LARADA MARZO

Page 1

re v is ta p a rro q u ia l m e n s u a l d e S a n C ris to v o d a s v iñ a s M aMARZO rz o 2 0 02012 9 nº 38 - Ano IVn º2 - A n o I Co o amor ao próximo aclaras as túas pupilas para mirar a Deus. (San Agustín de Hipona)

CARTA PASTORAL CORESMA 2012: “Velar por Deus e velar polo home. Volver a Deus e volver ao home”. Queridos diocesanos: A Coresma “é un tempo propicio para que, coa axuda da Palabra de Deus e dos Sacramentos, renovemos o noso camiño de fe, tanto persoal coma comunitaria”, e respondamos á chamada conversión que esixe conformarnos con Cristo. A liturxia coresmal axúdanos a recordar “o home tal como foi querido por Deus, tal como El o elixiu eternamente, chamado, destinado á graza e á gloria”. (…) A conversión recupera o home para a salvación e a santidade na experiencia da relación persoal con Deus, sabendo que só alcanzaremos esa conciencia humilde na medida que a nosa oración nos abre ao coñecemento da vontade de Deus e nos dá forza para cumprila. Neste sentido urxe revitalizar o noso bautismo, comprobando se as promesas bautismais teñen incidencia na nosa vida. O noso drama como cristiáns é rematar vivindo como os que renunciaron á santidade bautismal. A conversión e a santificación real son sempre un don gratuíto da iniciativa divina para lograr o encontro persoal de cada home con Cristo. (…) Os criterios de ver as cousas como os homes e non como Deus fannos pensar que unha actitude penitencial e a negación real dun mesmo non se adecúa á condición humana. A Coresma ofrécenos a oportunidade de afondar na SUMARIO importancia da Palabra de Deus, do xaxún e da caridade para asumir o noso Entrevista co Arcebispo compromiso . A lectura da Sagrada Escritura é un camiño privilexiado para afondar Rostros do Barrio na nosa relación con Deus pois a luz da súa Palabra nos axuda a facer unha lectura (Páxina 2) crente da realidade. Así o contemplamos no noso plan pastoral diocesano. É necesario familiarizarse coa Biblia sabendo que como escribe san Xoán Bautismo: os seus Crisóstomo, “ningún acto de virtude pode ser grande se del non se segue tamén símbolos proveito para os outros... Así pois, por máis que te pases o día en xaxúas, por máis (Páxina 3) que durmas sobre o duro chan, e comas cinza, e suspires continuamente, se non fas Á calor da Palabra ben a outros, non fas nada grande”. (…) O xaxún que Deus quere é compartir o noso pan co famento, axudando a tantas persoas que están a reclamar a nosa solidariedade, non só co que nos sobra senón mesmo co que necesitamos; acompañar os que están enfermos no seu corpo ou no seu espírito e denunciar toda inxustiza. O noso xaxún como xesto profético e acción eficaz, cobra sentido para que outros non xaxúen á forza, e acredita a nosa mensaxe evanxélica. (…). A caridade, “corazón da vida cristiá”, é signo da conversión cristiá. Lévanos a “fixar a mirada no outro, ante todo en Xesús, e a estar atento os uns aos outros, a non se mostrar estraños, indiferentes á sorte dos irmáns. Non obstante, con frecuencia prevalece a actitude contraria: a indiferenza ou o desinterese, que nace do egoísmo, encubrido baixo a aparencia do respecto pola “esfera privada”.

(Páxina 4)

Cousas da rapazada Novas (Páxina 5) Avanzando na Ensinanza Social da Igrexa (Páxina 6) O noso Entroido (Páxina 7) Axenda

A nosa conversión non consiste en adquirir a perfección en solitario e pola (Páxina 8) nosa conta, senón en ser mellores fillos de Deus, mellores irmáns e amigos, en particular dos que sofren e esperan a nosa axuda. “O gran mandamento do amor aos demais esixe e urxe a tomar conciencia de que temos unha responsabilidade respecto a quen, como eu, é criatura e fillo de Deus: o feito de ser irmáns en humanidade e, en moitos casos, tamén na fe, debe levarnos a ver no outro a un verdadeiro alter ego, a quen o Señor ama infinitamente”. (…) Que en oración con María, a Coresma sexa un camiño de esperanza, ao dispoñernos a celebrar a maior festa do ano, a Pascua, que trae a alegría que nunca remata: Xesús está vivo e reconciliounos. Facendo este itinerario convosco, saúdavos con todo afecto e bendice no Señor, Julián Barrio Barrio Arcebispo de Santiago


A FUME DE CAROZO ENTREVISTA CON EL ARZOBISPO Un grupo de representantes de nuestra parroquia se reunió el pasado 16 de febrero con el arzobispo de Santiago, Don Julián Barrio, en su despacho coruñés del Hogar de Santa Margarita, después de solicitar la entrevista el Consejo Parroquial. Allí, Don Julián se mostró profundamente apenado por la muerte de Miguel, del que expresó su aprecio personal y sacerdotal. Los presentes pudimos constatar la sinceridad de los sentimientos de nuestro obispo, aunque también le manifestamos que hubiera sido oportuno que nos hubiese visitado en las fechas posteriores al fallecimiento de Miguel. Envió un mensaje de apoyo y ánimo para la parroquia, y solicitó que siguiéramos trabajando de la misma forma en que estábamos haciendo hasta este momento. Anunció el nombramiento del párroco de La Milagrosa, Juan Cartelle, como Administrador Parroquial y explicó que habrá que esperar un tiempo indeterminado para que haya nuevo párroco. El arzobispo coincidió en que debería buscarse una persona que siga la línea pastoral y social marcada por Miguel y anteriores párrocos. ROSTROS DEL BARRIO Este mes, en esta sección, publicamos la carta que el párroco de La Milagrosa, D. Juan Cartelle Deus, nos dirige como recién nombrado Administrador Parroquial, así como el propio nombramiento . Aunque no es un “rostro” del barrio, en estos momentos es una figura de referencia para nosotros. Por ello, aquí reproducimos su mensaje, agradeciéndole su actitud de servicio y ofreciéndole toda nuestra colaboración. “A los feligreses de San Cristovo das Viñas: La muerte de vuestro párroco nos llenó de dolor y también dejó un vacío en nuestro presbiterio diocesano. Con motivo de este luctuoso acontecimiento, el Sr. Vicario Territorial nos convocó a los sacerdotes del Arciprestazgo de Monelos, al que vuestra parroquia también pertenece, porque era urgente dar respuesta a la situación de necesidad que se había producido. A esta llamada, todos los compañeros nos mostramos dispuestos a colaborar en la medida de nuestras posibilidades. Por cercanía, y para evitar mayores dificultades para todos, se pensó que una inmediata solución podría ser que las necesidades más perentorias se atendiesen desde la parroquia La Milagrosa, y los demás sacerdotes prestarían su ayuda en caso de ser necesaria. Y así vino ocurriendo hasta ahora. Recientemente, el Sr. Arzobispo me nombró Administrador Parroquial de vuestra parroquia. Según el Derecho Canónico, el nombramiento de Administrador Parroquial supone que es un encargo transitorio que deberá durar un tiempo limitado. Acepté el encargo y así hoy os lo comunico. Desde él me ofrezco para serviros, esperando también que vosotros sepáis comprender la realidad de mis limitaciones. Cuento, lógicamente, con la ayuda del Consejo Parroquial, con la de todos los agentes de pastoral, y, en fin, con la colaboración y comprensión de todos los feligreses. Espero y deseo que El Sr. Arzobispo pronto pueda enviaros un nuevo párroco. Hasta entonces, reitero que estoy a vuestra disposición. Para posibilitar un mejor servicio, además de los teléfonos de esta parroquia, os facilito también el mío personal (981 249 556) y el de la parroquia de La Milagrosa (981 230 239). Con mi sincero afecto en el Señor. Juan Cartelle Deus”


A LAREIRA BAUTISMO: OS SEUS SÍMBOLOS No anterior número falamos do que significa o Bautismo; agora pretendemos achegarnos máis a este sacramento explicando algún dos Símbolos que se utilizan ao bautizarse. A Auga A calquera que lle preguntemos cal é o principal símbolo do bautismo nos contestará que a auga. A auga é a orixe de calquera tipo de vida. É o amor de Deus que se derrama sobre nós e que non se esgota nunca porque é alimentado pola fonte que non se seca nunca. Sempre poderemos beber desta auga cando o noso amor humano se faga fráxil, cando se nos escape das mans. A auga do bautismo nos purifica dos erros pasados e nos renova para que vivamos como persoas novas. Todo o que pesa sobre o neno é lavado no bautismo, é un nacemento espiritual, o neno non está determinado polo pasado, senón que se abre á novidade que Deus desexa obrar nel. O Bautismo significa o novo nacemento, a incorporación a Cristo no misterio da súa Morte e Resurrección. No Bautismo o neno renace á vida eterna, e polo tanto é divinizado, xa non é carne, xa non é fráxil e débil, senon que é espírito, participa da eternidade de Deus. A Vestidura Branca “N., es unha nova criatura e fuches revestido de Cristo. Esta vestidura branca sexa signo da túa dignidade de cristián. Axudado pola palabra e o exemplo dos teus, consérvaa sen mancha ata a vida eterna”. Impoñer a vestidura non é só algo exterior, senón algo que transforma toda a persoa, incluso o seu corazón. Polo Bautismo nos convertemos nun ser novo, adquirimos unha nova existencia. Nunha sociedade consumista como a nosa, na que a dignidade das persoas depende de como van vestidas, da moda que seguen, das marcas que usan, os cristiáns deberiamos preguntarnos que fixemos da nosa "vestidura branca" bautismal e verifìcar se, como di San Pablo, "fomos revestidos de Cristo" (cfr Gá1 3.27). O óleo dos catecúmenos: marcados co aceite para a salvación. É a unción con aceite que precede ao Bautismo. Co óleo dos catecúmenos se fai a unción sobre o peito dos que van a recibir o Bautismo. Significa a forza e o vigor que o Espírito nos dá para vivir como cristiáns seguidores de Xesús, para comportarnos como os seus verdadeiros discípulos, para loitar contra o pecado e para perseverar ata a morte na fe. A unción co Santo Crisma que segue ao Bautismo A primeira unción posbautismal co crisma, se fai na caluga do bautizado. A crismación significa aquí unha realidade de comuñón: comuñón que vén da rexeneración bautismal, e ten como efecto a agregación ao pobo de Deus como membros do corpo de Cristo. O sinal da Cruz O celebrante, os pais e padriños signan ao que vai a ser bautizado na frente coa cruz. Desta forma culmina a acollida que a comunidade cristiá fai ao bautizando. A cruz, que na antigüidade era símbolo de suplicio, con Xesús convértese en Cruz Salvadora, é o sinal principal dos cristiáns, Deus nos salva na Cruz de Xesús. A Luz, vela acendida no Cirio Pascual A vela ten dous significados: é Cristo como luz que iluminará a vida do bautizado e é sinal de que o bautizado ten a misión de ser luz do mundo. Este artigo, como é evidente, non pretende ser unha análise exhaustiva dos símbolos do bautismo e do seu significado. Os símbolos non deixan de ser iso, símbolos, e está ben entender o que significan, sobre todo cando se fan, pero o realmente importante nas nosas vidas ten que ser a forma de vivir. "Mirade como se aman" dicían dos primeiros cristiáns. Pois amémonos como nos mandou Xesús, e así realmente será como nos acheguemos a Deus e aos nosos irmáns. Yolanda e Juan


Á CALOR DA PALABRA Domingo 11 (Jn 2,13-25) Se acercaba la Pascua de los judíos. Jesús subió a Jerusalén y encontró en el Templo a los vendedores de bueyes, ovejas y palomas y a los cambistas sentados delante de sus mesas. Hizo un látigo de cuerdas y los echó a todos del Templo, junto con sus ovejas y sus bueyes; desparramó las monedas de los cambistas, derribó sus mesas y dijo a los vendedores de palomas: "Saquen esto de aquí y no hagan de la casa de mi Padre una casa de comercio". (…)Entonces los judíos le preguntaron: "¿Qué signo nos das para obrar así?". Jesús les respondió: "Destruyan este templo y en tres días lo volveré a levantar". Los judíos le dijeron: "Han sido necesarios cuarenta y seis años para construir este Templo, ¿y tú lo vas a levantar en tres días?". Pero él se refería al templo de su cuerpo. (…). Mientras estaba en Jerusalén, durante la fiesta de Pascua, muchos creyeron en su Nombre al ver los signos que realizaba. Pero Jesús no se fiaba de ellos, porque los conocía a todos y no necesitaba que lo informaran acerca de nadie: él sabía lo que hay en el interior del hombre. Domingo 18 (Jn 3,14-21) De la misma manera que Moisés levantó en alto la serpiente en el desierto, también es necesario que el Hijo del hombre sea levantado en alto, para que todos los que creen en él tengan Vida eterna. Sí, Dios amó tanto al mundo, que entregó a su Hijo único para que todo el que cree en él no muera, sino que tenga Vida eterna. Porque Dios no envió a su Hijo para juzgar al mundo, sino para que el mundo se salve por él. (…) En esto consiste el juicio: la luz vino al mundo, y los hombres prefirieron las tinieblas a la luz, porque sus obras eran malas. Todo el que obra mal odia la luz y no se acerca a ella, por temor de que sus obras sean descubiertas. En cambio, el que obra conforme a la verdad se acerca a la luz, para que se ponga de manifiesto que sus obras han sido hechas en Dios". Domingo 25 (Jn 12,20-33) Entre los que habían subido para adorar durante la fiesta, había unos griegos que se acercaron a Felipe, el de Betsaida de Galilea, y le dijeron: "Señor, queremos ver a Jesús". Felipe fue a

decírselo a Andrés, y ambos se lo dijeron a Jesús. El les respondió: "Ha llegado la hora en que el Hijo del hombre va a ser glorificado. Les aseguro que si el grano de trigo que cae en la tierra no muere, queda solo; pero si muere, da mucho fruto. El que tiene apego a su vida la perderá; y el que no está apegado a su vida en este mundo, la conservará para la Vida eterna. El que quiera servirme que me siga, y donde yo esté, estará también mi servidor. El que quiera servirme, será honrado por mi Padre. (…)Ahora ha llegado el juicio de este mundo, ahora el Príncipe de este mundo será arrojado afuera; y cuando yo sea levantado en alto sobre la tierra, atraeré a todos hacia mí". Jesús decía esto para indicar cómo iba a morir. Domingo 1de abril (Mc 14,1-72.15,1-47) DOMINGO DE RAMOS Faltaban dos días para la fiesta de la Pascua y de los panes Acimos. (…) Mientras Jesús estaba en Betania, comiendo en casa de Simón el leproso, llegó una mujer con un frasco lleno de un valioso perfume de nardo puro, y rompiendo el frasco, derramó el perfume sobre la cabeza de Jesús. Entonces algunos de los que estaban allí se indignaron y comentaban entre sí: "¿Para qué este derroche de perfume? Se hubiera podido vender por más de trescientos denarios para repartir el dinero entre los pobres". Y la criticaban. Pero Jesús dijo: "Déjenla, ¿por qué la molestan? Ha hecho una buena obra conmigo. A los pobres los tendrán siempre con ustedes y podrán hacerles bien cuando quieran, pero a mí no me tendrán siempre. (…). Judas Iscariote, uno de los Doce, fue a ver a los sumos sacerdotes para entregarles a Jesús(…) El primer día de la fiesta de los panes Acimos, cuando se inmolaba la víctima pascual, los discípulos dijeron a Jesús: "¿Dónde quieres que vayamos a prepararte la comida pascual?". El envió a dos de sus discípulos, diciéndoles: "Vayan a la ciudad; allí se encontrarán con un hombre que lleva un cántaro de agua. Síganlo, y díganle al dueño de la casa donde entre: El Maestro dice: '¿Dónde está mi sala, en la que voy a comer el cordero pascual con mis discípulos?'. El les mostrará en el piso alto una pieza grande, arreglada con almohadones y ya dispuesta; prepárennos allí lo necesario" (…)


MUXICAS

COUSAS DA RAPAZADA Los niños y niñas del grupo de 2º, os deseamos una Cuaresma en la que crezca en todos, la esperanza de una vida feliz.

LOS JÓVENES EN ACCIÓN: RASTRO PARROQUIAL El Grupo de Jóvenes de San Cristóbal va a llevar a cabo los días 18 y 25 de Marzo después de misa de 11:30 (hasta las 13:00) en los Locales Parroquiales un rastro de libros, juguetes, artículos de regalo… con el fin de recaudar fondos para la parroquia Esperamos que participemos muchos y muchas en esta iniciativa y que resulte satisfactoria para toda la comunidad. ¡Os esperamos!

JORNADAS PASTORALES ARCIPRESTAZGO DE MONELOS “PARA ORAR Y VIVIR LA PALABRA” Se celebrarán los días 13, 14 y 15 de marzo, en la parroquia de A Resurrección do Señor, a las 20,30 horas, con el siguiente programa:  Martes, 13: “Claves para entender el Nuevo Testamento”. Ponente: Dña. Teresa Vilariño.  Miércoles, 14: “Evangelio de San Marcos”. Ponente: D. Javier Martínez Prieto.  Jueves, 15: “Presentación del Movimiento Bíblico”. Ponentes: Componentes del Movimiento Bíblico.


BRASAS AVANZANDO NA ENSINANZA SOCIAL DA IGREXA Disque algúns pobos empregan poucos números para facer contas, menos de cinco incluso. E o resto? Ou fan sumas (p.ex. 3 máis 3 e outros 3) ou chega un intre que abonda con dicir que son 'moitos'... Nós contaremos máis (uns ata de tanto contar enchen os petos con cartos públicos, pero disto mellor falamos outro día), pero a partires dun número xa toleamos, e se de falamos de persoas, finalmente admitimos que mil millóns son moitas, así que razón non lles falta a eses pobos. Isto vén a conto da anguria que sentimos ante as cifras da fame. Cada cinco segundos morre de fame un neno menor de dez anos, 37.000 persoas morren de fame cada día e 1.000 millóns, dos 7.000 que somos, malviven por escaseza de alimentación. A cuestión non é que non haxa comida para todo o mundo: mentira! Segundo o último informe sobre a inseguridade alimentaria elaborado pola FAO, a agricultura mundial podería nutrir con normalidade (2.200 calorías diarias por persoa adulta) a 12.000 millóns de persoas, é dicir, case ao dobre da poboación mundial. Jean Ziegler, exrelator especial da ONU para o dereito de alimentación, sinala dúas consecuencias da crise financeira de 2.007-2.008: primeiro, os fondos especulativos (hedge funds) e os grandes bancos abandonaron os mercados financeiros para orientarse cara mercados de bens primarios. Coma sempre, os pobres son os máis prexudicados, xa que os prezos dos tres alimentos básicos que cobren o 75% do consumo mundial (millo, arroz e trigo), subiron como a pólvora: en 18 meses, o prezo do millo medrou un 98%, a tonelada de arroz pasou de 105 $ a 1.010 $ e a de trigo para fariña dobrou o seu prezo dende setembro de 2.010. Esta explosión de prezos produce beneficios astronómicos aos especuladores, pero mata a milleiros de mulleres, homes e nenos... A segunda consecuencia é a depredación deses fondos e outros especuladores polas terras cultivables do hemisferio sur. En 2.011, só en África 41 millóns de hectáreas de terras cultivables foron acaparadas por fondos de inversións e multinacionais, coa expulsión de pequenos campesiños. Cómpre denunciar ao Banco Mundial e o Banco Africano de Desenvolvemento, que financian estes roubos de terras: é falso que a solución virá da cesión das terras ás multinacionais. Máis axeitado sería colaborar para que eses países sexan capaces de investir en agricultura e dar aos labregos instrumentos que aumenten a súa produtividade: ferramentas, rego, boas sementes, abonos. Isto fainos lembrar as intuicións profundas manifestadas no Documento de Puebla de 1.979, da Conferencia do episcopado latinoamericano, e que resoan cada febreiro co gallo da campaña da igrexa contra a fame no mundo: “Hai mecanismos que, por atoparse impregnados non dun auténtico humanismo senón de materialismo, producen a nivel internacional ricos cada vez máis ricos a costa de pobres cada vez máis pobres. Tales mecanismos maniféstanse nunha sociedade programada as máis das veces á luz do egoísmo, nas manipulacións da opinión pública, en expropiacións invisibles e en novas formas de dominio supranacional, pois medran as distancias entre as nacións ricas e pobres. Hai que engadir, ademais, que en moitos casos o poder de empresas multinacionais sobreponse ao exercicio da soberanía das nacións e ao pleno dominio dos seus recursos naturais.” Pode que non coñezamos moito das vidas de S. Jerónimo e S. Basilio, pero compartimos o que sinalaban no s. IV de que “Todas as riquezas proceden da inxustiza” ou “Non es ti un avaro, non es ti un ladrón, pois tomas como propias as cousas que recibiches para administrar?”. Haberá quen diga que eran radicais de máis. Claro que si! Radicais por ir á raíz, ao profundo, e mentiriamos se pechamos os ollos e esquecemos a relación causal clara e directa entre a acumulación de riqueza, por un lado, e o empobrecemento, por outro. Uns son ricos porque outros son pobres, como di o moralista Gregorio Iriarte. Uns vanse enriquecendo (países, clases sociais, persoas) na medida en que outros se van empobrecendo, e isto é extrapolable tamén na nosa sociedade occidental. Para unha denuncia profética deste xenocidio, cómpre que nos informemos, que apoiemos aos colectivos que traballan por reducir un dos meirandes problemas da humanidade e que “vivamos sinxelamente para que outros, sinxelamente, poidan vivir”. Alfredo Losada


LUME ABERTO O NOSO ENTROIDO O domingo 19 de febreiro celebramos o entroido na nosa parroquia. Pola mañá, na celebración da Eucristía fixemos unha pequena representación na que descubrimos que ninguén é máis ca ninguén e que todos e todas somos necesarios, que xuntos é como podemos facer un mundo mellor.

Pola tarde, fixemos unha festa na que houbo postres moi saborosos, bailes, xogos, talleres de manualidades, un escalextrix e premios para todos! Non faltou de nada! Queremos agradecer dende aquí a participación e colaboración de pais, nais, nenos, nenas, catequistas,… porque a festa foi posible grazas a todos. Por iso só podemos dicir: Grazas. Grazas pola vosa presenza, pola vosa colaboración, por axudarnos a ser comunidade.


AGENDA MARZO 2012

INTENCIONES MISAS Rabuñal Martínez y Antonia Rodero Lareo. Sábado 24: 17,30 h.: Aniversario de Carmen Suárez Rey 18,30 h.: Aniversario de José Antonio Veira Suárez. Domingo 25: 13,00: Por José Sánchez Varela, Begoña Soliño y difuntos de la familia.

Semana del 5 al 11: Sábado 10: 18,30 h.: Por Luís Bello Mena. Domingo 11: 13,00 h.: Dominga Landeira y esposo Semana del 12 al 18: Sábado 17: 18,30 h.: Por los difuntos de la familia Garea Loureiro Domingo 18: 13,00 h.: Por José María Gómez Uzal. Semana del 19 al 25: Jueves 22: 20,15 h.: Aniversario de Fernando

Semana del 26 de marzo al 1 de abril: Sábado 31: 18,30 h.: Intención de José Rivas Vázquez. Domingo 1: (DOMINGO DE RAMOS) 13,00h.: Intención de Jaime Villares

MESA DE REDACCIÓN E COORDINACIÓN Yolanda Sánchez Sánchez Juan López Sánchez Alfredo Losada Suárez José Juan Videla Rodríguez Mª Dolores Mantiñán Loureiro

Descansan en la Paz del Padre:  Jesusa Ruanova Veiras  Enrique Grela Candame  Dolores Moreira Cancela

Se incorporó a la comunidad cristiana por el bautismo. ¡Bienvenid@!: * Hugo Munuera Montes

DIRECCIÓN “Centro Parroquial” R/ Birloque, 52 B 15. 008 A Coruña Tlf.: 981 132 700 / 981 283 945 CORRECCIÓN LINGÜÍSTICA Mª Dolores Mantiñán Loureiro E-MAIL sancristovodasvinas@gmail.com

REUNIONES PARROQUIALES: Martes, 13: LITURGIA (16 h) Viernes, 9: CATEQUISTAS (21 h) HORARIO ATENCIÓN DESPACHO PARROQUIAL: Despacho Parroquial: martes y viernes, de 18 h. a 20 h. Despacho Cáritas: todos los miércoles, de 19 h a 20 h.

BLOG: sancristovodasvinas.blogspot.com TIRADA 500 Exemplares. DISTRIBUCIÓN Primeiro domingo de mes na parroquia e no barrio. IMPRIME Velfer

HORARIO CELEBRACIONES : Domingo de Ramos: Bendición de los ramos a las 12,45 horas en el atrio de la Iglesia Parroquial. Jueves Santo: Celebración de la Última Cena del Señor, a las 18 h. horas (Iglesia Parroquial). Viernes Santo: Celebración de la Pasión y Muerte del Señor, a las 18 horas (Iglesia Parroquial). Sábado Santo: Celebración Vigilia Pascual, a las 21 horas (Iglesia Parroquial).


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.