Kom op voor meester rob!

DD5709 / 133223

Een verhaal voor de eerste graad van het lager onderwijs

Kom op voor meester Rob! Emy Geyskens en Kolet Janssen • Marjolein Krijger

Kom op voor meester Rob! Emy Geyskens en Kolet Janssen • illustraties Marjolein Krijger

Dit prentenboek werd gerealiseerd door Uitgeverij Averbode in opdracht van Kom op tegen Kanker.

Hier hoort ook een lessenpakket bij om kanker bespreekbaar te maken.

Meer info? Neem een kijkje op:

www.depetoptegenkanker.be Eindredactie: Greet Maes Vormgeving: Karin Weyland

‘Heb je mijn nieuwe zwemzak al gezien? vraagt Max. Hij wijst naar een draak in zwemshort op zijn rugzak.

‘Omdat ik zo goed als een draak kan zwemmen!’

Annelien lacht.

‘Kunnen draken eigenlijk wel zwemmen?’

2

Zo meteen begint de zwemles. Annelien kijkt er al naar uit meester Rob weer te zien.

In de zomervakantie was ze bij hem op zwemkamp.

Dat was superleuk! Meester Rob is de liefste, tofste en grappigste meester die ze kent.

Hij is haar zwemmeester op school en ook in de club.

3

Maar waar blijft meester Rob? Die staat altijd als eerste klaar voor de zwemles!

Juf An staat aan het zwembad.

Ze praat met een man.

Daarna komt ze terug en zegt: ‘Kinderen, meester Rob zal de zwemles niet geven.

Hij is ziek. Meester Simon zal hem vervangen.’

4

Een lange, smalle meneer zwaait naar de kinderen.

‘Hallo, ik ben Simon’, zegt hij. ‘Ik vervang meester Rob.’ ‘Komt hij volgende week weer terug?’ vraagt Annelien.

‘Nee’, zegt meester Simon. ‘Dat zal wat langer duren.

Wij gaan ondertussen flink oefenen.’

‘Ja, want aan het begin van de winter doen we mee aan een grote zwemwedstrijd!’ herinnert Annelien zich.

5

Na de zwemles is de school uit.

Papa staat al aan de schoolpoort te wachten.

Annelien rent meteen naar hem toe.

‘Papa, papa, meester Rob is ziek!’ roept ze.

Papa knikt. Hij hoorde het net van een andere papa.

‘Heeft hij de griep?’ vraagt Annelien.

6

Maar papa schudt zijn hoofd.

‘Meester Rob heeft een tumor in zijn hoofd.

Dat is een soort kanker. Hij werd gisteren meteen geopereerd.’

Annelien fronst haar voorhoofd. ‘Een tumor?’

‘Dat is een knobbeltje,’ legt papa uit. ‘Allemaal slechte cellen die dicht bij elkaar zitten. Die kunnen je erg ziek maken.’

Annelien bijt op haar lip. Ze zegt niets meer.

Ze wil gewoon naar huis.

7

Thuis staat het eten al klaar.

‘Hoe was het op school?’ vraagt mama.

Annelien schopt haar zwemzak tegen de muur.

Ze roept: ‘Meester Rob heeft kanker! Stomme kanker!’

Papa neemt haar vast. ‘Schatje, waarom ben je zo boos?’

Annelien haalt haar schouders op.

‘Ik wil de wedstrijd winnen.

En dat gaat niet zonder meester Rob!’ ‘De nieuwe meester zal jullie zeker helpen’, zegt papa.

‘Hij blijft totdat meester Rob terugkomt.’

‘Maar ik vind meester Rob leuker!’ roept Annelien.

Ze bonst met haar vuisten op de zwemzak.

‘En misschien krijgt meester Simon ook wel kanker!’

8

Mama schudt met haar hoofd.

‘Nee hoor, kanker is niet besmettelijk.

Je krijgt het niet van elkaar.

Het begint soms zomaar, zonder reden.’

‘Gaat meester Rob nu dood?’ vraagt Annelien met een dun stemmetje.

‘In het ziekenhuis doen topdokters hun best om hem zo goed mogelijk te helpen’, zegt papa.

9

De volgende dag vertelt juf An in de klas over meester Rob. En over kanker.

Ze maken allemaal een mooie tekening voor hem.

De juf komt kijken bij Annelien.

‘Dat zijn jullie in het zwembad’, ziet ze.

‘En dat is vast meester Rob. Maar waarom heeft hij zo veel zwembandjes rond zijn armen?’

‘Dat is om hem te redden’, zegt Annelien zachtjes.

‘Dat is lief’, zegt de juf.

‘We sturen hem af en toe onze tekeningen, dat vindt hij vast fijn.’

10

11

Weken gaan voorbij. In het zwembad wordt er hard geoefend voor de wedstrijd.

Samen met meester Simon. Een leuke meester.

Bijna zo leuk als meester Rob. Maar niet helemaal.

Eerst vallen de blaadjes van de bomen en dan wordt het steeds kouder en kouder.

Met Sinterklaas sturen ze nog een mooie kaart naar de meester.

12

En dan … komt meester Rob een kijkje nemen in het zwembad. Meester Rob met een grijze pet op zijn hoofd.

‘Hallo jongens’, glimlacht hij. ‘Ik hoor dat jullie flink geoefend hebben.’

‘Meester Rob!’ juicht Annelien.

Hij ziet er moe en wat bleekjes uit. Maar Annelien vindt hem nog steeds de knapste meester!

‘We kunnen al heel snel zwemmen’, zegt Max trots.

‘Dat wil ik zien’, zegt meester Rob. Hij knipoogt naar meester Simon.

13

‘Waarom heb je die pet op, meester?’ vraagt Annelien na de zwemles.

Meester Rob haalt de pet van zijn hoofd. Hij is helemaal kaal! En er loopt een rood litteken over zijn hoofd.

‘Ze hebben mijn haren afgeschoren voor de operatie’, legt hij uit. ‘Daardoor kun je het litteken van de operatie zelf zien.’

‘Je lijkt wel een soldaat!’ lacht Max. ‘Dat ben ik ook,’ zegt meester Rob, ‘want ik moet vechten … tegen die gemene kanker!’

‘Maar waarom zijn je haren dan nog altijd weg?’ vraagt Nora.

‘De plaats waar het knobbeltje in mijn hoofd zat, wordt nog bestraald. Met een groot apparaat worden er onzichtbare stralen naar de slechte cellen gestuurd.

Elke dag een beetje, zodat de slechte cellen helemaal verdwijnen. Op die plek groeien geen haren meer.’

Meester Rob wrijft over zijn hoofd. ‘Zo één kale plek was een beetje gek. Daarom heb ik maar meteen al mijn haar afgeschoren.’

14

Max roept: ‘Ik vind het best wel stoer zo!’

Meester Rob zegt: ‘Later groeien ze wel weer terug.

Maar nu draag ik altijd mijn pet!’

‘Kom je volgende week weer?’ vraagt Annelien.

‘Nee,’ zegt meester Rob, ‘dan moet ik weer even naar het ziekenhuis. Maar op de dag van de wedstrijd probeer ik er zeker te zijn!’

15

16

Nog maar één week en dan is het zover: de wedstrijd!

Juf An heeft vandaag iets bijzonders meegebracht: een paarse pet!

‘Deze pet kunnen we versieren’, zegt ze.

‘Hé, dat wordt een mooi cadeau voor meester Rob’, roept Annelien.

Juf An haalt stiften tevoorschijn.

Het wordt een vrolijke, coole pet!

Max tekent er een soldaat op en Nora een prinses.

Annelien tekent wel twintig hartjes.

17

Op de dag van de wedstrijd staat Annelien zenuwachtig heen en weer te wippen.

Er is ook een andere groep kinderen.

De snelste klas wint!

‘Niet vergeten jullie benen goed te strekken, als echte kikkers’, zegt meester Simon.

‘Kom op voor meester Rob!’ Annelien zoekt in de tribune naar meester Rob. Dan ziet ze hem zitten naast juf An, met zijn grijze pet op.

Straks krijgt hij een supermooie pet, denkt Annelien.

Ze zwemmen zo snel als kikkers. Als draken zelfs.

‘Hup, hup!’ zwaait meester Rob.

18

Bibberend staan ze na afloop aan de kant.

Wie heeft het snelste gezwommen?

‘De klas van juf An is de winnaar!’ klinkt het dan.

‘Jippie!’ Ze roepen van plezier.

De juf klapt in haar handen.

En meester Rob? Die springt uit de tribune en komt hen allemaal feliciteren.

19

‘We hebben nog iets voor jou!’ roept Annelien.

‘Wauw! De mooiste pet die ik ooit heb gezien!’ zegt meester Rob. Hij past hem meteen.

‘Met zo’n pet voel ik me al echt een stuk beter’, knipoogt hij.

‘En ik kijk er al naar uit jullie binnenkort weer te mogen trainen.

Of willen jullie mij niet meer?’

‘Jawel, meester Rob! Hiphop, meester Rob!’ roepen de kinderen.

Dan krijgen ze allemaal een ijsje.

En meester Rob, die krijgt er nog een zoentje van Annelien bovenop.

20

21

Maak jij ook een leuke tekening voor meester Rob?

22

Versier deze pet heel mooi!

23

#depetop

Zet je Pet op tegen Kanker!

Koop een Petpakket en bezorg kinderen met kanker een mega vakantiekamp!

Te koop bij:

â‚Ź 8 Petpakket = In samenwerking met

+

Š Ketnet & Kom op tegen Kanker 2016

www.depetoptegenkanker.be

+ Mediapartner

Trouwe partner

Dit prentenboek is gratis en mag niet te koop worden aangeboden.

Het wordt een spannende tijd op school.

De klas van Annelien wil meedoen aan de zwemwedstrijd. Maar dan horen de kinderen het slechte nieuws.

Meester Rob, hun zwemleraar, moet dringend geopereerd worden, want hij heeft een hersentumor.

De kinderen zijn erg geschrokken. Ze maken tekeningen voor meester Rob. Ze trainen hard met meester Simon. En dan komt het grote moment eraan: de zwemwedstrijd.

Meester Rob komt supporteren.

De kinderen verrassen hem met een mooie paarse pet die ze zelf versierd hebben.