Voedsel als medicijn
In Afrika wordt voedsel als medicijn beschouwd. In het Westen staat het bekend als een beschavingsverschijnsel. Het is voor het beter beleven van het leven. Wat is nu beter voor het leven dan gezondheid. Dat voedsel, daar een belangrijke rol in heeft, staat boven twijfel. Als in het voedsel voldoende variatie is aangebracht door verschillende groenten, peulvruchten en kruiden, is vlees en vis de stimulator om meer te eten. Dat meer eten is helemaal niet nodig. Het komt tegoed aan de behoefte van de man jager en veroveraar, de vrouw om de verzorgster te zijn, maar in feite worden zij daar allebei veel te dik en minder aantrekkelijk van. Aardappels, rijst, couscous, mie en pasta zijn er om een volgegeten gevoel te geven. Het lichaam voldoende voedsel geven heeft daarmee niets te maken. Het gaat om de kracht het voedsel, daar weten teveel mensen niet veel van. Er wordt over koolhydraten, vitaminen en zetmeel gepraat, maar niet over smaak en de effecten op het lichaam van de verschillende voedsel elementen. De bittere smaak van basilicum maakt het gerecht eerder een anti-stimulator om veel het eten. Juist door gebruik van kruiden en verschillende groenten kunnen uitstekende smaakverschijnselen optreden, daarbij kan het zout vergeten worden of in kleinere hoeveelheden worden toegepast, alleen om de oorspronkelijke smaak van het
voedsel aan te geven, het niet door de smaak van het zout te laten overheersen. Bij vlees en visgerechten is sterke kruiding vaak een gewoonte.
Zout trekt water aan en kan een oorzaak zijn voor corpulentie. Zoutloos eten is daarvoor niet de uitkomst. Het zout zo bewust mogelijk toe te passen een uitgangspunt voor het hele kookgebeuren. Evenals uien toe te passen als smaakverbetering.