Το μαγικό δέντρο τζέσικα Κέντρο μελέτης και πληροφορικής
16/12/2016
Ήταν κάποτε ένα μικρό αγόρι που ζούσε με την οικογένεια του ευτυχισμένο στο σπίτι του. Δυστυχώς μια μέρα ο πατέρας της οικογένειας έχασε τη δουλεία του απρόσμενα. Έτσι η οικογένεια αναγκάστηκε να αλλάξει τρόπο ζωής. Δηλαδή μετακόμισαν σε μικρότερο σπίτι, άλλαξαν γειτονιά, άλλαξαν σχολείο και μικρός Χάρης έχασε τους φίλους του και έμεινε μόνος .
Σε μικρό χρονικό διάστημα η οικογένεια του Χάρη έζησε πολλές αλλαγές , οι πιο πολλές όμως ήταν δυσάρεστες. Δεν κατάφεραν να έχουν μια καλύτερη ζωή και έτσι ο μικρός Χάρης μέσα σε λίγο καιρό βρέθηκε να πουλά μικροπράγματα στα φανάρια μαζί με τους γονείς του.
Το μεγάλο και άνετο σπίτι του Χάρη τώρα πια ήταν ένα παλιό εγκαταλειμμένο εργοστάσιο που βρήκαν οι γονείς του ώστε να μένουν προσωρινά. Ήταν κρύο και χωρίς ιδιαίτερες ανέσεις . Αντί για κήπο πλέον ο Χάρης είχε ένα δεντράκι λίγο ξερό έξω στο πεζοδρόμιο και του έκανε παρέα. Κάθε μέρα ο Χάρης το πότιζε με λίγο νεράκι που του περίσσευε και μίλαγε μαζί του. Μερικές φορές μάλιστα, νόμιζε πως το δέντρο του χαμογελά…
Οι μήνες για την οικογένεια του Χάρη περνούσαν, ο χειμώνας πλέον τους είχε κουράσει, ήταν δύσκολο να δουλεύουν μέσα στο κρύο. Τα Χριστούγεννα πλησίαζαν και η πόλη άρχισε να φορά τα γιορτινά της , οι δρόμοι και τα καταστήματα στολίστηκαν με φωτάκια. Παντού υπήρχαν δέντρα στολισμένα και Αϊ- Βασίληδες.
Ο Χάρης παρατηρούσε τα συνομήλικα παιδιά που ήταν καλοντυμένα να βγαίνουν από καταστήματα κρατώντας κούτες με παιχνίδια , κουτιά με στολίδια και γιρλάντες για τα δέντρα τους. Ένιωθε πολύ άσχημα που δεν μπορούσε να κάνει κι εκείνος το ίδιο. Έτσι μια μέρα σκέφτηκε να πάει στο φίλο του το δέντρο να μοιραστεί τη στενοχώρια του. Όταν έφτασε εκεί ,το δέντρο του χαμογέλασε έξυπνα και του έδωσε μια ιδέα…
-Φίλε μου Χάρη , δεν χρειάζονται χρήματα Πράγματι ο Χάρης έβαλε τη φαντασία του για να έχεις στολίδια. Το μόνο που και ξεκίνησε να δημιουργεί στολίδια από χρειάζεσαι είναι φαντασία , θέληση και χαρτόκουτες , από κουτάκια αναψυκτικών αγάπη για αυτό που κάνεις . Μπορείς να , από χαλασμένα παιχνίδια παιδιών και φτιάξεις στολίδια από αντικείμενα που στόλιζε το δικό του δέντρο! υπάρχουν γύρω σου . Κοίταξε καλύτερα Ήταν πολύ περήφανος για το δέντρο του . λοιπόν… Μάλιστα μια καλή γειτόνισσα του έδωσε λαμπάκια για να το φωτίσει !
Οι κατασστάσεις δυσκόλεψαν περισσότερο για τον χάρη όταν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το εργοστάσιο που έμενε γιιατί θα χτίσουν στη θέση του ένα σχολείο. Έτσι μέσα στο κρύο του δεκέμβρη ο χάρης έμεινε στο στο η μόνη του παρέα καο τοποθεσία για να μείνει ήτααν το δέντρο κάθε βράδυ πήγαινε κάτω από τοπ δέντρο του καιο εκείνο κάθε βράδυ πήγαινε κάτω από υο δέντρο του και εκείνο με το δέντρο του και εκείνο με τα κλαδιά του τον προστάτευε από τη βροχή και τον δυνατό άνεμο
Οι μέρες περνούσαν δύσκολα και ο καιρός ήταν πολύ άσχημος, άρχισε πλέον να χιονίζει. Βρισκό μασταν μια μέρα πριν τα χριστοπυγεννα. Όλοι είναι έξω κάνουν τα τελεύταια τους ψωμιά οι μυρωδιές από τους φούρνους έχουν ήδη εμφαβανιστεί . ο χάρης βαθιά στεναχωριμένος αλλά και κουρασμένος από την ταλαιπωρία δεν πήγε σήμερα να πουλήσει προΪόντα ωαλλά εμένα με το φίλο του το δέντρο. Είχε κουρνιάσειβ στις μεγάλες ρίζες του και προσπαθούσε να ζεσταθε΄θι.
Άρχισε να νυχτώνειια και το χιόνιο έπεφτε απαλά στη γή. Όλοι άρχισαν να γίνονται άσπρα. Ο χάρης ήταν ακόμη στις ρίζες του δέντρου ,όμως είχε κρυφτεί κάτω από το χιόνι. Μια τέτιοα νύχτα, τόσο μαγική δεν γίνεται να μην υπάρχουν θαύματα. Σκέφτηκε το δέντρο. Κούνησε τα κλαδιά του, έπεσε το χιόνι και ομικρός χάρης ξύπνησε. Ανοίγοντας τα μάτια του είδε βασιλικούς στρατιώτες να παίρνουν το δρόμο ,ά;λογα λεύκα να αφήνουν τις πατημας τους στο χιονισμένο δρόμο, οι Τυμπανοκρουσιές ήταν τόσο δυνατές που τον τρομάξαν.
Κατέβαινε η βασιλική αμαξα με την βασίλισσα.
Πώς σε λένε ; ρώτησε το χάρη Με λένε χάρη κυρία Δικό σου είναι αύτο το δέντρο; Μάλιστα, απάντησε εκείνος Το έχεις στολίσει υπέροχα Είναι το πιο ωραίο του Βασιλείου μου. Θέλω να Έρθεις στο βασιλικό πύργο να Φροντίζεις τους κήπους μου. Βεβαλιως θέλω.