Oostenrijk Special 2014 by 333 Media

www.bikeandtrekking.nl

O f

O e

S t

T s

E -

N e

R n

J r

K e

S i

P a

E g

L n

Oostenrijk special

Deze Oostenrijk Special is een gratis bijlage van BIKE & trekking Magazine #2 2014

SAALFELDEN LEOGANG

Trail-paradijs

NU MET 9 BIKEREGIO’S · Brandnertal · Innsbruck · Kitzbüheler Alpen

WINNEN! · Montafon · Serfaus · Sölden

· Saalfelden Leogang · Zell am See Kaprun · Zugspitz Arena

Gratis deelname aan de Zillertal Bike Challenge, incl. hotel met halfpension!

OBSESSIE GHOST HTX LECTOR PRO TEAM – 8,8kg*

* inclusief twee wereldkampioen XCE titels

Waarom een Oostenrijk Special? Uitleggen waarom BIKE & trekking de moeite doet om een Oostenrijk Special te maken is eigenlijk niet nodig, toch? Wie dit blad een beetje bijhoudt, weet dat we er regelmatig te gast zijn. En beslist niet met tegenzin! Eigenlijk zijn we er vaker geweest dan dat BIKE & trekking verschijnt. We hebben een hoop verhalen en foto’s op de spreekwoordelijke plank liggen, die we met jullie willen delen, maar waarvoor in BIKE & trekking zelf geen plek meer is. En daarom hebben we de verhalenoogst van het afgelopen seizoen gebundeld in deze special. Het is nogal een oogst deze keer! Je vindt in deze Oostenrijk Special maar liefst negen verschillende gebieden. Kortom: genoeg keuze om een paar weken zomervakantie te vullen. Veel plezier! O ja, we kunnen dit jaar ook weer een lezer gelukkig maken. Ga snel naar pagina 42 en kijk hoe je een startplaats én onderkomen met halfpension kunt winnen bij de Zillertal Bike Challenge! - Joris Birnie

I N H O U D

04 INNSBRUCK 10 TIROLER ZUGSPITZ ARENA 14 MONTAFON 18 SERFAUS 22 KAPRUN 26 SÖLDEN 30 SAALFELDEN LEOGANG 34 KITZBÜHELER ALPEN 38 BRANDNERTAL/BLUDENZ 42 ZILLERTAL BIKE CHALLENGE

C O L O F O N

UITGEVERIJ Maruba Sports & Travel Publishers BV Winthontlaan 200, 3526 KV Utrecht +31 (0)30-2891073 bikeandtrekking@maruba.com bikeandtrekking.nl UITGEVER Maas van Drie REDACTIE Arjan Kruik, Irene Bauer AUTEURS Joris Birnie, Daan den Hoed FOTOGRAFIE Erik Boschman, Heiko Mandel, Joris Lugtigheid, Jarno Schurgers, Wolfgang Watzke TRAFFIC Karin Gielen VORMGEVING Strackx DRUK Control Media DISTRIBUTIE Aldipress Zonder schriftelijke toestemming van de uitgever mag niets uit deze Oostenrijk Special van BIKE & trekking Magazine worden overgenomen.

Deze Oostenrijk Special is een gratis bijlage van BIKE & trekking Magazine #2 2014

We don’t just write, we ride too. Maar niet de hele tijd! Want zo nu en dan moet je even lekker ontspannen, zoals hier B&t redacteur Joris Birnie (links op de foto) en zijn fietsmaatje Martin Sneeuw na een dag lang knallen in Serfaus. Biertje?

I a

L i

Oostenrijk special

www.bikeandtre

kking.nl

ISSN nummer: 1877-7961

Deze Oostenrijk Special is een gratis bijlage van BIKE & trekking Magazine #2 2014

SAALFELDEN LEOGANG

Trail-paradijs

Op de cover: wie van spannende paadjes houdt, is op de trails boven Saalfelden en Leogang aan het juiste adres. Foto: Heiko Mandl NU MET 9 BIKEREGIO’S

· Brandnertal · Innsbruck · Kitzbüheler Alpen

· Montafon · Serfaus · Sölden

· Saalfelden Leogang · Zell am See Kaprun · Zugspitz Arena

WINNEN! Gratis deelname aan de Zillertal Bike Chalenge, incl. hotel met halfpension !

OBO &St TSpecial: E N R I J KOostenrijk SPECIAL

Innsbruck

Mountainbike city TEKST: JORIS BIRNIE FOTO’S: JORIS LUGTIGHEID

Wellicht dat je er al tig keer langsgereden bent tijdens een skivakantie. Of juist ’s zomers, via de Brenner onderweg naar het zuiden. Spijtig, want je mist wat. De Tiroolse hoofdstad Innsbruck is namelijk niet alleen een supertoffe stad, de omgeving rondom te stad is tegelijkertijd met topklasse biketrails. B&t’s Joris Birnie proefde een paar dagen de sfeer op in deze fijne Alpenstad. Z’n bike had ’ie bij zich, natuurlijk... Helemaal in het westen van Oostenrijk, tegen de Zwitserse grens aan, ligt het Montafon-dal. De vergletsjerde bergtoppen en ruige steenklompen van kalksteen staan in schril contrast met de lieflijke alpenweiden en almen. Tot 1900 behoorde Montafon tot de armste dalen van de Alpen, tot de opkomst van het bergtoerisme en de daaruit resulterende bouw van wegen en berghutten. Van de toen geleverde inspanningen profiteren mountainbikers vandaag de dag nog steeds. Immers: bikers treffen in Montafon goed uitgepijlde toertochten met een totale omvang van 860 kilometer. Met de gondel omhoog Van alle mogelijke routes pakken we – op advies van de hoteleigenares – de trails boven Schruns. Klinkt bekend? Kan goed, want in de wintermaanden zit het dorp propvol wintersporters, waaronder heel veel Nederlanders. Ze komen allemaal voor de mooie pistes en de uitgebreide wintersportinfrastructuur op de hellingen van de Hochjoch. Zo’n ski-infrastructuur heeft voor- en nadelen. Het voordeel is, dat je lekker de gondel omhoog kan nemen om zo hoogtemeters te besparen. Nadeel is, dat je er lui van wordt. Bovendien: ik blijf het een naar gezicht vinden, zo’n skiberg in de zomer. Wat er ’s winters – verpakt in een witte deken – uitnodigend uitziet, is ’s zomers vaak maar een kale bende, met overal liftpalen, bergrestaurants en onderhoudswegen. Als we samen met een hele horde wandelaars het bergstation op de Hochjoch (1.850 m) uitlopen is dat niet anders, vooral ook omdat de aansluitende stoeltjeslift een grote onderhoudsbeurt krijgt en de helling dus ‘gesierd’ wordt door graafmachines en bouwmaterialen. Aan de andere kant: wie z’n hoogtemeters niet zelf omhoog wil trappen, moet niet zeuren. Bovendien: al na een kwartiertje fietsen raakt het hele skigebeuren uit het zicht en laten we de wandelaars achter ons. We zijn onderweg naar Innerkapell, een berggehucht op zo’n 1.650 meter, met het plan vanaf daar over een smal pad af te dalen naar het Silbertal aan de noordkant van de Hochjoch. >>

Boven: De nieuwe Nordkettenbahnen brengen je vanuit de stad binnen twintig minuten bovenop de berg. Rechts: Amsterdam heeft als mountainbikeberg Spaarnwoude, Rotterdam moet het met Berschenhoek doen en Innsbruck heeft de Nordkette. Tsja...

BIKE & TREKKING

OOSTENRIJK SPECIAL

“Een bike-trip naar Innsbruck, dat is overdag keihard biken en ’s avonds keihard stappen.”

BIKE & TREKKING

PLACES TO BE 360°BAR De beste plek voor een relaxte loungepartij in de namiddagzon. Geheel van glas met banken rondom. Het uitzicht over de stad en de bergen is echt super! Maria-Theresien-Straße 18, 7de verdieping.

maar eens een plaatsje te bemachtigen. Fenomenaal lekker bier en prima lokale schotels. Stiftgasse 1 CAFÉ CENTRAL Een beetje vergane glorie en dat is precies de charme van dit klassieke café met kroonluchters. Er komen veel jongeren, ook al omdat je er van zeven uur ’s ochtends tot negen uur ’s avonds (!) kunt ontbijten. Je hebt keuze uit o.a. espresso-frühstück, klassiek ontbijt, muesliontbijt en fitness-ontbijt. Gilmstraße 5 RADSTUDIO INNSBRUCK Hip en goed. Eigenaren Thomas Kluge en Peter Prock behoorden tot de grondleggers van de Innsbruckse bike-scene, dus de heren weten wat ze verkopen. Zollerstraße 7

WOLKE 7 De zevende hemel voor Duitstaligen heet Wolke 7. Je drankjes krijg je geserveerd vanuit een afgedankte gondel op het terras. Prima plek voor een biertje na een afdaling van de Nordkette. Hungerburg, onderaan de gondel. PIZZEREI Stijlvol pizza-pastarestaurant. Gelukkig geen chiantimand flessen, maar een strak interieur met smaakvolle details. Goede voorgerechten en voor een bedrag tussen de 7 en 16 euro heb je een heel fatsoenlijke hoofdschotel. Bozner Platz 6 STIFTSKELLER Groot en levendig biercafé in de Altstadt. Mooie mix van trendy en traditioneel. Probeer hier op een regenachtige zondag middag

SPECKERIA Een van de leukste winkels in de stad om even een snel broodje Tiroler rauwe ham (‘Speck’) te kopen, maar je kunt er natuurlijke ook terecht voor het grotere werk. Hofgasse 3

Steil en stenig Wat vooraf klonk als een goed plan, blijkt in de praktijk wat lastiger. Als het brede schotterpfad verandert in een karrenspoor is er nog niks aan de hand, maar als ook dat ophoudt en de enige mogelijke weg naar beneden loopt over een uitermate smal, steil, kronkelig, stenig en diep uitgesleten wandelpad wordt het uiterste gevraagd van onze technische skills. Wat mij en de anderen betreft té veel, alleen onze eigen crack Jeroen Bervoets slaagt er op miraculeuze wijze in het hele tracé in het zadel te blijven. Ik wist dat Jeroen een aardig potje kon biken, maar als ik zie met wat voor een gemak hij z’n achterwiel in steile haarspeldbochten opwipt en omgooit, verbaas ik me toch weer over zijn bikeniveau. De rest van de crew fietst namelijk ook niet onaardig, maar kan op dit pad niet anders doen dan de bike zo nu en dan over de schouders te gooien om de lastigste passages lopend te overwinnen. Erg lang worden we trouwens niet getergd, want enkele tientallen hoogtemeters lager loopt het pad uit in een brede, grazige vallei en krijgt het weer flow. Van bocht naar bocht sturend, met zo nu en dan een klein schansje om het extra spannend te maken, hebben we allemaal de dikste pret. Dít is biken zoals het bedoeld is! Met een smile van oor tot oor rollen we langs de kaasboerderij annex berghut van Innerkapell. >> Linksboven: Stel je voor, iedere avond na het werk even ene lekkere singletrack pakken. Onze Innsbruckse bike-guide doet het wekelijks. Linksonder: Dit is biken in Innsbruck-stijl. Ruig, stenig en technisch. Onder: Kijk ze ’s lekker rollen, die mannen. Lijkt een vlak paadje, zo op de foto, maar geloof ons, een fully is op de Nordkette geen overdreven luxe!

OOSTENRIJK SPECIAL

“Kijk, in dat straatje daar links, daar is ons hotel!”

Lijkt zo dichtbij, die stad, maar onze reporter Martin Sneeuw moet nog héél veel van dit soort bochtje smaken voor hij zijn fiets in de kelder van z'n hotel in de stad kan parkeren.

Toch nog appeltaart Tijd voor een bakkie en een apfelstrudel gunnen we onszelf niet, zo zitten we in the zone. In plaats van een korte pauze te houden, volgen we onze intuïtie en duiken we aan de bosrand het eerste de beste pad in. Oeps. In eerste instantie is het pad rijdbaar. Goed rijdbaar, in de zin van fun, met mooie haarspeldbochten en heerlijk glooiende passages. Totdat blijkt dat de bouwers van deze route geen bikers in gedachten hadden, maar wandelaars met zware wandelschoenen en liefst ook een paar stokken. Dikke wortels, rotsen, steile traptredes, uitstekende ijzeren pennen. Oftewel: ook nu weer is Jeroen de enige die overeind blijft en slaat de rest z’n bike deemoedig over de schouder. Al met al behoorlijk extreem en we zijn dan ook maar wat blij als we weer plaats kunnen nemen in het zadel. En hoe! We worden voor onze inspanning beloond met een heerlijk glooiende singletrack tussen de bomen door, die ons helemaal tot in het Silbertal brengt. Vanaf daar volgen we het riviertje de Litz richting Schruns. Daar zetten we de bikes neer bij het mooi terras, om onder het genot van een lekker bakkie en een stuk appeltaart nog even na te genieten van de belevenissen van vandaag.

OOSTENRIJK • Innsbruck

I N F O

Rondom Innsbruck ligt een enorme hoeveelheid fietsen bikeroutes, zowel in het dal zelf als op de hellingen ten noorden en zuiden van deze Alpenstad. Er is van alles bij, van gemoedelijke toerroutes tot heftige die-hard freeridetrails.Vraag is, hoe je ze vindt. De toeristische website van Innsbruck kan een goede start zijn. Daar worden zo’n 28 routes gepresenteerd, maar de verschafte informatie is nogal summier. Ja, er is een verbining met Google Maps maar nee, je kunt geen kaartmateriaal, hoogteprofielen of gpx-data downloaden. Maar wie een beetje handig is met gps of smartphone vindt online zonder al te veel moeite ladingen mooie routes die je zo kunt narijden. Bij de VVV van Innsbruck is bovendien een mooie kaart te krijgen met daarop een paar dozijn routes die goed na te rijden zijn. ‘Bike & Fun’ heet deze kaart en je kunt ’m als pdf ook downloaden op de site van Innsbruck. innsbruck.info/nl VERBLIJF Innsbruck is natuurlijk het leukst als je ín de stad verblijft. Alleen dan kan je de unieke mix van citylife en mountainbiken optimaal beleven. Nadeel: pure bike-hotels zoals je ze in veel Oostenrijkse vakantiedorpen hebt vind je niet in de stad. Aan de andere kant; wij zijn met het stallen van onze bikes geen problemen tegengekomen. innsbruck.info/nl

BIKE & TREKKING

N I A T N U O M R E V O

T I O D R E OV enerife. ewhere on T m so , in s e il 217 ft, 42 m Clémentz –7, e m rô Jé d n Mark Weir a

R E G G I R T 5 1 0 2 W E N L L A E TH further d n a r e t s fa r, highe ake it . The all-new le Go too far. T ib s s o p t h g r thou nture. than you eve ered to overdo any adve ine me… Trigger is eng ou can find your way ho re y ck Just make su el DYAD Sho m Dual-Trav / 140-85m justable Ride d eels -A e d u it tt A ax / 27.5 Wh rM e p u S y ft e Dual Crown L

BIKE & TREKKING

Tiroler Zugspitz Arena

Bikeroutes zonder einde TEKST: DAAN DEN HOED FOTO’S: JARNO SCHURGERS

Zodra je het domein van de Tiroler Zugspitz Arena binnenrijdt, voel je dat je je in het hart van de Alpen bevindt. Hoge, puntige bergen, bezaaid met bomen en rotsen sieren het landschap. We zijn hier in het uitgestrekte dal aan de voet van de immense Zugspitze, de hoogste berg in het gebied. Wie dacht dat Tirol eentonig is, heeft het bij het verkeerde eind. Elke berg, elk dal, elke top: het is allemaal net weer nét even anders. En zo heeft de Tiroler Zugspitz Arena, de regio tussen de dorpen Ehrwald, Lermoos, Biberwier, Berwang, Bichlbach, Heiterwang en Namlos, ook zijn éigen specialiteiten te bieden voor doorgewinterde mountainbikers. Fotograaf Jarno Schurgers reisde er heen met zijn bikebuddies Roy Groenewegen en Daan den Hoed. Onze trip begint goed. Even de gids opzoeken die ons zal begeleiden en we kunnen van start. De sympathieke kerel, Marcus Hosp heet hij, is een Oostenrijker in hart en nieren: in de winter is hij skileraar en in de zomer mountainbikegids. Andere hobby’s: rotsklimmen en paragliden. Een geruststellende gedachte; als er iemand is die elke centimeter van de Tiroler Zugspitz Arena kent, dan zou het deze man moeten zijn. >>

Hierboven: Dat is 'm dan, de Zugpitze die het gebied zijn naam geeft. Beste een flinke steenklomp. Links: Wat wil je nog meer. Eerst even lekker spelen op de berg, daarna een frisse duik in het heldere water van de Blindsee.

OOSTENRIJK SPECIAL

“Weinig routes in de Alpen zijn zo spectaculair als de ‘15’ aan de achterkant van de Grubigstein.”

BIKE & TREKKING

Met de lift omhoog In het dorpje Lermoos pakken we de lift naar een hoogte van 1.700 meter. Comfortabel, maar tegelijk voelt het avontuurlijk en ruig aan door de steile, grillige bergen om ons heen. We komen in de mist aan op de top van de Grubigstein, de huisberg van Lermoos en beginnen onze route over een van de vele wandelpaden , de ‘15’. Het pad is rotsachtig en smal en glooit tussen naaldbomen en afgronden. Al snel trekt de mist op en komt de zon door, het is een prachtige dag om te fietsen. De route is prachtig en hier en daar flink technisch. Er zitten een paar verraderlijke stukken bij en hoewel de regio talloze bewegwijzerde mountainbikeroutes kent, zijn we zo nu en dan blij dat we een gids mee hebben. Zo kunnen we lekker doorrijden zonder op de kaart te kijken en worden we op tijd gewaarschuwd voor lastige passages. Geen overbodige luxe, want soms is het zo smal dat je er maar nét kunt rijden, en dat op een stuk met aan onze rechterhand een bergwand en links een duizelingwekkende afgrond – best spannend. En even later rijden we over gladde, natte stenen door een waterval, een passage waar het gros van de fietsers het liefste af zou stappen. Veel berghutten komen we hier niet tegen, het is op dit deel van de berg gewoonweg te steil voor de gemiddelde almhut. Ben je gesteld op een goed gevulde pauze, dan neem je dus het beste zelf iets te eten en te drinken mee. Er zijn zát leuke plekken te vinden om even op een bankje uit te rusten en van het uitzicht te genieten. Zwaartekracht Hoe verder we afdalen richting het bergmeer Blindsee, des te meer worden we omsloten door dichte bossen. Ruwe rotsen maken langzaam maar zeker plaats voor boomwortels. Dan komen we aan bij de Blindsee, ingesloten tussen de bergen, gevuld met koel, helder, blauwgroen water. “Drinkwaterkwaliteit”, zegt Marcus, dus we vullen snel onze camelbaks, voor we onze tocht naar het dal vervolgen – tijd voor lunch! Na een lekkere pizza pakken we een stoeltjeslift naar de volgende bergtop. Volgens onze gids gaan we een ongelooflijk steil stuk rijden, dat in één rechte lijn naar beneden gaat. Aanvankelijk lijkt het helemaal niet zo steil, maar zodra je je remmen een klein stukje loslaat, voel je de zwaartekracht direct trekken en de snelheid rap toenemen. We komen uit op een glooiende, ruige singletrail die langs de rand van een skipiste door het bos naar beneden loopt. Het laatste stuk van de route gaat door wat vlakker bosgebied en uiteindelijk komen we op een grindpad terecht dat ons terug naar het hotel leidt. Prachtig! We eindigen de dag met een zeer voldaan gevoel. De combinatie van de ruige, rotsachtige toppen en de steile dichtbegroeide bossen maakt het hier tot een perfecte combinatie van uitdagende routes en prachtige natuur. Terug in het hotel laten we ons goed verwennen. De service is er uitstekend, met een enorme fietsenstalling inclusief wasplaats, en een heerlijk uitgebreid ontbijt en avondeten. Vanuit onze luxe kamer hebben we een prachtig uitzicht over de in de wolken gehulde Zugspitze. En dan is er nog een huiseigen spa en zwembad, heerlijk om moe maar voldaan de dag af te sluiten. Te weinig tijd Op de laatste dag van ons verblijf zien we vanaf het balkon hoe de zon langzaam achter de Zugspitze vandaan komt en op de omliggende bergen schijnt. Het gaat allemaal veel te snel hier, want vanmiddag moeten we deze uitzichten alweer achter ons laten en terugkeren naar ons koude kikkerlandje. Gelukkig laat Marcus zich makkelijk overhalen om nog één afsluitende route te doen, het toetje. In krap vijftien minuten fietsen we naar een dorpje verderop waar we de stoeltjeslift pakken. Daarvandaan fietsen we langs een aangelegd bergmeer, klimmen een stuk over een breed grindpad alvorens recht naar beneden de bossen in te duiken. De ondergrond is los en vol met wortels, stenen, dennenappels en -naalden. Het pad is smal, dichtbegroeid en steil. Heel steil. Al snel bevinden we ons echter weer tussen hoge grassprieten en open velden en voor we het weten zijn we alweer in het dal. Het is een korte, maar uitdagende route en misschien wel net zo bevredigend als de geweldige tocht die we de dag ervoor hebben gedaan. En dan is het tijd voor de terugreis. Maar niet voordat ik de spitse bergen en uitdagende technische routes van de Tiroler Zugspitz Arena boven aan mijn lijstje voor een reis terug heb gezet. Zulke mooie, uitdagende routes vind je niet in elk willekeurig gebied. En bovendien is er nog zoveel te ontdekken op de wat gemoedelijker glooiende hellingen in de omgeving. Linksboven: Ooit een echte geheimtip, inmiddels bijna een klassieker: Route 15 aan de achterkant van de Grubigstein, de huisberg van Lermoos. Linksonder: Vaste prik als je met een gids in de Zugspitz Arena op pad gaat: de op 1.600 meter gelegen Seebensee. Mooi hoor. Rechts: Nogmaals Route 15, met de welbekende waterval.

• Zugspitz Arena

OOSTENRIJK

I N F O

ALGEMEEN De Tiroler Zugspitz Arena bestaat uit een groot, komvormig dal waaromheen de dorpen Ehrwald, Lermoos en Biberwier gegroepeerd liggen. Naamgever van de Tiroler Zugspitz Arena is de Zugspitze, de bijna drieduizend meter hoge berg die de grens vormt tussen Duitsland en Tirol. Deze berg domineert met z’n steile en stenige wanden het gehele dal. zugspitzarena.com GIDSEN B&t maakte tijdens de verkenning van de Tirol Zugspitz Arena gebruik van de diensten van Bikeguiding Zugspitz Arena. Wekelijks begeleiden acht gidsen 18 verschillende tochten voor ver schillende bike-niveaus. Prijzen vanaf €20.- per tocht. bikeguiding.at HUURBIKES Natuurlijk nemen bikers het liefst hun eigen bike mee. Maar hardtail-rijders die in echte bergen toch liever op een fully zitten, kunnen bij Sport Nagele in Lermoos terecht. Daar staat nagenoeg het hele Specialized assortiment, ook de speciale damesuitvoeringen. Prijzen zijn schappelijk: een dagje op een Stumpjumper FSR kost € 32.-, voor een hele week betaal je €130.-. sportnagele.at BIKEHOTELS De bikehotel-organisatie Mountainbike Holidays (bike-holidays.com) is in de Zugspitz Arena met vier hotels vertegenwoordigd. Lidmaatschap van Mountainbike Holidays garandeert dat het hotel speciale faciliteiten voor bikers heeft en dat route-informatie voorhanden is. Ook kunnen deze hotels voorzien in gidsen en bike-instructie. ehrwalderhof.com (Ehrwald) bikehotel.at (Lermoos) sporthotel-loisach.com (Lermoos) hotel-schoenruh.com (Ehrwald)

OOSTENRIJK SPECIAL

Montafon in Vorarlberg

Biken tussen drieduizenders TEKST: ARJAN KRUIK FOTO’S: JORIS LUGTIGHEID

Je bent er zo weer voorbij, als je met de auto via Bregenz op weg bent naar Tirol. We hebben het hier over het Montafon, een afgelegen dal helemaal aan de westgrens van Oostenrijk, in de deelstaat Vorarlberg. Het is daar namelijk heerlijk mountainbiken, zo ondervond B&t’s Joris Birnie. Helemaal in het westen van Oostenrijk, tegen de Zwitserse grens aan, ligt het Montafon-dal. De vergletsjerde bergtoppen en ruige steenklompen van kalksteen staan in schril contrast met de lieflijke alpenweiden en almen. Tot 1900 behoorde Montafon tot de armste dalen van de Alpen, tot de opkomst van het bergtoerisme en de daaruit resulterende bouw van wegen en berghutten. Van de toen geleverde inspanningen profiteren mountainbikers vandaag de dag nog steeds. Immers: bikers treffen in Montafon goed uitgepijlde toertochten met een omvang van bijna driehonderd kilometer. Met de gondel omhoog Van alle mogelijke routes pakken we – op advies van de hoteleigenares – de trails boven Schruns. Klinkt bekend? Kan goed, want in de wintermaanden zit het dorp propvol wintersporters, waaronder heel veel Nederlanders. Ze komen allemaal voor de mooie pistes en de uitgebreide wintersportinfrastructuur op de hellingen van de Hochjoch. Zo’n ski-infrastructuur heeft voor- en nadelen. Het voordeel is, dat je lekker de gondel omhoog kan nemen om zo hoogtemeters te besparen. Nadeel is, dat je er lui van wordt. Bovendien: ik blijf het een naar gezicht vinden, zo’n skiberg in de zomer. Wat er ’s winters – verpakt in een witte deken – uitnodigend uitziet, is ’s zomers vaak maar een kale bende, met overal liftpalen, bergrestaurants en onderhoudswegen. Als we samen met een hele horde wandelaars het bergstation op de Hochjoch (1.850 m) uitlopen is dat niet anders, vooral ook omdat de aansluitende stoeltjeslift een grote onderhoudsbeurt krijgt en de helling dus ‘gesierd’ wordt door graafmachines en bouwmaterialen. Aan de andere kant: wie z’n hoogtemeters niet zelf omhoog wil trappen, moet niet zeuren. Bovendien: al na een kwartiertje fietsen raakt het hele skigebeuren uit het zicht en laten we de wandelaars achter ons. We zijn onderweg naar Innerkapell, een berggehucht op zo’n 1.650 meter, met het plan vanaf daar over een smal pad af te dalen naar het Silbertal aan de noordkant van de Hochjoch. >>

Boven: Hoort er natuurlijk ook bij: koffie met apfelstrudel. Rechts: Sommige trails zijn heel mellow, weer andere vragen het uiterste van je bike-skills.

BIKE & TREKKING

OOSTENRIJK SPECIAL

houden, volgen we onze intuïtie en duiken we aan de bosrand het eerste de beste pad in. Oeps. In eerste instantie is het pad rijdbaar. Goed rijdbaar, in de zin van fun, met mooie haarspeldbochten en heerlijk glooiende passages. Totdat blijkt dat de bouwers van deze route geen bikers in gedachten hadden, maar wandelaars met zware wandelschoenen en liefst ook een paar stokken. Dikke wortels, rotsen, steile traptredes, uitstekende ijzeren pennen. Oftewel: ook nu weer is Jeroen de enige die overeind blijft en slaat de rest z’n bike deemoedig over de schouder. Al met al behoorlijk extreem en we zijn dan ook maar wat blij als we weer plaats kunnen nemen in het zadel. En hoe! We worden voor onze inspanning beloond met een heerlijk glooiende singletrack tussen de bomen door, die ons helemaal tot in het Silbertal brengt. Vanaf daar volgen we het riviertje de Litz richting Schruns. Daar zetten we de bikes neer bij het mooi terras, om onder het genot van een lekker bakkie en een stuk appeltaart nog even na te genieten van de belevenissen van vandaag.

Toch nog appeltaart Tijd voor een bakkie en een apfelstrudel gunnen we onszelf niet, zo zitten we in the zone. In plaats van een korte pauze te

“ Tussen de ruige toppen van het Montafon beleef je het pure alpengevoel.”

BIKE & TREKKING

Rechts: onze vaste begeleider Jeroen Bervoets laat ook in Montafon weer zien dat hij niet voor niets onze techniek-expert is. Onder: op nog geen tien minuten van de gondelbaan vind je de mooiste paden die je kunt bedenken.

(advertentie)

OOSTENRIJK

â&#x20AC;˘ â&#x20AC;˘ Bregenz I N F O

Montafon

ROUTES Het padennetwerk van het Montafon is tot stand gekomen in samenwerking met Mountainbike Club Montafon. Oftewel: hier zijn liefhebbers aan het werk geweest. Net als bij skipistes zijn de paden op moeilijkheidsgraad ingedeeld met de kleuren blauw, rood en zwart. Op de website zijn de verschillende routes te bekijken en kaarten en roadbooks te downloaden. En voor eigenaren van een gps: via de site kan je ook de gps-data van de routes gratis downloaden. montafon.at/nl vorarlberg.travel HOTELS De organisatie Mountainbike Holidays (bike-holidays.com) heeft in het Montafon vier gespecialiseerde bikehotels. Lidmaatschap van Mountainbike Holidays garandeert dat het hotel speciale faciliteiten voor bikers heeft en dat route-informatie voorhanden is. Ook kunnen deze hotels voorzien in gidsen en bike-instructie. spa-alpenrose.at (Schruns) montafonerhof.com (Tschagguns) grandau.at (St. Gallenkirch) CAMPEREN In het dal liggen meerdere campings. Meer info op montafon.at/nl, zoekwoord 'camping'.

OOSTENRIJK SPECIAL

Serfaus

Méér dan een skigebied TEKST: ARJAN KRUIK FOTO’S: JORIS LUGTIGHEID

De Tiroolse vakantieregio Serfaus-Fiss-Ladis heeft een ijzersterke reputatie die tot ver over de landsgrenzen reikt. In de winter welteverstaan. Talloze pistekilometers, berghutten, skiliften en niet te vergeten een befaamde après-ski. Maar wat als je er midden september naartoe afreist, met drie mannen op zoek naar verse trails voor een setje volgeveerde 29’ers met 140mm veerweg? Fris aangekomen in Serfaus vallen we van de ene verrassing in de andere. We moeten ons melden bij de receptie van Geigers Hotel. “Weet je zeker dat we hier gereserveerd hebben?”, vraagt Martin. We staan voor een superdeluxe hotel dat niet direct in het leven geroepen lijkt voor een clubje mountainbikers. Dat belooft wat als we ons in ons fietskloffie in de eetzaal gaan zitten, denken we. Na een kort gesprek met een Oostenrijkse schone in een echte dirndl, blijkt dat we verkeerd zitten en dat er een tweede Geigers Hotel is, het Geiger Post Hotel. We verwachten een minder luxe variant, maar niets is minder waar. We worden ontvangen door de enthousiaste eigenaar, Herr Geiger, die een fanatiek fietser op de weg én in de bergen blijkt te zijn. We zijn nog niet ingecheckt of er komen al kaarten van het gebied tevoorschijn. In no-time hebben we ons programma voor de volgende dag rond, vol singletracks en andere hoogtepunten. Dan blijkt Herr Geiger óók nog drie liftpassen voor ons klaar te hebben liggen. Wat zouden we ons nog meer kunnen wensen...

BIKE & TREKKING

Lord of the Rings De volgende ochtend springen we enthousiast uit bed. We hebben er zin in! Helaas zit het weer tegen. Laaghangende bewolking, regen, sneeuw en mist spelen ons parten. Dan eerst maar eens met een mooi kopje cappuccino de leren fauteuils in en de plannen nog eens doornemen. We besluiten toch maar te gaan, regenkleding mee en op naar de fietsen. Deze zijn perfect gestald in de garage van het hotel, zoals we gewend zijn van hotels die zijn aangesloten bij Mountain Bike Holidays. De garage doet tevens dienst als een soort werkplaats; aan alles is gedacht. Even later trappen we door de regen en optrekkende mist het dorp uit richting buurdorp Fiss, waarvandaan onze lift omhoog gaat. Terwijl we naar beneden rijden zoeven onze banden over het asfalt en is de spray van het regenwater niet te overzien. We zijn benieuwd hoe de situatie op de berg is. Na nog een korte, pittige klim komen we warmgedraaid aan bij de gondel, laten onze liftpassen zien en stappen in. Halverwege zien we laaghangende bewolking langzaam optrekken en flarden mist wegdampen. Links en rechts komen bergtoppen in zicht en hoewel het pas september is, zijn ze bedekt onder een laagje sneeuw. Warm inpakken dus! Jassen dicht, beenwarmers aan en we kunnen beginnen aan de tocht. Op een eerste lichte klim trappen we ons rustig nog een beetje warm en zien we een stukje verder bergmarmotten, hier ‘Murmeltiere’ geheten, hun bunkers inspringen – een komisch tafereel.

Boven op de Fisser Joch begint een mountainbikeroute die op de kaart staat ingetekend onder de naam ‘Singletrail’. Klopt als een bus!

Feest Aangekomen op het hoogste punt van de Schönjoch proberen we onze route te bepalen, maar door flarden mist en wolken zijn onze herkenningspunten moeilijk te ontdekken. Na een korte pauze en wat speurwerk zien we onze route alsnog liggen. We duiken onder een afzetting voor koeien door en laten de zadels zakken. Ondanks dat de route nu nog over een breed grindpad loopt, is het feest begonnen. Na een tweede afzetting voor de koeien houden we links aan, waarna het grind plaats maakt voor een mooie trail. Het lijkt wel een rollercoaster. De regen zijn we snel vergeten, we slingeren over het pad en komen af en toe los; wat een heerlijk gevoel is het spelen in de bergen. We rijden rond een klein meer, het Fisserjoch, en zakken verder af via de graad van de Frommesalpe, in de winter het toneel van een populaire ski-afdaling. Bij het kruis van de Frommesalpe pakken we een moment rust en eten we wat. Haast hebben we niet met dit weer, zeker nu het steeds beter wordt en zelfs de zon even door het wolkendek heen prikt. Uitkijkend op de Pfroslkopf zien we flanken sneeuw liggen die oplichten in een paar zonnestralen. Het dramatische landschap lijkt eerder op een set uit Lords of the Rings dan op Serfaus. Na wat mooie anekdotes is het tijd voor de afdaling. We volgen een redelijke natte trail naar beneden, niet veel meer dan een smal wandelpad over een grasvlakte boven de boomgrens. We laten de snelheid even lekker oplopen met een dikke grijns op onze gezichten. >>

Zijn heel erg druk, die dames links in beeld. Waarmee? Met het maken van verse Alpenmelk natuurlijk!

OOSTENRIJK SPECIAL

Toerisme Net voordat we het bos induiken werpen we nog een blik op Serfaus. Het ligt op een plateau, als een soort groot terras in de zon, en is het laatste dorp dat je kunt bereiken via de toegangsweg L19. Het dorp heeft een lange historie, en de naam ervan werd al in de twaalfde eeuw officieel genoemd. Ook het toerisme heeft er een lange historie, want al in 1921 werd de eerste trekkershut geopend: het Kölner Haus, nét onder de Komperdelllift. Hoewel je nog steeds wat oudere gebouwen in het dorp ziet, is het merendeel van de bebouwing vrij nieuw, ten gevolge van een brand die net voor de Tweede Wereldoorlog een groot deel van het dorp in de as legde. Ook heeft het toerisme door de jaren heen zijn stempel op het dorp gedrukt. Er zijn ontelbare mogelijkheden voor families met kinderen, van speelparken en themawandelroutes tot bijvoorbeeld het Bikepark in Fiss – waanzinnig opgezet voor elk niveau. Ook als fietser met kinderen ben je hier dus aan het juiste adres; zij vermaken zich prima terwijl jij je in het zweet werkt. Naast al deze attracties ligt de achtertuin van Serfaus-Fiss-Ladis bezaaid met fantastische singletrails, die bovendien goed toegankelijk zijn met diverse liften. Je hoeft je dus niet eerst het schompes te trappen om bij de ‘fun’ te komen, al zijn er ook prachtige routes bergop voor wie zijn conditie wél op de proef wil stellen. Ben je boven aangekomen, dan heb je toegang tot een heel scala aan trails, die vaak ook nog te combineren zijn. Bedenk alleen wel dat sommige paden ook dienst doen als wandelroute en houd daar rekening mee. Zo houd je het leuk voor jezelf én de wandelaars.

In de namiddag gaan we voor een alternatieve route via de Schönjochbahn, waarbij we dit keer links aanhouden. Ook deze trail is erg leuk, maar zonder twijfel beter te rijden als er wat minder water naar beneden komt. Al vanaf het begin wordt onze techniek aardig op de proef gesteld en ook als de trail het bos induikt moeten we blijven opletten, al was het maar om de slalom rond de grazende, nieuwsgierige koeien tot een goed einde te brengen. Via een bos en wat grindpaden komen we uit bij ons hotel. De zon schijnt en het is er een stuk aangenamer dan in de ochtend. Snel spuiten we de fietsen af en kunnen we proosten op een geslaagde dag. Gezicht in de zon en gedachten die afdwalen naar een prachtige, probleemloze rit. Maar vooral: de eindeloze mogelijkheden die hier nog op ons wachten.

Rechts: Singletracks boven Serfaus. Lekerrr! Hieronder: Best mooi, toch? En met dit soort paden liggen de bergen rondom Serfaus, Fiss en Ladis helemaal vol.

Strammer Max Af en toe houden we even de benen stil voor een enkele wandelaar die zo gek is om zich, net als wij, met dit weer buiten te vertonen, maar verder is het lekker rustig. Stenen ruilen we in voor wortelpassages en we verlagen de snelheid wat. Het is een mooie gelegenheid om de technische skills wat aan te scherpen. Natte boomwortels bijvoorbeeld. Af en toe steken we wat grindpaden over en is het even zoeken naar een nieuwe ingang, maar de route blijft een echt spektakel. Dan komen we toch echt uit op een grindpad en dient het eind van de route zich aan. We zijn beneden, tijd voor lunch! Op mijn zoveelste Alpentrip weet ik precies wat ik moet bestellen om wat extra energie bij te tanken: een Strammer Max, de lokale uitvoering van een uitsmijter.

w ccher hher rybo ybo m www www. erry ybo omb mb.a b at

(advertentie)

Biken met 5 tandwielen Bike all inclusive „Classic“ ሚ7 Overnachtingen met ontbijt ሚWelkomstshandy ሚ6 tochten met gids in 3 bekwaamheidsgroepen ሚDagelijks een energiepakket ሚKlein vieruurtje ሚ2 Deelmassages ሚI ncl. Super Sommer Card voor 8 kabelbanen ሚ Dagelijkse schoon linnengoed ሚAvonturenbuitenbad Serfaus ሚ En nog veel meer Prijs per week p.p.: HS € 355,NS € 315,-

www.universo.at ine dorp Welkom in Serfaus, het kle

met de grote bikewereld

Bike Park all inclusive ሚ 4 Overnachtingen met ontbijt ሚW elkomstshandy ሚ 3-daagse Bike Park kaart ሚ Dagelijks een energiepakket ሚ3 Kleine vieruurtjes ሚ1 Sportmassage ሚ Incl. Super Sommer Card voor 8 kabelbanen Serfaus-Fiss-Ladis excl. bikevervoer ሚDagelijkse schoon linnengoed ሚA vonturenbuitenbad Serfaus ሚ En nog veel meer Prijs per week p.p.: HS € 290,NS € 260,-

BIKE & TREKKING

Hotel Universo . Uschi Peer

liefde voor de 7 meter hoogte willen wij de maken. elijk Hier in Hotel Universo op 142 mog u r voo e voor uw sport natuur en het enthousiasm ten, verborgen en laten u de mooiste toch gids bike Onze gediplomeerde ! zien en icht trails en geweldige uitz

universo@tirol.com Tel . +43(0)5476 6977 ሚ A-6534 Serfaus ሚ Dorfbahnstraße 52 ሚ

OOSTENRIJK •

Serfaus

I N F O

ALGEMEEN Serfaus-Fiss-Ladis ligt halverwege het Oberinntal in Tirol en is ’s zomers prima te bereiken per auto en trein. Je komt bij Imst de Fernpas over, een klein uur later ben je op de plaats van bestemming. serfaus-fiss-ladis.at ROUTES De mountainbikepaden van Serfaus-Fiss-Ladis zijn goed gemarkeerd. Ze staan ook allemaal ingetekend op ene goede overzichtskaart die te krijgen is bij de VVV en de liftstations. Voor wie een gps heeft: via de site van Serfaus-Fiss- Ladis kan je de gps-data van de routes gratis downloaden. serfaus-fiss-ladis.at VERBLIJF De organisatie Mountainbike Holidays (bike-holidays.com) heeft in Serfaus drie gespecialiseerde bikehotels. Lidmaatschap van Mountainbike Holidays garandeert dat het hotel speciale faciliteiten voor bikers heeft en dat routeinformatie voorhanden is. Ook kunnen deze hotels voorzien in gidsen en bike-instructie. Posthotel das Familienhotel (postbike.at) Geigers Lifehotel (bikeserfaus.com) Aparthotel Universo (universo.at)

(advertentie)

HET BESTE voor bikers op het zonneplateau van Serfaus

VOOR ACTIEVE GENIETERS

BIKEWEKEN CLASSIC | 14.06.  11.10.2014 7 nachten met Lifehotel ¾ volpension, exclusief toeristenbelasting inclusief Super Sommer Card Serfaus-Fiss-Ladis met 8 kabelbanen + wandelbus 6 begeleide biketochten per week in 2-3 prestatiegroepen topservice voor alle mountainbikers 6 x energiepakket van Nutrixxion (repen + drankjes) 2 deelmassages 2 x per week wasservice n per ersoo tips & handigheidjes voor de bikereparatie per p ek in een swe ersoon reparatieservice (tegen vergoeding) p tweekamer biketransport met de kabelbanen tegen vergoeding, speciale prijs bij de begeleide tochten

f vana,00 € 599

H E T FA M I L I E H OT E L

MOUNTAINBIKEPAKKET VITAAL | 14.06.  18.10.2014 inclusief Super Sommer Card Serfaus-Fiss-Ladis met 8 kabelbanen + wandelbus 6 begeleide biketochten per week in 3 prestatiegroepen topservice voor alle mountainbikers 6 energiepakket van Nutrixxion (repen + drankjes) 2 deelmassages 2 x per week wasservice n ersoo e tips & handigheidjes voor de bikereparatie per prkamer) t e e elk d reparatieservice (tegen vergoeding) (zon en voor orie biketransport met de kabelbanen tegen vergoeding, boek er-categ kam speciale prijs bij de begeleide tochten exclusief toeristenbelasting

€ 88,

Voor bikers en genieters zijn het LIFEHOTEL + POSTHOTEL de ideale hotels. De eersteklas keuken met speciale menu‘s voor bikers en het wellnessaanbod vormen een verrijking voor elke vakantie. ONOVERTROFFEN IS HET AANBOD VOOR BIKERS: wasservice, rijtechniektraining, toerkaarten, protectors ... GEWELDIGE BELEVENISSEN VOOR HET GEZIN: Murmliwasser, Serfauser Sauser, Funpark Fiss (Flitzer, Flieger, Skyswing), belevenis- & avonturenwandelingen

info@lifehotel-posthotel.com | www.lifehotel-posthotel.com | A–6534 Serfaus · Tirol · Oostenrijk | Tel. 0043 5476 62090 OOSTENRIJK SPECIAL

BIKE & TREKKING

Kaprun

Trailhunting op de Maiskogel TEKST: HEIKO MANDL FOTO’S: WOLFGANG WATZKE

Als mountainbikers zich een voorstelling maken van het Paradijs, dan is de kans groot dat dat er uit ziet als de Pinzgau. Want er zijn niet veel andere plekken, waar je zo’n grote verscheidenheid vindt aan bike-routes, trails, bikeparken en gondels als in deze Oostenrijkse bike-regio. Rondom de Zeller See, met de Hoge Tauern op steenworpafstand en de Kitzbüheler Alpen om de hoek, kan een mountainbikevakantie eigenlijk niet mislukken. Bij een biketrip naar de Pinzgauer vakantiedorpen Zell am See en Kaprun is de keuze haast eindeloos. Vandaag singletracks rijden? Geen probleem. Morgen een marathon-tracé? Welke had je gehad willen hebben? En overmorgen naar een bike-park? Welk bike-park mag het zijn dan? Voor ons gaat de weg loeisteil omhoog. Je moet er wat moeite voor doen als je over een hemelse singletrack bergafwaarts naar Kaprun wilt zweven. We hebben vanmorgen route nummer 11 gekozen en besloten de Maiskogel, de huisberg van Kaprun, te beklimmen. Waarom de 11? Eenmaal boven zou er een smal pad zijn dat duizend hoogtemeters naar beneden slingert. Klinkt niet slecht, toch? Helaas heb ik de informatie niet goed gelezen en de acht kilometer lange beklimming over het hoofd gezien. En zo stoempen we dus omhoog, met in ons hoofd al de voorpret voor de afdaling. Onze route ligt aan de voet van de Hohe Tauern, het gebergte dat het Salzburgerland scheidt van Karinthië. Op deze hoogte overheerst nog het frisse groen van lieflijke alpenweides. Mountainbikers vinden hier over het algemeen goed onderhouden paden die zachtjes glooiend door het landschap >>

Hierboven: Lekkere biken in shirt en korte broek. Terwijl op de hoge berg op de achtergrond, de Kitzsteinhorn, gewoon nog geskiet wordt! Links: Je moet er even een stukje voor klimmen, maar dan krijg je ook wat. De afdaling van de Kapruner huisberg Maiskogel is klasse.

OOSTENRIJK SPECIAL

slingeren. Meer naar het zuiden is het beeld anders. Daar steken de pieken van de Hohe Tauern hard en rotsig de hoogte in. De hellingen onder de drieduizend meter hoge toppen, zijn nog bedekt met een dikke laag sneeuw. Heel in de verte, als je goed kijkt, zijn de pistes en liften van het gletsjerskigebied Kitzsteinhorn te zien. Je zou het bijna vergeten, maar ook in de zomer kun je gerust je ski’s of snowboard meenemen, want de Kitzsteinhorn is bijna het hele jaar open! Maar als ik eerlijk ben, skiën of snowboarden heeft op dit moment geen prioriteit; ik heb m’n handen vol aan m’n bike. Of beter, aan het naar boven krijgen van die bike.

“Rond om de Zeller See, met de Hoge Tauern op steenworp afstand en de Kitzbüheler Alpen om de hoek, kan een mountainbikevakantie eigenlijk niet mislukken.” Niet lullen maar poetsen De beklimming van de Maiskogel begint vrij gemoedelijk op een asfaltweg. Lus na lus slingert de weg omhoog en na iedere bocht openbaart zich weer een nieuw prachtig vergezicht. Richting noorden over het spiegelende water van de Zeller See, richting westen helemaal over het Salzachtal in de Oberpinzgau. Maar voor ons zijn de bergen in de buurt veel belangrijker. Bovendien hebben we de komende dagen nog andere plannen. Het landschap presenteert zich aan ons als een rijkelijk gedekte tafel, met overal waar je kijkt de lekkerste gerechten. Lees: de mooiste routes. Zoals aan de overkant, boven Zell am See, waar we mooie paden over de flanken van de Schmittenstein zien lopen. Of richting Großglockner-Hochalpenstraße, waar de relatief relaxte Bruckerberg-Ronde loopt. M’n fietsmaatje Christian roept me tot de orde. “Eerst deze tocht uitrijden, dan kijken we later wel wat we morgen gaan doen”, bromt hij. Hij heeft gelijk, we hebben nog dik 700 hoogtemeters te gaan. Niet lullen dus, maar poetsen. Ondertussen heeft het asfalt plaatsgemaakt voor steengruis. Iedere pedaalomwenteling voel ik nu. Ondanks dat gaat het vlot, we halen steeds meer mountainbikers in die zich ook omhoog worstelen. De dichte bebossing ontneemt ons inmiddels het uitzicht, maar de schaduw die de bomen werpen is wel zo comfortabel, ondanks dat het nog voorjaar is en we links en rechts zelfs nog sneeuwhopen zien liggen. Wel iets om rekening mee te houden als je hier vroeg in het voorjaar komt; tot eind mei kan er nog sneeuw liggen en zal je zo nu en dan uit het zadel moeten om een stukje door de sneeuw te lopen! ‘Knödel’ en schweinsbraten Mocht nou de indruk ontstaan dat het hier een plek is voor hardcore klimgeiten; niets is minder waar. Wie liever daalt dan klimt komt hier ook aan zijn trekken, zeker nu het nieuwe freeride-parcours onder de gletsjer van de Kitzsteinhorn klaar is. Met de gondel omhoog en dan volle bak naar beneden flowen. Zou nu trouwens ook niet slecht zijn, een gondel. We zijn bijna boven, maar het klimmen gaat inmiddels allesbehalve vanzelf. Integendeel; de laatste honderd hoogtemeters zijn officieel steil. Maar aan alles komt een eind en even later genieten we op het terras van gasthaus Glocknerblick van een prachtig uitzicht op de Centrale-Alpen en de Großglockner, met 3.789 meter de hoogste berg van Oostenrijk. “Was een lekker klimmetje”, evolueert traingingsbeest Christian monter. Hij wel, de uitslover. Ik kan even geen pap meer zeggen. Brandstof, dat is wat ik nu nodig heb. Geen probleem, want met calorieën weten ze hier wel raad. Kasnocken, knödel en schweinsbraten; een nachtmerrie voor weight watchers, voor bikers bijna een eerste levensbehoefte. Met volle maag rijden we een stukje terug naar de Maiskogel-Alm en sturen de bordjes met G11 volgende onze voorwielen in de richting van het dal. Hier begint direct een singletrack met krappe haarspeldbochten, wortels, nog meer wortels en steile, stenige passages. Een paar honderd hoogtemeters lager is het ergste er vanaf en kunnen we heerlijk in een flow komen. En dan bereiken we veel te snel al weer de eerste huizen, rollen de asfaltweg naar de Kapruner Ache op en is het gedaan met de pret. Maar ondanks dat de zon al weer erg laag staat, kan niemand de dikke smile ontgaan die diep in onze gezichten gebeiteld staat. Wat een route! Soms technisch en uitdagend, soms heerlijk vloeiend, álles zit er in. Tijdens de laatste kilometers naar het dorpscentrum praten we nog wat na en kijken we alvast vooruit. Wat wordt het morgen? Trail, gondel of bikepark?

BIKE & TREKKING

OOSTENRIJK • Kaprun I N F O

ROUTES De infrastructuur voor bikes was in Zell am See-Kaprun lange tijd niet zo goed ontwikkeld als in bijvoorbeeld het Zillertal of het Ötztal, maar de achterstond wordt in rap tempo ingehaald. Bovendien; wie de moeite neemt zelf op avontuur te gaan wordt beloond met prachtige trails. Een goed hulpmiddel bij het selecteren van routes is de website van Zell am See-Kaprun, met routetips, een interactieve kaart en gps-downloads. Tip: neem de Zell am See-Kaprun Zomerkaart, die gratis toegang geeft tot liften, zwembaden en vele andere bezienswaardigheden in en om Zell am See-Kaprun. zellamsee-kaprun.com EVENEMENTEN In de bike-sport is Kaprun niet onbekend. In 2002 vond er nog een wereldkampioenschap mountainbiken plaats en een jaar later was Kaprun de finaleplaats van het World Cup circuit. Tegenwoordig staat Kaprun vooral bekend om de Bike Infection, een grandioze tweedaagse happening voor allerlei soorten bikers. Zo is er een XC-battle, een Snowclimb en een Freestyle Night. mountainbike-kaprun.com ONDERDAK De regio heeft een flinke hoeveelheid bike-vriendelijke hotels. Voor wie liever kampeert: op de parkeerplaats naast het bike-park vinden campers een plekje. Daarnaast ligt er direct aan de Zeller See ook een tweetal mooie campings. zellamsee-kaprun.com bike-holidays.com

Sölden, Ötztal

Flowen op de flanken van de Gaislachkogel TEKST: ARJAN KRUIK FOTO’S: JORIS LUGTIGHEID

Soms heb je van een gebied wel eens vooraf een verkeerde indruk. Het Oostenrijkse Ötztal is zo’n gebied. Het idee was namelijk, dat we daar uitsluitend brede Schotter Pfade zouden treffen. En het tegendeel bleek waar te zijn: het Ötztal is juist een paradijs voor liefhebbers van smalle singletracks! Heel gek, maar het idee om een lang weekend in het Oostenrijkse Ötztal te gaan biken sprak me niet bijster aan. Waarom niet? In mijn hoofd zat een beeld van het Ötztal als een gebied vol brede schotterwege. Niet dat ik een hekel aan die typisch alpine steenslagpaden. Om je omhoog te brengen voldoen ze prima. Maar omlaag liever over smalle paadjes, alsjeblieft. En die hadden ze niet in het Ötztal, dacht ik. Dat ik toch intekende voor de trip had een reden: we zouden aansluitend doorrijden naar de Vinschgau, een dal in het Italiaanse Zuid-Tirol, aan de zuidkant van het Ötztal. En daar, zo wist ik uit ervaring, wémelt het van de spannende paadjes. En dus stapte ik bij Jeroen Bervoets, Joris Birnie en Joris Lugtigheid – een van de vaste reportageteams van B&t – in de auto voor een weekje Alpen. Lucas weet raad! In Sölden, zeg maar de het hoofddorp van het Ötztal, nemen we onze intrek in Hotel Alpina, een gespecialiseerd bikehotel. Met zulke hotels hebben we goede ervaringen en dat is deze keer niet anders.

BIKE & TREKKING

Eigenaar Lukas Rimml schuift na het diner even aan om met zijn gasten uit Holland kennis te maken. Lukas blijkt een fervent wielrenner, maar ook over dikke banden hoef je ’m niks te vertellen. Wel heeft hij een uitgesproken mening over onze verblijfsduur in zijn hotel. Want: drie dagen zijn veel te kort om een indruk te krijgen van de mountainbikemogelijkheden die het Ötztal biedt, vindt hij. En als hij er – om deze stelling te ondersteunen – een routekaart bij pakt, kunnen we niet anders doen dan hem gelijk geven. Want van de ingang van het Ötztal bij Brunau tot aan het de diepe uiteinden van het dal bij Vent en Obergurgl is de mountainbikekaart een aaneenschakeling van routes. Oeps, da’s inderdaad best wel veel. Hadden we ons nu in Nederland maar wat beter voorbereid. Maar Lucas weet raad. Want in die mountainbikekaart staan naast de reguliere ‘rode’ routes ook gele lijnen ingetekend. En dat zijn allemaal singletracks. En laten de meeste van die singletracks zich nu net precíes boven hotel Alpina bevinden, op de hellingen van de Gaislachkogel en de Rotkogel, samen met de Schwarzkogel de huisbergen van Sölden. Deze paden zijn bereikbaar via een netwerk van asfaltwegen of met een tweetal gondelliften. Alhoewel het verleidelijk is voor het laatste te kiezen, weerstaan we de volgende dag toch de verleiding voor een gemotoriseerd ritje omhoog. Immers, hoogtemeters omlaag smaken het lekkerst als je ze zelf verdient hebt. We laten het dalstation van de lift naar de Gaislachkogel daarom

De trail over de Gaislachkogel is van boven tot beneden puur genieten.

letterlijk links liggen en sturen onze bikes aan het eind van het dorp de berg op. De weg vinden is een makkie, we rijden namelijk over de Ötztaler Gletscherstraße en die gaat maar één kant op, helemaal omhoog naar de Rettenbachgletscher en de Tiefenbachgletscher. De eerste ligt op 2.675 meter, de tweede op 2.820 meter. En als je bedankt dat het dorp Sölden iets meer dan dertienhonderd meter ligt snap je wel, dat je een aardig eindje moet trappen voordat je met je bike de eeuwige sneeuw bereikt hebt. Ons doel ligt overigens wat lager; de Rettenbachalm. Deze hut ligt op 2.158 meter en is het punt waar we de verharde weg gaan verruilen voor onverhard. Maar voor het zover is, is het toch flink aanpoten, want zo vers uit de polder moeten de longetjes altijd even wennen aan het feit, dat in de Alpen de lucht dunner is dan in onze Lage Landen. Drie opties Toch passeren we uiteindelijk sneller dan verwacht het tolstation aan de ingang van het Rettenbachtal. Auto’s die verder omhoog willen moeten dokken, maar fietsers mogen gewoon doorrijden. We trappen nog een klein stukje omhoog over de gletsjerweg, dan bereiken we de Rettenbachalm. Tijd voor een koffie met apfelstrudel in het zonnetje op het terras. Kunnen we ook gelijk de kaart nog even bekijken. Want: we hebben vanaf de Rettenbachalm twee opties. Of eigenlijk drie, maar de tocht helemaal omhoog naar de gletsjers staat zoals gezegd niet op het programma. >>

Wie zegt dat klimmen saai is? We weg naar boven gaat over een prachtig bospad.

OOSTENRIJK SPECIAL

Twee opties dus: naar het noorden richting Hochsölden over een smalle, traverse over de flanken van de Rotkogel of naar het zuiden over de Gaislachkogel. Ondanks dat die traverse zeer uitdagend oogt kiezen we toch voor de tweede optie. Reden: als we die route volgen, maken we maximaal gebruik van de gewonnen hoogtemeters. Niet alleen is de afstand langer, ook daalt de singletrack die op de oosthelling van de Gaislachkogel is ingetekend minder snel. En alhoewel we steile paden niet schuwen, is een smal en geleidelijk dalend pad eigenlijk het aller-leukst. En hoe gelijk krijgen we! Het pad slingert en hobbelt als een koningscobra op oorlogspad. Omhoog, omlaag, links, rechts. Niet ruig en technisch, maar mooi vloeiend, zodat we goed vaart kunnen maken. Wel opletten. Niet alleen om er voor te zorgen dat je niet je bike de diepte in stuurt, maar ook op wandelaars. Want de officiële Ötztaler singletracks, waar dit er dus een van is, zijn niet exclusief voor mountainbikers. Ook wandelaars maken van deze routes gebruik. Op de ronde, felgele bordjes staat het ook duidelijk aangegeven; de bordjes tonen zowel een bikers als een wandelaar. Jammer? Juist niet. Want doordat deze paden voor beide berggebruikers bedoeld zijn, zal je ook geen problemen met wandelaars krijgen. Die weten immers, dat ze ook bikers kunnen treffen.

Linksboven: Je deelt de singletrail-route met wandelaars. Opletten dus! Linksonder: Even wat verantwoorde energie bijtanken op de Rettenbachalm. Rechtsonder: Heerlijk, volle bak achter elkaar aanjagen over smalle paden. Geheel rechts: Relaxte paden zijn er natuurlijk ook.

BIKE & TREKKING

De trail loopt nét boven de boomgrens. Niet in het bos, ook niet over de grazige almen daarboven, maar precies ertussen, op dat gedeelte van de berg waar nog wel struiken en kleine boompjes staan. Mooi open en gevarieerd terrein dus. Maar als het pad iets daalt rijden we het bos in en dat geeft de trail weer een heel ander karakter. Nu geen dikke keien meer waar omheen geslalomd moet worden, maar een zachte, met dennennaalden bedekte bosbodem en uiteraard de bijbehorende boomwortels. Nog meer dan een stuk hoger is de karakteristiek duidelijk smooth. Bovendien zitten er nu meer kleine hoogteverschilletjes in het pad. In combinatie met de vele vloeiende bochten geeft dat het gevoel in een achtbaan te zitten. Woeha! Het pad blijft maar gaan en gaan. En dan ineens schieten we een brede skipiste op. Over en uit? Gelukkig niet, want een tiental hoogtemeters lager splitst zich een smal paadje van die skipiste af. En ervoor staat het inmiddels geliefde gele bord met daarop de tekst ‘singletrail’. Daar gaan we weer! Het paadje gaat eerst nog even omhoog, maar begint al weer snel te dalen. Het brengt ons naar de Löplealm. Ziet er gezellig uit daar – er is zelfs een groep wandelaars aan het jodelen! – maar we knallen door. Nooit stoppen als je lekker in the zone zit. Krappe haarspeldbochten We komen in een gedeelte met grasland, berghutten en skiliften, raken even de weg kwijt, vinden de weg weer en slingeren in lange lussen de berg af. Als het pad een stuk lager uitloopt op een geasfalteerde weg lijkt het over te zijn met de pret. Maar het tegendeel is waar! Want na drie bochten over asfalt stuurt het gele routebordje ons een bos in. En zo flowig als het pad tot nu toe was, zo ruig is het in dat bos. Dikke wortels, grote keien, krappe haarspeldbochten, beekjes; ik moet alles uit de kast trekken wat ik aan bike-techniek in me heb. Lekker! Maar aan

alles komt een eind en een paar honderd hoogtemeters lager spuugt het pad ons uit op de asfaltweg die door het Ventener Tal van Sölden naar Vent loopt. We volgende die weg maar een klein stukje, want na een kleine honderd meter stuurt een routebordje ons een brug over en volgen we een brede bosweg aan de zuidkant van de Venter Ache, de rivier die door het dal stroomt. Op de plek waar de Venter Ache samensmelt met de Ötztaler Ache moeten we volgens het routebordje de doorgaande weg terug naar Sölden volgen. Mooi niet, want we hebben het toetje nog niet gehad: de trail door de Kühtrainschlucht, een smalle, zeer diep uitgesleten kloof waar de gecombineerde watermassa’s van de Venter Ache en de Ötztaler Ache zich met veel geweld doorheen persen. En hoéveel geweld dat is, is zichtbaar als we over het smalle pad hoog boven de rivier rijden. Rotsblokken met het formaat van een flinke vrachtwagen liggen in de rivierbedding alsof ze daar een enorme reuzenhand willekeurig zijn rondgestrooid. Indrukwekkend. Dat geldt trouwens ook voor het pad, dat veel van m’n rijtechniek vraagt, ook al omdat de benen niet helemaal fris meer zijn. Rijden we nog verkeerd ook; het pad houdt namelijk plotseling op. Oorzaak: een aardverschuiving heeft een flink stuk berg met daarop het pad mee de diepte in gesleurd. Wat hoger zie ik een hekje lopen, blijkbaar is de route omgelegd. En ja hoor, als we ons spoor terug volgen blijken we een afslag gemist te hebben. Het zijn de laatste hoogtemeters van vandaag, want even later stopt het pad en zijn we weer in de bewoonde wereld. Een kleine verassing krijgen we nog wel: er ligt een gloednieuwe hangbrug over de Kühtrainschlucht. Moet je geen hoogtevrees hebben. Wel efficiënt, want dankzij die brug rollen we zo het centrum van Sölden in. Mooi, kunnen we even neerstrijken op een terras voor een lekker potje bier. Want dat hebben we wel verdiend.

OOSTENRIJK Sölden • I N F O

“Hier kun je een hele week iedere dag een andere route rijden.”

ROUTES In het Ötztal ligt een enorme hoeveelheid uitgepijlde routes. Ze staan ingetekend in de routekaart (1:50.000) die bij de VVV te koop is, maar je vindt ze ook op de website van het Oetztal, inclusief uitgebreide routebeschrijving en hoogteprofiel. De routes zijn te selecteren op duur en moeilijkheidsgraad en liefhebbers van smalle paadjes kunnen ook online een selectie uit de vele singletracks maken. oetztal.com VERBLIJF Wij verbleven in hotel Alpina. Dit hotel is gespecialiseerd in mountainbikers en wielrenners en daarom ook lid van Mountainbike Holidays. Deze hotelorganisatie heeft ook in het Ötztal een gespecialiseerd bikehotel (bike-holidays.com). Lidmaatschap van Mountainbike Holidays garandeert dat het hotel speciale faciliteiten voor bikers heeft en dat route-informatie voorhanden is. Ook kunnen deze hotels voorzien in gidsen en bike-instructie. alpina.riml.com (Sölden) j veel hutten aanwezig. Een flink aantal HUTTENOVERNACHTING In de regio zijn eden tot overnachting. Absoluut een ee aanrader. hutten beschikt over mogelijkheden Wat hoe luxe het hotel in het dal ook is, er gaat niets boven een nachtje slapen boven op de berg! oetztal.com SOMMERCARD Wie ’s zomers te gast is bij een aangesloten gelegenheid kann gebruikmaken van de Ötztal Card. Hiermee kan je onder andere gratis gebruikmakenn is van skiliften en heb je gratis toegang tot zwembaden, musea en tolwegen. sommercard.info

OOSTENRIJK SPECIAL

BIKE & TREKKING

Saalfelden Leogang

Van piek naar park TEKST EN FOTO’S: HEIKO MANDL

De mogelijkheden in de bike-regio van Saalfelden Leogang zijn enorm, eens te meer omdat het gebied is verbonden met Saalbach Hinterglemm. En dat is als het op mountainbiken aan komt ook al geen klein bier. ‘De keuze is reuze’, betekent dat dus. En hoé: we kunnen uit vierhonderd mountainbikekilometers kiezen! Best lastig , kiezen uit zo'n aanbod. Uiteindelijk kiezen Angie, Petra en ik voor een tocht die eigenlijk niet mooier kan zijn. Immers; het begin is niet te zwaar en de route brengt ons toch in het midden van het gebied. Maar voordat we onze benen over het zadel slaan, pakken we eerst de Asitzbahn naar het bergstation en pas vanaf daar trappen we verder omhoog. “Mountainbiken is eigenlijk best wel relaxed”, hoor ik Angie tegen Petra zeggen. Tsja, als je jezelf de berg op laat takelen met een skilift… Normaal gaan we overigens meestal op eigen kracht omhoog, maar voor vandaag maken we een uitzondering. Het wordt immers een lange dag. Vanaf de top van de Asitzkopf hebben we een prachtig uitzicht op de Leoganger Steinberge en het ‘Stenen Meer’ verder in het oosten. In het zuiden piekt het Tauernmassief de hoogte in en ook de drieduizenders in het westen zijn voor ons een onbereikbare bestemming. Dat soort plekken zijn sowieso meer het domein van klimmers en klettersteigers. We zitten daarom goed hier, op ‘maar’ tweeduizend meter, en rijden verder het Glemmtal in. Trails voor de huisdeur De bike-regio Saalfelden Leogang omvat samen met het aansluitende gebied van Saalbach Hinterglemm twee naast elkaar liggende dalen die zich naar het westen toe uitstrekken. Onze tocht voert ons naar de Spielberghütte, die in een bergzadel boven Saalbach verstopt ligt. Omdat we >>

Hierboven: In Saalfelden Leogang nemen de meeste gondels je bike graag mee omhoog. Links: Ziet er niet verkeer uit, toch? En het mooie is? Naarmate je lager komt wordt het nóg leuker.

OOSTENRIJK SPECIAL

vanaf een top gestart zijn, hoeven we nu geen hoogtemeters meer te overwinnen. In plaats daarvan rijden we rustig over de hellingen onder de Pründelkopf en de Kohlmaiskopf naar het Spielberghaus. Dat is een geliefd trefpunt voor mountainbikers in de regio. Sterker; voor de uitbaters Sabine en Walter Holl zijn mountainbikers de belangrijkste clientèle! Het paar doet zelf fanatiek aan downhillen en hun dochter Valerie is een van de grote mountainbiketalenten van Oostenrijk. Wat wil je, met zulke goede trails pal voor de deur? Sabine en Walter begroeten ons al van een afstand en we maken de eerste stop natuurlijk bij hun Spielberghaus. Angie is hier trouwens niet voor de eerste keer. Integendeel, ’s zomers is het Spielberghaus bijna haar tweede thuis. Vanaf de hut voert een paar mooie tochten het Glemmtal in. En ook naar het noorden, richting Leogang, lopen prachtige paden. Na een relaxte stop met een lekker spekplankje en een schnapps om het bloed beter te laten stromen rijden we weer verder. De route loopt over de Burgeralm naar Hochfilzen. ’s Winters is dit een langlauf-centrum en ieder jaar worden hier wereldbekerwedstrijden gehouden. Maar ’s zomers is het lekker rustig, op een paar verdwaalde mountainbikers en wandelaars na. “Zo, ben je er nu al...” Vanaf hier gaat het stevig bergafwaarts tot aan Leogang, de laatste meters rollen we over een asfaltweg terug naar het dalstation van de gondelbaan. “Dat was bést wel lekker”, grijnst Petra van oor tot oor. Okay, we hebben meer afgedaald dan geklommen, maar ja, zo konden we wél onze fullies aan een grondige test onderwerpen. Bovendien: de dag is nog niet om en we nemen daarom nogmaals de gondel omhoog om de trails van het bike-park eens beter te bekijken. Petra kent ze al; in 2012 reed ze tijdens de Wereldkampioenschappen in de voorste gelederen mee. Voor haar is deze afdaling dus haast routine, maar nu gaat het gelukkig niet om seconden en ook de massa toeschouwers langs de rand van het parcours ontbreekt. Goed zo, zo kunnen we beter van de omgeving genieten. “Check dat daar,” wijs ik naar een heuvel die richting Saalfelden ligt, “daar start morgen onze tweede tocht. Maar éérst omlaag! We springen in het zadel en sturen onze bikes van de ene bocht de andere in. Ik bereik al snel mijn grenzen als het gaat om rijtechniek en snelheid en moet afstappen. Beide

dames zijn er dan sowieso al láng vandoor. Ik zie ze niet eens meer. Ik neem het mezelf niet eens kwalijk; Petra en Angie hebben, zeg maar, best wel wat wedstrijdervaring en ik ben maar een goedwillend amateurtje. Toch moet ik beneden even lachen als een boer met kiespijn als de dames me grijnzend staan op te wachten met de opmerking: “Zo Heiko, ben je er nu al...” Toeren boven Saalfelden De tweede dag verkassen we naar Saalfelden. Is Leogang toch meer de plek voor freeriders en downhillers, toerbikers vinden in de bergen rondom Saalfelden genoeg paden om hun beenspieren eens flink op de proef te stellen. Wij kiezen voor de Ramseider Runde, die via Saalfelden naar Maria Alm gaat. Onder het klooster van Saalfelden rijden we in grote lussen omhoog. De Steinalm, een van de mooiste almen in de omgeving, ligt hier niet ver vandaan. Helaas loopt onze route nét de andere kant op en dus blijven we omhoog trappen in de richting van de steeds steiler wordende rotswanden van Stenen Meer. Het gebergte ziet er, zo tussen de lieflijke Pinzgauer Grasbergen, bijna toegankelijk uit, maar schijn bedriegt. De toppen zijn voorbehouden aan wandelaars, bikers moeten het doen met de boswegen onder de kalkwanden. Het hoogste punt van de tocht ligt aan de voet van de Breithorn, waar een bankje met uitzicht op het dal uitnodigend op ons staat te wachten. We laten ’m echter wachten, want we moeten nog even door naar Berggasthof Kronreith. Daar is het minstens zo mooi én het is er heerlijk eten. Vanaf daar gaat het voornamelijk bergafwaarts en vanaf Maria Alm leggen we het laatste stuk over het fietspad af. Aan het eind van de middag bereiken we ons hotel, weer veel ervaringen rijker. En onder de indruk van de veelzijdigheid van deze bike-regio. Of je houdt van gondel-downhills of gemoedelijke rondritten, in Saalfelden Leogang is het er allemaal.

Onder: Altijd mooi. Mist en regen in het dal, zon op de berg. Rechts: Dit is waar je het voor doet, zo'n berg op fietsen. Om daarna weer heerlijk omlaag te flowen.

“Niet voor niets is Leogang al sinds 2010 gastheer van de UCI Mountainbike Worldcup.”

BIKE & TREKKING

OOSTENRIJK • Saalfelden I N F O

ROUTES Saalfelden Leogang is een bike-regio van het eerste uur en dat merk je: de routes zijn klasse en er is voor ieder niveau en interesse wat bij. Met de interactieve bike-kaart op de website van Saalfelden Leogang vind je in no time een route die bij jou past. Uiteraard inclusief de mogelijkheid gpx-bestanden te downloaden voor je gps. bike.saalfelden-leogang.com BIG FIVE BIKE CHALLENGE ‘Uitdagers’ kunnen bij deze XXL freeride-route gebruik maken van vijf verschillende liften. Het aantal hoogtemeters in de route is zo’n 5.000, waarvan je er maar 500 zelf hoeft te trappen. Thuis kan je de toer herbeleven en jezelf vereeuwigen in de Hall of Fame. big-5.at EVENEMENTEN Saalfelden Leogang grossiert in evenementen. Sinds 2010 is het bikepark het middelpunt van het enige Oostenrijkse UCI Mountainbike Worldcup evenement. En dit jaar is Saalfelden Leogang, net als twee keer eerder, geselecteerd als gastheer voor de Wereldkampioenschappen Four-Cross. Maar Saalfelden Leogang is meer dan een centrum voor wedstrijdsport; ook recreatieve fietsers en bikers komen volop aan hun trekken. Check de website voor de evenementenkalender van dit jaar. bike.saalfelden-leogang.com HOTELS De regio heeft, hoe kan het ook anders, een flinke hoeveelheid bikehotels. Hieronder een selectie. forsthofgut.at (Leogang) hasenauer.at (Saalbach) hotelbacher.at (Leogang) rupertus.at (Leogang) CAMPINGS Voor wie liever kampeert: op de parkeerplaats naast het bike-park van Leogang vinden campers een plekje. Daarnaast ligt er rondom Leogang en Saalfelden ook een aantal mooie campings. bike.saalfelden-leogang.com/de/bikeparkleogang/camping

(advertentie)

Hotel Bacher*** Pole position voor je bike-vakantie, dat is de visie van het moderne Hotel Bacher, dat ultiem pal bij de gondelbaan en bij BikePark Leogang gelegen is. Hotelchef Joe Bacher is zelf een hartstochtelijk mountainbiker, waardoor je volledig op zijn tips en route-informatie kunt vertrouwen.

NIEUW VOOR 20

14: panoramazw embad op het dak!

Het bike-park achter het hotel heeft sinds 2013 ook een gedeelte speciaal voor kinderen. Zo kunnen kinderen in een veilige omgeving de kneepjes van het vak leren. Diverse bike-routes, waaronder de bekende Steinberg-ronde, starten voor de deur. Het hotel heeft een afsluitbare fietskelder, een werkplaats en een wasinstallatie. En na het biken kunnen je ontspannen vanaf het hotelterras de stunts bekijken die in het bikepark uitgevoerd worden. Talrijke aanbiedingen maken het meer dan de moeite waard het bike-park of de ontelbare bike-routes te ontdekken met Hotel Bacher als uitvalsbasis. De keuken van Hotel Bacher is er een zonder overdreven poespas, maar met aandacht voor smaak, gezondheid en afwisseling, zodat het ontbijt en diner nooit vervelen en een goede basis vormen voor een sportieve vakantie. Natuurlijk ontbreekt ook een wellness-afdeling niet; met sauna, solarium, sanarium en stilteruimtes kom je na een mooie fietsdag weer helemaal bij. Wie wil kan zelfs een massage ondergaan voor een snel en comfortabel herstel.

Hotel Bacher Asitzstubn GmbH & CO KG Hütten 33, 5771 Leogang, Oostenrijk, 0043-6583-8556 — www.hotelbacher.at — info@hotelbacher.at

OOSTENRIJK SPECIAL

Kitzbüheler Alpen

Kirchberg biedt voor ieder wat wils TEKST: DAAN DEN HOED FOTO’S: JARNO SCHURGERS

Bij het horen van de naam Kirchberg in Tirol denkt je wellicht aan aan bier, lederhosen en witte pistes. Toch is een ander heilig trio er net zo sterk vertegenwoordigd: zon, liften en een oneindig aantal biketrails. Want ook dat heeft Kirchberg te bieden. Fotograaf Jarno Schurgers reisde voor B&t af naar de Kitzbüheler Alpen en nam samen met zijn mannschaft Roy Groenewegen en Daan den Hoed de zware taak op zich om de mooiste routes te ontdekken. De Kitzbüheler Alpen, het gebied rondom Kirchberg, hebben we al vaker aangedaan, maar in het dorpje zelf zijn we nog niet eerder geweest. Ons verblijf voor de komende dagen is het Sportalm Gourmet Hotel, een authentiek Oostenrijks hotel met bijzonder goede service, gastvrijheid en luxe, zoals een uitgebreid ontbijt en heerlijk diner dat zelfs de vegetariërs onder ons kan bekoren. En dan hebben we het nog niet gehad over het zwembad en de luxe spa in de kelder. Heerlijk na een lange dag fietsen! Tips van de locals Om in Oostenrijk de beste trails te vinden moet je bij de locals zijn. Vlakbij ons hotel bevindt zich de Bikeacademy, de lokale mountainbikeschool. Er worden fietsen verhuurd en ze organiseren er biketours, maar wij besluiten eerst zelf op onderzoek uit te gaan. Een vriendelijke Belg die er werkt raadt ons nog wel twee uitgezette trails aan: de Lisi-Osl Trail en de Fleckalm Trail. Bij de Lisi-Osl Trail ligt tevens een nieuwe trail en de mannen van de Bikeacademy raden ons aan daar te beginnen. De trail is te bereiken met de Gaisberg stoeltjeslift, die dichtbij het centrum van Kirchberg ligt. De lift neemt ons mee naar de start van de route op ongeveer 1300 meter hoogte. Even inkomen is er nauwelijks bij, want de nieuwe trail is nogal technisch van aard. In combinatie met het natte weer wat ons betreft iets té technisch, dus we houden het na één doorloop voor gezien. Wie weet geven we ’m met beter weer nog een keer een kans. De Lisi-Osl Trail, vernoemd naar de lokale wereldkampioene mountainbike, is echter een heel ander verhaal. De route is goed aangelegd en voelt vanaf het begin heerlijk flowy en natuurlijk aan. Zo fijn, dat zowel beginners als ervaren fietsers hier veel plezier zullen hebben. In veel S-bochten slingert en zwiert het pad door de bossen, langs de berg naar beneden. Echt technisch wordt het niet op deze route, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door snelheid, flow en de >>

Boven: Kijk, die zijn toe aan een fijne wasbeurt. Rechts: Lekkere kronkelpaadjes lopen er te kust en te keur over de Kitbüheler Alpen.

BIKE & TREKKING

OOSTENRIJK SPECIAL

“Gelukkig is er hier altijd wel een lift in de buurt om je met fiets en al op de top af te zetten.”

BIKE & TREKKING

Linksboven: Over gladde grindweggetjes omhoog... Linksonder: ...en over spannende smalle paadjes omlaag. Deze pagina: Dat is wat mountainbiken is: grote mensen die spelen op een fiets...

mooie natuur waar de route doorheen leidt. Het is de perfecte trail om je vakantie mee te beginnen. Voor de grote uitdaging kun je beter een andere route rijden, maar de trail is kort en leuk en je kunt ’m gemakkelijk meerdere keren in een dagdeel rijden. Wortelpaden Op de tweede dag pakken we de Fleckalmbahn omhoog, die op nog geen tweehonderd meter van ons hotel ligt. Deze gondel brengt je in vijftien minuten naar ongeveer 1.800 meter, waar een trail start die helemaal tot onderin het dal loopt. Deze Fleckalm Trail voelt als een echte Oostenrijkse route en bestaat voornamelijk uit singletracks. De route begint met een korte afdaling over brede grindwegen, maar duikt al snel het bos in over smalle, met wortels bezaaide paden. Ondanks de regen die af en toe met bakken uit de hemel valt en niet alleen ons, maar ook de ondergrond doorweekt, is de route goed te rijden. Toch wil dat niet zeggen dat we het allemaal cadeau krijgen. De off-camber stukken, boomwortels en steile, ruige afdalingen maken de route uitdagend en zeer veranderlijk. We gaan van flowy naar ruig, door dichte bossen bezaaid met gladde wortels en watervallen langs skipistes, terwijl we genieten van prachtige vergezichten. Soms heb je een gevoel alsof je in de middle of nowhere bent, tot er ineens een boerderij opduikt met een heerlijk ambachtelijk restaurant. Als ik op dit soort lange trails rijd, krijg ik altijd het gevoel dat ik alleen ben in de natuur, alleen op de berg. Totdat je bij zo’n restaurantje komt, waar het wemelt van de voetgangers en fietsers. Maar hoeveel toeristen er ook zijn, je merkt er vrijwel niets van op de paden. De Fleckalm Trail is er zo ééntje die je beneden aangekomen meteen nog een keer wilt doen. Neem je de lift omhoog, dan kan dat en misschien zelfs nog wel een keer voor een dagvullend programma. Ben je echter zo sportief om eerst op spierkracht omhoog te fietsen, dan heb je aan één heen-en-weertje een dagtaak! Ik ga voor de snelle optie. De weg omhoog loopt over een voor mij ‘oninteressant’ grindpad en ik spaar mijn energie liever voor het spannende stuk. Gelukkig is er hier altijd wel een lift in de buurt om je met fiets en al op de top af te zetten. Schnaps-branden Veel te snel is ons verblijf in Kirchberg alweer ten einde. Hoewel we na een paar dagen de trails in Kirchberg zelf wel hebben afgestreept, ligt er nog een wereld voor ons open in en rond de omringende dorpen van de Kitzbüheler Alpen. Van crosscountry tot downhill, alles is hier te vinden en prima toegankelijk, ook voor mindere fietsers. Naast fietsen is er ook genoeg te doen in de omgeving. Je kunt hier prachtig wandelen en rotsklimmen en er zijn mooie strandjes bij idyllische meertjes. Ben je ’s zomers nog nooit in Oostenrijk geweest, dan is dit gebied een absolute must see. De natuur, bevolking en de rust van de bergen zullen je versteld doen staan. En wil je wat meer van de Tiroolse cultuur meekrijgen, breng dan eens een bezoekje aan schnapsbranderij Erber in het nabijgelegen Brixen im Thale. Tijdens een rondleiding leer je daar van alles over het oeroude ambacht van het schnaps-branden. Leerzaam en lekker!

I N F O

OOSTENRIJK ROUTES De vakantie- en bike-regio Kitzbühler Alpen heeft het prima voor • elkaar als het gaat om de infrastructuur Kirchberg voor bikers. Er liggen volop uitgepijlde routes, veel bergbahnen nemen graag ebt je bike mee naar boven als je geen zin hebt et onzekere kiest om te klimmen en wie het zekere voor het kiest, kan met een van de vele bike-guides van de Bikeacademy het gebied ontdekken en/of z’n rijtechniek verbeteren. Rijd je liever op jezelf, dan kan de interactieve kaart praktisch zijn. Daarmee vind je snel een passende route. Beschrijving en routeprofiel kun je printen, de routes zijn ook te downloaden als gpx-bestand voor je gps. kitzbuehel-alpen.com bikeacademy.at

VERBLIJF De organisatie Mountainbike Holidays (bike-holidays.com) heeft in het Montafon vier gespecialiseerde bikehotels. Lidmaatschap van Mountainbike Holidays garandeert dat het hotel speciale faciliteiten voor bikers heeft en dat route-informatie voorhanden is. Ook kunnen deze hotels voorzien in gidsen en bike-instructie. klausen.at (Kirchberg) kuechl.at (Kirchberg) hotel-sportalm.at (Kirchberg) EVENEMENTEN De Kitzbühler Alpenzijn het decor voor een flinke hoeveelheid bike- en fietsevenementen. De bekendste en de grooste is toch wel het KitzAlpbike Festival, van 21 tot en met 29 juni 2014. Op vijf verschillende parcoursen vinden zowel recreatieve bikers als wereldcup-profs precies wat ze zoeken: snelle kombochten, smalle paadjes en veel adembenemende panorama uitzichten. kitzalpbike.at

OOSTENRIJK SPECIAL

BIKE & TREKKING

Brandnertal

Vergeten vallei TEKST: DAAN DEN HOED FOTO’S: JARNO SCHURGERS

In het westen van de Oostenrijkse deelstaat Vorarlberg, in de onmiddellijke nabijheid van de alpenstad Bludenz, ligt het Brandnertal. Je moet weten dat het er ligt, anders rijd je er zó voorbij. Zonde, want het is een prachtige, authentieke vallei, die gedomineerd wordt door bergen, gletsjers, bossen, bergmeren- en rivieren. En het is er heerlijk mountainbiken. Bundesland Vorarlberg is aangenaam klein en meet slechts 95 kilometer van noord naar zuid, van de Bodensee tot aan de Arlberg. De deelstaat ligt in het westen van Oostenrijk, tegen de grens met Zwitserland en Duitsland. Traditionele huizenbouw en dito gebruiken gaan hier samen met het leven anno 2014. Dit is ook de plek waar het Rätikon-gebergte uit het landschap omhoog rijst. Het Brandnertal is de ideale uitvalsbasis om dit stukje Oostenrijk te ontdekken. Mountainbikepaden nemen je mee langs bruisende beken en watervallen, groene almen en blauwe bergmeren. Maar voeren je, als je de skills en conditie hebt, ook door een alpiene landschap met rotsen, steil aflopende graten en gletsjers. Dankzij ruim honderd kilometer aan bikeroutes kun je hier alle kanten op, of je nu recreatieve toerfietser of ervaren berggeit bent. Om te eten en te slapen kun je onderweg terecht in bemande berghutten. De Dorfbahn en de Panoramabahn leiden je, als je wat hoogtemeters wilt vermijden, direct naar het beginpunt van je biketoer.

FFOT FO OOTTO: O BR BRA RAND NDN DNERT ERTAALL TOU TO OUURIS R M MUS UUS/D //DI DIETM TM MAR A WAL W LSER WA R

Loischkopf Tour Wil je eerst even wennen aan het fietsen in de bergen, of fiets je gewoon graag op je gemak, dan is de Loischkopf Tour een ideale route om mee te beginnen. Deze tocht is zo'n tweeëntwintig kilometer lang en je hoeft nog geen duizend hoogtemeters overwinnen. Dat klinkt wellicht nog best pittig, maar dat valt in de praktijk reuze mee omdat de helling naar de Loischenkopf (1.808 meter) heel geleidelijk stijgt. Ideaal dus om lekker in te komen als je straight uit de polder gekomen bent. >>

Boven: Ook liefhebbers van spannende paadjes komen aan het trekken. Links: Onbekend maakt onbemind. En dat is in het geval van het Brandner tal volledig onterecht, want het is een heerlijke bike-regio.

OOSTENRIJK SPECIAL

Deze gemarkeerde toertocht begint en eindigt in het plaatsje Bürserberg. Het is een route met verschillende plekken die de moeite van het stoppen waard zijn. Zoals de kaasmakerij bij het mountainbikers-trefpunt Alpe Rona (zie kader) en de mysterieuze neolithische steencirkels op het Tschengla-plateau. Voor de meeste mountainbikers wellicht een verzameling oude keien, voor de priesters uit het stenen tijdperk een zonnekalender die aan gaf wanneer de goden vereerd moesten worden en wat het juiste moment van zaaien en oogsten was. Ook bijzonder: het uitzicht over de Walgau, de alpenstad Bludenz en – heel ver weg – het Klosterdal.

Boven: Ook voor wie niet al te technische en steile paden wil fietsen is het Brandertal een mooie bestemming. Hiernaast: Een aantal routes biedt uitzicht op de alpenstad Bludenz. Onder: Ook niks mis mee; even lekker chillen in het zonnetje.

Brandnertal Tour Eén van de populairste tochten is de Brandnertal Tour. Met een lengte van dertig kilometer en 1.250 te overwinnen hoogtemeters iets pittiger dan de Loischkopf Tour, maar nog steeds erg toegankelijk. De toer start in Brand, in het midden van het Brandnertal, en voert over een mooie slingerpad via de zuidkant van het Brandnertal richting Bürs, vlak bij Bludenz. Vanaf Bürs gaat het omhoog, het Tschengla-hoogplateau op. Dat levert ook op deze route een prachtig uitzicht op over de alpenstad Bludenz. Eveneens bijzonder: de aardverschuivingen bij Schesa. De route voert, afwisselend door bos en over almen, voornamelijk over goed berijdbare grindwegen en is nergens overdreven steil, maar juist lekker glooiend. Via het Burtschasattel gaat de tocht westwaarts, naar de Alpe Parpfienz (1.533 meter), vaste prik voor een relaxte pauze. Vanaf deze gezellige hut gaat het vervolgens alleen nog maar bergafwaarts, naar startpunt Brand. Tip voor singletrack-liefhebbers: van Brand loopt er een smal pad meer dan duizend hoogtemeters omlaag ting Nenzing. Puur genieten! richting

OOSTENRIJK • Bludenz FOTTO: FO O BR BRAAND NNDN D ER EERT RRTTAALL TTOU OOURIS R SMUS MUSS/CA /CAROL ROLLA EUUGS UGG TE TER ER

Nieuwsgierig waar die lekkere bergkaas vandaan komt? Dat kan je exact zien op Alpe Rona. Als je de Loiskopf Tour rijdt kom je er langs. Bij aankomst op de Alpe kun je kijken bij het kaasmaken en kom je meer te weten over het Alpwirtschaft. En uiteraard kun je de kaas en andere verse zuivelproducten proeven.

FOTOO: FOT O: BRA BRANDN ANDN N ERT ND ERTAL A TTOU URIS RISMUS MUS/NI NNICOL CO E HERZ ERZOG RZOG

BERGKAAS-TOER

I N F O

ROUTES In het Brandnertal ligt 110 kilometer uitgepijlde mountainbikeroute. Je vindt ze snel via de Nederlandstalige website van het Brandnertal, waar niet alleen een aantal route-highlights gepresenteerd wordt, maar waar je ook via een interactieve routekaart zelf routes kunt opzoeken. In alle gevallen kun je routebeschrijvingen, hoogteprofielen en gpxdata downloaden. Maak je liever gebruik van een bike-gids, dan kan dat natuurlijk ook. Vrijwel dagelijks zijn er tochten met begeleiding voor verschillende bike-niveaus. Slaap je in een onderkomen dat is aangesloten bij BergAKTIV, dan kost een tocht met gids niets, anders betaal je vijftien euro voor een halve en dertig euro voor een hele dag met gids. brandnertal.at/nl bergaktiv.info ONDERDAK In het Brandnertal is een aantal bike-vriendelijke accomodaties gevestigd. Een aantal van deze hotels biedt gratis tochten met gids aan. Je vindt ze hieronder. Check voor andere bike-hotels de website van het Brandnertal. haus-brigitte.at (Bürserberg) sarotla.at (Brand) valavier.at (Brand) walliserhof.at (Brand) KAMPEREN Wie liever in tent of caravan slaapt, kan in het Brandnertal terecht op twee mooi gelegen campings. auhofbuers.at (Bürs) burtschahof.at (Bürserberg) ALGEMEEN Brandnertal Tourismus, 6708 Brand Oostenrijk Tel.: +43 (0)5559 555, tourismus@brandnertal.at brandnertal.at/nl

BIKE & TREKKING

E V E N E M E N T

Winnen: Gratis deelname aan de Zillertal Bike Challenge Nog geen plannen voor de zomervakantie? Dan moet je misschien naar het Tiroolse Zillertal. Daar vind weer Zillertal Bike Challenge plaats. Dit jaar is dat op 4, 5 en 6 juli. Ook meedoen? De profs rijden bijna 200 kilometer en ruim 10.000 hoogtemeters, recreanten moeten een dikke 110 kilometer en 3.400 hoogtemeters afleggen. Nieuw: aan alle routes zijn spannende singletracks toegevoegd. Deelname aan het evenement kost â&#x201A;Ź 179.-, inclusief liftpas, verzorging en fietsshirt. Of het kost niks en dan krijg je er ook nog de overnachtingen op basis van halpension gratis bij. Niks? Gratis? Jazeker, BIKE & trekking heeft een gratis startplaats inclusief hotel te vergeven! Hoe je hier kans op maakt? Stuur een e-mail naar bikeandtrekking@maruba.nl of schrijf je in via bikeandtrekking.nl. Overigens: wie niet wint en toch wil meedoen: deelname is inclusief kabelbaan, verzorgingsposten en maaltijden na de wedstrijd. En de organisatie kan je helpen bij het vinden van accommodatie. Je kunt ze bereiken via zillertal-bikechallenge.com. Een site die je overigens sowieso even moet bezoeken! Want die site heeft een paar toffe features. Natuurlijk vind je er de routes en hoogteprofielen, maar je kunt ook de verschillende etappes uploaden op je mobiel. zillertal-bikechallenge.com

BIKE & TREKKING

Appeltje-eitje, die Zillertal Bike Challenge? Had je gedacht? Einddoel is namelijk de besneeuwde helling van de berg op de achtergrond. Of beter: het Tuxer Ferner Haus op 2.660 meter hoogte. Oef!

OOSTENRIJK SPECIAL