Συνέντευξη με έναν λογοτεχνικό ήρωα... Οι μαθητές/ριες της ομάδας του eTwinning συναντούν τον Θανάση από το βιβλίο "Στη διαπασών" και συζητούν μαζί του...
-Γεια σου, Θανάση! Διαβάσαμε για σένα στο βιβλίο του Β. Παπαθεοδώρου «Στη διαπασών» και θέλαμε πολύ να σε συναντήσουμε και να μιλήσουμε μαζί σου... Θανάση, γιατί δε σου αρέσει το σχολείο; Το σχολείο είναι βαρετό! Αισθάνομαι φυλακισμένος εκεί μέσα. -Μάθαμε ότι σου αρέσει πολύ η μουσική. Ισχύει; Η μουσική με βοηθάει να χαλαρώσω και μου αρέσει να την ακούω στη διαπασών. Η μουσική για μένα είναι ένας τρόπος να ξεφεύγω από την πραγματική ζωή και τα προβλήματά μου. -Πώς ένιωσες όταν έμαθες ότι ο πατέρας σου ζει; Αρχικά ένιωσα τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια μου. Ένιωσα χαμένος. Ό,τι ήξερα μέχρι τότε για εκείνον ήταν ψέματα. Ένιωσα ηλίθιος που όλοι γνώριζαν εκτός από μένα. Ήθελα να συναντήσω τον πατέρα μου κι ας μη με γνώριζε... -Γιατί όμως δεν του είπες την αλήθεια, όταν τον συνάντησες; Γιατί πίστευα ότι δεν έφταιγε και δεν ήθελα να του αναστατώσω τη ζωή. -Με τη Λουΐζα είστε μαζί; Θέλω να είμαι μαζί της, Ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες κοπέλες. Με βοήθησε να βρω τον εαυτό μου και θέλω να της πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Δεν έχω νιώσει έτσι για άλλη κοπέλα. -Τα συναισθήματά σου για τον Τάκη; Πριν μου προκαλούσε αηδία... τώρα μάλλον οίκτο -Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι από τη ζωή σου τι θα ήταν αυτό; Να σου πω την αλήθεια, δεν θα ήθελα να αλλάξω τίποτα, γιατί από αυτά που έγιναν έμαθα πολλά. Ίσως, βέβαια, θα ήθελα να μην έχω στενοχωρήσει τη μητέρα μου και κάποιους ανθρώπους που πραγματικά αξίζουν. Πήρα το μάθημά μου και τώρα νιώθω ότι ξέρω πώς να προχωρήσω στη ζωή.