Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες Γέφυρες
Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Με έναυσμα μια Γέφυρες γέφυρα... Γέφυρες Γέφυ Του γιοφυριού της Άρτας Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ Γέφυρες Γέφυρες Γέφυ 14/10/2016
Ομάδα e Twinning 2ου Γυμνασίου Αγίου Δημητρίου
Ακροστιχίδα... Γεμάτο με αδικοχαμένες ψυχές Είναι το γιοφύρι της Άρτας Φυλακισμένοι αιώνια κάτω από αυτό Υπόγειος θάνατος πάνω σε παράλογες δοξασίες Ρίχνοντας λίθους χάνονται για πάντα Αβοήθητοι χωρίς τη δυνατότητα να ξεφύγουν Μαρία Π.
1
Εναλλακτικές προσεγγίσεις... Παραλλαγές του Γεφυριού της Άρτας
1 Πέντε μάστοροι από την Αρβανία, Δύο από τα Γιάννενα και τρεις απ’ τα Τζουμέρκα. Έχτιζαν το γιοφύρι μα το βράδυ εγκρεμιζόταν. Τον λόγο τον εγύρευαν μα το γιατί δεν βρίσκαν, ώσπου σαν από μηχανής θεός εμφανίστηκε μια μαύρη γάτα τον λόγο επήρε και στον πρωτομάστορα είπε: «Αδερφή αν δεν θυσιάσεις γιοφύρι δεν θα φτιάξεις». Πανικός τον έπιασε τον μάστορα Μα πώς τη μικρή του αδερφή θα πα να θυσιάσει; Μια φαεινή ιδέα του ’ρθε το πρώτο το μαστόρι να στείλει για να την καλέσει να περπατήσει τάχα πρώτη στο έτοιμο γιοφύρι. Τον αδερφό της συναντά και με απορία τον ρωτά: «Μα γιατί με φώναξες καλέ μου αδερφέ, αφού γιοφύρι έτοιμο δεν έχει για να δω». Σπρώχνει ο πρωτομάστορας με πίκρα μεγάλη τη μικρή του αδερφή στην τρύπα τη μεγάλη. Βγάζει λόγο η αδερφή «μεγάλη κατάρα θα σας βρει». Στενοχώρια έπιασε τον πρωτομάστορα μεγάλη κι έπεσε κι αυτός κι έτσι χτίστηκαν κι οι δυο στο γιοφύρι το γερό. Κατερίνα Β Πωλίνα Γ. Μαρία Γ
2 Εκατό μάστοροι και πενήντα μαθητάδες Κάθε μέρα χτίζανε της Άρτας το γιοφύρι μα το βράδυ έπεφτε και πολύ στενοχωριούνταν.
2
Και μια μέρα η μάντισσα προφητεία είπε: «Την κόρη της βασίλισσας να θυσιάσουν πρέπει». Τ’ άκουσε η βασίλισσα και του θανάτου πέφτει. Προτού καλά καλά το σκεφτεί η βασίλισσα Την κόρη παν’ και παίρνουν τάχα πως πάνε στο χωριό λουλούδια να της φέρουν! Καθώς φτάνουν στο γιοφύρι, η βασίλισσα προβάλλει τη θέση της κόρης της να πάρει. Κλάμα κακό και συμφορά, κλάμα κακό και δάκρυ ανάμεσα στη μάνα και στη μονάκριβή της κόρη. Θυσία έγινε κι η μάνα εσκοτώθει για το καλό του τόπου της και της μικρής της κόρης! Ολυμπία Α. Σεϊμά Α. Ανδριάνα Β. Βλάχου Ρ.
3 Τρεις μάστοροι και έξι μαθητάδες έργο σπουδαίο χτίζανε μα το βράδυ εγκρεμιζόταν. Έκατσαν και σκέφτηκαν το κεφάλι τους εσπάσαν και στο τέλος λύση βρήκανε απ’ το θεό σταλμένη. Κάθε μάστορας γυναίκα αγαπημένη έπρεπε να θυσιάσει. Το επόμενο αποταχύ οι τρεις γυναίκες έφτασαν νύφες των μαστόρων χαρούμενες ερώτησαν πώς πάνε οι δουλειές. Εκείνοι βοήθεια τους ζήτησαν στα θεμέλια να μπούνε να αντικαταστήσουνε τους αρρώστους βαριά μαθητάδες….
3
Εκείνες επονηρεύτηκαν πως σχέδιο είχαν οι άνδρες από όνειρο της προηγούμενης νυκτός και δεν αποδέχτηκαν τη βούληση των ανδρών τους. Μόνο κατάρα έδωσαν το έργο αυτό ποτέ να μη χτιστεί και πάντα έτσι να μείνει.
Μαρία Α. Ιωάννα Β.
4 Εξήντα εργάτες βοηθούσαν για τη δημιουργία του γιοφυριού των Ιωαννίνων. Όμως κάθε μέρα πέθαινε κι ένας εργάτης, καθώς το γιοφύρι δεν στέριωνε. Ολημερίς και ολονυχτίς προσπαθούσαν χωρίς κανένα αποτέλεσμα μέχρι που οι μάστοροι έγιναν τριάντα. Σαν από μηχανής θεός εμφανίστηκε ένας λύκος και όλοι τρόμαξαν χωρίς να καταλάβουν ότι ήρθε για καλό, ως τη στιγμή που μίλησε με ανθρώπινη λαλιά. Τη λύση τους φανέρωσε, θυσία έπρεπε να γίνει. Οι πρώτοι οι διαβάτες που φανούν αυτοί θα το θεμελίωναν. Αυτό τους φάνηκε εύκολη νίκη σε μια μάχη που πίστευαν πως δεν θα τέλειωνε ποτέ, ως το άλλο πρωί που οι πρώτοι διαβάτες ήταν η οικογένεια του πρωτομάστορα, η γυναίκα του και τα τρία του παιδιά. Σαν τους είδε ο πρωτομάστορας πληγώθηκε πολύ και παρόλο που νεύματα τους έκανε για να γυρίσουν πίσω, εκείνοι το βήμα επιτάχυναν. Ο λύκος χάρηκε πολύ χωρίς να κάνει προσπάθεια να το κρύψει. Με δικαιολογία ότι χάθηκε το δαχτυλίδι του
4
πρωτομάστορα, η γυναίκα και τα παιδιά του προσφέρονται αμέσως να βοηθήσουν. Έψαχναν αρκετή ώρα αλλά τίποτα δεν έβρισκαν. Ο λύκος πήγε να δει από κοντά τη θυσία της οικογένειας, καθώς όμως υπήρχαν (μέσα στο γιοφύρι) δύο έξοδοι, τη στιγμή που η μητέρα με τα τρία παιδιά έβγαιναν ο λύκος έμπαινε με αποτέλεσμα να θυσιαστεί ο ίδιος, αφού στο μεταξύ οι εργάτες έριξαν πολλές πέτρες με αποτέλεσμα ο λύκος να θαφτεί στο γιοφύρι. Το γιοφύρι από τότε έχει στεριώσει κι η οικογένεια έζησε για πολλά χρόνια ευτυχισμένη Μαρία Π. Φαίη Κ. Μυρτώ Κ.
5