"พ่อ แม่" คือพระในบ้านที่อยู่ใกล้ตัวเราที่สุด
แต่เรา......กลับมองข้ามไป
(มันเป็นเรื่องแปลก แต่ก็เป็นเรื่องปกติไปเสียแล้วในยุคปัจจุบันนี้)
ตอนท่านยังอยู่ เราก็ไม่ได้ให้ความรักแก่ท่าน (เท่ากับที่ท่านให้เรา) เราหลงลืม ไม่สนใจท่าน
หลายๆ ครั้งเรากลับรำคาญ หงุดหงิดใส่ท่านเสียด้วยซ้ำไป
เวลา...ก็นับถอยหลังไปเรื่อยๆ...ถอยหลังไปเรื่อยๆ
เวลาที่เรากับท่านจะได้อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะร่วมกัน มีความทรงจำอันสวยงามร่วมกัน ก็เหลือน้อยลงไปทุกที
กว่าเราจะนึกได้ ท่านก็อาจจะจากเราไปเสียแล้ว
สำหรับลูกทุกคน ขอให้ลองนึกย้อนถามตัวเองว่า
"เรา...ได้ตอบแทนบุญคุณและบูชาพระในบ้านของเราดีพร้อมแล้วหรือยัง?"
ขอเชิญร่วมพิมพ์แจกธรรมทานได้ที่
LineID: lcpoo
เลือกหนังสืออื่นๆได้ที่
เว็บไซต์เครือเลี่ยงเชียง :
1. www.LC2U.com
2. www.liangchiang.com
...................
