Sophatfilethree

ជំព ូក ៣ លវោដែេច្ុេះអ្ំ ពីរងយនត

សូផ្លត្

ត្ក់សុ ត្ន ល ំ ឹងទប្កុ ី ងដែេមានផ្ទេះងម្ៗ លប្ច្ើនរសលពញ

ាមនភ្័យ មានមនុសស

រលទេះប្គប់ដបបរត្់ប្ច្វាត្់កាត្់លៅ

តាមផ្លូវទូោយលនេះលទ។ សូផ្លត្ លបកដភ្ន ក្ំៗ ជញ្ាឹង ើ សលងាត្លមេសពវ ប្គប់ រករាយសរាយកន ី ើ ិ បនតិច្ ុងច្ត្ត លែរើ លៅជិត្មនុសសោស់មានក់ លេើកទែសំ ពេះលគល

ើយ

សួរថ្ល “លោកតា ? លមតាតប្ាប់ផ្ូ វបនត ល ិ ច្ ផ្លូវណាមួយ ដែេត្ប្មង ់លៅមងលជង ា លោម” ។ ើ កំដពងវត្តឧណា -

ផ្លូវ

ឹ នងល

ប្ត្ង ់ណាប្ត្ង ់

ើ យលៅ

ឹ នងល

លៅលែរើ ឲ្យប្ត្ង ់លៅ

ា លោម ។ ើ យវត្តឧណា

លទបតាលនាេះង្កកមក ើ

លទស ើ

ច្លញ្ ិ ច ើ មងនេ ់មងលកត្ ើ

ច្ងអុេថ្ល “នុេះ៎ ន ៏ ! វត្តឧណា ា លោម ! សូផ្លត្ សំ ពេះោ

មនុសសោស់លនាេះលស្សច្ លទបលែ រើ ត្ប្មង ់លៅតាមទស ើ ិ ដែេទែតាោស់ច្ងអុេ ។ មនយូ រប៉ាុនាមនក ៏បានលៅ ិ

ែេ ់ទោរាមលនាេះភ្ន ល ម ។ សូផ្លត្ ប្កលេកល្ើញកុែ ិ ី ប្ពេះសងឃជាលប្ច្ើនលទបរកផ្ល ើ ូ វច្ូេលៅកនុងវត្ត ។ េុេះលែរើ លៅជិត្លកោង សូផ្លត្ សួរថ្ល “រអូន ! កុែលិ ោកប្គូ បាេ ័ែា ប៉ាក ់ លៅឯណា ?” ។

លកោងលនាេះ ល្វកាេង លង យថ្ល “ខម ំុ ្ ន ី ៗ ើ លទបល្ល ើ ើ ើ ិ

ដែេសាគេ ់លោកប្គូបាេ ័ែា ប៉ាក ់ លទ ខម ំុ ្ នដែេឮលគ ិ លៅប្ពេះនាមលនាេះផ្ង” ។

លវោលនាេះ មានប្ពេះសងឃមួយអ្ងគោស់ប្ពេះវសា បនតិច្មានពុទ ធែកា ី ថ្ល

ី លោកប្គូវវងា ប៉ាក ់ ឬ ?

"ោនាង

រកលោកប្គូណា

សូផ្លត្ ប្កាបថ្លវយបងគ ំ ប្ពេះសងឃរួច្ទូេត្បប្ពេះ ពុទ ធែកា ី ថ្ល

“ប្ពេះករុណាខប្ំុ ្ ពេះករុណា

រកលោកប្គូ

បាេ ័ែា ប៉ាក”់ ។ -

ឹ នងល

ើយ

ី លោកប្គូកវវងា

លោកល្វជាបាេ ័ែា ។ ើ មនែ ង ឹ លទឬ ិ ណាស់ល

?

ប៉ាក ់

ពីលែម ើ

នាងឯងមកពីស្សុកណាឯង

ី លោកប្គូកវវងា

ើយ ។

លោកសឹកយូរ

ប្ពេះករុណា ខប្ំុ ្ ពេះករុណាលៅស្សុកលសរលសាភ្័ ី

សូមប្ពេះករុណាលមតាតប្ាប់ទេំ ី លៅលោក ករុណាបានែង ឹ ផ្ងបានលទ ?

ឲ្យខប្ំ ាុ ពេះ

- ឱនាងលអ្ើយ ! ោតាមមនែ ង ឹ ដែរ ដន ! លៅឯង ិ

មានការអ្វី ?

-

ប្ពេះករុណា

លោកប្គូខប្ំុ ្ ពេះករុណា

ករុណាយកសំ បុប្ត្លនេះមកប្រលគនលោក ។

ឲ្យខប្ំ ាុ ពេះ

- ោតាមលបកលម ើ ើេបានលទសំ បុប្ត្លនាេះ ?

- ប្ពេះករុណា​ាមនទាស់អ្ី វលទ ។ និយយែូលច្នេះល

ើ យ សូផ្លត្ េុត្ជងគង ់ លេើកទែ

ប្ទសំ បុប្ត្ប្រលគនសំ ពេះប្ពេះសងឃ ។ -

ប្ពេះសងឃទទួេសំ បុប្ត្

ដ

កលមេច្ប់ លទប ើ ើ

មានពុទ ធែកា ី ថ្ល “នាង ោតាមយកោសាច្ញ្ ិ ច ឹ មនាង បនតិច្បានទំរានាងបានជួ ំ បនឹងឪពុកនាង លេើកុែម ិ ក” ។

ល

ើ ងមក

សូផ្លត្ ក ៏ល្វតាមបង្ក គ ប់ប្ពេះសងឃលនាេះ ។ ើ លោកក ៏បានទំនក ុ បំរង ុ កដនលងមួយឲ្យ សូផ្លត្

ដែេលៅសំ ណាក់នឹងប្ពេះសងឃមួយអ្ងគ

កនុងវត្តឧណា ា លោម

ដត្ងលារពប្រ

ី ើ ិ ប័ត្ន៍បំលរល្វ

ការប្រលគនលោក ឥត្លច្េះមលច្លនឿយ ឥត្លច្េះមលច្

ត្់ ឥត្លច្េះមលច្ទងៃ ឥត្លច្េះសាគេ ់យប់ ឈប់ទលំ នរ លវោណាលមេលៅប្ត្ង ់ណាឥត្លទសដភ្ន កប្ត្ង ់ ើ ើ

ឹ នង

ំ ។ លវោលនាេះអ្នកប្កាបថ្លវយបងគលោក ោលែរើ លច្ញ មកលមេទ ប្កុ ើ ី ង លសុើបសួររកផ្ទេះលោកបាេ ័ែា សួន ។ ឥត្អ្នកណាសាគេ ់នា

ឺ ោនលនាេះលសាេះ ។

ទងៃមួយជាលពេ

សិសសសាោលច្ញពីលរៀន

សូផ្លត្

លែរើ កាត្់ពីភ្ូមប ងមកវត្ត ំ ស្សាប់ដត្ឮសូរ ិ ងរា ឹ

មាត្់លកោងដស្សកប្ទ ល ល

ឹ ងអ្ឺងកង

ល្ើញវាពួនច្ុេះពួន

ើ ង ។ សូផ្លត្ កាត្់យេ ់ជាក់ថ្លមានលកោងល្លេះាន ើ យក ៏ខំស្សូត្រូត្

ែេ ់ពពួកលកោងទាងលនាេះលទ ំ បសទ ើ ុ េះ

ច្ូេលៅកនុងវង ់ប្រោេ ់ភ្នលម លោយល្ើញលកោងមានក់្ំ កំពង ុ វាយលកោងមានក់ត្ច្ ូ លកោងទាងព ំ ីរ

សូផ្លត្

លោយខនមា ជា ំ ង ួល

ឥត្បាច្់ប្រឹងដប្រងលប្ច្ើនលទនឹងឃ្លត្់

កំ

ឹ ងលគកនុងប្ាលនាេះ ។ អ្ន កកំដ

លខាយ អ្នក

ល

ងឲ្យែកទែពីលកោង

លទបអ្ន កោប់ទែលកោងលខាយឲ្យលែរើ លៅជិត្ ើ

ើ យអ្នកជូនែលំ

ើ រប្តាដត្ែេ ់ផ្ទេះឪពុកមាតយ

។ កុមារត្ូច្មានច្ត្ត ំ ិ លប្ត្កអ្រនឹង សូផ្លត្ ជាមលង

លទបន ើ ិយយថ្ល “អ្នកបង ! ដែេបានជួយសលក្តង្កគេះខ ំុ ្ កនុងប្ាលនេះ ខជ ំុ ្ ំរក់គុ

អ្នកលប្ច្ើនណាស់ អ្នកបង

លមតាត ប្ាប់ទេំ ំុ ្ ម ូ អ្នក ឹ ផ្ង ខស ី លៅអ្នកបងឲ្យរអូនែង បងល្វជាសមា ល ញ់ ។ ើ -

រអូន ! កច្ច ួ សលក្តង្កគេះមនុសសត្ូច្ជា ិ មនុសស្ំជយ

កច្ច ិ ្មមតាលទ

គជាការទមា ល ប់ជាប់ែេះុ មកកនុងែួងច្ត្ត ឺ ិ

បង បងមនគ ត្កទប្មគុ ិ ិ

ដែេសូមបងជាសមាលញ់

ស្ស័យអ្វីអ្ីរអូនលទ ។ ខ

ៈ

បងរករាយសរាយកន ី ុង

ច្ត្ត ិ ណាស់ ។ មនុសសលយើងដែេរស់មក ប្ាថ្លនការ សុខលៅកនុងលោក

ដត្ងដត្ដសវងរកឲ្យលគស្សឡាញ់

រាប់ោន ។ ប្ាលនេះលបើរអូន សូមបងជាសមាលញ់ បងក ៏ សូមរអូនជាសមាលញ់ ដែរ ។

អ្នកទាងព ំ ីរោប់ទែានយ៉ាងដ

ន

ញញឹម

ិ ញដញមលមេមុ ខានលៅវញលៅមក ។ ្មដែេ ើ រត្់កុងសាច្់ ន សរទសអ្នកទាងព ំ ី រោក់ែច្ ូ ជាប្រដម ប្រមូេរត្់ច្េ ូ ានកនុងលវោលនាេះ ។

កុមារត្ូច្ដែេ សូផ្លត្ ជួយសលក្តង្កគេះល្ោេះ “ណា

រន” ិ ជាកមួយបលងាត្ប្រពនធ លោកអ្​្បត្ លសនា កំប្រ ើ ិ ី ឥត្ឪពុកមាតយ

ល

ើ យប្រពនធលោកនា

ឺ ោន្ំដែេ

ឥត្កូនយកមកច្ញ្ រកា មានលមតាតែូច្ជា ិ ច ឹ មបបាច្់ ី កូនបលងាត្របស់ លគ ។ ើ

សូផ្លត្ និយយថ្ល “រអូនច្ង ់ប្ជាបទេំ ី លៅបងឬ ?

បងឥត្ទេំ ី លៅ

ឪពុកមាតយលទលៅស្សុកលនេះ

បងលៅលសរលសាភ្័ ី

មាតយ

អ្នកអ្និច្ចកមមយរូ ណាស់មក

ល

ើយ

ឯបងដែេមកលៅស្សុកលនេះប្ាន់ដត្មករក

លោកឪពុកបង ។ ឥ ូ វបងរកលោកមិនល្ើញ បង ិ នឹងគត្វ ិ េប្ត្ -

ិ ប់លៅស្សុកវញឆ្ប់ ល

ើយ ។

អ្នកបង រអូនស្សឡាញ់ ច្ត្ត ិ អ្នកបងណាស់ អ្ន ក

បងកុោ ំ េលច្ញឃ្លលត្ពីរអូនអ្ី លបអ្ន ើ កបងពិបាកនឹង លៅវត្តលោក

ឪពុកច្ញ្ ិ ច ឹ មខ ំុ ្ ណាស់

ខស ំុ ្ ម ូ អ្លញ្ាើញអ្ន កបងមកលៅផ្ទេះខ ំុ ្ លោកស្សឡាញ់ រាប់ោនលកោងៗ

ខន ំុ ្ ឹងនិយយអ្ងវរលោកឲ្យមងដត្លោក

ប្ពមទទួេអ្នកបងបានលៅជាមួយាននឹងរអូន ។ ថ្ល ដត្ប៉ាុលណា ា េះ ណារន ិ ែក ឹ ទែ សូផ្លត្ ច្ូេលៅកនុងផ្ទេះ ។ េុេះច្ូេលៅែេ ់ទេ ់មុខ

លោកអ្​្បត្ លសនា ិ ី

សូផ្លត្ េុត្ជងគង ់សំ ពេះសួរ ណារន ិ ជំរាបឪពុក្ម៌ ថ្ល “លោកបា៉ា ! លនេះសមាលញ់ ខលំុ ្ គបានជួយសលក្តង្កគេះខ ំុ ្ ពីទែលកោងច្ទប្ងមួយមាឌ្ំ

បំ

ងនឹងប្រមាង

លមេង្កយវាយខ ំុ ្ ។ សមាលញ់ ខលំុ ្ នេះឥត្ទេំ ើ ី លៅឪពុក

មាតយកនុងប្កុងភ្នលំ ពញលនេះលទ សពវទងៃសំណាក់លៅវត្ត លោក ។ ខស ំុ ្ ម ូ អ្ងវរលោកបា៉ា ឲ្យលមតាតករុណាកុមារ លនេះប្ពមទទួេឲ្យ លៅជាមួយនឹងខបា ំុ ្ នជា​ានលេង ។ លោកឧកញា៉ាលមេមុ ខ ើ

សូផ្លត្

លទបមាន ើ

ប្រសាសន៍ថ្ល ឯងល្ោេះអ្ី ? ទេំ ី លៅលៅស្សុកណា ? លសាភ្័

ខបា ំុ ្ ទល្ោេះ

សូផ្លត្

លោកនា

ស្សុកលទសលៅលសរ ី

ំ ឹ ងគត្មួ យ ឺ ោន្ំជញ្ាឹងរព ិ

ស្សបក់លទបន ើ ិយយថ្ល អ្ញលប្ត្កអ្រណាស់ លបឯង ើ ប្ពមលៅរួមដេបងនឹងកូនអ្ញ”

សូផ្លត្ លេើកទែសំ ពេះ នឹកគត្ថ្ល “អ្ញមកលៅ ិ

នឹងឧបាសក ប្រដ

េប្ាន់លបជាងលៅន ើ ឹ ងប្ពេះសងឃ

លោយឥត្គត្បារមភ នឹងរកយលគដត្ងែលំ នៀេថ្ល ិ

៖

មនុសសខេ លែកលៅវត្ត រស់លោយសារបាយបាប្ត្ ិា លោក” ។