Nr. 8 · November/December 2013 Afgiftekantoor Leuven Masspost Verschijnt acht maal per jaar
www.kerkinnood.be
“Elke arme – in elke zin van het woord – is Christus. Geef dan kleren en voedselpakketten aan uw broeders. Geef een plaats aan uw tafel aan hongerigen. Geef uw liefde, uw barmhartigheid, uw vergiffenis en uw vriendelijk gezicht aan allen!” Een levende kribbe – kinderen in Florida (Uruguay) beleven Kerstmis.
In een kerstbrief schreef de heilige pater Pio: “Bij de geboorte van Jezus hoorden de herders het gezang der engelen, zo verhaalt de Heilige Schrift. Hij zegt ons echter niet dat de heilige Maagd en de heilige Jozef, die zich heel dicht bij het goddelijke Kind bevonden, de stemmen van de engelen hadden gehoord of de hemelse glans hadden gezien.” Wat hoorden en zagen ze dan wel? Het geween van de Pasgeborene en de donkere, koude stal, omdat er voor hen geen plaats meer was in de herberg. Miljoenen mensen zullen dit Kerstfeest als vluchteling beleven, te midden van het oorlogsgeweld, zonder familie en zonder cadeautjes rond de kerstboom. Ze staan echter samen met Maria en Jozef heel dicht bij de kribbe. In de zwakheid van het Kind en in het hout van de kribbe herkennen ze symbolisch de omtrekken van het kruis dat ze dragen. Ze leren ons het kerstgeheim van de liefde begrijpen. Ze zijn de sterren die de weg naar Bethlehem voor ons verlichten.
Pater Werenfried van Straaten, 1913-2003
Vooral tot die mensen richten wij onze kerstwensen, voor hen bidden wij. Het voorbeeld van het jongetje in Damascus is er één uit vele. Hij speelde verstoppertje met zijn zesjarige zusje en werd door een sluipschutter doodgeschoten. Sindsdien wordt zijn zusje vaak opgemerkt op het kerkhof, aan het graf van haar broertje. Ze woelt met haar handen in de aarde en roept: “Kom maar te voorschijn, ik wil niet meer verder spelen.”
vluchtelingenkamp woont. Voor jou, die de nachtmis niet in een kerk kan vieren, omdat ze door bommen of brandstichters vernield is. Voor jou, die geen kerstcadeautjes krijgt en elke dag een stuk brood en water moet zien te bemachtigen om te overleven. Voor jou, die ondanks alles gelooft en het kerstfeest viert.
Als geen ander, ondervinden die mensen het geheim van de kerstnacht aan den lijve. Ze kijken uit naar Miljoenen mensen op de de komst van de Verlosser. Aan vlucht staan samen met hen willen we door middel van Maria en Jozef heel dicht onze giften en gebeden een gebij de kribbe. zegende Heilige Nacht wensen en de Blijde Boodschap verBij dit tafereel kan men alleen maar zwij- kondigen: “Vandaag is in de stad van David gen en huilen, elk woord lijkt tactloos. jullie redder geboren, Hij is de Messias, de Toch mogen we tot die jongen en dat Heer.” (Lc 2,11) meisje zeggen: “Voor jou is God op de wereld gekomen.” Voor jou, die in angst leeft Ik wens u en uw families een gezegend om te worden overvallen, ontvoerd of om- kerstfeest. gebracht. Voor jou, die door de oorlog van zijn familie gescheiden is of die zijn fami- Uw dankbare, lie verloren heeft en de grote droefheid kent die afscheid en dood teweegbrengen. Voor jou, die wegens zijn geloof wordt vervolgd en moet onderduiken. Voor jou, P. Martin M. Barta die geen huis meer heeft en in een Geestelijk Assistent 1
t e lin h c u l V
g en
Met waardigheid vragen en bidden Op de een of andere manier kon de korte brief vanuit Damascus verstuurd worden. Zuster Joseph-Marie schrijft: “Wij vragen u om ons niet alleen te laten in dit leed. Help ons om liefde en hoop zichtbaar te maken in deze uitzichtloze situatie.” En ze voegt eraan toe: “Uw solidariteit is voor ons een teken van genade dat de Heer ons niet vergeet.” De ‘Zusters van Naastenliefde’ hebben ons € 42.000 gevraagd om twee maanden met 350 christelijke gezinnen te overleven. Die gezinnen hebben geen inkomen meer. De prijzen van brood, bloem, melkpoeder, water en groenten
stijgen onophoudelijk. Ze willen werken en overleven in hun vaderland Syrië. Ook de ‘Zusters van de Goede Herder’ richten zich tot u. Nog nooit is hun kleine kantoor aan de Verrijzeniskerk in Homs zo overvol mensen geweest. Nog nooit waren zo veel gezinnen met kinderen op de vlucht. Ze slapen in het park, in sporthallen en in parochiezaaltjes. Velen slepen hun zieken met zich mee. De zusters ontfermen zich over iedereen. Er zijn meer dan 700 kinderen bij. Ze hebben melk, dekens, kleding en geneesmiddelen nodig. Ze zijn dankbaar voor elk gebaar van liefdevolle toewijding. Voor de ‘Zusters van de Goede Herder’ hebben we € 40.000 op een beveiligde rekening overgeschreven. We rekenen op uw gulheid. En dat zijn maar twee voorbeelden van de menselijke tragedie die zich in Syrië afspeelt. Honderdduizenden Christenen zijn op de vlucht in hun eigen land of zijn naar Libanon en Jordanië Ze zijn alles kwijt – dekens en menselijke warmte als eerste hulp.
Christelijke vluchtelingenkinderen willen een normaal leven.
gevlucht. Fadi K., een 50-jarige bakker zegt huilend: “Mijn huis is afgebrand. Al ons spaargeld is weg. Hoe moet ik zes kinderen te eten geven? Moge God allen vergeven, want ze weten niet wat ze doen”. Fadi is maar één van de velen. We moeten iets in hun lege handen leggen. Handen die met waardigheid vragen en bidden, handen van broeders en zusters in nood.
•
Terugkeren om te vergeven Orissa is een land van martelaren. Toen op Kerstmis 2007 in deze Indische deelstaat de eerste golf van de christenvervolging uitbrak, stootte de menigte op een man die Samuel heette. Ze vroegen of hij een Christen was. Hij werden verwoest, meer dan 50 000 mensen vroeg vijf minuten tijd alvorens te antwoor- verdreven. Sommigen leven nog altijd in den, knielde neer en bad Christus om vergif- vluchtelingenkampen. En waar ze zijn tefenis voor zijn belagers. Toen ze hem zagen ruggekeerd, is er nog altijd geen kapel. Ze bidden, hakten ze zijn handen af en moeten in de open lucht bijeenkomen en vermoordden hem. Een andere man, die ge- bidden. Wanneer het stormt en regent, handicapt was en niet kon vluchten, mishan- gaat de Mis vaak niet door. In de parochie delden ze, waarna ze zijn hut in brand Sankharakhole heeft pater Alexander staken. Nu zegt zijn zus: “Wat rest er ons Charankunnel van de bouw van een kapel nog? Het huis is afgebrand, de velden zijn zijn absolute prioriteit gemaakt. De 50 kavernield, mijn broer verbrand. Al mijn buren tholieke families in zijn dorp moeten een zijn gevlucht. Kunnen we nog terug?” plaats hebben waar ze kunnen samenkomen Ze zouden het er misschien op wagen, als en vergaderen. Ze moeten in nabijheid van ze hun kapel terughadden. Voor hen zou dit de Heer de vervolging kunnen verwerken een verzekering zijn dat ze niet onder en vergiffenis kunnen schenken, net als dwang zouden worden bekeerd. 117 kerken Samuel. Met hun eigen middelen slagen ze 2
er niet in de kapel te bouwen. De parochie en de regio behoren immers tot de armste van India. Toch hebben ze € 2.307 bijeengesprokkeld. We hebben de rest beloofd, € 12.000. Wie helpt pater Alexander en zijn parochianen?
Elke gift wordt voor deze of gelijkaardige projecten en voor de pastorale opdracht van Kerk in Nood I Oostpriesterhulp gebruikt.
•
Kerstgeschenken voor de Kerk in nood De Kerk doen groeien – dankzij de zusters in Oost-Europa “Een Kerk zonder vrouwen is als de apostelen zonder Maria… Het is de Moeder Gods die de Kerk helpt om te groeien (…) zij is belangrijker dan de apostelen.” Paus Franciscus heeft aan het werk en het gebed van de zusters in Argentinië gezien welke rol de vrouw concreet speelt. Wat hij zegt, is op die ervaring gebaseerd. Wereldwijd ondersteunt Kerk in Nood bijna 10.000 zusters door middel van bestaanshulp, vooral in Oost-Europa. In 2012 konden 1.358 zusters – dankzij uw hulp – in
dat deel van de wereld actief zijn. Door hen groeit de Kerk. Laten we het voorbeeld van Charkiw (Oekraïne) nemen. Daar organiseren de ‘Dienaressen van de Onbevlekte Maagd Maria’ de kindercatechese en het jeugdwerk, bidden samen met een groep ‘Moeders in het gebed’ en geven les aan scholen. Ze begeleiden de kinderen van een stedelijke kleuterschool en bereiden talrijke volwassenen voor op het ontvangen van de sacramenten. Ze organiseren bezinningsdagen voor gezinnen en vakantiekampen voor kinderen en ze ontfermen
zich over bejaarden. Met 500 euro helpt u een zuster in Oost-Europa een heel jaar lang om voor de Kerk te werken en te bidden.
•
Voor de missie in Mali Het zijn wel geen 153 vissen, die zo groot zijn dat het net dreigt te scheuren (zie Joh 21,11), maar wonderbare gevolgen zou de gemoderniseerde visteelt van de ‘Dochters van het Onbevlekte Hart van Maria’ in Mali ongetwijfeld hebben. Moeder Bernadette somt ze op: Ten eerste is er de bestrijding van de armoede. Drie vierde van de 13 miljoen inwoners van Mali moeten rondkomen met minder dan twee dollar per dag en de zusters behoren daartoe. De visteelt en de geïrrigeerde kleine fruitplantage zouden een basisinkomen garanderen waarmee ze ook anderen kunnen helpen. Dat zou ook een gezonde
voeding mogelijk maken en het milieu ontzien. Bovendien zou dit een beter imago bezorgen aan de veldarbeid en de veeteelt, die vooral door jongeren nogal minachtend worden bekeken, maar waarmee wel het overgrote deel van de bevolking in het levensonderhoud voorziet. Dat heeft ook heel praktische pastorale gevolgen: het maakt de zusters nog meer tot Dochters van het land en vergemakkelijkt het missiewerk in deze islamitische woestijnstaat (86,8 procent is moslim, 2,9 procent Christen). Concreet nu: met een waterreservoir en een irrigatiesysteem zouden de zusters op mensen gaan vissen. Dit is precies wat volgens de interpretatie van heel wat heiligen, onder wie de
kerkvader Hiëronymus, het aantal van 153 vissen symboliseert, die de apostelen op bevel van de verrezen Jezus vingen. De Dochters vragen ons € 15.300. We hebben honderd weldoeners nodig, die elk 153 euro bijdragen voor de missie in Mali.
•
Twee denariën voor het ziekenhuis in Amman “Een man reisde van Jeruzalem naar Jericho en werd onderweg overvallen door rovers.” Zo begint Jezus Zijn parabel van de barmhartige Samaritaan (Lc 10, 30 e.v.). In het verlengde van die weg ligt Amman en daar gaat het verhaal verder. In het Italiaanse ziekenhuis van Amman (Jordanië) liggen de gekwelde en halfdood geslagen slachtoffers die men in de regio aan de kant van de weg heeft gevonden. De ‘Zusters Dominicanessen van de Aanbidding’ en hun artsen en verplegers behandelen zieke vluchtelingen, voornamelijk uit Syrië en Irak. Het oudste medische centrum van Jordanië (sinds 1926)
ligt midden in het oude stadscentrum van Amman en is het enige ziekenhuis waar ook arme en behoeftige mensen vaak gratis worden verzorgd. Per jaar worden hier 47.000 patiënten behandeld. Het toenemende aantal vluchtelingen overstijgt echter de mogelijkheden van het ziekenhuis. Hier zijn de grenzen van de barmhartigheid van de zusters en de artsen buiten hun wil om bereikt. Geneesmiddelen en bedden kosten nu eenmaal geld. Als er onder u 640 weldoeners zijn, die elk “twee denariën” of 50 euro voor deze dienst van barmhartigheid “te voorschijn halen” (zie Lc 10,35), dan kunnen we een grote hoeveelheid geneesmiddelen en andere
noodzakelijke goederen financieren. En onbaatzuchtig liefde schenken – zoals de Samaritaan voor de onbekende man, die halfdood aan de rand van de weg lag, niet ver van Amman.
Elke gift wordt voor deze of gelijkaardige projecten en voor de pastorale opdracht van Kerk in Nood I Oostpriesterhulp gebruikt.
• 3
Op de Wereldjongerendagen in Rio de Janeiro waren ook acht jongeren en een priester uit China aanwezig. Ze waren enthousiast. “Het was zo groots, zo katholiek en zo vol van diepe geestelijke vreugde! Een levende getuigenis van het feit dat wij wereldwijd één familie in het geloof zijn.” Voor die ervaring willen ze alle weldoeners van Kerk in Nood van harte bedanken. “We voelden hun begeleiding door het gebed.” Ze voelen ook hoe de gulheid van de weldoeners hun Kerk in China ondersteunt en begeleidt. “Wij bidden voor u allen. Moge God u gezondheid schenken en u beschermen. U bent net als de goede Samaritaan. Met dit verschil dat wij niet één persoon zijn en dat het ook niet alleen om ons negenen in Rio gaat, maar dat u zeer vele mensen helpt in heel China.”
Nood, liefde en dankbaarheid – uw brieven Uw steun helpt ons helpen Al jarenlang steunt u mijn medebroeders en hun werk. Uw vriendschap en uw steun maken ons sterker en dat helpt ons om te helpen. Daarvoor bedank ik u zeer. Vele dingen zouden we zonder u gewoon niet kunnen doen. Vele van onze medebroeders die u kent, zijn inmiddels oud. Hun werk wordt door onze jongere mensen voortgezet. Op dit ogenblik hebben we God zij dank veel jongere medebroeders. Ik wens u van ganser harte een gezegend Kerstfeest en een gelukkig Nieuwjaar. Een ordeprovinciaal uit Zimbabwe Wereldkerk dichterbij brengen Al vele jaren organiseert u informatiebezoeken in onze parochies met interessante priesters en bisschoppen uit de hele wereld. Die gasten brengen de Wereldkerk en het huidige lot van de vervolgde Christenen dichter bij mij en anderen.
Ik ben zo onder de indruk van uw werk dat ik in mijn testament aan Kerk in Nood zal denken. Hartelijk dank en moge God u zegenen! Een ondernemer uit Zwitserland Kleine gift, sterk gebed Ik ben inmiddels op leeftijd. Al 70 jaar ben ik clarissenzuster. Mijn persoonlijke gift is klein, maar mijn gebeden zijn dat helemaal niet. Een zuster uit Australië Communiegeld delen Mijn eerste communie was prachtig. Ik ben blij en dankbaar dat ik Jezus zo dikwijls mag ontvangen. Ik zou graag willen dat alle kinderen overal ter wereld Jezus leren kennen. Daarvoor wil ik mijn communiegeld delen. Jullie weten wel wat ermee te doen. Mijn vader heeft 200 euro overgeschreven. Een kind uit Duitsland
Giften: op rekening IBAN: BE91 4176 0144 9176 en BIC: KREDBEBB van Kerk in Nood I Oostpriesterhulp vzw, Abdij van Park 5, 3001 Leuven - tel: 016 39 50 50 - fax: 016 39 50 60 - e-mail: info@kerkinnood.be U kan genieten van vrijstelling van belastingen op giften gestort in de loop van het jaar en waarvan de som minstens € 40,- bedraagt, indien u stort op rekening IBAN: BE11 4176 0100 0148 en BIC: KREDBEBB van onze zusterorganisatie Hulp en Hoop vzw. Uw gift wordt dan gebruikt voor onze sociale projecten in ontwikkelingslanden. De fiscale attesten worden in de loop van het volgende jaar verstuurd. 4
Johannes Baron Heereman, Uitvoerend President
In Zuid-Korea ben ik in het spoor getreden van pater Werenfried, die dit land in 1962 en 1963 bezocht en meehielp aan de opbouw van de toen nog kleine katholieke Kerk. Talloze gelovigen hebben in de 19de eeuw na wrede folteringen hun leven gegeven voor Christus. Uit dit zaad is de ZuidKoreaanse Kerk ontsproten. Eén op de vier volwassenen in een zondagsmis was catechumeen. In het buurland Noord-Korea is daarentegen elke godsdienstbeleving verboden. Het communisme oefent in dit land een genadeloze terreur uit. Ook in sommige islamitische landen woedt radicale terreur – ditmaal in de naam van een afstandelijke God, die zogenaamd niet van Christenen houdt. Maar Gods Zoon Jezus is mens geworden voor alle mensen. In de kribbe van Bethlehem vinden wij de levende sleutel om het kwaad te overwinnen. De adventstijd bereidt ons voor op de viering van die gebeurtenissen, die de mensheid hebben gered. In de vrije landen kunnen we het vieren en God danken. En bij u vinden we vrijgevige harten die helpen, overal waar de Kerk in nood is, deze bevrijdende boodschap van Liefde te verspreiden. Ik wens u Gods zegen voor een vreugdevolle kersttijd en een vredevol, gezond Nieuwjaar.
Redactie: Jürgen Liminski Verantwoordelijke uitgever: Kirche in Not, Postfach 1209, D-61452 Königstein – In België: Uma Wijnants, Abdij van Park 5, B-3001 Leuven – P608135 – De licentia competentis auctoritatis ecclesiasticae – ISSN 02522543 - Printed in Belgium www.acn-intl.org