a każdy w grupie, który podziela tę samą pasję, łączy się z nią, kładąc swoją dłoń na jej łokciu. Proces trwa, a każdy uczestnik dodaje coś od siebie do łańcucha, dzieląc się własnymi preferencjami. Każde ogniwo reprezentuje połączenie pomiędzy ludźmi o podobnych zainteresowaniach. Ta gra nie tylko buduje fizyczny łańcuch, ale także jest wyrazem powiązań i podobieństw w grupie. To interaktywny i przyjemny sposób na budowanie więzi i poznawanie siebie nawzajem w przyjazny sposób. Czego potrzebujesz? Niczego, oprócz kreatywności. Nie ma znaczenia, czy odbywa się to na zewnątrz, czy wewnątrz, i ile osób uczestniczy. Zorientowane na czas: Zależy od liczby ludzi. Im więcej masz ludzi, tym więcej czasu to zajmie. Przy 30 osobach zajmuje to 5 - 7 minut.

4. Krąg komplementów Uczestnicy tworzą dwa kręgi, jeden wewnątrz drugiego (wymagana jest liczba parzysta, ale przy odrobinie kreatywności można to zrobić również z liczbą nieparzystą). Bardzo ważne jest, aby uczestnicy wewnętrznego kręgu powstrzymywali się od wszelkich interakcji werbalnych i fizycznych, z wyjątkiem utrzymywania kontaktu wzrokowego. Po daniu sygnału członkowie zewnętrznego kręgu (wszyscy naraz) zaczynają komplementować członka kręgu wewnętrznego, przed którym stoją. Osoby w zewnętrznym kręgu wykonują jeden krok w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, przechodząc do nowych interakcji. Ta rotacja umożliwia uczestnikom nawiązywanie kontaktu z nowymi ludźmi i prawienie im nowych komplementów. Gra toczy się dalej w ten sposób, wzbudzając pozytywne opinie, dopóki wszyscy nie staną przed sobą twarzą w twarz. Następnie członkowie kręgu wewnętrznego i zewnętrznego zamieniają się miejscami - ci, którzy prawili komplementy, teraz je odbierają w kręgu wewnętrznym. Czego potrzebujesz? Niczego - wystarczy kreatywność i szczerość. Nie ma znaczenia, czy odbywa się to na zewnątrz, czy wewnątrz, i ile osób uczestniczy. Zorientowane na czas: Zależy od liczby ludzi. Im więcej masz ludzi, tym więcej czasu to zajmie. Przy 30 osobach zajmuje to 5 - 7 minut. Sprawy do omówienia: Czy dowiedziałeś(-aś) się czegoś nowego o sobie? Co było trudniejsze: mówienie, czy przyjmowanie komplementów? Dlaczego? Co mi to mówi o mnie?

5. Krzesła muzyczne Dla tego aktywatora potrzebne będą jedynie krzesła i chętni uczestnicy. Jest to gra towarzyska, podczas której należy ustawić krzesła w kręgu, w kierunku na zewnątrz (o 1 krzesło mniej niż liczba uczestników). Gracze przechodzą obok krzeseł ruchem tanecznym, w rytm muzyki. Gdy muzyka ucichnie, gracze muszą znaleźć wolne krzesło i usiąść na nim.Ostatnia osoba, która zostanie bez miejsca, odpada z gry. Następnie zabiera się jedno krzesło i rozpoczyna się następna runda. Ta część gry się powtarza, aż przedostatnia osoba wypadnie z gry. Zwycięzcą zostaje osoba, która zajmie ostatnie krzesło. Zorientowane na czas: Zależy od liczby ludzi. Im więcej masz ludzi, tym więcej czasu to zajmie. Przy 30 osobach zajmuje to 10 - 15 minut.

6. Lustra: Nauka ruchów tanecznych poprzez naśladowanie Do tego aktywatora wystarczy dobra muzyka i uczestnicy. Wszyscy muszą się połączyć w pary, bez względu na płeć. Wskazane jest, aby znaleźć osobę z innego kraju lub taką, z którą się jeszcze nie pracowało. Kiedy w końcu znajdziesz swoją parę, musisz stanąć przed nią, tak jak stoisz przed lustrem. Potem włącza się muzyka. Jedno z Was zaczyna tańczyć w rytm muzyki, a drugie naśladuje jego ruchy. Następnie zamieniacie się rolami. Celem tego aktywatora jest skupienie się na chwili obecnej. Warto wspomnieć, że naśladowanie składa się z 3 kluczowych etapów: obserwacji, analizowania i eksperymentowania, i niewątpliwie poprawia taniec. Zorientowane na czas: Tyle rund, ile chcesz (możesz zdecydować ile czasu chcesz na to poświęcić).

7. Przynieś coś / Zrób coś Uczestnicy muszą znaleźć parę, z którą będą grać w zespołach. Gra się rozpoczyna i każdy musi przynieść przypadkowy przedmiot lub coś zrobić. Pierwszy zespół, który przyniesie przedmiot lub skończy wyzwanie, wygrywa. Celem gry jest praca w zespołach, robienie lub chwytanie czegoś tak szybko, jak to możliwe i dobra zabawa. Na przykład: pierwsza para, która przyniesie perfumy, wygrywa. Czego potrzebujesz? Kreatywności. Zorientowane na czas: Tyle rund, ile chcesz (można wybrać, ile czasu chce się na to poświęcić).

8. Szybko, wolno, start, stop W tej interaktywnej grze osoba nadzoruje prędkość i ruchy. Ochotnik mówi, że polecenia będą się zaczynać od słowa Start w celu rozpoczęcia chodzenia, od słowa Stop w celu zatrzymania się, od słowa Szybko w celu szybszego chodzenia i od słowa Wolno w celu wolniejszego chodzenia.Zabawne jest to, że polecenia można zmieniać. Na przykład, gdy uczestnicy słyszą polecenie Wolno, można będzie je zmienić na Szybko, dzięki czemu będą musieli chodzić szybciej i tak dalej. Czego potrzebujesz? Kreatywności i miejsca. Nie ma znaczenia, czy odbywa się to na zewnątrz, czy wewnątrz, i ile osób uczestniczy. Zorientowane na czas: Tyle rund, ile chcesz (można wybrać, ile czasu chce się na to poświęcić).

9. Naśladuj lidera Uczestnicy stoją w kręgu, a ochotnik, który wyjdzie poza krąg lub pójdzie w inne miejsce, nie będzie widział ani słyszał tego, co się dzieje. Następnie wybierany jest lider, który zacznie tańczyć i który będzie zmieniał ruch, gdy będzie chciał. Wszyscy muszą podążać za liderem, a celem gry jest to, żeby osoba, która wyszła na zewnątrz, nie zgadła, kto jest liderem. Może zgadywać 3 razy lub tyle, ile to możliwe. Liderem jest teraz osoba, która wyszła na zewnątrz, a pozostałe osoby wybierają kolejnego lidera i tak dalej. Czego potrzebujesz? Kreatywności i miejsca. Nie ma znaczenia, czy odbywa się to na zewnątrz, czy wewnątrz i ile osób uczestniczy. Zorientowane na czas: Tyle rund, ile chcesz (można wybrać, ile czasu chce się na to poświęcić).

10. Fala energii Niech wszyscy uczestnicy staną w kręgu. Jedna osoba staje w środku kręgu. Wszyscy w kręgu trzymają się za ręce. Osoba w środku dotyka osoby, która następnie podnosi obydwie ręce do góry. Osoby, które czują, że jedna ręka się podnosi, podnoszą także drugą. Głównym celem jest to, aby fala, która napływa z obydwu stron, dotarła do osoby w tym samym czasie. Kiedy jedna osoba podniesie obydwie ręce jednocześnie, krzyczy BUM! lub inny wybrany przez Ciebie okrzyk. Zakończ grę, gdy wszyscy zdobędą kilka BUM-ów pod rząd. Czego potrzebujesz? Uwagi ze strony uczestników i miejsca. Nie ma znaczenia, czy odbywa się to na zewnątrz, czy wewnątrz, i ile osób uczestniczy. Zorientowane na czas: Tyle rund, ile chcesz (można wybrać, ile czasu chce się na to przeznaczyć).

11. Nigdy, przenigdy nie robiłem(am) czegoś Wszyscy uczestnicy siedzą na krzesłach w kręgu, natomiast jeden stoi. Osoba stojąca musi powiedzieć „Nigdy, przenigdy czegoś nie robiłem(am)”, na przykład: Nigdy, przenigdy nie brałem(am) udziału w projekcie Erasmus+. Każdy, kto utożsamia się z tym stwierdzeniem, musi wstać i wybrać inne krzesło.Sztuczka polega na tym, że będzie o jedno krzesło mniej niż całkowita liczba uczestników, tak, aby zawsze ktoś nie znalazł miejsca, co należy kontynuować słowami „Nigdy przenigdy nie robiłem(am)...”. Czego potrzebujesz? Kreatywności ze strony uczestników i kilku krzeseł.Lepiej robić to wewnątrz, ale można także na zewnątrz, jeśli są krzesła lub coś, na czym uczestnicy mogą usiąść. Zorientowane na czas: Tyle rund, ile chcesz (można wybrać, ile czasu chce się na to przeznaczyć).

12. Myśliwy i królik (Anioły i demony) Każda osoba musi znaleźć sobie kogoś do pary i jedno krzesło dla tej pary. Ustaw krzesła w kręgu, przodem do wewnątrz. Jedna osoba siada na krześle, a jej partner stoi za nią, z rękoma założonymi za plecami. Jedna osoba będzie miała puste krzesło, za którym stanie. Osoba bez pary mrugnie, a osoba siedząca (anioł/królik), na którą mrugnie, będzie musiała uciec na swoje krzesło. „Myśliwy”, którego „królik” chce uciec, musi go dotknąć, aby nie pozwolić mu uciec. W zależności od liczby uczestników, można zwolnić 2 krzesła, aby zapewnić silne wrażenia. Zakończ, gdy już wszyscy uczestnicy wezmą udział. Czego potrzebujesz? Taką samą liczbę uczestników, co krzeseł. Lepiej jest to robić wewnątrz, ale można także na zewnątrz. Zorientowane na czas: Tyle rund, ile chcesz (można wybrać, ile czasu chce się na to przeznaczyć).

Działania w zakresie samopoznania Działania w zakresie samopoznania mają na celu pomóc ludziom lepiej poznać i zrozumieć siebie. Te działania mogą obejmować prowadzenie dziennika, ćwiczenia w zakresie wyznaczania celów, testy osobowości i angażowanie się w nowe doświadczenia. Ich celem jest wspieranie rozwoju osobistego poprzez zdobywanie nowych spostrzeżeń i zrozumienie swoich przekonań, mocnych oraz słabych stron.

Nazwa: 100 życzeń życiowych Szczegółowy opis metody: Uczestnicy muszą zapisać 100 życzeń - jest ważne, aby były one realistyczne, ale dotyczyły czegoś ważnego i konkretnego do osiągnięcia lub doświadczenia w życiu (stąd życzenia ŻYCIOWE). Na wykonanie ćwiczenia można przeznaczyć maksymalnie 20 minut. Spostrzeżenie: Zadanie jest prawie niemożliwe do wykonania w określonym czasie, ale najważniejsze jest „pójście na całość”, ponieważ przynosi ono głębszą refleksję nad wewnętrznymi celami życiowymi. Cele życiowe wyznaczają nam kierunek i zapewniają wolę dążenia.

Nazwa: 3 wpływowe osoby Szczegółowy opis metody: Uczestników prosi się o zapisanie imion trzech osób (lub postaci fikcyjnych), które wywarły na nich największy wpływ lub największe wrażenie w dzieciństwie (do tej pory w przypadku dzieci), a obok imienia - wartości lub zasady, jakimi kierowały się te osoby lub postacie, które sprawiły, że uczestnicy ich podziwiają. Pytania do przemyślenia: -Dlaczego podobają Ci się te zasady lub wartości? -Ile z tych wartości lub zasad przestrzegasz? Spostrzeżenie: Ćwiczenie pomaga odkryć własne wartości, a także rozpoznać wpływ ze strony innych osób. Wartości są w pewnym stopniu jednym z kluczowych elementów wiedzy o sobie i naszych wyborów zawodowych.

Nazwa: Ranking wartości Autor: Jonas Jadevičius, psycholog UAB „Baltic Personnel Strategy Project” Szczegółowy opis metody: Uczestnicy otrzymują listę wartości w Tabeli A i prosi się ich o odpowiednie uszeregowanie wszystkich wartości za pomocą liczb od 18 do 1 odpowiednio, od najmniej ważnej do najważniejszej. Następnie prosi się ich o zrobienie tego samego z wartościami podanymi w tabeli B. Spostrzeżenie: Tabela A przedstawia Twoje wartości docelowe (czego szukasz), podczas gdy Tabela B pokazuje wartości, które praktykujesz (stosujesz/używasz) oraz Twoje indywidualne mocne strony.

Tabela A Estetyka (piękno w otoczeniu) Wolność (autonomia decyzji i działań) Rozrywka (przyjemne zajęcia) Pewność siebie (swoboda, brak wątpliwości) Samorozwój (fizyczny i psychiczny) Kreatywność (umiejętność tworzenia, fantazjowania) Aktywne życie (energiczne, pełne wrażeń, żądne przygód) Mądrość (dojrzałe decyzje, doświadczenie) Dobrobyt materialny (niedoświadczanie braków) Produktywność (maksymalne wykorzystanie umiejętności) Zdrowie (fizyczne i mentalne) Szczęśliwe życie rodzinne Ciekawa praca Dobrzy i lojalni przyjaciele Uznanie (szacunek ze strony otaczających ludzi) Szczęście innych Odkrywanie (zdolność do gromadzenia wiedzy)

Miłość (fizyczna i emocjonalna bliskość z innymi)

Tabela B Wychowanie (dobre maniery) Tolerancja (akceptacja innych, wybaczanie błędów)

Otwartość (szacunek dla opinii innych) Radość życia (i poczucie humoru) Odpowiedzialność (poczucie obowiązku) Wysokie aspiracje (posiadanie ambicji) Samokontrola (powściągliwość, kontrolowanie emocji) Sprawność (produktywność, efektywność)

Nietolerancja wad (własnych i cudzych) Niezależność Wykształcenie (ogromna wiedza, erudycja) Wytrwałość (odwaga w obronie swoich opinii/wartości) Empatia (wrażliwość i troska o innych) Samodyscyplina Nieustępliwość (bycie wiernym sobie, pokonywanie przeszkód) Porządek (porządek, punktualność) Uczciwość (bycie szczerym) Racjonalność (celowe działania i decyzje)

Nazwa: Kompetencje Autor: DROP-IN project: Katalog działań edukacyjnych dotyczących metod edukacji nieformalnej 2018-1-FR01- KA201-047884 Szczegółowy opis metody: 1.Facylitator wręcza uczniom egzemplarz Tabeli C „Wartości, cechy charakterystyczne i umiejętności” i prosi ich o przeczytanie listy. 2.Facylitator dba o to, aby uczniowie byli świadomi znaczenia i cech charakterystycznych wymienionych wartości, postaw i umiejętności. 3.Następnie facylitator wręcza każdemu uczniowi egzemplarz Tabeli D „Moje kompetencje” i prosi, aby wybrali te, które według nich już posiadają oraz te, które chcieliby rozwinąć, i aby zapisali je na kartkach. Spostrzeżenie: Uczniów prosi się (na zasadzie dobrowolności) o podzielenie się swoimi odpowiedziami - jakie cechy już posiadają, a jakie chcieliby zyskać i dlaczego. Jeśli jest wystarczająco dużo czasu, facylitator pyta, co należy zrobić lub czego potrzeba, aby rozwinąć pożądane cechy.

Tabela C Wartości, cechy charakterystyczne i kompetencje Wartości

Cechy charakterystyczne

Kompetencje

Zaufanie Prawdomówność

Otwarty

Podejmowanie decyzji

Entuzjastyczny

Koncentracja

Szczerość

Uprzejmy

Planowanie strategiczne

Skromność

Inspirujący

Rozwiązywanie problemów

Doskonałość

Pewny siebie

Rozwiązywanie konfliktów

Współczucie

Opanowany

Planowanie projektów

Sprawiedliwość

Zdeterminowany

Motywowanie innych

Lojalność

Wolny od uprzedzeń

Komunikacja

Niezależność

Zrównoważony

Negocjacja

Prostota

Samokrytyczny

Organizacja

Patriotyzm

Przyjacielski

Stawianie celów

Oddanie

Ciekawy

Myślenie pozytywne

Szacunek

Elastyczny

Myślenie krytyczne

Odpowiedzialność

Odpowiedzialny

Praktyczność

Hojność

Niezmienny

Pomysłowość

Odwaga

Wytrwały

Kreatywność

Bezinteresowność

Pełny inicjatywy

Słuchanie

Równość

Pracowity

Przekonywanie

Wiara

Tolerancyjny

Przekazywanie

Honor

Odpowiedzialny

Zarządzanie czasem

Godność

Miły

Zarządzanie stresem

Prestiż

Ambitny

Umiejętność korzystania z mediów

Kariera

Zdyscyplinowany

Nauczanie

Sprawiedliwość

Miarodajny

Praca zespołowa

Inteligencja

Wymagający

Zarządzanie ryzykiem

Tabela D Moje kompetencje Już opanowałem(am): Moje wartości

Moje postawy

Moje kompetencje

Chciałbym (chciałabym) opanować:

Nazwa: „Nie chcę się chwalić/być zbyt dumny(a), ale...” Możliwych jest kilka adaptacji metody: 1.Celem jest wzajemne poznanie się; przełamywanie lodów Osoby stoją w kręgu. Pierwsza osoba podaje swoje imię i opisuje unikalną cechę/umiejętność, jaką posiada. Jeśli wśród uczestników jest osoba, która posiada tę samą cechę/umiejętność, podaje ona ręce pierwszej osobie, wypowiada jej imię i przedstawia jej unikalną cechę/zdolność. Ćwiczenie jest powtarzane dopóki wszyscy uczestnicy nie przedstawią się (dołączą). Jeśli cecha/umiejętność jednego z uczestników jest szczególnie wyjątkowa, poszukuje się innej opcji, dopóki nie pojawi się osoba do pary. Na przykład: mam na imię Sigita, nie chcę się chwalić, ale napisałam książkę... Mam na imię Aistė, napisałam książkę, nie chcę się chwalić, ale... 2.Celem jest zrozumienie, czy dana osoba posiada cechy niezbędne do wykonywania określonego zawodu. Grupie uczniów/osób poszukujących pracy przedstawia się konkretny zawód (np. lekarz), a następnie prosi się ich o wskazanie cech/umiejętności/wiedzy, które ich zdaniem są wymagane w tym zawodzie. Na przykład: Mam na imię Sigita, nie chcę się chwalić, ale jestem świetna z chemii... Mam na imię Aistė, nie chcę się chwalić, ale mam świetne umiejętności werbalne...

3.Celem jest odkrycie faktycznych mocnych stron, w celu wzmocnienia zaufania do działań zawodowych/doświadczenia zawodowego. Proces jest podobny, ale uczestników prosi się o opisanie okoliczności związanej z ich pozytywnym doświadczeniem zawodowym i osiągnięciami. Na przykład: mam na imię Sigita, jestem konsultantką do spraw rekrutacji, nie chcę się chwalić, ale dostałam premię za jakość wykonywanej pracy... Mam na imię Aistė, jestem doradcą zawodowym. Otrzymałam od klienta podziękowanie za pomoc w wyborze kierunku przekwalifikowania. 4.Celem jest ustalenie/zrozumienie, czy/jak bardzo konkretne wartości są istotne dla danej osoby (np. ekologia, zrównoważony styl życia). Proces jest podobny, ale uczestników prosi się o podanie jednego działania/nawyku, który odzwierciedla konkretną wartość. Na przykład: mam na imię Sigita, nie chcę się chwalić, ale do pracy jeżdżę komunikacją miejską...Mam na imię Aistė, do pracy jeżdżę komunikacją miejską... Nie chcę się chwalić, ale lubię szyć/naprawiać swoją odzież... * Jeśli grupa liczy maksymalnie 10 osób, a głównym celem jest po prostu wzajemne poznanie się, zachęcamy każdego uczestnika, aby przed przedstawieniem się powtórzył imiona i/lub umiejętności poprzednich mówców.*

Nazwa: Mapa percepcyjna Szczegółowy opis metody: 1.Osoby dobierają się w pary i ich pierwszym zadaniem jest napisanie 6 faktów na temat tego, jak widzą siebie z drugiej strony (swoje cechy) i w przyszłości (1 - 3 proponowane zawody). Ta kartka zostanie przy uczestniku do zakończenia tej metody. Na przykład: Jestem osobą miłą, wyrozumiałą i pracowitą, lubię kontakt z ludźmi, mam dobrą pamięć i lubię pomagać innym; w przyszłości widzę siebie jako lekarza, psychologa lub prawnika. 2.Kiedy już ktoś napisze o sobie, partnerzy piszą to samo o drugiej osobie - jaka ona jest i kim może zostać w przyszłości. Na przykład: (wydaje mi się, że…) jest wesoły, umie wspierać i zawsze znajdzie temat do rozmowy, jest cierpliwy, miły i mądry; widzę go w zawodzie komika lub prezentera telewizyjnego. 3.Pary zmieniają się losowo 5 razy i każda osoba pisze coś o drugiej osobie. 4.Na koniec, osoba musi posiadać opis o sobie, który stworzyła oraz 5 innych opisów pochodzących od innych osób. 5.Posiadając te informacje, osoba może porównać, jakie pierwsze lub jedyne wrażenie wywiera na innych ludziach. Porównanie, co sama o sobie napisała. Osoba to analizuje i dzięki tej metodzie może zobaczyć siebie w różnych rolach.

Nazwa: 10 wartości Szczegółowy opis metody: Uczestnicy otrzymują listę 10 wartości podanych poniżej. Wszystkie wartości powinny być ważne i trudne do skreślenia. Uczestników prosi się o skreślenie (poświęcenie) trzech z nich. Na przemyślenie i wykonanie zadania przeznacza się kilka minut. Następnie uczestników prosi się o skreślenie kolejnych trzech. Ponownie - na przemyślenie i wykonanie zadania przeznacza się kilka minut. Następnie uczestnicy muszą dokonać ostatecznej eliminacji kolejnych trzech wartości, tak, aby pozostała im tylko jedna. Zalecane są spostrzeżenia w każdej formie. Kariera Rodzina Znajomi Wiara (religia) Wolność Rozwój osobisty Kreatywność Hobby (zainteresowania) Dobrobyt finansowy Zdrowie

Spostrzeżenie: Wyniki wiele mówią o tym, jakie są Twoje podstawowe wartości, jakie wartości najtrudniej było Ci poświęcić itp. Planując karierę musisz mieć pewność, że Twój przyszły zawód nie będzie kolidował z podstawowymi wartościami, a ponadto powinien je uzupełniać. Opieranie wyborów zawodowych wyłącznie na wyższej pensji jest uważane za jeden z najczęściej popełnianych błędów, itd.

Nazwa: Zegar Szczegółowy opis metody: Każdy uczestnik otrzymuje kartkę z narysowanym zegarem (poniżej). Uczestnicy muszą się umówić na spotkanie indywidualne o określonych godzinach, z wybranymi osobami z grupy. Na przykład: uczestnicy A i B mogą się umówić na spotkanie o godzinie 15:00, więc zapisują swoje imiona na boku linii wskazującej numer 3 na swoim arkuszu. Spotkań nie można powtarzać z tą samą osobą. Jeżeli ktoś zostanie sam, to musi dołączyć do innej pary. Każde spotkanie trwa 2 minuty. W każdej rundzie graczy prosi się o udzielenie odpowiedzi na inne pytania. Podczas gdy jedna osoba mówi na zadany temat, druga ją słucha i na odwrót, czyli każda ma na swoją wypowiedź 1 minutę. Przykładowe pytania, jakie można zadawać podczas ćwiczenia: 1. Czego się najbardziej boisz? 2.Jakie jest Twoje największe osiągnięcie? 3.Co cię naprawdę złości? 4.Gdzie widzisz siebie za 5 lat? 5.Za co lub dla kogo oddałbyś/oddałabyś życie? 6.Jakie jest Twoje ulubione wspomnienie z dzieciństwa? 7.Gdybyś mógł/mogła coś w sobie zmienić, co by to było? 8.Kto najbardziej Cię zainspirował/wpłynął na Ciebie? 9.Kto udzielił Ci wsparcia, kiedy najbardziej go potrzebowałeś(-aś)? 10.Gdybyś spotkał(a) młodszą wersję siebie, co byś mu powiedział(a)?

Spostrzeżenie: Ćwiczenie pomaga zrozumieć siebie i poznać drugiego człowieka na głębszym poziomie. Podane pytania mają na celu ustalenie Twoich mocnych i słabych stron, wpływów otoczenia społecznego oraz sformułowanie celów. To interaktywna alternatywa dla pisania planu kariery.

Działania w zakresie rozwoju osobistego Działania w zakresie rozwoju osobistego mają na celu podnoszenie umiejętności, wiedzy i ogólny rozwój osobisty. Działania te mogą obejmować czytanie, uczestnictwo w warsztatach, kursach, wyznaczanie i osiąganie celów, uzyskiwanie informacji zwrotnej i angażowanie się w praktyki refleksyjne. Celem działań dotyczących rozwoju osobistego jest doskonalenie wielu aspektów, takich jak inteligencja emocjonalna, umiejętności przywódcze, różnego rodzaju kompetencje, zdolności komunikacyjne i tak dalej.

Nazwa: Dwie prawdy, jedno kłamstwo Szczegółowy opis metody: 1. Klasa zostaje podzielona na pary. 2.Pierwsza osoba w parze musi pomyśleć o trzech rzeczach na swój temat, z których dwie są prawdą, a jedna kłamstwem. 3.Następnie pierwsza osoba musi wyjawić te rzeczy drugiej. Musi uważnie słuchać i próbować odgadnąć, które stwierdzenie jest kłamstwem. 4.Następnie druga osoba z pary przedstawia tę osobę innym, a oni muszą odgadnąć, które stwierdzenie jest kłamstwem. 5.Następnie osoby z par zmieniają partnerów, aż odbędą to ćwiczenie z każdym uczestnikiem. 6.Podczas dyskusji przy okrągłym stole wszyscy dzielą się informacją, które stwierdzenie jest kłamstwem i dyskutują między sobą, czy się tego spodziewano, czy nie.

Nazwa: Nastawienie ma znaczenie Szczegółowy opis metody: Celem zajęć jest samopoznanie, ćwiczenie umiejętności komunikacyjnych i społecznoemocjonalnych. Ćwiczenie podkreśla ideę, że w ważnych sytuacjach życiowych nastawienie, z jakim odnosimy się do faktów, decyduje o naszym sukcesie lub porażce. Metodologia: 1.Uczestnicy dzielą się na grupy. Każda grupa otrzymuje arkusz z cytatem, który należy przeanalizować. 2.Uczestnicy muszą przedyskutować i poprzeć swoje opinie argumentacją dotyczącą przesłania, jakie niesie ze sobą tekst. 3.Przedstawiciel każdej grupy przedstawia jej opinie. 4.Na koniec, uczestników można poprosić o podanie przykładów osobistych doświadczeń dotyczących sytuacji, które podkreślają przesłanie wyrażone w cytatach. 5.Końcowy wniosek jest taki, że nastawienie ma znaczenie: pozytywne nastawienie wspiera osoby pracujące z młodzieżą na drodze do sukcesu, negatywne nastawienie generuje trudności, uniemożliwia pokonywanie przeszkód i osiąganie celów.

Nazwa: Usprawnienie podejmowania decyzji Szczegółowy opis metody: Głównym celem tej metody jest doskonalenie umiejętności podejmowania decyzji, przy jednoczesnym doskonaleniu umiejętności pracy w zespole i prowadzenia burzy mózgów. 1. Uczestnicy są losowo dzieleni na grupy, najlepiej 4 - 5 osobowe. 2.Każda grupa otrzymuje kartkę. Na tej kartce opisano problem, niezwykle trudny - jeśli w ogóle możliwy - do rozwiązania do rozwiązania. 3.Uczestnicy mają ograniczoną ilość czasu (najlepiej 3 minuty) w celu ustalenia najskuteczniejszego rozwiązania problemu. 4.Następnie, ponownie miesza się losowo grupy, każda z nich ponownie otrzymuje określony problem i cykl się powtarza.

Nazwa: Szczyt góry Autor: DROP-IN project: Katalog działań edukacyjnych dotyczących metod edukacji nieformalnej 2018-1-FR01- KA201-047884 Metodologia: 1.Rozpocznij ćwiczenie od dyskusji na temat pojęć: cele, marzenia, pragnienia, potrzeby, życzenia, planowanie, działanie, aby podnieść świadomość na ten temat i „rozgrzać” uczestników. Pojęcia mogą się różnić, w zależności od celu działania. 2. Daj uczniom czystą kartkę. Poproś ich, aby pomyśleli o konkretnym długoterminowym celu, jaki każdy z nich chciałby osiągnąć i poproś, aby go zapisali. Jeśli uczniowie nie są jeszcze gotowi określić dokładnego celu, pozwól im wybrać marzenie lub życzenie dotyczące przyszłości. 3.Kiedy już wszyscy skończą, poproś ich, aby zastanowili się, jakie kroki muszą podjąć, by osiągnąć dany cel/marzenie. 4.Po kilku minutach refleksji rozdaj uczniom egzemplarz Celu do osiągnięcia „Szczytu góry” i poproś ich, aby zapisali kroki, jakie ich zdaniem musieliby podjąć, by osiągnąć cel/spełnić życzenie. 5.Kiedy uczniowie wykonają zadanie, poproś wszystkich, którzy chcą przedstawić grupie swój cel i kroki prowadzące do jego osiągnięcia.

Cel do osiągnięcia

KROK 12

KROK 11

KROK 10 KROK 9 KROK 8 KROK 7

KROK 6 KROK 5

KROK 4 KROK 3

KROK 2

KROK 1

Nazwa: Pamięć jest kluczem Szczegółowy opis metody: Metoda ta polega na rozwijaniu naszej pamięci, ponieważ pamięć jest bardzo ważna, szczególnie w nauce, ale także w życiu codziennym. Pierwsze ćwiczenie 1.Wybierz 3 ochotników, którzy staną za drzwiami. 2.Następnie zmień kilka rzeczy w pokoju, np. przesuń krzesła lub otwórz okno. 3.Kiedy skończysz, zaproś 3 ochotników z powrotem do pomieszczenia. 4.Muszą odgadnąć, co się zmieniło. Drugie ćwiczenie 1.Połóż na stole kilka przedmiotów, na przykład długopis, książkę lub telefon komórkowy. 2.Następnie wybierz 3 osoby, które wezmą udział w tej grze. 3.Niech popatrzą na te przedmioty przez 10 sekund. 4.Następnie zakryj te przedmioty i zmień ich kolejność lub zabierz jeden lub dwa. 5.Gracze muszą odgadnąć, co się zmieniło i czego brakuje.

Nazwa: Pewność siebie Szczegółowy opis metody: Metoda ta koncentruje się na uczeniu młodych ludzi rozpoznawania i rozumienia swoich mocnych stron i zdolności, a następnie na wzmacnianiu swojej pewności siebie, zwiększając w ten sposób szanse na zatrudnienie. Metodologia: 1.Opowiedz o powodach kryjących się za tą metodą (niska świadomość swoich umiejętności i mocnych stron itp.). 2.Rozdaj arkusze z wartościowym słownictwem opisującym daną osobę. 3.Podziel młodzież na pary. Każda para będzie ze sobą pracować przez 6 minut. 4.Pierwsze dwie minuty przeznaczone są dla jednego nastolatka, który przedstawia się drugiemu, jako potencjalnemu pracodawcy, posługując się słownictwem zawartym w ulotce. 5.Kolejna minuta przeznaczona jest na informację zwrotną od „potencjalnego pracodawcy” na temat tego, co było dobre, a co można poprawić. 6.Następnie zamieniają się rolami i powtarzają cały proces. 7. Pary się zamieniają i proces się powtarza. 8.Liczba zmian par zależy od facylitatora, ale zaleca się, aby zmian było co najmniej 3 - 4. 9.Na koniec jest dobra okazja do oceny, ale nie jest ona obowiązkowa.

Nazwa: Wspólna nauka Szczegółowy opis metody: Metodę tę można zastosować w klasie, w celu poznania przedmiotów i tematów, które interesują uczniów lub, które są zawarte w programie nauczania. Można ją realizować w ramach prawie wszystkich przedmiotów szkolnych, zapewniając aktywne uczenie się, uczestnictwo i wspólną naukę. Metodologia 1.Podziel klasę na zespoły, najlepiej stosując zespoły mieszane. 2.Każdy zespół musi wymyślić swój tytuł, który facylitator zapisuje następnie na dużej kartce lub na tablicy. 3.Każda grupa powinna napisać 4 - 6 pytań na podany temat, przedmiot lub zadanie określone przez prowadzącego ćwiczenie. Liczba pytań dla każdego zespołu zależy od całkowitej liczby zespołów. Im więcej zespołów, tym mniej pytań do przygotowania. 4.Pytania zostaną przekazane drugiemu zespołowi, dlatego dopilnuj, aby były napisane w sposób jasny, czytelny i konkretny. 5.Zespoły wymieniają się pytaniami, po czym jest czas na przygotowanie odpowiedzi. 6.Zespoły po kolei głośno odpowiadają na otrzymane pytania, reszta uczniów słucha ich odpowiedzi. Następnie zespół przygotowujący pytania informuje, czy odpowiedzi są prawidłowe, nieprawidłowe, częściowo prawidłowe i czy okazały się pomocne. Na zakończenie tego ćwiczenia przeprowadza się wzajemną ocenę i wybiera się najlepszy zespół - ten, który przedstawi najlepszą prezentację i najbardziej pomocne lub bogate w informacje odpowiedzi.

Nazwa: Wieża innowacji Autor: Opracowane przez dr Adama Weinerta z UEP University (Uniwersytet Wschodnich Filipin) Szczegółowy opis metody: Projekt „Wieża Innowacji” to dynamiczne wyzwanie, które integruje elementy wspólnego budowania struktur i rozwoju umiejętności przywódczych. Projekt kładzie nacisk na kreatywność i zdolności konstrukcyjne, testuje różne style przywództwa i umiejętność podejmowania strategicznych decyzji w zespole. Metodologia: 1.Tworzenie zespołu: Uczestnicy podzieleni są na zespoły, z których każdy składa się maksymalnie z 5 członków. Gra trwa od 10 - 20 minut, w zależności od pomysłu projektu. Każdemu liderowi przypisane są różne style przywództwa. 2.Budowa wieży: Zespoły mają za zadanie zbudować najwyższą wieżę przy użyciu dostarczonych materiałów: spaghetti i taśmy lub papieru i taśmy. Na budowę przeznacza się 20 minut.

3. Style przywództwa: •Liderzy mają za zadanie skutecznie kierować swoimi zespołami, zgodnie z przypisanymi im stylami przywództwa. •Przeprowadza się obserwację i analizę, aby zrozumieć, jak różne style wpływają na efektywność zespołu. 2.Ćwiczenia dodatkowe: •W trakcie trwania projektu zespoły mają możliwość zdobycia dodatkowych materiałów, rozwiązując dodatkowe zadania. Decyzja o podjęciu się tych zadań wpływa jednak na ilość czasu i środków przeznaczonych na budowę wieży. 3.Podsumowanie: •Po zakończeniu budowy wieży zespoły prezentują swoje konstrukcje, po czym odbywa się rozmowa, podczas której uczestnicy dzielą się swoimi doświadczeniami i spostrzeżeniami wyniesionymi z projektu.

Nazwa: Przewodnik dla entuzjastów rozwoju osobistego. Autor rekomendacji: Miłosz Rekiel Szczegółowy opis metody: Celem jest udostępnienie Ci narzędzi do zdobycia kluczowych kompetencji poszukiwanych na rynku pracy. Zestaw narzędzi jest doskonale zbilansowany, dzięki czemu możesz opanować niemal każdą kompetencję i umiejętność. Jej zakres zaczyna się od nauki różnych języków, poprzez zarządzanie finansami, a kończy na fizyce kwantowej. Khan Academy - to obszerna akademia internetowa, ucząca tych dziedzin. Można tu znaleźć pełne kursy z fizyki, matematyki, ekonomii i zarządzania. Baza ta powstała jako pomoc dla studentów, jednak ze względu na przejrzystość objaśniania różnorodnych dziedzin, zaczęła się szybko rozwijać. Kolejne narzędzie to Coursera. Jego międzynarodowa baza zawiera certyfikowane kursy dotyczące rozwoju osobistego całego świata. Większość kursów jest bezpłatna, jednak niektóre posiadają certyfikaty, za które trzeba zapłacić po ukończeniu kursu. Platforma Edx zapewnia dostęp do ogromnej bazy kursów prowadzonych przez najlepszych specjalistów i doktorantów z wiodących uniwersytetów, takich jak Oxford, Yale, MIT czy Harvard University. Ostatnią platformą kursową, o której warto wspomnieć, jest Udemy. Działa ona na całkiem podobnych zasadach.

Nieformalne metody zwiększania szans młodych ludzi na zatrudnienie Do nieformalnych metod zwiększania szans młodych ludzi na zatrudnienie zaliczają się programy szkolenia zawodowego, staże, inicjatywy mentorskie i warsztaty rozwijania umiejętności. Podejścia te zapewniają praktyczne doświadczenie i sprzyjają rozwojowi zarówno „miękkich” jak i „twardych” umiejętności poszukiwanych przez pracodawców, przyczyniając się do zwiększenia ogólnych szans młodych ludzi na zatrudnienie. Można je wdrożyć w celu pomocy i wsparcia młodych ludzi w znalezieniu pożądanej pracy i byciu cenionym na rynku pracy.

Nazwa: Poszukiwanie agentów Szczegółowy opis metody: Projekt „Poszukiwanie agentów” (Agent Quest) to wciągająca przygoda, której celem jest rozwijanie logicznego myślenia i pracy zespołowej, poprzez wymagającą grę polegającą na rozwiązywaniu zagadek. Uczestników dzieli się na zespoły, z których każdy będzie miał za zadanie rozwikłać zagadki logiczne, aby zlokalizować agentów strategicznie rozmieszczonych na mapie miasta. Metodologia: 1.Tworzenie zespołu: •Uczestnicy zostaną podzieleni na zespoły, promujące różnorodność umiejętności i perspektyw. • Każdemu zespołowi zostanie przydzielony unikalny zestaw logicznych wyzwań do rozwiązania. 2. Polowanie na agentów: •Zespoły wyruszają w podróż po mieście, w poszukiwaniu ukrytych agentów, rozwiązując serię logicznych łamigłówek. •Łamigłówki mogą mieć różny stopień złożoności, sprawdzający zdolność uczestników do krytycznego myślenia i skutecznego rozwiązywania problemów. 3. Dynamika zespołów: •Gra zachęca do pracy zespołowej i współpracy, wymagając od uczestników dzielenia się spostrzeżeniami i zbiorowego tworzenia pomysłów na rozwiązania. •Członkowie zespołu nauczą się dostosowywać do różnych stylów rozwiązywania problemów w swojej grupie.

4. Myślenie strategiczne: •Odkrywanie zagadek logicznych będzie wymagało planowania strategicznego i alokacji zasobów. • Uczestnicy wezmą udział w dyskusjach w celu opracowania optymalnych strategii odkrywania lokalizacji agentów. 5. Podsumowanie i spostrzeżenie: •Po zakończeniu gry odbędzie się sesja podsumowująca, podczas której zespoły będą mogły zastanowić się nad swoimi doświadczeniami. •Uczestnicy omówią skuteczność swoich strategii i podzielą się spostrzeżeniami wyniesionymi z wyzwań, przed którymi stanęli. „Poszukiwanie agentów” to nie tylko zabawne i interaktywne doświadczenie, ale także platforma rozwijająca podstawowe umiejętności, takie jak logiczne rozumowanie, efektywna praca zespołowa i myślenie strategiczne w dynamicznym środowisku, pod presją czasu.

Nazwa: Branża muzyczna Szczegółowy opis metody: Celem tej gry jest symulacja branży muzycznej. Metoda ta pozwala uczestnikom rozwijać kreatywność, poczucie tempa, rozwiązywanie problemów, pisanie tekstów, śpiewanie i umiejętności pracy zespołowej. Metodologia: Uczestnicy podzieleni są na grupy 4 - 5 osobowe. Co najmniej 1 osoba jest sędzią. Każdej grupie przydzielany jest jakiegoś rodzaju przedmiot. Na przykład taśma, marker, kartka, kubek itp. Każdej grupie przydzielany jest jeden gatunek muzyczny. Na przykład country, pop, hip-hop itp. W ciągu 10 minut grupy muszą wymyślić 30 - 60 sekundowe fragmenty piosenek. Jeden uczestnik może być perkusistą, drugi autorem melodii, trzeci wokalistą, a czwarty może pisać teksty lub pomagać perkusiście. Nie ma odpowiedniego podziału ról, gdyż niektóre gatunki muzyczne nie wymagają wokalu. Przydzielone wcześniej grupom przedmioty muszą zostać użyte w trakcie występu. Zabrania się używania wszelkich urządzeń elektronicznych. Każda grupa prezentuje swój utwór, a sędzia ocenia go z pomocą publiczności. Jeśli oceniający uznają, że utwór można skomponować lepiej, zespół dostaje dodatkowe 3 minuty na jego przeróbkę. Zwycięzcą zostaje zespół, który przygotuje najbardziej kreatywne wykonanie i piosenkę.

Nazwa: Schron Szczegółowy opis metody: Metoda ta pozwala uczestnikom doskonalić umiejętności pracy w zespole, przy jednoczesnym myśleniu o strategii, komunikowaniu się z innymi zespołami, a także prezentacji informacji w najlepszy możliwy sposób. Metodologia: 1.Uczestnicy podzieleni są na zespoły, najlepiej 4 8 osobowe. 2.Wszystkim uczestnikom przedstawia się fabułę gry; wydarzenia rozgrywają się w świecie apokalipsy, pojedynczy bunkier może pomieścić tylko jeden zespół, a każdy zespół musi udowodnić, że jest godny zająć to miejsce. 3. Każdy zespół otrzymuje swój opis, wraz z jego zaletami i wadami. 4.Pierwsza runda - każdy zespół ma 1 minutę na przedstawienie się pozostałym uczestnikom. 5.Runda druga - dyskusja, każdy może przedstawić swój pomysł lub zapytać o coś drugi zespół. 6.Trzecia runda - negocjacje pomiędzy liderami zespołów. 7.Czwarta runda to głosowanie; każdy zespół musi oddać swój głos temu zespołowi, który chce uratować - nie można głosować na siebie.

ZESPÓŁ 1 Jesteście zespołem naukowców, każdy z Was ma duże doświadczenie i ogromny zasób wiedzy. Zgadzam się, to bardzo dobre stwierdzenie, więc kapsuła jest przekazywana Wam? Ale jest jedna rzecz - jesteście naukowcami w dziedzinie astrologii i ezoteryki. Średnia wieku to 25 - 30 lat. Otrzymaliście także informację, że u jednej osoby z innych kapsuł zdiagnozowano AIDS. Decyzja, co zrobić z tą informacją, należy do Was. ZESPÓŁ 2 Jesteście naukowcami z zakresu chemii i fizyki, posiadającymi duże doświadczenie i wiedzę. Wiek: 35 - 45 lat. Ale jest jedna rzecz - u jednej osoby w Waszym składzie zdiagnozowano AIDS; choroba jest ciężka i osoba ta powoli, ale systematycznie traci zdolność do funkcjonowania na równych zasadach z kolegami z zespołu. Otrzymaliście również informację, że w jednym z pozostałych zespołów jest na pokładzie kobieta w ciąży, która pochłonie dwa razy więcej zapasów w porównaniu do zwykłej osoby, a także nie macie pewności, czy w składzie tego zespołu jest osoba, która będzie w stanie przyjąć poród. Decyzja, co zrobić z tą informacją, należy do Was.

ZESPÓŁ 3 Tworzycie zespół komików estradowych. Wiek: 20 - 30 lat. Każdy z Was ma ogromny zasób dowcipów, choć jest mało prawdopodobne, aby był to przekonujący powód dla innych zespołów. Macie jednak przewagę - w Waszym składzie są 2 osoby, które są na 3. roku studiów różnych kultur i języków.Jest tylko jedna rzecz - jeden z członków Waszego zespołu jest poważnie uzależniony od narkotyków, a to nie jest najlepszy powód, by przekonać inne zespoły, aby wybrały właśnie Was. Otrzymaliście również informację, że w jednej z kapsuł przebywa osoba cierpiąca na ciężkie zaburzenia maniakalne, co objawia się atakami agresji, podczas których może skrzywdzić kolegów z zespołu. Decyzja, co zrobić z tą informacją, należy do Was. ZESPÓŁ 4 Jesteście młodzi; średnia wieku Waszego zespołu to 17 - 22 lata. Mimo młodego wieku, połączył Was kierunek studiów - praca socjalna na uniwersytecie. Oczywiście, mimo to macie tę przewagę, że większość z Was dorastała na farmie i wie, jak uprawiać żywność i opiekować się zwierzętami. Ale jest jedno - w waszym składzie jest ciężarna dziewczyna, w 7. miesiącu ciąży. Dostaliście również informację, że na jednym z pozostałych statków przebywa silnie uzależniony narkoman, który nie może wytrzymać dłużej niż kilka dni bez zaspokojenia swojego nałogu. Decyzja, co zrobić z tą informacją, należy do Was.

ZESPÓŁ 5 Stanowicie zespół z dużymi szansami na przetrwanie, gdyż w Waszym składzie jest chirurg z dużym doświadczeniem oraz dwóch lekarzy weterynarii z wieloletnim stażem. Średnia wieku Waszego zespołu: 40 lat. Jedna sprawa wśród Was jest osoba z zaburzeniami maniakalnymi, która w niespodziewanym momencie może dostać ataku agresji i zaatakować któregokolwiek z członków załogi. Otrzymaliście także informację, że w jednym z pozostałych zespołów jest osoba chora na AIDS. Decyzja, co zrobić z tą informacją, należy do

Nazwa: Test zawodowego

osobowości

poradnictwa

Autor: LLC „My Education” Szczegółowy opis metody: Dzięki tej metodzie uczestnicy zagłębią się bardziej w siebie i przeanalizują swoje cechy charakterystyczne, a także ogólną tożsamość. W zależności od rodzaju swojego charakteru, który poznają po ukończeniu testu, uczestnicy mogą uzyskać nowe spostrzeżenia lub opis, w której dziedzinie praca i rozwój będą dla nich najbardziej przydatne. Metodologia: 1.Osoba przeprowadzająca test najpierw czyta na głos pytanie, następnie dyktuje odpowiedź A, B, C lub D. Po tym, jak wszyscy zapiszą swoje odpowiedzi na kartce, osoba pytająca dyktuje, ile punktów daje każda z odpowiedzi. 2.Po zakończeniu testu uczestnicy muszą policzyć, ile mają w sumie punktów. Osoba pytająca odczytuje wyniki na podstawie punktów. Każdy uczestnik zapisuje, jaki wynik uzyskał (jaki typ osobowości). 3.Kiedy uczestnicy otrzymają swoje wyniki, osoba pytająca poda opis każdego wyniku (typu osobowości). Gdy uczestnicy poznają swój typ osobowości, pytający poda przykłady i zasugeruje dziedziny pracy, w których uczestnik może szukać zatrudnienia. 4.Na koniec, w oparciu o wyniki, nastąpi czas refleksji. Będzie to czas na omówienie, czy typ osobowości / dziedzina kariery odpowiada danej osobie, czy nie, i podzielenie się spostrzeżeniami oraz przemyśleniami na temat tego ćwiczenia.

Test osobowości zawodowego

poradnictwa

1. Wybierz dokładniejszy opis swojego zwykłego nastroju. A. +2 Zwykle mam niestabilny nastrój B. +3 Zwykle mam naprawdę stabilny i spokojny nastrój C. +1 Zwykle mam zbytnie wrażenie, że jestem na kolejce górskiej. D. +4 Zawsze mam optymistyczny, szczęśliwy i podekscytowany nastrój. 2.Które zachowanie najlepiej opisuje Ciebie? A. +4 Zawsze jestem aktywny(a) i energiczny(a). B. +3 Jestem osobą powściągliwą i spokojną, mówię powoli i zwięźle. C. +1 Zwykle czuję się bojaźliwy(a)i nieśmiały(a). Mój głos jest cichy i słaby. D. +2 Jestem jak tornado! Ostre gesty, szybka mowa. 3.Które stwierdzenie najlepiej opisuje Ciebie? A. +4 Nawet jeśli zdarzy mi się porażka, nie odpuszczam. B. + 1 Zawsze martwię się niepowodzeniami i błędami; dlatego mogę wszystko zakończyć. C. +2 Zawsze szukam najprostszego sposobu rozwiązania problemu. D. +3 Nie traktuję poważnie swoich problemów i niepowodzeń. Zawsze przechodzę do następnej czynności. 4.Które z poniższych stwierdzeń najlepiej opisuje Ciebie? A. +1 Bardzo szybko się męczę; zawsze bardzo szybko oddaję się fantazjom i marzeniom. B. +2 Szybko podejmuję działania i rozpoczynam nową aktywność, ale potem bardzo szybko się męczę. C. +4 Wytrwałość to moja główna cecha! Zawsze kończę swoje obowiązki. D. +3 Zawsze chętnie biorę na swoje barki coś nowego; potrafię robić wiele rzeczy na raz.

5. Które stwierdzenie najtrafniej opisuje Twój sposób postępowania wobec innych? A. +3 Komunikuję się w sposób emocjonalny, śmieję się naprawdę głośno i aktywnie gestykuluję. B. +4 Bardzo łatwo nawiązuję komunikację; zawsze staram się energicznie pobudzać ludzi. C. +1 Jestem skromny(a) i nieśmiały(a). D. +2 Tak naprawdę nie staram się komunikować z ludźmi. 6.Jak zazwyczaj okazujesz swoje emocje? Czy dzielisz się nimi z innymi? A. +4 Mam skłonność do dzielenia się z innymi ludźmi ekscytującymi i smutnymi chwilami. B. + 1 Jestem osobą skrytą, niechętnie otwieram się na ludzi. C. +2 Trzymam wszystko w sobie i przez wszystko przechodzę sam(a). D.+3 Zwykle jestem osobą nadmiernie emocjonalną. Czasami nawet dzielę się swoimi emocjami z nieznajomymi. 7.Jak zazwyczaj reagujesz na komentarze pod swoim adresem? A. +3 Naprawdę spokojnie, ale nie obiecuję, że więcej tego nie zrobię. B. +1 Co?! Będę się kłócić do upadłego. C. +4 Wysłucham komentarz i będę się doskonalić. D. +2 Będzie mi naprawdę trudno to przetrawić; będę się tym martwić. 8.Co myślisz o pracy? A. +1 Po wykonaniu pracy muszę odpocząć, kolejnej już się nie podejmę. B. +3 Nie męczy mnie, ale ciężko mi zaraz potem zacząć coś nowego. C. +2 Z łatwością przełączam się pomiędzy różnymi obowiązkami, a nawet kończę pierwszą rzecz, którą zacząłem. D. +4 Bardzo łatwo jest mi podjąć się czegoś nowego.

9.Jak sobie radzisz z urażonymi uczuciami? A. +3 Przeżywam smutek bardzo emocjonalnie, ale szybko idę dalej. B. +4 Radzę sobie z nimi naprawdę łatwo i prosto, nie biorę ich zbytnio do siebie. C. +1 Naprawdę ciężko mi je znieść i zawsze pozostają w mojej pamięci. D. +2 Trudno mi je tolerować, ale nigdy nie pokażę tego innym. 10.Co myślisz na temat poczucia humoru? А. +3 Zwykle żartuję z niektórych rzeczy, ale nie zawsze. B. +1 Nigdy nie próbuj ze mnie żartować. Biorę to sobie do serca. C. +2 Cenię dobry humor, ale robienie komuś żartów to nie moja bajka. D. +4 Żartowanie to moja pasja i naprawdę nie obchodzi mnie, czy ktoś przez to ucierpi. 11.Jak sobie radzisz z planowaniem różnych rzeczy? A. +2 Analizuję wszelkie ryzyko i wszystko planuję. B. +4 Nie myślę za dużo, po prostu coś robię. Jeśli coś się wydarzy, z łatwością zmienię podejście w zależności od okoliczności. C. +3 Tworzę plany, zabierając się do pracy. Łatwo mi zmieniać plany. D. +1 Trudno mi cokolwiek zaplanować. Jestem bardzo niezdecydowany(a) i nie potrafię trzymać się jednej rzeczy. 12.Co myślisz na temat nowych doświadczeń? A. +1 Bardzo łatwo jest mi zaimponować i dążę do doznawania nowych doświadczeń. B. +2 Nie szukam nowych doświadczeń. C.+3 Uwielbiam nowe, imponujące doświadczenia, ale nie czekam na nie cały czas. D. +4 Zawsze poszukuję w życiu coraz to nowych doświadczeń. Nigdy nie mam dość.

WYNIKI: 12 - 19 punktów - melancholik Pasywny typ temperamentu z tendencją do głębokiej analizy i przeżywania bieżących wydarzeń, wrażliwa natura, która bierze sobie do serca sytuacje, jakie przydarzają się jej lub bliskim. Osoby melancholijne to znakomici twórcy i performerzy, jednak trudno im oswoić się z nowym zespołem i znaleźć wspólny język z menedżerem. Z łatwością rozwijają i wdrażają własne pomysły przy minimalnej kontroli zewnętrznej, a także przyjmują pochwały i pełne podziwu recenzje po zakończeniu projektu. Odpowiednie zawody: nauczyciel, projektant, kompozytor, weterynarz, krytyk sztuki, poeta, psycholog - najbardziej odpowiadają mu zawody twórcze, wymagające wrażliwości, kreatywności i empatii. 20 - 26 punktów - choleryk Cholerycy odnoszą duże sukcesy w zawodach wymagających wzmożonej koncentracji i energii. Szybko odzyskują siłę. Uczucie zmęczenia nie wynika u nich z ilości pracy, ale z konieczności ciągłego powstrzymywania energii. Cholerycy dobrze radzą sobie ze stresem. To czyni ich doskonałymi przywódcami. Im więcej energii wymaga dany zawód, tym bardziej jest on odpowiedni dla choleryka. Można ich znaleźć w następujących zawodach: artysta, reporter telewizyjny i radiowy, prezenter, reżyser, dziennikarz, dyplomata, handlowiec, dostawca, pilot, przedsiębiorca, menedżer, trener, dyspozytor, chirurg, kucharz, kierowca, budowniczy, elektryk, badacz, geolog

27 - 32 punktów - flegmatyk Osobom flegmatycznym może być bardzo trudno dokonać wyboru, ale jeśli już podejmą decyzję, natychmiast przystępują do jej realizacji. Osoba flegmatyczna uwielbia porządek we wszystkim, dlatego naprawdę ceni sobie spokojne i znajome otoczenie. Nadmierne zamieszanie ją męczy. Tylko flegmatyk jest w stanie wykonać nawet najbardziej monotonną pracę. W końcu, na każdym stanowisku od czasu do czasu potrzeba opanowania, umiejętności analizowania sytuacji i podejmowania ważnych decyzji. Najlepsze zawody dla flegmatyka to: administrator systemów, lekarz, księgowy, inżynier, matematyk, fizyk, ekonomista, astronom. 33 - 48 punktów - sangwinik To osoba o wysokim poziomie aktywności umysłowej, wigorze w działaniu, sprawności, szybkości i sile ruchu oraz szybkim tempie mowy. Osoby sangwiniczne są towarzyskie, pełne pozytywnych emocji, skłonne do szybkich zmian, ekspresyjne. Umiejętność zjednania sobie rozmówcy i przekonania go do przyjęcia jego punktu widzenia mają we krwi. Wysoka wydajność to ich cecha. Potrafią też przez bardzo długi czas skupić się na jednym zadaniu. Osoba sangwiniczna powinna przebywać w miejscu, w którym codziennie pojawiają się nowe zadania i gdzie nie ma miejsca na rutynę. Sangwinicy nadają się do błyskotliwych, tętniących życiem zawodów, w których mogą zaspokoić swoje potrzeby komunikacyjne, otwierać nowe horyzonty i wykazywać się kreatywnością. Najlepsze zawody: dziennikarz, przewodnik, menedżer, kadra kierownicza, reporter, nauczyciel, dydaktyk, organizator, administrator, kelner.

Ćwiczenia refleksyjne Ćwiczenia refleksyjne obejmują dogłębne zastanawianie się nad doświadczeniami, myślami lub emocjami. Ćwiczenia te rozwijają samoświadomość i wgląd. Mogą one obejmować prowadzenie dziennika, medytację i omawianie swoich doświadczeń z innymi. Celem ćwiczeń refleksyjnych jest umożliwienie ludziom głębszego zrozumienia swoich myśli i uczuć, wspieranie rozwoju osobistego i uczenie się na podstawie przeszłych doświadczeń.

Medytacja grupowa Medytacja uważności może być doskonałym narzędziem do refleksji nad swoimi emocjami i do „uziemienia się”. Ten rodzaj medytacji wykonuje się w kręgu, siedząc i trzymając się za ręce. Uczestnicy muszą skoncentrować się na osobie siedzącej po ich prawej stronie i podzielić się z nią swoją energią. Po zakończeniu ściskają sobie dłonie, obchodząc wszystkich dookoła. List do siebie na zakończenie projektu. To ćwiczenie odbywa się na początku projektu, kiedy uczestnicy otrzymują zadanie napisania listu do siebie, odpowiadając na proste, ale głębokie pytania. Akt pisania pozwolił im wyrazić swoje oczekiwania, intencje i cele związane z doświadczeniem projektu Erasmus+. List służy jako kapsuła czasu, zawierająca myśli i emocje uczestników na początku podróży. Na koniec projektu przeczytają swoje listy, co pomoże im docenić swój rozwój i to, jak bardzo się zmienili w trakcie doświadczenia z programem Erasmus+. Przykłady pytań: Jak się czujesz po pierwszym dniu projektu? Jakie są Twoje oczekiwania wobec projektu? Jakie masz oczekiwania wobec siebie w związku z tym projektem? Jakie są Twoje obawy związane z projektem? Jaką wiedzą chcesz się podzielić? Jaki będzie Twój wkład w projekt?

Informacje zwrotne na temat projektu Uczestnicy muszą napisać na samoprzylepnych karteczkach, co im się podobało, a co nie, w projekcie. Notatki kładzie się na stole i wyjaśnia się uczestnikom, w jaki sposób można ulepszyć projekt. Wyrażenie uczucia Pytania czyta dwóch prowadzących. Cała grupa musi usiąść na podłodze, w kręgu. Wszyscy zamykają oczy, a następnie prowadzący wybierają dwie osoby (dotykając ich ramion), które muszą otworzyć oczy, wstać, przejść do środka kręgu i wysłuchać polecenia. Na przykład: dotknij osoby, dzięki której poczułeś(-aś) się dzisiaj lepiej. W tym czasie wszyscy pozostali uczestnicy mają zamknięte oczy - tylko osoby znajdujące się pośrodku mają oczy otwarte. Możesz dotknąć więcej niż jednej osoby, bo może dzięki większej liczbie osób poczułeś(-aś) się lepiej. Każdy powinien znaleźć się w środku kręgu i wybrać innych. Po zakończeniu gry osoby muszą odpowiedzieć na najważniejsze pytanie: „Jak się teraz czujesz?”. Przykładowe polecenia: Dotknij osoby, która uczyniła Twój dzień lepszym. Dotknij osoby, która potrzebuje większego docenienia. Dotknij osoby, której chcesz podziękować. Dotknij osoby, za którą będziesz najbardziej tęsknić. Dotknij osoby, która powinna być bardziej pewna siebie. Dotknij osoby, która musi spędzić z Tobą więcej czasu.

Dotknij osoby, która nauczyła Cię czegoś ważnego. Dotknij osoby, z którą chcesz się spotkać po zakończeniu projektu. Dotknij osoby, która Cię inspiruje. Dotknij osoby, która jest dobrym słuchaczem. Dotknij osoby, która wywarła na Tobie największy wpływ. Dotknij osoby, która została Twoim przyjacielem. Dotknij osoby, którą chcesz bliżej poznać, ale boisz się z nią porozmawiać. Dotknij osoby, która najbardziej Cię rozśmieszyła.

„Przewodnik wzmacniający pozycję młodzieży” powstał w wyniku programu Erasmus + Mobilność osób pracujących z młodzieżą „Career Up!” ref. nr.: 2023-1-LT02-KA153-YOU-000147220 - kurs szkoleniowy, który odbył się w 2023 r. na Litwie, z dużym udziałem wszystkich uczestniczących osób pracujących z młodzieżą z Litwy, Estonii, Polski, Słowacji i Rumunii. Chcielibyśmy raz jeszcze podziękować naszym uczestnikom za tak duży sukces tego projektu! Stowarzyszenie „Keliauk pirmyn”, Litwa asociacijakeliaukpirmyn@outlook.com Facebook:www.facebook.com/KeliaukPirmyn Instagram:www.instagram.com/keliaukpirmyn Youtube:www.youtube.com/@Keliaukpirmyn ISSUU: www.issuu.com/keliaukpirmyn