Przewodnik Kibica - Veikkausliiga 2022 by matt93vei

PRZEWODNIK KIBICA VEIKKAUSLIIGA 2022

Redaktor naczelny:

Mateusz Dubiczeńko

Tłumaczenie wywiadu:

Alexander Hölttä Twitter: @Lekumon

Kontakt:

mail: matthew.d@wp.pl Twitter: @M_Dubiczenko

SPIS TREŚCI



AC Oulu

Wstęp



FC Haka

II.

Format rozgrywek



FC Honka

III.

Mapa Veikkausliigi 2022



Inter Turku

IV.

Historia fińskiej piłki klubowej



FC Lahti

Statystyki historyczne

VI.

Rozmowa z Timo Marjamaą transkrypcja



HIFK



HJK

VII.

Budżety klubów



IFK Mariehamn

VIII.

Liigacup



Ilves Tampere

IX.

Suomen Cup



KuPS

Liigacup 2022 - podsumowanie



SJK

XI.

Sylwetki klubów



VPS

Kadry zespołów oraz statystyki zawodników aktualne na dzień publikacji przewodnika. Herby klubów, zdjęcia piłkarzy, emblematy ligowe oraz dane budżetowe pochodzą z oficjalnie udostępnionych przez ligę materiałów

WSTĘP Już po raz trzeci możemy spotkać się w tym miejscu i stanowi to dla mnie ogromną radość. Ponownie przedstawiam Wam wszystkim przewodnik po fińskiej Veikkausliidze, zbiór informacji ułatwiających przygotowanie się do nowo startującego sezonu. Rok 2022 to gigantyczny przełom dla fińskiego futbolu, a wszystko to oczywiście wokół debiutu na Mistrzostwach Europy. Wielkie chwile obchodzili piłkarscy kibice w tym kraju, z pełną dumą mogą wspominać turniej i postawę Puchaczy. Nie będę ukrywał, że dla mnie prywatnie to także wyjątkowe Euro pod względem zaproszeń i inicjatyw, w których udało się wziąć udział, za co bardzo dziękuję z nadzieją, że nie dałem plamy. Ale to nie tylko kadra, bo nowo stworzone rozgrywki pod egidą UEFA pozwoliły, by HJK zdołało awansować do fazy grupowej. Z drugiej strony, KuPS pomimo braku awansu pokazało kapitalną postawę w eliminacjach i to z silniejszymi rywalami. Żyję nadzieją i wiarą, że to dopiero początek dobrej drogi piłki nożnej w kraju Muminków... Trzeci przewodnik oddany w Wasze ręce pozostaje w formie publikacji internetowej oraz PDF. Wszystko obudowane wokół podobnego schematu przedstawienia klubów, ale bez dłuższych form tekstowych, za co mogę tylko przeprosić, ale czas tym razem był przeciwnikiem ilości pomysłów. Z tego miejsca bardzo chciałbym podziękować dziewczynie Dagmarze, za jej motywacyjne rozmowy, wsparcie i wiarę w każdą inicjatywę. Poza tym za wielką pomoc dziękuję Alexandrowi Hölttcie, który nie tylko przetłumaczył wywiad z Timo Marjamaą, ale służył też radą i pomocą w wielu innych kwestiach. Nie pozostaje już nic innego, jak życzyć Wam wszystkim miłej lektury :) Do zobaczenia przy transmisjach oraz aktywnie na Twitterze pod hashtagami: #veikkausliigapl #suomencup #huuhkajat :) Nähdään pian, Mateusz Dubiczeńko

@M_Dubiczenko

FOR MAT ROZGRY WEK a) Dwanaście drużyn rywalizujących pomiędzy sobą dwukrotnie (132 spotkania) b) Rywalizacja w dwóch grupach, po 15.kolejek w każdej z nich (30 spotkań) c) Baraże o grę w eliminacjach UEFA Conference League (5 spotkań) Sezon Veikkausliigi zamyka się w 167 spotkaniach. Oprócz tego dwa mecze, których stawką jest awans do fińskiej ekstraklasy (play offy); nie wlicza się ich do ogólnego zestawienia ligi. 1.1. Zespoły Veikkausliigi mierzą się ze sobą dwukrotnie (dom + wyjazd). Po rozegraniu wszystkich kolejek następuje podział tabeli na dwie grupy z zachowaniem zdobytych dotychczas punktów. 2.1. Grupa mistrzowska Grupa mistrzowska obejmuje pierwsze sześć drużyn w tabeli. Harmonogram grupy mistrzowskiej Round 23 2.-4. 3.-5. 1.-6.

Round 24 6.-2. 3.-1. 5.-4.

Round 25 1.-5. 2.-3. 4.-6.

Round 26 4.-1. 2.-5. 6.-3.

Round 27 1.-2. 3.-4. 5.-6.

- Mistrz kraju zapewnia sobie miejsce w eliminacjach Ligi Mistrzów. Vicemistrz zagra w eliminacjach Ligi Europy. - Trzeci zespół jest pewny udziału w finałowym starciu play off o eliminacje UEFA Conference League - O drugie finałowe miejsce rywalizują zespoły z miejsc 4-7 (harmonogram poniżej, punkt 3.1.)

2.2. Grupa spadkowa Zasady rozgrywania spotkań podobne, jak w przypadku grupy mistrzowskiej i obejmujące rywalizację sześciu zespołów z miejsc 8-12. Harmonogram grupy spadkowej: Round 23 8.-10. 9.-11. 7.-12. Round 25 7.-11. 8.-9. 10.-12. Round 27 7.-8. 9.-10. 11.-12.

Round 24 12.-8. 9.-7. 11.-10. Round 26 10.-7. 8.-11. 12.-9.

- Siódmy zespół ligi uzyskuje kwalifikację do play offów o UEFA Conference League - Ostatni zespół spada bezpośrednio do Ykkönen - Ekipa zajmująca miejsce 11. zagra w play offach o utrzymanie z drugim zespołem Ykkönen (druga liga)

3.1. Play offy o Ligę Europy

Faza sezonu rozgrywana pomiędzy drużynami z miejsc 3.-7. w ligowej tabeli. Rolę gospodarza w meczach otrzymuje zespół wyżej notowany w ligowej tabeli po rundzie zasadniczej. Pierwsze dwie fazy rozgrywane w formie pojedynczego meczu. Finał decydujący o awansie do LE w formie dwumeczu. W przypadku remisu po 90 minutach zespoły rozegrają dogrywkę, a jeśli również ona nie przyniesie rozstrzygnięcia rozgrywana będzie seria jedenastek. Harmonogram play offów: 1. runda Match 1

Match 2

4.-7.

5.-6. Półfinał

Match 1 Winner – Match 2 Winner FINAŁ Pierwszy mecz Match 3 winner – 3. team in Veikkausliiga

Rewanż 3. team in Veikkausliiga - Match 3 winner

3.2. Wyjątki dotyczące zmian w rozgrywaniu fazy play off o LE a) Jeśli Puchar Finlandii zdobywa pierwsza lub druga ekipa z ligowej tabeli, wówczas trzeci zespół z podium dostaje bezpośredni awans do eliminacji LKE. W play offach zagrają zespoły z miejsc 4.-8., z zachowaniem zasady, że zespół najwyżej notowany (4.miejsce) ma automatyczne miejsce w dwumeczu finałowym. b) W przypadku, gdy w rozgrywkach Pucharu Finlandii triumfuje zespół z miejsc 3.-7. automatycznie kwalifikuje się do eliminacji LKE. W jego miejsce do rundy play off wskakuje zespół z ósmej lokaty w ligowej tabeli. Wszystko z zachowaniem zasady przeskoku w drabince „turniejowej” o lokatę wyżej. Na przykład 4. zespół sięga po puchar, to wówczas 5. drużyna wskakuje na drabinkową 4. i analogicznie dzieje się z pozostałymi drużynami.

Media społecznościowe Veikkausliigi to niezwykle rozwijająca się gałąź. Jednym z kolejnych kroków w stronę kibiców był przeprowadzony przed startem sezonu wywiad z Timo Marjamaą, czyli Dyrektorem Generalnym rozgrywek. Poznacie tu przede wszystkim jak widziana przez władze jest przyszłość, ile pracy jeszcze przed nimi oraz dlaczego zdecydowano się na powrót Pucharu Ligi. Rozmowa pochodzi z Facebook’owego konta Veikkausliigi, jest dostępna dla wszystkich użytkowników pod adresem https://fb.watch/bPkuwNlMNI/ Wywiad opublikowany został dzięki pomocy Alexandra Höltty (@Lekumon), który przetłumaczył rozmowę z fińskiego na język polski. Jaka jest według Pana aktualna sytuacja w Veikkausliidze? Timo Marjamaa: Obecna sytuacja w lidze jest trudna, jest wielkim wyzwaniem, głównie oczywiście ze względu na koronawirusa. Nie wiemy do końca jaka jest najbliższa przyszłość, kiedy kibice będą mogli i będą chcieli wrócić na stadiony. Najbliższy sezon traktujemy jednak jak normalny, licząc na pełną publikę oraz ekscytujący przebieg rozgrywek. Cieszy fakt, że mamy sukces na poziomie międzynarodowym w drużynach narodowych i klubach. Utrzymanie się na tym poziomie jest czymś w co mierzyliśmy i nadal mierzymy. Kadra i HJK w minionym sezonie występowały na poziomie międzynarodowym, czy to pomaga w życiu codziennym Finów?

TM: W życiu codziennym fińska piłka nożna robi postępy na każdym froncie. Przyszłe pokolenia dorastają z widokiem fińskiego futbolu odnoszącego sukcesy. Młodzi ludzie, urodzeni w latach 2000. nie mają w pamięci gorzkich momentów. Widzimy, że możemy rywalizować nawet w najbardziej konkurencyjnym sporcie na całym świecie. Po kilku latach wraca Liigacup (Puchar Ligi). Jakie były konkretne powody tej decyzji? TM: Liigacup wraca w pełni głównie dlatego, że Suomen Cup poddał się renowacji. Puchar Finlandii nie zaczyna się w styczniu, nie ma więc wtedy żadnej formy konkurencji dla klubów. Powracający Puchar Ligi jest reakcją na to i możliwością dla klubów, by mecze przygotowawcze rozgrywać.

W najbliższym sezonie Suomen Cup został odnowiony do klasycznego formatu, rywalizacji silnych drużyn z kopciuszka. Jaka rolę w tych zmianach miała Veikkausliiga? TM: Nie jest sekretem, że Veikkausliiga nie była zbyt podekscytowana zmianą pod względem kalendarza. Międzynarodowy kalendarz piłkarskich w ostatnich latach powiększył się, jest więcej terminów FIFA oraz europejskich pucharów, co zabiera nam wiele dni meczowych na Veikkausliigę. Zmiana systemu rozgrywek ligowych z 2019 roku miała na celu unikanie rozgrywania spotkań w najbardziej obłożonym momencie europejskiego kalendarza gier. Nowy system Pucharu Finlandii utrudni budowę terminarza ligowego i zacieśni rytm meczowy. W każdym razie zmiana została wprowadzona, musimy je zaakceptować. Celem zmian było wprowadzenie do Suomen Cup więcej klubów z różnych poziomów rozgrywkowych, z całego kraju i to się udało, co musi cieszyć. Veikkausliiga ma 12 klubów już od 10 lat. Czy istniała dyskusja o zwiększeniu liczby klubów? TM: Dyskusje odbywają się od czasu do czasu. Ostatnim razem w roku 2018, kiedy planowaliśmy zmianę systemu obowiązującego obecnie. Wówczas analiza wykazała, że 12 drużyn w tym momencie to odpowiednia liczba. Często się mówi o tym, że więcej drużyn dałoby więcej możliwości meczowych i wzrost geograficzny ligi. Analizowaliśmy ile klubów w Finlandii ma potencjał na najwyższy poziom, ponieważ to nie ma konsekwencji tylko dla Veikkausliigi, ale też Ykkonen oraz Kakkonen. Bardzo możliwe, że istnieje więcej niż 12 klubów o poziomie Veikkausliigi, ale co się wtedy stanie na niższych poziomach? Jeśli kluby te dostaną się na najwyższy poziom, czy wtedy różnice poziomów będą zbyt wielkie? Dlatego właśnie uważamy, że w tej chwili 12 klubów to idealna liczba. Jakie widzisz największe potrzeby w rozwoju fińskiej piłki nożnej? TM: Warunki są jedną ze spraw, nad która pracujemy i w której postęp został już poczyniony. W Finlandii mamy bardzo dobre boiska dla juniorów, ze sztuczną nawierzchnią oraz zadaszone hale na zimę. Plan dla rozwoju amatorskiej piłki był opracowywany od początku stulecia i to bardzo ważne, by wzrosła liczba piłkarzy amatorskich, szczególnie młodych. Z drugiej strony jesteśmy do tyłu jeśli chodzi o infrastrukturę na najwyższym szczeblu i poziomie. Nasza infrastruktura stadionowa nie jest aż tak modernizowana niż w innych krajach. W wielu miejscowościach istnieją projekty stadionowe, ale ich rama czasowa jest bardzo długa. W niektórych z miast dyskusje toczą się już na przykład od 10-20 lat, a ruchów z tym związanych brakuje.

Często mierzy się nas z Norwegią, Szwecją czy Danią, ale to są kraje piłkarsko-ekonomicznie z innego poziomu, z wiele większymi środkami i to wymaga od nas ogromnych sukcesów piłkarskich. Pod względem sprzedaży piłkarzy potrzebujemy udanych zagranicznych przygód fińskich graczy oraz konkretnych rekompensat pieniężnych—im więcej tego nam się uda zrobić, tym lepiej będziemy mogli rozwijać piłkę nożną lokalnie. W tych sprawach również jesteśmy do tyłu względem innych, a dogonienie ich nie jest sprawą łatwą. Przede wszystkim dlatego, że konkurencja nie śpi i także czyni kolejne kroki w przód. Tak na koniec, jaką wiadomość chciałby Dyrektor Generalny wysłać Finom, by zachęcić do obserwowania futbolu? TM: Piłka nożna jest niezwykle pięknym sportem i ma ogromną wartość. Mecz piłkarski jest wydarzeniem, na które dobrze pójść i osobiście je obejrzeć, ale także spędzić czas z bliskim. To wydarzenie socjalne i mam wielką nadzieję, że będziemy się tak zbierali, bo po prostu siebie potrzebujemy. Zapraszam na mecze, Veikkausliiga jest najlepsza na stadionie.

* Prawa telewizyjne * Pierwotnie rozmowa ta zawierała również kwestię praw telewizyjnych do pokazywania Veikkausliigi, które wygasały wraz z końcem 2022 roku. Pomimo zainteresowania wielu organów, najważniejszy dla działaczy ligi był ciągły rozwój i nowe rozwiązania, technologie wprowadzane przez nabywców praw. Na dwa dni przed startem kolejnego sezonu ligi fińskiej oficjalnie ogłoszono, że zmian nie będzie, a przedłużono dotychczasową współpracę z Oma Sanoma Media. Oznacza to, nie mniej niż tyle, że aż do 2027 roku Veikkausliiga będzie transmitowana za pośrednictwem platformy Ruutu.

Rozgrywki pucharowe organizowane od 1994 roku przez Veikkausliigę w ramach przygotowania pierwszoligowych drużyn do sezonu. Turniej działający w formule fazy grupowej. Pierwsza edycja w historii rozegrana została jesienią, od 2004 roku na stałe terminem jest zima i wiosna. Część ze spotkań odbywa się na zadaszonych halach.

Zasady pucharu określa regulamin Fińskiego Związku Piłki Nożnej, ale z pewnymi wyjątkami. Od 2006 roku możliwe jest przeprowadzenie pięciu zmian, od 2007 roku w fazie play off zlikwidowano dogrywkę, a na sezon 2022 umożliwiono klubom występ w każdym ze spotkań do 3 testowanych piłkarzy. Triumfatorzy Pucharu Ligi: 1994 HJK 1995 Haka 1996 HJK 1997 HJK 1998 HJK 1999 VPS 2000 VPS 2001-2003 rozgrywki odwołane 2004 AC Allianssi 2005 AC Allianssi 2006 KuPS 2007 FC Lahti 2008 FC Lahti 2009 Tampere United 2010 FC Honka 2011 FC Honka 2012 TPS 2013 FC Lahti 2014 SJK 2015 HJK 2016 FC Lahti 2016-2021 rozgrywki odwołane ze względu na reformę Suomen Cup 2022 FC Honka

Rozgrywki zainaugurowane w roku 1955 dla wszystkich klubów zarejestrowanych w Fińskim Związku Piłki Nożnej. Modelem, na którym się wzorowano był angielski FA Cup. Niestety fiński puchar nigdy nie był zaskakujący, często z przewidywalnymi zwycięzcami w gronie klubów z Veikkausliigi. Najwięcej tytułów na swoim koncie ma HJK, które po puchar sięgało aż czternastokrotnie (również w sezonie 2020). Nigdy nie zyskał wielkiej popularności w kraju, od początku był również krytykowany m.in. za zbyt duże obciążenie dla piłkarzy oraz słabą promocję ze strony organizatorów.

FORMAT Największą w historii reformę rozgrywki przeszły w roku 2017. Przetrwała ona przez cztery lata i obejmowała fazę grupową podzieloną na poziomy ligowe klubów i rundę play off. Od sezonu 2022 powrócono do tradycyjnego modelu pucharowego, co przyniosło ze sobą znacznie większe zainteresowanie klubów i zgłoszenie aż 314 zespołów do wstępnych rund rozgrywek. Pucharowa drabinka pozwala także występom małym i amatorskim klubom przeciwko najmocniejszym rywalom w kraju.

GARŚĆ INFORMACJI: 

Honka sięgnęła po raz trzeci w swej historii po trofeum Pucharu Ligi Fińskiej



Najwięcej goli w edycji 2022 zdobył Benjamin Källman trafiając do siatki sześciokrotnie



Niemal wszystkie kluby skorzystały z możliwości testowania zawodników podczas rozgrywek, w gronie tym z zagranicy byli m.in.:

- Mamadou Usman Simbakoli - 20 letni Francuz, do niedawna piłkarz rezerw Lille, mający na koncie dwa mecze i gola w Coupe de France dla Stade Lavallois / testowany przez KuPS - Elie oraz Elisee Sou - 22 letni bracia rodem z Burkina Faso, mający po 2 mecze w pierwszej reprezentacji, zawodnicy iworyjskiego SOL FC D’Abobo / testowani przez Ilves - Phil Ngulube - 25 letni pomocnik rodem z Zimbabwe / testowany przez Mariehamn

- Mlungisi Johan Mkhwanazi - 23 letni stoper z Republiki Południowej Afryki / testowany przez Mariehamn 

HJK w meczu ćwierćfinałowym przeciwko Honce wystawiło zespół rezerw (Klubi 04), było to związane z wyjazdem na tureckie zgrupowanie dzień po tym spotkaniu. To drugi taki przypadek w historii, poprzednio w 2015 roku rezerwy HJK rywalizowały z HIFK i zwyciężyły 2:0



Najmłodszy piłkarz, który zagrał w Liigacup 2022 miał 15 lat (Toni Kangasaho) i wyszedł na mecz w składzie Interu Turku

AC OULU Data założenia: 2002

MNÓSTWO DO POPRAWY Rola beniaminka nie była dla zespołu z Oulu łatwą do spełnienia, a pierwsze zwycięstwo ligowe osiągnęli dopiero w połowie czerwca i to przeciwko outsiderowi z Kotki. Pod wodzą Aholi problemy w zespole nawarstwiały się i skutkiem ubocznym stało się odejście trenera. Mówimy o sentymentalnym odejściu szkoleniowca, który przeciętną kadrą osiągnął historyczny awans do Veikkausliigi. Na ratunek Oulu przyszli z powodzeniem przede wszystkim nowi piłkarze, a skuteczność takich nazwisk jak Opara i Salanovic zakrawała wręcz o absurd. Część z tamtej gwardii udało się w klubie zachować, ale zaczynający teraz już na dłużej pracę Ricardo Duarte sprowadził swoich wojowników i buduje klub od podstaw.

Nauczono się wśród działaczy, że stabilizacja kadry bez większych wzmocnień nie ma racji bytu. Stąd mnóstwo nowych twarzy, nie tylko ogranych na poziomie Veikkausliigi, ale i obcokrajowcy. Embalo, Lopez, Floro, ale też Yaghoubi będący niegdyś jednym z większych objawień w kraju mają dać więcej spokoju i pewne utrzymanie w lidze. Wciąż w ekipie utrzymano blisko 40 letniego Rafinhę, dodano młodości w osobie Könkköli, uwagę skupia jednak inna młoda twarz. Otso Liimatta to jedno z odkryć końcówki poprzedniego sezonu , 17 latek bez większych kłopotów brylował w środku pola i technicznie nie odstawał od starszych kolegów. Czy Oulu stać na coś więcej? Ciężko stwierdzić, nowe rozdanie może wiązać się z długim czasem wprowadzania na najwyższy poziom… z drugiej strony praca Duarte w Gnistan miała znamiona ciągłego rozwoju, wystarczy tylko wykazać się odrobiną cierpliwości wobec Portugalczyka.

Imię i nazwisko

Pozycja

Kraj

Wiek

Mecze / gole *

Poprzedni klub

Juhani Pennanen

FIN

31/0

OPS

Nuutti Kaikkonen

FIN

0/0

JIPPO

Calum Ward

ENG

14/0

HIFK

Miika Koskela

FIN

17/1

OLS

Rafinha

BRA

234/17

HJK Helsinki

Joona Lohela

FIN

1/0

OLS U19

Rafael Floro

POR

0/0

FK Panevezys (LTU)

Riku Selander

FIN

42/0

Ekenäs IF

Noah Pallas

FIN

0/0

FC Honka II

Sandro Embalo

POR

0/0

Olympias Lympion (CYP)

Joel Europaeus

FIN

0/0

IF Gnistan

Jere Kallinen

FIN

25/1

OLS U19

Otso Liimatta

FIN

9/0

Tervarit Juniorit

Nestori Kekonen

FIN

0/0

OLS U19

Magnus Breitenmoser

SUI

18/0

FC Thun (SUI)

Mostagh Yaghoubi

FIN

175/17

HIFK

Marius Könkkölä

FIN

0/0

KRC Genk U19 (BEL)

Armend Kabashi

FIN

37/0

IF Gnistan

Samu Alanko

FIN

54/4

VPS

Dennis Salanovic

LIE

15/5

FC Thun (SUI)

Niklas Jokelainen

FIN

61/6

RoPS

Aapo Heikkilä

FIN

64/3

RoPS

Michael Lopez

ARG

0/0

FK Mińsk (BLR)

Onni Suutari

FIN

0/0

OLS

wypożyczenie nowy zawodnik

* mecze i bramki w Veikkausliidze

PRZEWIDYWANA JEDENASTKA:

SELANDER SALANOVIC BREITENMOSER

EMBALO

KALLINEN

PENNANEN

LOPEZ

KOSKELA YAGHOUBI HEIKKILÄ FLORO

TRANSFERY Z KLUBU: Severi Kähkönen (FF Jaro), Roger „Ruxi” Bonet (FC Inter), Yann Fillion (IFK Mariehamn), Obed Malolo (HIFK), Lassi Nurmos (FC KTP), Henrik Ölander (IF Gnistan), Nikolas Saira (Olbia, ITA), Lasse Ikonen (IF Gnistan), Juuso Särkelä, Anselmi Nurmela, Jarkko Hurme, Kevin Larsson (bez klubu)

Veikkausliiga Ykkönen Kakkonen

#MUSTWATCH

DENNIS SALANOVIC 25-letni reprezentant Liechtensteinu trafia już do Oulu na stałe. Zeszłoroczne wypożyczenie na ratunek okazało się złotym środkiem dla beniaminka. Salanovic w 15 meczach strzelił bowiem 5 goli i był kluczowym zawodnikiem. Salanovic to napastnik, który największą część swej kariery spędził w szwajcarskim FC Thun, a poza tym reprezentował również barwy FC Rapperswil Jona, FC Balzers, NK Istra.

TRENER RICARDO DUARTE (42 lata) w klubie od: 06.10.2021 Trenerską karierę zaczynał w roli asystenta w Vitorii Setubal, później przeniósł się już do Finlandii, by skutecznie prowadzić na zapleczu IF Gnistan. Beniaminka Veikkausliigi przejmował w kryzysowej sytuacji, rozpoczynał wszystko boleśnie m.in. porażką 1:6 z Honką. Mimo tego udało się Oulu utrzymać po morderczych i sprzyjających barażach z RoPS. Teraz Portugalczyk dostaje swój czas, by pokazać, że Oulu stać na znacznie więcej niż bitwa o utrzymanie. Rzadko dzieli się punktami i nie boi się ryzyka w stylu ofensywnym. Unika kombinacji nowoczesnych systemów z pięcioma lub trzema obrońcami.

RAATIN STADION Pojemność: 4392 miejsc Rok otwarcia: 1953 (renowacja: 2009-2011)

FC HAKA Data założenia: 1934 9 x Mistrzostwo 12 x Suomen Cup

TRZYMAĆ SIĘ SWEGO Drugi sezon Haki w Veikkausliidze nieznacznie zmienił sposób postrzegania drużyny. Owszem, podopieczni Tainio znacznie szybciej zapewnili sobie byt i utrzymanie w lidze, ale czy była to inna twarz? Z pewnością poprawiła się gra defensywna, rolę lidera przyjął ze spokojem de Lucas i podobnie powinno być też w sezonie 2022. Dodatkowo atutem stała się obsada bramki z doświadczonym Hilanderem. Długo szukano także stabilizacji środka pola po odejściu Popovitcha i dopiero przybycie Albańczyka—Acki pozwoliło tą pewność poczuć. Najbliższy sezon to kolejne wyzwanie w postaci szukania skutecznego napastnika, a pomóc ma tu obecność Erwina. 27 letni Szkot to snajper mający ponad 100 spotkań w szkockiej Premier League oraz kilka starć w koszulce Leeds. O skali problemu w tej linii boiska niech świadczy fakt, że najskuteczniejszy na poziomie Veikkausliigi napastnik w obecnej kadrze ma w rozgrywkach 7 goli. Dodatkowo niezwykle interesująco zapowiada się Zarokostas, czyli Grek piłkarsko wychowany w Stanach Zjednoczonych, który już w Pucharze Ligi pokazał swoje atuty w postaci szybkości i techniki. Nie da się stwierdzić, by w Valkeakoski budowano potężny zespół, a cele będą naprawdę wysokie. To średnia na ligowe warunki drużyna, która poczyniła intrygujące transfery do ataku. Wciąż najważniejsze pozostanie, by w fińskiej ekstraklasie się utrzymać i to im prędzej tym lepiej.

Imię i nazwisko

Pozycja

Kraj

Wiek

Mecze / gole *

Poprzedni klub

Mika Hilander

FIN

270/0

Ilves Tampere

Aatu Hakala

FIN

8/0

IF Gnistan

Kalle Kohonen

FIN

0/0

wychowanek

Felix Lehtinen

FIN

0/0

Ilves Tampere U19

Niklas Friberg

FIN

78/2

TPS

Eero-Matti Auvinen

FIN

86/3

FC Jazz

Luiyi de Lucas

DOM

34/4

CD Izarra (ESP)

Seth Saarinen

FIN

31/2

Klubi 04

Henri Malundama

FIN

49/3

Ilves Tampere

Topias Listo

FIN

0/0

wychowanek

Atte Sihvonen

FIN

43/2

TPS

Vigori Gbe

CIV

16/0

Ilves

Elias Collin

FIN

0/0

Käpylän Pallo

Thomas Saarinen

FIN

0/0

FC Kiffen 08

Anthony Herbert

TRI

0/0

Red Storm (USA)

Tino Purme

FIN

47/1

Nurmijärvi

Janne-Pekka Laine

FIN

33/1

Ilves Tampere

Donaldo Açka

ALB

10/2

Universitatea Cluj (ROU)

Oliver Whyte

NZL

0/0

Miramar Rangers (NZL)

Stavros Zarokostas

GRE

0/0

Charleston Battery (USA)

Jesse Huhtala

FIN

4/0

HJS

Oiva Laaksonen

FIN

3/1

wychowanek

Salomo Ojala

FIN

37/7

TPV

Miro Salminen

FIN

0/0

Nurmijärvi

Logan Rogerson

NZL

12/1

HJK Helsinki

Lee Erwin

SCO

0/0

St. Mirren FC (SCO)

PRZEWIDYWANA JEDENASTKA:

GBE DE LUCAS

ZAROKOSTAS

LAINE

OJALA

ERWIN

FRIBERG

HILANDER

ACKA

AUVINEN MALUNDAMA

TRANSFERY Z KLUBU: Maximus Tainio (HIFK), Youri Loen (Mosta FC, MLT), Jacob Bushue (FF Jaro), Andrija Bosnjak (SV Wacker Burghausen, GER), Leevi Antinaho (Ilves-Kissat), Hussein Mohamed (PK-35), Samuel Chidi (Ilves-Kissat), Antto Hilska (bez klubu), Jami Kyöstilä (HJS), Ishmael Yartey (Hidd SCC, BHR), Aleksandar Vucenovic (Zeljeznicar, BIH)

Veikkausliiga Ykkönen Kakkonen

#MUSTWATCH

LUIYI DE LUCAS Pierwszy w historii ligi Dominikańczyk stał się dla Haki opoką defensywy. Choć zespół z Valkeakoski nie jest w czołówce ligi w kontekście gry obronnej, to akurat do de Lucasa można mieć małe pretensje. Dodatkowo stoper zapewnia też sporo zamieszania w polu karnym rywali. 27 latek większość swej kariery spędził wcześniej w niższych ligach hiszpańskich oraz w jednym dominikańskim klubie.

TRENER TEEMU TAINIO (42 lata) w klubie od: 01.01.2019 Jako pierwszy trener Haki debiutował w roku 2019 i na poziomie drugoligowym zdeklasował rywali. Kolejny sezon pracy w Valkeakoski nie zakończył się wielkim sukcesem klubu. Legenda fińskiej piłki stara się poukładać Hakę, by na poziomie Veikkausliigi mogła święcić sukcesy. Niestety znów zakończyło się walką o utrzymanie, którą i tak uratowała znakomita końcówka sezonu regularnego oraz punktowanie w grupie spadkowej. Wciąż stara się budować swoje trenerskie nazwisko, bo piłkarskie pozostało zapamiętane już dawno, grał m.in. dla Auxerre, Tottenhamu, Ajaxu czy New York Red Bulls.

TEHTAAN KENTTÄ Pojemność: 3516 miejsc Rok otwarcia: 1934

FC HONKA Data założenia: 1975 1 x Suomen Cup

UGASIĆ POŻAR Za Honką najgorszy ligowy sezon od 2014 roku i ich karnej relegacji do trzeciej ligi. Znów głównym powodem były tu finanse, choć tym razem osłabione przez pandemię, a nie niegospodarność i zmianę właścicieli. Vesa Vasara otrzymał niewiele nowych twarzy, a stracił liderów zespołu i musiał łatać z tego co miał. Owszem to otworzyło na oścież drzwi dla zdolnych młodych zawodników, ale wynik końcowy nie pozwolił Honce zarobić zakładanych pieniędzy. Sezon 2022 ma być powrotem na właściwe tory, grą o najwyższe cele, górną połową tabeli. Udało się do Espoo ściągnąć kilka ciekawych nazwisk, ale znów budowa opierać ma się na młodych graczach. Gigantyczny zarobek na Pyhtii sprawił, że zmieniono sposób myślenia, a w kolejce do sprzedaży czekają choćby Saarikivi oraz Koskinen.

Wielkim znakiem zapytania będzie odnowiona pozycja bramkarza, gdzie poza wychowankiem Paunio postawiono na wypożyczenie Rudakova z Zenita oraz niedoświadczonego Ahlblada. Zadanie przed nimi o tyle trudne, że odchodzący do USA Tim Murray był jednym z najlepszych GK w całej lidze fińskiej. Jedną z gorzej dysponowanych defensyw ma ratować znający realia Aldayr Hernandez, być może to właśnie Kolumbijczyk będzie w końcu tym, który należycie zastąpi Ivanova. Środek pola podbudować mają natomiast ograni w Europie, Kevin Jansen z ponad setką spotkań w Eredivisie oraz Florian Krebs grający z niższych ligach niemieckich. Zespół z Tapiolan urheilupuisto stać na znacznie więcej przed sezonem, jeśli przez ten rok rywale nie uciekli na znaczną odległość to okaże się z pewnością, że był to wypadek przy pracy. A głównym argumentem na ewentualny progres i lepszą grę pozostaje profesjonalizm i znakomita praca szkoleniowca.

Imię i nazwisko

Pozycja

Kraj

Wiek

Mecze / gole *

Poprzedni klub

Maksim Rudakov

RUS

55/0

FK Rostov (RUS)

Mathias Ahlblad

FIN

0/0

Klubi 04

Roope Paunio

FIN

2/0

wychowanek

Henri Aalto

FIN

256/10

VfB Oldenburg (GER)

Jonas Levänen

FIN

128/4

VPS

Konsta Rasimus

FIN

178/6

Pallokerho-35

Rui Modesto

POR

24/2

Vitoria FC U23 (POR)

Nasiru Banahene

GHA

35/2

MTK Budapest (HUN)

Edmund Arko-Mensah

GHA

40/2

Legon Cities FC (GHA)

Matias Rale

FIN

13/1

wychowanek

Ville Koski

FIN

18/0

wychowanek

Mohammed Adams

GHA

1/0

RoPS

Aldayr Hernandez

COL

51/4

HIFK

Jerry Voutilainen

FIN

210/11

VPS

Lucas Kaufmann

BRA

128/16

HJK Helsinki

Duarte Tammilehto

FIN

190/6

FC Lahti

Otso Koskinen

FIN

24/2

wychowanek

Saku Heiskanen

FIN

0/0

Klubi 04

Kevin Jansen

NED

0/0

PAEEK (CYP)

Florian Krebs

GER

0/0

Borussia Dortmund II (GER)

Niilo Saarikivi

FIN

17/0

wychowanek

Pauli Katajamäki

FIN

5/0

wychowanek

Agon Sadiku

FIN

0/0

Klubi 04

Aleksandar Katanic

SRB

0/0

FK Mladost Lucani (SRB)

PRZEWIDYWANA JEDENASTKA:

MODESTO KAUFMANN

JANSEN

RASIMUS

RUDAKOV

TAMMILEHTO

SADIKU

HERNANDEZ

SAARIKIVI

KOSKINEN ARKO--MENSAH

TRANSFERY Z KLUBU: Markus Uusitalo (SJK), Elmo Heinonen (Salon Pallo), Dani Hatakka (Keflavik IF, ISL), Luis Henrique (powrót z wypożyczenia), Darren Smith (FAR Rabat, MAR), Tim Murray (Chattanooga Red Wolves, USA), Izunna Uzochukwu (B1909 Odense), Tapio Heikkilä (bez klubu), Otto Huuhtanen (MP), Demba Savage (TPS), Niklas Pyyhtiä (Bologna U19, ITA), Otto Ollikainen (WVU Mountaineers, USA), Juan Alegria (Rangers FC II, SCO)

Veikkausliiga Ykkönen Kakkonen

#MUSTWATCH

OTSO KOSKINEN Jeden z ciekawszych zawodników młodego pokolenia w Espoo. Po odejściu Pyyhtii do Bologni nadal nie muszą martwić się wypływem młodych piłkarzy w Honce. Otso to ciekawy materiał na klasycznego ofensywnego pomocnika, który pomimo 19 lat na karku rozdziela piłki po przedniej formacji boiska i dyryguje grą. Bardzo dobry technicznie, a poza tym boiskowo mądry. Nawet jeśli nie uda się na nim zarobić to liga ma zawodnika na lata.

TRENER VESA VASARA (45 lat) w klubie od: 01.01.2017 Obecnie najdłużej pracujący szkoleniowiec w klubie Veikkausliigi. Pracę na rynku trenerskim zaczynał wraz z Lehkosuo, będąc jego asystentem w Honce oraz HJK. Przygoda w stolicy kraju kończyła się nawet zdobywanymi trofeami. Samodzielny projekt w Espoo prowadzi już jednak od 2017 roku. Doprowadził stłamszoną upadkiem drużynę na poziom Veikkausliigi, by następnie zadomowić się w czołówce tej ligi. Poprzedni sezon był jednak ciężką lekcją, ale tematu zwolnienia Vasary nie podejmowano.

TAPIOLAN URHEILUPUISTO Pojemność: 4100 miejsc (1350 siedzących) Rok otwarcia: 1970

FC INTER TURKU Data założenia: 1990 1 x Mistrzostwo 2 x Suomen Cup

START W NOWĄ ERĘ Po dwóch latach na ligowym podium tym razem zabrakło Interowi kroku, by je osiągnąć. Nie załamało to działaczy w Turku, bo może okazać się, że znacznie cięższe czasy dopiero przed nimi. Klub z Veritas Stadion opuściły prawdziwe legendy—Furuholm oraz Moisander, a także trenerski artysta ostatnich sezonów Jose Riveiro. Nowa tożsamość klubu budowana będzie niemalże od zera, od fundamentów. Tak ciężkie zadanie przypadło kolejnemu Hiszpanowi na ławce szkoleniowej, a znakomite miesiące Riveiro postara się powtórzyć lub poprawić Miguel Grau. Niewielkie doświadczenie z dorosłej piłki może jednak stanowić tu kłopot. Dodatkowo Inter był jednym z lepiej grających dla oka teamów, a jako porażkę rozczytają spadek jakości. Rękę nowego trenera jednak widać z marszu, bo inaczej ciężko nazwać szukanie nowej pozycji dla Nurmiego, którego przesunął do roli defensywnego pomocnika. Strzeleckie imperium po Furuholmie postara się uratować i odbudować Benjamin Källman, król strzelców poprzedniego sezonu. Nie bez znaczenia będzie tu też pozostanie w zespole Forsella, który wciąż jest gwiazdą ligi i zapewnia kolegom sytuacje bramkowe. Gdyby jednak spojrzeć całościowo na kadrę to środek pola budzi najwięcej znaków zapytania, bo niewiele tu nowych twarzy i poruszenia. Bardzo dobre wrażenia robią natomiast defensywne ruchy, bo to nie tylko młodzi i ciekawi wychowankowie RoPS, ale też „Ruxi” znający fińskie warunki, boiska i rywali. Ogromne znaki zapytania wokół Interu, ale cel pozostaje wciąż ten sam. Fani nie wybaczą spadku poza ligowy top, ale ucierpi też na tym klubowy budżet.

Imię i nazwisko

Pozycja

Kraj

Wiek

Mecze / gole *

Poprzedni klub

Walter Viitala

FIN

101/0

SJK

Matias Riikonen

FIN

6/0

Ilves

Juuso Hämäläinen

FIN

222/4

RoPS

Rick Ketting

NED

73/6

IFK Mariehamn

Noah Nurmi

FIN

37/0

Esbjerg fB (DEN)

Juho Hyvärinen

FIN

98/5

RoPS

Ryan Mahuta

FIN

9/0

TPS U19

Jan Heinonen

FIN

0/0

KPV

Roger „Ruxi” Bonet

ESP

29/1

AC Oulu

Luka Kuittinen

FIN

2/0

RoPS

Jussi Niska

FIN

22/0

RoPS

Rodrigo Arciero

ARG

22/0

SJK

Aleksi Paananen

FIN

291/19

KuPS

Matias Ojala

FIN

136/6

Ilves

Markus Arsalo

FIN

0/0

FC Jazz

Roope Kantola

FIN

0/0

Elias Mastokangas

FIN

52/6

IFK Mariehamn

Petteri Forsell

FIN

142/42

Stal Mielec (POL)

Tommi Jyry

FIN

33/1

KuPS

Benjamin Källman

FIN

110/37

FK Haugesund (NOR)

Mohammed Bakkar

FIN

0/0

wychowanek

Jasper Yrjas

FIN

11/0

wychowanek

Matias Tamminen

FIN

46/5

FC KTP

Joonas Lepistö

FIN

37/6

SJK

David Haro

ESP

0/0

UE Costa Brava (ESP)

PRZEWIDYWANA JEDENASTKA:

ARCIERO JYRY

PAANANEN

KETTING

KÄLLMAN

RIIKONEN

NURMI

RUXI

HARO

FORSELL NISKA

TRANSFERY Z KLUBU: Arttu Hoskonen (HJK), Jesper Engström (VPS), Martti Haukioja (SJK), Lassi Järvenpää (FC Lahti), Pibe (Arenteiro, ESP), Aati Marttinen (TPS), Anthony Annan (TPS), Taiki Kagayama (Sabah FC, MAL), Alejandro Sanz (bez klubu), Timo Furuholm, Henrik Moisander (koniec kariery)

Veikkausliiga Ykkönen Kakkonen

#MUSTWATCH

ROGER „RUXI” BONET Hiszpan dokonał kolejnego kroku w przód na fińskich boiskach, poprzez KTP i Oulu dotarł bowiem do czołówki Veikkausliigi. 26 latek przed wojażami na fińskich boiskach nie gościł długo w hiszpańskich klubach, zebrał wyłącznie kilkanaście występów na trzecioligowym poziomie. Następnie na krótko zawitał do Islandii. W Veikkausliidze jest gwarantem jakości, pewnością dla linii obrony i stanowi niewątpliwie jakościowe wzmocnienie Interu. Ruxi poza rozgrywaniem spotkań nie odpoczywa od futbolu, zagląda na boiska i obserwuje też utalentowanych fińskich juniorów.

TRENER MIGUEL GRAU (37 lat) w klubie od: 01.01.2022 Bardzo młody szkoleniowiec, a tacy mają spore zaufanie w Finlandii. Przejmuje Inter z niełatwym zadaniem, by dorównać wynikom Jose Riveiro. 37 latek prowadził dotychczas samodzielnie młodzieżowe zespoły Valencii, w tym jej rezerwy (Valencia Mestalla) w 50 spotkaniach na poziomie III ligi. Kolejnym krokiem była praca asystenta w cypryjskim Pafos za rządów dwóch trenerów. W Turku czeka go kawał pracy przy budowie nowej tożsamości i twarzy zespołu.

VERITAS STADION Pojemność: 9372 miejsc (6428 siedzących) Rok otwarcia: 1952 (renowacja: 2009)

FC LAHTI Data założenia: 1996

SPORA NIESPODZIANKA Drugi sezon pod wodzą Zeneliego pokazał, że Lahti notuje ciągły progres. W osiągnięciu przyzwoitego wyniku nie przeszkodziło nawet odejście największej gwiazdy—Assehnouna. Szybko udało się znaleźć zastępstwo w postaci młodych Kosowian, a pewność w defensywie zapewnił już niemal 40 letni Reguero. Fenomenalna passa 12 spotkań bez porażki od maja do sierpnia narobiła w klubie niesamowitych apetytów, niestety na ostatniej prostej Lahti zatrzymało swe tempo. Porażka z SJK pozostawiła ten zespół w grupie spadkowej, choć nie do końca można być przekonanym czy było to adekwatne do ich gry. Lahti cały poprzedni sezon borykało się z ogromnymi kłopotami w defensywie, a w szczególności z jej bokami. Stąd tej zimy aż cztery nowe twarze, a największe wrażenie robi Memolla ogrywany w Serie B oraz wypożyczony Kouassivi-Benissan, któremu zmiana boiskowej pozycji ze środka pomocy na prawą obronę zdecydowanie pomogła. Trudniejsze zadanie przed Albańczykiem, bowiem przychodzi, by grać za prawdziwą legendę klubu i ligi, czyli kończącego karierę Arkivuo. Kilka ciekawych ruchów, ale przede wszystkim pewna stabilność cechować będą podopiecznych Zeneliego. Sporo młodości, nieprzewidywalności oraz niespodzianek, takich jak choćby włączenie do ekipy 16 letniego pomocnika. Mowa o Samuelu Pasanenie i nie jest to nazwisko przypadkowe, jest to bowiem syn jednej z ikon fińskiej piłki—Petriego, który zresztą pełni rolę asystenta w klubie. To jednak nie tylko ojciec zadecydował o szansie dla młodego gracza, ale sam potencjał i obserwacja ze strony silniejszych drużyn.

Na ostatniej prostej do klubu dołączył jeszcze Albion Ademi, rewelacja sezonu 2020 w koszulce Mariehamn. Jego przygoda na szwedzkiej ziemi nie należała do zbyt udanych, ale w warunkach fińskich stanowi nie lada wzmocnienie skrzydeł zespołu, które i tak robiły już wrażenie. Czy Lahti stać na powtórzenie wyniku? Z pewnością tak, a poczynione ruchy mogą budować nadzieję, że tym razem grupa mistrzowska nie ucieknie… choć duży w tym udział musi wykazać skuteczna ofensywa.

Imię i nazwisko

Pozycja

Kraj

Wiek

Mecze / gole *

Poprzedni klub

Anton Munukka

FIN

0/0

FC Reipas U19

Joona Tiainen

FIN

12/0

FC Espoo

Antonio Reguero

ESP

143/0

HJK Helsinki

Teemu Penninkangas

FIN

129/6

Sligo Rovers (IRL)

Daniel Koskipalo

FIN

4/0

FC Reipas U19

Lassi Järvenpää

FIN

116/2

FC Inter

Hysen Memolla

ALB

10/3

Diósgyőr (HUN)

Martinos Christofi

CYP

0/0

Doxa Katokopias (CYP)

Juho Pirttijoki

FIN

66/2

KuPS

Kevin Kouassivi-Benissan

FIN

43/2

HJK Helsinki

Matti Klinga

FIN

228/10

SJK

Eemeli Virta

FIN

70/3

FC Reipas U19

Loorents Hertsi

FIN

190/18

AC Oulu

Arttu Heinonen

FIN

28/1

KuPS

Eduards Emsis

LVA

0/0

FC Noah (ARM)

Berat Köse

FIN

0/0

FC Reipas

Samuel Pasanen

FIN

0/0

wychowanek

Altin Zeqiri

KOS

45/10

FC Espoo

Arlind Sejdiu

KOS

47/3

FC Honka

Pyry Lampinen

FIN

34/5

FC Kuusysi

Chinedu Geoffrey

NIG

27/7

Olimpik Donieck (UKR)

Macoumba Kandji

SEN

126/38

FC Honka

Albion Ademi

FIN

77/21

Djurgardens IF (SWE)

PRZEWIDYWANA JEDENASTKA:

ADEMI

KOUASSIVI-BENISSAN

KANDJI KLINGA

PIRTTIJOKI

REGUERO

EMSIS

CHRISTOFI

GEOFFREY

ZEQIRI

MEMOLLA

TRANSFERY Z KLUBU: Timi Lahti (IFK Mariehamn), Viljami Isotalo (PK-35), Mikko Viitikko (Trelleborgs FC, SWE), Javi Hervas (Villarrubia CF, ESP), Jean-Christophe Coubronne (IFK Mariehamn), Tapio Torpo (Reipas Lahti), Asaad Babiker (Reipas Lahti), Henritse Eninful, Kristian YliHietanen, Lassi Forss, Riyad El Alami (bez klubu), Kari Arkivuo (koniec kariery), JasinAmin Assehnoun (FC Emmen, NED)

Veikkausliiga Ykkönen Kakkonen

#MUSTWATCH

ALTIN ZEQIRI Urodzony w Espoo, ale pochodzenia kosowskiego skrzydłowy, to typowy przykład gracza z tamtych rejonów Europy. Znakomity szybkościowiec oraz z ogromnymi możliwościami technicznymi. Sezon 2021 dla 21 latka był prawdziwym przełomem i rozwinięciem skrzydeł i stał się kluczową postacią Lahti, w szczególności po odejściu Assehnouna do Holandii. Jedyny poważny mankament wychowanka FC Espoo to gorąca głowa i bardzo często łapane przez niego kartki, 21 w 107 spotkaniach na seniorskim poziomie.

TRENER ILIR ZENELI (38 lat) w klubie od: 01.01.2020 Urodzony w byłej Jugosławii szkoleniowiec do miasta znanego ze sportów zimowych trafił z trzeciej ligi. To tam z bardzo dobrymi wynikami prowadził FC Espoo. Pomimo tak młodego wieku ma także pracę jako tymczasowy trener w PK-35 w roku 2013. Jego przyjście do Lahti traktowane było ze sporym dystansem, okazało się jednak, że i tu można zbudować podwaliny pod silny zespół. Co sezon mierzy się z exodusem największych nazwisk, a mimo to buduje ciekawie zarządzany team.

LAHDEN STADION Pojemność: 14465 miejsc (7465 siedzących) Rok otwarcia: 1981 (renowacja: 2018)

HIFK FOTBOLL Data założenia: 1897 7 x Mistrzostwo

NIEUSTAJĄCE ZMIANY HIFK jest od wielu lat synonimem zmian, roszad i niestabilności. Ewidentny sukces w sezonie 2021 i dostanie się do grupy mistrzowskiej nie sprawił, że projekt będzie kontynuowany. Odejście trenera Gomeza mocno skomplikowało sprawę, ale ciężko było przewidywać aż tak wielkie zmiany. Jeszcze na kilka dni przed startem Pucharu Ligi HIFK pozostawało bez bramkarza, a w meczach fazy grupowej testowało wielu kolejnych zawodników. Ostatecznie dysponują dość szeroką kadrą, a dodatkowo udało się podpisać jedną z większych gwiazd na całą ligę w ciągu ostatnich lat, czyli portugalskiego golkipera—Beto. Ogólnie presezon był absurdalnie dziwnym i niepewnym okresem w szatni HIFK. Na potęgę podpisywano piłkarzy, takich choćby jak Anyamele, Farinha, by tuż przed startem rozgrywek z nich rezygnować, bo budżet płacowy musiał wystarczyć na głośne nazwiska. Owszem Kanon czy Kamavuaka to interesujące nabytki w stolicy Finlandii, ale już niejednokrotnie widzieliśmy, że w tej lidze nazwisko może nic nie znaczyć… ciężko tą politykę zrozumieć, ciężko nie mieć wrażenia, że to zwyczajna wydmuszka i skończyć się może dla HIFK kiepsko. Niestety odczują oni z pewnością wielki brak w środku pola po odejściu Yaghoubiego, a kluczem do sukcesu tej formacji wciąż pozostaną gracze nie do zdarcia: Mattila, Backman oraz Halme. Kompletna niespodzianka na ławce, czyli Bernardo Tavares musi pokazać, że egzotyczne rejony początku kariery nie były przypadkiem oraz chęcią zarobku. Teraz Portugalczyk musi poukładać jedną z najmniej ułożonych w ostatnich latach drużyn. Do naprawy pozostaje z pewnością skuteczność ataku, bo przed rokiem gorsze w tej kwestii było tylko Oulu. Niestety już bez wielkiej gwiazdy Kamary, ale za to z dobrze wszystkim znanym Markkanenem. Bardzo ciężko przewidywać jaki pomysł będzie miał nowy trener, ale też czy okaże się skuteczny. Po raz wtóry HIFK staje przed startem sezonu w pelerynie bohatera bez jawnych atrybutów. Jednak niestety dla nich, ciężej wskazać szanse załapania się do grona ligowej czołówki.

Imię i nazwisko

Pozycja

Kraj

Wiek

Mecze / gole *

Poprzedni klub

Beto

POR

0/0

S.C. Farese (POR)

Felix Ferahyan

FIN

0/0

Kickers Offenbach (GER)

Ramilson Almeida

BRA

0/0

Atlantis FC

Martti Puolakainen

EST

0/0

FC HooGee

Macario Hing-Glover

USA

30/0

Spartak Trnava (SVK)

Pipe Saez

FIN

21/2

Las Rozas CF (ESP)

Daan Klinkenberg

NED

23/1

Mjällby AIF (SWE)

Jesse Nikki

FIN

0/0

FC Honka II

Wilfried Kanon

CIV

0/0

Pyramids FC (EGY)

Sakari Mattila

FIN

87/14

Fredrikstad FK (NOR)

Jani Bäckman

FIN

171/12

Pallokerho-35

Aatu Kujanpää

FIN

26/0

SJK

Jukka Halme

FIN

112/6

Pallokerho-35

Savio Roberto

BRA

0/0

Pinhalnovense (POR)

Obed Malolo

FIN

115/1

AC Oulu

Maximus Tainio

FIN

38/2

FC Haka

Eetu Puro

FIN

0/0

Pallokerho-35

Sergey Eremenko

RUS

52/2

Spartaks Jurmala (LVA)

Ifeanyi Ani

NIG

0/0

Tiki Taka Academy (NIG)

Fortuna Namputu

DRK

0/0

HIFK II

Wilson Kamavuaka

DRK

0/0

MSV Duisburg (GER)

Jusif Ali

FIN

28/3

AC Oulu

Mosawer Ahadi

FIN

17/0

FC Espoo

Eero Markkanen

FIN

54/18

Orange County S.C. (USA)

Didis Lutumba-Pitah

FIN

2/0

RoPS

PRZEWIDYWANA JEDENASTKA:

HING-GLOVER KANON

EREMENKO LUTUMBA-PITAH

MALOLO

MARKKANEN

KLINKENBERG

BETO

TAINIO

MATTILA SAEZ

TRANSFERY Z KLUBU: Mostagh Yaghoubi (AC Oulu), Aldayr Hernandez (FC Honka), Matej Hradecky (SJK), Jake Dunwoody (SJK), Calum Ward (AC Oulu), Jean Mabinda (IF Gnistan), Erikson Carlos (Klubi 04), Kei Kamara (CF Montreal, USA), Sakari Tukiainen (Boeung Ket, CMB), Nnaemeka Anyamele (Ekenäs IF), Tino Palmasto (JäPS), Keaton Isaksson, Juanan Entrena, Jukka Halme, Andre Farinha, Michael John, Sunday Dansu (bez klubu), Hannu Patronen (koniec kariery)

Veikkausliiga Ykkönen Kakkonen

#MUSTWATCH

MACARIO HING-GLOVER Amerykanin chińskiego pochodzenia bardzo długo witał się z fińską ekstraklasą. Cały sezon 2020 stracił na poważnej kontuzji kolana, ale na szczęście odbudował się i przed rokiem był już zdecydowanie najlepszym graczem na tej pozycji. Macario w szczególności wyróżnia jego ofensywna dyspozycja, co idealnie komponuje się w ustawieniu z wahadłowymi. 26 latek przed przyjazdem do stolicy Finlandii zmierzał drogami Chorwacji, Słowacji i Słowenii, a najdłużej zagościł w koszulce NK Krsko.

TRENER BERNARDO TAVARES (41 lat) w klubie od: 01.01.2022 Najbardziej egzotyczna twarz na trenerskiej ławce w Veikkausliidze, choć jego pojawienie się w Finlandii musi być efektem sporej pracy agenta. Początki kariery to różne role w portugalskich klubach, od skauta, po dyrektora sportowego. Samodzielna praca trenerska to już jednak znacznie bardziej zaskakujące kierunki, Tavares prowadził dotychczas kluby z Indii, Makau, Malediwów, Tanzanii i Omanu. Ogromna niewiadoma i wielkie ryzyko podjęte przez HIFK tuż po dość udanym sezonie w ligowej tabeli.

BOLT ARENA Pojemność: 10770 miejsc Rok otwarcia: 2000

HJK HELSINKI Data założenia: 1907 31 x Mistrzostwo 15 x Suomen Cup

BUDOWANIE POTĘGI Ostatnie lata w HJK pokazują, że ambicja połączona z logicznymi ruchami daje szansę budowania swej pozycji. Ogromna w tym zasługa osoby Akiego Riihilahti, który poukładał zespół od środka. Wielkie nazwiska mają wnieść w Helsinkach nie tylko dominację na krajowym podwórku, ale też sukcesy w europejskich pucharach. Faza grupowa Conference League w sezonie 2021 ma być tylko krokiem ku lepszym wynikom na kontynentalnym poziomie. Transferowa aktywność robi ogromne wrażenie, szczególnie w sferze obrony Mistrza Finlandii. Ściąganie niedawnego oraz obecnego wciąż reprezentanta kraju to nie tylko poziom gigantyczny w Veikkausliidze, ale też Europie. Toivio i Raitala mają dość jakość znaną szerzej oraz podbudować jeszcze mocniej takich piłkarzy jak Tenho czy Hannola. Drugi rok z rzędu znak zapytania pozostanie przy bramkarzach, bo ogranego już bardziej Keto zastępuję wypożyczony z Celticu—Conor Hazard. Młodość jak najbardziej na tak, ale na tej pozycji potrzeba wielokrotnie lidera z doświadczeniem. To co powinno cieszyć Koskelę to posiadanie szerokiej kadry zespołu, ale też śmiało pędzący w stronę pierwszej drużyny wychowankowie oraz młodzieżowcy. To właśnie z nich, Ylitolva wykazał się w presezonie na tyle, by otrzymać premierowe powołanie do reprezentacji Finlandii. HJK bez wątpienia celuje tylko w mistrzowski tytuł, każdy inny wynik będzie porażką. Niemniej poszerzony team ma pozwolić trofeum zapewnić sobie na tyle szybko, by ewentualna przygoda w Europie stała się celem numer jeden, bez zbędnego oszczędzania sił. Także lepsze występy na europejskich boiskach zadowolą stolicę Finlandii, a liczy się każde zwycięstwo i przypływ gotówki, by na dobre i na dłużej zagościć w elicie.

Imię i nazwisko

Pozycja

Kraj

Wiek

Mecze / gole *

Poprzedni klub

Conor Hazard

NIR

0/0

Celtic Glasgow (SCO)

Jakob Tannander

SWE

17/0

Malmö FF (SWE)

Matias Niemelä

FIN

11/0

Klubi 04

Joona Toivio

FIN

0/0

BK Häcken (SWE)

Miro Tenho

FIN

128/5

Inter Turku

Valtteri Moren

FIN

112/6

Waasland-Beveren (BEL)

Janne Saksela

FIN

106/4

Ilves

Arttu Hoskonen

FIN

95/2

Inter Turku

Murilo

BRA

35/2

SJK

Jukka Raitala

FIN

66/0

Minnesota United (USA)

Miska Ylitolva

FIN

1/0

RoPS

Jair

BRA

66/11

Ilves

Santeri Väänänen

FIN

28/0

wychowanek

Atomu Tanaka

FIN

106/22

Cerezo Osaka (JPN)

Matti Peltola

FIN

17/0

wychowanek

Pyry Hannola

FIN

30/0

Midtjylland U19

Manuel Martic

AUT

0/0

Mezőkövesd (HUN)

Nassim Boujellab

MAR

0/0

FC Schalke 04 (GER)

Santeri Hostikka

FIN

97/12

Pogoń Szczecin (POL)

Riku Riski

FIN

168/36

Odds BK (NOR)

Roope Riski

FIN

154/71

SKN St.Pölten (AUT)

Casper Terho

FIN

15/2

wychowanek

David Browne

PNG

37/6

Auckland City (NZL)

Anthony Olusanya

FIN

16/3

FF Jaro

Pyry Soiri

FIN

112/15

Esbjerg fB (DEN)

Fabian Serrarens

NED

0/0

Roda JC

Bojan Radulovic

SRB

0/0

AIK Solna (SWE)

PRZEWIDYWANA JEDENASTKA:

YLITOLVA RIKU RISKI

TOIVIO

JAIR

ROOPE RISKI

HAZARD

TENHO

HANNOLA

RAITALA

SERRARENS SOIRI

TRANSFERY Z KLUBU: Daniel O’Shaughnessy (Karlsruher S.C., GER), Sebastian Dahlström (KuPS), Logan Rogerson (FC Haka), Lucas Lingman (Helsingborgs IF, SWE), Luis Carlos Murillo (Valletta FC, MLT), Hugo Keto (Sandefjord, NOR), Elmo Henriksson (IFK Mariehamn), Filip Valencic (FC Dynamo Mińsk, BLR), Patrik Raitanen (IFK Mariehamn), Bubacar Djalo (Rochester NY, USA), Kevin Kouassivi-Benissan (FC Lahti), Taddeus Nkeng, Markus Halsti (bez klubu), Tim Sparv (koniec kariery)

Veikkausliiga Ykkönen Kakkonen

#MUSTWATCH

JUKKA RAITALA Zaskakujący ruch jednego z kluczowych zawodników reprezentacji Finlandii, ale pokazujący też kierunek w jakim chce zmierzać HJK. Jego doświadczenie oraz uniwersalność na pozycjach defensywnych ma stać się w szczególności pomocą w walce o europejskie puchary. Ponad 100 spotkań w MLS, blisko 30 w 2.Bundeslidze czy Eredivisie jasno pokazują, że mamy do czynienia z jednym z najbardziej ogranych na najwyższym poziomie Finów i to musi przynieść jakość w HJK.

TRENER TONI KOSKELA (39 lat) w klubie od: 23.05.2019 Kawal piłkarskiej kariery obecnego szkoleniowca HJK, bo to nie tylko podbój krajowego podwórka w KTP czy JJK, ale też wojaże zagraniczne. Koskela próbował podbijać Cardiff, Ilysiakos oraz Molde. Trenerską karierę rozpoczynał przed 9 laty w roli asystenta na ławce HJK. Krokiem w przód okazała się szansa poprowadzenia indywidualnie rezerw klubu (Klubi 04). Potem było już tylko lepiej, a dobry i znaczący czas dla specyficznego klubu, jakim jest RoPS pozwolił otrzymać wielką szansę pracy w najbardziej utytułowanym klubie w Finlandii.

BOLT ARENA Pojemność: 10770 miejsc Rok otwarcia: 2000

IFK MARIEHAMN Data założenia: 1919 1 x Mistrzostwo 1 x Suomen Cup

REGULARNA UCIECZKA SPOD TOPORA Na Wyspach Alandzkich co roku przynajmniej raz grunt burzy się pod nogami. W sezonie 2021 niespodziewana zmiana szkoleniowca z Syberyjskiego na Norrmena dała jednak pozytywny efekt. Były już trener klubu, pochodzący z Polski nie dał rady ujarzmić kłopotów defensywnych i do momentu zwolnienia wygrał zaledwie dwa mecze. Odkąd Mariehamn przejął jego były asystent, sześć zwycięstw pozwoliło na w miarę spokojne utrzymanie, duża w tym zasługa jednak dwóch najgorszych zespołów ligi—Oulu i KTP. Sezon 2022 to kolejna lokomotywa zmian kadrowych, a co gorsza szwedzki szkoleniowiec stracił Forsmana (czołówka bramkarska ligi) , Buwaldę (najlepszego stopera trzymającego defensywę w ryzach) czy zawsze solidnych braci Mäenpää. Norrmen staje więc pod ścianą, bo budować musi kompletnie nową drużynę, dość wąską kadrą. Na jego szczęście nie będzie brakować na pewno doświadczenia, ale przydałaby się skuteczna gra zarówno w obronie, jak i ataku. Cieszyć może, że Mariehamn sięga po młode twarze takie jak Raitanen, że daje drugie życie Tamminenowi oraz Hambo… ale to wciąż nijaki krok do wyższego poziomu. Wyspy Alandzkie zdają się być ponownie skazane na trudną walkę o ligowy byt. Głosy ekspertów wskazują wręcz, że to obok VPS najpoważniejszy kandydat do spadku bądź miejsca barażowego i ciężko nie zgodzić się z taką opinią.

Imię i nazwisko

Pozycja

Kraj

Wiek

Mecze / gole *

Poprzedni klub

Yann Fillion

CAN

21/0

AC Oulu

Otto Hautamo

FIN

0/0

Elmo Henriksson

FIN

0/0

HJK Helsinki

Mikko Sumusalo

FIN

147/6

FC Honka

Timi Lahti

FIN

241/9

FC Lahti

Jiri Nissinen

FIN

53/1

KuPS

Baba Mensah

GHA

48/1

Klubi 04

Patrik Raitanen

FIN

0/0

HJK Helsinki

Jean-Christophe Coubronne

FRA

61/1

FC Lahti

Melvin Kahnberg

FIN

2/0

wychowanek

Yanga Baliso

RSA

21/1

Pargas IF

Oscar Wiklöf

FIN

9/0

wychowanek

Mohammed Abubakari

GHA

20/3

Helsingborgs IF (SWE)

Joakim Latonen

FIN

33/1

TPS

Robin Sid

FIN

140/13

Ekenäs IF

Alvaro Ngamba

CAM

0/0

Kolos Kovalivka (UKR)

Vahid Hambo

FIN

74/21

FC Lahti

Riku Sjöroos

FIN

92/5

TPS

Eero Tamminen

FIN

159/16

Ilves

BRA

13/0

Aguia de Maraba FC (BRA)

Felipe

BRA

0/0

Tapajos PA (BRA)

Arvid Lundberg

FIN

0/0

wychowanek

PRZEWIDYWANA JEDENASTKA:

COUBRONNE HAMBO

BALISO

MENSAH

FILLION

NGAMBA

LAHTI

TAMMINEN

LATONEN SUMUSALO

TRANSFERY Z KLUBU: Aapo Mäenpää (Ilves), Niilo Mäenpää (Warta Poznań, POL), Oskari Forsman (VPS), Calle Svensson (IK Sleipner, SWE), Frankline Okoye (FF Jaro), Emile Paul Tendeng (FF Jaro), Filip Almström Tähti (FC Stockholm, SWE), Kennedy Igboananike (IFK Haninge, SWE), Kerim Tatar (Mladost Kakanj, BIH), Joel Karlström (FC Aland), Robin Buwalda, Denys Balanyuk, Alan Henrique, Marc Nordqvist, Onni Sillanpää, Phil Ngulube, Mlungisi Johan Mkhwanazi (bez klubu)

Veikkausliiga Ykkönen Kakkonen

#MUSTWATCH

DE Cledson Carvalho da Silva dołączył na Wyspy Alandzkie w trakcie sezonu 2021, szybko wskoczył do podstawowej jedenastki i dla Norrmena stał się ważnym nazwiskiem w układance. Pomimo braku strzelanych goli De otrzymywał mnóstwo kolejnych szans, a teraz ma być nie tylko przydatny, ale i skuteczny. Puchar Ligi udowodnił, że pochodzący z Aguia de Maraba 24 latek to materiał na ciekawego napastnika w realiach Veikkausliigi.

TRENER DANIEL NORRMEN (47 lat) w klubie od: 24.08.2021 Szwed w Mariehamn pozostaje nieustannie od 2016 roku, gdzie pracował w roli asystenta dla Lundberga, Virtanena i ostatnio Syberyjskiego. Jako pierwszy trener debiutował jednak w sierpniu, przejmując zespół podłamany i z fatalnym bilansem. Sześcioma zwycięstwami pozwoliło bezpiecznie się utrzymać, w szczególności poprawiając grę defensywną. To jednak wciąż spora trenerska niewiadoma.

WIKLÖF HOLDING ARENA Pojemność: 1635 miejsc Rok otwarcia: 1932 (renowacja: 2005)

ILVES TAMPERE Data założenia: 1911 1 x Mistrzostwo 3 x Suomen Cup

MŁODE WILKI, ZERO STRESU Młoda gwardia z Tampere złapała zadyszkę w sezonie 2021, nie było tam jednak tragedii prowadzącej do walki o utrzymanie. Mimo wszystko władze klubu straciły swoje 100% zaufania do szkoleniowca i zdecydowano się na sensacyjną zmianę. Wiss odszedł z klubu po pięciu latach, a jego miejsce zajął mało doświadczony, jego asystent Kallio. Nowemu trenerowi Ilves udało się załatać dziury, idealnie zgrać młodych graczy z kolumbijskimi gwiazdami i ostatecznie wylądować w grupie mistrzowskiej. Sezon 2022 ma być powrotem do walki o wyższe cele, powrotem, który ułatwić ma przede wszystkim dwóch graczy. Doświadczony Petteri Pennanen po amerykańskiej przygodzie ma zorganizować funkcjonowanie środka boiska, a Moussa wracający z podkulonym ogonem z Izraela dać sporo nieprzewidywalności i jakości na skrzydle. Rysie jako jeden z nielicznych klubów w Veikkausliidze postawił na sporą stabilizację, niewielkie zmiany kadrowe. Młodzi gniewni dają jakość, a Kallio doskonale wie jak wykorzystać ich atuty na boisku. Piłkarski rozwój, rozbudowa stadionu… wydaje się, że Tampere robi się stabilną bazą dla Veikkausliigi. Klubem wokół, którego można kreować filozofię ligi i podawać jako wzór funkcjonowania na tym specyficznym rynku.

Imię i nazwisko

Pozycja

Kraj

Wiek

Mecze / gole *

Poprzedni klub

Rasmus Leislahti

FIN

24/0

FC Honka

Eetu Huuhtanen

FIN

4/0

wychowanek

Tuomas Ollila

FIN

16/4

FC KTP

Kalle Katz

FIN

43/0

HJK Helsinki

Mikael Almen

FIN

49/3

wychowanek

Tatu Miettunen

FIN

177/9

wychowanek

Tabi Manga

CAM

61/5

KuPS

Aapo Mäenpää

FIN

86/0

IFK Mariehamn

Doni Arifi

FIN

32/0

FC Honka II

Petteri Pennanen

FIN

251/44

Sacramento Republic (USA)

Teemu Jäntti

FIN

78/4

FC Lahti

Tuure Siira

FIN

150/6

AC Oulu

Noel Hasa

FIN

2/0

wychowanek

Leo Kyllönen

FIN

8/0

wychowanek

Oiva Jukkola

FIN

12/1

wychowanek

Yusif Moussa

NIG

24/2

Bnei Yehuda (ISR)

Ilari Mettälä

FIN

49/13

TPS

Momodou Sarr

FIN

53/4

VPS

Patrick Loa Loa

CAM

24/2

US Ben Guerdane (TUN)

Eric Oteng

GHA

23/1

FC Nordsjaelland U19 (DEN)

Badreddine Bushara

FIN

0/0

wychowanek

Jorn Vancamp

BEL

0/0

Beerschot V.A. (BEL)

Ariel „Tuco” Ngueukam

CAM

198/65

SJK

Kai Meriluoto

FIN

3/1

HJK Helsinki

PRZEWIDYWANA JEDENASTKA:

MÄENPÄÄ LOA LOA

ARIFI

MIETTUNEN

VANCAMP

PENNANEN

LEISLAHTI

KATZ

OTENG

MOUSSA OLLILA

TRANSFERY Z KLUBU: Joona Veteli (KuPS), Roger Torres (Alianza Atletico, PER), Vigori Gbe (Haka), Matias Riikonen (FC Inter Turku), Miska Rautiola (Doxa Dramas, GRE), Linus Rönnberg (TPS), Jean Carlos Blanco, Hernan Luna, Taha Özcelik, Tuure Mäntynen, Sylvanus Nimely (bez klubu)

Veikkausliiga Ykkönen Kakkonen

#MUSTWATCH

ERIC OTENG Ghańczyk ściągnięty z zespołu U19 Nordsjaelland był jedną z rewelacji poprzedniego sezonu Veikkausliigi. Jego poczynania na skrzydle, połączone z tym co widzi na boisku oraz jak reaguje na wydarzenia dały Ilves sporo punktów i konkretów. 20 latek to bardzo dobry kandydat na przyszły transfer z klubu, wyróżniający się sporą dawką jakości. Bardzo przyjemny piłkarz do oglądania.

TRENER TONI KALLIO (43 lata) w klubie od: 18.08.2021 Przejmowanie zespołu po prawdziwej legendzie jaką był Wiss nie jest zadaniem prostym. Toni Kallio musiał się z tym mierzyć mając w trenerskim dorobku tylko pracę asystenta w Tampere, choć nieprzerwanie od 8 lat. Niemniej większe wrażenie w jego przypadku robi kariera piłkarska i sporo też pomaga w prowadzeniu Rysiów. Jako zawodnik grał m.in.. Dla HJK, Molde, Young Boys, Fulham czy Sheffield United. Nie zmienia się jednak wciąż sposób funkcjonowania klubu, gdzie Kallio musi promować młodych graczy z akademii.

TAMMELAN STADION Pojemność: 5050 miejsc Rok otwarcia: 1931 (renowacja: 2002)

KuPS Data założenia: 1923 6 x Mistrzostwo 2 x Suomen Cup

UTRZYMAĆ DOBRY WIATR KuPS to niezwykły przykład klubu, który borykając się z wieloma problemami na przestrzeni sezonu i tak wyciągnie z niego maksa. Znów byli tak blisko od mistrzowskiego tytułu przegrywając go w ostatniej serii, znów poskrobali marchewkę HJK, a dodatkowo zrobili sobie fenomenalną reklamę na europejskich boiskach. Wszystko to wokół sporych kłopotów kadrowych, kryzysu ligowego, o ile takowym można nazwać dwie z rzędu porażki. Valakari idealnie odnalazł się w Kuopio, fenomenalnie obudował grę wokół Nissili, wzmocnił defensywę i przede wszystkim cieszył oko swych kibiców grą. To nie była już ciężka do przetrawienia mordęga pod wodzą Norwega, ale jakościowa piłka. Nie przebudowano kompletnie defensywy, bo ciężko zmieniać coś co było na najwyższym poziomie w lidze. Niestety największy regres notuje linia ataku, gdzie poza Väyrynenen i będącego kompletną niewiadomą Sitchinavy próżno szukać pewniaka do goli, choć nie można ukrócić starań Haarali. Wydaje się jednak, że Valakari inaczej będzie musiał rozkładać warianty ofensywne. Odejście Nissili powoduje również przymus poszukiwania nowego lidera, kreatora i gwiazdy. W te buty postara się wejść Ikaunieks, który po przeciętnym starcie w Veikkausliigę jest już teraz prawdziwym playmakerem. Jak jednak nie spojrzeć na KuPS jest to najpoważniejszy i najsilniejszy rywal dla HJK w walce o mistrzostwo kraju. Każdy wynik poza ligowym podium może być tu postrzegany jako wielka porażka i rozczarowanie. Dodatkowo warto znów dobrze pokazać się w Europie, bo wcale nie jest tak, że nie stać ich na fazę grupową Conference League, ale musi tu sprzyjać też szczęście w postaci losowania.

Imię i nazwisko

Pozycja

Kraj

Wiek

Mecze / gole *

Poprzedni klub

Otso Virtanen

FIN

176/0

Hibernian FC (SCO)

Johannes Kreidl

AUT

47/0

SV Ried (AUT)

Hemmo Riihimäki

FIN

0/0

wychowanek

Paulo Ricardo

BRA

13/2

Figuirense FC (BRA)

Diogo Tomas

FIN

91/10

Ilves

Saku Savolainen

FIN

185/14

wychowanek

Henri Toivomäki

FIN

188/2

HJK Helsinki

Daniel Carrillo

VEN

22/0

Deportivo Lara (VEN)

Clinton Antwi

GHA

0/0

FC Nordsjaelland (DEN)

Felipe Aspegren

FIN

209/1

Ilves

Taneli Hämäläinen

FIN

23/2

wychowanek

Tony Miettinen

FIN

0/0

wychowanek

Henry Uzochukwu

NIG

19/0

FC Midtjylland (DEN)

Joona Veteli

FIN

92/5

Ilves

Sebastian Dahlström

FIN

107/10

HJK Helsinki

Janis Ikaunieks

LVA

8/3

FK RFS (LVA)

Anton Popovitch

FIN

45/5

FC Haka

Gabriel Bispo

BRA

0/0

EC Vitoria (BRA)

Axel Vidjeskog

FIN

16/1

FF Jaro

Otto Ruoppi

FIN

0/0

wychowanek

Fabio Schneider

GER

0/0

FC Union Berlin (GER)

Tim Väyrynen

FIN

128/54

KF Tirana (ALB)

Iiro Järvinen

FIN

120/6

Ilves

Santeri Haarala

FIN

61/8

TPS

Nika Sitchinava

GEO

0/0

Kolos Kovalivka (UKR)

PRZEWIDYWANA JEDENASTKA:

ASPEGREN RICARDO

IKAUNIEKS

BISPO

VÄYRYNEN

HÄMÄLAINEN

HAARALA

KREIDL

POPOVITCH

TOMAS CARRILLO

TRANSFERY Z KLUBU: Urho Nissilä (Suwon FC, KOR), Aniekpeno Udoh (Al-Kholood, KSA), Jiri Nissinen (IFK Mariehamn), Arttu Heinonen (FC Lahti), Tommi Jyry (FC Inter), Oskari Sallinen (Ekenäs IF), Aleksi Honka-Hallila (MP), MacDonald Niba (Atletico Ottawa, CAN), Juho Pirttijoki (FC Lahti), Taneli Heiskanen (Kuopion Elo), Jordan Sebban, Usman Sale, Joel Vartiainen, Miika Töyräs, Viljami Aittokoski, Albert Vauhkonen, Eetu Rissanen (bez klubu)

Veikkausliiga Ykkönen Kakkonen

#MUSTWATCH

JANIS IKAUNIEKS Po odejściu Nissili do Korei Południowej oczywistym jest, że rola lidera przypadnie Ikaunieksowi. Łotysz nie może już pozostać w cieniu kolegów, a wdrożenie do ligi ma za sobą. To może być przełomowy sezon dla byłego gracza m.in.. Metz czy RFS, dający też sporo reprezentacji. Już sparingi oraz Puchar Ligi pokazały, że nowa rola i 100% odpowiedzialność za kreację KuPS przypadły 27 latkowi do gustu. Materiał na absolutną gwiazdę sezonu i ligi.

TRENER SIMO VALAKARI (48 lat) w klubie od: 01.01.2021 Piłkarsko poza krajowym podwórkiem dojrzewał przede wszystkim w szkockim Motherwell, a później grał też dla Derby czy Dallas. Kawał piłkarskiego grania przełożył się także na karierę trenerską. Autor historycznego mistrzostwa dla SJK, a później także dobrych wyników Tromso. Do KuPS trafił, by do wyników dołożyć też skuteczną i dobrą grę, a to z obecnymi piłkarzami bez problemów się udaje.

SAVON SANOMAT AREENA Pojemność: 5000 miejsc (3000 siedzących) Rok otwarcia: 1939 (renowacja: 2003-2005)

SJK Data założenia: 2007 1 x Mistrzostwo 1 x Suomen Cup

OBRÓCIĆ SUKCES W STANDARD Długo SJK szukało swej tożsamości na poziomie Veikkausliigi po mistrzowskim sukcesie. Różnorakie eksperymenty kończyły się tu fiaskiem i bliżej było do ewentualnego spadku niż medali. Sezon 2021 zmienił pogląd na najmłodszy zespół w stawce… ale znów maszyna wraca niemal na linię startu. Odejście Honkaavary skomplikowało mocno przyszłość SJK, na szczęście zespołu stery przejmuje jednak jego niedawny asystent Joaquin Gomez. Można więc mówić o lekkiej kontynuacji historii, kontynuacji myśli i rozwoju. Dodatkowo patrząc na pracę Hiszpana w HIFK łatwo dojść do wniosków, że jego nowy klub może robić kolejne kroki w przód, a półfinał Liigacup był tego dowodem. Skończony kontrakt „Tuco” Ngueukama pozostawia znak zapytania w linii ataku, gdzie będzie poszukiwany partner dla takich nazwisk jak Jervis, Oliynyk czy Hakans. Rafał Wolsztyński nie stoi na straconej pozycji, choć przedsezonowe mecze pokazały, że dużo zaufania otrzymuje ściągnięty teraz Josepablo Monreal. Gomez nie bał ściągać się do drużyny swych podopiecznych z HIFK, ale poza nimi znakomite ruchy dominują w linii pomocy. Chilijczyk Rojas, brany bezpośrednio z Walsall—Bates i młody, ale mocno ograny RoPS—Kaukua. Jedna z silniejszych drugich linii w lidze, a nie zapominajmy o obecnych już tam Arthurze czy Laine. SJK podjęło bardzo logiczną decyzję odnośnie nowego trenera, rozbudowano najsłabszy w zeszłym roku środek pola, a wszystko po to by znów walczyć o medale i nie dać plamy na europejskich salonach. Mocny i niemal oczywisty kandydat do ligowego topu.

Imię i nazwisko

Pozycja

Kraj

Wiek

Mecze / gole *

Poprzedni klub

Jesse Öst

FIN

170/0

Degerfors IF (SWE)

Tuomas Pöyhönen

FIN

0/0

VPS

Markus Uusitalo

FIN

44/0

HIFK

Martti Haukioja

FIN

62/4

FC Inter

Matias Vainionpää

FIN

28/1

wychowanek

Cristian Valencia

COL

25/3

Cucuta Deportivo (COL)

Ville Tikkanen

FIN

57/1

OLS

Niko Markkula

FIN

158/6

FC Inter Turku

Pablo Andrade

BRA

0/0

Racing Santander (ESP)

Jude Arthur

GHA

54/1

Liberty Professionals (GHA)

Jake Dunwoody

NIR

26/1

HIFK

Matej Hradecky

FIN

112/6

HIFK

Nooa Laine

FIN

19/1

Klubi 04

Vertti Hänninen

FIN

2/0

RoPS

Mehmet Hetemaj

FIN

184/16

SS Monza (ITA)

Tuomas Kaukua

FIN

24/2

RoPS

Diego Rojas

CHI

0/0

CD San Luis (CHI)

Alfie Bates

ENG

0/0

FC Walsall (ENG)

Josepablo Monreal

CHI

0/0

Rangers de Talca (CHI)

Rafał Wolsztyński

POL

7/1

Arka Gdynia (POL)

Denys Oliynyk

UKR

84/21

FK Kobra (UKR)

Jake Jervis

ENG

36/11

Luton Town (ENG)

Daniel Hakans

FIN

29/1

Vaasa IFK

Serge Atakayi

FIN

45/4

Rangers FC II (SCO)

PRZEWIDYWANA JEDENASTKA:

ATAKAYI JERVIS

HRADECKY

DUNWOODY

MONREAL

VALENCIA

ÖST

HÄNNINEN

HAUKIOJA

OLIYNYK ANDRADE

TRANSFERY Z KLUBU: Nikko Boxall (San Diego Loyal, USA), Murilo (HJK), Walter Viitala (FC Inter), Joonas Lepistö (FC Inter), Rodrigo Arciero (FC Inter), Gustaf Backaliden (VPS), Joonas Sundman (TPS), Jeremiah Streng (Forward Madison FC, USA), Brandon Wilson (Newcastle United Jets, AUS), Ariel Ngueukam (Ilves), Tero Mäntylä, Salifu Senghore (bez klubu)

Veikkausliiga Ykkönen Kakkonen

#MUSTWATCH

JAKE DUNWOODY W HIFK był absolutnym objawieniem, Irlandczyk z Północy bardzo szybko odnalazł się w nowych realiach. Gomez nie wahał się, by ściągnąć tego pomocnika do nowego klubu. 23 latek dyrygował linią pomocy w obu strefach gry, do skutecznych odbiorów dołączając także kreację z przodu. Dunwoody to dowód, że młodzi piłkarze z Wysp Brytyjskich mogą być interesującym wzmocnieniem dla fińskich klubów. Dotychczas Jake najwięcej rozgrywał w młodzieżowej Premier League w barwach Stoke City U23.

TRENER JOAQUIN GOMEZ (35 lat) w klubie od: 01.01.2022 Hiszpan to niedawny asystent w SJK, w którym współpracował z Honkavaarą. Wcześniej pobierał jednak lekcje za granicą i to robi większe wrażenie. Joaquin jako analityk pracował w Derby County, a później rolę asystenta pełnił w Stoke City oraz Luton Town, dwukrotnie pod rządami Nathana Jonesa. W ostatnim sezonie jako pierwszy trener wyciągnął HIFK ponad ich tradycyjną przeciętność i stąd teraz szansa, by przejąć klub znacznie bardziej stabilniejszy, szczególnie w kwestiach finansowych. Gomez to jedno z najciekawszych potencjalnie nazwisk trenerskich w Finlandii.

OmaSP STADION Pojemność: 6000 miejsc Rok otwarcia: 2015

VPS Data założenia: 1924 2 x Mistrzostwo 1 x Suomen Cup

WALKA O ŻYCIE Sezon 2021 na zapleczu był walką o awans do elity, choć miała ona też znamiona żółwich wyścigów. Ostatecznie do Veikkausliigi po zaledwie dwóch latach przerwy wróciło VPS. Ciężko nie mieć jednak wrażenia, że blisko jest tu do powtórzenia sytuacji KTP sprzed roku… albo nawet i bliżej, bo drużyna z Vaasa nie uruchomiła trybu wielu kadrowych wzmocnień. Mając na uwadze swoje ograniczenia poszli bardzo mocno w pobrane doświadczenie, gdzie wyróżnia się stabilizacja bramki, którą zapewni z pewnością Forsman. Pierwsze skrzypce poza Vahterą grać tu muszą 35 latkowie—Strandvall oraz Morrissey, ale czy to niezbyt mało? O linię ataku martwić można się najbardziej, a biorąc pod uwagę status beniaminka to interesująco wygląda budowa formacji obronnej i tu oko skupić warto na Pikkarainenie.

Niemniej zadanie jest tu arcytrudne, chyba, że VPS w ostatniej chwili zdecyduje się na jeszcze sporo ruchów kadrowych. Niedoświadczony Nuorela może zapracować na swoje nazwisko lub odbić się od ściany. Nie ulega wątpliwości, że cel będzie jasny, ale też i rola VPS w nowym sezonie Veikkausliigi. Nieporadność rywali może sprawić, iż uda się jak najdłużej pozostać przy życiu, bowiem kadrowo ekipa ta odstaje od reszty o lata świetlne. Nikt nie chce oglądać słabych beniaminków, ale w ostatnich latach liga fińska pokazuje, że powiększanie rozgrywek nie miałoby kompletnie sensu. Zespoły z zaplecza nie potrafią przestawić się do gry na wyższym poziomie i przygodę w Veikkausliidze kończą fiaskiem (choć oczywiście z pewnymi wyjątkami).

Imię i nazwisko

Pozycja

Kraj

Wiek

Mecze / gole *

Poprzedni klub

Oskar Forsman

FIN

150/0

IFK Mariehamn

Teppo Marttinen

FIN

53/0

KPV

Antti Latva-Kivistö

FIN

0/0

VPS II

Josep Nuorela

FIN

0/0

FC Inter U19

Juhani Pikkarainen

FIN

25/1

TPS

Jesper Engström

FIN

241/5

FC Inter

Mikko Pitkänen

FIN

12/0

AC Kajaani

Kareem Moses

TRI

0/0

FC Edmonton (CAN)

Miika Niemi

FIN

17/0

Vaasa IFK

Gabriel Sillanpää

FIN

0/0

wychowanek

Tyler Reid

ENG

0/0

FF Jaro

Arttu Nuutinen

FIN

0/0

Vaasa IFK

Aleksi Pahkasalo

FIN

0/0

KPV

Sebastian Strandvall

FIN

285/53

Rah Ahan Yazdan FC (IRN)

Antti-Ville Räisänen

FIN

2/0

Prosper Ahiabu

GHA

0/0

AS Soliman (TUN)

Samuel Lindeman

FIN

0/0

MYPA

Antonio Almen

FIN

0/0

wychowanek

Joonas Vahtera

FIN

96/15

HJK Helsinki

Riku Jääskä

FIN

0/0

FC Kiisto

Steven Morrissey

JAM

167/42

Silkeborg IF (DEN)

Samba Sillah

FIN

17/1

FF Jaro

Kalle Multanen

FIN

55/10

Igea 1946 (ITA)

Roni Hudd

FIN

0/0

wychowanek

Lauri Ketola

FIN

0/0

wychowanek

PRZEWIDYWANA JEDENASTKA:

REID NUORELA

MORRISSEY

STRANDVALL

LINDEMAN

VAHTERA

PIKKARAINEN

FORSMAN

BACKALIDEN

MOSES ENGSTRÖM

TRANSFERY Z KLUBU: Tuomas Pöyhönen (SJK), Alieu Ceesay (JäPS), Aatu Laatikainen (Österlen FF, SWE), Honar Abdi (JJK Jyväskylä), Fabrice Gatambiye (IF Gnistan), Giuseppe Lo Giudice, Akseli Lehtimäki, Jespes Suokko, Luqman Kassim, Kasperi Polvilampi (bez klubu)

Veikkausliiga Ykkönen Kakkonen

#MUSTWATCH

JOONAS VAHTERA Vahtera to prawdziwa ikona klubu z Vaasy, która po powrocie skutecznie odbija się od małego dołka. Jego głośny transfer do HJK nie pozwolił na rozwinięcie skrzydeł i szybko trzeba było szukać wypożyczenia do RoPS. Jednak to powrót do VPS wpłynął na Vahterę w ten sposób, że odzyskał najwyższą jakość i stał się kluczowym dyrygentem klubu. 19 spotkań, 3 gole, 5 asyst mocno uwydatniły się w walce o awans, tak samo zresztą jak współpraca z Morrisseyem.

TRENER JUSSI NUORELA (47 lat) w klubie od: 18.06.2021 47 latek ma bardzo bogatą karierę piłkarską, skupioną dość mocno na holenderskich klubach (PSV, Groningen, Zwolle) oraz innych zagranicznych (Dusseldorf, Malmo, Elazigspor, Vaduz). Wychowanek Haki, urodzony w tym mieście i mający tam najwięcej występów. Długo pozostawał poza ławką trenerską, a zaczynał dobre 11 lat temu siedząc na ławce młodzieżowej drużyny Interu, a następnie FC Espoo. VPS przejął po półroczu w roli asystenta, więc ciężko wspominać o wielkim doświadczeniu, a wyzwanie z tą kadrą łatwe nie będzie.

ELISA STADION Pojemność: 6000 miejsc Rok otwarcia: 1935 (renowacja: 2015-2016)

KWIECIEŃ 2022