ตนแบบ
ครอบครัวอบอุนกรุนดวยไอแหงความรัก เพราะได...
แหงความดี
â´Â... ¾ÃоÃËÁÁѧ¤ÅÒ¨Òà(»˜ÞÞҹѹ·ÀÔ¡¢Ø)
นำเสนอสาระ : สุภาพ หอมจิตร บรรณาธิการสาระ : ศักดิ์สิทธิ์ พันธุสัตย ออกแบบปก : อนุชิต คำซองเมือง บรรณาธิการศิลปะ : อนุชิต คำซองเมือง ภาพประกอบ : สมควร กองศิลา รูปเลม/จัดอารต : วันดี ตามเที่ยงตรง
คำนำสำนักพิมพ์
คนเราจะดีหรือเลวนั้น วัดกันด้วยการกระทำของแต่ละคน มิใช่ วัดกันด้วยชาติกำเนิด วงศ์ตระกูล หรือฐานะยศศักดิ์ ผู้ที่ได้รับการยกย่องว่า เป็น “คนดี” ก็เพราะเขา “ทำดี” ส่วนผู้ที่ได้รับการประณามว่าเป็น “คนเลว” ก็เพราะเขา “ทำไม่ดี” หนังสือ ต้นแบบแห่งความดี เล่มนี้ เป็นพระธรรมเทศนาของ พระ เดชพระคุณ พระพรหมมังคลาจารย์ (หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ) ได้เมตตา แสดงไว้เพื่อให้ทุกคนมีจิตสำนึกในการเป็นต้นแบบที่ดี มีเนื้อหาสาระสมบูรณ์ อ่านเข้าใจง่าย สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้เป็นอย่างดี ในการจัดพิมพ์ครั้งนี้ สำนักพิมพ์ฯ ได้มอบหมายให้ อาจารย์สุภาพ หอมจิตร (น.ธ.เอก, ป.ธ. ๗) เป็นผู้คัดสรรเนื้อหา พร้อมทั้งจัดวรรคตอน ย่อหน้า คิดภาพประกอบ ในนามคณาจารย์สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียงฯ พร้อมกับ ทีมงานท่านอื่น ๆ ที่ช่วยกันคิดสร้างสรรค์จนสำเร็จเป็นรูปเล่มสวยงามดังที่ ท่านถืออยู่นี้ สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์ ขอร่วมเป็นส่วนหนึ่งใน การสร้างต้นแบบแห่งความดี ให้ทุกคนที่เกิดมาอยู่ร่วมสังคมและโลกนี้ ดำรง ชีวิตอย่างมีความสุข ด้วยการคิดดี พูดดี ทำดีต่อกัน เพื่อลดกรรมร้าย ขยาย กรรมดี ให้มีแต่สันติสุขตลอดไป ด้วยรัก เมตตา ปรารถนาดี สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์ โปรดใช้เล่มนี้ให้คุ้มสุดคุ้ม & อ่านแล้ว -> แบ่งกันอ่านหลายท่านนะจ๊ะ
อ่านสิบรอบ ระดมสมองคิดสิบหน ฝึกฝนปัญญา พัฒนาการประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง ฉลาดใช้ เฉลียวคิด ชีวิตจักสนุก สงบ เย็น สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์ ปรารถนาให้ทุกครอบครัวมีความสุข
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
ÅÙกค×ÍÂÍ´»ÃÒöนҢͧพ‹Íáม‹
¼Áä äª ´ŒÅÙ¡ â ªÒ áÅŒÇ
พ่อแม่ทุกคู่มีความปรารถนาจะได้ลูกไว้สืบสกุลต่อไป พ่อแม่คู่ใด ยังไม่มีลูก ก็มีความร้อนใจ เขาบอกว่าทำอย่างไรตนจะมีลูกได้ เขาก็ต้อง ทำการบนบานศาลกล่าวต่อสิ่งที่โลกสมมติว่าดี ก็ได้กระทำกัน จุดหมายก็ให้ มีลูกเท่านั้น พ่อแม่ที่ไม่มีลูกช่วยพ่อแม่ให้พ้นจากขุมนรกนั้นไปไม่ได้ ในศาสนา พราหมณ์เขากล่าวว่า
๑
áËÁ...·Óà¹Õ¹ ¹Õè¾ÂÒºÒŹРäÁ‹ãª‹ÀÃÃÂҢͧ¤Ø³
“¶ŒÒäÁ‹ÁÕÅÙ¡ªÒ µÒÂáÅŒÇ ¨Ðµ¡ ¹Ã¡¢ØÁ»Øµµ¹Ã¡ ñ ¶ŒÒÁÕÅÙ¡ªÒÂáÅŒÇ ÅÙ¡ªÒ‹ÍÁª‹Ç¾‹ÍáÁ‹ ãËŒ¾Œ¹¨Ò¡¢ØÁ¹Ã¡¹Ñé¹ä»ä´Œ...”
การที่กล่าวเช่นนั้นก็เพราะถือว่าลูกชายเป็นผู้สืบสกุล ส่วนลูกหญิงต้องเปลี่ยนสกุล เมื่อไปแต่งงานกับชายในสกุลอื่น ลูกผู้ชายจึงเป็นยอดปรารถนาของพ่อและแม่ ปุตตนรก (อ่านว่า ปุด-ตะ-นะ-รก) เป็นชื่อนรกขุมหนึ่งในลัทธิพราหมณ์ที่ถือว่า ชายใดที่ไม่มีลูกชาย ตายไปต้องตกนรกขุมปุตตะนี้ ถ้ามีลูกชาย ลูกชายนั้นจะช่วยปองกันไม่ให้ตกนรกได้ คำว่า บุตร ในที่นี้แปลว่า ลูกผู้ปองกันพ่อจากขุมนรกปุตตะ (พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ : พระธรรมปฎก (ป.อ. ปยุตฺโต) หน้า ๑๔๗ ; มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๒๕๔๖.)
Êӹѡ¾ÔÁ¾ àÅÕè§àªÕ§ à¾ÕÂÃà¾×è;ط¸ÈÒʹ
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
3
นÃก¢Í§พ‹Íáม‹ ·Õèá·ŒÍÂÙ‹·Õè ã¨
และที่กล่าวว่า
ÊÒ¸Ø ¢Íãˌ䴌ÅÙ¡ªÒÂ
“ÂѧäÁ‹ÁÕÅÙ¡ªÒ¨е¡¹Ã¡ ñ ¹Ñé¹” ¹Ã¡·Õ赡¡çÁÔ㪋NjÒÍÂÙ‹·Õèä˹... ·Õèá·Œ¡çÍÂÙ‹ã¹ã¨¹Ñè¹àͧ ¤ÇÒÁÇÔµ¡¡Ñ§ÇÅÇ‹Ò äÁ‹ÁÕÅÙ¡Ê׺ʡØÅ ¹Ñè¹áËÅР໚¹¹Ã¡ ¾ÍÁÕÅÙ¡ÍÍ¡ÁÒ¡çâÅ‹§ã¨Ç‹Ò µ¹ä´ŒÁÕ·ÒÂÒ·Ê׺ʡØÅáÅŒÇ...
ยิ่งผู้เป็นใหญ่เช่นพระราชาด้วยแล้ว ดูเหมือนว่านรกจะใหญ่มาก เพราะภาระในการปกครองเมืองเป็นเรื่องสำคัญ ถ้าไม่มีลูกชายสืบสกุลแล้ว ก็เกิดมีความวิตกคิดถึงอนาคตของบ้านเมืองมากทีเดียว ๑
4
นรก แปลว่า ภูมิหรือดินแดนที่ปราศจากความเจริญ เป็นภูมิที่เกิดของผู้ทำบาปกรรมหนักไว้ หลังจากตายไปแล้ว มี ๘ ขุมใหญ่ ๆ คือ ๑. สัญชีวิมหานรก (นรกเป็นไปกับด้วยชีวิต) ๒. กาฬ- สุตตนรก (นรกเส้นเชือกดำ) ๓. สังฆาฏมหานรก (นรกบดขยี้) ๔. โรรุวนรก (นรกที่เต็มไปด้วย เสียงร้องไห้) ๕. มหาโรรุวนรก (นรกที่เต็มไปด้วยเสียงร้องดังกว่าโรรุวนรก) ๖. ตาปนนรก (นรกแผดเผา) ๗. มหาตาปนนรก (นรกแผดเผาที่ทรมานกว่าตาปนนรก) ๘. อเวจีมหานรก (นรก ที่ไม่ผ่อนหนักเบา) µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
¾ÃоÃËÁÁѧ¤ÅÒ¨Òà(»˜ÞÞҹѹ·ÀÔ¡¢Ø)
ÅÙก...ค×ÍคÇÒมËÇั§¢Í§พ‹Íáม‹
การมีลูกชายสักคนหนึ่ง ก็เป็นความพอใจของพ่อแม่แล้ว พูดเช่นนี้ ดู เหมือนไม่ให้ความเป็นธรรมกับลูกหญิงเสียเลย
ÍÂÒ¡ä´Œ¹ŒÍ§ÊÒÇ ËÃ×͹ŒÍ§ªÒ¤ÃѺ
¤ÇÒÁ¨ÃÔ§¹Ñé¹ ¾‹ÍáÁ‹ÃÑ¡ÅÙ¡ËÞԧ෋ҡѺÅÙ¡ªÒÂàËÁ×͹¡Ñ¹ 㹤Ãͺ¤ÃÑÇã´·ÕèÁÕᵋÅÙ¡ªÒ ¾‹ÍáÁ‹ÍÂÒ¡ä´ŒÅÙ¡ËÞԧ໚¹·ÕèÊØ´
ÍÂÒ¡ä´Œ¹ŒÍ§ÊÒǤÃѺ
พอแม่เริ่มตั้งท้องก็นึกว่า ขอให้เป็นหญิงสักคนเถอะ เตรียมเบาะและเครื่องใช้ สำหรับลูกหญิงไว้พร้อม แต่ก็หาได้เป็นไปตาม ความต้องการเสมอไปไม่ พอคลอดออกมา กลายเป็นชายเสียอีกแล้ว
ความหวัง๑ ยังมีต่อไป คนหน้าขอให้เป็นหญิงเถอะ ถึงคราวคลอด ได้เป็นหญิงจริง ๆ พ่อแม่แสนจะดีใจที่ลูกหญิงได้เกิดมาสู่สกุล ๑
ความหวังของพ่อแม่คือลูกเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดี มีคุณธรรม ดังคำโบราณผูกเป็นกลอนไว้ว่า “ยามมีกิจหวังใหเจาเฝารับใช ยามปวยไขหวังใหเจาเฝารักษา ยามถึงคราลวงลับดับชีวา หวังใหเจาปดตาเวลาตาย”
Êӹѡ¾ÔÁ¾ àÅÕè§àªÕ§ à¾ÕÂÃà¾×è;ط¸ÈÒʹ
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
5
¾‹ÍáÁ‹ÅÙ¡ ¼Ù¡¾Ñ¹ÊÒ¹ÃÑ¡ÂÔè§ãËÞ‹ ͺ͋ع¡ÒÂã¨
พ่อแม่
มีความต้องการลูกทั้งสองเพศ เมื่อเกิดมาแล้วท่านพอใจ และให้ความอุปถัมภ์ค้ำชูเป็นอย่างดีทั่วกัน ท่านคิดว่าเป็นหญิงหรือชายก็เป็นลูกของพ่อแม่ หน้าที่ของพ่อแม่ต้องรัก และถนอมลูกเสมอด้วยชีวิต พ่อแม่เป็นที่พึ่งของลูก ๆ อย่างแท้จริง ˹ѧÊ×͵Œ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ ñ àÅ‹Á ẋ§¡Ñ¹Í‹Ò¹ ñ𠤹 à¼×èÍἋẋ§»˜¹¤ÇÒÁÊآ䴌 ñð𠤹 ˹ѧÊ×Í ñð,ððð àÅ‹Á ẋ§»˜¹¤ÇÒÁÊآ䴌 ñ,ððð,ðð𠤹 ËÇÁÊÌҧ¤ÇÒÁÊØ¢ ʹѺʹع¡ÒþÔÁ¾ (ÂÔ觾ÔÁ¾ ÁÒ¡ ÂÔ觶١ÁÒ¡) µÔ´µ‹Í â·Ã. ðò-ø÷ò-ùñùñ, ðò-ø÷ò-øñøñ, ðò-ø÷ò-õù÷ù, ðò-òòñ-ñðõð
6
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
¾ÃоÃËÁÁѧ¤ÅÒ¨Òà(»˜ÞÞҹѹ·ÀÔ¡¢Ø)
ªÒÂËÃ×ÍËÞิ§ ´Õ·ัé§นัéน
ÅÙ¡·Õèà¡Ô´ÁÒ໚¹ËÞÔ§ËÃ×ͪÒ 䴌ª×èÍÇ‹Ò໚¹ÅÙ¡·Ñ駹Ñé¹
¢Âѹ¢Ñ¹á¢ç§ ËÇÁáçËÇÁ㨠¤Ãͺ¤ÃÑÇÊØ¢Êѹµ
ครอบครัวตามชนบท พ่อแม่มีความปรารถนาอยากได้ ลูกหญิงเป็นคนแรก เพราะเมื่อโต แล้วช่วยทำงานในครอบครัว ได้มาก ได้ช่วยเป็นพี่เลี้ยงแก่ ลูกคนเล็ก ๆ ต่อไป ลูกหญิง จึงเป็นสิ่งปรารถนาก่อน ต่อนั้นจึงต้องการลูกชาย แต่ ส ำหรั บ พ่ อ แม่ ที่ มี ใ จเป็ น นั ก เลงสั ก หน่ อ ย หรื อ ถิ่ น นั้ น เป็ น ถิ่ น ของคนชอบรบราฆ่าฟัน ลูกชายก็เป็นลูกที่พึงปรารถนาก่อน เพื่อให้มีกำลัง ในการรักษาทรัพย์สมบัติต่อไป เมื่อมีลูกชายจึงต้องการลูกหญิงในภายหลัง แต่ความเป็นอยู่ทั่วไปนั้น ลูกหญิงมักอยู่กับพ่อแม่ ส่วนลูกชายมักไป อยู่บ้านของภรรยา ในเมื่อตนได้แต่งงานไปแล้ว ผู้ที่เลี้ยงดูพ่อแม่ก็มักเป็นลูก ผู้หญิง
àÊÃÔÁ¸ÃÃÁ
¾Ãоط¸à¨ŒÒµÃÑÊ˹ŒÒ·Õè¢Í§ºØµÃ·Õ赌ͧ·Óµ‹ÍºÔ´ÒÁÒôÒäÇŒ õ »ÃСÒà ¤×Í ñ. ·‹Ò¹àÅÕé§ÁÒáÅŒÇàÅÕ駷‹Ò¹µÍº ò. ª‹Ç·ӡԨ¢Í§·‹Ò¹ ó. ´ÓÃ§Ç§È µÃСÙÅ ô. ·ÓµÑÇ´ÕàËÁÒÐá¡‹¡ÒÃÃѺ·ÃѾ Áô¡ õ. àÁ×èÍ·‹Ò¹ÊÔ鹪ÕÇÔµ·ÓºØÞÍØ·ÔÈãËŒ·‹Ò¹
Êӹѡ¾ÔÁ¾ àÅÕè§àªÕ§ à¾ÕÂÃà¾×è;ط¸ÈÒʹ
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
7
พ‹Íáม‹ ÅÙก สÒÂสัมพัน¸์·Õèµั´äม‹¢Ò´
การที่ลูกผู้หญิงมักอยู่กับพ่อแม่ ก็เนื่องจากความรักความสงสาร นั่นเอง หญิงเป็นเพศที่อ่อนแอ แต่งงานแล้วไปอยู่ในสกุลผัวเดี๋ยวจะลำบาก เพราะไม่มีพี่น้องคอยให้ความช่วยเหลือ Í‹Òˋǧ˹ٹÐáÁ‹ สู้ในหมู่ญาติของตนไม่ได้ พ่อแม่ส่วนมาก ˹٨Ð໚¹¤¹´ÕµÒÁ·ÕèáÁ‹Ê͹ จึ งไม่ยอมให้ลูกหญิงไปอยู่ที่อื่น ส่วนลูกชายเป็นคนที่มีความ อดทนอยู่ในสายเลือด ตกน้ำไม่จม ตกไฟ ไม่ไหม้ อยู่ไหนอยู่ได้ไม่เป็นไร จึงมัก ไปอยู่บ้านภรรยาเสมอ คิดดูธรรมเนียมนี้ ก็ดีแล้ว
¾‹ÍáÁ‹Ê‹Ç¹ÁÒ¡¾Í㨷ÕèÅÙ¡ÍÂÙ‹ã¡ÅŒ æ à¨çº»†Ç¡ç¨Ðä´Œª‹Ç¡ѹÃÑ¡ÉÒ¾ÂÒºÒÅ ÁÕ¤ÇÒÁ·Ø¡¢ ÍÐäÃà¡Ô´¢Öé¹ä´Œª‹Ç¡ѹ´ÙáÅÃÑ¡ÉÒ ¤ÇÒÁÊÑÁ¾Ñ¹¸ ÃÐËÇ‹Ò§¾‹ÍáÁ‹¡ÑºÅÙ¡ æ ¨Ö§à»š¹¤ÇÒÁÊÑÁ¾Ñ¹¸ ·Õèṋ¹à˹ÕÂÇ á¡ÍÍ¡¨Ò¡¡Ñ¹ä´ŒÂÒ¡·ÕèÊØ´ ร่วมสร้างสายใยสัมพันธ์รักแห่งครอบครัวให้อบอุ่น ด้วยการมอบหนังสือเล่มนี้ให้คนที่รัก โรงเรียน ห้องสมุด เยาวชน สานสุขให้สังคมน่าอยู่ยิ่งขึ้น
8
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
¾ÃоÃËÁÁѧ¤ÅÒ¨Òà(»˜ÞÞҹѹ·ÀÔ¡¢Ø)
คือ
ÅÙก ó »ÃÐàÀ·
ในทางพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าทรงจำแนกประเภทของลูกไว้ ๓ พวก
๑. บุตรที ่ ดีกว่า พ่อแม่ ๑
๒. บุตรที่ เสมอกับ พ่อแม่ ๒
๓. บุตรที ่ ต่ำกว่า พ่อแม่ ๓
ในบุตรทั้งสามเหล่านี้ที่ดีกว่า ต่ำกว่าพ่อแม่ ท่านหมายถึงความเป็นอยู่ และความประพฤติของบุตรเป็นเกณฑ์ เช่น พ่อแม่เป็นคนมีศีลธรรม ลูกเกิดมา เป็นคนไร้ศีลธรรม อย่างนี้ต่ำกว่าพ่อแม่ ถ้าพ่อแม่ขาดศีลธรรม แต่ลูกกลายเป็น คนมีศีลธรรม ลูกก็เป็นคนที่ดีกว่าพ่อแม่ ๑
เรียกว่า อภิชาตบุตร อ่านว่า อะ-พิ-ชา-ตะ-บุด หมายถึง บุตรธิดาที่มีคุณสมบัติสูงกว่าบิดามารดา คือมีคุณธรรมความดีเหนือกว่าบิดามารดา ๒ เรียกว่า อนุชาตบุตร อ่านว่า อะ-นุ-ชา-ตะ-บุด หมายถึง บุตรธิดาที่มีคุณสมบัติเสมอกับบิดามารดา คือมีคุณธรรมความดี มีความประพฤติตามอย่างบิดามารดา ๓ เรียกว่า อวชาตบุตร อ่านว่า อะ-วะ-ชา-ตะ-บุด หมายถึง บุตรธิดาที่มีคุณสมบัติต่ำกว่าบิดามารดา คือมีคุณธรรมความดี มีความประพฤติด้อยกว่าบิดามารดา
Êӹѡ¾ÔÁ¾ àÅÕè§àªÕ§ à¾ÕÂÃà¾×è;ط¸ÈÒʹ
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
9
´Õ㨷ÕèÅÙ¡ä´Œ´Õ áÅÐ໚¹¤¹´Õ¢Í§Êѧ¤Á
ถ้า พ่อแม่เป็นคนยากจน ลูกได้มีฐานะดีขึ้น
ในทางทรัพย์สมบัติ ก็เป็นลูกที่ดีกว่าพ่อแม่
ถ้า พ่อแม่เป็นคนมั่งคั่งได้แสวงหาทรัพย์สมบัติ
ไว้มาก พอหมดบุญพ่อแม่แล้ว พวกลูก ๆ ไม่อาจจะ รักษาทรัพย์สมบัติไว้ได้ ลูกนั้นเป็นลูกที่เลวกว่าพ่อแม่
ส่วน ลูกคนใดมีฐานะความประพฤติเท่าเทียม
พ่อแม่ นั่นคือ ลูกเสมอพ่อแม่
พ่อแม่ ทั่วไปมีความปรารถนาใคร่ได้ลูกที่ดีกว่าเสมอ
แต่จะสมหวังหรือไม่นั้น เป็นปัญหาอยู่มากเหมือนกัน
คอย ๆ อาน คอย ๆ คิด
คราคิดติดขัด หยุดพักสักนิด ทำจิตใหสงบ จักพบทางออก 10
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
¾ÃоÃËÁÁѧ¤ÅÒ¨Òà(»˜ÞÞҹѹ·ÀÔ¡¢Ø)
ªÒµิ¨ÐÃØ‹§àÃ×ͧËÃ×ÍÅ‹ม¨มกçàพÃÒÐคนãนªÒµิ
ประเทศชาติใดก็ตามจะมีความเจริญหรือตกต่ำ ก็อยู่ที่การกระทำของพลเมืองในชาตินั้นเป็นประมาณ
¶ŒÒ¾ÅàÁ×ͧ¢Í§ªÒµÔ໚¹¤¹´ÕÁÕÈÕŸÃÃÁ ªÒµÔ¡ç¡ŒÒÇ˹ŒÒ ¶ŒÒ¾ÅàÁ×ͧ¢Í§ªÒµÔäÃŒÈÕŸÃÃÁ ªÒµÔ¡çËÂØ´ÍÂÙ‹¡Ñº·Õ¡è ŒÒÇ˹ŒÒä»äÁ‹ä´Œ
ใครเป็นผู้ทำพลเมืองให้ดี-เลวแก่ชาติ คำตอบก็อยู่ที่ ๑ พ่อแม่ ผู้ปกครองของเด็กเป็นคนแรก ต่อมาก็ ครูอาจารย์ ๒ ผู้ให้การอบรมสั่งสอน
และประการสุดท้าย นักบวช ๓ ในศาสนา ผู้ทำหน้าที่เป็นผู้นำของประชาชนทางศีลธรรม ทั้งสามพวกนี้เป็นกำลังอันสำคัญ ในการสร้างนิสัยใจคอของเด็กให้เป็นอย่างใดก็ได้ ๑ ดูหน้าที่ของพ่อแม่ที่ต้องทำต่อลูก หน้า ๒๐ ๒ ดูหน้าที่ของครูอาจารย์ที่ต้องทำต่อเด็ก หน้า ๒๗ ๓
ดูหน้าที่ของนักบวชที่ต้องทำต่อเด็ก หน้า ๓๐
Êӹѡ¾ÔÁ¾ àÅÕè§àªÕ§ à¾ÕÂÃà¾×è;ط¸ÈÒʹ
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
11
à´çก ค×ͼÙสº·Í´มôก เด็กของเราในบัดนี้ คือผู้ใหญ่ในกาลข้างหน้า พวกเราที่เป็นผู้ใหญ่ เดี๋ยวนี้ มีแต่จะร่วงโรยลงไปทุกวัน ๆ ผลที่สุดก็ตายไปอยู่ปาช้า สิ่งที่เรา รักใคร่หวงแหนนัก ต้องตกเป็นภาระของเด็ก ๆ ที่โตขึ้นต่อไป ¢ÍãËŒËÅÒ¹»Ù† ໚¹à´ç¡´Õ àÃÕ¹ࡋ§ æ ¹Ð¨ Ð
㹰ҹзÕèàÃÒ໚¹¤¹ä·Â àÃÒä´ŒÁô¡ÊÓ¤ÑÞÍÂÙ‹¶Ö§ÊÒÁ»ÃСÒÃñ ໚¹Áô¡·Õè¾Ç¡àÃÒä´ŒÃѺ ¡Òö‹Ò·ʹÁÒ¨Ò¡ºÃþºØÃØÉ ¤¹ã¹ÊÁÑ¡‹Í¹ä´Œ¾ÂÒÂÒÁ ÃÑ¡ÉÒänj໚¹Í‹ҧ´Õ ¨¹¡ÃзÑè§àËÅ×ÍÁÒ¶Ö§¾Ç¡àÃÒ ã¹Âؤ¹Õé àÃҡ経ͧÃÑ¡ÉÒäÇŒ àËÁ×͹¡Ñº·‹Ò¹áµ‹¡‹Í¹ä´ŒÃÑ¡ÉÒ áÅеŒÍ§Áͺãˌᡋ͹ت¹µ‹Íä»
ô¹éӤس»Ù†¹Ð
การจะมอบของมีค่าให้แก่ใคร ก็ต้องอบรมฝกหัดให้เขารู้จักของมีค่า เสียก่อน และต้องทำให้เขาเป็นคนรู้จักรักษาของนั้นได้ จึงจะได้ชื่อว่าเป็นคน ทำหน้าที่ของตนมิให้บกพร่อง ๑
คือ ๑. แผ่นดินไทย (ดูหน้า ๑๔) ๒. เอกราชของชาติ (ดูหน้า ๑๕) ๓. พระพุทธศาสนา (ดูหน้า ๑๗)
12
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
¾ÃоÃËÁÁѧ¤ÅÒ¨Òà(»˜ÞÞҹѹ·ÀÔ¡¢Ø)
มôกªิéนสำคัޢͧä·Â
มรดก ๓ อย่างที่เราได้รับมานั้นได้แก่อะไรเล่า ได้แก่ ๑. แผ่นดินไทย ที่เผ่าไทยได้อยู่อาศัย ทำมาหากิน
ÃÑ¡ÊÒÁѤ¤Õ¡Ñ¹äÇŒ àÃҡ礹ä·Â´ŒÇ¡ѹ¹ÐâÂÁ
๒. ความเป็นเอกราช อันสมบูรณ์ของชนเผ่าไทย บนผืนแผ่นดินไทยนี้
๓. พระพุทธศาสนา อันเป็นหลักสำหรับรักษาใจ ของชนเผ่าไทยทั้งหลาย
ทั้งสามประการนี้เป็นสิ่งมีค่ามาก ปูย่าตาทวดของเราได้ถนอมไว้ เพื่อพวกเรา และท่านได้เสียสละเอาเลือดทาแผ่นดินไว้ แล้วไม่ต้องเที่ยว เร่ร่อนแบบคนไม่มีที่อาศัย Êӹѡ¾ÔÁ¾ àÅÕè§àªÕ§ à¾ÕÂÃà¾×è;ط¸ÈÒʹ
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
13
ñ. Ἃน´ินä·Â Ἃ¹´Ô¹ä·Â Íѹ䴌¹ÒÁÇ‹Ò»ÃÐà·Èä·Â ໚¹á¼‹¹´Ô¹·ÕèÍØ´ÁÊÁºÙó ÁÕ»†ÒäÁŒàµçÁä»´ŒÇµŒ¹äÁŒà¹×éÍ´ÕÁÕÃÒ¤Ò ÁÕÊÑµÇ »†Ò¹Ò¹Òª¹Ô´ÍѹÊÁ¤ÇÃʧǹäÇŒ ... à »š ¹ Ê Á ºÑ µÔ ¢ Í § ª Ò µÔ ... มีทุ่งราบเหมาะแก่การทำการเพาะปลูกข้าวอันเป็นอาหารของชาวโลก ในลำน้ำที่ไหลผ่านทุ่งราบของแผ่นดินไทย ก่อให้เกิดแอ่งใหญ่ ๆ หลายแห่ง และตามแอ่งเหล่านั้นมีปลาชุกชุมมาก พอเป็นอาหารแก่พวกเราเป็นอย่างดี ภายใต้ผืนแผ่นดินที่เราเหยียบอยู่นี้ ยังมีแร่ที่เป็นประโยชน์แก่การ อุ ต สาหกรรมอี ก หลายอย่ า ง เป็ น แผ่ น ดิ น ที่ ใ ห้ ค วามสุ ข แก่ พ วกเราอย่ า ง หาที่เปรียบไม่ได้ อากาศก็ดีไม่หนาวไม่ร้อนเกินไป ประเทศไทยมีความชุ่มฉ่ำ ตลอดปด้วยน้ำฝนที่ตกลงมา อ้า... แผ่นดินไทยผู้ให้ชีวิตแก่ข้า ข้าจะต้องรักษาเจ้าเอาไว้เสมอด้วย ชีวิต ใครจะมาข่มเหงเบียดเบียนไปไม่ได้เป็นอันขาด ข้าจะต้องรักษาสิ่งที่ บรรพบุรุษของข้าได้รักษาไว้ เพื่อมอบให้แก่ลูกหญิงชายของข้าต่อไป
14
รักแผ่นดินไทย ส่งเสริมเด็กไทยให้ได้ใกล้ชิดธรรมะ ด้วยการพิมพ์หนังสือเล่มนี้ แจกเปนธรรมทานแก่เด็ก โรงเรียน มหาวิทยาลัย ห้องสมุด สถานพยาบาล ประจำบ้าน เพื่อให้เด็กได้อ่านเสริมสร้างคุณธรรมจริยธรรม µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
¾ÃоÃËÁÁѧ¤ÅÒ¨Òà(»˜ÞÞҹѹ·ÀÔ¡¢Ø)
ò. àÍกÃÒª¢Í§ªÒµิ ความเป็นเอกราชของชาติเป็นสมบัติอันล้ำค่า เพราะทุกคนที่เกิดมา ย่อมมีใจรักความเป็นไท ไม่ชอบความเป็นทาส ไม่อยากให้ใครมาเป็นเจ้า เหนือหัว ไม่อยากให้ใครมาใช้อำนาจที่ไม่เป็นธรรมแก่ตน ทุกคนจึงต้องการ ความเป็นเอกราชในทุกวิถีทาง
àÁ×ͧä·ÂáÁŒ¨Ðä´Œà¤ÂàÊÕ¤ÇÒÁ໚¹ä·ä»Êͧ¤ÃÒÇ ñ ¡çÂѧäÁ‹¶Ö§ÍѺ¨¹ à¾ÃÒФ¹´Õ¢Í§àÁ×ͧä·Â ÁÒà¡Ô´áÅСͺ¡ÙŒàÍÒ ¤ÇÒÁ໚¹àÍ¡ÃÒª¢Í§ªÒµÔäÇŒ
พระมหากษัตริย์ผู้เป็นประมุขของชาติ ในสมัยนั้น ๆ มีความเข้มแข็ง มีความเสียสละเพื่อชาติ และได้ออกรบทัพจับศึก ด้วยพระองค์เอง ได้มีชัยกลับมา รักษาความเป็นเอกราชของชาติไว้ได้
·Ã§¾ÃÐà¨ÃÔÞ
๑
ไทยเคยเสียกรุงศรีอยุธยาให้แก่พม่า ๒ ครั้ง คือ ครั้งที่ ๑ ในสมัยสมเด็จพระมหินทราธิราช พ.ศ. ๒๑๑๒ กอบกู้เอกราชคืนได้โดยพระนเรศวร มหาราช พ.ศ. ๒๑๒๗ ครั้งที่ ๒ ในสมัยสมเด็จ พระเจ้าเอกทัศ พ.ศ. ๒๓๑๐ กอบกู้เอกราชคืนได้ โดยพระเจ้าตากสินมหาราช พ.ศ. ๒๓๑๓
Êӹѡ¾ÔÁ¾ àÅÕè§àªÕ§ à¾ÕÂÃà¾×è;ط¸ÈÒʹ
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
15
ทำให้พวกเราเหล่าลูกไทยทั้งมวล ยิ้มได้อย่างเบิกบาน และบอกกับ ใคร ๆ ได้อย่างไม่อายใคร ๆ
´Õ㨷Õèä´Œà¡Ô´à»š¹ ÅÙ¡ËÅÒ¹ä·Â¤‹Ð
©Ñ¹à»š¹¤¹ä·Â ¤¹ä·ÂÁÕàÊÃÕÀÒ¾ÊÁºÙó µÒÁ¡®ËÁÒº¹á¼‹¹´Ô¹ä·Â àÍ¡ÃÒª¢Í§ªÒµÔä·Â ໚¹ÊÔ觷ÕèàÃÒʧǹ¹Ñ¡ ã¤Ã¨ÐÁÒàËÂÕºÂèÓ ·ÓÅÒÂäÁ‹ä´Œà»š¹Íѹ¢Ò´
อันคนผู้อยู่ในแผ่นดินที่มีเอกราช ไม่เคยไปเที่ยวในประเทศที่ไม่มี เอกราช ย่ อมไม่รู้จักราคาของความเป็นเอกราช แต่ถ้าได้ไปเที่ยวในประเทศที่ต้องตกเป็นเมืองขึ้นของชนชาติอื่น แล้ว จะรู ้สึกว่าเอกราชเป็นสิ่งมีค่ามากเหลือเกิน เป็นสิ่งที่ควรสงวนไว้ด้วยชีวิตทีเดียว ขอให้ลูกไทยทั้งผองจงคำนึงถึงเอกราชให้มาก และจงช่วยกันรักษา ไว้ให้คงมีอยู่เสมอ
16
˹ѧÊ×ÍÊ‹§àÊÃÔÁ¡ÒÃÍ‹Ò¹ à¾×èÍÊÌҧÊÃä Êѧ¤ÁãˌʧºÊØ¢ ÂÒÁÊÓ¹Ö¡¼Ô´¤Ô´¶Ö§¡ÃÃÁªÑèÇ·Õèà¤ÂËÅÇÁµÑÇ·Ó Ë¹Ñ§Ê×ÍàÅ‹Á¹Õ骋Ç·‹Ò¹ä´Œ ÂÒÁÍÂÒ¡á¹Ð¹ÓãËŒ¼ÙŒÍ×è¹·Ó¡ÃÃÁ´Õ Í‹Ò¹áÅŒÇÍ‹ÒÅ×ÁÊÑè§ÊÁºØÞ à¾ÔèÁºØÞà¾×èÍÅ´¡ÃÃÁÌҢÂÒ¡ÃÃÁ´Õ µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
¾ÃоÃËÁÁѧ¤ÅÒ¨Òà(»˜ÞÞҹѹ·ÀÔ¡¢Ø)
ó. พÃÐพØ·¸ÈÒสนÒ ¾Ø·¸ÈÒÊ¹Ò à»š¹Áô¡·Ò§ã¨¢Í§ªÒÇä·Â ªÒµÔä·Â໚¹ªÒµÔ·ÕèÃÑ¡àÊÃÕÀÒ¾ ¾Ãоط¸ÈÒʹÒÊ͹ãËŒ¤¹ä·ÂÁÕã¨à»š¹àÊÃÕ ÂÔ觻¯ÔºÑµÔµÒÁ¾Ø·¸ÈÒʹÒñ ÁÒ¡à·‹Òã´ àÃÒ¡ç¨Ð໚¹àÊÃÕÁÒ¡¢Öé¹à·‹Ò¹Ñé¹ ¾Ø·¸ÈÒʹҨ֧ àËÁÒÐÊÁá¡‹¾Ç¡àÃÒªÒÇä·Â
àÃÒªÒǾط¸µŒÍ§à¢ŒÒÇÑ´ ¿˜§¸ÃÃÁ¹ÐÅÙ¡
ชนชาติไทยสมัยโบราณ เมื่อได้อพยพลงมาจาก แผ่นดินตอนเหนือ ก็ตั้งเป็นหลักแหล่ง บนแผ่นดินนี้ ต่อจากนั้น ก็ ได้รับเอาพุทธธรรมเป็นหลักรักษาใจ ประเทศไทยเจริญก้าวหน้ามามากถึงขนาดนี้ได้ โดยอาศัยบารมีธรรมของพุทธศาสนาเป็นหลักส่งเสริม ในเวลาที่ประเทศตกอยู่ใกล้อันตราย ล่อแหลมต่อการสูญเสียอิสรภาพ พุทธธรรมเข้ามามีบทบาทช่วยเหลือไว้เสมอมา ๑
ปฏิบัติตามพระพุทธศาสนา คือ ตั้งตนในหลัก ๓ ประการ คือ ๑. ละชั่วทั้งปวง ๒. ทำดี ๓. ทำจิตให้ผ่องใสด้วยการเจริญภาวนา
Êӹѡ¾ÔÁ¾ àÅÕè§àªÕ§ à¾ÕÂÃà¾×è;ط¸ÈÒʹ
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
17
พระเจ้าแผ่นดินผู้เป็นประมุขของชาติ ทรงเป็นผู้มั่นอยู่ในพุทธศาสนา ทรงใช้ หลักธรรมะสำหรับพระองค์และนำมาใช้เป็นหลักปกครองบ้านเมือง อันตรายจะเกิดก็หายไปด้วยการประพฤติธรรม ผู้มุ่งร้ายหมายขวัญ ก็ ได้กลายมาเป็นมิตร ประเทศไทยรอดจากอันตรายมาได้ ส่วนประเทศเพื่อนบ้าน แม้จะนับถือพุทธศาสนาแบบเดียวกัน แต่ ผู้นำของประเทศมิได้ประพฤติธรรม มิได้นำศาสนามาใช้ให้เหมาะแก่กาลเวลา ปล่อยใจไปตามอำนาจของกิเลส ขาดการประมาณตน ประมาณท่าน ผลที่สุด ก็ ต้องพ่ายแพ้แก่ข้าศึก ต้องสูญเสียเอกราชไปอย่างน่าเสียดาย เมื่อสูญไปแล้วกว่าจะนำกลับคืนมาย่อมเป็นการยาก เหมือนกระต่าย ที่ เ ข้ า ไปในปากงู เ ห่ า แล้ ว ยากนั ก ที่ จ ะหลุ ด ออกมาได้ ถึ ง หลุ ด ออกมาได้ ก็บอบช้ำไปนาน
¤Ç÷ÕèàÃÒªÒÇä·Â·Ñé§ËÅÒ¾֧ÊÓ¹Ö¡ áÅÐÁͧàË繤س¤‹Ò¢Í§ ¾Ø·¸¸ÃÃÁ ñ Íѹ·ÓãËŒªÒµÔ¡ŒÒÇ˹ŒÒ ¢ÍãËŒ¾Ç¡àÃÒ¨§ÃÑ¡ÉÒäÇŒàÊÁÍ´ŒÇªÕÇÔµ áÅÐÁͺãˌᡋÅÙ¡ËÅÒ¹äÇŒÃÑ¡ÉÒµ‹Íä» ¨¹¡Ç‹Ò¿‡Ò´Ô¹¨ÐÊÅÒÂ仵ÒÁ¡®¢Í§¸ÃÃÁªÒµÔ ๑
อ่านว่า พุด-ทะ-ทำ หมายถึง คำสอนของพระพุทธเจ้า หรือ คำสอนในพระพุทธศาสนา
18
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
¾ÃоÃËÁÁѧ¤ÅÒ¨Òà(»˜ÞÞҹѹ·ÀÔ¡¢Ø)
ÍนÒคµ¢Í§ªÒµิÍÂÙ‹·Õèม×ͧ͢à´çก
มรดกทั้งสามประการนี้มีค่าเหลือจะนับ เราจะต้องมอบไว้ในมือของเด็กอันเป็นลูกหลานของพวกเรา แต่เขาจะรับไว้ได้เรียบร้อยหรือไม่ ก็เป็นหน้าที่ของพวกเราทุกคน ผู้เป็นพ่อแม่ครูอาจารย์ จะได้ช่วยกันสร้างเด็กให้เป็นคนดีของชาติต่อไป
˹٨Ð໚¹¤¹´Õ¨ŒÐ
ªÒµÔä·Â¢Í§àÃÒ¡ÓÅѧµŒÍ§¡Òà ¤¹´Õ ÁÕÈÕŸÃÃÁñ ÊÓËÃѺª‹Ç¡ѹÊÌҧ ºŒÒ¹àÁ×ͧãËŒ¡ŒÒÇ˹ŒÒ ÊÙ ‹¤ÇÒÁÃØ‹§âè¹
¤¹´ÕÍÂÙ‹·Õèä˹¡çÁÕà¾×è͹àÂÍÐ เมื่อเราทราบว่าประเทศไทยกำลังต้องการ ã¤Ã æ ¡çÃÑ¡ áÁŒáµ‹à·Ç´Ò¡çÂѧàÍç¹´Ù คนดีมีศีลธรรม เพื่อช่วยกันนำชาติไปสู่ความเจริญแล้ว เป็นหน้าที่ของพวกเราทุกคนที่มีส่วนในการนำเด็ก จงช่วยกันกระทำ ความดีให้เด็กเห็นเป็นเยี่ยงอย่าง ให้เด็กจดจำแต่ภาพที่ควรจำ และจะเป็น ประโยชน์แก่เขาในอนาคต อย่าได้กระทำสิ่งใด ๆ ที่เป็นทางนำให้เด็กเดินไป ในทางเสียเป็นอันขาด ๑
อ่านว่า สีน-ทำ หรือ สีน-ละ-ทำ หมายถึง ความประพฤติที่ดีที่ชอบ ในที่นี้หมายถึง เบญจศีล ๕ และเบญจธรรม ๕ (ดูในหนังสือเรียนธรรมศึกษาชั้นตรี ฉบับมาตรฐานบูรณาการชีวิต หน้า ๒๑๔ : เลี่ยงเชียง) ซึ่งเป็นคุณธรรมขั้นต้นที่จะทำให้สังคมสงบสุข ไม่มีเวรภัยและความหวาดระแวงซึ่งกัน และกัน เรียกว่าเป็นหลักประกันที่ทำให้เกิดสันติสุขได้
Êӹѡ¾ÔÁ¾ àÅÕè§àªÕ§ à¾ÕÂÃà¾×è;ط¸ÈÒʹ
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
19
พ‹Íáม‹¼ÙŒมÕËนŒÒ·ÕèสำคัÞÍัน´ัºáÃก ผู้รับหน้าที่สำคัญคนแรกคือ พ่อแม่ เพราะพ่อแม่เป็นครูคนแรก ของลูก ลูกได้อะไร ๆ จากพ่อแม่มากที่สุด
¼ÙŒã´·Õè¡ÓÅѧàµÃÕÂÁà¾×èÍ໚¹¾‹ÍáÁ‹¢Í§¤¹ ¾Ö§·Óµ¹ãˌ໚¹¾‹ÍáÁ‹·Õè´Õ ·Ó˹ŒÒ·Õè ñ ¢Í§µ¹ãËŒàÃÕºÌÍ ·Óµ¹à»š¹àÂÕè§Í‹ҧᡋÅÙ¡¨ÃÔ§ æ ¨§àÅÔ¡¡ÒõÒÁ㨵¹àͧãËŒËÁ´ ãËŒ¹Ö¡Ç‹Òµ¹ÁÕ¢ŒÍ¼Ù¡¾Ñ¹¡ÑºÅÙ¡áÅŒÇ
·ÓãËŒ¾‹Í´Ù«ÔÅÙ¡
ä˹... ·Óä§àÍ‹Â
๑
20
การกระทำของตนทุกอย่าง เป็นภาพประทับใจของพวกลูก จึงควรใช้สติปัญญา ในการกระทำเสมอ เพื่อปองกันมิให้ลูก ได้พบเห็นในสิ่งที่ไม่ดี
หน้าที่ของพ่อแม่ต่อลูกมีดังนี้ ๑. ห้ามไม่ให้ทำความชั่ว ๒. ให้ตั้งอยู่ในความดี ๓. ให้เล่าเรียน ศึกษา ๔. หาคู่ครองที่เหมาะสมให้ ๕. มอบสมบัติให้ในเวลาที่เหมาะสม (พระไตรปฎก เล่มที่ ๑๑ หน้า ๒๑๓) µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
¾ÃоÃËÁÁѧ¤ÅÒ¨Òà(»˜ÞÞҹѹ·ÀÔ¡¢Ø)
à´çกäม‹´ÕàพÃÒÐä´ŒµัÇÍ‹ҧäม‹´Õ
¾Ç¡à´ç¡·Õè¶Ù¡âÅ¡µÃÒ˹ŒÒÇ‹Ò ¨ÐãËŒ¾‹ÍËáÁ‹¹Ùà໚»š¹¹Í‹¤¹´ÕÒ§¹Õä´Œäé § ໚¹à´ç¡à¡àà »ÃоĵԼԴ µ‹Í¡®ËÁÒ¢ͧºŒÒ¹àÁ×ͧ ŌǹÁÒ¨Ò¡¤Ãͺ¤ÃÑÇ ·Õ辋ÍáÁ‹à»š¹¤¹äÁ‹´Õ໚¹Ê‹Ç¹ÁÒ¡
เช่น พ่อแม่เป็นคนชอบดื่มเป็นอาจิณ แม้ในเวลาค่ำคืนก็ยังดื่ม บางคราวได้ใช้ลูกไปซื้อเหล้ามาให้ ถ้าลูกทำให้ไม่เป็น ที่พอใจก็ดุด่าว่าตีจนลูกอยู่บ้านไม่ได้ เมื่อภายในบ้านขาดความรักความเมตตาเสียแล้ว เจ้าเด็กน้อยผู้ไม่ได้ เกิดมาเพื่อจะกระทำความชั่ว ก็ต้องไปอยู่กับเพื่อนที่ชั่วมาก่อน นั่นคือเด็ก แถวหน้าโรงหนัง เด็กพวกนั้นแม้จะเป็นเด็กเกเรกับคนอื่น ๆ แต่เขามีความรักกัน ในพวกเขา อาจตายแทนกันได้ ถึงคราวอดก็อดด้วยกัน คราวรวยก็กินกันใหญ่ ความเห็นอกเห็นใจกันมีมาก ŧ·ÕèàÃÒ¨¹ä´Œ ËÑ´ÊÙººØËÃÕè äÁ‹´Õ¹ÐÅÙ¡ ความรักในหมู่เขาก็เกิดขึ้น äÁ‹´Õ áŌǾ‹Í แต่เขาขาดที่พึ่ง ขาดผู้จะบำรุงรักษา ÊÙº·ÓäÁŋФÃѺ เขาไม่มีความรู้ว่าอันใดถูกอันใดผิด และผลที่สุดก็กลายเป็นเด็กเหลือขอ ทำสังคมให้เดือดร้อน...
Êӹѡ¾ÔÁ¾ àÅÕè§àªÕ§ à¾ÕÂÃà¾×è;ط¸ÈÒʹ
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
21
ÃักÅÙก...¨§สÍนÅÙกãËŒ´Õ
นี่เป็นความผิดของใคร ? พ่อแม่นั่นแหละ เป็นผู้ทำผิดในเบื้องต้น จึงใคร่ตักเตือนแนะนำว่า äªâÂ... ¾‹ÍàÅÔ¡ÊÙººØËÃÕèáÅŒÇ
¼ÙŒã´à»š¹¾‹ÍáÁ‹¢Í§à´ç¡ ¾Ö§à»š¹¾‹ÍáÁ‹·ÕèÁÕÈÕŸÃÃÁ¡Ñ¹à¶Ô´ ¶ŒÒ·‹Ò¹ÃÑ¡µÑÇ·‹Ò¹ ÃÑ¡Ç§È Ê¡ØÅ áÅÐÃÑ¡»ÃÐà·ÈªÒµÔ¢Í§·‹Ò¹áÅŒÇ ·‹Ò¹¨ÐµŒÍ§·Óµ¹à»š¹¤¹´Õ ãˌ໚¹µÑÇÍ‹ҧᡋÅÙ¡ æ àÊÁÍ
เมื่อท่านได้ทำตนให้เป็นตัวอย่างอันดีแก่ลูกแล้ว สมมติว่าลูกของท่าน ไปทำอะไรผิดเข้า ท่านก็อาจตักเตือนได้ง่าย เพราะว่าตัวของพ่อแม่มิได้ทำ อย่างที่ลูกได้กระทำ
¡ÒÃÊ͹¢Í§¾‹ÍáÁ‹ ã¹àÃ×èͧ·Õ辋ÍáÁ‹ä´ŒàÅÔ¡ÅÐáÅŒÇ à»š¹¡ÒÃÊ͹·ÕèÁÕ¤‹ÒÁÒ¡
โปรดใช้เล่มนี้ให้คุ้มสุดคุ้ม & อ่านแล้ว แบ่งกันอ่านหลายท่านนะจ๊ะ
อ่านสิบรอบ ระดมสมองคิดสิบหน ฝึกฝนปัญญา พัฒนาการประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง ฉลาดใช้ เฉลียวคิด ชีวิตจักสนุก สงบ เย็น สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์ ปรารถนาให้ทุกครอบครัวมีความสุข
22 µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
¾ÃоÃËÁÁѧ¤ÅÒ¨Òà(»˜ÞÞҹѹ·ÀÔ¡¢Ø)
ÍÂÒกãËŒÅÙก´Õ µŒÍ§·ำ´Õ ãËŒÅÙก´Ù
àÃÒ¨ÐÊ͹¼ÙŒÍ×è¹´ŒÇÂàÃ×èͧ㴠¤ÇèзÓàÃ×èͧ¹Ñé¹ãˌ䴌àÊÕ¡‹Í¹ ¨Ö§¨Ð໚¹¹Ñ¡Ê͹·ÕèäÁ‹ÂØ‹§àËÂÔ§
¾‹ÍáÁ‹à»š¹µŒ¹áºº áË‹§¤ÇÒÁ´Õ
มีพ่อแม่จำนวนมากที่ยังเป็น คนเห็นแก่ตัว แต่ไม่เห็นแก่ลูก ๆ เช่น พ่อแม่ เป็นคนมีเงิน มีอำนาจ สามารถใช้เงินและ อำนาจได้ตามชอบใจ มักจะไหลไปตาม ความอยาก เป็นคนมีเมียมากที่เรียกกันว่า มีเมียน้อย เมื่อมีเมียน้อยก็สร้างความบาดหมาง ระหว่ างเมียหลวง ครอบครัวแบ่งเป็นสองพวก คือ พวกน้อย กับพวกหลวง ทั้งสองพวกก็ตั้งปอมเข้าต่อสู้กัน พ่อจะดุจะว่าก็เกรงใจ ยิ่งเป็น คนตกอยู ่ในกามราคะด้วยแล้วก็หมดหนทางสู้ ผลที่สุดบ้านแตกเลย เคยเห็นมามากรายแล้ว สกุลใดมีพ่อบ้านเปนคนมักมากในทางกาม สกุลนั้นไม่ก้าวหน้า ๑ ความล่มจมกำลังเข้ามาสู่ประตูบ้านเขาแล้ว ท่านที่มีลูก มีเมียแล้วพึงระวังให้มาก ๑
พระพุทธเจ้าทรงแสดงเหตุที่ทำให้ตระกูลตั้งอยู่ไม่ได้นานไว้ ๔ ประการ คือ ๑. ไม่แสวงหาพัสดุที่ หายไป ๒. ไม่ซ่อมแซมพัสดุที่เก่าชำรุด ๓. ไม่รู้จักประมาณในการใช้สอย ๔. ตั้งคนไม่ดีให้เป็น พ่อบ้านแม่เรือน หากละเว้นทั้ง ๔ ข้อนี้ได้ สกุลนั้นจะไม่มีวันตกต่ำล่มจม
Êӹѡ¾ÔÁ¾ àÅÕè§àªÕ§ à¾ÕÂÃà¾×è;ط¸ÈÒʹ
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
23
áม‹ ค×ͺØคคÅสำคัÞãนºŒÒน
แม่บ้านที่ชอบเที่ยว ชอบเล่นไพ่ มักนำความยุ่งยากมาสู่ครอบครัว เสมอ เพราะบ้านเป็นบ้านได้ก็เพราะมีแม่บ้าน ถ้าขาดแม่บ้านเสียแล้ว ความเป็นบ้านก็หายไป ภาระภายในบ้านเป็น งานของแม่บ้านโดยเฉพาะ พ่อบ้านเป็นแต่เพียงผู้ช่วย
ÁÕáÁ‹ºŒÒ¹´Õ ´Õ·Ñ駺ŒÒ¹
©Ð¹Ñé¹... áÁ‹ºŒÒ¹ ¨Ö§¤ÇÃÃÑ¡ÉÒ áÅзÓ˹ŒÒ·Õè ñÍ‹ҧ¡Ç´¢Ñ¹ Í‹ҷÔ駧ҹã¹Ë¹ŒÒ·Õè ä»ËÒ¤ÇÒÁʹء ã¹·Ò§àËÅÇäËÅ໚¹Íѹ¢Ò´
๑
หน้าที่ของแม่บ้านที่ดี มี ๕ ประการ คือ ๑. จัดงานบ้านให้เรียบร้อย ๒. ทำดีต่อญาติฝายสามี ๓. ไม่นอกใจ ๔. รักษาทรัพย์สมบัติที่หามาได้ ๕. ขยัน ช่างจัด ช่างทำ เอางานทุกอย่าง (พระไตรปฎก เล่มที่ ๑๑ หน้า ๒๑๔)
24
µŒ¹áººáË‹§¤ÇÒÁ´Õ
¾ÃоÃËÁÁѧ¤ÅÒ¨Òà(»˜ÞÞҹѹ·ÀÔ¡¢Ø)