ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ
MAG NEWS ΕΚΔΟΣΗ 12 - ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2012
ΕΛΕΝΗ ΒΑΗΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟ “ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ”
ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ONCE UPON A
SECRET ΣΧΕΣΗ - ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΕΝΕΝΤΙ
Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ
Mermaid
HANNAH
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΠΙΟ ΔΙΑΣΗΜΗΣ ΚΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗΣ ΓΟΡΓΟΝΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!
MAG NEWS
Bathtub interior by Michael Eaton
ΕΚΔΟΣΗ 12 - ΜΑΡΤΙΟΥ 2012
HANNAH FRASER A REAL MERMAID OF EXTRAORDINARY BEAUTY
Εξώφυλλο: (Cover shot) Model Hannah Mermaid Photography: Sequoia Emmanuelle Make-Up & Prosthetic Shell Shoulders: Ivette Alison Hair: Lindsey Peterson Mermaid Costume by HannahMermaid.com (Hannah Fraser)
ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ Editorial ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΦΡΑΓΚΑΚΗ Ποίηση ΜΕ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ HANNAH FRASER “Τα όνειρα σίγουρα γίνονται πραγματικότητα” ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΤΥΛΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ “Περιμένω το ερέθισμα πάλι μας νύχτας χειμωνιάτικης όπως τώρα..” ΕΛΕΝΗ ΒΑΗΝΑ “Σημαντικότερη ακόμη κι από το ταλέντο είναι η σκληρή δουλειά”
ΘΕΜΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΜΕΡΗ
ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ
ΜΕ ΤΗ ΝΑΤΑΣΑ ΓΚΟΥΤΖΙΚΙΔΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΥ Κριτικές βιβλίων ΜΕ ΤΗ ΧΡΥΣΑ ΛΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ Ιστορίες της διπλανής πόρτας ΜΕ ΤΗ ΝΟΠΗ ΧΑΤΖΗΙΓΝΑΤΙΑΔΟΥ Νοπές σταγόνες ποίησης ΜΕ ΤΗΝ ΡΙΤΑ Νέα συγκλονιστική ιστορία ΜΕ ΤΗΝ ΦΩΤΕΙΝΗ ΧΑΡΛΑ Εισηγήσεις για ταινίες ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟ
Η ΜΗΤΡΙΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟ CALL GIRL ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ
Photo by David Warth
MAG NEWS ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ: MAG MEDIA AND WEB ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ -ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ (maria_prodromou@yahoo.gr) ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ: ΕΙΡΗΝΗ ΦΡΑΓΚΑΚΗ, ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΡΙΤΑ, ΦΩΤΕΙΝΗ ΧΑΡΛΑ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΥ, ΝΑΤΑΣΑ ΓΚΟΥΤΖΙΚΙΔΟΥ, ΧΡΥΣΑ ΛΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ, ΝΟΠΗ ΧΑΤΖΗΙΓΝΑΤΙΑΔΟΥ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: THE MAG MEDIA AND WEB - ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΚΑΛΧΑΝΤΟΣ 14,4154 ΚΑΤΩ ΠΟΛΕΜΙΔΙΑ, ΛΕΜΕΣΟΣ, ΚΥΠΡΟΣ ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 00357 25560678 E MAIL: media_mag@yahoo.com WEBSITES: http://www.themagmedia.com/magnewsite.html, http://www.themagmedia.com/magnewspaper.html, http://www.themagmedia.com/mariaprodromou.html
ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΜΠΕΙΡΗ ΟΜΑΔΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
ΓΙΑ ΤΗ MAG MEDIA AND WEB
“ΛΟΓΟΙ ΜΟΝΑΞΙΑΣ” ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΚΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΚΕΑΝΟΣ
MAG Mail
ΑΠΕΒΙΩΣΕ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΖΙΒΙΛΙΚΑΣ
ΣΧΟΛΙΟ Μια καθηλωτική και ''αγγελική'' μέσα-έξω έκδοση! ΜΠΡΑΒΟ στην ομάδα της Mag! Μαρία μου, τι να πω... τεράστια επιτυχία! Συγχαρητήρια και εις ανώτερα! Το' χεις, προχώρα ακάθεκτη... Αθηνά Σταύρου
ΓΡΑΨΤΕ ΜΑΣ
ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΤΟ ΣΤΕΙΛΑΤΕ
Έχετε κάτι που θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας; Αποστείλετε μας το στο e mail: media_mag@yahoo.com Σας ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σας! Mag News
MAG NEWS 8 LAST MONTH EDITION
Μια πολύ δυσάρεστη ειδήση λάβαμε αυτό το μήνα. Ο γνωστός και πολυαγαπημένος ηθοποιός Βασίλης Τσιβιλίκας απεβίωσε την Τετάρτη 29/2/2012 το πρωί στο νοσοκομείο όπου είχε διακομισθεί εσπευσμένα με πρόβλημα στην καρδιά. Ο Βασίλης Τσιβλίκας γεννήθηκε το 1942 στη Θεσσαλονίκη και πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1965 στη Νέα Ιωνία. Δύο χρόνια αργότερα ο Κάρολος Κουν τον καλεί στο Θέατρο Τέχνης. Στις αρχές της δεκαετίας του '70 ξεκινά να ασχολείται με την επιθεώρηση και στα μέσα της με την πρόζα. Τη δεκαετία του '70 πρωτοεμφανίστηκε και στον κινηματογράφο. Η πρώτη ταινία που συμμετείχε ήταν «Η θεία μου η χίπισσα» του Αλέκου Σακελλάριου. Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ ΤΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥ.
Ένα υπέροχο τεύχος πλημμυρισμένο από θέματα, ειδήσεις και όχι μόνον. Με εξώφυλλο την διάσημη και πανέμορφη ηθοποιό Τζάκλιν Σμιθ την οποία ευχαριστούμε θερμά και συνεντεύξεις με ταλαντούχους συγγραφείς, ποιητές, καλλιτέχνες! Ευχαριστούμε όλους όσοι συνέβαλαν στην επιτυχία του, μα περισσότερο εσάς, τους αναγνώστες και σας υποσχόμαστε ακόμη περισσότερα! Η ομάδα της Mag News
EDITORIAL ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Σηκώθηκα πολύ νωρίς το πρωί. Προτού ακόμη ανατείλει ο ήλιος. Αδημονούσα να πάρω το άλογο και να φτάσω ίσαμε τούτο δα το δέντρο. Ήθελα τόσο πολύ να το κάνω αυτό. Από τη μέρα που είχα μάθει πως ο Μακεδονομάχος Καπετάν Βαγγέλης Στρεμπενιώτης είχε δολοφονηθεί, επιθυμούσα να το πράξω μα δεν μου είχε δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία. Τώρα όμως.. Γνώριζα πως κάποιοι Βούλγαροι κομιτατζήδες θα περνούσαν από κει ο πατέρας το συζητούσε κάθε μέρα στο σπίτι έτσι για μένα είχε φανεί σαν η καταλληλότερη στιγμή για να
“Σηκώθηκα πολύ νωρίς το πρωί. Προτού ακόμη ανατείλει ο ήλιος. Αδημονούσα να πάρω το άλογο και να φτάσω ίσαμε τούτο δα το δέντρο. Ήθελα τόσο πολύ να το κάνω αυτό. Από τη μέρα που είχα μάθει πως ο Μακεδονομάχος Καπετάν Βαγγέλης Στρεμπενιώτης είχε δολοφονηθεί, επιθυμούσα να το πράξω μα δεν μου είχε δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία. Τώρα όμως..” ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ “ΤΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ”
παρουσιάσω τις ιδέες μου. Και δεν μπορούσα να το πράξω όταν τα ξαδέρφια μου θα
ξυπνούσαν. Ε να μην έβλεπαν τις επαναστατικές απόψεις μου γιατί ίσως και να
βγαίνουν από τα χείλη μου πιο πολύ σαν κρώξιμο, παρά σαν την αγωνιστική κραυγή που επιθυμώ να βγάλω. Δεν είμαι καν σίγουρη ότι με έχει ακούσει. Ρίχνω μια ματιά στο πανό με το κεφάλι μου ελαφρά γερμένο στη μία πλευρά. «Η Μακεδονία είναι Ελληνική»; Ο Φοίβος φτάνει και με κοιτάει επίμονα και απορημένα. Παρατηρώ το στραπατσαρισ μένο πανό και σκουπίζω τη βροχή από τα τρόμαζαν. Αν και ο Φοίβος ένας επαναστάτης έμοιαζε να ήταν και ο ίδιος παρόλο που δεν του άρεσε να το δείχνει. Ή μάλλον το έδειχνε.. οι άλλοι ήταν που δεν το πρόσεχαν. Άλλο κορίτσι αν ήταν θα φοβόταν. Μα όχι εγώ. Ποτέ εγώ. Άξαφνα ένας καβαλάρης φαίνεται να πλησιάζει από μακριά. Τραβιέμαι πίσω, ακουμπώντας στον κορμό του δέντρου και προσπαθώ να διακρίνω ποιος είναι. Αν είναι πράγματι κάποιος Βούλγαρος ή όχι. Οι ενδείξεις μάλλον αντιφατικές παρουσιάζονται… μα τι.. στο… Το άλογο είναι του στάβλου μας! Και ο αναβάτης είναι ο.. ο Φοίβος! Ναι είναι αυτός. Μα τι στο καλό έκανε; Γιατί έτρεχε μέσα στη βροχή; Δεν ήταν δυνατό να τριγύριζε για εκείνη. Να την έψαχνε. Ατενίζω τη φιγούρα εκείνου και του αλόγου που ακόμη τρέχουν πλησιάζοντας πιο πολύ. Και τότε θυμάμαι για ποιο λόγο έχω έρθει. Κραδαίνοντας το πανό φωνάζω: Ελευθερία ή θάνατος. Οι λέξεις
μάτια μου. «Ελληνική», επαναλαμβάνω. «Ναι, ελληνική». «Α», τον ακούω να λέει κουνώντας το κεφάλι του. «Ομολογώ ότι με μπέρδεψε λίγο αυτό το ε». Τον κοιτάω τώρα σκεπτική. Οι ίριδες του έχουν στυλωθεί με παρατηρητικότητα πάνω μου αλλά υπάρχει μια υποψία χιούμορ στις γραμμές του προσώπου του. Αισθάνομαι αστραπιαία ένα περίεργο εκνευρισμό παρόλο το γεγονός ότι είναι ξάδερφος μου μα και παράλληλα ο λαιμός μου στεγνώνει κι ένα κύμα φωτιάς θαρρείς και διαπερνάει το κορμί μου. Σμίγω τα φρύδια. Μου φαίνεται ιδιαίτερα περίεργο που ο Φοίβος κάθεται και συζητάει ορθογραφία μαζί μου τη στιγμή που βρίσκομαι πάνω στο δέντρο και προσπαθώ να επιβάλω τις επαναστατικές αντιλήψεις μου που διόλου δεν αρμόζουν σε μια δεσποινίδα επιπέδου όπως εγώ, ενώ παράλληλα οι στάλες της βροχής
αρχίζουν να πέφτουν πιο ισχυρές πάνω από το κεφάλι μου. Τον βλέπω να χαμογελάει. Η ματιά του λάμπει τώρα πονηρά. Ξεροκαταπίνω. Δεν φαίνεται καθόλου ταραγμένος από την συμπεριφορά μου. Ίσα ίσα, θα λεγα πως δείχνει συνεπαρμένος. Τα μάτια του διακατέχονται από μια πολύ ξεχωριστή λάμψη σαν με κοιτάει , μια λάμψη που όταν την βλέπω νιώθω το στομάχι μου να σφίγγεται και την καρδιά να φτερουγίζει στα στήθια μου. Μα τι μου συμβαίνει πλέον με τον ξάδερφο μου; Τι μου συμβαίνει; «Αξιοθαύμαστη πράξη», τον ακούω να λέει. «Είμαι κι εγώ ολόψυχα δοσμένος σε αυτό τον σκοπό.. Τώρα όμως αγαπημένη μου ξαδέρφη καλύτερα να κατέβεις». «Και γιατί παρακαλώ να κατέβω; Οι Βούλγαροι κομιτατζήδες δεν έχουν περάσει ακόμη. Κι εγώ δεν πρόκειται να φύγω από δω αν δεν έρθω και τους παρουσιάσω μαχητικώς τις απόψεις μου». «Μαχητικώς; Με συγχωρείς ξαδέρφη όμως τη δεδομένη στιγμή μόνο με μαχήτρια δεν μοιάζεις». Το γέλιο που βγαίνει τρανταχτό από τα χείλη του με κάνει να εκνευριστώ πιότερο. «Εξάλλου είναι και το άλλο»… «Ποιο»; «Είσαι τρελή κορίτσι μου; Θα σε συλλάβουν αν σε δουν»! «Διόλου με απασχολεί αυτό το θέμα». «Εσένα όχι αλλά τον μπαμπά σου; Το θείο μου; Εμένα; Δεν με σκέφτεσαι ούτε εμένα; Τώρα που σε βρήκα να σε χάσω; Δεν κάνει». Νιώθω ένα έντονο σφίξιμο στο στομάχι ενώ τα μάτια μου αργοκυλάνε στο πρόσωπο του. Να με χάσει; Μα τι μου λέει; Τι; Η λάμψη που διακρίνω στα μάτια του μοιάζει τώρα καταπληκτικά με πρόκληση. Ένα τρέμουλο διαπερνά το κορμί μου. Έχω την εντελώς ανεξήγητη αίσθηση πως αν κατέβω από εκείνο το δέντρο θα καταλήξω κατευθείαν στην αγκαλιά του και δεν είναι σωστό… (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)
ΓΡΑΦΕΙ Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΕΙΡΗΝΗ ΦΡΑΓΚΑΚΗ
Στης αφεντιάς την πλάνεψη και στου χαμού το λόγο στης λύπης το στεφάνωμα και στης αυγή χαρά όλων τα μάτια έβλεπα και πίστεψα σε σένα και την ελπίδα έβαλες μες στην καρδιά ξανά. Σταμάτησε η σκέψη μου στης θλίψης το πηγάδι Να με ποτίσει θέλησε, γλυκό αγνό πιοτό Σαν εκιονά που μου 'δινε η μάνα με το γάλα Κι εγώ απόμακρη συχνά αρνιόμουνα να πιω. Λαγούμιασε ο ορίζοντας και δάκρυσε η ζήση Από την μίζερη ζωή που μου 'δωκε να ζω Μα 'γω πήρα την δύναμη των αλλωνών ανθρώπων Απού στα μάτια είδα ψυχή και στην καρδιά φτερό! Και ήπηρα τη τη ζωή απ' τα μαλλιά άρπαξά τη Της λησμονιάς αφέντρας της εγίνηκα η τρελή Μα που να το εγάτεχα ότι η ζωή εχάθει Και ότι κάποιοι απάνθρωποι γινήκανε μισοί. Στάσου φωνάζω στην καρδιά, στάσου περίμενέ με Εγώ τα όπλα αμαχητί δεν άφηκα ποτές, Ούτε ελύγισα μπροστά στης μάχης τη σαπίλα Στάσου και σου 'ρχομαι ξανά κι α θες κι αμά δε θες. Έλα να το βαστάξουμε το λάβαρο τσι νίκης Έλα κι είναι ξοπίσω μας η βάρβαρη ζωή Άστην εκειά να πορπατεί άστη να ντουχιουντίζει Έλα κι η πείνα έχει τροφή που δίνει στη ψυχή. Λογάριασε πως η ματιά των αλλωνώ αθρώπω Μίσεψε μπρος στα κάλη σου και τη χλωμή θωριά Επόνεσε κι αφέντεψε με λύρες και τραγούδια
ΨΥΧΗ! ΣΤΗΣ ΑΦΕΝΤΙΑΣ ΤΗΝ ΠΛΑΝΕΨΗ
ΚΑΙ ΣΤΟΥ ΧΑΜΟΥ
ΤΟ ΛΟΓΟ... Και σήκωσε τη νίκη ντως με άγρια ομορφιά. Δεν απαρνήθηκα ποτέ ότι κι εγώ φοβούμαι Μα θέλω να 'μαι μαχητής γιατί είμαι Κρητικιά Και δε λογιάζει Κρητικού να νιώθει τέτοιο φόβο Γιατί όλοι εμείς την έχουμε τη νίκη στην καρδιά! Κι έχω ψυχή στα στήθια μου δε σκύβω το κεφάλι Και δε μπορώ τα χνάρια μου
ν' αφήσω πίσω ετσά Μήδε λερώνω την καρδιά μήδε θα τη χαρίσω Άντε να μου την πάρετε ανε σας εβαστά. Και δίνω σας το λόγο μου πως άμα την εβρείτε Θα κάμω θέλει ταραχή απού βροντοχτυπά Εκειά απού την ήκρυψα και σφιχτοσφάλισά ντη Χίλια κομμάτια θα γενεί από το σαματά.
THE MAG MEDIA AND WEB ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΙΜΕΣ ΤHΣ ΑΓΟΡΑΣ!
ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ, ΜΙΚΡΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΕΣ ΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ - ΜΑΡΤΙΟ
ΕΠΩΦΕΛΗΘΕΙΤΕ! ΚΑΤΑΚΤΗΣΤΕ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΣΤΟ media_mag@yahoo.com
ΤΩΡΑ!
ΓΡΑΦΕΙ Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα από τη Γεωργία Κακαλοπούλου μπορείτε να μπείτε στο προσωπικό της μπλοκ totragouditisseirinas.blogspot.com
Η Έλενα έχασε κάθε αίσθηση της ώρας και του τόπου. Στάθηκε έρμαιο στον άνεμο που έμοιαζε πιο μανιασμένος τώρα. Της ανακάτευε τα μαλλιά, κολλούσε το λεπτό ύφασμα από την κελεμπία στο κορμί της και γέμιζε σκόνη τα μάτια και το πρόσωπο. Κοίταξε γύρω με το ζόρι. Θεέ μου, σκέφτηκε, θα αφήσω τα κοκαλάκια μου εδώ! Περπατούσε ώρες τώρα αλλά ούτε το Ριάντ φαινόταν ούτε και κάποιο άλλο φιλόξενο μέρος. Αντιθέτως είχε περάσει από άμμο σε βράχια, μετά πάλι σε άμμο και τώρα σε πέτρες. Kαι το χειρότερο ήταν πως προς την κατεύθυνση που πήγαινε, δε φαινόταν τίποτε άλλο παρά μόνο ερημιά. Ο ήλιος της έκαιγε το δέρμα, ο άνεμος δυνάμωνε και άρχισε να την εξαντλεί, ενώ το νερό κόντευε πλέον να τελειώσει. Άνοιξε το καπάκι από το δοχείο και ήπιε τις τελευταίες γουλιές με λαχτάρα. Αν είναι να πεθάνω ας πεθάνω ξεδιψασμένη, σκέφτηκε και ένιωσε να της ανεβαίνουν δάκρυα στα μάτια. Στάθηκε και κοίταξε γύρω στα χαμένα. Τι άσχημο να πεθαίνει κανείς μακριά από τον τόπο του! Μακριά από τους ανθρώπους που αγάπησε! Ξαφνικά κάτι έπιασε το μάτι της. Μια μαύρη κουκίδα φαινόταν αμυδρά στον ορίζοντα. Μια μαύρη κουκίδα που μεγάλωνε σιγά σιγά όσο πλησίαζε. Προσπάθησε να διαλευκάνει τι ήταν αυτό που άρχισε να μεγαλώνει στην οπτική της οθόνη . Μήπως ήταν κάποιο ζώο ή κάποιο όχημα; Πήγε να χαρεί αλλά ξαφνικά δεν ήξερε αν έπρεπε. Κι αν αυτό που πλησίαζε ήταν εχθρός; Το σημάδι άρχισε να παίρνει μορφή και
ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ
ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ Η Έλενα έχασε κάθε αίσθηση της ώρας και του τόπου. Στάθηκε έρμαιο στον άνεμο που έμοιαζε πιο μανιασμένος τώρα. ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ “ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ”
η κοπέλα ένιωσε ένα φόβο να απλώνεται μέσα της σαν πλοκάμι. Ένα μεγάλο μαύρο
άλογο έτρεχε με δύναμη προς το μέρος της. Όμορφα
στολίδια κρέμονταν στο μυώδες του στήθος και το περήφανο κεφάλι του , ενώ ο άνεμος ανέμιζε τη μακριά του χαίτη αλλά και τα μαύρα ρούχα του Άραβα που βρισκόταν στην πλάτη του. Έμεινε άναυδη από την εικόνα που αντίκριζε. Άλογο και αναβάτης έμοιαζαν με εικόνα της αποκάλυψης. Με σκοτεινό άγγελο που ερχόταν για να προμηνύσει το τέλος. Ίσως το δικό της τέλος! Το άλογο έκοψε τη φόρα του αλλά δε σταμάτησε . Συνέχισε να καλπάζει προς το μέρος της και η κοπέλα ένιωσε το φόβο να της παγώνει το αίμα. Τα μάτια της έγιναν πελώρια όταν το είδε να έρχεται προς τα πάνω της και έβγαλε μια κραυγή. Όμως το μεγαλόσωμο ζώο πέρασε από δίπλα της και το χέρι του αναβάτη έσκυψε προς το μέρος της και την άρπαξε με δύναμη. Αρπάχτηκε και αυτή από πάνω του και ένιωσε να ανασηκώνεται στον αέρα και να προσγειώνεται με δύναμη επάνω στην πλάτη του αλόγου. Με κόρες διασταλμένες πιάστηκε ενστικτωδώς από τον άντρα που βρισκόταν πίσω της για να μην πέσει. Εκείνος φορούσε ένα σαρίκι που άφηνε μονάχα το βλέμμα του εκτεθειμένο στον αέρα. «Σου είπα πως δε γίνεται να φύγεις από κοντά μου» της είπε μια βαθιά φωνή. Η ανάσα της κόπηκε. «Εσύ» ψέλλισε και κοίταξε το σημείο όπου το μαύρο ύφασμα άφηνε δυο γκρίζες θύελλες να φαίνονται. Σα να κοιτούσε μέσα από ένα παράθυρο. Η καρδιά της χτύπησε με μανία στο στήθος. Δεν ήξερε τι έπρεπε να νιώσει και φοβόταν να αποδεχθεί την κρυφή χαρά που απλωνόταν στην ψυχή της. Την είχε ψάξει μέσα σε αυτή την κόλαση! Είχε έρθει ως εδώ για να τη βρει και την είχε σώσει! Ή μήπως ήλθε να την τιμωρήσει; Ήταν δεσμώτης και σωτήρας της μαζί! Δεν ήξερε τι
να σκεφτεί πια. Τα είχε χαμένα. Έκαναν κύκλο και άρχισαν να καλπάζουν προς την κατεύθυνση του καταυλισμού. Χαλασμός γινόταν γύρω τους. Έχωσε το πρόσωπό της στο στο λαιμό του Χακίμ για να προστατευθεί όταν ξαφνικά το άλογο χλιμίντρισε και σηκώθηκε στα πισινά του πόδια, μια και δυο φορές. Αρπάχτηκε φοβισμένα από πάνω του για να μην πέσει. «Πρέπει να σταματήσουμε» είπε εκείνος και τράβηξε δυνατά τα χαλινάρια. Ο άνεμος έμοιαζε πια ανυπόφορος. Σφύριζε με δύναμη και σήκωνε με μανία σκόνη, πετραδάκια και κομμάτια από ξερά χόρτα. Ο Χακίμ κατέβηκε από το ζώο και τράβηξε απαλά και εκείνη . «Τι συμβαίνει;» του φώναξε φοβισμένα. Αν εκείνος δεν την κρατούσε από το χέρι, θα την σήκωνε ο άνεμος. «Σαμάλ!»απάντησε. Μετά γύρισε προς το άλογο και μιλώντας του ήρεμα με την βαθιά του φωνή το τράβηξε από τα χαλινάρια και πήγε δίπλα από ένα μεγάλο βράχο. «Τι είναι αυτό;» επέμεινε εκείνη. Έδεσε το ζώο και έπειτα με γρήγορες κινήσεις έβγαλε από επάνω του την κελεμπία που έμοιαζε με μακριά ζακέτα. Τράβηξε την κοπέλα προς το μέρος του βράχου που ήταν στην αντίθετη φορά του ανέμου, την έβαλε να καθήσει και αφού κάθησε δίπλα της
την τράβηξε στην αγκαλιά του και σκέπασε τα κεφάλια τους με το ύφασμα. Η κοπέλα έκανε ό,τι της υπέδειξε αμίλητα. Της αρκούσε που την προστάτευε. «Ο Σαμάλ είναι ο άνεμος της ερήμου!» της εξήγησε τελικά δυνατά για να μπορεί να τον ακούσει. «Είμαστε σε καλό μέρος » την καθησύχασε. «Κάπου αλλού ίσως θα άξιζε να φοβάσαι, εδώ όμως όχι» τόνισε και η κοπέλα πίστεψε πλήρως τα λόγια του. Όχι γιατί το μέρος ήταν ασφαλές, όπως της έλεγε, αλλά γιατί ήταν σίγουρη ότι εκείνος μπορούσε να τα βγάλει πέρα με τα πάντα. Ακόμη και με τα στοιχεία της φύσης. «Δε φοβάμαι» παραδέχτηκε και ένιωσε παράξενα. Εκείνος με το ένα του χέρι συγκρατούσε το ύφασμα πάνω από τα κεφάλια τους ενώ με το άλλο…το άλλο ήταν γύρω της και η παλάμη του ακουμπούσε την τρυφερή κοιλιά της κάνοντάς την να μυρμηγκιάζει. Το κεφάλι της ήταν χωμένο στο στέρνο του και η καρδιά του ηχούσε δυνατά στο αφτί της παρά τον θόρυβο. Ανατρίχιασε και έκλεισε τα μάτια. Δυνατά συναισθήματα ξεσηκώθηκαν μέσα της και η καρδιά της χτύπησε με δύναμη . Ο αέρας λυσσομανούσε γύρω τους αλλά εκείνη άκουγε μόνο τους χτύπους της καρδιάς του, ένιωθε την ανάσα του ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΚΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ “ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ”
ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΓΡΑΦΕΙ Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΝΑΤΑΣΑ ΓΚΟΥΤΖΙΚΙΔΟΥ
Τελικά χτίζουμε μια ιδέα στο μυαλό μας για την έννοια της φυλακή παραβλέποντας το πιο σημαντικό: η χειρότερη φυλακή είναι αυτή που εμείς φτιάχνουμε για τον κόσμο μας. Είναι τα τείχη που εμείς υψώνουμε γύρω μας και αφήνουμε τους άλλους είτε απ' έξω, είτε να μας πολιορκούν ανελέητα. Είναι οι στιγμές που βιώνουμε με θλίψη και ξεχνούμε πώς είναι να χαμογελάμε. Είναι οι στιγμές που θεωρούμε δεδομένες, που πιστεύουμε πως θα ξανάρθουν και δεν μας νοιάζει αν η φυλακή μας κοντεύει να γίνει απροσπέλαστη. Έτσι κάθε μέρα την χτίζουμε ολοένα και πιο ψηλή, την μετατρέπουμε σε φρούριο απόρθητο ξεχνώντας πως εμείς είμαστε οι χτίστες της και πρέπει κάποτε να βγούμε από εκεί. Και στο τέλος… Στο τέλος, από δεσμώτες που πιστεύουμε πως είμαστε έχουμε μεταμορφωθεί σε φυλακισμένους. Αλλά ακόμα κι έτσι, μπορεί να περάσουν μέρες ολόκληρες μέχρι να συνειδητοποιήσουμε το 'θάνατό' μας. Και τότε, ή θα ξυπνήσουμε απότομα από ύπνο βαθύ ή θα βυθιστούμε σε τέλμα. Μα αν είμαστε τυχεροί αρκετά, θα σκάψουμε ένα τούνελ και θα βγούμε από αυτήν.
ΜΙΑ ΦΥΛΑΚΗ Τελικά χτίζουμε μια ιδέα στο μυαλό μας για την έννοια της φυλακή παραβλέποντας το πιο σημαντικό: η χειρότερη φυλακή είναι αυτή που εμείς φτιάχνουμε για τον κόσμο μας. Είναι τα τείχη που εμείς υψώνουμε γύρω μας και αφήνουμε τους άλλους είτε απ' έξω, είτε να μας πολιορκούν ανελέητα. Είναι οι στιγμές που βιώνουμε με θλίψη και ξεχνούμε πώς είναι να χαμογελάμε. Είναι οι στιγμές που θεωρούμε δεδομένες, που πιστεύουμε πως θα ξανάρθουν και δεν μας νοιάζει αν η φυλακή μας κοντεύει να γίνει απροσπέλαστη.
ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΥ
ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟ: "ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ". ΕΝΑ ΣΚΛΗΡΟ, ΑΛΛΑ ΣΥΝΑΜΑ ΤΡΥΦΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΤΣΙ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥΣ. Ο ΣΤΕΛΙΟΣ, Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ, Η ΖΩΗ ΤΟΥ... ...Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΝΑ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ ΠΗΓΕ-ΕΛΑ, ΕΝΑ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ ΣΦΥΡΟΚΟΠΗΜΑ. ΔΥΣΚΟΛΟ ΒΙΒΛΙΟ. ΔΥΣΚΟΛΟ ΣΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙ Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ. ΒΙΒΛΙΟ ΓΕΜΑΤΟ ΑΛΗΘΕΙΕΣ. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΙΘΑΡΑΚΙ ΕΧΕΙ ΜΟΛΙΣ ΜΠΕΙ ΚΑΙ Η ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΗΧΗΡΟ ΤΗΣ ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ, Μ' ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΗ. ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ :"ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ". ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΤΟΣΟ ΤΡΥΦΕΡΗ ΚΑΙ ΓΛΥΚΙΑ, ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ, ΟΤΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ , ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΥΡΩ ΤΟΥΣ. ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΟ ΘΕΜΑ, ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΔΟΥΛΕΜΕΝΟ. ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΓΝΩΣΤΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΤΥΦΛΩΝ, ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΟΥΣ. ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ. ΓΕΜΑΤΟ ΑΠΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.ΕΔΩ Η ΜΑΡΙΑ ΑΓΓΙΖΕΙ ΕΝΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΝΑ ΜΕ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ . ΠΕΡΙΣΤΟΙΧΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΜΑΣ, ΓΕΜΑΤΟΙ ΑΠΟ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟΞΕΝΩΝΟΥΝ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ, ΑΠΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΦΙΛΟΥΣ, ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ, ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑ:, "ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΥΡΙΟ". ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΣΕΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΟΥΜΕ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ, ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΟΙΡΑ ΟΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ. ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΑΙ ΤΙ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ
ΒΙΒΛΙΟ... Η ανταποκρίτρια της Mag Αλεξάνδρα Κουτσούκου κριτικάρει και αξίζει να διαβαστεί!
ΤΕΛΙΚΑ. ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΡΟΛΟ ΘΑ ΕΠΑΙΖΕ Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ.ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΤΕΛΑΒΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΕ ΒΑΘΙΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙΚΑΙ ΕΒΑΛΑ ΑΛΛΕΣ ΠΡΟΤΑΙΡΕΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ.ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΣΤΟΛΙΔΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ "ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ" , ΜΕ ΒΡΗΚΕ ΙΣΩΣ ΣΕ ΜΙΑ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ .ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΕΛΕΓΑ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΠΟΤΕ.ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ , ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΜΟΥ ΚΡΑΤΟΥΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΝΙΕΜΑΙ. ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΨΙΘΥΡΙΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΡΑΣΗ. ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ............ ΠΟΣΟΙ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΗΝ
ΕΧΟΥΜΕ ΝΙΩΣΕΙ; ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΖΙΡΙΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ. Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΦΕΡΝΟΥΝ ΚΟΝΤΑ. ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ Η ΤΑΥΤΗΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΔΡΟΜΩΝ. ΤΟ ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΙΑΣΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ, ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΑ ΝΑ ΣΟΥ ΨΙΘΥΡΙΣΟΥΝ "Σ' ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ..."ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΠΩς ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΠΩΣ Η ΦΙΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΑΓΑΘΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ.ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑ. ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ , ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ ΣΤΙΣ 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΤΟΥ 2012.Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ "Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ". Η ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟ.ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΤΗΣ Η ΗΡΩΙΔΑ,Η ΑΛΕΚΑ. ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ,ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ. ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΠΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΤΗ ΜΑΡΙΑ , ΕΣΚΥΨΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΡΩΙΔΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΧΑΙΔΕΨΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΕΡΟΧΟ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΤΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ.ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΠΛΕΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΖΙΡΙΤΑ.ΣΕΜΝΗ , ΤΑΠΕΙΝΗ ΚΑΙ ΜΕ ΣΤΑΘΕΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΒΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΤΗΣ ΑΞΙΖΕΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ.ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ. ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ ΑΞΙΑ ΤΗ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ , ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΣ ΠΩ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. ΓΙΑΤΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΣΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΜΟΥ ΞΥΠΝΟΥΝ ΚΑΛΑ ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΦΕΡΝΟΥΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΗ ΜΕ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ. ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΚΙΝΗΤΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ ΚΑΙ ΚΟΤΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑΤΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΓΙΝΟΜΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Η ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ, ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΟΛΥ ΨΗΛΑ ΣΑΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ... Είμαι αναγνώστρια χρόνια και θα παραμείνω μέχρι τα μάτια μου να μη με βοηθάνε για να μπορώ να κάνω αυτό που αγαπώ άλλα είμαι σίγουρη πως πάλι θα βρω τον τρόπο για να διαβάζω και να βρίσκομαι σε κόσμους διαφορετικούς , με ήρωες άλλους απο αυτούς που συναναστρέφομαι καθημερινά. Τα ταξίδια που κάνω μέσα απο τα βιβλία και τις ιστορίες που μου πλάθουν οι συγγραφείς, τις ώρες που περνώ με τον κάθε ήρωα ,ζώντας τα όσα ζεί εκείνος ,δεν τις αλλάζω με τίποτα στον κόσμο. Ίσως κάποιοι να λένε πώς είναι μοναχικός ο αναγνώστης ,γιατί μένει αποκομμένος για ώρες διαβάζοντας, αλλά εγώ δεν το πιστεύω. Για παρέα έχω τους ήρωες κάθε βιβλίου , τις ιστορίες τους, τα βιώματα τους. Γίνομαι ένα μαζί τους. Άλλες φορές τους συμπονώ, άλλες με κάνουν να γελάω ,άλλες με εκνευρίζουν κι άλλες κλαίω και εγώ μαζί τους. Ένας συγγραφέας σου ανοίγει την ψυχή και το μυαλό του με όλα όσα σου καταθέτει.Σε βάζει να συμμετέχεις ενεργά στις ιστορίες που πλάθει και δεν σε ξεχωρίζει απο τους ήρωές του αφού γίνεσαι κομμάτι τους και δένεσαι μαζί τους.Ένας συγγραφέας έχει ήθος και ξέρει να ακούει τον αναγνώστη του.Αυτό όμως που έχει σημασία είναι άλλο.Είναι ο συγγραφέας να είναι άνθρωπος. Υπάρχουν πάρα πολλοί , και ονόματα δεν είναι σωστό να αναφέρω, που σου μιλούν και σου σφίγγουν το χέρι.Όχι επειδή τους διαβάζεις και νιώθουν υποχρεωμένοι.Απλά γιατί δεν έχουν να χωρίσουν και να ξεχωρίσουν τίποτα απο εσένα.Γιατί σου αφήνονται να τους ανακαλύψεις και μετά μιλούν μαζί σου. Μιλούν μαζί σου για τα πάντα.Όχι για τα βιβλία τους ,για τα βιβλία άλλων,σε συμβουλεύουν και δέχονται να τους συμβουλέψεις .Έχουν ένα καλό λόγο να πούν όταν κάτι αξίζει.Δεν ονειροβατούν και είναι προσγειωμένοι ,δεν πιστευούν πως προσφέρουν μόνο αυτοί.Μιλούν και για το έργο άλλων και το επευφημούν, το στηρίζουν όταν αξίζει και δείχνουν την αγάπη τους.Ακόμα κι αν ο εκδοτικός τους είναι διαφορετικός απο τον δικό τους.Είναι πάνω απο όλα ΑΝΘΡΩΠΟΙ και δεν ξεχνούν πως πρίν γίνουν συγγραφείς , υπήρξαν αναγνώστες. Χαίρομαι που γνωρίζω κάποιους απο αυτούς και που μιλώ μαζί τους.Που με συμβουλεύουν για τις απορίες που έχω και που μου ανοίγουν δρόμους για όλα όσα έχω να μάθω.Χαίρομαι που δεν ξέχωρίζουν τον εαυτό τους απο άλλους συναδέλφους τους και που όλοι μαζί προσπαθούν να φωνάξουν για να ακουστεί κάτι που αξίζει και να βγει πρός τα έξω.Δεν ξέρω ποτέ αν θα αξιωθώ να έρθω στη θέση τους για να μπορέσω να δημιουργήσω ήρωες και να πλάσω ιστορίες αλλά χαίρομαι που συναναστρέφομαι μαζί τους και βλέπω πως υπάρχουν άνθρωποι που στο χώρο του βιβλίου δεν βγάζουν μαχαίρια για να επιβιώσουν πιο πάνω απο κάποιους άλλους ΑΛΛΑ σέβονται και εκτιμούν. Το σχόλιο μου αυτό , έγινε με αφορμή ένα κείμενο που διάβασα και θαύμασα , απο κάποια ΚΥΡΙΑ που έγραψε την γνώμη της για το βιβλίο κάποιας άλλης ΚΥΡΙΑΣ και δεν μπόρεσα να μην κρύψω το θαυμασμό που ένιωσα βλεποντας να μιλά με τόσο ανθρώπινα λόγια για το έργο της.Τελικά ο συγγραφέας δεν ξεχνά απο που ξεκίνησε , απο το να είναι αναγνώστης..... Εξαιρετικά αφιέρωμενο στην Κυρία Μαρία Τζιρίτα ,που με ενέπνευσε με την άποψη που κατέθεσε και στην Κυρία Ευαγγελία Ευσταθίου , που την αγαπώ , την εκτιμώ και τη θαυμάζω.
Αλεξάνδρα Κουτσούκου
ΓΡΑΦΕΙ Η ΧΡΥΣΑ ΛΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ Αν επιθυμείτε να επικοινωνήσετε με τη Χρύσα Λουλοπούλου μπορείτε να το κάνετε στο chrislou62@hotmail.com
Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ Το μπλε σου θέλω να δω, εκείνο το ξεχωριστό μπλε, -άλλοτε τυρκουάζ κι άλλοτε γκριζοπράσινο, ανάλογα με τη διάθεση του ήλιου που το κεντούσε αυθάδικαμία, μία, μονάχα μία τελευταία φορά, αυτό το γνώριμο λατρεμένο φόντο απ' τις παιδικές μου μνήμες, τότε που η σύγκρουση δεν είχε αρχίσει ακόμη, αυτό που ξεπρόβαλε σεμνά κάτω από τις άβαφτες βλεφαρίδες σου, -δεν χρειαζόταν, βλέπεις, στολίδια, ήταν από μόνο του ακατέργαστο πετράδιτο μπλε του παιδικού μου τετραδίου που πάνω του έμαθα την καλλιγραφία και τις μουτζούρες της ζωής.
Τα μάτια μας, μαμά, ήταν το κοινό μας σημείο. Και πέρα απ' αυτό, τίποτε! Μια άβυσσος μας χώριζε πάντα, μας έκανε να στεκόμαστε απέναντι βλοσυρές, σε μια αέναη πάλη υπεροχής. «Δε με φτάνεις ούτε στο μικρό μου δαχτυλάκι!» έλεγες θριαμβευτικά και το μπλε μας γινόταν σκούρο γκρι. Κι εγώ έτρεχα να σε φτάσω. Σε προσπέρασα, σ' άφησα πίσω μα δεν συμπορευτήκαμε ποτέ. Γέφυρες έριξες για να συναντηθούμε, τις αγνόησα με περιφρόνηση. Γέφυρες έριξα μετανιωμένη, τις αγνόησες με πληγωμένο εγωισμό. Μάθαμε τεχνάσματα να πονάμε η μία την άλλη.
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΔΙΠΛΑΝΗΣ
ΠΟΡΤΑΣ “Το μπλε σου θέλω να δω, εκείνο το ξεχωριστό μπλε, -άλλοτε τυρκουάζ κι άλλοτε γκριζοπράσινο, ανάλογα με τη διάθεση του ήλιου που το κεντούσε αυθάδικαμία, μία, μονάχα μία τελευταία φορά, αυτό το γνώριμο λατρεμένο φόντο απ' τις παιδικές μου μνήμες, τότε που η σύγκρουση δεν είχε αρχίσει ακόμη, αυτό που ξεπρόβαλε σεμνά κάτω από τις άβαφτες βλεφαρίδες σου, -δεν χρειαζόταν, βλέπεις, στολίδια, ήταν από μόνο του ακατέργαστο πετράδιτο μπλε του παιδικού μου τετραδίου που πάνω του έμαθα την καλλιγραφία και τις μουτζούρες της ζωής”.
Μου' τριβες στη μούρη με περηφάνια περισσή τα «σεμεδάκια» σου, τα άπαρτα κάστρα σου
κι εγώ με αμείλικτο κομπασμό στη δική σου τα πτυχία μου, το μεγάλο σου απωθημένο.
Κλωστές και βιβλία σ' ένα πόλεμο καθημερινό, χωρίς ανακωχή. Παινευόσουν για τον πετυχημένο γάμο σου ενώ εγώ για την ανεξαρτησία μου. «Ούτε ένα καλσόν δεν πήρα με το εφάπαξ του μπαμπά σου, πήγε όλο για να φτιάξεις το ιατρείο σου!» επαναλάμβανες κάθε που σε αμφισβητούσα κι εγώ άκουγα την οσιομάρτυρα κι αισθανόμουν ένοχη, σχεδόν εκμεταλλεύτρια, ανήμπορη να ορθώσω αντίρρηση. Ματώναμε για την πρωτοκαθεδρία στην καρδιά του μοναδικού αρσενικού του σπιτιού, ποια θα την κερδίσει με θεμιτά κι αθέμιτα μέσα, εναλλάσσοντας ρόλους, πότε γάτας, πότε λέαινας, ώσπου εκείνος έφυγε πλήρης ημερών αφοσίωσης. Μετά μείναμε οι δυο μας. Η τραγική μοναξιά των δύο! Τι δύσκολο να είμαστε στο ίδιο δωμάτιο χωρίς να μπορούμε να μιλάμε! Οι λέξεις μας σκόνταφταν η μια πάνω στην άλλη άτσαλα σπρωχνόντουσαν στα λευκά ψηλά ντουβάρια της πέτρινης μονοκατοικίας και ξαναγύριζαν άπραγες κι απογοητευμένες στην ψυχή χωρίς να εκπληρώσουν τον προορισμό τους. Κι αν καμιά φορά, πράγμα σπάνιο, ήθελες ν' αποδείξεις στον εαυτό σου πως δεν απέτυχες σα μάνα
και με αδέξιες κινήσεις σχημάτιζες μια αγκαλιά, απέφευγα με μαεστρία, με φόβο, με παράπονο τα ηλεκτροφόρα χέρια σου. Τα χρόνια πέρασαν κι εμείς δεν συμφιλιωθήκα με παρόλο που-τώρα πια ξέρω καλά!- αγαπιόμασταν κρυφά. Ώσπου αρρώστησες. Λευχαιμία. Τρόμαξα. Τα στηρίγματα κάτω απ' τα πόδια μου έτριξαν απειλητικά. Η μάνα είναι κάτι δεδομένο και το δεδομένο δεν παθαίνει τίποτε, ποτέ! Ήξερα πως ήσουν πολύ ευαίσθητη για να το διαχειριστείς. Εγώ όμως ήμουν δυνατή. Έτσι μ' ανάγκασες να γίνω. Κι έτσι σου το' κρυψα. Πήρα το ρόλο σου κι εσύ το δικό μου. Έγινα ο προστάτης σου κι εσύ το πλάσμα που είχε την ανάγκη μου. Και τότε - θαύμα απρόσμενο!σ' ένοιωσα κοντά μου για πρώτη φορά. Δεν πήγα στη δουλειά για όσο καιρό σε είχα υπό τη σκέπη μου. Δεν ήθελα να νοιώσεις την καταρράκωση της αξιοπρέπειας σε νοσοκομεία γεμάτα πόνο κι απελπισία. Σ' άφησα να τσαλαβουτάς ανέμελα στα νερά της άγνοιας. Γίναμε φίλες. Μιλούσαμε και γελούσαμε όπως ποτέ άλλοτε, πίνοντας καφέ στη βεράντα, καμαρώνοντας τα λουλούδια που φυτέψαμε παρέα. Οι συγγνώμες μας, δυο χαρούμενα κοριτσάκια έπαιζαν «σπιτάκια» δίπλα μας. Παράξενο! Περιμένοντας το θάνατο, έζησα τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου!
Λίγο πριν το τέλος ήσουν μια άλλη. Μαλάκωσες ανέλπιστα κι άλλο. Ένα πρωί μου' πες πως μ' αγαπάς πολύ, πως είμαι το καμάρι σου , πως με θαυμάζεις για όσα κατάφερα. Πόσα χρόνια η απόρριψή σου μου' σπρωχνε το κεφάλι στο βυθό κι απελπισμένη περίμενα τον οίκτο σου να με βγάλει στην επιφάνεια ν' ανασάνω ζωοδότα αποδοχή! Κατάπια το σιρόπι απ' τα λόγια σου αργά, με κλειστά μάτια και σου' πα «ευχαριστώ!», ανακαλύπτοντας το πρωτόγνωρο τρέμουλο της ψυχής απ 'την ευγνωμοσύνη για όσα ωραία σου καμωμένα δεν είχα δει τόσα χρόνια, έτσι δεμένα που μου' χε τα μάτια το πείσμα. Με κοίταζες με λατρεία, καταβεβλημένη και κάτωχρη, με τα μάτια ενός βρέφους, τόσο αθώο ήταν το κοίταγμά σου. Εκείνο το βλέμμα με διαπερνούσε πιο πολύ κι απ' τα στιλέτα-λόγια σου που κάποτε μου εκσφενδόνιζες με αλάθευτη ευστοχία!
Ένα βράδυ παραμιλούσες κι επαναλάμβανες το αγαπημένο όνομα και των δυό μας Στέλιο, Στέλιο! Έρχεται να σε πάρει, σκέφτηκα με τρόμο, μα δίχως καθόλου να ζηλέψω που για άλλη μια φορά θα τον είχες μόνο δικό σου, όπως εκείνα τα ατέλειωτα βράδια που αγκαλιασμένοι βγαίνατε βόλτα κι η θολωμένη ανάσα μου μύριζε ζήλεια και οργή. Στο κάτω - κάτω δικός σου ήταν πιο πολύ παρά δικός μου, παραδέχτηκα. Εξάλλου εκείνος μας αγαπούσε πολύ και δίκαια και κρατούσε τις ισορροπίες. Το απομεσήμερο που κάναμε βόλτα αγκαζέ
κάτω απ' τις αμυγδαλιές, κάθισες αποκαμωμένη στην κρεμαστή απ' τα κλαδιά παλιά κούνια και μου είπες «Κούνησέ με, μαμά!», χωρίς να υποπτευθείς ότι με σκόρπισες σε μικρά κομμάτια εκεί στη μέση του κήπου, εκεί στην αρχή της άνοιξης. Το χθες και το σήμερα μπερδεύτηκαν σ' ένα τρελό χορό μπρος στα μάτια μου και με τράβηξαν απ' τα μαλλιά να μπω κι εγώ στο στροβίλισμά τους. Εσύ ήσουν εγώ πολλά χρόνια πριν κι εγώ ίσως γίνω εσύ, μερικά χρόνια μετά. Γέμισαν τα μάτια μου δάκρυα κι ήρθαν να συναντήσουν το δικό σου αγγελικό κοίταγμα. Αυτή η ματιά, σκέτη κόλαση, αυτή η ματιά, σκέτος Παράδεισος! Έκλαψα με το παράπονο παιδιού που του έσπασαν όλα του τα παιχνίδια.
Γιατί σ 'έχανα τώρα που σε βρήκα, γιατί; Σε πήρα αγκαλιά σφιχτά, πασπάλισα τα μαλλιά σου με το υγρό μου αλάτι κι έτριψα απαλά τα χέρια σου να ζεσταθούν, κάτω απ' την παραξενεμένη σου γαλάζια μαρκίζα. Την επόμενη στιγμή ήμουν μια μάνα ορφανή.
Τώρα σου χαϊδεύω τρυφερά τα μαλλιά, που σου έλουσα χθες βράδυ με το αγαπημένο σου σαμπουάν με άρωμα πράσινου μήλου, τραγουδώντας σου τα νανουρίσματα που μου έλεγες κάποτε εσύ κι ενώ ο άγγελός σου βιάζεται να φύγετε, «Στάσου!» του λέω, «μια τελευταία φορά να δω τα μάτια της!» Ανοίγω τα βλέφαρά σου απαλά, με προσοχή, λες και θα σε πονέσω, ακριβή μου ανέκφραστη πορσελάνινη κούκλα, και ξεχύνεται παντού γαλάζιο,
στους ώμους σου, στο πάτωμα, στα χέρια μου. Χόρτασα θάλασσα σε μια στιγμή! Σου χάρισα την πρώτη μου ματιά σαν ήρθα στον κόσμο. Μου χάρισες την τελευταία σου. Ήσουν η πρώτη μου αγκαλιά, ήμουν η στερνή σου. Όλα πια «κούμπωσαν» σωστά! Τώρα που η άβυσσος εξαφανίστηκε, όπως χάνεται μετά από λίγο η γραμμή που σχηματίζει ένα δάχτυλο σ' ένα πιάτο με μέλι, τώρα που μπροστά μου απλώνεται μόνο ο κήπος με τα λουλούδια μας, μπορώ να τον διαβώ γαληνεμένη, να στρώσω στο τραπέζι το καλό τραπεζομάντιλο που' φτιαξες για την προίκα μου κι έμεινε θαμμένο στο συρτάρι, να κάψω στο τζάκι τα κιτάπια με τους κλεισμένους λογαριασμούς μας κι ανεμπόδιστη να σ' αγαπήσω απ' την αρχή.
Η ΣΤΗΛΗ ΤΗΣ ΡΙΤΑΣ
Ο έρωτας δεν ξέρει πότε θα σου χτυπήσει την πόρτα.. έτσι δεν λένε; Ο Αριστος ήταν ο λεβέντης του χωριού. Γόνος πλούσιας οικογενείας. Όλη η Πρέβεζα τον ήξερε και δε του λείψανε ποτέ τα «τυχερά» του λόγω του ονόματος του αλλά ούτε και οι ευκαιρίες. Δε "δόθηκε" όμως ποτέ ,και δε κατάφερε καμία να τον κερδίσει. Η μάνα του τον έτρωγε: "Τι θα κάνω με σένα βρε Αριστο; Τόσα κορίτσια σε τριγυρίζουν...να κάνεις οικογένεια παιδί μου, να ανοίξεις το δικο σου σπιτικο,38 είσαι πια". "Θα γινει και αυτο ρε μανα ,μη στενοχωριεσε". Ηταν Απριλης του '68.Ο Αριστος ετοιμαζόταν να παντρέψει τον καλύτερο του φιλο, τον Αγη και να γινει ο κουμπάρος του, ή αλλιώς "Βλαμης" οπως λεγεται ο κουμπάρος στην περιοχή. "Αντε ρε Αγη σε παντρεύω και ακόμα δεν εχω γνωρίσει την νυφη. Για να μου την κρύβεις σημαίνει ή πολυ χάλια είναι η πολύ καλή". "Άσε τα λόγια και ξύριζε τον γαμπρό Βλαμη, με περιμένει η γυναίκα της ζωής μου που σε λίγο θα γνωρίσεις και εσυ!" Στα σκαλιά της εκκλησιάς ,ο Αγης και ο Αριστος ετοιμάζονταν να υποδεχτούν ο καθένας για διαφορετικό λογο το πεπρωμένο τους! Η Έλλη εμφανίστηκε .Ο Αγης χαμογελάει και ο Αριστος μένει με τα ματια του καρφωμένα επανω της. Οι ματιές τους συναντήθηκαν . Αυτο ήταν! Τα σπίτια τους κοντά..2 βηματα . Σε απόσταση αναπνοης το ενα απο το αλλο.Το ιδιο και οι καρδιες τους. Ο Αγης μπορει να παντρεύτηκε την Ελλη ,δεν πέρασε ομως μερα ,που να μην χωθεί μυστικα στο σπιτικό του Αριστου και απο εκει στην αγκαλια του ,η ομορφη Ελλη. Κανεις δεν ειχε καταλαβει ποτε το παραμικρο. Δεν δινανε δικαιωματα . Ενα πρωινο ανακοινώνει στον Αγη ,την μετάθεση του για τα Γιαννενα. Καθηγητης
ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΑΣΑ
ΠΟΤΕ ...Εσείς Οι πρωταγωνιστές αυτής εδώ της στήλης. Και η Ρίτα, ο άνθρωπος που θα σας “ακούσει”... Πρόκειται για αληθινές ιστορίες αγάπης που μας σημάδεψαν..που Δεν ξεχάσαμε ποτε...που Δεν καταφέραμε ποτέ να σβήσουμε από τη μνήμη μας...
μαθηματικων σε γυμνασιο. Ο Αριστος μπορει να έφυγε απο την Πρεβεζα και απο την Ελλη δε σταματησαν ποτε όμως να εχουν επαφη . Ο Αριστος μπορει να αγαπούσε την Ελλη ,ήξερε πως δεν υπήρχε ελπιδα για τους δυο τους. Ιδίως μετα τον ερχομο του πρωτου τους παιδιου. Αποφασισε να κανει δικη του οικογενεια. Παντρευτηκε την νεα συναδελφο απο την Αθηνα και ο ερχομος του παιδιου τους ηρθε λιγο μετα! Η μεταθεση του ηταν θεμα χρονου. Επεστρεψε στο σχωλειο απο οπου ειχε φυγει,στο ιδιο σπιτι ,στην ιδια γειτονια,στους ιδιους φιλους, στην παλια του και μοναδικη αγαπη.
Τα χρονια ειχαν περασει ,οι φαμιλιες τους μεγαλωσαν ,το ιδιο και αυτοι . Ασπρισαν τα μαλλια τους, απεκτησαν εγγονια, οι ζαρες επροβαλαν στα προσωπα τους, αυτοι παρέμειναν το ιδιο αγαπημενοι και ερωτευμενοι οπως την πρωτη φορα. Ακομα και οταν ενα ατυχημα καθηλωσε τον Αριστο σε αναπηρικο καροτσακι ,την Ελλη δεν την εμποδιζε σε τιποτα να τον βλεπει ακομα και καθημερινα. Οταν η Ελλη "εφυγε" απο την ζωη , ο Αριστος δεν αντεξε τον χαμο της . Λιγους μηνες μετα "εφυγε" κι αυτος! Οι ταφοι τους απεχουν μολις 2 βηματα...οπως στη ζωη ετσι και στο θανατο! Κα Βασιλική ,68 ετων Πρέβεζα
ΓΡΑΨΤΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΙΣ ΣΤΗ ΡΙΤΑ ΣΤΟ E MAIL densexexasapote@hotmail.com. Η ΣΤΗΛΗ ΤΗΣ MAG NEWS ΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΕΣΑΣ...
MAG
ΣΙΝΕΜΑ
Agenta ΓΡΑΦΕΙ Η ΦΩΤΕΙΝΗ ΧΑΡΛΑ
Αυτό το μήνα η Mag σας στέλνει να απολαύσετε ταινίες που σάρωσαν τα Oscar! Aξίζει να τις δείτε και πάλι . HUGO
ΣΙΝΕΜΑ
Παρίσι , δεκαετίας του '30 ,ένα 12χρονο αγόρι ,ο Χιουγκο Καμπρε, κατοικεί στις εσωτερικές στοές του σιδηροδρομικού σταθμού στο κέντρο της πόλης. φροντίζοντας τα ρολόγια του σταθμού και ζει κλέβοντας από τους πάγκους των καταστημάτων που υπάρχουν στο σταθμό. Σταθερή του παρέα ,ενα παράξενο ανθρωπόμορφο μηχάνημα που εχει στο κέντρο του μια υποδοχη για ενα κλειδι σε σχήμα καρδιας,το οποιο αποτελεί και το μοναδικό πραγμα που εχει απομείνει απο τον πατερα του. Οταν ο κοσμος του συνδεεται ξαφνικα με ενα εκεντρικο κοριτσι ,που λατρευει τα βιβλια και την περιπετεια και εναν περιεργο γερο ,η μθστικη του ζωη και το πολυτιμο μυστικο του Χιουγκο που τον συνδεει με τον νεκρο του πατερα κινδυνευει να αποκαλυφθει.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΜΑΡΤΙΝ ΣΚΟΡΣΕΖΕ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΤΖΟΥΝΤ ΛΟ,ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΛΗ,ΕΜΙΛΥ ΜΟΡΤΙΜΕΡ,ΡΕΙ ΓΟΥΙΝΣΤΟΝ,ΣΑΣΑ ΜΠΑΡΟΝ κ.α.
THE ARTIST Το 1927 στο Χόλυγουντ ,ο γοητευτικός Ζορζ Βαλεντιν, ένας από τους μεγαλύτερους αστέρες του βωβού κινηματογράφου αρχίζει να συνειδητοποιεί πως η έλευση του ήχου θα σημάνει αναπόφευκτα το τέλος της καριέρας του. Την ιδία στιγμή ,η Πεπι Μιλερ , μια όμορφη και φιλόδοξη στάρλετ ,την οποία ο Βαλεντιν βοήθησε στα πρώτα
της βήματα θα αρπάξει την ευκαιρία να κάνει πραγματικότητα το όνειρο της, καθώς αναπάντεχα θα βρεθεί στο επίκεντρο της δημοσιότητας ως μια από τις πλέον υποσχόμενες εκπρόσωπους του ομιλούντος
κινηματογράφου.
ΣΚΗΜΟΘΕΣΙΑ ΜΙΣΕΛ ΧΑΖΑΝΑΒΙΣΙΟΥΣ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΤΖΟΝ ΓΚΟΥΝΤΜΑΝ.ΤΖΕΙΜΣ ΚΡΟΜΓΟΥΕΛ,ΜΠΕΡΕΝΙΖ ΜΠΕΖΟ,ΠΕΝΕΛΟΠΙ ΑΝ ΜΙΛΕΡ κ.α.
Η ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
"Coin-Ops","Ουφάδικα"," Ηλεκτρονικά" σίγουρα κάπως όλοι μας τα έχουμε ακούσει ή ονομάζουμε έτσι. Τυχεροί αυτοί που ζήσανε εκείνη την εποχή που όλα σχεδόν τα games ήταν original.Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ των COINOPS. Πριν ξεκινήσουν οι κονσόλες να καταλαμβάνουν την αγορά των videogames τα coin-ops ήταν σε κάθε γειτονιά. Όλοι θυμόμαστε τις σκοτεινές αίθουσες που ήταν γεμάτες από αυτά τα τεράστια κουτιά με τις μεγάλες οθόνες. Η αίσθηση που ένιωθες όταν πέρναγες το κατώφλι της αίθουσας ,ο μαγευτικός ήχος που ακουγόταν από όλα τα ηλεκτρονικά ,τα κέρματα να πέφτουν σε κάθε μηχάνημα. Όλα ήταν σαν μια μαγική ορχήστρα από videogames, που ένιωθες ότι ήταν ζωντανά και επικοινωνούσαν μεταξύ τους για να καυχώνται το ποιο έχει τα καλύτερα γραφικά ή για το ποιο επέλεγαν οι άνθρωποι, να περάσουν ευχάριστα μια ή περισσότερες ώρες. Παιχνίδια όπως το donkey Kong και Pacman να περιμένουν να σου καταβροχθίσουν τα κέρματα που με τόσο κόπο μάζευες όλη την εβδομάδα από το χαρτζιλίκι σου. Άνθρωπος εναντίον μηχανής ! Όλοι προσπαθούσαμε να φτάσουμε μέχρι την τελευταία πίστα και να δούμε το τέλος του παιχνιδιού. Όσοι τα καταφέρναμε νοιώθαμε ένα απερίγραπτο συναίσθημα νίκης και γαλήνης <<ΣΕ ΝΙΚΗΣΑ>> με δυο μάρκες .Το όνομα μου θα μείνει για πάντα στον πίνακα των high scores (για όσους δεν γνωρίζουν κάθε μηχάνημα είχε μια λίστα με ονόματα από τους καλύτερους παίχτες). Θα μείνω στην ιστορία!
"Coin-Ops","Ουφάδικα"," Ηλεκτρονικά" σίγουρα κάπως όλοι μας τα έχουμε ακούσει ή ονομάζουμε έτσι. Τυχεροί αυτοί που ζήσανε εκείνη την εποχή που όλα σχεδόν τα games ήταν original. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ των COIN-OPS.
search στα torrent, η μπορώ να σας στείλω ένα link μέσω email.Φανταστείτε ότι υπάρχουν πάνω από 6000 games διαθέσιμα για MAME.Επομένως ανασκουμπωθείτε ,καθίστε αναπαυτικά και πάμε να δούμε μερικά από αυτά τα θρυλικά COIN-OPS πριν κοιτάξουμε το μέλλον τoυς ...
Όλα αυτά μας τα πήραν από την Ελλάδα κάποιοι έξυπνοι τύποι που ήθελαν το μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους των ιδιοκτήτων με δικό τους αποτέλεσμα , να τα κάνουν ασύμφορα για τους ίδιους τους ιδιοκτήτες .Κάτι είχε ακουστεί ότι είχε μαζευτεί μια ομάδα από επιχειρηματίες για το ευρωπαϊκό δικαστήριο αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Τώρα το μόνο πους μας έχει μείνει είναι η δύναμη του MAMΕ. Ένα πρόγραμμα το όποιο μας επιτρέπει να αναπολούμε εκείνες τις ημέρες παίζοντας όλα εκείνα τα θρυλικά videogames στον υπολογιστή μας. Όσοι ενδιαφέρεστε κάντε ένα
Time Pilot. Ταξιδεύστε μέσα στο χρόνο, πυροβολείστε τους εχθρούς και σώστε τους αλεξιπτωτιστές . Cool beans . Centuri 1982. Ξέρω ότι o Popeye είναι
κάπως , αλλά είναι ακόμα ένα όμορφο γλυκό παιχνίδι. Η Olive Oil είναι μια τυπική Joanie της οποία η καρδιά ραγίζει και μόνο ο καλύτερος barnie της μπορεί
να τη σώσει. Πολύ εύκολο είναι, εκτός από τον Βρούτος που παραφυλάει . Nintendo 1982. Το Kangaroo αποτέλεσε σημαντικό αντίπαλο του Donkey Kong . Ρίξε κάτω τις μαϊμούδες και διάσωσε τον Joey σου, αλλά ο προγραμματισμός είχε περισσότερα σφάλματα από ό, τι η σαρανταποδαρούσα που με έκανε εντελώς να θέλω να κάνω εμετό. Atari 1982. Το Track and Field ήταν το αγαπημένο μου. Δυστυχώς, ο προεφηβικής μυς μου δεν θα μπορούσε να αξιοποιήσει τα κουμπιά αρκετά γρήγορα για να ανταγωνιστεί με τα μεγαλύτερα παιδιά. Ωστόσο, η δράση τεσσάρων παικτών ήταν εντελώς πώρωση. Konami 1983. Asteroids--πυροβολήστε και εξολοθρεύστε όλους τους αστεροειδείς και τα UFO.Atari
1980. "Beware I live!" Η Δαιμονική φωνή του Sinistar που χρησιμοποιούταν μου δημιουργούσε νευρικότητα. Αυτή ήταν υπερκινητική στο μέγιστο! Εχθρικά πλοία αναπηδούν σαν τρελά ενώ όλοι προσπαθούν να πυροβολήσουν τα planetoids και έχουν αρκετές βόμβες να σκοτώσουν τον Sinistar . Williams
Το Star Trek εξακολουθεί να είναι ένα παιχνίδι προσομοίωσης . Καθίστε κάτω, ντουλάπια, πολύχρωμα διανυσματικά γραφικά ,η διαίρεση της οθόνης σε 3 μέρη, και τέλειες φωνές για την εκκίνηση. Τέσσερα διαφορετικά κουμπιά για το στημόνι δίσκο, τορπίλες φωτονίων, ώθηση και ασπίδες. Sega 1983 Είσαι ο Paperboy και παραδίδεις εφημερίδες με το ΒΜΧ σας. Αποφύγετε τα εμπόδια: σκυλιά, αυτοκίνητα, πεζούς, εκδιδόμενες, και ότι άλλο είναι στο δρόμο σας. Atari 1984.
1983. Tempest .Φύσηξε μακριά τα πλάσματα που διακινούνται μέχρι τις πλευρές των σωλήνων. Ένα κομμάτι σπάνιο για τους συλλέκτες αυτές τις μέρες γιατί το εξαιρετικά γρήγορο παιχνίδι θα μπορούσε να κάψει τα κυκλώματα για να τα λιώσει εντελώς και να χαλάσει το παιχνίδι.Atari 1981.
Τα λόγια είναι περιττά PAC-MAN… Σώστε τις πόλεις σου από τα πυρηνικά χρησιμοποιώντας τρεις βάσεις σας. Οι έξυπνοι πύραυλοι ήταν τόσο χαζοί τελικά. Atari1980.
ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΠΗ ΧΑΤΖΗΙΓΝΑΤΙΑΔΟΥ Η ταλαντούχα και αγαπημένη ποιήτρια Νόπη Χατζηιγνατιάδου έχει διακριθεί σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, βραβευτεί με σημαντικά βραβεία ενώ η δεύτερη ποιητική της συλλογή "Ιέρεια ουρανού και θάλασσας", Αθήνα, εκδ. Βεργίνα έχει λάβει το Βραβείο "Βιβλίο της χρονιάς" 2011 στο νομό Δράμας.
Σε όνειρο… Παιδί, που τον άνεμο σμίλεψες με βήματα νωπά καλπάζεις την ψυχή σε θνητών μετέωρη άμμο Ατίθασο είδωλο σε θάλασσα φόνισσα το φως που πνίγει απεικονίζεις Σε συμφωνία αρμονική άρρητες νότες τιθασεύεις Λιτά το νόημα του κόσμου συλλάβισες Τα ασύλληπτα κύματα ψηλαφίζει η ηχώ σου
Στα μάτια ενός παιδιού Χθες πριν νυχτώσει, μέρα τελευταία είδα ένα βιολί στα χέρια ενός θλιμμένου κοριτσιού να κλαίει Οι νότες του τραγούδαγαν ύμνο ιερό, μα το δικό μου βλέμμα στο ανέκφραστο σταμάτησαν· χρόνος που δεν κυλούσε ήμουν στα μάτια ενός παιδιού Εκείνο το κορίτσι θέλω απόψε να χαμογελά
ΝΟΠΕΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ
ΠΟΙΗΣΗΣ “Χθες πριν νυχτώσει, μέρα τελευταία είδα ένα βιολί στα χέρια ενός θλιμμένου κοριτσιού να κλαίει Οι νότες του τραγούδαγαν ύμνο ιερό, μα το δικό μου βλέμμα στο ανέκφραστο σταμάτησαν· χρόνος που δεν κυλούσε ήμουν στα μάτια ενός παιδιού Εκείνο το κορίτσι θέλω απόψε να χαμογελά”
Δούρειοι ίπποι
την ώρα της θυσίας.
Είναι κάποια ποιήματα που θέλησαν να γεννηθούν μα ο ποιητής τα σκότωσε λίγο μετά τη σύλληψη. Τα χέρια του φίδια ποσειδώνια τον ιερέα του θεού Απόλλωνα που πνίγουν
Μα είναι και κάποια όνειρα που χάρτινα δεν είναι κρύβονται όταν νυχτώνει στην άγνωστη πατρίδα της εποχής τα κίβδηλα πολεμιστές δειλοί.
MAG
Greece
Δουλέμπορος ετών 15! Οσο κι αν φαίνεται απίστευτο αυτή ήταν η ηλικία μιας κοπελίτσας που συνελήφθη για συμμετοχή σε μια αδίστακτη ομάδα ατόμων που εκμεταλλευόταν την ελπίδα φτωχών ανθρώπων για μια καλύτερη ζωή. Ακόμη και οι έμπειροι αστυνομικοί της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Θεσσαλονίκης έμειναν έκπληκτοι όταν ανακάλυψαν ότι η 15χρονη κοπέλα από την Πολωνία που είχαν μπροστά τους δεν ήταν ένα ακόμη θύμα των αδίστακτων κυκλωμάτων λευκής σαρκός, αλλά δραστηριοποιούταν ως δουλέμπορος συνοδεύοντας ένα άλλο κοριτσάκι, το οποίο καταγόταν από το Αφγανιστάν. Η απίστευτη περίπτωση αποκαλύφθηκε στο πλαίσιο των στοχευόμενων δράσεων της αστυνομίας για την αντιμετώπιση του φαινομένου της λαθρομετανάστευσης και κατά τη διάρκεια επιχείρησης που έγινε από τους άνδρες της αρμόδιας υπηρεσίας. Οι αστυνομικοί της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Θεσσαλονίκης συνέλαβαν δύο άνδρες, μία γυναίκα 57 ετών και ένα κορίτσι ηλικίας 15 ετών, επειδή ήταν μέλη διεθνούς κυκλώματος που δραστηριοποιούταν στην παράνομη είσοδο, στη διευκόλυνση μεταφοράς και στην προώθηση διάφορων λαθρομεταναστών προς το εσωτερικό της χώρας. Η σύλληψη των τεσσάρων Πολωνών δουλεμπόρων πραγματοποιήθηκε στην περιοχή της Πυλαίας του νομού Θεσσαλονίκης τη στιγμή που έναντι χρηματικού αντιτίμου εφοδίαζαν ισάριθμους Αφγανούς λαθρομετανάστες (δύο άνδρες, μία γυναίκα και μία ανήλικη) με πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα, καθώς και κάρτες επιβίβασης για μια αεροπορική πτήση από τον διεθνή αερολιμένα «Μακεδονία» με προορισμό το Μιλάνο. Από την αστυνομική έρευνα προέκυψε πως το κορίτσι μαζί με τους άλλους τρεις
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
15ΧΡΟΝΗΣ
ΣΕ ΜΙΑ ΑΔΙΣΤΑΚΤΗ
ΟΜΑΔΑ Δουλέμπορος ετών 15! Οσο κι αν φαίνεται απίστευτο αυτή ήταν η ηλικία μιας κοπελίτσας που συνελήφθη για συμμετοχή σε μια αδίστακτη ομάδα ατόμων που εκμεταλλευόταν την ελπίδα φτωχών ανθρώπων για μια καλύτερη ζωή. Πολωνούς χρησιμοποίησαν τα προσωπικά τους ταξιδιωτικά έγγραφα και εξέδωσαν τις αεροπορικές κάρτες επιβίβασης, στις οποίες επικόλλησαν τις φωτογραφίες των Αφγανών, εκμεταλλευόμενοι τις ομοιότητες ως προς το φύλο και την ηλικία με τους λαθρομετανάστες, τους
οποίους συνόδευαν. Σε βάρος της 15χρονης και των τριών άλλων Πολωνών σχηματίστηκε δικογραφία, ενώ θα οδηγηθούν στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, στον οποίο θα προσέλθουν και οι τέσσερις λαθρομετανάστες.
MAG
Scandal
Θέλησε να περάσει μια περιπετειώδη βραδιά. Μαζί με τους φίλους του κανόνισε ομαδικό όργιο έναντι αμοιβής με δύο καλλίγραμμες γυναίκες. Οταν βρέθηκε όμως στη «ροζ» γκαρσονιέρα, η αιθέρια ύπαρξη που θα του χάριζε μοναδικές στιγμές ήταν η μητριά του! Η απίστευτη ερωτική ιστορία που έχει προκαλέσει σάλο σε όλο το νησί αποκαλύφθηκε πριν από λίγες μέρες, όταν ο γιος του 53χρονου ευκατάστατου και γνωστού άνδρα του Ηρακλείου ανακάλυψε με τους φίλους του μια ροζ αγγελία σε τοπική εφημερίδα, μέσω της οποίας δύο νεαρές καλλονές υπόσχονταν αξέχαστες στιγμές ερωτικού πάθους. Ενας από την παρέα τηλεφώνησε στα «κορίτσια» για να μάθει λεπτομέρειες για την τιμή, αλλά και για το αν υπήρχε η δυνατότητα οι τρεις φίλοι να απολαύσουν ένα ομαδικό όργιο. Αφού συμφώνησαν σε όλα, οι τρεις άνδρες μετέβησαν σε γκαρσονιέρα στο κέντρο της πόλης, την οποία χρησιμοποιούσαν οι νεαρές για να συνευρίσκονται με τους πελάτες. Οταν όμως μπήκαν μέσα, ο 22χρονος Ηρακλειώτης υπέστη σοκ. Η μία από τις δύο καλλονές ήταν η 27χρονη μητριά του, η Ουκρανή που είχε κλέψει την καρδιά του 53χρονου πατέρα του, ο οποίος παρά τις αντιρρήσεις των γιων του και των φίλων του την είχε παντρευτεί με δόξα και τιμή. Η 27χρονη, που φορούσε μόνο το εσώρουχό της, προσπάθησε να του εξηγήσει τα ανεξήγητα… Το αίμα όμως είχε ανέβει στο κεφάλι του νεαρού, ο οποίος σαν μαινόμενος ταύρος άρχισε να σπάει ό,τι έβρισκε μπροστά του. Τελικά, χάρη στην παρέμβαση των φίλων του, η 27χρονη γλίτωσε την τελευταία στιγμή από τα χέρια του και τράπηκε σε φυγή. Αμέσως ο 22χρονος μετέβη στο σπίτι του πατέρα του και τον ενημέρωσε για τα καμώματα της συζύγου του. Σε έξαλλη κατάσταση ο τελευταίος μετέβη στην γκαρσονιέρα, αλλά η 27χρονη είχε εξαφανιστεί. Μάλιστα, παρά τα αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα δεν κατέστη δυναττό να την εντοπίσει πουθενά. Την επόμενη μέρα πατέρας και γιος άρχισαν να συλλέγουν πληροφορίες για τη δράση της
Η ΜΗΤΡΙΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟ
CALL GIRL Θέλησε να περάσει μια περιπετειώδη βραδιά. Μαζί με τους φίλους του κανόνισε ομαδικό όργιο έναντι αμοιβής με δύο καλλίγραμμες γυναίκες. Οταν βρέθηκε όμως στη «ροζ» γκαρσονιέρα, η αιθέρια ύπαρξη που θα του χάριζε μοναδικές στιγμές ήταν η μητριά του!
27χρονης. Οπως διαπίστωσαν, και τα δύο χρόνια που ήταν νυμφευμένη έκανε διπλή ζωή. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα έλεγε στον σύζυγό της ότι θα πήγαινε μια βόλτα με την κολλητή της για να διασκεδάσουν, και τελικά κατέληγαν στη «ροζ» γκαρσονιέρα, όπου επιδίδονταν σε όργια επί πληρωμή. Μετά τον χωρισμό του από την πρώτη του σύζυγο ο 53χρονος
ήταν αποφασισμένος να μην ανέβει ξανά τα σκαλιά της εκκλησίας. Οταν όμως γνώρισε την 27χρονη, ο έρωτας τον τύφλωσε και αμέσως της ζήτησε να γίνει γυναίκα του, χωρίς να γνωρίζει απολύτως τίποτα για το παρελθόν της. Πλέον, όπως ήταν αναμενόμενο, απευθύνθηκε σε δικηγόρο της πόλης και ξεκίνησε τις διαδικασίες διαζυγίου.
MAG
World
Υπολογιστή που «διαβάζει» τις σκέψεις και τις μετατρέπει σε λέξεις δημιούργησαν Αμερικανοί επιστήμονες! Σε μια εξέλιξη που για κάποιους ισοδυναμεί με όνειρο που γίνεται πραγματικότητα ενώ για κάποιους άλλους με απίστευτων προεκτάσεων εφιάλτη, υπολογιστής κατάφερε να αναλύσει την εγκεφαλική δραστηριότητα και να αναπαράξει λέξεις που άκουγαν οι άνθρωποι που συμμετείχαν στην έρευνα. Νευροεπιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ τοποθέτησαν ηλεκτρόδια στο κρανίο ασθενών που είχαν υποβληθεί σε επέμβαση στον εγκέφαλο, προκειμένου να καταγράφουν πληροφορίες από τον κροταφικό λοβό, ο οποίος εμπλέκεται στη διαδικασία της ομιλίας και της καταγραφής εικόνων. Την ώρα που ασθενής άκουγε κάποιον που μιλούσε, ειδικό πρόγραμμα υπολογιστή ανέλυε πώς επεξεργαζόταν και αναπαρήγαγε ο εγκέφαλος τις λέξεις που είχε ακούσει. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτή η τεχνική μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την ανάγνωση αυτού που οι εθελοντές σκόπευαν να πουν. Στην επιθεώρηση «PLoS Biology» οι ερευνητές που συμμετείχαν στη σχετική έρευνα σχολιάζουν ότι κατάφεραν να οδηγήσουν σε ένα άλλο επίπεδο τις προσπάθειες να γίνει εφικτή η «ανάγνωση» της σκέψης. «Αυτή η εξέλιξη είναι τεράστιας σημασίας για ασθενείς που έχουν υποστεί βλάβες στους μηχανισμούς της ομιλίας εξαιτίας εγκεφαλικού ή της ασθένειας του κινητικού νευρώνα, και δεν μπορούν να μιλήσουν. Αν καταφέρναμε τελικά να ανασυνθέσουμε τις νοερές συζητήσεις μέσω της εγκεφαλικής δραστηριότητας, χιλιάδες άνθρωποι θα μπορούσαν να επωφεληθούν» εξηγεί χαρακτηριστικά ο Ρόμπερτ Νάιτ, καθηγητής Ψυχολογίας και Νευρολογίας.
ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΤΗ ΣΚΕΨΗ Σε μια εξέλιξη που για κάποιους ισοδυναμεί με όνειρο που γίνεται πραγματικότητα ενώ για κάποιους άλλους με απίστευτων προεκτάσεων εφιάλτη, υπολογιστής κατάφερε να αναλύσει την εγκεφαλική δραστηριότητα και να αναπαράξει λέξεις που άκουγαν οι άνθρωποι που συμμετείχαν στην έρευνα.
Οι ερευνητές φιλοδοξούν τώρα ότι με περισσότερη προσπάθεια οι καταγραφές της εγκεφαλικής λειτουργίας θα τους επιτρέψει να «συνθέσουν τον ήχο αυτού που σκέφτεται κανείς ή και να μετασσχηματιστεί αυτή σε λέξεις μέσω συσκευών Interface». Αυτές οι συσκευές διαθέτουν λογισμικό διεπαφής που στη συγκεκριμένη περίπτωση θα επιτρέπει τη μετατροπή του εγκεφαλικού κύματος σε διατυπωμένη σκέψη. Τέλος, από την ίδια έρευνα προκύπτει πως το
ακουστικό σύστημα αναλύει τον ήχο στις διαφορετικές του συχνότητες, κάτι που δείχνει την πολυπλοκότητα με την οποία λειτουργεί ο εγκέφαλος για να κατανοήσει την ομιλία.
MAG
Greece
Στο διαζύγιο οδήγησε το Facebook ένα ακόμη ζευγάρι, μιας και η σύζυγος στο προφίλ της δήλωνε «ελεύθερη και πρόθυμη για γνωριμίες με άνδρες» Πρόκειται για έναν 43χρονο Ηρακλειώτη και την 32χρονη σύζυγό του, η οποία για ώρες ολόκληρες φαίνεται να συνομιλούσε στη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης με νεαρούς άνδρες, κάνοντας μάλιστα και σχόλια ερωτικού περιεχομένου. Το «καυτό» υλικό, όμως, έπεσε στην αντίληψη του άνδρα της, ο οποίος αφού το εκτύπωσε, σε έξαλλη κατάσταση, μετέβη σε δικηγορικό γραφείο της πόλης προκειμένου να βάλει μπροστά τις διαδικασίες διαζυγίου.
ΑΝΑΖΗΤΟΥΣΕ ΕΡΑΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK
«Θέλω διαζύγιο! Με κερατώνει συνέχεια μέσα από το Facebook. Δεν την προλαβαίνω» φώναζε εξοργισμένος στον δικηγόρο του ο 43χρονος, ο οποίος βρισκόταν εκτός εαυτού. Οι φωνές του, μάλιστα, ακούγονταν μέχρι τον δρόμο, με αποτέλεσμα μέσα σε λίγα λεπτά η ιστορία του να γίνει το νούμερο ένα θέμα συζήτησης στην πόλη. Οπως ανέφερε στον δικηγόρο, τα μάτια τού άνοιξε μια συνάδελφός του, καθώς ο ίδιος έχει πλήρη άγνοια από το Διαδίκτυο και κυρίως από ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, κι έτσι δεν είχε πάρει χαμπάρι τα καμώματα της 32χρονης. «Μου έλεγε ότι ψάχνει να βρει παλιές της συμμαθήτριες για να συναντηθούν και να θυμηθούν τα σχολικά τους χρόνια. Ποτέ δεν πήγε το μυαλό μου στο ότι ψάρευε εραστές» είπε ο σύζυγος. Ετσι, μετά από τρία χρόνια έγγαμου βίου οι δρόμοι του ζευγαριού χωρίζουν.
Στο διαζύγιο οδήγησε το Facebook ένα ακόμη ζευγάρι, μιας και η σύζυγος στο προφίλ της δήλωνε «ελεύθερη και πρόθυμη για γνωριμίες με άνδρες».
MAG
World
Εκείνος είναι κανίβαλος. Εκείνη είναι βαμπίρ. Ο έρωτας τους ένωσε με την πρώτη ματιά. Οχι, δεν πρόκειται για σενάριο κινηματογραφικής ταινίας, αλλά για μια πραγματική σχέση που εκτυλίσσεται σε ψυχιατρικό ίδρυμα της Σουηδίας σοκάροντας την κοινή γνώμη. Ο 33χρονος Ισακίν Τζόνσον στις αρχές του 2011, αφού μαχαίρωσε μέχρι θανάτου την τότε φίλη του Χέλε Κρίστενσεν, μητέρα πέντε παιδιών, την αποκεφάλισε, την τεμάχισε και έφαγε μερικά κομμάτια της. Ο κανίβαλος, που δεν έδειξε μεταμέλεια ούτε στη διάρκεια της δίκης του, δεν εξήγησε ποτέ τον λόγο του αποτρόπαιου εγκλήματός του. «Αναρωτιέμαι ακόμα κι εγώ. Δεν υπήρξε κίνητρο. Ημασταν ένα ζευγάρι με κοινό μέλλον» είχε πει προτού κριθεί ψυχασθενής και κλειστεί στο ψυχιατρείο.
ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ Εκείνος είναι κανίβαλος. Εκείνη είναι βαμπίρ. Ο έρωτας τους ένωσε με την πρώτη ματιά. Οχι, δεν πρόκειται για σενάριο κινηματογραφικής ταινίας, αλλά για μια πραγματική σχέση που εκτυλίσσεται σε ψυχιατρικό ίδρυμα της Σουηδίας σοκάροντας την κοινή γνώμη.
Η 23χρονη Μισέλ Γκούσταφσον, περισσότερο γνωστή ως «γυναίκα βαμπίρ», καταδικάστηκε για τη δολοφονία ενός άντρα, πατέρα τεσσάρων παιδιών, στη Στοκχόλμη το 2010. Το θύμα μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου. Οταν συνελήφθη, η δράστις ισχυρίστηκε ότι δεν θυμόταν τίποτα. Στο blog της έγραψε ότι σκότωσε κι άλλους ανθρώπους στο μετρό της σουηδικής πρωτεύουσας και δημοσίευσε φωτογραφία της, ντυμένη βαμπίρ με μαχαίρι στο ένα χέρι και αλυσοπρίονο στο άλλο. Λόγω της συγκεκριμένης φωτογραφίας μάλιστα της δόθηκε το παρατσούκλι «γυναίκα βαμπίρ». «Συναντηθήκαμε στις 13 Νοεμβρίου στο ψυχιατρείο και στη συνέχεια ο Ισακίν με ρώτησε μ' ένα μήνυμα αν ήθελα να γίνω το κορίτσι του. Τον Δεκέμβριο αποφασίσαμε να αρραβωνιαστούμε» δήλωσε η
ερωτευμένη Μισέλ. Οσο για τον Ισακίν, είπε πως ατενίζει το μέλλον έχοντας δίπλα του τη Μισέλ. «Την αγαπώ, δεν έχω συναντήσει ποτέ κάποια γυναίκα σαν αυτήν. Θα ήθελα
να ζήσω μαζί της, μακριά από το έγκλημα» δήλωσε σε συνέντευξή του στη σουηδική εφημερίδα «Expressen». Οι γιατροί λένε πάντως ότι κι οι δυο θα μείνουν για χρόνια στο ψυχιατρείο.
MAG
History
«Με οδήγησε στο δωμάτιο της Τζάκι... ήμουν ανίκανη να του αντισταθώ». Κάπως έτσι ξεκινά την αφήγησή της η Μίμι Ολφορντ, αποκαλύπτοντας, πενήντα χρόνια μετά, πώς έγινε ερωμένη του Τζον Κένεντι. Η 19χρονη μαθητευόμενη στον Λευκό Οίκο περιγράφει τη γεμάτη πάθος 18μηνη σχέση της με τον JFK στο βιβλίο «Once Upon a
ONCE UPON
A SECRET Secret: My Affair with President John F. Kennedy». Ηταν άλλωστε ο πρώτος της εραστής, τον οποίο καμιά γυναίκα άλλωστε δεν ξεχνά... Δεκαεννιά χρόνων τότε, η νεαρή με τα ξανθά μαλλιά κατάφερε να γίνει δεκτή ως μαθητευόμενη στο γραφείο Τύπου του Λευκού Οίκου. Ο Τζον Κένεντι την εντόπισε και δεν άργησε να βρει τρόπο να την προσεγγίσει. Ζήτησε από έναν βοηθό του να την προσκαλέσει για κολύμπι στην πισίνα της προεδρικής κατοικίας. Εκείνη δέχτηκε και πολύ γρήγορα βρέθηκε να κολυμπά με τον πρόεδρο. Αντάλλαξαν λίγες κουβέντες και αργότερα προσκλήθηκε σε πάρτι. Πηγαίνοντας, είδε πως υπήρχαν και άλλες κοπέλες εκεί, μόνο που ο πρόεδρος κάλεσε μόνον εκείνη για ξενάγηση. Οταν έφτασαν στην κρεβατοκάμαρα της Τζάκι, η Μίμι ήξερε τι την περίμενε. «Αρχισε να με πλησιάζει ολοένα και περισσότερο. Ενιωθα την ανάσα του. Με ακούμπησε στον ώμο και μετά “βύθισε” το βλέμμα του στα μάτια μου» γράφει η
«Με οδήγησε στο δωμάτιο της Τζάκι... ήμουν ανίκανη να του αντισταθώ». Κάπως έτσι ξεκινά την αφήγησή της η Μίμι Ολφορντ, αποκαλύπτοντας, πενήντα χρόνια μετά, πώς έγινε ερωμένη του Τζον Κένεντι. Η 19χρονη μαθητευόμενη στον Λευκό Οίκο περιγράφει τη γεμάτη πάθος 18μηνη σχέση της με τον JFK στο βιβλίο «Once Upon a Secret: My Affair with President John F. Kennedy». Ηταν άλλωστε ο πρώτος της εραστής, τον οποίο καμιά γυναίκα άλλωστε δεν ξεχνά...
69χρονη σήμερα γυναίκα. Και συνεχίζει: «Εβαλε το χέρι του ανάμεσα στα πόδια μου και άρχισε να μου κατεβάζει το εσώρουχο. Ξεκούμπωσα το φόρεμά μου και το άφησα να πέσει στο πάτωμα. Εκείνος έβγαλε τα πάντα εκτός του πουκαμίσου. Μύριζα την κολόνια του. Με ρώτησε αν το είχα ξανακάνει και όταν του απάντησα αρνητικά, με ρώτησε αν είμαι καλά. Τότε εγώ απάντησα θετικά και εκείνος έγινε πολύ τρυφερός. Οταν τελειώσαμε, μου έδειξε το μπάνιο... Τον αποκαλούσα
πάντα “κύριε πρόεδρε”. Ποτέ του δεν με φίλησε στα χείλη όταν κάναμε σεξ» γράφει ακόμη η Ολφορντ, την οποία ο JFK αγνοούσε εντελώς όταν ήταν μπροστά η Τζάκι. Στη διάρκεια της σχέσης τους, αποκαλύπτει η συγγραφέας, ο Κένεντι της ζήτησε να κάνει στοματικό σεξ στον φίλο του Ντέιβ Πάουερς, ενώ εκείνος παρακολουθούσε σιωπηλά, ενώ έκανε το ίδιο στον μικρότερο αδελφό του JFK, Τεντ Κένεντι.
MAG
World
Τι θα λέγατε να αποκτήσετε ένα ολόκληρο χωριό στην τιμή ενός διαμερίσματος; Εγκαταλελειμμένο χωριό στη Γαλλία βγήκε στο σφυρί για περίπου 330.000 ευρώ προκειμένου να ξαναβρεί τη ζωή που έχασε, εξαιτίας της εσωτερικής μετανάστευσης. Ο λόγος για το Κουρμπεφί, στην επαρχία Λιμουζέν. Αν το αποκτήσετε, θα έχετε, μεταξύ άλλων, δεκαεννέα οικήματα, μία πισίνα, στάβλους και πολλά γήπεδα του τένις. Το χωριό αυτό πριν από κάποια χρόνια έσφυζε από ζωή καθώς είχε διακόσιους κατοίκους και επαρκέστατη οδική και σιδηροδρομική σύνδεση με το Παρίσι, ενώ απέχει μόλις 48 χλμ. από τη μεγάλη πόλη Λιμόζ. Μάλιστα, το χωριό ήταν γνωστό για τα πανηγύρια του που ήταν πόλος έλξης για τη γύρω περιοχή τη δεκαετία του '60, αλλά και για τα αρχαιολογικής αξίας ερείπια ενός κάστρου του 13ου αιώνα. Οι κάτοικοί του όμως -αγρότες ως επί το πλείστον- άρχισαν να φεύγουν από το Κουρμπεφί τη δεκαετία του '70 καθώς κυνηγούσαν δουλειές στον βιομηχανικό τομέα. Τη δεκαετία του '90 έγινε μια προσπάθεια να γίνει το χωριό τουριστικό θέρετρο με ξενοδοχεία και εστιατόρια, ωστόσο το υψηλό
ΧΩΡΙΟ ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ Τι θα λέγατε να αποκτήσετε ένα ολόκληρο χωριό στην τιμή ενός διαμερίσματος; Εγκαταλελειμμένο χωριό στη Γαλλία βγήκε στο σφυρί για περίπου 330.000 ευρώ προκειμένου να ξαναβρεί τη ζωή που έχασε, εξαιτίας της εσωτερικής μετανάστευσης. Ο λόγος για το Κουρμπεφί, στην επαρχία Λιμουζέν.
κόστος του project το έκανε να μείνει μόνο στα χαρτιά. Εκτοτε, το άλλοτε ειδυλλιακό χωριουδάκι έχει γίνει καταφύγιο για «κλέφτες, μέθυσους και άστεγους», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά στη γαλλική εφημερίδα «Figaro» κάτοικος διπλανού χωριού. Το ποσό που ζητούν οι δικαστικές αρχές της Λιμόζ, που
αποφάσισαν τον πλειστηριασμό, όπως εξηγούν, είναι όσα χρήματα θα χρειαστούν για να ανακαινιστεί το χωριό και να αποκτήσει τη φιλόξενη όψη του παρελθόντος. Στη συνέχεια, ο ιδιοκτήτης του θα μπορεί να κάνει μπίζνες εκεί.
MAG
Movies
Μετά το «Λυκόφως» και το «True blood» έρχονται οι βρικόλακες α λα ελληνικά, με την υπογραφή του Αλέξανδρου Ζαρμπή. Αν και πολλά έχουν ακουστεί γι' αυτή την παραγωγή, δεν είναι ακόμη βέβαιο πως θα τη δούμε την επόμενη τηλεοπτική σεζόν από το Mega. Η φιλόδοξη παραγωγή, όπως φαίνεται από τον «πιλότο, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το Χόλιγουντ. Βέβαια, για να μεταφερθεί ένα τέτοιο σενάριο στη μικρή οθόνη, σημαντικό ρόλο παίζει και το budget που πρέπει να διαθέσει το κανάλι και η εταιρεία παραγωγής προκειμένου να πραγματοποιηθούν τα γυρίσματα με υψηλής τεχνικής εφέ και να δοθεί η ανάλογη σημασία που απαιτείται. Το σενάριο της σειράς συνυπογράφουν ο Βασίλης Ρίσβας και η Δήμητρα Σάκκαλη. Αν και είναι η πρώτη φορά που θα προβληθεί στη μικρή οθόνη θρίλερ ελληνικής παραγωγής, όσοι έχουν δει τον «πιλότο» έχουν να λένε πως πρόκειται για κάτι πολύ αξιόλογο και με πολύ καλό καστ. Η Κατερίνα Παπουτσάκη και ο Ορέστης Τζιόβας είναι το ζευγάρι που θα φέρει στον κόσμο τον κακό βρικόλακα, τον Γιώργο Χρυσοστόμου. «Μακάρι να γίνει και να μη μείνει μόνο στον "πιλότο". Είναι ένα concept στο οποίο πιστεύω πολύ» δηλώνει με ενθουσιασμό η Κατερίνα Παπουτσάκη στην «Εspresso». «Ο Αλέξανδρος, εκτός από φίλος μου, είναι και φανταστικός σκηνοθέτης. Οσο για το σίριαλ, είναι κάτι πολύ ξεχωριστό και αυτό φαίνεται από τον "πιλότο". Προς το παρόν δεν μπορώ να πω κάτι, εκτός του ότι εύχομαι να προχωρήσει στην υλοποίησή του». Σύμφωνα με πληροφορίες κάθε επεισόδιο θα συνδέεται με το προηγούμενο μέσα από μια αναδρομή που θα γίνεται στην αρχή. Ακόμη και
ΒΑΜΠΙΡ ΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Μετά το «Λυκόφως» και το «True blood» έρχονται οι βρικόλακες α λα ελληνικά, με την υπογραφή του Αλέξανδρου Ζαρμπή. Αν και πολλά έχουν ακουστεί γι' αυτή την παραγωγή, δεν είναι ακόμη βέβαιο πως θα τη δούμε την επόμενη τηλεοπτική σεζόν από το Mega.
ένας κακός βρικόλακας έχει τη μούσα του. Στην περίπτωση αυτή είναι μια θνητή δημοσιογράφος. Η πλοκή φαίνεται να έχει πολύ ενδιαφέρον και ειδικά στο δυναμικό νεανικό κοινό, στο οποίο στοχεύουν περισσότερο τα κανάλια για να κάνουν υψηλά νούμερα τηλεθέασης. Αλλωστε η νεολαία, όπως έδειξαν και οι χολιγουντιανές παραγωγές, τρελαίνεται για το άγνωστο, τα βαμπίρ και τους βρικόλακες!
Hannah Fraser
“Τα όνειρα σίγουρα γίνονται πραγματικότητα ”
Hannah FRASER ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Παιδούλα ακόμη φανταζόταν τον εαυτό της να παίρνει βαθιές ανάσες και να βουτάει στα βαθιά. Να νιώθει τις στάλες του νερού στο πρόσωπο της, να ατενίζει τις αχτίδες του ήλιου που διαπερνούν την επιφάνεια σκορπώντας θαρρείς μακριές σπίθες στη θάλασσα, να κολυμπάει πλάι σε θαλάσσια πλάσματα ανάμεσα στους όρμους και τις πλαγιές, στους κοραλλιογενείς υφάλους και στις ανεμώνες. Έτσι όταν στην ηλικία των εννέα χρόνων έφτιαξε μόνη της την πρώτη της γοργονουρά κανείς δεν παραξενεύτηκε. Ούτε καν η μητέρα της που την πρωτοείδε να κολυμπάει φορώντας της. Και μπορεί τότε η Hannah να μην είχε τόσο στενή επαφή με τον ωκεανό αφού ζούσε μακριά, διατήρησε όμως αυτή την αγάπη μέχρι που τελείωσε το σχολείο και μετακόμισε στον τροπικό παράδεισο του Byron Bay στην Ανατολική ακτή της Αυστραλίας. Σήμερα η Hannah Fraser δεν αποτελεί μόνο μια από τις διασημότερες και ομορφότερες επαγγελματίες γοργόνες στον κόσμο, μα και μία απο τις πιο ταλαντούχες! Φτιάχνει μόνη της τις υπέροχες γοργονοουρές της, μοναδικές σε τέχνη και ομορφιά, αποτελώντας επίσης ενεργό μέλος μιας ομάδας για την καταπολέμηση των σφαγών φαλαινών και δελφινιών. Ω ναι! Η Hannah είναι αγωνίστρια! Και σίγουρα γνωρίζει πως να κάνει τα όνειρα της πραγματικότητα.
Σ
Μίλησε μου λίγο για σένα. Για τα παιδικά σου χρόνια, τα όνειρα σου. Είχες πάντα αυτή την αγάπη για τον ωκεανό και τη θαλάσσια ζωή; Ήθελες από μικρή να γίνεις γοργόνα;
Με λένε Χάνα Φρέιζερ και ναι, είμαι επαγγελματίας γοργόνα. Κολυμπώ κάτω από το νερό με μια χειροποίητη γοργονοουρά και αυτή είναι η δουλειά μου. Πάντα ήμουν παθιασμένη με τις γοργόνες. Όταν άρχισα για πρώτη φορά να ζωγραφίζω φιγούρες όλες τους είχαν ουρές. Ήμουν καλλιτεχνικής φύσεως και μου άρεσε να δημιουργώ γοργόνες σαν έργα τέχνης και μικρά γλυπτά που διακοσμούσα έπειτα με φύκια και όστρακα. Δεν ζούσα κοντά στο νερό παρά μόνο
όταν έγινα 20 χρόνων. Γεννήθηκα στην Αγγλία αλλά τα πρώτα 7 χρόνια της ζωής μου τα πέρασα στους λόφους του Λος Αντζελες. Έπειτα μετακομίσαμε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας αλλά χρειαζόμασταν δύο ώρες με το αυτοκίνητο για να φτάσουμε στη θάλασσα. Πηγαίναμε βέβαια κάποτε στην παραλία μα εκείνες οι φορές ήταν λίγες εφόσον ήταν μακριά. Στην πραγματικότητα λοιπόν ο ωκεανός δεν ήταν μέρος της ζωής μου όσο μεγάλωνα. Όμως όπως ήδη έχω πει πάντα ζωγράφιζα εικόνες γοργόνων στον ωκεανό. Η ζωή μου κοντά στη θάλασσα ξεκίνησε αφότου τελείωσα το σχολείο και μετακόμισα στο τροπικό παράδεισο του Byron Bay στην Ανατολική ακτή της Αυστραλίας. Αυτή η αγάπη για τις γοργόνες ήταν βεβαιότατα μέρος της ψυχής μου χωρίς να έχει σημασία πού ζούσα ή τι συνέβαινε ακριβώς στη ζωή μου. Συχνά ονειρευόμουν επίσης πως πετούσα και τώρα, όταν κολυμπάω στον ωκεανό αισθάνομαι ελαφριά, λες και αληθινά πετάω σε ένα αιθέριο τοπίο ομορφιάς. Τα όνειρα σίγουρα γίνονται πραγματικότητα.
Δημιούργησες την πρώτη σου
ουρά σε μικρή ηλικία. Πώς το κατάφερες αυτό; Πώς ένιωσες; Σε ενέπνευσε κάτι για να το κάνεις; Μήπως κάποιο παραμύθι ή μια ταινία ας πούμε.
Πάντα δημιουργώ τις ουρές μου μόνη μου. Την πρώτη μου ουρά την έκανα όταν ήμουν μόλις 9 χρόνων αφότου είδα την ταινία SPLASH με την Daryl Hannah. Κολυμπούσα μάλιστα μέσα στην πισίνα φορώντας την για περίπου 6 μήνες μέχρι που καταστράφηκε. Τώρα δημιουργώ ουρές υψηλής τέχνης και αισθητικής. Η καθεμιά μου χρειάζεται 4 μήνες για να την ολοκληρώσω. Υπάρχει πολύ εντατικό ράψιμο κλπ. Είναι μια κουραστική εργασία αγάπης που τελικά αξίζει τον κόπο. Οι ουρές μου είναι λειτουργικές, ανθεκτικές και πολύ όμορφες. Είναι απόλυτα λειτουργικές κάτω από το νερό και με βοηθούν να κολυμπάω γρήγορα. Δουλεύω σαν γοργόνα σχεδόν μια δεκαετία τώρα κι εξ όσων γνωρίζω είμαι η πρώτη που έκανε πλήρη σταδιοδρομία σαν ελεύθερη επαγγελματίας. Δεν ήταν εύκολο αλλά η επιβράβευση είναι απίστευτα μεγάλη. Τώρα έχω μετακομίσει στο Λος Άντζελες για να συνεχίσω την καριέρα μου σε ένα μέρος όπου
Photo by Cipto Aji Gunawan
Photo by Cipto Aji Gunawan
Photo by Jeff Bedrick
υπάρχουν πολλοί δημιουργικοί άνθρωποι με πολλά κίνητρα. Έχω εργαστεί σε αρκετά από τα καλύτερα ενυδρεία στον κόσμο, πρωταγωνιστήσει σε πολλές σημαντικές εκδηλώσεις και έχω λάβει μέρος σε ταινίες μικρού μήκους για πολύ μεγάλες διαφημιστικές καμπάνιες και δημιουργικές εκδηλώσεις. Έχω κολυμπήσει με μεγάλους λευκούς καρχαρίες, φάλαινες, δελφίνια, σαλάχια, χελώνες, φώκιες, καθώς και με πολλά άλλα και μέχρι τώρα διαθέτω όλα τα μέλη μου. Πώς νιώθεις όταν κολυμπάς με την ουρά σου ανάμεσα σε όλα εκείνα τα
πλάσματα, δελφίνια, καρχαρίες και φάλαινες; Μου ακούγεται λίγο τρομακτικό.
Όταν πρωτοκολύμπησα με τα δελφίνια ήμουν τόσο χαρούμενη! Αισθάνθηκα σαν να βρισκόμουν στην κορυφή του κόσμου! Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ήμουν τόσο τυχερή που βίωνα εκείνη την εμπειρία. Κι εκείνα ήταν τόσο παιχνιδιάρικα και αυθόρμητα. Έπρεπε να κολυμπούσα μαζί με μια ομάδα 100 μικρών δελφινιών κοντά στην ακτή του Oahu. Ήταν πραγματικά ήρεμα και
κολυμπούσαν γύρω μου, επιτρέποντας μου να τους κάνω παρέα. Το κολύμπι με τις φάλαινες ήταν σίγουρα συγκλονιστική εμπειρία εξαιτίας πολλών παραγόντων… Οι φωνές τους ήταν απίστευτα δυνατές και το μέγεθος τους πέρα από οτιδήποτε έχουμε έρθει ποτέ σε επαφή. Επίσης το γεγονός ότι μπορούσαν να κινούνται γρήγορα στο νερό και με πρόσεχαν ενώ κολυμπούσα πλάι τους ήταν ασύλληπτο στο νου. Είχα πάει με μερικούς φίλους μου στο Tonga του ειρηνικού ωκεανού απλώς για να βιώσω αυτή την εμπειρία.
ΟΤΑΝ ΠΡΩΤΟΚΟΛΥΜΠΗΣΑ ΜΕ
ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΗΜΟΥΝ ΤΟΣΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ! ΑΙΣΘΑΝΘΗΚΑ
ΣΑΝ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ! Photo by David Warth
Photo by Bob Armstrong
Child photos from age 9-Hannahmermaid.com Έχουμε όλοι κάνει τόσο μεγάλη καμπάνια γύρω από τον τερματισμό τον σφαγών των φαλαινών και των δελφινιών, έτσι θέλαμε αληθινά να έχουμε μια θετική σύνδεση με αυτά τα πλάσματα για τα οποία ξοδεύαμε τόσο πολύ χρόνο προσπαθώντας να προστατεύσουμε. Είχαμε πολλά εμπόδια και δυσκολίες για να προσπεράσουμε, με αποτέλεσμα την τελευταία μέρα να αισθανθούμε ότι όλες μας οι προσπάθειες θα αποδεικνυόντουσαν μάταιες μέχρι που.. Τις τελευταίες ώρες του ταξιδιού μας εμφανίστηκε μια μητέρα, το μωρό της και μια άλλη φάλαινα που τις συνόδευε. Όλες ήθελαν να παίξουν. Το θέμα με τις φάλαινες είναι ότι αν δεν θέλουν να κάνουν παρέα μαζί σου απλώς βουτάνε στα βαθιά και εξαφανίζονται προτού προλάβεις να αντιληφθείς τι συνέβη. Μα ευτυχώς οι συγκεκριμένες ήταν περίεργες. Το μωρό είχε πραγματικά ενθουσιαστεί μαζί μου και με την ουρά μου. Ερχόταν συνέχεια στην επιφάνεια και με σκούνταγε. Μπορούσα να το δω να με κοιτάει. Ήταν μια αληθινά συναρπαστική εμπειρία. Ήταν Child photos from age 9-Hannahmermaid.com
άλλωστε ένα μωρό φάλαινας που είχε μόλις έρθει στον κόσμο.. αλλά ήταν στο μέγεθος ενός λεωφορείου. Κολυμπούσαμε στον ωκεανό κοιτώντας κάτω τα απέραντα μπλε βάθη. Όταν ο ήλιος λάμπει από πάνω μπορείς να δεις υπέροχες δέσμες φωτός να ραπίζουν το νερό, διαπερνώντας το. Κι ήταν κι εκείνη η τεράστια μαμά - φάλαινα που όλο με πλησίαζε και ξαφνικά αντιλήφθηκα πως δεν γνώριζα πού ακριβώς να κολυμπήσω. Τις παρατηρείς στα μάτια και είναι τόσο συνειδητοποιημένες. Έπειτα άρχισε να τραγουδάει στις άλλες.. ήταν εξωπραγματικό! Όταν επιστρέψαμε στο σκάφος κλαίγαμε. Κι από εκείνη τη στιγμή ήξερα πως θα έκανα ακόμη περισσότερα, το παν για να προστατεύσω εκείνα τα όμορφα πλάσματα. Το κολύμπι με 14 ποδών λευκούς καρχαρίες ήταν πέρα από κάθε προσδοκία. Ήμουν τόσο φοβισμένη πριν, οι παλάμες μου είχαν ιδρώσει και έβλεπα εφιάλτες για βδομάδες ολόκληρες… μα όταν το έκανα…. ήμουν πολύ ήρεμη και συγκεντρωμένη. Βρισκόμουν σε ένα καΐκι λίγο μακριά από το νησί Guadalupe στο Μεξικό και παρόλο που κολυμπούσα αρκετά χρόνια πριν σαν γοργόνα δεν είχα δει ποτέ μου καρχαρία. Και φυσικά όλοι αυτή την ερώτηση ρωτάνε πρώτα: «Δεν φοβάσαι τους καρχαρίες;» Πάντα λοιπόν απαντούσα: « Βασικά ναι, αλλά αυτό δεν πρόκειται να με σταματήσει από το να ακολουθήσω το πάθος μου». Και τότε όταν επιτέλους ήρθε η στιγμή να βιώσω αυτή την εμπειρία σκέφτηκα πως είχε έρθει ο κατάλληλος καιρός αν ήθελα να γινόμουν πραγματική γοργόνα. Βούτηξα μεσα. Εξ όσων γνωρίζω ήμουν η πρώτη γοργόνα που κινηματογραφήθηκε ποτέ να κολυμπάει με άγριους λευκούς καρχαρίες, εκτεθειμένη, χωρίς καμία
απολύτως προστασία, φορώντας μια ουρά και χωρίς μάσκα αναπνοής. Όσο για το κολύμπι με σαλάχια αισθάνθηκα σαν να αντάμωνα εξωγήινα πλάσματα. Είναι τόσο ήρεμα, απαλά.. Με έκαναν να νιώσω ντροπή για τις δικές μου κινήσεις.
Κολυμπάς με ουρά, χωρίς οξυγόνο! Πραγματικά αξιοθαύμαστο. Πώς το πετυχαίνεις; Λοιπόν, βασικά το κολύμπι με την ουρά με κρατάει πάντα σε φόρμα. Είναι μια υπέροχη άσκηση. Κάνω επίσης γιόγκα, ασκήσεις αναπνοών και χορεύω πολύ για να διατηρούμε. Υπάρχει μια συγκεκριμένη διαδικασία προετοιμασίας που συμπίπτει με τη βασική φυσική προετοιμασία, δηλαδή τη γιόγκα, τις αναπνοές κλπ. Πρέπει να μειώσω τους χτύπους της καρδιάς μου με διαλογισμό, διεισδύοντας σε μια κατάσταση όπου δεν σκέφτομαι τίποτα, δεν με επηρεάζει κάτι.. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό αν πρόκειται να κολυμπήσω με μεγάλα ή επικίνδυνα πλάσματα. Θα πρέπει να είμαι πάντα σε επιφυλακή, να προσέχω τις κινήσεις τους κλπ.
Έχεις δει ή συναντήσει ποτέ σου μια πραγματική γοργόνα; Πιστεύεις πως υπάρχουν στ' αλήθεια; Έχω ακούσει πολλές ιστορίες από ανθρώπους που πιστεύουν πως έχουν δει μια αληθινή γοργόνα. Μερικοί ισχυρισμοί είναι πραγματικά πολύ πειστικοί. Ένας άντρας που μίλησε με τη μητέρα μου, της είπε ότι είχε δει μια γοργόνα στα Παπούα της Νέας Γουινέας πενήντα χρόνια πριν. Είπε πως είχε δει μια γυναικεία φιγούρα με ουρά πολύ
Photo by Bob Armstrong
Photo by David Warth
“Θα ήθελα αφάνταστα να δω ένα τέλος σε όλες τις σφαγές φαλαινών και δελφινιών”. καθαρά όπως στεκόταν στην άκρη του καϊκιού. Φτάνοντας στα νησιά ρώτησε τους ανθρώπους εκεί και του είπα πως γνώριζαν για τις γοργόνες και τις έβλεπαν κατά περιόδους. Δεν έδειξαν να εκπλήσσονται καθόλου από την ιστορία του. Μίλησα επίσης με ένα ζευγάρι που και οι δύο δήλωναν πως είχαν δει μια μεγάλη γοργονο γυναίκα σε ρηχά νερά της Χαβάης πριν από κάποια χρόνια. Είπαν πως είχε πολύ σγουρά μαλλιά και μακριά ουρά και κοίταξε και τους δυο τους σαν να την είχαν ενοχλήσει. Εγώ δεν έχω δει γοργόνα αλλά πιστεύω πως υπήρχαν κάποτε σε αυτό τον πλανήτη γοργονοάνθρωποι. Εξάλλου όπως κι εσείς μπορείτε να διακρίνεται κάθε φυλή και κάθε κουλτούρα σε αυτό τον κόσμο έχει τους μύθους της που αφορούν γοργόνες. Ακόμη και εκείνες οι φυλές της ερήμου όπως η φυλή των DOGONG στην Αφρική.
Γιατί νομίζεις οι άνθρωποι ελκύονται τόσο πολύ από τις γοργόνες; Γιατί πιστεύεις τους αρέσει να τις βλέπουν κλπ. Νομίζω πως οι άνθρωποι ελκύονται από τις γοργόνες επειδή αντιπροσωπεύουν το δεσμό που έχουμε με τον ωκεανό.. με τη θάλασσα. Οι γοργόνες είναι η «γνωστή» ανθρώπινη μορφή (αντιπροσωπευόμενη από την πιο δελεαστική πανέμορφη εκδοχή) κι μετά είναι και η ουρά που αντιπροσωπεύει το «άγνωστο» , τα βάθη της θάλασσας, τη μητέρα φύση με ένα μαγικό τρόπο. Πιστεύω πως οι ιστορίες με σειρήνες που καλούν τους ναυτικούς υπονοούν μεταφορικά την παράδοση των ανθρώπων στα δικά τους συναισθηματικά βάθη και το απέραντο άγνωστο. Μπορεί να ερμηνευθεί σαν ένα μονοπάτι που οδηγεί στη βαθιά
σοφία της φύσης .. Ο θάνατος των ιμπεριαλιστικών τρόπων σκέψης μας ότι ξεχωρίζουμε από το περιβάλλον μας, αντί για την πραγματικότητα της συμβιωτικής σχέσης μας με τη Γη. Νομίζω ότι οι άνθρωποι θέλουν να ενσωματωθούν με τη φύση, με νέους τρόπους .. Δεν θέλουν απλά να διεισδύσουν σε ένα δυσκίνητο κοστούμι που τους περιορίζει και τους χωρίζει από τον κόσμο κάτω από το νερό .. Θέλουν να παίξουν στον ωκεανό σαν να είναι μέρος του .. ένα από τα πλάσματα του που ανήκουν εκεί όχι μόνο σαν θεατές αλλά σαν αυτόνομα πλάσματα. Έχεις πρωταγωνιστήσει σε ταινίες μικρού μήκους, μουσικά βίντεο, διαφημιστικές καμπάνιες, φωτογραφίσεις. Έχεις παρουσιαστεί σε ενυδρεία και πάρτι σε όλο τον κόσμο, κολυμπήσει με καρχαρίες και συμμετάσχει επίσης στην ταινία 'The Cove'. Μπορείς να μου μιλήσεις λίγο γι' αυτές σου τις εμπειρίες; Πόσο σε έχουν αλλάξει, αν το έχουν κάνει;
Το κολύμπι στον ωκεανό σαν γοργόνα και η ταυτοποίηση μου με το περιβάλλον του βυθού, έχοντας την ευκαιρία να έρθω σε τόσο κοντινή επαφή με θαυμάσια πλάσματα με έχει εμπνεύσει σε μια εκστρατεία κατά της υποβάθμισης των ωκεανών, της ρύπανσης και την υπεραλίευσης. Εκείνα που κατέχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου είναι οι φάλαινες και τα δελφίνια .. οι πιο στενοί συγγενείς της γοργόνας .. που φέρνουν τόση πολύ παιχνιδιάρικη διάθεση και εμπιστοσύνη όταν έρχονται σε επαφή με τους ανθρώπους. Έχω προχωρήσει ενεργά στην εκστρατεία για τον τερματισμό
της σφαγής των φαλαινών και των δελφινιών μέσω μιας άμεσης δράσης και εκπαίδευσης, καθώς και προγραμμάτων ευαισθητοποίησης και όμορφων εικόνων στα βίντεο και στις φωτογραφίες μου σαν γοργόνα. Ελπίζω να μπορέσω να ενθαρρύνω και άλλους να δείξουν ενδιαφέρον στον ωκεανό με αυτό που κάνω και να συνειδητοποιήσουν ότι έχουμε την ευθύνη να φροντίσουμε όλα τα πλάσματα στον πλανήτη. Είχα την τύχη να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο, σε πολλά όμορφα νησιά, να κολυμπήσω σε διαφορετικές θάλασσες και να έρθω σε επαφή με μια μεγάλη ποικιλία από θαλάσσια πλάσματα, με αποτέλεσμα να αρχίσω να παρατηρώ τα άρρωστα ζώα, τη ρύπανση, τους κοραλλιογενείς υφάλους που πεθαίνουν, τη μόλυνση, τα σκουπίδια… Όταν κάποιος κολυμπάει κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί ότι ο ωκεανός είναι σε κακή κατάσταση και αυτό συμβαίνει εξαιτίας του εγωισμού και της τεμπελιά μας ως ανθρώπινα όντα. Όταν είδα για πρώτη φορά ένα βίντεο από τη σφαγή δελφινιών στην Ιαπωνία έκλαψα από ντροπή που είμαι αποτελώ μέρος αυτής της φυλής και από τότε καταβάλλω προσπάθειες για να κάνω τους ανθρώπους να δουν με διαφορετικό τρόπο τον ωκεανό. Θα ήθελα αφάνταστα να δω ένα τέλος σε όλες τις σφαγές φαλαινών και δελφινιών καθώς και μια παγκόσμια δέσμευση στο να δοθεί επιτέλους ένα τέλος στην μόλυνση των ωκεανών.
Σε προηγούμενη συνέντευξη σου ανέφερες πως κολυμπώντας σαν γοργόνα σε βοήθησε στο να μάθεις πολλά πράγματα, μαζί και να νικήσεις τον φόβο σου για τους καρχαρίες. Πιστεύεις λοιπόν πως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για τον άνθρωπο να ξεπεράσει τους φόβους του; Δηλαδή να τους αντιμετωπίσει;
“Όταν είδα για πρώτη φορά ένα βίντεο από τη σφαγή δελφινιών στην Ιαπωνία έκλαψα από ντροπή”.
Mermaid on rock by Jaime Gianopoulos
Συνήθως οι φόβοι μας αφορούν καταστάσεις που είναι άγνωστες για μας. Στην αρχή φοβόμουνα να κολυμπήσω με σαλάχια μα τώρα ανυπομονώ να το κάνω επειδή γνωρίζω πώς κολυμπούν, πώς αντιδρούν και πώς να βρίσκομαι στο χώρο τους χωρίς να τα τρομάζω. Ακόμη και το να περνάω χρόνο με καρχαρίες που όλοι ξέρουμε πως είναι επικίνδυνοι με ευχαριστεί. Δεν είναι ανόητες μηχανές που σκοτώνουν. Έχουν τη δική τους εξυπνάδα και κίνητρα που μπορεί κάποιος να καταλάβει μόνο όταν ξεπεράσει τους φόβους του και τους συμπεριφερθεί με σεβασμό.
Ποια είναι τα σχέδια σου σαν γοργόνα στο άμεσο μέλλον, με τι καταπιάνεσαι τώρα και τι μπορούμε να περιμένουμε από σένα στους επόμενους μήνες; Οι άνθρωποι με ρωτάνε συχνά, γιατί στο καλό κολυμπάω με τόσο επικίνδυνα πλάσματα όπως οι καρχαρίες. Είναι θέμα πρόκλησης. Βρίσκω ότι είναι υπέροχοι και πανέμορφοι με το δικό τους τρόπο. Δέχομαι πως είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα αρπαχτικά στον κόσμο αλλά έχω επίσης αντιληφθεί πως δεν είναι χαζά τέρατα που απλώς περιμένουν να κουνήσω την ουρά μου στον ωκεανό και απλώς να μου επιτεθούν. Είναι πανέξυπνα όντα. Αν τους δείξεις σεβασμό, γνωρίσεις τις συμπεριφορές τους, είσαι πολύ προσεκτικός και κατά περιόδους τους δείξεις ποιο είναι το αφεντικό… τότε θα μπορέσεις να κολυμπήσεις μαζί τους με όλα τα μέλη σου να μένουν στη θέση τους. Έχω πρόσφατα
πραγματοποιήσει ένα μικρό βίντεο που λέγεται: «The Beauty of the All Around». Το βίντεο επικεντρώνεται στο περιβάλλον του ωκεανού και έχει σαν στόχαστρο τα παιδιά (μπορείτε να το δείτε στο Vimeo). Έχω ακόμη να παρευρεθώ σε μια παρουσίαση βιβλίου το Μάρτιο στη παραλία του Μάλιμπου για ένα παιδικό βιβλίο που τιτλοφορείται «Last Night I Swam With a Mermaid»
Headshot Jamais vu
που εμπνέει τα παιδιά και εύχομαι και τους ενήλικες να νοιάζονται και να σέβονται τον ωκεανό. Επίσης συνεργάζομαι με μερικούς καταπληκτικούς μουσικούς και παραγωγούς για τη δημιουργία ενός μουσικού βίντεο κλιπ για το 2012 ενώ έχω κλείσει για να παρουσιαστώ σε ένα μεγάλο χορευτικό και μουσικό φεστιβάλ το Μάρτιο.
Underwater - Per Peterson
Bathtub interior by Michael Eaton
MAG
Myth
Οι μύθοι που αφορούν βρυκόλακες ή λυκάνθρωπους συνήθως έχουν μια περιοχή και εποχή προέλευσης. Από εκεί και πέρα έγιναν γνωστοί και στον υπόλοιπο κόσμο. Το εντυπωσιακό γεγονός με το μύθο της γοργόνας είναι ότι υπήρξε σε πολλούς διαφορετικούς τόπους και εποχές, σε αντίθεση με τους περισσότερους μύθους που είναι πιο "τοπικοί". Στην Ιρλανδία αρχαίες πηγές αναφέρουν ότι οι γοργόνες ζούσαν βαθιά κάτω από τη θάλασσα και τον θαλάσσιο πυθμένα! Στα νησιά Shetland αναφέρουν ότι οι γοργόνες φορούν δέρματα ζώων και κολυμπούν στο νερό ενώ στη συνέχεια απομακρύνονται με τα πόδια στην γη! Οι νησιώτες επίσης αναφέρουν ότι είναι απόγονοι από γοργόνες! Στα Orkney Islands ισχυρίζονται ότι οι γοργόνες δεν έχουν ουρές ψαριών, αλλά φορούν μακρύ μεσοφόρι που μοιάζει με ουρά ψαριού όταν κολυμπούν στη θάλασσα. Στην πραγματικότητα σε πολλές από τις προηγούμενες διηγήσεις δεν αναφέρεται πουθενά η ύπαρξη ουράς. Η έννοια της ουράς ψαριού είναι μια ιστορία που διαδόθηκε πολύ αργότερα στον κόσμο. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή εκεί οπού ξεκινάνε οι μύθοι και οι εικασίες γυρίζοντας πίσω στην αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοι Ελληνες τις καλούσαν νηρηίδες ή θαλάσσιες νύμφες (κόρες των νερών) ή σειρήνες (νύμφες σε απλά ελληνικά σημαίνει «των νέων γυναικών»). Σε αυτές τις αναφορές των Ελλήνων δεν είναι γυναίκες με ουρές ψαριών, αλλά απλά γυμνές γυναίκες που κολυμπούν στη θάλασσα ή βρίσκονται στα βράχια της ακτής ή στις παραλίες και στις όχθες των ποταμών. Στον ελληνικό μύθο υποτίθεται ότι οι σειρήνες ήταν κατά το μισό γυναίκες και στο άλλο μισό τους πουλιά επειδή είχαν την ιδιότητα να τραγουδούν με ωραία και στεντόρεια φωνή το τραγούδι τους. Τις βλέπουμε σε αναπαραστάσεις αρχαίων Ελληνικών αγγείων να σαγηνεύουν τον Οδυσσέα στην Ιλιάδα με το τραγούδι τους! Οι γοργόνες ήταν κόρες της Κητούς και του Φόρκυ. Ηταν η Σθενώ, η Ευρυάλη και η Μέδουσα το κεφάλι της οποίας έκοψε ο Περσεύς μιας και ήταν η μόνη θνητή από τις τρεις. Η Σθενώ παράγεται από το ρήμα σθένω που σημαίνει είμαι δυνατός, έχω ισχύ. Η λέξη σθένος βέβαια χρησιμοποιείται και σήμερα. Η Σθενώ συμβόλιζε τη δύναμη της θάλασσας και δεν αναφέρεται σε κανένα προσωπικό της μύθο. Η Ευρυάλη παράγεται από το ευρύς και
ΓΟΡΓΟΝΕΣ ΟΙ ΜΥΘΟΙ! Οι μύθοι που αφορούν βρυκόλακες ή λυκάνθρωπους συνήθως έχουν μια περιοχή και εποχή προέλευσης. Από εκεί και πέρα έγιναν γνωστοί και στον υπόλοιπο κόσμο. Το εντυπωσιακό γεγονός με το μύθο της γοργόνας είναι ότι υπήρξε σε πολλούς διαφορετικούς τόπους και εποχές, σε αντίθεση με τους περισσότερους μύθους που είναι πιο "τοπικοί".
το αλς και σήμαινε την πλατιά θάλασσα. Μαζί με τη Σθενώ συμβόλιζαν την δύναμη και την απεραντοσύνη της θάλασσας. Ούτε κι αυτή αναφέρεται σε προσωπικούς της μύθους. Η Τρίτη γοργόνα η Μέδουσα είναι η κύρια γοργόνα γύρω από την οποία πλέκονται οι διάφοροι μύθοι. Το όνομά της παράγεται από το ρήμα μέδω που σημαίνει άρχω, κυβερνώ, κυριαρχώ, προστατεύω. Μέδουσα σήμαινε τη βασίλισσα, την προστάτιδα, αυτή που είχε οριστεί να φυλάει κάτι. Ο χαρακτηρισμός μέδων έχει δοθεί πολλές φορές σε θαλάσσιες θεότητες όπως στον Νηρέα, στον Φόρκυ, στον Πρωτέα, στον Τρίτωνα κ.α.
Εχουμε δηλαδή μία αρσενική απόδοση της Μέδουσας. Απεικονίζονται σαν τρομερά θηρία με μάτια άγρια, με φίδια για μαλλιά και με την αποκρουστική γλώσσα τους να κρέμεται έξω από το στόμα τους. Βέβαια πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι πρόκειται περί προκατακλυσμιαίων θεοτήτων κι όπως είναι φυσικό οι πιο σύγχρονες θρησκείες φρόντισαν να τις γελοιοποιήσουν είτε να τις αποδυναμώσουν. Ο Ησίοδος μας λέει ότι οι γοργόνες κατοικούσαν μακριά στις εσχατιές της νύχτας πέρα από τον Ατλαντικό ωκεανό, εκεί όπου κατοικούσαν οι Εσπερίδες. Η τοποθέτηση της κατοικίας τους στα δυτικά
αναφέρεται σε όλους τους μύθους όπως παρατηρεί ο Στράβων. Στα “Κύπρια έπη” σαν κατοικία τους αναφέρεται το νησί Σαρπηδόνα ενώ κατά τον Πλίνιο τοποθετούνται σε κάποιο σύμπλεγμα νησιών που ονομαζόταν Γοργάδες. Στο γεγονός αυτό στηρίζεται και η άποψη ότι τα ονόματα των τριών γοργόνων δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα ονόματα τριών μεγάλων νησιών που βρίσκονταν στο σύμπλεγμα των Εσπερίδων. Οπως μας αναφέρει ο Ησίοδος η Μέδουσα ήταν η μόνη από τις γοργόνες που έσμιξε ερωτικά και άφησε απογόνους. Από τον Ποσειδώνα γέννησε την στιγμή που της έκοβε το κεφάλι ο Περσεύς τον Χρυσάορα και τον Πήγασο το φτερωτό άλογο. Στον Ομηρο ο οποίος γνωρίζει το μύθο για τη θανατερή δύναμη της κεφαλής της Μέδουσας αναφέρεται μόνο μία γοργόνα κι αυτή είναι η Γοργώ. Ο Παλαίφατος (Αθηναίος γραμματικός σύγχρονος του Αριστοτέλη) ταυτίζει τη γοργόνα με την παράσταση ενός χρυσού αγάλματος της Αθηνάς Παλλάδος το οποίο κατασκευάστηκε κατόπιν εντολής του βασιλιά Φόρκυ που βασίλευε στη Κυρήνη της Β. Αφρικής στου οποίο το βασίλειο η Αθηνά είχε το προσωνύμιο γοργόνα. Για την σχέση αυτή έχουν δοθεί διάφορες εξηγήσεις και αποσυμβολισμοί. Η θεά ήταν αυτή που οδήγησε το χέρι του Περσέα για να κόψη το κεφάλι της Μέδουσας το οποίο της έδωσε κατόπιν ο Περσεύς για να το βάλει
στη μέση της ασπίδας της. Για την έχθρα αυτή λέγεται ότι η Μέδουσα καυχήθηκε πως είναι ομορφότερη από την θεά κι αυτή την τιμώρησε μεταμορφώνοντ άς την σε τέρας. Θεωρείται λοιπόν από τους ερευνητές πως η Μέδουσα στην αρχαία προολυμπιακή θρησκεία ήταν ή ίδια η Αθηνά. Είναι πολύ πιθανό κατά τις τελετουργίες να χρησιμοποιούσα ν κάποια τελετουργική μάσκα που σκορπούσε τρόμο και δέος σε όσους την έβλεπαν. Τέτοιες μάσκες γνωρίζουμε πως χρησιμοποιούνταν στη Μινωική και Μυκηναϊκή περίοδο. Αυτή η τελετουργική μάσκα που μάλλον προϋπήρξε της Μέδουσας έγινε η αφορμή για να δημιουργηθεί στη συνέχεια μια κεφαλή η οποία είχε την τρομερή δύναμη της μάσκας με μια αποτρόπαια εμφάνιση. Αργότερα προστέθηκε και σώμα ώστε να γίνει πιο αποδεκτή η ύπαρξη μιας τέτοιας κεφαλής και με την τάση να παρουσιάζονται οι θεότητες σε τριάδες κατέληξε η αρχική τελετουργική μάσκα στην τριαδική εμφάνιση των γοργόνων. Το σώμα αυτό είχε χάλκινα χέρια και φτερά με τα οποία μπορούσαν να πετούν. Είναι λοιπόν πολύ πιθανό η Μέδουσα να απορροφήθηκε από μια νέα θεά πιο αποδεκτή στην ολυμπιακή θρησκεία ή η ίδια η Αθηνά να μετεξελίχθηκε και να λατρεύτηκε με πιο ήπια μορφή. Αλλά η Μέδουσα συνδέεται και με την Περσεφόνη. Είναι κι αυτή μια υποχθόνια θεότητα φοβερή κι αδυσώπητη που είναι ο τρόμος των ανθρώπων και δεν δείχνει ευμένεια σε κανέναν που θα τολμήσει να τη κοιτάξει. Κι όταν ο Ηρακλής κατέβηκε στον Άδη όλες οι σκιές έντρομες παραμέριζαν για να περάσει εκτός της σκιάς του Μελέαγρου και της Γοργόνας που δεν τον φοβόντουσαν! Μήπως όμως και το ίδιο της το όνομα δεν τις συνδέει; Το όνομα Περσεφόνη είναι σύνθετο από το Περσεύς και το φόνος, που σημαίνει δηλαδή “αυτή που φονεύθηκε από τον Περσέα”. Σε μια άλλη εκδοχή οι γοργόνες
θεωρούνται θεότητες σεληνιακές καθώς όλες οι τριαδικές θεότητες ταυτίζονται με τις τρεις όψεις της Σελήνης. Στο μεσαίωνα δημιουργήθηκε ένας νέος μύθος στον οποίο συγχωνεύτηκαν οι αρχαίοι μύθοι των γοργόνων των σειρήνων με την ωραία φωνή και της Σκύλλας του τέρατος που άρπαζε τους ναυτικούς και τους έτρωγε. Στα νεότερα χρόνια και σε μια παράδοση που φτάνει μέχρι τις μέρες μας, ο λαός ήθελε την γοργόνα να είναι αδερφή του Μ. Αλεξάνδρου. Σύμφωνα με αυτό το μύθο ο Μ. Αλέξανδρος είχε εμπιστευτεί στην αδερφή του το νερό της αθανασίας το οποίο είχε αποκτήσει αφού σκότωσε το δράκο που το φύλαγε. Η αδερφή του όμως το έχυσε πριν προλάβει ο αδερφός της να το χρησιμοποιήσει κι έτσι αυτός την καταράστηκε να γίνει ψάρι από την μέση και κάτω και να πλανιέται μέσα στις θάλασσες. Εκείνη όμως γνωρίζοντας το κακό που είχε κάνει στον αδερφό της δεν του κράτησε κακία και με αγωνία σταματά τα καράβια που θα βρεθούν στο δρόμο της και ρωτά τους ναυτικούς “Ζει ο Μέγας Αλέξανδρος;”. Κι αν πάρει τη σωστή απάντηση: “Ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει” τότε ευχαριστημένη χάνεται στα βάθη της θάλασσας, ειδάλλως παίρνει μαζί της και το καράβι. Αλλά στην Ισπανία οι σειρήνες είναι συνώνυμες με τις γοργόνες. Σε πολλές ιστορίες οι γοργόνες παρουσιάζονται να παίζουν μουσικά όργανα ή να χρησιμοποιούν καθρέφτη και χτένες. Κανένα θαλάσσιο πλάσμα δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο! Αντίθετα αυτή είναι μια γήινη συμπεριφορά των γυναικών και κάπου εκεί η ιστορία περιπλέκεται! Μια διάσημη γοργόνα στην ιστορία που παρατηρήθηκε ήταν στη Newark Bay στο Deerness του Orkney. Αυτή η γοργόνα είχε θεαθεί εκατοντάδες φορές από τους επισκέπτες και τους ντόπιους το 1890. Από τεκμηριωμένες αναφορές φαίνεται ότι η γοργόνα έμενε σε κάποια απόσταση από την ακτή. Μια διήγηση αναφέρει: Είναι περίπου 1.80 σε ύψους, έχει ένα μικρό μαύρο κεφάλι με ψηλό λαιμό, ένα άσπρο χιονάτο σώμα και δύο σκέλη, κολυμπάει σαν ψάρι και μόλις που ξεχωρίζει από ένα ανθρώπινο ον! Κατά καιρούς φαίνεται να κάθεται πάνω σε έναν βράχο κοντά στο κύμα και να δουλεύει με τα χέρια της! Και πάλι όλοι υποτίθεται ότι αυτό που είδαν είναι μια παραδοσιακή γοργόνα που είναι η μισή γυναίκα και η μισή ψάρι. Η περιγραφή αυτή θα μπορούσε να ταιριάζει και σε μια κανονική γυναίκα που κολυμπά στην θάλασσα. Είναι λοιπόν μύθος ή πραγματικότητα η ύπαρξη της γοργόνας; Τίθεται αυτόματα το ερώτημα: Γιατί αυτές οι γυναίκες θέλουν να κολυμπήσουν στη θάλασσα; Μετά από όλα όσα γνωρίζουμε ήταν πολύ ασυνήθιστο για τους ανθρώπους να κολυμπούν στη θάλασσα στα ευρωπαϊκά ύδατα στο παρελθόν. Αυτό άρχισε να συμβαίνει μόνο κατά τον 19ο αιώνα όταν η κολύμβηση έγινε της μόδας και οι
πλούσιες μόνο γυναίκες κολυμπούσαν στην θάλασσα στην αρχή με την βοήθεια διαφόρων μηχανημάτων για κολύμβηση της εποχής εκείνης. Επίσης υπάρχει το πρόβλημα της θερμοκρασίας του νερού. Ιστορίες γυμνών γυναικών για μπάνιο στη θάλασσα στη νότια ακτή της Αγγλίας ή στη Μεσόγειο θάλασσα ακούγεται αρκετά λογικό. Αλλά έχουμε αναφορές για γοργόνες στα νησιά βόρεια της Σκωτίας όπως τα Shetlands και Orkney Islands και υπάρχουν ακόμη αναφορές από τη Φινλανδία, την Ισλανδία και τη Ρωσία! Σε αυτά τα ύδατα της Αρκτικής ένας άνθρωπος στη θάλασσα θα παγώσει μέσα σε λιγότερα από 20 λεπτά! Επομένως γιατί γυναίκες να θέλουν να κολυμπούν σε αυτές τις θάλασσες; Μπορούμε να βρούμε μια εξήγηση γι' αυτό στην ακόλουθη ιστορία: Ο Hendrik Hamel ήταν μέλος του πληρώματος του ολλανδικου πλοίου Sperwer με εξήντα τέσσερις άνδρες επί του σκάφους το οποίο άφησε την Batavia στις 18 Ιουνίου του 1653. Στην περιοχή μεταξύ της Ιαπωνίας και της Κορέας το Sperwer βυθίστηκε πέφτοντας σε καταιγίδα και είκοσι
οκτώ άνδρες χαθήκαν. Οι υπόλοιποι τριάντα έξι επιζώντες ήταν πολύ τυχεροί και οδηγήθηκαν στην ξηρά στη νότια ακτή του νησιού της Κορέας Genoy. Αυτό το νησί είχε το όνομα «η απομονωμένη περιοχή». Ηταν τόσο απομονωμένο που για εκατοντάδες χρόνια η κυβέρνηση της Κορέας έστελνε τους εγκληματίες στο νησί χωρίς να έχουν καμιά επαφή με τον έξω κόσμο! Οι επιζώντες του Sperwer αναγκαστήκαν να ζήσουν για δέκα μήνες στο νησί πριν από τη μεταφορά τους στην Σεούλ. Ο Hendrick Hamel όταν γύρισε στην Ολλανδία έγραψε για τα βιώματα του στην Κορέα σε ένα βιβλίο που μιλούσε για γοργόνες που υπήρχαν στο νησί. Ομως στους επιστημονικούς κύκλους γνωρίζουν ότι αυτό που αναφέρεται ως γοργόνες ήταν στην ουσία haenyo δύτριες. Haenyo στα Κορεάτικα σημαίνει γυναίκα δύτης! Είναι γνωστό ότι δύτριες ψαρεύουν με άπνοια και σχεδόν γυμνές στο θαλάσσιο πυθμένα της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας για πάνω από 1500 χρόνια. Είναι οι γνωστές
πλέον γυναίκες Amma. Ανδρες δύτες εξακολουθούν να υπάρχουν στην Ιαπωνία και μία φορά χρησιμοποιήθηκαν και στην Κορέα, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία είναι γυναίκες! Αυτό οφείλεται στο ότι η θερμοκρασία του νερού κατεβαίνει έως 8 βαθμούς Κελσίου και οι γυναίκες μπορούν να αντέξουν αυτή την πολύ ψυχρή θερμοκρασία επειδή έχουν ένα υψηλότερο ποσοστό υποδόριου λίπους σε σχέση με τους άνδρες. Μερικοί άνδρες οι οποίοι έχουν υψηλά ποσοστά λίπους είναι επίσης σε θέση να αντέχουν αυτές τις θερμοκρασίες ψυχρών υδάτων αλλά αυτοί είναι η εξαίρεση. Ο μέσος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να επιβιώσει αν βυθίζονταν για αρκετή ώρα σε αυτά τα νερά χωρίς μια στολή κατάδυσης. Στον 20ό αιώνα πολλές μελέτες έχουν γίνει για haenyo δύτριες από τους επιστήμονες που τις έχουν βαφτίσει «Οι σκληρότερες γυναίκες του κόσμου». Σε μια μελέτη των επιστημόνων Honk Suk Ki και Herman Rahn στα τέλη της δεκαετίας του 1960 βρήκαν ότι μπορούσαν να καταδύονται σε βάθη από 6 μέτρα και κάτω για αλιεία μόνο με την βοήθεια μεταγενέστερων γυαλιών ή μάσκας και να παραμένουν στο βάθος ψαρέματος για περισσότερο από 3 λεπτά! Στο παρελθόν haenyo δύτριες έχουν τυφλωθεί καθώς πέρασαν όλη τους την ζωή δουλεύοντας χωρίς μάσκα και ήταν διαρκώς εκτεθειμένες σε θαλασσινό νερό! Η λέξη Amma προέρχεται από την ιαπωνική Amaterasu που είναι η Θεά του ήλιου αλλά σήμερα σημαίνει απλώς «θαλάσσια γυναίκα». Με άλλα λόγια η ιαπωνική λέξη Amma και η αγγλική λέξη γοργόνα (θάλασσα-γυναίκα) σημαίνουν το ίδιο πράγμα. Εχει ενδιαφέρον ότι παρόλο που και οι δύο πλευρές (Κορεατική και Δυτική) μελετητών δέχονται τον ισχυρισμό του Hamel σαν ακριβή έχουμε ακόμη ένα μυστήριο. Είδε όντως ο Hamel γοργόνες ή είδε απλώς της haenyo δύτριες να βουτάνε; Η υπόθεση που γίνεται από ορισμένους σχολιαστές είναι ότι ήταν απλώς ένας αγράμματος ναυτικός. Η εξήγηση που θα μπορούσε να δοθεί είναι ότι οι γνώσεις τον 17ο αιώνα για γοργόνες ήταν πολύ διαφορετικές από τις σημερινές. Παρόλα αυτά άραγε υπήρξαν ποτέ τέτοια πλάσματα; Ίσως να μην μπορέσουμε να το μάθουμε ποτέ. Αξίζει πάντως να σημειώσουμε κάτι που συνέβη πρόσφατα Στο Ισραήλ, ανοιχτά της πόλης Κιριάτ Γιάμ. Πληροφορίες αναφέρουν πως εκεί έκανε την εμφάνιση της μια γοργόνα με...λέπια και ουρά! Από τη στιγμή που έγινε γνωστή αυτή η είδηση όλοι στην περιοχή ψάχνουν να τη βρουν ή έστω να τραβήξουν μια φωτογραφία της! Οι αρχές μάλιστα προσφέρουν 1.000.000 δολάρια σε όποιον το καταφέρει! Αλήθεια ή ψέματα είναι μια άλλη κουβέντα…
Τα παιδικά της χρόνια δεν ήταν και πολύ ευτυχισμένα αφού ανατράφηκε μέσα στην κατοχή. Το γεγονός όμως ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Μεσσήνη την χαροποιεί αφάνταστα. Αγαπά εκείνο το μέρος. Και ακόμη της έρχονται στο μυαλό οι μυρωδιές από το λιβάδι… Ακόμα αγναντεύει το πράσινο της φύσης και της ελπίδας... Αυτής της ίδιας ελπίδας που κράτησε εκείνο τον καιρό τους ανθρώπους ζωντανούς. Όσο για το θέατρο μπήκε στη ζωή της όταν ήταν μικρή.. Και η αυτοβιογραφία της, την οποία έχει γράψει και πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις Τετράγωνο του αγαπημένου Νίκου Μουρατίδη; Η ίδια λέει πως δεν την παρότρυνε κανείς να το κάνει. Όπως όμως ένας ποιητής κάποια νύχτα συλλαμβάνει τις λέξεις ενός ποιήματος, έτσι κι εκείνη άρχισε να γράφει μέχρι που το βιβλίο της ολοκληρώθηκε. Ένα βιβλίο που διδάσκει πολλά. Μαζί και την ψυχική δύναμη που την χαρακτηρίζει! Ω ναι η Δέσποινα Στυλιανοπούλου, η αγαπημένη ηθοποιός είναι μοναδική. Και εμείς τη λατρεύουμε! ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΣΤΥΛΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ “ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟ ΕΡΕΘΙΣΜΑ ΠΑΛΙ
ΜΙΑΣ ΝΥΧΤΑΣ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗΣ
ΟΠΩΣ ΤΩΡΑ...”
K
Κυρία Στυλιανοπούλου μου, μιλήστε μου λίγο για τα παιδικά σας χρόνια, τα εφηβικά σας όνειρα.. Έχετε γεννηθεί στη Μεσσήνη. Πως ξεκίνησε η σχέση σας με την υποκριτική; Θέλατε από μικρή να γίνετε ηθοποιός;
διάλεξα το θέατρο και εκεί όποτε χρειάζονταν έδειχνα και τα φωνητικά μου χαρίσματα. Όσο για τον κινηματογράφο ήμουν πολύ τυχερή γιατί και αυτό ξεκίνησε τελείως απρόοπτα…. Στο βιβλίο μου θα τα διαβάσετε όλα. Ο πλέον συνηθισμένος ρόλος σας ήταν αυτός της επαρχιώτισσας οικιακής βοηθού που πετούσε συνέχεια «μαργαριτάρια». Επίσης παίζατε και τη λαϊκή κοπέλα. Το απολαμβάνετε; Και για τους δύο τύπους των ρόλων που με ρωτάτε, όχι μόνο τους απολάμβανα αλλά τους λάτρεψα γιατί αυτοί με καθιέρωσαν και έκαναν τον κόσμο να με αγαπήσει. Και το ότι ήμουν κοτσανατζού και
επιλέξατε έτσι δεν είναι; Βρήκατε πόρτες κλειστές στην αρχή… Σας μιλούσαν άσχημα.. Πέρασε μήπως από το μυαλό σας κάποια στιγμή να τα παρατήσετε και να ασχοληθείτε με κάτι άλλο; Οι πόρτες ευτυχώς για μένα άνοιξαν διάπλατα. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως γιατί είχα κάποιον καλό φύλακα άγγελο, γιατί ήμουν έξω καρδιά, γιατί ποτέ δεν έκανα ίντριγκες, γιατί ήμουν άνθρωπος με θετική αύρα…. Κάτι απ' όλα αυτά. Δούλευα όμως και πολύ. Και με αγάπησε και ο κόσμος που είναι βασικό στην δουλειά μας. Και σημειωτέον ποτέ δεν μου φέρθηκαν άσχημα γιατί δεν τους έδωσα δικαιώματα.
Δεν μπορώ να πω ότι τα παιδικά μου χρόνια ήταν και πολύ ευτυχισμένα, γιατί μην ξεχνάτε ότι εγώ μεγάλωσα μέσα στην κατοχή. Και ευτυχώς και γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Μεσσήνη, γιατί αν ήμουν στην Αθήνα τα πράγματα θα ήταν χειρότερα. Την αγαπώ την Μεσσήνη, ακόμα μου έρχονται οι μυρωδιές από τα λιβάδια και ακόμα αγναντεύω το πράσινο της φύσης και της ελπίδας. Αυτή η ελπίδα μας κράτησε ζωντανούς. Στο θέατρο βγήκα μικρή, στο σχολείο, και έτσι μου μπήκε το μικρόβιο. Σπουδάσατε φωνητική στο Ελληνικό Ωδείο και θέατρο στη Δραματική Σχολή Δημήτρη Ροντήρη. Πως έγινε η αρχή με τον κινηματογράφο; Είστε καλά κατατοπισμένοι βλέπω. Ναι σπούδασα και τραγούδι και υποκριτική με τον μεγάλο δάσκαλο του θεάτρου, τον Ροντήρη. Επειδή όμως ήταν δύσκολο εκείνη την εποχή να τα εξασκήσω και τα δύο,
έλεγα «μαργαριτάρια» όπως: «Σας ευχαριστώ από τα εσώρουχα της ψυχής μου», και σαν Ταξιτζού, και σαν υπηρέτρια…. Ο τίτλος που μου έδωσαν οι εφημερίδες «Η εθνική μας υπηρέτρια» με κολακεύει αφάνταστα. Ήταν δύσκολος ο δρόμος που
“Στο όνομα «Νίκος Μουρατίδης», σταματάει η ανάσα μου. Πιστεύω πως για μένα είναι Θεόσταλτος”.
Έχετε καθιερωθεί σε ρόλους κωμικούς. Ακόμη και τώρα προσπαθώ να σκεφτώ.. και δεν μπορώ να σας θυμηθώ σε κάτι άλλο πιο σοβαρό.. εκτός από κάποια δάκρυα που χύνατε σε κάποιες ταινίες όπως στην ταινία «Ένα αγόρι αλλιώτικο από τ' άλλα» στην οποία σας θυμάμαι έντονα. Σας γινόντουσαν μόνο προτάσεις για κωμικούς ρόλους ή εσείς το επιλέγατε; Μπα, εγώ θα ήθελα να παίξω κι' άλλους ρόλους- και δραματικούς αλλά η καθιέρωση μου έγινε με την πρώτη μου ταινία που ήταν κωμωδία. Στο θέατρο όμως μέχρι να γίνω γνωστή πρόλαβα και έπαιξα δραματικούς ρόλους και μάλιστα με επιτυχία. Κρίμα που
δεν με είδατε, αλλά ποτέ δεν είναι αργά…. [γέλια] Υπάρχει κάποιος ρόλος που δεν έχετε παίξει μέχρι σήμερα και θα θέλατε να παίξετε; Κάτι σαν απωθημένο; Μωρέ ρόλοι υπάρχουν πολλοί που θα ήθελα και θα μπορούσα να παίξω αλλά ξέρεις ότι αν καθιερωθείς κάπου, μετά όλοι σε σκέφτονται στα ίδια και στα ίδια….. δεν πειράζει όμως ας μην γκρινιάζουμε… Το έτος 1967, σε πολλούς καλλιτεχνικούς κύκλους θεωρήθηκε αν δεν απατώμαι «έτος Στυλιανοπούλου», επειδή είχατε συμμετάσχει σε 12 διαφορετικές ταινίες μέσα στον ίδιο χρόνο. Τι θυμάστε από τότε; Όντως το 1967 είχα γυρίσει δώδεκα ταινίες…. Που σήμερα το ακούνε νέοι σκηνοθέτες και ηθοποιοί και μένουν με το στόμα ανοικτό. Κάποια στιγμή μας κατηγόρησαν αλλά μετά όλοι μιλάγανε για την «χρυσή εποχή» του Ελληνικού κινηματογράφου. Τι να θυμάμαι; Σκληρή δουλειά. Όλη μέρα γύρισμα και το βράδυ διάβασμα του ρόλου για την επόμενη μέρα των γυρισμάτων. Ήσασταν όμως και για πολλά χρόνια θιασάρχης στο θέατρο Αυλαία του Πειραιά. Πώς ήταν;
Υπέροχα χρόνια και θυμάμαι χαρακτηριστικά μια κοπέλα έγκυο που παρακολουθούσε την παράσταση και γέλαγε τόσο πολύ που κάποια στιγμή στο δεύτερο μέρος, δεν άντεξε και γέννησε μέσα στην αίθουσα…. Πώς βλέπετε τη νέα γενιά Ελλήνων ηθοποιών; Σε τι μοιάζουν και σε τι διαφοροποιούνται από τα βιώματα της δικής σας γενιάς; Όταν υπάρχει μεράκι και αγάπη γι' αυτό που κάνεις, πάντα θα βγαίνουν και νέα ταλέντα. Οι καλοί και οι ταλαντούχοι δεν χάνονται ποτέ, αυτό να το θυμάσαι. Και σήμερα πια οι νέοι έχουν και την τηλεόραση να δείξουν τι αξίζουν. Εμείς είχαμε μόνο το σινεμά και το θέατρο. Τώρα απ' όλες τις απόψεις είναι πιο εύκολα τα πράγματα. Έχετε γράψει τη αυτοβιογραφία σας η οποία θα κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις Τετράγωνο του αγαπημένου Νίκου Μουρατίδη. Ποιος σας έπεισε να γράψετε αυτό το βιβλίο; Υπήρξε κάποιος ή ήταν αποκλειστικά δική σας απόφαση. Στο όνομα «Νίκος Μουρατίδης», σταματάει η ανάσα μου. Πιστεύω
πως για μένα είναι Θεόσταλτος. Τον γνώρισα μια παραμονή πρωτοχρονιάς στο πλατό του X-Factor και με ανήγγειλε στον κόσμο, με τόσο ωραίο τρόπο που με συγκίνησε. Όσο για το βιβλίο δεν με παρότρυνε κανείς, αλλά όπως ένας ποιητής κάποια νύχτα συλλαμβάνει τις λέξεις ενός ποιήματος, έτσι κι' εγώ μια νύχτα άρχισα να γράφω. Και βέβαια επειδή η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, μετά έφυγε σαν νεράκι. Μια εσωτερική δύναμη με οδήγησε να γράψω τις σελίδες του βιβλίου μου και να το ολοκληρώσω. Μιλήστε μας λίγο γι' αυτό. Θα ήθελα να σας πω ότι αυτό το βιβλίο είναι η ζωή μου, αλλά και μια εποχή ολόκληρη. Θα ήθελα όπως ο κόσμος αγάπησε εμάς και τις ταινίες μας, έτσι να αγαπήσει το βιβλίο μου και να το διαβάσει. Είναι γραμμένο με αγάπη και θέλω όλοι να καταλάβουν τον αγώνα που κάναμε εκείνη την εποχή. [συγκινείται] Κάπου διάβασα πως το γράψατε μέσα σε μια νύχτα. Αληθεύει; Το βιβλίο μου το έγραψα τόσο γρήγορα, τόσο πηγαία, σαν να το έγραψα σε μία νύχτα, όπως ακριβώς μάθαινα και τους ρόλους μου. Ήταν ψυχοφθόρο για σας; Το γράψιμο του βιβλίου εννοώ; Αυτή η αναπόληση, οι στιγμές που
χρειάστηκε να θυμηθείτε από το παρελθόν σας; Γράφοντας, σίγουρα θα ζήσατε ξανά τους τότε καιρούς, τα συναισθήματα, εντάξει και τις χαρές, τις συνεργασίες με πολλούς διακεκριμένους κι αγαπημένους ηθοποιούς μας, αλλά και τον πόνο.. Καθόλου ψυχοφθόρο. Ίσα ίσα ήταν άκρως θεραπευτικό όλο αυτό το ταξίδι στο παρελθόν, στην παιδική και την εφηβική μου ηλικία. Στα πρώτα χρόνια που βγήκα στο θέατρο, στην γνωριμία και την συνεργασία μου με όλα τα ιερά τέρατα… αναμνήσεις γεμάτες γλύκα, γεμάτες έντονα συναισθήματα που είναι όλη μου η ζωή. Ένα αγαπημένο σας απόσπασμα; Δεν γίνεται αυτό που μου ζητάτε. Τι να ξεχωρίσω; Ίσως το στερνοπούλι μου, την Ταξιτζού. Μια μάνα πάντα αγαπάει όλα της τα παιδιά αλλά στο στερνοπούλι της έχει μια ιδιαίτερη αδυναμία. Το «ταξίδι» μου με την ταξιτζού μ' έκανε να γνωρίσω πολύ κόσμο και
να ταξιδέψω παντού. Τώρα γράφετε κάτι άλλο; Περιμένω το ερέθισμα πάλι, μιας νύχτας χειμωνιάτικης όπως τώρα…. Αναπολώντας το παρελθόν, ποια θεωρείτε ότι ήταν η μεγαλύτερη προσφορά σας; Ότι κάνατε τον κόσμο ομορφότερο σαν ηθοποιός; Ότι αφήσατε κάτι πίσω σας για να βλέπουν οι νέες γενιές; Τι ακριβώς; Θα διαβάσεις το βιβλίο και θα καταλάβεις πολλά. Το ότι με αγαπάει όλος ο κόσμος, από συνομήλικους μου μέχρι νέα παιδιά για μένα είναι το μεγαλύτερο δώρο. Ο Βολταίρος είχε πει ότι ο τρόπος με τον οποίο μένουμε έκθαμβοι μπροστά στον έναστρο ουρανό μπορεί να συγκριθεί μόνο με τον τρόπο που μπορεί να μείνουμε έκθαμβοι μπροστά στην ανθρώπινη βλακεία. Τι είναι αυτό που σας αφήνει έκθαμβη στη σημερινή κοινωνία; Εγώ λοιπόν θα απαντήσω στον
Βολταίρο, με ένα άλλο μεγάλο όνομα- αυτό του Κονσταντίν Στανισλέβσκι- θυμίζοντας λίγες λέξεις που ο καθένας μας πρέπει να γνωρίζει: «Δεν θα ήθελα να υπάρχει βλακεία, αλλά ο καθένας μας να βελτιώνει τον χαρακτήρα του και ν' αγαπάει αυτό που κάνει με όλη τη δύναμη της ψυχής του, ταπεινά και χωρίς εγωισμό». Έχω ζήσει και έχω περάσει τόσα που τίποτα πια δεν με αφήνει έκθαμβη. Τι εύχεστε; Καλά μυαλά και να βρέξει το Μάννα του ουρανού για όλο τον κόσμο.
“Καλά μυαλά και να βρέξει το Μάννα του ουρανού για όλο τον κόσμο”.
Η MAG NEWS ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ
EXPERIENCE MAG NEWS IN ENGLISH
Η ίδια λέει πως το γράψιμο μπήκε στη ζωή της όταν κάποια στιγμή ένιωσε ασφαλής έχοντας τακτοποιήσει μια άνετη ζωή και με αμέτρητες εμπειρίες παρακαταθήκη. Τότε ήταν που άνοιξε ένας κρουνός και σχεδόν επιτακτικά ένιωσε την ανάγκη να βγάλει στο χαρτί τον εσωτερικό της κόσμο. Δεν είχε ιδέα πως θα μπορούσε να το κάνει αυτό και χρειάστηκε να σβήσει και να γράψει αρκετές φορές μέχρι να ολοκληρώσει το πρώτο της μυθιστόρημα αλλά τα κατάφερε. Εξάλλου τα βιβλία ήταν πάντα για εκείνη καταφύγιο και παρηγοριά όταν χρειαζόταν να πάρει βαθιές ανάσες για να ξεφύγει από μια πραγματικότητα που δεν της άρεσε. Σήμερα η Ελένη Βαηνά μας παρουσιάζει το νέο της βιβλίο «οι κλέφτες της ευτυχίας». Και εύχεται η Ελλάδα να ξεπεράσει τη βαθιά κρίση που την μαστίζει και όλοι να ζήσουν ειρηνικά προσφέροντας στα παιδιά μια υγιή κοινωνία.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Ελένη Βαηνά “Σημαντικότερη ακόμη κι από το ταλέντο είναι η σκληρή δουλειά ”
E
Ελένη μου μίλησε μου λίγο για σένα. Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια; Εξ όσων γνωρίζω έχεις γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη αλλά ζεις στην Αθήνα. Πώς προέκυψε αυτό;
Ξεκινάς με μια δύσκολη ερώτηση για μένα, τα παιδικά μου χρόνια δεν ήταν ανέμελα και χαρούμενα όπως θα έπρεπε νε είναι για όλα τα παιδιά, επειδή όμως δεν μου αρέσει να παραπονιέμαι θα πω ότι εκεί οφείλεται ίσως η δύναμη και η μαχητικότητα του χαρακτήρα μου, οι δυσκολίες εμένα τουλάχιστον με έκαναν να εκτιμήσω κάποια πράγματα περισσότερο και να διεκδικήσω το δικαίωμα μου σε μια ποιοτική ζωή. Στην Αθήνα βρέθηκα γιατί ως άνθρωπος έχω μια ανησυχία, ήθελα να ζήσω σε μια μεγάλη πόλη, με μεγαλύτερες ευκαιρίες, πιο έντονα ενδεχομένως και δε δίστασα να μετακομίσω και να ξεκινήσω σχεδόν από το μηδέν, δεν έχω μετανιώσει ποτέ, έζησα υπέροχα τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα. Έχεις τελειώσει το Οικονομικό του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και τη Νομική του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Το γράψιμο πότε και πώς μπήκε στη ζωή σου; Γράφεις από μικρή; Σπούδασα γιατί είχα μια δίψα για μάθηση από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, η μόρφωση θεωρούσα ότι θα ήταν το εφόδιο και το εισιτήριο μου για μια καλύτερη ζωή, διάβαζα και πάρα πολύ λογοτεχνία, με ταξίδευε και με ενέπνεε , όμως δεν έγραφα από μικρή γιατί για μένα
ήταν σε απόλυτη προτεραιότητα ο βιοπορισμός μου και αργότερα κάνοντας τα παιδιά μου σχετικά νέα έπρεπε να αφιερώσω χρόνο και για το μεγάλωμα τους. Όταν κάποια στιγμή ένιωσα ασφαλής έχοντας τακτοποιήσει μια άνετη ζωή και με αμέτρητες εμπειρίες παρακαταθήκη ,άνοιξε ένας κρουνός και σχεδόν επιτακτικά ένιωσα την ανάγκη να βγάλω στο χαρτί τον εσωτερικό μου κόσμο, δεν είχα ιδέα πως θα μπορούσα να το κάνω αυτό και χρειάστηκε να σβήσω και να γράψω αρκετές φορές μέχρι να ολοκληρώσω το πρώτο μου βιβλίο, είχα μια αμυδρή υποψία μόνο ότι ήταν κάτι που θα το έκανα γιατί στα φοιτητικά μου χρόνια όταν έμαθα να δακτυλογραφώ είχα γράψει ένα διηγηματάκι που χρόνια αργότερα όταν έπεσε στα χέρια μου το βρήκα συμπαθητικό. Αν σου ζητούσα να σταχυολογήσεις κομμάτια της παιδικής σου ηλικίας που επηρέασαν ή εξακολουθούν να σε επηρεάζουν εν τη γενέσει ενός έργου, ποια θα ήταν αυτά; Εξακολουθεί να με επηρεάζει η αγάπη μου για τη μάθηση , για μένα τα βιβλία ήταν καταφύγιο και παρηγοριά όταν χρειαζόταν να πάρω βαθιές ανάσες για να ξεφύγω από μια πραγματικότητα που δεν μου άρεσε. Με επηρέασε πολύ το περιβάλλον που μεγάλωσα, μια φτωχή γειτονιά με το μεγαλύτερο ποσοστό γυναικών στο σπίτι να είναι εξαρτώμενο από πατεράδες και συζύγους που ήταν καθαρά θέμα τύχης αν θα ήταν καλοί και θα φέρονταν με σεβασμό και αγάπη, ίσως για αυτό όλες οι ηρωίδες μου κρατούν τη ζωή τους στα δικά τους χέρια. Οι κλέφτες της ευτυχίας. Αυτός
είναι ο τίτλος του νέου σου βιβλίου που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Μίλησε μου λίγο γι' αυτό. Τι πραγματεύεται; Καταρχήν από τη περίληψη φαίνεται ότι πρόκειται για την ιστορία τριών γυναικών , στην ουσία τρείς γενιές, μητέρα, κόρη, εγγονή και παράλληλα με τη μυθιστορηματική πλοκή ξετυλίγεται η ιστορία των τόπων όπου ζούσαν οι ηρωίδες , χωρίς να θέλω να ενταχτώ στη εξαιρετικά δύσκολη κατηγορία του ιστορικού μυθιστορήματος νομίζω ότι έκανα μια πολύ προσεκτική περιγραφή του τόπου αλλά και της ιστορικής περιόδου που τοποθετώ χρονικά τις ζωές των ηρωίδων μου. Ξέχωρα όμως από αυτό, το κεντρικό μήνυμα είναι ότι πέρα από κάθε αντιξοότητα, απώλεια, καταστροφή ατομική ή συλλογική ο άνθρωπος πρέπει να συνεχίσει απτόητος τη ζωή του κλέβοντας κάθε φορά κομμάτια ευτυχίας. Τι ήταν εκείνο που σε ενέπνευσε για να το γράψεις; Γενικά από πού θα έλεγες ότι εμπνέεσαι τις ιστορίες σου; Εντάσσεις πρόσωπα και καταστάσεις της καθημερινότητας στα βιβλία σου; Από πού αντλείς συνήθως τη θεματολογία σου;
Κάθε βιβλίο έχει διαφορετική πηγή έμπνευσης, τα πρώτα δύο ήταν σύγχρονα και πηγή έμπνευσης ήταν δικά μου βιώματα αλλά και γεγονότα που έπεσαν στην αντίληψη μου και καθόρισαν άλλα λιγότερο και άλλα περισσότερο την ύπαρξη μου, το τρίτο μου βιβλίο όμως αναφέρεται σε μια ιστορική εποχή που δεν έχω ζήσει , με ήθη και έθιμα ίσως ξεπερασμένα που όμως θεωρώ ότι η γνώση του παρελθόντος και ειδικά της ιστορίας ,μας κάνει σοφότερους και καλύτερους στη διαχείριση του παρόντος. Θα έλεγα ότι αντλώ την έμπνευση μου από παντού και έχω στη κυριολεξία αμέτρητες ιδέες για μελλοντικά βιβλία, δυστυχώς δεν έχω τον ανάλογο χρόνο για να γράφω. Αγγελική, Μαρίνα, Ελένη. Οι τρεις ηρωίδες σου. Πόσο ταυτίστηκες μαζί τους όταν έγραφες το βιβλίο; Γενικότερα, πόσο ταυτίζεσαι με τις ηρωίδες σου και πόσο δύσκολο είναι έπειτα να τις αποβάλεις για να αρχίσεις να γράφεις το επόμενο; Δεν ξέρω καν αν ταυτίζομαι, τις δημιουργώ αλλά δεν έχω κανένα πρόβλημα να τις αποχωριστώ και να συνεχίσω στην επόμενη ιστορία μου με ολόφρεσκους ήρωες.
Τρεις γυναίκες όμορφες σαν νεράιδες που γεννήθηκαν μέσα σε πόλεμο, γνώρισαν την ορφάνια, γεύτηκαν την απόλυτη φτώχεια αλλά και τα αμύθητα πλούτη, αγαπήθηκαν και αγάπησαν με πάθος και, τελικά, έζησαν ακριβώς όπως θέλησε η καθεμιά. Ανέλαβαν τον έλεγχο του πεπρωμένου τους και το οδήγησαν με σταθερό χέρι, μέχρι που βρήκαν την ευτυχία… Πιστεύεις δηλαδή πως κάτι τέτοιο είναι εφικτό; Κάποιος άνθρωπος μπορεί πραγματικά να αναλάβει τον έλεγχο του πεπρωμένου του; Πιστεύω στο πεπρωμένο αλλά επίσης πιστεύω ότι αρκετές φορές στη ζωή μας έχουμε βρεθεί σε σταυροδρόμια που έπρεπε να επιλέξουμε το δρόμο που θα πάρουμε, εκεί μετράει η τόλμη, η φιλοδοξία, η εργατικότητα, η εντιμότητα και μια σειρά ακόμη από χαρακτηριστικά που δεν θα μας οδηγήσουν στον εύκολο δρόμο γιατί με απόλυτη βεβαιότητα λέω σε όλες όσες θα διαβάσουν αυτή τη συνέντευξη ότι δεν υπάρχει εύκολος δρόμος για τη κατάκτηση των ονείρων μας, αν λοιπόν δειλιάσουμε ας μη κατηγορήσουμε το πεπρωμένο αλλά τη δική μας επιλογή, ας μη βαφτίζουμε τη δειλία πεπρωμένο αλλά και έτσι να είναι θα πω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς κάτι κακό να έχει συμβεί στη ζωή
του, τι πάει να πει αυτό; Ότι θα εγκαταλειφτεί ακυβέρνητος στη κακιά τύχη; Δεν θα πολεμήσει; Δεν θα ξανασηκωθεί να συνεχίσει το δρόμο του; Κατά τη δική μου άποψη λοιπόν μπορεί να αναλάβει τον έλεγχο του πεπρωμένου αρνούμενος να το αποδεχτεί όταν δεν του αρέσει και εφόσον προσπαθεί να κάνει αυτά που επιθυμεί. Έχεις φανταστεί ποτέ σου κάποιο βιβλίο σου να γίνεται σειρά; Πώς θα αντιδρούσες σε αυτό; Υπάρχει κανένας που γράφει βιβλία και δεν το έχει φανταστεί αυτό; Φυσικά θα χαιρόμουν. Ποιο από τα βιβλία σου θεωρείς το αγαπημένο σου; Ρωτάς ποτέ μια μητέρα ποιο από τα παιδιά της αγαπάει πιο πολύ; Αδύνατον να τα ξεχωρίσω, είναι όλα αγαπημένα μου Νιώθεις απόλυτα ελεύθερη κατά τη συγγραφή των έργων σου ή μήπως υπάρχουν φορές που αισθάνεσαι ότι εισβάλουν στο κείμενο, παρά τη θέλησή σου, επιρροές από προγενέστερα αναγνώσματά σου; Επιρροές έχω σίγουρα αλλά δεν εισβάλουν με το έτσι θέλω, έχοντας κάνει κτήμα μου τη γνώση μπορώ να διυλίζω στο μυαλό μου και να παίρνω απόσταγμα κάθε φορά, αυτό το απόσταγμα θεωρώ ότι χρωματίζει ή έστω επηρεάζει τα γραφόμενα μου Έχεις δεχτεί κατά καιρούς αρκετές καλές κριτικές για τα προηγούμενα βιβλία σου. Φαντάζομαι όμως πως θα σου έχει τύχει να ακούσεις και κάποιες αρνητικές κριτικές.. Πώς τις αντιμετωπίζεις; Οι καλές κριτικές με κάνουν να χαίρομαι, οι κακές κριτικές με κάνουν καλύτερη Πως σχολιάζεις τη μαζικά εκφραζόμενη - ιδίως τα τελευταία χρόνια - επιθυμία πολλών ανθρώπων να συγγράψουν και
“Θα έλεγα ότι αντλώ την έμπνευση μου από παντού και έχω στη κυριολεξία αμέτρητες ιδέες για μελλοντικά βιβλία, δυστυχώς δεν έχω τον ανάλογο χρόνο για να γράφω”.
“Θεωρώ δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να γράφει ότι θέλει και εφόσον βρεθεί και εκδότης να το εκδώσει όλα καλά”. κυρίως να εκδώσουν κάποιο έργο τους; Δεν τη σχολιάζω, θεωρώ δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να γράφει ότι θέλει και εφόσον βρεθεί και εκδότης να το εκδώσει όλα καλά, διαβάζω τα πάντα και βγάζω τα δικά μου συμπεράσματα, αν μου αρέσει κάτι ψάχνω και τα υπόλοιπα βιβλία του αν όχι το βάζω στη βιβλιοθήκη μου μαζί με τα υπόλοιπα βιβλία. Πέρα από το ταλέντο, το οποίο αναμφισβήτητα πρέπει κάποιος να διαθέτει για να γίνει συγγραφέας, ποια άλλα, κατά την γνώμη σου, αποτελούν σημαντικά εφόδια για να επιτύχει; Σημαντικότερο ακόμη και από το ταλέντο είναι η σκληρή δουλειά, ένα μεγάλο ταλέντο μπορεί να χαθεί, κάποιος όμως με πολύ λιγότερο ταλέντο που με επιμονή δουλεύει, το καλλιεργεί και μέρα με τη μέρα βελτιώνεται δεν πρόκητε να χαθεί ποτέ. Η συγγραφή ως διαδικασία για σένα είναι θέμα έμπνευσης ή ωραρίου; Γράφεις άτακτα και μόνο όταν μέσα σου υπερχειλίζει η ανάγκη ή ακολουθείς πιστό καθημερινό πρόγραμμα προσήλωσης στο πληκτρολόγιο; Ανάλογα με την εποχή, θα έλεγα ότι γράφω άτακτα γιατί έχω μεγάλο φόρτο υποχρεώσεων αλλά και ανάλογα με τα κέφια μου , σίγουρα δεν είναι με ωράριο ή με καθημερινό πρόγραμμα. Μόνο όταν ένα βιβλίο είναι υπό έκδοση η συνεργασία μου με την επιμελήτρια ακολουθεί πρόγραμμα για να μην παρατραβάει και την κουράσω Τελικά είναι ισχυρό το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα; Κάποιοι λένε ότι ως λαός δεν έχει καλή σχέση με την ανάγνωση. Δεν έχω ιδέα, ειδικά στις μέρες μας
που ο ελληνικός λαός έχει χάσει τον ύπνο του με όλα αυτά που συμβαίνουν. Πιστεύεις ότι το μέλλον της λογοτεχνίας βρίσκεται στα ηλεκτρονικά βιβλία ή οι αναγνώστες θα παραμείνουν εραστές της μυρωδιάς του χαρτιού; Επίσης δεν έχω ιδέα, εγώ πάντως δεν μπορώ να διαβάσω αν δεν είναι σε χαρτί, ακόμη και άρθρα που κατέβαζα από το ίντερνετ πρώτα τα τύπωνα και μετά τα μελετούσα. Από την εμπειρία σου στο χώρο, πόσο δύσκολο είναι ένας νέος συγγραφέας να επιτύχει την έκδοση του πρώτου του μυθιστορήματος από κάποιον εκδοτικό οίκο; Πόσο δύσκολο ήταν για σένα; Δεν ξέρω σήμερα τι γίνεται γιατί τα πράγματα έχουν δυσκολέψει σε όλους τους τομείς, για μένα πάντως ήταν πολύ εύκολο, άφησα ένα αντίγραφο του πρώτου μου βιβλίου και σε μια βδομάδα μου τηλεφώνησαν και υπέγραψα το συμβόλαιο μου. Γράφεις κάτι τώρα; Έχω ξεκινήσει κάτι αλλά επειδή δουλεύω πολύ δεν έχω χρόνο να αφιερώσω τουλάχιστον όσο θα ήθελα Τα μελλοντικά σου σχέδια; Δεν ξέρω αν μπορώ να σχεδιάσω κάτι σε
αυτό το περιβάλλον αβεβαιότητας, κανείς αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα δεν μπορεί να είναι βέβαιος για το τι του ξημερώνει, απλά και εγώ όπως και οι ηρωίδες μου λέω πως ότι συμβεί θα το αντιμετωπίσω. Είμαι όμως πολύ λυπημένη γιατί δυστυχώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο από ανικανότητα κυρίως αλλά και τεράστια οικονομικά σκάνδαλα αυτών που μας κυβερνούσαν και μας κυβερνούν ακόμη. Επίσης είμαι πολύ θυμωμένη με την συμπεριφορά , την αδιαφορία, την έλλειψη στοιχειώδους ευθιξίας, την συγκάλυψη και τελικά την απαξίωση όλων των στοιχειωδών ηθικών αρχών από τους κυβερνώντες μας ενώ την ίδια ώρα η πλειοψηφία του ελληνικού λαού αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης. Τι εύχεσαι; Εύχομαι ο τόπος μου να ξεπεράσει τη βαθιά κρίση που τον μαστίζει και όλοι να ζήσουμε ειρηνικά προσφέροντας στα παιδιά μας μια υγιή κοινωνία, έναν κόσμο νοικοκυρεμένο, εύχομαι επιτέλους να διδαχτούμε από την ιστορία.
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 00357 25561963
Ο Απόστολος έγραψε μυθιστόρημα, η Αντωνία ένα παραμύθι, ο Λουκάς επίσης μυθιστόρημα και ο Χρήστος ποίηση. Είναι νέα παιδιά, [κάτω των 30] ποιητικές φιγούρες μέσα στην αστική τρέλα, που αντιστέκονται στο δήθεν, πολεμούν τα στερεότυπα και λατρεύουν το απροσδόκητο.
ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΙ Είναι νέοι, γράφουν τις δικές τους ιστορίες και τολμούν να ονειρεύονται
Η Αντωνία Καλλιμούκου σπούδασε οικονομικά στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Πάντειου Πανεπιστημίου Αθηνών, παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής και ασχολείται και με το μόντελινγκ εδώ και κάποια χρόνια, απ' όταν βγήκε αναπληρωματική Σταρ Ελλάς το 2007. Το παιδικό παραμύθι «Το Ζαχαρωτό χωριό και τα χαμένα παραμύθια» είναι το πρώτο της βιβλίο.
Ο Λουκάς Μέξης είναι περίπτωση. Ο ίδιος λέει: «Πάμε το βιογραφικό στο τσακ μπαμ. Γεννήθηκα το 1983 στην Αθήνα όπου και μεγάλωσα. Ενώ πήγαινα σχολείο είπα να αρχίσω να γράφω, κυρίως επειδή δεν μπορούσα να σχεδιάσω. Είχα μεγάλο καημό επειδή λάτρευα τα κόμικς, και έψαχνα τρόπο να αναμιχθώ σε αυτόν το χώρο». Το Shoebox [μια καλοκαιρινή κομπίνα] είναι το πρώτο του βιβλίο και είναι ανάμεσα στα έξυπνα best seller της εποχής.
Ο Χρήστος Μιχαήλ είναι γνήσιος ποιητής, παρ' όλο που ο ίδιος λέει πως δεν είναι. Γεννήθηκε στη Σαλαμίνα, τελείωσε το σχολείο στη Λεμεσό και σπούδασε Χρηματοοικονομική και Τραπεζική Διοικητική στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Σήμερα εργάζεται ως δημοσιογράφος σε μουσικά περιοδικά, έντυπα και διαδικτυακά, ενώ κατά καιρούς έχει διατελέσει blogger. Και μην ξεχνάτε, όποτε λένε ότι η ποίηση πια αργοπεθαίνει, ένα αγέρι φυσά από "εκεί που σμίγουν τα βουνά με το μελτέμι και αγκαλιάζεται η βροχή με τα καυτά μας ρούχα", διαπερνά τα στεγανά της παγωμένης μας καρδιάς και νοιώθουμε πάλι το "Γιατί" της Δημιουργίας… Ο Χρήστος Μιχαήλ μας ποτίζει ευγενή δηλητήρια, αλλά πίνοντας τα, νοιώθουμε μεθυσμένοι από την αθανασία του ποιητικού λόγου..... «Η καχυποψία ενός άλλοθι» είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή και συνοδεύεται από σκίτσα της Παναγιώτας Τσιμπαλίδη.
Ο Αποστόλης Κουκουλούδης γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό πανεπιστήμιο Αθηνών / Σχολή Θετικών επιστημών, Τμήμα Μαθηματικών. Έχει δουλέψει στην Domino's Pizza, σαν σερβιτόρος και μπάρμαν, σαν υπάλληλος τηλεφωνικού κέντρου και σαν καθηγητής παραδίδοντας Ιδιαίτερα μαθήματα μαθηματικών και φυσικής. Τον ενδιαφέρει το Θέατρο, ο κινηματογράφος, η λογοτεχνία, τα ταξίδια και η μουσική. Το πρώτο του βιβλίο- το ΚΟΛΑΖ- είναι ένα σύγχρονο νεανικό μυθιστόρημα με εξαιρετικά δυνατό θέμα. Είμαστε σίγουροι ότι θα συζητηθεί ιδίως με όσα ακούγονται στις μέρες μας για τρομοκρατικές ενέργειες, μολότοφ, πεδία βίας, «γιάφκες» κ.ο.κ Ένα μυθιστόρημα με φαντασία μαζί με σύγχρονο ρεαλισμό και αντισυμβατική γραφή.
MAG Book
ΗΛΙΑΝΑ ΒΟΛΟΝΑΚΗ
ΛΕΥΚΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ
Η Ηλιάνα Βολονάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει στέλεχος Τραπεζικών Υπηρεσιών, και έκανε τις πρώτες της συγγραφικές της απόπειρες στις κόλλες των οικονομικών της βιβλίων! Ασχολείται, δε, με τη ζωγραφική έχοντας εκθέσεις στο ενεργητικό της, ενώ γράφει στον τοπικό τύπο της Πάτρας και ταξιδεύει συχνά.
Μπορεί η αγάπη να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο; Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ένας φίλος; Τι κερδίζει στο τέλος, ο έρωτας ή η αυτοθυσία; Μια νεαρή γυναίκα αντιμέτωπη με μια δύσκολη αρρώστια, καλείται να απαντήσει σε όλα αυτά τα ερωτήματα στην προσπάθειά της να βρει επιτέλους την ευτυχία τόσο για τον εαυτό της όσο και για εκείνους που αγαπά. Στο μεταξύ, οι γύρω της κρύβουν ο καθένας τη δική του ιστορία και τα δικά του όνειρα. Κάποιοι θα πετάξουν με τα φτερά των ονείρων τους, και κάποιοι θα γίνουν Λευκά Περιστέρια.
MAG Book
ΧΑΡΑ ΖΗΚΑ Η Χαρά Ζήκα είναι χημικός, Δρ Φαρμακευτικής Α.Π.Θ. και εργάζεται ως επιστημονικός συνεργάτης στο ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης.
Η Χαρά Ζήκα είναι χημικός, Δρ Φαρμακευτικής Α.Π.Θ. και εργάζεται ως επιστημονικός συνεργάτης στο ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Διδάσκει Χημεία και Βιοχημεία. Πέρασε πρώτη στο τμήμα Χημείας και αποφοίτησε με το μεγαλύτερο βαθμό στη Σχολή Θετικών Επιστημών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της έλαβε πολλές υποτροφίες και αργότερα για την ερευνητική της εργασία βραβεύτηκε σε διεθνές συνέδριο. Επιπρόσθετη ερευνητική εμπειρία απέκτησε στην Αμερική, Γερμανία, Σλοβακία και Σλοβενία. Εδώ και αρκετά χρόνια αρθογραφεί σε διάφορες εφημερίδες, ενώ σε αρκετές έχει μόνιμη στήλη με τίτλο «Η Χημεία της Χαράς». Επίσης κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές με θέματα γενικού ενδιαφέροντος. Είναι πρόεδρος του Συλλόγου φίλων της Επιστήμης και του Πολιτισμού-ΟΛΚΟΣ καθώς και της ομάδας μπάσκετ και ομάδας ποδοσφαίρου ΟΛΚΟΣ. Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί της στην ηλεκτρονική διεύθυνση: xarazika@yahoo.com ή στο facebook: Xara Zika Α
ΕΡΩΤΑΣ, ΧΗΜΕΙΑ & ΣΕΞ Ο έρωτας συγκλονίζει την ύπαρξή μας και όλοι αναρωτιόμαστε πώς επιλέγουμε σύντροφο, τι γίνεται μέσα μας όταν ερωτευόμαστε, γιατί νιώθουμε ηδονή ή ζήλια. Επιτέλους η επιστήμη είναι σε θέση να απαντήσει σχεδόν σε όλα τα ερωτήματα που έχουμε για τα ερωτικά συναισθήματα, τα οποία αποδεικνύεται ότι είναι μια καθαρά εγκεφαλική λειτουργία. Ίσως αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάνεται το μυστήριο αλλά σίγουρα δε θίγεται το θαύμα της ερωτικής εμπειρίας. Εστιάζοντας λοιπόν στη νευροχημική θεώρηση του έρωτα, το βιβλίο αυτό έχει ως στόχο να εξηγήσει με απλό και κατανοητό τρόπο τι μας συμβαίνει στα διάφορα στάδια μιας ερωτικής σχέσης: από το πρώτο ραντεβού, το πάθος, τον οργασμό, την απιστία, μέχρι την ερωτική απογοήτευση και την εκδίκηση. Τέλος αναφέρονται κάποιες ουσίες που θεωρούνται αφροδισιακές καθώς και παρασκευές ερωτικών ελιξιρίων που υπόσχονται διέγερση και εκστατικούς οργασμούς!
Λένε ότι το μεγαλύτερο αναγνωστικό κοινό είναι το γυναικείο. Υπάρχουν όμως και γυναίκες που εκφράζονται με το γράψιμο. Καταθέτουν τις σκέψεις τους, τους προβληματισμούς τους, την οργή τους και τα πιστεύω τους. Η Μαίρη Γεωργίου έγραψε ένα οργισμένο αφήγημα, η Δήμητρα Γεωργίου ένα μυθιστόρημα για γυναίκες άνω των 45, η Χριστίνα Ματαράγκα μια ιστορία με πολύ μπερδεμένα αισθήματα και συναισθήματα και η Ελίνα Καρόλου ένα μυθιστόρημα μεταξύ ζωής και θανάτου.
ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ “Τα βιβλία δεν σου μαθαίνουν
τον κόσμο. Σου δίνουν όμως τα
εργαλεία για να τον καταλάβεις...”
ΜΑΙΡΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Νηπενθές «… Ο έρωτας και η απόγνωση της προδοσίας και του χωρισμού, η ανεργία, τα... παντός είδους παραισθησιογόνα και τα κυκλώματα με τα... δικαιώματα, σε διαρκή αναζήτηση, τρέχουν ή περπατάνε σιγά, φωνάζουν ή... ψιθυρίζουν στο «Νηπενθές», που οι σκέψεις του, με χιούμορ και
σαρκασμό, με θυμό και αλήθεια, με αθυροστομία και ήθος, δεν αποτελούν μουντζουρωμένες φωτοτυπίες κάποιου άλλου -όπως συχνά βλέπουμε- αλλά αυθεντική γραφή, που μας κάνει να ΜΗΝ ΠΕΝΘΟΥΜΕ, αφού ακόμα κι όλα τούτα τα μη υγιή που περιγράφει συμβαίνουν γύρω μας, ανάμεσα μας, άρα ΖΟΥΝ...» Η Μαίρη Γεωργίου κατάγεται και
ζει στην Καλαμάτα. Γεννήθηκε το 1976 και σπούδασε στο Τμήμα Θεολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αργότερα φοίτησε σε σχολή αεροσυνοδών και απασχολήθηκε στο χώρο της αεροπορίας. Το «Νηπενθές» είναι το πρώτο της βιβλίο.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ - Το αξίζεις γιατί όλοι μεγαλώνουμε « Παλιότερα χρειάστηκε να θυσιάσει την προσωπική της ευτυχία αλλά τώρα ήρθε η στιγμή να ευχαριστηθεί. Ν' ανταμειφθεί για τις ιδέες της. Τι έχει να χάσει; Γιατί να φοβηθεί; Για το τι θα πουν τα παιδιά της; Όσο η τύχη της χαμογελά, οι επιλογές της δικαιώνονται και η φαντασίωση έγινε πραγματικότητα. Ήρθε η στιγμή να γελάσει και να ευχαριστηθεί. Το περιοδικό κυκλοφορεί
και πάει πολύ καλά. Μήπως τελικά η ζωή δεν είναι μόνο για τους νέους;» «Το αξίζεις γιατί όλοι μεγαλώνουμε», είναι ένα βιβλίο που όπως λέει και ο τίτλος του, το αξίζει! Είναι πρωτότυπο, ισορροπημένο, ευανάγνωστο, απλό, καθαρό, τρέχει σαν νεράκι. Διακρίνεται από αυθεντικότητα, ωραία απόδοση καθημερινών σκηνών, πολύ επιτυχημένες αναδρομές, γλυκιά μελαγχολία, χιούμορ, καλές αποδόσεις χαρακτήρων, μεγάλη ευαισθησία προσέγγισης και των απλούστερων ζητημάτων και έξυπνους διαλόγους.
Η Δήμητρα Γεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα, σε μια οικογένεια που περίσσευε η αγάπη. Εργάστηκε σαν Διοικητικός Υπάλληλος στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός και εκεί από πολύ νωρίς έμαθε πώς να αγαπάει τους ανθρώπους. Έχει δύο γιους, τρία εγγόνια, αλλά ελπίζει και σε άλλα. Από το 2005 ζει μόνιμα στην Πάτρα που την είχε ερωτευθεί από τα 11 της. Το να γράφει, είναι για κείνη αγαπημένη δουλειά ψυχής! «Το αξίζεις γιατί όλοι μεγαλώνουμε», είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ Κομμάτια του πάζλ που λείπουν Το Μόναχο θα είναι η πόλη που για δυο χρόνια θα δεχτεί αδιάφορα την παρουσία της. Μια παρουσία που κι αυτή η ίδια πολλές φορές αναρωτιέται αν πραγματικά υφίσταται. Η συνάντηση της με τον Αλέξανδρο και τον Ανδρέα, δυο άντρες που τους ενώνει μια βαθιά φιλία είναι και η αρχή μιας σχέσης που κάποιους πιθανόν να τους ξενίσει, άλλους να τους σοκάρει και κάποιους άλλους πάλι να τους αφήσει σε μια απόσταση, αδιάφορους.
Ακούω τον Ανδρέα με μια περίεργη βραχνάδα στη φωνή να μου λέει: - Έχεις ξαπλώσει με τον Αλέξανδρο... έχω ξαπλώσει κι εγώ. Πολλές φορές... ούτε θυμάμαι πόσες. Ξεραίνεται το στόμα μου, σφίγγεται το στομάχι μου. Κοιτάζω τον Αλέξανδρο που καθισμένος δίπλα του φαίνεται να διστάζει λίγο να μπει στο παιχνίδι που άρχισε ο φίλος του. - Κοίτα Ελίνα -συνεχίζει να με προκαλεί ο Ανδρέας - Όσο όμορφα είναι αγάπη μου να φιλώ τα δικά σου τα χείλη, άλλο τόσο όμορφα
είναι να φιλάω και τα δικά του. Από κει και πέρα θα κληθούν και οι τρεις να αντιμετωπίσουν την αλήθεια πρόσωπο με πρόσωπο… Η Χριστίνα Ματαράγκα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Απόφοιτος λυκείου και του γαλλικού ινστιτούτου στα επίπεδα Sorbonne 1, 2, 3, ασχολήθηκε από πολύ νωρίς με τους στίχους, την ποίηση και τη συγγραφή μυθιστορημάτων. Για έξι χρόνια έζησε και εργάστηκε στο Μόναχο όπου και έγραψε «Τα κομμάτια του πάζλ που λείπουν».
βιβλίο της «180 δευτερόλεπτα», επιχειρεί να κάνει αυτό το ταξίδι για λογαριασμό του ήρωα της. Εν ολίγοις ο πρωταγωνιστής μας βγαίνει σοβαρά τραυματισμένος από μια μετωπική σύγκρουση Ι.Χ. με νταλίκα και μένει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα σε κώμα. Τότε, στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου, αρχίζει ένα ταξίδι αυτογνωσίας και συνειδητοποίησης. Η Ελίνα Καρόλου γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1972. Μεγάλωσε στον Νέο Κόσμο και τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια ζει στον Γέρακα Αττικής. Από πολύ μικρή έγραφε σε ένα τετράδιο ιστορίες, ξεφεύγοντας έτσι από την πραγματικότητα και ζώντας σε έναν ονειρικό δικό της κόσμο. Το «180 δευτερόλεπτα» είναι το πρώτο της βιβλίο.
ΕΛΙΝΑ ΚΑΡΟΛΟΥ 180 Δευτερόλεπτα
Με βάση την εμπειρία που έχουν περιγράψει διάφοροι οι οποίοι έφτασαν στον «Άλλο κόσμο» και ξαναγύρισαν, η συγγραφέας στο
Advertise at the Mag News English Edition Distributed by E mail to more than 200.000 English spoken readers!
SPECIAL PRICES! Contact us now at media_mag@yahoo.com
MAG Book
ΕΥΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΛΙΑΝΟΥ Η κόρη της Σελήνης» είναι το δεύτερο βιβλίο για παιδιά, της Εύας Πετροπούλου-Λιανού. Έκανε την εμφάνιση της στο μαγικό κόσμο του παιδικού βιβλίου, με την έκδοση του πρώτου βιβλίου της στα γαλλικά «Geraldine et le lutin du lac», το Μάιο του 2006, από τις εκδόσεις Amalthee. Η Εύα Λιανού Πετροπούλου είναι από το Ξυλόκαστρο εκει θα ολοκληρώσει τις σπουδές της .Η δημοσιογραφία την συνεπαίρνει από μικρή. Αποφασίζει να κάνει επάγγελμα τη μεγάλη της αγάπη, παρακολουθεί μαθήματα δημοσιογραφίας στην σχολή του ΑΝΤ1. Τελειώνοντας με τις σπουδές της κάνει την πρακτική της, ως ελεύθερη ρεπόρτερ σε διάφορες δημοσιογραφικές εκπομπές. Το 1994 φεύγει για τη Γαλλία όπου κι εργάστηκε ως δημοσιογράφος στη γαλλική εφημερίδα «Le LIBRE JOURNAL».Το 2002 ζει κι εργάζεται στην Αθήνα . Πρόσφατα κυκλοφόρησε το τρίτο παραμύθι της από τις εκδόσεις Εναστρον. « Η Ζεραλντίν και το ξωτικό της λίμνης» .
Η ΖΕΡΑΛΝΤΙΝ ΚΑΙ ΤΟ ΞΩΤΙΚΟ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ Η Ζεραλντίν πηγαίνει να επισκεφτεί τον παππού της. Οι δυο τους περνάνε ατέλειωτες ώρες, μαγειρεύοντας και ψαρεύοντας. Ανάμεσά τους θα αναπτυχθεί μια δυνατή σχέση, όταν η μικρή Ζεραλντίν ανακαλύψει τον κρυφό κόσμο της γειτονικής λίμνης, μέσα από ένα μικρό χρυσόψαρο… Τα παιδιά μας, τα παιδιά της σύγχρονης πόλης με τα πολλά παιχνίδια, τα γεμάτα λιχουδιές ψυγεία και τα γεμάτα εκπλήξεις πάρτυ γενεθλίων, είναι αναγκασμένα να απολαμβάνουν την ειλικρινή αγάπη της οικογένειας ακολουθώντας τους αγχωτικούς ρυθμούς της καθημερινότητας των γονιών, τους κανόνες και τα ξυπνητήρια της σύγχρονης ζωής. Ευχαριστημένα σίγουρα, ευτυχισμένα όμως;... Εκτός κι αν... το «χάσμα των γενεών» γεφυρωθεί! Εκτός κι αν το όνειρο, η φαντασία, τα στοιχιά κι οι νεράιδες έλθουν να τα συναντήσουν! Η ψυχική επαφή, το δέσιμο του παιδιού με τον παππού και τη γιαγιά, έρχονται να προσφέρουν ακριβώς αυτά! Και οι γενιές γίνονται ένα! Η σοφία των παππούδων δημιουργεί τον παράλληλο ονειρικό κόσμο που έχει ανάγκη ένα παιδί και τα παιδικά μάτια που λάμπουν χαμογελαστά δίνουν ζωή στον παππού και στη γιαγιά!
ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΗΣ ΕΥΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΛΙΑΝΟΥ
Μια φορά κι ένα καιρό στην μακρινή εξωτική Ζαριστάν, ζούσε ένας γεωργός. Τον έλεγαν Ζαζίρ. Ήταν άνθρωπος καλός κι υπομονετικός. Αγαπούσε τη γη, σαν να ήταν η οικογένεια του. Κάθε μέρα σηκωνόταν πριν την ανατολή του ήλιου και πήγαινε στο χωράφι του, να το καθαρίσει και να το οργώσει. Έπρεπε γρήγορα να ετοιμάσει το χώμα για τους σπόρους που θα έσπερνε την άνοιξη.
Μια φορά κι ένα καιρό στην μακρινή εξωτική Ζαριστάν , ζούσε ένας γεωργός. Τον έλεγαν Ζαζίρ. Ήταν άνθρωπος καλός κι υπομονετικός . Αγαπούσε τη γη, σαν να ήταν η οικογένεια του . Κάθε μέρα σηκωνόταν πριν την ανατολή του ήλιου και πήγαινε στο χωράφι του, να το καθαρίσει και να το οργώσει. Έπρεπε γρήγορα να ετοιμάσει το χώμα για τους σπόρους που θα έσπερνε την άνοιξη. Ο Ζαχίρ κάθε τόσο καθάριζε με τη τσουγκράνα του, το χωράφι του
από τα ξερά χόρτα , σταματούσε και κοιτούσε τον ουρανό. Θαρρείς κι έλεγε ένα μεγάλο ευχαριστώ εκεί ψηλά στα σύννεφα, στον ήλιο , στα πουλιά ή κάπου αλλού. Όταν έφτανε το απόγευμα σταματούσε να φάει μια μπουκιά από το κολατσιό του. Και αφού τέλειωνε .. έπιανε παλι τη τσουγκράνα του .. . μέχρι που νύχτωνε και αποκαμωμένος πια, επέστρεφε στο σπίτι του . Η ζωή του Ζαχίρ για χρόνια ήταν σκληρή μοναχική και ούτε φίλους
είχε να μοιραστεί τα καθημερινά . Ούτε γείτονες έμεναν δίπλα στο απομακρυσμένο από τη πόλη Ζαριστάν, σπίτι του. Στην πόλη της Ζαριστάν , οι παραδόσεις ήταν πολύ σημαντικές και οι κάτοικοι τις ακολουθούσαν κατά γράμμα. Ετσι λοιπόν ο Ζαχίρ μιας κι ήταν πολύ φτωχός, χωρίς καθόλου χρήματα και χωράφια ούτε να παντρευτεί μπορούσε . Στη χώρα της Ζαρισταν οι γυναίκες ήταν λίγες και οι οικογένειες τους σχεδόν τις πουλούσαν, σε πλούσιους γαιοκτήμονες, έτσι ώστε
να μπορέσει να επιβιώσει και η υπόλοιπη οικογένεια. Άδικο για τις γυναίκες της Ζαριστάν. Δεν γνώρισαν ποτέ την αληθινή αγάπη. Αλλά και πολλοί άντρες της Ζαριστάν έμεναν μόνοι, αφού δεν έιχαν χρήματα κι υπάρχοντα για να διαλέξουν τη μελλοντική νύφη. Αυτά ήταν τα ήθη και τα έθιμα όμως . Ο Ζαχιρ ήξερε το ριζικό του. Αλλά δεν ήθελε να μείνει μόνος .Αποφάσισε λοιπόν, να αλλάξει το μέλλον του. Σκεπτόταν όλη τη νύχτα πως θα μπορούσε να αλλάξει τη ζωή του. το επόμενο πρωί κατέβηκε στο παζάρι της Ζαριστάν. Αγόρασε λογής λογής μπαχάρια και χρώματα και έλαια μεθυστικά. Πήρε κι ενα καραβόπανο και μπόλικα ξύλα. Όταν τέλειωσε με τις αγορές του, επέστρεψε στο σπίτι του . Άδειασε όλα τα ψώνια πάνω στο τραπέζι. Στην αρχή δεν ήξερε για ποιο λόγο τα αγόρασε όλα αυτά , θαρρείς και μια μαγική δύναμη τον έσπρωξε να το κάνει. Άνοιξε τα μπαχάρια και τα δοχεία με τα αρωματικά έλαια, τα έβαλε σε μεγάλα καζάνια κι άρχισε να τα ανακατεύει για ώρες. Όλη μέρα κι όλη νύχτα τα ανακάτευε κι έλεγε λόγια αγάπης. Πρόσθεσε στα καζάνια μερικά φρούτα εξωτικά και άλλα βοτάνια. Όλο αυτό το μειγμα άρχισε να μετατρέπεται σε μια παχύρευστη κρεμώδη υφή. Ο Zαχίρ άπλωσε το καραβόπανο στο τραπέζι κι άρχισε να κόβει το ύφασμα σε σχήμα ενός ανθρώπου. Ολη τη νύχτα πάλευε ο γεωργός με το πανί και ξημερώματα πια, πήρε μερικά πινέλα κι άρχισε να μπογιατίζει αυτό το απρόσωπο πανί Ο γεωργός επί δυο μερόνυχτα συνέχιζε να ζωγραφίζει πάνω στο πανί, δεν έτρωγε, δεν έπινε ούτε νερό. Εγκατέλειψε το χωράφι του
και τη σοδεία του. Ήταν τόσο απασχολημένος με το πανί του και τις μπογιές του. Ίσως να αποτύπωνε τα όνειρα του. Φαινόταν πολύ απασχολημένος κι αφοσιωμένος στο εργο του. Να αγγίζει το πανί με τα πινέλα του και μια πάνω , μια κάτω γέμιζε το πανί με ζωη. Η τελευταία πινελιά. Ο Ζαχιρ πήρε τα ξύλα , τα καρφιά κι ενα σφυρί κι άρχισε να τα καρφώνει πάνω στο πανι. ¨"Νομίζω ότι είναι έτοιμο" ψιθύρισε ο γεωργός. Σήκωσε ψηλά την κατασκευή του και την κρέμασε στο τοίχο του δωματίου του. Ενας θαυμάσιος πίνακας . Πάνω στο καραβόπανο, υπήρχε μια γυναίκα. Ο γεωργός είχε ζωγραφίσει τη φιγούρα μιας γυναίκας. Με μακριά μελαχρινά μαλλιά, μάτια αμυγδαλωτά κι ένα χαμόγελο στα χείλη. Την είχε ζωγραφίσει μ 'ένα πολύ όμορφο κόκκινο φόρεμα . Από εκείνη την ημέρα, ο γεωργός έγινε αχώριστος με το πορτραίτο του. Έδειχνε πιο χαρούμενος και αισιόδοξος. Η ζωή του ήταν γεμάτη από αγάπη και συντροφικότητα . Κάθε πρωί που ξυπνούσε, έλεγε καλημέρα στο πορτραίτο . Του μιλούσε με γλυκόλογα σαν να ήταν αληθινό άνθρωπος. Του μιλούσε για τους φόβους του και για τα όνειρα του .Όταν ο γεωργός επέστρεφε από τη Ζαριστάν έλεγε τα νέα του χωριού στο πίνακα. Με την πρώτη ζέση του ήλιου,
ο γεωργός πήγε στο χωράφι του κι έσπειρε τους σπόρους. Αργότερα οι βροχές ήρθαν. Οι μέρες περνούσαν, οι μήνες περνούσαν. Το χωράφι είχε πλέον ευδοκιμήσει. Η σοδειά ήταν έτοιμη να μαζευτεί. Ο Ζαχίρ γυρνούσε σπίτι του χαρούμενος και μιλούσε στο πορτραίτο με τις ώρες, αυτή τη φορά για το χωράφι του, που είχε πλέον φυτευτεί με σπόρους και αυτοί θα μεγάλωναν, φέρνοντας μια καλή σοδειά στο γεωργό. Εξιστορούσε τα πάντα και τα ανέλυε με περίσσια χάρη μέχρι που αποκοιμιόταν .Και οι μέρες περνουσαν..οι μήνες. Τα χρόνια . Οι εποχές έφερναν ζωή και μπουμπούκια στα λουλούδια και φρούτα στα δέντρα. Έφερναν χιόνι στα βουνά .Και το καλοκαίρι ήρθαν τα χελιδόνια κι έφτιαξαν φωλιές κάτω από τις στέγες. Ο γεωργός είχε βρει την ευτυχία μέσα από τη δημιουργία του, είχε ζωγραφίσει μια υπέροχη γυναίκα, που θα ήταν πάντα εκεί μαζί του , θα τον στήριζε και θα τον καταλάβαινε όταν θα ήταν στεναχωρημένος.. Ήταν ένα θαύμα τόση αγάπη συγκεντρωμένη. Ο Ζαχίρ δεν ένιωθε πια μόνος. Η απογοήτευση και η κατήφεια είχαν περάσει πια. Φάνταζαν σαν αναμνήσεις από μια άλλη ζωη. Τώρα είχε συντρόφια. Το πορτραίτο .Μερικές φορές ένιωθε ότι ήταν ζωντανό, γιατί έμοιαζε να του χαμογελάσει σε κάθε αστεία ιστορία του . Αλλά και στις στενάχωρες στιγμές θαρρείς το πρόσωπο του πορτραίτου καταλάβαινε και.. τα μάτια του γίνονταν πιο θλιμμένα. Τέτοιες στιγμές γεμάτες από αγάπη και συμπόνια ζούσε ο γεωργός. Μέχρι που μια μέρα, μετά από χρόνια πολλά , τα μαλλιά του άσπρισαν και το πρόσωπο του γέμισε ρυτίδες. Το σώμα του έγινε βαρύ σα μολύβι, ο γεωργός ξάπλωσε στο κρεβάτι του, έχοντας το πορτραίτο αντικριστά , για να το κοιτάει. Έκλεισε τα μάτια του , με ένα χαμόγελο στα χείλη.... Το επόμενο πρωί, ο ήλιος ανέτειλε λαμπερός. Ο γεωργός δεν άνοιξε ποτέ ξανά τα ματια του. Κι 'έμεινε το πορτραίτο μονάχο του, να κοιτάει το δημιουργό του. Ένα δάκρυ φάνηκε να κυλάει από τα μάτια της γυναίκας με τα μαύρα μαλλιά και τα αμυγδαλωτά μάτια.
Οι αστικοί μύθοι και οι τρομακτικές ιστορίες πάντα μας γοητεύουν, είτε επειδή ταράζουν τα νερά μιας βαρετής βραδιάς με την παρέα είτε απλώς επειδή, όσο κι αν είμαστε δύσπιστοι με τις υποτιθέμενες έγκυρες πηγές τους, μπλέκουν εύστοχα την πραγματικότητα με το άγνωστο και μας κάνουν να ανατριχιάσουμε. Διαβάστε παρακάτω πέντε ιστορίες που δεν είναι ευρέως γνωστές, είναι όμως άκρως ενδιαφέρουσες.
ΑΠΟΔΟΣΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ Αυτά που μας φοβίζουν και που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε!
T Το ολλανδικό πλοίο-φάντασμα Είναι Φεβρουάριος του 1948 και πολλά καράβια που πλέουν στα ανοιχτά της Ινδονησίας λαμβάνουν επείγοντα σήματα κινδύνου από την ολλανδική φρεγάτα SS Ourang Medan. Το ανατριχιαστικό μήνυμα αναφέρει: «Όλοι οι αξιωματικοί και ο καπετάνιος είναι νεκροί πάνω στο κατάστρωμα και την γέφυρα. Πιθανότατα όλο το πλήρωμα είναι νεκρό». Στην συνέχεια, λαμβάνονται ακατάληπτα σήματα μορς και τελικά μία λέξη: «Πεθαίνω». Όταν η ομάδα διάσωσης πλησιάζει το πλοίο λίγες ώρες αργότερα, το σκηνικό που αντικρίζει είναι το εξής: Όλο το πλήρωμα κείτεται νεκρό, με τα μάτια ανοιχτά και τα πρόσωπα στραμμένα προς τον ήλιο, ενώ τα χέρια τους ήταν παρατεταμένα και τα πρόσωπά τους ανέδιδαν τρόμο. Ακόμη και ο σκύλος του πλοίου βρίσκεται νεκρός, ενώ καθώς η ομάδα διάσωσης πλησιάζει στον υπερθερμασμένο καυστήρα, νιώθει ένα ρίγος. Ξαφνικά, εμφανίζεται καπνός, και η ομάδα μόλις που προλαβαίνει να αποβιβαστεί πριν το Ourang Medan εκραγεί και βυθιστεί. Εξήντα τρία χρόνια μετά, το μυστήριο της φρίκης στην φρεγάτα παραμένει άλυτο.
Η γυναίκα-ζόμπι της Αϊτής Η Felicia Felix-Mentor πέθανε το 1907, μετά από το χτύπημα μιας ξαφνικής αρρώστιας, τα χαρακτηριστικά της οποίας συμπίπτουν με τις ενδείξεις των παραδόσεων της Αϊτής που σχετίζονται με την μετατροπή σε… ζόμπι. Περίπου 30 χρόνια μετά, μία γυναίκα εμφανίστηκε να περιφέρεται στους δρόμους της περιοχής κάποιοι ανέφεραν πως ήταν γυμνή, ενώ άλλες πηγές υποστήριξαν πως την είδαν με κουρελιασμένα ρούχα- και κατευθύνθηκε προς ένα αγρόκτημα, το οποίο σύμφωνα με τα λεγόμενά της ανήκε στον πατέρα της. Οι ιδιοκτήτες της φάρμας αναγνώρισαν στο πρόσωπό της την
μακαρίτισσα Felicia Felix, κάτι που επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο σύζυγος της «εκλιπούσης». Λόγω της ασθενικής όψης της, μεταφέρ θηκε στο κυβερνητ ικό νοσοκομ είο. Ο γιατρός που την εξέτασε φέρεται να είπε γι' αυτήν: «Τα περιστασιακά ξεσπάσματα γέλιου της στερούνταν νοήματος, ενώ πολύ συχνά μιλούσε για τον εαυτό της είτε στο πρώτο είτε στο τρίτο πρόσωπο, χωρίς να συνειδητοποιεί την διαφορά. Δεν είχε αίσθηση του χρόνου και ήταν μάλλον αδιάφορη για τους γύρω της». Τα ίχνη του διαβόλου Στην επαρχιακή πόλη Devon της νοτιοανατολικής Αγγλίας, ο χειμώνας του 1855 ήταν αρκετά βαρύς και το χιόνι είχε καλύψει όλη την εξοχή αλλά και τα σπίτια. Την νύχτα της 8ης Φεβρουαρίου, μετά από ακόμη μία μίνι χιονόπτωση, εμφανίστηκαν στην άσπρη επιφάνεια ίχνη που έμοιαζαν με ζώου. Τα χνάρια, που είχαν βάθος περίπου 6 εκατοστά και απείχαν το ένα από το άλλο 20 εκατοστά, συνέχιζαν την απολύτως ευθεία πορεία τους επί 160 χιλιόμετρα(!) και περνούσαν πάνω από όποιο εμπόδιο συναντούσαν στον διάβα τους, αφήνοντας ίχνη και εκεί. Χνάρια βρέθηκαν πάνω σε στέγες σπιτιών, πάνω σε παγωμένα ποτάμια, σε στοίβες από άχυρα, ακόμη και σε πολύ λεπτούς αγωγούς. Μάλιστα, υπήρξαν πολλές μαρτυρίε ς ότι μία «διαβολι κή φιγούρα» έκανε την εμφάνισή της στην περιοχή του Devon εκείνες τις ημέρες. Πρόσφατα, τον Μάρτιο του 2009, ανάλογα ίχνη επανεμφανίστηκαν στην ίδια περιοχή, τα οποία μπορείτε να δείτε στην πιο πάνω φωτογραφία. Η εξαφάνιση του δρομέα O James Worson, κάτοικος της αγγλικής πόλης Leamington, περηφανευόταν πολύ για την ταχύτητα με την οποία μπορούσε να τρέξει. Οι φίλοι του λοιπόν τον προκάλεσαν να τρέξει μια μεγάλη απόσταση μεταξύ του Leamington και του Coventry που περνούσε μέσα από ένα δάσος. Ο Worson δέχτηκε και ξεκίνησε για να διανύσει αυτή την διαδρομή σε χρόνο ρεκόρ στις 3 Σεπτεμβρίου του 1873. Πίσω του, αποφάσισαν να τον
ακολουθήσουν δύο φίλοι του, ο Hammerson Burns και ο Barham Wise με μια άμαξα και μια φωτογραφική μηχανή ανά χείρας. Και ενώ τα πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής κυλούσαν κανονικά, σύμφωνα με τους δύο παρατηρητές και ο Worson δεν έφυγε ποτέ από τα μάτια τους, ξαφνικά είδαν τον φίλο τους να σκοντάφτει και το σώμα του να παίρνει κλίση προς τα μπροστά, έτοιμο να πέσει. Αντί να ακολουθήσει όμως η πτώση του στο έδαφος, το μόνο που ακούστηκε ήταν κατά τα λεγόμενα των δύο φίλων η πιο ανατριχιαστική κραυγή που έχουν ακούσει ποτέ, η οποία μάλιστα διήρκεσε λίγα δέκατα του δευτερολέπτου. Και πριν ο Worson πέσει στο έδαφος… εξαφανίστηκε. Κανείς ποτέ δεν έμαθε τι απέγινε ο δρομέας, ενώ η φωτογραφική μηχανή των «ακολούθων» του αποτύπωσε τα ίχνη των ποδιών του, που ξαφνικά σταμάτησαν στο σημείο της εξαφάνισης. Τα λαγωνικά της βρετανικής αστυνομίας, για κάποιο λόγο, δεν πλησίασαν καν το σημείο της (σχεδόν) πτώσης του. Το φάντασμα της φωτογραφίας Η ανατριχιαστική φωτογραφία που βλέπετε δίπλα τραβήχτηκε το 1919 και ήρθε στο φως της δημοσιότητας μόλις το 1975 από έναν εκ των εικονιζόμενων. Η φωτογραφία απεικονίζει μία ομάδα της RAF που υπηρέτησε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και αν αναρωτιέστε πού βρίσκεται το ανατριχιαστικό, παρατηρήστε την φιγούρα που αχνοφαίνεται πίσω από το πρόσωπο στον κύκλο. Πρόκειται για τον Freddy Jackson, μηχανικό της βρετανικής αεροπορίας, ο οποίος σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες είχε βρει τον θάνατο λόγω ατυχήματος στις προπέλες ενός αεροσκάφους δύο μέρες πριν τραβηχτεί αυτή η φωτογραφία. Μάλιστα, η κηδεία του είχε τελεστεί την ημέρα της λήψης. Ακόμη κι αν είμαστε πολύ δύσπιστοι, η «αχνή» φιγούρα του, μισοκρυμμένη πίσω από τον αξιωματικό αρκεί για να μας… σηκωθεί η τρίχα.
Υπάρχουν κάποια μέρη όμως που αντί για χρήματα χτίστηκαν με την καλλιτεχνική έμπνευση των δημιουργών τους και που για να ταξιδέψεις εκεί αντί για διαβατήριο χρειάζεται μόνο η φαντασία σου! Πως θα ήταν λοιπόν άμα ζούσαμε στη…
ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΜΕΡΗ Εκεί όπου θα θέλαμε να ταξιδέψουμε...
Πως θα ήταν λοιπόν άμα ζούσαμε στη…
Υ Υπάρχουν κάποια μέρη όμως που αντί για χρήματα χτίστηκαν με την καλλιτεχνική έμπνευση των δημιουργών τους και που για να ταξιδέψεις εκεί αντί για διαβατήριο χρειάζεται μόνο η φαντασία σου!
1) Μέση Γη! (Middle Earth) του J.R.R Tolkien Γενικότερα, είναι ήρεμη η κατάσταση, είτε ανήκεις στην φυλή των παιχνιδιάρικων Hobbits, ή των εργατικών Νάνων, ή των ξωτικών-παιδιών των λουλουδιών! Το μόνο που πρέπει να φοβάσαι είναι να μη βρεθείς στο δρόμο των αιμοβόρων ορδών του Sauron ή του αδίστακτου μάγου Saruman (ορκς, ουρουκ-χαι κ.τ.λ.) Α και αν ανακαλύψεις τυχαία κανένα δαχτυλίδι, άστο να το πάρει κανένας άλλος, μόνο μπελάδες φέρνει! 2) Gotham City Ποιος δεν θα ήθελε να περάσει
μια μέρα, ή μάλλον μια νύχτα στη διαβόητη πόλη-πατρίδα του «Σκοτεινού Ιππότη;» Ο Frank Miller, την περιγράφει σαν «η Νέα Υόρκη κατά τη διάρκεια της νύχτας» ενώ ο άνθρωπος που της έδωσε το όνομά της, ο Bill Finger εξήγησε πως «ξεφύλλιζα τον τηλεφωνικό κατάλογο της Νέας Υόρκης και έπεσε το μάτι μου στα κοσμηματοπωλεία Gotham. Τότε είπα αυτό θα είναι το όνομα της πόλης του Batman.» Η μόνη συμβουλή που πρέπει να ακολουθήσεις με ευλάβεια στην πόλη αυτή είναι η εξής: αν παρατηρήσεις ένα περίεργο κυκλικό φωτεινό σήμα στο νυχτερινό ουρανό, και μέσα του ένα παράξενο σχέδιο, μην κάνεις τον κόπο να σηκωθείς από το κρεββάτι σας, κουκουλώσου κάτω από τα ζεστά παπλώματα και άσε τη «βρώμικη» δουλειά στον ειδικό!
3) Πλανήτης Dune του Frank Herbert «He who controls the spice, controls the Universe…» Καλό θα ήταν να έχεις πάντα αυτό υπόψη σου, γιατί αποτελεί ολόκληρη την κοσμοθεωρία του σύμπαντος αυτού! Επίσης, πάρε και ένα μπουκαλάκι νερό μαζί…Σίγουρα θα σου χρειαστεί αφού ουσιαστικά πρόκειται για μια τεράστια έρημο, στην οποία ζει ο «γέρος
κάνει τη δική μας να μοιάζει παραμυθένια. Δολοπλοκίες και ραδιούργα σχέδια διαδέχονται το ένα το άλλο, με μοναδικό σκοπό την κατάκτηση της εξουσίας και τον έλεγχο της ροής του «καρυκεύματος» (spice) φυσικά… 4) Πόλη Άρκαμ (Arkham) του H. P. Lovecraft
της ερήμου.» Και ναι πρόκειται για τεράστια
πράξεις για τη φυλή των Fremen, που τα χρησιμοποιούν
Η πιο τρομακτική πόλη που έχεις βρεθεί ποτέ! Οι ανατριχιαστικοί εφιάλτες σου ζωντανεύουν στα σκοτεινά και υγρά σοκάκια της, με ένα και μοναδικό σκοπό! Να σε καταβροχθίσουν (μεταφορικά και κυριολεκτικά!) Ο μετρ του φανταστικού τρόμου, ο Howard Phillips Lovecraft, δημιούργησε την πόλη αυτή, για να πειραματιστεί με τον ανθρώπινο νου και τους βαθύτερους φόβους που μας «στοιχειώνουν.» Η υπαινικτική ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο Lovecraft στις ιστορίες του, είναι πιο καθηλωτική από τα ίδια τα αντικείμενα του φόβου. 5) Κιμμέρια (Cimmeria) του Robert E. Howard
σκουλήκια! Όχι ότι πιο ευχάριστο, όποτε καλύτερα να μείνεις μακριά και να αφήσεις τις τολμηρές
και για…μεταφορικό μέσο. Η πολιτική κατάσταση που επικρατεί στον κόσμο αυτό,
Η πατρίδα του πιο διάσημου βάρβαρου της φανταστικής λογοτεχνίας, του Κόναν. Επικρατεί το απόλυτο χάος, δεν
υπάρχουν αρχηγοί παρά μόνο φυλές. Φυσικά μάχονται μεταξύ τους και με τους γειτονικούς βαρβάρους. Πάρε κανένα χρυσό σταυρουδάκι της γιαγιάς μαζί. Θα σου χρησιμεύσει να προσλάβεις έναν ντόπιο οδηγό, ώστε να μην πεθάνεις από το κρύο και από την πείνα!
6) Azeroth Πρέπει να λάβεις ίσως την πιο κρίσιμη απόφαση της ζωής σου…Ορδή ή Συμμαχία… Με άλλα λόγια, Όρκς, τρολς,
απέθαντους και σκοτεινά ξωτικά ή Ανθρώπους, Νάνους και Ξωτικά του Δάσους (χίπηδες!) Ότι και να διαλέξεις θα σε περιμένουν άφθονες μάχες και ενδιαφέρουσες συμμαχίες. Α, θα πρέπει και να σώσεις τον κόσμο από τους δαίμονες που θέλουν να τον καταστρέψουν!
7) Χώρα των Θαυμάτων (Wonderland) Το πράγμα είναι απλό! Για να επιβιώσεις στην χώρα των Θαυμάτων, και να μην την
πατήσεις όπως η Αλίκη, θα πρέπει να μην κυνηγάς άγνωστους φουντωτούς λαγούς, να μην τρως ότι σου προσφέρουν (κυρίως αν πρόκειται περί μανιταριών, παραισθησιογόνων ή μη!) και ποτέ μα ποτέ να μην φέρνεις αντιρρήσεις στην Ντάμα Κόυπα (Queen of Hearts).
Αλλιώς μπορεί να χάσεις ακόμα και το κεφάλι σου! (Κυριολεκτικά…)
ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ
- Γυμναστική μετά τη γέννα - Το όνομα του μωρού - Αυξήστε την εξυπνάδα του παιδιού σας - Μαμά στο γραφείο ή στο σπίτι
ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ
ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗ ΓΕΝΝΑ Όσο σημαντική είναι για το σώμα της γυναίκας η άσκηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, άλλο τόσο είναι και αυτή που ακολουθεί τον τοκετό.
Όσο σημαντική είναι για το σώμα της γυναίκας η άσκηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, άλλο τόσο είναι και αυτή που ακολουθεί τον τοκετό. Αν και σε ορισμένες περιπτώσεις τα κιλά της εγκυμοσύνης χάνονται μέσα στις έξι πρώτες εβδομάδες μετά τη γέννα, δεν είναι λίγες οι γυναίκες που συνεχίζουν να ταλαιπωρούνται από τα περιττά κιλά ακόμα και μετά το πέρας αυτού του χρονικού διαστήματος. «Το τι πρόγραμμα άσκησης θα ακολουθήσει μια μητέρα μετά τον τοκετό, εξαρτάται κατά κύριο λόγο από το αν ο τοκετός ήταν φυσιολογικός ή με καισαρική», λέει γνωστός personal trainer με ειδίκευση στην άσκηση κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη. «Αν η γυναίκα έκανε καισαρική, τότε θα πρέπει να μπει σε πρόγραμμα άσκησης τουλάχιστον μετά από έναν
μήνα, ακολουθώντας ένα πρόγραμμα αποκατάστασης των κοιλιακών μυών μετά από τραυματισμό», αναφέρει σχετικά. Σε περίπτωση που ο τοκετός ήταν φυσιολογικός, τότε το διάστημα για να ξεκινήσει με ασφάλεια η γυναίκα να ασκείται είναι δεκαπέντε με είκοσι ημέρες.
ήπιες διατάσεις. Τα οφέλη της άσκησης μετά τον τοκετό είναι πολλαπλά:«μάζεμα» των χαλαρωμένων κοιλιακών μυών, βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος, μείωση του πρηξίματος στα πόδια, βελτίωση της ψυχολογίας σας και μείωση της πιθανότητας επιλόχιας κατάθλιψης.
Σε κάθε περίπτωση, το ασκησιολόγιο που θα ακολουθήσετε μετά την γέννα, θα πρέπει να δίνει έμφαση στην ενδυνάμωση των αρθρώσεων, στη επαναφορά της σωστής στάσης του σώματος η οποία «διαταράσσεται» με την εγκυμοσύνη, στην μείωση των περιττών κιλών μέσα από ήπιας έντασης αερόβια, στην ενδυνάμωση των κοιλιακών και ραχιαίων μυών και στις επίσης
Ενδυνάμωση κοιλιακών Η αποκατάσταση των κοιλιακών μυών μετά τη γέννα και η ενδυνάμωσή τους θα μειώσει τον κίνδυνο τραυματισμού στη μέση, ενώ θα σας βοηθήσει να αποκτήσετε «ίσια» κοιλιά, πάντα σε συνδυασμό με προσεγμένη διατροφή. Οι ασκήσεις που συνιστώνται δεν διαφέρουν από τις «κλασικές» ασκήσεις για κοιλιακούς και περιλαμβάνουν άρσεις λεκάνης,
τοκετός ήταν φυσιολογικός, μπορείτε να ενσωματώσετε μια ήπιας μορφής αερόβια άσκηση στη προπόνησή σας. Για παράδειγμα,περπάτημα 20-25 λεπτά μετά το πέρας της προπόνησης ενδυνάμωσης, στατικό ποδήλατο ή ακόμα και κολύμπι με συχνότητα τρεις με τέσσερεις φορές εβδομαδιαίως. Γενικές συμβουλές:
ροκανίσματα, sit ups, άρσεις ποδιών, κάμψεις για πλάγιους κοιλιακούς με τον αγκώνα να ακουμπάει στο αντίθετο γόνατο και «ποδήλατο» με αγκώνες σε γόνατα εναλλάξ.
* Παραμείνετε όσο είναι δυνατόν πιο πιστή στο πρόγραμμά σας, έτσι ώστε να εκμεταλλευτείτε στο έπακρο τα οφέλη της άσκησης.
Ενδυνάμωση κορμού και άκρων Για να βελτιώσετε την στάση του σώματός σας θα πρέπει, εκτός από τους κοιλιακούς, να γυμνάσετε και τους μύες της πλάτης, όπως και των ποδιών. Το ασκησιολόγι ο δεν διαφέρει από αυτό μιας "κανονικής" ασκούμενης, αρκεί το πρόγραμμα που θα ακολουθήσετε να περιλαμβάνει προοδευτική επιβάρυνση, σωστή τεχνική, καλή προθέρμανση και σωστές διατάσεις. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κατά κύριο λόγο λάστιχα, έτσι ώστε να εστιάσετε στην μυϊκή ενδυνάμωση, χωρίς να επιβαρύνετε τις ήδη ταλαιπωρημένες αρθρώσεις σας. Αερόβια άσκηση Με την σύμφωνη γνώμη του γιατρού σας και αν ο
* Εκτελείτε κάθε άσκηση αργά και σταθερά προς αποφυγή τραυματισμών. * Αυξάνετε προοδευτικά την
επιβάρυνση, ξεκινώντας από 15 με 20 επαναλήψεις με χαμηλή αντίσταση. * Κάντε οπωσδήποτε 10-15 λεπτά προθέρμανση πριν από κάθε προπόνηση. * Αν συντρέχουν λόγοι, φροντίστε να μην ξεπερνάτε την συχνότητα καρδιακών παλμών που σας έχει συστήσει ο γιατρός σας. * Μην επιμείνετε αν δείτε ότι αισθάνεστε αδιαθεσία ή ζαλάδα ή πόνο.
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ Όλοι οι γονείς θέλουν να πιστεύουν ότι το μωρό τους είναι μοναδικό: Το πιο όμορφο, το πιο έξυπνο και κοινωνικό που γεννήθηκε ποτέ. Ένας τρόπος για να προβάλλουν την μοναδικότητα του παιδιού τους είναι παραχωρώντας του εξίσου ξεχωριστά, συχνά πρωτότυπα, ονόματα.
Όλοι οι γονείς θέλουν να πιστεύουν ότι το μωρό τους είναι μοναδικό: Το πιο όμορφο, το πιο έξυπνο και κοινωνικό που γεννήθηκε ποτέ. Ένας τρόπος για να προβάλλουν την μοναδικότητα του παιδιού τους είναι παραχωρώντας του εξίσου ξεχωριστά, συχνά πρωτότυπα, ονόματα. Και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να βεβαιωθείς πως το όνομα του παιδιού σου είναι ξεχωριστό; Φυσικά το Google. Την περασμένη εβδομάδα οι New York Times έγραψαν για το πώς οι μέλλοντες γονείς χρησιμοποιούν την πιο διαδεδομένη μηχανή αναζήτησης για να εκτιμήσουν το όνομα του
παιδιού τους. Επειδή ανησυχούν για το μελλοντικό ψηφιακό αποτύπωμα του παιδιού τους, πολλοί γονείς στο εξωτερικό χρησιμοποιούν, επίσης, το Google για να ελέγξουν το πώς ακριβώς γράφεται το κάθε όνομα, αλλά και για να βρουν διάσημα πρόσωπα που εμφανίζονται με το ίδιο όνομα κανείς δεν θέλει το όνομα του παιδιού του να παραπέμπει στο όνομα κάποιου κατά συρροή δολοφόνου ή κάποιας πορνοστάρ (πόσοι, άραγε, θα ονόμαζαν σήμερα το παιδί τους Τζούλια;). Περισσότερο στις δυτικές
κοινωνίες και λιγότερο στην Ελλάδα, που το όνομα του παιδιού παραμένει κληροδότημα των παππούδων, η αναζήτηση ενός ωραίου ονόματος αποτελεί πραγματικό κυνήγι θησαυρού. Σύμφωνα, μάλιστα, με την ταλμουδική παράδοση του Ιουδαϊσμού, το όνομα του μωρού είναι πρώτο δώρο του. Όπως γράφουν οι Times, η ψηφιακή εποχή έχει κάνει την απόφαση της ονοματοθεσίας ακόμα πιο περίπλοκη: «Αυτό που έχει αλλάξει σήμερα είναι το επίπεδο περιπλοκότητας που το Google και άλλες μηχανές αναζήτησης έχουν φέρει στο θέμα της ονοματοθεσίας. Κάποιοι γονείς θέλουν ονόματα που να είναι τόσο ιδιαίτερα ώστε το παιδί τους να εμφανιστεί στα
πρώτα -μελλοντικά- αποτελέσματα αναζήτησης. Άλλοι θέλουν ονόματα που να είναι μεν πρωτότυπα για να ξεχωρίζει το παιδί τους, όχι όμως τόσο περίεργα ώστε να προκαλούν κοροϊδευτικά σχόλια. Ελάχιστοι είναι αυτοί που θέλουν το όνομα του παιδιού τους να χαθεί στον αχανή ψηφιακό κόσμο… Η μοναδικότητα δείχνει να είναι το βασικό κίνητρο και έχει προκαλέσει αμίμητο ανταγωνισμό ανάμεσα στους γονείς προκειμένου να βρουν τα πιο ξεχωριστά ονόματα, λέει η δημιουργός του αμερικανικού οδηγού αναζήτησης ονόματος The Baby Name Wizard, Laura Wattenberg. Με την βοήθεια αυτού του οδηγού οι γονείς μπορούν να γράψουν το όνομα που σκέφτονται να δώσουν στο παιδί τους και να δουν αν έχει ήδη «καπαρωθεί» από άλλους.» Αν η υπόθεση πολλών επιστημονικών ερευνών, πως το όνομα μπορεί να έχει σημαντικές και μακροχρόνιες επιπτώσεις στην πορεία της ζωής ενός ατόμου, είναι σωστή, τότε οι γονείς έχουν δίκιο που «το ψάχνουν» τόσο πολύ. «Δώστε στο παιδί σας το όνομα που αγαπάτε, αλλά έχετε υπ'όψιν ότι αυτό μπορεί να έχει συνέπειες», λέει ο David Figlio, καθηγητής οικονομίας και εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Northwestern, ο οποίος έχει μελετήσει τις επιπτώσεις του ονόματος στα παιδιά.
Σε μία μελέτη ο Figlio ανέλυσε τις συνέπειες που είχαν ονόματα με «χαμηλό γλωσσολογικό status» στα παιδιά. Υπάρχουν, για παράδειγμα, συνδυασμοί γραμμάτων, σε όλες τις φυλές και τις εθνικότητες, που δείχνουν να προτιμώνται από μαμάδες που έχουν παρατήσει το σχολείο. Ένα δείγμα είναι το όνομα «Alexandra» το οποίο γράφεται «Alekzandra» από γονείς χαμηλού μορφωτικού επιπέδου. Ο συνδυασμός των γραμμάτων “kz” δεν συναντάται ποτέ σε οικογένειες της μεσαίας τάξης. Ο Figlio έχει επίσης βρει ότι οι δάσκαλοι συμπεριφέρονται διαφορετικά στα παιδιά με ονόματα «χαμηλού γλωσσολογικού status»: Δεν τα «προσέχουν» πολύ, δεν τα θεωρούν χαρισματικά, ενώ αυτά με την σειρά τους δεν επιδεικνύουν καλές επιδόσεις στα τεστ (η έρευνα δημοσιεύτηκε το 2005 από το Εθνικό Κέντρο Οικονομικών Ερευνών της Αμερικής). Το όνομα μπορεί, επίσης, να βοηθήσει τον ερευνητή να προβλέψει την καριέρα που θα ακολουθήσει το παιδί. Όταν, για παράδειγμα, ο Figlio μελέτησε την περίπτωση αδελφών που ήταν εξίσου καλές στα μαθηματικά, ανακάλυψε ότι αυτές με τα πιο «θηλυκά» ονόματα έτειναν να αποφεύγουν
τα «θετικά» μαθήματα και να προτιμούν μαθήματα με ανθρωπολογικό προσανατολισμό , σε αντίθεση με τις αδελφές τους που είχαν πιο «ανδρόγυνα» ονόματα. «Αν, λοιπόν», λέει ο ειδικός, «έχεις αποφασίσει να κάνεις γιατρό την κόρη σου Anastasia θα πρέπει να προσπαθήσεις να αποτρέψεις κάθε πολιτισμικό στερεότυπο. Και να μη σου κάνει εντύπωση αν τελικά γίνει γιατρός η αδελφή της, που τη λένε Jordan». Τα νούμερα είναι πολύ ξεκάθαρα στις σχετικές μελέτες για να τα αγνοήσει κανείς ωστόσο, δεν ανταποκρίνονται τόσο στην Ελλάδα, που τα «ανδρόγυνα» ονόματα είναι σπάνια. Το 50% των γονιών που ερωτήθηκαν από το BabyCenter.com σχετικά με τα κριτήρια επιλογής ονόματος του παιδιού τους, απάντησαν ότι ανάτρεξαν στην σύγχρονη κουλτούρα (στα πρώτα 100 αμερικανικά ονόματα μωρών για αγόρια και κορίτσια έρχονται σήμερα τα Sophia και Aiden). Από την άλλη, 1 στους 5 γονείς αρνήθηκαν να υποκύψουν στη μόδα και έκαναν πιο ανορθόδοξες επιλογές, π.χ. εφεύραν ονόματα ψάχνοντας ιδέες από το λεξικό. «Αυτό δεν είναι κακή ιδέα», λέει ο Figlio, ο οποίος κάθε χρόνο απαντά σε τουλάχιστον 100 emails γονιών που ζητούν συμβουλές για το όνομα του παιδιού τους. Βασική του προτροπή κάθε φορά είναι να αναζητήσουν ένα όνομα που να είναι εξίσου εύηχο και με νόημα.
MAG Baby
Στο βιβλίο η «Μαφία των Μαμάδων», το οποίο έγινε best seller στην Γερμανία, η συγγραφέας Kerstin Gier παρουσιάζει έναν σύλλογο «τέλειων μητέρων» που με σκοπό να μεγαλώσουν παιδιά-διάνοιες τα αναγκάζουν από βρεφική σχεδόν ηλικία να ακούνε Μότσαρτ και να μαθαίνουν Κινέζικα, προσπαθώντας ταυτόχρονα να επιβάλλουν τις μεθόδους τους στο νηπιαγωγείο που τα στέλνουν και να δημιουργήσουν τρομερές τύψεις στις υπόλοιπες, φυσιολογικές μαμάδες. Όσο τρομακτικό κι αν ακούγεται, η ιστορία δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο η τάση, από πολλούς σύγχρονους, σκληρά εργαζόμενους γονείς που πιστεύουν πως γνωρίζουν καλά το παιχνίδι του ανταγωνισμού, να ωθούν τα παιδιά τους σε ασχολίες που θα τα κάνουν ακόμα πιο έξυπνα, ακόμα πιο ικανά, για να μπορούν έπειτα να καμαρώνουν ότι ήδη στα 3 το παιδί τους λέει απ'έξω την αλφαβήτα και μπορεί να μετρήσει μέχρι το άπειρο. Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί, όμως, σε αυτούς τους γονείς ότι η ευφυΐα την οποία μπορεί να επιδείξει ένα παιδί στα 3 ή στα 6 θα το συνοδεύει μέχρι την στιγμή των Πανελληνίων εξετάσεων ή και αργότερα στην ζωή του. Επιπλέον, κανείς δε μπορεί να εγγυηθεί ότι με το να σνομπάρουν οι γονείς ασχολίες που πραγματικά ανταποκρίνονται στις ηλικίες αυτές και με το να αντικαθιστούν το ελεύθερο παιχνίδι με το… Sudoku δεν θα πετύχουν τελικά το ακριβώς αντίθετο: Να μεγαλώσουν ένα παιδί που θα δυσκολεύεται να ενταχτεί στο κοινωνικό πλαίσιο του σχολείου, ένα παιδί που θα έχει «χάσει» τα πιο ανέμελα χρόνια της ζωής του. Όταν πέθανε ο Steve Jobs, πριν μερικούς μήνες, πολλοί προσπάθησαν να ορίσουν τι ήταν αυτό που τον έκανε πραγματική διάνοια. Δόθηκαν πολλές αμφιλεγόμενες και αυθαίρετες εξηγήσεις, ωστόσο το αναμφισβήτητο συμπέρασμα ήταν ένα: Όπως και να αντιλαμβανόμαστε την διάνοια, αυτοί που την διαθέτουν είναι αυτοί που μπορούν εξίσου να
ΑΥΞΗΣΤΕ ΤΗΝ ΕΞΥΠΝΑΔΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ Στο βιβλίο η «Μαφία των Μαμάδων», το οποίο έγινε best seller στην Γερμανία, η συγγραφέας Kerstin Gier παρουσιάζει έναν σύλλογο «τέλειων μητέρων» που με σκοπό να μεγαλώσουν παιδιά-διάνοιες τα αναγκάζουν από βρεφική σχεδόν ηλικία να ακούνε Μότσαρτ και να μαθαίνουν Κινέζικα, προσπαθώντας ταυτόχρονα να επιβάλλουν τις μεθόδους τους στο νηπιαγωγείο που τα στέλνουν και να δημιουργήσουν τρομερές τύψεις στις υπόλοιπες, φυσιολογικές μαμάδες.
επιτυγχάνουν στα τεστ αλλά και στην πραγματική ζωή. Άλλωστε, πώς μετριέται η διάνοια; Κι αν μετριέται μπορεί να καλλιεργηθεί; Σε πρόσφατο δημοσίευμα του CNN.com οι ειδικοί δίνουν ενδιαφέρουσες και πρακτικές απαντήσεις. Πώς ορίζεται η διάνοια; Ο όρος «διάνοια» είναι πολιτιστικός, δηλαδή δεν υπάρχει στατιστικός προσδιορισμός της έννοιας. Ακόμα και τα τεστ της Mensa δεν αναγνωρίζουν «διάνοιες» αλλά άτομα των οποίων οι ικανότητες και η δημιουργικότητα τα κατατάσσουν στο 2% του πληθυσμού. Ένας συνηθέστερος, και πολιτικά ορθός, όρος στον
κόσμο της εκπαίδευσης είναι: Χαρισματικό άτομο. Ακόμα και έτσι, όμως, είναι δύσκολο να ορίσουν οι εκπαιδευτικοί ποια πραγματικά είναι τα χαρισματικά παιδιά. Κάποια λίγα- σχολεία προσλαμβάνουν κατά καιρούς ειδικούς ψυχολόγους οι οποίοι μέσα από ακόμα πιο ειδικά τεστ μετρούν τις ικανότητες των παιδιών, ενώ παράλληλα προτείνουν στα παιδιά να συμμετέχουν σε τεστ IQ, τα οποία μετρούν κυρίως την ικανότητα για λογική σκέψη. Και οι δύο τρόποι εκτίμησης της εξυπνάδας των παιδιών, όμως, επιδέχονται αμφισβήτηση. Αν, δηλαδή, το παιδί δεν είχε κοιμηθεί καλά το
βράδυ πριν το τεστ; Η δύναμη του γονιού Ο πατέρας του Steve Jobs ήταν αυτός που τον δίδαξε τα βασικά της ηλεκτρονικής όταν ο Jobs ήταν παιδί. Πώς θα μπορούσε να φανταστεί πώς θα εξελισσόταν ο θετός γιός του; Δυνητικά όλοι οι γονείς μπορούν να κάνουν τέτοια «μαγικά». Οι επιστήμονες, άλλωστε, λένε πως η ευφυΐα είναι κατά 49% γενετικά κληρονομήσιμη και κατά 51% διεγέρσιμη από τους γονείς και το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει το παιδί. Αυτό που τονίζουν, όμως, είναι ότι παιδιά που γεννιούνται έξυπνα δεν εξελίσσονται όπως θα περίμενες κανείς, ενώ εξίσου συχνά συμβαίνει παιδιά που δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνα να επιτυγχάνουν πολλά στην ζωή τους. Τι μπορούμε να κάνουμε για να διεγείρουμε την ευφυΐα του παιδιού; - Η δύναμη του λόγου είναι το πρώτο πράγμα που οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως ενισχύει την αντίληψη του παιδιού: «Μιλάτε στο παιδί συνέχεια», παροτρύνουν τους γονείς. Δείξτε του ότι μπορεί να έχει την απάντηση σε ερωτήσεις που τυχόν του κάνετε και ότι η γνώμη του μετράει. Μην ανησυχείτε αν είναι πολύ μικρό για να καταλάβει τα πάντα και μην φοβάστε να χρησιμοποιήσετε «δύσκολες» λέξεις. Μπορεί να μην τις καταλαβαίνει αλλά θα «πιάσει» το νόημά τους από τα συμφραζόμεν α. - Διαβάστε στο παιδί: Δεν υπάρχει έρευνα που να μην επιβεβαιώνει πως η πρόσβαση σε βιβλία και η ώρα που ο γονιός περνά για να διαβάσει στο ή με το παιδί δεν ενισχύουν την αντίληψή του και δεν εξασφαλίζουν επιτυχία στο
σχολείο. Το διάβασμα διεγείρει τον εγκέφαλο, το βοηθά να σκέφτεται με συνοχή και να «χτίζει» γενικές γνώσεις για τον κόσμο.Παραπάνω κίνητρο για διάβασμα έχουν τα παιδιά που βλέπουν τους γονείς τους να διαβάζουν. Έχετε, λοιπόν, τις βιβλιοθήκες στο σπίτι προσβάσιμες και μην διστάσετε να μοιραστείτε με το παιδί τα αναγνώσματά σας, να συζητήσετε για αυτά με πραγματικό ενδιαφέρον. - Επαινείτε τα αποτελέσματα: Οι γονείς συχνά καταλαμβάνονται από το άγχος να κάνουν το παιδί να νιώσει καλά, να χαρεί να διασκεδάσει, και ξεχνούν ότι για να μάθει να κάνει κάτι σωστά παιδί χρειάζεται χρόνο. Για παράδειγμα, είναι καλό να παροτρύνουμε την ενασχόληση του παιδιού με ένα χόμπυ, αλλά ας μη βιαστούμε να το επαινέσουμε πριν ακόμα ξεκινήσει.Δώστε χρόνο στο παιδί να προσπαθήσει, δώστε χώρο να κάνει λάθη και ενθαρρύνετέ το να συνεχίσει. Το μπράβο θα ακολουθήσει με την πρώτη επιτυχία. - Επαινείτε την περιέργεια: Η περιέργεια των παιδιών προσχολικής ηλικίας είναι απερίγραπτη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, μειώνεται καθώς το παιδί μεγαλώνει. Προσπαθήστε να διατηρήσετε την περιέργεια των παιδιών ασχολούμενοι ενεργά με τα ενδιαφέροντά τους, τα παιχνίδια τους. Έτσι θα δημιουργήσετε μία σχέση δούναι και λαβείν, θα μάθετε
στα παιδιά να «το ψάχνουν» περισσότερο και να επιστρέφουν σε εσάς με νέες πληροφορίες. Ακόμα, γνωρίστε στα παιδιά τα πράγματα που ενδιαφέρουν εσάς: Φέρτε τα σε επαφή με την μουσική που ακούτε, πάρτε τα μαζί σε ένα μουσείο ή στα χόμπι σας. - Κάθε στιγμή μπορείτε να διδάξετε κάτι: Οδηγείτε και περνάτε μπροστά από ανεμογεννήτριες. Αντί να αναφωνήσετε «Κοίτα! Ανεμογεννήτριες!» μπορείτε να ρωτήσετε το παιδί «ξέρεις πώς λειτουργούν;», δίνοντας του την ευκαιρία να μάθει κάτι από εσάς. Είστε με το 2χρονο παιδί σας στο μανάβικο βάλτε το να σας πει το όνομα των φρούτων και των λαχανικών που αγοράζετε. Ζητήστε από ένα 3χρονο να σας φέρει 3 ντομάτες για την σαλάτα. Βάλτε ένα 6χρονο να γράψει την λίστα του σούπερ-μάρκετ. - Να είστε εκεί: Η ενεργή συμμετοχή στην ζωή του παιδιού και το κοινό σας ταξίδι στην ανακάλυψη του εαυτού του είναι το καλύτερο που έχετε να κάνετε για να εξασφαλίσετε την προσωπική ευφυΐα του παιδιού σας. Τι ονειρεύεστε για το παιδί σας; Να είναι χαρούμενο; Αισιόδοξο; Να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του; Να νιώθει ότι το αγαπάνε; Είναι στο χέρι σας να βοηθήσετε το παιδί σας να γίνει όσο καλύτερο μπορεί να γίνει. Και, έχοντας διαβάσει μέχρι εδώ, μάλλον είστε σε καλό δρόμο…
MAG Baby
Πολλές ώρες μακριά από την οικογένεια και άγχος συνοδεύουν την επιστροφή της μητέρας στη δουλειά. Απομόνωση και εξάντληση από τη συνεχή ενασχόληση με το παιδί, περιμένουν όσες επιλέγουν να μείνουν στο σπίτι. Τι είναι καλύτερο; Νέα έρευνα που εξετάζει τα επίπεδα κατάθλιψης στις μητέρες, εργαζόμενες και μη, προσπαθεί να ρίξει φως στο πρόβλημα. Τα ευρήματα της πρόσφατης μελέτης που έδωσε στη δημοσιότητα το αμερικανικό Συμβούλιο Σύγχρονης Οικογένειας, υποστηρίζουν ότι η απάντηση στο δίλημμα είναι πολυσύνθετη. Το αν είναι καλύτερο για τη μητέρα να μείνει στο σπίτι ή όχι, εξαρτάται από την προσωπική της προτίμηση και την ποιότητα της δουλειάς. Όπως διαπίστωσε, οι μαμάδες που προτιμούν να μείνουν στο σπίτι και δεν υποχρεώνονται να βγουν στον εργασιακό στίβο, αντιμετωπίζουν μικρό κίνδυνο κατάθλιψης. Οι καριερίστριες μαμάδες που επιστρέφουν στο γραφείο, επίσης έχουν χαμηλές πιθανότητες να εκδηλώσουν συμπτώματα ψυχικών διαταραχών. Το συμπέρασμα είναι σαφές: Κάντε αυτό που λέει η καρδιά σας. Εξίσου σημαντικός αποδεικνύεται και ο βαθμός ικανοποίησης που προσφέρει η εργασία. Η έρευνα βρήκε ακόμη ότι οι μητέρες που ναι μεν ήθελαν να εργαστούν, αλλά απασχολούνταν σε κακό εργασιακό περιβάλλον, παρουσίαζαν υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης. Απεναντίας, οι μητέρες που δούλευαν με επαρκή ηθική και υλική ικανοποίηση, είχαν μικρό κίνδυνο να εμφανίσουν ψυχολογικά προβλήματα ακόμη και όταν δεν ήθελαν να επιστρέψουν στη δουλειά. Κάποιες από τις παραπάνω διαπιστώσεις, φυσικά, βρίσκονται σε άμεσο συσχετισμό με τους οικονομικούς περιορισμούς που συνήθως συνοδεύουν μία κακοπληρωμένη δουλειά ή την έλλειψή της. Από την άλλη, μια καλή δουλειά και ένας καλός μισθός απαλύνει σε μεγάλο βαθμό τις απογοητεύσεις, ενώ όσες πρέπει να δουλέψουν γιατί χρειάζονται τα χρήματα,
ΜΑΜΑ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ Ή ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ Πολλές ώρες μακριά από την οικογένεια και άγχος συνοδεύουν την επιστροφή της μητέρας στη δουλειά. Απομόνωση και εξάντληση από τη συνεχή ενασχόληση με το παιδί, περιμένουν όσες επιλέγουν να μείνουν στο σπίτι. Τι είναι καλύτερο; Νέα έρευνα που εξετάζει τα επίπεδα κατάθλιψης στις μητέρες, εργαζόμενες και μη, προσπαθεί να ρίξει φως στο πρόβλημα.
δεν έχουν την πολυτέλεια να σκεφτούν αν αυτό που κάνουν είναι το σωστό. Η έρευνα των Margaret Usdansky από το Πανεπιστήμιο Συρακουσών και Rachel Gordon από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, έρχεται να συνεισφέρει στη μελέτη της μητρικής κατάθλιψης, πρόβλημα που αρχίζει να απασχολεί έντονα τους κοινωνιολόγους, καθώς
διαδοχικές έρευνες επισημαίνουν τα υψηλά επίπεδα κατάθλιψης μεταξύ των μητέρων με παιδιά κάτω των 3 ετών. Αλλά, όπως καταδεικνύει η τελευταία έρευνα, στη μητρότητα δεν υπάρχει μόνο ένα σωστό μοντέλο. Και όταν υπάρχει η δυνατότητα της επιλογής μαζί με την ευκαιρία, τότε είναι δύσκολο να κάνεις λάθος.
ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑ ΤΑ
ΟΝΕΙΡΑ Τα όνειρα που βλέπει ο καθένας από εμάς στον ύπνο του είναι μία από τις πιο μυστηριώδεις και ενδιαφέρουσες εμπειρίες στη ζωή μας. Κατά τη ρωμαϊκή εποχή κάποια όνειρα είχαν υποβληθεί προς συζήτηση και ερμηνεία ακόμη και στη Ρωμαϊκή Σύγκλητο, ενώ δεν ήταν λίγοι αυτοί που υποστήριζαν ότι αυτά που βλέπουμε στον ύπνο μας είναι τα μηνύματα από τους θεούς!
Τα όνειρα που βλέπει ο καθένας από εμάς στον ύπνο του είναι μία από τις πιο μυστηριώδεις και ενδιαφέρουσες εμπειρίες στη ζωή μας. Κατά τη ρωμαϊκή εποχή κάποια όνειρα είχαν υποβληθεί προς συζήτηση και
ερμηνεία ακόμη και στη Ρωμαϊκή Σύγκλητο, ενώ δεν ήταν λίγοι αυτοί που υποστήριζαν ότι αυτά που βλέπουμε στον ύπνο μας είναι τα μηνύματα από τους θεούς!
Διερμηνείς ονείρων συνόδευαν τους στρατιωτικούς ηγέτες σε μάχες και εκστρατείες, ενώ πολλοί είναι αυτοί που στη σύγχρονη εποχή έχουν λάβει τις δημιουργικές ιδέες τους από τα όνειρά τους! Αλλά τι
πραγματικά γνωρίζουμε για τα όνειρα; Ποια είναι τα μυστικά που κρύβουν; Στη λίστα που ακολουθεί θα βρείτε τα 11 πιο ενδιαφέροντα γεγονότα σχετικά με τα όνειρα… 1. Το 90% των ονείρων σας ξεχνιέται μόλις ξυπνήσετε Μέσα σε 5 λεπτά μετά το ξύπνημα το ήμισυ των ονείρων σας έχει ξεχαστεί και μέσα σε 10 λεπτά το 90% δεν το θυμάστε καν. 2. Και οι τυφλοί ονειρεύονται Οι άνθρωποι που τυφλώθηκαν μετά τη γέννησή τους μπορούν να δουν εικόνες στα όνειρά τους. Οι άνθρωποι που γεννιούνται τυφλοί δεν βλέπουν εικόνες, αλλά έχουν εξίσου έντονα όνειρα, όπου συμμετέχουν άλλες αισθήσεις. Ακούνε, για παράδειγμα, τους ήχους, μυρίζουν, αγγίζουν πράγματα και αισθάνονται έντονες ψυχικές καταστάσεις. 3. Όνειρα βλέπουμε όλοι Κάθε άνθρωπος ονειρεύεται (εκτός από περιπτώσεις ακραίων ψυχολογικών διαταραχών). Αν πάλι νομίζετε ότι δεν ονειρεύεστε, απλώς έχετε ξεχάσει τα όνειρα που είδατε κατά τη διάρκεια της νύχτας. 4. Στα όνειρά μας βλέπουμε μόνο πρόσωπα που ήδη γνωρίζουμε Το μυαλό μας δεν έχει την ικανότητα να εφεύρει πρόσωπα. Έτσι στα όνειρά μας βλέπουμε πραγματικά πρόσωπα και όχι φανταστικά. Κι αν κάποια από αυτά που βλέπετε στον ύπνο σας δεν σας θυμίζουν κάτι, η εξήγηση είναι απλή: Όλοι έχουμε δει εκατοντάδες χιλιάδες πρόσωπα σε ολόκληρη τη ζωή μας αλλά δεν τα θυμόμαστε. Έτσι έχουμε μια ατελείωτη προσφορά χαρακτήρων για τον εγκέφαλό μας, για να τους αξιοποιήσει κατά τη διάρκεια των όνείρων μας. 5. Δεν βλέπουμε όλοι
ασπρόμαυρα όνειρα Μόνο ένα 12% των ανθρώπων βλέπει αποκλειστικά ασπρόμαυρα όνειρα. Το υπόλοιπο 88% ονειρεύεται σε όλες τις… αποχρώσεις. Μελέτες που έγιναν από το 1915 μέχρι το 1950 αναφέρουν ότι η πλειονότητα των ονείρων ήταν σε μαύρο και άσπρο, αλλά αυτά τα αποτελέσματα άρχισαν να αλλάζουν στη δεκαετία του 1960. Σήμερα μόνο το 4,4% των ατόμων κάτω των 25 ετών βλέπουν ασπρόμαυρα όνειρα. 6. Τα όνειρα είναι συμβολικά Αν ονειρευτείτε κάποιο συγκεκριμένο θέμα, μπορεί το όνειρο να μην αφορά αυτό καθεαυτό το θέμα αλλά μέσω αυτού να συμβολίζεται κάτι άλλο. Τα όνειρα, άλλωστε, μιλούν πάντα σε μια βαθιά συμβολική γλώσσα. 7. Συναισθήματα Το πιο συνηθισμένο συναίσθημα που αισθάνεται κάποιος όταν ονειρεύεται είναι το άγχος, ενώ τα αρνητικά συναισθήματα είναι πιο συχνά από τα θετικά. 8. Μπορούμε να έχουμε 4 έως 7 όνειρα μέσα σε μια νύχτα Κατά μέσο όρο ονειρευόμαστε μία ή δύο ώρες κάθε βράδυ. 9. Και τα ζώα ονειρεύονται Μελέτες που έχουν γίνει σε πολλά διαφορετικά ζώα καταδεικνύουν ότι κατά τη διάρκεια του ύπνου τους τα εγκεφαλικά κύτταρα λειτουργούν όπως του ανθρώπου. Παρακολουθήστε, για παράδειγμα, ένα σκυλί στον ύπνο του και θα δείτε
ότι συχνά τα πόδια του κινούνται σαν να κυνηγά κάτι μέσα σε ένα όνειρο. 10. Η έννοια της «ενσωμάτωσης» Το μυαλό μας ερμηνεύει διάφορα εξωτερικά ερεθίσματα που δέχονται οι αισθήσεις μας όταν είμαστε κοιμισμένοι και συχνά αυτά αποτελούν ένα μέρος των ονείρων μας. Αυτό σημαίνει ότι μερικές φορές στον ύπνο μας ακούμε έναν ήχο από την πραγματικότητα, ο οποίος ενσωματώνεται με κάποιον τρόπο και νομίζουμε ότι είναι στο όνειρό μας. Για παράδειγμα, μπορεί να ονειρεύεστε ότι είστε σε μια συναυλία, ενώ ο αδελφός σας παίζει κιθάρα κατά τη διάρκεια του ύπνου σας. 11. Οι άνδρες και οι γυναίκες ονειρεύονται διαφορετικά Οι άνδρες τείνουν να ονειρεύονται περισσότερο άλλους άνδρες. Περίπου το 70% από τους χαρακτήρες που υπάρχουν στο όνειρο ενός άντρα είναι άτομα του ίδιου φύλου. Από την άλλη πλευρά, τα όνειρα των γυναικών περιλαμβάνουν σχεδόν ίσο αριθμό ανδρών και γυναικών. Εκτός από αυτό, οι άνδρες έχουν γενικά πιο επιθετικά συναισθήματα στα όνειρά τους από τις γυναίκες.
ΞΑΝΑΕΡΩΤΕΥΤΕΙΤΕ
17 ΤΡΟΠΟΙ Θα μας άρεσε πολύ οι ρομαντικές κομεντί να ήταν βγαλμένες από τη ζωή, οι μεγάλες αγάπες να κρατούσαν για πάντα, τα κεριά να άναβαν μόνα τους κάθε φορά που τα βλέμματα συναντιούνταν με νόημα, και οι πρωταγωνιστές να μην περνούσαν κανένα απόγευμα σε δύο διαφορετικές άκρες του δωματίου. Επειδή, όμως, ο κόσμος είναι σκληρός και άδικος, μετά το πρώτο εξάμηνο ή τον πρώτο χρόνο, σύμφωνα με τους πιο αισιόδοξους ερευνητές χρειάζεται οι πρωταγωνιστές να καταβάλουν λίγη προσπάθεια για να μην καταλήξουν να περνούν όλα τα απογεύματα σε δύο διαφορετικές άκρες του δωματίου.
Θα μας άρεσε πολύ οι ρομαντικές κομεντί να ήταν βγαλμένες από τη ζωή, οι μεγάλες αγάπες να κρατούσαν για πάντα, τα κεριά να άναβαν μόνα τους κάθε φορά που τα βλέμματα συναντιούνταν με νόημα, και οι πρωταγωνιστές να μην περνούσαν κανένα απόγευμα σε δύο διαφορετικές άκρες του δωματίου. Επειδή, όμως, ο κόσμος είναι σκληρός και άδικος, μετά το πρώτο εξάμηνο ή τον πρώτο χρόνο, σύμφωνα με τους πιο αισιόδοξους ερευνητές χρειάζεται οι πρωταγωνιστές να καταβάλουν λίγη προσπάθεια για να μην καταλήξουν να περνούν όλα τα απογεύματα σε δύο διαφορετικές άκρες του δωματίου. Τα καλά νέα είναι ότι τους τρόπους για
να γίνει αυτό τους έχουμε ήδη σκεφτεί εμείς. Εσείς θα πρέπει απλά να αφιερώσετε λίγο χρόνο και ενέργεια για να τους εφαρμόσετε. Το ότι τα κεριά δεν ανάβουν μόνα τους, μεγάλα παιδιά είστε, θα χρειαστεί να το αποδεχτείτε. Για ζέσταμα… Διαβάστε Άρλεκιν ο ένας στον άλλο. Ναι, το πιθανότερο είναι να ξεκαρδιστείτε, αντί να ερεθιστείτε. Δεν έχετε, όμως, ακούσει ότι το γέλιο είναι το καλύτερο αφροδισιακό; Κάντε κάτι διαφορετικό. Δεν χρειάζεται να πάτε για bungee jumping (αν και η αδρεναλίνη είναι επίσης αφροδισιακή) αν δεν είστε περιπετειώδης τύπος, ή να
δεσμευτείτε για εβδομαδιαία μαθήματα αν δουλεύετε τρελά ωράρια σε πολυεθνική. «Διαφορετικό» μπορεί να είναι και το να πάτε σε ένα εστιατόριο που δεν έχετε ξαναπάει, να οργανώσετε ένα πάρτι-έκπληξη για έναν κοινό
μπαρ το να βρίσκεστε όντως σε ένα μπαρ, και όχι ας πούμε στο σαλόνι του σπιτιού σας, είναι προαιρετικό, αλλά θα σας βάλει γρηγορότερα στο πετσί του ρόλου. Μπορείτε να εφεύρετε, εκείνη την ώρα, ένα ρόλο για να υποδυθείτε ή να είστε απλώς ο εαυτός σας απέναντι σε έναν «άγνωστο» με τον οποίο εντός ολίγου θα θέλετε να φύγετε από το μπαρ για το σπίτι.
φίλο, να περπατήσετε σε μια γειτονιά που δεν έχετε ξαναπάει, να πάτε σε μια γκαλερί αν και δεν το συνηθίζετε. «Διαφορετικό» μπορεί, επίσης, να είναι ακόμα και το να βγείτε μια φορά κανονικό ραντεβού οι δυο σας, όπως τότε που πρωτογνωριζόσασταν. Κάντε μαζί extreme (ή όχι και τόσο extreme) σπορ. Πέρα από την αδρεναλίνη (που είναι αφροδισιακή, τα είπαμε) το να λειτουργείτε σαν ομάδα κάνοντας, για παράδειγμα, κανό ή rafting ή να ανταγωνίζεστε μεταξύ σας, σε αθλήματα όπως το σκι ή η ποδηλασία θα σας φέρει πιο κοντά, αυξάνοντας παράλληλα τις ενδορφίνες σας, ήτοι τις ορμόνες που βοηθούν να βλέπετε τα πάντα πιο θετικά, συμπεριλαμβανομένης της σχέσης σας. Γραφτείτε μαζί σε σχολή για να μάθετε να χορεύετε τανγκό. Και οποιοσδήποτε άλλος χορός σας αρέσει μας κάνει μια χαρά, το ζητούμενο είναι να χορέψετε απλά το τανγκό κερδίζει έξτρα πόντους ως ερωτικός χορός. Αν πάλι δεν είστε φαν του χορού, μπορείτε να ξεκινήσετε μαζί ένα σεμινάριο ή χόμπι δείτε εδώ ιδέες για χόμπι που μας κάνουν να ερωτευτούμε. Βρείτε καινούρια θέματα συζήτησης. Προφανώς, αν η σχέση σας μετρά δεκαετίες και οι πολιτικές/ θρησκευτικές/ καλλιτεχνικές σας πεποιθήσεις είναι αυτό που θα λέγαμε εκ διαμέτρου αντίθετες, οι συζητήσεις σας περιορίζονται στα ασφαλή όρια του «πώς πήγε η δουλειά;» και «τι θα φάμε;». Ξεπεράστε τα, χωρίς να σκοντάψετε στις συμπληγάδες των θεμάτων επί των οποίων ξέρετε ότι διαφωνείτε, χρησιμοποιώντας για αφορμή καινούριες ταινίες, βιβλία, βίντεο στο YouTube, φωτογραφίες στο 9gag… οτιδήποτε μπορεί να ξεκινήσει μια συζήτηση. Προσποιηθείτε ότι δεν γνωρίζεστε, και φλερτάρετε ο ένας τον άλλο σε ένα
Παίξτε παιχνίδια. Δοκιμάστε οποιοδήποτε επιτραπέζιο ή παιχνίδι με κάρτες σας αρέσει, στην strip παραλλαγή του όποιος χάνει σε κάθε γύρο βγάζει ένα ρούχο, ή κάνει κάτι στον άλλο, δικό σας είναι το παιχνίδι, δικοί σας και οι κανόνες ή αγοράστε online το Nookii, το «επιτραπέζιο ενηλίκων» με τις κάρτες που λένε στον κάθε παίκτη τι πρέπει να κάνει στον άλλο. Οι «εντολές» είναι χωρισμένες σε τρεις κατηγορίες, που τιτλοφορούνται “mmm”, “ooh” και “aah” με διαβάθμιση από τις πιο αθώες μέχρι τις πιο πικάντικες. Δοκιμάστε να αλλάξετε τη διακόσμηση της κρεβατοκάμαράς σας. Μπορεί, τελικά, για το τέλμα να φταίει το κακό Feng shui της ποτέ δεν ξέρεις. Συμβουλές για το σωστό τσι (αυτό που φέρνει ερωτική ενέργεια στον χώρο) αλλά και βασικές αρχές θα βρείτε εδώ. Φορέστε σέξι εσώρουχα. Ναι, ακόμα και το πρωί που ντύνεστε για τη δουλειά, και χωρίς να έχετε απαραίτητα σκοπό να κάνετε σεξ γυρνώντας. Θα σας βάλει, και εσάς και το έτερον ήμισυ που θα τα δει, σε ερωτική διάθεση, και θα φτιάξει την ατμόσφαιρα και το κέφι σας. Και στα πρακτικά… Βάλτε το σεξ στο πρόγραμμά σας. Μην περιμένετε το Σαββατοκύριακο/ την χαλαρή μέρα στη δουλειά/ την Πανσέληνο για να κάνετε αυθόρμητα την πρώτη κίνηση: κάπως έτσι καταλήγουμε σε σχέσεις που χρειάζονται αναθέρμανση, διότι η σεξουαλική τους δραστηριότητα περιορίζεται σε δύο συνευρέσεις τον μήνα. Αν σκέφτεστε πως το προγραμματισμένο σεξ είναι ξενέρωτο, υπενθυμίστε στον εαυτό σας πως η έλλειψή του είναι πολύ χειρότερη. Κι επίσης, ξενέρωτη είναι μόνο η αρχή λίγα λεπτά αργότερα θα την έχετε ξεχάσει. Δείτε μαζί αισθησιακές ταινίες. Η δικαιολογία περί ντροπών για τον επάνω όροφο του video club δεν υφίσταται στην εποχή του YouPorn. Πηγαίντε την παραπάνω συμβουλή ένα βήμα παραπέρα, δοκιμάζοντας να
αναπαραστήσετε μια σκηνή από την αισθησιακή ταινία που βλέπετε μαζί. Αν η ιδέα σας φαίνεται too much ή ντρέπεστε να την προτείνετε στο έτερον ήμισυ μπορείτε να ξεκινήσετε με μια ερωτική σκηνή από «κανονική» ταινία. Πάρτε ιδέες από εδώ. Αν, πάλι, είστε εξοικειωμένοι με την ιδέα των αισθησιακών ταινιών, και εσείς και το έτερον ήμισυ, πηγαίντε την παραπάνω συμβουλή δύο βήματα παραπέρα: στο Erotic Video Show της πλατείας Κοτζιά θα δείτε μαζί αισθησιακές ταινίες στο kinky περιβάλλον των καμπινών, χωρίς να αισθανθείτε ότι κατρακυλάτε στο βούρκο του υποκόσμου. Κάντε σεξ οπουδήποτε εκτός κρεβατοκάμαρας. Το ντουζ είναι μια καλή αρχή, το τραπέζι της κουζίνας, το πάτωμα και το ασανσέρ μερικές ιδέες για τη συνέχεια. Και τώρα που εξασκηθήκατε εκτός κρεβατιού, μπορείτε να δοκιμάσετε την συμβουλή που κυκλοφορεί περισσότερο απ' όλες σε αφιερώματα τύπου “50 tips to spice up your sex life”: τονδημόσιο χώρο. Η διαφορά του από το τραπέζι της κουζίνας είναι ότι δεν σπάει απλώς τη μονοτονία της κρεβατοκάμαρας το ότι κάνετε κάτι παράνομο ανεβάζει την αδρεναλίνη σας στα ύψη. Χρειάζεται να εξηγήσουμε γιατί αυτό εγγυάται καλύτερο σεξ; Πειραματιστείτε με sex toys. Δείτε εδώ μερικές ιδέες για να ξεκινήσετε και διαβάστε εδώ γιατί δεν δαγκώνουν. Σκηνοθετήστε τις φαντασιώσεις σας. Ρόλοι όπως η νοσοκόμα και ο ασθενής, ο διευθυντής και η γραμματέας ή ο δάσκαλος και η μαθήτρια, μπορεί να ακούγονται λίγο αστείοι, αλλά στην πράξη λειτουργούν για πολλούς ανθρώπους. Αν ντρέπεστε να περιγράψετε τις φαντασιώσεις σας στο έτερον ήμισυ, μπορείτε να γράψετε ο καθένας από τρεις απλές προτάσειςσενάρια σε χαρτάκια, τα οποία θα ανακατέψετε και θα «παίξετε» με τη σειρά, τραβώντας κάθε φορά ένα στην τύχη.
MAG Fashion
ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ
Accessorize Για τα πιο funky σλιπ της αγοράς οφείλετε να επισκεφθείτε τα Accessorize, στα οποία θα βρείτε μεγάλη ποικιλία σε σχέδια και χρώματα. Δυστυχώς, όμως, στα καταστήματα διατίθενται μόνο σλιπ και στρινγκ, όχι σουτιέν. Οι τιμές τους κυμαίνονται από 7 έως 10 ευρώ το ένα. Καταστήματα Accessorize υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο.
ΕΣΩΡΟΥΧΑ
2012
Intimissimi Πιο σέξι από ποτέ η φετινή χειμερινή συλλογή Intimissimi, στην οποία επιστρατεύον ται η δαντέλα και το απαλό βαμβάκι, σε γήινους, απαλούς τόνους που θα ταιριάξουν ιδανικά με την γκαρνταρόμπα μας. Από την τρέχουσα συλλογή ξεχωρίσαμε και το σετ της φωτογραφίας, το οποίο διατίθεται και με στρινγκ. Η τιμή του είναι στα 25,90 ευρώ για το σουτιέν και 9,90 ευρώ για το σλιπ. Καταστήματα Intimissimi υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Triumph Κλασικές γραμμές, άψογη εφαρμογή και ασύγκριτη ποιότητα. Τα εσώρουχα Triumph δεν είναι τυχαία πρώτα στις επιλογές των γυναικών εδώ και έναν περίπου αιώνα. Το σετ που ξεχωρίσαμε ανήκει στην χειμερινή συλλογή Angel Curves και αποτελείται από λαμπερό σατέν και διακριτική δαντέλα, ώστε να δημιουργεί τέλειες καμπύλες και να είναι εντελώς αόρατο μέσα από τα ρούχα. Διατίθεται σε λιλά και σε σοκολατί.
Κάτω από φαρδιά πουλόβερ και μάλλινα καλσόν κρύβεται η πιο θηλυκή πλευρά της γυναίκας που θέλει να αισθάνεται ελκυστική καθ'όλη την διάρκεια της μέρας. Ξεχωρίσαμε γι'αυτό δέκα σετ εσωρούχων από τις Χειμερινές Κολεξιόν των αγαπημένων μας εταιριών και σας προτείνουμε το επόμενο δώρο που αξίζει να χαρίσετε στον εαυτό σας.
Η τιμή των εσωρούχων είναι 42,95 ευρώ για το σουτιέν και 16,95 ευρώ για το στρινγκ. La Perla Κομψά, αισθησιακά και άκρως πολυτελή, τα εσώρουχα La Perla ενσωματώνουν την γκόθικ εκδοχή του ρομαντισμού σε μαύρες διάφανες δαντέλες και σαγηνευτικά σχέδια που κόβουν την ανάσα. Η τιμή των σουτιέν είναι 198 ευρώ και των σλιπ γύρω στα 110 ευρώ.
Med
Πάντα πρωτότυπα και πάντα σέξι, τα εσώρουχα Med προτείνουν για τον φετινό Χειμώνα μοναδικά κοψίματα που κόβουν την ανάσα. Το μαύρο κυριαρχεί στις πιο λαμπερές του εκδοχές (μετάξι, πούλιες, σατέν), ενώ είδαμε και κάποια ροζ σχέδια για εσάς με την πιο κοριτσίστικη διάθεση. Οι τιμές των εσωρούχων Med κυμαίνονται στα 20 με 25 ευρώ για ένα σλιπ ή τάνγκα και στα 35 με 45 ευρώ για ένα σουτιέν, ανάλογα το σχέδιο που θα επιλέξετε.
MAG Deco
Η καθαριότητα είναι μία πολύ υποκειμενική έννοια για τον καθένα. Για κάποιους καθαρό είναι το σπίτι όταν δεν κυκλοφορούν σκουπίδια στους διαδρόμους. Για κάποιους άλλους όταν δεν υπάρχει ούτε κόκκος σκόνης ακόμα και στο πιο ψηλό ράφι της βιβλιοθήκης. Ακόμα και για εσάς, τους δεύτερους, όμως υπάρχει μία ακόμα πιο σκληροπυρηνική κατηγορία αυτών που θα ήταν ικανοποιημένοι μόνο αν το σπίτι τους βρισκόταν σε κατάσταση μόνιμης αποστείρωσης. Αυτό που έχει σημασία είναι να νιώθουμε την μισή έστω αρχοντιά στον χώρο που ζούμε και κινούμαστε, εμείς και οι συγκάτοικοί μας, και, είτε μας αρέσει είτε όχι, για να γίνει αυτό χρειάζεται μια στο τόσο να σηκώνουμε τα μανίκια και να πιάνουμε τη σκούπα το ξεσκονόπανο, τη σφουγγαρίστρα και ό,τι άλλο χρειαστεί. Βασική εξάσκηση Αφήστε τις δικαιολογίες: Κανείς δεν έχει ούτε χρόνο ούτε διάθεση να καθαρίζει κάθε λίγο και λιγάκι το σπίτι. Όταν, όμως, αυτό βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης (βλέπε: Σκόνη παντού, λεκέδες στο πάτωμα και μπάνια μέσα στη γλίτσα), αν δεν θέλετε να αρχίσει να απειλείται η υγεία σας, καλά θα κάνετε να καθαρίσετε τουλάχιστον τα βασικά. Αυτά, με σειρά προτεραιότητας, είναι: -Μπάνιο: Χρησιμοποιήστε ένα καθαριστικό μπάνιου σε μορφή σπρέι και ψεκάστε την λεκάνη, την μπανιέρα και τον νεροχύτη. Έπειτα, περάστε τα σημεία με ένα βετέξ. Αν ο πάτος της λεκάνης έχει πιάσει γλίτσα, ρίξτε μέσα λίγη χλωρίνη και τρίψτε το σημείο καλά με το πιγκάλ, για να αφαιρεθεί εντελώς η γλίτσα. Τραβήξτε το καζανάκι. -Ξεσκόνισμα: Το πιο απλό που έχετε να κάνετε είναι να πάρετε ένα κομμάτι ύφασμα και να το περάσετε πάνω από όλες τις επιφάνειες (από
ΚΑΘΑΡΙΣΤΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ! Η καθαριότητα είναι μία πολύ υποκειμενική έννοια για τον καθένα. Για κάποιους καθαρό είναι το σπίτι όταν δεν κυκλοφορούν σκουπίδια στους διαδρόμους. Για κάποιους άλλους όταν δεν υπάρχει ούτε κόκκος σκόνης ακόμα και στο πιο ψηλό ράφι της βιβλιοθήκης. Ακόμα και για εσάς, τους δεύτερους, όμως υπάρχει μία ακόμα πιο σκληροπυρηνική κατηγορία αυτών που θα ήταν ικανοποιημένοι μόνο αν το σπίτι τους βρισκόταν σε κατάσταση μόνιμης αποστείρωσης.
έπιπλα, ράφια, διακοσμητικά, από κορνίζες και πίνακες). Μπορείτε ακόμα να πάρετε τα ειδικά πανάκια για την σκόνη που θα βρείτε στα σούπερ μάρκετ. -Πάτωμα μοκέτες χαλιά: Η ηλεκτρική σκούπα είναι μία θαυμάσια εφεύρεση που μας γλυτώνει από τρομερό κόπο και χρόνο. Δεν χρειάζεται να σας πούμε τι να κάνετε αλλά ποια σημεία να προσέξετε γιατί μαζεύουν χνούδια και σκόνη: Τις
γωνίες, τις γωνίες που σχηματίζονται πίσω από πόρτες, το πάτωμα κάτω από κρεμάστρες και καλόγερους, το πάτωμα κάτω από καναπέδες και κρεβάτια, το πάτωμα κάτω από τα σώματα του καλοριφέρ, τα σοβατεπί, τα σημεία όπου συγκεντρώνονται πολλά καλώδια (π.χ. κάτω από τα γραφείο όπου υπάρχει υπολογιστής, ηχεία κλπ). Αν το πάτωμα του σπιτιού είναι από πλακάκι ή μάρμαρο καλό είναι
μία στο τόσο να το σφουγγαρίζετε για να καθαρίζουν τυχόν λεκέδες από παπούτσια, τροφές και υγρά. Αν είναι ξύλινο χρησιμοποιείστε το ειδικό υγρό καθαριστικό για ξύλινα πατώματα που θα βρείτε στα σούπερ μάρκετ. -Λευκά είδη: Τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα καλό είναι να αλλάζετε σεντόνια, πετσέτες (μπάνιου-κουζίνας), τραπεζομάντηλα. Ειδικά για τις πετσέτες χεριών που χρησιμοποιούνται πιο τακτικά, καλό είναι να αλλάζουν κάθε 3-4 μέρες. Για… προχωρημένους Για πολλούς ήδη τα παραπάνω είναι πολλά. Για κάποιους άλλους, όμως, τώρα ξεκινάει η δράση: -Μπάνιο: Αν δεν θέλετε να χρησιμοποιείτε χλωρίνη στο σπίτι μπορείτε να καθαρίσετε την λεκάνη του μπάνιου με μαγειρική σόδα και ξύδι ρίξτε σόδα, ψεκάστε την με ξύδι και τρίψτε καλά με το πιγκάλ. Θα χρειαστεί λίγη παραπάνω προσπάθεια, όμως η λεκάνη θα μυρίζει καλύτερα. Το ίδιο μπορείτε να κάνετε και με τη μπανιέρα, μόνο που εδώ θα χρειαστείτε ένα σκληρό σφουγγάρι με το οποίο, αφού ρίξετε σόδα, θα τρίψετε καλά τα «δύσκολα» σημεία και κυρίως τη γλίτσα που μαζεύεται γύρω από την βαλβίδα του σιφονιού. Ένα σημείο που θέλει ιδιαίτερη προσοχή στην λεκάνη του μπάνιου είναι αυτό που βρίσκεται «κρυμμένο» μέσα από το χείλος της λεκάνης (εκεί που μπαίνει το καθαριστικό-αρωματικό), καθώς πιάνει γλίτσα που δεν φαίνεται αν δεν σκύψετε στο συγκεκριμένο ύψος.
Για τις μπαταρίες του μπάνιου μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα καθαριστικό ειδικό για τα άλατα, ενώ για το μεταλλικό τηλέφωνο του ντους μπορείτε να το αφήσετε μία ημέρα σε ένα μπολ με ξύδι και έπειτα να το καθαρίσετε με ένα στεγνό πανί. Για τα πλακάκια του μπάνιου, και δη τους αρμούς, χρησιμοποιήστε μισό φλιτζάνι τσαγιού ξύδι σε τρία λίτρα νερού και σφουγγαρίστε τα ή τρίψτε τα αν χρειάζεται με ένα σκληρό σφουγγάρι. Πριν σφουγγαρίσετε, όμως, «περάστε» τα πλακάκια με ηλεκτρική σκούπα για να αφαιρεθούν οι τρίχες και τα χνούδια. Για τις κουρτίνες του μπάνιου που μαζεύουν άλατα και γαριάζουν στο τελείωμά τους, η πιο εύκολη λύση, εάν είναι υφασμάτινες, είναι να τις βάλετε στο πλυντήριο ρούχων σε ένα σύντομο πρόγραμμα για χρωματιστά. Αν είναι πλαστικές θα πρέπει να τις τρίψετε με ένα σφουγγάρι που θα έχει «ποτίσει» με σόδα και ξύδι. Αν πάλι έχετε ντουζιέρα με πόρτα θα χρειαστεί λίγη παραπάνω δουλειά, με σφουγγάρι και υγρό απορρυπαντικό για τα άλατα στα σημεία των ενώσεων. Aν στο μπάνιο υπάρχει μηχάνημα εξαερισμού θυμηθείτε να αφαιρείτε μία στο τόσο το κάλυμμα και να το καθαρίζετε γιατί μαζεύει πολύ σκόνη που τον εμποδίζει να λειτουργήσει σωστά.
Τέλος, ρίξτε μια ματιά και στο πλυντήριο των ρούχων. Είναι πολύ πιθανό να έχουν μαζευτεί χνούδια στα λάστιχα της πόρτας, ενώ τακτικό καθάρισμα χρειάζεται, στα περισσότερα πλυντήρια, και το φίλτρο που βρίσκεται στο κάτω μέρος και σφραγίζει με πορτάκι. Δημιουργήστε στο μπάνιο ακόμα πιο ευχάριστη ατμόσφαιρα τοποθετώντας σε λιγότερο εμφανές σημείο ένα αρωματικό ποτ πουρί ή ένα μπουκάλι με αρωματικά έλαια και στικς. Tip: Ο καλύτερος τρόπος να διατηρείτε το μπάνιο σας σε καλή κατάσταση είναι να καθαρίζετε τυχόν λεκέδες κάθε φορά που το χρησιμοποιείτε, π.χ. την οδοντόκρεμα που έσταξε στον νεροχύτη, τα απολειφάδια του σαπουνιού στην σαπουνοθήκη, τις τρίχες μετά το ξύρισμα ή το χτένισμα και φυσικά την λεκάνη με το πιγκάλ. -Κουζίνα: Είναι ο χώρος του σπιτιού που, σύμφωνα με έρευνες, φιλοξενεί τα περισσότερα παθογόνα μικρόβια. Στις επιφάνειες της κουζίνας όπου ακουμπούν τρόφιμα καλό είναι να αποφεύγουμε τα καθαριστικά με ισχυρή απολυμαντική δράση εκτός αν επιλέξουμε ένα καθαριστικό ειδικά για αυτόν τον σκοπό (κυκλοφορούν στο εμπόριο). Έτσι, αν θέλετε να καθαρίσετε πάγκους και τραπέζια
είναι μία φορά τον μήνα να ελέγχετε αν το εσωτερικό πλέγμα του απορροφητήρα χρειάζεται καθάρισμα ή αν χρειάζονται αλλαγή τα φίλτρα (θα βρείτε ανταλλακτικά στο εμπόριο). Τοποθετείστε τα αφαιρούμενα μέρη σε μία λεκάνη με ζεστό νερό και υγρό πιάτων, αφήστε τα να μουλιάσουν και έπειτα καθαρίστε και στεγνώστε τα. Αν ο απορροφητήρας είναι πολύ παλιός μπορείτε να φωνάξετε τεχνικό για να σας τον αποσυνδέσει και να τον καθαρίσετε καλά εσωτερικά, στα καλύμματα των φτερών του όπου μαζεύεται η χοντρή βρωμιά.
μπορείτε να τα ψεκάσετε με διάλυμα νερού και σόδας ή λεμονιού και έπειτα να τα σκουπίσετε με χαρτί κουζίνας. Με τον ίδιο τρόπο μπορείτε μία φορά την εβδομάδα να καθαρίζετε τις επιφάνειες από ντουλάπια και συρτάρια. Μία φορά την εβδομάδα πρέπει να καθαρίζετε με ένα καθαριστικό αντιμικροβιακής δράσης (που περιέχει χλωρίνη) και τα χερούλια: των ντουλαπιών, των συρταριών, του ψυγείου, της ηλεκτρικής κουζίνας, του πλυντηρίου πιάτων. Για την κεραμική εστία της κουζίνας υπάρχουν ειδικά καθαριστικά σε παχύρρευστη μορφή φροντίστε να την καθαρίζετε κάθε φορά μετά το μαγείρεμα. Για το εσωτερικό του φούρνου καλό είναι, αν μαγειρεύετε συχνά, μία φορά την εβδομάδα να το καθαρίζετε με ακίνδυνα καθαριστικά, όπως: 2 κουταλιές σούπας υγρό σαπούνι και 2 κουταλιές Borax (βορικό νάτριο σε σκόνη κυκλοφορεί στο εμπόριο). Ανακατέψτε το μίγμα, ψεκάστε με αυτό τον φούρνο, αφήστε το λίγη ώρα και μετά τρίψτε τον φούρνο με σφουγγάρι. Για τον νεροχύτη και την μπαταρία χρησιμοποιείστε το ίδιο υγρό
απορρυπαντικό αλάτων που θα χρησιμοποιήσετε και στο μπάνιο, προκειμένου να φύγουν τα άλατα. Δώστε έμφαση στο σημείο που βρίσκεται πίσω από τον νεροχύτη, εκεί που συνήθως ακουμπάμε το σφουγγάρι και τα απορρυπαντικά, γιατί συγκεντρώνει γλίτσα. Εκεί θα χρειαστεί να το τρίψετε με σφουγγάρι. Τακτικό καθάρισμα χρειάζεται ακόμα ο φούρνος μικροκυμάτων και το εσωτερικό του ψυγείου. Στην περίπτωση του φούρνου μικροκυμάτων μπορείτε να τοποθετήσετε μία κούπα με λίγο νερό και πολύ ξύδι και να βάλετε τον φούρνο σε λειτουργία μέχρι να βράσει το υγρό. Έπειτα βρέξτε ένα πανί με το ζεστό ξύδι και σκουπίστε το εσωτερικού του φούρνου. Για το ψυγείο το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να το πλύνετε με ζεστό νερό και σαπουνάδα, να το σκουπίσετε και έπειτα να τρίψετε το εσωτερικό του με σφουγγάρι βρεγμένο με μαγειρική σόδα που διώχνει και τις μυρωδιές. Ο απορροφητήρας είναι ακόμα ένα σημείο που χρειάζεται τακτικό καθάρισμα γιατί μαζεύει γλίτσα. Ένα σφουγγάρι βρεγμένο με ξύδι είναι μία καλή λύση αν θέλετε να αποφύγετε τα χημικά καθαριστικά πάνω από το φαγητό. Εναλλακτικά μπορείτε να τον καθαρίσετε με ένα βαμβάκι ποτισμένο με οινόπνευμα. Επίσης, αν μαγειρεύετε καθημερινά καλό
-Καθιστικό και κρεβατοκάμαρα: Το «κάτι παραπάνω» που χρειάζονται οι συγκεκριμένοι χώροι, πέρα από το εβδομαδιαίο σκούπισμα, ξεσκόνισμα και αλλαγή στα λευκά είδη, είναι ο καθαρισμός του καναπέ και του στρώματος κάθε έναν με ενάμιση χρόνο με ειδικό μηχάνημα ατμού (δείτε περισσότερα σε παλαιότερο άρθρο), το πλύσιμο του παπλώματος στο κρεβάτι κάθε 2-3 μήνες (βεβαιωθείτε ότι πλένεται, διαφορετικά θα πρέπει να το στείλετε στο καθαριστήριο) και το πλύσιμο των μαξιλαριών (επίσης βεβαιωθείτε ότι πλένονται ή χρειάζονται στεγνό καθάρισμα). Ακόμα, πλύσιμο θέλουν και οι κουρτίνες στους χώρους αυτούς κάθε έξι μήνες ιδιαίτερα αν στο σπίτι ζουν καπνιστές. Τέλος, προσεκτικό καθάρισμα χρειάζονται και τα τηλεχειριστήρια, τα τηλέφωνα αλλά και το πληκτρολόγιο και το ποντίκι του υπολογιστή. Για αυτά μπορείτε να χρησιμοποιείτε μαντηλάκια εμποτισμένα με υγρά καθαρισμού. Tip: (Ξε)καθάρισμα θέλουν και τα πράγματα που χρησιμοποιούμε για να καθαρίσουμε. Τα σφουγγάρια, για παράδειγμα, πρέπει να αλλάζονται όταν η σκληρή επιφάνειά τους αρχίζει να φθείρετε. Τα βετέξ όταν έχουν φθαρεί και έχουν λεκέδες που δεν φεύγουν. Η σφουγγαρίστρα θέλει αλλαγή αν φεύγουν κομμάτια από τα «μαλλιά» της. Το ξεσκονόπανο θέλει πλύσιμο, τουλάχιστον μία φορά τον μήνα, η ηλεκτρική σκούπα θέλει καθάρισμα αν έχει σκονιστεί και έχει μαζέψει χνούδια στα ροδάκια της. Αν έχουμε φορητή απλώστρα για τα ρούχα καλό είναι μία στο τόσο να την καθαρίζουμε με ένα βέτεξ, ενώ αν απλώνουμε ρούχα σε σχοινιά στο μπαλκόνι πρέπει κάθε φορά πριν το άπλωμα να τα «περνάμε» με ένα βετέξ για να αφαιρεθεί η σκόνη που έχει κολλήσει πάνω τους και έπειτα θα μεταφερθεί στα καθαρά ρούχα μας.
MAG Cuisine
ΤΕΛΕΙΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΜΕ ΓΙΑΟΥΡΤΙ Ξέρετε ότι το γιαούρτι είναι μία από τις αρχαιότερες τροφές; Ο Ηρόδοτος (5ος π.χ. αιώνας) αλλά και ο περίφημος γιατρός του 1ου2ου αιώνα π.Χ. Γαληνός το μνημονεύουν συχνά εκθειάζοντας τη μαλακτική και καθαρτική του επίδραση στα έντερα, ενώ ιδιαίτερα εκτιμούνταν και στον αρχαίο αραβικό κόσμο. Άλλωστε, οι πηγές λένε πως το γιαούρτι πρωτοεμφανίστηκε στη Μέση Ανατολή, γύρω στη νεολιθική εποχή, όταν ο άνθρωπος πρωτοανακάλυψε το άρμεγμα των ζώων και κάποιο δοχείο με γάλα έτυχε να ζεσταθεί τυχαία για ώρες. Ποιοι είμαστε, λοιπόν, εμείς που θα αμφισβητήσουμε τις θρεπτικές του ιδιότητες, αλλά και την υπέροχη, πλούσια γεύση του; Παρακάτω ακολουθούν πέντε αλμυρές και γλυκές συνταγές για να απολαύσετε το αγαπημένο σας γιαούρτι με… παρέα. Ντομάτες γεμιστές με τόνο και γιαούρτι Ελαφριά, πεντανόστιμη και υγιεινή συνταγή που μπορείτε να σερβίρετε ως κρύο ορεκτικό (συνταγή από yumyum.gr) Τι θα χρειαστείτε 3 μεγάλες ντομάτες 1 κονσέρβα τόνο 2 κουταλιές της σούπας γιαούρτι στραγγιστό 100 γρ. κρέμα γάλακτος 1 πράσινη πιπεριά 1 αγγουράκι λεμόνι ελαιόλαδο 1 κουταλάκι ζωμό μαγειρικής Τι θα κάνετε Κόβετε το καπάκι από τις ντομάτες και αφαιρείτε το εσωτερικό τους με κουτάλι.
Πέντε αλμυρές και γλυκές συνταγές για να απολαύσετε το αγαπημένο σας γιαούρτι με… Παρέα.
Ψιλοκόβετε καρεδάκια το αγγούρι, διαλύετε τον τόνο και προσθέτετε το γιαούρτι. Ρίχνετε την πιπεριά ψιλοκομμένη και την κρέμα γάλακτος. Προσθέτετε το εσωτερικό της ντομάτας και τον ζωμό μαγειρικής και ανακατεύετε. Μπορείτε να ζεστάνετε για μερικά λεπτά το μείγμα σε ένα κατσαρολάκι, αλλά δεν είναι απαραίτητο. Γεμίζετε τις ντομάτες με αυτή τη γέμιση. Περιχύνετε με ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού. Δε χρειάζονται ψήσιμο.
Μισό κουταλάκι αλάτι 250γρ. γιαούρτι 1 ½ φλιτζάνι τσαγιού ζάχαρη 3 μεγάλα αυγά Ξύσμα και χυμός από 2 μέτρια λεμόνια 1 βανίλια 8 κουταλιές σπορέλαιο
Κέικ με γιαούρτι και λεμόνι Ό,τι πρέπει για να συνοδεύσετε τον καφέ σας αλλά για κολατσιό των παιδιών στο σχολείο (συνταγή από το bettyscuisine.blogspot.com) Τι θα χρειαστείτε (υλικά για μακρόστενη φόρμα 26cm) 1 ½ φλιτζάνι τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις 2 μικρές κουταλιές μπέικιν πάουντερ
Τι θα κάνετε Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 180ο. Λαδώνετε και αλευρώνετε ελαφρά μια μακρόστενη φόρμα για κέικ (Νο 26). Κοσκινίζετε το αλεύρι με το μπέικιν και το αλάτι. Στον κάδο του μίξερ χτυπάτε μαζί το γιαούρτι, το ένα φλιτζάνι ζάχαρη, τα αυγά, το ξύσμα και την βανίλια. Προσθέτετε
κουταλιά-κουταλιά το αλεύρι, ανακατεύοντας στη χαμηλή ταχύτητα. Μόλις ενσωματωθούν τα υλικά, ρίχνετε και το σπορέλαιο και ανακατεύετε καλά. Το μίγμα θα είναι παχύρευστο, αν όμως σας γίνει πολύ σφιχτό το διορθώνετε προσθέτοντας λίγο γάλα. Το αδειάζετε στη φόρμα και ψήνετε για 50 λεπτά περίπου, μέχρι να ροδίσει καλά. Βυθίζετε στο κέικ τη λάμα ενός μαχαιριού, αν βγει καθαρή είναι έτοιμο, αλλιώς ψήνετε λίγο ακόμα. Εν τω μεταξύ, σε μικρό κατσαρολάκι βράζετε τον χυμό λεμονιού και το μισό φλ. ζάχαρη που κρατήσατε, μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη και το σιρόπι να γίνει διάφανο (για 1 λεπτό περίπου) και το αφήνετε στην άκρη. Μόλις βγάλετε το κέικ από τον φούρνο, όπως είναι καυτό, κάνετε πολλές τρύπες σε όλη την επιφάνεια με ένα ξυλάκι από σουβλάκι ή με μια οδοντογλυφίδα και το περιχύνετε προσεκτικά με το σιρόπι, αφήνοντάς το να ποτίσει καλά. Αν θέλετε, μπορείτε να πασπαλίσουμε την επιφάνεια με λίγη ζάχαρη άχνη.
μερικά δευτερόλεπτα. Σερβίρετε αμέσως. Γιαουρτόπιτα με σιρόπι Υπέροχο κέρασμα μετά από γεύμα ή για γιορτές (συνταγή από το argiro.gr) Τι θα χρειαστείτε 1 ½ φλιτζάνι τσαγιού ζάχαρη 1 φλιτζάνι τσαγιού βούτυρο 3 φλιτζάνια τσαγιού αλεύρι που
Τι θα κάνετε Για το ζελέ: Βάζετε τη ζελατίνα σε ένα μικρό μπολ και τη ραντίζετε με δύο κουταλιές νερό.
φουσκώνει μόνο του 1 ½ φλιτζάνι τσαγιού γιαούρτι 5 αυγά 3 κουταλιές του γλυκού μπέικιν πάουντερ Ξύσμα από ένα λεμόνι Ξύσμα από ένα πορτοκάλι 3 βανίλιες 1 φλιτζάνι τσαγιού καβουρδισμένα άσπρα αμύγδαλα Για το σιρόπι: 2 φλιτζάνια τσαγιού νερό 2 φλιτζάνια τσαγιού ζάχαρη 4 κουταλιές σούπας κονιάκ Τι θα κάνετε Χτυπάτε το βούτυρο με τη ζάχαρη για 10΄ μέχρι να ασπρίσουν. Προσθέτετε τους κρόκους και το γιαούρτι και ανακατεύετε απαλά. Ρίχνετε το αλεύρι κοσκινισμένομε το μπέικιν πάουντερ, τα ξύσματα, τις βανίλιες και τα καβουρντισμένα αμύγδαλα.
Smoothie γιαουρτιού Δροσερό, γλυκό και με λίγα λιπαρά. Γιατί όχι; (συνταγή από το argiro.gr) Τι θα χρειαστείτε (υλικά για 2 άτομα) 1 φλιτζάνι φρέσκο γάλα 1 κεσεδάκι (200γρ) γιαούρτι με γεύση φρούτων 1 ½ φλυτζάνι τσαγιού παγωμένα ή κατεψυγμένα φρούτα (φράουλες, ροδάκινα κλπ) Τι θα κάνετε Πλύνετε -αρκετά νωρίτερακαθαρίστε, κόψτε και βάλτε να παγώσουν για δύο ώρες φρούτα της αρεσκείας σας (π.χ. φράουλες και ροδάκινα). Χτυπάτε στο μπλέντερ το γιαούρτι με το γάλα μέχρι να κρεμώσει, μερικά δευτερόλεπτα. Προσθέτετε τα παγωμένα φρούτα και ξαναχτυπάτε στο μπλέντερ για
1 ½ κ.γ. ζελατίνα σε σκόνη Για τη μους γιαούρτι: 1 ½ κ.γ. ζελατίνα σε σκόνη 250 ml γάλα 1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας 100 γρ. ζάχαρη λίγη φλούδα λεμονιού 250 γρ. γιαούρτι στραγγιστό 185 γρ. κρέμα γάλακτος
Χτυπάτε τα ασπράδια σε μαρέγκα και τα ανακατεύουμε απαλά στο μείγμα. Το βάζετε σε βουτυρωμένο ταψάκι και ψήνετε στους 180°C για 1 ώρα. Σε μία κατσαρόλα βάζετε τα υλικά για το σιρόπι και τα βράζετε για 3 περίπου λεπτά. Ρίχνετε το σιρόπι, όπως είναι καυτό, πάνω στο γιαουρτογλυκό που θα είναι πια χλιαρό. Το κόβετε σε κομμάτια αφότου κρυώσει και σερβίρετε. Μους γιαούρτι με ζελέ από ροδάκινα και κρασί Υπέροχη, πρωτότυπη, ελαφριά και δροσερή συνταγή για ένα ιδανικό γλυκό μετά από πλούσιο γεύμα (συνταγή από το sintagespareas.gr) Τι θα χρειαστείτε Για το ζελέ: 1 μεγάλη κονσέρβα ροδάκινα 125 ml άσπρο κρασί
Λιώνετε στο multi τρία κομμάτια ροδάκινο και τα βάζετε σε μικρή κατσαρόλα μαζί με το κρασί, σε μέτρια φωτιά μέχρι να κοχλάσουν. Τα κατεβάζετε από τη φωτιά και ρίχνετε μέσα τη διαλυμένη ζελατίνα. Ανακατεύετε καλά, αδειάζετε σε στρογγυλή φόρμα που ανοίγει και τοποθετείτε από πάνω -σε όμορφο σχέδιο- φετούλες από ροδάκινο. Βάζετε στο ψυγείο για να πήξει. Για τη μους γιαούρτι: Βάζετε τη ζελατίνα σε ένα μικρό μπολ μαζί με λίγο από το γάλα. Ρίχνετε το υπόλοιπο γάλα μαζί με τη ζάχαρη, τη βανίλια και τη κρέμα γάλακτος σε κατσαρόλα και τα αφήνετε να κοχλάσουν σε μέτρια φωτιά. Μόλις κοχλάσουν αποσύρετε την κατσαρόλα από τη φωτιά, αφαιρείτε τη φλούδα λεμονιού και ρίχνετε μέσα τη ζελατίνα. Ανακατεύετε καλά και αφήνετε για 10 λεπτά να κρυώσουν. Προσθέτετε το γιαούρτι και αφού ανακατέψετε ώστε να ενωθούν τα υλικά, ρίχνετε τη μους επάνω στο παγωμένο ζελέ. Ξαναβάζετε στο ψυγείο (αφού καλύψετε τη φόρμα με μεμβράνη) και αφήνετε να πήξει. Για να ξεφορμάρετε, βουτάτε τη φόρμα για λίγο σε ζεστό νερό και αναποδογυρίζετε σε πιατέλα.