258

GET A LIFO! FREE PRESS ∆ΩΡΕΑΝ Ο∆ΗΓΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ. ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ. NO 258. 21-07-11

ΣΕΛ 8

Free Press. Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

ΣΕΛ. 11

YouSaidIt

Γράμματα, e-mails, fax και post στο ίντερνετ που σχολιάζουν τα κείμενα της LifO ή εκφράζουν ενδιαφέρουσες απόψεις.

Αντίο «News of the World»

of the World” στο Λονδίνο. Περιέργως, όμως, για την Κατ. θ’ ανοίξουν διάπλατα οι πόρτες και άλλων εφημερίδων, μόνο και μόνο δηλώνοντας ότι εργαζόταν στη “News of the World”!». Η Δέσποινα Τριβόλη σχολίασε: «Καμία δουλειά δεν πέφτει στο τσεπάκι σου επειδή έκανες πρακτική στη “News of the World”. Ως φοιτητής κοιτάς να βρεις πρακτική όπου μπορείς. Αυτό που περιγράφεις, ότι με μια πρακτική θα βρει αμέσως δουλειά παντού, είναι δυστυχώς σενάριο επιστημονικής φαντασίας, όχι μόνο για τα εργασιακά δεδομένα στην Αγγλία αλλά και στην Ελλάδα. Η κοπέλα έκανε μια άμισθη εργασία, δεν ήταν υπάλληλος που πληρωνόταν. Και ναι, έχεις δίκιο, είναι ανήθικη αυτή η δημοσιογραφία και αυτοί που ευθύνονται πρέπει να πάνε φυλακή. Από την άλλη, όμως, 2,2 εκατομμύρια άνθρωποι διάβαζαν αυτό το σκουπίδι μην το ξεχνάμε κι αυτό». Ένας ανώνυμος διαφώνησε: «Είναι σίγουρα διασκεδαστικό να δουλεύεις στο άντρο της ακολασίας για λίγο, οπότε σίγουρα καταλαβαίνω την Κατ. που το έβρισκε ενδιαφέρον. Αλλά, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, έκανε μόνο work experience. Αν έπρεπε να δουλέψει εκεί για πάντα, θα τα έφτυνε».

Απ’ τα πιο πετυχημένα μας κείμενα την εβδομάδα που πέρασε ήταν το «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι της “News of the world”» του Άρη Δημοκίδη, όπου η Κατ. διηγούνταν την εμπειρία της από την πρακτική της τον τελευταίο μήνα της πιο δημοφιλούς σκανδαλοθηρικής εφημερίδας της Βρετανίας. Η Κωνσταντίνα σημείωσε: «Μου κάνει, πάντως, φοβερή εντύπωση πως η Κατ., ενώ υπερασπίζεται τα περί δεοντολογίας στη δημοσιογραφία (καταφέρεται εναντίον των υποκλοπών και των εκβιασμών καθώς κάνει λόγο και για το πόσο ντροπιαστικό και χειρίστου είδους ταμπλόιντ ήταν αυτό), από την άλλη δηλώνει ότι (η ίδια, από δική της επιλογή) εργαζόταν εκεί, χωρίς να νιώθει καμιά ντροπή! Μην αναρωτιόμαστε, λοιπόν, πώς γίνεται να υπάρχει στον κόσμο τέτοια δημοσιογραφία, τέτοια ξεδιάντροπη παραβίαση της ιδιωτικής ζωής, αφού, δυστυχώς, υπάρχουν άνθρωποι στον κόσμο που επιθυμούν, χωρίς κανέναν ενδοιασμό να εξυπηρετούν τέτοια μέσα μόνο και μόνο για το χρήμα φυσικά, καθώς και για τη λίγη δόξα που μπορεί να προσφέρει στο εγώ τους, για να λένε έτσι περήφανα Μάθε περισσότερα ότι δούλευαν στη “News geyourself.gr στο www.challen

Γράψε κι εσύ κάτι letters@lifo.gr

4

The Fiction Issue 2011 ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.

Boυλής 22, 105 63 - Σύνταγμα, Αθήνα τηλ. 210 3254 290, fax 210 3249 785 info@lifo.gr

StatusUpdate Αν το καλοκαίρι του 2011 ήταν το τελευταίο καλοκαίρι στη Γη, πώς θα ήθελες να το ζήσεις; Εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος ... Θα πήγαινα στο νησί μου. Στο χώμα μου.

Ζώδια: Γιώργος Σαλαμάς ... Σ’ έναν μεγάλο βαθμό ηδονιστικά, υποθέτω.

Διευθυντής Έκδοσης Μιχάλης Μιχαήλ ... Θα ήθελα -αν είναι δυνατόν- να μην είναι Ιούλιος ή Αύγουστος, να είναι μέσα Σεπτέμβρη αυτή η στιγμή. Θα είμαστε σε αυτή την παραλία στη Μάνη που πίσω έχει καλαμιές και τα νερά δεν είναι και τα καλύτερα, αλλά εμάς εκεί μας αρέσει. Εγώ θα κάθομαι στον ήλιο κι εσύ θα διαβάζεις κάτω απ’ τους ευκάλυπτους. Το απόγευμα θα πάμε στον Τάκη, στο Λιμένι, για ψάρια και θα μείνουμε εκεί μεθυσμένοι, μέχρι να έρθει ο παντοτινός χειμώνας.

Illustrations Editor: Stupid Greg ... Θα ήθελα να το ζήσω μέσα σ' ένα τρένο σαν τον Υπερσιβηρικό, να δω καινούργια πράγματα, για να μη νοσταλγώ.

Εμπορικός Διευθυντής Γιάννης Ανδριτσόπουλος ... Ταξιδεύοντας. Θα γινόταν αυστηρή επιλογή από αγαπημένους συγγενείς και φίλους και θα διασχίζαμε την Κεντρική και Νότια Αμερική. Αφετηρία η Merida, στο Γιουκατάν στο Mεξικό, Γουατεμάλα, Ελ Σαλβαδόρ, Νικαράγουα, Κόστα Ρίκα, Παναμάς, Εκουαδόρ και Γκαλάπαγκος, Περού, Χιλή και 31 Αυγούστου στην Ushuaia της Παταγονίας. Διευθυντής Σύνταξης Φώτης Βαλλάτος ... Θα το περνούσα όπως τα καλοκαίρια της παιδικής μου ηλικίας στην Κεφαλονιά. Ξύπνημα στις 4 τα ξημερώματα για ψάρεμα με τον παππού, σταφύλια και κοντούλες πάνω στο καΐκι πλυμένα με θαλασσινό νερό, πρωινό μπάνιο, καρπούζι στην αυλή, διάβασμα κόμικ σε ξύλινο σπίτι πάνω στην ελιά, μεσημεριανό κυνήγι τζιτζικιών, απογευματινός «πόλεμος» γύρω απ’ το σπήλαιο, μπάλα στην πλατεία, ηλεκτρονικά στο καφενείο, ύπνος στη βεράντα και πάλι απ’ την αρχή.

Art Director Στάθης Μητρόπουλος ... Θα γυρνούσα ένα ένα τα νησιά των Κυκλάδων για να διαλέξω το νεκροταφείο με την πιο συγκλονιστική θέα. Αρχισυνταξία Σταύρος Διοσκουρίδης ... Τίποτα ωραιότερο απ’ όλα αυτά που έχουμε ζήσει. Εξάλλου, απ' ό,τι λένε, ο άνθρωπος, πριν εγκαταλείψει τα εγκόσμια, βλέπει όλη του τη ζωή να περνά μπροστά απ’ τα μάτια του. Τι έχει κάνει, όχι τι θα ήθελε να κάνει. Οπότε, μια ωραία παραλία με αμμοχάλικο, ένα μπαρ που να μένει μέχρι αργά, μια ταβέρνα με ωραία χόρτα, πατάτα τηγανητή και κόκκινη ντομάτα και η παρέα των διακοπών που αναλίσκεται όλη την ημέρα στην προσπάθειά της ν’ αποδείξει πως η καλύτερη συζήτηση είναι αυτή που περιστρέφεται γύρω από ανούσια γεγονότα. Δέσποινα Τριβόλη ... Οι τελευταίοι μου μήνες θα θυμίζουν αμερικάνικη μελό ταινία. Εγώ και οι αγαπημένοι μου άνθρωποι θα μαζευτούμε σ’ ενα παραλιακό σπίτι. Θα κάνουμε μπάνιο στη θάλασσα, θ’ ακούμε φανταστική μουσική και θα χορεύουμε πίνοντας εξωτικά κοκτέιλ. Θα πούμε όλα όσα δεν έχουμε πει όλα αυτά τα χρόνια, με έμφαση στο «σ’ αγαπώ». Συντακτική Ομάδα Good lifo: Μερόπη Κοκκίνη ... Δεν θα έκανα τίποτα διαφορετικό από αυτό που θα κάνω και φέτος το καλοκαίρι. Θα περνούσα μέρες γεμάτες με την οικογένειά μου και το Ριχτεράκι κι άλλες τόσες με ανθρώπους αγαπημένους. Α, και πάντα με ανοιχτή καρδιά προς τους αγνώστους. Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος ... Κάτω από τ’ άστρα και μέσα σε μια αγκαλιά. Γεύση: Νίκη Μηταρέα ... Θα γυρνούσα πίσω στα παιδικά μου χρόνια: στο φως που αντανακλάται στα σπίτια της Πάρου, στη θάλασσα που λαμπυρίζει, στα πολύχρωμα καΐκια που μπαίνουν στο λιμανάκι, με τους λευκούς γλάρους να τ’ ακολουθούν σαν άγημα. Τρώγοντας μαστιχωτό χταπόδι και πίνοντας σούμα, απολαμβάνοντας την ευωδιά και τη γεύση του πράσινου βασιλικού και νιώθοντας αλμύρα στο στόμα από τις βουτιές στ’ ασημένια βράχια στις Κολυμπήθρες. Εικαστικά: Μαρίνα Φωκίδη ...Θα ήθελα να το περάσω, όπως κάθε χρόνο, στην Ελλάδα με τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους. Κι ένα καρπούζι. Και βότκα και πάγο.

Μουσική: Γιώργος Μιχαλόπουλος ... Πίνοντας πράσινο τσάι με τον Ντέιβιντ Μπάουι.

Συνεργάτες Νίκος Δήμου ... Ακριβώς όπως ζω και τώρα. Έχω μόνιμο memento mori: την αίσθηση ότι κάθε ώρα μπορεί να είναι η τελευταία μου. Έτσι, λοιπόν, με αγάπη, αγκαλιά, μουσική, βιβλία, βόλτες σε αγαπημένα μέρη. Και τις τελευταίες ώρες θα τις πέρναγα ακούγοντας Σούμπερτ. Η μουσική δωματίου του είναι καθαρό αίσθημα και δραστικό αντίδοτο θανάτου». Θοδωρής Αντωνόπουλος ... Σ’ ένα νησί στην άκρη του ωκεανού, παρέα με ανθρώπους, βιβλία, μουσικές κι έρωτες που με σημάδεψαν... κι όταν πια θα ζυγώνει το τέλος, αφού εξομολογηθούμε ο ένας στον άλλο, θα στήσουμε το πιο τρελό πάρτι που έγινε ποτέ και θ’ αποχαιρετίσουμε τον ετοιμοθάνατο τούτο κόσμο, σερφάροντας στο ολοκαύτωμα μιας ανατολής. Άρης Δημοκίδης ... Θα το ζούσα στη Χαλκιδική, επιστρέφοντας στην παιδική μου ηλικία. Θα έκανα για τρεις ολόκληρους μήνες όσα έκανα μικρός: παγωτά, θερινά σινεμά, Μίκυ Μάους, Λούκυ Λουκ και Αστερίξ, υποβρύχια βανίλια, εξερευνήσεις στο δάσος μαζί με φακό, παγούρι και το βιβλίο των «Μικρών Εξερευνητών», διαλεύκανση μυστηρίων (που θα είχα επινοήσει εγώ), παρακμιακές βραδιές στην ντίσκο Ακουάριους, καθώς ο DJ θα παίζει το «La Isla Bonita» - ξανά και ξανά και ξανά... Θεόφιλος Δουμάνης ... Στη γενέθλια γη, τη Μυτιλήνη, για να κλείσει ο κύκλος μ’ επιστροφή στα παιδικά χρόνια (και φρεσκότατο ψάρι). Δημήτρης Ρηγόπουλος ... Στη (λακωνική) Μάνη. Όλη η διαδρομή μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο μοιάζει, ούτως ή άλλως, λίγο με το τέλος του κόσμου (με την καλή έννοια). Υπάρχει κάτι μεταφυσικό στο απόκοσμο μανιάτικο τοπίο, αλλά όχι μόνο. Με καθόλου ή λίγη προσπάθεια θ’ ανακαλύψετε φοβερό φαγητό, μοναχικές παραλίες και συγκλονιστικά ηλιοβασιλέματα. Λένα Φουτσιτζή... Σ’ ένα road trip σε όλη την Ελλάδα, μαζί μ’ ένα καραβάνι με όλους τους αγαπημένους μου ανθρώπους. Ο καθένας μας θα διάλεγε το πιο σημαντικό του μέρος και θα πηγαίναμε όλοι μαζί να το δούμε για τελευταία φορά. Χρήστος Παρίδης ... Θα ‘θελα να ταξιδέψω, να ξαναεπισκεφθώ τις πόλεις και τα μέρη που περπάτησα και αγάπησα, να βρεθώ σε μια παραλία που να θυμίζει τις αμόλυντες, υπέροχες παραλίες των παιδικών μου χρόνων με σχεδόν πρωτόγονες παροχές και να κάνω ατέλειωτα μπάνια σε κρύα γαλανά νερά, να γνωρίσω ακόμα περισσότερο κόσμο, να χαρώ φίλους καλούς. Συντονισμός Ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη ... Θα έκανα πράξη και τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Θα βαριόμουνα να θρηνήσω για το κακό που μας βρήκε, θ’ αντιμετώπιζα με αλαζονεία τον επερχόμενο χαμό μου, θα ερωτευόμουν με απληστία και θα έτρωγα λαίμαργα, θα ζήλευα ό,τι έχουν οι άλλοι και θα οργιζόμουν που στη δική μου εποχή έπρεπε να έρθει το τέλος του κόσμου. Διόρθωση Κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου ... Στον παραλία του Μούρου, στην Αμοργό... Για πάντα! Ιnterns Xρύσα Γιαμουρίδου, Ελεάννα Μαλαφούρη Γραμματεία Σύνταξης Ελένη Τσατσαλμά ... Θα το πέρναγα στο χωριό μου, όπως και όλα μου τα παιδικά καλοκαίρια, κολυμπώντας στο ποτάμι, παίρνοντας τους δρόμους με ψωμοτύρι στο χέρι, ακούγοντας τα τζιτζίκια το μεσημέρι μ’ ένα βιβλίο κάτω απ’ το δέντρο κι επιθυμώντας το τέλος να με βρει ξαπλωμένη στην κουρελού, κάτω απ’ την αγαπημένη μου κορομηλιά, στον κάμπο του χωριού.

6

The Fiction Issue 2011

StatusUpdate Υπεύθυνη Λίστας Νατάσα Καλαρά ... Roadtrip στην Αμερική. Ή με το Ιnterail τον γύρο της Ευρώπης.

Assistant Art Director Rinétta Κοσκινίδου ... Μάλλον τίποτα διαφορετικό από αυτό που θα κάνω έτσι κι αλλιώς. Με όσο περισσότερους από τους αγαπημένους φίλους σ' ένα νησί. Φωτογράφοι Ινώ Μέη ... Επειδή, ευτυχώς, αυτή είναι μια υποθετική ερώτηση, θ' απαντήσω υποθετικά. Θα ήθελα να κάνω ένα παιδί. Χρονικά είναι ανέφικτο, ωστόσο, σε κάποια φάση της ζωής μου, θέλω να βιώσω τη μοναδική εμπειρία της μητρότητας.

Photoharrie ... Σε μια σφιχτή αγκαλιά. Να πεθαίνω μ’ ένα φιλί. Πάνος Μιχαήλ ... Αν το καλοκαίρι του 2011 ήταν το τελευταίο καλοκαίρι στη Γη, θα επιχειρούσα να απεξαρτηθώ απ’ όλα τα περιττά και ανούσια που έχω συσσωρεύσει μέχρι τώρα (και στο υλικό επίπεδο και στο συναισθηματικο-πνευματικό), θα έβαζα σε μια τσάντα ώμου τα απολύτως απαραίτητα (τα ποιήματα του Ασλάνογλου και το «Σύσσημον» του Παναγιωτόπουλου δηλαδή) και θα έφευγα για να μείνω σ’ ένα αντίσκηνο δίπλα στη θάλασσα. Στην αγκαλιά της φύσης, χωρίς κανένα ανθρώπινο πάθος πια.

Senior Advertising Manager Ισμήνη Βoυρδαχά ... Διάπλους Ατλαντικού με ιστιοπλοϊκό, road trip στη route 66, κατάδυση στα Γκαλάπαγκος, hiking στη Μαδαγασκάρη και το τέλος θα μ’ έβρισκε στον Πόρο, σ’ ένα τραπέζι τύπου Αστερίξ που θα χώραγε όλους τους αγαπημένους μου και όπου θα τρώγαμε τα γεμιστά της μαμάς μου.

Senior Direct Market Manager Κώστας Μαντάς ... Θα ήθελα να βρέχομαι όλη μέρα από την αλμύρα της θάλασσας, να μυρίζει το δέρμα μου -αντηλιακό- καρύδα και η ανάσα μου καρπούζι. Και να κοιτώ με τις ώρες τ’ αστέρια, μπας και πέσει κανένα για να κάνω ευχή, «να μην είναι το τελευταίο καλοκαίρι».

Direct Market Managers Φωτεινή Δαλαμάγκα ... Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, όντας ετοιμοθάνατος, έγραψε στην τελευταία του επιστολή ότι θα έκανε και θα έλεγε πράγματα στους ανθρώπους που αγαπά: «Θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί, και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πέσ’ τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις “συγγνώμη”, “συγχώρεσε με”, “σε παρακαλώ”, “ευχαριστώ” κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις». Αυτό θα έκανα κι εγώ. Αυτός ζει ακόμα … Βούλα Καραβαγγέλη... Ερωτευμένη… φυσικά… (μεθυσμένη με ρακί ..), τραγουδώντας… χορεύοντας… (λίγο από καινούργιους Όναρ) «Κινείται η γη σε κινούμενη άμμο με μια νάρκη θαμμένη στα σπλάχνα της γέρασε ο κόσμος και γεννιέται ένα άλλος για ν’ αλλάξει χέρια η μάσκα της. Πωλείται η ζωή σε οθόνες τα βράδια και μετράει τα κομμάτια ένα ένα σιδερένιους σταυρούς το πρωί με σημάδια ακονίζει μαχαίρια για σένα. Να ‘χα ένα ψέμα… Να ‘χα ένα ψέμα για το βράδυ δικό μου ήλιο το πρωί μια παραλία στο φεγγάρι που να την ξέρεις μόνο εσύ. Να ‘χα ένα ψέμα… Γιώργος Λυκουργιώτης ... Μ’ ευχαριστεί γιατί γνωρίζω ότι είναι το τελευταίο. Για φαντάσου να μην το ήξερα και να το πέρναγα στα πυρακτωμένα στενά αυτής της πόλης. Τώρα που το έμαθα θα πάω στο νησί μου. Που; Στην Ικαρία. Εκεί, άλλωστε, όπου, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, ένα καλοκαίρι περναει σαν 3, αργά, απολαυστικά, και με πολλά βιολιά (πανηγύρια ικαριώτικα - έλα κι εσύ…). Υποδοχή Διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου ... Το τέλος του κόσμου θα ήθελα να με βρει σε μια παραλία. Να παίζω με το παιδί μου και όταν τελειώσει το παιχνίδι, ν’ αγκαλιαστώ με τον άντρα μου και να περιμένουμε κι οι τρεις μας την ώρα μηδέν. Λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης ... Με τα φτυαράκια και τα κουβαδάκια μου σε μια παραλία… Μαρία Κοκκινίδου ... Θα έπαιρνα τα παιδιά μου, τον σκύλο μου και μια σκηνή, θα πήγαινα σε μια πανέμορφη ελληνική παραλία και θα την έβγαζα εκεί ως το τέλος!

Mαριλένα Παππού Αν το καλοκαίρι του 2011 ήταν το τελευταίο καλοκαίρι στη Γη, θα έπαιρνα τον Άγγελο, τον αδερφό μου, το Αλινάκι, τη Νάντια και όλους όσους αγαπώ πολύ σ’ ένα ιστιοπλοϊκό και κάθε μέρα θα βουτάγαμε στις πιο απάτητες παραλίες των υπέροχων ελληνικών νησιών, αφού θα είχα φροντίσει να πάρουμε μαζί μας πάρα πολλά παγωτά… Και φυσικά καλάμια ψαρέματος για να ζήσουμε σε μια πιο πολυτελή έκδοση την εμπειρία του «Ναυαγού».

ΑΥΤΟ Τ ΣΤΕ Ο ΛΩ

Ο ΤΥΠ ΕΝ

ΑΝΑΚ ΥΚ

ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ 7639

8

The Fiction Issue 2011

Summer

ΕΧPERIENCE!

Οικολογικές αναζητήσεις, άσκηση και γνώση, αλλά και ανάγκη για νέες περιπέτειες! Όποια κι αν είναι η ανάγκη σας, το ελληνικό καλοκαίρι θα σας ανταμείψει, αν αποφασίσετε να κάνετε κάτι διαφορετικό φέτος. Και μην ξεχνάτε: ό,τι κι αν διαλέξετε, πάρτε μαζί σας ένα παγωμένο Nestea για να σας δροσίζει!

Αυτό το καλοκαίρι μη μείνετε στην ξαπλώστρα. Η ομάδα της LifΟ και το Nestea σάς προτείνουν τέσσερις συναρπαστικούς τρόπους διακοπών για νέα ξεκινήματα και καινούργιες περιπέτειες.

Δες την Καρέτα-Καρέτα στη Ζάκυνθο Μέχρι το τέλος Οκτωβρίου, μπορείτε να κάνετε διακοπές αλλά και να βοηθήσετε εθελοντικά τον Σύλλογο «Αρχέλων» (Σύλλογος για την προστασία της θαλάσσιας χελώνας), στο Εθνικό Πάρκο για τις θαλάσσιες χελώνες στη Μεσόγειο. Πρόκειται για μια μοναδική εμπειρία, αφού η εκκόλαψη της θαλάσσιας χελώνας γίνεται σε μια απ’ τις ομορφότερες παραλίες της Μεσογείου και είναι ένα απ’ τα σημαντικότερα οικολογικά γεγονότα της χρονιάς. Οι εθελοντές περνάνε πρώτα από μια μικρή εκπαίδευση από τους επιστήμονες της οργάνωσης, για να μάθουν να προστατεύουν από τους ξένους εισβολείς (ανθρώπους και ζώα) τις φωλιές, τις μητέρες και τους νεοσσούς. Η δουλειά μπορεί να είναι αρκετά σκληρή, όμως δεν λείπει και ο ελεύθερος χρόνος για να απολαύσετε μερικές από τις ωραιότερες παραλίες της Ελλάδας. ΑΡΧΕΛΩΝ, Σύλλογος για την προστασία της θαλάσσιας χελώνας, μαρίνα Γλυφάδας 3Η, 166 75, Γλυφάδα, 210 8982600, fax: 210 5237342, e-mail: volunteers@archelon.gr.

Hiking στη Σαμοθράκη

Κάνε τον γύρο της Μήλου με καγιάκ Αν είσαι από αυτούς που θέλουν να ξεχνιούνται στη θάλασσα και να εξερευνούν παραλίες, τότε στη Μήλο θα συνδυάσεις διακοπές με σπορ στο νησί με τις άπειρες παραλίες. Το Sea Kayak Milos διοργανώνει θαλάσσιες εξερευνήσεις του νησιού με καγιάκ. Μέχρι το τέλος Οκτωβρίου διοργανώνονται μονοήμερες εξορμήσεις, όπου καλείσαι, κωπηλατώντας, να θαυμάσεις τις δαντελωτές παραλίες του νησιού, το ηφαιστειακό τοπίο, και να εισέλθεις σε μυστηριώδεις σπηλιές που μόνο με καγιάκ ή καταδυόμενος μπορεί κανείς να επισκεφτεί. Στη συγκεκριμένη υπηρεσία μπορείτε να διοργανώσετε και πολυήμερες διακοπές με κεντρικό feature τις εξορμήσεις με καγιάκ. www.seakayakgreece.com/

Ένα από τα ομορφότερα ελληνικά νησιά και σίγουρα το πιο μυστηριακό. Αν και νησί, η Σαμοθράκη είναι πλημμυρισμένη από πυκνά δάση και πανέμορφους καταρράκτες που σχηματίζουν τις φυσικές λίμνες που ονομάζονται βάθρες. Το ιδανικό μέρος για να κάνεις ατέλειωτο hiking με φόντο το πιο ειδυλλιακό σκηνικό. Ποιος ξέρει, μπορεί να συναντήσεις και νεράιδες! Υπάρχουν και πολλές επιλογές για κάμπινγκ στην περιοχή, όπως το πολύ καλό δημοτικό κάμπινγκ, που βρίσκεται μέσα στο παραθαλάσσιο πλατανόδασος στα βόρεια του νησιού. Κοντά είναι το χωριό Θέρμα, με τα ιαματικά λουτρά και το καφενεδάκι, τόπος συνάντησης όλων. Μπείτε στο www.samothraki.com για όλα τα σχετικά με ασφαλείς διαδρομές, χάρτες περιοχών και τηλέφωνα επικοινωνίας.

9

Rafting στο Φαράγγι Αράχθου-Τζουμέρκα Αν δεν είστε ειδήμων στο rafting, αλλά σας αρέσει η ιδέα να πλέετε με φουσκωτό σε αφρισμένο ποτάμι, τότε η συγκεκριμένη διαδρομή είναι ιδανική. Στο www.trekking.gr υπάρχουν άπειρες διαδρομές κι επιλογές και εκεί μπορείτε να κάνετε απευθείας κράτηση σε ομάδα rafting και να είστε σίγουροι πως θα σας συνοδεύσει ένας υπεύθυνος. Η διαδρομή έχει συνεχόμενους κυματισμούς, έντονες στροφές και περάσματα 2ου-3ου βαθμού. Ξεκινά από το τη Γέφυρα Πολιτσάς στο Αμπελοχώρι και καταλήγει στη γέφυρα της Πλάκας, διασχίζοντας το ομορφότερο τμήμα του ποταμού. Στη μέση της διαδρομής γίνεται στάση για κολύμπι κάτω από τον καταρράχτη της Κλίφκης.

20 Έλληνες συγγραφείς γράφουν για τη LifO 20 ανέκδοτα διηγήματα με θέμα τα ελληνικά νησιά. Εικονογράφηση: GPO Γιώργος- Ίκαρος Μπαμπασάκης.......................................................................................................................................................................................... Ύδρα Δημήτρης Σωτάκης.................................................................................................................................................................................................................... Σίκινος Κοσμάς I. Χαρπαντίδης............................................................................................................................................................................................................ Θάσος Λάκης Παπαστάθης........................................................................................................................................................................................................... Μυτιλήνη Αλέξανδρος Ίσαρης..................................................................................................................................................................................................................... Τήνος Άκης Δήμου........................................................................................................................................................................................................................................Δήλος Δημήτρης Στεφανάκης..................................................................................................................................................................................................... Μύκονος Έρση Σωτηροπούλου........................................................................................................................................................................................................ Μαδουρή Γιάννης Καλπούζος............................................................................................................................................................................................................................... Ίος Παναγιώτης Ευαγγελίδης.................................................................................................................................................................................................. Νίσυρος Μάρω Βαμβουνάκη.....................................................................................................................................................................................................................Χάλκη Ισίδωρος Ζουργός...................................................................................................................................................................................................................... Λήμνος Βασιλική Ηλιοπούλου............................................................................................................................................................................................................. Άνδρος Άρης Δημοκίδης...................................................................................................................................................................................................................Κάρπαθος Δημήτρης Γκενεράλης..................................................................................................................................................................................................................... Κέα Σοφία Νικολαΐδου...........................................................................................................................................................................................................................Παξοί Μαρίνα Καραγάτση................................................................................................................................................................................................................... Άνδρος Ανδρέας Μήτσου ...................................................................................................................................................................................................................... Πάτμος Μιχάλης Μοδινός........................................................................................................................................................................................................................ Μήλος Χίλντα Παπαδημητρίου....................................................................................................................................................................................................... Σέριφος

12

The Fiction Issue 2011

Ύδρα

Στην Ύδρα, στην Ύδρα! Του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη

Υποχθόνιοι, σαν στον Kerouac.

Subterraneans, σαν όπως αρμόζει. Της Γυναικογυναίκας Μου

Σ

τρατηγέ, τι γυρεύεις εσύ, ένας Υδραίος, στη Λάρισα», να είναι το Σύνθημα. «Ο Γκάτσος δεν πάτησε ποτέ της Αμοργού το χώμα», να είναι το Παρασύνθημα. Και ενδιαμέσως, σε Φάση REM, σε Φάση Rapid Eye Movement , σε Φάση Λες Να Λάβουνε Τα Όνειρα Εκδίκηση, σε Φάση Φέξε μου να Μη Γλιστρήσω, και τέλος σε Φάση Φίλε Φέρε Φίλους Φάγε Φύγε, ενδιαμέσως λοιπόν, και πάλι ερωτευόμαστε νησιά - ναι, ερωτευόμαστε νησιά. Όχι ερωτευόμαστε σε νησιά, όχι, ερωτευόμαστε νησιά. Δεν ερωτευόμαστε σε νησιά, ερωτευόμαστε σε μεγαλουπόλεις, ερωτευόμαστε ακαριαία και αιώνια, εκεί, στην Αγίων Αναργύρων, στη σκιά μιας αίθουσας τέχνης, πιο κάτω από ένα αίθριο σουβλατζίδικο, νοτίως ενός νήπιου ναού, δίπλα σε μια γαρδένια πεσμένη στο λιθόστρωτο, κάτω από έναν φίλιο ήλιο, είκοσι χιλιάδες λεύγες μακριά από τη θάλασσα που θέλουμε η δική μας θάλαττα/θάλαττα να είναι, ναι, εκεί ερωτευόμαστε, στην οδό/σοκάκι/θάλπος/μεράκι Αγίων Αναργύρων, λίγο πιο πάνω από κει όπου σμίγει με την οδό Σαρρή, εκεί, ερωτευόμαστε, εγώ Εσένα και Εσύ εμένα, για να ζήσουμε εμείς καλά και πάλι εμείς καλύτερα, για να φάμε και να πιούμε και να τα λέμε και να τα πούμε, κι Εσύ να μου λες να ερωτευόμαστε νησιά, κι εγώ να Σου λέω, ναι, να ερωτευόμαστε την Ύδρα, κι Εσύ να μου λες η Ύδρα είναι νησί δεν είναι νησιά, κι εγώ να Σου λέω, η Ύδρα όπως και η αλήθεια λέγεται πληθυντικός, υπάρχουν αλήθειες, θυμάσαι; Η Ύδρα δεν λέγεται Ύδρες, μολοντούτο, γιατί δεν ακούγεται μελωδικά στο αυτί, και δεν έχει νόημα άλλωστε, νόημα σαν αυτό που θέλω εγώ να του δώσω, αλλά, ως πληθυντι-

κός, η Ύδρα είναι νησιά, η Ύδρα είναι όλα τα νησιά του Αιγαίου, όλες οι νήσοι του Αιγαίου είναι η Ύδρα, η Ύδρα είναι νησιά, και ερωτευόμαστε νησιά σημαίνει ερωτευόμαστε την Ύδρα, και ερωτευόμαστε την Ύδρα σημαίνει ερωτευόμαστε, ξανά και ξανά, στιγμές σπίθες σπαράγματα στιγμών στιγμούλες κι άλλες σαλές στιγμούλες, εκείνο το εφήμερο, το τοσοδά τοσοδούλι του χρόνου που απλώνεται και προχωρεί και αναπτύσσεται και είναι η ζωή μας. Πάμε πάλι πάραυτα στην Ύδρα, πάμε πάλι παίζοντας με των παθών το παζλ, με των δευτερολέπτων τις επιμηκύνσεις και με των διαθέσεων τη διαλεκτική (με τη διαλεκτική διευθετούνται τα πάντα, έλεγε ο άλλος - θυμάσαι;). Πάμε πάλι πάραυτα στην Ύδρα, διότι εκεί ο Χένρι Μίλερ πήγε και εκεί ο Χένρι Μίλερ αποφάνθηκε και είπε «η άγρια και γυμνή τελειότητα της Ύδρας», κυρίως όμως διότι εκεί ο Λεονάρδος ο Κοέν το σπίτι του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα καταράστηκε, αλήθεια είναι, μη γελάς, που να σου καεί το σπίτι, έτσι είπε, μες στον θυμό του, είπα μη γελάς, έλεγα λοιπόν, καταράστηκε, που να σου καεί, ναι, για το σπίτι του Χατζηκυριάκου-Γκίκα, τον είχανε τσαντίσει, τον φαντάζεσαι τσαντισμένο τον Κοέν, αδιανόητο, βέβαια, αλλά έγινε, γεγονός, καταγεγραμμένο γεγονός, κι εγώ να σκέφτομαι νερό νησί και φως φωτιά, να σκέφτομαι γύρω-γύρω ύδατα στη μέση πυρκαγιά, θάλασσα θάμβος και φρυκτωρία φάος, και έτσι η Ύδρα έγινε και έκτοτε γίνεται τόπος της διαλεκτικής ύδατος και πυρός, water/fire, νερό και φωτιά - νερό όπως υγροί οι οφθαλμοί Σου, φωτιά όπως το βλέμμα Σου όταν των εκρήξεων του Πόλλοκ γίνεται καθρέφτης, νερό όπως το μούσκεμα στο χνούδι Σου ύστερα από το σμίξιμο το πολλαπλό στου θέρους το θειάφι, φωτιά όπως οι λέξεις μου όταν τρελαίνονται τα δάχτυλα στης γραφομηχανής τα πλήκτρα, νερό όπως οι ανεπαίσθητες μα τόσο ελπιδοφόρες για της γλώσσας μας τη γλύκα και για της θύμησης την ανάταση μικρές μικρούτσικες σταγόνες στο κε-

φάλι κίτρινο σκληρό τυρί που έχουμε ώρα αφήσει στο περβάζι, φωτιά όπως στη νοερή αυλή μας με τις γλάστρες και τα κοφίνια και την ευωδιά και από μακριά να φτάνει με το αεράκι εκείνη η μελωδία του Μπαγιαντέρα και να είναι η Ύδρα ο κόσμος όλος και να είναι η αυλή μας ο κόσμος όλος και να είσαι Εσύ ο κόσμος όλος και να ανάβουμε τη φωτιά και να βρέχουμε με νερό παγωμένο με κρύσταλλο νερό λαρύγγια και ψυχές και να πίνω ακόμα μια γουλιά και να ετοιμάζω για Σένα τη φωτιά εκεί στης Ύδρας την αυλή και την αυτοσχέδια εστία να φροντίζω όπου λίγο πριν το χάραμα με καρδιά από φλόγα και μυαλό από πάγο στην άκρη αφήνοντας δόγματα και δόξες λησμονώντας επίτηδες και μ’ εσκεμμένα παλιομοδίτικη παράφορη πυγμή καθετί που δεν είναι της σωματοψυχής μας μουσική καθετί που δεν στέργει τον Έρωτα με απολυτίκια απόλυτα να αινεί καθετί που δεν είναι γάργαρο νερό και φλόγα γιορτινή καθετί που δεν είναι της Ύδρας κόσμημα παιδί καθετί που δεν είναι αμέριστη στοργή εκεί στης Ύδρας την αυλή σαν προσευχή εγώ θα φροντίζω τη φωτιά την εστία λίγο πριν από την αυγή και θα Σου ετοιμάσω, Αγάπη κι Έρωτά μου, κατιτί να φάμε κι εμείς καθώς μες στην αχλύ είν’ η Δοκός καθώς εμείς φωτιά νερό χρυσάφι φως. ΥΓ.: Κατιτί να φάμε κι εμείς - Διαλεκτικά Αυγά Μάτια: διαχωρίζουμε τα ασπράδια από τους κρόκους και τα τηγανίζουμε ξεχωριστά. Κατόπιν τα επανασυνδέουμε, προσεκτικά. Η Αγάπη και ο Έρως είναι πιο Αήττητοι από τη Βλακεία. Έχουν μάλιστα περισσότερο χιούμορ από τον πλέον humorless Κυνισμό των Ουτιδανών. Ιδού η Διαλεκτική. Ιδού η Ύδρα ως Ύδωρ ως Πυρ. Τα βιβλία που έχει μεταφράσει πρόσφατα ο Γιώργος -Ίκαρος Μπαμπασάκης είναι η «Περίπτωση Φίνκλερ» (Ψυχογιός) του Χάουαρντ Τζέικομπσον και ο «Τροπικός του Αιγόκερω» του Χένρι Μίλερ (Μεταίχμιο). Επίσης, κυκλοφόρησε το βιβλίο «Ζενερίκ» με τα κείμενά του απ’ την ομώνυμη στήλη του στο περιοδικό «Διαβάζω».

14

The Fiction Issue 2011

Σίκινος Ημερολόγιο ηδονής Του Δημήτρη Σωτάκη

Η

Σίκινος ήταν ένας ι δ ι ότ υ π ο ς κ α ι ασφαλής τόπος για το πείραμα. Το κορίτσι δέχτηκε αμέσως την πρ ότα σ ή μο υ, δεν θα μπορούσε να κάνει και διαφορετικά, μια που εγώ ήμουν εκείνος που την είχε σώσει από βέβαιο θάνατο, τότε που είχε επιχειρήσει να καταπιεί ένα ολόκληρο καρπούζι με μια χαψιά. Ήταν, συνεπώς, μια ευκαιρία να μου δείξει την ευγνωμοσύνη της. Το καράβι μάς άφησε στο μικρό λιμάνι και από κει φτάσαμε στη σπηλιά με τα πόδια. Ήταν ακριβώς όπως την είχα αφήσει την προηγούμενη χρονιά, μάλιστα μπορούσε κανείς να διακρίνει τα ανεπαίσθητα σημάδια στα τοιχώματά της, απομεινάρια του πειράματος απ’ το προηγούμενο καλοκαίρι. Περιμετρικά της μεγάλης παραλίας υπήρχαν διάσπαρτοι επισκέπτες που καίγονταν απ’ τον αδίστακτο ήλιο, αλλά ευτυχώς απ’ το σημείο που βρίσκονταν ήταν αδύνατον να μας δουν. Μπήκαμε στη σπηλιά και καθίσαμε στο μαλακό πέτρωμά της. Κάνοντας μια αλλόκοτη μαθηματική εξίσωση, είχαμε ακόμα εβδομήντα έξι λεπτά μέχρι να ξεκινήσει η διαδικασία. Για να περάσει πιο ευχάριστα η ώρα άρχισα να τη ρωτάω πρωτεύουσες κρατών, όμως, δυστυχώς γι’ αυτήν, δεν ήξερε ούτε μια κι αναγκάστηκα να τη βρίσω με χυδαίο τρόπο. Σηκωθήκαμε για λίγο όρθιοι και ρίξαμε μια ματιά στον ανοιχτό ορίζοντα, στο ελεύθερο κομμάτι του νησιού που ξεγλιστρούσε απ’ το απόκοσμο καβούκι της σπηλιάς. Μπορέσαμε να διακρίνουμε τη μικρή εκκλησία της Χώρας κι ένα μέρος της μικρής, πλακόστρωτης πλατείας γύρω της. Η Σίκινος δεν μοιάζει με κανένα νησί, είναι μια αρμονική κουκκίδα, αυθύπαρκτη και μοναδική. Κάνω τα πειράματά μου εδώ απ’ τα τέλη του 1848, ποτέ δεν είχα παράπονο από τη φιλοξενία των κατοίκων και τη συμπεριφορά των κοριτσιών, εκτός από τη Λ., η οποία, κατά τη διάρκεια του πολέμου, έκρινε ότι η θέση της ήταν στην πρώτη γραμμή της μάχης κι εγκατέλειψε το πείραμα στη μέση. Το κορίτσι ακούμπησε τα χέρια του στον μεγάλο βράχο που θρονιαζόταν στην είσοδο κι έκανε μια κίνηση, σαν να έκανε δήθεν κούνια, σπάζοντας τη μέση της στον αέρα. Την παρατήρησα καλύτερα. Είχε πολύ όμορφα πόδια, τα δάχτυλά της σχημάτιζαν μια ελκυστική καμπύλη και τα νύχια της φώλιαζαν πάνω τους σαν μικροί ζωγραφικοί πινάκες, οι πατούσες και οι φτέρνες της έμοιαζαν με καλοζυμωμένο ψωμί, το δέρμα της, χρυσόξανθο, ενίσχυε την επιθυμία μου να την κατασπαράξω, αλλά δεν μπορούσα να βιάζομαι, αφού απέμενε ακόμα μισή ώρα περίπου πριν από την επίσημη έναρξη των εργασιών. Βγήκα έξω, αλλά η ζέστη ήταν αφόρητη και δεν άντεξα πάνω από μερικά δευτερόλεπτα. Η θερμοκρασία στη σπηλιά ήταν σχεδόν τέλεια. Ήταν δροσερή και υγρή και σου γεννούσε την επιθυμία να κουρνιάσεις εκεί για πάντα, να κοιμη-

15 θείς έναν άχρονο ύπνο. Κοίταξα το ρολόι μου, ήταν ώρα για δουλειά. Έστησα τον πίνακα στο μέσον της σπηλιάς, σ’ ένα σημείο όπου υπήρχε αρκετό φως και μπορούσα να κινούμαι καλύτερα. Δοκίμασα έναν κόκκινο μαρκαδόρο, δεν έγραφε καλά και τον πέταξα οργισμένος στα βράχια. Τελικά, έβγαλα απ’ την τσάντα μου έναν δεύτερο μαύρο, καινούργιο μαρκαδόρο και το σφουγγαράκι για τυχόν λάθη. Φώναξα το κορίτσι και στάθηκε ακριβώς μπροστά μου. Της έδωσα την οδηγία να βγάλει όλα της τα ρούχα και να κάτσει προσοχή μπροστά στο πρόσωπό μου, έτσι ώστε να μπορώ να σημειώνω αλλά και να εργάζομαι ταυτόχρονα. Της είπα να γυρίσει ανάποδα, να κοιτάζει δηλαδή προς την έξοδο της σπηλιάς. Γονάτισα μπροστά της. Πήρα το πόδι της και το έβαλα στο στόμα μου. Η γλώσσα μου περνούσε ερευνητικά πάνω απ’ τα τρυφερά της δάχτυλα και τις μαλακές της πατούσες, εκείνη στεκόταν -όπως όφειλε- προσοχή κι έδειχνε πλήρη διάθεση για συνεργασία. Τα μαλλιά της έπεφταν μακριά στη γυμνή της πλάτη κι έκαναν τη γεύση του ποδιού της ακόμα πιο απολαυστική, δυστυχώς κάποια στιγμή έπρεπε να σταματήσω και να γράψω το αποτέλεσμα. Άφησα το πόδι της στο έδαφος και με τον μαύρο μαρκαδόρο άρχισα να γράφω σε μια κάθετη στήλη «Λ-528=ΜΑΛΙΣΤΑ, …79%». Ύστερα της είπα να γυρίσει προς το μέρος μου και να ανοίξει ανεπαίσθητα τα πόδια της. Το έκανε και έβαλε τα δυο της χέρια γύρω απ’ τη μέση της για να στηρίζεται καλύτερα. Χώθηκα από κάτω της και έβαλα τη γλώσσα μου στο γαλήνιο εκείνο αιδοίο που έμοιαζε με σπάνιο λουλούδι, έκλεισα τα μάτια μου και κόλλησα πάνω της για 40 δευτερόλεπτα, όμως κάποια στιγμή άρχισε να βγάζει ήχους ηδονής και έγινα έξαλλος «Αν ξαναγίνει αυτό…», της είπα, «… θα σε πετάξω έξω και σταματάμε χωρίς δεύτερη κουβέντα». Δεν μίλησε. Σημείωσα στο πινακάκι «Λ-77-ΝΑΙ-ΟΧΙΝΑΙ-88%». Με κοίταζε λίγο ενοχικά, σαν να ζητούσε συγγνώμη, και για να της δείξω ότι αισθανόμουν πολύ καλά μαζί της, της έδωσα ένα αχλάδι. Της είπα μάλιστα να το φάει σε μια απόσταση, να σταθεί όρθια απέναντί μου για να την κοιτάζω. Ήταν τόσο όμορφη, μου ερχόταν να λιποθυμήσω παρατηρώντας το γυμνό της σώμα, το πρόσωπο, τα πόδια, την κοιλιά της, ήταν ολόκληρη ένας χάρτης ενός ανέγγιχτου, ξεχωριστού τοπίου. Δεν άντεξα, έφερα το πινακάκι και σημείωνα, την κοιτούσα ιδρωμένος κι ευτυχισμένος, τη φώναξα στο τέλος να έρθει κοντά μου, της είπα να τρέξει, το σπέρμα μου πετάχτηκε στα μαλλιά της, το φως που τρύπωσε στη σπηλιά εκείνη την ώρα την έκανε ακόμα πιο όμορφη. Της είπα ότι χρειαζόμασταν ένα διάλειμμα, ίσως να πηγαίναμε για φαγητό, να σας πω πληροφοριακά ότι η Σίκινος διαθέτει μόνο δυο τρεις ταβέρνες. Ο Δημήτρης Σωτάκης συμμετέχει με διηγήματά του στο βιβλίο « Έρως 13» των εκδόσεων Ψυχογιός και στην «Απουσία του έρωτα» των εκδόσεων Modern Times.

16

The Fiction Issue 2011

X

ειρουργήθηκε στο στομάχι πριν από επτά ημέρες. Δύσκολη η επέμβαση, κυρίως επειδή είχε πατήσει τα 86 του χρόνια. Πήγα να τον πάρω με το αυτοκίνητο. Ήταν όρθιος, αδύνατος, αδύναμος κι αγέρωχος. Περπάτησε, παρά το γεγονός ότι ήταν φρεσκοεγχειρισμένος, κι έδειχνε να πεισμώνει με τη ζωή που του έκανε νεύματα αποχαιρετισμού, ενώ σπαρταρούσε έξω το καλοκαιρινό φως κι όλοι έτρεχαν στις ακτές, ελπίζοντας σε αναψυχή. Το ταξίδι τού φάνηκε μακρύ και στο μέσο της διαδρομής μού ζήτησε να σταματήσω σ’ ένα παραθαλάσσιο χωριό για να φάμε ψάρι. Αν και απόρησα με την τόλμη του να φάει (μέχρι τότε μόνο χυλούς και υγρά κατανάλωνε), του έκανα το χατίρι και σταμάτησα σε μια από εκείνες τις ψαροταβέρνες της ηπειρωτικής ακτογραμμής δίπλα στο κύμα, τίγκα στο πλαστικό και τη φωνασκία. Όμως η θάλασσα ήταν καθαρό χρυσάφι, έλαμπε. Στο βάθος διαγραφόταν ο όγκος ενός νησιού, εξαϋλωμένος μέσα στο λιοπύρι του Ιουλίου. «Σαν να είμαστε σε νησί», μου έγνεψε με την πλάτη στραμμένη στη θέα της ξεριάς. Κι άρχισε να μου εξηγεί ότι στα όνειρά του έβλεπε να ταξιδεύει σε νησιά καλοκαιρινά και να κολυμπά σε καταπράσινες θάλασσες, μέσα στη σιγαλιά της φύσης και στον ήχο των τζιτζικιών. Κι αυτό, παρά το ότι η δική του γενιά δεν έμαθε να ταξιδεύει και να κάνει διακοπές σε νησιά. «Όνειρο αταξίδευτο παρέμεινε για μένα το ελληνικό αρχιπέλαγος, παρά το γεγονός ότι όργωσα την ηπειρωτική Ελλάδα. Βουνίσιος ήμουν». Παραγγείλαμε ψάρι. Από τα πιο ακριβά, για να μην μπερδευτεί με τ’ αγκάθια. Ήταν φρέσκο και καλά ψημένο. Έφαγε δυο-τρεις μπουκιές μόνο, το άλλο το άφησε, αηδιασμένος. «Δεν κατεβαίνει», μου είπε. Επέμεινα να συνεχίσει να τρώει, αλλά το βλέμμα του, άδειο, χανόταν στο εξαϋλωμένο νησί του ορίζοντα. Υπερίπτατο. Έκανα πως δεν καταλαβαίνω και τσιμπούσα απ’ το πιάτο του, που όσο και να έτρωγα έμενε απελπιστικά γεμάτο. Είχε αδυνατίσει. Οι φλέβες διακρίνονταν παντού. Η φωνή του κόπηκε κι έβγαινε με το ζόρι. Δεν ήταν ο δυνατός και βροντερός άντρας που ήξερα. «Πώς να πας σε νησιά στα χρόνια μου; Το ταξίδι ήταν μια περιπέτεια από δω πάνω, μ’ έπιανε κι η θάλασσα». «Φοβάται τη ζωή όποιος φοβάται τη θάλασσα», του είπα, ξεπατικώνοντας έναν συγγραφέα, χωρίς να θυμάμαι ποιον. Κούνησε το κεφάλι με νόημα. Με προέτρεψε να χαρώ τα νησιά με τα παιδιά μου και να μην τους στερήσω την εμπειρία αυτή. Ο ήλιος με τύφλωνε, όταν τον βοήθησα να σηκωθεί. Περπατούσε με το ζόρι. Τα παιδιά στην παραλία ξεφώνιζαν, παραδομένα στο κολύμπι και το παιχνίδι. Οι φωνές τον ενοχλούσαν. «Πες ότι πήγαμε σε νησί, πες ότι ήταν νησί και φάγαμε παρέα ψάρι». Το τελευταίο του νησί. Το τελευταίο του ψάρι κι η μια γουλιά ούζο. Πριν ξεκινήσω πήγα στην τουαλέτα και σκούπισα λίγα δάκρυα. Το βιβλίο «Μανία Πόλεως» του Κοσμά Ι. Χαρπαντίδη κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Κέδρος και το «Καβάλα - Θάσος» απ’ τις εκδόσεις Μίλητος.

Θάσος Εικονικό νησί Του Κοσμά Ι. Χαρπαντίδη

18

The Fiction Issue 2011

Η

τάξη μας είχε είκοσι οχτώ. Μαζευτήκαμε δεκαπέντε. Στο ουζάδικο του αρχαίου λιμανιού στην Επάνω Σκάλα. Μαζί και ο καθηγητής μας ο φιλόλογος. Οι πιο πολλοί μετά το σχολείο είχαν διασκορπιστεί στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Έκαναν την επαγγελματική τους καριέρα μακριά. Δάσκαλοι, καθηγητές, δημόσιοι υπάλληλοι, ναυτικοί, δικηγόροι, επιχειρηματίες. Με τα χρόνια, όμως, δεν ήταν λίγοι αυτοί που ξαναγύριζαν. Συντηρούσαν το πατρικό σπίτι και ζούσαν με τη σύνταξή τους στο νησί. Σήμερα όλοι ήταν εξηνταπεντάρηδες, αλλά εμένα μου φαίνονταν παιδιά, γιατί τίποτα δεν μπορούσε να χαλάσει μέσα μου τη σχολική εικόνα τους που επί έξι χρόνια δημιουργήθηκε στις τάξεις του νεοκλασικού σχολείου της Μυτιλήνης. Τους αναγνώριζα και από τον τόνο της φωνής, τον ρυθμό, τα σουσούμια τους. Κυρίως από τους μορφασμούς ή τον τρόπο που σε κοιτούσαν. Όταν ήρθε η ώρα των προπόσεων και των ευχών επικρατούσε φασαρία, γι’ αυτό και ο καθηγητής μας, όπως συνήθιζε παλιά, χτύπησε, με το χοντρό δαχτυλίδι που είχε περασμένο στο δάχτυλο, το τραπέζι, για να κάνουμε ησυχία. Τακ τακ τακ τακ… Τα χέρια υψώθηκαν με τα ποτήρια γεμάτα ούζο. Τσουγκρίσαμε συγκινημένοι. Ευχές για τους απόντες. Μετά, ο Θρασύβουλος προσπάθησε να κάνει κάτι που έμοιαζε με προσκλητήριο. «Να συμπληρώσουμε το απουσιολόγιο», φώναξε. Άρχισε να θυμάται έναν έναν τους απόντες, φέρνοντας στο μυαλό του τη θέση των θρανίων. «Στην πρώτη σειρά ο Σοφοκλής με τον Αποστόλη, μετά ο Μανόλης με τον Μάριο, μετά ο Γιάννης με τον Αργύρη…». Για τους απόντες έλεγε κάποιες πληροφορίες. «Ο Νίκος ζει στα Χανιά, ο Προκόπης είναι στο Μόναχο, παντρεύτηκε Γερμανίδα…». Για τους τρεις που δεν ζούσαν, όλοι ρωτούσαν για τα παιδιά τους. Όταν ο Θρασύβουλος έφτασε στο πέμπτο θρανίο δίπλα στο παράθυρο, ανέφερε εμένα και μετά κόμπιασε. «Το θυμάσαι Λακέλλ το Στρατέλλ; Χάθηκε.

Μυτιλήνη Κοιτούσε τον ορίζοντα Του Λάκη Παπαστάθη

Από νωρίς. Έμεινε για λίγο στην Αθήνα και μετά ταξίδεψε στην Αφρική! Έτσι μου είπαν. Ύστερα δεν ακούστηκε τίποτα. Ποιος ξέρει; Ζει; Πέθανε; Μαύρη πέτρα έριξε. Τι καλό μωρέλλ που ήταν! Θλιμμένο, όμως, μελαγχολικό. Μαζί σου μόνο μίλαγε κομματέλλ». Τρεις χρονιές καθόμουν δίπλα του. Έμοιαζε πάντα φοβισμένος, κυρίως όταν ο καθηγητής τον σήκωνε για να πει το μάθημα. Περνούσε τις τάξεις με βαθμούς λίγο πάνω απ’ τη βάση. Κι αυτό γιατί, παρά τη δυσκολία στα προφορικά, τα γραπτά του διαγωνίσματα ήταν πάντα καλύτερα, ίσως επειδή δεν ένιωθε εκτεθειμένος στους άλλους και συγκεντρωνόταν στην κόλλα του. Κατάλαβα -ζώντας τον καθημερινά- πως κάτω απ’ τον φόβο και την ατολμία κρυβόταν ένα παιδί με ευγένεια κι ευαισθησία που συχνά σ’ έκανε να νομίζεις πως ήταν έτοιμος να κλάψει. Ο μόνος μέσα στην τάξη που δεν ήταν άτακτος,

19

δεν τσακωνόταν, δεν ούρλιαζε στον διάδρομο τρέχοντας, δεν έπαιζε με τους άλλους. Έξω απ’ το σχολείο τον έβλεπα συχνά στο γήπεδο. Ήταν γραμμένος στην παιδική ομάδα του Παλλεσβιακού Μυτιλήνης. Στο ποδόσφαιρο, έβαζε το κεφάλι του κάτω κι έτρεχε ασταμάτητα. Όταν πετύχαινε γκολ δεν το πανηγύριζε, ούτε σήκωνε τα χέρια ψηλά, αλλά έμενε ακίνητος, απομονωμένος από τους συμπαίχτες του, σχεδόν με ενοχή που ξεχώριζε στο παιχνίδι. Γυρίζαμε μαζί στη γειτονιά μας και σχεδόν δεν μιλούσαμε. Δυο-τρεις κουβέντες μόνο λέγαμε για τα ποδοσφαιρικά. Η διαδρομή ήταν συγκεκριμένη. Μακρύς Γιαλός, παραλία, αγορά, Επάνω Σκάλα. Το Στρατέλλ είχε ένα χούι. Του άρεσε να στέκεται και να κοιτάει ξαφνικά τη θάλασσα, πέρα απ’ το λιμάνι, στον ορίζοντα. Ακόμη κι όταν έπαιζε ποδόσφαιρο ή περπατούσε στην παραλία. Μπορούσε να ξεχωρίσει ένα πλοίο που πλησίαζε ακόμη κι όταν έπλεε μίλια μακριά. Όταν κοιτούσε ήταν αμίλητος για μερικά δευτερόλεπτα, σαν να ήθελε κάτι να διαπιστώσει, και μετά συνέχιζε τον δρόμο του. Ο ορίζοντας σαν να τον προκαλούσε. Απ’ όποιο σημείο της πόλης έβλεπε ένα κομμάτι θάλασσας στεκόταν να το παρατηρήσει. Αυτή η παύση ήταν σαν μια τομή στην καθημερινότητά του. Τη σταματούσε για λίγο, την πάγωνε σαν στοπ καρέ στον κινηματογράφο, για να κοιτάξει πέρα, μακριά, τον ορίζοντα. Για το Στρατέλλ ο Αϊ-Στράτης ήταν το κέντρο του κόσμου. Στο νησί των εξορίστων, που ήταν δίπλα στη Λήμνο και σχετικά κοντά στη Λέσβο, ζούσε ο πατέρας του. Ελάχιστα τον είχε δει. Από τότε που γεννήθηκε ο μικρός μέχρι τώρα, στα μέσα της δεκαετίας του ’50, ο δάσκαλος Γεώργιος Σ. είχε τη δική του ιστορία στο μαρτυρολόγιο των χρόνων εκείνων. Φυλακές, εξορίες, παρανομία. Ο γιόκας του ο μονάκριβος ζούσε για να τον περιμένει. Από τότε που πέθανε η μάνα του τον μεγάλωνε ο θείος του, που δούλευε λογιστής σ’ ένα εργοστάσιο. Μετρημένη ζωή, ίσα ίσα. Στο σχολείο όλοι ήξεραν. Οι πιο πολλοί, καθηγητές και μαθητές, σεβόντουσαν και προστάτευαν το Στρατέλλ. Αλλά εκείνος ένιωθε δακτυλοδεικτούμενος. Μόνον η αναμονή του πατέρα τού έδινε δύναμη κι ελπίδα. Πότε θα φανεί το πλοίο που θα τον φέρει; Εκείνη τη μέρα το σχολείο αναστατώθηκε. Ήρθε η Χωροφυλακή και πήρε το Στρατέλλ. Οι χωροφύλακες ζήτησαν απ’ τον διευθυντή του σχολείου να φέρει στα γραφεία των καθηγητών τον μικρό μαζί με την τσάντα του. Οι ίδιοι ήταν διακριτικοί, δεν μπήκαν μέσα στην τάξη. Το Στρατέλλ δεν ξαναγύρισε στο σχολείο ούτε ξαναφάνηκε στο νησί. Ακούστηκε πως τον έστειλαν σ’ έναν μακρινό συγγενή του στην Αθήνα. Κάποιες εφημερίδες έγραψαν πως συνελήφθη ο θείος του, ο λογιστής, γιατί χρησιμοποιούσε τον μικρό για να μεταφέρει, με τη σχολική του τσάντα, παράνομα έγγραφα! Παραλήπτες των εντύπων ήταν ο δάσκαλος που του έκανε φροντιστήριο στα μαθηματικά και ο σύμβουλος του Παλλεσβιακού που τον έγραψε στον σύλλογο. Το Στρατέλλ δήλωσε στον ανακριτή πως δεν γνώριζε τι είδους έγγραφα μετέφερε μέσα σε κλειστούς φακέλους. Από τότε, όσο ζούσα στο νησί, πήρα το χούι του. Κοιτούσα τον ορίζοντα μήπως και φανεί κάποιο καράβι που να τον φέρει. Το βιβλίο «Το Καλοκαίρι θα παίξει την Κλυταιμνήστρα» του Λάκη Παπαστάθη κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Πόλις.

20

The Fiction Issue 2011

Δ

εν φανταζόμουν ποτέ ότι το τηλεφώνημα που μου έκανε ο Χανς Βέμπερ, φίλος από το Βερολίνο, στα τέλη Μαΐου του 2000 θα είχε τόσες επιπτώσεις στη ζωή μου. Οι εκδόσεις Reclam, όπου εργαζόταν ως λέκτορας, είχαν αποφασίσει να εκδώσουν ένα πολυτελές, μεγάλου σχήματος λεύκωμα με τα εκατό ωραιότερα νεκροταφεία της Ευρώπης και ο Χανς είχε προτείνει εμένα για το νεκροταφείο που βρίσκεται στον Πύργο της Τήνου: «Πέντε σελίδες 24x29 με κείμενα, φωτογραφίες και σχέδια δικά σου», μου είπε στο τηλέφωνο. «Μία εβδομάδα στον Πύργο, όλα πληρωμένα, και η αμοιβή σου θα είναι 7.000 ευρώ. Τι λες;» Στις 8 Ιουλίου βρισκόμουν στην Τήνο, που, εξαιτίας της απωθητικής και θορυβώδους Χώρας της, δεν είχα επισκεφθεί ποτέ. Η έκπληξή μου ήταν απερίγραπτη, όταν, ακολουθώντας τον φιδωτό δρόμο προς τον Πύργο, είδα να ξεδιπλώνεται εμπρός μου ένα μοναδικό τοπίο, που με καλούσε να το αγαπήσω. Και το αγάπησα με όλη τη δύναμη της ψυχής μου, αφού, μετά από εκείνη την πρώτη φορά ως σήμερα, έχω επισκεφθεί την Τήνο πάμπολλες φορές. Και κάθε φορά έχω την αίσθηση ότι επιστρέφω στην πατρίδα. Ο Πύργος με θάμπωσε με τη λευκότητα και όλες τις παραλλαγές του λευκού, του γκρι και του γαλάζιου, που σχηματίζουν μία συμφωνία αρμονικών αναλογιών σχεδόν ανυπόφορη και οδυνηρή. Σαν μεθυσμένος περιφερόμουν τις πρώτες μέρες ανάμεσα στα κάτασπρα κτίρια που σχηματίζουν αληθινό λαβύρινθο, τις μυρωδιές που κρέμονται ολόγυρα, τις ατέλειωτες σκάλες, τις εκκλησίες που ξεπροβάλλουν εκεί που δεν τις περιμένεις, τους γελαστούς ανθρώπους που συναντάς στον δρόμο, τα ζωηρά παιδιά που καταλήγουν εξουθενωμένα στον Πλάτανο, μια πλατεία-σάλα έτοιμη να σε καλωσορίσει. Από την άλλη μέρα άρχισα να εργάζομαι οχτώ με δέκα ώρες στο νεκροταφείο που βρίσκεται δίπλα στην επιβλητική εκκλη-

σία του Αγίου Νικολάου, πίσω από τον Πλάτανο, σ’ ένα οικόπεδο 200 τ.μ. με πολύ μεγάλη κλίση. Όταν ανοίξεις τη βαριά σιδερένια πόρτα, βρίσκεσαι μπροστά σε μια πολύ φαρδιά σκάλα που οδηγεί στον ιερό ναό της Μεταμόρφωσης. Λόγω της μορφολογίας του εδάφους, το νεκροταφείο αναπτύσσεται σε τέσσερα επίπεδα, αριστερά και δεξιά της μαρμάρινης σκάλας. Στο χαμηλότερο από αυτά βρίσκονται οι σύγχρονοι τάφοι, ενώ στα άλλα υπάρχουν μνήματα του 19ου και του 18ου αιώνα. Αποτύπωσα ολόκληρο το νεκροταφείο, την εκκλησία, το οστεοφυλάκιο, και κατόπιν σχεδίασα με μεγάλη λεπτομέρεια τις ανάγλυφες πλάκες που βρίσκονται στο τέταρτο επίπεδο, το πιο ενδιαφέρον απ’ όλα. Η παλιότερη από αυτές είναι του 1772. Όλοι οι τάφοι του 18ου αιώνα είναι εσωτερικά χτιστοί κι έχουν δύο πλάκες, από τις οποίες η μικρότερη είναι κινητή. Τον νεκρό τον σκεπάζουν ακόμα και σήμερα με άνθη ή φύλλα λεμονιάς, τον τυλίγουν μ’ ένα λευκό σεντόνι και για προσκέφαλο του βάζουν ένα μαξιλάρι χωρίς κόμπους, γεμισμένο με λεμονόφυλλα! Τα θέματα που κυριαρχούν σ’ αυτές τις μοναδικής ομορφιάς επιτύμβιες πλάκες είναι ο δικέφαλος αετός, ο ήλιος, η σελήνη, τα ψηλόλιγνα κυπαρίσσια, τα καράβια, καθώς και τα σύνεργα που σχετίζονταν με το επάγγελμα του νεκρού: ψαλίδια, κουβαρίστρες, καλέμια, σφυριά, λαβίδες κ.λπ. Στο ωραιότερο ανάγλυφο, που τελικά μπήκε στο εξώφυλλο του βιβλίου που κυκλοφόρησε στις 10 Δεκεμβρίου, βλέπουμε δύο πουλιά να κάθονται στις κορυφές δύο κυπαρισσιών που πλαισιώνουν ένα ιστιοφόρο. Μισοζαλισμένος από την πολύωρη δουλειά κάτω απ’ τον ήλιο, έτρωγα βιαστικά στον πολύβουο Πλάτανο, ξεκουραζόμουν στο ευρύχωρο δωμάτιο που είχα νοικιάσει κοντά στην εκκλησία του Σταυρού και κατέβαινα στον Πάνορμο, στην Αγία Θάλασσα και από εκεί στον μυθικό κόλπο του Καβαλουρκού, όπου κολυμπούσα ως τη δύση του ήλιου, βλέποντας να κατρακυλούν προς τη θάλασσα ακίνητα τέρατα, χελώνες και δράκοντες.

Την πέμπτη μέρα έφτασα στο πρώτο επίπεδο, όπου όλοι οι τάφοι κατασκευάστηκαν τον εικοστό αιώνα. Όταν έφτασα στον τελευταίο, είδα δυο άδειους λάκκους γεμάτους αγριόχορτα, τσουκνίδες και γαϊδουράγκαθα. Εκείνη τη στιγμή κάτι άστραψε στο μυαλό μου. Μια σκέψη, που σε λίγο μετατράπηκε σε σφοδρή επιθυμία: ήθελα να με θάψουν σ’ εκείνο το σημείο, στο ωραιότερο νεκροταφείο του Αιγαίου, δίπλα στα περήφανα κυπαρίσσια, τυλιγμένο με άνθη λεμονιάς, μέσα σ’ ένα πάλλευκο σεντόνι! Είδα την ψυχή μου να φτερουγίζει πάνω από τη γη της Τήνου, να χαμηλώνει πάνω απ’ τον Πλάτανο, να εκσφενδονίζεται ως τη θάλασσα και να κάθεται μεταμορφωμένη σε γλάρο πάνω στον φάρο του Πλανήτη· να αναβοσβήνει πεταρίζοντας κι ύστερα να διαχέεται πάνω απ’ τις Κυκλάδες. Με την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή, έτρεξα στο δημαρχείο και ρώτησα αν πουλιόντουσαν εκείνοι οι δύο τάφοι. Ένας ευγενέστατος υπάλληλος που με κοίταζε έντρομος, γιατί ήταν αδύνατον να κρύψω την ταραχή μου, μου είπε πως και βέβαια πουλιόντουσαν. Ήταν, άλλωστε, οι τελευταίοι διαθέσιμοι, γιατί το νεκροταφείο ήταν πλήρες, δεν χωρούσε άλλους! «Και πόσο στοιχίζει ο κάθε τάφος;», ρώτησα με αγωνία. «Εκατό ευρώ, κύριέ μου. Αλλά, για όλ’ αυτά, πρέπει να μιλήσετε με τον πατέρα Βελούδιο, που είναι υπεύθυνος για το νεκροταφείο». Και έγραψε το τηλέφωνό του σ’ ένα κίτρινο χαρτί. Η συνάντησή μας ήταν πολύ σύντομη. Εγώ του έδωσα τα εκατό ευρώ κι εκείνος τ’ απαραίτητα χαρτιά. Εκείνη τη στιγμή ο παπάς της ενορίας του Πύργου της νήσου Τήνου ήταν ο πιο αξιαγάπητος ιερέας της Ορθόδοξης Εκκλησίας! Σφίξαμε τα χέρια και την άλλη μέρα επέστρεψα με οχτώ μποφόρ στον Πειραιά, νιώθοντας ευτυχής που ήμουν επιτέλους ο ιδιοκτήτης ενός ακινήτου που βρισκόταν στο πιο λευκό σημείο της Ελλάδας...

Το βιβλίο «Βίνκελμαν ή Το πεπρωμένο» του Αλέξανδρου Ίσαρη κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Κίχλη.

Tήνος Ο τάφος Του Αλέξανδρου Ίσαρη

22

The Fiction Issue 2011

Μ

εγάλη Πέμπτη, στο απόγειο του Θείου Δράματος, η τριαντάχρονη Αριστέα Νησιώτη αποφάσισε να γράψει τον επίλογο του δικού της: το φετινό καλοκαίρι θα ήταν το πρώτο της, ύστερα από χρόνια, μακριά απ’ τη θάλασσα. Δώδεκα καλοκαίρια τώρα έφτανε καραβοτσακισμένη και κάθιδρη στα νησιά, δεν θα τ’ άφηνε να γίνουν δεκατρία. Τετέλεσται, ψιθύρισε και, με χέρι σταθερό, διέγραψε ένα ένα τα μηνύματα του Τατιανού από το Nokia, συνεπής στον όρκο που είχε πάρει τον προηγούμενο Αύγουστο, πάνω από ένα χταπόδι πνιγμένο στο λάδι, σε μια τυχαία ταβέρνα στο Λιβάδι Σερίφου. Εκεί άκουσε τον Λέανδρο να της ανακοινώνει ότι γυρνώντας πίσω θέλει να μείνει μόνος του για λίγο, ήταν μεγάλη ανατροπή το διαζύγιο που σχεδίαζε να πάρει, θα ήθελε να το ξανασκεφτεί ωριμότερα, τις μεγάλες ανατροπές οφείλεις να τις περνάς από κόσκινο, να τις ψειρίζεις. Δεν είμαστε πια έφηβοι, Αριστέα -αγόρευε ο επί οκταμήνου εραστής της-, ο παρορμητισμός δεν συγχωρείται όσο ερωτευμένος κι αν είσαι, που και ο έρωτας, εξάλλου, τι είναι; Μια ιδεοληψία είναι,

∆ήλος Η εκκρεμότητα της Δήλου Του Άκη Δήμου

η ανάγκη μας να αποδράσουμε απ’ την απάθειά μας μεταμφιεσμένοι σε περιπαθείς Ρωμαίους και Ιουλιέτες, έχω άδικο; Πίπες, ήθελε να του απαντήσει η Αριστέα, αλλά το σοκ την υποχρέωσε να τον ακούει κωφάλαλη, αν και αφρίζουσα (μέσα της). Μόνο τον κοίταζε, για την ακρίβεια κοίταζε μια αυτόν και μια τα εναπομείναντα πλοκάμια του χταποδιού στο πιάτο της, ξέφυγε το μυαλό της στη Θεώνη, την ξαδέρφη της, αλλεργική στο χταπόδι από αρχαιοτάτων, ένα απ’ αυτά τα πλοκάμια θα μπορούσε να γίνει ο δολοφόνος της και πώς να φυλακίσεις ένα νεκρό χταπόδι; Μεγάλη Πέμπτη, επί ξύλου κρεμάμενη η Αριστέα Νησιώτη, έβλεπε τις αναμνήσεις της να γίνονται βόλια, μέχρι που σωριάστηκε βαριά τραυματισμένη στις υπόλευκες μαξιλάρες του καναπέ, μασώντας άκεφα τη λίμα των νυχιών της. Τόσα καλοκαίρια από νησί σε νησί, για να τιμήσει λες το επώνυμό της, που ποιος στο διάολο ήξερε πώς το φεσώθηκε; Πατέρας απ’ το Καρπενήσι, μάνα απ’ το Δομοκό, ίχνος αλμύρας, ραχούλες μονάχα κι αγριοπερίστερα, από πού κι ως πού γοργόνα η Αριστέα, ζευγαρωμένη να την ξεβράζει το κύμα στα λιμάνια και θεομόναχη να τη γυρίζει πίσω; Πιο πληκτικό ανάγνωσμα για την παραλία απ’ τα καλοκαίρια της αδύνατο να βρει. Πάντα οι άλλοι ν’ αποφασίζουν το τέλος και πάντα παρά θίν’ αλός να της το ανακοινώνουν: ο Μίμης (μικρομηκάς, ελαφρύς στραβισμός) στη Σουβάλα της Αίγινας και ο Θωμάς (μετέπειτα συλληφθείς για ληστεία σε μπουγατσατζίδικο) στην Αχιβαδολίμνη της Μήλου, ο Ηλίας (μετέπειτα γκέι) στη Ζάκυνθο, στον Λαγανά, και ο Νικήτας (μετέπει-

23 τα Θεοφύλακτος, μοναχός στην Ιβήρων) στην Ερεσσό, ένας συνδικαλιστής Κοσμάς στα Λιμενάρια της Θάσου κι ένας Αργύρης (μετέπειτα αποτυχημένος υφυπουργός) στη Σκιάθο, στην Αλυκή… κοπάδι οι νησιώτικοι χωρισμοί της. Ενοικιαζόμενα δωμάτια, δίκλινα ξενοδοχείων, αντίσκηνα στην αμμουδιά: πλήθος καταλύματα ερώτων νευρασθενικών και λιγόψυχων, σκηνογραφίες εφήμερων, ξεθυμασμένων παθών. Αναβράζον έφτανε το σώμα της στις παραλίες, άνυδρο επέστρεφε στο φθινοπωρινό διαμέρισμα. Κάθε μελτέμι και καημός, κάθε ηλιοβασίλεμα και δάκρυα. Ξεφύλλιζε απαρηγόρητη η Αριστέα τα κεφάλαια της θαλασσοδαρμένης αισθηματικής της βιογραφίας, ούτε κατάνυξη ούτε συμπάθεια της περίσσευε για τον βασανισμένο Ιησού, τα πάθη τα δικά της ποιος θα τα συμμεριστεί και ποιος θα την αναστήσει; Παραλίγο να βουρκώσει, αλλά το μετάνιωσε. Στην τηλεόραση ο Μπεν Χουρ με κολλαριστό μίνι, ποτέ δεν της άρεσε ο Τσάρλτον Ίστον, πολύ τετράγωνος για τα γούστα της, εκείνη τον άντρα τον ήθελε χωρίς γωνίες, αλλά απόψε κάτι της έκανε ο Χολιγουντιανός, αν τα φτιάχνανε σε ποιο νησί θα τη χώριζε; Αναρωτήθηκε ξαφνιασμένη με το ίδιο της το γέλιο. Τότε ήταν που άρχισε τις διαγραφές, σε καμία κλήση του Τατιανού δεν θ’ απαντούσε, ούτε φυσικά θα τον ακολουθούσε στην Κύθνο φέτος το καλοκαίρι. Αν ήθελε να χωρίσει, μπορούσε ανετότατα και στη στεριά, περιττά τα νερά και τα καράβια. Δικαίωμα του κάθε Τατιανού να τρέχει στον οποιονδήποτε Δήμο Κύθνου, εργάτης καθαριότητας, τι άλλο να κάνω, ρε συ, Αριστέα, αφού τη βλέπεις τη γαμημένη την κατάσταση, τουλάχιστον εκεί θα έχω μια σιγουριά, στα σκατά, αλλά με σύμβαση ορισμένου χρόνου, μετά βλέπουμε. Τον άκουγε αναστατωμένη, δεν άντεχε άλλο παραθαλάσσιο χωρισμό του είπε, ποιος μίλησε για χωρισμό, απόρησε εκείνος. Δεν ξέρεις εσύ, του απάντησε κι έσβησε με λύσσα το Μάρλμπορο σ’ ένα κεραμικό τασάκι, ενθύμιον Τήνου (Αντώνης, σεκιουριτάς, Κάτω Ορμύλλια). Ναζωραίος τέλος, Τατιανός τέλος. Ομοίως και τα νησιά, μονολόγησε η Αριστέα Νησιώτη αλλάζοντας κανάλι ακριβώς πάνω στην αρματοδρομία του Μπεν Χουρ, έχει πολύ θόρυβο η σκηνή, άσε τη σκόνη που σηκώνει, δεν αντέχει. Έπεσε πάνω σε κάτι λιοντάρια, προς στιγμήν νόμισε ότι το θρησκευτικό έπος συνεχίζεται αλλού, στα λιοντάρια δεν ήταν που έριχναν οι Ρωμαίοι τους πρώτους Χρστιανούς; Πλην όμως, αυτά εδώ, ακίνητα και χορτασμένα, αιώνες μαρμαρωμένα, το βλέμμα στο τίποτα. Τη Δήλο, λέει ο εκφωνητής, ο μύθος τη θέλει να πλέει άσκοπα στο πέλαγος χωρίς να στέκεται πουθενά, μέχρι να συνεννοηθούν Δίας και Ποσειδώνας και να μείνει ακίνητη, για να γεννήσει η Λητώ τα δίδυμά της. Άσκοπα στα κύματα, ψιθύρισε αποσβολωμένη από την αιφνίδια αποκάλυψη της συγγένειάς της με το εκκρεμές νησί και σκέφτεται μήπως η Δήλος είναι τελικά το τυχερό της, μήπως εκεί την περιμένει κάποιος Ζευς για να τη στερεώσει, νισάφι πια αυτό το σούρτα φέρτα στο Αιγαίο, διαλύθηκε! Κι ας μη γεννήσει εκεί, δεν είναι τα παιδιά η προτεραιότητά της, γι’ άλλα σταυρώνεται χρόνια τώρα η Αριστέα Νησιώτη… Στη Δήλο ίσως, χαμογέλασε. Την Κύθνο, Τατιανέ, ξέχνα τη!

Το βιβλίο «Αν αργήσω, κοιμήσου» του Άκη Δήμου κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Σοκόλη-Κουλεδάκη. Η θεατρική του διασκευή στον «Ζορμπά» του Νίκου Καζαντζάκη θ’ ανέβει την επόμενη σεζόν στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.

24

The Fiction Issue 2011

Μύκονος

Ε

Βρίσκεσαι στη Μύκονο Του Δημήτρη Στεφανάκη

δώ έγινε το κακό», είπε και μου έδειξε τη γωνία στο καθιστικό. «Παράξενο. Είχα την εντύπωση πως τον βρήκαν στο λουτρό. Το θυμάμαι καλά γιατί ο δημοσιογράφος έκανε έναν έξοχο παραλληλισμό με τη δολοφονία του Αγαμέμνονα». «Εδώ τον μαχαίρωσαν», επέμεινε, στρίβοντας εμφατικά το μουστάκι του. «Μπορεί ύστερα να σύρθηκε ως το λουτρό και…» «Κατά τη γνώμη μου, είναι πιο εύκολο να αιφνιδιάσεις κάποιον στο λουτρό». «Σας λέω πως τον χτύπησαν εδώ», επέμεινε. Για να με πείσει, σωριάστηκε σε μια πολυθρόνα και μου έγνεψε να πλησιάσω. «Κάνε πως με χτυπάς με το μαχαίρι», μου είπε. Το είδα σαν παιχνίδι και μιμήθηκα τον τρόπο που καρφώνει κάποιος με τρεις μαχαιριές το θύμα του. «Βλέπεις; Είναι απλό». «Για εξηγείστε μου, κάνουμε αναπαράσταση του εγκλήματος;» «Όχι, βρε παιδί μου. Πιθανολογούμε απλώς». Με ενοχλούσε που πήρε μόνος του την άδεια να μου μιλά στον ενικό. Με ενοχλούσε, επίσης, που μετέτρεψε σε αστείο ένα τραγικό γεγονός. «Νομίζω πως ο θάνατος ενός ανθρώπου δεν είναι αστείο». «Ποιος είπε ότι είναι αστείο;». Πετάχτηκε όρθιος και με κοίταξε όπως κοιτάζει κανείς έναν άνθρωπο μισό κεφάλι πιο

κοντό. «Μην ξεχνάτε ότι τον Μάικ τον αγαπούσαν όλοι στο νησί», πρόσθεσε. «Παράξενο, είχα την αντίθετη εντύπωση. Ο τρόπος ζωής του δεν πρέπει να ήταν ιδιαίτερα προσφιλής στον πολύ κόσμο». «Α, εδώ κάνετε λάθος. Ακούστηκαν πολλά για τον άνθρωπο αυτό. Εγώ, όμως, σας βεβαιώνω πως ήταν κύριος με κάπα κεφαλαίο. Δεν έδωσε ποτέ το παραμικρό δικαίωμα στη μικρή κοινωνία του νησιού. Και, εν πάση περιπτώσει, ό,τι κι αν κάνει κάποιος στο κρεβάτι του δεν μας αφορά. Σωστά;» «Ναι, όμως ο κόσμος!» «Ο κόσμος…» Κοντοστάθηκε σαν να ήθελε να ξεβουλώσει με τα ακροδάχτυλα το αριστερό του αυτί. «Ο κόσμος εκτίμησε πολύ την επιθυμία του να θαφτεί εδώ. Στην κηδεία του έγινε χαλασμός!» «Χαίρομαι που το βλέπετε έτσι», παρατήρησα. «Πώς αλλιώς να το δω;» «Δεν είναι παράξενο, όμως, που προέβλεψε τον θάνατό του με τόση ακρίβεια;» «Τι να πω; Εσείς οι συγγραφείς έχετε διαίσθηση». «Μπα, νομίζω πως σκεφτόταν με τον νόμο των πιθανοτήτων. Οι ανορθόδοξες ερωτικές προτιμήσεις κρύβουν κινδύνους, όπως αποδείχτηκε». «Τίποτε δεν αποδείχτηκε». «Γιατί το λέτε; Όλοι μίλησαν για έγκλημα πάθους». «Ναι, αλλά τίποτε δεν αποδείχτηκε», επέμεινε.

«Τα εγκλήματα αυτού του είδους δεν εξιχνιάζονται, κατά κανόνα». «Δηλαδή, σώνει και καλά έγκλημα πάθους!» « Έχετε κάποια καλύτερη ιδέα;» «Ακούστηκαν πολλά εκείνο το καλοκαίρι. Νομίζω, όμως, πως όλοι, μα όλοι, εισαγγελία, αστυνομία, δημοσιογράφοι, έψαχναν προς λάθος κατεύθυνση». «Κι εσείς;», τον ρώτησα. «Εγώ δεν είμαι παρά ένας φίλος». «Και δεν είχατε ποτέ την περιέργεια να μάθετε ποιος σκότωσε τον φίλο σας;» «Τι θ’ άλλαζε κι αν το μάθαινα;» «Ε, πώς! Θ’ αποδίδατε δικαιοσύνη». «Δικαιοσύνη!» Έπαιξε λίγο με τις χρωματιστές του τιράντες και συνέχισε λέγοντας: «Λες κι ο θάνατος είναι μια συμφορά που έρχεται και μας βρίσκει». «Δεν είναι έτσι;» «Όχι πάντα. Όχι για όλους. Μερικοί τον επιζητούν τον θάνατο. Τον προετοιμάζουν». «Τον προβλέπουν κιόλας», συμπλήρωσα. «Ο Μάικ έλεγε συχνά πως η ζωή δεν είναι παρά μια φαρσοκωμωδία κι ο πρωταγωνιστής δικαιούται τουλάχιστον να έχει ένα θεαματικό τέλος. Η αυλαία και το χειροκρότημα είναι αναφαίρετο δικαίωμα καθενός», σχολίασε. «Το άσχημο είναι ότι, όταν πέσει η αυλαία, δεν είσαι πια σε

25

θέση ν’ ακούσεις το χειροκρότημα και να το απολαύσεις». «Θα το πάρουν για λογαριασμό σου οι φίλοι σου κι είναι το ίδιο». «Περίεργες αντιλήψεις έχετε για τον θάνατο». «Όχι δα! Συμμετέχουμε τόσο πολύ στη ζωή ενός ανθρώπου, γιατί να μη δώσουμε το παρών και την ώρα του θανάτου του;» «Προσέξτε τι λέτε, γιατί κι ο δολοφόνος είναι παρών στον φόνο». «Υπάρχει, όμως, κι αυτό που λέμε συναινετικός φόνος». «Πρώτη φορά ακούω κάτι τέτοιο, σας βεβαιώ». «Εν πάση περιπτώσει, συγγραφέας ή ντετέκτιβ; Γράφουμε βιβλίο ή προσπαθούμε να βρούμε ποιος δολοφόνησε τον πρωταγωνιστή μας;» «Το θύμα ενός φόνου δεν θα πάψει ποτέ να ζητά δικαιοσύνη». «Τς, τς, παχιές κουβέντες!» Το βλέμμα του ακολούθησε την πτήση μιας μύγας που βούιζε ενοχλητικά. «Αφού δεν μπορούμε να διαλευκάνουμε τη δολοφονία του, μπορείτε τουλάχιστον να μου μιλήσετε λίγο γι’ αυτόν;» «Τι να πω… Ο Μάικ ήταν πρωτίστως πολιτικός νους. Στις συζητήσεις που κάναμε μιλούσε συχνά για την ευλογημένη μεσογειακή αναρχία. Καταφερόταν με δριμύτητα εναντίον των δυτικών κοινωνιών που χειραγωγούν τους πολίτες… Ναι, αυτό έλεγε συνεχώς». «Κρυφά χαρτιά, λοιπόν, ο συγγραφέας μας, που ποτέ δεν

φανέρωσε στα βιβλία του», σχολίασα. «Πώς σου ήρθε, αλήθεια, η ιδέα να γράψεις ένα βιβλίο για τον Μάικ;» «Πρώτα τον θαυμάζω ως συγγραφέα, ύστερα η ζωή του προσφέρεται για μυθιστόρημα. Δεν σας φαίνεται καλή ιδέα;» «Εξαρτάται», απάντησε σιβυλλικά. «Πρέπει να σας πω ότι η συνάντησή μας μου ανέτρεψε όσα ήξερα για την υπόθεση. Έχω τώρα ένα σωρό ερωτήματα». «Υπάρχει μια απάντηση για όλ’ αυτά». «Δηλαδή;» «Βρίσκεσαι στη Μύκονο». Άνοιξε απότομα το παντζούρι του παραθύρου και άφησε τον πλούσιο ήλιο του μεσημεριού να καταυγάσει το νησιώτικο δωμάτιο. Την ίδια στιγμή μού αποκάλυψε μια μαγευτική θέα: η Χώρα, σαν μια κατάλευκη πλημμυρίδα πάνω στον κυκλαδίτικο βράχο, έφτανε ως την άκρη του Γιαλού. Η θάλασσα ακινητούσε υποταγμένη στη ζεστή καλοκαιρινή μέρα. Το παλιό λιμάνι λουζόταν στο εκτυφλωτικό φως. Θυμήθηκα ένα απόσπασμα απ’ το τελευταίο βιβλίο του Μάικ: «Βρίσκεσαι στη Μύκονο. Σαν βγεις απ’ την πόρτα του σπιτιού σου, η Μεσόγειος σε υποδέχεται με χαμόγελα. Στα πρόσωπα των ανθρώπων γελά ο άκακος ήλιος. Στη γλώσσα τους τραγουδά ακόμα ο θείος Όμηρος…» Τις απαντήσεις που δεν έλαβα απ’ τον παράξενο άνδρα και

απ’ το κείμενο του αγαπημένου μου συγγραφέα μού τις έδωσε πρόθυμα ο ξενοδόχος μου το ίδιο απόγευμα: «Λένε πως ο Μάικ έπασχε από ανίατη ασθένεια. Οι γιατροί τού έδιναν λίγες εβδομάδες ζωή. Λένε, επίσης, πως ο ίδιος έπεισε τους φίλους του να “σκηνοθετήσουν” μαζί την τελευταία νύχτα της ζωής του. Υπάρχουν κάποιοι που μιλάνε για ένα μικρό όργιο αίματος». Θέλοντας να με καθησυχάσει, πρόσθεσε: «Βέβαια, όλα αυτά είναι αρρωστημένη φαντασία. Μη δίνετε βάση σε τέτοια μυθεύματα». «Είναι, όμως, μυθεύματα;» αναρωτήθηκα. «Τι να σας πω;», απάντησε ανασηκώνοντας τους ώμους. Σκέφτηκα τον τρόπο που ο φίλος του Μάικ αυτοσχεδίασε μπροστά μου σχετικά με τις συνθήκες θανάτου. Θυμήθηκα τον όρο «συναινετικός φόνος», την «αυλαία και το χειροκρότημα». Ίσως, τελικά να ήταν ο ίδιος που, με ήσυχη συνείδηση, έδωσε τις μαχαιριές στο ταλαιπωρημένο από την αρρώστια σώμα του συγγραφέα. Σήκωσα το βλέμμα μου και κοίταξα στη γυάλινη προθήκη το τελευταίο βιβλίο του Μάικ που είχε τον τίτλο: ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΤΗ ΜΥΚΟΝΟ. Γέλασα μόνος μου.

Το βιβλίο «Μέρες Αλεξάνδρειας» του Δημήτρη Στεφανάκη κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Ψυχογιός.

26

The Fiction Issue 2011

Μαδουρή

Υ

Βαθιά στο άπλετο φως Της Έρσης Σωτηροπούλου

πάρχει μια φωτογραφία μου στη Μαδουρή. Φοράω ένα άσπρο μπλουζάκι κι έρχομαι απ’ τη θάλασσα μ’ έναν κουβά γεμάτο νερό. Βρίσκομαι μέσα στο φως, ο ήλιος χτυπάει από ψηλά. Προφανώς, πηγαίνω στην τουαλέτα που ήταν εξωτερική για ν’ αφήσω τον κουβά. Καθένας μας, όταν τελείωνε, έπρεπε να κατέβει στην παραλία και να τον ξαναγεμίσει για τον επόμενο. Ο φακός μάλλον με αιφνιδίασε, δεν χαμογελάω, αλλά ούτε φαίνομαι ενοχλημένη. Στο αριστερό αυτί διακρίνεται ένα μικρό σκουλαρίκι. Παρόλο που θυμάμαι το σκουλαρίκι, έναν χρυσό κρίκο, δεν αισθάνομαι καμία οικειότητα για το πρόσωπο της φωτογραφίας. Είμαι εντελώς εγώ, αλλά και δεν είμαι. Για κάποιον λόγο δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Τα χρόνια που πέρασαν έχουν σταθεί ανάμεσά μας, ένα βαρύ νεφέλωμα από φίλους που έφυγαν, ραντεβού που χάθηκαν, μικρά και μεγάλα γεγονότα. Πολλά έχουν συμβεί και το πρόσωπο της φωτογραφίας τα αγνοεί. Η Μαδουρή βρίσκεται απέναντι απ’ το Νυδρί, κοντά στο Μεγανήσι. Στο παλιό σπίτι υπήρχε ακόμη το δωμάτιο όπου έγραφε ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, ατενίζοντας τη θάλασσα απ’ το ανοιχτό παράθυρο. Έγραφε όρθιος, αυτό μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση. Τα παιδιά έλεγαν ότι το φάντασμά του κυκλοφορούσε τις νύχτες, ότι οι σκάλες έτριζαν, ότι ένας φωτεινός ίσκιος γλιστρούσε στους άδειους διαδρόμους. Στο ίδιο δωμάτιο είχε παιχτεί κι η τελευταία σκηνή μ’ έναν παλιό εραστή. Είχε έρθει να με βρει στη Μαδουρή απροειδοποίητα, σε μια προσπάθεια επανασύνδεσης. Έκανε φρικτή ζέστη, τα τζιτζίκια τσίριζαν. Για ν’ αποφύγουμε τους υπόλοιπους και κυρίως τα παιδιά, καταφύγαμε στο δωμάτιο του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Δεν υπήρχε καμία ελπίδα, το ξέραμε κι οι δυο. Σε μια ύστατη

απόπειρα προσέγγισης, αυτός είχε κατεβάσει οργισμένος το παντελόνι του αποκαλύπτοντας μια ηρωική στύση. Η κίνησή του επιτάχυνε το τέλος, που έτσι κι αλλιώς πλησίαζε. Όσο θυμάμαι, όσο προσπαθώ να θυμηθώ και τα επεισόδια ξαναγυρίζουν, τόσο μεγαλώνει η απόσταση. Μια καταιγίδα θλίψης με συνεπαίρνει καθώς βλέπω ξανά τα άγρια πρόβατα που κατέβαιναν ένα ένα στην παραλία και χυμούσαν στο νερό να ξεδιψάσουν. Μεγάλα πεύκα άπλωναν τα κλαδιά τους ως τη θάλασσα. Βλέπω τον Νάνο Βαλαωρίτη πίσω από ένα τηλεσκόπιο να προσπαθεί να μου μάθει τους αστερισμούς που δεν έμαθα ποτέ. Δεν είχα καμία έφεση. Το βράδυ τρώγαμε πατάτες βραστές περιχυμένες με γιαούρτι. Η γεννήτρια μούγκριζε στην κουζίνα. Το πέτρινο πηγάδι παραμιλούσε κάτω απ’ το βαρύ σιδερένιο σκέπαστρο. Ο γιος μου έπαιζε πινγκ-πονγκ. Ο Νάνος είχε τελειώσει το Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη, εγώ τη Φάρσα. Αλλά τα βιβλία δεν ήταν η ζωή μας, ή μάλλον ήταν τόσο η ζωή μας, που δεν χρειαζόταν να τα συζητάμε. Μια μέρα ένας φέρελπις συγγραφέας έφτασε ορμητικός και ξεφυσώντας, σαν να είχε ξεπεζέψει από άλογο. Ήθελε να κάνει μια σπουδαία ανακοίνωση. Κάποιο κείμενό του επρόκειτο να δημοσιευτεί, είχε την εντύπωση ότι ο Νάνος έγραφε για το ίδιο θέμα, και μας δήλωσε ότι αυτός είχε την προτεραιότητα. Γελάσαμε πολύ όταν έφυγε. Ήταν τόσο αγχωμένος. Αλλά υπάρχει κι ένα άλλο επεισόδιο, ένα ονειρικό γεγονός που έγινε πραγματικό ή το ανάποδο. Εκείνο το καλοκαίρι διάβαζα το Αν μια νύχτα του χειμώνα ένας ταξιδιώτης του Ίταλο Καλβίνο. Είναι ένα μυθιστόρημα που κάθε φορά αρχίζει, προχωρεί ως ένα σημείο και σ’ αφήνει μετέωρο. Ένα μυθιστόρημα «ανοιχτό», δέκα κεφάλαια, δέκα χωριστά βιβλία. Διάβαζα μερικές σελίδες στο φως της λάμπας πετρελαίου και μ’ έπαιρνε ο ύπνος. Τα κουνούπια πετούσαν σαν ελικόπτερα πάνω απ’ το κεφάλι μου κι η μυρουδιά του κατόλ με νάρκωνε. Κάθε βράδυ κοιμόμουν

κι έβλεπα τη συνέχεια του βιβλίου. Η συνέχεια αυτή ήταν τόσο γοητευτική, που μέσα στον ύπνο μου αποφάσιζα να τη γράψω. Χωρίς να τολμάω να συγκριθώ με τον Καλβίνο, αντιλαμβανόμουν ότι το βιβλίο του ήταν ένα γενναίο εγχείρημα, όμως κάτι έλειπε. Αυτό που έλειπε το δημιουργούσα στον ύπνο μου. Αναπλάθοντας την αφηγηματική συνέχεια του βιβλίου, πρόδιδα το εγχείρημα - που κατά τη γνώμη μου ήταν ακριβώς η καταγγελία αυτής της αφηγηματικής συνέχειας, το ξεγύμνωμα της πλοκής και του κλασικού μυθιστορήματος. Πάντα κοιμισμένη καταλάβαινα ποιο ήταν το πρόβλημα. Ο Καλβίνο είχε θελήσει να γράψει ένα υποδειγματικό μεταμοντέρνο μυθιστόρημα. Άρχισα να έχω μεταμοντέρνα όνειρα. Κάθε όνειρο έριχνε φως σ’ ένα προηγούμενο αλλά ταυτόχρονο όνειρο που περιείχε τη συνέχεια του βιβλίου. Λίγο φως κάθε φορά. Τη μια στιγμή νόμιζα ότι έπιανα την άκρη του μίτου, ότι η λύση ήταν κοντά. Κάποια κουβέντα που είχαμε με τον Νάνο το απόγευμα έπαιρνε ζωτική σημασία. «Αυτό είναι!», έλεγα. Την επόμενη στιγμή χανόμουν. Βρισκόμουν σ’ έναν λαβύρινθο με σκοτεινές αναλαμπές, αλλά, όπως συμβαίνει στα όνειρα, ήμουν σίγουρη ότι αρκεί να γύριζα την πλάτη μου, αρκεί να έκανα δυο βήματα αριστερά ή δεξιά... και θα έβρισκα την έξοδο. Εν τω μεταξύ, τα κουνούπια συνέχιζαν να πετάνε γύρω απ’ το κεφάλι μου και το φιδάκι του κατόλ έσβηνε. Μερικές νύχτες ξυπνούσα ιδρωμένη και τριβόμουν με ξίδι. Ένιωθα κατάκοπη, τα στρώματα στη Μαδουρή ήταν ξεκοιλιασμένα, γεμάτα κόμπους. Το πρωί όλα ήταν μια χαρά. Μαζί με τα παιδιά κατεβαίναμε στην παραλία. Ο ήλιος άρχιζε να καίει. Έκλεινα τα μάτια. «Λείπει το πάθος», έλεγα μέσα μου. Σηκωνόμουν, έπαιρνα τον κουβά να τον γεμίσω. Και γινόμουν το πρόσωπο της φωτογραφίας. Τα βιβλία της Έρσης Σωτηροπούλου «Η Φάρσα» και «Εύα» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη.

28

The Fiction Issue 2011

Ίος

Χάντρα χάντρα Του Γιάννη Καλπούζου

Ε

σμιγε θαρρείς το βλέμμα του με τη θάλασσα. Τα γαλανά του μάτια με το μπλε του Αιγαίου. Αγνάντευε το πέλαγος και γινόταν πέλαγος κι ο ίδιος. Ολομόναχος, αυτός και το πέλαγος. Σαν να μην υπήρχαν τόσοι άλλοι στα καφενεία της πλατείας

των Μύλων. Άφησε να πέσει μια χάντρα του κομπολογιού του και θαρρείς έκρουσε στο ρόπτρο του χρόνου κι άνοιξε η πόρτα του. Ο νους του φτερούγισε στο 1961. Μπαρκάριζε τότε για πρώτη φορά. Ο

30

The Fiction Issue 2011

κόσμος ανοιγόταν μπροστά του και καρτερούσε να τον κατακτήσει. Όλο φλόγα διάβηκε τον καταπέλτη. Στην προκυμαία έκλαιγε η δόλια η μάνα του κι η αδερφή του. Αλίμονο σ’ αυτούς που μένουν να περιμένουνε. Άφησε να πέσει δεύτερη χάντρα. Έκατσε ο χρόνος στο 2002. Στο τελευταίο ταξίδι του. Πώς κυλάει ο χρόνος; Πώς φτερουγίζει η ζωή και πάει; Από τότε ρίζωσε στο νησί. Εδώ, στη Χώρα της Ίου. Στον μενεξέ του Αιγαίου. Η τρίτη χάντρα τον πήγε στο 1968. Χούντα για γέλια και για κλάματα κι ο καπετάν-Αντώνης παντρευόταν. Στην εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, όπου δυο αρχαιοελληνικές κολόνες στήριζαν την Αγία Τράπεζα. Από τις τριακόσιες εξήντα πέντε εκκλησίες του νησιού έλαχε αυτή. Λες να ήταν σημαδιακό; Παντρεύτηκε τη Φωτεινή του, φως αιγαιοπελαγίτικο κι άγαλμα αρχαιοελληνικό. Η τέταρτη χάντρα ήχησε μεταλλικά κι ο ήλιος του χρόνου ανέτειλε χιλιάδες μίλια μακρύτερα, στην Αργεντινή. Τι χώρα κι αυτή! Ίδια η Ελλάδα. Ήλιος, κλίμα, τόποι, ως κι οι κληματαριές στις αυλές των σπιτιών θύμιζαν Ελλάδα. Μύριζε πατρίδα. Λες να έφταιξε και τούτο; Πέντε λιμάνια διάβηκε με τη φαντασία του κυλώντας την πέμπτη χάντρα. Ανατολή και Δύση. Τι θες να σου κάμει ο ναυτικός; Άντρας είναι. Έκανε κι οκτώ μήνες, κι εννιά και χρόνο ολόκληρο και παραπάνω που δεν επέστρεφε στην Ίο και στη Φωτεινή του. Μάτια που δεν βλέπονται τα κλέβουν άλλα μάτια; Όχι, αλλά σκοτείνιαζε το φως της Φωτεινής εκεί στα μακρινά λιμάνια του κόσμου ή μόλις που αχνόφεγγε. Γιατί έβγαινε το αγρίμι του κορμιού θεριεμένο κι ακράτητο κι έσβηνε ήλιους, φεγγάρια και καντήλια στον νου του. Όλα τα σάρωνε ο δαίμονας του κορμιού. Πέφτοντας η έκτη χάντρα, ήπιε μια γουλιά απ’ το ούζο του, δοκίμασε το ξιδάτο χταπόδι και περιέφερε το βλέμμα του στον ορίζοντα. Δυτικά λούζονταν στο γαλανό του πελάγους η Σίκινος κι η Φολέγανδρος. Στα βορινά η Νάξος, η Πάρος και τα Κουφονήσια. Ανατολικά η Αμοργός. Στα νότια βρισκόταν η Σαντορίνη. Κύκλωναν οι νιφάδες του Αιγαίου την Ίο. Κύκλωναν και τον καπετάν-Αντώνη οι σκέψεις του. Πότε θαλασσινό χάδι και πότε κόμπος στον λαιμό. Η έβδομη χάντρα τον έφερε στα βαφτίσια του δεύτερου γιου του, στα 1974. Έπεφτε η χούντα το ίδιο διάστημα. Όμως πιο σκοτεινός δεν ήταν ποτέ ο καπετάνΑντώνης. Ούτε όταν πέθανε η μάνα του κι έμαθε το μαντάτο με τον ασύρματο, κάπου στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η Φωτεινή όλο: «Τι έχεις; Τι έχεις, Αντώνη μου;». «Τίποτε», της αποκρινόταν, «έγνοιες του καραβιού». Τι να της πει; Πως έκαμε αγαπητικιά στο Μπουένος Άιρες; Λέγονται τέτοια πράγματα; Την όγδοη χάντρα την έσυρε με τα δάχτυλα. Ούτε κροτάλισμα, ούτε βιασύνη, περισσότερο σαν χάδι. Όπως το χάδι της Ιζαμπέλ, την οποία άφησε να τον οδηγήσει μέχρι και στα βουνά της Σιέρα ντε Κόρδοβα, όπου βρισκόταν το χωριό των

γονιών της. Και δεν σταμάτησε εκεί, την πήρε και για έξι μήνες στο καράβι, στην καμπίνα του καπετάνιου. Κι ύστερα… τι τα θες… ο άνθρωπος έχει αδυναμίες… αρχαιοελληνικό άγαλμα ήταν κι η Ιζαμπέλ… την παντρεύτηκε στο Μπουένος Άιρες. Την παντρεύτηκε κι έστησε δυο οικογένειες. Μια γυναίκα στην Ίο και μια στην Αργεντινή. Κι αυτός μια να ξεμπαρκάρει εδώ και μια εκεί. Ένατη χάντρα. Η Φωτεινή παραπονιόταν κοντά στο 1990 πως δεν έφταναν τα λεφτά που της έστελνε. Έπρεπε, βλέπεις, να στέλνει και στην Ιζαμπέλ. «Χαμήλωσαν τον μισθό», της έλεγε. «Η ναυτιλία περνάει κρίση». Έπρεπε να σπουδάσουν τα παιδιά τους, ο Νίκος, η Αρετή κι ο Τάσος. Αλλά κι η Ιζαμπέλ; Αφότου παντρεύτηκαν, δεν της επέτρεπε να δουλεύει στα μπαρ. Άφησε να πέσει κι η δέκατη χάντρα. Τι τα θες; Άμα μπλέξει ο άντρας με δυο ψυχές, με δυο κορμιά, με δυο ονείρατα, εύκολα δεν ξεμπλέκει. Κι ό,τι κι αν κάμει, κάποια θ’ αδικήσει. Μπορεί και τις δυο. Κι όλο το φταίξιμο δικό του. Κανενός άλλου. Δικό του το φταίξιμο, δικές του κι οι ενοχές. Αλλά και δική του η γλυκάδα που βύζαξε τόσα χρόνια μια στην αγκαλιά της Φωτεινής και μια στης Ιζαμπέλ. Και τι είναι η ζωή; Τον έφαγε η αλμύρα της θάλασσας σαράντα τόσα χρόνια, ας έχει και κάτι απ’ τη γλυκάδα της. Με την ενδέκατη χάντρα σκοτείνιασε και τίναξε απότομα το κεφάλι του σαν να δοκίμαζε ν’ αποτινάξει τις σκέψεις του. Δεν είναι λίγο πράγμα να γυρίζεις σπίτι σου και να βρίσκεις τη γυναίκα σου μ’ άλλον. Ποιος το αντέχει; Ούτε κι εκείνος το άντεξε. Δώδεκα το μεσημέρι. Όσες και οι χάντρες που πέρασε από τη μια μεριά του κομπολογιού στην άλλη. Ποιος να το πίστευε πως ο καπετάν-Αντώνης θα κάρφωνε δώδεκα μαχαιριές στο κορμί της Ιζαμπέλ. Νύχτα έγινε το κακό. Ο εραστής πρόλαβε και πήδηξε απ’ το παράθυρο. Πρόλαβε κι ο καπετάν-Αντώνης κι έφυγε απ’ τη χώρα πριν τον συλλάβουν. Γύρισε στην Ελλάδα και πια μπάρκαρε μονάχα σε πλοία που γυρόφερναν στη Μεσόγειο. Ωσάν τον Όμηρο που γύρισε και απόθανε στο νησί της μάνας του Κλυμένης, στην Ίο. «Ε, καπτάν-Αντώνη! Τι τις αφήνεις τις χάντρες σαν να βαρούν δέκα οκάδες η καθεμιά;», του φώναξε ο Αλέκος ο μανάβης απ’ το διπλανό τραπέζι. Σηκώθηκε. Κοίταξε τριγύρω τα σπίτια με τ’ άσπρα και τα γαλάζια χρώματα, τα πλακόστρωτα σοκάκια, τα πέτρινα σκαλοπάτια, τις γλάστρες στα παραθύρια και τα πεζούλια και πέρα το γαλάζιο πέλαγος. Ίδιο με τα γαλανά του μάτια που σκοτείνιαζαν όλο και πιο πολύ κι έπαιρναν σιγά σιγά το χρώμα του βυθού του Αιγαίου. «Βαραίνουν καμιά φορά και περσότερο!», αποκρίθηκε και τράβηξε κατά το σπίτι του, που ήταν σιμά στην Αγία Αικατερίνη, την εκκλησία με τις δυο αρχαιοελληνικές κολόνες να στηρίζουν την Αγία Τράπεζά της. Το βιβλίο «Άγιοι και δαίμονες εις ταν Πόλιν» του Γιάννη Καλπούζου κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

32

The Fiction Issue 2011

Νίσυρος Χαμόγελα μεσογειακού ήλιου Του Παναγιώτη Ευαγγελίδη

Φ

τάνουμε προς το τέλος του απογεύματος και, βλέποντας το φως ν’ αδυνατίζει, χωρίς ν’ ανοίξω τη βαλίτσα, τραβάω βιαστικά τον σύντροφό μου και πεταγόμαστε στον δρόμο. Διαμαρτύρεται και λέει κάτι για τον ιδρώτα που στεγνώνει επάνω του σε στρώσεις. Είναι, όμως, η αγαπημένη μου ώρα και το ξέρει. Αγαπώ τη ζέστη, αλλά βρίσκω τον ήλιο της Μεσογείου αδυσώπητο. Η μητέρα μου μας είχε πει πως όταν πρωτοπήγε στην Ελλάδα βρήκε ότι ο ήλιος ήταν κάτι θεϊκό, αλλά κι αυτός που κάνει να εκκολάπτονται τα σκουλήκια στα κουφάρια. Νομίζω, είναι μια φράση απ’ τον Σαίξπηρ. Έχουμε κλείσει το κατάλυμά μας απ’ το ίντερνετ και ξέρουμε ήδη απ’ τις φωτογραφίες πως μόλις διασχίσουμε την ιδιωτική μας ταρατσούλα θα αντικρίσουμε τη Χώρα του νησιού στα πόδια μας. Μερικά βήματα κι είμαστε κιόλας μπροστά σ’ αυτό που έχουμε δει τόσες φορές σε φωτογραφίες ή στον κινηματογράφο. Το λευκό των τοίχων, η γαλαζοπράσινη θάλασσα, το διάσημο φως του Αιγαίου. Μια γερασμένη γυναίκα ντυμένη με παρδαλά ρούχα -ζητιάνα;- κάθεται ακριβώς κάτω απ’ τον τοίχο του σπιτιού μας, στην πλαγιά, και προσπαθεί να φέρει βόλτα ένα κοριτσάκι βρόμικο και ανυπάκουο. Κάτι της τραγουδάει για να την ηρεμήσει, το κορίτσι, όμως, χτυπιέται στο στήθος της σαν να προσπαθεί να σπάσει έναν τοίχο. Το σώμα της γυναίκας κλίνει ελαφρά προς τα εμπρός και μετά πέφτει πάλι προς τα πίσω, ακολουθώντας τη μάλλον λυπητερή μελωδία. Πριν προλάβω να σκεφτώ,

δάκρυα ξεπηδάνε απ’ τα μάτια μου, ραγίζω, η διαχωριστική γραμμή με τα πράγματα για μερικά δευτερόλεπτα καταργείται. Φταίει, άραγε, το φορτίο ενός πολύμηνου γκρίζου χειμώνα στον Βορρά; Πρόκειται για μια συγγένεια τραυματική; Ή μήπως για την ηχώ μιας προηγούμενης ζωής; Κρύβω το πρόσωπο στις παλάμες και πίσω απ’ τα γυαλιά ηλίου. «Ο άνθρωπος θυσιάζει ακόμα και τη ζωή του για την εικόνα του», έχει πει ο δικός μας Νίτσε. Ο σύντροφος του ταξιδιού μου με τραβάει πίσω στο χτισμένο στον βράχο σπιτάκι που θα μας στεγάσει τις επόμενες 8 μέρες, το διασχίζουμε και βγαίνουμε από τη μεριά του δρόμου, μερικά βήματα, όμως, και η γυναίκα με το κοριτσάκι είναι πάλι στον δρόμο μας, η μακρόσυρτη μελωδία τρυπώνει και φωλιάζει μέσα μου. Τα δάκρυα δεν προλαβαίνουν να στεγνώσουν κι αμέσως έρχονται να προστεθούν κι άλλες εικόνες, ιδωμένες σε περιοδικά και ταξιδιωτικά έντυπα, κι εγώ νιώθω ότι το ταξίδι μας έχει ήδη τελειώσει κι ότι κοιτάω, μια χειμωνιάτικη νύχτα στο διαμέρισμά μου στο Αμβούργο, τις φωτογραφίες του καλοκαιριού μας στην Ελλάδα. Περπατάω στα τοπία και τους δρόμους αυτών των φωτογραφιών, ταχύνω το βήμα μου μη με πλακώσει η επόμενη σελίδα του καλοκαιρινού άλμπουμ. Ο σύντροφός μου βοηθάει σ’ αυτό, έχει βαρεθεί να βλέπει τα ανεξήγητα δάκρυά μου κάθε φορά που περνάμε πάνω από τρεις ώρες σ’ ένα αεροπλάνο. Το ούζο έχει μια γεύση που δεν ξέρω, καμία σχέση μ’ εκείνο που αγοράζω στο ελληνικό μαγαζί στη γειτονιά μου. Μεθάω αμέσως, κλαίω πάλι.

«Πρέπει να επισκεφτείτε το ηφαίστειο στη μέση του νησιού», είναι το πρώτο που συστήνει ο οδηγός, πριν απ’ τις θάλασσες, πριν απ’ το τοπικό φαγητό. Απ’ το οποίο ο σύντροφός μου, ο Άλεξ, αρρωσταίνει -ή είναι απ’ το νερό;- και πρέπει να τρέξω μες στη νύχτα να βρω κάποιο μαγέρικο ανοιχτό μήπως τους πείσω να μου κάνουν μια σούπα ή ένα ρύζι λαπά για το στομάχι του που ταλαιπωρείται από εμετούς και διάρροια. Σκέφτομαι πως πρέπει να βρω δωμάτιο σ’ ένα μεγαλύτερο ξενοδοχείο, να μην είμαστε έτσι αποκομμένοι στο λαξευτό σπιτάκι στην πλαγιά. Καθώς ψάχνω στην πόλη ύστερα από λίγο, έχω ξεχάσει τον Άλεξ. Οι Έλληνες μου χαμογελάνε, είναι διαβόητοι καρδιοκατακτητές. Χωρίς να το θέλω, στο μυαλό μου αναβοσβήνουν φράσεις που έχω ακούσει τα τελευταία δύο χρόνια για τον εθνικό τους χαρακτήρα, τις κακές συνήθειες που τους οδήγησαν σήμερα σε μια μεγάλη κρίση, της οποίας όσο κι αν ψάχνω δεν μπορώ να δω απτές εικόνες. Σίγουρα η γερασμένη ζητιάνα ήταν μέρος του τοπίου και πριν από κάθε ύφεση. Διαπιστώνω πως έχω ξεχάσει όχι μόνο τον Άλεξ αλλά και το όνομα του νησιού στο οποίο βρισκόμαστε. Μου έρχεται συνέχεια το όνομα Σαντορίνη, ένας διάσημος τουριστικός προορισμός που για χρόνια βλέπω στις προθήκες των γραφείων ταξιδίων, ένα μέρος που τελικά απορρίψαμε ως υπέρμετρα κοσμικό και ψάξαμε πιο μακρινά και ανώνυμα νησάκια. Ούτε η Αστυπάλαια είναι, ούτε η Αμοργός. Μ’ έκπληξη θυμάμαι ονόματα τόπων όπου δεν έχω πάει ποτέ, αλλά όχι του νησιού στο οποίο βρίσκομαι. Σύρος; Ξεφυλλίζοντας διάφορα ταξιδιωτικά μου αποκτήματα, κάνω παρέα στον Άλεξ που αναρρώνει γρήγορα. Είναι νέος και καμιά αρρώστια δεν ριζώνει μέσα του για πολύ. Γυμνός στο κρεβάτι, κάνει αέρα μ’ ένα γερμανικό περιοδικό. Εγώ είμαι που απαγορεύω τα δωμάτια με κλιματισμό λόγω ευπάθειας στα ρεύματα. «Κάθε φορά που ταξιδεύεις», λέει απ’ το κρεβάτι, «ξεχνάς ότι όλο αυτό θα τελειώσει σε μερικές μέρες. Αγόρασες πάλι λεξικά και μεθόδους σαν να πρόκειται να μάθεις ελληνικά σε δέκα μέρες. Σε βλέπω που κοιτάζεις τα ενοικιαστήρια στον δρόμο και διαβάζω στα μάτια σου ότι σε μια παράλληλη ζωή θα ήθελες αυτό εδώ το νησί να είναι το καινούργιο σου σπίτι». Νιώθω πως πρέπει να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. «Απλώς, μια παρακαταθήκη για το μέλλον», λέω. «Δεν σου αρέσει να έχεις πολλά σπίτια; Να προσθέτεις εαυτούς; Καινούργιες γλώσσες, νέους φίλους -αποφεύγω να πω εραστές για να μην τον πληγώσω- όλα από την αρχή; Ένας ακόμα εαυτός, σαν παιδί που γέννησες και θα το μεγαλώσεις κι αυτό μαζί με όλα τ’ άλλα». «Το μόνο που βλέπω εγώ είναι να προστίθεται κι άλλο βάρος στις ήδη φορτωμένες μας βαλίτσες. Και ξέρεις πολύ καλά ποιος είναι αυτός που κουβαλάει». Την ημέρα που φεύγουμε, πριν κλειδώσω την πόρτα του μικροσκοπικού μας σπιτιού στον βράχο -και οι δυο μας ανόμοια καμένοι απ’ τον ήλιο και με ολόκληρα κομμάτια ν’ αποχωρίζονται το κορμί μας σαν δέρμα φιδιού-, την ξανανοίγω βιαστικά και μπαίνω μέσα σαν να έχω ξεχάσει κάτι. Ρίχνω μια ματιάδίχτυ, που όταν αποσύρεται παίρνει μαζί της αιχμάλωτες τις οκτώ μας μέρες. Μιλάω χαμηλά: «Γεια σου κουζίνα, γεια σου μπάνιο, γεια σου δωμάτιο». Το κάνω κάθε φορά που αναχωρώ, ακόμα κι απ’ τα ξενοδοχεία, ακόμα και όταν ήταν για μια μόνο βραδιά. Ο Άλεξ περιμένει με συγκρατημένη ανυπομονησία. Ξέρω πως αυτοί μου οι αποχαιρετισμοί τον εκνευρίζουν αλλά και μαζί του αρέσουν. «Γιατί το κάνεις;», είχε ρωτήσει την πρώτη φορά. Είχα αναφέρει διάφορους λόγους. Ο τελευταίος ήταν ότι φοβάμαι πως δεν θα ξαναδώ ποτέ αυτά τα δωμάτια και σφραγίζω το πένθος με μικρές τελετουργίες αποχαιρετισμού. Είναι απόγευμα, βλέπουμε ήδη από ψηλά το πλοίο που θα μας πάει στην Κω να μπαίνει στο λιμάνι. Το ταξί ανεβαίνει κι αυτό την ανηφόρα, για μια φορά στην ώρα του. Δεν προλαβαίνουμε να μπούμε κι έχω ήδη αποκτήσει καινούργιες αγάπες. Το σενάριο της «Στρέλλας» που έγραψε ο Παναγιώτης Ευαγγελίδης μαζί με τον Πάνο Κούτρα κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης. Η πιο πρόσφατη μετάφρασή του ήταν του βιβλίου «Η Μαρκησία ντε Σαντ» του Γιούκιο Μισίμα για τις εκδόσεις Άγρα.

34

The Fiction Issue 2011

Μ

ε τον Ηλία Πιπίνο και τη μητέρα του κυρία Βενετία Πιπίνου ανυπομονούμε στο λιμάνι της Ρόδου για τον Πανορμίτη. Είναι μεσάνυχτα, έχει αργήσει. Όταν φτάσει με τον βαρύ κι αργό λικνισμό που αποκτούν με τα χρόνια τα πλοία στην άγονη γραμμή, θα κάτσουμε όπως όπως με τον Ηλία στα σιδερένια σκαλιά προς το αμπάρι και θα περιμένουμε -με νυσταγμένους και στριμωγμένους επιβάτες, σωρούς βαλίτσες, ήχους της μηχανής και του αφρού, ανάμεσα απ’ τους όγκους βράχων και νησιών της Δωδεκανήσου- να φτάσουμε κάποτε στη Χάλκη. Πριν ξημερώσει, και τις ώρες που ο ουρανός στέκεται εντελώς βουβός, θ’ αγκυροβολήσουμε στο λιμάνι, θα μαζέψουμε τα μπαγκάζια μας και θ’ ανηφορίσουμε πίσω απ’ τη δέσμη που ρίχνει ο φακός της κυρίας Βενετίας που προπορεύεται. Πλάι από φαντάσματα σπιτιών, μισογκρεμισμένους τοίχους, άγρια περιγράμματα από φραγκοσυκιές, ανεβαίνουμε τον χωματόδρομο για το σφραγισμένο πατρικό των Πιπίνων. Κι από εκεί ψηλά, στην ξέσκεπη πλατιά βεράντα, αποκαμωμένη και κατάπληκτη, με τη μεθυστική ζάλη της αϋπνίας που βοηθάει να ξεχωρίζεις περισσότερα απ’ όσα φαίνονται, την αύρα τους, την ψυχή τους, την τρέλα τους, αντιμετωπίζω έναν θόλο κι ένα πέλαγο εξαίσια μαυροντυμένα, εξαίσια μεταξωτά και μετέωρα. Το αμφιθέατρο του τόπου, τα σπίτια τα έρημα και τα σπίτια τα κατοικημένα που έχουν κλειστά παράθυρα όπως ο κοιμισμένος τα μάτια, ο ύπνος, ο παλιός και ο αποψινός ύπνος, νεκρών, ζωντανών και ξενιτεμένων, που επιστρέφει κάποιες βαθιές ώρες εδώ να ξεδιψάσει από νοσταλγίες και υπόλοιπα. Ναι, ο νυχτερινός ουρανός της Χάλκης είναι ο πιο μαύρος κι ο πιο έναστρος της γης. Θα το ακούσω αυτό μετά από χρόνια, αλλά απόψε, στη μεγάλη βεράντα των Πιπίνων, το πρωτοαντικρίζω. Ανοίξαμε με τριξίματα τα παντζούρια, αερίσαμε, μαζέψαμε νερό, τακτοποιήσαμε, ο Ηλίας, επηρεασμένος απ’ τη στοιχειωμένη ατμόσφαιρα, τυλίχτηκε ένα σεντόνι κι έκανε πως με τρομάζει, εγώ στ’ αλήθεια τρόμαζα. Η κυρία Βενετία όλο θ’ ανακαλύπτει σπαράγματα σε συρτάρια και ντουλάπια, θα ξαναθυμάται πρόσωπα, γυναίκες με αρχαιοελληνικά ονόματα, μυθικούς συγγενείς εξ αγχιστείας που μετακόμισαν στο Κάιρο, στην Αλεξάνδρεια, στη Διώρυγα του Σουέζ. Στον τοίχο της σάλας κορνιζωμένη μια μαθητική φωτογραφία. Φορούν στολή γυμναστικής και παραδίπλα στον Γιάννη Πιπίνο στέκει ένας άλλος μαθητής με όνομα Αλέξανδρος Διάκος. Έφηβος, τρυφερός, δεν του φαίνεται πως σε λίγα χρόνια θα ξεφύγει, θα πέσει στα ηθικά διλήμματα και στα ένστικτα των πολέμων, κι από αγόρι στην αυλή σχολειού θα μεταβληθεί σε μαρμάρινο άγαλμα εδώ, σε χάλκινο άγαλμα εκεί, σε ακίνητες προτομές και σε στίχους επικούς που θα λάβουν απ’ τον Σουηδό βασιλιά το Νόμπελ. Αναρωτιέσαι πάντοτε, άμα αντικρίζεις το χαώδες άλμα των βίων, είναι οι συνθήκες ή ο μυστικός σπόρος εντός; Την επομένη, ένας ήλιος λευκός από την κάψα θα πυρώνει πέτρες, φραγκοσυκιές, κάκτους, τη σκασμένη άσφαλτο προς τον Πόνταμο. Κατακαμένα αγριόχορτα, λιθάρια και ελάχιστα πράσινα: δέντρα του Ιούδα και συκιές θα βγαίνουν μέσα από ερειπωμένα σπίτια και θα πετούν τα κεφάλια τους απ’ τα ξεσκισμένα παράθυρα. Η ακραία όψη του θερινού μεσημεριού με μεγαλείο σχεδόν καταστροφικό σε γοητεύει και σε βασανίζει. Η κυρία Αμαλία θα μαγειρέψει χαλκίτικη μακαρονάδα με τσιγαρισμένα κρεμμύδια και ξυσμένο κεφαλοτύρι και το απόγευμα ο Μιχάλης Μακρής, που κάνει στο ιατρείο το αγροτικό του, θα έρθει να μας πάρει με βάρκα βαρκάδα προς την Αλιμιά. Νερά ασπρογάλανα κι ακίνητα όπως της λίμνης, ένα μαγνητοφωνάκι στον πάτο της βάρκας και μελωδίες που πολλαπλασιάζονται στο ηχείο που στήνει το αμφιθέατρο του νησιού. Ο Μιχάλης κρατά πετονιά και η κυρία Βενετία κρατά ανοιχτή μια μαύρη χειμωνιάτικη ομπρέλα να μην την κοκκινίσει ο ήλιος. Ο Ηλίας δεν κάνει τίποτα και δεν μιλά, προσπαθεί ίσως να δέσει τον νεαρό εαυτό του με τούτο τον τόπο που πολύ του πάει. Το βράδυ θα εμφανιστεί στην προκυμαία καλοντυμένος ο Αλέξης Σακελλαρίδης, ανιψιός του Διάκου, φίλος απ’ τα Χανιά, όταν υπηρετούσε στο Πολεμικό Ναυτικό στη Σούδα. Θα δηλώσει πως τώρα πια θα εγκατασταθεί στο σπίτι της μητέρας του εδώ, θα στήσει με το καλό γούστο του μια πανσιόν κι εγώ θα του ζωγραφίσω σε στενόμακρη σανίδα για την εξώπορτα μια γοργόνα. Χρόνια μετά, κι αφού ο Αλέξης πεθάνει, θα περάσω απ’ το δρομάκι της κλειδωμένης πανσιόν κι η σανίδα με τη γοργόνα μου θα χτυπιέται εδώ κι εκεί απ’ τον αέρα. Απ’ την προκυμαία τη νύχτα θα παρελάσουν κι ο Σκυλάκης, η Κινέζα, η Καίκα ο φαρμακοποιός, η Σκουριά, ο κύριος Περίανδρος, ο Αλέβαντρος με το βιολί στη θήκη περιμένει να φανεί ο Κυριστάνης να τον μεταφέρει αλλού για να παίξει σε γάμο τη μελωδία της αυγής. Στη σειρά θ’ ακολουθεί πλήθος παρατσούκλια που κάλυψαν από καιρούς τα βαφτιστικά ονόματα. Και τέλος, στην άκρη της παρέλασης τόσων καλοκαιριών, θ’ ακουστεί το δυνατό, αρχοντικό γέλιο του γιατρού Φαίδωνα Βασιλειάδη που, όπως προχωρά, απλόχερα κερνάει τους πάντες, κάνει αστεία και χαίρεται, ευτυχισμένος που επέστρεψε επιτέλους, να ζήσει στο πατρικό δίπλα στο κύμα. Θα σηκώσει το κεφάλι να θαυμάσει άλλη μια φορά τον χαλκίτικο ουρανό και θα φωνάξει πως: Είναι ο πιο μαύρος του κόσμου! Θα πεθάνει φέτος την άνοιξη, θα καεί σε κλίβανο όπως με φλόγα είχε πάντα του ζήσει, θα μεταφέρουν τη στάχτη του στη Χάλκη όπως ακριβώς το ζήτησε, θα τη σκορπίσουν οι συγγενείς και οι φίλοι στα κύματα, στη θάλασσα, την απέραντη, την ωραία, την ατέλειωτη. Το βιβλίο «Ο ερωτευμένος Πολωνός» της Μάρως Βαμβουνάκη κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Ψυχογιός.

35

Χάλκη

Πρόσωπα που πέρασαν από μια Χάλκη που μένει Της Μάρως Βαμβουνάκη

36

The Fiction Issue 2011 σμένη θάλασσα, αφήνοντας ύστατο χαίρε τον καπνό του. Ανδροφόνιον. Είναι αλήθεια πως από τότε άλλαξαν πολλά. Η ένταση στα σύνορα υποχώρησε, ο στρατός μειώθηκε. Η Λήμνος κουράστηκε, αλλά κατάφερε ν’ απομακρύνει μια άδικη υποψία σκιάς που πλανιόταν στη φήμη της για χρόνια. Έπεισε τους Έλληνες επισκέπτες -στους αλλοδαπούς δεν είχε δυσκολία γιατί αυτοί έρχονταν από χρόνια- πως είναι ένας φωτερός τόπος με δικό της εδώδιμο φως απ’ τον ήλιο του Αιγαίου κι απ’ τη φωτιά στο εργαστήρι του Ηφαίστου, που στέκει εκεί από την εποχή των θεών. Η γραφή είναι πάντα υποχείριο της μνήμης, αδυνατώ να ξεφύγω. Είναι, θυμάμαι, Μεγάλη Εβδομάδα. Αφήνω τους φίλους μου στο παλιό καφενείο στον Κάσπακα, κατηφορίζω για να βαδίσω δίπλα στις περισπωμένες της ακτής, στα γυάλινα νερά του Αϊ- Γιάννη. Σκέφτομαι πως οι μόνοι τόποι που μας αφορούν είναι εκείνοι που ξύνουν από πάνω μας τη φλούδα του τουρίστα και μας εξευγενίζουν ως επισκέπτες. Είναι τα μέρη εκείνα που αφήνουν χώρο στα σώματά μας να υπάρχουν με τον τρόπο του τοπίου που τα περιέχουν. Δικοί μας τόποι είναι αυτοί που μας χαρίζουν ευρυγώνιο φακό για

Λήµνος Ανδροφόνιον Του Ισίδωρου Ζουργού

Α

ν έγραφα έναν ταξιδιωτικό οδηγό για τη Λήμνο, νομίζω πως θα ξεκινούσα κάπως έτσι: στη Λήμνο, στο νησί του αναπάντεχου, η Χώρα της, η Μύρινα, έχει δυο ακτές-στόματα, που τις χωρίζει μια κυκλώπεια μύτη όλη από πέτρα, η οποία μοιάζει να χώνεται στη θάλασσα και να τη βατεύει. Πάνω της είναι χτισμένο το κάστρο. Η μια της ακτή είναι το λιμάνι, ο Τούρκικος Γιαλός, όπως τον λένε. Η άλλη είναι ο Ρωμαίικος Γιαλός, ευρύχωρος, που τον διατρέχουν μνήμες αστικού μεγαλείου. Και τις δυο ακτές τις ατενίζει η κορυφή του Άθω, που είναι πολλούς μήνες τον χρόνο χιονισμένη κι επάνω της κάθε σούρουπο δύει ο ήλιος. Δεν γράφω, όμως, οδηγό, σκαλίζω μόνο τα πρόχειρα της μνήμης. Έζησα στη Μύρινα πριν από χρόνια ένα φθινόπωρο, έναν χειμώνα και μια άνοιξη, όταν άνθιζαν οι τζιτζιφιές στο Ανδρώνι, το αρχαίο Ανδροφόνιον, στη μασχάλη της χώρας. Εκεί κάποτε, στην αρχή του χρόνου, μια μυθική πριγκίπισσα, η Υψιπύλη, έστεκε αμήχανη ανάμεσα σε ανδρών δολοφονίες. Στην άκρη του, στο ακρωτήριο Πέτασος, οι Λημνιάδες, οι γυναίκες του νησιού, πέταξαν όλους τους άνδρες στη θάλασσα, γιατί εκείνοι δεν τις πλησίαζαν, αλλά πλάγιαζαν με παλλακίδες απ’ τη Θράκη. Ψιθυριζόταν πως τα κορμιά τους μύριζαν από μια κατάρα της Αφροδίτης και γι’ αυτό τις απέφευγαν. Τα αντρικά κουφάρια τάισαν τελικά τα ψάρια της θάλασσας. Έκτοτε επιστρέφω άνοιξη και καλοκαίρια και μένω εκεί, στο Ανδρώνι, στον τόπο δολοφονίας των αρχαίων αντρών, τότε

που η κοινωνία της μητριαρχίας εκδικήθηκε, πριν γλιστρήσει και χαθεί στο πηγάδι της ιστορίας, πριν γίνει στο συλλογικό υποσυνείδητο σύμβολο απολεσθέντος παραδείσου. Αν πήγαινες στο νησί πριν από δυο δεκαετίες, ο τόπος συχνά ήταν βαμμένος στο χακί: χοντρές λαμαρίνες, αρβύλες, εξατμίσεις που έβγαζαν μαύρο καπνό, πρόσωπα που μετρούσαν τον χρόνο με το υποδεκάμετρο. Δίπλα σε αποχρώσεις του κυανού των νερών έστεκαν φαιοπράσινες στέγες, δίπλα στη γαλήνη των αμπελιών και στα κίτρινα σταροχώραφα περνούσαν ερπυστριοφόρα. Το μετέωρο των συνόρων απανταχού της Γης. Η γη της Λήμνου, καθώς είναι ηφαιστειογενής και καρπερή, θηλυκή κι ανθεκτική, έμαθε να σηκώνει στη ράχη της τα αντρικά όνειρα και τους ένστολους εφιάλτες τους, που τάραζαν τις νύχτες τον ύπνο της ανεμόεσσας γης του Ομήρου. Χαλκός τότε, σίδερα και λάστιχα τώρα. Ανδροφόνιον τότε, ύστερα πια ονειροφόνιον για αιώνες. Θυμάμαι ένα απόγευμα Κυριακής εκείνου του παλιού χειμώνα, τότε που έμενα στο νησί, έναν άγριο νοτιά να χιμάει στο λιμάνι και να σηκώνει το κύμα ως μέσα στα καφενεία. Η θάλασσα απ’ τη συννεφιά ήταν σκούρα τέφρα κι άφριζε. Κοντά στην προκυμαία καμιά εικοσαριά φαντάροι με το χαρτί της άδειας στο χέρι και στον ώμο τον ταξιδιωτικό σάκο γεμάτο άπλυτα κοίταζαν με αγωνία πέρα στο πέλαγος το πλοίο της γραμμής, που μέσα στα κύματα προσπαθούσε να πιάσει στο λιμάνι. Πέρασε μισή ώρα αγωνίας, το πλοίο ξεμάκρυνε, έφυγε, αδύνατο να το πιάσεις… Τα πρόσωπα των ανδρών τσακίζονται, δυο τρεις κλαίνε πάνω στον βρεγμένο μόλο, ένας μουντζώνει το πλοίο που χάνεται στο βάθος, στην τρικυμι-

τη θέαση του κόσμου, που κάνουν το δέρμα μας να ριγεί και να σκέφτεται. Το ίδιο βράδυ παίρνω σβάρνα τις εκκλησίες στα χωριά. Είναι Μεγάλη Πέμπτη και θα στολίσουν τον Επιτάφιο. Μάνες με παιδιά και γριές ορφανές απ’ τον χρόνο στρώνουν για να κοιμηθούν το βράδυ μέσα στην εκκλησία. Στο χωριό Θάνος μια αποκάλυψη: γυναίκες που δρασκέλισαν τους αιώνες με μαντίλες και χαρακωμένα πρόσωπα, με σκούρα φρύδια χτενισμένα απ’ τους αέρηδες, βάζουν τα στρωσίδια στο μαρμάρινο δάπεδο για να περάσουν τη νύχτα. Κουβέρτες και παπλώματα με κλάρες και λουλούδια. Γι’ αυτές τις γυναίκες, τα υποστυλώματα της Ιστορίας, σκέφτομαι πως θέλω κάποτε να γράψω. Τα παιδιά χασμουριούνται ημερωμένα από την παρουσία του εικονικού σκηνώματος, που το σκεπάζουν λουλούδια κομμένα απ’ τις αυλές τους. Εγκάρσια θλίψη για τον νεκρό Υιό του Ανθρώπου. Ένα άλλο ανδροφόνιον. Πώς να μιλήσεις, τελικά, για τους τόπους που αγαπάς; Τι να πεις για τα καλοκαίρια τους, για τη μυρωδιά του αχινού και τον μηρυκασμό των προβάτων, την ώρα που ο αέρας κατεβαίνει απ’ τα Δαρδανέλια κι ανασκαλεύει το μαλλί τους. Το κρασί, η μυρωδιά του αλεσμένου καφέ στα στενά της αγοράς στη Μύρινα, τα ελάφια στο κάστρο, το ζεστό μέλι και η κανέλα στους λουκουμάδες στο λιμάνι κάτω από το μεγάλο ρολόι. Τι να πεις για τους φίλους σου, τους γέρους, που σου λένε ιστορίες εκεί στα μπακάλικα στα χωριά, για τα λόγια τους τα αφημένα δίπλα σε δυο κομμάτια κασέρι στη λαδόκολλα και στο ποτήρι με το ρακί που χιονοστρώθηκε από λίγες σταγόνες νερό. Απ’ αυτούς άκουσα κι εκείνη την παλιά ιστορία του Τούρκου - κανείς νομίζω δεν θυμάται τ’ όνομά του, γιατί πάνε χρόνια πολλά. Ήταν τότε, στην ανταλλαγή των πληθυσμών, όταν αυτός αρνήθηκε να φύγει, αποσύρθηκε μόνος στη χώρα, στα ερείπια του κάστρου, κι έζησε εκεί για χρόνια σαν ερημίτης. Οι γείτονες, λένε, στα τελευταία του του κουβαλούσαν ψωμοτύρι και νερό. Έσβησε ύστερα από καιρό. Ανδροφόνιον. Όλα αυτά μαζί, ιστορία και μύθος, αναπάντεχο και φως, τα σιαμαία δίδυμα του ανθρώπου. Το βιβλίο «Ανεμώλια» του Ισίδωρου Ζουργού κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Πατάκη.

37

38

The Fiction Issue 2011

Τ

ων Αγίων Θεοδώρων -θυμούμαι πως κόντευαν τα εξάμηνα του πατέρα μου- εγώ δεν πήγα στο ταφείο και την άλλη μέρα, εκεί, στα κεραμίδια του αντικρινού σπιτιού, ήρθαν και καθίσανε καμιά δεκαριά κοράκια κι έκραζαν λυπημένα. Ήταν οι παραπονεμένες ψυχές που δεν είχα πάει στο ταφείο να θυμιατίσω τους τάφους. Το ξέρεις ότι έρχεται εδώ στα φυλλώματα ένα πουλί και με φωνάζει; «Φλώρα! Φλώρα!» «Καλά είμαι», του λέω. Και φεύγει. Δεν είναι αντριώτικο πουλί. Ίσως το έχει σκάσει από κλουβί. Είναι μαύρο σαν κοράκι και έχει ένα λειρί γαλάζιο και πάνω στον λαιμό λίγο κόκκινο. Έρχεται τρεις φορές τον μήνα. «Φλώρα! Φλώρα!» «Καλά είμαι. Καλά είμαι». Και φεύγει. Όλα μιλάνε. Πρέπει, όμως, να τ’ αγαπάς και να προσέχεις και να πιστεύεις. Και οι πεταλούδες καταλαβαίνουν και τα μυρμήγκια και οι σκολόπετρες. Είχα πάει πέρσι τον χειμώνα για χόρτα στο βουνό. Κάποια στιγμή αρχίνησα να ψέλνω κι εγώ δεν ξέρω γιατί. Σε λίγο, όμως, τα πόδια μου κοκάλωσαν. Δεν μπορούσα να προχωρήσω. Κοιτάζω κάτω. Ήταν μια πέτρα. Σκύβω και τη σηκώνω και από κάτω τι να δω; Μια σκολόπετρα, μια σαρανταποδαρούσα. Είχε φωλιάσει η καημένη εκεί. Νομίζετε πως τη σκότωσα; Όχι. Αφού δεν ήθελε να μου κάνει κακό, γιατί να την σκοτώσω; Απαλά απαλά ακούμπησα πάλι την πέτρα πάνω της και την άφησα στην κρυψώνα της. Μόνο που εγώ, καλού κακού, πήγα παραπέρα για να μαζέψω χόρτα, γιατί κάποιοι λένε ότι το δηλητήριο της σκολόπετρας περνά και στα χορτάρια. (…) Μην τάξεις σ’ άγιο και παιδί. Τον χειμώνα πηγαίνω τακτικά κι ανάβω τα καντήλια στον Αϊ-Ερμόλα. Αγοράζω αυτά τα χοντρά κεριά των δώδεκα ημερών, γιατί, πού ξέρεις, μπορεί να πιάσει μεγάλη κακοκαιρία και να μην τα καταφέρω να πάω την ίδια εβδομάδα. Αν πάλι ο καιρός είναι καλός, πηγαίνω και μεσοβδόμαδα. Πέρσι, λοιπόν, ξεκίνησα να πάω ν’ ανάψω τα καντήλια μια μέρα με βαριά συννεφιά. Έλεγες ότι από στιγμή σε στιγμή θα πιάσει μπόρα. Καθώς περνούσα απ’ το Παραπόρτι κι αρχίνιζα ν’ ανηφορίζω το μονοπάτι, έκανα τον σταυρό μου και προσευχήθηκα στον άγιο: « Άγιε-Ερμόλα, βοήθησέ με να φτάσω στην εκκλησιά σου πριν πιάσει η βροχή». Φτάνω στην εκκλησιά, ούτε σταγόνα, ανάβω τα καντήλια και το χοντρό κερί, στον γυρισμό μαζεύω και χόρτα, ούτε σταγόνα. Μόλις έβαλα το κλειδί να μπω στο σπίτι, να οι αστραπές και τα μπουμπουνητά. Σε λίγο έπιασε η μπόρα. Όλοι οι άγιοι, βέβαια, ευχαριστιούνται όταν είναι αναμμένα τα καντήλια τους. Ο Αϊ-Ερμόλας, όμως, περισσότερο, έτσι που είναι ξεμοναχιασμένος πάνω στον Κάβο Σταρά. Περνούν τα βαπόρια νύχτα με φουρτούνα και βροχή και ξαφνικά αντικρίζουν το εκκλησάκι φωτισμένο και λένε: «Ναι! Υπάρχει ζωή».

Το βιβλίο «Το ευχαριστημένο ή Οι δικοί μου άνθρωποι» της Μαρίνας Καραγάτση κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Άγρα.

Άνδρος Σημειώσεις απ’ το τεφτέρι της Φλώρας Της Μαρίνας Καραγάτση

40

The Fiction Issue 2011

Τ

ο καλοκαίρι είχε ήδη έρθει στην Κάρπαθο όταν έπεσε το τηλεφώνημα της μάνας μου. Αφού τελείωσε με τα «Καλό Πάσχα, πώς λες να τα πάμε στο Ευρωμπάσκετ του Ιουνίου, ανησυχώ, τι σ’ έπιασε να μετακομίσεις στην Κάρπαθο νέος άνθρωπος;», άρχισε να με πιέζει να κάνω Πάσχα με τη συντοπίτισσα (τελείως άγνωστη σ’ εμένα) θεία Γεωργία. Που είναι μόνη στον κόσμο χωρίς κανέναν τούτες τις άγιες μέρες, που αν δεν φάω μαζί της, θα πεθάνει απ’ τη στενoχώρια! Μου πέρασε απ’ το μυαλό να υποκριθώ ότι πήγα και μετά να πω πως είχε ήδη πεθάνει, αλλά δεν μπορούσα να δέσω αεροστεγώς την ιστορία κι αγόρασα ανόρεχτα ένα μισολιωμένο σοκολατένιο αβγό. Φτάνοντας στο άσπρο σπιτάκι της, εντόπισα τη συγκεκριμένη γριά πίσω απ’ τις κουρτίνες να κοιτά έξω με έντρομο (και λίγο μοχθηρό) ύφος. Χτύπησα πολλές φορές, κι όταν δεν μου άνοιξε, έκανα μεταβολή, κάπως ανακουφισμένος. Απ’ ό,τι φαίνεται, αυτό περίμενε για ν’ ανοίξει και να πει: «Τίνος είσαι συ;». Μέσα η τηλεόραση, ανοιχτή λες από πάντα, έπαιζε «Δυναστεία», αφίσα του Γκάλη στον τοίχο, άδεια μπουκάλια Απέλια σαν εικαστική συλλογή σε ράφι. Είπε έντρομη: «Απ’ του χάρου τα δόντια γλίτωσα» και «έμαθες για την Εταιρεία Δολοφόνων; Ήμουν η επόμενη». Νόμισα ότι η Εταιρεία ήταν κάποιο σίριαλ, κι όμως σκότωνε γέρους και την έπιασαν τη Μεγάλη Τετάρτη - κάτι που κανονικά θα έπρεπε ν’ ανακουφίσει τους ηλικιωμένους, αλλά μάλλον τους κόμπλαρε ακόμα περισσότερο. Βγήκαμε στον πίσω κήπο, όπου προς μεγάλη μου έκπληξη (μην πω οργή) ήταν στοιβαγμένοι περίπου είκοσι άγνωστοί μου άνθρωποι, οι οποίοι χόρευαν μεθυσμένοι δημοτικά, σουβλίζοντας αρνί. Με το που με είδαν, οι συζητήσεις και οι χοροί διακόπηκαν, τα τσουγκρίσματα έμειναν στον αέρα - και τα δημοτικά σταμάτησαν μυστηριωδώς. «Τίνος είσαι συ;», ακούστηκε από δέκα διαφορετικές μεριές ταυτόχρονα. Χοντρές κυράδες και φαφούτηδες παππούδες με πλησίασαν όπως πλησιάζουν τα κοράκια έναν νεκρό σκίουρο. «Του Πάνου είναι», είπε η θεία Γεωργία, ψιλοκακόβουλα, λες και δεν το πίστευε πραγματικά. Δεν πέρασε πολλή ώρα και κατάλαβα την παγίδα στην οποία είχα πέσει. Η θεία είχε τηλεφωνήσει σ’ ένα σωρό κόσμο εκβιάζοντάς τους ψυχολογικά, πιστεύοντας πως οι περισσότεροι δεν θα έρχονταν. Κι όμως, ήμασταν όλοι εκεί, στριμωγμένοι και μάλλον εκνευρισμένοι, συγγενείς ή/και συμπαθούντες, για να κάνουμε παρέα στη σταρ της ημέρας, τη «μόνη στον κόσμο» που «αργοπεθαίνει ξεχασμένη» αυτές τις άγιες μέρες. Δεν έκρυψα την ενόχλησή μου. Κάθισα στην άκρη με το σοκολατένιο αβγό (το οποίο αποφάσισα να μη δώσω!), αποφεύγοντας τσιμπήματα στο μάγουλο, συζητήσεις για τη νέα βιντεοταινία του Ψάλτη και την ΑΤΑ και την κρίση στο γάμο του Αντρέα Παπανδρέου και τα σιδερότυπα της «Μανίνας» και τον Μάικλ Τζάκσον και τους «Ρεπόρτερς». Όλοι μου έλεγαν συνέχεια Χριστός Ανέστη με ύφος σαν να το πιστεύανε στ’ αλήθεια κι εγώ τους απαντούσα «οπωσδήποτε» (χαμογελώντας συγκαταβατικά) ή «ναι, καλά» (ψιλοειρωνικά). Ευχήθηκα να είχα γουόκμαν και την κασέτα των Cure για ν’ αποφύγω τις -ας το παραδεχτούμε- απαίσιες στριγγλιές των γριών που «τραγουδούσαν» δημοτικά απ’ το κασετόφωνο. Ο κόσμος μιλούσε για τον Φραντζή που τεμάχισε τη γυναίκα του σε δεκάδες κομματάκια κι η θεία κοιτούσε καχύποπτα

Κάρπαθος Πάσχα στην Κάρπαθο, 1987 Του Άρη Δημοκίδη

41 κάθε κίνηση που θα σήμαινε την πιθανή ύπαρξη μελών της Εταιρείας Δολοφόνων στη γιορτή της. Μουρμούριζε συνέχεια για τον γιατρό, που δεν την αφήνει να πιει αλκοόλ λόγω της καρδιάς της. «Πόσων χρόνων είσαι;», τη ρώτησα από ανθρωπολογική περιέργεια. «Εβδομήντα πέντε», απάντησε. Έκρυβε χρόνια. Όταν επέστρεψα απ’ την τουαλέτα (είναι τρομακτικό πόσα αυτοκόλλητα Μάικ Νάιτ και Κιτ απ’ τον «Ιππότη της Ασφάλτου» μπορεί να έχει κανείς στο μπάνιο του), την έπιασα να πίνει στα κρυφά. Με λίγο λόξιγκα άρχισε να μου λέει για τον πόλεμο, τις μελαγχολικές ομορφιές της Καρπάθου, τον άντρα της, που πέθανε αργά και βασανιστικά από καρκίνο, τις νύχτες στο νοσοκομείο, την ατελείωτη -ατελείωτη, το τόνισε!- μοναξιά. Δεν μυξόκλαιγε, όπως θα περίμενα. Ήταν ήρεμη, χαμογελαστή, λες κι ένα βάρος έφευγε σιγά σιγά από πάνω της. «Είκοσι χρόνια φοράω μαύρα», είπε κλείνοντάς μου το μάτι. «Είκοσι χρόνια μαύρα και στενοχώρια…». Το βλέμμα της συννέφιασε. «Θα με χορέψεις;», είπε ξαφνικά όλο ελπίδα. Ντράπηκα ν’ αρνηθώ. Μου ζήτησε μια εξηντάρα κασέτα απ’ το υπνοδωμάτιο. Έτρεξα. Είχα ζαλιστεί κι εγώ απ’ το κρασί: το πνιγηρό δωμάτιο έμοιαζε με νεκροταφείο που γύριζε επικίνδυνα γύρω μου. Παραμέρισα κιτρινισμένες φωτογραφίες (αυτή αγέλαστη σ’ όλες, είτε ήταν 10 χρόνων είτε 30 ή 60) και μια ξεφτισμένη γραβάτα. Η κασέτα λεγόταν «Δημοφιλή Άσματα των ’60s» - δεν μπόρεσα να μη χασκογελάσω. Το γλέντι βρισκόταν στην εκνευριστική του κορύφωση, με όλους να χορεύουν σ’ έναν κύκλο, σε ημιάγρια κατάσταση. Η θεία με περίμενε όλο προσμονή. «Βάλ’ την». Έδιωξε τον κόσμο απ’ την πίστα. Παραγγελιά. Η καμπούρα της είχε εξαφανιστεί και τα μάτια της έλαμπαν. «Στου σπιτιού μου την αυλή...», τραγούδησε μπερδεμένους στίχους, σαν κοριτσάκι, «με κοιτάζει ένα παιδί, ω ω ω ω... στη μαμά μου θα το πω!». Μ’ έπιασαν τα γέλια και άτσαλα αρχίσαμε να χορεύουμε. Γρήγορα το σώμα μου λύθηκε κι αρχίσαμε να στροβιλιζόμαστε ντροπιαστικά, σαν μικρά παιδιά, τραγουδώντας δυνατά, αγνοώντας τα τριγύρω χάχανα. Γελούσε, στ’ αλήθεια γελούσε. Μου έπιασε το χέρι κι ένιωσα σαν να με διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα. Συνέχισε να γελάει κι έμοιαζε 50 χρόνια νεότερη. Και, ξαφνικά, δεν ήμουν στον κηπάκο με τις σούβλες και τους ανεπιθύμητους συγγενείς, δεν ήμουν στο 1987, δεν μ’ ένοιαζε που έχανα τα ραντεβού για καφέ. Την αγκάλιασα σφιχτά για ένα αργό (νομίζω το «Sealed with a kiss») κι ήμασταν μαζί ψηλά, στον Μύλο της Ολύμπου, στο πιο όμορφο σημείο της Καρπάθου, με την πανοραμική θέα να ξεδιπλώνεται μπροστά μας. Τα σιντριβάνια τίναζαν το πολύχρωμο νερό, οι γλάροι μάς χαιρετούσαν γελαστοί και τα σπάνια λουλούδια άνθιζαν ψηλά ως τα σύννεφα, καθώς η ορχήστρα έπαιζε για άλλη μια φορά εκείνο τον σκοπό. Δεν ξέρω πού ταξίδευε η θεία, αλλά όταν μουρμούρισε «σ’ ευχαριστώ», ήμουν σίγουρος ότι το εννοούσε. Κι όταν ψιθύρισε αδύναμα «η καρδιά μου» και σωριάστηκε σε αργή κίνηση στο χορτάρι, εγώ έσκυψα στοργικά από πάνω της. Της χαμογέλασα πλατιά και ειλικρινά, αγγίζοντάς την με τρυφερότητα - μια τρυφερότητα που μέχρι τότε πίστευα πως, όσα χρόνια κι αν περνούσαν, δεν θα ένιωθα ποτέ και για κανέναν. Το βιβλίο «Αόρατοι ρεπόρτερ: Η τελευταία συναυλία» του Άρη Δημοκίδη κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

42

The Fiction Issue 2011

Ν

α είστε σίγουρος ότι εγώ θ’ αποκαλύψω την αλήθεια, τίποτα δεν μου ξεφεύγει εμένα...», και με αυτά τα λόγια ο πρόεδρος του παραδοσιακού οικισμού Τζιαβίλλα, κύριος Δενδράκης, βγήκε απ’ το γραφείο του αστυνόμου Γεωργίδη, στο Αστυνομικό Τμήμα της Κέας. Βγαίνοντας απ’ το γραφείο του αστυνόμου, έπεσε επάνω στον Γρηγόρη Θανασόπουλο, τον γνωστό διαφημιστή, ο οποίος καθόταν ανέμελα στη σκισμένη καφέ καρέκλα που προοριζόταν για τους επισκέπτες κι έπαιζε με το κινητό του. Του έριξε ένα λοξό βλέμμα κι έφυγε. Πίσω του βγήκε ο υπασπιστής. «Ο κύριος Θανασόπουλος». «Εγώ είμαι». «Περάστε μέσα, παρακαλώ, ο αστυνόμος είναι έτοιμος να σας δεχτεί». Ο Γρηγόρης Θανασόπουλος μπήκε μέσα στο γραφείο του αστυνόμου. «Καλημέρα σας, αστυνόμε». «Ελπίζω να μην έχετε κι εσείς την ίδια αλαζονική συμπεριφορά με τον κύριο Δενδράκη». «Γιατί το λέτε αυτό; Περί τίνος πρόκειται;» «Μην κάνετε ότι δεν ξέρετε τίποτα», είπε κοφτά ο αστυνόμος και σηκώθηκε όρθιος. «Μα, δεν ξέρω γιατί με καλέσατε». «Κάνετε ότι δεν ξέρετε, γιατί γνωρίζετε πολύ καλά τι έχει γίνει. Η γειτόνισσά σας, η κυρία Κορδόπλου, η χήρα, βρέθηκε νεκρή χθες το βράδυ στο σπίτι της, στο συγκρότημα κατοικιών Τζιαβίλλα. Κι αυτό το ξέρετε πολύ καλά, γιατί ήσασταν μαζί εχθές το βράδυ, τρώγατε μαζί. Για να είμαι ξεκάθαρος, ξέρω ότι εσείς μαγειρέψατε για όλους τους γείτονές σας». «Νεκρή η κυρία Κορδοπούλου; Μα πώς;», ο Γρηγόρης Θανασόπουλος έριξε το κορμί του συντετριμμένος στην καρέκλα που βρισκόταν πίσω του. «Πώς; Τολμάτε και ρωτάτε; Βρέθηκε σφαγμένη με μια κοφτερή σπάτουλα, απ’ αυτές που χρησιμοποιούν για το μπάρμπεκιου». Ο Θανασόπουλος κοιτούσε απορημένος. Ο αστυνόμος συνέχισε, «Μπάρμπεκιου δεν τους είχατε χθες το βράδυ, κύριε Θανασόπλε; Κοτόπουλα και παϊδάκια. Τι έχετε να πείτε τώρα;». «Μα, δεν καταλαβαίνω. Μου λέτε ότι σκότωσα την κυρία Κορδοπούλου με μια σπάτουλα μπάρμπεκιου, ενώ τρώγαμε κοτόπουλα και παϊδάκια;» Ο δαιμόνιος αστυνόμος Γεωργίδης κάθισε στην καρέκλα του και με ήρεμο ύφος άρχισε να τακτοποιεί τα χαρτιά του. Αυτό το έκανε πάντοτε όταν ήθελε να δείξει σοβαρός. Με ακόμα πιο ήρεμο ύφος είπε, «Ακούστε, κύριε Θανασόπλε, κατοικείτε σ’ έναν οικισμό πολυτελών κατοικιών, ο οποίος περιλαμβάνει πέντε σπίτια. Στο ένα έμενε η μακαρίτισσα με τον Φιλιππινέζο βοηθό της, στο άλλο εκείνο το ζευγάρι γυναικών που είναι...», ο αστυνόμος κόμπιασε. «Λεσβίες», συμπλήρωσε ο Θανασόπουλος. «Ναι, αυτό. Κι αυτές είναι ύποπτες ντε φάκτο... Στο άλλο μένει ένα νεαρό ζευγάρι για το οποίο δεν γνωρίζω πολλά πράγματα, υπάρχουν ερωτήματα και γι’ αυτούς: σπαταλάνε πολλά λεφτά που δεν ξέρω πού τα βρήκαν, αλλά θα το μάθω, τίποτα δεν μου ξεφεύγει, ερευνώ εξονυχιστικά. Στο άλλο μένει ο πρόεδρος, ο Δενδράκης, τον οποίο μόλις ανέκρινα με μεγάλη επιτυχία, και στο άλλο μένετε εσείς, εσείς που τους είχατε καλέσει όλους για μπάρμπεκιου εχθές το βράδυ. Το αρνείστε;» «Όχι, βέβαια, φυσικά τους είχα καλέσει». «Και; Τι έγινε; Διαφωνήσατε στα οικονομικά σας;» «Ποια οικονομικά μας;» «Αφήστε τα αυτά... Ξέρω πολύ καλά το κίνητρό σας». «Μα ποιο κίνητρό μου; Τι λέτε; Εγώ είμαι συντετριμμένος που δολοφονήθηκε η κυρία Κορδοπούλου. Ποιο κίνητρο και τρίχες μου λέτε τώρα;» «Δολοφονήθηκε, ε; Να το πάρουμε αλλιώς, κύριε Θανασόπλε. Ο κύριος Δενδράκης είναι μεγαλοεργολάβος -λαμόγιο θα είναι κι αυτός όπως όλοι τους-, αλλά τόσο φοβισμένος, που λύγισε και μου ομολόγησε τα πάντα. Και συμφώνησε να με βοηθήσει, να βοηθήσει την αστυνομία της Κέας στην εξιχνίαση του φόνου πριν κουβαληθεί το Ανθρωποκτονιών απ’ την Αθήνα και μας καπελώσει. Ξέρετε πού ήταν η κυρία Κορδόπλου πριν έρθει στο χθεσινοβραδινό τραπέζι;» «Όχι, πού;» «Σ’ εκείνο το καινούργιο μπαρ που άνοιξε στο Βουρκάρι, που δεν καταλαβαίνω τ’ όνομά του, που είναι στα ξένα. Φράμπερ, Μπάμπερ, κάπως έτσι το λένε. Ύποπτο μέρος, θα το ξεσκεπάσω και θα

το κλείσω κι αυτό, πού θα μου πάει... Και ξέρετε με ποιον ήταν... Αφήστε, θα σας πω εγώ. Ήταν με τις δυο γυναίκες εκείνες, τις...» «Λεσβίες». «Ναι, αυτές. Και ξέρετε για τι πράγμα μιλούσαν; Μιλούσαν για δανεικά χρήματα, για δανεικά χρήματα με υψηλούς τόκους... Βέβαια, ο κύριος Δενδράκης τ’ άκουσε όλα, στήνει αυτί παντού και τα μαθαίνει όλα... Λοιπόν, ναι, οι γυναίκες τής ζητούσαν δανεικά. Αυτό έκανε η κυρία Κορδόπλου, δάνειζε τον κόσμο και μετά τους ζητούσε τόκους. Αυτό δεν έκανε και μ’ εσάς;» Ο Γρηγόρης Θανασόπουλος είχε ασπρίσει. Ναι, πράγματι του είχε δώσει δάνειο υπό τη μορφή χρηματοδότησης της διαφημιστικής καμπάνιας «Σουβλάκια Πιταρέλι» η Κορδοπούλου και γι’ αυτό χάρηκε λίγο που βρέθηκε νεκρή, αλλά δεν την είχε σκοτώσει αυτός. Τώρα ένιωθε πολύ παράξενα, ένιωθε μια ενοχή, αλλά χωρίς λόγο. Ο αστυνόμος συνέχισε, «Δεν είσαστε συγγενείς;». «Με ποιον;» «Με τη μακαρίτισσα, κύριε Θανασόπλε. Μην κρύβεστε, τα ξέρω όλα. Ο Δενδράκης μού τα είπε όλα. Είσαστε απ’ το ίδιο χωριό κοντά στον Πύργο Ηλείας, δεν είναι έτσι;» «Ναι, είμαστε μακρινοί συγγενείς, αλλά...» «Τι αλλά, τι αλλά... Είναι πασιφανές. Δεν θα πληρώσετε το δάνειο και θα κληρονομήσετε και τα χρήματα που απέκτησε απ’ την παράνομη δραστηριότητά της. Έτσι είναι, τίποτα δεν μου ξεφεύγει εμένα, τα κατάλαβα όλα, δεν είμαι χαζός», και λέγοντάς τα αυτά, ο αστυνόμος σηκώθηκε και πήγε στην ντουλάπα που βρισκόταν από πίσω του. «Αυτά δεν είναι δικά σας;», ρώτησε επιδεικνύοντας ένα σετ σπάτουλες μπάρμπεκιου. «Όχι, τα δικά μου έχουν κλαπεί εδώ κι έξι μήνες απ’ το σπίτι μου στο νησί και πήγα και αγόρασα άλλα, καλύτερα. Και απορούσα ποιος θα μπορούσε να μου τα κλέψει, ποιος θα μπορούσε να κλέψει ένα σετ σπάτουλες για μπάρμπεκιου». «Γιατί το λέτε αυτό, κύριε Θανασόπλε; Είναι ένα πολύ ωραίο σετ σπάτουλες και πολύ κοφτερό, ο καθένας θα το ήθελε. Το ανακάλυψαν τα λαγωνικά μου κάτω απ’ το κρεβάτι της μακαρίτισσας». «Ναι, αγαπητέ μου, αλλά δεν προσέξατε κάτι. Από αυτό το σετ δεν λείπει καμία σπάτουλα», αντέτεινε ο Γρηγόρης Θανασόπουλος με μάτι που γυάλιζε υπό το βάρος της ανακάλυψής του. Ο αστυνόμος, που δεν το είχε σκεφτεί αυτό, έδειξε ψυχραιμία. Κάθισε σοβαρός στη θέση του και άρπαξε ένα χαρτί απ’ το γραφείο του. «Καθίστε να γράψουμε αυτά που είπαμε μέχρι τώρα για να υπογράψετε την κατάθεσή σας. Και να ξέρετε, τίποτα δεν μου ξεφεύγει εμένα». «Κύριε Γεωργίδη...», προσφώνησε ο Θανασόπουλος, «...ίσως, εάν με αφήνατε να φύγω, να σας αποκάλυπτα κάτι που σίγουρα δεν ξέρετε...». Ο αστυνόμος κοίταξε τον Θανασόπουλο με ύφος εμπειρογνώμονα. «Είστε ελεύθερος να φύγετε, ραντεβού σε μισή ώρα στο μπαρ Γωνία, το μόνο μέρος που δεν μας ακούει κανείς». «Εντάξει, αστυνόμε, τώρα μιλάτε σωστά». Ο Θανασόπουλος βγήκε στον καθαρό αέρα του λιμανιού. Ο ήλιος έκαιγε, το θεόρατο Λαντ Ρόβερ ήταν παρκαρισμένο επάνω στο πεζοδρόμιο. Ο θηριώδης κινητήρας βρυχήθηκε και το αυτοκίνητο εξαφανίστηκε στα στενά δρομάκια του νησιού, κάνοντας τους αμέριμνους τουρίστες να παραμερίσουν από φόβο. Η συνέχεια στο επόμενο. Το audio book «Ο απρόσμενος θάνατος ενός ψυχαναλυτή» του Δημήτρη Γκενεράλη κυκλοφορεί από την Pathos Publishing. Επίσης, συμμετέχει μ’ ένα διήγημά του στο «Vault» των εκδόσεων Απόπειρα.

Κέα

Ιστορίες του αστυνόμου Γεωργίδη. 3η Συνέχεια: Ο θάνατος της χήρας Του Δημήτρη Γκενεράλη

44

The Fiction Issue 2011

Παξοί Κόντρα ήλιος Της Σοφίας Νικολαΐδου

Καλύτερα που δεν τον είδα πνιγμένο. Έχω τη φωτογραφία και τον θυμάμαι λεβέντη. Κλωνί-Γουλί, 30 Ιουνίου 2011 Μενέλαος Παπαδόπουλος, 37 ετών, υπάλληλος, ευκαιριακός αρχαιοκάπηλος: «Μου τηλεφώνησαν πως αξίζει τον κόπο. Το ξέρω, είναι επικίνδυνο. Έχει τουρίστες τέτοια εποχή. Θα μου την έφερναν στο νησί, να τη δω». Κόπηκε η φωνή μου. «Αν την πάρεις στα χέρια σου, θα καταλάβεις. Σπασμένοι βραχίονες, χωράει ολόκληρη στην αγκαλιά. Να δεις πώς γέρνει το πιγούνι στον δεξί της ώμο. Λίγο σαν να ντρέπεται - ή σαν κοριτσίστικο νάζι. Όμορφη. Σου πονάνε τα μάτια να βλέπεις. Το βράδυ την ξάπλωσα στο κρεβάτι, δίπλα μου. Γύρισα μπρούμυτα, την έπιασα απ’ τη μέση. Της υποσχέθηκα πως θα την προσέχω».

O Αμερικανός που τηλεφώνησε έχει αλυσίδα σούπερ μάρκετ στο Κεντάκι. Χαζογελούσε, σχολίαζε την κρίση εξ αποστάσεως, έλεγε βλακείες. Τη φαντάζεσαι στο Κεντάκι, να την πιάνει με τα βρομόχερά του ο χοντρέμπορας; Μόνο που μου μιλούσε, νευρίαζα. Το αποφάσισα, θα την κρατήσω. Είπα στη Λίτσα να μαζέψει τα βρακιά της και να φύγει. Όλο γκρίνια και βαμμένο νύχι ήταν. Τσου, ρε. Γι’ αυτό σου λέω, πήγαινε να δεις αν τα μάζεψε. Θα μείνω λίγο ακόμα στο νησί. Της το έχω τάξει, θα την πάρω στην Αθήνα. *** Στις 15 Ιουλίου 2011, πραγματοποιήθηκε, μεταξύ 12:05 και 13:47 ώρα Ελλάδας, έκλειψη ηλίου, ιδιαιτέρως ορατή απ’ την περιοχή των Παξών. Οι εφημερίδες, τα κανάλια, τα ραδιόφωνα, ξέχασαν, για ένα δευτερόλεπτο, την οικονομικο-πολιτική επικαιρότητα. Μακάριζαν τους κατοίκους του νησιού και τους τουρίστες που βρίσκονταν ήδη εκεί. Προγραμμάτισαν θεαματικές λήψεις και μεσημεριανές ανταποκρίσεις. Έκαναν λόγο για «εκθαμβωτικό φυσικό φαινόμενο». Την ίδια στιγμή

Γ

άιος, 4 Ιουλίου 2011 Μαριλίτα Ζάγουρα, ετών 25, πτυχιούχος θεατρολόγος, ανασφάλιστη μπαργούμαν: Χθες πρότεινα σ’ έναν Αρμένιο το κοκτέιλ «Crisis». Είχε παραγγείλει ούζο με πορτοκαλάδα. «Α, να συνεχίσετε με Crisis», του πρότεινα. Τον παραμύθιασα ότι πρόκειται για φετινή σπεσιαλιτέ. Ούτε θυμάμαι τι έριξα μέσα. Στο τέλος, πρόσθεσα μια πρέζα πιπέρι και δυο σταγόνες απ’ την κολόνια μου. «Πολύ αρωματικό», είπε. Ρωτούσε για το μνημόνιο και τα επεισόδια. Κουνούσε το κεφάλι, δεν ειρωνευόταν, όπως οι Γερμανο-γάλλοι. Δεν είχε λύσεις ούτε θεωρίες. Δεν έκανε ανίερες συγκρίσεις, δεν διέδιδε εμπιστευτικές πληροφορίες. Δεν εκτόξευε δηλητήριο. Έμεινε ώσπου έκλεισε το μαγαζί. «Πού θα πάτε τώρα;», ρώτησε. Του ένευσα να με ακολουθήσει. Περάσαμε τα ενοικιαζόμενα της Γκογκούλας, πήραμε το δρομάκι για τη θάλασσα. «Κάντρο», αναφώνησε. Σταθήκαμε να χαζέψουμε. Μη με ρωτήσεις πώς και τι. Μου ήρθε ξαφνικά. Πέταξα τα ρούχα, βούτηξα. Με ακολούθησε. Άρχισε να βαδίζει στο νερό, χωρίς να βγάλει τις παντόφλες ούτε τη βερμούδα.

Λόγγος, 26 Ιουνίου 2011 Ισιδώρα Μποζίνη, 76 ετών, χήρα: Όταν πέθανε ο Αποστόλης, είπα πάει, τελείωσε η ζωή μου. Τον έκλαψα, του έκανα κηδεία καθωσπρέπει. Το κόλλυβο το έφτιαξα με τα χέρια μου, δεν έβγαλα τα μαύρα. Τριάντα χρόνια παντρεμένη, τριάντα έξι χρόνια χήρα. Τέσσερα παιδιά, τα δύο στην Αθήνα, ένα στην Αμερική και το κορίτσι ξενοπαντρεμένο στην Κρήτη. Ο χρόνος είναι γιατρός, άκουγα που το έλεγαν οι άλλες, κουνούσα το κεφάλι μου, σώπαινα. Σταμάτησα να πλέκω με το βελονάκι, τέσσερα μπαούλα προικιά και το κορίτσι τ’ άφησε όλα στο νησί. Τζάμπα τα τραπεζομάντιλα και οι κουρτίνες. Ζω με την τηλεόραση. Όταν φυσάει, χάνονται τα κανάλια. Γυρίζω την καρέκλα στο παράθυρο, κοιτάω τον αέρα που σηκώνει τα σκουπίδια, τη Μαρίτσα που κυνηγάει τις σακούλες. Τις πλένει στην αυλή, τις κόβει λουρίδες και πλέκει πατάκια. Το καλοκαίρι τα πουλάει στους ξένους. Τα βρίσκουν μοντέρνα και χαίρεται. Να, εδώ έχω τη φωτογραφία του. Τον βάζω δίπλα μου στον καναπέ και βλέπουμε τηλεόραση. Ε, κανένα τούρκικο σίριαλ, καμιά Βουγιουκλάκη. Πνίγηκε στο μπουρίνι του ’85. Βγήκε με τη βάρκα να ψαρέψει, δεν είχε μαζί του ραδιόφωνο. Οι άλλοι γύρισαν, τους βρήκαν και τους μάζεψαν. Στην αρχή έλεγα αποκλείεται, μετά το πήρα απόφαση. Κι ο τάφος του άδειος, κούφιο το μάρμαρο.

Στον Γάιο: Η Μαριλίτα Ζάγουρα, είκοσι πέντε ετών, ξύπνησε αλαφιασμένη. Όρμησε στο παράθυρο, κοίταξε τον ήλιο κατάματα. Ύστερα κούρνιασε στα σεντόνια της, ευτυχισμένη. Ο Αρμένιος ταξίδευε με το καράβι. Κατάλαβε πως κάτι έτρεχε, αρνήθηκε να σηκωθεί. Έκλεισε τα μάτια και ονειρεύτηκε ότι κολυμπούσε βράδυ, με μισοφαγωμένο φεγγαρόφωτο, σε πελαγίσια νερά. Μία εμπειρία τη φορά είναι αρκετή, σκέφτηκε και σφάλισε τα μάτια. Στο Κλωνί-Γουλί: Ο Μενέλαος Παπαδόπουλος, τριάντα επτά ετών, βγήκε στη βεράντα του πατρικού, κρατώντας αγκαλιά κάτι που ήταν σκεπασμένο προσεκτικά με γαλάζια μπουρνουζοπετσέτα. Ο Μενέλαος σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε τον ήλιο μέσα από ένα κόκκινο ποτήρι κρασιού, προίκα της μαμάς του. Κάποιοι ορκίζονταν πως τον άκουσαν να μιλά ώρα πολλή, μόνος του. Στον Λόγγο: Η Ισιδώρα Μποζίνη, εβδομήντα έξι ετών, μέτρησε τα χρόνια της και υπολόγισε πως δεν θα ξαναδεί άλλη έκλειψη. Στις 12:05 ακριβώς, τράβηξε την καρέκλα στην αυλή. Σήκωσε το κεφάλι, αντίκρισε τον σκοτεινιασμένο ήλιο. Ύστερα έβγαλε από τον κόρφο της τη φωτογραφία του Αποστόλη. «Να», είπε, «δες κι εσύ». Έμεινε ώρα έτσι, κρατώντας τη φωτογραφία του σκιάδι στα μάτια. Ύστερα, γύρισε στο σπίτι κι έβαλε να πιει λικέρ καρυδάκι. «Αύριο θα κατεβώ στη θάλασσα», ανακοίνωσε στη φωτογραφία. «Θέλεις να ’ρθεις;», ρώτησε. Το βιβλίο «Απόψε δεν έχουμε φίλους» της Σοφίας Νικολαΐδου κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

46

The Fiction Issue 2011

Η

Δέσποινα ξύπνησε από την ξαφνική ησυχία. Είδε στο ρολόι της ότι είχαν περάσει μόλις πέντε λεπτά απ’ τη στιγμή που η μαμά πλάι της, θυμωμένη με τον αέρα, της είπε, ενώ έκλεινε τα μάτια, σταμάτα να στριφογυρνάς και κοιμήσου. Έχω αυτόν το σατανά να μουγκρίζει, έχω κι

εσένα. Η Δέσποινα είπε μέσα της, κοιμήθηκα δύο λεπτά, μπορεί και ένα, και ο αέρας έφυγε. Ακουγόταν μόνο το μεσημέρι. Και το σπίτι. Και το ελαφρύ ροχαλητό του μπαμπά, που κοιμόταν στον σοφά του χολ. Η Δέσποινα ανασηκώθηκε αργά. Τόσο αργά, που το μεγάλο κρεβάτι δεν έβγαλε κιχ. Ο Ζαχάρωφ, που ήταν ξαπλωμένος σε μια βαλίτσα, κλειστή και γεμάτη ακόμη, άνοιξε το ένα του μάτι και την κοίταξε. «Σσσς...», του έκανε το κορίτσι. Εκείνος άνοιξε και το άλλο, τέντωσε τον λαιμό κι αφουγκράστηκε. Σιωπή, του είπε η Δέσποινα χωρίς να μιλήσει, αλλά εκείνος, παρόλο που διάβασε τα χείλη της, άρχισε να κουνάει την ουρά, έτοιμος για παιχνίδι. Η Δέσποινα του έδειξε τον θείο Φραγκίσκο που τους κοιτούσε απ’ τον τοίχο κάπως θυμωμένος, μέσα στην ωραία του στολή, λίγο πριν μπαρκάρει με το POLY που βούλιαξε αύτανδρο. Αύτανδρο, είπε με τα χείλη η Δέσποινα στον Ζαχάρωφ, επειδή εύρισκε τη λέξη τρομαχτική, και, πραγματικά, ο Ζαχάρωφ έβγαλε μια παραπονεμένη φωνίτσα και μαζεύτηκε πάλι. Η Δέσποινα κοίταξε το κόκκινο ψαθάκι της πάνω στο σκρίνιο, που παραλίγο να της το αρπάξει ο αέρας απ’ το κεφάλι με το που κατέβηκαν απ’ το βαπόρι στη βάρκα που θα τους έφερνε στη Χώρα και να το δώσει στ’ άγρια κύματα να το γυρίσουν πίσω στον Πειραιά ή να το πάνε στην Αφρική. Ή πουθενά. Να γυροπλέει στη μέση του πελάγους για πάντα. Κατέβηκε απ’ το κρεβάτι, φόρεσε το σορτς και τα πέδιλα και το κόκκινο ψαθάκι και, περπατώντας πιο αθόρυβα κι από μια γάτα άκρη άκρη το μεγάλο δωμάτιο για να μην ξυπνήσει τα σανίδια, διέσχισε τα σιωπηλά πλακάκια του χολ, γύρισε αργά το πόμολο της πόρτας και την άνοιξε. Ο Ζαχάρωφ πέρασε σαν σίφουνας ανάμεσα απ’ τα πόδια της και όρμησε έξω, πριν προλάβει να τον σταματήσει. Η Δέσποινα παραλίγο να φωνάξει. Έριξε μια ματιά πίσω της κι έπειτα βγήκε κι έκλεισε την πόρτα απαλά. Τον Ζαχάρωφ τον είχε καταπιεί το μεσημέρι. Το κορίτσι σκέφτηκε πως, αν εκείνη ήταν σκύλος, θα κατέβαινε στο ρέμα. Σταμάτησε στη βρύση. Μια γυναίκα στρογγυλή, με κόκκινα μαλλιά και φακίδες σ’ όλο της το πρόσωπο και στα μπράτσα, γέμιζε ένα μεγάλο πλαστικό μπιτόνι. Περιεργάστηκε με την ησυχία της τη Δέσποινα όσο περίμενε να γεμίσει, και στο τέλος, καθώς τράβηξε το μπιτόνι, τη ρώτησε: «Εσύ δεν είσαι η εγγόνα της μαμής;» «Ναι», είπε η Δέσποινα, που προτιμούσε να είναι η εγγόνα του καπετάνιου. «Σήμερα ήρθατε;» «Ναι», είπε το κορίτσι. «Είδες τον Διάδοχο και την μπάντα στην Καμάρα;» «Όχι». Έσκυψε κι έπινε, ενώ προσπαθούσε να σβήσει απ’ το μυα-

Άνδρος Μεσημέρι Της Βασιλικής Ηλιοπούλου

47 λό της τα ψαλίδια, τις σύριγγες και τα εμαγέ λεκανάκια πίσω απ’ το τζάμι της εργαλειοθήκης της γιαγιάς, αφημένα εκεί και απείραχτα απ’ τον καιρό που πέθανε. Τρομαχτικά. Κατεβαίνοντας, πέρασε δίπλα απ’ τη γυναίκα που κουβαλούσε το μπιτόνι, γλιστρώντας στις λειασμένες πέτρες. «Και πού πας με το κόκκινο καπέλο σου;» «Να βρω τον σκύλο μου». «Μη και κατέβεις εκεί δα κάτω στο ρέμα μονάχη, μες στο μεσημέρι, με τις διαόλοι και τα ζωτικά», είπε πίσω της η γυναίκα. Και της είπε και κάτι άλλο ακόμα που η Δέσποινα δεν άκουσε, γιατί είχε ήδη αρχίσει να τρέχει. «Ζαχάρωφ...», φώναξε όταν ξεμάκρυνε τόσο, που το καλντερίμι είχε γίνει χώμα. Της φάνηκε πως άκουσε γάβγισμα, κάτω χαμηλά, κι αντίθετα από εκεί που οδηγούσε το μονοπάτι. Τεντώθηκε για να δει, αλλά η ξερολιθιά ήταν ψηλότερη. Έψαξε και βρήκε ένα δυο πατήματα από πέτρες που προεξείχαν για να σκαρφαλώσει, στάθηκε όμως για λίγο αναποφάσιστη, νιώθοντας τα φιδίσια μάτια να την παρατηρούν μέσα από τις σκοτεινές χαραμάδες. «Ζαχάρωφ...», φώναξε δυνατά, όχι τόσο για να την ακούσει ο σκύλος όσο για να τρομάξει το φίδι. Πιάστηκε και σκαρφάλωσε και κάθισε στην καυτή πέτρα της κορυφής, όπου τεράστια κοκκινωπά μυρμήγκια με ανασηκωμένο κώλο έτρεχαν πέρα δώθε. Πρόλαβε να δει μια γκριζοπράσινη σαύρα να χάνεται σε μια σχισμή. Πάνω απ’ το κόκκινο καπέλο της έσκυβαν τα πυκνά κλαδιά μιας συκιάς. Έκοψε ένα σύκο. Μοσχοβολούσε αλλά ήταν αγίνωτο και τα δάχτυλά της γέμισαν γάλα που την έτσουξε. Παρ’ όλα αυτά, δοκίμασε με την άκρη της γλώσσας της τα ροζ σποράκια. Έπειτα έφτυσε στα χέρια της και τα καθάρισε όσο μπορούσε από το γάλα του σύκου για να μην τραβήξει η μυρωδιά του το φίδι. Τα χείλη της, όμως, είχαν πρηστεί. Πήδησε και τα πόδια της βυθίστηκαν στα ξερά αγριόχορτα. Μύρισε σύκο, φασκομηλιά και φιδόχορτο. Το κορίτσι φώναξε, «Ζα-χά-ρωφ...». Όσο κατέβαινε, τα δέντρα γίνονταν ψηλότερα και πίσω απ’ τα τζιτζίκια και τα πουλιά ξεχώριζε σιγά σιγά τον ήχο του νερού. Όταν έφτασε στο ρέμα, οι καρυδιές σκέπαζαν τον ουρανό και το νερό ήταν σκοτεινό, με μικρές και αραιές κηλίδες ήλιου που χόρευαν. Η Δέσποινα είδε ανάμεσά τους ένα κοπάδι από νεροχελώνες. Έβγαλε τα πέδιλα και προχώρησε. Τα δάχτυλά της πάγωσαν και, καθώς το νερό τής γαργάλησε τις γάμπες, γέλασε. Άκουσε πάνω της ένα πουλί «α λου λου... α λου λου...». «Α λου λου... Α λου λου...», του απάντησε το κορίτσι. Έπειτα έσκυψε και κοίταξε το νερό. Βαθυπράσινες και ασημένιες υδάτινες κορδέλες περνούσαν ανάμεσα στα πόδια της και τα δάχτυλά της έμοιαζαν από πέτρα. Για λίγο δεν άκουγε παρά το νερό. Κι έπειτα το αυτί της έπιασε ένα πνιχτό κρώξιμο. Κοίταξε πίσω της. Είδε λίγα μέτρα πιο κει έναν άντρα να στέκεται στην άκρη του ρέματος και να την κοιτά. Κρατούσε ένα μαχαίρι και το πόδι του πατούσε πάνω στο αποκεφαλισμένο κορμί ενός πτηνού που σφάδαζε και τίναζε τις φτερούγες, πιτσιλώντας με αίμα τις κροκάλες γύρω. Για μερικά λεπτά, όσο κράτησε το σπαρτάρισμα του πουλιού, ο άντρας και το κορίτσι κοιτάζονταν αμίλητοι. Έπειτα ο άντρας έσκυψε κι έπλυνε τα χέρια του και το μαχαίρι. Η Δέσποινα ήθελε να βγει πριν κοκκινίσει το νερό, ήθελε να τρέξει να φύγει. Αλλά δεν κουνήθηκε. Περίμενε εκεί, παγωμένη, κι έβλεπε το κορμί της, ακέφαλο, να τρέχει γύρω γύρω, βάφοντας κόκκινες τις πέτρες. Και το κεφάλι της χώρια, με το κόκκινο ψαθάκι πάνω του, στερεωμένο με το λάστιχο κάτω απ’ το σαγόνι. Ο άντρας πήρε από κάτω το πουλί, γύρισε κι έφυγε, μπήκε στη σκοτεινή φυλλωσιά κι έγινε ένα με τον κισσό που ανέβαινε

στους βράχους και τους κορμούς. Η Δέσποινα βγήκε και με τα πέδιλα στο χέρι έψαξε να βρει το μονοπάτι, αλλά δεν έβλεπε τίποτ’ άλλο από καλαμιές, κισσούς, λειχήνες και βρύα, που γλιστρούσαν κάτω απ’ τα πόδια της κι έπνιγαν τα περάσματα. Όταν το πόδι της πάτησε σε μια κοφτερή πέτρα, έβγαλε άθελά της μια φωνή. Κάθισε κάτω κι εξέτασε το πέλμα της. Είχε μια σχισμή που μάτωνε κι η Δέσποινα σκέφτηκε πως όλο της το αίμα θα χυνόταν από αυτήν τη σχισμή που έμοιαζε με λάμδα κεφαλαίο. Άκουσε βήματα στις κροκάλες και πριν τον δει, ήξερε ότι ήταν εκείνος που γύρισε για να τη βρει. Ο άντρας στάθηκε από πάνω της. «Τι έχεις εκεί;», ρώτησε, και η φωνή του ακούστηκε σαν να έβγαινε μέσα από σπηλιά. «Τίποτα», είπε το κορίτσι. Και μέσα της είπε, είναι αυτός που δεν πρέπει να του μιλάω. «Πού πας;» «Στη γιαγιά μου, την Αυγουστίνα, που είναι άρρωστη και με περιμένει». «Πού είναι η γιαγιά σου η Αυγουστίνα;» «Στις Μένητες», είπε γρήγορα, κι ευχήθηκε να μην ήξερε ο άντρας τη γιαγιά της, που είχε πεθάνει πριν από χρόνια. Ο άντρας την κοίταξε λίγο αμίλητος. Έπειτα έσκυψε, πήρε τα πέδιλά της και της έδειξε την πλάτη του. «Ανέβα», της είπε μόνο. Η Δέσποινα υπάκουσε, ενώ σκεφτόταν, είναι αυτός που δεν πρέπει να πάω μαζί του. έρασε τα χέρια της γύρω απ’ τον λαιμό του, που ήταν ιδρωμένος και είχε το χρώμα του κεραμιδιού. Το κεφάλι του μύριζε φιδόχορτο και κάτω απ’ την κοιλιά της η ραχοκοκαλιά του σάλευε σαν φίδι, καθώς ανέβαινε την όχθη. Τα τζιτζίκια, τα πουλιά και το νερό τής έλεγαν διαρκώς, είναι αυτός που δεν πρέπει. Λίγο πριν φτάσουν στις Μένητες, ο άντρας στάθηκε ξαφνικά. Ακούστηκαν ομιλίες και γέλια και τσουγκρίσματα ποτηριών. Ο άντρας έκανε άλλα δυο βήματα κι η Δέσποινα είδε πίσω απ’ τα κλαδιά το πλάτωμα με τις βρύσες, τα νερά που χύνονταν με θόρυβο από το διάπλατο στόμα των μαρμάρινων λιονταριών. Είδε ακόμα τους ανθρώπους. Στα λευκά και στα χρυσά. Στολές, σιρίτια και γυναίκες με λαμπερούς ώμους και με ποτήρια στο χέρι. Ο άντρας έσκυψε και την άφησε κάτω. Η Δέσποινα γύρισε και είδε το πρόσωπό του, που έμοιαζε μαρμάρινο, σαν των λιονταριών, αλλά με το στόμα κλειστό. Της έδωσε τα πέδιλα και της έγνεψε να συνεχίσει μόνη. Έπειτα γύρισε και χάθηκε πίσω απ’ τα δέντρα. Η Δέσποινα φόρεσε τα πέδιλα, ανέβηκε στο πλάτωμα, πέρασε γύρω απ’ τη λαμπερή παρέα -έτσι κι αλλιώς κανείς δεν την πρόσεξε- και γύρισε στο σπίτι απ’ τη δημοσιά. Βρήκε τον Ζαχάρωφ να την περιμένει έξω απ’ την πόρτα. Τον αγκάλιασε και του ψιθύρισε στο αυτί πως ήταν πραγματικά, όπως έλεγαν όλοι, ο πιο έξυπνος σκύλος των σκύλων. Μπήκαν αθόρυβα κι οι δυο. Έβγαλε το κόκκινο καπέλο της, το έβαλε πάνω στο σκρίνιο για να το βλέπει και ξάπλωσε δίπλα στη μαμά. Εκείνη άλλαξε πλευρό χωρίς να ξυπνήσει. Το κορίτσι ψιθύρισε, «Κατέβηκα στο ρέμα και βρήκα τον λύκο». «Μμμμ...», έκανε η μαμά στον ύπνο της και χαμογέλασε.

Π

Το βιβλίο «Σμιθ» της Βασιλικής Ηλιοπούλου κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Πόλις.

48

The Fiction Issue 2011

Πάτμος Ιδεατή τοποθεσία για γυναίκα Του Ανδρέα Μήτσου

«Ου συ με λοιδορείς, αλλ’ ο τόπος» Αισώπου Μύθοι

Σ

τις διακοπές μου στο νησί, ανακάλυψα μια τοποθεσία ιδεατή. Έναν μεγάλο βράχο ν’ αγναντεύει το πέλαγο. Έπαιρνα τη δύσβατη ανηφόρα κάτω απ’ τη Χώρα και, ακολουθώντας ένα στενόμακρο μονοπάτι, μετά από πολλή πεζοπορία, έβγαινα ξαφνικά μπροστά στον βράχο. Εκεί καθόμουνα με τις ώρες. Αργότερα, έφερνα μαζί μου ένα μπουκάλι ουίσκι. Έπινα μόνος ψηλά στην κορυφή, έχοντας τη θάλασσα κάτω απ’ τα πόδια μου και τον κόσμο όλο. Κάποια στιγμή, ζαλισμένος, έπλασα μια γυναίκα. Πύκνωσε η σκέψη μου κι ύστερα πήρε σώμα και βγήκε μια γυναίκα μέσα σε δυνατή βουή. Έτσι δικαιολόγησα, αργότερα, για ποιον λόγο ανέβαινε από χαμηλά με βόμβο μέγα και με βρυχηθμούς μια μηχανή. Παλαβή και αψίκορη είναι ωσάν κι εμένα, είπα. Σύννεφο, κουρνιαχτός, θα την ακολουθεί, και μια μάσκα σκόνης θα ’χει σχηματιστεί πάνω στο πρόσωπό της. Θα φαίνονται μόνο τα μάτια και τα χείλη της. Γρήγορα κυριάρχησα, όμως, στον εαυτό μου. Συμμάζεψα όλα αυτά τα νοσηρά αποκυήματα της μέθης, ήρθα στα ίσια μου. Ήτανε μακρινοί θόρυβοι, απόηχοι της πόλης. Εξάλλου, δεν ήθελα ένα φρικιό εδώ πάνω. Άλλου είδους γυναίκα καρτερούσα. Απαλά θα βάδιζε ετούτη η γυναίκα και αθόρυβα, σαν μέλισ-

σα, θα ’ρχότανε. Ούτε που θα την άκουγα εγώ καθόλου, παρά μόνο όταν θα έφτανε κοντά μου. Μόνο τότε θα την έπαιρνα είδηση και θα χαμογελούσα πριν γυρίσω το κεφάλι να κοιτάξω πίσω μου. Ήξερα πως θα φορούσε ένα λινό, διάφανο φόρεμα και πως θα αντιφέγγιζε από μέσα το κορμί της. Θα μπορούσε ίσως ακόμα να φοράει λευκό μπλουζάκι και τζιν παντελόνι. Το λευκό μπλουζάκι, όσο συγκέντρωνα τη σκέψη μου να τη φέρει γρήγορα κοντά μου, έπαιρνε χρώμα κόκκινο της φωτιάς. Ανάβει ο άνθρωπος άμα μαζεύει με το ζόρι το μυαλό του. Παίρνει φωτιά και δεν ελέγχεται. Ό,τι και να φορούσε, κατέληξα, αυτή ήταν προορισμένη να μ’ αγαπήσει με την πρώτη ματιά. Θα αντικρίζαμε μετά μαζί για κάμποση ώρα το πέλαγο σιωπηλοί κι ύστερα θα κάναμε έρωτα εδώ ψηλά, με βαθείς αναστεναγμούς και γέλια άγρια. Ωσάν μωρό παιδί κανάκευα τον εαυτό μου. Έτσι θα γίνονταν τα πράγματα, του υποσχόμουν. Κι έτσι έγινε. Διότι άκουσα πίσω μου απαλά βήματα. «Για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση», θυμήθηκα κι έκανα πως δεν αντιλήφθηκα τίποτα. Ότι δεν είχα ακούσει δηλαδή ένα σπασιματάκι κλαδιού και το κατρακύλισμα τριών χαλικιών, ότι δεν ένιωσα τη ζεστή της ανάσα. Ήρθε πολύ κοντά μου. Πλησίασε από πίσω μου, έβαλε το στόμα της πάνω στο αυτί μου και το έγλειφε. Μπορώ να ορκιστώ πως ρόδισε ο σκοτεινός ουρανός και ότι γεμίσανε τα κόκαλά μου μέλι. Είχα τα βλέφαρα κλειστά, ενώ η γλώσσα της πλατάγιζε ασύστολα πάνω στον σβέρκο μου. Ένα τραγούδι πρόβαλε μέσα σε καταχνιά, ενορχηστρωμένο απίθανα. Η βραχνή φωνή της

Mahalia Jackson υποσχόταν την τελεσίδικη αποζημίωση και δικαιοσύνη με αλλεπάλληλες επικλήσεις προς τον Κύριο και αμέτρητα αλληλούια. «Θα το ξεπεράσουμε κάποια μέρα, Θεούλη μου, θα το ξεπεράσουμε». Πολλά δεν θέλει ο άνθρωπος. Γύρισα κάποτε το κεφάλι μου για να τη δω. Να τη συναντήσω. Είχε αυτιά μυτερά και δύο κέρατα σε σχήμα ελικοειδές στον κορυφή του κεφαλιού. Η υγρή μουσούδα της έσταζε σάλια πηχτά. Εν τω μεταξύ, ο ουρανός παρέμεινε σκοτεινός, έφερνε βροχή και η θάλασσα σήκωνε κύματα. Πήρα από κάτω το μπουκάλι με το ουίσκι. Άρπαξα τα δυο σαγόνια της με βία, τα μισάνοιξα. Η γίδα τίναζε το κεφάλι, προσπαθώντας ν’ απαλλαγεί από τη λαβή μου. Της έχωσα το μπουκάλι στο στόμα και το γύρισα ανάστροφα. Κλοτσούσε απελπισμένα με τα πίσω πόδια της. Οι διχαλωτές οπλές της έβγαζαν σπίθες πάνω στον βράχο. Εγώ, όμως, είχα σφίξει το κεφάλι της γερά κάτω απ’ τη μασχάλη μου και με το δεξί μου χέρι άδειασα το μπουκάλι όλο μέσα της και τότε μόνο την άφησα. Σηκώθηκε ολόρθη, βόγγηξε σιγανά, έφερε δυο τρελές στροφές γύρω απ’ τον εαυτό της σαν σβούρα κι ύστερα πήρε τη μεγάλη κατηφόρα, βελάζοντας σπαραχτικά, κι έπεσε στον γκρεμό. Την ίδια στιγμή άρχισε να βρέχει σιγανά από πάνω ο Θεός.

Το βιβλίο «Ο αγαπημένος των μελισσών» του Ανδρέα Μήτσου κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Καστανιώτη.

50

The Fiction Issue 2011

Δ

εν έχει ακόμη τηλεόραση εδώ», είπε η Πρισίλα στην Κάρεν. Ένας γλάρος κάθισε στο περβάζι, ένα παντζούρι βρόντηξε στον άνεμο. Ένας αιφνίδιος αμμοστρόβιλος, έπειτα τίποτα. Η μικρή χτένιζε τώρα βαριεστημένα μια κούκλα στα γόνατά μου, όταν η Πρισίλα τής πρότεινε να πάει πίσω στον δρόμο απ’ όπου έρχονταν οι διαπεραστικές κραυγές των παιδιών του νησιού. Δεν θέλω μαμά, με χτυπάνε. Ο Νέστορας υπομειδίασε. Η βία ως αναστροφή του ελέγχου - οι αδύναμοι παίρνουν το πάνω χέρι. Διαστροφή της πραγματικότητας - των παραδεδεγμένων ιεραρχήσεων. Πήγα κάτι να πω, αλλά η Πρισίλα με πρόφτασε - υπερβολές είπε, παιδιά είναι, Νέστορα. Παράτα τις επικίνδυνες γενικεύσεις. Εκείνος της χαμογέλασε. «Καλά κάνεις και μ’ επαναφέρεις στην τάξη. Δεν πειράζει, καλή μου», έσκυψε τώρα με μια τραχιά παλιομοδίτικη τρυφερότητα πάνω απ’ το κορίτσι, «θα πάμε στην Πλάκα απόψε να χαζέψουμε τον Κόλπο του Αδάμαντα και πιο πέρα το πέλαγος, ως κάτω στην Κρήτη. Θα δεις που, με το ηλιοβασίλεμα, στην επιφάνεια του νερού θα σχηματιστεί μια κατακόκκινη κλεψύδρα που σιγά σιγά θα ρουφηχτεί απ’ το σκοτάδι του σύμπαντος. Ξέρεις τι είναι η κλεψύδρα - οι αρχαίοι μετρούσαν μ’ αυτή τον χρόνο, γι’ αυτό είχαν οικονομία στον λόγο τους. Θ’ ανάψουμε κεράκια στη Θαλασσίτρα και μπορείς να κάνεις μια ευχή - μόνο μην την πεις σε κανέναν γιατί δεν θα πραγματοποιηθεί. Θα ταΐσουμε τα γλαροπούλια με μπαγιάτικο ψωμί, θα χαζέψουμε τις κουρτίνες που φουσκώνουν στις εξώθυρες, θα χαθούμε στη λευκότητα του χωριού, θα νιώσουμε το μελτέμι να γλυκαίνει με το δειλινό και το τοπίο επιτέλους να ακινητοποιείται. Α, ναι, θα χαϊδέψουμε όλες τις γάτες που θ’ απαντήσουμε στον δρόμο μας αρκεί να μας αφήσουν. Θα χαιρετάμε τις κυρίες που κουτσομπολεύουν στις αυλόθυρες και θα μετρήσουμε τις εκκλησιές - είναι πιο πολλές απ’ ό,τι φαντάζεσαι. Θ’ ανηφορίσουμε ως το Κάστρο απ’ το στενό μονοπάτι που χρησιμοποιούσαν οι προπάτορες του καλού μας Έλληνα από δω και θα χαζέψουμε κάτω μας, σαν να πετάμε, τις κίτρινες θερισμένες πεζούλες να παίρνουν το μελί χρώμα του δειλινού. Θα σκεφτούμε πώς ζούσαν κάποτε οι άνθρωποι και πώς μοχθούν σήμερα για τα ίδια παλιά όνειρα, θ’ ακούσουμε τα κουδούνια των κατσικιών που επιστρέφουν στη στάνη τους, θα διακρίνουμε μέσα απ’ τις σκιές που τυλίγουν τον κόσμο βαρυφορτωμένα γαϊδουράκια ν’ αγκομαχούν στα πετρόχτιστα μονοπάτια. Κάπου θα υπάρχει ένας ανεμόμυλος. Πιο πέρα, μικρές αγροικίες πάνω στον ανεμοδαρμένο βράχο. Οι ψαρόβαρκες θα δένουν στην απέναντι μεριά του κόλπου. Ένα καθυστερημένο σημαιοστολισμένο καΐκι θα φέρνει πίσω τους προσκυνητές από ένα απόμακρο ξωκκλήσι. Θα ταξιδέψουμε στον χρόνο. Θα πετάμε σαν πουλιά μέσα από την ανάερη πάχνη της λουλακιάς θάλασσας. Οk;». Η μικρή άκουγε μαγεμένη. «Μόνο μην το παρακάνετε», μας προσγείωσε στην πραγματικότητα η Πρισίλα, μ’ έναν τόνο βιάσης που επικάλυπτε αρχαίες συγκινήσεις. Μου έριξε μια ματιά σαν να ’λεγε, εσύ έπρεπε να τα αφηγείσαι όλα τούτα στην Κάρεν. Τόπος σου είναι. Αντ’ αυτού είπε, «πάω να φέρω ουίσκι και σόδα - παγάκια ατυχώς δεν έχουμε. Και θα ειδοποιήσω τον Λιλή για το ταξί». « Ένα ποτό θα μας στυλώσει εν όψει της εσπερινής μας περιπέτειας», είπε ο Νέστορας. « Έτσι δεν είναι, καλή μου; Κι όταν το νησί θα έχει βυθιστεί στη νύχτα σαν σκιαγράφημα, όταν η μπρούντζινη επιφάνεια της θάλασσας θ’ αντανακλά περιστασι-

ακά παιχνιδίσματα απόκοσμου φωτός, καθώς θ’ ανάβουν διστακτικά οι λαμπτήρες, θα πάμε για φαγητό. Για επιδόρπιο θα έχει καρπουζόπιττα και παγωτό χωνάκι. Α, ναι, θα κάνουμε κι ένα παιχνίδι. Θα ρίχνουμε κλεφτές ματιές στο εσωτερικό των σπιτιών και θα φτιάχνουμε νοερούς καταλόγους με όσα προφτάσουμε να δούμε - έναν τορβά, ένα καλοϋφασμένο χράμι, το αμπαζούρ που περιμένει να το ανάψει κάποιος, μια ντουλάπα από ξύλο καρυδιάς, το ραδιόφωνο, τη φωτογραφία ενός προγόνου στον τοίχο, ένα λευκό κεντητό τραπεζομάντιλο, το πηγάδι στην εσωτερική αυλή, την πάστρα της σάλας, ακόμη και μια νέα όψη του πελάγους μέσα απ’ την ανοιχτή πόρτα της βεράντας. Άνθρωποι θα τρώνε γύρω από ένα τραπέζι όπως έτρωγαν ανέκαθεν οι άνθρωποι στην εστία τους. Παιδιά θα παίζουν κουτσό ή αμάδες - μπορεί, μάλιστα, να κάνεις καινούργιους φίλους. Άλλοι θα ρομαντζάρουν στην μπροστινή βεράντα περιμένοντας να φανούν τα ίδια αστέρια που είχε απολαύσει εκείνος ο ανώνυμος δημιουργός της Αφροδίτης. Η ησυχία θα σέρνεται γύρω μας - μόνο ο άνεμος θα βουίζει». « Έχω μερικές άγνωστες λέξεις», είπε η Κάρεν. «Αλλά θα μου τις εξηγήσεις μια άλλη φορά». Την καταλάβαινα - η μουσική των πραγμάτων δεν εξηγείται. «Θα τα γράψουμε αύριο όσα δούμε απόψε;», επανήλθε η μικρή μετά από μια σύντομη παύση, όπου αφουγκραζόμασταν την ανάσα του κόσμου. «Μα, βέβαια, καλή μου, όσα βλέπουμε πρέπει να τα γράφουμε. Ίσως, μάλιστα, μόνο αυτά. Άσε τους χαρακτήρες και την πλοκή να μιλήσουν μέσα απ’ τα πράγματα», ψιθύρισε τόσο σιγά, που μόνο εγώ τον άκουσα. Έπειτα, η Πρισίλα τη φώναξε κι έτρεξε μέσα. Μείναμε σιωπηλοί. Απ’ το αθέατο εσωτερικό του σπιτιού ήρθε η φωνή της μικρής να νανουρίζει την κούκλα της. Όλα τούτα δεν μου φαίνονται καινούργια. «Από κάπου αναδύονται στον αφρό της μνήμης», λέει ο Νέστορας. «Σαν μετεμψύχωση». Τον καταλάβαινα - περιέργως τον καταλάβαινα. Οι κουρτίνες κινήθηκαν ανεπαίσθητα απ’ τον άνεμο, παράγοντας μια μετατόπιση του σκηνικού. Ένα γρι-γρι έδεσε στο μώλο. Βάλθηκα να σκέφτομαι προκαταβολικά τη νύχτα - το σώμα μου ένα με της Πρισίλα, τα ρούχα να γλιστρούν στο πάτωμα, τον μεταλλικό ήχο μιας πόρπης, τα χέρια να ψαύουν παλιές αισθήσεις με τη λαχτάρα του καινούργιου, τον χρόνο να κρατάει την ανάσα του, το στενό, σκληρό, ίσως σβολιασμένο στρώμα, τη γεύση της αρμύρας και του ιδρώτα, το καυτό στήθος, τις ανάσες να εναρμονίζονται με τον ρυθμό της θάλασσας έξω απ’ το μισάνοιχτο παράθυρο καθώς ένα πυροφάνι διαβαίνει στιγμιαία απ’ τη μισοσπασμένη γρίλια, τη γεωμετρική απλότητα των καμπυλών, το ηχητικό φόντο της νησιώτικης νύχτας. Το ανεμπόδιστο δόσιμο με την ηρεμία αιώνων, χωρίς βιάση, χωρίς αγκομαχητά. «Τι σκέφτεσαι;», ρώτησε ο Νέστορας. «Τη φρέσκια ματιά στα πράγματα. Την ανανεωμένη συνθήκη ειρήνης μαζί τους. Έχεις έναν δικό σου τρόπο να τα προσφέρεις». «Μπα, η δουλειά μου είναι μόνο», είπε εκείνος. «Η απόσταση είναι απαραίτητη, αν θες να δεις τα πράγματα στην πρωτόγονη καθαρότητά τους. Αργότερα, τους δίνεις ονόματα. Kατασκευάζεις έναν νέο κόσμο». Η Πρισίλα βγήκε κρατώντας τη μικρή απ’ το χέρι. Είχε λουστεί, φορούσε απαλό ρουζ. Λευκό μεσάτο φόρεμα, σανδάλια. Ήταν όμορφη. Την κοίταξα με ανανεωμένο θαυμασμό και μου ανταπέδωσε το βλέμμα. Προσφορά. «Πάμε», είπε, «πάμε ν’ ανακαλύψουμε τα θαύματα του κόσμου». Το βιβλίο «Η Σχεδία» του Μιχάλη Μοδινού κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Μήλος Τα θαύματα του κόσμου Του Μιχάλη Μοδινού

52

The Fiction Issue 2011

Η

Ναυσικά ξεφύσησε, χτυπώντας το κλάξον. Η ουρά των αυτοκινήτων που περίμεναν ν’ ανεβούν στο πλοίο για τη Σέριφο ήταν ατελείωτη. Έριξε μια πλάγια ματιά στη Βιργινία δίπλα της, η οποία κουνούσε ρυθμικά το πόδι της με το τραγούδι που ακουγόταν απ’ τα ηχεία. Ήταν το «Hungry Heart», από το CG «Ταξιδιάρικα Νο 9». Ο Βαγγέλης έγραφε κάθε χρόνο δύο τέτοια CD για τις διακοπές τους, επιλέγοντας τα κομμάτια λες κι έδινε εξετάσεις ροκ-ολογίας: έβαζε πάντοτε Σπρίνγκστιν (αλλά πριν απ’ το «Born in the USA»), Los Lobos, John Hiatt, Johnny Cash, Calexico. Το ιδανικό σάουντρακ για μεγάλες διαδρομές με αυτοκίνητο. Έστω κι αν κάθε καλοκαίρι, εδώ και πέντε χρόνια, πήγαιναν το πολύ ως το εξοχικό της αδελφής του, στον εξωτικό Ωρωπό. Τι να σκεφτόταν, άραγε, η Βιργινία; Έμοιαζε να νυστάζει. Όλες είχαν ξυπνήσει απ’ τα χαράματα, αφού είχαν συμφωνήσει να πάρουν το δρομολόγιο των 7:30 π.μ., για να έχουν όλη τη μέρα μπροστά τους. Μέσα απ’ το καθρεφτάκι η Ναυσικά έριξε μια ματιά στη Ματούλα, στο πίσω κάθισμα. Αυτή δεν σκεφτόταν τίποτα. Κοιμόταν σαν μωρό. Μα, αφού ήταν μωρό! Μόλις είχε κλείσει τα 20, δευτεροετής φοιτήτρια της Φιλοσοφικής. Ήταν πρώτη ξαδέρφη της Βιργινίας, απ’ το Αγρίνιο, και λαχταρούσε να δει τις Κυκλάδες. Όταν σε μια στιγμή ενθουσιασμού και μετά από 2-3 μοχίτο οι δύο κοπέλες συμφώνησαν να πάνε ένα τετραήμερο στη Σέριφο, η Βιργινία την παρακάλεσε να πάρουν μαζί τους και τη Ματούλα. Για πρώτη φορά, η Ναυσικά παραδέχτηκε ότι αυτή η εκδρομή ίσως να μην ήταν καλή ιδέα. Μια ώρα αργότερα, οι τρεις κοπέλες κάθονταν στο κατάστρωμα, η καθεμιά βυθισμένη στον κόσμο της. Η Ναυσικά διάβαζε την Πηνελοπιάδα της Άτγουντ. Η Βιργινία άκουγε μουσική από το iPod. Και η Ματούλα κοιμόταν. Καλύτερα να κοιμάται παρά να μιλάει, σκέφτηκε η Ναυσικά. Δεν άντεχε τον ενθουσιασμό της μικρής για τα πάντα: «Τι ωραίος ο Πειραιάς! Τι μεγάλο πλοίο! Τι τέλειος καφές! Τι γαλάζια που είναι η θάλασσα!». Ο νους της πήγε στον Βαγγέλη: μήπως έκανα βλακεία που έφυγα; Αλλά, αν πήγαινα ξανά στον Ωρωπό, θα έσκαγα. Βαρέθηκα να τον βλέπω να παίζει τάβλι όλη μέρα με

τον γαμπρό του. Και βαρέθηκα τους υπαινιγμούς της αδελφής του για τις γυναίκες που έχουν περάσει τα 40 και δεν έχουν κάνει ακόμα παιδί. Παρόμοιες αμφιβολίες βασάνιζαν τη Βιργινία. Μήπως έπρεπε να έχω πάει με τον Σταύρο στους Χράνους; Γιατί, για να ξημεροβραδιάζεται στη θάλασσα με τα ρεμάλια τους ψαροντουφεκάδες, κι εγώ να κάθομαι με τις ξινές τις γκόμενες και να τις ακούω να συζητάνε τις εξελίξεις στην τούρκικη σαπουνόπερα; Ας κάνω την καλή μου πράξη. Η Ματούλα πετάει απ’ τη χαρά της και αφού θα μας φιλοξενήσει η νονά της Ναυσικάς, δεν θα ξοδέψω πολλά λεφτά. Τέσσερις μέρες είναι μόνο, θα περάσουν γρήγορα. Η Ματούλα ονειρευόταν μια χρυσή παραλία, τη γαλαζοπράσινη θάλασσα και τον Παναγιώτη να της παίζει ένα τραγούδι του Μάλαμα με την κιθάρα του. Δυόμισι ώρες αργότερα είδαν τη Σέριφο να λάμπει κατάλευκη κάτω απ’ τον ήλιο. Η Ματούλα άρχισε να χοροπηδάει κι έτρεξε να φορτωθεί τον σάκο της. Η Ναυσικά έκλεισε το βιβλίο της και κατέβηκε στο αμπάρι για να ετοιμαστεί για την αποβίβαση. Η Βιργινία δεν κουνήθηκε. Ήθελαν 20 λεπτά ακόμα για να δέσουν. Μόλις το αυτοκίνητο πήρε την ανηφόρα για τη Χώρα, η Ματούλα ρώτησε τη Ναυσικά: «Να βάλουμε ένα δικό μου CD»; Και της έδωσε τα καλύτερα του Μάλαμα. «Ωχ!», δαγκώθηκε η Ναυσικά, αλλά δεν θέλησε να της χαλάσει χατίρι. Ευτυχώς, η διαδρομή ως τη Χώρα ήταν πολύ σύντομη. Αλλιώς θα έκοβε τις φλέβες της. Το σπίτι ήταν παλιό και χωρίς πολλές ανέσεις, αλλά είχε καταπληκτική θέα. Η νονά της Ναυσικάς είχε πάει στην Αιδηψό για μπάνια, έτσι θα ήταν μόνες τους. Άφησαν τα πράγματά τους, μοίρασαν τα δωμάτια και τότε η Ματούλα είπε δυνατά αυτό που σκέφτονταν και οι άλλες δύο: «Πείνασα! Δεν πάμε να φάμε τίποτα;». Καμιά εκατοστή μέτρα πιο πέρα βρισκόταν το καφενείο της κυρα-Δόμνας, που ήταν φίλη της νονάς. Η κυρα-Δόμνα καλωσόρισε τη Ναυσικά και τις φίλες της: «Πεινάτε, κοπελιές μου; Θα σας φτιάξω εγώ μια ομελέτα με τυρί, θα κάνω και μια τηγανιά πατάτες και μια σαλατούλα - μην αρχίσετε τους φραπέδες με άδειο στομάχι!». «Ποιους φραπέδες, καλέ; Φέρε καμιά παγωμένη μπίρα να

δροσιστούμε», είπε η Ματούλα. Οι άλλες ετοιμάστηκαν να φέρουν αντίρρηση, αλλά τελικά συμφώνησαν. Η ομελέτα κι η σαλάτα εξαφανίστηκαν μέχρι να τους φέρει η κυρα-Δόμνα τις πατάτες μαζί με ντόπιο τυρί και μια καππαροσαλάτα. Την οποία έβρεξαν με δεύτερο γύρο μπίρες. Τρώγοντας μια δεύτερη καππαροσαλάτα, οι κοπέλες άρχισαν να καταστρώνουν τις εξορμήσεις τους. «Σήμερα θα πάμε στον Κουταλά», αποφάνθηκε η Ναυσικά. «Από αύριο βλέπουμε - αλλά και κάθε μέρα στον Κουταλά να πηγαίνουμε, εμένα δεν με χαλάει». Η Ματούλα μπήκε στο δροσερό εσωτερικό του καφενείου κι αμέσως απ’ το φορητό CD player του μαγαζιού ακούστηκε πάλι ο Μάλαμας. Η Ναυσικά άδειασε το ποτήρι της, έβαλε τα γέλια και αναφώνησε: «ΑΝΤΑΠΟΚΕΙΡΕ!» Η Βιργινία την κοίταξε με απορία. Η Ναυσικά γέμισε πάλι το ποτήρι της και επανέλαβε. «ΑΝΤΑΠΟΚΕΙΡΕ - Βαγγέλη! Κι εσύ και η μεζονέτα της αδελφής σου στον εξωτικό Ωρωπό!». Η Ματούλα μπήκε αμέσως στο νόημα. Γέμισε κι αυτή το ποτήρι της και φώναξε: «ΑΝΤΑΠΟΚΕΙΡΕ - Παναγιώτη! Που θα πας εθελοντής να σώσεις την Καρέτα-Καρέτα και δεν με θέλεις μαζί σου! Φιλιά στα χελωνάκια, ρε». Φέρνοντας το σαγανάκι, η κυρα-Δόμνα τούς άνοιξε άλλες δύο μπίρες. «Καλά, για τον Κουταλά δεν σας βλέπω σήμερα, αλλά δεν πειράζει. Φάτε, μωρέ. Ξεχάστε για λίγο τις δίαιτες και τις βλακείες. Η θάλασσα δεν φεύγει, πάτε το απόγευμα για μπάνιο». Η Βιργινία, ξεχνώντας την επιφυλακτικότητά της, έγειρε πίσω στην καρέκλα της, άνοιξε τα χέρια και αναφώνησε, κοιτάζοντας τον ουρανό: «ΑΝΤΑΠΟΚΕΙΡΕ - Σταύρο, με το ψαροντούφεκό σου! Βαρέθηκα να τρώω ροφούς και να κοιμάμαι με τις κότες στο κάμπινγκ μαζί με τα ρεμάλια τους φίλους σου. Προτιμάω τα σουβλάκια, ρεεεεεεε». Οι τρεις κοπέλες άδειασαν τα ποτήρια τους μονορούφι, τα ξαναγέμισαν και, σαν συνεννοημένες, τραγούδησαν δυνατά μαζί με τον Μάλαμα: «Μάθε τη γλώσσα της σιωπής, κι ύστερα έλα να μου πεις, πώς κλίνεται το σ’ αγαπώ, πώς βγάζει η έρημος καρπόοοοοοο…, πώς βγάζει η έρημος καρπό!».

Το βιβλίο «Για μια χούφτα βινύλια» της Χίλντας Παπαδημητρίου κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Σέριφος Ανταποκειρε Της Χίλντας Παπαδημητρίου

BEST PLACES

BEST COCΚTA ILS

54

The Fiction Issue 2011

BEST PLACES

BEST COCΚTA ILS

Μικρή αλλά πανέμορφη, ξεχωρίζει για τις μεγάλες, χρυσές παραλίες της με τα κρυστάλλινα νερά και τους γραφικότατους κολπίσκους, αλλά και για την έντονη νυχτερινή ζωή της. Είναι τυχαίο, λοιπόν, που, με κάποιον τρόπο σε κάνει να νομίζεις ότι είσαι στην Κούβα;

Με το ΗAVANA CLUB στην Ίο

Ο

ι καλύτερες παραλίες: H Ίος φημίζεται για τις παραλίες της, που είναι για όλα τα γούστα. Έχει από εκείνες που είναι ένα ατελείωτο πάρτι μέχρι εκείνες όπου μπορείτε να είστε μόνοι σας, ακόμα και τον Αύγουστο. Ο Μυλοπότας είναι η πιο δημοφιλής και πολύβουη του νησιού κι είναι η χαρά της ζωής, αφού σφύζει απο νεολαία και δυνατές μουσικές. Στα πολλά beach bars του θα κάνετε τις γνωριμίες σας, κρατώντας στο χέρι ένα Mojito φτιαγμένο με Havana Club και την παραδοσιακή συνταγή του θρυλικού La Bodeguita Del Medio, του πιο διάσημου Mojito bar της Αβάνας. Το Μαγγανάρι, μια απ' τις καλύτερες παραλίες όλου του Αιγαίου, είναι προτιμότερο να το προσεγγίσετε με καΐκι, ενώ η Τζαμαρία είναι ιδανική όταν φυσάει. Η Κουμπάρα είναι η αγαπημένη όσων έχουν μαζί τους παιδιά, η Αγία Θεοδότη ειναι απίστευτα όμορφη και απόμερη, με

τεράστια αμμουδιά και πεντακάθαρα, γαλαζοπράσινα νερά, οι Τρεις Κλησιές είναι ένας μικρός, απάνεμος κόλπος με τρεις θαυμάσιες παραλίες, η Ψάθη είναι μια μεγάλη αμμουδιά με πρασινογάλαζα νερά στην ανατολική πλευρά και Του παπά τ’ αυλάκι είναι μια εκπληκτική έρημη παραλία, μακριά απ’ τις τουριστικές ορδές, ιδανική για απομόνωση. Πού θα φάτε: Ακόμα και τα εστιατόρια και οι ταβέρνες της Ίου αποπνέουν μια ξώχαρη διάθεση και ατμόσφαιρα, όπως ο Λόρδος Βύρωνας στη Χώρα, το αγαπημένο μποέμικο μεζεδοπωλείο, που όταν κλείνει η κουζίνα του, η ένταση της μουσικής ανεβαίνει και το πάρτι ξεκινάει με κουβανέζικες και άλλες έθνικ μουσικές. Στον Δράκο, στην παραλία του Μυλοπότα, μια απ’ τις πλέον φημισμένες ψαροταβέρνες του νησιού, θα φάτε φρέσκο ψάρι, θαλασσινούς μεζέδες, ψαρόσουπα αλλά και μαγειρευτά. Επίσης, αξίζουν πολύ η ταβέρνα του Σαΐνη, όπου τρώνε οι ντόπιοι (άρα κάτι θα ξέρουν), ο Πολύδωρας, στην παραλία της Κουμπάρας, για ψάρι και μερακλίδικο καφεδάκι σε μπρούντζι-

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ (ΚΩΔΙΚΟΣ: 22860) r Αστυνομία: 91222 r Λιμεναρχείο: 91264 r Δήμος: 91505 r Αγροτικό Ιατρείο: 91227

νο μπρίκι, και η ταβέρνα του Καπετάν-Γαρμπή, που βρίσκεται απέναντι, στη Σίκινο (μόλις μισή ώρα). Πού θα διασκεδάσετε: Το νησί είναι ξακουστό από τα ‘70s για την ξέφρενη νυχτερινή του ζωή, τα ροκ σκηνικά που εκτυλίσσονται και για τις νύχτες, όπου όλα μπορούν να συμβούν. Όσοι έρχονται στην Ίο ξέρουν ότι θα διασκεδάσουν και θα χορέψουν μέχρι τελικής πτώσεως επί καθημερινής βάσης. Στα δεκάδες μπαράκια της Χώρας, που είναι πάντα γεμάτα από κόσμο που διασκεδάζει και δεν κλείνουν μέχρι να βγουν οι πρώτες ακτίνες του ήλιου, θα σας βρει το ξημέρωμα αναμφίβολα με ένα Cuba Libre στο χέρι.

Tips: Η Ίος πήρε το όνομά της από τους Ίωνες που αποίκισαν στο νησί στην αρχαιότητα. Οι ντόπιοι προτιμούν να την αποκαλούν Νιο. Δοκιμάστε οπωσδήποτε το ντόπιο παστέλι, καθώς και τα τοπικά τουλουμίσια τυριά. Προμηθευτείτε και τη φημισμένη κάππαρη του νησιού. Απολάυστε ένα Daiquiri με θέα το ηλιοβασίλεμα και

ΤΟ MOJITO ΤΟΥ LA BODEGUITA DEL MEDIO

ΤΟ DAIQUIRI ΤΟΥ EL FLORIDITA

r Ποτήρι: Το παραδοσιακό κουβανέζικο, φτιαγμένο από κομμένο μπουκάλι Havana Club.

r Ποτήρι: Daiquiri

r 2 κ.γλ. λευκή ζάχαρη r χυμός μισού lime r δύο κλαδάκια φρέσκος δυόσμος r 90 ml ανθρακούχο νερό r 45 ml Havana Club 3 ετών r τέσσερα παγάκια

Πιέστε τη ζάχαρη, τον χυμό του lime και τον δυόσμο μ' ένα μικρό γουδοχέρι και προσθέστε το Havana Club 3 ετών και τα παγάκια. Γεμίστε το ποτήρι με ανθρακούχο νερό, ανακατέψτε και γαρνίρετε με ένα κλαδάκι δυόσμο.

r 1 κουταλιά ζάχαρη r χυμός μισού lime r λίγο maraschino r 50 ml Havana Club 3 ετών

Συνδυάστε όλα τα συστατικά με θρυμματισμένο πάγο σε ηλεκτρικό μπλέντερ και σερβίρετε.

55

συνεχίστε χορεύοντας, μέχρι να νυχτώσει για τα καλά. Κάντε μια ρομαντική βόλτα στους ανεμόμυλους. Μη χάσετε το πανηγύρι του Αϊ-Γιάννη στην Ψάθη, στις 29 Αυγούστου. Ο τάφος του Ομήρου αποτελεί το καύχημα της Ίου. Επισκεφτείτε την Παναγιά την Γκρεμιώτισσα (δίπλα στο παλιό κάστρο της Χώρας) που, σύμφωνα με τον μύθο, χτίστηκε τρεις φορές στην πλατεία της Χώρας, αλλά πάντα γκρεμιζόταν, μέχρι που την έχτισαν στον Γκρεμό (για να βλέπει την Κρήτη, απ’ όπου ήρθε η εικόνα) και να γαληνεύει. Η θέα, πάντως, είναι υπέροχη!

r Μεσημέρι στα δεκάδες beach bars της Ίου. r Παραδοσιακοί μύλοι της Ίου. r Άποψη της γραφικής Χώρας. r Οι νύχτες στη Χώρα της Ίου είναι ατελείωτες και γεμάτες ζωή.

Κάνε like στο facebook page του Havana Club και μάθε τα πάντα για το ρούμι που φέρει περήφανα τον τίτλο El Ron De Cuba, ταξίδεψε στον μοναδικό κόσμο των κουβανέζικων κοκτέιλ και ανακάλυψε σπουδαίους σύγχρονους Kουβανούς καλλιτέχνες. www.facebook.com/havanaclubgreece

CUBA LIBRE r Ποτήρι: Το παραδοσιακό κουβανέζικο, φτιαγμένο από κομμένο μπουκάλι Havana Club. r Λίγες σταγόνες χυμός lime r 50 ml Havana Club Añejo Reserva r 120 ml κόλα

Τοποθετήστε δύο ή τρία παγάκια σ' ένα ψηλό ποτήρι, προσθέστε 50 ml Havana Club Añejo Reserva και λίγες σταγόνες χυμό lime ή λεμόνι. Γεμίστε το ποτήρι με κόλα και στολίστε με μία φέτα λεμόνι ή lime.

56

The Fiction Issue 2011

Το απόλυτο φως, το απόλυτο λευκό, το απόλυτο ηλιοβασίλεμα, η απόλυτη αρχιτεκτονική, υπόσκαφα σπίτια που ατενίζουν το ηφαίστειο, άνυδροι αμπελώνες, υψηλή γαστριμαργία, μαγικές παραλίες, το νησί-σύμβολο του Αιγαίου παρέα με την απόλυτη βότκα.

Με την ABSOLUT στη Σαντορίνη

Ο

ι καλύτερες παραλίες: Μικρές, μεγάλες, αμμουδερές ή με βότσαλο, οι παραλίες της Σαντορίνης είναι όλες ιδιαίτερες και μοναδικές. Στην Άσπρη και την Κόκκινη Παραλία, για ν’ αράξετε κάτω απ’ τη σκιά των κατακόκκινων βράχων, στον κοσμοπολίτικο Περίβολο, στα Μέσα Πηγάδια και στα Πηγάδια. Στην Περίσσα και λίγο παρακάτω, στον Εξωμύτη, και στη Βλυχάδα. Στο Ημεροβίγλι, και μάλιστα το απόγευμα, για να θαυμάσετε το υπέροχο ηλιοβασίλεμα. Στο Καμάρι, στον Μονόλιθο και στις παραλίες Αρμένι, Αρμενάκι, Αμμούδι, Κάθαρο, Μπαξέδες, Κολούμπο και Πορί της Οίας, για τους γνωστούς λόγους. Δηλαδή, για το πιο εμβληματικό ηλιοβασίλεμα της ζωής σας. Πού θα φάτε: Στη Σελήνη, στα Φηρά, για γκουρμέ δημιουργική ελληνική κουζίνα με βατές αλλά και extreme γεύσεις για υψηλές απαιτήσεις, στην Κυ-

ρα-Κατίνα, στο Αμμούδι, για φρέσκο ψάρι παρέα με όλους τους celebrities του νησιού, στον Νικόλα, μια ταβέρνα άνω των 60 ετών, με παραδοσιακά πιάτα, στον Κουκούμαβλο με την πιο ωραία θέα του νησιού και δημιουργική διεθνή κουζίνα, στη Σκάλα, στην Οία, που είναι διάσημη για το πιάτο που σερβίρει με ντόπιο χλωρό τυρί και πέστο από δυόσμο καθώς και για την εξαιρετική κρεμμυδόπιτα με κουκουνάρι, και στη Μαριώ, στον Μονόλιθο, για φρέσκα ψάρια και θαλασσινούς μεζέδες. Πού θα διασκεδάσετε: Όλο το κέντρο της βραδινής διασκέδαση βρίσκεται στα Φηρά, με δεκάδες μπαρ και κλαμπ για όλα τα γούστα, ό,τι πρέπει για ν’ απολαύσετε ένα Absolut Βlood on Ρassion με θέα το νυχτερινό Φηροστεφάνι ή ένα ξημέρωμα στην άκρη του γκρεμού μ’ ένα απολαυστικό Absolut Strawberry Cube (η απόλυτη εμπειρία). Τips: Πάρτε μαζί σας οπωσδήποτε αντηλιακό με υψηλό δείκτη προστασίας, γιατί το κάψιμο απ’ τον ήλιο στην Σαντορίνη δεν αντέχεται με τίποτα.

ABSOLUT BLOOD ON PASSION r Ποτήρι: Ψηλό r 50 ml Absolut Vodka r 60 ml χυμός πορτοκάλι r 20 ml σιρόπι passion fruit r Γαρνιτούρα: Grenadine (σύριγγα).

Βάζουμε την Absolut Vodka, τον χυμό πορτοκαλιού και το σιρόπι passion fruit σ' ένα ψηλό ποτήρι με πάγο κι ανακατεύουμε. Στο τέλος τοποθετούμε με σύριγγα τη γρεναδίνη για να δημιουργηθεί το εφέ του «αίματος πάνω στον πάγο».

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ (ΚΩΔΙΚΟΣ: 22860) ΣΤΑ ΦΗΡΑ r Αστυνομία: 22649 r Λιμεναρχείο: 22239 r Κέντρο Υγείας: 23124-5 ΣΤΗΝ ΟΙΑ r Αστυνομία: 71954 r Αγροτικό Ιατρείο: 71227

Πιείτε ένα Absolut Bullet σε κάποιο απ' τα στυλάτα μπαρ των Φηρών. Αφιερώστε τουλάχιστον ένα από τα απογεύματά σας στο μαγευτικό ηλιοβασίλεμα που μπορείτε να απολαύσετε στο Ημεροβίγλι ή στην Οία. Μπείτε στο absolutdrinks.com για να μάθετε πώς θα φτιάξετε τέλεια τα καλύτερα κοκτέιλ και αράξτε με την παρέα σας ένα απόγευμα στη βεράντα του δωματίου, χαζεύοντας το ηλιοβασίλεμα. Παρόλο το ηφαιστιογενές έδαφός της, στη Σαντορίνη οι κάτοικοι καλλιεργούν αμπέλια και παράγουν υπέροχα κρασιά. Αγοράστε τα κρασιά που παράγονται στο νησί και ντοματάκι γλυκό του κουταλιού για να το τρώτε τον χειμώνα και να θυμάστε τις διακοπές σας. Όπου κι αν φάτε, να δοκιμάσετε οπωσδήποτε μαγειρευτές άσπρες μελιτζάνες, γιατί είναι τοπική συνταγή και ιδιαίτερα νόστιμη. Επισκεφθείτε την Αρχαία Θήρα, την ιστορική πόλη του νησιού που βρίσκεται πάνω στο Μέσα Βουνό,

ABSOLUT BULLET r Ποτήρι: Cocktail Y r 70 ml Absolut Vodka r 20 ml λικέρ μαστίχα Eoliki r Γαρνιτούρα: Μαστίχα πάνω στον αναδευτήρα.

Βάζουμε την Absolut Vodka και το λικέρ μαστίχα Eoliki σ' ένα shaker με πάγο και χτυπάμε. Σερβίρουμε σε παγωμένο ποτήρι κοκτέιλ. Στο τέλος βάζουμε τη μαστίχα πάνω στον αναδευτήρα και τον βυθίζουμε στο ποτήρι.

BEST PLACES

BEST COCΚTA ILS

σε υψόμετρο 400 μ., και το Αρχαιολογικό Μουσείο Θήρας που βρίσκεται στα Φηρά και διαθέτει μια εξαιρετική συλλογή από γλυπτά, κεραμικά και πήλινα ειδώλια. Μην ξεχάσετε να κάνετε μια επίσκεψη και στο Μουσείο Οίνου που στεγάζεται στους χώρους του οινοποιείου (Volcan Wines) της οικογένειας Κουτσογιαννόπουλου, το οποίο βρίσκεται στον δρόμο για το Καμάρι. Ανακαλύψτε το Μέγαρο Γκύζη, ένα αρχοντικό-μουσείο στα Φηρά που περιέχει χαλκογραφίες από τον 16ο έως τον 19ο αιώνα με θέματα από φορέματα, τοπία και χάρτες των κυκλαδίτικων νησιών, καθώς και το Κάστρο Σκάρος στο Ημεροβίγλι. Επίσης, αξίζουν τα πανηγύρια των Αγίων Επτά Παίδων στη Φοινικιά της Οίας στις 4 Αυγούστου, όπου ο κόσμος πάει με βάρκα στον βράχο όπου είναι κτισμένη η εκκλησία, καθώς και αυτό του Δεκαπενταύγουστου στο Μεγαλοχώρι.

r Οία: Το πιο εμβληματικό σημείο της Σαντορίνης και ένα από τα ωραιότερα τοπία του κόσμου. r Περίβολος: Η πιο κοσμική παραλία του νησιού είναι και η ομορφότερη. r Το χωριό Κάστρο: Εδώ δεν έχουν φτάσει ακόμα οι ορδές των τουριστών.

Για περισσότερα Absolut Cocktails επισκεφτείτε το www.absolutdrinks.com

ABSOLUT STRAWBERRY CUBE r Ποτήρι: Old fashioned r 50 ml Absolut Vodka r 3 κομμάτια lime r 20 ml σιρόπι ζάχαρης r Γαρνιτούρα: «Κύβος» από ζελέ φράουλας. Το γευστικό αποτέλεσμα μοιάζει με strawberry caipiroska.

Βάζουμε το lime και το σιρόπι ζάχαρης και πιέζουμε ελαφρά με το γουδοχέρι. Προσθέτουμε 50 ml Absolut Vodka και τριμμένο πάγο και στο τέλος τοποθετούμε τον «κύβο» φράουλας στο ποτήρι.

57

58

The Fiction Issue 2011

Γκρεμοί που κόβουν την ανάσα, κολπίσκοι με εντυπωσιακά διάφανα νερά, εκπληκτικό φαγητό, παράδοση, μικρά μπουτίκ ξενοδοχεία, εκλεκτική διασκέδαση κι ένα κοσμοπολίτικα μποέμικο νησί που, αν ήταν πόλη, θα ήταν το Λονδίνο.

Με το BEEFEATER στη Φολέγανδρο

Ο

ι καλύτερες παραλίες: Στην Αγκάλη, όπου θα βρείτε πολλές μικρές παραλίες που θυμίζουν εξωτικό νησί. Στα νερά τους θ’ αντικρίσετε όλο τo φασματοσκόπιο του μπλε. Η πρόσβαση γίνεται είτε από τη θάλασσα με βάρκα, είτε από τη στεριά με τα πόδια ή με γαϊδουράκια. Με τον Άγιο Νικόλαο, δίπλα απ’ την Αγκάλη, που είναι ιδανική για γυμνισμό, τον Αϊ-Γιώργη, που είναι απ’ τις λίγες προσβάσιμες με αυτοκίνητο, το Αμπέλι, για απολαυστικό μπάνιο αλλά και θεαματικό ηλιοβασίλεμα και τη Βάρδια, που είναι βόρεια απ’ τον Καραβοστάση, το νησί αποκτά όλο και περισσότερους φίλους κάθε χρόνο. Αλλες όμορφες παραλίες του νησιού είναι ο Καραβοστάσης, το Λιβάδι, το Βιτσέτζο και το Κάτεργο.

Πού θα φάτε: Στην Κυρα-Μαρία που σερβίρει τη σπεσιαλιτέ του νησιού, τα ματσάτα (χειροποίητα ζυμαρικά με κουνέλι ή κόκορα), αλλά και θεϊκό γαλακτομπούρεκο, στον Καλύμνιο, στον Καραβοστάση, για μαραθώνιους ψαροφαγίας, στο Σύρμα για θαλασσινούς ουζομεζέδες δίπλα στο κύμα, στον Κρητικό, το πιο φημισμένο εστιατόριο στη Χώρα για τα υπέροχα κρεατικά του, στο Σικ, το vegetarian του νησιού, στην Πούντα, για νόστιμη κουζίνα, μέσα σ’ έναν υπέροχο κήπο, και στον Σταμάτη, για τις δύσκολες ώρες της υπογλυκαιμίας, με τα καλύτερα γλυκά του νησιού. Πού θα διασκεδάσετε: Η Φολέγανδρος είναι το νησί που συνδυάζει ιδανικά την παράδοση με το παρόν, γι' αυτό ακόμα και στα μπαρ θα δείτε πολύ έντονη τη συνύπαρξη της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με τη μοντερνιτέ. Η πλειονότητα των μπαρ βρίσκεται στο μεγάλο πλάτωμα, όπου συναντιούνται

BEEFEATER TOM COLLINS r Ποτήρι: Ψηλό r 50 ml Beefeater Dry Gin r 25 ml φρέσκος χυμός λεμόνι r 15 ml σιρόπι ζάχαρης r σόδα r Γαρνιτούρα: 2 φέτες λεμόνι.

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ (ΚΩΔΙΚΟΣ: 22860) r Ένωση Ξενοδόχων: 41450 r Κοινότητα: 41285 r Αστυνομία: 41249 r Ταξί: 41048

μουσικές, φίλοι, εραστές και άγνωστοι κάθε βράδυ, αποτελώντας ένα πολυσυλλεκτικό πλήθος, παρέα με υπέροχα κοκτέιλ με Beefeater όπως το Tom Collins, το Gin & Cranberry κι ένα απολαυστικό all time classic Beefeater Τonic.

TIPS: Μην παραλείψετε μια επίσκεψη στο Οικολογικό Λαογραφικό Μουσείο, στην Άνω Μεριά, που είναι μοναδικό στο είδος του. Εδώ συναντιέται η παράδοση της Φολεγάνδρου με την (σημερινή) εποχή της οικολογίας. Επισκεφθείτε τη Χρυσοσπηλιά, ένα απίστευτο σπήλαιο, το εσωτερικό του οποίου είναι στολισμένο με λαμπρούς σταλακτίτες που μοιάζουν με θρόνο μητροπολιτικού ναού. Προτιμήστε να πάτε με καΐκι και όχι απ’ τον δύσβατο δρόμο. Τον Δεκαπενταύγουστο γίνεται πανηγύρι με βιολιά και λαούτα στην πλατεία του χωριού. Το γλέντι κρατάει

BEEFEATER GIN & TONIC Σ' ένα ψηλό ποτήρι βάζουμε τα τρία πρώτα υλικά κι ανακατεύουμε. Προσθέτουμε πάγο, συμπληρώνουμε με σόδα και γαρνίρουμε με δύο φέτες λεμόνι.

r Ποτήρι: Balloon r 50 ml Beefeater Dry Gin r 100 ml tonic water r Γαρνιτούρα: Ένα κομμάτι λεμόνι ή lime.

Γεμίζουμε ένα ψηλό ποτήρι με πάγο, προσθέτουμε 50 ml Beefeater Dry Gin, στύβουμε και βάζουμε ένα κομμάτι λεμόνι ή lime και γεμίζουμε με 100 ml tonic.

59

ως το πρωί. Οι παραδόσεις είναι ακόμα ζωντανές στη Φολέγανδρο. Πληρώστε έναν ψαρά να σας πάει για μπάνιο στα γύρω νησιά: Καλόγεροι, Κάραβος, Καρδιώτισσα, Αβαλαδονήσι και Άγιος Γεώργιος. Πιείτε ένα Beefeater Tom Collins στην κεντρική πλατεία της Χώρας. Επισκεφθείτε το μεσαιωνικό κάστρο που χτίστηκε την περίοδο της Ενετοκρατίας. Ο Ναός της Κοιμήσεως, άλλοτε καθολική μονή, είναι το έμβλημα του νησιού. Ο ναός έχει χτιστεί στη θέση όπου, όπως προκύπτει από σωζόμενες αρχαίες επιγραφές, πρέπει να υπήρχε το Ιερό της Σελασφόρου Αρτέμιδος και του Προστατηρίου Απόλλωνα. Στο νησί υπάρχουν μονοπάτια συνολικού μήκους 20 χιλιομέτρων, τα οποία διατρέχουν μεγάλο μέρος της υπαίθρου του.

r Οι παρέες στη Φολέγανδρο διασκεδάζουν από νωρίς. r Στα γραφικά σοκάκια της Χώρας, τα σπίτια και τα λουλούδια είναι πάντα φροντισμένα. r Τυπικό τοπίο της Φολεγάνδρου. Όπου και να κοιτάξεις, παντού απέραντο γαλάζιο.

BEST PLACES

BEST COCΚTA ILS BEEFEATER GIN & CRANBERRY r Ποτήρι: Ψηλό r 50 ml Beefeater Dry Gin r 100 ml χυμός cranberry r Γαρνιτούρα: Ένα κομμάτι lime.

Γεμίζουμε ένα ψηλό ποτήρι με πάγο, προσθέτουμε 50 ml Beefeater Dry Gin, στύβουμε και βάζουμε ένα κομμάτι lime και γεμίζουμε με 100 ml χυμό cranberry.

60

The Fiction Issue 2011

Η πιο όμορφη πόλη της Ελλάδας, όπου η βενετσιάνικη αρχιτεκτονική συναντά τους μιναρέδες και τα στενοσόκακα. Νυχτερινή ζωή, εξαιρετικό φαγητό κι ένας προορισμός για εκλεκτικούς ταξιδιώτες που επιλέγουν το μέρος των διακοπών τους, όπως ακριβώς επιλέγουν κι ένα ουίσκι εξαιρετικής ποιότητας! Διαλέγουν αυτό που ικανοποιεί πλήρως τις αισθήσεις!

Με το CHIVAS στα Χανιά

Ο

ι καλύτερες παραλίες: Στο Ελαφονήσι, ένα πανέμορφο νησί που προσεγγίζεται με τα πόδια, μέσα απ’ τη ρηχή θάλασσα. Άσπρη παχιά άμμος, μεγάλη έκταση κι εσχάτως πολύ κόσμος. Προτιμήστε την απόγευμα, που έχει ψιλοαδιάσει, και διασχίστε το νησί κατά πλάτος για να συναντήσετε αμμόλοφους, κέδρους και κρινάκια της άμμου. Στη Σούγια, μια τεράστια παραλία με λευκά βότσαλα που έχει και αρκετούς κατασκηνωτές, στα Φαλάσαρνα, μια εξωτική παραλία με πράσινα και μπλε νερά και καταπληκτική αμμουδιά, στον Σταυρό, στην περιοχή Καλάθα, μια φυσική λιμνοθάλασσα με τιρκουάζ νερά που θυμίζει νησί του Ειρηνικού και όπου γυρίστηκαν σκηνές του Ζορμπά, στα Γλυκά Νερά, με τη λευκή άμμο και τα ψιλά βότσαλα, που προσεγγίζεται με τα πόδια ή καΐκι απ’ τη Χώρα Σφακίων. Πού θα φάτε: Στον Μαθιό, στο Παλιό Λιμάνι. Κλασικό, με θέα, φημισμένο και εγγυημένο, με καλά θαλασσινά, στη Νυχτερίδα, που αποτελεί, πια, αξιοθέατο της πόλης, στο Ταμάμ, για ανατολίτικες γεύ-

σεις, στον Κούμανδρο, στις Καλύβες, για τηγανητό λαγό και χοχλιούς, στην ταβέρνα του Σάββα, στις Καλύβες, γι’ αυθεντική κρητική κουζίνα και υπέροχο ντόπιο κρασί, στον Λεβέντη, μια από τις καλύτερες ταβέρνες του νομού, για στάκα, σπληνογάρδουμπο, βολβούς ξιδάτους, φοβερά λουκάνικα, εξαιρετικό χύμα κρασί, σπάνιες κρητικές συνταγές, στον Βαρδάκη, στη Σούδα, για τηγανητά μπαρμπούνια και κουτσομούρες, στον Πλάτανο, στους Αρμένους Αποκορώνου, με τεράστια ιστορία (ήταν στέκι του Ελευθερίου Βενιζέλου) και σπιτικό φαγητό, στον Μύλο του κερατά, στον Πλατανιά, με κρητικά κρασιά, κουνέλι στιφάδο, αρνί ή κοτόπουλο στη σούβλα κι ένα τεράστιο ζευγάρι κέρατα πάνω απ’ το ταμείο, με την προειδοποίηση: «έτσι τελειώνει πάντα μια μεγάλη αγάπη»! Πού θα διασκεδάσετε: Για οφθαλμόλουτρο, δυνατές μουσικές και κοκτέιλ Chivas Summer Bliss (τη μοναδική συνταγή του Chivas ambassador Μιχάλη Καγιάννη) στα beach bars της Αγίας Μαρίνας εκεί όπου ανάμεσα στα κοκτέιλ και τα beats γεννιούνται συχνά δυνατές φιλίες. Τα μεγάλα κλαμπ είναι στον Πλατανιά, όπου μπορείτε να χορεύετε μέχρι το πρωί μ’ ένα κοκτέιλ Chivas Cooler, ενώ, για πιο χαλαρές

CHIVAS COOLER r Ποτήρι: Old fashioned r 50 ml Chivas Regal 12 ετών r 120 ml ginger ale (μπορεί να αντικατασταθεί με Sprite)

Προσθέτουμε Chivas Regal 12 ετών σε ποτήρι με πολύ πάγο. Συμπληρώνουμε με ginger ale, γαρνίρουμε με μία φέτα lime κι απολαμβάνουμε.

καταστάσεις, τα μπαράκια της πόλης ενδείκνυνται για βραδιές απόλυτης χαλάρωσης κι ελευθερίας, παρέα με τους κολλητούς σας κι ένα Chivas Apple Cider.

Tips: Μετά το κλάμπινγκ δοκιμάστε τις μπουγάτσες του Ιορδάνη. Δεν έχετε φάει καλύτερες. Οι Κρητικοί έχουν ψηλά τις αξιές της φιλίας, της ελευθερίας, της φιλοξενίας. Είναι κάτι που θα το δείτε πολύ έντονα όποιον και να συναντήσετε, είτε νέο ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ είτε ηλικιωμένο. (ΚΩΔΙΚΟΣ: 28210) Μην παραλείψετε να περάσετε από τη σκεπαστή r Τουριστική Αστυνομία: αγορά-παζάρι στο κέντρο των Χανίων. Εδώ θα βρείτε 53333 όλα τα τοπικά προϊόντα της Κρήτης αλλά και ατμόr Ένωση Ξενοδόχων: 91129 σφαιρα Ανατολής, εξευρωπαϊσμένα πατσατζίδικα r Σύλλογος Ενοικιαζόμενων και φτηνές ταβέρνες με τα ντόπια πιάτα, δηλαδή χοΔωματίων: 43061 χλιούς μπουμπουριστούς, μπουρέκι και φρέσκα ψάr Ραδιοταξί: 98700 ρια. Προτιμήστε αυτή που βρίσκεται ακριβώς δίπλα r Νοσοκομείο: 58905 στους πάγκους με τα ψάρια. Τα Χανιά είναι ο κατεξοχήν προορισμός για μεγάλες παρέες φίλων, που εδώ γίνονται μεγαλύτερες. Επενδύστε σε αυτές. Επισκεφθείτε τη Χώρα Σφακιών. Εδώ χτυπάει η καρδιά της Κρήτης. Κι εδώ οι κώδικες τιμής είναι σημαντικοί. Αν δώσεις τον λόγο σου πρέπει να τον

CHIVAS APPLE CIDER r Ποτήρι: Ψηλό r 50 ml Chivas Regal 12 ετών r 25 ml μηλίτης (cider) r 25 ml χυμός μήλου r 20 ml σιρόπι maple ή σιρόπι ζάχαρης

r Γαρνιτούρα: Φέτα lime. r Γαρνιτούρα: Λεπτές φέτες μήλου.

Βάζουμε σε ψηλό ποτήρι με πάγο το Chivas Regal 12 ετών με τα υπόλοιπα υλικά (εκτός από το cider), ανακινούμε καλά και συμπληρώνουμε με cider. Γαρνίρουμε με λεπτές φέτες μήλου.

61

BEST PLACES

BEST COCΚTA ILS τηρήσεις. Περάστε απ’ τα χωριά του Αποκάρωνα, όπου η κρητική φιλοξενία κι η βεντέτα καλά κρατούν. Υπέροχες πηγές και κρυστάλλινα νερά γεφυρώνουν τα χωριά μεταξύ τους. Έξω απ’ τα Χανιά βρίσκονται οι τάφοι των Βενιζέλων. Πανοραμική θέα, γαλήνη κι ένα υπέροχο εκκλησάκι δίπλα στον τάφο του Ελευθερίου Βενιζέλου, του συμβόλου της δημοκρατίας. Πιείτε ένα κοκτέιλ Chivas Summer Bliss στα μπαρ της Παλιάς Πόλης. Είναι το μοναδικό ουίσκι που ταιριάζει απόλυτα με την οξύτητα των raspberries λόγω του απαλού, βελούδινου και μελένιου χαρακτήρα του. Τα Χανιά προσφέρουν υψηλή ποιότητα ζωής όλο τον χρόνο. Υπάρχουν πολλοί επιτυχημένοι Χανιώτες που, ενώ είχαν φύγει απ' την πατρίδα τους για χρόνια, τελευταία έχουν επιστρέψει στις ρίζες τους και κατοικούν μόνιμα εκεί. Στην αγορά Χανίων ψάξτε να βρείτε τα μαγαζιά που πωλούν φωτιστικά, ποτήρια και διακοσμητικά απ’ τους δυο τελευταίους τεχνίτες φυσητού γυαλιού της Ελλάδας. Βρίσκονται κι οι δύο εδώ.

r Μοναδικές νύχτες στο Παλιό Λιμάνι. r Στα κλαμπ του Πλατανιά οι παρέες χορεύουν μέχρι το πρωί. r Στον δρόμο για το Παλιό Λιμάνι. r Η παραλία στο Ελαφονήσι. Μια απ' τις καλύτερες σε όλο το νησί.

ΟΙ ΦΙΛIΕΣ ΞΕΚΙΝΟYΝ Μ' EΝΑ LIKE ΚΑΙ ΚAΘΕ ΜEΡΑ ΓIΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣOΤΕΡΕΣ! Κάνε like και μπες στην παρέα του Chivas, μάθε τα πάντα για το αγαπημένο σου ουίσκι, γνώρισε τον Chivas Ambassador Μιχάλη Καγιάννη, επισκέψου το Chivas Bar που άνοιξε και είναι γεμάτο ιδέες, για να απολαύσεις το Chivas και να φτιάξεις μοναδικά Chivas Cocktails, κι ενημερώσου πρώτος για τα επόμενα Chivas events. facebook.com/chivasgreece

CHIVAS SUMMER BLISS (*) r Ποτήρι: Old fashioned r 50 ml Chivas Regal 12 ετών r 20ml λικέρ μαστίχα Eoliki r 20ml χυμός lime r 1 barspoon μαρμελάδα raspberry r Γαρνιτούρα: Δυόσμος

Βάζουμε τα υλικά σ' ένα shaker, προσθέτουμε πάγο και χτυπάμε δυνατά. Σουρώνουμε σ' ένα ποτήρι με τριμμένο πάγο και γαρνίρουμε μ' ένα κλαράκι δυόσμου. (*) Autumn Bliss raspberries είναι μια ποικιλία raspberries με ιδιαίτερα ανοικτό κόκκινο χρώμα και γλυκιά γεύση - από εκεί πήρε το όνομά του το cocktail.

62

The Fiction Issue 2011

Μόλις 45 λεπτά απ’ το λιμάνι του Λαυρίου κι όλως παραδόξως ήταν για χρόνια ένα απ’ τα πιο «άγνωστα» κυκλαδονήσια. Ένας χαρισματικός τόπος με «πρωτόγονη» δωρική ομορφιά, πανέμορφες παραλίες κι ένα ιδανικό νησί για πραγματικά cool διακοπές, όπως αυτές που μπορείτε να κάνετε...στην Ιρλανδία!

Με το JAMESON στην Tζια

Ο

ι καλύτερες παραλίες: Σχεδόν όπου και να πάτε θα συναντήσετε πολύ cool και χαλαρό κόσμο. Το Γυαλισκάρι κι ο Οτζιάς είναι οι όμορφες και κλασικές λύσεις (λόγω εύκολης πρόσβασης), αλλά ειδικά τον Αύγουστο υπάρχει αρκετός συνωστισμός. Αν ανήκετε στους τυχερούς που έχουν σκάφος ή τζιπ, τότε θ' απολαύσετε την ανεξαρτησία σας και θα μπορέσετε να προσεγγίσετε εύκολα τις πιο δύσβατες, απομονωμένες παραλίες του νησιού, που αποτελούν τα μαγευτικά, καλά κρυμμένα μυστικά του (συμβουλευτείτε τους ντόπιους). Τα Ξύλα είναι πανέμορφα, ενώ στο Σπαθί, στη Συκαμιά, στο Καλλιδονύχι και στο Καμπί θα κάνετε μπάνιο κυριολεκτικά με την ησυχία σας. Πού θα φάτε: Στην ταβέρνα του Μαρούλη, στο Βουρκάρι, όπου σταματούν πολλοί επώνυμοι με τα σκάφη

τους για την ομολογουμένως καταπληκτική αστακομακαρονάδα του. Επίσης, στην Άννα (στον Οτζιά), που διαθέτει μεγάλη ποικιλία και πάντα εξαιρετική ντόπια κουζίνα, και στην Άκρη με τον καλύτερο μάγειρα, στο κεντρικό λιμάνι. Οι ταβέρνες στον Οτζιά και στη Χώρα προσφέρουν καλό φαγητό με έμφαση στα νόστιμα ντόπια κρέατα κι ενίοτε στα μαγειρευτά που συστήνουμε ανεπιφύλακτα! Πού θα διασκεδάσετε: Σε γενικές γραμμές, στην Τζια οι νύχτες είναι «χαλαρές» κι αρκετά εναλλακτικές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει κόσμος που διασκεδάζει μέχρι αργά στα μπαρ στο Βουρκάρι μ’ ένα ποτήρι Jameson στο χέρι, ή άλλοι που αγναντεύουν τη θέα απ' τη γραφική (και πιο cool) Ιουλίδα,πίνοντας ένα απολαυστικό Jameson με ginger ale. Τips: Η Τζια είναι τόπος διακοπών αρκετών καλλιτεχνώ και συγγραφέων που επμνέονται απ' το μαγικό τοπίο του νησιού. Είπαμε: έχει κάτι από Ιρλανδία. Επισκεφτείτε τον Κούνδουρο, οικισμό που ξεχωρίζει

JAMESON & GINGER r Ποτήρι: Ψηλό r 1 μέρος Jameson r 2 μέρη ginger ale r 1 σπειροειδές κομμάτι από φλούδα λεμονιού η lime r Γαρνιτούρα: Σπειροειδές κομματι από φλούδα λεμονιού η lime.

Κόβουμε το κομμάτι φλούδας λεμονιού ή lime. To πιέζουμε ώστε τα έλαιά του πέσουν μέσα στο ψηλό ποτήρι μας. Γεμίζουμε το ποτήρι με πάγο, προσθέτουμε το Jameson και το ginger ale κι ανακατεύουμε καλά.

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ (ΚΩΔΙΚΟΣ 22880) r Αστυνομία: 21100 r Λιμεναρχείο: 21344 r Πρώτες Βοήθειες: 22200 r Ταξί: 21228

για τα όμορφα πέτρινα σπίτια του και τους ανεμόμυλους. Το νησί φημίζεται για τα κρεατικά του, οπότε, εφόσον δεν ανήκετε στο κλαμπ των χορτοφάγων, θα το ευχαριστηθείτε! Δοκιμάστε την ντόπια σπεσιαλιτέ, τον πασπαλά (κομματάκια χοιρινό, μαγειρεμένο με αυγά και ντομάτα), αλλά και τον περίφημο κρασάτο κόκορα που σερβίρει το μπακάλικο-μανάβικο (μεταμφιεσμένο σε ταβερνάκι) στον γραφικό οικισμό Κάτω Μεριά. Επισκεφθείτε το μεσαιωνικό κάστρο του 13ου αιώνα στην Ιουλίδα (Χώρα), καθώς και τα υπέροχα νεοκλασικά κτίρια του δημαρχείου και του Παλιού Δημοτικού Σχολείου. Για ένα χαλαρό, απογευματινό ποτό: Jameson & Lemonade στο Βουρκάρι, ατενίζοντας τα απέραντο γαλάζιο. Είναι μια απόλυτα απελευθερωτική εμπειρία. Εμβληματικό αξιοθέατο της Ιουλίδας είναι, επίσης, ο Λέων της Κέας (ένα σκαλισμένο στον βράχο λιοντάρι),

JAMESON & LEMONADE r Ποτήρι: Ψηλό r 1 μέρος Jameson r 2 μέρη σόδα r χυμός μισού λεμονιού r 3 κουταλάκια ζάχαρη r Γαρνιτούρα: Φέτα lime.

Βάζουμε τη ζάχαρη και το χυμό λεμονιού σε ψηλό ποτήρι. Ανακατεύουμε πολύ καλά. Προσθέτουμε το Jameson, ανακατεύουμε και προσθέτουμε πάγο. Γεμίζουμε με σόδα και διακοσμούμε με μια φέτα lime.

63

ενώ στο αρχαιολογικό μουσείο θα δείτε σημαντικά ευρήματα απ’ τις ανασκαφές που έχουν γίνει στο νησί. Για όσους έχουν διάθεση για εξερεύνηση, αξίζει η επίσκεψη στην αρχαία πόλη της Καρθαίας, όπου σώζονται ο δωρικός ναός της Αθηνάς και ο ναός του Πύθιου Απόλλωνα. Στο Βουρκάρι σημαντικά είναι ο προϊστορικός οικισμός της Αγίας Ειρήνης (ένας οικισμός που άκμασε από την πρώιμη ως την ύστερη εποχή του χαλκού) και το Μοναστήρι της Παναγίας της Καστριανής, που είναι χτισμένο σ’ ένα εκπληκτικό σημείο δίπλα στη θάλασσα. Τέλος, αξίζει μια επίσκεψη στο Δάσος της Βελανιδιάς (ένα απ’ τα ελάχιστα δάση βασιλικής δρυός που υπάρχουν στο Αιγαίο), ενώ, για όσους έχουν αντοχές, στο νησί υπάρχουν μονοπάτια 36 χιλιομέτρων που καταλήγουν σε απόμερες παραλίες, πηγές και αρχαιολογικούς χώρους.

r Τα μπαρ στο Βουρκάρι κρατούν ψηλά την διασκέδαση στην Τζια. r Όπου και να βουτήξεις, τα νερά στην Τζια είναι υπέροχα. r Η Τζια είναι ιδανικός προορισμός για όσους διαθέτουν σκάφος.

BEST PLACES

BEST COCΚTA ILS JAMESON & CRANBERRY r Ποτήρι: Ψηλό r 1 μέρος Jameson r 2 μέρη χυμός cranberry r 1 φέτα lime r 1 φέτα μανταρίνι r Γαρνιτούρα: Φέτα lime.

Βάζουμε το Jameson σε ψηλό ποτήρι. Προσθέτουμε πάγο και γεμίζουμε με τον χυμό cranberry. Πιέζουμε τις φέτες lime και μανταρινιού για να πέσει ο χυμός τους στο ποτήρι κι ανακατεύουμε καλά.

To ετήσιο εγχειρίδιο της LifO για να αποκωδικοποιήσετε το μεγάλο ελληνικό καλοκαίρι.

65

Μπάλος

KΡΗΤΗ ma chambre

Στα Χανιά H μπουτίκ Ma Chambre της σχεδιάστριας Τζωρτζίνας Σκαλίδη.

Μ ΧΑΝΙΑ

Μια απ’ τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας και συγχρόνως ένας ιδανικός τόπος διακοπών, γιατί συνδυάζει και βουνό και θάλασσα.

ΠΑΡΑΛΙΕΣ Το Ελαφονήσι, ένα άλλοτε κρυμμένο μυστικό της επικράτειας, τα τελευταία χρόνια γεμίζει με εκατοντάδες τουρίστες και πούλμαν, παρ’ όλα αυτά, αν πάτε απόγευμα, περάσετε απέναντι στο νησί (είναι προσεγγίσιμο με τα πόδια μέσα απ’ το ρηχό νερό) και περπατήσετε, λίγο μετά την πρώτη παραλία θα κάνετε ένα μαγικό μπάνιο σε συγκλονιστικά νερά. Εναλλακτικά, αν φτάσετε μέχρι εκεί, παρκάρετε και περπατήστε στο μονοπάτι που βγάζει στο Κεδρόδασος, όπου η δύσκολη πρόσβαση (οδικώς) έχει αφήσει ανέγγιχτο το τοπίο (μόνο κατασκηνωτές θα δείτε). Νότια του νομού υπάρχει η sui generis Σούγια, μια υπέροχη παραλία με πολλούς free campers, που θα μπορούσε να ήταν από μόνη της αυτόνομο νησί. Τα Γλυκά Νερά, με τη λευκή άμμο και τα ψιλά βότσαλα, είναι ακόμα

άγνωστη, ενώ τα διάσημα «εξωτικά» Φαλάσαρνα, με τους κόκκινους σχηματισμούς στα νερά, και ο Μπάλος είναι πια γνωστά στους πάντες, αλλά παραμένουν εξίσου εντυπωσιακά. Στα δροσερά νερά της Αγίας Ρουμέλης μπορείτε να φτάσετε είτε με καραβάκι από τη Χώρα των Σφακίων είτε να την προσεγγίσετε περπατώντας μέσα απ’ το Φαράγγι της Σαμαριάς. Καλά οργανωμένες είναι οι παραλίες της Αλμυρίδας, οι Άγιοι Απόστολοι, το Μαράθι και η Παχιά Άμμος, ενώ ιδανικές για εξερεύνηση είναι ο Όρμος Μένιες, που η ομορφιά του θα σας ανταμείψει για τα 20 χιλιόμετρα ανώμαλου δρόμου, και τα Κόκκινα Γκρεμνά, όπου θα κολυμπήσετε στη σκιά των επιβλητικών γκρεμών. Τέλος, ο Κριός κοντά στην Παλαιοχώρα είναι ιδανικός για απομόνωση, αφού δεν είναι πολυσύχναστος ούτε και τον Αύγουστο και διαθέτει μόνο

μία καντίνα για τ’ απαραίτητα.

Eπίσης, η Γαύδος, το νοτιότερο άκρο της χώρας, διαθέτει πολύ όμορφες παραλίες, με πιο διάσημη αυτή του Αγίου Ιωάννη με την απέραντη αμμουδιά και τα πεντακάθαρα νερά.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ Επισκεφθείτε το πανέμορφο μικρό και ιστορικό χωριό Θέρισσο. Ήταν το χωριό όπου το 1905 ο Ελευθέριος Βενιζέλος έστησε το κίνημα για την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα και την εκδίωξη του πρίγκιπα Γεώργιου απ’ το αξίωμα του αρμοστή της αυτόνομης κρητικής πολιτείας. Εκεί θα βρείτε το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, τις πολύ καλές παραδοσιακές ταβέρνες Ο Αντάρτης, Το Λημέρι και Το Αγρίμι, αλλά το highlight του χωριού είναι το παμπάλαιο καφενείο Η Έδρα του 1905, όπου ο υπέροχος 97χρονος κύ-

ριος Αρτέμης Παπαδάκης και η γυναίκα του θα σας σερβίρουν πορτοκαλάδα και καφέ και θα σας διηγηθούν με γλαφυρότητα όλα τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα που στιγμάτισαν αυτό το ευλογημένο μέρος. Ενδιαφέροντα χωριά είναι και το Φρε, που έχει αποτελέσει το φυσικό σκηνικό για τα γυρίσματα ταινιών που αναφέρονται σε προηγούμενες δεκαετίες, όπως το Πρώτη φορά νονός της Όλγας Μαλέα και το Uranya του Κώστα Καπάκα (εκεί θα βρείτε τρία καφενεία στη μικρή κεντρική του πλατεία, το καταπληκτικό μοναστήρι Παναγίας των δυο βράχων και την καλαίσθητη ταβέρνα Λεμονάδικα, με τέλεια ψητά κρέατα στα κάρβουνα), και ο Βάμμος, αρκετά μεγαλύτερος και πιο ανεπτυγμένος τουριστικά, που έχει ίσως τα πιο πολλά συγκεντρωμένα παραδοσιακά σπίτια απ’ όλα τα χωριά της Κρήτης, τα περισσότερα εκ των οποίων

ε τις ασύμμετρες τσάντες-φακέλους που σχεδιάζει, η Τζωρτζίνα Σκαλίδη έχει καταφέρει να έχει το δικό της σήμα κατατεθέν στον χώρο της μόδας. Μετά την επιτυχημένη παρουσία του δικού της χώρου, που oνομάζεται Ma Chambre, στην Αθήνα (Σκουφά 77, Κολωνάκι, 213 0024243), η Τζωρτζίνα άνοιξε μόλις πριν από λίγους μήνες κατάστημα και στα Χανιά, ανανεώνοντας τον fashion χάρτη του νησιού. Το νέο Ma Chambre βρίσκεται σ’ έναν απ’ τους πιο γραφικούς δρόμους των Χανίων, στην οδό Χατζημιχάλη Νταλιάνη. Εκεί μπορείτε να διαλέξετε την τσάντα που σας ταιριάζει από μια πλούσια συλλογή σχεδίων και χρωμάτων. Επίσης, κάθε γυναίκα έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει την τσάντα που ταιριάζει στο δικό της στυλ, επιλέγοντας από μια μεγάλη ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, μια και όλες είναι χειροποίητες, αφού τις κατασκευάζει η ίδια και είναι σε πολύ προσιτές τιμές. Επίσης, στο Ma Chambre θα βρείτε μια εναλλακτική πρόταση σε γυναικεία αξεσουάρ καθώς, πέρα απ’ τις τσάντες, θα βρείτε μπαλαρίνες, σανδάλια, ζώνες και κοσμήματα, τα οποία είναι όλα χειροποίητα και πολύ ξεχωριστά! Επισκεφθείτε τον νέο της χώρο ή κάντε κλικ στο www. georginaskalidi.blogspot. com για να πάρετε μια ιδέα απ’ τις πρωτότυπες δημιουργίες της. Χατζημιχάλη Νταλιάνη 58, Χανιά, Παλιά Πόλη, 2821 501705

66

The Fiction Issue 2011 είναι ιδανικά αναπαλαιωμένα, είτε από επιχειρηματίες (όπως το σύμπλεγμα Βάμος Α.Ε. και το Vamos Palace) είτε από ιδιώτες (κυρίως ξένους) που έχουν σεβαστεί, όμως, απόλυτα την παραμικρή λεπτομέρεια κι έχουν μεταμορφώσει το χωριό σ’ έναν μίνι αρχιτεκτονικό παράδεισο.

ΦΑΓΗΤΟ

Γλωσσίτσες Σπάνια προϊόντα απ’ όλη την Ελλάδα, εκπληκτικές συνταγές, ένα μενού που αλλάζει κι ένα εξαιρετικό μεζεδοπωλείο έτοιμο να μαζέψει πολλά βραβεία.

Ε

χει κλείσει μόλις έναν χρόνο (και κάτι μέρες), και όμως έχει καταφέρει ν’ ανελιχθεί στη λίστα με τα καλύτερα εστιατόρια της Κρήτης. Το μενού του είναι βασισμένο στις ποιοτικές πρώτες ύλες, στα τοπικά προϊόντα από κάθε πιθανή γωνιά της Ελλάδας (λουκάνικα από τις Σέρρες και τη Μάνη, εξαιρετική κοπανιστή Τήνου που παλαιώνει έναν χρόνο σε σπηλιά κ.λπ.), στα θαλασσινά (αριστούργημα η «Μαύρη Θάλασσα» - ριζότο με σουπιά με το μελάνι της) αλλά και στα κρέατα (δοκιμάστε το «χοιρινό πούρο» και το τας κεμπάπ). Τα 70 πιάτα του μενού αλλάζουν συχνά (ο στόχος 15ετίας των τριών ιδιοκτητών είναι να βγάλουν περίπου 3.000 διαφορετικές συνταγές), η διακόσμηση είναι μοντέρνα με τάση στο λευκό, η ατμόσφαιρα χαλαρή και το σέρβις άψογο και χαμογελαστό. SOS πιάτα η μανουρόπιτα με μαύρο σουσάμι και γλυκό του κουταλιού από άγριο σύκο, το ριζότο γαρίδας με μαστιχέλαιο, ο καγιανάς με σύγκλινο Μάνης κι η «ντροπαλή» σαλάτα με λάχανο. Επίσης, το εστιατόριο έχει και καλλιτεχνική πλευρά, αφού φιλοξενεί συχνά εκθέσεις εικαστικών, ενώ εκδίδει κι ένα εξαιρετικό free press για την πόλη.

Ακτή Ενώσεως 4, Χανιά, 28210 59074

Στις Γλωσσίτσες (28210 59074), στο Παλιό Λιμάνι, ένα εστιατόριο που άνοιξε πέρυσι και αναμόρφωσε το γαστριμαργικό τοπίο της πόλης, μ’ ένα μενού βασισμένο στις καλύτερες πρώτες ύλες απ’ όλη την Ελλάδα και συνταγές που τιμούν τις κατά τόπους «κουζίνες» της χώρας (δοκιμάστε οπωσδήποτε το πιάτο Μαύρη Θάλασσα). Στον Μαθιό (28210 54291) και τον Αποστόλη (28210 43470), στο Παλιο Λιμάνι, με ωραία θέα και κυρίως καλά θαλασσινά, αλλά και με πιάτα της κρητικής κουζίνας, στο Ταμάμ (28210 96080) για ανατολίτικες γεύσεις (ειδικά τώρα που πήραν και τον απέναντι χώρο κι είναι πιο εύκολο να βρεις τραπέζι), στον Κούμανδρο (28250 31230), στις Καλύβες, για τηγανητό λαγό και χοχλιούς, στον Μύλο του Κερατά (28210 68578), στον Πλατανιά, για την αποθέωση της κρητικής παραδοσιακής κουζίνας, και στο Πανόραμα (28210 41336), πάνω απ’ τα Φαλάσαρνα, όπου η καταπληκτική μαγείρισσα κυρία Βασιλική θα σας ψήσει ιδανικά ψάρια ημέρας (αν βρείτε σκάρους, πάρτε αυτούς), αλλά και τους πιο νόστιμους κολοκυθοκεφτέδες και ντολμαδάκια του νησιού - η θέα στο ηλιοβασίλεμα, μάλιστα, μπορεί να κερδίσει άνετα αυτό της Σαντορίνης.

∆ΙΑΣΚΕ∆ΑΣΗ Το μεσημέρι, τα μεγάλα beach bars της Αγίας Μαρίνας κρατάνε ζωντανό το beat των Χανίων, ενώ το βράδυ, τα μεγάλα κλαμπ του Πλατανιά είναι για όσους θέλουν να βρουν κάτι αντίστοιχο των κλαμπ της αθηναϊκής παραλιακής. Οι εναλλακτικοί τα πίνουν, κλασικά, στα Δύο Λουξ κι εσχάτως στο Κλειδί, στην πλατεία της Σπλάντζιας, που είναι κάπως σαν να βρίσκεστε στην πλατεία Καρύτση. Στο 36 Wine Bar θα βρείτε μεγάλη ποικιλία κρασιών και tapas στο Παλλάς, ένα all time classic μαγαζί που στεγάζεται σε κτίριο που χτίστηκε τον 15ο αιώνα. Στη λεγόμενη Piazza Magazini των Χανίων θα πιείτε τα πρώτα απογευματινά ποτά και στη Συναγωγή θα νομίζετε ότι είστε στο Balthazar.

ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ Αγοράστε κρητικό μαχαίρι στην αγορά των Χανίων, αλλά βεβαιωθείτε πως είναι από τα γνήσια, φτιαγμένο, δηλαδή, από κέρατα κρι-κρι. Στην αγορά Χανίων ψάξτε να βρείτε τα μαγαζιά που πωλούν φωτιστικά, ποτήρια και διακοσμητικά απ’ τους δυο τελευταίους τεχνίτες φυσητού γυαλιού της Ελλάδας. Βρίσκονται και οι δυο εδώ. Στο χωριό Βάμος του Αποκόρωνα θα βρείτε τη βιοτεχνία Βάμος Α.Ε., όπου θ’ αγοράσετε σπιτικές μαρμελάδες, γλυκό του κουταλιού, λάδι βιολογικής καλλιέργειας, λαδοτύρι, πετιμέζι και φυσικό σαπούνι από ελαιόλαδο.Στον Σύλλογο Γυναικών Καράνου, στον Δήμο Καράνου, στα Χανιά, θ’ αγοράσετε υπέροχα γλυκά του κουταλιού, ελιές φτιαγμένες με διαφορετικούς τρόπους, χυλοπίτες, κουλουράκια λαδιού ή κρασιού, σπιτική τσικουδιά, ξεροτήγανα, καλτσούνια και πετιμέζι.Απ’ τα Σφακιά πάρτε την καλύτερη τσικουδιά, μέλι, μυρωδικά και βότανα. Tα καλύτερα παξιμάδια και σταφιδόψωμα στην πόλη θα τα βρείτε στον φούρνο του Δρανδάκη, που είναι από τους παλαιότερους στα Χανιά και ψήνει ακόμα τα πάντα σε παραδοσιακό ξυλόφουρνο.

∆ΙΑΜΟΝΗ οικονομικά: Nopigia Camping: Στα Νωπήγεια Κισσάμου, μέσα στο καταπράσινο δάσος και δίπλα στη θάλασσα του Κισσάμου (28220 31111, www.campingnopigia. gr).

Chania Camping: Στην περιοχή των Αγίων Αποστόλων, κοντά σε τέσσερις αμμώδεις παραλίες (28210 31138, www. camping-chania.gr ). μεσαία: Μηλιά: Ο παραδοσιακός οικολογικός οικισμός βρίσκεται κοντά στο Βλάτος κι είναι πολύ καλή επιλογή για τους λάτρεις του εναλλακτικού τουρισμού (28210 46774, www.milia.gr).

Afrata Villas: Παραδοσιακοί ξενώνες για παρέες 3 έως 6 ατόμων, ιδανικοί για μια ήρεμη απόδραση (28210 57185, www. afratavillas.gr).

Old Phoenix: Με καταπληκτική θέα στην περιοχή του Φοίνικα (28250 91257).

Megim: Οικογενειακό ξενοδοχείο στην Παλαιοχώρα (28230 41690).

On the Rocks: Μικρό ξενοδοχείο στην Παλαιοχώρα με θέα τη θάλασσα (28230 41713). lux: Casa Delfino Suites: Σ’ ένα αναπαλαιωμένο ενετικό palazzo στα Χανιά, με θέα στο παλιό λιμάνι (28210 87400, www.casadelfino.com).

Ammos Hotel: Θα μπορούσε να ήταν κάπου στο Μαϊάμι, αλλά είναι (σχεδόν κυριολεκτικά) πάνω στην παραλία του Γλάρου, στους Αγίους Αποστόλους, και πρόκειται για ένα απ’ τα καλύτερα και πιο προσεγμένα boutique hotels στην Ελλάδα (28210-33003, www. ammoshotel.com).

Cretan Dream Royal: Πολυτελή δωμάτια στον Σταλό με θέα την υπέροχη θάλασσα του Αιγαίου (28210 36800, www. cretandreamroyal.gr).

Porto Platanias Beach Resort: Πολυτελές ξενοδοχείο στον Πλατανιά με παροχές που θα σας εκπλήξουν ευχάριστα (28210 38800, www. portoplatanias.gr).

ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ Ακτοπολοϊκώς, σε περίπου 8 ώρες με τα πλοία της ΑΝΕΚ (28210 24000) και αεροπορικώς με Olympic Air (80111444444-από σταθερό) και Aegean (8011120000, από σταθερό) σε 50 λεπτα.

TIPS r H απόλυτη λύση στο κλασικό

πρόβλημα των οικογενειών με παιδιά είναι το Rea’s Fun Club, ένα μοναδικό στο είδος του ξενοδοχείο/κατασκήνωση για παιδιά με καταπληκτικές εγκαταστάσεις, που βρίσκονται μέσα σε 15 στρέμματα πρασίνου και περιλαμβάνουν δωμάτια με δικό του μπάνιο το καθένα, 2 πισίνες, 2 γήπεδα ποδοσφαίρου με χλοοτάπητα, γήπεδο βόλεϊ και beach volley,γήπεδο μπάσκετ, μίνι γκολφ, πινγκ-πονγκ, αίθουσα υπολογιστών, πολλά διαφορετικά κιόσκια για δημιουργική απασχόληση. Στον Σταυρό Ακρωτηρίου, 28210 399001-4 r Η μπουγάτσα του Ιορδάνη είναι φημισμένη σε όλη την Ελλάδα και όχι άδικα. Εκπληκτικό φύλλο, τυρί που λιώνει στο στόμα και ζάχαρη άχνη από πάνω. Μη φοβηθείτε τον συνδυασμό. (Αποκορώνου 24 / Κυδωνίας 96 / Πλατεία Σούδας 36 / Μυλωγιάννη 95). r Αν είσαστε τυχεροί και πετύχετε την μπάντα του Μιχάλη Παπαδάκη να παίζει σε κάποια εκδήλωση στο Καστέλλι, θ’ αναγνωρίσετε έναν σπουδαίο μουσικό που πάει την κρητική παραδοσιακή μουσική μερικά βήματα πιο πέρα.

XΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ Τουριστική αστυνομία: 28210 53333 Ένωση Ξενοδόχων: 28210 91129 Σύλλογος ενοικιαζόμενων δωματίων: 28210 43061 Ραδιοταξί: 28210 98700 Νοσοκομείο: 28210 58905

67

ΗΡΑΚΛΕΙΟ

LIFO CHOIC

Εδώ είναι η πρωτεύουσα της Κρήτης. Σήμα κατατεθέν της πόλης είναι το Φρούριο Κουλέ στο λιμάνι και οι αρχαιολογικοί χώροι που αποδεικνύουν το μέγεθος του Μινωικού Πολιτισμού. Εδώ, επίσης, ανήκουν και τα πολύ τουριστικά Μάλια κι η Χερσόνησος.

ΠΑΡΑΛΙΕΣ Οι περισσότερες παραλίες του Νομού Ηρακλείου είναι αμμουδερές, με τα Μάταλα, την Κόκκινη Άμμο και τον Κουδούμα να ξεχωρίζουν. Γενικά, αυτές που βρίσκονται στο βόρειο τμήμα του νομού είναι πιο οργανωμένες, με ζεστά νερά, αλλά πλήττονται συχνά από ανέμους, ενώ στο νότιο έχουν λιγότερο κόσμο και είναι πιο κρύες. Το Αγιοφάραγκο δεν είναι οργανωμένο, αλλά είναι προστατευμένο από τους ανέμους. Η πρόσβαση στην παραλία είναι δυνατή μόνο με καΐκι ή με τα πόδια από τους Καλούς Λιμένες. Ο Κερατόκαμπος βρίσκεται 75 χλμ. απ’ το Ηράκλειο κι είναι μια υπέροχη και ατελείωτη παραλία, μ’ ένα χωριό βυθισμένο στην άκρη του που το βλέπεις απλά με

τη μάσκα και με μια υπέροχη βαθιά σπηλιά προς εξερεύνηση που αλλάζει χρώματα.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ Οπωσδήποτε επισκεφθείτε τα παλάτια της Κνωσού και της Φαιστού. Η συλλογή του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου συγκαταλέγεται στις σπουδαιότερες που υπάρχουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Επισκεφθείτε, επίσης, το Μουσείο Καζαντζάκη και το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, καθώς και το εξαιρετικό Μουσείο Αγροτικής Βιοτεχνίας «Μανόλης Βεριγάκης», που βρίσκεται στο χωριό Πάρτιρα και είναι ένας αναπαλαιωμένος χώρος μιας παλιάς οικογενειακής φάμπρικας που περιελάμβανε ελαιοτριβείο, αλευρόμυλο και παραδοσιακό ρακοκάζανο.

ΦΑΓΗΤΟ Στην ταβέρνα Τα Πέτρινα (28970 21976), στην πλατεία της Χερσονήσου, δοκιμάστε γουρουνόπουλο, κουνέλι στιφάδο, φοβερά γεμιστά, ντόπια τυριά και πιείτε την καλύτερη ρακή που «κυκλοφορεί». Στην περιοχή του Ζαρού θα δοκιμάσετε πεντανόστιμες πέστροφες στην ταβέρνα Η λίμνη του Ζαρού (28940 31338). Στο εστιατόριο Ελιά και Δυόσμος (2810 731283), στο χωριό Σκαλάνι με την κρητική δημιουργική κουζίνα, δοκιμάστε κλασικά κρητικά πιάτα όπως η κριθαροκουλούρα και το γαμοπίλαφο, αλλά και άλλα, λιγότερο γνωστά, όπως ασκολίμπρους, αγκινάρες με κουκκιά ντερμπιέ, κρεατότουρτες και μαραθόπιτες, μανιτάρια αρωματικά, σεσκουλόφυλλα γεμιστά, ομελέτα με τσιμούλια

ή σφουγγάτο, και βέβαια μακαρούνια σκιουφιχτά με ανθότυρο, φτιαγμένα με το μεράκι της Αργυρώς. Σταθερές «αξίες» του καταλόγου αποτελούν ο κρασάτος πετεινός, το αρνί με σταμναγκάθι και ντομάτα, το κοκκινιστό κουνέλι και τα παϊδάκια με μέλι.

∆ΙΑΣΚΕ∆ΑΣΗ Το βράδυ, με ποτά στο μπαρ και πολύ κέφι, γίνεται χαμός. Πολλά κλαμπ και μεγάλα beach bars θα συναντήσετε έξω από την πόλη. Το Big Fish Club (Εθνάρχου Μακαρίου 17 και Βενιζέλου) είναι το πιο δημοφιλές και παίζει δυνατά κάθε βράδυ. Στην παραλία του Ηρακλείου βρίσκεται και το all day café Forum (Σοφοκλή Βενιζέλου και Μίνωος, Talos Plaza, 2810 310008) με διάθεση χαλαρή το πρωί,

E

Επισκεφθε ίτε την Αγί α Πελαγία, πιείτε ένα πό το στο καφ έ-μπαρ Βloom, και με ποδήλα το θαλάσσ ή και κολυ ης μπώντας πρ οχωρήστε αριστερά με τά τα βράχ ια κι ανακαλύψ τε μια από τις ωραιότερε ς εξωτικές παραλίες που έχετε δει ποτέ.

ζωντανή το μεσημέρι και απογειωτική όταν πέφτει η νύχτα, ενώ διαθέτει και καταπληκτική κουζίνα! Ατού του είναι ότι με το απλό πάτημα ενός κουμπιού εξαφανίζονται οι τζαμαρίες και ως διά μαγείας αποκτά μια ανοιχτή, ευάερη προσωπικότητα, ενώ το κυκλικό μπαρ που εκτείνεται στα 25 μετρά σχεδιάστηκε έτσι ώστε να εξυπηρετεί με την ίδια άνεση όσους κάθονται στο κέντρο του αλλά και τους όρθιους, στο εξωτερικό του. Για ένα πιο ανέμελο ποτό, επιλέξτε το Παγοποιείον στην πόλη του Ηρακλείου, που βρίσκεται στον χώρο ενός παλιού παγοποιείου. Δίπλα στον ναό του Αγίου Τίτου θα βρείτε έναν πρωτοποριακό πολυχώρο που περιλαμβάνει εστιατόριο, μπαρ κι εκθεσιακό χώρο σ’ ένα industrial περιβάλλον. Μια εξίσου καλή επιλογή είναι το καινούργιο και υπέροχο

ποτάδικο Fix (Aρετούσας 2), που μεταφέρθηκε σε άλλο χώρο και ανανεώθηκε.

ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ Η κεντρική αγορά του Ηρακλείου είναι το ιδανικό μέρος για ν’ αγοράσεις τα περίφημα τοπικά προϊόντα της Κρήτης, αφού τα καταστήματά της πωλούν από λάδι, ρακή και μέλι μέχρι βότανα από τα χωριά της μεγαλονήσου. Αγοράστε καλιτσούνια, λαδοκούλουρα, σαμψάδες, μπισκότα, αμυγδαλωτά, παξιμάδια και πολλά άλλα παραδοσιακά προϊόντα απ’ τον Αγροτεχνικό Οικοτεχνικό Συνεταιρισμό «Κρουσανιώτισσα» στον Δήμο Κρουσώνα, στο Ηράκλειο.

68

The Fiction Issue 2011

ρεθυμνο

Σήμα κατατεθέν του Ρεθύμνου είναι η Φορτέτζα στο Ενετικό Λιμάνι και η όμορφη Παλιά Πόλη. Ολόκληρος ο νομός χαρακτηρίζεται απ’ τα καταγάλανα νερά του και τα καταπράσινα φαράγγια του.

forum ΔιαμονΗ οικονομικα: Στο Lena Hotel (2810 223280), με τα άνετα και πεντακάθαρα δωμάτια, και στο μικρό και προσιτό Sofia Hotel (2810 240002). μεσαία: Στο Atrion, με τα καλαίσθητα δωμάτια, που βρίσκεται δυο βήματα απ’ το Ιστορικό Μουσείο, τον παραθαλάσσιο δρόμο περιπάτου και το παλιό ενετικό λιμάνι (2810 246000, atrion.gr). Επίσης, στο Lato Hotel (2810 240350), εάν θέλετε να μείνετε σ’ ένα πανέμορφο

boutique hotel στο κέντρο του Ηρακλείου και στο στυλάτο Castello City (2810 251212). lux: Στο Royal Mare Village, στη Χερσόνησο, μ’ εκλεπτυσμένη πολυτέλεια και όλες τις σύγχρονες ανέσεις (2810 300330) και στο Capsis Beach Hotel (28108 11112) στην Αγία Πελαγία.

ΠΩς θα πατε Με πλοίο καθημερινά από Πειραιά με Minoan Lines (για κρατήσεις 18175) και Anek - Superfast (για κρατήσεις

18130) σε περίπου 6-7 ώρες. Αεροπορικώς, με καθημερινά δρομολόγια των Olympic Air (80111444444, από σταθερό) και Aegean Airlines (8011120000, από σταθερό) σε 45’.

xρΗσιμα τηλΕφωνα Τουριστική Αστυνομία: 2810 274046 Λιμεναρχείο Ηρακλείου: 2810 244912 Αεροδρόμιο «Ν.Καζαντζάκης»: 2810 228402

αλανα

οθωνας

kitamekialo

LIFO CHOIC

69 E

Το Kitamek ialo (Μάρκο υ Μουσούρ 7, πλατεία ου Μητρόπολη ς, 28310 5197 είναι ένα πο 9) λύ όμορφα διακοσμημέ τάστημα κο νο κασμήματος , όπου θα βρ ιδιαίτερα κο είτε μμάτια και σχέδια από χρυσό, ασήμ ι ή ημιπολύτ ιμες πέτρες για να κάνετε δώ ρο στους φίλους σα ς, αλλά, γιατ ί όχι, και στον εα υτό σας.

ΠΑΡΑΛΙΕΣ Στα νότια παράλια του νομού θα βρείτε κάποιες απ’ τις ωραιότερες παραλίες της Κρήτης, που διατηρούν ακόμα την άγρια ομορφιά τους, μια και είναι ανεκμετάλλευτες, όπως η υπέροχα εξωτική παραλία της Πρέβελης, με τον ποταμό που χύνεται στη θάλασσα, ανάμεσα στους φοίνικες, τους μικρούς καταρράκτες και την πλούσια βλάστηση. Ακούμια, Άγιος Παύλος και Λίγκρες, μακριά απ’ τον πολύ κόσμο, προτείνονται σε όσους θέλουν να βρουν την ηρεμία στις διακοπές τους. Αντιθέτως, στα βόρεια του νομού θα βρείτε οργανωμένες παραλίες, όπως η παραλία Ρεθύμνου, μήκους δώδεκα χιλιομέτρων, ο Πάνορμος, ο Γεροπόταμος και το Μπαλί.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ Ολόκληρη η Παλιά Πόλη που διατηρεί σε αρμονία την εξέλιξη με τη γραφικότητά είναι το πιο ενδιαφέρον αξιοθέατο του Ρεθύμνου. Το Αρχαιολογικό Μουσείο που στεγάζεται στη Βενετσιάνικη Λότζια και η μαρμάρινη κρήνη Ριμόντι, κατασκευή του 1629, εντυπωσιάζουν με την ομορφιά τους. Τα πολλά και καλοδιατηρημένα τζαμιά και η εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου, με την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική και τον περίτεχνο γλυπτό διάκοσμο, είναι μερικά ακόμα αξιοθέατα που πρέπει να επισκεφθείτε.

ΦΑΓΗΤΟ Ιδανικό μέρος για καλοφαγάδες είναι και το μεζεδοπωλείοεστιατόριο Αλάνα (Σαλαμίνος 15, 28310 27737), στην καρδιά της Παλιάς Πόλης, σε μια μοναδική, καταπράσινη αυλή με μουριές, φυτά και λουλούδια να δημιουργούν ένα δροσερό περιβάλλον. Εκεί, θα απολαύσετε ντόπια, φρέσκα κρέατα

στα κάρβουνα ή μαγειρευτά. Επιπλέον, θα βρείτε μια μεγάλη λίστα από εμφιαλωμένα ελληνικά κρασιά αλλά και χύμα, ενώ μη φύγετε χωρίς να δοκιμάσετε το σουφλέ σοκολάτας με παγωτό. Στον Όθωνα (πλατεία Τ. Πετυχάκη, Πλάτανος, Παλιά Πόλη Ρεθύμνου, 28310 55500), που βρίσκεται εκεί απ’ το 1987, θα πάτε για τις ξακουστές του σπεσιαλιτέ, όπως το αρνάκι με αγκινάρες, το μοσχάρι στάμνας, οι αγκινάρες με κουκκιά, το κοτόπουλο με τσικουδιά, φέτα, μουστάρδα και κρεμμύδι αλλά και το κοτόπουλο με φράουλες (!), που έχει μείνει αξέχαστο σε όσους το έχουν δοκιμάσει. Στην Αυλή θα γευτείτε εξαιρετική κρητική και μεσογειακή κουζίνα σ’ ένα οίκημα του 13oυ αιώνα, ενώ στον Γαβαλά τα καλύτερα μπιφτέκια της πόλης, στον Κόμπο τα καλύτερα παϊδάκια και στον Αποστόλη Ζαμπία τα καλύτερα μαγειρευτά.

∆ΙΑΣΚΕ∆ΑΣΗ Μέσα στην πόλη του Ρεθύμνου η Irish Pub είναι μια κλασική επιλογή και τέλειο μέρος για πολλές και παγωμένες μπίρες, ενώ στο Figaro στην οδό Βερνάρδου, πιείτε το ποτό σας κάτω από το εντυπωσιακό αίθριο και υπό τους ήχους alternative rock και ηλεκτρονικής μουσικής. Tα πιο δυνατά κλαμπ είναι το Ice Summer στον Πλατανιά με πολλή νεολαία και σούπερ κοκτέιλ. Το Fortezza είναι ένα τεράστιο κλαμπ στο παλιό λιμάνι που μαζεύει πολύ κόσμο μέχρι πρωίας, ενώ το Living Room με την εκπληκτική του διακόσμηση είναι ιδανικό για τα πρώτα ποτά.

ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ Αγοράστε τσικουδιά απ’ τα χωριά του Ρεθύμνου και τ’ Ανώγεια, μια κι έχουν αναγάγει σ’

επιστήμη την παρασκευή της. Στο παραλιακό χωριό Πάνορμος προμηθευτείτε το ντόπιο κόκκινο κρασί. Απ’ τα ορεινά χωριά προμηθευτείτε δίκταμο ή μαλοτύρα, που, εκτός του ότι έχουν αφροδισιακή δράση, κατευνάζουν τον πονοκέφαλο, τους ρευματισμούς και τον στομαχόπονο.

∆ΙΑΜΟΝΗ οικονομικα: Το ξενοδοχείο Άγιος Παύλος (28310 415550) πάνω απ’ τη φημισμένη παραλία του Αγίου Παύλου είναι πάμφθηνο και προσφέρει ζεστή φιλοξενία σε όλους τους επισκέπτες. μεσαίa: Το Fotrezza (28310 55510) είναι ένα μικρό ξενοδοχείο που βρίσκεται ακριβώς κάτω απ’ τη Φορτέτζα, το Mythos Suites (28310 53917) στεγάζεται σ’ ένα αναπαλαιωμένο ενετικό κτίσμα του 16ου αιώνα και το Green Hotel (28320 22056) στο καταπράσινο Σπηλί, που είναι ήσυχο, ενώ ταυτόχρονα διαθέτει χώρο για αρωματοθεραπεία, μασάζ και σάουνα. lux: Το Ιδαίον (28310 28667) βρίσκεται σε ιδανικό σημείο, αφού μπροστά του απλώνεται το Κρητικό Πέλαγος και περιτριγυρίζεται από την Παλιά Πόλη. Στο Avli Lounge Apartments (28310 58250), στην πόλη του Ρεθύμνου, το καλό γούστο και η αρχοντιά πρωταγωνιστούν.

ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ Με πλοίο καθημερινά από Πειραιά με Minoan Lines (για κρατήσεις 18175) και Anek - Superfast (για κρατήσεις 18130) σε περίπου 6-7 ώρες.

XΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ Τουριστική Αστυνομία: 28310 53450 Λιμεναρχείο: 2831022276 Πρώτες Βοήθειες: 2831027491

70

The Fiction Issue 2011

MYKONOΣ

LIFO CHOIC

To πιο διάσημο νησί του Αιγαίου παγκοσμίως είναι το μόνο ελληνικό νησί που έχει τουρισμό τόσο υψηλού επιπέδου. Οι Μυκονιάτες γνωρίζουν ότι το νησί τους είναι προικισμένο με φυσική ομορφιά -υπέροχες παραλίες, όμορφη Χώρα-, αλλά έχουν επενδύσει ουσιαστικά σε υποδομές κι είναι σίγουρα επαγγελματίες στον τουρισμό απ’ τους λίγους. Λεφτά κι όρεξη να υπάρχουν και η Μυκονος πάντα ξέρει να σε ανταμείβει κατάλληλα.

ΠΑΡΑΛΙΕΣ Πρώτη και καλύτερη, η πιο κοσμική παραλία του νησιού, η Ψαρού, γεμάτη με όμορφους ανθρώπους και δεκάδες «σκαφάτους». Πολύ δημοφιλής είναι και η Παράγκα, γεμάτη beach bars κι εστιατόρια, ο Πάνορμος, που διαθέτει και γήπεδο beach volley, το πανέμορφο Αγράρι κι η καταπληκτική παραλία του Αγίου Σώστη, ενώ η οργανωμένη Ελιά είναι ιδανική για όσους αγαπούν τις θαλάσσιες δραστηριότητες. Επίσης, κοσμική παραλία, αλλά πιο κουλ, είναι το Καλό Λιβά-

δι, που έχει και το πολύ ωραίο Solymar. Η απόλυτη τρέλα επικρατεί στο Paradise και το Super Paradise, με κλάμπερ και χορό από ιδρωμένα κορμιά μέχρι το πρωί. Πιο ήσυχες είναι η Κάππαρη, με το ωραίο ηλιοβασίλεμα, η Λια, όμορφη κι απόμακρη με τα απίθανα νερά της, το Πάνω και το Κάτω Τηγάνι, μικρές εκπληκτικές παραλίες χωρίς κόσμο και ξαπλώστρες για ζευγάρια και γυμνιστές που αδιαφορούν για την κοσμικότητα, η σχετικά άγνωστη παραλία του Φώκου, η Βαθιά Λαγκάδα, που είναι απ’ τις πιο έρημες παραλίες του νησιού, και τα Χουλάκια (προ-

σοχή, εδώ έχει πέτρες).

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ Η Μικρή Βενετία και οι Ανεμόμυλοι παραμένουν το καλύτερο selling point της Μυκόνου. Η Μικρή Βενετία με τα σπιτάκια της μοιάζει να κρέμεται πάνω απ’ τη θάλασσα, οι δε ανεμόμυλοι παραμένουν κλασικοί και ιδανικοί για να βγάλει κανείς αναμνηστικές φωτογραφίες. Το Αρχαιολογικό Μουσείο και το Λαογραφικό Μουσείο Μυκόνου, το Ναυτικό Μουσείο, η Μονή Παλαιοκάστρου και άφθονες και αξιοσημείωτες

μεταβυζαντικές εκκλησίες της χώρας αποτελούν, επίσης, εκπληκτικές ευκαιρίες ν’ ανακαλύψετε μια λιγότερη γνωστή Μύκονο. Και, φυσικά, εάν θέλετε μια μοναδική εμπειρία, επιβάλλεται ένα ταξίδι στη Δήλο - μόλις 25 λεπτά με το καραβάκι αρκούν για να φτάσετε στον σπουδαιότερο λατρευτικό χώρο της αρχαιότητας.

ΦΑΓΗΤΟ Πολλές οι νέες αφίξεις κι εδώ, όπου κάθε χρόνο όλα ανανεώνονται με μετονομασίες, μεταγραφές και εγκαίνια. Το

E

Εάν ψάχνε τε κάτι διαφ ορετικό, υπ πάντα το fis άρχει h spa που σα ς προφέρει Fish Me (Μ το ητροπόλεω ς 35, Μύκον 28795). Tρια ος, 22890 κόσια μικρ ά ψ αρ άκια σάς κά ένα απολαυ νουν στικό και χα λαρωτικό μα στα πόδια σάζ και περιπο ιο ύν τα ι το σας με τον δέρμα πιο φυσικό τρόπο. Ολο κληρωμένη θεραπεία sp a που είναι το νέο beauty hit του καλοκαιριο ύ.

Solymar (22890 71745) στην παραλία της Αγίας Άννας συνεχίζει την καλή του πορεία σ’ ένα μοναδικό μείγμα beach bar και εστιατορίου, στον Ορνό επέστρεψε το Da Lu (Αl Μare) για φοβερές αστακομακαρονάδες, εκεί συνεχίζει το Kuzina όπως και το Santanna στην Αγία Άννα για ταϊλανδέζικα σουβλάκια. Στη Χώρα, πάλι, καινούργια άφιξη ειναι το Catari (22890 78571), με ναπολιτάνικο αέρα, και το Namma Barbeque (από την ομάδα των Nammos και του Coo) με ψητά (22890 24380), ενώ ο Κουρσάρος της Δροσιάς παραμένει δυνατός στην ψαροφαγία (22890 78140).

∆ΙΑΣΚΕ∆ΑΣΗ Για δεύτερη χρονιά συνεχίζει πολύ δυνατά το Queen of Mykonos στην οδό Ενόπλων Δυνάμεων, στο κέντρο της Χώρας, ένα ποιοτικό μαγαζί με πολύ καλό σέρβις, από αυτά που μόνο στη Μύκονο βρίσκει κανείς. Είναι ένας χώρος σχεδιασμένος για όσους θέλουν να περάσουν καλά: έξω έχει τα τραπέζια με τις σαμπάνιες (στο Queen of Mykonos σερβίρονται σαμπάνιες, κοκτέιλ και premium ποτά), μέσα γίνεται χαμός ως το πρωί, με κόσμο που χορεύει mainstream κυ-

72

The Fiction Issue 2011

queen of mykonos

galleraki

rocabella art hotel & spa ρίως ακούσματα. Για δεύτερη χρονιά, το Rock and Roll, στην πλατεία της Αγίας Κυριακής, θα συνεχίσει την επιτυχημένη κολωνακιώτικη συνταγή του. Εκεί που ήταν το παλιό Pierro’s γίνονται ξενύχτια, τουλάχιστον ανάλογα με του κολωνακιώτικου Rock n’ Roll, με mainstream ακούσματα που φέρνουν ελαφρά στο ροκ. Στο κλασικό, πλέον, Galleraki, που μετά από 22 χρόνια συνεχίζει ακάθεκτο, μπορείτε να ξεκινήσετε το πρωί μ’ ένα θρεπτικό πρωινό, να κάτσετε δίπλα στη θάλασσα και να ρομαντζάρετε με background

τη Μικρή Βενετία, δοκιμάζοντας όλα τα προσεγμένα κοκτέιλ του: από παγωμένα ντάκιρι μέχρι το διάσημο «Κατερινάκι», όλα με φρέσκα φρούτα. Εκτός από τα κλασικά στέκια που είναι ταμάμ για κλάμπερς, όπως το Cavo Paradiso (που φέτος έχει ανακαινιστεί ) και το Paradise, η Μύκονος έχει απ’ όλα. Στη Χώρα, το Appaloosa, που σημαίνει value for money και το εννοεί, μας περιμένει με γεύσεις απ’ όλο τον κόσμο, δυνατή μπάρα με δροσερά κοκτέιλ και έθνικροκ μουσική. Το Remezzo παραμένει σταθερό, ενώ στη θέση

του παλιού La Νotte έχει ανοίξει το κλαμπ Balomatoo και η Άγκυρα λέγεται πλέον 13.

ΤοπικΑ προϊΟντα Ένα είναι το αριστούργημα, η καταπληκτική λούτζα, ένα υπέροχο αλλαντικό με ελαφριά γεύση, ενώ υπέροχα είναι και τα ντόπια λουκάνικα.

ΔιαμονΗ οικονομικα: Πολύ καλές κριτικές έχουν το Όμηρος Hotel,

74

The Fiction Issue 2011 κοντα στη Χώρα (22890 23328), και το Αlkyon Hotel (22890 27366). μεσαια: To Ostraco Suites (22890 23396, 27121, www. ostraco.gr) με την ονειρεμένη πισίνα και όλες τις ανέσεις. lux: Το Rocabella Mykonos Art Hotel &Spa (22890 28930). Πάνω στην παραλία του Αγίου Στεφάνου, με θέα το πέλαγος, τη Χώρα και το γοητευτικό περίγραμμα της Δήλου, βρίσκεται αυτό το προσεγμένο boutique hotel, που παντρεύει την παραδοσιακή αρχιτεκτονική με μοναδικές υπηρεσίες και ανέσεις. Το ξενοδοχείο διαθέτει 23 δωμάτια, γυμναστήριο, spa. Με το τζακούζι που θα έχετε στη βεράντα σας, είναι σίγουρο πως θα σας προσφέρουν μια αξέχαστη διαμονή. Διαθέτει κι ένα ωραίο γκουρμέ εστιατόριο.

ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ

Rock ‘n’ Roll To θρυλικότερο μαγαζί της Αθήνας έχει μετακομίσει στο νησί των ανέμων.

Μ

ετά την επιτυχημένη 25ετία που είχε το Rock n’Roll στην Αθήνα, τώρα πια κατοικεί μόνιμα στη Μύκονο. Είναι το δεύτερο καλοκαίρι που το θρυλικό κολωνακιώτικο μπαρ θα βρίσκεται στον χώρο του παλιού Pierro’s στην πλατεία της Αγίας Κυριακής. Ποιο μέρος θα ήταν καταλληλότερο απ’ το μεγαλύτερο party-island όλων των εποχών για να φιλοξενήσει το πιο θρυλικό μπαρ της Αθήνας; Κακά τα ψέματα, το Rock ‘n’ Roll ήταν ένα προϊόν ολοκληρωμένης διασκέδασης που ταιριάζει γάντι στον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα της Μυκόνου. Η συνταγή παραείναι επιτυχημένη για ν’ αλλάξει. Ο χώρος είναι διαφορετικός από του Κολωνακίου, μια και είναι λίγο μικρότερος. Η αρχιτεκτονική είναι παραλλαγμένη σε μυκονιάτικο πλαίσιο: στο εσωτερικό η διακόσμηση κινείται σε χρωματισμούς deep purple (εξάλλου, η μουσική που ακούγεται εδώ είναι mainstream με ροκ πινελιές) κι έξω υπάρχει ένας χώρος με μπαλκόνι που βλέπει στην πλατεία της Αγίας Κυριακής. Η συνταγή είναι η ίδια: η ενέργεια του μπαρ παραμένει δυνατή, με τον κόσμο να χορεύει και να ξεσαλώνει πιο πολύ από ποτέ. Άλλωστε, πολλοί απ’ τους παλιούς πελάτες έχουν ακολουθήσει το Rock ‘n’ roll στη Μύκονο και παραμένουν θαμώνες. Το Rock n’ Roll συνεχίζει τη μυκονιάτικη πορεία του, παραμένοντας ένα μαγαζί όπου ο κόσμος περνάει καλά, με δυναμική μουσική, τέλεια ποτά και ατελείωτο fun.

Ματογιάννι, 2289 0 78270

από πειραιά: Με πλοία των Blue Star Ferries (210 8919800) σε 4,5 με 5,5 ώρες, ανάλογα με το δρομολόγιο. Σε 3,5 ώρες, πάλι, μπορείτε να πάτε με Highspeed (Hellenic Seaways, 210 4199000) και Speed Runner (Aegean Speed Lines, 210 9690950). από τη ραφήνα: Με το Seajet 2 (Sea Jets Consortium, 210 4121001) και το Flying Cat 3 (Ηellenic Seaways 2104199000) σε 1,5 με 2 ώρες, με τον Θεολόγο (Cyclades Fast Ferries, 210 4182005) σε 3,5 ώρες, με την Πηνελόπη (Agoudimos Lines, 210 4141300) και το Superferry 2 (Golden Star Ferries, 212 2224000) σε 4,5 ώρες. αεροπορικώς, με την Aegean (8011120000, από σταθερό) και την Olympic Air (8018010101, από σταθερό).

∆ΕΣΠΟΙΝΑ ΓΑΒΑΛΑ (BEAUTY WORLD)

TIPS r Ενοικίαση σκάφους απ’ το πολύ όμορφο Appolonia resort στον Αϊ-Γιάννη (22890 27890) σε προνομιακές τιμές. Το σκάφος Κlik χωράει μέχρι 6 άτομα σε τρεις πολυτελείς καμπίνες. r Ως γνωστόν, βέβαια, στη

FISH ME

Η Swatch στη Μύκονο Ένα υπέροχο μινιμαλιστικό κατάστημα κοσμεί την καρδιά των Κυκλάδων. ΣΤΟ ΠΙΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΚΑΙ ΛΑΜΠΕΡΟ κομμάτι της Μυκόνου, το Ματογιάννι, άνοιξε το νέο της κατάστημα η Swatch, προσαρμοσμένο πάντα στη μυκονιάτικη αισθητική. Εξάλλου, το νέο concept των monobrand stores της Swatch ταιριάζει απόλυτα με το έτσι κι αλλιώς μινιμαλιστικό μυκονιάτικο στυλ: άσπρο, με έπιπλα φτιαγμένα από οργανικά, ανακυκλώσιμα υλικά, παρουσιασμένα μ’ έναν απόλυτα προσιτό και λιτό τρόπο. H διακόσμηση του μαγαζιού, απ’ ό,τι μάθαμε, θ’ αλλάζει κάθε φορά, ανάλογα με τη σεζόν και την καμπάνια, αναδεικνύοντας τις έτσι κι αλλιώς best-seller συλλογές της εταιρείας. Καλοτάξιδο!

Mατογιάννι, Μ.Ανδρονίκου 10, Μύκονος

76

The Fiction Issue 2011

rock shop

klik by apolLonia resort

haris cotton Μύκονο δεν μπορούμε να κυκλοφορούμε όπως να ’ναι. Το Beauty World της Δέσποινας Γαβαλά φροντίζει να μη μείνει κανείς παραπονεμένος, μ’ ένα nails spa στο Ματογιάννι (22890 22158) και δυο hair salons στο Δραφάκι (22890 25202, 22890 25145). r Για όσους χρειάζονται κομμωτήριο στο νησί, πολύ καλή επιλογή είναι το Ξένιος Ηair, όχι με ένα αλλά με 2 μαγαζιά: το ένα μαγαζί είναι στη Χώρα, στην οδό Φάμπρικα 23 (22890 25352), και το άλλο είναι στην Άνω Μερά (22890 71579). Και τα δυο κομμωτήρια προσφέρουν μαλλιά, αποτριχώσεις, μασάζ και τώρα, το καλοκαίρι, μάλιστα με διευρυμένο ωράριο, από τις 10 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ

(Μύκονος είναι αυτή!). r Σε περίπτωση που θέλετε να

ψωνίσετε, υπάρχουν τα Haris Cotton με αεράτα γυναικεία ρούχα στην όδο Μητροπόλεως 4, στη Χώρα (υπάρχει και στη Σαντορίνη, στα Φηρά, στην οδό Δανέζη και, φυσικά, στο Κολωνάκι). Tα ρούχα των σχεδιαστών του Haris Cotton, Χάρη και Εύας, είναι μοντέρνα, μ’ έναν αέρα από βίντατζ, δαντελένιες λεπτομέρειες, γεωμετρικά και φλοράλ μοτίβα (δεν είναι τυχαίο ότι συμμετείχαν στο κορυφαίο fashion event Pure London). r Εάν ψάχνετε κάτι πιο ροκ, η νέα άφιξη στη Μύκονο είναι το κατάστημα με αξεσουάρ της αλυσίδας Hard Rock Café (22893 00430). Η νέα boutique ξεκίνησε τη λειτουργία της πριν

από μια εβδομάδα , στην καρδιά της Χώρας της Μυκόνου, στο Ματογιάννι. To Rock Shop Mykonos διαθέτει μια πλούσια συλλογή από αξεσουάρ, όπως t-shirts, καπέλα, pins, ποτήρια, αρκουδάκια κ.λπ. Eδώ θα βρείτε μοναδικά δώρα για εσάς και τους φίλους σας, με ροκ διάθεση, ενώ στα μελλοντικά σχέδια είναι ένα ολοκληρωμένο Hard Rock Café Mykonos στο Νησί των Ανέμων.

xρΗσιμα τηλΕφωνα Τουριστική Αστυνομία: 22890 22 482 ΚΤΕΛ: 22890 23360 Ταξί: 22890 23700 Λιμεναρχείο: 22890 22218

77

ΝΑΞΟΣ

Το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων και απ’ τα πιο όμορφα, καθώς συνδυάζει τις αιγαιοπελαγίτικες παραλίες με το βουνό. Εντυπωσιακή φύση, μεγάλες και καθαρές παραλίες κι εκπληκτικά ντόπια προϊόντα.

LIFO CHOIC

E

Επισκεφθε ίτε το απίσ τευτο σπήλ του Ζα στο αιο ομώνυμο βο υνό, που εί το υψηλότ ναι ερο των Κυ κλάδων. Υπ δύο κύρια, άρχουν καλά σημα τοδοτημένα μονοπάτια, που οδηγού ν στην κορυφή. Α πό τον Άγι ο Τρύφωνα θα έχετε τη ν ευκαιρία να δείτε μια πανορα μική θέα το υ πιο πράσιν ου νησιού των Κυκλάδ ων.

ΠΑΡΑΛΙΕΣ Ο Άγιος Προκόπιος έχει χοντρή άμμο, είναι μια από τις πέντε καθαρότερες παραλίες της Ευρώπης κι η μεγαλύτερη του νησιού, με μήκος 2 χλμ. Αν νιώσετε μια κρυάδα σε κάποια σημεία της, είναι γιατί σ’ αυτήν καταλήγουν πολλές πηγές. Ο Άγιος Γεώργιος είναι μια απ’ τις πιο πολυσύχναστες, αφού έχει υπέροχη αμμουδιά και βρίσκεται κοντά στη Χώρα. Η Πλάκα είναι γνωστή ως παραλία γυμνιστών. Η Μουτσούνα, αν και είναι μακριά απ’ τη Χώρα, είναι μια απ’ τις καλύτερες επιλογές. Οι Λυγαριά, Αζάλα, Ψιλή Άμμος, Κλείδος, Πάνορμος απευθύνονται σ’ αυτούς που θέλουν να κάνουν τις απλωτές τους με την ησυχία τους.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ Πρώτα πρώτα, η ξακουστή Πορτάρα (γιγάντια πύλη σ’ ένα ύψωμα στο λιμάνι, που θα ήταν η είσοδος στον ναό του Απόλλωνα, αν ολοκληρωνόταν η οικοδόμησή του) και το Κάστρο

στη Χώρα. Ο αρχαίος κούρος στους Μέλανες, ο αρχαίος ναός στην παραλία της Πλάκας και ο ναός της Δήμητρας στο Σαγκρί.

ΦΑΓΗΤΟ Στην Αγία Άννα, η Γοργόνα (22850 41007), ο Μανώλης (22850 41008) και η Παλατιά (22850 41951) ειδικεύονται στο μαγειρευτό και το φρέσκο ψάρι. Η καλύτερη πατάτα τηγανίζεται σ’ ένα χωριό 20 χλμ. απ’ τη Χώρα, στο Δανακό, και συγκεκριμένα στο καφενείο του Φλώρακα. Στη Χώρα, ο σεφ Vito Tinella έχει στήσει ένα πολύ όμορφο wine restaurant που ακούει στ’ όνομα Il Basilico (22850 31140). Εκδρομή και φαγητό συνδυάζει η επίσκεψη στον Απείρανθο και στους Μέλανες. Καταπληκτική, δροσερή ορεινή βόλτα και υπέροχα χωριά. Δοκιμάστε το μπιφτέκι και το ρυζόγαλο στου Λευτέρη (22850 61333), στον Απείρανθο, και φυσικά τον κρασάτο κόκορα στον Γιώργο (22850 62180), στο χωριό Μέλανες. Ο τολμηροί ας γευτούν κεφαλοποδιά

(τοπικός πατσάς) στα κουτούκια της Απειράνθου.

∆ΙΑΣΚΕ∆ΑΣΗ Το καταπληκτικό Island Βar στην Αγία Άννα είναι ένα ατμοσφαιρικό μέρος με δροσερά κοκτέιλ πάνω στη θάλασσα, όπου συχνά η κατάσταση εξελίσσεται σ’ ένα ατελείωτο πάρτι. Το Ocean είναι ένα απ’ τα μεγάλα κλαμπ του νησιού, το Super Island είναι εξίσου μεγάλο και με πολλά happenings στη διάρκεια του καλοκαιριού, η Veggera είναι ιδανική για το πρώτο ποτό της βραδιάς, το Jam είναι για χαλάρωμα και το Lemon, στη Χώρα, είναι για όσους θέλουν ν’ ακούσουν latin, acid jazz και house.

ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ Νοστιμότατα τα αμνοερίφιά της και τα παράγωγά τους: αρσενικό κεφαλοτύρι, λαδότυρο, γλυκιά μυζήθρα, ξινόγαλα και φυσικά η γραβιέρα Νάξου.

∆ΙΑΜΟΝΗ οικονομικά: Αγία Άννα (22850 23870), Agios Prokopios (22850 42107), Σοφία (22850 23982), Villa Andriana (22850 42804), Kouros (22850 61340). μεσαία: Ανδριανή (22850 23079), Χαρά (22850 22930), Μαρούλης (22850 23306). lux: Plaza Beach Hotel (22850 29400-9), Astir of Naxos (22850 29320).

ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ Θα φτάσετε με το Highspeed 4 (Hellenic Seaways 210 4199100) σε 4 ώρες και με το Blue Star Paros (Blue Star Ferries, 210 8919820) σε 5,5 ώρες. Αεροπορικώς, με την Olympic Air (8018010101, από σταθερό).

XΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ Δημαρχείο: 22850 22717 Λιμεναρχείο: 22850 22300 Αστυνομία: 22850 22100

αγια αννα - ναξος

Τότε και τώρα...

Από τον Παναγιώτη Ρετσινά

Όλοι θα έχετε φάει πατάτες Νάξου, λίγοι όμως θα ξέρετε ότι αυτός ο υπέροχος καρπός, για να φτάσει στο πιάτο σας, ξεκίναγε καποτε απ’ το λιμανάκι της Αγίας Άννας.

Ν

άξος 1987… Αγία Άννα. Με το που αντίκρισα για πρώτη φορά τη χρυσή άμμο με το γαλάζιο νερό κατάλαβα ότι θα εμένα εδώ για πάντα. Ο βράχος με το εκκλησάκι του Αϊ-Νικόλα, το δάσος με τα λιβανέζικα κέδρα, τα ψαροκάικα δεμένα στον μόλο. Ο ήλιος γέρνει πίσω απ’ την Πάρο, τα νερά βάφονται πορτοκαλί κι οι ψαράδες στο ταβερνάκι του Μήτσακα λένε τις ιστορίες τους γύρω από ένα μπουκάλι στροφυλιά. Το άλλο πρωί, το μεγάλο εμπορικό καράβι που είναι δεμένο στο μουράγιο φαντάζει παράταιρο με το υπόλοιπο τοπίο. Εκατοντάδες γεωργοί πηγαινοέρχονται, γεμίζοντας τ’ αμπάρια του με τον πολύτιμο και γευστικό αυτό καρπό. Μέχρι το σούρουπο, όλα έχουν τελειώσει. Οι άνθρωποι έχουν σκορπίσει, το καράβι, μαζί με τον ήλιο, έχει χαθεί στον ορίζοντα και μια γλυκιά ησυχία ζώνει και πάλι την Αγία Άννα. Και καθώς το σκοτάδι πέφτει, τα κεριά ανάβουν, η μουσική απλώνεται, το ρούμι αγκαλιάζει τον δυόσμο, οι άνθρωποι ερωτεύονται. Το Island Βar είναι εκεί. Αγία Άννα 2011…. Η πατάτα εξάγεται με σύγχρονα πλέον μέσα απ’ το κεντρικό λιμάνι της Νάξου. Οι εκατοντάδες γεωργοί έχουν γίνει εκατοντάδες επισκέπτες κι οι ψαράδες εξακολουθούν να γνέθουν τα δίχτυα τους δίπλα, πλέον, στα σκάφη αναψυχής. Τα μικρότερα αλλά και τα καλύτερα ξενοδοχεία, ουζερί, μπαρ κι εστιατόρια του νησιού ξαπλώνουν πάνω στη ζέστη άμμο, σε απόλυτη αρμονία με το περιβάλλον. Υπόδειγμα εξέλιξης που δεν επηρέασε στο παραμικρό τον αυθεντικό, κυκλαδίτικο χαρακτήρα. Εδώ κάποιος έβγαλε την πρίζα πριν από 25 χρόνια και άφησε την Αγία Άννα να ζει στους δικούς της, ρομαντικούς ρυθμούς, αδιαφορώντας για τη γρήγορη τουριστική ανάπτυξη. Τα κεριά εξακολουθούν ν’ ανάβουν στο Island Bar, με φάνκι ατμόσφαιρα, δροσερά κοκτέιλ και μουσική γι’ ανθρώπους. Αν θέλετε γιγάντιες ξενοδοχειακές μονάδες, ορδές τουριστών, πλαστικό φαγητό και «μπιτάτες» καφετέριες… καλυτέρα ψάξτε αλλού. Αν, όμως, πραγματικά θέλετε να χαλαρώσετε στις διακοπές σας, πάρτε ένα μαγιό, ένα t-shirt, την καλή σας διάθεση κι ελατέ! Αγία Άννα… Τεμπελιάστε υπεύθυνα!

78

The Fiction Issue 2011

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ Πολυφωτογραφημένη και πολυβραβευμένη, είναι το νησί-σύμβολο του Αιγαίου.

ΠΑΡΑΛΙΕΣ Το Καμάρι είναι μια τεράστια παραλία πέντε χιλιομέτρων με ξαπλώστρες, beach bars και σχολές θαλάσσιων σπορ, η Περίσσα με τη μαύρη άμμο είναι σημά κατατεθέν του νησιού, ο κοσμικός Περίβολος είναι το σαντορινιό αντίπαλο δέος στην

κοσμική Ψαρού της Μυκόνου, ο Μονόλιθος είναι και αυτή κοσμική, με ρηχά νερά και ωραίες ταβέρνες με καλό φαγητό, το Κολούμπο συγκεντρώνει το gay crowd κι εντυπωσιάζει με τον μαύρο βράχο στην άκρη της παραλίας, το Πόρι είναι ένα γαλήνιο λιμανάκι με μια μικρή παραλία, η Βλυχάδα με τα

εντυπωσιακά λευκά, ηφαιστειακά βράχια είναι ιδανική και για γυμνιστές, η Κόκκινη Παραλία είναι ό,τι λέει το όνομά της, τα Μέσα Πηγάδια μοιάζουν με τη Βλυχάδα, οι Μπαξέδες είναι για πριβέ καταστάσεις ακόμα και τον Αύγουστο, η Αλμύρα είναι δυσπρόσιτη μεν πανέμορφη δε, και το Αμμούδι είναι κάτω απ’

την Οία (έχει σκαλιά) κι έχει την ταβέρνα του Δημήτρη με τους τρομερούς ντοματοκεφτέδες.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ Επισκεφθείτε οπωσδήποτε την Αρχαία Θήρα, την ιστορική πόλη του νησιού, που βρίσκε-

ται πάνω στο Μέσα Βουνό, σε υψόμετρο 400 μέτρων, καθώς και το Αρχαιολογικό Μουσείο Θήρας στα Φηρά, όπου θα έχετε τη δυνατότητα να δείτε γλυπτά κι επιγραφές απ’ την αρχαϊκή μέχρι και τη ρωμαϊκή περίοδο, κεραμική και πήλινα ειδώλια από τη γεωμετρική μέχρι και την ελληνιστική εποχή.

Επίσης, ενδιαφέρον έχει και το Μουσείο της Προϊστορικής Θήρας στα Φηρά, που φιλοξενεί ευρήματα, τα οποία προέρχονται απ’ τις ανασκαφές στο Ακρωτήρι, απ’ τις παλιές ανασκαφές στη θέση Ποταμός και από άλλες ανασκαφές σε ολόκληρη τη Θήρα. Για όσους τους ενδιαφέρει το κρασί, αξίζει μια

IMEROVIGLI PALACE

LIFO CHOIC

E

79

Τα «Ηφαίστ εια», εκδηλώ σεις που δι νται από το οργανώνο ν Δήμο Θήρ ας τον Αύγ δημοτικά δι ουστο σε όλ αμερίσματα α τα κα ι περιλαμβ χορευτικές άνουν μουσ και θεατρικέ ικος παραστάσ ναυλίες κι εις, εκθέσε αθλητικές ις, συδρ ασ τηριότητες φωμα των . Αποκορύ εκδηλώσε ων είναι η ει του ηφαιστ κονική έκρη είου με ρίψ ξη η χι λι άδων βεγγ την οποία ακ αλικών, ολουθεί με γάλο γλέντι χώρο μπρο στον στά απ’ τη Μητρόπολη ρών με προσ Φηφορά παρα δοσιακών μεζέδων (ν τοματοκεφ τέδες και φάβα) και άφθονου κρ ασιού.

MORE&MORE

AKTAION επίσκεψη στο Μουσείο Οίνου που στεγάζεται στους χώρους του οινοποιείου (Volcan Wines) της οικογένειας Κουτσογιαννόπουλου.

ΦΑΓΗΤΟ Στον εμβληματικό Κουκού-

μαβλο (22860 23807), ένα απ’ τα καλύτερα εστιατόρια στη Χώρα, βραβευμένο και με Χρυσό Σκούφο, όπου ο Νίκος Πουλιάσης κάνει θαύματα στην κουζίνα (δοκιμάστε το εκπληκτικό ριζότο al dente με ντοματάκια, μπάμιες, καπνιστή φέτα, μάραθο και καρπάτσιο, καθώς και την κίτρινη κολοκύθα με

ελληνικό καφέ, κουμ-κουάτ και μους από αβγοτάραχο). Στο εξίσου εξαιρετικό Νυχτέρι (22860 33480) ο σπουδαίος σεφ Βασίλης Ζαχαράκης βασίζει το μενού του σε μια «πειραγμένη» εκδοχή της ελληνικής κουζίνας και σερβίρει μια καταπληκτική μπραντάδα με «κόκκινο», λιωμένο με το πιρούνι, πουρέ

SALTSA

80

The Fiction Issue 2011

πατάτας, αραιωμένο με το νερό στο οποίο ξαλμυρίστηκε ο μπακαλιάρος, και πάνω του βάζει το ψάρι. Στο Ασύρτικο (22860 22463), που στεγάζεται σ’ ένα υπέροχο κτίριο του ’50, ο σεφ Αλέξανδρος Τσιοτίνης συνδυάζει ευρηματικά τα τοπικά προϊόντα και σερβίρει μουσακά σουφλέ με καρπάτσιο από αρνί και μαρμελάδα ψητής ντομάτας και τρομερή παστιτσάδα με κανελόνια γεμιστά με ντομάτα. Για φρέσκο ψάρι θα πάτε στα Δίχτυα (22860 82818), στον Άγιο Γεώργιο στον Περίβολο, που έχουν επιλεγεί μέσα στις 20 καλύτερες ψαροταβέρνες της Ελλάδας, και θα δοκιμάσετε ροφό στη γάστρα με θαλασσινό νερό κι ελαιόλαδο μαζί με ταραμοσαλάτα, η οποία φτιάχνεται απο λευκό ταραμά, σουπιές με μελάνι και πλιγούρι με πλούσια σαλάτα Σαντορίνης. Στη Saltsa (22860 28018), στα Φηρά, θα δοκιμάστε την εξαιρετική κουζίνα του Δημήτρη Λαζάρου με πιάτα όπως η χειροποίητη λακέρδα με σαλάτα από φακές, μοσχαρίσιο συκώτι σοτέ με σιρόπι από γκρέιπφρουτ και τσίλι, τσιπούρα σεβίτσε με κόλιανδρο και λάιμ και φιλέτο ροφού με σούπα

ασυρτικο

κουκουμαβλοσ

σεληνη

νυχτερι

από ρεβίθια, τζίντζερ και τσιπς μελιτζάνας. Στη Σελήνη (22860 22249), στον Πύργο, ένα απ’ τα πιο ιστορικά εστιατόρια του νησιού και από τα πρώτα που σήκωσαν τη σημαία της γκουρμέ κουζίνας, θα δοκιμάσετε εξαιρετικά θαλασσινά (αχιβάδες, αχινό, κ.λπ.), καθώς και ψαρόσουπα με πετρόψαρα και καραβίδες, χωριάτικο τραχανά με γλυκάδια και θυμάρι, καραβιδοουρές με κριθαράκι και αριστουργηματικό μιλφέιγ πικρής σοκολάτας με κρέμα θυμάρι. Επίσης, η νέα πρόταση της Σελήνης είναι το all day café restaurant στον χώρο του Λαογραφικού Μουσείου Δρόσου-Χρυσού στον Πύργο, κάτω απ’ το κυρίως εστιατόριο, με κουζίνα στην ίδια πάντοτε φιλοσοφία των τοπικών προϊόντων και οικονομικές προτάσεις. Είναι ένας ζωντανός χώρος που φιλοξενεί μαθήματα μαγειρικής, γευσιγνωσίες κρασιών, καθώς κι ένα μικρό πωλητήριο (λειτουργεί καθημερινά από τις 12 το μεσημέρι έως τις 11 το βράδυ). Στο Ακταίον (22860 22336), στο Φηροστεφάνι, θα βρείτε ένα «θρυλικό» οινομαγειρείο που λειτουργεί από το 1922 και σερβίρει εξαιρε-

τική κουζίνα, βασισμένη στα φρέσκα τοπικά προϊόντα. Το σκηνικό μοιάζει να ξεπήδησε από ελληνική ταινία, ενώ αξίζει μια επίσκεψη και στο εσωτερικό του για να δείτε τα υπέροχα ξυλόγλυπτα του Πέπου.

ΔιασκΕδαση Κλασικά στο Franco’s, στα Φηρά, με την εκπληκτική θέα και την κλασική μουσική στα ηχεία, αλλά και στο νέο μαγαζί του ιδρυτή (έχει αποχωρήσει, πια, απ’ το πρώτο μαγαζί) του Franco στον Πύργο. Για ψαγμένα κοκτέιλ στο Cafe Del Mar στα Φηρά, για τζαζ και τρομερή σπιτική σανγκρία στο all time classic Kira Thira, για mainstream κλάμπινγκ στο Crystal στα Φηρά, «παραδοσιακά» για ξέφρενες νύχτες στο Enigma Club στα Φηρά, που λειτουργεί τα τελευταία 32 χρόνια κι έχει «ποτίσει» ουκ ολίγους διεθνείς celebrities, στο Koo στα Φηρά και στο Casablanca Soul, που είναι πιο ταγμένο στην καλή dance και κάνει συχνές μετακλήσεις γνωστών Ελλήνων και ξένων DJs. Στην Οία το μοναδικό μπαρ είναι το Χασάπικο,

81

τα διχτυα όπου όλοι κάθονται έξω, στο στενάκι, και πίνουν κοκτέιλ και στο Φηροστεφάνι ο Mylos είναι ιδανικός γι’ απογευματινά ποτά.

ΤοπικΑ προϊΟντα Από τη Σαντορίνη αγοράστε το λευκό κρασί «Νυχτέρι», που παρασκευάζεται από σταφύλια τα οποία μαζεύονται αποκλειστικά μετά το ηλιοβασίλεμα, και όλα τα «ξερικά λαχανικά», όπως ντοματάκια, κολοκυθάκια και λευκές μελιτζάνες και, φυσικά, φάβα.

ΔιαμονΗ

ΠΩς θα πατε

οικονομικα: Ανεμώνες (22860 71220), Θηρασιά (22860 22546), Λιγνός (22860 22546). μεσαια: Ορίζοντες (22860 27045), Theoxenia (22860 22740), Finikia (22860 71373), Πανόραμα (22860 22481). lux: Imerovigli Palace: Ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία στο νησί, χτισμένο με παραδοσιακή αρχιτεκτονική, με υπέροχες βίλες και διαμερίσματα και συγκλονιστική θέα (22860 2823050, imerovigli-palace.com).

Σε 4,5 ώρες με τα Highspeed (Hellenic Seaways, 210 4199000) ή σε 7 ώρες με τα Blue Star (210 8919800). Αεροπορικώς, με Aegean (801 1120000, από σταθερό) και Ολυμπιακή (801 8010101, από σταθερό).

tips r Αν χρειαστεί να κάνετε αγορές

ρούχων και αξεσουάρ, η γνωστή αλυσίδα More & More έχει

κατάστημα στον Καρτεράδο, με μεγάλη συλλογή και καταπληκτικά σχέδια που μπορούν να καλύψουν όλες τις ανάγκες σας για τις διακοπές, το σπίτι και την εργασία. Μάλιστα, αυτή την περίοδο έχουν και καταπληκτικές εκπτώσεις (30% σε όλη τη νέα κολεξιόν), ενώ η σούπερ προσφορά είναι ότι με την αγορά άνω των τριών τεμαχίων σάς κάνουν έκπτωση 40%. r Στο Εμπορικό Κέντρο Καρτεράδος, στον κεντρικό δρόμο Φηρών-Μεσαριάς, βρίσκεται το lounge cafe Καθ’ οδόν,

καθ' οδον ένα πολύ δροσερό μαγαζί με καταπληκτική αυλή (πράγμα δυσεύρετο στη Σαντορίνη), το οποίο σερβίρει τον καλύτερο καφέ στο νησί, από αυθεντικό espresso Lavazza μέχρι υπέροχο ελληνικό στη χόβολη, καθώς και σούπερ χορταστικά πρωινά και σνακ, τα οποία παρασκευάζονται με ολόφρεσκα υλικά. Επίσης, γρανίτες με φρέσκα φρούτα, εξωτικά κοκτέιλ και χαλαρή, πολύ ωραία μουσική. Να σημειωθεί ότι έχει και τιμές ιδιαιτέρως χαμηλές! r Ο Ήλιας Δαμήγος είναι ο

αποκλειστικός αντιπρόσωπος της Swarovski για τη Σαντορίνη κι έχει στήσει στο κεντρικότερο καλντερίμι των Φηρών ένα καταπληκτικό κατάστημα με κοσμήματα, ρολόγια, αξεσουάρ μόδας, αξεσουάρ σπιτιού, μοντέρνα αναμνηστικά δώρα σε τιμές πολύ χαμηλότερες από Αυστραλία, Αφρική και Ασία!

xρΗσιμα τηλΕφωνα Δήμος Σαντορίνης: 22860 22231 Ταξί: 22860 22555 Αεροδρόμιο: 22860 22218 Λεωφορεία: 22860 25404

82

The Fiction Issue 2011

ΣΙΦΝΟΣ

Αριστουργηματική αρχιτεκτονική, χωριά που παραμένουν παραδοσιακά και μια απ’ τις καλύτερες κουζίνες της Ελλάδας.

LIFO CHOI

CE

ΠΑΡΑΛΙΕΣ

∆ΙΑΣΚΕ∆ΑΣΗ

∆ΙΑΜΟΝΗ

Η πιο γνωστή παραλία του νησιού είναι σίγουρα ο Πλατύς Γιαλός, που έχει άμμο. Το Αποκοφτό, στην περιοχή της Χρυσοπηγής, είναι μια ακόμη καλή επιλογή. Άλλες ωραίες παραλίες είναι οι γραφικές Φάρος, Φασολού, Βαθύ και Χερρόνησος.

Η πολύχρωμη Veranda με θέα στα γειτονικά νησιά είναι η καλύτερη επιλογή για έναν χαλαρωτικό καφέ, έναν αναζωογονητικό χυμό, μια δροσερή σαλάτα, ένα γευστικό πιάτο, ένα λαχταριστό γλυκό ή ένα ποτό. Είναι γνωστή σε όλους γιατί κάνει τον καλύτερο καφέ του νησιού, και, για όσους πεινάνε, σερβίρει καταπληκτικά club sandwiches και burgers. Βρίσκεται στο πιο κομβικό σημείο της Απολλωνίας και διαθέτει έναν προσεγμένο χώρο, ντυμένο με ζωηρά χρώματα και ακόμη πιο ζωηρά ηχοχρώματα από nu jazz, σόουλ, φανκ και world music στα ήχεια. Στα στενά της Απολλωνίας θα βρείτε ακόμη πολλά ενδιαφέροντα μπαράκια, όπως το ολοκαίνουργιο all day Αρόδου, που σερβίρει νόστιμο πρωινό και ωραία κοκτέιλ. Στις Καμάρες, ανοιχτό κι έτοιμο για διασκέδαση απ’ το πρωί μέχρι αργά το βράδυ είναι το Folie.

οικονομικά: Κάμπινγκ του Μάκη (22840 32366). μεσαία: Αλκυονίς Villas: Στην Αγία Μαρίνα των Καμαρών, κοντά στην παραλία, με θέα τη θάλασσα (22840 33101). lux: Kamaroti: Μικροί ξενώνες σ’ έναν φυσικό ελαιώνα, με σεβασμό στην παράδοση και υπέροχη νησιώτικη αρχιτεκτονική. Το κάθε δωμάτιο διαθέτει τη δική του, ιδιωτική βεράντα, με απρόσκοπτη θέα στη θάλασσα, ενοποιώντας τον εσωτερικό χώρο με την ομορφιά του τριγύρω ελαιώνα. (22840 32069, kamaroti.com)

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

νεκόπο να κά Αξίζει τον ρομή δ ια δ τη α τε για βόλτ ρι την στρο μέχ απ’ το Kά τά Επ ν τω εκκλησία ν. ω ρ τύ ρ Μα

Η Μονή της Παναγιάς της Χρυσοπηγής, που είναι και η προστάτιδα του νησιού, χτίστηκε στα μέσα του 17ου αιώνα. Επίσης, στη Σίφνο υπάρχουν πολλά μικρά γραφικά εκκλησάκια.

ΦΑΓΗΤΟ

VERANDA

Για μεζέδες, στην Απολλωνία, καλή επιλογή είναι το Αδιέξοδο (22840 31542). Καλή ελληνική κουζίνα θα βρείτε στο εστιατόριο Ελιά και Κάππαρη (22840 31791). Στην περιοχή του Αρτεμώνα η επίσκεψη στον Λεμπέση είναι μια πολύ καλή ιδέα (22840 31303). Για ιταλική κουζίνα φημίζεται η τρατορία Mama Mia στον Πλατύ Γιαλό (22840 71219).

ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ Από τον Πειραιά, με το Highspeed 5 (Hellenic Seaways 210 4199100) σε 2 ώρες και 45 λεπτά, με το Speedrunner (Aegean Speed Lines, 210 9690950) σε 3 ώρες και με το Άγιος Γεώργιος (Ventouris Sea Lines 210 4114911-2) σε 4,5 ώρες.

ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ Πήλινα, σιφναίικο μέλι και μοναδικά γλυκίσματα απ’ το παραδοσιακό εργαστήριο στον Άγιο Λουκά του Αρτεμώνα.

XΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ Δημαρχείο: 22840 31345 Λιμεναρχείο: 22840 33617 Ιατρικό Κέντρο: 22840 31315 Αστυνομία: 22840 31210.

ΣΚΙAΘΟΣ Το νησί του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη είναι το πιο κοσμοπολίτικο σ’ όλες τις Σποράδες. Οφείλει τη φήμη του στις υπέροχες, πευκόφυτες παραλίες του.

83 πιο ροκ εν ρολ νύχτες. Μακριά απ’ τη βαβούρα της πόλης, στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού, θα βρείτε αρκετά πιο χαλαρά μπαρ για ν’ απολαύσετε το κοκτέιλ σας. Στη Σκιάθο υπάρχουν, επίσης, και δύο θερινά σινεμά, το Αττικόν, στην οδό Παπαδιαμάντη, και το Cinema Paradiso. Γίνονται καθημερινά δύο προβολές κι η πρώτη ξεκινά γύρω στις οκτώ και μισή.

ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ Μη λησμονήστε να δοκιμάσετε τον περίφημο Αλυπιακό Οίνο και «άσπρο», που είναι γλυκό του κουταλιού με αμύγδαλα. Η Σκιάθος έχει, επίσης, παραγωγή άριστης ποιότητας ελαιολάδου και τσίπουρου. Τα παραδοσιακά αμυγδαλωτά απ’ το πρατήριο του Συλλόγου Γυναικών στο λιμάνι είναι must.

∆ΙΑΜΟΝΗ

ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΠΑΡΑΛΙΕΣ Η Μεγάλη Άμμος, οι Κουκουναριές, τα ιδιόμορφα Λαλάρια, το Μανδράκι, ο Βασιλιάς, οι Αχλαδιές, ο Πλατανιάς, το Σκλήθρι, οι Ζορμπάδες, η Αγία Ελένη, ο Ξέρξης και τα Κεχριά είναι κάποιες από τις πάνω από εξήντα όμορφες παραλίες που αγκαλιάζουν το νησί. Οι Κουκουναριές είναι η πιο διάσημη παραλία της Σκιάθου, γνωστή και με το όνομα Χρυσή Άμμος. Προσφέρει μοναδική ευκαιρία για ξεκούραση κι απόλαυση, αφού το πασίγνωστο δάσος των Κουκουναριών σταματάει λίγα μέτρα απ’ τη θάλασσα. Στην ανατολική πλευρά του ακρωτηρίου Καλαμάκι βρίσκονται τρεις όρμοι, εκ των οποίων ο γνωστότερος είναι ο όρμος της Καναπίτσας κι οι άλλοι δύο είναι το Σκληθρί και η Τζανεριά, με υπέροχες παραλίες. Πολύ διάσημη παραλία, που συγκεντρώνει περισσότερο νεολαία, είναι ο Βρωμόλιμνος, στο δυτικό άκρο του ακρωτηρίου Καλαμάκι, με ήρεμα, κρυστάλλινα νερά και υπέροχη λεπτή άμμο. Η παραλία Τρούλος έχει πάρει το όνομά της απ’ το νησάκι που βρίσκεται εκεί και μοιάζει με τρούλο. Βρίσκεται, δε, στον δρόμο προς τις Κουκουναριές. Γνωστό θέρετρο με υπέροχη παραλία είναι και αυτό της Αγίας Παρασκευής. Στο τέλος του κεντρικού δρόμου, και αφού περάσετε τις Κουκουναριές, μην παραλείψετε τη Μικρή και Μεγάλη Μπανάνα, γιατί απλώς θα έχετε χάσει την απόλυτη εμπειρία που θα σας

προσφέρει ένα απ’ τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ Μια επίσκεψη στο σπίτι-μουσείο του Παπαδιαμάντη είναι απαραίτητη, καθώς θα δείτε μια καλή αναπαράσταση για τη ζωή στο νησί τον 19ο αιώνα. Επίσης, οπωσδήποτε επισκεφθείτε το Μουσείο Μουσικών Οργάνων. Είναι μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα και περιλαμβάνει μια απίστευτα μεγάλη κι ενδιαφέρουσα συλλογή από γνωστά αλλά και άγνωστα μουσικά όργανα. Η λίμνη Στροφιλιά βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Σκιάθου κι είναι αριβώς πίσω απ’ την παραλία στις Κουκουναριές. Πρόκειται για ένα μαγευτικό τοπίο, στο οποίο θ’ απολαύσετε την ομορφιά και την ηρεμία της φύσης. Το Νησάκι του Μπούρτζι βρίσκεται μπροστά απ’ την πόλη της Σκιάθου και συνδέεται με αυτήν με μια γέφυρα και χωρίζει το λιμάνι σε δύο μικρότερα, στο παλιό και το καινούργιο. Αξίζει μια βόλτα στο πολιτιστικό κέντρο που βρίσκεται σήμερα εκεί

ΦΑΓΗΤΟ Στο Αμφιλίκι (24270 22839), με θέα τη θάλασσα -βρίσκεται απέναντι απ’ το Κέντρο Υγείας-, θα φάτε φρέσκα ψάρια και μαγειρευτά. Στην παραλία προς το αεροδρόμιο είναι το Μπακάλικο (24270 24024), μια οικογενειακή ταβέρνα με πολλούς μεζέδες και διακόσμηση παλιού

παντοπωλείου. Ο Ανεμόμυλος (24270 24550) είναι, σύμφωνα με τους ξένους οδηγούς, το καλύτερο εστιατόριο του νησιού και σερβίρει γκουρμέ πιάτα, προσφέροντας υπέροχη θέα, μια και είναι χτισμένο σε ύψωμα πάνω απ’ την πόλη. Τέλος, μην παραλείψετε να κάνετε μια ψαροφαγία στα Ψαράδικα (24270 23412), στο τέρμα του παλιού λιμανιού - θα μας θυμηθείτε!

∆ΙΑΣΚΕ∆ΑΣΗ Στην πόλη της Σκιάθου η νυχτερινή ζωή είναι αρκετά έντονη. Στην παλιά πόλη, στην πλατεία των Τριών Ιεραρχών, στην οδό Παπαδιαμάντη και στο δυτικό τμήμα του λιμανιού, οι επιλογές είναι αμέτρητες και ποικίλλουν. Υπάρχουν mainstream κλαμπ αλλά και πιο πιο εκλεπτυσμένα μπαρ όπως ο Κένταυρος, το Blue Bar, το Barfly και το Goggas, ενώ, ανεβαίνοντας προς την εκκλησία των Τριών Ιεραρχών, συναντάμε το Rock & Roll με πιο αγγλικό προφίλ, επίσης με μαξιλάρια στα σκαλιά για

οικονομικά: Στο Ourania Studios (24270 29276, 24270 23257), στον Άγιο Φανούριο, με παναραμική θέα στη θάλασσα, και στο Villa Krini (24270 24278, 6932 829410, 210 2831235), μέσα σε καταπράσινο ελαιώνα και σε πολύ δροσερό περιβάλλον. μεσαία: Στο Όρσα Hotel (24270 21463), ένα πανέμορφο σπίτι που μετατράπηκε σε μικρό ξενοδοχείο με θέα το Μπούρτζι. lux: Στο Bourtzi Boutique Hotel (24270 21304) που βρίσκεται δίπλα στον πεζόδρομο της Παπαδιαμάντη και στο Skiathos Sunset Villas (24270 24006), που διαθέτει διώροφες βίλες.

ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ Απ’ τον Άγιο Κωνσταντίνο σε 1,5 ώρα με τα «δελφίνια» της Hellenic Seaways (210 4199000) ή σε 2 ώρες με την Παναγία Πάρου (NEL Lines, 22510 26212). Αεροπορικώς, με την Olympic Air (801 801 0101, από σταθερό) σε 40 λεπτά.

XΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ Τουριστική Αστυνομία: 24270 23172 Λιμεναρχείο: 24270 22017

LIFO CHOIC

E

Τα πιο φρέ σκα ψάρια και θαλασσ θα τα φάτε ινά στην παρα λία Βασιλιά, παραδοσιακ στην ή ταβέρνα Τα Νησιά (2 22235). Με 4270 θέα την πα ραλία, τα γύ νησάκια, τη ρω ν πόλη της Σκιάθου κα το απέραν ι το γαλάζιο του Αιγαίου θα γευτείτε , το πιο νόστ ιμο φαγητό που έχ ετε φάει πο τέ πάνω στο κύμα . Την ταβέρνα τη συστ ήνουν και οι ντόπιοι.

84

The Fiction Issue 2011

ΠΑΡOΣ

ΠΑΡΑΛΙΕΣ

Το νησί των ανέμων. Ιδανικός προορισμός για τις «πρώτες» διακοπές αλλά και για τις υπόλοιπες ηλικίες, καθώς έχει γωνιές και μέρη για όλα τα γούστα.

Η Χρυσή Ακτή είναι μια απ’ τις ομορφότερες παραλίες του νησιού, ιδανική για θαλάσσια σπορ. Η Νέα Χρυσή Ακτή είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο για τις ιδανικές συνθήκες για wind surf. Άλλη μια όμορφη και ήσυχη αμμουδιά είναι οι Κολυμπήθρες, που έχουν πάρει τ’ όνομά τους απ’ τους γρανιτένιους βράχους που περιφράζουν το νερό, θυμίζοντας μικρούς κολπίσκους.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ Το πιο φημισμένο αξιοθέατο του νησιού είναι ο ναός της Εκατονταπυλιανής Παναγίας, χτισμένος τον 4ο αιώνα. Ενδιαφέροντα για επίσκεψη είναι επίσης το Βυζαντινό και Λαογραφικό και το Ενετικό Κάστρο της Νάουσας.

ΦΑΓΗΤΟ

COME BACK

Ο Τσαχπίνης (22840 51300) βρίσκεται στη Νάουσα και σερβίρει φρέσκο ψάρι, αλλά και καβουροσαλάτα, κακαβιά και σκορπίνες. Καλή επιλογή στη Νάουσα είναι και ο Χρήστος (22840 51442), σημείο αναφορά για τους καλοφαγάδες του νησιού, που φτιάχνει μοναδικά αχνιστά μύδια με κρασί. Ο Δα-

μιανός (22840 51057) αποτελεί παράδοση σχεδόν 40 χρόνων, σερβίροντας φρέσκο ψάρι και πεντανόστιμη κακαβιά. Για όσους δεν μπορούν ν’ αποχωριστούν τα ψητά, η λύση βρίσκεται στο ορεινό χωριό Λεύκες κι έχει το όνομα Κλαρίνος (22840 41608). Σερβίρει εξαιρετικά παϊδάκια και μπριζόλες αλλά και κοντοσούβλι και κοκορέτσι.

∆ΙΑΣΚΕ∆ΑΣΗ Η Πάρος είναι συνώνυμο της διασκέδασης, αφού οι επιλογές στο νησί είναι άπειρες. Το Come Back πίσω απ’ το λιμανάκι της Νάουσας, στην παραλία του Αγίου Δημητρίου, είναι ένα πανέμορφο μαγαζί χωροθετημένο σ’ ένα καταπληκτικό κτίριο παριανής αρχιτεκτονικής. Με κεφάτη διαθέση απ’ το απόγευμα κι ένα μπαρ που σερβίρει ιδανικά κατασκευασμένα κοκτέιλ (με εξειδίκευση στα κοκτέιλ σαμπάνιας), ενώ διαθέτει και κουζίνα με πολύ καλό σούσι και διάφορα fingerfood. Στην Παροικιά το Island παίζει την καλύτερη ελληνική και ξένη mainstream μουσική, ενώ για τους λάτρεις της τζαζ το Pirate Jazz & Blues είναι η καλύτερη επιλογή.

ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ Η Πάρος φημίζεται για τα χειροποίητα κεραμικά και δερμάτινα είδη.

∆ΙΑΜΟΝΗ οικονομικά: Bungalows Marina: Studios και διαμερίσματα με παραδοσιακή αισθητική. (22840 051204, 052819) μεσαία: Barbara’s: Στο κέντρο της Νάουσας και πέντε λεπτά από την παραλία Πιπέρι. (22840 52440) lux: Minois village: Παραδοσιακό κυκλαδίτικο συγκρότημα Α’ κατηγορίας (22840 23555, 22435).

ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ Από Πειραιά με Highspeed (Hellenic Seaways, 210 4199100) και Speedrunner (Aegean Speed Lines, 210 9690950) σε 3 ώρες ή με Blue Star (Blue Star Ferries, 8919820) σε 4 ώρες. Αεροπορικώς, με καθημερινά δρομολόγια των Olympic Air (80111444444, από σταθερό).

XΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ Δήμος: 22840 60100 Λιμεναρχείο: 22840 21240

85

MΟRΕ HOLIDAYS Αν επιλέξετε για τις φετινές σας διακοπές (ή τα Σαββατοκύριακα πριν και μετά την άδεια) τα όμορφα κομμάτια της Αττικής και των κοντινών προορισμών, ιδού μερικά tips για να περάσετε καλύτερα.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΑΝ ΤΟΥ ΚΑΜΠΙΝΓΚ

CAMPING MANI BEACH

COCOON

FOURTEEN

Αν ο τόπος παραθερισμού σας είναι η Αττική, τότε υπάρχουν διάφορες ωραίες επιλογές όπου μπορείτε να μείνετε αλλά και να διασκεδάσετε. Το Camping Bacchus βρίσκεται μόλις 60 χλμ. από την Αθήνα, δίπλα στον ιστορικό Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, και είναι ιδανικός προορισμός για τα Σαββατοκύριακα. H τοποθεσία είναι δίπλα στη θάλασσα και στο εσωτερικό του θα βρεις καφετέρια, μπαρ, εστιατόριο, μίνι-μάρκετ. Διαθέτει σκηνές και τροχόσπιτα προς ενοικίαση όλο τον χρόνο. Επίσης, καλύτερες τιμές θα έχουν όσοι κλείσουν μέσω διαδικτύου και όσοι έχουν κάρτες όπως Sunshine Club, European Youth Card, Student’s Guide. Στην ίδια απόσταση από την πρωτεύουσα βρίσκεται και το Camping Nea Makri. Διαθέτει τα ίδια κομφόρ με του Σουνίου, βρίσκεται πολύ κοντά στη θάλασσα κι αποτελεί μια όαση δροσιάς, αφού μπορείτε να στήσετε τις σκηνές σας κάτω απ’ τις αναρίθμητες φυσικές σκιές του. Η ίδια εταιρεία (Διονύσης Λινός και Υιοί) ανέλαβε πρόσφατα τη διαχείριση και την αναδιοργάνωση του Camping Mani Beach στο Γύθειο, δημιουργώντας έναν υπέροχο χώρο που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για μικρές αποδράσεις αλλά και για ολόκληρο το διάστημα των διακοπών σας.

Camping Bacchus, 61o χλμ. Λ. Αθηνών - Λαυρίου - Σουνίου, 22920 39572-1, campingbacchus.gr /// Camping Nea Makri, Λ. Μαραθώνος 156, 22940 92719, linosclub@gmail.com /// Camping Mani Beach, 5o χλμ. οδ. Γυθείου - Αρεόπολης, 27330 23451, manibeach.gr

Η ΕΠΙΤΟΜH ΤΗΣ ∆ΙΑΣΚE∆ΑΣΗΣ ΣΤΟ ΛΟΥΤΡAΚΙ

ΠEYKAKI

Το Λουτράκι φημίζεται για τις πηγές του, την ψαραγορά του, το καζίνο και τη νυχτερινή

86

The Fiction Issue 2011

riviera διασκέδαση. Από νωρίς για φαγητό στο Πευκάκι (27440 21111). Σε εξαιρετικό σημείο του Λουτρακίου, μέσα σε καταπράσινο φυσικό περιβάλλον, πάνω στη θάλασσα, ένα προσεγμένο, καλόγουστο και άνετο εστιατόριο. Κουζίνα με επιλεγμένα υλικά, αυθεντικές γεύσεις για μεσημέρι και βράδυ. Το καφέ λειτουργεί απ’ το πρωί και στο καλοκαιρινό μπαρ τα κοκτέιλ είναι υπέροχα, η μουσική ανεβάζει τη διάθεση και δίνει ρυθμό στη νύχτα. Στον ίδιο χώρο, το ξενοδοχείο Πευκάκι, χτισμένο στη δεκαετία του ’70, διατηρεί την παλιά γοητεία του και προσφέρει άνετη διαμονή με πολύ οικονομικές τιμές. Το πιο γνωστό καλοκαιρινό στέκι είναι το Cocoon (6942 989000), στην παραλία Λουτρακίου. Ανοιχτό καθημερινά, σερβίρει καφέ και φαγητό από τις 12 έως τη 1 το βράδυ και αξίζει πολύ να δοκιμάσετε τα περίφημα beach food και τις σαλάτες του στην παραλία, μπροστά απ’ το μαγαζί. Επίσης, συχνά διοργανώνει πολύ καλά (και θεματικά) πάρτι. Κάθε Δευτέρα γίνονται τα «Crazy Girls Parties», την Τρίτη τα «Bossa nova cocktail Parties», την Τετάρτη αναλαμβάνει τα decks ο εξαιρετικός DJ Gigli, την Πέμπτη ακολουθεί το περίφημο «Alad’allon» πάρτι με ελληνική μουσική και τρελό fun. Τέλος, οι Παρασκευές και τα Σάββατα ανήκουν στο Fourteen (14), με τη ζωντανή μουσική και τη φωνή του Στέλι-

ου Μάξιμου να εναλλάσσονται με τις mainstream επιλογές των DJs (για κρατήσεις στο 6942 989000). Tο Σάββατο το μεσημέρι διοργανώνεται το «Sex on the beach cocktail party», όπου γίνεται χαμός, και, τέλος, την Κυριακή, από τις 5 το απόγευμα, Έλληνες και ξένοι DJs ξεσηκώνουν τον κόσμο μέχρι ό,τι ώρα πάει.

Θαλaσσια sports, aραγμα και beach parties Γίνονται όλα μαζί; Αν είσαι στο Σχινιάς Bay, φυσικά. Η παραλία που μπορεί να συνδυάσει τα αγαπημένα σας θαλάσσια sports με τα αγαπημένα σας beach parties και το υπεραγαπημένο σας καλοκαιρινό άραγμα. Θαλάσσιο σκι, μπανάνες, cubes και θαλάσσια ποδήλατα σάς περιμένουν να τα μάθετε και να τα δαμάσετε. Με τις οδηγίες του Αντρέα Κοντογιάννη είναι σίγουρο πως θα τα καταφέρετε. Το αναψυκτήριο είναι ανοιχτό από το πρωί (09:0022:00), σερβίροντας από καφέ μέχρι τα πιο εξωτικά σφηνάκια για τα πάρτι. Οι ξαπλώστρες και η ομπρέλα στοιχίζουν 5 ευρώ τις καθημερινές και 8 τα Σαββατοκύριακα. Για κρατήσεις, πληροφορίες και διοργανώσεις πάρτι επικοινωνήστε στο 6944 342050.

sante σth Λοyτσα Ένα βήμα απ’ την Αθήνα, πολλά βήματα μακριά απ’ την άσχημη καθημερινότητα. Σε απόσταση αναπνοής, στην παραλία της Αρτέμιδας, στη Λούτσα, βρίσκεται μια όαση διασκέδασης: το Riviera Café Bar Restaurant. Ωραία νερά σε μια αμμουδερή παραλία, που μαζί με τα δροσιστικά κοκτέιλ και το καλό φαγητό συνθέτουν την τέλεια ατμόσφαιρα. Κάντε τη βουτιά σας, απολαύστε την τέλεια μεσογειακή κουζίνα και συνεχίστε το βράδυ με ποτό και ωραίες μουσικές στο μπαρ. Τι καλύτερο για το καλοκαίρι απ’ τον συνδυασμό «taste, relax & enjoy».

Riviera Café Bar Restaurant, 25 Μαρτίου 34, Αρτέμιδα, 22940 23449. rivieraseasidelounge.gr

Sante, οπως λεμε χαλαροτητα… Η Ραφήνα είναι δυο βήματα απ’ την Αθήνα και μια βόλτα προς το Sante θα σας φτιάξει τη διάθεση και θα σας βγάλει απ’ τη ρουτίνα τη πόλης. Βρίσκεται στην πλατεία της Ραφήνας, 25 λεπτά απ’ την Αθήνα, κι αποτελεί ξεχωριστό προορισμό για τους λάτρεις της καλής μουσικής και της ξεκούραστης εξόδου.Το Sante είναι αγαπημένο στέκι με χαλαρή ατμόσφαιρα, σούπερ κοκτέιλ και χαμηλές τιμές. Τα ρετρό αντικείμενα

ammos cafe

87

σχινιασ bay που διακοσμούν τον εσωτερικό του χώρο φανερώνουν και τον μουσικό χαρακτήρα του Sante, που είναι ένα μείγμα από φανκ, ρέγγε και ροκ, ενώ, αν θέλετε, μπορείτε ν’ απολαύσετε το κοκτέιλ σας στη δροσερή του βεράντα. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι λειτουργεί τα τελευταία δεκαοκτώ χρόνια. Επιπλέον, λάιβ και χάπενιγκ που διοργανώνονται συχνά διανθίζουν την ατμόσφαιρα με πειραματικούς ήχους και εικόνες. Αξίζει να πάτε μια βόλτα για να το διαπιστώσετε.

Sante, πλατεία Ραφήνας, 22940 23341. santecafe-bar.gr

Η Ammos της Εyβοιας Η Μουρτερή είναι μια απ’ τις καλύτερες παραλίες όχι μόνο της Εύβοιας αλλά και της Ελλάδας. Για πολλά χρόνια ήταν ο κατάλληλος προορισμός γι’ αυτούς που ήξεραν να κάνουν σωστές διακοπές. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ‘90 δεν είχε καν άσφαλτο, αλλά χωματόδρομο. Ο καιρός πέρασε, η Ελλάδα άλλαξε, οι παραλίες της, όμως, είναι οι καλύτερες του κόσμου. Και η Μουρτερή παραμένει ένας πανέμορφος τόπος. Εκεί,

σ’ ένα γοητευτικό σκηνικό με ταιριαστό soundtrack και υπέροχες ελαφριές γεύσεις, βρίσκεται το lounge καφέ Αmmos, που άλλαξε τον χάρτη της χαλάρωσης και της απόλαυσης στην Εύβοια. Σε απόσταση 20 λεπτών απ’ το Αλιβέρι, απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ απολαμβάνετε με απλότητα και στυλ τα νερά του Αιγαίου στις ξαπλώστρες του Αmmos, συντροφιά με υπέροχα ηλιοβασιλέματα, δροσιστικά κοκτέιλ και καλοκαιρινά ακούσματα.

Ammos, Παραλία Μουρτερής, 2220 34154.

88

The Fiction Issue 2011

Τέσσερις σημαντικοί συγγραφείς συμμετέχουν στην προσπάθεια της Amstel για καθαρές παραλίες και δημιουργούν ιστορίες με ήρωα ένα σκουπίδι. Πώς βρέθηκε εκεί; Από πού ξεκίνησε; Ποιος το... «ξέχασε»; Κάθε εβδομάδα ένα διαφορετικό trash story, γραμμένο με την ελπίδα πως σύντομα δεν θα υπάρχει τίποτα άλλο παρά μόνο χρυσή άμμος και πεντακάθαρα νερά σε όλες τις παραλίες της Ελλάδας. ΦΩΤΟ: ΠAΝΟΣ ΚΟΚΚΙΝΙAΣ

Αντικείμενο από σκληρό πλαστικό. Χρόνος αποσύνθεσης στη θάλασσα: 200-300 χρόνια.

Τα διάφορα πλαστικά αντικείμενα που αφήνονται στις παραλίες απειλούν το θαλάσσιο οικοσύστημα και τη ζωή πολλών θαλάσσιων οργανισμών. Κατά την αποσύνθεσή τους διαχέουν στο περιβάλλον χημικές ουσίες που συσσωρεύονται στους ιστούς των φυτών και των ζώων και είναι πιθανό να προκαλέσουν τοξική δηλητηρίαση. Επίσης, διαλύονται σε μικρά κομματάκια και, σε περίπτωση κατάποσης από ψάρια και θηλαστικά, μπορεί με τις αιχμηρές τους άκρες, να γίνουν αιτία για εσωτερικούς τραυματισμούς κι επικίνδυνες μολύνσεις.

Τα πλαστικά αντικείμενα δεν ανήκουν στην παραλία. Μην τα κάνεις σκουπίδι.

89 AΠΟ ΤH ΛΕΝΑ ΚΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

ΚΛAΜΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΛAΜΕΡ Tίποτα χειρότερο από το να σε χωρίζουν την πρώτη μέρα των διακοπών σου, ενώ κάθεσαι ανέμελος σε μια ξαπλώστρα.

E

μεινα άφωνη πάνω στην ξαπλώστρα μου. Ούτε που γύρισα να τον κοιτάξω. Καθόμουνα οκλαδόν πάνω στην ξαπλώστρα κι ανοιγόκλεινα αμήχανα το κλάμερ μου. Αυτός σηκώθηκε και πήγε να βουτήξει. Λες και δεν έγινε τίποτα. «Πάω να ρίξω μια βουτιά». Έτσι μου είπε και με παράτησε εκεί, στα κρύα του λουτρού, να ‘χω χάσει τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου, να ‘χω ασπρίσει σαν το πανί και να τρέμω. Αυτό ήτανε, λοιπόν. Χωρίζουμε. Έτσι απλά, μετά από δεκαπέντε χρόνια γάμου, χωρίς καμία προειδοποίηση, χωρίς να έχω πάρει χαμπάρι ούτε μισό μαύρο συννεφάκι τόσον καιρό στον ορίζοντα, έτσι, εντελώς απροετοίμαστη με βρήκε η κεραμίδα. Τι τις θέλαμε τότε τις διακοπές; Γιατί έπρεπε να με κουβαλήσει στις Κυκλάδες για να μου τα πει όλ’ αυτά; Γιατί έπρεπε να είναι και τα παιδιά μαζί μας; Γιατί, ρε γαμώτο, έπρεπε να κανονίσουμε μία εβδομάδα οικογενειακώς στην Πάρο, ενώ ήξερες ότι τη δεύτερη κιόλας μέρα θα μου έσκαγες τη βόμβα; Γιατί έπρεπε να μ’ εκδικηθείς μ’ αυτό τον άνανδρο τρόπο; Τι σου έκανα; Μόλις εχθές το βράδυ φτάσαμε. Σήμερα ήταν το πρώτο μας μπάνιο. Μόλις είχαμε πασαλειφθεί με τ’ αντηλιακά μας. Μόλις είχα απλώσει την παιδική κρέμα με 70% προστασία πάνω στις πλάτες του Παύλου και της Μαριάννας, μόλις τους είχα δώσει τις μάσκες και τα βατραχοπέδιλά τους και μόλις είχανε τρέξει ευτυχισμένα στη θάλασσα, να βουτήξουνε, να παίξουνε, να λυσσάξουνε, και μόλις είχα ξαπλώσει κι εγώ ανακουφισμένη στην ξαπλώστρα μου και μόλις είχα ανοίξει την εφημερίδα μου. Κι έτσι, εντελώς αψυχολόγητα, είχε ανάψει το τσιγάρο του, είχε πει ένα ξερό, «Χριστίνα, πρέπει να μιλήσουμε», είχε ξύσει λίγο την κορυφή του κεφαλιού του, είχε λίγο ξεροβήξει και ήρεμα και απλά μου τα είπε όλα. Σκάβοντας με τα δάχτυλα των ποδιών του την άμμο. Χωρίς να με κοιτάζει. Χωρίζουμε, τέρμα, τέλος, τα έχω εδώ και δύο χρόνια με την Αφροδίτη, είμαι ερωτευμένος με την Αφροδίτη κι έχω αποφασίσει μετά την Πάρο να φύγω μαζί της για τις Βρυξέλλες. Η Αφροδίτη είναι έγκυος, ο Γιώργος το ξέρει, η Αφροδίτη του τα είπε όλα πριν από μία εβδομάδα, έχει ήδη φύγει απ’ το σπίτι τους και του ζήτησε διαζύγιο. Αυτά μου είπε και μετά είπε, «πάω να ρίξω μια βουτιά». Ανοιγόκλεινα το κλάμερ στα χέρια μου και μου έμοιαζε με το στόμα του καρχαρία που ευχόμουνα, αυτήν τη στιγμή που κολυμπάει μέσα στη θάλασσα, να τον έχει πάρει από πίσω και να του κόψει το πόδι, τον κώλο και τα γεννητικά του όργανα ταυτοχρόνως. Ανοιγόκλεινα το στόμα του λύκου, το στόμα του κροκοδείλου, το στόμα της οχιάς, όλα τα στόματα όλων των επικίνδυνων ζώων που θα ‘θελα να του επιτεθούν και να του κόψουνε πόδια και χέρια. Οι φωνές των παιδιών μου μέσα απ’ την θάλασσα ερχόντουσαν στ’ αφτιά μου και μου έφερναν δάκρυα στα μάτια, που μάταια προσπαθούσα να συγκρατήσω. Μπαμπά, βουτιά. Μπαμπά, κράτα με ανάσκελα. Μπαμπά, άνοιξε τα πόδια σου να περάσω από κάτω. Μπαμπάκια, μπαμπάκια, ήθελα να ουρλιάξω και σώπαινα και

Γάντζωνα το κλάμερ πάνω στις γάμπες μου, πάνω στον καρπό μου, πάνω στο σίδερο της ξαπλώστρας, πάνω στο μάγουλό μου.

τα δάκρυά μου πέφτανε πάνω στα γόνατά μου, χοντρές στάλες, λες κι έπιασε βροχή που προμηνύει μπόρα, δυνατό χαλάζι. Κουδούνιζε το κεφάλι μου, όλα περνάγανε απ’ το μυαλό μου σαν φαντάσματα, σαν τέρατα που θέλουνε να με φάνε. Η Αφροδίτη, ο ωραίος σφιχτός της κώλος, η λευκή οδοντοστοιχία της ν’ ανοιγοκλείνει σαν άσπρο κλάμερ μπροστά στα μάτια μου και να μου λέει, «τον αγαπώ, τον αγαπώ αδερφούλα, συγχώρεσέ με αλλά τον ερωτεύτηκα, ήτανε πάνω απ’ τις δυνάμεις μου, συγχώρεσέ με». Τι θα είναι τώρα το παιδί της αδελφής μου; Τι θα είναι με τα παιδιά μου; Αδέρφια; Ξαδέρφια; Τι σκατά θα είναι; Δύο χρόνια, λοιπόν, συνέβαινε αυτή η φρικωδία πίσω απ’ την πλάτη μου και πίσω απ’ την πλάτη του καημένου του Γιώργου, δύο ολόκληρα χρόνια. Όλες τις φορές που φάγαμε μαζί στα οικογενειακά τραπέζια, Πάσχα, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιές, του Αγίου Γεωργίου, όλες αυτές τις φορές που πίναμε και γελούσαμε, αυτοί ήτανε ερωτευμένοι, ανταλλάσσανε βλέμματα, μπορεί και χάδια κάτω απ’ τα τραπέζια, μπορεί και μερικές κρυφές συναντήσεις σε τουαλέτες, μπορεί και στην τουαλέτα του σπιτιού μου, μπορεί και να τον έχει τσιμπουκώσει η Αφροδίτη μέσα στο μπάνιο μας ή στο μπάνιο της μητέρας μου, ή ακόμα και στο δωμάτιο των παιδιών μου. Ικανή την έχω. Και αυτήν και αυτόν. Χριστέ μου! Μου ερχότανε να ξεράσω. Γάντζωνα το κλάμερ πάνω στις γάμπες μου, πάνω στον καρπό μου, πάνω στο σίδερο της ξαπλώστρας, πάνω στο μάγουλό μου. Τι επρεπε να κάνω τώρα; Να τα μαζέψω, να πάρω τα παιδιά μου και να φύγουμε με το απογευματινό πλοίο; Να τα φωνάξω από τώρα να βγούνε έξω από το νερό; Τι να τους πω; Τέρμα οι διακοπές, φεύγουμε, χωρίζω με τον πατέρα σας, ο πατέρας σας τα έχει με την αγαπημένη σας θεία Αφροδίτη; Θ’ αποκτήσετε αδερφάκι απ’ την Αφροδίτη και τον πατέρας σας; Ο πατέρας σας είναι ένας μαλάκας και μισός; Τι να έλεγα; Τα άκουγα χαρούμενα να πλατσουρίζουνε μέσα στο νερό, να παίζουνε, να ουρλιάζουνε, να σκαρφαλώνουν στους ώμους του πατέρα τους, να γαντζώνονται πάνω του σαν μαϊμουδάκια. Πώς θα τους το χαλούσα όλο αυτό, με τι δικαίωμα θα τους έπαιρνα την ευτυχία, τη σιγουριά ότι θα έχουνε τους γονείς τους για πάντα; Γιατί αυτά τα παιδιά ν’ αναγκαστούν από τόσο μικρά να καταλάβουνε ότι δεν υπάρχει ευτυχία, ότι τίποτα δεν κρατάει, ότι οι σχέσεις των ανθρώπων είναι μία μαλακία και μισή, ότι όλα είναι ψέμα και κοροϊδία και απάτη; Γιατί να πρέπει να τα γυρίσω στην Αθήνα μέσα στον καύσωνα και να τυραννιούνται μέσα στο διαμέρισμα, με μια δυστυχισμένη μάνα που θα καπνίζει το ένα τσιγάρο μετά το άλλο μέσα σε μία κουζίνα, μόνη και προδομένη, γεμάτη μίσος και ζήλια για τους πάντες; Ακόμα και γι’ αυτά τα ίδια, μόνο και μόνο επειδή έχουν τα ονόματα των γονιών του, επειδή έχουν τα χαρακτηριστικά του, επειδή τόσο πολύ του μοιάζουνε. Του αλήτη. Του ψεύτη. Του σιχαμένου. Τα δόντια του κλάμερ κροταλίζανε πάνω κάτω σαν δαιμονισμένες σιαγόνες. Tο κακιασμένο στόμα της αδερφής μου ανοιγόκλεινε μπροστά στα μάτια μου και μου ψιθύριζε: «τον αγαπώ, τον αγαπώ, τον αγαπώ». «Σκάσε», είπα στο πλαστικό στόμα. Πιέσα με δύναμη τα δάχτυλά μου για να το κρατήσω ανοιγμένο. Σκάσε. Από την ένταση των δαχτύλων μου το μικρό του ελατήριο έκανε κρακ. Το κλάμερ έσπασε στα δύο και εκσφενδονίστηκε στον αέρα.

Το Amstel Eco είναι το πρόγραμμα περιβαλλοντικής αφύπνισης με την υπογραφή της Amstel και περιλαμβάνει μία σειρά από οικολογικές δράσεις, μεταξύ των οποίων και η φροντίδα για καθαρές παραλίες. Ενημερώσου στο amstel-eco.gr και πάρε κι εσύ μέρος. Δράση για το περιβάλλον. Η καλύτερή μας!

94

The Fiction Issue 2011

Σπουδαίοι Έλληνες και ξένοι συγγραφείς κυκλοφόρησαν σημαντικά βιβλία τελευταία. Αυτά είναι τα καλύτερα αναγνώσματα τελευταίας εσοδείας που θα σας κρατήσουν παρέα στις καλοκαιρινές διακοπές. Από τη Μαρία Δρουκοπούλου.

μαρω βαμβουνακη ο ερωτευμενος πολωνος

βασιλης βασιλικος μνημη απο μελανι

γιαννης μακριδακης η αλωση της κωσταντιας

william ryan ο ιεροσυλος

Σελ.: 224, τιμή: 14,00. Εκδόσεις Ψυχογιός

Σελ.: 544, τιμή: 16,00. Εκδόσεις Διόπτρα

Σελ.: 194, τιμή: 12,90. Βιβλιοπωλείον της Εστίας

Μτφρ.: Φωτεινή Πίπη Σελ.: 488, τιμή: 18,00. Εκδόσεις Διόπτρα

Μια διάσημη ηθοποιός του θεάτρου εξαφανίζεται λίγο πριν απ’ την παράσταση Καλοκαίρι και καταχνιά στην οποία πρωταγωνιστεί. Η «φανερή ιστορία» μιας γυναίκας που όλοι γνώριζαν και η «κρυφή ιστορία», η μυστική, που μόνο εκείνη κι εκείνος ξέρουν. Δύο επίπεδα ύπαρξης που απομακρύνονται, το ένα πιο αληθινό απ’ το άλλο.

Οριστική έκδοση της φημισμένης «αυτοβιογραφίας» του Βασίλη Βασιλικού: από τα νεανικά χρόνια και τις πρώτες συγγραφικές προσπάθειες στη διεθνή αναγνώριση, και από την αναγκαστική αυτοεξορία στην Ευρώπη εξαιτίας της δικτατορίας πίσω στην Ελλάδα. Ο Βασίλης Βασιλικός μιλάει για όλους και για όλα, και κυρίως για τον εαυτό του, σαν ένα πρόσωπο ενός μυθιστορήματος.

Η Κωσταντία, Ελληνίδα που ζει στην Κωνσταντινούπολη, παίρνει ένα πολυσέλιδο γράμμα απ’ τον γαμπρό της στην Αθήνα και νιώθει τη γη να φεύγει κάτω απ’ τα πόδια της. Με τη φίλη της τη Βαγγελία ξενυχτούν και διαβάζουν, σχολιάζοντας αράδα την αράδα το αναπάντεχο γράμμα με την τρομερή εξομολόγησή του.

Μόσχα, 1936. Η μεγάλη εκκαθάριση του Στάλιν ξεκινά. Μια νεαρή γυναίκα βρίσκεται δολοφονημένη σε μια παροπλισμένη εκκλησία, με το ακρωτηριασμένο της σώμα εκτεθειμένο σε δημόσια θέα πάνω στην Αγία Τράπεζα. Την υπόθεση καλείται να διερευνήσει ο αστυνόμος Αλεξέι Ντμιτρίεβιτς Κόρολεφ, που από εκείνη τη στιγμή θέτει τη ζωή του σε κίνδυνο.

96

The Fiction Issue 2011

μισελ ουελμπεκ ο χαρτης και η επικρατεια Μτφρ.: Λίνα Σιπητάνου Σελ.: 419, τιμή: 23,00. Βιβλιοπωλείον της Εστίας

αλεξης γερασης ο διαφημιστης, η αυτου μεγαλειοτης, η μετριοτης Σελ.: 400, τιμή: 14,70. Εκδόσεις Σαββάλας

Μέσα από τη ζωή του ήρωα, ο σύγχρονος δυτικός κόσμος παρουσιάζεται υπό το πρίσμα του τεχνητού, του κατασκευασμένου, του μαζικού και προτυποποιημένου, το άτομο ορίζεται ως τηλεθεατής, καταναλωτής, πελάτης, τουρίστας, χρήστης του ίντερνετ. Μόνο στο έργο τέχνης αποδίδεται η ιδιότητα του φορέα αλήθειας - το έργο τέχνης μένει ανεπηρέαστο από το γεγονός ότι αποτελεί διαπραγματεύσιμη αξία στην αγορά.

Το μυθιστόρημα αυτό μιλάει για τη μετριότητα και το πόσο υπερεκτιμημένη είναι στον χώρο της διαφήμισης. Πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη να παραμένεις μέτριος για να επιβιώσεις τόσο στον χώρο της δουλειάς σου όσο και στις προσωπικές σου σχέσεις. Πόσο αναδεικνύεται η μετριότητα ως τρόπος σκέψης, τρόπος συμπεριφοράς και τρόπος ζωής.

franûois morin ενας κοσμος χωρις τη wall street; προτασεις για ενα νεο οικονομικο συστημα

μικαελ γιουρτ & χανς ρουσενφελντ σκοτεινα μυστικα

Μτφρ.: Αριστέα Κομνηνέλλη Σελ.: 216, τιμή: 13,30. Εκδόσεις Μεταίχμιο «Γιατί η κρίση δεν έχει τελειώσει ακόμη; Εκείνοι που μας κυβερνούν μάς ανακοινώνουν από τον Αύγουστο του 2007 ότι η χειρότερη φάση της κρίσης βρίσκεται πίσω μας. Γιατί έκαναν αυτό το χονδροειδές λάθος και γιατί το κάνουν ακόμη;», αναρωτιέται ο συγγραφέας, προτείνοντας λύσεις στο φλέγον πρόβλημα της οικονομικής κρίσης.

joseph e. stiglitz ο θριαμβος της απληστιας

Μτφρ.: Γεώργιος Μαθόπουλος Σελ.: 480, τιμή: 17,70. Εκδόσεις Ψυχογιός Όλα ξεκινούν με ένα τηλεφώνημα στην αστυνομία και τη δήλωση εξαφάνισης ενός δεκαπεντάχρονου αγοριού, του Ρότζερ. Λίγες μέρες μετά, μια ομάδα προσκόπων ανακαλύπτει τυχαία το πτώμα του και ο Σεμπάστιαν Μπέργκμαν, εγκληματολόγος και ένας από τους καλύτερους εμπειρογνώμονες στη Σουηδία σε δολοφονίες κατά συρροήν, βυθίζεται σιγά σιγά σε μια υπόθεση που κρύβει πολλά σκοτεινά μυστικά.

οικονομικη κριση και ελλαδα

Μτφρ.: Νίκος Ρούσσος Σελ.: 512, τιμή: 22,50. Εκδόσεις Παπαδόπουλος

Επιμέλεια: Ανδρ. Βλάχου, Ν. Θεοχαράκης, Δ. Μυλωνάκης Σελ.: 411, τιμή: 25,00. Εκδόσεις Gutenberg

Το βιβλίο αυτό προσφέρει μια ξεκάθαρη εξήγηση γιατί τόσοι άνθρωποι αισθάνονται εξαπατημένοι, καθώς και πώς μπορούμε να υλοποιήσουμε μια ευημερούσα οικονομία και δίκαιη κοινωνία για το μέλλον, προτείνοντας εναλλακτικές λύσεις, και αποκαλύπτει ότι ακόμα και τώρα υπάρχουν επιλογές. Μια πειστική επιχειρηματολογία υπέρ της αποκατάστασης της ισορροπίας μεταξύ κυβερνήσεων και αγορών.

Σύμφωνα με τους επιμελητές του βιβλίου, «η θεωρητική και εμπειρική ανάλυση στα κείμενα του τόμου αυτού θα δώσει στους Έλληνες αναγνώστες τη δυνατότητα να σκεφτούν πιο συστηματικά για την κρίση, ν’ αμφισβητήσουν τις κυρίαρχες ερμηνείες που τόσο αβασάνιστα προσφέρονται ως εξήγησή της και να επεξεργαστούν τις προϋποθέσεις των πολιτικών εκείνων που θα μπορέσουν να μας βγάλουν από αυτή».

97

ζαν-κλωντ ιζζο η τριλογια της μασσαλιας

καρλ μαρξ το χρημα χορευει για σενα

εμιly wilson ο θανατος του σωκρατη

Μτφρ.: Ριχάρδος Σωμερίτης, Αλέξης Εμμανουήλ Σελ.: 797, τιμή: 19,00. Εκδόσεις Πόλις

Μτφρ.: Σώτη Τριανταφύλλου Σελ.: 76, τιμή: 4,50. Εκδόσεις Πατάκη

Μτφρ.: Δ. Φιλιππουπολίτης, Ν. Χατζηδιάκου Σελ.: 360, τιμή:17,00. Εκδόσεις Πατάκη

Επανέκδοση σ’ έναν τόμο τριών μυθιστορημάτων του Ιζζό με ήρωα τον Φαμπιό Μοντάλ, αυτό τον ευαίσθητο αστυνόμο, απόγονο μεταναστών, εχθρό της βίας, που αγαπά την ποίηση, την τζαζ, το ψάρεμα, τις γυναίκες και την πόλη του, τη Μασσαλία: μια πόλη σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών, το μεγάλο λιμάνι της Γαλλίας.

«Λέμε αυτό τον καιρό ότι ίσως η οικονομική κατάρρευση της χώρας μας μάς ωφελήσει - αν δεν μας εξοντώσει. Ίσως ανακαλύψουμε τις απλές αξίες, την ανάγνωση, τη συζήτηση, την ανταλλαγή ιδεών, ίσως ανακαλύψουμε ό,τι νομίζουμε πως ξέρουμε κι ό,τι χρησιμοποιήσαμε ως τώρα με λανθασμένο τρόπο». (Από τον πρόλογο της Σώτης Τριαντάφυλλου)

Λαμβάνοντας υπόψη τις αναφορές συγχρόνων του Σωκράτη, η Emily Wilson προσεγγίζει τον θάνατο του φιλοσόφου και ως ιστορικό γεγονός και ως πεδίο αντιπαράθεσης πολιτισμικών αξιών και μελετά κείμενα κι έργα τέχνης που έθεσαν θέματα σχετικά με την εξουσία, την πολιτική, τη θρησκεία, τον ρόλο του νου και το νόημα της ζωής.

τομας πιντσον εμφυτο ελαττωμα

μαριο βαργκας λιοσα το ονειρο του κελτη

μαρκ τουεϊν ιωαννα της λωρραινης

Μτφρ.: Γιώργος Κυριαζής Σελ.: 435, τιμή: 20,24. Εκδόσεις Καστανιώτη

Μτφρ.: Μαργαρίτα Μπονάτσου Σελ.: 460, τιμή: 18,11. Εκδόσεις Καστανιώτη

Μτφρ.: Έφη Καλλιφατίδου Σελ.: 592, τιμή: 24,00. Εκδόσεις Νεφέλη

Σε αυτήν τη ζωηρή αφήγηση μπλεγμένης ιστορίας, και σε ένα ασυνήθιστο γι’ αυτόν λογοτεχνικό είδος, ο Τόμας Πίντσον ζωντανεύει με κλασικό τρόπο τη ρήση ότι αν θυμάσαι την ψυχεδελική δεκαετία του ‘60, τότε δεν την έζησες... ή μάλλον... αν την έζησες, τότε... ή, για στάσου, μήπως...

Ένα μείζον μυθιστόρημα του Μάριο Βάργκας Λιόσα, το πρώτο που έγραψε ο συγγραφέας μετά τη βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, που περιγράφει μια υπαρξιακή περιπέτεια, στην οποία το σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής εμφανίζεται στην πιο καθαρή και, κατά συνέπεια, την πιο βρόμικη μορφή του.

«Η Ζαν ντ’ Αρκ είναι το µόνο ιστορικό, υπαρκτό πρόσωπο που ενσαρκώνει όλες εκείνες τις αρετές τις οποίες ο Τουέιν αντιλαµβανόταν ως το Ευγενές στον άνθρωπο. Έπρεπε να πει την ιστορία της, γιατί συνιστά τον μοναδικό αντίλογο στον πεσιμισμό του και την ντετερμινιστική φιλοσοφία του». (Ρόμπερτ Γουίγκινς)

νατασα καμπους 3096 μερες, η δυναμη της ανθρωπινης ψυχης

joseph roth η ομολογια ενος δολοφονου, μεσα σε μια νυχτα

καμιλο καστελο μπρανκο ολεθριος ερωτας, αναμνησεις μιας οικογενειας

Μτφρ.: Ανδριάννα Σακκά Σελ.: 384, τιμή: 16,50. Εκδόσεις Παπαδόπουλος

Μτφρ.: Μαρία Αγγελίδου Σελ.: 208, τιμή: 15,00. Εκδόσεις Άγρα

Μτφρ.: Μαρία Παπαδήμα Σελ.: 288, τιμή: 16,00. Εκδόσεις Μελάνι

Η εκ βαθέων εξομολόγηση των «αμαρτωλών» πεπραγμένων και της ζωής ενός πρώην πράκτορα της τσαρικής αστυνομίας που δηλώνει δολοφόνος, την οποία ο Ροτ συνέγραψε τα χρόνια της εξορίας του. Ένα συναρπαστικό, σκοτεινό και ειρωνικό μυθιστόρημα που αποτελεί παραβολή για τη δύναμη του Κακού, για τη λογική της ύβρης και της προδοσίας.

Ο συγγραφέας, κλεισμένος σε φυλακή, έγραψε μέσα σε 15 ημέρες τη δική του εκδοχή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, μια ιστορία αγάπης και πάθους ενός μοναδικού σε ένταση συναισθημάτων και αισθήματος τιμής ερωτικού τριγώνου, με φόντο τον πορτογαλικό Βορρά. Το μυθιστόρημα έχει επανειλημμένως μεταφερθεί στο θέατρο και τον κινηματογράφο.

Η Νατάσα Κάμπους έπεσε θύμα απαγωγής όταν ήταν 10 ετών και πέρασε οκτώ χρόνια φυλακισμένη σ’ ένα υπόγειο, υπό την εξουσία ενός παράφρονα. Η ιστορία της, που συγκινεί εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, αποτελεί έναν ύμνο στην αντοχή, την προσαρμοστικότητα και την απίστευτη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής.

98

The Fiction Issue 2011

μπατυα γκουρ φονος στο κιμπουτς

χενινγκ μανκελ ματωμενα ιχνη

ραλφ ελισον αορατος ανθρωπος

Μτφρ.: Κωνσταντίνος Παπαδάκης Σελ.: 463, τιμή: 18,00. Εκδόσεις Πόλις

Μτφρ.: Βασιλική Κνήτου Σελ.: 376, τιμή: €15,50. Εκδόσεις Ψυχογιός

Μτφρ.: Αγορίτσα Μπακοδήμου Σελ.: 549, τιμή: 25,00. Εκδόσεις Κέδρος

Ένα συναρπαστικό κι εξαιρετικά πρωτότυπο θρίλερ, που παράλληλα ανατέμνει την ευρύτερη πολιτική και ιδεολογική κρίση αξιών της ισραηλινής κοινωνίας, μέσα από τον ιδιαίτερο και συναρπαστικό κόσμο των κιμπούτς, ενός κόσμου κλειστού και περίπλοκου που κινείται στα όρια μεταξύ της Γης της Επαγγελίας και του τελευταίου καταφύγιου των νοσταλγών ενός εξιδανικευμένου παρελθόντος.

Η Λουίζ, προσπαθώντας να εξιχνιάσει τον θάνατο του γιου της, οδηγείται στην Αφρική, όπου θα έρθει αντιμέτωπη με τις αρρώστιες, τη φτώχια, τη διαφθορά αλλά και με τον βασανισμένο λαό της αφρικανικής ηπείρου. Ο Χένινγκ Μάνκελ στήνει μια σκοτεινή ιστορία μυστηρίου με φόντο το υποβλητικό αφρικανικό τοπίο.

Η απίστευτη ιστορία ενός ανθρώπου που είναι αόρατος «απλά επειδή οι άνθρωποι αρνούνται να με δουν». Έχοντας εκδοθεί το 1952, σε μια οριακή περίοδο για την αμερικανική κοινωνία, κατά την οποία η χώρα βίωνε δραματικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, το μυθιστόρημα του Ραλφ Έλισον αφηγείται τις περιπέτειες του ανώνυμου Αφροαμερικανού ήρωα.

στιβ γουατσον αμνησια

rosamund lupton στα ιχνη σου

jo nesbo νεμεσις

Μτφρ.: Γεώργιος Μπαρουξής Σελ.: 400, τιμή: 16,60. Εκδόσεις Ψυχογιός

Μτφρ.: Ουρανία Τουτουντζή Σελ.: 543, τιμή: 18,00. Εκδόσεις Διόπτρα

Μτφρ.: Γωγώ Αρβανίτη Σελ.: 592, τιμή: 18,80. Εκδόσεις Μεταίχμιο

Ένα εξαιρετικό ψυχολογικό θρίλερ που μέσα από την περίεργη διαταραχή μνήμης της ηρωίδας του θα κάνει τον αναγνώστη ν’ αναρωτηθεί: υπάρχουν πράγματα στη ζωή που είναι καλύτερο να μη θυμάσαι; Ποιος είσαι αν δεν ξέρεις το παρελθόν σου; Πώς μπορείς να αγαπάς χωρίς μνήμη;

Τίποτα δεν μπορεί να καταστρέψει τον δεσμό ανάμεσα σε δυο αδελφές... Όταν η Βεατρίκη ακούει την τρεμάμενη φωνή της μητέρας της να της ανακοινώνει την εξαφάνιση της νεότερης αδελφής της Τες, εκείνη παίρνει την πρώτη πτήση για το Λονδίνο. Βήμα-βήμα συνθέτει τα κενά που έκρυβε ο άρρηκτος, όπως νόμιζε, δεσμός τους.

Ο Χάρι Χόλε κλείνει ανίερες συμφωνίες με τον θρυλικό φυλακισμένο τσιγγάνο Ράσκολ Μπάξετ και ξεκινάει αγώνα δρόμου απ’ το Όσλο ως την καυτή Βραζιλία για να διαλευκάνει ταυτόχρονα δύο υποθέσεις και να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Αλλά η Νέμεση, η θεά της εκδίκησης, δεν έχει πει ακόμη την τελευταία λέξη της.

charles tilly δημοκρατια

jeffrey siger μυστηριο στη μυκονο

τζοναθαν σαφραν φοερ ολα ερχονται στο φως

Μτφρ.: Παντελής Λέκκας, Κώστας Θεολόγου Σελ.: 358, τιμή: 25,00. Εκδόσεις Gutenberg

Μτφρ.: Αλεξάνδρα Κονταξάκη Σελ.: 412, τιμή: 18,35. Εκδόσεις Λαλαούνη

Μτφρ.: Μυρσίνη Γκανά Σελ.: 442, τιμή: 19,50. Εκδόσεις Μελάνι

Όταν ο Ανδρέας Καλδής, αστέρι της Ασφάλειας Αθηνών, γνωστός για τις ανορθόδοξες μεθόδους του, παίρνει μετάθεση ως Διοικητής της Αστυνομίας στη Μύκονο, είναι βέβαιος ότι οι μέρες της εξιχνίασης ανθρωποκτονιών είναι παρελθόν. Η πραγματικότητα θα τον διαψεύσει. Ένα από τα best seller του Αμερικανού συγγραφέα Jeffrey Siger με φόντο την Ελλάδα και τις περιπέτειες του αστυνόμου Ανδρέα Καλδή.

«Είναι δύσκολο να τελειώσεις τα πρώτα κεφάλαια του Όλα έρχονται στο φως. Το πρόβλημα είναι ότι ξεκαρδίζεσαι στα γέλια, χάνεις το σημείο που διάβαζες, ξεκινάς από την αρχή, και μετά σταματάς πάλι επειδή νιώθεις την ανάγκη να τηλεφωνήσεις στους φίλους σου και να τους διαβάσεις μεγάλα αποσπάσματα (…)». - «New York Times Book Review»

Ο ρεαλισμός του επιχειρήματος, η εμπειρική τεκμηρίωση με πλήθος παραδειγμάτων απ’ το μακρινό έως το πολύ πρόσφατο παρελθόν και η αμεσότητα του ύφους καθιστούν το έργο αυτό απαραίτητο σε όποιον θέλει να στοχαστεί βαθύτερα τις μεγάλες πολιτικές αλλαγές που επηρεάζουν σήμερα την τύχη της δημοκρατίας σε παγκόσμια κλίμακα.

τερινα μαλιωτη η αγκαλια της μοναξιας

αλεξανδρα δεληγιωργη τρυφερος συντροφος

ελενη ανθοπουλου ουρανος στο αιμα

γιαννης καλπουζος αγιοι και δαιμονες

Σελ.: 568, τιμή: €18. Εκδόσεις Κέδρος

Σελ.: 304, τιμή: 17,50. Εκδόσεις Άγρα

Σελ.: 552, τιμή: 19,00. Εκδόσεις Ωκεανίδα

Σελ.: 752, τιμή: 20,90. Εκδόσεις Μεταίχμιο

Μια γυναίκα έρχεται στην Ελλάδα, όπου το παρελθόν ξετυλίγεται μπροστά της οδυνηρά. Ένα ένα ενώνει τα κομμάτια. Το τέλος του ταξιδιού τής επιφυλάσσει ένα βαρύ τίμημα αλλά και μια θερμή αγκαλιά που θα διώξει οριστικά τη μοναξιά απ’ τη ζωή της.

Μια μυθιστορία βασισμένη στη ζωή του Γεωργίου Σκληρού, όπου η συγγραφέας φωτίζει εκ των έσω την πάλη του με τα εξωτερικά κι εσωτερικά εμπόδια που οδήγησαν στη διαμόρφωση των θέσεών του για την κοινωνία και τη γλώσσα.

Με φόντο την Κατοχή, τα πέτρινα χρόνια μετά την απελευθέρωση και τη μεγαλοαστική Αθήνα των χρόνων της ευμάρειας, οι ζωές μιας γιαγιάς και μιας εγγονής χαράζουν την πορεία τους σε μια Ελλάδα που βαδίζει προς το τέλος του 20ού αιώνα.

Ένα επικό μυθιστόρημα που καθηλώνει με την περιπετειώδη ζωή των ηρώων του, τη χειμαρρώδη γλώσσα του, το συναίσθημα, τον στοχασμό, τις αστείες καταστάσεις και την ολοζώντανη αναπαράσταση της εποχής εκείνης στην Πόλη του 1808.

100

The Fiction Issue 2011

χρηστος δανιηλ … ιους, μανιους, ισως και aqua marina maτση χατζηλαζαρου, η πρωτη ελληνιδα υπερρεαλιστρια Σελ.: 180, τιμή: 21,90. Εκδόσεις Τόπος Μια περιπετειώδης βιογραφία σε μορφή λευκώματος, με ανέκδοτο εικονογραφικό υλικό, για τη Μάτση Χατζηλαζάρου (1914-1987), την πρώτη γυναίκα υπερρεαλίστρια, πρώτη σύζυγο του Ανδρέα Εμπειρίκου και ισότιμη συνομιλήτρια στους κύκλους του Ελύτη, του Παπατζώνη, της Κρανάκη, του Αξελού, της Γιουρσενάρ, του Πικασό κ.ά., η θρυλική «Μάτση των Ονείρων» κατά τον Μάνο Χατζιδάκι.

φιλιπ τζιαν doggy bag iii

cecelia ahern μια σελιδα για καθε αυριο

Mτφρ.:Νατάσα Παπαδοπούλου Σελ.: 254, τιμή: 12,00. Εκδόσεις Gema

Μτφρ.: Βούλα Αυγουστίνου Σελ.: 351, τιμή: 18,00. Εκδόσεις Διόπτρα

Από τις εκδόσεις Gema κυκλοφόρησε ο τρίτος τόμος («περίοδος 3») της πολύ πετυχημένης σειράς μυθιστορημάτων Doggy Bag που δημιούργησε ο σημαντικός Γάλλος συγγραφέας Φιλίπ Τζιαν, εφαρμόζοντας τους κώδικες, την ταχύτητα και τη δομή των καλογραμμένων τηλεοπτικών σειρών. Ένα απολαυστικό μυθιστόρημα που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη.

Η Ταμάρα Γκούντγουιν έπαιρνε πάντα αυτό που ήθελε. Γεννημένη μέσα στα πλούτη, ζούσε πάντα για το εδώ και το τώρα, χωρίς να σκέφτεται καθόλου τι θα φέρει το αύριο. Οι περιστάσεις, όμως, την αναγκάζουν να πουλήσει ό,τι έχει και δεν έχει και να μετακομίσει στην επαρχία, στο σπίτι των θείων της.

camilla lackberg η παγωμενη πριγκιπισσα Μτφρ.: Γρηγόρης Κονδύλης Σελ.: 504, τιμή: 17,70. Εκδόσεις Μεταίχμιο Η Ερίκα Φαλκ επιστρέφει στο πατρικό της ύστερα απ’ τον αιφνίδιο θάνατο των γονιών της για να βρει μια κοινότητα στο κατώφλι της τραγωδίας. Ξεκινάει ένα επώδυνο φλασμπάκ που θ’ αποκαλύψει τα μυστικά που κρύβονται κάτω από την ειδυλλιακή όψη του χωριού, αλλά και θα προκαλέσει μια γενναία απόφαση που θ' αλλάξει τη ζωή της.

δασκαλακη λιλα ελαφος - ελαφινα

χριστινα χρυσανθοπουλου ζοη με ομικρον

γιωργος πετρελλης φωνες απο μεσα

γρηγορης παπαδογιαννης η πολη περα απ’ το ποταμι

Σελ.: 795, τιμή: 29,36. Εκδόσεις Λαλαούνη

Σελ.: 259, τιμή: 14,00. Εκδόσεις Πάπυρος

Σελ.: 400, τιμή: 18,00. Εκδόσεις Οδός Πανός

Σελ.: 105, τιμή: 10,00. Εκδόσεις Publibook

Ένα έξοχα συναρπαστικό ταξίδι αυτογνωσίας και μια περιπετειώδης αναζήτηση της πραγματικής σοφίας, εκεί όπου το καθετί είναι δυνατόν να συμβεί, φτάνει ο άνθρωπος να υπερβεί τους φραγμούς του, ν’ αναμετρηθεί με τους φόβους του και να ζήσει το θαύμα.

Ένα μυθιστόρημα απόλυτα ρεαλιστικό, που μιλά για την ξενοφοβία, την ανάγκη του «άλλου» να γίνει αποδεκτός και για τη δύναμη της μνήμης και του έρωτα. Συνάμα, ένας φόρος τιμής στη σύγχρονη Οδύσσεια των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

«Η ζωή είναι σαν ένα ποτήρο με νερό. Άλλοι το βλέπουν μισογεμάτο και άλλοι μισοάδειο. Όλοι όμως τα ίδιο το ίδιο πράγμα βλέπουν (…) Πίναμε κόκκινο κρασί και καθώς το είδα να κυλά στα ποτήρια τους, μου φάνηκε τόσο ροζέ που ξαφνιάστηκα».

Μια συλλογή διηγημάτων όπου ο αναγνώστης θα δει να ξετυλίγονται μπροστά του ιστορίες μαγικού ρεαλισμού που συμβαίνουν σ’ έναν... παράδρομο της πραγματικότητας, με νεράιδες, δράκους και στοιχειά.

102

The Fiction Issue 2011

κωστας καλφοπουλος ενα παραξενο καλοκαιρι

oymπερτο εκο το ονoμα του ροδου

Σελ.: 136, τιμή: 11,30. Εκδόσεις Άγρα

Μτφρ.: Καλλιφατίδου Ευτυχία Σελ.: 736, τιμή: 19,90. Εκδόσεις Ψυχογιός

Στην αποπνικτική υγρασία του καλοκαιριού, με φόντο τις τηλεοπτικές εικόνες από τον Γύρο της Γαλλίας, ο αφηγητής επιστρέφει σ’ ένα παράξενο καλοκαίρι από το παρελθόν, για να βρεθεί μπλεγμένος σε μία υπόθεση που μοιάζει με παρτίδα σκάκι. Ανάμεσα στην επιβεβαίωση και στη ματαίωση, οι πρωταγωνιστές έρχονται αντιμέτωποι μ’ επιλογές που δεν αφήνουν κανέναν αλώβητο.

Το πρώτο μυθιστόρημα του Έκο λειτουργεί, πλέον, ως σημείο αναφοράς για την παγκόσμια λογοτεχνία κι εξακολουθεί να μας σαγηνεύει ύστερα από τριάντα χρόνια, ακριβώς λόγω αυτής της απροσδιόριστης μορφής που του επιτρέπει να διατελεί στα όρια ανάμεσα στο μυστηριώδες και το αυτονόητο, το αποκρυμμένο και το προφανές, το περιπετειώδες και το αφηρημένο ή το ιδεολογικό.

στελλα παπαναγιωτοπουλου εξοδος απο την καππαδοκια

δημητρης στεφανακης μερες αλεξανδρειας

Σελ.: 192, τιμή: 16,00. Εκδόσεις Το Ροδακιό

Σελ.: 736, τιμή: 19,90. Εκδόσεις Ψυχογιός

Δεκα άνθρωποι ξεκινούν από την Αθήνα με προορισμό την Καππαδοκία, έναν τόπο που για τον καθένα εκπροσωπεί κάτι τελείως διαφορετικό. Ρευστές ταυτότητες, ρευστές πατρίδες, ξενιτιά ατομική και συλλογική, περιπλάνηση και παραπλάνηση. Ένα ταξίδι αναψυχής οδηγεί στην αποκάλυψη ενός άλλου εαυτού. Το πνευματικό περιεχόμενο του τόπου σημαδεύει τη μοίρα του καθενός.

Από την Κωνσταντινούπολη ως τη Μασσαλία και από το Παρίσι ως τη Βιέννη, ο κοσμοπολιτισμός δίνει τη δική του παράσταση. Όμως, έρχεται η στιγμή που τα φώτα χαμηλώνουν στην Αλεξάνδρεια και η πόλη βυθίζεται αργά αλλά σταθερά στο σκοτάδι της παρακμής.

ελληνικα εγκληματα 4: 19 αστυνομικες ιστοριες

νανcy horan μεϊμα και φρανκ

Επιμ.-εισαγωγή: Ανταίος Χρυσοστομίδης Σελ.: 512, τιμή: 20,00. Εκδόσεις Καστανιώτη

Μτφρ.: Τίλλα Μπαλή Σελ.: 460, τιμή: 15,00. Εκδόσεις Gema

Δεκαεννιά συγγραφείς γράφουν ισάριθμες αστυνομικές ιστορίες για την τέταρτη (και άκρως χορταστική!) σειρά των Ελληνικών Εγκλημάτων, δίνοντας όλοι μαζί ένα εκρηκτικό κοκτέιλ διηγημάτων που συναγωνίζονται το ένα το άλλο σε ευρηματικότητα, σασπένς αλλά και οξυδερκείς ματιές στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Το αστυνομικό στην Ελλάδα στις καλύτερες στιγμές του!

Μερικές από τις πιό σημαντικές Αμερικανικές εφημερίδες («The Washington Post», «The Chicago Tribune», «The Minneapolis Star Tribune» και «The Christian Science Monitor») το επέλεξαν ως ένα από τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς. Μια θαυμάσια ενορχηστρωμένη απόδοση του δεσμού και της εσώτερης ζωής των δύο ερωτόπληκτων πρωταγωνιστών.

104

The Fiction Issue 2011

bibλiomania

Α

ν μας αρεσουν οι μεγάλες επιτυχίες όσο και οι μεγάλες αποτυχίες, τότε μπορούμε -προς τέρψη και συμμόρφωση- να συγκρίνουμε τις ιστορίες της Δεξιάς και της Αριστεράς όπως εκδηλώθηκαν σε όλο το μάκρος του εικοστού αιώνα. Η Αριστερά, όλοι το ξέρουμε, επέδειξε κύρος πολιτικής θρησκείας στην οποία δεν έλειψαν τα κατορθώματα (επαναστάσεις στη Ρωσία, τη Γερμανία, την Κίνα, την Κούβα, τη Νότια Αμερική, εμφύλιος στην Ισπανία και την Ελλάδα) όσο και οι αντίστοιχες απογοητεύσεις. Στον αντίθετο πόλο η Δεξιά, με τις γνωστές παραφθορές της (φασισμός, ναζισμός, δικτατορίες) αλλά και με τον φιλελευθερισμό της τείνει να επιδεικνύεται συμφιλιωμένη με τη νεωτερικότητα και να συνάπτει αγαστές σχέσεις με την ευημερία. Δικαιολογημένα, λοιπόν, ο Ιταλός Ραφαέλε Σιμόνε -προφανώς ως απογοητευμένος αριστερός- αποφασίζει να θέσει τον δάκτυλο εις τον τύπον των ήλων, επιχειρώντας μια τολμηρή αναθεώρηση των χρόνιων επιχειρημάτων που υποβαστάζουν αυτά τα δύο πολιτικά συγκροτήματα. Για παράδειγμα: μια ματιά στα σημερινά πολιτεύματα των ευρωπαϊκών χωρών δείχνει ότι η Δεξιά προελαύνει (Γαλλία, Δανία, Ισπανία, Γερμανία, Ολλανδία, Σουηδία, ΗΠΑ, πρώην κομμουνιστικές χώρες), ενώ η Αριστερά περιορίζεται στο 26% του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Καθώς, λοιπόν, είναι εύκολο για τον πρώτο τυχόντα Ευρωπαίο πολίτη να συμφωνεί με τον πάπα όταν λέγει ότι ο μαρξισμός απέτυχε όσο και καπιταλισμός, στην πραγματικότητα ο καπιταλισμός, με όλες τις παραφθορές του, φαίνεται (τουλάχιστον διά γυμνού οφθαλμού) να χαίρει άκρας υγείας. Η μαρξική εννοιολογία μπορεί να συγκινεί ακόμη τους ορκισμένους οπαδούς της, ωστόσο η πίστη στον μαρξισμό μάλλον ερείδεται στην πολεμική κατά του καπιταλισμού παρά στις ιστορικές πραγματώσεις του μαρξισμού-λενινισμού. Άλλωστε, το προλεταριάτο (ο κληρονόμος της γερμανικής φιλοσοφίας κατά Ένγκελς…) έδυσε, η ταξική συνείδηση υπαναχώρησε αισθητά, η θετική έννοια της «δικτατορίας» -προλεταριακής ή σοβιετικής- αφανίστηκε, με αποτέλεσμα η Αριστερά να επιχειρηματολογεί, αλλά ουσιαστικά να έχει εγκαταλείψει την εργατική τάξη. Στη Δεξιά, βέβαια, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Άλλωστε, η βαρύνουσα σημασία που παρουσιάζει το βιβλίο του Σιμόνε δεν αφορά ένα κάποιο μνημόσυνο της Αριστεράς με τα γνωστά συμπαρομαρτούντα (ταξικός εχθρός, νοικιασμένος κονδυλοφόρος, υστερόπρωτος προδότης), αλλά τη συναρπαστική διαπίστωση ενός νέου πολιτιστικού παράγοντα που δεν είναι άλλος από την κοινωνία της αφθονίας, από τη μεταστροφή δηλαδή του κοινωνικού προς την αμεσότητα, την κατανάλωση, τη μαζική κουλτούρα, ό,τι τέλος ονομάζουμε σήμερα μαζικότητα και εν ταυτώ νεωτερικότητα.

mass culture Το μειλίχιο τέρας του Σιμόνε δεν είναι άλλο από μια παγκόσμια μαζική κουλτούρα ευδαιμονίας και ατομικισμού.

To μειλίχιο τέρας Ο απογοητευμένος αριστερός Ραφαέλε Σιμόνε περιγράφει τι ακριβώς έχει αντικαταστήσει την Αριστερά σήμερα: μια μαζική κουλτούρα με ευχάριστες, αναζωογονητικές εμπειρίες.

Γράφει ο Σιμόνε: «Εδώ και τουλάχιστον είκοσι χρόνια, όλα τα ιδανικά της Αριστεράς και οι αρχές στις οποίες στηρίζονται είναι έρμαια του ανέμου που αποκαλείται “πνεύμα της εποχής”, έχουν παρασυρθεί από την καταιγίδα της νεωτερικότητας και των τεράστιων καινοτομιών που αυτή η καταιγίδα έχει φέρει: νέα οικονομία, νέες μορφές δικαίου και θεσμών, νέα πολιτική, νέες επιθυμίες, νέες τέχνες και νέους τύπους θεάματος και ψυχαγωγίας, νέες ιδιωτικές και δημόσιες συμπεριφορές, νέα πάθη, νέες καταναλωτικές συνήθειες, νέες μορφές φαντασίας, νέες αναπαραστάσεις του εαυτού μας και των άλλων, νέα σχέση με τη φύση και το σώμα…» (σ. 97). Το σημαντικό, βέβαια, δεν είναι η διαπίστωση όλων

105 Από τον Κωστή Παπαγιώργη

Μέσα από τη σχοινοτενή αντιπαραβολή της Αριστεράς προς τη Δεξιά, το εξαγόμενο δεν είναι «πολιτικό» με την τρέχουσα έννοια· το μειλίχιο τέρας υπερβαίνει κατά πολύ τις πολιτικές παρατάξεις, το πολιτικό παρελθόν αγωνιστών και μη, την οιαδήποτε καλή ή κακή βούληση. Ο λόγος είναι απλός: δεν υπάρχει αριστερός ή δεξιός τρόπος να ζει κανείς.

αυτών των καινοτομιών, όσο το γεγονός ότι η Αριστερά ουδέποτε προέβλεψε την εμφάνιση αυτού του «πολιτιστικού δεσποτισμού». Στραμμένη προς την κοινωνική αντίθεση και εν τέλει προς τη διασφάλιση της ψήφου, δεν κατάφερε να συλλάβει ολικά το νέο φαινόμενο που αψηφά τα παλαιά δεδομένα.

τητα, εκτεθειμένο δηλαδή στον διαρκή κίνδυνο ν’ αναπαραχθεί σε μια οθόνη προσιτή σε οιονδήποτε. Μια κάμερα σε παρατηρεί όπου κι αν βρίσκεσαι, ακόμη κι αν δεν το αντιλαμβάνεσαι, παρά τις θορυβώδεις διεκδικήσεις του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή, για το οποίο εδώ και χρόνια η Δύση καυχιέται και βασανίζεται».

Παραδόξως, το φαινόμενο αυτό είχε καταδειχθεί από τον διάσημο Αλέξις ντε Τοκβίλ στο περίφημο βιβλίο του Η δημοκρατία στην Αμερική (1840) (μεταφρασμένο στην ελληνική από τον αδικοχαμένο φίλο μας Μπάμπη Λυκούδη, εκδ. Στοχαστής), ο οποίος μιλούσε για έναν απόλυτο ηγεμόνα που δεν θα ήταν βασιλιάς, δικτάτωρ, οδηγός των συνειδήσεων ή ό,τι άλλο, παρά μια αόρατη οντότητα που σήμερα ονομάζεται «μαζική κουλτούρα» και ο Σιμόνε την ξαναβαπτίζει «μειλίχιο τέρας».

Ο Σιμόνε -γλωσσολόγος το επιτήδευμα- δεν τσιγκουνεύεται ειρωνείες ή βολές κατά της Αριστεράς - την οποία πιθανότατα υπηρέτησε επί χρόνια.

«Βλέπω ένα αναρίθμητο πλήθος όμοιων και ίσων ανθρώπων -γράφει ο Τοκβίλ- που στρέφονται αδιάκοπα στον εαυτό τους για ν’ αποκομίσουν μικρές και καθημερινές απολαύσεις, με τις οποίες γεμίζουν την ψυχή τους. Καθένας τους, αποτραβηγμένος στην άκρη, δεν ασχολείται με την τύχη των υπολοίπων, τα παιδιά και οι φίλοι του απαρτίζουν γι’ αυτόν όλο το ανθρώπινο γένος, τους συμπολίτες του δεν τους βλέπει· υπάρχει στον εαυτό του και μόνο για τον εαυτό του, αν εξακολουθεί να έχει οικογένεια, ασφαλώς δεν έχει πατρίδα». Πρόκειται δηλαδή για μια εποπτεύουσα εξουσία που είναι απόλυτη, οργανωμένη, μεθοδική, προνοητική και ήπια. Αλλά δεν θυμίζει την πατρική εξουσία που επιδιώκει την ενηλικίωση του παιδιού· αυτή σκοπεί να καθηλώσει αμετάκλητα τους πολίτες στην παιδική ηλικία ώστε να θεωρούν τη διασκέδαση αυτοσκοπό. Άραγε, θυμίζει τίποτα η προφητεία ότι «οι σύγχρονοι άνθρωποι θέλουν να καθοδηγούνται και συνάμα να μένουν ελεύθεροι»; Πόθεν πορίζεται λοιπόν το «μέλι» του το κατά Σιμόνε «μειλίχιο τέρας»; Καίριο μέλημα του «τέρατος» είναι οι ευχάριστες και αναζωογονητικές εμπειρίες. Με κάποιες «μικρές» καινοτομίες, βέβαια. Ο ελεύθερος χρόνος αντιτάσσεται φυσικά στον σκλαβωμένο χρόνο, ωστόσο δεν υποδηλώνει ανάπαυση όπως στο παρελθόν· σήμερα ο ελεύθερος χρόνος μετασχηματίζεται σε δραστηριότητες όπως γυμναστική, γιόγκα, κηπουρική κι ένα πλήθος παραπλήσιες δράσεις. Ουσιαστικά, οι παραδοσιακοί

«Μα, εγώ είμαι αριστερός!» - «Κόφ’ το, μας ακούει ο κόσμος» (Αλτάν). «Είναι γνωστό πως το να είσαι πρώην κομμουνιστής μπορεί να γίνει πραγματικό επάγγελμα, ικανό σε μερικές χώρες (Ιταλία, Γερμανία) να σου εξασφαλίσει αναγνώριση και οικονομική άνεση» «Η ριζοσπαστική Αριστερά προσείλκυσε πολλούς σοσιαλιστές με περούκα» (Ζίμελ). «Κάποιοι παρατήρησαν πως όταν η Αριστερά δεν είναι στην εξουσία, μετανιώνει πικρά, κι όταν είναι στην εξουσία κλαίει και οδύρεται». «Ο σοσιαλισμός ενδιαφέρεται περισσότερο για την παραγωγή και λιγότερο για την κατανάλωση» (Γκίντες).

πολιτισμοί σβήνονται από τον χάρτη, μόνο και μόνο αν σκεφτούμε σοβαρά την εισβολή του θεάματος. Υπάρχει χώρος χωρίς οθόνη; Χωρίς διαφήμιση; Χωρίς «μπριζωμένα» ενδιαφέροντα; Ο άνθρωπος προσομοιάζει στην ηλεκτρονική συσκευή: οι μπαταρίες του αδειάζουν και αναφορτίζονται, οι δίσκοι της μνήμης τα ίδια. Το ταξίδι πωλείται ως προϊόν, προγραμματίζεται μήνες προτού εξοφληθεί. Κάθε σημείο του πλανήτη ανήκει τουριστικά σε παγκόσμιες αλυσίδες, παντού τηλεοράσεις, κονσόλες ηλεκτρονικών παιχνιδιών, κινητά τηλέφωνα. Η απόλαυση κυριαρχεί, έστω και αν τα τουριστικά τοπία συνορεύουν με τόπους που κυβερνιούνται από «άθλιες δικτατορίες».

Έστω κι αν όλες οι απαριθμήσεις του Σιμόνε θυμίζουν πλήθος κειμένων που, κατοπινά, έχουν περιγράψει το φαινόμενο της μαζικότητας, η πρωτοτυπία του Τοκβίλ δεν θαμπώνει για τον απλούστατο λόγο ότι εξέφρασε προφητικά κάτι που δεν υπήρχε ακόμη. «Στον δυτικό κόσμο ελάχιστοι είναι σήμερα οι άνθρωποι που δεν διαθέτουν φωτογραφική μηχανή ή κάμερα. Αυτό έχει συγκεκριμένη συνέπεια: στον τόπο όπου συμβαίνει κάτι -αδιάφορο τι- υπάρχει πάντα κάποιος που το παρατηρεί και το καταγράφει μ’ ένα σιωπηλό, κρυστάλλινο μάτι. Έτσι, το μάτι αυτό μπορεί να μετατρέψει ταχύτατα ένα τρέχον γεγονός σε ντοκουμέντο προορισμένο για την ψηφιακή αιωνιό-

Ωστόσο, το ζήτημα του βιβλίου υπερβαίνει κατά πολύ την αριστερή κοιλάδα του κλαυθμώνος ή τα αριστερά καβδιανά δίκρανα. Μέσα από τη σχοινοτενή αντιπαραβολή της Αριστεράς προς τη Δεξιά, το εξαγόμενο δεν είναι «πολιτικό» με την τρέχουσα έννοια· το μειλίχιο τέρας υπερβαίνει κατά πολύ τις πολιτικές παρατάξεις, το πολιτικό παρελθόν αγωνιστών και μη, την οιαδήποτε καλή ή κακή βούληση. Ο λόγος είναι απλός: δεν υπάρχει αριστερός ή δεξιός τρόπος να ζει κανείς. Ενώ υπάρχει ακόμη δεξιός ή αριστερός τρόπος να σκεφτόμαστε.

ραφαελε σιμονε γιατι η δυση δεν πηγαινει προς τα αριστερα Μτφρ. Μιχάλης Μητσός Σελ.: 183, τιμή: €15,00 Εκδόσεις Πόλις

106

The Fiction Issue 2011

Etc...

r ΜΟΥΣΕΙΟ ΟΤΕ Το Μουσείο Τηλεπικοινωνιών ΟΤΕ προσφέρει καλοκαιρινά προγράμματα ξεναγήσεων για επισκέπτες και για παιδιά. Συγκεκριμένα, τον Ιούλιο προσφέρονται προγράμματα για ομάδες παιδιών προσχολικής ηλικίας από παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία που παραμένουν ανοιχτά. Μέσα από μια «δροσερή» περιήγηση, που ξεκινά από την ελληνική μυθολογία, περνάει στους ιστορικούς χρόνους της προηλεκτρικής εποχής στην Ελλάδα και συνεχίζει με τις εφευρέσεις της μεταηλεκτρικής εποχής, όπως ο τηλέγραφος, το τηλέφωνο και ο δορυφόρος, τα παιδιά έρχονται σ’ επαφή με τον κόσμο των τηλεπικοινωνιών. Πρωτέως 25, Ν. Κηφισιά, 210 6201899, 210 6201999. www.ote.gr

Market Research

ΕΠΙΜEΛΕΙΑ: ΜΕΡOΠΗ ΚΟΚΚIΝΗ

TheGood The GoodLifO LifO

r AMSTEL Η αγαπημένη μας μπίρα Amstel γιορτάζει το καλοκαίρι, προσφέροντας χρηματικά ποσά στη στιγμή. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να καταχωρήσετε τους μοναδικούς κωδικούς που βρίσκετε κάτω απ’ τα καπάκια και τα δαχτυλίδια των συσκευασιών Amstel στο Amstel.gr (χωρίς χρέωση) ή μέσω sms στο 54002. www.amstel.gr.

r CHIQUITA

AΓΑΠΗΜΕΝΟ ΠΕΡΑΣΜΑ

To κοσμοπολίτικο Pasaji τώρα και με καλοκαιρινό prefix menu.

Τ

ο κομψό Pasaji, που σημαίνει πέρασμα στα τούρκικα, έχει εξελιχθεί στο πιο γνωστό πέρασμα της πόλης. Εκεί, στη Στοά Σπυρομίλιου, στο City Link, ο αέρας της πόλης γίνεται πιο ευρωπαϊκός και το Pasaji μάς προσκαλεί να σπάσουμε τη μονοτονία της καθημερινότητας και να κάνουμε ένα διάλειμμα, χαρίζοντας στον εαυτό μας μια μικρή πολυτέλεια. Στην ουσία, πρόκειται για ένα κοσμοπολίτικο στέκι, ένα πασίγνωστο πλέον και βραβευμένο εστιατόριο, που έγινε πόλος έλξης για όσους αγαπούν το καλό φαγητό. Άλλωστε, τον κατάλογο του εστιατορίου έχει επιμεληθεί ο γνωστός σεφ Άρης Τσανακλίδης, που δημιούργησε μια σειρά από γαστρονομικές επιλογές βασισμένες στα σπουδαία μεσογειακά υλικά και προσέθεσε διεθνείς νότες, μετατρέποντας απλά πιάτα σε γαστρονομικά αριστουργήματα. Για τους καλοκαιρινούς μήνες το Pasaji προτείνει τρεις διαφορετικές επιλογές prefix menu στην τιμή των 23 ευρώ κατ’ άτομο, ενώ από τώρα και για όλο τον Αύγουστο θα σερβίρει στις ώρες 12:00-21:00. Κακομάθετε τον εαυτό σας, κλείνοντας τραπέζι στο 210 3220714.

City Link, Στοά Σπυρομίλιου & Βουκουρεστίου, κέντρο Αθήνας.

Άρης Τσανακλίδης

Φέτος, στους Παγκόσμιους Αγώνες Special Olympics ΑΘΗΝΑ 2011, όλοι πήραν την ενέργεια που χρειάζονταν για ν’ ανταποκριθούν στις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις. Η Chiquita Ελλάς πρόσφερε 150.000 premium μπανάνες σε αθλητές και συνοδούς, αναδεικνύοντας έτσι τη στήριξή της στη μεγάλη προσπάθεια των συμμετεχόντων. www.chiquita.gr

r HEINEKEN Η Heineken πήγε στο Φεστιβάλ Δημιουργικότητας των Καννών κι επέστρεψε μ’ επτά βραβεία στις αποσκευές της. Ανάμεσα σε 24.000 συμμετοχές, η αγαπημένη μας μπίρα βραβεύτηκε για τα ευφάνταστα σποτ της «Τhe Date» και «Τhe Εntrance», για το επαναστατικό παιχνίδι «Starplayer» αλλά και για τη νέα της φιάλη «Star». www.heineken.gr

r ΕΛΓΕΚΑ Η μεγαλύτερη ελληνική εταιρεία διανομών στον χώρο των καταναλωτικών αγαθών απέκτησε πρόσφατα σελίδα στο Facebook. Επισκεφθείτε τον σύνδεσμο www.facebook.

com/ELGEKA SA και γίνετε μέλη ώστε να ενημερώνεστε για τα τελευταία νέα όλων των αγαπημένων σας προϊόντων, όπως η Nutella, τα Ferrero Rocher, τα Kinder, η Bonne Maman κ.ά.

r AKMH To απόλυτο fashion show έλαβε και φέτος χώρα στο ΙΕΚ ΑΚΜΗ. Οι σπουδαστές του ινστιτούτου Beauty and Fashion Academy παρουσίασαν τα σχέδια, τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους υπό την επίβλεψη του Μάκη Τσέλιου κι αποθεώθηκαν απ’ τους καλεσμένους. www.iek-akmi.gr

r NEW YORK COLLEGE Το ΚΕ.ΜΕ New York College πλέον συνεργάζεται με το Γαλλικό Κρατικό Πανεπιστήμιο της Τουλούζης κι εμπλουτίζει το πρόγραμμα σπουδών του στον χώρο του τουρισμού με τους νέους κύκλους Diploma in Economy, Law and Management of International Tourism και Master Economie et Politique du Tourisme Internationale. www.nyc.gr

r PLUS4U.GR Οι εκπτώσεις ξεκίνησαν και το μεγαλύτερο ηλεκτρονικό πολυκατάστημα σάς προσκαλεί για μια online επίσκεψη στις πιο συμφέρουσες τιμές. Μόδα, αθλητικά είδη, είδη για το σπίτι, ηλεκτρικές συσκευές και δεκάδες άλλες κατηγορίες προϊόντων σε «δροσερές» εκπτώσεις. Η πληρωμή γίνεται και με αντικαταβολή, ενώ οι επιστροφές την περίοδο των εκπτώσεων είναι δεκτές.

r ZIO PEPPE

Η Zio Peppe εγκαινίασε το 23ο κατάστημά της στο Αιγάλεω. Οι κάτοικοι της γύρω περιοχής έχουν πλέον την ευκαιρία ν’ απολαύσουν τη διάσημη πίτσα με το μέτρο σε πολλές γεύσεις, αλλά κι αυθεντικές ιταλικές προτάσεις όπως Focaccia, Calzone, Freschezza, Panino και Bruschetta. Θηβών 389 & Ιερά Οδός 278, 213 0052915. www.ziopeppe.gr

r LIFE TSAI Το Life, η πρώτη μάρκα φυσικών χυμών ψυγείου στην Ελλάδα, πρωτοπορεί ξανά, προσφέροντας αυτήν τη φορά παγωμένο τσάι. Εκχυλίσματα τσαγιού ενώνονται απολαυστικά με φυσικό χυμό από ζουμερά φρούτα και προσφέρουν μια μοναδική γευστική εμπειρία σε τρεις γεύσεις: Τσάι με Λεμόνι, Τσάι με Ροδάκινο και Πράσινο Τσάι με Πράσινο Μήλο.

ύ ξ α τ ε μ Eν τω α ν ή θ Α στην . . 108 | φεστιβαλ κινηματογράφος .

ιτελουσ. . . 11 4 ... 113 | βγες εξω επ

ΙΝFOθηνές

φ Με τις , ις της Q ε σ ώ ε ιο χρ ίρ α κ ο το καλ ς ο τ ο έ σ φ ής υ γωνιστ πρωτα μία. οικονο είναι η

Η οργή των θεών Ο Βέρντι έγραψε τον «Ναμπούκο» (ή «Ναβουχοδονόσορ», όπως ήταν ο αρχικός τίτλος) το 1842 και η όπερα, βασισμένη στο λιμπρέτο του Τεμιστόκλε Σολέρα, πρωτοπαρουσιάστηκε στη Σκάλα του Μιλάνου την ίδια χρόνια, ενώ το ελληνικό κοινό την άκουσε για πρώτη φορά στην Κέρκυρα, στο περίφημο θέατρο Σαντζάκομο (του Αγίου Ιακώβου) στις 28 Σεπτεμβρίου 1844. Η υπόθεση αφορά την αιχμαλωσία των Εβραίων απ’ τον βασιλιά της Βαβυλώνας Ναβουχοδονόσορα. Όταν, στην αλαζονεία του επάνω, εκείνος ζητά απ’ όλους να τον υμνούν ως θεό, τον χτυπάει κεραυνός. Στρεφόμενος προς τον Ιεχωβά, βρίσκει πάλι τα λογικά του,

απελευθερώνει τους Εβραίους και συναινεί στη σχέση της πραγματικής κόρης του, της Φενένας, με τον Ισμαήλ, ανιψιό του βασιλιά της Ιερουσαλήμ. Στον Ιεχωβά στρέφεται στο τέλος και η Αμπιγκαΐλλε, που σφετερίστηκε την εξουσία του. Όπως μας περιγράφει ο σκηνοθέτης Βασίλης Νικολαΐδης, η φετινή παράσταση που θα παρακολουθήσουμε στο Ηρώδειο έχει λάβει υπόψη και το θεατρικό έργο απ’ το οποίο προήλθε το λιμπρέτο της όπερας, το οποίο έχει επιρροές και απ’ την αισθητική και τον μαγικό κόσμο του μεγάλου ζωγράφου Ρέμπραντ, που κατεξοχήν ζωγράφιζε σκηνές απ’ την Παλαιά Διαθήκη. Η δύναμη της

μουσικής, η ορμητική διαδοχή των μελωδιών, με κορυφαίο το κοσμαγάπητο χορωδιακό των Εβραίων «Va, pensiero…» («Πέτα σκέψη…»), δημιουργούν θριαμβευτικές παραστάσεις που μαγεύουν το ευρύ κοινό. Πέρα απ’ τη μουσική της αξία, η όπερα του Βέρντι στηρίζεται σ’ ένα κείμενο γεμάτο εντάσεις και συγκρούσεις ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, το πλήθος και όσους συμμετέχουν, γεγονός που προσφέρεται για ένα πραγματικά μεγαλειώδες θέαμα.

Tη νέα παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σκηνοθετεί ο Βασίλης Νικολαΐδης, την ευθύνη της μουσικής διεύθυνσης έχει ο Ηλίας Βουδούρης, ενώ τα σκηνικά και τα

κοστούμια υπογράφει ο Γιάννης Μετζικώφ. Τον ρόλο του Ναμπούκο ερμηνεύουν σε διπλή διανομή ο βαρύτονος Δημήτρης Πλατανιάς (26, 28/7) και ο Ρουμάνος Αλεξάντρου Αγκάκε (27, 29/7). Ως Αμπιγκαΐλλε εμφανίζονται οι υψίφωνοι Αμαρίλι Νίτσα (26, 28/7) και Άντα Λουίζ Μπόγκτζα (27, 29/7).

M.K. «Ναμπούκο» του Τζουζέππε Βέρντι, 26-29/07, Ωδείο Ηρώδου Αττικού, προπώληση εισιτηρίων από τα ταμεία τoυ Θεάτρου Ολύμπια (Ακαδημίας 59-61, 210 3662 100, 210 3612461), τα ταμεία του Φεστιβάλ Aθηνών (Πανεπιστημίου 39, στοά Πεσμαζόγλου, 2103272000) και online απ’ το nationalopera. gr και το greekfestival.gr

108

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ

Η ΤΑΙΝIΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜAΔΑΣ

ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΓΙΑ ΣΚΟΤΩΜΑ Horrible Βosses Σκηνοθεσία: Σεθ Γκόρντον Πρωταγωνιστούν: Τζέισον Μπέιτμαν, Τζέισον Σουντέικις, Κέβιν Σπέισι, Τζένιφερ Άνιστον, Κόλιν Φάρελ

O άλλος μου εαυτός The Beaver

Σκηνοθεσία: Τζόντι Φόστερ Πρωταγωνιστούν: Μελ Γκίμπσον, Τζόντι Φόστερ Όποτε αποφασίζει να σκηνοθετήσει, η Τζόντι Φόστερ ασχολείται με το αγαπημένο της βάσανο, την οικογένεια και τη δυναμική που αναπτύσσεται μέσα στο εξελισσόμενο κι εκτεινόμενο κύτταρό της. Το έκανε τρυφερά με το ντεμπούτο της στο «Little Man Tate», συνέχισε με την ανάγκη για συσπείρωση με αφορμή το μπάχαλο των γιορτών στο «Home for the holidays» κι εντείνει τη ματιά της με μια πιο παράτολμη ιστορία στο «Ο άλλος μου εαυτός». Εδώ, ο Γουόλτερ Μπλακ είναι ο πάτερ φαμίλιας, κατασκευαστής παιχνιδιών, εντελώς καταθλιπτικός, που λίγο πριν αυτοκτονήσει, σώζεται από έναν λούτρινο κάστορα που του μιλάει με αγγλική προφορά, τον παραλαμβάνει απ’ το ναδίρ και φτάνει μέχρι το σημείο να υποκαταστήσει τελείως την προσωπικότητά του. Ανίκανος να επικοινωνήσει αλλιώς, ο Μπλακ φοράει την κούκλα στο χέρι του σαν γάντι, αλλοιώνει τη φωνή του και μιλάει με τη φωνή της λογικής, καταφέρνοντας να παραστήσει τον «κανονικό» άνθρωπο και να ξεμπλοκαριστεί. Η σύζυγός του ξαφνιάζεται με το αλλόκοτο δεκανίκι, αλλά προσαρμόζεται, τουλάχιστον προσωρινά, ο μικρός του γιος ενθουσιάζεται με την παιχνιδιάρικη μεταστροφή, ενώ ο μεγάλος γιος, πεπεισμένος πως ο πατέρας του είναι ένας θεότρελος που τους παραμυθιάζει με εκκεντρικότητες, στέκεται, αρχικά με αμηχανία και στη συνέχεια με απέχθεια, μπροστά σ’ ένα θέαμα που μπερδεύει ακόμη περισσότερο την εφηβεία του και ντροπιάζει το θεωρητικό του πρότυπο. Στη διαδικασία αυτή, ο Μπλακ δεν νοιάζεται τόσο για την ενδεχόμενη απόρριψη απ’ την οικογένειά του ή το σούσουρο στη δουλειά όσο για τη δική του ισορροπία. Βρέθηκε στον πάτο και, με μια αυτο-ιαματική ιδιοτυπία, ανασύρει ένα υγιές κομμάτι του εαυτού του, βρίσκοντας την εσωτερική φωνή και το κουράγιο που είχε απολέσει.

Ε

ίναι σχεδόν αδύνατο να δει κάποιος την ταινία χωρίς να κοιτάξει ξεχωριστά τους πρωταγωνιστές της. Η Φόστερ είναι μια δυναμική κι ανεξάρτητη γυναίκα που έμαθε να ιδιωτεύει στο κλουβί των λεόντων, αποσιωπώντας τη σεξουαλικότητα και τα οικογενειακά της θέματα, επιλέγοντας να μιλάει διά μέσου των ταινιών της - σπάνια υποδύεται τη σύζυγο, και, στους ρόλους της, αντιμετωπίζει αντίξοες συνθήκες για να βγει τσαλακωμένη, ώριμη, αλλά παλικάρι, χωρίς τη συμπόνια κανενός. Ο Μελ Γκίμπσον, σύμβολο ανδρισμού και αρρενωπότητας στα όμορφα νιάτα του, δακτυλοδεικτούμενος ρατσιστής και σεξιστής σ’ αυτή την παρατεταμένη καμπή της ζωής του, με την ιδιωτική του ζωή ξεπουπουλιασμένη στα media και τα εκατομμύριά του πεταμένα σε διατροφές (αφού γύρισε την πλάτη στην πιστή σύζυγο και στο ρωμαιοκαθολικό lifestyle που ακολούθησε, τιμώντας έναν αυστηρό κι αχάριστο ιερέα/πατέρα), αναλαμβάνει έναν χαρακτήρα που του μοιάζει επικίνδυνα. Ο Μπλακ είναι αντιήρωας, ένας ραγισμένος άνδρας που παλεύει μεταξύ της ψυχικής ασθένειας και του κοινωνικού παραλογισμού. Βρίσκεται σε λεπτή αποστολή αυτο-διάσωσης και κινείται με τη μελαγχολία ενός προβοκάτορα που γνωρίζει πως κάποια στιγμή θα πληρώσει ακριβά το τίμημα. Είναι διχασμένος και ανήμπορος, όπως ακριβώς ο Γκίμπσον, που κάποτε τα είχε όλα σε υπερθετικό βαθμό (λεφτά, παιδιά, αναγνώριση), αλλά δεν μπόρεσε να ξεγελάσει τους δαίμονές του. Όλα αυτά δεν έχουν ακριβώς σχέση με την ταινία, αλλά δεν παύουν,

εφόσον είναι τόσο δημοσιοποιημένα, ν’ αποσπούν και να διεγείρουν τη θέαση ενός δράματος που στήθηκε γύρω απ’ την επιλογή της Φόστερ να στηρίξει έναν φίλο στα δύσκολα και να τιμήσει το ταλέντο του σε ρόλους που απαιτούν οριακή συμπεριφορά κι αυτοκτονική ενοχή, όπως στη σκηνή όπου ο Γκίμπσον βάζει το πιστόλι στο στόμα στο πρώτο Φονικό Όπλο και πείθει πως θα τινάξει τα μυαλά του. Ανεξάρτητα απ’ το παρασκήνιο, ο Άλλος μου εαυτός είναι μια γενναία κομεντί, παράξενη κι αλλιώτικη απ’ τον σωρό, πολύ μαύρη και αταξινόμητη, καθώς τοποθετεί τα μέλη στο αστικό τους περιβάλλον, εντοπίζει τις τριβές και τις συναισθηματικές παραχωρήσεις, χειρίζεται ευαίσθητα το ψυχικό πρόβλημα του Μπλακ και δεν διστάζει να δώσει μια σκληρή κάθαρση αντί να σκορπίσει χολιγουντιανές αγκαλιές. Η Φόστερ, μάλιστα, σκιτσάρισε πιο αδρά ένα φημολογούμενα πιο ανάλαφρο σενάριο. Μ’ ένα μουσικό μοτίβο που ηθελημένα υπονομεύει τη σοβαρότητα της κατάστασης και φωτογραφημένη σε γκρίζα, ψυχρή και μάλλον απρόσωπη παλέτα (χωρίς να γίνεται εμφανώς κλινική ή απειλητική με άσπρα ή νουαρίστικα μπλε αντίστοιχα), η ταινία είναι ένα ενδιαφέρον κράμα ευρωπαϊκής αισθητικής και αμερικανικής θεματολογίας, φτιαγμένη από μια σκηνοθέτιδα που έλκεται απ’ την ευρωπαϊκή κουλτούρα αλλά αισθάνεται βαθιά Αμερικανίδα και δεν μπορεί να εκφραστεί προσωπικά παρά μόνο ραψωδώντας διακριτικά τους οικείους και διπλανούς της. ΔΕΞΑΜΕΝΗ-ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ-ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ-ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ -ΑΡΤΕΜΙΣ -ΑΕΛΛΩ ΘΕΡΙΝΟ -ΑΕΛΛΩ 4-ΦΙΛΙΠ -ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ 3-ΒΑΡΚΙΖΑ ΘΕΡΙΝΟ-ΟΡΦΕΥΣ ΣΑΡΩΝΙΔΑ-ODEON ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ 8-ODEON STARCITY 5-STER ΙΛΙΟΝ 4-VILLAGE MALL 3-VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ 2-VILLAGE ΡΕΝΤΗ 12

Τρεις φίλοι δεν αντέχουν άλλο τ’ αφεντικά τους κι αποφασίζουν να τα βγάλουν απ’ τη μέση. Ο Νικ είναι πλέον πεπεισμένος πως δεν θα πάρει προαγωγή απ’ τον εργασιομανή, ψυχασθενή προϊστάμενό του (Κέβιν Σπέισι). Ο Ντέιλ είναι αρραβωνιασμένος και φιλήσυχος, βοηθός μιας οδοντιάτρου (Άνιστον) που τον παρενοχλεί σεξουαλικά και τον παγιδεύει, αν δεν δεχθεί να υποκύψει στις αλλεπάλληλες ερωτικές της επιθέσεις. Ο Κερτ είναι λογιστής σε μια εταιρεία, με αφεντικό έναν διεφθαρμένο τύπο (Φάρελ), ανεξέλεγκτο απ’ τη χρήση ναρκωτικών και την οργιώδη ερωτική του ζωή. Συμβουλεύονται έναν άγνωστο θαμώνα του μπαρ όπου πάνε ένα βράδυ να πιουν ένα ποτό κι εκείνος, αντί να δράσει ως εκτελεστής, τους παρακινεί να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Πάνω στους αυτοσχέδιους ερασιτεχνισμούς τους βασίζεται αυτή η κωμωδία εκδίκησης, όπου και πάλι αδύναμα αρσενικά ανεβάζουν στροφές κι αδρεναλίνη ενάντια στους δυνάστες τους. Ο σκηνοθέτης Σεθ Γκόρντον (Χριστούγεννα στα τέσσερα) δεν κοσκινίζει ιδιαίτερα τα κίνητρα των τριών ταλαίπωρων ηρώων. Προσπερνάει την έννοια της σοφιστικέ κομεντί και στοχεύει σε

πολλαπλά νοκ-άουτ, δρώντας φαρσικά. Απόδειξη της χαμένης ευκαιρίας είναι τα τρία μοχθηρά αφεντικά: ο Σπέισι και ο Φάρελ διασκεδάζουν παίζοντας απερίστροφα τους αμετανόητους σαδιστές (ακόμη και η συνήθως συγκρατημένη Άνιστον συμπεριφέρεται ανδρικά), αλλά καίγονται γρήγορα απ’ τη σχηματική υπερβολή των χαρακτήρων τους. Ωστόσο, υπάρχουν μεμονωμένες αστείες σκηνές, καλοπαιγμένες απ’ τους φίλους κι ιδιαίτερα από τον πιο άγνωστο της παρέας, τον Τσάρλι Ντέι, τον κακομοίρη βοηθό οδοντίατρο με την ψιλή φωνή.

VILLAGE MALL -VILLAGE PARK -VILLAGE PARK COOL -VILLAGE FALIRO -VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ -VILLAGE ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ -ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ -ODEON STARCITY -STER ΑΧΑΡΝΩΝ-STER ΙΛΙΟΝ (Θ)ΑΕΛΛΩ 2-ΑΕΛΛΩ 4-ΝΑΝΑ 3-ΝΑΝΑ 6-ΑΙΓΛΗ ΣΑΡΩΝΙΔΑ-CINEPOLIS 2-ΑΝΕΣΙΣ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ-3 ΑΣΤΕΡΙΑ (Θ)-ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟ-ΑΡΚΑΔΙΑ ΒΥΡΩΝΑΣ-ΦΛΟΙΣΒΟΣ -ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ ΑΓ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ-ΑΚΤΗ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ-ΧΛΟΗ ΚΗΦΙΣΙΑΣΙΝΕ ΦΙΛΟΘΕΗ-ΑΛΙΚΗ ΔΡΟΣΙΑ

ΟΙ ΟΜΠΡΕΛΕΣ ΤΟΥ ΧΕΡΒΟΥΡΓΟΥ (1964) Les parapluies de Cherbourg Σκηνοθεσία: Ζακ Ντεμί Πρωταγωνιστούν: Κατρίν Ντενέβ, Νίνο Καστελνουόβο

Η δεκαεπτάχρονη Ζενεβιέβ ζει με τη χήρα μητέρα της, ιδιοκτήτρια ενός καταστήματος με ομπρέλες στο Χερβούργο. Είναι ερωτευμένη με τον εικοσάχρονο Γκι, μηχανικό αυτοκινήτων, και σχεδιάζουν κρυφά να παντρευτούν. Όταν το ανακοινώνει στη μητέρα της, εκείνη το απαγορεύει, λέγοντας ότι ο Γκι είναι πολύ νέος και δεν έχει πάει καν στρατό. Έτσι, ο Γκι αποφασίζει να παρουσιαστεί στον στρατό κι αναχωρεί για την Αλγερία. Ενώ ο Γκι

έχει φύγει, η Ζενεβιέβ ανακαλύπτει ότι είναι έγκυος. Μετά από προτροπή της μητέρας της, αναγκάζεται ν’ αποδεχτεί την πρόταση γάμου του έμπορου πολύτιμων λίθων Ρολάν Κασάρ, ο οποίος την ερωτεύεται με την πρώτη ματιά και της υπόσχεται να μεγαλώσει το παιδί σαν να ήταν δικό του. Στην Αλγερία ο Γκι τραυματίζεται κι επιστρέφει στο Χερβούργο πριν περάσουν τα δύο χρόνια της θητείας του, αλλά η Ζενεβιέβ έχει ήδη φύγει, ακολουθώντας τον σύζυγό της για μια νέα ζωή... Τραγουδιστή οπερέτα, απέραντα ρομαντική, ζαλιστικά πολύχρωμη και νοσταλγικά συγκινητική, η ταινία Οι ομπρέλες του Χερβούργου είναι ο φόρος τιμής του Ντεμί στο αμερικανικό μιούζικαλ με μια εντελώς καινοτόμο προσέγγιση και γαλλική ευαισθησία, μια ωδή στην ομορφιά της Ντενέβ και τις κρυφές γωνιές του έρωτα. Κατά το ήμισυ υπεύθυνος για την κλασική ποιότητα αυτού του μουσικού ρομάντσου είναι ο συνθέτης Μισέλ Λεγκράν, ένας λάτρης της τζαζ που εδώ μεγαλούργησε, γεμίζοντας με μελωδικές φράσεις ολόκληρη την πλοκή. Ένα πλήρες κομφετί υψηλού επαγγελματισμού, γλυκιά ανωμαλία στο γαλλικό «νέο κύμα», πέρα από κατηγορίες κι εποχές, τεράστια επιτυχία στον καιρό του. ΕΛΛΗΝΙΣ -ΣΙΝΕ ΨΥΡΡΗ

ΤΑ 400 ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ (1959) Les quatre cent coups Σκηνοθεσία: Φρανσουά Τριφό Πρωταγωνιστούν: Ζαν Πιέρ Λεό, Κλερ Μοριέ Ο Αντουάν Ντουανέλ είναι δεκατριών χρό-

109 Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό

νων και ζει στο Παρίσι με τους γονείς του. Η αδιαφορία των γονιών κι η αυταρχική συμπεριφορά των καθηγητών του στο σχολείο τού προκαλούν μια τάση φυγής απ’ το καταπιεστικό, σχολικό κι οικογενειακό περιβάλλον. Έτσι, μετά από πολλές περιπέτειες, ανάμεσα στις οποίες και ο εγκλεισμός του στο αναμορφωτήριο, κατορθώνει να φθάσει επιτέλους στη θάλασσα. Μαζί με το Με κομμένη την ανάσα του Γκοντάρ, το έργο που εγκαινίασε τη nouvelle vague κι έβγαλε το γαλλικό σινεμά στους δρόμους, στον κόσμο, στους ανθρώπους που μιλάνε κανονικά κι αισθάνονται… σαν άνθρωποι κι όχι σαν χαρακτήρες ταινιών (παραδόξως, από

δυο σκηνοθέτες που λάτρευαν το παλιό σινεμά των στούντιο, αλλά θέλησαν να το διαρρήξουν). Τα 400 Χτυπήματα έδωσαν νέα διάσταση στην έννοια της ταινίας ενηλικίωσης, με τον χαρακτήρα alter ego του Τριφό, τον έφηβο Αντουάν Ντουανέλ, μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή εκδοχή της αντάρτικης ανομίας του Χόλντεν Κόλφιλντ, ένα παραβατικό νέο παιδί που αδημονεί ν’ αποδράσει από έναν σκληρό περίγυρο που επιμένει να τον τιμωρεί, αντί να τον καταλάβει. Αξέχαστος χαρακτήρας σε μια γλυκόπικρη ταινία, ίσως η πρώτη που κοίταξε ένα παιδί στα μάτια, χωρίς να το λυπάται και να το ωραιοποιεί. ΖΕΦΥΡΟΣ

ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΤΕΡΑΤΑ I nuovi mostri Σκηνοθεσία: Μάριο Μονιτσέλι, Ντίνο Ρίζι, Έτορε Σκόλα Πρωταγωνιστούν: Βιτόριο Γκάσμαν, Ορνέλα Μούτι, Αλμπέρτο Σόρντι, Ούγκο Τονιάτσι

Δεκατέσσερις μικρές χιουμοριστικές ιστορίες σκηνοθετημένες απ’ τους Μάριο Μονιτσέλι, Ντίνο Ρίζι και Έτορε Σκόλα.

Aπ’ την πρώτη ιστορία, με τις απεγνωσμένες προσπάθειες του συζύγου μιας διάσημης τραγουδίστριας να διατηρήσει

Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό

τη δημοτικότητα της γυναίκας του -και τη βασική πηγή εσόδων του- μέχρι την αποτυχημένη απόπειρα ενός πλούσιου οδηγού μιας Ρολς Ρόις να βοηθήσει έναν πεζό τραυματία, τη δυσάρεστη έκπληξη που περιμένει έναν πρωταγωνιστή σε μια πορνοταινία όταν ενημερώνεται για την ιδιότητα του ρόλου του, έως και την τελευταία ιστορία, με την κηδεία ενός διάσημου κωμικού του θεάτρου, τα Μοντέρνα Τέρατα αποτελούν ένα παζλ από κωμικοτραγικές στιγμές στη ζωή μιας ομάδας ανθρώπων, που οι περιστάσεις αλλά και η ίδια η φύση τούς μετατρέπουν σε... «τέρατα». ΡΙΒΙΕΡΑ

110

Pulp Fiction

Ο Στάνλεϊ ήταν ένας ήσυχος άνθρωπος, πολύ γλυκός με τις κόρες του και με μένα, που δούλευε συνέχεια στο σπίτι, έγραφε ασταμάτητα για τα σχέδιά του, διορθώνοντας κι επεμβαίνοντας στα σενάρια, ή κρατώντας σημειώσεις σε βιβλία που διάβαζε.

ΔΩΡΗ Ο ΟΝ ΘΟ ΥΛ ΑΠΟ Τ ΓΙΑΝΝΟΠΟ Ο ΚΟΥΤΣ

LifO meets Kubrick Δώδεκα χρόνια μετά τον θάνατο του αγαπημένου του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος συνάντησε τα πιο οικεία πρόσωπα του μεγάλου σκηνοθέτη.

Κ

αθε ρεπορτερ έχει ένα απωθημένο, μια συνέντευξη που δεν πήρε ποτέ, αλλά πάντα ονειρευόταν. Οι δημοσιογράφοι του πολιτικού ρεπορτάζ ήθελαν τον Καραμανλή (τον θείο φυσικά), αλλά εκείνος ποτέ δεν τους έκανε τη χάρη. Οι Αμερικανοί θα τρελαίνονταν να ξεσκίσουν τον Ρίτσαρντ Νίξον, αλλά τους πρόλαβε ο Ντέιβιντ Φροστ κι έγινε Sir. Μικρός αναρωτιόμουν πώς θα ήταν ο Τσάρλι Τσάπλιν από κοντά και τελικά έφτασα μέχρι την κατοικία του στο Vevey της Ελβετίας, συναντώντας τη στρατιά των παιδιών και των εγγονιών του και, κυρίως, κοιτώντας τα βουνά και τη λίμνη απ’ το αγαπημένο

του σημείο, στην άκρη ενός ησυχαστηρίου, το τελικό λιμάνι ενός τόσο ανήσυχου ανθρώπου. Το πραγματικό μου απωθημένο, ωστόσο, ήταν ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ο θεός των σκηνοθετών («un demiurge parmi les hommes», όπως είχε γράψει ο πολύς Ζαν-Μισέλ Φροντόν στη νεκρολογία της «Monde»), ο εμμονικός τεχνίτης, ο θρυλικός ερημίτης, ο αυστηρός αρχιτέκτονας της ανθρώπινης σχισμής, ο ιδιοφυής μονόλιθος στα δικά μου μάτια. Δεν μίλαγε ποτέ, αν και θυμάμαι την έκπληξή μου όταν, φοιτητής ακόμη στο Παρίσι, είχε πέσει στα χέρια μου ένα τεύχος του περιοδικού «Premiere» με αποκλειστική συνέντευξή του στη Μισέλ Αλμπερστάτ, τη μοναδική σε όλα τα διεθνή media, όπως η ίδια διατυμπάνιζε

Γιαν Χάρλαν

Κριστιάνε Κιούμπρικ

Στάνλεϊ Κιούμπρικ

Μάλκολμ ΜακΝτόουελ

111

κινηματογράφος (κι έλεγε αλήθεια), με αφορμή το Full metal jacket. Τα χρόνια πέρασαν, ταινίες ανήγγελλε και ταινίες του δεν βλέπαμε, ώσπου έφτασε η ώρα του Μάτια ερμητικά κλειστά, μια ώρα που έμοιαζε με χρόνια, γιατί χρόνια χρειάστηκαν να φτάσει στο σημείο να δώσει ημερομηνία εξόδου στις αίθουσες από τη στιγμή που έγραψε το σενάριο - η περιπέτεια έχει καταγραφεί λεπτομερώς απ’ τον συνεργάτη του Φρεντερίκ Ραφαέλ. Κι ένα ανοιξιάτικο πρωί, το 1999, μου τηλεφωνούν απ’ τη Village (ήξεραν τη λόξα μου) για να μου πουν πως πέθανε ο Κιούμπρικ, ξαφνικά. Ήταν, όπως λέμε επί ματαίω, σαν να έχασα έναν δικό μου άνθρωπο αλλά και μια ευκαιρία να τον δω από μακριά έστω, σε κάποιο φεστιβάλ, αν αποφάσιζε να υποβάλει την ταινία του, και να τον ακούσω να μιλάει ή να υπομειδιά τευτονικά και συγκαταβατικά, ακούγοντας τους Κρουζ και Κίντμαν ν’ αναλύουν πώς έχασαν την μπάλα αλλά και τον γάμο τους, υποδυόμενοι ένα ζευγάρι σε κρίση. Ήταν τόση η αδημονία μου να δω το φιλμ όσο γρηγορότερα γινόταν, που δέχθηκα να πάω στο Λος Άντζελες για να κάνω συνέντευξη με τον Άνταμ Σάντλερ για μια ταινία που ποσώς μ’ ενδιέφερε, την εβδομάδα της κυκλοφορίας του Μάτια ερμητικά κλειστά στις αμερικανικές αίθουσες. Νοίκιασα ένα αυτοκίνητο και με τις βαλίτσες στο πορτ-μπαγκάζ και τη δυσάρεστη ζαλάδα απ’ το jet lag έκοψα τρία εισιτήρια σ’ ένα σινεμά για να το δω ισάριθμες φορές συνεχόμενα, αρνούμενος να υποκύψω στη νύστα. Είναι και η μόνη ταινία που έχω δει ποτέ στην Αμερική (σε πολιτισμένη γειτονιά), στην οποία ο κόσμος γέλαγε από αμηχανία και οργή, εγκαταλείποντας την αίθουσα σ’ ένδειξη διαμαρτυρίας. Εκείνοι πήγαν να δουν τον Κρουζ και την Κίντμαν κι αισθάνθηκαν εξαπατημένοι, ενώ εγώ είδα Κιούμπρικ κι εκστασιάστηκα. Δώδεκα χρόνια αργότερα, ο θαυμασμός μου για την ταινία δεν έχει κοπάσει, όσο κι αν κάποιοι υποστηρίζουν πως είναι έργο μινόρε ή πως δεν πρόλαβε καν να τη μοντάρει. τον μάιο που μας πέρασε μου ζήτησαν να συναντήσω την Κριστιάνε Κιούμπρικ, τη χήρα του σκηνοθέτη, τον Γιαν Χάρλαν, τον αδελφό της και παραγωγό των περισσότερων ταινιών του, και τον Μάλκολμ ΜακΝτόουελ, με αφορμή τα 40 χρόνια από την πρώτη προβολή του φιλμ Κουρδιστό Πορτοκάλι στις Κάννες. Ο Βρετανός ηθοποιός, αφού με συνεχάρη για τις επιδόσεις του Κυργιάκου στο αγγλικό πρωτάθλημα και με συλληπήθηκε με ειλικρίνεια για την οικονομική κατάντια μας, επιβεβαίωσε πως τα γυρίσματα της ταινίας δεν ήταν ακριβώς σαδιστικά αλλά δύσκολα σε αφόρητο βαθμό, αφού έπρεπε να βουτήξει το κεφάλι του σ’ έναν κουβά με νερό που περιείχε λίπος και χημικά που το έκαναν βρόμικο και θολό, χώρια οι σταγόνες που του έριχναν στα τεντωμένα με αυτοσχέδια μανταλάκια μάτια του. Πόσες λήψεις, ρωτάω. «Αρκετές», μου απάντησε χαμογελώντας ο ΜακΝτόουελ, εννοώντας πως ο χρόνος απαλύνει τον πόνο, ειδικά όταν ταυτόχρονα δικαιώνει τις προθέσεις ενός τελειομανούς σκηνοθέτη. Αυτή, όμως, που μ’ ενδιέφερε ήταν η χήρα. Πώς είναι, πώς κρατιέται, τι έχει να πει για έναν άντρα σιωπηλό και μυστηριώδη, έναν άνθρωπο που έγινε ακόμη και θέμα ταινίας, το Color me Kubrick με τον Τζον Μάλκοβιτς, που αφορούσε την αληθινή ιστορία ενός καλλιτεχνίζοντος, ανισόρροπου απατεώνα που πόζαρε ως Κιούμπρικ για να κοροϊδεύει την κοινωνία - αφού κανείς δεν είχε δει τον αυθεντικό,

επόμενο ήταν να βρεθεί κάποιος τρελός για να τον υποκαταστήσει. Πρώην καλλονή, ζωγράφος που μάλιστα φιλοτέχνησε με έργα της το σπίτι του ζεύγους στο Μάτια ερμητικά κλειστά αλλά και την οικία του βιασμού στο Κουρδιστό Πορτοκάλι, η γερμανικής καταγωγής Κριστιάνε γνωρίστηκε με τον Στάνλεϊ στα γυρίσματα των Σταυρών στο μέτωπο, όπου εκείνη υποδυόταν την τραγουδίστρια, παντρεύτηκαν έναν χρόνο μετά κι έζησαν μαζί αδιάλειπτα μέχρι τον θάνατό του. Τώρα είναι μια αξιοσέβαστη κυρία κοντά στα 80, με λεπτούς τρόπους, τα φυσικά της μαλλιά πιασμένα σε κότσο και διακριτικό μακιγιάζ, αργή ομιλία, αλλά με μια σπίθα στο βλέμμα όποτε αναφερόταν στον άνδρα της ζωής της. «Ο Στάνλεϊ ήταν ένας ήσυχος άνθρωπος, πολύ γλυκός με τις κόρες

Χάρλαν, και κοιτώντας τον δεν μπορούσα να μη θυμηθώ πως ο θείος του ήταν ένας φημισμένος Γερμανός σκηνοθέτης ταινιών ναζιστικής προπαγάνδας κι αντισημιτικού περιεχομένου που κατάφερε ν’ αθωωθεί απ’ τις κατηγορίες μετά τον πόλεμο. Μάλιστα, ο Κιούμπρικ σχεδίαζε να κάνει μια βιογραφία για τον αμφιλεγόμενο Φάιτ Χάρλαν, αλλά την εγκατέλειψε σε αρχικό στάδιο. Αναφερόμενος στο ακανθώδες θέμα της βίας που οδήγησε τις βρετανικές αρχές σε χρόνια απαγόρευση του φιλμ Κουρδιστό Πορτοκάλι, ο Γιαν Χάρλαν είπε πως ο Κιούμπρικ είχε διαισθανθεί την αναταραχή στη νεολαία της εποχής, εξερευνώντας την αναίτια αυξανόμενη επιθετικότητα στο πλαίσιο μιας κοινωνικής παθογένειας. Στο τέλος της σύντομης συνάντησης, η Κιούμπρικ

συνεχιζονται TRANSFORMERS 3 3D

Σκηνοθεσία: Μάικλ Μπέι Πρωταγωνιστούν: Σάια Λα Μπεφ, Ρόουζ Χάντινγκτον-Γουάτλι Ο Σαμ Γουιτγουίκι ενηλικιώνεται και, παρότι έσωσε ήδη δυο φορές τον κόσμο, ψάχνει για δουλειά στο τρίτο ρομποτικό έπος των Μάικλ Μπέι και Τζέρι Μπρουκχάιμερ, όπου τη Μέγκαν Φοξ αντικαθιστά η Ρόουζ Χάντινγκτον-Γουάτλι και το καστ εμπλουτίζουν ο Τζον Μάλκοβιτς και η Φράνσις Μακντόρμαντ. Και σε τρεις διαστάσεις, αν προτιμάτε.

ODEON KOSMOPOLIS 2 ODEON STARCITY 4 - VILLAGE MALL 11 - VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ 3 - VILLAGE ΡΕΝΤΗ 10 - VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ 5 - ΑΣΤΕΡΙ - ODEON KOSMOPOLIS 5 3d - STER CENTURY 5 3d - VILLAGE MALL 4 3d - VILLAGE ΡΕΝΤΗ 7 3d

Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2... Η ιστορία Harry Potter and the Deathly Hallows, Part 2: The Story

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Γέιτς Πρωταγωνιστούν: Ντάνιελ Ράντκλιφ, Ρούπερτ Γκριντ, Ρέιφ Φάινς Η μεγαλύτερη αλυσίδα ταινιών όλων των εποχών (σε εισπράξεις τουλάχιστον) φτάνει στο τέλος της, ένα επικό και λυπημένο φινάλε που αποζημιώνει τους πρόθυμους και τους υπομονετικούς. Τα έχει όλα: μια συνολική αποτίμηση της ψυχοσύνθεσης (ενοχές, ηττοπάθεια, εκρήξεις) ενός ιδιαίτερου παιδιού που επιβίωσε και τώρα ετοιμάζεται να πεθάνει σαν πρόβατο που θυσιάζεται, νομίζοντας πως πρέπει ν’ ακολουθήσει τα βήματα ενός πολύπλοκου σχεδίου με τον ίδιο ως εξιλαστήριο θύμα.

VILLAGE MALL -VILLAGE PARK -VILLAGE FALIRO -VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ -VILLAGE ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ -ODEON KOSMOPOLIS -ODEON STARCITY -STER ΑΧΑΡΝΩΝ-STER ΙΛΙΟΝ -ΑΕΛΛΩ 1, 2, 3-ΝΑΝΑ 2, 4, 5 -ΤΡΙΑΝΟΝ ΣΑΡΩΝΙΔΑ-CINEPOLIS 1, 3, 4-ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1, 2-3 ΑΣΤΕΡΙΑ 1 -ΜΑΡΙΕΛ -ΤΥΜΒΟΣ ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ 2-ΣΙΝΕ ΠΑΛΗΝΗ-SPORTING 1-ΡΙΑ -ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣΙΣΣΥ -ΑΛΣΟΣ -ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙΑΜΙΚΟ -ΑΝΟΙΞΗ ΧΑΪΔΑΡΙ 1, 2-ΑΕΛΛΩ ΡΑΦΗΝΑ -ΡΙΑ -ΣΕΛΗΝΗ -ΩΡΩΠΟΣ (Θ)

αιθουσεσ

αθήνααμπελοκηποιγκαζι-θησείονεάπολη

AΘΗΝΑΙΑ  Χάριτος 50 Κολωνάκι, 210 7215717 Πώς να κλέψετε ένα εκατομμύριο δολάρια 20.4023.00 AΘΗΝΑΙΟΝ - 3D DIGITAL

του και με μένα, που δούλευε συνέχεια στο σπίτι, έγραφε ασταμάτητα για τα σχέδιά του, διορθώνοντας κι επεμβαίνοντας στα σενάρια, ή κρατώντας σημειώσεις σε βιβλία που διάβαζε», μου επισήμανε. Το δικό του μεγάλο απωθημένο ήταν ο μεγαλεπήβολος Ναπολέων, που κάποτε συζήταγε σοβαρά με τον Τζακ Νίκολσον - όταν είχα ρωτήσει τον Νίκολσον το 1997, μετά από τις φήμες που ήθελαν τον Τομ Κρουζ παγιδευμένο σε ατελείωτες πρόβες κι αλλαγές με τον τυραννικά απαιτητικό Κιούμπρικ, τι θα ρωτούσε τον συνάδελφό του αν τον συναντούσε, εκείνος απάντησε «How’s Stanley?», κάνοντας την γκριμάτσα του Τζακ Τόρανς απ’ τη Λάμψη. δίπλα στην κριστιάνε καθόταν ο αδελφός

με ρώτησε πόσα χρόνια έχω να δω την ταινία. Μια δεκαετία, της απάντησα. « Ήρθε η ώρα να τη δείτε αποκατεστημένη», με χαιρέτισε, και μία βοηθός μού έδωσε μια κόπια Βlu-ray. Το ταξίδι με τον Κιούμπρικ δεν σταματά εδώ. Ένας ανεκτίμητος, τεράστιος τόμος απ’ την Taschen κυκλοφορεί ήδη και μια έκθεση με υλικά, σημειώσεις κι ενθυμήματα (περίπου σαν κι αυτή που είχαμε δει πρόπερσι στο Gropius Bau στο Βερολίνο) περιοδεύει σε όλον τον κόσμο. Ξέχασα να ρωτήσω την κυρία Κιούμπρικ τι σήμαινε ακριβώς η αγαπημένη μου σκηνή, το δωμάτιο όπου ο αστροναύτης συναντά την ετοιμοθάνατη εκδοχή του, λίγο πριν ξαναγεννηθεί, στο 2001. Στοιχηματίζω πως και να ήξερε δεν θα μου έδινε απάντηση.

Βασιλισσης Σοφίας 124, Αμπελοκηποι, 2107782122 -www.athinaioncinemas.com ÜΑίθουσα 1:Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2ο 18.00-20.30-23.00 (σε 3D) ÜΑίθουσα 2: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2ο 19.30-22.00

AΙΓΛΗ by VILLAGE

Ζάππειο, (είσοδος από Βασιλίσσης Ολγας), 2103369300 Αφεντικά για σκότωμα 21.00-23.00 AΝΕΣΙΣ  Λεωφ.Κηφισίας 14 Αμπελοκήποι, 2107788778 Αφεντικά για σκότωμα 21.00-23.00 BΟΞ  Θεμιστοκλέους 82 Εξάρχεια, 210 3301020 Μαζί, ποτέ 20.50-23.00 ΔΕΞΑΜΕΝΗ  Πλατεία Δεξαμενής Κολωνάκι, 2103623942 Ο άλλος μου εαυτός 21.00-23.00 ΕΚΡΑΝ  Ζωναρά – Αγαπίου, 2106461895 Ο μαύρος γάτος του έρωτα 21.00-23.00 ΕΛΛΗΝΙΣ Cinemax  Κηφισίας 29, 2106464009 www. cinemax.gr , Οι ομπρέλες του Χερβούργου 21.00-23.00

ΘΗΣΕΙΟΝ  Αποστόλου Παύλου 7, 210 3470980 www.cine-thisio.gr Πώς να κλέψετε ένα εκατομμύριο δολάρια 20.50-23.10 ΛΑΪΣ  Ιερά Οδός 48 και Μεγ. Αλεξάνδρου, Μεταξουργείο, 210 3609695 Socialism 21.00-23.00 ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ  Λεωφόρος Αλεξάνδρας & Μαυρομιχάλη, 2106425714 Η λεωφόρος της Δύσεως 20.5023.00 ΡΙΒΙΕΡΑ  Βαλτετσίου 46 Εξάρχεια, 210 3837716 Μοντέρνα τέρατα 20.45-23.00 ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ  Πλάκα Τηλ.2103222071 www. cineparis.gr Πορτοκάλια στον ήλιο 20.45-23.10 ΨΥΡΡΗ  Σαρρή 40, 2103247234 Οι ομπρέλες του Χερβούργου 21.00-23.00

αγία παρασκευή

AΜΑΡΥΛΛΙΣ - SUZUKI  Αγ. Παρασκευή, 2106010561 Αφεντικά για σκότωμα 21.0023.00 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜ/ΦΟΣ

ΣΙΝΕ ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ  Νεαπόλεως 5-7 Αγ. Παρασκευή, 2106017565 Καζαμπλάνκα Πεμ:21.00-23.30 Μια φορά και ένα… μωρό ΠαρΚυρ:21.00-23.00 Ισως, αύριο Δευτ&Τετ:21.00-23.00 Τρ:23.00 Rio Τρ:21.00 μεταγλ

αιγάλεω αγία βαρβάρα

ΔΗΜ/ΚΟΣ ΚΙΝ/ΦΟΣ ΑΓ.ΒΑΡ-

ΒΑΡΑΣ ΣΙΝΕ ΠΑΝΘΕΟΝ  Αμφιθεατρικός.Τέρμα Δεληγιάννη, 2105698855 Η περίπτωση Λάρι Κράουν ΠεμΚυρ:21.30 Rango ΔευτΤετ:21.30 μεταγλ

αργυρούπολη - δάφνη - αγιος δημήτριος AΛΟΜΑ

Γερουλάνου 103- Πόντου Αργυρούπολη, 2109937011 Πορτοκάλια στον ήλιο 22.30 Rio 20.50 μεταγλ

VILLAGE CINEMAS ATHENS METRO MALL ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Λεωφόρος Βουλιαγμένης 276 Αγιος Δημήτριος, 2108108080 ÜΑίθουσα 1: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 18.30-21.20-00.00 (σε 3D) Αυτοκίνητα 2 11.30-14.00-16.15 μεταγλ (σε 3D) ÜΑίθουσα 2: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΠαρ& ΔευτΤετ:19.00-21.45-00.30 ΣαβΚυρ: 11.00-13.40-16.2019.00-21.45-00.30 Kung Fu Panda 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:17.00 μεταγλ ÜΑίθουσα 3: Αφεντικά για σκότωμα ΠεμΤρ:19.20-21.30-23.45 Αυτοκίνητα 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:17.00 μεταγλ ΣαβΚυρ:12.15-14.30-17.00 μεταγλ Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 Τετ:19.00-21.45-00.30 ÜΑίθουσα 4: Αφεντικά για σκότωμα 17.10-19.20-21.3023.45 Kung Fu Panda 2 ΣαβΚυρ:11.00-13.00-15.00 μεταγλ ÜΑίθουσα 5: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΠαρ& ΔευτΤρ:17.15-20.00-22.45 ΣαβΚυρ: 11.45-14.630-17.1520.00-22.45 (σε 3D) Αφεντικά για σκότωμα Τετ:17.10-19.2021.30-23.45

ΝΑΝΑ Cinemax 3D

Λεωφ.Βουλιαγμένης 179 Δάφνη, 2109703158 ÜΑίθουσα 2: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 20.00-22.30 ÜΑίθουσα 3: Αφεντικά για σκότωμα 18.15-20.45-23.15 ÜΑίθουσα 4: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 18.00-20.20-22.45 (σε 3D) ÜΑίθουσα 5: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 18.45-21.15-23.45 ÜΑίθουσα 6: Αφεντικά για σκότωμα 19.30-22.00 ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ  Κύπρου 68, Δημαρχείο Αργυρούπολης, 2109922098 Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 20.45-23.10

αχαρνών πατησίων

AΕΛΛΩ Cinemax 5+1 

Πατησίων 140, 2108259975 Ο άλλος μου εαυτός 21.00-23.00

ÜΑίθουσα 1: Ο Χάρι Πότερ και

οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 18.30-21.00-23.30 (σε 3D) ÜΑίθουσα 2: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 18.15 Αφεντικά για σκότωμα, 20.45-23.15 ÜΑίθουσα 3: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 19.3022.00 ÜΑίθουσα 4: Ο άλλος μου εαυτός 19.30 Αφεντικά για σκότωμα 22.00

STER CINEMAS ΑΓ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ

Αχαρνών 373-375, 2108092690, 8018017837 www.stercinemas. gr ÜΑίθουσα 1: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 18.30-21.30 ÜΑίθουσα 2: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 20.0023.30 ÜΑίθουσα 3: Αυτοκίνητα 2 18.15-20.15 μεταγλ Ο Χάρι

112 Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 22.30 ÜΑίθουσα 4: Αφεντικά για σκότωμα 18.0020.00-22.00-00.00 ÜΑίθουσα 5: Αφεντικά για σκότωμα 19.0021.00-23.00 ΛΙΛΑ  Νάξου 115 Πατήσια, 210 2016849 Η αντίζηλος ΠεμΚυρ:20.50-23.00 Πες μου τ' όνομα σου ΔευτΤετ:20.50-23.00

ΤΡΙΑΝΟΝ

Πατησίων-Κοδριγκτώνος, 210 8222702 Ο γαλάζιος άγγελος 20.50 Blackmail 23.00

βύρωνας AΡΚΑΔΙΑ 

Καραολή και Δημητρίου 36, Πάρκο Βυρωνα, 2107661166 Αφεντικά για σκότωμα 21.00-23.00

γαλάτσι

ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ 

Αλσος Βεϊκου, 2102138119 Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 20.50 Φιλενάδες ΠεμΚυρ:23.10 Η αντίζηλος ΔευτΤετ:23.10

ζωγράφου παγκράτι

VILLAGE 5 CINEMAS PAGRATI

Υμητού 110 & Χρεμωνίδου, Παγκράτι, 2107572440 www. villagecinemas.gr. ÜΑίθουσα 1: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ: 18.30-21.1500.00 ΣαβΚυρ: 15.45-18.30-21.1500.00 ÜΑίθουσα 2: Αφεντικά για σκότωμα 20.15-22.30-00.40 Αυτοκίνητα 2 ΠεμΠαρ& ΔευτΤετ: 18.00 μεταγλ ΣαβΚυρ:15.30-18.00 μεταγλ ÜΑίθουσα 3: Ο κος Πόπερ και οι πιγκουίνοι του 00.10 Transformers 3 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:18.10-21.10 ΣαβΚυρ:15.10-18.10-21.10 ÜΑίθουσα 4: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 19.00-21.45-00.20 (σε 3D) Αυτοκίνητα 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:17.00 μεταγλ ΣαβΚυρ:15.00-17.00 μεταγλ (σε 3D) ÜΑίθουσα 5: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΠαρ&Δευτ: 17.4520.30-23.15 ΣαβΚυρ: 15.00-17.4520.30-23.15 Τρ:17.20-22.45 (σε 3D) Τετ:17.45-20.30-23.15 ΛΑΟΥΡΑ  Φορμίωνος&Νικηφορίδη 24,Νέο Παγκράτι , 2107662040 Μαύρος κύκνος 21.00-23.00

κινηματογράφος 2221083873 Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 20.50-23.10

ηράκλειο νέα ιωνία

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ 

Ν.Ηράκλειο, 2102773731 Οι πειρατές της Καραϊβικής : Σε άγνωστα νερά ΠεμΚυρ:21.00 Η περίπτωση Λάρι Κράουν ΔευτΤετ:21.00-23.00

ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ - 3D Digital

Λεωφ. Ηρακλείου 386, Ν. Ηράκλειο, 2102826873 ÜΑίθουσα 1: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 20.3022.45 (σε 3D) ÜΑίθουσα 3 : Αφεντικά για σκότωμα 21.0023.00 ΘΕΡΙΝΟ

πετράλωνα ταύρος ΖΕΦΥΡΟΣ 

Τρώων 36 Θησείο , 2103462677 Τα 400 χτυπήματα 21.00-23.00

ιλιον αγιοι ανάργυροι πετρούπολη

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΣΙΝΕ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΙΣ 

BΑΡΚΙΖΑ - 3D DIGITAL

Θάσου 22, Βάρκιζα, 2108973926 ÜΑίθουσα 1: Αυτοκίνητα 2 18.50 μεταγλ (σε 3D) Transformers 3 21.10 (σε 3D) ÜΑίθουσα 2: Οι πειρατές της Καραϊβικής : Σε άγνωστα νερά 21.00 (σε 3D) Kung Fu Panda 2 19.00 μεταγλ (σε 3D) ÜΑίθουσα 3 : Ο άλλος μου εαυτός 21.00-23.00 ΓΛΥΦΑΔΑ 3 ΟDEON  Ζέππου και Ξεμοφώντος, 2109650318 ÜΑίθουσα 3: Ο άλλος μου εαυτός 21.00-23.00 ΡΙΑ  Αφροδίτης 8, Βάρκιζα, 2108970844 Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΚυρ:20.50 Μη σπρώχνεις, έρχομαι ΠεμΚυρ:23.05 Το χρίσμα ΔευτΤετ:21.00-23.00

δροσιά - άγιος στέφανος AΛΙΚΗ 

Πλατεία Δροσιάς, 2106229645 Αφεντικά για σκότωμα 20.5023.00

ΚΑΣΤΑΛΙΑ

Χρυσοστόμου Σμύρνης 1,Πλατ.Αγ. Στεφάνου, 2108144384 Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 20.50-23.10

εκτός αττικής

AΘΗΝΑΙΑ  Χαλκούτσι, 22950/71515 Αυτοκίνητα 2 ΠεμΚυρ:21.05 μεταγλ Η περίπτωση Λάρι Κράουν-ΔευτΤρ:21.00-23.00 Τετ -: παράσταση ΓΑΛΑΞΙΑΣ

Λουτράκι , 2744065922 Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 20.50-23.10

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜ/ΦΟΣ ΡΕΞ ΧΑΛΚΙΔΟΣ Οδός Τζιαρντίνι 6, Χαλκίδα,

Λαύριο, 22920 27911 Μια φορά και ένα… μωρό Πεμ:21.0023.00 Ο λόγος του βασιλιά ΠαρΚυρ:21.00-23.10 Hop ΔευτΤρ:21.00 μεταγλ Μαύρος κύκνος ΔευτΤρ:23.00, Τετ:21.0023.00

οι πιγκουίνοι του 19.15-21.15 Φιλενάδες 23.15 Kung Fu Panda 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:17.15 μεταγλ, ΣαβΚυρ:15.15-17.15 μεταγλ ÜΑίθουσα 2: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤρ: 17.00-19.45-22.30 ΣαβΚυρ:14.15-17.00-19.45-22.30 Τετ:17.00-19.45-22.45 (σε 3D) ÜΑίθουσα 3: Ο άλλος μου εαυτός 18.30-20.3022.45-00.45 Αυτοκίνητα 2 ΣαβΚυρ:15.45μεταγλ ÜΑίθουσα 4: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΤρ:19.00 Τετ:22.00 (σε 3D) Transformers 3 ΠεμΤρ:22.00 Τετ:19.00 (σε 3D) Αυτοκίνητα 2 ΣαβΚυρ:16.45 μεταγλ (σε 3D) ÜΑίθουσα 5: Αφεντικά για σκότωμα ΠεμΚυρ&ΤρΤετ: 17.00-19.15-21.45-00.00 Δευτ:17.00-21.45-00.00 ÜΑίθουσα 6: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 17.30-20.15-23.00 Ο κος Πόπερ και οι πιγκουίνοι του ΣαβΚυρ:15.30 ÜΑίθουσα 7: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος

Τετ:18.00-20.45-23.30

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝ/ΦΟΣ «ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ» 

Αγίου Κων/νου 40, Μαρούσι, 2106198890 Τεκμήριο ενοχής ΠεμΚυρ:21.00-23.00 Super 8 ΔευτΤετ:21.00-23.00 ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ  Παπαδιαμάντη 12,Κηφισιά, 2108019687 Ο άλλος μου εαυτός 20.50-23.00

ΟDEON KΟSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ

Λ.Κηφ.73 & Πουρνάρα, 210 6786000 DTS 8011160000, www.i- ticket.gr Παρκινγκ ÜΑίθουσα 1: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 17.50-20.40-23.30 ÜΑίθουσα 2: Αυτοκίνητα 2 17.10 μεταγλ Transformers 3 19.30-22.40 ÜΑίθουσα 3: Η αντίζηλος 19.50-22.10 Kung Fu Panda 2 17.30 μεταγλ ÜΑίθουσα 4: Ο κος Πόπερ και οι πιγκουίνοι του 18.10-20.20-22.20 ÜΑίθουσα 5: Αυτοκίνητα 2 18.00 μεταγλ (σε 3D) Transformers 3 20.30-23.40 (σε 3D) ÜΑίθουσα 6: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 18.20-21.10-00.00 ÜΑίθουσα 7: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2

Σολωμονίδου, 210 7247600 Η άγνωστη κυρία ΠεμΠαρ:21.00-23.00 Εάν ΣαβΚυρ:21.00-23.00 Ριφιφί ΔευτΤρ:21.00-23.00 Ο άνθρωπος με το γαρύφαλο Τετ:21.0023.00

νέα μάκρη μάτι - ζούμπερι τύμβος COOL TYMVOS CINEMAS  Δημοσθένου8, Παραλία Μαραθώνα, 22940/55566

ÜΑίθουσα 2:Ο Χάρι Πότερ

και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 21.00-23.15 ÜΑίθουσα 3 :Φιλενάδες ΠεμΚυρ:21.00-23.00 Το δέντρο της ζωής ΔευτΤετ:21.30 ΡΙΑ.  Μάτι, 22940/34778 Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2ο ΠεμΚυρ:21.00-23.20 ΔευτΤετ:23.00 The company men ΔευτΤετ:21.00

ΣΙΣΣΥ - Candia Strom

Λεωφόρος Μαραθώνος 36 Νέα Μάκρη, 22940/91811 Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 21.00-23.15

ΣΠΟΡΤΙΓΚ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜ/ΦΟΣ

Κωνστ/νου Παλαιολόγου 18 Ν.Σμύρνη, 2109333820 ÜΑίθουσα 1: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 20.00-22.30

Δεκελείας 154, Ν.Φιλαδέλφεια, 2102532003 Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 21.00 The company men 23.05

παλλήνη γέρακας - γλυκά νερά

ΣΙΝΕ ΓΕΡΑΚΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ  Μιλτιάδου & Γαργηττού, 2106612717 Ο κος Πόπερ και οι πιγκουίνοι του ΠεμΚυρ:21.00-23.00 Η αντίζηλος ΔευτΤετ:21.00-23.00

ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ

Ελ. Βενιζέλου 3, Παλλήνη, 210 6666815 Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΚυρ:20.50 ΔευτΤετ:23.00 Πορτοκάλια στον ήλιο ΠεμΚυρ:23.00 ΔευτΤετ:21.00

ΜΕΛΙΝΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ 

Σωκρατούς 65 Δραπετσώνα, 210 4082530 Super 8 ΠεμΚυρ:21.00-23.00 Ο λόγος του βασιλιά ΔευτΤετ:21.00-23.00

περιστέρι

ΠΕΡΑΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝ/

ΦΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ  Κώστα Βάρναλη 32, Περιστέρι, 210 5780892-3 Η περίπτωση Λάρι Κράουν ΠεμΚυρ:21.00-23.00 Μαλλιά κουβάρια ΔευτΤρ:21.00 μεταγλ Blue Valentine ΔευτΤρ:23.00 Καζαμπλάνκα Τετ:21.00-23.00

ραφήνα AΕΛΛΩ 

λούτσα AΣΤΡΟΝ. 

Λούτσα, 22940-82249 Stereo Αυτοκίνητα 2 21.00 μεταγλ

μαρκόπουλο πόρτο ράφτη

AΛΕΞ - CINEMA  Λεωφόρος Πόρτο Ράφτη 235, 22990-76034 www.alexcinema. gr Η περίπτωση Λάρι Κράουν ΠεμΚυρ:21.00-23.00 Ο μαύρος γάτος του έρωτα ΔευτΤετ:21.00-23.00 ΜΑΡΙΕΛ

ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ Filmcenter

Λεωφόρος Μαρκοπούλου 39,Πόρτο Ράφτη, 22990/71335 Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΠαρ&ΚυρΤετ:21.15 Σαβ:21.00-23.15

ΟDEON STARCITY

μαρούσι - κηφισιά ABΑΝΑ. 

Λυκούργου 3 , Χαλάνδρι, 2106756546 Πώς να κλέψετε ένα εκατομμύριο δολάρια 20.50-23.00

VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL Ανδρέα Παπανδρέου 35,

17.00-19.40-22.30 ÜΑίθουσα 8: Ο άλλος μου εαυτός 18.50-20.5022.50 ÜΑίθουσα 9: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 17.20-20.10-23.00 (σε 3D) ÜΑίθουσα 10: Αφεντικά για σκότωμα 17.10-19.20-21.40-23.50 ÜΑίθουσα 11: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 19.10-22.00 (σε 3D) ÜΑίθουσα 12: Αυτοκίνητα 2 18.30 μεταγλ Η περίπτωση Λάρι Κράουν 21.00-23.10 ΧΛΟΗ  Κασαβέτη 17, Κηφισιά, 210 8011500 Αφεντικά για σκότωμα 21.00-23.00

μοσχάτο

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΜΟΣΧΑΤΟΥ

ΣΙΝΕ ΚΗΠΟΣ  Θερμοπυλών 49 και Κνωσού, 2104810790 Η περίπτωση Λάρι Κράουν ΠεμΚυρ:21.00-23.30 ΔευτΤετ:23.00 Ζουμπαίος & Ιουλιέτα ΔευτΤετ:21.00 μεταγλ

νέα ελβετία καισαριανή

AΙΟΛΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝ/ ΦΟΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ Οδός Φιλαδελφείας –

ΦΛΩΡΙΔΑ 

Ζούμπερι, 22940-96923 www. cineflorida.gr Το κυνήγι του κλέφτη ΠεμΚυρ:20.50-23.10 Η περίπτωση Λάρι Κράουν ΔευτΤετ:20.50-23.10

νέα σμύρνη παλαιό φάληρο VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO

Παλαιά Λεωφ.Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτινη 3 Π. Φάληρο, 8011009191 - 2108108080, www.villagecinemas.gr ÜΑίθουσα 1: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 21.3000.10 (σε 3D) Αυτοκίνητα 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:17.10-19.20 μεταγλ ΣαβΚυρ: 15.00-17.1019.20 μεταγλ (σε 3D) ÜΑίθουσα 2: Ο άλλος μου εαυτός ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ: 17.15-19.1521.15-23.15 ΣαβΚυρ: 15.1517.15-19.15-21.15-23.15 ÜΑίθουσα 3: Ο κος Πόπερ και οι πιγκουίνοι του 20.3022.30-00.30 Αυτοκίνητα 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:18.30 μεταγλ ΣαβΚυρ:16.20-18.30 μεταγλ ÜΑίθουσα 4: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:

 Σολωμού 18 Χαλάνδρι, 210 6855860 The Hangover 2 21.00-23.00 AΛΕΞΑΝΔΡΑ - SUZUKI  Ηρώων Πολυτ/νιου 27, Κ. Χαλάνδρι, 2106777708-9 Πορτοκάλια στον ήλιο 21.0023.00 AΜΙΚΟ  Επιδαύρου & ΑνδρούτσουΧαλάνδρι, 2106815532 Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 20.50 Μαζί, ποτέ 23.10 ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ CINEMA  Δουκίσσης Πλακεντείας 87 Χαλάνδρι, 2106014284 Ο άλλος μου εαυτός 21.00-23.00

ΧΟΛΑΡΓΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Περικλέως 55 Δημαρχείο, 2106561153 Ο λόγος του βασιλιά Πεμ:20.50-23.00 ΠαρΚυρ:22.45 Αυτοκίνητα 2 ΠαρΚυρ:20.50 μεταγλ Οι πειρατές της Καραϊβικής: Σε άγνωστα νερά-ΔευτΤετ:20.50-23.15

ρέντη

Αγωνιστών στρατοπέδου 49, Χαϊδαρι, Τηλ.2105813470 ÜΑίθουσα 1: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 19.30-22.30 ÜΑίθουσα 2: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 21.00

VILLAGE SHOPPING AND MORE

2 Πεμ&ΚυρΤρ:18.15-21.30 ΠαρΣαβ:18.15-21.30-00.45 (σε 3D), Τετ:18.15-21.30 ÜΑίθουσα 8: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 21.00-00.00 Αυτοκίνητα 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:18.45 μεταγλ ΣαβΚυρ:16.15-18.45 μεταγλ ÜΑίθουσα 9: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ: 19.30-22.15-01.00 ΣαβΚυρ:16.30-19.30-22.15-01.00 ÜΑίθουσα 10: Αφεντικά για σκότωμα ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ: 17.45-20.00-22.30-01.00 ΣαβΚυρ: 15.30-17.45-20.0022.30-01.00 ÜΑίθουσα 11: Transformers 3 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ: 18.0021.15-00.15 ΣαβΚυρ: 15.0018.00-21.15-00.15 ÜΑίθουσα 12: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ: 18.00-20.45-23.30 ΣαβΚυρ:15.15-18.00-20.45-23.30 ÜΑίθουσα 13: Αφεντικά για σκότωμα 20.00-22.30 ÜΑίθουσα 14: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 Πεμ&ΚυρΤρ:19.00-21.45 ΠαρΣαβ:19.00-21.45-00.30

AΘΗΝΑ - PISCINES IDEALES

χαϊδάρι

Θηβών 228&Πέτρ.Ράλλη, 210 4278600 Αφεντικά για σκότωμα 21.15-23.30

ΣΙΝΕ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

υμητός

Ελευθερίου Βενιζέλου 12, Ραφηνα, 22940/23420 Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 20.50-23.10

VILLAGE COOL RENTIS 

κορυδαλλος κερατσίνι

Κεφαλληνίας 4,Σαρωνίδα, 22910/54931 ΘΕΡΙΝΟ, www. cinemax.gr, Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΚυρ&ΤρΤετ:20.50-23.00 Δευτ:23.00. Δευτ 21.00-: καραγκιόζη

χαλάνδρι - χολαργός μελίσσια

Παραλία Ελευσίνας, 2105543865 Ο μεγάλος ύπνος Πεμ:21.15 Ριφιφί ΠαρΚυρ:21.15 Ψηλά τα χέρια ΔευτΤρ:21.15 Η μάχη του Αλγερίου Τετ:21.15

Παραλία κακής θάλασσας, 22990/28049 The Hangover 2 ΠεμΚυρ:21.00-23.00 Rio ΔευτΤρ:21.00-23.00 μεταγλ Μια φορά και ένα… μωρό Τετ:21.0023.00

ΤΡΙΑΝΟΝ-Cinemax

Νευροκοπίου 2-4, Παπάγου, 210 6561153 Ο άλλος μου εαυτός 21.00-23.00

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ 

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΕΡΑΤΕΑΣ ΚΑΚΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ 

σαρωνίδα

AΙΓΛΗ  Λεωφ.Σαρωνίδας 28-30, 22910/54941 Αφεντικά για σκότωμα Πεμ&ΣαβΤετ:21.00-23.00 Παρ:21.20-23.20 ΚΟΡΑΛΙ Cinemax  Αφροδίτης & Ιθάκης, Σαρωνίδα, 22910/54097 www.cinemax. gr, Λόλα Πεμ&Τετ:23.00 ΠαρΤρ:21.00-23.00 Οι πειρατές της Καραϊβικής: Σε άγνωστα νερά, Πεμ ώρα 20.50 Μαλλιά κουβάρια Τετ ώρα 21.00 μεταγλ ΟΡΦΕΑΣ  Λεωφόρος Σαρωνίδος 60, 2291060077 Ο άλλος μου εαυτός ΠεμΤρ:21.00-23.00 Τετ:21.3023.10

παπάγου

πειραιάς

κερατέα

ÜΑίθουσα 10: Transformers 3 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ: 18.15-21.15-00.15 ΣαβΚυρ:15.15-18.15-21.15-00.15 ÜΑίθουσα 11: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ: 18.00-21.0023.45 ΣαβΚυρ: 15.15-18.00-21.0023.45 ÜΑίθουσα 12: Ο άλλος μου εαυτός ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ: 18.45-20.45-22.45-00.45 ΣαβΚυρ: 16.45-18.45-20.45-22.45-00.45 ÜΑίθουσα 13: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ: 19.00-21.45-00.30 ΣαβΚυρ:16.15-19.00-21.45-00.30 ÜΑίθουσα 14: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 17.30-20.15-23.00 ÜΑίθουσα 15: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 Πεμ&ΚυρΤετ:22.30 ΠαρΣαβ:22.30-01.15 Αυτοκίνητα 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:18.00-20.15 μεταγλΣαβΚυρ:15.45-18.00-20.15 μεταγλ ÜΑίθουσα 16: Ο κος Πόπερ και οι πιγκουίνοι του ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ: 17.15-22.1500.30 ΣαβΚυρ: 15.00-17.1522.15-00.30 Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 19.30

AΜΥΝΤΑΣ  Πλατεία Υμηττού, 2107626418 Φιλενάδες 20.50-23.00

AΡΤΕΜΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝ/ ΦΟΣ

Οδός Κωνστανινουπόλεως 2, πάρκο ηρώων, Ταύρος, 210 3459531 X-men: Η πρώτη γενιά ΠεμΚυρ:21.00-23.00 ΔευτΤετ:23.00 Kung Fu Panda ΔευτΤετ:21.00 μεταγλ

Λ.Συγγρού 111 & Λεοντίου, Ν.Κόσμος, 2106786000, 8011160000(από σταθερο) ÜΑίθουσα 1: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 Τετ:18.20-21.00-23.40 (σε 3D) ÜΑίθουσα 2: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος

Κωνστ/νου Παλαιολόγου 18 Ν.Σμύρνη, 2109333820 Ο μαύρος γάτος του έρωτα 21.00-23.00

AΛΣΟΣ 

ΣΙΝΕ ΝΕΑ ΜΑΣΚΩΤ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΜΟΣΧΑΤΟΥ-ΤΑΥΡΟΥ

Λεωφ. Συγγρού 106, 2109215305 Λόλα 21.00 Το μωρό της Ρόζμαρι 22.35

ΣΠΟΡΤΙΓΚ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝ/ ΦΟΣ - ΘΕΡΙΝΟΣ

νέα φιλαδέλφεια

καλλιθέα

κουκάκι νέος κόσμος

6: Αφεντικά για σκότωμα ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ: 17.4519.45-21.45-23.45 ΣαβΚυρ: 15.45-17.45-19.45-21.45-23.45 ÜΑίθουσα 7: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΤρ:19.40-22.15 (σε 3D) Τετ:19.40-22.15 ÜΑίθουσα 8: Αφεντικά για σκότωμα 19.3021.40-23.50 ÜΑίθουσα 9: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 18.10-20.50-23.30 ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ  Πάρκο Φλοίσβου, Παλαίο Φάληρο, 2109821256 Αφεντικά για σκότωμα 21.00-23.00

Ελ.Βενιζέλου, Νέα Σμύρνη, 2109332766 Ο άλλος μου εαυτός 21.00-23.00

25ης Μαρτιου 168, Πετρούπολη, 2105012391 Γυναίκες έτοιμες για όλα Πεμ:21.00-23.00 Ο άγνωστος ΠαρΚυρ:21.00-23.00 Τα παιδιά είναι εντάξει ΔευτΤρ:21.00-23.00 Χώρα προέλευσης Τετ:21.00-23.00

Βύρωνος και Χιλής Αγ.Ευθύμιος Κερατσίνι, 2104317270 X-men: Η πρώτη γενιά ΠεμΠαρ:21.00-23.00 ΣαβΚυρ:23.00 Ζουμπαίος & Ιουλιέτα ΣαβΚυρ:21.00 μεταγλ Μαύρος κύκνος ΔευτΤρ:21.00-23.00 Τετ:23.00 Οι ήρωες του δάσους:Περιπέτειες στο τσίρκο Τετ:21.00 μεταγλ ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ  Αγ. Γεωργίου & Ζάππα 4, Κορυδαλλός, 210 4960955 Πες μου τ' όνομα σου ΠεμΠαρ:21.00-23.00 Super 8 ΣαβΔευτ:21.00-23.00 ΤρΤετ:23.00 Αρης καλεί μαμά ΤρΤετ:21.00 μεταγλ

18.00-20.30-23.10 ΣαβΚυρ:15.20-18.00-20.30-23.10

ÜΑίθουσα 5: Transformers 3 17.00-20.00-23.00 ÜΑίθουσα

ΦΙΛΙΠ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ 

STER CINEMAS

βαρκιζα γλυφάδα

Ζησ/λου 7 &Ιωάν.Μεταξά, Γλυφάδα 2112112222 www. athinaioncinemas.com ÜΑίθουσα 1:Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 18.0020.30-23.00 (σε 3D) ÜΑίθουσα 2:Αφεντικά για σκότωμα 18.50-20.50-22.50 ÜΑίθουσα 3:Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 19.30-22.00 ÜΑίθουσα 4: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 21.30 (σε 3D) Αυτοκίνητα 2 19.20 μεταγλ AΚΤΗ  Πλαζ Βουλιαγμένης, 2108961337 Αφεντικά για σκότωμα 21.0023.00

ΔΗΜ/ΚΟΣ ΚΙΝ/ΦΟΣ ΛΑΥΡΙΟΥ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ 

Μαρούσι, 210 6104100, Κρατήσεις 210 8108080

ÜΑίθουσα 1: Ο κος Πόπερ και

Αγ.Παρασκευής 40, Ανάκασα, Αγ. Ανάργυροι, 2102632791 Αυτοκίνητα 2 ΠεμΚυρ: 21.0022.45 μεταγλ Το σχέδιο του Χένρι-ΔευτΤετ:21.00-23.00 (εισοδος ελεύθερη) AΣΤΕΡΙ ( ΠΡΩΗΝ ΙΛΙΟΝ )  Νέστωρος & Φιλοκτήτου, Ίλιον,2102696960 Αυτοκίνητα 2 ΠεμΚυρ:21.00 μεταγλ Transformers 3 ΠεμΚυρ:22.30 Γονείς της συμφοράς ΔευτΤετ:21.00-23.00 (είσοδος ελεύθερη)

Οδός Πρατίνου  7 Παγκράτι, 2107244015 Η πριγκίπισσα του Μονπενσιέ 20.50-23.10 ΠΑΛΑΣ.  Παγκράτι, 2107515434 Γλυκό ψέμα 20.55 Το χρίσμα 23.10

AΘΗΝΑΙΟΝ Cinepolis - 3D DIGITAL

λαύριο

ΔΗΜ/ΚΟΣ ΚΙΝ/ΦΟΣ ΑΓ. ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΟΝΑΡ

Εμπορικό κέντρο ESCAPE,Λεωφ. Δημοκρατίας 67α, Ίλιον, 210 8092690 8018017837 www. stercinemas.gr ÜΑίθουσα 1: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:19.30-22.30 ΣαβΚυρ:16.30-19.30-22.30 (σε 3D) ÜΑίθουσα 2: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:19.00-22.00 ΣαβΚυρ:16.00-19.00-22.00 ÜΑίθουσα 3: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 20.30-23.30 Αυτοκίνητα 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:18.15 μεταγλ ΣαβΚυρ:16.15-18.15 μεταγλ ÜΑίθουσα 4: Ο άλλος μου εαυτός 19.15-21.15-23.15 ÜΑίθουσα 5: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 18.30-21.30 (σε 3D) ÜΑίθουσα 8 : Αφεντικά για σκότωμα 21.00-23.00

ΟAΣΙΣ

2 17.50-20.30-23.10 ÜΑίθουσα 3: Ο κος Πόπερ και οι πιγκουίνοι του 18.40-20.45-22.50 ÜΑίθουσα 4: Αυτοκίνητα 2 18.30 μεταγλ Transformers 3 21.45 ÜΑίθουσα 5: Ο άλλος μου εαυτός 18.1020.20-22.30 ÜΑίθουσα 6: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2ο 19.40-22.20 (σε 3D) ÜΑίθουσα 7: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΤρ:18.20-21.00-23.40 (σε 3D) ÜΑίθουσα 8: Η περίπτωση Λάρι Κράουν 19.50-22.00 Kung Fu Panda 2 18.00 μεταγλ ÜΑίθουσα 9: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 18.50-21.30-00.10 ÜΑίθουσα 10: Αφεντικά για σκότωμα 19.0021.10-23.20

Θηβών 228 & Πέτρου Ράλλη,Αγ. Ιωάννη Ρέντη, 2104278600 ÜΑίθουσα 3: The Hangover 2 Πεμ&ΔευτΤετ:18.45-21.00-23.15 Παρ:18.45-21.00-23.15-01.30 Σαβ:16.30-18.45-21.00-23.1501.30 Κυρ:16.30-18.45-21.0023.15 ÜΑίθουσα 4: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ: 18.30-21.30-00.15 ΣαβΚυρ: 15.45-18.30-21.30-00.15 (σε 3D) ÜΑίθουσα 5: Αυτοκίνητα 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:17.15 μεταγλ ΣαβΚυρ:15.00-17.15 μεταγλ Αφεντικά για σκότωμα 19.30-22.00-00.15 ÜΑίθουσα 6: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 19.1522.15-01.00 Kung Fu Panda 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:17.00 μεταγλ ΣαβΚυρ:15.00-17.00 μεταγλ ÜΑίθουσα 7: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 17.00-19.45 (σε 3D) Transformers 3 22.30 (σε 3D) ÜΑίθουσα 8: Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 20.30-23.15 (σε 3D) Αυτοκίνητα 2 ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ:18.15 μεταγλ ΣαβΚυρ:16.00-18.15 μεταγλ (σε 3D) ÜΑίθουσα 9: Αφεντικά για σκότωμα ΠεμΠαρ&ΔευτΤετ: 18.15-20.30-22.45-01.00 ΣαβΚυρ: 16.00-18.15-20.30-22.45-01.00

AΝΟΙΞΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΧΑΙΔΑΡΙΟΥ 2+1

ψυχικό

ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ Classique  Κηφησίας 290,Φάρος Ψυχικού, 2106777330-1Ο άλλος μου εαυτός 21.10-23.00

ωρωπός κάλαμος ΓΟΡΓΟΝΑ

Παραλία Καλάμου Αγ. Απόστολοι, 22950 81223 Μόνο το σεξ δεν φτάνει Πεμ:21.00-23.00 Εγώ, ο απισιότατος Παρ:21.00 μεταγλ Αληθινό θράσος Παρ:23.00 ΣαβΚυρ:21.00-23.00 Beastly ΔευτΤρ:21.00-23.00 The social network Τετ:21.00-23.00 ΜΑΡΙΑΝΑ  Παραλία Καλάμου Αγ.Απόστολοι, 22950/85126 Οι περιπέτειες του Σάμμυ: Το μυστικό πέρασμα Πεμ:21.00 μεταγλ Ο λόγος του βασιλιά Πεμ:23.00 Παρ:21.00-23.00 Ο κος Πόπερ και οι πιγκουίνοι του ΣαβΚυρ:21.00-23.00 Η περίπτωση Λάρι Κράουν ΔευτΤετ:21.00-23.00 ΩΡΩΠΟΣ  Ωρωπός, 22950-38979 Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, μέρος 2 21.00 The Hangover 2 23.15

113

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ

του ανθρώπου, αλλά δεν είναι ο έρωτας το κεντρικό τους θέμα. Είναι περισσότερο μπεκετικός.

Νίκος Γκάτσος

Ήταν ένας άνθρωπος που είχε την καταπληκτική ικανότητα να ενώνει το λαϊκό με το πνευματικό. Να είναι και υψηλός διανοούμενος και βαθύτατα λαϊκός.

μανια παπαδημητριου

Ο γνωστός μας άγνωστος κύριος Γκάτσος Η Μάνια Παπαδημητρίου κι η ομάδα της παρουσιάζουν μιαν άγνωστη πτυχή του Νίκου Γκάτσου σ’ ένα μουσικοθεατρικό αναλόγιο στη Μικρή Επίδαυρο. Από τον Χρήστο Παρίδη.

Η

ηθοποιός και σκηνοθέτις Μάνια Παπαδημητρίου κατεβαίνει με μια ομάδα εκλεκτών συνεργατών της στη Μικρή Επίδαυρο για να μας παρουσιάσει ένα θεατρικό αναλόγιο στη μνήμη του Νίκου Γκάτσου. Μια παρέα ανασύρει μέσα από βιβλία και εικόνες, στίχους, τραγούδια και μουσικές, αναδεικνύοντας τη σκέψη και τον λόγο του σπουδαίου σουρεαλιστή ποιητή της «Αμοργού». Συνοδοιπόρος τους η σύντροφός του Γκάτσου, Αγαθή Δημητρούκα.

Φέτος γιορτάζουμε τα εκατόχρονα διάφορων πνευματικών ανθρώπων. Ναι. Εκτός απ’ τα εκατό χρόνια απ’ τη γέννηση του Γκάτσου, γιορτάζουμε και τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του Ελύτη και του Τσίρκα. Φαίνεται ότι εκείνη η εποχή γέννησε πολλούς μεγάλους συγγραφείς. Δεν γεννιούνται πια «μεγάλοι» συγγραφείς, λέτε; Όχι. Φαίνεται, οι καλές εποχές είναι σαν το χώμα. Μιλήστε μου για την παράσταση που ετοιμάζετε; Είναι ένα μουσικοθεατρικό αναλόγιο που περνάει από την αφήγηση στο τραγούδι κι απ’ το τραγούδι στην αφήγηση. Ουσιαστικά, είναι μια παράθεση κειμένων που αφορούν τον Νίκο Γκάτσο και που σκοπό έχουν να δώσουν κάποια στοιχεία για την προσωπικότητά του. Ο Γκάτσος δεν έδωσε καμία συνέντευξη ποτέ, αντίθετα από εμάς, που δίνουμε χιλιάδες. Θεωρούσε ότι ο λογοτέχνης κι ο καλλιτέχνης πρέπει να μείνουν στη μνήμη μόνο για το έργο τους, κι έτσι δεν είπε δημόσια τίποτα. Τα έλεγε μόνο σε κλειστές παρέες κι ό,τι υπάρχει είναι απ’ ό,τι έχουν πει οι άλλοι γι’

αυτόν. Έτσι, χρησιμοποιούμε κείμενα του Μάνου Χατζιδάκι, του Ανδρέα Εμπειρίκου, του Γιώργου Σεφέρη και της Αγαθής Δημητρούκα, η οποία υπήρξε η σύντροφός του κι έχει στη διάθεσή της και τη μοναδική συνέντευξη που έδωσε ο Γκάτσος στη μητέρα της.

14 ΜΑΪΟΥ - 31 ΙΟΥΛΙΟΥ

r Έκθεση: Arrrgh! (Τέρατα & σημεία στη μόδα)

Αυτό δεν κάνουν πάντα η μεγάλη τέχνη κι η μεγάλη λογοτεχνία; Θέλω να πω ότι σήμερα οι στίχοι του δεν είναι απλά στιχάκια, αλλά υψηλή ποίηση. Ο Γκάτσος, με την στάση που τήρησε και με την έλευσή του στον χώρο του τραγουδιού, απέδειξε ότι η ποίηση κι ο στίχος δεν είναι το ίδιο πράγμα. Ότι η ποίηση είναι για ν’ απαγγέλλεται, ενώ ο στίχος δεν υπάρχει χωρίς μουσική. Ακούσαμε πολλά τραγούδια βασισμένα σε ποιήματα των μεγάλων μας ποιητών, που είναι βεβαίως πολύ ωραία, αλλά ποτέ δεν είναι τόσο ταιριαστά όσο ένα τραγούδι που οι στίχοι του γράφτηκαν επάνω σε συγκεκριμένη μουσική. Το γεγονός ότι ο Γκάτσος από τη μια μεριά έγραψε την «Αμοργό» κι από την άλλη στίχους για τραγούδια αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Μέσα απ’ την παράστασή σας περνάει κι η ιστορία της Ελλάδας; Δεν έχουμε τέτοιο σκοπό. Απλώς, επειδή αναφερόμαστε σε διάφορα γεγονότα της ζωής του Γκάτσου κι ορισμένα απ’ τα τραγούδια αναφέρονται σε συγκεκριμένες εποχές, υπάρχει ένα οπτικό υλικό που μας δίνει εικόνες είτε απ' την εποχή που γράφτηκε το κάθε τραγούδι, είτε από την εποχή στην οποία παραπέμπει. Καθώς ο Γκάτσος δεν έπαψε να γράφει απ’ το 1942 (οπότε και γράφτηκε η «Αμοργός») μέχρι το 1992 που πέθανε, παρακολουθούμε ολόκληρη την πρόσφατη ιστορία μας.

Με την Αγαθή Δημητρούκα συνυπογράφετε και την επιμέλεια των κειμένων της παράστασης. Ναι. Έχουμε εντάξει αποσπάσματα απ’ το βιβλίο της για εκείνον, μέσα απ’ το οποίο δίνει μια πλευρά της προσωπικότητάς του που δεν είχαμε γνωρίσει μέχρι τώρα και είναι πολύ ενδιαφέρουσα για το κοινό. Περιγράφει πολλά στιγμιότυπα απ’ τη ζωή του.

Χρησιμοποιείτε και πολύ βίντεο; Υπάρχει αρκετό βίντεο, αλλά πρόκειται για επεξεργασμένο υλικό από φωτογραφίες κυρίως. Μας ενδιέφερε η αφήγηση από σκηνής. Κρατήσαμε, λοιπόν, τον αφηγηματικό χαρακτήρα απ’ την αρχή ως το τέλος και το τραγούδι, το οποίο είναι ένα είδος αφήγησης.

Εμείς ξέραμε μόνο τον μύθο. Ο οποίος δεν τον αδικεί. Ήταν ένας άνθρωπος που είχε την καταπληκτική ικανότητα να ενώνει το λαϊκό με το πνευματικό. Να είναι και υψηλός διανοούμενος και βαθύτατα λαϊκός. Στην παράσταση θα συνδυάσετε και τα δυο μέσω του τραγουδιού; Στην παράσταση έχουμε συμπεριλάβει πάρα πολλά απ’ τα γνωστά τραγούδια του…

Έχετε κάνει κι άλλες παραστάσεις που φλερτάρανε με την ιδέα του θεάτρου-ντοκουμέντου. Θα λέγατε ότι και τώρα κάνετε κάτι ανάλογο; Το θέατρο-ντοκουμέντο είναι ένα είδος που μ’ αρέσει και με αφορά, αλλά εδώ δεν έχουμε βάλει τέτοια στοιχεία. Ό,τι ακούγεται ή ό,τι παρουσιάζεται, παράγεται από εμάς, τους ηθοποιούς. Μ’ αυτήν την έννοια, λοιπόν, δεν μπορώ να χαρακτηρίσω την παράσταση ντοκιμαντέρ. Είναι ένα θεατρικό αναλόγιο.

Αυτά αναπόφευκτα τα ταυτίζουμε με φωνές διάσημων γυναικών. Τα περισσότερα είναι σε μουσική Χατζιδάκι, αν και υπάρχουν και τα τραγούδια απ’ το «Ρεμπέτικο» του Ξαρχάκου. Θα λέγατε ότι υπήρξε ένας στιχουργός του έρωτα και του παιχνιδιού; Θα ‘λεγα του παιχνιδιού περισσότερο. Ο ερωτισμός κάποιων απ’ τα τραγούδια του έχουν να κάνουν με τη μουσική του Χατζιδάκι. Τα τραγούδια του Γκάτσου είναι βαθύτατα υπαρξιακά. Επικεντρώνονται στη ζωή και στον θάνατο, στα μεγάλα αδιέξοδα

Μάνια Παπαδημητρίου

«Ο γνωστός μας άγνωστος κύριος Γκάτσος», 2223/7, Mικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου, 10-30 ευρώ, www.greekfestival.gr

ΕΚΔΟΤΗΡΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ Πανεπιστημίου 39 (εντός Στοάς Πεσμαζόγλου). Τηλ.: 210 3272000. Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Παρασκευή: 08:30-16:00, Σάββατο: 09:00-14:30. Ώρα έναρξης παραστάσεων: 21:00. Πληροφορίες & εισιτήρια on line: www.greekfestival.gr. Άλλα σημεία πώλησης: Bιβλιοπωλεία ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ και ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου (Στάση Μετρό Κεραμεικός) Τηλ. 210 3453111

Στην «Αμοργό» συνδυάζει τον σουρεαλισμό με το δημοτικό τραγούδι. Το θέμα είναι ότι ο Γκάτσος, ενώ με την «Αμοργό» πήρε το μεγάλο βραβείο, δεν ξανάγραψε ποίηση. Αλλά, απ’ ό,τι φαίνεται, ο ίδιος δεν είχε προβλήματα τέτοιου είδους. Συνέχισε να γράφει μόνο τραγούδια. Μου αρέσει πολύ αυτό που έχει πει ο Ελύτης για εκείνον, δηλαδή για τον λόγο που ο Γκάτσος δεν ξανάγραψε ποίηση: «καλύτερα τέχνη ταπεινή που λειτουργεί, παρά υψηλή που σκονίζεται στα ράφια». Αλλά σημασία έχει ότι στην εποχή που ζούμε και με τη φτώχια που υπάρχει, ακόμα και οι στίχοι του Γκάτσου είναι υψηλή ποίηση. Φυσικά, δεν αναφέρομαι σε όλα τα τραγούδια, αλλά στην «Τρελή του φεγγαριού», στο «Ένας ευαίσθητος ληστής», σε όλα τα «Παράλογα». Ειπώθηκαν πράγματα μέσα στους στίχους του που επιβεβαιώθηκαν οικτρά τις επόμενες δεκαετίες. Κι αυτό καθιστά την ποίησή του προφητική.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΥΚΛΑΔΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Νεοφύτου Δούκα 4 / Βασ. Σοφίας & Ηροδότου 1 (Στάση Μετρό Ευαγγελισμός) Τηλ. 210 7228321 15 ΑΠΡΙΛΙΟΥ- 10 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

r Έκθεση: Τhe Last Grand

Tour. Σύγχρονοι περιηγητές στην Ελλάδα ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ Αρχαιολογικός χώρος Ασκληπιείου Επιδαύρου Τηλ. 27530 22026, 27530 22096

22|23 ΙΟΥΛΙΟΥ

r Θέατρο: Απλό Θέατρο Αντώνης Αντύπας / Ευριπίδη, Μήδεια 29|30|31 ΙΟΥΛΙΟΥ

r Θέατρο: The Bridge Project / Oυίλλιαμ Σαίξπηρ, Ριχάρδος

Γ’ με τον Κέβιν Σπέισι Σκηνοθεσία: Σαμ Μέντες 5|6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

r Θέατρο: Εθνικό Θέατρο - Μιχαήλ Μαρμαρινός / Ευριπίδη, Ηρακλής Μαινόμενος

ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ Παλαιά Επίδαυρος – Αργολίδα 22|23 ΙΟΥΛΙΟΥ

r Θέατρο: Ο γνωστός μας άγνωστος κύριος Γκάτσος Σκηνοθεσία: Μάνια Παπαδημητρίου

r Ενδεχομένως θα υπάρξουν μικρές αλλαγές σε ημερομηνίες ή σε χώρους παραστάσεων.

114

ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Με τον Dreamer στην ταράτσα του A for Athens Hotel Ο Φρέντι Μέρκιουρι στο Αστεροσκοπείο. Από τον Φώτη Βαλλάτο, Φωτό: Άννα Χατζηαντώνογλου.

Σ

το λόφο του Λυκαβηττού, εκεί πάτης Ερμού με την πλατεία που μοιάζει να βγήνω, γύρω απ’ το εκκλησάκι, έχει κε από ταινία του Αλαν Πάκουλα συνθέτουν το μερικά ζευγάρια κιάλια που τους σκηνικό της μαγικής ταράτσας. Ο Dreamer, αυρίχνεις ένα κέρμα και μπορείς να τός ο 20χρονος τύπος που έγινε γνωστός απ’ τις δεις ποιος κάνει μπάνιο στις πισίπειραγμένες στο photoshop φωτογραφίες των νες των ταρατσών των γύρω πολυπρογόνων του με τη λογοτύπηση Dreamer στα κατοικιών (ένας πίνει ένα κοκτέιλ, μάτια τους (αντί γι’ αυτές τις μαύρες μπάρες που ένα ζευγάρι κάνει σεξ, ένας ηλικιωέβαζαν παλιά οι εφημερίδες για να κρύψουν την μένος κύριος κρατάει τη μύτη του κάθε φορά που ταυτότητα κάποιου), κοιτάζει αποσβολωμένος βουτάει κατακόρυφα στο νερό). Από το μπαρ της τη συγκλονιστική θέα και μου λέει για το σπίτι ταράτσας του νεοσύστατου (και υπέροχου) ξενοτου στα Σπάτα, απ’ όπου περνάνε τα αεροπλάδοχείου A for Athens, η θέα στην Ακρόπολη, να σε απόσταση αναπνοής κι αυτός κάθεται και στο Αστεροσκοπείο, στον Ναό του Ηφαίστου, παρατηρεί τις επιγραφές που έχουν κολλημένες στην πλατεία Μοναστηρακίου με το πολύχρωμο στο κάτω μέρος της ατράκτου τους, που μόνο αν ψηφιδωτό δάπεδο (που όσο και αν πολλοί κατηδουλεύεις στην πίστα του αεροδρομίου ή είσαι γορούν τους αρχιτέκτονες ότι αντέγραψαν μια φανατικός planespotter μπορείς να παρατηρήαντίστοιχη του Ρίο, είναι η πιο ωραία πλατεία σεις. «Πριν από μερικά χρόνια, βρήκα στο γκατης Αθήνας) και στον λόφο του Λυκαβηττού είράζ του σπιτιού μου ένα κουτί με οικογενειακές ναι αυτό που λένε οι Άγγλοι breathtaking. Μια φωτογραφίες και κόλλησα παρατηρώντας τες επί 360° εμπειρία, κάπως σαν να την έχει τραβήξει πολλές ημέρες. Μετά έβαλα τη γιαγιά μου να μου κάποιος φωτογράφος με ευρυγώνιο φαδιηγηθεί την ιστορία πίσω από κάθε κό. Στο πίσω μέρος της υπέροχης φωτογραφία. Η αγαπημένη μου H καλύτερη στιγταράτσας, το γνωστό γκράφιτι είναι αυτή που απεικονίζει τον μή της βραδιάς ήταν του Αλέξανδρου Βασμουθείο Κούλη με σχεδόν αδαμιόταν από τα ηχεία ακούστηλάκη στον τοίχο της πολυαία περιβολή, που φοράει κε το «All I need» των Air κι η κατοικίας πάνω απ’ τον ένα μικροσκοπικό μαγιό φωτισμένη Ακρόπολη έμοιαζε σταθμό του μετρό κι άλλο τραβηγμένο μέχρι πάνω με UFO που προσγειώθηκε μόλις στον μηρό, έχει ένα μουένα του ίδιου που αχνοφαίπάνω στον βράχο. νεται από την πλατεία του στάκι που μοιάζει με αυτό Ψυρρή. Ένας φωτισμένος του Φρέντι Μέρκιουρι και όροφος με μια κρεμάστρα μια στάση σαν μασίστας της με ρούχα κι ένα νυφικό, ένα εποχής. Η πλάκα είναι ότι ο διαμέρισμα με το φως της τηλεσυγκεκριμένος θείος ήταν γνωόρασης να τρεμοπαίζει στην αθηστό μέντιουμ της εποχής κι έφυγε ναϊκή νύχτα και το κτίριο στη γωνία στη Βραζιλία για να κάνει καριέρα

στη μαντική. Δεν τα κατάφερε και γύρισε γρήγορα πίσω». Ο Dreamer έκανε τον θείο Κούλη μπλουζάκι (σαν αυτά που τύπωνε μετά μανίας και τα πουλούσε στα Meet Market και αλλού, όπως σε κάποια μαγαζιά στο Παρίσι, όταν έκανε εκεί το εξάμηνο του Erasmus). Μικρός δούλευε υπάλληλος σε βιντεοκλάμπ κι έβλεπε δεκάδες ταινίες κάθε εβδομάδα, ενώ ονειρευόταν ότι θα γινόταν ο νέος Ταραντίνο, παρόλο που το κόλλημά του ήταν (και είναι) τα γιαπωνέζικα manga και anime, οι πίνακες του Άντι Γουόρχολ και του Τακάσι Μουρακάμι αλλά και οι street artists που κατάφεραν και μπήκαν στις γκαλερί και τις μπιενάλε αυτού του κόσμου. «Λατρεύω τον D*Face και τους Faile, οι οποίοι ξεκίνησαν με μεταξοτυπίες κι αφισοκολλήσεις και τελευταία φτιάχνουν από video games μέχρι ναούς». Στην πάνω ταράτσα του A for Athens, τα φλας των φωτογραφικών μηχανών δημιουργούν ένα αυτοσχέδιο στροβοσκόπιο, οι Γιαπωνέζοι φωτογραφίζουν σαν να βλέπουν το ηλιοβασίλεμα της Οίας, το σκοτάδι πάνω απ’ τα όμορφα παρατεταγμένα τραπέζια πέφτει ιδανικά και το παρατηρητήριο (που είναι εκεί για ν’ ανεβαίνεις ακόμα πιο ψηλά και να έχεις καλύτερη θέα της Ακρόπολης σύντομα θα μπει εκεί ένα τηλεσκόπιο) μοιάζει με βάθρο νικητών σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Το αστεροσκοπείο από εδώ μοιάζει με ρώσικη εκκλησία. Η Αθήνα με μια άλλη μαγική πόλη, ανέγγιχτη, λες, από τη λαίλαπα της κρίσης και της κατήφειας του ιστορικού κέντρου. Μια άλλη πόλη είναι εδώ. Και μετά ο Dreamer μου λέει για το τελευταίο του πρότζεκτ, αυτό που θα γεμίσει το κέντρο της Αθήνας με αφίσες από φωτογραφίες ελληνικών παραλιών, ένας τεχνητός θαλασ-

σινός παράδεισος σε μια πόλη-ζόμπι. «Ζήτησα, μέσω των social media που είμαι μέλος, να μου στείλουν μια αγαπημένη φωτογραφία παραλίας. Μου έστειλαν πάνω από 100 και από αυτές διάλεξα τις 14 καλύτερες, τις οποίες τύπωσα σε αφίσες που θα κολλήσω τις επόμενες ημέρες στους τοίχους του κέντρου. Όλο το πράγμα θα κλείσει μ’ ένα πάρτι στο Pop, όπου θα γεμίσουμε τον πεζόδρομο της Κλειτίου με άμμο, πλαστικούς φοίνικες και ντεκόρ παραλίας». Τ’ αγαπημένα του μέρη στην Αθήνα είναι ο πεζόδρομος της Ερμού από την εκκλησία των Αγίων Ασωμάτων μέχρι την Πειραιώς, η μαρίνα Φλοίσβου και το τοιχάκι όπου ανταλλάσσουν υγρά φιλιά τα ερωτευμένα ζευγαράκια και το πάρκινγκ έξω απ’ τον σταθμό της Δουκίσσης Πλακεντίας, γιατί «όταν είναι άδειο, είναι το πιο ρομαντικό μέρος στην Αθήνα, έτσι λουσμένο απ’ τις δεκάδες κίτρινες λάμπες που το φωτίζουν τη νύχτα. Επίσης, τρελαίνομαι για παγωτό μηχανής απ’ τον Κρίνο της Ερμού, για τη μερέντα και το Τόκιο». Απ' τα ηχεία ακούγεται το «Koop island blues» των Koop και μια βουή απ’ το πλήθος που αγναντεύει τη θέα και το οποίο, αν ήταν σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου, θα έβγαζε κάθε τόσο κραυγές ενθουσιασμού όπως «αααα» και «ωωωω».

A for Athens Hotel, Μιαούλη 2, Μοναστηράκι, 210 32 44 244. aforathens.com. (Το μπαρ λειτουργεί καθημερινά μέχρι τις 2:30.)

O Dreamer θα διοργανώσει ένα beach party στις 27/07 στο Pop της Κλειτίου. Ο πεζόδρομος θα γεμίσει με άμμο, φουσκωτές πισίνες και πλαστικούς φοίνικες. Θα μοιραστούν και 100 αντίτυπα της αφίσας που έχει φτιάξει για το event. fvallatos@lifo.gr

115

web life

Παίξε με το Google Από φωτογραφικά quiz μέχρι retro games, το Google μπορεί να σε κάνει να περάσεις πολύ καλύτερα την ώρα σου απ’ το να κάνεις search.

Google Pac-Μan Το Google αλλάζει το logo του με κάθε ευκαιρία, όταν είναι κάποια παγκόσμια μέρα, για παράδειγμα, ή κάποια επέτειος. Το ίδιο έκανε και πέρυσι, όταν το Pac-Man γιόρταζε τα 30ά του γενέθλια. Το Pac-Man doodle, που έκανε τη συγκεκριμένη μέρα και που πατώντας το μπορούσες να παίξεις το δημοφιλές παιχνίδι από τη σελίδα του Google, αποδείχτηκε τόσο δημοφιλές που το Google το κράτησε για όλες τις ημέρες του χρόνου. Ο σκοπός του παιχνιδιού είναι ο ίδιος, να μα-

ζέψει ο Pac-Man όλες τις τελείες. Τον κατευθύνεις με τα βελάκια που υπάρχουν σε κάθε πληκτρολόγιο κι η διαφορά είναι πως ο λαβύρινθος έχει το σχήμα του logo του Google. Επίσης, πατώντας το Insert Coins εμφανίζεται και η Ms Pac-Man και το παιχνίδι γυρίζει σε two players mode. Τη Ms Pac-Man τη χειρίζεσαι με τα πλήκτρα W, A, S και D. www.google.com/pacman

Google Image Quiz

Streetview Zombie Apocalypse Χρησιμοποιώντας το Street View στο Google Maps, το εθιστικό αυτό παιχνίδι σε μεταφέρει στην εκάστοτε τοποθεσία που επιλέγεις, απ’ όπου πρέπει να επιζήσεις από μια εισβολή zombie! Σκοπός του παιχνιδιού είναι να καταφέρεις να μείνεις ζωντανός όσο περισσότερο γίνεται καθώς τρέχεις στους δρόμους, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία για το onscreen navigation του Street View. Τα zombies φαίνονται σαν σημεία στον χάρτη, οπότε γλιτώνεις και τα αηδιαστικά γραφικά, συν το ότι δεν καρφώνεσαι αν είσαι στο γραφείο. Για καλύτερα αποτελέσματα, μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον Chrome ή το Safari. http://wonder-tonic.com/zombie

Σαν ένα κλασικό quiz με φωτογραφίες και ό,τι πρέπει για να σπαταλήσεις λίγη ώρα όταν δεν έχεις τι να κάνεις. Το παιχνίδι χρησιμοποιεί φωτογραφίες από την τεράστια database του Google κι εσύ πρέπει ν’ αναγνωρίσεις τι δείχνουν. Μπορεί να είναι κάποιος ηθοποιός, ένα ζώο ή κάποια περιοχή. Όσο παίζεις και το σκορ σου ανεβαίνει, τόσο οι φωτογραφίες γίνονται δυσκολότερες. Σε κάθε γύρο έχεις από τρεις ευκαιρίες και φυσικά χάνεις πόντους με κάθε λάθος απάντηση. www.gamesforthebrain.com/game/imagequiz

116

βγες έξω επιτέλους

παρουσιαση

hot spots

Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης στο Κατράκειο Επόμενος σταθμός της περιοδείας του η Νίκαια. οδοξία, βγάζοντας για λίγο τις έγνοιες απ’ το μυαλό μας και πλημμυρίζοντάς το με τα τραγούδια απ’ το τελευταίο του, πενταπλά πλατινένιο άλμπουμ, αλλά και με όλα τ’ αγαπημένα, από την αρχή της καριέρας του μέχρι σήμερα. Επόμενος μεγάλος σταθμός της περιοδείας του θα είναι το Κατράκειο Θέατρο στη Νίκαια στις 26 Ιουλίου. Εκεί, με τη μουσική και την αστείρευτη ενέργειά του, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης θα προσφέρει την αισιοδοξία που τόση ανάγκη έχουμε όλοι τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε. Ο αγαπημένος τραγουδιστής φέτος είναι πιο ανανεωμένος και ξεκούραστος, αφού τον χειμώνα έκανε μόνο λίγες επιλεγμένες εμφανίσεις κι έτσι βρίσκεται ερμηνευτικά στην καλύτερή του στιγμή. Μετά τη συναυλία του στη Νίκαια, ακολουθούν η Εύβοια στις 27 Ιουλίου, η Σάμος την 1η Αυγούστου, η Ρόδος στις 5, η Κάλυμνος στις 7, η Κρήτη, με μια συναυλία στο Ηράκλειο στις 10 Αυγούστου και άλλη μία στα Χανιά στις 11. Η περιοδεία θα ολοκληρωθεί στις 8 Σεπτεμβρίου με μια μεγάλη συναυλία στο Θέατρο του Λυκαβηττού.

Μιχάλης Χατζηγιάννης, 26/07, 21:30, Κατράκειο Θέατρο, Λόφος Σελεπιτσάρι, Νίκαια. Προπώληση: Metropolis, Public, Δήμος Νίκαιας, www.ticketservices.gr. Εισιτήρια: €15 (προπώληση), €18 (ταμείο).

ροζαλια

Στην αυλή της συναντιέται ο φοιτητόκοσμος της πόλης και όχι μόνο, καθώς η Ροζαλία, με την αφτιασίδωτη ομορφιά της παραδοσιακής ταβέρνας, κερδίζει ανθρώπους κάθε ηλικίας. Ο σερβιτόρος έρχεται μ’ έναν δίσκο γεμάτο πιάτα για να διαλέξετε αυτό που σας αρέσει περισσότερο. Τα κυρίως πιάτα, με έμφαση στο κρέας και τα μαγειρευτά, συνοδευμένα από κρασί ή ρακί, δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο, ενώ το φαγητό κάτω απ’ τα δέντρα σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι πολύ μακριά απ’ την πρωτεύουσα. Βαλτετσίου 58, Εξάρχεια, 210 3302933

210 32 54 290

Διαφημιστείτε στη LifO

salero

Be on the list

Ο

αγαπημένος καλλιτέχνης ξεκίνησε τη μουσική του πορεία σε ηλικία εννέα ετών, όταν, με αφορμή μια κιθάρα που του έκανε δώρο ο πατέρας του, άρχισε μαθήματα σε ωδείο. Σε ηλικία είκοσι μόλις χρόνων εκπροσώπησε την Κύπρο στον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον, καταλαμβάνοντας την 11η θέση κι αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές. Δυο χρόνια αργότερα, έγινε γνωστός στο μουσικό κοινό με τον πρώτο του δίσκο με τίτλο «Παράξενη Γιορτή». Στον δίσκο περιλαμβάνεται και η πρώτη του μεγάλη επιτυχία, το τραγούδι «Μόνο στα όνειρα», με το όποιο αγαπήθηκε από το ευρύ κοινό. Από τότε η πορεία του ταλαντούχου τραγουδιστή υπήρξε ανοδική. Κυκλοφόρησε αρκετούς δίσκους και CD singles που έγιναν πολλές φορές πλατινένια, αφού το κοινό έδειχνε έμπρακτα την αγάπη του για τον ίδιο και τη μουσική του πορεία. Αυτή την αγάπη θέλησε ο Μιχάλης Χατζηγιάννης ν’ ανταποδώσει στους θαυμαστές του με τη φετινή καλοκαιρινή του περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. Ταξιδεύοντας από τη μία άκρη της χώρας ως την άλλη, παρουσιάζει ένα πρόγραμμα γεμάτο αισι-

simply burgers

Τα μπέργκερ τους είναι ονομαστά αλλά, εκτός απ’ αυτά, σερβίρουν κι άλλες λιχουδιές, όπως σαλάτες και πανέ κοτόπουλο. Ειδικά το τελευταίο προετοιμάζεται καθημερινά σε κάθε κατάστημα για να είναι πάντα φρέσκο, ενώ το μείγμα πανέ με το οποίο παρασκευάζεται περιέχει και δημητριακά για να είναι ακόμα πιο τραγανό. Κι επειδή μόνο μία δοκιμή μπορεί πραγματικά να σας πείσει, επισκεφθείτε ένα απ’ τα καταστήματα Simply Burgers σήμερα κι απολαύστε τα λαχταριστά Chicken Strips! Νέα Ερυθραία, Κ. Βάρναλη 78, 210 6252690 / Χαλάνδρι, Σωκράτους 31, 210 6800633 / Βριλήσσια, Λ. Πεντέλης 41, 210 8033833 / Παγκράτι, Αντήνορος 38, 210 7290007 / Νέα Σμύρνη, Λ. Συγγρού 133, 210 9332500 / Άγιος Στέφανος, Ηρώων Πολυτεχνείου 13, 210 6219099 / Αγία Παρασκευή, Ευεργέτου Γιαβάση 13, 210 6000688 / Νέο Ηράκλειο, Λ. Ηρακλείου 357, 210 2833838 / Μαρούσι, Χατζηαντωνίου 3, 210 8025111 / Γλυφάδα, Δ. Γούναρη 187, 210 9606900 / Αμπελόκηποι, Καρύστου 6, 210 6994949 / Παλαιό Φάληρο, Λ. Αμφιθέας 183, 210 9842700 / Ηλιούπολη, Λ. Πρωτόπαπα 43, 210 9948888 / Πειραιάς, Σωτήρος Διός 48 (Πασαλιμάνι), 210 4171355 / Γαλάτσι, Σύρου 5, 210 2910444 / Περιστέρι, Παρασκευοπούλου 44Β (Μπουρνάζι) 210 5761501.

Tο πολύχρωμο Salero μάς προσφέρει μια γεύση απ’ τη γαστρονομική μαγεία της Ιβηρικής Χερσονήσου και της μεσογειακής κουζίνας.

Tapas, πλούσιες σαλάτες και ποικιλίες τυριών και αλλαντικών συνοδεύονται μοναδικά από ποικιλίες κρασιών απ’ την Ελλάδα, την Ισπανία, την Αργεντινή και τη Γαλλία. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει η sangria (κόκκινη και λευκή), ενώ προσφέρεται κι ένας μεγάλος κατάλογος από κοκτέιλ. Καλοκαιρινή πρόταση: καθίστε σ’ ένα απ’ τα τραπεζάκια στον πεζόδρομο ή στην εσωτερική αυλή! Βαλτετσίου 51, Εξάρχεια, 210 3813358

mono tapas

Το Μono Τapas Βar διαθέτει τη λογική των μεζέδων με γεύσεις μεσογειακές και ελληνικές, χωρίς αυτό ν’ αποκλείει τα κυρίως πιάτα με κρεατικά, ψάρι, πάστα και ριζότο. Ο μοντέρνος χώρος του με τη μίνιμαλ αισθητική τραβάει αμέσως τα βλέμματα, ενώ τα τραπεζάκια στον πεζόδρομο που βλέπουν στην πλατεία της Μητρόπολης είναι ιδανικά για σχολιασμό της περατζάδας. Διαθέτει και μπάρα. Παλαιολόγου Μπενιζέλου 4Γ, Πλάκα, Αθήνα, 210 3226711

dude

Ένα μπαρ εμπνευσμένο από την ταινία Ο μεγάλος Λεμπόφσκι, και συγκεκριμένα απ’ τον ήρωα με το όνομα Dude που έπαιρνε τη ζωή χαλαρά, φιλοδοξεί να μας κάνει να δούμε κι εμείς τη ζωή σε πιο χαλαρούς ρυθμούς κάθε φορά που περνάμε το κατώφλι του. Κοκτέιλ που ξεφεύγουν απ’ τα συνηθισμένα, όπως το ομώνυμο Dude και το «μουσικό» Melody, συνθέτουν μια πολύ δυνατή μπάρα, ενώ η μουσική παίζει σε ήχους σόουλ, φανκ και ρoκ. Καλαμιώτου 14, Κέντρο, 210 3237130

key bar

Το Key Bar συνεχίζει να είναι ένας απ’ τους μεγάλους πρωταγωνιστές των νυχτερινών μας εξόδων στο κέντρο, ακόμη και τώρα που καλοκαίριασε! Η δυνατή του μπάρα με κοκτέιλ που μας μένουν αξέχαστα, ο ιδιαίτερος χώρος του και οι μουσικές επιλογές από τους DJs του μαγαζιού, που κινούνται σε alternative και groovy ακούσματα, δεν αφήνουν κανέναν να ξεκολλήσει απ’ το Key, ειδικότερα τις Παρασκευές και τα Σάββατα, που η διασκέδαση κρατάει μέχρι το πρωί. Πραξιτέλους 37, 210 3230380

118

The Fiction Issue 2011

Starfax

Από τον Γιώργο Σαλαμά (gsalamas@yahoo.com)

Κριός Τα νέα του Αυγούστου έχουν ενδιαφέρον και μάλλον για σένα είναι αυτά που πρέπει να είναι. Πρώτα απ’ όλα, πάλι καλά που ο Ερμής αποφάσισε να είναι ανάδρομος τώρα που ο περισσότερος κόσμος πάει διακοπές και που στέλνουμε λιγότερα μέιλ και χρησιμοποιούμε λιγότερο τηλεοράσεις, υπολογιστές και πιστολάκια. Για την ακρίβεια, θα είναι ανάδρομος από τις 3 μέχρι τις 27. Το άλλο ενδιαφέρον είναι ότι η Αφροδίτη θα βρίσκεται πάνω στα ερωτικά σου. Έχεις αρκετές πιθανότητες αυτός ο μήνας να σου μείνει αξέχαστος. Μην αναλώνεσαι σε ασήμαντες γνωριμίες, οι όψεις του μήνα δείχνουν ότι θα περάσουν άνθρωποι απ’ τη ζωή σου οι οποίοι θα μείνουν και θα την επηρεάσουν. Φεύγει και ο Ποσειδώνας απ’ τον δωδέκατο οίκο των ψυχολογικών σου κι αρχίζεις να νιώθεις ότι πατάς περισσότερο στη γη και ότι ξέρεις τι θέλεις. Επίσης, επειδή είναι ανάδρομος, θα βρεθεί πάλι στον Υδροχόο. Όλα καλά και ανθηρά, μόνο μην πιστεύεις ότι καθένας που παρουσιάζεται σαν φίλος είναι κιόλας.

των συνεργασιών. Αυτή την περίοδο των διακοπών μπορείς να γνωρίσεις νέους ανθρώπους ή να συνάψεις νέες σχέσεις, ακόμη και με ανθρώπους που ήδη ξέρεις. Γενικά, ο Άρης έχει μια «επιθετικότητα», είναι διεκδικητικός και δεν μπορεί παρά να σε παρακινεί διαρκώς να κερδίζεις αυτό που θέλεις. Αν, βέβαια, έχεις επίγνωση του τι είναι αυτό που θέλεις αληθινά, γιατί μερικές φορές ίσως αποσυνδέεσαι απ’ τις πραγματικές σου επιθυμίες και τελικά καταλήγεις αλλού. Πάντως διερεύνησε τους ανθρώπους γύρω σου, γιατί αυτό που ερμηνεύεις ως απλό ενδιαφέρον μπορεί να είναι κάτι πολύ παραπάνω. Έχεις και την Αφροδίτη σ’ έναν οικονομικό οίκο και ο Ποσειδώνας, ανάδρομος στα οικονομικά σου, επιστρέφει στον τρίτο οίκο της επικοινωνίας. Μάλλον τώρα μπορείς να δεις ξεκάθαρα τα πάντα. Και τι χρειάζεσαι στις σχέσεις και πώς μπορείς να έχεις ένα καλύτερο οικονομικό μέλλον απ' τον Σεπτέμβριο.

Υδροχόος Όλο τον μήνα ο Ερμής θα

Ταύρος Το καλό με τον Ερμή είναι ότι είναι ανάδρομος το μεγαλύτερο μέρος του Αυγούστου, όταν δεν τον έχει δηλαδή κανείς ιδιαίτερη ανάγκη. Φαντάζεσαι να ήταν τον Σεπτέμβριο, πάνω που όλοι προσπαθούν να προγραμματιστούν; Ο Αύγουστος θα είναι και για σένα ένας μήνας ανακούφισης, με κάποια μικρά θέματα επικοινωνίας με τον σύντροφό σου, τα οποία λύνονται εύκολα. Πρόσεχε, όμως, γιατί, εκτός απ’ τον ανάδρομο Ερμή, στον οίκο της επικοινωνίας σου με τους άλλους βρίσκεται και ο Άρης, ο οποίος σημαίνει δύναμη, επιμονή και μερικές φορές επιθετικότητα. Συγκρατήσου λίγο, Αύγουστος είναι και όλα μπορούν να είναι πιο χαλαρά. Ακόμη και αν είσαι από αυτούς που θα μείνουν σπίτι, είτε γιατί έχουν φύγει νωρίτερα είτε γιατί δεν θα φύγουν, δεν φαίνεται ότι θα περάσεις βαρετά. Η Αφροδίτη θα βρίσκεται όλο τον μήνα στον τέταρτο οίκο σου, στο σπίτι σου δηλαδή, και οι στιγμές θαλπωρής και διακοπών ψυχολογικού τύπου στο ίδιο σου το σπίτι θα είναι κι αυτές αξέχαστες.

Δίδυμοι Ο κυβερνήτης σου Ερμής γίνεται ανάδρομος τον Αύγουστο. Όχι μόνο γλιτώνεις περιπέτειες και ασυνεννοησίες, αφού το πιθανότερο είναι να είσαι διακοπές ή, ούτως ή άλλως, τα πάντα να πηγαίνουν αργά, αλλά σε συμφέρει κιόλας. Όταν είναι ανάδρομος, το καλό είναι ότι κοιτάς περισσότερο μέσα σου και κάνεις την ανασκόπησή σου. Αυτή την περίοδο πολλά θα λυθούν και θα βρεθείς αρκετά βήματα μπροστά. Εντάξει, τα οικονομικά σου ίσως είναι λίγο δύσκολα, γιατί όλο και κάποιο έξοδο προκύπτει με τον Άρη στον δεύτερο οίκο σου. Αλλά και πότε δεν ήταν δύσκολος ο Αύγουστος ή ο Σεπτέμβριος από οικονομικής πλευράς; Σε καμία περίπτωση οι δυσκολίες δεν θα κρατήσουν για πολύ, απλώς, τώρα δεν μπορείς να βιάζεσαι για τίποτα - έτσι κι αλλιώς όλοι σε κάποια παραλία θα βρίσκονται. Από Σεπτέμβριο σε περιμένουν σημαντικές αλλαγές σε όλους τους τομείς.

Καρκίνος Ο Ερμής το μεγαλύτερο μέρος του Αυγούστου θα είναι ανάδρομος, αλλά αυτό δεν μπορείς να πεις ότι είναι και τόσο πρόβλημα, όταν ούτως ή άλλως τον Αύγουστο κανείς δεν έχει τη

Oι Παρθένοι θα ξεκαθαρίσουν τι ακριβώς θέλουν και οι Ζυγοί θα φορτίσουν τις μπαταρίες τους. φιλοδοξία να προχωρήσουν οι δουλειές του. Βέβαια, εσύ θα έχεις τον Άρη στο ζώδιό σου, θα είσαι σε πολύ δραστήρια κι ενεργητική φάση προφανώς, με τόση ενέργεια που δεν θα ξέρεις πού να τη διοχετεύσεις. Μια καλή ιδέα είναι στον σχεδιασμό. Το καλοκαίρι που απομένει (που δεν είναι και λίγο) έχεις την ευκαιρία να σχεδιάσεις προσεκτικά και μεθοδευμένα την κάθε κίνησή που θα κάνεις από Σεπτέμβριο. Το άλλο θετικό είναι ότι η Αφροδίτη βρίσκεται ήδη στον δεύτερο οίκο σου και αυτό σημαίνει ότι τα χρήματα δεν θα σε αγχώσουν ή ότι δεν χρειάζεται να σε αγχώνουν αυτήν τη στιγμή.

Λέων Ο ανάδρομος Ερμής από τις 3 μέχρι τις 27 δεν θα έπρεπε να σε απασχολεί. Εξάλλου, τον Αύγουστο είναι λίγο δύσκολο έτσι κι αλλιώς να προχωρήσουν τα πράγματα και να δεις την οποιαδήποτε εξέλιξη σε πρακτικά ζητήματα. Ακόμη και το γεγονός ότι θα είναι ανάδρομος στο ζώδιό σου έχει και τα καλά του. Είναι μάλλον η καλύτερη περίοδος για να κάνεις την ανασκόπησή σου και να επιστρέψεις, αν φύγεις, με άλλη διάθεση και πιο συγκεκριμένα σχέδια. Επίσης, έχε υπόψη σου ότι η Αφροδίτη θα βρίσκεται στο ζώδιό σου. Είναι η ώρα για να νιώσεις αυτοπεποίθηση, αρμονία και για να δεις και κάποιες τονωτικές ενέσεις στα οικονομικά σου. Σημαντική είναι και η επιστροφή του Ποσειδώνα στον έβδομο οίκο σου - επιστροφή, επειδή κινείται ανάδρομα προς το παρόν. Οι σχέσεις και οι συνεργασίες σου είναι κάτι που πρέπει να εξετάζεις προσεκτικά. Μερικές φορές ο Ποσειδώνας μπορεί να σε μπερδεύει και να καταδικάζεις σχέσεις που τελικά έχουν να σου προσφέρουν ή το αντίστροφο, να ενθουσιάζεσαι όταν πρέπει να είσαι πιο συγκρατημένος.

Παρθένος Ο Αύγουστος έχει ενδιαφέρον. Από τις 3 μέχρι τις 27 ο Ερμής

θα είναι ανάδρομος στον δωδέκατο οίκο σου, πρόκειται για την καλύτερη περίοδο και στον καλύτερο οίκο. Ο λόγος είναι ότι πρακτικά προβλήματα δεν θα υπάρχουν, αλλά, από την άλλη, είναι μια πραγματική ευκαιρία ν’ ασχοληθείς με κάποια δικά σου θέματα, κάτι που ενδεχομένως ή δεν είχες χρόνο να κάνεις ή δεν το έκανες εσκεμμένα. Ο δωδέκατος οίκος αφορά την ψυχολογική σου ισορροπία, την οποία καλείσαι να βρεις ή να διεκδικήσεις τουλάχιστον, εν μέσω διακοπών. Στον ίδιο οίκο θα βρίσκεται και η Αφροδίτη και σίγουρα θα βοηθήσει πολύ στο να ξεκαθαρίσεις τι ακριβώς θέλεις, χρειάζεσαι και πού θα στοχεύσεις. Επίσης, ο Ποσειδώνας, κυβερνήτης των σχέσεών σου, θα είναι ανάδρομος. Μην πέφτεις στην παγίδα να μπαίνεις σε λάθος σχέσεις: ο Ποσειδώνας μπορεί να σε κάνει να μη βλέπεις ολόκληρη την εικόνα. Όταν, όμως, καταλάβεις πραγματικά αν μια σχέση είναι ή δεν είναι για σένα, τότε θα σε βοηθήσει ή να τη διαλύσεις ή να την καλλιεργήσεις με τον καλύτερο τρόπο.

Ζυγός Ο Αύγουστος είναι αργός μήνας, ένα παραπάνω φέτος που από τις 3 μέχρι τις 27 θα είναι ανάδρομος ο Ερμής. Δεν θα υπάρχουν πρακτικά προβλήματα, αντίθετα, η ανάδρομη πορεία του θα σε ξεκουράσει περισσότερο και θα σε βοηθήσει να φορτίσεις τις μπαταρίες σου, που μάλλον είναι εντελώς άδειες. Στον ίδιο οίκο που βρίσκεται ο Ερμής θα βρίσκεται και η Αφροδίτη, και αυτό σημαίνει πολλές νέες γνωριμίες και πραγματική ανανέωση που ξεκινάει από μέσα. Ο Άρης θα βρίσκεται στον Καρκίνο, τον δέκατο οίκο σου δηλαδή, και από εκεί θα ετοιμάζει το έδαφος για τα επαγγελματικά σου από Σεπτέμβριο. Δεν αποκλείεται, βέβαια, να έχεις κάποια δουλειά ή πίεση και τον Αύγουστο, αλλά ό,τι κι αν συμβαίνει, ο Άρης σε αυτόν τον τομέα θα σου εξασφαλίσει ενδιαφέρον και εξελίξεις.

Σκορπιός Ο Αύγουστος είναι ιδανικός για διακοπές ή, τέλος πάντων, για να μη δουλεύεις, κι αυτό όχι γιατί είναι ο μήνας που, απλώς, παραδοσιακά όλοι κάνουν το ίδιο, αλλά επειδή ο Ερμής είναι ανάδρομος στον δέκατο οίκο των επαγγελματικών σου από τις 3 μέχρι τις 27. Αυτό σημαίνει ότι είναι ανάδρομος ακριβώς την περίοδο που κατά πάσα πιθανότητα δεν τον χρειάζεσαι καθόλου. Ίσως, μάλιστα, αυτές οι μέρες να σου φανούν χρήσιμες για να ετοιμάσεις τα σχέδια και τη στρατηγική που θα ακολουθήσεις από τον Σεπτέμβριο. Γιατί φαίνεται ότι έχεις αρκετά στο μυαλό σου και αν όχι ακόμη, σίγουρα κάποιες ιδέες αναφορικά με τα επαγγελματικά θα σου έρθουν τον Αύγουστο. Μην ξεχνάς ότι στον ίδιο οίκο βρίσκεται και η Αφροδίτη, οπότε δεν μπορεί να μη δεις σύντομα αλλαγές.

Τοξότης Ο φετινός Αύγουστος είναι ιδανικός για ξεκούραση. Όχι μόνο δεν δημιουργεί πρόβλημα ο ανάδρομος Ερμής από τις 3 μέχρι τις 27, αλλά αντίθετα βοηθάει στο να χαλαρώσεις και να προετοιμάσεις τα σχέδιά σου. Είναι ένα καλό restart. Επειδή θα βρίσκεται στον ένατο οίκο σου από τις 8, αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να επαναπροσδιορίσεις τους στόχους σου και να δεις σε τι κατάσταση είσαι συναισθηματικά και πού ακριβώς θέλεις να βρεθείς. Το ίδιο και με τα επαγγελματικά, γιατί απ’ τον Σεπτέμβριο ξεκινάει μια νέα περίοδος που πρέπει κι εσένα να σε βρει ανανεωμένο. Στον ίδιο οίκο, των στόχων και της αισιοδοξίας, θα βρίσκεται και η Αφροδίτη για να βρεις τις ισορροπίες σου. Είναι και πιθανό μέσα από τις νέες επαφές να γνωρίσεις ένα άτομο που να σε κάνει να δεις τα πράγματα αλλιώς, από εντελώς διαφορετικό πρίσμα.

Αιγόκερως Τον Αύγουστο ο Άρης θα βρίσκεται στον τομέα των σχέσεων και

είναι ανάδρομος, αλλά αυτό δεν πρέπει να σ’ επηρεάζει καθόλου. Ίσως ο Αύγουστος είναι η καλύτερη περίοδος για τους ανάδρομους, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν κινείται τίποτα. Και μάλλον κι εσύ αυτό χρειάζεσαι για ένα διάστημα, να μην κινείται τίποτα, ώστε να κάνεις την προσωπική σου επανεκκίνηση απ' τον Σεπτέμβριο. Ο Ερμής θα βρίσκεται στον έβδομο οίκο σου, που αφορά τις σχέσεις και τις συνεργασίες. Εκεί είναι που πρέπει να προσέξεις την επικοινωνία σου και να κάνεις περισσότερο υπομονή, αν χρειαστεί. Στον ίδιο οίκο, όμως, θα βρίσκεται και η Αφροδίτη, και το αποτέλεσμα θα είναι τελικά εντυπωσιακό. Το υπόλοιπο του καλοκαιριού μπορεί να προετοιμάσει νέες συνεργασίες και μία νέα σχέση ενδεχομένως, η οποία θα έχει ενδιαφέρουσες προοπτικές. Μόνο ένα πράγμα πρόσεξε: ο Ποσειδώνας είναι ανάδρομος και στις 5 επιστρέφει στο ζώδιό σου. Αυτό δεν είναι κακό, αντίθετα θα είσαι έτοιμος να καλλιεργήσεις ό,τι αξίζει και να διαλύσεις ό,τι δεν αξίζει, ακόμη κι αν είναι απλώς μια ιδέα. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να κρίνεις ρεαλιστικά, γιατί ο Ποσειδώνας μπορεί να σε κάνει να μην μπορείς ν’ αντιστέκεσαι στην υποκειμενική σου άποψη.

Ιχθύες Ο Ερμής θα είναι ανάδρομος από τις 3 μέχρι τις 27 και, παρόλο που μπορεί ν’ ακούς ανάδρομος και να τρομάζεις, η αλήθεια είναι ότι 1) είναι η καλύτερη περίοδος τώρα, που έτσι κι αλλιώς τα πρακτικά ζητήματα δεν προχωράνε, 2) είναι μια ιδανική ευκαιρία να κάνεις τα σχέδιά σου και να έρθεις σ’ επαφή με τον εαυτό σου - σε αυτό ο Ερμής όχι μόνο δεν στέκεται εμπόδιο, αλλά βοηθάει. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με το γεγονός ότι ο κυβερνήτης σου περνάει στον οίκο της ψυχολογικής σου ισορροπίας (γιατί και αυτός είναι ανάδρομος), θα έχεις την ευκαιρία να βρεις πολλές απ’ τις αλήθειες που αναζητάς. Το άλλο ενδιαφέρον είναι ότι ο Άρης βρίσκεται στον Καρκίνο, τον πέμπτο οίκο σου δηλαδή, που αφορά τον έρωτα. Καταλαβαίνεις, δεν γίνεται να έχεις τον πιο μαγνητικό και σεξουαλικό πλανήτη στον πιο ερωτικό σου οίκο και να μη δεις εξελίξεις στον ερωτικό τομέα. Αν αυτό, πάλι, δεν σε απασχολεί ιδιαίτερα, τότε είναι πολύ πιθανό ν’ ασχοληθείς με ένα δημιουργικό πρότζεκτ ή να βρεθεί η ευκαιρία να οργανώσεις κάτι τέτοιο.