Roadtrip: Bansko, Bulgarije

R O ADS TO R Y BAN S KO / BU LGAR IJE

ROAD STORY

00 SNOWBOARDERMAG#03_08/09

Tekst: Jasper Bakker. Beeld: Edoart.nl

ROAD STORY

Vleselijke geneugten in Bulgarije

v.l.n.r.

Frederik van den Bossche, Jasper Bakker, Martijn van Wittenbergh.

Expand your horizon! Met deze instelling reizen Frederik Van den Bossche, Martijn van Wittenbergh, fotograaf/mental coach Edo Jungerius en ondergetekende af naar het voormalig Oostblok op zoek naar beter: “Wij gaan op zoek naar sneeuw, cultuur en vlees zoals dat in de Alpen niet te vinden is; wij gaan naar Bulgarije!”

We landen op Sofia Airport waar we onze huurauto oppikken voor de drie uur durende reis naar het zuiden richting Bansko, onze eindbestemming. Onderweg wordt druk gespeculeerd over de sneeuwtoestand. Sofia was namelijk niet bepaald wit. “Oe Banana... ach Banana... bouzhuy bakmwa....cze Baczaka”. Het gevonden cassettebandje uit het dashboard brengt de stemming er gelukkig goed in. Op het ritme van vrolijke Bulgaarse klassiekers rijden we langs kuilen, zwerfhonden, en zo hier en daar een eenzame schaars geklede vrouw het chaotische Sofia uit richting de met bergen bezaaide horizon.

SNOWBOARDERMAG#03_08/09 00

ROAD STORY

Downtown Bansko.

Het kapitalisme is in opkomst, maar de armoede en leefomstandigheden zijn in de kleine plaatsjes ver onder ons Westers niveau. Smerige gebouwen, fabrieken pal naast huizen, overal kapotte ramen en gaten in muren, sieren het landschap langs de weg.

De gemiddelde ghettoboarder zou zich hier, als er daadwerkelijk rails zouden zijn, in zijn nopjes voelen. We vrezen

" ansko barst van de freeride" het ergste over het skigebied van Bansko. Zijn er liften, hoeveel werken er daadwerkelijk, worden ze door paarden of ezels voortgetrokken, en zou Borat skiën of boarden? Na ongeveer alle Oostblokgrappen tot driemaal toe te hebben herhaald, rijden we eindelijk de bergen in. En op magische wijze verdwijnen de gaten in de weg, wordt het asfalt mooi zwart, en rijden we een

SNOWBOARDERMAG#03_08/09

Bulgaarse (af)rekening.

dorp in dat onze verwachtingen ver overtreft. Bansko blijkt de groeikern van het Bulgaarse wintersporttoerisme dankzij een financiële injectie van tientallen miljoenen Levs (Bulgaarse munteenheid). Dit uit zich in moderne gebouwen, goede wegen, nieuwe liften en een hoop “Investment opportunities” als we de vele billboards moeten geloven. Bij ons drie-en-halve-ster hotel worden we opgewacht door Lydia, een Bulgaarse skilerares die er nog een aardig woordje Nederlands op nahoudt. De avond is al ingevallen en we lopen achter Lydia één van de knusse afgeladen restaurants in. Overal hangen messen, bijlen, opgezette beesten en natuurlijk knettert er een openhaard. Een vrolijke vijftigplusser in klederdracht zingt met zijn elektronische harmonica de Bulgaarse volksdanskrakers die we nog uit onze autoradio herkende.

Eenmaal geïnstalleerd trakteert Lydia ons op een yoghurtsalade en een glas brandewijn die in vuur en vlam wordt ingeschonken. Ik hoef verder niet uit

te leggen dat het een straf goedje is...

Lydia beveelt ons als hoofdgerecht de mixed grill aan en vertelt dat dit één van de specialiteiten is en we het best met z’n vieren kunnen bestellen.

Normaal gesproken geldt dat als je één hoopje gemixt vlees hebt gezien, you’ve seen it all! Maar vijftien minuten later komt er een schaal voedsel aan die zijn weerga niet kent. Overal liggen aardappels, groente, en vier omhoog priemende joekels van stalen satéprikkers met ieder een ander soort dood dier eraan vast geregen. Bulgaren weten wel raad met hun vee. Ik heb in tijden niet zo lekker gegeten, maar nog lekkerder is de rekening achteraf; een voordeeltje van Oost Europa.

De volgende ochtend vangen we de eerste glimp op van Bansko by daylight.

Het is te merken dat het dorp luxueus is. Niks geen kapotte liften of ghetto’s vol jammerende mensen. Bansko is te vergelijken met ieder ander degelijk wintersportdorp in de Alpen, alleen dan goedkoper en waarschijnlijk sneeuwzekerder. De Engelsen weten

ROAD STORY

Frederik van den Bossche, gebraden backcountry bocht.

SNOWBOARDERMAG#03_08/09

ROAD STORY

Jasper Bakker, bluntburger van de grill.

SNOWBOARDERMAG#03_08/09

ROAD STORY

Binnenkant van de Sveta Nedelia kerk.

"Het wintersportdorp is eerder een st d" hier blijkbaar al alles vanaf. De extra luchtreistijd tussen Bansko en de Alpen is te verwaarlozen. Vandaar dat er wekelijks tien vliegtuigen vol witte theeslurpers een uurtje langer doorvliegen richting Bulgarije. Bansko is een echt groeiend wintersportdorp, nou ja... bijna een stad. Tot aan de horizon zie je hoogwerkers, hotels in aanbouw en een hoop beton; Bansko Gigantico! Toch is het centrum gezellig en authentiek. De met oude stenen geplaveide paden

zorgen voor veel sfeer langs de vele restaurants en prullariawinkels. Pal voor ons hotel bevindt zich de halte voor de ‘Vipshuttle’ die je naar het dalstation brengt; een service die bijna al de hotels verlenen. Het vijftienpersonenbusje is knus, half Engeland heeft zijn plekje in de bus reeds veroverd. Het maakt ons allemaal niets uit, want twintig minuten bepakt lopen is geen alternatief. Bij aankomst zien we hoe het gebied is opgezet.

Eerst moet je met een gondel een

SNOWBOARDERMAG#03_08/09

ROAD STORY

Martijn van Wittenbergh, spraysteak.

SNOWBOARDERMAG#03_08/09

ROAD STORY

Dalaanzicht Bansko.

Het oude centrum.

stuk horizontaal door het dorp en vervolgens stijl de berg op. Hopelijk is de sneeuwkwaliteit boven beter, want de eindeloze dalafdaling ligt modderig te wachten op een vlokje wit. Op het pistekaartje lijkt de reistijd van de Doppelmayrgondel mee te vallen. Het tegendeel is waar, na bijna een half uur stappen we eindelijk uit. Met meer dan zeventig kilometer aan piste en een hoogteverschil van 1700 meter is het misschien geen Paradiski, maar het is verre van wat we van een Bulgaars gebied hebben verwacht.

Vette freeridemogelijkheden, goed onderhouden pistes en honderden sneeuwmachines zorgen ervoor dat het vermaak bovengemiddeld is.

Bansko gaat ons geven wat we dit jaar niet in de Alpen konden krijgen! Na

"We vluchte de tripclub uit" een grondige spotcheck en wat piste cruising keren we terug in ons hotel in Bansko-city. De sfeer zit er inmiddels goed in. De Laaglandse humor mixt zich perfect en tot onze verbazing begint het ook nog eens te sneeuwen. Gaan we dan eindelijk verse poeder rijden?

Na een goede whirlpoolsessie en ons dagelijkse shot vlees sluiten we de avond af met een lokaal biertje dat zelfs door de Belgen wordt goedgekeurd. De nacht valt in en de sneeuw blijft zich opstapelen...

De spotcheck van de vorige dag werpt zijn vruchten af. Nog nooit is dertig centimeter verse poeder zo effectief gebruikt. Terwijl De Witte ‘deftige’ lijnen zet in één van de vele couloirs, scheurt Martijn meerdere Bulgaarse faces af. Na een paar goede runs zien we naast onze sporen slechts enkele andere poederlijnen. De vele gezinnen die Bansko bezoeken, vinden poeder blijkbaar maar niks. ‘s Middag besluiten we te gaan spelen bij een verlaten bergrestaurant. De ingegooide ramen en het vervallen hout geven de naastgelegen wallride een grimmige

sfeer; the white ghetto. Martijn zet een paar mooie blunts neer, ik ga voor een backlip. De juiste snelheid is vitaal want over de rand vliegen is geen optie.

Murphy’s Law laat zich gelden want ik vlieg de vierde keer toch over de rand. Al bungelend kan ik nog net de ondergelegen tafel ontwijken. Een paar blauwe plekken en een scheur in m’n jas zijn het resultaat. Uiteindelijk is poging zes de big pay-off. Vette foto, vette actie, mijn dag is goed! Die avond bezoeken we weer een toplocatie op Bulgaars gastronomisch gebied. Het vlees, gemaakt in traditionele Kasap stijl en de brandewijn zijn weer van hoge kwaliteit. Onder het genot van een zingende Tanjia besluiten we het avondleven van Bansko te inspecteren.

Na een wandeling richting het centrum worden we door een propper in een hippe club met vele mooie dames binnengeloodst. Pas na een paar minuten wordt het ons duidelijk dat het vrouwelijk publiek aan het werk is en wij maar één van de weinige klanten zijn. Blijkbaar zijn we in één van de vele stripbars van Bansko beland.

Vleeskeuring twee kan van start! Terwijl Edo en ik van een Bulgaarse baco genieten, is Martijn op jacht op de dansvloer. Terwijl we de dames die op schoot zijn gekropen voor een gratis drankje teleurstellen, zien we dat het op de dansvloer niet helemaal goed gaat.

Martijn heeft een mondeling conflict met de stripteasedanseres. Een korte woordenwisseling en een “Fuck you” van Martijn is genoeg voor een stijlvolle hoek in zijn gezicht. We lachen, maar beseffen opeens dat we in Bulgarije zijn waar het iets minder leuk kan eindigen.

We pakken haastig onze jassen en wandelen snel de club uit. Terwijl het “You Crazy, you crazy!” nagalmt in de trappengang, zijn we blij dat we geen Bulgaarse maffia achter ons aan hebben. Gelukkig is de volgende bar ons vriendelijker gezind en beleven we toch een mooie avond.

De sneeuwvlokken blokkeren het uitzicht door het raam. Voor het eerst in weken heeft de sneeuw ook downtown Bansko bereikt. We springen snel op uit bed en staan zenuwachtig te wachten bij de shuttle naar het dalstation.

Als een stel kinderen met een lolly,

SNOWBOARDERMAG#03_08/09

ROAD STORY

Live dinershows zit bij de prijs inbegrepen.

bespreken we de lijnen die we willen rijden. Eindelijk poeder dit seizoen!

En nog wel in Bulgarije waar naar onze mening helemaal geen bergen waren.

Vanuit de gondel zien we dat zelfs de dalafdaling begaanbaar is. De piek blijkt in nevel te hangen, maar eronder is goed zicht. Direct merken we dat we toch iets te enthousiast zijn. Ook Bulgarije heeft lawines. De Witte dropt in op een face die nog te onstabiel is en de fluff glijdt hard naar beneden.

Een kleintje, maar toch... Oppassen geblazen dus. Later die dag duiken we door de vreemde Bulgaarse nevel, die nu ook de onderliggende piste heeft bereikt, de bomen in om wat meer contrast te krijgen. De ervaring van de Belgische mannen op poedergebied wordt duidelijk als De Witte een cliff afspringt en daarna behendig met mach 3 alle achterliggende obstakels ontwijkt. Koelkastkids, eat your heart out! We eindigen de dag met de lange dalafdaling. Met zure beentjes en een zoete nasmaak sluiten we onze tijd in Bansko af. De Bulgaren zijn in

SNOWBOARDERMAG#03_08/09

De Alexander Nevski kathedraal

tegenstelling tot de Alpenlanden nog echt blij met toeristen en ze doen er alles aan het naar je zin te maken.

De sneeuw en de pistes zijn van hoge kwaliteit, en dit alles voor een schijntje vergeleken met overpriced crappy Frankrijk. Om nog extra van onze tijd te genieten, rijden we naar Sofia om daar nog een dag door de hoofdstad te slenteren. Na alweer een feestmaal voor een euro of drie, zetten we nog even de tv aan in ons hotel om tot

"De rommelmar t ligt v l Naziprullaria" onze verbazing de herhaling van de Europa Cup Big Air in Sofia te zien van enkele maanden geleden. Een paar bekende Beneluxers vliegen door het

beeld; het gratis pornokanaal heeft er een concurrent bij. De volgende dag lopen we het historische Sofia door.

De statige gebouwen benadrukken de grootsheid van voormalige Oostblok.

Prachtige moskeeën komen voorbij, een kerk uit de tijd voor Christus en de imposante wachtwisseling van het presidentiële kantoor. Vlak voor de Alexander Nevski-kathedraal stuiten we op een rommelmarkt. Het stikt van de matroesjka’s, houtsnijwerk, gasmaskers en andere onzin. Opvallend zijn de vele Nazi-artikelen die hier als warme broodjes over de toonbank gaan. Een fascisme verzamelfanaat zou hier groots inkopen. Beeldjes, camera’s, bestek of horloges, je kon het zo gek niet bedenken of Hitlers clublogo staat erop. Bulgarije blijkt toch net niet helemaal West-Europa te zijn en dat maakt het juist zo interessant. De volgende ochtend keren we terug naar de klinische vertrekhal van Sofia. Bulgarije, wat we vijf dagen geleden nog als Borat style typeerde, blijkt nu een bijzonder mooi

ROAD STORY

Frederik van den Bossche, tailbonkpatĂŠ met stukjes melon grab.

SNOWBOARDERMAG#03_08/09 00

ROAD STORY

en vriendelijk land vol tradities, zoals volksdans, muziek en klederdracht.

Bansko is een wintersportgebied dat misschien nog wel beter aanvoelt als elk ander hossend Alpendorp. Zeker in combinatie met een bezoek aan Sofia is de trip echt de moeite waard.

Info Hoogste lift: 2580 meter Pistes: 65 km Liften: 14 Afstand Utrecht: 2253 km 6-Daagse pas: â‚Ź 125.Website: www.bansko.bg, www.jetlink.nl, www.air.bg Rond de 500 euro heb je al een volledig verzorgde wintersportvakantie in Bansko. Die prijs is inclusief vlucht AMS-SOFIA-AMS, alle luchthavenbelastingen en toeslagen, transfer naar Bansko, 7 nachten verblijf, halfpension en toeristenbelasting.

Check: http://www.balkanski.nl/prijzen.htm, www.terrabulgaria.com Met dank aan:

00 SNOWBOARDERMAG#03_08/09

Kasap style goodbye.