20 ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن ﺟﻤﺸﻴﺪ آﻣﻮزﮔﺎر در 16ﻣﺮداد 1356ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮي ﻣﻨﺼﻮب ﺷـﺪ. ﺷﺎه ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻛﺸﻮر ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺟﺬب ﺳـﺮﻣﺎﻳﻪ ،ﻛﺎﻻﻫـﺎ ،و ﺧﺪﻣﺎﺗﻲ را ﻛﻪ اﻓـﺰاﻳﺶ درآﻣـﺪ ﻧﻔـﺖ اﻣﻜـﺎن ﭘـﺬﻳﺮ ﺳـﺎﺧﺘﻪ ﻧـﺪارد ،ﻛﻨﺘـﺮل ﻛﺎﻣـﻞ ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎي ﻣﻠّﻲ ﺿﺮورت ﭘﻴﺪا ﻛﺮده ،و آﻣﻮزﮔﺎر ﻛﺴﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﻋﻬﺪة اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑـﺮ ﻣﻲآﻳﺪ .ﭼﻨﺪﮔﺎﻫﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﺎه ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﻛﺴﻲ را ﺑـﻪ ﺟﺎﻧـﺸﻴﻨﻲ ﻫﻮﻳـﺪا ﺑﺮﮔﻤـﺎرد وﻟﻲ ،ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺔ ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ،ﺑﺮﻛﻨﺎر ﻛﺮدن ﻫﻮﻳﺪا ﺑﺮاﻳﺶ ﻣـﺸﻜﻞ ﺑـﻮد 1.در اﻳـﻦ زﻣـﺎن ﻛـﻪ ﻋﻠﻢ ،دوﺳﺖ ﻣﻮرد اﻋﺘﻤﺎد ﺷﺎه ،ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻧﻮﻋﻲ ﺑﻴﻤﺎري ﺧﻮﻧﻲ ﻛﻪ در ﻓﺎﺻﻠﻪاي ﻛﻮﺗـﺎه ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ او ﺧﺎﺗﻤـﻪ داد ،ﻧـﺎﮔﺰﻳﺮ ﺑـﻮد از ﻣﻘـﺎم وزارت درﺑـﺎر ﻛﻨـﺎره ﺑﮕﻴـﺮد ،ﺷـﺎه ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻫﻮﻳﺪا را ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺎم ﻣﻨﺼﻮب ﻛﻨﺪ. آﻣﻮزﮔﺎر ﺑﻪ درﺳﺘﻜﺎري ،اﻣﺎﻧﺖ ،ﻫﻮﺷﻤﻨﺪي ،زﻳﺮﻛـﻲ ،و ﺗﻨـﺪزﺑﺎﻧﻲ ﺷـﻬﺮه ﺑـﻮد. ﻋﻤﻠﻜــﺮد ﻋــﺎﻟﻲ وي در ﻣﻘــﺎم ﻧﻤﺎﻳﻨــﺪة اﻳــﺮان در ﺳــﺎزﻣﺎن اوﭘــﻚ او را از دﻳﮕــﺮ ﻫﻤﻜﺎراﻧﺶ ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﻛﺮده ﺑﻮد .وﻟﻲ ﺑﺮ ﺧﻼف ﻫﻮﻳﺪا ،ﻛﻪ ذاﺗـﺎً ﺧـﻮﻧﮕﺮم و اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ ﺑﻮد ،آﻣﻮزﮔﺎر ﻛﻢﺣﺮف ،ﻣﻨﻀﺒﻂ ،ﻣﻨﺰوي و ﭘﺎﺑﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻮد ،و اﻳﻦ ﺧﻠـﻖ و ﺧﻮ در ﻣﻨﺎﺳﺒﺎﺗﺶ ﺑﺎ دﻳﮕﺮان ،از ﺟﻤﻠﻪ ﺷﺎه ،ﻫﻢ اﺛﺮ داﺷﺖ .اﻟﺒﺘﻪ ﺷـﺎه ،ﺑـﻪ ﻣﻔﻬـﻮم .1ﺳﺎلﻫﺎ ﺑﻌﺪ ﻓﺮﻳﺪون ﺟﻮادي ﺷﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮر ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﺎه در ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻳﺎد اﻳﺎم ﮔﺬﺷﺘﻪ را ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ در ﻣﻮرد ﺑﺮﻛﻨﺎري ﻫﻮﻳﺪا در ﺳﺎل 1356ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ "ﺷﺶ ﻣﺎه ﺗﻼش ﻣﻲﻛﺮدي ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻮﻳﺪا ﺑﮕﻮﻳﻲ زﻣﺎن رﻓﺘﻨﺶ رﺳﻴﺪه اﺳﺖ. ﺑﺎﻻﺧﺮه ،زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺧﻮدت ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﺷﺪي ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺸﻮد ،اﻧﺠﺎم آن ﺑﺮاي ﺗﻮ ﺑﻪ اﻧـﺪازة زاﻳﻤـﺎن دردآور ﺑـﻮد". ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺪون ﺟﻮادي 9 ،ﻧﻮاﻣﺒﺮ ،2003ﻧﻮار ،1روي .2
818زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﻣﺘﻌﺎرف ،دوﺳﺖ ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻧﺒﻮد .ﺑﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ،ﻋﻠﻢ ،اردﺷﻴﺮ زاﻫﺪي و ﻫﻮﻳﺪا ،ﻫﺮ ﻳﻚ ﺑﻪ راه و روش ﺧﺎص ﺧﻮد ،ﻣﺠﺎز ﺑﻪ داﺷﺘﻦ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎﺗﻲ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﺎ ﺷﺎه ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻳـﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت از آﻣﻮزﮔﺎر درﻳﻎ ﻣﻲﺷﺪ .اﻣﺎ آﻣﻮزﮔﺎر ﻣﻲداﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺷﺎه اﻧﺘﻈﺎر اﻧﺠﺎم دادن ﭼﻪ ﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ را از او دارد :ﻛﺎﺳﺘﻦ ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎ ،ﺗﺮاز ﺑﻮدﺟﻪ ،ﻣﻬـﺎر ﺗـﻮرم ،ﻛﻨﺘـﺮل زﻣﻴﻦﺑﺎزي ،ﻛﺎﻫﺶ اﺟﺎرهﻫﺎ و ﺑـﻪ ﺣﺮﻛـﺖ در آوردن دﻳﻮاﻧـﺴﺎﻻري ،ﻛـﻪ آﻣﻮزﮔـﺎر، ﻫﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ از ﻛﺎرﻧﺎﻣﺔ ﻳﻚﺳﺎﻟﺔ دوﻟﺖ او ﭘﻴﺪاﺳﺖ ،در اﻧﺠﺎم اﻳـﻦ ﻛﺎرﻫـﺎ ﻣﻮﻓـﻖ ﺑﻮد 2.ﺑﺎ وﺟﻮد رﻛﻮدي ﻛﻪ از ﺳﺎل 1355ﺷﺮوع ﺷﺪه ﺑﻮد ،در دورة آﻣﻮزﮔـﺎر اﻓـﺮاد زﻳﺎدي ﺑﻲ ﻛﺎر ﻧﺸﺪﻧﺪ ،ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎﻳﺎن ﻫﻨﻮز ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ را از ﻛﺸﻮرﻫﺎي دﻳﮕﺮ ،ﺑـﻪ وﻳـﮋه اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ،ﭘﺎﻛﺴﺘﺎن و ﺑﻨﮕﻼدش اﺳﺘﺨﺪام ﻣﻲﻛﺮدﻧـﺪ و ﺣﻘـﻮقﻫـﺎ دﭼـﺎر ﻧﻮﺳـﺎﻧﺎت ﻓﺼﻠﻲ ﻣﻨﻔﻲ ﻧﺸﺪ .در ﺗﻤﺎم دﻫﺔ 1350ﺣﻘﻮقﻫﺎ در ﻓﺎﺻﻠﺔ ﻣـﺎهﻫـﺎي دي ﺗـﺎ اﺳـﻔﻨﺪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﻓﺖ ،در ﻣﺎهﻫﺎي ﻓﺮوردﻳﻦ ﺗﺎ ﺗﻴﺮ دوﺑـﺎره ﭘـﺎﻳﻴﻦ ﻣـﻲآﻣـﺪ ،از ﻣـﺮداد ﺗـﺎ ﺷﻬﺮﻳﻮر ﺑﺎﻻ ﻣﻲرﻓﺖ و ﻫﻤﭽﻨﺎن ،ﺑﺎ آﻫﻨﮕﻲ آﻫـﺴﺘﻪﺗـﺮ ،از ﻣﻬـﺮ ﺗـﺎ دي اﻳـﻦ روﻧـﺪ اﻓﺰاﻳﺶ اداﻣﻪ ﻣﻲﻳﺎﻓﺖ .در دورة آﻣﻮزﮔﺎر ،در اواﺋﻞ ﺳﺎل 1357ﺣﻘـﻮقﻫـﺎ در ﻳـﻚ ﻓﺼﻞ 41/1درﺻﺪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ و اﻳﻦ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰان ﺛﺒﺖ ﺷﺪه ﺗﺎ آن زﻣﺎن ﺑـﻮد.
3
ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻛﺎرﮔﺮان ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻛﺎرﮔﺮان ﺗﻤﺎﻳﻠﻲ ﺑﻪ وﻗﻮع اﻧﻘﻼب ﻧﺪاﺷـﺘﻨﺪ .در واﻗﻊ ،در اﻏﻠﺐ ﻣﻮارد ،ﺑﻪ وﻳﮋه در ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪﻫﺎي ﺑﺰرگ ﺻﻨﻌﺘﻲ ،ﻛﺎرﮔﺮان ،اﮔﺮ اﺟـﺎزه ﻣﻲﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ،ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺗﻈﺎﻫﺮات ﺑﺮ ﺿﺪ اﻧﻘﻼب ﺑﻮدﻧﺪ 4.آﻣﻮزﮔﺎر را ﺳﺮزﻧﺶ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻗﻄﻊ ﻳﺎراﻧﻪﻫﺎي دوﻟﺘﻲاي ﻛﻪ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮان از ﺑﻮدﺟﺔ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﺔ ﺧﻮد ﺑﻪ روﺣﺎﻧﻴﺎن ﻣﻲﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ ،اﻓﻜﺎر آﻧﻬﺎ را ﺑﺮاي اﻧﻘﻼب آﻣﺎده ﻛﺮد .آﻣﻮزﮔﺎر ﻗﻄﻊ ﭼﻨﻴﻦ وﺟـﻮﻫﻲ را اﻧﻜﺎر و ﺣﺘﻲ از وﺟﻮد ﭼﻨﻴﻦ وﺟﻮﻫﻲ اﻇﻬﺎر ﺑﻲﺧﺒﺮي ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ
.2ﻛﺎرﻧﺎﻣﺔ ﻳﻜﺴﺎﻟﺔ دوﻟﺖ ،ﺗﻬﺮان ،ﻣﺮداد1357 ، 3. Charles Kurzman, The Unthinkable Revolution in Iran, Cambridge, Harvard University Press, 2004. 96-104, 98. .4ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺷﻮراي ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ارﺗﺶ ،دي – ﺑﻬﻤﻦ ،1357ﺗﻬﺮان ،ﻧﺸﺮ ﻧﻲ.١٣۶۵ ،
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 819
ﻗﺎﻧﻊﻛﻨﻨﺪه اﻇﻬﺎر ﻣﻲدارد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل در رژﻳﻤﻲ ﻧﻈﻴﺮ رژﻳﻢ ﺷﺎه ﻣﻤﻜﻦ ﻧﺒﻮد ﻓﻘـﻂ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻗﻄﻊ وﺟﻮﻫﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻲ از ﻣﻼﻳﺎن ﭘﺮداﺧﺖ ﻣﻲﺷـﺪ ،اﻧﻘـﻼب رخ دﻫـﺪ.
5
ﺗﻤﺎم اﻳﻦﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫـﺪ ﻛـﻪ در دورهاي ﻣﻌﻤـﻮﻟﻲ ﺻـﺪارت او ﻣـﻲ ﺗﻮاﻧـﺴﺖ ﺑـﺎ ﻣﻮﻓﻘﻴﺘﻲ ﭼﺸﻤﮕﻴﺮ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎﺷﺪ. وﻟﻲ آن دوره ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﻧﺒﻮد .آﻣﻮزﮔﺎر زﻣﺎﻧﻲ ﺳﻜﺎن اﻣﻮر را در دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ اﻳﺮان ﺑﻪ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮي ﻧﻴـﺎز داﺷـﺖ ﻛـﻪ در ﺳﻴﺎﺳـﺖ ﻛﺎرآﻣـﺪ ﺑﺎﺷـﺪ و ﺑﺘﻮاﻧـﺪ ﺑـﺎ ﺗﺤﺒﻴﺐ ،ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻳﺎ ﺗﺠﻬﻴﺰ دﻳﮕﺮان را ﺑﺴﻴﺞ و ﺟﻠﺐ ﻛﻨﺪ .،اﻣﺎ ﺑـﻪ ﺟـﺎي آن ﻛﺎرﻫـﺎ او ﺳﻴﺎﺳﺖ را ﺑﻪ ﺳﻄﺢ اﻣﻮر اداري و دﻳﻮاﻧﻲ ﺗﻨـﺰل داد و اﻣـﻮر ﺳﻴﺎﺳـﻲ را ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﺑـﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺧﻼﻗﻲ ،ﻣﺎﻟﻲ و ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﻲ ﻛﺮد .ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ او در ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺗـﻮرم از راه ﻛـﺎﻫﺶ ﺑﻬﺎي زﻣﻴﻦ و ﻣﺴﻜﻦ ،ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدي ﺧﻮد ﺑﺴﻴﺎر ارزﺷـﻤﻨﺪ ﺑـﻮد ،ﺑﺎزارﻳـﺎن را ﻛـﻪ در زﻣﻴﻦ ﺑﺎزي ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري ﻫﻨﮕﻔﺘﻲ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ،و ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻧﻜﺪاران را ﻛـﻪ زﻣـﻴﻦﻫـﺎ را وﺛﻴﻘﻪ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،از او روﮔﺮدان ﻛﺮد. ﻛﺎﻫﺶ ﻧﺮخ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﻧﻴﺮوﻫﺎﻳﻲ از ﻣﻬﺎﺟﺮان روﺳﺘﺎﻳﻲ ﺑﻲﻛﺎر و ﻧﺎﺧـﺸﻨﻮد را در اﺧﺘﻴﺎر ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﻗﺮار داد ﺗﺎ ﺑﻪ ﻧﻔـﻊ ﺧـﻮد از آﻧﻬـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨـﺪ .در ﺑﻬﺘـﺮﻳﻦ دورهﻫﺎ ﻫﻢ دﺳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺣﺰب رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ در ﻣﺠﻠـﺲ از ﻓﺮاﻳﻨـﺪ ﺗـﺼﻤﻴﻢﮔﻴـﺮي ﻛﻮﺗﺎه ﺑﻮد ،وﻟﻲ ﺑﻪ ﻫﻮﻳﺪا دﺳﺘﺮﺳﻲ داﺷﺘﻨﺪ؛ آﻣﻮزﮔﺎر ﻧﺸﺴﺖﻫﺎي ﺧﻮد ﺑﺎ آﻧﺎن را ﺑـﻪ
.5آﻣﻮزﮔﺎر ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﭘﺮداﺧﺖ اﻳﻦ وﺟﻮه ﺑـﻪ روﺣﺎﻧﻴـﺎن را ﻗﻄـﻊ ﻧﻜـﺮده اﺳـﺖ و از ﭘﺮداﺧـﺖ آن وﺟـﻮه ﺑـﻪ روﺣﺎﻧﻴﺎن ﻫﻢ ﺑﻲاﻃﻼع ﺑﻮده اﺳﺖ ،ﺟﺰ در ﻳﻚ ﻣﻮرد ﻛﻪ از دو ﺑﺮادر ﻧﺎم ﻣﻲﺑﺮد ﻛـﻪ ﭘﺮواﻧـﺔ اﻧﺤـﺼﺎر واردات ﻣـﻮز و ﻣﺮﻛﺒﺎت در اﻳﺎم ﻧﻮروز ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﺻﺎدر ﺷﺪ .اﻳﻦ ﺑﺮادران ﺑﺨﺸﻲ از ﺳﻮد ﺧﻮد را ﺑﻪ آﻳﺖاﷲ ﺷـﺮﻳﻌﺘﻤﺪاري ﭘﺮداﺧﺘﻨـﺪ. آﻣﻮزﮔﺎر اﻳﻦ ﻣﺠﻮز اﻧﺨﺼﺎري را ﻟﻐﻮ ﻛﺮد ،و اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ آن ﺑﺮادران دﻳﮕﺮ وﺟﻬﻲ ﺑـﻪ آﻳـﺖاﷲ ﺷـﺮﻳﻌﺘﻤﺪاري
ﻧﭙﺮدازﻧﺪ .آﻣﻮزﮔﺎر ادﻋﺎﻫﺎي دﻳﮕﺮي ﻫﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ اﺛﺒﺎت ﺑﺮﺧﻲ از آﻧﻬﺎ دﺷﻮار اﺳﺖ .ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ "ﻧﺎﻣﺔ دﻛﺘﺮ ﺟﻤﺸﻴﺪ آﻣﻮزﮔﺎر" ،ره آورد ،زﻣﺴﺘﺎن ،1382ﺷﻤﺎرة ،65ﺻﺺ.256-257 .
820زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﺎﻧﺪ ،و ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ در ﭼﺸﻢ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ رأي داده ﺑﻮدﻧـﺪ ،ﺑـﺎز ﻫـﻢ ﻧﺎﻛﺎرآﻣﺪﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ آﻳﻨﺪ 6.او از ﻏﻮﻏﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲاي ﻛـﻪ در دورة ﺗـﺼﺪي وي ﻓﺰوﻧـﻲ ﮔﺮﻓﺖ ﺧﻮد را دور ﻧﮕﻪ داﺷﺖ .ﺑﺎﻳﺪ اﺷﺎره ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﺳﺎلﻫﺎ ﺗﻘـﺴﻴﻢ ﻛـﺎر در ﻋﻤﻞ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻣﻬﺎر ﺧﺸﻮﻧﺖ را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻴﺮون از ﺣﻮزة اﺧﺘﻴـﺎرات دوﻟـﺖ ﻗـﺮار داده ﺑﻮد .ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل ،ﭘﻠﻴﺲ و ژاﻧﺪارﻣﺮي ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر رﺳﻤﻲ ﺑﻪ ﻓﺮﻣـﺎن ﺑﺨـﺶ ﻏﻴﺮﻧﻈﺎﻣﻲ دوﻟﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲآﻣﺪﻧﺪ ،در ﻋﻤﻞ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ارﺗﺶ ﺑﻮدﻧـﺪ .دوﻟـﺖﻫـﺎي ﻗﺒﻠــﻲ ﻫــﻢ از ﻣــﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑــﻮط ﺑــﻪ ﺷــﻮرش ،ﺗﺮورﻳــﺴﻢ ،ﺣﻤﻠــﻪﻫــﺎي ﻣــﺴﻠﺤﺎﻧﻪ ﻳــﺎ ﺳﺎزﻣﺎنﻳﺎﻓﺘﻪ ﻋﻠﻴﻪ رژﻳﻢ دور ﺑﻮدﻧﺪ .در ﺳﺎل ،1342ﻛﺎﺑﻴﻨﻪ ﻋﻠﻢ از ﺗﻤﻬﻴﺪات ﻣﺮﺑـﻮط ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺮوان ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﻛﻠﻲ ﺑﻲﺧﺒﺮ ﺑﻮد.
7
اﻣﺎ ﺧﻮد ﻋﻠﻢ از ﻧﺰدﻳﻚ درﮔﻴﺮ اﻳﻦ
اوﺿﺎع ﺑﻮد و ﺷﺨﺼﺎً ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺿﺪ ﺣﻤﻠﻪاي را داد ﻛﻪ اﻳﻦ ﺷﻮرش را ﺳﺮﻛﻮب ﻛـﺮد. اﻟﺒﺘﻪ در دورة آﻣﻮزﮔﺎر اوﺿﺎع ﺑﺎ ﺳﺎل 1342ﻓﺮق داﺷـﺖ؛ ﺷـﺎه و ﻧﻴﺮوﻫـﺎي ﻣـﺴﻠﺢ ﺑﺴﻴﺎر ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻛﻨﺘﺮل اﻣﻮر را در اﺧﺘﻴﺎر داﺷﺘﻨﺪ و ﻣﻘﺎﻳـﺴﺔ دورة آﻣﻮزﮔﺎر ﺑﺎ دورة ﻋﻠﻢ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ،در ﺳﺎﻟﻲ ﻛﻪ آﻣﻮزﮔـﺎر در رأس اﻣﻮر ﺑﻮد در ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﺿﺪ ﺷﺎه و راﻫﺒﺮد آﻧﻬﺎ ﻧﻮﻋﻲ دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ ﭘﺪﻳـﺪ آﻣـﺪ ﻛـﻪ ﻣﺴﺘﻠﺰم واﻛﻨﺸﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻮد .ﺑﺎز ﺷﺪن ﻓﻀﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺮاي ﺟﻨﺎح ﭼﭗ ،ﻛﻪ ﺗـﺎ اﻳـﻦ زﻣﺎن درﮔﻴﺮ ﻣﺒﺎرزهﻫﺎي ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﺔ ﮔﺎه و ﺑﻴﮕﺎه ﺑﻮدﻧﺪ ،و ﺑـﺮاي اﺳـﻼمﮔﺮاﻳـﺎن ،ﻛـﻪ از زﻣﺎن ﺳﺆﻗﺼﺪ ﺑﻪ ﺷـﺎه در ﺳـﺎل 1344ﻛـﻢ و ﺑـﻴﺶ ﺗﺤـﺖ ﻛﻨﺘـﺮل ﺑﻮدﻧـﺪ ،اﻣﻜـﺎن دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ ﺗﻮدهﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ،ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ،در داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ و ﻣـﺴﺎﺟﺪ را ﻓـﺮاﻫﻢ آورد. ﺗﻤﺎم اﻳﻦﻫﺎ ﺗﺎرﻳﺨﻲ در ﺣﺎل ﺗﺤﻮل داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﻏﻠﺐ ﻣﺒﻬﻢ و ﺑـﻪ ﻇـﺎﻫﺮ ﺑـﻲاﻫﻤﻴـﺖ ﺑﻮد .اﻣﺎ در ﺳﺎل ،1356آﻧﭽﻪ ﺷﺎه اﺗﺤﺎد ﺳـﺮخ و ﺳـﻴﺎه ﻣـﻲ ﻧﺎﻣﻴـﺪ در ﺣـﺎل ﺷـﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﻮد ،و از ﺧﻔﺎ درﻣﻲ آﻣﺪ و ﻋﻠﻨﻲ ﻣﻲﺷﺪ.
.6ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﻓﺼﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ. .7ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﻓﺼﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻧﻘﻼب ﺳﻔﻴﺪ.
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 821
*** در ﺳﺎل 1341ﺟﻼل آلاﺣﻤﺪ ﻏﺮﺑﺰدﮔﻲ را در ﺗﻬﺮان ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﺮد .اﻳـﻦ واژه را اﺣﻤﺪ ﻓﺮدﻳﺪ ،ﻓﻴﻠﺴﻮف اﻳﺮاﻧﻴﺴﺖ و ﻳﻜﻲ از ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭘﻴﺮوان ﻫﺎﻳﺪﮔﺮ در اﻳﺮان ،اﺑﺪاع ﻛﺮده ﺑﻮد .در ﻧﻈﺮ ﻓﺮدﻳﺪ ،ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان از ﮔﻔﺘﻪ ﻫـﺎي او درك ﻛـﺮد ،ﺳـﻘﻮط اﻧﺴﺎن ،ﻛﻪ در زﻣﺎن ﺣﺎل ﻫﻢ ﺷﺎﻣﻞ اﻳﺮان ﻣﻲﺷـﺪ و ﻫـﻢ ﺷـﺎﻣﻞ ﻏـﺮب ً ،ﺑـﻪ ﻧـﻮﻋﻲ ﻫﻠﻨﻴﺴﻢ ﻛﻪ ﺑﺸﺮ را ﺑﺎ اﺻﻞ ﺧﻮد ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻛـﺮده ﺑـﻮد ارﺗﺒـﺎط داﺷـﺖ 8.ﻓﺮدﻳـﺪ ﭼﻨـﻴﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﺷﺮق ﺑﺎﻳﺪ از ﻧﻮ ﺧﺼﻠﺘﻲ از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ را ﺑـﻪ دﺳـﺖ آورد ﻛـﻪ ﻣﻘﻬﻮر ﺟﻬﺎنﺑﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﺗﺒﺎﻫﻲ ﻛﺸﺎﻧﻨﺪة ﻏﺮب ﺷﺪه ﺑﻮد .آن ﺟﻬﺎنﺑﻴﻨﻲ ﺑﺸﺮ را در ﻛﺎﻧﻮن ﺟﻬﺎن ﻣﺎدي ﻗﺮار ﻣﻲداد و ﺑﺎ ﺟﺪا ﻛﺮدن وي از ﺟﻬـﺎن ﻣﻌﻨـﻮي ﻛـﻪ ﻣـﻮﻃﻦ واﻗﻌـﻲ ﻫﺴﺘﻲ او ﺑﻮد او را از اﺻﻞ ﺧﻮد ﺟـﺪا ،و ﺿـﺎﻳﻊ ﻣـﻲ ﻛـﺮد .ﻣﻜﺘﺒـﻲ ﻛـﻪ ﻓﺮدﻳـﺪ و ﻫﻤﻜﺎرش ذﺑﻴﺢاﷲ ﺑﻬﺮوز ﺑﻪ آن ﺗﻌﻠﻖ داﺷـﺘﻨﺪ ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ ﺑـﺮ اﺳـﺎس ﻣﻮاﻧـﻊ ﻓﻨـﻲ و ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ ،رواﻳﺘﻲ ﻣﺘﻔﺎوت از ﺑﺮاﻓﺘﺎدن ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﻴﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻲداد ﻛﻪ ﺑـﻪ ﻣﻮﺟـﺐ آن اﺣﺘﻤﺎل اﻳﻦ ﻛﻪ اﺳﻜﻨﺪر آن اﻣﭙﺮاﺗﻮري را ﻓﺘﺢ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧـﺎﭼﻴﺰ ﺑـﻮد .اﺳـﺘﺪﻻل آﻧﻬﺎ اﺷﺎرهاي ﺗﻠﻮﻳﺤﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻮﻃﺌﺔ ﻏﺮﺑﻲ اﻳﺮان را از ﺷﻜﻮه اﺧﻼﻗـﻲ و ﺳﻴﺎﺳﻲاش ﺗﻬﻲ ﻛﺮده و زﻣﺎن آن ﺑﺮاي اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻓﺮا رﺳﻴﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ روﺣﻴﻪاي را ﻛـﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﻣﺎﻳﺔ ﻋﻈﻤﺖ ﻛﺸﻮرﺷﺎن ﺑﻮد از ﻧﻮ در ذﻫﻦ ﺧـﻮد ﻣﺠـﺴﻢ ﻛﻨﻨـﺪ و ﺑـﻪ دﺳـﺖ آورﻧﺪ .ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ ﻻزﻣﺔ ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن آن روﺣﻴﻪ ﺑﻮد .ﻧﻪ روﺷﻨﻔﻜﺮان و ﻧﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ..8ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ دارﻳﻮش آﺷﻮري" ،اﺳﻄﻮرة ﻓﻠﺴﻔﻪ در ﻣﻴﺎن ﻣﺎ :ﺑﺎزدﻳﺪي از اﺣﻤﺪ ﻓﺮدﻳﺪ و ﻧﻈﺮﻳﻪﻫﺎي ﻏﺮﺑﺰدﮔﻲ. http://www.ashouri.malakut.org/archive/Fardid.pdf ﻧﺎم ﻓﺮدﻳﺪ در اﻳﺮان ﻧﺎم ﻫﺎﻳﺪﮔﺮ را ﺗﺪاﻋﻲ ﻣﻲﻛﺮد .ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺔ دارﻳﻮش ﺷﺎﻳﮕﺎن ،ﻓﻴﻠﺴﻮف اﻳﺮاﻧﻲ" ،ﻫﺎﻳﺪﮔﺮ از دﻳﺪﮔﺎه ﻧﺠﺎتﺑﺨﺶ ﺑﺎور اﺣﻤﺪ ﻓﺮدﻳﺪ ) ،(1373-1291ﭘﺎﻳﻪﮔﺬار ﮔﺮوه ﻫﺎﻳﺪﮔﺮيﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ در اﻳﺮان و از ﻧﻈﺮ ﻫﻮاداران ﻓﺮدﻳﺪ ،ﻛﻪ ﻣﺮﺷﺪ ﺧﻮد را ﺷﺨﺼﻴﺘﻲ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﮔﻮﻧﻪ ﻣﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ ،ﻣﻈﻬﺮ ﺷﺮي ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ روﺣﻴﺔ اﻧﺘﻘﺎدي را ﻓﻠﺞ ﻣﻲﻛﺮد و ﺳﻨﺖ ﻋﺼﺮ روﺷﻨﮕﺮي را ،ﻛﻪ اﻣﺮوز ﺗﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻧﺪازه ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز اﺳﺖ ،دور ﻣﻲرﻳﺰد". Daryush Shayegan, "Heidegger in Iran", Le Portique, No. 18 (October/November 2006).
822زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﻫﺮﮔﺰ ﻣﻮﺿﻊ آﻧﺎن را ﺟﺪي ﻧﮕﺮﻓﺘﻨﺪ وﻟﻲ آن ﻣﻮﺿﻊ اﻏﻠﺐ ،در ﻧﻬﺎن ،ﺑـﺮاي ﺧﻠـﻖ و ﺧــﻮي اﻳﺮاﻧﻴــﺎن ﻣﻠــﻲﮔــﺮا ﺧﻮﺷــﺎﻳﻨﺪ ﺑــﻮد و اﻳﺮاﻧﻴــﺎن داراي ﻣــﺮامﻫــﺎي ﺳﻴﺎﺳــﻲ و اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﻣﺘﻔﺎوت از آن ﺑﻪ ﺷﻜﻞﻫﺎ و در زﻣﻴﻨﻪﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﺳﻮد ﻣﻲﺟﺴﺘﻨﺪ ﺗـﺎ از ﻣﻮﺿﻊ ﺧﻮد ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﻨﻨﺪ .ﻣﻔﺎﻫﻴﻤﻲ ﭼﻮن ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻮﻣﻲ ،ﻫﻮﻳﺖ ﻣﻠﻲ ﻳﺎ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ اﺻﻞ ﺑﻪ ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﺔ آن ﭼﻴﺰي ﺑﺪل ﺷﺪ ﻛﻪ ﺷﻜﻞﻫﺎﻳﻲ ﻧﻮ از ﻣﻜﺘﺒﻲ ﺑﻮدن ﺑﺮ اﺳﺎس آن ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪ. آلاﺣﻤﺪ از ﺟﻨﺎح ﭼﭗ ﺑﻮد وﻟﻲ ﺗﺎ ﺳﺎل 1341ﻧﻈﺮﻳﻪاي ﻣﺒﻬﻢ درﺑﺎرة "ﻓﺮﻫﻨﮓ اﺻﻴﻞ" را ﻋﻨﻮان ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﺸﺨﺼﺔ آن ﻧﻮﻋﻲ ﻋﻨﺼﺮ اﺳﻼﻣﻲ ﻗﻮي ﺑﻮد ،ﻛﻪ ﺑﻪ ادﻋـﺎي وي ﺑﺎ ﻧﻔﻮذ ارزشﻫﺎ و آداب و رﺳﻮم ﻏﺮﺑﻲ داﺷﺖ از دﺳﺖ ﻣـﻲرﻓـﺖ .ﺣﻜﻮﻣـﺖ، روﺷﻨﻔﻜﺮان ،ﻣﺪرﻧﻴﺴﺖﻫﺎ ،و ﺟﻤﻊ ﺟﺪﻳﺪ ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎﻳﺎن ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻗﺒﻮل ﻛـﺮدن درﺑـﺴﺖ ارزشﻫﺎي ﻏﺮﺑﻲ ﻧﻘﺸﻲ ﻣﻬﻢ در از دﺳﺖ رﻓـﺘﻦ اﻳـﻦ اﺻـﺎﻟﺖ داﺷـﺘﻨﺪ .آلاﺣﻤـﺪ و ﭘﻴﺮوان وي اﻳﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ اﺻﻴﻞ ﺑﻮﻣﻲ را ﻣﻲﺳﺘﻮدﻧﺪ ،وﻟﻲ ﻃﺮز ﺑﺮﺧﻮرد آﻧﻬـﺎ ﺑـﺎ اﻳـﻦ ﻣﻔﻬﻮم روﺷﻦ ﻧﺒﻮد .اﮔﺮ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﻨﺸﻮري از واﻗﻌﻴﺎت ،ارزشﻫﺎ ،و ﻋﻮاﻃـﻒ اﺳـﺖ ﻛﻪ اﻓﺮاد و اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت از وراي آن ﺑﺎ ﻳﻚ دﻳﮕﺮ و ﺑـﺎ دﻧﻴـﺎ ﺑـﻪ ﺗﻌﺎﻣـﻞ ﻣـﻲﭘﺮدازﻧـﺪ، ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺪون دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﻨﻨﺪ؟ اﮔـﺮ ﺑﻨـﺎ ﺑـﻮد ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺟﻬﺎن ﺳﻮم از ﻧﻈﺮ اﻗﺘﺼﺎدي ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻪ آن ﮔﻮﻧﻪ آزادي ﺳﻴﺎﺳـﻲ دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻛﻪ ﻻزم ﺑﻮد از ﺟﻬﺎنﺑﻴﻨﻲاي ﻓﺮا ﮔﻴﺮﻧـﺪ ﻛـﻪ ﻣﺎﻳـﺔ ﻗـﺪرت ﻏـﺮب ﺑـﻮد، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻮد از ﻧﻈﺮ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﺻﻴﻞ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ؟ ﻧﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﻧﻪ ﺟﻨـﺎح ﻣﺨـﺎﻟﻒ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﺟﺪي درﺑـﺎرة ﻣﻌﻨـﺎي ﻓﺮﻫﻨـﮓ اﺻـﻴﻞ ﺑﺤـﺚ ﻧﻜﺮدﻧـﺪ .در ﻧﺘﻴﺠـﻪ، اﻳــﺪﺋﻮﻟﻮژي ﺑــﺮ ﺟﺎﻣﻌــﻪﺷﻨﺎﺳــﻲ ﭘﻴــﺮوز ﺷــﺪ ،ﺑــﺴﻴﺎري از روﺷــﻨﻔﻜﺮان اﻳــﺮان ﺑــﻪ
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 823
"ﺷﺮق ﺷﻨﺎﺳﺎن واروﻧﻪ" ﺑﺪل 9و ﻣﺴﺎﺋﻞ ﭘﻴﭽﻴﺪه ﻣﺘﺎًﺛﺮ از ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺗﺪرﻳﺠﻲ ﻣﺤﺘﻮا ،ﺷﻜﻞ و رﻧﮓ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﻴﺎه و ﺳﻔﻴﺪ ﻣﻄﺮح و ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﻏﺮﺑﺰدﮔﻲ ﺑﺎب روز و ﺗﻮﺻﻴﻪﻫﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ آن ﺑﻪ راه و روﺷـﻲ ﺑـﺪل ﺷـﺪ ﻛـﻪ ﺑﺴﻴﺎري ﻛﺴﺎن ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺳﺮ و ﻛـﺎر داﺷـﺘﻨﺪ ﺧـﻮد را ﻣﻠـﺰم ﻣﻲدﻳﺪﻧﺪ از آﻧﻬﺎ ﭘﻴﺮوي ﻛﻨﻨﺪ .ﻳﻚ ﻳﺎ دو ﻧﺴﻞ ﭘﻴﺶ ،روﺷﻨﻔﻜﺮان ﻳﺎريدﻫﻨﺪه ﺑـﻪ ﻧـﻮ ﺳﺎزي ﻛﺸﻮر درﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺪرن ﻛﺮدن ﺗـﺎ ﺣـﺪ زﻳـﺎدي ﻣـﺴﺘﻠﺰم ﻏﺮﺑـﻲ ﺷـﺪن اﺳﺖ .آﻧﻬﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻋﻤﻠﮕﺮا ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﭘﻴﺮو اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي و ﻣﻬﻢ ﺗﺮ از آن ﭘﺎﻳﮕﺎﻫـﺸﺎن در ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻮﻣﻲ ﻣﺴﺘﺤﻜﻢ ﺗﺮ ﺑﻮد .از ﻧﻈﺮ آﻧﺎن روﺣﺎﻧﻴﺎن ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﺳﺘﻴﺰ ﺑﻮدﻧﺪ زﻳـﺮا ﺑـﺎ ﮔﺰﻳﻨﺶﻫﺎﻳﻲ ﻣﻠﻤﻮس ﭼﻮن ﺗﺤﺼﻴﻼت ﻣﺪرن ،دﺧﺎﻟﺖ زﻧـﺎن در اﻣـﻮر اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ و ﺗﻼشﻫﺎي ﺧﺎص در ﺟﻬﺖ ﻏﻴﺮدﻳﻨﻲ و ﻋﻘﻼﻧﻲ ﻛﺮدن ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ .اﻣﺎ رد ﻛﺮدن ذﻫﻨﻴﺖ روﺣﺎﻧﻴﺎن ﺗﺄﺛﻴﺮي ﺟﺪي ﺑﺮ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت آﻧﻬﺎ ﺑـﺎ دﻳـﻦ ﻧﻤـﻲ ﮔﺬاﺷـﺖ. اﻏﻠﺐ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺪا و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ وي اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻨﺪ وﻟﻲ در ﺿﻤﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﻴﺎﻳﺶ اﻣﺮي ﺷﺨﺼﻲ اﺳﺖ .در ﻫﻤﺎن ﺣﺎل ﻣﻨﺎﻓﻊ و ﻗﺪرت روﺣﺎﻧﻴﺎن را رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧـﺪ و از ﻧﻈﺮ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺎ آن ﻛﻨﺎر ﻣﻲآﻣﺪﻧﺪ .ﻣﺪرن ﻛﺮدن ﻛﺸﻮر آﻧﻬﺎ را وادار ﻣـﻲﻛـﺮد ﺑـﺎ روﺣﺎﻧﻴﺎن ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻛﻨﻨﺪ وﻟﻲ ﻧﻪ ﺑﺎ اﺳﻼم .ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل اﻟﮕﻮﻫـﺎي ﺟﺪﻳـﺪي ﻛـﻪ آﻧﻬـﺎ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻲداﺷﺘﻨﺪ ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﺴﻴﺎر اﻫﻤﻴﺖ ﻳﺎﻓﺖ ،در آن دوره ﻓﻘﻂ ﺑﺮ ﻗﺸﺮ ﺑـﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﻛﻮﭼﻜﻲ از اﺟﺘﻤﺎع اﺛﺮ ﮔﺬاﺷﺖ .ﺑﺎﻗﻲ اﻓﺮاد اﺟﺘﻤﺎع راه ﺧﻮد را ﻣـﻲرﻓﺘﻨـﺪ و ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻴﺸﻪ رﻓﺘﺎر ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ .روﺣﺎﻧﻴﺎن ﻣﺘﻮﺟﻪ دﺳﺘﺎوردﻫﺎي رﺿﺎﺷﺎه ﻧﺸﺪﻧﺪ ﺗﺎ اﻳـﻦ ﻛﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻋﻤﻞ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ دوم ﺑﺎ ﺑﺎز ﻛﺮدن ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬــﺎ از ﻧﻈــﺮ ﺟﺎﻣﻌــﻪﺷــﻨﺎﺧﺘﻲ ﺑﻠﻜــﻪ از ﻧﻈــﺮ ذﻫﻨــﻲ اﻳــﻦ ﻣﻌــﺎدﻻت را ﺗﻐﻴﻴــﺮ داد. آﻣﻮزشﻫﺎي ﺣﺰب ﺗﻮده ،ﺗﺠﺮﺑﺔ ﻣﻠﻲ ﻛﺮدن ﺻﻨﻌﺖ ﻧﻔﺖ ،آﻏﺎز ﺗﻮﺳﻌﺔ اﻗﺘـﺼﺎدي ،و 9. Mehrzad Boroujerdi, Iranian Intellectuals and the West: The Tormented Triumph of Nativism, Syracuse, Syracuse University Press, 1996.
824زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﺣﻀﻮر زﻧﺎن در ﻣﺠﺎﻣﻊ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﺣﻘﻮق اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻮدﻧـﺪ ،ﺑـﺮ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت ﺑﻴﻦ اﻧﺪﻳﺸﺔ ﻣﺪرﻧﻴﺴﺖ و دﻳﻦ اﺛﺮ ﮔﺬاﺷﺖ .ﻣﺪرﻧﻴﺘﻪ دروﻧﻲ ﻣﻲﺷﺪ .از ﻧﻈـﺮ ﻧﻮاﻧﺪﻳﺸﺎن ﻧﻮ ،اﺳﺘﻌﻤﺎر دﻳﮕﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي دﺳﺖ اﻧﺪازي اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺑﻪ ﻧﻔـﺖ اﻳـﺮان ﻧﺒﻮد؛ اﻛﻨﻮن ﻏﺮب ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻳﺮان را ﻣﻲدزدﻳﺪ. ﺑﺎ ﻏﺮﺑﺰدﮔﻲ ﺟﻨﺎح ﭼﭗ ﺧﻮاه ﻧﺎﺧﻮاه ﺑﻪ دﻳـﻦ ﺑﻌـﺪي روﺷـﻨﻔﻜﺮاﻧﻪ داد .اﻳﻨـﻚ ﻏﻴﺮروﺣﺎﻧﻴﺎن ﻫﻢ ﺑﻪ اﺳﻼم ﻣﻲﺑﺎﻟﻴﺪﻧﺪ .اﻣﺎ اﻳﻦ اﺳﻼم ﻫﻤﺎن اﺳﻼم رﻫﺒـﺮان روﺣـﺎﻧﻲ ﻧﺒﻮد .اﻳﻦ ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮ ﺑﻪ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷـﺎه ﻫـﻢ آن را ﺗﻮﺻـﻴﻪ ﻣـﻲﻛـﺮد .ﺧﻮﺑـﺴﺖ اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ وﻟﻲ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﻴﻤﻮنوار ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻛﻨﻴﻢ .اﺳﻼم ﺷـﺎه ﻧﻴﻤـﻲ ﺧﺮاﻓـﺎﺗﻲ و ﻧﻴﻤﻲ دﻧﻴﻮي ﺑﻮد .دﻳﻨﻲ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﺧﺪا وﻟﻲ ﺧﻮدداري از ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺧـﺪا در ﻗﺎﻟﺐ ﻛﺘﺎب آﺳﻤﺎﻧﻲ :ﻧﻮﻋﻲ دﻳﻦ ﺷﻴﻚ .در اﻳﻦ دوره "ﻓﺮﻫﻨـﮓ ﺑـﻮﻣﻲ" ﻫـﻢ ﺑـﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ دﻳﮕﺮي از دﻳﻦ ﺷـﻴﻚ ﺑـﺪل ﺷـﺪه ﺑـﻮد :ﻗﺎﺑـﻞ ﺗﻮﺻـﻴﻒ ﻧﺒـﻮد ،وﻟـﻲ از ﻧﻈـﺮ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﻏﺮبﺳﺘﻴﺰ ،اﺳﺘﻌﻤﺎرﺳﺘﻴﺰ ،و ﺷﺎه ﺳﺘﻴﺰ ﺑﻮد .ﻣﺒﻨـﺎي ﻫﻤﮕﺮاﻳـﻲ ﺳﻴﺎﺳـﻲ ﺟﻨﺎح ﭼﭗ ﻏﻴﺮدﻳﻨﻲ و ﺟﻨﺎح راﺳﺖ دﻳﻨﻲ در آﻳﻨﺪه در ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎ ﺑﻮد ،اﻳﻦ ﻣﻠﻐﻤﻪاي ﺑﻮد ﻛﻪ در ﺳﺎلﻫﺎي ﺑﻌﺪ ﻣﺮﺗﻀﻲ ﻣﻄﻬﺮي ،ﻣﺮﻳـﺪ ﺧﻤﻴﻨـﻲ ،و ﭘـﺲ از او ﺷـﺎه آن را "ﻣﺎرﻛﺴﻴﺴﻢ اﺳﻼﻣﻲ" ﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ ،اﺗﺤﺎد ﻧﺎﻣﻘﺪس ﺳـﺮخ و ﺳـﻴﺎه .در دﻫـﺔ 1340اﻳـﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﻧﻴﺮوي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺧﻮد را ﺑﻪ وﻳﮋه از ﺟﻨﮓ ﻫـﺎي آزادﻳـﺒﺨﺶ آﺳـﻴﺎ ،اﻓﺮﻳﻘـﺎ ،و اﻣﺮﻳﻜﺎي ﻻﺗﻴﻦ ﺑﻪ دﺳﺖ آورد ﻛﻪ در ﻛﺸﻮرﻫﺎﻳﻲ ﭼﻮن ﻫﻨﺪوﭼﻴﻦ ،اﻟﺠﺰﻳﺮه ،و ﻛﻮﺑـﺎ در ﮔﺮﻓﺖ .ﻛﺸﻮرﻫﺎي در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ دﻳﮕﺮ ﻋﻘﺐ اﻓﺘﺎده ﻧﺒﻮدﻧﺪ زﻳﺮا در زﻣـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﻏﺮب دورهﻫﺎي ﺳﺨﺖ رﻧﺴﺎﻧﺲ )ﻧﻮزاﻳﻲ( ،اﺻﻼﺣﺎت ،اﻧﻘﻼب ﺻﻨﻌﺘﻲ و ﺟﺰ اﻳﻦﻫﺎ
را ﻃﻲ ﻣﻲﻛﺮد ،آﻧﻬﺎ ﺧـﻮاب ﺑﻮدﻧـﺪ .آﻧﻬـﺎ ،ﺑـﻪ زﺑـﺎن ﻣـﺪ روز روﺷـﻨﻔﻜﺮاﻧﻪ ،ﻋﻘـﺐ ﻧﮕﺎﻫﺪاﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .ﻣﻬﻢ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﻮد را دوﺑﺎره ﻛﺸﻒ ﻛﻨﻨﺪ ،ﭘﺪﻳﺪه اي ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ از راه رد ﻛﺮدن ارزشﻫﺎي ﻏﺮﺑﻲ اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ ﺑﻮد .ﻓﺮاﻧﺘﺲ ﻓـﺎﻧﻮن و اﻣـﻪ ﺳـﺰر ﻣﺮﺷـﺪ
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 825
ﻣﻨﺘﺨﺐ اﻳﻦ ﮔﺰﻳﻨﻪ ﺷﺪﻧﺪ .ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻓﺎﻧﻮن از ﻧﻘﺶ "ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻮﻣﻲ" در اﺳﺘﻌﻤﺎرﺳـﺘﻴﺰي و ﭘﺎﻓﺸﺎري وي ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ راه آﮔﺎﻫﻲ ﻣﻠـﻲ از دﺳـﺘﻴﺎﺑﻲ دوﺑـﺎرة اﺟﺘﻤـﺎع ﺑـﻪ ﮔﺬﺷـﺘﺔ ﺧــﻮﻳﺶ و ﻛــﺸﻒ دوﺑــﺎرة ارزش ذاﺗــﻲ ﺧــﻮدش ﻣــﻲﮔــﺬرد ﺑــﻪ وﻳــﮋه ﻧﺨﺒﮕــﺎن "ﺑﻮﻣﻲﮔﺮا"ي ﺟﺪﻳﺪ را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار داد.
10
در دﻫﺔ 1350دﻳﮕﺮان ،از ﺟﻤﻠـﻪ ﻋﻠـﻲ ﺷـﺮﻳﻌﺘﻲ ،ﻫـﻢ ﺑـﻪ ﻓـﺎﻧﻮن و ﺳـﺰر رو آوردﻧﺪ .ﻋﻠﻲ ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ ﺳﺨﻨﻮري ﺧﻮشﺑﻴﺎن ،ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪاري ﻛـﺎردان ،ﺑـﺴﻴﺎر ﺑـﺎﻫﻮش وﻟﻲ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه داﻧﺸﻤﻨﺪ ﺑﻮد .او ﺑﺎ ﺗﺮﺟﻤـﺔ ﻓـﺼﻠﻲ از ﻓـﻀﺎﺋﻞ ﺑﻠـﺦ ،ﻛﺘـﺎﺑﻲ ﺧﻄﻲ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ درﺑﺎرة ﺑﺰرﮔﺎن ﺑﻠﺦ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﺤﻴﺢ ﻋﺒﺪاﻟﺤﻲ ﺣﺒﻴﺒﻲ داﻧـﺸﻮري اﻓﻐﺎﻧﻲ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ از اﻧﻘﻼب ﺗﻮﺳﻂ ﺑﻨﻴﺎد ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻳﺮان ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳـﻴﺪ ،ﻣـﺪرك دﻛﺘﺮاي ) (doctorat d’universitéﺧـﻮد را در رﺷـﺘﺔ ﻗـﺪﻳﺲﺷﻨﺎﺳـﻲ از داﻧـﺸﮕﺎه ﺳﻮرﺑﻦ ﭘﺎرﻳﺲ درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮد 11.ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺔ ﺟـﻼل ﻣﺘﻴﻨـﻲ ،رﺋـﻴﺲ داﻧـﺸﻜﺪة ادﺑﻴـﺎت و ﻋﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﻲ و ﭘﺲ از آن رﺋﻴﺲ داﻧﺸﮕﺎه ،ﺑﺎ ﻗﺪري ﭘﺎرﺗﻲﺑﺎزي ،از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﺮﻓﻨﺪﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ وزارت ﻋﻠﻮم ﻣﺪرك ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ را دﻛﺘﺮاي ﺗـﺎرﻳﺦ ارزﻳـﺎﺑﻲ ﻛﻨـﺪ ،12او ﺑـﺎ ﺳﻤﺖ اﺳﺘﺎدﻳﺎري ﺗﺎرﻳﺦ در داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮدوﺳـﻲ ﻣـﺸﻬﺪ اﺳـﺘﺨﺪام ﺷـﺪ .ﺷـﺮﻳﻌﺘﻲ در ﻣﺸﻬﺪ اﺳﺘﺎدي ﻣﺤﺒﻮب ﺑﻮد ،ﺣﺘـﻲ داﻧـﺸﺠﻮﻳﺎﻧﻲ ﻛـﻪ از داﻧـﺸﮕﺎه ادﺑﻴـﺎت و ﻋﻠـﻮم اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ،دﺳﺘﻪ دﺳﺘﻪ ﺑـﻪ ﻛـﻼسﻫـﺎﻳﺶ ﻣـﻲرﻓﺘﻨـﺪ .در ﺳـﺎل 1350او را ﺑـﻪ وزارت ﻋﻠﻮم و آﻣﻮزش ﻋﺎﻟﻲ در ﺗﻬﺮان ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻛﺮدﻧـﺪ ،و در ﺗﻬـﺮان او ﺑـﻪ ﻳﻜـﻲ از ﺳﺨﻨﻮران ﻣﺤﺒـﻮب ﺣـﺴﻴﻨﻴﺔ ارﺷـﺎد ﺑـﺪل ﺷـﺪ .ﺣـﺴﻴﻨﺔ ارﺷـﺎد ﺳـﺎزﻣﺎن اﺳـﻼﻣﻲ
10. See especially Frantz Fanon, Black Skin, White Mask, New York, 1967 (First published in French 1952) and the Wretched of the Earth, New York, 1965 (First published in French 1961). .11ﺟﻼل ﻣﺘﻴﻨﻲ" ،دﻛﺘﺮ ﻋﻠﻲ ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ در داﻧﺸﮕﺎه ﻣﺸﻬﺪ" ،اﻳﺮاﻧﺸﻨﺎﺳﻲ ،ﺟﻠﺪ ،5ﺷﻤﺎرة ) 4زﻣﺴﺘﺎن (1994
ﺻﻔﺤﺎت .849 ،835-899 .12ﻫﻤﺎن ،ﺻﺺ.853-855 .
826زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﻏﻴﺮﺳﻨﺘﻲاي ﺑﻮد ﻛﻪ دو ﺗﻦ از ﺑﺎزارﻳﺎن ﺑﻪ ﻧﺎم ﻫﺎي ﻧﺎﺻﺮ ﻣﻴﻨﺎﭼﻲ و ﻣﺤﻤﺪ ﻫﻤـﺎﻳﻮن، اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺑﺎ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺳﺎواك ،آن را ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ.
13
ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ ﻳﻚ اﻟﺘﻘﺎﻃﻲ ﺗﺮاز اول ﺑﻮد .ﻫﻨﺮش اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛـﻪ ﻋﻨﺎﺻـﺮي از اﺳـﻼم و ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ را ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺰدﻳﻚ ﻛﺮده و ﻣﺎرﻛﺴﻴـﺴﻤﻲ ﻫـﺰارهﺑـﺎور را ﺑـﺎ ﻣﻌﺎدﺷﻨﺎﺳـﻲ ﺷﻴﻌﻲ درآﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺟﺎﻣﻌﺔ ﺑﻲﻃﺒﻘﺔ ﺗﻮﺣﻴﺪي را ﺑﻪ وﺟﻮد آورد ،ﻳﻌﻨـﻲ ﺟﺎﻣﻌـﻪاي را ﻛﻪ اﻋﻀﺎي آن اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺖﺳﺘﻴﺰ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑـﻪ اوﻟﻮﻳـﺖ اﺟﺘﻤـﺎع اﻋﺘﻘـﺎد داﺷـﺘﻨﺪ و ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮدﻧﺪ در راه ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺸﺘﺮك اﺟﺘﻤﺎع ﺟﺎن ﺧﻮد را ﻓﺪا ﻛﻨﻨﺪ 14.از ﻧﻈﺮ ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ اﺻﻞ اﺳﺎﺳﻲ ﺷﻴﻌﻪ دﻓﺎع از ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﺎن ﺑﻮد و ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺷﻴﻌﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ ﻣـﺴﺎﺋﻞ ﻣﻬـﻢ ﺳﻴﺎﺳﻲ زﻣﺎن ﻧﻤﻲﭘﺮداﺧﺖ ،ﻓﺎﻳﺪهاي ﻧﺪاﺷﺖ .او ﻣﻲﮔﻔﺖ ﺻﻔﻮﻳﺎن ﺑﺎ ﻣﺤﺪود ﻛـﺮدن اﺳﻼم ﺑﻪ ﻧﻴﺎﻳﺶ ،ﺳﻮﮔﻮاري و ﺳﻴﻨﻪزﻧﻲ ،ﺑﻨﻴﺎد اﻳﻦ وﻇﻴﻔﺔ اﺳﺎﺳـﻲ ﺷـﻴﻌﻪ را ﺳـﺴﺖ ﻛﺮدﻧﺪ .ﺣﺘﻲ "ﺟﻮرج ﮔﻮروﻳﭻ ،ﻳﻬﻮدي و ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﺳـﺎﺑﻘﻲ ﻛـﻪ زﻧـﺪﮔﻲ ﺧـﻮد را ﺻﺮف ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ،اﺳﺘﺎﻟﻴﻨﻴﺴﻢ و اﺳﺘﻌﻤﺎر ﻓﺮاﻧﺴﻪ در اﻟﺠﺰﻳﺮه ﻛﺮد از آﻳـﺖاﷲ ﻣﻴﻼﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ در ﻫﻴﭻ ﻣﺒﺎرزهاي ﺷﺮﻛﺖ ﻧﻜﺮد ،ﺑﻪ روح اﺳﻼم ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮ ﺑـﻮد".
15
ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ اﺻﻞ ،ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻪ ﻗﺮآن ،ﻛﻪ ﻃﺮﺣﻲ از ﺟﺎﻣﻌﺔ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﻪ دﺳـﺖ ﻣـﻲداد ،ﻻزم ﺑﻮد و ﻫﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از داﻧﺸﻮران اﺷﺎره ﻛﺮده اﺳﺖ در آﻣﻮزشﻫﺎي ﺷـﺮﻳﻌﺘﻲ ﻧﻮﻋﻲ ﺧﺪاﺷﻨﺎﺳﻲ اﻧﻘﻼب ﺧﻠﻘﻲ ﺑـﻪ ﭼـﺸﻢ ﻣـﻲﺧـﻮرد" .ﺑـﻪ ﺷـﻴﻮهاي ﻛـﻪ ﻳـﺎدآور ﺷﺎﺗﻮف ،ﻳﻜﻲ از ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن ﺟﻦزدﮔﺎن داﺳﺘﺎﻳﻮﺳﻜﻲ ﺑﻮد ،ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ در اﻣﻮر اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ
.13ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﻴﻨﺎﻣﺔ ﻣﻔﺼﻞ ﻋﻠﻲ ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ: Ali Rahnema, "Political Biography of Ali Shariati: Teacher, Preacher, Rebel," in Ali Rahnema, ed., Pioneers of Islamic Revival, London, Zed Books, 1994. 14. See Farhad Khosrokhavar, "The New Intellectuals in Iran," Social Compass, 51: 2, 2004. pp. 191-202. .15ﻋﻠﻲ ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ ،ﻣﺠﻤﻮﻋﺔ آﺛﺎر ،ﺷﻤﺎرة ،1ص ،13 .ﻧﻘﻞ از ﻣﺘﻴﻨﻲ ،ﭘﻴﺸﻴﻦ ،ص.878 .
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 827
ﭘﺮوردﮔﺎر و ﻣﺮدم را ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻲداﻧﺴﺖ 16".اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﺑﻴﺶ از آﺧﻮﻧـﺪ ﺑـﻪ ﻓـﺮدي اﻧﻘﻼﺑﻲ ﻧﻴﺎز داﺷﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ اﺑﻮذر ،ﻳﺎر ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻛﻪ ﻋﺸﻖ ﻣﻲورزﻳﺪ ،ﻣـﺆﻣﻦ ﺑـﻮد و ﻣﻲﺟﻨﮕﻴﺪ .ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ راه ﺑﺮاي آﻣﻮزش دادن ﺑﻪ ﺟﻮاﻧﺎن ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ اﺑﻮذر ﺷﻮﻧﺪ ﻫﻢ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ اﺳﻼم و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺣﺎﻟﺘﻲ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﻚ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻨﺪ".
17
ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ در ﻣﻴﺎن ﻋﺎﻣﺔ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن و ﺑﻪ وﻳﮋه در ﻣﻴﺎن داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻣﺘﺪﻳﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺤﺒﻮب ﺷﺪ زﻳﺮا ﺑﻪ رﻏﻢ ﻣﻨﻄﻖ ﻣﺒﻬﻢ ﺧﻄﺎﺑﻪﻫﺎ و ﻧﻮﺷﺘﻪﻫـﺎﻳﺶ ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ ﻣـﻲرﺳـﻴﺪ ﮔﺰﻳﻨﻪاي ﻏﻴﺮ از ﻣﺎﺗﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ ﺑﻲ روح ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎ دﻳﻦ ورزي ﻣﺘﺤﺠﺮ ﺳﻨﺘﻲ را ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻲداﺷﺖ .او ﻣﺰﻳﺘﻲ ﻫﻢ داﺷﺖ :دوﻟﺖ ﺑﻪ او آزادي ﻋﻤﻞ ﻣﻲداد زﻳـﺮا ﮔﻤـﺎن ﻣﻲرﻓﺖ از ﻧﻔﻮذ روﺣﺎﻧﻴﺎن ﺳﻨﺘﻲ ﺑﻜﺎﻫﺪ ،روﺣﺎﻧﻴـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﺑﺮﺧـﻲ از آﻧﻬـﺎ ،از ﺟﻤﻠـﻪ آﻳﺖاﷲ ﻋﻈﻤﺎ اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﺧﻮﻳﻲ ،ﻣﺤﻤﺪ ﻛﺎﻇﻢ ﺷﺮﻳﻌﺘﻤﺪاري ،ﺷـﻬﺎباﻟـﺪﻳﻦ ﻣﺮﻋـﺸﻲ ﻧﺠﻔﻲ ،ﻫﺎدي ﻣﻴﻼﻧﻲ و ﺣﺴﻴﻦ ﻗﻤﻲ ،ﺧﻼف ﻛﺘـﺎبﻫـﺎ و ﺳـﺨﻨﺮاﻧﻲﻫـﺎي وي ﻧﻈـﺮ ﻣﻲدادﻧﺪ 18.ﭘﻴﺮوان آﻳﺖاﷲ روحاﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ ،ﺑﻪ وﻳﮋه ﻣﺮﺗﻀﻲ ﻣﻄﻬﺮي ،ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ را ﺑﻪ ﻛﺠﺮوي ﻣﺘﻬﻢ ﻛﺮدﻧﺪ؛ ﻣﻄﻬﺮي ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﭘﻴﺶ رﻓﺖ ﻛﻪ ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ را ﺑـﻪ ﺑـﺪﻋﺖﮔـﺬاري در دﻳﻦ ﻣﺘﻬﻢ ﻛﺮد 19.از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﺎ ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ ﺳـﻨﺠﻴﺪه رﻓﺘـﺎر ﻣـﻲﻛـﺮد ،و ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﻮد ﭘﻴﺮوان او را ﻧﺮﻧﺠﺎﻧﺪ 20.ﻧﻴﻚ و ﺑﺪ ﻣﻮاﺿﻊ ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻛـﻪ ﺑـﻮد ،او در ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻦ آﺗﺶ اﻧﻘﻼب ﻧﻘﺸﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺆﺛﺮ داﺷﺖ .ﮔﻔﺘـﻪ ﻫـﺎﻳﺶ ﺑـﻪ ﻫﻤﮕﺮاﻳـﻲ اﺳﻼمﮔﺮاﻳﻲ ،ﻣﻠﻲﮔﺮاﻳﻲ و ﻣﺎرﻛﺴﻴﺴﻢ ﻛﻤﻚ ﻛﺮد ،ﻛﻪ در دﻫﺔ 1340آﻏﺎز ﺷﺪه ﺑـﻮد
16. Said Amir Arjomand, The Turban for the Crown: The Islamic Revolution in Iran, New York, Oxford University Press, 1988, p. 93. .17ﻋﺒﺪاﻟﻜﺮﻳﻢ ﺳﺮوش" ،ﻓﺮﺑﻪﺗﺮ از اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي" ،ﻛﻴﺎن ،ﺷﻤﺎرة ،14ﺷﻬﺮﻳﻮر ،1372ﺻﺺ.3-4 . .18ﻣﺘﻴﻨﻲ ،ﭘﻴﺸﻴﻦ ،ﺻﺺ.879-880 . 19. Ali Rahnema, An Islamic Utopian: A Political Biography of Ali Shariati, London, I.B.Tauris, 1988, pp.274-275. .20ﻋﺒﺪاﻟﻜﺮﻳﻢ ﺳﺮوش" ،ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ و ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺳﻲ دﻳﻦ" ،ﻛﻴﺎن ،ﺷﻤﺎرة ،13ﺗﻴﺮ و ﻣﺮداد ،1372ص.10 .
828زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
و زﻳﺮ ﻟﻮاي ﺧﻤﻴﻨﻲ در اواﺧﺮ دﻫـﺔ 1350ﺑـﻪ ﺛﻤـﺮ رﺳـﻴﺪ .ﻫـﺪف اﺳـﺘﻘﺮار دوﻟﺘـﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻮد .ﻫﺮﭼﻨﺪ ،ﺧﻤﻴﻨﻲ و ﭘﻴﺮواﻧﺶ ﻧﻪ اﻃﻼﻋﻲ از ﻫﻨﺮ ﻛﺸﻮرداري داﺷﺘﻨﺪ و ﻧﻪ ﺑﻪ آن اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻲدادﻧﺪ .درﺳﺖ ﻫﻤﺎن ﻃـﻮر ﻛـﻪ آلاﺣﻤـﺪ و ﺷـﺮﻳﻌﺘﻲ ﺑـﻲاﻋﺘﻨـﺎ ﺑـﻪ ﺳﻴﺎﺳﺖ واﻗﻌﻲ ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ ﻣﻲﻧﻮﺷﺘﻨﺪ و ﺳﺨﻨﺎﻧﻲ ﻣﻲﮔﻔﺘﻨـﺪ ،ﺧﻤﻴﻨـﻲ و ﭘﻴـﺮواﻧﺶ ﻫـﻢ ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ﭘﺲ از ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﻲ ﺷﺎه اوﺿﺎع درﺳﺖ ﻣﻲﺷﻮد .ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺔ ﻋﺒـﺪاﻟﻜﺮﻳﻢ ﺳﺮوش ،ﻳﻜﻲ از ﭘﻴﺮوان اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪﺗﺮ ﺧﻤﻴﻨﻲ ،آﻧﻬﺎ ﺟﺰ ﺷﻌﺎر دادن ﻛﺎر زﻳﺎد دﻳﮕـﺮي ﺑﻠﺪ ﻧﺒﻮدﻧﺪ" .ﭘﺎﻳﻪﮔﺬاران و زﻣﺎﻣﺪاران اﻧﻘﻼب ﺳﺨﻨﺮاﻧﺎﻧﻲ ﺣﺮﻓﻪاي ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ .از ﻧﻈﺮ ﺑﺴﻴﺎري از آﻧﻬﺎ ﻣﻮﻓﻘﻴـﺖ ﻳﻌﻨـﻲ اﻳـﺮاد وﻋﻈـﻲ اﺛﺮﮔـﺬار ،ﺣـﻀﻮر در ﻣﺮاﺳﻤﻲ ﭘﺮ ﻃﻮل و ﺗﻔﺼﻴﻞ ،و ﻏﻴﺮه".
21
*** زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ آﻣﻮزﮔﺎر ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ﺷﺪ ،ﻓﻀﺎي ﺑﺎز ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺳﻴﺎﺳﺖ اﻋـﻼم ﺷـﺪه ﺑﻮد .در ﺳﺎل 1355ﺷﺎه ،ﻣﻮاﺟﻪ ﺑﺎاﻧﺘﻘﺎد ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺧﺎرﺟﻲ و ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷـﺪﻳﺪ در ﺳﻴﺎﺳﺖ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪة اﻣﺮﻳﻜﺎ ،ﺑﻪ ﺳﺎواك دﺳـﺘﻮر داد اﻗـﺪاﻣﺎت ﺧـﻮد را ﺷـﺴﺘﻪ رﻓﺘﻪﺗﺮ ﻛﻨـﺪ .در ﻣـﺎهﻫـﺎي اردﻳﺒﻬـﺸﺖ و ﺧـﺮداد ،1356دوﻟـﺖ از ﺻـﻠﻴﺐ ﺳـﺮخ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻞ ﺑﺮاي ﺑﺎزرﺳﻲ زﻧﺪانﻫﺎي اﻳﺮان دﻋﻮت ﻛﺮد و ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﺳـﺮان ﺳـﺎزﻣﺎن ﻋﻔﻮ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻞ و ﻛﻤﻴﺴﻴﻮن ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺣﻘﻮﻗﺪاﻧﺎن ﭘﺮداﺧﺖ و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن داد ﻛـﻪ ﺷﻜﻨﺠﻪﻫﺎ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪهاﻧﺪ ،ﺷﺮاﻳﻂ زﻧﺪانﻫﺎ ﺑﻬﺒﻮد ﺧﻮاﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ ،و ﺣﻘـﻮق ﻗـﻀﺎﻳﻲ رﻋﺎﻳﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ 22.در اواﺋـﻞ ﻣـﺮداد ﻫﻮﺷـﻨﮓ اﻧـﺼﺎري ،رﻫﺒـﺮ ﺟﻨـﺎح ﺳـﺎزﻧﺪة رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ،ﺑﻪ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺣـﻖ ﻣـﺮدم اﻳـﺮان از اﻃﻼﻋـﺎت ﻣﻄﻠـﻖ اﺳـﺖ و ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺑﺎﻳﺪ آﻳﻴﻨﺔ اﻓﻜﺎر ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ" .ﺑﮕﺬارﻳﻢ ﻗﻠﻢﻫﺎ ﺑﻨﻮﻳﺴﻨﺪ و زﺑﺎنﻫﺎ ﺳﺨﻦ 21. http://www.drsoroush.com/English/Interview/E-INT-19970311Intellectual_Autobiography_An_Interview_of_Abdolkarim_Soroush.html. .22روزﺷﻤﺎر318 :2 ،؛ ﻛﻴﻬﺎن 21 ،18 ،اردﻳﺒﻬﺸﺖ 1356؛ ﻧﻴﻮﻳﻮرك ﺗﺎﻳﻤﺰ 10 ،ﻓﻮرﻳﻪ 1978
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 829
ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﺒﺎدل اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎ و ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎ راه دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ ﻫﺪف ﻫـﺎي اﻧﻘـﻼب ]ﺷـﺎه و ﻣﻠﺖ[ را ﻫﻤﻮار ﻛﻨﻨﺪ .اﻧﺘﻘﺎد ﻧﻮري اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺠﺮﻳﺎن را از ﺧﻄﺮ ﭘﻴﺸﺮوي در ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﻧﺠﺎت ﻣﻲدﻫﺪ".
٢٣
دارﻳﻮش ﻫﻤﺎﻳﻮن ،وزﻳﺮ اﻃﻼﻋﺎت و ﺳﺨﻨﮕﻮي دوﻟﺖ آﻣﻮزﮔـﺎر،
اﻋﻼم ﻛﺮد ﻛﻪ "از اﻳﻦ ﭘﺲ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﺒﺎﻳﺪ از اﻧﺘﻘﺎد از دوﻟﺖ ﺑﻬﺮاﺳـﺪ 24".ﺑﺮﻗـﺮاري دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ ﻓﻜﺮ و ذﻛﺮ ﻫﻤﻪ ﺑﻮد .ﺷﺎه در ﺟﺸﻦ ﺳﺎﻟﮕﺮد اﻧﻘﻼب ﻣﺸﺮوﻃﻪ در ﻣـﺮداد ﮔﻔﺖ دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ ﻛﺎﻻﻳﻲ وارداﺗﻲ ﻧﻴـﺴﺖ و ﺑﺎﻳـﺪ از ﺷـﺮاﻳﻂ دروﻧـﻲ اﻳـﺮان ﻧـﺸﺄت ﮔﻴﺮد 25.ﺳﭙﺲ دو اﺻﻞ ﺟﺪﻳﺪ اﻧﻘﻼب ﺷﺎه و ﻣﻠـﺖ را اﻋـﻼم ﻛـﺮد ،ﻳﻜـﻲ اﻳـﻦ ﻛـﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﺎﻻﻧﺔ ﻗﻴﻤﺖ زﻣﻴﻦ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻴﺶ از ﻧﺮخ ﺗﻮرم ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ و دﻳﮕﺮي اﻳﻦ ﻛـﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻗﺎﻧﻮن ﻛﺎرﻣﻨﺪان دوﻟﺖ ﻣﻠﺰم ﺷﺪﻧﺪ داراﻳﻲ ﺷﺨـﺼﻲ و ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ داراﻳـﻲ زﻧﺎن و ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را در ﻓﻮاﺻﻠﻲ ﻣﺸﺨﺺ اﻋـﻼم ﻛﻨﻨـﺪ 26.در ﺷـﻬﺮﻳﻮرﻣﺎه ،و در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪاي ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺳﺎﻟﮕﺮد ﻧﺸﺴﺘﻦ ﺧﻮد ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ،ﺑﻪ ﺳﺮدﺑﻴﺮ روزﻧﺎﻣـﺔ ﻛﻴﻬﺎن ﮔﻔﺖ " :ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﺳﻤﺖ دوﻟﺘﻲ ﺧﻮد ﺑﺮاي ﮔﺮدآوري ﺛﺮوت اﺳـﺘﻔﺎده ﻛﻨﺪ" ".ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﺗﺮورﻳﺴﺖ ﻫﺎﻳﻲ در اﻳﺮان ﻫﺴﺘﻨﺪ ،وﻟـﻲ آﻧﻬـﺎ دﺳـﺘﻮرﻫﺎﻳﻲ ﺟﺪﻳـﺪ ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ ،اﻛﻨﻮن ﺗﻼش ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ از راهﻫﺎﻳﻲ ﻏﻴﺮ از ﺗﺮور ﻧﺎآراﻣﻲ اﻳﺠﺎد ﻛﻨﻨﺪ .آﻧﻬـﺎ از آزادي ﺣﺮف ﻣﻲزﻧﻨﺪ ،وﻟﻲ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﻤﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﭼﻪ ﻧﻮع آزادي ﻫﺴﺘﻨﺪ .دﻧﻴﺎ ﺑـﻪ اﻳﺮان ﺣﺴﺪ ﻣﻲورزد .آﻧﻬﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻋﺼﺮ ﺣﺠﺮ ﺑﺮﮔﺮداﻧﻨﺪ .وﻟﻲ ﺗﺎ زﻣـﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ،ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻣـﺴﻠﺢ و اﻳﺮاﻧﻴـﺎن وﻃـﻦﭘﺮﺳـﺖ ﺑـﺮاي ﺣﻔﺎﻇـﺖ از اﻳـﻦ ﻛـﺸﻮر اﻳﻨﺠﺎﻳﻴﻢ ،اﻳﻦ ﻛﺎر ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻴﺴﺖ ".و در ﻫﻤﺎن ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﮔﻔﺖ اﻳﺮان ﻧﺒﺎﻳـﺪ در درﺟـﺔ
.23روزﺷﻤﺎر2:322 ، .24ﻛﻴﻬﺎن 20 ،ﻣﺮداد 1356 .25ﻛﻴﻬﺎن 14 ،ﻣﺮداد .1356 .26اﺻﻮل 18و 19؛ روزﺷﻤﺎر.325 :2 ،
830زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
دوم اﻫﻤﻴﺖ ﻗﺮار داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و او دﺳﺖ از ﻣﺒﺎرزه ﺑﺮ ﻧﻤﻲدارد ﺗﺎ اﻳﺮان ﺑـﻪ ﺟﺎﻳﮕـﺎه ﺷﺎﻳﺴﺘﺔ ﺧﻮد دﺳﺖ ﻳﺎﺑﺪ.
27
ﺷﺎه ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﻛﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻗـﺪر ﻛﺎرﻫـﺎﻳﻲ را ﻛـﻪ او ﺑـﺮاي آﻧﻬـﺎ اﻧﺠـﺎم داده ﻣﻲداﻧﻨﺪ و در اﻳﻦ دوره ﺑﻪ دﻋﻮت وي در ﻣـﻮرد ﻣـﺸﺎرﻛﺖ در ﻓﺮاﻳﻨـﺪ ﺳﻴﺎﺳـﻲ در ﭼﺎرﭼﻮﺑﻲ ﻛﻪ وي ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﺮده ﭘﺎﺳﺨﻲ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﻲدﻫﻨﺪ .وﻟﻲ ﭘﺎﺳﺦﻫﺎ آن ﮔﻮﻧـﻪ ﻧﺒـﻮد ﻛﻪ وي اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ .ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي داﻧﺸﺠﻮﻳﻲ در داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ اﻓـﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓـﺖ .اﺗﻬـﺎم اﺳﺘﺒﺪاد ﻋﻠﻴﻪ او در اﻳﻦ دوره ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ ﺷﺪ .ﻛﺮﻳﻢ ﺳﻨﺠﺎﺑﻲ ،ﺷﺎﭘﻮر ﺑﺨﺘﻴﺎر و دارﻳﻮش ﻓﺮوﻫﺮ ،رﻫﺒﺮان ﺟﺒﻬﺔ ﻣﻠـﻲ ،ﻧﺎﻣـﻪاي ﺳﺮﮔـﺸﺎده ﺑـﻪ او ﻧﻮﺷـﺘﻨﺪ و از او درﺧﻮاﺳـﺖ ﻛﺮدﻧﺪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ را ﻛﺎﻣﻼً رﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﺪ .او ﭘﻮزﺧﻨﺪي ﺑﻪ ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ زد ﻛـﻪ اﻟﺒﺘـﻪ ﺑـﻪ ﺟﺰ اﺻﻠﻲ ﻛﻪ ﻛﻨﺘﺮل ﻗﺎﻧﻮن را در اﺧﺘﻴﺎر روﺣﺎﻧﻴﺎن ﻣﻲﮔﺬارد .ﻣﺮاﺳﻢ ﺷﻌﺮﺧﻮاﻧﻲ ،ﺑـﻪ وﻳﮋه در اﻧﺴﺘﻴﺘﻮ ﮔﻮﺗﻪ ،ﺑﻪ ﺻﻮرت زﺑـﺎﻧﻲ آﻣﻴﺨﺘـﻪ ﺑـﻪ ﻧﺎﺳـﺰا ﻋﻠﻴـﻪ رژﻳـﻢ در آﻣـﺪ. ﮔﺮوﻫﻲ 54ﻧﻔﺮه از اﻧﺠﻤﻦ ﺣﻘﻮﻗﺪاﻧﺎن در ﻧﺎﻣﻪاي ﺳﺮﮔﺸﺎده ﺑـﻪ اﻧﺘﻘـﺎد از ﺗﻐﻴﻴـﺮات ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدي در روﻳﻪﻫﺎي ﻗﻀﺎﻳﻲ ﭘﺮداﺧﺖ ،ﻫـﺮ ﭼﻨـﺪ اﻳـﻦ ﻛـﺎر ﺑـﻪ ﺗـﻀﻤﻴﻦ ﺑﻴـﺸﺘﺮ ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻲ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ .ﺗﻈﺎﻫﺮاﺗﻲ آﺷﻜﺎرا ﺣﺴﺎبﺷﺪه ﺑﺮاي ﻣﺘﻬﻢ ﻛﺮدن ﺷﺎه ﺑﻪ دﺳﺖ داﺷﺘﻦ در ﺗﻮﻃﺌﺔ ﻗﺘﻞ ﻋﻠﻲ ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ در ﻟﻨﺪن و ﺳﻴﺪ ﻣـﺼﻄﻔﻲ ﺧﻤﻴﻨـﻲ ،ﭘـﺴﺮ آﻳــﺖاﷲ ﺧﻤﻴﻨــﻲ ،در ﻛــﺮﺑﻼ در ﺷــﺮف وﻗــﻮع ﺑــﻮد .از ﻫﻤــﻪ ﻣﻬــﻢﺗــﺮ در آن دوره، ﻛﻨﻔﺪراﺳﻴﻮن داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ،درﺳﺖ ﭘﻴﺶ از ﺳﻔﺮ ﺷﺎه ﺑﻪ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤـﺪه در 23 ﺗﺎ 26آﺑﺎن ،1356ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي ﺧـﻮد ﻋﻠﻴـﻪ ﺷـﺎه و رژﻳـﻢ او را در اروﭘـﺎ و اﻳـﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه اﻣﺮﻳﻜﺎ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﭼﺸﻤﮕﻴﺮ ﺷﺪت ﺑﺨﺸﻴﺪه ﺑﻮد. *** .27ﻛﻴﻬﺎن 22 ،ﺷﻬﺮﻳﻮر 1356؛ روزﺷﻤﺎر327 :2 ،؛ Amir Taheri, The Spirit of Allah: Khomeini and the Islamic Revolution, London, Hutchinson, 1985, p. 208.
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 831
زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺟﻴﻤﻲ ﻛﺎرﺗﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﻲ و ﻧﻬﻤﻴﻦ رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮري اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪة اﻣﺮﻳﻜﺎ آﻏﺎز ﺑﻪ ﻛﺎر ﻛﺮد ،ﺷﺎه ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻴﺶ از ﻛﺎرﺗﺮ دوام ﻣﻲآورد ،ﻫـﺮ ﭼﻨـﺪ راﻫﻲ ﻛﻪ در ﭘﻴﺶ دارد ﻧﺎﻫﻤﻮار و ﭘﺮ دﺳﺖاﻧﺪاز اﺳﺖ 28.ﻛﺎرﺗﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﺎه ﻣـﺮدد ﺑﻮد و اﻳﻦ اﺣﺴﺎس در ﺗﺸﻜﻴﻼت دوﻟﺖ وي ﻧﻴﺰ ﻣﻨﻌﻜﺲ ﺑﻮد .ﺑﺎ اﻳـﻦ ﺣـﺎل ،ﻛـﺎرﺗﺮ اﺣﺴﺎس ﺧﺼﻮﻣﺖآﻣﻴﺰي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﺎه ﻧﺪاﺷﺖ .آن ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺟﻴﻤﺰ ﺷﻠﺴﻴﻨﺠﺮ ،وزﻳﺮ اﻧﺮژي دوﻟﺖ وي اﻇﻬﺎر داﺷﺖ " :در واﻗﻊ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﺸﻜﻼت ﺷﺎه ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲﺷﺪ ﺑﻴﺎن ﻋﻠﻨﻲ آن ﺗﺮدﻳﺪ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲﻳﺎﻓﺖ 29".ﻛﺎرﺗﺮ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد "ﻣﺸﻜﻼت ﺧﻮدﺷﺎن ﻛـﻢ ﻛـﻢ ﺣﻞ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ٣٠".او ﺑﻪ ﺳﺎزش و ﻣﺬاﻛﺮه اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺖ .ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻠـﺴﻴﻨﺠﺮ ﻛـﺎرﺗﺮ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد "اﮔﺮ ﺳﺎدات و ﺑﮕﻴﻦ )ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ اﺳـﺮاﺋﻴﻞ( را در ﻳـﻚ اﺗـﺎق ﺗﻨﻬـﺎ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﭘﺲ از ﭼﻚ و ﭼﺎﻧﻪ زدنﻫـﺎي ﺑـﺴﻴﺎر ﺑـﺎﻻﺧﺮه ﺑـﺎ ﻫـﻢ ﺑـﻪ ﻧـﻮﻋﻲ ﺗﻮاﻓـﻖ ﻣﻲرﺳﻨﺪ .اﮔﺮ اﻧﺮژي و ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ را ﺑﺎ ﻫﻢ در اﺗﺎﻗﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ،آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﭘـﺲ از ﭼﻚ و ﭼﺎﻧﻪ زدنﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑـﻪ ﺗﻮاﻓـﻖ ﻣـﻲرﺳـﻨﺪ 31".ﻛـﺎرﺗﺮ ﺑـﻪ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ از ﺗﻪ دل ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ،و اﻳﻦ وﺟﻪ ﺗﻤﺎﻳﺰ وي از ﻧﻴﻜﺴﻮن ﺑﻮد ،ﻛـﻪ اﻳـﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪ را ﺟﺪي ﻧﻤﻲ ﮔﺮﻓﺖ ،ﻳﺎ از ﻓﻮرد ﻛﻪ ﺗﻮﺟﻬﻲ اﻧﺪك ﺑـﻪ آن ﻧـﺸﺎن ﻣـﻲداد ،و
.28ﻓﻘﻂ ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ روﺷﻦ ﺷﺪه ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ ﻣﻨﻄﻘﻲ اﺑﺪاع ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻛﻤﻴﺴﻴﻮن ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﻲ در آﺑﺎن 1355را ﺑﻪ ﺧﺮوج ﺷﺎه از اﻳﺮان در دي 1357ارﺗﺒﺎط دﻫﻴﻢ .ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ: Gholam Reza Afkhami, The Iranian Revolution: Thanatos on a National Scale, Washington, DC, The Middle East Institute, 1985, ch. 3. .29ﺑﻨﻴﺎد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻳﺮان ،ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺷﻔﺎﻫﻲ ،ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﺟﻴﻤﺰ ﺷﻠﺴﻴﻨﺠﺮ ،ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﮔﺮ وﻳﻠﻴﺎم ﺑﺮ ،واﺷﻨﮕﺘﻦ دي.ﺳﻲ 15 .دي و 27ژوﺋﻦ ،1986ﺻﺺ-65 . .30ﻫﻤﺎن ،ﺻﺺ.2-92. .31ﻫﻤﺎن. .32ﻫﻤﺎن.
832زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﻛﻴﺴﻴﻨﺠﺮ ،ﻛﻪ آن ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺷﻠﺴﻴﻨﺠﺮ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ "ﺷﻬﺮﺗﻲ ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزه در راه ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻧﺪاﺷﺖ" و ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻓﻜﺮ ﻓﻮرد را از اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻨﺤﺮف ﻛﻨﺪ.
32
ﺷﺎه ﻣﺘﻮﺟﻪ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم دﻳﺪار ﺑﺎ ﻛﺎرﺗﺮ در واﺷﻨﮕﺘﻦ در 6آﺑـﺎن ،1356آﻣﺎدﮔﻲ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آن را داﺷﺖ .وﻳﻠﻴﺎم ﺳﻮﻟﻴﻮان ،ﺳﻔﻴﺮ اﻳـﺎﻻت ﻣﺘﺤـﺪه ،ﭼﻨـﺪ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻬﻢ ﺑﺮاي اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ،از ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻬـﺎي ﻧﻔـﺖ ،ﻣﻴـﺰان ﺧﺮﻳـﺪ ﺗـﺴﻠﻴﺤﺎت اﻳﺮان ،ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲﻫﺎي در ﺣـﺎل ﻇﻬـﻮر ﻫﻨـﺪ و ﭘﺎﻛـﺴﺘﺎن در زﻣﻴﻨـﺔ اﻧـﺮژي ﻫـﺴﺘﻪاي و ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت اﻋﺮاب و اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺑﺎ ﺷﺎه در ﻣﻴﺎن ﮔﺬاﺷـﺘﻪ ﺑـﻮد .ﺷـﺎه ﺑـﺎ ﻧﮕﺮاﻧـﻲﻫـﺎي اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه آﺷﻨﺎ ﺑﻮد و اﻃﻤﻴﻨﺎن داﺷﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺎﺳﺦﻫﺎﻳﻲ ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﺑـﻪ آﻧﻬـﺎ ﺑﺪﻫﺪ .اﻣﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ او ﻫﻢ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ را در ﻧﻈﺮ داﺷﺖ :ﻣﻨﺒﻊ ﺗـﺴﻬﻴﻼت ﻧﻈـﺎﻣﻲ ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻤﺎد و ﺑﺪون ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺮاي ﻧﻴﺮوي ﻫﻮاﻳﻲ و درﻳـﺎﻳﻲ ﺧـﻮد ،اﺟـﺎزة ﺻـﺪور ﺗﺠﻬﻴﺰات اﻧﺮژي ﻫﺴﺘﻪاي اﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ ﺑﻪ اﻳﺮان و ﺟﻠﺐ ﺗﻮاﻓﻖ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺎ ﻧﻈﺮات ﺧﻮدش درﺑﺎرة ﻣﺨﺎﻃﺮات اﻗﺪاﻣﺎت ﺷﻮروي در ﻋﺪن ،ﻳﻤﻦ ،ﺷـﺎخ اﻓﺮﻳﻘـﺎ ،و دﻳﮕـﺮ ﭘﻴﺸﺮويﻫﺎي آن ﻛﺸﻮر ﺑﻪ ﺳﻮي اﻗﻴﺎﻧﻮس ﻫﻨﺪ ﺑﺮاي ﻧﻔﺖ در ﺧﻠﻴﺞ ﻓﺎرس .ﺑﻪ ﮔﻔﺘـﺔ ﺳﻮﻟﻴﻮان از ﻫﻤﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮ "او ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻮد دوﻟﺖ ﺟﺪﻳﺪ را ﺣﻼﺟـﻲ ﻛﻨـﺪ و ﺑـﻪ ﻣﻮاﺿـﻊ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﺟﺪﻳﺪ ﭘﻲ ﺑﺒﺮد و اﻳﻦ را ارزﻳﺎﺑﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻔﺎوت ﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳـﻲ آﺷـﻜﺎر ﻣـﺎ در اﻣﻮر داﺧﻠﻲ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﺑﺮ اﺗﺤﺎد اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻜﻲ ،ﻛﻪ از ﻧﻈﺮ او ﺑﺮاي اﻣﻨﻴـﺖ و رﻓـﺎه اﻳﺮان و اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻣﻬﻢ ﺑﻮد ،اﺛﺮ ﻣﻲﮔﺬارد".
33
ﺷﺎه ﻃﺒﻖ ﻋﺎدت ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ در ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧـﻮدش آن را ﻫـﺪاﻳﺖ ﻣـﻲﻛـﺮد وارد وﻳﻠﻴﺎﻣﺰﺑﺮگ ﺷﺪ .ﻗﺮار ﺑﻮد ﺷﺐ را در ﻳﻜﻲ از ﺧﺎﻧﻪﻫﺎي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺷﻬﺮ ﺑﮕﺬراﻧﺪ و ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ﺑﺎ ﻫﻠﻴﻜﻮﭘﺘﺮ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ دﻳـﺪار ﺑـﺎ ﭘﺮزﻳـﺪﻧﺖ و ﺑـﺎﻧﻮي اول 33. William H. Sullivan, Mission to Iran, New York. W.W.Norton, 1981, pp.122124.
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 833
اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑـﻪ واﺷـﻨﮕﺘﻦ ﺑﺮوﻧـﺪ .ﺑـﻪ ﺳـﻮﻟﻴﻮان ،ﻛـﻪ ﺑـﺮاي اﺳـﺘﻘﺒﺎل از ﺷـﺎه در وﻳﻠﻴﺎﻣﺰﺑﺮگ ﺑﻮد ،ﻫﺸﺪار داده ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ در اﻧﺘﻈﺎر ﺗﻈﺎﻫﺮات ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺷﺎه ﺑﺎﺷـﺪ. ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻏﺮوب ،زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺳﻮﻟﻴﻮان آﻣﺎده ﻣﻲﺷﺪ ﺑﺮاي ﺻﺮف ﺷﺎﻣﻲ ﻏﻴﺮرﺳﻤﻲ ﺑـﺎ زوج ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﻋﺎزم ﺷﻮد ،ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺗﺠﻤﻌﻲ در ﭘﻴﺎده روي ﻣﺤﻞ ﺳـﻜﻮﻧﺖ ﺧـﻮد ﺷـﺪ، "ﺟﻤﻌﻲ ﻣﺮﻛﺐ از اﻳﺮاﻧﻴﺎن و اﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲﻫﺎ ﺑﻮدﻧﺪ" ﻛﻪ اﻏﻠﺐ آﻧﻬﺎ ﭘﺎرﭼﻪﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﻳﻲ ﺑـﺎ ﻋﻼﻣﺖ داس و ﭼﻜﺶ ﺣﻤﻞ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ و ﻋﻠﻴﻪ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﻛـﺎرﺗﺮ و اﻳـﺎﻻت ﻣﺘﺤـﺪة اﻣﺮﻳﻜﺎ ﺷﻌﺎر ﻣﻲدادﻧﺪ و ﮔﺮوه دﻳﮕﺮي ﺗﻤﺜﺎل آﻳﺖاﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ را ﺣﻤﻞ ﻣـﻲﻛﺮدﻧـﺪ ،و ﺷﺎه را دﺳﺖﻧﺸﺎﻧﺪة اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪﻧـﺪ و درﺧﻮاﺳـﺖﺷـﺎن اﻳـﻦ ﺑـﻮد ﻛـﻪ "اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه دﺳﺖ از ﺳﺮ اﻳﺮان ﺑﺮدارد ".ﺳﻮﻟﻴﻮان ﺑﺎ آﻧﻜﻪ ﻧﺎم ﺧﻤﻴﻨﻲ را ﭘﻴﺶ از آن ﻫﻢ ﺷﻨﻴﺪه ﺑﻮد ،اﻳﻦ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑـﺎري ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﻣـﻲدﻳـﺪ "داﻧـﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧـﻲ در ﻣﺒﺎرزات ﺧﻮد ﻋﻠﻴﻪ رژﻳﻢ ﺷﺎه ﺑﻪ ﻧﺎم و ﺗﻤﺜﺎل آﻳﺖاﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺗﻮﺳﻞ ﻣﻲﺟﻮﻳﻨـﺪ".
34
ﻣﻨﻈﺮة داﻧﺸﺠﻮﻳﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻋﻜﺲ ﺧﻤﻴﻨﻲ را ﺣﻤﻞ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاي ﺳﻮﻟﻴﻮان ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺮاي ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ﻫﻢ ﺣﻴﺮتاﻧﮕﻴﺰ ﺑﻮد ﻛﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﭘﻴﺶ در ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن و ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺣـﻀﻮر در اﻧﺴﺘﻴﺘﻮي اﺳﭙﻦ آن را دﻳﺪه ﺑﻮد" .داﻧﺸﺠﻮﻳﻲ را دﻳﺪم ﻛﻪ ﻋﻜﺲ ﺧﻤﻴﻨﻲ را ﺣﻤﻞ ﻣﻲﻛﺮد .ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻪ ﻧﻈﺮم ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﻲ آﻣـﺪ .ﻣـﻦ ﻫﻤﻴـﺸﻪ ﻓﻜـﺮ ﻣـﻲﻛـﺮدم داﻧـﺸﺠﻮﻳﺎن ﺟﻮاﻧﺎﻧﻲ آرﻣـﺎنﮔـﺮا ،ﻟﻴﺒـﺮال و ﺗﺮﻗـﻲﺧـﻮاه ﻫـﺴﺘﻨﺪ ﻛـﻪ آزادي ﻣـﻲﺧﻮاﻫﻨـﺪ .ﭼـﺮا داﻧﺸﺠﻮﻳﻲ در اﻣﺮﻳﻜﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫـﻮاداري از ﺧﻤﻴﻨـﻲ ﺗﻈـﺎﻫﺮات و ﺗـﺼﻮﻳﺮ او را ﺑـﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻈﻬﺮ اﻋﺘﻘﺎداﺗﺶ ﺣﻤﻞ ﻛﻨﺪ؟"
35
ﺳﻮﻟﻴﻮان در وﻳﻠﻴﺎﻣﺰﺑﺮگ ﺑﻪ وﻳﮋه ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﭘﻠﻴﺲ ،اف .ﺑـﻲ .آي،. و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﭘﻠﻴﺲ ﻣﺨﻔﻲ "زﻳﺮﻛﺎﻧﻪ" ﻫﻮاداران و ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﺷﺎه را از ﻫﻢ ﺟـﺪا ﻛـﺮده
.34ﻫﻤﺎن ،ﺻﺺ.126-127 . .35ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ،ﭘﻴﺸﻴﻦ ،ﻧﻮار ،1روي .2
834زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
و ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ داده ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻮاداران او در اﻃـﺮاف ﻣﺤـﻞ ﺳـﻜﻮﻧﺖ وي و ﻣﺨﺎﻟﻔـﺎﻧﺶ ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﺤﻞ ﺳﻜﻮﻧﺖ ﻣﻴﺰﺑﺎﻧﺎن اﻣﺮﻳﻜـﺎﻳﻲ او ﮔـﺮد آﻳﻨـﺪ 36.در واﺷـﻨﮕﺘﻦ در ﻫﻤـﺎن زﻣﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﺳـﻮﻟﻴﻮان و زوج ﺳـﻠﻄﻨﺘﻲ از ﭘـﺎرك ﻣﻠـﻲ واﺷـﻨﮕﺘﻦ ﻳﻌﻨـﻲ ﺟـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﻫﻠﻴﻜﻮﭘﺘﺮﻫﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑـﻪ ﺳـﻮي در ﺟﻨـﻮﺑﻲ ﻛـﺎخ ﺳـﻔﻴﺪ ،ﭘـﻴﺶ ﻣــﻲرﻓﺘﻨــﺪ ،ﺳــﻮﻟﻴﻮان ﻣﺘﻮﺟــﻪ دو ﮔــﺮوه ﺑــﺰرگ ﺗﻈﺎﻫﺮﻛﻨﻨــﺪﮔﺎن ﺷــﺪ ﻛــﻪ ﻫﻤــﺎن ﭘﺎرﭼﻪﻧﻮﻳﺴﻲﻫﺎﻳﻲ را ﺣﻤﻞ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ وي در وﻳﻠﻴﺎﻣﺰﺑﺮگ دﻳﺪه ﺑﻮد ،وﻟﻲ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻓﻘﻂ ﻧﺮدهاي ﻧﺎزك و ﺗﺎﺷﻮ و "ﻓـﻀﺎﻳﻲ ﻛـﻢﺗـﺮ از 20ﻳـﺎرد" و "ﺷـﻤﺎري از اﻓـﺮاد ﭘﺮاﻛﻨﺪة ﻧﻴﺮوي ﭘﻠﻴﺲ ﻛﻪ در ﻫﻤﺎن 20ﻳﺎرد در ﺣﺮﻛﺖ ﺑﻮدﻧﺪ آن ﻓﺎﺻﻠﺔ ﺑﻲﻃـﺮف را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲداد 37 ".وﻟﻲ ﺷﺎه و ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ﺑﺪون ﻫﻴﭻ ﺣﺎدﺛﻪاي ﺑﻪ ﻛﺎخ ﺳﻔﻴﺪ رﺳﻴﺪﻧﺪ و ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﻛﺎرﺗﺮ و ﻫﻤﺴﺮش از آﻧﻬﺎ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻛﺮدﻧﺪ. اﻳﻦ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ دﻳﺪار ﺷﺎه ﺑﺎ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﻛﺎرﺗﺮ ﺑﻮد .ﺷـﻬﺒﺎﻧﻮ ﭘـﻴﺶ از آن ﻳﻜﺒـﺎر در ﻣﺎه ﻣﺮداد و ﭘﺲ از ﺣﻀﻮر در اﻧﺴﺘﻴﺘﻮي اﺳﭙﻦ ﺑﺎ ﭘﺮزﻳـﺪﻧﺖ دﻳـﺪار ﻛـﺮده ﺑـﻮد .اﻣـﺎ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎ ﭼﻨﺎن ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﺷـﻬﺒﺎﻧﻮ اﻧﺘﻈـﺎر داﺷـﺖ" .ﻣـﻦ زﻣـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ در اﺳـﭙﻦ ﺑـﻮدم ﺣﺮفﻫﺎ درﺑﺎرة ﻣﻌﻨﺎي ﺗﻮﺳـﻌﻪ ،روﻳﻜـﺮد واﺣـﺪ ،ﺗﻌـﺎدل ﺑـﻴﻦ ﺗﻐﻴﻴـﺮات ﺳﻴﺎﺳـﻲ و اﻗﺘﺼﺎدي ،ﻋﺪاﻟﺖ و ﻏﻴﺮه ﺑﻮد .ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﻛﺎرﺗﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ اﻳـﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ "ﺧﻮد ﺷﻤﺎ از ﻋﻜﺲﻫﺎﻳﺘﺎن زﻳﺒﺎﺗﺮﻳﺪ ".ﺷﻚ ﻧﺪارم ﻛﻪ او ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ از ﻣـﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﺪ .وﻟﻲ ﺣﺮﻓﺶ ﺑﻪ ﻧﻈﺮم ﺗﻮﻫﻴﻦآﻣﻴﺰ آﻣﺪ .اﺣﺴﺎس ﻛﺮدم ﺣﺘﻤﺎً ﻓﻜـﺮ ﻛـﺮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺮﻓﻲ ﺟﺪي ﺑـﺎ ﻣـﻦ ﺑﺰﻧـﺪ ٣٨".اﻣـﺎ آن روز ﻫـﻮا ﺧـﻮب ﺑـﻮد، ﻣﻴﺰﺑﺎﻧﺎن ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻮدﻧﺪ و آﻏﺎز ﻛﺎر ﻧﻮﻳﺪﺑﺨﺶ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﻴﺪ .زوج ﺳـﻠﻄﻨﺘﻲ را ﺑـﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎه اﺳﺘﻘﺒﺎل ﺑﺮدﻧﺪ و ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﻚ ﺗﻴﺮ ﺗﻮپ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﺔ اﺣﺘـﺮام ﺷـﻠﻴﻚ ﻛﺮدﻧـﺪ و 36. Sullivan, Op. cit., p. 127. .37ﻫﻤﺎن. .38ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ،ﭘﻴﺸﻴﻦ ،ﻧﻮار ،1روي .2
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 835
ﻧﻮازﻧﺪﮔﺎن ﺳﺮود ﻣﻠﻲ اﻣﺮﻳﻜﺎ و اﻳﺮان را ﻧﻮاﺧﺘﻨﺪ .ﺳﭙﺲ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﻠﻮاﻳﻲ در ﺑﻴﺮون ﺑـﻪ ﭘﺎ ﺷﺪ .ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﺷﺎه ﺑﺮ ﭘﻠﻴﺲ ﭼﻴﺮه ﺷﺪه و از ﻧﺮدة ﺟﺪاﻛﻨﻨﺪه ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺑﻪ ﻫـﻮاداران وي ﻫﺠﻮم ﺑﺮده ﺑﻮدﻧﺪ .ﻫﻢزﻣﺎن ﺑﺎ آﻏـﺎز ﺳـﺨﻨﺎن ﺧﻮﺷـﺎﻣﺪﮔﻮﻳﺎﻧﺔ رﺋـﻴﺲ ﺟﻤﻬـﻮر، ﭘﻠﻴﺲ ﭘﺎرك از ﮔﺎز اﺷﻚآور ﺑﺮاي ﻣﺘﻔﺮق ﻛﺮدن ﺗﻈﺎﻫﺮﻛﻨﻨﺪﮔﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد .ﺑﺎد اﻳﻦ ﮔﺎز را ﺑﻪ داﺧﻞ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺑﺮد ،و ﺑﺎﻋﺚ رﻳﺰش اﺷﻚ از ﭼﺸﻢﻫﺎ ﺷﺪ .ﺷﺎه و ﺑـﺴﻴﺎري از ﺣﺎﺿﺮان ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ از دﺳﺘﻤﺎلﻫﺎي ﺧﻮد ﺑﺮاي ﭘﺎك ﻛﺮدن ﭼﺸﻢﻫﺎﻳـﺸﺎن اﺳـﺘﻔﺎده ﻛﺮدﻧﺪ .ﻣﺮدم در ﺳﺮاﺳﺮ دﻧﻴﺎ ﺷﺎﻫﺪ اﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺷﺎه و ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ﺑـﻪ ﺧـﺎﻃﺮ اﻳـﻦ رﺧﺪاد از ﻛﺎرﺗﺮ و ﻫﻤﺴﺮش رزاﻟﻴﻦ ﭘﻮزش ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ .ﻛـﺎرﺗﺮ و ﻫﻤـﺴﺮش ﺑـﻪ آﻧﻬـﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن دادﻧﺪ ﻛﻪ اوﺿﺎع ﺗﺤﺖ ﻛﻨﺘﺮل اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻛﺴﻲ آﺳﻴﺒﻲ ﻧﺮﺳﻴﺪه اﺳـﺖ .اﻟﺒﺘـﻪ آﺳﻴﺐ ﺑﺰرﮔﻲ وارد آﻣﺪه و ﺑـﺎد ﺑـﺮاي دﺷـﻤﻨﺎن ﺷـﺎه ارﻣﻐـﺎﻧﻲ ﻧـﺎﻣﻨﺘﻈﺮ آورده ﺑـﻮد. ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﻛﺎرﺗﺮ ﻧﻮﺷﺖ آن روز "ﺑﺪﺷﮕﻮن" ﺑﻮد و ﻧﻤﺎد اﻳﻦ ﻛﻪ "ﻛﺸﻮر ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﺮان ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎي ﺗﻠﺨﻲ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ".
39
ﺷﺎه ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻛﺎرﺗﺮ "ﻣﺮدي دوﺳﺖداﺷﺘﻨﻲ" آﻣﺪ "ﻗـﺎﻣﺘﻲ اﻓﺮاﺷـﺘﻪ داﺷـﺖ وﻟـﻲ ﻣﺘﻜﺒﺮ ﻧﺒﻮد ،ﺑﺎ وﺟﻮد ﺣﺎدﺛﺔ ﮔﺎز اﺷﻚآور ﺑﻪ ﻇـﺎﻫﺮ آرام و داراي اﻋﺘﻤـﺎد ﺑـﻪ ﻧﻔـﺲ ﺑﻮد ،و رﻓﺘﺎرش ﺑﻴﺶ از اﻧﺘﻈﺎر ﻣﺘﻮاﺿﻌﺎﻧﻪ ﺑﻮد 40".ﻛﺎرﺗﺮ ﻣﻲداﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺷﺎه در ﺳﺮ و ﻛﺎر داﺷﺘﻦ ﺑﺎ رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮرﻫﺎي اﻣﺮﻳﻜﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ دارد .از 1322ﻛﻪ ﺷﺎه در ﺗﻬـﺮان ﺑـﺎ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﻓﺮاﻧﻜﻠﻴﻦ روزوﻟﺖ دﻳﺪار ﻛﺮده ﺑﻮد ﻛﺎرﺗﺮ ﻫﺸﺘﻤﻴﻦ رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬـﻮري ﺑـﻮد ﻛﻪ ﺷﺎه ﻣﻲﺷﻨﺎﺧﺖ .در ﺳﺎﻟﻦ ﮔﺮدﻫﻤﺎﻳﻲ ﻫﻴﺌﺖ دوﻟـﺖ ﺑـﺎ ﺣـﻀﻮر واﻟﺘـﺮ ﻣﺎﻧـﺪﻳﻞ، ﻣﻌﺎون رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮر ،ﺳﺎﻳﺮوس وﻧﺲ ،وزﻳﺮ اﻣﻮر ﺧﺎرﺟـﻪ ،زﺑﻴﮕﻨﻴـﻒ ﺑﺮژﻳﻨـﺴﻜﻲ، ﻣﺸﺎور اﻣﻨﻴﺖ ﻣﻠﻲ ،و ﻫﻤﻴﻠﺘﻮن ﺟﻮردن ،رﺋﻴﺲ ﺳﺘﺎد ﻛﺎخ ﺳﻔﻴﺪ" ،ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻋﺎﻟﻲ ﺷـﺎه 39. Jimmy Carter, Keeping Faith: Memoirs of a President, New York, Bantam Books, 1982, p. 434. .40ﻫﻤﺎن.
836زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
از اوﺿﺎع ﻣﻐﺸﻮش ﻣﻨﻄﻘﺔ ﺧﻠﻴﺞ ﻓﺎرس" ﻛﺎرﺗﺮ را ﺗﺤﺖ ﺗـﺄﺛﻴﺮ ﻗـﺮار داد .ﻛـﺎرﺗﺮ در ﺧﺎﻃﺮاﺗﺶ ﻧﻮﺷﺖ ﺷﺎه ﺑﺎ ﻧﻘـﻞ "آﻣـﺎري درﺑـﺎرة ﺑﻬﺒـﻮد وﺿـﻊ اﺳـﺘﺨﺪام ،آﻣـﻮزش، ﺗﺮاﺑﺮي و ﺑﻬﺪاﺷﺖ آرام و ﺑﺎﻏﺮور درﺑﺎرة ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ ﻛﻪ در اﻳﺮان ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺑـﻮد ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ و آﺷﻜﺎرا از ﺛﻤﺮات رﻫﺒﺮي ﺧـﻮد ﺧـﺸﻨﻮد ﺑـﻮد 41 ".ﺟـﻮردن ﺑﻌـﺪﻫﺎ اﻇﻬﺎر داﺷﺖ ﻛﻪ "از ﻣﻴﺎن ﺗﻤﺎم اﻓـﺮادي ﻛـﻪ در آن دوره ﺑـﺎ آﻧﻬـﺎ دﻳـﺪار ﻛـﺮدﻳﻢ – ﺳﺎدات ،اﺷﻤﻴﺖ ،ﻛﺎﻻﻫﺎن ،ژﻳﺴﻜﺎر و ﺑﺴﻴﺎري از اﻓـﺮاد دﻳﮕـﺮ -اﻟﺒﺘـﻪ ﺷـﺎه از ﻫﻤـﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬارﺗﺮ ﺑﻮد ٤٢ ".ﺟﻮردن در اداﻣﻪ ﻧﻮﺷﺖ "ﺷﺎه ﺑﺎ ﺗﻮﺻﻴﻒ دﻗﻴﻖ ﻣـﺴﺎﺋﻞ ﭘـﻴﺶ روي ﻏﺮب ،اﻫﻤﻴﺖ اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚ اﻳﺮان و ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺣﺴﺎس ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت اﻳـﺎﻻت ﻣﺘﺤـﺪه- اﻳﺮان ،ﺗﺼﻮﻳﺮي ﻛﻠﻲ از اﻓﻖ دﻧﻴﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ داد .او ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺑﻪ ﻣﺪت ﻳﻚ ﺳﺎﻋﺖ ﺑـﺪون ﻳﺎدداﺷﺖ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ .اﻳﻦ ﮔﺰارش ﻧﺒﻮد ،ﻧﻘـﺸﻲ ﺑـﺮ ﺻـﺤﻨﻪ ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﻋـﺎﻟﻲ اﺟـﺮا ﺷﺪ".
43
از ﻧﻈﺮ ﺷﺎه ﻛﺎرﺗﺮ ﻣﺮدي ﺧﻮب وﻟﻲ از ﻧﻈﺮ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺟﻬﺎﻧﻲ ،ﺑﻪ وﻳﮋه در ﺑﺮاﺑـﺮ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺷﻮروي ،ﺿﻌﻴﻒ ﺑﻮد .او در ﺗﻴﺮ ﻣﺎه ﻧﺎﻣﻪ اي ﺑﻪ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ و از ﺗـﺄﺧﻴﺮ در ﻃﺮح ﻻﻳﺤﺔ ﺧﺮﻳﺪ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎﻫﺎي آواﻛﺲ در ﻛﻨﮕﺮه ﮔﻠﻪ و ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻛﺮده ﺑﻮد ﻛﻪ اﮔﺮ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺷﺘﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺧﺮج ﻧﺪﻫﺪ ،ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺧﻮد را ﭘﺲ ﻣﻲﮔﻴﺮد .ﻛـﺎرﺗﺮ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ داده ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻛﻨﮕﺮه را ﺗﺎ ﻣﺎه ﺷـﻬﺮﻳﻮر ﻛـﺴﺐ ﻛﻨـﺪ و در اﻳـﻦ دوره ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻮد ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺷﺎه را در ﻣﻮرد دﻳﺪار آﺗﻲ ﺳﺎدات از اورﺷـﻠﻴﻢ ﺑـﻪ دﺳـﺖ آورد. ﻛﺎرﺗﺮ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻮد ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺷﺎه را در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﻪ دﺳﺖ آورد ﻛﻪ ﺑﻬﺎي ﻧﻔﺖ را دﺳﺖ ﻛﻢ ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﻲ اﻓﺰاﻳﺶ ﻧﺪﻫﺪ ،و ﺷﺎه ﻫﻢ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻣﻮاﻓﻖ ﺧـﻮد را
.41ﻫﻤﺎن ،ص.436 . 42. Hamilton Jordan, Crisis: The Last Year of the Carter Presidency, New York, Berkeley Books, 1983, pp. 77-78. .43ﻫﻤﺎن.
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 837
اﺑﺮاز ﻛﺮد و اﻳـﻦ ﻧﻜﺘـﻪ را در ﻛﻨﻔﺮاﻧـﺴﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋـﺎﺗﻲ ،درﺳـﺖ ﭘـﻴﺶ از ﺣـﻀﻮر در ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲ ﺷﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﺑﻪ اﻓﺘﺨﺎرش داد ،اﻋﻼم ﻛﺮد و اﻳﻦ ﻛﺎر ﻣﺎﻳﺔ ﺧـﺸﻨﻮدي ﻛﺎرﺗﺮ ﺷﺪ .ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﺎه ،ﺟﺰ در ﻣـﻮرد ﺣﻘـﻮق ﺑـﺸﺮ ،ﻛـﻪ ﻛﺎرﺗﺮ ﺧﻮد را ﻣﻠﺰم ﻣﻲدﻳﺪ آن را ،اﻟﺒﺘﻪ در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻼﻳﻤﺖ ،ﻣﻄﺮح ﻛﻨﺪ ،ﻫﻴﭻ ﻣﺴﺌﻠﺔ ﻣﻬﻤﻲ ﺑﺎ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻧﺪارد .ﻛﺎرﺗﺮ ﺑﻪ ﺷﺎه ﮔﻔﺖ اﻳـﻦ را ﺗـﺸﺨﻴﺺ ﻣـﻲدﻫـﺪ ﻛـﻪ ﻣﺸﻜﻼت ﺑﻴﺶ از ﻫﻤﻪ ﻧﺎﺷﻲ از اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻼﻫﺎ ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ اﻣﻮر ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﻛﻨﻨـﺪ، داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺧﻮاﻫﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺮﻳﻊﺗﺮ اوﺿﺎع ﻫﺴﺘﻨﺪ ،و ﻃﺒﻘـﺔ ﻣﺘﻮﺳـﻂ ﺟﺪﻳـﺪ ﻫﻢ ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﻧﻔﻮذ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﺴﺖ .ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل اﻋﺘﺮاﺿﺎت آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮت اﻳـﺮان در ﺟﻬﺎن ﻟﻄﻤﻪ ﻣﻲزد .ﻛﺎرﺗﺮ ﮔﻔﺖ "آﻳﺎ ﺑﺮاي ﺗﺨﻔﻴﻒ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﺑﺎ ﻣﺸﺎورة ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮ ﺑﺎ ﮔﺮوه ﻫﺎي ﻧﺎراﺿﻲ و اﻋﻤﺎل ﻣﻼﻳﻤﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎي ﺧـﺸﻚ و ﺟﺪي ﭘﻠﻴﺲ ،در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻛﺎري ﻛﺮد؟"
44
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﺎه ،ﻛﻪ ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﺮد ﺗﺎ ﻫﻤﺎن زﻣﺎن ﻫﻢ ﻛﺎرﻫﺎي زﻳـﺎدي ﺑـﺮاي ﺑﻬﺒـﻮد وﺿﻌﻴﺖ ﭘﻠﻴﺲ ﻛﺮده اﺳﺖ ،ﻛﺎرﺗﺮ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ در اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻮد .ﺷﺎه ﻫﻤﺎن ﻃـﻮر ﻛـﻪ ﺣﺮف ﻣﻲزد ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻛﺎرﺗﺮ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﻲآﻣﺪ .ﺷﺎه ﺗﻮﺿﻴﺢ داد ﻛﻪ در اﻳـﺮان ﺑـﺎ ﻣـﺴﺌﻠﺔ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖﻫﺎ و ﻗـﺎﻧﻮن روﺑـﺮو اﺳـﺖ .ﺣـﻀﻮر ﻛﻤﻮﻧﻴـﺴﺖﻫـﺎ اﻏﻠـﺐ ﺑـﻪ ﺻـﻮرت زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ و در ﭘﻮﺷﺶ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭼﻨﺪان ﻣﻬﻢ ﺟﻠﻮه ﻧﻤﻲﻛﺮدﻧـﺪ ،اﻳـﺮان و در واﻗﻊ اﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ را ،ﺑﻪ ﻃﻮر ﺟﺪي ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻲﻛﺮد .ﻗﺎﻧﻮن اﻳـﺮان ﺑـﺮاي ﺟﻠـﻮﮔﻴﺮي از زﻳﺎنﻫﺎي اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪه ﺑﻮد .ﺷﺎه ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺑﻪ اﺟـﺮاي ﻗـﺎﻧﻮن ﺑـﻮد. ﺷﺎﻳﺪ روزي اﻳﻦ ﺗﻬﺪﻳﺪ از ﻣﻴﺎن ﺑﺮود و دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻗـﻮاﻧﻴﻨﻲ ﻧﺒﺎﺷـﺪ .ﺷـﺎه ﺗﺼﻮر ﻧﻤﻲﻛﺮد ﻛﻪ در آﻳﻨﺪة ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺎﻫﺪ ﭼﻨﻴﻦ روزي ﺑﺎﺷﺪ .وﻟﻲ ﺷﻤﺎر ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺰاﺣﻤﺖ اﻳﺠﺎد ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ اﻧﺪك ﺑﻮد و اﻫﻤﻴﺘﻲ ﻧﺪاﺷﺖ و اﻛﺜﺮﻳـﺖ ﻣـﺮدم اﻳـﺮان ﺑـﻪ
44. Carter, Op. cit., p. 436.
838زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﻫﻴﭻ رو از آﻧﻬﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻧﻤﻲﻛﺮدﻧﺪ .ﻛﺎرﺗﺮ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﻧﺸﺪ وﻟﻲ اﻧﺪﻳـﺸﻴﺪ دﻧﺒـﺎل ﻛـﺮدن اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻲﻓﺎﻳﺪه اﺳﺖ زﻳﺮا ﺷﺎه آﺷﻜﺎرا ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﻣﻲﮔﻔﺖ اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺖ.
45
در واﺷﻨﮕﺘﻦ ﺷﺎه ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﻛﺎرﺗﺮ و ﻫﻤﺴﺮش را ﺑـﻪ دﻳـﺪار از اﻳـﺮان دﻋـﻮت ﻛﺮد .آﻧﻬﺎ اﻳﻦ دﻋﻮت را در اﺻﻞ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ اﻣﺎ از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ دﻳﺪارﻫﺎي ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﭘﺮ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻲرﺳﻴﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ دﻳﺪار در آﻳﻨﺪهاي ﻧﺰدﻳﻚ ﺻﻮرت ﮔﻴـﺮد .ﺑﻨـﺎﺑﺮاﻳﻦ وﻗﺘﻲ ﺷﺎه در اواﺧﺮ آذر ﺷﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﻣﺎﻳﻞ اﺳﺖ در راه ﺳـﻔﺮ از ﻟﻬـﺴﺘﺎن ﺑـﻪ ﻫﻨﺪ ،آﺧﺮﻳﻦ ﺷﺐ ﺳﺎل ،1977ﺷﺐ ﺳﺎل ﻧﻮي ﻣﺴﻴﺤﻲ ،را در ﺗﻬﺮان ﺑﮕﺬراﻧﺪ ،آن را ﻣﮋدة ﺧﻮﺑﻲ ﺗﻠﻘﻲ ﻛﺮد .از ﻧﻈﺮ ﺷﺎه اﻳﻦ دﻳﺪار ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻛﺎرﺗﺮ ﺑـﺮاي ﻧـﺸﺎن دادن دوﺳﺘﻲ ﺧﻮد و ارزﺷﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه – اﻳﺮان ﻗﺎﺋـﻞ اﺳـﺖ، ﺗﻼش وﻳﮋهاي ﻛﺮده اﺳﺖ .ﺷﺎه ﻫﻢ در ﻣﻘﺎﺑﻞ از ﻣﻠﻚ ﺣﺴﻴﻦ ،ﭘﺎدﺷﺎه اردن ،دﻋـﻮت ﻛﺮد در ﻗﺎﻟﺐ دﻳﺪاري ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺑﻪ ﺗﻬﺮان ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺗﺎ درﺑﺎرة ﻣﻨﺎﺳـﺒﺎت اردن ﺑـﺎ ﺗﻮاﻓـﻖ ﻛﻤﭗ دﻳﻮﻳﺪ ،ﻣﺬاﻛﺮه ﻛﻨﻨﺪ ،و اﻳﻦ دﻳﺪار ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻮد ﻛﻪ اردن در آﻳﻨﺪه در اﻳﻦ ﻣﺬاﻛﺮات ﻧﻘﺸﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .وﻟﻲ اﻳﻦ دﻳﺪار ﺳﻪﺟﺎﻧﺒﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪاي ﺑﻪ ﺑﺎر ﻧﻴـﺎورد ،زﻳـﺮا ﻣﻠﻚ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻼﻗﻪاي ﻧﺪاﺷﺖ ﻛﻪ ﺑـﺎ وﺟـﻮد ﻣﺨﺎﻟﻔـﺖ ﻓﻠـﺴﻄﻴﻨﻲﻫـﺎ در اردن و ﺑـﺎ وﺟﻮد ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﺎﻧﺶ ،ﺑﻪ وﻳﮋه ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺳﻌﻮدي ،ﻋﺮاق و ﺳـﻮرﻳﻪ ،ﺧـﻮد را ﻣﺘﻌﻬﺪ ﻛﻨﺪ. ﺷﺎه و ﻛﺎرﺗﺮ درﺑﺎرة ﻛﻠﻴﺎﺗﻲ ﺑﻪ ﻣﻮاﻓﻘﺖﻫﺎﻳﻲ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ،از ﺟﻤﻠﻪ درﺑﺎرة ﻣﻨـﻊ ﮔﺴﺘﺮش ﺳﻼحﻫﺎي ﻫﺴﺘﻪاي ﻛﻪ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻓﺮوش ﻧﻴﺮوﮔﺎهﻫﺎي ﻫﺴﺘﻪاي اﻣﺮﻳﻜـﺎ ﺑـﻪ اﻳــﺮان ﺑــﻮد و ﻧﻴﺎزﻫــﺎي ﻧﻈــﺎﻣﻲ اﻳــﺮان در ﭘــﻨﺞ ﺳــﺎل ﺑﻌــﺪي 46.ﺑــﺎ اﻳــﻦ ﺣــﺎل، .45ﻫﻤﺎن .ﺻﺺ.436-437 . 46. Gary Sick, All Fall Down: America's Tragic Encounter with Iran, New York, Random House, 1985, p. 29.
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 839
ﺣﻴﺮتاﻧﮕﻴﺰﺗﺮﻳﻦ رﺧﺪاد دورة دﻳﺪار ﻛﺎرﺗﺮ از اﻳﺮان ﺳـﺨﻨﺮاﻧﻲ ﻛـﺎرﺗﺮ در ﺗﺠﻠﻴـﻞ از ﺷﺎه در ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲ ﺷﺎﻣﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﺎه ﺑﻪ اﻓﺘﺨﺎر ﻛﺎرﺗﺮ در ﻛﺎخ ﺻﺎﺣﺒﻘﺮاﻧﻴﻪ داده ﺑﻮد: ﺑﻪ دﻟﻴﻞ رﻫﺒﺮي داﻫﻴﺎﻧﺔ ﺷﺎه ،اﻳﺮان ﻛﻪ در ﻳﻜﻲ از آﺷﻮبزده ﺗﺮﻳﻦ ﻣﻨـﺎﻃﻖ ﺟﻬـﺎن ﻗـﺮار دارد ،ﺑﻪ ﺟﺰﻳﺮة ﺛﺒﺎت ﺑﺪل ﺷﺪه اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺗﻜﺮﻳﻢ ﺑﺴﻴﺎر و اﺣﺘﺮام و ﺳﺘﺎﻳﺶ و ﻋﺸﻘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻠﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دارد و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻛﺎرﻫـﺎي ﺑﺰرﮔـﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺷـﻤﺎ در اﻳـﺮان ﻛﺮدهاﻳﺪ. وﻗﺘﻲ اﻣﺮوز ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺷﺎﻫﻨﺸﺎه از ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻫﺎي زﻳﺒﺎي ﺗﻬﺮان ﻋﺒﻮر ﻣﻲ ﻛـﺮدم ،در واﻗـﻊ ﻫﺰاران اﻳﺮاﻧﻲ را دﻳﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻮردي دوﺳﺘﺎﻧﻪ در ﻛﻨﺎر ﺧﻴﺎﺑﺎن اﻳـﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧـﺪ و ﺑـﻪ ﻣـﻦ ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ .ﻣﻦ ﺻﺪﻫﺎ و ﺷـﺎﻳﺪ ﻫﺰارﻫـﺎ ﺷـﻬﺮوﻧﺪ اﻣﺮﻳﻜـﺎﻳﻲ را ﻫـﻢ دﻳـﺪم ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎ آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ در ﻛﺸﻮري ﻛﻪ ﭘﺬﻳﺮاي آﻧﻬﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﻳﻦ اﺣﺴﺎس را داده ﻛﻪ در ﺧﺎﻧﺔ ﺧﻮد زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮر ﺧﻮد ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻫﻴﭻ ﻛﺸﻮر دﻳﮕﺮي در دﻧﻴﺎ ﺑﺮاي ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﻲ اﻣﻨﻴﺖ دوﺟﺎﻧﺒﻪ از اﻳﺮان ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺰدﻳﻚﺗـﺮ ﻧﻴﺴﺖ .ﻫﻴﭻ ﻛﺸﻮر دﻳﮕﺮي در زﻣﻴﻨﺔ ﻣﺸﺎوره در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻧﺪازه ﺑـﻪ ﻣﺎ ﻧﺰدﻳﻚ ﻧﻴﺴﺖ .ﻫﻴﭻ رﻫﺒﺮ دﻳﮕﺮي ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻧﺰد ﻣﻦ اﺣﺘﺮاﻣﻲ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻧﺪازه ﻋﻤﻴﻖ و ﻣﻨﺎﺳﺒﺎﺗﻲ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻧﺪازه دوﺳﺘﺎﻧﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
٤٧
ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ﻓﺮح در ﺧﺎﻃﺮات ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺖ "ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از رؤﺳـﺎي ﺟﻤﻬـﻮر اﻣﺮﻳﻜـﺎ ﻫﺮﮔﺰ از رﻫﺒﺮي ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺠﻠﻴﻠﻲ ﻧﻜﺮده ﺑﻮدﻧﺪ 48".اﻳﻦ اﻇﻬﺎرات ﻫﻢ از ﻧﻈـﺮ ﻣﺤﺘـﻮا و ﻫﻢ از ﻧﻈﺮ ﻟﺤﻦ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎده ﺑﻮد و اﻏﻠﺐ اﻳﺮاﻧﻴـﺎن ،از ﺟﻤﻠـﻪ ﺷـﺎه ،را ﻛـﻪ ﺗـﺼﻮر ﻧﻤﻲﻛﺮدﻧﺪ ﻛﺎرﺗﺮ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺸﺪه ﭼﻨﻴﻦ ﺳـﺨﻨﺎﻧﻲ را اﺑـﺮاز دارد ،ﺣﻴـﺮتزده ﻛﺮد .ﺑﻌﺪﻫﺎ ،ﺟﻴﻤﺰ ﺷﻠﺴﻴﻨﺠﺮ ،وزﻳﺮ اﻧﺮژي ﻛﺎرﺗﺮ ،اﻇﻬﺎر داﺷﺖ ﻛﻪ ﺟﻴﻤﻲ ﻛﺎرﺗﺮ اﻳﻦ ﮔﺮاﻳﺶ را داﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﻪ دل آن دﺳـﺘﻪ از ﻣﺨﺎﻃﺒـﺎن ﺧـﻮد را ﻛـﻪ ﺑـﺎ آﻧﻬـﺎ
47. Farah Pahlavi, An Enduring Love: My Life with the Shah, New York, Miramax .Books, 2004, pp.272-273. 48. Ibid.
840زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﻣﻨﺎﺳﺒﺎﺗﻲ دوﺳﺘﺎﻧﻪ داﺷﺖ ،ﺑﻪ دﺳﺖ آورد اﻋﺮاق ﻛﻨﺪ .ﻧﻤﻲ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺣﺮف ﻫـﺎي او را ﺟﺪي ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ.
49
ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ،اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻃﺒـﻖ ﻋـﺎدت ﺳـﺨﻨﺎن رﺋـﻴﺲ ﺟﻤﻬـﻮر اﻣﺮﻳﻜـﺎ را ﺟـﺪي ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل ،ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﻴﺎن ﻣﺨﺎﻟﻔـﺎن ﺷـﺎه ،ﺟﺮﻳـﺎن ﻣﺨﺎﻟﻔـﺖآﻣﻴـﺰ اﻧﻔﺠـﺎر ﮔﺎزﻫﺎي اﺷﻚآور در ﻛﻨﺎر ﻛﺎخ ﺳﻔﻴﺪ را رﺧﺪادي اﺗﻔﺎﻗﻲ ﺗﻠﻘﻲ ﻧﻜﺮدﻧـﺪ ﺑﻠﻜـﻪ آن را ﻧﺸﺎﻧﺔ اﻳﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه از ﺣﻤﺎﻳـﺖ ﺧـﻮد از ﺷـﺎه ﻛﺎﺳـﺘﻪ اﺳـﺖ 50.در ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ رﺧﺪاد آﻧﻬﺎ را ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ ﺗﺎ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي ﺿﺪ ﺷﺎه ﺧﻮد را ﮔﺴﺘﺮش دﻫﻨﺪ. ﺧﻤﻴﻨﻲ ،ﺑﺪون رﻋﺎﻳﺖ ﺣﺪ و ﻣﺮزﻫﺎ ،ﺷﺎه را ﻋﺎﻣﻠﻲ "ﭘﻠﻴﺪ و ﻧﺎﻻﻳﻖ" ﺧﻮاﻧﺪ ﻛﻪ آﺑـﺮو، ﻋﺰت ،اﺳﺘﻘﻼل و اﻗﺘﺼﺎد اﻳﻦ ﻣﻠﺖ ﻧﺠﻴﺐ را در ﻣﺤـﺮاب ﻫـﻮسﻫـﺎ و دزديﻫـﺎي ﺧﻮد و ﺧﺎﻧﻮادهاش ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻛﺮده اﺳﺖ 51.در روز 9دي ﻣﺎه ،روزي ﻛﻪ ﺟﻴﻤﻲ ﻛﺎرﺗﺮ در ﺗﻬﺮان ﺑﻮد ،ﺧﻤﻴﻨﻲ دوﻟﺖ اﻳﺮان را ﻧﺎﻣﺸﺮوع و ﻏﻴﺮﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺧﻮاﻧﺪ 52و ﺷـﺎه ﭼﻨـﺎن ﻧﺎراﺣﺖ و ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻮﻳﺪا ،وزﻳﺮ درﺑﺎر ،و ﻧﺼﻴﺮي ،رﺋﻴﺲ ﺳﺎواك دﺳـﺘﻮر داد او را در رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺷﺪﻳﺪاّ و ﻋﻠﻨﻲ ﺑﻜﻮﺑﻨـﺪ .ﻧﺘﻴﺠـﻪ ﭼـﺎپ ﻣﻘﺎﻟـﻪاي در روزﻧﺎﻣـﺔ اﻃﻼﻋﺎت در ﺗﺎرﻳﺦ 17دي 1356ﺑﻮد ﻛﻪ در آن ﺧﻤﻴﻨﻲ را ﻫﻨﺪي ﺗﺒﺎري ﻣﺮﺗﺠـﻊ و ﻋﺎﻣﻞ ﺳﺮﺳﭙﺮده و ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ﻗﺪرتﻫﺎي اﺳﺘﻌﻤﺎري ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ. اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ،ﻛﻪ ﺑﺎ ﻋﻨﻮان "اﻳﺮان و اﺳﺘﻌﻤﺎر ﺳـﺮخ و ﺳـﻴﺎه" و زﻳـﺮ ﻧـﺎم ﺟﻌﻠـﻲ اﺣﻤﺪ رﺷﻴﺪي ﻣﻄﻠﻖ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ،دﺳﺘﺎوﻳﺰي ﺑﺮاي ﺟﻨﺎح ﻣﺨﺎﻟﻒ و اﻳﻦ ﻛﻪ ﭼـﻪ ﻛﺴﻲ و ﭼﺮا آن ﻣﻘﺎﻟﻪ را ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﻮﺿﻮع ﺣﺪس و ﮔﻤﺎن ﺷﺪ ،و اﻏﻠﺐ اﻓـﺮادي
49. Schlesinger, Op. cit., 2-92. 50. Sick, Op. cit., p. 31 .51ﺻﺤﻴﻔﺔ ﻧﻮر :ﻣﺠﻤﻮﻋﺔ رﻫﻨﻤﻮدﻫﺎي اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﻲ ،ﺗﻬﺮان ،1361 ،ﺻﺺ.249-250 . .52ﻫﻤﺎن .ﺻﺺ.255-266 .
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 841
ﻛﻪ در ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻲ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻴﺰي در اﻳﻦ ﺑـﺎره ﺑﺪاﻧﻨـﺪ ،و ﻧﻴـﺰ ﺑـﺴﻴﺎري ﻛـﻪ در اﻳـﻦ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ،در ﻣﻮرد آن اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ ﻛﺮده اﻧﺪ 53.واﻗﻌﻴﺎت ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ ﻣﻘﺎﻟـﻪ ﺑـﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ اﺳﺖ: در روز 15دي ،ﻫﻮﻳﺪا ،وزﻳﺮ درﺑﺎر ،ﺑﻪ دارﻳﻮش ﻫﻤﺎﻳﻮن ،وزﻳﺮ اﻃﻼﻋـﺎت ،در ﻛﻨﮕﺮة ﺣﺰب رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺎزﮔﻲ ﺟﻤﺸﻴﺪ آﻣﻮزﮔﺎر ،ﻧﺨﺴﺖ وزﻳـﺮ ،را ﺑـﺮاي ﺑـﺎر دوم و ﭘﺲ از وﻗﻔﻪاي ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻪ ،ﻛﻪ در آن دوره رﻫﺒﺮي ﺣﺰب ﺑـﻪ ﻣﺤﻤـﺪ ﺑـﺎﻫﺮي واﮔﺬار ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺳﻤﺖ دﺑﻴﺮ ﻛﻠﻲ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه ﺑﻮد ،ﺗﻠﻔﻦ زد ﺗﺎ ﺑﻪ اﻃـﻼع او ﺑﺮﺳـﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻘﺎﻟﻪاي درﻳﺎﻓﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻮري در ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺑﻪ ﭼﺎپ ﺑﺮﺳـﺪ .ﭘـﺲ از آن ﭘﺎﻛﺘﻲ زرد رﻧﮓ ﺑـﻪ دﺳـﺖ دارﻳـﻮش ﻫﻤـﺎﻳﻮن دادﻧـﺪ ﻛـﻪ ﻣﺘﻌﻠـﻖ ﺑـﻪ درﺑـﺎر ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﻲ ﺑﻮد و ﻣﻘﺎﻟﺔ ﻳﺎدﺷﺪه در آن ﻗﺮار داﺷﺖ .ﻫﻤـﺎﻳﻮن ﻣﻘﺎﻟـﻪ را از آن ﭘﺎﻛـﺖ زردرﻧﮓ ﺑﻴﺮون آورد و ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻋﻠﻲ ﺑﺎﺳـﺘﺎﻧﻲ ،ﻣﻌـﺎون ﺳـﺮدﺑﻴﺮ اﻃﻼﻋـﺎت ﻛـﺮد ﻛـﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻛﻨﮕﺮة ﺣﺰب رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ را ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻲﻛﺮد ،و ﻫﻤﺎﻳﻮن دﺳـﺘﻮر ﭼـﺎپ ﻣﻘﺎﻟﻪ را ﺻﺎدر ﻛﺮد .ﺗﺪوﻳﻦﻛﻨﻨﺪﮔﺎن اﻃﻼﻋﺎت ،ﭘﺲ از آﻧﻜﻪ درﻳﺎﻓﺘﻨـﺪ ﻣﻘﺎﻟـﻪ ﺣـﺎوي ﺣﻤﻼﺗﻲ ﺗﻨﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻤﻴﻨﻲ اﺳﺖ زﻳﺮ ﺑﺎر ﭼﺎپ ﻛـﺮدن آن ﻧﺮﻓﺘﻨـﺪ ،زﻳـﺮا ﻧﮕـﺮان واﻛﻨﺶ و ﺧﻄﺮاﺗﻲ اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﻮدﻧﺪ .ﻓﺮﻫﺎد ﻣﺴﻌﻮدي ،ﻧﺎﺷﺮ روزﻧﺎﻣـﻪ،
.53ﺑﺨﺸﻲ از ﻣﺴﺌﻠﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎري از اﻓﺮاد اﻋﺘﻘﺎد دارﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﺮآﻏﺎز ﭘﺎﻳﺎن ﮔﺮﻓﺘﻦ رژﻳﻢ ﺷﺎه ﺑﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻧﮕﺎرش آن اﮔﺮ ﻧﮕﻮﻳﻴﻢ ﺟﻨﺎﻳﺖ ﺻﺮف ﺑﻮد ،ﺣﻜﺎﻳﺖ از ﺳﺆ ﻧﻴﺖ داﺷﺖ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻣﺎﻳﻞ ﻧﺒﻮد ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻧﮕﺎرش آن ﻣﻘﺎﻟﻪ را ﺑﭙﺬﻳﺮد) .اﻛﻨﻮن ﻛﻢ و ﺑﻴﺶ روﺷﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪة آن ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻓﺮﻫﺎد ﻧﻴﻜﻮﺧﻮاه، ﻣﻌﺎون ﻫﻮﻳﺪا در درﺑﺎر ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﻲ ،ﺑﻮده اﺳﺖ (.اﻟﺒﺘﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﻢ ﻓﻜﺮ اوﻟﻴﺔ ﻧﮕﺎرش آن را ﺑﻪ ﻫﻮﻳﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻮد ﺿﺮﺑﻪاي ﺑﻪ آﻣﻮزﮔﺎر ﺑﺰﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻘﺎم ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮي ﻫﻮﻳﺪا را ﻏﺼﺐ ﻛﺮده ﺑﻮد ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻮد ﺑﺎ در اﺧﺘﻴﺎر ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺣﺰب ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ اﻳﻦ زﺧﻢ او ﻧﻤﻚ ﻫﻢ ﺑﭙﺎﺷﺪ .ﻫﻮﻳﺪا از اﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﻧﺎﺧﺮﺳﻨﺪ ﺑﻮد ،و ﻫﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺧﻮاﻫﻴﻢ دﻳﺪ ،در ﻧﮕﺎرش و ﭼﺎپ آن ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻧﻘﺸﻲ ﻣﻬﻢ داﺷﺖ وﻟﻲ ﻫﺪﻓﺶ ﺗﺤﻘﻴﺮ آﻣﻮزﮔﺎر ﻧﺒﻮد .ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ﺧﻤﻴﻨﻲ ﻣﺎﻳﺔ دردﺳﺮ اﺳﺖ و رژﻳﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺨﺖ در ﻣﻘﺎﺑﻞ او ﺑﺎﻳﺴﺘﺪ .در ﺳﺎل 1356ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻲﺑﺮد ﻛﻪ رژﻳﻢ در ﻓﺎﺻﻠﺔ ﻳﻚ ﺳﺎل ﺳﻘﻮط ﻣﻲﻛﻨﺪ.
842زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﺑﻪ دارﻳﻮش ﻫﻤﺎﻳﻮن ﺗﻠﻔﻦ زد ،ﻫﻤﺎﻳﻮن ﻫﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﺔ ﺧﻮد ﺑﺎ آﻣﻮزﮔﺎر ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ وي ﻣﺮاﺗﺐ را ﺑﻪ اﻃﻼع درﺑﺎر ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﻲ رﺳﺎﻧﺪ ،وﻟﻲ ﭘﺲ از آﻧﻜﻪ روﺷﻦ ﺷﺪ ﺷـﺎه دﺳﺘﻮر اﻧﺘﺸﺎر ﻣﻘﺎﻟﻪ را ﺻﺎدر ﻛﺮده اﺳﺖ ﻫﻤﮕﻲ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﺪﻧﺪ .آن ﻣﻘﺎﻟـﻪ در روز 17 دي ،ﺳﻪ روز ﭘﺲ از ﺗﺴﻠﻴﻢ آن ﺑﻪ روزﻧﺎﻣﻪ ،در ﺻﻔﺤﺔ 7ﺑﺎ ﻧﺎم ﺟﻌﻠﻲ اﺣﻤﺪ رﺷﻴﺪي ﻣﻄﻠﻖ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ.
54
در روز 18دي ﺗﻈﺎﻫﺮاﺗﻲ در ﻗﻢ و ﻣﺸﻬﺪ ﺑﺮ ﭘﺎ ﺷﺪ.
ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺮوز اﻳﻦ رﺧﺪادﻫﺎ ﺷﺎه ﺑﺮاي دﻳﺪار ﺑﺎ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﺳـﺎدات ﺑـﻪ آﺳـﻮان رﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﭘﺲ از آن ﻫﻢ ﺑﺮاي دﻳﺪار ﺑﺎ ﻣﻠﻚ ﺧﺎﻟـﺪ ﺑـﻪ ﻋﺮﺑـﺴﺘﺎن ﺳـﻌﻮدي رﻓـﺖ. دﻳﺪار او ﺑﺎ ﺳﺎدات راه ﻣﻼﻗﺎت و ﻣﺬاﻛﺮة آﺗﻲ ﺳـﺎدات را ﺑـﺎ ﺑﮕـﻴﻦ ،ﻧﺨـﺴﺖ وزﻳـﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﻫﻤﻮار ﻛﺮد و ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺳﺎدات اﻇﻬﺎر دارد ﻛﻪ" :ﺷﺎﻫﻨﺸﺎه ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﺮان و ﻣﺼﺮ ﻫﻤﻜﺎري واﻗﻌﻲ و ﻧﺰدﻳﻜﻲ در زﻣﻴﻨﺔ ﺑﺮﻗﺮاري ﺻﻠﺢ دارﻧﺪ 55".ﺷـﺎه ﻫﻢ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﺑﺖ از ﺳﺎدات ﺑﺎ ﻣﻠﻚ ﺧﺎﻟﺪ ﺑﻪ ﺗﻔﺎﻫﻢ رﺳﻴﺪ 56.ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل زﻣﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﺷـﺎه ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺗﻨﺶﻫﺎ ﺷﺪت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﺗﻈﺎﻫﺮات در ﺷـﻬﺮﻫﺎي ﻣﻘـﺪس ﻗـﻢ و ﻣﺸﻬﺪ ﺑﻪ درﮔﻴﺮي ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﻫﺎي اﻣﻨﻴﺘﻲ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ و در ﻗﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺮگ و ﻣﻴﺮ و وﻳﺮاﻧـﻲ ﺷﺪ .ﺑﺮﺧﻲ از ﻋﻠﻤﺎ ،از ﺟﻤﻠﻪ آﻳﺖاﷲ ﻋﻈﻤﺎ ﺷﺮﻳﻌﺘﻤﺪاري ،ﻣﺮﺟـﻊ ﺑـﺰرگ ﺗﻘﻠﻴـﺪ در ﻗﻢ ،دوﻟﺖ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮﻫﻴﻦ ﺑﻪ روﺣﺎﻧﻴﺖ ،ﺑﻪ ﺑﺎد اﻧﺘﻘﺎد ﮔﺮﻓﺘﻨـﺪ .اﻃﻼﻋـﺎت ﻛـﻪ آن ﻣﻘﺎﻟﺔ ﺿﺪ ﺧﻤﻴﻨﻲ را ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﺮده ﺑﻮد اﻋﻼﻣﻴﻪاي را از ﻃﺮف آﻳﺖاﷲ ﻋﻈﻤﺎ ﻣﺮﻋـﺸﻲ ﻧﺠﻔﻲ در اﻋﺘﺮاض ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻟﺔ "ﺗﻮﻫﻴﻦآﻣﻴﺰ ﺑﻪ آﻳﺖاﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ" ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﺮد و دوﻟﺖ را ﻣﺴﺌﻮل ﻛﺸﺘﺎر و ﺿﺮب و ﺟﺮح "ﻃﻼب و دﻳﮕﺮان" در ﻗﻢ اﻋﻼم ﻛﺮد.
57
.54ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺻﻔﺎءاﻟﺪﻳﻦ ﺗﺒﺮاﺋﻴﺎن "اﻧﻔﺠﺎر ﻳﻚ ﻣﻘﺎﻟﻪ و ﭘﺲﻟﺮزهﻫﺎي آن" ،ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ اﻳﺮان،(1381) 24 :4 ، ﺻﺺ.7-48 . .55روزﺷﻤﺎر.336 :2 ، .56ﻫﻤﺎن. .57ﻫﻤﺎن.
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 843
ﭼﻬﻞ روز ﭘﺲ از آن رﺧﺪادﻫﺎ در ﻗﻢ ،ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺷﺎﻫﺪ ﻳﻜﻲ از ﺧﺸﻮﻧﺖآﻣﻴﺰﺗـﺮﻳﻦ ﺗﻈﺎﻫﺮات در دوران اﺧﻴﺮ ﺑﻮد .ﺗﻈﺎﻫﺮ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﺎﻧﻚﻫﺎ ،ﺳـﻴﻨﻤﺎﻫﺎ ،ادارات دوﻟﺘـﻲ و ﻳﻚ ﻛﺎرﺧﺎﻧﺔ ﭘﭙﺴﻲ ﻛﻮﻻ را ﺑﻪ آﺗﺶ ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ و ﺑﺮﺧﻲ از آﻧﻬﺎ ﻛﺸﺘﻪ و زﺧﻤﻲ ﺷﺪﻧﺪ. ﺳﭙﻬﺒﺪ اﺳﻜﻨﺪر آزﻣﻮده ،اﺳﺘﺎﻧﺪار ﻣﻨﻄﻘﻪ ،ﻛﻪ از ﺑﺴﺘﮕﺎن آﻣﻮزﮔﺎر ،ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ،ﺑﻮد، ﻛﺎﻣﻼً ﻏﺎﻓﻠﮕﻴﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد .ﻧﻪ ﻓﻘﻂ او دﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ اﻗﺪام ﺗﻬﺎﺟﻤﻲ ﺑﺮاي ﭘﻴـﺸﮕﻴﺮي از ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻧﺰد ،ﺑﻠﻜﻪ ﭘﺲ از ﺑﺮوز ﺧﺸﻮﻧﺖﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ﻫـﺸﺪار ﻧـﺪاد .ﺑـﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻈﺎﻫﺮات رﺿﺎ ﻗﻄﺒﻲ از آﻣﻮزﮔﺎر درﺑﺎرة ﺧﺸﻮﻧﺖﻫﺎي ﺟﺎري ﺳـﺌﻮال ﻛـﺮد و آﻣﻮزﮔﺎر ﭘﺎﺳﺦ داد ﻛﻪ ﺗﺒﺮﻳﺰ آرام اﺳﺖ .آﻣﻮزﮔﺎر ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ ﺑﻪ ﻗﻄﺒﻲ ﺗﻠﻔـﻦ زد ﺗﺎ اﻇﻬﺎرات ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺧﻮد را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻛﻨﺪ و ﻗﻄﺒﻲ ﺷﮕﻔﺖزده ﺷﺪ زﻳﺮا ﺧﺒﺮﻧﮕـﺎراﻧﺶ در ﺗﺒﺮﻳﺰ او را ﻣﺮﺗﺒﺎّ در ﺟﺮﻳﺎن رﺧﺪادﻫﺎي ﺧﻮﻧﻴﻦ ﻣﻲﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ 58.ﻗﻄﺒﻲ ﻛـﻪ ﻣﺘﻮﺟـﻪ ﺷﺪ ﺑﺎ آﻣﻮزﮔﺎر ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﻤﻲرﺳﺪ ﺑﻪ ﻛﺎخ ﺗﻠﻔﻦ ﻛﺮد ﺗﺎ ﺑﺎ ﺷﺎه ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﺪ ،وﻟﻲ ﺷﺎه در ﺟﻠﺴﻪ ﺑﻮد و او ﻓﻘﻂ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭘﻴﺎمﻫﺎﻳﻲ رد و ﺑﺪل ﻛﻨﺪ .ﻗﻄﺒـﻲ ﺑـﻪ آﺟـﻮدان ﺷـﺎه ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻃﻼع اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﺒﺮﻳﺰ دﭼﺎر آﺷﻮب ﺷﺪه اﺳـﺖ ،و آﻧﭽـﻪ در ﺣﺎل رخ دادن اﺳﺖ از ﻧﻈﺮ ﺳﻴﺎﺳﻲ اﻫﻤﻴﺖ دارد ،و اﻗﺪام ﻓـﻮري در اﻳـﻦ ﻣـﻮرد ﻻزم اﺳﺖ .ﺷﺎه ﺑﻪ ﻗﻄﺒﻲ دﺳﺘﻮر داد ﻛﻪ دوﻟﺖ را در ﺟﺮﻳﺎن ﺑﮕـﺬارد و ﺑـﺎ ﻣﻘﺎﻣـﺎت ﻣﺴﺌﻮل ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮد .روز ﺑﻌﺪ آزﻣﻮده ﺑﺮﻛﻨﺎر ﺷﺪ و آﻣﻮزﮔﺎر ﺷﺨﺼﺎً ﺑﻪ ﺗﺒﺮﻳﺰ رﻓـﺖ ﺗﺎ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖﻫﺎ را ﺑﻪ ﻋﻬﺪه ﮔﻴﺮد .ﭘﺲ از آن اوﺿﺎع ﺗﺎ ﺣﺪودي آرام ﺷﺪ .دوﻟﺖ اﻳـﻦ ﻧﺎآراﻣﻲﻫﺎ را ﻛﺎر ﮔﺮوﻫﻲ از اوﺑﺎش اﻋﻼم ﻛـﺮد ﻛـﻪ از آن ﺳـﻮي ﻣﺮزﻫـﺎ وارد ﺷـﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .آﻳﺖاﷲ ﺷﺮﻳﻌﺘﻤﺪاري ،ﺑﺮﺟﺴﺘﻪﺗﺮﻳﻦ رﻫﺒﺮ دﻳﻨـﻲ در آذرﺑﺎﻳﺠـﺎن ،ﻣـﺮدم را از ﺧﺸﻮﻧﺖ ،ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺔ وي ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻌﺖ و ﺑﻪ روﺣﺎﻧﻴﺖ ﻟﻄﻤﻪ ﻣﻲزد ،ﺑﺮﺣﺬر داﺷﺖ .از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ ،ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻗﻬﺮﻣﺎن ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺗﺒﺮﻳﻚ ﮔﻔﺖ و آﻧﻬﺎ را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻛـﺮد ﻛـﻪ .58ﺑﻨﻴﺎد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻳﺮان ،ﺗﺎرﻳﺦ ﺷﻔﺎﻫﻲ ،ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ رﺿﺎ ﻗﻄﺒﻲ ،ﭘﻴﺸﻴﻦ ،ﻧﻮار ،1روي .2
844زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﭘﻴﺶ روﻧﺪ" .زﻧﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﺮدم ﻣﺠﺎﻫﺪ ﻋﺰﻳﺰ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﻬـﻀﺖ ﻋﻈـﻴﻢ ﺧﻮد ﻣﺸﺖ ﻣﺤﻜﻢ ﺑﺮ دﻫﺎن ﻳﺎوهﮔﻮﻳﺎﻧﻲ زدﻧﺪ ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﺑـﻮقﻫـﺎي ﺗﺒﻠﻴﻐـﺎﺗﻲ اﻧﻘـﻼب ﺧﻮﻧﻴﻦ اﺳﺘﻌﻤﺎر را ﻛﻪ ﻣﻠﺖ ﺷﺮﻳﻒ اﻳﺮان ﺻﺪ در ﺻـﺪ ﻣﺨـﺎﻟﻒ آن اﺳـﺖ اﻧﻘـﻼب ﺳﻔﻴﺪ ﺷﺎه و ﻣﻠﺖ ﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ .ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻫﺎﻟﻲ ﻣﻌﻈﻢ آذرﺑﺎﻳﺠﺎن ﻧﻮﻳـﺪ ﻣﻴـﺪﻫﻢ ،ﻧﻮﻳـﺪ ﭘﻴﺮوزي ﻧﻬﺎﺋﻲ".
59
در دي 1356دوﻟﺖ ﺧﻤﻴﻨﻲ را ﺑﻪ ﭼﻴﺰي ﻧﻤﻲ ﮔﺮﻓـﺖ .ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﺳـﻮاﺑﻖ ﺧﻤﻴﻨﻲ در رﺑﻊ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﻧﻔﻮذ ﻓﻜﺮي ،دﻳﻨﻲ و ﺳﻴﺎﺳﻲ وي در ﻣﻴﺎن ﺑﺨﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ از ﻃﻼب در ﻗﻢ ،ﻣﺸﻬﺪ و ﺷﻬﺮﻫﺎي زﻳـﺎرﺗﻲ ﻋـﺮاق ،ﭼﻨـﻴﻦ اﻇﻬـﺎر ﻧﻈـﺮي ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ .وﻟﻲ ﺳﺎل 1342ﺑﻪ دﺳـﺖ ﻓﺮاﻣﻮﺷـﻲ ﺳـﭙﺮده ﺷـﺪه ﺑـﻮد و اﺧﺘﻼﻟﻲ ﺗﻠﻘﻲ ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻪ اﻧﻘﻼب ﺳﻔﻴﺪ آن را اﺻﻼح ﻛﺮده ﺑﻮد .ﺑﺮاي ﻣﺜـﺎل ،از ﻧﻈـﺮ ﻗﻄﺒﻲ و رﻫﺒﺮان ﺳﺎزﻣﺎن رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻠﻲ اﻳﺮان ،ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻮد، ﻳﻚ ﺷﺒﻪ ﻣﺪﻋﻲ ﻛﻪ دورهاش ﺳﺮآﻣﺪه ﺑﻮد .در آن زﻣﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻛﻪ در ﺟﺎﻫـﺎﻳﻲ در ﺣﺎﺷﻴﺔ ﺗﻈﺎﻫﺮات از او ﻧﺎم ﻣﻲﺑﺮدﻧﺪ ،آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﻤﻴﻨـﻲ ﻛـﻪ ﺑﻮده ،ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻪ و ﭼﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،و ﺷـﺮوع ﺑـﻪ ﮔـﺮدآوري ﻧﻮارﻫـﺎ و ﻧﻮﺷـﺘﻪﻫـﺎي ﺧﻤﻴﻨﻲ ﻛﺮدﻧﺪ .اﻳﻦ ﻛﺎر در آﻏﺎز ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺳﺮ ﻛﻨﺠﻜﺎوي ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺑـﺮاي آﮔﺎﻫﻲ ﻳﺎﻓﺘﻦ از ﺗﻬﺪﻳﺪي واﻗﻌﻲ ،و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺮاي ﺗﺪوﻳﻦ ﻃﺮﺣﻲ راﻫﺒﺮدي ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ وي ﺑﻪ ﻛﺎر آﻳﺪ .وﻟﻲ ﺑﻪ ذﻫﻦ آﻧﻬﺎ ﻧﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻃـﺮح وﻻﻳـﺖ ﻓﻘﻴـﻪ را ﺑـﺮاي ﺑﺤﺚ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻣﻄﺮح ﻛﻨﻨﺪ .ﻗﻄﺒﻲ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻲدﻫﺪ:
.59روزﺷﻤﺎر.339-340 :2 ،
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 845
ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻃﺮحﻫﺎﻳﻲ در ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ دوﻟﺖ ﻧﺒﻮد .در ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ ﻣﺎ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﺨﺎﻟﻔـﺖ ﺑﺎ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﻢ ﺗﻀﺎدﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در آن دﻛﺘﺮﻳﻦ را اراﺋﻪ دﻫﻴﻢ و ﻋﻠﻨﺎً ﺑﺎ آن ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻛﻨﻴﻢ .ﭼﻨﺪ ﺑﺎر درﺑﺎرة ﻣﻮﺿﻮع ﻛﻠﻲ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي رژﻳﻢ ﺑﺤﺚ ﻛﺮدﻳﻢ .ﺑـﺮاي ﻣﺜـﺎل ﺷـﺎه ﭘﻴـﺸﻨﻬﺎد ﻛـﺮد ﻛـﻪ ﻣـﺎ دﻳﺎﻟﻜﺘﻴﻚ ﺧﻮد را در ﺑﺮاﺑﺮ دﻳﺎﻟﻜﺘﻴﻚ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖﻫﺎ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﻢ .وﻟﻲ اﻧﺪﻳﺸﺔ ﺣﻜﻮﻣـﺖ دﻳﻨـﻲ و وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﭼﻨﺎن دور از ذﻫﻦ ﺑﻮد و ﭼﻨﺎن ﺑﺎ ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﻈـﺮ ﻣـﻲرﺳـﻴﺪ ﻛـﻪ ﻣـﺎ ﻓﻜـﺮ ﻧﻜﺮدﻳﻢ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﭘﺎ ﺑﮕﻴﺮد و زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ دادﻳﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ ،دﻳﮕﺮ ﺧﻴﻠﻲ دﻳﺮ 60
ﺷﺪه ﺑﻮد.
از ﻧﻈﺮ رژﻳﻢ ﺟﻨﺎح ﻣﺨﺎﻟﻒ در دو ﮔﺮاﻳﺶ ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻲﺷﺪ .ﻳﻜﻲ ﮔﺮاﻳـﺸﻲ ﻛـﻪ در ﭘﻲ اﻇﻬﺎرات ﻛﺎرﺗﺮ ﻓﻌﺎل ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ –روﺷﻨﻔﻜﺮان ،ﺟﻨﺎح ﭼﭗ ،و ﻟﻴﺒﺮالﻫﺎ ،ﻛـﻪ ﭼﻨﺪان ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻲرﺳﻴﺪﻧﺪ .در واﻗﻊ ﺟﻨﺎح ﻟﻴﺒﺮال رژﻳـﻢ اﮔـﺮ ﻧـﻪ از ﺧـﻮد آﻧﻬﺎ دﺳﺖ ﻛﻢ از ﺑﺮﺧﻲ اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎي ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدي آﻧﻬﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣـﻲﻛـﺮد .ﺑـﺮاي ﻣﺜـﺎل، ﻗﻄﺒﻲ ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﺮد دﻟﻴﻠﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﻛﻪ ﺳﺎواك ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﻣﻈﻨﻮن ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻛﺘـﺎﺑﻲ ﻣﺸﻜﻮك را ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪ .اﻟﺒﺘﻪ دﻳﺪن اﻓﺮادي ﻛـﻪ ﺗـﺎ ﻫﻤـﻴﻦ اواﺧـﺮ ﺑـﺮاي ﻧـﺸﺎن دادن وﻓﺎداري ﺧﻮد ﺑﻪ رژﻳﻢ دﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻛﺎري ﻣﻲزدﻧﺪ وﻟﻲ در اﻳﻦ دوره ﻧﺎﮔﻬـﺎن رﻧـﮓ ﻋﻮض ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﻧﺒﻮد .ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ درﺧﻮاﺳـﺖﻫـﺎي ﻣـﺮدم ﻛﻮﭼـﻪ و ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻫﻮﻟﻨﺎك ﻧﺒﻮد و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ آن اﺣﺘﺮام ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷﺪ؛ و ﺑﺮ اﻳـﻦ اﺳـﺎس ﻫﺮ ﭼﻪ ﻧﻈﺎم ﺑﺎزﺗﺮ ﺑﻮد ،ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد .ﭘﺲ ﺟﻨﺎح ﻟﻴﺒﺮال رژﻳـﻢ از ﻧﻴﺮوﻫـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﺗـﺼﻮر ﻣﻲﻛﺮد ﺧﻮاﻫﺎن ﻧﻈﺎم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﺸﺎرﻛﺘﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﻧﺎﺧﺮﺳﻨﺪ ﻧﺒﻮد. ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﮔﺮوهﻫﺎي دﻳﻨﻲ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮد .ﻋﻮاﻣـﻞ اﻃﻼﻋـﺎﺗﻲ و ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ اﻓـﺮاد ﺳﺎﺑﻖ ﺟﻨﺎح ﭼﭗ در رژﻳﻢ ﺑﺎور داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻲ از ﻓﻌﺎﻻن ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﻇـﺎﻫﺮ دﻳﻨـﻲ از ﺟﻨﺎح ﭼﭗ ﺑﺎ رﻧﮓ و ﻟﻌﺎبﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮدﻧﺪ .اﻳﻦ ﻧﮕﺮاﻧﻲ اﺻـﻠﻲ و ﻫﻤﻴـﺸﮕﻲ
.60ﻗﻄﺒﻲ ،ﭘﻴﺸﻴﻦ ،ﻧﻮار ،2روي .1
846زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
آﻧﺎن ﺑﻮد .در ﻫﻢ آﻣﻴﺨﺘﻦ ﺟﻨﺎح ﭼﭗ اﻧﻘﻼﺑﻲ و ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ را اﻟﻘﺎ ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﺟﻨﺎح ﭼﭗ از دﻳﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﻜﻮﺋﻲ ﺑﺮاي ﻛﺴﺐ ﻗﺪرت اﺳـﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﻨﺪ .در زﻣﺴﺘﺎن ،1356ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺷﻮرشﻫﺎي ﺗﺒﺮﻳﺰ رخ داد ،ﻫﻴﭻ ﻛـﺲ ﺑـﺎور ﻧﺪاﺷﺖ و ﺣﺘﻲ ﺗﺼﻮر ﻫﻢ ﻧﻤﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﺳﻼمﮔﺮاﻳـﺎن دﺷـﻤﻨﺎن واﻗﻌـﻲ رژﻳﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ. *** ﺷﻮرش ﻫﺎي ﺗﺒﺮﻳﺰ آﻏﺎز راﻫﺒﺮدي ﺑﺎ ﻫﺪف در ﻫـﻢ ﺷﻜـﺴﺘﻦ ﺗـﺼﻮﻳﺮ ﺷـﺎه در اذﻫﺎن ﺑﻮد .اﺳﻼم ﮔﺮاﻳﺎن اﻓﺮاﻃﻲ ،ﭘﻴﺮوان ﺧﻤﻴﻨﻲ ،ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﺷﻤﺎرﺷﺎن اﻧﺪك و ﻛﻤﺘـﺮ از ﭘﻴﺮوان ﺳﺎﻳﺮ آﻳﺖاﷲﻫﺎ ،ﻣﺜﻞ ﺧﻮﻳﻲ در ﻧﺠﻒ و ﺷﺮﻳﻌﺘﻤﺪاري در ﻗﻢ ،ﺑـﻮد ﺑـﺮ آن ﺑﻮدﻧﺪ اﺑﺘﺪا ﺑﺮ ﻣﺴﺠﺪﻫﺎ ﻣﺴﻠﻂ ﺷﻮﻧﺪ و ﺳﭙﺲ آن ﻫﺎ را ﺑﺮاي ﺑﺴﻴﺞ ﻋﻠﻤﺎي اﻋﻼم ﺑـﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ آرﻣﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﻴﺮﻧﺪ .ﺷﮕﺮد اوﻟﻴﺔ آﻧﻬﺎ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑـﺮ اﺳـﺎس ﻧﻈﺮﻳﺔ ﻋﻤﻞﮔﺮاﻳﻲ ﺷﻴﻌﻪ ﻛﻪ در دﻫﻪﻫﺎي 1340و 1350ﭘﺎ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺑـﻮد ﺑـﻪ ﻣﺮاﺳـﻢ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻓﻘﻂ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻋﺰاداري در روز ﭼﻬﻠﻢ ﭘـﺲ از وﻓـﺎت آب و رﻧﮕـﻲ ﺳﻴﺎﺳـﻲ ﺑﺪﻫﻨﺪ .در ﺗﺒﺮﻳﺰ ﻃﻼب اﻓﺮاﻃﻲ ﺣﻮزة ﻋﻠﻤﻴﻪ ،ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎي ﺑﺮﺗـﺮﻳﻦ ﻣﺮﺟـﻊ دﻳﻨﻲ آذرﺑﺎﻳﺠﺎﻧﻲ ﻫﺎ –آﻳﺖاﷲ ﺷﺮﻳﻌﺘﻤﺪاري -از اﻳﻦ ﻣﺮاﺳـﻢ ﺑـﺮاي اﻧﺘﻘـﺎد از رژﻳـﻢ ﺳﻮد ﺟﺴﺘﻨﺪ .ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ در اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰان اﻳﻦ ﺟﻨـﺒﺶ ﺛﺎﺑـﺖ ﻛـﺮد ﻛـﻪ اﮔـﺮ ﻛﺎري ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻲﻃﺮف ﻣﺎﻧﺪن ﺑﺮاي آﻳﺖاﷲﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﮔﺮان ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑـﻪ آﺳﺎﻧﻲ آﻧﻬﺎ را وادار ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ از آرﻣﺎن ﺧﻮد ﻛﻨﻨﺪ .در ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺷﺮﻳﻌﺘﻤﺪاري ﻧﺨـﺴﺖ اﺣﺘﻴﺎط را ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻛﺮد وﻟﻲ ﭘﺲ از آﻧﻜﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ رﺧﺪادﻫﺎ ﭼﺮﺧـﺸﻲ ﺑـﻪ ﺳـﻮﻳﻲ دﻳﮕﺮ دارﻧﺪ اﺣﺴﺎس ﻛﺮد ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ اﺳﺖ ﺟﺎﻧـﺐ اﻓـﺮاطﮔﺮاﻳـﺎن را ﺑﮕﻴـﺮد .ﺷـﺎﮔﺮدان ﺧﻮدش از او ﺗﻘﺎﺿﺎي ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﺮدﻧﺪ ،ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﻪ ﺷﺎﮔﺮدان آﻳﺖاﷲﻫﺎي دﻳﮕﺮ از آﻧﻬﺎ ﻛﻤﻚ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ .روﺣﺎﻧﻴﺎن ﺟﻮانﺗﺮي ﻛﻪ از دﺳـﺘﻮرات ﻓﺮﻣﺎﻧـﺪﻫﺎن ﺧﻤﻴﻨـﻲ در
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 847
ﺻﺤﻨﻪ ﭘﻴﺮوي ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ،ﻣﺮدم را ﺑﻪ روﻳﺎروﻳﻲ ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﻫﺎي دوﻟﺘـﻲ ﻓـﺮا ﺧﻮاﻧﺪﻧـﺪ ،و اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ آﻧﻬﺎ در ﻛﺎﻧﻮن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫـﺎ ﻗـﺮار ﮔﻴﺮﻧـﺪ و از روﺣﺎﻧﻴـﺎن ﺑﻠﻨﺪﭘﺎﻳـﻪ ﭘﻴﺸﻲ ﺟﻮﻳﻨﺪ.
61
ﺗﻨﺪروﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮاي آرﻣـﺎن ﺧـﻮد ﻧـﻮﻋﻲ وﺣـﺪت در
ﻣﻴﺎن آﻳﺖاﷲﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮﻗﺮار ﻛﻨﻨﺪ ،ﻛﻪ ﺑـﺴﻴﺎري از آﻧﻬـﺎ ﻣﻮاﻓـﻖ اﻳـﺪﺋﻮﻟﻮژي ﻳـﺎ آرﻣـﺎن ﺧﻤﻴﻨﻲ ﻧﺒﻮدﻧﺪ .ﺑﺮوز وﺣﺪت در ﺣﻤﺎﻳﺖ از آرﻣﺎن آﻧﻬﺎ از ﺳﻮي روﺣﺎﻧﻴﺎن ﻣﻴﺎﻧـﻪرو، ﺑﻪ ﻧﻮﺑﺔ ﺧﻮد ،ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺑﺮرﺳﻲ ﻋﻤﻴﻖ اﺳـﺎس اﻳـﺪﺋﻮﻟﻮزﻳﻜﻲ آرﻣـﺎن اﻳـﻦ ﺟﻨـﺒﺶ، ﻧﻈﺮﻳﺔ اﻓﺮاﻃﻲ ﺣﻜﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﻲ ،اﻫﻤﻴﺖ ﻛﻤﺘﺮي ﺑـﺮاي روﺷـﻨﻔﻜﺮان ﻏﻴﺮﻣـﺬﻫﺒﻲ و ﻋﺎﻣﺔ ﻣﺮدم ﭘﻴﺪا ﻛﻨﺪ ،ﻛﻪ ﻧﻤﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ ﺧﻤﻴﻨﻲ ﭘﺲ از اﻳﻦ رﺧﺪادﻫﺎ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﭼﻴﺴﺖ. در ﻃﻲ ﻣﺎه ﻫﺎي ﺑﻌﺪ ،ﭘﻴﺮوان ﺧﻤﻴﻨﻲ ﻛﻨﺘﺮل ﻣﺴﺠﺪﻫﺎ را ،ﻛﻪ ﻛﺎﻧﻮن ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﻲ و ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ آﻧﻬﺎ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .آﻧﻬﺎ ﺗﻈـﺎﻫﺮات را ﻣﻄـﺎﺑﻖ ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪ ﺧﻮد ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻲ دادﻧﺪ ،ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻲﻛﺮدﻧـﺪ ،و ﺗـﺼﻤﻴﻢ ﻣـﻲ ﮔﺮﻓﺘﻨـﺪ ﻛـﻪ در ﻛﺠـﺎ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﻫﺎي رژﻳﻢ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻛﻨﻨﺪ .ارﺑﻌﻴﻦ ﺗﺒﺮﻳﺰ در ﺷﻬﺮ ﻛﻮﻳﺮي ﻳﺰد ،و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﻗﺰوﻳﻦ ،اﺻﻔﻬﺎن ،ﺑﺎﺑﻞ و ﻛﺎﺷﺎن ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ .در ارﺑﻌﻴﻦ ﻳﺰد در ﻗﻢ ﻣﺮدم ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻪ آﺗﺶ ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪن اﺗﻮﻣﺒﻴﻞﻫﺎ ،ﺑﺎﻧﻚﻫﺎ و ﻣﻐﺎزهﻫﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻣﺮدم ﻛﺸﺘﻪ و زﺧﻤﻲ ﺷﺪﻧﺪ و ﻧﻴﺮوﻫﺎي اﻣﻨﻴﺘﻲ ﺧﺎﻧﻪﻫـﺎي آﻳـﺖاﷲ ﺷـﺮﻳﻌﺘﻤﺪاري و آﻳـﺖاﷲ ﮔﻠﭙﺎﻳﮕـﺎﻧﻲ را ،ﻛـﻪ دوﻟﺖ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﻬﺪاي ارﺑﻌﻴﻦ ﻳﺰد ﺳﺮزﻧﺶ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ،اﺷﻐﺎل ﻛﺮدﻧﺪ .در اواﺋﻞ ﺧﺮداد ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺷﺎه را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻗﻮل دروﻏﻴﻦ آزادي ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺑﺎزﺧﻮاﺳﺖ ﻛﺮد" .ﻣﮕﺮ آزادي اﻋﻄﺎ ﺷﺪﻧﻲ اﺳﺖ؟ ﺧﻮد اﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﺟﺮم اﺳﺖ .ﻛﻠﻤﻪ اﻳـﻦ ﻛـﻪ »اﻋﻄـﺎ ﻛـﺮدﻳﻢ آزادي را« اﻳﻦ ﺟﺮم اﺳﺖ .آزادي ﻣﺎل ﻣﺮدم اﺳـﺖ .ﻗـﺎﻧﻮن آزادي داده ،ﺧـﺪا آزادي داده ﺑﻪ ﻣﺮدم ،اﺳﻼم آزادي داده ،ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آزادي داده ﺑﻪ ﻣﺮدم» ،اﻋﻄـﺎ ﻛـﺮدﻳﻢ«
61. See Charles Kurzman, The Unthinkable Revolution in Iran, Cambridge, Harvard University Press, 2004, pp. 44-49, and for references pp. 200-203.
848زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﭼﻪ ﻏﻠﻄﻲ اﺳﺖ؟ 62 ".ﺷﺎه در ﻣﺸﻬﺪ آﻧﭽﻪ را ﭘﻴﺶ از آن ﮔﻔﺘﻪ ﺑـﻮد ﺗﻜـﺮار ﻛـﺮد – اﻳﻦﻛﻪ وي ،ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻣﺴﻠﺢ و اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻴﻬﻦﭘﺮﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕـﺎن اﺟـﺎزه ﻧﻤـﻲدﻫﻨـﺪ ﻛﻨﺘﺮل اﻳﺮان را در دﺳﺖ ﮔﻴﺮﻧﺪ ،و اﮔﺮ ﺑﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰي رخ دﻫﺪ ،ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﻧﺪه ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ 63.ﺧﻤﻴﻨﻲ آﺷﻜﺎرا ﺗﺼﻤﻴﻢ داﺷﺖ ﻛﺎرت ﺑﺮﻧﺪة دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ را ﻛﻪ در دﺳﺖ ﺷﺎه ﺑﻮد ،ﺑﻲاﻋﺘﺒﺎر ﻛﻨﺪ .در ﺗﻴﺮ ﻣﺎه ﺷﺎه ﻣﺘﺤﻴﺮ ﺑﻮد ﻛﻪ اوﺿﺎع ﭼﻄـﻮر ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪه ﺑﻮد .دوﻟﺖ ،و از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﺎواك ﺑﻪ ﻧﻮﺑﺔ ﺧﻮد ،ﻧﻤﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ ﺷـﺎه ﭼـﻪ ﻧﻘﺸﻪاي در ﺳﺮ دارد. *** در ﻧﺸﺴﺘﻲ از ﻧﺨﺒﮕﺎن در دﻓﺘﺮ ﻫﻮﻳﺪا ،وزﻳﺮ درﺑﺎر ،در ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ،1357ارﺗـﺸﺒﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﻓﺮدوﺳﺖ ،دوﺳﺖ دوران ﻛﻮدﻛﻲ ﺷﺎه ،رﺋﻴﺲ ﺑﺎزرﺳﻲ ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﻲ و ﻣﻌـﺎون اول ﺳﺎواك ،ﻛﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ و ﮔﻮش ﺷﺎه ﺷﻬﺮت داﺷﺖ ،در ﻣﻮرد اﻳﻦ آﺷﻮب ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮش ﻣﻲرﺳﻴﺪ ﺑﻪ ﺻـﻮرﺗﻲ روﺷـﻤﻨﺪ در ﻛـﺸﻮر ﮔـﺴﺘﺮش ﻣـﻲﻳﺎﺑـﺪ ،اﺑـﺮاز ﻧﮕﺮاﻧﻲ ﻛﺮد" .اﮔﺮ اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت ﻣﻲداﻧﻨﺪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰي در ﺣـﺎل رخ دادن اﺳـﺖ ،اﮔـﺮ دارﻧﺪ ﻗﺪرتﻫﺎي ﺧﺎرﺟﻲ را ﺑﺎزي ﻣﻲدﻫﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕﻮﻳﻨـﺪ .ﺑﺎﻳـﺪ ﺧﻴـﺎل ﻣـﺎ را راﺣﺖ ﻛﻨﻨﺪ .اﮔﺮ ﻧﻤﻲداﻧﻨﺪ ،در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ اوﺿـﺎع ﺧـﺮاب اﺳـﺖ. ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎري ﻛﺮد وﮔﺮﻧﻪ ﻫﻤﺔ ﻣﺎ از دﺳﺖ ﻣﻲروﻳﻢ 64".ﻋﺠﻴـﺐ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻓﺮدوﺳـﺖ ﻧﻤﻲداﻧﺴﺖ دﻗﻴﻘﺎً ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﺎﺗﻲ در ﺟﺮﻳﺎن اﺳﺖ و ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﺮد ﻛـﻪ اﻳـﻦ رﺧـﺪادﻫﺎ اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻳﺎ ﺑﺎزي ﻫﺎﻳﻲ دﻳﭙﻠﻤﺎﺗﻴﻚ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺷـﺎه ﺑـﻪ ﻣﻨﻈـﻮري ﺧـﺎص راه اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ .از آن ﻋﺠﻴﺐﺗﺮ ﻣﻮﺿﻊ آﻣﻮزﮔﺎر ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ آﺷﻮب ﻋﻤﺪاً ﺑـﻪ راه اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺗﺎ دوﻟﺖ او را ﺗﻀﻌﻴﻒ و او را از ﺻﺤﻨﻪ ﺑﻴﺮون ﻛﻨﻨﺪ .او ﻣﻲﮔﻔـﺖ اﻳﻨﻬﺎ ﻛﺎر ﻓﺮاﻣﺎﺳﻮنﻫﺎ و دارو دﺳﺘﺔ ﻫﻮﻳﺪاﺳﺖ ﻛـﻪ در اﺗﺤـﺎدي ﻧـﺎﻣﻴﻤﻮن ﻋﻠﻴـﻪ وي .62روزﺷﻤﺎر.348 :2 ، .63ﻫﻤﺎن. .64ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﻗﻄﺒﻲ ،ﭘﻴﺸﻴﻦ ،ﻧﻮار ،2روي .2ﻗﻄﺒﻲ در آن ﺟﻠﺴﻪ ﺣﻀﻮر داﺷﺖ.
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 849
ﻣﺘﺤﺪ ﺷﺪهاﻧﺪ .ﭘﺲ از رﻓﺘﻦ او اﻳﻦ اﻏﺘﺸﺎﺷﺎت ﻫﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﻲﺷﻮد .او ﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻏﻠﺐ اﻓﺮاد دﻳﮕﺮ در آن زﻣﺎن ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑـﺎور ﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ اﮔـﺮ ﺷـﺎه ﻳـﺎ ﻗـﺪرت دﻳﮕـﺮي ﻧﺨﻮاﻫﺪ ،ﭼﻨﻴﻦ وﺿﻌﻴﺖ آﺷﻔﺘﻪاي ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اداﻣﻪ ﻳﺎﺑﺪ .ﻫﻴﭻﻛـﺲ ﻣﻮﺿـﻮع را آن ﻗﺪر ﺟﺪي ﻧﻤﻲﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ آن ﺑﻪ ﻃـﻮر ﺟـﺪي اﻳـﺴﺘﺎدﮔﻲ ﻛﻨـﺪ .ﻫـﻴﭻﻛـﺲ ﺷﻬﺎﻣﺖ آن را ﻧﺪاﺷﺖ ﻛﻪ ﻣﻮﺿﻮع را ﺑـﺎ ﺷـﺎه ،ﻛـﻪ در واﻗـﻊ ﻧﮕـﺮان ﺑـﻮد ،در ﻣﻴـﺎن ﺑﮕﺬارد .او ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺴﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻲداﻧﺴﺖ اﻳﻦ آﺷﻮبﻫﺎ را ﺧﻮدش ﺑﺮ ﭘﺎ ﻧﻜﺮده اﺳـﺖ و ﺑﺮاي ﻓﺮو ﻧﺸﺎﻧﺪن آﻧﻬﺎ اﺣﺴﺎس درﻣﺎﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﺮد. از اواﺳﻂ ﻣﺮداد ﺗﻈﺎﻫﺮات ﺷﺪت ﺑﻴﺸﺘﺮي ﮔﺮﻓﺖ .ﻣﺎه رﻣﻀﺎن از 15ﻣﺮداد آﻏﺎز ﺷﺪ و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪي در اﺧﺘﻴﺎر ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن اﺳﻼمﮔﺮا ﻗـﺮار داد .رﻫﺒـﺮان آﻳﻨـﺪة اﺳﻼمﮔﺮاﻳﺎن –ﺟﻮاد ﺑﺎﻫﻨﺮ ،ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻔﺘﺢ ،ﺳﻴﺪ ﻋﻠـﻲ ﺧﺎﻣﻨـﻪاي ،ﻣﻬـﺪي ﺑﺎزرﮔـﺎن ،و ﻳﺪاﷲ ﺳﺤﺎﺑﻲ -ﻣﺴﺠﺪ ﻗﺒﺎ را ﺑﺮاي ﺧﻄﺒـﻪﻫـﺎي ﻣـﻨﻈﻢ ﺷـﺎﻣﮕﺎه و ﺣﻤﻠـﻪ ﺑـﻪ رژﻳـﻢ اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺮدﻧـﺪ .در روز 14ﻣـﺮداد ،ﺳـﺎﻟﺮوز اﻧﻘـﻼب ﻣـﺸﺮوﻃﻪ ،ﺷـﺎه از ﭘﻴـﺪاﻳﺶ دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮ در اﻳﺮان ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ" .اﻳﻦ ﻓﺼﻠﻲ ﻧﻮ در ﻛﺸﻮر ﻣﺎﺳﺖ و ﻣﺎ از ﺣﺪاﻛﺜﺮ آزادي ﻣﺠﺎز ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪ ﻣﻲﺷﻮﻳﻢ ... .در ﻗﻠﻤﺮو ﺳﻴﺎﺳﻲ ،ﻣﺎ ﺑﻪ اﻧﺪازة ﻛﺸﻮرﻫﺎي اروﭘﺎﻳﻲ آزادي ﺧﻮاﻫﻴﻢ داﺷﺖ ،و ﻣﺮزﻫﺎي آزادي ﻣـﺎ ﻣﺜـﻞ اروﭘـﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲﺷﻮد ...ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﻛﻪ ﻣﺎ آزادي اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت دارﻳـﻢ ،وﻟـﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋـﺎت ﻣـﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺻﻠﺢآﻣﻴﺰ و ﺑﺪون اﺳـﻠﺤﻪ ﺑﺎﺷـﺪ ...ﻣـﺎ آزادي ﺑﻴـﺎن ﺧـﻮاﻫﻴﻢ داﺷـﺖ و آزادي ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻗﺎﻧﻮن ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﻛﻪ آن را از ﻫـﺮ ﻳـﻚ از آزادﺗـﺮﻳﻦ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺟﻬﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ اﻗﺘﺒﺎس ﻛﻨﻴﻢ .اﻟﺒﺘﻪ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﺻـﺪ در ﺻـﺪ آزاد ﺧﻮاﻫـﺪ ﺑﻮد ،ﻫﻤﻪ ﺣﻖ دارﻧﺪ رأي ﺑﺪﻫﻨﺪ و رأي آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب آﻳﺪ ...وﻟﻲ ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﺪاﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﻫـﻴﭻ ﻛـﺸﻮري ،و ﻛﻤﺘـﺮ از ﻫﻤـﻪ ﻛـﺸﻮرﻫﺎي دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴـﻚ ،اﺟـﺎزة ﺗﻨـﺪﺧﻮﻳﻲ،
850زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﺧﺸﻮﻧﺖ ،ﺗﺤﺮﻳﻚ و اﻋﻤﺎل ﻏﻴﺮﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﻧﻤﻲدﻫﺪ ، 65".ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ ،رﺋﻴﺲ ﻣﺠﻠـﺲ ﺳﻨﺎ ،ﭘﻴﺮو ﺳﺨﻦ ﺷﺎه ﻗﻮل داد ﻛﻪ "ﻓﻀﺎي ﺑـﺎز ﺳﻴﺎﺳـﻲ" در دورهاي ﺟﺪﻳـﺪ ﺑـﺮاي آزادي ﺑﻴﺎن و ﻋﻘﻴﺪه ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه اﺳﺖ .آﻣﻮزﮔﺎر ،ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ،ﻫﻢ ﻗـﻮل داد ﻛـﻪ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﺳﺎل آﻳﻨﺪه ﻛﺎﻣﻼً آزاداﻧﻪ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﺷﻮد و اﻳﻦ ﻓﻀﺎي ﺑﺎز ﺳﻴﺎﺳـﻲ از اﻳـﻦ ﻫﻢ ﮔﺴﺘﺮدهﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .روز ﺑﻌﺪ آﻣﻮزﮔﺎر ﺗﺎﻛﻴﺪ ﻛـﺮد ﻛـﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔـﺎن ﻫـﻢ اﺟـﺎزه ﺧﻮاﻫﻨﺬ داﺷﺖ در اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪ.
66
اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎرﻫﺎ ﺑﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﻟﻴﺒﺮال ﺗﺄﺛﻴﺮي ﻣﺜﺒﺖ ﮔﺬاﺷﺖ وﻟﻲ ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از ﻓﻌـﺎﻻن اﺳﻼمﮔﺮا را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار ﻧﺪاد .در روز 18ﻣﺮداد ،اوﺑﺎش ﺑـﻪ ﻫﺘـﻞ ﺷـﺎه ﻋﺒـﺎس اﺻﻔﻬﺎن ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮدﻧﺪ و ﺑﺨﺸﻲ از آن را ﺑﻪ آﺗﺶ ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ .دو روز ﺑﻌـﺪ ،در روز 20 ﻣــﺮداد ،اوﺑــﺎش ﺑــﻪ ﺳــﺎﻟﻦﻫــﺎي ﺳــﻴﻨﻤﺎ و ﺗﺌــﺎﺗﺮ ،ﻣــﺸﺮوبﻓﺮوﺷــﻲﻫــﺎ ،ﺑﺎﻧــﻚﻫــﺎ، ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي دوﻟﺘﻲ ،و ﺳﺘﺎد ﺣﺰب رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ در اﺻﻔﻬﺎن ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮدﻧﺪ و آﻧﻬﺎ را ﺑـﻪ آﺗﺶ ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ و دوﻟﺖ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻧﻈﺎﻣﻲ اﻋﻼم ﻛﺮد .ﺳﺮﻟﺸﻜﺮ رﺿﺎ ﻧـﺎﺟﻲ، ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﺟﺪﻳﺪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻧﻈﺎﻣﻲ اﺻﻔﻬﺎن ﮔﻔﺖ" :ﮔﺮوﻫﻲ از اﻓﺮاد ﺷﺮﻳﺮ ﻛﻪ ﺟﺰ ﻗﺘـﻞ و ﺧﺮاﺑﻜﺎري ﻫﺪف دﻳﮕﺮي ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ...ﺗﻬﺪﻳـﺪ ﻛﺮدﻧـﺪ ﻛـﻪ ﺗﻤـﺎم ﺷـﻬﺮ را ﺑـﻪ آﺗـﺶ ﻣﻲﻛﺸﻨﺪ و وﻳﺮان ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ 67".اﻣﺎ دارﻳﻮش ﻫﻤﺎﻳﻮن ،وزﻳـﺮ اﻃﻼﻋـﺎت و ﺳـﺨﻨﮕﻮي دوﻟﺖ ،ﮔﻔﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ از ﻋﻮارض ﭘﻴـﺸﺮوي ﺑـﻪ ﺳـﻮي دﻣﻮﻛﺮاﺳـﻲ ،آزادي ﺳﻴﺎﺳـﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﻓﻀﺎي ﺑﺎز ﺳﻴﺎﺳﻲ اﺳﺖ.
.65روزﺷﻤﺎر.352 :2 ، .66ﻫﻤﺎن. .67ﻫﻤﺎن.353 :2 ، .68ﻫﻤﺎن.
68
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 851
ﺗﻈﺎﻫﺮات از اﺻﻔﻬﺎن ﺑﻪ ﺷﻴﺮاز ﺳﺮاﻳﺖ ﻛﺮد ،اﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﻪ ﻇـﺎﻫﺮ در اﻋﺘـﺮاض ﺑـﻪ ﺟﺸﻦ ﻫﻨﺮ ﺷﻴﺮاز ،ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً در اواﺧﺮ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن اﺟـﺮا ﻣـﻲﺷـﺪ .ﺑـﺎز ﻫـﻢ ﺑـﻪ آﺗـﺶ ﻛﺸﻴﺪن ﺳﻼح ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه ﺑﻮد ،و ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ آزﻣﻮن ،اﺳﺘﺎﻧﺪار ﺷﻴﺮاز در ﭘﺎﺳﺦ اﻋﻼم ﻛـﺮد ﺑﻪ وﻇﻴﻔﻪاش ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻗﺪرت ﻋﻤﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد .ﺷﻴﺮاز و اﺻﻔﻬﺎن ﺑﻬﺎﻧـﻪﻫـﺎﻳﻲ ﺑـﺮاي اﻧﻘﻼﺑﻴﻮن در اﻫﻮاز ،ﻗﺰوﻳﻦ و آﺑﺎدان ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ را ﺑﻪ آﺗﺶ ﺑﻜـﺸﻨﺪ و ﻏـﺎرت ﻛﻨﻨﺪ .در روز 22ﻣﺮداد ﺧﻤﻴﻨﻲ رﺧﺪادﻫﺎي اﺻﻔﻬﺎن و ﺷﻴﺮاز را "ﻣﺜﺎﻟﻲ دﻳﮕﺮ ﺑـﺮاي ﺟﻨﺎﻳﺎت ﺷﺎه ﺧﻮاﻧﺪ" او ﮔﻔﺖ ﻣﺮدم ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﻛﻪ در ﻫﻴﭻ ﺟـﺎي دﻧﻴـﺎ آزادي را در ﺳﻴﻨﻲ ﻧﻘﺮه ﺑـﻪ ﺧﻮاﺳـﺘﺎران آن ﺗﻘـﺪﻳﻢ ﻧﻜـﺮدهاﻧـﺪ .ﻫﻤـﺎن روز ﺑﻤﺒـﻲ در رﺳـﺘﻮران ﺧﻮاﻧﺴﺎﻻر ﺗﻬﺮان ،ﻛﻪ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﺔ اﻣﺮﻳﻜـﺎﻳﻲﻫـﺎ ﺑـﻮد ،ﻣﻨﻔﺠـﺮ ﺷـﺪ و ﭼﻨـﺪ ﺗـﻦ از ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن آن را ﻛﺸﺖ و ﻣﺠﺮوح ﻛﺮد .در ﻗﻢ ،ﻃﻠﺒﻪﻫـﺎي ﺟـﻮان ،ﺑـﻪ آﻳـﺖاﷲ ﻫـﺎي ﻋﻈﻤﺎ ﻓﺸﺎر آوردﻧﺪ ﺗﺎ از ﺟﻨـﺒﺶﻫـﺎي اﺳـﻼﻣﻲ ﺣﻤﺎﻳـﺖ ﻛﻨﻨـﺪ و ﻣﻮﻓـﻖ ﺷـﺪﻧﺪ از ﺑﻠﻨﺪﻣﺮﺗﺒﻪﺗﺮﻳﻦ از ﻣﻴﺎن آﻧﺎن –ﺷﺮﻳﻌﺘﻤﺪاري ،ﮔﻠﭙﺎﻳﮕﺎﻧﻲ و ﻧﺠﻔﻲ ﻣﺮﻋﺸﻲ -ﺑﺨﻮاﻫﻨـﺪ اﻋﻼﻣﻴﻪاي ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﻣﺤﻜﻮم ﻛﺮدن ﺳﻴﺎﺳﺖ دوﻟﺖ در اﺻﻔﻬﺎن و ﺷﻴﺮاز ﺻـﺎدر ﻛﻨﻨـﺪ. در روز 24ﻣﺮداد ،ﺳﺎزﻣﺎن ﺟﺸﻦ ﻫﻨﺮ ﺷﻴﺮاز اﻋﻼم ﻛـﺮد ﻛـﻪ ﺟـﺸﻦ ﻫﻨـﺮ ﺷـﻴﺮاز و ﺟﺸﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﺻﻔﻬﺎن را ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺷﺮاﻳﻂ اﻳﻦ دو ﺷﻬﺮ ﻟﻐﻮ ﻛﺮده اﺳـﺖ .در روز 26ﻣﺮداد ﺷﺎه ﺑﻪ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﭼﻨـﺪ ﺗـﻦ از اﻓـﺮاد ﺷـﺮور ﺑـﻪ ﻫﻤـﺮاه اﻓـﺮاد دﻳﮕﺮي واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﺗﺤﺎد ﻧﺎﻣﻘﺪس ﺳـﺮخ و ﺳـﻴﺎه ﻣـﻲﺧﻮاﻫﻨـﺪ ﻛـﺸﻮر را ﺑـﻪ ﻗـﺮون وﺳﻄﻲ ﺑﺮﮔﺮداﻧﻨﺪ ،وﻟﻲ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﻲﺷﻮﻧﺪ" .ﻣﻦ ،وﻃﻦ ﭘﺮﺳﺖ ﻫﺎي اﻳﺮان و ﻧﻴﺮوﻫـﺎي ﻣﺴﻠﺢ اﺟﺎزه ﻧﻤﻲدﻫﻴﻢ اﻳﺮان ﺑﻪ دﺳﺖ ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻴﻔﺘـﺪ".
69
در روز 28ﻣـﺮداد،
ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺠﻤﻴﻦ ﺳﺎﻟﮕﺮد ﺳﻘﻮط ﻣﺼﺪق 28 ،ﺳﻴﻨﻤﺎ را در ﺳﺮاﺳﺮ ﻛـﺸﻮر ﺑـﻪ آﺗـﺶ ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ ،ﻛﻪ از آن ﻣﻴﺎن ﺳﻴﻨﻤﺎ رﻛﺲ آﺑﺎدان ﻓﺎﺟﻌﺔ ﺑﺰرﮔﻲ ﺑﻮد .ﺑﻪ ﻫﻨﮕـﺎم ﺑـﻪ آﺗـﺶ ﻛﺸﻴﺪن آن ﺳﻴﻨﻤﺎ ،در اﻗﺪاﻣﻲ ﺗﺮورﻳﺴﺘﻲ و ﻋﻤﺪي درﻫﺎي ﺳـﺎﻟﻦ را از ﺑﻴـﺮون ﻗﻔـﻞ .69ﻫﻤﺎن.354 :2 ،
852زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﻛﺮدﻧﺪ 377 .ﻣـﺮد ،زن و ﻛـﻮدك از 700ﺗﻤﺎﺷـﺎﮔﺮي ﻛـﻪ ﻓـﻴﻠﻢ اﻳﺮاﻧـﻲ و ﻣﺤﺒـﻮب "ﮔﻮزﻧﻬﺎ" را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ،ﺟﺎن ﺑﺎﺧﺘﻨﺪ .آﺷﻜﺎرا ،ﻫﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻣﻘﺼﺮان ﭘﺲ از اﻧﻘﻼب اﻋﺘﺮاف ﻛﺮدﻧﺪ ،اﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺖ اﻗﺪاﻣﻲ ﺧﺮاﺑﻜﺎراﻧﻪ ﺑﺮاي اﻳﺠﺎد رﻋﺐ و وﺣﺸﺖ ﺑﻮد .ﺷﺎه آن را "وﺣﺸﺖ ﺑﺰرگ" ﺧﻮاﻧﺪ و آن را ﻧﻘﻄﻪ ﻣﻘﺎﺑـﻞ "ﺗﻤـﺪن ﺑـﺰرگ" ﻛـﻪ ﺧﻮد اﻋﻼم ﻛﺮده ﺑﻮد داﻧﺴﺖ .وﻟﻲ ﻫﻴﭻ اﻗﺪاﻣﻲ ﺻﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺖ .ﻫﻴﭻﻛﺲ ،آن ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ رﺳﻢ ﺑﻮد ،از درﺑـﺎر ﺑـﺮاي ﺑﺎزدﻳـﺪ از آن ﺷـﻬﺮ ﻧﺮﻓـﺖ .دوﻟـﺖ ﺑـﺮاي ﺟـﺴﺘﺠﻮ، ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻫﻮﻳﺖ ﻳﺎ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﮔﻨﺎﻫﻜﺎران ﻫﻴﭻ اﻗﺪاﻣﻲ ﻧﻜﺮد .ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ داوﻃﻠﺐ ﺷﺪ ﻛـﻪ ﺑﻪ آﺑﺎدان ﺑﺮود ،وﻟﻲ او را از اﻳـﻦ ﻛـﺎر ﻣﻨـﺼﺮف ﻛﺮدﻧـﺪ 70.ﻣﻘﺎﻣـﺎت دوﻟـﺖ ﭼﻨـﻴﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺣـﺪ ﻣﻤﻜـﻦ ﺑـﻲ ﺳـﺮ و ﺻـﺪا از ﺳـﺮ اﻳـﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﮕﺬرﻳﻢ ،زﻳﺮا ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﻫﺮ ﭼﻪ را دوﻟﺖ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻣﺎﻳﺔ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﻨـﺪ. رژﻳﻢ "ﻓﻘﺪان اﻋﺘﺒﺎري" را ﻛﻪ دﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﺑـﺮاي ﺗﺒﻠﻴـﻎ ﻋﻠﻴـﻪ آن ﻣﻄـﺮح ﻣـﻲﻛﺮدﻧـﺪ، دروﻧﻲ ﻛﺮده ﺑﻮد .ﻃﻲ ﭼﻨﺪ روز ﺑﻌﺪ ﺧﻤﻴﻨﻲ ،ﺑﺎزرﮔﺎن ،ﺳﻨﺠﺎﺑﻲ و دﻳﮕﺮان دوﻟـﺖ را ﺑﻪ ﻓﺠﻴﻊﺗﺮﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺖﻫﺎ ﺑﺮاي ﺟﻠﺐ ﻧﻈﺮ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ،از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋـﺎت ﺑـﻴﻦاﻟﻤﻠﻠـﻲ ﻣﺘﻬﻢ ﻛﺮد .ﺳﻨﺠﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺑﺨﺶ ﺧﺒـﺮي روﻳﺘـﺮز ﮔﻔـﺖ ﻛـﻪ ﻣﻨـﺎﺑﻊ ﺧﺒـﺮي وي ﺗﺄﻳﻴـﺪ ﻛﺮدهاﻧﺪ ﻛﻪ دوﻟﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫـﺎ و ﺑﺎﻧـﻚﻫـﺎ را ﺑـﻪ آﺗـﺶ ﻣـﻲﻛـﺸﺪ و ﭘﻨﺠـﺮهﻫـﺎ را ﻣﻲﺷﻜﻨﺪ ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﺟﻨﺎح ﻣﺨﺎﻟﻒ را ﺑﺪﻧﺎم ﻛﻨﺪ 71.ﺗﻈﺎﻫﺮات ﺿـﺪ دوﻟـﺖ در اﻳـﻦ دوره ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﻬﺮﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﺳﺮاﻳﺖ ﻛﺮده ﺑﻮد ،ﺑﻪ وﻳـﮋه ﺷـﻬﺮﻫﺎي دور ﻛـﻮﻳﺮ ﻣﺮﻛﺰي .دوﻟﺖ ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ اﺑﺘﻜﺎر ﻋﻤﻞ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﻴﺮد ،ﻧﻘـﺸﻲ ﻣﻨﻔﻌـﻞ ﭘﻴـﺪا ﻛﺮده ﺑﻮد و ﻣﺘﻬﻢ ﺑﻪ ﻛﺮﻳﻪﺗﺮﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺖ ﻫﺎ ﻣﻲﺷﺪ .در آﻟﻤﺎن ،ﺑﻠﮋﻳﻚ ،داﻧﻤﺎرك ،ﻫﻠﻨﺪ و ﭼﻨﺪ ﻛﺸﻮر دﻳﮕﺮ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ و ﻏﻴﺮ اﻳﺮاﻧﻲ ﺳﻔﺎرﺗﺨﺎﻧﻪﻫﺎي اﻳﺮان را اﺷـﻐﺎل " ،70ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﻘﻄﻪ از ﻛﺸﻮر رﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ﻛﻪ ﺑﻼﻳﻲ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﺮدم آﻣﺪه ﺑﻮد ،ﻣﻦ داوﻃﻠﺐ ﺷﺪم ﺑﻪ آﺑﺎدان ﺑﺮوم .وﻟﻲ آﻗﺎي آﻣﻮزﮔﺎر ﻧﻤﻲﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﺮوم .ﻣﻦ ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﺮدم ﻛﻪ اﮔﺮ ﺧﻮد ﻣﺎ اﻳﻤﺎنﻣﺎن را ﺑﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎهﻣﺎن در ﻛﺸﻮر از دﺳﺖ داده ﺑﺎﺷﻴﻢ ،ﺣﺘﻤﺎً در ﻣﺴﻴﺮ ﺑﺪي ﻗﺮار دارﻳﻢ ".ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ﻓﺮح ،ﭘﻴﺸﻴﻦ ،ﻧﻮار ،2روي .1 71. Reuters, August 24, 1987.
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 853
ﻛﺮدﻧـﺪ .در روز 4ﺷــﻬﺮﻳﻮر ﺗﻬــﺮان ﻛــﺎﻧﻮن ﺗﻈــﺎﻫﺮاﺗﻲ ﺷــﺪ ﻛــﻪ در ﺑﺮﺧــﻲ از آﻧﻬــﺎ ﺗﻈﺎﻫﺮﻛﻨﻨﺪﮔﺎن در ﺷﻌﺎرﻫﺎي ﺧﻮد ﺧﻮاﺳﺘﺎر اﺳﺘﻌﻔﺎي ﺷﺎه ﺑﻮدﻧﺪ .در روز 5ﺷﻬﺮﻳﻮر آﻣﻮزﮔﺎر اﺳﺘﻌﻔﺎي ﺧﻮد را ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻛﺮد و ﺷﺎه آن را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ،ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﺷـﺎه ﺑﻌـﺪﻫﺎ از اﻳﻦ ﻛﺎر اﻇﻬﺎر ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﻲ ﻛﺮد.
72
*** ﺟﻌﻔﺮ ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ ﻧﻪ داوﻃﻠﺐ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳـﺮي ﺑـﻮد و ﻧـﻪ ﺑـﺮاي ﺑـﻪ دﺳـﺖ آوردن اﻳﻦ ﻣﻘﺎم ﺗﻼش ﻛﺮده ﺑﻮد .او ﻛﺴﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻪ اﻳـﻦ ﻣﻘـﺎم ﻣﻨـﺼﻮب ﺷﺪ .ﺷﺎه ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ او را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ ﻛﻪ ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﺮد اﻳﻦ ﻛﺎر ﻣﻼﻫﺎ را آرام ﻣﻲﻛﻨـﺪ. ﺳﭙﻬﺒﺪ ﻧﺎﺻﺮ ﻣﻘﺪم ،رﺋﻴﺲ ﺳﺎواك ،ﭘﻴﺎﻣﻲ از ﻳﻜﻲ از آﻳـﺖاﷲﻫـﺎي ﻋﻈـﺎم )اﺣﺘﻤـﺎﻻً ﺷﺮﻳﻌﺘﻤﺪاري( ﺑﺮاي وي ﺑﺮده ﺑﻮد ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ ،ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺎآراﻣﻲﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد ،او ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺖ ﺑﻪ اﻗﺪاﻣﻲ "ﭼﺸﻤﮕﻴﺮ" ﺑﺰﻧﺪ .ﺷﺎه ﺗﺼﻮر ﻛﺮد ﺷﺎﻳﺪ ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﻧﺨـﺴﺖ وزﻳـﺮ ﻛﺎري ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ 73.ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل اﮔﺮ ﺷﺎه ﻫﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ ﻛـﻪ اﻋـﻼم ﻛـﺮد ﻣﺎﻳـﻞ ﺑـﻮد ﻗﺪرت را ﺑﻪ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮي ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻣﺤﻮل ﻛﻨﺪ ،ﺷـﺮﻳﻒ اﻣـﺎﻣﻲ ﮔﺰﻳﻨـﻪاي ﻋﺠﻴـﺐ ﺑﻮد .او ﻗﺎﺋﻢ ﻣﻘﺎم رﻳﺎﺳﺖ ﺑﻨﻴﺎد ﭘﻬﻠﻮي ،ﻧﺨـﺴﺖ وزﻳـﺮ ﭘﻴـﺸﻴﻦ ،و ﺳـﺎل ﻫـﺎ رﺋـﻴﺲ ﻣﺠﻠﺲ ﺳﻨﺎ ﺑﻮد و ﻫﻤﻪ او را ﻓﺮدي ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﺷﺎه ﻣﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ .او رﺋﻴﺲ ﻳﻜﻲ از ﻟﮋﻫــﺎي ﻓﺮاﻣﺎﺳــﻮﻧﺮي ﺑــﻮد ﻛــﻪ در اﻳــﺮان واﺑــﺴﺘﻪ ﺑــﻪ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕــﺎن و ﺑــﻪ وﻳــﮋه ﺑــﻪ ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎﻳﻲﻫﺎ ﺗﻠﻘﻲ ﻣﻲﺷﺪ .او ﺑﻪ ﻓﺴﺎد ﺷﻬﺮت داﺷـﺖ و او را آﻗـﺎي ﭘـﻨﺞ درﺻـﺪي ﻟﻘﺐ داده ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻛـﻪ از ﺷـﻤﺎر زﻳـﺎدي از ﻣﻨـﺎﺑﻊ دوﻟﺘـﻲ و ﺧـﺼﻮﺻﻲ درآﻣـﺪﻫﺎﻳﻲ داﺷﺖ .وﻟﻲ او ﻧﺴﺒﺖﻫﺎﻳﻲ ﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ ﻫﻢ ﺑﺎ روﺣﺎﻧﻴﺎن و ﻫﻢ ﺑﺎ ﺟﺒﻬﺔ ﻣﻠﻲ داﺷﺖ.
.72ﺷﺎه در ﺳﺎل 1359در ﻛﺘﺎب ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﻮﺷﺖ" :ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ اﺟﺎزه ﻣﻲدادم ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺸﺎور ﻓﺮزاﻧﻪ و ﺑﻲﻃﺮﻓﻲ از ﻛﺎر ﻛﻨﺎره ﮔﻴﺮد ".ص160 .
.73ﻣﺤﻤﺪ رﺿﺎ ﭘﻬﻠﻮي ،ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ،ض.160 .
854زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ ﺑﺎ اﺳﺘﻘﺒﺎل روﺑﺮو ﻧﺒﻮد .در روز ﺳـﻮم ﺷـﻬﺮﻳﻮر ،دو روز ﭘﻴﺶ از اﺳﺘﻌﻔﺎي آﻣﻮزﮔﺎر ،ﺳﭙﻬﺒﺪ ﻧﺎﺻﺮ ﻣﻘﺪم ،رﺋﻴﺲ ﺟﺪﻳـﺪ ﺳـﺎواك ،از ﻫﻮﺷـﻨﮓ ﻧﻬﺎوﻧﺪي ،رﺋﻴﺲ دﻓﺘﺮ ﻣﺨﺼﻮص ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ،ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد ﻓـﻮري ﺑـﻪ ﺣـﻀﻮر ﺷـﻬﺒﺎﻧﻮ ﺷﺮﻓﻴﺎب ﺷﻮد .ﻣﻘﺪم ﺗﺎزه از ﺟﻠﺴﺔ روزﻫﺎي ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﺔ ﺧﻮد ﺑﺎ ﺷﺎه ﺑﻴﺮون آﻣـﺪه ﺑـﻮد، و اﻃﻼع ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﺎه ﻗﺼﺪ دارد ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ را ﺑـﻪ ﺳـﻤﺖ ﻧﺨـﺴﺖ وزﻳـﺮي ﻣﻨﺼﻮب ﻛﻨﺪ .او ﺑﻪ ﺷﺎه ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻛﺮده ﺑﻮد ﻛﻪ درﺑﺎرة اﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈـﺮ ﻛﻨـﺪ وﻟﻲ ﭘﺲ از آﻧﻜﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺷﺎه ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر اﺳﺖ ،ﺑﻨﺎ ﺑﺮ آداب ﻧﻈـﺎﻣﻲ دﺳﺖ از اﺻﺮار ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻮد .در اﻳﻦ زﻣﺎن او ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ﺑﺘﻮاﻧـﺪ ﻫﻤﺴﺮش را وادار ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻋﻘﻴﺪه ﻛﻨﺪ .ﻣﻘﺪم از ﻧﻬﺎوﻧﺪي ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان "ﺷـﺎﻫﺪ ﺗﺎرﻳﺦ" در آن ﺟﻠﺴﻪ ﺣﻀﻮر ﻳﺎﺑﺪ .ﻣﻘﺪم ﺑﻪ ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ اﻧﺘـﺼﺎب "ﻓﺎﺟﻌـﻪ اﺳﺖ ...ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﮔﺰﻳﻨﻪ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻟﺤﻈﺔ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖﺳﺎز و ﺑـﺮاي آﻳﻨـﺪة اﻳـﻦ ﻣﻤﻠﻜـﺖ اﺳﺖ...ﺳﻘﻮط ﺑﻪ ورﻃﺔ ﻧﺎﺑﻮدي اﺳﺖ ".و از ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ اﺳﺘﺪﻋﺎ ﻛﺮد "ﺑﺎزﻧﮕﺮي در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﮔﺰﻳﻨﻪ را از ﺷﺎﻫﻨﺸﺎه درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻨﺪ 74".ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ،ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺷـﻮر و ﻫﻴﺠـﺎن ﺗﻴﻤﺴﺎر ﻣﻘﺪم ﻛﻪ در ﺣﻀﻮر او ﺧﺒﺮدار اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮد ،ﺑﺎ ﺷﺎه ﺗﻤـﺎس ﮔﺮﻓـﺖ و ﻫﻤـﺎن ﻃﻮر ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً در ﺣﻀﻮر دﻳﮕﺮان او را ﺧﻄـﺎب ﻣـﻲﻛـﺮد ﮔﻔـﺖ" :اﻋﻠﻴﺤـﻀﺮت، رﺋﻴﺲ ﺳﺎواك اﻳﻨﺠﺎ ﻧﺰد ﻣﻦ اﺳﺖ .او از ﻣﻦ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻛـﻪ ﺧـﻮدم را روي ﭘﺎﻫـﺎي ﺷﻤﺎ ﺑﻴﻨﺪازم و از ﺷﻤﺎ اﺳﺘﺪﻋﺎ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ آﻗﺎي ﺷـﺮﻳﻒ اﻣـﺎﻣﻲ را ﺑـﻪ ﺳـﻤﺖ رﻳﺎﺳـﺖ دوﻟﺖ ﻣﻨﺼﻮب ﻧﻜﻨﻴﺪ .ﻣﻘﺪم ﻣـﻲﮔﻮﻳـﺪ او ﺑـﺴﻴﺎر ﺑـﺪﻧﺎم اﺳـﺖ و اﻧﺘـﺼﺎب وي ﺑـﻪ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮي ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ ﻛﺎري اﺳﺖ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺑﺮﻫﻪ از زﻣﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ 75 ".ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪاي ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﻫﻤﺴﺮش ﮔﻮش داد ﻛـﻪ ﺑـﻪ او ﺗﻮﺿـﻴﺢ ﻣﻲداد ﭼﺮا اﻳﻦ ﮔﺰﻳﻨﻪ را اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺮده اﺳـﺖ .ﺳـﭙﺲ ﮔﻮﺷـﻲ ﺗﻠﻔـﻦ را ﮔﺬاﺷـﺖ و 74. Houchang Nahavandi, Carnets secrets: chute et mort du chah, Paris, Editions Osmondes, 2003, 118. .75ﻫﻤﺎن.
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 855
ﮔﻔﺖ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﻛﺎري ﻧﻤﻲﺷﻮد ﻛﺮد .ﻣﻘﺪم ﻛﻪ ﻧﺎاﻣﻴﺪ ﺷﺪه ﺑﻮد از ﻧﻬﺎوﻧﺪي ﺗﻤﻨﺎ ﻛـﺮد ﻛﻪ ﺑﺮ اﺻﺮار در اﻳﻦ ﻣﻮرد اداﻣﻪ دﻫﺪ.
76
ﭘﺬﻳﺮش اﻳﻦ ﺳﻤﺖ ﺑﺮاي ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ ﻫﻢ آﺳﺎن ﻧﺒﻮد .او ﺑﻪ ﻧﻬﺎوﻧﺪي ﮔﻔﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺳﻤﺖ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان وﻇﻴﻔﻪاي ﻣﻴﻬﻦﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪ ،ﻧﻮﻋﻲ "ﻓـﺪاﻛﺎري" ،ﭘﺬﻳﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ. ﻧﻬﺎوﻧﺪي ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻦ ﺑﻪ ﻫﻴﺌﺖ دوﻟﺖ "ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ" ﺑـﻮد وﻟـﻲ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻓﺸﺎرﻫﺎي ﺷﺎه و ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ﺳﻤﺖ وزارت ﻋﻠﻮم و آﻣﻮزش ﻋـﺎﻟﻲ را در ﻫﻴﺌـﺖ دوﻟﺖ ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ 77.ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ آﻣﺪه ﺑﻮد ﺻﻠﺢ ﺑﺮﻗﺮار ﻛﻨـﺪ و ﺗـﺼﻮر ﻣﻲ ﻛﺮد ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ را راﺿﻲ ﻛﻨﺪ ،ﻧﻪ او و ﻧﻪ ﻫﻴﭻﻛﺲ دﻳﮕﺮ ﻧـﻪ ﺧﻤﻴﻨـﻲ ﻧﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎي ﺧﻤﻴﻨﻲ را ﻣﻲﻓﻬﻤﻴﺪ .او ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻨﻄﻘﻲ ﮔﺰﻳﻨـﺔ ﻫـﺎي ﺳﻴﺎﺳـﻲ ﺷـﺎه و دوﻟﺘﺶ ﺗﺎ آن زﻣﺎن ﺑﻮد ،ﻛﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﭘﻴﺶ روي ﺧﻮد را درﺳﺖ ارزﻳﺎﺑﻲ ﻧﻤﻲﻛﺮدﻧﺪ و ﻫﻨﻮز ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺳﺎزﻣﺎن و اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي ﺟﻨﺒﺶ رو در روي ﺧﻮد ،ﻛﻪ ﺗﺎ اﻳﻦ زﻣﺎن ﺷـﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﻣﻌﻨﺎ و ﻣﻔﻬﻮم و ﻗﺪرت ﭘﻴﺪا ﻛﺮده ﺑﻮد ،ﻧﺸﺪه ﺑﻮدﻧـﺪ .ﻟﺤﻈـﺔ ﺳﺮﻧﻮﺷـﺖﺳـﺎز ﺑﺮاي ﺷﺎه ﻓﺮا رﺳﻴﺪه ﺑﻮد :او ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺧﻮد را ﻣﻲﭘﻮﺷﻴﺪ و ﺑﻪ ﻧﺎم ﺷـﺮف، ﻛﺸﻮر و ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻪ دﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﻲﻛﺮد و ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي اﻳﻦ ﻛﺎر را ﻫﻢ ﻣﻲﭘـﺬﻳﺮﻓﺖ؛ ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﻜﻨﻔﺮ ﻳﺎ ﮔﺮوﻫﻲ از اﻓﺮادي ﻛﻪ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ اﻳﺠﺎد ﻫﻮاداراﻧﻲ ﻣﺴﺘﻘﻞ را داﺷﺘﻨﺪ، اﺟﺎزه ﻣﻲداد زﻣﺎم اﻣﻮر را ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﻴﺮﻧـﺪ و ﺑـﻴﻦ او و ﻛـﺴﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﻣـﻲﺧﻮاﺳـﺘﻨﺪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﺸﺮوﻃﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ را ﺑﺮاﻧﺪازﻧﺪ ،ﺣﺎﺋﻞ ﺷﻮﻧﺪ .ﺷﺎه ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ و اﻳﻦ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ ﻧﻔﻲ ﻧﻈﺎم و اﻧﻜﺎر واﻗﻌﻴﺖ ﺑﻮد .ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻛﺎر ﺧـﻮد را ﺑـﺎ اﻧﻜﺎر ﺧﻮﻳﺶ آﻏﺎز ﻛﺮد :او ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ و ﺑﻪ ﻣﻠﺖ اﻋﻼم ﻛﺮد ﻛﻪ اﻳـﻦ ﺷـﺮﻳﻒ اﻣـﺎﻣﻲ ﻫﻤﺎن ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ ﻗﺒﻠﻲ ﻧﻴﺴﺖ .او ﮔﻔﺖ "دوﻟﺖ آﺷﺘﻲ ﻣﻠﻲ" وي زﺧﻢﻫﺎ را اﻟﺘﻴـﺎم
.76ﻫﻤﺎن ،ص.119 . .77ﻫﻤﺎن،
856زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ ،ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ اﺣﺘﺮام ﻣﻲﮔﺬارد ،و ﺑﺎ ﺗﺤﻘﻖ ﺑﺨﺸﻴﺪن ﺑﻪ ﺧﻮاﺳـﺘﻪﻫـﺎي روﺣﺎﻧﻴﺎن،آزاديﻫﺎي اﺳﺎﺳﻲ و اوﻟﻴﺔ ﻣﺮدم را ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ .او ﺟﻠـﻮي ﻓـﺴﺎد را ﻣﻲﮔﻴﺮد و ﺑﺎ زرق و ﺑﺮق و ﺑﻲﺻﺪاﻗﺘﻲ در دوﻟﺖ ﻣﺒـﺎرزه ﻣـﻲﻛﻨـﺪ .او آن دﺳـﺘﻪ از ﻋﻮاﻣﻞ ﺣﻜﻮﻣﺖ را ﻛﻪ ﻗﺎﻧﻮن را زﻳﺮ ﭘﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻧﺪ ﻣﺤﺎﻛﻤـﻪ و ﻣﺠـﺎزات ﻣـﻲﻛﻨـﺪ .و ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ در ﻛﺎرش ﺟﺪي اﺳﺖ ،ﺗﻘﻮﻳﻢ ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﻲ را ﻣﻠﻐـﻲ ﻛـﺮد و ﻓﺮﻣﺎن داد ﺗﻤﺎم ﻛﺎﺑﺎرهﻫﺎ و ﻛﺎزﻳﻨﻮﻫﺎ را ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ.
78
ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﻪ ﻣﻨﻄﻖ ﺑﺎج دﻫﻲ ﺣﻜﻢ ﻣﻲ ﻛﺮد ،ﺑـﺮ ﮔـﺴﺘﺮه و ﺷـﺪت ﺧﻮاﺳـﺘﻪ ﻫﺎي ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن اﻓﺰوده ﺷﺪ .ﺧﻤﻴﻨﻲ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ "ﻣﺎ ﺑﻪ ﻗﻴﻤﺖ ﭘﺎﻳﻤﺎل ﺷـﺪن ﺧـﻮن ﺷــﻬﺪاﻳﻤﺎن ﺻــﻠﺢ ﻧﻤــﻲ ﻛﻨــﻴﻢ .ﺗﻌﻄﻴــﻞ ﻛــﺮدن ﻗﻤﺎرﺧﺎﻧــﻪﻫــﺎ و ﻛﺎﺑــﺎرهﻫــﺎ در ﻳــﻚ ﻓﺎﺣﺸﻪﺧﺎﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻧﻴﺮﻧﮕﻲ اﺳﺖ ﺑﺮاي ﻓﺮﻳﺐ دادن ﻣﺮدم و رﻫﺒﺮان روﺣﺎﻧﻲ آﻧﻬﺎ .ﻫﻴﭻ ﺣﺰب ،ﺟﺒﻬﻪ ،ﻳﺎ ﺟﻨﺒﺸﻲ ﺑﺎ اﻳﻦ دوﻟﺖ ﺻﻠﺢ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﺻﻠﺢ ﺑـﻪ ﻣﻌﻨـﺎي ﺑـﻪ اﺳﺎرت درآوردن ﻣﺮدم و ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﻛﺸﻮر اﺳﺖ 79".دﻳﮕﺮان ﻫﻢ از ﺧﻤﻴﻨﻲ ﭘﻴـﺮوي ﻛﺮدﻧﺪ .ﺟﺒﻬﺔ ﻣﻠﻲ ﺧﻮاﺳﺘﺎر اﻧﺤﻼل ﺳـﺎواك ﺷـﺪ .رﻫﺒـﺮان ﺟﺒﻬـﺔ ﻣﺨـﺎﻟﻒ و ﺷـﺒﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺗﺸﻜﻴﻞ اﺣﺰاب ﺳﻴﺎﺳﻲ )ﭼﻬﺎرده ﺣﺰب در ﻳﻚ روز( را اﻋـﻼم ﻛﺮدﻧـﺪ ﻛـﻪ ﻃﻴﻒ آﻧﻬﺎ از ﺣﺰب ﭘﺎن اﻳﺮاﻧﻴﺴﺖ ﺑﻪ رﻫﺒﺮي ﻣﺤﺴﻦ ﭘﺰﺷـﻜﭙﻮر آﻏـﺎز و ﺑـﻪ ﺣـﺰب زﺣﻤﺘﻜﺸﺎن ﺑﻪ رﻫﺒﺮي ﻣﻈﻔﺮ ﺑﻘﺎﻳﻲ ﺧـﺘﻢ ﻣـﻲﺷـﺪ .ﭘﺰﺷـﻜﭙﻮر و ﺑﻘـﺎﻳﻲ ﻓﻌـﺎﻻﻧﻲ در دوران ﺷﻜﻮﻓﺎﻳﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ دﻫﺔ 1320ﺑﻮدﻧﺪ ﻛـﻪ در اواﺳـﻂ ﺳـﺎل 1357دوﺑـﺎره ﺑـﻪ ﻋﻨﻮان رﻫﺒﺮاﻧﻲ ﺑﺎ ﭘﻴﺮواﻧﻲ اﻧﺪك ﻳﺎ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﻣﻄﺮح ﺷﺪﻧﺪ .ﻧـﺎمﻫـﺎﻳﻲ ﭼـﻮن ﺳـﻨﺠﺎﺑﻲ، ﻓﺮوﻫﺮ ،ﺣﺴﻴﺒﻲ ،ﺑﺨﺘﻴﺎر ،ﺻﺪر ،ﺻﺎﻟﺢ ،آذر ،ﻣﻠﻜﻲ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺘﻨﺪ .وﻟﻲ ﻧـﺎم
.78روزﺷﻤﺎر.356 :2 ، .79ﻫﻤﺎن.
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 857
آﻧﻬﺎ ﺑﺮاي دادن رﻧﮓ و ﻟﻌﺎب ﻟﻴﺒـﺮال ﺑـﻪ ﺟﻨـﺒﺶ ﺿـﺪ ﺷـﺎه ،و از اﻳـﻦ راه ﻓـﺮﻳﻔﺘﻦ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺧﺎرﺟﻲ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺷﺎه و رژﻳﻢ او اﻫﻤﻴﺖ داﺷﺖ. ﺑﺮﺧﻮرد اﺻﻠﻲ ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ ﺑﺎ ﺟﻨـﺎح ﻣﺨـﺎﻟﻒ در روز دوﺷـﻨﺒﻪ 13ﺷـﻬﺮﻳﻮر ،1357ﻋﻴﺪ ﻓﻄﺮ ،رخ داد .ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻊﺗﺮﻳﻦ ﮔﺰارش در ﻣـﻮرد اﻳـﻦ ﻣﻮﺿـﻮع ﺗـﺎ ﺑـﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻧﮕﺎرش اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ 80اﺳﻼمﮔﺮاﻳﺎن ﺑﺎ اﻳﻦ ادﻋﺎ ﻛﻪ ﺑﺰرگﺗﺮﻳﻦ ﺗﺠﻤﻊ ﺧﻴﺎﺑـﺎﻧﻲ را در ﺷﻤﺎل ﺗﻬﺮان ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﻟﻴﺒﺮال ﺑﺎزار ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،آﻧﻬﺎ را ﻓﺮﻳﺐ دادﻧﺪ. اﺳﻼمﮔﺮاﻳﺎن ﻗﻮل دادﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺗﺠﻤﻊ ﺷﺒﻴﻪ ﺑـﻪ آن ﺗﺠﻤﻌـﺎﺗﻲ ﺧﻮاﻫـﺪ ﺑـﻮد ﻛـﻪ در ﺳﺎلﻫﺎي ﭘﻴﺶ ﺑﺮﮔﺰار ﺷـﺪه اﺳـﺖ و ﺑـﻪ راﻫﭙﻴﻤـﺎﻳﻲ ﻳـﺎ ﺗﻈـﺎﻫﺮات ﺧﻴﺎﺑـﺎﻧﻲ ﺑـﺪل ﻧﻤﻲﺷﻮد .ﺑﺮ اﺳﺎس اﻳﻦ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﺳﺮدﻣﺪاران ﺑﺎزار ﺑـﺮاي ﻛـﺴﺐ ﻣﺠـﻮز از دوﻟـﺖ ﺑـﺎ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﺬاﻛﺮه ﻛﺮدﻧﺪ .در ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻘﺮر ،ﺑﺎﻻي ﻛﻮهﻫﺎي ﻗﻴﻄﺮﻳﻪ در ﺷﻤﺎل ﺗﻬﺮان ،ﺑـﻪ ﮔﻔﺘﺔ ﭘﻠﻴﺲ اﻣﻨﻴﺘﻲ در ﺣﺪود 14ﻫﺰار ﻧﻔﺮ ،در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﭘﺎرﭼﻪﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺗـﺼﻮﻳﺮ ﺧﻤﻴﻨﻲ را ﺣﻤﻞ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ،ﮔﺮد آﻣﺪﻧﺪ .ﭘﺲ از اﻳﻦ ﻣﺮاﺳـﻢ ،ﺳـﺨﻨﺮاﻧﻲ از ﻣﺨﺎﻃﺒـﺎن ﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺳﺮﭘﺮﺳﺖﻫﺎي ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪه ﺑﺮوﻧﺪ و ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﻫﻤﻜـﺎري ﻛﻨﻨـﺪ .در ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎ و ﺗﺎ ﻣﺮﻛﺰ ﺷﻬﺮ و در ﻣﺤﻠﻪﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪاي ﻣﻌـﻴﻦ و ﻣﺤﺎﺳـﺒﻪ ﺷﺪه ،ﮔﺮوهﻫﺎي ﻛﻮﭼﻚﺗﺮ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ .ﺑﻪ ﻧﻘﻞ از روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛـﻪ اﻳﻦ ﺻﻒ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﻛﺰ ﺷﻬﺮ رﺳﻴﺪ ﺷﻤﺎر اﻓﺮاد آن ﺑﻪ ﺻﺪ ﺗﺎ دوﻳﺴﺖ ﻫﺰار ﻧﻔـﺮ رﺳﻴﺪه ﺑﻮد و ﺑﻪ ﮔﻔﺘـﺔ ﺟﻨـﺎح ﻣﺨـﺎﻟﻒ ﺗﻌﺪادﺷـﺎن از آن ﻫـﻢ ﺑﻴـﺸﺘﺮ ﺑـﻮد .آﻧﻬـﺎ در ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺷﺎه و ﻫﻮاداري از ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺷﻌﺎر ﻣﻲدادﻧﺪ .ﺑﺎزاريﻫﺎ ﺗﻼش ﻛﺮدﻧـﺪ اﻳـﻦ ﺟﻤﻌﻴﺖ را ﭘﺮاﻛﻨﻨﺪه ﻛﻨﻨﺪ ،وﻟﻲ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ .راﻫﻴﭙﻴﻤﺎﻳﺎن ﺑﺮ ﺳﺮ راه ﺧﻮد ﺑﺎ ﮔﺮوهﻫـﺎﻳﻲ از ﺳﺮﺑﺎزان و وﺳﺎﺋﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ دﺳﺘﻮر داﺷﺘﻨﺪ دﺧﺎﻟﺖ ﻧﻜﻨﻨﺪ ،ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ راﻫﭙﻴﻤﺎﻧﺎن ﺑﻪ آن آﮔﺎه ﻧﺒﻮدﻧﺪ .اﻳﻦ ﺑﺮﺧﻮرد آﻏﺎز ﺗﺮﻓﻨﺪي ﺑـﻪ ﻏﺎﻳـﺖ ﻣـﻮﺛﺮ ﺑـﻮد .ﺑـﻪ
80. Charles Kurzman, Op. cit., pp. 62-63.
858زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
دﺳﺘﻮر رﻫﺒﺮان راﻫﭙﻴﻤﺎﻳﺎن ﺑﺎ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮔﻞ ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎزان و ﺑﻮﺳﻴﺪن و دﺳﺖ دادن ﺑﺎ آﻧﻬـﺎ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲزدﻧﺪ" :ﺑﺮادر ارﺗﺸﻲ! ﭼﺮا ﺑﺮادر ﻛﺸﻲ!"
81
ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﻲ و اﻧﻀﺒﺎط اﻳﻦ راﻫﭙﻴﻤﺎﻳﻲ ﻧﻴﺮوﻫﺎي اﻣﻨﻴﺘﻲ را ﻏﺎﻓﻠﮕﻴﺮ ﻛﺮد .ﺷﺎه ﺑﻪ ﺷﺪت ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺷﻨﻴﺪهﻫﺎﻳﺶ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ .آن روز ﺻﺒﺢ ﻣﺮاﺳﻢ ﺳﻼم ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪه و او ﮔﺮوﻫﻲ از اﻓﺮاد ،از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﻔﺮاي ﻛﺸﻮرﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ ،را ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳـﺒﺖ ﻋﻴـﺪ ﺑـﻪ ﺣﻀﻮر ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﺷﺎه ﺳﭙﺲ ﺷﺨﺼﺎً ﺑﺎ ﻫﻠﻴﻜﻮﭘﺘﺮ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎي ﺗﻈﺎﻫﺮات رﻓﺖ و ﺑﻪ ﺷﻌﺎرﻫﺎي آﻧﻬﺎ ﮔﻮش داد و از وﻫﻦ و زﺧﻢ و ﺗﻠﺨﻲ ﺷﻌﺎرﻫﺎ ﺣﻴﺮت ﻛـﺮد .از دوران ﻣﺼﺪق دﻳﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻨﻴﻦ اﻇﻬﺎرات ﻣﻨﻔﻲاي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﺸﻴﻨﺪه ﺑﻮد .ﻫﻤﻮاره ﺑـﻪ او ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺮدم ﻛﺸﻮرش ﻓﺪاﻳﻲ او ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻫﺮﮔﺰ ﺷﺨﺼﺎً ﻫـﻴﭻ ﭼﻴـﺰ ﺟـﺰ اﺣﺘﺮام ،ﻋﺸﻖ و ﻗﺪرداﻧﻲ ﻧﺪﻳﺪه ﺑﻮد .از ﻧﻈﺮ رﺿﺎ ﻗﻄﺒﻲ ﻛﻪ ﭘﺲ از اﻳﻦ رﺧـﺪادﻫﺎ ﺑـﺎ ﺷﺎه ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ ،ﺷﺎه ﺣﻴﺮان ﺑﻮد و ﻣﺮﺗﺐ ﺗﻜﺮار ﻣﻲﻛﺮد" :ﻣـﺎ ﺑـﻪ ﮔـﻮش ﺧﻮدﻣـﺎن ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﭼﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ 82".ﭼﻄﻮر ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴـﺰي ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ؟ او اﺳـﺘﻘﺮار دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ را ﺑﺎ اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ آﻏﺎز ﻛﺮده ﺑﻮد ﻛـﻪ ﻣﻠـﺘﺶ از او ﻫـﻮاداري ﻛﻨﻨـﺪ .اﻣـﺎ اوﺿﺎع ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻋﻮض ﺷﺪه ﺑﻮد .ﻣﻄﻠﺒﻲ در ﻣﻴﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ او درك ﻧﻤـﻲﻛـﺮد ،ﻧﻴﺮوﻳـﻲ داﺷﺖ ﺷﺮاﻳﻄﻲ را ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣـﻲآورد ﻛـﻪ او ﻧﻤـﻲﺗﻮاﻧـﺴﺖ ﻛﻨﺘـﺮل ﻛﻨـﺪ ،دﺧـﺎﻟﺘﻲ ﺷﻴﻄﺎﻧﻲ ﻣﻲﻛﺮد ﺗﺎ آﻧﭽﻪ را او ﻃﻲ ﺳﺎﻟﻴﺎن ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑـﻮد ﭘﻨﺒـﻪ ﻛﻨـﺪ .اﻳـﻦ ﻧﻤـﻲﺗﻮاﻧـﺴﺖ دﺳﻴﺴﺔ ﻛﻤﻮﻧﻴﺴﺖﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺷﺎه ﻳﻜﺴﺮه درﺑﺎرة اﺗﺤﺎد ﻧﺎﻣﻘﺪس ﺳﺮخ و ﺳﻴﺎه ﺳﺨﻦ ﻣﻲﮔﻔﺖ .درﺳﺖ ﭼﻨﺪ روز ﻗﺒﻞ ،در روز 7ﺷـﻬﺮﻳﻮر ،ﻫـﻮا ﻛـﻮ ﻓﻨـﮓ ،رﻫﺒـﺮ ﭼﻴﻦ و ﻫﻴﺌﺖ ﺑﺰرﮔﻲ از دوﻟﺘﻤﺮدان و ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮاﻧﻲ ﻛﻪ در اﻟﺘﺰام رﻛﺎب وي ﺑﻮدﻧﺪ
81. Claire Briere and Pierre Blanchet, L'Iran: La Revolution au Nom de Dieu, Paris, Seuil, 1979, pp.45-46. Cited in Kurzman, Op. cit., p. 63. اﻳﻦ ﺗﺎﻛﺘﻴﻚ ﺑﻪ ﻣﺼﻴﺒﺘﻲ ﺑﺮاي ارﺗﺶ ﺑﺪل ﺷﺪ. .82ﺑﻨﻴﺎد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻳﺮان ،ﺗﺎرﻳﺦ ﺷﻔﺎﻫﻲ ،ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ رﺿﺎ ﻗﻄﺒﻲ ،ﭘﻴﺸﻴﻦ ،ﻧﻮار ،2روي.2
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 859
ﺑﻪ دﻳﺪار وي آﻣﺪه و ﺑﺎ ﺟﻤﻼﺗﻲ ﻏﺮورآﻓﺮﻳﻦ او را ﺳﺘﻮده ﺑﻮدﻧﺪ .ﻣﻄﺒﻮﻋـﺎت رﺳـﻤﻲ ﺷﻮروي ،ﺑﺮﺧﻼف ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﻏﺮب ،در ﮔﺬﺷﺘﻪ از او اﻧﺘﻘﺎد ﻧﻜـﺮده ﺑﻮدﻧـﺪ و اﻛﻨـﻮن ﻫﻢ ﺑﻪ او اﻳﺮاد ﻧﻤﻲﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪ او ﭘﺬﻳﺮاي دﺷﻤﻦ ﺷﻮروي ﺷﺪه ﺑﻮد .ﺷـﺎه اﻳـﻦ ﻣﻴﺰان زﻳﺮﻛﻲ را از ﺟﻨﺎح ﭼﭗ ﺑﻌﻴﺪ ﻣﻲدﻳﺪ .او روز ﺑﻪ روز ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑـﻪ ﻏـﺮب ،و ﺑـﻪ وﻳﮋه ﺑﻪ ﺷﺮﻛﺖﻫﺎي ﺑﺰرگ ﻧﻔﺘﻲ ،ﻣﻈﻨﻮن ﻣﻲﺷﺪ .او ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺳﺨﺘﮕﻴﺮي ﻛـﺮده ﺑﻮد .آﻧﻬﺎ ﺑﺮاي ﻣـﺬاﻛﺮة دوﺑـﺎره درﺑـﺎرة ﺷـﺮاﻳﻂ ﻗـﺮارداد ﺧﺮﻳـﺪ و ﺧـﺪﻣﺎت 1352 اﻟﺘﻤﺎس ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ،و اﻳﻦ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻮد ﻛـﻪ ﺷـﺮﻛﺖﻫـﺎي ﺑـﻴﻦاﻟﻤﻠﻠـﻲ ﭼﻨﻴﻦ درﺧﻮاﺳﺘﻲ از ﻛﺸﻮر ﺗﻮﻟﻴﺪﻛﻨﻨﺪه داﺷﺘﻨﺪ .ﺷـﺎه از ﺧـﻮد ﻣـﻲﭘﺮﺳـﻴﺪ وﻟـﻲ آﻳـﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻘﺎﻣـﺎت اﻣﺮﻳﻜـﺎ و ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴـﺎ ﭼﻨـﻴﻦ ﺳﻴﺎﺳـﺖ اﺣﻤﻘﺎﻧـﻪاي را در ﭘـﻴﺶ ﮔﻴﺮﻧﺪ؟
83
.83اﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎ را از ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎي ﺷﺎه ﺑﺎ ﺗﺎم وﻳﺮ ) (Tom Weirو ﻛﺮﻳﺴﺘﻴﻦ ﮔـﻮدك ) (Christine Godekدر ﻣﺼﺮ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪام ﻛﻪ در ﺳﺎل 1359درﺑﺎرة ﺗﺮﺟﻤﺔ رﺳﻤﻲ ﻛﺘﺎب ﭘﺎﺳـﺦ ﺑـﻪ ﺗـﺎرﻳﺦ ﺻـﻮرت ﮔﺮﻓـﺖ .ﻧـﺴﺨﻪﻫـﺎﻳﻲ از ﻧﻮارﻫﺎي اﻳﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎ در ﺑﻨﻴﺎد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻳﺮان ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ .ﺑﺨﺸﻲ از آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻧﺎﺷـﻲ از ﮔﻔﺘﮕﻮﻫـﺎي ﺧـﻮد ﻣـﻦ ﺑـﺎ ﻣﻘﺎﻣﺎت و دﻳﮕﺮ ﻧﺰدﻳﻜﺎن ﺷﺎه ،ﻣﺜﻞ ﺷﺮح زﻳﺮ از رﺿﺎ ﻗﻄﺒﻲ و اﻛﺒﺮ اﻋﺘﻤﺎد اﺳﺖ .ﭘﺲ از ﺗﻈﺎﻫﺮات ﺗﺒﺮﻳﺰ ،ﻗﻄﺒﻲ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﻬﻴﺔ ﮔﺰارشﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﺷﺎه در ﻣﻮرد رﺧﺪادﻫﺎﻳﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ در ﺷﻬﺮﻫﺎي اﻳﺮان آﻏﺎز ﺷﺪه ﺑـﻮد .در ﻳـﻚ ﮔـﺰارش او ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ اﻗﺪاﻣﻲ ﻓﻮري ﺻﻮرت ﻧﮕﻴﺮد ،ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻳﺮان ﺑﻪ ﺳﻮي اﻧﻘﻼب ﭘﻴﺶ رود .ﺷﺎه از اﻳﻦ ﮔﺰارش ﺧﻮﺷﺶ ﻧﻴﺎﻣﺪ و اﻳﻦ اﺣﺴﺎس ﺧﻮد را ﺑﺎ رﻓﺘﺎر ﺳﺮدش ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻗﻄﺒﻲ ﻧﺸﺎن داد" .ﻣﺎ در ﺟﻠـﺴﻪاي ﺳـﺮﮔﺮم ﺑﺮرﺳـﻲ رﺧﺪادﻫﺎي اﺧﻴﺮ ﺑﻮدﻳﻢ .اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت ﻧﻈﺮ ﻫﻤﻪ را ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻧﻈﺮ ﻣﺮا .ﺧﻮب ،ﻣﻦ ﻓﻬﻴﻤﺪه ﺑﻮدم ﻛـﻪ ﻣـﻮرد ﻏـﻀﺐ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪام .ﭼﻨﺪ روز ﺑﻌﺪ ،در ﺗﻌﻄﻴﻼت ﻧﻮروز در ﻛﻴﺶ ،ﺗﻼش ﻛﺮدم ﺑﺮداﺷﺖﻫﺎي ﺧـﻮدم را از آﻧﭽـﻪ در ﺟﺮﻳـﺎن ﺑﻮد ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻢ ،وﻟﻲ او ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻴﺪان ﻧﺪاد .ﺑﺎﻳﺪ راهﻫﺎي دﻳﮕﺮي ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﺮدم". ﻗﻄﺒﻲ ﻣﺸﻜﻞ ﺧﻮد را ﺑﺎ اﻛﺒﺮ اﻋﺘﻤﺎد در ﻣﻴﺎن ﮔﺬاﺷـﺖ ،اﻋﺘﻤـﺎد ﻫـﻢ در ﻣﻘـﺎم رﺋـﻴﺲ ﺳـﺎزﻣﺎن اﻧـﺮژي اﺗﻤـﻲ ﻧﺸﺴﺖﻫﺎﻳﻲ ﻣﻨﻈﻢ ﺑﺎ ﺷﺎه داﺷﺖ .ﺷﺎه در ﻣﻮاﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﺣﺎل و ﺣﻮﺻـﻠﻪ داﺷـﺖ ﺑـﺎ ﺟﻮﻳـﺎ ﺷـﺪن اﺧﺒـﺎر از ﻣﺨـﺎﻃﺒﺶ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ درﺑﺎرة ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﺎﻳﻞ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﺪ .ﺷﺎه ﭘﺲ از ﭘﺎﻳﺎن ﮔـﺮﻓﺘﻦ ﮔـﺰارش اﻋﺘﻤـﺎد از او ﻫـﻢ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺌﻮال را ﻛﺮد .اﻋﺘﻤﺎد درﺑﺎرة ﺗﻈﺎﻫﺮات و ﻧـﺎآراﻣﻲﻫـﺎ ﺳـﺨﻦ ﮔﻔـﺖ .ﺷـﺎه ﮔﻔـﺖ ﻣﻘﺎﻣـﺎت اﻣﺮﻳﻜـﺎ و ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴـﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺧﻮد را از ﺷﺮ وي ﺧﻼص ﻛﻨﻨﺪ" .آﻧﻬﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ اﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﺮوم اﻣﻮر ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻴﻞ آﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ ﻣﻲرود .آﻧﻬﺎ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .اﮔﺮ در اﻳﻦ راه ﻣﻮﻓﻖ ﺷﻮﻧﺪ ،ﻫﺮچ و ﻣﺮج ﺑﺮﻗﺮار ﻣﻲﺷﻮد و آﻧﻬﺎ ﺷﻜﺴﺖ ﻣﻲﺧﻮرﻧﺪ ".اﻋﺘﻤﺎد ﻓﻮري ﺑﻪ دﻓﺘﺮ ﻗﻄﺒﻲ رﻓﺖ .ﻫﺮ دو ﻧﻔﺮ آﻧﻬﺎ از واﻛﻨﺶ ﺷﺎه در ﺑﺮاﺑﺮ رﺧﺪادﻫﺎ – و ﻧﻪ از ﺑﺎورﻫﺎي او ﺑﻠﻜﻪ از ﺷـﻴﻮة اﺑـﺮاز آﻧﻬـﺎ-
860زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﺗﻈﺎﻫﺮات اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ .در روز 15ﺷﻬﺮﻳﻮر ،ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﻫﻮاداراﻧﺶ ﻫـﺸﺪار داد وﻗﻔﻪاي در ﻛﺎر ﺧﻮد اﻳﺠﺎد ﻧﻜﻨﻨﺪ" .ﺗﻤﺎم ﺷﺪن ﻣﺎه رﻣﻀﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮي در اﻳـﻦ ﻓﺮﻳـﻀﺔ اﻟﻬﻲ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻧﻤﻲآورد ".او ﮔﻔﺖ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎي ﺷﺎه ﮔﻤﺮاهﻛﻨﻨـﺪهاﻧـﺪ ،ﻓﺮﻳـﺐ ﺷـﻴﻄﺎن ﺑﺮاي وﻗﺖﻛﺸﻲ اﺳﺖ 84.ﻓﺸﺎرﻫﺎي ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﺮاي ﺑﺴﻴﺞ ﻧﺎﻳﺒـﺎﻧﺶ ﺑـﺴﻴﺎر ﻣﻬـﻢ ﺑـﻮد. رﺧﺪادﻫﺎي ﻋﻴﺪ ﻓﻄﺮ اﻫﻤﻴﺘﻲ ﻛﻴﻔﻲ در ﺟﻨـﺒﺶ اﺳـﻼمﮔﺮاﻳـﺎن داﺷـﺖ .آﻧﻬـﺎ اﻛﻨـﻮن ﻣﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ ،و ﻓﺮض ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ دوﻟﺖ ﻫﻢ ﻣﻲداﻧﺪ ،ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺑـﺴﻴﺞ ﻛـﺮدن ﮔﺮوهﻫﺎي زﻳﺎدي از ﻣﺮدم ،آﻣﺎده ﻛﺮدن ﺷﻌﺎرﻫﺎي آﻧﻬﺎ ،و ﻛﻨﺘﺮل ﺣﺮﻛﺖﻫﺎي آﻧﻬـﺎ را ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﻧﻴﺎزﻫﺎي راﻫﺒﺮدي و ﺗﺎﻛﺘﻴﻜﻲ ﺧﻮد دارﻧﺪ .آﻧﻬﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ ﻛـﻪ دوﻟـﺖ اﻗﺪام ﺑﻪ ﺿﺪ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ آﻳﺖاﷲﻫﺎي ﻋﻈﺎم ،ﺟﺒﻬﺔ ﻣﻠﻲ ،و ﻧﻬﻀﺖ آزادي ﻣﻬﺪي ﺑﺎزرﮔﺎن ،ﻫﻤﮕﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻦ و ﺑﻪ ﺧﺸﻢ آوردن دوﻟﺖ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺷﺎﻳﻊ ﺑـﻮد ﻛﻪ ﺷﺎه ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ارﺗﺸﺒﺪ ﻏﻼﻣﻌﻠﻲ اوﻳﺴﻲ ،ﻓﺮﻣﺎﻧﺪة ﻧﻴﺮوي زﻣﻴﻨـﻲ ،را ﺑـﻪ ﻧﺨـﺴﺖ وزﻳﺮي ﻣﻨﺼﻮب ﻛﻨﺪ ،و او ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﭘﻠﻴﺲ و ارﺗﺶ ﻓﺮﻣﺎن ﺷـﻠﻴﻚ داده اﺳـﺖ.
85
ﭘﻴﺎم ﺧﻤﻴﻨﻲ ﻣﺒﺎرزان را ﺑﺴﻴﺞ ﻛﺮد .آﻧﻬﺎ در روزﻫﺎي 14و 15ﺷﻬﺮﻳﻮر آﺷﻮبﻫـﺎﻳﻲ اﻳﺠﺎد ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺪون آن ﻛﻪ ﺑﺎ واﻛﻨﺸﻲ ﺟﺪي روﺑﺮو ﺷﻮد و ﺑﺎ اﻳﻦ اﺳـﺘﺪﻻل ﻛـﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻬﺎﻣﺖ دوﻟﺖ را ارزﻳﺎﺑﻲ ﻛﺮد ،ﺧﻮاﺳﺘﺎر اداﻣﺔ آﺷﻮبﻫـﺎ در روز 16ﺷـﻬﺮﻳﻮر ﺑﻮدﻧﺪ .آﻧﻬﺎ ﻧﻤﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ ﭼﻘﺪر اﻳﻦ ﻛﺎرﺷﺎن درﺳﺖ اﺳﺖ .رژﻳﻢ ﻛﻪ در ﺣﺎل ﺑﺮرﺳـﻲ
ﺣﻴﺮت ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ .ﺷﺎه ﻧﻤﻲﮔﻔﺖ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﻣﻲﺟﻨﮕﺪ و آﻧﻬﺎ ﺷﻜﺴﺖ ﻣﻲﺧﻮرﻧﺪ .او ﻣﻲﮔﻔﺖ آﻧﻬﺎ او را ﺑﺮﻛﻨﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨـﺪ و ﺑﻌﺪ ﭘﺸﻴﻤﺎن ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. .84روزﺷﻤﺎر.358 :2 ، 85. Charles Kurzman, Op. cit., p. 64.
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 861
آﻳﺖاﷲﻫﺎي ﻟﻴﺒﺮال و ﺳﻨﺘﻲ ﺑﻮد ،اﻣﻴﺪوار ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﺐ اﻧﻘﻼﺑـﻲ ﺑـﺎ ﭘﺎﻳـﺎن ﮔـﺮﻓﺘﻦ ﻣـﺎه رﻣﻀﺎن ﻓﺮوﻛﺶ ﻛﻨﺪ.
86
در روز ﺷﺎﻧﺰدﻫﻢ راﻫﭙﻴﻤﺎﻳﻲ در ﺗﻬﺮان و ﭼﻨﺪ ﺷﻬﺮ دﻳﮕﺮ ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﺑﺮ اﺳﺎس ﺻﻮرت ﺟﻠﺴﺔ ﻫﻴﺌﺖ دوﻟﺖ ،ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎزان دﺳﺘﻮر داده ﺑﻮدﻧﺪ ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﺧـﻮد ﺳﻼﺣﻲ ﺣﻤﻞ ﻧﻜﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺎﻧﻊ از اﺣﺘﻤﺎل ﺷﻠﻴﻚ ﻏﻴﺮ ﻋﻤﺪي آﻧﻬـﺎ ﺑـﻪ ﺗﻈﺎﻫﺮﻛﻨﻨـﺪﮔﺎن ﺷﻮﻧﺪ .ﭘﻠﻴﺲ ﻛﻪ ﻣﺴﻠﺢ ﺑﻪ ﮔﺎز اﺷﻚآور ﺑﻮد در ﭼﻨﺪ ﻣﺴﻴﺮ ﺑﻪ ﻃـﺮف ﻣﻴـﺪان ﺷـﻬﻴﺎد ﺑﺎ راﻫﭙﻴﻤﺎﻳﻲ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن درﮔﻴﺮ ﺷﺪ وﻟﻲ زود ﻛﻨﺎر ﻛﺸﻴﺪ.
87
ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ روﺷﻦ ﺷـﺪ ﻛـﻪ
ﻛﺸﺖ و ﻛﺸﺘﺎري در ﻛﺎر ﻧﻴﺴﺖ ،ﺷﻤﺎر راﻫﭙﻴﻤﺎﻳﺎن اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ و ﺑﻨـﺎ ﺑـﺮ ارزﻳـﺎﺑﻲ ﺑﺮﺧﻲ ﺑﻪ ﺻﺪ ﺗﺎ دوﻳﺴﺖ ﻫﺰار ﻧﻔﺮ رﺳـﻴﺪ .رﻓﺘـﻪ رﻓﺘـﻪ ﻋﻠﻤـﺎي ﺗﻬـﺮان و ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ رﻫﺒﺮان ﻏﻴﺮ روﺣﺎﻧﻲ ﻫﻢ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ ،88از ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﺑﺎ ﺗﺎﻛﺴﻲ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳﺮ ﺻﻒ رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ 89.در ﻣﻴﺪان ﺷﻬﻴﺎد ﻣﺒـﺎرزان ﻗﻄﻌﻨﺎﻣـﻪاي را ﺧﻮاﻧﺪﻧـﺪ ﻛـﻪ ﺧﻮاﺳـﺘﺎر آزادي ،اﺳﺘﻘﻼل ،آزاد ﻛﺮدن زﻧﺪاﻧﻴﺎن ﺳﻴﺎﺳﻲ ،اﻧﺤﻼل ﺳﺎواك و ﺣﻜـﻮﻣﺘﻲ اﺳـﻼﻣﻲ ﺑﻪ رﻫﺒﺮي ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﻮد .در آن ﺟﻤﻊ ﺑﺰرگ ،ﺟﺰ ﻫﻮاداران ﺧﻤﻴﻨﻲ ﻛﺴﻲ ﻧﻤﻲداﻧـﺴﺖ ﻣﻌﻨﺎي ﺣﻜﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﻲ ﭼﻴﺴﺖ .ﺑﺮاي ﻧﺨـﺴﺘﻴﻦ ﺑـﺎر درﺧﻮاﺳـﺖﻫـﺎ ﺷـﺎﻣﻞ ﭘﺎﻳـﺎن ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﻲ ﺑﻮد .ﺑﻌﺪ از ﻇﻬـﺮ ﻫﻤـﺎن روز در ﻣﻴـﺪان ژاﻟـﻪ ﻧﺰدﻳـﻚ ﻣﺠﻠﺲ ﭼﻨﺪ ﻫﺰار ﻧﻔﺮ از ﭘﻴﺮوان ﺧﻤﻴﻨﻲ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲ زدﻧﺪ "ﻣﺮگ ﺑﺮ ﺷـﺎه" و از زﻣـﺎن آﻏﺎز ﻧﺎآراﻣﻲﻫﺎ اﻳﻦ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﺑﻮد ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻌﺎري را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﺎزﻣﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺳﺮ دادﻧﺪ.
86. John D. Stempel, Inside the Iranian Revolution, Bloomington, University of Indiana Press, 1981, pp. 114-115. 87. Kurzman, Op. Cit., p. 65. .88روزﺷﻤﺎر.359 :2 ، 89. Kurzman, Op. Cit., p. 65.
862زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ 16 ،ﺷﻬﺮﻳﻮر ،1357ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روز از ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺗﻌﻄﻴﻠﻲ آﺧﺮ ﻫﻔﺘﺔ ﭘﺲ از ﻣﺎه رﻣﻀﺎن ﺑﻮد و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ،ﺑﺎ وﺟـﻮد ﺗﻈـﺎﻫﺮات و ﺷـﻌﺎرﻫﺎ ،روز ﻣﻨﺎﺳـﺒﻲ ﺑـﺮاي ﺟﺸﻦﻫﺎ و ﻋﺮوﺳﻲﻫﺎ و ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺷﺎدي ﺑﻮد .ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﻪ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﺨﺎﻟﻔـﺎن ﺷـﺎه ﺳﺮﮔﺮم ﻛﺎر ﺧﻮد ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ از ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن دﻛﺘﺮ اﻗﺒﺎل در داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬـﺮان و ﭘـﺲ از آن از ﺑﻨﻴﺎد ﺳﺮﻃﺎن واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ آن داﻧﺸﮕﺎه ﺑﺎزدﻳﺪ ﻛﺮد .ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺔ ﻫﻮﺷﻨﮓ ﻧﻬﺎوﻧﺪي، وزﻳﺮ ﻋﻠﻮم و آﻣﻮزش ﻋﺎﻟﻲ ،ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎزدﻳﺪ ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ را ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻣﻲﻛـﺮد ،ﻣﺮدﻣـﻲ ﻛﻪ از ﺣﻀﻮر ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ در آﻧﺠﺎ آﮔﺎه ﺷﺪﻧﺪ در آﻧﺠﺎ ﮔﺮد آﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺷﺎﻫﺪ ورود ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ﺑﻪ آن ﺑﻨﻴﺎد ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻓﺮﻳﺎد ﻫﻮرا و زﻧﺪه ﺑﺎد ﺷﺎه ﺳـﺮ دادﻧـﺪ ،اﻳـﻦ ﺑﻴـﺎن ﺧﻮدﺟـﻮش اﺣﺴﺎﺳﺎت آﻧﻬﺎ ﺑﻮد 90.وﻟﻲ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ﺑـﻪ ﺧـﺎﻃﺮ اﻳﻨﻜـﻪ ﻧﻬﺎوﻧـﺪي ﮔﺬاﺷـﺘﻪ ﺑـﻮد ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ ﺑﺮاي ﺑﺎزدﻳﺪ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﺮود و ﺧﻮدش ﻫﻢ او را ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻛﺮده ﺑـﻮد ،ﺑـﻪ او ﺗﻮﭘﻴﺪ .ﻋﺼﺮ ﻫﻤﺎن روز ﻧﻬﺎوﻧﺪي و دﻳﮕﺮ وزﻳﺮان را ﺑﺮاي ﺷﺮﻛﺖ در ﺟﻠﺴﺔ ﺷﻮراي اﻣﻨﻴﺖ ﻣﻠﻲ و ﻫﻴﺌﺖ دوﻟﺖ ﻓﺮا ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ ﺗﺎ در ﻣﻮرد ﺧـﻂﻣـﺸﻲ ﺣﻜﻮﻣـﺖ ﺗـﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ .در اﻳﻦ ﺷﻮرا ،ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ ﮔﻔﺖ اﻃـﻼع ﻳﺎﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ ﻛـﻪ اﺳـﻼمﮔﺮاﻳـﺎن ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ ﺻﺒﺢ اول وﻗﺖ در ﻣﻴﺪان ژاﻟﻪ ﺟﻤﻊ ﺷـﻮﻧﺪ و ﺑـﻪ ﺳـﻮي ﻣﺠﻠـﺲ ﭘﻴﺶ روﻧﺪ و ﭘﺲ از اﺷﻐﺎل ﻣﺠﻠﺲ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ اﻋﻼم ﻛﻨﻨـﺪ .ﻧﺨـﺴﺖ وزﻳـﺮ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ اﻳﻦ ﺷﻮرا ﺑﺎﻳﺪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻧﻈـﺎﻣﻲ اﻋـﻼم ﻛﻨـﺪ .در ﺑﺤـﺚﻫـﺎي ﺑﻌﺪي ارﺗﺸﺒﺪ ﻏﻼم رﺿﺎ ازﻫﺎري ،رﺋﻴﺲ ﺳﺘﺎد ارﺗﺶ ،ﺗﻮﺿﻴﺢ داد ﻛﻪ ﭼـﻮن آن روز ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ اﺳﺖ ،اﻓﺮاد ارﺗﺶ ﻫﻤﮕﻲ ﺳﺮ ﻛﺎر ﺧﻮد ﻧﻴـﺴﺘﻨﺪ ،وﻟـﻲ اﮔـﺮ ﺑﻨـﺎ ﺑـﺮ اﻋـﻼم ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ،آن را ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻮري اﻋﻼم ﻛﻨﻨﺪ ﺗـﺎ ﺑـﻪ اﻃـﻼع ﺑﻴـﺸﺘﺮﻳﻦ ﺗﻌـﺪاد ﻣﺮدم ﺑﺮﺳﺪ .اﻳﻦ ﻛﺎر اﻫﻤﻴﺖ داﺷﺖ زﻳﺮا ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻋﻤﻠـﻲ ﺣﻜﻮﻣـﺖ ﻧﻈـﺎﻣﻲ در ﺷـﺮاﻳﻂ ﻣﻮﺟﻮد اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ اﻋﻼم ﻣﻲﻛﺮد ﺷﻤﺎر اﻓﺮادي ﻛﻪ در ﺧﺎرج از ﻣﻨﺰل دور ﻫﻢ ﺟﻤﻊ
90. Nahavandi, Op. Cit., pp. 132-133.
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 863
ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻴﺶ از ﺳﻪ ﺗﻦ ﺑﺎﺷﺪ .اﻳﻦ ﻛﺎر ﻫﻨﻮز ﻋﻤﻠﻲ ﺑـﻮد زﻳـﺮا اﻳـﺴﺘﮕﺎهﻫـﺎي ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ ﺗﺎ ﻧﻴﻤﻪﺷﺐ و اﻳﺴﺘﮕﺎهﻫﺎي رادﻳﻮﻳﻲ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﭘﺨﺶ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ. ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ ﺑﺮاي اﺟﺎزه ﮔﺮﻓﺘﻦ در ﻣﻮرد اﻋﻼم ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻧﻈـﺎﻣﻲ و اﻧﺘـﺼﺎب ارﺗﺸﺒﺪ ﻏﻼﻣﻌﻠﻲ اوﻳﺴﻲ ،ﻓﺮﻣﺎﻧﺪة ﻧﻴﺮوي زﻣﻴﻨﻲ ،ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪار ﻧﻈﺎﻣﻲ ،ﺑـﺎ ﺷـﺎه ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺖ .ﺷﺎه در آﻏﺎز ﻣﻮﺿﻊ ﻣﺸﺨﺼﻲ ﻧﺪاﺷﺖ .او در ﻣﻮرد اوﺿﺎع ﺑﺎ اردﺷﻴﺮ زاﻫﺪي ،ﺳﻔﻴﺮ اﻳﺮان در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ،ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮد .زاﻫﺪي ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺮاي ﮔﺰارش در ﻣﻮرد وﺿﻊ ﻣﺎﻟﻲ ﺳﻔﺎرﺗﺨﺎﻧﻪ وﻟﻲ در اﺻﻞ ﺑﺮاي ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﺷﺎه ﺑـﻪ اﻳـﺮان آﻣـﺪه ﺑﻮد .زاﻫﺪي ﺑﺎ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻣﺨـﺎﻟﻒ ﺑـﻮد .او از ﺷـﺮﻳﻒ اﻣـﺎﻣﻲ ﻫـﻢ ﺧﻮﺷـﺶ ﻧﻤﻲآﻣﺪ .در ﻫﻤﺎن ﭼﻨﺪ روزي ﻛﻪ زاﻫﺪي در ﺗﻬﺮان ﺑﻮد ،ﭼﻨـﺪ ﺗـﻦ از داﻧـﺸﮕﺎﻫﻴﺎن، دوﻟﺘﻴﺎن ،ﺗﺠﺎر ،ﺑﺎزارﻳﺎن و اﻫﻞ ﺳﻴﺎﺳﺖ ،از ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻠﻲ اﻣﻴﻨﻲ ،ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ﭘﻴـﺸﻴﻦ، ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﮔﺰﻳﻨﺶ ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ ﻛﺎر درﺳﺘﻲ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ .زاﻫﺪي ﺑـﺎ اﻳـﻦ ﻋﻘﻴﺪه ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﻮد ،اﻣﺎ ﻣﻲداﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺷﺎه ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻫﺮ روز دوﻟـﺖ را ﻋـﻮض ﻛﻨـﺪ. ﭘﺲ زاﻫﺪي ﺑﻪ ﺷﺎه ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻛﺮد" :ﺑﻪ ﺷـﺮﻳﻒ اﻣـﺎﻣﻲ ﺑﮕﻮﻳﻴـﺪ ﺧـﻮدش اﻳـﻦ ﻛـﺎر را ﺑﻜﻨﺪ 91".اﻟﺒﺘﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ زﻣﺎن ﺷﺎه ﻛﺎر دﻳﮕﺮي ﺟﺰ ﻫﻤﺮاﻫـﻲ ﺑـﺎ ﻧﺨـﺴﺖ وزﻳـﺮش ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻜﻨﺪ. ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ وﻇﻴﻔﺔ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﻲ ﺑﻪ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ در ﻣﻮرد ﺳﻴﺎﺳﺖ دوﻟـﺖ را ﺑـﻪ ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ آزﻣﻮن ،ﻣﻌﺎون اﺟﺮاﻳﻲ ﺧﻮد ،ﻣﺤﻮل ﻛﺮد .ﻫﻴﭻﻛﺲ درﺳﺖ ﻧﻤﻲداﻧﺪ ﭼﺮا ﻧﻪ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن و ﻧﻪ رادﻳﻮ اﻳﻦ ﭘﻴﺎم را ﭘﺨﺶ ﻧﻜﺮدﻧﺪ .رﺋﻴﺲ ﺳـﺎزﻣﺎن رادﻳـﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳـﻮن ﻣﻠﻲ اﻳﺮان ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم روي ﻛﺎر آﻣـﺪن ﺷـﺮﻳﻒ اﻣـﺎﻣﻲ اﺳـﺘﻌﻔﺎ داده ﺑـﻮد وﻟـﻲ ﻫﻨـﻮز اﺳﺘﻌﻔﺎي او رﺳﻤﺎً ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد .از زﻣﺎن ﺷﻜﻞ ﮔﻴﺮي ﺣﺰب رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ آزﻣﻮن و
.91ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ اردﺷﻴﺮ زاﻫﺪي ،ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﮔﺮ ﻏﻼم رﺿﺎ اﻓﺨﻤﻲ ،ﻣﻮﻧﺘﺮو 25 ،ژوﻳﻴﻪ ،2003ﻧﻮار ،2روي .1
864زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﻗﻄﺒﻲ در ﺣﺎﻟﺖ ﻛﺸﻤﻜﺶ ﺑﻮدﻧﺪ .اﻋﻼم ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ 6ﺻـﺒﺢ روز 17 ﺷﻬﺮﻳﻮر ﭘﺨﺶ ﻧﺸﺪ ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﭘﻠﻴﺲ و واﺣـﺪﻫﺎي ﻧﻈـﺎﻣﻲ در ﻃـﻮل ﺷـﺐ آن را در ﺳﺮاﺳﺮ ﺷﻬﺮ اﻋﻼم ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ .ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﻛﻪ اﺳﻼمﮔﺮاﻳﺎن ﻣﺼﻤﻢ ﻫـﺴﺘﻨﺪ و ﺻـﺒﺢ زود ﺟﻤﻌﻴﺘﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ در ﻣﻴﺪان ژاﻟﻪ ﺟﻤﻊ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧـﺪ .آﻧﻬـﺎ ﺑـﺮاي ﺑﺮاﻓـﺮوﺧﺘﻦ ﺷﻮر و ﺷﻮق ﻣﺮدم ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰي داﺷﺘﻨﺪ .ﺗﺎ اﻳﻦ زﻣـﺎن آﻧﻬـﺎ ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﻣﻨﻈـﻮر از ﻣﺮاﺳﻢ ارﺑﻌﻴﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ .در ﻣﺎه رﻣﻀﺎن ،در ﺷﻴﺮاز آﻧﻬﺎ ﻋﺒﺎرت "ﻋﺎﺷﻮرا در رﻣﻀﺎن" را اﺑﺪاع ﻛﺮدﻧﺪ 92.وﻟﻲ ﺷﻌﺎر ﻋﺎﺷﻮرا در رﻣﻀﺎن در اﻳﻦ زﻣﺎن ﺑﻪ "ﻫـﺮ روز ﻣﺎ ﻋﺎﺷﻮراﺳﺖ" ﻳﺎ "ﻛﻞ ﻳﻮم ﻋﺎﺷﻮرا" ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد. روز 17ﺷﻬﺮﻳﻮر ﺑﺮاي رژﻳﻢ ﺑﻪ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺑﺪل ﺷـﺪ .اﺳـﻼمﮔﺮاﻳـﺎن ﺑـﺎ ﺑـﻪ آﺗـﺶ ﻛﺸﻴﺪن ﺳﻴﻨﻤﺎ رﻛﺲ آﺑﺎدان اﻣﺘﻴﺎزي ﺑﻪ دﺳﺖ آورده ﺑﻮدﻧﺪ .آﻧﻬﺎ ﻣﻮﻓـﻖ ﺷـﺪه ﺑﻮدﻧـﺪ رژﻳﻢ را از ﺗﻤﺎم ﺟﻨﺒﻪﻫﺎي اﺧﻼﻗﻲ ﺗﺨﻄﺌﻪ ﻛﻨﻨـﺪ .از ﺳـﻮي دﻳﮕـﺮ ﺧﻮدﺷـﺎن اﻋﺘﺒـﺎر اﺧﻼﻗﻲ و ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻪ دﺳﺖ آورده ﺑﻮدﻧﺪ .در رﺳﺎﻧﻪﻫـﺎ" ،اوﺑـﺎش ﻗﻠـﺪر" ﻗﺒﻠـﻲ ﺑـﻪ ﺗﻈﺎﻫﺮﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺻﻠﺢﻃﻠﺐ ﺑﺪل ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و دوﻟﺖ ﺑﻪ ﻗﺎﺗﻞ ﺳﺮﻛﻮﺑﮕﺮ .ﺣﺎدﺛﺔ ﻣﻴﺪان ژاﻟﻪ ﻓﺮﺻﺖ دﻳﮕﺮي در اﺧﺘﻴﺎر اﺳﻼمﮔﺮاﻳﺎن ﻗﺮار داد ﺗﺎ از آن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷـﺎﻫﺪي ﺑـﺮ ددﻣﻨﺸﻲ رژﻳﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪ .ﻫﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ارﺗﺸﺒﺪ ازﻫﺎري در ﻋﺼﺮ روز ﻗﺒـﻞ ﺑـﻪ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﺑﻮد ،ﻧﻔﺮاﺗﻲ ﻛـﻪ آﻣـﺎده ﺑﻮدﻧـﺪ ﺗـﺎ ﺑـﺮاي ﭘﺮاﻛﻨـﺪه ﻛـﺮدن ﺟﻤﻌﻴﺖ اﻋﺰام ﺷﻮﻧﺪ ﻫﻴﭻ ﺗﺠﺮﺑﻪاي در زﻣﻴﻨﺔ ﻛﻨﺘﺮل ﺗﻮدة ﻣﺮدم ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ .آﻧﻬﺎ وﻗـﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﻳﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﻜﺮﺷﺎن ﻧﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ از ﭘﻠﻴﺲ ﻳﺎ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ارﺗـﺸﻲ ﺿـﺪ ﺷـﻮرش ﻛﻤﻚ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ .آﻧﻬﺎ ﺑﺎ آﺷـﻮﺑﮕﺮاﻧﻲ ﺣﺮﻓـﻪاي روﺑـﺮو ﺑﻮدﻧـﺪ ﻛـﻪ ﺑﺮﺧـﻲ از آﻧﻬـﺎ در
.92اﺳﻨﺎد و ﺗﺼﺎوﻳﺮي از ﻣﺒﺎرزات ﺧﻠﻖ ﻣﺴﻠﻤﺎن اﻳﺮان ،ﺗﻬﺮان ،اﺑﻮذر ،1357 ،ﺟﻠﺪ ،1ﺑﺨﺶ ،1ﺻﺺ .87-89 .ﺑﻪ ﻧﻘﻞ از: Kurzman, Op. Cit.,
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 865
اردوﮔﺎهﻫﺎي ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ و ﻟﻴﺒﻲ آﻣﻮزش دﻳﺪه ﺑﻮدﻧﺪ 93.ﺑﻪ آﻧﻬـﺎ دﺳـﺘﻮر داده ﺑﻮدﻧـﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻮدة ﺷﻮرﺷﻲ ﺗﻴﺮ ﻫﻮاﻳﻲ ﺷﻠﻴﻚ ﻛﻨﻨﺪ .ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﮔﺰارشﻫﺎي ﻧﻈﺎﻣﻲ ،ﭘـﺲ از اﻳـﻦ ﻛﺎر ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎي اﻧﺘﻈﺎﻣﻲ ﺷﻠﻴﻚ ﺷﺪ .آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺷﻠﻴﻚ ﺑﻪ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧـﺪ .ﺑﻨـﺎ ﺑﺮ ﮔﺰارشﻫﺎي رﺳﻤﻲ ،ﺷﻤﺎر ﻛﺸﺘﻪﺷﺪﮔﺎن 86ﻧﻔﺮ ﺑﻮد .ﺟﻨﺎح ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺷﻤﺎر ﻛـﺸﺘﻪ ﺷﺪﮔﺎن را ﺻﺪﻫﺎ و ﮔﺎﻫﻲ ﻫﺰارﻫﺎ ﻧﻔﺮ اﻋﻼم ﻛﺮد 94.در دوﻟﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺷـﺪ ﻛـﻪ ﻫﻔﺘـﺎد ﻧﻔﺮ ﺳﺮﺑﺎز ﻫﻢ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪهاﻧﺪ 95وﻟﻲ ارﺗﺶ ﺗﺮﺟﻴﺢ داد اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ را ﺑﻪ اﻃﻼع ﻋﻤـﻮم ﻧﺮﺳﺎﻧﺪ. رﻗﻤﻲ ﻛﻪ دوﻟﺖ اﻋﻼم ﻛﺮد ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮ اﺳﺖ .اﻧﻘﻼب اﻳﺮان ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺗﻠﻔﺎت زﻳﺎدي ﻧﺪاد .ﭘﺲ از اﻧﻘﻼب ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺧﻤﻴﻨﻲ ﻓﻮري ﺳـﺎزﻣﺎﻧﻲ ﺑـﻪ ﻧـﺎم ﺑﻨﻴـﺎد ﺷﻬﻴﺪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺪف آن ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻫﻮﻳﺖ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﮔﺎن دورة اﻧﻘـﻼب ﺑـﻮد ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎي آﻧﻬﺎ را ﭘﺎس دارﻧﺪ و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻏﺮاﻣﺖ ﺑﭙﺮدازﻧﺪ .ﺑـﻪ ﮔﻔﺘـﺔ ﻋﻤﺎداﻟـﺪﻳﻦ ﺑﺎﻗﻲ ،ﻛﻪ در آن زﻣﺎن اﻧﻘﻼﺑﻲ ﺟﻮاﻧﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ وي را ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ درﺑﺎرة ﺷﻬﺪا ﮔﻤﺎﺷـﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻛﻞ ﺷﻤﺎر ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن در ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﻫﺎي اﻧﺘﻈﺎﻣﻲ رژﻳﻢ 3164ﻧﻔﺮ ﺑـﻮد ﻛـﻪ .93ﻋﻠﻲ دواﻧﻲ ،ﻧﻬﻀﺖ روﺣﺎﻧﻴﻮن اﻳﺮان 10 ،ﺟﻠﺪ ،ﺗﻬﺮان ،ﺑﻨﻴﺎد ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻣﺎم رﺿـﺎ ،1377 ،ﺟﻠـﺪ ،7ﺻـﺺ. .231-232ﻫﻮﺷﻨﮓ ﻧﻬﺎوﻧﺪي ،وزﻳﺮ ﺳﺎﺑﻖ آﺑﺎداﻧﻲ و ﻣﺴﻜﻦ در دوﻟﺖ ﻫﻮﻳﺪا و وزﻳﺮ آﻣﻮزش ﻋﺎﻟﻲ در دوﻣﻴﻦ دوﻟﺖ ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ ،در ﻛﺘﺎﺑﻲ درﺑﺎرة ﺳﻘﻮط و ﻣﺮگ ﺷﺎه داﺳﺘﺎﻧﻲ را درﺑﺎرة رﺧﺪادﻫﺎي 18ﺷﻬﺮﻳﻮر در ﻣﻴﺪان ژاﻟﻪ ﮔﺰارش ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ درﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻪ راﺳﺘﻲ ﻋﺠﻴﺐ اﺳﺖ .او در ﺗﻴﺮ 1359در ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﺎ ﻳﻜﻲ از ﻛﺎرﻣﻨﺪان ﺳﺎﺑﻖ وزارت آﺑﺎداﻧﻲ ،ﻛﻪ در دوران اﻧﻘﻼب از ﻫﻮاداران ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﻮد ،دﻳﺪار ﻣﻲﻛﻨﺪ .وي ﭘﺲ از ﺗﺸﺨﻴﺺ دادن اﻳﻦ ﻛﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﻛﺮده اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺻﻒ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﺧﻤﻴﻨﻲ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ و اﻳﺮان را ﺑﻪ ﻗﺼﺪ اروﭘـﺎ ﺗـﺮك ﻛـﺮده ﺑـﻮد" .ﭘﻨﺠـﺮة اﺗـﺎﻗﺶ رو ﺑـﻪ ﻣـﺴﻴﺮ ﺗﻈﺎﻫﺮات ﺑﻮد .ﮔﺮوﻫﻲ از ﻣﺎرﻛﺴﻴﺴﺖﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺎ او ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪ و دو ﻧﻔﺮ ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻲ ﻣـﺴﻠﺢ را ﻧـﺰد او ﻓﺮﺳـﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ .آﻧﻬﺎ ﻛﻨﺎر ﭘﻨﺠﺮهﻫﺎ ﻣﻮﺿﻊ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ روي ﺳﺮﺑﺎزان ﻛﻪ ﺑﻪ روي ﺗﻈﺎﻫﺮﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻫﻢ آﺗﺶ ﮔﺸﻮده ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﺪﻓﺸﺎن اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﻮن راه ﺑﻴﻨﺪازﻧﺪ و ﺣﺎدﺛﻪاي ﺟﺒﺮان ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﻪ وﺟﻮد آورﻧﺪ .او ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔـﺖ ﻛـﻪ ﺗﻴﺮاﻧـﺪازان دﻳﮕﺮي ﻫﻢ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﻗﻲ ﭘﻨﺠﺮهﻫﺎي رو ﺑﻪ ﻣﻴﺪان اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﻤﻴﻦ ﻛﺎر را ﻛﺮدﻧﺪ ".ﻧﻬﺎوﻧﺪي ،ﭘﻴﺸﻴﻦ ،ص.139 . .94ﺷﺎﭘﻮر ﺑﺨﺘﻴﺎر از ﺟﺒﻬﺔ ﻣﻠﻲ رﻗﻢ دﻗﻴﻖ 2450ﻧﻔﺮ و اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ﺑﻨﻲﺻﺪر در ﭘﺎرﻳﺲ رﻗﻢ 3000ﻧﻔﺮ را اﻋﻼم ﻛﺮد. .95ﻧﻬﺎوﻧﺪي ،ﭘﻴﺸﻴﻦ ،ص.138 .
866زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
از آن ﻣﻴﺎن 2781ﺗﻦ در ﻧﺎآراﻣﻲﻫﺎي ﺳﺮاﺳﺮ ﻛﺸﻮر ﺑﻴﻦ ﺳﺎلﻫـﺎي 1356ﺗـﺎ 1358 ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ .ﺑﺎﻗﻲ در ﻣﻮرد ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﮔﺎن 17ﺷﻬﺮﻳﻮر رﻗﻢ 64ﻛﺸﺘﻪ در ﻣﻴﺪان ژاﻟـﻪ را ذﻛﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ در آن ﻣﻴﺎن ﻳﻚ زن و ﻳﻚ دﺧﺘﺮ ﺟﻮان ﻫﻢ ﺑﻮدﻧﺪ .ﻫﻤـﺎن روز در دﻳﮕﺮ ﺟﺎﻫﺎي ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻣﺠﻤﻮﻋﺎً 24ﻧﻔﺮ در ﺑﺮﺧﻮرد ﺑـﺎ ﻧﻴﺮوﻫـﺎي ﺣﻜﻮﻣـﺖ ﻧﻈـﺎﻣﻲ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ در ﻣﻴﺎن آﻧﻬﺎ ﻳﻚ زن ﻫﻢ وﺟﻮد داﺷﺖ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺔ ﺑﺎﻗﻲ ،ﺷﻤﺎر ﺷﻬﺪاي ﺟﻤﻌﺔ ﺳﻴﺎه 88ﻧﻔﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ 64ﻧﻔﺮ از آﻧﻬﺎ در ﻣﻴﺪان ژاﻟﻪ ﻫﺪف ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ 96.اﻳﻦ آﻣﺎر ﺑﻪ ارﻗﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﺤﻤﺪ رﺿـﺎ ﻋـﺎﻣﻠﻲ ﺗﻬﺮاﻧـﻲ ،وزﻳـﺮ اﻃﻼﻋـﺎت در دوﻟﺖ ﺷﺮﻳﻒ اﻣﺎﻣﻲ ،اﻋﻼم ﻛﺮد ،ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮ اﺳﺖ .ﻣﻘﺎﻣﺎﺗﻲ ﻛﻪ در دورة ﺷـﺎه ﻣـﺼﺪر ﻛﺎر ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﺮﺗﺐ از 86ﻧﻔﺮ ﻛﺸﺘﻪ و 205ﺗﻦ زﺧﻤﻲ در درﮔﻴﺮيﻫﺎ ﻳﺎد ﻣـﻲﻛﺮدﻧـﺪ. دﻳﮕﺮ ﺑﺮرﺳﻲﻫﺎي ﭘﺲ از اﻧﻘـﻼب ﻫـﻢ ﺑـﺎ اﻳـﻦ ارﻗـﺎم ﺟـﻮر در ﻣـﻲآﻳـﺪ .ﻳﻜـﻲ از ﺑﺮرﺳﻲﻫﺎ ﺷﻤﺎر ﺷﻬﺪاي ﺑﻨﻴﺎد ﺷﻬﻴﺪ در ﺗﻤﺎم دورة اﻧﻘﻼب در ﺗﻬﺮان را 744ﻧﻔﺮ ذﻛﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺷﻤﺎر ﻛﺸﺘﻪﺷﺪﮔﺎن در ﺗﻬـﺮان را 895ﺗـﻦ و دﻓﺘـﺮ ﺑﻬـﺸﺖ زﻫﺰا رﻗﻢ 768ﺗﻦ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ 97.ﺣﺘﻲ اﮔﺮ اﺷﺘﺒﺎه در ﺷﻤﺎرش را ﻫـﻢ در ﻧﻈـﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ اﻳﻦ ارﻗﺎم ﺑﻪ ﻃﻮر اﺳﺎﺳﻲ ﺑﺎ ارﻗﺎﻣﻲ ﻛﻪ در ﻏﺮب ﻳـﺎ در ﺧـﻮد اﻳـﺮان ﻣﻄـﺮح ﻣﻲﺷﺪ ﻣﻐﺎﻳﺮت دارﻧﺪ. ﻃﻲ دو ﻣﺎه ﺑﻌﺪ ،ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﻫﺠﻮم از درون ﺣﻜﻮﻣﺖ را ﺟﺎﻧـﺸﻴﻦ ﺗﻈـﺎﻫﺮات در ﺑﻴﺮون ﻛﺮدﻧﺪ .اﺑﺰار اﺻﻠﻲ اﻳﻦ ﻛﺎر اﻋﺘﺼﺎبﻫﺎي ﻛﺎرﻣﻨﺪان دوﻟﺖ ﺑـﻮد .اﻋﺘـﺼﺎبﻫـﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﺎ درﺧﻮاﺳﺖ ﺣﻘﻮق و ﻣﺰاﻳﺎي ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮاي ﺟﺒﺮان ﺗﻮرم ﻫﻤﺮاه ﺑﻮد .در اﺻﻞ
.96ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺳﻴﺮوس ﻛﺪﻳﻮر ،روزﮔﺎر ﻧﻮ 8 ،اوت 2003در : http://www.emadbaghi.com/en/archives/000592.php#more. .97ﺻﺤﺒﺖاﷲ اﻣﺮاﻳﻲ" ،ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺷﻬﺪاي اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ از ﺷﻬﺮﻳﻮر 1357ﺗﺎ ﺑﻬﻤﻦ "1357 رﺳﺎﻟﺔ ﻓﻮق ﻟﻴﺴﺎﻧﺲ ،ﺑﺨﺶ ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺳﻲ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان ،اﻳﺮان .ﺑﻪ ﻧﻘﻞ از: Kurzman, Op. Cit., p. 71.
ﺑﺬرﻫﺎي ﺗﻮﻓﺎن 867
دوﻟﺖ اﻳﻦ اﻋﺘﺼﺎبﻫﺎ را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻲﻛـﺮد ﺗـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ را از اﻣـﻮر ﺳﻴﺎﺳـﻲ ﺑـﻪ اﻣـﻮر اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﻌﻄﻮف ﻛﻨﺪ .ﺑﺮ ﻋﻜﺲ ،ﺑﻪ ﻣﻮازات ﮔـﺴﺘﺮش اﻋﺘـﺼﺎﺑﺎت ،ﺧﻮاﺳـﺘﻪﻫـﺎي اﻗﺘﺼﺎدي ﺑﻪ درﺧﻮاﺳﺖﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺪل ﺷﺪ :ﻟﻐﻮ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻧﻈﺎﻣﻲ ،اﻧﺤﻼل ﻣﺠﻠﺲ، اﻧﺤــﻼل ﺳــﺎواك ،آزادي ﺑــﻲﻗﻴــﺪ و ﺷــﺮط زﻧــﺪاﻧﻴﺎن ﺳﻴﺎﺳــﻲ و ﺑﺎزﮔــﺸﺖ ﺗﻤــﺎم ﺗﺒﻌﻴﺪﺷﺪﮔﺎن .ﺗﺎ اواﺋﻞ آﺑﺎن ،اﻳﻦ اﻋﺘﺼﺎﺑﺎت در اﻏﻠﺐ ﻛﺎرﻫﺎي ﺟﺎري دوﻟـﺖ وﻗﻔـﻪ اﻳﺠﺎد ﻛﺮد ،از ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻮﻗﻒ ﻋﻤﻠﻴﺎت در ﺻـﻨﺎﻳﻊ ﻧﻔـﺖ ،ارﺗﺒﺎﻃـﺎت ،اﻧـﺮژي و اﻣﻮر ﺑﺎﻧﻜﻲ ﺷﺪ. ﺷﮕﺮدﻫﺎي روﻳﺎروﻳﻲ ﻫﻢ ﺗﺤﻮل ﻳﺎﻓﺖ .ﺷﮕﺮد ﺟﻠﺐ و ﺟﺬب ﻋﺎﻃﻔﻲ -ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮔﻞ ،ﺑﻮﺳﻪ ،و ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺮادراﻧﻪاي ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳـﺮﺑﺎزان در ﺧﻴﺎﺑـﺎنﻫـﺎ ﺗﻘـﺪﻳﻢ ﻣـﻲﺷـﺪ ﺑـﺎ ﻣﺠﺎزاتﻫﺎي ﺳﺘﻤﮕﺮاﻧﻪ و ﻏﻴﺮﻋﺎدي اﻓـﺮاد ارﺗـﺶ و ﻛﺎرﻣﻨـﺪان ﺳـﺎواك ﻛـﻪ در دام اﻧﻘﻼﺑﻴﺎن ﻣﻲ اﻓﺘﺎدﻧﺪ ﻫﻤﺮاه ﺷﺪ .آﻧﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﻛﺸﺘﻪ ﻧﻤﻲﺷﺪﻧﺪ؛ ﺑﻠﻜﻪ در ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺗﻨﺒﻴﻪ ،ﻛﻪ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻧﻘﺺ ﻋﻀﻮ ،ﻋﻠﻴﻞ ﺷﺪن و ﻣﺴﺦ ﺷﺪن ﺷﺎن ﻣﻲاﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ،درﺳﻲ ﺑﻪ دﻳﮕـﺮان ﻣﻲدادﻧﺪ .اﻳﻦ روش ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎي ﺳﺮﺑﺎزان را دﭼﺎر وﺣﺸﺖ ﻛﺮده ﺑﻮد ،ﺑﻪ وﻳـﮋه ﻛـﻪ اﻳﻦ واﺣﺪﻫﺎ دﺳﺘﻮر داﺷﺘﻨﺪ ﺷﻠﻴﻚ ﻧﻜﻨﻨـﺪ .در ﻣـﻮاردي ،ﻣـﺜﻼً در زﻧﺠـﺎن و اﻫـﻮاز، درﺟﻪداران ارﺗﺶ ،ﺑﺎ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺑﻪ اﻧﺘﻘﺎم اﻧﻘﻼﺑﻴﺎن را ﺑـﻪ ﭼـﺎﻟﺶ ﻃﻠﺒﻴﺪﻧـﺪ .در زﻧﺠـﺎن، ﺑﺎزار ﺑﺎز ﺷﺪ و ﭼﻨﺪ روز ﻫﻢ آرام ﺑﻮد ،ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﮔﺮوﻫﺒﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣـﻮرد ﺗﻬﺪﻳـﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺧﺎﻧﻮادهاش ﺑﺎ ﺗﺎﻧﻚ ﺑﻪ ﺳﻮي در ﺑﺰرگ ﺑﺎزار رﻓﺖ ،ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺳﺮﭘﻴﭽﻲ از ﻓﺮﻣﺎن در دادﮔﺎه ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﺷﺪ .اﻳﻦ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺑﺮ ﺟﺴﺎرت اﻧﻘﻼﺑﻴﺎن اﻓـﺰود ،ﺑـﻪ وﻳﮋه ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ واﺣﺪﻫﺎي ﻧﻈﺎﻣﻲ در ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﺑﺎورﻧﻜﺮدﻧﻲ درﻣﺎﻧﺪه ﺑﻪ ﻧﻈﺮ آﻳﻨﺪ –ﻧﺮهﻏﻮلﻫﺎي اﺧﺘﻪاي ﻛﻪ ﭘﺸﺖ ﺗﺎﻧﻚﻫﺎي ﭼﻴﻔﺘﻦ ﺑﺰرﮔﻲ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧـﺪ و از دﺳﺖ ﻛﻮدﻛﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺳﺘﻮه آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺷﻌﺎرﻫﺎي ﺿﺪ ﺷﺎه ﺳﺮ ﻣﻲدادﻧﺪ ،رﻓﺖ و آﻣﺪ اﺗﻮﻣﺒﻴﻞﻫﺎ را ﻣﺨﺘﻞ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ،ﺑﺎﻧﻚﻫﺎ ،ﺳﺎﻟﻦﻫﺎي ﺳﻴﻨﻤﺎ و ﻣﺸﺮوبﻓﺮوﺷﻲﻫﺎ را
868زﻧﺪﮔﻲ و زﻣﺎﻧﺔ ﺷﺎه
ﺑﻪ آﺗﺶ ﻣﻲﻛﺸﻴﺪﻧﺪ ،ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎ را ﺑﺎ اﺗﻮﻣﺒﻴﻞﻫﺎ ،ﺗﺎﻳﺮﻫﺎ ،و ﻣﻮاﻧﻊ دﻳﮕﺮ ﺑﻨﺪ ﻣﻲآوردﻧﺪ، ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎزان و ﻣﻘﺎﻣﺎت دوﻟﺘﻲ ﻓﺤﺶ ﻣﻲدادﻧﺪ ،و ﺳﭙﺲ ﻣﺘﻔﺮق ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ در ﺟـﺎي دﻳﮕﺮي در ﺷﻬﺮ ﮔﺮد آﻳﻨﺪ .دﻳﺮي ﻧﮕﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﻏﺮوبﻫﺎ در ﺳـﺎﻋﺖ ﻣﻌﻴﻦ و ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎ ﺧﺎﻣﻮﺷﻲﻫﺎي از ﭘﻴﺶ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳـﺰي ﺷـﺪه ،روي ﭘـﺸﺖ ﺑـﺎمﻫـﺎ ﻓﺮﻳﺎد اﷲ اﻛﺒﺮ و ﺑﮕﻮ ﻣﺮگ ﺑﺮ ﺷﺎه ﺳﺮ دادﻧﺪ ،و اﻳﻦ ﺗﺼﻮر را اﻟﻘـﺎ ﻛﺮدﻧـﺪ ﻛـﻪ ﺗﻤـﺎم ﺷﻬﺮ واﺣﺪ و ﻫﻢ ﺻﺪا ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲزﻧﺪ .واژة "ﺑﮕﻮ" در ﺟﻤﻠﺔ ﺑﮕﻮ ﻣﺮگ ﺑﺮ ﺷﺎه ،اﺷﺎره ﺑﻪ ﺗﻼﺷﻲ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺑﺮاي در ﻫﻢ ﺷﻜﺴﺘﻦ ﺣﺎﻟﺘﻲ رواﻧﻲ داﺷـﺖ :اﻏﻠـﺐ اﻓـﺮاد ﻋـﺎدي ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺼﻮر ﮔﻔﺘﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﺒﺎرﺗﻲ از ذﻫﻨﺸﺎن ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد .ﮔﻔﺘﻦ آن ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﻧـﻮﻋﻲ ﻋﺒﻮر از ﻣﺤﺪودة ﻣﻤﻨﻮﻋﻪ و در ﻫﻢ ﺷﻜﺴﺘﻦ ﻳﻚ اﺳﻄﻮره ﺑﻮد.