ชีวิตลิขิตด้วยกรรม

ดี-ชั่ว อยู่ที่ตัวทำ สูง-ต่ำ อยู่ที่ทำตัว หากกลัวความทุกข์ระทมตรมไหม้ ให้ลิขิตชีวิตด้วยกรรมดี

ชี​ีวิตลิขิตด้วยกรรม วิธีทำดีใช้หนี้พ่อแม่ อานิสงส์ของการสวดพระพุทธคุณ โดย... พระธรรมสิงหบุราจารย์ (หลวงพ่อจรัญ ิตธมฺโม)

รวบรวม / เรียบเรียง : ไพยนต์ กาสี น.ธ. เอก, ป.ธ. ๖, พธ.บ., น.บ. บรรณาธิการสาระ : ศักดิ์สิทธิ์ พันธุ์สัตย์ บรรณาธิการศิลปะ : อนุชิต คำซองเมือง รูปเล่ม/จัดอาร์ต : สุกัญญา ศรีสงคราม ภาพประกอบเรื่อง : ชิชกาน ทองสิงห์ / สมควร กองศิลา พิมพ์ข้อมูล : ธนวรรณ ขันแข็ง พิสูจน์อักษร : มานิตย์ กองษา

ชะตา ชีวิต มิใช่ ลิขิต จากฟ้า ทุกชีวติ ทีเ่ กิดมานัน้ ล้วนยังมีกรรมกันอยู่ เพราะคำว่า กรรม แปลว่า การกระทำที่ประกอบด้วยเจตนา ดังจะเห็นว่าบางรายก็อยู่ดีมีสุขเจริญ ก้าวหน้าด้วยกรรมดีของตน บางคนก็อยู่ร้อนนอนทุกข์ไม่มีความสุขสบาย ก็ด้วยกรรมร้ายๆ ที่ทำไว้ พระพุทธศาสนา แม้สอนให้เชื่อเรื่องกรรม และการให้ผลของกรรม ก็ไม่ได้หมายถึงว่า สอนให้งอมืองอเท้ารอรับผลกรรม แต่สอนให้รู้ทันกรรม วิธีวางตัววางใจอย่างไรไม่ให้เดือดร้อนในเวลารับผลกรรม ทั้งเน้นย้ำไม่ให้ ประมาทในการทำดี ละเว้นกรรมชัว่ เรียกว่า รูเ้ ท่า เอาไว้กนั รูท้ นั เอาไว้แก้ หนังสือ ชีวติ ลิขติ ด้วยกรรม เล่มนี้ ผูร้ วบรวมนำข้อคิดทางธรรมของ พระเดชพระคุณหลวงพ่อจรัญ ิตธมฺโม ซึ่งเมตตาเล่าประสบการณ์ กรรมของท่านที่เคยได้รับในชีวิตที่ผ่านมา เพื่อเป็นอุทาหรณ์เตือนใจ ทั้งยัง ได้นำข้อคิดเรือ่ งความกตัญญูตอ่ ผูม้ คี ณ ุ ในชีวติ ตน บทสวดมนต์อานิสงส์ สวดพระพุทธคุณ มาไว้ในเล่มนี้ เพื่อให้นำไปสอนลูกหลานสืบไป สำนักพิมพ์เลีย่ งเชียง เพียรเพือ่ พุทธศาสน์ โดยผูร้ วบรวม ได้จดั ทำ หัวข้อย่อย ซอยย่อหน้า อธิบายสารธรรมเพิม่ ความเข้าใจ ให้ฝา่ ยศิลปกรรม วาดภาพประกอบ เพื่อมอบความรื่นเริงบันเทิงธรรมแด่ผู้อ่าน ได้เข้าใจง่าย นำไปใช้ในชีวิตได้ทันท่วงที ขอพระสัทธรรมจงดำรงอยู่ในจิตท่านตราบหลุดพ้นบ่วงกรรม ขอบุญบารมีที่ท่านสร้างไว้ เป็นเกราะป้องกันภัยให้ท่าน พ้นเคราะห์กรรม

น.ธ.เอก, ป.ธ. ๖, พธ.บ., น.บ. รวบรวมและเรียบเรียง ในนามคณาจารย์สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง

๑ ชีวิตลิขิตด้วยกรรม วันนี้ อาตมภาพจะแสดงกฎแห่งกรรมตามความเป็นจริง จะไม่ ชี้ แจงตามหลั ก อภิ ธ รรม เพราะในอภิ ธ รรมนั้ น มี ก รรมอยู่ ๑๒ อย่ า ง มากมายจะนับคณา แต่จะว่าถึงกฎแห่งกรรมที่อาตมาได้ประสบการณ์กับ ปัญหาหลายเรื่องที่ไม่เปลืองเวลา แต่ถ้าใครเจริญวิปัสสนากรรมฐานจนถึงขั้น จะรู้กฎแห่งกรรมว่า มันมาจากจุดไหน ตัวเองมีกรรมอะไรจะได้ใช้หนี้เขา มันจะได้หมดหนี้

ในปีนี้ ปีหน้า หรือว่าชาตินี้ เพราะทุกคนอยากจะหมดหนี้กันทั้งนั้น ตัวอย่างทางโลก เมื่อกู้เงินเขามาก็อยากจะให้หนี้หมดไปในวันนี้

ไม่อยากมีหนี้สินติดตัวไป แต่วิธีใช้หนี้ทำอย่างไร เราไม่เข้าใจ เราจะเอา ที่ไหนมาใช้เขา ตรงนี้เป็นเรื่องสำคัญมาก หนี้เวรกรรมนั้น สำคัญกว่าหนี้ทางโลกมากเพราะข้ามภพชาติได้

แต่ถ้าหากท่านสวดมนต์ไหว้พระ รับรองว่าท่านจะได้ผลอย่างแน่นอน เจริญกรรมฐานตั้งสติไว้ เป็นการต่ออายุตัวเอง ไม่ใช่ไปให้พระต่ออายุ ให้พระตัดกรรม ไม่ใช่เลย กรรมนี้ตัดไม่ได้ ต้องใช้กรรม อาตมานี่ใช้มา

หมดแล้ว หลายอย่างแล้ว อาจจะมีอีก ยังไม่รู้อะไรจะผุดขึ้นมา สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์

เห็นกรรม ด้วยทำกรรมฐาน การเจริญกรรมฐาน ทำให้เห็นกรรมของตัวเองจากการกระทำ ครั้งอดีตชาติ จะได้โผล่มาใช้หนี้ให้หมดชาตินี้ ชาติหน้าจะได้ไม่ต้องมา เกิดอีกต่อไป จะดีกว่ามิใช่หรือ ? กรรมใหม่เราจะไม่สร้าง กรรมเก่าก็จะใช้ ถ้าจะใช้หนี้กรรมเก่า โอ้ ! อนาถวาสนาอนิจจา เกิดมามีกรรม เกิดมาทำไม เกิดมาใช้หนี้เก่า เกิดมาสร้างความดีใช้หนี้เก่าให้หมดไป นี่แหละท่านทั้งหลาย คนเราเกิดมาจึงต่างกันไปเป็นหญิงชาย แยกออกไปอีกด้วยกฎแห่งกรรม คือ การกระทำแต่ละคนไม่เหมือนกันมา แต่ครั้งอดีตชาติ

ทุกข์ ดังนั้น กฎแห่งกรรม จึงเกิดจากการกระทำของเราเอง ไม่ใช่คนอื่นทำให้ จะเรียกว่า เราลิขิตชีวิตเราเอง มิใช่พรหมเทพหรือพระเจ้าองค์ใด มาลิขิตให้อย่างแน่นอน

สุข

ขอชี้แจงต่อไปว่า กฎแห่งกรรม แปลว่าอะไร กฎ แปลว่า ดัน กรรม แปลว่า การกระทำ ทำดี มันก็ดันให้เราไปดีให้จงได้ ทำชั่ว มันก็ดันไป

ทางชั่ ว เอาตั ว ไม่ ร อด แปลอย่ า งนี้ เ ลย สรุ ป ว่ า กฎแห่ ง กรรม ก็ คื อ

กฎแห่งการกระทำของตัวเราเอง ขีดตัวเราเอง ขีดดี เราก็ได้ดี ขีดชั่ว เราก็ได้ชั่ว เรื่องกรรมนี่ไม่ต้องดูอื่นไกล ดูจากข้างในตัวเราก่อน

เสริมธรรม

คำว่า กฎ ที่หลวงพ่ออธิบายนี้ มาจากคำพ้องเสียง คือ กด ที่แปลว่า

ใช้กำลังดันให้ลงไป ทำดี-ร้ายอย่างไร แรงกรรมก็จะผลักดันไปทางนั้น

ไพยนต์ กาสี

ชีวิตลิขิตด้วยกรรม

ประสบการณ์กรรมของหลวงพ่อจรัญ ลิขิตกรรมด้วยการขโมยเงินยาย ดู ตั ว อย่ า งอาตมานี่ มี ป ระสบการณ์ ก ฎแห่ ง กรรมที่ จ ะต้ อ งรั บ ใช้

เมื่อเรามีจิต มีปัญญาเกิด จะรู้กฎแห่งกรรมจากทำวิปัสสนากรรมฐาน

ขอเงินยายไปซื้อกระเป๋า รองเท้า ชุดลูกเสือ ตอนนั้นเรียนอยู่ชั้นมัธยม

ขอยาย ๑๐๐ บาท ยายบอก ๑๐ บาทก็พอ แต่ยายสอนดีนะว่าขึ้นเรือน ต้องเดินเบาๆ ถ้าเดินดังทรัพย์มันจะหนี อาตมาก็จำใจเดินเบาๆ แต่แหม ! กลับมีประโยชน์ตอนยายไม่ให้สตางค์ อาตมาก็ค่อยๆ ย่องไปดูยาย กำลังนอนกรนเสียด้วย เราก็หยิบหนอ หยิบหนอ ๕๐๐ บาทหนอ ขอ ๑๐๐ บาท ไม่ให้ เอา ๕๐๐ เลย เอาใส่กระเป๋าหนอ

แล้วก็ย่องลงบันไดไป เหลียวดูอีกทียายยังหลับไม่รู้เรื่อง จากนั้น ก็ไปตลาดซื้อเครื่องลูกเสือ กระเป๋า เอาเก็บไม่ให้ยายเห็น อยู่มาได้สองวัน ยายถามว่า ไอ้หนูใครมาเอาสตางค์ไป ? ขโมยเงิ นยาย ไปใช่มั้ย

ผมเปล่านะ

ก็บอกยายว่าไม่ได้เอาไป อย่างนั้นสาบานได้ไหม ? ได้ เอายังไงก็เอา ผมจะสาบาน ถ้าผมเอาไป ขอให้ฟ้าผ่า แต่สาบานแบบฉลาดนะ เพราะไม่ได้สาบานให้ฟ้าผ่าตาย

เวลาก็ล่วงเลยมา นึกว่ามันจะไม่เป็นจริง เงินนั้นมันเป็นของยาย สาบานแล้วก็ไม่เป็นอะไร คงไม่เป็นบาป คิดอย่างนั้น ตอนนั้นเป็นเด็ก สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์

ลิขิตกรรมกินอาหารที่ยายถวายพระ ตอนเรียนมัธยมยังอยูก่ บั ยาย ยายก็ให้เอาอาหารไปถวายพระ สมัยนัน้ ต้องเดินไม่มรี ถหรอก อาตมาไปก็เจอเพือ่ นนักเรียนทีส่ ร้างความดีมาด้วยกัน หนีโรงเรียนกันสะบัด เพื่อนบอกว่ายังไม่ได้กินข้าว เราก็นึกว่า จะเอาไปให้ พระทำไม เลยตั้งวงกินกันเสียเอง แล้วก็ล้างปิ่นโตเสร็จกลับบ้าน ยายถามไปวั ด เจอสมภารไหม ก็ บ อกยายว่ า ไม่ ไ ด้ ขึ้ น กุ ฏิ ห รอก

ให้เด็กมันถ่ายปิน่ โตให้แล้วก็มา ยายบอกว่า ต่อไปต้องรับพรด้วยนะ ยายจะ ได้ชื่นใจ แล้วบอกท่านด้วยว่ายายให้เอาอาหารมาถวาย วันหลังให้ไปก็เจอเพื่อนอีกก็แบบเดิม กินเสร็จแล้วไปตีผึ้งต่อ ยาย ถามว่า เจอสมภารไหม เจอครับ รับพรเสร็จผมก็มา ที่ไหนได้สมภารมา อยู่บนบ้านตั้งนาน วันนั้น สมภารไปฉันบ้านใต้ เสร็จแล้วก็แวะมาเยี่ยม ยายเป็นคนใจบุญ พระชอบมาเยี่ยม แต่อาตมารำคาญ

กินเอง ดีกว่า

เสริมธรรม

พอสมภารกลับไปแล้ว โดนหนัก บอกว่าบาป ถามว่านี่กี่เที่ยวแล้ว เราบอกว่า ๒ เทีย่ วแล้วครับ บาปกรรม ยายบอกว่า นี่ต้องเป็นเปรต ปากเท่ารูเข็ม กินข้าวไม่ลง

สมภาร เป็นคำเรียกภิกษุผู้เป็นเจ้าอาวาส มาจากคำบาลีว่า สมฺภาร

แปลว่า ผู้รับหน้าที่พร้อมทุกอย่าง ผู้รับหน้าที่อันหนัก เพราะสมภาร เจ้าวัด นอกจากต้องปกครองพระเณรแล้วยังต้องพัฒนาวัดให้เจริญ

ในด้านต่างๆ อีกด้วย ดังหลวงพ่อที่เป็นเจ้าอาวาสวัดอัมพวัน ไพยนต์ กาสี

ชีวิตลิขิตด้วยกรรม

ลิขิตกรรมด้วยการโกงค่าเรือ ค่าก๋วยเตี๋ยว ตอนสมัยอาตมาเป็นเด็กไปเรียนหนังสือนี่ต้องนั่งเรือจ้างข้ามฟาก สมัยนั้นก็เดือนละ ๒๕ สตางค์ ไอ้เราก็ใช้เล่ห์เหลี่ยมไปขึ้นท่าตาก้อยบ้าง ท่าของยายนวมบ้าง ผลัดกันไปแต่ไม่ได้ให้สตางค์เขา แล้วเวลาพาเพื่อนไปกินก๋วยเตี๋ยวร้านยายกลุ่ม เวลากินเสร็จเราก็รอ ให้มีลูกค้ามาสั่ง แกก็ง่วนอยู่กับการทำก๋วยเตี๋ยว เราก็เดินไปหยิบเงินที่

ลูกค้าคนอื่นเขาจ่ายไว้มาใส่ที่เก็บเงินแกแล้วก็บอกว่าจ่ายแล้วนะ

ลิขิตกรรมรับจ้างต้มเต่า มีตาลุงแก่คนหนึ่ง เขาบอกว่า มึงช่วยต้มเต่าให้ที กูให้มึงบาทหนึ่ง เขาพูดแบบภาษาอย่างนั้น

วิธีต้มเต่านั้นก็เอาหม้อดินมาใส่น้ำต้ม พอน้ำเดือดก็เอาเต่าเป็นๆ ใส่ลงไป เขาจะแกล้มเหล้ากัน แล้วเต่ามันดีเหลือเกินโยม มันสามัคคีกัน ดิ้นจนหม้อแตก แล้วมันก็วิ่งเข้ากอไผ่ไป

แต่ภาพที่จำได้ติดตา คือ พวกเต่ามันใช้สองขาหน้าเช็ดน้ำตา

ที่ไหลออก หันมามองเหมือนอาฆาตแค้นก่อนวิ่งเข้าป่า ก็ขอเจริญพร ต่อไปว่า เราก็สงสารมัน จะทำอย่างไร จากนั้นตาลุงก็มาทวงสตางค์คืน

ก็บอกว่าคืนไม่ได้ ลงทุนไปแล้ว หม้อไหแตกไปหมดแล้ว สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์

ลิขิตกรรมยิงนก หักคอ หักขา ถลกหนัง ต่อมาช่วงปิดเทอมหลายวัน ครูฉั้ว ครูใหญ่โรงเรียนประชาบาล

เขามาชวนไปยิงนก เราก็ไม่รบู้ ญ ุ บาปมันเป็นอย่างไร ก็หลอกโยมแม่วา่ จะไป

ติววิชาอยู่บ้านครูสัก ๗ วัน ขอสตางค์ ๑๐๐ บาท แม่ก็ให้ไป ก็แอบเอาปืน ซ่อนไว้ในทีน่ อน ไปอยูบ่ า้ นครู กินข้าวเสร็จก็ออกไปตามหนอง ยิงนกเป็ดน้ำ นกกระสา ยิงได้ก็จับมันหักคอใส่ข้อง

อย่างวันหนึ่ง ไปยิงนกกระสา ถูกปีกมันหัก แล้วมันบินไม่ได้ เราก็ไล่จบั มัน แล้วเมือ่ จับได้ ทำอย่างไร จับมันหักขาเลย นกมันก็ดิ้นร้องไห้ตายเลย นี่สรุปให้ฟังเรื่องบาปกรรม ที่อาตมาเคยทำเมื่อครั้งเป็นเด็ก

กินอาหาร มื้อสุดท้ายเถอะเอ็ง

ต่อมาโตขึ้น พ่อแม่ก็ให้บวชโดยอาตมาไม่ได้เลื่อมใสอะไร กะว่าจะ บวชสักหนึ่งพรรษา แต่ว่าได้ไปเรียนหนังสือจนจบหลักสูตรขั้นต้น แล้วจึง ดั้นด้นไปเรียนวิปัสสนากรรมฐานกับครูบาอาจารย์ต่างๆ ออกธุดงค์ตามป่า พงไพรจนได้มาเป็นรักษาการเจ้าอาวาสที่วัดอัมพวันแห่งนี้ปี พ.ศ. ๒๔๙๙ พอปี พ.ศ. ๒๕๐๐ ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาส ก็เริ่มใช้กรรมมาตามลำดับ

เสริมธรรม

การเรียนของภิกษุ-สามเณร เรียกว่า ธุระ คือ กิจทีพ่ งึ ทำ มี ๒ อย่าง

คือ คันถธุระ กิจคือการศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรม เช่น นักธรรม บาลี วิปสั สนาธุระ กิจคือการบำเพ็ญกรรมฐานเพือ่ ให้ ใจสงบหรือเพือ่ ให้ เกิดปัญญารู้แจ้ง รวมเรียกว่า ปริยัติและปฏิบัติ ดังทางโลกเรียกว่า ไพยนต์ กาสี ความรู้ คู่คุณธรรม

ชีวิตลิขิตด้วยกรรม

ถึงเวลาชดใช้หนี้เวรกรรม ใช้หนี้กรรมโกงค่าก๋วยเตี๋ยว โดยเริ่มจากค่าก๋วยเตี๋ยว ยายกลุ่มกับสามีชื่อตากิ๊ม บังเอิญฝันพร้อมกันว่า มีเทวดามาบอกถ้าอยากให้ ลูกชายหายเกเรต้องให้ ไปบวชเณรที่วัดอัมพวัน

เทวดาบอกให้ มาบวชที่นี่ค่ะท่าน

วันรุ่งขึ้นจึงนำลูกชายมาหา ฝากบวชสามเณรอยู่ที่นี่ ทีแรก อาตมา ก็จำได้คลับคล้ายคลับคลาแต่ยังไม่พูดอะไร ได้ถามว่า ทำไมต้องบวชที่นี่ เขาก็บอกว่า เทวดาบอกให้บวชวัดนี้เท่านั้น เราเลยแน่ใจว่า ต้องได้ใช้หนี้ค่าก๋วยเตี๋ยวเขาแน่ เลยบอก ถ้างั้นจะ จัดการให้ ก็ให้เงินคนไปซื้อเครื่องบวชหมดเงิน ๒๐๐ บาท ได้ของมาครบ แล้วก็วิ่งไปหาพระอุปัชฌาย์มาบวชให้ บอกเอาเด็กมาบวชเณร บวชเสร็จ แล้วก็พากลับมาสอนการนั่งกรรมฐาน เดินจงกรม พอได้ ๗ วัน ก็เลยเล่าเรื่องเก่าของอาตมาให้ฟังว่า ตอนเป็นเด็กนี่ หลวงพ่อเคยโกงค่าก๋วยเตี๋ยวของแม่เจ้าไว้ ค่าผ้าไตรที่บวช ค่าอะไร

ต่อมิอะไร ๒๐๐ บาทนี่ กระซิบบอกแม่ดว้ ยว่า เจ๊ากันไป ไม่ตอ้ งเอามาให้ ถือว่าใช้หนี้ค่าก๋วยเตี๋ยวไปก็แล้วกัน พอเล่าเสร็จ สามเณรบอกว่าผมเกิดศรัทธาเสียแล้ว ก็ตั้งใจปฏิบัติ ต่อมาลาสิกขาออกไปก็ตั้งใจเรียนหนังสือไปสอบเข้าเรียนทหารอากาศ

ได้เป็นนายทหารอากาศไปเลย นี่ใช้หนี้ค่าก๋วยเตี๋ยว ถ้าไม่ใช้เขาชาตินี้

ก็ต้องไปใช้ชาติหน้านะ กฎแห่งกรรมมีจริง สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์

ใช้หนี้กรรมโกงค่าเรือจ้างตาก้อยกับยายนวม อาตมาเวลาอยูท่ วี่ ดั นีก่ น็ งั่ เจริญภาวนาอยู่ มิได้ขาด เมือ่ เจริญสมาธิมากขึน้ จิตสงบมัน

ก็นึกขึ้นได้ บอกให้รีบใช้หนี้ค่าเรือจ้าง ก็คิดถึงตาก้อยกับยายนวม เลยจัดเตรียมของเลย นม โอวัลติน เอาสตางค์ใส่ซอง ๒๐๐ บาท เอาค่าก๋วยเตีย๋ ว เป็ น เกณฑ์ จั ด แจงเสร็ จ ก็ ไ ปเยี่ ย ม

ตาก้ อ ย ขณะนั้ น แก่ แ ล้ ว เป็ น อั ม พาต เอาสตางค์ ใ ส่ มื อ กระซิ บ ข้ า งหู

โยมก้อย ให้อโหสิกรรมด้วยที่เคยโกงค่าเรือสมัยเป็นเด็กน่ะ แกก็ดีใจที่ พระมาเยี่ยมแถมให้สตางค์อีก วันหลัง ลูกสาวแกเอาข้าวสารมาถวายเรา

ที่วัด นี่เห็นรึยังว่าบุญมันงอกได้ ถัดจากไปเยีย่ มตาก้อยมาอีก ๓ เดือน อาตมาก็จดั เตรียมของไปเยีย่ ม ยายนวมที่เคยโกงแกอีกท่านหนึ่ง ไปถึงบอก โยมนวม เมื่อตอนเป็นเด็ก เคยโกงค่าเรือโยมนะ ขอให้อโหสิกรรมแก่อาตมาด้วย ว่าแล้วก็ให้เขาเอา สตางค์ ๒๐๐ ใส่มือแก กลับมาได้ ๒ วัน โยมนวมก็ตาย วันหลังเขาทำบุญ ๗ วัน ลูกหลานยังเอาเงินมาทำบุญกับเราถวายมากกว่า ๒๐๐ อีก อย่ า ลื ม นะ เป็นหนี้อะไรใครแล้ว อย่าลืมใช้เขาให้ได้ในชาตินี้ อาตมานี่ก็ใช้หนี้ตลอด มันเป็นบุญเป็นกรรมของเราโดยเฉพาะ

เสริมธรรม

การขออโหสิกรรม ประเพณี ไทย เรียกว่า ขอขมาลาโทษ มีอยู่ ใน

หลายประเพณี เช่น งานบวช, สงกรานต์, หรืองานศพ นับเป็นประเพณีทดี่ ี มีผลหยุดเวรกรรมได้ ดังพุทธดำรัสว่า เวร ย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร

ไพยนต์ กาสี

10 ชีวิตลิขิตด้วยกรรม

ใช้หนี้กรรมที่เคยทำกับนก โอ้...กรรม ที่เคยยิงนก ใกล้ตามทันแล้ว

กาลต่อมา เรานั่งเจริญกรรมฐาน สติก็บอกว่า วันที่ ๑๔ ตุลาคม ๒๕๒๑ เวลาเที่ยงสี่สิบห้า ท่านต้องมรณภาพ รถชนคอหัก ตามไปใช้หนี้ที่เคยหักคอนก นี่สติที่สะสมนั้นมันบอก

ก็นกึ ได้วา่ เป็นความจริง เราจะไม่ปฏิเสธทุกข้อหา รูต้ วั ล่วงหน้า ๖ เดือน

ถ้าไม่เจริญกรรมฐาน มีสติสัมปชัญญะไว้ คงเสียดายว่า อายุเราจะไม่ยืน ครั้นวันที่ ๑๔ ตุลาคม มาถึง อาตมาต้องไปประชุมเจ้าคณะอำเภอ

ที่วัดกวิศราราม จังหวัดลพบุรี วันนั้นนายแพทย์จากโรงพยาบาลศิริราช

มาเลี้ยงเพลที่วัด ฉันเสร็จอาตมาก็เตรียมตัว รู้แล้วว่าวันนี้ไม่ได้กลับวัด

แน่นอนตามที่สติมันบอกล่วงหน้าตั้ง ๖ เดือน ว่าเราต้องใช้หนี้กรรมนก จะใช้อย่างไรกันแน่ จึงมอบหมายการงานหน้าที่ต่างๆ ไว้เรียบร้อย ก็ล่ำลา ญาติโยมพระสงฆ์องค์เจ้าให้ช่วยดูแลวัดวาอารามต่อไป ล่ำลากันเสร็จแล้วอาตมาก็เปลี่ยนผ้าจีวรใหม่หมด เตรียมตัวขึ้นรถ คิดว่าไม่ได้กลับแล้ว ก็มีนาวาตรีวาด เกษแก้ว ใส่เสื้อขาว กางเกงขาว

ขออาศัยรถไปด้วย เราก็ไม่ห้ามเพราะเห็นก่อนนั้นแล้วว่าเขาไม่มีเงาหัว

ก็คงจะมาตายพร้อมกันกับอาตมา พอรถออกจากวั ด เลี้ ย วขวาเข้ า ลพบุ รี ถึ ง ตลาดปากบาง พอถึ ง

ปั๊มน้ำมัน รถเขาที่เปิดไฟเลี้ยวขวา รถตามหลังกันมาอีก ๓ คัน ก็เร่งเครื่อง แซง รถทันจิตทัวร์ที่กำลังออกจากปั๊มน้ำมันวิ่งเข้าชนทันที เที่ยงสี่สิบห้า พอดี นาวาตรีวาด เกษแก้ว ลอยขึ้นหลังรถทัวร์ไปเลย สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์

11

ส่วนอาตมาไหล่ชนเหล็กหักไปเลย แล้วกระจกก็ครูดเอาหนังหัว ไปอยู่ตรงท้ายทอยหมด คอหักพับไปทีห่ น้าอกหมุนได้เลย เลือดก็ออกเต็มปากเต็มจมูก อาตมาก็บินไปเหมือนนก ลอยออกจากรถไปตั้ง ๒๐ วา

แต่เดชะบุญยังมีที่มือข้างหนึ่งยังพอขยับได้ จึงลองเอามาจับที่คอว่า หักหรือเปล่า อวัยวะส่วนอื่นไม่มีสัมผัส ตายหมดทั้งตัว แต่มือดี สติดี กลับไปหายใจที่ท้อง ยุบหนอ พองหนอ ตามที่เคยฝึกมา เมื่อประคองสติได้ จึงบอกให้โยมที่มุงดูช่วยอุ้มหน่อย ก็ไม่ยอมอุ้ม บอกว่า คนอะไรแปลก หัวเละยังพูดได้ ที่เขาเข้าใจว่าหัวเละเพราะไม่มี หนังหุ้มแล้ว จนตำรวจทางหลวงมาบอกว่ายังไม่ตาย ถ้าตำรวจไม่มาก็คง จะนอนจมอยู่ตรงนั้น

ใช้หนี้กรรมรับจ้างต้มเต่า พอดีตรงนั้นมีร้านทำอิฐ เถ้าแก่ก็ขับรถพาอาตมาไปส่งโรงพยาบาล พอรถวิ่งมาถึงวิทยาลัยเกษตร ได้ยินเสียงแว่วว่า สมน้ำหน้า เดี๋ยวต้องซ้ำ เอาให้ตาย ได้ยินมาเรื่อย นึกในใจไม่สงสารยังซ้ำเติมอีก สักพักก็เกิดนิมิต เห็นภาพเต่า นึกได้เลยว่าตอนเด็กเคยรับจ้างต้มเต่า พอเห็นเต่าเท่านั้น ฝาหม้อน้ำรถหลุดขึน้ มาอย่างไม่มปี มี่ ขี ลุย่ น้ำร้อนพุง่ จากหม้อน้ำมาลวก เราคนเดียว ตั้งแต่หัวไปทั่วทั้งตัว ปวดแสบทรมานไปตลอดทาง 12 ชีวิตลิขิตด้วยกรรม

อาตมาก็อธิษฐานว่า ขอให้ข้าพเจ้าไปสบาย รู้แล้ว เข้าใจแล้ว ขออโหสิกรรมทุกอย่าง ในโลกมนุษย์ ถ้าข้าพเจ้ายังใช้หนี้ไม่หมด ขอไปใช้ต่อในชาติหน้า แต่ถ้าหากว่า ได้ใช้หนีใ้ นชาตินหี้ มดแล้ว ยินดีใช้กรรมทุก ขอให้ข้าพเจ้าไป ณ บัดนี้ อย่างให้จบสิ้นกัน อย่าได้ทรมานต่อไปอีกเลย อธิษฐาน ๒ ข้อ นี้แหละ

เมื่อถึงโรงพยาบาล นายแพทย์ใหญ่หมอสมหมาย ทองประเสริฐ

รู้ข่าวรถชนอาตมา ก็รีบพาเข้าห้องเอ็กซเรย์ ได้ยินเขาพูดกันแว่วๆ ว่า

เห็นท่าจะไม่รอดแน่หลวงพ่อ แล้วหมอก็สั่งให้อาตมานอนตรงๆ ให้บุรุษ พยาบาลเข็นเข้าห้องไอ.ซี.ยู ระหว่างเขาเข็นรถไป อาตมาก็อธิษฐาน ๒ ข้อนั้น ในใจไปเรื่อยๆ และกำหนดพองหนอ ยุบหนอไปด้วย ขณะเข็นเตียงเปลถึงประตู ล้อมัน เกิดตกร่องประตูเหล็กเสียงดังโครม ! ล้อพังหมด ได้ยินเสียงหมอที่เดิน ตามมาว่า ตายเสียแล้วละหว่า เปล่าเลย คอลัน่ ดังกร๊วบเข้าทีเ่ ลย ลืมตา เห็นเลย แต่หายใจไม่ค่อยออก จากนั้น ก็พาเข้าห้องแล้วดึงหนังมาเย็บ หลังรักษาตัวทีโ่ รงพยาบาลสิงห์บรุ ไี ด้พกั หนึง่ ก็สง่ ตัวอาตมาไปรักษา ต่อที่โรงพยาบาลเลิดสิน ผู้อำนวยการโรงพยาบาล คือ คุณหมอประดิษฐ์ เป็นเจ้าของคนไข้ เมื่ออาการต่างๆ ดีขึ้น ก็กลับมารักษาที่สิงห์บุรีตามเดิม

เสริมธรรม

อธิษฐาน แปลว่า การตัง้ ใจมัน่ , การตัง้ ความปรารถนา โดยทัว่ ไป

มักใช้กนั ในทางตัง้ ใจมุง่ หวังผลอย่างใดอย่างหนึง่ แต่ ในทางธรรมนัน้ ท่าน มุง่ ถึงการตัง้ ใจอย่างแน่วแน่ ในการทำความดี

ไพยนต์ กาสี

สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์

13

ใช้หนี้กรรมกินอาหารยายให้ถวายพระ พั ก รั ก ษาตั ว อยู่ ที่ โรงพยาบาลสิ ง ห์ บุ รี ค รั้ ง

หลังนี่ อาตมาต้องทนทุกข์ทรมานแสนสาหัส หิวข้าว หิวน้ำก็กินไม่ได้ ต้องหยอดด้วยหลอดกาแฟ เวลา จะฉันอาหารต้องใส่ข้างๆ ปาก ทำให้นึกถึงคำของ ยายที่เคยบอกไว้ว่า จะต้องเป็นเปรตปากเท่ารูเข็ม

กินอะไรไม่ได้ตั้ง ๕๐ วัน นอกจากกินไม่ได้แล้ว พูดก็ไม่ได้อีก พออ้าปากมากๆ ไอ้ข้างบน เลือดมันก็ไหล เวลาฉันขบเคี้ยวทีไรเลือดมันก็ออก จะฉันอะไรก็ต้องมี

คนป้อน ทรมานไม่ต่างอะไรกับเปรตที่กินของปนน้ำเลือดน้ำหนอง อาตมารักษาตัวอยู่โรงพยาบาล ๕๐ วัน เขา ก็ให้ออกมาพักฟื้นที่วัด อาตมาคิดอยู่ในใจตลอดว่า เราจะต้องใช้หนี้เสียให้หมดในโลกมนุษย์ ก็เริ่มถม ดินรอบวัด ลงมือสร้างหอประชุมหลังนี้เพื่อใช้เป็นที่ อบรมสั่งสอนต่อไป ตั้งใจไว้อย่างนั้น ต้องใช้หนี้ใน โลกมนุษย์ด้วยการเผยแผ่พระธรรมคำสอนของ พระพุทธเจ้า จะไม่ขอสร้างวัตถุต่อไปแล้ว ก็ขอสรุปว่า นี่คือ กฎแห่งกรรม ที่อาตมาเคยไปฆ่านกตกปลาไว้ อย่างนี้อย่าไปทำ มันมีหลายเรื่อง แต่ก็ขอสรุปใจความไว้เพียงเท่านี้

เสริมธรรม

กรรมทีห่ ลวงพ่อประสบ เรียกว่า ทิฏฐธรรมเวทนียกรรม กรรมที่ ให้

ผลในชาติปจั จุบนั ทันตาเห็น เช่น ครัง้ พุทธกาลนายปุณณกะ และภรรยา ถวายทานแด่พระสารีบตุ รทีอ่ อกจากนิโรธสมาบัติ ใหม่ๆ ปรากฏว่านาที่ เขาไถกลายเป็นทองทัง้ หมด

ไพยนต์ กาสี

14 ชีวิตลิขิตด้วยกรรม

ลิขิตกรรมจากการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ญาติโยมทั้งหลาย อาตมาอยากขอเสนอแนะว่า ถ้าท่านอยากทราบ ความเป็นไปของชีวิต เอาเรื่องในชีวิตเรานี่แหละ มาวิจัยกฎแห่งกรรม

โดยเฉพาะศีล ๕ ที่เป็นมาตรฐานวัดค่าความเป็นมนุษย์ คนที่มีกรรมติดตัวมา ถ้าเจริญกุศลภาวนามีหน่วยกิตครบ จะรู้เลย ว่ากฎแห่งกรรมของตนเป็นอย่างไร เช่น ปาณาติบาต ถ้าติดตัวมา ๖๐% รับรองต้องเป็นอัมพาต โดนอุบัติเหตุจนง่อยเปลี้ยเสียขา โดนทรมาน

จนชีวิตจะหาไม่ เอาปูนหมายหัวไว้ก่อน เป็นอย่างนั้นแน่ๆ แต่ถ้าท่าน เจริญกรรมฐานมันจะเบาลงไป

ตัวอย่างอาตมานี่ ไปยิงนกตกปลาและหักคอมัน เมื่อสมัยเรียนอยู่มัธยมสาม ยังมีเหตุการณ์ที่ต้องพิสูจน์ได้หมด เราก็ไม่รู้ว่ามันเป็นบาปแต่ประการใด นกมันจิก ก็หักคอมัน ถลกขนหัวมัน ในที่สุด เราก็ต้องคอหักอย่างนี้ไม่มีผิดเลย

คนมีปาณาติบาตติดมามันจะบอกชัดในตัวเราก่อน เมื่อบอกตัวได้

ดูคนอื่นมันก็บอกได้ จะรู้เลยว่า กฎแห่งกรรมคนนี้ต้องเป็นอัมพาต คนนี้ จะมีอุบัติเหตุโดนรถชนตาย คนนี้จะมีโรคร้ายเบียดเบียน เป็นต้น มันบอก ชัดนะ มีประโยชน์มากสำหรับผู้ทำได้ มันมีประโยชน์อย่างนี ้

เสริมธรรม

ศีล ๕ เรียกอีกอย่างว่า อาคาริยวินยั วินยั ของผูค้ รองเรือน วินยั เป็น

เส้นทางเดินของศีล เหมือนรถยนต์ยงั ต้องมีถนนให้วงิ่ ชีวติ ทีจ่ ะตรงดิง่ สู่ จุดหมายอย่างปลอดภัย ก็ดว้ ยรักษาวินยั คือ ศีล

ไพยนต์ กาสี

สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์

15

ลิขิตกรรมจากการลักทรัพย์

อทินนาทาน เบียดเบียนทรัพย์เขา นิสัยเคยชินการลักขโมย ถ้าติดมา ๖๐% รับรองเลยว่า ในชาตินี้ ถ้าเราไม่เจริญกุศลภาวนาแล้ว จะต้องโดนปล้นโดนจี้ จะต้องโดนไฟไหม้บ้าน ไม่ผิดหรอก

อาตมาเคยทายไว้ คนนี้ระวังนะโยม เคยถูกโจรกรรมไหม ? ไม่ถูก เลยค่ะ ระวังอันเดียวคือไฟไหม้บ้าน ต่อมาไม่นานก็เป็นจริง

ลิขิตกรรมจากความมักมากในกาม กาเมสุมิจฉาจารติดมา ๖๐% เมื่อครั้งอดีตชาติ วิบากกรรมที่จะตามมาถึงเรา รับรอง ขอโทษที่กล่าวคำหยาบไม่ถูกใจโยม จะมีสามีกี่คน เป็นของคนอื่นหมด มีภรรยากี่คน มีชู้หมด

ถ้าใครไม่เจริญกรรมฐาน แผ่ส่วนกุศล ก็หมดทาง ครอบครัวไม่มี ความสุข ตอนอาตมาไปสหรัฐอเมริกา ด๊อกเตอร์คนหนึ่งขับรถพาไปดูวัด บอกว่า หลวงพ่อ ผมมีภรรยามา ๒ – ๓ คนแล้วมีชู้หมด ทำอย่างไรจะ แก้ได้ครับ อาตมาบอกให้นงั่ เจริญกรรมฐานอโหสิกรรมก่อน แล้วค่อยมีใหม่ อีกคนหนึ่ง เขาเลยปฏิบัติอย่างที่สอน บัดนี้ ได้ภรรยาใหม่เป็นคนดีไม่ไป คบชู้สู่ชายอีกต่อไป นี่วิธีแก้ ต้องอโหสิกรรมก่อน 16 ชีวิตลิขิตด้วยกรรม

ลิขิตกรรมจากการโกหกหลอกลวง มุสาวาท หลอกลวงหวังเอาลาภเขา พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ ถ้าตามติดมาในชาตินี้ ๖๐% รับรองโดนโกงโดนหลอกตลอดรายการ และไม่ต้องไปติดตามเอาของนั่น มันไม่ได้คืนแน่นอนที่สุด

กรรมนี้ มันเกิดจากการที่เราเสียสัจจะ อาตมาโดนมากับตัวแล้ว

จากการโกหกสาบานกับยาย ถูกฟ้าผ่าตัวไหม้ดำไปหมด ถ้าเจริญกรรมฐาน ขออโหสิกรรม ถึงจะแก้ได้

ลิขิตกรรมจากสุรายาเสพติด สุราเมรัย เครื่องดองของเมาทุกชนิด ถ้าติดมา ๖๐% รับรองเป็นโรคประสาท เป็นโรคปัญญาอ่อน เรียนอะไรก็ไม่จบ

ยิ่งคนไหนเอาสุรายาเมาเข้าไปกินในวัด ไปกินในที่เขาบำเพ็ญกุศล

ที่เขาสร้างความดีกัน จะเกิดวิบากกรรมเป็นคนวิกลจริต อันนี้อาตมาจับ กฎแห่งกรรมได้หมดแล้ว เห็นโดนกันมาหลายรายแล้ว กรรมจากการผิดศีล ๕ นี้ ถ้าเป็นกรรมที่ทำเมื่อชาติก่อนติดตามมา

เราจะต้ อ งรั บ สนองผลกรรมในโอกาสหน้ า เราก็ ต้ อ งเร่ ง บำเพ็ ญ กุ ศ ล

เพื่อแก้กรรม ด้วยการปฏิบัติกรรมฐานในตอนนี้ หาวิธีหลบหลีกไม่ให้ ผิดศีลอีกต่อไป ก็จะได้บรรเทาทุเลากรรมไปได้ สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์

17

ลดทอนแรงกรรม ด้วยทำกรรมฐาน ท่านทั้งหลายเอ๋ย ทุกคนจะสามารถรู้กฎแห่งกรรมของเขาได้จาก การกระทำ มันเป็นอย่างนี้ อาตมาขอเจริญพรว่า การเจริญกรรมฐานทำ ให้ ก รรมทุ เ ลาเบาลงได้ สวดมนต์ เ ป็ น นิ จ อธิ ษ ฐานจิ ต เป็ น ประจำ อโหสิกรรมก่อน ค่อยแผ่เมตตา เป็นต้น นี่สามารถจะได้ผลแน่ๆ เช่น... ลุงคนหนึ่งอายุ ๗๘ ปี เป็นโรคมะเร็ง หมอบอกว่า ลุงอยากอยู่กับ ลูกหลานอีกสัก ๓ ปีไหม ผ่าออกซะ ถ้าไม่อยากอยู่กับลูกหลานจะตายปีนี้ ก็ตามใจ แกกลัวจึงมานัง่ กรรมฐานทีน่ ี่ อาตมาก็ไม่ทราบหรอก หลังจากนัน้ แกก็กลับไปตรวจที่โรงพยาบาลอุทัยอีก หมอก็บอกว่า มันหายไปได้

ยังไงนี่ ไอ้ก้อนนี้หายไปไหนแล้ว หายไปเลย ต่อมา ผู้อำนวยการโรงพยาบาลให้คนมานิมนต์อาตมาไปพูดเรื่อง

กฎแห่งกรรม เรื่องจากการกระทำของท่านนายกพุทธสมาคม คนมาฟังกัน แน่นโรงพยาบาลไปหมด ต่อมามีแพทย์สามีกเ็ ป็นแพทย์ ภรรยาก็เป็นแพทย์ มีลกู สองคน พิการสองคนเลย เป็นกฎแห่งกรรมประการใด ก็ได้ชแี้ จงให้ฟงั

ขอสรุปใจความว่า การเจริญวิปัสสนากรรมฐาน ๑. สามารถระลึกเหตุการณ์ได้ ๒. รู้กฎแห่งกรรมได้ ๓. จะแก้ปัญหาได้อย่างไร เมื่อเกิดเหตุเฉพาะหน้า

รู้ หนอ กรรมฐาน คือที่ตั้ง การงานของใจ

คนเป็นทาสของกิเลส จึงวุ่นวาย เป็นทุกข์

ช่วยเพื่อนมนุษย์ให้เอาชนะกิเลส พบสุขได้ ด้วยการพิมพ์หนังสือเล่มนี้แจกเป็นธรรมทาน ยิ่งมาก บุญยิ่งทวี 18 ชีวิตลิขิตด้วยกรรม

ทำกรรมฐานจริง จึงจะแก้กรรมได้จริง บางคนนั่งกรรมฐานปวดตา บอกไม้แทงตา ไม้แหลมมาแทงตา ปวดเหลือเกิน กำหนดเข้าโยม ไม่มีใครไปแทง นึกถึงคุณพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ไว้ เป็นคนข้างวัดนี่เอง แต่ไม่เคยทำกรรมฐาน เดี๋ยวภาพนิมิตออกมาทันที โยมคนนี้อายุ ๗๐ กว่าแล้ว ภาพนิมิต ออกมาว่า เมื่อยังแข็งแรงอยู่ มาลักหน่อไม้วัดนี้ หน่อไหนที่เอาไม่ได้ เอาไม้แหลมแทงให้มันเสีย แทงหน่อไม้วัดเลย ตัวเองก็ต้องปวดตา อย่างนี้ พอรู้ชัดเข้าก็ขออโหสิกรรม พระสงฆ์อนุโมทนา และก็หายปวดตา จนชีวิตหาไม่ นี่กรรมฐานแก้กรรมอย่างนี้ บางคนไม่รู้ พอปวดก็เลิกไปเลย ไม่เอาแล้ว ชอบสบาย รับรองท่านจะไม่รู้กฎแห่งกรรม เดี๋ยวจะว่าอาตมา หลอก ไม่ได้นะ อาตมาผ่านมาแล้วนะ ขอฝากผู้ปฏิบัติธรรมด้วย เป็นคนจริงหรือเปล่า ถ้าจริงต้องได้ผลแน่ แต่ทา่ นไม่นงั่ กรรมฐานจริง ก็ไม่ทราบประโยชน์เอง อันนีใ้ ครก็ชว่ ยไม่ได้นะ ถ้าท่านไม่ช่วยเหลือตัวเอง ทำกรรมมาเอง ก็ต้องแก้ด้วยตัวเอง นี่..! การ เจริญพระกรรมฐาน เป็นผลงานกฎแห่งกรรม แก้กรรมได้

ปวดจังเลย

ที่ว่าแก้กรรมได้นั้น ไม่ใช่แก้กรรมเก่านะ แก้กรรมใหม่ กรรมเก่านั้นไม่ต้องปฏิเสธทุกข้อหา เราจะต้องรับกรรม แต่ก็ผ่อนหนักเป็นเบาไปได้

จึงขอเจริญพรเสนอแนะว่า กรรมฐานนี่มันเป็นการสนองกรรมและ แก้กรรมบางประการเท่านั้น ทำให้รู้เหตุการณ์ที่เราจะต้องดำเนินงานของ ชีวิตต่อไป นี่ความหมายอย่างนั้น สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์

19

อำนวยพรให้ทุกท่านพ้นกรรม เราทำกรรมฐาน ไม่ใช่ว่าจะได้เงินมีความสุขกับเงินนั้นโดยเฉพาะ แต่จะทำให้มีสติปัญญาแก้ไขปัญหาที่เกิดในปัจจุบัน อดีตเป็นความฝัน ปัจจุบันเป็นความจริง อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอน ไปไหน ปากอย่าไว

ใจอย่ า เบา เรื่ อ งเก่ า อย่ า รื้ อ ฟื้ น เรื่ อ งคนอื่ น อย่ า ไปคิ ด กิ จ ที่ ช อบทำ ปัจจุบันเป็นของเรา อนาคตหาความแน่นอนไม่ได้เลย มันจะเปลี่ยนแปลง ภาวะไปตามความเหมาะสมของกฎแห่งกรรม อันเกิดจากการกระทำของ เรา อย่าไปจับให้มั่นคั้นให้ตาย มันจะเสียใจไปตลอดชีวิต อาตมาได้ชแี้ จงเรือ่ งกรรมฐานระลึกชาติของกรรม และรูก้ ฎแห่งกรรม ได้โดยไม่ผิดหวัง และกรรมฐานสามารถแก้ปัญหาชีวิตกิจประจำวันได้

ในเมื่อเราไม่สร้างเวรกรรมใหม่อีกแล้ว แต่เวรกรรมเก่าที่ผ่านมาต้องรับใช้ โดยไม่ปฏิเสธทุกข้อหา จะได้อโหสิกรรมกัน จะไม่มีเวรกรรมกันต่อไปแล้ว เวรชนะด้วยการไม่จองเวรกรรมกัน ก็ขอให้เจริญยศ เจริญศักดิ์ เจริญศรี สร้างความดี ในสังคมของตนต่อไป ขออำนาจบุญกุศลทั้งหลาย ที่ญาติโยมมาบำเพ็ญพระกรรมฐาน

และบำเพ็ญบุญ ขอให้หนุนนำโยมไปสู่ความเจริญรุ่งเรืองวัฒนาสถาพร ด้ ว ยกั น ทุ ก ท่ า น ขอให้ เจริ ญ ไปด้ ว ยอายุ วรรณะ สุ ข ะ พละ ปฏิ ภ าณ ธนสารสมบัติ นึกคิดสิ่งหนึ่งประการใดสมความมุ่งมาดปรารถนาด้วยกัน ทุกผู้ทุก นาม ณ โอกาสบัดนี้เทอญ

20 ชีวิตลิขิตด้วยกรรม

ขออำนวยพร พระธรรมสิงหบุราจารย์

๒ วิธีทำดีใช้หนี้พ่อแม่ ขอความสุขสวัสดี จงมีแก่ญาติโยมสาธุชนทั้งหลาย ที่ได้มาบำเพ็ญ บุญกุศล สร้างผลงานให้แก่ชีวิต สร้างทรัพย์สมบัติของมนุษย์ให้เกิดผล

แก่ตนโดยเฉพาะ สำหรับคนทีม่ าเข้าวัดฟังธรรม ก็มหี ลายระดับ หลายฐานะ บางคนเป็ น พ่ อ แม่ เป็ น ปู่ ย่ า ตายาย บ้ า งก็ เ ป็ น ลู ก หลาน จึ ง อยากฝาก

การบ้านให้ไปคิด ในเรื่องความเป็นคนมีจิตกตัญญูกตเวทิตาธรรม

ตั้งใจบวชเรียน

คนที่มาเข้าวัดใหม่ๆ อาตมายังไม่สอนให้เขา ไปสู่สวรรค์นิพพาน แต่จะสอนกรรมฐานให้ระลึกชาติได้ ระลึกถึงบุญคุณคนได้ นึกถึงพ่อแม่ นึกถึงตัวเอง สงสารตัวเอง จะได้ทำแต่สิ่งดีๆ เอาแค่นี้พอก่อน

นะลูก

พ่อแม่ เป็นบุคคลทีร่ จู้ กั กันทัว่ โลก คนเราเกิดมาเห็นโลกอันกว้างใหญ่ นี้ ไ ด้ เพราะท่ า นเป็ น ผู้ ใ ห้ ก ำเนิ ด ให้ อ วั ย วะทุ ก ส่ ว นของร่ า งกายแก่ ลู ก

ซ้ำพ่อแม่ยังบำเพ็ญตนเป็นยอดนักบุญสำหรับชีวิตของลูกอีกด้วย เป็น

ผู้เสียสละความสุขของตนเอง เฝ้าทะนุถนอมเลี้ยงดูเอาใจใส่ลูกทุกเวลา ทำทุกอย่างเพื่อความผาสุกของลูก ลูกต้องการปรารถนาสิ่งใด อันเป็นสิ่งที่ ไม่เหลือวิสัย ก็พยายามจัดหาให้ทุกอย่าง เป็นผู้ใกล้ชิดลูกยิ่งกว่าใครๆ แต่ลูกส่วนมาก หารู้จักลึกซึ้งถึงพระคุณของพ่อแม่ไม่ คงรู้เพียงว่า ชายผู้ให้กำเนิดตน เรียกว่า พ่อ หญิงผู้ให้กำเนิดตน เรียกว่า แม่ เท่านั้น สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์

21

ตำแหน่งของพ่อแม่ ดวงใจของพ่อ

พ่อแม่ผู้ให้กำเนิดทั้งสอง เป็นผู้มีพระคุณมากมาย สุดที่ลูกผู้กตัญญูรู้คุณ จะทดแทนพระคุณให้หมดได้

เพราะเหตุนี้ พระพุทธเจ้าผู้เป็นที่พึ่งของโลก ทรงรู้ซึ้งถึงพระคุณ

พ่อแม่ ตรัสฐานะของท่านว่า พ่อแม่ เป็นพระพรหม เป็นบุรพเทวดา เป็นบุรพาจารย์ เป็นอาหุไนยบุคคล ของบุตร พ่อแม่ เป็นผู้มั่นคงในพรหมวิหารธรรมในลูกของตน ย่อมมี... เมตตา ความรัก ปรารถนาเห็นลูกมีความสุขแจ่มใส กรุณา ความสงสาร เมื่อเห็นลูกประสบความทุกข์ ก็คิดแต่จะช่วย ให้พ้นความทุกข์ความเดือดร้อน มุทิตา ความยินดี เมื่อเห็นลูกสามารถปกครองตนครอบครัวได้ อุ เ บกขา ความวางจิ ต มั ธ ยั ส ถ์ เ ป็ น กลาง เมื่ อ เห็ น ลู ก ประสบ

ความผิดหวัง หรือทำในเรื่องให้เกิดความเดือดร้อนก็ไม่ซ้ำเติม พ่ อแม่ จึงได้รับนามบัญญัติว่าเป็น “พระพรหมของลูก”

พ่อแม่ เป็นผู้พิทักษ์รักษาลูกก่อนเทวดาทั้งปวง นับตั้งแต่อยู่ในท้อง เมื่อเกิดมาแล้วก็เอาใจใส่ดูแล บางครั้งที่ลูกทำผิด แม้จะดุด่าว่ากล่าว

หรือลงโทษ แต่ก็ทำไปด้วยความรัก ความหวังดี ปรารถนาให้ลูกของตน

มี ค วามสุข ความเจริ ญ เพราะเหตุ ที่ ท่ า นทั้ ง สองบำเพ็ ญ ตนเป็ น เหมื อ น

พระวิสุทธิเทพผู้ประเสริฐ จึงได้นามว่าเป็น “บุรพเทวดาของลูก”

เสริมธรรม

เทวดาชัน้ จาตุมมหาราชิกา ทีเ่ รีย กกันว่า ท้าวโลกบาล ท่านทำหน้าที่

รักษาชาวโลกอย่างไร พ่อแม่ทา่ นก็ทำหน้าทีป่ อ้ งกันผองภัยแก่ลกู ของตน ไพยนต์ กาสี ไม่ตา่ งจากเทวดา อาจทำมากยิง่ กว่าด้วยซ้ำ 22 วิธีทำดีให้หนี้พ่อแม่