Zelfvertrouwen door de zee

ZELFVERTROUWEN

DOOR DE

Toen ze in 2014 het idee kreeg voor het Surf Project, had initiatiefnemer Suzanne van den Broek niet kunnen vermoeden dat het zo’n succes zou worden. Dat er in 2022 ruim 200 kinderen met een beperking onder begeleiding van zo’n 350 vrijwilligers op 4 locaties golfsurfen is indrukwekkend. En dat golfsurfen onderdeel lijkt te gaan worden van de reguliere zorg is een droom die uitkomt. Ze vertelt bevlogen over haar prachtige kijk op het ontwikkelen van haar medemens.

‘We geven nu op vier plekken aan de Nederlandse kust surfles aan kinderen met een beperking. In Zandvoort, Ouddorp, Camperduin en Ter Heijde, krijgen kinderen met Down, autisme en ADHD in kleine, overzichtelijke teams zes surflessen van gecertificeerde instructeurs. Daarnaast worden ze één op één door onze bevlogen vrijwilligers in en om het water begeleid. Ik heb bewust gekozen voor een gemengde doelgroep, zodat er niet meteen een label op de kinderen geplakt wordt. Ik wil een teamgevoel creëren. De kinderen werken aan hun individuele ervaring en ontwikkeling, maar kunnen elkaar wel aanmoedigen en supporten. Hierdoor ontwikkelen ze tegelijkertijd sociale vaardigheden. Onderdeel zijn van een team dus, waar iedereen wel wát heeft en waarin je van elkaar kunt leren.’

De beperking valt weg in het water

‘Bij de lessen lijkt het wel alsof de beperking wegvalt. De intense ervaring van het water en de golven heeft een enorm positieve invloed op de kinderen, na drie lessen is er vaak al verschil bij ze te merken. Ze zitten beter in hun vel, krijgen meer zelfvertrouwen en zijn enorm trots op zichzelf. Dit zorgt er dan weer voor dat ze beter contact krijgen met leeftijdgenootjes en dat het beter gaat op school. Ik geniet nog elke keer met volle teugen als de deelnemers kun diploma krijgen uitgereikt. Die glunderende gezichtjes, met een glimlach van oor tot oor en een

sprankeling in hun ogen, die ontroeren me nog steeds. Dat je door die uren in het water echt iets hebt kunnen toevoegen in hun leven, maakt me trots.’

Vrijwilligers zijn het Surf Project

‘Het Surf Project bestaat dankzij vrijwilligers. Zij zorgen voor die onvergetelijke ervaring die ik graag wil doorgeven, daar kan ik ze niet dankbaar genoeg voor zijn. Er zijn verschillende rollen voor vrijwilligers; ze kunnen een kind individueel begeleiden of als opvanger in het water staan. Ook zetten we fotografen in om de mooie ervaring al even mooi op beeld te laten komen. Het is bijzonder dat we elk jaar zoveel nieuwe vrijwilligers mogen verwelkomen. De doelgroep spreekt een hoop mensen aan, maar ik denk ook dat de stoere, wat ruigere en laid-back surfwereld er een rol in speelt. Naast ons team van fantastische vrijwilligers hebben we inmiddels ook een fijne groep ambassadeurs en sponsoren aan ons weten te binden. Denk aan grote ondernemingen als Protest en Rabobank, lokale bedrijven als Rapa Nui en Boardshortz en mensen met een groter (media) bereik. Deze ondersteuning is van hele grote waarde voor het Surf Project. Nou ja, natuurlijk eigenlijk voor de kinderen, want als ze eenmaal aan de sport geroken hebben, strepen ze de dagen op de kalender af tot ze weer mogen.’ Continuïteit en financiële rust

‘Daarom heb ik voor de toekomst een aantal dromen. Ik vertrouw erop dat we blijven groeien, zodat meer kinderen kunnen profiteren van het surfen. Daarnaast is wetenschappelijk vervolgonderzoek belangrijk. We hebben inmiddels wetenschappelijk aangetoond dat het surfen effect heeft op de doelgroep. Ik zou uiteindelijk willen doorgroeien naar een officiële therapeutische interventie. Hiervoor zijn de voorbereidingen al in gang gezet. We zijn in gesprek met de gemeente voor een eigen locatie, en daar gaan we onze activiteiten uitbouwen. Daar is, zoals met alles, geld voor nodig. Daarom is het cruciaal dat we sponsoren voor meerdere jaren aan ons weten te binden. Meer financiële ruimte geeft ook rust. Ik vind niet dat het Surf Project een enorme organisatie moet worden, maar het is belangrijk om zorg te dragen voor continuïteit. Dan kan ik tegen ouders zeggen dat we zeker weten de komende vijf jaar doorgaan. Ik weet inmiddels wat die mededeling voor hen en vooral voor de kinderen betekent, dus dat is echt een doel. Voor mezelf blijft altijd het meest waardevolle doel om zoveel mogelijk in het water te liggen en om de kinderen te begeleiden. Dat geeft me elke keer weer zo’n geluksgevoel, daar kan niks tegenop!’