“Een job zonder ellebogenwerk”

Tekst Cherline De Maeght Beeld Illias Teirlinck

Op haar vijftigste waait Maryse als leraar Frans het onderwijs binnen. Daarvoor was ze de Sabine Hagedoren van Wallonië, woordvoerder bij Child Focus en communicatiespecialist van Brussels Airport Company. Nu heeft ze nog één doel: een steengoede leraar Frans zijn.

“Overstappen naar een sector die in zwaar weer zit? Ik zie vooral de schoonheid. Elke dag geven ontelbare ouders een stukje toekomst van hun kind in de handen van leraren. Da’s toch niet niks, de motor van morgen zijn! Sinds mijn start in september kreeg ik al veel fijne reacties. Ik voel elke dag: een groot deel van de maatschappij waardeert en respecteert leraren. Hopelijk merkt elke leraar dat, en raakt niemand ontmoedigd door het ongenuanceerde beeld dat media soms van onderwijs schetsen.”

Toch Even Over Dat Loon

“Ook over de taalgrens is er een lerarentekort, maar door mijn sprong naar het Nederlandstalig onderwijs kan ik tien jaar anciënniteit meenemen. Zo verdien ik meer dan het startersloon van 1700 euro netto. Slagen voor de B2-taaltesten was een voorwaarde. Volgend jaar start ik de lerarenopleiding en hoop ik nog veel bij te leren over klasmanagement.”

“Ik geef nu iets meer dan een jaar Frans en vind het fantas-tisch! Het leeuwendeel van mijn leerlingen spreekt thuis Frans. Het niveau mag dus spannend hoog liggen. De passie voor mijn moedertaal, maar ook mijn ervaring in de media zet ik volop in. Leerlingen daag ik uit om in drie minuten een nieuw tv-format te pitchen, in vloeiend Frans. Net zoals dat toen voor RTL-TVI moest. Ook de tips uit mijn job bij Child Focus om mediawijs het internet te gebruiken, slaan aan. Het motiveert hen wanneer voorbeelden uit het werkleven gegrepen zijn.”

“Toegegeven? De workload heb ik onderschat. Achttien uur lesgeven en evenveel tijd voor lesvoorbereiding en verbeterwerk, rekende ik optimistisch. Maar lesgeven aan 93 leerlingen betekent 93 taken en examens nakijken en aanvullen met waardevolle feedback. Daar kruipen veel avonden in. Als leraar heb je drie handen, weet ik intussen: je linker- en rechterhand, én je verbeterpen. Ik verbeter op de metro, tijdens de zwemles van mijn zoon … zowat overal. Tel daar het rijtje personeelsvergaderingen, oudercontacten en mails bij en dan snap ik waarom starters uitvallen. Zonder passie en ondersteuning van collega’s hou ik het niet vol om daarbovenop elke dag twee uur te pendelen.”

HART VOOR MIJN LEERLINGEN

“De kriebels die mijn leerlingen me geven, zijn mijn grootste drive. Via hun vragen en argumenten kan ik me inleven in hun generatie. Zo fascinerend! Ik vind het een hele eer als ik hun aandacht krijg. Tenslotte hebben zij mij niet uitgekozen. En ja, die mondige tieners kunnen wel eens afmattend zijn. Wanneer ze je testen of je aanpak of leerstof in vraag stellen.”

“Ik kus mijn beide handen dat ik omringd ben door fijne en gemotiveerde collega’s. We kunnen in de lerarenkamer een lach en een traan delen. In plaats van elkaar te beconcurreren – ellebogenwerk was in mijn vorige jobs meer de stijl – delen we gul tips en tricks. Zowel de vakgroepverantwoordelijke van Frans, de leraar Duits – mijn meter –, de pedagogische begeleider als de directeur lopen binnen tijdens mijn les. Hun feedback is leerrijk. ‘Doseer je vuur’ en ‘een stilte inbouwen mag’, waren enkele van hun zelfzorgtips.”

Wie is Maryse Rolland?

• geeft als zij-instromer en native speaker Frans in het Sint-Jozefscollege in SintPieters-Woluwe

• met een master journalistiek op zak start ze volgend jaar de lerarenopleiding

Dubbele Portie Examenstress

“De eerste keer examens opstellen? Dat was spannend. Ik wilde ze niet te makkelijk of moeilijk, niet te kort, maar ook liever niet te lang. ‘Vermenigvuldig de tijd die jij erover doet met drie’, kreeg ik als tip. Maar Frans is mijn moedertaal. Kon ik die formule wel vertrouwen? Ik geef als enige Frans in het vierde. Samen toetsen opstellen met een parallelcollega, zoals hier de gewoonte is, zit er niet in. Net zoals mijn leerlingen had ik examenstress! Gelukkig liep het goed af en was ik niet gebuisd voor mijn examen.”

“Thuis heb ik twee zonen. Tot voor kort beleefde ik onderwijs enkel als mama. Door elke dag op school rond te lopen, besef ik hoeveel onderwijs van jongeren vraagt. Na een volle lesdag sturen we ze met een rugzak vol taken naar huis en werken ze soms tot laat in de avond. Met dat inzicht vuur ik mijn leerlingen aan: ‘Als jullie je met volle focus op mijn les smijten, is veel huiswerk niet nodig.’ Dat trucje helpt.”

VERKOCHT AAN MIJN LEERLINGEN

“Elke job heeft voor- en nadelen. Maar ik hou als startende leraar van de structuur, de haalbare combinatie met mijn gezinsleven en het sterke teamgevoel. Anders dan in mijn vorige jobs, voel ik niet de druk om me voor iets of iemand te bewijzen. Of toch, voor mijn leerlingen. Want mijn doel is simpel: ik wil een steengoede leraar worden, lessen geven waar mijn leerlingen verknocht aan zijn. En met elke les raak ik nog meer verkocht aan hen. Mijn schouders voelen nu minder zwaar, want deze job kan ik vanuit mijn hart vervullen.”