Hugo Borst (columnist/schrijver)
‘Heb een geestige inborst’ ‘De laatste jaren had ik te veel haast om de schoon heid van het leven te omarmen. Ik had te weinig oog voor het mooie, het kleine, het schone. Sinds mijn sabbatical bezie ik zowat alles van de zonnige kant. In zie nu in dat in kleinschaligheid het echte leven schuilt. Het draait om harmonie. Dat klinkt heel soft en allesbehalve hip – dit soort interviews is levens gevaarlijk voor mensen die om hun imago geven, een groep waartoe ik niet behoor – maar daar gaat het wel om. In Nederland ligt het accent helaas op onverdraagzaamheid, iets dat veel wordt bevestigd door de media. Ik zoek in Nederland naar troost, naar de esthetiek van het leven. Dat vind ik in de kleine geneugten. Ik bezoek ’s middags een bioscoop en dan zit ik daar met drie man en twee muizen die langs de plinten lopen. Genieten. Zij hebben een goede middag en ik ook. Of neem de knapperige korst van het brood van de banketbakker, de delicatessenzaak waar al die schitterende producten voor je worden klaargemaakt – ik val daar van de ene ontroering in de andere. Misschien maak ik het mezelf ook wel wijs en zeggen mensen: ‘Hij is knettergek met zijn twee muizen in de bioscoop,’ maar ik moet er heel erg om lachen. Ik probeer de grap in te zien van het leven. Heb voor al een geestige inborst, er valt namelijk genoeg te lachen. En ja, natúúrlijk gebeuren er ook erge dingen in de wereld. Het is de kunst om een mix te zijn van ernst en luim. Je kunt je alles wel aantrekken, maar dan heb je geen leven meer. Absurdisme is te allen tijde de tegenhanger van iets te ernstig nemen. Er waren in de nazomer van 1961 miljoenen verliezers in de race om de bevruchting van het eicelletje van mijn moeder. Ik won, maar voor hetzelfde geld had ik hier niet gezeten. Als je met die insteek het leven attaqueert, is alles meegenomen en relatief.’ Zie verder pagina 67 en 99.
trots op nederland 2
door Merlijn Ensing fotografie allard de witte
45
4 Prominen Nederlandertes over waarom hun land zo geweldig is
Renske de Greef (schrijfster)
‘Het gevoel van schatzoeken op marktplaats’
trots op nederland 1
door Merlijn Ensing fotografie ilja meefout
‘Marktplaats heeft iets ondernemends en eigen gereids. Enerzijds heb je het gevoel van schatzoeken, in de hoop dat je iemand vindt die Gispen-stoeltjes voor een tientje aanbiedt. Maar ik kan me net zo makkelijk verbazen over wat mensen proberen te verkopen: een laatste poging om toch nog die afgesabbelde teddybeer een tweede leven te gunnen. De berichten bij aangeboden artikelen hebben iets weg van een vrij toegankelijke therapiesessie. Mensen storten soms helemaal hun hart uit. Hoe eenzaam ze wel niet zijn, hoe boos ze zijn op de regering, op hun buren, op aliens. Het heeft daardoor ook wel iets voyeuristisch. Marktplaats brengt daarnaast mijn fascinatie voor het achter de gordijnen kijken in de praktijk. Het afhalen van de spullen vind ik fantastisch. Je bent ineens wel kom in allerlei woonkamers en wordt geconfronteerd met braadgeuren, een penetrante hondenlucht of je komt tot de ontdekking dat iemand een smurfen knuffelcollectie bezit. Ik heb een keer samen met een vriend in een te klein autootje een televisie opgehaald. Dat moest in twee etappes: de televisie en ik pasten niet samen in de auto, waarop ik besloot tijdelijk achter te blijven. Het was bij een man thuis en ik vond het opmerkelijk dat een veel oudere vrouw om 11 uur ’s ochtends een rollade aan het braden was. Ik probeerde te gissen of zij zijn moeder of geliefde was – in beide gevallen verontrustend. Die man was alleen maar aan het vertellen over zijn auto en hoe fijn hij het vond om op de snelweg asociale bestuurders terug te pesten en daarvoor de politie te bellen. Het was alsof ik in een absurdistische scène was terechtgekomen. Er zit wel een kritische grens tussen het romantische karakter van mijn aankopen en de categorie ik-wilniet-dat-er-net-een-oma-in-dit-laken-is-gestorven. Ik zal niet snel dingen aanschaffen waar veel lichamelijk con tact bij komt kijken. Kleren bijvoorbeeld. Oh, en wat mij betreft halen ze per direct alle slaapzakken van Marktplaats af.’ Zie verder op pagina 45, 67 en 99. 27
Maurice de Hond (opiniepeiler)
‘Vrijwilligers haalden tonnen op’ ‘Mensen worden in de Nederlandse samenleving door de hogere klasse vaak neergezet als grote egoïsten die alleen nog heel individualistisch met hun leven bezig zijn. Ik noem een koningin Beatrix, ik noem een Balkenende. Het is wel héél gemakkelijk om daar kritiek op te hebben. Sterker: ik vind het onzin. Al jaren ben ik scheidsrechter, juist ook zodat ik niet vanuit mijn studeerkamer gemakzuchtig dingen roep over anderen. Net nadat de koningin haar kersttoespraak had gehouden over die zogenaamde individualisering van de maatschappij, werd ik uitgenodigd om een benefietwedstrijd te fluiten. FC Lienden speelde thuis tegen FC Utrecht en rondom die wedstrijd werden een diner en een veiling georganiseerd om geld op te halen voor een politieman. Bij het verhinderen van een zelfmoord werd die man in zijn nek gestoken, waarna hij ernstig verlamd raakte. Die hele benefietwedstrijd draaide op vrijwilligers en er werden tonnen voor hem opgehaald. Het is een exemplarisch voorbeeld van hoe belangrijk vrijwilligers zijn. Het vrije weekend wordt opgeofferd vanuit clubbelang. Alleen al bij het voetbal zetten elke week tienduizenden mensen zich belangeloos in voor hun club. Als je dat aan een buitenlander vertelt, dan geloven ze er niets van. Kijk naar voetbalvereniging AFC. Elke woensdag zorgen ouders ervoor dat zo’n driehonderd kinderen een leuke middag hebben. Op dat punt is er vanuit de politiek en overheid heel weinig inzicht in wat er werkelijk gebeurt. Politici komen met totaal gemakzuchtige en moraliserende opmerkingen die geen recht doen aan de werkelijkheid. Het geeft alleen maar aan hoezeer zij met een tunnelvisie naar iets kijken. Ik word vaak benaderd om bijzondere initiatieven te steunen die iets voor andere mensen doen. Denk aan Alpe d’HuZes, waar honderden Nederlanders op een dag maar liefst zes keer de Alpe d’Huez oprijden ten gunste van de kankerbestrijding. Als ik zie wat er echt gebeurt, dan neem ik daar mijn pet voor af.’ Zie verder op pagina 99.
trots op nederland 3
door Merlijn Ensing fotografie allard de witte
67
Martin Bosma (pvv-kamerlid)
trots op nederland 4
door Merlijn Ensing fotografie ilja meefout
‘Wij zijn historisch gezien voortrekkers’ ‘De moord op Theo van Gogh is vreemd genoeg een doorbraak geweest voor de islamkritiek. Er is een beweging in de samenleving op gang gekomen waar wij als PVV een belangrijk onderdeel van uit maken. Het heeft er mede voor gezorgd dat Nederland op internationaal niveau vooroploopt in de discussie over islamisering en massa-immigratie. Dat laatste maakt mij als Nederlander trots. We zijn historisch gezien voortrekkers. Als ik samen met Geert Wilders in het buitenland kom, merk ik hoezeer wij hierin vooroplopen. De moord op Theo heeft de discussie verscherpt, visueel en puntiger gemaakt. Voor mij was het de aanleiding om de politiek in te gaan en me aan te sluiten bij Geert Wilders. Ik leerde Theo kennen bij Veronica nieuwsradio en nadien kwam ik hem veel tegen. Dat is ook niet zo gek natuurlijk: hij was een aanwezig persoon, je zag hem overal in Amsterdam. Op mij kwam hij over als een innemend, maar tegelijkertijd luidruchtig persoon, met een heel klein hartje. Begin november mocht ik spreken op de Avond van de Polemiek, een evenement georganiseerd ter ere van de zevende verjaardag van Theo’s overlijden. Die avond werd de cirkel toch een beetje rond. Het ontroerde me te mogen spreken op de avond die in het teken stond van de moord die de aanleiding vormde van mijn politieke carrière. Ik mis Theo erg in de discussie in Nederland. Hij had ongetwijfeld mijn partij gefileerd. Maar hij had ook de arrogantie van de VPRO-NRC-D66-kliek constant ondermijnd. Hij kende geen heilige huisjes en kon het nog mooi opschrijven ook. Maar ja, een moslim moest naar zijn 72 maagden. De islam schijnt een godsdienst te zijn en daarom moeten we er respect voor h ebben. Althans, dat vinden de bovenonsgestelden – een woord dat trouwens vaak gebruikt werd door Theo.’ 99