Ένα μαγικό δέντρο Κέντρο μελέτης και πληροφορικής Μαρία
Ήταν κάποτε ένα μικρό αγόρι που ζούσε με την οικογένεια του ευτυχισμένο στο σπίτι του. Δυστυχώς μια μέρα ο πατέρας της οικογένειας έχασε τη δουλεία του απρόσμενα. Έτσι η οικογένεια αναγκάστηκε να αλλάξει τρόπο ζωής. Δηλαδή μετακόμισαν σε μικρότερο σπίτι, άλλαξαν γειτονιά, άλλαξαν σχολείο και μικρός Χάρης έχασε τους φίλους του και έμεινε μόνος .
Σε μικρό χρονικό διάστημα η οικογένεια του Χάρη έζησε πολλές αλλαγές , οι πιο πολλές όμως ήταν δυσάρεστες. Δεν κατάφεραν να έχουν μια καλύτερη ζωή και έτσι ο μικρός Χάρης μέσα σε λίγο καιρό βρέθηκε να πουλά μικροπράγματα στα φανάρια μαζί με τους γονείς του.
Το μεγάλο και άνετο σπίτι του Χάρη τώρα πια ήταν ένα παλιό εγκαταλειμμένο εργοστάσιο που βρήκαν οι γονείς του ώστε να μένουν προσωρινά. Ήταν κρύο και χωρίς ιδιαίτερες ανέσεις . Αντί για κήπο πλέον ο Χάρης είχε ένα δεντράκι λίγο ξερό έξω στο πεζοδρόμιο και του έκανε παρέα. Κάθε μέρα ο Χάρης το πότιζε με λίγο νεράκι που του περίσσευε και μίλαγε μαζί του. Μερικές φορές μάλιστα, νόμιζε πως το δέντρο του χαμογελά…
Οι μήνες για την οικογένεια του Χάρη περνούσαν, ο χειμώνας πλέον τους είχε κουράσει, ήταν δύσκολο να δουλεύουν μέσα στο κρύο. Τα Χριστούγεννα πλησίαζαν και η πόλη άρχισε να φορά τα γιορτινά της , οι δρόμοι και τα καταστήματα στολίστηκαν με φωτάκια. Παντού υπήρχαν δέντρα στολισμένα και Αϊ- Βασίληδες.
Ο Χάρης παρατηρούσε τα συνομήλικα παιδιά που ήταν καλοντυμένα να βγαίνουν από καταστήματα κρατώντας κούτες με παιχνίδια , κουτιά με στολίδια και γιρλάντες για τα δέντρα τους. Ένιωθε πολύ άσχημα που δεν μπορούσε να κάνει κι εκείνος το ίδιο. Έτσι μια μέρα σκέφτηκε να πάει στο φίλο του το δέντρο να μοιραστεί τη στενοχώρια του. Όταν έφτασε εκεί ,το δέντρο του χαμογέλασε έξυπνα και του έδωσε μια ιδέα… Ο Χάρης παρατηρούσε τα συνομήλικα παιδιά που ήταν καλοντυμένα να βγαίνουν από καταστήματα κρατώντας κούτες με παιχνίδια , κουτιά με στολίδια και γιρλάντες για τα δέντρα τους. Ένιωθε πολύ άσχημα που δεν μπορούσε να κάνει κι εκείνος το ίδιο. Έτσι μια μέρα σκέφτηκε να πάει στο φίλο του το δέντρο να μοιραστεί τη στενοχώρια του. Όταν έφτασε εκεί ,το δέντρο του χαμογέλασε έξυπνα και του έδωσε μια ιδέα…
Πράγματι ο Χάρης έβαλε τη φαντασία του και ξεκίνησε να δημιουργεί στολίδια από χαρτόκουτες , από κουτάκια αναψυκτικών , από χαλασμένα παιχνίδια παιδιών και στόλιζε το δικό του δέντρο! Ήταν πολύ περήφανος για το δέντρο του . Μάλιστα μια καλή γειτόνισσα του έδωσε λαμπάκια για να το φωτίσει !
Οι καταστάσεις δυσκόλεψαν περισσότερο για τον Χάρη όταν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το εργοστάσιο που έμενε γιατί θα χτίσουν στη θέση του ένα σχολείο. Έτσι μέσα στο κρύο του Δεκέμβρη ο Χάρης έμεινε στο δρόμο . Η μόνη του παρέα και τοποθεσία για να μείνει ήταν το δέντρο. Κάθε βράδυ πήγαινε κάτω από το δέντρο του και εκείνο με τα κλαδιά του τον προστάτευε από τη βροχή και τον δυνατό άνεμο.
Οι μέρες περνούσαν δύσκολα και ο καιρός ήταν πολύ άσχημος , άρχισε πλέον να χιονίζει. Βρισκόμαστε μια μέρα πριν τα Χριστούγεννα . Όλοι είναι έξω ,κάνουν τα τελευταία τους ψώνια , οι μυρωδιές από τους φούρνους έχουν ήδη εμφανιστεί. Ο Χάρης βαθιά στεναχωρημένος αλλά και κουρασμένος από την ταλαιπωρία δεν πήγε σήμερα να πουλήσει προϊόντα αλλά έμεινε με το φίλο του το δέντρο. Έιχε κουρνιάσει στις μεγάλες ρίζες του και προσπαθούσε να ζεσταθεί.
Άρχισε να νυχτώνει και το χίονι έπεφτε απαλά στη γή . Όλα άρχισαν να γίνονται άσπρα. Ο Χάρης ήταν ακόμη στις ρίζες του δέντρου , όμως είχε κρυφτεί κάτω από το χιόνι. Μια τέτοια νύχτα , τόσο μαγική δεν γίνεται να μην υπάρχουν θαύματα . Σκέφτηκε το δέντρο. Κούνησε τα κλαδιά του , έπεσε το χιόνι και ο μικρός Χάρης ξύπνησε. Ανοίγοντας τα μάτια του είδε βασιλικούς στρατιώτες να περνούν το δρόμο, άλογα λευκά να αφήνουν τις πατημασιές τους στο χιονισμένο δρόμο, οι τυμπανοκρουσίες ήταν τόσο δυνατές που τον τρόμαξαν.
Κατέβαινε η Βασιλική άμαξα με την Βασίλισσα. - Πώς σε λένε; ρώτησε το Χάρη - Με λένε Χάρη κυρία - Δικό σου είναι αυτό το δέντρο; - Μάλιστα, απάντησε εκείνος - Το έχεις στολίσει υπέροχα, είναι το πιο ωραίο του Βασιλείου μου . Θέλω να έρθεις στο Βασιλικό Πύργο να φροντίζεις τους κήπους μου . - Βεβαίως θέλω . Έτσι ο Χάρης έγινε ο καλύτερος βασιλικός κηπουρός και το δέντρο το μετέφερε στο βασιλικό κήπο και ακόμη σήμερα είναι το πιο ωραίο από όλα.