H
ΠΟΛΗ
ΤΗΣ
ΓΑΙΤΑΣ
ΕXPLORING THE BOUNDARIES AΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ Η ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΣΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΓΑΪΤΑΣ
ΒΑΓΙΑΝΟΥ ΕΛΕΝΗ ΒΑΓΙΑΝΟΥ ΕΛΕΝΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΑΚΗΣ ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΑΚΗΣ ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΚΩΔΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ 9893864
ΚΩΔΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ : 9893864
EXPLORING
THE
BOUNDARIES
Ξεκινώντας αυτό το διαγωνισμό, στόχος μας ήταν να βρούμε έναν τρόπο-μια μέθοδο-ένα στοιχείο, ικανό να επαναπροσδιορίσει τα όρια πόλης και νερού. Θέλαμε το στοιχείο αυτό που θα επιστρατεύαμε να μην είναι ξένο στην καθημερινότητα του Μεσολογγίου, αλλά αντίθετα να είναι ένα στοιχείο παράδοσης το οποίο εμείς ενδυναμώνουμε μέσα από τις πολλαπλές χρήσεις του. Έτσι, καταλήξαμε στη γαιτα. Η ιδιότυπη αυτή ξύλινη βάρκα η οποία σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως για λόγους αλιείας, γίνεται η αφετηρία και τελικά ο πρωταγωνιστής της πρότασής μας : την πόλη της γαίτας. Η πρόταση λοιπόν εισάγει 2 «κήπους» διαφορετικού χαρακτήρα -έναν στο ανατολικό και έναν στο δυτικό παραλιακό μέτωπο- με συνδετικό κρίκο την γαίτα . Οι δύο αυτοί κήποι καλούνται να αλληλεπιδράσουν και να ενεργοποιήσουν την εσωστρεφή – εδώ και δύο περίπου αιώνες- πόλη που βρίσκεται στο ενδιάμεσό. Έτσι, προτείνουμε στα δυτικά ένα βιομηχανικό κέντροχώρο κατασκευής και αποθήκευσης των γαϊτών και στα ανατολικά ένα αστικό πάρκο, έναν κήπο για τη γαϊτα. Η γαϊτα λοιπόν ενεργοποιεί αυτό το δίπολο, διασχίζοντας την πόλη μέσα από ένα υδάτινο κανάλι που σχεδιάζουμε. Η ένωση αυτή δεν είναι απλά συμβολική αλλά αντίθετα ενώνει άμεσα τα δύο παραλιακά μέτωπα, ενώ παράλληλα δεν διακόπτει τις κάθετες σ αυτό κινήσεις μέσα στην πόλη. Αρχικά, το βιομηχανικό κέντρο υποστηρίζει λειτουργίες κατασκευής, αποθήκευσης, έκθεσης και ενοικίασης της γαϊτας (κυρίως για επισκέπτες της πόλης), καθώς και εκμάθησης της τέχνης. Μορφολογικά λοιπόν προτείνουμε μια τρύπα-ένα υδάτινο κενό, το οποίο διαπερνά υδάτινο κανάλι στο επίπεδο της στάθμης του νερού. Παράλληλα, η τοπογραφία συνιστά έναν περίπατο παρατήρησης της διαδικασίας αυτής, από την πόλη στο «κενό» του νερού με απόληξη στον ψηλό πύργο. Ο πύργος-παρατηρητήριο, που φιλοδοξεί να γίνει ένα νέο τοπόσημο για την πόλη, εδράζεται στη βάση της τρύπας και στεγάζει υποστηρικτικές λειτουργίες για το κέντρο (όπως δευτερεύοντες αποθηκευτικοί χώροι, γερανός στο δώμα για μεταφορά γαϊτών από τη βάση στο κανάλι κλπ). Από την άλλη, το αρκετά μεγαλύτερο σε έκταση αστικό πάρκο στα ανατολικά αποτελείται από κατοικίες, καθώς και από έναν “πυκνωτή” εμπορικών κυρίως λειτουργιών. Ο πυκνωτής, στεγάζει αστικές λειτουργίες (όπως μια ιχθυόσκαλα που απευθύνεται τόσο στους νέους κατοίκους που ασχολούνται με την αλιεία επαγγελματικά, όσο και στους υπόλοιπους υπό μορφή «πλωτής» αγοράς) αλλά και δραστηριότητες όπως παρατήρηση του πλούσιου οικοσυστήματος, διαλέξεις, περίπατος κλπ. Έτσι, το νέο αυτό «τοίχος» (προέκταση του παλιού) γίνεται ο συλλέκτης της δημόσιας ζωής του θαλάσσιου πάρκου, ο μαγνήτης έλξης της πόλης και παράλληλα βρίσκεται σε συνεχή διαλεκτική σχέση με το βιομηχανικό πάρκο στα Δυτικά.
Όσον αφορά στις κατοικίες, ενδυναμώνοντας άλλο ένα τοπογραφικό ιδίωμα, σχεδιάζουμε τύπους πελάδων, που προορίζονται για ψαράδες ή μη, αλλά που όμως προβλέπουν τη γαϊτα στο σχεδιασμό τους. Η χρήση τοπικών και φιλικών προς το περιβάλλον υλικών, οι σωστοί προσανατολισμοί και η ορθή τοποθέτηση των κατάλληλων ανοιγμάτων, είναι κάποιες από τις αρχές του αειφορικού σχεδιασμού που επιστρατεύουμε κυρίως για τον περιορισμό της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης της λιμνοθάλασσας. Ένα άλλο σημείο της παρέμβασης που αξίζει να σημειωθεί είναι η στρατηγική τοποθέτηση πασάλων και στις δύο θαλάσσιες περιοχές που πρακτικά ορίζουν την κίνηση της γαϊτας και υποδεικνύουν χώρους αλιείας ανάλογα με το βάθος της λιμνοθάλασσας. Οι πάσσαλοι ως εκ τούτου ορίζουν στάση-κίνηση και μετατρέπονται σε μονάδα μέτρησης αποστάσεων για τη γαϊτα. Θυμίζει αστικό ιστό που βουτάει στο νερό, ενώ παράλληλα το όριο της πόλης υποχωρεί, το νερό εισβάλλει
ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ
και έτσι εισάγει την πόλη σε ένα νέο – «παλιό» δηλαδή - τρόπο συνύπαρξης με τη θάλασσα (ειδικά στο Ανατολικό μέτωπο). Οι χωρικές σχέσεις και εμπειρίες ανθρώπου και γαϊτας που προτείνονται παρουσιάζουν ποικιλία υψών,
θεάσεων, υλικών, ενώ κυρίαρχο ρόλο παίζει το στοιχείο του νερού. Ως προς τον αστικό εξοπλισμό, ΔΙΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ ΤΑφυσικά ΟΡΙΑ λεπτές κινήσειςTHE (λ.χ. ξύλινες προβλήτες, νυχτερινός φωτισμός στους πάσσαλους της θάλασσας, διαδρομές EXPLORING BOUNDARIES
μέσα στο νερό, χαμηλή υπολειμματική φύτευση, κλπ) υποδηλώνουν μια απόλυτη αρμονία με τις βασικές παρεμβάσεις, αλλά και το υφιστάμενο τοπίο και παράλληλα μια νέα αστική πραγματικότητα στο θαλάσσιο μέτωπο αλλά και στην πόλη γενικότερα.
The City of Messologgi
housing trade leisure industry
New Uses for the City
The New Urban Fabric of the City
The Proposal and the Interaction with the City
Human and «Gaita» Relaton
ELEMENTS OF TRADITION
MANUFACTURE STORAGE
«Gaita»
«Pelada»
U HO
SE
2. Traditional Residence («Pelada»)
LE
RE EX
PO
1. «Gaita» Industrial Centre
HOU
SING
AC
V TI
IT
IES
3. Commercial, Urban Park
AR
NT
SIT
IO
N
NI
NG
Master Plan of the West Coastal Line (Industrial Center)
Master Plan of the East Coastal Line (Urban Park)
Τhe West Coastal Line (Industrial Center)
The East Coastal Line (Urban Park)
The East Coastal Line (Capacitor)
Housing in the East Coastal Line