Ger Dekkers. Planned Landscapes - 25 Horizons

GER DEKKERS GER DEKKERS Planned landscapes - 25 Horizons 20.03.2021 – 05.09.2021

ZAALTEKSTEN / EXHIBITION TEXTS

Ger Dekkers (Borne, 1929 – Zwolle, 2020) wordt gezien als een pionier van de landschapsfotografie in Nederland. Vanaf de jaren zeventig fotografeert hij typisch Hollandse landschappen met polders, dijken en aangeplante bomenrijen.

Dekkers foto’s laten de schoonheid zien van alledaagse taferelen als een sloot die het landschap doorsnijdt, een enkele wolk boven een dijk, een nieuw gevormd duintje tegen een asfaltweg of geploegde voren in een aardappelveld. Maar het zijn vooral de abstracte kwaliteiten van het door de mens vormgegeven land die Dekkers onthult. Door zijn lens worden de strakke lijnen en patronen in het landschap haast tot abstractgeometrische composities.

Zo geordend als de landschappen die hij vastlegt, zo geordend gaat Dekkers te werk. Hij fotografeert zijn ‘landschapswaarnemingen’ met een vastomlijnde opzet.

Hij kiest een standpunt, stelt het kader vast en maakt een van tevoren vastgesteld aantal opnamen.

Al fotograferend draait hij om zijn eigen as of verplaatst zich voor ieder beeld een aantal stappen. Of hij neemt een stukje horizon als vast punt in zijn beeld en beweegt zich met zijn camera zo dat dit stukje steeds vanuit een iets andere hoek te zien is.

Voor Planned landscapes (1977) fotografeert hij vijfentwintig zorgvuldig geselecteerde landschappen, grotendeels in Flevoland, maar ook in Friesland, Noord-Holland en Zeeland. Dekkers fotografeert de landschappen in reeksen van zeven. Vervolgens brengt hij een nieuwe ordening aan in de foto’s, zodat de horizon telkens het midden van het beeld inneemt en de reeks tot een eenheid vormt. Soms verraadt Dekkers zijn aanwezigheid tijdens het proces: op een aantal foto’s is zijn schaduw zichtbaar.

Ger Dekkers (Borne, 1929 – Zwolle, 2020) is regarded as a pioneer of landscape photography in the Netherlands. In the 1970s, he began photographing typically Dutch landscapes with polders, dykes and rows of planted trees.

Dekkers’ photographs show the beauty of everyday scenes, such as a ditch that cuts through the landscape, a single cloud above a dyke, a freshly formed dune against an asphalt road or ploughed furrows in a potato field. But it is above all the abstract qualities of the man-made land that Dekkers reveals. Through his lens, the clean lines and patterns in the landscape almost become abstract-geometric compositions.

Dekkers works in a manner just as orderly as the landscapes that he captures. He photographs his ‘landscape observations’ with a well-defined intention.

He chooses a position, sets the frame, and takes a predetermined number of shots. While taking the photographs, he turns around on the spot, moves a number of steps for each shot, or takes a section of

the horizon as a fixed point in the image and moves his camera in such a way that this section is always visible from a slightly different angle.

For Planned landscapes (1977) he photographs twentyfive carefully selected landscapes, mostly in Flevoland, but also in Friesland, Noord-Holland and Zeeland.

Dekkers photographs the landscapes in series of seven. He then rearranges the photographs, whereby the horizon always occupies the centre of the image and thus makes the series into a whole. Occasionally Dekkers reveals his presence during the process: his shadow is visible in some of the photographs.

Planned landscapes - 25 Horizons Mijn eigenlijke onderwerp is de beïnvloeding van het landschap door onze kultuur.

Het nederlandse landschap is met zijn inpolderingen daar een treffend voorbeeld van.

Ik probeer met gebruikmaking van het medium fotografie een beeld te geven van onze veranderende omgeving en van sporen van ons bewegen en bezigzijn.

Ik realiseer mij dat mijn werk een persoonlijke uiting is waarin ik zelf een faktor ben.

Mijn belangrijkste handeling, het vastleggen van een aangetroffen situatie, ervaar ik zelf als een ingreep óp die situatie.

Mijn bemoeienis met het onderwerp en de vindplaats gaat niet verder dan het, emotioneel, kiezen van kamerastandpunten en -instellingen en later het maken van een keuze uit het opgenomen materiaal en het verzorgen van een korrekte uitvoering.

De horizon bepaalt bij mijn series de middellijn van de vierkante beelden, waardoor in de series en dus in het gehele projekt één doorlopende lijn ontstaat.

Het medium waarvan ik mij bedien is een volgende faktor.

Slechts een aantal mogelijkheden van de fotografische techniek zijn voor mij van belang.

Niet de gimmicks, maar juist het onherroepelijke, de onvermijdelijkheden van de fotografie spreken mij aan. Aan dit alles, maar vooral hoop ik aan de inhoud, ontleent mijn werk een zekere geldigheid.

- Ger Dekkers, 1977

My actual subject is the effect our culture has on the landscape.

The Dutch landscape with its polders is an excellent example of this.

Through the medium of photography, I try to give an idea of our changing environment and of the traces of our movement and activity.

I am aware that my work is a personal expression in which I myself am a factor.

I experience my principal action – recording a situation which I encounter – as an intervention in that situation.

My involvement with the subject and its surroundings goes no further than emotionally choosing the camera angles and settings, and later making a selection from the material and carefully completing the process.

In my series, the horizon determines the centre line of the square photographs; this provides a continuous line that runs throughout the series and thus the entire project.

The medium I use is another factor. I find only a limited number of photo-technical possibilities important.

It is not the gimmicks that appeal to me, but the irreversibility, the inevitability of photography. My work derives a certain validity from these factors, but mainly, I hope, from its essence.

- Ger Dekkers, 1977