onderonsje in nassfeld Onbekende Alpentopper in de kijker tekst: martine veldhoen, beeld: edoart.nl, falkensteiner Terwijl de meeste Nederlanders traditiegetrouw kiezen voor een wintersportvakantie in het Oostenrijkse Tirol, zijn er ook die na de Duitse grens een andere richting inslaan. Nassfeld in de provincie Karinthië is de bestemming; ook Oostenrijk, maar dan in een hoek waar u niet direct aan zult denken. Eigenlijk best raar, want Nassfeld biedt een grote sneeuwzekerheid, lage prijzen en brede pistes die nog niet overbevolkt zijn. En direct aan de Italiaanse grens heeft de lokale keuken ook nog iets anders in petto dan schnitzels en germknödels. De groep wintersporters die de charme van Nassfeld al heeft ontdekt, zou liever zien dat het onder ons zou kunnen blijven. Maar wij zouden SNOW Sports & Lifestyle Magazine niet zijn, als we al dit heerlijks voor onszelf wilden houden. Skiarena Nassfeld-Hermagor bevindt zich in het oosten van Oostenrijk, dicht tegen de Italiaanse grens en niet ver van Slovenië. Het gebied staat bekend als ‘schneeloch’, wat wil zeggen dat er in verhouding tot de rest van Oostenrijk veel sneeuw valt op relatief geringe hoogte. Het skigebied kent 110 pistekilometers die tussen 1400 en 2000 meter hoogte liggen. Mocht Moeder Natuur niet voor genoeg neerslag zorgen, dan zorgt een moderne besneeuwingsinstallatie gegarandeerd voor perfecte sneeuwomstandigheden. De liften in het skigebied zijn hightech en de Millennium Express-gondel is zelfs de langste van heel Europa. In ruim een kwartier brengt deze gondel u van 610 meter tot 1.919 meter hoogte, over een afstand van meer dan zes kilometer! Vanwege het moderne liftsysteem is het bij de liften zelden druk en dat is ook meteen de charme van dit skigebied. Per uur kan het liftenstelsel 44.000 mensen vervoeren. Wachten en dringen komt dan ook zelfs in het hoogseizoen nauwelijks voor. Het enige moment waarop u het benauwd kunt krijgen is tijdens de bijna zeven kilometer lange Carnia-dalafdaling. Een groot deel verloopt over een breed pad, en u heeft sterke bovenbenen nodig om in één keer naar beneden te skiën. De laatste twee kilometer van de Carnia zijn ’s avonds verlicht, waarmee Nassfeld ook de titel van langste verlichte piste in de wacht sleept. Het is dan ook onbegrijpelijk dat het gebied nog niet overspoeld wordt door massatoerisme. Maar voor ons des te plezieriger!
“Het mag wel duidelijk zijn dat Nassfeld open staat voor frisse ideeën” paniekdag Het is begin maart wanneer fotograaf Edo Jungerius en ik ons richting Nassfeld begeven. Edo heeft het gebied vorige winter voor het eerst bezocht en is zodanig lyrisch dat ik het met eigen ogen wil zien. Deze week vindt er ook het Nederlands-Belgisch evenement Totally Snow plaats, twee vliegen in één klap noemen we dat. Aangezien we ons al in Oostenrijk bevinden, hebben we het grootste deel van de reis al achter de rug. Rest ons nog een kleine drie uur rijden vanaf het stadje Innsbruck. Maar helaas, dat korte ritje wordt uiteindelijk een tien uur durende reis onder de meest barre omstandigheden. Een woeste sneeuwstorm heeft bomen over de weg gewaaid en vrachtwagens in de zijberm doen stranden. Op sommige plekken ligt op de snelweg dertig centimeter sneeuw. We stranden zelfs een uur op een tankstation omdat de oprit naar de snelweg ineens niet meer begaanbaar is. Help! Na een paniekdag in de auto doemen eindelijk de lichten van het dorpje Tröpolach en het futuristische Cube hotel op, waar wij zullen verblijven. Met open armen worden we verwelkomd door veel bekenden die zich al door de sneeuwstorm hebben geslagen. Ondanks de nare heenreis is de sfeer euforisch. Immers, een sneeuwstorm brengt niet alleen verkeersellende met zich mee, maar ook de felbegeerde centimeters verse sneeuw op en naast de piste. En aangezien de weersvoorspellingen voor de rest van de week gunstig zijn, is het geen verkeerd idee om vroeg naar bed te gaan. In een hotel als the Cube met al zijn verleidingen is dat echter niet vanzelfsprekend!
34
/Snow
Uitzicht op het skigebied van Nassfeld met in het midden de Nassfeld-pas naar Italië