MakeDox Catalogue 2013 by MakeDox

Детоксикација Detox

МакеДокс

Фестивал на креативен документарен филм 15 – 21 јуни 2013

MakeDox

Creative Documentary Film Festival 15 – 21 June 2013

Содржина Content

Награди/Awards Жирија на МакеДокс/Juries at MakeDox

Во свет без граници/ In a World with no Frontiers Главна програма/International Competition

10 17

Нови автори/Newcomers

Балкански кромид/Balkan Оnion

Кратки документарни филмови/Short’s Dox

MakeДокс – Образовна програма за деца и млади/ MakeDox – Educational Program for Children and Youth МакеДокс+/MakeDox+

Истражи ја Македонија... со МакеДокс–Патувачко кино/Explore Macedonia with MakeDox – Traveling Cinema

Во име на детоксикацијата - Вистински приказни за некои идни филмови – Питу/ In the Name of Detoxification - Real Stories for Some Future Films - Pitu

39 67 77 84 93 98

МакеДокс –трето издание – 2012/MakeDox-third edition-2012

104

Партнери на МакеДокс/Makedox’s partners

112

Индекс на филмови/Film Index Пријатели на МакeДокс/Makedox’s Friends МакеДокс фамилија/Makedox family Импресум/Impressum

110 114 123 124 5

Награди Awards

Авторите ќе бидат присутни на МакеДокс Autors present at MakeDox Во конкуренција и за награда Кромид/ In competition for Onion Award Во конкуренција и за награда Млад Кромид / In competition for Young Onion Award Во конкуренција и за награда Кокарче / In competition for Onion Seed Во конкуренција и за награда за Етички идеи/ In competition for Moral Approach Award 8

Официјални награди на МакеДокс:

КРОМИД – за најдобар филм во меѓународната натпреварувачка програма МЛАД КРОМИД – за најдобар филм на нов автор КОКАРЧЕ – за најдобар филм за деца и млади

На МакеДокс 2013 повторно ќе бидe доделенa специјалната награда за филм со најдобри ЕТИЧКИ ИДЕИ. Сите филмови прикажани на МакеДокс 2013 ќе бидат земени во предвид за оваа специјална награда!

The official awards of MakeDox:

ONION AWARD – for the Best Film in the International Competition Program

YOUNG ONION AWARD – for the Best Film by First or Second-Time Director ONION SEED AWARD – for the Best Film for Children and Youth

The special award for the Best MORAL APPROACH will be presented at MakeDox 2013. All films screened at MakeDox 2013 will be considered for this special award!

Жирија на МакеДокс 2013 Juries at MakeDox 2013

Жири за наградата Кромид Onion Award Jury

Клаудија Тоси Родена во Модена во 1970 година, но пораснала на село во провинцијата Реџо Емилија. Дипломирала на најстариот универзитет во светот, „Алма Матер“ во Болоња, на катедрата по филозофија. Страста за фотографијата ѝ ја обезбедува првата работа и ја воведува во светот на црнобелата и модната фотографија. Но љубовта спрема киното и естетиката ја носи во светот на филмот. По неколку обуки и кратко искуство како монтажерка и снимателка, набрзо ѝ станува јасно дека не е родена за камера. Токму затоа слободното време го минува пишувајќи сценарија и режирајќи кратки филмови со другарите. Со својот следен ангажман во една продукциска куќа, првично како монтажер со полно работно време, па како независна режисерка, успева да си ги задоволи потребата за патување низ светот и интересот за човековите права, но не и онаа за раскажување приказни. По една работилница за документарен филм во Италија, Клаудија се вљубува во документарната форма и ја основа продукциската куќа „Мувимента“ (Moviementa). Оттогаш наваму активно создава филмски приказни.

Claudia Tosi She was born in Modena in 1970, but she grew up in a village in the Province of Reggio Emilia. She graduated in philosophy from the oldest university in the world located in Bologna, Alma Mater. Her passion for photography provides her with her first job and introduces her to the world of black-and-white and fashion photography. But her love for cinema and the aesthetics takes her to the world of film. After a couple of trainings and a brief experience as an editor and director of photography, she soon realizes that she wasn’t meant to be a DP. So she starts writing scripts and directing short films with her friends in her spare time. In her next job at a production company, at first as a full-time editor and later on as an independent director, she manages to satisfy her desire for traveling the world and her interest in human rights but not her desire for storytelling. After one documentary film workshop in Italy, Claudia falls in love with documentaries and establishes the production company Moviementa. Since then she has been actively creating film stories.

Жужа Божормени Родена во Будимпешта, каде што и дипломирала на Академијата за драмски и филмски уметности во 1991 година. Во истата година, нејзиниот дипломски филм „Еднаш, многу одамна...“ (Egyszer Volt, Hol Nem Volt… ) ја добива Студентската академска награда за најдобар странски филм во Лос Анџелес.

Денес, Жужа работи како режисерка, продуцентка и сценаристка, а од 2000 година е членка на Европската филмска академија. Од 1997 година членува и во одборот на „ФилмЈус“ – Унгарско здружение за заштита на правата на авторите и продуцентите на аудиовизуелни добра. Досега има продуцирано и режирано значителен број на играни и документарни филмови.

Питер Зак Роден во 1960 година во Грац, Австрија. Во текот на осумдесеттите години следи студии за медиуми, а потоа и за социологија и етнологија на универзитетот „Карл Франценс“ во Грац. Од 1984 до 1988 е главен уредник на филмскиот магазин „БЛИМП“, а во 1987 година успева краткорочно да се вработи како камерман во Австриската телевизија. Од 1990 година, живее и работи во Берлин како независен режисер, продуцент и снимател. Автор е на следниве документарни филмови: „Hemline“ (2011), „The city named desire“ (2009), „Die Netzarbeiter“ (2002), „Der Abendlaender“ (2000), „Aus der Mitte“ (1995), „Malli - Artist in Residence“ (1994). Како снимател работел на: „WM 06“ (2005), „Literature and Soccer“ (2005)/културна програма на ФИФА, „This Year in Czernowitz“ (2004), „Zuhause ist wo ich bin“ (Gilaven! Sing!) (2004), „The Networker“ (2002), „Cecilia Bartoli in Berlin“ (2001), „Carmina Burana“ (2000), „Eislermaterial“ (1999). Со продуцентско искуство се стекнал работејќи на филмовите: „This Year in Czernowitz“ (director: Volker Koepp, 2004) и „Allee der Kosmonauten“ (directors: Sasha Waltz & Elliot Caplan, 1999).

Zhuzha Boszormenyi Born in Budapest, where she also graduates from the Academy of Drama and Film Arts in 1991. The same year, her graduating film Once, a Long Time Ago… (Egyszer Volt, Hol Nem Volt…) receives the Student Academy Award for the Best Foreign Film in Los Angeles. Today, Zhuzha works as a director, producer, and scriptwriter, and since 2000, she is a member of the European Film Academy. Since 1997, she is a board member at FilmJUS, the Hungarian Society for the Protection of Audio-Visual Authors’ and Producers’ Rights. So far she has produced and directed a considerable number of feature films and documentaries.

Peter Zach Born in 1960 in Graz, Austria. During the 1980s, he was enrolled in media studies and later on he began studying sociology and ethnology at the Karl Franzens University in Graz. From 1984 to 1988 he is the editor-in-chief of the film magazine BLIMP, and in 1987 he starts working as a DP at the Austrian Television for a short period of time. Since 1990 he has been living and working in Berlin as an independent director, producer, and cinematographer. He is the author of the following films: Hemline (2011), The City Named Desire (2009), Die Netzarbeiter (2002), Der Abendlaender (2000), Aus der Mitte (1995), and Malli – Artist in Residence (1994). He worked as a DP on the following films: WM 06 (2005), Literature and Soccer (2005) (Culture Program FIFA), This Year in Czernowitz (2004), Zuhause is two ich bin (Gilaven! Sing!) (2004), The Networker (2002), Cecilia Bartoli in Berlin (2001), Carmina Burana (2000), and Eislermaterial (1999). He has garnered experience as a producer while working on the films This Year in Czernowitz (Directed by Volker Koepp, 2004) and Alle der Kosmonauten (Directed by Sasha Waltz and Elliot Caplan, 1999).

Жирија на МакеДокс 2013 Juries at MakeDox 2013

Жири за награда Млад кромид Young Onion Award Jury Јана Цисар Германски филмски работник. Од 2006 година е сопственичка на „Јана Цисар Филмпродакшн“ (Jana Cisar Filmproduktion), каде што работи како извршен продуцент. Студентските денови ги поминува учејќи графички дизајн во Минхен и посетувајќи угрофински студии на Минхенскиот универзитет. Нејзината кариера како продуцент трае повеќе од две децении и вклучува бројни театарски, музички и филмски проекти. Меѓу нив, најбројни се документарните филмови како: „Bohemian is all Greek to me” (director: Peter Zach, 2013), „Hemline” (director: Peter Zach, 2011), „Road to Rainbow“ (director: Mo Asumang, 2010), „Another night in the free world“ (director: Gina Belafonte, 2010), „Berlin-Stettin“ (director: Volker Koepp, 2009), „The City named Desire” (director: Peter Zach, 2008), „The House on August Street“ (director: Ayelet Bargur, 2007)... Работела и со Дејвид Брн, како продуцент на неговата претстава „Шума“ (автори се Дејвид Брн и Роберт Вилсон). Таа е коосновач на Здружението за промовирање на чешкиот филм (Czech Film Promotion), како и на филмскиот фестивал во Салцбург „Филмсцен“ (Filmfestival FilmSzene Salzburg). Во 2007 година го предводела жирито за документарен филм на филмското случување „Финале“ во П’лзењ. Двапати била член на жири за најдобар краток филм: првпат на германскиот фестивал „Котбус“ (2004 год.), а потоа и на Филмскиот фестивал во Трст (2005 год.).

Jana Cisar German film producer. Since 2006 she owns Jana Cisar Film Production Company (Jana Cisar Filmproduktion), where she works as an executive producer. During her student days, she has spent her time learning graphic design in Munich and studying Finno-Ugric studies at the University of Munich. Her career as a producer has lasted for over two decades and includes numerous theater, music, and film projects, the most numerous among which are the documentary films. Some of these include: Bohemian Is All Greek to Me (Directed by Peter Zach, 2013), Hemline (Directed by Peter Zach, 2011), Road to Rainbow (Directed by Mo Asumang, 2010), Another Night in the Free World (Directed by Gina Belafonte, 2010), Berlin-Stettin (Directed by Volker Koepp, 2009), The City Named Desire (Directed by Peter Zach, 2008), The House on August Street (Directed by Ayelet Bargur, 2007), etc. She has worked with David Byrne as a producer of his performance The Forest (the authors of the performance are David Byrne and Robert Wilson). She is the co-founder of the Association for Czech Film Promotion as well as the FilmSzene Salzburg Film Festival. In 2007 she was the head of the documentary film jury at Finale in Pilsen. She was a member of juries for the best short film twice; the first time at the Cottbus Film Festival in Germany (2004), and then at the Trieste Film Festival (2005).

Каи Салминен Роден во 1946 година во Хелсинки, Финска. Од 1968 година работи како сценарист, режисер и продуцент. Неговата богата филмска кариера брои над 100 филмски наслови, меѓу кои има и многу документарни. Наградуван е и на национално и на меѓународно ниво: награда „Футура“, Награда за најдобар скандинавски филм, Меѓународната награда на УНИЦЕФ. Во периодот од 1995 до 1999 година, документарните филмови чијшто продуцент или режисер е токму тој ја освојуваат Големата награда на Фестивалот на кратки документарци во Тампере дури трипати.

Васја Бибиќ Роден во Љубљана во 1962 година. Студентските денови ги поминал учејќи филозофија и социологија на културата на Филозофскиот факултет во Љубљана. Во текот на осумдесеттите години работел како главен редактор на филмскиот оддел при локалниот Студентски културен центар, а пишувал и филмски критики за љубљанскиот филмски магазин „Екран“. Пред војната (распадот на Југославија) работел како независен новинар за списанието „Младина“ и програмски уредник на тогашната водечка филмска продукциско-дистрибутерска компанија „Љубљански кинематографи“. Во 1991 година ја основа и во следните четири години е на чело на независната компанија за дистрибуција „Младина филм“. Во 1995 година основа уште една таква компанија под името „Забава“ (Fun). Од 2004 година работи и како советник при компанијата за дистрибуција „Демиург“ во одделот за културен менаџмент.

Kai Salminen Born in 1946 in Helsinki, Finland. Since 1968, he works as a scriptwriter, director, and producer. His rich film career includes 100 films, a great number of which are documentary films. He has been awarded nationally and internationally: Futura Award, Award for the Best Scandinavian Film, UNICEF International Award. Between 1995 and 1999, the documentary films that he produced and directed win the Grand Prix at the Tampere Film Festival three times, no less.

Vasja Bibic Born in Ljubljana in 1962. He spends his student days studying philosophy and cultural sociology at the Faculty of Philosophy in Ljubljana. During the 1980s he worked as the editor-in-chief at the Film Department of the local Student Cultural Center and wrote film reviews for Ekran, a film magazine from Ljubljana. Before the war (the dissolution of Yugoslavia), he worked as an independent journalist for the magazine Mladina and as a program editor at the then leading film production and distribution company Cinematographers of Ljubljana. He establishes the independent distribution company Mladina Film in 1991 and is the head of it for the next four years. He establishes a similar company called Zabava (Fun) in 1995. Since 2004, he has been working as an adviser in the Cultural Management Department at the distribution company Demiurg.

Жирија на МакеДокс 2013 Juries at MakeDox 2013

Ивона Ѓоргиовска

Жири за награда Кокарче Onion seed Award Jury

Ивона живее на Diagon alley и луѓето во своите текстови и фотографии ги сели. Танцот и сцената го диригираат нејзиниот сон, а театарот на сенки ѝ е втор дом. Нејзината фантазија е сѐ уште во лет, а ако сонуваш со неа, ќе ти ги покаже најубавите бои на овој свет. *Diagon alley е улицата од Harry Potter.

Ivona lives on Diagon Alley and she relocates people into her texts and photographs. Dance and the stage are at the forefront of her dreams, while shadow theater is her second home. Her fantasies are still flying, and if you dream with them, they will show you the most beautiful colors in the world. * Dragon Alley is the street from Harry Potter.

Ангела Николоска

Angela Nikoloska

Ангела Николоска-Енџи сум јас, имам 14 години и осмо одделение завршувам во овој час. Се посветувам на материјалот за учење, некогаш повеќе или помалку, но во главата ми се создава бучење. Песните за конкурси ми одат од рака и често сум наградувана така. Театарот, филмот, музиката се моја преокупација, а да зачекорам на црвениот тепих во Холивуд следна дестинација.

Angela Nikoloska-Angie is my name, I’m 14 and finishing the eighth grade is my aim. I’m studying hard, Well, sometimes more, sometimes less, but my mind is spinning none the less. Poems are my thing, I’m the award king. Theater, film, and music are my preoccupation, The Red Carpet in Hollywood is my destination.

Никола Данев Никола многу сака да дебатира, но омилено хоби му е да фотографира. Во него често желба за новости се буди, и затоа истражува многу работи други. Филмското творештво кај него буди емоција силна, па затоа оваа улога му е многу мила.

Ivona Gjorgiovska

Nikola Danev Nikola is fond of debating, But his favorite hobby is picture taking. His curiosity is intense, Investigating for him makes sense. Films make his emotions rush, They’re like the royal flush.

Жири за награда за етички идеи Moral Approach Award Jury

Д-p Јелена Лужина Театролог. Родена е во 1950 година, во Дубровник. Редовна професорка на Факултетот за драмски уметности во Скопје, каде што го има втемелено Институтот за театрологија што го раководи низа години, реализирајќи редица капитални научни проекти: национални, регионални и меѓународни. Долги години професионално се занимавала и со филм. Објавува театролошки, книжевнотеориски и есеистички текстови, пишувани на хрватски и на македонски јазик. Објавила петнаесетина авторски книги. Подготвила повеќе од четириесет зборници, антологии и монографии. Членка е на Друштвото на писателите на Македонија, на Македонскиот ПЕН и на Друштвото на хрватските писатели.

Jelena Luzina, PhD Theatrologist. Born in 1950 in Dubrovnik. She is a professor at the Faculty of Drama Arts in Skopje, where she established the Institute of Theatre Studies which she has been running for a long time, realizing numerous important national, regional, and international research projects. She has been professionally active in film for a long time. She publishes texts in the fields of theatre studies, literary theory and essay writing in Croatian and Macedonian. She is the author of fifteen books. She is the editor of more than forty collections, anthologies, and monographs. She is a member of the Macedonian Writers’ Association, the Macedonian P.E.N. Center, and the Croatian Writers’ Association.

Тоне Фрелих Словенечки режисер и сценарист. Роден е во 1945 во Блед. Филмска режија учел на љубљанската Академија за театар, радио, филм и телевизија. Автор е на над триесет филмови, кои биле дел од програмата на низа југословенски и меѓународни филмски фестивали. Покрај многуте награди, неговиот талент го потврдуваат и три награди гран-при. Бил дел и од бројни жири-состави, како на пример, на фестивалите во Тренто, Будимпешта, Палермо, Торино, Санкт Петербург. Покрај филмот, вљубеник е и во пишаниот збор; досега има напишано пет радиодрами, 6 романи и 3 книги за филм, меѓу кои се и монографиите за словенечките режисери Франце Штиглиц и Војко Дулетич.

Илинденка Петрушева Филмски критичар и филмолог. Родена во Благоевград, во 1944 година. Еден е од основачите на Кинотеката на Македонија, еден од иницијаторите за формирање на Кинотеката на Хрватска и еден од иницијаторите за востановување на Фестивалот на филмската камера во Битола. Во повеќе мандати била претседател на Кино-сојузот на Македонија. Работела на капитални истражувачки историографски проекти. Соработник е на Филмската енциклопедија на Лексикографскиот завод „Мирослав Крлежа“ од Загреб, Македонската енциклопедија (МАНУ), Векот на филмот во Македонија (ИФФК „Браќа Манаки“), редактор е на изданието Фотографијата и филмот на почвата на Македонија (МАНУ), приредувач на монографија за Трајче Попов (Кинотека на Македонија)... Автор е на повеќе филмолошки книги меѓу кои се и Сонце на дирек – мали приказни за македонските филмски сонувачи и Време на игри и соништа (аматерскиот филм во Македонија од 1935 до 2011 година). Главен и одговорен уредник е на списанието за историја и теорија на филмот Кинопис.

Tone Frelih Slovenian director and scriptwriter. Born in 1945 in Bled. He studied film directing at the Academy for Theater, Radio, Film and Television in Ljubljana. He is the author of over thirty films, which have been featured in many Yugoslav and international film festivals. Besides the numerous awards, the three Grand Prix awards he has received attest to his talent. He has also been a member of numerous juries; for example, at the Trento Film Festival, the Palermo Film Festival, the Torino Film Festival, and the Saint Petersburg Film Festival. Besides film, he is also fond of writing. So far he has written five radio plays, six novels and three books on film, among which are the monographs of Slovenian directors France Stiglic and Vojko Duletic.

Ilindenka Petrusheva Film critic and filmologist. Born in Blagoevgrad in 1944. She is one of the founders of the Cinematheque of Macedonia, one of the initiators for establishing the Cinematheque of Croatia, and one of the initiators for establishing the Festival of Film Camera in Bitola. She was the President of the Cinema Association several times. She has worked on important historiographical research projects. She is listed as an associate collaborator in the Film Encyclopedia of the Miroslav Krleza Institute for Lexicography in Zagreb, the Macedonian Encyclopedia (MANU), and the book A Century of Film in Macedonia (International Festival of Film Camera Brothers Manaki); she is the editor of the publication Photography and Film on Macedonian Soil (MANU), and the editor of the Monograph of Trajche Popov (Cinematheque of Macedonia). She is the author of several books on filmology: Sun on a Pole: Little Stories about the Macedonian Film Dreamers, Time to Play and Dream: The Amateur Film in Macedonia from 1935 to 2011, etc. She is the editor-in-chief of Kinopis, a magazine about film history and theory.

Во свет без граници In a world with no frontiers

50 години од Скопскиот земјотрес/ 50Th Anniversary Of The Skopje Earthquake

СКОПЈЕ ’63/ SKOPLJE ’63/ SKOPJE ‘63 1964

92’

Македонија, Хрватска /Macedonia, Croatia

Сценарио/Script: Jovan Boškovski, Stevan Bulajić, Ratko Djurović, Mateja Matevski, Djordji Stardelov; Режисер/Director: Veljko Bulajić; Снимател/Photography by: Živorad Milić, Ljube Petkovski, Dragan Salkovski, Aleksandar Sekulović; Монтажа/Editing: Veljko Bulajić; Музика/Music: Vladimir Kraus-Rajterić; Звук/Sound: Erik Molnar; Продукција/Production: Vardar film (Skopje), Jadran film (Zagreb)

Филмографија/Filmography Veljko Bulajić Libertas/„Либертас“ (2006); The Promised Land/ „Ветената земја“ (1986); Great Transport/„Големиот транспорт“ (1983); High Voltage/„Висок напон“ (1981); Tito’s Memoirs/„Мемоарите на Тито“ (1980); The Man to Destroy/„Човекот што треба да се уништи“ (1979); The Day That Shook the World/„Денот што го разниша светот“ (1975); Battle of Neretva/„Битката на Неретва“ (1969); Donator/„Донатор“ (1969); Looking Into the Eyes of the Sun/„Гледајќи во очите на Сонцето“ (1966); Skoplje ‘63/„Скопје ‘63“(1964); Kozara/„Козара“ (1962); Boom Town/„Зовриен град“ (1961); Atomic War Bride/„Атомска воена невеста“ (1960); Train Without a Timetable/„Воз без возен ред“ (1959)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

Lion of San Marco-Grand Prize, Venice Film Festival (1964); Audience Award, Cannes Film Festival (1964); Award for Best Picture, Edinburgh International Film Festival (1964); Award for Best Picture, Valladolid International Film Festival (1965) ; Best Film Award, Belgrade Documentary and Short Film Festival (1965); Award for Best Director, Belgrade Documentary and Short Film Festival (1965); Golden Nymph, Monte Carlo Television Festival (1965)

синопсис

synopsis

Филмот претставува своевиден авторски поглед и коментар на настаните непосредно пред, за време и по катастрофалниот земјотрес што го погоди Скопје на 26 јули 1963 година. Преку изворни материјали и со совршено вклопени инсценации се прикажани разурнувањата и последиците од земјотресот, расчистувањето на урнатините, последниот поздрав со загинатите, помошта што Скопје ја прими од земјата и од странство и обновата на градот. Но над сѐ, филмот е ода за човековата надеж дека градот од пепелта ќе се воздигне како Феникс.

This film offers an original authorial view and commentary on the events that took place immediately before, during, and after the catastrophic earthquake that hit Skopje on July 26, 1963. Through original material and with the perfectly fit staging it shows the destruction and the earthquake effects, the clearing of the rubble, the parting with the casualties, the help that Skopje received from the country and abroad, and the city’s rebuilding. Above all, this film is an ode to human hope; hope that the city will rise from the ashes like a phoenix. 19

МАМА ЕВРОПА/ MAMA EUROPA/ MOTHER EUROPE

Светска Премиера/ World Premiere

2013

90’

Словенија, Македонија, Хрватска/Slovenia, Macedonia, Croatia

Сценарио/Script: Petra Seliškar Режисер/Director: Petra Seliškar Снимател/Photography by: Brand Ferro Монтажа/ Editing: Katrin Ebersohn Тон/Sound: Vladimir Rakič and Ivan Antič Музика/Music: Vladimir Rakič Продукција/Production: Petra Seliškar and Brand Ferro Копродукција/Coproduction: Ppfp Dooel Skopje, Restart (Croatia), RTV Slovenia, Restart (Slovenia)

Филмографија/Filmography Petra Seliškar & Brand Ferro (Petra Pan Film) Mama Europa/„Мама Европа“ (2013) 18 Meals/„18 оброци“ (2010) If No One Plays/„Ако никој не свири“ (2009) Mostar United/„Мостар Јунајтед“ (2008) The Grandmothers of Revolution/„Бабички на револуцијата“ (2006) Turkish Tea/„Турски чај“ (2005)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

World premiere at MakeDox Creative Documentary Film Festival 2013

синопсис

synopsis

„Што мислиш, птиците знаат што е тоа граница?“, ја прашува мајката ќерка си. „Не“, вели ќерката. „Па како тогаш ти знаеш?“, повторно ја прашува мајката. „Знам затоа што јас сум човек“, вели ќерката. „Мама Европа“ е приказна за Европа видена низ очите на шестгодишната Тера. Родена на Балканот, но израсната како граѓанин на светот од татко со кубанско-македонско потекло и мајка со словенечки корени, малата Тера многу бргу учи што е тоа граница. На патувањето низ поранешна Југославија со своите родители, таа запознава различни ликови и преку нивните интересни животни приказни, учи за земјите, политиката и историјата на континентот кој не е нималку обединет. Слушајќи за разликите што ги создаваат границите меѓу луѓето, Тера станува уште посигурна дека „ ...нема ништо поважно од планетата Земја“.

A mother asks her daughter, “Do you think that birds know what border is?” “No”, the daughter answers. “How do you know then?”, the mother asks again. “I know because I’m a human”, the daughter says. Mother Europe is a story about Europe seen through the eyes of the six-year old Terra. Born in the Balkans but raised as a citizen of the world by a father of Cuban-Macedonian origin and a mother with Slovenian roots, little Terra soon learns what a border is. During her travels across former Yugoslavia with her parents, she meets different characters and through their interesting life stories, she learns about the countries, the politics and the history of the continent which is not at all united. Hearing about the differences that borders create between people, Terra becomes even more certain that “…there is nothing more important than planet Earth”. 21

Главнa програма International Competition

БАРАЈЌИ ГО ШУГАРМЕН/ SEARCHING FOR SUGAR MAN 2012

86’

Шведска, Обединетото Кралство/Sweden, United Kingdom

Сценарио/Script: Malik Bendjelloul Режисер/Director: Malik Bendjelloul Снимател/Photography by: Camilla Skagerström Монтажа/ Editing: Malik Bendjelloul Музика/Music: Sixto Rodriguez Продукција/Production: Malik Bendjelloul, Simon Chinn

Филмографија/Filmography Malik Bendjelloul Searching for Sugar Man/„Барајќи го Шугармен“ (2012)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

BAFTA Award for Best Documentary, British Academy Film Awards (2013) IDFA Audience Award, IDFA (2012) Special Jury Prize and the Audience Award for best international documentary, Sundance Film Festival (2012) Academy Award for Best Documentary Feature, Academy Awards (2013)

синопсис Сте слушнале ли некогаш за американскиот пејач и текстописец Сиксто Родригез? Шансите да одговорите потврдно се речиси никакви. Освен доколку не сте биле во Јужна Африка во 70-тите и 80-тите години кога Родригез бил ѕвезда. Во неговите критички текстови се пронаоѓа прогресивната класа, а неговите песни се слушаат на протести. Иако неговите албуми се продадени во околу 500 000 копии (и тоа во земја полна со забрани), Родригез останува мистерија. Приказните за него одат дотаму што некои велат дека на концерт во САД самиот се запалил на сцена, па дури и дека починал. Иако денес важи за еден од најголемите таленти на своето време, тој ја завршува својата кариера нечујно, несвесен за сопствената популарност во другите делови на светот. Дваесет и пет години подоцна, кога ќе излезе вториот албум на Родригез, двајца негови обожаватели тргнуваат во неверојатна авантура, во потрага по вистината за овој мистериозен музичар и за рекордната продажба на неговите албуми.

synopsis Have you ever heard of the American singer and songwriter Sixto Rodriguez? The chances that your answer is affirmative are very slim unless you were in South Africa during the 1970s and 1980s when Rodriguez was a star. The progressive class is the first one to identify with his critical lyrics and his songs could be heard at rallies. Even though his records are sold in around 500,000 copies (in a country with a lot of imposed bans), Rodriguez remains a mystery. There are stories about him that have been circulating saying that he set himself on fire and that he even passed away. Despite the fact that today he is considered to be one of the greatest talents of his time, he wraps up his career quietly, unaware of his popularity in other parts of the world. Twenty-five years later, when Rodriguez’s second record comes out, two fans of his embark on a great adventure in search of the truth about this mysterious musician and his record-breaking record sales. 25

ЗВУКОКРШАЧ/ SOUNDBREAKER 2011

86’

Финска, Германија/Finland, Germany

Сценарио/Script: Kimmo Koskela Режисер/Director: Kimmo Koskela Снимател/Photography by: Kimmo Koskela Монтажа/ Editing: Kimmo Koskela, Jani Ahlstedt, Akke Eklund Музика/Music: Kimmo Pohjonen Продукција/Production: Kimmo Koskela, Klaus Heydemann (Koskela Art & Media House) Копродукција/Coproduction: Gernot Steinweg, Heikki Savolainen

Филмографија/Filmography Kimmo Koskela Soundbreaker/„Звукокршач“ (2011) Sokea hetki /Blind moment/„Момент на заслепеност“ (2005) Opal-D/„Опал-Д“ (2003) Still Not There/„Сè уште отсутен“ (1996) Orgastic Orange/„Оргазмичен портокал“ (1995) Mein Kampf in Media/„Мојата борба во медиумите“ (1992) Pink Noise/„Розова бучава“ (1992) Edward Vesala/„Едвард Весала“ (1991)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

Award for Creativity (Prix de la création), FIFA – International Festival of Films on Art (Montreal, 2012) Special Mention for Extraordinary Artistic Achievement, International Television Festival Golden (Prague, 2012) Honorable Mention, Films on Art (Lisbon, 2012)

синопсис

synopsis

Сеќавањата од детството за смртта на една жаба и подоцна, за неверојатното раѓање на теле со нозете наназад, емотивно го обојуваат овој рок-документарен филм за легендарниот фински хармоникаш и иконокласт, Кимо Похјонен. Откривајќи ја внатрешната борба на овој извонреден музичар и вљубеник во нуркањето под мраз, филмот ја претставува на моменти неговата омраза но и неговата љубов спрема овој инструмент. Тој сака да се ослободи од него, да го искрши и фрли, но не успева. Ама успева да се изрази со зборови јасни за секого, користејќи само хармоника, глас, семплови и ефекти. Така, создава свет на чиста радост и неверојатно моќни звуци какви што досега не сме ни знаеле дека хармониката може да произведе!

The childhood memories of a dying frog and later on of the amazing birth of a calf with backwards legs give this rock documentary about the legendary Finnish accordion player and iconoclast Kimmo Pohjonen a vivid emotional shade. Revealing the internal struggle of this incredible musician and avid ice diver, the film shows his love-hate relationship with this instrument. He wants to get rid of it, to break it, and throw it away, but he can’t. But he manages to express himself in plain words that everybody can understand, using only accordion, vocals, samples and effects. In this way, he creates a world of sheer joy and incredibly powerful sounds which one wasn’t even aware that the accordion could produce!

ПОГРЕШНО МЕСТО, ПОГРЕШНО ВРЕМЕ/ WRONG TIME WRONG PLACE 2012

80’

Холандија/The Netherlands

Сценарио/Script: John Appel Режисер/Director: John Appel Снимател/Photography by: Erik van Empel (NSC) Монтажа/ Editing: Mario Steenbergen

Тон/Sound: Mark Wessner Музика/Music: Leo Anemaet, Wouter van Bemmel Продукција/Production: Carmen Cobos (Cobos Films)

Филмографија/Filmography John Appel Wrong Time Wrong Place/”Погрешно место, погрешно време “(2012) The Player/„Коцкарот“ (2009) The Last Victory/„Последната победа“ (2004) The Promised Land/„Ветена земја“ (2000) Andre Hazes: She Believes in Me/„Андре Хазес: Таа верува во мене“ (1999)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

Amsterdam International Documentary Film Festival (IDFA) (2013) ZagrebDOX (Croatia) (2013) Thessaloniki Documentary Festival – Images of the 21st Century (2013) Full Frame NY (2013) Hot Docs Toronto (2013) 48th Karlovy Vary International Film Festival (2013)

синопсис Ова е филм за тенката линија помеѓу животот и смртта. Филм што покажува дека судбината не зависи од нас туку од случајности. Филмот ги раскажува приказните на петмина преживеани во бомбашкиот напад на Андерс Брејвик во 2011 година.

Заинтересиран за жртвите во трагедиите и особено за улогата на случајностите, самиот режисер ќе каже: „...за жртвите е сосема неважно дали несреќата била планирана или не. За нив, таа едноставно се случила и е само прашање на среќа дали и тие ќе бидат таму или не и дали ќе преживеат“.

synopsis This is a film about the thin line between life and death. A film that shows that destiny does not depend on us but on coincidence. The film tells the stories of five survivors from the bomb attack of Anders Breivik in 2011. Interested in the victims of tragedies, and especially in the role of coincidence, the director states, “…for the victims it is completely irrelevant whether the accident was planned or not. The relevant thing for them is that it happened and that it is only a question of luck whether they will be in the midst of it and whether they will survive.” 29

СЕКС ЗА ШУМИ/ FUCK FOR FOREST 2012

86’

Полска, Германија/Poland, Germany

Сценарио/Script: Michał Marczak, Łukasz Grudziński Режисер/Director: Michał Marczak Снимател/Photography by: Michał Marczak Монтажа/ Editing: Dorota Wardęszkiewicz Музика/Music:Marcin Masecki Продукција/Production: Mikołaj Pokromski, Michał Marczak Копродукција/Coproduction: Sarita Sharma, Artur Liebhart

Филмографија/Filmography Michał Marczak Fuck for Forest/„Секс за шуми“ (2012) At the Edge of Russia (Koniec Rosji)/„На работ на Русија“ (2010)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations: Warsawa Film Festival (2013) International Film Festival Rotterdam(2013) Official Selection SXSW Film Festival (2013)

синопсис Сместена во Берлин, организацијата Fuck For Forest е една од најнеoбичните добротворни организации во светот. Водена од идејата дека сексот може да го промени светот, оваа невладина организација собира пари за еколошки цели преку продажба на домашно направени еротски филмови на интернет. Дени го открива овој неохипи свет на изобилство и радост, каде што сексуалната слобода станува едно со глобалниот алтруизам и ѝ се приклучува на акцијата. Од улиците на Берлин до длабоките шуми на Амазон, овие активисти ги здружуваат силите за да купат парче шума и да ги спасат домородците од болните апетити на Западот.

synopsis Located in Berlin, the organization Fuck for Forest is one of the most unusual charity organizations in the world. Led by the idea that sex can change the world, this non-profit organization collects money for environmental causes by selling home-made erotic films on the Internet. Danny reveals this neo-hippie world of abundance and joy, in which sexual freedom becomes one with global altruism, and joins the action. From the streets of Berlin to the deep Amazon forest, these activists join forces to buy a piece of forest and save the natives from the sick appetites of the West. 31

УТРЕ/ ЗАВТРА/ TOMORROW

2012

Русија/ Russia

90’

Сценарио/Script: Andrey Gryazev Режисер/Director: Andrey Gryazev Снимател/Photography by: Andrey Gryazev Монтажа/ Editing: Andrey Gryazev Тон/Sound mix: Aleksander Dudarev Продукција/Production: Andrey Gryazev

Филмографија/Filmography Andrey Gryazev Sanya and Sparrow/„Сања и врабецот“ (2009) Miner’s Day/„Денот на рударите“ (2010) Tomorrow/„Утре“ (2012)

синопсис Во Русија постои една уметничка група чијашто политичка определба е анархизмот. Нејзини непријатели се богаташите, полицијата и власта. Нејзините акции се антидржавни, антиавторитативни, често насилни и намерно незаконски. Името ѝ е „Војна“ (Voina). Групата ѝ станува позната на јавноста во 2008 година. Нејзините основачи, Вор и Коза, живеат под земја, се грижат за својот едногодишен син Каспер и организираат акции, податливи и за уметничка анализа и за кривично гонење. Користејќи го перформансот како оружје, тие испраќаат храбри политички пораки пред кои никој не останува рамнодушен. До ден-денес, над 200 активисти ѝ се имаат приклучено на „Војна“. Против нив се поднесени повеќе од 20 тужби, од кои дел сè уште не се отфрлени. Вор и Коза живеат во сегашноста и се надеваат дека утре ќе можат сè да променат.

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

Premiere at the Berlin International Film Festival (2012)

synopsis There is this artist collective in Russia whose political orientation is anarchism. It faces opposition from the rich, the police and the authorities. Its actions are anti-statist, antiauthoritarian, often violent and purposefully illegal. This collective is called War (Voina). The collective makes a name for itself in 2008. Its founders, Vor and Koza, live underground, take care of their one-year-old son and organize actions, amenable both for artistic analysis as well as prosecution. Using performance as a weapon, they send bold political messages that leave no one unaffected. Until today, over 200 activists have joined War. More than 20 charges have been brought against them, some of which have not yet been dismissed. Vor and Koza live in the present and hope that they would be able to change the state of things tomorrow. 33

ЧИНОТ НА УБИВАЊЕ/ THE ACT OF KILLING 2012

115’

Данска/Denmark

Режисер/Director: Joshua Oppenheimer Сниматели/Photography by: Carlos Arango de Montis ADFC, Lars Skree, Anonymous Монтажа/ Editing: Niels Pagh Andersen, Janus Billeskov Jansen, Mariko Montpetit, Ariadna Fatjo-Vilas Mestre, Charlotte Munch Bengtsen, Erik Andersson Тон/Original Sound Design: Elin Øyen Vister

Монтажа на звук/Sound Editing: Henrik Gugge Garnov, GILYD!, Gunn Tove Grønsberg, Storyline Продукција/Production: Signe Byrge Sørensen

Филмографија/Filmography Joshua Oppenheimer The act of killing/”Чинот на убивање” (2012) The Globalization Tapes/ „Снимки за глобализацијата“ (2003) The Entire History of the Louisiana Purchase/„Целата историја за продажбата на Луизијана“ (1998) These Places We’ve Learned to Call Home/„Местата што научивме да ги викаме дома“ (1996)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

Berlinale Panorama Audience Award for Best Documentary (2013) Berlinale Panorama Prize of the Ecumenical Jury (2013) Grand Prix du Documentaire – Festival de Cinéma Valenciennes (2013) Danish Academy Award for Best Documentary (Robert Prize,2013) Grand Prize – CPH: DOX (Denmark, 2012) Audience Award for Best Feature Film – FICUNAM (Mexico City, 2013) Best Film – Prague One World Festival (Prague, 2013) Movies That Matter Award – ZagrebDox (2013) Gilda Vieira de Mello Prize – Geneva International Human Rights Film Festival (2013)

синопсис По неуспешниот државен удар во Индонезија и интервенцијата на армијата во 1965 година, Анвар Конго и неговите пријатели од препродавачи на кино-билети преку ноќ стануваат водачи на ескадрони на смртта. Така, за помалку од една година, ѝ помагаат на армијата да убие над еден милион наводно прокомунистички ориентирани граѓани, етнички Кинези, уметници и интелектуалци. Само Анвар со свои раце убил стотици луѓе. Оттогаш власта ја „држат“ убијците. Во филмот, Анвар и неговите пријатели се согласуваат да ја раскажат приказната за убиствата. Но имаат поинаква замисла. Не сакаат да дадат сведоштва, туку да снимаат сцени налик на оние од филмовите за кои на времето продавале карти: гангстерски, вестерн, мјузикли. Тие самите го пишуваат сценариото. И се играат самите себеси. Ама ги играат и жртвите.

synopsis After the failed coup and the 1965 army intervention in Indonesia, Anwar Congo and his friends turn from touts to death squad leaders overnight. So, in less than a year, they help the army kill over a million allegedly pro-communist citizens, ethnic Chinese people, artists, and intellectuals. Only Anwar has killed hundreds of people with his own hands. Since then, the power has been ‘held’ by the killers. In this film, Anwar and his friends agree to relate the story of the murders. But they entertain a different idea; they don’t want to give testimony but to shoot scenes similar to the ones from the films they sold tickets for in their tout days, gangster films, westerns, musicals. They write the script themselves. They play themselves but they also play the victims. 35

ДЕЦАТА ОД ПЛАНИНАТА НАПФ/ DIE KINDER VOM NAPF/ THE CHILDREN FROM MOUNT NAPF 2011

87’

Швајцарија/Switzerland

Сценарио/Script: Alice Schmid Режисер/Director: Alice Schmid Снимател/Photography by: Alice Schmid Монтажа/Editing: Caterina Mona Музика/Music: Daniel Almada Тон/Sound: Alice Schmid Продукција/Production: Alice Schmid

Филмографија/Filmography Alice Schmid The Children from Mount Napf/ „Децата од планината Напф“ (2011) Shall I Stay or Shall I Go?/ „Да останам или да заминам?“ (2004) I Killed People/ „Убивав луѓе“ (1999) First Love/ „Прва љубов“ (1998)

синопсис Кантоните Берн и Луцерн ги дели планината Напф, инаку природен резерват заштитен од УНЕСКО. Во нејзиното подножје живеат педесетина деца, главно од земјоделски семејства. Секое утро поминуваат десет километри пеш или со автобус, а некои од нив користат и кабли за да се спуштат од планината. Учејќи од своите родители дрвосечачи и земјоделци, навикнати на тешка работа, за овие деца километарското пешачење до училиште, па макар и по снег, станува игра, иако заморна. Наутро нивните гласови одѕвонуваат низ долините, а навечер дури и најмалите се враќаат дома. Летото, пак, е вистинско време за игра. Филмот ги следи децата 365 дена низ дивите предели на планината, но и до митската бездна каде што, според легендата, се создаваат грмотевиците и слободно шетаат демоните.

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

Prize of the Province of Verona, Film Festival della Lessinia (2012) Nomination for Prix Walo 2013, Switzerland Nomination for Swiss Television Awards (2012) Nomination for Crystal Bear at Berlinale (2012)

synopsis The cantons of Bern and Lucerne are divided by Napf Mountain, a UNESCO-protected nature reserve. Around fifty children coming mainly from families of farmers live at the foot of the mountain. Every morning they have to walk for ten kilometers or take the bus, while some of them also use ropes to descend the mountain. Learning from their parents who are lumberjacks and farmers, accustomed to hard labor, the longdistance walk to school, even when there is snow, becomes a game, although an exhausting one at times. In the morning, their voices echo through the valleys, and, at night, even the smallest ones return home. The summer, on the other hand, is the perfect time for games. This film follows the children throughout the course of a year as they walk through the wild mountain stretches but also as they walk to the mythical abyss in which, as the legend points out, thunderstorms are created and demons walk freely. 37

Нови автори New Comers

ДРАГАН ВЕНДЕ – ЗАПАДЕН БЕРЛИН/ DRAGAN WENDE – WEST BERLIN 2013

85’

Германија, Србија/Germany, Serbia

Режисер/Director: Dragan von Petrovic & Lena Müller Снимател/Photography by: Vuk Maksimovič Монтажа/ Editing: Dragan von Petrovic Музика/Music: Ognjan Milošević Тон/Sound: Vladimir Uspenski, Miloš Drndarević, Vladimir Živković Продукција/Production: Lena Müller (for Von.müller.film)

Филмографија/Filmography

Dragan von Petrovic

Lena Müller

Dragan Wende – West Berlin/„Драган Венде – Западен Берлин“ (2013); Ozone/„Озон“ (2012); Tarot, Serbia!/ „Тарот, Србија!“ (2010); Wie im Film/„Како на филм“ (2010); From Siam to Killing Fields/„Од Тајланд до Полињата на смртта“ (2008); Nisim Navonovic – The last Jew from Kosovo/ „Нисим Навоновиќ – последниот Евреин од Косово“ (2007); The Users/ „Корисници“ (2005); La Casa de Asterion/„Куќата на Астерион“ (2004)

Dragan Wende – West Berlin/„Драган Венде – Западен Берлин“ (2013); FAM – Frauen am Montag/ „ЖВП – Жени во понеделник“ (2009); Je suis homo, et alors?/ „Хомо сум, па што?“ (2007); Lemmy Cauton – Ermittlungen gegen die Wirklichkeit/„Леми Каутон – Истраги против реалноста“ (2004); Angelina/ „Анџелина“ (2005)

синопсис Некогашен вратар на бордел во Западен Берлин си ги сака Берлинскиот ѕид и минатото назад. Во 70-тите, југословенскиот имигрант Драган Венде бил главен на диско-сцената во Западен Берлин. Заедно со ортаците, со џебови полни пари, скитал по ноќните клубови од обете страни на Ѕидот. Ама по `89-та, сè се менува. И еве, веќе 20 години, Драган Венде нема стапнато во Источен Берлин ниту, пак, има намера. Тој сè уште работи како вратар за разни клубови, ама, всушност, живее од социјална помош. Речиси од никаде се појавуваат внук му Вук, желен да го истражи митот за својот вујко од Западот и неговиот татко Миле, кој помагал да се изгради Западен Берлин... Оваа „балканска“ трагикомедија, блиска по балканските песни и ќебапчилниците, е прекрасен портрет зачинет со црниот хумор на луѓето што нема да дозволат да испаднат губитници поради некојси историски пресврт – иако фактите велат поинаку. На крајот, и Вук станува вратар на ноќен клуб. Сега-засега, Западен Берлин може да биде мирен.

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

Best Documentary, Max Ophüls Preis Film Festival (2013) Best Documentary, Trieste Film Festival (2013)

synopsis

A former bouncer at a West Berlin brothel wants the Berlin Wall and the past back. During the 1970s, Yugoslav immigrant Dragan Wende was the main character on the disco scene in West Berlin. Together with his mates, with pockets full of money, they were hanging around clubs on both sides of the Wall. Everything changes in 1989 though. And now, twenty years after, Dragan Wende hasn’t set foot in East Berlin nor intends to. He still works as a bouncer at various clubs, but he’s actually on the dole. Out of the blue his nephew pops in, keen to explore the myth of his uncle from the West and his father Mile, who helped build West Berlin…This ‘Balkan’ tragicomedy one feels close to because of the Balkan songs and the kebab shops is a wonderful portrayal spiced up with the dark humor of people who wouldn’t allow to be the losers just because of some historical turning point, even though the facts are different. In the end, Vuk becomes a nightclub bouncer as well. West Berlin can find its peace of mind for the time being. 41

ЗИМСКИ НОМАДИ/ HIVER NOMADE/ WINTER NOMADS 2012

90’

Швајцарија, Франција/Switzerland, France

Сценарио/Script: Claude Muret, Manuel von Stürler Режисер/Director: Manuel von Stürler Снимател/Photography by: Camille Cottagnoud Монтажа/Editing: Karine Sudan Музика/Music: Olivia Pedroli Тон/Sound: Marc von Stürler Продукција/Production: LOUISE Production, Lausanne

Филмографија/Filmography: Manuel von Stürler Winter Nomads/„Зимски номади“ (2012)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

Premiere at the 62nd Berlinale (2012) Prix SSA – Suissimage du Meilleur Documentaire Suisse, Vision du Réel, Nyon (2012) Mention spéciale du Jury – Heimatfilmtage, Freistadt, Austria (2012) Mention spéciale du Jury – Festival de Namur, Belgium (2012) Best European Documentary Film – European Film Academy (2012)

синопсис

synopsis

Паскал (53) и Карол (28) се овчари. Во ноември 2010 година, како и вообичаено, тргнуваат на долга зимска преселба: за четири месеци треба да поминат 600 км низ швајцарскофранцускиот предел, заедно со три магариња, четири кучиња и 800 овци. Филмот доловува една неверојатна авантура: тие му пркосат на студот само со покривка од грубо платно и животински кожи. Од година во година, патувањето сè повеќе наликува на одисеја низ предел што постојано се менува, па се минуваат километри само за да се најде трева помеѓу градовите, железничките пруги или индустриските зони. На патот дотаму, Паскал и Карол наидуваат на пријатели-фармери, лица носталгични по селскиот живот што полека исчезнува. Одраз на нашиот свет денес – овој филм нè враќа на нашите корења и прашањата што сигурно сите некогаш сме си ги поставиле.

Pascal (53) and Carol (28) are shepherds. In November 2010, as it usually happens in that time of year, they migrate for the winter season; in four months they have to cover 600 km in the Swiss-French region along with three donkeys, four dogs and 800 sheep. This film captures an incredible adventure; they defy the cold weather only covering themselves with canvas and animal skin. Year in, year out, the trip turns more and more into an odyssey through a region that changes constantly, and one needs to cover lots of kilometers just to find a patch of grass between the towns, the railway tracks, and the industrial zones. On their way there, Pascal and Carol bump into fellow farmers, people who feel nostalgia for the rural life that quietly vanishes. A reflection of today’s world, this film takes us back to our roots and to the questions that many of us have certainly raised at some point. 43

МАШИНАТА ШТО ПРАВИ СÈ ДА ИСЧЕЗНЕ/ MANQANA, ROMELIC KVELAFERS GAAQROB/ THE MACHINE WHICH MAKES EVERYTHING DISAPPEAR 2012

97’

Грузија, Германија/Georgia, Germany

Режисер/Director: Tinatin Gurchiani Снимател/Photography by: Andreas Bergmann Монтажа/Editing: Nari Kim Музика/Music: Mahan Mobashery, Marian Mentrup Тон/Sound: Michał Krajczok Продукција/Production: Tamar Gurchiani

Филмографија/Filmography: Tinatin Gurchiani The Machine Which Makes Everything Disappear/ „Машината што прави сè да исчезне“ (2012) Sxvagan-Fort (Sxvagan - Away)/„Есвеган - отсутен“ (2011) Time of souls (Zeit der Seelen)/„Време на душите“ (2007) Frauenbilder/„Слики од жени“2006) Killer/„Убиец“ (2005) Moment/„Момент“ (2004) Sunday in Berlin/„Недела во Берлин“ (2003)

синопсис Грузија, 2011 година. Една филмска режисерка прави кастинг за млади од 15 до 23 години. Кастингот ја носи на разни места, по села и градови. А таму – многу пријавени кандидати. Едни се пријавиле за филмот, а други сакаат само да си ја раскажат својата приказна или да побараат совет пред да донесат важна одлука... Вака или онака, сите сонуваат да бидат херои. Оние најинтересните ги следи камерата во сплет од драматични ситуации.

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

Tbilisi IFF, Georgia, Award for Best Georgian Film (2012) Sundance, USA, Directing Award in the World Cinema Documentary Competition (2013)

synopsis Georgia, 2011. A female film director sets up a casting call for young people between the ages of 15 and 23. The casting takes her to different places, to towns and villages. And there, overflow of candidates. Some have applied to be in the film, while others only want to tell their life story and get some advice before they make an important decision…One way or another, they all dream of becoming heroes. The most interesting ones are being followed by the camera in a series of dramatic situations. 45

МОЈАТА ПРИВАТНА ЗООЛОШКА ГРАДИНА/ MY PRIVATE ZOO 2012

Италија/Italy

63’

Сценарио/Script: Gianni Sirch, Ferruccio Goia Режисери/Directorѕ: Gianni Sirch, Ferruccio Goia Сниматели/Photography by: Gianni Sirch, Ferruccio Goia Монтажа/Editing: Gianni Sirch, Ferruccio Goia Музика/ Music: Riccardo Morpugo Продукција/Production: Gianni Sirch, Ferruccio Goia

Филмографија/Filmography Gianni Sirch & Ferruccio Goia Mi private zoo/„Мојата приватна зоолошка градина“ (2012) Ndebele: Patterns of Identity/„Ндебеле: Типови на идентитет“ (2010)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations: Trieste Film Festival (2013) Premiere at Festival dei Popoli, Florence (2012) Rome Film Festival (2012)

синопсис Во јужноафриканските гратчиња, каде што се спојуваат западната идеологија и африканските корења, сè уште се слуша ехото од апартхејдот. Анел е осамен фотограф, полн со идеи, кој често се шета низ Ланга, една од најстарите населби во Јужна Африка, позната и по големиот отпор против режимот. Едно утро, разбуден од емисија на радио за социјалните прашања, Анел решава некако да ја одбележи годишнината од крајот на апартхејдот. Размислувајќи за идеологијата и потребите на поединецот, тој набргу се откажува од првичната идеја и замислува каков би му бил животот ослободен од товарот на сеќавањата и минатото. Градот на Анел оживува во мозаик од црно-бели фотографии, обоени во тоновите на џезот, кој потсетува на културата и традицијата што опстојуваат локално наспроти модернизацијата.

synopsis In South Africa’s small towns, which unite the Western ideology and the African roots, one could still hear the echo of the apartheid. Anel is a lonely photographer brimming with ideas, who often wanders through Langa, one of the oldest townships in South Africa, also known for the great resistance against the regime. One morning, woken by the sound of a social radio program, Anel decides to mark the anniversary of the apartheid’s ending in some way. Thinking about the ideology and the individual’s needs, he soon drops the initial idea and imagines the life he would have if it was freed from the burden of memories and the past. Anel’s town comes to life in a mosaic of black and white photographs, painted in the sounds of jazz, reminiscent of the persevering local culture and tradition which are defying modernization. 47

МАЛ СВЕТ/ MUNDO PEQUEÑO/ LITTLE WORLD 2013

Шпанија/Spain

83’

Сценарио/Script: Adrià Cuatrecases, Víctor Correal, Marcel Barrena Режисер/Director: Marcel Barrena Сниматели/Photography by: Albert Serradó, Víctor Torija Монтажа/Editing: Marcel Barrena, Domi Parra Музика/Music: Pau Vallvé Тон/Sound: Cannonball Анимација/Animations: Nueve Ojos Продукција/Production: Víctor Correal, Adrià Cuatrecases, Oriol Maymó

Филмографија/Filmography Marcel Barrena Little Wolrd/„Мал свет“ (2013) Cuatro estaciones/Four Seasons/„Четири годишни времиња“ (2010)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

IDFA, DOC U Award for the Youth Jury’s Favorite Film (2012) IDFA, 3rd Place BankGiro Loterij, IDFA Audience Award (2012) Boulder IFF (Colorado) – Award for Best Documentary (2012) Palm Springs IFF – Official Selection (2012)

синопсис

synopsis

30000 километри, двесте дена, 20 евра и 4 тркала. Плус фантазија и храброст. Ете, тоа е сè што има 19-годишниот Алберт Касалс од Шпанија пред да тргне на пат. А тргнува затоа што има желба да стигне од својата родна Барселона до најоддалеченото место на светот. Тоа што Алберт боледува од леукемија, па не може сам да ги движи нозете, не претставува никаква пречка за овој млад човек, чиј ентузијазам и енергија се напросто „заразни“.

30,000 kilometers, 200 days, 20 euros and 4 wheels; plus, a bit of imagination and courage; that’s all the 19-year-old Spaniard Albert Casals has before he embarks on the trip. And he embarks on this trip because he wants to reach his hometown Barcelona from the farthest place on Earth. The fact that he suffers from leukemia and that he can’t move his legs is not an obstacle for this young man whose enthusiasm and energy are simply ‘contagious’. 49

Балкански Кромид Balkan Onion

ВЕРУВАМ ВО ЉУБОВТА/ I BELIEVE IN LOVE 2013

13’

Македонија/Macedonia

Сценарио/Script: Igor Ivanov Режисер/Director: Igor Ivanov Снимател/Photography by: Tomi Salkovski, Zoran Gogov Монтажа/Editing: Vladimir Pavlovski Тон/Sound: Igor Popovski Продукција/Production: Skopje Film Studio

Филмографија/Filmography Igor Ivanov The Piano Room/„Соба со пијано“(2013) (in postproduction) I Believe in Love/„Верувам во љубовта“(2013) Upside Down/„Превртено“ (2007) Bugs/„Бубачки“ (2004) Kaval/„Кавал“ (2000) Gajda/„Гајда“ (2000) The Clock/„Часовник“(1997) NEP/„НЕП“(1995)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

World premiere at MakeDox Creative Documentary Film Festival 2013

синопсис

synopsis

Улиците во ромските маала се полни со живот, во дворовите си играат деца, а зад затворените врати на трошните домови владее сурово насилство. Ова е филм за женижртви на сопствената љубов, изопаченото сфаќање на традицијата и бракот, животот на маргините на општеството во кое правдата е „добро воспитана“, па нема намера да се меша во брачните односи. Различните приказни на жени од различни генерации заробени во безизлез, поддржани од шовинистичкиот светоглед на своите сопрузи, цврсто ветуваат дека културата на семејно насилство ќе продолжи, ќе се негува и ќе трае...

The streets of Roma neighborhoods are full of life; children play in the yards but once the doors of the ramshackle houses are closed, violence reigns. This is a film about women who are victims of their own love, the twisted understanding of tradition and marriage, the life on the margins of society where justice is ‘well-behaved’ and does not intend to meddle in the marital relations. The various stories of women from different generations, held in captivity by their hopelessness, supported by their husbands’ chauvinistic views, promise faithfully that the culture of family violence will persist, be nurtured, and go on… 53

ДИВИОТ/ DIVLJI/ THE WILD ONE

2012

88’

Словенија/Slovenia

Сценарио/Script: Jure Breceljnik, Philippe Ribiere Режисер/Director: Jure Breceljnik Монтажа/ Editor: Svetlana Dramlić Тон/ Sound: Borut Berden Музика/ Music: Miha Petric Продукција/Production: Kole Kolisevski Копродукција/ Co-Production: RTV Slovenia, RESTART, Studio Ritem

Филмографија/Filmography Jure Breceljnik Wild One/„Дивиот“ (2012) Black and White Heaven/„Црно-бел рај“ (2011) New Dimension/„Нова димензија“ (2010) Snow Gromer’s Diary/„Дневникот на машината за снег“ (2010) Chalk & Chocolate/„Креда и чоколадо“ (2009)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

Festival gorniškega filma Alpi Giulie Cinema, Best Film Award (2013) Internationales Berg & Abenteuer Filmfestival Graz Jury mention of honour (2012) 6. BOFF Bovec outdoor film festival, Award for Best Slovenian Film (2012)

синопсис Филип Рибиер е роден на Мартиник во 1977 година со Рубинштајн-Тајбиев синдром. Напуштен од родителите, тој ги минува првите четири години од животот во болница, главно во салата за операции. Сам е и поинаков. На четиригодишнa возраст го посвојува едно семејство од Франција. Тринаесет години подоцна, тој го открива искачувањето на карпи, што за него е многу поголем предизвик отколку за другите. Така, успева да ја претвори својата попреченост во предност и да се вклучи во општеството. Приказната на Филип Рибиер е приказна за осаменоста и различноста, потрагата по одговори, но и за храброста, бестрашноста, слободата, потрагата по љубов и остварување на невозможното.

synopsis Philippe Ribiere was born on Martinique in 1977. He suffers from RTS (Rubinstein-Taybi syndrome). Neglected by his parents, he spends the first four years of his life in a hospital, mainly in the operating theaters. He is alone and different. When he’s four, a family from France adopts him. Thirteen years later, he discovers rock climbing, which poses greater challenge for him than for other people. In this way, he manages to turn his disability into an advantage and join society. The story of Philippe Ribier is a story about loneliness and what it feels like to be different, the search for answers but also a story about courage, fearlessness, freedom, the search for love, and achieving the impossible. 55

ОВА НЕ Е ПЕРАЛНА ЗА КОЛИ/ S’ESHTE LAVAZH/ NOT A CAR WASH 2012

49’

Албанија/Albania

Сценарио/Script: Gentian Koçi Режисер/Director: Gentian Koçi Снимател/Photography by: Gentian Koçi Монтажа/Editing: Gentian Koçi, Thomas Logoreci Музика/Music: Mardit Lleshi Тон/Sound: Fabian Asllani Продукција/Production: Gentian Koçi (for Artalb Film-Al)

Филмографија/Filmography Gentian Koçi The Mirror/„Огледало“ (2007) Antenna/„Антена“ (2008) Jinx in a Jiffy/„Баксуз за брзо“ (2009) Revenge/„Одмазда“ (2011) Not a Carwash/Ова не е перална за коли (2012)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

Hot Docs Film Festival – Official selection (2012) Sheffield Doc/Fest - Nomination for the Special Jury Award (2012)

синопсис Тирана, главниот град на Албанија, има 800000 жители и само едно вистинско кино. За кратко време, киното станува сврталиште на уметничката заедница во земја без доволно културни институции. Но станува подеднакво интересен објект и за големите корпорации, кои помогнати од власта и полицијата ќе се обидат да го урнат. Студенти, професори, активисти и филмофили излегуваат на улица. Она што ќе почне како конференција за печат за само неколку дена ќе се претвори во вистинска окупација на киното. Лицето на посткомунистичка Албанија забрзано се менува, а борбата за ова кино потсетува на ширум познатата борба за јавен простор, културата и идеите. Тука, на ова мало бојно поле, се поставува едно големо прашање – до каде смее да оди државата во негувањето – или уништувањето – на културниот простор на нацијата?

synopsis Tirana, the capital of Albania, has 800000 residents and only one real cinema. Before long, the cinema becomes the art community’s haunt in a country with an insufficient number of cultural institutions. At the same time, it becomes equally interesting to the big corporations, who being assisted by the authorities and the police try to tear it down. Students, professors, activists, and film fans take to the streets. What at first begins as a press conference will soon turn into a real occupation of the cinema. The face of post-communist Albania is changing rapidly, while the fight for the cinema is reminiscent of the well-known fight for public space, culture, and ideas. Here, on this small battlefield, one should bring up the fundamental question -- to what degree can the state intervene in the nurturing, or the destruction, of the nation’s cultural space? 57

ОЧИТЕ И УШИТЕ НА БОГА – ВИДЕОНАДЗОР НАД СУДАН/ OČI IN UŠESA BOGA - VIDEONADZOR SUDANA/ THE EYES AND EARS OF GOD – VIDEO SURVEILLANCE OF SUDAN 2012

95’

Словенија/Slovenia

Сценарио/Script: Tomo Križnar, Maja Weiss Режисери/ Directorѕ: Tomo Križnar, Maja Weiss Снимател/Photography by: Tomo Križnar and 400 Sudanese volunteers Монтажа/Editing: Svetlana Dramlič Музика/Music: Igor Leonardi Тон/Sound: Igor Burnič Продукција/Production: Tomo Križnar (The Foundation of Tomo Križnar) Копродукција/Coproduction: Bela Film, Studio Arkadena, RTV Slovenia Documentary Program

Филмографија/Filmography Tomo Križnar Eyes and Ears of God - Video Surveilance of Sudan/ „Очите и ушите на Бога“ (2012); Dar Fur – War for Water/„Дарфур – војна за вода“ (2008); Nuba: The Pure People/„Нуба: Чистите луѓе“ (2000)

Maja Weiss

Pisatelj in mesto/ The Writer and the City/„Писателот и градот“ (2012); Eyes and Ears of God - Video Surveilance of Sudan/„Очите и ушите на Бога“ (2012); Fant, pobratim smrti 2/ Boy, Blood-Brother of Death 2/ „Дете, побратим со смртта 2“ (2012); Kam je izginil delavski razred/Where Has the Working Class Gone?/ „Каде исчезна работничката класа?“ (2010); Skriti spomin Angele Vode/The Hidden Memory of Angela

Vode/„Скриениот спомен за Ангела Воде“ (2009); Ljubezni/ The Installation of Love/„Вградување на љубовта“ (2007); Varuh meje/The Guardian of the Frontier/ „Чувар на границата“ (2002); Cesta bratstva in enotnosti/The Road of Brotherhood and Unity/„Патот на братството и единството“ (1999); Fant, pobratim smrti/ Boy, Blood-Brother of Death/„Дете, побратим со смртта“ (1992)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

Media Award VIKTOR 2012 for Best Documentary Film (2012) Kathmandu International Film Festival (2012) Autrans Mountain Film Festival (2012)

синопсис

Кон крајот на 2010 година, со помош на хуманитарната организација Х.О.П.Е., публицистот и активист Томо Крижнар успева да прошверцува 400 видеокамери во Дарфур преку Чад, како и првите две направи за испраќање видеослики на интернет преку сателит. Малите камери, кои во Кина чинат нешто повеќе од 10 евра, им ги дели на волонтери во воените зони во Судан, со чија помош и е направен овој филм. Нивните снимки се покажаа како поефективни од 20000 војници на ОН и Африканската унија заедно. Зошто? Затоа што се сведоштво за тајното истребување на африканските домородци од предели во Судан, привлечни поради природните богатства: планините Нуба, Дарфур, Абиеј и Синиот Нил. Ова е документарна приказна и за раѓањето на независниот Јужен Судан, но и за новите војни што отпочнаа по неговото отцепување.

synopsis Toward the end of 2010, supported by the humanitarian organization H.O.P.E., publicist and activist Tomo Kriznar manages to smuggle 400 video cameras in Darfur through Chad as well as the first two gadgets for sending video images on the Internet via satellite. The small cameras, which cost a little bit more than 10 euros in China, are handed to volunteers in Sudan’s war zones who helped the making of this film. Their footage has proved to be more effective than the 20000 UN and African Union soldiers put together. Why? Because it is a testimony to the annihilation of African natives from Sudan’s regions such as the Nuba Mountains, Darfur, the Abyei Area, and the blue Nile, attractive for their natural resources. This is also a documentary story about the birth of independent South Sudan but also about the new wars that have started since its secession. 59

СЛОВЕНИЈА, МОЈАТА ТАТКОВИНА/ SLOVENIJA, MOJA DEŽELA/ SLOVENIA, MY HOMELAND 2012

51’

Словенија/Slovenia

Сценарио/Script: Dimitar Anakiev Режисер/Director: Dimitar Anakiev Снимател/Photography by: Jovica Krstić Монтажа/Editing: Nemanja Babić Музика/Music: Jeff Cairns Тон/Sound: Sven Lončar Продукција/Production: Alma Anakieva

Филмографија/Filmography Dimitar Anakiev Normalno življenje/Normal Life/„Нормален живот“ (2012); Slovenija moja dežela/ Slovenia My Homeland/ „Словенија, мојата татковина“ (2012); Državljan A.T./ Citizen A.T./ „Граѓанинот А.Т.“ (2010); Moj ljubi geto/ My dear ghetto/ „Моето мило гето“ (2008); Poslednji Žilnik/ Last of the Žilniks’/ „Последниот Жилник“

синопсис Американскиот ТВ-продуцент Дејл Хрд доаѓа во Словенија 20 години по нејзиното осамостојување, со цел да го истражи случајот на Избришаните. Се запознава со двајца босански муслимани – Ирфан и Нисвета. Во обид да се претопат во новата словенечка култура, тие си го промениле идентитетот. Нисвета ја примила христијанската вера и денес пее во хорот на Баптистичката црква во Љубљана. Ирфан, пак, и понатаму живее во времето на југословенскиот комунизам и членува во Клубот на младите бригадири во Љубљана. Филмот открива како по осамостојувањето на Словенија, вкупно 25000 луѓе се избришани од официјалниот регистар. Така, новата власт сакала да ги раскине сите врски со комунизмот и пролетерската револуција. Токму затоа Ирфан и Нисвета денес живеат во два света: сегашниот и некогашниот. Додека Нисвета укажува на неважноста на културните разлики, но и на неможноста да постои културен идентитет, Ирфан потсетува дека со малку фантазија, разликите и границите можат да исчезнат. Ова е филм за немањето дом ни корења, но и за потребата на поединецот да му припаѓа на општеството.

(2007); Srpski ekseri/ Serbian Nails/ „Српски клинци“ (2007); Ti si jedini gazda ove kuće/ You’re the Only Boss in This House/ „Ти си единствениот газда во куќава“ (2006); Rubbed Out/„Избришан“? (2004); Amigo/ „Амиго“ (2003)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

World Premiere at MakeDox Creative Documentary Film Festival (2013)

synopsis American TV producer Dale Herd comes to Slovenia 20 years after the independence in order to investigate the case of The Rubbed Out. He meets with two Bosnian Muslims, Irfan and Nisveta. Trying to blend in with the new Slovenian culture, they change their identity. Nisveta has converted to Christianity and she is now a member of the Baptist church choir in Ljubljana. Irfan, on the other hand, is still stuck in Yugoslav communist times and is a member of the Young Brigade Club in Ljubljana. This film reveals how a total of 25,000 people have been erased from the official records after Slovenia’s independence. By doing this, the new authorities wanted to cut all ties with communism and the proletarian revolution. Because of this, Irfan and Niveta live in two worlds today, the present and the past. While Neveta points out to the insignificance of cultural differences as well as how difficult it is for a cultural identity to exist, Irfan reminds us that with a little imagination differences and borders can vanish. This is a film about having no home, no roots but also a film about the need of the individual to belong to society.

СРЕБРЕНА ПЕСНА/ SILVER SONG 2012

14’

Македонија/Macedonia

Сценарио/Script: Kiril Šentevski Режисер/Director: Kiril Šentevski Снимател/Photography by: Kiril Šentevski Монтажа/Editing: Miško Čunihin Музика/Music: Starowski Band Тон/Sound: Oliver Petrovski Продукција/Production: Marija Miloševska, Kiril Šentevski, Ivo Antov (for Oro Workshop & Naše Maalo)

Филмографија/Filmography Kiril Šentevski Silver Song/„Сребрена песна“ (2012) Through the heart of Macedonia/ „Низ срцето на Македонија“ (2010) Maria’s memories/ „Сеќавањата на Марија“ (2009) Little big people/ „Мали големи луѓе“ (2008)

синопсис „Сребрена песна“ е приказна за скопјанката Марија Милошевска, која изработува филигран. Работи со големо задоволство, а инспирација црпи од музиката. Старата скопска чаршија е волшебно место каде што се спојуваат разните енергии и идеи, токму онака како што таа и музичарот Александар Петров ги спојуваат своите вештини за да создадат неверојатен занаетчиско-музички перформанс. Секоја средба со филигранот потврдува дека среброто и оваа стара техника си го наоѓаат местото и во современиот контекст.

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations: DORF (Croatia), 2013

synopsis Silver Song is a story about Marija Miloshevska, a girl from Skopje, who makes filigree art pieces. She enjoys this work tremendeously and finds inspiration in music. The Old Bazaar is a magical place which combines different energies and ideas in the same manner as musician Aleksandar Petrov combines his skills to put on an amazing crafts/ music performance. Whenever an encounter with the filigree takes place, it attests to the fact that silver and this old technique have found their place in the contemporary context as well. 63

103 – ЉУБОВНО ПИСМО ДО АЛТЕРНАТИВНАТА КУЛТУРА/ 103 - A LOVE LETTER TO THE ALTERNATIVE CULTURE 2013

55’

Македонија/Macedonia

Сценарио/Script: Mirko Popov Режисер/Director: Siniša Evtimov Сниматели/ Photography by: Samir Karahasan, Božidar Jovanovič, Mirko Popov Монтажа/ Editing: Nikolina Kujača, Božidar Jovanovič Тон/ Sound: Siniša Evtimov, Božidar Jovanovič Уметнички директор/Art director: Nikolina Kujača Продукција/Production: PMG Recordings

Филмографија/Filmography Siniša Evtimov 103-A love letter to the alternative culture/ „103-љубовно писмо до алтернативната култура“ (2013) Brus Lee is a Pussy (part of the omnibus Skopje Remixed)/„Брус Ли е пичка” (дел од омнибусот „Скопје ремикс“) (2012)

синопсис „103 - Љубовно писмо до алтернативната култура“ е приказна за Канал 103 – уникатно и култно радио од Скопје, Македонија. Виден низ очите на нараторот, кој е дел од радиската приказна повеќе од две децении, филмот се занимава со неверојатните настани кои доведоа до настанокот на Канал 103, а особено со генезата на неговата трансформација во независен и напреден медиум, медиум што оттогаш стои цврсто наспроти естаблишментот и корумпираната медиумска реалност во Македонија. Таа независност и ориентација Канал 103 скапо ги плаќа, со оглед на фактот дека е дел од Националната радиотелевизија. Ова е приказна за контроверзите и борбите на група слободољубиви луѓе со истенчен вкус за музика. Дваесет и две години постоење, трансформации и борба за континуитет – Канал 103 е суштински важен за култивирана Македонија.

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations: DORF Film Festival Vinkovci (Croatia), 2013

synopsis 103 – A Love Letter to the Alternative Culture is a story of Kanal 103, a unique radio from Skopje, Macedonia, enjoying a cult status. Seen through the eyes of the narrator, who is part of the radio story for more than two decades, this film deals with the incredible events that instigated the creation of Kanal 103, and especially the genesis of its transformation into an independent and progressive medium, a medium which from that point on has firmly defied the establishment and the corrupt media reality in Macedonia. Kanal 103 has been paying dearly for this independence and position, bearing in mind that it is part of the National Radio and Television. This is a story about the controversies and the struggle of a group of freethinking people with a sophisticated taste in music. Twenty-two years of existence, transformations, and a fight for continuity – Kanal 103 is absolutely essential for a cultured Macedonia. 65

Кратки документарни филмови Shorts Dox

АМЕРИКАНСКИ КАПИТАЛИЗАМ, АВТОПОРТРЕТ/ AMERICAN CAPITALISM, A SELF-PORTRAIT 2013

10’

Франција/France

Режисер/Director: Thibault Le Texier Снимател/ Photography by: Prelinger Archives Монтажа/Editing: Thibault Le Texier Тон/Sound: Thibault Le Texier Продукција/Production: Thibault Le Texier

Филмографија/Filmography Thibault Le Texier American Capitalism, A Self-Portrait/„Американски капитализам, автопортрет“ (2013) We Can Make Your Body Move/„Ќе направиме да мрдаш со телото“ (2012) Faire Société/„Направете општество“ (2012) L’extinction des ressources/„Исцрпување на ресурсите“ (2012) The Human Factor/„Човечкиот фактор“ (2011)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations: New York International Film Festival (2013) Résistances Film Festival, France (2013) Guam International Film Festival, USA (2013)

синопсис Во 1955 година, Клифтон Л. Ганус Јуниор, професор по историја на универзитетот „Хардинг“, Арканзас, го открил светото тројство на американскиот капитализам. Овој филмски сплет од делчиња и исечоци, извадени од филмовите по институционалните архиви, фрла светлина на дискурсот на капиталистичката пропаганда во Америка.

synopsis In 1955, Clifton L. Ganus Jr., a professor of history at Harding University, Arkansas, discovers the holy trinity of American capitalism. This film patchwork of bits and pieces taken from films found in the institutional archives sheds light on the discourse of American capitalist propaganda. 69

ЖИТЕЛ НА ГРАДОТ/ AHAD SOKAN ELMADEENA/ A RESIDENT OF THE CITY 2011

Египет/Egypt

5’

Сценарио/Script: Atef Nashed Режисер/Director: Adham El Sherif Снимател/Photography by: Bassam Ibrahim Монтажа/Editing: Eslam Amer Тон/Sound: Ahmed Kamal & Ahmed Nabil Продукција/Production: Ahmed Gharib

Филмографија/Filmography Adham El Sherif Behind the Door/„Зад вратата“ (2012) A Resident of the City/„Жител на градот“ (2011) Water Gun/„Пиштол на вода“ (2009)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations: Dubai International Film Festival (2012) Rotterdam International Film Festival (2012) African American Film Festival (2012) Tampere Film Festival (2012) Beijing Student Film Festival (2012)

синопсис

synopsis

Додека едни живеат живот полн со привилегии, други oдвај преживуваат, но барем се слободни. Ова е приказна за големиот град, раскажана од перспективата на едно улично куче. Приказна за кучешкиот живот во Египет, со јасна порака за пронаоѓањето и бранењето на својот простор.

While some live a privileged life, others barely survive, but they are free at least. This is a story about the big city, narrated from the perspective of a stray dog; a story about the dog’s life in Egypt, sending a clear message about finding your place under the sun and making sure it stays yours. 71

ПЛИМА И ОСЕКА/ A ONDA TRAZ, O VENTO LEVA/ EBB AND FLOW 2012

28’

Бразил, Шпанија/Brazil, Spain

Сценарио/Script: Gabriel Mascaro Режисер/Director: Gabriel Mascaro Снимател/Photography by: Gabriel Mascaro Монтажа/Editing: Eduardo Serrano Тон/Sound: Gabriel Mascaro, Joana Claude Продукција/Production: Rachel Ellis for Desvia, Gerardo Peral for Art Aids

Филмографија/Filmography Gabriel Mascaro Housemaids/„Слугинки“ (2012) Ebb & Flow/„Плима и осека“ (2012) Defiant Brasilia/„Непослушна Бразилија“ (2010) The Adventures of Paulo Bruscky/„Авантурите на Пауло Бруски“ (2010) High-Rise/„Висококатница“ (2009) KFZ-1348/„КФЗ-1348“ (2008)

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

Latin American Film Festival, Netherlands (2013) Miami International Film Festival, USA (2013) Brasilia Film Festival, Brazil (2012) IDFA, the Netherlands (2012)

синопсис Родриго е млад глувонем човек, кој живее во предградие на Ресифе во Бразил. Инсталира стерео-уреди во едно застапништво за автомобили. Лишен од сетилото за слух, тој смислил начин како да ја проверува опремата. Без интервјуа и коментари, филмот го следи тивкото секојдневје на Родриго, кој иако со ограничени средства посветено се грижи за ќеркичката. И додека со неа успешно се разбира благодарејќи на знаковниот јазик, надвор од домот наидува на убави жени, но и на препреки во комуникацијата и пристапот до информации. Филмот е направен во рамките на проектот на Фондацијата „АртАидс“ (ArtAids), со цел да се поддржат уметникот и борбата против ХИВ/СИДА.

synopsis Rodrigo is a deaf young man living on the outskirts of Recife, Brazil. He installs car stereo systems. Having impaired hearing, he has found a way to check the equipment. Not containing any interviews and commentaries, the film follows Rodrigo’s quiet everyday life, who, even though has little money, cares for his little daughter with great devotion. While he successfully communicates with her using sign language, outside of his house he faces beautiful women but also challenges when it comes to communication and access to information. The film has been made as a project of the ArtAids Foundation which gives support to artists and the fight against HIV/AIDS. 73

СПОРТУВАЊЕ СО ГУЛАБИ/ POUTERS 2012

17’

Шкотска (Обединетото Кралство)/Scotland (United Kingdom)

Сценарио/Script: Paul Fegan Режисер/Director: Paul Fegan Снимател/Photography by: Paul Fegan Монтажа/Editing: David Arthur Тон/Sound: Keith Mcivor, Micheal Mackinnon Музика/Music: Barcarolle performed by Monserrat Cabelle & Shirley Verrett Продукција/Production: Paul Fegan for Better Days Company

Филмографија/Filmography Paul Fegan Pouters/„Спортување со гулаби“ (2012)

синопсис Филмот нѐ носи во Шкотска, во еден свет што останува невидлив, иако постои веќе цел век. Луѓето што се занимаваат со овој спорт доаѓаат од најсиромашните семејства, каде што, всушност, и се одигрува овој безмилосен натпревар. Реб и Дени се ривали повеќе од 25 години. Камерата влегува во нивниот свет, каде што на коцка се ставаат угледот и гулабите само за да се стане шампион.

Фестивали, награди и номинации/ Festivals, Awards and Nominations:

Best Short Documentary Award, Docudays, Ukraine (2013) Nomination for Bafta Scotland New Talent Award, BAFTA, Scotland (2013) Scottish Short Film Award, Scottish Short Film Festival (2013)

synopsis This film takes us to Scotland and introduces us to a world which has remained invisible, even though it has been in existence for a century. The people who practice this sport are from the poorer areas, where this cruel competition takes place. Rab and Danny have been rivals for over twenty-five years. The camera comes into their world, in which one gambles on his reputation and pigeons just to become the champion. 75

MakeДокс – образовна програма за деца и млади MakeDox – Educational Program for Children and Youth

Македокс во Кинотека

Ова е наша прва образовна програма наменета за деца и млади. Ја реализираме во партнерство со Кинотеката на Македонија. Постои затоа што без кокарчиња нема кромид. Затоа што креативните документарни приказни и критичките млади умови понекогаш кажуваат повеќе од доминантните медиуми и пасивните примачи. Затоа што светската документарна продукција нуди неверојатни документарни сведоштва, доволно јасни и за најмладите што денес растат повеќе пред екраните отколку на плочникот пред зграда. Затоа што филмската култура треба да се воспитува и негува. Македокс во Кинотека предвидува посебна филмска програма за млади, организиран превоз,

бесплатни проекции во прекрасната Кинотека на Македонија и пријатни дискусии по проекциите. Досега прикажавме 50-ина кратки и долгометражни документарни остварувања, направени за и од деца, кои ги проследија околу 9.000 ученици од повеќе основни и средни училишта во Скопје. А од 2011 година формираме и детско жири, кое во целост ја проследува детската програма и гласа за најдобриот филм прикажан на МакеДокс. Од оваа година, проекциите во Кинотеката на Македонија се со малку поинаков концепт: наместо еднаш годишно, проекциите за организирани училишни групи на основци ќе ги реализираме во три наврати: мај, септември и февруари. За секој филм изготвуваме брошура која нуди повеќе информации за конкретниот филм, активности што можат да се надоврзат на темата од филмот и едноставни информации за тоа што е

документарен филм, како и основни начела како самите да снимат документарен филм. Од 7 до 17 мај, благодарение на Кинотеката на Македонија и Шпанската амбасада во Р. Македонија, го прикажувавме прекрасниот шпански филм МАЛИОТ СВЕТ на Марсел Барена. Проекциите ги видоа 1.764 деца од вишите одделенија од 10 скопски училишта. Нивните реакции беа повеќе од добри. Од вкупно 1.764 деца кои ги проследија проекциите, најголемиот дел (1.288 деца) го оценуваат филмот со оценки 5 и 4 и велат дека би сакале повторно да дојдат на проекција на некој друг филм (1.120 деца). За септемвриските проекции, со поддршка на Швајцарската амбасада во Македонија, го подготвуваме прекрасниот швајцарски филм ДЕЦАТА ОД ГОРАТА НАФ во режија на Алис Шмит. Филмот што ќе ја добие наградата „Кокарче“ за најдобар филм за деца и млади според детското жири на МакеДокс 2013 ќе биде третиот филм од оваа програма што ќе можат да го гледаат децата во Кинотеката на Македонија во февруари 2014.

Македокс во училница

Овој проект има за цел да ја поттикне и развие употребата на социјално ангажирани филмови во образовниот процес во основните и средните училишта во Р. Македонија. Македокс во училница претставува наш обид да се искористи моќта на визуелниот медиум како помошно наставно средство во стекнувањето и пренесувањето на современи и здрави знаења и вредности. Користејќи ги документарните филмови како дигитална содржина, наставниците го облагородуваат репродуктивниот наставен процес и ги поттикнуваат креативниот израз и критичкото размислување кај младите. Проектот предвидува организирање на образовни семинари и обуки за наставниците и неформалните едукатори за човекови права, како и изготвување на прирачници, публикации и други наставни помагала, кои ќе им помогнат подобро да ги обработат темата и прашањата што ги отвораат филмовите. Како дел од проектот Македокс во училница, кој е поддржан од страна на Националната дотација за демократија (National Endowment for Democracy) од Вашингтон, а во соработка со „Пипл ин нид“ (People in Need) од Прага, во март го издадовме нашиот образовен првенец: „Прирачник за

користење на документарни филмови во наставата”, наменет за наставници по граѓанско образование и социологија во средните училишта во Република Македонија. Деветнаесет наставници од осум градови во Македонија беа обучени и користеа документарни филмови како дел од пилот-фазата на овој проект. Според повратните информации и прашалниците што ги изготвија наставниците по одржаните часови, содржините од прирачникот и филмовите имаат одлични ефекти. Токму затоа, проектот го продолжуваме и во наредната учебна година. Уште еден проект од оваа програма е повеќепартнерскиот проект во развој, наречен Ние сме визуелни!. Наменет е за наставници, но и за неформални едукатори за човекови права. Проектот е поддржан од Извршната агенција за образование, аудиовизуелни уметности и култура (ЕАЦЕА) на Европската комисија. Проектот предвидува издавање на прирачник за користење на аудио-визуелни содржини во процесот на едукација за човекови права во наставата во основните училишта и во неформалната едукација за човекови права на млади од 12 до 16 години. Повеќе информации за самиот проект, можете да најдете на официјалниот веб-сајт на проектотhttp://we-are-visual.org/

Македокс филмски клубови Проект во развој кој има за цел на средношколската популација во Македонија преку документарните филмови да им ги доближи информациите, мислењата и гледањата на битни и актуелни социјални теми преку организирање на младински филмски клубови. Имено, учениците се тие што ја прават филмската програма и ги организираат проекциите за своите соученици, наставници, родители, другари и врсници. Тие можат и да поканат гости и да организираат придружни активности (изложби, концерти итн.). А доколку се осмелат, можат дури и да организираат неколкудневни училишни филмски фестивали или филмски ноќи. Овие клубови можат да бидат дел од слободните или проектните активности на учениците.

МакеДокс за оваа програма ги селектира следниве филмови: • „Летечката Ана”, Холандија, 21’

• „Живот во слободен стил”, Полска,10’

• „Песната на Ајша”, Велика Британија, 10’ • „Машки филм”, Хрватска, 12’

• „Ајрин”, Велика Британија, 10’

• „Најсреќната кикиритка на светот”, Велика Британија, 23’ • „Ана”, Албанија, Холандија, 4’

• „Џури”, Романија, Холандија, 8’

• „И велосипедистите се луѓе”, Србија, 8’ • „Музички дневник”, Србија, 7’

• „Се’ е неверојатно”, Хондурас, 10’ • „Девојка модел”, САД, 77’

• „Бурма Виџеј”, Данска, Норвешка, Шведска, Велика Британија, 50’ 80

MakeDox at the Cinematheque This is our first educational program intended for children and youth. It is being implemented in partnership with the Cinematheque of Macedonia. It has come into existence because without onion seeds, thereâ&#x20AC;&#x2122;s no onion; because the creative documentary stories and the critical young minds sometimes tell more than the dominant media and the passive recipients; because the world documentary production offers unbelievable documentary testimonies, clear enough even for the youngest ones who spent their childhood in front of their screens rather than playing in front of their buildings; because the film culture needs to be nurtured and developed. MakeDox at the Cinematheque is designed to include a special film program for children and youth,

organized transport for the attendees to the venue, free of charge screenings at the beautiful Cinematheque of Macedonia and engaging discussions after the screenings. Up until this point, we have shown around 50 short and long documentary films, made for children or by children, seen by around 9,000 pupils from a number of primary and secondary schools from Skopje. And since 2011, the festival has its own children jury that sees the whole children and youth program and votes for the best film from this category. This yearâ&#x20AC;&#x2122;s screenings at the Cinematheque of Macedonia have a slightly different concept. Instead of being organized as a one-off annual event, this year the group primary school screenings will be organized three times, in May, September, and February. Each film will be accompanied by a brochure containing more information about the specific film, the activities that can 81

complement the topic of the film and basic information about what a documentary film is as well as the basic principles behind making your own documentary film. Thanks to the Cinematheque of Macedonia and the Embassy of the Kingdom of Spain, from May 7 to May 17, we were showing the beautiful Spanish film Little World by Marcel Barrena. 1,764 pupils from the higher grades of 10 primary schools from Skopje saw the screenings. Their reactions were really positive. Out of 1,764 pupils that saw the screenings, the greatest portion of them (1,288) rated the film with the marks 5 and 4 and said that they would like to attend another screening (1,120 pupils). The September screenings supported by the Swiss Embassy will feature the beautiful Swiss film Die Kinder vom Napf (Children from Napf) by Alice Schmid. The film which will be the recipient of the Onion Seed Award for the Best Film for Children and Youth voted by the MakeDox 2013 Children Jury will be the third film to be screened at the Cinematheque of Macedonia in February 2014.

MakeDox in the Classroom

This project aims to encourage and develop the use of socially engaged films within the educational process in the primary and secondary schools in the Republic of Macedonia. MakeDox in the Classroom is our attempt to use the power of the visual medium as an additional teaching aid acquiring and imparting healthy contemporary values and knowledge. By using documentary films and their digital contents, the teachers enrich the reproductive educational process and stimulate the 82

creative expression and critical thinking among young people. The project is designed to include the organizing of seminars and trainings for teachers and non-formal human rights educators as well as the preparation of handbooks, publications and other teaching aids that would help better address the topic and the issues raised by the films. As part of the project MakeDox in the Classroom, supported by the National Endowment for Democracy from Washington and in collaboration with People in Need from Prague, in March this year, we published our first educational toolkit, A Handbook for Using Documentary Films in Teaching, intended for civic education and sociology secondary school teachers from the Republic of Macedonia. Nineteen teachers from eight towns from Macedonia were trained in using documentary films as part of the project’s pilot phase. According to the feedback and questionnaires after the classes, the handbook’s contents and the films have produced great effects. This is why the project will continue throughout the next school year. Another project from this program is the developing project called We Are Visual! involving several partners. It is intended for teachers as well as non-formal human rights educators. The project is supported by the European Commission’s Education, Audiovisual & Culture Executive Agency (EACEA). As part of the project, a publication is planned; a handbook for using audio-visual contents in the process of human rights education during primary school classes as well as the non-formal human rights education of youngsters aged 12 to 16. More information about the project can be found on the project’s official website http://we-are-visual.org/.

MakeDox Film Clubs A developing project with the aim of bringing closer the information, views, and perspectives on important current social topics to the Macedonian secondary school pupils via documentary films by organizing youth film clubs. Namely, the pupils are the ones that do the film programming and organize screenings for their classmates, teachers, parents, friends, and peers. They can invite guests and organize accompanying activities (exhibitions, concerts, etc.). And if they dare, they can even organize school film festivals lasting for several days as well as film nights. These clubs can be part of the students’ extracurricular and project activities.

For this programme MakeDox has selected the following films • Flying Anne, NL, 21’

• Freestyle Life, PL,10’ • Aisha’s Song, GB, 10’

• Real Man’s Movie, CRO, 12’ • Irene, GB, 10’

• The Luckiest Peanut in the World, GB, 23’ • Anna, NL/AL, 4’

• Gyuri, RO/NL 8’

• Bikers are people too, SRB, 8’ • Music Diary, SRB, 7’

• Everything is Incredible, HN, 10’ • Girl Model, USA, 77’

• Burma VJ, DK/ SE/ NO/ GB, 50’

МакеДокс + MakeDox +

РАБОТИЛНИЦА ЗВУКОТ И МУЗИКАТА ВО ДОКУМЕНТАРНИОТ ФИЛМ Некој некогаш рекол: „Звукот и музиката се најголемата магија околу нас. Трепет во воздухот. И не се продаваат на грамови!“ За сите филмски работници-вљубеници во документарната форма, МакеДокс подготви невообичаен специјалитет – Работилница за постпродукција на звук со Владимир Ракиќ! Зачинета со кромид, се разбира!

Работилницата за постпродукција на звук им е наменета на режисери, монтажери, дизајнери на звук и композитори, чиј документарен филм е во недовршена форма. Петдневната работилница е можност за подлабока анализа и размена на идеи, искуства и креативни размисли, кои ќе им помогнат на учесниците во постпродукцијата на звукот/музиката, со што филмот би ја добил својата најдобра верзија.

Во фокусот на Работилницата, меѓу другото, ќе бидат и темите: Што сакаме да кажеме со филмот и како музиката/звукот можат да ни помогнат? Дефинирање на основата на филмот преку дизајнот на звук. Кои се структурните елементи на звукот/музиката? Како звукот/музиката влијае врз структурата на филмот? Која е јачината на филмот/структурните делови/секвенците и како таа се одразува врз остатокот на филмот? Понатамошно зајакнување на звукот во филмот, зајакнување на драматичниот развој на филмот и зајакнување на филмскиот ритам, темпо, јачина и динамика...

Владимир Ракиќ – биографија

Композитор, дизајнер и снимател на звук. Роден во Нови Сад во 1974 година, а денес живее и работи во Амстердам и Берлин. Во 2005 година се стекнува со диплома по дизајн на звук и применета композиција на Школата за уметности во Утрехт, Холандија. Во последните десетина години е активен на полето на филмот. Работел на многу документарни, играни и анимирани филмски проекти, како и на различни аспекти од дизајнот на звук, и тоа како монтажер, снимател, дизајнер, миксер на звук и композитор. Редовно предава и на Холандската филмска академија во Амстердам. Меѓу неговите последни проекти се: • „Бабички на револуцијата“ (Grandmothers of Revolution, 2007) и „Мама Европа“ (Mother Europe, 2013) на Петра Селишкар • „Да живеат антиподите“ (Viva Antipodas, 2011) на Виктор Косаковски • „Петтото годишно време“ (La cinquième saison , 2012) на Петер Бросенс • „Пропаста на прекинатиот круг“ (Broken Circle Breakdown, 2012) на Феликс ван Гронинген и • „Сон и дело“ (Dream & Deed, 2012) на Анет Апон. Покрај филмот, негова страст се и електроакустичната музика, живиот перформанс, како и театарот, каде што работи како композитор и дизајнер на звук. Неговите последни проекти вклучуваат „живо кино“ (sensesurgery) и жива изведба на филмска музика (Cinezoo).

WORKSHOP

Biography of Vladimir Rakic

SOUND AND MUSIC IN DOCUMENTARIES

Vladimir Rakic, Composer/Sound Designer/Sound Editor (1974, Novi Sad) Today he lives and works in Amsterdam and Berlin. He graduates in 2005 with a Bachelor of Art and Technology in Sound Design and Applied Composition from the Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. In the last ten years, he has been active in the area of film. He has worked on many documentary, feature, and animated films as well as in various segments of sound design such as editing, recording, designing, mixing, and composing. He is also a lecturer at the Dutch Film Academy in Amsterdam.

As someone once said, “Sounds and music are the greatest magic around us. Tremble in the air. And one cannot sell them in grams!”

For all documentary filmmakers/film fans out there, MakeDox has prepared an unusual specialty – a workshop on sound post-production with Vladimir Rakic! Spiced up with onions, of course! The Sound Post-Production Workshop is intended for directors, editors, sound designers, and composers, who still haven’t finished their documentary films. The five-day workshop is an opportunity for a deeper analysis and exchange of ideas, experiences, and creative reflections that would be of help to the participants in the area of sound/music post-production, providing support to the participants so that they can create the best possible version of their films.

The Workshop will also focus on the following segments: -- What do we want to say with the film and how can music/sound help? -- Defining the film basis through sound design. Which are the structural components of sound/music? – How powerful are the film/the structural components/the sequences and how are they reflected throughout the rest of the film? – Further intensification of the film sound, the film’s dramatic development, the film’s rhythm, tempo, richness and dynamics…

His most recent projects include: • Grandmothers of Revolution (2007) and Mother Europe (2013) by Petra Selishkar • Viva Antipodas (Long Live the Antipodes) (2011) by Victor Kossakovsky • La cinquième saison (The Fifth Season) (2011) by Peter Brosens • Broken Circle Breakdown (2012) by Felix van Groeningen • Dream & Deed (2012) by Annette Apon

Besides film, he is also passionate about electroacoustic music, live performances, and theater, where he works as a composer and sound designer. His most recent projects include ‘the living cinema’ (sensesurgery) and the live performances of film music (Cinezoo).

Мастер клас за музиката во филмот Лоренс Кеј, ЕАВЕ

Каква музика ви е потребна за филмот? Колку е музиката важна во вашиот филм воопшто? Ќе платите вистински музичари? Како да направите музички буџет и да не го потрошите на други работи? Ќе издадете ли саундтрак од филмот? Можете ли самите да ги договорите правата за филмската музика? Сте помислиле ли на музиката воопшто?

Е па, Лоренс Кеј помислил многупати. Токму затоа и не постои прашање за музиката во филмот на кое не би можел да ви одговори. Тој е експерт за музички права. И доаѓа на МакеДокс за да ви објасни зошто не може музиката „да ја оставиме за попосле”. Доколку мислите поинаку, придружете ни се и видете дали ќе го смените мислењето! Тој ќе одржи мастер клас на 20 јуни – бесплатен и отворен за сите!

Master Class: Music & Film by Laurence Kaye, EAVE

What type of music will your film need? How important is music in your film in the first place? Will you be hiring real musicians? How can you fix your music budget and stick to it? Will you get a soundtrack album release? Can you clear the music rights on your own? Have you thought about film music at all? Well, Laurence Kaye has and there isn’t a music aspect in the film postproduction that he cannot talk to you about. He is a music rights expert. And he is coming at MakeDox to tell you that you cannot deal with music later. If you think you can, feel free to join us and see if he changes your mind! He will give a master class on June 20th . It is for free and open for everyone.

The Master class is organized by the Film Fund of Macedonia.

Мастер класот е во организација на Филмскиот фонд на Македонија.

Презентација: Just Temptation

Presentation: Just Temptation

Филмската музика побудува емоции и раскажува приказни. Едноставно ја има моќта да претвори добар филм во ремек-дело! Сепак, музиката ретко навреме си го наоѓа местото во процесот на филмската постпродукција.

Film music triggers emotions and tells the story. It simply has the power to turn a good film into a masterpiece! However, very often the cinema and music worlds are not properly connected.

Ако си филмски режисер или продуцент кој е обесхрабрен од сложеноста на музичките права или едноставно не знае како да управува со „музичкиот” буџет, дојди и слушни што има да каже Just Temptation. Just Temptation е брзорастечка паневропска компанија за филмска музика со седиште во Берлин, која им нуди на независните европски продуценти и режисери фондови за филмска музика, поддршка и широка палета на музички и филмски услуги. Совет од поискусните никогаш не е на одмет, нели?

If you are a film producer that’s discouraged by the complexity of music rights or doesn’t know how to manage the music budget, come by and listen for free what Just Temptation has to say.

Just Temptation is a fast-growing pan-European film music company based in Berlin, which provides independent European producers and directors with original music funding, comprehensive support and a full range of film music services. A professional advice can’t hurt, right?

ДОК-МУАБЕТИ ПОД СМОКВАТА

DOC TALKS UNDER THE FIG TREE

Куршумли-ан е волшебен простор. Но меѓу анот и Лапидариумот постои уште еден магичен амбиент. Двор – стар бунар со ладна вода и стара смоква со голема крошна. Во сенката под смоквата, распослани раскошни модерни душеци. Се разговара со авторите за видените филмови, се организираат средби на гостите со посетителите и филмофилите, чиниш, се случуваат мали конференции за печат, се полемизира на зададени и незададени теми. Магичен простор за Докмуабетите! А на дофат, меѓу бунарот и смоквата – несекојдневна кујна. Деликатеси од разни простори! Не за друго туку за да се почувствува малку здивот на Медитеранот. И да се задоволат деликатните апетити на присутните мезетаријанци. Рака на срце, нема тартуфи, но има стар и млад кромид во изобилство! И разговори до бескрај...

Kurshumli Han is a magical place. Between the Han and the lapidarium, there’s another magical space, a yard with an old well and an old fig tree with a big treetop. In the shade of the fig tree, luxurious modern mattresses spread out. People talk with the filmmakers about the films they saw, meetings are being organized among the festival guests, the visitors, and the film fans, small press conferences are organized, people enter into polemics about topics on and off the agenda. A magical space for doc talks! And within reach, between the well and the fig tree – unusual cuisine. Delicacies from all over the place! Just so you can catch the whiff of the Mediterranean. And have the exquisite taste of the attending appetizer lovers satisfied. There are no truffles though, but there are onions, bulb onions and spring onions in abundance! And infinite conversations… 89

„Кој виде видео?!“

Ko je vidio Video?!

Филмски фестивал „Право Људски“

Pravo Ljudski Film Festival

Школа за креативен документарен филм Уметнички директори: Гиљермо Карерас-Кенди и Кумјана Новакова Филмски тутори: Гиљермо Карерас-Кенди, Срѓан Кеча, Лудовика Фалес, Владимир Томиќ

Школата за креативен документарен филм „Кој виде видео?!“ е сеопфатен процес на учење, односно созревање и окуражување на млади луѓе да го користат видеото како форма на уметничко изразување. „Кој виде видео?!“ е истовремено платформа за едукација и стекнување искуство, која го потпомага процесот на размена на идеи и заедничко творење меѓу млади и талентирани видео-уметници и филмаџии од целата територија на Босна и Херцеговина.

Creative documentary film school Artsitic directors: Guillermo Carreras – Candi & Kumjana Novakova Film Tutors: Guillermo Carreras – Candi, Srdjan Keca, Ludovica Fales, Vladimir Tomic

The Ko je vidio Video?! Creative documentary film school is an all-inclusive learning process of maturation and empowerment of youth to use video as a form for artistic expression. Ko je vidio Video?! is both an educational and experiential platform that facilitates the process of exchange of ideas and collaborative work among young and talented video artists and film-makers from the whole territory of Bosnia and Herzegovina.

Одбрани филмови/ Selected films: „Другари“/Lole/Buddies

Bosnia and Herzegovina 2012 8’ Режисери/Directors: Jelena Simović, Adnan Tiganj, Minel Haskić Продукција/Production: Pravo Ljudski Film Festival

„Во пустина и дивина“/ In Desert and Wilderness Bosnia and Herzegovina 2012 4’ Режисери/Directors: Bojan Josić, Emily Šoljić Продукција/Production: Pravo Ljudski Film Festival

„Музеј“/Museum Bosnia and Herzegovina 2012 5’ Режисери/Directors: Džemila Mešić, Belmin Mustajbašić, Benjamin Ramić Продукција/Production: Pravo Ljudski Film Festival

„Низ времето на сеќавањата“/ Trough the Time of Memory Bosnia and Herzegovina 2012 3’ Режисери/Directors: Zerina Kapo, Adnan Sahdan, Adis Hukanović Снимател/Photography by: Adnan Sahdan Продукција/Production: Pravo Ljudski Film Festival 91

ПАТУВАЧКО КИНО MAKEDOX TRAVELING CINEMA

ПАТУВАЧКО КИНО Истражи ја Македонија... со МакеДокс–Патувачко кино Кумановски регион Површина: 509 км2 Население: 107.745 жители (2011 год.) Населени места: 48

Се простира во североисточниот дел на Македонија, низ Кумановското Поле, под Скопска Црна Гора, каде што тече големата Пчиња и каде што мируваат вештачките езера Липковско и Глажња и молчешкум стојат неколку цркви и манастири. Запишано е дека името го добил по воинственото племе со турско потекло Кумани, кои во раниот XI век ги пљачкосувале овие простори. Евлија Челебија го опишал Куманово како „град украсен со многу реки, закитен со 600 куќи, покриени со ќерамиди“. Не знаеме зошто не ги спомнал градската медреса, џамијата, анот, амамот и малубројните дуќани.

Во XVII век, ајдукот Карпош се самопрогласил за „крал на Куманово“ и го кренал Карпошовото востание против Османлиите. И малите деца знаат дека многу скоро потоа бил набиен на колец на Камениот мост во Скопје, избоден на татарските копја и фрлен во реката. За едни, Кумановско е асоцијација за Зебрњак, брдото каде што се одиграл еден од најжестоките судири во Првата балканска војна. За други, пак, таму пукнала првата пушка на 11 Октомври, Денот на востанието на македонскиот народ. Иако еден 94

од малкуте преживеани борци ни откри дека востанието, всушност, почнало со фрлање камења.

Ликовната колонија во Св. Јоаким Осоговски, Џезфестивалот и „Деновите на комедијата“ му даваат кумановски шмек на културното мени во земјава. А спортскиот дух го разгоруваат еден куп тамошни фудбалски, боксерски и кошаркарски клубови.

Светот го знае Кумановско по неверојатниот вулкански релјеф и една од најстарите мегалитски опсерватории некогаш откриени, Кокино. Поставена на врвот Татиќев Kамен, таа датира од 1800 год. п.н.е., односно раното бронзено време. Создадена со стврднувањето на лавата која некогаш истекла од вулкански кратер, опсерваторијата се користела не само за следење на сончевите и месечевите циклуси и мерење на времето, ами и како светилиште, чии процепи служеле за принесување на разни предмети за божествата. Само четири години по откривањето во 2001 година, НАСА го вброи Кокино во првите четири најважни опсерватории, веднаш по египетскиот Абу Симбел, Стоунхенџ и Ангкор Ват во Камбоџа. Ете таму патува годинава патувачкото кино на МакеДокс!

Ве каниме на Патувачко кино од 7 -22 август 2013 година!

MAKEDOX TRAVELING CINEMA Explore Macedonia with MakeDox – Traveling Cinema Kumanovo Region Area: 509 km2

Population: 107,745 residents (2011) Settlements: 48

It stretches from the northeastern part of Macedonia, through the Kumanovo Valley, under Skopska Crna Gora Mountain, where the big Pchinja River flows, where the artificial lakes Lipkovsko Lake and Glaznja Lake stand still sharing the silence with a couple of churches and monasteries. It has been noted down that it got its name from the warrior tribe with Turkish origin called Kumani, who pillaged the region in the early XI century. Evliya Celebi has described Kumanovo as “a town decorated with many rivers, sprinkled with 600 houses covered with tiles”. We don’t know why he didn’t mention the town madrasa, the mosque, the han, the hamam and the scarce shops.

In the XVII century, Haiduk Karposh proclaimed himself ‘king of Kumanovo’ and staged the Karposhovo Uprising against the Ottomans. Even small children know that soon after that his head was put on a stake at the Stone Bridge in Skopje; he was stabbed to death with Tatar spears and thrown into the river. Some people associate Kumanovo with Zebrnjak, a hill where one of the fiercest clashes of the First Balkan War took place. Others, on the other hand, that’s the place 96

where the first shot that marked the beginning of the Macedonian Uprising was fired on October 11, now celebrated as the Day of the Macedonian Uprising. Even though one of the few surviving soldiers has told us that the uprising actually started by the throwing of rocks.

The art colony at Sv.Joakim Osogovski Monastery, the jazz festival and the Days of Comedy add a flavor of Kumanovo to the cultural menu of the country. The sports spirit is being reinvigorated by a number of soccer, boxing, and basketball clubs.

The Kumanovo Region is known throughout the world because of its amazing volcanic relief and one of the oldest megalithic observatories ever discovered, Kokino. Set on the Tatikjev Kamen Summit, it dates back to 1800 BC, or the Early Bronze Age. Created by the solidification of lava that never flowed out from its volcanic crater, the observatory was used not only for following the sun and the moon cycles and measuring time but also as a shrine, its cracks being used for making offerings to the deities. Only four years after its discovery in 2001, NASA included Kokino in the list of the most important observatories, placing it in the first four just behind Abu Simbel in Egypt, Stonehenge, and Angkor Wat in Cambodia. So there you go! Kumanovo region is where the MakeDox Traveling Cinema will be traveling this year!

We Invite You To Join Our Traveling Cinema (August 7 - 22, 2013)!

ВО ИМЕ НА ДЕТОКСИКАЦИЈАТА ВИСТИНСКИ ПРИКАЗНИ ЗА НЕКОИ ИДНИ ФИЛМОВИ - ПИТУ

• Штотуку беше завршена прославата на 100-годишнината од големото Илинденско востание. 2003-то лето. Петра, Алисија и Бранд се подготвуваат на пат за Љубљана. Крај еден контејнер во Карпош наоѓаат фрлено, одвај неколку дена старо, кученце. Црно, со бели влакна на градите и бели „чорапчиња“ на нозете. Како диригент во фрак со бела кошула! Го избањаа, го исчистија од болви... „Го носиме за Љубљана“, рекоа. „Немојте, ќе го фатат на некоја од границите...“, велам. „Уморно е, ќе спие“, ми возвраќаат. Околу полноќ ѕвони мобилниот. „Во Белград сме, во една кафеана на Скадарлија. Големо друштво сме собрани. Го крстивме кученцето. Машко е, родено на Илинден, името ќе му биде ПИТУ. Утре продолжуваме за Љубљана.“ • По два месеца господинот ПИТУ вшета на територијата на Република Македонија со вграден чип и со европски пасош. По сите тертипи на ЕУ! Тоа е она: „Фрли ме мајко на буниште, да си ја најдам среќата!“ Стана центар на светот на едно убаво младо филмаџиско друштво. А, богами, стана и дел од креативниот тандем Ферро-Селишкар. Кај што се снима, таму е и ПИТУ, кај што се монтира, таму е и ПИТУ. Во филмската екипа на сет најчесто беше зад камерата, но му се случуваше да биде и пред камерата. И така ПИТУ стана и ѕвезда на креативниот документарец БАБИЧКИ НА РЕВОЛУЦИЈАТА. • Филмска екипа цел еден ден снима во реновираната централна библиотека во Струмица. Тука е и ПИТУ, се вртка, помага, дреме... Некаде пред полноќ екипата се подготвува за заминување кон Скопје. Но ПИТУ никаде го нема. „За некој месец Струмица ќе биде преплавена од мали Питулиња“, коментираат од екипата. Јани Бојаџи добива задача наредниот ден да го пребара градот. Како знае да го пронајде ПИТУ! Околу пладне ѕвони Јани. „ПИТУ од рани зори седи пред библиотеката. Некои од продавачите се обиделе да му дадат храна, но тој само седи и чека. Се шегуваат – чека да ја отворат библиотеката, па да земе некоја книга.“ • И потоа се појави ТЕРРА. ПИТУ од дистанца гледаше што се случува. Со своите умни очи прашуваше: „Што е тоа мало и чудно?“ Кога ќе го погалев, очите ми велеа: „Знам бабе, го губам приматот“. Но набргу беше воспоставен балансот. ПИТУ, со голема одговорност, ја презеде улогата на шеф на кабинетот и телохранител на ТЕРРА. Се воспостави невидено пријателство и припадност. Онака како што знаат само децата и нивните четироножни пријатели. Во едно убаво летно попладне расположено друштво уживаше во дворот. ТЕРРА, пак, со голема радост ги истражуваше чудата од своето најново откритие – одењето! Во еден момент расположеното друштво сфати дека во дворот ја нема ТЕРРА.

Се растрчаа на сите страни. Јас, пак, истражував само со погледот. Далеку, на крајот од ливадата и игралиштето видов една црна точка и едно црно опавче свиткано угоре. Само викнав: „Таму се и ТЕРРА и ПИТУ“. Ја следеше каде и да оди, ја чуваше и кога спиеше. • Филмаџиите се секогаш со кусок време. Како што вели Кика: „Во гужва смe“. Растргнати меѓу проекти, пичинзи, снимања... лудо време, а можеби е и нормално. Моите филмаџии секогаш на релација Скопје-Љубљана-Скопје... да не ги спомнувам другите дестинации. ТЕРРА и ПИТУ секогаш во придружба. Современи номади. И така еднаш доаѓаат до границата меѓу Србија и Македонија, покажуваат пасоши, тука е и пасошот на ПИТУ, но ПИТУ не е во колата. Го заборавиле на една бензинска пумпа во Србија. И така – назад триесетина километри. ТЕРРА, штотуку разбудена, дознава што се случило и важно им држи лекција на родителите. А ПИТУ мирно ги чека пред бензинската. Знае дека никогаш нема да го остават. • И тогаш во Скопје се случи велелепен Меѓународен фестивал на креативниот документарец. Во магичниот простор на Куршумли-ан. ЕНА на Кика, ТЕРРА и ПИТУ беа промовирани во своевидни церемонијал-мајстори на МакеДокс. ПИТУ, со пеперушка и со акредитација околу вратот, достоинствено се шеташе меѓу посетителите. А доби и специјално ВИП место под смоквата. ПИТУ стана и дел од неверојатното, магично за овие наши простори, семејство Кромидаркови од Македоксовци, кое со безмерна љубов го пропагира документарецот и ширум земјата Македонија со помош на Патувачкото кино. • ПИТУ почина на 8 февруари 2013 година. Во Белград, на пат кон Македонија. Беше повеќе од Човек! Ми кажаа – го завиткале во неговото црвено ќебе и во специјална најлонска вреќа што ја донел Борис Дамовски на која пишувало АДМИРАЛ. Погребан е на една ледина на Водно, под манастирот Св. Пантелејмон. Оттука најдобро се гледаат ѕвездите на небото и светлините на градот.

Ова мое писание за ситниците што го чинат животот е наменето за некои современи човеколики дивјаци од разно-разни сокаци кои ѕверски ги мачат, убиваат и трујат знајните и незнајните пријатели и другари на ПИТУ – и оние што летаат, и оние што пливаат, и оние што чекаат со нас на семафорите. Сакам, имено, на тие дивјаци да им порачам: ПРИРОДАТА БАРА ХАРМОНИЈА! Во спротивно, еден ден ќе се разбуди ГОЅИЛА од најголемите океански длабочини и ќе ја побара завршната сметка. Но тогаш ќе биде доцна. Се прашувам, ќе најде ли Брижит Бардо малку време и за нашиве простори? Илинденка Петрушева Скопје, мај 2013 99

100

101

IN THE NAME OF DETOXIFICATION REAL STORIES FOR SOME FUTURE FILMS - PITU

• The 100th anniversary of the great Ilinden Uprising has just ended. It was the summer of 2003. Petra, Alicia, and Brand prepare to set off for Ljubljana. By a dumpster in Karposh, they find a deserted puppy, only a few days old. Black, with white hairs on its chest and white ‘socks’ on its feet. Like a conductor in a tailcoat and a white shirt! They bathed it and removed its fleas. “We’re taking it to Ljubljana”, they said. “Don’t! They’ll catch him at the border crossings”, I said. “He’s tired, he’ll be sleeping”, they replied. Around midnight my phone rings. “We’re in Belgrade, at a tavern in Skadarlija. A lot of us are sitting here. We named the puppy. It’s a boy, born on Ilinden, so his name is going to be PITU. We’re heading for Ljubljana tomorrow.” • After two months, Monsieur PITU stormed into the territory of the Republic of Macedonia with a microchip implant and a European passport. Everything according to EU standards! As some would say, from rags to riches. He became the center of attention in a beautiful young filmmaking company, and to be honest, the creative tandem Ferro-Selishkar. Wherever there’s filming, PITU is there, wherever there’s editing, PITU is there. On film sets he was usually behind camera, but every once in a while he was also in front of the camera. And that’s how he became the star of the creative documentary GRANDMOTHERS OF REVOLUTION. • The film crew is filming all day at the renovated central library in Strumica. Pitu is around, helping, napping…Sometime before midnight, the crew is preparing to leave for Skopje. PITU is nowhere to be seen. “In a month or so, the whole of Strumica will be flooded with small PITUs”, some of the crew people comment. Jani Bojadzi gets the assignment to search the town the next day. He needs to find PITU no matter what! Around noon Jani rings. “PITU has been sitting in front of the library since early dawn. Some of the shop keepers tried to give him food but he’s just sitting and waiting. They joke that he’s waiting for the library to open, so he can get a book.” • Then TERRA showed up. PITU was watching from a distance, asking with his bright eyes, “What’s that funny little thing?” Whenever I was patting him, his eyes would say, “I know, granny. I’m not the center of attention anymore.” Before long, a balance was struck. PITU, with great responsibility, assumed the role of the chief of cabinet and TERRA’s bodyguard. An amazing friendship and identification developed. Like it usually happens between children and their four-legged friends. One fine summer day, the jovial company was enjoying its time in the yard. TERRA, with great enthusiasm, was exploring the wonders of her most recent discovery – walking! At one point, the jovial company realized that TERRA was missing. Everybody started looking for her. I, on the other hand, was only searching with my eyes. Far away, at the end of the meadow, I saw a black spot and a black little tail bent upwards. I just said, “TERRA and PITU are over there.” He was following her,

102

wherever she was going, he was keeping her safe even when she was asleep. • Filmmakers are always short of time. As Kika says, “We’re busy.” Spending time on different projects, pitch meetings, shoots…crazy hours, but perhaps this is normal. My filmmakers are always traveling to Skopje and Ljubljana back and forth …not to mention all the other destinations. TERRA and PITU are always by their side. Modern nomads. Once, they came to the Serbian-Macedonian border crossing, they showed their passports, PITU’s passport too, but he wasn’t in the car. They left him at some gas station in Serbia. They had to go back to get him, some thirty kilometers or so. TERRA, who just woke up, finds out what happened and proudly gives her parents a lecture on the matter. PITU is quietly waiting for them at the station. He knows that he’ll never be left behind. • And then, a grandiose International Documentary Film Festival happens in Skopje. In the magical space of Kurshumli Han. Kika’s ENA, TERRA and PITU were promoted as the MCs of MakeDox. PITU, wearing a bow tie and a backstage pass around his neck, is walking among the guests with dignity. And he also got a special VIP spot under the fig tree. PITU became part of the amazing, magical for this region, Onion Family from MakeDox, who passionately promotes documentary films around Macedonia thanks to the Traveling Cinema. • PITU passed away on February 8, 2013. In Belgrade, on his way to Macedonia. He was more than a Man! They told me that they wrapped him in his red blanket and in a special plastic bag that Boris Damovski brought that said ADMIRAL. He was buried on a meadow on Vodno, under the St.Pantelejmon Monastery. That’s the best spot for observing the stars and the city lights. This scribbling of mine about the small things in life is intended for the contemporary human savages lurking from the dark alleys, unscrupulously torturing, killing and poisoning the known and the unknown friends and acquaintances of PITU – and all of those that fly, or swim, or are waiting at the traffic lights together with us. I would like to send a message to all those savages, NATURE NEEDS HARMONY! Otherwise, one day GODZILLA might wake from the deepest ocean and give the final judgment. But it might be too late. I sometimes wonder, would Brigitte Bardot ever find a little spare time for our region as well? Ilindenka Petrusheva Skopje, May 2013

103

МАКЕДОКС – ТРЕТО ИЗДАНИЕ – 2012

Интернационален фестивал на креативeн документарец • • • • •

•

• •

•

104

15 – 22 јуни 2012, Скопје; Локации: Куршумли-ан, Кинотека на Македонија, Детски театарски центар; Започнува со проекција на филмот БЕБИЊА на Томас Балмес; Прикажани вкупно 37 документарни филмови; Пет програми: Слоевит кромид (Главна програма – 8 филмови во Куршумли-ан), Млад кромид (Нови автори – 8 филмови во Куршумли-ан), Балкански кромид (7 филмови од Балканот во Детскиот театарски центар), Сецкан кромид (6 кратки документарни филмови во Куршумли-ан) и Деца од планетата Кромид (8 документарни филмови за деца и млади во Кинотеката на Македонија и во Детскиот театарски центар); Награди: Кромид за најдобар филм во меѓународната натпреварувачка програма (АРГЕНТИНСКА ЛЕКЦИЈА на Војчек Старон, жири: Кјерон Корлес од Обединетото Кралство, Ханка Кастелицова од Словенија и Хорхе Коира од Шпанија); Млад кромид за најдобар филм на нов автор (МИСЛИ ДЕКА Е НАЈДОБАР на Марија Кихлберг, жири: Ханс Ото Николајсен од Норвешка, Лили Недиќ од Словенија и Сезгин Турку од Турција); Кокарче за најдобар филм за деца и млади (СЕМЕЈСТВОТО НА НИКИ на Матеј Минач, детско жири: Јана Серафимовска, Сара Панковска и Сергеј Сарчевски); специјална награда за најдобра презентација на Етички идеи (ФИЛМ СО МОБИЛЕН на Неџат Беговиќ, жири: Рохир Дикман од Холандија, Васко Тодоров и Мирослав Масин од Македонија); специјална награда за најдобра презентација на Човековите права (НОСТАЛГИЈА ЗА СВЕТЛИНАТА на Патрисио Гузман, жири: Тија Мемишевиќ од Босна и Херцеговина, Беатрис Вангонду од Кенија и Кумјана Новакова од Македонија); Третото издание на сѐ уште нискобуџетниот МакеДокс го посетија 40-ина лидери на светската документаристика. Сите автори, по проекциите на своите филмови, имаа разговори со публиката, кои траеја речиси до раните утрински часови; Фестивалскиот дух беше надополнет со програмата МакеДокс+ (работилници – Работилница за груба монтажа со предавачот Јеспер Осмунд од Данска, Работилница за документарна продукција од А до Ш со Кармен Кобос од Холандија и Работилница на Школата за анимација и човекови права, дел од проектот на Шведскиот институт „Креативна сила - Западен Балкан“, во чии рамки беа реализирани неколку кратки филмови, кои беа прикажани на завршната вечер од Македокс; презентација на Патувачкото холандско кино „Високите достигнувања на ниската земја“; изложби – Современа македонска документарна фотографија и Од опусот на македонскиот доајен на фотографијата и филмот Благоја Дрнков; „Везење модрици“ – програма на кратки експериментално-документарни филмови, прикажана во кафулето „Дамар“ во Старата скопска чаршија; Издвојуваме особено четири настани: мастер-клас на реномираниот синеаст Желимир Жилник; промоција на стихозбирката Антологија на солзите со песни од светски автори посветени на кромидот, чиј избор и предговор ги направи проф. д-р Иван Џепароски

• • •

инспириран од симболот на МакеДокс; док-муабетите под смоквата се одржуваа секое попладне и тоа беше исклучителна можност за креативни средби меѓу гостите и домашните филмофили; од 15 до 19 јуни МакеДокс беше домаќин на втората сесија на Балканскиот документарен центар, кој ја поттикнува креативната документаристика преку избор на проекти и помош во нивниот развој и меѓународна промоција; Повеќе од 4 000 посетители ја следеа фестивалската програма. Посетеноста беше најголема во Куршумли-ан – се создаде јадро од постојана и посветена публика, која беше присутна на сите фестивалски случувања; Официјално фестивалско превозно средство за гостите и волонтерите беа велосипедите, со што МакеДокс се вклучи во светските настојувања за користење на еколошки здрави транспортни средства; Медиумската застапеност беше на одлично ниво со над 200 објави во период од три месеци. МакеДокс продуцира една видеореклама, една радиореклама и неколку печатени реклами што беа емитувани на сите медиумски партнери (7 електронски, 5 радија, 5 печатени медиуми и 4 интернет портали). МакеДокс се најде и на порталите на два значајни европски документарни институти – данскиот и чешкиот. За огромното позитивно влијание во односите со јавноста придонесоа и редовните телевизиски фестивалски хроники и секојдневните печатени и електронски фестивалски билтени. МакеДокс програма на документарни филмови за деца и млади

• • • • • • •

28 мај – 5 јуни 2012, Скопје; Локација: Кинотека на Македонија; Бесплатни проекции за ученици од основни и средни училишта од скопските општини Центар, Карпош и Аеродром; Oбезбеден бесплатен јавен превоз; Посетеност: околу 2 400 ученици; Едукативна мисија – пред проекциите воведни излагања, по проекциите – дискусија за видените филмови; Исклучителен интерес кај децата и младите, кои од првичната затвореност со текот на времето се опуштаат и без стегнатост и страв ги искажуваат своите гледања и размисли за филмовите што ги виделе. Сложеноста на темите, од една страна и филмот како форма, од друга страна се аспекти што ќе треба подлабоко да се вкоренат во образовниот процес. И токму на тој план, МакеДокс започна со реализација на целогодишните едукативни програми МакеДокс Јуниор-МакеДокс училница и Ние сме визуелни.

105

Патувачко кино МакеДокс Идеја: Децентрализација на МакеДокс – Децентрализација на културата; • Август, 2012 година; • Програма: македонски документарни филмови плус филмови од МакеДокс; • Патувачкото кино на МакеДокс реши да патува низ Малешевијата, по стапките на Мискеџијата. Имено, во 1933 година пехчевецот Димитар Станоев-Мискеџијата со својот патувачки циркус ги минувал сите места во овој питом регион и прикажувал филмови за беспари. Во Двориште, Ратево, Русиново, Берово, Митрашинци, Пехчево и Блатец околу 1500 љубопитни гледачи ги проследија проекциите на МакеДокс и со интерес разговараа со современите филмски номади. • Исклучителен интерес – идејата треба да се шири и збогатува!

MAKEDOX – THIRD EDITION – 2012

International Creative Documentary Film Festival • • • • •

•

106

June 15 to June 22, 2012, Skopje Locations: Kurshumli Han, Cinematheque of Macedonia, Children’s Theater Center It opened with the screening of Babies by Thomas Balmes A total of 37 documentary films screened Five programs: Layered Onion (Main Selection – 8 films at Kurshumli Han), Young Onion (Newcomers – 8 films at Kurshumli Han), Balkan Onion (7 films from the Balkans at the Children’s Theater Center), Chopped Onion (6 short documentary films at Kurshumli Han), and Children from the Onion Planet (8 documentary films for children and youth at the Cinematheque of Macedonia and the Children’s Theater Center) Awards: Onion for the Best Film from the Main Selection (The Argentinian Lesson by Wojciech Staroń; Jury: Kieron Corless (UK), Hanka Kastelicova (Slovenia) and Jorge Coira (Spain); Young Onion for the Best Film from the Newcomers Selection (He Thinks He’s the Best by Maria Kuhlberg; Jury: Hans Otto Nicolaysen (Norway), Lili Nedic (Slovenia) and Sezgin Turku (Turkey); Onion Seed for the Best Film for Children and Youth (Nicky’s Family by Matej Minac; Children Jury: Jana Serafimovska, Sara Pankovska and Sergej Sarchevski); Special Award for Best Moral Approach (A Cell Phone Movie by Nedzad Begovic; Jury: Rohir Dickman (Netherlands), Vasko Todorov (Macedonia) and Miroslav Masin (Macedonia); Special Award for the Best Presentation of Human Rights in a Film (Nostalgia for the Light by Patricio Guzmán; Jury: Tija Memisevic (Bosnia and Herzegovina), Beatrice Wangondu (Kenya) and Kumjana Novakova (Macedonia) The third edition of the still low-budget MakeDox was attended by around 40 leaders from the documentary film world. All authors, after their films’ screenings, had Q&A sessions with the audience lasting until the wee hours of the night.

•

• • •

The festival atmosphere was animated by the MakeDox+ Program (Workshops: Rough Cut Workshop with Jesper Osmund (Denmark), Documentary Production from A to Z Workshop with Carmen Cobos (Netherlands) and the Animation and Human Rights School Workshop, part of the Swedish Institute’s Creative Force Western Balkans Project, during which a couple of short films were created and screened during the Festival’s final night; Presentation of the Dutch Traveling Cinema Highlights of the Lowlands; Exhibitions: Macedonian Contemporary Documentary Photography and From the Works of the Macedonian Photography and Film Doyen Blagoja Drnkov; Embroidering Bruises, a program of short experimental/documentary films, presented at Damar Café in the Old Bazaar. We would like to place special emphasis on the following four events: the master class led by the renowned cineaste Zelimir Zilnik, the promotion of the poetry book Anthology of Tears (which inspired by the symbol of MakeDox consists of poems by world authors dedicated to the onion, the selection for which was done by prof. Ivan Dzeparoski, PhD, who also wrote the poetry book’s foreword), the Doc Talks under the Fig Tree held every afternoon provided ample opportunities for creative meetings between the guests and the local film fans, and, from June 15 to June 19, MakeDox also hosted the second session of the Balkan Documentary Center which stimulates creative documentary filmmaking by selecting projects and assisting in their development and international promotion. More than 4,000 film goers attended the festival program. The attendance figures were the highest at Kurshumli Han, where a core of consistent and dedicated audience was created which attended all festival events. The official transport vehicle of the festival and its guests and volunteers was the bicycle, making MakeDox part of the global tendencies of using environmentally friendly transport vehicles. The media coverage was great with over 200 media news and articles in a period of three months. MakeDox produced one video ad, one radio ad and several print ads spread through all media partners (7 electronic, 5 radios, 5 print media and 4 web portals). MakeDox was also included in the web portals of two important European documentary institutes, the Danish and the Czech Institute. An overwhelmingly positive influence in the public relations segment had the regular TV festival chronicles and the daily print and electronic newsletters.

MakeDox Children and Youth Documentary Film Program • • • • • •

May 28 to June 5, 2012, Skopje Location: Cinematheque of Macedonia Free of charge screenings for children from the primary and secondary schools from the Skopje municipalities Centar, Karposh and Aerodrom Free of charge public transport provided Attendance: around 2,400 pupils Educational mission: introductory presentations before the screenings, discussions after the screenings

107

•

Great interest among the children and youth who although initially reserved, as time passed by, felt more relaxed and started sharing their opinions and thoughts about the films they saw freely and uninhibitedly. The complexity of the topics, on the one hand, and the film form, on the other, are the aspects that would have to be developed more deeply and take root within the educational process. In order to achieve this, MakeDox has begun with the implementation of the year-round educational programs MakeDox Junior-MakeDox Classroom and We Are Visual.

MakeDox Traveling Cinema Idea: Decentralization of MakeDox – Decentralization of Culture • August, 2012 • Program: Macedonian documentary films as well as films from the MakeDox selection • The MakeDox Traveling Cinema decided to travel through the Maleshevo Region following in the footsteps of The Miskedzija. Namely, in 1933 Dimitar Stanoev (The Miskedzija) from Pehchevo was passing through all of the places in this tame region with his traveling circus showing films free of charge. In Dvorishte, Ratevo, Rusinovo, Berovo, Mitrashinci, Pehchevo, and Blatec, around 1,500 curious film goers followed the screenings of MakeDox and had animated conversations with the contemporary film nomads. • Great interest – this idea needs to get expanded and enriched!

108

109

ИНДЕКС НА ФИЛМОВИ

А АМЕРИКАНСКИ КАПИТАЛИЗАМ, АВТОПОРТРЕТ, 68 Б БАРАЈЌИ ГО ШУГАРМЕН, 24 В ВЕРУВАМ ВО ЉУБОВТА, 52 Д ДЕЦАТА ОД ПЛАНИНАТА НАПФ, 36 ДИВИОТ, 54 ДРАГАН ВЕНДЕ – ЗАПАДЕН БЕРЛИН, 40 Ж ЖИТЕЛ НА ГРАДОТ, 70

110

O ОВА НЕ Е ПЕРАЛНА ЗА КОЛИ, 56 ОЧИТЕ И УШИТЕ НА БОГА – ВИДЕОНАДЗОР НАД СУДАН, 58 П ПЛИМА И ОСЕКА, 72 ПОГРЕШНО МЕСТО, ПОГРЕШНО ВРЕМЕ, 28 С СЕКС ЗА ШУМИ, 30 СКОПЈЕ ’63, 18 СЛОВЕНИЈА, МОЈАТА ТАТКОВИНА, 60 СПОРТУВАЊЕ СО ГУЛАБИ, 74 СРЕБРЕНА ПЕСНА, 62 103 – ЉУБОВНО ПИСМО ДО АЛТЕРНАТИВНАТА КУЛТУРА, 64

З ЗВУКОКРШАЧ, 26 ЗИМСКИ НОМАДИ, 42

У УТРЕ, 32

М МАЛ СВЕТ, 48 МАМА ЕВРОПА, 20 МАШИНАТА ШТО ПРАВИ СÈ ДА ИСЧЕЗНЕ, 44 МОЈАТА ПРИВАТНА ЗООЛОШКА ГРАДИНА, 46

Ч ЧИНОТ НА УБИВАЊЕ, 34

FILM INDEX

А ACT OF KILLING, 34 AMERICAN CAPITALISM, A SELF-PORTRAIT, 68 A RESIDENT OF THE CITY, 70

М MACHINE WHICH MAKES EVERYTHING DISAPPEAR, 44 MOTHER EUROPE, 20 MY PRIVATE ZOO, 46

C CHILDREN FROM MOUNT NAPF, 36

N NOT A CAR WASH, 56

D DRAGAN WENDE – WEST BERLIN, 40

P POUTERS, 74

E EBB AND FLOW, 72 EYES AND EARS OF GOD – VIDEO SURVEILLANCE OF SUDAN, 58

S SEARCHING FOR SUGAR MAN, 24 103 - A LOVE LETTER TO THE ALTERNATIVE CULTURE, 64 SILVER SONG, 62 SKOPJE ‘63, 18 SLOVENIA, MY HOMELAND, 60 SOUNDBREAKER, 26

F FUCK FOR FOREST, 30 I I BELIEVE IN LOVE, 52

Т TOMORROW, 32

L LITTLE WORLD, 48

W WILD ONE, 54 WINTER NOMADS, 42 WRONG TIME WRONG PLACE, 28

111

Партнери на МакеДокс MakeDox’s Partners

Пријатели на МакеДокс MakeDox’s Friends

112

Медиуми Media

Во соработка со In cooperation with

113

8.PRAVO LJUDSKI Film Festival

November 13â&#x20AC;&#x201C;18, 2013. SARAJeVO DeADLINe FOR SUbmISSIONS: July 15th, 2013. 114

115

116

117

118

119

120

121

122

МАКЕДОКС ФАМИЛИЈА/ MAKEDOX FAMILY

Алисија Ферро/Alicia Ferro, Александра Стојановска/Aleksandra Stojanovska, Анастасија Поповска/ Anastasija Popovska, Андреа Велинова/Andrea Velinova, Андријана Папиќ/Andrijana Papic, Амир Карахасан/Amir Karahasan, Арта Диту/ Arta Ditu, Бобан Петрушевски/Boban Petrusevski, Бранд Ферро/Brand Ferro, Вера Спировска/Vera Spirovska, Видан Христовски/ Vidan Hristovski, Влатко Христовски/Vlatko Hristovski, Галина Страчкова/Galina Strackova, Доријан Миловановиќ/ Dorijan Milovanovic, Ена Алушевска/Ena Alusevska, Илинденка Петрушева/Ilindenka Petruseva, Јана Коленц/Jana Kolenc, Катерина Сековска/Katerina Sekovska, Кети Кочкова/Keti Kochkova, Киро Шопов/Kiro Sopov, Киријана А. Николоска/Kirijana A. Nikoloska, Леа Линин/Lea Linin, Љубиша Ивановски-Лепи/Ljubisa Ivanovski-Lepi, Магда Ориѓанска/Magda Origjanska, Матјаж Штрукел/Matjaz Strukel, Нада Николоска/Nada Nikoloska, Наташа Томовска/Natasa Tomovska, Нена Николиќ/Nena Nikolic, Николина Неделковска/Nikolina Nedelkovska, Оливера Аритонoска/ Olivera Aritonoska, Сара Ферро/Sara Ferro, Павле Игновски/Pavle Ignovski, Петра Селишкар/Petra Seliskar, Петрула Вељановска/Petrula Veljanovska, Русе Арсов/Ruse Arsov, Самир Карахасан/Samir Karahasan, Сашо Н. Алушевски/Saso N. Alusevski, Терра Ферро Селишкар/Terra Ferro Seliskar. и сите наши волонтери..../ and all our volunteers

123

Импресум / Impressum

Издавач/ Publisher: МакеДокс/MakeDox

За издавачот/for the Publisher: Киријана А. Николоска/Kirijana A. Nikoloska Супервизор/ Supervisor: Петра Селишкар/Petra Seliskar

Уредник/Editor: Илинденка Петрушева/Ilindenka Petruseva

Соработник/Contributor: Андријана Папиќ/Andrijana Papic

Превод/Translation: Леа Линин/Lea Linin, Андријана Папиќ/Andrijana Papic Лектура/Proofreaders: Сузана В. Спасовска/Suzana V. Spasovska

Графички дизајн/Grafic design: Анастасија Поповска/Anastasija Popovska Печати/Print: Софија Принт, Богданци/Sofija Print Bogdanci Тираж/Circulation: 500

ISBN-978-608-65309-4-5 124

125