MARTES 28 . 06 . 2011 :: Nº 2.943 :: Fundado en 2003 :: Director: Caetano Díaz Vidal
Galicia Hoxe
www.galiciahoxe.com :: 1 euro
MARTES
28
Único DIARIO en Galego
pecha galicia hoxe seguimos vivos na web A crise económica e o radical recorte das axudas
institucionais converten en inviable o proxecto do único diario en galego Herdeiro de O Correo Galego, publicouse por primeira vez o 17 de maio de 2003 Dezanove profesionais, entre periodistas e filólogos, quedan sen traballo O Grupo Correo Gallego manterá o espírito do xornal na rede dende www.galiciahoxe.com Galicia Hoxe sae por derradeira vez este 28 de xuño, aniversario do primeiro Estatuto de Autonomía de Galicia e da volta dos restos de Castelao para seren enterrados no Panteón de Galegos Ilustres. A crise económica, especialmente virulenta no sector dos medios de comunicación, e, sobre todo, o radical recorte das axudas institucionais converten en inviable o proxecto do único diario en galego, que naceu o 17 de maio de 2003 e que morre oito anos despois, con 2.943 números editados e 130.000 páxinas. Dezanove profesionais, entre periodistas e filólogos, quedan sen traballo. O Grupo Correo Gallego manterá o espírito de Galicia Hoxe na rede, a través da cabeceira www.galiciahoxe.com Herdeiro de O Correo Galego, que estivo nos quioscos do noso país entre o 6 de xaneiro de 1994 e o 16 de maio de 2003, coa morte do GH pecha o Grupo Correo Gallego unha aventura empresarial única, na que durante dezaoito anos apostou con decisión pola información en galego. Foi unha pelexa en solitario, cun equipo de profesionais exemplar e cun importante esforzo económico e de medios, malia que cunha tibia resposta social e institucional, para nada comparable cos apoios do Goberno vasco e da Generalitat catalá a proxectos mediáticos similares.
coa maior oferta de información cultural de cantos se editan no noso país. Pola sección Maré desfilaron a práctica totalidade dos protagonistas da actividade cultural, tanto da oficial como da alternativa. Ademais, o GH coidou especialmente as publicacións paralelas, máis dunha trintena -unha por trimestre, durante os seus seis primeiros anos de vida-, todas de balde, dende a colección ‘Os pillabáns’, en colaboración con Sotelo Blanco, e a primeira colección de curtas galegas, editada co CGAI, até ‘De nunca máis a más alá’, escolma de artigos de Xosé Manuel Beiras; sen esquecer ‘Pan comido’, o exitoso libro de receitas de Sela Cea; ‘Mar de estrelas’, un coleccionable con espectaculares fotos de Jorge Candán, ou ‘Todo pasa, todo queda’, ensaio de Soedade Noia e de Ferrán Grau sobre a recuperación da memoria histórica, ademais de ‘A fontanela’, revista cultural de vangarda ideada por Antón Lopo, pai, tamén, de Revista das Letras, o caderno cultural máis lonxevo, que este maio pasado cumpriu vinte anos.
Xunto coa súa especial atención ao mundo da cultura, no ADN do Galicia Hoxe quedan marcados para a historia o seu compromiso cunha autonomía de máximos -foi o único periódico que publicou en portada un editorial en defensa do Estatuto de nación- e a súa defensa dunha ordenación territorial Nos seus oito anos de vida, Galicia sostible e respectuosa co medio natuHoxe consolidouse como o periódico ral, completado cun seguemento ex-
haustivo dos movementos sociais e dos colectivos marxinados. Remata hoxe, en fin, unha aventura que comezou o Día das Letras do ano 2003 co soño de demostrar que outro periodismo é posible, asentado nos piares da liberdade, da obxectividade, da verdade, da tolerancia e do amor a Galicia. Aquel 17 de maio, José Manuel Rey, conselleiro delegado, falou de “canto nos gustan as revolucións incruentas, como as que levamos moitos anos facendo nesta Casa”. O GH foi un proxecto revolucionario, aberto ás opinións plurais dos preto de cen colaboradores que asinaron con regularidade nas súas páxinas de Opinión -entre eles, por citar só uns poucos, Beiras, Ceferino Díaz, Antón Losada, Fernán Vello, Perozo, Gaciño, Juan López Rico, Palmeiro, Pablo Vaamonde, Carlos Callón, Luis Pousa, Henrique Alvarellos, Isidro Novo, Vidal Villaverde, Anxo Tarrío, Marcelino Agís, Craig Patterson, Juan L. Blanco Valdés, Alberte Brenlla, Rivas Troitiño, Pedro Rielo, Xavier Castro, Clodio González, Dourado Deira, Giráldez, Camilo Nogueira, Sotelo Blanco e Filipe Díaz-, comprometido coa súa sociedade e co seu país, e que non traicionou en ningún dos seus 2.943 números a súa vocación de servicio nin a súa aposta pola información de calidade. Ese é o legado do Grupo Correo Gallego nas máis de trescentas mil páxinas editadas no noso idioma dende o 6 de xaneiro de 1994.
2 | GALICIA HOXE | 28.06.2011
ADEUS A GALICIA HOXE
“A nosa indiferencia alimentará o Proceso de autoxenocidio que vivimos” Lois Pereiro
Galicia Hoxe
EDITOR DE HONOR: FELICIANO BARRERA EDITOR: JOSÉ LUIS BARRERA PRESIDENTE: FERNANDO BARRERA DIRECTOR CAETANO DÍAZ SUBDIRECTOR Xavier Cea SUBDIRECTOR COMERCIAL Ignacio Seijo
REDACCIÓN COORDINACIÓN XERAL/OPINIÓN Miguel Seoane GALICIA, POLÍTICA GALICIA, EN REDE Rosabel Candal e Rebeca Fernández (coordinadoras), Marta Rodríguez e Raquel Martínez ESPAÑA, MUNDO, ECONOMÍA, DEPORTES Carina Regueiro EN REDE Henrique Neira (coordinador)
AULAS, SOCIEDADE, COMUNICACIÓN Laura Camino (coordinadora), Chus Cebro, Marga Tojo e Rosa Rodríguez MARÉ Antón R. López (coordinador), Vanesa Oliveira e Montse Dopico WEB, ESPECIAIS Xerardo Neira
FILÓLOGOS Charo Baleirón, Mª Carme Pérez, Romina Bal e Xan Cascallar XEFES DE SECCIÓN E ÁREA Francisco Domínguez, Informática Pedro de la Iglesia, Informática Xurxo Fernández, Infografía Jorge Gómez, Peche Mari Carmen Ruiz de Arcaute, Relacións Externas
Marina Salgueiro, Secretaria de Redacción XESTIÓN XERENTE Ángel Remesar DIR. COMERCIAL J. Cea Seoane SUBDIRECTORA FINANCEIRA Dolores Nogueira SUBDIRECTORA COMERCIAL DE EL CORREO GALLEGO Palmira Roo
XEFE DE PROMOCIÓN Diego Mallou XEFE DE CIRCULACIÓN J. Cea Pereiro REXENTE DE TALLERES Domingo Otero XEFE DE MANTEMENTO Carlos Novás XEFES DE ROTATIVA José Fuentes e Miguel Pájaro
28.06.2011 | GALICIA HOXE | 3
ADEUS A GALICIA HOXE
A lingua, parafraseando a Ramón Piñeiro, non é só un medio de comunicación, un sinal cifrado que os homes e as mulleres utilizamos para entendernos, senón o distintivo da identidade máis elemental dun pobo e dunha cultura. Unha lingua que é utilizada habitualmente por aqueles medios de comunicación que unha sociedade utiliza é unha lingua con prestixio; unha lingua sen presenza neses medios, perde valor aos ollos dos seus usuarios, porque se decatan de que é pouco útil. De aí a importancia que ten a extensión dos espazos da lingua galega nos medios. ... Todo isto indica que os medios en lingua galega teñen que reconquistar espazos domésticos nos que día a día se conforma a lingua familiar e indica tamén que, para que os galegos teñan presente que a súa lingua existe, esta lingua precisa estar nos medios que se sintonizan en Galicia. Certamente, non son os problemas das primeiras xeracións os únicos. Aínda que aparezan como os máis preocupantes sobre o papel, o futuro xógase tamén e, se cadra con máis decisión, nos medios de comunicación e industrias culturais e de ocio, que son os que están hoxe exercendo o papel que antes exercían as familias e mais o ensino. Texto do Plan Xeral de Normalización Lingüística
A Declaración Universal de Dereitos Lingüísticos recoñece o dereito a unha presenza equitativa da lingua e a cultura do grupo nos medios de comunicación
4 | GALICIA HOXE | 28.06.2011
ADEUS A GALICIA HOXE
A Constitución Española recoñece o dereito a expresar e difundir libremente os pensamentos, ideas e opinións mediante a palabra, o escrito ou calquera outro medio de reprodución. Tamén recoñece o dereito a comunicar ou recibir libremente información veraz por calquera medio de difusión.
28.06.2011 | GALICIA HOXE | 5
ADEUS A GALICIA HOXE
Do Estatuto de Autonomía de Galicia:
Os poderes públicos de Galicia garantirán o uso normal e oficial dos dous idiomas e potenciarán o emprego do galego en todos os planos da vida pública, cultural e informativa, e dispoñerán os medios necesarios para facilitar o seu coñecemento.
6 | GALICIA HOXE | 28.06.2011
ADEUS A GALICIA HOXE
A nosa galeguidade provén da fortaleza de espírito, e anque carezamos de vontade ofensiva somos inexpugnables na resistencia Se aínda somos galegos é por obra e gracia do idioma Alfonso Daniel Rodríguez Castelao
28.06.2011 | GALICIA HOXE | 7
ADEUS A GALICIA HOXE
Da Declaración Universal de Dereitos Humanos:
Todo individuo ten dereito á liberdade de opinión e de expresión; este dereito inclúe o de non ser molestado a causa das súas opinións, o de investigar e recibir informacións e opinións, e o de difundilas, sen limitación de fronteiras, por calquera medio de expresión.
www.galiciahoxe.com Edita: Editorial Compostela, S.A. Preguntoiro, 29. 15.704 Santiago de Compostela. Tel.: 981543700. Fax: Redacción: 981562396-562206. Publicidade: 981543804. Depósito Legal: C-887-2003. ISSN: 1696-2389. Santiago. Franqueo conc. nº 15/24. Centro de edición, Rúa Polonia, 8. Tel.: 981543874. Fax: 981543701 Delegacións. A Coruña: Río de Monelos, 2, local 7. Tels.: 981137223. Ferrol: Real, 93, 2º . Tel.: 981353440. Vigo: Hernán Cortés, 26, entreplanta, oficina 2. Tel.: 986220514. Pontevedra: Paseo de Colón 5,entreplanta. Tel.: 986896813. Ribeira: Avda. Malecón, 11, 1º. Tel.: 981870034. Monforte de Lemos: Tel. Redacción: 982402576. Muxía: José Mª del Río, 76-1º dereita 981742177. Cee: Avda. Fernando Blanco, 47-A,1º A. Tel.: 981747718. A Estrada: R/ Serafín Pazo 16 - entresollado - Edificio López Montaña CP: 36680 Tel: 986573100. Noia-Muros: Tel.: 981824218. Fax delegacións: 981582802. Axencias: Efe, Lid, Europa Press, OTR/press, Iberia press, AP, UPI, Reuters, Free Lance Press. A liña do xornal está definida a través dos seus editoriais. Galicia Hoxe non comparte, necesariamente, a opinión vertida nos seus traballos por colaboradores fixos ou esporádicos. Editorial Compostela S.A. Calquera forma de reprodución, distribución, comunicación pública ou transformación desta obra só pode realizarse coa autorización dos seus titulares, salvo excepción prevista pola lei. Diríxase a Cedro (Centro Español de Dereitos Reprográficos, www.cedro.org) se necesita fotocopiar ou escanear algún fragmento desta obra.
A contra :: Martes . 28 . xuño . 2011
acontra@galicia-hoxe.com
carta do director
A sangue frío caetano Díaz
Só lle tiñamos medo a que nos caese o ceo enriba e durante dezaoito marabillosos anos fomos unha tribo irredutible que manteu ergueita a bandeira na que está bordado o ADN deste bendito/ maldito país noso, co idioma como fío condutor. Hoxe remata a aventura do Galicia Hoxe, orgulloso herdeiro d’O Correo Galego, afogado pola crise, esnaquizado polo desprezo institucional aventado dende o Goberno que preside o señ o r N ú ñ e z Fe ij ó o , aplastado polo autoodio dunha sociedade civil afeita secularmente a manter unha relación paranoica cos seus propios sinais de identidade. Se o gran libro da Historia lle dedica unha liña -que llela dedicaráao proxecto máis ambicioso en favor do galego sostido por unha empresa privada, dirá, con total seguridade, que o GH naceu con Fraga, viveu co bipartito de Touriño e de Quintana, e morreu con Feijóo. Quen tivo a honra de dirixilo -baixo o paraugas protector de Feliciano Bar rera, co apoio xeneroso e titánico de José Manuel Rey e cun equipo exemplar de profesionais-, pode
dicir algo máis, igual de certo, malia que espido da asepsia dos historiadores: Galicia Hoxe deu os seus primeiros pasos cando a era Fraga agonizaba, e o gran patrón da dereita practicou con nós unha política de permisividade, de ‘laissez faire’, que lle deu osíxeno ao proxecto, logo dos anos de hostilidade contra O Correo Galego. A etapa dourada vivímola co bipartito, sobre todo porque con Touriño e Quintana chegaron o respecto e unha liberdade descoñecida até entón no universo dos medios de comunicación. Abriuse, tamén, a billa das axudas institucionais -nada que ver coas inxeccións dos gobernos catalán e vasco a proxectos semellantes, pero si unha esperanzadora viraxe na política de defensa do galego- e aproveitamos os catro anos de bonanza para desenvolver un periodismo fresco e independente. Coa chegada a Monte Pío do ‘señor das tesoiras’, no GH comezamos a escribir a crónica dunha morte anunciada. Consúmase hoxe -mentres o señor Núñez Feijóo entrega ufano as medallas Castelao, simbolo de galeguidade- o asasinato a sangue frío, con aleivosía e a pleno sol, dun periódico crítico, pe-
queno como a aldea de Astérix e grande no tratamento das noticias coas únicas armas da veracidade, da honestidade e do compromiso con Galicia. Sei ben o que dirá o ‘señor das tesoiras’: Galicia Hoxe pecha porque a sociedade o deixa morrer, porque non vende o suficiente para ter unha conta de result ados equilibrada. Amén, señor presidente, pero con esa regla de tres ten vostede que comezar a desmantelar -se é que non comezou xa, que barrunto que sio tecido produtivo deste país tan pequeno como o GH, con Citroën, a nosa primeira industria, á cabeza e metendo no saco das empresas improdutivas a mesmísima CRT VG. Porque nin unha nin a outra poderían sosterse sen as xenerosas subvencións dunha Xunta que utiliza con arrepiante impunidade a lei do funil. É tan certo que o GH non conseguiu lectores suficientes para se soster como certo é que ningún periódico en Galicia podería vivir só dos seus lectores. A oportuna reflexión do analista Manuel M. Barreiro ofrece luz para quen queira ver: “En Galicia hai milleiros de persoas que, sobre a importancia dun medio en galego, viven en perma-
nente estado de necesidade, pero non dan o paso ao estado de compromiso co sostemento de ningún medio en galego crítico. Somos os lectores os que temos que soster os medios críticos e alternativos, Polo de pronto, apoiando os existentes, dándolles audiencia e contribuíndo economicamente ao seu sostemento”. É dolorosamente obvio que iso non ocorre, así que misión cumprida, señor presidente, pero non se agoche baixo o paraugas das leis do mercado: Galicia Hoxe desaparece porque vostede camiña diante pola corredoira do autoodio, Galicia Hoxe desaparece porque o seu Goberno lle pechou con estrondosa hostilidade as axudas que alegremente reparte noutras leiras mediáticas, Galicia Hoxe desaparece porque non estamos dispostos a dicir que chove cando o que fan e mexar por nós. Só unha ref lexión máis: coa morte do único diario en galego morre tamén un pouco do ADN de Galicia, e tampouco niso andamos como para tirar foguetes. Hai poucos días, presentouse un libro da Universidade de Salamanca, no que participou o profesor da USC Xusto G. Beramendi, que revisa o
concepto de identidade nacional no senso de que, xunto co Estado, a xeran a sociedade civil, as institucións e os medios de comunicación. Quizais na ultraliberal Xunta do ‘señor das tesoiras’, nese equipo de demolición (o mestre Beiras dixit) onde falar de identidade nacional é case como mentar o demo, respiren hoxe aliviados co peche dun periódico en galego e, sobre todo, galego. Mátanos a sangue frío, don Alberto, pero saiba que o sangue quente das familias dos dezanove profesionais que hoxe van ao paro estará sempre aí, lembrándonos que a pluralidade informativa está de loito en Galicia, e saiba tamén que a Historia alumará con cegadora claridade e con exactitude o rol que cada quen desenvolveu neste tan minúsculo como nada pueril episodio. Mentres ese día chega, a todos, boas noites e boa sorte.
Nota.- Agradecemos as condolencias dos bos e xenerosos, pero afórrenas para mellor causa. A nosa dor é privada e as nosas feridas, tamén. A familia non recibe. É tempo de silencio.