re v is ta p a rro q u ia l m e n s u a l d e S a n C ris to v o d a s v iñ a s nº 101 - Ano M aABRIL rz o 2 02017 09 n º2IX- A n o I “Aquel que esté LIBRE de PECADO que arroje la primera piedra”. Jesús de Nazaret.
LA SEMANA SANTA, SEMANA DEL AMOR Estamos a punto de celebrar la Semana Santa. Celebramos los grandes misterios de nuestra fe, como son la Pasión, Muerte y Resurrección nuestro Señor Jesucristo El Jueves Santo celebramos el Mandamiento Nuevo, la Institución de la Eucaristía y del Sacerdocio. El Viernes Santo celebramos la Adoración de la Cruz. Y aquí aparece el grito de Jesús: “DIOS MÍO, DIOS MÍO, ¿POR QUÉ ME HAS ABANDONADO?” Sabemos que no es un grito de protesta, ni un grito de desesperación, es un grito de confianza. Es la oración del corazón que en medio del abandono de todos, tampoco siente la presencia viva de Dios. Es la experiencia dolorosa del abandono de los suyos, de los amigos, de los que hasta entonces estaban cerca, pero que ahora, en los momentos difíciles del sufrimiento, se han quedado lejos. Es la experiencia del abandono incluso de quien está llamado a dar la cara por Él: el Padre. ¿Dónde están los amigos? ¿Dónde está Dios? La cruz se rodea del silencio universal. Del silencio de todos. Jesús ha quedado solo. Nadie da la cara por Él. No se ha quejado del dolor de su cruz, pero se queja de la soledad en la que todos le han dejado. No se ha quejado del dolor de los clavos, pero se queja de la soledad y el silencio de todos. Porque, con frecuencia, no es el dolor físico lo que más duele. Es mucho más fino, mucho más profundo, mucho más doloroso, el sufrimiento del alma, el sufrimiento del espíritu. Duelen los clavos de las manos, pero duele más la terrible soledad. Duelen los clavos de los pies, pero duele más esa callada y silenciosa presencia del Padre. Hay momentos en la vida que tenemos que afrontarlos solos, en total soledad. En los que los demás no tienen nada que decir. Son momentos en los que uno se queda a solas consigo mismo. A solas, allá en lo más profundo del alma. La soledad es tan espesa que las palabras no dicen nada y las presencias se hacen invisibles. Comprendemos esta situación, porque muchos sabemos mucho de soledad. Muchos conocemos muy de cerca esa soledad de sentir que nadie nos tiene en cuenta: de sentir que para nadie somos importantes, de sentir que incluso, para muchos, somos un estorbo y un fastidio, de sentir que somos la suciedad de la ciudad, un mal rostro para el turismo. Pero la Semana Santa no termina en la Cruz. Si terminase en la Cruz, todo terminaría en muerte. Y esto no es verdad. La Semana Santa termina en la Pascua. Y esto nos tendría que llevar a revalorizar las celebraciones litúrgicas de la Vigilia Pascual. Porque es en la Vigilia Pascual donde: Las tinieblas se hacen luz. La muerte comienza a tener sabor de vida. Es semana que nos habla de muerte y de sepultura, pero también nos habla de un amanecer pascual con un sepulcro vacío y un Cristo nuevo resucitado y con nosotros, hombres y mujeres nuevos, resucitados con Él. Que todos podamos amanecer el domingo con un corazón nuevo y que juntos, podamos entonar gozosos el ALELUYA, ALELUYA, ALELUYA, EL SEÑOR RESUCITÓ.
A LAREIRA
XORNADAS PASTORAIS DO ARCIPRESTADO DE MONELOS Como cada primeiro trimestre do ano, as 12 parroquias do arciprestado de Monelos organizamos unhas Xornadas pastorais, nos salóns da parroquia da Resurrección do Señor, no barrio das Flores. As xornadas comezaron o martes 14 de marzo cunha charla do xornalista e profesor do ITC Antonio Gutiérrez sobre a exhortación do Papa Francisco “Amoris laetitia”, e co auditorio case cheo. O ponente remarcou, en primeiro lugar, que ese documento veu precedido de dous sínodos da Igrexa e, sobre todo, que por primeira vez previamente ao primeiro sínodo elaborouse un cuestionario que se difundiu de forma moi extensa, e que recolleu unha información bastante precisa e a pé de campo da realidade das familias. Tanto esta información como outras consultas foron tidas moi en conta para achegarse a esa realidade tan cambiante e diversa que é a familia. Por outra banda, o documento do Papa, a exhortación “Amoris laetitia”, é un dos que recolle máis propostas saídas dos pais sinodais, é dicir, de novo volve a insistirse na sinodalidade da Igrexa. E falar de sinodalidade é falar de achega da Igrexa enteira, a través de moi diversos grupos eclesiais, para que, en palabras de Francisco, busquemos ser unha Igrexa que atopa camiños novos. Nisto ten moito que ver a insistencia do bispo de Roma para que as persoas que interviñeron nos sínodos falaran de xeito totalmente libre e aberto, o cal resulta ser unha riqueza viva para a Igrexa. Por último, insistiu Antonio Gutiérrez en que Francisco non fai cambios substanciais na doutrina cristiá sobre a familia, senón que lle dá importancia a dúas cousas: a primeira, que consiste en ofrecer a beleza da vida sinxela das familias, na axuda dentro delas e a chamada a vivir seguindo a Xesús, co seu estilo de vida. Aquí resáltase que o problema non vén da familia, senón ao revés: as familias poden axudar a vivir felices. A segunda cuestión é que insiste o Papa en abrir as portas a todas as persoas, en acoller e, sobre todo, acompañar ás persoas nos seus procesos vitais. Así, unha das claves da exhortación é acompañar aos noivos no camiño ata o sacramento, acompañar nos primeiros anos da vida matrimonial e acompañar despois de rupturas e divorcios. “Acompañar, discernir e integrar a fraxilidade”; acompañar con “verdade, paciencia e misericordia”… Acompañar, asesorar, axudar, alentar… É unha mensaxe non só para os cregos ou axentes de pastoral, senón para toda a comunidade cristiá: “Hoxe, a pastoral familiar debe ser Palabras máis usadas na Amoris Laetitia fundamentalmente misioneira, en saída, en cercanía, en lugar de reducirse a ser unha fábrica de cursos aos que poucos asisten.” O mércores 15 e o xoves 16 de marzo o delegado de Pastoral Universitaria e profesor do ITC, Ricardo Sanjurjo, fixo un resumo do Sínodo da nosa diocese que vén de rematar. Houbo moitas achegas e debates, e agora toca que D. Julián, o arcebispo, poña nun documento os desafíos aos que teremos que adicar os vindeiros anos. Resaltouse que o máis importante é acoller eses desafíos que, entre outros, son: a renovación da iniciación cristiá; a implantación das unidades pastorais, que agrupen varias parroquias, formando equipos de laicos/as, relixiosos/as e cregos e, sobre todo, unha maior implicación dos segrares na vida da Igrexa, tanto no eido pastoral como testemuño no mundo do traballo e na sociedade. É tempo de dos laicos; acollamos a nosa misión con responsabilidade, de nós depende ser fermento do Reino en nós e no noso arredor. Alfredo Losada
A FUME DE CAROZO
QUEREMOS DECIROS… Hola, Parroquia: Somos algunos de los niños y niñas que este verano vamos a recibir nuestra Primera Comunión. Formamos parte de uno de los grupos de la Catequesis Parroquial (aunque en la foto faltan varios) y nos reunimos cada domingo para hablar de Jesús, conocerle más, aprender cómo tenerlo presente en nuestra vida y compartir con alegría nuestra fe en la celebración de la Eucaristía. Hoy, además, estamos muy contentos porque los que ya han hecho la Primera Comunión otros años, nos han invitado a una fiesta que van a hacer el sábado que viene con niños de otras parroquias. Hicieron unos pases “vip” y nos los dieron. Tenemos muchas ganas de ir; seguro que vamos a pasarlo de maravilla. ¡Gracias por la invitación!
Nos gusta venir al cate porque: Hacemos amigos y estamos con ellos. Aprendemos muchas cosas. Rezamos juntos. Descubrimos muchas cosas de Jesús y de Dios. Cantamos y nos divertimos. Descubrimos que podemos hacer nuestras propias oraciones, que a Dios le gusta que le hablemos con el corazón de lo que nos pasa y de cómo nos sentimos. Pensamos que el mundo es muy bonito, que todo lo que Dios creó vale la pena y que debemos agradecérselo. Por eso hicimos una oración en la que damos gracias por un montón de cosas, que para nosotros son muy importantes y que queremos compartir con vosotros. Esperamos que os guste. “Señor, estamos aprendiendo a conocerte más. Queremos hablar contigo y decirte que estamos contentos de poder reunirnos todos los domingos y de compartir la Eucaristía con muchos amigos. Te damos gracias por habernos creado, por la vida y por el mundo tan bonito que también es obra tuya. Gracias por los amigos, por nuestras familias, por nuestros padres y madres, por nuestros hermanos, por nuestros abuelos que nos quieren mucho, mucho y nos dan muchos mimos. Gracias por todas las personas que nos ayudan, nos enseñan y nos cuidan. Gracias por cada día y por todo lo que hay en él. Nos gustaría que todos los niños del mundo se sintieran como nosotros, por eso, vamos a intentar vivir haciendo un mundo lleno de amistad y alegría.”
AGENDA ABRIL 2017 INTENCIONES MISAS Semana del 3 al 9: Sábado 8: 18,00 h.: Por Teresa García Viñas y por Mª del Pilar Villaverde Rial. Domingo 9: DOMINGO DE RAMOS 10,45 h.: Bendición y Eucaristía (En la Iglesia Parroquial).
Semana del 17 al 23: Sábado 22: 17:00 h.: Aniversario de Mª del Carmen Faraldo Abeledo. 18,00 h.: Intenciones Parroquiales. Domingo 23: 11,00 h.: Por Marcelino Landeira Pena.
Semana del 10 al 16: Jueves 13: JUEVES SANTO 17:30 h.: Celebración de la Cena del Señor. 19,00 h.: Hora Santa. Viernes 14: VIERNES SANTO 17:30 h.: Celebración de la Pasión y Muerte del Señor. Sábado 15: SÁBADO SANTO 21:00 h.: VIGILIA PASCUAL CONJUNTA EN SAN LUIS. Domingo 16: 11,00 h.: Intenciones Parroquiales.
Semana del 24 al 30 de abril: Sábado 29: 17:00 h.: Aniversario de Manuel Varela Vázquez. 18,00 h.: Por Raúl Lorenzo Méndez y por Mª del Pilar Villaverde Rial. Domingo 2: 11,00 h.: Por Francisco Fraga Raña y Familia Ríos Pampín.
Se incorporó a la comunidad cristiana por el Bautismo. ¡Bienvenida!: Sara Lage García Descansan en la Paz del Padre:
Semana del 1 al 7 de mayo: Sábado 6: 18,00 h.: Por los difuntos de Elisa Bello. Domingo 7: 11:00 h.: Intenciones Parroquiales.
¡
!
MESA DE REDACCIÓN E COORDINACIÓN Yolanda Sánchez Sánchez Juan López Sánchez Alfredo Losada Suárez José Juan Videla Rodríguez Mª Dolores Mantiñán Loureiro Manuel Rodríguez Rodríguez DIRECCIÓN “Centro Parroquial” R/ Birloque, 52 B 15. 008 A Coruña Tlf.: 981 132 700 / 981 283 945
Mª del Carmen Candamio No Mª José Bragunde Liñares Amalia Rivas Folgar Dolores Veiga Fernández
E-MAIL sancristovodasvinas@gmail.com
AVISOS IMPORTANTES: DOMINGO DE RAMOS: no habrá misa en el centro parroquial. Será en la Iglesia Parroquial. JUEVES SANTO Y VIERNES SANTO: en la Iglesia Parroquial. SÁBADO SANTO: VIGILIA PASCUAL en San Luís Gonzaga. NO HABRÁ CATEQUESIS LOS DOMINGOS 9 Y 16 DE ABRIL.
BLOG: sancristovodasvinas.blogspot.com TIRADA 250 Exemplares. DISTRIBUCIÓN Primeiro domingo de mes na parroquia e no barrio. IMPRIME Velfer
HORARIO INVIERNO DESPACHO PARROQUIAL (DEL 1 DE OCTUBRE AL 31 DE MAYO) -
Martes y Jueves, de 17,00 horas a 18,30 horas.
-
Teléfonos: 981 132 700 / 606 400 909