CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
AikidoCMU NEWSLETTER
ฉบับ AF9
ชมรมไอคิโด มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ อาคารกิจกรรมนักศึกษา (อ.มช.) มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ถ. สุเทพ อ.เมือง จ. เชียงใหม่ 50200 ติดต่อได้ที่
ดั๊ก (ประธานชมรม) 084-6178601
ป๋อม (ผู้ประสานงานชมรม) 089-701 7686
กบ (บรรณาธิการจดหมายข่าว) 081-405 5379
Email: AikidoCMU@gmail.com Facebook: Aikido CMU Blog : http://aikidocmu.wordpress.com
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
เอ่อ.. โผมม่ายมาว โผมดื่มม่ายเป็นคร๊า...บ
นักเขียนในฉบับ ดร.สมบัติ ตาปัญญา อ.ธีระรัตน์ บริพันธกุล ธีรชัย (เอก)
สารบาญ
แนวภูวนนท์
จิตวิทยาของการปองกันตัว .....ดร.สมบัติ ตาปญญา
๓
มุชิน .....อ.ธีระรัตน บริพันธกุล ๘ ประเดิม เริ่มปใหม ..... ธีรชัย แนวภูวนนท (เอก) ๑๐ ไอคิโด ประสบการณดีๆที่เชียงใหม ..... สะกุนา สีริสมพอน ๑๓ ความเชื่อเบื้องหลังไอคิโด ..... วิสุทธิ์ เหล็กสมบูรณ ๑๙ เสนทางที่ฉันเดิน : จิต.. ปลอยวาง คาถาที่ศักดิ์สิทธิ์ ..... ออม โอริกามิ ๒๓ AIKIDO FAMILY ๒๖
สะกุนา สีริสมพอน วิสุทธิ์ เหล็กสมบูรณ์
อ้อม โอริกามิ
หน้า ๒
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
จิตวิทยาของ การปองกันตัว ผศ.ดร. สมบัติ ตาปญญา
! เมื่อเร็วๆ นี้ผมไดเริ่มอานหนังสือสองเลมที่เกี่ยวกับการปองกันตวและพฤติกรรมรุนแรง ซึ่งผูเขียนลวนมีประสบการณจริงของการตอสูในชีวิตจริงมานับรอยๆ ครั้ง เห็นความรุนแรงมา ทุกรูปแบบ และไดรับประสบการณความรุนแรงกับตนเองหลายครั้ง และในขณะเดียวกัน ก็เปนผู เชี่ยวชาญศิลปะการปองกันตัวแบบตางๆ ดวย ทั้งยูโด คาราเต ยิวยิดสู เทควนโด การใชอาวุธ แบบตางๆ รวมทั้งอาวุธปน ฯลฯ เขาจึงใหขอคิดที่นาสนใจมากมาย ! ขอคิดอันหนึ่งที่ผมรูสึกชอบมากก็คือ เขาบอกวาที่เราฝกกันอยูบนเบาะหรือในสถานฝก ตางๆ หรือแมกระทั่งการชกมวยบนเวทีหรือตอสูแบบโหดๆ เชน Ultimate Fighting Championship โดยใช mixed martial arts สวนใหญจะเปนการตอสูที่ถูกกำหนดกติกาไวมากมาย แต การตอสูในชีวิตจริงหรือตามทองถนนจะไมอยูในกติกาเหลานี้เลย และการตอสูหรือเทคนิคตางๆ ที่เรามักเห็นในหนังนั้น เปนการจัดฉากที่ มีการซักซอมกันมาอยางดี จัดแสง มุม กลอง ใหภาพออกมาสวยนาทึ่ง มีจังหวะ ลงตัวพอดีทุกครั้ง เปนการสรางภาพจาก จินตนาการแบบโรแมนติกของการตอสู หลายคนจึงหลงไหลใฝฝนอยากทำไดเห มือนบรูส ลี เฉินหลง สตีเวน ซีกัล หรือ จา พนม ซึ่งการตอสูในชีวิตจริงจะไม สวยงามอยางนั้นเลย มันจะไมเหมาะเจาะ ลงตัว แตจะโกงทุกรูปแบบที่ทำได เอารัด เอาเปรียบกันเต็มที่ ไมมีเรื่องของ เกียรติและศักดิ์ศรี ความยุติธรรม หรือ Ultimate Fighting Championship น้ำใจนักกีฬา และจะสกปรก นาเกลียด ภาพจาก http://www.nytimes.com/slideshow/2007/08/31/ นากลัว นาสยดสยองกวามาก arts/20070901_FIGHTING_SLIDEHSOW_index.html
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
! ในหนังสือเลมหนึ่งที่ผมอาน คือ The Little Book of Violence: What Every Young Man Needs to Know about Fighting โดย Lawrence Kane และ Kris Wilder เขาเสนอความคิดวาสถานการณที่เกี่ยวของกับการปองกัน ตัวนาจะแบงออกเปนระดับตางๆ โดยใชรหัสเปนสี คือ สถานการณสีขาว สีเหลือง สีสม สีแดง และสีดำ และ สถานการณเหลานี้จะเปลี่ยนระดับไปมา อาจเลื่อนขึ้นหรือ ลงไปทีละระดับ ขามบางระดับ หรือขามไปจากขาวถึงดำ เลยทันทีก็ได ผมจะลองยอมาใหอานดังนี้นะครับ ! สถานการณสีขาว (คือสภาพที่เราไมตระหนักถึงสิ่งแวดลอมเลย) เราจะไมรูวามีอะไร เกิดขึ้นรอบๆ ตัว มองไมเห็นอันตรายตางๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้น เชน คนขับรถที่คุยกับคนที่นั่ง ขางๆ ไปดวยอยางออกรสออกชาติ คนที่กำลังพูดโทรศัพทมือถือ คนที่เดินหรือวิ่งออกกำลังแต ใสหูฟงและฟงเพลงไปดวย หรือคนใจลอยหมกมุน คนที่อยูในสถานการณเหลานี้จะตกเปนเปา การโจมตีของคนลวงกระเปา นักจี้ปลน คนชอบขมขืน หรืออาชญากรอื่นๆ ไดอยางงายดาย เมื่อ หลายปกอนมีวัยรุนคนหนึ่งเลาใหผมฟงวาไปซื้อของรานเซเวน แตพูดโทรศัพทมือถือตลอดเวลา เมื่อออกมาขึ้นมอเตอรไซคและขับออกไปก็ยังพูดโทรศัพทอยู เขาเลาวาเห็นวัยรุนสี่หาคนยืนอยู หนารานแตไมไดสนใจ แคมองแวบๆ เมื่อขับรถเขาไปในตรอกซึ่งเปนทางกลับบาน วัยรุนกลุมนี้ ก็ตามมาทัน ใชเทาถีบรถเขาลม แลวเขามากลุมรุมชกตอยเพื่อแยงมือถือ เขาถูกชกหนาแตก เย็บหลายเข็ม และถูกแยงมือถือไป กรณีนี้คือตัวอยางที่ชัดเจนของคนที่อยูในสถานการณสีขาว ซึ่งในเวลาที่เราอยูในที่สาธารณะเราไมควร ทำตัวเองใหอยูในสถานการณเชนนี้ เชน นั่งหลับในรถเมล พูดมือถือ คุยกับเพื่อน (หรือจีบหนุมจีบสาว) จนไมสนใจอะไรทั้ง สิ้น สงขอความหรือกดดูเฟสบุคจนลืมโลก เมาเหลาเมายา ซึ่งจะทำใหเราไมพรอมที่ จะปองกันตัวหรือจัดการกับอันตรายที่จะ มาถึงตัวได แตเราควร “ปองกันตัว” โดย การเขาไปอยูสถานการณอันถัดไป คือ สถานการณสีเหลือง มากกวา
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
! สถานการณสีเหลือง คือสภาพที่เรารูตัว ตระหนักถึงสภาพแวดลอมรอบๆ ตัวตลอด เวลา แมวาเราจะผอนคลายสบายๆ แตเราจะสังเกตไดทันทีวาใคร อะไร อยูตรงไหน ทางหนีที ไลเปนอยางไร คนที่เปนแบบนี้จะดูมั่นใจในตัวเอง แตก็ไมกาวราวหรือมีทาทีที่ทาทายใคร เวลาเดินจะมองเห็นทุกอยางรอบๆ ตัว รูตัวตลอดเวลา คนแบบนี้อาชญากรหรือคนที่ชอบ ขมเหงรังแกคนอื่นๆ มักจะหลีกเลี่ยง เพราะรูวา “ไมหมู” ที่จะลงมือ ถามีอะไรที่ผิดสังเกตเขา จะรูทันที เชน บางคนใสเสื้อกันหนาวหรือเสื้อผารมแขนยาวแมอากาศกำลังรอนอบอาว คนที่ เอามือซอนไวขางหลังหรือลวงกระเปาที่ตุงอยู คนที่หลบตาหรือจองมองคนอื่นๆ มากผิดปกติ หรือทาทางไมเปนธรรมชาติ เขาจะสังเกตได เขาจึงพรอมที่จะขยับไปสูระดับตอไปถาสงสัยวา จะมีอันตราย ! สถานการณสีสม คือสภาพที่เราตื่นตัวเพราะเริ่มสังเกตวามีอะไรไมชอบมาพากล ไม ปกติเกิดขึ้นใกลตัวแลว แมวายังจะไมชัดเจนก็ตาม เชน ไดยินเสียงตะโกน เสียงของตกแตก กลุมคนที่ดูไมปกติ ลนลานหรือตื่นกลัว กาวราว ตอนนี้สิ่งที่เราควรทำก็คือ มองหา ทางหนีหรือที่หลบซอน มองหาสิ่งของที่อาจ หยิบฉวยมาใชเปนอาวุธไดหากจำเปน แตยัง ไมควรแสดงทาทางกาวราวออกมาทีเดียว หากมีอาวุธอยูแลว ควรตองรูตัววาอาวุธของ เราอยูตรงไหน พรอมที่จะหยิบฉวยไดหรือ เปลา ถาอยูในที่เปลี่ยวเชนลานจอดรถที่ไมมี คนผานไปมา ควรเคลื่อนยายตัวเองไปยังที่ซึ่ง มีแสงสวาง มีคนพลุกพลาน การปฏิเสธไมให อาชญากรไดใชสถานการณที่ไมมีพยานรูเห็น เปนหลักการเบื้องตนของการปองกันตัวที่ สำคัญที่สุด (เพราะเวลาใครจะประกอบ อาชญากรรม เขามักจะตองเลือกที่เปลี่ยวหรือ สถานการณที่ไมมีใครรูเห็นหรือเปนพยานได เสมอ) ตอนนี้เปนระยะของการวางแผนหนี หรือหลบภัย แตถาไมมีอะไรเกิดขึ้นเราก็อาจ ถือเปนการฝกฝนตนเอง และกลับลงไปสู สถานการณสีเหลืองอีกครั้ง
ภาพจาก http://5stonesphoto.com/blog/2011/ 08/20/a-home-away-from-home-part-2/
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
! สถานการณสีแดง คือสถานการณที่เราตองกังวลใจแลว เนื่องจากเห็นไดชัดเจนวา อันตรายใกลตัวกำลังจะเกิดขึ้นตอตนเองหรือคนที่เราใกลชิด หรือตองมีการเผชิญหนากันแนนอน เราควรมองดูลูทางหนีหรือหลบซอนกอน (ซึ่งตองเริ่มคิดมาตั้งแตกอนหนานี้ตอนที่สถานการณเปน สีสมแลว) และถามีอาวุธเชนปน เราก็ควรลวงมือไปจับดามปน ปลดกระดุมฝาปดซองปนไดแลว อาจพิจารณาวาการเจรจาตอรองจะยังใชไดหรือเปลา แตในขณะเดียวกันตองคิดวาตองพยายาม อยางมากที่สุดที่จะหลีกเลี่ยงการใชกำลัง แตก็ตองพรอมสูหากหมดหนทางอื่นจริงๆ การตอสูนี้ควร คิดวาเพื่อหยุดการทำรายที่กำลังจะเกิดขึ้น เพื่อหนีไปในที่ปลอดภัย หรือหลบซอนจนกวาการชวย เหลือจะมาถึง คุณไมควรที่จะคิดทำราย ฆา หรือสั่งสอนใคร เพราะในสายตาของกฎหมายคุณจะ กลายเปนผูกระทำทันที หรือถึงแมวาจะไมเกิดคดีหรือการจับกุม หากเราทำรายหรือฆาใครไปแลว เราก็จะตองอยูกับมันตลอดไป อยางนอยก็ในความคิดหรือความทรงจำของเราเอง ภาพจาก http://www.forbes.com/fdc/welcome_mjx.shtml
! สถานการณสีดำ คือสภาพ ที่เราถูกโจมตีหรือเขากระทำแลว สวนใหญสถานการณจะเปลี่ยนไป ตามลำดับ คือ ขาว เหลือง สม แดง และดำ แตบางครั้งหากเราถูกจูโจม ทันทีโดยไมรูตัว (ลอบกัด) นั่นก็คือ การเปลี่ยนจากสถานการณสีขาวไป สูสีดำทันที ในสถานการณเชนนี้การ พูดจาตอรองจะใชไมไดอีกตอไป เพราะเขาจะไมฟงอะไรทั้งสิ้นแลว ตอนนี้คือตอนที่เราจะตองสูเพื่อการ อยูรอด ซึ่งขึ้นอยูกับระดับของการ ทำรายดวย เชน หากเขาจะเอาเราให ตาย เราก็ยอมมีสิทธิที่จะทำทุกอยาง เพื่อรักษาชีวิตของเรา หากมีอาวุธก็ จำเปนตองใชแลว แตถึงอยางนั้นก็ตาม เปาหมายของเราก็ยังไมใชเพื่อฆาหรือทำราย แตเปนการ ทำเพื่อหยุดความรุนแรงและเราจะไดหนีไปไดเทานั้น การใชความรุนแรงจึงตองพิจารณาถึงความ เหมาะสมเสมอ เชน คนเมาที่เขามาทำรายเรา การปฏิบัติตอเขายอมตางจากอาชญากรที่ตองการ ฆาเรา หรือคนที่มีอาการทางจิตจากยาบาที่ไมมีใคร “เอาอยู” อีกแลว หน้า ๖
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
! จะเห็นไดวาเวลาที่เราฝกศิลปะการตอสูทั้งหลาย หรือฝกฝนอบรมในหลักสูตร “การตอสู ปองกันตัว” ดวยเทคนิคตางๆ เชน แกการถูกจับขอมือ การกอดรัด บีบคอ ชก เตะ เราจะเนนอยู ที่สถานการณทายๆ คือสีแดงและสีดำเทานั้น ในขณะที่การปองกันตัวที่แทจริงควรอยูที่ สถานการณสีเหลืองและสีสม (และหลีกเลี่ยงที่จะอยูในสถานการณสีขาว) มากกวา หากเรา ฝกฝนตนเองใหอยูในระดับเหลานี้ไดเปนประจำ โอกาสที่จะตองใชเทคนิคการตอสูปองกันตัว ตางๆ ก็จะลดลงมากทีเดียว
The Art of Peace Doka # ๑๔ เขียนโดย Morihei Ueshiba 1936
แปลโดย John Stevens (Edited by Seiseki Abe under the supervision of Kisshomaru Ueshiba.)
A person who In any situation Perceives the truth with resignation Would never need to draw his sword in haste. John Stevens ไดรวบรวมเอา Doka หรือบทกวีขนาดสั้นของปรมาจารยไวใน หนังสือ The Art of Peace ตอมา William McLuskie ไดนำมาลงเผยแพรที่ เวบไซต http://omlc.ogi.edu/aikido/talk/osensei/artofpeace/ หน้า ๗
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
มุชิน อ.ธีระรัตน บริพันธกุล
มุชิน หมายถึงไมมีจิต (จิตวาง?)อาจารยเซนกลาววา มุชิน เปนการแสดงออกที่เกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ ปราศจากความคิดเขา มาสอดแทรก เปนการกระทำที่ไมรูตัว จิตจึงมีเสรีอยางเต็มที่และ มิอาจยับยั้งได ดุจดังสายน้ำที่ไหลไปในทุกทิศทาง อาจารยตาควน ผูเปนอาจารยเซนและนักดาบที่ยิ่งใหญ ทานเปนคนแรกที่ประยุกตเซนเขากับจิตวิยาและศิลปะ แหงดาบ ทานกลาววาธรรมชาติแหงจิตยอมไหลอยู เสมอทั้งในยามตื่นและยามหลับ หากหยุดไหลก็แสดง วามีสิ่งหนึ่งสิ่งใดมาขัดขวาง จิตที่ติดขัดหรือชะงักงัน หากเปนนักดาบแลวยอมหมายถึงความตาย นักดาบที่ปลอยใหจิตวางจะไมคิดถึงคูตอสูหรือตัวเอง ไมมีเราไมมีเขา ไมมีแพไมมีชนะ ไมมีความเปนไมมีความ ตาย ไมมีเทคนิคที่คิดไว เขาเพียงอยูกับดาบและทำตาม คำสั่งจิตที่เสรีและโตตอบสถานการณอยางทันทวงที ณ ที่นี่และเดี๋ยวนี้ มุชิน หรือ คิ (คำสองคำนี้ผมเทียบเคียงเอง หาก ผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ดวย) จะเกิดขึ้นได อยางไร? มุชินหรือคิ หากบุคคลนั้นทำการฝกฝนซ้ำๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆ จนทำไดโดยปราศจากความตั้งใจหรือรูสึกตัว หน้า ๘
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
ปริศนาเซนโบราณขอหนึ่งกลาววา “เมื่อคุณหา มัน คุณจะไมพบมัน”ดังนั้นการฝกฝนอาจเปนชองทาง หนึ่งใหมุชินเลือกที่จะมาหาคุณเอง “ความรูทางเทคนิคยังไมเพียงพอ คนตอง ทำใหดีกวาเทคนิคเพื่อวาจะไดกลายเปนศิลปะที่ไร ศิลปะ เติบโตพนความไรสำนึก” ไดเซทสุ ซูสุกิ จากหนังสือเซนในศิลปะการตอสู แปลโดย วันทิพย สินสูงสุด ธีระรัตน บริพันธกุล เรียบเรียงและดัดแปลง
The Art of Peace # ๕๙ เขียนโดย Morihei Ueshiba 1936 แปลโดย John Stevens ! Techniques employ four qualities that reflflffllect the nature of our world. Depending on the circumstance, you should be: hard as a diamond, flexible as a willow, smooth-flowing like water, or as empty as space. John Stevens ไดรวบรวมเอา Doka หรือบทกวีขนาดสั้นของปรมาจารยไวใน หนังสือ The Art of Peace ตอมา William McLuskie ไดนำมาลงเผยแพรที่ เวบไซต http://omlc.ogi.edu/aikido/talk/osensei/artofpeace/ หน้า ๙
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
»ปÃรÐะàเ´ดÔิÁมàเÃรÔิè่Áม»ป ‚ãใËหÁม ‹
¡กÃรÒาºบÊสÇวÑั Êส´ดÕี¡กÅลÂยÒา³ณÁมÔิ Ñั µตÃรªชÒาÇวäไÍอ¤คÔิâโ´ด·ท∙Øุ¡ก·ท∙ ‹Òา¹น¤คÃรÑั ºบ »ป ‚ žàเ¡ก ‹Òา¡กÐะÅล ‹Çว§งäไ»ปáแÅล ŒÇว »ป ‚ žãใËหÁม ‹áแ¡ก ŒÇว¡กÐะÁมÒาÎฮÍอ´ดÁมÒาàเµตÔิ§ง...
»ปÃรÐะàเ´ดÔิÁมàเÃรÔิè่Áม»ป ‚ãใËหÁม ‹ ¡กç็äไ´ด ŒÃรºบ¤คÇวÒาÁมäไÇว Œ Ñั ÇวÒา§งãใ¨จ¨จÒา¡ก¾พÕีè่¡กºบ ãใËห Œàเ¢ขÕีÂย¹นºบ·ท∙¤คÇวÒาÁมÅล§งÇวÒาÃรÊสÒาÃร·ท∙Õีè่¼ผÁมäไ´ด Œáแµต ‹µตÒาÁมÍอ ‹Òา¹นÍอÂย ‹Òา§งàเ´ดÕีÂยÇวÁมÒา ¹นÒา¹น äไ´ด ŒÁมÕีâโÍอ¡กÒาÊสºบÍอ¡กàเÅล ‹Òา¤คÇวÒาÁมÃรÙู ŒÊสÖึ¡ก¨จÒา¡ก¡กÒาÃรäไ´ด ŒÁมÒาÃร ‹ÇวÁมÊสÑั ÁมÁม¹นÒาäไÍอ¤คÔิâโ´ด·ท∙Õีè่àเªชÕีÂย§งãใËหÁม ‹ àเÁม×ืè่Íอ»ปÅลÒาÂย»ป ‚ 2554 ·ท∙Õีè่¼ผ ‹Òา¹นÁมÒา ¢ขÍอºบ¤คØุ³ณÊสÓำËหÃรÑั ºบ¾พ×ืé้¹น·ท∙Õีè่µตÃร§ง¹นÕีé้´ด ŒÇวÂย¤คÃรÑั ºบ (áแÅลÐะäไËห¹นæๆ ¡กç็ äไËห¹นæๆ ¢ขÍอàเÅล ‹ÒาàเÃร×ืè่Íอ§งµตÑั ÇวàเÍอ§ง¡กÑั ºบäไÍอ¤คÔิâโ´ดäไ»ป´ด ŒÇวÂยàเÅลÂยÅลÐะ¡กÑั ¹น¤คÃรÑั ºบ)
àเ¹น×ืè่Íอ§ง¨จÒา¡กàเ»ป š¹น¡กÒาÃรÊสÑั ÁมÁม¹นÒาÊส ‹§ง·ท∙ ŒÒาÂย»ป ‚ ¢ขÍอ¾พÙู´ด(¾พÔิÁม¾พ ) ¶ถÖึ§ง¤คÇวÒาÁม»ปÃรÐะ·ท∙Ñั ºบãใ¨จãใ¹นÊสÔิè่§ง àเ¡ก ‹Òาæๆ áแÅลÐะÊสÔิè่§งãใËหÁม ‹æๆ ÅลÐะ¡กÑั ¹น¹นÐะ¤คÃรÑั ºบ
ÊสÔิè่§งàเ¡ก ‹Òา·ท∙Õีè่»ปÃรÐะ·ท∙Ñั ºบãใ¨จ ¤ค×ืÍอ äไ´ด Œ¡กÅลÑั ºบÁมÒา¾พºบàเ¨จÍอàเ¾พ×ืè่Íอ¹นàเ¡ก ‹Òาæๆ ¡กÅลÑั ºบÁมÒาàเÂย×ืÍอ¹นÊส¶ถÒา¹น ·ท∙Õีè่àเ¡ก ‹Òาæๆ ¶ถÖึ§งáแÁม ŒÁม¹น¨จÐะäไÁม ‹ Ñั àเËหÁม×ืÍอ¹นàเ´ดÔิÁม¹นÑั ¡ก áแµต ‹¡กç็Âย§งÁมÕี Ñั Ãร ‹Íอ§งÃรÍอÂย¢ขÍอ§ง¤คÇวÒาÁม·ท∙Ãร§ง¨จÓำ·ท∙Õีè่ ÊสÇวÂย§งÒาÁมâโ»ปÃรÂย»ปÃรÒาÂยÍอÂยÙู ‹·ท∙è่ÇวÑั äไ»ป
¼ผÁม¨จÓำäไ´ด ŒÇว ‹Òา µตÍอ¹นàเ´ดç็¡กæๆ ¼ผÁมàเ»ป š¹น¤ค¹นµตÑั ÇวàเÅลç็¡ก¡กÇว ‹Òาàเ¾พ×ืè่Íอ¹น áแÅลÐะâโ´ด¹นáแ¡กÅล Œ§ง »ปÃรÐะ¨จÓำ áแµต ‹¾พÍอµตÍอºบâโµต Œ¡กç็Áม¡ก¨จÐะâโ´ด¹นàเÍอÒา¤ค×ื Ñั ¹นÍอÂยÙู ‹àเÊสÁมÍอ àเÃรÒาàเÍอÒา¤ค×ื¹นàเ¤ค ŒÒา àเ¤ค ŒÒาàเÍอÒา¤ค×ื¹นàเÃรÒา äไÁม ‹¨จºบäไÁม ‹ÊสÔิé้¹น ¾พÍอÁมÒาàเ¨จÍอäไÍอ¤คÔิâโ´ด ·ท∙Õีè่äไ´ด ŒÂยÔิ¹นÁมÒาÇว ‹Òา àเ»ป š¹น¡กÒาÃร·ท∙ÓำÅลÒาÂย¤คÇวÒาÁมµตÑั é้§งãใ¨จ¢ขÍอ§ง¤คÙู ‹µต ‹ÍอÊสÙู Œ ·ท∙Õีè่¨จÐะàเ¢ข ŒÒาÁมÒา·ท∙ÓำÃร ŒÒาÂยàเÃรÒาãใËห ŒËหÁม´ดäไ»ป ¨จÖึ§งÍอÂยÒา¡กÁมÒาÅลÍอ§งÈศÖึ¡กÉษÒา´ดÙู ¨จ¹น»ป †Òา¹น¹นÕีé้ 14 »ป ‚àเ¢ข ŒÒาäไ»ปáแÅล ŒÇว «ซÖึè่§ง¼ผÁม¡กç็äไÁม ‹äไ´ด ŒÇว ‹Òา äไÍอ¤คÔิâโ´ด ¡กÅลÒาÂยÁมÒาàเ»ป š¹นÊส ‹Çว¹นËห¹นÖึè่§ง¢ขÍอ§งªชÕีÇวÔิµต¼ผÁมµตÑั é้§งáแµต ‹àเÁม×ืè่ÍอäไËหÃร ‹ ÃรÙู Œáแµต ‹Çว ‹Òา ÁมÑั ¹นÊส¹นØุ¡ก áแÅลÐะÍอÂยÒา¡กàเÅล ‹¹นÍอÂยÙู ‹àเÊสÁมÍอ ÁมÕีÍอÐะäไÃรãใËหÁม ‹æๆ ÍอÂยÙู ‹àเÊสÁมÍอ หน้า ๑๐
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
ÁมÕีãใ¤คÃรÃรÙู ŒÊสÖึ¡กàเËหÁม×ืÍอ¹น¼ผÁมºบ ŒÒา§งÇว ‹Òา ·ท∙ ‹Òาàเ´ดÔิÁมæๆ ·ท∙Õีè่àเÃรÒาàเÅล ‹¹น¡กÑั ¹นÍอÂยÙู ‹·ท∙Øุ¡กÇวÑั ¹นæๆ »ป ‚·ท∙Õีè่áแÅล ŒÇว ¡กÑั ºบ»ป ‚¹นÕีé้ àเÃรÒาàเÅล ‹¹นäไÁม ‹àเËหÁม×ืÍอ¹น¡กÑั ¹น àเ´ด×ืÍอ¹น·ท∙Õีè่áแÅล ŒÇว ¡กÑั ºบàเ´ด×ืÍอ¹น¹นÕีé้ àเÃรÒา¡กç็àเÅล ‹¹นäไÁม ‹àเËหÁม×ืÍอ¹น¡กÑั ¹น ¹นÕีè่Áม¹น... Ñั äไÁม ‹¸ธÃรÃรÁม´ดÒา«ซÐะáแÅล ŒÇว áแÅลÐะ¹นÕีè่¡กç็àเ»ป š¹นàเÊส¹น ‹Ëห ·ท∙Õีè่·ท∙ÓำãใËห Œ¼ผÁมÂยÑั §ง¤ค§ง¤ค Œ¹นËหÒา¤คÇวÒาÁมËหÁมÒาÂย ¢ขÍอ§งäไÍอ¤คÔิâโ´ดÍอÂยÙู ‹àเÊสÁมÍอÁมÒา
µตÍอ¹น·ท∙Õีè่¼ผÁมÂยÑั §ง½ฝ ƒ¡กãใËหÁม ‹æๆ ¨จÓำäไ´ด ŒÇว ‹Òา µตÍอ¹น¹นÑั é้¹น ºบ ŒÒา¾พÅลÑั §ง¡กÑั ¹นÁมÒา¡ก ¼ผÁม¡กÑั ºบÍอÑั é้Áม (ªชÙูªชÕี¾พ) ¾พÕีè่»ป ‰ÍอÁม (µตÒาÁมÁมÒา·ท∙ÕีËหÅลÑั §ง) áแÅลÐะÊสÁมÒาªชÔิ¡กáแ¡ก §ง¤ค ÍอÕี¡ก 2-3 ¤ค¹น ÁมÒา½ฝ ƒ¡ก¡กÑั ¹นàเ¡ก×ืÍอºบ·ท∙Øุ¡กÇวÑั ¹น ÇวÑั ¹น äไËห¹นäไÁม ‹ÁมÕี Íอ.ÁมÒาÊสÍอ¹น ¡กç็¢ขÍอÍอ¹นØุÞญÒาµตÁมÒา »ปÙูàเºบÒาÐะ½ฝ ƒ¡ก«ซ ŒÍอÁม·ท∙ºบ·ท∙Çว¹น¡กÑั ¹นàเÍอ§ง ½ฝ¹นµต¡ก Ëห¹นÑั ¡กæๆ ¡กç็ÁมÒา¡กÑั ¹น Ëห¹นÒาÇว¨จ¹นÊสÑั è่¹น¡กç็½ฝ †Òา ¤คÇวÒาÁมËห¹นÒาÇวÁมÒา¡กÑั ¹น ºบÒา§งÇวÑั ¹นÁมÕี¡ก¹นÍอÂยÙู Ñั ‹áแ¤ค ‹ 2-3 ¤ค¹น ¡กç็Âย§ง¨จÐะ½ฝ ƒ Ñั ¡ก¡กÑั ¹นÍอÂยÙู ‹äไ´ด Œ ¹นÖึ¡กæๆ áแÅล ŒÇวÊส¹นØุ¡ก´ดÕี¤คÃรÑั ºบ äไÁม ‹ÃรÙู ŒÇว ‹Òาàเ´ดÕีë๋ÂยÇว¹นÕีé้Âย§งÁมÕี Ñั ãใ¤คÃรºบ ŒÒา äไÍอ¤คÔิâโ´ดáแºบºบ¹นÕีé้ÍอÂยÙู ‹ºบ ŒÒา§งÃรÖึàเ»ปÅล ‹Òา
Êส ‹Çว¹นÊสÔิè่§งãใËหÁม ‹æๆ ·ท∙Õีè่äไ´ด Œ¨จÒา¡ก§งÒา¹นÊสÑั ÁมÁม¹นÒา¤คÃรÑั é้§ง¹นÕีé้ ¤ค×ืÍอ ¡กÅลØุ ‹Áมàเ¾พ×ืè่Íอ¹นæๆ ¨จÒา¡กÅลÒาÇว áแÅลÐะ¹น ŒÍอ§งãใËหÁม ‹ ¢ขÍอ§งªชÁมÃรÁมàเÃรÒา ÃรÇวÁม¶ถÖึ§ง¤คÇวÒาÁมÃรÙู Œàเ¡ก ‹Òาæๆ ·ท∙Õีè่àเÍอÒาÁมÒา·ท∙ºบ·ท∙Çว¹น¡กÑั ¹นãใËหÁม ‹ àเ·ท∙¤ค¹นÔิ¤ค ãใËหÁม ‹æๆ Êส¶ถÒา¹น·ท∙Õีè่½ฝ ƒ¡ก«ซ ŒÍอÁมãใËหÁม ‹ (áแÍอºบÍอÂยÒา¡กäไ´ด Œàเ»ป š¹น·ท∙Õีè่½ฝ ƒ¡ก¶ถÒาÇวÃร ´ด ŒÇวÂย¨จÑั §ง) หน้า ๑๑
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
áแ¶ถÁมÂยÑั §งäไ´ด Œ¢ข ‹ÒาÇวÇว ‹ÒาàเÃรÒา¡กÓำÅลÑั §ง¨จÐะÁมÕีàเºบÒาÐะãใËหÁม ‹ÍอÕี¡ก 2 ·ท∙Õีè่ (»ปÃรºบÁม×ืÍอãใËห Œ´ด§งæๆ Ñั àเÅลÂย) àเ»ป š¹น¤คÇวÒาÁมàเ¨จÃรÔิÞญàเµตÔิºบâโµต¢ขÍอ§งäไÍอ¤คÔิâโ´ด Áม.ªช.·ท∙Õีè่áแµต¡ก¡กÔิè่§ง¡ก ŒÒา¹นÊสÒา¢ขÒาÍอÍอ¡กäไ»ปÍอÕี¡กàเÃร×ืè่ÍอÂยæๆ ÂยÑั §ง ¹นÖึ¡กÍอÂยÙู ‹àเÅลÂยÇว ‹Òา ¶ถ ŒÒาªชÕีÇวÔิµต·ท∙Õีè่¼ผ ‹Òา¹นÁมÒา ¼ผÁมäไ´ด Œ§งÒา¹น·ท∙Òา§งÀภÒา¤คàเËห¹น×ืÍอ ¤ค§งäไ´ด ŒÁมÒาÅลØุÂย´ด ŒÇวÂย¡กÑั ¹น¡กÑั ºบ ¾พÕีè่æๆ áแ¹น ‹æๆ
ÊสØุ´ด·ท∙ ŒÒาÂย¢ขÍอ§งºบ·ท∙¤คÇวÒาÁมàเÅลç็¡กæๆ ¹นÕีé้ ¢ขÍอ½ฝÒา¡ก¡กÓำÅลÑั §งãใ¨จãใËห ŒÍอÒา¨จÒาÃรÂย ÊสÁมºบÑั µตÔิ, ÍอÒา¨จÒาÃรÂย ¸ธÕีÃรÐะÃรÑั µต¹น , ¾พÕีè่»ป ‰ÍอÁม, ¾พÕีè่¡กºบ, ¾พÕีè่ÍอÒาËหÁมÍอ ¾พÕีè่¨จÃรÑั Åล áแÅลÐะ¹น ŒÍอ§งæๆ ·ท∙Øุ¡ก¤ค¹น·ท∙Õีè่äไÁม ‹äไ´ด ŒàเÍอ ‹Âยªช×ืè่Íอ ÍอÂยÒา¡กãใËห Œ·ท∙Øุ¡ก¤ค¹น½ฝ ƒ¡กäไÍอ¤คÔิâโ´ด¡กÑั ¹นäไ»ป¹นÒา¹นæๆ ÁมÕี¤คÇวÒาÁมÊสØุ¢ขáแÅลÐะÊส¹นØุ¡ก¡กÑั ºบÁมÑั ¹น äไÁม ‹ãใªช ‹½ฝ ƒ¡กáแ¤ค ‹ àเ·ท∙¤ค¹นÔิ¤ค áแµต ‹½ฝ ƒ¡ก¤ค Œ¹นËหÒา¤คÇวÒาÁมËหÁมÒาÂย¢ขÍอ§งáแµต ‹ÅลÐะ¨จÑั §งËหÇวÐะ´ด ŒÇวÂย ¹นÍอ¡กàเËห¹น×ืÍอ¡กÒาÃร½ฝ ƒ¡ก ÂยÑั §งÁมÕี ¡กÔิ¨จ¡กÃรÃรÁม¹นÍอ¡กàเºบÒาÐะÍอÕี¡กËหÅลÒาÂยÍอÂย ‹Òา§ง ·ท∙Õีè่µต ŒÍอ§ง¡กÒาÃร¡กÓำÅลÑั §ง¨จÒา¡ก¹น ŒÍอ§งæๆ ÃรØุ ‹¹นãใËหÁม ‹¡ก¹น´ด Œ Ñั ÇวÂย Ãร ‹ÇวÁม´ด ŒÇวÂยªช ‹ÇวÂย¡กÑั ¹น¹นÐะ¤คÃรÑั ºบ äไÍอ¤คÔิâโ´ด Áม.ªช. àเ´ดÔิ¹น·ท∙Òา§งÁมÒา 25 »ป ‚äไ´ด Œ Âย ‹ÍอÁมäไÁม ‹ãใªช ‹àเÃร×ืè่Íอ§ง ¸ธÃรÃรÁม´ดÒา ªช ‹ÇวÂย¡กÑั ¹น´ดÙูáแÅลÃรÑั ¡กÉษÒาáแÅล ŒÇวÊส ‹§งµต ‹ÍอãใËห Œ¹น ŒÍอ§งæๆ ÃรØุ ‹¹นµต ‹Íอæๆ äไ»ปãใËห Œ´ดÕี´ด ŒÇวÂย¹นÐะ¤คÃรÑั ºบ
ºบØุÞญÃรÑั ¡กÉษÒา¤คÃรÑั ºบ
¸ธÕีÃรªชÑั Âย áแ¹นÇวÀภÙูÇว¹น¹น·ท∙ (àเÍอ¡ก)
¢ขÍอºบ¤คØุ³ณÃรÙู»ปÀภÒา¾พ¨จÒา¡กàเÍอ¡กáแÅลÐะÍอÑั é้Áม + Powered by Pond Foto หน้า ๑๒
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
äไÍอ¤คÔิâโ´ด »ปÃรÐะÊสºบ¡กÒาÃร³ณ ´ดÕีæๆ ·ทÕีè่àเªชÕีÂย§งãใËหÁม ‹ ÊสÐะ¡กØุ¹นÒา ÊสÕีÃรÔิÊสÁม¾พÍอ¹น
àเÁม×ืè่Íอ©ฉÑั¹นäไ»ป¶ถÖึ§งàเªชÕีÂย§งãใËหÁมè่ áแÅลÐะäไ´ดé้ÃรÙูé้Çวè่Òา ¨จÐะäไ´ดé้àเ¢ขé้ÒาÃรè่ÇวÁม«ซé้ÍอÁม¡กÑัºบ¼ผÙูé้¤ค¹น·ทÕีè่ÁมÒา¨จÒา¡กËหÅลÒาÂยæๆ·ทÕีè่ «ซÖึè่§ง ©ฉÑั¹นäไÁมè่ÃรÙูé้¨จÑั¡ก¡กÑัºบ¾พÇว¡กàเ¤คé้ÒาÁมÒา¡กè่Íอ¹นàเÅลÂย àเÁม×ืè่Íอàเ´ดÔิ¹น¢ขÖึé้¹นËหé้Íอ§ง½ฝÖึ¡ก ËหÑัÇวãใ¨จ¢ขÍอ§ง©ฉÑั¹น¡กç็àเµตé้¹นäไÁมè่àเ»ปç็¹น¨จÑั§งËหÇวÐะ àเ¾พÃรÒาÐะäไÁมè่ÁมÑัè่¹นãใ¨จÇวè่Òา “äไÍอ¤คÔิâโ´ด” ÊสÓำËหÃรÑัºบ©ฉÑั¹นáแÅลé้ÇวÁมÕี¤คÇวÒาÁมàเ¢ขé้Òาãใ¨จÁมÒา¡กàเ¾พÕีÂย§งãใ´ด ´ดé้ÇวÂย¤คÇวÒาÁม·ทÕีè่àเ»ปç็¹น¤ค¹นµตè่Òา§ง ªชÒาµตÔิ ·ทÓำãใËหé้©ฉÑั¹นÂยÔิè่§งÁมÕี¤คÇวÒาÁม¡ก´ด´ดÑั¹นÁมÒา¡ก¢ขÖึé้¹น Çวè่Òา¨จÐะ·ทÓำÍอÐะäไÃร¼ผÔิ´ด (àเÅลè่¹น¼ผÔิ´ด¨จÑั§งËหÇวÐะ) àเ¾พÃรÒาÐะÃรÐะ´ดÑัºบ¢ขÑัé้¹น¢ขÍอ§ง ©ฉÑั¹นÂยÑั§งäไÁมè่ÊสÙู§ง áแÅลÐะàเÁม×ืè่ÍอàเËหç็¹น¼ผÙูé้¤ค¹น·ทÕีè่ÁมÒาàเ¢ขé้ÒาÃรè่ÇวÁม§งÒา¹นáแÅลé้Çว ·ทØุ¡ก¤ค¹น·ทÓำäไ´ดé้´ดÕีÁมÒา¡ก ©ฉÑั¹นÂยÔิè่§ง¡กÑั§งÇวÅล¢ขÖึé้¹นäไ»ปÍอÕี¡ก ´ดé้ÇวÂย¤คÇวÒาÁม¡กÅลÑัÇว ©ฉÑั¹น¨จÖึ§ง¨จÑัºบ¤คÙูè่¡กÑัºบ¤ค¹น·ทÕีè่©ฉÑั¹นÃรÙูé้¨จÑั¡กàเ¾พ×ืè่ÍอÅล´ด¤คÇวÒาÁมµต×ืè่¹นàเµตé้¹นÅล§ง àเÁม×ืè่Íอ·ทè่ÒาáแÃร¡ก¼ผè่Òา¹นäไ»ป·ทè่Òา·ทÕีè่ÊสÍอ§ง-ÊสÒาÁม¡กç็àเÃรÔิè่ÁมµตÒาÁมÁมÒาµตÔิ´ดæๆ ¨จ¹นÊสÔิé้¹นÊสØุ´ด¡กÒาÃร ÊสÑัÁมÁม¹นÒาªชè่Çว§งàเªชé้Òาãใ¹นÇวÑั¹น¹นÑัé้¹น ¤คÇวÒาÁมµต×ืè่¹นàเµตé้¹น¢ขÍอ§ง©ฉÑั¹น¡กç็ÂยÑั§งäไÁมè่Åล´ดÅล§ง äไ´ดé้àเÇวÅลÒา¡กÔิ¹น¢ขé้ÒาÇวàเ·ทÕีè่Âย§ง ¹นÑัè่¹นàเ»ปç็¹นàเÇวÅลÒา·ทÕีè่´ดÕีÁมÒา¡ก àเ¾พÃรÒาÐะ©ฉÑั¹น¨จÐะ ·ทºบ·ทÇว¹นÇวè่Òา·ทÕีè่©ฉÑั¹นàเÅลè่¹นäไ»ป¹นÑัé้¹นÁมÑั¹น´ดÕี¾พÍอËหÃร×ืÍอÂยÑั§ง ËหÅลÒาÂย¤ค¹น·ทÕีè่©ฉÑั¹น¨จÑัºบ¤คÙูè่ ´ดé้ÇวÂยàเ¤คé้Òา¡กç็áแ¹นÐะ¹นÓำãใËหé้ËหÅลÒาÂยÍอÂยè่Òา§ง áแµตè่©ฉÑั¹นàเ»ปç็¹น¤ค¹นªชé้Òา àเ¢ขé้Òาãใ¨จªชé้Òา (ãใ¹น àเÃร×ืè่Íอ§ง·ทÕีè่ÁมÕีÊสÒาÃรÐะ) áแµตè่©ฉÑั¹น¡กç็¾พÂยÒาÂยÒาÁม»ปÃรÑัºบ»ปÃรØุ§ง หน้า ๑๓
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
´ดé้ÇวÂย¤คÇวÒาÁม¾พÂยÒาÂยÒาÁม¢ขÍอ§ง©ฉÑั¹นºบÇว¡ก ¡กÑัºบ¡กÒาÃรãใËหé้¡กÓำÅลÑั§งãใ¨จ¢ขÍอ§งàเ¨จé้ÒาÀภÒา¾พ ¤คÇวÒาÁม µต×ืè่¹นàเµตé้¹น¢ขÍอ§ง©ฉÑั¹น¡กç็Åล´ดÅล§ง áแÅลÐะ©ฉÑั¹นàเÍอ§ง¡กç็àเÃรÔิè่Áม »ปÃรÑัºบµตÑัÇวãใËหé้àเ¢ขé้Òา¡กÑัºบÊส¶ถÒา¹น·ทÕีè่äไ´ดé้áแÅลÐะ¾พÃรé้ÍอÁม ¡กÑัºบ¡กÒาÃรàเÃรÔิè่ÁมÊสÑัÁมÁม¹นÒาãใ¹นªชè่Çว§งºบè่ÒาÂยáแºบºบ ÊสºบÒาÂยãใ¨จáแÅลÐะ¡กÅลé้Òา·ทÕีè่¨จÐะáแÊส´ด§งÍอÍอ¡ก ¡กÅลé้Òา·ทÕีè่ ¨จÐะ¶ถÒาÁม(àเÍอÒา¤คÇวÒาÁมÃรÙูé้)ãใ¹นÊสÔิè่§ง·ทÕีè่©ฉÑั¹นÂยÑั§งÊส§งÊสÑัÂย ¡กÑัºบÃรØุè่¹น¾พÕีè่·ทÕีè่ÁมÕีÃรÐะ´ดÑัºบÊสÙู§ง¡กÇวè่ÒาáแÅลÐะäไ´ดé้àเ·ท¤ค¹นÔิ¤ค ãใËหÁมè่æๆÁมÒา¡ก¢ขÖึé้¹น áแÅลÐะ¤คÓำ¾พÙู´ด àเ¾พÕีÂย§งÊสÑัé้¹นæๆ·ทÕีè่ºบÍอ¡กÇวè่Òา “·ทÓำ¶ถÙู¡กáแÅลé้Çว, ´ดÕีáแÅลé้Çว” àเ¾พÕีÂย§งàเ·ทè่Òา¹นÑัé้¹น ÁมÑั¹น¡กç็ ·ทÓำãใËหé้©ฉÑั¹น¡กÃรÐะµต×ืÍอÃร×ืÍอ Åลé้¹น ·ทÕีè่¨จÐะ«ซé้ÍอÁมµตè่Íอäไ»ป
¢ขÍอºบ¤คØุ³ณÀภÒา¾พ»ปÃรÐะ¡กÍอºบ ¨จÒา¡กàเÍอ¡กáแÅลÐะÍอÑัé้Áม¤คè่Ðะ หน้า ๑๔
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
§งÒา¹นàเÅลÕีé้Âย§งäไ´ดé้àเÃรÔิè่Áม¢ขÖึé้¹น ËหÅลÑั§ง¨จÒา¡ก·ทÕีè่¾พÇว¡กàเÃรÒาÊสÑัÁมÁม¹นÒา ¨จºบãใ¹นÇวÑั¹นáแÃร¡ก àเ¾พ×ืè่Íอ¡กÒาÃรÊสÑั§ง ÊสÃรÃรáแÅลÐะÊสÃรé้Òา§งÊสÑัÁม¾พÑั¹น¸ธì์·ทÕีè่´ดÕี ÃรÐะËหÇวè่Òา§ง¤ค¹น·ทÕีè่äไÁมè่ÃรÙูé้¨จÑั¡ก ·ทÕีè่ÁมÒา ¨จÒา¡กËหÅลÒาÂย·ทÕีè่ ¨จÐะäไ´ดé้ÃรÙูé้¨จÑั¡ก¡กÑั¹น ÁมÒา¡ก¢ขÖึé้¹น àเ»ปç็¹น§งÒา¹น·ทÕีè่àเ¨จé้ÒาÀภÒา¾พ¨จÑั´ด¢ขÖึé้¹นáแºบºบ§งè่ÒาÂยæๆ ºบÃรÃรÂย¡กÒาÈศàเ»ปç็¹น ¡กÑั¹นàเÍอ§งáแÅลÐะÁมÕีÃรÒาÂย¡กÒาÃรËห¹นÖึè่§ง·ทÕีè่·ทÓำãใËหé้áแ¢ข¡ก·ทÕีè่ÁมÒาÃรè่ÇวÁม§งÒา¹นäไ´ดé้áแ»ปÅล¡กãใ¨จ àเÁม×ืè่Íอàเ¨จé้ÒาÀภÒา¾พ»ปÃรÐะ¡กÒาÈศÇวè่ÒาÁมÕีÃรÒา§งÇวÑัÅลãใËหé้¡กÑัºบáแ¢ข¡ก·ทÕีè่ÁมÒาÃรè่ÇวÁม§งÒา¹นáแµตè่ àเÊสÕีÂย´ดÒาÂย·ทÕีè่©ฉÑั¹นäไÁมè่ÁมÕีâโªช¤คãใ¹น´ดé้Òา¹น¹นÕีé้(áแµตè่¡กç็ÅลØุé้¹นÍอÂยÙูè่ãใ¹นãใ¨จÇวè่Òา ÊสÒา¸ธØุ¢ขÍอãใËหé้ äไ´ดé้ÃรÒา§งÇวÑัÅล·ทÕีè่ 1 ¹นÐะ) áแµตè่ÊสØุ´ด·ทé้ÒาÂย¡กç็àเ»ปç็¹น½ฝè่ÒาÂยàเ¨จé้ÒาÀภÒา¾พ·ทÕีè่äไ´ดé้ÃรÒา§งÇวÑัÅล·ทÕีè่ Ëห¹นÖึè่§งäไ»ป¤คÃรÍอ§ง (ÍอÔิ¨จ©ฉÒา ÍอÔิ¨จ©ฉÒา)
หน้า ๑๕
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
ÊสÑัÁมÁม¹นÒาÇวÑั¹น·ทÕีè่ÊสÍอ§ง (ÇวÑั¹นÊสØุ´ด·ทé้ÒาÂย) ÇวÑั¹น¹นÕีé้ÍอÒา¨จÒาÃรÂยì์àเÃรÔิè่ÁมÊสÍอ¹น¨จÒา¡ก·ทè่Òา§งè่ÒาÂยæๆäไ»ป¨จ¹น¶ถÖึ§ง·ทè่Òา·ทÕีè่ µตé้Íอ§งãใªชé้ÍอÒาÇวØุ¸ธ»ปÃรÐะ¡กÍอºบ (ÁมÕี´ดÊสÑัé้¹น, ´ดÒาºบ. ÊสÓำËหÃรÑัºบ©ฉÑั¹นáแÅลé้Çว·ทè่Òาáแºบºบ¹นÕีé้ÂยÒา¡กÁมÒา¡ก) ¡กÒาÃรàเÃรÕีÂย¹นáแºบºบ¹นÕีé้ ©ฉÑั¹น¶ถ×ืÍอÇวè่Òาàเ»ปç็¹น»ปÃรÐะ¡กÒาÃร³ณì์·ทÕีè่´ดÕี àเ¾พÃรÒาÐะÇวè่ÒาàเÃรÒาµตé้Íอ§งãใªชé้ÊสÁมÒา¸ธÔิÁมÒา¡ก¢ขÖึé้¹น ¨จÑั§งËหÇวÐะµตé้Íอ§ง¶ถÙู¡กµตé้Íอ§ง áแÅลÐะµตé้Íอ§ง ÃรÐะÇวÑั§งÍอØุºบÑัµตÔิàเËหµตØุ·ทÕีè่¨จÐะàเ¡กÔิ´ด¢ขÖึé้¹น¡กÑัºบ¤คÙูè่ ¢ขÍอ§งàเÃรÒา áแÅลÐะ·ทÕีè่ÊสÓำ¤คÑัÞญ·ทÓำãใËหé้àเÃรÒาÁมÕี ÊสÁมÒา¸ธÔิäไÁมè่»ปÃรÐะÁมÒา·ท ÁมÕีÍอÕี¡กÍอÂยè่Òา§ง·ทÕีè่ ©ฉÑั¹นµต×ืè่¹นµตÒาµต×ืè่¹นãใ¨จ áแÅลÐะ¶ถ×ืÍอàเ»ปç็¹น »ปÃรÐะÊสºบ¡กÒาÃร³ณì์·ทÕีè่ÊสÓำ¤คÑัÞญ ¹นÑัè่¹น¤ค×ืÍอ ¡กÒาÃรÊสÍอºบàเÅล×ืè่Íอ¹น¢ขÑัé้¹น âโªช´ดÑัé้§งâโÎฮÐะ (àเ¾พÃรÒาÐะÍอÂยÙูè่·ทÕีè่»ปÃรÐะàเ·ทÈศÅลÒาÇวäไÁมè่ÁมÕี) ¡กÒาÃรÊสÍอºบ¤คÃรÑัé้§ง¹นÑัé้¹นÁมÕี¤คÇวÒาÁม¼ผÔิ´ด ¾พÅลÒา´ดàเÅลç็¡ก¹นé้ÍอÂย áแµตè่¹นÑัè่¹นàเ»ปç็¹น¨จØุ´ด·ทÕีè่ÊสÍอ¹น ãใËหé้©ฉÑั¹นÃรÙูé้Çวè่Òา ·ทÓำäไÁมàเÇวÅลÒาÍอÒา¨จÒาÃรì์ÂยÊสÍอ¹น µตé้Íอ§งàเ¹นé้¹นãใËหé้àเÃรÒาàเÃร×ืè่Íอ§ง¡กÒาÃรàเ¤คÅล×ืè่Íอ¹นäไËหÇว àเ¾พÃรÒาÐะ¶ถé้ÒาàเÃรÒาàเ¤คÅล×ืè่Íอ¹นäไËหÇว¼ผÔิ´ด¨จÑั§งËหÇวÐะ ËหÃร×ืÍอªชé้Òาàเ¡กÔิ¹นäไ»ป ¤ค¹น·ทÕีè่¨จÐะºบÒา´ดàเ¨จç็ºบ¹นÑัé้¹น ¤ค×ืÍอµตÑัÇวàเÃรÒาàเÍอ§ง ¡กÒาÃรäไ»ปàเªชÕีÂย§งãใËหÁมè่¤คÃรÑัé้§ง¹นÕีé้ Âยé้ÓำÍอÕี¡ก¤คÃรÑัé้§งÇวè่Òาàเ»ปç็¹น»ปÃรÐะÊสºบ¡กÒาÃร³ณì์·ทÕีè่´ดÕีÁมÒา¡ก àเ¾พÃรÒาÐะ·ทÓำãใËหé้àเÃรÒาäไ´ดé้ ÃรÙูé้¨จÑั¡ก¡กÑัºบàเ·ท¤ค¹นÔิ¤คãใËหÁมè่æๆ¢ขÍอ§งäไÍอ¤คÔิâโ´ด äไ´ดé้¾พºบ»ปÐะáแÅล¡กàเ»ปÅลÕีè่Âย¹น»ปÃรÐะÊสºบ¡กÒาÃร³ณì์¡กÑัºบ¼ผÙูé้¤ค¹น·ทÕีè่ÁมÒา¨จÒา¡กËหÅลÒาÂย Êส¶ถÒา¹น·ทÕีè่áแµตè่ÁมÕี¨จØุ´ดËหÁมÒาÂยàเËหÁม×ืÍอ¹นæๆ¡กÑั¹น áแÅลÐะ·ทÕีè่ÊสÓำ¤คÑัÞญÍอÒา¨จÒาÃรì์ÂยÊสÍอ¹นàเ»ปç็¹น¡กÑั¹นàเÍอ§ง ·ทÓำãใËหé้¹นÑั¡กàเÃรÕีÂย¹นÊส¹นØุ¡ก áแÅลÐะàเ¾พÅลÔิ´ดàเ¾พÅลÔิ¹นäไ»ป¡กÑัºบ¡กÒาÃร«ซé้ÍอÁม áแÅลÐะÊสØุ´ด·ทé้ÒาÂย¢ขÍอ¢ขÍอºบ¤คØุ³ณ¾พÕีè่»ปë๋ÍอÁม·ทÕีè่ªชÇว¹น¾พÇว¡กàเÃรÒา¤ค¹นÅลÒาÇวÁมÒาÃรè่ÇวÁม ÊสÑัÁมÁม¹นÒา·ทÕีè่àเªชÕีÂย§งãใËหÁมè่ ¢ขÍอºบ¤คØุ³ณ»ปë๋Íอ¡กÑัºบ¾พÕีè่µตÑัê๊¡ก·ทÕีè่µต×ืè่¹นáแµตè่àเªชé้Òา(¶ถÖึ§ง¨จÐะäไ»ปªชé้ÒาËห¹นè่ÍอÂย¤คè่Ðะ) äไ»ปÃรÑัºบ¾พÇว¡กàเÃรÒาÍอÂยÙูè่ Êส¶ถÒา¹นÕี¢ข¹นÊสè่§ง ¢ขÍอºบ¤คØุ³ณ¾พÕีè่¡กºบ·ทÕีè่¢ขÑัºบÃร¶ถäไ»ปÃรÑัºบ äไ»ปÊสè่§ง áแÅลÐะ¾พÒาäไ»ปàเ·ทÕีè่ÂยÇว ¢ขÍอ¢ขÍอºบ¤คØุ³ณ¡กÒาÃรµตé้Íอ¹นÃรÑัºบ¢ขÍอ§ง ªชÒาÇวäไÍอ¤คÔิâโ´ด·ทÕีè่àเªชÕีÂย§งãใËหÁมè่·ทØุ¡กæๆ¤ค¹น ¢ขÍอºบ¤คØุ³ณÁมÒา¡กæๆ¤คè่Ðะ หน้า ๑๖
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
¤คÇวÑั¹นËหÅล§ง AF9
หน้า ๑๗
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
»ปÃรÐะªชÑั¹นàเ¤คç็¡ก áแÊส¹นÍอÃร ‹ÍอÂย
¢ขÍอºบ¤คØุ³ณÀภÒา¾พ»ปÃรÐะ¡กÍอºบ ¨จÒา¡กàเÍอ¡กáแÅลÐะÍอÑัé้Áม¤คè่Ðะ
หน้า ๑๘
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
ความเชื่อเบื้องหลังไอคิโด สโมสรผูนำเยาวชนเพื่อการศึกษาและพัฒนาชุมชน อำเภอปางมะผา จังหวัดแมฮองสอน
วิสุทธิ์ เหล็กสมบูรณ์
แปลจาก Children and Martial Art : Aikido point of view โดย Gaku Homma ฉบับพิมพ์ปี 1993 หน้า 8 -10 ถอดความ โดย วิสุทธิ์ เหล็กสมบูรณ์
เดือนตุลาคมที่ผ่านมา ผมได้แปล
เนื้อหาบางส่วนจากหนังสือชื่อ Children and Martial Art : Aikido Point of View แต่งโดย Gaku Homma ฉบับพิมพ์ปี 1993 ในตอน “ไอคิโด : การเล่นและการเรียนรู้” มาเดือนนี้ ขอ แปลต่อเลยละกันครับ ในตอนที่มีชื่อว่า “ความเชื่อ เบื้องหลังไอคิโด” เป็นไปได้แค่ไหน ที่ในชีวิตประจําวัน ผู้คนจะฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ให้มี ประสิทธิภาพอย่างแท้จริงโดยไม่สนใจรากเหง้า ความเชื่อวัฒนธรรมประเพณีที่อยู่เบื้อง หลัง ผู้เขียนคือ Gaku Homma ได้ตั้งคําถามชวนคิดเอาไว้อย่างนี้ครับ ผู้เขียนเสนอว่า ถ้าจะคิดแบบอุดมคติแล้ว การฝึกศิลปะการต่อสู้ควรจะผสมผสาน การเรียนรู้ความเชื่อที่อยู่เบื้องหลังเข้าไว้อย่างยืดหยุ่นเพียงพอที่จะปรับตัวให้เข้ากับสังคม ปัจจุบัน ศิลปะการต่อสู้ทุกชนิดล้วนมีที่มาที่ไป ประวัติความเป็นมา ความเชื่อพื้นฐาน เฉพาะตัว ซึ่งผู้สนใจจะฝึกสามารถที่จะเลือกประเภทของศิลปะการต่อสู้ให้เหมาะสมกับ ปรัชญาของตัวเอง
หน้า ๑๙
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
โดยทั่วไปอาจพอแบ่งลักษณะของศิลปะการต่อสู้ออกได้เป็นสามประเภท คือ 1. ประเภทจิตวิญญาณการต่อสู้ ประเภทนี้เน้นการต่อสู้แบบเตะต่อยเข้าทํานอง “ตาต่อตาฟันต่อฟัน” เอาความแข็งแกร่งรุนแรงเข้าหักล้าง ยิ่งทําร้ายคู่ต่อสู้ให้บาดเจ็บล้ม ตายได้ยิ่งดี มีการแข่งขันเอาชิงเอาชัย ใครเก่งกว่า ทําให้คู่ต่อสู้บาดเจ็บได้มากกว่าถือเป็น ผู้ชนะ ได้รับรางวัลไป ส่วนผู้แพ้ถูกทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง ศิลปะการต่อสู้ประเภทนี้ไม่สนใจราก เหง้า ความเชื่อที่เป็นพื้นฐานวิชาว่ามีคุณค่าความหมายอย่างไร แต่หากมุ่งเน้นผลแพ้ชนะ การต่อสู้มากกว่า 2. ประเภทการต่อสู้ด้วยมือเปล่า เน้นการจับกุม ล็อค ทุ่ม ศิลปะการต่อสู้ประเภทนี้ มีรากฐานมาจากการต่อสู้ด้วยมือเปล่าที่เรียกว่า “คูมิอูชิ (Kumiuchi) ” ที่ถือกําเนิดย้อน กลับไปหลายร้อยปีในยุคซามูไรในประเทศญี่ปุ่น แต่ก็ยังมีการนิยมจัดการแข่งขันเหมือน ศิลปะการต่อสู้ประเภทแรก 3. ประเภทศิลปะการต่อสู้ที่เกี่ยวข้องกับเทคนิคการใช้ดาบแบบซามูไร ศิลปะ ประเภทนี้มีการฝึกทั้งแบบฝึกเดี่ยว ฝึกเป็นคู่ และฝึกเป็นกลุ่ม มีการแข่งขันกันอยู่บ้าง แต่ ไม่เน้น ไม่บ่อยเหมือนสองประเภทแรก แล้วไอคิโดไปอยู่ในศิลปะการต่อสู้ประเภทไหน คําตอบคือ ไม่อยู่สักประเภท “ไม่มีการจัดการแข่งขันในไอคิโด” มอริเฮอิ อูเอชิบะ ปรมาจารย์ผู้ก่อตั้งวิชาไอคิ โดได้ เ น้ น ย้ ํ า คํ า สอนข้ อ นี ้ เ ป็ น พิ เ ศษ ไอคิ โ ดกระแสหลั ก ยั ง คงยึ ด มั ่ น ในคํ า สอนของ ปรมาจารย์ แต่ก็เริ่มมีบางแห่งจัดการแข่งขันบ้าง แล้ว ในชั้นเรียนไอคิโด ผู้เรียนต้องจับคู่กันฝึก การเรียนต้องช่วยกันฝึกเทคนิคต่างๆ เรียนรู้ที่จะ ร่วมมือกัน ไม่ใช่แข่งกัน ด้วยบรรยากาศการฝึก เช่นนี้จึงไม่น่าแปลกใจว่า เด็กๆที่ฝึกไอคิโดจะไม่ แข่งขันกันเวลามีการจัดงานต่างๆ ไม่มีผู้สูญเสีย หรือผู้แพ้ในไอคิโด คู่ฝึกไม่ใช่ศัตรู แต่เป็นเสมือน เพื่อนที่ต่างช่วยให้การฝึกสําเร็จ
หน้า ๒๐
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
ในช่วงเวลาฝึก ทั้งคู่จะต้องประชิดตัวและส่งแรง ไปในทิ ศ ทางที ่ ป ระสานหลอมรวมไปด้ ว ยกั น ด้ ว ยการ เคลื่อนไหวที่นุ่มนวลและเป็นวงกลม การฝึกจึงจะเกิด มรรคผล ขาดคู่ฝึกเสียแล้วก็ยากที่สําเร็จ มีศิลปะการ ต่อสู้น้อยประเภทนักที่มีลักษณะเช่นนี้ กว่าหลายสิบปีมาแล้ว ที่ฮอลลีวู้ดได้สร้างความ ชื ่ น ชมแก่ ผ ู ้ ค นด้ ว ยการสร้ า งยอดฝี ม ื อ ศิ ล ปะการต่ อ สู ้ หลายต่อหลายคนให้กลายเป็นฮีโร่ต่อสู้กลุ่มวาย ร้าย ส่งผลให้ผู้คนจํานวนมากสนใจมาเริ่มฝึกไอคิ โดด้วยแนวคิดเช่นนี้ มีอยู่เรื่องหนึ่ง ที่นักคาราเต้ รุ่นเดอะได้ฝึกเด็กนักเรียนจนฉากสุดท้ายเด็กคน นั้นสามารถเอาชนะเด็กวายร้ายได้ เรื่องนี้ปลุก กระแสความนิยมให้พ่อแม่จํานวนมากพากันส่ง ลูกหลั่งไหลไปเรียนคาราเต้ โรงเรียนสอนศิลปะ ป้องกันตัวมากมายเพิ่มหลักสูตรคาราเต้เข้าไป เพื่อไม่ให้ตกเทรนด์ เกิดโรงเรียนฝึกสอนคาราเต้ ขึ ้ น ตามมาอี ก นั บ พั น แห่ ง ผู ้ เ ขี ย นเองยั ง จดจํ า ความรู้สึกของอาจารย์คาราเต้ตัวจริงที่อดเสียใจ ไม่ได้ที่เห็นใครต่อใครพากันอวดอ้างและหลอก ลวงว่าเป็นอาจารย์ผู้ชํานาญคาราเต้ และปัจจุบัน ก็มีฮีโร่ในภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดซึ่งมักจะ ถูกโปรโมตว่ามีดีกรีสายดําชั้นหกของไอคิโดอยู่คนหนึ่ง ภาพที ่ ป รากฏในหนั ง ที ่ เ ขาแสดงล้ ว นเต็ ม ไปด้ ว ยฉากบู ๊ การต่อสู้แบบลุยเดี่ยวกับฝูงทรชนหลายคนที่รุมล้อมกัน เข้ามา แต่พระเอกก็สามารถใช้เทคนิคไอคิโดเอาชนะคน เหล่านั้นได้ในที่สุด นี่ก็ส่งผลให้มีนักเรียนไอคิโดเพิ่มขึ้น ไม่น้อยทั้งในชั้นเรียนของผู้เขียนและในโดโจอื่นๆ ซึ่งโชค ร้ายที่นักเรียนเหล่านี้ซึมซับความคิดจากใน หนังว่าไอคิโดคือการต่อสู้ที่รุนแรง
หน้า ๒๑
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
พวกเขาไม่รู้ว่า กว่าจะได้ออกมาเป็นฉากบู๊แต่ละฉาก ในหนังต้องอาศัยเทคนิค การถ่ายทํามากมาย ต้องมีการใช้สตันต์แมนหรือผู้แสดงแทน มีการใช้สเปเชี่ยลเอฟเฟค การตัดต่อต่างๆสารพัดเทคนิคสรรหามาให้ดูสมจริงสมจัง และนั่นเป็นการแสดง ซึ่งเป็น คนละเรื่องกับของจริง ผู้เขียน(Gaku Homma) เคยบอกกับผู้เรียนที่ซึมซับภาพไอคิโดในหนังเหล่านี้ ตรงๆว่าถ้าพวกเขาจะมาฝึกไอคิโดเพราะประทับใจฉากแอคชั่นในหนังแล้วล่ะก็ พวกเขา เลือกศิลปะการต่อสู้ผิดประเภทแล้วล่ะ หากจะเลือกศิลปะการต่อสู้สักอย่างให้ลูกหลานได้ เรียน คนเป็นพ่อแม่ควรต้องพิจารณาให้ลึกถึงคุณค่า ความหมายที่ซ่อนอยู่ในศิลปะการ ต่อสู้แขนงนั้นมากกว่าเลือกเพราะถูกชี้นําโดยหนังที่มุ่งทํากําไร มาถึงจุดนี้ ทําให้ผมคิดว่า หลายท่านที่อ่านบทความนี้อาจจะเริ่มครุ่นคิดใหม่ว่า จะเลือกให้ลูกหลานฝึกศิลปะการต่อสู้อะไรดี คําตอบอาจจะไม่ใช่ไอคิโดก็ได้ แต่ไม่ว่าคํา ตอบจะเป็นอะไร บทความนี้น่าจะมีประโยชน์แก่ผู้ปกครองจํานวนไม่น้อยที่อาจจะกําลัง อยากให้ลูกหลานฝึกศิลปะป้องกันตัวได้ทบทวนสักนิดหนึ่งและได้รู้จักไอคิโดในมุมมอง ของคุณค่ามากกว่าภาพบู๊
บทความตอนนี้ยังไม่จบ รอติดตามอ่านต่อในจดหมายข่าวไอคิโดมหาวิทยาลัย เชียงใหม่ ฉบับต่อไปนะครับ หน้า ๒๒
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
àเÊส Œ¹น·ท∙Òา§ง·ท∙Õีè่©ฉÑั¹นàเ´ดÔิ¹น âโ´ดÂย Íอ ŒÍอÁม âโÍอÃรÔิ¡กÒาÁมÔิ
¨จÔิµต...»ปÅล ‹ÍอÂยÇวÒา§ง ¤คÒา¶ถÒาÍอÑั¹นÈศÑั¡ก´ดÔิì์ÊสÔิ·ท∙¸ธÔิì์ ปกติ ขาพเจา และบุตรสาวตัวนอยไมไดอาศัยอยูดวยกัน ดังนั้น การที่มีวันหยุดยาว ตอนใกลสิ้นปจวบจนตนปถัดไปจึงเปนเวลาอันมีคาที่เราทั้งสองจะไดมีโอกาสไดอยูรวมกันดัง ครอบครัวสามัญทั่วไป K สิ่งที่บุตรสาวขาพเจารองขอในชวงเวลาอันรื่นเริงเชนนี้หาใชสิ่งของมีคา แตเปนเพียง การรองขอใหขาพเจายินดีรับการแบงปนความสุขที่เธอตองการมอบใหบุพการีอันเปนที่รัก โดย การใชเวลาชมภาพยนตรการตูนอนิเมชั่นเรื่องที่เธอชื่นชอบเพื่อใหขาพเจาไดรับความสุขและเกิด ความเบิกบานใจเชนเดียวกับที่บังเกิดกับเธอหลังจากชมภาพยนตรเรื่องนี้ครั้งแลวครั้งเลา !
K กังฟูแพนดา ๒ (KUNGFU PANDA 2) คือ ภาพยนตรการตูนอนิเมชั่นเรื่องนั้น ตลอดเวลาเกือบ ๘๐ นาทีที่เราติดตามเรื่องราวในภาพยนตร ความ รูสึกตื่นเตน สนุก และเห็นใจที่เกิดขึ้นระหวางนั้น ก็ไดสูญไปกับการสิ้นสุดของกิจกรรมนี้ดวย แตยังมีวลี หนึ่งที่ปรากฏในภาพยนตรนี้กลับตรึงในความคิดของ ขาพเจา K “จิต ปลอยวาง” ปรากฏครั้งแรกจาก ปากทานอาจารยกังฟูเฒาชิฟูผูเปนอาจารยกังฟู ของแพนดาโป นักรบมังกรในเรื่อง K การทองวลีนี้ไปพรอมกับการเคลื่อนไหวที่ เชื่องชาของศิลปะการตอสูกังฟูอยางมั่นคงแตทรงพลัง โดยที่ยังสามารถรักษารูปทรงของหยดน้ำคางที่รวงลงมาคืนสูยอด หญาไดอยางสมบูรณ และปรากฏในฉากใกลจบของเรื่องโดยแพนดาโป นักรบมังกร ที่มีลีลาไมแตกตางกัน นอกเสียจากลูกไฟยักษของปนใหญมาแทนที่หยาดน้ำคางเทานั้น
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
K ทั้งสองฉากนี้ตรึงใจขาพเจายิ่ง แมวาจะเปนเพียงภาพที่เกิดจากการสรรสรางโดยฝมือ มนุษย แตขาพเจาเชื่ออยางเต็มเปยมดังที่อาจารยประพันธ จิตตะปุตตะ (Aikido 5 Dan) อา จารยไอคิโดประจำสมาคมไอคิโดแหงประเทศไทย และศูนยเยาวชนไทย-ญี่ปุน ไดเขียนไวใน บทความเรื่อง ไอคิโด คืออะไร วา “ระเบียบวินัยในการเปนหนึ่งเดียวกัน เปนวิธีการในการ เพิ่มความแข็งแกรงของรางกายและจิตใจ” ซึ่งเมื่อผูใดสามารถนำไปปฏิบัติจนเปนวิถีชีวิตได ก็ สามารถรวบรวมจิตใจใหเกิดสมาธิรวมกับกายใหเปนหนึ่งแลวยอมเกิดอานุภาพดังเชนนี้ไดอยาง แนนอน K วิถีของไอคิโดและวิถีของโอริกามิ ก็ไมไดมีการดำเนินการที่แตกตางกันเลยในความคิด ของขาพเจา ซึ่งตางตองรวมพลังจิตวิญญาณและพลังกายใหเปนหนึ่งเดียวกัน K
โอริกามิ เปนภาษาญี่ปุนที่หมายถึงศิลปะการพับกระดาษ K
ไอคิโด ก็เปนภาษาญี่ปุนที่หมายถึงศิลปะการตอสูปองกันตัวที่ แตกตางจากศิลปะการตอสูอื่นๆ โดยขึ้นอยูกับแรงจูงใจภายในและ การแสดงออกดวยเจตนาที่ดีของผูฝก K
ศิลปะปองกันตัวไอคิโด และศิลปะการพับกระดาษโอ ริกามิ ตางมุงเนนไปที่การฝกฝน พัฒนาทักษะดานตางๆ ตั้งแตการปลอยวางความคิด รวบรวมจิตใจใหกอเกิดสมาธิ กำหนดรางกาย กำหนดมือใหเคลื่อนไหวไปตามจุดประสงค ขณะที่ฝกหรือดำเนินการศิลปะนี้อยู ก็ตองรักษาศูนยกลาง ทั้งดานความคิดและการกระทำ แลวจึงคอย ถายทอดพลังงานออกไปตามทิศทางที่ตั้งใจ เพื่อใหไดผลลัพธตามที่ตองการ เชน ใน ไอคิโด ผูฝกก็สำฤทธิผลในการควบคุมฝาย ตรงขาม สวนในโอริกามิ ผูดำเนินการก็จะ ไดผลงานพับกระดาษที่สวยงาม
หน้า ๒๔
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
K ไอคิโดเปนศิลปะในการปกปองตัวเอง และปกปองฝายตรงขาม โอริกามิก็เปนศิลปะ ในการปกปองตนเองใหมีความออนโยนตอ กระดาษไมใหฉีกขาดระหวางการสรางงาน เมื่อมีการฝกฝนมาเปนเวลานาน ทั้งนักไอคิโด และนักพับกระดาษโอริกามิ ก็สามารถใช เทคนิคตางๆทั้งที่เปนพื้นฐาน และที่มีความซับ ซอนที่ไดฝกฝนมาโดยตลอดอยางชำนาญ โดยที่นักไอคิโดสามารถควบคุมฝายตรงขามได อยางมีประสิทธิภาพอยางนุมนวลไมมีฝายใดได รับบาดเจ็บ ไมบอบช้ำ และปลอดภัยกันทั้งคู สวนนักพับกระดาษโอริกามิ ก็สามารถพับ กระดาษออกมาเปนรูปทรงที่ถูกตองสมบูรณ แบบ รอยพับสะอาด กระดาษก็ไมยับ
K พื้นฐานทุกสิ่งทุกอยางจะสำเร็จขึ้น ได ไมวาจะเปนงานระดับไหน ตามความ สามารถของแตละคนนั้น ตางก็สำเร็จได ดวยการเริ่มตนรูจักปลอยวางสิ่งตางๆที่ รบกวนจิตใจ ทำใหขาดสมาธิที่จะใสใจกับ งานนั้นๆซะกอน แลวจึงจะสามารถรวบรวม พลังกาย พลังใจใหเปนหนึ่งเดียว แลวจึง จะสามารถขยายพลังที่ไดนี้ประกอบการ อยางอื่นไดสำเร็จ โอมมมม จิต(จง)ปลอยวาง จิต(จง)ปลอยวาง หน้า ๒๕
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
Aikido Family
หน้า ๒๖
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
Aikido Family
หน้า ๒๗
CHIANG MAI UNIVERSITY AIKIDO CLUB! ฉบับที่ ๓๑ มกราคม - กุมภาพันธ์ - มีนาคม - เมษายน ๒๕๕๕ (ปีที่ ๔)
Aikido Family ANNOUCEMENT !
AIKIDO ASSOCIATION OF THAILAND
11th IAF Congress in 2012 All members of the Aikido Association of Thailand (and its affiliated dojos) are invited to participate in the next International Aikido Federation congress in Japan from 17~24 September 2012. The venue will be the Olympic Memorial Youth Centre in Yoyogi, Tokyo. Members who are interested please leave your name and contact numbers with Suwannee Sensei. As places are limited this should be done urgently.
ฝกประจำสัปดาห/ / M M M M M M M M M !
ปฏิทินกิจกรรม จันทร-พุธ-ศุกร ๑๘.๓๐ - ๒๐.๓๐ น.M สถานที่ฝก ชมรมไอคิโด มหาวิทยาลัยเชียงใหม ใตถุนตึกอาคารกิจกรรมนักศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม หน้า ๒๘