ESEJ
Hanna Mamzer
zachowania można realizować „tu” i „tam”. Płot w tym kontekście jest narzędziem mobilizacji do pewnego działania (np. tu można grać w piłkę, bo to jest boisko) Płot pełni więc kilka funkcji. Psychologiczną – dostarczając komfortu schowania się za nim, zaspokajając potrzebę bezpieczeństwa. Społeczną – rozdzielając światy. Architektoniczną – stanowiąc element przestrzeni. Estetyczną – stanowiąc jej ozdobę lub ją szpecąc, wpisując się w kontekst lub stanowiąc dominantę krajobrazową. Tendencja do stawiania płotów jest wyrazem pewnych społeczno-kulturowych uwarunkowań i można, jak sądzę, zaryzykować tezę, że społeczności mniej otwarte, o wyższym poziomie niepewności i lęku będą płotów i grodzeń stawiać więcej w obawie przed inwazyjnie postrzeganą obecnością innych. Kultury, przynajmniej co do zasady otwarte, rezygnują z grodzeń tego rodzaju, a jeśli je wykorzystują to z zamysłem nadania im bardzo konkretnych utylitarnych funkcji (np. ograniczenia swobody zwierząt). Realizacja tych tendencji jest bardzo widoczna w przestrzennej organizacji na terenie Holandii, Wielkiej Brytanii czy Stanów Zjednoczonych Ameryki, gdzie płotów z zasady się nie stawia, preferując otwartą przestrzeń wokół zabudowań mieszkalnych. Z jednej strony może to świadczyć o otwartości, z drugiej jednak
89$(':";)<9$=>1?'"
.
!"#$%&'(")*+,-./+0(1)23453637
