2ο ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ 4ΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ
ΠΑΛΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΝΕΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ
Κολυμπάρι, 13 Μαΐου 2016
Τα μαγικά μαξιλάρια – Ευγένιος Τριβιζάς Επιλέξαμε το συγκεκριμένο παραμύθι επειδή: έχει αστείες αφηγήσεις μας δείχνει πόσο σημαντικό είναι να έχουμε όνειρα
και να ελπίζουμε μας δείχνει πως η συνεργασία φέρνει καλά
αποτελέσματα
Περίληψη Ο Αρπατίλαος, ο βασιλιάς της Ουρανούπολης, στερεί από τους κατοίκους τα όνειρα και τους βάζει αυστηρούς νόμους. Μαζί με το συνεργάτη του Σαυρίλιο Βρισελιέ αποφασίζουν να φτιάξουν εφιαλτικά μαξιλάρια. Οι εφιάλτες μπαίνουν στη ζωή των ανθρώπων και έτσι δεν αντιδρούν σε κανέναν νόμο. Η ζωή τους γίνεται δύσκολη και είναι δυστυχισμένοι. Μια μέρα όμως ο Αντώνης, ο δάσκαλος του σχολείου, μαθαίνει το μυστικό ακούγοντας μια συζήτηση δύο φρουρών του Αρπατίλαου. Αποφασίζει με τους μαθητές του να φέρουν ό,τι όμορφο απέμεινε και να φτιάξουν νέα, αντιεφιαλτικά μαξιλάρια. Το νέο διαδίδεται σε όλους τους κατοίκους της Ουρανούπολης και όλοι μαζί αποφασίζουν να δράσουν. Τη μέρα της γιορτής για την επέτειο της Μαξιλαρικής Νομοθεσίας οι Ουρανουπολίτες πετάνε τα εφιαλτικά μαξιλάρια μέσα στο παλάτι. Ο Αρπατίλαος και οι συνεργάτες του φεύγουν από την Ουρανούπολη ουρλιάζοντας από τους εφιάλτες που τους κυνηγάνε. Κανείς δε γνωρίζει πού πήγαν…
Η δύναμη των ονείρων-1o Δ.Σ ΚΙΣΑΜΟΥ
Κεφάλαιο 1: Οι νέοι νόμοι Όταν έφυγαν ο Αρπατίλαος και οι σύμβουλοί του από την Ουρανούπολη, έγινε βασιλιάς ο Αντώνης με τη σύμφωνη γνώμη του λαού. Ο Αντώνης ήταν ένας καλός, ευγενικός, δίκαιος, τίμιος και αγαπητός στο λαό βασιλιάς. Οι άνθρωποι του είχαν εμπιστοσύνη. Αποφάσισε να φτιάξει μερικούς καινούριους, δίκαιους, χαρούμενους νόμους. Μάζεψε, λοιπόν, το λαό στην κεντρική πλατεία της Ουρανούπολης και τους ανακοίνωσε ότι θα άλλαζε τους νόμους. Αγαπητοί πολίτες της Ουρανούπολης, Από σήμερα και στο εξής οι άσχημοι, άδικοι, αυστηροί, παράξενοι, παράνομοι, εκνευριστικοί νόμοι του Αρπατίλαου παύουν να ισχύουν. Μαζί θα φτιάξουμε τους νέους νόμους! -«Να κλείσουν οι φυλακές! Να ανοίξουν ξανά τα λούνα παρκ και οι παιδικές χαρές!» -«Να έρθουν πίσω τα πάρτι, οι τούρτες, τα κεράκια, τα γενέθλια και οι γιορτές!» -«Οι Προδευτέρες να γίνουν ξανά Κυριακές. Να ευχαριστιόμαστε παιχνίδι!» -«Να καταστραφούν αμέσως τα εργοστάσια των συρματοπλεγμάτων και των λουκέτων. Στη θέση τους να χτιστούν παιχνιδάδικα, ζωολογικοί κήποι, ζαχαροπλαστεία, γήπεδα και σχολεία». -«Να βγάλουμε όλα τα συρματοπλέγματα και στη θέση τους να φυτέψουμε δέντρα και λουλούδια!» Πρότειναν κι άλλους πολλούς νόμους ευχάριστους, όμορφους, χαρούμενους κι υποσχέθηκαν στον Αντώνη ότι θα προσέχουν την Ουρανούπολη. Μάλιστα του πρότειναν να την ονομάσουν Ονειρούπολη, γιατί με τα καινούρια μαξιλάρια δεν έβλεπαν πια εφιάλτες και η πόλη τους θα γινόταν όπως την ονειρεύονταν.
Κεφάλαιο 2: Τα παιδιά στο δωμάτιο του Αρπατίλαου Η ζωή κ υλ ο ύσε ό μο ρφ α στην Ον ειρο ύπολ η. Οι άν θρ ωπο ι ή ταν χα ρο ύμεν οι και ικαν οποιη μέ ν οι με το υς κα ιν ο ύρι ο υς ν όμο υς. Οι μαθ η τέ ς το υ Αν τών η , η Μ υρτώ, ο Αλ έ ξης, η Λ ουκ ία , η Φρ όσω, ο Θωμά ς, ο Θαν ά ση ς κα ι η Άν ν α επ ισκέ π τον ταν συχν ά τον Αν τών η στο παλ ά τι. Μια μέ ρα η Μ υρτώ, ο Αλ έ ξης, η Φρ ό σω και ο Θωμά ς α ποφά σισαν ν α εξε ρευν ή σο υν το παλ άτι. Μυρτώ: « Εγ ώ παι διά λ έ ω ν α ξεκ ιν ήσο υμε α πό τα πάν ω δ ωμ ά τι α πο υ β ρί σκε ται το μ υστι κό απαγ ορευμέ ν ο δωμάτιο του Αρπατίλ αο υ». Φρόσω: «Μα δε γ ίν εται ν α πάμε εκεί!». Αλ έ ξης: «Γιατί; ». Θωμά ς: « Γι α τί είν αι ν όμ ος το υ Αν τών η ν α μην πά με εκεί πέ ρ α. Γι α ν α το α παγ όρεψ ε κά τι θα ξέ ρει». Μυρτώ: «Πι στε ύω ότι είν α ι πολ ύ σκοτε ιν ό γ ι’ α υτό μ α ς το α παγ ό ρεψ ε. Ο Α ρπα τίλ αο ς έ χει φύγ ει πια. Δεν υπάρχει κίν δυν ος». Αλ έ ξης: «Πάμε, λ οιπόν ; ». Μόλ ι ς μ πή καν στο δωμά τι ο το υ Α ρπα τίλ αο υ εί δαν έ ν αν πίν ακα με όλ ο υς το υς ν όμ ο υς το υ και τρόμαξαν πολ ύ. Μυρτώ: «Παιδιά δείτε τι λ έ ει εδώ!». Θωμά ς: «Π ω πω! Α κο ύστε τον κα ιν ο ύρι ο ν όμ ο πο υ ε το ί μα ζε ο Α ρπα τίλ αο ς. Να κάν ο υμε μάθημα μέ χρι το βράδυ!». Αλ έ ξης: « Α κο ύστε κ ι α υτό ! Να ζωγ ρ αφί ζο υμε μόν ο με μ α ύρ ο χρ ώμα και ν α φο ρά με καφέ στολ έ ς με τη φωτογ ραφί α του!». Φρόσω: «Παιδιά δε θέ λ ω ν ’ ακούσω άλ λ ους ν όμους. Πάμε ν α φύγ ουμε». Μυρτώ: «Δείτε! Το τηλ εσκόπιο και το φτερό του Αρπατίλ αο υ» .
Τα παιδιά πλησίασαν πιο κοντά. Ακούμπησαν το τηλεσκόπιο και κοίταξαν με τη σειρά την Ονειρούπολη.
Ήδη είχαν ξεκινήσει οι εργασίες για ν ’αλλάξει. Έβλεπαν τη φύση, τα ζώα, τους ανθρώπους που ήταν χαρούμενοι όταν ξαφνικά άρχισαν να τρίβουν τα μάτια τους. Zαλίστηκαν και έπεσαν κάτω. Όταν ξύπνησαν όλα ήταν διαφορετικά…
Κεφάλαιο 3: Τα παιδιά αλλάζουν συμπεριφορά Αλέξης: «Ε παιδιά πάμε να κοροϊδέψουμε την Άννα που φοράει γυαλιά και είναι σαν κουκουβάγια;».
Έτσι κι έγινε… Θωμάς: «Τι άλλο να κάνουμε τώρα;». Μυρτώ: «Πάμε να κόψουμε τα λουλούδια από τον κήπο της κυρίας Δέσποινας;». Φρόσω: «Καλή ιδέα!».
Η συμπεριφορά των παιδιών άλλαξε και στο σπίτι. Η Μυρτώ μιλούσε άσχημα στη μαμά της. «Αηδία αυτό το φαγητό! Πάρ ’το από μπροστά μου». «Θα φεύγω όποτε θέλω από το σπίτι και δε θα σου δίνω λογαριασμό». Ο Αλ έ ξης ε ίχε άσχ ημ η συμπε ρι φο ρά στο σχολ είο . Φών αζε συν έ χεια, έ πα ιζε ξ ύλ ο , έ βρι ζε ά σχημ α κα ι αν τι μιλ ο ύσε στην καιν ούρια του δασκάλ α. Τα ίδι α έ καν αν κα ι η Φ ρό σω με το Θωμά. Ο Αν τών ης δεν πί στε υε α υτά πο υ άκο υγ ε από το υς γ ον εί ς των πα ιδι ών και τη δ α σκάλ α το υς. Μάλ ι στα στεν αχωρ ήθη κε περι σσότερ ο όταν το υ εί παν ότι δε θ α ξ αν α πάν ε στο παλ ά τι γ ιατί δεν περν άν ε καλ ά εκεί.
Κεφάλαιο 4: Το σχέδιο του Αρπατίλαου Πέ ρα μα κρ ιά απ ό την Ον ει ρο ύπολ η ο Α ρπα τίλ αο ς σχεδ ία ζε εδ ώ και πολ ύ και ρό έ ν α δια βολ ι κό σχέ δ ιο με το Σ α υρίλ ι ο Βρ ισελ ιέ , τον Τ ίλ ιο Ξε φτίλ ιο και το Βο υλ ί μι ο Βλ ή μα . Έμαθε
πως ο Αν τών ης ζη το ύσε έ ν α μ άγ ειρ α γ ια το παλ ά τι. Θα έ στελ ν ε, λ οιπόν , έ ν α φρ ο υρ ό πο υ το υ έ με ιν ε πιστό ς π ίσω στο παλ ά τι. Εκείν ο ς θ α έ φτιαχν ε φαγ η τά ρίχν ον τα ς μέ σα με ρι κέ ς μαγ ικέ ς σταγ όν ες ειδ ι κά φτι αγ μέ ν ες απ ό το Β ρι σελ ιέ . Έτσι ο Αν τών ης θ α γ ιν όταν κα κό ς κι εκείν ος θ α κα τάφε ρν ε ν α γ ίν ει κα ι πάλ ι βα σιλ ι ά ς. Ο φ ρο υρό ς θα π ήγ αιν ε ε πί ση ς πί σω στον
Αρπα τίλ α ο το μ αγ ι κό το υ τηλ εσκόπ ιο γ ι α ν α βλ έ πει τι κάν ο υν οι άν θρ ωπο ι και το μ αγ ικό το υ φτερό γ ια ν α γ ράφει τα σχέ διά του. Έτσι κι έ γ ιν ε…
Κεφάλαιο 5: Ο Αντώνης επιλέγει μάγειρα
-Μεγ αλ ει ότα τε , ε ίν αι μεγ άλ η μο υ τιμ ή πο υ σα ς γ ν ωρί ζω . Έχ ω α κο ύσει τό σο καλ ά λ όγ ια γ ια
σα ς. Ε υτυχώς ο Α ρπα τίλ αο ς εξαφ αν ίστη κε απ ό την π όλ η μ ας. Ήρθα ε δώ γ ι α ν α σα ς ζη τήσω ν α με πρ οσλ άβε τε ως μάγ ειρ α. Ά κο υσα ότι ζη τά τε έ ν αν και π ραγ μ α τικά έ χω αν άγ κη τα χρήματα γ ιατί η οικογ έ ν ειά μου είν αι μεγ άλ η. -Νεα ρέ μ ο υ, έ χο υν έ ρθε ι πολ λ οί ω ς τώ ρα στο παλ ά τι γ ια τη θέ ση το υ μάγ ει ρα . Α υτό πο υ
μπορε ίς ν α κάν εις ε ίν αι ν α μ ο υ ε το ιμ άσε ις έ ν α γ εύμα . Θ α δ οκ ιμ άσω κα ι το δ ι κό σο υ και μετά θ’ αποφασίσω .
Ο Μ αν ώλ η ς ε το ίμ α σε μ ια ν ο στι μ ότα τη α στα κομ ακαρ ον άδ α, έ ν α λ αχ τα ρι στό κοτόπο υλ ο με πα τά τε ς στο φο ύρν ο, έ ν α πεν ταν ό στι μο π ιλ άφι , έ ν α κο υν ελ άκι στιφ άδ ο ν α γ λ είφει ς τα δάχ τυλ ά σο υ, έ ν α καλ οψ ημέ ν ο αρν άκ ι στη γ ά στρ α και μι α εν τυπω σι ακ ή το ύρτα . Δεν
πα ρέ λ ειψ ε ν α βάλ ει μέ σα στα φαγ η τά κα ι την το ύρ τα τι ς μ αγ ικέ ς σταγ όν ες. Οι σταγ όν ες αυτέ ς είχαν μέ σα όλ α τα ά σχη μα συν α ισθ ήμ α τα το υ κό σμ ο υ. Σ τεν αχώρ ια , κα κί α, θ υμ ό κα ι
μί σος.
Τσα κωμο ύς,
ζήλ ιες
κα ι
πον ηρ ιέ ς.
Δ άκ ρ υα
αν θ ρ ώπων
και
μ αρ αμέ ν α
ροδοπέ ταλ α.
Ο Αν τών ης μόλ ις τα είδε εν θουσιάστη κε. -Μμμ! Οι μυρωδιέ ς μου έ σπασαν τη μύτη. Φαίν ον ται εξαιρετικά. Καιρός ν α τα δοκιμάσω. Δοκ ίμ α ζε, δο κίμ α ζε κα ι δε χό ρτα ιν ε ο Αν τών ης. Τον πρ ο σέ λ αβε αμέ σως ω ς μάγ ει ρα στο παλ άτι. Την ίδια ν ύχτα κιόλ ας ο φρουρός έ φυγ ε γ ια ν α συν αν τήσει τον Αρπατίλ αο.
Κεφάλαιο 6: Η επίσκεψη στο σχολείο και οι νέοι. νόμοι Την επ όμεν η μέ ρ α πο υ ξ ύπν ησε ο Αν τών η ς δεν αι σθ αν όταν καθ όλ ου καλ ά. Είχε έ ν α περίε ργ ο βάρ ο ς και
πά ρα
πολ λ ά ν ε ύρ α. Κά τι
τον
τρ άβ ηξε πρ ο ς το
δ ωμ ά τι ο
το υ Α ρπα τίλ αο υ.
Μπαίν ον τας μέ σα τα μάτια του έ πεσαν στον πίν ακα με τους ν όμους. -«Τώρα θα δείτε παιδάκια μου τι θα γ ίν ει»! Άρπαξε τους ν όμους από τον πίν ακα και πήγ ε στο σχολ είο.
-«Α πό δ ω κα ι στο εξή ς θα ζωγ ρα φί ζε τε μόν ο με μ α ύρ ο χρ ώμ α, θα κάν ε τε μάθ ημ α μέ χρι το βρά δ υ, θ α φ ορ ά τε κα φέ στολ έ ς με τη φ ωτογ ραφ ία μο υ και ξεχά στε μι α γ ια πάν τα τα λ ο ύν α παρκ, τις παιδικέ ς χαρέ ς και τις εκδρομέ ς. Οι παλ ιοί ν όμοι επιστρέ φουν » !
Κά πο ια α πό τα πα ιδι ά α ισθ άν θη καν μεγ άλ η στεν αχώρ ια εν ώ η Μ υρτώ, ο Θωμά ς, η Φρ ό σω κ ι ο Αλ έ ξης θύμωσαν ακόμη περισσότε ρο .
Ο Αν τών η ς επέ στρεψ ε στο παλ ά τι και ά ρχι σε ν α γ ράφε ι κα ιν ο ύρ ιο υς ν όμ ο υς. Έβ αλ ε
βαρ ιο ύς φ όρ ο υς, α ύξη σε τις ώρε ς εργ α σία ς στα εργ ο στά σι α κα ι διέ τα ξε το υς εργ α ζό μεν ους ν α φτι άχν ουν στολ έ ς με το π ρό σωπ ό το υ. Σκέ φτη κε ε πί ση ς ν α β άλ ει σε πολ λ ά σημε ία τη ς πόλ η ς αγ άλ μα τά το υ κα ι στην κεν τρικ ή πλ α τεί α έ ν α χ ρ υσό άγ αλ μα με δι αμ άν τι α στο στέ μ μα το υ. Οι άν θρ ωπο ι θ α έ πρεπε ν α δο υλ ε ύο υν πολ λ έ ς ώρες γ ι α τί το υς ζή τησε ν α τα
τελ ει ώσο υν σε
μια εβδ ομ άδα . Ο ι άν θρ ωποι απ ό δ ω και πέ ρα θ α έ πρεπε ν α τον
προσκυν άν ε. Η ζωή το υ λ αο ύ έ γ ιν ε πολ ύ δ ύσκολ η. Ά ρχι σαν ν α φοβ ο ύν ται ότι θα έ ρθ ο υν χει ρ ότε ρες μέ ρες. Αν αρωτιο ύν ταν τι είχε πάθει ο Αν τών ης.
Κεφάλ αιο 7: Το μυστικό μαθαίν εται Μια μέ ρα έ ν ας ξ υλ ο κόπο ς β ρέ θηκε στο δά σος γ ι α ν α κόψ ει ξ ύλ α. Ξαφν ι κά ά κο υσε ο μιλ ίε ς απ ό μια μερ ιά το υ δ άσο υς. Κ ρ ύφτη κε στο υς θ άμν ο υς κα ι δεν πί στε υε στα μά τια το υ. Εί δε ξαν ά τον
Αρπατίλ αο μετά από τόσο καιρό. Μιλ ούσε με κάποιον άλ λ ον . -« Αγ απη τέ
μ ο υ,
έ μπ ιστε
φρ ο υρέ ,
τα
κα τά φερε ς
περί φη μα .
Οι
άν θρ ωποι
πλ έ ον
είν α ι
στεν αχωρη μέ ν οι και άρχ ισαν ν α αν τι παθ ο ύν τον Αν τών η. Οι μαγ ικέ ς σταγ όν ες το υ Βρ ισελ ιέ έ καν αν δουλ ειά. Ορίστε τα διαμάν τια που σου υποσχέ θηκα».
Ο φρουρός πήρε τα διαμάν τια και ευχαριστη μέ ν ος πήρε το δρόμο της επιστροφής γ ια το σπίτι. Ο
ξ υλ ο κόπο ς
αν ήσυχο ς
με
όσα
ά κο υσε
γ ύρ ισε
στην
Ον ει ρο ύπολ η.
Μά ζεψ ε
όσο υς
περι σσότερ ο υς αν θ ρ ώπο υς μπορ ο ύσε κα ι το υς είπε τι είδε κα ι τι ά κο υσε. Σκέ φτη καν πως έ πρεπε ν α κάν ο υν κά τι γ ρ ήγ ορ α αλ λ ιώς θα ή ταν πολ ύ αργ ά. Σ υμ φών η σαν , λ οιπ όν , ν α πάν ε
πίσω στο δ άσο ς και ν α βρ ο ύν ε το β ιβλ ί ο με τι ς μ αγ ικέ ς συν ταγ έ ς το υ Βρ ι σελ ιέ γ ια ν α δο ύν ε πώς ν α λ ύσουν τα μάγ ια και ν α ξαν αγ ίν ει ο Αν τών ης και η πόλ η τους όπως πριν .
Κεφάλαιο 8: Το βιβλίο με τις μαγικές συνταγές Το ίδι ο βρ άδ υ, την ώρ α πο υ ο Α ρπα τίλ α ος κα ι οι υπ όλ οι ποι κο ιμ όταν ε, π ήγ αν κα ι π ήρ αν το βιβλ ίο με τι ς μ αγ ικέ ς συν ταγ έ ς. Απομ ακ ρ ύν θη καν α ρκε τά μέ τρα και, όταν ή ταν σίγ ο υρ οι ότι
δε θ α το υς ά κο υγ ε και δε θ α το υς έ βλ επε καν εί ς, έ ψ αξαν το β ιβλ ί ο σελ ίδ α- σελ ίδ α όταν φτάν ον τα ς στην τελ ευταία σελ ίδα του βιβλ ίου βρήκαν αυτό που έ ψ αχν αν . Για να λυθού ν τα μ άγι α απ ό τις μ αγι κές συ νταγές π ρέπε ι να π ιει κάπο ιος απ ό το νε ρό της πηγ ής π ου βρίσ κε τα ι σε έ να δ άσ ος κο ντά σ το παλ ά τι . Όπ οιος π ιει α πό το νερ ό αυ τό τα
μάγ ια λύ νο νται γ ια π άντα. Επί σης, όπο ιος πιε ι απ ό αυ τό το νερ ό νιώ θει μ ό νο όμο ρφα πράγματα. -«Αυτό είν αι! Πάμε»!
Κεφάλαιο 9: Τα μάγια λύνονται Ο Αν τών η ς ξ ύπν ησε κα ταϊ δρ ωμέ ν ο ς. Είδε στον ύπν ο το υ ότι φο ρο ύσε μ ια λ ερ ωμέ ν η καφέ στολ ή με το πρ όσωπο το υ Α ρπα τίλ αο υ, σκι σμέ ν α ρ ο ύχα κι έ σπ ρωχν ε έ ν α καρ ότσι με πολ λ ά δια μάν τια. Ήταν κο υρα σμέ ν ο ς αλ λ ά έ πρε πε ν α δο υλ εύε ι όλ η τη μέ ρα . Ήταν στεν αχωρη μέ ν ος κα ι έ σερν ε τα π όδ ια το υ. Ξ ύπν η σε κα τα ϊδρ ωμέ ν ος. Αμέ σως ά ρπαξε το ποτήρ ι με το ν ερ ό πο υ
βρισκόταν δίπλ α του και το ήπιε όλ ο. Από εκείν η τη στιγ μή όλ α άλ λ αξαν …
Κεφάλαιο 10: Μια νέα αρχή για την Ονειρούπολη
Η μέ ρ α πο υ ξ ημέ ρ ωσε στην Ον ει ρο ύπολ η ή ταν η μέ ρα χα ρά ς κα ι γ ιο ρτή ς. Τα μ άγ ια λ ύθη καν κι ο Αν τών η ς έ γ ιν ε και πάλ ι εκείν ο ς ο καλ ός και τίμ ιο ς β α σιλ ιά ς πο υ ο λ αό ς τό σο είχε αγ απήσει.
Το πι ο εκ πλ ηκ τι κό ό μως ή ταν πως και ο Α ρπα τίλ α ος με το υς συμ βο ύλ ο υς το υ ή πι αν από το μαγ ι κό ν ερ ό πο υ ε ίχαν α φή σει ο ξ υλ ο κόπο ς κα ι ο ι υπ όλ οι πο ι. Κ αι ο Αν τών η ς, αφ ο ύ έ γ ιν ε
όπως πρ ιν , έ δωσε από το ί δι ο ν ερό και στα παι δι ά. Από εκείν η την η μέ ρα ο Α ρπα τίλ αο ς συμφ ιλ ιώθηκε με το υς Ον ει ρο υπολ ί τες κα ι βα σίλ εψ αν αρ μον ι κά με τον Αν τών η σε μ ια χώρ α γ εμά τη όμ ορ φα και φ ωτειν ά όν ειρ α πο υ με τη δ ύν α μη και τη θέ λ ηση των αν θρ ώπων βγ ή καν αλ ηθιν ά!
Οι στίχοι που γράψαμε για το τραγούδι μας…
Τ α μ α γι κ ά μ α ξι λά ρ ι α Ο Αρ πα τ ίλ α ο ς ύπο υλ ο ς πο λ ύ δ ύσ κο λ η έκα νε τ ων α νθρ ώπων τ η ζωή . Νό μ ο υς έβ α ζε πο λ λ ο ύς κα ι φ ο β ερ ο ύς νό μ ο υς έβ α ζε πο λ λ ο ύς κα ι τ ρ ο μ ερ ο ύς .
Οι ά νθρ ωπο ι τρ ο μ ά ζα νε κα θό λ ο υ δ ε δ ια σ κεδ ά ζα νε. Είχα ν σ τ ενα χώρ ια πο λ λ ή … ………………………… …… …… …… …… …… Ο Αρ πα τ ίλ α ο ς σ χέδ ιο β ρ ή κε τ ρ ο μ ερ ό γ ια να φ τιά ξ ει μ α ξ ιλ ά ρ ι μ α γ ικό .
Τ α ό νειρ α α π’ τ ο υς κα τ ο ίκο υς σ τ έρ η σ ε μ ε ό νειρ α τ ο υς α νθρ ώπο υς φ ό β ισ ε. Πα ντ ο ύ σ κό ρ πισ ε δ υσ τ υχιά σ τη ν πό λ η , σ τα σ χο λ ειά .
Ο Αντώνη ς έμ α θε τ ο μ υσ τ ικό … ………………………… …… …… …… …… …… Σ υνερ γ ά σ τ η κε μ ε ό λ α τ α πα ιδ ιά έφ τια ξ α ν μ α ξ ιλ ά ρ ια χα ρ ωπά . Τ ο ν Αρ πα τ ίλ α ο έδ ιωξ α ν μ α κρ ιά κι ή ρ θε σ τ η ν Ουρ α νο ύπο λ η πίσ ω η χα ρ ά .
Τ α ό νειρ ά το υς έβ γ α ινα ν α λ η θινά ευτ υχισ μ ένο ς ο κό σ μ ο ς ή τ α ν πια .
Τα μαγικά μαξιλάρια
Σας ευχαριστούμε!!!