re v is ta p a rro q u ia l m e n s u a l d e S a n C ris to v o d a s v iñ a s nº 100 - Ano M aMARZO rz o 2 0 02017 9 n º2 IX - Ano I “Hay más dicha en DAR que en RECIBIR.”. Jesús de Nazaret.
SE ACABA EL CARNAVAL Y EMPIEZA LA CUARESMA Se han acabado ya los carnavales, pero el carnaval de los hombres no ha terminado, porque vamos siempre por la vida con las máscaras grabadas en nuestro rostro y en nuestro corazón. Tenemos miedo de nosotros mismos; de mirarnos a solas, cara a cara; tenemos miedo de dejarnos mirar tal como somos… aún por los más cercanos y amigos. Somos como los farsantes que desfiguran su cara… o como los que tocan falsas trompetas con músicas que no salen del corazón. Buscamos ser vistos por los otros, no como somos de veras, sino como quisiéramos ser, cubiertos por máscaras falsas que representan lo que queremos que los otros vean en nosotros. La mascarada de Carnaval no dura unos pocos días, carnaval es mucho o todo en la vida del hombre o de la mujer… Ahora bien, el carnaval debe dejar paso a la Cuaresma, que es mucho más que tiempo morado, o tiempo de ayunos y abstinencias rutinarias y a regañadientes. Cuaresma es Dios que se nos acerca y nos dice: ¡Sé tú mismo! ¡Quítate las máscaras, aún las más íntimas e inconfesadas, las que parece que se han hecho carne de tu rostro… Quítate el maquillaje postizo, que desfigura tu verdadero rostro! ¡Deja de tocar músicas vacías con trompetas, que ocultan tu silencio y tu vacío interior!… Acalla tus falsas voces ante tu Dios que ve en lo escondido, que te mira con amor, cara a cara en lo más recóndito y secreto de tu ser. Deja que resuene en tus oídos la voz de Dios que te dice: “Ahora es tiempo de gracia y día de salvación”. No eches en saco roto la gracia de Dios que se te acerca a ti no con colores morados de tristeza, sino con el anuncio alegre y esperanzado de la Pascua. “Eres polvo y en polvo te convertirás”… Polvo son las máscaras y los maquillajes, las trompetas y las músicas estridentes… Pero por debajo de todo ese polvo, estás tú, esa mezcla de niño o niña y adulto a quien Dios ama entrañablemente. Rompe tus máscaras, rasga tus vestiduras, deja nacer tu corazón sencillo y ponlo ante tu Dios y Señor. Así ha de empezar nuestro camino de conversión, así nuestras cenizas empezarán a engendrar vida. Pongámonos así, ante nuestro Dios que ve en lo secreto. Y dejemos que resuenen en nosotros suavemente sus palabras: ahora que acaba ese gran carnaval, comienza un tiempo de gracia y salvación. “Conviértete y cree en el Evangelio”.
A LAREIRA
AS NOVAS RECHAMANTES DO NOVO ATEISMO (e 5) Os primeiros cristiáns, nas frecuentes persecucións desatadas contra eles polo imperio romano entre os séculos I ao IV, foron acusados de “ateísmo”. A razón da acusación era que se negaban a adorar os deuses pagáns nin lles daban culto aos emperadores. Estes entraran a formar parte do colectivo dos deuses (o “panteón”) e por iso eran honrados co título de Kýrios (= Señor), título que os cristiáns reservaban en exclusiva para Cristo, testemuñando con esta palabra a vitoria de Xesús resucitado e, polo tanto, acreditado coma Fillo por Deus Pai. En setembro de 2010 Concilium, Revista internacional de Teoloxía, publicou un número monográfico baixo o suxerente título Ateos, ¿de qué Deus? No editorial, onde se xustificaba o sumario dos contidos da revista, os coordinadores dese número –entre eles, Andrés Torres Queiruga- explicaban que tamén hoxe cómpre que nos declaremos ateos de deuses representados ou difundidos de maneira excesivamente tinguida das cores humanas ou de expectativas ligadas a ideas moi simplistas, pouco ou nada respectuosas co misterio inefable de Deus. No mesmo artigo inicial da publicación dábase conta de que, ao longo do ano 2009, con motivo do segundo centenario do nacemento de Charles Darwin (nado en 1809), abundaron celebracións conmemorativas nas que se incidía nos efectos da teoría evolucionista sobre a ciencia e a relixión, así como na relación entre ámbalas dúas. Deses anos, e das publicacións numerosas nas que se abordaba o conflito ciencia-fe, nace a expresión “novo ateísmo”, porque as posturas dalgúns autores sinalan tendencias novas nas ideoloxías ateas. Entre as características –algunhas xa comentadas no primeiro dos artigos desta sección dedicados ás razóns e senrazóns do ateísmo (Pobo de Deus, 772) sinalamos as seguintes: Historicamente o ateísmo foi sempre unha corrente de opinión sostida por pensadores a título persoal. Agora, apoñémoslle o adxectivo de “novo” porque hoxe o ateísmo é unha corrente organizada, con proxectos, socios, mecenados, membros e programas de acción compartidos. Os sinais de identidade máis salientables do “Novo ateísmo” son: Está organizado, repetimos, con dirixentes, publicistas e promotores da profesión de “fe atea”, compartindo accións e campañas de desacreditación das relixións en xeral e do cristianismo en especial. Os adheridos intelectualmente ou membros das asociacións integradas neste gran movemento son militantes activos e proselitistas do ateísmo. Nas redes sociais están moi presentes en blogs e páxinas web ata o punto de que o profesor Leandro Sequeiros, da Universidade de Comillas, Madrid, fala dun “estourido mediático de publicacións e páxinas web de marcado carácter ateo” e engade que “se pode dicir que a crítica atea ás relixións se converteu nun gran negocio que move millóns en todo o mundo”. Intolerancia reactiva, case “alérxica”, á presenza pública da relixión, co pretexto de intromisión indebida nas conciencias dos que non a comparten. Un non deixa de sorprenderse de que a persoa que non cre en Deus se sinta molesta ante a manifestación pública da fe. En todo caso, parece que non debería pasar dunha actitude de indiferenza ou de escéptica curiosidade. cientifismo, como argumento e razón da inconsistencia da relixión. Os chamados “catro xinetes do ateísmo”, Richard Dawkins, Sam Harris, Daniel Dennet e Christopher Hitchens, sosteñen que a comprensión científica da realidade desautoriza totalmente a Biblia. Ademais, a imperfección da natureza, con catástrofes horrendas, e mais a perda de riqueza biolóxica na evolución das especies, evidencian a inexistencia dun deseño intelixente e dun Deseñador sabio e compasivo. AGV
A FUME DE CAROZO
¿“CONFIAD EN EL PADRE”? El domingo, 26 de febrero, en la misa de la Parroquia decidimos celebrar también que era domingo de carnaval. Pero no con disfraces “particulares”, “comprados” o “dictados por la moda de turno”. No; decidimos hacerlo teniendo en cuenta el Evangelio de ese día. Lo cierto es que es un texto para pensar cuán esclavos y esclavas somos de lo que nuestra sociedad de consumo nos impone. Habla de que Dios puso todo a nuestra disposición para que todas las criaturas (incluido el ser humano), tenga todo lo necesario para la vida. Nos decía que si los pajarillos y los lirios tienen todo lo que necesitan para la vida, ¿cómo no lo vamos a tener nosotros? Y ahí empezaron los problemas: hay muchas personas que no tienen lo mínimo o lo básico para vivir dignamente (pan, trabajo y un hogar) mientras que otras (muchos de nosotros y nosotras) tenemos mucho más de lo que necesitamos (varias teles, varios coches, exceso que comida que muchas veces tiramos o dejamos que se estropee, demasiados juguetes o juegos, móviles de última generación, ropa que ya no cabe en el armario…). En fin, que hasta los niños llegaron a la conclusión que esto está muy mal repartido. Hicimos carteles que expresaban situaciones que hay a nuestro alrededor que hacen que haya quien siente que Dios a él o a ella no lo trata como a esos pajarillos y a esas flores que no tienen que buscar nada porque ya está Él ahí para dárselo (paro, subsidio que no llega para pagar el alquiler y comer, desahucios, cortes de luz, agua, inmigrantes “sin papeles”, personas que están solas…). Entonces, ¿cómo entender lo que nos dice el Evangelio? Pues, sencillo; llegamos a la conclusión que el cambiar esto depende de cada uno de nosotros, de cada una de nosotras, porque Dios, nuestro Padre (de cada ser humano del mundo, sea como sea) nos ha dado el poder y la responsabilidad de cuidar y administrar su maravillosa creación; en la Tierra hay recursos más que suficientes para todos los que la habitamos. Lo que ocurre es que unos acaparan y dejan a los demás sin nada. Frente a esto, en nuestra mano está el denunciar situaciones de injusticia y explotación, contratar en condiciones dignas de trabajo, preocuparnos por nuestros vecinos, que pueden estar pasándolo muy mal, sea por motivos económicos, soledad, enfermedad, etc., Sólo así podremos ayudar a que sientan que no están solos, que Dios está a su lado, ayudando, compartiendo su situación. Sólo así podremos hacer realidad lo que Jesús nos dice una y otra vez: “Confiad en vuestro Padre” (yo añadiría: … porque Él confía ciegamente en vosotros.) Ojalá nos los creamos y nos comprometamos a ponernos en actitud de servicio para hacer sentir en nuestra vida y a nuestro alrededor la presencia de ese Padre que nos ama por encima de todas las cosas.
AGENDA MARZO 2017 INTENCIONES MISAS Semana del 6 al 12: Sábado 11: 18,00 h.: Por Mª del Pilar Villaverde Rial. Domingo 12: 11,00 h.: Por Domingo Castiñeira Liñares. Semana del 13 al 19: Sábado 18: 17:00 h.: Aniversriode Manuela Núñez Sánchez. 18,00 h.: Por José Rivas, José Peteiro, José Mouriño, Benilde Rivas, Olga Arias y Gloria Martínez. Domingo 19: 11,00 h.: Intenciones Parroquiales.
Semana del 20 al 26: Sábado 25: 18,00 h.: Por Pilar Villaverde Rial, por Clara García Bueno y por Raúl Lorenzo Méndez. Domingo 26: 11,00 h.: Por Domingo Castiñeira Liñares. Semana del 27 al 2 de abril: Sábado 1: 17:00 h.: Aniversario de Clara González Rey. 18,00 h.: Intenciones Parroquiales. Domingo 2: 11,00 h.: Por difuntos de Hermitas Fariña.
Se incorporó a la comunidad cristiana por el Bautismo. ¡Bienvenida!:
MESA DE REDACCIÓN E COORDINACIÓN Yolanda Sánchez Sánchez Juan López Sánchez Alfredo Losada Suárez José Juan Videla Rodríguez Mª Dolores Mantiñán Loureiro Manuel Rodríguez Rodríguez
Sofía Vergara Couso
Descansan en la Paz del Padre:
DIRECCIÓN “Centro Parroquial” R/ Birloque, 52 B 15. 008 A Coruña Tlf.: 981 132 700 / 981 283 945
Manuela Roca Vázquez Luisa Sánchez Pedreira Fernando Ibáñez Franco Edmundo Ponte Blanco
E-MAIL sancristovodasvinas@gmail.com BLOG: sancristovodasvinas.blogspot.com
AVISO IMPORTANTE AQUELLAS PERSONAS QUE NO LO HAYAN HECHO, TIENEN QUE RENOVAR LA DOCUMENTACIÓN DURANTE ESTE MES.
TIRADA 250 Exemplares. DISTRIBUCIÓN Primeiro domingo de mes na parroquia e no barrio. IMPRIME Velfer
HORARIO INVIERNO DESPACHO PARROQUIAL (DEL 1 DE OCTUBRE AL 31 DE MAYO) -
Martes y Jueves, de 17,00 horas a 18,30 horas.
-
Teléfonos: 981 132 700 / 606 400 909