Goodwill

G Goodwill NR.1 times 2012 Personeelsblad voor medewerkers van Goodwillcentra Amsterdam

Thema

een nieuw begin

Kersverse ouders 足足Peter en Sophia

Jerry Winkler

Van dakloze tot miljonairszoon en ook

Arjan, Jochem, Suzanne, Mirjam, Reinette, Ferdinand en Iwan vertellen hun verhaal

kom

binnen

Tekst: Emmeke Roemer

AUDrey MEELKERLOBO HEEFT ALS FLEXPOOLER DE TIJD VOOR CLIENTEN “Als flexpooler heb je de tijd voor cliënten, er zijn geen overlegvormen waar je aanwezig moet zijn. ­­Omdat ik zonder voor­­ oordeel iemand spreek, zijn cliënten vaak open naar me, ik ben een luiste­ rend oor.”

Als flexer geef je zelf je wensen en beschikbaarheid aan. Audrey werkt onge‑ veer 8 flexdiensten per maand, naast haar werk in Rotterdam.

Audrey is naast flexpooler, ook begeleidster van één van de mannen‑ teams van de Dutch Street Cup!

“Wat je nodig hebt als flexer? Lef, flexibiliteit en initiatief. Lef: van tevoren weet je niet waar je komt.

Flexibiliteit: je kan plotseling moeten werken. En initiatief: als flexer moet je zelf op mensen afstappen.”

6

maanden geleden bestond de Flexpool uit 31 flexers.

Nu is dat aantal gegroeid naar 46.

11

flexers hebben een contract.

7

flexers zijn doorgestroomd naar vaste afdelingen.

2500

uur wordt er gemiddeld aan diensten per maand opgevuld.

inhoud

nr.1 2012 thema

een nieuw begin

De lente is begonnen! Alles staat in bloei, met nieuwe mogelijkheden voor ons allemaal.

Ook de Goodwill Times doet hieraan mee en zit in het vervolg in een nieuw jasje!

10.

6. Van dakloze tot Namiljonairszoon geld te hebben geërfd van

zijn vader heeft Jerry Winkler een stichting opgezet voor daken thuisloze jongeren.

12. en verder: 4. heb je even?

Geert Remigius beantwoordt vragen omtrent het 125-jarig bestaan

11. week in beeld

Kijk een weekje mee in het leven van Mirjam van der Veen

14. Meelopen met...

10. zo zie ik dat Drie collega’s reageren op de s­­ telling: Jezus is een voorbeeld in hoe ik d ­­ agelijks mijn werk uitvoer.

12. Peter en Sophia zijn ouders geworden Hoe past een baby in het drukke bestaan van twee leidinggevenden?

Rob Verlinden verbouwt de tuin van de Goodwillburgh

16. dit ben ik ook

Reinette van der Maas vertelt over haar speciale band met Zambia

Colofon De Goodwill Times is een uitgave van de Goodwillcentra Amsterdam voor medewerkers en vrijwilligers. De Goodwill Times verschijnt drie keer per jaar in een oplage van 1000 exemplaren. redactie: Hans Boltjes, Noël van Dam, Peter Hoogland, Elly Konijn, Emmeke Roemer, Klarinda van Tilburg, Mirjam van der Veen, Ferdinand van de Velde, eindredactie: Kim Hulscher, fotografie: Diederik van der Laan, vormgeving: Maters & Hermsen Vormgeving, drukwerk: Puntgraaf Drukwerk © GWCA, Overname en/of openbaarmaking van (gedeelten van) deze uitgave is met bronvermelding toegestaan, mits redactie en auteur hiervan in kennis worden gesteld

Goodwill Times nr. 1 2012

.3

even?

heb je

Amsterdamse Pannenkoekenboot bakt ze bruin

Wist je dat?

Al eeuwenlang wordt voorafgaand aan de vastenperiode de pannenkoekendag gehou­ den. Dit komt omdat men het vroeger zonde vond om ingrediënten weg te gooien. Daarom werden er pannen­­koeken gebakken van de melk, eieren en vetten die over waren.

..André Karbaat, de Rob Geus (smaakpolitie) van de GWCA, een speculaaspop in zijn laatje heeft liggen met de houdbaarheids­­ datum 01-2010!

Op vrijdag 30 maart was het weer zover: de nationale pannenkoekendag! Naast dat op verschillende afdelingen in Amsterdam pannenkoeken werden gebakken, zette ook De Pannenkoekenboot onze klanten in het (spreekwoordelijke) zonnetje.

Zij mochten meevaren en werden getrakteerd op heerlijke pannenkoeken. En (h)eerlijk is (h)eerlijk, daarvoor ben je nooit te oud! De pannenkoeken vonden gretig aftrek en zodoende kon van een warme en ­­gezellige middag gesproken worden, ondanks het ­­waterige zonnetje!

1 ­­minuut bellen met Noël van Dam, spw’er bij het Instroomhuis

4

. Goodwill Times nr. 1 2012

Noël waar ben je vandaag ­­allemaal mee bezig?

“Klanten wekken, het ontbijt opruimen, de receptie beheren, gesprekken voeren met klanten en het voorbereiden van de maandelijkse schilderavond die ik met Ans Markus organiseer!”

Wat vind je de leuke en minder leuke kanten van je werk?

“Het leuke aan het werken hier is dat veel organisaties in één pand zitten, waardoor alles snel geregeld is. Helaas loop je vaak tegen een woud van regeltjes op en dat is best frustrerend.

De meeste voldoening krijg ik, als ik zie dat de kwaliteit van het leven stijgt van de mensen

..Rob Verlinden de tuin van de Goodwillburgh heeft opgeknapt en dat dit uitgezonden is op SBS6 (zie Rob’s grote tuinverbouwing aflevering 19 én pag. 14) ..er al weer een nieuw Leger des Heils koppel is ontstaan: Jan Olthoff van Westburgh en Marleen Wezenberg van Zuiderburgh!

Waar de One Army Party wel niet goed voor is!

die we weer op weg hebben geholpen. Dat geeft me iedere ochtend de motivatie om weer naar het werk te gaan.”

..je bij Steunende Huisvesting Zuid-Oost moet solliciteren als je veel wil afvallen? Drie col­ lega’s, Kirsten Duyts, Marina Dap en Sharda Trilokie, zijn samen namelijk maar liefst 60 kilo kwijt geraakt! ..Rita Daane, teamleider ­­Rosaburgh en Jannahuis, voor de zekerheid de bus nam tijdens de gladheid, maar toen helaas uitgleed ín de bus. ..het cluster 24 uurs Zorg MO tijdens een teamdag werd uitge­ daagd om hun afdelingen te ver­ binden aan een sprookje? En dat Karen Verpoorte (clustermanager) zich desgevraagd opwierp als ‘Sleepy’ van de zeven dwergen?

Tekst: Peter Hoogland, Elly Konijn, Noël van Dam en Kim Hulscher

1. Wanneer kwam het Leger des

Heils naar Nederland?

pran‑ gende vragen aan

“In 1887 organiseerde Gerrit Govaars de eerste samenkomst. Tijdens de strenge ­­winter van 1890 stelde het Leger zijn deuren open voor daklozen in Amsterdam. Hiermee begon het maatschappelijk werk in Nederland.”

Geert Remigius, coördinator local event groep 125-jarig bestaan

2. Hoe wordt deze verjaardag

gevierd?

“Er zijn het hele jaar door festiviteiten. Zo organiseren de Amsterdamse korpsen en de GWCA gezamenlijke evenementen. We hebben soep uitgedeeld, pannenkoeken gebakken en sjaals gebreid. We gaan ook nog deelnemen aan de Dam tot Dam loop!”

3. Hoe was het jubileumweekend?

“Er waren samenkomsten, muziekfestivals en voor onze cliënten het Majoor Bosshardt gala, de Dutch Street Cup en de Andere Finale. Het was echt een fantastische ervaring!” (zie www.125-jaar.nl)

Wist je ook dat?

..binnenhuisadviseur Martine van der Tol in het zonnetje is gezet door medewerkers van Westburgh? Zij heeft Westburgh namelijk op vrij­­willige basis een metamorfose gegeven!

uitgelicht

Iwan exposeert in het Pultizer hotel AWBZ-coördinator in dagen ­­nacht­­opvang de Haven, maar kunstschilder in zijn vrije tijd.

Sinds 1 maart exposeert ­­collega Iwan Rood in het Pulitzer hotel in Amsterdam.

Hij schildert al zes jaar en zijn werk is te omschrijven als: multi-­interpretabel, rauw, grof, urban en abstract. Een omschrijving van kleur en gevoel is vaak al voldoende voor Iwan om tot het gewenste resultaat te komen voor een schilderij. Meer werk van hem is te vinden op zijn site: www.if.exto.nl. Het ­­schilde‑ rij, de Red Lion, is nog tot 31 mei 2012 te bewonderen in het Pulitzer.

..onze directeur Henk Dijkstra op 1 februari al 45 jaar in dienst was? En hij bij het zien van de Leger top op zijn surprise party meteen uitriep: “maar ik heb helemaal geen uniform aan!”

..een gezonde leefstijldag is georganiseerd op Middelveld en dat de kinderen genoten hebben van de beautydag of kickboks clinic, aangeboden door de ROC vakschool?

Goodwill Times nr. 1 2012

.5

Van dakloze tot miljonairszoon

“ Een uitzichtloze toekomst kan een hoop woede veroorzaken” Op het moment dat ik het Instroomhuis betreed voor een interview met Jerry Winkler en Ferdinand van de Velde (clustermanager), staat Jerry als vanouds te tafeltennissen met één van de begeleiders.

Tekst: Ferdinand van de Velde en Kim Hulscher

J

erry: “Het contact met het personeel was wat het Instroomhuis leuk maakte. Ik speelde regelmatig tafeltennis met de begeleiders! Ik kon ook goed met ze praten. Maar soms was het ook heel erg om hier te zitten.”

Ferdinand: “Je bent toch ook wel eens g­­ eschorst geweest?”

6

. Goodwill Times nr. 1 2012

Jerry: “Ja door dat gedoe met het beleg. Iedereen zat altijd met zijn klauwen aan het beleg en daarna moest jij er nog van eten. Die combinatie van frustraties, persoonlijke problemen en een uitzichtloze toekomst kan een hoop woede veroorzaken. Ik ben toen geschorst naar de Veste (HVO-Querido), maar daar kreeg je me met nog geen tien paarden naar binnen.

Ik sliep liever in het Flevopark dan daar!

Na zes maanden Instroomhuis was ik ‘uit­­ behandeld’. Maar omdat er nog geen vervolgplek voor mij was, moest ik dit overbruggen in de Haven of in de Veste. Maar dat is zo’n stap terug na het Instroomhuis, dat ik toen anti-kraak ben gaan wonen.

Ferdinand: “Ja dat is echt wel het probleem van het Instroomhuis: de doorstroom. Er zijn 110 bedden ter overbrugging beschikbaar, maar ook deze zitten vol.”

Jerry: “Ja iedereen doet zijn best, maar

­­ egeleiders staan met hun rug tegen de muur. b Het Leger kan daar niets aan doen.”

Je bent nu bezig met het opzetten van een project voor dak- en thuisloze jongeren. Loop je zelf ook al op tegen bureaucratische regels?

Jerry: “Zeker! Op zich hebben we het project rond. Ik wil beginnen met 10 jongeren die binnen een jaar doorstromen naar een situatie waarin ze aantonen zelfvoorzienend te zijn.

Ik wil echter niet van start gaan, zolang ik de

“ Nog geen 10 paarden krijgen mij de Veste binnen!”

jongeren geen alternatieve woning kan bieden na dit jaar. De gemeente wil dat mijn stichting garant staat voor die woning, indien de jongere het huis uit zou moeten. Dat ga ik dus echt niet doen! Het is als vechten tegen de bierkaai. Ik vind dat de gemeente ook zijn aandeel moet nemen, maar dat doet die nu dus niet.”

Wat gaan jullie anders dan het Leger des Heils doen?

Jerry: “Ik vind het belangrijk om met ervaringsdeskundigen te werken, in plaats van met hulpverleners die de situatie niet kennen. ­­SPW-ers hebben de beste bedoelingen. Ze doen hun best het te begrijpen, maar snappen doen ze het gewoon niet.”

Ferdinand: “Het is inderdaad goed om gebruik te maken van elkaar. Het Leger is ooit begonnen met ervaringsdeskundigen. William Booth haalde ze van de straat en nam ze op in zijn Leger. En nu nog steeds groeien ervarings- >

Wie is Jerry?

Jerry Winkler (1982) is vanaf zijn 14de opgegroeid in opvanghuizen en pleeggezinnen. Daarna is hij 4 jaar dakloos geweest. In 2009 verbleef hij een half jaar in het Instroomhuis. In 2010 kwam hij er na een lange zoektocht achter dat hij de zoon was van een overleden multimiljonair. Met geld vanuit zijn vaders nalatenschap heeft hij een stichting opgericht voor dak- en thuisloze jongeren.

Goodwill Times nr. 1 2012

.7

“Ook slimme jongeren veroorzaken overlast als ze zich

?

Wat zou jij doen als je dakloos zou worden in ­­Amsterdam en als de opvang vol zou zitten en je niet bij vrienden of familie terecht zou kunnen?

95%

Voor de afdelingen in ­­Cluster Instroom is het nooit een probleem om de gemeentelijke norm van 95% bezetting te halen.

Voor bedden geldt: er is jammer genoeg meer vraag dan aanbod.

www.jerrywinklerstichting.nl

deskundigen door binnen het Leger. Er wordt echter niet vaak gesproken over hun verleden en dat is jammer.”

Jerry: “Ik volg nu een SPW-opleiding en tijdens mijn stage merk ik dat jongeren mij eerder ­­serieus nemen wanneer ik ze over mijn verleden vertel’’.

willen trekken, zodat ze eindelijk eens aan het werk gaat! Ik heb veel goede punten. Zo vind ik dat er veel meer jongeren in de politiek moeten.

Die weten wat er nu speelt en wat er over 10 jaar gaat spelen. Al die mensen die nu in de politiek zitten en nog zelf hun sokken breien hebben daar geen idee van.”

Maar het is toch onmogelijk om als hulpverlener alles meegemaakt te hebben wat cliënten hebben meegemaakt?

Het verhaal over je leven is zo intrigerend dat het een perfect scenario is voor een film!

Jerry lachend: “Nou dat kan wel hoor, kijk maar naar mij! Maar het zal al veel schelen als er per team één of twee ervaringsdeskundigen zijn, die hun verhaal kunnen delen. Er klopt namelijk helemaal niets van veel dingen die in de boekjes van de opleiding staan!”

Zou je een samenwerkingsverband aan willen gaan met het Leger des Heils?

Jerry: “Wat mij betreft staan alle opties nog open. Met de Impuls Foundation hebben we nog geen concrete afspraken gemaakt, dus ik zou ook wel met het Leger des Heils willen samenwerken. Maar ik wil ook wel stage lopen of bij jullie werken hoor!”

Ferdinand: “Zou je niet meer je zakelijke instinct moeten gebruiken dat je via je vader toch in je genen hebt zitten? Dan kan je veel meer geld verdienen dan door SPW-er te worden?”

Jerry: “Dat is wel waar, maar SPW heeft nu prioriteit voor mij boven ‘zakendoen’ of ‘geld verdienen’. Er gaat zo veel mis in de maatschappij, er vallen zo veel gaten. Neem nou die van der Burg (wethouder Zorg Amsterdam, red.).

Die wil inloophuizen sluiten, maar kent de in’s en out’s niet eens. Het enige waar de politiek zich zorgen om maakt is overlast. Maar ook slimme jongeren kunnen overlast veroorzaken op straat als ze niet de ruimte krijgen om zich te ontplooien.”

Ferdinand: “Ja het lijkt soms allemaal om overlast te draaien. Ik heb gehoord van een dakloze man die niet geholpen werd door de politie, terwijl ook de opvang vol zat. Bij het verlaten van het politiebureau gooide hij de ruit in van een politieauto. Zo kreeg hij wel meteen een dak boven zijn hoofd!”

Eigenlijk zou je dus de politiek in moeten. Daar zou je echt wat kunnen veranderen!

Jerry: “Eigenlijk wel ja. De overheid legt zo veel blokkades op, zoals de minister van Zorg. Ik zou wel het kratje bier onder haar bureau vandaan 8

. Goodwill Times nr. 1 2012

Jerry: “Er komt inderdaad een film en een boek uit over mijn leven. Ik ben daar wel heel

“ Van der Burg kent de in’s en out’s niet.” blij mee. Ik kan zo een tweeledige boodschap afgeven over dakloosheid in onze samenleving en over wat er allemaal misgaat in de hulp­­ verlening. Het boek komt vlak voor kerst uit en de film eind volgend jaar.”

Wie zou je willen dat jou gaat spelen?

Jerry lachend: “Het liefst Brad Pitt of Arnold Schwarzenegger of een combinatie van die twee! Maar het is momenteel nog niet bekend.

De casting is nog bezig. Ik heb wel steeds de naam van Tim Haas in mijn hoofd, maar weet helemaal niet of hij het ook zal worden” Hoe sta jij tegenover die film Ferdinand?

Ferdinand: “Wij doen overal vrolijk aan mee! Ik wil graag dat de problemen van het Instroomhuis onder de aandacht worden gebracht. Er gebeurt veel goeds, het Instroomhuis is bijvoorbeeld de beste in de screening, maar hier bij de voordeur kan je ook scherp de hiaten in de hulpverlening zien. Trouwens als ik mag kiezen, wil ik dat Brad Pitt een dubbelrol krijgt en ook mijn personage speelt!”

Ter afsluiting vraagt Ferdinand aan Jerry of het liedje van Henny Vrienten klopt: ‘als je wint, heb je vrienden’.

Jerry: “Ik krijg soms wel eens van die vreemde mailtjes van daklozen die mij geld vragen voor een project dat ze willen opstarten of die willen dat ik hun opleiding betaal. Maar mijn echte vriendenkring is altijd klein geweest.”

niet kunnen ontplooien” Instroomhuis

‘Iedere dakloze heeft zijn verhaal’

Het Instroomhuis is gestart in 2009. Sindsdien werkt een team van Leger des Heils, HVO-Querido, DWI, GGD en Arkin met elkaar samen om alle ­­Amsterdamse ­­daklozen te screenen.

‘ We zijn trots op onze voor­­‑ zieningen!’

Wist je dat?

Ferdinand van de Velde is Clustermanager van het ­­Cluster Instroom en Laag‑ drempelige Opvang. Dit bestaat uit de Haven, het Mobiel Servicecentrum, het Instroomhuis en de Centrale Toegang.

Wat een bijzonder verhaal van Jerry. Heb je ooit zoiets eerder gehoord?

“Nee, het verhaal van Jerry is uniek. Je komt niet zomaar op de BBC en bij Pauw en Witteman.

Tegelijkertijd: iedere dakloze heeft een verhaal. En geregeld hoor ik verhalen waar mijn oren van klapperen.”

Wat voor verhalen bedoel je dan?

“Ik denk aan de manager van een ziekenhuisafdeling die dakloos werd. Of de dakloze man die bij een hele straat aan ging bellen voor opvang en op die manier langdurig onderdak kreeg. Maar ook tragische verhalen van mensen met een verstandelijke beperking die worden gebruikt voor drugssmokkel.”

Wat heeft het Cluster Instroom deze mensen te bieden?

“We zijn trots op onze voorzieningen waarmee we de mensen zonder helper kunnen bereiken.

Hierbij denk ik aan de soepbus en onze crisisopvang in het centrum

Een groot deel van de daklozen al van jongs af aan de wind tegen heeft?

Een jeugd met internaten, pleeggezinnen en gebro­ ken gezinnen is meer regel dan uitzondering. (de Haven). Ook de manier waarop we in samenwerking daklozen screenen in het Instroomhuis is een voorbeeld voor veel andere steden in Nederland. Het is bijzonder dat wij als Leger des Heils daar leiding aan mogen geven.”

Tegen welke problemen lopen jullie op?

“De verstopping in de hulpverleningsketen. Ik heb de stille hoop dat iemand die buiten slaapt standaard de volgende dag onderdak kan krijgen. Op dat punt zijn we nog niet. Ik kan gerust stellen dat de wachttijd één van de grootste frustraties is van cliënten en hulpverleners.”

110

Na het Instroomhuis moeten cliënten vaak wachten op een vervolgvoorziening.

Dit wachten gebeurt over het algemeen in het Opvanghotel Ruysdael, in de Haven of in het ­Passantenverblijf. In totaal zijn er in deze voorzieningen 110 overbruggingsbedden.

Goodwill Times nr. 1 2012

.9

zo

zie ik dat

De stelling: Jezus is een voor‑ beeld in hoe ik dagelijks mijn werk uitvoer

Arjan Obdam Teamleider Financiële Administratie

Suzanne Struiksma-van der Linden Zorgcoördinator Maatschappelijke Opvang Zaandam

‘Boekhouden volgens Jezus’

‘Uitingen van compassie’

‘Pijnlijk uitdagend’

Waar ik mij dagelijks mee bezighoud zijn de financiën van de GWCA. Jezus heeft niet echt een handleiding financiële administratie nagelaten.

Maar er zijn wel bijbelteksten over omgaan met geld. Boekhouden ­­volgens Jezus: ‘wie van u die een toren wil bouwen, zet zich niet eerst neer om de kosten te berekenen, of hij het werk zal kunnen volbrengen?’

(Lucas 14:28)

Ik zie Jezus niet als voorbeeld, omdat ik te weinig van hem af weet.

Ik denk wel na over mensen die eigenschappen zoals compassie ­verpersoonlijken.

Voor mij is Jezus absoluut een ­­voorbeeld. In mijn dagelijks leven, maar ook in mijn werk. Voor mij is dat niks ‘zweverigs’, het is juist heel praktisch! Ik laat me inspireren door Zijn manier van leven: soms net even een stapje verder gaan, geduld hebben, vergeven of liefhebben als ik dat vanuit mezelf niet kan.

Navolging Het gaat er hier over dat een keuze om Jezus te volgen iets kost (extra mijl te lopen). In navolging van Jezus wil ik met het Leger des Heils meer dan het gewone doen voor ­­mensen die meer dan gewone hulp nodig hebben. Mijn antwoord op de stelling is: Ja. 10

Jochem Markus Maatschappelijk werker i.o. Instroomhuis

. Goodwill Times nr. 1 2012

Nadenken Hoe denken zij over hun uitingen van compassie? Wat zal er bij hen in de weg staan aan compassie? Angst voor een cliënt die heel anders lijkt te zijn dan jezelf? De vermoeidheid die je als hulpverlener soms voelt, omdat je niet goed snapt waar bij de ander de pijn zit, maar je er wel verstandig op moet reageren? Ik denk er niet te diep over na, ik merk het wel terwijl ik werk.

Bergrede Zijn woorden in de Bergrede vind ik daarin bemoedigend en soms pijnlijk uitdagend: vrede brengen, behulpzaam zijn, ook wanneer je er niets voor terug krijgt. En steeds de keuze: wanneer kan ik mild zijn en meelevend, en wanneer juist scherp en confronterend. Er zijn regel­­matig momenten dat ik Hem om hulp, ­­leiding en wijsheid vraag.

week in beeld maandag 19|3

In deze rubriek geeft een collega een kijkje in haar week.

Dit keer Mirjam van der Veen (32), zorgcoördinator Steunende Huisvesting.

dinsdag 20|3

woensdag 21|3

09.00 uur In de trein naar ­­ Amsterdam.

Geen tijd voor ontbijt dus mezelf lekker verwend met ­­cappucino en chocoladecroissant.

16.00 uur Ons enorme konijn Herman kan eindelijk weer buiten rennen.

Even de winterluiheid van zich af schudden en wij dus ook.

donderdag 22|3

Vroeg begonnen vandaag, dus kan veel doen. Lekker dossiers opgeruimd, en weer een hoop dingen van mijn lijstje afgestreept.

08.15 uur

vrijdag 23|3 08.00 uur Altijd plek in de gratis ­­bewaakte ondergrondse fietsen­­stalling van Haarlem. Zou ­­Amsterdam ook moeten hebben.

18.30 uur Uit werk snel langs de AH. Aanbieding ligt hapklaar bij de ingang, niet zo gezond maar wel lekker. Eet smakelijk.

Wil eigenlijk nog even slapen. Maar ik moet eruit, want ik doe mee aan Start to Run en heb hardloop-huiswerk.

07.45 uur

zaterdag 24|3

zondag 25|3

Box opgeruimd, wat een ruimte ineens! Karlijn nu echt baby-af klust even mee, dit kunnen wij dames prima zelf.

11.00 uur

Burgers Zoo is de beste dierentuin die ik ken. Maikel had donderdag vrijgenomen, dus zonder drukte de hele dag genoten.

12.30 uur

15.00 uur Zonnetje buiten, naar de speeltuin. Rozijntjes eten en nét op tijd Karlijn van een enorm speel­­ toestel voor GROTE kinderen halen.

Goodwill Times nr. 1 2012

. 11

mijn

verhaal

Tekst: Klarinda van Tilburg

Peter en Sophia zijn de kersverse ouders van Aïsha

‘ Ze is een lekker pittig meisje net als haar moeder’ Op een galerij in Amsterdam wapperen roze vlaggetjes. Ik mag op bezoek bij de ouders van Aïsha Nina Hoogland; Peter H ­ oogland (teamleider Haven) en Sophia Ramjiawan (clustermanager LVB Kind en Gezin).

B

ij binnenkomst zit Sophia op de bank met een tevreden meisje op haar arm. Pikzwarte haren en grote ogen die wijs de wereld in kijken.

Peter vertelt breed glimlachend: “Nou, ze laat wel van zich horen hoor.

Een lekker pittig meisje, daarin lijkt ze sprekend op haar moeder!”

Sophia vertelt dat dit ook komt doordat Aïsha te vroeg geboren is.

“Prematuurtjes laten meer van zich horen, omdat ze meer nodig hebben dan andere baby’s.” Peter: “In het ziekenhuis keken ze met verwondering naar Aïsha’s haar. Ze zeiden dat ze dat niet vaak meemaakten.”

Sophia was nog maar drie dagen met verlof en toen kwam Aïsha al. Sophia: “Ik had een hele lijst met dingen die 12

. Goodwill Times nr. 1 2012

ik nog wilde doen, maar dat liep een beetje anders! Ik heb niet kunnen wennen aan het idee dat ik met verlof was.” Sophia geeft aan dat ze met de komst van Aïsha meteen niet meer met werk bezig was. “Je laat het op deze manier wel in één keer los!”

‘Op deze manier laat je het werk wel ineens los!’

Hoe staat het met het W & G college?

Sophia maakt haar scriptie samen met Mark Spaargaren (clustermanager vrouwenopvang). “Van de week hebben we er samen aan gewerkt.

Het kost me veel moeite om na te denken en zaken op een rijtje te ­­zetten. Maar ik ben wel van plan om de deadline te halen!”

Als het verlof voorbij is pakt Sophia haar functie als clustermanager weer op. Peter: “Ik heb straks op maandag vrij en Sophia op vrijdag. Op de andere dagen gaat Aïsha een dag naar de crèche, één dag naar Sophia’s m ­­ oeder en één dag naar mijn zus.” Goed geregeld dus!

Wanneer ik vertrek zegt Peter tegen Aïsha: “En vannacht ga je goed slapen hé!” Tegen mij: “Ze slaapt bij ons op de kamer, maar ligt ’s nachts wel eens in haar bedje te huilen. We nemen ons iedere keer voor om haar dan te laten liggen, maar tot nu toe belandt ze toch telkens weer tussen ons in!”

meelopen met...

1.

In deze rubriek loopt een redactielid een dagdeel mee met een collega van een andere afdeling. Dit keer Mirjam van der Veen in de Goodwillburgh tijdens de grote tuinverbouwing.

2.

6.

5.

14

. Goodwill Times nr. 1 2012

8.

‘ Mensen houden van kneuterigheid’ 1. Voor het SBS-programma ‘Robs grote tuinverbouwing’ is de tuin van de Goodwillburgh in december 2011 grondig aangepakt. Rob Verlinden is hard aan het werk als ik langskom, maar terwijl hij doormetselt kan ik hem wel even wat vragen.

3.

4.

2. Rob is er niet zo mee bezig dat hij met een tuin voor het Leger des Heils bezig is, hij vindt het vooral belangrijk dat het voor de bewoners mooi wordt. Daar gaat het tenslotte om. Ook in zijn tv-programma maakt hij tuinen ‘voor de gewone man’.

3. Rob houdt ervan om iets te doen in tuinen dat ‘onverwacht’ is. In de tuin van de Goodwillburgh is wel gekozen om te werken met de bestaande contouren, die zijn namelijk goed. Hij wil er echt een tuin voor de mensen van maken, met veel bloemen en planten. Nu is het meer een park.

4. Volgens Rob willen mensen geen strak ­­ minimalistisch design, een gewoon ouderwets ontwerp vinden mensen prachtig. Jorna Spapens, Rob’s medepresentator, heeft dezelfde insteek bij het restylen van de grote zaal.

5. De nieuwe fontein heeft een plek gekregen naast het prachtige beeld van Majoor Bosshardt.

7.

6. Jolanda de Krijger (clustermanager) is blij met het eindresultaat, net als deze bewoners.

7. Rob vertelt dat tuinen vaak onderhoudvrij moeten zijn en dat de tuin in het ontwerp van de buurt moet passen. Dat is echter een groot verschil met wat mensen zelf willen. Die willen gezelligheid, bloemen en planten! Rob noemt het gekscherend de ‘kneuterigheid’, maar zegt dat dat in de praktijk echt zo is.

8. Het resultaat, een heerlijke plek voor de bewoners, precies zoals de bedoeling was.

ar Rob Verlinden is eigena jf dri sbe ier ven van het ho van zijn vader en opa, en was te zien in diverse ­­tv-programma’s. Hij s ­­presenteert nu wekelijk ote het programma ‘Robs Gr .

S6 SB op ’ ng wi ou Tuinverb

9. Ook voor het personeel is het, zeker met zonnig weer, heerlijk. Jolanda en Reina vinden het dan ook helemaal niet erg om in de tuin op de foto te gaan.

9.

Goodwill Times nr. 1 2012

. 15

dit

ben ik ook

reinette zet zich in voor een school in zambia Reinette van der Maas (1966) is doorstroomfunctionaris bij de afdeling zwerfjongeren en werkt als ortho­­ pedagoog bij ‘10’ voor Toekomst in Enschede.

Plaatsvervangend moeder Zambia: een land van ongerepte natuur en watervallen. Twintig jaar geleden vertrokken mijn man Keesjan en ik als ‘ontwikkelingswerkers’ voor vijf jaar naar de plaats Mkushi. Mijn man begon als leraar op een landbouwschool en ik als plaatsvervangend moeder van vijftig tienermeiden in een hostel.

Financiële middelen We troffen veel aidswezen die werden opgevangen door familieleden, maar de financiële middelen misten. Hierdoor konden zij de reguliere scholen en uniformen niet bekostigen. Een plaatselijke kerkleider besloot zijn huis open te stellen om les te geven aan 500 kinderen met 7 vrijwilligers. Daarna begon men een fundament te bouwen voor een nieuwe school.

Delen doet goed Keesjan had inmiddels de stichting Mutende (vrede) opgezet om de mensen financieel te ondersteunen. Langs deze weg kon hij ook de school financieel gaan sponsoren.

In de zomer van 2011 werd de Agape school geopend! Delen doet goed, ­­waardoor Gods liefde een plek krijgt.

De zeven leerkrachten zijn ­vrijwilligers zonder opleiding. Jonge mannen die hun tijd geven.

Tekst: Noël van Dam