3/2015 Chemia Przemysłowa

TEMAT NUMERU

Jak wspomóc, by pomóc, czyli narzędzia dla inżyniera UR Wskazać słabe ogniwa > 14

Przewidzieć usterkę > 54

Z prognozą dla rafinerii > 88

SPIS TREŚCI

Temat numeru: Utrzymanie ruchu 14 Wskazać słabe ogniwa Marek Fidali 20 Dobrać system do każdej części biznesu Rozmowa z Witoldem Szczypińskim, Wiceprezesem Zarządu, Dyrektorem Generalnym Grupy Azoty S.A. 24 Ku lepszemu Ryszard Nowicki 34 Kto szuka, ten znajdzie Krzysztof Adamkiewicz, Mirosław Paćko, Marek Wierzchowski 38 Wsparcie dla inżyniera Marek Graczykowski 44 Tolerować uszkodzenia Mariusz Pawlak 48 Prewencja na 1000 Krzysztof Cichoń 54 Przewidzieć usterkę Ludwik Murat 60 Jak uniknąć nieplanowanych postojów?

Andrzej Brodowicz 62 Wolne obroty Maciej Ziomek 72 Maszyna na zlecenie DEMETRIX

Fot. Grupa Azoty

10 Ciągły postęp Rozmowa z Piotrem Sarneckim, Dyrektorem Generalnym Polskiego Związku Przemysłu Oponiarskiego

20 Dobrać system do każdej części biznesu Rozmowa z Witoldem Szczypińskim, Wiceprezesem Zarządu, Dyrektorem Generalnym Grupy Azoty S.A.

84

Kiedy stacja była cepeenem

98

Siarka z wnętrza Ziemi

Leszek Wieciech, Krzysztof Romaniuk Fot. FOTOTEKA Macieja Rowińskiego

Przemysł gumowy

Innowacje i nauka

Paliwa

Aleksandra Grądzka-Walasz fot. Grupa Azoty Siarkopol

74 Na tlenkowym filmie Marta Michalska-Domańska 80 Od demonstracji do komercjalizacji Aleksandra Grądzka-Walasz

84 Kiedy stacja była cepeenem Leszek Wieciech, Krzysztof Romaniuk 88 Z prognozą dla rafinerii Pamela Gralka, Andrzej P. Sikora 94 Wodór z ditlenkiem węgla Włodzimierz Kotowski, Eduard Konopka

Nowoczesne zakłady 98 Siarka z wnętrza Ziemi Aleksandra Grądzka-Walasz

3

od redakcji Wydawca: BMP’ Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k. ul. Morcinka 35, 47-400 Racibórz tel./fax: (032) 415-97-74 tel.: (032) 415-29-21, (032) 415-97-93 e-mail: chemia@e-bmp.pl www.kierunekchemia.pl

Aleksandra Grądzka-Walasz redaktor wydania tel.: 32/415 97 74 wew. 32 e-mail: chemia@e-bmp.pl

Postój Lato 2015

W

krótce nadejdzie lato. Czas wytchnienia i, dla wielu z nas, wyczekiwanych urlopów. Jednak nie dla wszystkich będzie to okres odpoczynku. W zakładach przemysłowych od miesięcy przygotowywano się, by już od czerwca rozpocząć postój i remont na wybranych instalacjach.

Rozpoczniemy od sześciotygodniowego postoju w Grupie Azoty ZAK S.A., który związany będzie z wymianą wnętrza reaktora amoniaku w Jednostce Produkcyjnej Nawozy. Później przyjdzie czas na Tarnów – postój ciągu amoniakalnego i nawozowego. Na przełomie lipca/sierpnia, czterotygodniowy remont czeka dwie linie amoniakalne w Policach. Remonty średnie zaplanowano także w Puławach, swój remont planuje również PKN ORLEN. Ten z kolei związany będzie z przygotowaniem instalacji na kolejne lata, głównie na zaplanowany duży remont w 2016 roku. A Grupa LOTOS? Już teraz myśli o dużym Postoju Wiosna 2017.

Remonty to jeden z elementów utrzymania ruchu. A czy istnieje idealny model zarządzania UR? Niektórzy twierdzą, że powinien koncentrować się na kluczowych priorytetach: bezpieczeństwie, niezawodności i dostępności, a co za tym idzie – efektywności kosztowej przedsiębiorstwa. Inni uważają, że nie istnieje i należy go cały czas poszukiwać. Jak mówi Witold Szczypiński, Wiceprezes Grupy Azoty S.A. w wywiadzie na str. 20: – Nie ma jednego systemu, tu należy patrzeć całościowo, jaki jest biznes i dostosować do niego odpowiednie rozwiązanie.

Z jakim m.in. problemem wiąże się UR? – To chyba konieczność przełamania oporu części załogi przed wprowadzeniem nowych metod, jednak przy dobrze zorganizowanym wdrożeniu ta niechęć szybko mija – podkreśla wiceprezes Szczypiński. Życzę więc wszystkim udanych wakacji, a wcześniej – spokojnych remontów, bez niepotrzebnych awarii, przeszkód czy dodatkowych kosztów. I oczywiście bezpiecznie prowadzonych. Ale bezpieczeństwo to już temat do kolejnego numeru „Chemii”.

Rada Programowa: Jerzy Majchrzak – Ministerstwo Gospodarki, Przewodniczący Rady Programowej Tomasz Zieliński – Polska Izba Przemysłu Chemicznego Czesław Bugaj – PKN ORLEN S.A. Franciszek Bernat – Grupa Azoty PKCh sp. z o.o.

Andrzej Biskupski – Instytut Nawozów Sztucznych Maciej Gierej – Mennica – Metale Szlachetne S.A. Eugeniusz Korsak – Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego w Płocku Włodzimierz Kotowski – Katedra Inżynierii Procesowej, Wydział Mechaniczny Politechniki Opolskiej Adam S. Markowski – Katedra Inżynierii Systemów Ochrony Środowiska, Wydział Inżynierii i Ochrony Środowiska Politechniki Łódzkiej Krzysztof Romaniuk – Polska Organizacja Przemysłu i Handlu Naftowego Jan Niedziela – Zakłady Chemiczne WARTER Andrzej Szczęśniak – niezależny ekspert rynku paliw Henryk Malesa Prezes zarządu BMP’ Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k.

Adam Grzeszczuk Redaktor naczelny: Przemysław Płonka Redaktor wydania Aleksandra Grądzka-Walasz Redakcja techniczna: Maciej Rowiński, Marek Fichna Prenumerata, kolportaż: Aneta Jaroszewicz Prenumerata krajowa: Zamówienia na prenumeratę instytucjonalną przyjmuje firma Kolporter Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A. Informacje pod numerem infolinii 0801 40 40 44 lub na stronie internetowej http://dp.kolporter.com.pl/ Cena 1 egzemplarza – 25,00 zł Wpłaty kierować należy na konto: Bank Spółdzielczy w Raciborzu 44 8475 0006 2001 0009 5989 0001 PKWiU: 58.14.12.0 ISSN: 1734-8013 Wykorzystywanie materiałów i publikowanie reklam opracowanych przez wydawcę wyłącznie za zgodą redakcji. Redakcja zastrzega sobie prawo do opracowywania nadesłanych tekstów oraz dokonywania ich skrótów, możliwości zmiany tytułów, wyróżnień i podkreśleń w tekstach. Artykułów niezamówionych redakcja nie zwraca. Źródło fotografii niepodpisanych: BMP’ Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k.

Redakcja nie odpowiada za treść reklam.

Niniejsze wydanie jest wersją pierwotną czasopisma Druk: Fischer Poligrafia Źródło grafiki na okładce: www.photogenica.pl

4

Chemia Przemysłowa 3/2015

fot. SYNTHOS S.A.

zdjęcie numeru

WKRÓTCE OTWARCIE INSTALACJI SSBR Rozruch technologiczny linii do produkcji kauczuków SSBR w Synthos planowany jest na przełomie lipca/sierpnia 2015 roku

Chemia Przemysłowa 3/2015

5

z portalu kierunekchemia.pl BASF świętuje 12 maja w Centrum Nauki Kopernik w Warszawie odbyły się uroczystości 150-lecia firmy BASF. Z tej okazji zorganizowana została konferencja prasowa oraz gala dla pracowników i partnerów biznesowych. Tematem przewodnim świętowania w Polsce jest idea inteligentnej energii. Firma pragnie pokazać, w jaki sposób jednocześnie użytkować i oszczędzać energię – nie tylko w przemyśle, ale również w codziennym życiu.

Podczas uroczystości odbył się finał konkursu naukowego „Bohaterowie Przyszłości”, poświęconego związkom między zrównoważonym rozwojem a naukami przyrodniczymi. Jury wybrało trzy najlepsze projekty uczniów z Krakowa, Płocka i Dąbrowy Górniczej, które najpełniej odzwierciedlały hasło konkursu „Uczyń świat lepszym dzięki nauce”. Partnerem konkursu był magazyn „Chemia Przemysłowa”. Źródło, fot.: BASF

Postój remontowy w Kędzierzynie – Długi, bo trwający od 1 czerwca do 17 lipca 2015 r., postój remontowy w Grupie Azoty ZAK S.A. związany jest z zdaniem inwestycyjnym: wymianą wnętrza reaktora amoniaku w Jednostce Produkcyjnej Nawozy – mówi Krzysztof Kamiński, Wiceprezes Zarządu Grupy Azoty ZAK S.A. Przerwa w produkcji amoniaku, ze względu na wymianę reaktora, spowoduje postój instalacji mocznika oraz części organicznej Grupy Azoty ZAK JB Oxoplast z powodu powiązań technologicznych istniejących między tymi instalacjami.

Pozostałe części fabryki, czyli instalacja produkcji kwasu azotowego, nawozów i plastyfikatorów będą miały zwyczajowy dwutygodniowy postój remontowy. Źródło, fot.: Grupa Azoty ZAK S.A.

6

Chemia Przemysłowa 1/2015

Nowy plastyfikator w kędzierzyńskich Azotach 29 kwietnia Grupa Azoty ZAK S.A. oficjalnie oddała do użytku nową instalację plastyfikatorów nieftalanowych o docelowym budżecie ponad 40 mln zł i wydajności 50 tys. ton produktu rocznie.

– Oxoviflex™ to wymierny efekt współpracy naszych technologów z naukowcami z Instytutu Ciężkiej Syntezy Organicznej „Blachownia”. To innowacyjny produkt o wysokim potencjale rynkowym. Jest nowoczesny, bezpieczny i konkurencyjny – podkreślił Adam Leszkiewicz, Prezes Zarządu Grupy Azoty ZAK S.A. Instalacja jest pierwszą w Europie Centralnej, która w sposób ciągły produkuje nieftalanowy plastyfikator Oxoviflex™. Ciekawostką jest również kwestia dozowania, magazynowanego w silosach kwasu tereftalowego, który jest substancją stałą. Układ dozowania dostarczyła firma Wakro Sp. z o.o. Źródło: Grupa Azoty ZAK S.A., fot. BMP

z portalu kierunekchemia.pl Powstaje biorafineria Prowadzona przez zarząd Boruty-Zachem inwestycja w linię produkcyjną biosurfaktantów osiągnęła zaawansowany etap. Modernizacja fabryki weszła już w fazę końcową, a część badawcza została wyposażona w specjalistyczny sprzęt.

Dotychczas wykonano prace remontowe i inżynieryjne na zewnątrz i wewnątrz budynku fabrycznego. Powstała konstrukcja platformowa zaprojektowana pod sześć bioreaktorów, na której stanęły już trzy urządzenia. Obok pojawiły się specjalistyczne kontenery magazynowe dostosowane do przechowywania makuchów rzepakowych, na bazie których bakterie będą wytwarzać surfaktynę. Wewnątrz budynku powstało w pełni wyposażone laboratorium wraz z centrum obliczeniowym dla pracowników. Do końca czerwca w zmodernizowanej fabryce zostanie zamontowana specjalistyczna aparatura oraz zaawansowane technologicznie urządzenia umożliwiające produkcję biosurfaktyny.

Boruta-Zachem pozyskała dla budowy linii produkcyjnej biosurfaktantów 19,5 mln zł dofinansowania z PARP oraz pożyczkę wielkości 7,5 mln zł. Źródło: Boruta-Zachem

UOP dostarczy technologie do Polic Podjęliśmy decyzję o wyborze amerykańskiego dostawcy, co zapewni najwyższą jakość oraz efektywność produkcji propylenu – powiedział Krzysztof Jałosiński, Prezes Zarządu Grupy Azoty Police i Wiceprezes Grupy Azoty.

Grupa Azoty Police wybrała globalnego dostawcę – firmę UOP należącą d o k o n c e r nu Honeywell do realizacji projektu budowy instalacji PDH (propane dehydrogenation – odwodornienie propanu do propylenu). Na podstawie podpisanych dokumentów zawarto umowy: licencyjną, gwarancyjną oraz umowę o świadczeniu usług inżynieryjnych tzw. Basic Engineering.

Projekt, warty prawie 1,7 mld złotych, zakłada budowę instalacji, bloku energetycznego oraz rozbudowę polickiego portu o terminal chemikaliów płynnych, który docelowo obsługiwać będzie największe w Polsce statki z LPG, zwiększając dwukrotnie swoje zdolności operacyjne.

Nowa instalacja ma docelowo produkować ok. 400 tys. ton propylenu rocznie, z czego ok. 150 tys. ton obierać będzie Grupa Azoty ZAK S.A. Grupa Azoty Police rozpoczęła proces strukturyzowania finansowego inwestycji i podpisała 19 maja umowę o współpracy w zakresie współfinansowania z Polskimi Inwestycjami Rozwojowymi S.A. Źródło, fot.: Grupa Azoty

8

Chemia Przemysłowa 1/2015

Kwartał pod znakiem finalizacji kluczowej inwestycji Na wyniki Grupy PCC w I kwartale br. istotny wpływ miał zaplanowany i zapowiadany proces przełączania produkcji chloru na nową instalację elektrolizy membranowej.

– Na początku marca rozpoczęliśmy proces przełączania systemów na nową instalację elektrolizy membranowej. Zgodnie z naszymi zapowiedziami, zdarzenie to miało bezpośrednie przełożenie na wyniki finansowe I kwartału br. Podczas przełączania instalacji produkcja chloru, będąca istotnym elementem naszej działalności, została czasowo zatrzymana.

Przestój spowodował nie tylko niższą produkcję i sprzedaż chloru, ale także produktów chloropochodnych, alkaliów oraz polioli – powiedział Wiesław Klimkowski, Prezes Zarządu PCC Rokita.

Zmiana technologii produkcji na membranową pozwala nie tylko zmniejszać oddziaływanie na środowisko, ale przede wszystkim ogranicza zużycie energii elektrycznej.

W I kw. br. Grupa realizowała także inne inwestycje, m.in. rozbudowę zdolności tlenku propylenu oraz zwiększenie zdolności produkcyjnych polioli i systemów poliuretanowych. W 2015 r. PCC Rokita planuje przeznaczyć na inwestycje ok. 130 mln zł. Źródło, fot.: PCC Rokita

Wysoka marża LOTOSu 7,87 dolarów na baryłce – tyle wyniosła modelowa marża rafineryjna LOTOS-u w kwietniu 2015. To wzrost o blisko 19% w porównaniu z analogicznym okresem ubiegłego roku.

Od początku roku Grupa LOTOS odnotowuje wysokie wielkości modelowej marży rafineryjnej. Rekordowy poziom marża spółki osiągnęła w marcu br. (10,32 USD/bbl). Był to najwyższy wynik od początku 2013 r. Z kolei w I kw. 2015 r. obciążenie instalacji rafinerii w Gdańsku dostosowane było do sprzyjającej sytuacji rynkowej. Wykorzystanie nominalnych zdolności przerobowych wyniosło blisko 93% (+5,1 pp. r/r). Rafineria pracowała stabilnie, utrzymując przerób ropy na poziomie 2.379,2 tys. ton (+5% r/r). LOTOS skutecznie wykorzystał okres sprzyjającej marży rafineryjnej, która uplasowała się na poziomie 9,4 USD/bbl w I kw. br. (+86% r/r). Źródło: Grupa LOTOS

N2 Razem możemy obniżyć koszt azotu, przeznaczonego do inertyzacji, lub wytwarzania atmosfery ochronnej.

Firma Parker Hannifin, światowy lider w zakresie zaawansowanych technologii dla przemysłu, oferuje innowacyjne i energooszczędne rozwiązania dla przemysłu chemicznego i petrochemicznego.

Generatory azotu Parker umożliwiają użytkownikowi samodzielne wyprodukowanie ze sprężonego powietrza własnego, taniego azotu wysokiej czystości i są bezpieczną oraz ekonomiczną alternatywą dla jego tradycyjnych źródeł (azot ciekły, lub z butli).

W każdym zakątku świata maszyny i urządzenia Parker Hannifin wspomagają prowadzenie procesu produkcyjnego w przemyśle chemicznym i petrochemicznym.

Parker Hannifin Sales Poland Sp. z o.o.

ul. Równoległa 8, 02-235 Warszawa, tel. 22 573 24 00, fax. 22 573 24 03 e-mail: warszawa@parker.com, www.parker.com, www.parker.pl

przemysł gumowy

Ciągły postęp – Opony różnych producentów wyglądają podobnie jedynie z daleka – są czarne i okrągłe. Na tym kończą się podobieństwa. Każda z firm nie tylko stosuje swoje unikalne technologie, zastrzeżone i bardzo silnie chronione, ale również wydaje mnóstwo środków finansowych na to, aby opony były coraz lepsze i zapewniały jeszcze większe bezpieczeństwo – mówi Piotr Sarnecki, Dyrektor Generalny Polskiego Związku Przemysłu Oponiarskiego.

„

• Czy łagodna zima była sroga dla przemysłu oponiarskiego?

W Europie sprzedało się około 2% więcej opon, jeśli chodzi o samochody osobowe i 4% więcej przy oponach ciężarowych. W Polsce, niestety, cały rok 2014 nie był tak dobry. Tam, gdzie w Europie wzrosło o 2%, u nas o 2% spadło, a przy ciężarówkach, które najbardziej odczuły ciepłą zimę, ten spadek był jeszcze większy i wyniósł 8%.

Opona to nie tylko okrągły kawałek gumy, a produkt wysokich technologii. I trzeba sobie zdać sprawę z tego, że im lepszej jakości będzie ów produkt, tym bardziej poprawimy nasze bezpieczeństwo • Czy tylko aura miała wpływ na ten spadek?

Spowodowany był on również mniejszą rejestracją samochodów ciężarowych w Polsce, na co z kolei wpłynął zastój na rynku budowlanym w dużych kontraktach infrastrukturalnych, finansowanych z Unii Europejskiej.

Trzeba przyznać, że opony letnie w 2014 roku sprzedawały się bardzo dobrze, natomiast sprzedaż opon zimowych spadła o 13%. Najwięcej sprzedanych w Polsce opon trafiało do samochodów osobowych – 9,5 mln sztuk, przy 660 tys. opon ciężarowych.

W Europie widać „lekki plus”, zaryzykuję nawet stwierdzenie, że to początek odbicia i powrót do naj-

10

Chemia Przemysłowa 3/2015

lepszych czasów sprzed 7-8 lat. W Polsce natomiast ta stabilizacja jest lekko na minusie. Czekamy zatem na końcówkę 2015 roku – mam nadzieję, że będę mógł powiedzieć, że był dużo lepszy…

Teraz jest okres zakończenia jednego budżetu unijnego i rozpoczęcia kolejnego, więc wszyscy w tym segmencie: zarówno firmy, które sprzedają samochody ciężarowe, jak i części dla nich, czekają na rozpisanie nowych przetargów na budowę dróg i inwestycji infrastrukturalnych. To poprawi wyniki branży, jestem o tym przekonany.

• Ponad 9,5 mln sztuk sprzedanych opon rocznie...

Jak wygląda dziś polski rynek opon?

Jeśli chodzi o wielkość rynku, jesteśmy 3-4 krajem w Unii w przypadku opon zimowych i na 5-6 miejscu, jeśli chodzi o opony letnie. To bardzo dobra pozycja, co nie znaczy, że nasze opony – szczególnie w starszych samochodach – nie wymagają wymiany.

Dziś zatem Polska jest dużym i znaczącym producentem. W czterech fabrykach, czyli w: Dębicy, Olsztynie, Poznaniu i Stargardzie, codziennie produkowanych jest 130 tys. sztuk opon, a rocznie – ponad 35,5 mln.

• Większość trafia na eksport?

Zdecydowanie. Około 1/3 produkcji sprzedawana jest na rynek wewnętrzny. Licząc z oponami ciężarowymi, to nieco ponad 10 mln.

• Przemysł oponiarski jest silnie powiązany z rynkiem motoryzacyjnym. Czy również jego problemy są z nim związane?

przemysł gumowy Większość. Spadek sprzedaży samochodów nowych czy używanych wpływa bezpośrednio na branżę oponiarską, która składa się z dwóch podstawowych segmentów. Pierwszy to opony sprzedawane do fabryk samochodowych i tam montowane, jako nowe.

I drugi – opony kierowane na rynek części zamiennych. Każdy z tych segmentów zależy w bezpośredni sposób od ilości samochodów, które są na rynku.

Więc jeśli wymiana parku samochodowego będzie postępować w krajach, które – tak jak Polska – mają bardzo znaczny odsetek samochodów starych, to cała branża motoryzacyjna, w tym przemysł oponiarski, na pewno to odczuje.

• Co będzie największym wyzwaniem dla branży opon w najbliższym czasie?

w bardzo dobry sposób w cele takich organizacji jak nasza, czyli przede wszystkim dbanie o bezpieczeństwo kierowców na drodze. Podstawowym parametrem jest ciśnienie w oponie i nawet doświadczeni kierowcy kontrolują je tylko dwa razy w roku, przy okazji zmiany opon. Niestety, jest to podstawowy błąd. Niedopompowana opona to gorsza przyczepność do jezdni, dłuższa droga hamowania i wyższe zużycie paliwa. Opona ze zbyt małym ciśnieniem powietrza zużywa się także trzy razy szybciej niż opona z odpowiednim ciśnieniem. Jeśli na to nałożymy wyniki naszych badań, pokazujące, że tylko 39 proc. kierowców bada ciśnienie raz na jakiś czas, zamiast raz w miesiącu, to mamy obraz, jak wiele

PIOTR SARNECKI Dyrektor Generalny Polskiego Związku Przemysłu Oponiarskiego

fot. PZPO

Opracowanie nowych technologii, udoskonalenie złożonych i skomplikowanych procesów produkcyjnych. Badania nad coraz lepszymi parametrami opon i składników do ich wytwarzania, również biologicznych – odnawialnych. To są inwestycje w rozwój opon, jako głównego i podstawowego punktu styku samochodu z podłożem. Nieważne, jak duży jest samochód, jaką ma moc silnika, bowiem zawsze jego hamowanie i zachowanie na drodze, a co za tym idzie – bezpieczeństwo – będzie zależało w pierwszej kolejności od miejsca styku opony z drogą, które jest wielkości kartki pocztowej.

Firmy od bardzo wielu lat wydają potężne środki na badania i rozwój po to, by opony miały coraz lepsze właściwości fizyczne.

W ciągu kilkunastu lat możemy spodziewać się również nowych technologii mieszanek z nowych materiałów oraz różnych czujników, monitorujących chociażby stopień zużycia opony czy jej temperaturę.

• Przykładem jest nowe rozporządzenie, według którego od listopada 2014 roku każdy nowy samochód sprzedany na terenie UE musi być zaopatrzony w system kontrolujący ciśnienie powietrza w kołach.

Może jest to dziwne, ale uważam to za największe wydarzenie w ostatnim czasie w branży. Wpisuje się ono

Chemia Przemysłowa 3/2015

11

przemysł gumowy

„

musimy zmienić w nawykach kierujących pojazdami.

Czujnik ciśnienia dlatego jest ważny, że sprawdzając na bieżąco ciśnienie w oponie, zmniejsza ilość czynności, jakie kierowca musi wykonać. Jeśli będzie za niskie, to poinformuje o tym i nam, kierowcom, pozostanie tylko wizyta w serwisie lub przy kompresorze na stacji paliw i dopompowanie kół do parametrów przewidzianych przez producenta samochodu.

Warto też pamiętać, że opona to nie tylko okrągły kawałek gumy, a produkt wysokich technologii.

I trzeba sobie zdać sprawę z tego, że im lepszej jakości będzie ów produkt, tym bardziej poprawimy nasze bezpieczeństwo. Każda stłuczka kosztuje więcej niż dopłacenie do opon dobrej jakości.

Polska jest dużym i znaczącym producentem.

W czterech fabrykach, czyli w: Dębicy, Olsztynie, Poznaniu i Stargardzie, codziennie produkowanych jest 130 tys. sztuk opon, a rocznie – ponad 35,5 mln • Tak więc przemysł oponiarski stawia na innowacyjność.

Z dumą mogę powiedzieć, że branża oponiarska jest jednym z liderów innowacyjności w przemyśle motoryzacyjnym i chemicznym. Jeśli mówimy o motoryzacji, to pozostałe branże podążają za technologią wyznaczaną przez nas. Opony różnych producentów wyglądają podobnie jedynie z daleka – są czarne i okrągłe. Na tym kończą się podobieństwa. Każda z firm nie tylko stosuje swoje unikalne technologie, zastrzeżone i bardzo chronione, ale również wydaje mnóstwo środków na to, aby ciągle ulepszać swoje produkty.

• Porozmawiajmy teraz o Polskim Związku Przemysłu Oponiarskiego. Jaka była geneza jego powstania?

Byliśmy jedną z ostatnich branż, która nie miała swojej organizacji przemysłowej. Być może dlatego, że firm oponiarskich nie jest wiele. Z początku spółki wchodzące na rynek polski skupiały się przede wszystkim na nim i na budowaniu swoich udziałów.

Dopiero po kilkunastu latach zobaczyły, że jest bardzo wiele tematów, które je łączą: branża jest największym pracodawcą w swoich regionach – zatrudnia ponad 10 000 osób, produkuje duże ilości opon, jest znaczącym eksporterem. Jej wkład w gospodarkę i rynek pracy warto pokazywać na zewnątrz, a część zadań można robić wspólnie.

Związek jest odrębną, niezależną organizacją o wielu obszarach zainteresowań: związanych z przemysłem chemicznym, jeśli chodzi o produkcję, i – jeśli chodzi o sam produkt – z bezpieczeństwem drogowym. W organizacji mamy różne grupy robocze, tematyczne zrze-

12

Chemia Przemysłowa 3/2015

szające ekspertów firm, opracowujących rekomendacje dla zarządu organizacji. W tej chwili w związku jest jedenaście firm członkowskich, w tym również cztery fabryki, które wymieniłem na początku.

• Rozumiem, że w innych krajach Europy działają podobne związki branży oponiarskiej?

Takich organizacji jak nasza jest w Europie tylko 10, choć liczba krajów członkowskich jest prawie trzykrotnie większa. Każda z nich jest członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Producentów Opon i Gumy (ETRMA) – my również do niego należymy – natomiast wiem, że takie organizacje istnieją również w USA, Japonii i Chinach.

• Poprawa bezpieczeństwa drogowego, promowanie wizerunku branży. Nad czym jeszcze pracuje Związek?

Chcemy uświadomić społeczeństwo, jak bezpieczeństwo zależy od opon, oraz od indywidulanej odpowiedzialności i świadomości kierowców. Wystarczy jedno hamowanie na autostradzie z prędkości 140 km/h, żeby docenić to, jakie się ma opony. Chcemy również pokazać, jak ważną decyzją jest samo kupno opon. Mam tu na myśli nie producenta, a podstawowe własności – to, czy opona jest homologowana na rynek europejski, czy to, że jest nieużywana, jakie ma parametry i czy jest dopasowana do naszego samochodu. Zbyt często sam widzę samochody na bardzo zniszczonych oponach i niekoniecznie dobrze dobranych do danego pojazdu. A z drugiej strony czasami słyszę, że kierowcy przy zakupie opon skupiają się na sprawach dla nich kompletnie nieistotnych, jak np. data produkcji opony, która nie ma dla użytkownika żadnego znaczenia. I tak w sprzedaży w naszym kraju nie znajdziemy opony starszej niż kilka lat. Ważne jest, by kupować opony nieużywane, a to czy ma ona 1, 2, 3 czy 4 lata nie ma znaczenia. Opona starzeje się w trakcie używania, a nie magazynowania. Jeden rok magazynowania to tak jak 3 tygodnie jazdy.

Kolejne wyzwanie to umacnianie wizerunku branży jako dobrego pracodawcy oraz poszczególnych firm, które od lat 90. zainwestowały około 7,5 mld złotych w budowę fabryk i linii technologicznych w Polsce.

Oprócz tego, jako organizacja monitorujemy legislację, przepisy dotyczące kwestii gospodarczych, podatkowych i prawo pracy. W zachodniej części Europy nie jest żadnym ewenementem, jeśli jakaś branża zakłada własną organizację prezentującą jej interesy – po to właśnie powstał PZPO.

• Przed związkiem stoi wiele wyzwań, czego zatem życzyć?

Zwiększającej się świadomości o oponach wśród kierowców oraz tego, aby lato było latem, a zima – zimą.

Rozmawiała Aleksandra Grądzka-Walasz