Natuurpunt Avelgem

EXTRA TIJD VOOR NATUURBELEVING

TOM BEIRLAEN

Kleine karekiet © Tom Beirlaen

OP PAD Op de rand van een natuurgebied wonen heeft allen maar voordelen. De vele zonnige dagen van dit bijzondere jaar laten me elke ochtend bij dag en dauw de Avelgemse Scheldemeersen intrekken. Mijn hond Flock - een Cavalier King Charles Spaniël - beleeft hoogdagen. De Scheldemeersen liggen mij nu al zo’n 13 jaar nauw aan het hart, maar tijdens een lockdown is de beleving nog net iets anders …

LOCALS Laten we beginnen bij onze soortgenoten. Waar de vele wandelpaden door de Scheldemeersen er meestal verlaten bijliggen, werden ze dit jaar naarstig bewandeld door jong en oud. Ik werd door nieuwsgierigen aangesproken over het landschap, de vogels en de bewegwijzerde wandelpaden. En wat nog meer tot de verbazing spreekt, is dat zo’n 90% van de mensen die me aansprak, inwoner is van Avelgem. Sommigen wonen tientallen jaren in de gemeente, en zagen het mooiste stuk ervan nu pas voor de eerste keer. Wij , bestuursleden van Natuurpunt Avelgem, schoten ook meteen in actie en gingen - volledig volgens de regels van social distancing - meteen op pad met blauwe wandelplaatjes om snel nog ons nieuw wandelpad te bewegwijzeren. Dit was zonder twijfel de beste promotie voor onze kersverse wandeling - omgedoopt tot ‘tussen Rijt en Schelde’ - waar wij o zo trots op zijn. Ook mijn ontmoeting met Ivan, een collegahobbyfotograaf die ik dankzij mijn “extra tijd” beter leerde kennen zal mij herinneren aan deze periode. Elke morgen kruisten we mekaars wegen op zoek naar het mooiste plaatje en de leukste waarneming, wat me bij mijn volgende punt brengt …

FAUNA EN FLORA Deze speciale periode gaf me de kans meer tijd in de natuur door te brengen, wat mijn kansen op het waarnemen van anders moeilijk te observeren soorten alsook nieuwe soorten aanzienlijk vergrootte. Waar ik andere jaren tijdens het broedseizoen af en toe eens een ijsvogel spotte, kon ik ze dit jaar per koppel of zelfs per gezin van vier waarnemen. Vogels zoals de kleine karekiet en de blauwborst zijn makkelijk te horen tussen het riet, maar laten zich o zo moeilijk op de voorgrond zien. Nu kon ik ze beide met heel wat geduld vastleggen op de gevoelige plaat. Ik kon mijn klok gelijk zetten met het moment dat dagelijks ter hoogte van de Vuile Coupure dezelfde buizerd uitrustte op de vijftiende weidepaal, vertrekkend vanaf het jaagpad langs de Schelde. Tientallen tjiftjafs schuwden mezelf, Flock en mijn camera niet. Eentje wuifde zelfs even vriendelijk naar ‘het vogeltje’.

CONCLUSIE Niemand zit te wachten op een uiterst besmettelijk virus en bijhorende lockdowns, ikzelf evenmin. Al hebben de mooie momenten in de natuur ervoor gezorgd dat dit geen grijze periode werd. De vele mooie foto’s zullen me nog vaak laten terugdenken aan deze periode. Ten slotte leerden velen de natuur kennen in eigen streek, wat alle lokale Natuurpuntafdelingen enkel maar ten goede kan komen.