Mylène

“Wanneer ik iets moois zie, heb ik de behoefte om dat vast te leggen. Vanaf een hoekje op mijn balkon fotografeer ik elke dag de wolken. Ik heb zo’n klein cameraatje waarmee ik dat doe. Soms zie ik iets moois op televisie en maak ik daar foto’s van. Dat is echt voor mijn eigen plezier”, vertelt Mylène (81).

Ik doe het voor mezelf, dat fotograferen. Het is geen bezigheidstherapie hoor, want ik vermaak me prima alleen”, zegt ze. Mylène woont sinds zeven jaar zelfstandig in een appartement van Vitalis Woonzorg Groep in Eindhoven. Doordat ze daar woont, kan ze ook meedoen met de kunstprojecten die Maaike Mul, kunst- en cultuurcoördinator, initieert en opzet met verschillende kunstenaars.

“Ik vind het interessant om mee te doen aan die projecten. Nu komen er bijvoorbeeld wekelijks twee studenten bij mij voor het project Encounter”, vertelt ze. Dit project van social designer Joost van Wijmen zorgt voor ontmoetingen tussen studenten en senioren. “De studenten stellen mij vragen rondom bepaalde thema’s. Laatst ging het over ‘tijd’. Dan praten we daar samen over. ‘Wat is tijd eigenlijk?’ Ik heb daar een hele andere kijk op dan zij, dat maakt het interessant. Iedere week behandelen we een nieuw boekje met vragen. Ik vind het plezierig om met jonge mensen in gesprek te gaan. En ik vind het belangrijk dat zij zien dat oudere mensen ook nog zelf nadenken en méns zijn”, zegt Mylène.

Intimiteit

“Ik vind het fijn dat Vitalis die projecten voor ons organiseert. Een paar jaar geleden deed ik mee aan Heterdraad. Dat ging over intimiteit; of je op oudere leeftijd nog vrijt, hoe liefde dan is en hoe relaties eruitzien. Daar moet je wel voor open staan. Veel oudere mensen vinden dat maar niks, maar ik wil reflecteren en durven praten over relaties. Door met anderen erover te praten, kom je weer meer te weten over elkaar en jezelf. Ik heb er zelfs nieuwe contacten aan over gehouden”, zegt Mylène.

Enthousiasme delen

Haar voorliefde voor kunst zit er al van jongs af aan in. “Vroeger tekende ik vaak kleine verhaaltjes. Ik schetste wat ik had meegemaakt op school of maakte verhaaltjes over de kat. Ik kom sowieso uit een familie waarbij muziek, sport en onderwijs belangrijk waren. Muziek vond ik erg leuk. Ik ben uiteindelijk het onderwijs ingegaan, want ik had van mijn vader geleerd dat ik ook geld moest verdienen”, zegt Mylène. “Ik heb al mijn leerlingen leren spelen en zingen, want ik vind dat muziek bij je opvoeding hoort. Daarnaast leerde ik de kinderen tekenen. Als je zelf enthousiast bent over iets, kun je dat goed overbrengen.”

Ook het maken van foto’s deed Mylène vroeger al. “Toen ik 12 was kocht ik een klein fototoestelletje met van die mini-rolletjes. Ik heb inmiddels al veel fototoestellen gehad en ben altijd foto’s blijven maken”, zegt ze. “Ik vind het fascinerend dat ik een moment kan vastleggen. Mijn vriendin Jet zat hier vaak in die stoel bij het balkonraam naar buiten te kijken, naar die wolken. Om te zien waar zij nou naar keek, ging ik ook eens in de stoel zitten. Toen begon ik met het fotograferen van de wolken. Ik wist niet dat ze zo mooi waren. Ik kan er uren naar kijken, hoe de wolken telkens veranderen. Ik blijf me erover verwonderen.”