6 minute read

Paul Graafland

Next Article
Wim van Bemmel

Wim van Bemmel

geschiedenisleraar en had zijn eerstegraads Nederlands. Dit is niet altijd de beste combinatie, getuige zijn lange verhalen met erg veel details.

Zo te zien had de gids jaren daarvoor een rol in Star Trek) We hebben dan ook niet veel meer gezien dan een eik van 150 jaar, het oude mannenhuis en de Maria Magdalenakerk. Daarna wilden we het museum nog bezoeken, maar dat feest ging niet door. De iet wat onvriendelijke mevrouw gaf zonder entreekaartje geen toestemming terwijl het stadswandelingsarrangement inclusief was geboekt.

’s Avonds het voortreffelijke “afscheidsdiner” in restaurant Karel V, een resumé van de tocht door onze TTL en Frans van de Bella Luna en een dankwoordje namens het bestuur van Aad. Tot mijn spijt geen optreden van onze entertainer….. maar, toch een gezellige avond!

Nogmaals dank Kees en Ans, we hebben allemaal genoten!

Jos van der Ven

De koeienfluisteraar van 2023

Ja, er wordt wat afge(f)luisterd in onze droomwereld. Maar zeker ook in achterkamertjes. Wij arme boeren, waterlanders en botenlui worden de laatste jaren ernstig in ons bestaan bedreigd. Heel toevallig schrijf ik dit verhaaltje op vrijdag 11 november, dus zonder enige voorkennis over wat er in de komende weken nog aan onheil over ons gaat komen. Maar ook leuke dingen want het door onze dochter aangeschafte Teckeltje, “Frenkie” genaamd, is duidelijk helderziende en beweert dat zeven slechte jaren gevolgd worden voor zeven goede. Waarvan akte. Als ik hem vraag wie de 1e WK wedstrijd gaat winnen, Nederland of Senegal blaft hij 1 x, hetgeen betekent “Nederland.” We gaan het zien.

De bel gaat en er staan een paar vragende en zingende kinderen voor de deur. “Sint Maarten, Sint Maarten alle koeien hebben staarten, de meisjes hebben rokjes aan daar komt Sint Maarten aan”. (Dat van die rokjes kan natuurlijk tegenwoordig niet meer) Bij de boeren is het naderende onheil inmiddels wel duidelijk, maar bij ons “watermensen” lijkt er ook iets verloren te gaan; nl. ons uitzicht over ’s lands polders. Minder belangrijk weliswaar maar toch …. Gaat over onze koeien, die geen namen meer hebben maar nummers. Ze gedragen zich alsof ze altijd kauwgom kauwen, laten winden, fluisteren “koeterwaals” en zijn meestal ongevaarlijk. Absoluut geen “Wolven in Schaapskleren” want ook daar moeten ze tegenwoordig voor uitkijken. De “Groene-Harttocht” zou over tien jaar zomaar de “Groene-Wolventocht” kunnen gaan heten.

Wie in de komende jaren door de ramen van zijn schip naar buiten kijkt, zal ongetwijfeld een ander landschap te zien krijgen. Heel veel lege groene weiden zonder koeien, schapen en varkens. Het Groene Hart zal steeds meer weg hebben van de Veluwe met zonnepanelen. Of dat een verarming is mag iedereen zelf invullen, maar ik zal het zeker gaan missen. Ik ben met de dochter van een boer getrouwd en

zij heeft mij het “Koeterwaals” geleerd. Vandaar dat mijn stukjes niet altijd even begrijpelijk zijn. Als we op de Maas voeren, volgde ik altijd hele gesprekken met die lieve lobbesen, met name als de dames, vanwege de hitte, tot aan hun knietjes in het maaswater stonden. Wat ik dan zoal opving? Dat ze het bijv. helemaal niet eens zijn met de criticasters, die vinden dat ze milieuonvriendelijk zijn. “Wat een onzin” roept Greta 2 tijdens de algemene beschouwingen in de koeienkamer, “heb je al die ganzen wel eens zien overvliegen!” roept Klaartje. “Maar die moeten binnenkort verplicht ondersteboven gaan vliegen.”

“Als Nederland massaal overstapt op plantaardige eiwitten, zal het landschap tot 2035 drastisch veranderen.” “Als het zo moet gaan, dan word ik nog liever opgevreten” oppert Klazien 4 en krijgt een groot applaus van de gehele koeienkamer. Zelfs ook van degenen, die zich af en toe een beetje “gek” gedragen, met grensoverschrijdend geloei. Truus 4 voegt er nog aan toe, dat ze verwacht dat er over een paar jaar alleen nog maar wolven te zien zullen zijn aan de oevers van Maas en Rijn.

Het sprookje “Roodkapje” wordt nog werkelijkheid zo. En koeien zeggen altijd de waarheid. Ik hoorde ook zeggen, dat ze altijd maar hetzelfde te eten krijgen en dat zij ook wel eens zin hebben in iets lekkers. “Ze hebben niet voor niets altijd diarree” zei Dr. Mijndert nog. “Je bent een rund als je met graswerk stunt.” Maar ja, achteraf kijk je een koe in z’n kont. Iets verderop in de wei staat Godfather “Hannibal”, kort geleden nog veroordeeld voor - niet nader te noemen - grensover-schrijdend gedrag. Ik had kort oogcontact met hem vanaf het achterschip, waarna hij zich snel omkeerde. Hij zag direct dat ik voor hem geen rivaal kon worden. Maar goed, als het zo doorgaat zullen in laboratoria en fabrieken eiwitten uit planten en insecten en kweekvlees worden geproduceerd en voor de kust zullen zeewierboerderijen liggen incl. gratis windmolens. Alleen voor speciale gelegenheden zal er nog vlees zijn van de enkele koe die nog even in de wei mag lopen.

Dit bovenstaande, komt uit betrouwbare bron van het loeiende zoogdier in de wei dat uitsluitend dagelijks “The Daily Cow” leest. Wat zei de koe tegen haar therapeut? Als ze zo doorgaan, stuur ik Hannibal wel even langs op het Binnenhof! Wat zeg je, heeft geen zin? Klopt, want dat dreigt nu ook grasland te moeten worden van Vollenbroek. “Leuke naam heeft die man,” grapt Gertruida 5, “gelukkig heb ik geen broek aan, want die zou zeker te snel vol zijn.”

Wat zegt u nu weer? Dat ik weer afdwaal? Ja klopt, maar ik werk hier langzaam naar een hoogtepunt toe. Dus over het uitzicht van ons watersporters, ook al begrijp ik nog steeds niet wat motorboten met sport te maken hebben.

Het gaat wel over ons uitzicht op ’s lands polders ja! Wat liever; grasland of eindeloze velden vol zonnepanelen? Watersport is voor ons matrozen gewoon de speelgoedafdeling van het leven. Voor de een is het de speelgoedafdeling van Harrods en voor de ander, zoals voor ons, die van de Hema, maar samen altijd SUPERGEZELLIG! Mijn boerenvriendin wil nog dat ik in dit stukje opneem, dat zij zich nog liever bij Jinek op de tafel vastplakt, dan dat de koetjes verdwijnen en plaats moeten maken voor wolven in schaapskleren.

Maar ik opper dat ik dat graag van haar wil overnemen, maar dan aan Eva zelf. Doe ik voor je! “Tuurlijk wel”!

Zullen we het gezellig houden en het niet over de prijs van diesel hebben? OK, afgesproken! Dit clubblad zit best dicht op het vorige nummer. Ik kwam opnieuw tot de ontdekking dat ik toch vaak in herhaling verval. Voor dit jaar 2023 heb ik dan ook enkele goede voornemens te melden. Ik heb mijzelf een fluisterverbod opgelegd, beloof plechtig niet meer bij koeien in de buurt te komen en ook mijn dromen zullen drastisch worden ingekort. Eerst het vaarseizoen maar eens opstarten en op jacht naar nieuwe inspiratie.

Paul Graafland

NEDERLAND WINT

Wij zijn Nederlandse Loterij. Een nieuwe naam achter zeven bekende kansspelen. Samen gaan wij voor een gezonder, socialer en gelukkiger Nederland. Daarom investeren we onze opbrengst in de Nederlandse samenleving. Met een flink deel daarvan steunen we doelen op het gebied van sport en bewegen.

Samen maken we sport en beweging bereikbaar voor iedereen. Van jong tot oud, van Olympisch tot paralympisch, en van revalidatie tot gehandicaptensport. Want kinderen krijgen bijvoorbeeld meer zelfvertrouwen door te sporten, ouderen maken meer contact en de maatschappij wordt sterker door gezonde en fitte mensen.

Door mee te spelen met één van onze kansspelen, weet je één ding zeker: je draagt bij aan een gelukkig en gezond Nederland.

This article is from: