teuxos-21

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ Καρδίτσας

Την αλήθεια μόνο ο ένοχος τη φοβάται! Τις αλήθειες μας γιατί τις φοβούνται πολλοί;

ΠΕΡΙΟ∆ΟΣ Β΄ • ΙΟΥΝΙΟΣ 2011 • ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ «Η ΙΤΙΑ» • ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 21 (31)

ΘΕΣΕΙΣ Παρατηρείται τελευταία σε κάποια από τα Αργιθεάτικα έντυπα να αναπτύσσεται μια «παραφιλολογία» σχετικά με το τι είναι πολιτιστικά και πολιτικά ορθό για τα Αργιθεάτικα δρώμενα. Η παραφιλολογία αυτή αναπτύσσεται κυρίως από νεόκοπους Αργιθεάτες –αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό– οι οποίοι όμως ουδέποτε, απ’ όσο τουλάχιστον θυμούμαστε, συμμετείχαν κατά το παρελθόν στη συνδιαμόρφωση των Αργιθεάτικων εξελίξεων. Η όποια κριτική έχει νόημα όταν ασκείτ α ι μέσα στην όποια κοινότητα τ η ς οποίας τα μέλη αναπτύσσουν εργαλεία, σύμβολα και μορφές κοινωνικών αλληλεπιδράσεων, στοιχεία τα οποία συνθέτουν και τον πολιτισμό της κοινότητας απ’ τον οποίο πηγάζει και το σύστημα αντιμετώπισης των προβλημάτων αυτής της κοινότητας με το περιβάλλον της. Είναι γνωστό ότι ο πολιτισμός ως σύστημα αντιμετώπισης προβλημάτων, αποτελεί μια δυναμική διαδικασία, η οποία έχει ανάγκη από σχήματα και μέσα να αυτοεκφρασθεί και που τα μέσα και τα σχήματα αυτά δεν έχουν μόνο την ιδιότητα να μεταφέρουν μηνύματα σχετικά με τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες των εμπειριών του παρελθόντος, αλλά χρησιμεύουν κυρίως ως υπόβαθρο για τη δυναμική δημιουργία νέων τρόπων αντιμετώπισης των προβλημάτων. Αυτό όμως σημαίνει και επιλογή. Επιλογή συμβόλων, κοινωνικών προτύπων, εκφραστικών μέσων, λήψη αποφάσεων και αποδοχή εναλλακτικών προτάσεων για την επίλυση των προβλημάτων. Εμείς γνωρίζουμε τα παραπάνω και κάνουμε τις επιλογές μας. Γνωρίζουμε επίσης πως οι άνθρωποι σταματούν πάντοτε σε σταυροδρόμια και είναι αναγκασμένοι ν’ αποφασίσουν ποιον δρόμο θα ακολουθήσουν. Γνωρίζουμε ακόμα πως δεν υπάρχει τρόπος να ξέρουμε από πριν εάν η απόφαση που θα πάρουμε θα είναι σωστή ή όχι, γιατί οι εμπειρίες του παρελθόντος μας παρέχουν περιορισμένη βοήθεια, αφού το παρελθόν ελάχιστα ανταποκρίνεται στο παρόν.

Οι άνθρωποι σταματούν πάντοτε σε σταυροδρόμια και κάνουν τις επιλογές τους

ΕΠΑΝΑΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΕΣΠΑ

Η τελευταία ευκαιρία της Αργιθέας Εδώ κι ένα χρόνο περίπου γράψαμε σε τούτη είναι ακόμα η ανάδειξη και αξιοποίηση της πολιτιτην εφημερίδα, πως τα κονδύλια του ΕΣΠΑ θα στικής και περιβαλλοντικής μας κληρονομιάς. Σήαρχίσουν να έρχονται στην Ελλάδα από τον Ιού- μερα καλούμε τη Δημοτική αρχή, συμπολίτευση λιο του 2011. και αντιπολίΣήμερα επιτευση, να δώβεβαιωνόμασει αγώνα στε. Διαβάδρόμου για ζουμε δε πως να ετοιμαιδιαίτερο βάστούν οι ρος θα δοθεί μελέτες των σε έργα υποπαραπάνω δομών και έργων, ώστε στις ανανεώνα προλάσιμες πηγές βουν να ενταενέργειας. χθούν στο ΠροτεραιόΕΣΠΑ. Καιρός τητα βεβαίείναι να ασχοως έχουν να ληθούμε όλοι ενταχθούν μας με τα μεΤμήμα του δρόμου που ενώνει τη Στεφανιάδα με Ευρυτανία στις δύο παραγάλα και ουσιώπάνω κατηγορίες έργων, εκείνα που έχουν ώρι- δη και ν’ αφήσουμε τα μικρά και επουσιώδη! μες μελέτες. Εμείς διαρκώς φωνάζουμε, πάλι από Η Αργιθέα απέδειξε ότι διαθέτει όλες εκείνες τούτο το βήμα, για το που βρίσκονται και σε ποιο τις δυνάμεις που μπορούν, όταν θέλουν, να μεγαστάδιο είναι οι μελέτες της εσωτερικής διασύν- λουργούν. Το ποιοι θα καρπωθούν την επιτυχία, δεσης της Αργιθέας, χωρίς φυσικά να παίρνουμε θα το αποφασίσουν οι Αργιθεάτες, όταν έρθει η σαφή απάντηση. κατάλληλη στιγμή, αρκεί κάποιοι ν’ αναλάβουν Έχουμε τονίσει κατ’ επανάληψη πως ανά- πρωτοβουλία ώστε να μη χαθεί και η τελευταία πτυξη στην περιοχή δε γίνεται χωρίς υποδομές. ευκαιρία που παρουσιάζεται για την περιοχή μας. Υποδομές για μας δεν είναι μόνο η εσωτερική Για να πάρει μπροστά η οικονομία διασύνδεση της Αργιθέας αλλά και το βγάλσιτης Αργιθέας σελ. 3 μο της περιοχής από την απομόνωση, το οποίο Η Δημοτική Αρχή δρα σε κλίμα θα επιτευχθεί με τις κατασκευές των σηράγ«μυστικοπάθειας και κλειστής ομάδας» σελ. 4 γων στον Τύμπανο και στη Φυλακτή. Τα πλεονεκτήματα των δύο αυτών έργων και τη σημασία Μικρά και Επίκαιρα σελ. 8-11 τους για την Αργιθέα αλλά και για την ευρύτερη περιοχή, τα έχουμε τονίσει αρκετές φορές κατά το Γιατί το ποτήρι δεν είναι σελ. 16 παρελθόν και δεν είναι του παρόντος. Υποδομές καν μισοάδειο…

2

σελ.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

Να φέρουμε το αντάμωμα στις πραγματικές του διαστάσεις τα πολιτιστικά τους επιτεύγματα, αλλά ένα ψυχαγωγικό μέρος στο οποίο θα συμμετέχουν όλοι οι Αργιθεάτες καθώς και οι επισκέπτες. Για την επίδειξη

πολυπληθής εμποροπανήγυρις προς τιμήν του Σεβ. Μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος κ. Ιεζεκιήλ, μεγάλου ευεργέτου των ορεινών τούτων πληθυσμών».

των φολκλορικών, μπορούμε να καθιερώσουμε μια άλλη ημερομηνία και να θεσπίσουμε και χρηματικά βραβεία αν θέλετε για τα τρία καλλίτερα πρώτα χορευτικά και πολλούς επαίνους για τα υπόλοιπα. Κάποιοι ίσως βιαστούν και πουν πως αυτά που μας γράφετε, ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ Καρδίτσας αποτελούν μέρος ενός ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ του Συλλόγου Στεφανιωτών «ΠΑΝΑΡΓΙΘΕΑΤΙΚΟΥ ΣΥ«Η ΙΤΙΑ» ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ: 1983 • Β΄ Περίοδος 2011 ΝΕΔΡΙΟΥ». Ακόμα και σ’ αυτή την αντίληψη, έχουΕκδότης - Ιδιόκτητης: ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ «Η ΙΤΙΑ» με να απαντήσουμε πως Υπεύθυνος κατά τον νόμο: και τα συνέδρια, χρειάζοΟ Πρόεδρος του Συλλόγου νται προσυνέδρια, προΒασίλειος Α. Στέργιου βληματισμό και ζύμωση. Αστεριού 20-22 Ζωγράφου 157 73 τηλ. 210 7771067 website: www.stefaniada.gr Πρότασή μας είναι Διευθυντής: να ξαναμεταφέρουμε το Αχιλλέας Α. Αντωνίου αντάμωμα στις πραγματιΓ. Παπανδρέου 104-106 Ζωγράφου 157 73 κές του διαστάσεις, όπως τηλ. 210 7482372 ακριβώς μας τις περιΕπιμέλεια Ύλης: Αλέξανδρος Β. Στέργιου - Αχιλλέας Α. Αντωνίου γράφει ο Αρχιμανδρίτης Ευδοξία Π. Στέργιου ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ Ν. ΔΕΠΟΥΕπιστολές - Συνεργασίες ΝΤΗΣ στο βιβλίο του Η Αχιλλέας Α. Αντωνίου - Αλέξανδρος Β. Στέργιου ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ ΙΕΡΑ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ΜΟΝΗ ΣΠΗΛΙΑΣ., έκδοΜέλη του Συλλόγου 0,30 Ε Μη μέλη του Συλλόγου 0,60 Ε ση του 1940,σελίδα 16: «Εις την θέσιν ταύτην Εκδοτική Παραγωγή ΗΛΙΟΤΥΠΟ Α.Ε.Β.Ε τη 23η Ιουλίου εκάστου Διονύσου 6, Ακ. Πλάτωνος, 104 42 έτους εορτή του προφήτηλ. 210 51 52 217 website: www.iliotypo.gr e-mail: iliotypo@otenet.gr του Ιεζεκιήλ καθωρίσθη δια Βασιλικού διατάγμαΤα ενυπόγραφα άρθρα δεν απηχούν υποχρεωτικά και θέσεις του συλλόγου μας. Εκφράζουν τις απόψεις αυτών που τα υπογράφουν. τος και τελείται τριήμερος

Το αντάμωμα λοιπόν γινότανε και πριν από μας, ήταν πολυπληθές, είχε και οικονομική ωφέλεια για την περιοχή, αφού γινόταν τριήμερη εμποροπανήγυρη, οι γεροντότεροι ίσως να θυμούνται ακόμη, ένωνε τους Αργιθεάτες μεταξύ τους και τους έφερνε σε επαφή με ανθρώπους των όμορων της Αργιθέας περιοχών. Εμείς, γιατί δεν μπορούμε να το αναβιώσουμε και να το προσαρμόσουμε στις σημερινές συνθήκες;

Οι θέσεις μας για το αντάμωμα των Αργιθεατών στον Άγιο Νικόλαο Βλασίου στην Οξυά, είναι γνωστές και καταγεγραμμένες στις στήλες των παλιότερων τευχών τούτης της εφημερίδας. Συμμετείχαμε παθητικά πάντοτε στα ανταμώματα αυτά, πληρώνοντας τη συνδρομή μας και τούτο για να μη θεωρηθούμε διασπαστές του «Ανταμώματος». Διαφωνούσαμε και εξακολουθούμε να διαφωνούμε με τον τρόπο με τον οποίο γίνεται, καθώς και με τη μετατροπή του σε «πασαρέλα» πολιτικών, πολιτευτών και πολιτικάντηδων. Για μας είναι ξεκάθαρο πως το αντάμωμα πρέπει πρωτίστως να αποτελεί ένα σημείο αναφοράς προβληματισμού, δράσης, μοχλό πίεσης και προέκταση της Παναργιθεάτικης Συντονιστικής Επιτροπής. Βεβαίως να υπάρχει και το ψυχαγωγικό μέρος, όχι όμως στη σημερινή φολκλορική του μορφή όπου κάποιοι σύλλογοι ανεβάζουν τα χορευτικά τους βαφκαλιζόμενοι για

Με διάλογο και συνεννόηση Τόσο δύσκολο είναι; Πιστεύουμε πως όχι. Μπορούμε και μπορούμε να πετύχουμε πάρα πολλά με διάλογο, σωστή συνεννόηση και σωστή ενημέρωση. Είπαμε και στην αρχή, πως διαφωνούμε και θα διαφωνούμε ριζικά με τον τρόπο που γίνεται το αντάμωμα αυτό. Δεν θα κάνουμε εδώ ιστορική αναδρομή για το πώς προέκυψε το αντάμωμα. Είναι εξ’ άλλου γνωστό. Κάποιοι εκδρομείς Αργιθεάτικων συλλόγων της Θεσσαλίας ρίξαν την ιδέα η εκδρομή τους εκείνη να μετατραπεί σε παναργιθεάτικο αντάμωμα και η ιδέα τους εκείνη πήρε σάρκα και οστά την επόμενη χρονιά με τη συμμετοχή και συλλόγων Αργιθεατών εκτός Θεσσαλίας. Τα προβλήματα του ανταμώματος άρχισαν από τότε που άρχισαν οι δι-

ανέξεις σχετικά με το ποιος σύλλογος θα έχει την πρωτοκαθεδρία! Μπήκαν και οι επιθετικοί προσδιορισμοί «μεγάλος» και «μικρός» σύλλογος, λες και δεν είναι όλοι οι σύλλογοι πρωτοβάθμια σωματεία και δεν υπάρχουν μικροί και μεγάλοι σύλλογοι, αλλά ποιος να το καταλάβει! Εάν έρθουμε στο φετινό αντάμωμα, διαπιστώνουμε την παραπάνω πραγματικότητα, αφού τόσο εμείς, όσο και άλλοι σύλλογοι χωριών της Αργιθέας που δραστηριοποιούμαστε στην Αθήνα, δεν κληθήκαμε ούτε καν να εκφράσουμε τη γνώμη μας, κι εδώ θα συμφωνήσουμε με τη «ΦΩΝΗ ΛΕΟΝΤΙΤΟΥ» που έγραψε πως «δεν ήταν ενωτικό» το φετινό αντάμωμα! Ναι κύριοι αυτή είναι η πραγματικότητα και η αλήθεια, είτε ενοχλεί είτε όχι. Ίσως οι φετινοί διοργανωτές – και λέμε ίσως γιατί δεν έχουμε το «κληρονομικό χάρισμα», να σκέφτηκαν πως είναι ευκαιρία να απαλλαγούμε απ’ τους «μικρούς συλλόγους». Για να μην υπάρξουν και στο μέλλον τέτοια προβλήματα και να μην απαξιωθεί ένας θεσμός όπως είναι το αντάμωμα, προτείνουμε: Τον όλο συντονισμό του ανταμώματος να τον αναλάβει από δω και στο εξής ο σύλλογος Αργιθεατών Αθήνας σαν πρώτος μεταξύ ίσων, λόγω αρχαιότητας, συνεπικουρούμενος από όλους τους άλλους συλλόγους, Τοπικούς και Πανελλήνιους, με ισόποσο καταμερισμό των εξόδων του ανταμώματος σε όλους τους συλλόγους. Όσοι σύλλογοι δηλώσουν αδυναμία συμμετοχής στα έξοδα, καλό είναι να σταματήσουν και τη λειτουργία των συλλόγων τους, γιατί πραγματικά ντροπιάζουν και τους υπόλοιπους συλλόγους, όταν ξιφουλκούν για τα Αργιθεάτικα θέματα και προβλήματα αλλά δεν «βάζουν το χέρι στην τσέπη». Θεωρούμε πως σε ορισμένες περιστάσεις συμβιβασμοί δεν υπάρχουν ή πως ο συμβιβασμός είναι αδύνατος. Συμμετέχεις ή δεν συμμετέχεις. Σέβεσαι τις αποφάσεις της πλειοψηφίας ή δεν τις σέβεσαι. Υπάρχουν, συνεπώς, πράγματα απόλυτα και ζητήματα αδιαπραγμάτευτα.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

ΑΠΟΨΗ

Για να πάρει μπροστά η οικονομία της Αργιθέας Η υπεύθυνη πρόταση της αντιπολίτευσης

Γρ ά φ ο ντας τις γραμμές που ακολουθούν (εξηγούμαι αμέσως όχι ως επικεφαλής της αντιπολίτευσης, αλλά ως ένας από τους δημότες που παλέψαμε την «ύπαρξη» του ενιαίου ορεινού δήμου Αργιθέας με την σύνταξη ενός φακέλου που εκ των υστέρων θεωρήθηκε «πλήρης»), φοβούμαι ότι κάτι δεν πάει καλά, απ’ την αρχή, στο «βασίλειο της… Αργιθέας». Για να έρθουμε στο σήμερα, ως ενιαίος δήμος φτάσαμε πλέον στην φάση της ψήφισης του «Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας», χωρίς όμως να συμμετέχουμε καν στην σύνταξη γιατί ούτε κληθήκαμε από την δημοτική αρχή, ούτε καν από την επιτροπή που είχε την ευθύνη σε επίπεδο Νομού. Έτσι, όταν ήρθε το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο, δεν απέμεινε άλλο από το να ζητήσουμε την αναβολή του θέματος για την διαβούλευση και την κατάθεση προτάσεων, όπως και των φορέων που επίσης δεν κλήθηκαν να συμμετέχουν –μεταξύ αυτών και οι σύλλογοι της Αργιθέας– που κάποιοι τους θέλουν μόνον ως «χειροκροτητές». Και το κάναμε για να σώσουμε τα προσχήματα και την ανεπάρκεια της δημοτικής πλειοψηφίας που νομίζει ότι μπορεί να υποστηρίξει την πορεία αυτού του δήμου, επειδή έπεισε την αυτονόητη δεδομένη «πλειοψηφία» της έδρας. Παρότι ήταν ελάχιστοι αυτοί που διάβασαν για το τι θα υπηρετήσει η νέα διοικητική ενότητα του Δήμου Αργιθέας που περιλαμβάναμε στο «φάκελο» (της «υπερήφανης Αργιθέας», λόγω του αποτελέσματος) θεωρούμε αναγκαία την επανάληψη (με την άδεια των άλλων μελών

της ομάδας: Βασίλη Τσιτσιρίγκου και Θανάση Καραγεώργου), ότι: τι θα υπηρετήσει η νέα διοικητική ενότητα του Δήμου Αργιθέας; 1. Ο νέος Δήμος λόγω της κεντροβαρικής του θέσης θα υπηρετήσει μια νέα προοπτική ανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή των Αγράφων της Πίνδου.

2. Mε βάση την σημερινή κατάσταση ο νέος Δήμος θα καλύπτει τις ανάγκες για τρεις έως τέσσερις χιλιάδες δημότες και για το 50% κατοίκων. Το υπάρχον δυναμικό/ προσωπικό των τριών υφιστάμενων ΟΤΑ ενοποιημένο, δύναται να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής.

3. Ο νέος Δήμος Αργιθέας θα αξιοποιήσει τις υπάρχουσες υποδομές των τριών ΟΤΑ για να εγκαταστήσει τις υπηρεσίες του (Τεχνική και Οικο-

νομική υπηρεσία, Υπηρεσία Προγραμματισμού κ.λπ.).

4. Η περιοχή θα επιδιώξει να αποτελέσει δίαυλο επικοινωνίας με τις όμορες περιοχές Ευρυτανίας, Άρτας, Τρικάλων, άλλες ορεινές περιοχές του νομού Καρδίτσας για να επιτευχθεί η άρση της απομόνωσής της, αλλά και για να επιτευχθεί η προσπελασιμότητα σε όλη την κεντρική Πίνδο.

5. Η νέα διοικητική ενότητα/Δήμος με τεχνική μελέτη, θα καθορίσει νέες δομές που θα απαιτηθούν έτσι ώστε η περιοχή Αργιθέας να αναλάβει αναπτυξιακές πρωτοβουλίες που θα επανασυγκροτούν την παραγωγική της βάση.

6. Ο Δήμος Αργιθέας θα επιδιώξει να αποτελέσει χώρο πειραματισμών και αναπτυξιακών πρωτοβουλιών με στόχο την επανε-

Ο Δήμος Αργιθέας θα αξιοποιήσει τις υπάρχουσες υποδομές; Πραγματικά με τις συμπεριφορές αυτές αισθάνομαι ότι κορόιδεψα όχι μόνον… τον Ραγκούση αλλά κυρίως όσους έπεισα ότι «ο νέος Δήμος Αργιθέας θα αξιοποιήσει τις υπάρχουσες υποδομές των τριών ΟΤΑ για να εγκαταστήσει τις υπηρεσίες του», αφού τελικά η πλειοψηφία συνειδητά ψήφισε ότι «οι κεντρικές υπηρεσίες είναι εγκατεστημένες στην έδρα του δήμου και περιλαμβάνουν όλες τις οργανικές μονάδες…». Και για άλλοθι υπήρξαν και κολοβές δήθεν αποκεντρωμένες υπηρεσίες με έδρες την ενότητα Αχελώου και την Ανατολική Αργιθέα και κυρίως για να διασκεδάσουν τις χαλαρές αντιδράσεις των «συνεταίρων» της έδρας. Και οι συνήθεις υπηρεσίες ενός συνήθους δήμου, χωρίς την ανάπτυξη «Αναπτυξιακού Φορέα για την περιοχή», ούτε τη δημιουργία «Κέντρου Ορεινής Οικονομίας» παραμένει ένας οργανισμός που είναι καταδικασμένος να αποτύχει, αφού η δυναμική του δεν έχει να εμπλουτιστεί από τις ειδικές γνώσεις και την ψυχή που απαιτεί η ορεινότητα του τόπου που διασώσαμε. Επειδή ξέρουμε καλά με ποιας ποιότητας πολιτικό προσωπικό έχουμε να κάνουμε, είμαστε υποχρεωμένοι από τώρα να προτείνουμε και να αναλάβουμε πρωτοβουλίες για: το «Κέντρο Ορεινής Οικονομίας Αργιθέας», και τη Δημιουργία Αναπτυξιακού Φορέα για την περιοχή, όπως και το φόρουμ «συνάντηση ορεινών δήμων» στην κατεξοχήν ορεινή πρωτεύουσα που ταυτίζεται γεωγραφικά με τα ιστορικά Άγραφα - Αργιθέα. Όσο για τους δημοτικούς «συνεταίρους», είμαστε σίγουροι ότι θα εξακολουθούν να δείχνουν με το δάκτυλο το Λαγκάδι (Ανθηρού), για να μην βλέπουν το… φεγγάρι και την ενιαία Αργιθέα. Λ.Τ.

νεργοποίηση της ορεινής οικονομίας. Αυτό θα γίνει με : Εκπόνηση Τοπικού Αναπτυξιακού Προγράμματος με έμφαση «εξόδου» της περιοχής στο εξωτερικό της περιβάλλον. Εξειδίκευση και Αναπροσαρμογή του Πρότυπου Καινοτόμου Πιλοτικού Σχεδίου στα νέα δεδομένα. Έμφαση στην Ηλεκτρονική διακυβέρνηση λόγω της ορεινότητας της περιοχής. Έμφαση και εισαγωγή νέων τεχνολογιών σε όλες τις δραστη-

• • • •

Ο Δήμος Αργιθέας πρέπει να επιδιώξει να αποτελέσει χώρο πειραματισμών και αναπτυξιακών πρωτοβουλιών ριότητες που αναπτύσσονται στα χωριά του Δήμου (μικρές μονάδες, υπάλληλοι ΟΤΑ κ.λπ.). Επιχειρησιακός σχεδιασμός, Ενίσχυση και Ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας σε πιλοτική μορφή και έμφαση σε καινοτόμες πρωτοβουλίες. Σχεδιασμός και επανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της περιοχής. Δικτυώσεις υφιστάμενων παραγωγικών δραστηριοτήτων, αναβίωση δραστηριοτήτων. Αξιοποίηση νέων οικονομικών δράσεων βασισμένων στην πράσινη ανάπτυξη. Ανάπτυξη ήπιων οικονομικών δράσεων με βάση το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους της περιοχής. Αξιοποίηση και εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού. Πολιτική κινήτρων για μετεγκατάσταση στην περιοχή. Αξιοποίηση του επιστημονικού προσωπικού της διασποράς.

•

• • •

Λάμπρος Γ. Τσιβόλας Αρχηγός Αξ. Αντιπολίτευσης Αργιθέας

3

σελ.

4

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

σελ.

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

ΔΗΜΟΤΙΚΑ

Η Δημοτική Αρχή δρα σε κλίμα «μυστικοπάθειας και κλειστής ομάδας» Απαιτείται σχέδιο, τόλμη, ταχύτητα χωρίς τοπικισμούς και «εδροκεντρικές» αντιλήψεις!

•

Να δοθούν Πόροι – αρμοδιότητες στους Προέδρους και Συμβούλια (20) Χ Χωριών.

• Ν α τρέξουμε για ένταξη γ στο ΕΣΠΑ σ Θεσσαλίας Θ (520 (5 εκατ. €) οδικών συνδέσεων (Μεγ. Σκάλα – Ι.Μ. Σπηλιάς – Μάραθο – Καρυά – Κουμπουριανά – Βραγκιανά – Ρόγκια – Κέδρα και έως Αργύρι/Γεφ. Καταφυλλίου – Ελληνικά – Βαλκάνο – και Τομεακό ΕΣΠΑ ΥΠ. ΥΠΟΔΟΜΩΝ Σηρ. Τυμπάνου).

• Αποκεντρωτική λειτουργία Δήμου – ανοιχτά ΚΕΠ και «Δημαρχεία» Βραγκιανών – Πετρίλου.

• Ελάφρυνση σε δημοτικά τέλη – Μέτρα Κοινωνικής Προστασίας υπέρ Απόρων – ΑΜΕΑ – Πολύτεκνων – «ΤΑΜΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ».

• Διεκδίκηση Ειδικών Κονδυλίων λόγω Ορεινότητας και δυσπρόσιτου (άρθρο 101 παρ. 4 Συντάγματος – Ε.Χ.Τ.Α.) – Στήριξη Σχολείων. Παρήλθαν (6) μήνες από την ημέρα εγκατάστασης της νέας «Καλλικρατικής» δημοτικής αρχής Αργιθέας. Οι (21) αιρετοί Δημ. Σύμβουλοι – ο Δήμαρχος – οι (20) Πρόεδροι και Σύμβουλοι των Χωριών Αργιθέας οφείλουμε να δώσουμε σκληρό αγώνα – εν μέσω δεινής οικονομικής κρίσης – για να θεμελιώσουμε έναν ισχυρό, λειτουργικό, αποκεντρωτικό – τριπολικό ορεινό Δήμο. Χωρίς τοπικισμούς και «εδροκεντρισμό». Με ισοτιμία των (3) ενοτήτων και των (20) Χωριών. Όπως ΡΗΤΑ προβλέπει ο «Καλλικράτης» (Ν.3852/2010). Με νέα ηθική, πολιτική και αυτοδιοικητική

αντίληψη Διαφάνειας, χρηστής διοίκησης, κοινωνικής φροντίδας με στόχο τη «Βιώσιμη – Πράσινη» ανάπτυξη της πιο φτωχής περιοχής στην Ευρώπη αλλά οικολογικής με σπάνιο περιβάλλον, παρθένο οικοσύστημα, φυσικούς πόρους (νερά – άνεμος – ήλιος – οξυγόνο – κλίμα). Τόπος διαμονής και επιστροφής αποδήμων. Με γνήσια λαϊκή παράδοση – ήθη και έθιμα, πολιτισμό – Μνημεία. Δυστυχώς η «Δημ. Αρχή» ακόμη δεν έχει βρει τη συνοχή και βηματισμό της. Δρα με «αργούς Καποδιστριακούς ρ υ θ μούς» σε κλίμα «μυστικοπάθειας και κλειστής ομάδας»…

1. Αγνόησε Προτάσεις Προέδρων Χωριών για Τεχν. Πρόγραμμα και δεν δίνει πόρους για αρμοδιότητες που έχουν τα κοινοτικά Συμβούλια από το Νόμο (άρθρα 67 και 80 έως 90 Ν.3852/10). Δεν δίνει ούτε πάγια προκαταβολή 1000 € για άμεσες ανάγκες (ύδρευση – φωτισμό κ.ά). (Ο Δήμος λαμβάνει ΚΑΠ και ΣΑΤΑ περί το 1.500.000 €/το χρόνο). Στο Δ.Σ. της 19-6-2011 οι περισσότεροι κοινοτάρχες διαμαρτυρήθηκαν έντονα για μη καθαρισμό δρόμων – μη στήριξη κτηνοτρόφων – κακό φωτισμό – παιδ. χαρές και πλατείες ακαθάριστες κ.λπ. Η Πρόεδρος Πετρίλου κατέθεσε ότι το Κοιν. Γραφείο ΠΕΤΡΙΛΟΥ μένει κλειστό επί ημέρες και η ίδια

«μαζεύει αιτήσεις για πιστοποιητικά από δημότες…». Η δικαιολογία «δεν έχει INTERNET η Ανατολική» δεν μας ΤΙΜΑ!… Ο Πρόεδρος Στεφανιάδας κατήγγειλε μεροληπτική πολιτική του Τοπικού Αντιδημάρχου Ανατ. Αργιθέας. Επίσης και οι Πρόεδροι ΠΕΤΡΟΧΩΡΙΟΥ – ΒΛΑΣΙΟΥ κ.ά. έθεσαν τοπικά αιτήματα.

- Ως ΔΗΜ. ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ (ποσοστό 49,2%) απαιτούμε να γίνουν σεβαστές οι τοπικές πλειοψηφίες και όλοι οι δημότες ανεξαιρέτως.

2. Ενώ δεν ήλθε στο Δ.Σ. το θέμα παραλαβής και απογραφής χρεών ανά Ενότητα (Παλιούς Δήμους), προχώρησαν σε υπερφορολόγηση με αύξηση «τελών καθαριότητας» από 37% (στη Δυτική) έως 97% (στον ΑΧΕΛΩΟ)… Επιβάλλουν «τέλος» 1,10 €/ανά τ.μ. όταν στο γειτονικό Δ. Αγράφων παραμένει 0,25 έως ,035/τ.μ. Προχώρησαν σε «ψήφιση προϋπολογισμού 2011» αντικανονικά και μη νόμιμα, χωρίς κονδύλια για κοινωνική φροντίδα υπέρ αδυνάτων, πόρους στα Κοιν. Συμβούλια (Πάγια προκαταβολή) κ.λπ. Απορρίπτοντας προτάσεις μας για ίδρυση «ΔΗΜ. ΤΑΜΕΙΟΥ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ – Κοιν. Παντοπωλείου» όπως κάνουν πολλοί

Ως Αντιπολίτευση απαιτούμε να γίνουν σεβαστές οι τοπικές πλειοψηφίες και όλοι οι δημότες ανεξαιρέτως

Δήμοι, ενόψει και της μεγάλης ΚΡΙΣΗΣ και ΦΤΩΧΕΙΑΣ… (ΡΗΤΑ προβλέπονται αρθρ. 75 ΔΚΚ και αρ. 94 Ν.3852/10). Προσφύγαμε αρμοδίως για έλεγχο Νομιμότητας και ασκούμε το θεσμικό μας Ρόλο, γιατί αν δεν μπουν σωστά και στέρεα τα θεμέλια του Νέου Δήμου το «οικοδόμημα» θα… καταρρεύσει. ΛΕΜΕ ΝΑΙ στη δημοκρατική αντιπαράθεση με πολιτικό πολιτισμό και ευπρέπεια. Λέμε ΟΧΙ στις «προσωπικές καταγγελίες και την ποινικοποίηση της Αυτοδιοίκησης». Παράλληλα με έγγραφά μας ζητάμε Έργα στη Μεγ. Σκάλα από Υπ. Υποδομών Γ. Μαγκριώτη (εντός του 2011 να δοθεί λύση). Να ενταχθούν οδικά έργα στο ΕΣΠΑ Θεσσαλίας. Να μην χάσουμε το… τρένο. 520 εκατ. € θα μοιραστούν στη Θεσσαλία. Να αρθεί η ενδοδημοτική οδική απομόνωση. Να πετύχουμε την «Κοινή Αργιθεάτικη Συνείδηση». Να προχωρήσουμε έργα βιώσιμης – Πράσινης Ανάπτυξης (Υδροηλεκτρικά – Αιολικά) για απασχόληση Νέων και ανάπτυξη. Να στηριχθούν οι Κτηνοτρόφοι και Παραγωγοί. ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ, η «Δημ. Πλειοψηφία» να αντιληφθεί το «στραβό δρόμο» και με Παναργιθεάτικη ΕΝΟΤΗΤΑ να πάμε ΜΠΡΟΣΤΑ! Με ΑΛΗΘΕΙΑ – ΤΡΙΠΟΛΙΚΟΤΗΤΑ – ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ! Δημήτρης Κ. Παπακώστας Δημοτικός Σύμβουλος Αργιθέας

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

Φορολογική καταιγίδα, με πολλά μποφόρ, από Σεπτέμβριο Οι νέες φορολογικές επιβαρύνσεις, τις περισσότερες από τις οποίες δυστυχώς τις «προφητέψαμε» στο προηγούμενο τεύχος της εφημερίδας, είναι εδώ και μας περιμένουν όταν γυρίσουμε από τις διακοπές μας. Το Σεπτέμβριο, λοιπόν, οι φορολογούμενοι θα λάβουν το νέο εκκαθαριστικό σημείωμα που θα περιλαμβάνει την έκτακτη εισφορά γι’ αυτούς που έχουν εισόδημα πάνω από 12.000 ευρώ, έκτακτη εισφορά για σκάφη και πισίνες (ευτυχώς δεν έχουμε), έκτακτη εισφορά για αυτοκίνητα άνω των 2.000 κ.ε. ενώ μέσα στο Σεπτέμβριο αναμένεται και το «ραβασάκι» για το ΕΤΑΚ του 2009. Η φθινοπωρινή φορολογική καταιγίδα όμως δεν έχει τέλος, καθώς οι εργαζόμενοι θα δουν το εισόδημα τους να μειώνεται και λόγω της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, της αύξηση των τελών κυκλοφορίας, αλλά της μείωσης των φοροαπαλλαγών. Αλλά και εκατοντάδες χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες θα κληθούν εκτός των άλλων να καταβάλουν και το τέλος επιτηδεύματος. Ενδεικτικά, για έναν ελεύθερο επαγγελματία με εισόδημα 23.000 ευρώ και ένα αυτοκίνητο άνω των 2.000 κ.ε. αν το νέο εκκαθαριστικό σημείωμα περιλαμβάνει και το τέλος επιτηδεύματος, θα ξεπεράσει τα 1.000 ευρώ, ποσό το οποίο θα πρέπει να πληρωθεί σε τρεις μηνιαίες δόσεις. Εκτός από τους άμεσους φόρους όμως και οι έμμεσοι θα ροκανίσουν το εισόδημα των εργαζομένων. Όπως η αύξηση του ΦΠΑ στα είδη εστίασης, που θα οδηγήσει σε άνοδο των τιμών σε καφετέριες και ταβέρνες και σε αδιέξοδο πολλούς επαγγελματίες. Ωστόσο, η ατζέντα της εφορίας για την ενίσχυση των εσόδων προβλέπει

και μία σειρά δράσεων για την κινητοποίηση του φοροελεγκτικού μηχανισμού, οι οποίες έχουν αρχίσει ήδη να υλοποιούνται, και εκτείνονται σταδιακά ως το τέλος του έτους. Οι δράσεις αυτές, οκτώ στον αριθμό, προβλέπουν: • Την κατάρτιση μεσοπρόθεσμου στρατηγικού πλαισίου στρατηγικής για την αναμόρφωση της φορολογικής διοίκησης (Ιούλιος).

• Τη σύσταση νέας γενικής διεύθυνσης για τη συλλογή των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο από τους φορολογούμενους με υψηλά εισοδήματα (Σεπτέμβριος).

• Τη λειτουργία φορολογικών δικαστηρίων (Σεπτέμβριος).

• Την ολοκλήρωση 75 πλήρων ελέγχων και των 225 ελέγχων ΦΠΑ στους φορολογούμενους με τα υψηλότερα εισοδήματα (Δεκέμβριος).

• Την είσπραξη του 20% όλων των βεβαιωμένων φόρων και προστίμων (Δεκέμβριος).

• Την είσπραξη του 5% των βεβαιωμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο που θεωρούνται εισπράξιμες και οι οποίες εκτιμάται ότι ανέρχονται συνολικά σε 8 δισ. ευρώ (Δεκέμβριος).

• Τη διενέργεια 1.000 ελέγχων ΦΠΑ σε μη ταξινομημένους φορολογούμενους που έχουν εντοπιστεί.

• Την είσπραξη του 20% όλων των βεβαιωμένων φόρων και προστίμων από νέους ελέγχους ΦΠΑ σε μη ταξινομημένους υπόχρεους εντός τριών μηνών από την ημερομηνία βεβαίωσης. Ο 12λογος της ΤτΕ Εν τω μεταξύ, δώδεκα μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, η οποία υπολογίζεται ότι φθάνει ετησίως στο 4% του ΑΕΠ ή περίπου 9 δισ. προτείνει μελέτη της ΤτΕ. Στη μελέτη αναλύονται τα δεδομένα των φορολογικών δηλώσεων που υποβλήθη-

καν το 2010 (εισοδήματα 2009) και εντοπίζονται τα στοιχεία που δείχνουν το μέγεθος της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα όπως: Το μέσο ετήσιο δηλωθέν εισόδημα των μισθωτών ανήλθε σε 14.913 ευρώ και ήταν υπερδιπλάσιο του αντίστοιχου εισοδήματος που δηλώθηκε από τους μη μισθωτούς/ μη συνταξιούχους και το οποίο διαμορφώθηκε σε 6.354 ευρώ. Το 53% των μισθωτών/συνταξιούχων δήλωσε εισόδημα κάτω του αφορολογήτου των 12.000 ευρώ. Το 83% των μη μισθωτών/μη συνταξιούχων (ελεύθεροι επαγγελματίες, επιτηδευματίες, εισοδηματίες, αγρότες) δήλωσε ατομικό εισόδημα κάτω των 10.000 ευρώ. Περίπου το 85% στο σύνολο των φορολογουμένων δήλωσε εισόδημα κάτω από το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδος, το οποίο διαμορφώθηκε σε 21.000 ευρώ το 2008. Ακόμη καταδεικνύονται οι σοβαρές αδυναμίες στο φοροελεγκτικό μηχανισμό. Ειδικότερα ενώ το βεβαιωμένο ποσό του ΦΠΑ παρελθόντων ετών ανήλθε σε 7 δισ. ευρώ το 2009 μόνο τα 588 εκατ. ευρώ εισπράχθηκαν δηλαδή το 8%. Με την επισήμανση ότι η πάταξη της φοροδιαφυγής απαιτεί μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, ριζικές τομές σε πολλαπλά επίπεδα και συστηματική συνεκτική προσπάθεια σε όλα τα στάδια της φορολογικής διαδικασίας η ΤτΕ προτείνει: 1. Εισαγωγή και ευρεία χρήση ενός «Μοναδικού Προσωπικού Αριθμού Ταυτοποίησης» κάθε πολίτη κατά τα πρότυπα του «αριθμού κοινωνικής ασφάλισης» που εφαρμόζεται σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες, ο οποίος θα επέτρεπε μεταξύ άλλων τη διαχείριση των φορολογικών του θεμάτων κατά ενιαίο τρόπο.

2. Συστηματική ηλεκτρονική παρακολούθηση των περιουσιακών στοιχείων, των καταναλωτικών δα-

Ένας τουλάχιστον μισθός θα είναι το επιπλέον κόστος των νέων μέτρων για τους φορολογούμενους

πανών και των οφειλών των φορολογούμενων έναντι του Δημοσίου με την απευθείας σύνδεση με το σύστημα Elenxis του υπουργείου Οικονομικών διαφόρων αρχών και υπηρεσιών όπως του Κτηματολογίου, του υπουργείου Μεταφορών, των ασφαλιστικών εταιρειών και εντατικότερη συνεργασία με αρχές του εξωτερικού.

3. Απόλυση των φορο-ελεγκτών οι οποίοι εμπλέκονται σε χρηματισμό, απαγόρευση επαναπρόσληψή τους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και άμεση άσκηση ποινικής δίωξης.

4. Πλήρης διαχωρισμός των φοροελεγκτικών αρχών από τις φοροεισπρακτικές υπηρεσίες και παρακολούθηση του έργου και των δυο από τρίτο ανεξάρτητο Σώμα.

5. Περιορισμός του μεγάλου αριθμού των τοπικών εφοριών με ταυτόχρονη ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των κεντρικών υπηρεσιών.

6. Πλήρης αυτοματοποίηση βασικών φορολογικών λειτουργιών όπως η εγγραφή των φορολογούμενων και η παρακολούθηση της υποβολής δηλώσεων.

7. Αυτοματοποίηση της απόδοσης του ΦΠΑ σε πραγματικό χρόνο (real time), δηλαδή κατά την πραγματοποίηση της συναλλαγής.

8. Πληρωμή των ελεύθερων επαγγελματιών με διαμεσολάβηση ιδιωτικής λογιστικής εταιρείας για την έκδοση του λογαριασμού και με αποκλειστική χρήση τραπεζικού λογαριασμού για την εξόφληση, ανεξάρτητα από το ποσό της οφειλής.

9. Επανεξέταση των φόρων που συνεπάγονται υψηλό κόστος βεβαίωσης και είσπραξης αλλά αποφέρουν χαμηλά έσοδα.

10. Επανεξέταση των 980 φοροαπαλλαγών.

11. Επίσπευση της εκδίκασης φορολογικών υποθέσεων και αυστηρότερες και άμεσα αποδιδόμενες ποινικές κυρώσεις.

12. Αλλαγή του συστήματος κινήτρων για φορολογική συνέπεια και συμμόρφωση.

5

σελ.

6

σελ.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

Υπαρκτό το ενδεχόμενο μαζικών απολύσεων από το Δημόσιο Σενάρια που κάνουν λόγο για μείωση προσωπικού στο ευρύτερο Δημόσιο, ώστε η σχεδιαζόμενη συνολική απομάκρυνση του 20% του προσωπικού (150.000 υπάλληλοι) να ολοκληρωθεί μέσα στον επόμενο ενάμιση χρόνο, κυκλοφορούσαν τις τελευταίες ημέρες, και στον απόηχο της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου. Το σοκ απολύσεων είναι πολύ πιθανό να έλθει από δύο κατευθύνσεις: - Στις επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα και ειδικά στις ζημιογόνες εταιρείες συγκοινωνιών, θα δοθεί εντολή στις διοικήσεις να προχωρήσουν σε καταγραφή πλεονάζοντος προσωπικού. Οι υπάλληλοι αυτοί -που δεν είναι σαφές ακόμη με ποια κριτήρια θα επιλεγούν- θα οδηγηθούν σε 12μηνη «εφεδρεία», με καταβολή του 60% των αποδοχών τους και στη συνέχεια (εντός του 2012) θα απολυθούν. Ελάχιστοι εξ αυτών θα έχουν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν άλλες θέσεις στο Δημόσιο, καθώς οι «μετατάξεις» αυτού του είδους θα εμπίπτουν στον κανόνα των πέντε αποχωρήσεων για κάθε πρόσληψη.

-Σε φορείς και οργανισμούς του Δημοσίου

Τώρα που θα γίνουν περικοπές θέσεων εργασίας ο Μ....ας θα πάει σπίτι του...

που θα καταργηθούν ή θα συγχωνευθούν με άλλους θα εφαρμοσθεί το ίδιο μέτρο της «εργα-

σιακής εφεδρείας», που αποτελεί «προθάλαμο απόλυσης». Με τη διαφορά, όμως, ότι υπάρχει πλέον ισχυρή πίεση για την εφαρμογή ενός πολύ τολμηρότερου προγράμματος «λουκέτων» από αυτό που διστακτικά σχεδιάζει η κυβέρνηση και μάλιστα να προχωρήσει η εφαρμογή του μέσα στο β’ εξάμηνο του έτους, με γρήγορο ρυθμό και όχι με τις αργόσυρτες διαδικασίες που έχει επιλέξει ως τώρα η κυβέρνηση. Φαίνεται ότι για το ΠΑΣΟΚ πλησιάζει η ώρα της... αναμέτρησης με τον εαυτό του, καθώς η επιβολή όλο και περισσότερων φορολογικών επιβαρύνσεων, κατά κανόνα στους ίδιους, ειλικρινείς φορολογούμενους, ώστε να διασώζεται η «ιερή αγελάδα» της απασχόλησης στο Δημόσιο, φαίνεται ότι εξαντλεί τα όριά της, όχι μόνο επειδή προς αυτή την κατεύθυνση θέλει να κινηθεί η τρόικα, αλλά και επειδή η διαρκής αύξηση των φορολογικών επιβαρύνσεων δημιουργεί εκρηκτικό κοινωνικό και πολιτικό κλίμα και λειτουργεί σαν τροχοπέδη στην πορεία εξόδου της οικονομίας από την ύφεση.

Το «Κίνημα των Αποδείξεων» το έκανε το θαύμα του! Ποιος δε θυμάται το περίφημο «Κίνημα των Αποδείξεων» για το οποίο καμάρωνε κάθε φορά που έβγαινε στα κανάλια ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου; Ε, λοιπόν, το «Κίνημα» το έκανε το θαύμα του: 800 εκατ. ευρώ λιγότερα θα μπουν στα ταμεία του κράτους, λόγω του μπόνους των αποδείξεων! Όπως προκύπτει από επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, έχει ήδη ξεπεράσει το 1 δισ. ευρώ, λόγω των αποδείξεων δαπανών, το συνολικό ποσό που πρέπει να επιστρέψει το υπουργείο Οικονομικών στους φορολογουμένους, μετά και την 7η εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων που υπεβλήθησαν εφέτος. Το πολύ μεγάλο αυτό ποσό επιστροφών προκύπτει από την εκκαθάριση περίπου του 50% των δηλώσεων που υπολογίζεται ότι έχουν υποβληθεί φέτος, και δείχνει ότι το συνολικό ποσό των επιστροφών φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων θα υπερβεί το 1,7 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα να εκτιμάται ότι οι καθαρές εισπράξεις του Δημοσίου από την εκκαθάριση των φετινών δηλώσεων θα είναι μειωμένες τουλάχιστον κατά 800 εκατ. ευρώ, σε σύγκριση με το 2010! Σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων (ΓΓΠΣ), έως σήμερα έχουν εκκαθαριστεί 3.185.625 φορολογικές δηλώσεις συνολικά, από τις οποίες οι 612.541 δηλώσεις είναι χρεωστικές (19,23% του συνόλου), οι 1.238.159 είναι πιστωτικές (38,87 %) και οι 1.334.925 δηλώσεις είναι μηδενικές (41,9%). Οι επιστροφές φόρου ανέρχονται σε 1,076 δισ. ευρώ και ο επιπλέον φόρος που καταβάλουν οι φορολογούμενοι σε 1,615 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα, στα κρατικά ταμεία να

εισρέουν «καθαρά» μόνον 538,89 εκατ. ευρώ. Από το σύνολο των εκκαθαριστικών σημειωμάτων που έχουν εκδοθεί έως τώρα, σε ποσοστό 70,25% επέχουν και θέση φορολογικής ενημερότητας. Σημειώνεται ότι, οι μεγαλύτερες, σε σχέση με τους αρχικούς υπολογισμούς του υπουργείου Οικονομικών, επιστροφές φόρου, λόγω του «κινήματος των αποδείξεων», οδήγησαν το υπουργείο στο να καταργήσει τελείως από το επόμενο έτος την έκπτωση λόγω αποδείξεων. Έτσι, οι φορολογούμενοι πρέπει τώρα να συλλέγουν περισσότερες αποδείξεις (ουσιαστικά από το πρώτο ευρώ και συνολικά έως και το 25% του ατομικού εισοδήματος ή έως και 15.000 ευρώ ο καθένας), για να αποφύγουν απλώς και μόνον την «ποινή» της καταβολής επιπλέον φόρου (10% επί της διαφοράς). Εκτιμάται ότι στο σύνολο των 5,7 εκατομμυρίων εκκαθαριστικών που θα εκδοθούν φέτος: • Πάνω από 2,2 εκατομμύρια σημειώματα θα είναι πιστωτικά και το συνολικό ποσό των επιστροφών φόρου που θα αναγράφουν θα υπερβεί το 1,7 δισ. ευρώ.

• Τα χρεωστικά σημειώματα θα ανέλθουν σε περίπου 1,1 εκατομμύριο και το συνολικό χρεωστικό ποσό δεν θα υπερβεί τα 2,7 δισ. ευρώ.

• Το καθαρό ποσό που θα εισπράξει τελικά το Δημόσιο θα είναι στην καλύτερη περίπτωση 1 δισ. ευρώ. Πέρυσι, όμως το καθαρό ποσό που εισέπραξε το Δημόσιο από την εκκαθάριση 5,57 εκατ. δηλώσεων ανήλθε σε 1,83 δισ. ευρώ. Συνεπώς, οι εισπράξεις του Δημοσίου από την εκκαθάριση των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων θα είναι φέτος μειωμένες τουλάχιστον κατά 800 εκατ. ευρώ.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

Και μεσοπρόθεσμο και χρεοκοπία… Ναι μεν το δίλημμα «μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία» αποδείχτηκε κούφιο, αφού η περιβόητη 5η δόση του δανείου είχε «κλείσει», όπως λένε οι γνωρίζοντες, πριν η νέα κυβέρνηση μπει στη δοκιμασία των ψηφοφοριών στη Βουλή, όμως αυτό κάθε άλλο παρά πρέπει να μας καθησυχάζει. Η ελληνική οικονομία βρίσκεται στον προθάλαμο της χρεοκοπίας. Κοιτάξτε μερικά νούμερα που ζαλίζουν: το ελληνικό χρέος κατά 409 ευρώ περίπου ανά δευτερόλεπτο! Η συνολική κεφαλαιοποίηση των 5 μεγαλύτερων τραπεζών μας δεν φτάνει ούτε στα 10 δις ευρώ (δηλαδή, αν το ήθελαν ξένοι κολοσσοί θα μπορούσαν με μια μπουκιά να καταπιούν όλη την αγορά), ενώ κάποια πρώην μεγαλεπήβολα σχήματα, με προσδοκίες πολύ μεγαλύτερες του εθνικού μας χώρου, βρίσκονται στα όρια της επιτήρησης. Την ίδια ώρα, τίποτε δεν φαίνεται ικανό να μεταστρέψει τη στάση των αγορών απέναντι στα ελληνικά ομόλογα, όσο κι αν η απόφαση για εθελοντική διακράτηση πέραν της λήξης τους από μεγάλους τραπεζοασφαλιστικούς ομίλους, διευκολύνει τη χρηματοδότησή μας με νέο δάνειο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν αρκεί, όμως, για να επιτρέψει μονιμότερης διαχείρισης ενός «βιώσιμου» χρέους. Οπότε; Ξαναγυρνάμε στο «δίλημμα», αλλά όχι υπό τη διαζευκτική του εκφορά: Και μεσοπρόθεσμο και χρεοκοπία! Ναι μεν παγωμάρα και συρρίκνωση της αγοράς με μέτρα αμφίβολης αποτελεσματικότητας, αλλά και επενδυτική παγωμάρα, χωρίς διέξοδο από το χρέος. Ναι μεν περαιτέρω απίσχνανση και στράγγισμα του εισοδήματος των κάποτε και πολιτικά προνομιούχων μικρομεσαίων, αλλά χωρίς ελπίδα ότι αυτή η σισύφεια προσπάθεια με επιπλέον κόστος έως δύο μισθούς το χρόνο-κατά μέσον όρομπορεί να τερματίσει σε κάποιο ξέφωτο.

Οπότε, μάλλον γίνεται πιο επίκαιρο από όταν αρχικά προ έτους περίπου, είχε διατυπωθεί το ερώτημα κατά πόσο η χρεοκοπία θα μπορούσε να αποδειχθεί ευνοϊκότερη από ένα απεχθές και δίχως τέλος Μνημόνιο, με όλα τα υποσύνολά του. Αν στις αρχές του 2010, ας πούμε, η κυβέρνηση ανακοίνωνε την πρόθεσή της να κηρύξει τη χώρα σε πτώχευση, που δεν θα οδηγούσε κατ’ ανάγκη και σε έξοδο από το ευρώ, πόσο χειρότερα θα ήταν σήμερα τα πράγματα; Θα είχαν βγει τα τανκς στους δρόμους και θα είχαμε νεκρούς μπροστά στα ΑΤΜ των τραπεζών, όπως λέει ο κ. Πάγκαλος; Θα γινόμασταν οι αποδιοπομπαίοι της ευρωπαικής κοινής πορείας ή μήπως θα οδηγούσε εκτός των άλλων, στην ταχύτατη ανάπτυξη κοινοτικών μηχανισμών στήριξης υπέρ των προς πτώχευση οικονομιών της ευρωζώνης, με σκοπό, σε τελική ανάλυση την αποφυγή αναταράξεων στο ευρώ; Μήπως, δηλαδή, κάναμε «καλύτερο καλό» στους φίλους μας Ευρωπαίους από ότι τώρα που φορτωνόμαστε νέα δάνεια χωρίς ουσιαστικές εγγυήσεις αποπληρωμής τους; Φαύλος κύκλος Νέα δάνεια που με υποθήκη την εθνική μας κυριαρχία θα έρχονται να ξεπληρώνουν απλώς τους τόκους παλαιότερων δανείων. Οπότε, την ίδια στιγμή που βουλιάζουμε ολοένα και περισσότερο στον φαύλο κύκλο του χρέους, να καταφέρνουμε ένα μόνο πράγμα: Nα κινδυνεύουμε να χάσουμε εκτός των άλλων, σημαντικούς πλουτοπαραγωγικούς πόρους αναξιοποίητους και μη. Ωστόσο, εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι να εξετάσουμε τι θα σήμαινε μια πτώχευση και μάλιστα με τα σημερινά πια δεδομένα, τι θα συνεπαγόταν μια άτακτη πτώχευση της Ελλάδας για τα «ισχυρά»

κράτη της Δύσης και για το ευρώ. Μήπως η πτώχευση, από τραγική ελληνική αδυναμία, θα μπορούσε να μετουσιωθεί σε χρήσιμο διαπραγματευτικό όπλο για την ελάχιστη εξασφάλιση των εθνικών μας συμφερόντων; Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την δεινή οικονομική θέση των Η.Π.Α και διαφόρων χωρών της Ε.Ε και την διασπορά άχρηστων κρατικών ομολόγων στη διεθνή αγορά, μια άτακτη πτώχευση της χώρας μας θα σήμαινε την έναρξη μιας μοιραίας παρτίδας ντόμινο για την παγκόσμια οικονομία και το ιδίως το ευρώ. Η διαδικασία αυτή, δυστυχώς για τις παραδοσιακά μεγάλες δυνάμεις θα έδινε στρατηγικό προβάδισμα σε αναδυόμενες οικονομικές αυτοκρατορίες, όπως π.χ στην Κίνα. Όχι τυχαία λοιπόν ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, κ. Σόιμπλε, όπως και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ομπάμα και τόσοι άλλοι τονίζουν πια την αναγκαιότητα παροχής πρόσθετης οικονομικής υποστήριξης στην Ελλάδα. Το θέμα είναι πώς εμείς αντιλαμβανόμαστε αυτήν την οικονομική βοήθεια και τι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε για χάρη της. Ας καταλάβουμε λοιπόν ότι, σε καθεστώς ευρώ και παγκοσμιοποιημένης αγοράς, ένα κράτος μετατρέπεται σε αδύναμο κρίκο της αλυσίδας, μόνον όταν αυτό το επιλέξει. Διαφορετικά, αναλαμβάνει με τόλμη την πρωτοβουλία των κινήσεων και λειτουργεί σε ένα πλαίσιο διεθνούς τάξης με άλλον τρόπο. Σε τελική ανάλυση αυτό και μόνον είναι σε θέση να εγγυηθεί το μεσοπρόθεσμο συμφέρον των εταίρων μας, του ευρώ όπως και των επόμενων γενεών. Η λύση εκποιούμε τα πάντα κατά το 2011-12 και μετά το 2013 «κουρεύουμε» το χρέος μας κατά τα προβλεπόμενα στον μόνιμο ευρωπαϊκό μηχανισμός στήριξης (ΕΜS) εξυπηρετεί μόνο τις αγορές και κανέναν άλλον.

7

σελ.

8

σελ.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

Μικρά και . . Περιμένουμε ακόμη να δούμε εκείνα τα πρακτικά των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αργιθέας. Δεν τα βρίσκουμε πουθενά. Θέλουμε τα επίσημα, γιατί ανεπίσημα μαγνητοφωνημένα έχουμε. Τα ζητάμε κι απ’ την αξιωματική αντιπολίτευση. Η απάντησή της είναι πως «τα ζητάμε κι εμείς εγγράφως και δεν μας τα δίνουν». Εμείς έχουμε τεράστια υπομονή και θα περιμένουμε όσο χρειαστεί. Όμως τότε τα αποτελέσματα θα είναι οδυνηρά για πολλούς! Δεν παραδειγματιστήκατε από το δήμαρχο Ζωγράφου, τον Κώστα Καλλίρη, που σε κάθε συνεδρίαση του Δ.Σ. κρατάει βιντεοσκοπημένα πρακτικά και όταν χρειάστηκε κέρδισε πολλούς πόντους στη συνείδηση του Ζωγραφιώτικου λαού και είχε και τα ντοκουμέντα για το δάνειο του πρώην δημάρχου;

*** Κυκλοφορεί ευρέως τον τελευταίο καιρό, τόσο στην ίδια την Αργιθέα όσο και στην …παροικία, το ανέκδοτο πως η δημοτική αρχή δεν δουλεύει γιατί, λέει, δεν την αφήνει η Αντιπολίτευση! Βέβαια οι νουνεχείς χαμογελούν με νόημα μπροστά σε τούτο το επιχείρημα, αλλά δυστυχώς, υπάρχουν και οι αφελείς που το πιστεύουν! Είναι σα να λέμε δηλαδή, πως φταίει η Νέα Δημοκρατία που δεν κυβερνάει, για τη μπάχαλο πολιτική του ΠΑΣΟΚ που κυβερνάει. Εκτίθεστε ανεπανόρθωτα όσοι διαδίδετε και όσοι πιστεύετε τέτοια πράγματα. Ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι να ελέγχει την ορθότητα και τη νομιμότητα των αποφάσεων της συμπολίτευσης και κανένας άλλος. Όλα τα υπόλοιπα προέρχονται είτε εκ του πονηρού, είτε από ανικανότητα. Μάλλον και για το ότι εδώ κι έξι μήνες η αντιπολίτευση δεν έχει γραφείο να στεγαστεί και να συνεδριάσει, αυτή πρέπει να φταίει!

***

Για το ότι οι πρόεδροι των τοπικών κοινοτήτων δεν διαθέτουν τα 1000 ευρώ για την αντιμετώπιση άμεσων αναγκών των τοπικών τους κοινοτήτων, όπως προβλέπεται από τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, η αντιπολίτευση φταίει; Για το γεγονός ότι οι περισσότεροι δρόμοι στην Αργιθέα είναι ακόμα ακαθάριστοι, μέσα Ιουλίου, και γι’ αυτό η αντιπολίτευση φταίει; Για το γεγονός ότι ακόμα δεν ξεκίνησε ούτε ένα νέο έργο στην περιοχή, εδώ κι έξι μήνες, και γι’ αυτό η αντιπολίτευση φταίει; Όχι κύριοι. Η ανικανότητα της διοικούσας παράταξης φταίει και κανένας άλλος!

να σκεφτόμαστε προεκλογικές συμφωνίες. Πέρσι ο δήμος Αργιθέας ήταν περιορισμένος και φέτος είναι διευρυμένος. Γιατί λοιπόν αυτή η αντιμετώπιση; Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά;

*** Είναι γνωστό σε όλους πως οι Αργιθεάτες όπου βρεθούν κι όπου σταθούν μεγαλουργούν και με ότι καταπιάνονται το φέρνουν στην κορυφή. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με το συμπατριώτη μας δημοσιογράφο και αρθρογράφο της εφημερίδας μας κ. Λάμπρο Ι. Πολύζο που κυκλοφόρησε ήδη το δεύτερο τεύχος της εφημερίδας του Ζω2. Είναι μια μηνιαία αυτοδιοικητική και πολιτική έκδοση η οποία κατέκτησε ήδη την πρώτη θέση στην κυκλοφορία μεταξύ των Ζωγραφιώτικων εντύπων. Εμείς ευχόμαστε στο φίλο Λάμπρο και στους συνεργάτες του κάθε επιτυχία, υγεία, και γρήγορα η εφημερίδα να γίνει πανελλήνια.

***

Μια ωραία πρωτοβουλία είχε ο δήμαρχος Ηλιούπολης κ. Βασίλης Βαλασόπουλος. «Πάγωσε» τα δημοτικά τέλη, απάλλαξε απ’ αυτά τα άτομα με αναπηρία άνω του 80%, διατήρησε την απαλλαγή κατά 50% για τους πολύτεκνους και για άτομα με αναπηρία άνω του 67%. Το γράφουμε για να δείξουμε πως ένας δήμαρχος μπορεί να δείξει κοινωνική πολιτική απέναντι στους δημότες του και ειδικά σε μια περίοδο όπου οι οικονομικές συνθήκες είναι πάρα πολύ δύσκολες για δημάρχους και δημότες και για να δούμε αν το εγχείρημα του κ Βαλασόπουλου, μπορεί να έχει αντανάκλαση και στην Αργιθέα. Για την Παναγία τη Σπηλιώτισσα να αναφέρουμε μόνο πως η φήμη Της ξεπέρασε τα όρια της Ελλάδας και έφτασε στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, αφού η Καναδέζα Ellen Mccully. Στα 48της χρόνια, ήρθε στη Χάρη

*** Δεν συμφωνούμε καθόλου με την επικρατούσα άποψη μερικών πως ο δήμαρχος είναι ένας και μόνος του και τι να σου πρωτοκάνει κ.λπ. Όχι κύριοι. Ο δήμαρχος έχει συνεργάτες τους δημοτικούς του συμβούλους καθώς και τους επιτελείς και τα στελέχη της παρατάξεώς του που οφείλουν να τον ενισχύουν και να τον συνδράμουν σε κάθε του προσπάθεια. Τώρα αν δεν του βγήκαν ή δεν του βγαίνουν τα πρόσωπα, δεν του φταίει κανένας. Οι επιλογές των προσώπων ήταν αποκλειστικά δικές του. Ας πρόσεχε λοιπόν.

*** Διαβάσαμε τη συνέντευξη του δημάρχου Αργιθέας κ Χρήστου Καναβού, όπως κι εσείς πιστεύουμε, στην τελευταία εφημερίδα «ΦΩΝΗ ΛΕΟΝΤΙΤΟΥ». Στην ερώτηση του συντάκτη της εφημερίδας «Έχετε στον προϋπολογισμό στα Διάφορα Έξοδα μια επιχορήγηση υπέρ της εκπολιτιστικής Κοινότητας Απανταχού Κατουσιωτών ευρώ 1500, γιατί αυτή η ιδιαιτερότητα;» και η απάντηση του δημάρχου: «πέρσι οι σύλλογοι στο δήμο Αργιθέας πήραν χρήματα εκτός από το Κατούσι. Αυτά που παίρνει φέτος είναι τα περσινά». Ομολογουμένως, μπερδευτήκαμε δήμαρχε. Μας έδωσες το δικαίωμα

της, βαπτίστηκε Χριστιανή Ορθόδοξη και έλαβε το όνομα ΕΛΕΝΗ. Το μυστήριο έγινε με μεγάλη ευλάβεια και συγκίνηση αναδεικνύοντας έτσι τη δύναμη της πίστης μας και το ρόλο που διαδραματίζουν οι Αργιθεάτες μετανάστες στον τόπο που ζουν και δραστηριοποιούνται. Νονά ήταν η Σπυριδούλα Στεργίου. Ο πρόεδρος του συλλόγου μας παραβρέθηκε στην τελετή, κατέγραψε το γεγονός και το κάλυψε φωτογραφικά και σας το παρουσιάζουμε. Εμείς ευχόμαστε στη νεοφώτιστη Ελένη, η Σπηλιώτισ-

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

. ΕΠΙΚΑΙΡΑ σα να της χαρίζει υγεία, μακροημέρευση και κάθε καλό και προκοπή στη ζωή της. Ελένη να ζήσεις!

*** Σε έκθεση που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του καλοκαιριού στο ΜΕΤΡΟ του Συντάγματος για την τουριστική προβολή περιοχών της πατρίδας μας, σημαντική θέση κατείχε το «περίπτερο» της Θεσσαλίας. Πρωτοστατούσε σ’ αυτό ο νομός Καρδίτσας ο οποίος είχε τα περισσότερα διαφημιστικά φυλλάδια από όλους τους υπόλοιπους νομούς της Θεσσαλίας μαζί! Σημαντική θέση στα φυλλάδια αυτά κατέχει και η Αργιθέα με πολύ ωραίες φωτογραφίες όμορφων τοπίων, μοναστηριών, χωριών, γεφυριών, νερόμυλων και με τη λίμνη της Στεφανιάδας και τη Σπηλιώτισσα να δεσπόζουν παντού. Πράγματι είναι πολύ όμορφη η Αργιθέα μέσα από τα φυλλάδια της Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Καρδίτσας! Από υποδομές όμως τι γίνεται; Που είναι οι δρόμοι για να γίνει η Αργιθέα προσβάσιμη και επισκέψιμη; Που είναι η σήραγγα Φυλακτής- Φραμένου που θα στείλει τους επισκέπτες της λίμνης Πλαστήρα στην Αργιθέα, την Ήπειρο και την Ευρυτανία και θα πάρει από εκεί τους δικούς τους επισκέπτες να τους μεταφέρει στη λίμνη Πλαστήρα με πολλαπλάσιο όφελος για τους κατοίκους της λίμνης που ασχολούνται με τον τουρισμό και τις τουριστικές επιχειρήσεις; Δεν το βλέπουν αυτό οι κάτοικοι και η δημοτική αρχή της λίμνης Πλαστήρα να ξεσηκωθούν και να απαιτήσουν τη σήραγγα; 750 μέτρα υπόθεση είναι και το κόστος κατασκευής σχετικά μικρό, αλλά τα οφέλη τεράστια για όλους!

*** Όσον αφορά τώρα στα Αργιθεάτικα δρώμενα, τηλεγραφικά σας πληροφορούμε πως ο πρώην πρόεδρος της Ανατολικής Αργιθέας κ. Γιώργος Αργυρός και το πρώην κοινοτικό του συμβούλιο αθωώθηκαν ομόφωνα και πανηγυρικά στο Εφετείο της Λάρισας, οι περισσότεροι δρόμοι στην Αργιθέα είναι ακόμα ακαθάριστοι και απαιτείται μεγάλη προσοχή από τους οδηγούς, κανένα καινούργιο έργο δεν ξεκίνησε στην περιοχή, μετά τα Πετρίλια κι ένα άλλο μεγαλοχώρι της περιοχής, τα Βραγκιανά, κοντεύει να «σβήσει» κι αυτό, αφού εδώ και καιρό υπηρεσίες, σχολεία και αγροτικός γιατρός το έχουν εγκαταλείψει, στο Θερινό, όπως μας πληροφόρησαν επισκέπτες του πανηγυριού της Αγίας Τριάδας, δεν μπορούσαν να φτάσουν σ’ αυτό γιατί ο δρόμος ήταν ακαθάριστος, τα ίδια μαθαίνουμε πως συμβαίνουν και στο Αργύρι με τους μισούς δρόμους καθαρούς και τους άλλους μισούς όχι. Για τη Στεφανιάδα τα γράφουμε αλλού. Εκεί στο Καταφύλλι μας πληροφόρησαν πως δεν ποτίζουν πλέον τα χωράφια τους γιατί ένα αρδευτικό σύστημα με αντλία που είχαν, έπαθε ζημιά από το φράγμα που κατασκεύασε εταιρεία στην περιοχή και δεν αποκατέστησε τη βλάβη για να ποτίζουν τα χωράφια τους οι άνθρωποι. Θλίψη σε πιάνει όταν επισκέπτεσαι το πρόγραμμα «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» και βλέπεις τις εκατοντάδες αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων των όμορων δήμων που δεν αφήνουν τίποτα «να πέσει κάτω», ενώ στο δικό μας δήμο βλέπεις καμιά πενηνταριά αποφάσεις όλες κι όλες και οι περισσότερες αφορούν στη μισθοδοσία των αιρετών. Προγράμματα, με καλές επιδοτήσεις, για καλλιέργεια ρίγανης, τσαγιού, μέντας, λεβάντας και πολλών άλλων αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών στις ορεινές περιοχές βρίσκονται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή και για τα οποία πιστεύουμε πως έχετε πληροφόρηση, από τις υπηρεσίες του δήμου. Το αντάμωμα των Αργιθεατών έγινε με αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με την επιτυχία του, κάτι ακούγεται και τοκογλυφικές παρατράπεζες από ιε-

ρωμένους της περιοχής στην αποικία. Εμφανίστηκαν –μετά παρέλευση εξαμήνου από τις δημοτικές εκλογές-και οι πρώτοι «κοψοχέρηδες». Κόψτε τα και τα δύο. Μεγάλα παιδιά ήσασταν, ας προσέχατε. Πρόβλημά σας λοιπόν! Αυτά σε γενικές γραμμές είναι μέχρι τώρα τα Αργιθεάτικα δρώμενα. Να είστε όλοι σας καλά

***

Από τις στήλες ετούτης εδώ της εφημερίδας, σας είχαμε προϊδεάσει για το πόσο πλούσιοι θα μπορούσαμε να είμαστε όλοι οι Έλληνες, αν εκμεταλλευόμασταν σωστά τον ορυκτό πλούτο της χώρας μας! Σήμερα γίνεται φανερά και επίσημα πλέον λόγος για το φυσικό αέριο στην υποθαλάσσια περιοχή της Κρήτης, το οποίο μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες ολόκληρης της Ευρώπης για τα επόμενα εκατό χρόνια και η αξία του υπολογίζεται στα δυόμισι τρισεκατομμύρια – ναι καλά διαβάσατε – δυόμιση τρισεκατομμύρια ευρώ! Βάλτε τώρα πετρέλαιο, διαμάντια, χρυσό κ.λπ, κάντε το λογαριασμό και σκεφτείτε πόσο μας κάνουν όλα αυτά. Επειδή όμως εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε πλεονέκτες, ας μας δώσει κάποιος το 20% της αξίας όλων αυτών και ας τα πάρει. Χαλάλι του!

*** Πολύς λόγος γίνεται επίσης τώρα τελευταία για πώληση κρατικής περιουσίας, ώστε να πάρουμε απ’ αυτήν πενήντα δισεκατομμύρια ευρώ, λόγω μνημονίου, η ιστορία αυτή δεν είναι τωρινή, αλλά μας έρχεται από παλιότερα και εξηγούμαστε. Στα 1862, πριν αρχίσουν ακόμα οι μεγάλες ανασκαφές στην Ελλάδα, η γαλλική κυβέρνηση ζήτησε στα σοβαρά να αγοράσει τους Δελφούς από το ελληνικό κράτος. Το πόσο σοβαρή ήταν η πρόταση αυτή, φαίνεται από το γεγονός ότι ο Ναπολέων ΙΙΙ έστειλε πολεμικά πλοία να περιπολούν στο λιμάνι της Ιτέας, κι αυτό για να προστεθεί βαρύτητα για την αγορά αυτή. Βέβαια είχαν προηγηθεί οι Γερμανοί με τον Όθωνα που στα 1834 επιχείρησαν να κάνουν ανασκαφές στους Δελφούς, αλλά επειδή τότε δεν υπήρχε ούτε το ΠΑΜΕ ούτε οι ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ να τους εμποδίσουν, βρέθηκε κάποιος άρχοντας του χωριού με το όνομα καπετάν-Φράγκος που υποστήριζε πως κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα έσκαβε για θεμέλια αρχαίων ναών, αλλά για να αναζητήσει θησαυρούς, διέταξε την κατάσχεση των εργαλείων των ξένων και τους έδιωξε απ’ το χωριό (Καστρί) με την αυστηρή προειδοποίηση πως αν αγαπούσαν τη ζωή τους δεν θα έπρεπε να ξαναπατήσουν το πόδι τους στην περιοχή του, φθάνοντας έτσι στα 1891, όπου στις 25 Απρίλη ο Βασιλεύς των Ελλήνων Γεώργιος Ι υπέγραψε μια συμφωνία να παραχωρήσει στους Γάλλους τα αποκλειστικά δικαιώματα των ανασκαφών για δέκα χρόνια.

9

σελ.

10

σελ.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

Επειδή γίνεται κουβέντα για τον ορυκτό πλούτο της χώρας μας και τα οφέλη που προκύπτουν απ΄ αυτόν, ας ρίξουμε μια ματιά και στη δική μας περιοχή, την περιοχή της Αργιθέας. Είναι γνωστό το βουνό της Στεφανιάδας «Σημίνικο» και κατά τους χάρτες «Ασημίνικο» ή «Ασημί». Η ονομασία του τοπωνυμίου αυτού, καθόλου τυχαία δεν είναι! Σε έρευνες που έγιναν

Είμαστε στη δυσάρεστη θέση να ενημερώσουμε μέσω της εφημερίδας μας σε όσους πρόκειται να χρησιμοποιήσουν το δρόμο Κέδρα - Στεφανιάδα μέσω Βατόβρυσης ότι ο δρόμος από τη μεριά του δήμου μας είναι σχεδόν απροσπέλαστος και ειδικά στο τμήμα από τη βρύση Πλούναρη μέχρι ράχη Μηλιά. Έχουμε προσωπική άποψη. Ο δρόμος είναι επικίνδυνος ειδικά για τα μικρά αυτοκίνητα. Καλό είναι να αποφεύγεται για να μην θρηνήσουμε θύματα. Ο λόγος της κατάντιας αυτής είναι πολύ απλός. Ο δήμος ανέθεσε σε ιδιώτη εργολάβο να καθαρίσει το δρόμο, πράγματι ο εργολάβος ήρθε με γκρέιντερ καθάρισε (ανακάτεψε)το δρόμο και αυτός έγινε απροσπέλαστος. Καλύτερα να βάλουμε πινακίδα (ΚΛΕΙΣΤΟΝ) και να μην χρησιμοποιείται ο δρόμος αυτός.

***

στην περιοχή κατά τα τέλη της δεκαετίας του ’50, αποδείχτηκε ότι το βουνό είναι γεμάτο με μετάλλευμα Μαγγανίου περιεκτικότητας γύρω στο 80% και ασημιού περιεκτικότητας 4 τοις χιλίοις, πράγμα που σημαίνει ότι για κάθε τόνο μεταλλεύματος Μαγγανίου έχουμε 4 κιλά καθαρό Ασήμι! Με καθαρά ογκομετρικούς υπολογισμούς, εύκολα βρίσκουμε πόσους τόνους Ασημιού μπορεί να μας δώσει το «Σημίνικο» και υπολογίζοντάς το με την τρέχουσα τιμή της Αγοράς βρίσκουμε πόσες φορές μπορούμε να κάνουμε ολόκληρη την Αργιθέα ασημένια σε μια στιγμή που ακόμα υπάρχουν χωματόδρομοι και φτώχια στην περιοχή.

*** Ίσως κάποιοι από σας να χαμογελάτε ειρωνικά την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές και να αναρωτιέστε «τι παραμύθια μας αραδιάζει αυτός», ένα σας λέω μόνο. Ανατρέξτε λίγο στους αρχαίους ιστορικούς συγγραφείς (Όμηρο, Ηρόδοτο, Θουκυδίδη, Πολύβιο. Λουκιανό, Παυσανία- ο οποίος σημειωτέον πέρασε κι από την περιοχή μας μεταξύ του 160 και 180 μ.Χ. κ.λπ, αλλά και τους ξένους περιηγητές στην Ελλάδα,) θα διαπιστώσετε, ίσως με μεγάλη σας έκπληξη, πως όλα όσα γράφονται και λέγονται αυτόν τον καιρό είναι καταγεγραμμένα με κάθε λεπτομέρεια! Για παράδειγμα θα σας αναφέρω τη Σίφνο που ήταν το πλουσιότερο κυκλαδικό νησί στην αρχαιότητα – γνωστός ο θησαυρός της Σίφνου στους Δελφούς – που έχοντας ορυχεία χρυσού και ασημιού γέμισαν με πλούτη τους κατοίκους του νησιού. Ξέρετε, πως όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να αποσιωπήσουν , να εξαφανίσουν ή να κρύψουν αυτές τις πληροφορίες, έρχεται εκείνος ο αρχαίος τραγικός, ο Σοφοκλής, που είπε «Μην κρύβεις τίποτα! Γιατί ο χρόνος που όλα τα βλέπει και τ ακούει, ξεσκεπάζει τα πάντα» και τους χαλάει τα σχέδια!

***

Με έκπληξη διαβάσαμε την ανακοίνωση του πρώην Νομάρχη Καρδίτσας κ. Φώτη Αλεξάκου για την δημοπράτηση του έργου Γέφυρα ΣτεφανιάδαςΔιασταύρωση Σπηλιάς στο Βαθύρεμα. Εκείνο που μας έκανε εντύπωση ήταν η αναφορά του στο ότι ο δρόμος αυτός εξυπηρετεί τους προσκυνητές της Σπηλιάς και την ανάδειξη της όμορφης λίμνης Στεφανιάδας! Είμαστε σίγουροι ότι δεν είναι τυχαία η αναφορά του, μας μυρίζουν εκλογές γιατί μόνο στα φυλλάδια και στα προγράμματα γίνεται αναφορά στη λίμνη. Μετά… διοικητήρια, έλλειψη κονδυλίων κ.λπ. Ας έχουμε το νου μας γιατί το δις εξαμαρτείν...

*** Ειλικρινά δεν καταλάβαμε το λόγο που η περιφέρεια έστειλε μηχανήματα για τη χαλικόστρωση του δρόμου ΚΑΡΦΙ-ΣΠΗΛΙΑ, αφού χαλίκια έπεσαν ελάχιστα, στις στροφές, κυρίως και σε κάποια σημεία που ζημιά κάνουν περισσότερο παρά διευκολύνουν τους διερχόμενους. Αν ήθελαν να έρθουν εκδρομή, τα μηχανήματα τι τα ήθελαν; Προς Θεού δεν έχουμε τίποτα με τους ανθρώπους. Τη διοίκηση του δήμου προσπαθούμε να κινητοποιήσουμε να ξυπνήσει από το λήθαργο και τη μυστικοπάθεια που την δέρνει… Όσοι θέλουν ν’ ασκήσουν πολιτική σε τέτοια πράγματα, ας το κάνουν εκτός Αργιθέας γιατί τα προβλήματα της Αργιθέας είναι πολλά και δύσκολα και δεν αντιμετωπίζονται επιφανειακά.

*** Το καλοκαίρι έφτασε στη μέση, η Αργιθέα γεμίζει κόσμο και ελπίζουμε να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα με τα σκουπίδια. Πάντως από όσα γνωρίζουμε και διαβάζουμε για τις αποφάσεις του Δημοτικού συμβουλίου, η Ανατολική Αργιθέα που πληρώνει διπλάσια και τριπλάσια δημοτικά τέλη θα πρέπει να έχει διαφορετική αντιμετώπιση από τα άλλα δημοτικά διαμερίσματα…

*** Όσοι μας κατηγορούν ότι είμαστε πολιτιστικός σύλλογος και όχι φωνή της αντιπολίτευσης έχουμε να τους πούμε, ότι είμαστε η φωνή των προβλημάτων του χωριού μας και του τόπου μας. Είμαστε το χωριό με τους περισσότερους χωματόδρομους συνεπώς και τα περισσότερα προβλήματα. Αυτά θα συνεχίσουμε να αναδεικνύουμε!

***

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011 Την καταγραφή του πέτρινου γεφυριού της «ΚΑΜΑΡΑΣ» στη Στεφανιάδα, στα πετρογέφυρα της Αργιθέας έκανε ο Καθηγητής κ. Μαντάς με το Δημοσιογράφο κ. Άγγελο Σινάνη. Με ανυπομονησία περιμένουμε την έκδοση του βιβλίου.

*** Μας ρωτάτε τι γίνεται με την ασφαλτόστρωση στο κομμάτι του δρόμου, γέφυρα Παληαντώνη- γέφυρα Στεφανιάδας και τι γίνεται με τη γέφυρα στο Χάνι Νασιώκα. Ειλικρινά τις ίδιες απορίες έχουμε και εμείς!

*** Επειδή οι προτάσεις του προέδρου της Κοινότητας Στεφανιάδας –όπως και των άλλων προέδρων -πήγαν στον κάλαθο των αχρήστων του δήμου Αργιθέας, αποφασίσαμε ν’ ανακαινίσουμε μόνοι μας το Δημ. Σχολείο Στεφανιάδας και να το μετατρέψουμε σε βιβλιοθήκη και μουσείο. Γνωρίζουμε ότι η οικονομική κατάσταση είναι δύσκολη. Παρακαλούμε τα εκκλησιαστικά συμβούλια των φετινών πανηγυριών Αγ. Δημητρίου Ρωμιάς 28 Ιουλίου της Κοίμησης της Θεοτόκου το 15 Αύγουστο, να διαθέσουν τα χρήματα για το σκοπό αυτό. Επίσης όποιος έχει την οικονομική δυνατότητα και τη διάθεση προσφοράς, είναι ευπρόσδεκτος. Ένα άλλο θέμα είναι η ανέγερση κοινοτικών τουαλετών στην πλατεία του χωριού. Οι παλιές πρέπει να απομακρυνθούν. Ο Δήμος είναι διατεθειμένος να λύσει έστω αυτό το πρόβλημα; Στις αρμοδιότητές του είναι άλλωστε, όπως επίσης και ο καθαρισμός και καλλωπισμός των νεκροταφείων του χωριού μας και πολλών άλλων πραγμάτων ακόμη.

*** Για το αντάμωμα των απανταχού Στεφανιωτών που θα πραγματοποιηθεί από 10 έως 15 Αυγούστου 2012 στο χωριό μας, γράφουμε σχεδόν σε κάθε τεύχος. Απευθύνουμε έκκληση στους ξενιτεμένους μας και μάλιστα σ΄ αυτούς που είχαν την πρωτοβουλία του ανταμώματος να μας ενημερώσουν σε ποιο στάδιο βρίσκονται οι προετοιμασίες και ποιο είναι το ενδιαφέρον του κόσμου ώστε να προβούμε στις ανάλογες ετοιμασίες. Ο καιρός περνάει και πρέπει να ετοιμαστούμε και εμείς. Σας περιμένουμε όλους στο χωριό μας.

*** Γράφουμε και αλλού για το γεγονός πως οι κτηνοτρόφοι μας δεν μπορούν να μεταφέρουν τα προϊόντα τους με τα αυτοκίνητά τους και να τα διαθέσουν στις αγορές, εξ αιτίας της άρνησης της δημοτικής αρχής να κα-

Τα νέα των συλλόγων ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΡΙΝΟΥ "Η ΓΚΟΥΡΑ" Πολιτιστικές εκδηλώσεις στο Θερινό Καλοκαίρι 2011 6 Αυγούστου: Λαϊκή βραδιά με υην ορχήστρα του Αργιθεάτη φίλου του Συλλόγου μας ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 10 Αυγούστου: Μονοήμερη εκδρομή του συλλόγου μας στην Λίμνη Πλαστήρα και προσκήνυμα στην Ιερά Μονή Παναγίας Πελεκετής.

15 Αυγούστου: Το κεντρικό πανηγύρι του χωριού μας. Καλούμε όλους τους Αργιθεάτες και τους φίλους του συλλόγου μας, να τιμήσουν με την παρουσία τους τις εκδηλώσεις μας. Με τιμή το Διοικητικό Συμβούλιο

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΡΑΓΚΙΑΝΙΤΩΝ Κατά τις εκλογές του Πανελληνίου Συνδέσμου Βραγκιανιτών Καρδίτσας, που διεξήχθησαν την Κυριακή 8 Μαΐου 2011, εξελέγη νέο Δ.Σ. Πρόεδρος: Αντιπρόεδρος: Γραμματέας: Ταμίας: Έφορος : Υπ. Δημ. Σχέσεων: Μέλος:

Κωνσταντίνος Αγόρης Σπύρος Μυγδανάλευρος Φωτεινή Χαντζή Παναγιώτης Παπαντώνης Περικλής Κωσιωρής Βασίλης Λέτσιος Σακελλάρη Καίτη

Τους ευχόμαστε καλή θητεία και επιτυχία στο έργο τους σει να ισχύει η ίδια κατάσταση και τότε; Είναι λυπηρό να αναπολούμε στην εποχή της ενοποιημένης Αργιθέας τους παλιούς κοινοτάρχες που άνοιξαν και συντηρούσαν τους δρόμους των χωριών τους.

*** Είναι γνωστό πως τα πανηγύρια του χωριού μας έχουν πάντοτε μεγάλη επιτυχία. Αυτό συνέβη στο Αετοχώρι του Αγίου Κωνσταντίνου όπου οι παρευρισκόμενοι απόλαυσαν μια πλούσια φιλοξενία και το γλέντησαν με την ψυχή τους. Το ίδιο θα συμβεί στη Ρωμιά στις 28 Ιουλίου και το Δεκαπενταύγουστο στη Στεφανιάδα. Ευκαιρία λοιπόν σε όλους μας για μια επίσκεψη στο χωριό μας συνδυασμένη με την απόλαυση ενός Στεφανιώτικου πανηγυριού.

*** Στο ιατρείο Κουμπουριανών ο νέος γιατρός που υπηρετεί είναι ο Στεφανιώτης Βασίλης Δημ. Βάϊος του ευχόμαστε καλή επιτυχία στο έργο του. Και καλή διαμονή. θαρίσει τους αγροτικούς δρόμους που οδηγούν στα ποιμνιοστάσιά τους. Είναι αναγκασμένοι λοιπόν οι άνθρωποι να κουβαλούν τα προϊόντα τους με τα χέρια και τα καρότσια. Το καλοκαίρι έφτασε στη μέση και σε λίγο θα αρχίσουν να φορτώνουν τα ζωντανά τους για τα χειμαδιά. Θα εξακολουθή-

Στους επισκέπτες του χωριού μας και της Αργιθέας ευχόμαστε υγεία, καλή διαμονή και καλό καλοκαίρι

11

σελ.

12

σελ.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

Φτιάχνοντας Ελλάδες στην ξεν Ονομάζομαι Θεοδωρής Ναπολέων του Θεοφάνη κατάγομαι από το ορεινό χωριό Καστανιά της Άρτας. Βρισκόμαστε κοντά στα χωριό Πηγές και τα τοπικά σύνορά μας είναι η γέφυρα Κοράκου, απ’ όπου περνώ πολλές φορές το χρόνο. Ο μακαρίτης ο πατέρας μου ήταν μαραγκός. Έφτιαχνε ταβάνια, πατώματα, παράθυρα κ.λπ. Στα ταβάνια ήταν καλλιτέχνης και τα έφτιαχνε σκαλιστά και πολλά υπάρχουν ακόμα. Από το 1935 δούλευε στα χωριά της Αργιθέας, όπως τη Στεφανιάδα, τον Μάραθο, το Ανθηρό και άλλα για περίπου 20 χρόνια τα περισσότερα σπίτια εκεί τα έφτιαξε αυτός. Πολύ καιρό δούλευε με τον αδερφό του. Στις περιοχές αυτές είχε πολλούς φίλους και στα σπίτια όπου εργαζόταν καθόταν μέχρι να τελειώσει, συνήθως ένα με δύο μήνες. Ζώντας με την οικογένεια, γινόταν μέλος της, σχεδόν σαν αδελφός. Μεταξύ των φίλων αυτών είχε και τον μακαρίτη τον παπά Γιώργη-Στάθη από τη Στεφανιάδα. Όταν ο μακαρίτης ο παπάς πήγε στην Αμερική και τον Καναδά, είχαν συνέχεια αλληλογραφία και μάλιστα είχε κάνει πρόσκληση στον πατέρα μου. Όλα τα γράμματα του παπα-Γιώργη και πολλές φωτογραφίες που έστελνε από Αμερική/Καναδά τα έχω. Έστελνε δε και δέματα. Πάντα ήμασταν και είμαστε συναισθηματικά δεμένοι με τις χώρες αυτές. Πολλοί φίλοι του

Δημοπρατήθηκε ο δρόμος από γέφυρα Στεφανιάδας έως Βαθύρεμα Τις συμβάσεις για δύο νευραλγικής σημασίας οδικά έργα στην Περιφερειακή Ενότητας Καρδίτσας υπέγραψε σήμερα 5 Ιουνίου 2011 ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Κώστας Αγοραστός. Πρόκειται για την βελτίωση της επαρχιακής οδού «ΒΛΑΣΙ - ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΠΗΛΙΑΣ (ΤΜΗΜΑ ΓΕΦΥΡΑ ΡΑΓΑΖΙΑ ΜΕΧΡΙ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΠΡΟΣ Ι.Μ.ΣΠΗΛΙΑΣ» και τη βελτίωση της οδού «ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΡΟ - ΜΟΛΟΧΑ». Και τα δύο έργα, όπως επισήμανε ο κ. Κώστας Αγοραστός υπογράφοντας τις συμβάσεις με την ανάδοχο εταιρεία, «είναι σημαντικά για τους μόνιμους κατοίκους στην ορεινή Καρδίτσα αλλά και για τους επισκέπτες τόσο της Ιεράς Μονής Σπηλιάς όσο και των Λιμνών Πλαστήρα και Σμοκόβου.

Από την αρχή θέσαμε ως κεντρική προτεραιότητά μας να παρέμβουμε αποφασιστικά στη βελτίωση της καθημερινότητας για όλους τους Θεσσαλούς καθώς και την ενίσχυση της αναπτυξιακής δυναμικής του τόπου μας μέσω της αξιοποίησης των συγκριτικών του πλεονεκτημάτων. Προς αυτήν την κατεύθυνση εργαζόμαστε και είμαστε αποφασισμένοι να παρέμβουμε ακόμη πιο αποφασιστικά στο μέλλον», επισήμανε ο κ. Κ. Αγοραστός. Αναλυτικά: «ΟΔΟΣ ΒΛΑΣΙ - ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΠΗΛΙΑΣ (ΤΜΗΜΑ ΓΕΦΥΡΑ ΡΑΓΑΖΙΑ ΜΕΧΡΙ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΠΡΟΣ Ι.Μ.ΣΠΗΛΙΑΣ» Αντικείμενο του έργου είναι η βελτίωση επαρχιακής οδού αριθμ. 9, «Καρδίτσα - Αυχήν Βουτσικάκι

- Γέφ. Κοράκου προς Άρταν από θέσεως Σταυρός (20ον χλμ.) επαρχ. Οδού 2 δια Μεσενικόλα, Μορφοβουνίου, Κρυονερίου, Μπεζούλας, Φυλακτής, περιφέρειας Πετρίλου, Λεοντίτου και Στεφανιάδος» και ειδικότερα το τμήμα από την παλιά μονότοξη γέφυρα στη θέση «Ραγάζια» μέχρι τη διασταύρωση με την οδό προς Ι.Μ.Σπηλιάς. Σύμφωνα με την εγκεκριμένη μελέτη του έργου «Βλάσι - Ιερά Μονή Σπηλιάς», το έργο ορίζεται από τη ΧΘ 9+800 μέχρι τη ΧΘ 12+784, με μήκος 3 km περίπου. Αναλυτικά προβλέπονται οι παρακάτω εργασίες: • εκσκαφές για τη διαπλάτυνση της οδού.

• Επιχώματα από θραυστά επίλεκτα προϊόντα εκσκαφών • 12 οχετοί (σωληνωτοί) στις θέσεις που προ-

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

ιτειά, μα μένοντας πάντα εδώ... πατέρα μου πήγαν τότε στον Καναδά. Βρήκα και γνώρισα πολλούς, που είναι τώρα στην Ελλάδα. Επικοινωνώ δε και με την κόρη του παπά-Γιώργη στον Καναδά, την κυρία Νίνα. Στους Έλληνες του εξωτερικού οφείλουμε πολλά. Εκεί που πήγαν έγιναν κυβερνήτες, δάσκαλοι, κληρικοί κ.λπ και διέδωσαν τον ελληνικό πολιτισμό. Δημιούργησαν νέες Ελλάδες και μας διαφήμισαν παντού. Πολλές φορές μας βοήθησαν είτε οι ίδιοι είτε οι λαοί με τους οποίους συμβιώνουν. Επισκέπτονται την Ελλάδα συχνά και ο τουρισμός ωφελείται πολύ. Και εμείς οι ίδιοι, όταν πάμε στο εξωτερικό νιώθουμε άνετα, γιατί παντού βρίσκουμε Έλληνες, όπως και στο σπίτι μας. Σήμερα όχι μόνο μας κάνουν υπερήφανους, αλλά και χάρη σ’ αυτούς νιώθουμε περισσότερο ασφαλείς. Όπως παλιότερα, έτσι και σήμερα χιλιάδες Έλληνες βγαίνουν έξω από την Ελλάδα είτε για σπουδές, είτε για δουλειά. Μεταξύ όλων αυτών που τα τελευταία 70-80 χρόνια συνετέλεσαν σε όλα αυτά, ήταν και ο μακαρίτης ο παπαΓιώργης-Στάθης από τη Στεφανιάδα, ας είναι αιώνια η μνήμη του. Όλα τα χρόνια δούλευα στην Αθήνα. Τώρα, ως συνταξιούχος, τον περισσότερο καιρό μένω με τη σύζυγό μου στο χωριό (τηλ 26850-62312) και Αθήνα (210-6667734). Θα χαρούμε να ακούσουμε όποιον επιθυμεί να επικοινωνήσει.

βλέπονται από τη μελέτη • επενδεδυμένη τριγωνική τάφρος αποστράγγισης, στην αριστερή οριογραμμή του οδοστρώματος • στραγγιστήρια σε μήκος 200μ περίπου • οι αναγκαίοι τοίχοι αντιστήριξης σύμφωνα με τη μελέτη.

• Δυο στρώσεις βάσης (0,10μ + 0,10 μ) • Ερείσματα • Ασφαλτική στρώση κυκλοφορίας 0,05μ • Στηθαία ασφαλείας, πινακίδες αναγγελίας κινδύνου και ρυθμιστικές στις θέσεις που προβλέπονται στη μελέτη και θα υποδειχθούν από την Υπηρεσία. Επίσης θα τοποθετηθούν χιλιομετρικοί δείκτες και θα γίνει διαγράμμιση του οδοστρώματος. Ο προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται στο ποσό των 1.180.000 € με Φ.Π.Α. 23%. Με την αρ. 119/2011 απόφαση της Οικονομικής

Επιτροπής Περ. Θεσσαλίας εγκρίθηκε η ανάθεση της κατασκευής του έργου στην εργοληπτική επιχείρηση «ΚΑΤΣΑΚΗΣ ΑΤΕ» με μέση έκπτωση 53,65% και συνολική δαπάνη 578.089,30€. Κώστας Αγοραστός Η πράξη “ΟΔΟΣ Περιφερειάρχης Θεσσαλίας ΒΛΑΣΙ - ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΠΗΛΙΑΣ (ΤΜΗΜΑ ΓΕΦΥΡΑ ΡΑΓΑΖΙΑ ΜΕΧΡΙ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΠΡΟΣ Ι.Μ.ΣΠΗΛΙΑΣ ” εντάχθηκε στο Ε.Π. Θεσσαλίας 2. Καλά όλα αυτά και μακάρι να δούμε να δημοπρατείται το τμήμα από ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΣΠΗΛΙΑΣ μέχρι ΚΑΡΦΙ και Διασταύρωση Σπηλιάς (Βαθύρεμα) - Σπηλιά. Με το τμήμα όμως από ΓΕ-

ΦΥΡΑ ΠΑΛΗΑΝΤΩΝΗ μέχρι ΓΕΦΥΡΑ ΡΑΓΑΖΙΑ που δημοπρατήθηκε πέρυσι και έπρεπε να είχε παραδοθεί ασφαλτοστρωμένο τον περασμένο Νοέμβριο, τι θα γίνει; Θα έχουμε «τυφλά» τμήματα; Περιμένουμε απάντηση απ’ τους αρμοδίους. Σ.σ.: είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τι πραγματικά ορίζει η μελέτη να γίνεται σωστά ένα έργο. Βέβαια περίπου τα ίδια ορίζουν και οι μελέτες των έργων που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια στην Αργιθέα. Βλέπετε πόσα πράγματα λείπουν ειδικά στους δύο μεγάλους οδικούς άξονες! Είχαμε άδικο τόσα χρόνια που φωνάζαμε; Για πάρα πολλούς ήμασταν οι κακοί, οι έτσι, οι αλλιώς, αυτοί που φρενάραμε την ανάπτυξη, οι νεκροθάφτες της Αργιθέας κ.λπ., κ.λπ. Ν’ αρχίσουμε τώρα να φωνάζουμε γιατί δεν έγιναν αυτά που προέβλεπαν οι μελέτες;

13

σελ.

14

σελ.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ ΣΤΟΥΣ ∆ΑΣΚΑΛΟΥΣ ΜΑΣ

Μια ολόκληρη εποχή κλείνει με τις συγχωνεύσεις Σχολείων ταν μια από εκείνες τις στιγμές που κάποια γεγονότα αφήνουν μια βαθειά χαρακιά στην ψυχή σου και που χωρίς να το θέλεις δημιουργούν εικόνες που διαρκώς προβάλλονται μπροστά σου, δημιουργώντας σου χιλιάδες αναπάντητα «γιατί;» Διασχίζοντας κάθετα τη μεγάλη λεωφόρο της πολύβουης και πολύχρωμης πόλης, βρέθηκα στην αρχή της οδού στην οποία έπρεπε να κατευθυνθώ για να διεκπεραιώσω κάποια υπόθεσή μου σε μια δημόσια υπηρεσία. Ανεβαίνοντας λοιπόν τη συγκεκριμένη οδό και διαγκωνιζόμενος με τους ομοκατευθυνόμενούς μου αλλά και με τους εξ αντιθέτου κατευθυνόμενους, το βλέμμα μου σαν μαγνητισμένο καρφώθηκε σε μια ακίνητη ανθρώπινη φιγούρα που όσο την πλησίαζα, έτσι ακίνητη όπως ήταν, μου έδινε την εντύπωση στρατιωτικού μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη μετά την κατάθεση στεφάνου. Εκμηδενίζοντας τη μεταξύ μας απόσταση, στάθηκα δίπλα σε μια «αρχοντική» παρουσία που βάδιζε προς τη μέση ηλικία. Εκείνη τη στιγμή όμως κουβαλούσε πάνω του τα χρόνια του Αδάμ ή έτσι τουλάχιστον έδειχνε! Με το βλέμμα στραμμένο και καρφωμένο κάπου στο μέσον του υπέρογκου κτιρίου που μας σκέπαζε, σήκωσα το κεφάλι μου και ακολούθησα το βλέμμα του. Σταμάτησα πάνω σε μια τεράστια μπλε πινακίδα που με μεγάλα λευκά κεφαλαία γράμματα έγραφε: 19ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ.

Ή

Σχολεία σαν αυτό δεν κινδυνεύουν με συγχωνεύσεις γιατί έχουν πλέον κλείσει

Με τρεμάμενη φωνή, που μόλις ακουγόταν, ψέλλιζε κάποια ονόματα. Βασιλική, Μαρία, Ευαγγελία, Οδυσσέας, Αχιλλέας, Δημήτριος, Μαρία, Μαρία, Χρήστος Σκουτέλας, Διευθυντής! Έτος συγχώνευσης: 2011. Σταματούσε για λίγο και ξανά πάλι απ’ την αρχή. Το ίδιο σταμάτημα, η ίδια ανάγνωση ονομάτων, το ίδιο τροπάρι. Έτσι όπως ηχούσαν τα ονόματα στ’ αυτιά μου, θύμιζαν παπά που διάβαζε ψυχοχάρτι κάποιο Ψυχοσάββατο μπροστά από το Άγιο Βήμα!

Κοιτάζοντας μια τον μεγαλόσωμο κύριο, που στέκονταν δίπλα μου και μονολογούσε, με το βλέμμα του καρφωμένο πάντοτε στην πινακίδα του κτιρίου, διάφοροι συνειρμοί περνούσαν απ’ το μυαλό μου. Η οδός, τα πρόσωπα, η ιστορία, η λήθη, το ίδιο το κτίριο και πάνω απ’ όλα ο διπλανός μου κύριος, μου δημιουργούσαν τέτοια συναισθήματα που δεν μπόρεσα ν’ αποφύγω ένα σφίξιμο στο στομάχι κι ένα βάρος στην ψυχή μου.

- Είστε καλά κύριε; Τόλμησα να ρωτήσω.

- Μια απόφαση, μια μολυβιά διέγραψε το σχολείο! Ήταν η απάντηση του κυρίου που χωρίς να στραφεί προς το μέρος μου, συνέχισε στο ίδιο μοτίβο - Κι όμως εδώ γελάσαμε, εδώ πονέσαμε, εδώ μαλώσαμε, εδώ νιώσαμε τους ανοιξιάτικους καιρούς, χειμώνες πάμπολλους θαρρώ, με χιόνι και με κρύο.

- Είστε σίγουρα καλά κύριε; Ξαναρώτησα πιο δυνατά αυτή τη φορά. Με επιτιμητική και πιο σταθερή φωνή αυτή τη φορά, ο κύριος δίπλα μου με το αρχοντικό παράστημα, επανέλαβε - Μια απόφαση, μια μολύβιά, διέγραψε το σχολείο! Αχαΐας 3 στους Αμπελοκήπους, στο κέντρο σχεδόν της Αθήνας. Ένα σχολικό συγκρότημα κρυμμένο ανάμεσα στα «προσφυγικά», τις σύγχρονες πολυκατοικίες και στο πολυτελέστατο ξενοδοχείο «PRESIDENT», κρατάει γερά φυλαγμένα τα γέλια και τα κλάματα των παιδιών που για χρόνια πολλά φιλοξένησε. Δεν πρόλαβα ν’ αποτελειώσω τις σκέψεις μου, όταν ο κύριος που για τόση ώρα παρακολουθούσα, άρχισε πάλι μεγαλόφωνα ν’ απαγγέλλει, λες και διάβασε τα όσα εγώ εκείνη τη στιγμή συλλογιζόμουν.

- Κι όμως εδώ καλωσορίσαμε μικρά, εξάχρονα παιδιά κι εδώ ξεπροβοδίσαμε του μέλλοντός μας τη γενιά, με την ευχή να ζήσουνε σ’ ανθρώπινο, ειρηνικό, αδερφωμένο κι όμορφο κοινωνικό τοπίο. Μια απόφαση, μια μολυβιά διέγραψε το σχολείο! Πόσοι και πόσες δάσκαλοι και δασκάλες αλήθεια να πέρασαν από τούτο το σχολείο; πόσοι μαθητές και μαθήτριες να τους άκουσαν; ποια να ήταν η πορεία της ζωής των παιδιών αυτών που τέλειωσαν τούτο το σχολείο; αναρωτήθηκα, όταν ο κύριος που στεκόταν δίπλα μου και μου γινόταν όλο και πιο συμπαθής συνέχισε.

- Κι όμως εδώ διδάξανε και πέρασαν συνάδελφοι πολλοί, χωρίς κανείς να προσδοκεί τιμητικό βραβείο. Και σα ρεφρέν, με σβησμένη φωνή, επανέλαβε.

- Μια απόφαση, μια μολυβιά διέγραψε το σχολείο! Ποιος το αποφάσισε, ποιος το διέγραψε και γιατί; Ρώτησα αφελώς, περισσότερο για να μου δώσει επιτέλους σημασία ο κύριος που τόση ώρα

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011 βρισκόταν στο δικό του κόσμο και μονολογούσε. Του κάκου όμως! Σα να μην άκουσε καθόλου τη φωνή μου και τις ερωτήσεις μου, με θυμωμένη μάλλον αυτή τη φορά τη φωνή του, συνέχισε.

- Κι όμως, ποτέ δε θα σβηστεί, όπως στο άψυχο χαρτί, απ’ της ζωής μας το βιβλίο, το δέκατο ένατο Αθηνών, Δημοτικό Σχολείο! Πριν καλά-καλά τελειώσει τη φράση του, στράφηκε προς το μέρος μου και με το δεξί του χέρι προτεταμένο σε χαιρετισμό και το βλέμμα του καρφωμένο στο δικό μου, μου συστήθηκε.

- Χρήστος Σκουτέλας, Διευθυντής του 19ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών. Στο τυποποιημένο «χάρηκα πολύ» της χειραψίας μας, είδα δυο τεράστια βουρκωμένα μάτια να με κοιτάζουν εξεταστικά. Αμήχανα το βλέμμα μου έπεσε στο ρολόι μου που μου ‘λεγε πως μόλις και προλαβαίνω «ανοικτή» την υπηρεσία που ήθελα. Πέταξα ένα ξερό «με συγχωρείτε» και με γοργά βήματα απομακρύνθηκα από το 19ο Δημοτικό Σχολείο και το Διευθυντή του. Όσο προχωρούσα, τόσο περισσότερες σκέψεις στροβίλιζαν στο μυαλό μου. Λιγότερα σχολεία, λιγότεροι εκπαιδευτικοί, λιγότερες αξίες, λιγότερα ιδανικά, λιγότερη γνώση και μπερδεμένη, λιγότερος πολιτισμός. Όμως χαλάλι! Με τις συγχωνεύσεις και τις περικοπές αυτές, λύσαμε το οικονομικό πρόβλημα της χώρας μας και τώρα τρώμε όλοι μας με χρυσά κουτάλια! Ποιος δίνει σημασία αν δώσαμε τη χαριστική βολή στα μίζερα χωριά της πατρίδας μας, που συγχωνεύοντας τα σχολεία τους σταματάμε κάθε κοινωνική και πολιτιστική δραστηριότητα σ’ αυτά; Ποιος ενδιαφέρεται αν χιλιάδες παιδιά και οι οικογένειές τους, σκοτώνονται στην κυριολεξία, να αριστεύσουν για να μπουν σε μια παιδαγωγική σχολή και να γίνουν δάσκαλοι, αλλά αύριο δε θα μπορούν να δουλέψουν στο αντικείμενο το οποίο σπούδασαν, γιατί τα σχολεία που θα υπάρχουν θα είναι λιγοστά και περισσότερο παιδοφυλακτήρια παρά σχολεία γνώσης και ανάπτυξης δεξιοτήτων; Ποιος θ’ ασχοληθεί με το πρόβλημα των είδη υπαρχόντων εκπαιδευτικών που χάνουν τις θέσεις τους λόγω συγχωνεύσεων και πρέπει να «μεταναστεύσουν» και να ανατρέψουν εξ’ ολοκλήρου τον οικογενειακό τους προγραμματισμό; Αλλά το σύνθημα δόθηκε. «Πρώτα ο μαθητής»! Άσχετο αν ο μαθητής το Σεπτέμβριο δεν θα γνωρίζει το σχολείο του, το περιβάλλον του, τους συμμαθητές του! Αυτά είναι «ψιλά» γράμματα θα μου πείτε. Δεν πειράζει. Το σημείωμα αυτό το όφειλα στο Διευθυντή του 19ου Δημοτικού σχολείου Αθήνας και σε όλους τους Διευθυντές και εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς τους, όλων των σχολείων της πατρίδας μας που συγχωνεύονται και οι οποίοι με την καινούργια σχολική χρονιά θα μπουν σε νέες περιπέτειες. Καλό κουράγιο σε όλους και καλό καλοκαίρι. Αχιλλέας Αντωνίου

Περί α-παιδείας Χιλιάδες υποψήφιοι των ΑΕΙ και ΤΕΙ αγωνιούν και φέτος μέχρι να δουν το όνομά τους στον πίνακα επιτυχόντων σε κάποιο ανώτατο εκπαιδευτικό και τεχνολογικό ίδρυμα. Μετά αρχίζει η δεύτερη αγωνία και το ερώτημα. Θα παραμείνω κοντά στο σπίτι μου ή θα μεταναστεύσω. Αγωνία πρωτίστως των γονέων και κατόπιν των υποψηφίων, λόγω κρίσης οικονομικής. Μεγαλύτερη η αγωνία των φροντιστηρίων και των φροντιστών.(Σε πολλούς το φέσι έχει περάσει και τα γόνατα!). Αστυνομικές και Στρατιωτικές σχολές στα ύψη. Στις πρώτες δίνεται και μπόνους. Όποιος πετάει μακρύτερα τα χημικά και τα δακρυγόνα κερδίζει συντάξιμα χρόνια! Μεγάλος ο συναγωνισμός, στα ύψη οι βάσεις. Άλλος συναγωνισμός στα παιδαγωγικά. Η λάτρης του δωδεκάθεου τηλεοπτική καθηγήτρια απαιτεί ακροατήριο άνω των 19 χιλιάδων μορίων! Δεν μπορεί να την παρακολουθήσει όποιος κι όποιος. Στη Νοσηλευτική; Εκεί να δεις «σφαγές».

17 χιλιάδες τα μόρια της Αθήνας, 11 χιλιάδες τα μόρια της ίδιας σχολής στην Καβάλα! Ίσως η διαφορά να έγκειται στη διαφορετική μεταφορά της πάπιας στους ασθενείς! Τα παραδείγματα τόσα, όσα και οι σχολές. Εκείνα τα πεδία πάλι; Έσπαγα το μυαλό μου να καταλάβω τι σημαίνουν. Και ήταν τόσο απλό. Πως λέμε «η μπάλα παίζεται εντός πεδιάς και τώρα πέναλτυ» το ίδιο συμβαίνει κι εδώ, στα πεδία των υποψηφίων. Είσαι στο πρώτο πεδίο και σου αρέσει μια σχολή του πέμπτου πεδίου; Πέναλτυ σε βάρος σου. Να μη σου αρέσει! Αφού σου αρέσει 1000 με 2000 μόρια το πέναλτυ. Δηλαδή τα χάνεις. Σαν να μην τα έγραψες σα να μην τα κέρδισες ποτέ. Σα να μην ήταν δικά σου. Τι το περάσαμε! Θα πηδάς εσύ από δω κι από κει επειδή σου αρέσει! Όχι υποψήφιε. Εδώ είναι Μπαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε! Εδώ είναι σοβαρό Υπουργείο που έχει σύστημα! Παιδαγωγικόν Ινστιτούτον που αποφασίζει! Φωστήρες, σύμβουλοι και καθηγηταράδες, σπουδαγμένοι στας Ευρώπας και τας Αμερικάς που αποφασίζουν. Αυτοί, βγάζουν τα θέματα! Αυτοί αυτό που θα αποφασίσουν είναι θέσφατο! Άσχετα αν στις εφημερίδες κάποιοι «περιθωριακοί συνάδελφοί τους» τους τα «χώνουν» κανονικά ή παρατούνται από διορθωτές, επιτηρητές κ.λπ. Αυτοί εκεί! Στη θέση τους! Ακλόνητοι! Αυτοί αποφασίζουν και καθορίζουν το

μέλλον δεκαεπτάχρονων και δεκαοκτάχρονων παιδιών σε τρεις ώρες! Τόσο διαρκεί η γραπτή δοκιμασία! Θα μου πείτε και πολλές είναι οι τρεις ώρες. Οι σοφοί έχουν σοβαρότερα προβλήματα ν’ ασχοληθούν. Με την πιτσιρικαρία θ’ ασχολούνται; Γι’ αυτό είναι άλλωστε σοφοί! Ξέρω πως αυτή τη στιγμή, πολλοί από σας, τους συμβούλους, τους καθηγητές, τους διορθωτές, τους επιτηρητές και όλους από σας τους λήγοντες σε –ες, οξύτονοι και παροξύτονοι, να λέτε: τι γράφει ο μ…..ς.

Τα δέκα ερωτήματα Πριν όμως καταλήξετε στην τελική σας κρίση περί της αφεντομουτσουνάρας μου, θα ήθελα να σας υποβάλλω κι εγώ σε μια κρίση ερωτημάτων τρίωρης δοκιμασίας για ν’ αποδείξετε ότι είστε σοφοί. Η γυναίκα του Καίσαρα, μας λέτε δεν πρέπει να είναι μόνο τίμια, αλλά και να φαίνεται. Έτσι δε μας λέτε εσείς οι σοφοί; Αποδείξτε το λοιπόν και απαντήστε μας στα παρακάτω ερωτήματα: 1ο Αν γράφατε μαζί με τους υποψήφιους και στα ίδια θέματα, θα γράφατε καλύτερα η χειρότερα απ’ αυτούς; 2ο Τα περδίκια δεν αρρωσταίνουν ποτέ; 3ο Που είναι τελικά ο Βρόντος; 4ο Ποια από τις δύο είναι η άλλη όψη του νομίσματος; 5ο Πόσοι κούκοι φέρνουν τελικά την άνοιξη; 6ο Γιατί τόσα χρόνια δεν έχει στεγνώσει η Λούτσα; 7ο Αφού το σύμπαν διαστέλλεται, γιατί κάθε μέρα δυσκολευόμαστε να βρούμε να παρκάρουμε; 8ο Τα πετρόψαρα επιπλέουν; 9ο Αυτός που βρίσκεται παγιδευμένος ανάμεσα στον «γκρεμό» και το «ρέμα» έφτασε εκεί κολυμπώντας ή σκαρφαλώνοντας; 10ο Είναι φυσιολογικό να υπάρχει τμήμα αισθητικής προσώπου στο Ι.Ε.Κ. «ΑΚΜΗ» Αφού σας ευχηθώ καλή επιτυχία, να σας πω μόνο πως μετά από τρία - τέσσερα - πέντε χρόνια κ.λπ., θα έχετε μια τρίωρη ευκαιρία πάνω σε περίπου ίδια θέματα στο ΑΣΕΠ, που θα καθορίσει και την επαγγελματική σας σταδιοδρομία. Ο απαίδευτος (Τα στοιχεία μου στη διάθεση της εφημερίδας)

15

σελ.

16

σελ.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

Γιατί το ποτήρι δεν είναι καν μισοάδειο… Σε παλαιότερες τοποθετήσεις ήμουν πιο αισιόδοξος (και όχι μόνον εγώ)… Πλέον, μπορώ με βεβαιότητα να αντιμετωπίσω την κατάσταση, βλέποντας το ποτήρι όχι απλώς μισοάδειο, αλλά με δυο - τρεις στάλες νερό να έχουν απομείνει… Με άλλα λόγια, βλέπω εντελώς δυσοίωνο το μέλλον της Αργιθέας, εξετάζοντας με ψυχραιμία, και από μία το δυνατόν αντικειμενικότερη γωνία, όλα τα δεδομένα. Μάλιστα, θα μπορούσαμε να κωδικοποιήσουμε το «γιατί» αυτής της απαισιοδοξίας σε 2 + 5 λόγους, για τους οποίους δεν πρόκειται ποτέ να αξιοποιηθεί η περιοχή μας. Μετρώντας ανάποδα, αρχικά 2 αντικειμενικοί λόγοι: Νο 7: Η έμπνευση και η φιλοσοφία της διοικητικής αναδιάρθρωσης της χώρας όπως αυτή επετεύχθη με το νόμο «Καλλικράτης», κινήθηκαν κατά γενική ομολογία σε σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, η υλοποίηση του νέου θεσμικού πλαισίου παρουσιάζει, ήδη σήμερα, αρκετά προβλήματα σε πολλές περιπτώσεις. Όταν, μάλιστα, αντιμετωπίζουν τρομερά εμπόδια στην υλοποίηση και εφαρμογή του οι κεντρικοί και πιο ισχυροί Δήμοι της χώρας, αντιλαμβάνεστε τί συμβαίνει κατ’ ανα-

Μέρη όπως αυτό θα μπορούσαν να αποτελέσουν χώρους τουριστικής ανάπτυξης. Αλλά...

λογία στο δήμο Αργιθέας. Πολύ περισσότερο, αν προσμετρήσει κανείς στη σύγκριση αυτή τα εξής, ότι δηλαδή ο Δήμος μας υστερεί σημαντικά σε τεχνογνωσία, αριθμό απασχολούμενου ανθρωπίνου δυναμικού στις δημοτικές υπηρεσίες, υποδομές, οικονομικά μεγέθη, μόνιμο πληθυσμό. Νο 6: Δεν υπάρχει εσωτερική οδική σύνδεση. Μεγάλο τμήμα δηλαδή του οδικού δικτύου παραμένει χωματόδρομος, ενώ η ασφαλτόστρωση στα περισσότερα σημεία είναι κακοδιατηρημένη εξαιτίας τόσο της μέτριας και επιφανειακής κατασκευής, όσο και των δυσμενών καιρικών συνθηκών κατά τη χειμερινή περίοδο. Δήμος στον οποίο για να πας από τη μία άκρη του στην άλλη, απαιτούνται στην καλύτερη των περιπτώσεων 2,5 ώρες, χρησιμοποιώντας οπωσδήποτε όχημα τύπου τζιπ, για ποια ακριβώς ανάπτυξη να συζητήσεις; Αυτό, βέβαια, είναι το «κρατούμενο». Το ζητούμενο ξεκινάει από τη στιγμή που έχεις εντοπίσει το πρόβλημα, αλλά δεν προσπαθείς να διορθώσεις τα κακώς κείμενα και να το αντιμετωπίσεις. Και θα πει κανείς εδώ ότι γίνονται προσπάθειες αλλά δεν τελεσφορούν εξαιτίας αντικειμενικών δυσκολιών. Αυτό αποτελεί ένα πρόσθετο δεδομένο. Ακόμα μεγαλύτερο ζητούμενο όμως εδώ, είναι ότι ενώ δεν έχεις σοβαρό οδικό δίκτυο, και ενώ δε μπορείς να το αποκαταστήσεις (τουλάχιστον άμεσα), δεν υπάρχει η στρατηγική να μετατρέψεις το μειονέκτημα σε συγκριτικό πλεονέκτημα, υιοθετώντας διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης, όπως κατ’ επανάληψη

έχουμε επισημάνει στο παρελθόν. Ειδικότερα δηλαδή, να ασχοληθείς με εναλλακτικό τουρισμό, να επενδύσεις κυρίως στον αγροτουρισμό, να προσπαθήσεις να δημιουργήσεις κίνητρα εναλλακτικών διακοπών για τους φυσιολάτρες. Και ενδεχομένως να μπορείς να κάνεις κι άλλα πράγματα, να επιδιώξεις ανάπτυξη και αξιοποίηση τομέων, όπως π.χ. η ενέργεια. Αλλά, είπαμε…

5 υποκειμενικοί λόγοι Νο 5: Δεν υπάρχει γεωφυσική και διοικητική ταύτιση. Αλλού ανήκουμε, κι αλλού μας έχουν ενταγμένους. Αν η Αργιθέα ανήκε στην Άρτα, ή ακόμα καλύτερα στην Ευρυτανία, θα είχε τελεστεί η ανάπτυξη της περιοχής μας εδώ και δεκαετίες, όπως συνέβη σε όμορες περιοχές, των οποίων θα μπορούσε κάλλιστα να ισχυριστεί κανείς ότι η Αργιθέα αποτελεί συνέχεια. Έτσι και αλλιώς πρόκειται για τμήμα των Αγράφων – Αργιθέα Θεσσαλικών Αγράφων η πλήρης ονομασία της περιοχής. Τι κοινά έχουμε εμείς με τον κάμπο της Καρδίτσας; Τι κοινά μπορεί να έχουν οι κάτοικοι της Πίνδου, με τους ανθρώπους που καλλιεργούν βαμβάκι; Οι απαντήσεις είναι προφανείς. Και φυσικά, στη σύγκρουση συμφερόντων και σκοπιμοτήτων, μαντέψτε ποιος βγαίνει νικητής και ποιος χαμένος, δεν είναι δα και τόσο δύσκολο… Δείτε λίγο τι συμβαίνει στη διπλανή Ευρυτανία, που εξαιτίας της ομοιομορφίας των χαρακτηριστικών, των αναγκών και των συνθηκών, η ανάπτυξη της είναι κοινή και σχεδόν ταυτόχρονη, συμπεριλαμβάνοντας και κάθε «τελευταίο» χωριό. Προσέξτε κάτι ενδιαφέρον όμως. Από τη μία μεριά, έχει φτάσει η ασφαλτόστρωση μέχρι και το τελευταίο χωριό τα Κέδρα. Από την άλλη μεριά προς το χωριό Άγραφα που δεν έχει άσφαλτο, δεν έχει εμποδιστεί η απογείωση της ανάπτυξης της περιοχής, στηριζόμενη αμιγώς μάλιστα στον εναλλακτικό τουρισμό. Κάτι τέτοιο φυσικά αποτελεί για εμάς «ψιλά γράμματα»… Νο 4: Δυστυχώς, δεν έχουμε πολιτικούς ηγέτες, ούτε στελέχη στην κεντρική σκηνή ούτε συμμάχους φυσικά, προκείμενου να ασχοληθούν με την αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής και να υποστηρίξουν την όποια πορεία της Αργιθέας. Αντίθετα, οι εχθροί της περιοχής ζουν και βασιλεύουν, υπονομεύοντας ολοένα και περισσότερο την Αργιθέα και εξακολουθούν να ασελγούν στο αναπτυξιακό σκέλεθρό της, αφήνοντας την να παραμένει στην αφάνεια και το μαρασμό.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011 Και για να προλάβω κάποιους, δε βλέπω φαντάσματα. Όταν λέω εχθρούς, εννοώ όλους εκείνους των οποίων τα συμφέροντα δεν ταυτίζονται με τα αντίστοιχα της Αργιθέας. Και φροντίζουν να το δείχνουν. Πιστέψτε με, είναι πάρα πολλοί. Βέβαια δεν αντιμετωπίζουν και ιδιαίτερη αντίσταση, αφού η Αργιθέα απλά … απουσιάζει παντελώς από την κεντρική σκηνή! Και κάτι μη σχετικό αλλά σημειολογικό, ακόμα και στο google (τη μεγαλύτερη μηχανή αναζήτησης στο διαδίκτυο), αν αναζητήσει κανείς την Αργιθέα, πρώτα θα εμφανιστεί το «Κτήμα Αργιθέα» που βρίσκεται στην Αττική και αναλαμβάνει δεξιώσεις γάμων, και ύστερα ο,τιδήποτε συσχετίζεται με την περιοχή μας. Νο 3: Ο πρότερος «άτιμος» βίος της περιοχής ως προς την άσκηση πίεσης, και πιο συγκεκριμένα τα δείγματα γραφής ως προς την αποφασιστικότητα ή την αποτελεσματικότητα που έχει επιδείξει σύμπασα η Αργιθέα, με τους κατά καιρούς εκπροσώπους της, δεν είναι και τα καλύτερα. Και τι εννοώ. Ότι άπειρες φορές έχουμε εντοπίσει όλα τα προβλήματα, αλλά ποτέ δεν κάνουμε τίποτα προκειμένου να αντιμετωπιστούνεπί της ουσίας. Οπότε, σήμερα επικρατεί η λογική: «Τόσα χρόνια δεν έγινε τίποτα, εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;». Και κάπως έτσι κυλάει η ροή στην Αργιθέα… Νο 2: Ασχολούμαστε με το δέντρο, δε βλέπουμε το δάσος. Ενδιαφερόμαστε για ζητήματα τύπου, ποιο είναι το ισχυρότερο χωριό στα εσωτερικά του Δήμου, ποιος σύλλογος θα οργανώσει το αντάμωμα, γιατί να βάλουμε πρώτα τον τάδε δρόμο στο σχεδιασμό και όχι τον άλλο και πάει λέγοντας. Δεν ασχολούμαστε δηλαδή με το να δούμε πως θα κάνουμε όλα τα χωριά ισχυρά, πως θα αναβαθμίσουμε συλλογικά την ποιότητα του ανταμώματος, πως θα ιεραρχήσουμε τα ζητήματα με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον της περιοχής, ποιον δρόμο θα εντάξουμε πρώτο και ποιον δεύτερο στο τεχνικό πρόγραμμα. Νο 1: Εμφύλιος πόλεμος, παρατεταμένος, διαρκείας, και μάλιστα χωρίς ποιοτικά χαρακτηριστικά. Από τη μία δεν είναι ικανοποιητικό το επίπεδο του ανθρώπινου δυναμικού των ενεργών πολιτών της περιοχής, από την άλλη είναι και διχασμένο, ακόμα και σε ζητήματα ήσσονος σημασίας. Ο θυμόσοφος ελληνικός λαός ισχυρίζεται πως «κακό χωριό τα λίγα σπίτια», θέλοντας χαρακτηριστικά να επισημάνει πως σε μικρότερες κοινωνικές ομάδες παρατηρούνται πιο συχνά και πιο έντονα διαμάχες, διαξιφισμοί, αντιπαλότητες, αντιπάθειες. Ακριβώς σε αυτή τη φράση εμπεριέχεται η ουσία όλων των αψιμαχιών που λαμβάνουν χώρα το τελευταίο διάστημα στα αργιθεάτικα δρώμενα, οδηγώντας σε αδιέξοδα. Τα συμπεράσματα δικά σας, και μακάρι να βρείτε εσείς ψήγματα προσδοκίας και ελπίδας, εκεί που εγώ δεν μπορώ να τα δω...

Πέρσι ψόφησε, φέτος βρόμισε... Μάθαμε πως ο Δήμος διά των αρμοδίων Αντιδημάρχων κκ. Καναβού και Ποζιού, συνεπικουρούμενοι και από τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες, μετέβησαν στη θέση «Καμαράκι» του κοινοτικού διαμερίσματος Στεφανιάδας, όπου έχει τη στάνη του εδώ και δεκαετίες, ο κτηνοτρόφος της περιοχής μας και πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Στεφανιάδας κ. Κωνσταντίνος Φλώτσιος. Το πρόβλημα βέβαια δεν αφορά τον κ. Φλώτσιο αλλά τον αδερφό του Δημήτρη, ο οποίος «μικροκτηνοτρόφος» κι εκείνος, «κατέλαβε δημοτική έκταση χωρίς άδεια από το δήμο» στήνοντας ξυλοκατασκευή (καλύβα) για τις ανάγκες του ποιμνιοστασίου του. Η καλύβα στήθηκε πέρσι. Πέρσι ψόφησε, φέτος μύρισε που λέμε! Βέβαια στη συγκεκριμένη περιοχή υπήρχαν στάνες και καλύβες τσελιγκάδων της Στεφανιάδας αλλά και Ευρυτάνων τσελιγκάδων, προ αμνημονεύτων ετών, αφού η συγκεκριμένη περιοχή αποτελούσε και λιβάδι προς ενοικίαση από την κοινότητα Στεφανιάδας. Τα σχετικά κοινοτικά έγγραφα πιστεύουμε πως υπάρχουν ακόμη στα αρχεία της κοινότητας. Εμείς ρωτάμε το Δήμαρχο, τους υπεύθυνους αντιδημάρχους, το δημοτικό συμβούλιο και την αξιωματική αντιπολίτευση, αν οι εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες καλύβες ολόκληρης της Αργιθέας διαθέτουν την απαραίτητη δημοτική άδεια; Ή πρέπει να ξηλωθούν κι αυτές;

Σοβαρευτείτε για το καλό της περιοχής Κύριε δήμαρχε, κύριοι αντιδήμαρχοι και κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι που παίρνετε τις αποφάσεις για την εύρυθμη λειτουργία του δήμου και τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των δημοτών, αντί να στηρίξετε με κάθε μέσο και κάθε τρόπο τις προσπάθειες των γεωργοκτηνοτρόφων, αντί να τους έχετε εύκολη προσπέλαση στις μονάδες τους διατηρώντας τους αγροτικούς δρόμους καθαρούς και ανοικτούς, αντί να τους ενημερώνετε για τα προγράμματα των υπουργείων που τους αφορούν, αντί να τους παράσχετε κάθε δυνατή βοήθεια και υποστήριξη, τους κυνηγάτε φέρνοντάς τους τα δασαρχεία; Ντροπή σας! Ο συγκεκριμένος δρόμος που οδηγεί στην «πλάκα» είναι ακόμα δύσβατος. Οι κτηνοτρόφοι μεταφέρουν τα προϊόντα τους με τα χέρια και τα καρότσια. Να σκεφτεί κανείς ότι το συγκεκριμένο δρόμο τον χρησιμοποιούν και οι προσκυνητές της Σπηλιάς οι προερχόμενοι από την Ευρυτανία! Ωραία εικόνα δείχνει ο δήμος μας προς τα έξω! Σοβαρευτείτε όσο είναι καιρός και αφήστε την ιδιοκτησιακή αντίληψη του δήμου, γιατί την επόμενη φορά δεν θα είμαστε καθόλου ελαστικοί.

17

σελ.

18

σελ.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

Θεσσαλοί μάρτυρες κατά την πρώτη περίοδο της τουρκοκρατίας Στοιχεία από έρευνα πανεπιστημιακών (Πηγή: ΑΠΕ) ους όρους ανάπτυξης, διαμόρφωσης, αλλά και τεκμηρίωσης του φαινομένου των νεομαρτύρων στην περιοχή της Θεσσαλίας κατά την πρώτη περίοδο της Τουρκοκρατίας και συγκεκριμένα από την κατάκτησή της από τους Τούρκους έως το 1669, έτος κατά το οποίο, με τη λήξη του κρητικού πολέμου, ολοκληρώνεται η κατάκτηση του ελληνικού χώρου από τους Οθωμανούς, εξετάζουν σε μελέτη τους οι Δ. Σακκής, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και Α. Αντωνίου, διδάσκων στο ίδιο πανεπιστήμιο, καθώς και στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Πρόκειται για μια περίοδο, αναφέρουν οι επιστήμονες, κατά την οποία η χριστιανική Ευρώπη υποχωρεί απέναντι στην επεκτατική πολιτική των Οθωμανών και χάνει εδάφη. Το πολιτικό αυτό περιβάλλον τής ολοένα και πιο πολύ ισχυροποιούμενης οθωμανικής κυριαρχίας έφερε και τα πρώτα σπέρματα της παρακμής της και συγχρόνως τη δημιουργία συνθηκών που καλλιέργησαν το αγωνιστικό πνεύμα και προετοίμασαν τους Έλληνες για επερχόμενες δυναμικές αναμετρήσεις με τον ξένο δυνάστη. Ήδη, την υπό εξέταση εποχή (1430-1669), εκδηλώνονται επανειλημμένα επαναστατικά κινήματα και τίθεται επί τάπητος το θέμα της ελληνικής ανεξαρτησίας, συνδεδεμένο με τους στόχους της ευρωπαϊκής πολιτικής έναντι των Οθωμανών. Μέσα σ' ένα περιβάλλον, που δεν ευνοούσε την ενασχόληση με τις πνευματικές αναζητήσεις, αναπτύσσεται η δράση της ορθόδοξης εκκλησίας και δημιουργούνται τα πνευματικά κέντρα του ελληνισμού γύρω πάντα από την Ορθοδοξία, στην Κωνσταντινούπολη, το Άγιο όρος, τη Χίο, τα Άγραφα, τα Μετέωρα κ.α.

Τ

Οι νεομάρτυρες, συνήθως- επισημαίνουν οι δύο ερευνητές- κατάγονταν από φτωχές οικογένειες, αρκετοί δε απ' αυτούς από άσημα χωριουδάκια της ελληνικής επαρχίας. Ήταν μικροεπαγγελματίες και δεν διακρίνονταν, στις περισσότερες περιπτώσεις, για την υψηλή τους μόρφωση. Αρκετοί ήταν ξενιτεμένοι και, επομένως, συναναστράφηκαν με ανθρώπους άγνωστους, οι οποίοι και έπαιξαν το ρόλο του συκοφάντη. Οι φτωχοί αυτοί άνθρωποι δεν διέθεταν ένα αποτελεσματικό δίκτυο οικογενειακών σχέσεων, που θα μπορούσε να τους προστατεύσει. Πάντως, πολλοί είχαν επαφές με τα πνευματικά κέντρα της ορθοδοξίας και ιδίως με τα αγιορείτικα μοναστήρια. Αυτοί οι απλοί και καθημερινοί άνθρωποι αντιμετώπισαν φρικτά μαρτύρια με θάρρος και αυταπάρνηση. Πιο αναλυτικά, οι δύο επιστήμονες αναφέρονται στα εξής πρόσωπα: Μιχαήλ Μαυρουδής: γεννήθηκε στη Γρανίτζα των Aγράφων από γονείς θεοσεβείς, οι οποίοι τού δίδαξαν, εκτός από τη θεοσέβεια, τη σεμνότητα και την ταπεινοφροσύνη. Mετά το θάνατο του πατέρα του κι αφού ενηλικιώθηκε, παντρεύτηκε και στη συνέχεια πήγε στη Θεσσαλονίκη, όπου και ασχολούνταν με το επιτήδευμα του ψωμοπώλου. Θα εμπνευστεί από την Aκολουθία της Kυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως και, επιχειρώντας να προσηλυτίσει ένα νεαρό Tούρκο, πελάτη του καταστήματός του, θα υποπέσει στην αντίληψη Oθωμανού νομοδιδασκάλου, ο οποίος και θα τον οδηγήσει στον καδή με την κατηγορία της βλασφημίας. Aφού αλυσοδέθηκε, υπέστη πληθώρα μαρτυρίων και ευτελισμών, προκειμένου να αλλαξοπιστήσει. Eπέμεινε, όμως, στην πίστη του και υπέμεινε το μαρτύριο, το 1544.

O Oσιώτατος Nικόδημος από τα Mετέωρα: Μαρτύρησε στις 16 Aυγούστου 1551 «διά την ευσέβειαν» του.

O Oσιομάρτυς Δαμιανός: Γεννήθηκε στο Pίχοβο ή Mυρίχοβο των Aγράφων και νέος εγκατέλειψε τα εγκόσμια για να μεταβεί στην ιερά μονή Φιλοθέου του Aγίου Όρους, όπου και περιεβλήθη του μοναχικού σχήματος. Ύστερα από σύντομη διαμονή στο μοναστήρι, ακολούθησε τον ασκητή Δομέτιο, μαζί με τον οποίο ησύχαζε για τρία ολόκληρα χρόνια. Ο οσιομάρτυς Δαμιανός, με θεία έμπνευση, εγκατέλειψε το Άγιο Όρος και αναχώρησε για τον Όλυμπο, όπου και κήρυξε το θείο λόγο, παρακινώντας τους χριστιανούς να αποφεύγουν την αδικία, την κακία και να εργάζονται τα θεάρεστα έργα. Kατηγορήθηκε, όμως, από ασεβείς ομοθρήσκους ως πλάνος και απατεών. Στη συνέχεια, μετέβη στον Κίσαβο, στη Λάρισα και στην περιοχή των Aγράφων, όπου συνέχισε τη διδασκαλία, πλην όμως έτυχε της ίδιας αντιμετωπίσεως. Ο οσιομάρτυρας, αφού επέστρεψε στον Kίσαβο, προέβη στην οικοδόμηση της Mονής του Tιμίου Προδρόμου, στην οποία και συνέρεαν πολλοί ευσεβείς, για να ωφεληθούν από τις ψυχωφελείς διδασκαλίες του και τα θεία του χαρίσματα. Συνελήφθη από τους Tούρκους στο χωριό Bουλγαρίνη και, στη συνέχεια, παραδόθηκε στις αρχές της Λάρισας. Tου απαγγέλθηκε κατηγορία ότι εμποδίζει τις αγοροπωλησίες των ειδών κατά την Kυριακή. Oι αρχές τον αλυσόδεσαν στον τράχηλο και στα πόδια, τον έδειραν με σφοδρότητα, τον φυλάκισαν και τον βασάνιζαν επί δεκαπέντε ημέρες. Ο οσιομάρτυρας υπέμεινε με αφοσίωση στην πίστη του και έτσι οδηγήθηκε στο φρικτό θάνατο με φούρκα, αφού κτυπήθηκε πρώτα

στο κεφάλι με πελέκι. Ημιθανή, τον έριξαν στην πυρά και οι στάχτες του σκορπίστηκαν στον Πηνειό. Μαρτύρησε στις 14 Φεβρουαρίου 1568.

O Άγιος Σεραφείμ, αρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Nεοχωρίου: Γεννήθηκε στην Πεζούλα (Mπεζήλα) Kαρδίτσας στα μέσα του IΣT΄ αιώνα από τους θεοσεβείς Σωφρόνιο και Mαρία. Μόνασε στη Mονή της Kορώνας Kαρδίτσας, πριν ακόμη αναλάβει την αρχιεπισκοπή Φαναρίου και Nεοχωρίου. O ενάρετος βίος του Σεραφείμ προκάλεσε την μήνιν των Tούρκων, οι οποίοι και τον συνέλαβαν κατά την επανάσταση του Διονυσίου του Φιλοσόφου, οδηγώντας τον, το 1601, σε μαρτυρικό θάνατο. Η μνήμη τού νεομάρτυρα Σεραφείμ, σημειώνουν οι δύο ερευνητές, έμεινε ιδιαίτερα ζωντανή στη Θεσσαλία και ενέπνευσε τη δημοτική μας ποίηση. Ο Εθνομάρτυρας Διονύσιος ο Φιλόσοφος, Mηροπολίτης Λαρίσης: Καταγόταν από τη Θεσσαλία. Υπάρχει, ωστόσο, και η άποψη ότι καταγόταν από την Παραμυθιά της Hπείρου και μόνασε στη μονή του Aγίου Δημητρίου του Διχούνη, που βρισκόταν κοντά στο Kεράσσοβο. Πολυσχιδής και επαναστατική προσωπικότητα, με σπουδαία παιδεία που πιθανόν έλαβε στην Eυρώπη, φιλόσοφος, αλλά και ιατρός που πρόσφερε τις υπηρεσίες του στην Kωνσταντινούπολη και στην Ήπειρο. Oνομάστηκε Σκυλόσοφος στο «Στηλιτευτικόν λόγον» του πολεμίου του Mαξίμου του Πελοποννησίου.

O Διονύσιος βρίσκεται ως διάκονος και αργότερα ως αρχιδιάκονος στο περιβάλλον του Πατριάρχη Iερεμίου του B΄. Tο 1592 προήχθη στη θέση του μητροπολίτη Λαρίσης, αλλά την έδρα της Mητροπόλεως την μετέφερε στα Tρίκαλα- επί των ημερών του εμαρτύρησε και ο Άγιος Σεραφείμ, αρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Nεοχωρίου.

H επαναστατική δραστηριότη-

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011 τα του Διονυσίου αρχίζει μετά τη ναυμαχία της Nαυπάκτου (1571), όταν οι ελπίδες των Eλλήνων πρόσκαιρα αναπτερώθηκαν, εξαιτίας της ήττας των Oθωμανών και της ενδεχόμενης βοήθειας των Eυρωπαίων. O Διονύσιος, προς επίτευξη του επαναστατικού του σχεδίου, βρισκόταν σε επικοινωνία με τους κλέφτες των Aγράφων.

Mε περίπου χίλιους γεωργούς, ποιμένες, αλλά και Aλβανούς οπλοφόρους, τη νύχτα της 10ης προς την 11η Σεπτεμβρίου 1611 επετέθη στην κατοικία του πασά των Iωαννίνων και την έκαψε. Η επανάσταση, όμως, απέτυχε. Περίπου 200 επαναστάτες κάηκαν ζωντανοί, ενώ η σπηλιά-κρησφύγετο αποκαλύφθηκε και ο Διονύσιος υπέστη μαρτυρικό θάνατο, αποδαρείς ζωντανός.

Oι υπόλοιποι επαναστάτες σουβλίστηκαν ή κρεμάστηκαν ή κάηκαν ζωντανοί.

O νεομάρτυς Nικόλαος εκ Mετσόβου: ο Άγιος Nικόλαος καταγόταν από το κοντινό στη Θεσσαλία Mέτσοβο. Nέος ήλθε στα Tρίκαλα και εργαζόταν σε φούρνο, όπου και πιεσθείς αλλαξοπίστησε. Μετανόησε, όμως, για την πράξη του και αναχώρησε για την πατρίδα του και ζούσε ως αληθινός χριστιανός.

H χριστιανική πίστη του Nικολάου υπέπεσε στην αντίληψη των Tούρκων, οι οποίοι τον φυλάκισαν, αφού πρώτα τον ράβδισαν και, στη συνέχεια, τον υπέβαλαν στο μαρτύριο της πυρράς, ζωντανό, στις 16 Mαΐου 1617. H κάρα του Aγίου βρίσκεται στη μονή Bαρλαάμ.

Oριακά στην υπό εξέταση περίοδο, οι δύο ερευνητές αναφέρονται και στον Oσιομάρτυρα Kυπριανό τον Nέο. Kαταγόταν από τη Γόλι-

τζα των Aγράφων. Nέος, έγινε μοναχός στο Άγιο Όρος, «αγοράσας κελλίον Kουτλουμουσιανόν, τον Άγιον Γεώργιον». Mετέβη στη Θεσσαλονίκη και αποπειράθηκε αρχικά να διδάξει στον καδή το ιερό Eυαγγέλιο, όπου και εδάρη ανηλεώς. Στη συνέχεια, με τον ίδιο σκοπό πήγε στην Kωνσταντινούπολη και άρχισε να κηρύττει το ιερό Eυαγγέλιο στους Tούρκους και σ' αυτόν τον Bεζύρη, ο οποίος τον παρέδωσε στο μουφτή που τον αποκεφάλισε στις 5 Iουλίου 1679, στο Φανάρι. Άγιος Σταμάτιος από τον Άγιο Γεώργιο Bόλου: γεννήθηκε στο δεύτερο μισό του IZ΄αιώνα. Tο 1680 θα μεταβεί στην Kωνσταντινούπολη για να διαμαρτυρηθεί στις τουρκικές αρχές για τις αδικίες που διέπραττε ο αγάς της περιοχής σε βάρος των εντοπίων χριστιανών. Στην παράσταση, όμως, που έγινε δικαιώθηκε ο φοροεισπράκτορας.

O Σταμάτιος, ο οποίος, σύμφωνα με το Mαρτυρολόγιον, «εφώναζε διά τον αδικητήν περισσότερον από τους άλλους» κατηγορήθηκε ότι ήταν μουσουλμάνος και αλλαξοπίστησε, οδηγήθηκε στη φυλακή και επιμένοντας στη χριστιανική πίστη μαρτύρησε με αποκεφαλισμό, στις 16 Aυγούστου 1680. Νεομάρτυρας Tριαντάφυλλος, από τη Zαγορά: γεννήθηκε στη Zαγορά το 1662. Aπό νεαρή ηλικία ασκούσε το επιτήδευμα του ναύτη.

O Tριαντάφυλλος, σε ένα του ταξίδι, όταν το πλοίο βρισκόταν στην Kωνσταντινούπολη, φιλονίκησε με άλλους ναύτες Oθωμανούς. Kατηγορήθηκε από τους ίδιους στον επίτροπο του Σουλτάνου Mουσταφά πασά ότι είχε εκφράσει την επιθυμία να εξισλαμιστεί και αργότερα άλλα-

ξε γνώμη. Eπρόκειτο για μία κατηγορία που οδηγούσε στη φυλάκιση, βασανιστήρια και στο θάνατο, και ήταν ανάλογη της αβανίας, που προαναφέρθηκε. O Tριαντάφυλλος συνελήφθη, βασανίστηκε και, επειδή αρνήθηκε να εξισλαμιστεί, αποκεφαλίστηκε στον Iππόδρομο της Kωνσταντινούπολης, στις 8 Aυγούστου 1680, σε ηλικία μόλις 18 ετών.

Mεγαλομάρτυρας Aπόστολος ο Nέος: Γεννήθηκε στον Άγιο Λαυρέντιο. Tο 1682 θα μεταβεί στην Kωνσταντινούπολη και θα εργαστεί σε ταβερνείο. Όπως και ο Άγιος Σταμάτιος, θα διαμαρτυρηθεί στον αρχιευνούχο του Σουλτάνου για την άδικη φορολογία των συγχωριανών

του, παραδίδοντας σχετικό έγγραφο. Θα προκαλέσει όμως την μήνιν του και με την κατηγορία ότι αποκήρυξε τον ισλαμισμό, φυλακίστηκε και απαγχονίστηκε, στις 16 Aυγούστου του 1686.

Kαταλήγοντας, οι δύο επιστήμονες επισημαίνουν ότι σε μια περίοδο που η χριστιανική πίστη συμπορεύεται με τους εθνικούς οραματισμούς, η συμβολή του κλήρου είναι μεγίστη στην εθνική υπόθεση. Oι νεομάρτυρες, κατά την πρώτη σκοτεινή περίοδο της Tουρκοκρατίας, υπήρξαν φωτεινό παράδειγμα αυτοθυσίας και συνέβαλαν στη διάσωση και ενίσχυση της εθνικής συνείδησης.

Οι «Αγανακτισμένοι» της πλατείας συντάγματος και... όλης της Ελλάδας Εδώ και δυο μήνες περίπου γινόμαστε καθημερινά μάρτυρας του φαινομένου των «αγανακτισμένων» που μαζεύονται στην πλατεία Συντάγματος της Αθήνας, αλλά και σε άλλες πλατείες της υπόλοιπης Ελλάδας, διαμαρτυρόμενοι για την οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας, αλλά και που τη ζούμε όλοι στο πετσί μας. Τον τίτλο «αγανακτισμένοι» τους τον χάρισαν τα ΜΜΕ. Ο σωστότερος θα ήταν «Καταπιεσμένοι» Αν θέλαμε πραγματικά να δούμε την εικόνα των καταπιεσμένων και μέσα σ’ αυτήν και τους εαυτούς μας, τότε θα χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Πάολο Φρέιρε στο έργο του (Η παιδαγωγική του Καταπιεσμένου) που λέει: «Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι οι καταπιεσμένοι δεν είναι περιθωριακοί, δεν είναι άνθρωποι που ζουν «έξω» από την κοινωνία. Πάντοτε βρίσκονται μέσα σ’ αυτήν-μέσα στη δομή που τους καταδίκασε «να ζουν για τους άλλους». Η λύση δεν είναι να τους εντάξει μέσα στη δομή της καταπίεσης, αλλά να μετασχηματίσεις τη δομή αυτή έτσι, ώστε να μπορέσουν να «ζήσουν για τον εαυτό τους».

19

σελ.

20

σελ.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

Η πόλη και η θάλασσα (1) Του Ανδρέα Νεοφυτιδη Δεν ήταν πόλη δεν ήταν θάλασσα ούτε μαούνα φορτωμένη που τη σέρνει βαποράκι από μπροστά να καβαλήσει κύματα, δεν ήτανε συνάθροιση ούτε καν συντροφία εμπορική μήτε και κίνημα εργατικό να παρελαύνει τις πρωτομαγιές με κόκκινα μαντήλια στο λαιμό πίσω από την μπάντα της ΠΕΟ με τον Κόκο ως μαέστρο, δεν ήταν σινεμά: Ριάλτο, Γιορδαμλή, Παλλάς, Ελλάς, Αλάμπρα, Ζάππειον, Ρεκάλ και Αριέλ, δεν ήτανε λιμάνι εμπορικό ούτε και αποθήκες χαρουπιών ή χαρουπόμυλοι ούτε το Κάστρο ούτε Ζίκ-Ζάκ ή Πλατεία Ηρώων με τα πέριξ στενάκια-λαβυρίνθους των πουτάνων, μήτε εργοστάσιο οίνου και άλλων οινοπνευματωδών: ΚΕΟ, ΣΟΔΑΠ, Χατζηπαύλου, ΛΟΕΛ, Περιστιάνη, Αρχοντίδη και Θουκή, δεν ήταν ακόμη ο ακίνδυνος τρελός-νοήμων με τα πολλά ονόματα Κόκος Αφάμης, Αρκοντής ο άρχοντας, Κιαζήμης, Άκης ο Αθόρυβος, Αντρούλλα ή Αριστείδης, δεν ήταν τα εκπαιδευτήρια Λανίτειον Ελληνικόν Γυμνάσιον, Αθηναϊδειον, Εμπορική Ακαδημία και οι Αστικές Σχολές, ούτε οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι Ανταίος, ΑΕΛ, ελαφρά ταξιαρχία Άρης, Απόλλων, ή τού ΓΣΟ οι κερκίδες συνεπαρμένες απ’ τον φούρπο τα Σάββατα και τις Κυριακές, ούτε ο Βασιλιάς Καρνάβαλος στα τέλη τού χειμώνα με τις τρέλλες των μπάλμασκέ, τους κανταδόρους, τον χαρτοπόλεμο με τα κέρινα αυγά και τις κοσμοπλημμύρες στις παρελάσεις των μασκαρεμένων, μήτε οι Δευτέρες της Καθαράς, την επομένη της Κυριακής του καρνάβαλου, με τις κοντινές, τής χορτοφαγίας και νηστείας, εκδρομές και τα μεθύσια στους ξέφραγους και καταπράσινους αγρούς, δεν ήτανε τα προσκυνήματα μακρινά ή μη σε μοναστήρια της υπομονής, οι Βυζαντινοί εσπερινοί των ύμνων, Χαιρετισμοί, Τη Υπερμάχω, την Ωραιότητα της Παρθενίας, οι μεταφυσικές Μεγάλες Παρασκευές του Επιτάφιου στολισμένου με τους ανθούς των ανθέων, Ώ Γλυκύ μου έαρ, και εκείνα τα κατανυκτικώς καταληκτικά Δεύτε λάβετε φως με το Χριστός Ανέστη σαν κελεύσματα για σωτήριες ανατάσεις αθώων, φαρισαίων, αγίων, υποκριτών και αμαρτωλών, δεν ήταν καν η λαμπρατζιά να κάψουν τον Ιούδα τη νύχτα της Ανάστασης, στις εκκλησίες των ενοριών Αγία Νάπας, Καθολικής, Αγίας Τριάδας, Αγίας Ζώνης, Άη Νικόλα με το κοιμητήρι, Άη Αντώνη μεσ’ τον τουρκομαχαλά, δεν ήτανε ο μόλος τόπος περιπατητών ρομαντικών ή ερωτευμένων ν’ αναπνέ-

ουν θαλασσινό αεράκι αργά τ’ απογεύματα, ούτε ο καλαίσθητος Δημόσιος Κήπος με τα παραδείσια πουλιά, τα άνθη και τις προτομές ηρώων, δεν ήτανε λιμάνι του Κατακλυσμού αρχές καλοκαιριού πανηγύρι και πάμπορος για βόλτες μεσ’ τη θάλασσα να δεις από κοντά πλοία εμπορικά που βάραγαν ολόφωτα σειρήνες, δεν ήταν τα ποδήλατα καί οι γυμνασιόπαιδες καβάλα ένστολοι νά γυροφέρνουν σπίτια πού έκρυβαν γλυκές κοπέλες κι’ ανομολόγητους έρωτες, δεν ήταν όλ’ αυτά, δεν ήταν οι πανάρχαιες βάρκες των ψαράδων, τα καφενο-ταβερνεία στο λιμάνι οπού σύχναζαν χαμάληδες και πότες, ούτε τα καμπαρέ της Πλατείας Ηρώων με τα προγράμματα τους του μεσονυχτίου, δεν ήτανε τα καφενεία, κλασσικά, Ακρόπολις, Κρίνος, Καζαμπλάνκα και ΚίτΚάτ, ούτε ο Πεντάδρομος και οι οδοί Αγίου Ανδρέου, Αγίας Ζώνης, Ελλάδος, Αθηνών, Ειρήνης, Ελευθερίας, Ανεξαρτησίας και βάλε, δεν ήτανε ο Φιλιππής ο Παγωτάρης της γειτονιάς και κάθε γειτονιάς, με το ποδήλατο, τον γανωμένο τενεκέ να βουλιάζει στον σπασμένο πάγο και παγωτό χύμα στο χωνάκι και που, προϊόντος του χρόνου και αύξησης της ζήτησης, άλλαξε, ως δια εμπορικής σοφίας, όνομα κι’ έγινε Philip’s Ice Cream με έδρα μόνιμη στη Λεωφόρο, μεγάλα ψυγεία και δουλειές με φούντες με τους Εγγλέζους των βάσεων, δεν ήταν ο παραλιακός δρόμος μέχρι τη ψαροταβέρνα του Ατσουπά ανατολικά, και συνέχεια προς Σκαρίνου, Λευκωσία και πιο πέρα, ή, δυτικά η Οδός -της αθώας ακόμη- Πάφου που σ’ έφερνε Πισσούριν, Πέτραν του Ρωμιού, Παλαίπαφον και Κτήμα. Δεν ήταν όλα τούτα μα ήταν κι’ όλ’ αυτά, μαζί και μια ψυχή που ξεχείλιζε πάθος και μια καρδιά που κτυπούσε σε ρυθμούς ανέμελης τρέλας, απαλού μεθυσιού κι’ ενστικτώδους πορείας προς τα μπρος μέσα σε αέναες γιορτές απο το τίποτα και για τα πάντα, του αέρα μα και προσγειωμένες, φαντασιόπληκτες σαν το σινεμά μα και πραγματικές σαν την υγρή κάψα του καλοκαιριού. Μιας ουρανόσταλτης τρέλας που τρέχει μέσα στους δρόμους και όλα τα παρασέρνει στο κατόπι της, όλα, ανθρώπους, σκέψεις, δουλειές, εμπόριο, σχολεία, όνειρα, ελπίδες, απογοητεύσεις, πατριωτικές εξάρσεις κι’ ατελέσφορες πράξεις, εγγλέζους και αποικιοκρατικά κατάλοιπα, σύνοικο στοιχείο, παλιούς και νέους αγώνες, γαλανόλευκες και ανεξαρτησιακές νεοπαγείς σημαίες, έρωτες, μαθητιώσες νεολαίες, και, πάντα, ένα κάτι, σαν απωθημένο ή σαν παντοτινή, εξακολουθητική επιστροφή εκεί οπού όλα γεννήθηκαν κάποτε και ξεκίνησαν εισβάλλοντας ταπεινά ή και με καπατσοσύνη στη ζωή και αφού έπραξαν ό,τι έπρεπε να πράξουν εντούτοις

ακόμη βαδίζουν έτσι σαν κρυφές νοσταλγίες κάπου στα βάθη του μυαλού, διαγράφοντας κύκλους μέσα στη μνήμη και στο χρόνο που κυλά αφήνοντας πίσω του φαμίλιες και παιδιά κι’ εγγόνια, άσπρα μαλλιά, γερασμένους έρωτες και ρυτίδες, επιτυχίες και αποτυχίες, αίμα, πολύ αίμα και πίκρα, αέναους ξενιτεμούς και γυρισμούς ανέλπιστους. Κι’ απέναντι η πλατιά θάλασσα, γαλαζοπράσινη στους θυμούς της, βαθιά γαλάζια με λευκές δαντελένιες χαρακιές στην ηρεμία της, στο βάθος πάντα δυό-τρία καράβια εμπορικά να κάνουν καλά τη δουλειά τους, η θάλασσα νά ξεγελά τήν πόλη καί νά θέλει νά τήν κάνει δική της κι’ η πόλη ν’ αντιστέκεται, να πεισμώνει, να της γυρνάει καμιά φορά την πλάτη και να κλείνεται στα δικά της, στα καμώματά της, στη δήθεν μυστική ζωή της πού δεν ήταν καθόλου μυστική αλλά ανοικτό ποίημα που ξεχείλιζε χυμένο στους δρόμους, ένα ποίημα συλλογικό, έργο πολλών ανθρώπων και πολλών γενεών, δημώδες άσμα που ο καθένας πρόσθετε και το κομμάτι του, τα έργα τών χειρών του, τα κατορθώματά του, τα λόγια του, ποίημα βίος και πολιτεία μιας πόλης και των ανθρώπων της, της πόλης που ήταν Λεμησσός της καθαρεύουσας, Λεμεσός της καθομιλουμένης, Λιμασόλ της γλώσσας του σύνοικου στοιχείου και Τάουν όφ Λίμασσολ της γλώσσας της αποικιοκρατίας. Δεν ήταν η πόλη της θαλάσσης και δεν ήταν η θάλασσα της πόλεως μα ωστόσο η μιά ανήκε στην άλλη μ’ ένα τρόπο ερωτιάρικο, ελεύθερο, χαριτωμένα ύποπτο, θα ‘λεγε κανείς. Η πόλη πότε να κανακεύει τη θάλασσα, να θέλει να τη δαμάσει, να της φορτώσει βάρκες και μαούνες και καράβια, για να ταξιδέψει πάνω της και πότε να τη δέσει έτσι εκεί στα μουράγια και στις αποβάθρες της τις ξύλινες που έμπαιναν βαθιά μεσ’ το νερό. Και η θάλασσα να ξεγλιστρά αέναα μεσ’ απ’ τα χέρια της πόλης, να γίνεται ένα πήγαιν’ έλα άπιαστο μεσ’ τη ρευστότητά του, ένα χαμόγελο κοροϊδευτικά χαριτωμένο που το υγρό σχήμα του πλανιόταν και δεν πλανιόταν μπροστά στα μάτια σου, ένα τραγούδι που ‘μενε, λες, αλάλητο, που δεν μπορούσε κανείς ποτέ να πιάσει το σκοπό του, να πει τα λόγια του, ένα θηλυκό πάντα εκ του σύνεγγυς που σ’ αγκάλιαζε μα που ποτέ εσύ δεν μπορούσες να το κρατήσεις μεσ’ τ’ αγκάλια σου, ένας παφλασμός που άλλοτε χάϊδευε κι’ άλλοτε μαστίγωνε τον αέρα, μια πρόσκληση γι’ αλλού, μακριά, πέρα από τα χέρια της πόλεως, πέρα από τα πάρε-δώσε των ανθρώπων, τη βουή των δρόμων, των εργοστασίων, των σχολείων, των εκκλησιών, των εορτών και πανηγύρεων, του ΓΣΟ τα Σάββατα και τις Κυριακές, πέρ’ απ’ όλα τούτα, μακριά πάνω

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011 στο νερουλό κορμί της το βαθύ κι’ ανεξιχνίαστο που, εγώ, ο Εύδωρας Περδίκης, που τα γράφω όλ’ αυτά, το φοβόμουνα, που μ’ άρεσε μόνο να το θωρώ, που κυλιόταν εκεί μπροστά μου σαν μια κουβέντα που φοβόμουν να βάλω στο στόμα μου κι’ όμως στριφογυρνούσε πάντα και πάντα στο μυαλό μου, η θάλασσα που ‘θελε να παρασύρει την πόλη και η πόλη που δεν ξεκολλούσε ποτέ απ’ τα θεμέλιά της, που κι’ άν κάποια στιγμή φαινόταν πως λύγιζε στα καλοπιάσματα της ξαναγυρνούσε ωστόσο πάντα στο εγώ της για να κοιτάξει τα δικά της, να γίνει πάλι ο εαυτός της, τρελός κι’ ατίθασος, μια τρέλα πού ‘τρεχε μέσα στα στενοσόκακα ή πάνω στη μία και μοναδική Λεωφόρο, με τα μεγάλα σταυροδρόμια και τις μυρτιές και τις μεγάλες πομπές των στρατιωτικών αυτοκινήτων των Εγγλέζων που τράβαγαν προς Ακρωτήρι, τη μεγάλη αεροπορική βάση, Επισκοπή και πίσω ξανά. Η θάλασσα, απ’ όπου κόσμος και κοσμάκης μπάρκαρε για Αγγλίες, Αμερικές, Αφρικές και Αυστραλίες να δει χαϊρι, η θάλασσα που ξέβγαλε κατακτητές, πόσους κατακτητές Θεέ μου πόσους, που αφήνανε σημάδια ανεξίτηλα, μνημεία, κάστρα κι’ αβαεία, τεκέδες, λουτρά κι’ αποικιακές οικοδομές, κατακτητές που δένανε, με κάτι υπόλοιπά τους, με το χώμα, με τη γλώσσα και τους τρόπους των ντόπιων. Αυτών των ντόπιων, που πάντα αγνάντευαν τη θάλασσα, την ανοιχτοσύνη της, τους ορίζοντές της έτσι που άνοιξαν και η καρδιά και το μυαλό τους κι’ έγιναν κάτι σαν θάλασσα κι’ αυτοί, κάτι που πάει κι’ έρχεται μέσ’ το μεγάλο αλισβερίσι του κόσμου χωρίς να φοβάται, χωρίς να ντρέπεται να δείξει το πρόσωπό του, να πει το λόγο του, να δείξει τα έργα των χειρών του, να πει το τραγούδι του, να βρίσει και να το βρίσουν, να κοροϊδέψει και να το κοροϊδέψουν, κάτι τέλος πάντων αληθινό, τόσο αληθινό όσο και η αλήθεια του κόσμου, η αλήθεια της θάλασσας έτσι καθώς μόρφαζε κατάφατσα στην πόλη, όσο και η αλήθεια της πόλεως που βούιζε και θορυβούσε πιο έντονα κι’ απ’ τα θαλασσινά νερά όταν τα συγκλόνιζαν φουρτούνες και ξεσπούσαν βροντερά πάνω στους τσιμεντένιους μόλους, όσο και η μεγάλη αλήθεια που ξεστόμισε μια Κυριακή Καρναβαλιών ο Άκης ο Αθόρυβος όταν κάποιος ξενομερίτης, παθός απ’ τα καμώματά του, τον ρώτησε αγανακτισμένος «μα είσαι τέλεια πελλός ρε κουμπάρε;»: «Έ, αλίμονον τότε!», κι’ έφυγε με χαραγμένο στο αξύριστο πρόσωπό του το γνωστό και μη εξαιρετέο αθόρυβο γέλιο του. Κι’ όμως η πόλη αιωνίως κατηφόριζε προς τη θάλασσα και αιωνίως στεκόταν εκεί απέναντί της πάνω στον τσιμεντένιο μόλο ή στις στενόμακρες αποβάθρες από ξύλο και σίδερο που διείσδυαν έως βαθειά, δυό-τρία μέτρα πάνω από την επιφάνεια των νερών, πότε ψιθυρίζοντάς της κάτι λόγια μυστήρια που μόνο ο αέρας τα άκουγε, πότε φτύνοντας επάνω της

κάτι βρισιές που μόνο χαμάληδες ξεστόμιζαν, πότε ρίχνοντας μέσα στο νερουλό της στοιχείο πέτρες και βότσαλα, σκοινιά και βάρκες, δίχτυα κι’ αγκίστρια, παρακάλια και κατάρες, ελπίδες και όνειρα, και πότε βουτώντας το δικό της μαυρισμένο απ’ τον σκληρό ήλιο σώμα στην υγρή αποχαύνωση του γαλάζιου της. Τι να ήταν η θάλασσα για την πόλη; Να ήτανε ο φόβος και ο τρόμος του άγνωστου, του διαρκώς μεταβαλλόμενου, να ήταν το ασταθές αντίθετό της, να ήταν ο βαθύς καθρέφτης της, το άλλο το εγώ της; Εκείνο το δεύτερο εγώ, το φανερό και πλατύ που αγκάλιαζε τον κόσμο; Τι να ήταν η θάλασσα για την πόλη αν όχι το μόνιμο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σημείο αναφοράς της, πηγή έμπνευσης, νάμα ζωής, αγέρας και κύματα που κουβαλούσαν ή εδιώχναν εμπορεύματα, που έμπαζαν νέες ιδέες και μόδες. Για την πόλη, αυτό ήταν η θάλασσα, η αεικίνητη ψυχολογία της, η διαρκής ανανέωσή της μέσα στις αναλλοίωτες φιγούρες του είναι της, ήταν ο κυματώδης λόγος της, το ήρεμο ή το φουρτουνιασμένο βλέμμα της, το βάθος της ψυχής της, το πλάτος της καρδιάς της, το ασταμάτητο ανακάτεμα του μυαλού της, ο γλυκός της φόβος, ο σταθερός γεωγραφικός και ψυχικός προσανατολισμός της και ο διάφανος, αεράτος ορισμός τής ελευθερίας της. Κι’ αχολογούσε η θάλασσα θωρώντας την πόλη να ζει, να μεγαλώνει μέσα από τις κωμωδίες και τις τραγωδίες των ανθρώπων της, κι’ όλο φαινόταν σα να προσπαθούσε να καταλάβει τί παιζόταν στη σκηνή που έστηνε μπροστά της η πόλη αν και κατά βάθος γνώριζε πως ο δικός της αέρας, η αλμύρα της, τ’ αλισβερίσι των κυμάτων της, τα γέλια κι’ οι θυμοί της είχαν προ πολλού καθορίσει το πνεύμα της πόλεως, την υφή του χαρακτήρα της και τις εκφάνσεις της ζωής της. Πάμποροι, μαούνες και χαμάληδες, ψαράδες και ψαρόβαρκες, δεινοί κολυμβητές ή απλοί θεατές της θάλασσας που ‘βρεχαν μόνο τα πόδια τους στο αλμυρό νερό, άμμος και βότσαλα, αέρας και σκόνη, οινοποιεία, η πανύψηλη καμινάδα του κεραμοποιείου, σιδεράδες, πελεκάνοι, σκαρπάρηδες, κάτι κατάλοιπα στρατουράδων εκεί στα σχεδόν ερειπωμένα μεσαιωνικά χάνια κοντά στον τουρκομαχαλά, μάστροι και τσιράκια, αμέτρητοι περιπλανώμενοι μικροπωλητές-κινητά ταχυφαγεία ή ζαχαροπλαστεία, πραματευτάδες

και παπλωματάδες, σουβλατζίδικα σε πεζοδρόμια πολυσύχναστων σημείων, τσίκνα και φωνές ντελάληδων, κράχτες των σινεμά, αυτοκίνητα, Hillman ως επί το πλείστον, και ποδήλατα, αμέτρητα ποδήλατα, συντεχνίες και ιατρο-φαρμακεία λαϊκά, λαϊκές οργανώσεις και εθνικόφρονα σωματεία, οι λέσχες Ισότης και Ένωσις, το ένδοξο Γ.Σ.Ο., οι αεικίνητοι τρελοί-νοήμονες ή διάφορα άλλα ανθρώπινα νούμερα που σέρνονταν αργόσχολα στους δρόμους, μυστικές συμμορίες δολοφόνων και βεντέτες, γιορτές και γλέντια, αγώνες ταξικοί και αγώνες εθνικοί από τη μια, αγώνες ποδοσφαιρικοί, κι’ αθλητικοί αγώνες απ’ την άλλη, οι μεν να διεισδύουν στους δε και οι δεύτεροι να καπελώνουν τους πρώτους έτσι που δεν καταλάβαινες αν έβλεπες φούρπον ή αν συμμετείχες σε κοινωνικούς αγώνες, αν έφτυνες αίμα για να τερματίσεις, καταρρίπτοντας μάλιστα και το Παγκύπριο ρεκόρ, στον μαραθώνιο, ή αν αγωνιζόσουνα ν’ αποτινάξεις τον αγγλικό ζυγό προκειμένου να καταλήξεις, μέσω αυτοδιάθεσης, στο πολυπόθητο τέρμα Ένωσις και Μόνον Ένωσις, ένα κράμα, ένα κράμα ήταν όλα, άνθρωποι, ιδέες και έργα και ελπίδες που άλλες πραγματώθηκαν και άλλες τις πήρε ο άνεμος και τα νερά των σποραδικών αλλά καταρρακτωδών βροχών για να τις ρίξει μέσ’ τη θάλασσα που κυλιόταν εκεί μπροστά στα πόδια της πόλεως που άκουγε στο όνομα Λεμεσός και μόνον Λεμεσός. Εδώ Λεμεσός και μόνον Λεμεσός, όπως θα βροντοφώναζε στη θάλασσα και ο Άκης ο Αθόρυβος, ορθώνοντας όσο μπορούσε το καμπουριασμένο του κορμί εκεί μπροστά της, με μια φωνή που σκέπαζε τον ήχο των κυμάτων, «Εδώ Λεμεσός και μόνον Λεμεσός όπως ο ανάποδός σου εαυτός, πουτάνα θάλασσα». Σημειώσεις 1. Το παρόν κείμενο ενδέχεται να αποτελέσει το εισαγωγικό κεφάλαιο μιας, από καιρό εκκολαπτόμενης, συλλογής διηγημάτων με πρωταγωνιστές την πόλη της Λεμεσού και τους Λεμεσιανούς, στις δεκαετίες 1950 και 1960. Γ.Σ.Ο. - Γυμναστικός Σύλλογος Ολύμπια αλλά και όνομα του γηπέδου αθλητικών και ποδοσφαιρικών αγώνων. Φούρπος - Μπάλα, ποδόσφαιρο. Παραφθορά του Αγγλικού όρου Football

21

σελ.

22

σελ.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ

Παροιμίες του λαού μας Επιμέλεια – παρουσίαση: Αχιλλέας Αντωνίου Όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαστε με το σύλλογο και την εφημερίδα του χωριού μας, ένας απ’ τους στόχους μας ήταν και η συγκέντρωση παροιμιών οι οποίες κάποια στιγμή θα κυκλοφορούσαν και σε βιβλίο, προς όφελος του συλλόγου μας φυσικά, για να είναι προσιτές στον κάθε ενδιαφερόμενο, αφού οι παροιμίες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εθνικής μας παράδοσης. Η παρούσα οικονομική κρίση και η οικονομική κατάσταση του συλλόγου μας, δεν μας επιτρέπουν προς το παρόν κάτι τέτοιο. Χρειάστηκε κόπος πολύς για να συγκεντρωθούν κάποιες χιλιάδες παροιμίες από όλες τις γωνιές της πατρίδας μας και οι οποίες είναι, σχεδόν, κοινές παντού. Μια δυσκολία αντιμετωπίσαμε στο διαχωρισμό των παροιμιών από τις παροιμιώδεις εκφράσεις και τα γνωμικά, και τούτο διότι παρουσιάζουν μεγάλη ομοιότητα στη μορφή και στο περιεχόμενο, διαφέρουν όμως στην προέλευση. Οι παροιμίες παρουσιάζονται σαν έργο, περισσότερο, του λαού και λιγότερο των λογίων, τα γνωμικά είναι έργο των λογίων και των σοφών. Εάν λοιπόν θέλαμε τώρα να δώσουμε έναν ορισμό για το τι είναι παροιμία, θα μπορούσαμε να πούμε πως- χρησιμοποιώντας και επίκαιρη οικονομική ορολογία- παροιμία είναι ένα προϊόν της πατροπαράδοτης σοφίας, θυμοσοφίας και εμπειρίας ενός λαού, λιγόλογο, με παραβολική, αλληγορική, αινιγματική ή όχι σημασία που σκοπό έχει να διατυπώσει μια πρακτική συμβουλή. Βέβαια κανείς δε μπορεί να ισχυρισθεί πως όλα όσα εκφράζουν οι παροιμίες, αποτελούν και την «καθαρή» αλήθεια, καθ’ όσον είναι γνωστό πως πολλές φορές είναι ενσωματωμένες σ’ αυτές προλήψεις, δεισιδαιμονίες, εντυπώσεις της στιγμής κλπ. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα για το ίδιο θέμα, αντιφάσκουν μεταξύ τους! Θα λέγαμε ακόμα ότι οι παροιμίες προβάλλουν τη λαϊκή ψυχή, δηλαδή το δημιουργό τους, την πηγή τους αν θέλετε, με τα ελαττώματά της και τα προτερήματά της, με τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματά της, με τις συμπάθειες και αντιπάθειές της και όλα εν γένει τα συναισθήματά της. Από τα παραπάνω συνάγεται και η χρησιμότητά τους στο να μπορούμε να κατανοούμε τη νοοτροπία, την ψυχολογία, τους θρύλους και τις παραδόσεις, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, τις αντιλήψεις, τα ήθη και έθιμα, την ιστορία και τον πολιτισμό ενός λαού. Παροιμίες δεν έχουμε μόνο εμείς οι Έλληνες, αλλά όλοι οι λαοί από τους πλέον πρωτόγονους μέχρι και τους πλέον προηγμένους και αποτελούν συνέχεια της εθνικής τους ζωής. Στην ελληνική γλώσσα η λέξη παροιμία είναι σύνθετη από την πρόθεση

παρά και το ουσιαστικό οίμος που σημαίνει οδός, δρόμος και προήλθε από μια ωραία συνήθεια που είχαν οι αρχαίοι Έλληνες να γράφουν στις «Ερμές», ( οι Ερμές ήταν προτομές του θεού Ερμή πάνω σε στήλες, ένα είδος σημερινών οδοδεικτών για να κατευθύνουν τους διαβάτες) μικρά ρητά ασαφή και γριφώδη με σκοπό ο οδοιπόρος να σκεφτεί πολύ για να βρει το διδακτικό μήνυμα από τη μια και από την άλλη να απασχολεί το μυαλό του με την παροιμία και να ξεχνάει την κούρασή του. Ένα μικρό δείγμα από τις παροιμίες που έχουμε συλλέξει σας παρουσιάζουμε σε τούτο και-Θεού θέλοντος- στο επόμενο τεύχος της εφημερίδας μας. Καλή ανάγνωση.

• • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •

Α’ που ’χασε το χοίρο του, όλο μουγκριές ακούει. Αβούλευτο είναι να γενεί χοίρου μαλλί μετάξι, των απανθρώπων τα παιδιά να’ χουν τιμή και τάξη. Άβρακος βρακί δεν είχε, το ’βαλε και χέστηκε. Αγάλια- αγάλια κόνευε, αν θέλεις να προφτάσεις. Αγάλια- αγάλια κότα μου και ’γω σε μαγειρεύω Αγάπαγε η Μάρω το χορό βρήκε και άντρα χορευτή. Αγαπάει ο θεός τον κλέφτη, αγαπάει και το νοικοκύρη. Αγάπα το γείτονά σου αλλά μη γκρεμίζεις και το φράχτη. Αγάπα τους φίλους σου με τα ελαττώματά τους. Αγέρας και γυναίκα δεν κλειδώνονται. Άγιος που δε θαυματουργεί, μηδέ δοξολογιέται. Άδειο σακί δε στέκεται, γεμάτο δε λυγάει. Αδέρφια αγαπημένα, κάστρα που δεν παίρνονται. Ακαμάτης νέος, γέρος διακονιάρης. Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον βαφτίσαμε. Άδουλος δουλειά δεν έχει, το βρακί του λύει και δένει. Άκουε γέρου συμβουλή και παιδεμένου γνώμη. Αλάργα-αλάργα το φιλί για να έχει νοστιμάδα. Αλήθεια χωρίς ψέματα, φαΐ χωρίς αλάτι. Άλλα τα λεγόμενα κι άλλα τα γενόμενα. Άλλη καμιά δε γέννησε, μόνο η Μαριώ το Γιάννη. Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας. Αλί από ’κείνονε που δεν έχει νύχια να ξυστεί. Αλί που γιόμα καρτερεί και δείπνο από γειτόνους. Άλλοι παπάδες έρχονται, άλλα χαρτιά κρατάνε. Άλλοι σπέρνουν και θερίζουν κι άλλοι τρών' και μαγαρίζουν. Άλλος βάζει τη φωτιά κι άλλος βρίσκει τον μπελά.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •

Αλλού βαρούν τα όργανα κι αλλού χορεύει η νύφη. Αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του. Αλλού με τρίβεις δέσποτα, κι αλλού έχω τον πόνο. Αλλού με ξείς καλόγηρε κι αλλού με τρώει εμένα. Αλλού με τρίβεις Δέσποινα, κι αλλού εγώ πονάω. Αλλού πατάς κι αλλού κοιτάς. Αλλού τ' όνειρο κι αλλού το θάμα. Αλλού το όραμα και αλλού το θαύμα. Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες. Άμα δεις λαγό εμπρός σου, τρεις φορές κάν' τον σταυρό σου. Άμα δεν έχεις νύχια να ξυστείς, μη περιμένεις άλλον. Άμα δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ Αμα δεν σε θέλουν στο χωριό μη ρωτάς για του παπά το σπίτι Άμα θέλει η νύφη και ο γαμπρός τύφλα νάχει ο πεθερός. Άμα κοιμάται ο γυιόκας μας, φαΐ δεν μας γυρεύει. Άμα φτυείς ψηλά, πέφτει στο πρόσωπο. Αμίλητος τρελός, για φρόνιμος περνιέται. Αν αρτυθείς να είν΄αρνί αν κλέψεις ναν΄χρυσάφι κι αν αγαπήσεις και καμιά να τη ζηλεύει η γειτονιά. Ανάρια- ανάρια το φιλί για να 'χει νοστιμάδα. Άναψε τ' αγίου δυο κεριά και του δαιμόνου πέντε. Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα. Αν βάζεις τον κώλο σου να σου κάνει δουλειά, σκατά δουλειά θα κάνει. Αν δεις καράβι στο βουνό, μ…. το 'χει τραβήξει. Αν δεν αστράψει, δε βροντά, κι αν δε βροντά δε βρέχει. Αν δεν βρέξεις κώλο, δεν τρως ψάρι. Αν δεν δουλέψεις την αυγή, γυμνός θα είσαι τη Λαμπρή. Αν δεν έρθει μοναχή της, μην την καρτεράς την τύχη. Αν δεν ήταν οι βρωμιές δεν θα πουλούσαν το σαπούνι. Αν δεν κουνήσει η σκύλα την ουρά της, ο σκύλος δεν πάει κοντά της. Αν δεν λαλήσει ο τζίτζικας, δεν είναι καλοκαίρι. Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει. Αν δεν σε κλάσει μάστορας δεν γίνεσαι τεχνίτης. Αν δεν το δείχνει η γίδα, το δείχνει το κέρατό της. Αν είν' παπάς και λειτουργά, η αυγή θα μας το δείξει. Αν ήταν η δουλειά καλή θα δούλευε κι ο Δεσπότης. Αν ήταν καλή η γυναίκα, θα είχε και ο Θεός μια. Αν καθίσεις με στραβό, το πρωί θ' αλληθωρίζεις. Αν κελαηδάει ο γάιδαρος, γκαρίζουν τ' αηδόνια. Άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο. Ανύπαντρος προξενητής, για λόγου του γυρεύει. Ανύπαντρος σαν παντρευτεί δεν πρέπει να χορεύει, μόνο σακί στον ώμο του κριθάρι να μαζεύει. Αξίζει μια γερόκοτα σαράντα πουλακίδες.

• • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •

Άξιος είναι στο φαί και γρήγορος στον ύπνο. Απ' αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι. Απ' όπου κι αν τον πιάσεις λερώνεσαι. Απ' τ' αυτί δεν κουτσαίνει τ' άλογο. Απ' τ' αυτί και στο δάσκαλο. Απ' τα ψηλά στα χαμηλά. Απ' την αρχή του Θεριστή, του δρεπανιού μας η γιορτή. Απ' τη λεχώνα κι απ' τη μαμή, πάει εχάθει το παιδί. Απ' τ' ολότελα, καλή ειν' κι η Παναγιώταινα. Απ' το σπίτι κι η τιμή, απ' το σπίτι κι η πομπή. Απ' το χέρι ως το στόμα είναι πολύς καιρός ακόμα. Απ' τον Άννα στον Καϊάφα. Απέξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα. Άπιαστα πουλιά, χίλια στον παρά. Άπλωνε το πόδι σου, κατά το πάπλωμα σου. Από Αύγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι. Από δήμαρχος, κλητήρας. Από δυο χωριά χωριάτες. Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Από μουλωχτά σκυλιά να φοβάσαι. Από μυλωνάς, δεσπότης. Από πίτα που δεν τρως, τι σε μέλει κι αν καεί. Από τα μετρημένα τρώει ο λύκος. Απο τ΄αυγό στην όρνιθα κι από τ΄αρνί στο βόδι. Από το ένα αυτί μπαίνει κι απ' το άλλο βγαίνει. Απόκριες στο σπίτι σου και Λαμπριά όπου λάχει. Άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες. Άρμεγε και κούρευε, χέζε και δερμάτιαζε. Αρνιά κι ερίφια το Μάη μήνα δείχνουν. Άρπαξε να φας και κλέψε νάχεις. Ασημένια μου λαλιά, χρυσή μου βουβαμάρα. Ας πηδάμε κι ας γελάμε για να λεν πως δεν πεινάμε. Άσπρος γεννιέται ο κόρακας και μαύρος κατανταίνει. Άσχημο παιδί στην κούνια, όμορφο στη ρούγα. Αυγό να πάρεις απ' αυτόν δεν έχει κρόκο μέσα. Αφού έκαμες την εκκλησιά κάμε και τ' άγιο βήμα. Βαθύ ποτάμι δεν κάνει κρότο. Βάλ' το μάνταλο στην πόρτα να κοιμάσαι ξένοιαστος. Βάλανε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Βάλανε τον τρελό να βγάλει το φίδι απ' την τρύπα. Βάρα γροθιά του μαχαιριού να δεις ποιος θα πονέσει. Βάρα με μία με τ' σκούφια σ'. Βγήκε η πομπή στις στράτες, κοροϊδεύει τους διαβάτες. Βέργα που λυγάει δε σπάει. Βλέπεις φαί, κάτσε φάε. Βλέπεις ξύλο, σήκω φύγε. Βόηθα με φτωχέ μη γίνω σαν και σένα Βόιδι πήγε, μοσχάρι γύρισε. Βουνό με βουνό δε σμίγει. Βρακί δεν έχει να φορέσει, στολίδια γυρεύει. Βρακί δεν έχει ο κώλος μας, γαρίφαλο στ' αυτί μας. Βρέξει χιονίσει η πινιάτα θα γιομίσει. Βρες δουλειά, να βρεις βασίλειο. Βρες μου ένα ψεύτη να σου βρω κι εγώ ένα κλέφτη. Βρήκε ο γύφτος τη γενιά του κι αναγάλλιασε η καρδιά του. Συνέχεια στο επόμενο

23

σελ.

24

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

σελ.

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

ΜΗΤΡΩΟΝ ΤΩΝ ΑΡΡΕΝΩΝ Του Δήμου Αργιθέας, καταρτιθέν εν έτει 1883

Έρευνα, επιμέλεια παρουσίαση: Λάμπρος Γ. Τσιβόλας

Σ Υ Ν Ε Χ Ε Ι Α Α Π Ο ΤΟ Π Ρ Ο Η ΓΟ ΥΜ Ε Ν Ο

Ε ΤΟ Σ Γ Ε Ν Ν Η Σ Ε Ω Σ 1 8 5 2 Α/Α 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325

ΕΠΩΝΥΜΟ ΑΟΓΟΡΗΣ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΑΛΛΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΑΝΟΣ ΘΑΝΑΣΙΑΣ ΘΩΔΟΣ ΘΕΟΔΟΣΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ ΚΑΝΑΒΟΣ ΚΟΥΡΛΟΣ ΚΩΣΤΟΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ ΚΟΤΖΟΚΕΡΑΣ ΚΥΣΣΑΣ ΚΑΜΠΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΟΣ ΚΑΡΑΟΥΖΑΣ ΚΑΪΜΑΚΑΜΗΣ ΛΙΤΡΑΣ ΜΗΛΙΑΚΟΣ ΜΠΑΛΑΤΖΟΥΚΑΣ ΜΠΕΚΑΣ ΜΑΜΜΑΛΗΣ ΝΤΟΥΒΑΣ ΠΑΤΖΙΑΟΥΡΑΣ ΠΑΡΔΑΛΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΚΟΥΡΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ ΣΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΤΖΑΡΩΝΗΣ ΤΣΙΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΠΟΓΕΩΡΓΗΣ ΤΣΙΒΟΛΑΣ

ΟΝΟΜΑ ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ ΛΑΜΠΡΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΟΝ. ΠΑΤΡΟΣ ΧΩΡΙΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΠΕΤΡΙΛΟΥ ΠΕΤΡΙΛΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΛΟΝΤΖΙΚΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΟΚΟΒΙΤΖΑ ΜΗΤΡΟΣ ΜΠΟΚΟΒΙΤΖΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΣΗ ΣΠΥΡΕΛΟΥ ΝΤΟΥΛΑΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΔΑ ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΛΙΝΤΖΙΚΟΝ ΘΑΝΑΣΙΑΣ ΚΟΜΠΟΡΙΑΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΠΥΡΕΛΟΥ ΣΠΥΡΕΛΟΥ ΠΑΠΠΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΡΓΥΡΗ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΚΟΒΙΤΖΑ ΣΠΥΡΟΣ ΓΛΟΓΟΒΙΤΖΑ ΚΝΙΣΟΒΟΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΝΙΣΟΒΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΕΣΟΒΟΥΝΗ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΜΠΟΡΙΑΝΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΡΙΛΟΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑΔΑ ΒΑΪΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΔΑ Π’ΠΟΣΤΟΛΟΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑΔΑ ΚΩΝΣΤΑΣ ΛΙΑΣΚΟΒΟΝ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΟΛΟΝΤΖΙΚΟΝ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΡΙΖΟΛΟΥ ΒΛΑΣΗ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΡΓΥΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΝΙΣΟΒΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛHΣ ΠΕΤΡΙΛΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛHΣ ΠΕΤΡΙΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΣΟΒΟΥΝΗ ΚΟΠΛΕΣΗ ΛΕΟΝΤΙΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΔΑ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΡΓΥΡΗ ΚΩΝΣΤΑΣ ΑΡΓΥΡΗ ΛΕΟΝΤΙΤΟΥ

Α/Α ΕΠΩΝΥΜΟ

ΟΝΟΜΑ

ΟΝ. ΠΑΤΡΟΣ ΧΩΡΙΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ

326 327 328 329

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΛΕΟΝΤΙΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΔΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΔΑ ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ

ΤΡΥΦΕΡΗΣ ΤΣΙΟΠΡΑΪΛΗΣ ΤΣΙΟΠΡΑΪΛΗΣ ΦΡΥΔΑΣ

EΤΟΣ ΓΕΝΗΣΕΩΣ 1853 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365

ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΖΑΧΑΡΑΚΗΣ ΖΟΥΜΑΣ ΘΩΔΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΜΕΡΗΣ ΚΟΛΟΖΑΚΗΣ ΚΟΛΟΖΑΚΗΣ ΚΟΛΤΟΥΚΗΣ ΚΑΝΤΑΡΗΣ ΚΟΛΟΖΑΚΗΣ ΚΟΛΟΖΑΚΗΣ ΚΟΤΖΟΓΕΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ ΚΑΝΑΒΟΣ ΚΑΝΑΒΟΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ ΚΟΘΩΝΗΣ ΚΑΜΠΑΣ ΚΑΜΠΑΣ ΚΟΚΑΛΑΣ ΚΑΡΑΟΥΖΑΣ ΜΠΑΡΤΖΙΩΚΑΣ ΜΠΑΡΟΥΤΑΣ ΜΠΟΥΓΑΣ ΝΔΕΛΙΓΙΑΝΝΗΣ ΝΤΡΟΥΒΑΣ ΛΙΤΖΗΣ ΠΛΙΤΖΗΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΗΣ ΡΑΪΛΗΣ ΡΟΥΜΠΟΣ ΡΑΤΖΑΧΑΣ

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΙΑΣΚΟΒΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΙΑΣΚΟΒΟΝ ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΕΤΡΙΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΡΓΥΡΗ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ ΛΙΑΣΚΟΒΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΔΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΑΣΚΟΒΟΝ ΚΩΝΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΤΙΤΣΙΚΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΩΤΗΣ ΜΠΟΚΟΒΙΤΖΑ ΦΩΤΗΣ ΚΩΤΗΣ ΜΠΟΚΟΒΙΤΖΑ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΠΟΚΟΒΙΤΖΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΩΤΗΣ ΜΠΟΚΟΒΙΤΖΑ ΘΩΜΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΠΕΤΡΙΛΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΙΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΣ ΒΑΪΟΣ ΠΕΤΡΙΛΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΔΑ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ ΑΡΓΥΡΗ ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΔΑ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΥΛΠΙΑΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΡΓΥΡΗ ΚΩΝΣΤΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΟΚΟΒΙΤΖΑ

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

ΜΗΤΡΩΟΝ ΤΩΝ ΑΡΡΕΝΩΝ 366 367 368 369 370 371 372 373

ΣΤΕΡΙΟΥΛΗΣ ΣΕΛΙΜΗΣ ΣΑΚΑΡΙΚΟΣ ΣΑΧΟΓΕΩΡΓΟΣ ΣΒΕΝΤΖΟΥΡΗΣ ΤΣΑΚΑΛΟΣ ΤΣΙΟΥΒΑΣ ΧΟΝΤΖΙΑΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ ΜΑΡΚΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ ΚΩΣΤΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΡΙΖΟΛΟΥ ΠΕΤΡΙΛΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΗΣ ΠΕΤΡΙΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΥΛΠΙΑΝΑ ΣΥΛΠΙΑΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΙΛΟΥ

ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ 1854 374 375 376 377 378 378 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΩΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΚΟΦΑΣ ΚΥΣΣΑΣ ΚΑΜΠΑΣ ΚΑΡΑΟΥΖΑΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΜΠΛΑΝΗΣ ΜΠΙΧΑΣ ΜΠΡΕΛΑΣ ΜΠΛΑΤΖΗΣ ΜΠΑΛΑΝΟΣ ΜΠΟΥΓΑΣ ΠΑΠΑΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

ΕΥΑΓΓΕΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ

391 392 393 394 395 396 397 398

ΠΑΠΠΑΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΑΠΕΡΑΣ ΤΣΙΝΑΣ ΤΣΕΡΓΑΣ ΤΣΟΥΝΗΣ ΤΣΟΥΜΑΣ ΤΣΙΟΠΡΑΣ ΧΟΛΕΒΑΣ

ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΑΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΑΙΛΕΙΟΣ ΚΩΤΣΙΟΣ

ΣΥΛΠΙΑΝΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΟΚΟΒΙΤΖΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΟΚΟΒΙΤΖΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΛΙΑΣΚΟΒΟΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΥΛΠΙΑΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΙΑΣΚΟΒΟΝ ΠΑΝΟΣ ΚΟΜΠΟΡΙΑΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΕΤΡΙΛΟΥ ΦΩΤΗΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΔΑ ΚΩΝΣΤΑΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΡΓΥΡΗ ΑΛΕΞΙΟΣ ΛΙΑΣΚΟΒΟΝ ΚΩΝΣΤΑΣ ΜΑΡΤΙΤΣΙΚΟΝ ΚΩΝΣΤΑΣ ΜΠΟΚΟΒΙΤΖΑ ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΚΟΒΙΤΖΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΔΑ ΠΑΠΑΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΣΠΥΡΟΣ ΛΙΑΣΚΟΒΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΛΑΜΠΡΟΣ ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΑΣΚΟΒΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΠΟΚΟΒΙΤΖΑ ΚΩΝΣΤΑΣ ΜΠΟΚΟΒΙΤΖΑ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΡΙΛΟΥ ΣΠΥΡΕΛΟΥ

Ο πολιτιστικός σύλλογος Αυλακιωτών σας προσκαλεί στην ετήσια εκδήλωσή του που θα λάβει χώρα στο Αυλάκι στις 30 Ιουλίου. Τραγουδούν: Παναγιώτης Τσαμπάς, Νικ. Βλαχοδήμος, Ξένια Βέρρα. Κλαρίνο ο Δημήτρης Καρακώστας.

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ •

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ «Η ΙΤΙΑ»: 2107716844

•

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΡΓΙΘΕΑΣ: 2445031773

•

Κ. Ε. Π. ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΡΓΙΘΕΑΣ: 2445031621

•

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΚΟΥΜΠΟΥΡΙΑΝΩΝ: 2445031820

•

ΔΗΜΟΣ ΑΡΓΙΘΕΑΣ: 24450 31160 - 31202

•

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΑΝΘΗΡΟΥ: 2445031201

•

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ Δ. Δ. ΑΡΓΙΘΕΑΣ: 2445031205

•

ΔΗΜΟΣ ΑΧΕΛΩΟΥ: 2445031484

•

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΒΡΑΓΚΙΑΝΩΝ: 2445031401

•

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΑΡΓΥΡΙΟΥ: 2445032220

•

ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΖΑΚΙΟΥ: 2445041214 - 41343 - 42965

•

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ: 2441021536

•

Ι. Μ. ΣΠΗΛΙΑΣ: 2445031739

•

ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ ΜΟΥΖΑΚΙΟΥ: 2445041233

•

ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΜΟΥΖΑΚΙΟΥ: 2445041111

•

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΜΟΥΖΑΚΙΟΥ: 2445041223

•

ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΜΟΥΖΑΚΙΟΥ: 2445043299

•

ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ: 2445075010

•

ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ (Ο. Σ. Ε. ): 2441021402

•

ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟ Κ.Τ.ΕΛ (δρομολόγια - πληροφορίες): 2441021411

•

ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟ Κ.Τ.Ε.Λ. (εισιτήρια): 2441021001

25

σελ.

26

σελ.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

ΙΑΤΡΙΚΑ

ΣΑΚΧΑΡΩ∆ΗΣ ∆ΙΑΒΗΤΗΣ

Μια ύπουλη αρρώστια που συνήθως την αγνοούμε Γράφει ο Στρατιωτικός Ιατρός, Ειδ/νος Παθολογίας ΑΠΠΛ Λαϊκό Νοσ. Αθηνών, Ιατρείο Νευροενδοκρινολογίας Πεπτικού κ. ΧΡΗΣΤΟΣ Στ. ΜΠΑΣΑΓΙΑΝΝΗΣ Μέρος Β O σακχαρώδης διαβήτης είναι μία χρόνια νόσος κατά την οποία το σώμα δεν παράγει ινσουλίνη ή δεν τη χρησιμοποιεί σωστά. Η ινσουλίνη είναι η ορμόνη που βοηθά το σώμα να χρησιμοποιήσει την ενέργεια που παίρνει από σάκχαρα, άμυλα και άλλες τροφές. Αποτέλεσμα είναι το σώμα να μην παίρνει την ενέργεια που χρειάζεται και το σάκχαρο που δεν έχει μεταβολιστεί να συσσωρεύεται στο αίμα προκαλώντας βλάβες στο σώμα και τα συστήματά του. Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι διαβήτη ο Διαβήτης τύπου I, ο Διαβήτης τύπου II και ο Άποιος διαβήτης καθένας από τους οποίους παρουσιάζει ελαφρώς διαφορετικά συμπτώματα και διακρίνεται από ποικίλλους τρόπους θεραπείας. Ο διαβήτης τύπου I εμφανίζεται όταν ο οργανισμός δεν μπορεί πλέον να παράγει ινσουλίνη. Οι ασθενείς που αντιμετωπίζουν τον διαβήτη τύπου II δεν μπορούν να παράγουν ή να χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά την ινσουλίνη η οποία βοηθά την απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα. O άποιος διαβήτης είναι η κατάσταση όπου κάποια διαταραχή της λειτουργίας του άξονα υπόφυση - νεφροί οδηγεί σε αδυναμία του οργανισμού να ελέγχει το επίπεδο υγρών, κυρίως ύδατος, στο αίμα και στα ούρα. Η συχνότητα του διαβήτη τύπου I υπολογίζεται σε 1 στα 590 άτομα ηλικίας κάτω των 20 ετών. Μέσα σε κάθε χρόνο, 18 από τα 100.000 άτομα κάτω των 20 ετών, θα διαγνωσθούν με διαβήτη τύπου I. Ο χαρακτηρισμός του ως νεανικός διαβήτης, οφείλεται στο γεγονός ότι κατά κανόνα εμφανίζεται σε παιδιά και εφήβους, χωρίς βέβαια να αποκλείεται και η εμφάνιση αυτής της μορφής σε μεγαλύτερης ηλικίας άτομα. Σε πολλούς ανθρώπους με διαβήτη τύπου II, η υγιεινή διατροφή και τακτική εξάσκηση μπορούν να ελέγξουν τα επίπεδα γλυκόζης στο

αίμα. Ο χαρακτηρισμός του ως διαβήτης των ενηλίκων, οφείλεται στο γεγονός ότι κατά κανόνα εμφανίζεται σε μεγαλύτερη ηλικία, χωρίς βέβαια να αποκλείεται και η εμφάνιση αυτής της μορφής σε νεαρότερης ηλικίας άτομα. Συνήθως πάντως εμφανίζεται σε άτομα ηλικίας άνω των 40 χρονών και συνηθέστερα σε ηλικία άνω των 55 ετών. Οι άνθρωποι που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη κινδυνεύουν να εμφανίσουν μακρο-

επηρεάζεται από τον σακχαρώδη διαβήτη. Η έμφραξη των αιμοφόρων αγγείων στην καρδιά (ισχαιμική καρδιακή πάθηση) προκαλείται από σταδιακή στένωση της στεφανιαίας αρτηρίας που τροφοδοτεί τους καρδιακούς μυς. Η συχνότητα της στεφανιαίας νόσου ανέρχεται στο 55% στους διαβητικούς ασθενείς. Αν πάσχετε από διαβήτη πολύ καιρό, είστε πιο επιρρεπείς στον καταρράκτη εξαιτίας της συσσώρευσης σακχάρων στον φακό του ματιού, που τον καθιστούν πιο αδιαφανή, επεμβαίνοντας στη μετάδοση του φωτός στο οπίσθιο τμήμα του. Μπορεί επίσης να προκληθεί μεγάλη ενόχληση στο δυνατό φως του ήλιου. Η Διαβητική βλάβη των νεφρών συνήθως οφείλεται σε αλλαγές στα μικρά αιμοφόρα αγγεία που οδηγούν στο σύστημα διήθησης (φιλτραρίσματος) των νεφρών ή σε μικρότερα αιμοφόρα αγγεία μέσα στο σύστημα το ίδιο. Είναι μια τελείως ανώδυνη διαδικασία και δεν μπορεί να ανιχνευθεί, ακόμη και κατά την εξέταση σας από τον γιατρό. Ο σακχαρώδης διαβήτης επηρεάζει πολλές φορές τις αρτηρίες με σκλήρυνση και όταν δεν προσέχετε την διατροφή σας, καπνίζετε ή έχετε αρρύθμιστη πίεση, συχνά τα αγγεία φράζουν. Πρέπει να έχετε επίγνωση των αλλαγών που μπορεί να επιφέρει ο διαβήτης στα πόδια σας και του τί μπορείτε να κάνετε για να μειώσετε στο ελάχιστο τον κίνδυνο βλάβης. Τα περισσότερα άτομα που πάσχουν από διαβήτη δεν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με τα πόδια τους, αλλά ακόμα και εκείνα που αντιμετωπίζουν, μπορούν να προλάβουν την επιδείνωση της κατάστασης με τη σωστή φροντίδα των ποδιών τους. Τα τελευταία χρόνια είναι φανερό πως έχει αυξηθεί πολύ το ποσοστό των παιδιών που πάσχουν από διαβήτη. Ο διαβήτης αποτελεί μία από τις πιο συχνές χρόνιες παιδικές παθήσεις και προσβάλλει παιδιά κάθε ηλικίας, συμπερι-

Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί πολύ το ποσοστό των παιδιών που πάσχουν από διαβήτη χρόνιες επιπλοκές αν δεν ρυθμίζουν καλά τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα τους. Όσο καλύτερα ρυθμίζoνται τα επίπεδα της γλυκόζης σας, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχετε να αναπτύξετε μακροχρόνιες επιπλοκές. Οι επιπλοκές που παρουσιάζονται είναι αμφιβληστροειδοπάθεια που μπορεί να προκαλέσει τύφλωση, η νεφροπάθεια που μπορεί να εξελιχθεί σε νεφρική ανεπάρκεια, η περιφερική νευροπάθεια με τον κίνδυνο ελκών των κάτω άκρων που μπορεί να οδηγήσουν σε ακρωτηριασμό και τέλος, η αυτόνομη νευροπάθεια που προκαλεί γαστρεντερικά, ουρογεννητικά και καρδιαγγειακά συμπτώματα, όπως επίσης και σεξουαλική δυσλειτουργία. Επίσης, η υψηλή αρτηριακή πίεση και η στένωση των αρτηριών αυξάνει τον κίνδυνο για εγκεφαλικά και καρδιακά επεισόδια. Η καρδιά είναι ένα όργανο του σώματος που

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011 λαμβανομένων των βρεφών και των νηπίων. Συνήθως διαγνώζεται αργά, όταν τα επίπεδα του σακχάρου είναι πολύ υψηλά γεγονός που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του παιδιού. Αντιμετωπίζεται με χορήγηση ινσουλίνης, εφαρμογή κατάλληλου διαιτολογίου και σωστή εκπαίδευση γύρω από τη νόσο αυτή. Φυσικά η ασθένεια έχει αντίκτυπο σε όλα τα μέλη της οικογένειας και επηρεάζει τον τρόπο ζωής της. Οι γονείς θα πρέπει να φροντίζουν με τον καλύτερο τρόπο τα παιδιά τους ώστε να τα ενθαρρύνουν με σκοπό να αντιμετωπίσουν το διαβήτη. Εντωμεταξύ, αν υπάρχουν και άλλα παιδιά στην οικογένεια, είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να διαμοιράζουν, όσο το δυνατόν, ισότιμα την προσοχή τους, για να ελαχιστοποιηθούν πιθανά συμπτώματα ανταγωνιστικότητας μεταξύ των παιδιών. Είναι πολύ φυσιολογικό να δημιουργηθούν ζήλιες για το τί τρώει το μη διαβητικό παιδί ή για το ότι είναι υποχρεωμένο το άλλο παιδί να μην τρώει μπροστά του. Επιπλέον, το παιδί μεγαλώνοντας θα πρέπει να ελέγχει τακτικά τα επίπεδα σακχάρου του ώστε να αποφευχθούν οι επιπλοκές. Τέλος, θα πρέπει να μάθει μόνο του να αναγνωρίζει τα προειδοποιητικά σημάδια και να φροντίζει από μόνο του τον εαυτό του. Δεν είναι λίγα τα παιδιά που αντιμετωπίζουν πρόβλημα διαβήτη. Οι γονείς αλλά και οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να είναι πλήρως ενημερωμένοι ώστε να είναι σε θέση να τους παρέχουν την απαραίτητη φροντίδα και βοήθεια. O διαβήτης προέρχεται από την έλλειψη ινσουλίνης, πράγμα το οποίο με τη σειρά του προκαλεί άνοδο στο επίπεδο του σακχάρου στο αίμα.

O ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης εμφανίζεται συνήθως στην ηλικία μεταξύ 11 και 13 ετών. Είναι αρκετά ασυνήθιστος στα παιδιά κάτω των πέντε, αν και έχουν υπάρξει περιπτώσεις μωρών που ανέπτυξαν διαβήτη μερικές μόνο ημέρες μετά τη γέννησή τους. Είναι δύσκολο να εμποδίσει κανείς ένα παιδί να τρέξει και να καταναλώσει ενέργεια, και κατά συνέπεια είναι δύσκολο να διατηρηθεί η σωστή ισορροπία μεταξύ των ενέσεων ινσουλίνης και των γευμάτων του. Η συνήθης απάντηση στο πρόβλημα είναι να γίνονται δύο με τρεις ενέσεις την ημέρα με ένα μείγμα ινσουλινών ταχείας και μεσαίας δράσης.

Ένας, ένας φεύγουν… «Μαζεύω τα σύνεργά μου: όραση, ακοή, γεύση, όσφρηση, αφή, μυαλό, βράδιασε πια, τελεύει το μεροκάματο…. Όχι γιατί κουράστηκα να δουλεύω, δεν κουράστηκα, μα ο ήλιος βασίλεψε». (Νίκος Καζαντζάκης) Αν υπήρχε η δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε μια «μηχανή του χρόνου» και να επιστρέψουμε μερικές δεκαετίες πίσω, θα βλέπαμε την Αργιθέα να σφύζει από ζωή…. θα βλέπαμε όλα τα σπίτια σ’όλα τα χωριά μας να είναι ανοιχτά και τα τζάκια τους να καπνίζουν…. θα βλέπαμε γνωστούς και αγαπημένους ανθρώπους να σεργιανούν στα σοκάκια του χωριού μας. Θα βλέπαμε στις πλαγιές γιδοπρόβατα…. θ’ακούγαμε κυπριά, κουδούνια, γουργουσούλια, βελάσματα….. Όμως «τα πάντα ρει και ουδέν μένει». Η «μηχανή» του χρόνου δεν υπάρχει (προς το παρόν τουλάχιστον) και οι άνθρωποι αυτοί έχουν περάσει στο πίσω μέρος της μνήμης μας…. περιμένοντας να τους ανασύρουμε στο προσκήνιο, να τους θυμηθούμε και να μιλήσουμε γι’αυτούς, έτσι ώστε να ξεφύγουν απ’τη λησμονιά και να λάβουν ενεργό ρόλο μέσα από τις δικές μας συζητήσεις και διηγήσεις…. Όλα αυτά με κάνουν να ζητήσω απ’όλους να δώσουμε απλόχερα την αγάπη μας στους ηλικιωμένους συνανθρώπους μας, ώστε να ζήσουν, τις όποιες μέρες τους απομένουν, όσο πιο ευχάριστα και ευτυχισμένα μπορούν κοντά μας. Ας δώσουμε λίγη χαρά, ενδιαφέρον και αγάπη στους ηλικιωμένους ανθρώπους μας. Πόσο καιρό θα τους έχουμε κοντά μας; Όχι όταν τους χάνουμε να στεναχωριόμαστε, να μετανιώνουμε και να αναθεωρούμε την όποια συμπεριφορά μας απέναντι τους…. Δυστυχώς, τότε είναι αργά και γι’αυτούς και για εμάς…. Φεύγουν ένας-ένας οι άνθρωποι μας.... Κάθε φορά που επισκεπτόμαστε τα χωριά της αγαπημένης μας Αργιθέας σημειώνουμε μια και δυο απουσίες ακόμη….. Τι να κάνουμε…. έτσι είναι η ζωή του ανθρώπου και γενικά των έμψυχων οργανισμών του πλανήτη μας…. Ότι γεννιέται, αργά ή γρήγορα πεθαίνει….

Βλέπουμε αγαπημένα πρόσωπα, να περνούν ξαφνικά στην αντίπερα όχθη και να μας περιμένουν…. Ναι, να μας περιμένουν, γιατί κανείς δεν έχει καταφέρει μέχρι τώρα να ζήσει για πάντα στην εδώ όχθη…. Η χρονιά που μας πέρασε πήρε μαζί της πολλά και αξιόλογα άτομα, αλλά και τούτη που βαδίζουμε είναι ακόμα πιο χειρότερη…. Έφυγαν πολλοί συνάνθρωποί μας, νέοι και γέροι. Ο πόνος βέβαια δεν απευθύνεται σε ηλικία γιατί η ζωή του ανθρώπου δεν έχει όρια. Ο πόνος όμως και η θλίψη για το χαμό νέων ανθρώπων είναι δυσβάσταχτος. Πριν λίγο καιρό έφυγε έτσι ξαφνικά ένας αγαπημένος μου φίλος, ο Χρήστος, ένας άνθρωπος που αγάπησε τόσο πολύ την Αργιθέα μας χωρίς να είναι από τα μέρη μας. Έφυγε για την άλλη, τη μακρινή, την ποθητή πατρίδα, όπως την αποκαλεί ο ψαλμωδός. Έφυγε και δεν έμεινε μάτι αδάκρυστο. Έφυγε και δεν έμεινε ανθρώπινος νους χωρίς θλίψη. Έφυγες και θα λείπεις για πάντα από τους δικούς σου, τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου, τα εγγόνια σου, τους φίλους σου. Θα λείπεις από τον τόπο σου πάνω στον οποίο έζησες και περπάτησες, οραματίστηκες και ονειρεύτηκες…. Δυσκολεύτηκα πολύ να βρω τα λόγια εκείνα που θα έπρεπε να σου πω, τα λόγια με τα οποία θα έπρεπε να σε αποχαιρετήσω, που να είναι άξια να ανταποκριθούν στη μεγαλοσύνη και απλότητα της ψυχής σου. Ίσως μου δοθεί η ευκαιρία κάποια Πρωτομαγιά στο Κορωπί να σου τα πούμε όλοι μαζί: η οικογένεια σου και οι φίλοι σου, εκεί που όλα σε θυμίζουν, τα δέντρα, τα κλήματα, τα λουλούδια…. ο κήπος σου….. Απόστολος Τσαπραΐλης

27

σελ.

28

σελ.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

ΠΟΙΗΣΗ

«ΠΡΟΣΕΥΧΗ» Ποίημα του αείμνηστου συ γχωριανού μας λογοτέχνη Ξενοφώντα Δ. Στεργίου από τη Συλλογή ποιημάτων του «ΑΗΔΟΝΙΟΥ ΚΕΛΑΗΔΗΜΑ» 1997, επίκαιρο με την οικονομική κρίση που διέρχεται η πατρίδα μας για την παρακαταθήκη αξιών που προβάλλει και που αποτελούν ένα διαρκή μοναδικό πλούτο και ελπίδα για Ανάσταση του Έθνους. Κύριε, των ουρανών η ορχήστρα κι ο ενορχηστρωτής που κάτω απ’ τη μπαγκέτα σου τ’ άστρα σου αρχάγγελοι κινούν και σελαγίζουν τον αέναο κύκλο του παντός. Κύριε, η πατρίδα μου μικρή κι ευχαριστώ σε που αξίωσε το χέρι σου κοράλι εδώ, στο στήθος του ήλιου να την αποθέσεις. Κύριε, σ’ ευχαριστώ που των πελάων ο νύχτιος καλπασμός τη γλυκονανουρίζει. Και την αυγή η ουρανοδρόμα αστροσυμμάζωξη της φέρνει μες στ’ αγνό της φως την πάσα μέρα ξεπεταρούδι μες στη χούφτα της. Κύριε, φτωχή η πατρίδα μου η μικρή και το ψωμί της λίγο και το προσφάι το ισομεράζεται με την τρανή ομορφιά της. Κι αν είναι λίγο το νερό, όλα περίσσια, όσα η ψυχή πεινάει, διψάει και θέλει. Σάρκα λειψή η πατρίδα μου. Σ’αιώνιο αγώνα ο ιδρώτας ποταμός και στο αίμα η κάθε πέτρα καλεί ιερή συμμάζωξη τα τέκνα της, κι ένα-ένα τα ονοματίζει και τα κράζει -Λεωνίδα, Διάκο, Κωνσταντή, Δημήτρη. – κι ανατριχιάζουν τ’άστρα απάνω της με τα’αγιοκέρια της αιώνιας μάνας -Δήμητρας, Μαρίας, Τζαβέλαιναςμαυρομαντηλωμένης, μαυροφόρετης κι ολόστεγνης, γιατί άλλο δάκρυ η λευτεριά δεν της άφηκε. Κύριε, το μαύρο βλέμμα εχθρών μου απότρεψε απ’ τη γη μου. Κοίμησε το σπαθί του βάρβαρου.

Δωσ’ της μια στάλα ελπίδα, να χτενίσει τις ξανθές πλεξούδες της στο γαλανό σου φως. Κύριε, τα στήθια ετούτα της πατρίδας μου τους πιο όμορφους θεούς σου βύζαξαν. Ήλιος λεβέντης κι άσπρη η σάρκα της στο μάρμαρο. Μες σ’ ανθισμένα πετρολίθαρα σκόρπιοι οι ναοί της, κρίνοι της πρωτομαγιάς και θείες ιέρειες πάσα ροδαυγή κι αστρονυχτιά μ΄όλα τα λούλουδα αγριοκέρια και λαβανωτά στο μυρογυάλι της. Κατά τη θεία σου διάτα, Κύριε, επιστατούν εδώ οι σοφοί τους νεραϊδόκοσμους και τ’ όνειρο εποπτεύουν Πλάτωνες, Πυθαγόροι, Αριστοτέλοι, μην παραπάρει χόχλο η άφρη του και πνίξει όλο τον κόσμο. Ποιητής Λαός μου! Αυλός και λύρα ο Λόγος σου. Ο έρωτας κρύσταλλο κι ανάλιωσε φθόγγο στο φθόγγο κι είναι η κάθε λέξη του τραγούδι. Εδώ σταλάζει η αηδονολαλιά με των χειλιών το μέλι κι ατρύγητη κυλάει και κελαρίζει με τ’ ασπρονέρια των πηγών και με τα κεφαλόβρυσα. Να σβήνει ο πόθος φλόγα ασίγητη κι ανθός ν’ ανακλαδίζεται ο καημός στην άκρη απ’ την ελπίδα. Ποιητής Λαός μου! Αιώνες τώρα ούτε στιγμή δεν άκουσα το απόστασα να βόγγει μες στα χείλη σου. Και το όχι στης καρδιάς το κάλεσμα δεν ξέρεις. Η λάμια πείνα σε κατάφαγε. Ψωμί σου ο Λόγος. Ο Λόγος, να μελώνει νου και χείλη και καρδιά κι ο ήλιος να μεθάει. Ποιητής Λαός μου! Ιδέες κι ονείρατα, όλα τάπλασες. Ονείρατα όλα και τα σήκωσες φτερά ν’ ανοίξουν στα μεσούρανα για να ομορφήνει ο κόσμος. Η πέτρα ανάσανε ζωή στα χέρια σου. Μιλάει το χώμα μ’ αίμα ζυμωμένο και καημό ομορφιάς. Στα χέρια σου οι θεοί το τέλειο της προσδοκίας τους σου εμπιστεύτηκαν. Κι εσύ από πείσμα που είναι αθάνατοι τα μέτρα τους ξεπέρασες, να ιδείς ψηλότερα. Σ’ είπαν θνητό και εσύ γι’ αθάνατο άκουσες. Στο χρόνο μέσα ο Νόμος σου και δε χωράς. Βρήκες μια θύρα και στο αιώνιο βγήκες. Ποιητής Λαός μου!

Τους θεούς σου σμίλεψες με κρίση ελεύθερη κι ο νους σου βήμα δεν ξεστράτισε απ΄το Μέτρο. Καιροί ήρθαν δίσεκτοι. Η σκλαβιά ζητάει ποτάμια το αίμα. Ξαγορά θανάτου η λευτεριά σου. Όλα τα ξόδιασες. Και μαναχά μια σπίθα μες στις στάχτες σου για τις τρανές στιγμές σου για τα ολοκαυτώματα. Θεοί, Τυράννοι, ήρθαν διαγούμισαν, χάθηκαν. Ξανάρθαν, ξανακούρσεψαν, ξαναχαθήκαν. Μα η γλώσσα, η γλώσσα μες στους φθόγγους και τις συλλαβές της ξίφος κι ασπίδα, ανίκητη, ακατάδεχτη, ασυμβίβαστη κι η λευτεριά σου ακέρια. Στήσε βωμό στην κάθε λέξη σου, προσκύνα την. Θεός και λευτεριά σου αυτή είναι. Λαός μου! Η φτώχεια σου ψωμί λειψό κι αντίδωρο στου πεισματάρη αγώνα σου να μην σαλέψει η ρίζα σου στιγμή απ’ το βράχο ετούτο. Πλοκάμια οι έγνοιες σου στα τέσσερα άκρα σύρθηκαν. Φτερά στους πέντε ανέμους άνοιξε η λαχτάρα σου να ιδείς και να γνωρίσεις. Μα ο νόστος, πάντα νόστος. Και της εστίας σου ο καπνός που θρώσκει απ’ το είναι σου όλο ανηφοράει ολόισια πυρκαγιά στο μεσονύχτιο σου όνειρο για μάνα, για αδερφή και για προγονικό αγκωνάρι του σπιτιού που στοίχιωσε και πάντα καρτερεί αυτόν που βράχνιασε τα ξένα να καλημερίζει. Φρύγανα οι κόποι σου κι ανάψαν μες σε τρίστρατα άγνωστα δαυλιά κι αποκαΐδια μιας ζωής στάχτη και καπνός δίχως πατρίδα η δούλεψη. Μα έμαθες και είδες, πλάτυνε η ματιά. Σκευρώσαν οι ώμοι να κρατούν ασάλευτο της ξενιτιάς τ’ ολόβαρο δοκάρι. Το πείσμα η δύναμή σου κι η λευτεριά σου ο νόστος, πάντα ο νόστος. Μάζεψε τα έχει της η γνώση σου, παραφορτώθηκε. Ώρα να ξαποστάσεις. Γύρνα και κάτσε στο πεζούλι του παππούλη σου. Τα ολόξανθα εγγονάκια σου, έλα να χαϊδέψεις κι αρχίνα, πες το αιώνιο παραμύθι. Γιατί άλλο μέσα σου ο Οδυσσέας από τα τρίστρατα του κόσμου, πια δεν καρτερεί.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

ΠΟΙΗΣΗ

ΕΛΕΓΕΙΑ Στο φίλο, συγγενή, συμμαθητή μου στο Δημοτικό Νίκο τ’ Βαγγέλ’ Κάρκο. Νόμιζα πως θα σ’ έβλεπα στης εκκλησιάς τη ρούγα με τ’ άλλα γειτονόπουλα να παίξεις την «τσιλίκα» ήταν της μέρας όνειρο, γι’ αυτό και δε σε βρήκα πώς να σε βρω που έφυγες για πάντα απ’ τη ζωή; * Νίκο τ’ Βαγγέλη, φίλε μου και συνομίληκέ μου, θυμάμαι έντονα πολύ τα παιδικά μας χρόνια, που ανέμελα περνούσαμε εδώ στην Καληκώμη δεν πίστεψα στο θάνατο και σε ζητούσα ακόμη. * Ήσουνα ένα εύρωστο κι ωραίο παλικάρι μέσα σ’ αυτό το δυνατό και σφριγηλό κορμί κρύβονταν μια ευαίσθητη κι απλοϊκή ψυχή για τους γονείς σου ήσουνα ελπίδα και καμάρι. * Σ’ έψαχνα μήπως και σε βρω στα μέρη που περνούσες λεβέντικα και με στραβά το φέσι που φορούσες Αριστερά στον ώμο σου εκρέμαες την κάπα

και στο δεξί το χέρι σου εκράταες τη γκλίτσα. * Ζήλευα τα τσαρούχια σου τα κόκκινα που είχες που ο πατέρας τα’φερε δώρο στην Πασχαλιά κι εσύ καμάρωνες μ’ αυτά σαν τα μικρά παιδιά σαν κίναγες την Κυριακή να πας στην εκκλησιά. * Εις το σχολείο ήμασταν στο ίδιο το θρανίο κι ο δάσκαλος αγάπαε το ίδιο και τους δύο. Μαζί εμοιραζόμασταν το γέλιο και τη λύπη, που τα μαθήματα έφερναν αυτή τη χαρμολύπη. * Νίκο τα’ Βαγγέλη, φίλε μου και συνομίληκέ μου, όσο καιρό ευρίσκομαι εις τη ζωή εδώ θα σ’ έχω πάντοτε βαθιά στο νου και στο μυαλό και πιο πολύ όταν γυρνώ και πάλι στο χωριό. Κάρκος Κων/νος, φιλόλογος Από την Καλή Κώμη.

Αψηφήστε την κρίση ψηφίστε... την εφημερίδα μας Η οικονομική κρίση που μας επηρεάζει όλους, δε μπορούσε ν’ αφήσει ανεπηρέαστη και την εφημερίδα μας. Επειδή αυτή η φωνή δεν πρέπει να σταματήσει λόγω οικονομικής κρίσης, παρακαλούμε θερμά οποιονδήποτε επιθυμεί να συμβάλει οικονομικά, να καταθέτει το ποσό που επιθυμεί στους παρακάτω λογαριασμούς του συλλόγου μας:

ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ αρ. λογαριασμού: 0130101387284 ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ αρ. λογαριασμού: 049784197-39 Σας ευχαριστούμε προκαταβολικά το ΔΣ και η Συντακτική Επιτροπή.

29

σελ.

30

σελ.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

ΝΕΚΡΟΛΟΓΙΕΣ

Καλό ταξίδι «Κανένας δε μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι θα ζει αύριο» έγραψε ο μεγάλος τραγωδός της αρχαιότητας Ευριπίδης, υπενθυμίζοντάς μας την προσωρινότητα και το απρόβλεπτο της ανθρώπινης ζωής. Πολύ πρόσφατα οι συγχωριανοί μας Θεοχάρης Ταβαμπής, σύζυγος Μαριάνθης Αντρέα Στεργίου και Θεόδωρος Α. Τσαπραϊλης, έφυγαν από το μάταιο τούτο κόσμο σε ηλικίες 73 και 80 χρονών αντίστοιχα. Και οι δυο τους υπήρξαν για πολλούς από μας στενοί συγγενείς, αλλά και για όλους Θεοχάρης Ταβαμπής τους υπόλοιπους φίλοι, αφού ποτέ κανένας δεν είχε να πει «κακό λόγο» γι’ αυτούς. Αν και από διαφορετικούς τόπους καταγωγής (Μύτικας Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας ο πρώτος, Στεφανιάδα Αργιθέας Καρδίτσας ο δεύτερος), είχαν πολλά κοινά σημεία στην πορεία της ζωής τους. Μετανάστες στα νιάτα τους σε Καναδά και Γερμανία, υποδείγματα αρίστων οικογενειαρχών με απαράμιλλο ήθος, εργατικότητα, ευαισθησία και συνέπεια, επέστρεψαν στην πατρίδα και εγκαταστάθηκαν και οι δυο με τις οικογένειές τους στην Ελάτεια της Φθιώτιδας όπου δημιούργησαν τις δικές τους επιχειρήσεις και πρόκοψαν. Υπηρέτησαν και οι δύο τον ενοριακό τους ναό της Αγίας Τριάδας ως εκκλησιαστικοί επίτροποι. Και οι δυό τους πρωτοστατούσαν και συμμετείχαν σταθερά και πάντοτε στις εκδηλώσεις του συλλόγου μας, ο δε Θόδωρος «αρθρογραφούσε» πολλές φορές και στην εφημερίδα μας. Συνταξιούχοι πλέον απολάμβαναν τους καρπούς της δημιουργίας τους, καμαρώνοντας τα παιδιά και τα εγγόνια τους που τα έβλεπαν να προκόβουν κι αυτά, υπερήφανοι για τις χρηστές αρχές και τις

ηθικές αξίες που τους μεταλαμπάδευσαν. Ο Χάρης, διατηρώντας δεσμούς με τον Καναδά που για χρόνια ολόκληρα τον φιλοξένησε, άφησε την τελευταία του πνοή εντελώς αιφνίδια εκεί, ενώ μετρούσε ελάχιστες μέρες για να πάρει το αεροπλάνο της επιστροφής προς την πατρίδα. Ο Θόδωρος, σε μια σχετικά πολυήμερη και άνιση μάχη με το θάνατο, άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο « Γ. Γεννηματάς» της Αθήνας. Μας είναι πολύ δύσκολο να βρούμε λόγια παρηγοριάς για τις Θεόδωρος Α. Τσαπραϊλης οικογένειές τους, τους συγγενείς και τους φίλους τους. Ο Χάρης και ο Θόδωρος θα τους λείψουν και ποτέ κανένας δεν θα μπορέσει να τους αντικαταστήσει στην καρδιά τους. Θα λείψουν όμως και σε όλους εμάς, θα λείψουν στο σύλλογο και την εφημερίδα μας, αφήνοντας πίσω τους ένα τεράστιο ανθρώπινο κενό. Απευθύνουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στις συζύγους, τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους, εκ μέρους όλων των μελών του Δ.Σ. και της συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας μας. Τους θυμίζουμε τα λόγια του Albert Einstein: «ο θάνατός μας δεν είναι το τέλος εφόσον συνεχίζουμε να ζούμε μέσω των παιδιών μας και της νεότερης γενιάς. Γιατί Αυτά είναι Εγώ, τα σώματά μας απλώς μαραίνονται πάνω στο δέντρο της ζωής!». Ευχαριστούμε το Θεό που υπήρξαν ανάμεσά μας άνθρωποι σαν το Χάρη και το Θόδωρο! Ευχόμαστε να είναι αιώνια η μνήμη τους και προσευχόμαστε ο Κύριος να τους αναπαύσει «εν χώρα ζώντων».

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ Θάνατοι Ο Θεοχάρης Ταβαμπής συζ. Μαριάνθης Στεργίου ετών 73 Ο Γεώργιος Κολοβός συζ. Θεοδώρας Π. Κίσσα ετών 58 Η Αγορίτσα συζ. Δημητρίου Ηλ. Δημητρίου ετών 60 Ο Παναγιώτης Β. Καϊμακάμης σε ηλικία 78 ετών Ο Θεόδωρος Τσαπραϊλης σε ηλικία 80 ετών. Η Αγλαϊα Καραούλη χήρα Θωμά σε ηλικία 97 ετών

Γεννήσεις Η Πατρούλα Παπαντώνη συζ. Στάμου Κων/ νου γέννησε αγόρι Η Κυριακούλα Κ. Ρεντίφη συζ. Παναγιώτη Ζαραϊδόνη γέννησε κορίτσι Η Αθηνά συζ. Δημήτρη Αν. Ψεύτη γέννησε αγόρι.

Βαπτίσεις Ο Νικόλαος Π. Κίσσας και η σύζυγός του Σαΐα βάφτισαν τα δίδυμα παιδιά τους και τους έδωσαν τα ονόματα Παναγιώτη και Μελίνα

Η Ελένη Ευστρ. Στεργίου και ο Θεόδωρος Αγγελής βάφτισαν την κόρη τους και της έδωσαν το όνομα Ιωάννα Η Τίνα Ι. Στάθη και ο Ι. Παπανικολάου βάφτισαν την κόρη τους και της έδωσαν το όνομα Παναγιώτα Διόρθωση: εκ παραδρομής στο προηγούμενο τεύχος γράψαμε ότι ο Δ. Τσαπρούνης και η Ευαγγελία Ζαχαράκη βάφτισαν το υιό τους διορθώνουμε βάφτισαν την κόρη τους και της έδωσαν το όνομα Φρειδερίκη

ΓΑΜΟΙ Η Σπυριδούλα Π. Στεργίου παντρεύτηκε με τον Αγαθοκλή Κουφογιώργο Η Χρυσαυγή Τσαρούχα κόρη της Ευτυχίας Στεργίου παντρεύτηκε με τον Ανδρέα Καρλιάμπα Ο Απόστολος Β. Τσιώπος παντρεύτηκε με τη την Ελένη Τσακανίκα Ο Γεώργιος Δούκας υιός της Μαρίας Δ. Ρεντίφη παντρεύτηκε με την Δέσποινα Ηλιάδη

«Στα κορφοβούνια είν’ η πηγή κάθε φυλής καθάριας» LECONTE DE LISLE (Poèmes Antiques)

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Ο λόγος στους αναγνώστες μας Ζωγράφου, 22 Ιουνίου 2011 Αγαπητοί συμπατριώτες της Στεφανιάδας, Μέλη του Δ.Σ. της…. « Ιτιάς»…..

«Ένας εργάτης αναρωτιέται» Και [Κάθε πολίτης (οφείλει να) αναρωτιέται]

Εύχομαι να είστε καλά. όπου κι αν βρίσκεστε. Αυτόν τον καιρό, αρκετοί θα έχετε επιστρέψει στις προγονικές εστίες, στο χωριό σας, την όμορφη Στεφανιάδα, όπως και οι άλλοι Αγριθεάτες στα χωριά τους. Μέσω της «φωνής…» σας θα ήθελα να στείλω, σε όλους σας, έναν χαιρετισμό και να σας ευχηθώ να περάσετε ένα δροσερό-αργιθεάτικο καλοκαίρι… Θέλω ακόμα, με τούτο το σημείωμα, να επισημάνω και να επαινέσω την προσπάθεια που κάνετε, με την εφημερίδα σας, για την ενημέρωση των Αργιθεατών, την προβολή αιτημάτων, τη διατύπωση προτάσεων, την ανάδειξη των προβλημάτων και την καλόβουλη και μαχητική κριτική σας. Και με την ευκαιρία της επικοινωνίας μας, σας συναποστέλνω κι ένα ποίημα του Μ. Μπρέχτ κι ένα σχετικό προλογικό σημείωμα , μια και η εφημερίδα σας είναι έμπρακτα φιλική προς την ποίηση και η λογοτεχνία, γενικά. Αν δεν έχετε αντίρρηση, δημοσιεύστε το στη «φωνή...» σας. Να περάσετε ένα γνήσιο και… δραστήριο αργιθεάτικο καλοκαίρι.

Η ιστορία είναι η γνώση και η μελέτη του ανθρώπινου παρελθόντος. Η επιστήμη που καταγράφει, ερευνά, αιτιολογεί και ερμηνεύει την ανθρώπινη δράση. Δημιουργός και πρωταγωνιστής στην Ιστορία είναι ο άνθρωπος. Σε αντίθεση με τη φύση που είναι το «αφ’ εαυτού υπάρχον», δηλαδή αυτό που υπάρχει από μόνο του. Σημαντικό ρόλο στην ιστορία παίζουν οι ιστορικοί, οι επιστήμονες που έργο τους έχουν τη σύνθεση της εικόνας του παρελθόντος με στοιχεία και αποδείξεις… Ως τις μέρες μας, σχεδόν, η Ιστορία ήταν ηγετοκεντρική, δηλαδή το ανθρώπινο παρελθόν, τα γεγονότα, η δράση και η εξέλιξη παρουσιάζονταν και σχετίζονταν με τον εκάστοτε ηγέτη ενός λαού, χωρίς να γίνεται αναφορά στους αφανείς και ανώνυμους ανθρώπους- άτομα. Ομάδες, τάξεις- που κατέβαλαν το δικό τους μόχθο για να υλοποιηθούν οι αποφάσεις και τα οράματα του ηγέτη τους… Ακόμα κι αν επρόκειτο για… δημοκρατικά πολιτεύματα. Οι ηγέτες, δηλαδή, οικειοποιούνται- ιδιοποιούνται, καλύτερα- την προσφορά του λαού, των αφανών, αυτοί δοξάζονται και τιμούνται, αυτούς και σε αυτούς αναφέρεται η Ιστορία… Αυτό το φαινόμενο της αποσιώπησης της προσφοράς των πολλών και της προβολής του ενός ή των λίγων ενέπνευσε το μεγάλο Γερμανό, λογοτέχνη και στοχαστή, Μ. Μπρεχτ και έγραψε το παρακάτω Με πατριωτικούς χαιρετισμούς ποίημα με τον τίτλο που είναι και ο υπέρτιτλος τούΒασίλης Θεοφ. Ποζιός του του σημειώματος. Πετριλιώτης απ’ τα Κουμπουριανά Ο σκοπός της επιλογής και δημοσίευσης του ποιήματος είναι προφανής. Και για να ξεφύγουμε λίγο απ’ τη ζοφερή και στεγνή πραγματικότητα των ημερών μας, και Στο διάστημα που πέρασε από το προηγούμενο φύλλο για να «συνηθίσουμε» της εφημερίδας μας εισέφεραν οικονομικά: να αναρωτιόμαστε και Παναγιώτης Θεοφ. Στεργίου 100,00 ευρώ μεις τι και ποιος- ποιοι Μαρία Δεληγιάννη 100,00 ευρώ υπάρχουν, «κρύβονται» Σόλων Κατσίκης 100,00 ευρώ πίσω απ’ ό, τι παρουσιΛάμπρος Θεοφ. Τσαπραϊλης 30,00 ευρώ άζεται και προβάλλεται, Κων/νος Δημ. Κίσσας 20,00 ευρώ επίσημα ή όχι και για να Ναπολέων Θ. Θεοδωρής 50,00 ευρώ γευτούμε και να χαρούμε Χρήστος Αλεξ. Καραούλης 100,00 ευρώ την ποίηση ενός μεγάλου Θωμάς Διαμάντης 50,00 ευρώ δημιουργού.

ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

Οφείλουμε να σκεφτόμαστε και να αναλογιζόμαστε αυτούς που επηρεάζουν και να «υπηρετούν» μέσα απ’ την καθημερινότητα και τα τετριμμένα, όσους αποφασίζουν και καθορίζουν το παρόν και το μέλλον μας… ‘Ένας εργάτης, λοιπόν, αναρωτιέται, και μαζί του και εμείς… Τις Θήβες ποιός με τις εφτά τους πύλες έχει χτίσει; Μεσ’ στα βιβλία δεν αναφέρονται παρά βασιλιάδων ονόματα μοναχά. Οι βασιλιάδες είχανε τις πέτρες κουβαλήσει; Την πόλη Βαβυλώνα, που τόσο συχνά καταστρεφόταν, ποιός την έχτιζε κάθε φορά; Στη χρυσωμένη πολιτεία της Λίμας, όπου ζούσαν οι οικοδόμοι της, σε ποιά σπίτια της κατοικούσαν; Κι όταν προς το βράδυ το Σινικό ετελείωσε τείχος κι οι χτίστες φύγαν, πού πήγαν ; Ποιός τις αψίδες του θριάμβου ακόμη Έχτισε στη μεγάλη Ρώμη; Οι Καίσαρες θριαμβέψανε. Εναντίον ποιού; Και το Βυζάντιο το πολυτραγουδισμένο παλάτια για όλους τους κατοίκους του είχε παντού; Τη νύχτα που η μυθική βούλιαζεν Ατλαντίδα, στο στόμα του νερού παραδομένη, με δυνατές φωνές τους σκλάβους τους γύρευαν οι πνιγμένοι. Ο νεαρός Αλέξανδρος κατάχτησε τις Ινδίες. Μόνος του; Όλα τά ‘κοψε με το σπαθί του; Ο Καίσαρας ενίκησε τους Γαλάτες. Δεν είχε μάγειρα μαζί του; Ο Φίλιππος της Ισπανίας έκλαψε πολύ όταν ο στόλος του βυθίστηκε. Δεν έκλαψε άλλος κανείς; Κέρδισε τον επταετή πόλεμο ο Φρειδερίκος ο δεύτερος. Κανένας άλλος; Κάθε σελίδα και μια νίκη. Αλλά κατόπιν ποιος τα πλούσια ετοίμαζε συμπόσια κι έφερνε στους καλεσμένους το ποτό; Ένας άντρας μεγάλος κάθε δεκαετία. Τα έξοδά του τα πλήρωνε ποιος; Πόσα πολλά ιστορήματα.. Πόσα πολλά ερωτήματα... Μ. Μπρεχτ

31

σελ.

32

σελ.

ΦΩΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ

ΙΟΥΝΙΟΣ 2011

Με την ευχή της Παναγίας

Όλοι στο μεγάλο Εσπερινό στην Παναγία τη Σπηλιώτισσα στις 14 Αυγούστου

6ο Lake Party στη λίμνη Στεφανιάδας Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

Η εκδήλωση που καθιέρωσε η νεολαία του χωριού μας τα τελευταία χρόνια θα πραγματοποιηθεί και φέτος στον ίδιο χώρο την Παρασκευή 12 Αυγούστου. Είναι γνωστό ότι τα έσοδα της εκδήλωσης αυτής διατίθενται για φιλανθρωπικούς σκοπούς, και αυτό ελπίζουμε να αποτελεί ένα ακόμη κίνητρο για μεγαλύτερη συμμετοχή. Δεν θα λείψουν οι εκπλήξεις (καλαμπόκια κ.λπ.), ενώ για την ψυχαγωγία μας θα φροντίσει γνωστό συγκρότημα της Λάρισας.

Ότι λέμε το κάνουμε πράξη Αν για κάτι είμαστε υπερήφανοι σε τούτο το σύλλογο και μας το αναγνωρίζουν εχθροί και φίλοι, είναι πως ότι λέμε και γράφουμε, ομόφωνα το Δ.Σ. το κάνει πράξη. Γράφαμε παλιότερα ότι με πρωτοβουλία του αντιπροέδρου του συλλόγου μας κ. Δημήτρη Τσαραντάνη, ο σύλλογός μας δωρίζει στην Ιερά Μονή σπηλιάς ένα εννιαθέσιο αυτοκίνητο. Η δωρεά έγινε πραγματικότητα και αφού ξεπεράστηκαν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες με αρκετό τρέξιμο του αντιπροέδρου μ α ς , οφείλουμε να το ομολογήσουμε, το πουλμανάκι βρ ί σ κ ε ται ήδη στο Μοναστήρι και στα χέρια του Ηγουμένου Νεκτάριου. Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε σχετικές φωτογραφία. Ηγούμενε Νεκτάριε, ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ κι η Σπηλιώτισσα πάντα μαζί σας, σε κάθε σας κίνηση και ενέργεια. Το Δ.Σ. του συλλόγου μας ευχαριστεί θερμά τον Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Αμφίκλειας-Ελάτειας για τις προσκλήσεις που μας έκανε να συμμετάσχουμε στις συνεδριάσεις του πολιτιστικού φορέα του δήμου. Θα θέλαμε να τους ενημερώσουμε ότι επειδή η δραστηριότητα του συλλόγου μας είναι στην Αθήνα και επειδή ο άλλος σύλλογος του χωριού μας έχει έδρα και δραστηριοποιείται στην Ελάτεια συμμετέχει εκείνος αντί εμάς.

ΑΥΞΗΘΗΚΕ ΚΑΤΑ 52,90 % Ο ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ!

237 άτομα απογράφτηκαν στη Στεφανιάδα κατά την απογραφή του 2011 σε σχέση με τα 155 της απογραφής του 2001, παρουσιάζοντας έτσι μια αύξηση της τάξεως του 52,90%. Βέβαια όλοι αυτοί είναι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού μας; Σαφώς και όχι. Είναι όμως όλοι αυτοί οι οποίοι τρέφουν ιδιαίτερη αγάπη για τη γενέτειρα, διατηρούν άρρηκτους δεσμούς μαζί της, επισκέπτονται σε κάθε ευκαιρία τον τόπο τους και τους συγγενείς τους, αναπαλαιώνουν ή κτίζουν καινούργια σπίτια στο χωριό μας, μπολιάζουν τα παιδιά τους με Στεφανιάδα και δε σταματούν ούτε στιγμή όπου βρεθούν κι όπου σταθούν να μιλάνε για το χωριό τους, για τη ΣΤΕΦΑΝΙΑΔΑ, απ’ την οποία βιαίως ξεριζωθήκαμε το 1963. Ο σύλλογός μας και η εφημερίδα μας ευχαριστεί θερμά όλους τους συγχωριανούς μας που παρά την οικονομική κρίση, προτίμησαν ν’ ανέβουν, έστω και για λίγο, στο χωριό μας και να απογραφούν σ’ αυτό. Ευχόμαστε σε όλους υγεία και δύναμη, και στην απογραφή του 2021 να είμαστε πάλι όλοι στη Στεφανιάδα. Επειδή αυτή τη στιγμή δεν έχουμε τα στοιχεία της απογραφής των άλλων χωριών της Αργιθέας να σας τα παρουσιάσουμε, επιφυλασσόμαστε για το επόμενο τεύχος της εφημερίδας μας.

ΑΝΤΑΜΩΜΑ ΣΤΕΦΑΝΙΩΤΩΝ 10 - 15 Αυγούστου 2012