2017 Συγγραφέας Σοφία Πηλιχοφ
ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΜΑΓΙΚΟ Κέντρο Μελέτης και Πληροφορικής
Ήταν κάποτε ένα μικρό αγόρι που ζούςε με την οικογένεια του ευτυχιςμένο ςτο ςπίτι του. Δυςτυχώσ μια μέρα ο πατέρασ τησ οικογένειασ έχαςε τη δουλειά του απρόςμενα. Έτςι η οικογένεια αναγκάςτηκε να αλλάξει τρόπο ζωήσ. Δηλαδή μετακόμιςαν ςε μικρότερο ςπίτι, άλλαξαν γειτονιά, άλλαξαν ςχολείο και μικρόσ Χάρησ έχαςε τουσ φίλουσ του και έμεινε μόνοσ.
Σε μικρό χρονικό διάςτημα η οικογένεια του Χάρη έζηςε πολλέσ αλλαγέσ, οι πιο πολλέσ όμωσ ήταν δυςάρεςτη. Δεν κατάφεραν να έχουν μια καλύτερη ζωή και έτςι ο μικρόσ Χάρησ μέςα ςε λίγο καιρό βρέθηκε να πουλά μικροπράγματα ςτα φανάρια μαζί με τουσ γονείσ του.
Το μεγάλο και άνετο ςπίτι του Χάρη τώρα πια ήταν ένα παλιό εγκαταλελημένο εργοςτάςια που βρήκαν οι γονείσ που ώςτε να μένουν προςωρινά. Ήταν κρύο και χωρίσ ιδιαίτερεσ ανέςεισ. Αντί για κήπο πλέον ο Χάρησ είχε ένα δεντράκι λίγο ξερό έξω ςτο πεζοδρόμιο και του έκανε παρέα. Κάθε μέρα ο Χάρησ το πότιζε με λίγο νεράκι που του περίςςευε και μίλαγε μαζί του. Μερικέσ φορέσ μάλιςτα, νόμιζε πωσ το δέντρο το χαμογελά…
Οι μήνεσ για την οικογένεια του χάρη περνούςαν, ο χειμώνασ πλέον τουσ είχε κουράςει, ήταν δύςκολο να δουλεύουν μέςα ςτο κρύο. Τα Χριςτούγεννα πληςίαζαν και η πόλη άρχιςε να φορά τα γιορτινά τησ, οι δρόμοι και τα καταςτήματα ςτολίςτηκαν με φωτάκια. Παντού υπήρχαν δέντρα ςτολιςμένα και Αΰ- Βαςίληδεσ.
Ο Χάρησ παρατηρούςε τα ςυνομήλικα παιδιά που ήταν καλοντυμένα να βγαίνουν από καταςτήματα κρατώντασ κούτεσ με παιχνίδια, κουτιά με ςτολίδια και γιρλάντεσ για τα δέντρα τουσ. Ένιωθε πολύ άςχημα που δεν μπορούςε να κάνει κι εκείνοσ το ίδιο. Έτςι μια μέρα ςκέφτηκε να πάει ςτο φίλο του το δέντρο να μοιραςτεί τη ςτενοχώρια του. Όταν έφταςε εκεί, το δέντρο του χαμογέλαςε έξυπνα και του έδωςε μια ιδέα…
-Φίλε μου Χάρη, δεν χρειάζονται χρήματα για να έχεισ ςτολίδια. Το μόνο που χρειάζεςαι είναι φανταςία, θέληςη και αγάπη για αυτό που κάνεισ. Μπορείσ να φτιάξεισ ςτολίδια από αντικείμενα που υπάρχουν γύρω ςου. Κοίταξε καλύτερα λοιπόν…