/Soefi-gedachte%20juni%202011%20

Inhoud

3 5 6 9 10 13 15 18 20 21 24 27 28 30 32 34 36 39 41 44

D E SOEFIgedachte

juni 2011

Ten geleide Uit de Beker van Saki

Hazrat Inayat Khan

Eenheid Pir Zia 'Falling in love' gedicht Ganesh van der Veer ‌‌ en God zal je tot Waarheid maken Hamida Verlinden 'Het begon zo' Anneke Wolfson Zuiver ziel Simone Wils Ritme en evenwicht Sharifa Goodenough De adem binnen iedere adem C.J.A. Tholens De 10 soefi-gedachten Ameen Carp Overwinnen Siddiqi Lonhard Broederschap Ameen Carp Boodschap, Orde, Beweging Wali van Lohuizen De Universel Murad Hassil Hamida Verlinden Uitspraken Hidayat Inayat-Khan Interview met Nawab Lint Zubin van den Besselaar en Amir Smits Over boeken en beelden Gebeurtenissen Informatie over de Soefi Beweging Informatie over Soefi Contact

De Soefi-gedachte is een gezamenlijke uitgave van Soefi Beweging Nederland en Vereniging Soefi-Contact en heeft tot doel het verspreiden van het gedachtegoed van Hazrat Inayat Khan.

1

COLOFON de Soefi-gedachte 65e jaargang nummer 2 juni 2011 Verschijnt 4 x per jaar Uitgever/Administratie: Stichting Soefi Beweging Nederland Anna Paulownastraat 78, 2518 BJ Den Haag tel: 070 346 15 94 fax: 070 361 48 64 sufiap@hetnet.nl www.soefi.nl www.soefi-contact.nl Abonnementen: jaarabonnement, incl. porto: € 16,00 abonnement buitenland: € 20,- per jaar los nummer: € 5,00.

Aanmelding door betaling via rekening 777555 tnv Stichting Soefi Beweging Neder­land te Den Haag ovv penningmeester Leo Sosef.

Drukker: NKB, Bleiswijk Aanwijzingen voor auteurs: Bijdragen zijn welkom, mits niet langer dan ca. 2000 woorden en aangeleverd in Microsoft Word met eventuele voetnoten als eindnoten. De redactie behoudt zich het recht voor artikelen niet op te nemen of in te korten, en op de eigen websites te plaatsen. Kopij sturen naar het redactie-adres. Uiterste inleverdata voor het volgende nummer: 2 maanden tevoren (1 januari, 1 april, 1 juli, 1 okto. ber) of in over­leg met de redactie.

Redactie: dhr. L.W. Carp (Ameen), voorzitter mw. J.I.E. Bakker (Jaya) mw. M.A.J. van den Besselaar (Zubin) dhr. J.J. Dekker (Jaap), eindredacteur dhr. E.H.K.Logtmeijer (Karim) dhr. T. Maas (Kariem), hoofdredacteur dhr. J.P.H.Smits (Amir), secretaris Redactie-adres: dhr. J.P.H.Smits (Amir), Warmondstraat 177 hs, 1058 KX Amsterdam redactiesg@gmail.com Redactiemedewerker: dhr. N. Welten (Noud), opmaak Illustraties: De redactie stelt alles in het werk om reproductierechten te regelen. Voorzover dit niet correct is gebeurd, kunnen rechthebbenden contact opnemen met de uitgever.

Adresveranderingen sturen aan de uitgever, Anna Paulownastraat 78, 2518 BJ Den Haag met uitzondering van leden Soefi-Contact, die mutaties sturen naar hun secretariaat. © Soefi Beweging Nederland. Overname van agendapunten vrij.

De inhoud van de artikelen is voor verantwoording van de auteurs en afgezien van plaatsing in dit tijdschrift en op daaraan gerelateerde websites, berust het copyright bij de auteurs.

2

Ten Geleide –

nuchtere en dronken soefi’s

Tegelijkertijd aan de Soefi-gedachte werken en het boek ‘God is niet één’ van Stephen Prothero lezen, is een ongemakkelijke ervaring. Al was het maar omdat in het universeel soefisme ‘de eenheid van religieuze idealen’ hoog in het vaandel staat.

Hoe zit dat dan: is het wel of niet één? Die cliff hanger houden we er nog even in – in september volgt een bespreking van dit boek. Iets anders is wat Prothero schrijft over soefisme. Dat betreft dan wel niet het universeel soefisme zoals dat door Hazrat Inayat Khan is verwoord en voorgeleefd, het gaat over de tijd van Rumi en het soefisme als mystieke stroming binnen de islam, maar het is wel herkenbaar. Ten eerste dat soefi’s er een rommeltje van maken in de ogen van mensen die rechtlijniger zijn in de geloofsleer. Soefi’s doen gewoon wat hun uitkomt.

Net als mystici van alle tijden gaan ze hun eigen goddelijke gang en dat zorgt altijd voor argwaan in hun omgeving. Om toch een beetje overzicht te brengen in wat soefi’s uitspoken is er van oudsher, zo schrijft Prothero, een indeling gemaakt in nuchtere en dronken soefi’s. En dat is het tweede punt dat herkenbaar is maar ook wat ongemakkelijk als je werkt aan dit tijdschrift.

De nuchtere soefi bedient zich van proza en heeft als specialiteit het verstand. De dronken soefi’s uiten zich in poëzie en leven op emoties. Zij leggen de nadruk op de genade en schoonheid van God “en benaderen Hem eerder in liefde en extase dan in eerbied en vrees”, zoals Prothero schrijft. Daarom bekommeren zij zich minder om de wettelijke en rituele vereisten van de religieuze traditie. In het boek staat een mooi voorbeeld hoe een soefi-dichter in de elfde eeuw de draak stak met de vijf plichten van de islam (geloofsbelijdenis, vasten, bidden, op bedevaart gaan, aalmoezen geven): Vasten is een manier om voedsel te sparen Waken en bidden is werk voor ouden van dagen.

Bedevaart is een gelegenheid voor toerisme.

Brood uitdelen aan de armen is iets voor filantropen.

Wordt verliefd – dan doe je pas iets!

Rumi is het grote voorbeeld van deze dronken soefi’s. Hij begon als boekenwurm, tot derwisj Shams zijn boeken weggooide onder het motto ‘een ezel zwaar beladen met heilige boeken blijft een ezel’.

Ai, dat voelt ongemakkelijk als je de vele dichtbedrukte bladzijden proza ziet in de Soefi-gedachte. Zijn wij ezels?

Kariem Maas

3

Uit de Beker van Saki Hazrat Inayat Khan

De hersenen spreken door gebruik te maken van woorden, het spirituele hart spreekt door de glans van de ogen, en de ziel spreekt via uitstraling en magnetiseren van de atmosfeer.

Het fenomeen van de uitstraling van de ziel is duidelijk voor de kenner van het menselijk lichaam.

Het lichaam met zijn perfecte mechanisme verliest kracht, magnetisme, schoonheid en levendigheid, als de ziel het lichaam verlaat.

Dit duidt erop, dat kracht, magnetisme, schoonheid en levendigheid, behoren bij de ziel.

Zoals de hersenen het instrument zijn van de mind -die zelf onzichtbaar is-, en het fysieke hart het voertuig is van het spirituele hart -dat zelf immaterieel is-, zo is het licht van de ziel -dat is ons onzichtbare wezen-, het licht dat gereflecteerd wordt in het fysieke lichaam.

Als de ziel actief is straalt ze uit de ogen, straalt ze van het gelaat, en laadt ze de hele omgeving op met magnetisme.

Iedere ziel zendt een invloed uit, die de gehele atmosfeer doorstraalt.

Hoe sterker die invloed is, hoe verder ze zich uitbreidt, waarbij ze zelfs door muren gaat.

Er is geen barriere van water of ruimte, die de uitstraling kan tegenhouden.

En hoe sterker de invloed, hoe langer ze voortduurt‌..

Atmosfeer is als stille muziek. Het heeft effect op de luisteraar, opwindend of rustgevend, of wat dan ook.

Het spirituele hart van de mens is als een lampeglas over het licht van de ziel.

Als het glas stoffig is is het licht zwak.

Als het glas schoon is, is het licht helderder.

In feite is het licht steeds hetzelfde, het ligt aan het glas als het licht niet helder is.

Als er uitstraling is, is dat niet alleen door het uiterlijk en de expressie van een mens, maar ook door de atmosfeer rondom die mens.

De kracht van de ziel, om zo te zeggen, straalt vrij uit en de omgeving ervaart het.

5

Eenheid

Vertaling van de toespraak van Pir Zia in een Universele Eredienst in het soeficentrum Den Haag op 24 oktober 2010

Geliefden van God

Gisteravond regende het en vanmorgen ontwaakte de wereld verfrist. Regen in de nacht heeft een bepaalde mystiek. De regendruppels die tegen het raam spetteren geven geluidsgolven in de slaapkamer, in de oren, in de slapende mind. In de mijmering van onze dromen dringt de sfeer binnen en de uiterlijke en innerlijke wereld vloeien ineen. In de essentie van ons lichaam is adem als regen. Als we subtiel en bewust diep ademhalen, valt de adem op ons neer als regen, zoals regen valt op de verschroeide aarde van een woestijn. Opgedroogde innerlijke centra van het lichaam komen tot leven, zoals de aarde tot leven komt onder invloed van een bezielende lenteregen. Het dorre landschap komt plotseling tot leven met de frisheid van jonge bloesems.

In de wereld waarin wij leven werkt openbaring als regen. Openbaring daalt van boven en lest de dorst van menselijke wezens wanneer alles verloren lijkt.

Door de tijden heen is openbaring gekomen in perioden van grote behoefte, wanneer de wereld verandert en oude gewoontes worden afgebroken en oude voorgangers geen respect meer afdwingen. De samenleving raakt in verval en iets streeft ernaar uit de as op te staan, zoals Phoenix, en dan is een profeet nodig, dan is een stem nodig. Die stem is openbaring, en de ziel van de profeet is de ziel die zich heeft ontdaan van persoonlijke ambities, bindingen en verwachtingen. Hij wordt tot een vat om wat de Goddelijke Voorzienigheid wil geven, te ontvangen, dat wat voortkomt uit de bron van de Schepping en voortdurend op de wereld neerdaalt.

De ziel van de profeet is afgestemd op de schreeuw van de mensheid. Wanneer de structuur van de samenleving overbelast is, wanneer zielen verdwaald zijn en tweedracht de overhand krijgt, stijgt een diepe zucht op en de profeet geeft die zucht een stem. Regen die uit de hemelen valt, stijgt weer op van de aarde. Het water verdampt, stijgt op in de lucht en vormt wolken. Zo gaat het ook met onze gebeden – onze vurige behoeften, onze diepe vragen, onze geloofscrises, onze hartenkreten stijgen op. En er komt antwoord, we worden niet vergeten. De Bron, het eeuwige leven waar wij vandaan komen, negeert ons niet. Het antwoord komt!

6

De stem van de profeet weerklinkt. De profeet spreekt zoals hij moet spreken, in herkenbare woorden, hij moet de Boodschap overdragen in de taal van de tijd en de plaats. Daarom is het verspreiden van de Boodschap overal verschillend, de Boodschap is het antwoord op de behoefte van de tijd. En toch is de kern van de Boodschap altijd dezelfde; het is altijd het antwoord van de Ene aan de velen. Het is om ons eraan te herinneren dat wij behoren tot die Ene, dat wij zijn van de Ene. Zoals wij hier op aarde leven in veelvoud en toch samen, vormen wij één geheel. Alle uitingen van openbaring door de tijden heen, zijn de klanken van dezelfde stem die ons oproept tot eenheid. Wij ontvangen niet alleen zegen door de woorden in de heilige geschriften die tot ons kwamen, maar ook van de persoonlijkheden van de profeten zelf. De profeten waren de belichaming van de Boodschap die zij meedroegen. Hun uitstraling, hun manier van doen, hun manier van lopen, hun hartkwaliteit, hun manier van zijn, representeerden de volheid van wat mogelijk is voor een menselijk wezen. Zij verwerkelijkten op aarde de volheid van de Goddelijke Erfenis die het geboorterecht is van ieder van ons. Door de geschiedenis heen hebben mensen steeds weer de roep beantwoord en deden ze moeite de voetstappen van de profeten te volgen en hun begeleiding in praktijk te brengen. Terwijl ze dit deden, vormden zij gemeenschappen. De ene groep volgde deze profeet en de andere een andere, ze creëerden genootschappen, hiërarchieën, rituelen, tradities, en na verloop van tijd vergaten ze de oorspronkelijke Boodschap, die steeds een en dezelfde is.

Daardoor leven wij nu in een wereld van vergetelheid, in een wereld van conflicten.

De mate van conflicten is groter dan ooit naarmate de technologie vooruit gaat, en militaire technologie wordt steeds dodelijker. In feite hebben we het kritieke punt bereikt dat het in onze macht ligt als menselijke wezens onze eigen soort te vernietigen, en niet alleen onszelf, maar de hele biosfeer met ons. Door onze vurige verknochtheid aan onderscheid en verschil die wij zelf hebben gecreëerd, is de ware Boodschap van de profeten, de Boodschap van vrede, de Boodschap van volmaaktheid, grotendeels vergeten. Maar, nu wij leven in een gevaarlijke periode, leven we ook in een buitengewoon geheimzinnige periode. De wereld komt bijeen op nieuwe wijzen, wij weten meer over elkaar dan ooit tevoren, het wordt meer en meer duidelijk dat de mensheid behoort tot één volk en dat wij zelf behoren tot het geheel van het leven.

Dit alles overtuigt ons ervan, dat wij de profeten moeten zien als een geslacht van genade. We moeten hen beschouwen als de vele gezichten van de geest van leiding, de liefdevolle vriendelijkheid die altijd over de aarde vloeit vanuit de Goddelijke Bron. En verder, dat wij geleid mogen worden door deze profeet en door die. Dat we álle stemmen mogen horen, dat we álle voetstappen mogen volgen. En dat we er naar mogen streven om ons de kwaliteiten van genade, die we ontdekken in al deze verlichte persoonlijkheden, eigen te maken. De Boodschap is altijd gekomen in tijden van grote veranderingen en onzekerheid, wanneer het menselijk hart het uitschreeuwt. De wereld is vandaag de dag bezig in een weergaloos tempo te veranderen. De hele samenleving transformeert voor onze ogen, jaar in jaar uit. De menselijke conditie is rijp voor het ontvangen van leiding die ons verder brengt naar onze bestemming.

7

Maar een nieuwe religie is niet nodig. Wanneer de openbaring van de Goddelijke leiding komt, komt hij steeds op een andere manier. Hij komt met het besef dat de openbaringen van wijsheid die wij hebben ontvangen tot één geheel behoren.

En de profetische impuls is het nu bijeenbrengen van al deze kanalen van leiding en het geheel zien in de delen. Elke openbaring heeft geklonken als een muzieknoot en elke noot is een ware muzieknoot. Het is nu ons voorrecht om alle noten tegelijk te horen als een symfonie, te horen. Een symfonie die het hoogste uitdrukt dat mensen door de geschiedenis heen hebben ontdekt. Over heel de wereld, in alle tijden en op alle plaatsen en in de volle breedte en diepte van de menselijke ervaring, raakt die aan het eeuwige. Wanneer wij ons dat realiseren, is ons geestelijk pad niet langer strikt persoonlijk. Ja, ieder van ons begint als zoeker, gekwetst misschien door onze levenservaring. Maar, we willen iets meer, we hebben iets meer nodig voor de vrede in onze mind en zo gaan we voorwaarts, zoekend naar dat wat we missen. En als we er in slagen steeds verder te gaan, zullen we ons meer en meer realiseren dat wij op dit pad niet alleen zijn. Ieder die we ontmoeten is ook een zoeker en wat we zoeken is steeds hetzelfde. Het is de Ene binnen in ons. Ons pad is niet van onszelf. De hele wereld is op reis. We reizen samen en het gaat niet om onze eigen verlossing, realiseren we ons nu, het gaat om de Bron. Onze vervolmaking is onherroepelijk verbonden met die van ieder ander. Onze vrede moet één vrede zijn.

We moeten die samen vinden.

En op deze wijze word je opgeheven boven je eigen geestelijke ambitie, je komt tot de overtuiging dat je dienstbaar moet zijn. Een ieder heeft een aantal dagen op aarde en niemand van ons weet hoeveel. Elke dag kan onze laatste zijn. Maar ons is een voorrecht gegeven: wij zijn vooruit gebracht, weggetrokken uit de leegte, hierheen gezonden, ons gegeven lichaam is verweven met de structuur van de kosmos, ons is een stem gegeven om te spreken. Wij zijn gekomen van het Hof van de Goddelijke Intimiteit, gezonden met een mandaat om te getuigen van eenheid te midden van verscheidenheid. Wij zijn weliswaar afzonderlijk, maar toch herinneren we ons in onze afzondering de Ene, en in die herinnering proberen we harmonie te realiseren.

We hebben maar een aantal dagen. De wereld verandert waar we bij staan. De toekomst is onzeker, maar we weten wat ons te doen staat. Wij weten dat wanneer we deze aarde zullen verlaten onze legitimatie niet bezit zal zijn dat we hebben verzameld, of macht die we hebben uitgeoefend, of roem die ons ten deel is gevallen. Onze legitimatie zal onze dienstbaarheid zijn, de liefde die we hebben gegeven.

Het is nu de geschikte tijd. De hele toekomst is aan ons om één geheel te maken.

De wereld is opgedeeld, versplinterd. En de stem van het hart schreeuwt het uit.

Het hart van de hele wereld roept ons toe: onthoudt, onthoudt, wordt alsnog lid van dat ene Geheel waartoe jij en ik en iedereen behoort. Moge dit complete Geheel in ons ontwaken, te midden van ons. Moge de hele Aarde ontwaken tot verbinding met de Eeuwigheid. Mogen wij te midden van hen zijn, die voorbestemd zijn om de transformatie van de aarde te bewerkstelligen.

Amen.

8

Falling in Love‌ Het lijf keert terug in het land De ziel opgevangen in Gods hand Zoals de straal kaatst naar de zon Keert de ziel terug naar zijn Bron Alles dat is, zal immer zijn De druif verandert slechts in wijn De bloem transformeert tot mest Om leven te geven aan wat rest De dood schept nieuw leven Dat ons zomaar wordt gegeven Nieuwe vormen om aan te wennen Het Onveranderlijke herkennen De Ene in al zijn verscheidenheid Veranderende aangezichten in de tijd GOD is een afkorting als zo velen: Geven, Ontvangen, Delen Frank-Ganesh

Foto: Surya

18 oktober 2010 ’s morgens halfslapend / wakend kwam dit in me op

9

…… en God zal je tot Waarheid maken 1 Hamida Verlinden

“Maak God tot werkelijkheid en God zal je tot Waarheid maken” is een Alapa uit de Gayan, de zoektocht waartoe de soefi wordt uitgenodigd. Jaap Dekker stelde zich in de Soefigedachte van december 2010 de vraag: Hoe maak je de Ene tot werkelijkheid? Hij besloot om niet vanuit een geest van geloof naar de godsvoorstelling te kijken, maar vanuit het materiële gezichtspunt - alhoewel door het hele stuk heen het geloof de basis lijkt te zijn van zijn gedachtegang. Het nodigde mij uit om ook in te gaan op deze Alapa.

Over God spreken? Ik kan er geen woorden voor vinden. Dan maar over waarheid. Wat is waarheid…… Ik bemerk dat ik er in de loop van mijn leven toch wat genuanceerder over ben gaan denken. Waarheid voor zover ik het ken staat niet vast, en vaak komt het neer op ‘mijn waarheid’ tegenover ‘uw waarheid’, en de waarheid is dan wat beide omvat. In het tweede gebed van de Universele Eredienst, dat Saum heet, zeggen we, dat de boodschappers altijd komen als dharma in verval is, en dharma is dat wat welbevinden brengt aan mensen. Als dharma in verval is zijn mensen de weg kwijt geraakt en ongelukkig, dan is er iemand nodig die de wetmatigheden van het leven weer naar voren brengt, ze laat zien, ernaar leeft; zo iemand noemen wij een boodschapper. De boodschappers brachten een boodschap van wijsheid, van mededogen en zuiverheid, van de wet en zelfopoffering, van eenheid en waarheid. In hun mind werd een hele wereld geschapen, met de Schepper in het midden, en zij maakten hun medemensen daar deelgenoot van. Voorts was het aan de volgelingen om de vertaalslag naar hun eigen leven te maken, en dat die vertaalslag talloze problemen heeft opgeleverd zal iedereen waarschijnlijk wel duidelijk zijn.

Om het maar even bij twee voorbeelden te houden. Denk aan de Spaanse inquisitie die 350 jaar duurde. Een periode van strenge censuur, achtervolgingswaanzin, martelingen, dood en vervolging van iedereen die het niet met de richtlijnen van de katholieke kerk eens was. Dit alles in naam van Jezus Christus die liefde predikte. En enige tijd geleden schreef Reza Aslan, dat de islam bezig is “om zich te zuiveren van zijn nieuwe valse afgoden, dat zijn onverdraagzaamheid en fanatisme, die worden aanbeden door diegenen die hun eigen op haat en tweedracht steunende idealen in de plaats van Mohammeds oorspronkelijke visioen van verdraagzaamheid en eenheid hebben gesteld”2.

In het volgen werd door volgelingen vaak vergeten, dat je te allen tijde in contact moet zijn met je eigen voelende hart. Want het is je hart dat leiding moet geven aan je gedachten, omdat het hart de diepte is van de mind, terwijl gedachten de oppervlakte ervan zijn. Het is niet je hart dat dwingend regels aan anderen oplegt, maar je denken dat van levensregels een alleen-heersende wet maakt.

In Een Oosterse Rozentuin kunnen we lezen: “De lijn van ons lot wordt gevormd door onze gedachten, die het geluk of ongeluk hebben voorbereid dat wij ervaren”. Dat zijn alle automatische gedachten die je mind in en uitgaan zonder dat je weet waar ze vandaan komen, evenals de gedachten die je met jezelf wisselt in een zelfgesprek. Wanneer je niet met jezelf in gesprek bent, dan sta je erg open voor invloeden van buitenaf, en voor 10

manipulatie. Dit is goed te lezen in Het Lucifer Effect3: hoe gemakkelijk het is om mensen te manipuleren tot het uitvoeren van daden die ze van zichzelf niet voor mogelijk hadden gehouden. Een schokkend boek om te lezen, omdat je er – natuurlijk – van uit gaat, dat jijzelf zoiets nooit zou doen, terwijl je leest dat er 91% kans is dat je zoiets wél zou kunnen doen. Het is wel een leerzaam boek, want het schuift het idee van ‘zij zijn de rotte appels, maar ik ben de goede peer’ opzij, en het laat zien hoe dingen kunnen gebeuren zoals in de Abu Ghraib gevangenis, Guantanamo Bay, of zelfs onlangs op de Franse TV. Waar het op aankomt is, dat u en ik, ieder mens, zich dient te realiseren, dat je alles in je hebt, alle mogelijkheden, goede en slechte, maar dat je ieder moment van je leven keuzes maakt die consequenties hebben voor de toekomst, en die richting geven aan je lot.

Dat is het aardige bij Hazrat Inayat Khan: hij presenteerde zich niet als DE leraar die DE leerling wat zou leren. “God is de leraar”, zei hij, “ik kan de ander de weg tonen, maar die ander moet de weg zelf gaan”. Iemand vroeg hem eens of het nodig was om altijd een roze bril op te zetten om zo alleen maar mooie dingen te zien. “Integendeel”, was het antwoord, ”je moet álles zien, maar alleen aandacht besteden aan die dingen die je wilt”. Daar zit natuurlijk een dubbele bodem in, want als je geen aandacht aan iets besteedt omdat je er geen zin in hebt, kan dat je lelijk opbreken. Ook in zo’n simpele zin is te zien, dat je de woorden zorgvuldig dient te proeven om de betekenis ervan voor jezelf duidelijk te krijgen.

Over het in gesprek zijn met jezelf schreef Hannah Arendt in Totalitarisme4: ‘Het is voor iedereen van het grootste belang om interne gesprekken te voeren, waarbij je je ervaringen onderzoekt en aan jezelf vertelt, als een soort verhaal, als voorbereiding om er later met anderen over te praten. Wie dit talent niet gebruikt om interne gesprekken te voeren zal kwaad doen, en door kwaad te doen verdwijnt dit talent’. Het is Zimbardo die laat zien wat het kwaad kan inhouden.

Alhoewel de vraag Hoe maak je God tot werkelijkheid nog niet is beantwoord is er al wel een lichte richting gegeven: ga naar je binnenkamer en luister naar wat je hart je te zeggen heeft, ga ermee in gesprek en wees helemaal aanwezig in het fluisterende contact met jezelf. Daar is heel veel geduld voor nodig en voldoende discipline om niet in de alledaagse activiteiten het excuus te vinden om geen tijd te hebben. De innerlijke weg is een weg die we niet kennen en waarvan we niet weten waar die ons naar leidt. Het is een “Luisteren naar de stem zelf van hem die de wereld gemaakt heeft”, zegt Augustinus, “en niet naar de stem van zijn schepping: zó, dat we zijn woord niet horen door de tong van mensen, noch door de stem van engelen, noch het gedonder van de wolken, noch enig symbool, maar door het eigen Zelf dat in deze dingen leeft die we liefhebben, en we aan onszelf voorbijgaan om een flits van die eeuwige wijsheid te bereiken die alles te boven gaat”.

Mijn overbuurman vindt zichzelf een wetenschapper en begrijpt niet waarom je van de ‘big bang’ die de wereld begon een persoon maakt. Hij vindt me wel aardig, geloof ik, maar ik vertel wel wat onzin met die innerlijke reis. Als wetenschapper ‘weet’ hij dat god niet bestaat, want god is niet te bewijzen en hoe kun je dan naar zijn stem luisteren.

Woorden zijn als landkaarten in het leven. Ze zijn het leven niet en als we denken dat 11

die landkaart van woorden een leven is, dan hebben we een probleem. Om de metafoor maar even door te trekken: als mijn landkaart alle groen en bomen en kanalen in de stad laat zien, en uw landkaart alle straten en garages, hoe vinden we elkaar dan? Of als mijn landkaart symbolen bevat als ‘vertrouwen en verbeelding zijn als de vleugels van de vogel die in hemelse sferen vliegt'' 5, hoe kan mijn overbuurman met zijn big bang met mij com-

municeren of ik met hem? Woorden moeten ontsluierd worden om zichtbaar te maken waar ze over gaan. Zie de volgende regels van Rutger Kopland6 die in simpele woorden een beeld laat zien dat zoveel suggereert: ‘Mijn vader J was nog maar net / gestorven toen mijn moeder A / zijn nieuwe regenjas voorzichtig / van de kapstok nam. Pas eens, / zei ze, hij was er zo trots op’.

Zie ook Hella Haasse: ‘Wie de waarheid tracht te vangen door natuurgetrouwe weergave van de ‘werkelijkheid’ krijgt een vlakke prent waaraan juist de leven-suggererende dimensies ontbreken, een beeld, bedrieglijk gelijkend op het gezochte, maar een schim…………. Emily Dickinson zei al: ‘when you tell the truth, tell it slant’7 … ������������������������������������ Leven dus, maar hoe? Als die schelpdieren, die hun eigen klein veilig domein zó gebouwd hebben, dat het water van de oceaan er ongehinderd in en uit kan stromen' 8.

Is dit niet waar de innerlijke weg naar toe leidt: je hart zó op te bouwen, dat het open staat en het Leven er ongehinderd in en uit kan stromen?

Dan zijn we nog steeds niet dichter bij God gekomen en God die je tot waarheid zal maken.

Mijn overbuur heeft gelijk, je kunt niet bewijzen dat God bestaat, maar je kunt evenmin bewijzen dat God niet bestaat, dus hoe erover te praten? Een ervaring kun je niet in een doosje stoppen, zeker al niet God. Hoe kunnen we dan praten over God die ons tot waarheid zal maken? De overbuur zegt dat onderzoek heeft laten zien dat aanraking van een bepaald plekje in de hersenen bij iemand geweldige ervaringen kan veroorzaken, dus is die ervaring gewoon een hersenactiviteit. En gisteren las ik in de krant dat er een boek uit is: ‘De Vrije Wil Bestaat Niet want soms doet de hand iets anders dan je wil’. Op weg naar de 12

conclusie was volgens mij iets overgeslagen, waardoor je de vraag kon stellen: was het een gebrek aan wil, of aan wilskracht, of gewoon een falende links/rechts samenwerking?

In Destructive Emotions 9 - een weergave van gesprekken van Westerse wetenschappers met de Dalai Lama – is te lezen, dat een getrainde meditatiemonnik verschillende delen van de hersenen in actie kon brengen door verschillende meditatietechnieken. Wil dit zeggen dat dit het deel van je brein is dat kan mediteren, of dat dit deel ruimte biedt voor deze ervaring, dat het als het ware een akasha is voor de ervaring? Maar het gaat hier niet om ‘wat is het’ of ‘wat is eerder, de kip of het ei’, maar om de richting die dit lijkt aan te geven.

Ga op onderzoek uit, ga niet uit van ideeën, maar zet je er toe om zonder identificaties in het hier en nu gewaar te zijn waar je staat. En laat het leven, het hele leven, door het huis van je hart in- en uitstromen. Daar is waarachtigheid in te vinden, en waarheid.

Hier lijkt de overbuur toch ook in te willen meegaan.

1 Inayat Khan, Gayan , Alapa: Make God a reality and God will make you the truth.

2 Reza Aslan, Geen god dan God, oorsprong, ont wik keling en toekomst van de islam , De Bezige Bij, Amsterdam, 2005, p.346 3 Philip Zibardo, Het Lucifer Effect; hoe gewone mensen zich laten verleiden tot het k waad, Lemniscaat, Rotterdam, 2010. Zie ook de website: <http://www.zimbardo.com/zimbardo.html> 4 Hannah Arendt, Totalitarisme , 2005, Boom, Amsterdam. Zie de recensie in de Soefi-gedachte van maart 2006, van Hamida Verlinden.

5 Inayat Khan, Vadan , chala.

6 Rutger Kopland, Het orgeltje van yesterday, G.A. van Oorschot, Amsterdam, 2004, p.31, III Zijn Jas. 7 als je de waarheid vertelt, vertel het als met een scheef invallende zonnestraal.

8 Hella S. Haasse, Het dieptelood van de herinnering , Querido, Amsterdam 2005, p.180-182 9 Daniel Goleman, Destructive Emotions, how can we overcome them?, Bantam Bell, New York, 2004

Het begon zo … Onder deze titel vertellen moerieds hoe ze in aanraking zijn gekomen met het Universeel Soefisme van Hazrat Inayat Khan. Wie zijn of haar eigen ervaring wil delen, wordt uitgenodigd dat in een artikel van niet langer dan 400 woorden te sturen naar de redactie. De herinnering aan die ontmoeting kan voor eenieder een verrassende ervaring zijn.

Het begon zo...

Anneke Wolfson

Na de oorlog ben ik, als invitee, drie maanden naar Zwitserland geweest bij zeer kunstzinnige kinderloze mensen; zij was een vriendin van mijn tante. Dat is een levenslange vriendschap geworden. Door hen heb ik Duitse gedichten leren waarderen en kreeg ik de “West-Östliche Divan” van Goethe te pakken1. Goethe had de eerste Duitse vertalingen van Rumi, Saadi en Hafiz gelezen, die inspireerden hem zijn eigen Divan te schrijven. Mij treffen vooral: 13

Im Athemholen sind zweierlei Gnaden: Die Luft einziehen, sich ihrer entladen; Jenes bedrängt, dieses erfrischt; So wunderbar ist das Leben gemischt.

Du danke Gott, wenn er dich presst, Und dank ihm wenn er dich wieder entlasst.

--Gottes ist der Orient!

Gottes ist der Okzident!

Nord-und Sudliches Gelände Ruht im Frieden seiner Hände.

--Er’der einzige Gerechte, Will fur jedermann das Rechte.

Sei, von seinen hundert Namen, Dieser hoch gelobet! Amen2.

--Goethe heeft studies van alle religies gemaakt. Hij schreef: “Wenn Islam Gott ergeben heisst, in Islam leben und sterben wir alle3.

Ook kocht ik de “Rubaijat-i-Omar-Khajjam4 en “De Profeet” van Khalil Gibran en “De weg naar Mekka” van Moh. Assad. Mijn interesse in religie en speciaal de soefi kant ervan was gewekt. Maar nog vóór ik hier in verder kon gaan ontmoette ik een Pakistaanse econoom, ben getrouwd en heb 34 jaar in Peshawar Pakistan gewoond.

Daar heb ik niets van het soefisme gemerkt, maar mijn schoonvader had de oude Perzische dichters gelezen en met hem heb ik veel over de Islam gesproken. Hij, net als ik, vond de essentie van de Islam het belangrijkst. Hij ging nooit naar de moskee, omdat Mullahs vaak dingen zeggen die niet in de Koran staan en dus niet toegestaan zijn, maar hij leefde als een goed gematigd moslim.

Terug in Nederland heb ik pas na enige tijd uitgevonden dat er in Katwijk de Soefitempel is. Dank zij Marijke Hendriks heb ik de weg erheen gevonden. In de tempel voel ik dat ik met mensen op dezelfde golflengte zit! En dat is een fijn gevoel!

1 ”West-Östlicher Divan”, Johann Wolfgang Goethe 1749-1832, Insel Verlag Taschenbuch 75, blz. 12.

2 Bij het ademhalen zijn tweeërlei genaden: de lucht binnenhalen, en je er weer van ontladen, het ene benauwt, het andere verfrist. Zo wonderbaarlijk zit het leven in elkaar. Heb dank aan God wanneer Hij je last bezorgt, en dank Hem wanneer Hij je weer ontlast.

Van God is het Oosten! Van God is het Westen! Noordelijke en Zuidelijke landen rusten in vrede in zijn handen. Hij, de enige rechtvaardige, wil voor ieder het juiste. Moge hij door zijn honderd namen hooggeprezen worden! Amen.

3 Citaat uit Richard H.Gruetzmacher: “Die Religionen in der Anschauung Goethes”, blz 126.

Uitgever: P.Keppler, Baden-Baden, 1950 ( dit is een hoogst interessant boek!)

4 Uit het Perzisch vertaald door Friedrich Rosen. Insel Verlag.

14

Zuiver ziel Simone Wils

“Alles wat we in de loop van de dag zien, oefent bewust of onbewust invloed uit op ons leven.

Al het goede en slechte, het mooie en lelijke blijft ons bij in onze geest en komt daar tot bloei.

Als het een indruk van schoonheid is komt het schone tot bloei; als het een indruk van lelijkheid is, zal die lelijkheid tot bloei komen. Slechte indrukken, hoe oud en vertrouwd ook, zijn als opgehoopte rommel die verwijderd hoort te worden om het huis schoon te maken. Het menselijk hart is het huis van de ziel en van dit huis hangt haar welbevinden en vrede af.”

Hazrat Inayat Khan Hazrat Inayat Khan laat er in zijn lezingen geen twijfel over bestaan wat hij beschouwt als het oorspronkelijke zelf van de mens. Onze natuurlijke staat is niet ‘zondigheid’ maar ‘zuiverheid’, zo leert onze deze soefimeester.

Het ware zelf van de mens is vrij en zuiver. Echter, terwijl de geest van de mens groeit en wordt gevoed door het leven in de wereld, worden er onnatuurlijke dingen aan toegevoegd die voor dat moment wenselijk, bruikbaar of mooi lijken. Ze bouwen een ander soort geest die soms het onware zelf wordt genoemd.

Hazrat Inayat Khan schetst daarbij het beeld van de goddelijke Essentie die zich, bij het afdalen naar de Aarde, hult in ontelbare mantels. Wat volgt is een proces waarin zij zich ook weer ontdoet van die verhulling. Het ware zelf komt dan weer tevoorschijn maar nu wetend, bewust van zichzelf en de eigen zuiverheid.

Zo bezien valt het goed te begrijpen dat wij, mensen, een groot deel van onze dagen bezig zijn dingen te vergaren, vormen te scheppen, ons te hechten aan wezens en aan zaken, om vervolgens, op een later tijdstip dit gewenste / benodigde / vervullende weer los te laten, hetzij vrijwillig hetzij gedwongen.

In dat proces wordt geleerd, geliefd, geleden, gelachen. Kortom: geleefd.

Het natuurlijke zelf leert het leven kennen, verliest zichzelf daar in en hervindt zich.

Wijzer nu, meer ervaren, bewuster. Het woord proces duidt daarbij op een verloop.

Met andere woorden : stap voor stap, laag per laag. Stap voor stap, laag voor laag groeit de ‘simpele zuivere ziel’ uit tot ‘bewust zuivere ziel’.

Het woord zuiver, puur, betekent: niet vermengd met enig ander element. Vanuit die definitie rijst de vraag: wat is dan mijn element, mijn ware aard? En hoe onderscheid ik wat belemmerend, overtollig, of zelfs tegenstrijdig is aan wie ik van nature ben bedoeld te zijn?

Een wegwijzer van Hazrat Inayat Khan: natuurlijk is datgene wat leidt naar groei, naar ont-wikkeling, naar vrijheid. Want dat zijn de natuurlijke strevingen van de oorspronkelijke geest waaruit onze ziel bestaat. Gedachten die angst oproepen, onzekerheid, verwarring, spanning, misleiding, zijn een duidelijk teken dat iets de natuurlijke zielekracht hindert of blokkeert, dat er iets is in het denken dat zuivering behoeft.

15

Allereerst is er het schoon houden van lichaam en leefomgeving. Er zullen allicht mensen zijn die goed gedijen in stof, rommel en overtolligheid maar de meeste mensen lijken toch een gevoel van voldoening en innerlijke rust te ervaren als hun omgeving opgeruimd is en schoon. Wie kent niet de verzuchting: “hè hè, wat een verschil, die poets-of opruimbeurt heeft me goed gedaan”. Binnen-en buitenkant blijken dan nauw verbonden. Ook persoonlijke hygiene, voeding, verslavingen, leefpatroon, bepalen mee de mate waarin het natuurlijke zelf zich vrij kan bewegen.

Zuivering van het hart kan plaats vinden wanneer men zijn oordelen eens goed onder de loep neemt. Oordelen over zichzelf, over anderen, over de wereld …..

Ja, over wat al niet ?

Een hartekracht die voortdurend verkeert in veroordeling, twijfel, zorgen, negativiteit, bitterheid, barrikadeert haar eigen deuren voor de levensstroom, die immers is gericht op groei, overvloed, welzijn.

En ook al beschouw je jezelf als een redelijk vriendelijk mens, toch loont het de moeite om eens te turven hoe vaak per dag je een oordeel hebt.

Over jezelf, over anderen, over de wereld ….. Ja, over of wat al niet ?

De geest zuiveren doe je, aldus Hazrat Inayat Khan, door indrukken te verwijderen die je ziel belasten èn door indrukken af te weren die niet bij je diepste wezen horen.

Hij wijst er op dat iedere indruk die we opdoen een uitwerking op ons heeft, ook al is het niet bewust. Een indruk van schoonheid blijft ons bij en komt in ons tot bloei.

Een indruk van lelijkheid net zo goed. Het is dus van groot belang zorgzaam om te gaan met de indrukken die je toestaat bij je binnen te komen.

Jaren geleden besloot ik niet meer naar het dagelijkse journaal op TV te kijken.

Enerzijds voelde ik me door gewenning langzaamaan verdoofd worden voor het leed dat me werd getoond. En anderzijds kon ik me niet onttrekken aan de deprimerende werking van die dagelijkse portie indrukken van geweld, pijniging en wanhoop.

Ik volg sinsdien wel het nieuws, maar niet meer via die weg.

Sommige mensen zeggen (of denken) dat ik mijn kop in het zand steek, want: “dat is toch wat er echt gaande is in de wereld”. Een respectabele mening.

Het is waar dat ik niet meedraag aan de last die miljoenen kijkers blijkbaar wel bereid zijn te dragen. Misschien neem ik daarin niet mijn verantwoordelijkheid.

Maar toch.... Is dit wèrkelijk wat er gaande is in de wereld? Zijn er niet minstens evenveel bronnen van geluk te vertonen als bronnen van ellende? En wat gebeurt er als miljoenen mensen dag in dag uit de indruk krijgen ingeprent dat die bronnen van geluk aan het uitdrogen zijn? Hoeveel van die kijkers zijn er zich van bewust dat deze indrukken diepe groeven slijpen in hun hart? Beseffen we voldoende hoe bepalend deze indrukken kunnen zijn voor de gedachten / gevoelens die we hebben over wat de wereld is, wat de mens is, wie we zijn of kunnen worden?

Hazrat Inayat Khan: De mens moet zelf wegen wat vergif is voor hem en wat nectar.

Hij moet het weten, meten, wegen en beoordelen en dat kan hij alleen maar doen door te begrijpen wat voor hem natuurlijk is en wat onnatuurlijk.

Maar als we langzamaan met z’n allen meer weet hebben van een bomaanslag aan de andere kant van de wereld dan van een geboorte bij de buren? Als we meer 16

surfen op het net dan dat we ons voeden aan de natuur? Als we dertig keer meer virtuele vrienden onderhouden dan tastbare? Kunnen we dan nog wel onderscheid maken tussen wat natuurlijk voor ons is en wat niet ?

En ook dan, ook al ben je in staat vergif van nectar te onderscheiden … Waar vind je in de supermarkt een product waaraan geen chemische of genetisch gemanipuleerde elementen zijn toegevoegd? Waar vind je in de drukke agenda en in de overvolle woonwijk rust en stilte, als tegenwicht voor de voortdurende prikkeling van de informatiestroom? Hoe onttrek je je aan de toenemende electromagnetische straling, die inspanningen vraagt van het zenuwstelsel waarvan we de draagwijdte nog nauwelijks overzien.

Een verontrustend plaatje, die wereld van vandaag, als je het beschouwt vanuit het thema ‘zuiver leven’. Een redelijk somber plaatje ook. Want hoewel we ons steeds beter bewust worden van onze rol in de ‘vervuiling’, het stopzetten van die machine vraagt grootscheeps akkoord, tijd, energie en bereidheid.

En toch … En toch is ook deze wereld, toch is ook deze tijd, niets anders dan de goddelijke Essentie, in mantelen gehuld. Het oorspronkelijke zelf dat zich, via de ervaringen van het leven, bewust wordt van zichzelf en van de eigen zuiverheid.

En toch … En toch kunnen we aan de zuivering van de wereld werken door te werken aan de zuivering van eigen lichaam, hart en denken.

Hazrat Inayat Khan: Als de ziel geevolueerd is, voelt hij uit zichzelf. Met andere woorden wordt hij zich bewust van zijn zuiverheid, zijn koningschap, zijn eeuwig leven, zijn zaligheid, zijn inpiratie en zijn kracht.

Bovenstaande woorden geven niet enkel een toestand aan, maar ook een richting.

Denken wij vaak dat we veel moeite moeten doen om spiritueel vooruit te komen, hier wordt gewezen op een werking die van de andere kant uitgaat.

De ziel, het innerlijk vuur, de originele geest (of hoe je de oorzaak van je ademen maar wilt noemen) is als geen ander in staat zichzelf te zijn en zichzelf te geven wanneer hij niet bekneld wordt of verstikt.

Eerder dan ‘werken aan je innerlijk’ vraagt dat om ‘zorg dragen voor je innerlijk’.

Zuivering betekent: iets in zijn eigen toestand terugbrengen, zodat er niets meer aan toegevoegd is wat er niet bij hoort. Enerzijds dus: de ‘vervuilende’ elementen doorzien en begrijpen dat zij geen deel uitmaken van je diepste wezen, zodat het makkelijker wordt er afstand van te nemen. Maar misschien nog belangrijker is het de geest te voeden met indrukken die gericht zijn op groei, ont-wikkeling en vrijheid omdat dat de strevingen zijn van ons diepste innerlijk.

Hazrat Inayat Khan: Om de geest te reinigen van alle ongewenste gedachten en indrukken zijn harmonie en schoonheid nodig. Harmonie is als het ware het water en schoonheid de zeep. De geest wordt gevoed door gedachten en indrukken die harmonieus zijn, schoonheid voortbrengen en die in tevredenheid resulteren. Immers, harmonie is het wezen van de ziel, schoonheid is zijn oorsprong en zijn doel. De geest wordt door harmonie en schoonheid gevoed omdat hij daaruit is gemaakt.

17

Ritme en evenwicht Sharifa Goodenough

Men begaat dikwijls de vergissing ritme te verwarren met re­gelmaat. Het is waar dat ritme regelmaat is, men moet echter het een niet voor het ander aanzien.

Want wat men in het algemeen onder regelmaat verstaat is een zeer elementair ritme en wan­neer een ritme meer subtiel is, lijkt het onregelmatig voor dege­nen die niet in staat zijn het te onderkennen.

Wanneer men er bijvoorbeeld toe komt, zich rekenschap te geven van de schoonheid van de Griekse tempels, wanneer men ze gaat be­wonderen en bestuderen, dan komt men er gauw toe, ze te imiteren. En wat men dan maakt, kan onze ogen niet geheel bevredigen, omdat men verzuimd heeft de juiste verhoudingen op te merken, die de ziel zijn van de Griekse architectuur. De verhoudingen van de tempels van het oude Grie­kenland zijn gebaseerd op een uiterst subtiel ritme, en het be­korende effect dat zij teweeg brengen is aan dat ritme van hun architectuur te danken. De namaaksels echter, die men hier en daar in onze steden vindt, hebben iets naars, dat ons drukt en verdrietig stemt, want men heeft een zeer subtiel ritme vervan­gen door een te elementaire regelmaat en het daarmee zijn charme en zijn leven ontnomen. Van hetzelfde kunnen wij ons rekenschap geven in de muziek, waar wij ritmen kunnen beluisteren die door iedereen te herkennen zijn, elementaire ritmen, en waarin wij ook andere vinden die niet zo gemakkelijk in het gehoor liggen en die toch ritmen zijn. Wij kunnen dit nog duidelijker waarnemen wan­neer wij aan de ene kant bestuderen wat de mysticus verstaat on­der het ritme van de adem, en aan de andere kant wat diegene er onder verstaat, die er zich mee bezighoudt om er zijn gezondheid of zijn spieren mee te verbeteren. De laatste zoekt te bereiken dat een adem een zeer geprononceerd ritme heeft, een zeer een­ voudig ritme, en hij legt aan de adem dat ritme op. De mysti­cus beluistert eerst het natuurlijke, normale ritme van zijn eigen adem. Vervolgens zal hij, wanneer hij er door deze studie toe in staat is, zich erop toe leggen het ritme van de adem van anderen te observeren, het ritme van de adem van alle levende wezens, en zelfs het ritme van de adem van wat wij noemen levenloze voor­werpen. Hij merkt dan dat dit natuurlijke ritme oneindig subtiel en gevarieerd is, en dat van dit ritme de gezondheid, het even­wicht en het goed functioneren van het lichaam en de geest afhan­gen. Het is zeer gevarieerd, zoals alles in de natuur zeer geva­rieerd is. Het is zeer subtiel, zoals alles, wat natuurlijk is, zeer subtiel kan zijn.

Wat de mens met al zijn intellect schept, is eenvoudig in verge­lijking met wat de natuur voortbrengt, en wanneer hij zich met de adem bemoeit zonder zich eerst verdiept te hebben in de natuur van deze adem, zal hij zijn ritme niet kennen en het willen veranderen en het te eenvoudig willen maken Van het ononderbroken ritme van de adem. hangt het evenwicht van het hele leven van de mens af. Wanneer het ritme onderbro­ken, verbroken is, is het gevolg een of ander ongeluk, een schok, een wanordelijkheid, een verlies- van gezondheid.

Wat het meest belangrijke ter wereld is, is het evenwicht. Maar hoe weinig mensen begrijpen wat evenwicht is.

18

Men denkt in het al­gemeen, dat evenwicht synoniem is met gematigdheid, dat zij bestaat uit het niet overschrijden van een zekere grens, uit “niet heel ver te gaan”, op welk gebied ook. Zeer dikwijls verwart men “heel” ver, met “te” ver. Het zijn echter twee verschillende begrippen. Er is een groot verschil tussen deze beide, en toch betekent voor vele mensen “heel” ver, “te” ver. Het evenwicht blijft gehandhaafd, wanneer men zich even ver kan begeven in twee tegengestelde richtingen.

Bijvoorbeeld hij die, om­dat hij het wil, even onbewegelijk kan zijn, en als hij actief is op an­dere ogenblikken waarop hij dat wil, zal hij een goed evenwicht hebben. Haar hij die altijd actief is, verliest onvermijdelijk het evenwicht en wij zien er herhaaldelijk de voorbeelden van, De zenuwen van hen, die door het leven gedwongen zijn tot een onophou­delijke activiteit, raken uitgeput. Deze mensen verliezen de be­heersing over hun geest, zij hebben aanvallen van woede, zij verlie­zen hun geheugen, als gevolg van het verlies van hun evenwicht. Zij, die voortdurend praten, gaan meer en meer praten, en putten hierdoor hun geest uit; het eind is, dat zij niet meer weten wat zij zeggen. Zij verliezen hun kracht, zij verliezen hun evenwicht. Hoeveel menselijke wezens worden voortgedreven op deze weg.

Welke middelen staan ons ten dienste om het evenwicht te her­stellen? Allereerst het zich trainen in onbeweeglijkheid van geest, in volmaakte rust. Wanneer de mens gedurende de vier en twintig uur van de dag, er in zou slagen zich gedurende één uur onbewegelijk te houden, wat ook zijn activiteit zou zijn, hij zou zijn evenwicht niet verliezen. En wanneer zij, die gedwongen zijn veel te spreken, zich er aan zouden wennen om drie uur per dag te zwij­gen, hoe spraakzaam zij op andere ogenblikken ook zouden zijn, zij zouden niet door hun eigen woorden worden meegesleept, zij zouden er ‘meester’ over blijven.

Excessen zijn geen excessen wanneer zij worden gecompenseerd door een terugkeer naar het omgekeerde, dan zijn zij integendeel bewijzen van macht. Alles kan een exces toeschijnen aan degene die er geen begrip van heeft. Ik wil daarmee niet zeggen dat men bijvoorbeeld een hoeveelheid drank zou kunnen drinken totdat men zijn verstand verliest, zonder dat dit een exces zou zijn, maar wanneer men er eens een keer een hoeveelheid van drinkt zonder dat het ons hin­dert, waarom dan niet? En wanneer iemand op een gegeven tijd achttien van de vierentwintig uur wil slapen, en op een ander tijd­stip twee uur van de vierentwintig, dan is hij meester over zijn slaap. Maar wanneer hij zónder dat hij het wil, zestien of achttien uur slaapt zonder wakker te kunnen worden verliest hij hierdoor zijn evenwicht.

Men zou kunnen vragen waarmee men zou moeten beginnen, met het ritme of met het evenwicht. Tegen degene die het geestelijk pad volgt, zou ik zeggen dat het voor hem wenselijk is, dat hij op zijn adem let en tegelijkertijd op zijn woorden, zijn daden, zijn gedachten. Het effect dat zijn adem daarop heeft, en het effect van zijn woorden, daden en gedachten op zijn adem. Laat hij grote waarde hechten aan het beschouwen van zijn adem, want hierdoor zal hij beheersing bereiken, meesterschap over zichzelf, en geluk.

Sharifa Goodenough (1876 -1937) was een vertrouwelinge van Hazrat Inayat Khan. Deze tekst is niet gepubliceerd, maar via via in handen van de redactie van de Soefi-gedachte gekomen.

19

De adem binnen iedere adem C.J.A. Tholens, contemplatieve notities en teksten.1

‘De adem binnen iedere adem is een weerklank van God’, zo zei de soefimysticus Bawa Mahaiyadddeen. Een wonderlijke uitspraak. Waar we ons op kunnen afstemmen. Allah is één, zo zet Bawa nader uiteen. Hij heeft geen lichaam, kent geen dood, geen geboorte, geen vorm. Hij is niet het licht zoals wij dat zien. Hij is niet de zon, noch de maan, de sterren, het vuur of de vonken. Toch bestaat Hij als Atoom binnen de atomen, als Hart binnen de harten, als Wijsheid binnen wijsheid.

De menselijke intelligentie is een weerglans van het goddelijke in de oneindige wereld van ons verstand. De Intelligentie binnen onze intelligentie is het goddelijke bewustzijn zelf. Het Hart binnen ons hart Gods oneindige liefde. Een weergaloze gedachte om woordeloos present te hebben aan ons eigen bewustzijn.

Allah is het hart binnen ons hart, de wijsheid binnen onze wijsheid. Het licht van Allah doordringt alles met grote zuiverheid. De roep ‘Allahu’ dat betekent ‘Allah alleen’ is de weerklank van Zijn Wezen. Dat, is onze kostbaarste en volmaaktste schat. Wat wij moeten herkennen binnen onze kennis is Gods weerklank. Jij en ik, je vrouw, je kinderen, al onze broers en zussen, moeten zoeken naar die Schat en daar geheel één mee worden. Wij moeten aan niets anders denken. Allah is de enige Ene. Zijn genade is altijd in ons hart aanwezig. Moge het ons gegeven zijn Hem alleen te kennen en te ontvangen. Alle liefde komt Hem toe. Hij is het diepste geheim van ons leven.

Bawa Mahaiyaddeen Allah alleen kan Allah kennen. Maar zijn weerklank in ons kunnen en moeten we beluisteren. In iedere ademhaling, in het kloppen van ons hart. Onze ademhaling wordt dan een natuurlijke herinnering aan God. En meer dan dat. Soefi Bawa wil duidelijk maken wat ook de Vedanta filosofie van de hindoes voorhoudt in de Mundaka Oepanisjad 2: ’Alles wat op en neer deint, ademt, zich opent, zich sluit, leeft in Brahman’. Wij zijn Gods ademhaling. Hij ademt ons uit en Hij ademt ons in. Wij leven als de ademtocht van zijn wijsheid en liefde.

Ik spreek liever niet over dit ademen, dat vol is van zegen en heerlijkheid en zachte liefde van God voor de ziel. En ik doe het ook niet. Want ik zie duidelijk dat ik het niet kan zeggen, en het zou de schijn wekken dat het precies dat is als ik erover zou spreken. Het is een ademen van God Zelf in de ziel. Door dit ontwaken van die verheven kennis van Gods wezen ademt Hij haar de Heilige Geest toe. Dit is in verhouding met het inzicht en de kennis van God. Het neemt haar mee naar de diepten van de Heilige Geest; het doet haar ontvlammen in liefde, Met goddelijke schoonheid en fijngevoeligheid in overeenstemming met wat zij in God gezien heeft. Omdat dit toe-ademen van God vervuld is van zegen en heerlijkheid, heeft de Heilige Geest de ziel daarin vervuld met zegen en heerlijkheid. Hierdoor doet Hij haar in de diepten bij God in liefde tot Zich ontvlammen, en wel op een wijze die alle taal en ervaren te boven gaat. Aan Hem zij eer en heerlijkheid. Amen.

Joannes van het Kruis 1 Uit: ‘Tek sten om bij stil te staan’, Meinema, Den Haag 1989.

C.J.A. Tholens, geb.1913, was van 1954 tot 1972 abt van het Benedictijnen-klooster de Slangenburg bij Doetinchem. Daarna verbleef hij enkele jaren in een christelijke ashram in ZuidIndia. Vanaf 1976 woonde hij in de Begijnhof in Amsterdam en hield zich o.a. bezig met zenmeditatie en het inspireren van mensen van uiteenlopende levensovertuigingen.Hij is op 5 februari 2011 heen gegaan.

20

De 10 soefi-gedachten Ameen Carp

Vaak werd Hazrat Inayat Khan de vraag gesteld: ‘Wat is het soefisme ?’ Hij antwoordde op verschillende maieren en zijn meest bekende uitspraak is wel: ‘Noem het de religie van het hart!’ Dat geeft aanleiding tot een volgende vraag: ‘Is soefisme dan een religie?’ En het antwoord was steeds: ‘Nee, het is geen religie, want alle grote wereldreligies zijn al gegeven. Het is de essentie van religie. Het is dat wat als kern in alle religies te vinden is, het zuiverste, de essentie, dat wat er altijd geweest is, vanaf het begin van de tijd van de mensheid. Noem soefisme liever een levenshouding, een manier om te kijken naar het leven’.

Als we ons afvragen wat Hazrat Inayat Khan nog meer als antwoorden heeft gegeven, komen we bij de bekende ‘10 soefi-gedachten’. Dit zijn geen dogma’s, geen geloofsformules, maar ze geven aan waar de soefi in gelooft. Vraagt men zich af of deze tien soefi-gedachten steeds in de huidige vorm hebben bestaan, dan vinden we dat dit niet zo is. In het tijdschrift ‘Sufi Call’ van 1916 vinden we de volgende zeven soefi-gedachten (The Sufi Teachings): 1. Door zelfrealisatie boven geloof en ongeloof uit te stijgen.

2. Nooit de slaaf te zijn van principes.

3. De beste moraal is de liefde en het meest prijzenswaardig is de schoonheid.

4. Zuiver te zijn van alle onderscheid en verschil door het zich realiseren van de Ene. 5. Wijsheid is de ware religie.

6. Harmonie kan in rechtvaardigheid gevonden worden en rechtvaardigheid is in wederkerigheid te vinden.

7. Muziek is het voedsel van de ziel en de bron van alle volmaaktheid.

Wij zien dus dat de grondgedachten van Hazrat Inayat Khan in deze zeven gedachten aanwezig zijn. Opvallend zijn de uitspraken: ‘Nooit de slaaf te zijn van principes’, wat verwijst naar geestelijke vrijheid. En de tweede zin: ‘De beste moraal is de liefde en het meest prijzenswaardige de schoonheid’, wat wij terugvinden in drie kernbegrippen van het soefisme: ‘liefde, harmonie en schoonheid.’

Het is begrijpelijk dat de woorden ‘harmonie en wijsheid’ ook in deze formuleringen voorkomen. De soefi zoekt in alle situaties naar harmonie. Maar ook naar harmonie met zijn eigen diepste wezen: harmonie met de natuur, met het werk, met meerderen en minderen, met het leven. Wijsheid zoekt men in het verstaan van de dingen. In het zoeken naar de oorzaak van verschijnselen, naar het begrip voor de reden van het handelen van mensen, naar de oorzaak van alle dingen.

Muziek komt uiteraard ook in deze gedachten voor. Als musicus was de soefileraar doortrokken van muziek, als mysticus zag hij dat de hele schepping tot stand kwam en komt door trillingen, die voortkomen uit één oerbron. In zijn visie is ook de mens een wezen van trillingen en is het de opgave in harmonie hierin te leven.

21

Uiteindelijk zijn deze tien soefi-gedachten in de huidige vorm geschreven en tot stand gekomen in 1917/1918. Hieruit blijkt dat een soefi doortrokken is van de grondgedachte van God, het enige Wezen. Daaruit blijkt dat het soefisme een religieuze levensfilosofie is. ‘Zonder God is er geen schepping denkbaar; zonder God is er geen diepere zin van het leven te vinden.’

Moet men dan om soefi te zijn deze gedachten aanvaarden? Niets moet. Er is immers geestelijke vrijheid. Maar deze gedachten helpen de mens in zijn zoeken naar de zin van het leven.

Laten we nog eens dieper nadenken over die eerste drie soefi-gedachten.

De eerste gaat over ‘God als het enige Wezen. Geen andere bestaat dan God’. Hoe kan men dit zo stellig zeggen? De diepe gedachte die deze gedachte zo stellig doet zijn is dat alle wezens, alle scheppingsvormen alleen maar kunnen bestaan omdat er geest, levenskracht, intelligentie, energie in zit. Dit doet het leven ontstaan, dit houdt het in stand, dit doet het ontwikkelen, dit doet het op een zeker moment ophouden te bestaan. Deze kracht is alomtegenwoordig. Men denkt vaak: er is de kracht van het goede en de kracht van het boze. Maar in feite ligt deze dualiteit in de schepping besloten. Er is het licht en de duisternis. Er is het zuivere en het onzuivere. Het ligt alles in de eenheid van de schepping besloten. Daarom gelooft een soefi in God als het enige Wezen. Ook het verschil tussen de ene mens en de andere mens is een eenheid in verscheidenheid. Ieder mens is een apart wezen, gedurende een zekere periode als een druppel in de oceaan. Daarna valt de druppel terug in de oceaan, wordt weer één met het immense geheel, waarmee het in feite steeds verbonden was door de ziel in de mens, de ziel die licht, energie, intelligentie en adem is. Waarlijk, roept de soefi uit: ‘Niets bestaat dan God. ‘ Nu nadenken over de tweede soefi-gedachte: ‘Er is één Meester, de leidende geest van alle zielen’. Dit sluit geheel aan bij de soefi-aanroep: ‘Tot de Ene, de volmaaktheid van liefde, harmonie en schoonheid, het enige Wezen, verenigd met alle verlichte zielen, die de belichaming vormen van de Meester, de Geest van Leiding.’

Als we praten over het zoeken van een meester, denken we meestal aan een levende wijze leraar die mensen helpt, zegent en geneest. Zeker zijn die er: goeroes, murshids, wijzen. Zij zijn de belichaming van die leidende geest, die de mens voorwaarts helpt naar steeds verdere ontwikkeling, naar volmaking. Er zijn vele mensen, die niet een geestelijke weg volgen. Toch worden ook zij verder geholpen in hun innerlijke ontwikkeling. Ook zij zoeken naar verheffing, verbetering, zuiverheid, eerlijkheid, liefde. Zij komen misschien nooit in een tempel, een kerk, een heiligdom. Zij bidden en mediteren misschien niet, maar iets werkt binnen in hen aan meer liefde, meer onzelfzuchtigheid, meer eerlijkheid. Dat wat binnen in hen werkt is de verborgen meester, de geest van leiding.

Dan de derde soefi-gedachte: ‘Er is één heilig boek, het geheiligd manuscript van de natuur’. Wat wordt met de natuur bedoeld? Wij mensen zijn ook deel van die natuur. Ook wij zijn deel van die geweldige schepping. Soms voelen wij ons er even buiten staan en kijken er naar en zijn diep onder de indruk ervan. Maar dan voelen wij ons er deel van en weten we dat wij ook geboren worden, leven, groeien en weer 22

sterven als deel van de natuur. Dan dat heilige boek. Op het altaar van de Universele Eredienst liggen de heilige boeken van de wereldgodsdiensten: de bijbel, de koran, de zend-avesta, de torah, de dammapada, de bhagavad gita. En dan ook de gayan.

Maar hier gaat het om iets groters, het gaat hier om het lezen van het heilig boek van het leven. Daarin te lezen, daarover na te denken, daarvan te leren, daar gaat het om.

De volgende soefi-gedachten (4 t/m 10) getuigen van de weg die een soefi gaat om tot die zuiverheid en volheid van leven te komen, waarover het boek ‘Het innerlijk leven’ spreekt. Het innerlijk leven hoeft niet bepaald in de tegenovergestelde richting van het wereldlijke leven te gaan, maar het innerlijk leven is een voller leven.

Het zoekt naar een evenwicht tussen innerlijk en uiterlijk leven.

Een soefi respecteert alle religies, alle heilige boeken, alle profeten. Dat er verschillen zijn in rituelen, in geloofsovertuigingen en in religieuze gewoonten stoort een soefi niet. De ware devotie ligt in het onafgebroken navolgen van een zeker ideaal.

Daarbij worden eigenschappen ontwikkeld als rechtvaardigheidsgevoel, verbondenheid, liefde voor alles en iedereen, liefde voor het leven, liefde voor schoonheid.

Schoonheid verheft en trekt aan, schoonheid van vormen, kleuren, lijnen, maar ook schoonheid van expressie, gebaren, woorden, blikken, uitstraling, gevoelens.

Het zoeken naar waarheid is voor een soefi een heel wezenlijke behoefte. Wat is waar, wat is altijd waar? Wat blijft altijd? En hoe verander je jezelf?

Hoe word je een humaan mens? Een goed medemens, een goed, waarachtig, liefdevol deel van die immense schepping, waarin alles leeft omdat het leeft door en vanuit één oneindige geest.

Zo zijn deze tien soefi-gedachten een leidraad voor ons, die de geest, de ziel in ons allen willen realiseren.

Ze zijn niet alleen typerend voor de denkwijze van Hazrat Inayat Khan, maar van belang voor allen die het universele soefisme volgen.

In godsdienst is geen dwang (Koran 2:256)

23

Overwinnen

Siddiqi Lonhard Het leven is vol strijd en steeds weer proberen we die te winnen. Maar wat moeten we verstaan onder overwinnen? Dagelijks worden we geconfronteerd met problemen en obstakels op onze weg en lopen we met vraagtekens rond. “Het hele leven is een strijd”, zo zegt Hazrat Inayat Khan. Die woorden klinken enorm beangstigend.

Maar onze leraar voegt aan deze uitspraak gelukkig nog de volgende woorden toe: “Het zijn niet de omstandigheden die ons gelukkig of ongelukkig maken, het is onze houding tegenover de omstandigheden die ons gelukkig of ongelukkig maken.”

Elders in zijn werk zegt Hazrat Inayat Khan het volgende over het onderwerp strijd: “De uiterlijke kant kan voor een ieder verschillend zijn, maar tegelijkertijd kan niemand leven zonder strijd in deze wereld. In deze strijd heeft degene die op het eind wint zijn doel in het leven vervuld; degene die verliest heeft zijn doel gemist. En als men zijn eigen ideaal vasthoudt door alle testen en beproevingen in het leven, zal men zeker een stadium, een fase, bereiken dat men zal overwinnen. Het doet er niet toe hoe klein de strijd ook is; het is de overwinning die uiteindelijk behaald wordt, die de kracht en de macht is die iemand verder leidt op het pad naar het doel van het leven.”

Het is goed om ons op deze houding te bezinnen. In zijn boek ‘De Ziel’ zegt Hazrat Inayat Khan het volgende: “De werkelijke plaats waar de hemel wordt gemaakt is binnen de mens. Het denkvermogen wordt opgebouwd uit alles, wat men leert, ervaart, liefheeft en zich herinnert. Daaruit volgt dat de mens datgene is, wat zijn denkvermogen bevat. Als zijn denkvermogen een gedachte van leed herbergt, dan is de mens bedroefd; als zijn denkvermogen vreugde herbergt, dan is hij blij; als het van succes vervuld is, dan zal hij slagen; als het mislukking bevat, dan zal mislukking hem wachten; overal waar hij zich bevindt zal hij mislukking vinden. Het denkvermogen is een plaatsruimte, waarin de mens alles verzamelt wat hij leert en in het leven ervaart. “De mens is zijn denkvermogen.” Of Zoals Buddha zegt: “Wij zijn wat we denken. Ons hele bestaan is het product van gedachten. Met onze gedachten scheppen we de wereld.”

Een gezonde levenshouding ten opzichte van de hindernissen die we op ons levenspad tegenkomen is heel belangrijk. Maar wat is de aard van die hindernissen? Wat willen we overwinnen om verder te kunnen gaan? Deze belemmeringen zijn van velerlei aard en variëren van verdriet, angst en pijn tot ongeduld, verlies, gemis en nog heel veel meer. Denk bijvoorbeeld aan de vrouw die geëmancipeerd is en die ondanks al haar zogenaamde persoonlijke vrijheid dag in dag uit een strijd moet voeren tegen de kunstmatige achterstelling die door mannen in bepaalde culturen is uitgedacht. Voor een gezonde en evenwichtige levenshouding is stilte nodig. Het gaat om meditatie, jezelf leeg maken, opdat je zo de verbinding tot stand kan brengen. De verbinding met de bron die je voedt, in die openheid kan pas het antwoord komen op de vraag: “Hoe moet ik verder in mijn leven?”

24

Wie weet, misschien hoor je in die stilte een ander verhaal, dan het verhaal van je wanhoop. Een verhaal waarmee je jezelf niet bedriegt, een verhaal waaraan je je onbekommerd kunt toevertrouwen, omdat het een sprookje is of omdat het je een sprookje toeschijnt, maar wat toch op waarheid berust. Vaak hebben we een crisissituatie nodig om weer te ontdekken hoe verbazing-wekkend het is dat we leven.

Het is triest dat er iets ingrijpends moet gebeuren om ons wakker te maken, om ons weer te ‘brengen’ bij het meest wonderbaarlijke en opwindende dat zich laat denken. Misschien zijn alle pijnen en tragiek in ons leven een zeer wezenlijke noodzaak, zodat werkelijke tevredenheid, onze ware natuur, tot bloei kan komen.

Hebben we te kampen met ongeduld, omdat we zo lang moeten wachten op een duurzame oplossing; worden we niet steeds weer op de proef gesteld en getest?

Maar… waar geduld ontbreekt, ontbreekt het aan de onderhoudende kracht. Laten wij dan ook dankbaar zijn dat we gekozen zijn om deze spirituele weg te volgen. Het is een zware weg om tot zo’n overwinning te komen en tot het inzicht te komen dat het een spirituele weg is. “Ieder ogenblik van het leven is een kans ons aangeboden, en de grootste kans is de waarde van de kans te kennen”, zo staat in de Gayan.

Laat je niet teneerslaan door omstandigheden die pijn doen. Blijf de baas over de situatie, anders is de situatie jou de baas. En leer te werken met je pijn en die aan te wenden tot je voordeel.

Als we terneergeslagen zijn kunnen we niet helpen, dan worden we een deel van de chaos en de verwarring waar de wereld in verkeert. Laat niet toe dat iets negatiefs het licht in je vermindert, maar laat het voortdurend branden. Blijf de stilte gebruiken om dicht bij de bron te blijven en blijf hoopvol. Hazrat Inayat Khan zegt: “Hoop is het voedsel van het leven. Hoop komt uit het verlangen om iets te bereiken en het ontbreken hiervan maakt het leven zinloos”. In het begin is het misschien een heel klein vonkje. Maar omgeven door hoop en liefde en in een juiste atmosfeer, zal hoop aanwakkeren tot een vlam en zal deze groeien en groeien. Dit kunnen onze overwiningen zijn. Wanneer je wanhoop ervaart; op die kritieke momenten ontbreekt het je aan iedere oriëntatie. Realiseer je dat het het proces van leegmaken is, je ontdoen van het oude, zodat je weer vervuld kunt worden van het nieuwe. Laat de veranderingen komen voor je bestwil en weet dat ze allemaal nodig zijn voor de groei en uitbreiding van het geluk, het evenwicht in jezelf. Dan zal deze manier van leven de normale manier voor je worden.

Alles wordt je getoond van binnenuit, niet van buitenaf. Eileen Caddy, een belangrijk spirituele gids, verwoordt het in haar boek ‘open innerlijke deuren’, onder het kopje 'Een tijd van belangrijke toetsen' aldus: “Nu zul je beproefd worden. Je hoeft niet langer te wachten. Straal liefde uit, liefde en steeds meer liefde, totdat je geen kwaad meer ziet, geen onvolmaaktheid, geen misvattingen. Verwijder, als het nodig is, laag na laag van deze misvattingen totdat je alleen nog het volmaakte ziet, totdat je weet dat alles licht is en dat er geen duisternis bestaat. Dit is een tijd van belangrijke toetsen; het is ook een tijd van overwinning en triomf. Doe wat je moet doen met een hart vol lof en dankbaarheid.

Wees stil. Voel mijn vrede binnen in je en straal deze uit.”

25

“Als je zoekt, vind je de antwoorden binnen in je. Ik kan daar niet vaak en sterk genoeg de nadruk op leggen. Veel kostbare tijd gaat verloren met het zoeken naar de geheimen van het leven buiten je, terwijl ze zich binnenin je bevinden.

Als je echt beseft dat ik binnen in je ben, dat ik alle kennis, alle wijsheid, alle inzicht ben, houd je op met het verspillen van tijd. Weet dat je zelf binnen in je over een bron beschikt van altijdlevend, altijddurend borrelend water. Alle kennis, alle wijsheid, alle inzicht, alle liefde bevinden zich daar aan de oorsprong van die bron, en wachten erop tevoorschijn te komen, zodra je ze herkent en aanvaardt.

Je hebt niets anders nodig dan een verruiming van bewustzijn, zodat je al deze waarheden kunt accepteren. Ze zijn er voor iedereen om te aanvaarden als men er klaar voor is.”

Eileen Caddy noemt deze uitspraken “de God van binnen - de bron van inspiratie”.

In de Koran wordt het ook zo mooi gezegd: “God spreekt door de ontvlamde ziel”.

Worden we overrompeld door één of andere gebeurtenis, dan heeft deze onze volle aandacht; we zijn erop geconcentreerd en we mediteren erover en kunnen tot inzicht komen. Er kan licht komen in die duisternis. Hazrat Inayat Khan geeft ons het volgende mee in zijn Gatha’s: “Vaak staan de mensen hulpeloos tegenover een moeilijke situatie. Maar zeer weinigen staan erbij stil dat het niet alleen de situatie is die moeilijk is, maar dat er tevens een probleem zit in hun eigen ‘mind’. Men denkt nauwelijks aan deze kwestie, want ieders ogen zijn alleen gefixeerd op de moeilijkheid van de situatie. Het is alsof men een muur voor zich ziet zonder evenwel te beseffen dat men een hamer in de hand heeft. Als je de kracht van je ‘mind’ besefte, zou je niet alleen muren kunnen verwijderen, maar ook bergen als die voor je zouden staan. Velen zoeken naar een kracht buiten zich, omdat ze niet weten dat alle kracht in het innerlijk is verborgen.

Als de mens, door zijn ‘mind’ te bevrijden van alles wat deze bedrukt, zich bewust wordt van de kracht die hem vanuit de oorsprong van alle wezens als erfdeel toekomt, zal hij zich van een enorme kracht in zichzelf bewust worden. Wie meester is over deze kracht, is meester over het leven”.

Tot zover wat Hazrat Inayat Khan ons meegeeft. Dat zou de overwinning zijn.

Bij alles wat wij willen, analyseer eerst: wat verlang ik? waarom verlang ik het? hoe kan ik het bereiken? en wat kan het gevolg ervan zijn als ik het verlangde ook daadwerkelijk bereik? Wanneer deze vragen eenmaal zijn bestudeerd en begrepen, is het de taak van de wijsheid om verstandig. moedig en gestadig voorwaarts te gaan op dit pad en tot het einde te volharden. Laat je zekerheid niet afhangen van de dingen van het leven, maar zie je zekerheid in de bron van alle kracht in jezelf. De wieken van de molen draaien door de straffe wind. Gaat de wind liggen, dan staan de wieken stil.

26

Broederschap

Ameen Carp

In een toespraak ‘Ons werk in de lijn van de broederschap’ zegt Hazrat Inayat Khan: ‘Ons voornaamste doel bij ons werk in de lijn van de broederschap is om betere verstandhouding teweeg te brengen tussen de verschillende klassen in de maatschappij, tussen de volgelingen van de verschillende godsdiensten en tussen mensen van verschillende rassen en volken’. En verder: ‘De bedoeling is niet de mensheid te veranderen, maar haar voort te helpen naar haar bestemming. Het is in het geheel niet de roeping van de Soefi Beweging de hele mensheid tot volgelingen van één bepaalde beweging te maken, maar om haar dat te geven, wat God ons schenkt om ons aan Zijn Boodschap te kunnen wijden’.

Hoe duidelijk en nobel zijn deze woorden. Zij doen denken aan de afscheidstoespraak van de Profeet Mohammed in 631 na Chr.: ‘U bent allen gelijk. Alle mensen, tot welke stam of volk zij ook behoren, en welke positie zij ook mogen bekleden in de maatschappij, zijn gelijk. Allah heeft u allen broeders gemaakt, wees dus niet verdeeld. Een Arabier is niet beter dan een niet-Arabier. Een blanke is niet beter dan een zwarte, en een zwarte is niet beter dan een blanke. Zoals de vingers van één hand gelijk zijn, zo zijn mensen aan elkaar gelijk. Niemand heeft het recht zich beter te vinden dan een ander. Jullie zijn als broeders! ‘.

Dit zijn prachtige, waardige woorden. Laten wij, in deze tijd van spanningen tussen rassen, volkeren, aanhangers van verschillende religies en mensen van verschillende sociale klassen, ons door deze woorden laten leiden.

Alcoholist Iemand zei: ‘Ga bij hem weg. Hij is alcoholist, hij zal je vuil maken door zijn woorden, door zijn blik, door zijn handen’ Maar ik ga naar hem toe.

Ik zit op de stoeprand naast hem.

Hij is mijn broer, of mijn vader of mijn vriend.

Hij deelt de zon met mij en ik met hem een taal, een herinnering.

(Uit de bundel: ‘Voor de nachtegaal in het ei’, van Al Galidi)

27

Boodschap, Orde, Beweging

Welke betekenis heeft de Soefi Boodschap nu? Enkele overwegingen

Wali van Lohuizen Hazrat Inayat Khan wijst er in een van zijn toespraken tot kandidaat-moerieds op dat we niet alleen een orde zijn, een innerlijke school, een groep leerlingen rond een murshid, maar dat het om een Boodschap gaat van wereldwijde strekking.

In de delen drie, vier en zes van De Eenheid van Religieuze Idealen vinden we dat heel uitgesproken terug, vooral in religieuze zin. Elders, door alle werk van hem heen, laat hij zien hoe een nieuwe kijk op de mens en de mensheid nieuwe perspectieven biedt op het hele leven. Vaak als een originele oplossing van wat toen al problemen heetten, en die inmiddels onontwarbare kluwens vormen.

We zouden zijn bijdragen kunnen zien als een van de vele visies van groten van geest uit de vorige eeuw. Zeker, maar ik heb ook een ander perspectief, geboren uit een decennialange aanraking met wat hij de Boodschap noemt: een verschijnsel dat we in de godsdienstgeschiedenis een openbaring noemen, iets wat tot je komt, als het ware vanuit een andere wereld. In Inayat’s termen: de Boodschapper als belichaming van de Geest van Leiding, als de semi-gemanifesteerde God, is als het licht dat in de duisternis de weg wijst. Hij brengt opnieuw het licht: de religie -en dat is meer dan een godsdienst- van alle tijden in een nieuwe vorm. Dat is niet minder dan een kosmisch gebeuren. De Geest van Leiding openbaart zich aldus in de profeet als de boodschapper van God. Spreekt Inayat in die woorden over zichzelf? Nergens legt hij een claim voor zichzelf, hij vergt niet dat men hem als de nieuwe boodschapper ziet. Maar uit zijn teksten is het mij zonneklaar: hij is het. Zijn Message toespraken tijdens de Zomerschool waren voor de toen aanwezigen, en nu nog voor toehoorders of lezers, het draai– punt. Daarin sprak Inayat Khan het meest geïnspireerd over wat hem dreef: de Boodschap als goddelijke boodschap in menselijke woorden. In De Eenheid spreekt hij indrukwekkend over het profeetschap, bijvoorbeeld: “De profeet luistert om zo te zeggen naar de woorden van God in de taal van God, en hij vertolkt diezelfde woorden in menselijke taal”, en: “hij is een antwoord op de roep van de mensheid”.

De profeet is “de manifestatie van dezelfde Geest die met recht Alpha en Omega kan worden genoemd in zijn volste uitdrukkingsvorm, hoewel de geest van Alpha en Omega in alle wezens is”; zie het Salat-gebed. Maar ik kan onmogelijk in mijn woorden weergeven wat Inayat ons vertelt over de boodschapper en de profeet.

Wat hij in de bovengenoemde delen zegt is zo gecondenseerd dat herwoording niet anders dan verlies betekent.

Hazrat Inayat Khan was geen theoreticus. Zijn beschouwingen waren geen filosofische overwegingen, laat staan een rationeel stelsel, al was hij meer systematicus dan de meesten gewaar zijn. Wat we in zijn boeken aantreffen vertegenwoordigt zijn eigen ervaringen, de toestanden waarin zijn bewustzijn zich bevond en waar hij zijn toehoorders deelgenoot van maakte, en nu dan ook zijn lezers. Hij raakt hen aan en brengt iets in hen in beweging dat normaal stil ligt.

28

Lees in De Eenheid van Religieuze Idealen de twee hoofdstukken over de profeet en dat over de geest van leiding. Nog duidelijker wordt een en ander in het deel over de Boodschap, en daarna over de Soefi Boodschap en over de Boodschapper.

Belangrijk voor soefi’s is wat hij zegt over het volgen van de Boodschap. Het zijn getuigenissen van de levende boodschapper, zonder dat hij zichzelf benoemt, maar van een werkelijkheid die erdoorheen schijnt. In ‘De Soefi Boodschap’ spreekt Inayat Khan ondubbelzinnig over wat we nu het universele soefisme noemen als ‘de Boodschap van deze tijd’.

Kunnen we iets meer zeggen over die boodschap? Hij noemt het de boodschap van liefde, harmonie en schoonheid, hij noemt het de boodschap van geestelijke vrijheid.

Hij roept op om de mensheid te helpen ontwaken tot de goddelijkheid van de ziel, hij noemt dat de opgave van de Boodschap voor deze tijd. Binnen onze soefikringen is dat in de loop van de tijd bepaald tot de werking van de innerlijke school en tot de religieuze dimensie. Ja, de innerlijke school is de kern van de Boodschap, daar waar de schat wordt bewaard en ontwikkeld. De religieuze dimensie is vertolkt in de universele eredienst, oorspronkelijk bestemd om aanhangers van diverse religies een plaats van gemeenschappelijkheid te bieden.

Maar ligt de betekenis van het universele soefisme niet in belangrijke mate in onze bijdrage aan de samenleving via een ontwikkeling van die bovengenoemde soefiwaarden? Inayat Khan draagt dan ook bij aan allerlei broodnodige vernieuwingen.

Denk aan zijn ideeën over opvoeding die dieper ingrijpen dan soms gedacht wordt, er is meer aan de hand dan een twintiger jaren visie uit de vorige eeuw. Hij geeft een nieuw perspectief op moraal, op de voor deze tijd unieke betekenis van zijn begrip ‘ziel’, aan een respectvol zicht op mensen onderling, aan een visie op dood en leven, aan een andere kijk op gezondheid en genezing, en hoe hij het commerciële en materialistische in onze samenleving tachtig jaar geleden al gehekeld heeft. Aan de andere kant laat de wereld in sommige opzichten ontwikkelingen zien die juist in de richting van de geest van zijn Boodschap liggen.

Spijtig is het dat wij soefi’s te beperkt in staat zijn gebleken de perspectieven die hij opent beter te begrijpen, uit te werken en om te zetten in waaiers van nieuwe mogelijkheden, om die vervolgens de samenleving aan te bieden.

Oh mens, het is niet de fout van de Aanwezige, dat je de goddelijke Geliefde niet ziet, dat je de goddelijke Geliefde niet hoort.

De Ene is voortdurend aanwezig, de Ene spreekt voortdurend tot je.

Als jij dat niet hoort en als jij dat niet ziet, is dat jouw fout.

Hindoe-vers 29

De Universel Murad Hassil

geen groot kapitaal, maar wel een grote missie Hamida Verlinden De tempel in het duin van Katwijk blijft intrigeren en staat bekend als een van de heilige plaatsen in Nederland. Kom je aanfietsen vanaf richting Wassenaar, dan is de tempel al van ver te zien. Op de jaarlijkse Monumentendag in september komen dan ook honderden bezoekers een kijkje nemen. Maar voor soefi’s neemt de Universel wel een heel bijzondere plaats in: er is de jaarlijkse zomerschool, de gezamenlijk beleefde studiedagen, de meditaties in de vallei, de bijzondere sfeer en de voorgeschiedenis van zo’n 90 jaar geleden, die maken dat mensen steeds weer terugkomen voor een studie/meditatiedag, zo maar even rondlopen of vrijwilligerswerk doen.

In 2008 werd begonnen met een enorme reconstructie, mogelijk gemaakt door de financiële bijdrage van soefi’s uit binnen- en buitenland en door de persoonlijke en omvangrijke inzet van het bestuur van de Stichting Murad Hassil. Je zou denken, dan gaan we een zonnige toekomst tegemoet, zoveel mooi werk verricht, het gebouw ziet er weer goed uit……… maar de bestuurdersaansprakelijkheid die maar niet geregeld kon worden bleek een bottleneck te zijn, waardoor de bestuursleden besloten dat ze de financiële verantwoording niet konden dragen en het stokje aan Karimbakhsh Witteveen teruggaven.

De Stichting Murad Hassil beheert een gebouw dat geen groot kapitaal achter zich heeft, maar wel een grote missie: het plaatsbieden aan soefi’s en andersdenkenden voor allerlei activiteiten, van afstemming en verdieping en eenheid van religieuze idealen tot culturele activiteiten en seminars. Een gebouw dat er stáát en dat om de inzet vraagt van velen.

Daar heeft het oude bestuur enorme inspanningen voor geleverd, en ik denk dat ik spreek voor alle soefi’s en voor hen die betrokken zijn bij Murad Hassil, als ik zeg dat wij hen heel erg dankbaar zijn: Joop Moerenburg, Latif Raatgever, Jan van Workum, Hans Mabelis, en last but not least: Nawab Lint die na jaren en jarenlange inzet zijn activiteiten heeft gestopt. Zij hebben ervoor gezorgd dat de gehele massieve verbouwing bijna geruisloos verliep, dat de effecten van vandalisme werden opgevangen en contacten werden onderhouden met gemeente, politie, Staatsbosbeheer en zoveel andere instanties.

Er is nu een nieuw bestuur opgericht, dat bestaat uit: Karimbakhsh Witteveen, voorzitter; Wim Uittenbogaard, penningmeester; Henk van Zonneveld, lid; Hamida Verlinden, secretaris. De bestuurdersaansprakelijkheidsverzekering is geregeld, er is een eerste inventarisatie gedaan van knelpunten en mogelijkheden en het bestuur is bezig met een plan van aanpak.

Heel veel dingen moeten nog gebeuren. Een activiteit die al in de pen zat is onlangs uitgevoerd, namelijk de nieuwe helmaanplant. In een persbericht van 18 maart j.l. staat: 30

De Soefitempel in Katwijk heeft vandaag meegedaan aan NL DOET, de grootste vrijwilligersactie van Nederland, georganiseerd door het Oranje Fonds. Medewerkers van de Rabobank en 3M hebben geholpen met het aanplanten van helm ter behoud van het duin waarop de tempel gebouwd is. De Soefitempel in Katwijk, officieel de Universel Murad Hassil geheten, is van de Internationale Soefi Beweging. Het is de tempel van het Universeel Soefisme en wordt nog wekelijks gebruikt, op zondagochtend, voor erediensten. Tevens is de tempel te huur voor buitenstaanders. Dankzij een bijdrage van het Oranje fonds van € 500,- en met behulp van de vrijwilligers via NL DOET is deze dag van onschatbare waarde voor de tempel.

Het helm dat vorig jaar was aangeplant is niet aangeslagen, door grote droogte en de vele konijnen en het duin zag er nogal verwilderd uit. Het duin is Joop’s speciale aandachtspunt en hij heeft een groepje vrijwilligers om zich heen verzameld. Geholpen door adviseurs en de hovenier had hij een plan opgesteld over welk stuk duin beplant moest worden, de benodigde hoeveelheid helm, instructie voor het planten, aantal benodigde schoppen, enz. Bovendien is het briljante idee opgekomen voor aanmelding bij het project van het Oranje Fonds, NL DOET, zodat ook vrijwilligers van andere organisaties in het gelid stonden toen ze ’s morgens aanwijzingen kregen van de hovenier. Ze zouden in koppels van 2 werken, de een om een gat van 20 cm diep te maken en de ander om een wis (een plukje helm) in het gat te stoppen en het gat te dichten. Ik had me ook aangemeld, want het is eens iets anders dan alsmaar voor de computer zitten en wat is leuker dan in het duin werken bij Murad Hassil. Het is wel zwaar werk, maar er waren ook nog voldoende andere klussen; de meesten van ons hadden een groot uithoudingsvermogen en zijn doorgegaan tot ver in de middag.

En er is om het hele veld kippengaas diep in de grond ‘geslagen’ om de konijnen tegen te houden, want zij houden van jonge aanplant. De volgende dag scheen de zon, en het duin zag er met al dat helm feestelijk uit. Op UniverseelSoefismeNL zijn foto’s te zien: http:// www.youtube.com/user/UniverseelSoefismeNL Er is trouwens een website, www.soefitempel.nl die nu nog alleen in het Nederlands is, maar natuurlijk straks toch ook in meerdere talen, en die nog verder in ontwikkeling is. Het amfitheater is een ander project dat al was voorbereid. Langzamerhand is het te gevaarlijk geworden om op en af te lopen of er zelfs maar te zitten. Een begunstiger heeft aangeboden het herstel te bekostigen en naar verwachting is het amfitheater vóór aanvang van de zomerschool klaar.

Een gebouw met een grote missie is het, ons gebouw, en dat vraagt om ons aller inzet. Ik zie uit naar hoe dit zich verder ontwikkelt.

31

UITSPRAKEN 1

Hidayat Inayat-Khan In werkelijkheid is iedereen spiritueel, maar in het ontwikkelingsproces van je tijdelijke identiteit verwijder je jezelf van je ingeboren spiritualiteit. Daarom betekent spiritualiteit in werkelijkheid ‘wedergeboorte’, in die zin dat alleen al datgene wat je in jezelf tracht te ervaren is, wat je zonder het je te realiseren altijd al ervaren hebt, vanaf je geboorte.

Spirituele bewustwording bestaat eerder uit het sublimeren van het ego dan uit het er tegen vechten. Dit leidt je tot het stadium waar het niet langer nodig is om met je ego te vechten, omdat de strijder en het ego dan elkaar herkennen als één en hetzelfde bewustzijn.

Zoals water gevonden wordt in de diepte van de aarde, zo wordt liefde verborgen in de diepte van het hart. In de een wordt het op een dieper niveau gevonden dan in de ander, en het is helder of troebel. Zoals water de aarde overvloedig vruchtbaar maakt, zo maakt de magie van de liefde dat het hart vroeger of later zoet en geurig fruit draagt.

Als we van de top van de heuvel neerkijken lijken alle dingen anders dan wanneer we ze van beneden zien. Op dezelfde wijze lijkt waarheid als een abstract concept anders, wanneer het omlaag gehaald wordt naar het niveau van individuele filosofieën.

Alle mensen begrijpen waarheid op de een of andere manier en scheppen daarmee zoveel waarheden als er gelovigen zijn, in de illusies van waarheid. Religie biedt een pad naar de waarheid, dat gevormd is in verschillende vormen en bekledingen door diegenen die niet zien, dat het middel om een doel te bereiken het doel niet zijn kan; het pad kan het doel niet zijn, het doel is nog verder.

Het doel van het leven zou gezien kunnen worden als een proces dat gebaseerd is op het principe van eeuwige continuïteit, en komt voort uit de energie die ontstaat uit de aantrekkingskracht van tegengestelde polen, met het doel om de oneindigheid te bemachtigen.

Gecoördineerd denken is een bijzondere mentale activiteit, waar de mind geconfronteerd wordt met de behoefte om veelvuldige feiten te evalueren. Dit vraagt om een geconcentreerde denktrant.

Dat wat je zegt reflecteert niet altijd je gedachten. Het is de sfeer om je heen die je ware persoonlijkheid onthult.

Mentale discipline kan ontwikkeld worden met behulp van bepaalde oefeningen, waarin je een gekozen gedachte op de ademstroom plaatst.

32

Een religie die de materialisatie is van de oorspronkelijke boodschap, wordt voortdurend door de eeuwen heen herschapen, volgens het begrip van de culturele hervormers, in verschillende woorden en vormen die aangepast zijn aan de standaard in opvoeding van de menigte. Maar de wetenschap die zich tezelfdertijd ontwikkelt, is altijd gericht geweest op het zoeken naar feiten die onder woorden te brengen zijn, en gestructureerd worden volgens logische definities.

Meesterschap wordt bereikt wanneer de ijzeren façade van het ego zichzelf geconfronteerd ziet met de gloeiende vlam van een liefhebbend hart, dat geleidelijk aan alle denkbeeldige verwarring tussen illusies en werkelijkheid doet oplossen.

De wereldboodschappers zijn op de wereld gekomen met het grote ideaal, de religieuze verscheidenheid te bevrijden van de dogma’s en vooroordelen over op gissingen berustende theorieën die eeuwenlang hebben standgehouden en daarmee het spectrum van onwetend fanatisme zelfs in deze eeuw hebben levend gehouden.

Op de vraag ‘Wat is de Boodschap’ verschilt het antwoordt al naar gelang iemands begrip, want ieder mens vertegenwoordigt een ander gezichtspunt. Toch claimen allen van hetzelfde water van Waarheid te drinken, of het nu een stroompje genoemd wordt, een rivier, een meer, een zee, een oceaan, of de goddelijke bron zelf.

Een wereldboodschap is te begrijpen als een abstracte energie. Het magnetisme van de brenger van de boodschap resoneert in het hart van de aanbidders, en ieder heeft een eigen interpretatie van het oorspronkelijke woord. De resonantie van de boodschap hing altijd af van een voortdurende vernieuwing van de oorspronkelijke inspiratie, en de kenmerken van die vernieuwingen zijn altijd gerelateerd aan lokale levensomstandigheden, regels en culturen. De missie van die vernieuwingen kunnen ‘religie’ genoemd worden.

Eeuwenlang zijn de morele en spirituele waarden van religieuze theorieën verschillend geïnterpreteerd door hen die op de kansel stonden. En de volgelingen van de volgelingen begrijpen ze nu anders, zonder dat ze zich realiseren dat deze interpretaties in feite niets te maken hebben met het oorspronkelijke woord.

Religieuze structuren komen voort uit spirituele idealen en zijn altijd bestemd om een helpende hand te bieden bij het bereiken van de waarheid. Helaas raken ze ingepast in de verschillende culturele vormen en verliezen ze daarmee hun resonantie.

1 Tijdens de zomerschool 2011 zat het boekje UITSPR AKEN verschijnen,waarvan dit een compilatie is. Het is de vertaling van NEW SAYINGS , dat ook tijdens de zomerschool 2011 zal verschijnen. De vertaler is Hamida Verlinden.

33

Soefisme: een kwestie van inspiratie en vertrouwen Interview met Nawab Lint door Zubin van den Besselaar en Amir Smits

Nawab Lint heeft de afgelopen 50 jaar heel veel functies bekleed en werkzaamheden verricht voor de Soefi Beweging. Zo was hij een aantal jaren centrumleider van Rotterdam en tevens sterk betrokken bij de oprichting van nieuwe centra in Friesland, Breda, â&#x20AC;&#x2122;s-Hertogenbosch en Middelburg. Na zijn pensionering was hij dagelijks te vinden op het secretariaat in de Anna Paulownastraat in Den Haag, waar hij niet alleen zorgde dat het secretariaat goed liep maar ook penningmeester was. Tevens was hij penningmeester van Murad Hassil in Katwijk en zorgde hij vele jaren voor het financiĂŤle en administratieve reilen en zeilen van de internationale zomerschool.

In zijn appartement in Ridderkerk, dat prachtig uitkijkt over een natuurgebied, hadden we een interview met Nawab Lint. Zijn vrouw Valia zat bij het interview en gaf zo nu en dan de nodige aanvullingen.

Hoe ben je bij de Soefi Beweging gekomen?

Begin jaren zestig woonde ik in Rotterdam en had ik behoefte aan geestelijke verdieping. Ik ben toen op zoek gegaan. Zo ben ik bij bijeenkomsten van Moeder Teresa geweest en bij de Theosofen. In 1964 bezocht ik een Universele Eredienst in de Blauwe Zaal aan de Meent. Daar sprak Karimbakhsh Witteveen. Dat beviel me heel goed. Later kreeg ik contact met Musharaff Khan, de broer van Hazrat Inayat Khan, die toen de algemene vertegenwoordiger van de Soefi Beweging was. Met hem was er meteen een goed contact. Als je met een probleem bij hem kwam leek het wel alsof hij het probleem al opgelost had voordat je het verteld had. In 1965 werd ik in Wassenaar ingewijd door Karimbakhsh als moeried (leerling). Je had in die tijd twee soeficentra in Rotterdam: Karimbakhsh Witteveen leidde het centrum van de Soefi Beweging en Kafia Blaauw leidde het andere. Er was in die jaren een meningsverschil in de Soefi Beweging over verkoop van het terrein van de Zomerschool in Suresnes dat de gelederen in twee kampen verdeelde. Omdat Karimbakhsh veel in het buitenland was raadde hij mij aan de soefi-klassen te volgen bij Kafia Blaauw, wat ik ook heb gedaan.

Kafia vroeg mij al snel of ik cherag (voorganger in de universele eredienst) wilde worden. In overleg met Karimbakhsh heb ik dat gedaan.

Ik had in die tijd mijn werk in Schiebroek waar ik directeur was van een bejaardencentrum. Vanwege de gezondheidstoestand van mijn vrouw, 34

Valia, besloten we dat ik een baan zou gaan zoeken in een deel van het land waar de lucht minder vervuild was. Het werd Drachten. Valia was inmiddels ook door de vrouw van Musharaff Khan, Shahzadi, ingewijd. We zijn toen samen een soeficentrum in Friesland gestart. Een paar jaar later kwamen we weer terug in Rotterdam en werd mij gevraagd of ik centrumleider van Rotterdam wilde worden. Dat heb ik gedaan.

Dat was een moeilijke tijd voor de Soefi Beweging. Musharaff Khan was overleden en de jonge Fazal Inayat Khan, kleinzoon van Hazrat Inayat Khan, was toen algemeen vertegenwoordiger van de Soefi Beweging geworden. Hij had een wat meer psychologische benadering van het soefisme. Vooral oudere soefiâ&#x20AC;&#x2122;s hadden daar nogal wat problemen mee. Om de mensen die met Fazals benadering moeite hadden toch te blijven steunen, werd door Shahzadi een studiegroep opgericht, de zogenaamde tarriqa Musharaff Khan. Ik ben daar sterk bij betrokken geraakt.

Toen ik in 1995 met pensioen ging werd mij gevraagd de financiĂŤn van het algemeen secretariaat aandacht te geven. Ik werd penningmeester. In 2000 nam ik ook de secretariaatsfunctie over van Hidayabee Teunissen. Ik zat iedere morgen al vroeg in de Anna Paulownastraat in Den Haag te werken en heb dat met erg veel plezier en enthousiasme gedaan. Dat geldt overigens voor alle taken die ik binnen de Soefi Beweging heb verricht.

Drijvende kracht in mijn leven, en dus ook in mijn werk voor de Soefi Beweging, is het helpen van anderen. Als je iets ziet wat je niet juist vindt en wat je rust verstoord, dan moet je daar wat aan doen. Dat heb ik steeds gedaan. Zo hebben we jaren achtereen op vakantie in Bulgarije een kindertehuis in Bulgarije geholpen. Dat is hulp van mens tot mens. Dat vind ik belangrijk. Toen ik nog directeur was van een bejaardenhuis stak ik veel tijd in gesprekken met bewoners. Dat vond ik essentieel om mijn functie goed te kunnen uitoefenen. Voordat de bewoners overigens in het huis werden opgenomen had ik altijd eerst een gesprek met hen. Zo kon ik soms oplossingen bedenken die helemaal op hun situatie was toegesneden.

Heb je nog suggesties voor de Soefi Beweging?

De Soefi Beweging vergrijst. Er komen weinig jongen mensen bij. Er wordt te weinig aandacht geschonken aan nieuwelingen. De leiding van de Soefi Beweging zou ook veel meer moeten praten met de mensen aan de basis, zoals de centrumleiders.

De afstand tot de leiding is nu erg groot. Een openbare uitwisseling van gedachten, zoals je die ook ziet bij de Dalai Lama, zou heel goed zijn. Nu is het veel te veel eenrichtingsverkeer, van boven naar beneden. Er moet meer vertrouwen over en weer komen. In het boek De mens meester van zijn lot lees je dat Inayat Khan dat een heel belangrijk woord vindt. Het viel hem op dat in het Westen alles organisatorisch en juridisch tot in de puntjes moet worden geregeld. In India gaat een meester gewoon onder een boom zitten en begint te spreken. Hij trekt dan vanzelf mensen aan. In het Westen moet alles in statuten worden vastgelegd voordat je kunt beginnen.

Hazrat Inayat Khan had daar wel moeite mee. En nog steeds zie je dat erg veel tijd in juridische en organisatorische zaken gaat zitten. Dat is jammer. Dat belemmert de inspiratie en het wederzijds vertrouwen. Juist daar heeft de Soefi Beweging op dit moment geweldig behoefte aan.

35

Over boeken en beelden Stef de Beurs, Spreken vanuit je Hart, communiceren in het openbaar vanuit verbinding, Met een voorwoord van Hans Otjes, iteratuuropgave, informatie over opleidingen, cursussen en workshops, uitgever Spiritboek, 2009, Hoorn, 116 bladz., exclusief bijlagen, paperback, € 12,95 , ISBN90-75362-93-5, Nur 720 “Zou ik iets nieuws opdoen door dit boek te lezen”, vroeg ik me af. Daar kan ik nu volmondig “ja” op zeggen. Het is geen boek als vervolg op boeken met adviezen om beter te leren spreken. Juist niet! Het is een verhandeling over de basishouding om te spreken op een manier dat je verbinding hebt met jezelf en met degene(n) tot wie je het woord richt. Dat kan een groep zijn (les geven, een spreekbeurt voor je klasgenoten, toespraak in de UE), een één op één relatie (vrienden, buren, partner, kind) en relaties die daar qua aantal gesprekspartners tussen in liggen (sollicitaties, vergaderingen, verjaardagen) En wat leer je van dit boek? Je leert waardering geven en ontvangen. Voor de helderheid: zijn workshops zijn geen therapie. Het komt voor dat iemand knap is, goed thuis is in het onderwerp, maar bij het houden van een voordracht getergd wordt door knikkende knieën en geheugenverlies door zenuwen. Zij die geteisterd worden door faalangst, verlegenheid, stotteren, kunnen veel baat hebben bij het lezen van dit boek en wellicht bij het deelnemen aan een workshop die hier deel van kan uitmaken. In het boek wordt duidelijk het hoe en waarom van de workshops uit de doeken gedaan.

Stef de Beurs hanteert de term spreken vanuit je hart. De kunst is dat bij het oefenen van de aangereikte manier van doen geen negatieve reacties en adviezen worden uitgesproken en alleen maar positieve aandacht wordt gegeven. Duidelijk is dat de auteur sterk beïnvloed is door de “geweldloze communicatie” van Marshall Rosenberg. Maar dit is maar de helft van het verhaal. Spreken vanuit je hart leidt tot anders luisteren, tot luisteren vanuit het hart. Dus niet alleen maar wachten tot de spreker klaar is zodat je zelf weer aan het woord kunt. Dan was je in gedachten al bezig te reageren terwijl de ander nog aan het vertellen was. Nee, echt luisteren en al je aandacht richten op degene(n) die het woord voert / voeren. Tijdens het lezen begon ik als vanzelf mijn eigen manier van spreken en luisteren te overdenken.

Jaya Bakker *****

36

Maarten Olthof. Lopen in het voetspoor van de Boeddha; een Oosterse Santiago de Compostela herleeft.Kampen, Ten Have, 2010. 480 blz., ISBN 9789025959272. € 34,90 Soms overkomt het je dat je een boek leest waardoor je gewoon een héél fijne tijd hebt. Dat gebeurde toen ik “Lopen in het voetspoor van de Boeddha” las. Een verslag van een pelgrimstocht in 2003, langs de 4 plaatsen in Nepal en India die de Boeddha destijds zelf aangewezen heeft als belangrijke plaatsen van zijn levensweg. De schrijver is van huis uit ecoloog, hij bezoekt Nepal regelmatig als tourleider en als voorzitter van de Stichting Vajra, een door hem opgerichte vrijwilligersorganisatie die zich bezighoudt met internationale samenwerking op gebied van onderwijs,medische zorg en duurzame energie. Ik leerde hem kennen toen ik een reis naar Nepal maakte. Hij was een aangenaam mens met grote kennis van de Indiase cultuur, religie en geschiedenis en tal van andere bijzonderheden waar hij boeiend over kon vertellen.

In dit boek zijn de metgezellen uit het verleden Faxian en Xuanzang, twee Chinese monniken die in resp.de 5e en de 7e eeuw deze reis ook maakten. Ze waren op zoek naar boeddhistische lectuur om deze te kunnen vertalen in het Chinees. Ze lieten allebei een uitgebreid verslag achter. Ze deden jaren over hun reis en legden duizenden km af. Nu waren zij de inspiratie voor de schrijver om een pelgrimstocht te voet te maken. Hij droeg het boek aan hen op. In zijn eigen boek haalt hij vaak aan wat zij vertellen van de streken waar hij nu ook komt. Hij maakte een tocht van 1000 km en liep die in een maand. Dat is na de twaalfde eeuw waarschijnlijk niet meer gebeurd,omdat het Boeddhisme langzaam uit India verdween. Waarom het boek mij zo fascineerde? Olthof is een goede verteller.

Hij wisselt van perspectief, vertelt over de onvoorspelbaarheid van het platteland, volle beroete wegen, ongedierte, bandieten, en hij gaat in op de verstandhouding met zijn diverse gidsen (afgeraden is hem, om zonder deskundige begeleiding de tocht te maken). Die “deskundigheid” blijkt toch vaak niet zo groot, schrijft hij met milde humor, omdat gidsen vaak geen echte wandelaars zijn en ook de weg niet goed weten. Dat geldt ook voor de bewoners,die meestal maar een paar kilometer in hun buurt bekend zijn met gebied buiten de verkeerswegen. Iedere dag weer opnieuw routes bepalen en van tevoren meestal niet weten waar je eten en slapen gaat. Er speelt een aanvankelijke onmogelijkheid om ergens gedetailleerde kaarten te krijgen. Aan het eind van zijn latijn, alles geprobeerd, vindt hij tenslotte op een website van een Amerikaanse universiteit militaire stafkaarten van heel India, nog uit de Britse tijd en gratis verkrijgbaar. Hij noemt dit een “wonderbaarlijke gebeurtenis”, vooral omdat hij die website later nooit meer teruggevonden heeft….

Samen met zijn GPS, die eigenlijk verboden was in India, bleek dat een goede manier om de tocht te maken. Hij begint in Lumbini,de geboorteplaats van de Boeddha,in Zuid Nepal. Daarna gaat hij met treinen en bussen naar Noord India, waar hij in Bodhgaya zijn eigenlijke pelgrimstocht start. Hier kreeg Boeddha inzicht in de wer37

kelijkheid, hij werd daar verlicht. Vervolgens voert de tocht langs de Ganges naar Varanasi en Sarnath, waar de Boeddha zijn eerste leerrede heeft gehouden en daarna naar Kushinagar, waar hij ontslapen is.

“Een pelgrimstocht is geen toeristische onderneming. De pelgrim ontdekt dat zijn of haar leven niet essentieel verschillend is van dat van de boeddha.” Het gaat erom, in praktijk te brengen wat de Boeddha onderwijst: grote gelijkmoedigheid, geduld, doorzettingsvermogen, een zekere wijsheid en alerte aandacht.

In Bodhgaya, waar gedurende 2500 jaar al veel pelgrims komen en waar de Boeddha onder een vijgenboom zittend tot verlichting kwam, schrijft hij het volgende: “Het is de devotie van mensen uit zoveel landen, nu hier aanwezig. En op de golven van hun buigen buig ik mee. Ik buig voor het inzicht dat ook in mij schuilt, ik buig voor het leven waar ik op ontelbare manieren mee verbonden ben. Ik buig voor het verleden van mij en al wat leeft, dat het heden heeft voortgebracht, ik buig voor het nu en de toekomst. Ik buig voor de boeddha-natuur die in ieder van ons aanwezig is.

Het is de Boeddha in mij, die buigt voor de Boeddha. Even zijn geven en ontvangen in evenwicht, even is alles uit mijn geest weggevallen. Wat resteert is het beste te omschrijven als “dankbaarheid”.

En: “In de laatste wake van de nacht werd Siddharta nog één keer overspoeld door een mengeling van verwarrende gevoelens. Het was alsof een tienvoudig leger, aangevoerd door Mara, de demon van het Kwaad, hem op allerlei manieren probeerde te misleiden. Het is zowel verhelderend als geruststellend te beseffen dat iemand die nog maar enkele uren van de verlichting verwijderd was, werd bevlogen door dezelfde vormen van twijfel, begeerte en zorgen als waar iedereen het regelmatig mee te stellen heeft.“ De Ganges en de verrukking van de gidsen die dagen langs hun heilige rivier mogen lopen. De indrukken van de crematie daar,“het indringendste afscheid wat te bedenken is, het aansteken van het crematievuur van je zojuist overleden vader of moeder”. Het “pelgrimsgevoel”, de tocht loopt zichzelf, vult zichzelf in, alles wat je doet is volgen, het mag nog heel lang duren.”We leken door de pelgrimage gedragen”. “Loop zonder angst” heeft een monnik hem aan het begin van de tocht gezegd. Dat komt weer te pas als hij met zijn metgezellen een horde wilde woedende honden moet passeren, of een agressieve woesteling die kennelijk even in de war is en tot daden over wil gaan. Ook daagt het besef dat deze reis allang geen eenmansonderneming meer is, zoveel anderen nemen gevraagd en ongevraagd op de een of andere manier deel aan het hele gebeuren. Hij wordt zich sterker bewust van het feit dat hij deze tocht opgedragen heeft aan de vrede.

Hij signaleert parallellen tussen het leven van Siddharta, de Boeddha in wording, met zijn eigen leven en daarmee met het menselijk bestaan. Alles voltrekt zich zonder dat hij daar nu veel expliciete aandacht aan geeft, toch in een wat ik noem boeddhistische sfeer. Met respectvolle nabijheid schrijft hij over de duizend en één belevenissen onderweg, waardoor je als lezer het gevoel krijgt dat je er met je neus bovenop zit terwijl je op hetzelfde moment er van alles en nog wat over aan de weet komt. En dat alles met moeiteloze aandacht, een reis in mindfulnes: je maakt de dingen tegelijk van binnen en van buiten gezien mee. De tocht eindigt weer in Lumbini, waar ze warm ontvangen worden, compleet met spandoeken “Peacewalk”. De laatste kilometers worden met een dertigtal mensen afgelegd.

Een inspirerend boek.

Truus Wapenaar 38

Gebeurtenissen ‘De verborgen schat van het innerlijk leven’

Kalyani Heerkens Op 19 maart kwamen zo’n 400 mensen bijeen in een zonnige Kloosterkerk in Den Haag voor een symposium ter gelegenheid van ‘100 jaar Soefiboodschap in het Westen’. Op uitnodiging van de Soefi Beweging gaven vertegenwoordigers van de rozenkruisers, de theosofen, de vrijmetselaren, de antroposofen en de soefi’s korte toespraken over het thema ‘de verborgen schat van het innerlijk leven’.

Het geheel werd muzikaal omlijst door Diana de Vries (harp), Michaela Hollmannová (viool) en Bep Pierik (zang).

Het werd een rijke middag, waarin vooral de grote overeenkomsten in gedachtegoed opvielen die de sprekers ieder op eigen wijze naar voren brachten. Enkele citaten laten de rijkdom aan inzichten zien: ‘De verwantschap is de zoektocht die we delen’, zei een van de sprekers. Een ander riep op om ‘het innerlijk licht toe te laten, en dan misschien een begin te voelen, een mogelijkheid toe te laten bij dat begin stil te staan’, ‘u wordt als een kind, maar nu bewust’ en ‘de meester verschijnt als de leerling gereed is’. Weer een ander sprak over het ‘samenklinken van de innerlijke en uiterlijke wereld; in de samenklank komen ze samen en is de verborgen schat te vinden.’

De middag werd geopend door H.J. Witteveen van de Soefi Beweging. Hij omschreef het innerlijk leven als ‘de zoektocht naar het diepste in ons dat stabiel is, een zoektocht die voorbijgaat aan al die impressies en gevoelens van alledag die ons zo reëel lijken maar die illusies zijn, en komen en gaan als de beelden in een spiegel.’ Wanneer een gevoel van onbehagen met de fascinerende, maar vluchtige buitenwereld groeit, ontstaat een verlangen om op zoek te gaan naar de verborgen schat in ons innerlijk. Stil worden, ritmisch beheerste ademhaling, gebed en het verbeelden van een persoonlijk godsbeeld zijn de hulpmiddelen op deze tocht. Hij citeerde Hazrat Inayat Khan, uit The mysticism of music, sound and word: ‘Evenals men om de ogen zichzelf te laten zien een spiegel moet nemen, opdat men de ogen weerkaatst ziet, zo moet men opdat dit werkelijke wezen zich openbaar maakt, zijn ganse wezen, lichaam en denkvermogen tot een spiegel maken opdat in deze spiegel het werkelijke wezen zichzelf moge zien en zich bewust worden van zijn onafhankelijke wezen. Wat wij hebben te volbrengen op het pad van initiatie, door meditatie en geestelijke kennis is dit te realiseren door ons tot een volmaakte spiegel te maken.’

39

Tegelijkertijd vraagt deze zoektocht niet van ons om ons geheel uit de wereld terug te trekken: ‘Er is immers niets waar hij niet is.’ De grote uitdaging is dat we daar oog en oor voor krijgen en zien en horen en accepteren wat van ons gevraagd wordt. Dan leren we in ons handelen naar buiten en in ons innerlijk leven één te zijn.

De middag eindigde met de lezing van K.J. Bakker (A.M.O.R.C.) waarin eveneens veel ‘verborgen schatten’ te horen waren. Bakker sprak van twee magische sleutels die de weg naar binnen kunnen ontsluiten: meditatie en gebed. Meditatie biedt de gelegenheid zich terug te trekken in de innerlijke tempel, te concentreren op een beeld, het daarna los te laten en het dan in het bewustzijn te brengen. Over het gebed zei hij dat het belang ervan meer in de diepte zit dan in de woorden die we gebruiken. Naast het gebed in woorden is er ook het gebed in daden dat al handelend ontstaat, bij voorbeeld door vriendelijk te zijn en geen kwaad te spreken. Van belang hierbij zijn ‘ervaringen op het materiële niveau zowel als op het gevoelsniveau om tot het inzicht te komen dat men niet louter lichaam is dat een ziel kent, maar dat men meer een ziel is die zich in een lichaam uitdrukt.’

Met de woorden van Bakker, ‘de tempel waar de inwijding plaatsvindt, bevindt zich in het diepste van onszelf’, eindigde de middag waar hij was begonnen. Het belang van de innerlijke zoektocht naar de verborgen schat in de diepte van onszelf, de vele manieren die er zijn om deze innerlijke tocht te gaan, en de ondersteuning die de organisaties bieden om het innerlijk leven te verkennen, vormen het gemeenschappelijk spiritueel ideaal dat de sprekers deze middag uitdroegen. Een ideaal, dat Kadir Troelstra (Soefi Contact) in zijn afsluitende woorden omschreef als een ideaal waarin innerlijke kennis er niet alleen is voor het individu, maar in dienst staat van het geheel.

Op dit door de Soefi Beweging georganiseerde congres, in het kader van het jubileum ‘100 jaar Soefiboodschap in het Westen’ kwamen de volgende sprekers aan het woord: Johannes Witteveen (Soefi Beweging Nederland), Peter Huys (Lectorium Rosicrucianum), Henk Masselink (De Orde van Vrijmetselaren onder het Hoofdkapittel der Hoge Graden in Nederland), Hans van Aurich (Theosofische Vereniging), Ron Dunselman (Antroposofische Vereniging), Klaas-Jan Bakker (A.M.O.R.C.), Kadir Troelstra (Vereniging Soefi Contact).

40

Soefi-centra

informatie, adressen en activiteiten AMSTERDAM

dhr. P. Smits (Amir), tel. 06 15060513 Universele Eredienst: Ignatiushuis, Beulingstraat 11, 1017 BA Am­sterdam, 1e en 3e zondag van de maand 11 uur.

Op de 3e zondag voorafge­gaan door de Confraternity of the Message 10.30 uur.

annahay28@gmail.com

Universele Ere­dienst: Logegebouw van de Vrijmetselaars, Rijkmanstraat 10

7411 GB Deventer, 3e zon­dag van de maand om 11 uur.

DRONTEN i.o.

Apeldoorn

dhr. J.Koldijk (Kabir), Lindestraat 10, 8266 BG Kampen, t 038-3314446. jellekoldijk@zonnet.nl

Arnhem

mw. L. Bredée-van Ginkel (Kamila), Jacob Catsstraat 28 5671 VR Nuenen, t 040-2832518, soeficentrum.eindhoven@gmail.com Universele Ere­dienst: Eckartdal, Nuenenseweg 1, 5631 KB Eindhoven, 1e zondag van de maand om 11 uur, Confraternity of the Message om 10.30 uur.

Assen

mw. M. Cornelissen-Admiraal (Salima), t 0513431940, Heide 6, 8521 DG Sint Nicolaasga. mw. Y. Veenstra-Wiersma (Ynskje), Wommels. t ’s avonds 0515 576 244. Maandelijks meditatieavonden. Universele Ere­dienst: Bij de Put 15, 8911 GE Leeuw­arden, 1e zondag van de maand om 11 uur.

Orientatiemiddagen: 2e zondag van de maand van 14-16 uur bij dhr. en mw. de Roos-Labeur (Corrie & At), Sparrenlaan 11, 7313 AT Apeldoorn, t 055-32316 33, atderoos@hetnet.nl mw. H.M. de Caluwé - Rombout (Maharani), Groningensingel 423, 6835 ER Arnhem t 026-3213650, maharani@planet.nl Studieklassen in overleg.

Universele Eredienst: Vrijmetselaarsgebouw, Arnhemsestraatweg 360, 6881 NK Velp (Gld) 1e zondag van de maand om 11 uur. mw. A. Stam (Iman), Troelstralaan 236, 9406 BE Assen, t 0592-707202, 06-24 92 92 77 Studiebijeenkomsten en klassen voor belangstellenden, broeder-zusterschapsleden en moerieds.

Universele Eredienst: Loge van de ODD Fellows, Hendrik de Ruiterstraat 2, 9401 KT Assen, 3e zondag van de maand om 11 uur.

Breda

mw. M.L.C. van Beek-Vanheule (Hira), Berkenring 70, 4881 HD Zundert, t 0765976335, mlcvanbeek@yahoo.co.uk bgg: mw. L. Heerkens (Kalyani), t 076-5601255 Universele Eredienst: Waalse Kerk, Catharina­straat 83-bis, 4811 XG Breda, 3e zondag van de maand om 11 uur.

Den Haag

dhr. L.W. Carp (Ameen), Anna Paulowna­straat 78, 2518 BJ Den Haag, sufipublications@hetnet. nl t 070-3644590, f 070-3614864. www.soefi.nl/denhaag Programma op aanvraag: 1e en 3e maandag van de maand open studie- en medi­tatie-klas.; open Soefi-avonden; openhuis-bijeenkomsten; open spirituele film-avonden, en besloten klassen.

Universele Ere­dienst: Anna Paulownastraat 78, 2518 BJ Den Haag, elke zon­dag om 11 uur, Confraterni­ty of the Message om 10.30 uur.

Deventer

mw. A. Westenberg (Hayat), De Dennenhoek 3, 7431 EM Diepenveen, t 0570-532347,

Eindhoven

Friesland

Groningen

mw. M.C. van Boon (Musnawira), t 0505251519 bgg: fam.Lieftink t 0598-430422 soefcentgron.vanboon@tiscali.nl maandelijks: musical tuning en meditatie; stilte en meditatie; 1e ma. v.d. maand: gespreksavond. ‘s Hertogenbosch

Coördinator: mw. T. Hendriks Franssen-van den Berg (Trudy), Ariënstraat 16, 5351 GD Berghem / Oss, t 0412-402689, kennekeshoek@ calway.nl Secretariaat: dhr. F.W. Roza (Frans), Asterd-kraag 40, 4823 GA Breda, frans.roza@ wxs.nl Universele Eredienst: Cen­trum de Poort, Luy­benstraat 48, 's Hertogenbosch.

Hilversum

dhr. A.Antonius (Ananda), Arent Krijtstr 13 II, 1111 AG Diemen. Klas voor belangstellenden: 1e ma. v.d. maand; voor deelname bellen met: t 020-6907129 of email anandaaa@hotmail.com Universele Eredienst: ‘De Ver­eniging’, Ou­de Engh­weg 19, 1217 JB Hilversum (­bij het gemeentehuis), 2e en 4e zondag van de maand 11 uur.

Regio Katwijk, Wassenaar

Regioleider: drs. J. Belt (Munir), t 0252-373145, 41

Eykendonck 32, 2211 SG Noordwijkerhout.

Wakil Huis Universel: mw. E. le Rütte (Zohra), t 071-4077435, zohra@kpnplanet.nl Universele Eredienst: Universel Murad Hassil, Zuid­duinseweg 5, 2225 JS Katwijk aan Zee, 1e, 3e en 4e zondag van de maand 11 uur.

Confrater­nity of the Message 1e en 3e zo. 10.30 u.

Iedere 4e zo. spreekt Karimbakhsh Witteveen.

Rotterdam

Coördinator dhr. B. de Wreede (Bauke), t 06-24646694, bwreede@ziggo.nl Studie- en belangstellendenavonden: 1e maandag van de maand, opgave vooraf.

Universele Eredienst: Soeficentrum Provenierssingel 41, 3033 EG Rotterdam, 2e en 4e zondag van de maand, 11 uur.

Tilburg

dhr. & mw. Ach­terberg-Thierens (Mussavir & Nuria), Chopinstraat 26, 5011 VK Tilburg, t 013-4563241.

Klassen voor belangstellenden eerste maandag van de maand. Voor deelname bellen met dhr.L.Raatgever, t 06-12746513 Twente

dhr. J. Sniekers (Rahim), t 074 250 2479, jansniekers@tiscali.nl Universele Eredienst: Nivoncentrum, Lodewijkstraat 1, 7553 LB Hengelo, 2e zondag van de maand om 11 uur, Confraternity of the Message om 10 uur.

UTRECHT / BILTHOVEN

dhr. W.S. van der Vliet (Sikander), Juliana van Stolberg-laan 6, 6961 GB Eerbeek, t S & S van der Vliet 0313-650 334, bgg.: mw. J.L. van Male (Sakya), t 030-2723522 Universele Ere­dienst: Huize ‘Het Oosten’, Jan Steenlaan 25, 3723 BT Bilthoven, laatste zondag van de maand om 11 uur.

Zeeland

mw. N. Gortzak (Nuria), Mme. Curiestraat 63, 4532 JX Terneuzen, t 0115-530599 en 0640556131 Studiebijeenkomsten: 2e dinsdag van de maand.

Info mw. A. van Schaik (An), t 0118-412875.

Uni­versele Ere­dienst: Gebouw de Vier Elementen, Breeweg100, 4335 SK Middelburg, 1e zondag van de maand om 11 uur.

ZUID LIMBURG

dhr..R.Marinus (Ruud), Castelmorelaan 42, 6213 CW Maastricht, t 06-54 36 78 24. Er zijn maandelijkse bijeenkomsten en om de twee maanden op zaterdagmorgen open klassen.

Zwolle

dhr. C. Koster (Karim), Tijnje 48, 8033 AR Zwolle, t 038-4541817, 42

Universele Eredienst: Bloemen­dalstr. 11, 8011 PJ

Zwolle, 4e zon­dag van de maand om 11 uur, Confraternity of the Message om 10.30 uur.

In Meppel is een Soefi-groep die elke 4e di. v.d. maand bijeenkomt. Contactadres: Zuideinde 46, 7941 GH Meppel, paul.ketelaar@planet.nl www.soefimeppel.nl Informele Eredienst: Engelandseweg 19, Wezep, 2e zondag van de maand om 10 uur.

SOEFI BEWEGING NEDERLAND

Algemeen Secretariaat Anna Paulownastraat 78, 2518 BJ Den Haag t 070-3461594, f 070-3614864, sufiap@hetnet.nl Secretariaat open maandag tot en met donderdag van 10 tot 13 uur. bgg.: t 070-3644590 Financiën: dhr. P.H.Popkema (Nadir); na 18.00 uur: t 0314 361 449. <popkemail@hetnet.nl> Nationaal Vertegenwoordiger dhr. L.W. Carp (Ameen), sufipublications@hetnet. nl t 070-3644590, f 070-3614864 Nationaal secretaris mw. L. Grashuis (Wahdud), A.Verweystraat 126, 2274 LM Voorburg, sufipublications@hetnet.nl t 070-3644590 (overdag), t 070-3871705 (thuis) Office Representative General Banstraat 24, 2517 GJ Den Haag, t 070-3657664, sufihq@xs4all.nl Internet www.soefi.nl (nationale site). www.sufimovement.org (international site).

Penningmeester dhr. Leo Sosef, penningmeester Soefi Beweging Nederland, Den Haag. rekening 777555, t 06 83 57 92 14, < Leo.Sosef@me.com > Lidmaatschappen van de Soefi Beweging Er bestaan verschillende vormen: Moeried: dit zijn personen die de inwijding in de Inner­lijke School van de Soefi Beweging hebben ontvangen en de esoterische klas­sen en de esoterische training volgen Broeder-zusterschapslid: dit zijn zij die de idealen en doelstelling van de Soefi Beweging ondersteunen.

Lid van de Kerk van Allen: dit zijn zij die zich speciaal aangetrokken voelen tot de Universele Eredienst; dit verlangt niet dat zij ook om inwijding vragen.

Vriend van de Soefi Beweging: men kan zich opgeven als Vriend als men een ondersteuning aan het Soefiwerk wil geven.

Belangstellende: eenieder die zich op wil geven als belangstellende en de informatie over soefiactiviteiten wil verkrijgen.

Contributieregeling 2011 Moerieds betalen per jaar:

Alleen Echtpaar Laag € 100,00 € 150,00 Normaal € 160,00 € 240,00 Hoog € 235,00 € 355,00 Broederschapsleden, Vrienden van de Soefi Beweging Nederland en leden van de Kerk van Allen betalen € 70,- per jaar. Broederschapsechtpaar € 105,00 per jaar. Dit is inclusief het abonnement op de Soefi-gedachte en de uitnodiging voor de Zomerschool.

Alléén een abonnement op de Soefi-gedachte: € 16,00 per jaar (=incl. porto Ned.) Wanneer men als lid van een andere Soefi organisatie tevens ondersteunend lid van de Soefi Beweging wil zijn, betaalt men € 20,- per jaar en ontvangt men de Soefi gedachte.

DARGAH

Financiële bijdragen voor het sociale, culturele en extra soefi-werk bij de Dargah, rekeningnr.: 616577 t.n.v. Stichting Dargah te Den Haag.

Voor organisatie, onderhoud, in­richting van nieuwbouw en guest house, rekeningnr.: 43 02 43626 t.n.v. Dargah-fonds te Den Haag.

Schenkingen van boeken enz. (alle talen!): Walia en Wali van Lohuizen t 035 538 98 93 Bijzondere activiteiten

Zie op www.soefi.nl en voor algemene informatie over soefisme: www.soefikalender.nl

BOWL OF SAKI

Een aanrader: via email kunt u de fraaie engelstalige Bowl of Saki dagelijks gratis toegestuurd krijgen. Via www.wahiduddin.net/saki komt u op de site, waar u zich kunt inschrijven.

Zomerschool 2011

12, 13, 14 juli 15 juli 16, 17, 18, 19 juli 20 juli

21 juli 22, 23, 24 juli kinderdagen:

1e zomerschool retraitedag 2e zomerschool commemoration day en artistieke avond vrije dag Soefidagen 15, 16, 17 juli 2011

SOEFISME OP YOUTUBE

Op initiatief van Murshid Karimbakhsh Witteveen, Ananda Antonissen en Ananda Anjema en in samenwerking met de Soefi Beweging in Amerika, Nuria Sabato, is de Soefi Beweging Nederland nu op youtube te zien en te beluisteren. Klik op: www.youtube.com/user/ UniverseelSoefismeNL en de Amerikaanse: www.youtube.com/user/IntSufiMovementUSA Ananda Anjema <mhanjema@hotmail.com> is Youtube Coördinator, en ze blijft oud en nieuw materiaal toevoegen, waaronder binnenkort een mooi interview met Murshid Hidayat, met verhalen over vroeger.

SOEFI BEWEGING BELGIË

mw. L.D. Deslée (Leela), Sport­straat 100, 900 Gent. Broederschapsvertegenwoordiger in België. info: sufirozentuin@skynet.be of 09.222.10.30 andere organisaties

Sufi Ruhaniat NL: Arienne en Wim van der Zwan, Peace in Motion, t +49 (0)2294 993 78 41 +31 651 30.34.39 (GSM). samark@peaceinmotion.eu Int. Sufi Orde NL: dhr. K. Wagtmans (Nafas),

Rubinsteinstraat 347, 5011 ND Tilburg, t 013 456 02 28 kwagtmans@wanadoo.nl

Sufi Way NL: dhr. E. Koole (Elmer), Oudeweg 31,

9364 PR Nuis. t 0594-549863 elmerkoole@gmail.com

Elementen ritueel

De "Mystieke Beleving" van het Elementen Ritueel tijdens de Zomerschool is gesteld op zaterdagavond 16 juli 2011 om 19 uur 30. Na de broodmaaltijd begint het oefenen om 17 uur 30.

De oefendata zijn 14 mei en 25 juni om 14 uur in de Murad Hassil te Katwijk. Info: mw. Sitara Rosdorff, <sitara.siddharta.rosdorff@ziggo.nl>

u hebt 1 voicemailbericht..........

goedemorgen hier spreekt je vader; je was in gesprek daarom heb ik je voicemail ingesproken; vandaag neem ik al je problemen voor mijn rekening en onthoud alsjeblieft goed dat ik daarbij jou hulp niet nodig heb; mocht de duivel je toevallig opzadelen met een situatie die je niet aankunt probeer dan niet die toch zelf op te lossen; doe hem maar gewoon in de klussenvoorgodpostbak; het zal behandeld worden op mijn tijd en niet de jouwe; ligt het probleem eenmaal in de bak laat het dan daar en probeer het er niet weer uit te halen; vasthouden of eruithalen vertraagt de oplossing van je probleem; als er een situatie is die je wel aankunt vraag mij dan om raad dit om zeker te weten dat je de juiste oplossing hebt gekozen; omdat ik sluimer noch slaap hoef jij niet verder wakker te liggen; ontspan je dus maar en als je me nodig hebt dan ben ik maar 1 gebed bij je vandaan; nog een prettige dag; ik hou van je en ik vind je aardig.

43

VERENIGING SOEFI-CONTACT

Soefi-Contact is een landelijke vereniging met afdelingen in Haarlem, Alkmaar en Bussum.

De vereniging stelt zich ten doel: het stimuleren van de studie van Hazrat Inayat Khan's ideeën, alsmede het in praktijk brengen ervan, één en ander in de ruimste zin van het woord.

Zij streeft dit doel na met alle daarvoor geschikte middelen.

Landelijk centrum en dagelijks bestuur Landelijk centrum: Soefi-Huis, Burgwal 38zw-40, 2011 BE, Haarlem.

Website: www.soefi-contact.nl email: soefi.contact@gmail.com Voorzitter: mw. E.A. van den Brink, t 0137-425347 Secretaris: dhr. J.Molenaar, mr.J. de Vriesstraat 22, 1788 AV Den Helder, t 0223-646920 Penningmeester: mw. J.L.B.H.M. Kaars-de Groot, Baljuwstraat 19, 1785 SC Den Helder, t 0223-660961 Het verenigingsjaar van Soefi-Contact loopt van 1 juli t/m 30 juni. De contributie kan worden overgemaakt op rekeningnummer: 4239048 t.n.v. Soefi-Contact te Den Helder.

Adreswijzigingen / mutaties graag via de secretaris, dhr. J.Molenaar.

Landelijke activiteiten Activiteieten afdeling Haarlem (Soefi-Huis) Alle activiteiten in Haarlem vinden plaats in het Soefi-Huis, Burgwal 38zw-40 te Haarlem.

Universele Erediensten: iedere tweede en vierde zondag van de maand; aanvang 11.00 uur.

Bezoek aan de bibliotheek is mogelijk na de diensten.

Informatie: t 023-5272249 of t 023-5370585, e-mail: j.w.hutter@alumnus.utwente.nl Activiteiten afdeling Alkmaar Universele Erediensten: elke eerste zondag van de maand in de Remonstrantse Kerk, Fnidsen 37, 1811 ND Alkmaar; aanvang 11.00 uur.

Informatie: dhr. Michaël Schouwenaar, Vatropperweg 5, 1779 GE Den Oever, t 0227-512265, e-mail: soefi.noordwest@kpnplanet.nl en mw. Y. Westenberg, t 072-5333223 Activiteiten afdeling Bussum Informatie over activiteiten: mw. E. Schurink, t 035-6912990 en dhr. Karim Logtmeijer, t 035-6918347, e-mail: lion182@zonnet.nl.

44