Stubaital, vier skigebieden in één dal

l a t i a b Stu

Vier skigebieden in ĂŠĂŠn dal

Stubaier Gletscher Elfer Schlick 2000 Serles

Deze special is een productie van:

Stubaital

Stubaital, vier skigebieden in één dal stubaier gletscher - elfer lifte - serlesbahnen - schlick 2000 In SNOW hebben we door de jaren heen al aardig wat keren een top 10 van gletsjerskigebieden gepubliceerd en steevast eindigt de gletsjer van het Stubaital in Tirol op de eerste plaats. Niet zo vreemd, want die gletsjer herbergt het grootste gletsjerskigebied van Europa (en omstreken). Sneeuwzekerheid is gewaarborgd! Tel daarbij op de uitstekende bereikbaarheid - de luchthaven van Innsbruck ligt op nog geen halfuur rijden en autorijders hoeven vanuit Nederland alléén maar de Autobahn richting Brennerpas te volgen - en het succes is duidelijk.

Maar wie alléén maar naar het Stubaital gaat vanwege het gletsjerskigebied aan het eind van het dal doet de rest van het dal eigenlijk te kort.

Dat begint al gelijk als je het dal inrijdt. Bij het dorpje Mieders sla je linksaf richting Serlesbahnen, een klein gebiedje met een gondel naar 1.680 meter en een drietal sleepliftjes die je tot bijna 1.900 meter hoogte brengen. Echt een gebiedje in de categorie klein is fijn. Niet alleen vanwege de uitgelezen mogelijkheden voor het maken van lange toerskitochten door de maagdelijke poeder in de backcountry, maar ook vanwege de 45 kilometer langlaufloipe die uitgezet is op een hoogte tussen 1.600 en 1.800 meter. Over langlaufen gesproken: ook in de relatief brede dalbodem ligt - op zo’n duizend meter hoogte - een uitgebreid, tientallen kilometers lang netwerk langlaufloipes, dat zich uitstrekt van Fulpmes aan het begin van het dal tot aan Falbeson aan het eind.

Rij je verder het dal in, dan tref je vlak voor het dorpje Fulpmes een afslag met de naam Schlick 2000. Niet voorbijrijden! Dit skigebied boven het plaatsje Fulpmes is namelijk beslist de moeite waard! Aan de voet van de Grosse Ochsenwand ligt een prachtige bowl met volop brede pistes, spannende treeruns en maagdelijke poederhellingen. Met onderin de kom een heerlijk kinderskigebied. Als de Stubaier gletsjer geteisterd wordt door harde wind, sneeuwval of slecht zicht, dan is het in Schlick 2000 nog heerlijk skiën en boarden.

In het midden van het dal ligt Neustift, vanwege de centrale ligging min of meer het belangrijkste dorp van het Stubaital. Veel gasten in Neustift nemen ’s ochtends de auto of bus naar de gletsjer, maar een groot aantal weet ook nog altijd de Elfer Lifte te vinden, de gondel naar de ‘huisberg’ Elferspitze. Daar tref je een relatief klein maar uiterst hoogwaardig aantal pistes aan, dat vanwege z’n breedte en steilte met name fans van het snelle carvewerk doet watertanden. En dan is er natuurlijk nog de veelgeroemde gletsjer aan het eind van het dal. Het nadeel van de rit per auto of bus moet je op de koop toenemen, tenzij je je overnachtingen boekt in Hotel Mutterberg, direct onder de gletsjer. Het skigebied van de Stubaier gletsjer is uitsluitend met superlatieven te omschrijven. Niet alleen voor wat betreft de hoogte - het hoogste punt ligt op 3.333 meter! - maar ook qua aantallen liften en pistes en de gevarieerdheid van het terrein. En dan hebben we het nog niet eens gehad over het perfect geshapete funpark en de haast eindeloze off-piste mogelijkheden. Kortom; het moet wel héél raar lopen, als je in het Stubaital niet een heerlijke wintersportvakantie beleeft. Op de volgende pagina’s vertellen we je meer over de afzonderlijke skigebieden van het Stubaital.

- Arjan Kruik, redacteur SNOW

!MSTERDAM

Info algemeen Tourismusverband Stubai, Tirol: www.stubai.at

ernaartoe Auto: Het Stubaital ligt zo’n beetje middenin Tirol.

De kortste weg loopt via het Duitse Füssen en de Fernpass, wie alléén Autobahn wil rijden, rijdt beter via München en Kufstein. Pas ná Innsbruck ga je de snelweg af, het Stubaital in. Vliegtuig: Het Stubaital is het snelst te bereiken via de luchthaven van Innsbruck.

Vanaf daar sta je binnen een uur op de piste! Veel hotels bieden een shuttle service. Trein: Ook voor treinreizigers is Innsbruck het eindstation. Na Innsbruck met een pendel of per taxi naar de plaats van bestemming in het Stubaital. Of met de Stubaitalbahn, die vanuit Innsbruck naar Fulpmes rijdt.

/*&

Skizentrum / Wanderzentrum Stubaital realisatie Maruba B.V. Sports & Travel Publishers, Winthontlaan 200, 3526 KV Utrecht, +31 (0)30-2891073, www.snowwintervakantiemagazine.nl

2

/Snow

Snow/ 3

Stubaital

4

/Snow

Liefhebbers van lekker lange, gesneden bochten op versgeprepareerd ‘corduroy’ kunnen op de Stubaier Gletscher hun hart ophalen, met een sneeuwgarantie van oktober tot juni.

“De brede pistes van de Stubaier Gletscher zijn altijd weer een genot, zeker als het zonnetje schijnt. En mocht het slecht weer zijn op de gletsjer, dan bieden de beschutte, lager gelegen pistes van Schlick 2000, Serles en Elfer volop uitwijkmogelijkheden.”

- Arjan Kruik, redacteur SNOW

Snow/ 5

Stubaital

6

/Snow

stubaier gletscher Sneeuwgenieten op hoog niveau Wie op zoek is naar maximale sneeuwzekerheid én een ruime hoeveelheid pistes en faciliteiten, kan eigenlijk niet om de Stubaier Gletscher heen. Want ga maar na: waar vind je anders een gebied met ruim honderd pistekilometers en een veelvoud daarvan aan off-piste mogelijkheden op een hoogte tussen 1.750 en 3.300 meter? En allemaal bereikbaar met de meest moderne en snelle liften. Kortom; voor de serieuze wintersporter is de Stubaier Gletscher een absolute must do.

Helemaal objectief zijn we niet meer als het om de Stubaier Gletscher gaat.

Reden: we komen er al járen. En niet omdat het er niet leuk is. Integendeel.

De makkelijke bereikbaarheid via Innsbruck en de Brenner Autobahn speelde toen ook al een belangrijke rol. De eerste keer dat we er waren zal eind jaren tachtig geweest zijn, toen het aantal pistes en de infrastructuur nog niet het hoge niveau hadden die ze nu hebben. Maar toen al was een winters skitripje naar de Stubaier Gletscher een letterlijk en figuurlijk hoogtepunt. De sneeuwzekerheid was in die tijd al erg goed, vanwege de grote hoogte en de gunstige ligging. En het pistenetwerk bood in die jaren ook al volop variatie en uitdaging, met daarnaast ruimschoots mogelijkheden om ook naast de piste te genieten van het witte goud. Nadelen waren er ook. De ellenlange sleepliften bovenop de gletsjer bezorgden met name snowboarders behoorlijke krampen in de bovenbenen.

Inmiddels zijn we ruim twintig jaar verder. De krampveroorzakende, koude sleepliften die we hierboven al noemden zijn tegenwoordig comfortabele, overdekte stoeltjes- en zelfs gondelliften. En de krappe, kleine gondels zijn inmiddels vervangen door veel ruimere exemplaren. Oftewel: in de afgelopen decennia zijn miljoenen geïnvesteerd in infrastructuur en pisteaanleg. En zelfs in besneeuwingsinstallaties, want ondanks de hoge ligging wil men op de Stubaier Gletscher niets aan het toeval overlaten.

Even wat feiten. De Stubaier Gletscher ligt aan het eind van het gelijknamige dal, ingeklemd tussen de drieduizenders Schaufelspitze, Stubaier Wildspitze en Daunkogel. Het dalstation ligt op 1.750 meter, het middenstation op 2.200 meter en pas daarná begint de pret. Op een hoogte waar de meeste andere skigebieden ophouden, ontvouwt zich het skigebied van de Stubaier Gletscher. Maar liefst vier verschillende liften brengen de gasten naar hoger gelegen pistes. Twee daarvan zelfs non-stop vanaf het dalstation, twee met een kleine overstap. De liften zónder overstap zijn Gondelbahn Gamsgarten en Gondelbahn Eisgrat, die eindigen in gelijknamige bergstations/restaurants op respectievelijk 2.620 meter en 2.900 meter hoogte. Vermeldenswaardig is overigens het Eisgrat restaurant: dat is met ingang van deze winter geheel vernieuwd. Niet alleen het gebouw, maar ook de keuken. Letterlijk, maar óók figuurlijk. De koks fabriceren namelijk op een hoogte van bijna drie kilometer hun eigen, verse pasta!

Wie de verse pasta even laat voor wat het is en verder naar boven gaat, moet niet gelijk weer naar beneden speren, maar even de Top of Tyrol beklimmen; vanaf dit panoramaplatform op 3.210 meter heb je een weergaloos uitzicht op de drieduizenders in het omliggende berglandschap. En natuurlijk kijk je uit over een groot deel van het totale gletsjerskigebied, waarbij opvalt dat er aan liften in ieder geval geen gebrek is. Het zijn er zóveel, dat lange wachtrijen ook in de allerdrukste periodes - wij waren er bijvoorbeeld de laatste keer met Pasen - enorm meevallen. Alleen bij middenstation Fernau ontstaan soms opstoppingen, omdat de gondels vaak al vol zitten met skiërs en boarders die de dalafdaling hebben gemaakt en weer op weg omhoog zijn.

Maar goed, even terug naar de top van de Stubaier Gletscher. Daar kan je in de Jochdole, het hoogstgelegen bergrestaurant van Oostenrijk, genieten van >>

Links: Uitzicht over het skidorpje Neustift, met op de achtergrond de Stubaier Gletscher.

Rechtsboven: De hoogalpine Doppelsesselbahn Wildspitze verbindt de Eisjoch gletsjer met de Daunferner (ferner = gletsjer).

Rechtsmidden: Niet te steil en lekker breed, dat is zoals veel skiërs vinden dat een piste eruit moet zien. Geef ze eens ongelijk.

Rechtsonder: Restaurant en liftenknooppunt Gamsgarten op 2.620 meter hoogte is dé centrale ontmoetingsplaats van de Stubaier Gletscher.

Snow/ 7

Stubaital

BIG Family op de Stubaier Gletscher Gezinnen die verblijven in de negen aangesloten BIG Family Ski Camp partnerbedrijven kunnen profiteren van een exclusieve service. Als je wilt kunnen de kinderen ’s morgens met een speciale shuttle vanaf het hotel naar de skischool bij het dalstation van de gletsjer worden gebracht. Gasten van de BIG Family Ski Camp partnerbedrijven krijgen bovendien 10% korting bij skischool Neustift-Stubaier Gletscher. Vanaf het dalstation gaan de kleine wintersporters en hun leraren stressvrij en zonder wachttijd naar boven, want speciaal voor kinderen is een extra kinderrij aanwezig. Boven, bij liftstation Gamsgarten, is royaal ruimte vrijgemaakt voor de kinderskischool. Op deze afgebakende kinderpiste staan vier overdekte (!) kinderrolbanen, die de kleintjes tegen weer en wind beschermen. Daarnaast zijn er ook Wellenbahnen en een Kindercaroussel aanwezig. Voor een korte pauze tussendoor staan extra begeleidsters paraat, die de kinderen opvangen. Dan kan de rest ongestoord verder skiën. En ’s middags komen alle kinderen samen in het B.Big Kinderrestaurant. Samen met de kinderen skiën of boarden? De afgeschermde familie- en seniorenpiste waarop een snelheidslimiet geldt, biedt een veilige omgeving om met het hele gezin afdalingen te maken.

Zijn de kinderen iets ouder en willen ze liever zónder pa en ma de berg op? Dan kunnen ze zich de hele dag uitleven in het spectaculair grote funpark Stubai-Zoo, dat zich bovenop de Gaisskarferner bevindt.

info BIG Family Ski Camp: www.bigfamilystubai.at

8

/Snow

een heiße Schoko. Tijdens onze skitrips in de jaren tachtig en negentig was dat restaurant er natuurlijk nog niet en datzelfde geldt voor de pistes (en off-piste) die vanaf restaurant Jochdole bereikbaar zijn. Zowel naar het oosten als het westen liggen tegenwoordig achter de Schaufelspitze brede, blauwe pistes, waardoor echte rondtochten mogelijk zijn.

Naar het oosten loopt de Gaiskarferner (ferner = gletsjer), die vervolgens weer uitkomt op de Fernauferner, de grootste gletsjer van het gebied.

Ga je vanaf restaurant Jochdole naar het westen, dan kom je via een relatief kort stoeltjesliftje op de Daunferner, een andere grote gletsjer van het skigebied. En op die gletsjer is iets heel bijzonders aan de hand! Voor families en senioren is een speciale, afgebakende piste aangelegd. Dus wie geen last wil hebben van knalhard voorbijscheurende skiërs en snowboarders en op een rustig tempo z’n bochtjes wil draaien, kan zich op deze zogenaamde comfortpiste helemaal op zijn gemak voelen.

Deze doelgroepbenadering is karakteristiek voor de Stubaier Gletscher. Op de Daunferner ligt namelijk óók - apart natuurlijk van de comfortpiste - een hogesnelheidspiste waar speedfreaks hun snelheid kunnen meten. Wie durft?

Snelheden tot meer dan honderd kilometer per uur zijn mogelijk! Freestyleskiërs en snowboarders hebben óók hun eigen plek. Lekker sneeuwzeker is helemaal boven in het gebied, op de Gaiskarferner, een zeer uitgestrekt funpark aangelegd met vier kicker lines, de Stubai-Zoo. En met de naam BIG Family Ski-Camp profileert de Stubaier Gletscher zich óók als vakantiebestemming voor gezinnen met kinderen (zie apart kader), met een kindercrèche, een apart kinderrestaurant en een apart kinderskigebiedje.

Nou is er natuurlijk óók een publiek dat juist geen prijs stelt op allerlei kunstmatig sneeuwvertier. We doelen hier op de liefhebbers van het betere offpiste werk. Ook die komen op de Stubaier Gletscher aan hun trekken. Wie prijs stelt op een flink potje zweten kan op toerski’s zelf z’n weg omhoog werken, maar ook voor skiërs die liever gebruik maken van skiliften ligt er een enorme hoeveelheid ongeprepareerd terrein. De hochalpine Abfahrt Wilde Grub’n - die helemaal tot in het dalstation gaat - is de bekendste, maar er zijn nog legio andere off-piste routes aanwezig in het uitgestrekte gebied.

Kortom: genoeg te doen op de Stubaier Gletscher. En dan hebben we het bijvoorbeeld nog niet eens gehad over het vrij toegankelijke slalomparcours op de Eisjochferner. Of de ijsklimtoren bij de Gamsgarten. En niet te vergeten de langlaufloipes en de winterwandelroutes. Kortom: de Stubaier Gletscher heeft echt iéder type wintersporter wat te bieden, van jong tot oud en van hyperactief tot relaxed.

Info Stubaier Gletscher: www.stubaier-gletscher.com

Linksboven: Vanwege de extra aandacht die kinderen op de gletsjer krijgen, verdiende de Stubaier Gletscher vorig jaar de ADAC-vermelding “Top-skigebied voor families”.

Linksonder: Hoger kan bijna niet: het Stubai-Zoo funpark ligt op dik 3.000 meter hoogte en is daarmee extreem sneeuwzeker.

Links: Op de Stubaier Gletscher hebben kinderen hun eigen skigebiedje, inclusief overdekte rollenbanen.

Rechtsboven: Uitzicht over de heerlijk brede pistes van de Eisjoch en Daunferner.

Snow/ 9

Stubaital

10

/Snow

schlick 2000 Poederparel en familiegebied in één

Wie aan het Stubaital denkt, denkt aan de gelijknamige gletsjer. Terecht ook, want zoals je elders in deze Stubai Special kunt lezen behoort het uitgestrekte skigebied aan het einde van het Stubaital tot de beste gletsjerskigebieden ter wereld. En die goede reputatie maakt ook, dat de kleine gebiedjes die tussen de snelweg en het gletsjerskigebied in liggen een beetje in de vergetelheid lijken te raken. Onterecht, zoals uit onze ervaring met de grootste van de kleintjes - Schlick 2000 - bleek.

Eigenlijk zijn we bij toeval in Schlick 2000 terecht gekomen, al heel wat winters terug. Dat zit zo. We zaten in het Stubaital voor een weekje skiën op de bekende gelijknamige gletsjer. Nou ja, skiën. Het was meer op de tast naar beneden glijden. Sneeuwval en een stormachtige wind zorgden ervoor, dat er nauwelijks verschil was tussen het wit van de piste en het wit van de lucht. Mooi, zo’n hooggelegen gletsjerskigebied, maar in slecht weer kan je beter iets lager zitten, tussen de bomen. En daarom besloten we de volgende dag niet naar de gletsjer te gaan, maar dat kleine gebiedje bij Fulpmes eens te proberen, dat vlak bij de entree van het dal ligt, aan je rechterhand als je van de tolweg afdraait. “Schlick 2000”, hadden we al eerder op de borden gelezen. Niet een naam die je snel vergeet. En achteraf ook een gebied dat ons bijgebleven is. Natuurlijk, Schlick 2000 is niet zo hoog en uitgestrekt als de gletsjer, maar met een hoogte van dik 2.200 meter is de sneeuwzekerheid behoorlijk hoog. Vanaf het dalstation zit je in no time op de Kreuzjoch, waar feitelijk het skigebied begint. Vanaf de Kreuzjoch ski je een vrij brede vallei in, met aan de westkant een hele serie pistes, bediend door een viertal liften.

Was op de gletsjer hevige sneeuwval een probleem, in de relatieve beschutting van de vallei is het zicht beter. Bovendien: direct bij het bergstation start een aantal off-piste routes door het bos, die eindigen op de Schlickeralm, de brede bodem van de vallei. Eindeloos bochten draaien door een diep pak sneeuw, zonder last van de storm die duizend meter hoger woedt! En het mooiste is; met de aansluitende Sennjochlift zijn we zó boven om weer nieuwe lijnen door de poeder te trekken. En nog ’s en nog ’s. Sindsdien weten we het wel; zijn we in Stubai en ís het weer slecht, dan vind je ons in Schlick 2000!

Sterker; ook als het weer wél goed is, is Schlick een fijne plek, zeker sinds onze kinderen ook meegaan op sneeuwvakantie. Vanwege de kosten hoef je ze niet thuis te laten. Zolang ze jonger zijn dan tien jaar mogen ze gratis mee naar boven. En ondanks de relatief geringe omvang van het gebied is het allesbehalve behelpen. Sinds vorige winter staat er wegens het vijftigjarige bestaan van Schlick een gloednieuw dalstation met een dubbel zo grote skiverhuur, een grote shop en een ruime hoeveelheid skidepots. En eenmaal boven is de Schlickeralm een perfecte plek om skiën of boarden te leren en daarom ook de uitvalsbasis van de skischool. En wat lager, bij middenstation Froneben, ligt voor kleine wintersporters het bekroonde Ronny’s Kinderland.

Dan kunnen pa en ma lekker bochtjes draaien, zonder al te ver uit de buurt te geraken. Immers; íedereen die in Schlick skiet, komt via de Schlickeralm weer bij het middenstation uit. De Jochgeierbar die halverwege de Alm ligt is daarom ook een geliefd verzamelpunt, ook al vanwege de ligging in de zon. Zelfs langlaufers vinden er hun loipe, op die Schlickeralm. Op diezelfde alm start bovendien een rodelbaan die pas 600 meter lager bij het dalstation eindigt! Boven in het gebied liggen er voor freestylende skiërs en boarders maar liefst twee funparken. O ja, vergeet ook de wekelijkse skidemo’s - met ski’s uit het begin van de vorige eeuw - en de afsluitende vuurwerkshow niet! Kortom, of je nu poederfreak, family man of beide bent, Schlick 2000 is een aanrader. Dus rij de volgende keer niet zoals altijd door naar de gletsjer, maar sla iets eerder af van de doorgaande weg en probeer dat gebiedje met die rare naam eens.

Info Schlick 2000 Skizentrum Fulpmes: www.schlick2000.at

Linksboven: Hét centrale punt van Schlick 2000 is bergstation Kreuzjoch.

Geheel links, midden: Hiken en poedersneeuw rijden gaan óók in Schlick 2000 heel vaak samen.

Geheel linksonder: Vanwege z’n relatieve compactheid is Schlick 2000 een heerlijk familieskigebied.

Links: Ruige steenreuzen met namen als Schlicker Scharte en Ochsenwand karakteriseren het centrale deel van Schlick 2000.

Rechtsboven: Wie ervan houdt z’n spoor te trekken door versgevallen poedersneeuw, is in Schlick 2000 aan het juiste adres.

Snow/11

Stubaital

12

/Snow

11er lifte Sportieve familieskiberg Wie z’n overnachtingsadres in Neustift heeft, kan het skigebied van de 11er Lifte nauwelijks missen. Kijk je namelijk omhoog naar beboste hellingen onder de imposante Elferspitze, dan springt een lange, brede witte streep onmiddellijk in het oog. Een uitdagende piste, dat is duidelijk. Schijn bedriegt, want de lager gelegen pistes liggen verscholen tussen de bomen en bieden ook meer ontspannen skiplezier.

Net als de Serlesbahnen en Schlick 2000 moet ook het skigebied van de 11er Lifte boven Neustift de concurrentie dulden van grote broer Stubaier Gletscher. Maar hoe gek het ook klinkt; die gletsjer is niet zaligmakend. En we hebben het dan niet eens over de dagelijkse auto- of busrit naar de gletsjer toe, terwijl je als gast van Neustift op loopafstand van het dalstation van de 11er gondelbaan verblijft.

De toegevoegde waarde van het skigebied op de flanken van de Elferspitze zit ’m bijvoorbeeld ook in de beschutte ligging. Als op de gletsjer bij wijze van spreken de pannen van het dak waaien - en het waait nogal eens op gletsjers - dan zit je op de brede pistes van de 11er Lifte heerlijk beschut tussen de bomen. En van de white-outs die de boven de boomgrens gelegen gletsjerpistes zo nu en dan teisteren, heb je door de contrastwerking van het bos geen last. Kortom, ook als de weersomstandigheden minder goed zijn, valt er boven Neustift nog heerlijk te skiën. Met name skiërs met een sportieve inslag kunnen op de gematigd steile pistes uitstekend aan hun bochtentechniek werken. Vooral de dalafdaling is heerlijk afwisselend. Ook buiten de piste is genoeg te doen. Skiërs en boarders die niet vies zijn van een klein stukje hiken, vinden namelijk op de flanken van de Elferspitze volop onberoerde poedervelden en uitdagende tree-runs.

Maar net als de andere ‘kleintjes’ in het Stubaital biedt de 11er Lifte meer dan alleen alpine ski- en snowboardplezier. Het gebied profileert zichzelf als rodelberg. Niet zo gek, want er lopen maar liefst twee prachtige rodelbanen richting dal. De eerste - de Elfer Rodelbahn - neemt vanaf het op 1.800 meter hoogte gelegen panoramarestaurant Elfer prettig slingerend min of meer de kortste weg naar Neustift. Deze rodelbaan is geheel verlicht en je kunt op maandag, woensdag en vrijdag een skidag een sportief staartje geven met een avondje rodelen. Echt doen, want de Elfer Rodelbahn wordt tot de leukste rodelbanen van Tirol gerekend, met ontelbaar veel haarspeldbochten. Pas op dat je er niet uit vliegt!

De tweede rodelbaan - de Pinnis Rodelbahn - start ook bij bergrestaurant Elfer, maar gaat precies de andere kant op, over de achterkant van de berg. Deze baan is niet verlicht. Dat geeft niet, want deze rodelbaan moet je juist overdag doen.

De baan voert namelijk door het stille, nagenoeg ongerepte Pinnistal. Volop genieten, vooral ook als je een stop inlast bij de Issenanger Alm of de Herzebner Almwirt om te genieten van de lokale specialiteiten en misschien ook een kleine hartversterking. En daarna vol gas naar het dal, met als afsluiter een mooie wandeling om na te praten richting Neustift.

Wordt bij skiën, snowboarden en rodelen gebruik gemaakt van de zwaartekracht, bij sneeuwschoenwandelen en winterwandelen moet die zwaartekracht juist overwonnen worden. Vanaf het bergstation is het 40 minuten lopen naar de Elferhütte. Je wordt daar beloond voor de moeite met een prachtig uitzicht op het Stubaital, met aan de ene kant de imposante gletsjers en drieduizenders van de Stubaier Alpen en aan de andere kant een blik op Innsbruck. Bovendien is Elferhütte een populair parapente vertrekpunt en ook dat levert spectaculaire beelden op.

Ook een winterse tocht naar de Pinnisalm aan de achterzijde van de Elferspitze is een aanrader. Niet alleen vanwege de prachtige natuur, maar ook vanwege de urige berghut. De route terug komt halverwege uit op de Pinnis Rodelbahn en biedt dan ook mogelijkheden tot pauzeren in de Issenanger Alm of de Herzebner Almwirt.

Info Hochstubai Liftanlagen Neustift: www.elfer.at

Linksboven: De relatief steile afdaling vanaf de Elferhütte biedt ronduit spectaculaire vergezichten.

Geheel links, midden: Met zes restaurants en gezellige Almhütten is het in het Elfer skigebied ook goed ontspannen.

Geheel linksonder: Vanaf de gezellige Elferhütte gaan de pistes maar één kant op: naar beneden!

Links: De rodelbanen van het Elfer gebied behoren tot de mooiste van Tirol.

Rechtsboven: Met name het stille Pinnistal aan de achterkant van de Elferspitze is ideaal voor sneeuwschoenwandelaars.

Snow/13

Stubaital

14

/Snow

serlesbahnen Langlaufen en sneeuwschoenwandelen met natuurbonus Aan de voet van de 2.718 meter hoge Serles ligt een vriendelijk gebied. De brede pistes in verschillende moeilijkheidsgraden maken het gebied van de zogenaamde Serlesbahnen namelijk geschikt voor de hele familie. En naast skiën en snowboarden kunnen ook langlaufers er hun hart ophalen. Het gebied beschikt namelijk over de hoogstgelegen langlaufloipe van Tirol.

Eerlijk is eerlijk, ook wij hebben in het verleden het skigebied boven Mieders vaker wel dan niet letterlijk links laten liggen, op weg naar de Stubaier Gletscher of Schlick 2000, het grootste van de kleine skigebiedjes in het Stubaital. Onterecht, zo bleek later, want het skigebied dat met de Serlesbahnen bediend wordt is toch heus de moeite waard. Okay, het aantal pistekilometers is met acht kilometer allesbehalve shocking, maar daar staat tegenover dat de pistes heerlijk breed zijn, vrijwel allemaal door het bos lopen en relatief vlak zijn. Heerlijk dus voor skiërs en boarders die graag mooie, lekker lange gesneden bochten maken. Of voor families met kinderen. Gesloten pistes of liften vanwege stormachtige winden?

Bezoekers van de hooggelegen gletsjerskigebieden maken het meermaals mee, maar niet gasten van de Serlesbahnen.

Wie z’n vertier liever náást de piste zoekt, komt op de flanken van de Serles ook aan z’n trekken. Het bergstation van de gondellift op 1.600 meter is een ideaal startpunt voor toerskitochten naar de Waldraster Jöchl, de Blaser und de Kalbnjoch. En dan natuurlijk door ongerepte poedersneeuw weer naar beneden. En ook het gebied onder het bergstation biedt volop off-piste mogelijkheden, waarbij met name de tree-runs door het bos een heerlijke uitdaging zijn.

Een ander punt waarop het Serles gebied zich onderscheidt is de aanwezigheid van een uitgestrekt netwerk langlaufloipes. Er ligt maar liefst 45 kilometer loipe, op een hoogte tussen de 1.600 en bijna 1.900 meter. Niet alleen sneeuwzekerheid, maar ook volop genieten van het natuurschoon is gegarandeerd. Aan het uitzicht kan het sowieso niet liggen. Omdat de loipes als het ware óm de berg heen lopen, bieden ze afwisselend uitzicht op het Stubaital, het Wipptal en - naar het noorden toe in het laaggelegen Inntal - op de Tiroolse hoofdstad Innsbruck.

Het is diezelfde natuurbeleving die de flanken van de Serles óók zo geliefd maakt bij sneeuwschoenwandelaars. En wie wel eens met ‘tennisrackets’ onder z’n voeten door onberoerde sneeuwvelden heeft gelopen, kan alleen maar beamen dat het inademen van de friskoude lucht, de diepe stilte en het luchtkussengevoel onder de voeten sneeuwschoenwandelen sowieso al tot een unieke ervaring maken. En dat geldt al helemaal op de beboste flanken van de Serles.

Naast skiën, langlaufen en sneeuwschoenwandelen is er nóg een sportieve activiteit die zich bij uitstek laat beoefenen op de Serles: rodelen. Er zijn op de berg maar liefst vijf verschillende rodelbanen aangelegd; naar Matrei, naar Schönberg, naar Fulpmes en naar Mieders. Die laatste is ook nog eens geheel verlicht! Iedere dinsdag en vrijdag brengt de gondel daarom tot half negen ’s avonds gasten omhoog voor een nachtelijk rodelavontuur.

Kortom: wie het Stubaital bezoekt doet er verstandig aan, bij het verlaten van de snelweg het gas er wat eerder af te halen dan in Fulpmes of Neustift. Stoppen in Mieders is helemaal geen slecht idee. Vanwege ‘huisberg’ Serles is een verblijf in dit skidorpje namelijk beslist de moeite waard.

Info Serlesbahnen Mieders: www.serlesbahnen.at

Linksboven: De Serles Gondelbahn brengt de gasten vanuit Mieders naar de Koppeneck op 1.600 meter hoogte.

Linksonder: Met dik 45 kilometer aan loipes op een sneeuwzekere hoogte tussen de 1.600 en ruim 1.800 meter kunnen langlaufers zich helemaal uitleven.

Rechtsboven: De beschutte dalafdaling naar Mieders.

Rechtsonder: Een andere must-do activiteit in Serles is het sneeuwschoenlopen.

Het is waarschijnlijk de beste manier om maximaal te genieten van de natuur en stilte van dit gebied.

Snow/15