8 minute read

Nieuw gebouw voor Stäubli in Kortrijk

NIEUW GEBOUW STÄUBLI EFFENT PAD VOOR VERDERE GROEI

Stäubli verhuisde onlangs naar een multifunctioneel gebouw in Kortrijk. De nieuwe werkplek geeft het bedrijf letterlijk en figuurlijk meer ruimte om de activiteiten verder te ontplooien. Automation Magazine was er bij tijdens de plechtige opening.

De nieuwe kantoren bevinden zich op de Pottelberg in Kortrijk, in de onmiddellijke nabijheid van de voormalige site van het bedrijf in Bissegem. Het gebouw is tweemaal zo groot als de vorige locatie (2.275 m²) en beschikt nu onder meer over een state-of-the-art showroom voor het brede technologieportfolio van het bedrijf, meer ruimte voor de opleiding en verbeterde opslag- en logistieke faciliteiten. Zonnepanelen, sensorgestuurde LED-verlichting en warmtepompen ronden de nieuwe voorzieningen af en zorgen voor een energie-efficiënte werking van het nieuwe gebouw.

Een geschiedenis van groei en technologische innovatie in de Benelux

Met zijn roots in de textielindustrie begon Stäubli 22 jaar geleden in Bissegem als groothandelaar in geavanceerde textielmachines. Al snel werd het lokale aanbod aangevuld met de andere vakgebieden van het bedrijf: Robotics volgde in 2001, Fluid Connectors in 2002 en Electrical Connectors in 2004. Het vroegere gebouw in Bissegem bleek al snel te klein en er werd een tweede kantoorgebouw toegevoegd op dezelfde locatie. De laatste jaren werden de bestaande faciliteiten te klein om alle medewerkers comfortabel te

Foto’s van boven naar onder:

Stäubli stuurde een sterke internationale afvaardiging naar Kortrijk. U herkent (vlnr) Christophe Coulongeat, Etienne Lepeule, CEO Gerald Vogt en Managing Director Benelux Jo Dekeyster.

Het team van Stäubli is klaar voor een nieuwe groei.

Aangezien Stäubli dit jaar ook de 40ste verjaardag van Stäubli Robotics viert, werd Helmo, de mobiele robot van het bedrijf, gekozen om te assisteren bij het officiële lint doorknippen als teken van een verdere stap in de toekomstgerichte samenwerking tussen mens en robot, en om de officiële opening nog een speciaal moment te geven.

Het nieuwe gebouw biedt letterlijk en figuurlijk ruimte om verder te groeien.

Zicht op een deel van de uitgebreide demo- en testruimtes.

huisvesten met hetzelfde dienstenpakket. Een lange zoektocht leidde uiteindelijk tot een gloednieuw kantoor op de site Pottelberg in Kortrijk, op een boogscheut van het oude gebouw.

Managing Director Benelux Jo Dekeyster ontving de gasten met de nodige egards. ‘Sinds de oprichting van Stäubli Benelux in 2000 zijn we gestaag gegroeid. Al snel kwamen de activiteiten van Multi-Contact erbij, waarmee we onder meer in de zonnepanelenmarkt een ijzersterke positie verwierven. Ondertussen werd ook de robotica-afdeling verder uitgebouwd en timmerden we verder aan de reeds bestaande takken Textile en Fluid Connectors. Vandaag zijn er 37 werknemers actief in alle afdelingen van ons bedrijf. Wij willen hen de ruimte geven om verder te groeien en tegelijk onze klanten alle faciliteiten geven om samen de nodige oplossingen uit te werken. Vandaar de nood aan dit nieuwe gebouw.’

Onder de gasten vonden we onder meer internationaal Stäubli CEO Gerald Vogt, Etienne Lepeule (hoofd van de afdeling Fluid Connectors) en Christophe Coulongeat (verantwoordelijke Robotics). Zij gaven de aanwezigen tijdens de plechtigheid een overzicht van verleden, heden en toekomst van Stäubli.

Gerald Vogt: ‘We zijn verheugd dat we na 2 jaar Covid eindelijk deze mijlpaal kunnen vieren en naar de toekomst kunnen kijken, want in deze tijden zijn er naast de uitdagingen ook veel kansen die op ons wachten. Daarom is dit het ideale moment voor Stäubli Benelux om dit nieuwe gebouw te betreden. Wie hier binnenkomt, valt het meteen op: het is er ruim, modern, open, straalt professionaliteit uit en is bovendien zeer klantgericht. Dit gebouw moet voor onze groep dé referentie worden van wat we willen uitstralen.’

Een grote demo- en testruimte en open structuur

Een rondleiding door het gebouw beaamt de woorden van Gerald Vogt. Zowel voor werknemers als klanten is dit een enorme stap vooruit. Trui Verschelde (Communication) gidst ons door de lokalen: ‘Het gebouw betekent op vele vlakken een stap vooruit. Er zijn ruime vergaderzalen, er is een volledig uitgerust opleidingslokaal en op het gelijkvloers is er een zeer grote test- en demoruimte. Door de open structuur hebben onze ingenieurs ook zicht op die ruimte, wat voor hen toch een meerwaarde is.’

Stäubli maakte van de gelegenheid gebruik om naast Electrical Connectors en Textile, ook de afdelingen Robotics en Fluid Connectors voor te stellen. Zo licht Etienne Lepeule die laatste pijler toe: ’Onze oplossingen voor een snelle en veilige verbinding van gassen en vloeistoffen kan je in zeer diverse toepassingen zien: koeling, temperatuur regeling, hydraulica, perslucht, noem maar op. Je vindt ze dan ook terug in zo wat alle takken van de industrie. Het doel is duidelijk: de klant beschikt vaak over dure machines, die zo efficiënt mogelijk ingezet moeten worden. Wij willen de downtime minimaliseren door de connectie tussen de machines zo optimaal mogelijk uit te voeren. Dat resulteert in vlot onderhoud en snelle omschakeltijden. We beschikken daarvoor over diverse oplossingen: monoconnectoren die één enkel fluïdum verbinden, oplossingen die meerdere fluïda samen in één connector combineren, gereedschapswissels voor robots en wisseloplossingen voor spuitgieten.‘

Robotics: van Unimation tot WFT

Christophe Coulongeat doet het verhaal van de robotafdeling: ‘De geschiedenis van Stäubli Robotics startte in de jaren ’80 van de vorige eeuw met de overname van Unimation, een pionierende producent van robotarmen. Dat zou het startsein zijn voor de ontwikkeling van een eigen robotlijn, die vanaf de jaren ’90 op de markt zou komen. De overname van de robotica-afdeling van Bosch Rexroth in 2000 zou vooral voor de SCARA robots een volgende grote mijlpaal betekenen. Vandaag beschikken we over een goed uitgebalanceerd gamma dat onder meer terug te vinden is in de food, farma en de traditionele industrie. We zitten ondertussen niet stil. De mobiele robots en AGV’s worden in snel tempo verder ontwikkeld, mede dankzij de overname van specialist WFT. Ik vermeld ook graag de lancering van onze gloednieuwe zesassige robots TX2-140 en TX2-160.’

‘Op de robotmarkt is er veel concurrentie, daarom is het voor ons belangrijk om een goed afgebakende strategie te hanteren. Daar zie ik twee pijlers: ons enerzijds inzetten op de applicaties waar we een meerwaarde kunnen betekenen in de vorm van snelle cyclustijden, hygiënische oplossingen en compatibiliteit met de omgeving. Anderzijds werken we graag verder op de markten die vandaag al in ons DNA zitten: de food, farma en robots voor de zonnepanelenproductie. Daar kunnen we echt doorgroeien naar een toppositie.’

www.staubli.com

De mijlpalen

1892: Oprichting door Rudolph Schelling en Hermann Stäubli te Horgen, Zwitserland. 1909: Start van de machine productie in Faverges (Frankrijk), het begin van een wereldwijde expansie 1956: Start van de afdeling Fluid Connectors 1986: Oprichting van een derde afdeling, Robotics 1997: De eerste vestiging buiten Europa opent in Hangzhou, China 2000: Oprichting Stäubli Benelux door Jean-Jacques Courtois 2002: Overname van Multi-Contact, specialist in hoogwaardige elektrische connectoren. Dit wordt de vierde afdeling, Electrical Connectors. 2021: Stäubli boekt een recordomzet, die in 2022 wellicht opnieuw gebroken wordt.

AANDACHT VOOR ELKE LEERLING

De redactieraad van Automation Magazine verbaasde zich recent toen in Antwerpen stadsdichteres Ruth Lasters ontslag nam uit haar functie nadat haar gedicht ‘Losgeld’ door het stadsbestuur werd geweigerd.

Het gedicht ‘Losgeld’ zou op 1 september 2022 door toenmalig stadsdichter Ruth Lasters worden voorgesteld als stadsgedicht. Twee dagen ervoor weigerde de Antwerpse schepen voor Cultuur dit gedicht omdat het niet ‘verbindend’ genoeg zou zijn.

Ruth Lasters schreef het gedicht samen met leerlingen van het CDO van de Spectrumschool in Deurne. Het gedicht is een vertaling van hun gevoelens, hoe er naar hen wordt gekeken. Hoe leerlingen uit het beroepssecundair onderwijs (BSO) nooit het gevoel hebben dat ze de ‘A’ van aandacht ten volle verkrijgen. Dat het gedicht niet ‘verbindend’ zou zijn, betwist Ruth Lasters, want ze stelt dat de inhoud juist een pleidooi is tegen discriminatie.

Voor Automation Magazine heeft ons onderwijs twee grote opdrachten: 1. Elke leerling heeft talent(en). Het is aan de ouders/familie, de omgeving en het onderwijs om deze talenten te ontdekken en te stimuleren. 2. Geen enkele leerling mag worden gediscrimineerd en/of ‘opgegeven.’ Elke leerling moet later zijn/haar plaats in onze samenleving kunnen innemen.

Wij begrijpen dan ook de boodschap die ‘Losgeld’ brengt. Het is een vraag voor meer respect voor alle schoolrichtingen en beroepen. Er is hier een mentaliteitswijziging nodig. We moeten beseffen dat academisch geschoolde beroepen in de samenleving, niet alleen zaligmakend zijn. Elkeen speelt een rol in onze maatschappij. We hebben iedereen nodig. Ook onze technici, monteurs, lassers en handarbeiders.

‘Losgeld’ is blijkbaar niet goed genoeg voor het Antwerpse stadsbestuur, maar wel goed genoeg voor Automation Magazine.

Via de QR-code kan u de ‘Losgeldpetitie’ tekenen en uw steun betuigen.

www.losgeld.be www.ruthlasters.be

LOSGELD

Olie-, oliedomme staat die leerlingen vanaf twaalf jaar nog altijd letterlijk met ‘A’ labelt of ‘B’. Welkom in het middelbaar!

Aan Vlaanderen een vraag: wanneer ligt de maatschappij volledig plat? Is dat wanneer de notarissen en de senators staken? Of als de loodgieters, de bakkers en de havenarbeiders niet opdagen?

Ah, inderdaad! Het land ligt op zijn gat als de dakwerkers nakateren, als alle winkeliers hun schup afkuisen, als de onthaalmoeders de luiers zelf aandoen, als koks hun kat sturen naar Nam Fong, Mister Spaghetti en naar alle internaten.

En wie is nu het slimst, iemand die weet waar de Aconcagua ligt (vraag uit De slimste mens ter wereld) of wie het hele stroomschema kan tekenen en uitvoeren voor een schoolkeuken, het Sportpaleis, Wetstraatvergaderzalen? Iemand die weet hoeveel een flamingo weegt of iemand die een tillift kan bedienen zonder dat de bomma valt op koude tegels voor het licht uitgaat?

Wij moesten maar eens over A- en B-ministers praten. Dan zouden ze misschien verstaan hoe het aanvoelt. Alsof wij tweede keus zijn, alsof een stiel leren slechts een plan B kan zijn voor als de A-richting iemand niet ligt, niet gaat.

Straks vraagt gij, Vlaanderen, nog losgeld voor het woord ‘intelligent’ dat gij al eeuwenlang gegijzeld houdt, alleen voor quizzers reserveert, voor dokters, architecten, wetenschappers, voor mevrouw Michiels en advocaten.

Terwijl wij, trappenmakers, de hellingsgraad berekenen, de ideale afstand tussen treden. Kunt gij dat, Vlaanderen? En weet gij alles, zoals wij, mecaniciens, over de juiste spanningskracht op bouten van de nokkenas of hoe de distributieriem vervangen dient voor een perfecte kleptiming?

Zolang gij, Vlaanderen, niet ook de vakman slim noemt in kranten, spelprogramma’s en journaals, zijt gij de A’s in uw naam VlAAnderen niet waard.

Dit gedicht kwam tot stand in samenwerking met Kelvin Kamau, Miguel Angel, Charlotte Sibaers, Amber Serresen, Nyano Van Mechelen en Inne Michiels van de Spectrumschool van Deurne.

This article is from: