LETS-Gent maart 2014 by LETS-Gent

Lets -zineLETS-Gent vzw - maart 2014

Nieuwe voorzitter LETS-Gent op TED Talk De Boekenkast van ...

ER IS VEEL GEBEURD De lente staat te trappelen en traditiegetrouw is het dan ook weer tijd voor een nieuw E-zine. Het vijfde al in de hernieuwde stijl, wat vliegt de tijd snel! Dit E-zine staat opnieuw vol LETS-nieuws want de afgelopen maanden is er heel wat gebeurd binnen LETS-Gent. En geen beter kanaal om alle leden op de hoogte te brengen dan ons E-zine natuurlijk.

Woordje van de hoofdredacteur

Allereerst vonden er in december en februari respectievelijk onze jaarlijkse trefdag en onze jaarlijkse algemene vergadering plaats. Met een opkomst van +- 80 personen was onze trefdag zeker en vast een voltreffer. Ook de opkomst op de algemene vergadering overtrof alle verwachtingen. Dit is zeker en vast een teken dat LETS leeft binnen Gent. Een verslag van beide dagen vind je verder in dit E-zine. Johan Boelaert, onze voorzitter, besloot begin februari de fakkel door te geven. Na 19 jaar actief binnen LETS-Gent, waarvan 5 jaar als voorzitter, heeft hij een zeer duidelijke stempel gedrukt op onze organisatie en ons doen groeien tot het punt waar we nu zijn. Zijn opvolger vond hij in mezelf. Een dubbelinterview tussen de uittredende en de nieuwe voorzitter lees je verder. Tot slot is LETS-Gent een hot item in en buiten Gent. Wekelijks worden er tientallen aanvragen ingediend om LETS te komen voorstellen binnen organisaties en voorzieningen. Telkens om te kijken wat LETS kan betekenen voor die instanties. Johan mocht eind december LETS-Gent gaan voorstellen op een TED Talk (Technology, Entertainment, Design). De creaÂ tieve geest rond zoâ&#x20AC;&#x2122;n TED Talk heeft voor een fantastische tekst gezorgd die zegt waarvoor wij staan, die publiceren we ingekort op het einde van het E-Zine. Vele groeten en tot LETS!

Voorzitter LETS-Gent

LETS’er in beeld

Jan De Wit

(Ombudsman)

Ieder E-zine plaatsen we een LETS’er in de kijker, deze editie is dat Jan De Wit. Hij is niet zomaar een LETS’er, maar dé ombudsman van LETS-Gent. Bij problemen kan iedereen dus bij hem terecht. Dat vraagt om een vraag & antwoord!

HOE BEN JE IN CONTACT GEKOMEN MET LETS? Enkele jaren terug reeds kwam ik twee mensen tegen op een rommelmarkt die me spraken over Lets. Hun namen ben ik vergeten. Het leek me een geweldig goed idee, maar het duurde nog even voor ik dan naar een LETS-café ben geweest. En dan weer enkele maanden voor ik me inschreef omdat ik natuurlijk mijn inschrijvingsformulier was kwijtgespeeld.

WAT BETEKENT LETS VOOR JOU? Een paar jaren ben ik heel intensief betrokken geweest met het oprichten van een cohousinggroep in het Gentse. Cohousing draait volledig, vind ik, om het versterken van - om wat

grote woorden te gebruiken - het sociale weefsel en is een probaat middel tegen - alweer een groot woord - de verzuring in de maatschappij. LETS sluit daar perfect bij aan. Mensen en gezinnen isoleren zich vaak en dat doet hen geen goed. Vanzelfsprekend is de idee dat alles in geld moet worden gerekend voor mij heel onaangenaam en ook daar vind ik mij makkelijk in LETS terug.

VANWAAR JE ENGAGEMENT BINNEN LETS ALS OMBUDSMAN? Ik heb altijd al een groot rechtsvaardigheidsgevoel gehad. Daardoor ben ik enkele jaren terug in de vakbond terecht gekomen waar je mensen verdedigt die niet voor zichzelf kunnen opkomen om welke reden dan ook. Een groot deel van dat werk bestaat uit informeren en bemiddelen en daar ben ik wel goed in, denk ik. De ombudsfunc tie bij LETS is weinig anders. Zowel de vakbond als LETS zijn organisaties waar ik volledig achter sta qua doelstellingen. Het is dan ook bijzonder fijn om een bijdrage te kunnen leveren als ombuds man in het geval van LETS.

LETS Admin

LETS-Gent heeft een nieuwe voorzitter

Na een dienst van 19 jaar, van het prille begin af, heeft onze voorzitter Johan Boelaert beslist om de fakkel door te geven aan een nieuwe generatie. Zijn opvolger vond hij in onze hoofdredacteur Niels Cheyns, een prille twintiger die vol vuur voor LETS-Gent wil gaan. Beiden kunnen het zeer goed met elkaar vinden en dit vroeg dan ook voor een dubbelinterview.

HOE ZIJN JULLIE OOIT BEGONNEN MET LETS’EN?

HOE VOELT HET OM LETS-GENT MEE OPGERICHT TE HEBBEN?

Johan: 19 jaar geleden was er een jongedame uit Sint-Amandsberg die het idee opvatte om een LETS-groep te beginnen. Zij nodigde vrienden en kennissen uit en de eerste LETS-groep was gebo ren. Een maand later hoorde ik van een goeie vriend dat ze iemand zochten om de administratie wat te doen en ik ben daar naartoe geweest. Ik vond dat een heel mooi idee en zo is dat begonnen, 19 jaar geleden. Vanaf dan zat ik in de kern, soms eens gewoon lid, ik heb eigenlijk van alles gedaan. In 2006 heb ik ook de vzw helpen oprichten en iets later was ik als voorzitter actief in de raad van bestuur.

Niels: (Lachend) Geen idee, toen LETS-Gent opgericht werd was ik 3 jaar oud…

Niels: Zelf ben ik erbij gekomen zoals bij vele dergelijke organisaties: mijn vriendin was geïnteresseerd. Zij ging naar een LETS-café en was meteen verkocht terwijl ik dan eerder afwachtend er tegenover stond omdat ik het niet kende. Ik heb het toch een kans gegeven en vond het dan eigenlijk vrijwel meteen fantastisch. Dat is waarschijnlijk ook het verhaal van vele mannen binnen LETS-Gent.

‘

De gemiddelde LETS’er is een iets hoger opgeleide vrouw Johan: Dat is waar, een recente thesisstudie heeft uitgewezen dat de gemiddelde LETS’er een iets hoger opgeleide vrouw is, midden de dertig, met een alternatieve levenstijl en die Groen! stemt.

Johan: Ik was toen al iets ouder dan Niels (lacht). Het mee oprichten is een heel prettig gevoel, het is prachtig dat de organisatie nu zo draait en zo’n succes heeft, zeker de laatste jaren. Je merkt dat de belangstelling heel groot is en dat de mensen geïnteresseerd zijn in een andere manier om met diensten en goederen om te gaan los van de euro’s.

JOHAN, JE ZIT AL HEEL LANG IN HET BESTUUR, WAAR BEN JE HET MEESTE TROTS OP? Johan: Ik vind het schitterend dat de groep de laatste jaren zo is gegroeid. Zeker in deze tijden is dat een signaal dat vele mensen aanvoelen dat het ook anders zou moeten lopen. Niet radicaal anders, maar dat er kan bijgestuurd worden wat betreft de houding van geld en bezit.

groeien ‘ isBlijven een droom Niels: Droom je er eigenlijk van dat de LETS-groep blijft groeien? Want in die thesis die je daarnet aanhaalde werd vermeld dat een LETS-groep pas economisch relevant is vanaf 1.500 leden… Johan: Ik zou dat zeker op prijs stellen, als de invloed van LETS-Gent zo groot wordt dat dat

inderdaad impact heeft. Hoe dat dan concreet allemaal zou lopen, dat is dan weer andere koek. We hebben de afgelopen jaren soms contact gezocht met handelaars, winkels, bedrijfjes maar dat was allesbehalve vanzelfsprekend. Je zit met stropkes en wat doen zij daar dan mee…Maar als je kijkt wat er met die Torekes mogelijk is aan het Rabot dan zou dat zeker ook met stropkes mogelijk moeten zijn. Hoe groter de groep ook is, hoe meer invloed je hebt. Niels: Ik denk ook, hoe ruimer het ledenaantal wordt hoe ruimer het aanbod wordt en hoe gevarieerder alles zal zijn…en dat kan enkel de organisatie en zijn vele leden ten goede komen. En verder, met hoe meer we zijn, hoe luider onze stem klinkt. Zeker als we op termijn relaties aangaan met andere organisaties of de Stad Gent.

ALS VOORZITTER DRUK JE ERGENS SOWIESO WEL JE STEMPEL OP HET BELEID, OP WELKE VERWEZENLIJKING BEN JE HET MEESTE FIER? Johan: Voornamelijk het stroomlijnen van de groep, zorgen dat alles goed in zijn werk gaat. Dat heeft dan voornamelijk met het bestuur te maken en de mensen die erin zitten. Dat de administratie goed draait, de boekhouding vlot gaat, de activiteiten georganiseerd worden, en natuurlijk de LETS-cafés, da’s mijn persoonlijk dada. Ik geef dat zeer graag en je merkt ook dat die cafés zeer belangrijk zijn, het is daar waar we de meeste leden sprokkelen. Omdat je elke maand een café geeft. Telkens zijn er +- een zestigtal inschrijvingen.

De LETS-café’s ‘zijn mijn dada

Niels: Ik merk dat ook wel dat alles gestroomlijnd gaat. Toen ik vorig jaar in het bestuur kwam werd het zeer duidelijk wie welke taak had en zo is het ook zeer gemakkelijk om aan de slag te gaan. Je weet dat je op elkaar kan rekenen en alles verloopt in een gemoedelijke sfeer. Dat is zeker een vast een uitdaging om het zo te houden.

Als dit kan behouden worden zal LETS-Gent een mooie toekomst tegemoet gaan! Johan: Je werkt met vrijwilligers hé, en dan is het erg nodig dat je aflijnt wie wat doet.

WAAROM HEB JE BESLIST OM EEN STAP TERUG TE ZETTEN? Johan: Na 19 jaar vond ik dat het wel goed is geweest. Ik heb het allemaal al zo een beetje meegemaakt en de organisatie is geworden wat me voor ogen stond: een aantal leden waar je kan mee uitpakken en een logistiek die draait! Ik stak er wel veel tijd, ik werkte tot vandaag iedere ochtend voor LETS-Gent maar in mijn hoofd ben ik er constant mee bezig. Ik kan nu wat tijd maken voor mijn andere passies. Mijn toekomstplannen zijn trouwens een film regisseren, een boek schrijven en een klassiek concert componeren (lacht). Ik zal dus niet stil zitten. Ik neem met volle tevredenheid afscheid. Niels: Tgoh, afscheid… Ik denk dat we nog niet kunnen spreken van afscheid. Onze wekelijkse overlegmomenten met de daar bijbehorende koffie en gezelligheid zullen zeker nog een tijd blijven voortgaan en uiteraard verdwijn je niet uit de LETS-groep.

zeer blij dat ‘zo’nIk ben jonge voorzitter mij wil opvolgen JOHAN, WERD HET TIJD VOOR VERJONGING? Johan: Dat is zeker. De groep wordt steeds groter met steeds meer jongeren, zie ik op de LETS-cafés, en ik ben dan ook zeer blij dat zo’n jonge voorzitter mij wil opvolgen. Je moet echt niet te lang op je postje blijven zitten, je ziet maar al te vaak mensen die zich blijven vastklampen aan hun positie of functie. Dit is niet goed voor henzelf en evenmin voor de organisatie.

NIELS, HOE IS HET OM JOHAN OP TE VOLGEN?

TOT SLOT HEREN, WAT BETEKENT LETS VOOR JULLIE?

Niels: Ik ben in LETS-Gent gekomen toen het in volle groei was, toen we in de expansie zaten van de 250 leden naar de 400. Je merkt ook dat er een toffe alternatieve sfeer heerst binnen de groep, de sfeer die zo typisch is aan Gent. Op dat moment merkte je ook dat de groep goed bezig was en dat het goed draaide en dan is het sowieso leuk om lid te worden van zo’n organisatie. Nu heb ik nog steeds datzelfde gevoel en als er pluimen mogen uitgedeeld worden; ik denk - het is een cliché zo hoog als een huis maar in dit geval de waarheid - dat het moeilijk wordt om beter te doen dan Johan. En dat is ook helemaal mijn intentie niet. Anders wel, maar beter wordt zeer moeilijk. Ik vind dat de structuur goed zit binnen LETS-Gent, misschien moeten we nadenken hoe mensen moeten betrokken worden bij het steeds groter worden van de groep maar voor de rest zit alles snor.

Johan: LETS is de afkorting van Local..(lacht), neen, LETS is mensen ontmoeten vooral. Een mooie omschrijving vind ik altijd LETS als een laboratorium waar je ondervindt hoe het is mensen te ontmoeten op een andere manier dan in de euro-samenleving. Ik vind het altijd weer boeiend om de zien hoe mensen reageren op iets waar ze niet vertrouwd mee zijn. Niels: Ik vind LETS heel boeiend omdat het voor mij een mini-maatschappij is. Omdat je er ten volle inzit en je kan zien hoe mensen met elkaar omgaan. Maar ook dat iedereen vrij is om te doen en te laten wat ze willen. En die combinatie van vrijheid en interactie vind ik prachtig. Bedankt voor dit interview. Niels, véél succes! En Johan, geniet van je herwonnen vrije tijd! Deborah Strubbe

k dan r e Sup an a ! an! h o J

Succ es aan Niels !

LETS RVB

Verslag van de raad van bestuur 11 maart 2014 AANWEZIG • • • • • • •

Johan Boelaert Jan De Wit Wim Verbeke Peter Jacobs Niels Cheyns Lieve Theuns Vera Wagemans.

VERONTSCHULDIGD

• Leen Vanoverschelde • Deborah Strubbe.

HET BESTUUR - Johan Boelaert diende zijn ontslag in als bestuurslid van LETS-Gent, aanvaard door de RvB - De Raad van Bestuur verwelkomde Vera Wagemans als nieuw verkozen lid - Verdeling van de functies o Voorzitter: Niels Cheyns • Taken: Algemeen aanspreekpunt, externe relaties, website, communicatie, LETS Café’s en coördinatie Interletsen en Route de Sel o Penningmeester: Wim Verbeke • Taken: Waken over de financiën en de verzekering o Ledenadministratie: Lieve Theuns • Taken: Alles wat met de administratie van de leden te maken heeft. o Secretaris: Peter Jacobs o Ombudsman: Jan De Wit o Bestuursleden • Leen Vanoverschelde • Deborah Strubbe • Vera Wagemans

INTERLETSEN - Johan en Niels hadden donderdag 13 maart een vergadering met andere LETS-groepen om het interletsen op punt te zetten. Daar is momenteel niets vruchtbaar uit voortgekomen maar een basis tot iets mooi werd gelegd.

KOMENDE ACTIVITEITEN - Iedere maand vindt er nog steeds een LETS Café plaats, de data en locatie zijn op de website te vinden. - De eerste denkdag zal plaatsvinden op zondag 27 april, locatie en verdere details worden later medegedeeld - De jaarlijkse lentepicknick zal doorgaan op zondag 15 juni, locatie en verdere details worden later medegedeeld

WEBSITE - Er is een nieuwe webmaster in dienst die de voornaamste problemen reeds heeft opgelost. We zitten verder met hem samen om de site verder gebruiksvriendelijker te maken.

Alle vragen, opmerkingen of mijmeringen kunnen gericht worden naar bestuur@letsgent.be !

LETS Trefdag

Trefdag Naar jaarlijkse gewoonte werd er op het einde van het jaar een LETS-trefdag georganiseerd. Maar liefst 80 LETS’ers waren in de loop van de middag. Van een succes gesproken. De middag begon met de uiteenzetting van Toon Boermans. Hij schreef een masterthesis over LETS en nam LETS-Gent als experimentgroep. De thesis is integraal te vinden op onze website voor de geïnteresseerden (http:// www.letsgent.be/documenten/ informatie/mastertoonb.pdf). Het kon de aanwezigen alvast boeien want de voorstelling werd gevolgd door een denkmoment waar het één en het ander naar boven kwam. Alles werd door de Raad van Bestuur opgepikt. Waar mogelijk zal er aan gewerkt worden.

15.12.2013 EEN OVERZICHT VAN DE IDEEËN: LETS-cafés enkel voor nieuwe leden? Dat is de bedoeling, het wordt niet gebruikt als ontmoetingsplaats zoals vroeger. Voorstel: tweewekelijks afspreken voor een Meet&Greet onder LETS’ers

WAT IS ER MISGEGAAN OP KLEDINGBEURS? Er kwam niemand opdagen, enkel deelnemers. Vorig jaar V&A-beurs, maar niemand kwam af. Vroeger LETS-rommelmarkt maar ook geen volk. Probleem: - Tegenwoordig in Gent veel te veel te doen met kledij. - Aantal categorieën verliezen hun waarde snel, zoals kledij. Vraag: - Hoe kunnen we dit opnieuw leuk en bruikbaar te maken om transacties te organiseren - Welke nutsfunctie/relevantie kunnen we aan de materialen geven? Voorstel: - In Oostende heb je LETS Fashion die gedurende een periode binnengebracht kunnen worden of ingezameld worden en dan op een dag kun je komen ‘shoppen’.

MOET ER GRENS KOMEN OP HETEROGENITEIT EN AANTAL LEDEN? Als de groep heterogener wordt, komt er dan ook respons vanuit de andere groepen? Uitleg door Johan mbt interesse vanuit organisaties. Bedenking: 1. Wij zijn een vereniging en geen instituut. 2. Mensen in een zwakke positie moeten voldoende kracht hebben om zich te presenteren 3. Puntensysteem moet nog een link hebben met de arbeid en de tijd die erin gestoken wordt. Positief aan homogeniteit: Een veilig gevoel gevend want in se is het een anonieme groep. Hoe doorbreken we de homogeniteit? Voorstel: - Via het dragen van de LETS-pins wek je wel de interesse bij andere personen, die extra uitleg vragen. - Stickers met LETS-logo - Artikels in de media - Raamafﬁches

MENSEN REAGEREN SNEL, MAAR BESTAAT DE MOGELIJKHEID OM DE KWALITEIT TE VERBETEREN? Voorstel: - Proﬁel voor ieder lid met soort ‘cv’ - Referenties bij transacties (heeft ook nadelen) - Clausule toevoegen aan reglement: ‘Kwaliteitsgarantie’ De dag werd afgesloten met een heerlijk LETS dessertenbuffet, dat iedereen genoot merk je aan de sfeerfoto’s….

LETS AV

Algemene Vergadering De algemene vergadering van LETS-Gent is het officiële hoogtepunt van het jaar, de jaarreke ningen worden er niet enkel goedgekeurd, ook het voorbije jaar wordt onder de loep genomen. De leden van de Algemene Vergadering kregen dit jaar het gezelschap van tientallen LETS’ers die willen meedenken en meewerken aan het LETSGent van de toekomst. Zoals het een algemene vergadering beaamt werd deze ingeleid door een speech van uittredend voorzitter Johan Boelaert die de geschiedenis van LETS-Gent uit de doeken deed. Van een vijftiental enthousiastelingen in Sint-Amandsberg 19 jaar geleden tot de 542-tellende groep vandaag. Verder in dit artikel vind je een verslag van de algemene vergadering.

Na het vergaderen werd er plaats gemaakt voor het informele deel van de dag, de receptie. Er waren niet enkel bubbels en heerlijke hapjes, voorzitter Johan Boelaert werd door het voltallig bestuur in de bloemetjes gezet voor zijn vele werk. Dit met een toepasselijke Geestrijke LETS Geschenkmand en een boekenbon.

23.02.2014 De meerderheid der stemgerechtigde aanwezigen was bereikt dus de Algemene Vergadering kon als geldig beschouwd worden. De stemgerechtigde leden keurden enkele wijzigingen aan de statuten goed • artikel 13 wordt voorafgegaan door volgende tekst. “Art. 13. Enkel leden van Lets-Gent vzw kunnen lid worden of zijn van de Algemene Vergadering.” Het voorstel wordt aanvaard. • artikel 5, item 3 wordt vervangen door volgende tekst. “Een toegetreden lid kan vast lid worden. Het toegetreden lid stelt zich kandidaat door een mail met zijn/haar kandidatuur te sturen naar de voorzitter. De Algemene Vergadering is bevoegd voor het aanvaarden van nieuwe vaste leden.” • artikel 10 wordt voorafgegaan door : “Leden van de vereniging kunnen zich kandidaat stellen voor de raad van bestuur

door een mail met hun kandidatuur te sturen naar de voorzitter.” Het voorstel wordt aanvaard.

o De Kwartetten hadden in april nog 24 deelnemers, in de periode november-december werd dit verdubbeld tot precies 50 gerealiseerde kwartetten. Een succes!

Evolutie van leden en stropkes Moderatie van de mailinglijst o LETS-Gent kende in 2013 een aangroei van 123 leden tot 525 leden. o De stijging van de transacties is niet gelijk aan de stijging van het aantal leden (540), oorzaken kunnen zijn: sommige leden LETS’en maar enkele keren per jaar, het aanbod is groter dan de vraag, wij zijn een vraag gestuurde organisatie, d.w.z. er komen meer reacties op vragen dan op aanbod. o Besluit: er zal verder statistisch onderzoek van de cijfers gedaan worden tegen de volgende AV in 2015 of vroeger bij andere gelegenheden. LETS en Mensen met OndersteuningsNood (MON) o In 2012 werd deze werkgroep opgericht met als bedoeling een werking op te starten die mensen met ondersteuningsnood op een of andere manier integreert in de LETS-groep. • Uitleg over het tiental “LETS-weters” die hierbij worden ingeschakeld : dit zijn een soort vliegende ambassadeurs van Lets die gebruik kunnen maken van een mini-draaiboekje ( een soort mini-LETScafé ); tot nu toe waren er 8 interventies. • Bij de contacten met twee instellingen werd LETS voorgesteld en is het de bedoeling dat ze het LETS-systeem eerst intern uitproberen. Zijn ze er klaar voor, dan kunnen verdere contacten overwogen worden. Activiteiten 2013 o Sinds lang kon de lentepicknick nog eens doorgaan, met +- 30 aanwezigen. o De Lets Cafés kennen heel wat succes, gemiddeld schrijven er zich 60 mensen in waarvan de helft effectief naar het Café komt.

o Jan geeft als ombudsman de uitleg : er waren wat problemen met een aantal moderators, maar deze werden vervangen door nieuwe mensen en we hebben nu goede vooruit zichten. De moderatoren zijn: Johan Boelaert, Niels Cheyns, Stany Cornelis, Kathleen Schockaert. Iemand vraagt of het modereren niet beter kan afgeschaft worden. Jan antwoord dat de ervaring ons heeft geleerd dat dit zeer moeilijk ligt, het bijna onmogelijk is, omdat een aantal leden de gemaakte afspraken omtrent de mailinglijst gewoon niet nakomt. Een nadeel hiervan is dat echte last-minute transacties voor noodgevallen en andere volledig zijn weggevallen. De raad van bestuur zal naar andere oplossingen zoeken. Algemene bemerkingen o De raad van bestuur zal de opmerkingen in deze algemene vergadering meenemen naar zijn eerstvolgende vergadering. o Er zal nagedacht worden over de organisatie van aparte themadagen over de problemen en ideeën die leven onder de leden. o Er wordt nagedacht om bij de algemene vergadering van volgend jaar, het officiële gedeelte te laten volgen door een brain stormsessie. o Er wordt eveneens nagedacht over de oprichting van constructieve werkgroepen, een soort denktank binnen Lets. De raad van bestuur maakt in elk geval snel werk van de organisatie van denkdagen o De Algemene Vergadering van volgende jaar zal ook anders georganiseerd worden, waarbij elk punt zal gestemd worden door de vaste leden van de Algemene Vergadering.

LETS Literair

We beginnen altijd met dezelfde vraag: “Welk boek ben je momenteel aan het lezen?” Het antwoord is misschien een beetje onverwachts.

Duik eens in mijn boekenkast…

Toen ik bij Jan De Wit op bezoek ging omdat hij geïnteresseerd was om ombudsman te worden, kon ik er niet naast kijken, zo een boekenkast! Mijn volgende slachtoffer voor deze reeks Duik eens in mijn boekenkast was gevonden. Volgens zijn eigen schatting heeft hij, door het huis verspreid, een zestal boekenkasten, de ene al rommeliger dan de andere. Voor dit interview houden we het bij die ene in de woonkamer.

Een sciencefiction boek van Alastair Reynolds, één van de beste sf-auteurs van het ogenblik. Hij schrijft “space-opera”, groots opgezette verhalen die zich over generaties afspelen. SF-boeken worden nogal eens weggelachen als vrijblijvende fantasieën, maar de goede sf-boeken geven een visie op de wereld en de mensen vanuit een totaal ander perspectief dan we gewoon zijn en daardoor krijgen we een vaak verrassende en nieuwe kijk op die wereld en die mensen. Van Philip K. Dick, nog zo een indrukwekkend sf-auteur, heb ik ook een hele verzameling. “Blade Runner”, een film gebaseerd op zijn boek “Dromen androïden van electrische schapen?” is dan ook één van mijn favoriete films.

“

Ik ben steeds geïnteresseerd geweest in heel verschillende vormen van literatuur

”

.. . Zaken waar elke feministe vandaag zich ook met recht tegen zal verzetten. De positie van de vrouw in de maatschappij en de man/vrouw verhouding heeft me altijd al geboeid. Ik heb ook een kleine collectie aan literatuur over heksenvervolgingen doorheen de eeuwen om dezelfde reden met als topstuk een fascimile van de “Hexenhammer”. Een lijvig boek uit de 15° eeuw dat in detail beschrijft hoe heksen te herkennen en hoe bekentenissen te verkrijgen door folteringen. Onnodig te zeggen dat heksen bijna steeds vrouwen waren ... .

Ik verslond zowat “ elke dag een boek! ”

Je boekenkast is goed gevuld en zeer gevarieerd. Oude en nieuwe boeken, Nederlands, Duits, Engels… Er staan een paar boeken met hun voorzijde naar voor: Otto Weininger, Geslacht en Karakter; John Milton, Het paradijs verloren; Ludovico Ariosto, Orlando furioso. Ja, dat zijn boeken die veel betekend hebben voor mij, al staan Milton en Orlanda daar vooral voor de prentjes –geïllustreerd door de geweldige Gustave Doré. Ik heb onder andere filosofie gestudeerd en ben steeds geïnteresseerd geweest in heel verschillende vormen van literatuur. Dat boek van Weininger heb ik in De Slegte gevonden. De auteur is weinig of niet gekend, maar vind ik ongelooflijk goed. Hij heeft de reputatie een homohater, een vrouwenhater en een jodenhater te zijn geweest. Maar… hij was zelf jood en homosexueel! Als je het boek goed leest zie je dat Weininger eigenlijk een feminist avant la lettre is. Hetzelfde geldt voor de tekst van Schopenhauer “Er is geen vrouw die deugt”. Klinkt nogal antivrouwelijk, maar is een pamflet tegen de vrouw inderdaad zoals ze zich in die dagen –einde 19° eeuw- presenteerde : onderdanig, ongeletterd, etc

Ik heb altijd al veel gelezen, denk ik. In de laatste jaren van de middelbare school verslond ik zowat elke dag een heel boek. Als ik een auteur heel goed vindt, heb ik nogal de neiging om alles van hem of haar te lezen. Alles van Haruki Murakami staat dan ook in het rek. Zijn personages zijn heel kwetsbaar en sterk terzelfdertijd, wat aanspreekt, vind ik. Vele boeken helaas worden niet herdrukt, dus dat betekent jaren lang boekenmarkten afschuimen en geduldig blijven zoeken naar ontbrekende delen. Zo heb ik er vele jaren over gedaan om zoveel mogelijk van Knut Hamsun te verzamelen van wie redelijk wat is gepubliceerd in het Nederlands tijdens de tweede wereldoorlog. Toen bijna alle werken in mijn rek stonden, lag er opeens een volledig “verzamelde werken van Knut Hamsun” in De Slegte, natuurlijk, maar dat is bijlange niet zo leuk als het plezier van de zoektocht. Ook Eriek Verpale is moeilijk te vinden dezer dagen. Mijn absolute favoriete hedendaagse schrijver. Op de boekenmarkt aan de Ajuinlei op zondag –waar wij heel regelmatig te vinden zijnliggen er vaak boeken van hem en als de prijs meevalt, neem ik die mee om uit te delen aan vrienden of kennissen. Een heel miskend Vlaams auteur. Zijn werken hebben een sterk autobio grafische inslag en getuigen van een grote ‘tristesse’ en melancholie. Hij heeft de boot van het grote publiek gemist en dat is heel jammer en onrechtvaardig. Ik zie het nu al gebeuren dat hij na

zijn dood ‘herontdekt’ zal worden en gevierd, maar daar heeft de man nu weinig aan.

‘Bildungsroman’, eigenlijk, met alweer een tragisch hoofdpersonage, Oblomov zelf.

Mijn fascinatie voor één bepaalde auteur duurt meestal een paar jaren. In die tijd lees ik alles wat ik vinden kan en dan stap ik over naar een andere schrijver. Een van de eersten was Marquez, dan Hamsun, Stefan Zweig, Philip K. Dick, enz .. . De laatste jaren heb ik het nogal voor Terry Pratchett. Hilarisch zoals die man weet te schrijven. Zijn boeken worden al gniffelend of luidlachs gelezen. Als de fascinatie voorbij is, herlees ik die mensen nog maar zelden, maar ze blijven altijd hangen. Je neemt ze mee.

Een paar rekken in de boekenkast staan gevuld met hedendaagse Amerikaanse literatuur waar mijn liefste nogal van houdt. Het zijn voor een deel thrillers en detectives van schrijvers als Lehane, Roth, Chuck Palahniuk, Charles Bukowski, enz ... . Zelf ben ik nooit echt aan Amerikaanse literatuur toegekomen, al weet ik niet goed waarom. Goed vind ik het wel, want Lehane is bijvoorbeeld ook de schrijver van “Mystic River” die verfilmd is door Clint Eastwood en wat een geweldig verhaal is dat.

DE RUSSEN MOGEN WE NIET VERGETEN! De Russen mogen we ook niet vergeten. Vaak wordt gedacht dat die zwaar op de hand – of het oog - liggen, maar dat is niet steeds waar. Wel zijn ze vaak zwaarmoedig, maar ook hilarisch terzelfdertijd. “Een onaangename geschiedenis” van Dostojewski kan ik daarom iedereen aanraden. Het is het verhaal van een hooggeplaatste persoonlijkheid die “uit menselijke overwegingen” besluit zich te mengen onder het gewone volk, om te tonen aan zichzelf en de anderen dat hij zich daar niet te goed voor voelt. Hij komt daarbij terecht op het trouwfeest van één van zijn ondergeschikten .. onnodig te zeggen dat dit alles dramatisch verloopt. Nog eentje die aan Lets zelf is gekoppeld nu omdat ik de titel als alias gebruik om te letsen is “Oblomov” van Gontsjarov. Een soort

Uren kan ik nog doorgaan over boeken. LouisFerdinand Céline bijvoorbeeld of de psychologische gevalstudies uit de vorige eeuw en over de filosofieboeken zal ik maar niet beginnen, want dat is een verhaal op zich. Het beeldverhaal mag echter niet worden vergeten, zowel strips als graphic novels. Hugo Pratt met zijn heel romantische held Corto Maltese is fantastisch. En Tardi is meer dan het lezen waard. Hij had veel aandacht voor de eerste wereldoorlog en heeft daar veel rond gemaakt. Nu deze wordt herdenkt, kan ik iedereen “De loopgravenoorlog” aanraden. Na het lezen zul je nooit meer enthousiast zijn over oorlogje spelen. En “Sandman” van Neil Gaiman vanzelfsprekend. Die cyclus heeft me in de Engelstalige graphic novel geïntroduceerd en het was een openbaring. Onbeschrijflijk wat die man allemaal in die strip steekt. Je kan het blijven herlezen. Zoveel verschillende lagen vind je erin terug.`

LETS Reportage

TEDtalk Jong-Groen! 12 december 2013 LETS-Gent werd uitgenodigd door Jong-Groen om in twintig minuten tijd het principe van het LETS’en uit te leggen, deze tekst werd voorgesteld door Johan en was zo subliem dat we jullie een ingekorte versie niet wilden onthouden. Wat jullie niet ontgaan kan zijn: we leven in een wereld met nogal wat problemen, het woord crisis valt om de haverklap. De voornaamste reden voor het succes van groepen zoals LETS-groepen is die crisis. De laatste vier, vijf jaar kennen LETS-groepen in het algemeen en LETS-Gent in het bijzonder een steile groei. En het einde lijkt niet in zicht: elke maand, bij ons informatiemoment, dat we LETS-café noemen, zij er weer 30, 40, 50 aanwezigen, elke maand weer schrijven we 10, 15, 20 nieuwe leden in. Binnen elke LETS-groep gebruiken we een complementaire munt om de diensten die we elkaar bewijzen te waarderen. Een complementaire munt is een munt die bestaat naast de reguliere euro, dollar, yen …. Zo een complementaire munt

“heeft betrekking op een overeenkomst tussen een groep mensen en/of ondernemingen om een niet-traditionele munteenheid als ruilmiddel te accepteren. De munt wordt complementair genoemd omdat deze niet de conventionele munteenheid wil vervangen, maar moet dienen om sociale functies te vervullen waarvoor de officiële munteenheid niet was ontworpen”. Zo omschrijft Bernard Lietaer het in zijn boek Het Geld van de Toekomst.

’T LEVEN IS NIET SIMPEL ’t Leven is niet simpel, professoren zoals Lietaer zijn dit nog minder. In zijn boek Geld en Duurzaamheid, verschenen in 2012, vermeldt hij de LETS-groepen niet, net zomin als het begrip LETS. Waarom niet? Voor hem zijn LETS-eenheden geen volwaardige complementaire munten. Sommigen hebben misschien het filmpje “LETS in de lift”, een afstudeerproject van een studente journalistiek, waar Bernard Lietaer aan het woord komt.

Daarin zegt hij dat je met complementaire munten moet kunnen winkelen en dat ze arbeidsplaatsen moeten kunnen genereren, iets wat met stropkes momenteel niet mogelijk is. En toch hebben stropkes betrekking “op een overeenkomst tussen een groep mensen en/of ondernemingen om een niet-traditionele munteenheid als ruilmiddel te accepteren”. En toch vervult LETS-Gent zonder twijfel een “sociale functie (…)waarvoor de officiële munteenheid niet was ontworpen.” Een duidelijk voorbeeld van een complementaire munt is voor hem dan wel het Toreke, een munt die gebruikt wordt in een proefproject in de Rabotwijk. Dit project van de initiatiefnemer Samenlevingsopbouw Gent wil de inwoners van de wijk belonen voor hun inzet voor mooie straten, propere pleinen of een beter milieu met een eigen munt: het Toreke. Wie overstapt naar een 100% groene energie leverancier krijgt 50 torekes, als je lid bent van een autodeelsysteem krijg je jaarlijks 50 torekes, help je affiches ophangen voor buurtactiviteiten: 25 torekes per keer enzovoorts. Met die torekes kunnen de bewoners terecht in het eetcafé Toreke, ze kunnen broodjes kopen in een broodjeszaak, pralines in een bakkerij, ze kunnen ze omruilen voor cinematickets of gaan sporten in een sportzaal. De handelaars op hun beurt ruilen de torekes bij de stad Gent om voor euro’s. Complementaire munten bestaan overal, in alle maten en gewichten, met een andere invulling naargelang de behoefte.

LETS-GROEPEN WORDEN SERIEUZER GENOMEN!

Waren LETS-groepen vroeger iets voor romantici en idealisten, deze en andere gelijkaardige initiatieven worden meer en meer serieus genomen. Dat de crisis daar voor iets tussen zit, haalde ik al aan, maar hoe moeten we ons dit voorstellen? Een internationaal onderzoeksnetwerk Aftermath buigt zich sedert 2008 over de crisis en zijn nasleep, het probeert de nieuwe verhoudingen in kaart te brengen.“In het landschap dat in het Westen aan het ontstaan is, zien de Aftermath-onderzoekers vier lagen. De eerste laag is het met belastinggeld gerenoveerde kapitalisme (in Castells’ termen: informatiekapitalisme). Die renovatie is op sommige plekken succesvol,

maar het probleem is dat slechts een klein deel van de wereldbevolking de vruchten ervan plukt. De tweede laag is een publieke en semi-publieke sector die geplaagd wordt door een permanent geldgebrek – deels door de schuldenlast die is opgebouwd toen de financiële sector moest worden gered, deels door haperende economische groei, deels door de grotere lasten in verband met sociale voorzieningen tegen de gevolgen van de crisis. De derde laag wordt gevormd door een heropleving van ruilhandel en andere traditionele economische activiteiten die de slachtoffers van de crisis de mogelijkheid biedt om te overleven. De productiviteit van deze – grotendeels informele – activiteiten is gering, maar er is veel (laaggeschoold) werk in te vinden. De vierde laag bestaat uit een alternatieve economie die voortbouwt op andere waardeoriëntaties: het draait er niet om maximaal consumeren maar om duurzaamheid, rechtvaardigheid (fair trade) en ecologie – om de belangrijkste waarden maar eens te noemen. Volgens […] het Aftermath-netwerk heeft de crisis de dynamiek van die laatste twee lagen versterkt. Dat verklaart de groeiende belangstelling voor lokale economische ruilsystemen. De crisis heeft ze bevrijd van hun marginale imago. Wat iets voor alternativo’s was, beweegt richting mainstream.” (De Groene Amsterdammer, jrg. 138, nr.4)

STROPKES ZIJN EEN HULPMIDDEL Met je LETS-rekening kan je onder nul gaan! In ’t rood! Dit blijkt voor nogal wat nieuwe leden een struikelblok, we zijn zo gepokt en gemazzeld in het bankensysteem waar onder nul gaan afgestraft wordt dat de drempelvrees om onder nul te gaan ook in LETS bestaat. Terwijl onder nul staan alleen maar betekent dat je meer hebt uitgegeven dan ontvangen en dat je binnenkort wel weer zal LETS’en. Het gaat om het LETS’en, de stropkes zijn maar een hulpmiddel om dit mogelijk te maken met mensen die je niet kent. Op de trefdag van LETS-Gent einde 2013 werd het voorstel gedaan om, zoals in sommige groepen gebeurt, elk nieuw lid 500 LETS-eenheden te geven en een boven- en ondergrens vast te leggen van respectievelijk 1000 en 0. Bij ons zijn die grenzen + 1000 en -500, je kan geen stropkes meer uitgeven, respectievelijk ontvangen als je die grenzen bereikt. Nu, niemand heeft ooit beweerd dat LETS’en vanzelfsprekend moet zijn, eenvoudig

moet zijn, dat LETS’en geen inspanningen vraagt. Eén van die inspanningen lijkt mij net het omgaan met de waardeloosheid van stropkes, met het inzicht dat het om het LETS’en gaat, niet om het aantal stropkes dat je hebt. Nadenken over het verschil tussen het bankensysteem en het LETS-systeem en daar conclusies uit trekken lijkt mij ook een van de opgaven van het LETS’en. Wie zijn ze, al die mensen die de Gentse LETSgroep zo interessant vinden, die elke maand weer opduiken, die lid worden?

kent een enorm succes. Activiteiten zijn: wandelen in een natuurgebied, museum- en filmbezoek, een massagekwartet, een gezondheidskwartet, samen manillen of badmintonnen enz. We zijn, blijkt uit de enquête, een homogene groep, alle leden horen min of meer bij elkaar, hebben dezelfde achtergrond, sociale status en dergelijke. Oorzaak? De mond-tot-mondreclame is onze voornaamste vorm van publiciteit.

GEEN REGELS, WEL DREMPELS DE ECOLOGISCH BEWUSTE VROUW Toon Boermans schreef vorig academiejaar zijn masterproef aan de faculteit economie en bedrijfskunde van de universiteit van Gent over “Local Exchange Trading Systems België: een onderzoek naar determinanten”. Voor die masterproef hield hij een enquête bij een700-tal LETS’ers in Vlaanderen, een deel was specifiek naar LETS-Gent gericht. Wat leren we daaruit? Om maar meteen met de deur in huis te vallen: aan welk profiel beantwoordt de gemiddelde LETS’er? Ik citeer: “Het gemiddelde ledenprofiel [is] er een (…) van een ecologisch bewuste vrouw, die er een eerder postmaterialistisch gedachtengoed op nahoudt. Haar levensstijl zou men kunnen omschrijven als alternatief. 78% van de leden is vrouw en 72% stemt links, met grote voorkeur voor Groen!. Ruim de helft van de leden is alleenstaand. Juist geen tiende van hen is werkloos en een overige 27% is niet (meer) actief op de jobmarkt. Het gemiddelde Lets-lid heeft bovendien hogere studies gedaan, maar een deel van hen lijkt bewust te kiezen voor een minder betaalde job. (…).” Hieruit kan je al motivatie afleiden van de mensen om lid te worden: ideologisch! “Men is aangetrokken door het algemene gedachtegoed, door het ecologische karakter of als reactie op het kapitalisme.” Een belangrijke motivator is ook het verkrijgen van diensten die men zelf niet kan en het ontmoeten van nieuwe mensen. Dat het sociale aspect een grote rol speelt in de LETS-groep, blijkt duidelijk uit een initiatief dat twee keer per jaar een maand lang loopt: de LETS-kwartetten. Dit komt erop neer dat een lid drie andere, hem onbekende, leden uitnodigt om een of andere activiteit te doen. Dit wordt gewaardeerd met 80 stropkes - 20 voor elke deelnemer - door LETS-Gent zelf en

Maar kan iedereen zomaar lid worden? Wij stellen geen criteria voorop, maar weten wel dat er drempels zijn, die het LETS’en zelf of het toetreden tot de groep kunnen belemmeren. De RVA erkent de LETS-groepen als vrijwilligersorganisaties en geeft automatisch goedkeuring aan werklozen om lid te worden van een LETS-groep. Voor mensen met een invaliditeitsuitkering is minder vanzelfsprekend, het RIZIV doet moeilijk, aanvaardt LETS’en niet als vrijwilligerswerk. Maar hier is het de adviserend geneesheer die de toelating dient te geven, sommigen doen dit, anderen niet. Een paar jaar geleden werd ik uitgenodigd door de provinciale belastingdienst voor een gesprek over LETS-Gent. Voor hen bleek LETS’en geen probleem, zolang het binnen de sfeer van elkaar helpen, elkaar diensten bewijzen bleef in de vrije tijd. In onze groep kan je trouwens niet onbeperkt stropkes verdienen, noch uitgeven: zoals ik al zei zit er een limiet op. Maar er zijn ook mensen die het concept LETS’en niet zo gemakkelijk vatten, mensen met een beperking, mensen voor wie computers en internet niet vanzelfsprekend zijn, mensen die sociaal niet erg vaardig zijn en het moeilijk vinden om hun plaats in een groep te vinden. Daarvoor hebben het project LETS-weters in het leven geroepen, een tiental leden die professioneel gecoacht werden en worden en bereid zijn om bij mensen voor wie – om wat voor reden dan ook – het LETS’en niet vanzelfsprekend is, eens langs te gaan en hen met raad en daad bij te staan. Dit kan met één bezoek opgelost zijn, maar voor sommigen worden deze LETS-weters een compagnon de route die een tijdje met hun mee-LETS’t en hun het reilen en zeilen duidelijk maakt.

We willen zelfs nog een stapje verder. Op een paar LETS-cafés waren personeelsleden en coördinatoren van instellingen en instituten aanwezig die zich afvroegen of ze het LETS-concept konden gebruiken binnen hun instelling of instituut, of het zelfs mogelijk zou zijn hun bewoners of cliënten te laten mee-LETS’en met onze groep. Het ontbreekt veel van deze mensen aan een voldoende uitgebreid sociaal netwerk om tegemoet te komen aan hun behoeften. Met twee organisaties zijn er al verkennende gesprekken geweest, een dienst voor ambulante zorg voor mensen met een licht mentale handicap en een psychiatrisch instituut met zowel een ambulante dienst als een gebouw waar de bewoners permanent verblijven. We hebben deze beide organisaties hetzelfde concept voorgesteld: we leggen aan de personeelsleden en begeleiders uit hoe een LETS-groep werkt, binnen de organisatie wordt een eenvoudige vorm van een LETS-groep opgericht, die uitprobeert hoe en of dit kan geïntegreerd worden. In een latere fase kan er over gedacht worden bewoners of cliënten lid te laten worden van onze groep, al dan niet met begeleiding van iemand van de organisatie en/of van een LETS-weter. Een andere piste zou kunnen zijn de organisatie in te schrijven als organisatie want niet iedereen zou kunnen zelfstandig functioneren binnen onze LETS-groep. Het voorbeeld werd gegeven van iemand die een ganse zomer het gras bij een lid van onze groep kan afrijden en anderzijds iemand die nood heeft aan gezelschap voor boodschappen of een uitje. De stropkes van het gras afrijden komen bij de organisatie terecht, de stropkes voor de uitjes worden door de organisatie aan LETS’ers gegeven.

MET 500 EN MEER…

En die constante belangstelling voor LETS-Gent, we zij nu al met 525? Ook iets dat ons al jaren bezig houdt: hoe staat de stad Gent tegenover onze groep, willen wij iets van de stad Gent? Een paar weken geleden rinkelde de telefoon: de sociale dienst van de stad Gent. Een vriendelijke vrouw vroeg me of LETS-Gent misschien een oplossing zou kunnen bieden aan een probleem waar ze elk jaar mee geconfronteerd worden: oudere mensen die niet zelf hun stoep kunnen ruimen als het sneeuwt. Ze kunnen daar voor beboet worden en hun sociaal netwerk is ontoereikend om dit op te vangen. Of LETS-Gent hier iets zou

kunnen voor betekenen, vroeg die mevrouw zich af. Ze kende de werking van LETS-Gent en wist dat je er lid van moest worden, maar toch… En of ik soms andere organisaties kende die hier zouden kunnen in tussenkomen? Ik was eerlijk gezegd een beetje verbaasd, de sociale dienst van de stad Gent die aan LETS-Gent vzw vraagt naar de oplossing van een probleem met de bewoners van de stad. Pas nadat ik de telefoon had neergelegd schoot me de oplossing te binnen: simpel, de stad Gent wordt lid van LETS-Gent – zelfs met de huidige besparingen moeten ze toch nog ergens 12 euro kunnen vinden – de leden van onze groep gaan sneeuw ruimen bij mensen die dit niet kunnen, uiteraard zijn andere diensten ook te overwegen, en wij krijgen van de stad Gent logistieke steun: publicaties, promotie, lokalen, administratieve ondersteuning. Zoiets simpels zal waarschijnlijk te hoog gegrepen zijn voor onze bestuurders, maar het blijft me verbazen hoe het altijd over de Torekes gaat als de stad Gent uitpakt met haar vernieuwende initiatieven. Alle respect voor het project Torekes, maar het gaat hier om een gesubsidieerd project in een kleine wijk met een klein bereik, terwijl LETS-Gent al 18 jaar bestaat, draait op vrijwilligers en meer dan 500 leden telt. De stad zou moeten inzien dat al die groepen die aan de basis werken bij kunnen dragen aan een oplossing voor de uitdagingen die er zijn en die nog zullen komen. Een van de mooiste omschrijvingen van een LETS-groep is een laboratorium voor het uitproberen van nieuwe sociale verhoudingen, een LETS-groep en andere dergelijke initiatieven zouden voor een stad een smeltkroes kunnen zijn om uit te proberen op welke verschillende manieren burgers betrokken kunnen worden bij het beleid.

ZITTEN OP EEN TWEEDEHANDSJE In een recent nummer van de Groene Amsterdammer, stond een artikel “Zitten op een tweedehandsje”, een passage, lichtjes aangepast aan de situatie, is erg toepasselijk: “De lokale economie is dus meer dan een ver ideaal: gemeenten zullen er snel aan moeten om de uitdagingen het hoofd te bieden waar ze de komende jaren voor staan. Ze kunnen het zich

immers niet permitteren binnen de logica te blijven van een stad die structureel op zwart zaad zit. Dat gaat veel verder dan het [subsidiëren van elektrische fietsen]. Dat gaat ook over lokale werkgelegenheid, over slimme ruil van diensten, over andere manieren om de mogelijkheden van de stad te benutten. Het lokale wordt in toenemende mate het brandpunt van tal van bewegingen. Het is de plek waar de ‘overlevers’ en de ‘idealisten’ elkaar ontmoeten; het is de arena waarin een nieuwe generatie jongeren met andere waardeoriëntaties werk maakt; het is het speelveld waar burgers in actie komen om een eigen antwoord te vinden op de grootschaligheid van de dienstverlening; het is de werkplaats van de sociaal doe-hetzelvers en de burgerkrachtinitiatieven. Op dat lokale niveau gisten waarden en praktijken die de oude verzorgingsstaat niet kan brengen. Op het lokale niveau kantelt ons denken, kantelen organisaties, en kantelt misschien wel — stukje bij beetje — onze economie. De kunst is om daar een verhaal van te maken, een perspectief waarin op lokaal niveau inhoud kan worden gegeven. Daar zou de stad moeten mee bezig zijn. Helaas wijst weinig daarop. Dat is jammer, soms lijken lokale politici zo ongeveer de laatsten die beseffen dat er in hun stad een wereld te winnen valt.” (De Groene Amsterdammer, jrg. 138, nr.4) Ik hoop om binnen een paar jaar te mogen merken dat LETS-Gent, samen met andere initiatieven, een volwaardig partner is in de lokale werking van de stad Gent en dat je met de stadsmunt, stropkes dus , een brood kan kopen! Johan Boelaert

UITSMIJTER LETS-Gent is actief op Facebook, like ons op www.facebook.com/LetsenGent en kom meteen alle nieuws van ons te weten. Heb je het meer voor Twitter, ook daar zijn we te vinden, volg ons op twitter.com/Lets_Gent. Onze tweets retweeten is uiteraad toegelaten.

REDACTIE Voel je het na het lezen van deze E-Zine kriebelen om zelf in de pen te kruipen, aarzel dan niet en stuur een mail naar redactie@letsgent.be en stel je idee voor!

COLOFON

ZEKER BEKIJKEN

Tekst: Niels Cheyns, Johan Boelaert, Jan De Wit, Deborah Strubbe Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s: Niels Cheyns Vormgeving: Leen Van den Abeele

www.facebook.com/LetsenGent www.flickr.com/photos/letsgent www.twitter.com/letsgent lets-gent.blogspot.be letsgentinfo.wiki.zoho.com www.letsgent.be/catalog/

Het LETS E-zine is een uitgave van LETS- Gent vzw

Het e-zine is een uitgave van LETS-Gent vzw www.letsgent.be