Αγωνία έπρεπε να είναι το όνομά της - Απόσπασμα - by mamaya books

ΑΓΩΝΙΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ

Επισκεφθείτε το site της σειράς:

www.arpiwriters.gr

Mπείτε στο www.mamaya.gr/newsletter ή σκανάρετε και είστε ένα «κλικ» από: • Τα βιβλία μας • Την επικοινωνία με τους συγγραφείς μας • Τα δώρα μας • Τις εκδηλώσεις μας • Τα νέα για τον χώρο του βιβλίου

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

ΑΓΩΝΙΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ Μυθιστόρημα

Γιώργος Αποστόλου Αγωνία έπρεπε να είναι το όνομά της ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ – ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μαρία Γιακανίκη ΣΎΝΘΕΣΗ ΕΞΩΦΎΛΛΟΥ: Αντώνης Αγγελάκης ΕΙΚΑΣΤΙΚΌ ΕΞΩΦΎΛΛΟΥ: Γιώργος Αποστόλου ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Έρση Σωτηρίου

ISBN: 978-618-5224-13-4

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις του Ελληνικού Νόμου (Ν. 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται απολύτως η άνευ γραπτής αδείας του εκδότη κατά οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, διανομή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση, παρουσίαση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή (ηλεκτρονική, μηχανική ή άλλη) και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρος του έργου.

Mamaya Μονοπρόσωπη Ι.Κ.Ε. Κόδρου 19, 152 32 Χαλάνδρι Τηλ.: +30 210 68 96 875 Fax: +30 210 68 96 875 www.mamaya.gr e-mail: info@mamaya.gr

Facebook: www.facebook/mamayabooks Twitter: www.twitter.com/Mamayabooks Pinterest: ww.pinterest.com/mamayabooks/ Instagram: instagram.com/mamaya_books/

«Παρά τις αλλαγές, τις μεταλλάξεις και τις νέες αφίξεις, κάποια έντομα διατηρούσαν τα αντανακλαστικά τους, δημιουργώντας όλο και πιο εξελιγμένους τρόπους θωράκισης από τα κεντριά των άλλων. Παρέμεναν ωστόσο εξαιρετικά ευάλωτα στο δικό τους δηλητήριο» Στον δαίμονά μου.

Άρπη θα πει δρεπάνι. Για τους παλιούς Έλληνες ήταν όπλο: όταν θέριζε εχθρούς, ήταν όπλο του πολέμου. Όταν θέριζε στάχια, ήταν όπλο ενάντια στην πείνα. Όταν θέριζε παλιούς θεούς, όπως ο Ουρανός, ήταν όπλο για να ’ρθουν οι νέοι, όπως ο Κρόνος ή η Αφροδίτη. Άρπη, για μας, θα πει τομή. Τομή στην στείρα αναπαραγωγή κλασσικών και ξεπερασμένων πρωτοτύπων. Τομή στην πείνα του ελληνικού αναγνωστικού κοινού του φανταστικού για κάτι το πραγματικά δικό του. Τομή στην παλιά, τη χιλιοειπωμένη φανταστική ιστορία, για να έρθει στο φως η νέα, η φρέσκια, η βγαλμένη από την καρδιά και την ψυχή, η γραμμένη από τη δική της κοσμοθεωρία και στη δική της γλώσσα. Η συγγραφική ομάδα Άρπη, υπό την σκέπη των εκδόσεων mamaya, δρέπει τους πιο εύγεστους καρπούς της ελληνικής λογοτεχνίας του φανταστικού. Με μια τομή, με ένα όπλο. Με μια Άρπη. Συγγραφική ομάδα Άρπη

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11 Enola Gay . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17 Special K . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21 You spin me around and around. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23 Α game of names. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29 Γκουρμέ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33 I am the dog. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37 The Ace of Spades. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41 ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45 Stalker. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47 Τwisted Transistor. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51 Fairytale Gone Bad. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55 Dreaming Neon Black. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57 Walk!. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61 ΜΕΡΟΣ TΡΙΤΟ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67 The People. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69 The Great Commandment. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73 Erase & Rewind. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 77 Empire Song. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81 Otherside.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 87 The Βeautiful People. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 91 ΜΕΡΟΣ TETAΡΤΟ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 99 My Body, A Funeral. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101 Don’t Pay the Ferryman. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 103 Wet, wet, wet. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109 Lullaby. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 117 She Wants Revenge. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 125 ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 133 Territory. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 135 Rebel, Rebel. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 141 Winning. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 145 You better roll with it. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 155

ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 159 Xavier. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 161 My secret friend. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165 Parabola.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 173 Invaders Must Die. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 179 Change In The House Of Flies. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 183 Darkflow. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 193 Ηair Of The Dog. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 243 Down With The Sickness. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 247 Lips Like Sugar. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 249 Bitch . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 255 Tears Of Time. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 263 Pale Empress. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 273 ΜΕΡΟΣ ΕΒΔΟΜΟ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 277 Never Let Me Down Again. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 279 Μy Twin. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 285 Alma Matter. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 289 Disorder. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 295 Αngelizer. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301 Meds . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 311 ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Flucht . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Deliverance. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Sparrow Falls.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Monochrome. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

319 321 329 337 349

ΜΕΡΟΣ ΕΝΑΤΟ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 359 Firefly.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 361 Situations Like These.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 367 ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 375 Antikorper. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 377 Song Of Imaginary Beings. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 383 Baptism. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 401 ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 409 Let Me Be Your Armor. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 411 If I was your vampire. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 419 Naked.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 427

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Θα το έκανε. Θα το έκανε. Θα το έκανε. Μέχρι να το πάρει απόφαση είχε μασήσει τα νύχια του αριστερού χεριού κι ήξερε ότι αν αργούσε να το κάνει, θα έτρωγε με συνέπεια εκείνα του δεξιού, μετά τις πέτσες και πού ξέρεις, μετά ακόμη και τα δάχτυλα. Βολικό ίσως. Έτσι δεν θα είχε δάχτυλα να σχηματίσει τους αριθμούς των τηλεφώνων. Μετά τη λήψη της συγκεκριμένης απόφασης, η πρωινή λιακάδα είχε μετατραπεί απότομα σε συννεφιά, με σύννεφα αυστηρά κι επίμονα, μετά σε βροχή και μετά σε καταιγίδα. Ήταν αρκετά μεταφυσικός για να το θεωρήσει σημάδι, αλλά ένα σημάδι θα τον απέτρεπε μόνο αν πίστευε. Φυσικά, κάποια στιγμή είχε πιστέψει. Η Πίστη ήταν η καλύτερη δικαιολογία για τα ανομήματά του. Είχε λοιπόν πιστέψει σε εκείνη. Kαι σε εκείνη. Και σε εκείνους. Το μυαλό του είχε συνηθίσει να δουλεύει με πλεονασμούς. Είχε μάλιστα προειδοποιηθεί ότι αυτό θα του έσκαβε τον λάκκο αλλά αυτός πολύ απλά, πληκτρολόγησε τα αρχικά τους. Είπαμε, θα το έκανε. Τρις. Εις τριπλούν. Σαν παλιό γραφειοκρατικό έντυπο. Σαν τα τυπικά χαρτιά από την εφορία, από τις τράπεζες,

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

από τους λογαριασμούς που τσούλαγαν τακτικά στο μωσαϊκό κάτω από την εξώπορτά του. Στα 40 του χρώσταγε αρκετά, αλλά δεν ήταν αυτός ο πόνος του. Τεχνικά, ζούσε μια φυσιολογική ζωή, απορρίπτοντας τα απορριπτέα με χειρουργική πλέον ακρίβεια. Τεχνικά, ήταν δικαιωμένος. Οικονομικά δεν πείναγε, κοινωνικά οι ιδιαιτερότητές του ήταν αποδεκτές, επαγγελματικά ήταν φτασμένος, ίσως λίγο πιο νωρίς από όσο έπρεπε... Ένας νικητής. Νικητής στην ήττα τους. Σχημάτισε τα αρχικά των δύο ονομάτων αλλά ήταν καταχωρημένα ξεχωριστά στην ατζέντα του κινητού του. Ασυνήθιστο. Συνηθισμένο να είναι μαζί. Και τα τρία αρχικά στην ίδια πρώτα χάρτινη και μετά ψηφιακή σελίδα. Των δύο τους κι εκείνου. ΕΚΕΙΝΟΥ, ΕΚΕΙΝΗΣ... Εκείνης, εκείνου... Εκείνων. Συνειδητοποίησε ότι σκεφτόταν αργά. Ξανά σε αργή κίνηση επί τρία. Σκέψη τετράγωνη που αφορούσε τρεις. Φοβόταν όταν σκεφτόταν λογικά. «Η λογική θα σε σκοτώσει», του είχε πει ένα όνειρο. «Φοβάμαι περισσότερο μην σκοτώσει αυτή το όνειρο», απάντησε με τραγική κοινοτοπία. Τότε τον είχε αηδιάσει η politically correct απάντηση. «Σε λίγο θα κάνω κι ανακύκλωση», είχε σκεφτεί κι απέρριψε κάθε περαιτέρω προσπάθεια να καταλάβει τι τον είχε πιάσει... Τώρα, με δυο αρχικά τριών γραμμάτων στην απαστράπτουσα οθόνη του κινητού, τα βλέφαρά του πάλευαν να κλείσουν τα μάτια. Για να μη δουν...

ΑΓΩΝΙΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ 15

«Αν σκοτωθεί το όνειρο, δεν θα είναι θάνατος. Θα είναι εκτέλεση», του δήλωσε εκείνη με το πέπλο χαμηλά, λίγα εκατοστά κάτω από το υπογάστριο. «Αν εκτελεστεί το όνειρο, θα υπάρχει και δήμιος», είπε η άλλη ξεμπλέκοντας μια τούφα μακριά σπαστά μαλλιά. Ένα Γολγοθά στο 6 και γρήγορα! Ήθελε να πίνει καλό κόκκινο κρασί την ώρα που θα το έκανε. Θα καλούσε. Καλό κόκκινο κρασί με θέα μια εξοχή με δύο μοναχικά κωνοφόρα δέντρα που θα έχυναν τις ρίζες τους σε μια λίμνη με ορμητικά ρεύματα. Και οι ρίζες θα ήταν στη σκιά γυμνών ξύλινων κλαδιών. Και η λίμνη θα είχε στο κέντρο της μια δίνη που θα στριφογύριζε τις έννοιες και θα έπνιγε τους κακούς μέχρι να ζήσουν όλοι καλά κι εμείς καλύτερα. Τραγική κοινοτοπία νούμερο 2. Πήγαινε για σερί. Παρ’ όλα αυτά τώρα έπινε φτηνή ξεθυμασμένη μπύρα και η θέα ήταν το ζαρωμένο γκρι κλιμακοστάσιο του απέναντι σινεμά, που έκλεισε για να γίνει σούπερ μάρκετ. Δεν τον ένοιαζε για το παλιό σινεμά γιατί αισθανόταν πως τον είχε εξαπατήσει στην τρυφερή ηλικία των δεκατεσσάρων όταν πήγε να δει τον «Πόλεμο Των Άστρων» στην «Τεράστια Τρισδιάστατη Οθόνη» και η οθόνη ήταν τεράστια αλλά καθόλου τρισδιάστατη. 3D απάτη... Πάλι ο γαμημένος αριθμός τρία. Θα έπρεπε να προσέχεις φιλαράκο. Από τότε. Αφού το τρία δεν σε πάει, θα έπρεπε να μην το πηγαίνεις ούτε εσύ. Πουθενά. Πολύ περισσότερο εκεί που το πας γυρεύοντας... Πελαγοδρομούσε για να αναβάλει την κίνηση. Άχρηστες αναδρομές στην κλασική προεφηβική ζωή ενός παιδιού της πόλης.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Οι κοινοτοπίες ήταν μπόνους. Αναβολή. Κι όμως, έπρεπε επιτέλους να σκεφτεί λογικά και να δράσει. Η Πατησίων ήταν ασυγχώρητη αν δεν σκεφτόσουν λογικά. Τι διάολο, όλη του τη ζωή εκεί την είχε φάει. Του άρεσε να φαντάζεται την προπολεμική Πατησιών, από την Αγ. Βαρβάρα μέχρι την πλατεία Αγάμων, σαν ζωντανό οργανισμό που είχε δραπετεύσει από τα κυριλλικά παραληρήματα του Στάνισλαβ Λεμ και τα ακινητοποιημένα πλάνα του Ταρκόφσκι. Ένας δρόμος που ζούσε κι εξόριζε τους κολασμένους βόρεια, υπερβόρεια, στην Κυψέλη, στην Άνω Κυψέλη, στον παγετώνα της Βελβενδού, εκεί όπου ορδές αδηφάγων πολικών μελισσών ρούφαγαν το μεδούλι και το μέλλον τους. Είχε συμβεί ποτέ αυτό; Είχε φαντασία, αλλά κι αυτή τρακάρισε με ένα τσαλακωμένο κίτρινο τρόλεϊ κατασκευασμένο πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Απώλειες, προς το παρόν, άγνωστες.

ENOLA GAY

Τα ’80ς... σιχαίνομαι τα ’80ς και τα νοσταλγικά πάρτι του σήμερα που τα αντιμετωπίζουν σαν αλαφροΐσκιωτη ρεπλίκα των ’60ς αλλά στο πιο έγχρωμο... Τα όνειρα των πιτσιρικάδων στη Κυψέλη, στα Πατήσια, στο Γαλάτσι είχαν κάποια στιγμή μαντρωθεί στην Γκράβα, στο 21, στο 22 και στα λύκεια που έθαψαν στα τσιμέντα τους τις πρώτες αμφιβολίες της μετά-Πολυτεχνείο γενιάς. Της πρώτης, της δεύτερης... Η φιλολογία περί γενεών τον αηδίαζε. Η φιλολογία περί γενεών και κοινής τους συμπεριφοράς παραμένει η καλύτερη δικαιολογία για να φορτώσουν οι λίγοι τις αμαρτίες των επιλογών τους στους πολλούς. Αν τους φόρτωναν ένα μικρό έστω μέρος των τραπεζικών λογαριασμών τους ίσως τότε οι διάφορες ομογενοποιημένες μεταπολιτευτικές γενιές να είχαν προσφέρει κάτι θετικό... Η πλατεία Αγάμων είχε καιρό τώρα γίνει πλατεία Αμερικής και οι άγαμοι είχαν πάει να γαμηθούν, όπως έλεγε κι ο πατέρας του που είχε κατακτήσει την τέχνη της αποτυχίας μέσα από συνεχόμενες μικρές επιτυχίες. Επίσης, καμία μέλισσα στην Κυψέλη ή έστω στην Άνω Κυψέλη δεν είχε τη διάθεση να χολοσκάσει με τα μεδούλια και το μέλλον των κολασμένων. Έτσι έφυγε. Κι αυτή, κι οι υπόλοιπες. Η Κυψέλη έγινε Χονγκ-Κονγκ έστω κι αν οι Κινέζοι ήρθαν να την πυκνοκατοικήσουν δεκαπέντε χρόνια αργότερα πουλώντας τα πάντα. Δεν πούλαγαν όμως ό,τι ζητούσε εκείνος.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Τώρα, την όποια εκδίκηση, στα δικά του μάτια τουλάχιστον, είχαν αναλάβει τα κτίρια που ποτέ δεν είχαν πρόβλημα να είναι εκδικητικά. Τρύπιες σκουριασμένες σκάλες, πρώην λευκοί τοίχοι, κίτρινα μπαλκόνια, ονόματα νεκρών αρχιτεκτόνων που θησαύρισαν με την αντιπαροχή και μνημονεύονται σαδιστικά σε μικρές πλάκες. Στις προσόψεις τεράτων από τσιμέντο. Αυτοκίνητα και τρόλεϊ, λεωφορεία-μαυσωλεία με κενές θέσεις συνταξιοδοτημένων ή νεκρών εισπρακτόρων. Πορεία, αμαξοστάσιο. Η Πιπίνου. Στροφή αριστερά όπως πηγαίνεις στην Αθήνα, δεξιά από τη μεριά του. Οι γύρω δρόμοι κατάφεραν με αξιοθαύμαστη ευκολία να εγκλωβίσουν σκοτεινά ξωτικά σε αποτρόπαια ξόρκια· επίσης να μετατρέψουν ερωτικές μπαλάντες σε πρόστυχες ιστορίες για τα πορνοπεριοδικά που αφθονούν στα περίπτερα της Κολιάτσου. Σκάλιζε τον επικήδειο της περιοχής του για να αποφύγει αυτό που είχε αποφασίσει να κάνει. Αρλούμπες. Ακατανόητα μάμπο τζάμπο. Μπερδεψοδουλειές και αραχνογλώσσες. Τρίπλες. Νεραϊδομπερδέματα. Τον είχε απειλήσει ένας φίλος ότι με τις νεράιδες θα χάσει τη λαλιά του αν τους μίλαγε. Αλλά, αυτό έγινε το 1985 σε κάποια ποταμίσια κοίτη της Ηπείρου κι είχαμε 2008. Τα ποτάμια δεν είχαν τα κέφια τους το 2008. Πάλευαν για την επιβίωσή τους. Αναδρομικά, χάνεις τη λαλιά σου; DLVF... Μια άνοιξη στο Μοναστηράκι όταν τα ήθελε χαραγμένα στο σώμα του, έλεγε στον Παύλο πως δεν τον ένοιαζε να τα γδάρει ποτέ από πάνω του.

ΑΓΩΝΙΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ 19

«Θα μετανιώσεις δημοσιογράφε. Όλοι μετανιώνουν». «Κι όλες;» «Όχι. Όλες όχι...» Το έκανε όμως. Δεν θα τα έβλεπε και ποτέ. Ήταν χαραγμένα κι ενωμένα λίγο κάτω από τον αυχένα του. DLVF. Πορφυρό, μοβ, πράσινο. Δεν είχε σημασία τι χρώμα είχε κάθε γράμμα. «Κάνε κάθε γράμμα όπως θες. Αλλά με αυτά τα χρώματα». «Θα μετανιώσεις. Στο λέω, θα μετανιώσεις. Με τα γράμματα ίσως να επιτρέπονται παιχνίδια. Αλλά όχι και με τα χρώματα». «Χτύπα». Τέσσερα αρχικά τριών. Η απόδειξη πως εκείνο που δεν γίνεται, γίνεται. Δεν ανήκει στα βιβλία και στην φαντασία εξεγερμένων ψυχών ή απελπισμένων από την καθημερινότητα κορμιών. Υπήρχαν. Κι αφού υπήρχαν αυτοί, γινόταν. Τι; Οτιδήποτε. Σε κάτι ταινίες, το Σημάδι ζωντανεύει την κρίσιμη στιγμή. Πάλλεται. Το ότι πλέον δεν ένιωθε τίποτα κάτω από τον αυχένα, σήμαινε δύο πράγματα: Ή λένε βλακείες πως τα σημάδια ζωντανεύουν την κρίσιμη στιγμή, ή αυτή δεν ήταν η κρίσιμη στιγμή. Το ότι το σημάδι έπαιζε να ήταν νεκρό ούτε που πέρασε από το μυαλό του. «Προς τιμήν...» μονολόγησε και κατέβασε την τελευταία γουλιά της μπύρας. Η προηγούμενη είχε εγκαταλείψει το κουτάκι πριν από ώρα και η χλιαρή, στερημένη από το ανθρακικό μπύρα του άλλαξε την ευχή σχεδόν αντανακλαστικά την ώρα που την έφτυνε στο χώμα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

«Μπα... Καλύτερα εις μνήμην». Χαμογέλασε καθώς θυμήθηκε την ατάκα που είχε ακούσει σε μια κωμωδία πριν χρόνια: «Τόσο αποφασιστικός. Κρίμα που είναι και τόσο μαλάκας». Παρ› όλα αυτά, η αηδιαστική χλιαρή μπύρα δεν θα του άλλαζε απόφαση. Θα το έκανε. Μάζεψε τα κομμάτια του, ξεχώρισε τα αρχικά στο κινητό του κι αυτή η κίνηση γέννησε δύο τηλέφωνα που για διαφορετικούς λόγους είχε να καλέσει ένα ολόκληρο αιώνα. Από τότε που έμεινε μόνος. Κι αυτή. Και η άλλη. Και η άλλη; Και αυτές;

SPECIAL K

Αυγό. Οι βραχμάνοι το θεωρούν το λίκνο της δημιουργίας. Αυγό κότας, πάπιας, ακόμη και φιδιού ή κροκόδειλου. Η υγρασία το τρέφει πιο πολύ από τη μάνα. Σάπιο βρωμάει σαν την κόλαση... Τα χρώματα είναι υποπράσινα και υπόγκριζα, φαιά και αποπνικτικά και η γένεση σε τέτοια χρώματα εμπεριέχει κινδύνους για το νεογνό. Οι αυλοί από μακριά επιταχύνουν. Οπλές. Ρυθμικά κρόταλα. Οι οπλές πάνω στα αρχαία μάρμαρα του παλιού πελασγικού ναού που πάτησαν οι Ίωνες για να πατήσουν οι Δωριείς για να πατήσουν οι Αχαιοί για να πατήσουν οι Ρωμαίοι για να πατήσουν οι Χριστιανοί... Η ιέρεια άχρονη και άφυλη. Πιο αρχαία από το ναό, ύφαινε. Κραυγή ή ρόγχος. Το αυγό ράγισε. Εκείνη το κατήγγειλε έντρομη στην παλιά λαλιά... Οι οπλές επιτάχυναν κι έγιναν έφοδος και επέλαση. Αυτή... Τόσο Λευκή και Μαύρη. Εξήλθε από το οργανικό της πέπλο, πλήρης συνειδήσεως. Μπορεί η διασκέδαση να μην είχε πεθάνει στο θαυμαστό νέο κόσμο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

ΑΓΩΝΙΑ

ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ Λίγα χρόνια πριν το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, ο Φάνης αποφασίζει να το κάνει. Θα πάει κάπου, αλλά δεν ξερει πού, με δύο πρώην αγαπημένους ανθρώπους με μοναδικό σκοπό, ύστερα από αυτό το ταξίδι να μην τους ξαναδεί ποτέ. Τώρα, πρέπει να βρει τον τόπο και να τους πείσει να τον ακολουθήσουν. Τα πράγματα θα στραβώσουν κάπου ανάμεσα στο Σούνιο και στην Αρκαδία, ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον εφιάλτη, ανάμεσα σε αρχέγονα πλάσματα και σύγχρονα τέρατα που παραφυλάνε σε κάθε στάση του ταξιδιού του. Ό,τι ξεκίνησε ως μια προσπάθεια κάθαρσης, θα εξελιχθεί σε ένα λουτρό αίματος, στιγματισμένο από προδοσίες, παραισθήσεις και σεξ. Α... Και ο Φάνης με την υπεροψία του, θα προκαλέσει την αφύπνιση ενός πλάσματος πιο όμορφου και δολοφονικού και από τον ίδιο τον διάβολο.

www.arpiwriters.gr www.mamaya.gr e-mail: info@mamaya.gr

ISBN 978-618-5224-13-4

ΚΩΔ. ΜΗΧ/ΣΗΣ: 10031