Γκρέκο #1-36

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: ΤΙΝΑ ΧΕΛΙΩΤΗ © ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ Ε.Ε. ISBN: 978-618-206-077-3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2021 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ Ε.Ε.: ΑΛΤΑΝΗ 4, 153 51 ΠΑΛΛΗΝΗ ΤΗΛ.: 210-8983824 • E-mail: info@mikrosiros.gr • Site: www.mikrosiros.gr

ΒΙΒΑ, ΓΚΡΕΚΟ:

μά της (*). Ένα λεπτό πριν από τό τέλος του παιχνιδιού, ό δαιμονισμένος ΐνδιάνος Σ ιού Ε Κ ΑΠΟ IΑ ισυνο ικτα, μέ τό παράξενα κουρεμέ­ νοτ ιοανατολ ικα από τό κέντρο του Σάο Πάάλο νο κεφάλι, πέτυχε τό νικητή­ ριο γκολ. —δεύτερη ττόιλι στη Βραζιλία —οι ζητοκραυγές φτάνουν ώς "Υστερα ό αγώνας τελειώ­ τον ουρανό. Ή συνοικία λέγε­ νει. Τα πλήθη γεμίζουν τις· ται Μπάκα. Οί ζητοκρ αυγές μεγάλες πόρτες καί χύνονται έρχονται από τό πελώριο πο­ στους δρόιμους. δοσφαιρικό γήπεδο. Άλη|9ινή Τό γήπεδο αδειάζει. Μόνο τιριικ^μ ι-ορεΜη θάλασσα, τό σέ κάποια γωνιά του ένα ξαν­ πλήθος έχει ξεσπάσει σέ ξέ­ θό αγόρι ιμέ γαλανά ράτια, φρενο παραλήρηιμα. Ή θρυλι­ κή «Τόρεντ» νίκησε! Γ ι« μια (*) «Τόρεντ» σηιμιαίί'νιει Χείιμαιρρος. άκόιμα φορά δικαίωσε τό όνο­ ΜΙΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ

Ε

ΤΙΜΗ ΔΡΑΧ. 2

4 δέν λέει νά τό κσυινήση,. Κυττάζει ιμέ όνεΐιρσττάλο βλέμμα τις δϋδειες κ'ερκίίδες, γεμάτες μέ αποκόμματα^ εφημερίδων, αποτσίγαρα καΐι πατημένα κουτιά. Κυττάζει και τό πρά­ σινο χαλί τού γηπέδου, τό ώργωμένο από τά πόδια των είκοσιδύο π ο δοσφ αιρ ιστών. Τούς βλέπει ιμέ τή φαντασία του ιάκόχμα νά τρέχουν εκεί /μέσα... Νά άγωνίιζωνται γιά τή νίικη. Βλέπει τον ασυγκρά­ τητο Σιού νά χυιμάη σάν μα­ νιασμένος ταύρος στο άντί^παλο τέρμα μέ τή μπάλλα ατά πόδια και νά την καρφώνη στά δίχτυα... Στά αυτιά του βουίζει ή νικητήρια ιαχή τής λαομάζας... Τά γαλάζια /μάτια του λάμπουν υπέροχα. Σπίθες πετοΰν... — ’Έ! Φιλοράκο! 5Άν πρό κειται νά κοιρηθής έδώ μέσα έχει καλώς! -Γιατί οί πόρτες θά κλείσαυν και θά βγής πιά αύριίο ιμέ τό καλό! Τό ξανθό αγόρι Ραφνιάζεται. Τινάζεται όρθιο. Συνήριχε ^αι όμως άμέσως. Χαμογελά ει στον ηλικιωμένο φύλακα πού του έχει μιλήσει, δείχνον ^ας ιμιά σειρά κάτασπρα, μαργαριταρένια δόντια, "Υστερα, χωρίς νά πή λέξι, γυρίζει καί φεύγει ήσυχα. Παίρ νει μέ αργό βήμα τον δρόμο γιά τον σταθμό1. Κόβει εισιτήριο γιά τό Παλμέρας. Μπαίνει στο τε­ λευταίο βαγόνι. Κάθεται άνα παυπΊκά σ’ ένα κάθισμα, δι­ αλέγοντας τό μέρος πού δέν υπάρχουν ίαλλοι επιβάτες. Την ώρα όμως πού τό τραίνο

ΓΚΡΕΚΟ ξεκινάει, τρεΐς άντρες όρμουν μέσα, μόλι ς προλ αβ αί νοντ ας την πόρτα πού έχει αρχίσει νά κλεινή. Κάθονται ό ένας πλάϊ του καί οί άλλοι δυο στο άντικρυνό του κάθισμα. Τό ξανθό αγόρι δέν τούς δίνει καμμ-ιά προσοχή. Τά μάτια του είναι καρφωμένα έξω από τό ανοιχτό παράθ'υρο. Τ αυτιά του είναι ακόμα γεμάτα από τις ζητωκραυγές τών φανατισμένων θεατών του γηπέδου. Ό άργός καί μονότονος θο ρυβος του συρμού, αρχίζει νά τον νανουρίζη, Τά μάτια του κλείνουν σιγαΗσιγά χωρίς νά τό καταλάβη καίί τό ξανθό του κεφάλι γέρνει στον ώμο του. Είναι ένα νεαρό παιδί, όχι περισσότερο από δεκαεπτά χρόνων. Τά χαρακτηριστικά του είναι πολύ όμορφα καί ευ­ γενικά. Είναι λεπτός, αλλά τά χέρια του καί τά πόδια του, ε'ναι γεμάτα ατσαλένια νεύρα, καί μαρτυρούν κατα­ πληκτική δύναμι καί σβελτά­ δα. Δέν είναι όμοιος μέ κα­ νόναν άπο τούς άλλους νέους πού τριγυρίζουν στούς δρό­ μους του Σάο 'Πάολο. Ασφα­ λώς θά είναι ξένος... Στην άρχή τό μουρμουριομα τών άνδρών πού έχουν καθήσει κοντά του άνακατεύε ται μέ τον θόρυβο του τραί­ νου καί τον νανουρίζει κι’ αυ­ τό περισσότερο. Μια δυο πε­ ρίεργες λέξεις δυως, πού φθά νουν στ5 αυτιά του, τον κά­ νουν νά νοιώση χωρίς νά ξέρη τό γιατί ένα αλλόκοτο αί­ σθημα. Δίχως νά τό θέλη προ

Ο ΗΡ&2 ΤΩΝ ΓΗΠ&ΔήΝ σέχει όλο καί πιο πολύ τά λό για τους. Ανοίγει τά^ μάτια καί τους βλέπει πού είναι σκυμμένοι κοντά - κοντά 6 έ­ νας (μέ τον άλλον. Τό ^ ύφος τους είναι συνωμοτ ικό. Τα πρόσωπά τους είναι σκληρά κΐάί γεμάτα κακία. Είναι σί­ γουροι πώς τό ξανθό εκείνο αγόρι κοιμάται καί πώς δεν τους ακούει. Γι5 αυτό όταν ο ένας τους τό βλέπει ξαφνικά νά τους ικυττάζη, γίνεται κατακόικκινος άττό τό θυμό1 του. — Κάνεις τον κοιμισμένο, σπιούνε, φωνάζει άγρια, και παρακολουθείς την κουβέντα μας! Θά σέ σιγυρίσω εγώ! Τό άσχημο μούτρο του εί­ ναι γεμάτο άπειλή. Τό άγόρι όμως τον κυττάζει μ5 ένα ύ­ φος απορημένο και άνασηκώνει τούς ώ/μους. Κάτι του λέ­ ει σέ μιά γλώσσα πού ό άν­ τρας δεν καταλαβαίνει οΰτε λέξι. Μονομιάς ησυχάζει. — Είναι ξένος !, (μουρμου­ ρίζει ,μέ άνακούφισι. Και με τρόμαξε ό βλάκας! 3Από ποιο ιμέρος είσαι, νεαρέ; Τό παιδί κουνάει πάλι τό κεφάλι πέρα - δώθε, σημάδι πώς δεν κατάλαβε τι σημαί­ νει ή έρώτησις. Ό συνομιλη­ τής του πεισμώνει καί οί άλ­ λοι δυο τον κυττάζουν πολύ προσεκτικά· Τά βλέμματά τους είναι ύπουλα σαν τού φιδ ού. Μά τό ξανθό άγόρι τους παρατηρεί μ5 ένα αμήχανο χαμόγελο, αάν νά στενοχωρι­ έται πού δεν μπορεί νά τους μιλήση. Φαίνεται έκατό τά έκατό αθώο. Εκείνος πού Τόδ μίλησε

πρώτος,^ ξαναλέει δείχνοντας με τό δάχτυλο τό στήθος του: -—*Έγώ Μπραζίλ!... Μπρα ζίλ!..ί Κατάλαβες, μπούφο; Έγώ, Μπραζίλ! 3Εσύ; Και κολλάει τώρα τό δάχτυλό του ατό στήθος τού αγοριού, πού το μάτια του λάμπουν, δεί­ χνοντας ότι κατάλαβε. — 3Ώ!, φωνάζει χαρούμε­ νος./Εγώ, " Ελλην! Ελλάδα! Ό συνομιλητής του στρα­ βομουτσουνιάζει πάλι. —ιΠώς τό είπες; μουγγρίζει ιμέ μια άσχημη^γκριμάτσα Είναι στη Γη αυτό τό μέρος πού λες; — Γκμέκο! Γκρέκο!, έπαναλαμβάνει τό ξανθό άγόρι. Τώρα καί οί τρείς Βραζι­ λιάνοι κυττάζονται μεταξύ τους ίκανοποιήμένοι. — Γκρέκο, έ; Μπράβο!, γρυλλίζει μέ κακό τρόπο έκεί νος πού τού έχει υποβάλλει την έρώτησι ικαί γυρνάει προς τούς συντρόφους του χωρίς νά τού δίνη άλλο σημασία. —"Ελληνας είναι!, τούς λέει περιφρονητικά. Πού στο δαίμονα βρέθηκε εδώ πέρα, Υσα-ίσα για νά μοΰ κόψη τό αίμα! Φοβήθηκα πώς μάς κα τασκόπευε, τό ζώον! 3Άς εί­ ναι, μπορούμε λοιπόν νά τά κουβεντιάσουμε ελεύθερα. Δεν μάς ακούει κανείς. ~Ας τελει­ ώνουμε τό σχέδιό1 μας... Πρέ­ πει, πριν φτάσουμε στη Σάν τα Σεσίλια, νά έχουμε συμ­ φωνήσει στις λεπτομέρειες... Θά τον βουτήξουμε λοιπόν ο­ ριστικά απόψε, νά τελειώνου­ με μ* αυτή την υπόθεσή Τι είβ πε ό αρχηγός;

ΓΚΡΕΚ€ — Ναί... Είπε πώς-πρέπει νά τελειώση; οπωσδήποτε. Αύριο είναι πιθανόν νά φύ­ γουν όλοι μαζί και τότε θά είναι πολύ δύσκολο, ανάμεσα σέ τόίσοιυς συντρόφους του... — Και πού θά τον δρουμε; — "Εμαθα ότι συχνάζει α ένα κέντρο, τό «Μπιάνκα». Έ γώ θά πάω μέσα καί θά τού παρουσιαστώ ώς δημοσιογρά ψος. Θά δρω τρόπο νά τον τραβήξω ^έξω. Εσείς θά εΐοαστε έτοιροι. Ό ένας θά τον χτυπήση στο κεφάλι. Ό άλλος θά είναι στο αμάξι ,μέ αναμμένη τή μηχανή, Θά τον φορτώσουμε στά γρήγορα καί θά τό σκάσουμε. Αυτό είναι όλο. Είναι πολύ απλό καί εύ­ κολο. —^ Έν τάξει, .μουρμουρίζει ο δεύτερους. "Αν προσέξουμε ολα θά πάνε ρολόι. Έγώ μό-

— 5Έ! φιλαράκο! "Αν πρό­ κειται νά κοιμηθής εδώ μέσα, έ­ χει καλώς!

Κόβει είσητήριο για τό Παλμέρας. λ ις βγούμε από τό τραίνο θά πάω νά φέρω τό αμάξι... Δεν ξαναμιλούν πιά, ώσ­ που τό τραίνο φτάνει στο Παλ μέρας. Οί τρεΐς άντρες ση­ κώνονται από τή θέσι τους. Τό ξανθό αγόρι άντίιθετα δεν κουνιέται. Ό ένας από τους τρεΐς συνωμότες τού ρίχνει μια λοξή ματιά. Φαίνεται ^ι­ κανοποιημένος πού δεν τον βλέπει νά σηκώνεται κι’ εκεί­ νος γιά νά βγή μαζί τους. ^— "Εχεις μεγάλο ταξίδι ά κόμα, έ; του φωνάζει κοροϊ­ δευτικά. Τό παιδί κουνάει καταφα­ τικά πολλές φορές τό κεφάλι του γελώντας ηλίθια καί έπα λαμβάνει1: — Ναί... Γιφέικο! Γκρέκο! ^ — Ρκρέκο, «βλάκας μέ λο­ φίο!, σκούζει ό άντρας και οί άλλοι δυο Βραζιλιάνοι σκάνε

9

6 ΗΡ0Ι ΤΩΝ ΤΗΠέΔΩΝ στα γέλια ραζί του. Τό ξανθό άγόρι βλέποντας τους ινά γελάνε, γελάει κι5 ε­ κείνα ιμέ /μεγαλύτερη ευθυμία. —* 5Εγώ Γ'κιρέκο!, φωνάζει Έσύ, Μπραζίλ! Σκασμένοι στα γέλια οι Βραζιλιάνοι, βγαίνουν στην πλατφόρρα και προχωρούν ττράς την έξοδο του στάθμου. Τότε μονομιάς τό πρόσωπο του αγοριού αλλάζει έκφρασί. Κάθε ίχνος ευθυμίας φεύγει ά ττό πάνω^ του και τά -μάτια του πετουν σπίθες ενεργητικιόίτηΐτος. Μ3 ένα ρεγάλο πήόη μα τρέχει ιστήν πόρτα του βα γονιού από την οποία είχαν βγή οι συνωμότες καί βγαίνει κι5 εκείνος από τό τραίνο. Α­ νακατεμένος με τον κόσμο πού συνωστίζεται έικεΐ ιμέσα, αρ­ χίζει νά τούς παρακολουθή βήμα προς βήμα μέ πολύ με­ γάλη, προσοχή...

Μ’ ενα πήδημα φτάνει στην άλλη πόρτα του βαγονιού και βγαίνει τρ έχοντας. Ο ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΗΣ

Ο ΔΕΞΙΟ ιμπάκ τής «Τόρεντ», ό ίνδιάνος Σιού, είναι τό πρόισωπο τής ήμερας. Μέσα στο πολυτελές «πούλμαν» πού φέρνει την ο­ μάδα στη Σάντα Σεσίλια— την καρδιά τού Σάο Πάολο —-όλοι οι συιμπαΐκτες του τον έχουν περιτριγυρίσει μέ θαυ­ μασμό κι5 έχουν νά κάνουν ιμα ζί του. Ό ίδιος ό Σιού, πού πάντα παραδέχεται χωρίς κορμιά δυσκολία πώς είναι τρομερός π ο δοσφαιριστής, καμαρώνει σαν γύφτικο σκεπάρνι. Τό όνομα αυτό πού τού δί­ νουν είναι παρατσούκλι. Τον φωνάζουν έτσι επειδή ανήκει στην φυλή των ερυθροδέρμων

Τ

— Κάνεις σπιούνε I

τον

κοιμισμένο,

Ρκρβκο τών Σιού. "Οσο για τό άληθ,νό ταυ· είναι 'Ίντσου Να Τι­ άρα Λαμάτα, πού σημαίνει υεταφιραιζόμιενο «Γενναίος Α­ ετός ιμέ Τρυφερή Καρδιά»! Την ώρα πού τό «πούιλ,μαν» σταματάει έξω από την είσο­ δο τής «Μπάνκας», τό σκο­ τάδι έχει άρχίΐσει νά άπλωνε ται στο Σάο Πάολο. Ό Πντσου Νά πηδάει στο πεζοδρόμιο. Μπαίνει στο ικιέντρο. "Ολοι τόιν γνωρίζουν εδώ μέσα. Ό θυρωρός ύποκλίνεται βαιθειά μπροοτά του και τό πρόσωπό του λάμπει μό­ λις τον βλέπει. — Πιο γρήγορα, Σιού, του λέει χαμογελώντας, άν θέλης νά προλάβης τό μάτς! Πλη­ σιάζει ή ώρσ, πού θά... βγάλης τό γικίόλ! Ό Πντσου Νά, πηγαίνει κατ’ εύθεΐαν στο .μαγειρείο. Εκεί μέσα δεν γίνεται καμ μια δουλειά αυτή την ώρα. "Ολοι, μάγειρος βοηθοί και σερβιτόρες είναι γύρω από την τηλεόρασι. Πολλά έπιφω­ νήματα άπογοη,τεύσεως άκου γονται. Τούτη τη στιγμή ό ίδιος ό Σιού βρίισκιεται στην οθόνη τής συσκευής με τη μπάλλα στά πόδια του. "Ενας αντί­ παλος ορμάει καί του την παί|ρνει χωρίς καιμμιά απο­ λύτως δυσκολία. Ό Ινδιάνος κάθεται καί χάσκει αυτόν πού του πήρε τη μπάλλα, χωρίς νά κινηθή καθόλου γιά νά τρέ ξη νά τή;ν διεκδίκηση πάλι. Νέες κραυγές άπογοητεύσεως στο μαγειρείο. *Ένας

μέ άσπρο σκούφο γυρίζει καί τον βλέπει. —-Νά, ο Σιού!, ξεφωνίζει. Καλέ τί χάλια ήταν αυτά πού είχες σήμερα ’Ίντσου Νά; —Παρακαλώ τον λευκό α­ δελφό μου μέ τό λευκότερο λο φίο, λέει ό Σιού σοβαρώτατα δίαν λέη τό όνομά μου, νά τό λέη ολόκληρο! Δεν είμαι μό­ νο Γενναίος Αετός, αλλά καί Τ ,ρυφερή Κ αρδ ι ά! Κ αί', μέ την ευκαιρία αυτή, πού είναι ή αγαπημένη μου Λάλο; Μια μικρή καί πεταχτή, ό­ μορφη μελαχροινή, πού βρί­ σκεται^ ανάμεσα στις άλλες σερβιτόρες ντυμένη μέ την όμοάμορφη στολή τής «Μπιάν κας», βάζει μια φωνή: -— Φύγε από δώ νά μη σέβλιέπω! Δέν κυττάς τά χάλια σου, κακομοίρη, Σιού; Δέν μπορείς ...νά πάοης τά πό­ δια σου! Κύτταξε! ^"Ολοι καί ό Σιού μαζί κυττούν προς την όθόινη. Είναι πάλι ό Ινδιάνος μέσα σ’ αυ­ τήν. Τρέχει νά άνακόψη την κάθοδο ενός αντιπάλου κυνη­ γού, αλλά, βλέποντας πώς εί ναι δύσκολο νά τον φτάση;/ τον παρατάει καί στέκεται. Ό ^φοκός μεταφέρει τη σκηνή στις εξέδρες όπου οί σποδοί τής «Τόρεντ» χαλούν τον κό­ σμο μέ τις αποδοκιμασίες τους εναντίον τού "Ιντσου Νά "Υατείρα δείχνει τό μεγάλο ρολόϊ τού γηπέδου. ,, Μένουν δυο λεπτά γιά νά τελείωση ό αγώνας. "Υστερα δείχνει τον πίνακα τών αποτελεσμάτων. Τό σκορ είναι 2—2! Κάί^ ή σκηνή μεταφέρεται καί πάλι

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

9

στο γήπεδο. Ό κυνηγός πού Ή μπάλλα έρχεται καί βρί'είχε περάσει τον Σιού,^ φτά­ σκιει μέ τρομερή δύναμι τον νει στη μικρή περιοχή καί Ινδιάνο στο σβέ|ρκο, εκεί πού σουτάρει. Ή μπάλλα τραντά κάθεται... Τότε γίνεται κάτι ζει τά δοκάρια και γυρίζει τό απίστευτο. πίσω. Ό Σιού τινάζεται όρθιος -— Όρίστε!, ξεφωνίζει ή ξεχνώντας λυμένα τά κορδό­ Αάλα κοκκ ΐινίίζοντας από τό νια του. Τά μ άτια του, πετουν κακό της. Παρά λίγο νά τρώ­ λές φλόγες! Οί γροθιές του γαμε γκολ έξ αιτίας πού βα σφίγγονται μανιασμένα! Γί­ ρυάσουν νά κουνηιθής! Γιατί νεται ολόκληρος κατακιάκΐκινος, σά νά έχηι πάρει φωτιά! δεν σε πετουν πια έξω από τήν αμάδα γιά νά γλυτώσου­ Οί φλέβες του λαιμού του φθυ σκώνουν! Στριφογυρίζει τή με από τή λαχτάρα σου; Ή κοπείλλα δεν προλαβαί­ ματιά του στο Απέραντο γή­ νει νά πή τίποτα περισσότε­ πεδο μέ τέτοια λύσσα καί κα ρο. Μιά καινούργια φάσι στήν κία, σά νά ψάχνη, νά βρή κά­ οθόνη τής τηίλερράσεως έχει ποιον νά σκοτώση! καί πάλι γιά πρωταγωνιστή Καί ξαφνικά. βλέπει τή τον "Ιντσου Νά. μπάλλα στα πόδια ενός άντι Ό Ινδιάνος αυτή τή φορά πώλου παίκτου, πού προχω­ είναι καθισμένος κάτω στο ρεί Τρέχοντος προς τό τέρμα γρασίδι καί^ ενώ αγώνας υτής «Τόρεντ». πάρξεως διεξάγεται μπροστά Ό "Ιντσου Νά Τιάρα Λά στο τέρμα του, αυτός απαθέ­ μάτα, χύνεται καταπάνω του στατα δένει τά κορδόνια των σάν πραγματικός άετός. Ή π-απουτσιών του. ταχύτητά του είναι καταπλη­ — θεέ καί κύριε! # ξεφω­ κτική αυτή τή στιγμή. Ό αν­ νίζει ή Λάλα έξω φρένων. Τώ­ τίπαλός έχει κάνει δυο βήμα­ ρα τό κατάλαβα! Επίτηδες τα κΓ εκείνος δέκα καί τον έ­ τό κάνει! Είναι πληρωμένος! χει φτάσει! Τον πλήρωσαν! Του παίρνει τή μπάλλα καί Ούτε αυτή τή φορά δεν κα­ χάνεται άπό μπροστά του σάν τορθώνει νά συνέχιση τις φρικεραυνός. Τού κάκου ό άλλος κτές κατηιγορίες της, προσπαθεί νά τον άκολουθήΣτήν οθόνη τής τηλεοράση γιά νά τού τήν ξαναπάρη.. οεως συμβαίνουν καταπληικτι Μέσα σέ μιά στιγυή εγκατα­ κά πράγματα. λείπει τις προσπάθειες του. Κ αθως ό Σιού είναι καθι­ γ "Αλλοι διυό συμπαίΐκτες του σμένος κάτω καί εξακολουθεί χύνονται νά κόβουν τον δοόμε την ίδια πάντα απάθεια μο του Σιού. Μά οοτ5 έκεΤνοι νά είναι άπασχολημέ|νος μέ καταφέονουν τίποτα. Γεν­ τά κορδόνια του, ένας άλλος < ναίος Αετός είναι άσυλληαπό τά μπάκ τής ομάδας του " Γπτος. Σάν ένας άέρινος παί­ αποκρούει μέ ισχυρό σουτ. κτης τούς ξεφεύγει, μέ τήν

10 μπάλλα πάντα κολλημένη στά πόδια του. Κατεβαίνει προς το αντίπαλο τέριμα. ζεπερνάει σάν άστραπή τή γραμμή τής σέντρας. Τά πλήθη* ωρύονται πάνω στις εξέδρες. Οι οπαδοί τής «Τόρεντ» χειρονομούν σάν ,μα νιακιοί και χοροπηδούν στις κερκίδες τους. Ό Σι ου προχωρεί πάντα ακάθεκτος. "Άλλοι δυο προσ­ παθούν νά τον άνσκάψουν, -ε φεύγει κι5 απ’ αυτούς ξεγλοστρώντας σάν ψίδι κι" ύστερα από άλλον και άττο άλλον. Τρομοκρατημένοι δσοι άντίπα λοι έχουν άπομείνει υποστή­ ριξές τής αμύνης, όρμούν μαζεμένοι επάνω του γιά νά τον άνσκάψουν. Τίποτα αμως δεν φαίνεται άνθρωττίνως ικανό νά τον στα ματήση αυτή τή στιγμή, ΕΤ-

'Ο θυρωρός υποκλίνεται βαθειά μπροστά στόν Σιού.

ΓΚΡΕΚΟ

Αγώνας υπάρξεως διεξάγεται μπρος του κι’ εκείνος απαθέστα­ τα δένει τά κορδσνια του ϊ

ναι ένα υπεράνθρωπο Όν που αλωνίζει τό γήπεδο τώρα... Σάν τον άγριο άνεμο που δεν μπορείς νά έμπτοδίοης τον δ,ράμο του γιατί περνάει σψυ ρίζοντας άπ" όπου υπάρχει τό παραιμικίροτείρο κενό, έτσι κι" ό "Ίντσου Νά χύνεται προς τό αντίπαλο τέρμα. Ξεπερνάει τή γραμμή τής μεγάλης περιοχής καί ύστερα φθάνει στην άκρη τής .μικρής. Δυο μπάκ ραζί άρμουν να τον άνακόψουν. "Εκείνος μ" έ­ ναν άγριο βρυχηθμό σάν του πε ιναισμενού λ ι ονταρ ιου, σου­ τάρει. Λ·Παρά τις ξέφρενες κραυγές των φιλάθλων, ό κρότος του ποδιού του πάνω στο πετσί τής μπάλλας, άκούγεται ώς τις τελευταίες κερκίδες καί ά

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ττο τούς θεατάς τή,ς τηλεοράσεω-ς. Είναι ένα τρομακτικό σούτ. Ό άντίπταλος τερματοφύλα­ κας δεν προλαιβαίνει νά κινη6η από τη Βέσι του. Ή μπάλλα τραντάζει τά δίχτυα. Ό κόσμος στις εξέδρες πετάγε­ ται όρθιος. Μιά φοβερή βοή άκούγίεται. Οι συμπαΐκτες του Γενναίου 5 Αετού ορίμούν καταπάνω του νά τον άγκα­ λί άσουν. Τον ρίίχνουν κάτω, πέφτουν από πάνω του και τον ταράζουν ατά φιλιά καί σι ά συγ χ αρη,τή.ρ ι α. Ή σκηνή στήν τηλεόραισι δείχνει το πελώριο ρολόι. Τό τέλος τού παιχνιδιού έχει φτά σει·. Μερικά δευτερόλεπτα α­ πομένουν. Μέ τό χτύπημα τής σέντρας θά λήξη;. Τά πλήθη έξαικίολουθούν νά αποθεώνουν

Μ’ Εναν άγριο βρυχηθμό σαν τοΟ ττεινασμένου λιονταριού σουτά­ ρει μέ δάναμι.

11

Άίτ’ τή χαρά της ή Λάλα τού δίνει δυο σκαστά φιλιά ατά μά­ γουλα.

τον Σιού γιά την τρομερή καί χωρί ς προηγούμενο κατεβαίσιά του. "Οσο γιά τή Λάλα κι* αυ­ τή έχει ξεχάσει εντελώς όλα όσα έλεγε ως αυτή τή στιγμή. Τήν έχει συγκλονίσει ό ενθου σιασμός καί χοροπηδάει χτυ­ πώντας παλαμάκια καί ξεφων ίζοντ α ς χαρούμενα. Βλέπει ύστερα τον Ινδιάνο καί ορμάει επάνω του. 5Απτό τή χαρά τηρ τού δίνει δυο σκαστά φιλιά ατά δυο. μά­ γουλα. —Είσαι ήρωας !, τού λέει χωρίς νά την ένδιαφέρη πού πρίίν από λίγο έλεγε άλλα. Είσαι ό καλύτερος ποδοσφαι­ ριστής τού κόσμου! Μουψερες ανατριχίλες υπερηφάνει­

ας γ’ αυτή τήιν κατεβασιά σαυ! —"Ωστε.... "Ωστε ή μικρή λευκή μάγισσα είναι πειρήφαΜΠι για τον -φίλο τη(ς τον Σιού; ρωτάει 'ό Ινδιάνος συγκινημένος. —■ Και βέβαια! —"Ωστε τό μεθυστικό λου λουδι των αγρών θά δεχτή, νά γίνη; αρραβωνιαστικιά μου, άν στείίλω στον πατήρα της τόιν πατέρα μου, τον Μεγάλο Βούβαλο με τά Τρία Κέρατα; — "Οχι! , Ό Σ ιού μένει κατάπληκτος καί δλη του ή χαρά παγώνει μονομιάς. Στέκεται άπολιθωμένος σάν άγαλιμα. — Γιατί; μουρμουρίζει. Ή χίλωμή κόρη δεν συμτταθεΐ κα θολού τον Σιού; —Τον λατρεύει!, ξεφωνίζει ξάστερα ή ζωηρή Λ άλα. —Τότε λοιπόν; — 9Ω, Γενναίε Αετέ ^μέ τήν Τρυφερή Καρδιά καί τό... λιγοστό μυαλό!, ξεφωνίζει ή κοπέλλα σουφρώνοντας τά χειλάκια της. Σου τόιχω πη έικαηό φορές τό γιατί! "Άν δεν άλλάξης κεφάλι, μήν περί μένης πώς μπορεί ν" άρραβω νιαστούμε ποτέ! "Ή άφη|σε ό­ λα τά μαλλιά σου νά βγουν η κόψε κι5 αυτό τό φοβερό λοφίο πού έχεις αφήσει! — Λάλα! Μά αυτό είναι τό κούρεμα των αρχηγών των Σιού! Ό πατέρας μου είναι άογρίγός τής φυλής! Χωρίς αυτή τή φούντα δεν θά με ξαναδεχτή ποτέ πια στήιν καλύ­ βα του!

Κ ι’ έγώ 'δεν θά σε ξαναδε-

χτώ -μέ τή φούντα! Διάλεξή καί πάρε! Ό Σιού δμως δεν προλα­ βαίνει νά διαλέξη. "Ένα χέρι άικουμπάει στον ώ μ ο του καί γυρίζοντας βλέπει νά στέκη εμπρός του ένα πρό σωπο πού δεν τό έχει ξαναδή ποτέ του. -— Είμ α ι δημοσ ι ογράφ ο ς, του1 λέει ό τελευταίος αυτός. Θέλω νά σέ ρωτήσω κάτι ε­ ξαιρετικά ενδιαφέρον, Σιού. 5Αλλά εδώ γίνεται μεγάλη, φα σαρία. "Έρχεσαι σέ παρακα­ λώ μαζί μου, κάπου πού νά μπορώ νά γράψω αυτά πού θά μου πής ; Ό Σιού πού ή συζήτηαί του μέ τή Λάλα γιά τή φούν­ τα του κεφαλιού του έχει φτά σει σέ επικίνδυνο σημείο, παίρ νει τόν δημοσ ι ογράφο από τό χέρι καί βγαίνει άπό τό μα­ γειρείο τής «Μπιάνκας». "Οσο γιά τόν μάγειρο μέ τόν ψη|λό άσπρο σκούφο, έχει ένα πολύ παράξενο ύφος. — -Είναι καταπληκτικό!, μουρμουρίζει. Κάποιο μυστή­ ριο υπάρχει ιμ* αυτόν τόν δαι­ μονισμένο "Αετό μέ τήν Τρυ­ φερή Καρδιά! — Μά τίς λές, ΜττάρμπαΣάμ; ρωτάει κάποιος άπό τούς βοηθούς του. ,— Αυτό πού σου λέω!... "Έχω προσέξει δτι κάθε φορά πού κάτι συμβαίνει καί τόν χτυπάνε στο κεφάλι επάνω στο μιάτς, γίνεται άλλος άν­ θρωπος! "Αγριεύει!... Μοιάζει σαν θεός τού (Πολέμου εκείνη τή στιγμή!... -Καί κανείς δεν μπορεί νά τόν συγκράτηση!

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ 5Ενώ ώς τότε σέρνεται μέσα στο γήπεδο κιαίΐ ιμέ δυσκολία μπορεί να κάνη ίμια σωστή πάσα, από τήν ώρα πού θά χτυπήση στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, γίνεται ασύγ­ κριτος !... " Ηιρωας !... 1 Ημίθε­ ος ! 'ΥΙπάρχει κάποιο μυστή­ ριο μ5 αυτόν τον ΐνδιάνο! Δεν μου τα βγάζετε από τό κεφά­ λι πώς υπάρχει κάποιο μυστή ριο... ΤΟ ΞΑΝΘΟ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ

Ο ΞΑΝΘΟ * Ελληνόπουλο δεν αφήνει ούτε στιγμή από τά μάτια του τούς τιρεΐς άντρες που βγήκαν τό τραΐνο. "Εχει ακούσει όλα δσα είπαν και τάχει καταλά­ βει περίφημα. Έκεΐ πού αυ­ τοί τον πείραζαν νομίιζοντάς τον για χαζά, τούς έχει κο­ ροϊδέψει αυτός πού τούς έκα­ νε να πιστέψουν πώς δεν κα­ ταλάβαινε τή γλώσσα τους. Πριν όμως προχωρήσουμε παρακάτω, πρέπει νά πούμε δυο λόγια για τό παράξενο αυτό παιδί πού βρίσκεται σ’ έναν τόπο μακίρυά από τήν πατρίδα του. Τ’ όνομά του είναι Κώστας Γεωργίου. 'Πεννήθη,κε στην Α­ θήνα κΓ έμεινε νωρίς ορφανός άπό πατέρα. Ή μητέρα του πού εργάστηκε σ ικ λ η, ρ ά για νά τον μεγαλώση, πέθανε ικι* εκείνη όταν ό Κώστας έφθασε σέ ηλικία 12 χρόνων. Τό μικρό αγόρι έμεινε ολο­ μόναχο στον κόσμο. Κάποιος μσκρυνας θείος του, τάχα για

Τ

13

νά τον 'βοηιθήση: τόιν πήρε στην ταβέρνα του για βοη|θά. Στην πραγμ ατ ικότητ α ή δούλε ι ά ήταν πολύ σκληρή και ό θεΐος του, πού δεν τού έδινε δεκάρα έξω άίπό τό φαΐ του, είχε με­ γάλο κέρδος άπό αυτόν. Μα ο ιΚώστας ήταν ένα πα­ ράξενο αγόρι- μΐέ φωτεινό βλέμ μα. Καθώς ή ταβέρνα τού θεί­ ου ήταν στο Φάληρο, τά μά­ τια του κάθε φορά πού ξα­ πλωνόταν στο σανιδένιο κρεβ βάτι του, καρφώνονταν για ώ ρες στην απέραντη,, γαλάζια θάλασσα. Καί στον ύπνο του τά βράδυα, ό απαλός ήχος των κυμάτων γινόταν μια αλ­ λόκοτη φωνή που τον καλούαπό σε άπό πολύ μακρυά... 'Ένα πρωΐ ό Κώστας μίλη­ σε σέ κάποιον ναυτικό πού έρ χόταν συχνά στην ταβέρνα τού θείου του κι* έδειχνε νά συμπαθή εξαιρετικά τό νεαρό αγόρι. Τήν άλλη μέρα κιόλας, χωρίς νά ξέρη κίανεΐς τίποτα, βρισκόταν στο κατάστρωμα ενός μεγάλου φορτηγού πού έσχιζε περήφανα τή θάλασσα καί κυττούσε πίΐσω ταυ τήν άχνογάλαζη γραμμή τής στε­ ριάς πού χανόταν στην άπόστασι ....ίσως για πάντα... "Ετσι βρέθηκε στη Βραζι­ λία. Εργατικός κι5 έξυπνος δ πως ήταν, γρήγορα βρήκε δουλειά όπου όλοι τον άγαποΰ σαν. Γράφτηκε καί στο Γυμνά σι ο, όπου έκτος άπό^ τά μα­ θήματα του ήταν πρώτος καί ατό άγαπηίμένο του σπόρ: Τό ποδόσφαιρο. ^Ηταν ό καλύτε­ ρος παίκτης τού -Γυμνασίου του καί όλοι οι συμμαθητές

14 τ ου τον λάτρευαν κοοΐ τον θαύ ,μοοζσαν. ΑΠΑΓΩΓΗ

I ΔΥΟ συνωμότες φτά­ νουν στην πλοοτεία Παλ μέρας. 'Από την πλατεία παίρνουν τό λεωφορείο για τη Σάν τα Σεσίλια. Ό Κώστας ξέρει· καλά ττόΟ βρίσκεται ή «Μπιάνκα» στη Σάιντα Σεσίλια. Αποφασίζει νά τούς άκολουθήση μέ τό ε­ πόμενο^ λεωφορείο, για νά μη τον δουν μέσα στο Τ5ιο. Περιμένει. Για κακή του τύχη τό λεωφορείο έχει δυο λεπτά καθυστέρησ ι. Μέ την ψυχή στά^ δόντια ό Κώστας χύνεται μέσα μόλις φτάνει. Ψάχνει ολόκληρο τό-λεωφο­ ρείο μέ τό μάτι μήπως δη μέ-

©

'Ο ένας είναι τό ίνδαλμά του: 'Ο φημισμένος Ινδιάνος Σιον!

ΓΚΡΕΚΟ σοο κανέναν αστυφύλακα, αλλά δεν είναι τυχερός. Σ5 ένα τέταρτο έχει φτά­ σει. Κατεβαίνει και τρέχει μ5 όλη του τη δυναςμ ι τπρός τό ση μεΐο τής Σάντα Σεσίλια που ξέρει πώς βρίσκεται ή «Μπιάν κα». "Οταν φτάνη κοντά άναγ κάζεται νά σιγανέψη την τα­ χύτητά του. Άπό την άντιικρυνή γωνία βλέπει την λαμπροφωτισμένη είσοδο του κέντρου. Βλέπει καί τό πλαι'νό στενοσόκακο, ό­ που στέκεται ένα όομάξι μέ σβυστά φανάρια·. Ακούει ό­ μως τον κρότο τής μηχανής του πού είναι αναμμένη καί ή αγωνία σφίγγει σάν τανά­ λια την καρδιά του. Καταλα­ βαίνει ότι θά είναι έ κ ε ΐ ν ο τό αυτοκίνητο. Την ίδια στιγμή δυο άνθρω ποι βγαίνουν άπό τό κέντρο. Τον έναν τον ξέ(ρει πολύ κα­ λά: Είναι ό ένας άπό αυτούς πού έκαναν τή συνωμοσία του τραίνου. "Οσο γιά τον άλλο... ?Ω! Τον δεύτερο τον ξέρει α­ κόμα καλύτερα! Είναι τό ίν­ δαλμά του ανάμεσα στούς π ο δοσφαιριστές του Σάο Πάολο: Ό φημισμένος ίνδιάνος Σιού, πού τον αφήνει άναυδο <μέ τις ξαφνικές καί λιγοστές, αλλά τρομακτικές εφορμήσεις του. Αυτός πού τον έχει κά­ νει νά περιφρονή κάθε είδους διαισκέδασι γιά νά μαζεύη ό­ λα τά χρήματα πού του πε­ ρισσεύουν καί κάθε Κυριακή νά τά δίνη αδίστακτα γιά μιά καλή θέσι στο γήπεδο πού παίζει ή «Τόρεντ». Αυτός είναι λοιπόν ρ όονθρο}

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ττΌς ττου θέλουν ν’ άπαγάγουν καΐ^ ίσως νά σκοτώσουν οί τρεις συνωμότες του τραί­ νου; Φρίκη γ~>·ίζει την ψυχή του σ’ αυτή την ιδέα. Οι γροθιές του σφίγγονται με λύσσα. Δέ ξέρει τι νά κάνη. Βλέπει τον Σιού μέ τον α­ παίσιο συνοδό1 του πού βαδί­ ζει ξέννοιαίστα προς την γω­ νιά του δρόμου. Β λείπει μιά σκοτεινή σκιά πού παραμο­ νεύει πίσω- από εκείνη, τή γω νία. Γιά ιμιά στιγμή σκέπτεται νά φιωνάξηι. Δεν θά κερδίση! τίποτε μ5 αυτό. Πάλι θά προ­ λάβουν νά χτυπήσουν τον Ιν­ διάνο καΓι νά τον πάρουν μαζί τους και ύστερα αύτόρ δεν θά μπρρή νά κάνη πιά τίποτα. Σκέπτεται νά τρέξη νά τούς έπιτεθή ,μέ τις γροθιές του. Πάλι, ή αποτυχία του εί­ ναι πιροδιικασμένη. Οί κακο­ ποιοί είναι τρεΐς μεγαλόσω­ μοι· άντρες καί ασφαλώς θά είναι κ.α(ί ώπιλισ μόνοι. "Αντί νά βοηθήιση τον Σ ιού, μπορεί νά τους σκοτώσουν καί τούς δυο πάνω στήν πάλη.., βλέποντας ότι· κινδυνεύουν. Τί νά κάνη·; Μακάρι νά υπήρχε καιρός νά σκεφθή τό πρόβλημα αυτό. Δεν υπάρχει όμως. Ό Σιού έχει· φτάσει κιόλας στή σκο­ τεινή γωνιά. Ή ιμαύρη σιλουέττα που πα ρσμονευει τινάζεται. Τό* χέοι πού κρατά έναν λοστό σηκώ­ νεται ψηλά καί ξαναπέφτει με φόιρα. Ό Ινδιάνος βγάζει μιά >μι-

15

ιΟ Ινδιάνος δεν καταφέρνει ν’ α­ ποφυγή τό χτύπημα.

κ|ρή εκπληικίτηι κραυγή καί κά νει μιά προσπάθεια νά απο­ φυγή τό χτύπημα, αλλά δεν τά καταφέρνειι. Οί δυο κακοποιοί τόν άρπα ζουν καθώς πέφτει· καί τόν πε τούν μέσα από τήν πόιρτα του όςμαξιού πού ανοίγει μόνη της Τά φανάρια του^ αυτοκινήτου ανάβουν μονομιάς. Οί δυο άπαγωγεΐς μπαίνουν κι·5 εκείνοι μέσα στά σβέλτα καί ξεκινούν. Σε πολύ μικρή άπόιστασι, αλλά χωρίς νά μπορή νά κά­ νη καί τό παραμικρό, τό ξαν­ θό Ελληνόπουλο έχει· άπομεί νει μσιρμαρωμένο στή θέσι του. Έχει παρακολουθήσει μέ σφιγμένες τις γροθιές καί γουρλωμόνα μάτια τή φοβερή αυτή σκηνή. Καί τό μόνο πού μπόρεσε νά κάνη ήταν νά άποστηθίάη τόν αριθμό έκεί°

16

ΓΚΡΕΚΟ

νου του αυτοκινήτου ττού είχε ευθείαν στο τρήμα κινήρεως πάρει ιμαζί το-σ τους άπαγω- ^ ιδιωτικών αυτοκινήτων» γεΐς. , ^2 Ένας αξιωματικός κλειδώ—Ζ.Ρ. 986768..., ψιθυρίζει.^"νει αυτή τή σττγμή τά συρτάκάθε τόσο ρέσα άπρ τά δον- ^ρια του ετοιιμος να φυγή. Ό τια του για νά :μήν το ξεχάΚώστας τρέχει με θάρρος ση. ^ ^ κοντά του. Στο -μεταξύ^ τό άμάξι· μέ — Σάς παρακαλώ,- του Αε­ τούς άπαγωγεΐς και τον δύει ευγενικά, θά ήθελα άν σάς στυχο Σιού, χάνεται στο βάήταν δυνατόν νά μου κάνετε θος του δρόρου... μιά χάρι... Τό πρόσωπό του είναι συμ­ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ παθητικό καί τά γαλάζια ΣΧΕΔΙΟ μάτια του αιχμαλωτίζουν. Έξ άλλου από τήν προφορά του .ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ φαίνεται πώς είναι ξένος καί ξεκινάει στή στιγμή ό αξιωματικός τής τροχαίας τρέχοντα ς. του χαμογελάει. Τά ριάτι-α του σπιθίζουν πα — Τί ζηΐτάς νεαρέ μου; ράξενα. — θά ήθελα νά ράθω τή "Αν πάη. στήν αστυνομία διεύθυνσι κάποιου φίλου μου καί αναφέρει τό γεγονός, α­ από τον αριθμό του άμάξιου σφαλώς οί αστυνομικοί θά του. στείλουν ένα απόσπασμα νά Ό αξιωματικός κουνάει τό δρη τον Σιού. Εκείνος όμως κιεφάλ ι του. δεν θά μπόρεση νά πάη μαζί — Δέν νομίζεις πώς ήρθες τους. Αλλά ή άπόφασις του αργά γι’ αυτή τή δούλε ιά; Κώστα είναι ό μοναδικός τρό Αύριο τό πρωΐ θά σου πω ευ­ πος γιά νά πραγματοποίηση χαρίστως... τό όνειρό του καί νά μπόρε­ ση, κι* αυτός κάποτε νά φορέ— Κύριε, λέει 6 Κώστας ι­ ση τή θουλιική φανέλλα τής κετευτικά, ξέρω^πώς σάς κα­ «Τόρεντ» Καί ή ευκαιρία πού θυστερώ καί σάς ζητώ συγπαρουσιάζεται τώ,ρια γιά νά νώιμη. Αυτός ό φίλος μου ε^γίνουν φίλοι μέ τον Σιού εί­ ναι σωψέρ του κυρίου πού έ­ ναι μοναδική... χει τό αυτοκίνητο. Μέ περίιμέ "Οχι... Τό ξανθό Ελληνό­ νει απόψε, άλλα έχω ^ χάσει τή πουλο δεν θ’ άφήση νά πάη διεύθυνσι του. "Αν δέν τή μά­ χαμένη ή ευκαιρία αυτή. θω δεν θά μπορέσω νά πάω.. Στή στιγμή παίρνει ένα Ό αστυνομικός τον κυττάταξί καί δίνει στον οδηγό τή ζει περίεργα. διεύθυνσι τής τροχαίας. —^ "Εχεις χάσει τή δεύθυν Μ’δλο πού έχει σκοτεινιά­ σι κι’ έχεις τον αριθμό κύκλο σει είναι νωρίς άκόρα. Προ­ φορίσς του αφεντικού του; ρω λαβαίνει τά γραφεία τήν ώρα τά παραξενειμένος καί τον κυτ πού Κλείνουν. Πηγαίνει κατ’ τάζει έπίιμονα,

©

ό ΗΡ01 ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ — Ναι, γιατί είχε φέρει ΊΤίραχτές το άμάξι στο συνερ­ γείο για έΐτπδιφθωσι και εί­ ναι περασμένο στα βιβλία μας... Έκε» το είδα. Ή δικαιολογία είναι φιυσικωτάτη. Ό Κώστας εξ άλλου τήγ είπε γρήγορα, σα να την εΤ(χε σχεδιάσμένη από καιρό στο μυσλό του1. Ό αστυνόμος του χαμογε­ λά πάλι. — Με κατάφερες!, του λέ ει. "Έλα μαζίι μου. Ό Κώστας πού στο μετα­ ξύ, μέσα στο αύτακίνη[το πού τόν έφερε έχει γράψει τό νοι> μερο μέσα σ" ένα χαρτάκι για νά μην τό ξέχάση, βγάζει τό χαρΤΐ άττό την τσέπη· του και τό δίνει στον άστυνόμο. Ό αξιωματικός τό παίρνει και τιίληισιάζει ένα ράφι μέ πολλά συρτάρια. "Αφού ψά­ χνει μέ μια ματιά τά ψηφία πού υπάρχουν έξω από τά συρτάρια, ανοίγει στο τέλος ένα άπ" αυτά. Βγάζει ένα δελτίο. Διαβά­ ζει : — Ζ.Ρ. 986768. Τζόε Κόλ λινς, αντιπρόσωπος. Παρέζο Β.Α. 36. Ό Κώστας κρατώντας ένα μολύβι σημειώνει γρήγορα τη διεύθυνσι. — Σάς ευχαριστώ πάρα πολύ!, μουρμουρίζει. Η... ΧΟΡΟΕΣΠΕΡΙΔΑ

Ο ΠΑΡΕΖΟ εΐναι μιά συ νοίκια στά Νότια τού Σάο Πάολο. Ό Κώστας βιάζεται νά φτάση και

Τ

και την τελευταία του δεκάρα γιά νά πάρη; πάλι ταξί1. Σέ δέκα λεπτά όμως βρίσκεται στον προορισμό του. "Αφήνει τό άμάξι και προχωρεί λίγο μέ τά- πόδια. Στά ηλεκτρικά φώτα τού δρόμου, ψάχνει γά­ το Β.Α. 36. ^ Λεν άργει νά τό άνακσλύψηι. Είναι ένα απομονωμένο κτί. ριο παλαιού ρυθμού, χτισμένο μέσα σ’ έναν πελώριο κήπο πού τον τριγυρίζει μιά ψηλή μ-άντρ)α. Πιάνω άπό' την καγκελένια αυλόπορτα κρέμεται ένα δυ­ νατό φως. Τό Ελληνόπουλο δέν τολ­ μάει νά ζυγώση προς τά έ­ κεΐ. Φέρνει γύρο τόν μαντρότοιχο και φτάνει στο πίσω μέ­ ρος τού σπιτιού. Χωρίς κανέ­ να δισταγμό -κάνει ένα πραγ­ ματικά αιλουροειδές πήδημα καί βρίσκεται στην κορφή τού τοίχου μέ μιά δυνατή έλξι. Μ" ένα δεύτερο πήδημα βρί­ σκεται μέσα στον σκοτεινό κήπο, ανάμεσα στά πυκνά δέντρα. Μιά στιγμή στέκεται καί κυττάζει ολόγυρα. Στήνει τό αυτί του μήπως πάρει από πουθενά κανέναν ήχο. Τίποτα όμως. Νεκρική σιγή απλώνεται, παντού. Π αίρνει θάρρος καί προχωρείς προς την κστεύθυνσι τής έπαύλεως. "Οταν φθάνη κοντά, βλέπε^ι πώς όλα τά παράθυρα τού σπιτιού είναι σκοτεινά, έκτος από ένα στην πρόσοψη στο ισόγειο. Πηγαίνει, κοντά στις μύτες τών ποδιών του, χωρίς δίνει

18

νά κάνη; καθόλου θόρυβο. Στέ­ κεται έξω από το παράθυρο και στήνει τό αυτί του. Α­ κούει κάτι, σιγανές ομιλίες, άλλα δεν μπορεί νά ξεχωρίση λόγια ούτε νά αναγνώριση κορμιά φωνή. Δεν στέκεται περισσότερο στο Τδιο /μέρος. Πηγαίνει στην δεξιά πλευρά τού οικήματος. Φθάνει έξω άπτό την κλειστή πόρτα τού γικαράζ. Είναι ηλεκτροκίνητη. Τρία μέτρα πρ]ν από αυτήν υπάρ­ χει στο χώρα ένα πεντάλ, πού δτίαν τό πατήση ή ρόδα τού άραξιιού, ανοίγει αυτομάτως. Ό Κώστας πηγαίνει και στέκεται πάνω σ5 αυτό τό π εν τάλ. Ή πόρτα αρχίζει νά ση

ΓΚΡΕΚΟ χώνεται σιγά-σιγά μ’ έναν σι γανό βόμβο. Τό ' Ελληνόπουλο νοιώθει την καιρδιά του νά σκιρτάη στην ιδέα ότι άιπό τό σπίτι .μπορούν ν' .ακούσουν τον θό­ ρυβο τής πόρτας του γκαράζ και νά τρέξουν νά δουν τι συμ βαίνει. Στέκεται ακίνητος σάν μαρ μαρωρένος ένα όλόικληρο λε­ πτό και περ[(μένει. Δεν άκούγεται ορως τίποτα. Ησυχά­ ζει. Μπαίνει στο γκαράζ και α­ νάβει μιά στιγμή τό φως. Δυο αστραφτερά αυτοκίνη τα βρίσκονται εκεί μέσα. Τό ένα είναι χωρίς αμφιβολία αυ τό πού μεταχειρίστηκαν γιά

Ό Κώστας δίνει μιά τρομερή κλωτσιά στον πρώτον άπ’ αυτούς.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

'Η κλωτσιά του είναι άγρια. Είναι τό ξέσπασμα τής ψυχής του.

νά άπαγάγουν τον Σιού. Τό αναγνωρίζει καί πρίν ακόμα δή τόν άρι€|μό του. "Οταν τό βίλέπη, απλώς βεβαιώνεται. Τό γκαράζ δεν έχει καμίμιά άλλη έξοδο. Ό Κώστας δεν έχει πια δουλειά εκεί ιμέσα. Βγαίνει και πηγαίνει και πα­ τάει πάλι τό ίδιο πεντάλ, άφου πριν φροντίζει νά ξανασβύση1 τό φώς πού άναψε. Στέκεται άλλη /μια φορά έ­ να λεπτό στη θέσι του γιά νά σ ιγουρευτιή πώς δεν τόν άκου σαν και κανείς δεν έρχεται προς τό ίμερος του. Κυττάζει την κατασκότεινη έπαυλι. «Έδώ ιμΐέσα λοιπόν βρίσκε ται αυτή τη στιγμή ό Σ ιού!»

σκέπτεται μιέ σφιγμένες τίς γροθιές. «Δεν υπάρχει κορμιά όρφί'βολί'α γι5 αυτό. Και πρέ πει εγώ τώρα νά τόν ελευθε­ ρώσω... Πώς όμως θά τό κα­ ταφέρω; Και σε ποιο απ’ όλα τά δωράτια του μεγάλου αυ­ τού σπιτιού θά βρίσκεται, α­ κόμα κι5 άν καταφέρω νά μπω μέσα χωρίς νά με ρυριστοάν; Ή δούλειά αρχίζει νά φαί­ νεται δυσκολώτερη απ’ ότι τήν έχει λογαριάσει στήν άρ χή. Ωστόσο δεν απογοητεύε­ ται. -αναγυρίζει ανάμεσα στά δέντρα καί κάθεται κάτω. Άρ χίζει νά σκέπτεται, μέ τά μά­ τια καρφωμένα διαρκώς προς τήν έπαυλι. — ^ΊΞγω καιρό νά τό συλ

ίό

λογιστώ, μουρμουρίζει. "Ίσως όταν περιμένω να νυχτώση. πε ρισσάτερο θάναι πιο καλά. Μπορεί όλοι νά πάνε γιά ύ­ πνο... Για μια στιγμή ανατριχιά­ ζει. «Κι5 άν δεν είναι τούτο το μέρος που θέλουν νά τον πάνε οριστικά τον Σιού αυτοί πού τον έχουν άπαγάγει; Κι5 άν περιμένουν κι5 εκείνοι νά νυχτώση πιο πολύ γιά νά τον πά|ραυν από δώ^ και νά τον πάνε κάπου άλλου; "Ίσως γιά νά τον δολοφονήσουν;» Στην τρομερή αυτή σκέψι πετάγεται όρθιος και τά μά­ τια του λάμπουν αποφασιστι­ κά. — Ό,τι είναι νά γίνη, πρέπει νά γίνη τώρα!, μουρ­ μουρίζει μέσ5 από τά σφιγμέ να δόντια του. Βαδίζει πάλι προς τήν έπαυλι περπατώντας αθόρυβα. Πηγαίνει πρός^ τό πίσω μέ­ ρος του σπιτιού όπου υπολο­ γίζει νά βρή κάποια βοηθητι­ κή πόρτα ή κανένα παράθυ­ ρο, άπό τό οποίο ίσως καταφέρη; νά μπή μέσα. Πραγματικά, φτάνει έξω από την πόρτα τής κουζίνας, πού είναι κοπ-ασκότεινη,. Πριν δοκιράση άν άνοίγη, στήνει τό αυτί του. Λεν άκούγεται ό παραμικρός θόρυβος άπό μέ­ σα. •Π ι άνε ι τότ ε άποφ ασ ι στ ι κά τό χερούλι. Τά γυρίζει σιγάσιγά. Πριν φτάση στο τέρμα του τρίζει πολύ ανεπαίσθη­ τα, άλλα στ5 αυτιά του άντηχεί σάν κανονιά έκεΐνο τό έ-

ΓΚΡΕΚΟ λάιχιστο τρίξιμο. Μένει άκίνιη τος σάν άγαλμα γιά άλλη μιά φορά με το χερούλι τής πόρ­ τας μισοικατεβασμένο. Πάλι δεν άκούγονται βήματα. ΠαίΙρ νει θάρρος και κατεβάζει τό σιδερένιο χέρι ώς κάτω. Σπρω χνε τήν πόρτα, άλλά δεν άνοί γει. Είναι συρτωμένη άπό μέ­ σα. 5Αφήνει τό χερούλι μέ άπογοητευισι κι εκείνο τρίζει άλ­ λη μιά φορά δυνατώτερα κά­ πως άπό πριν. Ή καρδιά του Κώστα αρ­ χίζει νά τρέίμη. Δεν τον ενδιαφέρει γιά τόν διικό του κίνδυνο, ζέρει πώς δ,τι και νά συμβή εκείνος θά τρέξη καί μ5 ένα πήδημα θά ξεπεράση τη μάντρα γά νά χαθή στο σκοτάδι. Σκέπτεται όμως τόν καημέ νο τόν ϊνδιάνο πού θέλει νά σώση. Μήπως ήταν προτιμό­ τερο έστω καί τώρα, νά τρέ­ ξη, νά φέρη τήν άστυινομία καί νά αιφνιδιάσηι τούς άπαγωγεΐς; Λ Στή σκέψι αυτή σφίγγει μέ πείσμα τις γροθιές του. — Όχι!, γρυλλίζει θυμω μένος θά τά καταφέρω μόνος μου ώς τό τέλος!... Οΐ ένοικοι τού σπιτιού φαί­ νεται πώς ούτε αυτή τή φο­ ρά άκουσαν τό τρίξιμο τής πόρτας. Κι5 ό Κώστας διευθυ νεται στά δυο πλαϊνά παρά­ θυρα. Μ5 όλες του όμως τις έ­ ρευνες, βλέπει πώς είναι κα­ λά κλεισμένα καί μόνο άν σπάση τό τζάμι μπορεί νά ά­ νοιξη καί νά ,μπή. Μά είναι βέβαιο ότι τό σπί

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ τι κατοιΙκιεΐται. Δέν τολμάει νά κάνη· κάτι τέτοιο. Άσφα1λώς θά τον ακούσουν άττό μέ­ σοι καί τότε όλες του οι πιροσ πάθειες νά πάνε χαμένες. Ναί, άλλο τότε πώς θα μπή έττιτέλους μέσα στην έπαύλι, γιΐο νά πρσσπαθήση, νά έλευθε ρώιση τον Σιού; Ό Κώστας ξύνει τό κεφάλι του μέ αμηχανία. Μέσο στο -μυαλό του άκούει ίμια λεπτή φωνούλα, που άσφολώς ανή­ κει· στη συνειίδησί του: «Σκέπτεσαι πολύ έγωϊστικά!», λέει αυτή ή φωνή, «Λο­ γαριάζεις περισσότερο τό κιέρ δος σου από τη γνωριμία σου μέ τον Σιού κΌι δεν λογαριά­ ζεις τη ζωή αυτού του νέου πού ίσως διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο... "Έχεις κάθήκσν νά είδοπο ιήισης την άστυνο μ ία και νά μήν κάνης κάτι πού θά τον 6άλη σέ κίνδυνο...» Ό Κώστας κουνάει μέ άπο γοήτευαι τό κεφάλι του κακαφατιικά, σά νά άπαντάη στή συνείδησί του ότι έχει απόλυ­ το δίκιο σέ όσα τόΟ είπε. Ρίχνει μια τελευταία νευ­ ριασμένη ματιά προς τή σκο τεινή έπαϋλι και κάνει κιό­ λας τό πρώτο βήμα για νά πάηι στον μαντρότοιχο. ζαφνι κά, όμως, κοκκαλώνει στή θέσι του. ΤΓ είναι αυτός ό υπόκωφος θόιριυβσς πού ακούσε μέσα στή σιωπή τής νύχτας; Στήνει τ’ αυτί του ανατρι­ χιάζοντας μήπως τον άκούση ξανά. Καί πραγματικά, δέν περνάνε τρία - τέσσερα δευ­ τερόλεπτα καί ό θόρυβος ξα­

21

νακούγεται. Μοιάζει σαν κάποιος πόνεμένος βόγγος πού έρχεται μέ σα από τά έγκατα τής γης.., «Ό Σιού! !» Ή σκέψις αυτή σαν άστρα τυή περνάει από τό μυαλό του. Τινάζεται προς τή διεύθυνσι απ’ όπου προέρχεται τό βογ γηιτό. Τό ξανακούει για τρίτη φορά καί^ τώρα ^δυνατώτερα από τίς άλλες δυο-. Ξαφνικά σκοντάφτει· σ’ ένα πεζούλι^όπως βαδίζει. Είναι κατασκότεινα σ’ αυτό τό μέ­ ρος καί ^ δέν μπορεί νά διακρί νη μπρος του. Σκύβει. Μ·ιά σκάλα αρχίζει έκεΐ πού έχει χτυπήσει ^τό πόδι του Μια σκάλα πού κατεβαίνει βαθειά. Χωρί ς ^νά δ ι στάση ό Κώ­ στας αρχίζει νά κατεβαίνη τή σκάλα στις μύτες των παπου τσιών του. "Έχει απλωμένα τά χέρια μπροστά για νά μη σκοντάψη πουθενά. Φτάνει σέ μια πόρτα. Τότε ό βόγγος άκούγεται κάθσρώτερα στ’ αύτιά του πί σω από τήν πόρτα αυτήν. Εί­ ναι βόγγος ανθρώπου πού υ­ ποφέρει. Ό Κώστας είναι βέ βαιος ότι πρόκειται για τόν Σιού πού τόν έχουν ρίξει σ’ αυτό τό σκοτεινό υπόγειο. Λεν χάνει καιρό. Στήνει τ’ αυτί του κάί δέν άκούει τίποτ’ άλλο εκτός άπο τά βογγητά πού όσο πάνε -καί δυναμώνουν. Δεν θά είναι κανείς άλλος ε­ κεί μέσα... Ό Σιού θά είναι σίγουρα μόνος του. Πιάνει τό χερούλι κάί'προσ παθεΐ ν’ άνοιξη τήν πόιρτα. Δεν τά καταφέρνει. Ψηλαφί-

22

ζει ιμέ τά χέρια^ταυ κάι άνακαλύπτει πώς αλο το έπάνω μέρος της τό σκεπάζουν χον­ τρά, σιδερένια κάγκελα. Άπελπισ ί α πλημμυρίζει την ψυχή του. Δεν θά μπορέση λοιπόν ν5 άνοιξη^ τή φυλακή του ίνδιάνου; Πόας είναι δυ­ νατόν νά καταφέρη νά σττάση μιιά πόρτα έτσι θωρακισμένη; Άκόψα κΓ άν τά κατάφερνε, θά έκανε τόισο θόρυβο ώσπου νά τό πετύχη, πού ασφαλώς δ σοι άνθρωποι βρίσκονται στο σπίτι, θά κουβαληθούν κάτω με τά όπλα τους στά χέρια. Στην απελπισία του ξανα­ πιάνει τό χερούλι και τότε τό χέρι του αγγίζει σ’ ένα άλλο μεταλλικό αντικείμενο πού υπάρχει κάτω απ’ αυτό. Είναι τό κλειδί·! Τό αρπάζει· ,μέ λαχτάρα και τό γυρίζει. Τώρα ή πόρτα α­ νοίγει αμέσως. Κάνει δυο βή-

Ό αστυνόμος βγάζει &να δελτίο

ΓΚΡΕΚΟ ματα προς τά μέσα. Πυκνό σκοτάδι τόν κυκλώνει άπό παντού. "Ενα τρομερό βογγητό έρ­ χεται· ακριβώς άπό απέναντι ταυ. — Χιού!, (μουρμουρίζει τό ξανθό αγόρι ,μέ αγωνία. 5 Εσύ είσαι; — Πώς νά δώ ιμέσα σ’ αυ­ τή τή ιμαυρίλα άν είμαι εγώ; άκούγεται· ή φωνή του ϊνδιάνου ιμέσα άπό τό σκοτάδι. "Ας. σνάψη κανένα φώς αυτός πού ή φωνή πού ακούω είναι δική του! "Ωχ!.·.. Που βρί­ σκομαι.; "Αν έχω πεθάνει, πού είναι ή κοιλάδα των προγό­ νων μου; Ό εύφορος κάμπος τών Μανιίτού; Γιατί δεν μπορώ νά κουνήσω χέρια κάΐ πό­ δια; Γιατί πονάει όλο μου τό κρριμί; — Σ’ έχουν άπαγάγει, Σ ι ού ! ΣτάσΟυ νά δώ άν ύπάρχη κανένα φώς για νά τ’ άινάψω... Πρέπει νά φύγης γρήγορα άπό δώ ιμέσα... Πρέ­ πει νά φύγουμε ττιρίίν έρθουν.. Ό Κώστας ψάχνει πλάϊ ά­ πό τήν πόρτα απ’ δπου μπή­ κε γιά νά άνακαλύψη κανένα διακόπτη. Στο μεταξύ ό Ιν­ διάνος μουρμουρίζει σά νά μ ιλάη στον εαυτό του: —Τώρα θυμάμαι... Μ’ έπη ,ρε άπό τή «Μπάνκα» εκείνος ό χλωμός άνθρωπος... "Οχι... Ό χλωμός πάλι άνθρωπος, για τίΐ ,μουδωσε ιμιιά πού έχασα τόν κόσμο άπό τά μάτια μου. Τί τού είχα κάνει; Δεν τόν ξανάδα ποτέ στη ζωή μου... Ο άδελφός μου πού έρχεται τώρα νά μ’ έλευθερώση ποιος

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ετνιαι; Μήιτηοος τά βλέπω όλα αυτά στη χώρα τού ονείρου πού πλανεύει τή σκέψι; Μή­ πως είναι εφιάλτης; Ακριβώς εκείνη τή στιγμή ό Κώστας έχει βρή το φως και το ανάβει. Μια μεγάλη χαμηλοτάβανη; αποθήκη, φωτί ζειται, πού ψαίΐνεται δεν χρη­ σιμοποιείται τακτικά γιατί εΐ ναι παντού γεμάτηι άιράΐχνες. Ό Σ ιού είναι πεταμένος στο πάτωμα στον απέναντι τοΐχο καί δεμένος σαν σαλάμι με χοντρά σκοινιά. Το Ελληνόπουλο βγάζει με ίμια γοργή κινησί άπό την τσέ πηι του ένα σουγιά. Τρέχει κοντά στον Ινδιάνο πού τον κυττάζει με γουρλωιμένα μά­ τια. Του κόβει τά σκοινιά. —Έλα!, του λέει. Πρέ­ πει νά του δίίνουιμε γρήγορα.. Ό Σ ιού όμως εξ ακολουθεί νά τον κυττάζη με γουρλωμέ να μάτια σάν άπολιθίωμένος. — "Έχω ξαναδή άλλη φο­ ρά τον χλωμό αδελφό μου; ρωτάει κρατώντας τό κεφάλι του πάνω στη... φούντα, δηρ λαδή στο μέρος πού τον έχουν χτυπήσει. Μήπως αυτό τό φο­ βερό χτύπημα πήρε μαζί του τή μνήμη του Σ ιού μΐέσα άπό τό κεφάλι μου; —Όχι:, Σιού!... Δεν μέ ξέρεις... Δεν μ3 έχεις ξανα­ δή,.. ^Έγώ ^ όμως σ5 έχω δή πολλές φορές!... Ό Ινδιάνος γουρλώνει τά μάτια ακόμα π ιό πολύ, σέ σημείο πού κοντεύουν νά του πεταχτουν έξω. — Δύσκολο αίνιγμα μου βάζει 6 χλωιμός αδελφός μου,

23

Μ5 ένα πήδημα αίλουρου πηδάει μέσα.

λέει κουνώντας τό κεφάλι. Αλλά ό Γενναίος 3Αετός μέ την Τρυφερή Καρδιά δεν θά φύγη άπό δώ μέσα, άν δεν τό λύση !... —Σιού, τρελλάθηικες; Βρι σκάμαστε μέσα στο άντρον αυτών των παλιανθρώπων! "Άν έρθουν άπό στιγμή σέ στι γμή, μπορεί όλες μου οι προσ πάθειες νά πάνε χαμένες κι3 εσύ νά μην έλευθερωθής πο­ τέ ! — Δεν είναι δυνατόν, μουγ γ,ρίζει ό Ινδιάνος μέ θυμό. Ή ομάδα του 3Ίντσου Νά, έχει παιχνίδι υστέρα άπό τρεΐς κύ­ κλους του ήλιου. — Ό ! ^ Σ ιού. Πάμε νά φύγωμε κι3 έξω τά λέμε, φωνά­ ζει άπιελπισμιένος ό Κώστας. — Θ’ άκούσω τον χίλωρό α­ δερφό μου επειδή κινδυνέυσε

24 γιά ,μένα, λέει έπίσημα ό Σ ι­ ού. Έίμπρός.^Ας βγη πρώ­ τος καί τον ακολουθώ. Ό Κώστοος κάνει κιόλας τό πρώτο βήιμα προς την πό,ρτα. Την ίδια στιγμή όμως τρο­ μερές φωνές έκίπλήξεως άκούγονται άπ5 έξω, από την κορυ­ φή τής σκάλας. ^ — Φώς ! Τρεχάτε! ”Ω, πού νά πάρηι καί νά σηικώση, Τι συιμίβαίΙνει; Αές νά τοσικασε ό βρωμοϊνδιάνος; Ό Κώστας ρ’ ένα πήδημα βρίίσκέται πίσω αϊτό τό φύλ­ λο τής ανοιγμένης πόρτας και ■μένει άκίινητος. Ό Σιού κα­ ταλαβαίνει μονομιάς τό σχέ­ διό του και τά μάτια του α­ στράφτουν ,μέ παλεριικό μένος. Τρεΐς άντρες κατεβαίνουν τις σκάλες μέ δυνατές φωνές. Βλέποντας τον Ινδιάνο Ολομό­ ναχο ιμέσα στο υπόγειο δω­ μάτιο, άνακούφισιις ζωγραφί­ ζεται στά σκληρά πρόσωπά τους. Διά μιας, κάτι» αστρα­ φτερές λάμιες που τινάζον­ ται μέσα άπ5 τά χέρια τους, στρέφονταΐι απειλητικά κατά τον :Γενναΐο 5Αετό. — Λύθηκες, ε’ γρυλλίζει ό πρώτος από τους εισβολείς. Πάνω στην ώρα σέ πιάσαμε. Κ αί άναψες βλέπω κάί τό φώς γιά νά κάνης καί την τουαλέττα σου πριν βγής έξω... Πρό­ σεξε. Κάθησε φρόνημα καί μην προσπαθήσης νά φερης αντυστασι γιατί χάθηκες... Δεν έχρμε σκοπό νά σε σκοτώσωμε. "Αν όμως ψερθής ξεροκέ­ φαλα, θά πας νά... συνάντη­ σης τούς προγόνους σου. «τ- Ό Σιού δέν ξανάδε άλ­

ΓΚΡΕΚΟ λη φορά τούς χλωρούς αν­ θρώπους !, λέει ό Ινδιάνος ιμέ άπάθεια. Τί ζητουν από μέ­ να; Γ ιατϊ μέ ξεγέλασαν, μέ χτύπησαν καί \μ’ έφεραν εδώ; — Είναι' πολύ απλό, μη μπαίνεις σ5 έννοιες!, αποκρί­ νεται κοροϊδευτικά ό άλλος. * Απλώς τό αφεντικό ένδι'αφέριεται νά ρή σ’ έχη ή «Τόρεντ» στο ρεθαυριανό -μάτς! Αλλά είναι επικίνδυνο νά ιμέ νης περισσότερο σ5 αυτό τό μέρος... Έρχόραστε νά σέ πάρωρε νά σέ πάμ·ε κάπου άλλου... Θάναι π ιό έξοχικά καί π ιό ευχάριστα... Μόνο μη φέρης δυσκολίες καί πάθης κανένα κακό... Ό Σιού δέν κουνιέται από τη θέσι του. Οΐ τρεΐς κακο­ ποιοί προχωρούν μέσα στο δωμάτιο. Μόλις ρμως περνούν μπρος από τό κρυμμένο στο πορτό­ φυλλο αγόρι, ξεσπάει ή κα­ ταιγίδα: Ό Κώστας τινάζεται σάν άνθρώπινη, βολίδα. Δίνει μιά τροιμερή Κλωτσιά από πίΐσω στον τηρώτο από τούς ανυπο­ ψίαστους συμμορίτες, πού μ5 ένα λυσσασμένο ξεφωνητό πάει· κάί πέφτει πάνω στον τοίχο μέ τά μούτρα. Πριν κα­ νείς προλάβη νά συνέλθη α­ ϊτό την έκπληξί του, χτυπάει μέ την κόψη; τής παλάμης του τον καρπό τού χεριού τού δεύτερου, πού κρατάει τον σουγιά. Τό εργαλείο τού θα­ νάτου πέφτει στο τσιμεντένιο δάπεδο. Μά την ίδια στιγμή ό τρίτος από τούς κακοποι­ ούς μέ μιά μανιασμένη κίνη-

ο ΗΡύΐ

την γηπέδων

ισι, σηκώνει τό ώπλισμένο χέ­ ρι του έτοιίμος να χτυπήση θανάσιμα τό ξανθό άγόιρι. Ό Σιού βγάζει ένα τρομε­ ρό ινδιάνικο πολεμικό ουρλια­ χτό καί χύνεται μέ τό κεφάλι μπροστά σαν βέλος. Προλα­ βαίνει την τελευταία στιγμή τον φονιά καί τον ανατρέπει. Μά καθώς εκείνος κατεβάζει τό χέρα ρσυ σπασμωβικά, ή λάμα τού μαχαιριρύ του χώ­ νεται βαθειά στο πόδι τού Γενναίου Αετού πού μουγγρ-ίζει πονερένα. Παρά τούς πόνους του όμως δεν έγκαταλείπει τή ράχη. * Αρπάζει τό χέρι τού φονιά καί μέ μια ά“ στραπιαία κίΥηισι τού τό γυ­ ρίζει ώσπου άκουγεται ένα επικίνδυνο τρίξιμο, που τό συνοδεύει τό άγριο ξεφωνητό τού ιδιοκτήτη του. Στο μεταξύ ό Κώστας Γε­ ωργίου δεν έχει μείνει αργός. Οί γροθιές ταυ πέφτουν ρέ πάταγο στο πρόσωπο τού συμμορίτη πού έχει αφοπλί­ σει. Ό άντρας κλονίζεται. Προσπαθεί τού κάκιου νά α­ ποφυγή τά τρομερά χτύπημα τα πού πέφτουν βροχή καί ούτε κάνει την παραμικρή κίνησι για νά χτυπήση κι^ αυτός. Σάν μανιασμένος ταΰ ρος μοιάζει τό ξανθό ΈλληΓ νόπουλο αυτή τή στιγμή. Τε­ λικά ή σιδερένια γροθιά του πού πέφτει στο μούτρο τού κακοποιού, τον στέλνει νά κυ­ λιστή αναίσθητος στο πάτω­ μα, την ίδια στιγμή πού ό πρώτος, έχει σηκωθή από κά­ τω καί χύνεται μέ μονιά κα­ ταπάνω στο άγόρι, κρατών­

τας σφιχτά τον σουγιά του. Ό Κώΐστας δέν τού δίνει καιρό νά τον πλησιάση κάν. Μ5 ένα θυμωμένο μουγγρητό, σάν αφηνιασμένο θηρίο, κά­ νει ένα πήδημα μπροστά καί τραβάει μια φοβερή κλωτσιά στο στήθος τού κακούργου. Ό άνθρωπος σηκώνεται όλος στον αέρα καί πάει καί ξανα­ πέφτει ακίνητος στην ίδια θέσι πού βρισκόταν κι5 ώς τώ­ ρα. ^ Ό Σιού έχει ξεμπλέξει κΓ αυτός από τον δικό του αν­ τίπαλο καί κυττάζει μέ άφάν^ τασπη έκπληξι εκείνη· την αν­ θρώπινη θύελλα πού έχει σα­ ρώσει τούς δυό συμμορίτες. — Ούφφφ!, κάνει κΓ αυτό εΐναι τό> κλασσικό επιφώνημα μεγάλου θαυμασμού όλων των Ινδιάνων. Ό χλωμός ά, δερφός μου δεν έχει καθόλου δίκιο νά χαροίμίζη τέτοιες σπουδαίες κλωτσιές για τέτο ι α άναξ ια πλ άσ ματ α! Ή ο­ μάδα τού Σιού, ή «Τόρεντ», ψάχνει για έναν άνθρωπο μέ τόσο δυνατό σούτ! Αρέσει ή μπόιλλα στον χλωμό αδερ­ φό μου; Ό Κώστας βλέπει ξαφνι­ κά τά αίματα πού τρέχουν άπ5 τό πόδι τού Σιού κΓ έχ ουν σ χηματ ί σ ε ι ολόκληρη λίίμνη κάτω στο πάτωμα. Τό πρόσωπό του γεμ,ίζει άνησυχία. — Σιού!, φωνάζει ρέ αγω­ νία. Πληγώθηκες καί κάθε­ σαι καί κουβεντιάζεις για μπάλλα! Πρέπει νά φύγωμε άμιέσως! Νά πόρε σ’ ένα νο­ σοκομείο! 'Έλοο νά σέ σηκώ­

ΓΚΡΕΚΟ

26

σω, γιατί ιμπορεΐ να κατέ6ουν ικί* άλλοι άττό πάνω και τότε θά τά βρούμε σκούρα... — Ό Σ ιού ιμίπιορεΐ νά περπατήση και μόνος του... πάει νά πή ό νεαρός ίνδιάνος, άλ­ λα δεν προλαβαίνει να τελείω­ ση, γιατί ό Κώστας τον έχει σηκώσει. κιόλας στην αγκα­ λιά του σαν ;μωρδ και ανεβαί­ νει τά σκαλοπάτια τού υπο­ γείου τέσσερα - τέσσερα! Σέ ,μιά στιγμή έχει φτάσει στον μαντρό,τοιχο. Αφήνει τον Σ ιού κάτω και μ5 ένα πή­ δημα βρίσκεται στην κορφή τού τοίιχου. Τραβάει καί τον τραυματισμένο σύντροφό του έ πιάνω μέ ιμιά τρομακτική δύνο|μι. Σέ λίγο τον έχει πάλι στα χέρια του καί τρέχει έ­ ξω στον διρήμο. — Πρέπει νά τηλεφωνήσω-

Φτάνει

σέ

μια πόρτα κισμένη.

θωρα­

.με άμέόως στήν αστυνομία νά π^άη νά τούς πιάσηι!, λέει στον ΐνίδιάνο. ΣΤΗΝ «ΤΟΡΕΝΤ»

ΡΕΙΣ μέρες ^ έχουν πε­ ράσει από τά παραπά­ νω επεισόδια. Ή αστυ­ νομία δεν βρήκε κίανέναν όταν έκανε έφοδο στήν έπαυλι τού Παρέζα. ' Ωστόσο σ5 όλο τό διάστημα πού πέρασε από τότε, ό Σιού μέ τον Κώστα δεν χώρισαν ούτε στιγμή. Τό Ελληνόπουλο διηγήθηικε στον Ινδιάνο όλες τις γνωστές λε­ πτομέρειες για τήν απαγω­ γή του. Έκεΐνος πού,^ όπως όλοι οί (άντρες τής φυλής του, θαυμάζει τήν ανδρείά καΐί τήν εξυπνάδα περισσότερο ^ από κάθε τι, κυττοΰσε συνεχώς μέ γουρλωμένα μάτια τον και-

Τ

'Ο Σιού είναι πεταμένος στο πάτωμα καί δεμένος σαν σαλάμι

27

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ νούιργιο φίλο του. "Υστερα ό Κώστας τοΰ εί­ πε γιιά τ5 όνειρό του να παΓ ξηι στην «Τόρεντ» κι3 ό Σιού τά κατάφερε ιμέσα σέ μια μέ­ ρα να τον προσλάβουν στη δύναμι τώιν ποδοσφαιριστών τής θρυλικής όμάδος. — Δεν παίρνουν ποτέ κ α­ νιόν αν χωρίς νά τον δοκιμά­ σουν τουλάχιστον σέ πέντε προπονήσεις ή χωρίς νά είναι γνωστός άσσος... του είπε περήφανα. Τό έκαναν όμως γιά τό χατήρι του Γενναίου ’Αετού «μέ την Τρυφερή Καρ­ διά! Καί μου υποσχέθηικαν νά σέ δοκιμάσουν αμέσως μόλις τελειώιση τό πρωτάθλη­ μα! Ή χαρά τοΰ Κώστα δεν πε­ ρί γράφεται. Ή ευτυχία του είναι πίλήρης. Ό καυμένος ό Σιού ρμως είναι τίς πιο πολ­ λές ώρες μουτρωμένος. Ή

*0 Σιού ξεφωνίζει απ’ τον πόνο.

'Ο

Κώστας τον έχει σηκώσει κιόλας στην αγκαλιά του.

πίληγή του είναι σέ άσχημη κατάστασι καί είναι αναγκα­ σμένος νά περπατάη μέ (μπα­ στούνι. Δεν θά μπαρέση νά ε­ νίσχυση την αγαπημένη του άμάδα στά τρία τελευταία δύσκολα παιχνίδια του πρω­ ταθλήματος. Τό 1Ελληνόπουλο κάνει δ,τι μπορεί γιά νά τον διάσκεδάση. Την Κυριακή τό πρωί τό Γυρνάσιό του έχει ματς μ5 ένα άλλο Γυμνάσιο. Τό από­ γευμα είναι τό μεγάλο παι­ χνίδι τής «Τόίρεντ» μιέ τή «Λά ΠΙλάτα». Τό πρωί ό Σιού πάει μαζί μέ τον φίλο του στο γήπεδο γιά νά τόν δή νά παίζη. Τό πρώτο ημίχρονο είναι θριαμ­ βευτικό γιά τόν Κώστα καί γιά τό Γυμνάσιό του. Τό Ελ­ ληνόπουλο παίζει μέ μιά κα­ ταπληκτική άνεσι καί τέχνη καί βγάζει τρία γκό(λ. Στήν

28 άνάπαυλα ό Σιού τρέχε ι, και τον βρίσκει στ5 άποδυτήρια. Είναι ξαναμμένος σάν νάχη πυρετό. Τρέμει ^ ολόκληρος οπτό ανυπομονησία. — Ό λευκός αδερφός μου νά ντοθή άιμέσως!, του φω­ νάζει. — Γιατί, Σιοό; — Τό Γυμνάσιο του αδερ­ φού ιμου δεν τον χρειάζεται πια!, λέει ό ΐνδιάνος. "Έχει κερδίσει κιόλας ιμέ τά τρία γκόλ πού έβγαλε. ^ Ή «Τό­ ρεντ» έχε τώρα άνάογκη από τον αδερφό ,μου! — Σ ιού! Τ ρελλάθηκες; Ποιος θά δεχτή νά με βάλη νά παίξω στην πρώτη, ομάδα τής «Τόρεντ», χωρίς νά μ5 εχουν δή ούτε μιά φορά πώς κλωτσάω τή μπάλλα; — Τά μάτια του Σιού εί­ δαν! Τά μάτια του Σιού δεν γελιώνται ποτέ! Ό Γενναίος Αετός δεν θά ξαναπαί'ξη πο­ τέ στην «Τόιρεντ» άν δεν του κάνουν την επιθυμία! — Μά είναι παράλογη άπαίτησις, Σιού! — Ό Σιού θέλει τό καλό τής «Τόρεντ»!, λέει ό Ινδιά­ νας αποφθεγματικά. Ντύσου!

ΓΚΡΕΚΟ

Αυτή είναιι ή έρώτηισις πού περνάει άπό στόμα σε στόμα άπ’ άκρη σ’ άκρη στις κατά­ μεστες κερκ'ίδες. Μά κανείς δεν ξέρει ν’ άπαντήισηι καί τό μάτς αρχί­ ζει. Τά προγνωστικά είναι εις βάρος τής θρυλικής όιμάδας. Ό έκιπληικτικός Σιού λεί­ πει καί στις τάξεις της είναι ένας νέος καί άγνωστος παί­ κτης, πού δεν φαίνεται καν νάναι καί πολύ «σό»». ΠιραγμοπΊΐκά ό Γεωργίου έχ|ει χαμένα ^τά νερά του. Ή βοή του πλήθους, πού .μοιά­ ζει σαν ανταριασμένη θάλασ­ σα^, του δένει τά πόδια καί τού σφίγγει σάν άτσάλένιιο χέρι τήν καρδιά. ’Έχει φοβε­ ρό «τράκ». Σέ κάθε του προσ πάθε ι α άποτυγχάνε ι. Π ολλές φορές ή μπάλλα τού ξεγλι­ στράει καί τού φεύγει ανάμε­ σα άπό τά πόδια του. Φωνές διαμαρτυρίας ξεσπούν στις ε­ ξέδρες. Ό κόσμος σηκώνεται όρθιος καί τον γιουχαΐζει! Κρύος ιδρώτας κατρακυ­ λάει άπ’ τό μέτωπο τού * Ελ­ ληνόπουλου. «Δεν έπρεπε νά έπιμένη ό Σιού...», σκέπτεται. «Δεν ή­ μουν άκόμα έτοιμος γιά ένα ΒΙΒΑ, ΓΚΡΕΚΟ! τέτοιο παιχνίδι...» ΙΑ παράξενη ^ βοή ξε­ Μιά λέξι απλώνεται σιγάσηκώνεται απτό τή λαπ σιγά στις εκατό χιλιάδες των οθάλασσοο του γηπέ­ θεατών. Κάποιος είπε: δου καθώς οι δυο ομάδες κα­ — Είναι "Ελληνας! Γκρέτεβαίνουν στο πράσινο τερκο!... ραίν. Καί ή λέξις αυτή άπό στό­ — Ποιο είναι αυτό τό ξαν­ μα σέ στόμα λύνει τήν άποθό άγόρι, άνάιμεσα στους με­ ρίσ πού τούς βασανίζει. λαψούς παίκτες τής «Τό­ — Είναι Γκρέκο... Δέν ξέ­ ρεντ»; ρει μπάλλα! "Έξω! *Έξω!

Μ

6 ΗΡύ2 Τ&Ν ΓΗλΕΔΛΝ 5 Αλλά δέν μπορούν νά τον βγάλουν έξω. Στον αγώνα πρωταθλήματος οι άλλαγές δέν επιτρέπονται. Το ήιμίίχιρονο κοντεύει νά Τελείωση. Και ξαφνικά από ένα λάθος του Κώστα, ό σέν­ τερ φόρ της «Λά Πλάτα», Τζεντο, παίρνει τη μπάλλα και την καρφώνει στά δίχτυα Τής «Τόρεντ». Νέκρα πέφτει στο γήπεδο γιατί η «Λά Πλάτα» εΐναι ξέ­ νη έδώ και δεν έχει οπαδούς. Μόνο μερικές μεμονωμένες κραυγές πανηγυρίζουν την ε­ πιτυχία. Μέ ένα - μηδέν στην πϊλάτη κατεβαίνουν στ5 αποδυτήρια. Ό Κώστας είναι χλωμός σαν πεθαμένος. Μιά νεαρή και 6μοριφηι κοπέιλλα τον πλησιάζει και του κόβει τον δρόμο·. Τού άπλωνει τό χέρι της καα τού χαμογελάει. Ό Κώστας την κυττάζει έκθαμβος γιά την ο­ μορφιά της άλλά και έπιφυλακτπκά γιατί μές στό χαμ<> γελό της διαβάζει την εΐρωνία. -— Συγχαρητήρια γιά τό γκολ!, του λέει κοροϊδευτικά. Είμαι ή αδερφή τού Τζεντο·! Τά μάγουλα τού αγοριού παίρνουν φωτιά. Δέν τής λέει ρμως^ τίποτα. Προσπερνά. Μπαίνει στ5 αποδυτήρια τής «Τόρεντ». Κανείς δέν τού μι­ λά. "Ενας συμπαίκτης ταυ τον βλέπει κάί λέει δυνατά σ’ έναν άλλον γιά νά Τον άκούση: —- Φαίνεται πώς στην πα­ τρίδα του δέν έχουν ϊχνος φι­ λότιμο! Δέν έπρεπε νά δεχτή

09 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΤΩΝ ΑΣΣΩΝ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ Κάθε εβδομάδα, |Λθοζι μέ τό τεύχος του «Γκρέκο» όλοι οι αναγνώστες του θά παίρνουν δύο φωτο­ γραφίες διακεκριμένων πο δοσφαιριστών! Θά σχη­ ματίσουν έτσι πολύ σύν­ τομα μιά πλήρη πινακο­ θήκη του Ελληνικού Ποδο­ σφαίρου !

νά παίξηι αφού δέν έχει ιδέα πώς κλωτσάνε! Τά στήθια του Κώστα βρά ζουν. Τά μάτια του πετούν σπίθες. Δέν μιλάει οιμως κα­ θόλου. Την ίδια στιγμή μπαλ νει κι* 6 Σιου. Είναι απαθέ­ στατος καί χαμογελάει μέ α­ γάπη, στον φίλο του. — Ό Σ ιού διάβασε τόν καπνό πού ανέβηκε όλόϊσια πρός τον ουρανό1!, του λέει περήφανα. Είναι καλό σημάδι! Ό χλωμός αδερφός μου θά τούς διάλυση, στό δεύτερο ημίχρονο! Ό Γενναίος Αε­ τός ήταν πολύ χειρότερος οτ αν πρωτόπα ι ξε! Τά μάτια του 1 Ελληνόπου­ λου γεμίζουν δάκρυα. Σφίγ­ γει συγκ ινημένός τό χέρι τού Ινδιάνου. .—·Ναί, Σιού! Θά παίξω! γιά σένα! Γιά σένα, γιά νά σ3 ευχαριστήσω... Γιατί τό αξίζεις!... Καί γιά κείνη την κσπέλλα... Γιά κείνη γιά

ΓΚΡέΚό νά την· έκδικηίθώ!... Γιατί κι5 γιά μιά στιγμή. Μιά στιγμή αυτή τ’ άξιζει!... πού του φτάνει νά εξαπόλυση τον κεραυνό- του. Ή κλωτσιά Δεν ξαναβγάζει μιλιά από του είναι μανιασμένη. "Α­ τό στόμια του ώσπου νά άκου γρια. ΕΤναι τό ξέσπασμα τής στή^ ή σφυρίχτρα που καλεΐ ψυχής του. Ό χτύπος τού πο­ τούς παίκτες στο γήπεδο. Σέ διού του οπή (μπάλλα ξεπερ­ δυο λεπτά τό ,μάπς ξαναρχί­ νάει τήν ξέφρενη βοή τής λα­ ζει. Κι’ από την πρώτη! του οθάλασσας κΓ άκούγεται ώς κιόλας στιγμή είναι ιμιά τρο­ τήν τελευταία άκρη τού γηπέ­ μερή εΚπληξις^ γιά τις μυριά­ δου. Τά δίχτυα τής «Λά Πλά* δες τών θεατών. Βλέπουν τό τα» συνταράζονται σάν νά τά ξαινθό Ελληνόπουλο νά όρχτύπησε κεραυνός. Σχίζονται μάη σάν^ γεράκι προς έναν κιαί ή μπάλλα περνάει καί πέ­ πάίικτη τής «Λά Πλάτα». Πριν φτει από πίσω ! καν προλάβη νά κινιηβή εκεί­ νος, του παίρνει τή μπάλλα. Νεικρ ική σ ι γή όπλώνετ α ι Κατεβαίνει σαν σίφουνας μες στο γήπεδο. Κανείς βέν τολ­ στο (Κέντρο τού γηίπέδΟυ. Γιά μά νά βγάλη* λέξι, άπ5 δλες μια στιγμή ακόμα και οί αν­ τίς μυριάδες τών ανθρώπων τίπαλοι μένουν ακίνητοι και πού ώς τώιρα τον έιβριζαν. Κα γουρλώνουν τά μάτια σάν νά νέίς από τούς συμπαΐκτες μην πιστεύουν σ’ αυτό πού του πού τού φέρθηκαν ψυχρά βλέπουν. "Εναν - έναν, τούς στ3 άΐποδυτήιρια δεν τολμά νά περνάει ό Κώστας Γεωργίοο, τον ζυγώιση νά τον συγχαρή. σάν νά μην υπάρχουν καν "Ολοι προσπαθούν νά βεβαι­ μπροστά του. Πολλοί γλυ*ωθούν πώς δεν ονειρεύτηκαν στρούν και πέφτουν στο αέ­ αυτή τή φοβερή σκηνή. Καί ρι νο πέρασμά του, προσπα­ τότε μιά άγρια κραυγή γεμά­ θώντας τού κάκου νά τον στα τη άσυγικράτητο ενθουσιασμό μ,στήσουν. Φτάνει πάνω στ ή ξεσχίζει τή σιωπή: γραμμή τής μεγάλης περιο^ — Βίβα, Γκρέκα! χής τής «Λά Πλάτοο» κιαί στέ Είναι, ή φωνή τού έξαλλου 'Κίει άξαφνα άκΐίνημος, κρα­ από τή χαρά του Σιού, πού τώντας τή μπάλλα στο πόδι σβύνει δμως μέσα σ’ ένα παν­ του. Δυο αντίπαλα μπάκ .μα­ δαιμόνιο από άλλες κραυγές, ζί χύνονται καταπάνω του, λες κΤ ή δική του ήταν τό σύν γιά νά του τήν πάρουν. Γυρί­ θημα γιά ν’ άρχίση τό πανη­ ζει καί βλέπει έναν ελεύθερο γύρι ! Οί συμπαΐκτες του τρέ­ συμπαίικτη του. Κιαί τά δυό μουν, τον άγκαλιάζουν καί μπάκ αλλάζουν τότε κατεύτον φιλούν. Οί φίλαθλοι στίς θυνίσι καί τρέχουν καταπάνω εξέδρες χοροπηδούν σάν τρελ­ ατόν άλλον αυτόν, γιά νά μην λοί. τού επιτρέψουν νά πάρη, τήν||? ^ Στο μεταξύ όμως γίνεται ή πάσα. Έτσι^ δμως φεύγουν σέντρα καί τό παιχνίδι ξαναρ άπό μπροστά άπ’ τον ΚώσταΜγίζει.

5 ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Ό Κώστας εχει πάρει έναν άλλον αέρα τώρα. Τό παιχνί­ δι του έχει τη σφραγίδα τής ανώτερης ποδοσψαιρ ιικής τέ­ χνης κιαί την ορμή του λιον­ ταριού πού -μονομιάς τό έ­ βγαλαν άπιό τό κλουβί του και τώρα είναι έλεύθερο να χυθή πάνω ατούς αντιπάλους του και νά τούς συντρίψη. όλους. 'Π-ραγιματικά σαν πεινασμέ νό λιοντάρι μοιάζει ό Κώ­ στας. Ή ψυχή του δεν χόρτου σε μέ την πρώτη του επιτυχία. 5Αντί νά τον μερέψη, νά τον ιικανοπο ιήιση, τό γικόιλ πού έ­ βγαλε, αντίθετα του άναψε άκάμα περισσότερο τον πόθο γιά έκδίικησι. Σάν γεράκι, αλωνίζει μέ τή μπάλλα στά πόδια τό γή­ πεδο. Πάνω από τις κερκίδες τά πλήθη παρακολουθούν μέ γ,ουρίλωιμένα μάτια κάτι πού ποτέ προηγουμένως 5έν έχουν

ξαναδη. "Απέραντος^ θαυμασμός^ γε­ μίζει την ψυχή τής λαομάζας πού σάν ένας άνθρωπος ξεσπά σε ούρανρμήκεις ζητω­ κραυγές κάθε φορά πού ή μπάλλα φεύγει από τό πόδι του καί πηγαίνει σέ συμπαίκτηι του, άκριβώς μπροστά στά πόδια του. Οί αντίπαλοί του ώργισμένοι, αναστατωμέ­ νοι, μειωμένοι, χύνονται συ­ νεχώς εναντίον του γά νά τού πάρουν τή μπάλλα, νά απο­ δείξουν ότι δεν είναι αήττητος Μά ούτε μιά φορά δεν τό κα­ ταφέρνουν... Ό Γεωργίου έχει ξανά τη μπάλλα στά πόδια του και χύνεται σάν άληίθινός άετός

31

μέσα στη μεγάλη πφιοχή τής «Λά Πλάτα». "Ολη μαζί ή άμυνα τής αντιπάλου ομά­ δας, όρμάει απεγνωσμένα ε­ ναντίον του. "Εκείνος όμως δεν είναι αυτή τή στιγμή άν­ θρωπος. Είναι ένας μανιασμέ νος ταύρος στη δύναμι και στό πείσμα. Είναιι ένα χέλι στη λΐυγειράδα. Είναι μιά α­ στραπή πού αύλακώνει τον ού ρανό, στην ταχύτητα. Με τρό­ πο πού κανείς δεν πρόλαβαί νει νά κατάλάόη πώς γίνεται ξεπερνά όλους τούς άντ ιπάλους του καί βρίσκεται αντι­ μέτωπος μ(έ τον τερματοφύλα­ κα τής «Αά Πλάτα».· Σιγή νεκροταφείου άπλωνε ται παντού. "Ολοι περιμένουν μέ αγωνία πώς θά σουτάρη. Είναι έτοιμοι νά τιναχτούν όρθιοι μέ τεντωμένα χέρια1 καί νά διαλαλήσαυν στά μεσού­ ρανα τή νέα επιτυχία: Τή νί­ κη! Μά ό 1 Κώστας δεν σουτέρνει,.. Μέ τή μπάλλα στά πό­ δια όρμά προς τό τέρμα. Ό τερματοφύλακας τής «Αά Πλάτα» κάνει μιά άπελπισμένη βουτιά καί πέφτει <στά πόδια του μέ αυτοθυθία. Τό <ιΕλληνόπουλο αρπάζει τή μπάλλα ανάμεσα στά δυο παπούτσια του καί πηδάει α­ πό πάνω του. Καθώς ό τέρμα τοφύλακας κυλιέται στά χόρ­ τα ψάχνοντας απελπισμένα νά βρή τί έγινε ή μπάλλα καί ό αντίπαλός του, εκείνος ρίχνε­ ται μέσα στο κενό τέρμα μα­ ζί μέ τή μπάλλα! Σταματάει εκεί λαχανιασμέ νος καί, ένώ τό στήθος του ά-

*

νθβοκοοτεβαίνει βαρεία, τταρα καλαυθεΤ τις χιλιάδες των οανΘρώπων πού παραληρούν έττάνω στις κερκίδες. "Υστειρα δεν προλαβαίνει νά δη τίποτε άλλο γιατί όλοι ραοζί οί συμπαΐκτες του έρχονται και τον αγκαλιάζουν, τον σηκώνουν στους ώμους τους καΐί τον ώδηγοόν θΐρι αρδευτικά στη σέν­ τρα. Ό Σιού Ιχει άγικαλιάσει τον προπονητή κι5 έχει σκάσει κυριολεκτικά στο κλάμα. Άνάμεσα στους λυγμούς του του ξεφεύγουν λέξεις σαν κι3 αυτές:* —Ό χλωμός αδελφός μου. Ό Σιού τό κατάλαβε!... Ό Σιού τό εΤπε! Ό καπνός τόδε,ΐ'ξε πηγαίνοντας ολόισια προς τ’ απάνω!... Ό αδελφός ιμου τό είπε πώς θά παίξη, γ ιά νά ευχαρ ιστήση; τον Σιού... Ό Σ ιού ποτέ δεν όταν πιο ευχαρ ιστημενος !.... Στο χορταρένιο γήπεδο τό παιγνίδι συνεχίζεται. Τά πλή­ θη. είναι1 τώρα όρθια στίς κερ­ κίδες καί ή συνέχεια ε^ναι μιά άποθέωσις γιά τό ξανθό 4Ελ­ ληνόπουλο. Μιά θριαρδευτική Καί ρυθμική ιαχή συνοδεύει τον Κώστα σέ κάθε του βήμα καί του 'βάζει στά πόδια φτε­ ρά αετού: —ιΠρικιέ-κο! Γκρέ-Ηκο!... Τώρα καί οί παίκτες τής «Λά Πλάτα» έχουν νοιώσει τον κίνδυνο. Τρεις μαζί προσέ Τ Ε

χαυν μόνο τόν Κώστα γιά νά άποφύγσυν την πανωλεθρία. 5 Εκείνος κυττάζει τό μεγάλο ρολόι καί ή ώρα πού περνάει τόν κάνει νά λυσσάη·. Δεν εί­ ναι ακόμα ευχαριστημένος. Τό άετίσιο βλέμμα του κυττάζει προς τό τέρμα τής «Λά Πλάτα». Είναι πάνω α­ πό σαράντα μέτρα ή άπόστα σις πεά τόν χωρίζει. Μά δεν προλαβαίνει νά κάνη τίποτ’ άλλα από ένα σούτ. Ή μπάλ λα φεύγει σάν κεραυνός άπό τό πόδι του. Διαγράψει μιά καταπληικτ ική ευθεΐα καί σφη νώνεται πάνω στη δεξιά γω­ νία, χωρίς ό τερματοφύλακας νά προλάβη νά κινηΐθή, Γ ιά τόν Κώστα δεν υπάρ­ χει πιά τίποτα. Τή στιγμή αύ τή μιά τρομερή βοή αντηχεί στ5 αυτιά του. Βλέπει κάτι μακροσκοπικά σκούρα σηιμαδά κια νά ιάναδεύωνται σάν τιρικυ μισμένη θάλασσα στις εξέδρες Ακούει πού φωνάζουν: —Β ίιβα ιΓκρέκο! Β ίιβα! Νοιώθει νά τόν αρπάζουν στά χέρια καί νά τόν μεταφέ­ ρουν στ5 αποδυτήρια. Σάν σέ όνειρο τά καταλαβαίνει όλα αυτά. Ή ευτυχία τόν έχει ζα λίσει... Κι5 ώς τό βράδυ τής ίδιας ημέρας, ό μικρός ξενητεμένος "Ελληνας, έχει κιόλας γίνει μιά διασηιμότης μέσα στο Σάο -Πάολο. "Ολοι έχουν τ5 όνρμά του στά χείλη τους: —Ό Πφέκο!.*. Ό Γκρέκο! Α Ο Σ Γ ΜΑΡΜΑΡΙΔΗΣ

^Αττοχλειστικότης;

Γεν.

Εκδοτικοί Επιχειρήσεις

Ο.

Ε.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

33

ΚΟΣΤΑΣ Λ1Ν0ΞΥΛΑΚΗΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ

'Ο Κώστοος Αιινοξυλακης, ό βράχος τής ά μόνης του Παναθη­ ναϊκού και τής Εθνικής μας όμάδος, προέρχεται άπο τον "Α­ στέρα "Αθηνών άπο τον όποιον τον πήρε ό ]ΐεγάλος σύλλογος τής πρωτευουσης. "Έχει φορέσει πολλές φορές τά εθνικά μας χρώματα και σε όλους τούς διεθνείς αγώνες πού έχει λάβει μέρος έχει δίάκριθή. Είναι παίκτης ρέ άριστο ^ ήθος πού ουδέποτε δίνει αφορμές για επεισόδια, ενώ άντιθέτως πολ­ λές φορές συγκροτεί τούς συνα­ δέλφους του όταν ή ατμόσφαιρα είναι ήλεκτρισμένη. 'Ο Αινοξ υλακής αποτελεί τό πολυτιμότερο στέλεχος για τον Πανοοθηναϊκό και αυτή τη στιγμή ακριβώς βρίσκεται στήν κορυφή όλων τών παικτών τού πανελλη­ νίου πρωταθλήματος από απόψέ­ ως άποδόσεως, σύμφωνα μέ τις στατιστικές τών αθλητικών εφη­ μερίδων πού παρακολουθούν τήν επίδοσι τού κάθε παίκτου. 4Ο Αινοξυλάκης αποτελεί ε­ πίσης και τό βασικότερο στέλε­ χος τής "Εθνικής μας ένδεκάδος και ασφαλώς για πολλά χρόνια ακόμα θά έξακολουθή νά είναι μιά πολύτιμη μονάδα γιά τό Ελληνικό ποδόσφαιρο. Στον Κώστα έχουν γίνει πολ­ λές τιμητικές διακρίσεις μέχρι σήμερα —καλύτερος αθλητής τό 1956 άπό τό ποδόσφαιρο κλπ. και τον αγαπούν ιδιαίτερα και τον σέβονται όλοι οί συμπαΐκτες του και οί φίλαθλοι όχι μόνο τού Παναθηναϊκού αλλά καί όλων τών άλλων ομάδων τής χώρας.

'Ο Πολυχρονίου, ό αγαπημέ­ νος άσσος τού "Ολυμπιακού, ξε­ κίνησε τήν ποδοσφαιρική του καριέρα άπό ένα άσημο σωματείο τής επαρχίας τον Παμπαιανιικό. Άπό τον καιρό όμως πού τον*1 πήρε ό μεγάλος σύλλογος τού Πειραιώς, ή άνοδός του υπήρξε καταπληκτική. Γρήγορα έπαιξε στήν πρώτη ομάδα καί άπό τότε καθιερώθηκε σ" αυτήν όχι μόνο σάν μόνιμο στέλεχος άλλα καί σαν ένας άπό τούς δύο ή τρεις καλύτερους τής όμάδος του. 'Ο Κώστας Πολυχρονίου είναι επίσης στέλεχος τής "Εθνικής ποδοσφαιρικής όμάδος τής Ελ­ λάδος καί μάλιστα σέ πολλές συναντήσεις αυτής τής τελευταί­ ας υπήρξε καταπληκτικός σέ άποδοσι. Ιδιαίτερα στον πρό­ σφατο αγώνα τής όμάδος μας προς τήν Γαλλία (1-—1) στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, ήταν κατά κοινήν ομολογία Ελλήνων καί Γάλλων ό καλύτερος παί­ κτης τού γηπέδου. Ό Κώστας Πολυχρονίου, έχει επίσης μεγάλες τιμητικές δια­ κρίσεις στό ενεργητικό του. Πρώτος αθλητής τής χρονιάς τό 1957 καί τρίτος τό 1958 κτλ. Γιά τήν ομάδα του τον "Ολυ­ μπιακό είναι μιά άπό τις μεγα­ λύτερες φυσιογνωμίες πού άνέδειξε ποτέ ό ιστορικός σύλλο­ γος καί σάν ποδοσφαιριστής, αλλά καί σάν άνθρωπος μέ τό λαμπρό ήθος καί τη σεμνότητα του.

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ,

-

----------- -—

——

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ 1 ——............... ..

Γραφεία:

-

.....................- I Γ .

ΚΑΘΕ I

:

■<

—'

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

’

ΠΕΜΠΤΗ

;

------------- -

^

----------

'Οδός Λέκκα 22—"Αριθμός 1—Τιμή δροοχμάς 2

Δημοσιογραφικός Δ)ντής: Σ. *Α νεμαδουράς,Στρ.Πλαστή,ρα 21 Ν. Σμύρνη. Οικονομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφιγγός 38. Προϊστ. τυπτογρ.: Α. Χατζή βασιλείου, Ταταούλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γαοργιάδην, Λέκκα 22, Άθήναι.

ΣΤΟ ΠΡΟΣΕΧΕΣ

Ο ΔΕΤΟΣ ΤΟΥ Σ ΑΟ ΠΑΟΛΟ "Άνθρωποι ττού έχουν τεράστια οικονομικά συμφέροντα, κυνηγουν αμείλικτα το ξενητεμένο ελληνόπουλο, που έχει γίνει αιτία να κινδυνεύουν τά συμφέροντα τους.

Ο ΑΕΤΟΣ ΤΟΥ Σ ΑΟ ΠΑΟΛΟ ΣΕΛΙΔΕΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ, ΔΡΑΣΙ, ΑΓΩΝΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΛΕΝΤΙ ΤΡΙΚΟΥΒΕΡΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΕΑΛΟ - ΙΝΔΙΑΝΟ ΙΝΤΣΟΥ ΝΑ

ΕΝΑΣ ΤΡΟΜΕΡΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ:

«ΤΟΡΕΝΤΟ» - «ΦΛΑΜΙΝΓΚΟ» *Η ώρα του άγωνος έρχεται καί ό «ΓΚΡΕΚΟ» βρίσκε­ ται αιχμάλωτος ένός σατανικού ανθρώπου... ΣΤΟ ΠΡΟΣΕΧΕΣ

;

ΟΓ/Α/ν ΑΡΧΙΣΕ Ο ΡΑΙΗ ΡΟΜΠΙΝΖΟ/Υ ,>// ΜΑΘΑΙΝΕ ΠΥΓΜΑΧΙΑ £ΡΑΙΐτεΧΝίΚΑ Γ/Α ΝΑ ΥΠΙΡΑΙΠίζηΐΤΟΐΥ ΕΑΥΤΟΝ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΙ ΜΕΓΑΑΊΤΕΡΟΥί ΣΤ^ΑΑΦΥΟΥΣ ΤΟΥ

εφΗΜΕΡΙΔΟΠΒΛΒΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙ/Ε **»ΓΑΣΤΒ αρχιγΕ Μ'4

ΕΥΟΣΜΟ

Ο'Σ ΡΡιίΗ

ΖΤΗΔΙ0όΡ0Αη'*)ΓΜ0ΖΓ02

\α„ ΟΛΟ

ον

ΡΟΜΠ/ΝΣΟΝ, Ο Μ)/]ΥΡΟϊ ΔΥΗΑΜΓΤΑί

I

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

ΓΗΠΕΔΟΝ

Ο ΑΕΤΟΣ ΤΟΥ Σ ΑΟ ΠΑΟΛΟ

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣIΣ

ΙΝΤΣΟΥ ΝΑ ΤΙΑΡΑ ΑΑΜΑΤΑ, ό περίφη­ μος Σ ιού όπως τον ονο­ μάζουν αί φίλοι τοΰ ττοδοσφαί ρου, περπατάει άκόιμα με τή βοήθεια τοΟ μπαστουνιού. Ή πληγή άπό τή φοβερή μαχαι­ ριά πού έφαγε άπό έναν απ’ τούς μυστηριώδεις άπαγωγεΐς του (*) είναι φοβερή καί δεν έχει κλείσει ακόμα. θναι μεσημέρι, σε κάποι­ ον δρόμο του Σάο Πάολο, τής Βραζιλίας. (*) Διάβασε τό τρο ηγούμενο Ιο τεύχος τού «ΓΚΡΕ,Κ.0» με τον τ ί>τ. λο: «Β ί::βα; 'Πκιρόκο'».

Ό Γενναίος Αετός με τήν Τρυφερή Καρδιά — όπως εί­ ναι ή ιμετάφρασις τοΰ ινδιά­ νικου ονόματος του — πηγαί νει στο Γυμνάσιο τοΰ Κώστα Γεωργίου. —άρει πώς είναι ή ώρα πού ό νεαρός φίλος του θά σχολάση καϋ θέλει νά τον συντροφευση στο δρόμο τοΰ γυρ ισμοΰ. _ Πραγματικά, μόλις φτάνει έξω άπό τό μεγαλόπρεπο κτί ρ ιο τοΰ Γυμνασίου, ένα παν­ δαιμόνιο άπό φωνές σάν χα­ ρούμενα τιττιβίσματα που­ λιών των υποδέχεται. Μαθηταί, μικροί καί μεγά­ λοι, όλων τών τάξεων, χύνον­ ται προς τήν έξοδο τρέχοντας σάν θηρία πού μόλις τούς άΤΙΜΗ ΑΡΑΧ. 2

4

νοιξαν τό κλουβί τους υστέ­ ρα από μ:ακράχρονη αϊχμαλω αία. ’Ανάμεσά τους διακρίνει κι* αυτόν πού γυρεύει. Τα μά τια του αστράφτουν άπιό χα­ ρά. ■ Πηγαίνει κίοντά του κι’ αρ­ χίζουν να ττερπατούν παρέα στον δρόΙμο, συζητώντας. Μά δεν προλαβαίνουν να πουν πολλά πράματα. -αφνικσ του Κώστα τά ιμά­ τια γουρλώνουν και πετούν φλόγες, καθώς κυττάζουν σέ μια κατεύθυνσι προς τό άπέναντ ι πεζοδρόΐμ ιο. — Σιού!, φωνάζει. Περίμενέ με εδώ, σέ παρακαλώ!.. Ό ίνδιάνος στέκεται. Πα­ ρακολουθεί μέ τό βλέΙμμα τό Ελληνόπουλο που τρέχει δια σχίζοντας τον φαρδύ ασφαλ­ τοστρωμένο δρόμο. Τά φρύ­ δια του άνασηικώνονται μέ α­ πορία. (Πηγαίνει κατ’ εύθεΐαν σέ μια πανέμορφη, κοπέλλα πού στέκεται ακουμπισμένη σ’ έ­ ναν στύλο σαν να περκμένη κάποιον. Σταματάει ακριβώς μπροστά της. — Καληιμέρα σας!, λέει ό Κώστας γελαστά. Ή κοπέλλα τον κυττάζει στην αρχή μέ περιέργεια. Προσπαθεί νά θυμηΙθή άν τον έχει ξανσδη ποτέ της αυτόν τον -νεαρό. Δεν τά καταφέρνει όμως. Νομίζει πώς θάναι κα­ νένας άπ’ αυτούς τούς αναι­ δείς τύπους πού υπάρχουν παΥτου. Γυρίζει τό κεφάλι της άλλου. — Δεν μέ γνωρίσατε λοι­

ΓΚΡΕΚΟ πόν; ρωτάει πάλι ό Κώστας χαμογελαστά. Ή κοπέλλα τόν κιυττάζει άλλη μια φορά. Τά μάτια της παραμένουν αδιάφορα. — Αφήστε με, σάς παρσκ αλώ!, μ ουριμ ουρ ίζε ι. Π ερ ι μέ­ νω τόν αδερφό μου και θά Θυ μώσηι πολύ ιμαζίί σας άν του πώ πώς μ’ ενοχλείτε... — Δεν πρόκειται νά σάς ε­ νοχλήσω!, αποκρίνεται ό Γε­ ωργίου μέ σοβαρότητα. Έχω απλώς μια ύποχρέωίσι απέ­ ναντι1 σας και πρέπει... ~αφν:ικά αναγκάζεται νά στσιματήση. "Ένα χέρι άκουμπάει στον ώμο του. .Γυρίζει και βλέπει έναν ψη­ λό και λυγερόκοομο νέο -μέ φαρδύ στήθος και γερά ιμπρά τσα. Είναι μελσχροινός καί πολύ ρμορφος. Τά μάτια του δείχνουν θυμό- καθώς κυττάζουν την κοπέλλα. — Τόν ξέρεις αυτόν, "Αμπυ; ρωτάει αυστηρά. — Όχι... Τού τό εΐπα μά­ λιστα πώς θά θύμωνες μαζί του μέ τήν επιμονή, του νά μ’ έναγίλή... Τό πρό/σωπο τού νέου σκο­ τεινιάζει άκόίμα περισσότερο. Ή γροθιά του κάνει μιά α­ πειλητική κίνη|σι καί σφίγγε­ ται καθώς γυρίζει (λογισμέ­ νος προς τό μέΐρος τού Κώ­ στα. Μά απότομα σταματάει. Τό χέρι του κατεβαίνει πάλι πίσω στη θέσι του καί τά μά­ τια ταυ άνοίίγουν διάπλατα άπό τήν έκπληιξι. — Ό... Γκιρόκο!, ψελλίζει

6 ΗΡύϊ ΤΩΝ ΓΗΛ6ΑΩΝ υπόκωφα^ Στη λόξι αύτή ή κοπέλλα χλωριάζει μονομιάς σαν νά ά καυσε κάποια τρομερή είβηισμ -— Με γνώρισες, Τζέντο!, λέει τό ξανθό ' Ελληνόπουλο γαλήν ισο, — Πώς θά μπορούσα νά σε ξεχάσω!, αποκρίνεται 6 διάσημος σέντερ φόρ τής «Λά Πλάτα», τής άμάδας πού έ­ χασε την προηγούμενη μέρα από την «Τάρεντ» με τρίά γκολ πού έβγαλε ό Κώστας Γεωργίου. Στά μάτια του διαβάζει Κάνεις εύκολα τον θαυμασμό άλλα κοΓι τό μίσος, μαζί.;. — Τι γύρευες άπιό την α­ δερφή μίου, Γκρέκο; ρωτάει πιάλι. Τό ήξερες πώς είναι άδίείριφή μου>; , -— Μου τό είπε ή ίδια, Τζέντο... Χθες στ5 αποδυτή­ ρια, μετά τό πρώτο ημιχρό­ νιο. Μου έδωσε συγχαρητήρια γιά την πάσα πού σου έδωσα ικΤ έβγαλες τό γκολ! Αέν βρή κα τον καιρό νά την ευχαρι­ στήσω γιά την καλωσύνη. της έχτες.*. Θέλημά νά τό κάνω σήμερα* Αυτό είναι άλο! Υποκλίνεται προς τό μέ­ ρος τής κοπάλλας πόύ έχει μείνει άφωνη σάν στήλη άλα­ τό ς καίι συνεχ ίζετ: — Λοιπόν, δεσποινίς Τζέν­ το, ευχαριστώ πολύ γιά τά συγχαρητήριά σας, άν καί νο μίζύύ στι δεν τ’ άξιζα...^ Τήν κυπτάζει γιά μιά στι­ γμή κατάματα κι’ εκείνη τον κιυττάζει, άψω'νη καί τα­ ραγμένη σάν κλέφτης πού τον πιάνουν τήν ώρα που ανοίγει

Λ τό χρη(ματοκιβώτιο. "Υστερα ό Κώστας υποκλί νετθϋΐ πάλι ελαφρά μπροστά της καί γυρίζει ,μέ ήσυχο βή^ μια προς τό μέρος πού τον πε ριιμένει ό ’Ίντσου Νά* Ό σέντερ φόρ τής «Λά Πλάτα» καί ή αδερφή τάυ τόν παρακολουθούν με τό βλέμμα κ αθώ ς άπομ ακρύνετ α ι, χω ρ ίς νά μπορούν νά βρουν τίποτα νά τού πουν. Στο τέλος ό Τζέντο γυρί­ ζει καί ρίχνει ένα αυστηρό βλέμμα στην ^κοπέλλα. —· Δεν μου τό άνέφειρες καθόλου αυτό τό επεισόδιο!, τής λέει θυμωμένα. Ή πράξις σου αυτή ήταν πρόΙστυχη, 'Άιμπυι!. Θέληισες νά τόν ^είρωνευίθής πού δεν μπορούσε νά παίίξη... ?Ηταν φυσικό γιά ένα παιδί πού έπαιζε γιά πρώ τη φορά σε μιά ομάδα σάν την «Τόρεντ» νά έχη, τράκ... Μά Τσως, ύστερ’ από τήν πρόκληοίί σου νά θύμωσε καί γι’ αότό βγήκε έτσι εξαγριωμέ­ νος στο γήπεδο... Ίσως σέ σένα νά χρωστάη ή «Λά Πλά^ τα» αυτό πόύ έπαθε! Τά μάτια τής ’Άμ'πυ Τζέν­ το άστράψτουν παράξενα. — Θύμωσε τρομερά μ’ αυ τό πού τού είπα!, μουρμουρί­ ζει. Θύμωσε καΐί πιειράχτηικε τρομερά... Αυτό θά πή πως τού προξενηισα έντύπωσι!... ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ

Φ ΟΘΈΡΟΣ θυμός, πρα· γμστ ΐικιή μ ανίσ^ καθρεφτ: ζεται στο βλέμμα τού ανθρώπου που τπηγαινοέρχε-

5

ται μέ τά χέρια σταυρωμένα πίσω, μέσα στο ευρύχωρο δω μάτι ο κάποιου σπιτιού τού Σάο Π άολο. Οί τρεις άλλοι άνθρωποι, πού στέκουν όρθιοι απέναντι του σέ μια γωνιά τού δωμα­ τίου, τον παρατηρούν τρομα­ γμένοι καί περιμένουν αμίλη­ τοι. Ό πρώτος σταματάει καμμιά ψορά τίς βόλτες του καί στέκει με σφιγμένες τίς γρο­ θιές μπροστά τους. — Θά εκδικηθώ!, μουγγρίζει μέ άγρια φωνή. Θά εκδικη­ θώ καί ή έκδίκηΐσίς μ ου ^ Θά εί­ ναι τρομερή! Τον «Σιού» σάς έβαλα νά τον πιάσετε καί δεν είχα σκοπό νά τον βλάψω... "Ήθελα μόνο νά τον κρατήσω μακιρυά από τό παιχνίδι μέ τη «Λά Πλάτα».... "Οταν μού είπατε ότι τραυματίστηκε καί δεν θάπαιζε, ήταν γιά μένα

—Κολημέρα σας!, λέει ό Κώ­ στας γελαστά.

ΓΚίβκΟ

— Θά εκδικηθώ!, μουγγρίζει μέ άγρια φωνή.

τό ίδιο... Εκατομμύρια προ­ γνωστικά είχαν κατατεθη ώς εκείνη την ώρα ,μέ «σίγουρο» τη νίκη τής «Τάρεντ». Μέ την αποχή τού Σ ιού όμως, τά προγνωστικά άλλαζαν αμέ­ σως. ^Έπαιιξα πολλά δελτία μέ νίκη τής «Λά Πλάτα» ( αυτή τή φορά σίγουρη... Χωρίς τον ίνδιάνο, δέν θά μπορούσαν πο τέ νά κερδίάουν την ομάδα τού Τζέντο... Καίί νά πού ξεπετάιχτηκε στά καλά καθαύμε να αυτός ό δαιμονισμένος "Ελ ληνας! Μέ μια νίκη τής «Λά Πλάτα» θά είχα κερδίσει ε­ κατομμύρια!... Τά έχασα μέ­ σα από τά χέρια μου... έξ αι­ τίας του!... Λοιπόν θά μού τό πλήρωσή πολύ άικριβά, αύ τό!... Πολύ άικριβά... Οί τρεις άντρες, πού στέ·4 κουν μπροστά του, δέν τολ»

5 ΗΡΛ1 ΐί*Ν ΓΗΠ6ΑΛΝ μούν να πουν λεξι. ’■Εκείνος συνεχίζει άγριεύον τας όλοένα και περισσότερό: — Φταίτε κι* έσεΐς, ηλί­ θιοι! ΜοΟ τά ικάνατε άπό κοΰ πιες! Δυό^νεαροί σάς ρεζίλε­ ψαν και σάς έσπασαν ^στό ξύ­ λο! Παρά λίγο νά μάς μάγ­ κωνε και ή αστυνομία μέσα στην έπαυλι του Τζάε Κόλλινς που έλειπε στο Ρίο Ίανέϊρο!... ’Άν άποτύγετε κι5 αύτή τή φορά, νά τό ξέρατε πώς θαιχετε άρχιηίμα ξεμπερδέματα! ... —- Δεν θ5 άποτύχωιμε, άψεν τ ΐιΚο!, μουρμουρίζει φοβισμένα δ ένας άπό τούς τρεις άν­ τρες. Ούτε την πρώτη θά εί­ χαμε άποτύχ'ει... Φαντάστηκα με πώς, άφου ό Σιού άψητ στεύθηικέ, ή δουλειά μας θά εΐ χέ γίνει... Δεν μπορούσε νά σκεφθη κανείς πώς οουτός ό πι

— Καί... ποιος θά πιάση τό Πνεύμα νά τό χώση μες τή σαμπρέλλα;

9

'Ο υπάλληλος τοΟ φέρνει αμέσως μιά μπάλλα.

τσιρικος... — Σ ιωιπη! Αυτό δεν μπο­ ρούσατε νά τό σικεφθητε, ιμπο ρούσατε ρμως νά μήν^ άφησετε δυό παιδιά νά σάς σπά­ σουν τά μούτρα καί νά σάς τό σκάσουν μέσα από τά χέ­ ρια... "Ας είναι... Τέλειωσε... "Ο,τι ήταν νά γίνη έγινε.. Τό καλό πού σάς θέλω νά μην ξαναγίνη μόνο!... — Δεν θά ξαναγίνη, έννοια σου άφεντ ικό»! Τώρα ^ ξέρομε μέ" ποιόν έχομε νά κάνωμε... — Ή δουλειά δεν θά γίνη αμέσως!, λέει ψυχρά τό «α­ φεντικό». Πιρέπει πρώτα ό κο σμάκης νά καταθέση τά δελ­ τία του μέ σίγουρη τή νίκη τής «Τόρεντ»... "Ολες οί έφη­ μερίδες λένε πώς ό «Γκρέκο» είναι καλύτερος κί’ από τον Σιού! "Ολοι θά ποντάρουν στην «Τόρεντ». Τό Σα66οτόβ

βιραιδο λοιπόν θά βάλωμε στο χέρι αυτό το βρωμόπαιδο... Τον διαιτητή τον έχω κανόνί­ σε ι αίτιό τώ,ρα... "Ολα θά πά­ νε καλά αυτή τή φορά, έκτος κι5 άν τά κάνετε πάλι (μούσκε­ μα κα:ι σάς ξεφύγη μέσα από τά χέρια.... ’Άν όμως γίνη κά­ τι τέτοιο., κιαίλύτειρσ νά μήν ξαναπαιρουίσιαιστήτε ποτέ στά μάτια μου... — " Εννο ι αι σ ου, άφ εντ ι κό ! Μήν άνηισυιχής καβάλου... . — 3Ανησυχώ πολύ, άλιλά σάς συμβουλεύω εσείς ν5 άνι> σίΜχήτε πιο πολύ ακόμα από μένα... Πηγαί'νετε τώρα:... Οί τρεις άντρες βγαίνουν μέ φανερή άναικαύφισι από τό δωΐμάτπα κλείνοντας τήν πόρ­ τα πίσω τους. Τό τρομερό αφεντικό τους εξακολουθεί τις βόλτες του πάνω - κάτω μέ τά χέρια σταυρωμένοι πίίσω στή μέση·. Είναι ένας ψηλός καίι κοκκαλιάρης τύπος, πού τά μάρ τια του, άν και βαθουλωμένα τρομερά στις κόγχες τους, γυαλίζουν σαν αναμμένα κάρ­ βουνα,. Τά ριαλλιά του εΐναι κατόμ συρα και χτενισμένα ί­ σια προς τά πίσω. Τό πηγού νι του μυτερό και] μακρύ στήν άκρη,. Τά μάγουλά του είναι μπασμένα /μέσα κο,ίι τά οστά του κρανίου του ξεπετιουνται από παντού. Σέ ίμια στιγμή στέκεται α­ κίνητος μπροστά σ3 ένα πα­ ράθυρο. Άνασηκώνει τή γροθιά του καίι τήν κουνάει απειλητικά προς τήν πάλι του Σάο Πάολο πού φαίνεται κάτω από τά

πόδια του, γιοιτί τό σπίτι βρίσκεται σέ ύψωμα. — Εσένα βέν θά σέ κρά­ τη σω μόνο από τόν αγώνα, όπως ήθελα νά κάνω μέ τον Ινδιάνο, Γικιρέκο!, σφυρίίζει α­ νάμεσα στά δόντια του σαν φίδι, ενώ στά μάτια του α­ στράφτει τρομερό μίσος. Ε­ σύ είχες τό θράσος νά μέ πό λεμήισηις καίι νά γίνης εχθρός μου!... Οι εχθρόί μου δμως πεθαίνουν, μιικρέ Γικρέικο! Ή ποδοσφαιρική σου δοιξα πού άρχισε τήν πέρασμένη, Κυρία κιή, δεν θά κράτηση πολύ... Τά γήπεδα δεν θά σέ ξαναδουν!... Τ’ όνομά σου θά ξέχαστή καί θά σβύση πρ-ίν καν τό μάθουν όλοι οι φίλαθλοι... Ή ζημιά πού μου προξένησες ή τ αν μ εγάλ η!... Α ύτ ή δ μ ως πού θά πδίθης έσύ θάνάι α­ κόμα μεγαλύτερης... Καί ^θά μου άποφέρης καί πέρισσάτε ρο 'Κΐήρδος άπ' όσο· μέ ζηρίώσες.,.· Ό παράξενος κοκικσλιάρης γελάει μ’ ένα σαιρδώνιο γέλιο πού κάνει τό> στήθος του νά τραντάζεται ολόκληρο. Τά^ σαν αναμμένα κάρβου­ να μάτια του ρίχνουν ένα τε­ λευταίο βλέμμα στο Σάο ΠσΟλο. "Υστερα γυρίζει πάλι στο εσωτερικό Του δωματίου καί ξαναρχίζει τις ατέλειωτες βόλτες του πάνω - κάτω... ΠΕΡΪ

ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ

I ΝΑ I Σ άββατα απόγευ­ μα. Στή μεγάλη Λεωφό­ ρο, πού περνάει μπρο­ στά από τή Σάντα Σεσίλια^ βαβίζουν δυό νεαροί φίλοι, που

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ άσφαλώς αποτελούν το πιο παράφωνο ζευγάρι φίλων πού μπορεί νά φανταστή κανείς. Ό ένας είναι ψηλός καί ξαν θσκάστανος. 3Έχ<ει ώραΐα χαραχτηρ ιστ ι κά καί γ αλάζ ι α μάτια σάν τή γαληνεμέΐνη, θά λασσα. Τά στήθια του είναι φαρδειά καί τά μπράτσα ταυ χαλύβδινα. Τά πόδια του μ αν τείνεις πώς είναι δεμέ}να με ατσαλένιες κλωστές γύρω γύρω... Ό δεύτερος είναι πιο* ψη­ λός άκόιμαι άΐπό τον πρώτο. Είναι κι5 αυτός γεροδεμένος και ασφαλώς πολύ χειροδύνα­ μος. Μόνο πού είναι άσουλούπωτος, ένώ ό σύντροφός του αποτελεί την προσωποπο ίησι της αρμονίας. "Οσο γιά τό κεφάλι του, είναι κουρεμένο ολόγυρα γουλί καί μες στη μέση, μόνο έχει άφη)μένη μιά φούντα. Με λίγα λόγια είναι ό Κώ­ στας Γεωργίου η Γκρόκο και ό "Ιντσου Νά η Γενναίος Αε­ τός η Σ ιού. Οι διυό άισσοα του ποίδ ο σψ αί'ρ ου της Βραζ ι λ ίας. — Μά Σ ιού, μουρμουρίζει μέ απορία· τό ξανθό άγόιρι. Τι θά την κάνης την μπάλλα πού θέλεις καλά καί σώνει νά άγοιράσρς; —- Ό Σ ιού θά πάρη τη μπάλλα πού αύριο θά προτιμηίθη γιά τον άγωνα της «Τόρεντ»!, αποκρίνεται! ό Ινδιά­ νος μέ τον συνηθισμένο του τρόπο όμ ιλίιας. — Καί γιατί νά την πά■ρης εσύ αυτή τή ..μπάλλα, Σ ι­ ού; ρωτάει πάλι ό Γκρέικο. Μήπως ή «Τόρεντ» δεν έχει Ι-

9 να σωρό μπάλλες; Ό 'Ίντσου Νά μουρμουρί­ ζει μέ απάθεια: — Μιά παροιμία τής φυλής των Σ ιού λέει: "Οπου υπάρ­ χει αέρας, ύπάοιχει κι’ ένα μι 'κιρό Πνεύμα πού κάνει Θαύμα τα! ν.. — Καί λοιπόν; — Λοιπόν μέσα στή μπάλ­ λα υπάρχει πολύς άέρας! Δεν μένει παρά νά τρυπώση και τό Πνεύμα έκεΐ και δλα θά πάνε καλά!... — Σιού! ! Και ποιος Θά πιάση τό... Πνεύμα νά τό χώ ση μέσα στή σομπρέλλα; — Ό " I ντσου Νά Τιάρα Λαμάτα! Ό Κώστας γουρλώνει τά γαλάζΓα μάτια του γεμάτος προσποιητή έκπληξι γιά νά πειράξη τον φίλο· τοιυ. — Και πώς θά τό καταφέρη ό ’Ί ντσου Νά αυτό τό θοθ ,μ,α; , ^ Ό Ινδιάνος χαμογελάει αυ­ τάρεσκα. — Ό γιος του Μεγάλου Βούβαλου μέ τά Τρία Κέρα­ τα, δηλαδή τού πατέρα μου, λέει περήφανα, έχει στήν κα­ τοχή του μιά κίτρινη σκόνη που του τήν έδωσε κάποτε έ­ νας μάγος άσκιητής. Ή σκό­ νη αυτή μόλις βγή από τό δεο μάτινο σακουλάκι της κι5 έρ­ θει σέ επαφή μέ τον αέρα, γί νεται Πνεύμα! — Σωπα, Σιού! Αυτό εί­ ναι μεγάλο θαύμα! — Οι μάγοι είναι γιά νά κάνουν θαύματα!, λέει ό *Ίν­ τσου Νά απορημένος γιά τήν ,,,αμορφωσιά τού φίλου του.

10 — Καί αυτό τό Πνεϋιμα θάναι καλό η κακό; ρωτάει ό Κώστας μέ ιμεγάλη, σοβαρότη τα για νά .μην πειραχτή ό Ιν­ διάνος. — ’Άν κλειστή σε μέρος πού εΐχε κλειστή προηγουμέ­ νως κι3 άλλο Πνεύμα, ζηλεύει κάΐ γίνεται κακό! ’Άν κλει­ στή οιμως κάπου που για πρώ τη φορά ,μπαίνει Πνεύμα, γί­ νεται καλό Πνεύμα καί κάνει δλο κάλωσύνες για εκείνον που τό ελευθέρωσε από τό πε τσινο σακκουλάκι, όπου βρί­ σκεται ,μαζί ιμιέ έικατορμύρια άλλα Πνεύματα, σσοι είναι καί οί κόκκοι τής σκόνης, καί δεν ιμπορεΐ νά σαλέψη! Ό Πκρέκο ιμένει στ3 αλή­ θεια άναυδος αυτή τη φορά, ,μπροστά στην άφέλεια του συντρόφου του, που πιστεύει σέ τόσο παιδαριώδη, κατασκευ άσιματα τής φαντασίας. Είναι

Δυο χέριατινάζονται από μέσα χι* αρπάζουν τον Πκρέκο.

ΓΚΡΕΚΟ

4 Ο Σι ου νοιώθει φοβερούς πό­ νους άπ’ τήιν πληγή του καί σω­ ριάζεται κάτω.

όμως γνωστό πώς οί Ινδιάνοι, όπως καί οί ιμαυροι, είναι τρο ,μερά δεισιδαίΙμονες καϋ πι­ στεύουν ,μέ φανατισμό σέ πρά γματα που καί μικρά παιδά­ κια άκόιμα Θά γελούσαν άν τά άκουγαν. "Εννοείται πώς ό Σιού, βλέ ποντας^τόν φίλο του νά έ^η με Ονε ι έτσι άναυδος πιστεύει δτη αυτό όφείλεται στην τρο­ μερή .μαγική δύναιμι πού έχει στά χέρια του καί τον κυττά ζει κορδωμένος καί πολύ πε­ ρήφανος. — Γι’ αίυτό ό Σιού άγοράζει πριν από κάθε άγώνα κι3 άπό :μαά καινούργια μπάλλα! λέει στον Κώστα. Έτσι τό Πνεύμα μπαίνει σέ ιμέρος πού δεν έχειι μιπή ποτέ άλλο καί γίνεται καλό! Ό Πκρέκο συγκροτεί τά γέ

Ο Η-Ραί ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ λ ία του, γιατί καταλαβαίνει πώς, αν γελάση, θά πικράνη τον φίλο του πού πιστεύει α­ κράδαντα σέ^δλ5 αυτά τά πα­ ραμύθια. Τού λέει λοιπόν σο βαρά - σοβαρά: — Και γιατί αγοράζεις κά θε ψορά και οοττό μιά μπόλλα Σιού; Το ϊδιο Πνεύμα που θά ιμτπη σήμερα σ' αυτήν πού θά πάρης, λόγου χάριν, δεν μπο­ ρεί νά κάνη τή δουλειά του και στο μάτς τής άλλης Κυ­ ριακής; — Αδύνατον!, ξεφωνίζει ό 'Ί ντσου Νά καί κυττάζε ι ;μέ άπρρία τον Γκρέικο πού ρω­ τάει τόσο πασίγνωστα πρά­ ματα. — Γ ιατί; — Κάθε Πνεύμα κάνει μό­ νο μιά χάρι στους άνθρώπους άν είναι καλό ή μόνο ιμιά δια βολιά άν είναι κακό... "Υστε-

Δέν βρίσκουν στην έποουλι παρά μόνο τον ιδιοκτήτη της κ. Κολ­ λάς

11

'0 Γκρέκο^ αρχίζει σιγά - σιγά νά συνέρχεται.

ρα εξατμίζεται κάί ξαν,αγυιρίζει στη Χώρα των Πνευμάτων πού είναι ή κατοικία του.. — Έ, λοιπόν, αυτό δεν τό ήξερα Σιού! — Απίστευτο!, λέει με τρομερή έκπληξι ό Ινδιάνος. Καί ό χλωμός αδερφός μου πηγαίνει στήν τελευταία τα­ ξί- του Οιχολείου των λευκών ανθρώπων! Στο μεταξύ, μ5 αυτή τήν καταπληκτική συζήτηρι, έχουν φτάσει στο κατάστημα όπου ό Σιού πρόκειται νά μπή γιά νά άγοράση τή μιπάλλα. Καμ μ.ιά εικοσαριά μέτρα πίσω τους, στήν άκρη του πεζοδρο μ ίου σταματάει ένα αύτοκ'ίνητο. 5Από μέσα, τρία ζευγάρια μάτια γεμάτα κακία παραικο λουθούν τήν κάθε κίνησι των δύο νέων.

ΓΚΡ6-Κ0 Τό αυτοκίνητο αυτό, από πολύ ώρα παρακολουθεί τον Πκ|ρέίκο καί τον Σι ου, χωρίς αυτοί — άπορροφημένοι από τή συζήτησί τους ·—- νά τό προσέξουν ούτε μια στιγμή... Ο ΣΙΟΥ ΑΠΑΡΗΓΟΡΗΤΟΣ

ΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ό Ινδιάνος Σιού μαζί μέ τό ξανθό Ελληνόπουλο έχουν μτπη σ/τό κατάστημα. Ό υπάλληλος τρέχει αμέ­ σως νά τούς ύποδεχθή. > Γνωρίζει πολύ καλά τον 'Ίντσοο Νά. Είναι ό καλύτε­ ρος πελάτης του .μαγαζιού α­ φού ψωνίζει μιά ή δυο μιπάλ*λες κάβε εβδομάδα, ανάλογα με τά μάτς πρωταθλήματος πού έχει νά δώση, ή «Τόίρεντ». Χωρίς καν νά τού πη ό Σιού ούτε λέξη άνοίιγει ένα μεγάλο ντουλάπι και διαλέγει από μέσα μιά μπάλλα. Ό Γενναΐος Αετός την παίρνει και την δίνει τού Κώ στα γιά νά βγάληι λεφτά νά πλήρωσή,, αφού μέ τό ένα χέ­ ρα είναι υποχρεωμένος νά κρα τάη τό μπαστούνι του. Τελικά πληρώνει καί βγαί­ νουν πάλι από τό μαγαζί, α­ φού δλη ή αγορά έγινε χωρίς μιά λέξι από τό στόμα του. Δεν έχουν όμως κάνει παρά ελάχιστα βήματα στο πεζο­ δρόμιο καί ό Σιού σταματάει ξαφνικά. Ό Πκρεκο αναγκά­ ζεται νά τον μιμη|θή. — Τί σου συμβαίνει, Σιου; — Ό Γενναΐος Αετός, α­ ποκρίνεται ό ίνδιάνος, έχει ύποσχεθή στη Λ άλα, τό Λου­

λούδι των Αγρών, νά τής πά ρη ένα χρυσό σήμα τής «Τόρεντ». Ό χλωμός άδερφός μου άς περιμένη μιά στιγμή τον Σιού νά έκτελέση, τή μικρή ύποσιχεσίί του... — Κάνε τή δουλειά σου, Σιού!, λέει εύθυμα τό Ελλη­ νόπουλο. Σέ περιμένω... Ό ίνδιάνος ξαναγυρίζει πί σω στο κατάστημα απ’ οπού εχει αγοράσει τή μπάλλα. Ό Γικρέκο προχωρεί άργάάργά στο πεζοδρόμιο*, χαζεύ­ οντας τήν κίνηισι. Δε δίνει κορμιά σημασία στο αμάξι πού ξεκινάει σιγά σιγά καί έρχεται αθόρυβα προς τό μέρος του, σάν άράχνη πού πλησιάζει ύπουλα τό ανύποπτο θύμα της. Τέλος τό αυτοκίνητο αυτό, στ αματ άε ι άκρ ιδώς μπροστά στο Ελληνόπουλο στήν άκρη τού πεζοδρομίου όπου1 βημα­ τίζει. ιΚαί τότε συμίβαίνει κάτι μέ πραγματικά άστρατπαία τα­ χύτητα. Ή πόρτα τού άμαξιοϋ α­ νοίγει διάπλατα καί ένα ζευ­ γάρι χέρια τινάζονται άπό μέ­ σα κΓ αρπάζουν τόν Γκρόκο. Τό Ελληνόπουλο· δεν κατα­ φέρνει νά φέρη τήν παραμι­ κρή άντίιστασι. Σέ μιά μάχη σώμα μέ σώμα ίσως θά μπο­ ρούσε νά συντρίψη τον άνθρω π ο αυτόν πού τον τρ αβά μέσα απ' τ’ αυτοκίνητο. Μά έδώ δεν προλαβαίνει νά χρησιμοποίηση τή δύναμί του. Ό αιφνιδιασμός είναι τέλειος, Χόινει τήν ισορροπία του άπό τό τράβηγμα καί πεψτε ι, Τά

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ χέρια πού τον τραβούν δ ι ευθύ νουν τό πέσιμό τοιυ κι5 όπως δεν έχει κανένα στήριγμα καν δεν προλαβαίνει από πουθε­ νά νά πιαοτή, βρίσκεται μέ-* σα στο αυτοκίνητο έκεΐνσ, πού από ώρα παρακολουθεί τούς δυο φίλους στον περίπατό τους. *0 Κώστας προσπαθεί νά ξεφωνί'ση:, άλλα ούτε αυτό τό κατορθώνει. Καθώς τά δυο χέρια τον σέρνουν .μέσα, ένα τρίτο απ’ τό βάθος του αμα­ ξιού, τον χτυπάει δυνατά στο κεφάλι μέ κάτι βαρύ. Όσο γιά τό αυτοκίνητο έ­ χει κιόλας ξεκινήσει μέ ασύλ­ ληπτη ταχύτητα, πριν ακόμα κλείίσηι ή πόρτα άπ3 την ο­ ποία άρπαξαν τό Ελληνό­ πουλο. :Πολλά μάτια διαβατών πα ρ ακ ολο ύθη|σ αν κατ άίπληκ τ α την φοβερή εκείνη σκηνή, που την χαρακτήριζε τό θράσος των απαγωγέων αλλά και ή άσύίλληπτηι τέχνηι στη δουλειά τους. Ωστόσο ή πρώτη κραυγή πού άικούγεται και πάλι είναι τοΰ ’Ίντσου Νά Τιάρα Λαμάτα! Ό ίνδιάνος, μέ γουρλωμένσ τά μάτια· από θυμό καί ανη­ συχία, έχ ε ι παρακολούθησε ι τήν τρομερή εικόνα ανάμεσα από τό κρύσταλλο τής βιτρίναις τού καταστήματος. Μέ τό πρώτο άνοιγμα τής πόρτας του αυτοκινήτου καί τό τράβηγμα τού ΓκρΙείκο απ’ τά δίυό έκεΐνα χέρια, ό Σ ιού μ3 ένα ,μουγγρητό λύσσας έ­ χει κι3 αύτσς ανοίξει διάπλζχ

13 τα τήν πόρτα τού (μαγαζιού και έχει χυ(9ή στον δρόμο μ3 ένα άγριο ουρλιαχτό: — Έϊ! Σταθήτε! !# Εννοείται πώς οί άπαγωγεΐς κάθε άλλο παρά νά στα­ θούν πρόκειται. Τό αυτοκίνη­ τό τους έχει κιόλας ξεκινήσει σάν βολίδα, όπως είπαμε, καί τού κάΐκοο ό καημένος ό Σιού τρέχει για νά προλάβηι νά γλυ τώσ/ηι τον Κώστα. Τό μόνο πού προλαβαίνει είναι νά δή τον φίλο του1 νά πέφτη αναίσθητος ατό εσω­ τερικό τού αμαξιού από ένα φοβερό χτύπημα στο κεφάλι. Βλέπει όιμως άκόιμα καί τό πρόΐσωιπο τού σωφέρ τού αυτό κινήτου, τήν ώρα πού περνάει σάν ιάστραπή άπό^ μπρος του. Καί στ ή θέα τού προσώπου αυτού, ένα άγριο ουρλιαχτό ά πελπιισίσς ξεφεύγει άπό τό λαρύγγι του, γιατί δέν διυισκο λεύεται νά τον αναγνώριση. Είναι ένας άπό τούς τρεΐ·ς που είχαν άπαγάγει κι3 αυτόν τον ίδιο πριν άπό έξη μέρες. Είναι εκείνος πού τού έδωσε τή μαχαιριά στο πόδι, άπό τήν οποία υποφέρει ακόμα... Τή στιγμή μάλιστα τούτη, ό Σιού υποφέρει αφάνταστα άπό τήν πληγή του1. Στήν λύσσα καί στην α­ πελπισία του, βλέποντας νά αρπάζουν τον καινούργιο αλ­ λά αγαπημένο του φίλο, έχει ξεχάσει πώς τό πόδι του δέν βαστάει ακόμα ικι5 έχει όρμήσει στον δρόμο σάν λιοντάρι. ίΚαθώς όμως χάνει πιά κάθε ελπίδα πώς μπορεί νά κάνη κάτι γιά τήν ώρα τουλάχιστον.

14

οί φοβερές σουβλιές άτττό την πληγή του· τον κάνουν να ούρλιάξηι άκόΙμοα ιμιά φορά, χωρίς νά το θέίλιη· ικαί να σωριαστή κάτω. 'Κόσμος .μαζεύεται μονομι­ άς γύρω του. — Είναι ό Σιού!, άίκούγον ται ολόγυρα κατάπληκτες φω ν?ές. Ό Γενναίος Αετός προσπα θεΐ νά ξεφύγηι από τό πλήθος άλλα δειν τό καταφέρνει. ΟΙ πόνοι πού νοιώθει είναι φρικτοί'. Στο άπόΓΓομο τέντωμα των νεύρων, καθώς έτριεξε, ή πληγή του έχει ανοίξει και πάλι. Ωστόσο βλέπει καί κάιποι ον αστυφύλακα νά σκύβη από πάνω του. — Τι συμβαίνει, Σιού; ρω τάει ιμ3 ενδιαφέρον τό όργανο τού νόμου πού κι5 αυτό άικόμα

'0 ξερακιανός τύπος τού δίνει ενα τρομερό χτύπημα στο πρό­ σωπο.

ΓΚΡΕΚΟ είναι θαυμαστής του τρομερού δεξιού μπάκ τής θρυλικής «Τσρεντ». — Έκλεψαν τον ΓκρέΙκο!, μουρμουρίζει ό Ινδιάνος μέ άπόγνωσ ι. "Έκλεψαν ^ τόν ^λωμό άδελφό του Σιού! Πρεπει νά τρέξετε γρήγορα! Έκεΐνο τό αυτοκίνητο... Τόν πήραν μέ τό αυτοκίνητο!...,Ό αστυφύλακας γυρίζει ο­ λόγυρα τό βλρμμα του. — .Εΐδε κανείς τόν αριθμό του άμαχου που λέει ό Σιού; φωνάζει. 'Κάποιος τό έχει δή άίπό τό πλήθος. Ό αστυφύλακας γρά­ φει τόν αριθμό ικαί τρέχει σ’ ένα τηλέφωνο. Στο ιμεταξύ έχουν σηκώσει όρθιον τόν Σιού κα'ί τού έχουν ξαναδώσει τό μπαστούνι του. Τόν μεταφέρουν σ’ ένα φαρμα κεΐο πού εΐναι πλάϊ κΓ ό φαρ μακό ποιος τού περιποιείται την πληγή του πού σιγά - σι­ γά παύει νά τού πανάη τόσο πολύ. Μά τού "Ίντσοο Νά Τιάρα Λαιμιόπα δέν τού καίγεται καρ φάκι γιά όλες αυτές τις περι­ ποιήσεις, που δείχνουν την α­ γάπη· πού τρέφει γι’ αυτόν ο­ λόκληρο τό Σάο ΤΊάολο. Εκείνος είναι απαρηγόρη­ τος γιά την ατυχία τού Κώ­ στα. Θεωρεί τόν εαυτό του υ­ πεύθυνο γιά ό/τι συνέβη στον φίλο του, επειδή ^ τόν άφησε γιά μιά στιγμή μόνον^του. Τά στήθη του είναι γεμάτα αητό τύψεις κάί θυμό. 'Αλλοίμονο άν κάποιος από τους τρεις άπαγωγεΐς του Γκρέκο έπεφτε αυτή τή στι*

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

15

γιμή στα χέρια του Ινδιάνου Σ ιού... Ο! ΑΤΥΧΙΕΣ ΤΟΥ ΣΙ ΟΥ

ΕΝ ησυχάζει στιγμή ώσ­ που νά τοΰ1 δέσουν τό πό­ δι του κοίι, δταν κορμιά φορά ό φαρμακοποιός καταψιέρνηι κιαί ξεμπερδεύη· μαζί του, αρπάζει το /μπαστούνι του και τρέχει πάλι έξω. Ταυτόχρονα άιπό την άλλη, γωνία του δρόμοι» έρχεται πιρός το ίμερος του ό αστυφύ­ λακας, για νά τού δώιση; νεό­ τερες πληροφορίες. Τό ύφος του δεν άρέσει καθόλου στον Ινδιάνο, πού χλωιμιάζει και γί νεται πιο άσπρος από τούς «χλωμούς ανθρώπους» πού στέ κουν ολόγυρά του. — Δυστυχώς, λέει τό όρ­ γανο τού νόμου, τό αμάξι μέ τό όποιο έγινε ή απαγωγή ή­ ταν κλεμμένο! Τό βρήκαν στο δρόιμο τής Μπράνκα, πεταμέ­ νο σ’ ένα χαγτάκι. Φαίνονται σττό ίδιο ιμέιρος σημάδια άπο ένα δεύτερο αμάξι. Οί άπαγωγεΐς συνέχισαν τον δρόμο τους •μ* αυτό... —Οί λευκοί σκύλοι βά τό πληρώσουν ακριβά αυτό ! λέει ό Σιού ιμέσα από τά δόντια του. Ό Σιού θά τούς πιή τό αίμα άν πειράξουν έστω καί μιά τοίχσ τού άδελφού του τού Γκρόκο! -— θά προσπαθήσουμε νά ■μην τούς άφήσουιμε νά τον πει ράξουν, Σιού, λέει ό άστυφύλακας, για νά τόν καθη,συχάρην

Ανάμεσα τους, μέ τό Νο 10 στήιν πλάτη., βγαίνει καί τό ξαν­ θό ' Ελληνόπουλο!

Ό Σιού τόν κιυττάζει ξαφνι κά παράξενα. -— Πριν έξη κύκλους τού ήλι­ ου, φωνάζει, οί ϊδιοι αυτοί άν θρωποι είχαν κλέψει κάί τον "!ντσου Νά! — Οί ίδιοι!, λέει έκπληκτος ό άστυφύλακας. Πού τό ξέ­ ρεις; — Ό "\ ντσου Νά είδε τόν σωφέρ τού αυτοκινήτου... ^Η­ ταν αυτός πού βύθισε τή λάμα τού μαχαιριού του στο πό­ δι του Σιού... "Άν 6)μως πείρά ξηι τόν λευκό αδελφό μου, ό Σιού τότε θά βύθιση τά δόν­ τια του στήν καρδιά του σω­ φέρ !... — Σ ιού, πρέπει νά τά κα­ ταθέσουμε όλα αυτά οπήν ά στυνοιμία! Πρέπει νά πής πσ^ νω - κάτω πώς ήταν ο άνθρω­ πος αυτός πού σέ τραυμάτισε,

16 — "Ολ’ αυτά ό Σιου τά^ έ­ χει ηδηι πή στην άαπυινομία. Ό Σιου τώρα) θά κάνη κάτι άλλο ττ ιο 61 αστικά..... — Δη λαίδή; ιρωτάει ανήσυ­ χο το ορίγανο του νόμου. Ό αστυφύλακας είναι α­ νήσυχος γ ι ά τον Σ ι ού, γιατί καταλαβαίνει πώς στ5 άλήίθεια άν καταψερη και δρεθή άντιμίειτωπος ιμέ κανόναν από τούς άτισγωγεΐς του φίλου του, δέ θά διστάση ούτε στιγμή νά τον -ξεκάνη και τότε θά πάιη •φυλακή γιά όλα του τά χρό­ νια. — Ό Σιου, αποκρίνεται ό Ινδιάνος θά πσιη στο Παρέζο. Στη βίλλα που τον είχαν κι5 αυτόν τον ίδιο αιχμάλωτο- ποϋν άπιό έξη, κύκλους του ήλίιου γύρω άπό τη γη... Μπορεί στο ίδιο ,μέρος οι λευκοί σκύλοι νά πάνε καί τον χλωμό αδελφό μου... Ό άστυφύλαικας κουνάει τό κεφάλι του ιμέ αμφιβολία. — Δεν θά είναι κανείς έκεΐ, Σιού, λέει ιμέ λύπη. Την περασμένη Κυριακή είχαν πάει γιαΤί έλειπε ό Ιδιοκτήτης τής έπαυλεως. Τώρα πιθανόν νά έχη γυοίάει. Αλλά κι5 άν ακό­ μα δεν γύρισε, δύσκολα θά έχουν ξαναπάει ατό Τδιο μέ­ ρος πού έχει έπισημάνει ή άστυνομίια... Πάντως άν θές νά ■βεβαιωθής κισί μόνος σου, πά με μαζί ως έκε?... — Ό "Ιντσου Νά θέλει νά πάη!, δηλώνει αδίστακτα ό Σ ιού. — Εμπρός λοιπόν! "Αν καί άλλη; μια άπόδειξις πώς

ΓΚΡΕΚΟ

δέν θά βρούμε τίποτα, εΐναι πώς τό Παρέζο βρίσκεται στά Νότια τού Σάο Πάολο, ενώ ό δρόμος τής Μπράνικας πού βρέθη|κε τό αμάξι πού πήρε τον φίλο σου, εΤναι στά βορει­ οδυτικά τής πάλης... Αυτά δλα είναι πολύ σω­ στές σκέψεις, γιά τον Σιου ό­ μως εΐναι χειρότερα κά άπό κινέζικα. Εκείνος -ξέρει, πώς του1 έκλεψαν τον άγάττηιμένο φί λο του. Πώς αύριο είναι ένα άπό τά μεγαλύτερα καί δυσκο λώτερα παιχνίδια τής «Τορεντ» στο πρωτάθλημα τής Βραζιλίας. Πώς ούτε ό ίδιος δέν θά μπορέίση νά βοηίθήση την αμάδα του σ5 αυτό τον α­ γώνα κα'ί πώς επομένως ή συμ μετοχή του ΠκρΙέκο εΐναι πε­ ρισσότερο άπό: άπαράίτητη,. Κατά συνέπειαν, πρέπει νά τρέξη νά τον 'βρή!... Όπουδή ποτέ κι5 άν υπάριχη, καί ή ε­ λάχιστη ελπίδα πώς μίπορεΐ νά τον δρή. Δυστυχώς όμως ή κατάστα σις δεν είναι τόσο εύκολη ό­ σο τη νομίζει ό καλοκάγαθος Ινδιάνος. (Δύσκολα μπορείς νά βρής, μέσα σέ τόΙσο μικρό περιθώριο χρόνου, έναν άνθρω πο, κρυμμένον καλά σέ μια ο­ λόκληρη; μεγαλούπολ ι... "Ετσι, όταν φτάνουν μετά άπό λίγη ώρα ιστό Παρέζο, μέ τό τραΐνο, καί τρέχουν στην έπαύλΐ' ττού τό υπόγειό της εΐ χε φιλοξενήσει δεμένον χειρο­ πόδαρα τον Σιού, δέν βρί­ σκουν σ’ αύτήν παρά μόνο τον π ραιγμ ατ ι,κό ίδ ι οκτήτη της, κύριον Τζόε Κόλλινς..,,

Ο ΗΡΩΙ ΤΠΗ ΓΗΠΕΔΩΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ

ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ αρχίζει σιγά - σιγά να συνέρχεται. 5Ανοίγει τά μάτια και κιυττάζει ολόγυρά του π αρ αξενεμένος. Νοιώθει έναν φοβερό πόνο στο κεφάλι του καΓι στην άρχή βλέιπει τόσο θαμπά που δεν μπορεί νά ξεχωρίσηι τι εΐ ναι τό -καθένα από τά διάφορα αντικείμενα πού υπάρχουν γύ­ ρω του. Καθώς όμως ή ώρα περνάει τά πράματα αρχίζουν νά ξε­ καθαρίζουν περισσότερο. Προσπαθεί νά άνασηικωθή αλλά δεν τά καταφέρνει ούτε νά κιουνήσαγ Τρομάζει. Ή πρώτη1 του σκιέψις είναι πώς είναι άρρωστος. Βσιρειά άρ­ ρωστος. Μά -ξαφνικά, >μέσ·α από τό σκοτισμένο (μυαλό του περ­ νούν δλα σάν αστραπή. Θυ­ μάται τά πάντα. Νοιώθει και τό σφίξιμο γύρω ατό κορμί του και καταλαβαίνει πώς θά είναι δεμένος. Τινάζεται σάν μονιασμένος για νά έλευθερωθή. Ό πόνος στο πί|σω ιμΐέιρος τού κεφαλιού ταυ τον τριβελίζει άγρια. Γιά μιά στιγμή νομίζει δτι θά λιποθυμήίση πάλι. Xρε ι άζετ α ι νά συγικ εντ ρώση άλη του τή σιδερένια θέλησι< γ ιά νά διατηρήση τις αι­ σθήσεις του. Ή ιο ψύχραιμα τώρα εξετά­ ζει γύρω του με τό βλέμμα, δσο μπορεί νά στρίψη τό κε­ φάλι του καί βλέπει δτι βρί­ σκεται μέσα σ’ ένα στενόχω­

17

ρο δωμάτιο φορτωμένο με πα λιά έπιπλα, τό ένα επάνω στο άλλο, σά νά πρόκειται γιά ά ποθήικη. Ό ίδιος είναι δεμέ­ νος έπάνω σε μιά καρέκλα ιμε χοντρά καί γερά σκίοινιά, τό σο (πολύ σφιγμένα, ώστε τον εμποδίζουν άκόίμα καί στην α­ ναπνοή. Ό Κώστας ωστόσο δεν α­ πογοητεύεται. Είναι άιπό τούς ανθρώπους εκείνους πού δεν παραδίνονται μέχρι την τελευ ταία στιγμή. Πού δσο καί μιά πνοή αναδεύει τά στήθη τούς, μάχονται πεισματικά γά την ιέπιικράτηισι καί γιά τή νίκη. Βάζει δλα του τά δυνατά γιά νά τά καταιφέρη, νά λυθή. Αποτέλεσμα είναι δτι οι νέες του προσπάθειες τού δί­ νουν νέους τρομερούς πόνους στο σημείο εκείνο τού κεφα­ λιού που τον έχουν χτυπήσει οί άπαγωγεϊς ταυ. "Ενα πνιχτό βογγητό ξε­ φεύγει από τά χείλη του άθε­ λα του. Τότε από τό διπλανό δωμά τιο άκούγεται κάποιος θόρυ­ βος. (Βήματα πλησιάζουν σιγά σιγά προς την πόρτα τού δι­ κού του δωματίου. "Ενα κλει­ δί στριφογυρίζει στην κλειδω νιά. Ή πόρτα ανοίγει, τρίζον­ τας. Στο άνοιγμά της ένας ψη λός, ξερακιανός τύπος κάνει την έμφάνισίι του. Ό Κώστας, την πρώτη στι γμ(ή πσύ τον βλέπει, νοιώθει ένα κρύο άνατρίχιασμσ νά κα

ΓΚΡΕΚΟ τ ρ οοκυίλ άη στ ή ραχοκοκκαλ ι ά του. Τά μάτια αυτού του φοβε­ ρού ανθρώπου, γυαλίζουν σαν αναμμένα κάρβουνα καθώς καρφώνονται πάνω στο Έλλιητ νόπτουίλο. — “ύτρνιηισες, ε; γρυλλίζει ίμια φωνή σφυριχτή σαν του φι διού. ' Απλώνει. τό χέρι του και γυρίζει έναν διακόπτη. Τό α­ κατάστατο δωμάτιο πλημμυρίζει στο φως. Τώρα μόλις ό Κώστας αν­ τιλαμβάνεται ότι τόση ώρα τό ίμερος φωτιζόταν απτό τις γ,ρίλλιες του παραθύρου καί από τό δυνατό φως που ύπήρ χε άπ’ έξω.

Τό άγάρι γυρίζει και κυττά ζει τον σατανικό άνθρωπο ,μέ θυμό. — Γιατί μ.’ έφέρατε έδώ; ,μουγγρίζει. Τί θέλετε από μέ­ να; Στήν άνήμίπσρη, λύσσα του αγοριού, ό ξερακιανός τύπος γελάειι ,μ’ ένα σφυριχτό γέλιο σαν τήν ανάσα του φιδιού. — Νεαρέ ιμου, γρυλλίζει ιμέ άπαίΙσια ειρωνεία, θά έλεγα πώς αυτό είναι σπουδαίο μά­ θημα για σένα, για νά καταλάιβης ότι στο μέλλον δεν πρέ πει νά ανακατεύεσαι· σέ ξέ­ νες υποθέσεις!... "Οταν μοϋ πήρες τον Ινδιάνο μέσα από τά χέρια μου, μουκανες πολύ μεγάλη ζημιά!... Τώρα όμως

Ενα χτύπημα στον καρπό τον κάνει νά πετάξη τό όπλο τού θανάτου.

Ο ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

ι0 Γκρέκο μ’ ενα αριστοτεχνικό σούτ,, ττετά τή μπάλλα πάνω απ’ τό κεφάλι του, στα δίχτυα.

θά μου >ξεπλη|ρώισης μέ τάκο δσα ιμου χρωστάς! — Τέρας!, μουγγρίζει ό Γικρέκο με μανία. "Ωστε εσύ είσαι πού είχες διατάξει να άπαγάγαυν τον Σ ιού!... Μά ό συνομιλη,τή-ς του συ­ νεχίζει την κουβέντα του με καταττληικιτιικιή απάθεια σά νά μην ακούσε καθόλου τα λόγια του Κώστα, — Αυστυιχώς όμως γιά σέ­ να, λέει, δεν θά μιπορέση νά σου χρηισιμεύση1 αυτό γιά μάθη|μα, όπως σου έλεγα... ΓιαΤΐ ή τιμωρία σου θά είναι πολύ σκληρή... Ή Τδια τιμωρία πού επιβάλλω σε όλους όσους πάνε άντίθετα ιμέ τά σχέδιά

μου! Ό θάνατος! Ό Κώστας Γεωργίου νοι­ ώθει μονομιάς τό αίμα του νά παγώνη. Είναι θαρραλέος δσο λίγοι αλλά ή λέξις αυτή αντήχησε ξαφνιικά καΓι τρομερά στ5 αυ­ τιά του. Ούτε μιά στιγμή δεν είχε ψανταστή ότι αύτός ό παλιάν θρωπος πού στέκει μπροστά του μπορούσε νά έχη τόσο α­ παίσιους σκοπούς εναντίον του. Ή στιγμιαία ταραχή του Γικρέκο φαίνεται νά ευχάριστή τον άπαγωγέα του. Τά λάμπε ρά του μάτια καθρεφτίζουν μιά τρομερή, σαδιστική χαρά.

20

ΓΚΡΕΚΟ

— ·Ναί, θά πεθάνης, νεαρέ νος πού αισθάνεται είναι φο­ βερός. "Όχι άιπό το χτύπημα μου!, σφυρίζει μέ τή, φίδίσια φωνή του. Τίποτα δεν ,μττορεΤ τού σατανικού ανθρώπου. Τό κεφάλι του έχει στην κορυφή νά σέ γλυτώιση,... Τάίχω ετοι­ μάσει άλα μέ κάθε λεπ'τομέτου ένα φοβερό πρήξιμο πού τού τό έκαναν αυτοί πού τον ρεια... Τό' πτώμα σ,ου θά βρε άπήγαγαν. Σέ κάθε του κίνη­ θή /πολύ μακρυά άιπό· δώ... Κα νείς δεν πρόκειται νά μ" ένοσί κάνει τον Κώστα νά άναχλήισηι ποτέ γι’ αυτή την ύπότριχιάζη από τούς σομβλερούς θεσι και σέ λίγες .μέρες θά πόνους. Στο σκαμπίλι εκείνο, είσπράιξω ένα τεράστιο- ποσό τά βλέπει άλα σκοτεινά πάλι πού θά -μου άποδώση: ή ήττα γύρω του κάί τού έρχεται λι­ τής «Τόρεν/τ» από τή «Φλα> ποθυμία. μ ίνγικο» στο πρωτά9λ.ημα!.... Σφίγγει τά δόντια του μέ λύσσα: αφάνταστη καί μέ πει Ό Γκρέκο ρχει- ξαναιβρή ό­ σμα τό γενναίο Ελληνόπουλο. λη του την αυτοκυΐρ ι αιρ.χ ίά. Τό Γιά μ ιά ακόμη φορά καταφέρ­ μίσος πού λάμπει στά μάτια νει νά κρατηθή στις αισθήσεις του καθώς κυττάζει εκείνο τό του. ανθρωπόμορφο τέρας είναι τό Τά μάτια του καρφώνοντας σο τρομακτικό, πού άθ'ελά του σαν μαχαιριές ο3 εκείνα τού ό σατανικός άνθρωπος κάνει κακούργου. μιά φοιβιΐσμίένη κίΜησι. * Ωστόσο αυτός φαίνεται ικα ,— Ή «Τορεντ» θά νικήση! νοπο ιημιένος τρομερ ά. λέει ξερά τό αγόρι. Και χωρίς "Έχει παρακολουθήσει όλη έμενα μπορεί νά κερδίίση τή τήν απεγνωσμένη· πάλη, ^πού «Φλομίνγικο»! Κι5 όσο γιά σέ κάνει ό Γκρέκο γιάςνά μή λτ να, κακούργε, όχι μόνο δέν ποθυμήση1 καί φαντάζεται άτι πρόκειται νά κερδίίσηις δεκάρα αυτό οφείλεται στο δικό του αλλά καί θά σέ κίρεμάσουν γιά. τό έγκλημά σου! Κανέ­ χτύπημα. νας δολοφόνος δέν έχει άιποφύ — Αέν θά σέ σκοτώσω τώ­ γει την τιμωρία ώς σήμερα ρα, μικρέ ηλίθιε!, τού λέει μέ καί (μήν περιμίένης πώς θά εί­ σαρκασμό-. Θά πεθάνης αύ­ σαι 6 πρώτος που θά γλυτώριο! Αύριο τό απόγευμα! Θά ση. σέ άιφήσω πρώτα νά παρακο­ λούθησης τή συντραιβή τής α­ Τό πρόσωπο του ξερακια­ γαπημένης σου «Τορεντ»! Θά νού τύπου γίνεται κατακόκκιτήν δής στήν τηλεόρασι μέ ά­ νο από τή , μ αν ία του. Σηκώ­ λες της τις λεπτομέρειες !... νει τό χήρι του μ3 ένα άγριο "Έτσι, θά πεθάνη πρώτα ό ε­ μου/γρητό κάί δίνει ένα δυ­ γωισμός σου καί ή πίστις σου νατό χτύπημα στο πρόσωπο καί ιμετά έσυ!... τού Γκρέκο. Τό αγόρι σφίγγει τά δόντια /—-Ή «Τορεντ» θά κερδίση,! του γιά νά μή φωνάξη. λέει^ ήρεμα ό Κώστας μέ στα­ Τό καταφέρνει άν καί ό πό θερή φωνή.

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ — 0ά τό δούμε λοιπόν!... Ό ξερακιανός τύπος κόκκι­ νος σάν παπαρούνα από τό βυ|μό του βγαίνει< άπό> τό δω­ μάτιο κλείνοντας κιαί κλειδώ­ νοντας πί'σω του την πόρτα. Ό ΠφέΙκο μένει όλομόνα:χος ρέσα στο σκοτάδι, γιατί ό κακούργος βγαίνοντας εκλει σε κ·αΐι τό ψώς. Οΰτε άπό τις γρίλλιες του παραθύρου τώρα δεν εριχεται καίμμίιά άχτίΐδα ό­ πως πριν...

21

τη,λεόΐρασι. Σηκώνεται και άρχίΐζει πά­ λι _τις νευρικές βόλτες, του. -αφνιΐκά, χτυιπάει τό τηλέφωνο, που βρίίσκεται άκόυμπιίσμένο πάνω σέ ριά άδεια καισόνα. Τρέχε ι, καϊ αρπάζει τό α­ κουστικό ρΐέ ύφος ανυπόμονη^ σίας, — Εμπρός!... Ποιος είναι; Ή φωνή πού άκούει άπό τήν άλλη: άκρη τού σύριματος τον καθησυχάζει. Τά μάτια ΤΡΟΜΕΡΗ του αστράφτουν άπό άγρια ΕΚΠΛΗΞ! Σ χοιρά. ΞΕΡΑΚΙΑΝΟΣ τύπος — Εντάξει; ρωτάει. Κατα άφοΟ κλειδώνει τό δ ωθέσατε τά δελτία; Καί τις δέ ι μάτι ο του αιχμαλώτου κα ,χιλιάδες;.... Πολύ ωραία! του, ξαναγυιρίζει στο πλαϊνό. Δέ σάς είπε κανείς τίποτε; Δεν βρίσκεται πια στο ευΔεν έδειξαν κσιμμιά έκπλίηξι; (ρΜχοοίρο σαλόνι, όπου πριν δυο Ή φωνή του ανθρώπου του ιμέρες εδ ινε τις οδηγίες του αποκρίνεται μέσα στο ακου­ στους τρεις συμμορίτες. Τό στικό του: σπίτι αυτό που είναι τώρα, — Όχι, αφεντικό. "Ισα μοιάζει πολύ φτωχικό... "Ισως ΐσαι ό υπάλληλος σάς θυμόταν κάποιο άπό τά απομονωμένα κι5 άπό τήν άλλη φορά! έξοχ ι κά σπιτάκ ι α του Σ άο Π ά — Μέ θυμόταν; μουρμοορί ολο. ζει μέ κάποια ανησυχία. Ωστόσο τά κομφόρ δεν του — Ναι.... Μου λέει: Έλπί λείπο'υν. Πάνω σ5 ένα παλιό, ζω ο κύριός σας νά κερδίση ξύλινο τραπέζι, υπάρχει μια αυτή τή φορά... Είναι κρίμα τελειότατη συσκευή τηλεοράνά χάνη: κανείς τόσα χοήμσίτα οεως. Ξαπλώνεται σέ μια ξε­ γιά ένα ανάποδο αποτέλεσμα. χαρβαλωμένη πολυθρόνα καί Τά μάτια του σατανικού «μέ τό π ιό φυσικό ύφος του κό ανθρώπου αστράφτουν γιά σμου γυρίζει τό κουμπί. δεύτερη φορά. Γιά λίγη ώρα διασκεδάζει — Αυτό είναι πολύ καλό! παρακολουθώντας τις κινούμε μουρμουρίζει. Δεν τό είχα ακε νες εικόνες κάποιου κινηματοφ/θή. Τό ότι έχασα τήν άλλη γραφΊκου έργου. φορά μέ άλλα τόσα δελτία, Κάθε τόσο όμως κυττάείναι σπουδαίο γιά νά μήν ύζει τό μεγάλο ρολόϊ του χε­ ποπτευθή κανείς τίποτα τή ριού του καί όταν περνάει πε­ ρίπου μιισή ώρα κλείνει την δεύτερη. Μέ τό άλλο ζήτημα

©

22 τί γίνεται; Ή είίδηΐσις κύκλο φόρηισε; — Μόλις πριν από λίγο, αφεντικό!... Ό κόΙσμος είναι ανάστατος. Πολλοί θέλουν νά άκυρώσουν η ν’ αλλάξουν τά δελτία των προ γνωστικών τους Τό «σίγουρο» τής «Τόρεντ» πάει περίπατο χωρίς Γκρέκο και Σιού μέσα... — Μήπως παίξη όμως ό Ινδιάνος; — Αδύνατον. Τό πόδι του άνοιξε πάλι- σήμερα τό από­ γευμα. —< Μήπως πρόλαβαν αρ­ γά έστω, νά καταθέσουν δελ­ τία μέ προγνωστικά υπέρ τής «Φλαρίνγκο»; —Κατέθεσαν .μερικοί αφεν­ τικό. Μά λιγοστά. Κιι’ άν πετύχουν τή «Φλαιμίνγκο» δεν εί­ ναι εύκολο νά πιάσουν όλους τούς άλλους συνδυασμούς... Έσεΐς μέ τις δέκα χιλιάδες

— Υπάρχει ενα απόστημα, μουρμουρίζει ό γιατρός,

ΓΚΡΕΚΟ δελτία θά εισθε ό νικητής. — Κολά...^ Γιά πές μου: Μ’ αυτούς πού λές πως θέλουν ν’ αλλάξουν δελτία ή νά άκυρώσουν τά δελτία τους τι γί­ νεται; — Φυσικά τίποτα, άφεντικιό. Δεν ύπαρχε ιι περίπτωσι ς νά αλλάξουν τά δελτία ή νά ά κΐυρωθούν ποτέ έξ αιτίας μετά βολής των προγνωστικών... — Έν τάξει»... ΚλεΤσε τώ­ ρα... Δέν θά ξαναεπικοινωνήσετε μαιζ'ί μου παρά αύριο, μετά τό τέλος των παιχνιδιών ’Έχω νά σάς αναθέσω ^ μιά σπουδαία αποστολή... Θά έρ­ θετε εδώ κατ’ εύθεΐαν άπό το γήπεδο... — Μάλιστα... Καληνύχτα, αφεντικό». Ό σατανικός άνθρωπος κα τεβάζει τό άκουστκκιό καί κλεί νει τό τηλέφωνο. Τό μειδίαμά του είναι τρομερό αυτή τή στιγμή. Πηγαίνει στην άλλη άκρη τού δωματίου πού βρί»σκεται ένα σχετικά στενόχωρο κρεββάτι. Βγάζει τά ρούχα του και πέφτει νά κοιμηθή. Τά απαίσια φωσφωρίζοντα μάτια του άμως άπομένουν άνοιχτά όλη τη νύχτα. Οι άνο­ μες σκέψεις πού περνούν άπό τό μυαλό του συνέχεια, δεν τον άφήνουν νά κο·!|μηιθή καθό­ λου. "Οταν πια εχη φωτίάει γιά καλά, αποφασίζει νά σηκωθή. Ντύνεται μέ την ήσυχία του. "Οταν τελειώνη, κάθεται καί τρώει βγάζοντας κρύα φα­ γητά άπό ένα ντουλάπι. Τελειώνοντας κι’ άπό τό πράγε'υιμ'ά του πηγαίνει στο

Ο ΗΡΩΣ ΤΗΝ ΓΗΠΕΔΩΝ πλαϊνό δωμάτιο. Ανοίγει την τπόιρτοα κοοόΐ ρί'χνει μιά ματιά μέσα. Ό Γικιρέκο είναι πάντα δε­ μένος στην καρέκλα του. Στο δωμάτιο αστό είναι μισοσκό­ τεινα ακόμα, γιατί οι γρίλλιες απομένουν ττάντα κλειστές. — θές μήπως νά ψάς τίπο τα γιιά νά έχης ορεξι νά τταρα κολουθήισης το «ματς» της όμάβος σου; του λέει ειρωνικά. — "Όχι, αποκρίνεται τό Ελληνόπουλο ήρεμα. "Οταν βλέπω αηδιαστικά πράματα δίπλα μου, δεν μπορεί νά μου κατέβη τό φαα ! Ό δεσμοφόλακας γίνεται κατακόικικινος καί τον πιάνει τρεμούλα οπτό τη λύσσα του. Κάνει νά μπή μέσα στο δω­ μάτιο γιά νά βαδίάη εναντίον του άγ ορίου, αλλά τό μετανοι ώνει. — Γρήγορα θά καταπιής τή γλώσσα σου, παλιάσικολο, σφυρίΐζει σάν φάδι· καί ξαναγυρίζει δίπλα κλειδώνοντας πάλι την πόρτα. "Ολο τό πρωΐ ό τερατώδης εκείνος άνθρωπος δεν κουνιέ­ ται από μέσα από τό δωμά­ τιό του. Καπνίζει αδιάκοπα τσιγάρα, τό ένα πάνω στο άλ λο, ολόκληρα πακέτα. Κάθε φορά πού ό ώροδεί'χτης τού ρολογιού του κάνει κΓ άπό έ­ ναν κύκλο, ένας αναστεναγμός άνακουψίσεως ξεφεύγει άπό τά κοκκαλιάρικα στήθη του. Ταυτόχρονα όμως καί ή νευρικότητά του (μεγαλώνει ό­ σο περνάει ή ώρα. Τό μεσημέ ρι ανοίγει πάλι τό ντουλάπι αλλά δέν έχει ορεξι. Τρώει με-

23

Τούς

ξεφεύγει καί κατεβαίνει σάν βολίδα.

ριικιές μπουκιές καί τά παρα­ τάει για νά τό ρίξη στο τσι­ γάρο. "Ανοίγει την τηλεόρασι στο σταθμό πού θά άναμεταδώση τον αγώνα «Τόρεντ» — «Φλαμίινγκο». Γ ιά δυο ^ όλόικληρες ώρες παρακολουθεί καβηλορμέ νος τά προγράμματα πού προ ηγούνται τής άνσμεταδόσεως. "Οταν τέλος ό στπήικερ αναγ­ γέλλει : — Καί τώρα θά παρακο­ λουθήσετε τον μεγάλο ποδο­ σφαιρικό αγώνα τής ημέρας! Δυο φιημιισμένιες —δυο θρυλι­ κές ομάδες, αντιμέτωπες! «Τό ρεντ» — «Φλ σμ ίνγικσ» ! Ό τερατώδης άνθρωπος α­ ναπηδά άπό τή θεσι του σά νά ακούσε κάιποια καταπλη­ κτική είδηισι. Σά νά μην ήταν ακριβώς αυτό πού άπό ώρες ολόκληρες περίμενε νά δή καί ν5 άκουρη.,.

34

Μά ό σπήκερ φεύγει ότττο την οθόνη, πού παρουσιάζει τώρα τό κατάμεστο άπό άτε λε ιώτες μυριμηγκ ιές ανθρώ­ πων, γήπεδο. Καΐί ή εικόνα παρουσιάζεται σιγά - σιιγά ά πό πιο κοντά. Δείχνει την πόρτα τών αποδυτηρίων απ’ όπου θά βγουν οί αμάδες. — Φτάνει νά είναι κομπλέ ή «Φλαιμ'ίνγκο» !, μουρμουρί­ ζει ό άίπαίίσ ιος κακούργος. Μά όχι... ’Άδιικα άνηΐσΐυχώ... Δεν μπορεί νά λείπιηι κανείς... "Ως χτες τη νύχτα ή σύνθεαις ή­ ταν σίγοφιη... -αφνιΐκιά αναπηδά. — ’Εκτός ικι’ άν εκείνος ό βρομερός Ινδιάνος μέ τό λαβω μιέινο πάδι, έκαμε καμιμιά δου λειά σάν τη δική μου γιά άντι περισπασμό!, ,μουγγρίζει χλω μ τάζοντας. ’Ά! Θά τον σκοτώ σω ικι’ αυτόν άν έχη κάνει κά τι τέτοιο! Ναι1! Θά τον σκο­ τώσω !... ζαΐφνιικσ, σωπαίνει·. Βγαί­ νουν στο γήπεδο ό διαιτηηής και οι επόπτες. Και ή φωνή του σπήκερ άκούγεται άμιέσως υστέρα: — Πρώτη βγαίνει ή φιλο­ ξενούμενη «Φλαμίνγκο»! Στη σύνθεσί της περιλαμβάνονται δλοι οί τακτικοί παίκτες, χω­ ρίς καμμιά αλλαγή ή απου­ σία...» Καί ενώ στην όθόνιη πα.ρου σιάζονται οί παίΐίκτες χειροκρο τούμενοι άπό τούς φιλάθλους, ό σπήκερ λέει· τά όνόιματά τους. — Καί τώρα ή θρυλική όμάς τής πόλεώς ,μας: «Τόρεντ»ί , συνετίζει ό σπήκερ με

ΓΚΡΕΚΟ .μεγαλύτερο ενθουσιασμό στή φωνή του. «"Ολα τά παιδιά της βγαίνουν στο γήπεδο γιά νά διεκδιικιήισουν τή νίκη... ’Ή μάλλον... Όχι- δλα! Στή σύνθεσι τής «Τάρεντ», αγαπητοί μας θεαταί, υπάρχει σήμερα ένα μεγάλο κενό! Ό κακούργος τρίβει τά χέ ρια του άπό χαρά. Τά μάτια του πετουν φωτιές. — Καί βέβαια! Καίί βέβα ι α!, μουγγρίίζε ι. άγ ρ ι α. Τό «κενό» που υπάρχει εκεί, βρί σκεται εδώ-!... ’Ά! Τον ξείχασα! Πηγαίνω· νά τον φωνάξω. Νά τον φέρω!... Πρέπει νά δή κι* αύτός!... Ή φωνή του σπήκερ συνειχί ζει: — Ή πληγή του ποδιού τού ’Ίντσοο Νά ιμετά την γνω στή άπόίπειρα εναντίον του, δεν τοΰ^έπιτρέ πιε ι νά άγων ι σθπ δυστυχώς. ’Έτσι ή αγαπημένη σας «Τόρεντ» θά παίξη χωρίς τόν θαυμάσιο δεξιό· της μπάκ. Ό κακούργος στέκεται κον­ τά στην πόρτα μέ γουρλωμένα μάτια. ^— Τί λέει ό ηλίθιος!, σφυ ρίζει ώργΤσμένος. Τόν Γκρέικο δεν τόν αναφέρει γιά «κενό» στή σύνθεσι; Επειδή έπαιξε μόνο μιά φορά; Τί σημασίά έχει; Φάνηκε ότι κανείς δεν μπορεΤ νά τόν φτάση !... "Ολοι στηρίζονταν... — "Ολες οί ελπίδες τών ο­ παδών τής «Τόρεντ» στηρίζον ται σήμερα στον καταπληκτι κιό νέο παίκτη τής όμάδος τους τόν ασύλληπτο Γικρέκο! Τόν Αετό τού Σάο Πάολο, πού μέ ανοικτές τις φτερούγες ήρ

Ο ΗΡύ2 ΤΛΝ ΓΗΠΕΑΛΝ θε κι5 έπεσε ξαφνικά την ιτερα σιμένη Κυριακή μέσα στις τά­ ξεις τής «Τόιρεντ»! Αυτός θά κάλυψη ασφαλώς ,μιε το παρα ττάνιοσ τό κενό πού άφηνε ι ό Σιού! Ό ξερακιανός τύπος τινά­ ζεται μ’ ένα άγριο ουρλιαχτό σά νά τον χτύπησε μαστίγιο στο πρόσωπο.. — Τρελλάθήκε!, γρυλλίζει Τρείλλάβηικε ό ηλίθιος! ιΠέφτει πάνω στην τηλεόρα σι και φωνάζει με μανία, κοροΐδείυιτ ικά στον σπήικεΐρ, σά νά είναι δυνατόν ό τελευταίος αύτός νά τον όκουιση: — Ό Πκρέικο είναι εδώ, τρελλέ! Είναι; ©δω! Τον κρα­ τώ! "Αδικα περιμένουν νά τόν δουν οι θεατές .σου! Σά ν5 αποκρίνεται στα λό­ για του ό ,σπήκερ λέει: — Οί φήμες που κυκλοφό­ ρησαν χθες τή νύχτα περί! δη θεν άίπαγωγής τού ΙΠκρέκο, εί­ ναι. έντέλώς ψευδείς καΓι έγι­ ναν ,μόνο γιά δημΊουριγίάν εν­ τυπώσεων κιαιί γιά νά άναίστα τώσουν πιθανόν τά προγνω­ στικά, γιά νά προστεθούν καί καινούργια δελτία αητό τους αφελείς!... ^ Ό κακούργος σηκώνει .ματ νισίαμένος τή γροθιά του σάν νά θέλιηι νά την καταφέρη μ5 λη του τή δύνομ,ι στο κρύσταλ λ ο τής συσκευής. Μά δεν προλαβαίνει;.. Ξαφνι κά, τά μάτια του γουρλώνουν Βλέπει εκεί μέσα στήν όθόνη τους παίκτες τής «Τόρεντ», που βγαίνουν ένας - ένας από τ’ αποδυτήρια. Κι* άνσμεσά τους... 5 Ανάμεσα τους μέ τό

νούμερο 10 στήν πλάτη, τό Ελληνόπουλο! Ό Γκρέικο! Ό 5 Αετός του Σάο Πάολο, ό­ πως τόν άτεκιάλεσε ό σπήικερ. Μια θύελλα δέρνει απ’ ά­ κρη σ’ άκρη την ανθρωποθά­ λασσα πού πλημμυρίζει τις κερκίιδες, μάλ ις έμφανίζεται. Καί ,μιά ρυθμική ίοαχή σάν παι άνας νί'Κΐης άντη|χεΐ: — Γικ(Ρ€ηκο! Πικιρέ-ικο! Ό κακου-ριγος έχει γίνει ά­ σπρος σάν τό- χία,ριτί. Τά βαθουλωμένα ως; τώρα μάτια του έχουν πεταχτή απαίσια έξω από τίς κόγχες τους. Ένα κρώ ξιιμο σάν του κόρακα βγαίνει από· τά χείλη του πού άφρίζουν. ιίΤεΤιέται κι’ αυτός έξω από τό δωμάτιο καί τρέχει στο δι πλανά, -©κλειδώνει. Ανοίγει διάίπλατα με μιά κίΐνησι γε­ μάτη, ανυπομονησία καί πυρε τόι. Στην καρέκλα πού ικαθόταιν ό Γκρέίκο, τό πρωΐ τής ί­ διας ,μέρας κάθεται ό Σιού! Τ ου χίαμογ ελάειι εύιχάρ ι σ τ α καί καθώς τό παράθυρο εΐναι ανοιχτό καίι υπάρχει άπλετο φως, φδίνεται καί ολόκληρη ή σειρά από τά μαργαριταρέ­ νια δόντια του. — Κόκκινε σκύλε!, ούρλιά ζε^ σάν μαινόμενο σκύλα ό φο νιας. Θά πεθάνης λοιπόν έσύ, γι’ αυτό πού έκανες! Με^ ι μ ι ά άστραπ ι α ί α κ ί νη)σ ι τραβάει από την τσέπην του ένα πλακέ πιστόλι, άλλά τήν ίδια στιγμή ένα γυμνό, άτσα λένιο χέρι τινάζεται πίΐσω από τήν πόίρτα. "Ενα τρομερό χτύπημα πά

ΓΚΡΕΚΟ

Ϊ6 νω στον καρπό τον κάνει νά πετάξηι τό δττλο τού θανάτου, μαζί μ5 ένα ξεφωνητό πόνου. Βλέπει έντρομος ενα ,ρωιμα λαΤο ϊν&ιάνο νά τον άρπτάζη; ά πό τον γιακά καί νά τον σηκώνη στον αέρα σαν φτερό! — Ό 'Ίντσου Νά Τιάρα Λαμάτα, λέει τότε μέ μεγάλη ευγένεια ό Σιου στον κακούρ­ γο, έχει την τιμή καί την εύχαρίστηΐσι νά σου συστήση τον πατέρα του καί αρχηγό τής φυλής των Σ ιού, τον Με­ γάλο Βούβαλο με τά Τρία Κέρατα, κύριε Κόλλινς! Άλλα ό .Μεγάλος Βού­ βαλος, έχει κιόλας σηκώσει ό­ πως είπαμε σάν φτερό τον κα­ κούργο καί τον τρέχει στο δι­ πλανό δωμάτιο, γιατί τό με­ γάλο ματς τού πρωταθλήμα­ τος άρχιζε ιι...

'Ο Τκιρέκο κάνει δυο βήμοοτα σάν μεθυσμένος και υστέρα σωριάζε­ ται βαρειά...

Μέ τό φορείο έρχονται καί παίρ­ νουν τό Ελληνόπουλο. ΝΕΚΡΑ ΣΤΙΣ ΚΕΡΚΙΔΕΣ

ΑΙ,' τό ματς αρχίζει στο απέραντο στάδιο τής Μπάκα, όπως ικαί την πε­ ρασμένη Κυριακή. Μά από τις πρώτες μιπαλλιές, φαίνε­ ται ότι ό Γίκρέκο δεν βρίσκε­ ται σέ τόσο καλή κατάστασι. ^ Κάί πραγματικά, τό Έλλη νάπουλο έδειξε στον προπονη τη του τό φοβερό χτύπημα του κεφαλιού του καί του είπε ό­ τι καλύτερα θάταν νά μην έ­ παιζε. Μά ό προπονητής εί­ χε άλλη γνώμη. — Ή φήμη σου καί μόνο, θά τους κάνη νά απασχολούν­ ται τουλάχιστον δυο αντίπα­ λοι μ,αζί σου! Έτσι·, θά παί­ ξουν τουλάχιστον μέ μεγαλύ­ τερη εάχιέρεια οί συμπαΐκτες σου!... Αυτός είναι 6 λόιγος πού ή

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ απαγωγή καί ή φοβερή νύχτα πού πέρασε ό Γκρέκο κρατήθη* καν -μυστικά καιΐ ή απαγωγή του διαψεύσθηικε έπισήιμως. Πρέπει οι άντίπαλοι να τον λογαριάζουν σαν τον ύπ’ άριθμόν ένα κίνδυνον για την ε­ στία τους! ■ΚαΠ αυτό γίνετατ. Τρεις και οχι δυο παίκτες τής «Φλαμίνγκο» τρέχουν συ­ νεχώς από κοντά του. Μά κι5 ό Κώστας δεν ψαίιΐνετται ΐκα νός να κάνη: τίποτε. Ή ξένη ό μάδα παίζει φοβισμένα στην αρχή, άλλα βλέποντας πώς ό Γκρέκο δεν φαίνεται και πο­ λύ στα κέφια του, ξεθαρρεύει σιγά - σιγά. Τό παιχνίδι της αρχίζει να στρώνη. ΚΓ δσο περνάει ή ώρα πιέζουν αυτοί τώρα την εστία τής «Τόίρεντ». Ό ένας άπό τούς τρεΐς παί­ κτες πού παρακολουθούσαν ώς τώρα τό Ελληνόπουλο έ­ παυσε νά άσχολήιται ,μαζί του

Γκρέ - κο! Γκρέ - κο!

2;

Μττάλλα και τερματοφύλακας κυ­ λάνε στο τέρμα.

και προωθεί τό παιχνίδι επι­ θετικά. Τά πλήθη προσπαθούν νά ενθαρρύνουν τον νεαρό παίκτη πού .με ιμιά του έιμφάνισι κατάφερε νά τον φωνάζουν "Αε­ τό τού Σάο Πάολο! Μά οι φωνές τους τον ζαλίζουν αντί νά τον ένθουσιάσουν. Σε κάθε του βήμα καθώς τρέχει, νοι­ ώθει φοβερούς πόνους στο κε φάλ,ι του πού τραντάζεται ά­ γρια. Κρύος Ιδρώτας τον περιλουει... Καί ξαφνικά, άπό μια άπόικρουσι ενός συμπαίκτη του, ή ιμπάλλα έρχεται καί τον χτυπάει στο πίσω μέ ρος τού κεφαλιού, πάνω στο πρήξιιμο. Ό Γκρέκο στέκει μ·ιΐά στιγμή σαν κεραυνοβολη μένος. Ό "Ί^ντσου Νά πού παρα­ κολουθεί άπό την τηλεάροαι τη σκηνή, ένω ώς αυτή τή σπ

28 γΐμή φαίνεται κάπως Ανήσυχος τώρα πετάγεται όρθιος και ζητωκραυγάζει: — Τώρα θά τούς σαρώση όλους! ξεφωνίζει και βγάζει καί μια ινδιάνικη, πολεμική κραυγή. Αλλά ό ενθουσιασμός του σβύνεΐ' άμέίσως. Ό Πκρέίκο πα ρατπατάει. Κάνει ένα - δυο βή ματα σαν -μεθυσμένος καί σω­ ριάζεται βαρύς στο πράσινο τα πέτο χωρίς αισθήσεις. — Ό Σ ιού δεν ιμπορεΐ νά καπαλάβιη»!, ,μουρμ ουρίζε ι μ έ γουρλωμένα μάτια. ό Ινδιάνος. Ό Σιού κάτι τέ'τοιο περιμένει κάθε φορά γιά νά τούς διάλυ­ ση, όλους! Ωστόσο, τον πρώτο ψίθυρο τρόιμου πού ξεσηκώθηκε μέσα στο απέραντο γήπεδο από την πτώσι του ΠκιρέΙκο, τον άντικα τέστηισε άΐμέσως μιά γενική

νέκρα. Μέ το φορείο έρχονται κι* άνασηικώνουν τό Ελληνόπου­ λο, ακίνητο, σάν ξύλο. Τό παίρνουν από τό γήπεδο. Ή «Τόριεντ» συνεχίζει μέ δέκα παίκτες... Κι* όταν τελειώνη τό ημίχρονο, ή «Φλαμίνγκο» κερδίζει μέ 2—0 ! Τά μάτια του κακούργου, μ'5 όλο πού σπαρταράει σάν ψάρι μέσα στις χερούκλες τού Μ εγάλ ου Βούβ αλου, γυαλί­ ζουν άπαίίσια από χαρά. Ο ΣΙΟΥ... ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ !

ΩΣ όμως έγινε καί ό τρομερός ^ Σ ιού, βρέθη, κε στη θέσι τού Γκρέ κο, μέσα στο δωμάτιο τής

ΓΚΡΕΚΟ αίιχίμάλωάίας τού δευτέρου ; Φαίνεται πολύ παράξενο κι5 όμως είναι άπλουστατο. Ό Σιού τό περαΐσμένο βρά δι, καθώς γύριζε σάν τρελλός νά ανακαλύψη- τον φίλο του, χωρίς ελπίδα, ξαφνικά ^πήρε τό μάτι του έναν από τούς πα λ ιανθρώπους πού είχαν άπαγάγει- κιι* αυτόν τον ίδιον, νά καταθέτη μιέσα σ5 ένα πρακτο ρεΐο Ποδοσφαιρικών Προγνω­ στικών, δέκα χιλιάδες δελτία. Κατάλαβε άμέσως ότι κάτι συνέβαινε καί αποφάσισε νά τον παρ ακ ολουθήση. Τό έκανε πολύ άριστοτεχνι κά, όπως μόνο οι ϊνδιάνο·! ξέ­ ρουν νά παρακολουθούν, χω­ ρίς νά κάνη τον παραιμιΙκρότε ρο ήχο, σάν πραγματικό φάν­ τασμα. "Εφτασε στο ξενοδο­ χείο πού πήγε μέ τά άποκόιμ ιμαιτα τών - δέλτίών ,μέσα σε μιά βαλίτσα. "Ακούσε κοΛ τό τηλεφώνημά του καίί τον είδε νά πέφτη γιά ύπνο. Τότε 6 Σιού έφυγε! Ό Ινδιάνος δεν ήθελε νά διακινδυνευση την τύχη τού φί­ λου του. βασιζόμενος μόνο στις δικές του δυνάμεις. Δεν ήθελε νά είδοποιήση ούτε την αστυνομία, γιατί δεν είχε εμ­ πιστοσύνη. «Ή άστυνοιμ,ίια», σκεπτόταν <οδίέν ξέρει νά ένεργήση μέ τη βία ούτε μέ μυστικότητα. Θά σιυλλάβουν αύτόν τον παλιάνθοωπο κι* άν δέν θέλη νά τούς πη πού βρίσκεται ό _Γκρέκο, δέν θά το πή ποτέ... -έρω ό­ μως πολύ κ,αλά κάποιον πού δέν θά μπόρεση νά τού πή 6χι!»,

6 ΗΡηί ΐήΝ ίΉίϋΑήΜ Τρέχει στο σπίτι του στο Πσλμέρας. Πίσω στην αυλή, στον σταύλο, βρίσκεται ή άγα πηρένη* του φοράδα η Σφαί­ ρα. Ανέβηκε στη ράιχι της μ’ ένα πήδιηρά παρά το πονειμένο του πόδι καί έ'ξαφανίΐστηκε μέ)σα στη νύχτα προς τούς κατάφυτους λόφους πού τρι­ γυρίζουν τό: Σάο ΓΊάολο. Ό Μεγάλος Βούβαλος με τα Τρία Κέρατα βρισκόταν στον εβδορο ύπνο στην καλύ­ βα του κσΙθώς έφτασε, άλλα δεν χρειιάστηΐκε πολλές έξηγή σεις για νά άκαλουθήση* τον πρωτότοκο γυιό του πιάνω σ5 ένα δεύτερο αλόγα. Αίιγο αργότερα ό συμρορί της, πού κοιρόταν στο ^ ξενο­ δοχείο, ένοιωσε ένα ηράκλειό χέρι νά τού σφί/γγη, τον λαιιιμό. Μισοπνιγμένος ^βρέθηκε στον άερα κι.5 από κεΐ έξω στη νύ­ χτα. "Οταν αργότερα βρέθηκε στο ισπίΤι τού Σ ιού κάτωη άπο Τό πολερικό τσεκούρι τού φο­ βερού καί τρορερού Μεγάλου Βούβαλου καί δεμένος καλά, δεν δυσκολεύτηκε νά^περιγρα­ φή μιέ κάθε λεπτομέρεια πού θά εύρίσκαν τον Γκρέκο κι’ α­ πό πού έπρεπε νά υπτούν γιά νά συναντήσουν πρώτα αυτόν κι’ όχι τον κακούργο άφέίντικό του, πού .μπορούσε έχοντας δβ μιηρο στά χέρια^ τους^ τον Κώ­ στα νά τούς τό σκάση*. "Έτσι ρπήικσν από τό πλαϊ­ νό παράθυρο την ώρα πού ζύ­ γωνε κιόλας μεσημέρι-, αλλά μέ τον αθόρυβο τρόπο* πού οί ίνδ ιάνοι ξέρουν νά περνούν α­ πό παντού. Ό Κώστας έφυγε άμέσως γιά τό γήπεδο κι’ οί

δυο ίνδιάνοι —* πατέρας καί γυιάς —* έρειναν νά περίπου η|θούν τον άττιάίΐσιό κακούργο; "Όταν ραλίστα τον συνάντησον ό Σ ιού, ανακάλυψε *μέ ευ­ χάριστη, εκπληξι ρτι τον γνώ­ ριζε: Τον είχε δή όταν πήγε μέ τον άστυφύλακα στην έπαυλί' τού Παρέζο οπού* τον εΐιχαν αίχρσλωτίσευ ^Ηταν ό ιδιοκτήτης αυτής τής έπαύλεως, Τζόε Κ όλλ ι νς! 'Απλούστατα όμως γιά νά μην ύπάρ ξη, περίπτωσις νά ένοχοποιήθή^ τη βραδιά τής απαγωγής τού Σ ιού, ε,1χ*ε αφήσει ρόνυ τούς ανθρώπους του έκςΐ κι5 έκιεΐνος είχε φύγει γ·ά τό Ρίσ Ί ανέϊρο... ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ

ΚΩΣ ΤΑ Σ ^ συνέρχ ετ ά ι γρήγορα ιμέσα στ’ από δυτήρια. "Ενας γιατρός είναι σκυμμένος από πάνω του καί τό πρόσωπό του είναι ανήσυχο. -1—- Υπάρχει ένα άπόΐστήμα, ρουρρουρίζέι.. "Οσο είναι κλειστό, δέν θά ,μπορέση α­ σφαλώς νά παίξιή. Στο παροομ:κρο τράνταγμα θά γυρίζουν όλα γύρω του... Πρέπει νά το άνοίιξωρε... Μά αν πάλι τό άνοίιξωρε καί τό ράψωιμε τώ­ ρα καί παί-ξιη: άμέσως, θά εί­ ναι τροιμερός ό κίνδυνος άπσ μια σύγκρουσή.. — Ό πονοκέφαλος θά πε* ράση γιοπριέ; μουρμουρίζει ό Κώστας ιμέ λαχτάρά. -—- Κατά πολύ. Κάί (μέ κ*ρύ ες κομπρέσσες κατόπιν, ίσως φύγη τελείως!

©

ΓΚί*£Κ5 — Εμπρός λοιπόν! Ό γιατρός κυττάζει έρωτή ματιιιοά τον προπονητή του α­ γοριού ττού στέκει, κι* εκείνος στό προσκέφαλό του. — Πάσηι ώρα μένει ώσπου να άρχίση τό δεύτερο ήμίιχρονο; μουρμουρίζει. — Θέλει είκοσι λεπτά νά τελείωση τό πρώτο και ένα τέ ταρτο ή διακοπή, τριανταπέν τε λεπτά.... — Κάτι μπορεί να γίνη... Δεν θέλω όμως νά έχω, καμμιά ευθύνη... Νά τό ανοίξω; Ό προπονητής διστάζει. Εΐ να. χλωμός. Κυττάζει τόν Κώ στα μέ στοργή κιι* ^αγωνία. — Σάς παρακαλώ!, μουρ­ μουρίζει τό αγόρι ικετευτικά. Ή έπέμβασις λοιπόν γίνε­ ται και όταν οι ομάδες ξανο βγαίνουν στό γήπεδο μέ τήν έπανάληψι, ή «Τάρεντ» έιμψανί

*0 Κώστας πέφτει ιμέ τό κεφάλι πάνω στή οοκό τοΟ τέρματος τής

«Φλαμίνγκο».

ζεται πάλι με έντεκα. Ό Πκρέκο βγαίνει τελευταΐ ος μέ τό κεφάλι- του γεμάτο επιδέσμους. Μά κάνεις δεν πα ραξενεύεται πως άπιό μιά μπαλλιά μπορεί νά επαθε τό­ ση/ ζημιά ένα κεφάλι. Τό νέο γιιά τήν αλήθεια τής άπαγω­ γής του και τόν τραυματισμό του έχει διαδοθή στις έκατό χιλιάδες του λαού, μέ μαγιική τσιχύτηΓτα αστραπής. Οί ζητώ κραυγές πού τόν υποδέχονται τώρα εΐναι ουρανομήκεις. Κά­ νεις δεν πιρτεύει πως μπορεί σ* αυτά τα χάλια νά άλλάξη τήν τύχη τής «Τήρεντ» και τό εις βάρος της σκόρ. Τόν χειρο κροτούν όμως για την αύτοθυ σία του. Πολλοί μάλιστα φω­ νάζουν πώς για ένα πακχνίδι <3χαρένο για χαμένο» δεν πιρέ:πέΐ' νά διακινδυνεύουν τή ζώή τού καλύτερου παίκτη. Ωστόσο ό αγώνας άρχιζει. Ή άγωνίά βαραίνει δλε<^ τίς καρδιές. Ή νέκρα ξαναπέφτει πάλι στό γήπεδό. Στις πρώτες μπαλλιές ό Κώστας είναι καλάς. Δίνει α­ μέσως πάσσα μέ ακρίβεια σ’ εναν έλεύθειρο παίΙκτη. Οΐ υπόλοιποι άμως παίζουν νευ­ ρικά. Δέν μπορούν νά έκμεταλ λευβοΰν τις μπαλλιές του. Κι* δταν κορμιά φορά τού δίνουν πάσσα καί δέν είναι άκριβώς στά πόδια του, δέν τρέχει νά τήν προλάβη. ΟΙ παίκτες τής «Φλαμίνγικο» ξεθαρρεύουν πάλι βλέ* ποντάς τον νά παίζη έτσι φο­ βισμένα. Παύουν νά τόν προ­ σέχουν άγρυπνα. Καί τότε γίνεται τό μοι*

© ΗΡΏΣ Τ» ΓΗΠΪΑΙΙΝ ροοίο γι οούτούς. 'Απτ’ τά μπάκ τής «Τόρεντ» ξεκινάει ίμια μα κρυνή μποαλλιά. Είναι άπελπι σμένη άπόικρουισις μέσα στη σύγχυζαι. "Ολη ή άμυνα τής «Φλαμίνγικό» έχει προωθηθή μτιΐροστά. Ό Γκρέκο βρίσκε­ ται άκριιβώς πάνω ρτή γραμ­ μή τής σέντρας. Ή μπάλλα πεψτεΐι στά πόδια του. Χύνεται σαν αληθινός αε­ τός προς την άντίπαλη έστίά.· Τά μπάκ τής «Φλαιμ ίνγκο^ είναι στο ίδιο ύψος μαζί^ τοό και πιο πίισω λίγο. Μά τό δι­ κό του τρέξιμο είναι φτερό ύγικημιοα τής άστραπής. ^ Μέσα σέ σαράντα μέτρα τους έχει άφή'σει· δέκα πίισω ! Ό τέρμα τοφύλοχας κάνει απελπισμέ­ νη έξοδο. Ό Γκρέκο μ3 ένα α­ ριστοτεχνικό σούτ, πειτά την μπάλλα επάνω από τό κεφά­ λι του μέσα στά δίχτυα! «Φλαμίνγκο» — «Τόρεντ» 2—1.... Τά πίλήιθη παραληρούν. Ο] συμπαΤικτες του χύνονται μέ κραυγές χαράς ^νά τον αγκα­ λί άσουν. Ή βοή του πλήθους υψώνεται μεσούρανα. Ή νέ­ κρα πέρασε. Ή «Τόρεντ» χά­ νει άκόιμα άλλα τώρα όλοι αί= σιοδοξούν. Ό αγώνας ξαναρχίζει. Τά παιδιά του Σάο Πάολο πέ­ τουν αυτή τή φορά. Ή νευρικότης κιαίΐ ό φόβος έχει φύγει από τις κινήσεις τους. Ή νί­ κη άνοίγεται μπ,ράς τους και όλοι πιστεύουν σ^ αυτήν. Πάλι τρεΐς παίκτες άναλαμ βάνουν τή φ!ρούρηισι του Γκρέ κσ< Μά τώρα ό Κώστας παί­ ζει μέ λύσσα καί τρεΐς φρον

Κυττάζεισυνεχως τό κέρινο -ττρό σ ωπο του άρρωστου, άλλα καί τό δικό του έχει τό ίδιο χρώμα...

οοΐ δεν του φθάνουν! Τρεΐς φορές συνεχώς τούς ξεφεύγει καί κατεβαίνει σάν βολίδα άπ αριστερά. Φθάνει στή γραμμή του άουτ και γυρίζει τήν μπάλλα ^πρός τά πίσω στους συμπαΐικτες του. Τις δυο ή μπαλλα χάνεται. Τήν τρίτη,, ένα δε ξι βολέ τοΟ σέν­ τερ φάρ τής «Τόρεντ» τινάζει τά δίχτυα. Οί χιλιάδες του κό σμου πανηγυρίζουν έξαλλα πάνω στις κερκίδες. Τό γκόλ είναι δημιουργία του Κώστα καί τά πλήθη υ­ στερικά ξεφωνίζουν πάλι τ’ 6 νομά του μέ ρυθμικές κραυγές. Τρείλλό πανηγύρι έχει ξεσηκωθή μέσα στο απέραντο γήπεδο. "Ολοι πια ξέρουν πώς ή «Τόρεντ»^ θά νιικήση. Βλέπουν τό ξανθό αυτό παιδί πού έχει δώσει φτερά στην ό

μάδα και ατό πρόσωπο του αναγνωρίζουν τήιν Τ§ιοο τη Νί­ κη; ίΚαα τό μοιροαΐο για τούς αντιπάλους φθάνει, Ό ΓκρέΙκο παιρωτρυνό|μενος άπιό τις (μυ­ ριάδες των θεατών, κατεβαίνει φτερωτός άπό τό κέντρο. Δυο αντίπαλοι μαζί χύνονται κα­ ταπάνω του.· Ή ιμπάλλα φεύ­ γει άπό τό πόδι του κάϊ φθά­ νει στην άλλη. οάκ,ριη του γη<πέδου. Πέφτει στα πόδια του δεξιού έξτρέρ τής ομάδας. Έ κείνος τή σταΐμοτάει και την κοντρολάρει μιέ τέ|χνη. Περνά­ ει με μια έξυπνη, τριπλά τό μπάκ πού προσπαθεί νά τον άναικόψη. Ή μιπάλλα διαγρά­ φει) ένα θαυμάσιο τόξο κα] φτάνει ακριβώς πάνω στο πό δι του Πκράκό, πού παραμονεύει στην αριστερή γωνία - Λ μεγάλης περισσής; Κεραυνός! "Ενας ξερός κιρόπος άκούγεται, καί1 μπάλλρ καιί τερματοφυλ,ακιαιε . κιυλάνε στο τέρμα. Πκόλ I Ό δ ι­ αιτητής σφυρίζει καί δείίχνει τή σέΐντρα. Λ . Τό γλέντίι του πλήθους έχει γ ίνε ι πραγ ματ ιικιό π αρ αλ ήρ ημα. Πολλοί θέλουν νά πηδήξουν μέσα στό γήπεδο ν’ αρ­ πάξουν στα χέρια τον Κώ­ στα. Οι αστυνομικοί μέ δυσκο­ λία τούς συγκροτούν. Τό παιχνίδι εχει φτάσει κοντά στό τέλος του. Ή «Φλα μίνγικο» έχει καταρρεύσει έν-

τελώς. "Ολοι οί παϊκίτες^ της παίζουν χωρίς δρεξι. Σαν ύπνιωτ ιισιμένσΐ!. Ό Πκρέκο κατεβαίνει α­ στραπιαία καί με άτομική προσπάθεια καταφέρνει νά πετύχη καί τέταρτο γκολ! Μά στήν προσπάθεια του αυ­ τή κάποιος άπό τούς αντιπά­ λους μπάκ τόν σπρώχνει ά­ γρια; Ό Κώστας πέφτει με τό κεφάλι πάνω στ ή δοκό τοΰ τέρματος τής «Φλαμίνγκο». "Ενας αναστεναγμός πόνομ φεύγει απ' τά χείλια του καί πέφτει· βαρεία. Τό πρόσωπό του είναι πληιμμυρισμιένο στα αίματα. Έχουν σπάσει τά ράμματα στό κεφάλι του..;. Τήν τρελλή βοή του θριάμ­ βου διαδέχεται σιγή θανάτου; Τόν παίρνουν μέ τό φορείο άνα'ίσθίητον. )Κανείίς πια δεν χαίρεται για τή νίκη τη£ «Τόρεντ». "Ο­ λοι άγωνιούν για τόν άγαπη^ μένο τους Γικρέκο, τόν Αετό του Σάο Πάολθ;;. "Οταν μετά πέντε λεπτά ό άγων τελειώνη, χωρίς ν αλλά ξη τό αποτέλεσμα, έξω άπό τό νοσοκομείο πού ό Κώστας Γεωργίου βρίσκεται μεταξύ ζωής καί θανάτου, μαζεύονται εκατοντάδες άνθρωποι. .Καιί οί θερμόαιμοι ^Βραζι­ λιάνοι υένουν μέχ.ρΐι τό πρωΐ έκίεΐ άπ’ έξω άγρυπνοι για νά μαθαίνουν κάθε τόσο τά νεωτέρα γιά τήν κατάστασί του.

ΤΕΛΟΣ Γ. ΜΑΡΜΑΡΙΛΗΣ Άπ&κΑει στ ικέτης:

Γεν. Εκδοτικοί Επιχειρήσεις Ο. £»

,

ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΕΜΠΗΣ «Ό Μπέιμπης γεννήθηκε με τή μπάλλα στα πόδια». Αυτό δεν τό λένε οί φίλαθλοι σήμερα, που τό άστρο του μεγά­ λου ποδοσφαιρ ιστού του * Ολυ­ μπιακού Πειραιώς μεσουρανεί. Τολεγαν από την εποχή πού — πραγματικός μπέμπης τότε — μόλις δεκατεσσάρων χρόνων, ά­ φηνε έκθαμβους όσους παρακο­ λουθούσαν τό παιχνίδι του, την ασύγκριτη ποδοσφαιρική του τέχνη. Δεκαπέντε χρόνων ό Θανάσης Μπέμπης, σέ ηλικία δηλαδή πού οι άλλοι ποδοσφαιριστές αρχί­ ζουν τά πρώτα ποδοσφαιρικά τους βήματα, εκείνος ήταν ό πρώτος σέ μια ομάδα πρώτης κατηγορίας Αθηνών, τον Φωστή­ ρα! Σέ κάθε παιχνίδι τής όμάδος του ήταν ό καλύτερος, "όρ­ γωνε τό γήπεδο από τή μιά του άκρη ώς την άλλη —αληθινό τέ­ ρας αντοχής— με τον Υδιο ρυθ­ μό από τήιν αρχή ώς τό τέλος του παιχνιδιού. "Ολοι οι! αντίπα­ λοί του παίκτες των μεγάλων ο­ μάδων, έτρεμαν τον διαβολεμένο αυτόν «νεοσσό» του Ελληνικού ποδοσφαίρου, πού έμελλε μιά μέρα νά άναδειχθή σέ μιά από τις μεγαλύτερες μορφές του. 5Από τήν εποχή πού ό Μπέ­ μπης φόρεσε τή φανέλλα του έν­ δοξου ’ΟλυυπιακοΟ, καθιερώθηκε πιά σάν «φίρμα» ανάμεσα στούς μεγάλους. Πολλές φορές ντύθηκε μέ τά χρώματα τής Εθνικής μας όμάδος και πάντα διακρίθηκε. Σήμερα ακόμα ηλεκτρίζει τά πλήθη μέ τό αριστοτεχνικό παι­ χνίδι του ό Θανάσης Μπέμπης, ό πιτσιρίκος πού ξεκίνησε μιά μέ­ ρα νά κατακτήση τή ζωή μέ τή μπάλλα στά πόδια, από μιά μι­ κρή ομάδα Γ' κατηγορίας, τον «’ Ακράτητο».

ΝΕΣΤΟΡΙΑΗΣ *0 σέντερ φόρ τού Δικέφαλου Αετού, ξεκίνησε τή σταδιοδρο­ μία του από μιά άλλη μεγάλη ο­ μάδα τής πρωτευούσης, τον «Πα­ νιώνιο». ’Από τις πρώτες του έμφοονίσεις ό Νεστορίδης ξεχώριζε άπό τούς συμπαΐκτες του για τό τε­ χνικό του παιχνίδι, τό άέρινο πέρασμα τών άντιπάλών, τήν έξυπνη τρίπλα, τό στρατηγικό του μυαλό. Μ’ αυτά τά φυσικά προσόντα, δεν ήταν καθόλου πα­ ράξενο νά πάρη τή θέσι πού έχει σήμερα, δηλαδή τού κεντρικού κυνηγού σέ μιά άπό τις τρεις με­ γαλύτερες ομάδες τής χώρας τήν θρυλική Α. Ε. Κωνσταντινουπό­ λεως. 'Ο Νεστορίδης είναι <κι* αυτός πολλές φορές διεθνής.^ Σέ όλα τά παιχνίδια τής Εθνικής μας πού έλαβε μέρος, διακρίθηκε. Ειδικά στούς δυο τελευταίους άγώνες τή^ ομάδας μας μέ τή Γοίλλία, στο Παρίσι και εδώ στην Αθήνα, ολόκληρος ό γαλλικός αθλητικός Τύπος αφιέρωσε κολακευτικά σχόλια γι’ αυτόν, τοποθετώντας τον στην κορυφή τού ελληνικού ποδοσφαίρου. ^ Εφέτος στο πρωτάθλημα Ελ­ λάδος, ό Νεστορίδης είναι έπί­ σης ένας άπό τούς κορυφαίους παίκτες, τό καμάρι τών οπαδών τού Δικεφάλου Αετού, ό φόβος καί ό τρσρος όλων τών αντιπά­ λων γιά το Φοβερό του σούτ. Τόση είναι ή αξία τού Νεστορίδη, τού σκόρερ τού έφετεινοΰ πρωταθλήματος, πού ζήτησε νά τον άγοράίση άπό τήιν ομάδα του μιά φημισμένη Γερμανική ομάδα. Άρχισαν μάλιστα οί διαπραγ­ ματεύσεις γιά τήν άγορά του μά τό πιθανώτεοο είναι ό έξοχος αυτός άσσος τού ελληνικού φούτ μπώλ νά μείνη γιά πάντα κοντά στούς φιλάθλους τής ΑΕΚ.

:

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΑΙΑ

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

Κ Α θ Ε

ΠΕΜΠΤΗ

Γραφεία: 'Οδός Αέκκα 22 — Άριβ. 2 -— Τιμή δραχ. 2 ' ;

Δημοσιογραφικός Δ)ντής: Σ. ’Ανεμοδουράς,Στρ.Πλαστήρα 21 Ν. Σμύρνη. Οικονομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφιγγός 3:8. Ποοϊστ. τυπτογρ.: Α. Χατζήβασιλείου, Ταταούλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Αέκκο; 22, *Α0ήναιι.

>

ΣΤΟ ΠΡΟΣΕΧΕΣ:

Ο ΣI ΟΥ ΘΥΜΑΤΑ I ΤΟΝ... ΜΑΥΡΟ ΑΠΑΧΗ Μια εποχή θριάμβων αρχίζει για την «Τόρεντ». Μά και οί μηχανορραφίες δεν λείπουν ποτέ άπό την χώρα των πιο θερμόαιμων φιλάθλων του κόσμου. *Η πιο δυνατή άλλα και εύθυμη συγχρόνως περιπέτεια πού έχετε διαβάσει ποτέ, γιατί ό απίθανος Ινδιάνος,

Ο ΣΙ ΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟΝ... ΜΑΥΡΟ ΑΠΑΧΗ και γίνεται πραγματικό θηρίο, πού τίποτα δεν μπορεί νά τον συγκράτηση! Τό καταπληκτικό μυστικό τής επιτυχίας τού θρυλικού αριστερού μπάκ τής «Τόρεντ»... ΣΤΟ ΠΡΟΣΕΧΕΣ

:

Ρη / υ

ΡοΜΠίκεοΗ ΜΝΙΙΜΙΜΙΙΜΜηΜΜίΐΙΐΐΗΙΜΒΙΜΜΗΜΜΜΜΜ· ΕΙΣΑΙ ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΠΑ ΠΥΓΜΑΧΟΣ

ΡΑΙΗ) ΘΛΉΘ£Μ ΠΟΛΥ /γ/} ΓΡΑ9#* ΣΤΠΝ ΟΜΑΛΑ ΜΑΣ

ΚΑΙ ΝΑ ΛΑΒΗΣ

ΜΕΡΟΣ >:& ΕΡΑΤ|ΓΕΧΝ\Κ/ ΑΜΑΘΕ\Α ΤΟ

λε-

Τ€ *. ΚΟΜΗΣ.·,

ΚΑ\ Η Μ Ν0ΜΙ2ΗΣ ΟΤΙ ΓΛΠΟΡΕΙ ΝΑ Σ£ ΚΤΥΠΗΧΟΥΝ Η ΝΑ ΠΑΘΗ! ΤΙϊΓοΤΑ ΣΤΟ ν\ΜΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΝΕ­ ΟΙ Ε=ΕΤΑΣΟΝΤΑ\ ΠΡθΣΕΚΤ\ΚΑ ΑΠο ΓΝΑΤΡοΥί 0\ ΟΓ\θ\θΤ £Ε ΠΡοΣΕ' ΧΟΤ Ν ΚΑΙ Σ.Ε ΠΕΡίΓΙΟΌΤΝΤ Α\ Οτ» ΚΑΝ ΝΑ Γ\ΑΘΜΣ- Εκτο! ΑΥΤΟΎ ©Λ,

Α\ΑΣΧ0ΑΑ2νΐέ; Κλ;θΑΑέ. .

ΟΓΑΟΧ

0 ΓΥΙΟΣ. ΓΛΟΥ* · ΠΥΓΜ ΑΧΟΣ ' ΚΛΙΤΟ <ΡθΕ*> ΜΟΥ ΝΑ , ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΑΡ-

'ΧΙΤΕΙ ΤΑ ν\ΑΘΗΝ\ΑΤΑ

ΤΙ ΚΑΚΟ ΒΡΙΣΚΕΙΣ

ΜΗΤΕΡΑ

ΘΑ ΤΟ Π9 ΣΤΜ ΜΗ­

ΤΕΡΑ ΜΟΥ; ΕΛΠΙΧΟ ΝΑ Μς>Υ Ζ.05.Η ΤΗΝ

£ΥΝ£ΧΙΖ£ΤΑ/

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

ΠΡΙΝ ΑΠ’ ΤΗ ΜΑΧΗ

ΕΣΑ στο δωμάτιο του νοσοκοιμείιου είναι σκο τεινά. Έκεϊ προς τό παράθυρο αρχίζει νά φίζεται· άχνά ένα θαιμπόφωτο που δείχνει πώς έξω παίρνει νά ξηίμερώνη. Πάνω στο κρεδβάτι είναι ξαπλωμένος 6 Κώστας Γεωρ­ γίου, ό διάσημος Πκ,ρέικο των γηπέδων τής Βραζιλίας, καί κοιίμάται. 3 Από τή στιγμή πού χτύπησε τό περασμένο ά

Μ

πόγευμα πάνω στον αγώνα μέ τή «Φλαιμίνγκο·» (*) δεν έ­ χει ανοίξει ούτε μια στιγμή τά μάτια του. Βρίσκεται δι­ αρκώς σέ άψασία. Στά πόδια του κρεββατου ζωγρα­ του κάθεται τό ίδιο ακίνητος δσο κΓ ένα άγαλμα ό 'Ίντσου Νά Τιάρα Ααμάτα, ό ίνδιάνος πού τ’ όνομά του μεταφραζό­ μενο στά ελληνικά σημαίνει Γενναίος Αετός μέ τήν Τρυ(*)

Δ:άβατε τό προηγούμενο τεΟ'Χ-ος του «ιΓΚΡΕίΚΟ» μέ τον τ ί.τλο: «Ό άετόε τοϋ Σάο Πάοίλο».

ΤΙΜΗ ΔΡΑΧ. 2

ΓΚΡΕΚΟ

φερή Καρδιά. Ό Σιού, όπως τον φωνά­ ζουν για συντομία οι φίλα­ θλοι, δεν θέλησε ν* άφηαη ού­ τε στιγμή μόνο του τον αγα­ πημένο του φίιλο πού χάρισε στην ομάδα τους, την «Τόρεντ», ιμιά από τις πιο λαμ­ πρές νίίκες τής ιστορίας της. Ό θάναττος φτερουγίζει πά νω στο προσκέφαλο του Κώ­ στα. Και ό πιστός ϊνδιάνος λέει συνέχεια από μέσα του δλες τις προσευχές των μά­ γων τής φυλής του, για νά φο βίίση τον θάνατο και νά τον διώιξη, πήρα στην κοιλάδα του Μ αν πού όπου είναι τό βασί­ λειό του. Μά κΓ ό Σι ου είναι άνθρω πος. Αφού καταφέρνει και μένει ώρες ολόκληρες άγρυ­ πνος, έχοντας συνεχώς τά μά τια καρφωμένα πάνω στο κέ­ ρινο πρόσωπο του Γκρέκο, στο τέλος τά βλέφαρά του γί νονται ασήκωτα από τη νύ­ στα και δεν ,μπορεί πιά νά τά κράτηση άνοιχτά. ?Αποκο ιΐμ ιέται όρθιος — δηλαδή καθιστός — στά πόδια του κρεββατιοΟ του * Ελ­ ληνόπουλου. -Και οΐ ώρες περνούν στή σιωπή, ενώ τό ρολόϊ σημειώ­ νει τις στιγμές πού περνάνε, κονταίνοντας την ώρα τής αυ γής·Λ Τό θαιμπόφωτο κοντά ατό παράθυρο γίνεται ολοένα καί πιο ζωηρό καί τά έπιπλα μέ­ σα ατό δωμάτιο αρχίζουν νά ζωγραφίζωνται κορ νά παίρ­ νουν όγκο καί τό γνώριμο σχή μα τους.

-αφνικά τά ματόικλαδα τού Ελληνόπουλου^ τρεμοπαίζουν. Ό Γκρέκο άνοιγε ι τά βλέφα­ ρά του καί κουνάει κουρασμέ­ να τό κεφάλι. Τά μάτια του παρατηρούν έκπληκτα ολόγυ­ ρα. Δέν μπορεί νά άναγνωρ ί­ ση τό μέρος του κρεββατιοΟ του... Τότε ατό πρόσωπό του ζωγραφίIζεται, ή άγων ία... — Σ ιού.... Ή φωνή του είναι σιγανή σάν τό ψιθύρισρα τοΰ ανέμου. Δέν έχει περισσότερη δύναμι μέσα του γιά νά μιλήση με­ γαλόφωνα. Ό Ινδιάνος όμως κοιμάται έλαφριά σάν ζαρκάδι. Μονο­ μιάς τινάζεται* άπ5 τον ύπνο του σ’ εκείνον τον ψίθυρο καί τεντώνει τ’ αυτιά του. ■Κυτ τάζει ,μέ γουρλωμένα μάτια τον αγαπημένο του φί­ λο, πού μουρμουρίζει αδύνα­ μα γιά δεύτερη, φρρά: — Σιού.... — Ό Σιού εΐν' έδώ.... κον τά σου!, μουρμουρίζει ό Ινδι­ άνος μέ συγκίνησι. Ό,τι θέ­ λει ό χλωμός άδερφός μου μπορεί νά τό ζηιτήση καί θά γίνη,.... Ό γιατρός των λευ­ κών είπε πώς, άν ό άδερφός μου άνοιξη) τά μάτια του καί μιλήση,, τότε δέν θά ύπάρχη πιά γι5 αυτόν κανένας κίνδι> νος.... Ό λευκός αδερφός τού ’Ίντσου Νά σώθηκε! Ό Γκρέκο όμως δέν τον α­ κούει καθόλου. Μέσα στον πυ ρετό τής πληγής του τό μυα­ λό του στριφογυρίζει σέ ιμιά ακέψι, πού τον τυραννούσε άκόμα κΓ όταν βρισκόταν σέ ά φασίά χαροπαλεύοντας... Ά-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ κάμα και! στο σκοτάδι του θα ■νώτου ή σκίέψις αυτή έσφιγγε 'τήν καρδιά του. -— Σ ιού...., μ ουριμαυρίζει για τρίτηι φορά. Ό " I ντσου Νά σκύβει· πλάϊ ίστ5 αυτί του. — Ό Γενναίος Αετός σέ άκούει..., του ψιθυρίζει). Ό Γκρέκο λέει με τρεμάμε νη, φωνή: — Σ ιού... Ν ικήισαμε; — Ούφφφ!, κάνει ό Ινδιά­ νος .με ανυπόκριτο θαυίμαΐσιμά. X) "Ιντοου Νά εΐναι· βέβαιος πώς ό αδερφός του δεν θά ξα ναγύριζε στη ζωή, άν δεν εί­ χε αυτή τήιν τρομερή περιέρ γεια νά μάθη,.... τό άποτέλεσμα του άγώνος! Τρία ένα νικήσομε! Κι’ ας εΐναιι καλά ο Γκρέκο γι5 αυτό πού έβγαλε τα γικόλ! Πολύς κόσμος πε­ ριμένει^ άπτ5 έξω από τό νο­ σοκομείο γιά νά ιμάθη; γιά τήν υγεία τού χλωμού αδερφού μου.... —"Ωστε βρίσκομαι στο νο σοκομεΐο; — Ναι, άλλά τώρα πού ά­ νοιξες τά μάτια καί μίλησες, έγινες καλά... Ό «Αετός» τής «Τόρεντ» θά πετάξη. καί πάπ λι τήν Κυριακή καί θά σαρώση τούς άντιπαλους του! ! Πραγματικά ό Κώστας γί­ νεται καλά με μεγάλη ταχύ­ τητα. Σέ τρεΐς μέρες έχει θε­ ραπευτή έντελω^ από τό φόβε ιρό τραύμα στο κεφάλι πού παρά λίγο νά τον στείλη στον άλλον κόσμο. Σηικώνεται άπ© τό κρεββά­ τι. Εγκαταλείπει τό νοσοκο­ μείο.

$ "Ολα τά άθλητικά περιοδι κά τού Σάο Πάολο δημοσιεύ­ ουν τις φωτογραφίες του καί αναφέρουν τήν ευχάριστη εϊδη|σι πώς ό τραυματισμός του δεν ήταν τόσο σοβαρός όσο είχε φανή; στήν αρχή. ^ Τήν Παρασκευή κάνει καί μιά πρσπόνησι υπό την έπίβλεψιν τού προπονητοΰ του. Δείχνει· πως δεν έχει χάσει καθόλου άπο τή φόρμα του. — "Αν πηγαίνης πάντα έ­ τσι προς τό καλύτερο τήν Κυ­ ριακή, θά παίξης!, τού λέει εκείνος ευχαριστημένος. Κι* ό Κώστας ξέρει πώς πρέπει νά παίξη., γιατί έχουν πάλι ένα τρομερά δύσκολο καί επικίνδυνο παιχνίδι. Πρόκειται γιά τή θρυλική καί ξακουΐστή σ’ δλον τον κό­ σμο «Μποταφόγκο», πού θά τήν παίξουν μέσα στήν ^έδρα της, στο Μποταφόγκο τού Ρ ίο ντε Τζανέϊρο. Τό Σάββατο τό άπόγευμα φεύγει όλη ή ομάδα μέ τό αε­ ροπλάνο. Πριν δύση ή ήλιος, οί παίκτες τής «Τόρεντ» βλέ­ πουν κάτω από τά πόδια τους τήν απέραντη καί μαγευτική πρωτεύουσα τής Βραζιλίας. "Εχουν νοικιάσει δωμάτια σ’ ένα Θαυμάσιο ξενοδοχείο στήν όοκρογιαλιά τής Κοπακαρπάνα. Κοντά τους είναι ή συνοι­ κία τού Μποταφόγκο, δπσι αύριο τό απόγευμα θά πάνε στο γήπεδο γιά τόν μεγάλο άγώνα% Μετά τό φαΐ, ό προπονη­ τής τούς μαζεύει καί τούς λέ­ ει:

— ρχετε το νου σας, παα διά. ’Άν κε-ρ^ιίσχοιμε αυτό τό παιχνίδι, τό τηρωτάθλημα υ­ στέρα δύσκολα 8ά ξεφύγη, α­ πό τά χέρια ,μας. "Οποια από τις δυό ομάδες 6γή νικήτρια άπό τό γήπεδο αύριο, αυτή κατά πάσαν πιθανότητα θά είναι και ή πιρωταθλήτρια. —«Τόρεντ» θά πή χείμαρ­ ρος! , φώναζει ^ μ5 ένθουισ ι ασμό ό Σιού. Καί ό χείμαρρος θά παρασύρη; τό έρπόδ ι ο πού λέγεται «Μποταφ όγκο» καί θά προχωρήση ασυγκράτητος προς τον τίτλο! — Αυτό πού λες πρέπει νά γίινη, Σ ιού!, τονίζει ό προ πονητής ευχαριστημένος. "Αν παίξετε όλοι μέ τέτοια καρ­ διά καί πεποίθησι στη νίκη, θά κερδίσετε.... Μά δεν πρέ­ πει ν1 αφήρετε νά σάς φοβί^

Εκείνο το βράδι, ό 'Ίντσου Νά θά κοιμώτχχν έξω άττό την καλύβα

τον πατέρα τον...

Κρατούσε ένα τόμαχοουκ.

σουν οί έξαλλες κραυγές τού λαοί)... Την περασμένη Κυ­ ριακή πραγματοποιήσατε έ­ ναν άθλο (μέ τη «Φλαιμίνγκο» ...^ Μά όλος 6 κόσμος τότε σάς έδινε φτερά μέ τις φωνές του.... Αύριο οι φίλαθλοι θά κραυγάζουν υπέρ τής «Μποταφόγκο»... "Ίσως δεν βρεθή ούτε μιά φωνή πού νά πανηγυρίση τις επιτυχίες σας.... Αυτό μή σάς πειράξη, καθό­ λου... "Ίσως σέ μιά επιτυχία των άντιπάλων σας δήτε^άλό κιληρη τή λαοθάλασσα του γτ) πέδου ν" αναταράζεται σάν ε να πελώριο κύμα που θά θέλη νά πέση επάνω σας νά σάς καταπόντιση... Μή δώσετε ση μασία... Σείς θά κυττάτε ^μό­ νο μπροστά σας.ν. θά ξέρε­ τε πώς πρέπει νά δίνετε τη μπάλλα στους συμιταΐκτες σας γρήγορα και στον έλεύ*

6 ΗΡηί ΤΗΝ ΓΗίϋΑήΝ θέρο χώρο.... "Οπως έχετε μά θει.... ΚαΓι θά ξέρετε ττώς πρέ πει να την καρφώσετε στα δί χτυα της «Μποταφόγκο»! Μι·ά..« δυο... περισσότερες φο ρές.... "Οσες είναι δυνατόν... Οί νεαροί άσσοι» τής «Τόρεντ» δεν μιλούν καθόλου. 5Ακουνε μέ θρη|σκευτ ική κατάνυξι τον προπονητή, τους. Κρέ­ μονται κυριολεκτικά από τά χείλια του. Έκεΐνος γυρίζει καί κυττάξει τό 4 Ελληνόπουλο. Τά μά­ τια του συναντούν τά καταγά λαονα, γεμάτα ειλικρίνεια μά τ α του. — Κώστα του λέει μέ άνή συχία, αισθάνεσαι τον εαυτό σου καλά; Είσαι βέβαιος πώς θά κοοταφέρης αύριο νά βγάλης δλαν τον αγώνα; — Δεν έχω τίποτα! απο­ κρίνεται ό Κώστας γρήγορα

Πετάχτηκε όρθιος καί χύθηκε στις πλάτες του Μαύρου 5Απόχη

'Ο Γενναίος Αετός δέχθηκε τό χτύπημα στο πίσω μέρος τού κε­ φαλιού του που άνοιξε στο δύο!

κάί μέ πεποίθησι. Τό κεφάλι μου δέν μου πονάει πια κα­ θόλου καί τά ποδιά μου βιά­ ζονται νά βγουν στο χορτοορέ* νιο γήπεδο κάί νά τρέξουν! — Έτσι πρέπει νάναι ό ποδοσφαιριστής!, λέει (μέ κα­ μάρι ο προπονητής... Γυρίζει κατόπιν καί κυττά ζει τον Σιού μέ κάποια άνησυιχία. — Έσύ, του λέει, Γενναΐε 5Αητέ, πολλές φορές έχεις σώ σει την ομάδα... Κι5 όμως πάν τα διστάζω πριν σέ βάλω νά παίίξης... ζ^έρω ότι, πριν όποφασίσης νά κόμης τό παιχνί­ δι πού μόνο έσύ μπορείς νά κάνης, πολλές φορές θά μου τά μοοσκέψης... “έρω ότι μπο ρεΤ νά είσαι ό χειρότερος μές στο γήπεδο άπ’ άλλους, πριν άποφασίσης ν’ άλλάξης καί μέ

σα σέ μιά στιγμή νά γί·νης ό καλύτερος! Σ ιού, δεν θά κσταφέρης κορμιά φορά νά μάθης νά παίζης μπάλλα από τη στιγμή πού θά μπής στο γήπεδο καΐί νά μην περιρένης πάτε θά σουρθη: ή θεία φώτισις για νά τό κάνης; ’Άν αύ­ ριο είσαι καλός στην άμυνα κι5 έχορε και τον Κώστα στην έπίθεσι, τότε ή νίκη μας θάναιΐ σίγουρη κι* άς^ παίζομε ρέ σα στη φωλιά τής «Μποταφόγκο»! «Ο ΜΑΥΡΟΣ ΑΠΑΧΗΣ»

<Π ΡΟΠΟΝΉΤΗ Σ σηκώ­ νεται όρθιος. Κάΐ τώρα, ύπνο!, λέει χαιμογελώντας. Πρέπει νά κοι ιμηιθήτε νωρίς. Χωρ ΐ ς κ αμιμ ιά άντ ίρρήσ ι σηκώνονται όλοι και πηγαίνό<υν δύο - δύο γιά τά δωμά­ τιά τους. Ό 'Γκρέκο με τον Σ ιού πηγαίνουν ραζί. Θά ρείνουν στο ίδιο δωμάτιο οι δυο αχώριστοι φίίλοι. Μόλις βρίσκονται· μέσα σ5 αυτό πέφτουν στά κρεββάτια τους. Σδύνουν τά φώτα. — Καληνύχτα!, λέει ό Σ ι­ ού καί γυρίζει προς τον τοί­ χο. Είθε τά όνειρα πού θά δη ό λευκός αδερφός ρου νά εί­ ναι τέτοια πού νά του ξεκου­ ράσουν τη σκεψίι καί την ψυ­ χή, ώστε αύριο νά σηικωθή έ­ τοιμος γιά τη ράχη! Ό Κώστας ρμως δεν έχει διάθεσι νά κοιιμηθη άμέσως, ό πως 6 φίλος του.

Τά λόγια τού προπονητοΰ τους στριφογυρίζουν μες στ’ αυτιά του καί δεν τον άιφήνουν νά ήσυχάσηι: «Μπορεί νά είσαι ό χειρό­ τερος απ’ όλους μες στο γή­ πεδο, πριν άτοφασίσης ν’ άλ λάξης καί μέΐσα σέ μιά στι­ γμή, νά γίΐνης ό καλύτερος...» -— Σ ιού...., μουριμουρ ίζε ι. Ό ϊνδιάνος γυρίζει π,ρός τό ρέρος του σαν νά είναι δυ ναιτόν νά τον δη μέσα σ5 εκεί νο τό σκοτάδι: — Τί είναι αυτό πού βασα νίζει τη σικίέψι τού λευκού άδερφού μου; — Σ ιού... Θυμόςμσι την τε λευταία φορά πού σέ είδα νά πσίζής.... — Λοιπόν; — ΤΗταν στο Σάο Πάολο..· Στη Μπάκα.... — Πραγματικά εκεί έπαι­ ξε τό τελευταίο του παιχνίδι ό Γενναίος 1 Αετός, λέει- ό "Ίντσου Νά. "Υστερα τραυματί­ σθηκε καί γνώρισε τον χλωρό αδερφό του πού τού έσωσε τη ζωή άπό τά χέρια των γκάγκστερς (*).... Άπό τότε θά ξαναπαίίξη αύριο για πρώτη φορά... — Πλησίαζε τό τέλος τού παιχνιδιού, Σιού... Τό σκόρ ήταν ισόπαλο... Έσύ έπαιζες φοβερά άσχημα εκείνη τη μέ­ ρα... Σόα/ νά μ ή σ’ ένδιέφερε καθόλου αν θά κέρδιζε ή άν θά έχανε ή ομάδα σου... Ε­ νώ μπροστά στό^ τέρμα μας είχε δηριουργηθή τρομερός (*) Διάβαρτε τό τηρώτο του «ΓΚΡΕΚΟ» μέ τον

« Β ίβκχ Γκ.ρέκο».

Τευχιο^ τίτλο.;

ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ κίνδυνος, καθόσουν άπαθέστα τα κι,3 έαενες τά κορδόνια των παπουτσιών σου... 3 Από τή στιγμή όμως πού σηκώθηκες επάνω και ύστερα, ήσουν α­ γνώριστος... Σαν ένας και­ νούργιος, άσύλληπττος παί­ κτης νά είχε μπή στο γήπε­ δο!... Πέρασες όλη την αντί­ παλη ομάδα καί κάρφωσες τή μπάλλα στα δίχτυα τους, μέ­ σα σε παραλήρημα ένθουσιασμοΟ..... — Ό αδερφός μου Θυμάται πολύ καλά τις λεπτομέρειες, λέει ό "Ιντσου Νά. — Δεν μπορώ νά καταλά­ βω όμως, Σιού. 3Αφού μπο­ ρείς νά παίιξης τόισο υπέροχα άφου μπορείς νά είσαι ό άνυπέρβλητος άσσος του γηπέδου πώς γίνεται νά δε ίχνη ς τέτοια άδράνεια σε ολο σχεδόν τον ά γώνα; Χάϊ πώς γίνεται ύστε­ ρα μέσα σε ιμιά στιγμή αυτή ή τρομακτική μεταμόρφωσις; Γιά λίγα δευτερόλεπτα μέ­ σα στο σκοτάδι δεν άκούγεται τίποτα.. Φαίνεται πώς ό ίνδιό­ νος σκέπτεται πολύ πρίν άπαντήση στον φίλο του. Τέλος λέει σοβαρά - σοβα­ ρά: —'Υπάρχε ι κάτ ι πραγματυκά πολύ παράξενο σ' αυτό, Γκιρέκο! — Δηλαδή ; ^ — Κάτι πού μπαίνει σάν δαιμόνιο μέσα στο μυαλό* του Γενναίου Αετού μιά ώρισμένη, στιγμή καί, ιάπό τήν ώρα εκεί νη^καΐ μετά, τίποτα δεν μπο­ ρεί νά τον συγκράτηση πιά! "Ενας τρομερός θυμός φουν­ τώνει στην ψυχή του και βάζει

9

στά πόδια του φτερά... Ναι.. Στην κορδιά του φίλου σου ά νάβει ο πόίθος γιά έκδίκησι ! — Μά πώς, Σ ιού; Πώς γί­ νεται αυτό; Πάλι σωπαίνει γιά λίγο ό Ινδιάνος ικιαίι πάλι λέει με σο­ βαρή φωνή μετά άπο αυτή τή δ ακοπή: — Ό Γκρέκα μπορεί νά μά Θη; τό μυστικό τού "Ιντσου Νά, πού δεν τό ξέρει κανείς άλλος... Ό Πκρέκο είναι άδελ φός τού "Ιντσου Νά καί δεν θά προδώση πουθενά τό μυ­ στικό· του... — Κάί βέβαια δεν πρόκει­ ται νά πώ ποτέ μου σε κανέναν τίποτα, άφου πρόκειται γιά μυστικό, Σιού... — Ή ιστορία είναι παλιά, μουρμουρίζει ό Ινδιάνος... "Ε­ χω πή ιστόν χλωμό αδελφό μου πώς ό πατέρας τού "Ιντσου Νά είναι ό αρχηγός τής φυλής τών Σιού; — Ναί;... — Λοιπόν υπάρχει κι3 έ­ νας κακός καί φθονερός Ινδιά­ νος, ό Μαύρος ’Απάχης!.. Εί­ ναι συγγενής τού πατέρα τού "Ιντσου ιΝά... "Αν ό πατέρας τού "Ιντσου Νά... πάθαινε τίποτα ή πέθαινε, πρίν ό Γενναιος 3Αετός ένηλικιωθή, άρ χηιγός τής φυλής Θά γινόταν αυτός... Ό Μαύρος 3Απάχης. Κι3 όταν γινόταν άρχηγός, θά έπρεπε νά πεθάνη; ύστερα κι3 αυτός γιά νά γίνη αρχηγός ό αδελφός σου, Γκρέκο... — λιγάκι μπλεγμένοι εί­ ναι οί νόμοι σας περί ...Κληρο­ νομιάς, Σιού! — Αυτοί είναι!, άποκρίνε-

10

ται λακωνικά ό Ινδιάνος. "Αν άμιως 6 Σιου έφτανε στην κατάλληίληι ηλικία κιαί ό πατέ­ ρας του—ό μεγάλος Βούβα­ λος μέ τά τρία Κέρατα δεν είχε πεθάνει, τότε ό Μαύρος Άπάχης δέν θά είχε κορμιά ελπίδα νά γίνη ποτέ αρχηγός. Ό .Κώστας ιΓεωργίου πηΓ Υαίνειι νά σκάση άπο περιέρ­ γεια. "Οχι για την κληρονο­ μιά της αρχηγίας τών Σιου. Εκείνο που δεν μπορεί νά κα ταλάβη είναι τι σχόσι μπο­ ρούν νά έχουν δλα αύτά με την άπόδοσι τού φίλου του στο ποδόσφαιρο! — Λοιπόν; μουρμουρίζει ά νυπόμονα. — Μια φορά, λέει ό Σιου, ό Μαύρος Άπαχης πήγε νά σκοτώση ύπουλα τον βούβα­ λο ιμέ τά Τρία Κέρατα γιά νά γίνη( αρχηγός της φυλής!

'Ο^ Μεγάλος Βούβαλος μέ τά τρία κέρατα, ττήγε νά ττνίξη τον φονιά...

ΓΚΡΕΚΟ

'Ο Μαύρος Άττάχης χάθηκε τρ£χοντας μες στη νύχτα...

Ό Γκρέκα αναπήδησε πά­ νω ιστό κρεδβάτΐί του. Δέν φαν­ ταζόταν δτΐι ένας άνθρωπος θά μπορούσε νά κάνη μιά τό­ σο φοβερή πράξι γιά νά ικα­ νοποίηση μιά κουτή φιλοδο­ ξία, δεδομένου πώς ή αρχη­ γία μιάς φυλής των Ινδιάνων είναι πια κάτι τυπικό. Οι φυ­ λές των ανθρώπων αυτών δεν έχουν πια καμμιά δύναμι ό­ πως παλιό τέρα πού ήταν ό φό βος καί ό τρόμος των λευκών σ5 εκείνες τις περιοχές. —(Πήγε νά δολοφονήση τον πατέρα σου; ξεφωνίζει μέ φρί ·κη. — "Αν λιέηι έτσι ό χλωμός αδελφός μου- τον ύπουλο· Θά­ νατο, ναί ! Αυτό ήθελε νά κά­ νη ιό Μαύρος Άπαχης... Εκεί­ νο τό βράδυ ό "Ίντσου Νά κοι μόταν έξω! άπό τη σκηνή τού πατέρα του... Ή νύχτα ήταν

ίΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

κειά... Τά καλά πνεύματα ►ρούσαν νά κατέβουν στη άπό τά φεγγοβόλα άστρα ουρανού και νά φανερώ­ ν το μέλλον ενός αγοριού δεν θά κοιμόταν κάτω α­ σκεπή... «Γ Γ αυτό ό ’Ίντσου είχε πείσει έξω στο ύπατ ,εκείνο τό βράδι... — Θά είναι πολύς καιρός • τότε, ε, Σιού; — Πολύς... Τά λουλούδια ;ν ανθίσει κι* έχουν μαραιτερί/που δέκα φορέςάττό κεί Γη νύχτα... Τά κλαδιά των Γρων έχουν αλλάξει φορε; άλλες δέκα φορές και τό ο άλλες τόσες έχει· διώξει πελώρια αίμοβόρα «γκρι> (*) άπό την έρημο και έστειλε στις Μεγάλες Σπη * ) Ή κχΐιμιο'βόιρια γκρίζοι ΆρκούΓης 'Ν. Αμερικής,.

11

Μ’ ένα έξυπνο πέρασμα ό έξτρέμ τής «Μπσταφόγκο» περνάει τον Σιού.

— Μ5 άλλα λόγια έχουν πε­ ράσει δέκα χρόνια, Σιού! "Η σουν έντεκα χρόνων παιδάκι τότε... — "Αφού ό λευκός αδελφός μου μετράει την ηλικία μ,3 αυ τά τά λόγια, τόισος θά ήμουν. — Λοιπόν; ρωτάει ανυπό­ μονα ό ιΓικιρέκο. — Ό "Ιντσαυ Νά κοιμάται πάντα πολύ ελαφρά, συνεχί­ ζει ό Ινδιάνος. Τό πάτημα τής γάτας μπορεί νά τό άκούση μέσα στον ύπνο του και νά πεταχτή όρθιος... "Αν ένα α­ στέρι κατρακυλήση άπό τον ουρανό καί Ισβύση, ό Γενναί­ ος Αετός ανοίγει τά (μάτια γιά νά δή τί συμβαίνει!... — Έ, Σ ιού! Τά παραλές ! ξεφωνίζει τό ξανθό άγάρι γε­ λώντας. Τώρα θά μου πής δ-

12

τι άκούς και τον κρότο πού κάνουν οι δ ιάττοντες άστέρες! — Όχι!, αποκρίνεται ό Σιού περήφανα. Τά αστέρια πού κατρακυλούν στον ούρανό δεν κάνουν καθόλου κρότο. Κανείς δεν μπορεί νά τ’ άκου ση... — Τότε; — "Οταν ^σβύση, ή λάμψις ενός αστεριού, έξηιγεΐ ό Ινδιά­ νος φυσικώτατα, τό φως τής νύχτας ελαττώνεται λί'γο! Ό Γενναίος Αετός όμως τό κα­ ταλαβαίνει! καί ξυπνάει! Ό Κώστας σκάει στά γέ­ λια. —■ -επέρασες καί τον Μυγχάουζεν!, φωνάζει διασκεδά­ ζοντας. — Ό ’Ίντσου Νά δεν γνώ­ ρισε ποτέ τον άνθρωπο πού λέειι ό χλωμός αδελφός μου, κάνει ό Σιού παραξενεμένος. Ευχαριστώ τον ^ αδελφό ιμου πού λέει πώς τον ξεπέρασα, άν καί φαντάζομαι πώς τό λέ­ ει μάλλον για νά ιμ* ευχαρί­ στηση ! — Λοιπόν; Τΐ έγινε παρα κάτω; ρωτάει ό Κώστας πού άνυπομονεΐ νά ιμάθ(ηι τη συνέ­ χεια τής ιστορίας του Σ ιού πού κάθε άλλο παρά για πο­ δόσφαιρο (μιλάει. — Λοιπόν, ό αδελφός σου ό Γενναίος Αετός, κοιμόταν έξω άπό την καλύβα τού Με­ γάλου Βούβαλου με τά Τρία Κέρατα, στο χωριό των Σιού, στούς Κόκκινους Λόφους.. Ά κουσε (μονομιάς τά βήματα τού Μαύρου Άπαχη πού πληρία ζε καί άνοιιξε τά ,μάτια. ΓΤετάχτηΐκε όρθιος άπίό τον ύπνο

ΓΚΡέΚό του... Ό Μαύρος Άπάχης έ­ μπαινε εκείνη, τη στιγμή στις ρύτες των ποδιών^ του, ιμέσα στην καλύβα τού Μεγάλου Βούβαλου. Στο δεξίι του χέρι άστραφτοκόπησε γιά μιά στι γμή μιά λάμψι (μετάλλου. Κρα τούσε ένα πολεμικό «ταμαχόουκ»!... — Τί είναι πάλι αυτό, Σ ιού; — Είναι ένα φοβερό τσεκού ρι· με τό όποιο πολεμούσαν οι πρόγονοί ιμας στά παλιότερα χρόνια. — Λοιπόν; Τί έγινε;... — Ό Μαύρος Άπάχης εί­ ναι; ένας γιγαντόσωμος πολε­ μιστής. Ό 'Ίντσου Νά ήταν ένα νεαρό άγό,ρι χωιρίς δύναμι. Δέν μπορούσε όμως ν’ άφήση νά σκοτώσουν τον άνθρωπο που του χάρισε τη ζωη, έτσι εμπρός στά μάτια του... Πετάχτηκε λοιπόν όρθιος καί χύ θηκε από πίσω πάνω στ ις πλά τες τού Μαύρου Άπαχη... Ό φονιάς τρόμαξε κΓ έβγαλε μιά φωνή. Στην αρχή δέν κατάλα­ βε ποιος ήταν αυτός πού τού είχε έπιτεθή. "Οταν είδε πώς ήταν ό αδελφός σου ό "Ίντσου Νά, σήκωσε τό «τομαχόουκ» κιάί χτύπησε... Ό Γενναίος Ά ετός δέχτηικε τό χτύπημα στο πίΐσω μέρος τού κεφαλιού του πού άνοιξε στά δυο! Μιά κραυγή ξεφεύγει από τό στόμα τού Γικρέκο χωρίς νά τό θέλη, λες καί ακριβώς αυτή τή στιγμή ήταν πού χτυ πησαν τον αγαπημένο του σύντροφο. — ιΚαλά, καί πώς δέν πέθανες, Σιού;

Ο ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

— "Ολοι οΐ (μάγοι, τής φυ­ λής είπαν πώς ό "Ιντσου Νά θά πήγαινε οπτό <μ ι/κ.ρός ,στήν κοιλάδα των προγόνων, του Μανιτού. Κανείς δεν περίίμενε πώς ό Γενναίος Αετός θά μπο ροϋισε νά £ήιση. Πέρασε όμως την άλλη (μέρα ιμιά συνοδεία μέσα στην όποια βρισκόταν κι" ένας χλωμός μάγος.. για­ τρός όπως τον λένε οί χλωμοί αδελφοί μας... Αυτός έκανε καλά τον Σ ιού... — ,ΚΓ ό Μαύρος 'Λπάχης; ΚΓ ό πατέρας σου; — Ό Μεγάλος Βούβαλος με τά τρία (Κέρατα ξύπνησε άπό τη φωνή του φονιά κΓ άπό την κραυγή πού έρριξε ό "Ίντσου Νά, άπό τό φοβερό χτύπημα. ηύπνησε και πετάχτηικε επάνω.. "Αρπαξε στά χέρια του τον Μαύρο "Απαχη και θά τον "πνίγε άν δεν έβίλε πε τον γυιό του πετάμενον σε μια άκρη, ιμέσα στά αίματα... Τότε γιά ιμιά στιγμή ή δύναμίς του παρέλυσε... Τά ,χέρια του λύθηικαν... Ό Μαύρος "Απάχης βρήκε ευκαιρία καί μέ­ σα στη στιγμή αυτή τιχάχτηκε καί γλιστρώντας άπό τά χέρια τού Μεγάλου Βούβαλου με τά Τ,ρία Κέρατα, τσβαλε στά πόδια... Ό πατέρας τού "Ίντσου Νά τον κυνήγησε, αλ­ λά δεν μπόρεσε νά τον πιάση. Ό φονιάς χάθηκε... Τον σκέ­ πασε τό σκοτάδι τής νύχτας. — Καί τι άπόγινε; — Κανείς δέν ξέρει... Κα­ νείς δεν τον ξσνασυνάντησε πουθενά... Κανείς δεν άκουσε νά γίνεται κουβέντα γι’ αυτόν. *0 Πκρέκρ μένει σιωπηλός.

13

Ό Ινδιάνος συνεχίζει: — Ό "Ίντσου Νά πάλεψε πολλές μέρες ^ ανάμεσα στή ζωή καί στο Θάνατο... Τό φεγ γάρι πολλές φορές βγήκε ά­ πό τήν "Ανατολή κάί χάθηκε στή δύσι καί ό άδελφός σου δεν άνοιγε τά μάτια γιά νά δή καί τά χείλη του γιά νά βγάλη ένα βογγητό πόνου.... Τελικά, όμως, κατατάφερε νά ζήση, μέ τις φροντίδες τού χλωμού μάγου... — Λοιπόν; — Ή Ιστορία αυτή είναι.. Τελείωσε!, λέει ό Σιού. Ό Πκρέκο γουρλώνει τά μά τια του μέσα στο σκοτάδι. — Σοβαρά μιλάς; ξεφωνί­ ζει. “έχασες τί είναι αυτό πού σέ ρώτησα; — Ό ιχλωμός άδελφός μου πρέπει νά ξέρη πώς ό Σιού δέν ξεχνάει ποτέ τίποτα! λέε ι ό ίνδ ι άνας! — Μά έγώ σέ ρώτησα πώς γίνεται καί άπό κεΐ πού εί­ σαι ό χειρότερος μέσα στο γη πεδο, ξυπνάς ξαφνικά [μέσα σέ μιά στιγμή κάί γίνεσαι ό κα­ λύτερος! ΚΓ έσύ μού διηγήθηικες πώς ό Μαύρος "Απαχης πήγε νά σκστώση τον πατέρα σου καί πώς παραλίγο νά σκο τώση έσέινα! Τί σχέσι έχει ή μιά ιστορία μέ την άλλη; — νΑ! Τώρα κατάλαβα τί δέν καταλαβαίνει ό άδελφός μου!, λέει μέ απάθεια ό "Ίντσου Νά. Λοιπόν θά σού λύσω αυτή τη στιγμή τίς απορίες πού ιβασανίιζουν τό μυαλά σου. — Μούβγαλες τήν ψυχή, Σ ιού! :— Νόμιζα, δικαιολογείται

14

ΓΚΡΕΚΟ

ό ινίδιοΜος, πώς ό χλωμός α­ δελφός ιμοο θά είχε καταλάβει ότι ό Σιού τη στιγμή πού θυ­ μάται ξαφνικά τον Μαύρο Α­ πόχη, αλλάζει αμέσως και γί νεται άλλος άνθρωπος και τό­ τε κανείς δεν μπορεί νά συγκριθή ιμαζί του (μέσα στο γή­ πεδο ! — Τί έκανε λέει; (!) Καί πώς ήθελες νά το καταλάβω, καηΙμένε Σιού, αφού ακόμα καί τώρα δεν έχω καταλάβει τίπο­ τα άπ’ αυτά πού μού λες; (—·}Νά: Παίζομε ιμπάλλσ, έ; Ό αδελφός σου ό ΓενναΤος Αετός βάζει δλα του τά δυνα­ τά για νά παιί'ξη., άϊλλά δέν τά καταφέρνει καλά... Τά πόδια του (μπερδεύονται πολλές φο­ ρές καί χάνει τή μπάλλα... Τό σούτ του δέν είναι δυνατό... Δίνει πάσσα πού τις περιστότερες φορές πάει σέ άντί-

Κεραννός

συγκλονίζει τον μένο τον Σιού.

καϋ-

ΤΓΟϋλο... Καί ξαφνικά, πάνω στη ζάλη, ταυ παιχνιδιού... θυ,μάται τον Μαύρο 5Απάχηι! Τό τε ή ψΜχή του γεμίζει μονο­ μιάς ιμέ φοβερό θυμό Τού φαί νεται σαν δλοι οι παίκτες τής ξένης ομάδας νά εΐναι φίλοι τού ανθρώπου πού θέλησε νά (σκοτώίση τον πατέρα του1 καί τον καραϊδεύουν πού δέν (μπό­ ρεσε ποτέ νά τον βρή γιά νά τον τιρωιρήιση; όπως του αξί­ ζει... Χύνεται λοιπόν ιμέσ’ τά δλα... Σάν αληθινός Γενναίος 5Αετός! Χάνεις δέν μπορεί νά τού άντισταθή τότε... Καί τό σούτ του άκόιμηι γίνεται πρα γματικός κεραυνός κι5 άλλοίιμονο στον τερματοφύλακα πού ρτέκεται κάτω άπό τά αντί­ παλα γκολπόιστ! — Σ αβ αιρ ο λ ογ εις, Σ ι ο ύ ; Δηλαδή παίζεις μπάλλα, κόοθε φορά πού θυμάσαι τον Μαυ ρο Άτριχη,; — Ακριβώς... — Μά τότε δέν υπάρχει πια πρόιβλημαι! Κάθε φορά πριν άρχίση; τό παιχνίδι, θά έρχωμαι καί θά σου τον θυμί­ ζω εγώ! Έτσι θάσαι αητό την αρχή ιμέχρι τό τέλος τού παι­ χνιδιού ό Μεγάλος Σιού, δπως σέ άποκαλούν οι φίλαθλοι. ίνδιάνος κουνάει θλιβε­ ρά τό παράξενα κουρεμένο κε ιφάλι του ιμέσα στο σκοτάδι. — Δυστυχώς, μουρμουρί­ ζει, τό πράγμα δέν είναι τόσο απλό πού τό νομίζει ό χλω­ μός άδελφός μου! — Δέν καταλαβαίνω... -—- Τον Μαύρο 3Απαχη ό Σιού τον θυμάται καί μόνος τρυ πριν άπό κάθε παιχνίδι I

Ο ΗΡΠΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

15

— Άλλα τότε; — Δεν φτάνει μόνο νά τον θυμάται! Πρέπει και νά τον θΜμοΤσι μέ κακία! Μέ θυιμό! —- Καί γιατί δεν τό κάνεις; —- Ξεχνάει ό αδελφός μου πώς ό 'Γενναΐος Αετός έχει καί... Τρυφερή Καιρδιά; — Μά, Σ ιού, τ’ είναι αυτά πού λες τώρα; ιΚαί πώς λοι­ πόν άλλες στιγμές τον θυμά­ σαι θυμωμένος καί κάνεις θαύ ματα; -—- Αυτό εΐναι τό μυστήριο πού έλεγα άιπό τήν αρχή στον χλωμό άδελιφό1 μου!, λέει ό ίν διάνος θριαμβευτικά. Μιά ώρισμένη στιγμή, χωρίς κΓ έγώ νά μπορώ νά καταλάβω Σιού χύνεται καταπάνω στον πώς γίνεται., έκεΐ πού τρέχω πρώτο πού βλέπει να κρατάη τή μέσα στο γήπεδο ή έικεΐ πού μπάλλα στα πόδια του. κάθομαι καί περιμένω νά δώ τήν έξέλιξι μιάς φάσης, ξαφνι γίνεται όμως αυτό; Ποιος λό­ κά νοιώθω κάτι φοβερό νά γος συντρέχει- πού ό Γενναίος συγκλονίζη τό κεφάλι μου! Τά Αετός —δηλοδή έγώ!— νοι­ μάτια μου καίνε καί τά χέρια ώθει ξαφνικά τέτοιο θυμό καί μου καίί τά πόδια μου τρέμουν. τρομερή μανία εναντίον τοϋ Μαύρου Άπάχη; Άγνωστον! "Ενας παράξενος άχνός τυλί­ Ό -Γικρέκο έχει άπομείνει ά­ γει για μερικές στιγμές τήν ναυδος μπροστά σ’ αύτή τήν οραρί μου... Τά μηνίγγια μου κ αταπληκτ ική δ ι ήγησ ι. Δέν χτυπάνε δυνατά σάν σφυριά! μπορεί κι’ αυτός φυσικά νά Καί μέσ’ Ατγ* ολά αυτά ξε­ καταλάβη τίποτα άπ’ δλα αυ­ χωρίζω καθαρώτατα τή μορφή τά τά περίεργα πράγματα του Μαύρου Άπάχη, νά κραπού του λέει ο Σιού. Βρίσκει τάη στο χέρι του τό φοβερό πώς τό καλύτερο πού έχει νά «τομαχόουκ»! Τότε γίνομαι κάνη εΐναι- νά κοιμηΐθή, δια­ θηρίο! Νομίζω πώς δεν έχουν φορετικά άν προσπαθήση, νά περάσει παρά μερικές μόνο λύση τό μυστηριώδες αυτό αΐ στιγμές άπό τή στιγμή πού νιγμα μπορεί νά μείνη καί ά­ ό φονιάς μου άνοιξε τό κεφά­ γρυπνος όλη τή νύχτα καί νά λι ατά δυό... Νομίζω, όπως σου είπα, πώς όλοι οί παί­ Αμήν έχη κουράγιο^νά^κουνηίθή κτες τής αντίπαλης ομάδας |τήν άλληί μέρα στο γήπεδο. είναι φίλοι του καί μέ πιάνει ψ -—- -Καληνύχτα!, λέει στον Ινδιάνο καί γυρίζει άπό τή με* ςχγρ ι α μ ανία έκβ ικήσεως! Πώς

16

ριά του τοίχου. Ό 'Ίντσου Νά κάνει κι’ έκεινος τό ϊδιο. ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΗΣ ΜΠΟΤΑΦΟΓΚΟ

Ο 'ΠΡΩ' I ■ ή «Τόρεντ» πη­ γαίνει μια εκδρομή μέ πούλμαν γύρω στις μα­ γευτικές ακρογιαλιές τής Κόπακσρπάνσ. Τό μεσημέρι οι παίκτες γει> -ματίζουν νωρίς. Τό απόγευμα: νωρίς βρίσκονται στο γήπεδο καί πηγαίνουν γραιμιμή στα α­ ποδυτήρια. Ό προπονητής έρχεται για νά τούς π ή δυο τελευταία λό για πριν βγουν στο πράσινο γήπεδο για τον /μεγάλο άγωνα: — Παιδιά, ή «Μποταφσγκο» κατεβαίνει σήμερα μέ πλή ρη σύνθεσι. Κατάψεραν κΓ έ­ φεραν άκό-μα καί τον περίφημο κεντρικό κυνηγό τους τον Βά­ σκο, πού σαν νεοσύλλεκτος φαντάρος δεν θάπαιρνε κανόνι κά άδεια γιατί ή μονάδα του είναι στο Μιτέλεμ. Τον έφεραν όμως ιμέ ειδικό αεροπλάνα καί θά τον πάνε πίάω ιμόλις τε­ λείωση τό παιχνίδι... 5Απ’ αυ τό φαίνεται πόση σημασία δίνουν κΓ αυτοί στο σημερινό παιχνίδι καί τί θαυμάσια πού έχουν π ροεπο ΐιμ ασ θή... Οί παίκτες τής «Τόρεντ» άκουνε αμίλητοι τον προπονη­ τή τους πού τον αγαπούν καί τον θαυμάζουν γιατί είναι ό περίφημος παλαιός διεθνής Άντζελίλο. -—-"Ολ’ αυτά δεν έχουν ό­ μως σημασία!, συνεχίζει αυ­

ΓΚΡίΙΙΙ©

τός /μέ φλογερή φωνή. Θά κερ δίκτη ό καλύτερος. Καί ή «Τό­ ρεντ» είναι ή καλύτερη σήμε­ ρα»! Μέ τον Σιού πίσω καί τον Γκρεκο στην έπί'θεσι δέν φοβάιμαι καμμιά άίποτυχία!.. Πηγαίνετε λοιπόν! Καλή επι­ τυχία·.. Σφίγγει τά χέρια των πο­ δοσφαιριστών καθώς ένας - έ­ νας περνάει από μπρος του καί βγαίνει στο γήπεδο. Καί λές πώς καθένα από τά παι­ διά τής φημισμένης αμάδας,, στη χειραψία αυτή ,μέ τον προ πονητή του, παίρνει ξαφνικά δύναμι κάί αύτοπεποίθηαι καί όλο τό τρακ πού έχουν φυσι­ κά, γιατί βρίσκονται σ’ ένα περιβάλλον ξένο καί χωρίς υ­ περβολή εχθρικό, έξαφανίζεται από πάνω τους. Ή «Τόρεντ» κατεβαίνει στο καταπράσινο καί κατάμεστο από μυριάδες οπαδούς τής «Μποταφόγκο» γήπεδο. Μερικά αραιά καί τυπικά χειροκροτήματα τούς υποδέ­ χονται. Τρέχουν προς τό κέντρον καί χαιρετούν. "Υστερα πηρ γαίνουν στο ένα τέρμα καί άρ χίζουν νά κάνουν πάσσες με­ ταξύ τους κάί μερικά σούτ γιά νά ξεμουδιάσουν. Σέ λίγο κά­ νει την έμφάνισί της καί ή «Μποταφόγκο». ΕΤναι σαν έ­ νας ηλεκτρικός σπινθήρας νά διαπέρασε ξαφνικά τη λαοθά­ λασσα. Τά πλήθη, πετάγονται όρθια έξαλλα καί άνεμίζουν στά χέρια τους^ πολύχρωμα πανιά καί σημαίες τής τοπι­ κής ομάδας. Μιά τρομερή ίσ->

© ΗΡύΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

η

χασομέρι ό ταχύτατος έξτρέμ χή σχίζει τον αιθέρα «οαΰί άνεβαίνει ώς τά σύννεφα. σουτάρει πριν τόν φτάση ό μπάκ. Με ρυθμικές κραυγές φω­ νάζουν τό όνομα τής άμάδος Ένας πραγματικός κεραυ­ τους. νός φεύγει άπό τό πόδι του. Ό διαιτητής, ττού έχει βγή Ή μπάλλα ανεβαίνει λίγο ψη­ στο γήπεδο πρίίν από τις δυο λά καί περνά ξύνοντας τό δο αντίπαλες αμάδες, σφυρίζει δυ κάρι. "Αουτ. νατά. Οί είικοσιδύο παίκτες Ένας άναστεναγμός βγαί­ μαζεύονται ατό κέντρο γύρω νει άπό τά στήθη τού τερμα­ του. Ή «Μποταφόγικο» κερδί­ τοφύλακα. ζει στο στρίψιμο του νοιμίσιμα Ό ίΠκιρέκΟ αναπνέει κι* έκει τος και παίίρνει τό καλό τέρ­ νος με άνακούφισι. Δεν έχει μα, πού δεν έχει κόντρα στον προλάβει ούτε νά κινηθή άτερματοφύλακα τον ήλιο. Ή κόμα: μέσα στο γήπεδο καί πα «Τόιρεντ» κάνει τη σέντρα. Τό ρα λίγο τό σκορ, νά ήταν κι­ μεγάλο ματς άρχιζει. όλας ένα—ιμηιδέν εις βάρος Ή γηπιεδούχος ομάδα κά­ τής όμάδος του, άπό την άστο νει την πρώτη κάθοδο. Τά δυο χη ενέργεια τού Σιού πού ξε­ έξτρήμ της τρέχουν μ,έ δαιμο­ γελάστηκε τόΙσο εύκολα άπό νισμένη ταχύτητα. Ό κεντρι­ τόν έξω αριστερά. κός κυνηγός Βάσκα πετά την ’ "Οσο για τόν ίδιο τόν Ιν­ μπάλλα στον έξω αριστερά. διάνο, έχει μείνει σαν στήλη Εκείνος μπαίνει προς τά καράλατος στη θέσι του. Ακόμα ρέ με τη μπάλλα στά πόδια, δεν μπορεί νά καταλάβη πώς σαν πραγματική θύελλα. έγινε καί του ξέφυγε τόσο εύ­ Ό Σ ιού τον (βλέπει και ρί­ κολα ό παίκτης, πού είναι ε­ χνεται επάνω του προσπαθών­ πιφορτισμένος μ,έ τή φύλαξί τας νά τον άνακόψη. του. Βλέπει πώς πρόκειται γιά Μ3 ενα έξυπνο όμως πέρα­ έναν ταχύτατο καί πολύ επι­ σμα ό έξτρέμ τής «Μποταφόγ κίνδυνο αντίπαλο. *Άν δεν τόν κο» τόν περνάει αφήνοντας προσέξη πολύ, άν δεν μπόρε­ τον άναυδο. Ρίχνεται προς τη ση, νά κάνη: τό καλό* του παι­ μικρή περιοχή. χνίδι, ή «Τόιρεντ» θά ήττηθή Γά πλήθη, ωρύονται. Ένας άσφαλώς. φοβερός σάλος συγκλονίζει τό Ό Σ ιού κάνει άπό μέσα του γήπεδο καθώς άπό τό πρώτο τις συνηθισμένες του προσευ­ κιόλας λεπτό τού αγώνας δή­ χές στά καλά πνεύματα τής μιου ργεΤται ή προϋπόθεσις για φυλής του. Σήμερα θέλει πε­ ένα γκολ τής τοπικής ομάδας. ρισσότερο άπό κάθε άλλη φο­ ρά νά βοηθήση τήν άγαπημέΌ δεύτερος μπάκ τής «Τό~ νη, του ομάδα στον δύσκολο ρεντ» τρέχει τώρα αύτός νά άγώνα της. Σήμερα παίζεται άνακόψη τόν έξω αριστερά. Μά δεν προλαβαίνει. Χωρίς τό πρωτάθλημα. "Αν ή «Μπο-

ΓΚΡΕΚΟ ταφόγκο» πάρη τούς πολύτι­ μους βαθμούς, τούς κλέβει μέ σοο άιπό τά χέρια τους... Ξαφνικά... Κεραυνός σωστός συγκλο­ νίζει τόν καημένο τον Σιού! "Οπως έχει σταθή ακίνητος και θλιβερές σκέψεις φτερορ­ γίζουν στο μυαλό του μέ αι­ τία την πρώτη του αποτυχία, ό μπάκ τής «Τόιρεντ» έχει στη σει τη μπάλλα στή γωνιά της μικρής περιοχής καί σουτά­ ρει. Ή μπάλλα βρίσκει τον Σιού στο πίσω μέρος του κε­ φαλιού του μέ τρομακτική όρ μή. "Ενας δυνατός γδούπος ά κούγεται...

Ο ΣΙΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ... ΤΟΝ «ΜΑΥΡΟ ΑΠΑΧΗ»!

ΑΤΙ φοβερό γίΐνεται μέ­ σα στο μυαλό τού Ινδι­ άνου. Τά μάτια του θο­ λώνουν σάν ένας πηχτός α­ χνός νά τον ρχηι κυκλώσει ξα­ φνικά εκεί πού βρίσκεται. Καίΐ για ,μιά στιγμή, μέσα άπ5 αυτό τό θόλωμα ξεπρο­ βάλλει μιά απαίσια μορφή!.. Είναι ή μορφή ενός άγριου Ινδιάνου μέ μαλλιά πλεγμένα σε κοτσίδες γύρω από τό κε­ φάλι του. Ενός Ινδιάνου πού στο βλέμμα του καθρεφτίζε­ ται ό θάνατος καί ή μοχθηρία. Μονομιάς ό Σιού αγριεύει.

Κ

ιΟ Σ<ον φτάνει μπροστά στον αντίπαλο τερματοφύλακα καί σου­ τάρει

μανιασμένα.

0 ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠ&ΔΩΝ

1$

'Ο τερματοφύλακας τής «Μτταταφόγκο» βλέπει μέ γουρλωμένα μά­ τια τον Γκρέκο να σπρώχνη ανάλαφρα τή μττάλλα στα δίχτυα.

Γίνεται πραγματικά θηρίο! Γιατί ή εφιαλτική αυτή ρορ φή ττού παρουσιάζεται ,μπρος του σαν σέ όνειρό, δεν είναι άλλος άπο τον φοβερό Μαύρο Άπαχη, τον άνθρωπο που θέ­ λησε κάποια νύχτα νά δσλοψονήση, τον Μεγάλο Βούβάλο ΐμέ τά Τρίία Κέρατα, τον πα­ τέρα του... Απλώνει τά χέρια ό Σιού για νά πνίξη τον Μαύρο Άπά χη πού θαρρεί πώς βρίσκεται μπρος του, δυο βήματα καί πώς άν άπλώση τά χέρια θά τόν φτάση αμέσως, Μά ή α­ παίσια μορφή εξαφανίζεται! Ό ’Ίντσου Νά στριφογυρί­ ζει σάν λυσσασμένος. Ψάχνει

νά τόν βρή γιά νά ριχτή επά­ νω του καί γιά νά τον τιμωρήση όπως του άξιζει. Δεν τόν βλέπει όμως που­ θενά, γιά τόν άπλούστατο λό γο πώς ό Μαύρος Άπάιχης δεν βρίσκεται πραγματικά στο γή πεδο, αλλά είναι ένα όραμα... "Ενα γέννημα τής φαντασίας τού Σιού, άποτέλεσμα τού τρομερού χτυπήμοτος πού έ­ χει φάει στο πίσω μέρος τού κεφαλιού του από τή μπάλλα. Στο ίδιο δηλαδή εκεΐνο σημείο ακριβώς πού είχε κάποτε δε­ χτή την τσεκουριά τοΰ δολο­ φόνου, που παρά λίγο νά τόν στείλη στον άλλο κόσμο! Ό Γενναίος Αετός μοιάζει

ΓΚΡΕΚΟ σαν μεθυσμένος. “Όπως δεν μπορεί νά διακρίνη, τον εχθρό του, κοττάζει τούς παίκτες τής «Μποταφόγκο» πού τρέ­ χουν ολόγυρά του. Φαντάζε­ ται πώς είναι φίλοι του Μαύ­ ρου Άπάχηι πού τον κοροϊ­ δεύουν για τό πάθημά του. Μ' ένα ουρλιαχτό χύνεται καταπάνω στον πρώτο που βλέπει νά κρατάς τή μπάλλα στά_πόδια του. Εκείνος προσπαθεί νά τον ξεγελάσηι και νά πασσάρη σ’ εναν συμπσίίκτη του. Ό Σιού όμως πηδάει σάν τσακάλι ικιαί κόβει την πορεία τής ιμπάλλας. Την αρπάζει ά νάμεσα στά πόδια του και κυττάζει νά δή πού βρίσκεται τό τέρμα τών αντιπάλων.. ’Ώ!... Βρίσκεται δυστυχώς πολύ μακρυά άκόμα, αφού ό ίδιος δεν έχει άπομακρυνθή ού τε έξω άπό τή διική τους μεγάληι περιοχή. Αυτό άμως δεν τον στενοχωρεϊ καθόλου τον Σιού. Αρ­ χίζει νά τρέχη σάν αρκούδα πού επιτίθεται πάνω στο θύ­ μα της. Ό πρώτος παίκτη,ς τής το πικής οράδος πού επιχειρεί νά τον άνακόψη, άποτυγχάνει πα ταγωδώς στην προσπαθεί ά του. Ό Σιού συνεχίζει; τον α­ κάθεκτο δρόμο του. Τότε δυο αντίπαλοι ιμαζί χύνονται κα­ ταπάνω του γιά νά τον στα­ ματήσουν. 5Αλλά ό Σιού τή στιγμή αυτή κάνει; κάτι καταπληκτικό πού κανεϋς ποτέ δεν ,μπορούσε νά τό περιιμένη. Πετάει τή ιμπάλλα έπάνω ά

πό τά κεφάλια τών δυο άντιπάλων του ιμέ μιά τεχνική και σιγανή κλωτσιά και ύστερα πηδάει κΤ αυτός ό ίδιος άπό πάνω τους! Είναι ένα υπέροχο και κα­ ταπληκτικό άλμα πού όιμοιο δεν έχουν ξαναδή άλλη φορά τά γήπεδα όλου τού κόσμου. Ένα άλμα πού θά τό ζήλευε άκόμα κι*1 ό πρωταθλητής τού αγωνίσματος αυτού, γιατί τά πόΙδια τού Σιού περνούν πολύ επάνω άπό τά κεφάλια τών δυο ποδοσφαιριστών τής τοπ ιικής όμ άδας «Μποταφόγκο» πού απομένουν σάν άγάλ μα­ τ α άπό την έκπληξι καί τον θαυμασμό τους νά τον κυττάτ· ζουν. Ό Ινδιάνος δεν σταιματά ούτε στιγμή. Εξακολουθεί τον ακράτητο δρόμο του εναντίον τού αντιπάλου τέρματος. Φωνές γεμάτες δέος ξεση­ κώνονται; άπό τις μυρμηγκια­ σμένες εξέδρες. Τά μάτια των θεατών ολοστρόγγυλα άπό την ταραχή καί άπό την αγωνία, παρακολουθούν τον τρελλό δρό μο τού παίικτου αυτού, πού τί ποτά δεν φαίνεται ίκανό νά τον σταματήση. Καί πραγματικά: Ένώ ό Σιού δεν έχει φτάσει άκόιμα αυτή τή στιγμή στη γραμμή τής σέντρας, ένώ μπρο στά του βρίσκονται ακόμα πολλοί ποδοσφαιριστές τής πρωταθλήτριας «Μποταφόγ­ κο», είναι δηλαδή σ’ ένα ση­ μείο πού καμμιά άλλη, φορά δεν θά μπορούσε νά άνηισυχήση τούς οπαδούς τής άντιπάλου αμάδας, ωστόσο οί μόριά-

Ο ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ δες των φιλάθλων που γεμΤ,ζαυν τις κερκίδες, νοιώθουν κι ,όλας τή βεβαιότητα πως τό πρώτο γκολ τής «Τόρεντ» πλη «σιάζει! ιΕΤναι ένα προαίσθημα! Έ ■να προαίσθημα πού δεν τό έ­ χουν μόνο ένας ή δυο, άλλα δ λες αυτές οί χιλιάδες των αν­ θρώπων πού γειμίίζουν τό άχα'νές γήπεδο. Γιατί ό Σ ιού αυτή τή στι­ γμή μοιάζει μέ τό «Μοιραίο» πού κορμιά φορά οι άνθρωποι .έχουν τήν ίικανότητα να τό δι αικρίνουν και καταλαβαίνουν τότε πώς τίποτα δεν μπορεί νά τούς γλυτώση άπό τά νύ­ χια του... Μέ σφιγμένες καρδιές καί γουρλωμένα μάτια κυττάζουν τον άνεμοστράβιλλο έκεΐνον πού είναι ό Γενναΐος Αετός. Οί παίκτες τής «Τόρεντ» έχουν σταθή εντελώς καί τον παρακολουθούν κι5 έκεΐνοι σαν απλοί θεατές. Πολλές φορές τον έχουν δή σ3 αυτή τήν έ­ ξαλλη. κατάστασι καί ξέρουν πώς δέν πρόκειται νά δώση πάσσα σέ ικανέναν, επομένως περιττό νά κουράζωνται ιμέ τό νά τρέχουν κοντά του γιά νά τον βοηθήσουν. "Ένα - ένα τά αντίπαλα ,μπάκ ρίχνονται απεγνωσμένα απελπισμένα, νά τού πάρουν τή μπάλλα. Αλλά εκείνη, λες καί είναι κολλημένη έτάνω στά πόδια του, δέν λέει ν’ άπομακρυνθή ούτε πόντο άπ’ αυτά. "Οσο γιά τήν ταχύτητα, κανείς δέν είναι δυνατόν νά Τον φτάση. "Οποιον περάση

21

μιά φορά είναι .μάταιο νά τρέ ξη πιά άπο πίσω του γιά νά τον προλάβη. Μοιάζει σαν ένας κεραυνός ό Σκού πού έσχισε τό γήπεδο μέ πάταγο από τή ιμιά του ά­ κρη ώς τήν άλλη, ,μέ τον αλη­ θινό δρόμο του κεραυνού πού σ χηι μ ατ ί ζει , συνέχε ι α γων ί ες. Μόνο πού κάθε γωνία πού έ­ κανε ό ζωντανός ινδιάνικος κε ραυινός τού Σιού, είναι κι’ άπό ένας παίκτης τής «Μπότα φόγκο» πού άποπειράθηκε νά τού φράξη τή δίοδο άρός τό τέρμα τους. .Σέ λίίγα δευτερόλεπτα μό­ νο ή άγωνίά τού .κόσμου έπαψε νά ύπάρχη... Ό Σιού έφτα σε μπροστά στον άντίίπαλό του τερματοφύλακα καί σούταρε μανιασμένα. Ή μπάλλα σάν όβίδα ξεκίνησε από τό πό δι του καί καρφώθηκε στριφο γυρίζοντας σάν φίδι στή δε­ ξιά έπάνω γωνία των διχτυ­ ών! Γκόλ! Ό διαιτητής σφυρίζει καί δείχνει τή σέντρα. Οί συμππαΐκτες του όλοι, μέ επικεφαλής τον Γκοέ'κο, τρέχουν καταπάνω του νά τον συγχαρούν καί νά τον άγκα­ λί άσουν. Τον πνίγουν στά φι­ λιά. Στις κερκίδες έχει πέσει σιωπή θανάτου. Τά παιδιά τής «Μποταφόγκο» πεισματωμένα φέρνουν τή μπάλλα στή σέντρα καί τό παιχνίδι ξαναρχίζει. Ό προπονητής τής τοπικής ομάδας κάτι φωνάζει ταραγμέ νος από τή θήςπ τρυ καί

22

χνει προς το ?μ*ερος του 2. ιου. Αμέσως δυο παίκτες της «Μποταφόγκο» τρέχουν τηρός τό ήμερος του και φτάνουν κον­ τά του. Είναι σωματοφύλακες ττού έχουν διαταχθή να έχουν τό νού τους σ’ αυτόν τον τρο μερό τταίίκτη, που αποτελεί θανάσι:μο κίνδυνο για την όμά δα τους. Τότε ή ,μπάλλα κατευθύνετσι προς την άντίΟετη πλευ­ ρά. 5Από δεξιά πηγαίνει προς τ5 αριστερά, στον χάφ της το πικής αμάδας. Ό Γκρέκο είναι όμως κον­ τά και καραδοκεί. Χύνεται σάν αετός εναντίον του. Εκεί νος περιμένει την επίθεσι ,μέ ψυχράιιμία. Είναι ό καλύτερος παίκτης της «Μποταφόγκο» μετά τον Βάσκια. Είναι βέβαιος πώς με τη

Οι συμπαΐκτες τού Σιου μέ έ*ττικεφαλής τον Γκρέκο, τρέχουν νά την άγκρλιάςτρμν,

ΓΚΡΕΚΟ φάρα πού έχει τό Έλληνάπου λο θά τό ξεγελάση. Πραγμα­ τικά την τελευταία στιγμή κό βει· την μπάλλα προς τά δε­ ξιά, γιά νά πέραση, ό Γκρέ­ κο (μέ τη φόρα πού έχει άττό μπρος του κ.Γ εκείνος νά συνεχίίση τον δρόμο του προς τό τέρμα τής «Τορεντ». 5Αντί όμως νά πέση, ό Κώ­ στας στην παγίδα του πέφτει αυτός στην παγίδα του Ελ­ ληνόπουλου. -Γιατί ό Γκρέκο έχει τπροβλέψει την κίνη|σί του αυτή καί την τελευταία στιγμή, κό βει προς τά δεξιά. Έτσι ό δε­ ξιός χάφ τής «Μποταφόγκο» παραμερίζοντας τη ,μπάλλα προς τά δεξιά, είναι σάν νά του δίνη, πάσσα! Ό Γκρέκο την κλέβε ι^ μέ­ σα από τά πόδια καί ρίχνε­ ται προς τό αντίπαλο τέρμα αφήνοντας τον πίσ ο του άναυ δο. Κανείς δεν τό περίμενε κά­ τι τέτοιο. Τόση; μάλιστα εμ­ πιστοσύνη έχουν οί ντόπιοι στον παίκτη πού ξεγέλασε^ ό Κώστας, ώστε προεξοφλών­ τας την έπτυχία του, άντί νά τρέξουν νά κυνηγήσουν τό γορ γ οπόδ αρο 4 Ελλ η νόπουλ ο, τ ο έ­ χουν προς τό τέρμα τής «Τόρεντ», βέβαιοι ότι έκεΐ θά κα­ τέληγε ή μπάλλα. Νά όμως πού αυτή βρίσκε­ ται στά πόδια του παιδιού πού μέσα αέ τρεις βδομάδες έχειι καταφέρει νά γίνη θρύλος σε .μιά τεοάστια ποδοσφαιρι­ κή χώρα δπως είναι ή Βραζι­ λία. Μέ την ταραχή μάλ'Ίκσ σμ

23

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

τή κερδίζει δρόμο καί βρίσκε ται χωρίς ^νά προλάβουν να τον -καλοδουν έξω άπό τά καρ ρέ των αντιπάλων πού τρομο κρατούνται. "Ολα τά ,μπάκ μαιζί άρμούν καταπάνω του. Ό Πκιρέκο δεν κάνει κορμιά τριπλά ούτε καθυστερεί. Βρί σκέτοι άκρι-βώς π'άνω στή γραμμή τής μεγάλης περιο­ χής. Σταματάει τή μπάλλα και σουτάρει μέ δύναρι καί τέχνη. Μια σφαίρα, πού δύσκολα τό ιμάτι «μπορεί να παιρακολου θήση την πορεία της, περνά επάνω άπό τά κεφάλια των ά μυνομένων καί τραβάει σφυρί­ ζοντας ποος τό τέρμα. Ό υπέροχος τερματοφύλα­ κας τής «Μποταφοιγκο», που έχει παίξει πολλές φορές καί στην Εθνική αράδα, έκτινάσ σεται σαν αϊλουρος. Οί άκρες των δακτύλων του, προλαβαί­ νουν ν’ αγγίξουν τον κεραυνό. Αλλά ένα τέτοιο τρομερό σούτ δεν μπορεί ποτέ νά πια στή μέ τις άκρες των δακτύ­ λων. Ή μπάλλα του βουλιάζει τά χέρια καί κατρακυλάει χο ροτηιδωντας στά δίχτυα, πού τραντάζονται γιά δεύτερη φο ρά ιμέσα σέ ελάχιστη ώρα! ΣΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΡΙΑΜΒΟΥ

ΣΥΝΑΙ ΣΘΗΤΑ εκατόν εΤκασ ι χιλ ι άδες ζευγά­ ρια μάτια ^στρέφονται προς τό ϊδο σημείο την ϊδια στιγμή*: Στο ρεγάλο ρολόϊ του γη-

-/

Α

ϊί:·:ί

£

I

Γϊ:·1

\

η, ι______ ι_______1

I

[ΓΤΓΤ < 1- ι 1

ο !

.1

ί1

τ Μ· I

4-

-

εΗ μπάλλα του βουλιάζει τά χέ­ ρια καί κατρακυλάει στά δίχτυα γιά δεύτερη φορά...

πέδου πού βρίσκεται στην κορφή τής Ανατολικής εξέ­ δρας, πάνω άπό τον πίνακα των άποτελεσιμάτων. Ό πίνακας δείχνει «Τόρεντ» 2 — «Μποταφοιγκο» 0! Τό ρολόϊ μόλις τρίτο λεπτό! Οί διαστάσεις μιας πραγ.μ ατ ική ς π ανωλεθρ ί ας άρ χ ίζουν νά διαγράφωνται πελώ­ ριες ιμές σΤίς καρδιές όλων αυτών των ανθρώπων.

Ή σιωπή πού επικρατεί στις εξέδρες είναι φοβερή. Σάν νά μήν είναι ζωντανοί οί εκατόν είκοσι χιλιάδες άνθρω ποι. Σάν νά είναι πλάσματα πού μέ ;μιάς δλο: μαζί έχασαν τήν ψυχή τους. Κάτω στο γήπεδο, πρώτος ό Σιού, χοροπηδώντας σάν στο ι χειρ ρρπρ τή χαρά του τχ£

24

φτει επάνω στόν Γκρέκο αφή νοντας την... πολεμική του κραυγή και τον τρελλαίινει στα φιλιά. Τό ίδιο και δλοι οι ^ άλλοι σΜμίπαΐκτες του πού τον ση­ κώνουν στα χέρια και τον ο­ δηγούν στη σέντρα. Ό προπονητής τής «Μποταφάγκο» τρομοκρατημένος φω νάζει πίσω τούς 5υό παίκτες ττού έχει βάλει νά φρουρούν τον 'Ίντσου Νά καί τους βά­ ζει νά προσέχουν τον Γκρέ­ κο. Μά τό ξανθό Ελληνόπουλο, ό 5Αετός τού Σάο Πάολο, δεν φυλάγεται εύκολα... "Ενα φο­ βερό1 σε τέχνη και ορμή παιχνί δι άριχίζει τότε. "Οσες 'μπαλλιές ξεφεύγουν γιά ιμιά στιγμή προς τά πίισο: καί οι κυνηγοί τής «Μποταφόγκο» επιχειρούν νά τις έκμε ταλλευτούν, πέφτουν χωρίς αργοπορία στην κατοχή τού δαιμόνιου- Σιού, πού ρέ δυνα τές καί ευθύβολες κλωτσιές, τις στέλνει στήν άλλη άκρη τού γηπέδου, πού βρίσκεται ό Πκιρέκο. Τό Ελληνόπουλο τότε μοι ράζει παιχνίδι ,μέ καταπληκτι κή όοκρίίβεια. -Πάνω στο πράσι νο ταπέτο τού γηπέδου τού Μοταφόγκο, ξετυλίγεται ένα ονειρώδες παιχνίδι πού οι φί λαθλοι τής ττόλεως ποτέ 8έν εΤχοον τήν ευκαιρία νά παρα­ κολουθήσουν άλλη· φορά ώς τώρα. ’Βμψυχωίμένα από τον Γκρέ κο καί άπό τον Σιού και δλα τά παιδιά τής «Τόρεντ» παί­ ζουν αυτή τή στιγρή τφ φραι

ΓΚΡΕΚΟ ότερο παιχνίδι τής ζωής τους. θαύμασες πάσσες, άριστο τεχνικά ξεγελάσματα, άριστο τεχνικά σούτ, άκολουθοΰν το ένα τό άλλο με τροιμερή ταχύ τητα, ιμπροστά στά έκπληκτα ιμάτια των θεατών. Καί όταν ή ιμπάλλα βρίσκε ταυ στά πόδια τού Πκιρέκο, τό τε είναι πού τό πανηγύρι αυ­ τό τής ανώτερης ποδοσφαιρι­ κής τέχνης φτάνει- στο ζενίθ του. Στο εικοστό λεπτό ακρι­ βώς ή ,μπάλλα φτάνει άπό τον έξω αριστερά ακριβώς πάνω στο πόδι τού Κώστα πού βρί σκεται δέκα ,μέτρα έξω άπό τή γρσιμιμή τής μεγάλης πε­ ριοχής. "Ενας δυνατός κάί ξε ρός κρότος άκούγεται καί ή μπάλλα βρίσκεται στά δί­ χτυα τής «Μποταφόγκο» γιά τρίτη φορά. Καί, ένα λεπτό πρίν τελειώιση τό ημίχρονο, ό Γκρέκο κατεβαίνει πάλι σάν άστροπτή προς τό άντ ί( ,ταλο τέρμα. "Οπως κάθε φορά πού κά­ νει ,μιά τέτοια κατεβασιά, έ­ τσι καί τώοα δλοι οΐ παίκτες τής άμυνας τής «Μποταφό­ γκο» τρομοκρατούνται καί τρέ χουν πανικόβλητοι νά τον άνα κόψουν. 5Αετός τού Σάο Πάολο περνά ανάμεσα τους, άνάλαφιρος σαν τον άνεμο. Πολλοί άπ3 τούς άντιπάλους πάνω στή λύσσα πού φέρνει ή άπελ πιισία τους, αφήνουν τή μπάλ λα καί κυνηγούν νά κλωτσή­ σουν τά πόδια του γιά νά τον πετάξρυν κάτω, νά γλυτώσουν

Ο ΗΡΑ2 ΤίϊΝ ΓΗΠΕΔΠΝ οίττ* αυτόν τον δαιμόνιο παί­ κτη. Μά ούτε αυτό δεν καταφέρ νουν. Τάση είναι ή γρηγοράδα καί ή σιβελτάδα του Ελληνό­ πουλου ιτού ούτε τά πόδια του δεν μπορούν νά βρουν οι αντίπαλοι. Σαν ασυγκράτητος* χείμαρ­ ρος ξεπερνά δλα τά εμπόδια καί ψτάνει (μπροστά οπόν τερ μ ατοφ ύλακα. Τόν κυττάζε ι .μια στιγμή στά (μάτια καί ση κώνει τό πόδι του. Εκείνος πέφτει στά τυφλά, απελπισμένα, νά Τού κλέψη, τή μπάλλα μέσα απ' τά πό­ δια, ιμέ κίνδυνο νά φάη αυτός την κλωτσιάς πού είναι έτοι­ μος νά δώσήι ό Γκράκο. Μά αυτός δεν σουτάρει. Πετάει μαλακά τή μπάλλα δίπλα του, στον έπερχόμενο σέντερ φόρ τής «Τάρεντ» κΐι’ αυτός, δεν έχει νά κάνη τίποτε άλλο άιπό τό νά την σπρώξιη γιά νά κυλήση γιά τετάρτη, φορά με σα στά δίχτυα. Μέ τέσσερα - μηδέν στην πλάτη: τους καί ανάμεσα στη νέκρα των χιλιάδων θεατών πού βρίσκονται στο γήπεδο, οί παίκτες τής «Μποταφόιγκο» παίρνουν τον δρόμο γιά τ5 άποδυτήρ ι α. ν Τά ιμάτια καί των έντεκα είναι· καρφωμένα πάνω στο πράσινο χορτάρι τού γηπέδου. Δεν (μπορούν νά καταλάβουν τί συνέβη; καί χάνουν μέ τέ­ τοιο συντριπτικό σκορ. Αυτοί έχουν κατέβει στο γήπεδο μέ την άπάφασι νά θριαμβεύσουν. Καί όλα έγιναν μέ τέτοια

25

τρομερή ταχύτητα....^ Ή κα­ ταστροφή έφθασε μέ τρελλό ρυθμό πού δέν μπόίρεσαν ούτε νά τήν παρακολουθήσουν. Σ άν ύπνωτ ιισμένο ι μ ο ι άζουν αύτή τή στιγμή. Σ υλλογίζονται μέ τρόμο τά τέσσε­ ρα γκολ πού έχουν παθητικό καί μέ απελπισία σκέπτονται πώς: έχουν μπροστά ^τους άλ­ λο ένα ολόκληρο ημίχρονο. Κανείς τους δέν ελπίζει ό­ τι σ5 αυτό μπορεί νά καταφέ­ ρουν νά ισοφαρίσουν τό σκορ. Ούτε καν στι είναι δυνατόν νά μειώσουν τή διαφορά. ""Εχουν καταλάβει πώς οί σημερινοί τους αντίπαλοι δέν παίζουνται. Μοιάζουν σάν μια ομάδα από ανώτερα όντα πού δέν παίζουν ποδόσφαιρο, άλ­ λα ένα άλλο παιχνίδι πού^ αυ­ τοί ούτε τό ξέρουν καθόλου γιά νά προσπαθήσουν νά άντιστοοθούν.... Μέσα στά αποδυτήρια τής «Τόιρεντ» ό προπονητής άγκσ λιάζει δακρυσμένος τον Σιού καί τον Γκρόκο. λ— Είδες, λέει στον ίνδιάνο πώς παίζει ή ομάδα σήμερα πού αποφάσισες νά παίίξης από την αρχή καί δέν περίμε νες τό τελευταίο λεπτό νά κά νης τό θαΰ(μσ σου; —-"Ολα τά χρωστάμε στον χλωμό αδερφό μου τον Γκρέκο!, λέει περήφανα ό Σιού. ’Ή μάλλον δλα τά χρωστάτε στον "Ίντσου Νά, πού έφερε τον Γκρέκο στην «Τάρεντ»! Τώρα πιά ή ομάδα ιμας δέν θά χάση; ποτέ κανένα παιχνίδι!.. Ό λευκός αδερφός τού Σιού είναι ή ίδια ή φτερωτή Νίκη,

ικρεκο

πού φόρεσε την κόκκινη φανέλ λ03 μέ τον κεραυνό! "Οταν^ή Νίκη, φοράει τη φσνέλλα τής «Τόρεντ», ή ομάδα θά βγσίνη πάντα νιικήτρ ι·α άπό τό γήπε δο! Ό Πκ,ρέκιο γίνεται κατσκόκ κινος μπροστά ο5 αύτούς τούς έπαίνους καί ατά γεμάτα θαυ μααμό καΐί κάποια ζήλεια βλέϊμ ,ματα πού τού ρίχνουν όλοι οι σρ μ παΐικτες του. — Ό Σιού λέει πολλά λό­ για;, διαμαρτύρεται. Καί ό ί­ διος σήμερα ήταν ανυπέρβλη­ τος καί άνοιξε τον δρόμο προς τη νίικηι μέ τό υπέροχο γκολ πού έβγαλε! Καί όλοι οί άλλοΊ- σάμπταίκτες .μας ήταν τό­ σο καλοί, πού δεν υπήρχε ά^ λ ^ Λ,/· ναμ&σα στους εντεκα κανένας καλύτερος, άλλα και κανένας χε.ρ0τείχ>ς! , Εχει διικιο ο Γκρεμό.,

Λ , > ενει „ Iκεφάλι ραοαει τ0^ τη φούντα που στο τή,ν &πΛπσί<χ.

λέει ό προπονητής μέ φωνή πού τρέμει ανάλαφρα άπό συιγκίνη|σι. Κανείς δεν πρέπει V __1 νά ξεχωρίίζη; μέσα σέ μιά όίμάδα.^ Κα)μ|μιά σηιμασίά δεν 1 Α Τ'ί» δ/ έχει το ποιος βγάζει τά γκολ Π ποιός^τά γλυτώνει.... Ή ο­ μάδα είναι μιά ^μηχανή. Γιά κάθε της επιτυχία έχουν δου­ λέψει φανερά ή ρχι δλα της τά^ εξαρτήματα ως το τελευ­ ταίο γρανάζι... -εκουραστήτε τώρα.... Στο δεύτερο ημίχρο­ νο δεν πρέπει νά φανήτε πε­ σμένοι. Ή έκταισις τής νίκης ποτέ δέν είναι άρκετή όταν μπορή νά γίνη; άκόιμα μεγαλύ­ τερη!! Πρέπει νά καταλάβουν όλες αυτές οί χιλιάδες των άν θρώ|πων πώς, όταν μια ομάδα είναι καλύτερη, δέν έχει σήμα Πέφτει στά τυφλά νά του κλέψη σία ούτε σέ ποιο γήπεδο παίτή μτ.άλλα μέσ’ άπ5 τά πόδια.ζει, ούτε οί φωνές του πλή-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

θους πού προσπαθούν νά ψερ νουν τή σύγχυσι! Ό Κώστας χαμογελά. — ’Άν «μάς είχαν στα χέ­ ρια τους όλοι αυΤοί, μουρμοο ρίζει, ευχαρίστως θά «μάς έγ­ δερναν άιπό τό κακό τους.... Ό προπονητής τον κυττάζει στα μάτια και τό βλέμμα του είναι σοβαρό. — "Έχεις λάθος, Γκρέκο !, του λέει. Οι άνθρωποι αυτοί πού πεθαίνουν για την ομά­ δα τους, είναι ικανό! ακόμα και νά χειροκροτήσουν τις ε­ πιτυχίες σας όταν μοιάζουν μέ τή σημερινή ! Τον φίλαθλο πού έρχεται νά δή ποδόσφαι­ ρο τον συγκινεΐ ή πραγματική τέχνη, μιέ όποιου τό μέροζ κΓ άν βρίσκεται... Όλοι που ή­ ταν γύρω μου, μιλούσαν μέ μεγάλο θαυμασμό για την ο­ μάδα μας....

'Ο

Βάσκα ετοιμάζεται νά σουτάρη... ©τοον...

27

Οί δύο αντίπαλοι ανταλλάσσουν μια θερμή χειραψία κάτω απ' τά έκπληκτα βλέμματα τού πλήθους

Ωστόσο ή ώρα περνάει και ή διακοπή του ήμιχρόνου δεν είναι μεγάλη. Ή σφυρίχτρα τού διαιτητή ξανακούγεται. Οι παίκτες τής «Τόρεντ» βγαίνουν στο γήπεδο και άμέ σως τούς ακολουθούν και τής «Μποτ αφόγκο». Τό ματς αρχίζει καί πάλι. Οί γηίπεδαύχοι παίζουν μου δισσίμένα από την άρχή. Φαί­ νεται καθαρά πώς γενική προσπάθεια είναι νά μή δε­ χτούν άλλα γκολ και όχι νά βγάλουν οι ίδιοι. Ή «Τόρεντ» αρχίζει πάλι τις επιθέσεις καί οί αντίπαλοι υποχωρούν τρομοκρατημένο ι στά καρρέ. Τά σούτ πέφτουν βιροχή στο τέρμα τους, άλλα στά

ΓΚΡΕΚΟ

28

πρώτα λεπτά φαίνονται τυχε­ ροί και κανένα άπ" αυτά σέν μετατρέπεται σέ γκολ. "Αλλα βγαίνουν σύρριζα άοι/ί καί άλλα τά αποκρούει μέ απε­ γνωσμένες άλλα υπέροχες προσπάθειες ό θαυμάσιος τερ ματοφύλακάς τους. -Παίρνουν μάλιστα σιγά Ριγά θάρρος άπο τήν άμυντική τους αυτή έπιτυχία καί άρ χίζουν νά επιχειρούν και μερι κές επιθέσεις. Ή μπάλλα φτάνει τώρα πολλές φορές στά πόδια των μπάκ τής^ «Τόρεντ». ^ Ό Σιού παίζει καί πάλι ιμέ τή. συνηίθισμέντ] τρυ απάθεια. Σέ ιμιά στιγμή θελέι νά δώση πάσσα σ5 ένα συμπαίκτη του πού βρίσκεται δίπλα, άλλα καπά λάθος τή στέλνει στον Βάσκα πού βρίσκεται Αμαρ­ κάριστος στο κέντρο τής με­ γάλης περιοχής. Μια τέτοια πάσσα περί|μενε κι* ό υπέρο­ χος κεντρικός κυνηγός τής «Μποτ αφόγκο» σ * όλόίκληρ ο το πρώτο ημίχρονο καί δεν μπορούσε νά τήν πάρη. Μέ^ μια κίνηισι σαν τού^ ττεινασμένου θηριΡυ πού έπί τέ­ λους βρίσκει τροφή, σπρώχνει τή μπάλλα δυο μέτρα μπρο­ στά καί τρέχοντας πίσω της σαν γεράκι στέλνει τον κε­ ραυνό του. Ό Σιού κάθεται καί τον παρακολουθεί χωρίς νά δείχνη κορμιά διάθεσι νά τον έμποδί σηι. Ό αριστερός μπάκ τής «Τόρεντ» τρέχει, αλλά δέν προλαβαίνει. Ή μπάλλα έχει καρψωθή κιόλας στά δίχτυα παρά τήν

προσπάθεια λακα,

του τερματοφύ­

ΥΠΕΡΟΧΗ ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ

Σ I ΟΥ τότε μόνο φθίνε ται νά καταλαβαίνη τι έχει συιμβή καί τραβάει τή φούντα πού έχει έπάνοο στο κεφάλι του από τήν Απελ­ πισία. Οί συμπαΐκτες του τρέχουν νά τον παρηγορήσουν τήν ώ­ ρα πού οι συ|μπταΐικ(τε< του Βά σκα τρέχουν γιά νά τον συγ­ χαρούν ένθουισ ισασμένοι καί αναθαρρημένοι γιά τήν επιτυ­ χία του. Τά πλήθη ξεσπούν κι5 έκεΐνα σέ τρόμ&ρές ιαχές χαράς. Οί πολύχρωμες σημαίες τής «Μπαταφόγκο» πού είχαν κρυ φτή, άνεμίζουν καί πάλι θρι­ αμβευτικά. Οί πιο αισιόδοξοι από τις χιλιάδες των θεατών, άρχίζουν κιόλας νά πιστεύουν σέ μια νεκρανάστασι. "Ελπίζουν νά δούν τήν αγαπημένη τους ομάδα νά ισοφαρίζηι! Μερικοί — γιατί δχι; — καί νά κερδί ζη άκήμα^! Ποτέ δέν είναι αργά.... Ό καιρός υπάρχει.... Γιά^ λίγες στιγμές τά παι­ διά τής «Τόρεντ» κλείνονται στά καρρέ τους. Οί αντίπαλοι παίρνουν περισσότερο θάρρος καί αρχίζουν νά σφυροκοποΰν. Οι έπ [θέσεις τους γίνονται σι γά - σιγά λυσσασμένες. Ή έπίθεσις τής «Τόρεντ» δέν έχει καθόλου δουλειά. Ό Γικρέκο μαζί ιμέ τον μέσα δε­ ξιά καί τον σέντερ - φόρ, πε-

©

ριρένουν μια μπαλλιά μάταια γά νά τρέξοϋν νά δασπάσουν τον κίλοιό. "Ετσι αναγκάζον­ ται1 νά κατέβουν κι5 εκείνοι πίΐσω. Τά μπάκ τής άμάβος αγω­ νίζονται απεγνωσμένα. Ό Σιού όμως είναι το με­ λανό ση|μεΐο... Δεν είναι πια έ κείνος πού ήταν στο πρώτο ήμ ιιχιρονο! Σέ μια στιγμή .μάλιστα ή μ π άλλα του περνάει κάτω α­ πό τά πόδια και βρίσκεται πάλι κοντά στον Βάσκα. Ό φοβερός σέντερ φόιρ τής «Μποταφόγκο» όριμά πάλι με μανία. Στά γρήγορα κλέβει τή μπάλλα από τον δεύτερο μπάκ και με μια έξυπνη και ταχύτατη τριπλά τον ξεγελάει. Σουτάρει. Τά δοκάρια τραντάζονται σάν νά τά χτύτ πήρε βόμβα. Ή μπάλλα γυρί ζει πάλι πίσω στά πόδια του. Ετοιμάζεται γά τό δεύτερο σούτ. Τώρα μάλιστα ό τερμα­ τοφύλακας τής «Τόρεντ» είναι πεσμένος κάτω, καθώς πλον= ζάρισε γιά νά άποκρούση: την βολίδα τού Βάσκα. Τό τέρμα είναι ανυπεράσπιστο. Τό 6εύ τερο γκολ είναι σίγουρο. Τά πλήθη πανηγυρίζουν κιόλας έξαλλα πριν άκόμα γί νηγτό σο>ύτ. ζερουν πώς ό Βάσκα ποτέ δεν αστοχεί.... Πραγματικά ό σέντερ φόρ τής «Μποταφόγκο» σημαδεύει μέ εξαιρετική ψυχραιμία για την κριίσιμη αυτή στιγμή καί τινάζει τό πόδι του.... Ή μπάλλα δεν βρίσκεται όμως πια μπροστά του γιά

νά τή χτυπήση κι* έτσι κλω­ τσάει μόνον τον ά&ρα! ιΚάποιος ^παίκτης έχει πη­ δήσει καί την έχευ κλέψει στα φτερό, τόσο άνάλάφρα καί γρήγορα πού ό Βάσκα ούτε πρόλαβε νά τον δή. "Ενας παίκτης πού ή θέσις του ήταν νά βρίσκεται στην άλλη άκρη του γηπέδου καί νά παρακόλουΐθή: Ό Γικρεκο! Λυσσασμένοι γιά την άπο τυχία τού αρχηγού του μέ τό κουρεμένο κεφάλι — γιατί ό Βάσικα είναι νεοσύλλεκτος καί κουρεμένος γουλί — οί άλλοι σομιπαίικτες του ορμοΰν νά πά ρουν τή μπάλλα από τά πό­ δια τού ξανθού Αετού, νά κά­ νουν ένα καινούργιο σούτ. Μά ό Πκιρέκο έχει καταλά­ βει1 τον φοβερό κίνδυνο πού διατρέχει ή «Τόρεντ». Τό ηθι­ κό των συ μ παικτών του έχει κάττως σπάσει από την παρά­ ξενη αλλαγή τού Σιού. ’Άν έπωιφεληίθούν άπ’ αυτή τή στι γμή τής συγχύσεως; οί άντίπα λοί τους, μπορεί χωρίς νά τό καταλάβουν, μέσα σέ μιικιρό διάστημα ή θριαμβευτική νί­ κη νά μεταβληιθή σέ ήττα. Χρειάζεται λοιπόν καινούρ-* γιο θάρρος. ^Καΐ προπαντός κάποιος πού νά έμψυχώση καί όλους τούς άλλους. Ό Γικρεκο νοιώθει πώς αυ­ τός πρέπει νά κάνη τό πείρα μα. Βασιζόμενος στήν τρομε­ ρή του ταχύτητα χύνεται α­ κάθεκτος ^ προς το τέρμα τής «Μποταφόγκο», ξεκινώντας ά πό τή μικρή περιοχή τής όμά 6ος του.

ΐ&ΡέΚό Εκείνοι πού έχουν τρέξει νά τον σταματήσουν, ,μένουν σέ δυο δευτερόλεπτο πολύ πί σω του. Και ξαφνικά ό I "κρόκο, ό ήρως των γηπέδων, βρίσκεται πίίσω άπ5 όλους τούς άμυντι>κους παίκτες τής «Μποταφό­ γκο», νά τρέχη ολομόναχος προς την περιοχή τους! Τι έχέι συμβή; 1 Απλό ύστ ατ α. Κάτι πού συμβαίνει πολλές φορές στο ποδόσφα ιιρο: Ο ί άντ ίπ αλ ο ι στη λύσσα τους νά μειώσουν τό σκορ γιά νά φτάσουν κον­ τά στην ίσοφάρισι, έχουν κα» τέβειι δλοι στην περιοχή τής «Τόρεντ». Ακόμα καί τά μπάκ βρίσκονται· πολύ πιο εδώ από τη σέντρα. /Έτσι ;μέ την αστραπιαία ενέργεια του Κώστα καί καν­ θώ ς κανείς δέν περίμενε νά φύ γη μόνος του άλλά φαντάζον

Βί6α Γκρέκο!

Βίβα!

ταν πώς θά διώξη μακρυά τη μπάλλα γιά νά άπομαικρύνη τον κίνδυνο, κανένας δέν κινή θηκέ στην άρχή γιά νά τον καταδιώιξη. Στά δυο δευτερό­ λεπτα τής αδράνειας, ό Γκρέ­ κο έχει κιόλας βρείθίή μπροστά νά τρήχη ολομόναχος προς τό τέρμα τής «Μ/ποταφόγκο». Ό τερματοφύλακας τής τε λευταίας πού κΓ αυτός έχει βγή έξω άπό την περιοχή του άρχίΐζε ι νά όπισθοχοΛρή τρο­ μοκρατημένος. Τό Ελληνόπουλο πληΐσιάζει— Πληισιάζει·.... "Ολοι κρατουν την άναπτνοή τους. Δυο τρέΐς πού όοποπειράθη καν στην άρ^ή νά τον κυνηγή σσυν έχουν σταμστήσειι κι·1 έκέΐνοι πολύ μακρυά καίί τον κυττάζουν... Φθάνει δυο μέτρα άπό τόν τερματοφύλακα καίί τό πόδι του καπευθύνεται· σάν σφυρί προς τη μπάλλα. Ό τερματο φύλακας πέφτει·. Τό πόδι ό­ μως του Κώστα έχει σταμστή σει πριν άγγί'ξη την μπάλλα. "Έτσι· ό τερμοοτοφύλακας τής «Μποταφόγκο», πεσμένος στη δεξιά γωνία του τέρματος, βλέπει μέ γουρλωμένα τά μά­ τια τόν Γκρέκο νά την σπρώ­ χνει ανάλαφρα γιά νά κυλήση στην αριστερή. Τότε ξαφνικά γίνεται κάτι πού κανείς δέν τό περιμένει, μά πού σκορπίζει δυνατή συγ κίνησι στήν ανθρωποθάλασσα. Ό διεθνής τερματοφύλακας τής τοπικής ομάδας πετάγε­ ται όρθιος μέ μια κίνησι θαυ­ μασμού καίί απλώνει τό χέρι

του προς τ6 Ελληνόπουλο. — Πκρέκο !, φωνάζει δυνα­ τά. Μόνο ένας τρόπος υπάρ­ χει για νά γλυτώοτίί από σένα ένας τερματοφύλακας! Νά παίζη· μαζί σου καί όχι σαν αντίπαλος! Την π,ρώτη, φορά πού θά ξαναγίνη Εθνική άμα δα, φαντάζομαι νάχω αυτή τήν τύχη,!.... Καί τότε αλλοί­ μονο στους αντιπάλους μας! Συγ,κινημένος ό Κώστας ά πλώνει τό χέρι του και οί δυο αντίπαλοι άνταλλάσσουν μιά θερμή χειραψία κάτω· άπο τά έκπληκτα βλέμματα του πλή­ θους. Οί σύμπαΐκτες του1 Πκρέκο τρέχουν κι* εκείνοι γιά νά τον συγχαρούν. Καί τότε ή λαοθά λοοσσα ξεσπάει ξαφνικά σέ δυνατά χειροκροτήματα κι* άκο άγονται έξαλλες κραυγές «* άπ5 δλες τις γωνιές τού γηπέ δου: — Βίίβσ, Πκρέκο! Βίβα! Καί άπ5 αυτή τή στιγμή · καί ύστερα σέ κάθε καινούρ­ για έπιτυνίσ τού καταπληκτι­ κού αυτού παίκτη, ενθουσιώ­ δεις επευφημίες άκούγοντσι άπο παντού! "Εχει μαγεύσει τόσο τούς θεατές, πού τον χειροκροτούν σαν νά είναι δι κός τους, αυτόν πού είναι ό πρώτος αίτιος γιά τήν συντρι 6η τής ήμάδας τους! ... Αυ­ τόν πού γκρέμισε ,μέ τούς κε­ ραυνούς του τό όνειρό τους νά ζητωκραυγάσουν πρωτα­ θλήτρια τή φημιιοιμένη «Μποταφόγκο», μετά τό τέλος τού παιχνιδιού.... Τώρα όμως, μετά τό τέλος τού ιμάτς, 6 πίνακας των ά-

Μιά καπέλλα πετάγεται ξαφνι­ κά εμπρός του καί του απλώνει τό χέρι.

τποτελεσμάτων γράφει: «Τόρεντ» ό — «Μποταφόγκο» 1! Η ΚΟΠΕΑΑΑ ΜΕ ΤΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑΤΙΑ

ΑΘΩΣ ό Πκρέκο κάνει νά μπή στά αποδυτή­ ρια, μιά κσπέλλα πετά γεται ξαφνικά έμπρος του καί τού απλώνει τό χέρι της. Τά ,μάτια τού Κώστα λάμ­ πουν στο άντίίκρυσιμά της. 3&ρει καλά ποια είναι ή πεντάμορφη αυτή νέα. Τήν έ­ χει γνωρίσει. Είναι ή άδερφή τού σέντερ φόρ τής «Αά Πλά τα», Τζέντο! (*) Τήν έχει συ ναντήσει δυο φορές ώς τώρα: (*) Διάβασε το πρώτο τεύχος τοΟ «ίΓΚΡΈΚΌ» με τον τίτλίο: «;Β ίβα Πκρέκο» 4

ΡΚΡίΚΟ Την πρώτη στο ήμί/χρονο του άγώνος μεταξύ «Τόρεντ» — «Λά Πλάτα». Τότε ^ ή νέα τον είχε κοροϊδέψει γιά τό κακό του παιχνίδι... Τή δεύτερη φο ρά ίδωθήκαν ατό δρόμο.... Τό­ τε ό Κώστας τής έπέοτρεψε την ειρωνεία... Τώρα... Τώρα ή νέα του χαμογελάει ιμέ άπέραντο θαυμασμό. — Γκρέκα, τοΰ λέει ιμέ τή γλυκεία φωνή της, σήμερα ή­ σουν υπέροχος! Θά ιμοΟ κά­ νης ,μεγάληι τιμή αν έρθης με τον φίλο σου τον Ινδιάνο νά ιμ’ έπι,σκεφθής.... Θά ιμοί^ δείξης έτσι πώς ιμέ συγχωρεΐς γιά μιά Ανοησία πού είπα μιά φο­ ρά.... — Έδώ μένεις; ρωτά ό Κώστας μή ξέροντας τι άλλο νά πή. — Νά η διεύθυνσίς^ μου, του Αποκρίνεται δίνοντας του μιά κάρτα. Ναι, μένω εδώ.... ^εχνάς πώς ή «Λά Πλάτα» εί­ ναι κι5 αυτή ομάδα τοΰ Ρίο ντέ Τζανέΐρο; Ό Κώστας δέν ιμ-ιλάει και πάλι. Τά έχει έντελώζ χαμένα. "Όταν ήταν θυμωμένος μα

ζί της, τής μιλούσε χωρίς καμ μιά δυσκολία. Τώρα πού τοΰ ζήτησε συγγνώμη: και δέν νοιώθει πιά κανέναν Θυμό, δέν ξέρει τί νά πή! — Λοιπόν; ξαναλέει εκεί­ νη.. Θά έρθης; — Ναί... μις "Αμπυ!... Θά έρθω!... ΚΓ ευχαριστώ γιά τήν πρόισκληισι... Ή ικοπέλλα του ρίχνει ένα τελευταίο χαμόγελο και γυρί­ ζει νά φύγη. Μά μόλις τά^ μάτια τη.£ παύουν νά κυττουν τά δικα: του, σκοτεινιάζουν Αμέσως και τό χαμόγελο φεύγει άπό τό ωραίο της πρόσω™. Τό βλήμμα της γίνεται σκοτεινό κΓ άπειλητικό... Ό Γικρέκο στέκει άκίνητος στή θέσι του και τήν κυττάζει ώσπου χάνεται. Φυσικά όμως δέν έχει άντιληφθή τίποτα α­ πό τήν περίεργη αυτή αλλα­ γή στο πρόσωπο τής νέας. Μιά Αλλαγή πού σέ λίγο θά ρί ξη τον ήρωα τών γηπέδων σέ μιά νέα περιπέτεια πιο συγ­ κλονιστική καί πιο συναρπα-’ στική...

4

Τ 1 Λ

©

1

Γ. ΜΑΡΜΑΡ5ΔΗ1 *ΑΐΜ*κλ«;κΓτι-κότης:

Γεν. *Εκδοτι-καί

Επιχειρήσεις ©. Β.-

;

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ»

ΣΑΒΒΑΣ ΘΕΟΔΩΡ ΙΔΗΣ *0 Θεοδωρίδης είναι ό αίλουρος τερμ ατ οφύλακας του Θρυλικού "Ολυμπιακού, ό κέρβέρος των δικτύων τής π ρωτ αθλήτριας Ελλά» 8 ος, που σε κάθε της άγώνα καταφέρνει νά άφήση άναυδους τους φίλαθλους μέ τις εκπληκτικές άποκρούσεις του. 4 Ο Θεοδωρ ί 8η ς προέρχεται άπό το γνωστό σωματείο των * Α­ θηνών, την "Ενωσι "Αμπελοκήπων. "Από τον καιρό ομω^ μέΐέ.^ γρά^η στον 3Ολυμπιακό,, άρχισε ή άλματώΒης εξέλιξις του που κατέληξε νά τον φτάση μέσα σέ μικρό δίάσι’ α. στο π,ρώτο σκα­ λοπάτι του έλληνικου ποδοσφαίρου. *0 Σάββας, μετά από λίγες άλλα έπιτυχείς εμφανίσεις του στην πρώτη όμάοα τής πρωταθλητρίας, κατάψερε νά έκθρονιση έναν άλλον μεγάλο τερματοφύλακα, τον προκάτοχό του διεθνή γκολκήπερ του 3 Ολυμπιακού, Καραπάτή. 3Από τότε,, δηλαδή εδώ καί τρία χρόνια, ό Θεοδωρίδης δεν έπαψε νά ύπερασπίζη συνεχώς την έστία τού "Ολυμπιακού, σέ όλους τους δύσκολους αγώνες τής πρωταθλητρίας, είτε πρωταθλήματος είτε κυπέλλου. Και πάντοτε ό φιλότιμος αύτός παίκτης συγκατα­ λέγεται άνάμεσα στους διακριθέντες τού άγώνος. Σήμερα, ό Σάββας Θεοδωοίδης, έκτος από μόνιμος τερματοφύ­ λακας τής πρώτης όμάδος τού "ϋλυυπιακοΰ, είναι καί ό ύπ3 αριθ­ μόν ένα πάντοτε υποψήφιος γιά την ίδια Θέσι στήν "Εθνική Ελληνι­ κή όμάδα, όπου όσες φορές έλαβε μέρος άφησε άριστες έντυπώσεις γιά τίς αιλουροειδείς αποκρούσεις του σέ "Ελληνες καί ξένους φιλάθλους.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΜΑΡΑΣ "Ενας βετεράνος τών ελληνικών γηπέδων είναι ό σέντερ φόρ τού ^Απόλλωνος "Αθηνών.. Γεώργιος Καμάρας. Φυσικά δέν μπορεί νά πή κανείς ότι έχει πή καί την τελευταία του λεξι, λόγω τής κά­ πως προχωρημένης —γιά ποδοσφαιριστή·— ηλικίας του. ιΟ Καμάρας από τήν αρχή τής καριέοας του προκαλουσε τον Θαυμασμό στους φιλάθλους γιά τό ισχυρότατο καί ευθύβολο σουτ που διέθετε. Τό χάρισμα αυτό που είναι ένα από τά μεγαλύτερα προσόντα γιά τον ιδανικό σέντερ φόρ, άνέβασε τον Καμάρα γιά τρεις χρονιές συνέχεια στήν πρώτη θέσι τών σκόρερ τού πρωταθλή­ ματος "Αθηνών καί όσες έπίσης φορές ό "Απόλλων έλαβε μέρος στο πρωτάθλημα Ελλάδος, ήταν από τους κορυφαίους «γκολτζήδες» καί τού πρωταθλήματος αυτού. 40 Καμάρας έχει ντυθή μέ τά γαλανόλευκα χρώματα τής Έθνι-. κής μας, πολύ δέ περισσότερες Φορές έχει προσφέρει τις υπηρεσίες του στήν 3Εθνική ομάδα τών ένοπλων μας δυνάμεων καί στήν ομάδα τής "Αεροπορίας ίδιαίτεοα, όπου υπηρέτησε. Σήμερα αποτελεί άκόμα μιά πολυτιμότατη μονάδα γιά τον πόλλωνα καί πάντοτε οί άντίπαλοι τερματοφύλακες «τρέμουν» όταν ετοιμάζεται νά σουτάρη.,. λ

Ν

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

ΚΑΘΕ

Π Ε Μ Π Τ Η

>

Γραφεία:

3 -— Τιμή δραχ. 2 'Οδός Αέκκα 22 — Άοιθ. •

Δημοσιογραοφ:κος Δ)ντής: Σ. Άνεμοδονρας,Στρ.Πλαστήρα 21 Ν. Σμύρνη. ΟΊκονομικος Δ)ντής Γ. Γεωργιώδης, Σψιγγός 3ι8Ποοϊστ. τυττογρ.: Α. Χατζηβασι λείου, Ταταούλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΛΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Αέκκα 22, ’Αθήνα».

Στο επόμενο τεύχος, που

κυκλοφορεί την

ϋ

ερχόμενη

Πέμπτη, μέ τον τίτλο:

Η ΑΜΠΥ ΠΡΟΔΙΔΕΙ... Μια περιπέτεια γεμάτη αγωνία, πλοκή και δράσι. "Οταν τό συμφέρον έρχεται αντιμέτωπο μέ τά αισθή­ ματα. — Δραματικές στιγμές για τον Γκρέκο καί για την « αδερφή του Τζέντο. Μόνο ό Σιου δεν πτοεΐται άπο τίποτα... ιδίως όταν του δίνεται ή ευκαιρία να ξαναθυμηθή... τον «ΜΑΥΡΟ ΑΠΑΧΗ»

Η ΑΜΠΥ ΠΡΟΔΙΔΕΙ... ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ! Κάθε Πέμπτη ένα τεύχος του «Γκρέκο»! 2 φωτογραφίες άσσων του ποδοσφαίρου!

Κάθε Πέμπτη

ΡΑΙΗ ΡοΜΠίΝΙοΜ

Κϊ' V} ΑΠΛΝΤνΑΤΙ ΜΟΎ Ε \ΝΑΙ Ο*» ΡΑ\\Λ.Γ\ΟΤε 010 22 ΕΓ9 ο γόο* ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΜΛ ΠΝΗ '

ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΤΟ ΙΜΟ ΒΡΑίΓί

ΔΎΖΤΥλ&Χ ΚΫΡίε ! ΔΕΗ Μθ\ ΤΟ ΕΠΠΡΕΠΗ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΜΟΥ ΑΠΗΓΟΡΕΪΣΕ ΜΑ Ζ^ΝΕΧ/ζο ΤΑ ΕΡΑ1>7£Λ/ν//<Α ΜΑθΗηΑΐ Α ΜΟγ' ΠΑίεινο

ΠΑΕΙ ΤΕΛΕίβΙΕ ΠΙΑ.ΔΕΝ ΠΡοΚΕΠΑΙ ΝΑ ΠΝ{* ΠΥΓΜΑΧΟ*. γΌΤΕΑαυναΤΟΝ Να

ΑΔΛΑΈ-Η

ΓΝΟι^β

μ ναβ-

-

Η ΑΜΠΥ ΠΡΟΑΙΑΕΙ...

4 Απίλ ώ ς... στ ο λ ίζετ α ι! Ντ ύνεΤαι δηλαδή -.μπροστά σ’ έ­ ναν καθρέφτη, όπως κάνει κά­ ΙΝΤΣΟΥ ΝΑ ΤΙΑΡΑ θε άνθρωπος πού ετοιμάζεται ΑΑΜΑ I Α η ό Γενναϊος νά πάη κάπου έξω. Αετός ιμέ την Τρυφερή Κ ΐι’ όμως ό Σ ιού — όπως Κ-σίρδιά όπως είναι όλόίκληρο είναι1 τό παρατσούκλι του I ντ’ όνίαμ-ά του, παρακολουθεί τσου Νά — έχει δίκιο νά πα­ |μέ γουρλωιμένα (μάτια τον α­ ραξενεύεται... χώριστο ψίιλο καί σύντροφό Δεν έχει· ξαναβή ποτέ τον του, τ όν Κ ώ στ α Γ εωργ ίου. φίλο του νά ψροντίζη τόσο Ώστόισο ό ιΚώιστας, ή Γικ,ρέ πολύ τό ντύσιμό του, όπου κ ι* κο, όπως είναι γνωστός, στους άν έπράκειτο νά πάνε. 'β,ραζι:λ ιόνους φ ιλάθλοος, δεν Ό -Γενναίος Αετός βρίσκει κάνει κορμιά τταιράξενη δου­ πώς ό ιΓκρέικο τό έχει παρσξηιλειά πού να δικαιολογή αυτή λώσεΐ' σήμερα: Πρώτα - πρώ τήν άπορ.ί'α πού υπάρχει στο τα, ξεσκόνισε όσο (μπορούσε βλήμμα τού Ινδιάνου. καλύτερα τό παντελόνι του Ο ΓΚΡΕΚΟ... ΣΤΟΛΙΖΕΤΑΙ...

©

4

ΓΚΡΕΚΟ

και υστέρα το σιδέρωσε μό- _ προς τά ιτίσω μέ τά δάχτυλα νος του (μέ έξαιρετική πιροσο-. } αντί για τσατσάρα κι5 αυτό χή καί τέχνη. Τελικά τό κρέ- £ ήταν άλο. _ μασε κάπου από τά πατζάκια $Υ'· Τώρα άλλειψε τά χέρια του καί φρεσκάρησε μέ το σίδερο,μ, μέ μπριγιόλ κι*- έτριψε τά ένα καθαρό ατουκάμισο· πού ή μαλλιά του ώσπου νά γυαλίταν ήδη σιδερωμένο από τό ί ση καί ή τελευταία τρίχα πού καθαριστήριο. Μετά, αφού έ- υπήρχε πάνω στο κεφάλι του. βάλε καί τό πουκάμισο σε ^ Στο φινάλε χτενίστηκε καί μιά καρέκλα, έπιασε τό καλό,^πδέν άφησε την τσατσάρα πά­ του μπλε πουλόβερ καί άρχι-'Μ;ρά όταν βεβαιώθηκε πώς ουσε νά τόγξεσκονίζη κι* αύτό.;&?τε μιά τρίχα πάλι βέν ξεπεΤέλος γυάλισε καί τά παπού-,ΐχίτουσε στο πλάϊ ή στο πίσω τσια του καί μάλιστα δυο φο-γγμέρος του κεφαλιού του. ρές, ώσπου τά έκανε έτσι πού|ί[| "Όταν έγιναν δλ* αυτά, μπορούσε^ νά 6ή μέσα σ* αύ-ί- ^'ικυττάχτηκε μέ μεγάληγφιλστά τά μούτρα του σάν σέ κα-Τζ-ρέσκεισ καί άπ* δίλες τις μεθρέφτη! ( ΙΤριές στο κρύσταλλο του κά­ ρταν δλα πιά ήταν στην * Τθρέφτηι. πέννσ, άρχισε νά ντύνεται.ί;;ν· * Αντίθετα ιμέ τον Γκρίέκο, ό Πρόσεξε όμως οι ζάρες του'ψ !Σιού δλη αυτή την ώρα, ή πουκαμίσου του στη μέση νά μάλλον τίς ώρες πού χιρειάείναι ίδιες άπ* αριστερά ασες ^ ίστηκαν χιά νά γίνουν όλες καί δεξιά. "Υστερα όσες ξε- 1 αυτές οι δουλειές, βέν κινήθηπετούσαν κάπως περισσότερο ούτε Τντσα από τη θέσι τίς τακτοποίησε μέ τό χέρι Ττου. καί κυττάχτηκε πολλή ώρα ·!ι| Καθισμένος καβαίλλικευτά στον καθρέφτη δσο νά μείνη §πάνω σέ μιά καρέκλα σάν ή ικανοποιημένος. * Ασχολήθηκε τελευταία αυτή νά ήταν άλοίδιαίτερα μέ τήν αγκράφα τής γο καί έχοντας άκουιιπισμέζώνης του, ώστε νά σιγουρευ- Τ; νους τούς αγκώνες πάνω στή τη δτι βρισκόταν ακριβώς στή%·: ράχι της καί τό κεφάλι στημέση. Κατόπιν φόρεσε καί τόγγριγμένο στίς δυο παλάμες πουλόβεο καί τά παπούτσια, ,γ'του, δεν έπαψε ουτεγμιά στιπιάνοντάς τα από τά κορδό- ;«·.<; » γιμή νά παρακολουιθή τον φίνι α γιά νά μ ή τούς κάνη- δα- Υ;,λο του στις προετοιμασίες χτυλιές. του. "Οταν άρχισε τά μάτια "Υστερα άρχισε ή Ιεροτελε Τ του ήταν μισόκιλειστα καί τον στ ία τού χτενίσματος. Σ’ συ ·παρατηρούσε κάτω άπό τά τό μάλιστα τό σημείο ήταν .βλέφαρα. Σιγά - σιγά αμως πού «έπηζε» κανονικά ό Γεν-ς άνοιγαν ολοένα καί πεοισσόναιος 5Αετός μέ τήν Τρυφερή.1· τεοο ώσπου στο τέλος έγιναν Κσοδιά. . Υ σάν^δυο πελώοιες μπίιλλιες, *Ήξερε πώς ό Κώστας πάν- Τ' γεμάτες έκπίληζΐ' καί άνησυτα έστρωνε τά μαλλιά του ν? χία. Καί οι μπίλλιες αυτές ή-

ταν τό ιμόνο μέρος του σώματός του που δέν έμεινε ακίνη­ το δση ώρα ό Κώστας έτοιμα ζόταν. "Έστριβαν πάντα κα­ τά το ίμερος .ατού βρισκόταν τό Ελληνόπουλο, δ,τιδήποτε και άν έκανε αυτό. Ό Κώστας είναι ττιά έτοι­ μος. Ρίχνει ένα τελευταίο βλήμμα στον καθρέφτη καί ύ­ στερα γυρίζει καί κυττάζει τον Ινδιάνο: — Σιού! Δέν ετοιμάστη­ κες ακόμα; Ούτε άρχισες νά ντύνεσαι 1 — Ό "Ί ντσου Νά, σε ένα λεπτό θά είναι ντυμένος!, μουρμουρίζει εκείνος χωρίς νά κινηιθη καί πάλι αητό τή θέ οι του καί χωρίς νά πάψη νά κυττάζη τον Κώστα. Ό (Γικρέκο λέει μέ κάποια

ανησυχία:

— Πώς σου.... φαίνομαι, Σ ιού; — Ό λευκός άδερφός μου έγινε.... σαλάτα!, κάνει ό Ιν­ διάνος σηκώνοντας τούς ώ­ μους. Ό "Ίντσου Νά δέν ξανάδε ποτέ άνθρωπο πού νά γί νεται μόνος του σαλάτα! — Τί έννοεΐς, Σιού; — Ό Γενναίος 3Αετός είδε πολύ καλά οτι ό χλωμός άδερ φός του έρριξε στο κεφάλι του λάδι! Ό Κώστας σκάει στά γέ­ λια. — Λές για τό μπριγιόλ; — Όχι! Γιά τό λάδι! — Τό λάδι οώτό τό λένε

μπριγιόλ I — Τον πατέρα

Σιού

τον λένε Μεγάλο Βούβαλο μέ Τρία Κέρατα! Τον άδερφό του πατέρα μου τον λένε Δυ­ νατή Βροντή μέ Μακρυνό "Αν τίλαλο! Είναι όμως κι" αυτός Ινδιάνος Σιού! Έτσι καί τό μπριγιόλ, τό λένε μπριγιόλ, αλλά είναι κι5 αυτό λάδι! -— Ό, Σιού! Δέν καταλα­ βαίνεις ! —Ναι!, παραδέΐχεται ό "Ίν τσου Νά πένθιιμα. Ό Γενναί­ ος "Αετός δέν μπορεί νά κατα λάβήι γιατί ό αδερφός του ό Πκρέκο έγινε σαλάτα! —Μά δέν έγινα κορμιά σα λάτα, Σιού! βΑπλώς περιποιήίθηκα λίγο τον έαοτό μου γιά νά πάμε στήν έπίσκεψι πού έχομε νά πάμε! — ι ά (Καλά Πνεύματα νά δώσουν νά πιάση η εύχή σου! Καί μ" αυτά τά λόγια ό Σι ού πετάγεται όρθιος. * Αρπά­ ζει τό πέτσινο σακκάκι του μέ τά κρόσσια, τό περνάει μέ Ιμιά κιίίνηισί' επάνω του καί προ σθέ'τ ε ι θ ρ ι αρβ ευτ ικά: — Ό αδερφός σου είναι έ­ τοιμος νά σέ άκολουθήση! ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΑΜΠΥ

ιΠΚΡΕΚΟ μαζί μέ τον φίλο του φτάνουν έξω άπό τό σπίτι τής δμορ Φης ^Αμπυ,^ τής άδερφής του διάσημου σέντερ φόρ τής «Λά Πλάτα». Ή ^ ^Αμπυ έχει προσχαλέ­ σει τον Κώστα την προηγού­ μενη μέρα, άμέοχος ιμηά τό νικηφόοο ιμάτς τής «Τόρενπ*

Ο

/μέ την περίφημη, «Μποταφόγικο» (*). Κάί ό νεαρός ήρως των γη ττέ'διοαν, πού απτό την -πρώτη στιγμή πού είδε την πανέρμορ φη( βραζιλιάνα ένοιωσε την καρδιά του νά χτυ\πάη( παρά­ ξενα οπό στήθος του, δεν εί­ χε διστάσει νά δεχτή την πρόισικιληισι. Μέ κάποια δειλία καί διστακτί'κότη,τα χτυπά τό κου­ δούνι. Ή πόρτα ανοίγει άμέσως σαν ή "'Αρπυ νά στεκόταν έκεΐ από πίσω καί νά τούς πε ρίίμενε.

Χαμογελάει γλυκά στο παλληικάρ ι δε ίιχνοντ ας ιμ ι ά σειρά [μαργαριταρένια δόντια; — Καλώς ήρθες, Γκρόκο! (*) Διιάβιασιε· τα ττριοιη,γούιμίΏνΌ τεύχος του «ΓΚΡΕΚιΟ» ,μέ τίτλο-: «'0 Σ-ιιοΐυ θμμοϋται τον Μοιΰιρο *Λ-

πάχη 2>.

— Πώς σου φαίνομαι, Σιού;

— Καλώς ήρθες, Γκρέκο, λέει

ή ’Άμπυ.

Κ αλώς ^ ήρίθες, Σ ιού!.... ^5-Ελ­ πίζω νά μη σάς υποχρέωσα νά άφηοετε καμιμιά καλύτερη διασκεδασι για νά έρθετε νά μου κάνετε μιά ανιαρή επίσκεψ ι.... — 7Ω, λέει ό Κώστας αυ­ θόρμητα. .Πουθενά δέν θά δια­ σκέδαζα καλύτερα άπ" δ/π -μέ την συντροφιά σου, "Αμπυ! — Ό .Γενναίος "Αετός, λέ­ ει κΓ ό Σιού τό ίδιο αυθοιριμη. τα, θά περνούσε πολύ καλύ­ τερα ιμαζί ιμέ τη Αάλα, αλλά αυτή βρίσκεται στο Σάο Πά ολο κι5 έτσι· ιμή έχοντας τί άλ λο νά κάνη, ήρθε εδώ! Ό Κώστας γίνεται κατακρκικινος. — Σιού!, φωνάζει. Τι λό­ για εΐναι αυτά; Δέν έχεις ι­ δέα άπτό ευγένεια; — Πώς!, κάνει ό Ινδιάνος περήφανα. Μια παροιμία τής

6 Η?Ωί ΤΩΝ ΓΗΠ&ΔΩΝ ψυλής του ’Ίντσου Νά, λέει πώς ή Αλήθεια είναι ή Ευγέ­ νεια τής καρδιάς! Ή "Αμπτυ χαμογελάει ξέννοιαστα. — Περάστε!, λέει πρόσχα ρα. Ό Σιού έχει δίικιο... Κα­ θένας πράττει νά λέη πάντα αυτό που σκέπτεται·.... Μπαίνουν στο σπίτι καί κυττάζουν ολόγυρα με περιέρ γεια. Ό Κώστας είναι μαγεμε­ νός. "Ολα όσα βλέπει τού α­ ρέσουν. Κα)ΐ είναι πραγματι­ κά πολύ περιποιηΐμένο και ε­ πιπλωμένο ιμέ γούστο τό σπι­ τάκι τής άμορφης βραζιλιά­ νας. Τούς βάζει και κάθονται σ’ ένα σαλονάκι. — Ό Τζέντο δέν είν’^έδώ; ρωτάει ό ΓΊκρέκο ευγενικά. — "Οχι. Ή «Λά Πλάτα»

*0 Αουΐτζι τρέχει ν* άνοοκόψη τον Αοπέζ, μά έκεϊνος τον ξεγε­ λάει και περνάει σαν άέρινος.

*0 Αοπέζ στέλνει τον πρώτο κε­ ραυνό του. 'Ο τερματοφύλακας τής αΤόρεντ» τινάζεται σαν πάνθηρας.

παίζει /μετά δυο μέρες στο Μιπέλεμ και πήγαν κατ’ ευ­ θείαν έκεϊ. "Ετσι άρχιζει ή συζήτηισις για θέματα χωρίς μεγάλο εν­ διαφέρον. Ό Κώστας νοιώθει μια πα ράξενη χαρά πού βρίσκεται κοντά στην κοπέλλα αυτή καί μπορεί καί κουβεντιάζει φιλί κά μαζί της. Ό Σιού δέν άνοίγει καθό­ λου τό στόμα του γιατί τίποτ’ απ’ δσα λένε οι άλλοι δέν τον ενδιαφέρει. Περιορίζεται λοι­ πόν νά παίζηι μηχανικά μέ τά πέτσινα κρόισια τού σακκακιου του. -αφνικά ή "Αμπυ λέει στο Ελληνόπουλο: — Θά ήθελα νά βλεπώμαστε τακτ ικώτερσ, Γκρέκο!

— Κι' 4γώ θά τό ήθελα!, φωνάζει ό Κώστας (μ5 ένθουσιασμά. — Μά το Ρίο είναι μαικρυιά άττό το Σάο Πάολο!.... — Ναίι... Δυστυχώς... Μό­ νο οττοτε παίζουν οι αμάδες μας αντίπαλες θά βλεπώιμά­ στε.... Μετά δυο έβδάμάδες ε χαμέ πάλι εδώ παιχνίδι με τή «Λά Πλάτα» για τό Κύπελλο. — Κι" υστέρα... μετά έξη «μήνες πια ί7 λέει ή "Άμπυ με λαγχολικά. *Ω, νά μπορούσε νά μην παίζατε σέ αντίπαλες ομάδες μέ τον άδερψό μου! Ό Κώστας ανατινάζεται. Τά μάτια γουρλώνουν1 άπό χα ρά. —- "Αμττυ!, φωνάζει. Λες ό Τζέντο νά δεχόταν νά μετεγ­ γραφή στην «Τό-ρεντ»; — Όχι!.... "Αδύνατον!... Είναι ό πρώτος παίΙκτης μέ­ σα στην ομάδα.... "Υστερα παίζει τόσα χρόνια στη «Λά Π,λάται».. "Εσύ όμως, Γκρέίκο; "Εσύ θά μπορούσες νά γρα­ φής στην ομάδα μας... Λίγες εβδομάδες είναι πού παίζεις στην «Τόρεντ»! Τίποτα δεν σέ δένε ι μ αζ ί του ς !.... Ό Σιού, πού τάση ώρα δεν έχει κανένα ενδιαφέρον γιά τή συζήτηρτ τών άλλων δυο, πετάγεται πάνω στην πολυθρόνα του σάν νά έσκασε 6'άμβα άπό κάτω του. 'Κυττάζει μέ γαυρλωμένα μάτια τον Πκ/ρέκο και περιμέ­ νει· μέ ολοφάνερη αγωνία την άπαντηρί του. Ό Κώστας λέει μέ σοβαρή Φωνή:

— "Έχεις λάθος,

"Άμπυ!

Μέ δένουν πολλά με την «Τό­ ρεντ» ! Και πρώτος καί καλύ·* τερος ό Σιού πού τον αγαπώ περισσότερο· κι" άπό αδερφό μου! "Αν δεν ήταν αυτός, κα­ νείς δέν θά μέ ήξερε τώρα...,, θά κλωτσούσα ακόμα τή μπάλλα μαζί μέ τούς άλλους ιμου συμμαθητές στο Γυμνά­ σιο../ — Τότε ίσως μπορούσε νά γραφτή καί ό Σιού στη «Λά Πλάτα» άν σέ άγαπάη κι" αύ τός δσο τον αγαπάς εσύ!... μάτια τού Σιού κοντεύ­ ουν νά πεταχτούν έξω άπό τις κόγχες τους. Φαίνεται τροιμοικιρατημένος. Ό !... Σ ίγουρα, άν τά ήξερε όλ’ αυτά, δέν θά είχε δεχτή, νά έρθουν σ" αυτό τό σπίτι καί ούτε άπ" έξω θά ήθελε νά περάσουν. "Αναπνέει δμως γιά δεύτε­ ρη φορά μέ άνακούφισι άκούγόντας τον Κώστα νά λέη μέ την ίδια σοβαρή φωνή: -— Όχι, "Άμπυ! Αυτό πού λες καί νά τό δεχτής ό Σιού, δέν θά τό δεχτώ έγώ ποτέ, γιαέί είμαι βέβαιος πώς, κι" άν τό κάνη, θά τό κάνη, γιά μένα, αλλά στο βάθος θά εί­ ναι πάντα λυπημένος, γιατί λατρεύει^ την ομάδα ^μας... Τά μάτια τού Σιού αστρά­ φτουν τώρα από χαρά. — "Έτσι είναι, Σιού; ρω­ τάει ή κοπέλλα ταραγμένη, τον ίδιο τον ϊνδιάνο. Ό Ινδιάνος, πού έχει ξαναβρή όλο του τό κουράγιο καί την άπάθειά του, άποκρίνεται ατάραχα:^ — Ό αδερφός μπορεί ττοτέ νά πή άλλα άπό κείνα πού

0 ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

είπε τό στόμα του άδερφοϋ ταυ; Ή ’Άμπυ τότε καρφώνει τά ιμάτια της σ’ εκείνα του Γκρέ­ κα. Τό βλέμμα ^της είναι πα­ ράξενο καί γεμάτο φλόγα. — Οϋτε για τή δίκιά μου χάρι δεν θά δεχόσουν ποτέ να έρθης στη «Λά Πλάτα», Γκρέ κο; ρωτάει. Τό ' Ελληνόπουλο χλωμ ι ά~ ζει. Καταλαβαίνει πώς, άν άρ νη|θή, θά είναι σά νά χάνη, για πάντα κάθε ελπίδα νά κ·ειρδί~ ση τή φιλία αυτής τής πεντά­ μορφης ικοπέλιλσς. Κι* δμως^ή ιδέα του καθήκοντος καί ^τής τιμής είναι ζυμωμένο μαζί με τό αίμα του Κώστα. Χαμηλώ νει τά μάτια ταραγμένος μπροστά στο βλέμμα της^ καί ψιθυρίζει μέ σιγανή, άλλα α­ ποφασιστική καί σταθερή φω νή: — Ούτε για χάρι σου, νΑμ πυ! Ή θέσι ς μου είναι στην «Τόρεντ»! "Ενας άντρας δεν μπορεί ποτέ νά έγκαταλείψη τή θέίσι του... Έξ άλλου άγα πω τήν αμάδα μου καί ή αγά πη μου δεν είναι λίγων εβδο­ μάδων όπως είπες... Για χρό­ νια ολόκληρα δέν πηγαίνω πουθενά άλλου γιά νά μπορώ νά ακολουθώ τήν «Τόρεντ» στά παιχνίδια της! Τήν άγαπώ δσο κι* ό αδερφός σου τή «Λά Πλάτα»... "Οπως δέν μπο ρεΐ εκείνος νά φυγή άπ’ αυ­ τήν, τό ίδιο κι* εγώ δέν μπο­ ρώ...^ Τά μάτια τής "Αμπυ σκο­ τεινιάζουν σ’ αυτή τήν άπάντησι καί στο βάθος τους λάμ πει ιμιά φλόγα γεμάτη πεί­

σμα.... "Ισως καί κακία.. Στο λείο κάί δροσερό μέτωπό της σχηματίζεται μια βαθειά ζά­ ρα. .. Μόνο γιά λίγο όμως. Σέ δευτερόλεπτα ξαναπαίρνει τή συνηθ ισμ ένη εύχάρ ιστη όψ ι της. Σηκώνεται όρθια καί πάει καί φέρνει γλυκά γιά νά προ ο φέρει στους επισκέπτες της. — Δέν πειράζει, Γκρέκο!, λέει πρόσχαρα. Έγώ βλέπεις είμαι γυναίκα καί δέ τά πολυκσταλαβαίνω αυτά... Τό ί­ διο δέν καταλαβαίνω καί τον άδερφό’ μου μέ τήν έπιμονή του... "Ετσι, έσύ θά μείνης στήν ομάδα σου κΓ αυτός στή δική. του... ΚΓ εμείς θά προσπαθήσωμε νά μείνωμε γιά πάντα φίλοι! Σύμφωνοι; — Είσαι σπουδαία κοπέλλα, "Αμπυ!, φωνάζει ό Κώ­ στας ένθουσ ι ασμένος. Ν αί! Αυτό πού λές είναι τό καλύ­ τερο άπ’ όλα! Είμαστε απο­ λύτως σύμφωνοι! — ΚΓ ό φίλος μας ό Σιού τί λέει; Είναι κι* αυτός σύμ­ φωνος μαζί μας; Ό Ινδιάνος άπακιρίνεται μ5 ενθουσιασμό·. -—- Ό άδειρφός μπορεί πο­ τέ νά πή άλλα άπό κείνα πού είπε τό στόμα του άδερφου του; Ωστόσο σι τρόποι τής "Αμ πυ έχουν άλλάξει άπό δώ καί πέρα άπέναντι στον Κώστα καί στον φίλο του. Τόσο λύγο αμως πού εΐναι αδύνατο κανείς άπό τούς δυό τους νά τό άντιληφθή. Ή πα­ ράξενη σκιά, πού βρίσκεται

ΓΚΡΕΚΟ

στο βάθος των μαύρων ματιών της, κρύβεται ύπουλα πίσω ά πό τό φιλικό χαμόγελο πού βρίσκεται συνεχώς χαραγμέ­ νο ατά χείλη) της... ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ Σ I ΟΥ...

ΜΝΕΤΑΙ πώς Θεοί και όσίμονες κυνηγούν την φη|μισμένη «Τόρεντ». Κι5 αυτό δεν είναι καθόλου παρά­ ξενο σ' έναν τάπο' πού ο! άν­ θρωποι εΐναι τόσο θερμόαιμοι και ένθουισιώδεις καί πού τά ποσά πού παίζονται στο πο­ δοσφαιρικό στοίχημα είναι μυ θώιδη. "Ολη ή ομάδα έχει φτάσει στο γήπεδο. Είναι έτοιμοι γιά — Είναι πληρωμένος! Πετάξτον μεγάλο αγώνα πού θά δώ τε τον εξω! Θά τον λυντσάρωμε. σουιν μέ την άλλη ισχυρότατη πού έχει κι’ αυτή γιά έδρα καί δάσημη. ομάδα τής Βραζι της τό Σάο Πάολο όπως καί λίας τή «Μπάκα Τζαύνιορς»5 ή «Τόρεντ». Ένώ όμως όλοι οι παίκτες τής δεύτερης βρίσκονται στά άποδυτήρια, ένας απουσιά­ ζει. Κι' αυτός είναι ό Σιού! Ή ώρα πού τό μεγάλο παγνίδι θά άρχίίση, πλησιάζει. Μερικά λεπτά άπομένουν άκό μα ως τή στιγμή πού ό διαι­ τητής θά σφυιρίιξη, γιά νά βγουν οί παίκτες στο γήπε­ δο. Όλα τά παιδιά τής «Τό­ ρεντ» ανησυχούν γιά την α­ πουσία τού Σιού, πού είναι πάντα τακτικότατος καί άκρι βής στην ώρα του. Πια πολύ όμως απ' όλους ανησυχούν ό Γκρόκο καί ό προπονητής τής ομάδας. Ή υπεροχή τής «Μπάκα Τζοάνιορς» αρχίζει ινά γίνεται Ασφυ­ Ό τελευταίος αυτός κυττά κτική ο ζει συνεχώς τό ρολόί τον καί

Φ

0 ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΈΔΩΝ

στο πρόσωπό του ζωγραφίζε­ ται η αγωνία. Τέλος στ αίματά τις νευρι­ κές βόλτες πού κάνει ,μέσα στα αποδυτήρια. — Μου ψαί'νεται πώς ό Σιού δεν θάρθη!, μουρμουρίζει μέ αλλαγμένη] φωνή. —- Δεν είναι δυνατόν!, ξε­ φωνίζει τό Ελληνόπουλο άνήσυΐχο. Πριν μιά ώρα χωρίσα­ με και ήταν θαυμάσια στην υγεία του... Θά περνούσε πρώτα από τη «Μπιάνικα» καίϊ υστε,οα θά ερχόταν γραμμή γιά τό γήίπεδο.... ■ Κάνεις δεν ρωτάει τι δου­ λειά είχε νά περάση ό Ινδιά­ νος από ένα εστιατόριο σάν τή «Μπιάνικα», πριν έρθη στά ιάποδυτηρια νά έτοιμαστή γιά τον αγώνα. Ό προπονητής του ξέρει πολύ καλά πώς κά­ θε φορά γινόταν αυτό. Πριν

Πέφτει αυτός κάτω και κυλιέται στο χορτάρι μέ φωνές πόνου.

II

Τον βάζουν αμέσως σ’ ένα φο­ ρείο και τον πάνε γραμμή στ' αποδυτήρια.

από κάθε μάτς ό Σιού έπρε­ πε άπαραιτήτως νά περάση από τό κατάστημα πού δού­ λευε ή Λάλα, γιά νά τού εύχηΐθή καλή έπιτυχία! — Πάντα πηιγαίνει στή «Μπιάνκα», λέει μετά από ισκέψι. Ποτέ όμως δεν έχει άρ γήσει τόσο πολύ... Κάτι θά τού συνέβη... — Θά πάρω τό τηλέφωνο νά μάθω!, μουρμουρίζει ό Πκρέκο. "Ίσως και νά έγη στα ματήσει τό ρολόϊ του και μέ την κου)βέντα δεν κατάλαβε την ώρα πού πέρασε.... Πριν ό προπονητής προλάβη νά άπαντήση, τρέχει στο γραφείο και παίρνει στο τηλέ φωνο τή «Μπιάνκα». Ζητάει τή Λάλα. Σε λίγο κουβεντιά­ ζει μαζί της. — Έψυγε!, λέει ή κ απέλ­ λα γεμάτη ανησυχία. Είναι

ΓΚΡ£ΚΟ περισσότερο άπό μ ισή ώρα πού έχει ^ φύγει! Έπρεπε νά είναι εκεί άπό δέκα λεπτά τουλάχιστον... Τον είδα πού !μπήκε σε ταξί για νά μην άιρ γήοη!.... *Ω/ Θεέ μου! Λες νά τού συνέβη! τίποτα, Γκρέ­ κα; — Μην άνηριυχής, Λάλα!, λέει τό *Ελληνόπουλο γιά νά την παρηγόρηση, ενώ 6 ίδιος ανησυχεί ίσως καί περισσό­ τερο άπό έκιείνην. Ασφαλώς γιά κάποιον λόγο τό ταξί^ θά καθυστέρησε... "Οπου νάναι θά ψανη... Ευχαριστώ... Κλείνει. Στέκεται γιά μερικά δεύτε ρόλεπτα άκίνητος σάν άγαλ­ μα πλάϊ στη συσκευή. "Έχει χλομιάσει σάν πεθαμένος. "Υστερα γυρίζει καί με μη­ χανικά βήματα πηγαίνει πάλι προς τά άποδυτήρια. Ό προπονητής τής «Τόρεντ» τον βλέπει καί μέ την πρώτη; ματιά καταλαβαίνει πώς ρχει άσχημα νέα. — Τί τρέχει, ^Γκρέκα; — Μπήκε σ’ ένα ταξί πριν άπό μ ισή ώρα... Έπρεπε νά είναι εδώ... Κάτι θά του συνέ ’βη... — Κανένα ατύχημα ίσως... [μουρμουρίζει ό προπονητής α­ βέβαια. — Μακάρι νά πρόκειται γιά ατύχημα..., ψελλίζει ό Γικρέκο. Φοβάμαι όμως μήπως πρόκειται γιά τίποτα χειρό­ τερο.... — Μή βάζης κακό μέ τον νού σου... Σάν τί μπορεί νά του συρβή; — Κάτι σάν κι* αυτό πού

του συνέβη καί στον αγώνα μέ τη «Λά Πλάττα».... Κάτι σάν κι5 αυτό πού επαθα κι’ γώ όταν ήταν' νά παίξωμε μέ τή «Φλαμ ίνγκο».... Σ εν ιόρ Άντζελίλο... Σταματάει σά νά^ μήν^τολμάηι νά ζητήσηι αυτό πού θέ­ λει. Ό προπονητής του τον κυτ τάζει ίσια στά μάτια. — Τί θές νά πής, Γκρέκο; — Θά ήθελα νά... νά^τρέξω νά βρώ τον Σιού... Φοβάμαι··· "Ίσως θέλουν νά του κάνουν κακό... Κα!ί ίσως μπαρέσοο νά τον βρώ καί νά τόν βοηθήσω πριν είναι αργά.... Ό προπονητής^ άκουμπάει τό χέρι του στον ώμο τού Κώ στα. Ή φωνή του καθώς μι­ λάει είναι σοβαρή καί ήρεμη. Μοιάζει πατέρας πού μιλάει στον γυιό του: — Γκιρέκο, στην «Μπόκα» υπάρχει ό Λοπεζ, πού είναι ένας πραγματ ιικά δ ι αβολεμενος κεντρικός κυνηγός... Μό­ νο ό Σιού άν έπαιζε μέ κέφι θά μπορούσε νά τόν συγκρα τήση... Θά υστερούμε λοιπόν στην άμυνα... Πρέπει νά έχο­ με ισχυρότατη έπίθεσι πού νά βγάλη πολλά γκολ γιά νά ικαταφέρωμε νά κερδίσωμε.. "Αν λειψής...· χ ,. — Ναί, μά αν ό Σι ου λει^ ψη γιά πάντα; — Ό ποδοσφαιριστής εί­ ναι σάν στρατιώτης, Γκρέκο! Καταλαβαίνω πολύ καλά την άνηρ-ρχίσ σου... Ανησυχώ κι3 εγώ γιά τόν Σιού, πού τόν χρειάζομαι στήν ομάδα καί πού τόν άγαπώ σάν παιδί

ο ΗΡΠΣ την ΓΗΠΕΔΩΝ

μου... Μά ή θέσις σου είναι ατό γήπεδο... Σ κόψου τον ψί λο σου στην ττιό φρικτή θέσι πού μπορείς νά τον σκεφθής... Καί σκέψου νά τον ρωτούσες τι προτιμάει: Νά πας νά τον βοηθήσης η νά κατέβη,ς ν’ άάγωνιστής γιά την «Τό,ρεντ»; ...Αυτό πού θά σου έλεγε ό Σι ου είναι αυτό που έχω νά σου πώ -κΓ έγοσ... Αποφάσι­ σε μόνος σου... Είσαι έλεύθε

Ρ°ς. ν­ το σφύριγμα

του διαιτητου άκούγεται την Τδια στι­ γμή νά νά θέλη νά βιάση τον Κώστα νά σκεφθή γρηγορώτε ρα... — Πολύ καλά..., .μουρμου­ ρίζει ,μέ φωνή που .μόλις άκου γεται... Θά παίξω, σενιόρ Άν τζδλίλο... Μόνο τηλεφωνήστε τουλάχιστον στήν αστυνομία νά ψάξουν γιά τον καϋμένο τον Σιου... — Θά τό κάνω!... Λουΐτζι! Γδύσου άμέσως! Θά κα τέβης στή θέσι του ’Ίντσου Νά!.... «ΜΠΟΚΑ» — «ΤΟΡΕΝΤ»

ΝΑ παιχνίδι, σάν κι’ αύ τό ανάμεσα στις δυο ι­ σχυρότερες ομάδες μιας πάλεως, παρουσιάζει πάντα τρομερό ενδιαφέρον. Οί θεατές αυτή τή φορά δεν είναι περισσότεροι υπέρ τής μιας ή τής άλλης ομάδας. Είναι μοιρασμένοι στά δυό. Καί όταν οί ποδοσφαιριστές τής «Μπάκα» κατεβαίνουν στο γήπεδο γίνεται 6 ίδιος ακρι­

13

βώς πανζουρλισμός καί άκου γονται άλλες τόσες ζη(τωικραυ γές μ’ αυτές που άκούγονται ικι’ σταν κατειβαίνη. ή «Τόρεντ». Αλλά στήν έμφάνισι τής τελευταίας αυτής, ένας ψίθυ­ ρος άπλώνεται σιγά - σιγά στις έξέδρες υστέρα άπό τον πρώτο ένθουσι ασμό. Οί φίλαθλοι γεμάτοι έκπλη ξι παρατηρούν γρήγορα τήν άπουσ ί α τού κ αταπληικτ ικού δεξιού μπάκ τής «Τόρεντ», τού Ινδιάνου Σιου... ιΓιατ'ί άραγε δεν κατεβαίνει στο σημερινό παιχνίδι; Θά τα βγάλη πέρα άραγε ό άναπλη ρωματικόρ Αουΐτζι; Καί για­ τί νά παίξη αυτός αντί γιά εκείνον; Οί άπαρίες τής λσαμάζας μένουν άπορίες. Κανείς δέν ξέρει νά τους πληροφόρηση τίποτα σχετικά μέ τον Σιου. Τίποτα δέν ειπώθηκε πρίίν ά­ πό τό παιχνίδι... 'Όλοι τον περίμεναν νά φτάση στο γή­ πεδο... Οί οπαδοί τής «Μπάκα» τρίβουν τα χέρια τους άπό χαρά. Είναι βέβαιοι πώς ό Αουΐτζι δέν θά καταφέρη νά «κρατήση» τον διαβολεμένο Αοπεζ... Προεξοφλούν λοιπόν από τώρα τή νίκη, τής ομάδας τους καί ξεσπούν σέ ζωηρό­ τερες εκδηλώσεις υπέρ τής «Μπάκα»... Τό σφύριγμα τού διαιτητή γιά τήν έναρξι διακόπτει γιά μια στιγμή τήν οχλοβοή. Οί δυό ομάδες άλλάζουν τις πρώτες μπαλλιές, μ* έναν τρόπο που δείιχνει πώς προσ-

14

τπαθεΐ ή μιά να σφυγμομέτρη­ ση τις δυνάμεις τής άλλης. Ό Λοπέζ ^ παίρνει ιμιά μπαλλιά καί χύνεται σαν σί­ φουνας προς τό τέρμα τής «Τόιρεντ». Ό Αουΐτζι τρέχει νά τον άνακόψηι. Ό φημισμένος κεντρικός κιυ νηιγός τής «Μπέικα Τζούνιαρς» κάνει (μιά αριστοτεχνική τρ ι­ τι-λα ικαΐι τοΰ ξεφεύγει σαν άέρινος. Πριν π,ρολάβη, νά τον φθάση,^ κανείς, έχει φτάσει, ό ϊδιος στο ύψος τής ιμεγάλης περιο­ χής. Ή άιμυνα τής «Τόρεντ» π αν ιικ οιβ άλλετ α ι. Ό δεύτερος :μπάκ τρέχει κι’ έκεΐνος γιά νά ιμή τον άφήίση νά στ ε ίλη τον κεραυνό του. Ό Λοπέζ όμως παίζει σάν μανιασμένος. Περνάει κι5 αυτό τό εμπόδιο ιμέ μιά δεύτε ρη αστραπιαία προσποίησι.

Τροοκάρησε ττάνω στον ’Ίντσου Νά Τιάρα Λοομάτρ,

ΓΚΡΕΚΟ Σουτάρει αμέσως χωρίς καμ μιά καθυστέρησι. Ή ιμπάλλα φεύγει ιμέ τρομερή δύναιμι προς τό δεξιό «Γ» τής εστίας τής «Τόρεντ». Ό τερματοφύλακας τινάζε­ ται σάν πάνθηρας. Τά δάχτυ­ λά του αγγίζουν τη «στρογ­ γυλή Θεά» καί τήν άποτρέπουν έλάχιιστα. από τήν πο­ ρεία της. Αυτό τό λίγο όμως είναι αρκετό. Ή μπάλλα χτυ πάει στο δοκάρι καί βγαίνει κόρνερ·. "Ενα πελώριο «’Άααχ!» ξεφεύγει από τά στόματα των μισών φιλάθλων πού τό γεμί­ ζουν ασφυκτικά στις εξέδρες. Οι οπαδοί τής «Τόρεντ» χει­ ροκροτούν τήν Τδια στιγιμή ,μα νιασμένα τήν καταπληκτική εκτίναξ ι τού τ ερμ α τοφύλσικ ά τους. Καί τό παιχνίδι συνεχίζε­ ται με περισσότερο πείσμα. Τό κόρνερ χτυπιέται. Ή ιμ/πάλ,λα φτάνει πάνω από τό οριζόντιο δοκάρι. Ό τέρματα φύλακας πηδάει γιά δεύτερη φορά. 5Αποκρούει ιμέ γροθιές, Ή μπάλλα φτάνει μακρυά^. •Κάποιο πόδι τή στέλνει μέ ακρίβεια στο σημείο πού πα­ ραφυλάει ό Γκρέικο. Τό Ελληνόπουλο τήν παίρ νει στά πόδια του καί τρέχει μπροστά μέ ασύγκριτη ορμή. ιΜά οι κινήσεις του είναι νευ­ ρικές... Πατάει τή μπάλλα ό­ πως τρέχει καί σωριάζεται στο χόρτο. Ό πανταχου παρών Αοπέζ βρίσκεται πλάι του. Δέν δυσκολεύεται καθόλου νά τρυ πάρη τή μπάλλρ κοή

ΗΡΜ των ΓΗΠΕΔΩΝ

κατέβη μέ ενα τρέξιμο έφΐού. Δίνει την μπάλλα σ5 έναν ΐμτταίκτη, του κι* εκείνος χω ; καθυστέρησι την πετάει χλι μπροστά σ5 αυτόν. Κα­ ι ίμια τριπλά και ξεφεύγει τό τα χάφ. Βρίΐσκεται και 5λι έξω άπό την περιοχή ΐς «Τόιρεντ». Άπελπιαμένα χ δυο μπάκ μαζί τρέχουν νά >ν άινακόψουν. Ό Αοπέζ δως είναι μεγάλος παίκτης, ίπαίνει σαν θύελλα ανάμεσα ους και σουτάρει ιμέ τρόμεή δύνα|μι. Ό τερματοφύλακας τής «Τό .©ντ» έχει 6γή έξω καί μέ αιύοθυσία πέφτει σάν αίλουρος ιέσσ στα πόδια του. Ή μιπάλ να χτυπάει στο σώμα του και ■ινάζεται ψηλά. Βγαίνει πάλι ;όρνερ. Νέα κραυγή άπογοητεύσεος των οπαδών τής «Μπόκα» συγκλονίζει τό γήπεδο. Νέα χειροκροτήματα των φί λων τής «Τόιρεντ» για τήν αυ­ τοθυσία καί τήν άντίληψι τού τ ερμστοφ ύ λακ ά τ ους. Μά οί τελευταίοι αυτοί αρ­ χίζουν κιόλας ν5 ανησυχούν. "Ενας τερματοφύλακας μπο­ ρεί νά άποκρούση, δυο τέσσε­ ρα καί περισσότερα άκόιμη, δύ σκολα σούτ. Δεν μπορεί όμως νά τά πιάνη* δλα. Ή υπεροχή τής «Μπόκα Τζουνιορς» ^άρχί ζει νά γίνεται άσφυκτική. Ή άπουσία τού Σιού είναι πε­ ρισσότερο αισθητή, Τά δυο μπάκ τής αμάδας δεν είναι ι­ κανά νά συγικρατήισουν τον θυ ελλώδη, Αοπέζ. Καί επί πλέ­ ον, ή ελπίδα των οπαδών τής

15

'Ο διάσημος Αοπέζ ξεγελιέται τόσο απ’ τον Γκρέκο πού γλυστράει καί πέφτει.

«Τόρεντ» ό θρυλικός κιόλας ΐμόσα σέ λίγες βδομάδες Γκρέ κο... δεν φαίνεται στίς καλές του! Πραγματικά ό ξανθός αε­ τός των γήτιέδων παίζει μέ τρομερή νευρικότητα. Στο χτύπημα του κόρνερ τρέχει νά βοηθήση: τήν άμυνα τής ομά­ δας του καί στήν προσπάθεια του νά άποκρούση ή μ π άλλ α τού περνάει κάτω άπό τά πό­ δια του!..... Ευτυχώς τήν τελευταία στι γμή ένας άπό τούς δυο μπάκ προλαβαίνει καί αποκρούει μπροστά άπό τον Αοπέζ. "Ενας ψίθυρος άνησυχίας περνάει επάνω άπό τίς κερκί δες στη νέα αυτή αδικαιολό­ γητη άποτυχία τού Γκρέκο. "Οσο γιά τούς οπαδούς τής «Μπήκα», ουρλιάζουν ξέφρε-

16

ΓΚΡΕΚΟ

να άπό τον ένθουσιάσιμο βλέ­ Μά εΐναι ή στιγμή έκείνη ποντας πώς ό ήρως των γη­ πού ό Κώστας βλέπει μπρο­ πέδων είναι σήμερα έτσι δι­ στά του τή ;μορφή του φίλου του καί ή καρδιά του σπαρά­ ατακτικός καί! νευρικός. <Καί πραγματικά ό Κώ­ ζει άπό αγωνία. Ούτε καταλα στας δεν ιμπαρεΐ νά παίξη, κα­ βαίνει καν τί γίνεται γύρω θόλου! Τρέχει εδώ κι3 έκεΐ χω του. ρίς καμμιά διάθεσι και χωρίς "Εχει σταθή άκίνηιτος ,μές στή μέση του γηπέδου καί νά έχη καθόλου τό νοΟ του στο παιχνίδι... Τό (μυαλό του συλλογίζεται ιμέ τά νεύρα τεν τωιμένα. Ούτε νοιώθει τή μπάλ βρίσκεται κοντά στον αχώρι­ στο .σύντροφό του τον Σ ιού. λα πού χτυπάει επάνω του. Τι γίνεται άραγε ό αγαπη­ Τήν άφήνεΐι καί κυλάει παραπέ μένος φίλος; Γιατί νά μην έρ ρα χωρίς νά άλλάξη ούτε έ­ θη στο γήπεδο; Μήπως δια» ναν πόντο τή θέσι του. " Ενα ς άντ ί π αλος β ρ ίσκ ε ι τρέχει κίνδυνο; "Ίσως αυτή τή στιγμή ό Σιου πεθαίνη* κι3 τήν ευκαιρία καί πασσάρει αυτός κάθεται καί κλωτσάει στον Λοπέζ. Εκείνος χύνεται τή ,μπάλλα ενώ 6ά μπορούσε σάν λιοντάρι καί φτάνει μέ νά τρέξη νά τον βοηθήση... δυο δρασκελιές ιμπροστά από Ή μορφή του ίνδιάνου βρί­ τή γραμμή τής περιοχής. Ή άμυνα τής «Τόρεντ» έ­ σκεται συνεχώς ,μές στή σκέχει προωθηθή, νομίζοντας φυ ψι του. Νοιμίζει πώς τον βλέ­ πει έμπρός του μέ ύφος γε­ σικά πώς ό Γκρέκο θά προχω­ μάτο παράπονο κι3 ένα κρύο ρούσε >μέ τή ιμπάλλα. ρΐγος διατρέχει τή ραχοκοκ­ Ό Λοπέζ βρίσκει τό έδοοκ αλιά του. Φος ελεύθερο. Προχωρεί άκάθεκτος. I ήν ίδια στιγμή ιμιά ξέφρε νη ιαχή συγκλονίζει ολόκλη­ Ό τερματοφύλακας κάνει ρο τό στάδιο. απελπισμένη· έξοδο καί πέ­ Οι χιλιάδες τών θεατών πε­ φτει άλλη ιμιά φορά στα πό­ τάγονται επάνω στις κερκί­ δια του. Μά τώρα ό Λοπέζ δες. Χέρια σειόνται απειλητι­ δέν σουτάρει δυνατά. Καθώς κά προς τό μέρος του γηπέ­ ό αντίπαλός του πέφτει νά ά δου. Τρομερές κραυγές πού ποκροόση, ιμ3 ένα σιγανό 6έν λένε νά σταματήσουν α­ πλασσαριστό σούτ, περνάει ναγκάζουν τον Γκρέκο νά βγή τή ,μπάλλα επάνω από τό σώ από τήν νάρκη του. μα του καί τή στέλνει νά κυΤι έχει συιμβήμ λήση στά δίχτυα! "Ενας από τούς συ μ παί­ Ή κραυιγή τής ναράς τών κτες του έχε^ ελευθερωθή από οπαδών τής «Μπάκα» ούτε άτήν πίεσι τών αντιπάλων καί κουγεται καθολου. Τόση, είναι βρίσκοντας ευκαιρία την πε-^ή άγανάκτησις τών πιστών τάει προς τό άμαρκάριστσΜΕτής «Τόρεντ» πού ξεισποΰν σέ .Λτνο, £__ __ λϊ» ι Ελληνόπουλά, διαμαρτυρίες καί άπειλίς έ·

0 ΗΡΩ1 ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

ναίτιον του Ελληνόπουλου: — Πληρωμένος! ! -— Τον έχουν πληρώσει! ! — Νά τον πετάξετε αμέ­ σως έξω^! ! — Αίσχος! "Αφησε τη μπάλλα επίτηδες! Θέλει να. χάση ή ομάδα του! ! — Θά τον λυντσάρωιμε! ! Καί πραγματικά δεν είναι καθόλου δύσκολο γΓ άνθρώπους πού τό αίμα τους βρά­ ζει νά πηβή'ξουν ιμέσα στον ά γωνιστικό χώρο για νά κακο­ ποιήσουν αυτόν που νομίζουν πώς είναι προδότης καί πώς έχει πληρωθή γιά νά ,χαντακώ ση; την ομάδα του. Πολλοί κινούνται κιόλας ά πειλητικά καί προσπαθούν νά πηιδήξουν τά κ ιγκλιδώμ ατ α γιά νά μπουν μέσα στο γή­ πεδο. Οί αστυνομικοί τρέχουν καί ιμέ μεγάλο κόπο καταφέρνουν νά τους συγκρστήσουν π,ρο» τείνοντας τά δίπλα τους (*). 3Απο τους παίκτες όμως τής «Τόρεντ» κανείς δεν θυμώ νει με τον Γκρέικο. "Ολοι τρέ­ χουν κοντά του γιά νά τον πα ρηγορήσουν, γιατί, καΟώ^ έ­ χει άντιληφθή τί έγινε, , έχει μείνει άφωνος καί ακίνητος σάν άγαλμα απ' τή στενοχώ ρια. (*) Εΐνισϋ γινωστό τηώς στα γτήττϊεΐδα, τής Βραζίλίίαις .κιοαί τής Άιργεντιινήις, οί φίιλια)8λθ!ΐ εΐινρϊι τότο θερμίδα) ιμιοι ικοιί δηιμιιουιργρΟιν τόσρβ .έτπειισόδιια κατά τή διάρκεια των ττάδααιφα φρικών αγώινωιν, τηου οί άστυναμιιΐκιαΐ δίναι άνοικιασμένοι. να τηρούν τήν τάξιι ώττλ καμένα η ιμέ αυ­ τόματα ικαί αίλιλια άτλα!

Οι συμπαίκτες του ξέρουν πολύ καλά τήν αιτία τής νευρικάτητας__ καί τής αφηρημά­ δας του. -έιρουν τή φιλία πού δένει τούς δυο νέους, τον ιΓκρέ κο καί τον Ινδιάνο Σιού. — Μή στενοχωριέσαι!, του λένε δέκα στόματα. Δεν πει­ ράζει.... Θά τά καταφέρωμε πάλι! Έσύ μόνος σου θά πά ρης τό αίμα σου πίσω, δπως καί τήν άλλη φορά... — Αυπάμαι πολύ, .μουρ­ μουρίζει τό αγόρι με θλΐψι. Δεν έπρπε νά ιμέ βάλη νά παί­ ξω ό σενιόρ Άντζελίλο... Φο­ βάμαι πώς 8ά ιχαντακώσω τήν ρμάδα ,μας κΓ όλος αυτός ό κόσμος πού φωνάζει θάχη δί­ κιο... — Κανείς δεν έχει δίΐκιο! Κι5 όλοι πού φωνάζουν δεν θάβγαζαν μιλιά άν ήξεραν τήν αλήθεια... Καί όταν αργά ή γρήγορα θά τή μάθουν θά με» τανοιώσουν γιά τή συμπεριφο ρά τους καί γιά δσα είπαν... — "Ελα στη σέντρα, Γκρέκο.... Ό διαιτητής σφυρίζει... Πραγματικά ό διαιτητής έ χει χαλάσει τον κόσμο με τή σφυρίχτρα του βλέποντας πώς οι παίκτες αργούν νά γυρί­ σουν στή σέντρα γιά νά ξαναρχίσηι τό παιχνίδι. Ο ί ^ φ ί λ άθλο ι στί ς κ ερκ ίδ ε ς παραξενεύονται πού τά παι­ διά τής «Τρρεντ» δείχνουν τό­ ση αγάπη σ' αυτόν τον Γκρέκο, πού τόσο ολοφάνερα άδια φάρησε γιά τήν^ μπάλλα καί έγινε αίτια νά φάνε γκολ. Ωστόσο δεν μπορούν νά καταλάβουν τίποτα. Είναι γε­ μάτοι άπορίες. Τό ιμυαλό τους

ΓΚΡΕΚΟ

δεν μπορεί νά χώνεψη τό κα­ φήνει έκθαμβους τούς φιλά­ τάντημα της φημισμένης^ όμά θλους. δ ας αστέρα μάλιστα από τις •Κάνεις όμως δεν τον επευ­ τελευταίες της θαυμάσιες εμ­ φημεί αυτή^ τη φορά. Περιμέ­ φανίσεις. νουν νά δουν άν αυτή ή εντυ­ ',Και τό παιχνίδι ξαναρχί­ πωσιακή κάθοδός του θά έχη κάποιο αποτέλεσμα. ζει. 4 Ο Γκρόκο πε ισματωμένος ΛυΙστυχώς όμως την ώρα τις πρώτες στιγμές για τη φο πού φτάνει μπροστά στην αν­ βειρή ούτυχία του φαίνεται σαν τίπαλη περιοχή, ένα μπάκ μέ ξαναζωντανεμένος. Γιά λίγο απελπισμένη προβολή κατα­ μάλιστα μέσα στην ορμή του φέρνει και του διώχνει τη παιχνιδιού, ξεχνάει τον Σιού! μπάλλα από τά πόδια. Παίρνει τη μπάλλα και κα­ Οΐ θεατές ωρύονται καί πά τεβαίνει σαν σίφουνας. Περνά­ λι, αυτή τη φορά γιά τό ατο­ ει έναν - εν αν όλους τούς αν­ μικό του παιχνίδι. τιπάλους πού τρέχουν νά τον Ό Κώστας άπογοηττεόεται. άνακόψουν, μέ τό συνηθισμέ­ Ή ψυχή του σφίγγεται. Τό νο άέρινο πέρασμά του πού ά μυαλό του τρέχει πάλι στον

01 αστυνομικοί μέ μεγάλο κόπο καταφέρνουν νά συγκρατήσουν τους

εξαγριωμένους θεατάς.

0 ΗΡύΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Ό τερματοφύλακας της «Μπόχα» δεν προλαβαίνει ούτε νά κινηθή προς την κατεύβυνσι τής μπάλλας.,. ύστερα από τον κεραυνό του Πκρεκο.

Σ ιού.... «Πρέπει νά φύγω!», συλλ ογ ίζειτ σι. « Σ τό ήμ ίχρονο πρέπει νά ιμήν ξαναβγώ στο γήπεδο... "Έτσι κι5 άλλο ι ως τίποτα δεν προσφέρω στην ο­ μάδα... Χωρίς έμενα θά παί­ ξουν καλύτερα... "Ισως μπο­ ρέσω νά κάνω τίΗτοτα γιά τον Σιού... Πρέπει νά φύγω...» Ή μπάλλα περνάει γιά άλ ληι μιά φορά στο πλάι του καί ό Κώστας δεν την βλέπει. Τά πλήθη; ξεισποΰν σέ ακό­ μα φοβερότερες απειλές καί κατάρες. Σαλεύουν σάν μανιασμένη θάλασσα επάνω στις κερκίδες που λες απτό στιγμή σέ στι­

γμή θά γκρεμιστούν κάτω α­ πό τή φοβερή οργή καίί τά χο ροπηδηιτά τους. Οι έξαλλες φωνές φτάνουν ως τήν άκρη τού Σάο ΓΊάολο: — "Εξω! "Εξω! ! Νά παίξωμε μέ δέκα!... Καθώς ό Γικιρέκο τρέχει α­ βέβαια μες στο γήπεδο κι5 έ χει φτάσει κοντά στή γραμμή τού άράουτ, ακούει μιά γνω­ στή φωνή καί στρίβει τό κεφά λι. Είναι ό προπονητής του ό 3Αντξελίλο; — Γκρέκο! Κάνε πώς χτύ πηοες καί άφησε νά σέ βγά­ λουν έξω! Ό Κώστας καταλαβαίνει

2ΰ αμέσως. Ναι... Αστό είναι τό προτιμότερο απ’ δλα... Όρμάει .μέ κλειστά τά ,μάτια πάνω σ’ έναν αντίπαλο πού κρατάει τή ,μπάλλα. Τον τζαρτζάρει με δύναμι και υ­ στέρα πέφτει αυτός κάτω και κυλιέται στο χορτάρι μέ φω­ νές πόνου. Ό διαιτηιτής σφυρίζει και διατάζει αμέσως νά τον πά­ ρουν από τό γήπεδο για νά συνεχιστή ό αγώνας. Τον δάζουν αμέσως σ’ ένα φορείο και τον πάνε γραμμή στ’ αποδυτήρια. Ή «Τόρεντ» συνεχίζει τόν αγώνα μέ δέκα παίκτες. Οι οπαδοί τής «Μπάκα» ωρύονται. Οί αντίθετοι είναι βουβοί σαν πεθαμένοι... Βλέ­ πουν πώς ή «Μπόκα Τζούνιορς» αναπτύσσει τώρα ένα ύ πέροχο παιχνίδι. Κλείνει την αντίπαλό τους στα καρρέ της καί την σφυροκοπεΐ αλύπητα. Ό τερματοφύλακας τής «Τό­ ρεντ» δεν προλαβαίνει νά τι­ νάζεται σαν αγριόγατος γιά νά άποκρούη την τελευταία στιγμή, ,μέ πραγματική αύτο θυσία. Ωστόσο δεν καταφέρ­ νει νά γλυτώση καί τό δεύτε­ ρο γκολ πού έρχεται δυο λε­ πτά πριν από τό τέλος... Τό αποτέλεσμα φαίνεται πώς έχει κριθή οριστικά πιά. Κανείς δεν αμφιβάλλει γι’ αυ τό καί οι οπαδοί τής «Μπό­ κα» ουρλιάζουν ρυθμικά τό ό­ νομα τής άγσι πημένης τους ο­ μάδάς. Τότε όμως, δυό^ λεπτά πριν άπό τό τέλος του ημιχρόνου, ξαναμπαίνει σέ μια διακοπή

ΓΚΡΗΚΟ που έγινε γιά τό κτύπημα ένός φάουλ, ό Αετός τών γη­ πέδων, ό ιΓκρόκο! ΝΞΚΡΑΝΑΣΤΑΣ IΣ ΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ όμως καί ό Κώστας ξαναγυρίζει στο γήπεδο; Μόλις έφτασε στ5 άποδυτή ρια τό Έληνόπουλο, μέ δά­ κρυα στά μάτια έτρεξε πρός τό μέρος τού Άντζελίλο πού τόν είχε ακολουθήσει κάτω. — Αφήστε με νά φύγω!, ξεφώνισε. Πρέπει νά πάω νά τόν β'ρώ... Έχετε δίκιο σέ ό­ σα μου είπατε... Ναι... "Αν ρωτούσαμε τόν Σιού, θά έλε­ γε καλύτερα νά νικήιση, ή «Τό ρεντ» καί άς πέθαινε.... "Αν ρωτάτε όμως έμενα, σάς λέω αυτό-: Καλύτερα ή ομάδα μας νά χάση έναν αγώνα γιά νά ξαναβροΰμε^τόν Σιού! Μιά ήττα μπορείς νά την διορθώσης μέ πολλές νίκες.. Τόν χα­ μό όμως τού Σιού; "Αν τού κάνουν κακό, δέν θά τόν ξα­ ναδούμε ίσως ποτέ πιά νά τρέ χη μέσα στο γήπεδο... — Πολύ καλά, Κώστα„. Δέν έπρεπε νά έπιμεί'νω!, εί­ πε ό Άντζελίλο μέ ήρεμη φω­ νή. Μπορείς νά κάνης δ,τι θές... Έγώ θά σέ δικαιολογή­ σω σάν χτυπημένο... Φρόντι­ σε μόνο νά μη σέ δουν καθώς θά βγαίνης άπό δώ... Ό Κώστας φώναξε μέ άνα κούφιοι: — Ευχαριστώ, σενιόρ Άν­ τζελίλο ! 'Ώρμησε πρός την γκαρντα ράμπα. "Αρπαξε τή φανέλλα

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

του και την π έταξε, ιμέ γρή­ γορες νευιρικες κινήσεις. Πεταξε τά ποδοσφαιρικά του παπούτσια, φόρεσε τά πολιτι κά και μέσα σε δυο λεπτά ή τον ντυμένος. -— Μόλις ιμάθης το παραμι κΐρο νά ιμού τηλεφωνήσης άμε σως!, φώναξε πίσω του ανή­ συχα ό Άντζελίλο. — Όπωσδήποτε, σενιόρ!, άποκρίθηκε τό ξανθό αγόρι κοοι ώριμηίσε πρός την πόρτα. Την άνοιξε ιμιέ τη λαχτάρα του θηρίου πού χύνεται να βγή έξω από την πόρτα του κλουβιού του καί... Τραικάρηισε πάνω στον 'Ίντσου Νά Τιάρα Λαιμάτα! Ό Γκρέκο άπόιμεινε σαστι­ σμένος σάν στήλη άλατος. "Ήθελε νά πή ένα σωρό πρά­ ματα^ νά ρ,ωτήση τον φίλο του χίλια γιατί, άλλα οέν κα τάφερε παρά νά βγάλη από τό λαρύγγι του μιά άναρθρη κραυγή. , Ό Σ ιού^ πολύ πιο ήρεμος μίλησε πρώτος και ράλι στα μέ την συνηθισμένη του απά­ θεια, λέγοντας: — Γιά πού τό έβαλε ό χλοο μός αδερφός >μου; Δεν έχει μάτς^ή ομάδα μας σή'μερα; Δεν έπρεπε νά βρίσκεται στο γήπεδο αυτή τη στιγμή; — Σ ι ού!, ξεφοονισε έπί τέ λους ό Γκρέκο. Τι έγινες; Μί­ λησε πριν τρελλαθώ! Γ ιά σέ­ να έτρεχα αυτή τη στιγμήζ Γιά νά^σέ^βρώ! Πώς δεν ήρ­ θες στην ώρα σου; Σου συ­ νέβη τίποτα; — Τό μάτς τι γίνεται; ήτ$ν ή άττάντησι τού Σιού ςτ’

21 δλες αυτές τΙς ερωτήσεις. — Χάνοιμε, άπάντησε βια­ στικά ό σενιόρ ’ Αντζελίλο μέ μιά λάμψι στά μάτια του. Ή ομάδα παίζει ιμέ δέκα.... Ό Γκρέκο δεν .μπόρεσε νά συνέ­ χιση... "Ήθελε νάρθη νά σέ βρή... λ ^ * Ό Σιού είπε ψυχρά: — Μόνο άν ό άδερφός μου ξεπλύνη αυτή τήν ήττα, ό "Ίντσου Νά θά τον συγχωρήση πού άφησε τον άγώνα γιά χά ρι του! Μόνο άν ή «Τάρεντ» βγή νικήτρια άπό τό γήπε­ δο! λ. — Θά βγή!, ξεφώνισε .μέ μάτια πού άστραφταν τό_ Ελ­ ληνόπουλο. Θά βγή Σιού! Θά τό δής! Σου τό λέω έγώ! Μόνο πές μου.... Τη φράσι του δ ι έκοψε ή πε λώρια ιαχή του πλήθους στο δεύτερο γκολ τής «Μπάκα». Οι ρυθμικές κραυγές ρέ τό ό­ νομα τής νικήτριας αμάδας, τούς έδωσε νά καταλάβουν α­ μέσως τι είχε συμβή. Χλώριασαν καί οί τρεις σαν πεθαμένοι. Περισσότερο άπό τούς άλλους δυο δ Κώ­ στας. "Ωρρησε στην γκαρνταρόμ πα του μέ άκόιμα περισσότε­ ρη λύσσα άπ" όσο τό εΐχε κά νε\ πριν πού ήθελε νά γδυθή. Δεν ^ ρώτησε τίποτ5 άλλο τον Σιού. Μέσα σέ ένα λεπτό ή­ ταν πάλι ντυίμένος. Έκεΐνος έβγαζε τά ρούχα και φορούσε τη φανέλλα και ό Ινδιάνος του έβγαζε τά πα­ πούτσια και τού φορούσε τά ποδοσφαιρ ικά. Δυο λεπτά πριν τελ^ιώοη

22

ΓΚΡΕΚΟ

τό πρώτο ημίχρονο, ό Γκρέκο έβγαινε στο πράσινο τερραίν. Έμοιαζε χωρίς υπερβολή μ3 ένα πεινασμένο λιοντάρι ατού ψάχνει νά ανακάλυψη ττοιά θά είναι ή λεία του.,. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΓΟΝΟΣ

ΥΝΗΘΩΣ^ ή^λεία^ένός λιονταριού είναι κάποιο ελάφι η κάποιο ζαρκάΤου Γκρέκο δμως είναι ό Λοπέζ, ό παίκτης πού έχει βγάλει και τά δυο γκολ τής «Μπάκα» με δυο κεραυνοδόλα σούτ. Ό Λοπέζ παίρνει τή .μπάλλα από τό φάσυιλ πού χτυπή­ θηκε καί προχωρεί ,μέ κατα­ πληκτική ταχύτητα προς τό τέρμα τής «Τορεντ». "Οση δμως καί άν είναι ή ταχύτητά

Χτυπάει τό κεφάλι του στη γή ηπ’ την απελπισία,

του, δεν (μπορεί νά συγκριθή μ’ εκείνη, του Γκρέκο. 4 Ο Αε­ τός του Σάο Πάολο χύνεται προς τό μέρος του ασυγκρά­ τητος σάν ,μιά άστραπή πού σχίζει τό διάστημα. Τον φθά­ νει. Ό Λοπέζ βλέποντάς τον καί <μέ τον αέρα τού1 νιικητοΰ δεν θέλει νά δώση πάσσα, άλ λά προσπαθεί νά τον τριπλάρη. Ό Κώστας δμως αυτή τή φορά δεν είναι ό άντίπαλος πού ήταν στήν αρχή του παι­ χνιδιού. Του κλέβει την μπάλ λα (μέσα από τά πόδια καί ρίχνεται προς τήν αντίθετη με ριά του γηπέδου. Ό Λοπέζ πεισμώνει, καί τον κυνηγάει σάν λυσσασμένος. 'Ο Γκρέκο είναι ό ταχύτε­ ρος παίκτης πού έχουν δη πο­ τέ τά γήπεδα τής Βραζιλίας. "Αν 6έλη μπορεί νά ξεφύγη α­ πό τον άντίίπαλό του. Δέν τό θέλει δμως αύτή^ τή στιγμή. Ό θυμός πού βράζει στά στη θη. του είναι πραγματική μα­ νία,. Θέλει νά δείίξη στά πλή­ θη, πώς ό Λοπέζ, ό περίφημος κεντιό ικός κυνηγός τής^ «Μπέ­ ικο Τζούνιορς» δέν είναι γι3 αυτόν τίποτα. Τον αφήνει νά τον φθάιση. Τότε του κάνει, ένα υπέροχο γέλασμα. Ό Λοπέζ νομίζει πώς ό Γκρέκο θά φύγη άπό τή μια μεριά κΓ εκείνος του ξε­ φεύγει άπό τήν άλλη ιμέ τέτοια γρηγοράδα καιί μαεστρία, πού ό δ άσημος κυνηγό ς γλυιστράει καί πέφτει βαρύς στο χορτά­ ρι του γηπέδου. Τώρα ό Κώστας δέν στέκει

πιά, "Αλλοι δνό αντίπαλοι πού

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

άρμουν νά τον άνακόψουν έ­ χουν την ίδια τύχηι μέ τον Λο πέίζ. α Μάλις τούς περνάη πασσάρει σέ συμ παίκτη του καί συνεχίζει την θυελλώδη κάθο­ δό· του. "Ενα ταχύτατο τρίγω­ νο γίνεται, καί ,ή μπάλλα κα­ ταλήγει καί πάλι ατά ποδιά του πάνω, στη γρσίμιμή τής με­ γάλης περιοχής. Σ ουτ άρε ι. άστιραπ ι αΐα κ αί μέ τρομερή δύναμ ι μέ τό αρι­ στερό πόδι.. Ή μπάλλα όμως βρίΐσκίει την πλάτη, ενός όύττό τους μπόοκ,' τής «Μπάκα» καί γυρίζει· πίσω. Γυρίζει στο .μέ­ ρος που στέκεται τό Έλληνό πουλο. Προχωρεί ακόμα δυο βήματα καί την προλαβαίνει στον αέρα ,με τό δεξιό αυτή τη φορά... Δεν πρόκειται για σουτ άλ λά για κεραυνό πού συγκλο­ νίζει τά δίχτυα τής «Μπάκα-» ενώ ό τεριματοφΰλακάς της δεν προλαβαίνει ούτε την πα­ ραμικρή κίνηίσι νά κάνη ποός τό οέρος τής μπάλλας! Έχει περάσει μόλις ένα λε­ πτά από τη στιγμή που ό Πκοέΐκο ξαναγυρικαε στο γήπε­ δο μετά τον δήθεν τραυματι­ σμό του καί τό σκορ, άίπό 2-0 υτέρ τής «Μπάκα» μεταβάλλε ται σέ δυο.—ενα. Γίνεται ή σέντρα. Π-ρτν κα λάγ—ικ-αλά ό μέσα δεξιά πού παίρνει τη μπάλλα από τον κεντρικό Αοπέζ πραλάιβηι νά δή^που θά τη δώση, ό (Κώστας τού την έχει κλέψει ,μιέ μια κα­ ταπληκτική έφόρμηισ ι από μέ­ σα άίπό τά πόδιια του καί χύγψτνιι για δεύτερη Φορά κατά

23

'Ο Σιού άρχισε νά κλωτσάη μέ λύσσα το κρυστάλλινο χώρισμα.

τό αντίπαλο τέρμα! (Περνάει ανάμεσα από τη γραμμή των χάφ πού ακόμα δεν έχουν καταλάβει δτι ξα­ νάρχισε τό παιχνίδι. Τά δυο μπάκ ιμοζί βλέπουν τόν ξαφνι κό καινούργιο κίνδυνο καί ρί­ χνονται γιά νά τόν άναχαιτίσουν. Μά ό Γκ/ρέικο δεν τούς περ­ νάει κατά μιέτωπον. Ανοίγε­ ται προς τ5 αριστερά. Τον κυ νηγουν άπελπιισμένα: αλλά δέν μπορούν νά τόν φτάσουν. Μέ­ σα σέ λίγα δευτερόλεπτα έχει φτάσει στη γραμμή του κόρ­ νερ. Γυρίζει καί κιυττάζει γιά νά σεν'τράρη. Ή κάθοδός του ό­ μως ήταν τόσο αστραπιαία που κανείς δέν πρόλαβε νά τόν άκιολουθήση. Μπρος στον τερματοφύλακα βρίσκεται .μά-

24 νο τό ένα μπάκ, ενώ τό άλ­ λο τον κυνηγάει. Μέ μιά άσυλληπτη σέ τα­ χύτητα τ,ρί'ττλα, ό Γκρέκο περ νάει. Ρ ίχνεται προς τά μέσαΌ δεύτερος μπάκ άπελιτησιμέ να πέφτει στα πόδια τσι/, μά εκείνος τον παρακάμπτει έξυ­ πνα και βρίσκεται πλάι στον τερματοφύλακα, πού του έχει κλείσει τή γωνία. ν Σαν κεραυνός τό πόδι του πέφτει προς τή μπάλλα. Μά δεν την κλωτσάει. Κλωτσάει μονάχα τό χόρτο πού βρίσκε­ ται «μπρος της. Ό τερματοφυ λακσς ξεγελιέται. Πέφτει. Τό τε ό Γκρέκο κάνει δυο βήματα και ρίχνει τή^ μπάλλα στην άλλη άκρη του ανυπεράσπι­ στου τέρματος. Τά δ ί χτ υα τραντ άζοντ α ι γιά δεύτερη φορά. Ό διαιτη­ τή ς_ δείχνει τή σέντρα. Ι ό γκολ αυτό έχει σημειωθή δεκαπέντε μέ είκοσι δευ­ τερόλεπτα μετά τό πρώτο! Στον μεγάλο πίνακα τό σκορ γίνεται «Μπόικα Τζούνιορς 2 — «Τόρ εντ» 2! Γιά δεύτερη φορά μέσα στο ίδιο διάστημα ό Αοπέζ κατάχλωμος σαν νεκρός έχει τή ΐμπάλλα στά πόδια του γιά νά κάνη, σέντρα. Την δίνει στον μέσα αριστερά. Εκείνος πσσσάρει στον χάφ κι* αυτός μέ τή σειρά του στον έξω δε­ ξιά τής ομάδας μέ μια γερή τραβέρσα. Ό διαιτητής κυττάζει συ­ νεχώς τό ρολόι του. Τό παιχνί δι τελειώνει στο πιρώτο μέρος του. "Ολο σηκώνονται όρθιοι έπάνω στις εξέδρες επευφη­

μώντας ακόμα τον Γκιρέκο μέ ουρανομήκεις κραυγές. Τι εύ­ κολα που ξεχνούν από τή μιά στιγμή στήν άλλη τά πλήθη.ν ■Και τότε γίνεται κάτι πού κανείς ποτέ δεν θάταν δυνατόν νά περιμένη: Τό δεξιό μπάκ τής «Τόρεντ» ό Λουΐτζι πού παίζει στή θέσι του Σισυ, αποκρούει Ή με ιμιά δυνατή κλωτσιά. μ πάλλ α κ α:τ ευθύνετ α ι προ ς τό μέρος του Πκρέκο πού έχει άπομείνει ακίνητος πάνω στή σέντρα. Τό Έλληνόίπουλο τή σταματάει έτσι πού νά κάνη ένα ανάλαφρο γκέλ μπρος στά πόδια του. Γυρίζει καί κυττά ζει ολόγυρα μέ βλέμμα αετού. Ό διαιτητής έχει κολλήσει· τά μάτια στο ρολόϊ. Τό πελώριο χρονόμετρο τού γηπέδου δείχ νει πώς σέ τρία δευτερόλεπτα τό ημίχρονο λήγει. Ό τερμα­ τοφύλακας τής «Μπόικα» βρί­ σκεται στο ύψος τής μεγάλης περιοχής του, βλέποντας κΓ αυτός πώς τό πρώτο μέρος τού αγώνας έχει τελειώσει. Τότε ό Γκρέκο λογαριάζει τήν άπσστασι κιάί χωρίς νά χάση, στιγμή σουτάρει μέ δύναιμι καί ψυχραιμία. Ή μπάλλα φεύγει ψηλά. Διαγράφει μιά πελώρια^ κιαί μεγαλειώδη καμπύλη καί βιρί σκεται μέσα σέ μια στιγμή ψηλά πάνω από τό_ κεφαλή τού τερματοφύλακα τής «Μπό κρ». "Έντρομος ό τελευταίος αυ τός έχει αρχίσει νά όπισθοχω ρή, όσο μπορεί ταχύτερα. Μά είναι αδύνατον νά προλάβη. Πηδάει ςπΓελτπσμένζχ μ* ολη

του τή δύναμι. Μά δεν ,μπορεί νά φτάση τή μ π άλλο: που βρί σκεται άκάμια πιο ψηλά. Τον ξεπερνάει καί υστέρα χαμηλώ νει- μέσα ^ σε μια στιγμιαία σιωπή πού απλώνεται στο ά­ γονες γήπεδο και καρφώνεται στα δίχτυα! Τέτοιο ξέσπασμα ενός λα­ ού ολόκληρου δεν έχει ξαναγί νει ασφαλώς ποτέ σαν κι5 αύ τό πού γίνεται τώρα. Ούτε άκουγεται καθόλου τό σφύρι­ γμα του διαιτητή καί μόνο πού τον βλέπουν όλοι νά δεί'χνη> τή σέντρα, ενώ ό τερματο­ φύλακας τής «Μπόικα» έχει πέσει κάτω καί χτυπάει τό κε φάλι. του στή γή απ' τήν α­ πελπισία. λ "Ενας παρατηρητικός θεα­ τής μπορεί αύτή τή στιγμή νά δή πώς εκατό χιλιάδες άνθρω­ ποι χειροκροτούν με τον ίδιο ενθουσιασμό τον καταπληκτι­ κό "Ελληνα παίκτη, ανεξάρ­ τητα ποια αμάδα υποστηρί­ ζει 6 καθένας! Καί με τή σέν τρα, ό διαιτητής σφυρίζει α­ μέσως τή λήξι του ημιχρόνου μέσα σέ μια; πραγματική άπο θέωσι. Σ3 ένα παραλήρημα τής λααμάζας πού ξεφωνίζει σαν μ3 ένα στόμα τό όνομα τού θρυλικού Γκρέκο! Στον πίνακα τού σκορ, προ ηγείται τώρα η «Τόρεντ» μέ τρία τέρματα έναντι δύο. Εί­ ναι κάτι πού μοιάζει μέ θαύ­ μα. Κάτι που ίσως δεν έχει ξαναγίνει ποτέ, αφού μόλις δυο λεπτά πριν ή ομάδα αυ­ τή^ έχανε^ μέ δύο — μηδέν. Κάτι πού οί εκατό χιλιάδες άνθρωποι, που τό παρακολού­

θησαν μέ όλάνοιχτα τά μάτια τους, δεν μπορούν ακόμα νά τό πιστέψουν!... Δεν μπορούν νά καταλάβουν πώς έγινε... Κι5 όλο κυττάζουν καί ξανακυττάζουν προς τον πίνακα πού γράφει τά νούμερα, για νά βεβαιωθούν πώς δεν (ονει­ ρεύτηκαν απλώς αυτή την άνθρώπινη θύελλα πού σάρωσε μια ολόκληρη φημισμένη όμά δε μέσα σέ δυο μόνο λεπτά τής ώρας!... Κ.αίί τ3 ^ όνομα τού Γκρέκο περνάει την ίδια στιγμή άπ3 όλα τά χείλη καί ό πελώριος ψίθυρος πού σχηματίζεται σέ ξεγελάει. Λές πώς είναι ή βοή τού ανέμου πού φτεροκο­ πάει στο διάστημα μουγγρίζοντας ένα όνομα: ΓΚΡΕΚΟ! Κάτω στά αποδυτήρια ό σενιόρ 'Αντζελίλο άγκσλ; άζει καί φιλάει τό 'Ελληνόπου λο. 3Από τά μάτια του τρέ­ χουν δάκρυα, γιατί τό ποδό* σφαιρο είναι ένα σπόρ πού μπορεΐ νά φέρη, τόση συγκίνησι όση ό,τιδήιποτε άλλο, καί ιδιαίτερα σέ ανθρώπους πού τό έχουν ζήΐσει. — Ή νίκη, αυτή είναι πολύ τιιμη,^ λέει σέ^ όλους. Πρέπει νά τή διατηρήσω με οπωσδή­ ποτε. Τώρα ο Αοπέζ θά παίξη λυσσασμένα... Αύτός ό τρομερός αιφνιδιασμός πού μάς χάρισε τά τρία ^γκόλ τέλειωσε μέ τή διακοπή καί δέν είναι εύκολο νά έπαιναληφθή. Τό κενό τού Σιού στην άμυνα θά ^ τό άναπληρώσης εσύ, Γκρέκο! Θά παίξης σέντερ μπάκ^σήμερα για νά κράτη­ σης τον Αοπέζ!

26

Τό σχέδιο του Άντζελίλσ σποδέ κκνύεται σωτήρ ιο γιατί στο δεύτερο ημίχρονο ό Κώ­ στας δεν αφήνει τον τρομερό Λοπέζ ούτε μιά φορά νά τού ζεφύγη και νά έχη- την εύκαι ρία νά κάνηι ©να σούτ. "Έτσι τό παιχνίδιι λήγει μέ τό ίδιο σκορ τού πρώτου1 ημιχρόνου, δηλαδή τρία μέ δύο. Μιά α­ κόμα δύσκολη, αλλά πολύτιμη νίκη τής «Τόρεντ» έχει· κατακπηιΒή. ΚΥ ακόμα όοποβέίχτηκε πώς ό Γικρέκο μπορεί νά παίίξη σε όπο ι αίδήποτε θέσι χωρίς νά πάψη νά είναι κορυ­ φαίος ! Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΙ ΟΥ

— Μέ λένε Νίνο Ζανί νο!

Α ΠΟIΟ Υ νέου παλ ι αν­ θρώπου θύμα είχε πέ­ σει^ ό δύστυχος Σι ου καί δεν είχε μπορέσει νά βρε-

Τότε δμως τό αμάξι σαν βολίδα.

ξεκίνησε

θή στο γήπεδο στην ώρα του. Έγβαινε άτττο τη «Μπιάνκα» όπου ή αγαπημένη του Λάλα τού ευχήθηκε καλή τύ­ χη. Μπήκε στο πρώτο^ ταξί πού βρέθηκε σταιμστημένο ε­ κεί άπ’ έξω καί είπε στον σω φέρ νά τον πάη γρήγορα στο γήπεδο τής «Μπάκα:». Μέ έκπληξι δμοος 6 καημέ­ νος ό ινδιάνος είδε πώς ό δρό μος που ακολουθούσαν δέν ή­ ταν εκείνος πού έπρεπε. Πή­ γε νά διαμαρτυρηθή, αλλά εί­ δε μέ ανησυχία πώς τό κρυ­ στάλλινο χώρισμα που έκλει νε τη θέσι τού οδηγού δέν ά νοιγε από πουθενά. Φώναξε μ’ δλη του τή δύ­ ναμη αλλά ό οδηγός δέν φαι­ νόταν νά άκούη καθόλου. "Άρχισε τότε νά χΤυπάη τό κρυστάλλινο χώρισμα καί πά­ λι αμως χωρίς αποτέλεσμα. Ό σωφέρ δέν έστριψε ούτε

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

-μια στιγμή τό κεφάλι του. Καιί τό (κρύσταλλο ήταν άθραιο στο, τηράντια πού άποδείχτη κε δταν ό Ινδιάνος άρχισε νά τό κλωτσάη μέ λύσσα για νά τό σπάθη, χωρίς δμως νά κα τοίφέρη τίποτα. "Οταν μάλι­ στα δοκίμασε νά άνοιξη· την πόρτα για νά πηδήξη έξω και δεν άνοιγε μέ κανένα τρόπο κι-5 όταν πΐροισπάίθηισε πάλι μά ταια. νά σπάση τά τζάμια τοΰ αμαξιού, ανακάλυψε πώς βρι­ σκόταν μέσα σέ μια κινητή φυλακή πού τον μετέφερε άγνωιστο που.... Ό 'Ίντσου Νά έπεσε τότε αναπαυτικά στο πίσω μέρος του καθίσματος, άποφασισμέ νος νά περιμένη. Μέ την κατα πληκτική του ψυχρακμ ία πού τον χαρακτήριζε πάντα σ’ ό­ λες τις περιπτώσεις, εΐδε πώς Θάταν ανώφελο» νά χαλάη πιά

'Ο Ινδιάνος βλέπει πώς ό φίλος του δεν είναι καθόλου εύκολος αντίπαλος.

27

"Αδειάζει τή σκόνη αυτή μέσα στο ποτήρι μέ τή λεμονάδα...

τή ζαχαρένια του,^ αφού δεν υπήρχε τίποτα πού νά μπο­ ρούσε νά κάνη, παρά ·'όνο νά περιιμένη^ "Οταν τό ταξί 6ά σταμοΓΓούσε κίαμμιά φορά κά­ που καί Θά του άνοιγαν καμιμ-ιά πόρτα, τότε θάβλεπε άν ή ταν δυνατόν νά γίνη τίποτα... Τό αυτοκίνητο έτρεχε μέ με γάλη ταχύτητα. Πήρε έναν φαρδύ εξοχικό δρόμο και έ­ φτασε πολλά χιλιόμετρα έξω άπό την πάλι·, ααφνικά στα­ μάτησε. 4Ο ίνδιάνος κύτταξε τότε μέ την ησυχία του τό ρολόι του καί εξακρίβωσε δτι αυτή τή στιγμή θά άρχιζε στο γή­ πεδο τής «Μπάκα Τζούνιορς» ό άγώνσς τής ομάδας του χω­ ρίς αυτόν. Τρομερός Θυμόε τον κατέ­ λαβε. Δοκίμασε τό χερούλι τής πόρτας καί είδε μέ έκπλη

28

ΓΚΡΕΚΟ

ξι οτι άνοιγε μέ μεγάλη ευ­ γο ήθελε νά κερδίση, τον άγω κολία. Τ ινάχτηκε έξω σαν αί­ να ή «Μπό/κσ». λουρος κ αί εκ αίνε να τρέξη ν’ άνοιξη, καί μπροστά γιά να ΕΝΑ ΜΑΤΙ, ΕΝΑ ΑΥΤΙ... περιπτοιηθή τον όδηγό. ΚΙ* ΕΝΑ Πί ΣΤΟΑ! \ Τότε όμως τό αμάξι ξεκίνη ΕΣΑ στο πολυτελές σε σαν βολίδα μ5 ένα δυνατό μουγγρητό καί χάθηκε μέσα βαγόνι-τραπεζαρ ία του ϊέξίπρές γιά τό Ρίο ντέ σε μια στιγμή άπό τά -μάτια του! Τζανέΐρο, ό Κώστας Γεωργί­ ου καί ό ’Ίντσου Νά, τρώνε Βρισκόταν σε μια ερημιά καθισμένοι άντιικρυστά στο Τ άττ* δπου σπαν ί ως περνούσαν αμάξια. διο τραπέζι. Ό Ηντσου Νά πήρε με τό Στα πρόσωπά τους όμως πάσσο του τον δρόμο του γυ­ είναι ζωγραφισμένη ή άνησυ ρισμού, χωρίς νά κάνη τον χία. Κάθε τόσο ό Κώστας γυ­ κόπο νά λογάρι άση σέ πόσες ρίζει καί κιυττάζει μέ τρόπο έ ώρες θάφτανε, πράγμα πού ή ναν νεαρό άγνωστο πού κάθε­ ταν πια ανώφελο. Φάνηκε ό­ ται σ’ ένα άλλο τραπέζι άμως διπλά τυχερός: Ό σωφέρ πέναντί τους καί πού ούτε τρώει, ούτε πίνει· καί δέν κά­ του πρώτου αμαξιού πού βρέ­ θηκε νά πειρνάη στον δρόμο νει άλλο τίποτα παρά νά τού£ εκείνον π,ρός τό Σάο Πάολο, έ κυττάζη συνεχώς καί μέ μεγα λη μάλιστα αναίδεια. τυχε νά είναι ποδοσφαιρόφιλος καί μάλιστα άπαδός τής — Δέν μου καλαοέσει αυ­ «Τόρεντ». Δεύτερον, ό ίδιος ό τός έκεΐ!, μουρμουρίζει τό Έλ Σιού, δεν έφτανε πού ήταν ληνόπουλο· στον φίλο του. "Ό -μια δι.ασηιμότης, άλλά καί ή που πάμε μάς παίρνει συνε­ περίφημη φούντα του κεφα­ χώς άπό πίσω... Φοβάμαι μή λιού του έκανε «ιμπάμ» άπό πως έχομε καμιμιά καινούργια μαικιρυά καί έτσι κανείς πού ιστορία... Πρέπει νά ειδοποι­ τό^ν έβλεπε μιά φορά δεν υ­ ήσουμε τον σενιόρ Άντζειλίλο.. πήρχε φόβος νά τον ξεχάση — Τό στόΐμοο του λευκού άποτέ ή νά τον μπερδέψη μέ δερφού μου μίλησε σωστά!, κανέναν άλλον. άποφαίνεται ό Σιού. "Έτσι ό Γενναίος Αετός με 1 Ετοιμάζεται νά πή καί κά­ τά τη βόλτα του στην έξοχή τι άλλο άλλά δέν προλαβαί­ βρέθηκε πολύ γρήγορα στο νει. Ό άγνωστος νεαρός γιά γήπεδο. Αρκετά γιά νά νική τον οποίο μιλούν, σηκώνεται ση ή ομάδα του έξ^αϊτίας τής ξαφνικά άπό τή θέσι του καί παρουσίας του έκεί όπως καί προχωρεί προς τό μέρος τους. γιά νά ματαιωθούν τά σχέδια Ό Κώστας κάνει μιά ένστι τού αγνώστου πού είχε κάνει κτώδη άμυντιική κίνησι, ένώ ό αυτήν τήν πρωτότυπη άπαγωΣιού σφίγγει τις γροθιές του γή καί πού γιά άγνωστον λό­ γιά νά τις εχη πρόχειρες.

Μ

6 ΗΡύΈ ΐΩΝ ΓΗίΙΗΔήΝ

5Αλλά ό ξένος δέν δείχνει καμμιά κακή πρόθεσι έναντίον τους. Παίρνει μόνο μια κα­ ρέκλα καί χωρίς νά τον προσκαλέσουν θρονιάζεται στο ϊδιο τραπέζι μ5 αυτούς. — Σκέφθηικα, λέει -με οίκει ότηιτα σάν νά τούς ξέρη χρό­ νια, πώς μια καί σάς παρακο­ λουθώ, είναι περιττό νά κάθωμαι συνεχώς ολομόναχος! Μέ λένε Νίνο Ζανίνο! Μπορείτε νά μέ φωνάζετε μέ τό μικρό :μου όνοιμα! Συχαίύομαι τις τυπικότητες! Οί δυο φίλοι έχουν γουρλώ σει τά ;μάτια σάν φινιστρίνια άπό την έκπληιξι. — Δεν σε γνωρίζομε! Ποι ός είσαι; μαυγγιρίζει ό Κώ­ στας απειλητικά. — Μαντόνα! Μήπως βαρυαχούς; κάνει ό άλλος ανή­ συχα. Τώρα δά αυτό σάς έλε­ γα! Εΐιμαι ό Νίνο Ζανίνο! — Κι* έχεις τό θράσος νά όμολογής πώς μάς παρακό­ λουθης; — Ό καθένας πρέπει κάτι νά κάνη γιά νά βγάζη: τό ψω­ μί του! — Κι5 εσύ κάνεις τον σπι­ ούνο; — Παρεξήγηισις!, άποκρίνεται χαμογελαστά. Γιά νά καταλάβης, είμαι ένα μάτι, έ να αυτί κι5 ένα... πιστόλι στη διάθεσί σας! — 3Έ, λοιπόν, δεν κατάλα­ βα τίποτα!, τού λέει ό Κώ­ στας στον ίδιο πάντα άπειλη τικό τόνο. —- Δεν είναι παράξενο!, ά ποκρίνεται απαθώς ό Ζανίνο. *Έγω άκοόσει νά λένε πώς έ-

σεΐς οί ποδοσφαιριστές τό έ­ χετε τό .μυαλό στά πόδια σας! Πάντως γιά νά καταλά βης άκόιμα πιο καλά, είμαι ά στυνομκκός! — Καί τί γυρεύετε άπό μάς; — Απολύτως τίποτα. Μ’ έστειλαν νά προσέχω την ο­ μάδα σας. Τον τελευταίο και ρό παρατηρούνται πολλές α­ πόπειρες, απαγωγές καί άλ­ λα τέτοια πού έχουν στόχο ε­ σάς ^τούς δυό. Έγώ λοιπόν θά είμαι πάντα κοντά σας καί θάχω τά μάτια μου τέσσε ρα, αφού όπως βλέπετε φο­ ράω καί γυαλιά. Νά καί ή ταυτότητά μου. Ό Κώστας βεβαιώνεται πώς ό περίεργος εκείνος τύ­ πος λέει την αλήθεια. — Μέ συγχωρεΐτε, του κά­ νει ευγενικά. Καί σάς ευχαρι­ στούμε πολύ.... — Δέν υπάρχει^ λόγος! Πληρώνομαι ακριβώς γι3 αυ­ τή τη δουλειά άπό τό κράτος. "Αμα θά -μού αναθέσουν τΐ1ποτ’ άλλο θά σάς παρατήσω. Ωστόσο θά παρασταίνω τή σκιά σας καί οποίος θελήση νά βάλη χέρι απάνω σας άλ­ λη; φορά θά έχη νά κάνη μαζί μου! Γ ιά την ώρα μπορείτε νά ιμού προσφέρετε δ,τι θέλε τε άπό τό τραπέζι σας! Στο φαγητό δέν έχω καθόλου πα­ ραξενιές !... Η ΑΜΠΥ ΠΡΟΔΙΔΕΙ

ΧΕΙ φτάσει ή Κυριακή πού θά γίνη τό μεγάλο παιχνίδι μέ τή «Λα Πλά« τα» γιά τό Κύπελλο τής Βρα

ΡκΡ^κΰ ζιλίας, Είναι μεσημέρι και ό Κώστας μέ τον Σ ιού βρίσκον ταΐι ακόμα στο οπλή τής "Αΐμπιυ. Ή αδελφή τοιΰ φημισμένου σέντερ φόρ τής «Λά Πλάτα», ή νέα ιμέ την υπέροχη ομορ­ φιά, δεν φαίνεται πιά καθό­ λου/ στενοχωρημένη; ττού ό Κώ στ ας έχει άρνηΐθή την πρότασί της νά γραφτή στην ίδια ομάδα ιμέ τον αδελφό της^ Αέ ιδ,εήχνιει οάτε νά -το θυμάται καθόλου. Και οί τρεΐς τους, μέ την τταρέα τού Σιού, περνούν δυο ώρες πολύ ευχάριστες, κου­ βεντιάζοντας και λέγοντας α­ στεία πάνω σε διάφορα θέματα. Όταν ικαμίμιά φορά θυιμιώνται καί τό απογευματινό ιμάτς ανάμεσα στις δυο ισχυ­ ρές ομάδες, ή 'Άμτυ λέει, πει

— *Άς τολμήσουν νά τούς πειράξουν οσο τούς προσέχει έ­ να λαγωνικό σαν κι* εμένα!, μουρμουρίζει ό Νίνο Ζανίνο.

ρσγτιικά στο Ελληνόπουλο ό­ τι οί έπιτυιχίες τους πρόκειτατ νά σταματήσουν μέ μιά συντριβή από τή «Αά ίΠλάτα». Ό 'Γχρέκο δέν λέει τίποτα γιατί δέν θέλει νά την στενοχωρήση. «Αρκετή λυπη( θά πάρη με­ τά τό μάτς ! », συλλογίζεται. Είναι εντελώς σίγουρος γιά τή νίκη, τής ομάδας του. Ούτε •καν άνιηίσυχεΐ γιά τό αποτέλε­ σμα. -αίφνιικά, ό 'Ίντσου Νά πού γυρίζει ιμέσα στο (μεγάλο σπί τι. σκαλίζοντας ιμέ ^εξαιρετική περιέργεια δ,τι βρίσκει, φέρ­ νει· ένα σκάκι. — Ό Γενναίος Αετός, λέ­ ει θριαμβευτικά, θά βώση έ­ να μάθημα στρατηγικής στον •χλωμό άδελφό του! Ό Γκρέκο θά ιμπορέση: νά άντιμετωπί ση τον Σ ιού σ3 αυτό τό ώραΐο παιγνίδι; — θά προσπαθήσω!, απο­ κρίνεται γελαστά ό ιΚώστας. "Αμπυ, μάς επιτρέπεις; Φυσικά, ή κοπέλλα δέν έχει καιμιμιά άντίίρρησι καί ή παρτί δα άρχίζει. 3Από την πρώτη όμως στιγμή ό ίνδιάνος γουρ­ λώνει τά μάτια του ιμέ θαυμασμό, γιατί βλέπει πώς ό φ]^ Λος του δέν είναι καθόλου εύ­ κολος αντίπαλος, όπως είχε φαντασθή. Στο μεταξύ ή οικοδέσποινα βρίσκει την ευκαιρία νά φύγη από κοντά τους... Καί τότε ή δψι της αλλάζει παράξενα ιμέσα σέ ιμιά στι­ γμή.... Τά ι μ άτια της σκοτει­ νιάζουν καί κυττάζουν ύπου­ λα προς τό ίμερος πού κάθον-

Ο ΗΡέϊί. ΤίΙίΝ ΓΗΓϋΑΏΝ ται οι δυό φίλοι κοοι παίζουν, παφνικά, βγάζει από μέσα 'τηό τό μανίκι της ένα χαρτάκι. Τό ξεδιπλώνει γρήγορα και προσεκτικά νά )μή τή δουν... Τό χαρτάκι έχει μέσα μιά σκόνη πού την αδειάζει ιμέσα σ’ ένα ποτήρι μέ λεμονάδα... "Ύστερα παίρνει αυτό τό πο­ τήρι. και ή μορφή της χαμογε­ λάει ικαί πάλι ξέγνοιαστα ό­ πως καί πρώτα. Προσφέρει την λεμονάδα στον Γκρέκο κι* εκείνος όπως είναι. 6ιψασμένος την αδειάζει μιονοιρρούφι. Ή ικοπέλλα τον κυττάζει αίνιγμα τιικά. Παίρνει τό ποτήρι καί σέ λίγο ξαναφέρνει ιμιά δεύτε­ ρη λεμονάδα, στον Σιου. Ε­ κείνος όμως έχει χάσει κιόλας την παρτίδα από τόν Γκρέκο κι* είναι νευριασμένος. Δεν έ­ χει κέφι για τί'ποτα. — Ό Πντσου Νά δεν πίνει ποτέ τίποτα πριν από τόν α­ γώνα, ιμίς *Άμτπυ, λέει καί ση­ κώνεται όρθιος. Καί ή ώρα του παιχνιδιού έφτασε... Πρέ­ πει νά πηγαίνουιμε! •—Φεύγετε κιόλας; — ιΝαΙί, εΐναι ώρα! -εχάστηΐκα!, λέει ό Κώστας κυττάζοντας τό ρολόϊ του καί ση­ κώνεται κι* εκείνος. Οί δυο σύντροφοι αποχαι­ ρετούν την *Άμπυ που τούς εύχεται καλή επιτυχία μέ κά­ ποια άδιόιρατη ειρωνεία στη φωνή της. Τους λέει νά ξαναπερασουν πριν φύγουν άπό τό Ρίό καί ό Κώστας τής τό υ­ πόσχεται. Φεύγουν καί μπαίνουν σ’ έ­ να ταξί που περιμένει άπ* έ­ ξω. -εκινουν όλοταχώς γιά

'0 Σιου εΐνοοι ανυπέρβλητος.

τό γήπεδο. Πίσω τους ξεκι­ νάει ένα δεύτερο αμάξι. Μέσα σ* αυτό βρίσκεται ή... σκιά τους! Ό Ν ίινο ΖανίΙνο, ό άστυνομιικός που έχει άναλάβει τή φύλαξί' τους. — Είμαι λοιπόν σπουδαί­ ος!, μουρμουρίζει περήφανος ό τελευταίος αυτός. Πρώτη φορά πού πηγαίνουν κανονικά καί οί δυό γιά τό ιμάτς στην ώρα τους, καί χωρίς φασαρί­ ες! "Όχι, άς τολμήσουν νά τους πειράξουν όσο τούς προ σέχει ένα λαγωνικό σάν κι* ε­ μένα! ... Πόσο είναι γελασμένος ό κακομοίρης!... Ό -Γκρέκο φτάνει στ* άποδυτήριο μέ τρομακτικούς πό­ νους στο στομάχι, διπλωμένος στά δυό. Είναι αδύνατον νά λάβη ιμέρος στον αγώνα, γιατί 6,τι ικαί άν του κάνουν δεν μπο-

ρούν νά τού ησυχάσουν τούς φοβερούς -πόνους. Ή «Ταρεντ» κατεβαίνει χω­ ρίς την ψυχή της στο γήπεδο·. Χωρίς τόν 5Αετό του Σάο Που όλο, τόν Γκρέκο. Οί φίλαθλοι τής «Λά Πλάτα» πού βλέπουν αυτό τό κε­ νό στην αντί πάλη, ομάδα, εν­ θουσιάζονται. Λογαριάζουν ^ομως χωρίς τόν ξενοδόχο πού είναι σ' αυ­ τή την περίπτωσ ι. ό Σιού. Γιατί ό θρυλικός Ινδιάνος μέ την πρώτη τουπκιόλας ενέργεια στην άρχή του μάτς, πάτησε τή ,μπάλλα κι3 έπεσε ανάσκε­ λα. Πέφτοντας δέ χτυπάει μέ φόρα στο πίσω· μέρος^ τού κε­ φαλιού του και μέ μιας ψοβείρή μανία τόν πιάνει γιατί έχει ξαναθυμηΐθή τόν... Μαύρο 3Απάχη! Ό Τζέντο δεν καταφέρνει ούτε μια φορά νά περάση, σέ ολόκληρο τό παιχνίδι. Ό Ιν­ διάνος είναι ανυπέρβλητος καί καταστρέφει κάθε επιθετική προσπάθεια των παικτών τής «λά Π'λάτα». Βρίσκεται σέ ό­ ποιο σημείο πέφτει ή μπάλλα έτοιμος κάθε φορά νά άποικιρουση, μέ μιά ταχύτητα πού αφήνει έκθαμβα τά πλήθη των φιλάθλων. Μά από την άλλη μεριά ού­ τε οί κυνηγοί τής «Ταρεντ» κα ταφέρνσυν νά εκπορθήσουν τό αντίπαλο τέρμα. Ό άγώνσς

παρά τήν παράτασι τελειώνει ισόπαλος χωρίς γκόλ^ καί θά έπαναληιφθήι μετά τρεΐς μέρες στην έδρα τής δεύτερης, στο Σάο Πάολο. Στό μεταξύ κάί ό Γκρέκο μέ τό τέλος τού παιχνιδιού εί ναι εντελώς καλά. Τό στομά­ χι του δέν τού πονάει καθόλου καί ούτε καν αισθάνεται^ καμ» μια αδιαθεσία. Ό Σιού τόν βλέπει έτοιμον μέ τό άθλη,τικό βαλιτσάκι ατό χέρι καί ά­ νοιγε ι τά μάτια διάπλατα: — Ό χλωμός αδελφός μου 6έν θά πάηι στην έπίσκεψι πού ύποσχέθηκε; — Όχι, Σιού... Τό στομά­ χι ιμου δέν άντέχει γιά δεύτε­ ρη... έπίσκεψι!... 3Άν θέλη νά ιμέ δή ή 3Άμπυ, μπορεΐ νά έρ θη μετά τρείς μέρες μαζί μέ τόν Τζέντο στό Σάο Π άολο... 3 Εξ άλλου είναι καί θυμωμένη μαζί σου, Σιού...^ —θυμωμένη; ιμέ τόν " I ντσου (Νά ή μις "Αμπυ; —^-Ναί... Γιατί με τό ση° μερινό παιχνίδι σου έκανες νά αποτύχη τό σατανικό της σχέ­ διο... Ό Σιού χαμογελάει. — Ό λευκός άδελφός μου ας μήν άνησυχή !, λέει ήρεμα. "Ενα αυτί, ένα μάτι μέ μυω­ πία κι3 ένα πιστόλι, άγρι> πνούν γιά μά(^! Ή σκιά τού Νίνο Ζανίνο μας προστατεύει άπ3 όλους τούς κινδύνους!...

ΤΕΛΟΣ Γ. ΜΑΡΜΑΡΙΔΗΣ

*ΑΐΓ|Μκλκι«Γτΐχότΐ9ς: Γ®ν„ * Εκδοτικά! Επιχειρήσεις ©. 1.

I ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑίΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ» |

ΗΛΙΑΣ ΥΦΑΝΤΗΣ Γέννημα θρέμμα μπορεί νά ττή κάνεις του Όλυμπιακού ό ΊΗλίας Υφαντής, ό παίκτης που συγκινεΐ περισσότερο από κάθε άλλον τους φιλάθλους τής Πειραϊκής πρωταθλήτριας, έπειδή είναι ό σκόρερ τής όμάδος. Ό Υφαντής εχει άμέτρητα ποδοσφαιρικά προσόντα καί είναι ό ιδανικός ηγέτης του Όλυμπιακού καί τής Εθνικής μας όμάδος. Τό μόνο ελάττωμα του μεγάλου αυτού σέντερ φόρ, είναι πώς στην άπόδοσί του παρουσιάζει μερικές μεταπτώσεις από καιρού εις καιρόν. Επίσης μερικές φορές τό παιχνίδι του είναι άτομικό, μέ πολλές τρι­ πλές που ζημιώνουν την ομάδα του. Πάντως οί πολυπληθείς οπαδοί του ΌλυμπιακοΟ του έχουν ιδιαίτερη άδυναμία καί τον λατρεύουν όσο κανένας από τους άλλους συμπαίκτες του., επειδή ακριβώς είναι αυτός που τίς πιο πολλές φορές βγάζει τά γκολ τής όμάδος τους καί έτσι χαρίζει τή ινίκη στο είδωλό τους τον Όλυμπιακό. ^ *0 ’Ηλίας είναι παίκτης μέ αρκετή ταχύτητα, μεγάλη ευστροφία καί εξυπνάδα στις προσποιήσεις. Διαθέτει έπίο-ης καί τρομερό σούτ, άφοΟ τά πιο πολλά γκολ τά βγάζει έξω από τό ύψος τής μεγάλης περιοχής, αποτελώντας έτσι τον τρόμο των άντιπάλων τερματοφυ­ λάκων. Χωρίς αμφιβολία πρόκειται γιά μιά από τις πολυτιμότερες μονάδες του Πειραϊκοΰ συλλόγου.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΕΜΑΝΟΥΗΛ Ό ’Ανδρέας Παπαεμανουήλ είναι τό νέο λαμπερό αστέρι πού ανατέλλει στο στερέωμα του Αθηναϊκού ποδοσφαίρου. Τό «χρυσό ποδάρι» του Παναθηναϊκού, όπως τον άποκαλοΟν. Καί πραγματικά είναι χρυσό ποδάρι ό Άντρέας, αφού τά πιο πολλά γκολ τής όμάδος του αλλά καί τής Εθνικής μας όμάδος, αυ­ τός είναι που τά βγάζει. Στήν πραγμοττικότητα ό Παπαεμανουήλ, δεν είναι ακόμα ό τέ­ λειος παίκτης, που μπορεί νά σταθή στο ύψος ένός^μεγάλου διεθνούς άγώνος. Πολλές φορές υστερεί άκόμα καί στους αγώνες πρωταθλήμα­ τος Ελλάδος. Εκείνο όμως που του λείπει δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνο ή πείρα , γιατί είναι ακόυα πολύ νέος, άφου παίζει καί στην Εθνική Έλληνικη ομάδα τών Εφήβων. Πρόκειται όμως γιά ένα μεγάλο πο­ δοσφαιρικό ταλέντο, που τό άστρο του δεν θ’ άογήση νά λάμψη έκτυφλωτικά στήν ποδοσφαιρική μας οικογένεια. Γιατί ό Άνδρέας Πα­ παεμανουήλ, που ό Παναθηναϊκός τον πήρε πέρισυ από τον πρώην σύλλογό του τον Πειραΐκό, συνδυάζει όλα τά προσόντα που μπορεί νά έχη ένας ποδοσφαιριστής: Είναι ταχύτοττος. "Εχει μεγάλη άκρίβεια στήν πάσα του. "Εχει πραγματικούς κεραυνούς καί στά δυό του πόδια. Ακόμα μπορεί κανείς νά πή πώς είναι καί τυχερός στά γκολ! Τό κυριώτερο όμως είναι πώς ό Άνδρέας αγαπάει μέ πάθος τή μπάλλα καί γΓ αυτό είναι βέβαιο πώς σέ λίγο θά τον καμαρώσουμε στήν κορυφή τού Ελληνικού ποδοσφαίρου.

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

ΚΑΘΕ

Π I Μ Π Τ Η

Γ ραφεία: 'Οδός Λέκκα 22 — ’ΑριΘ. 4 -— Τιμή δραχ. 2 Δημοσιογραφικός Δ)ντής: Σ. ’Ανεμοδουρας,Στρ.Πλαστήρια: 21 Ν. Σμύρνη. Οίκιονομικός Δ)ντής Γ, Γεοαργιώδης, Σψιγγός 38. Ποοϊστ. τιστογρ.: Α. Χατζηβασιλείου, Ταταούλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Λέκκα 22, Άθήνσι.

Την άλλη Πέμτττη: "Ενα αληθινό αριστούργημα, γιατί συνδυάζει: ® ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

β

ΤΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ

■ ΔΙΠΛΟ ΚΩΜΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ: ■ ΤΟΝ ΣI ΟΥ καί ®

ΝΙΝΟ

ΖΑΝ1ΝΟ!

ΝΤΕΤΕΚΤ1Β 1

β

■

ΕΝΑΣ

ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΤΡΟΜΕΡΟΣ

ΠΟΔΟΣΦΑΙ­

ΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝ * ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΔΡΑΜΑ ΣΥΓΚΙΝΗΣΙ ■ ΑΓΩΝΙΑ ■ ΚΑ!

ΓΕΜΑΤΟ

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΕIΩ

ΛΗΣ ΚΑΙ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΑΛΛΑ... ΕΗ Ε* :

ΕΗ ΕΗ ΗΕ ΕΩ Η8 £3! 63 ,

0 π β Β ιααΐΒΒίαΒΒΐαοαιαίΒκηκιηΕΒΒΒΏΒΉΗι

3 Π ,3

η χάσετε τον «ΓΚΡΕΚΟ» τής άλλης Πεμτττης.^ Πρό­ κειται για κάτι ττού δεν ξαναδιαβάσατε ποτέ καλύτερο. Καί μαζί μ’ αύτό, δττως ττάντα καί

ο

ΡΑ/Η ΡοΜπί/ν^ον ΑΥΜΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΑ ΠΑ9 ΠΑΜ ΤΤΜ ΓΟΝΙΑ *ΛθΥ ^Α Γ'Ο'ίΛΗΙο Τν2. £Φ ϋ νΤΕ9\^^έ. ί = ΑΛΛΟΥ 0\ Ε ΦΗΜΕΡ/Δ£2 Μ ΑΝΑΓ­ ΚΑΙΑΣ Ν'/\Ι>Χ)Ζο ΤΑΜΑ ΘΆΜΑΤΑ

(ΉΖ ΠΥΓΜΑΧΙΑΝ.

^

^ -

ο/ Μ£Γ/)ΛΥΤ£Ρθ/ ε<ΡΗΠΕΡ/Ρθ-

Π £/)££. ΗΘΕΛΑΝ ΜΑ ΜΕΔΙΩΖΟΥΜ ΑΠ τονοπο^Λο ν\ο\

ΥλΑ I £ΡΧ>ΖΑ*/

Ν/\ ΔΙΔΟΥΝ-ΥΛΟ ΟΠΟΥ = ΙΤΪΥΡΤ *

2Η ΑΝ.ΤΟΤΕ 4ΡΧ124 ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΗ* ΠΥΓΜΑΧΙΑI ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟΥΧ 5ΑΝΑΔ^

ΕύΡίΑ ΕΝΑ ΓΕΡΟ ΖΥΛΟ ΣΤΟΝ ΑΡΧΗ' ΓΟ ΤΟΥΣ

14/ ΑΠΟ ΤΟΤΕ

ΧΛΜΧΑΝ ΠΙΑ.

^ΥΙΛΚΑΡ/ ΝΑ ΕΥΝΕδΑ/ΝΤ. ΚΑΤΙ ^ΠΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ

ΠΟΣΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΕΙΝΑΙ

Η ΠΥΓΜΑΧΙΑ

>

ΑΕ ΜΕ ΕΝΟ-

ΓΗΠΕΔΩΝ

Ο ΖΑΝ!ΝΟ... ΑΓΡΥΠΝΕΙ

στο 'στομάχη την ώρα του ά~ γώνος (*). Ό 'Γκρέκο ;μέ ειλικρίνεια ε­ <> ΜΑΤΣ τής «Τόρεντ» ξομολογήθηκε στον προπονη­ ιμέ τή «Λά Πλάτα», ττού τή του, τον διάσημο 3Αντζελίέγινε στο Ρ ίο ντε Τζαλο, όλη. την αλήθεια. Εκείνος νέϊρο, έχει τελειώσει» ισόπαλο του είπε πώς έπρεπε νά κάνη χωρίς γικιάλ. Ό ΓκρέΙκο δεν καμήνυσι στην ’Άμπυ, <μά τό τάφερε νά λάβη· (μέρος σ’ αυ­ ξανθό Ελληνόπουλο παιρακάτό τό -παιχνίδι. λεσε νά ιμήν έπιιμείνη σ5 αυτή Ή "Αμπυ, ή άμορφη αδελφή τή γνώιμιη. του Τζέντο·, του κεντρικού κυ­ —θάχω το νου μου από δώ νηγού τής «Λά Πλάτα», του ικΓ εμπρός, είπε. Μιά φορά ιμέ έστησε σατανκή παγίδα καί

Τ

του έδωσε ύπουλα νά πιή έ­ να φάρμακο, τό όποιο του έ­ φερε τραμ αικτ ιικού ς πόνους

(*) Δηό,ιβιασιε «τό προηγούμενοι τίΐ&χος του «Γκρέκα» :«έ τίιτίλο: «Ή "Άμιττιυ προδίδε·!,».

Τ3ΜΗ ΔΡΑΧ.

2

4 ξεγέλασε. Τώρα κατάλαβα ττιά τι ψυχή έχει και θέλω νά την πεοι φρονήσω... Μια 'μήνυσι θά έδειχνε πως θύμωσα ιμαζί της. Προτιμώ νά τής δείξω πώς δεν την υπολογίζω καν... — Όπως θές, εΐπε ό προ­ πονητής του γιά νά μην τον στενοχωρήση. Πάντως πρέπει νά έχης τό υού σου, Γκρέκο... 5Από δω και στο έξης πρέπει νά τό πάοης εϊδησι* πώς είσαι διάσημος, δχι γιά νά πάψης νά είσαι τό απλό παιδί που εΐσαι καί τώρα, Αλλά γιά νά προσέχης τον εαυτό σου... Γιατί όλοι έχουν τά ιμάτια τους επάνω σου... Όλοι πού είναι αντίπαλοί θέλουν ικάτι νά πάθης γιά νά ιμή ήάβης ·μέ· οος σ3 έναν αγώνα. Έδώ παί­ ζονται /μυθώδη ποσά στά πο­ δοσφαιρικά στοιχήματα... Αυ τός εΐναι ένας τρομερός κίν­ δυνος γιά τούς φιλοχρήματους ανθρώπους πού δεν διστάζουν ιμπροστά σε τίίποτα/ φτάνει νά κ ατ σΦ έ ρ ουν νά πλ ουτ ισουν... Μά δεν είναι ιμόνο τά στοιχή­ ματα... Οί άνθρωποι στον τό­ πο ιμας εΐναι πολύ πιο θερμόατμοι παοά στην πατρίδα σου. Γιά ν ά κεοδίση ή ομάδα τους ιμπαρουν νά πεθάναυν... ή νά σκοτώσουν! "Εχε τό νου σου! — Θά θυμάμαι πάντα τά λόνια σας!., απάντησε τό 1 Ε> ληνόπουλ ο ιμ έ συγκ ίίνησ ι. Καί πραγματικά, τά λόγια αυτά του προπονητή του θυράται καί τώοα καθώς βγαίνει άπό τό γήπεδο μαζί ,μέ τον α­ γαπημένο καί αχώριστο σύν­ τροφό του τον Σιού, δπως εί­ ναι τό παρατσούκλι του Ινδιά­

ΓΚΡΕΚΟ νου "Ιντσου Νά Τιάρα Λα ΐμάτα, πού /μεταφραζόμενο ση^ ραίνει: ό Ίεννσΐος Αετός με την Τρυφερή Καρδιά. Μπαίνουν σ’ ένα αυτοκίνη­ το καί ξεκινούν. "Ενα δεύτερο άμάξι ξεκινά­ ει κι* αυτό την ίδια στιγμή πί σω άπό τό δικό τους. Μέσα βρίσκεται* ό Ανεκδιή­ γητος Νίνο Ζανίνο, ό ντέντεκτιβ πού ή άστυνομία έχει βά λει νά άγρυπνά γιά τήν άσφά= λεία των δυο αυτών βιασήμων ποδοσφαιριστών τής «Τόρεντ» πού έχουν γίνει ό στόχος των γκάγκίστερ καί λογής - λογής παλιανθρώπων τον τελευταίο καιρό1. Μάλιστα ειδικά αυτή τή στι γμή ό τρομερός ντέτεκτιδ βρί­ σκεται σέ ιμεγάλη: Απορία. — Δεν (μπορώ νά καταλά­ βω τίποτα! , ιμ ονολογ εΐ ξαπτλω -μένος στο πίσω κάθισμα του ταξί πού έχει βάλει νά παρα­ κόλουθή τό άλλο τών 5υό φί­ λων. Μέ επιφορτίζουν νά προ­ σέχω αυτούς τούς δυο, γιά νά πηγαίνουν, λέει., πάντα καί οί δυο στο γήπεδο γιά τον άγώνα καί δγι ένας - ένας δπως γινό ταν ώς τώρα, γιατί τον άλ­ λον τον τραβάγανε κι* έγώ δεν ξέρω που... Πολύ καλά: 3Εγώ τώοα, στάθηκα νά πούμε, Α­ κοίμητος φρουρός καί ήρθαν σαν τά πιτσουνάκιοο στο γή­ πεδο παρεοάλα! Γιατί*όμως έπαιξε ιυάνο ό ένας τους στο ΐμάτς; Γι’ αυτό κάθηισα έγώ καί σκοτωνόμουν νά τούς προ σέχω σάν τά /μάτια μου; Μου φαίνεται* πώς θά ζητήσω άπό τον διευθυντή ιμου νά μέ ιμετα-

§ ΗΡΑ2 ΤΗΝ ΓΗΠΕΔΠΝ θέση, ^σέ άλλη δουλειάς “Όλα μπορώ νά τ’ ανεχτώ έκτος από τις αχαριστίες! Το αυτοκίνητο του Γκρέκο σταμάτησε έξω απτό τον σιδη­ ροδρομικό σταθμό. Ό «Νίνο βάζει τον σωψέρ του δικού του νά σταθή καμμιά τριανταριά ιμέτρα πιο πί­ σω. Πληρώνει καί πετιέται έξω. Την ίδια στιγμή βλέπει κά­ ποιον τύπό πού πλησιάζει τούς δύο ποδοσφαιριστές. Χωρίς νά χάση καιρό ό δαι­ μόνιος αστυνομικός, κάνει με­ ρικές δρασκελιές καί φθάνει έίπΐ τόπου. Αρπάζει τον άν­ θρωπο άπο τό γιακά. — Συλλοομβάνεσαι!, του λέει χωρίς περιστροφές. Ό άνθρωπος γυρίζει τρομα­ γμένος καί παραξενεμένος συγχρόνως. ' — Τρελλάθηκες; μουρμουρί ζει. Ποιος είσαι εσύ; λ—- Είμαι ό Νίνο Ζανίνο^ τής επισήμου αστυνομίας καί επί των παρακολουθήσεων! Φαντάζομαι νά έχης ακουστά για μένα, άλλά κΓ άν δεν έ­ χης, στά παλιά μου τά παπού τσια! Μιά φορά σέ είδα νά πλησιάζης εκ των όπισθεν, καί μέ ύπουλους σκοπούς, τον ΙΠκρέκο καί τον Σιού κι* αυτό φτάνει καί περισσεύει γιά νά σέ /πάω μέσα σηκωτό! “Ά­ πλωσε τά χέρα σου γιά νά σου περάσω τις χειροπέδες, •μόνο σπάσου ιμιά στιγμή, για­ τί δεν θυμάμαι σέ ποια τσέ­ πη τις έχω βάλει!

—-Μου φαίνεται πώς εί­ σαι στ* άλήθεια τρελλός!,

γρυλλίζει ό άνθρωπος θυμωμέ νος. Πού τούς είδες τούς ύ­ πουλους σκοπούς; ^ — "Οσοι δεν έχουν ύπου­ λους σκοπούς, πλησ ι άζουν τούς ανθρώπους από μπρος καί όχι από πίσω οιπως έκανες έσύ! Που στην οργή έβαλα τις χειροπέδες μου; Θές νά μη μου τις έπέστρεψε ό τελευταί­ ος πού είχα συλλάβει; — "Άκου, μεγάλε αστυνομι­ κέ!, φωνάζει ό άνθρωπος άγανακτιαμένος. Είμαι δημοσιο­ γράφος καί πλησίασα τον Γκρέκο γιά νά τού πάρω μιά συνένιευξ ι! Ή έφ ημ ερ ί δ α μ ο υ θέλει νά ξέρηι γιατί δεν έπαι­ ξε σήμερα στον αγώνα με τή «Λά Πλάτα», ^ αφού όλοι τον είδαν νά μπαίνη στο γήπεδο ιμαζί ιμέ τον Σ ιού! ^ —- Αυτό τό^ ϊδιο_ ήθελα νά τό ξέρω κΓ εγώ!, λέει ό Ζανί<νο πεισμωμένος. "Ιδρωσα γιά νά καταφέρω νάρθουν καί οι δυο μαζί στο γήπεδο καί νά παίξη μόνο ό ένας, είναι αμαρ­ τία! — Μέ είχε πιάσει ένας δυ­ νατός πόνος στο στομάχι!, τούς διακόπτει ό Γκρέκο μέ δυσφορία. Περιττό νά γίνη τό­ ση φασαρία γιά μένα. "Αν θέ­ λετε νά γράψετε δηλώσεις μου στην εφημερίδα σας, γράψτε αύτά: Την Τετάρτη θά λύσου­ με τις διαφορές μας μέ την «Αά Πλάτα» καί τότε θά παί­ ξω κΓ έγώ οπωσδήποτε! Δη­ λώνω από τώρα πώς εκείνη τή μέρα δεν πρόκειται νά έχω στο μαχικές ενοχλήσεις τήν ώρα του αγώνος! Καί θά προτιμού σα νά μήν είχα ένοχλήςτεις καί

ΓΚΡΕΚό

6 ιάιττό αστυνομικούς, γιατί δεν ΐμοΟ άρέΙσει να με παρακολου­ θούν ! ιΚαΐ μ5 αυτά τά λόγια, ό Κώ σ τ ας παίρνει από τό μπράτσο τον Σιού ικαίί χώνονται μέσα ατό τραίνο πού περιμένει στην πλατφόρμα. Ό Ζανίνο γυρίζει* κι* αυτός καί λέει άγαναικτισμένος στον δημοσιογο’άκ&ο: — Βλέπεις τΐ έκανες; Τον θύμωσες! Θά σου άξιζε νά σέ π~-> ση|κωτό (μέσα, αλλά δεν μπορώ, γιατί θά μου φύγη τό τραίνο! Νά πας νά βρής έναν αστυφύλακα καί νά τού πης νά σέ συλλάβη έκ μέρους μου ΑΑήν τό ξεχάσης! Κι’ ό φοβερός αυτός άστυνό μικός, μπαίνει μέ τή σειρά του στον μεγάλο συρμό πού είναι έτοιμος νά ξεκινήση, για τό

Στο απότομο ξεκίνημα τού τραί­ νου, ό Σιού χτυπάει τό κεφάλι του δυνατά...

Σάο Πάολο, αφήνοντας τον δημοσιογράφο άναυδο μέ την β λαϊκέ ίά του..." ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

— Βλέπεις τί εκανες; Τον θύ­ μωσες!, λέει ό Ζανίνο άγανακτιτμένος.

Ο ΤΡΑΙΝΟ ξεκινάει σιγά σιγά. Ό /Γκρέκο μέ τον Σιού βρίσκονται σ’ ένα /βαγόνι τής πρώτης θέσεως μαζί μέ όλους τούς άλλους ποδοσφαιριστές της «Τόρεντ». "Ενα βαγόνι πιο πίσω, κά­ θεται ολομόναχος, θύμα του καθήκοντος, ό Νίνο Ζανίνο·. Τό ταξίδι κυλάει ήρεμα καί Τίποτα δέν δείχνει πώς δεν θά είναι· έτσι μέχρι τό τέλος του. Τά τοπία πού^ ξετυλίγοντας στο γρήγορο πέρασμα τοΰ τραίνου είναι μαγευτικά.

Ο ΗΡΩ2 ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Δάση, ποτάμια και λίιμνες, περνούν καί χάνονται πίσω τους, καθώς το ατσαλένιο θη­ ρίο καταπίνει λαίμαργα την άπόστασι. •Και κάθε φορά που συναν­ τούν στον δρόμο τους καμ,μιά πάλι η κανένα χωριό, σταμα­ τούν για νά κατεβάσουν επι­ βάτες η για νά πάρουν καίΓ νουργ ιούς. Έχουν περάσει τέσσερις, ο­ λόκληρες ώρες από τή στιγμή πού ξεκίνησαν από τον σταθ­ μό του Ρίο ντε Τζανέϊρο. Τό τραίνο όχει στ συστήσει σ’ έ­ να ιμεγάλο χωριό και παίρνει νερό για τη ιμηιχανή του. Στό ξεκίνημα, ό οδηγός δί­ νει κατά λάθος πολλές στρο­ φές στη ιμηιχανή και ό συρμός ξεκινάει απότομα. Ό Σιού έχει ξαπλώσει ά-

-— Πού είναι αύτό τό τέρας πού θέλει νά δολοφονήση τον πα­ τέρα του Γενναίου "Αετού; ουρ­ λιάζει ό Σιού.

?

Οι άλλοι χαίρονται μά ό Γκρέκο είναι έτοιμος νά κλάψη...

ναπαυτιικά στό κάθισμά του και :μέ τό απότομο τράν­ ταγμα του βαγονιού, τό κεφά­ λι του χτυπάει με φόρα πί­ σω, στην ξύλινη κορνίζα του καναπέ του. ιΚάτι τρομερό καί περίερ­ γο γίνεται τότε. Τά ιμάτια του Ινδιάνου πεώ τουν άστραπτες μίσους καί θυ ιμοΰ. Τινάζεται όρθιος. Τό βλέμμα του τριγυρίζει ολόγυ­ ρά του σά νά προσπαθή νά ά νακαλύψη, κάποιον θανάσιμο εχθρό. — Σιού!, φωνάζει ό Κώ­ στας τρομαγμένος πού τον βλέπει σ αυτή τήν κατάστσσι. Τί έπαθες; Μά 6 'Ίντσσυ Νά είναι έ­ κτος εαυτού. — Ό Μαύρος 5 Απαχης!, γρυλλίζει σάν θηρίο. Που εί­ ναι αυτό τό τέρας, πού θέλη­

σε νά δολοφονήση τον πατέ­ ρα του Γενναίου "Αετού; "Ολοι οι υπόλοιποι παυ κτες τής «Τόρεντ» κυττούν μέ ανησυχία τον Ινδιάνο. Φοβούν ται μήπως έχει τρελλαθή έ­ τσι ξαφνικά, γιατί σέ κανέναν ποτέ ό Σιού δέν ένει φανερώ­ σει τό μυστικό του που το φανέρωσε μόνο στον Γκιρέκο. .Κανείς δέν έχει ξανακούσει ποτέ για τον περιβόητο Μαύ­ ρο 5 Απαχη. Στο (μεταξύ ό ’Ίντσου Νά έχει γίνει θηρίο ανήμερο. "Οταν βεβαιώνεται πώς ό Μαύρος^ Άπαχης^ δέν βρίσκε» ται έκεΐ μέσα, (χύνεται ξαφνι­ κά προς την έξοδο του βα·; γονιού μέ >μιά 'κραυγή λύσ­ σας. Κάποιος προσπαθεί νά τον συγκράτηση, αλλά δέν τά κα­ ταφέρνει. Τίποτα δέν είναι ι­ κανό νά συγκράτηση αυτή τή στιγμή τον αφηνιασμένο Ιν­ διάνο. — Θά σκοτωθή!, φωνάζουν Τρελλάθηικε! Θά πηδήξη άπο τό τραίνο και θά σκοτωθή! Ό Κώστας είναι ό ιμόνος πού δέν ανησυχεί τόσο πολύ. — Δέν παθαίνει τίποτα!, λέει γιά νά τούς καθησυχάση. "Έννοια σας... Θά πάω νά τον φέρω... Μιά κρίσις είναι πού θά του περάση πολύ γρήγορα. Πραγματικά, σηκώνεται και •βγαίνει από τό βαγόνι, από τον ίδιο δρόμο πού βγήκε και ό Σιού. — "Ωστε λοιπόν αυτό είναι τό μυστικό!, .μουρμουρίζει ιμο νολογώντας καθώς προχωρεί. Ό Σιού χτύπησε στο πίσω

ίμερος του κεφαλιού του και θυ ιμήθηικε τον Μαύ.ρο "Απαχη!.. "Έπρεπε νά τό είχα καταλάβει από την πρώτη, στιγμή!... Τώ ρα θυμάμαι πώς την πρώτη φορά πού τον είδα ν" άγριεύη και νά -μην μπορή κανείς νά τον πιάση .μέσα στο γήπεδο, ήταν τή στιγμή πού τόν χτύ­ πησε ή μπάλλα στο· πίσω μέ­ ρος του κεφαλιού του... Καί σήμερα τό απόγευμα, ,άικόμα^ «μόλις άρχισε τό παιχνίδι με τή «Λά Πλάτα», έπεσε ανά­ σκελα και χτύπησε πάλι στο Τδ ιο σημείο!... Φα ίνετ ά ι ττώ ζ όταν χτυπάη. στο μέρος που είχε φάει την τσεκουριά από τόν Μαύρο "Λτάχη, γυρίζει τό μυαλό του..·. Πρέπει νά τό έ­ χω, ύπ’ οψι μου αυτό! Τώρα πού τό έμαθα ξέρω πώς θά τόν βάζω νά παίζή. μπάλλα, όπως πρέπει ! Μά δέν πρέπει νά τό πώ σέ κανέναν άλλον, ούτε ακόμα καί στον ϊδιό, για­ τί δέν τδχέι σέ τίποτα νά σπά ση τα κεφάλι του γιά τά κα­ λά καμιμιά φορά, πάνω στη μεγάλη του προθυμία νά κά­ νη, δ,τι δήποτε γιά την «Τάρεντ»!... Ό Γκρέκο παύει· νά μονο* λογή. "Έχει φτάσει στο επόμενο •βαγόνι κι" εκεί βίλέπει τόν Ιν­ διάνο πού μέ φοβερό βλέμμα ψάχνει ανάμεσα ατούς έπι βα­ τές» ζαφνικά, ό Σ ιού σταματά .μπροστά σ" ένα κάθισμα πού βρίσκεται ό Νίνο Ζανίνο. — "Εσύ!, ξεφωνίζει. Ό αστυνομικός γουρλώνει τά μάτια του μπροστά στην

Ο ΠΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

%

— Ό χλωμός άστυνομ ικός τρομακτική έμφάνισι τού ίν- ' ά διάνου καί βγάζει τά γυαλιά;- 'ϋδέν σου λέει τίποτα!, μουγ­ νευριασμένος. του γιά νά τον δη ...καλύτε­ κρίζει έκείνος }ιΠαρακους! Έγώ σου μίλησα. ρα! — Πρέπει νά συλλαβής τον —» 5Εγώ, τί; μουρμουρίζει 5 Μαύρο Άπάχη! ττα,ράξε νείμενοί;. —- Αδύνατον! "Αν ήθελε — Έσύ ττόύ είσαι ντέτεκτιβ . * νά δολοφονήση εσένα, θά τον πρέπει νά τόν είδες! — Τί; κανένας κλέφτης;(| μάγκωνα μέσα σέ μια στιγμή. τσιρίζει ό Ζανίνο έτοιμος νά;] ' Έμενα μ’ έβαλαν νά προσ­ τατεύω καί τον Γκρέκο! Γιά πεταχτή αρθιος. τον πατέρα σου μπορεί νά εί -— Όχι! Ό Μαύρος, Ά­ ναι κανένας άλλος! Δεν μπο­ παχης! Βρίσκεται έδώιμέσα! Σ5 αυτό τό τραίνο ! ^ ^ , ρώ νά φυλάω όλη την οικογέ­ νεια! Τί μέ πέρασες; Δυο μά -— "Αν έχη βγάλει εισιτή­ ριό, είναι έντάξει!, του λέει τια τάχω κι* αυτά είναι άστα ό Νίνο γιά νά τον καθησυχάμην τά ρωτάς! Ό Γκρέκο χαμογελάει μέ ση. την καταπληκτική αυτή συζή— Μά είναι χαζός λοιπόν τησι. Πηγαίνει κοντά καί πιά­ ό χλωμός αστυνομικός; μουγνει τον φίλο του από τό γρίζει λυσσασμένος ό Σιού. μπράτσο. ^ — Ό,τι και νά σου πώ θά — Ησύχασε, Σιού, του λέ σέ γελάσω !, άπακιρίνεται , με γουρλωμένα μάτια ό Ζανίνο. ει ήρεμα. Ό Μαύρος Άπαχη,ς Δεν ξέρω γιά ποιόν ένδιοοφέδεν βρίσκεται στο τραίνο. Α­ πλώς τόν θυμήθηκες όπως τον ιρ εσαι περισσότερο: Γά τον θυμάσαι καί πάνω στο ματς Μαύρο Άπάχη πού είπες στην καμμιά φορά. "Ελα νά καθήαρχή ή γιά τον Χλωμό Αστυ­ σης πάλι στη θέσι σου. Θά νομικό που είπες μετά; ^ — Γιά τον Μαύρο Άπάχη ! συνέλθης... Ό Ινδιάνος ημερώνει μονο — Τί πράμα είναι αυτός; μιας άκοάγοντας την απαλή — "Ενα τέρας πού θέλει νά δαλοφονήση τον πατέρα μου! φωνή του Ελληνόπουλου. — Είσαι σίγουρος πώς δεν — Μπά!, κάνει μέ πολύ βρίσκεται εδώ; μουρμουρίζει. μεγάλο θαυμασμό ό Ζανίνο. ΆφοΟ τόν είδα μέ τά μάτια Νά πας στην άστυνομία νά μου! Δέν μπορεί νά μην είναι. τό άναφέρης! — Τόν είδες μέ τήν φαντα­ Ό Σιού τρέμει από τό κα­ σία σου!, του λέει ό Κώστας κό του. —Ό χλωμός αστυνομικός μέ πεποίθησι. "Ελα.. Γύρισε στη θέσι σου... Τά παιδιά μέ­ μου λέει νά πάω στην άστυνο μία; μσυγγρίζει πάλι μόλις σα άνησυχοΰν μήπως έπαθες συγκροτώντας την έπιθυμία τίποτα πού πετάχτηκες έτσι του να πνίξη, τον συνομιλητήξαφνικά ξεφωνίζοντας... Ό Ινδιάνος φαίνεται νά ήτου.

10

ΓΚΡΕΚΟ

συχάζη σιγά - σιγά. — Πάντως, λέει ξαφνικά μέ πεΐσιμα, αυτός ό χλωμός αστυνομικός εΐναι^ ηλίθιος! Καί ακολουθεί ήσυχασμένος τον φίλο του ατό βαγόνι τους, ενώ ό Ζανίνο χασκαγελάει. — "Ήθελα νά ήξερα γιά ποιόν λέει!, κάνει διασκεδά­ ζοντας. Δεν φαντάζεται καθόλου ό καημένος πώς όλοι οί Ινδιάνοι /μιλούν πάντα σέ τρίτο πρό­ σωπο καί πώς όλους τούς λευ­ κούς τούς άποκαλοΰν «χλω­ ρούς ανθρώπους»! ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΗ ΕΠΙΙΚΕΨίΙ

I ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ περνούν γρήγορα καί ξημερώνει τό πρωί τής Τετάρτης. Τά τραΐνα καί τά αεροπλά­ να φθάνουν ατό Σάο Πάολο

Ό Γκρέκο ανοίγει την πόρτα καί βλέπει την ’Άμπυ.

Κοπανάει την πόρτα μέ δλη του τή δόναμι γιά νά ξεσττάση τά νεύρα του...

γείμάτα μέ φιλάθλους πού έρ­ χονται κατά χιλιάδες για νά παρακολουθήσουν τον ρεγάλο αγώνα κυπέλλου πού θά γίνη σήμερα. Πρόικειτα; γιά τό επαναλη­ πτικό παιχνίδι ανάμεσα στην «Τορεντ» και την «Αά Πλάτα» "Υστερα: από την πρώτη, ισο­ παλία των δυο αμάδων, το εν­ διαφέρον των φιλάθλων έχει αποκορυφωθή. Ό Γκρέκο καΓι ό Σιού κοι­ μούνται μέχρι αργά στο δια­ μέρισμά. τους, γιά νά είναι ξεκούραστοι δταν θά φτάσουν στο γήπεδο γιά τον κρίσιιμο α­ γώνα. Τό Ελληνόπουλο σηκώνεται π^ώτο από τό κρεββάτ ι του-, ε­ νώ ό Σ ιού ροχαλίζει ακόμα 6α θειά. Φοράει τά ρούχα του άφοΰ πλένεται πρώτα και ύστερα

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ παίρνει μόνος του τό πρωινό του για νά ,μή σηικώοτίι καί τον φί;λο του, ;μιά πού κοιμάται. -αφνικά, άκούγεται τό δια­ περαστικό χτύπημα του κου­ δουνιού της εξώπορτας. Ό Ρκρέκο γυρίζει καί κυττάζει τον ίνδιάνο πού κοιμάται μακαρίως, χωρίς τίποτε νά τον ένοχλή. Χαμογελάει. Θυμάται πού ό άιχώρ ιστός σύντροφός του τού έλεγε πώς κοιμάται τόσο ελαφρά πού ξυ­ πνάει με τό πάτηιμα τής γά­ τας ! Υστερα πηγαίνει ν’ οονοίξη· Μά ατό άνοιγμα τής πόρτας τό χαμόγελο φεύγει από τά χείλη, του κα:ί μένει άφωνος με τά μάτια γουριλωιμένα. Απέναντι του μέ ύφος σο­ βά οό καί μάτια σκοτεινά, στέ­ κει καί τον παρατήσει ή "Αμ-

Καί μόνο ό... άλαφοκοίμητος Σιού, έξοκολουθεΐ νά ροχαλίζη μακαρίως!

1Ί

—Τί κρότος ήταν αυτός; ουρλιάζει ό Ζανίνο. Μήπως έπε­ σε καμμιά χειροβομβίδα;

πυ, ή άδελφή τού Τζέντο, τού σέντερ - φόιρ τής «Λά ιΠλάτα». ^ — Εσύ !, ,κ ατ αφέρνε ι μόνο νά π ή τό ξανθό αγόρι. — Δεν μέ περίμενες, έτσι; ^—- "Οχ η .βέβαια!^ Τί ήρθες νά κάνης, "Αμπυ; λήήπως έχεις νά μάς προσφέρης κανένα νέο ...ποτό; Τά μάτ.α τής ίκοπέλλας σκο τεινιάζουν ακόμα περισσότερο σ’ αυτά τά λόγια, πού καταλα βαίνει ποιλύ καλά τή σημασία τους. .— Δεν θά μού πής νά περά σω μέσα; τον ρωτάει μέ φωνή πού τρέμει ανάλαφρα. ;— "Οχ.!, τής λέει σκληρά καί μέ φρύδια ζαρωμένα.. Προ­ τιμότερο είναι νά πούμε έδώ δ,τι έχουμε νά πούμε... Μέσα κοιμάται ό Σιού καί δέν θέλω νά τόν ξυπνήσω... — ,Πολύ καλά, λέει ή "Αμπυ

11

ΓΚΡΕΚΟ

χλομιάζοντας ολοένα και πε­ ρισσότερο... "Οταν έρχόμουν δεν περίμενα καλύτερη υποδο­ χή, Γκρέίκο... Μια φορά, στην αρχή πού γνωριστήκαμε, είχα την έντύπωσι πώς σου άρεσε ή συντροφιά ιμαυ... —- Πραγματικά!, λέει αδί­ στακτα τό αγόρι. Σέ σκεπτό­ μουν όλη, την ώρα καί ήθελα νά βρίοκωμαι κοντά σου! — Καί τώρα; — Καί τώρα σε σκέπτομαι. Ιδιαίτερα όταν έχω πόνους στο στομάχι! Ή ’Άμπυ δαγκώνεται. ^— Δεν πρόκειται νά άρνηθώ, ό,τι έκανα, λέει σιγά. Θά μπορούσα νά κάνω ό,τιδήποτε γιά νά κερδίση; ή όμάδα μας! — Γιατί ήρθες εδώ, σήμε­ ρα; — Ήρθα νά σου πώ πώς μετάνοιωσα γι’ αυτό πού έκα­ να... Τά μάτια του Κώστα λάμ­ πουν από ελπίδα. —* Τό λες αλήθεια; .μουρ­ μουρίζει με αγωνία. ^ — Ναι... Λεν έπρεπε νά τό κάνω!... Θά πόνεσες πολύ, έ; — ’Ώ! Δεν έχει καμιμιά ση μαισία αυτό ! Γιά μένα έχει ση μασία μόνο πού δεν μπόρεσα νά βοηθήσω την «Τόρεντ» στο παιχνίδι... — ιΓιά μένα όμως έχει ση­ μασία μόνο πού πονουσες! Έ κλαιγα όσο τό σκεπτόμουν! — Μου λες ψέματα! —

!

— Τότε γιατί τόκανες; — Μ’ έσπρωξε ή αγάπη μου γιά την ομάδα μας... Καί σήμερα αυτό ήρθα νά σου πώ

Γκρέκο, γιά νά τελειώνω... θά μπορούσα νά σέ υπακούω σ* ό,τι μου λες... σ’ όλη, μου τή ζωή... άν ήσουν μαζί μας! "Αν ερχόσουν στη «Αά Πλάτα»!.. Μά άν δεν τό κάνης... άν σήμε ρα βγάληις έστω κΓ ένα γκόλ, αυτό θά πή οτι δεν σέ νοιάζει καθόλου για μένα... Καα δέν θά μέ ξαναδής πιά... Γειά σου. Ό Κώστας κάνει μιά τρομα γμένη κίνησι. Ή ’Άμπυ όμως απομακρύ­ νεται κιόλας προς τό βάθος του δρόμου μέ γρήγορο βήμα. Τό 'Ελληνόπουλο γιά μιά φορά ακόμα κάνει νά τρέξη πί σω της αλλά μετανοιώνει. Τά μάτια του σκοτεινιάζουν. Τής ρίχνει ένα τελευταίο βλέμμα όπως φεύγει καί ύστε ρα μπαίνει ,άπότομα μέσα καί κοπανάει την πόρτα μ’ δλη> του τή δύναμι γιά νά ξεσπάση τά νεύρα του. Τέτοιος είναι ό-θόρυβος πού τρίζουν καί τά τζάμια των πα ραθύρων σαν νά έπεσε βόμβα. Καί μόνο ό... άλαφροκοίμΐ}τος Σιού, συνεχίζει τό μακά­ ριο ροχαλητό του! Τήν ίδια στιγμή ανοίγει^ ή πόρτα τής κουζίνας ικαί αρμάε, μέσα στο σπίτι ό ...Νίνο Ζανίνο! ;— Τί συμβαίνει; ουρλιάζει ανήσυχος μέ^τά μάτια πεταγμένα τόσο έξω από τις κόγ­ χες τους πού ...αγγίζουν τούς φακούς ^τών γυαλιών του. Τί κρότος ήταν αυτός; Έπεσε μή πως καμμιά χειροβομβίδα; —Ναί!, λέει ό Κώστας νευ ριασμένος^ "-Εσκασε μιά τώρα δά, έδώ μέσα!

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ —- Μπά, Χρ ιστέ μου! Καχ τί στέκεσαι ορθιος; Πείσε κά­ τω μη σε -πάρουν τά σκάγια! ΚΓό τρομερός Αστυνομικός σωρ άζεται (μπρούμυτα στο έ­ δαφος. λ λ Είναι τόσο αστείος πού 6 Κώστας μ5 όλη, του τή στενοχώρ ι α Αναγκάζετα ι θέλοντ ας καί ;μή νά χαμογ έλαση·. — "Ήθελα νοοξερα πώς σε κάνανε αστυνομ ι«κό εσένα!, του λέει μέ πραγματικό θαυμασμό. — Κατόπιν διαγωνισμού!, απαντάει περήφανα ό Ζανίνο. — Σοβαρολογείς; — Ψέματα εγώ δεν λέω!, κάνει ό Ζανίνο προσβλημένος βαρεία. Γινόταν ένας διαγωνι­ σμός για την πρόσληψι ενός κωμικού τύπου από ,μιά κινη­ ματογραφική εταιρεία. Λοι­ πόν έλαβα μέρος. "Έδωσα ε­ ξετάσεις κανονικά καί πήγαι­ να πολύ καλά... — Λοιπόν; — Λοιπόν μετά θυό μέρες μέ ειδοποιούν πώς με πρασέλαβαν στά... Σώματα Ασφα­ λείας ! — Θά μέ τρελλάνης!, μουρ­ μουρίζει ό Γκρέκο μέ αληθινή κατάπληίξι. Πώς έγινε αυτό; — Είναι ολόκληρη Ιστορία λέει ό Νίνο ενθουσιασμένος. Ό καλλιτεχνικός διευθυντής τής έ τα αίας πού έκανε τόν διαγωνι σμό είχε αδελφό διευθυντή τής αστυνομίας, πού έκεΐνες τις μέ ρες μάζευε αιτήσεις μέ φωτο­ γραφίες γιά πρόσληψι Αστυ­ φυλάκων·. Λοιπόν πάνω στην ταξινάμησι πού κάνανε τά δυο Αδέλφια στο σπίτι τους μέ τις φωτογραφίες και τις αιτήσεις

13 των δυο διαγωνισμών, ή δική μου παράπεσε στην τσάντα τού διευθυντού τής Αστυνομίας Ανάμεσα σ’ αυτές πού είχαν έγ κριθή καί γίνονταν δεκτές. Έ τσι την άλλη μέρα μέ περάσα­ νε στά μητρώα καΐί μού έστει° λ αν είδοποίησι νά πάω νά ντυ θώ! — Είναι πρωτάκουστο!, λέ ει ό Κώστας σαστισμένος. Καί γιατί δέν δ ι αμ αρτυρήθηκες; ^ —- Γιατί νά διαμαρτυρηθώ; Μ" Αρέσει καί Αστυνομικός. *Ύ στερα πού ξέρω άν θά πετύ­ χαινα καί στον άλλο διαγωνισμό; — Μά από κεΐ πού πήγαι­ νες γιά κωμικός... —- Μπά! Ούτε άτηο αυτή τή μεριά δέν χάνω τίποτα!, λέει απαθέστατα ό Ζανίνο. Έγω προσέξει δτι καί Αστυνομικός πού είμαι , όλοι συνέχεια γε­ λάνε μαζί μου! Τί παραπάνω θά πετύχαινα άν γινόμουν κω­ μικός; Ό -Κώστας Ανασηικώνει τους ώμους. Βλέπει πώς δέν μπο­ ρεί νά τά βγάλη πέρα μ* αυ­ τόν τόν ανεκδιήγητο τύπο. Τού λέει λοιπόν: — Καλά. Καί δεν μού λες: Λογαριάζεις νά μείνης πολλή ώρα ξαπλωμένος ιστό πάτωμα; — Έχεις δίκιο! -εχάστηκα!, χασκογελάει ό Νίνο. Φαν ταζόμαι νά πέρασαν πιά τά βλήματα τής χειροβομβίδας! Καί πετιέται ορθιος Αλλά τόσο Αδέξια πού παρασέρνει μέ τό πόδι του τό χαλί. Τό τραπεζάκι πού έπαιρνε πριν α­ πό λίγο ό Γκρέκο τό πρωινό

14 του, άναποδογυο ίζεται. "Ολα τά σερβίτσια έρχονται κάτω μέ τρομερό πάταγο καΓι τά γυαλί κά θρυμματίζονται, ενώ ένας .μεγάλος σιδερένιος διάκος, πέ φτει φαρδύς - πλατύς κάτω και κάνει σάν οβίδα. Ό Νίνο Ζανίνο .μείνει μαριμα ροοιμ ένο ς άλλο ιθωρ ίζοντας. Ό Κώστας προσπαθεί μέ κόπο νά κράτηση τη σοβαρότητά του και νά μην ξεσπάση ατά γέλια. Την ίδια στιγμή τό ροχαλη­ τό τού Σιού σταματάει κι5 ό ίνδάνος χασμουριέται τού καχωιρίς ν’ άνοιξη τά μάτια του λου καιρού. Γυρίζει ύστερα στο πλάϊ πού είναι τό κρεβ'βά τι τού Κώστα καί, όπως φαί» νεται, φαντάζεται ότι ό φίλος του θά κο ιμάται ακόμα, γιατί τού λέει γεμάτος μαχμουρλίκι.

— Πρέπει νά συλλαβής αμέ­ σως τό Μαύρο Άπαχη!, λέει ό Σιού στο Ζανίνο,

ΓΚΡΕΚΟ — ΓκρέΙκο !.. -ύπνα! πησε τό ξυπνητήρι!

Χτύ­

ΕΜΠΡΟΣ, ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ!

’Γ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΑ τής ό μάδοος τής «Τόρεντ» Επι­ κρατεί ενθουσιασμός. "Ο­ λη ή ομάδα είναι πλήρης σή­ μερα καί έπί πλέον θά παίξουν στο γήπεδό τους καί θάχουν καί τη μερίδα τού λέοντος α­ νάμεσα ατούς φιλάθλους πού £ά γεμίσουν τις κερκίδες. Ό προπονητής τούς, λέει τά τελευταία λόγ’α πριν από τον αγώνα, όπως συνηθίζεται κάθε φορά: —Σήμερα, παιδιά, κατε­ βαίνουμε σάν φαβορί σ’ αυτή τη συνάντησι.. Μά τά παιχνί­ δια αυτά ακριβώς είναι τά δυσκολώτερσί Μά στιγμή άν υ­ ποτιμήσετε τον αντίπαλό σας, μποοεΐ νά στοιχίση στην ομά­ δα ένα γκολ, πού ίσως καί νά σταθή μοιραίο. ·ΓΓ αυτό προ­ σοχή! Εϊσσστε οι καλύτεροι καί θά κερδίσετε, άλλα μή χα­ λαρώσετε ούτε ίμια στιγμή τις προσπάθειες σας... Εμπρός, γ ά τή νίκη,! Ό διαιτητής, ιμέσα στο καταίτράσινο γήπεδο καλεί κιό­ λας τις δυο αμάδες ιμέ δυνατά σφυρίγματα. Πρώτη βγαίνει ή «Λά Πλάτα» πού είναι ή φιλοξενούμενη. Ακολουθεί ή «Τόρεντ» μέσα σ’ ένα πραγματικό πανδα ιμό­ νιο από ζητωκραυγές καί χει­ ροκροτήματα. Πρώτος πηγαίνει ό τερματο φύλακας Λορέντσο, μέ τό ψηλό

Ε

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

15

καί λυγερό ανάστημά του και * τα στ,οαρα του μπιραταα, που^, σου εμπνέουν εμπιστοσύνη, και 0 . Ί·.! μόνο νά τά, βλέπης. Δεύτερος άικοΙλουθεΐ ό Γκρεκο, πού αν, και είναι ό νεώτερος παίκτης στην ομάδα, τιμηιτ κά τον έχουν κάνει αρχη­ γό, σαν άναγνώρισι στην άνω τερη ποδοσφαιρική του άξια. Οι υπόλοιποι βγαίνουν με τη σειρά πού έχουν τά νούμε­ ρά· τους έτάνω στις φανέλλες. Πρώτα ό Σιού, μέ τό νούμερο δύο, ό κεντρΊκός όπισθοψυλακας Λάντος, ό δεξιός μπάκ Σάντι, τά χάφ Ραμόν καί Όλάντα και ο·ί κυνηγοί Γκομέζ, Πάνω στην ταξινόμησι των αιτήΦεισάο, Όζον και Βάργκας. σεεον που κάνανε τά δυο αδέρφια, Ή θρυλική «Τόρεντ» παρα­ ή δική του τΓαράπεσε! τάσσεται στη σέντρα καί χαιμεΐο πού είχε πέσει τό νόμι­ οετά τά πλήθη. σμα. Νέο κύμα: επευφημιών ξε— Τό κάτω τέρμα!, γρυλσπάει στο πελώριο γήπεδο. λίζει ό Τζέντο θίριαμίβευτικά. Ό διαιτηιτής σφυρίζει τότε Ή τύχη εύνοεΐ από την αρχή καί πάλι. σήμερα την «Λά Πλάτα», ε, Ό Γικρέκο από τη μιά με­ Γκρόκο; ριά καί ό Τζέντο, ό αρχηγός ■— Ή «Τόρεντ» δεν βασίζε­ τής «Λά Πλάτα», από την άλ­ ται ποτέ στην τύχη;!, αποκρί­ λη ζυγώνουν στη σέντρα. νεται περήφανα ό Αετός τού Χαιρετούν τον διαιτητή καί Σάο Πάολο. "Οταν κερδίζη, ύστερα χαιρετιώνται και μετά , κερδίζει γιατί είναι καλύτε­ ξύ τους μ,έ χειραψία. Κυττάζον ρη! , # ται στά μάτια, σάν δυο μονο­ Ό Τζέντο χλωμιάζει ανά­ μάχοι πού πρόκεπαι σε λίγες λαφρα γιά την άπάντησι καί στιγμές ν5 αρχίσουν έναν άγω σφίγγει τις γροθιές. να ζωής ή θανάτου. Ό Κώστας, χωρίς νά πή τί ποτά περισσότερο, γυρίζει και Ό εκπρόσωπος τής διαιτη­ κατευθύνεται μέ αργό βήμα σίας πετάει ψηλά ένα νόμισμα. προς την περιοχή του. —^Κορώνα!, φωνάζει ό Τζέν Οί δυο όιμάδες παρατ άσσον το, πού είναι ό αρχηγός τής ται τότε ατό; γήπεδο καί ένα ψ ιλοξενουμένη ς αμάδας. δυνατό σφύριγμα δίνει τό σύν — Κορώνα!, λέει κΓ ό διθημσ ν' άρχίση ό αγώνας. αίτησής κυτταζοντας στο στμ

16 Ή «Λά Πλάτα» πήρε το τέρ μα και ή «Τάρεντ» έχει τή σέν τρα. Ό σέντερ - φόρ^Φεράρ, δίνει στον μέσα δεξιά Όζον κι* εκείνος την πετάει προς τον έξω δεξιά, Βάργκας. Ό Βάργκας μπαίνει καί σεν τράρει ταχύτατα. Ή σέντρα του όμως δεν είναι ακριβής. Περνάει πολύ ψηλότερα Από τό κεφάλι του Φεράιρ καί την αποκρούει ό δεξιός μπάκ τής «Λά Πλάτα» με προβολή. Ό Κώστας εΐνα; κοντά καί καιροφυλακτεΐ. Σΐν γεράκι κό­ βει την άπόκοουσί1 του και χύ­ νεται προς τό τέρμα. Ό ϊδιός μπάκ τρέχει νά τον άνακόψη, μά δεν τά καταφέρνει. Ό Αετός του Σάο Πάολο τον προσπερνάει μ’ ένα Ασύλ­ ληπτο σέ γρηγοράδα γέλασμα και μπαίνει στά καροέ. Τό φο­ βερό πόδι του τινάζεται και κεοαυνο'βολεΐ τή μπάλλα. Οι Φίλαθλοι ουρλιάζουν πά­ νω στις κερκίδες. “Όλοι είναι βέβαιοι γιά τό γκόλ. Κανείς τους ποτέ ώς τώιοα δεν έγει δη τον Γκρέκο νά άσΓοχή. Κι* ό­ μως που αυτή τη φορά τον βλέ πουν και ένα μυριόστομο «άασχ!» δονεί την ατμόσφαιρα. Τό Ελληνόπουλο έχει κλω­ τσήσει κάπως αδέξια τή μπάλ λα, σκάβοντας τό χοοτάοι με τό παπούτσι του, κι* έκείνη έ­ χει τιναχτή πολύ ψηλότερα ά­ πό ότι έπρεπε κΓ έχει πεοάσει πάνω άπό τό οριζόντιο δο­ κάρι τής «Λά Πλάτα». Κανείς δεν δίνει σημασία σ’ αυτή τήν πρώτη Αποτυχία. Τό παιχνίδι δεν έχει άοχίσει Ακό­ μα καλά - καλά. Δεν υπάρχει

ΓΚΡΕΚΟ άνθρωπος ιμέσα σ* ολόκληρο το γήπεδο που νά πιερίρενε πως θά άνοιγε τό σκορ πριν νά^ συμ πλη,ρωθή τό πρώτο λεπτός ώ­ στε νά άπογοητευθή που 6 Γκρέκο Αστόχησε. Οι δυο αμάδες έλίσσονται τώρα μέσα στο πράσινο τερραίν μέ «μικρές πάσσες και τρί γωνα. Προσπαθούν ή κάθε μιά ν’ άναλάβη* την έδαφική ύπερο χή καί νά κλείση τήν Αντίπα­ λό της στά καορέ της.^ Πρώτη Αρχίζει νά τό κατορ θώνη αυτό ή «Τόρεντ». Ή λαοθάλασσα των φιλάθ­ λων δίνει κουράγιο μέ τίς φω­ νές της στά παιδιά μέ τίς κόκ­ κινες φσνέλλες καί τον κεραυνό στο στήθος. ; Ή «Λά Πλάτα» υποχωρεί, αλλά μεθοδ ικά μπροστά στήν οσμή των αντιπάλων της, συν­ δυάζεται θαυμάσια καί δεν Α­ φήνει καθόλου κενά, νά τά έκμεταλλευθουν οί Αντίπαλοι κυ νηιγοί. ( Όστόισο ό Γκρέκο, ό ’Αετός του Σάο Πάολο, δεν έχει ξεχάσει ακόμη, τή φοβερή αστο­ χία του^πού^ είχε ατό πρώτο σουτ πού τράβηξε καί δέν μπο ρεΐ νά^χωνέψη, πώς τό πόδι του, χτύπησε τόσο άσχημα τή μπάλλα. Πεισματωμένος ψάχνει για μιά^δεύτεοη ευκαιρία νά έξαπολύση τον κεραυνό του. Καί ή ευκαιρία δέν αργεί. Ρ Όζον, ό μέσα δεξιά τής ί'Τοιοενπγ τριπλάρη· ταχύτα­ τη εν αν αντίπαλο καί του πε­ τάει θαυμάσια τή μπάλλα. Ο ^^Ρεκο, χωρίς νά χάση στιγμή όρμάει καί σουτάιρει

Ο ΗΡύ ΣΤΗΝ ΓΗΠΕΛΑΝ

17

βάζοντας ολη του τη δυναμι, χώρησε στήν έπίθεσι... 0ά ε­ πάνω από το κέντρο τής μι­ πιχειρήσουμε νά πάρουμε τήν κρής περιοχής του τέρματος υπεροχή τώρα ^πού είναι ευ­ καιρία... Μπορεί αργότερα νά τής «Λά ιΠλάτα» ξαναβρή τον εαυτό του καί τό Μά ή μπάλλα αγγίζει μόλις τό τταπτούτσι του στην άκρη. τε θά είναι αργά γιά νά επι­ χειρήσουμε τήν έφοδο... Πλυστράει πάνω σ’ αυτή και Πραγματικά, άν καί οι μυ­ ψευγει φαλτσαριστή προς τό ριάδες των φιλάθλων δέν μπο­ άουτ. ρούν ν’ ακούσουν αύτά πού λέ­ Είναι ιμιά μοναδική ευκαιρία για γκολ πού πηγαίνει χαμέ­ νε οι δυο συμπαΐκτες μέσα στο γήπεδο, μέσα σέ δυο λεπτά νη. ^ Ένα δεύτερο επιφώνημα ά° παρατηρούν κιόλας τή μεγά­ πογοητεύσεως υψώνεται μ εσού λη αλλαγή στο παιχνίδι των ρανα από τά στόματα εκατό δυο ομάδων. χιλιάδων ανθρώπων. £ Η έπ ιθετ ική δραστηρ ιότης «Τί έχοο πάθε^ι;», άν αρωτ ι έ­ των παικτών τής «Τόρεντ» στα τσι μέ τρόμο τό Έλληνόπουματάει. Γιά λίγο ή μπάλλα λο. «Και τις δυο φορές τό πό­ παίζεται πάλι στο κέντρο α­ δι .μου στράβωσε την τελευ­ πό τά χάφ των δυο ομάδων. Έ ταία στιγμή που 6ά χτυπού­ πειτα, ή «Λά Πλάτα» αρχίζει σε τη μπάλλα, σαν κάτι νά τό νά κ&ρδιζη έδαφος. κράτησε καί νά .μή τό άφησε Ό Γκρέκο καταλαβαίνει τον νά δώση τό χτύπημα όπως κίνδυνο καί γυρίζει κι’ αυτός πρέπει... Μά αυτό δεν επιτρέ­ πίσω οπήν άμυνα. Γιά μιά στι πεται νά ξαναγίινη... "Αν δεν γμή βρίσκεται πίσω από τον πάρουμε τήν πρωτοπορία τώ­ λ ιού καί στήν προσπάθεια του ρα πού έχουμε υπεροχή, θά νά άποκρούση, τον χτυπάει κινδυνεύσουμε σοβαρά νά χά­ δήθεν χωρίς νά Θέλη, μέ τον άγ σουμε τό παιχνίδι...» νώνα του ατό πίσω μέρος τού κεφαλιού του. ΤΟ -ΠΑΙΧΝΙΔΙ Βλέπει τότε^τόν αχώριστο ΑΛΛΑΖΕΙ φίλο του, πού ώς αυτή τή στι­ ΗΝ ίδια στιγμή πού κά­ γμή δέν έχει κάνει τίποτ’ άλ­ νει αυτές τις σκέψεις, ό λο από τό νά παρακολουθή .σέντερ-φόρ τής «Λά Πλά οοον θεατής τό παιχνίδι, νά γΓ τα» ό Τζέντο, τον παρακολου­ νεται πραγματικό θηρίο. θεί ιμέ παράξενο βλέμμα. Τά ματια του πετουν φωτιές — Κάτι έχει σήμερα..., λέ­ όπως καί τότε στο τραίνο. "Έ ει σιγά^ σ’ ένα συμ παίκτη του να γρύλλισμα λύσσας ξεφεύ­ πού βρίσκεται πλάϊ του. Παί­ γει από τά χείλη του. ζει νευρικά καί χάνει τήν ψυ­ Βλέπει τον ΤζέντΟ' πού κα­ χραιμία του στο τελικό σουτ... τεβαίνει μέ τή μπάλλα στα πό Π άψε νά παίζης σαν δεύτερος δια σαν αστραπή, γιά νά σου σωματοφύλακας του καί προ­ τάρη μέσα από τήν περιοχή

Τ

18 και χύνεται επάνω του. Πριν προλάβηι νά αντίδρα­ ση ό διάσημος σέντερ - φόιρ, χάνει τη μ π άλλα από τά πό­ δια του. Ό Σ ιού σαν μανισμένος ταύρος ρίχνεται ,μπροστά μέ τή μπάλλα στα πόδια. Τρεΐς παίκτες τής «Αά Πλά τα» όρμουν νά τον άνακόψουν. Μά ό Σιού είναι ασυγκρά­ τητος αυτή τη στιγμή. Περνάει σάν τον άνεμο ανάμεσα τους. Δεν β'λίέπει ούτε αντιπάλους οϋ τε δικούς του. Τραβάει ολόι­ σια προς τό απέναντι τέρμα. Ό Όζον ό Φεράρ κι5 ό Κώ­ στας βρίσκονται στο πλάϊ του έτοιμοι νά τον βοηθήσουν. Μά δεν λογαριάζει κανέναν

ΓΚΡΕΚΟ αυτή τή στιγμή 6 ίνδιάνος. Σά βολίδα καταπίνει τήν άπόστα σι^ των εκατό μέτρων του γηρ πέδου. "Οπως έπίθ'εσις τής «Λα Πλάτα» είναι πολύ προωθημέ­ νη; ικαί τά μπάκ βρίσκονται κι5 αύτά ακόμα στή γραμμή τής σέντρας, μέ τήν τρομερή του ταχύτητα ό 'Ί ντσου Νά Τιάρα Λαμστα, βρίσκεται νά τρέχη ό λομόναχος μέσα στην άντίπα λο περιοχή. Κάνεις δέν μπορεί νά τον φτάση. "Ολοι σταματούν. Ό τερματοφύλακας τής «Λά Π'λάτα» κάνει απελπισμένη έ­ ξοδο. Ρίχνεται στά πόδια του. Μά ό δαιμονισμένος Σ ιού, μέ ασύλληπτη ταχύτητα τρι-

Πάνω στή βιασύνη του, ό φουκαράς ό ’Ίντσου Νά πατάει τή~μπα!λλα! Τό αποτέλεσμα είναι τρομακτικό!

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

19

Πηδάει μοονιοισμένα κΓ ανάμεσα σε δυο αντιπάλους πετυχαίνει μια υπέροχη, καρφωτή κεφαλιά.

πλάρει ώςκΓ αυτόν άικόμα και όρράε^ι προς τό κενό τέρρα. Και τότε... Πάνω στη βιασύνη, του ό ά­ μοιρος Γενναΐος Αετός και α­ κριβώς μισό ρετρό πριν από τη γραμρή τού τέρίματος, πα­ τάει επάνω στην κορυφή τής μπάλλας, έτσι όπως τρέχει στα τυφλά. Τό αποτέλεσμα είναι τρορα κτ ικό: Ό Σ ιού πα ί ρνε ι βουτ ι ά και σαν σφαίρα πέφτει ρέ τό κε­ φάλι μέσα στα δίχτυα τής «Λά Πλάτα», ενώ ή μπάλλα τινά­ ζεται φαλτσαριστή προς τά πίσω! Μέ μια κραυγή χαράς ό τερματοφύλακας όρράει και

τήν αγκαλιάζει σταθερά μπρο στα από τον έπερχόρενο Κώ­ στα ! ! . Ή ιαχή τού θριάμβου πού έχει κιόλας φτάσει ως τά σύν­ νεφα, γιατί κανείς δεν αμφέ­ βαλλε πώς τό πρώτο γκολ τής «Τόρεντ» ήταν γεγονός, βοοβαί νεται ρονορ άς σαν κάποια μαχαιριά νά τήν έχη χωρίσει στα δυο. Τά πλήθη, μένουν μέ τά μά­ τια ορθάνοιχτα καί δεν μπο­ ρούν άκόρα νά πιστέψουν σε μιά τέτοια ατυχία. Ό Σ:αύ κοντεύει νά φάη τά δίκτυα από τό κακό του μόλις παίρνει εΤδηισι κΓ εκείνος τί έ­ χει γίνει. — Τά πνεύματα είναι έναν

20 τίον μας σήμερα!, λέει στον Πκρέικο πού τρέχει προς τό μέ­ ρος του νά τον σηικώση, φοβού μένος μήπως έχει χτυπήσει. Τρεις φορές ό θεός της Ατυ­ χίας μάς έδει-ξε μέ τό μακρύ του δάχτυλο! Κακό σημάδι! — Μην πιστεύης τέτοιες α­ νοησίες, Σιού!, φωνάζει τρο­ μαγμένος ό Κώστας. Παίξε τό παιχνίδι σου! Ή νίκη θά εί­ ναι δική μας! Δεν πρέπει νά περάση κανείς από την περιο­ χή σου! Αυτό μόνο νά σκέπτε­ σαι ! — 5Από μένα δεν θά περάση κανείς!, μαυγγρίζει -μέ λύσσα ό Γενναίος ’ Αετός. Γι’ αυτό μπορείς νά είσαι βέ­ βαιος ! ' α τό παιχνίδι παίζεται κιόλας μπροστά στά καρρέ τής «Τόρεντ», καθώς ό τερμα­ τοφύλακας τής «Αά Πλάτα» έχει στείλει έκιεΐ κάτω την μπάλλα μέ μια δυνατή κλω­ τσιά. Ό Γκιρέκο μέ τον Σιού δεν έχουν ακόμα προλάβει νά α­ πομακρυνθούν από την αντίπάλη περιοχή μιά καί βρέθη­ καν τόσο άδοξα μέσα στο τέρ μα, χωρίς όμως τήν μπάλλα. Ό Τζέντο προχωρεί. Βλέ­ πει μέ μιά ματιά θριάμβου ό­ τι δεν έχει νά αντιμετώπιση ούτε τον ιΓκρέκο ούτε τον Σι­ ού. Ή ευκαιρία είναι μονα­ δική. Ρίχνεται μπροστά μέ άσυγ κρόπητη μανία καί φθάνοντας απάνω στή γραμμή τής με­ γάλης περιοχής κάνει πώς θά

σουτάρη.

ΓΚΡΕΚ0 Ό δεξιός μπάκ, Σάντι, ξε­ γελιέται καί πέφτει στά πό­ δια του γιά νά άποκρούση τό σούτ. Αστραπιαία ό Τζέντο πη-. δάει επάνω άπό τό κορμί του μαζί μέ τήν μπάλλα καί προ­ χωρεί κι’ άλλο. Είναι τώρα μόνος του, αντιμέτωπος μέ τόν Αορέντσο. Φτάνει στή μικρή περιοχή. Μ’ ένα καταπληκτικό άλμα ό τερματοφύλακας τής «Τό­ ρεντ» πέφτει στά πόδια του. Μά ό δαιμόνιος Τζέντο προ­ λαβαίνει καί μ’ ένα γρήγορο, συιρτό σούτ, τήν περνάει κά­ τω άτό τό σώμα του. Ή μπάλλα κυλάει στά δί­ χτυα πού αναταράζονται σαν νάχουν κι’ εκείνα ξαφνιαστή. ■Παίκτες καί θεατές, μένουν άκ ίνητο ι. Π αγωμένο ι. Οί λίγοι οπαδοί τής «Αά Πλάτα» πού βρίσκονται στο γήπεδο πανηγυρίζουν τήν α­ προσδόκητη επιτυχία, μέ ά­ γρια ουρλιαχτά χαράς. ^ Οι συμπαίκτες τού Τζέντο τρέχουν καί τόν αγκαλιάζουν καί τόν φιλούν χοροπηδώντας άπό τή χαρά τους. Ωστόσο ή μπάλλα στήνε­ ται στή σέντρα καί τό παι­ χνίδι ξαναρχίζει. Όρμητικά, με πείσμα, τά παιδιά τής «Τόρεντ» όρμούν για να ισοφαρίσουν τό σκορ πού τόσο ξαφνικά άνοιξε υ­ πέρ τών αντιπάλων τους. λ ’Αλλά καί ή «Αά Πλάτα» δεν έχεΜκαμμιά διάθεσι ν’ άφήση μεσ’ απ’ τά χέρια της νά^ χαθή ή νίκη. Όπισθοχωροΰν όλοι στην άμυνα καί τγο-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ λεύουν λυσσασμένα για νά κρατήσουν τά δίχτυα τους άνέπαφα. Ό μόνος τπου ξεφεύγει κά­ θε φορά καί επιχειρεί καμμιά ξαφνική κάθοδο προς το τέρ­ μα τής «Τόρεντ» είναι ό Τζέντο. Ό διάσημος σέντερ-φόρ εί­ ναι πάντοτε έπικίνδυνος. νΟ­ πως ιμάλιστα τά ' μπάκ των αντιπάλων εΤναι προωθημένα, γιατί όλη, ή ομάδα παίζει στην έπίθεσι, πολλές φορές ό κεντρικός κυνηγός τής , «Λά Πλάτα» βρίσκεται νά τρέχη ο­ λομόναχος χωρίς άλλον αντί­ παλο μπροστά, προς τό τέρ­ μα τού Λορέντσο. Μα ό Σ ιού έχει τον νού του. "Έχει όρκτστή νά μην τον άφήση, νά περάση ούτε ιμιά φο­ ρά. Καί κρατάει τον δρκο του. Σάν πραγματικός Αετός — όπως είναι καί τ’ όνομά του — ρίχνεται πάντα έναντίον του Τζέντο καί, δσο μπροστά κι5 άν -βρίσκεται ό τελευταίος αυτός, καταφέρνει καί τον φτάνει εγκαίρως γιά νά τού πάρη την ,μπάλλα. Ό -Γκοέκο καί ό μέσα δεξιά Όζον, πού είναι μετά απ’ αυ­ τόν ό καλύτερος κυνηγός τής «Τόρεντ», συνδυάζονται θαυ­ μάσια καί γιά ένα όλόκληοο δεκαπεντάλεπτο δημ ι ουργούν υπέροχες ευκαιρίες ατούς συ­ ναδέλφους τους, πού αμως την τ ελευτ αία στ ι γμή χ άνο ντ αι άπ’ τή λυσσασμένη άμυνα τής «Λά Πλάτα». Τά πα διά του Σάο Πάολο έχουν ^αρχίσει νά άγωνιούν γιά τό αποτέλεσμα. Βλέπουν

21 πώς δλες οι προσπάθειες τους δέν (μπορούν νά καρπο­ φορήσουν. Βλέπουν πώς ή ώ­ ρα περνάει, τό ημίχρονο κον­ τεύει νά τελείωση καί τό α­ ποτέλεσμα εξακολουθεί νά μένη πάντα τό ίδιο. Ό Πκρέκο σφίγγει μανια­ σμένα τις γροθιές καί τά δόν­ τια. Βλέποντας πώς οί συμπαΐκτες του δέν μπορούν νά πετύχουν τό γκολ τής ισοφαρίσεως παρ’ δλες τις ευκαι­ ρίες πού τούς έχει χαρίσει, αποφασίζει νά άλλάξη τό παιχνίδι του. Παίρνει την ιμπάλλα από τον έξω δεξιά Βάργκας καί χύνεται προς τό κέντρον. Ή άμυνα τής «Λά Πλάτα» είναι συμπαγής. Τρία μπάκ χύνον­ ται νά τον άνακόιψουν. Ό, Αετός τού Σάο Πάολο περνάει άνάμεσά τους σάν την πνοή τού ανέμου. Οι τριπλές του είναι άριστουργηιματικές καί ή τοποθέτησις τού σώμα­ τός του άριστη. Ή τέχνη του ηλεκτρίζει μέσα σέ μιά στι­ γμή τΐς^ μυριάδες των φιλά­ θλων καί τούς κάνει νά ξυπνή­ σουν από τήν αγωνία πού τούς έχει σφίξει τήν καρδιά καί τούς έχει βουβάνει τόση ώρα. ^Ζητωκραυγές άκούγονται αϊτό παντού πού προτρέπουν τό Ελληνόπουλο στην υπέρο­ χη ποοσπάθειά του. , Κώστας προχωρεί. Περ­ νάει έναν ακόμα από τούς άμυντιικούς παίκτες τής αντί­ παλης αμάδας. Τόσο έντονα είναι ζωγρα­ φισμένο, τό πείσμα στο ωραίο του πρόσωπο, πρύ δλρι

ΓΚΡΕΚΟ

22 ταλαΐβαίνουν πώς δεν έχει σκοπό νά δώση, πάσαα αλλά νά προσπαιθήσηι ολομόναχος νά έικπτορθήίσηι τά δίχτυα: τής «Λά Πλάτα». Γι3 αυτό παρα­ τούν όλους τους άλλους κυνη­ γούς καί ρίχνονται νά ανα­ χαιτίσουν εκείνον. Μ ά τρο,μακτική πάλη γί­ νεται τότε. Κάτι που όιμοιο ποτέ άλλη φορά δεν είχαν την ευκαιρία νά παρακολουθήσουν ο ί βρ αζ ι λ ι άνο ι φ ί λαιθλ ο· ι. "Εξη από τους παίκτες τής «Λά Πλάτα» έχουν κυκλώσει τόν ξανθό αετό καί προσπα­ θούν νά του κλέψουν την ·μπάλ λα από ,μέσα από τά πόδια του, χωρίς νά μπορούν νά τό καταφέρουν. Σάν αληθινό λιοντάρι ό ΓΚιο έκ ο· στ ρ ιφογυρ ίζ ε ι μ αζ ί μ-5 αυτήν στα πόδια καί προ­ σπαθεί ιμέ τη σειρά του νά τούς ξεπεράση. γιά νά στείλη

Κορώνα\( φωνάζει 6 Τζέντο,

τόν κεραυνό του στα δίχτυα. Πανκός πιάνει τους άντιπόλους του. Κι3 ό πανικός αυτός φέρνει τό μοιραίο αποτέλεσμά του: "Έτσι όπως τόν τριγυρί­ ζουν σάν ι μέλισσες όλο, μαζί οί παίκτες τής «Λά Πλάτα» καί (βρίσκονται κοντά στην ρί­ κα ή περιοχή τους, δέν προσέ­ χουν καί τού ρίχνονται δυο μαζί άπ3 αυτούς, ,μέ τόση ορ­ μή πού τόν ανατρέπουν. ^Στή στιγμή τό σφύριγμα του δ αιτη,του, περνάει σάν μαχαιριά τις σπονδυλικές στή λες των παικτών τής «Λά ιΠλά τα». Ό αρχών του άγωνος δεί­ χνει τό σημείο τού πέναλτυ! ΛΕΠΤΑ ΑΓΩΝΙΑΣ

ΑΝ ΕΝ ΑΣ δέν σκέπτεται νά διαιμαρτυρηθή γιά τη σκληρή άπόιφασι. Οί φί­ λαθλοι στη. Βραζιλία: είναι ί­ σως οί πιο θ&ρμόαιιμοι φίλα­ θλοι του κόσμου καί οί παί­ κτες τής κάθε ομάδας μπο­ ρούν καί νά πεθάνουν άκόιμα γι’ αυτήν έπάνω στον άιγώνα. "Οσο όμως κι3 άν αρρω­ σταίνουν γιά τη νίκη,, ξέρουν πολύ καλά τούς κανονισμούς. Σκύβουν λοιπόν τά κεφάλια μέ συντριβή καί οπισθοχω­ ρούν (μόνοι τους καί χωρίς καιμ μιά συζήτησι πίσω από τη γρσμιμή τής μεγάλης περιοχής τής «Λά ι Πλάτα» γιά νά πα­ ρακολουθήσουν κι3 αυτοί την έκ τέλειοι τού πέναλτυ. Ό τερματοφύλακας παίρνει.

ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ θέσι ιστό κέντρο ακριβώς του τέρματός του κα.1 ο διαιτητής μετράει την ιάιπόαταισι. "Υστερα 6 ιΓκιρέκο στέκεται μερικά βήματα πίσω αϊτό τή μπάλλα και ο διαιτητής τρέ­ χει .κοντά στή γραμμή του ά­ ουτ για να ιμπορέιση νά πα­ ρακολούθηση ιμέ κάθε λεπτά· μέρε α τήν σοβαρότατη αυτή φάσι. Φέρνει τή σφυρίχτρα στο στόιμα του; Ρίχνει άλλη μια ιματιά ο­ λόγυρα για νά εξακρίβωση γ ά μια ιάκάμα φορά άν δλα είναι εν τάξει. Τότε ένα διαπεραστικό σφύ ριγμα συγκλονίζει τό γήπεδο άπ5 άκρη σ5 άκρη σαν νάναι κεραυνός που πέφτε: ανάμεσα στά πλήθη. "Ενα δυνατό ηλεκτρικό ρεύ­ μα περνάει τις καρδιές όλων., σ«έ όποια παράταξι κι* άν α­ νήκουν, μέ τήν ίδια έντασι. Οι φίλοι και οί παίκτες τής «Λά Πλάτα» περιμένουν πώς υστέρα από μιά στιγμή, μό­ λις1 τό πόδι του1 Πκρόκο χτυπήαη τή ιμπάλλα, τό σκορ θά πάψη πά νά ευνοή τήν ομάδα πού σιγά πουν. Έχουν όμως υέσα τους άθελα κα:ι ,μιά τε­ λευτά ίια σπίθα ελπίδας, άν και ξεοουν πώς πρέπει νά τρέ­ μουν τό φοβερό αυτό Ελλη­ νόπουλο. Εκείνες οί αμέτρητές χιλι­ άδες των θεατών που λατρεύ­ ουν τήν «Τόιρεντ», καρδιοχτυττανε.^ Έχουν τρομοκρατη,θή με την απελπιστική ατυχία πού .δέρνει ώς αυτή τήν ώρα τήν τοπική αμάδα. Φοβούνται

23

Χαιρετούν τον διαιτητή και υ­ στέρα χαιρετιόνται και μεταξύ τους μέ χειραψία.

μη γίνη κανένα καινούργιο τρομερό ατύχημα... Πάντως έ­ χουν πεποίθησι στον Γκρόκο. "Οραματίζονται νά γίνη «ένα» τό πελώρ ο μηδέν πού άντικ ρυζουν στον πίνακα τού σκορ. Ό ,Αετός τού Σάο Πάολο κυττάζει μια στιγμή τήν μπάλ λα. Κυττάζει ύοτερα και τον αντίπαλο τερματοφύλακα ατά μάτια. Έκεΐνος κάνει ένα μικρό, αποφασιστικό βηΐματάκι προς τα πίσω και αρχίζει νά τρέχη προς τή μπάιλλα. Αυτή τή στιγμή ιμιά μέλισ­ σα νά πετάξη μέσα στο απέ­ ραντο γήπεδο είναι ικανή νά ακουστή, απ’ άκρη σ’ άκρη ώς τον τελευταίο θεατή τού μεγάλου άγώνος. Οί καρδιές σκιρτούν,

24 Τα χέρια είναι έτοιμα νά χ ε ιροκροτήσουν. Τά πόδια είναι έτοιμα νά άνατ ι ναχτ οϋν στην έπ ιτυχ ί α, για το τρελλό πανηγύρι τής χαράς. Ό Γ κρόκο φτάνει τή μ πολ­ λά. Τό χτύπημα είναι κοφτό και γρήγορο. "Ενας ξερός ή­ χος οκούγεται και ή μπάλλα φεύγει. Γελασμένος από την υπέ­ ροχη τέχνη του ξανθού αετού, ό τερματοφύλακας τής «Λά Πλάτα», γέρνει προς τά δε­ ξιά, ενώ ή μπάλλα τρέχει μέ δύναιμι προς την αριστερή γω­ νία. "Άλλες δυο - τρεΐς στιγμές που είναι δύσκολες και μεγά­ λες. Τά μάτα παρακολουθούν ορθάνοιχτα άπ’ την άγωνίσ την μικρή στρογγυλή θεά του παδασφ α ίιρου που δ ι αγ ρ άφ ε ι μιά μοιραία πορεία. Ό τερματοφύλακας πού έ­ χει χάσει τήν ισορροπία του γέρνοντας δεξιά, αναγκάζεται νά καθήση, κάτω. Κάνει μιά τρομαγμένη κίνησι βλέποντας τήν μπάλλα νά ζυγώνη, τό τέρμα του, ενώ ■κανείς δεν μπορεί νά έπέμβη για νά τή δ ώξη. Ή μπάλλα περνάει ξυστά πλάι στο κάθετο δοκάρι καί βγαίνει έξω... "Άουτ! Γιά μερικά δευτερόλεπτα κανείς δεν κουν.έται άπό τή θέσι του. Ό Κώστας έχει? μαρμαρώ­ σει στο σημείο άπ’ όπου χτμ19 ττΤ/νρολτ|Λ

ΓΚΡΕΚΟ Μοιάζει σάν νά μήν καταλαβαίνη κάν^τί έχει συμβή. Οι συμπαΐκτες του πού έ­ τρεχαν κιόλας προς τό .μέρος του γιά νά τον άγκαλιάσουν καί νά τον φιλήσουν, μένουν παγωμένοι, ακίνητοι, σε πε­ ρίεργες στάσεις. Ή λαοθάλασσα ορθώνεται πάνω στις κερκίδες ξαφνια­ σμένη. "Ολα τά μάτια, όλου του κόσμου, όλων τών παικτών, έ­ χουν δή τή μπάλλα νά κατευθύνεται προς τά δίχτυα καί ξαφνικά... νά βγαίνη άπό τήν έξω μεριά του δοκαριού! Θά έλεγες οτι κανένα σα­ τανικό Πνεύμα έσπρωξε τήν τελευταία στιγμούλα μέ τό βά χτυλό του τή «στρογγυλή θεά» γιά νά τής άλλάξη τήν πορεία καί νά σαρκάση μέ τήν άπογοήτευσι τού πλήθους. Καί ό πρώτος που κινείται υστέρα άπό τήν τραγική αυ­ τή στιγμή, είναι ό τερματο­ φύλακας τής «Λά Πλάτα», που έξαλλος άπό τη χαρά του, χωρίς νά ξέρηι καλά - καλά τι κάνει, τρέχει καί... φιλάει τον Γκρέκο! Ό Όζον που βρίσκεται δί­ πλα του, (ξαναμμένος άπό την άποτυχία, τό θεωρεί αυτό σσν κοροϊδία. Μέ σφιγμένες γρο­ θιές χύνεται νό τιμωρήση τον αντίπαλό του γιά τήν είρωνία του. Ό Γκρέκο όμως τον βλέπει έγκαιρα καί τον σταματάει αρπάζοντας τον μέ τά δυο του χέρ α άπό τό μπράτσο. χ — Πρόσεξε!, του φωνάζει. Τό τταιχνίό} δέν χάθηκε

ο ΗΡΠΣ ΤΗΝ ΓΗΠΕΔΩΝ μα! ’Άν αμως ό διαιτητής σέ βγάλη, §ξω, θά είναι τπό^ εύ­ κολο νά χαθή!... ’Άν πρέπει νά χτυπήσης κάποιον για τή φοβερή αποτυχία, χτύπησε ε­ μένα πού ιμοΰ' αξίζει! Ό μέσα δεξιά τά χάνει. Δαγκώνεται. — Δεν φταΐς τίποτα!, μουγγρίζει μέ μανία. Ό κα­ θένας θά ιμπορούσε νά χάση ένα πέναλτυ! Μή στενοχωριέ­ σαι!... Θά νίικήσωμε, Γκρέκο! 4 Η τύχη, θά μουδιάση, νά στέ­ κεται έπί μιάμιση; ώρα συνε­ χώς πάνω από τό τέρμα τής <Άά Πλάτα» και θά σηικωθή ν’ άλλάξη, θέάι!... Τότε θά βγάλω με τά γκολ που ,μάς χρειάζονται για τή νίκη! "Ενα πελώριο μουρμουρητό έχει σηικωθή απ’ άκρη, σ’ ά­ κρη μέσα στο γήπεδο. Οί φί­ λαθλοι σχολιάζουν τήν τρομε­ ρή φάσι που είδαν με τά μά­ τια τους καί οί πιο πολλοί ορκίζονται πώς είδαν τήν μπάλλα νά τραβάηι προς τό τέρμα καί τήν τελευταία στι­ γμή άλλαξε πορεία! Εννοείται πώς δεν συνέβη τίποτα τέτοιο. Άπλαύστατα, ή λαχτάρα τους τους ξεγέλα­ σε. "Ενα έγινε μόνο: Ό Γκρέ­ κα άστόχηισε! Τό πόδι του καί τό μάτι του δεν δουλεύουν κα­ λά σήμερα... λΜπρος του βρίσκεται συνε­ χώς τό όραμα τής Ά/μιπυ καί ακούει τή φωνή της στ5 αυτιά του : —’Άν βγάλης έστω κι5 έ­ να γκολ, δέ νθά μέ ξαναδής ττοτε ττιάϊ

25 Αυτή τή φωνή άκουσε καί τή στιγμή που χτυπούσε τό πέναλτυ. Γ Γ αυτό αστόχησε. «Έγώ φταίω!», συλλογίζε­ ται απελπισμένος. «Δεν έπρε­ πε νά τό χτυπήσω έγώ... Καί φταίει <κΓ εκείνη!... "Οχι...Δεν θέλω νά την ξαναδώ.. ’Άν δεν τό βέλη, αυτή μια, έγώ δεν τό θέλω δέκα!... Πρέπει νά παί­ ξω... Νά παίξω χωρίς νά τή σκέπτω μ αι καθόλου... Π ρέπε ι ή «Τόρεντ» νά ν.κήση!...». Μά πάνω πού παίρνει αυτή τή μεγάλη; απόφαση άκούγεται τό σφύριγμα τού διαιτη­ τή πού σημειώνει τό τέλος τού πρώτου ημιχρόνου. Σκυφτά τά παιδιά τής «Τό­ ρεντ» παίρνουν τον δρόμο γιά τ’ αποδυτήρια. Χαρούμενοι καί μ’ ένα χα­ μόγελο ευτυχίας καί συγχαί­ ροντας ό ένας τόν άλλον γιά τήν προσπάθεια τους, φεύ­ γουν οί παίκτες τής «Λα Πλάτα>>\ Τό γήπεδο αδειάζει από τους ποδοσφαιριστές καί γε­ μίζει από μιά καινούργια βοή καί άπό τήν κίνησι τής λαο­ θάλασσας. Καθώς σηκώνον­ ται όλοι γιά νά ξεμουδιάσουν, μοιάζει σάν νά φύσηξε ένας δυνατός άέρας^ κΓ έκανε αυτή τή θάλασσα των ανθρώπων νά κυιματίζη. ΑΤΥΧIΑ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Η<Ν ώρα πού ό Γκρέκο είναι έτοιμος νά μπή ατά αποδυτήρια τής «Τό­ ρεντ», μιά κοπέλλα τού κόβει ξαφνικά τόν δρόμο. Τό ξανθό

Τ

26 Ελληνόπουλο την κυτ τάζει μέ μάτια γουρλωμένοο από την εκπληξι. Είναι ή ’Άμπυ! —ι Γκρέκο!, ταυ φωνάζει αυτή χαμογελαστή καί τού ά­ πλωνε γ τό χέρι. Σ’ ευχαρι­ στώ! Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ! Ό Κώστας δεν παίρνει τό χέρι της. Την παρατηρεί βλο­ συρός καί χωρίς νά καταλαβαίνη. —Μ’ ευχαριστείς; μσι/ρμου ρίζει με μια φοθερή υποψία μέσ’ στο μυαλό του. Γιά τί πρά|μα; Ή φωνή τής κ απέλλας γίνε­ ται τώρα ψιθυριστή γ ά νά μήν τήν άκθύσουν οί άλλοι που στέκουν στον διάδρομο παραπέρα: — Σ’ ευχαριστώ γιά δ,τι έκανες γ ά μένα, Γκρέκο! Σ’

Στο πρώτο σούτ του Γκρέκο ή μπάλλα βγαίνει άουτ., πάνω από τό οριζόντιο δοκάρι!

ΓΚΡΕΚΟ

— Κάτι έχει ό Γκρέκο σήμε­ ρα !, λέει ό Τζέντο σ’ έναν συμτταίκτη του.

ευχαριστώ πού τόσες φορές σου δόθηκε ή ευκαιρία νά βγάλης γκολ καί δεν τάκανες γιά τήν αγάπη μου! Σ’ ευ­ χαριστώ που πέταξες τό πέναλτυ απ’ έξω!... Ή μορφή του αγοριού σκο­ τεινιάζει σ’ αυτά τά λόγια. — Τρελλάθηικες, ’Άμπυ!, μουρμούρ ιζε Γ μέ θυμό. Πώς φαντάστηκες πώς^Θάκανα πο­ τέ ένα τέτοιο πράμα; Τώρα ή νέα είναι αυτή που τον κυττάζει κατάπληκτη. ^ — Γελάστηκες !, συνεχίζει ό Γκρέκο μέ περισσότερο θυ­ μό. Είσαι πολύ έγωΐστρ .α, Άμπυ! Φαντάζεσαι ίσως πώς θά μπορούσα νά ικάνα> άικόμα καΐί ατιμίες γιά χάρ·ι σου! Λοιπόν οχι! Είναι αλήθεια ό­ τι σ’ αγαπώ, όπως λές, αλλά δεν θά,μσυν άξιος ούτε νά τό λέω άν αυτά πού φαντάστηκες

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ήταν ά'λήθεια!... Λεν έβγαλα τά γκολ γιατί δεν ,μπόρεσα! "Ημουν άντ ικανός ! Και τό πέ νσιλτυ τδχασα από νευρικότη­ τα! Και σ’ δλα αίτια ήσουν εσυ !... — Γκρέκο! — Ναί'... Μούφερνε ταρα­ χή και ιμόνο πού θυμόιμουν την άσχημη, στάσ; σου και τον εκ­ βιασμό πού θέλησες νά ^μου κάνης... Έγώ λοιπόν είμαι αυτός πού πρέπει νά σ’ ευ­ χαριστήσω τώρα! Μου θύμη­ σες ποιο είναι τό χρέος μου κι* ελπίζω πώς στο δεύτερο μέρος του παιχνιδιού θά μπο­ ρέσω νά τό εκπληρώσω... "Αμπυ, δεν θά πρέπει νά μ·έ ξαναιδης ποτέ πια!... Γιατί στο ημί-χρονο αυτό θά βγάλω γκολ! Νάσαι βέβαιη! Κ Γ ό Κώστας /μι* αυτά τά λόγια, χωρίς ούτε ,μ>ά λέξι παραπάνω, αφήνει τή\ καπέλν-

) Σιού είναι ασυγκράτητος αυ­ τή τή στιγμή.

27

λα αποσβολωμένη καί -μπαί­ νει στ5 αποδυτήρια. Ό δ ι άση μο ς^ προ ττονη τ ή ς τους ό ΆντζεΙλίλο βρίσκεται ε:<εΐ ιμέσα καί δίνει τις τελευ­ ταίες του οδηγίες ατούς παί­ κτες. Μόιλ ς τον βλέίπει του χαμογελάει ψιλικά καί του χτυπάει χαϊδευτικά την πλά­ τη. — Γκρέκο, λέει ρέ τρυφερή φωνή, ήσουν θαυμάσιος σήμε­ ρα ! — Σενιόρ Άντζελίλο, μέ πε σ άζετε ! — Όχι, παιδί ,μου!, Λέω την αλήθεια! Τό παιχνίδι σου μουφερε δάκρυα στά ιμάτια! Είδα πόσο θλιδόσουν για κά­ θε αποτυχία δ κή σου ή των συιμπαικτων σου... Είδα τό πει σμα σου καί τή λαχτάρα σου για την αγαπημένη ιμας όιμά-

28 δα... Την άρμή σου... Καπάλα6α πώς έχεις μέσα στην, καρ­ διά σου την «Τόρεντ»! “Έτσι τηρ'έττε ι νάναι κάβε παίκτης! Και τό πέναλτυ που έχασες ήταν άπό την άγων ία σου πού

τη δημιούργησαν οι συνεχείς ατυχίές.., Ίσως άν Ιβγαζές εκείνο τό γικόΐλ^ νά σήιμαινέ πώς δεν αγαπάς δσο πρέπει τή φανέίλλα πού φοράς! Μά­ θε πώς σημασία δεν έχει ή ί­ δια ή νίκη, άλλα τό νά ξερής πώς τα έδωσες δλα γι’ αυ­ τήν! "Οταν ξερής πώς αγω­ νίστηκες τίμια και ιμέ δλες σου τις δυνάμεις, τότε και ή ήττα δεν είναι πικρή ! — Τό παιχνίδι δεν τέλειω σε ακόμα, σενιαρ Άντζελίλο! — ΌχΚαί φαντάζομαι πώς ή ^όιμάδα μας θά νικηση γιατί είναι πολύ καλύτερη, σή μέρα. “"Ηθελα όμως νά ξέρετε πώς κί’ ,άν χάσετε, είμαι ίκανόπό ηιμένος άττ5 δλουζ σας! Τό σφύριγμα τού διαιτητού πού καλεί τούς παίκτες γιά τό δεύτερο ήμι χρόνιο, τον αναγκάζει νά διακόψη. — Πηγαίνετε!, λέει σάν πατέρας στά παιδιά του. Καί καλή έτπτυχία. Δεν έχω καμμιά ιδιαίτερη οδηγία νά σάς δώσω. Μόνο συ, Σιού, τά μά­ τια σου πάντα επάνω στον Τζέντο ! Είναι δαιμόνιος! Καί είναι ικανός γιά καμμιά και­ νούργια ζημιά άν τον άφήσης νά σου ξεφύγη έστω καί μιά Φορά... Ό Σιού πηγαινοέρχεται μέσα στην αίθουσα σάν φυλά ,κισμένο θηρίο. Στο μυαλό

ΓΚΡΕΚΟ του φτερουγίζέι τό απαίσιο δραμα τού Μαύρου ’Απαχη κΓ αυτό τον κάνει τρελλό. _ — Δεν θά περάση !, γρυλ λίζει με μανία. Εκείνος μπαρεΐ νά βρίσκεται ανάμεσα στους θεατές καί νά βλέπη.. "Αν ό Τζέντο πέρασή καί ,μιά φορά, άοφαλώς θά ευχάριστή θή !... ΓΥ συτρ σ ^ Γενναίος Α­ ετός δεν θά τον άφήση να πε ράση! ^ ^ ^ Σέ δυο λεπτά έχουν βγή καί πάλι στο καταπράσινό γήπεδο καί τό παιχνίδι ξα­ ναρχίζει. Μέ τις πρώτες μπαλλιές οί έκατό χιλιάδες των φιλά­ θλων νοιώθουν ένα ρίγος συγ κινήσεως νά τούς διαττερνάη. Φαίνεται καθαρά πώς ή «Τό­ ρεντ» είναι μιά όμάδα πού έ­ χει κατέβει ιμέ την άπόφασι νά κειρδίση οπωσδήποτε. 5 Απ’ τό πρώτο ^ λεπτό ή «Λά Πλάτα» κλείνεται^ καί πάλι στά καρρέ της καί ένα αλύπητο σφυροκόπη,μα άρχίζει. Ό υπέροχος πραγματικά τερματοφύλακας της δεν προ λαβαίνει νά αποκρούη^τά τρο μερά σούτ τών κυνηγών. Καί οί έντεκα παίκτες τής φιλοξενούμενης άμάδας έχουν σχηματίσει ένα τείχος μπρο­ στά στο τέρμα πού είναι τρο μερά δύσκολο νά τό διάσπα­ ση^ ή επιθετική πεντάδα τής «Τόρεντ». “Ακόμα κι* ό Τζέντο πρώτο στατεΐ σέ συγκλονιστικές φά σεις ιμέσα στή μικρή περιοχή τής ομάδας του! Ή υπεροχή τών «παιδιών του Άντζελίλο», όπως όνομά

ί ζουν την «Τόρεντ», εΐναι περ ισσότερο άπό συντρ ιτττ ική. Αυτή τή στιγμή μοιάζει σαν νά ιταίζη- ίμια μεγάλη, όμάδα σ’ ένα αγώνα προπονήσεως μέ ,μιά άλλη πολύ ιμ ικρότέρης κατηγορίας. Μά παρ3 δλ3 αύ τά το αποτέλεσμα δεν λέει ν άλλάξη. Πάντα την τελευταία Ρτιγμή ή ιμττάλλα θά βρή έ­ να πόδι, ένα κεφάλι ή .μια ττλάτηι για νά τής κόψη την πορεία της προς τά δίχτυα. Και δσο τά λεπτά κάλοΰν χωρίς νά γίνεται τίποτα, δ έκινευιρίισμός των πιοδόσφαιρι ατών τής «Τορεντ» αρχίζει νά μεγαλώνη:. Καθώς περνάει τό πρώτο τέταρτο, αρχίζουν νά κάνουν λάθη άπό την Ταραχή Τους. Πολλές φορές τώρα ή μπάλ» λα /μεταβιβάζεται, λάθος καί βρίσκεται σέ ποδιά αντί πά­ λών. . Ό Τζέντο εχέι την ευκαι­ ρία νά κατέβη σάν θύελλα προς τό κέντρο του γηπέδου δυο φορές. Καί τις δυο αμως βρίσκεται σάν από ρηχοονής θεός ό ’Ίντσου Νά νά του φρά ξη τον δρόμο. Ωστόσο ό τρομακτικός κλοιός τής «Τόρεντ» αρχίζει νά χαλαρώνη... Τά μπάκ που είχαν περάσει τή γραμιμή τής σέντρα ς, όπ ι σθο χωρουν σ ι γά σιγά. Ό Γκρέικο βλέπει πώζ οι άντίπαλοί τους ξεθαρρεύουν λίγο - λίγο καί αρχίζουν νά έ πισκέπτωνται συχνότερα την περιοχή τους. * Ενα παράξενο χαμόγελο ζωγραφίζεται στά χείλια του.

«Τώρα θά την πάθοον!», συλλογίζετα ι. <<5/Αρχ ισαν νά ελπίζουν γιά δεύτερο γκολ... "Έτσι θά πάψαυν νά παίζουν δλοι ιμαζί στην άμ^να...»^ Ωστόσο κυττάζοντας τό με­ γάλο ρολόϊ του γηπέδου, τά μάτια του σκοτεινιάζουν. Βλέ πει πώς έχει περάσει ήδη μί­ ση ώρα από τό δεύτερο ήμίχρονο. Μένουν μόλις δεπαπέν τε λεπτά γιά νά τελειώση ό αγώνας καί τό αποτέλεσμα μένει πάντα τό ίδιο. ^ Τότε ό Γκρέικο γίνεται θη­ ρίο. Κι3 ακολουθεί κάτι που ποτέ θεατές ποδοσφαιρικού άγώνος δεν θά περίρεναν νά τό δουν; Ό 3Αετός τού Σάο Πάολο παίρνει τή ,μπάλλα άπό έναν σμιμπροκτη του καί χύνεται σάν σατράπη προς τό άντίπά λο τέρμα. ■Είναι μιά κάθοδός ξαφνική καί τρορακτιική συγχρόνως γιά τό πεΐσμα καί τήν ταχύ­ τητά της. Σάν μια σφαίρα πού σχίζει τό γήπεδο μοιάζει τό ξανθό Ελληνόπουλο. "Ο­ σοι έπιχειρούν νά τον σταμα τ ήσουν, άποτυγχάνουν. Ό Πκρέκο φτάνει στή γραμιμή τής μεγάλης περιοχής τής «Λά Πλάτα» καί σουτάρει. Είναι ένα φοβερό σούτ. Πραγ ματυκός κεραυνός. Ή ,μπάλλα ψεύγει σάν βολίδα καί συγκλο νίζει τά δοκάρια γυρίζοντας πάλι ττρός τά πίσω. Ή .μυριόστομη· κραυγή άπογοητεύσεως του πλήθους, μοιάζει σάν ,μιά κατάρα προς τήν κακοτυχ ία που κυνηγάει σήμερα τήν «Τόρεντ»,

ΓΚΡΕΚβ

30 Ό Γικρέκο αφηνιάζει. Κα­ θώς κάποιο, μπάκ έχει -Απο­ κρούσει μέ δυνατό σούτ, ή μπάλλα φτάνει στον Τζέντο. Έκεΐνος πρασπςχίθεΐ, να. προώ θη|θή, άλλα το ξανθό Έλληνό πουλο 6.ρίοκετα1 κιόλας πλάϊ του. Του παίρνει τή μπάλλα καί κατεβαίνει πάλι μέ σφι­ γμένα τά δόντια. Είναι μια ζωντανή θύελλα ηού συνεπαί,ρ νει τά πάντα στο διάβα της. 0ί αντίπαλοι που πιροσπα­ θουν νά τον συγκρατήσουν μοΊάζουν σαν νά. μην υπάρ­ χουν καν μες στο γήπεδο. Ό Κώιστας μπαίνει στην Ίτέριόχή σαν ανεμοστρόβιλος και στέλνει δεύτερον κεραυνό. Τά δοκάρια τής, «Λά Πλάτα» τραντάζονται τότε γιά δεύτε ρη, φορά! Ή μπάλλα ξαναγυ ρίζει στον Όζον, πού την πετάει μέ ταχύτητα πάλι στον Γκρέκο. Εκείνος σουτάρει 6 χι πιά ιμέ δύναμη οχι ιμέ λύσόα, αλλά μέ απελπισία. Σάν σφαίρα πού έχει βγή από κάποιο πελώριο όπλο μοιάζει ή μπάλλα. Ό τερμα­ τοφύλακας τής «Λά Πλάτα» ούτε έπιχειρεΐ νά κινηΙθή καθό λοο από τή θέσι του. Ό κε­ ραυνός περνάει άπό -μπροστά του και βρίσκει την εσωτερι­ κή γωνία του γκολπόιστ! 5 Από κεΐ έξοστρσκίζεται καί τινά­ ζεται μακιρυά γιά νά καταλή ξη. άράοιυτ! Ό Γκρέκα ιμένει ακίνητος σάν άγαλμα. Π αγωιμένο ς. Νοώθει ένα ,μολυβένιο χέρι νά πιέζη την καρδιά του. Λέν ,μπορούσε ποτέ του νά φαντα

στ ή τέτοια τρομακτική

άτυ-

Μά τότε, ξαφνικά, ,μιά θύ­ ελλα ξεσπάει μες στο γήπε­ δο . 3 Ενθουσ ι α σ μ εν ο ι, γ ο ητ ε υμέ, κατάπληκτοι οί θεατές, μπροστά στην ήρωϊκή καί υ­ πέροχη προσπάθεια αυτού τού παιδιού, ξεχνούν πώς ή ό μάδα τους χάνει καί πώς τό παιχνίδι τελειώνει. Νοιώθουν τό δράμα πού ζή αυτή τή στι γιμή καί γιά νά τοΰ δείξουν τον θαυμασμό καί τή συμπά­ θεια του άρχίζουν νά ξεφωνί­ ζουν ρυθμικά τ3 όνομά του μέ όλη τή δυναμι πού έχουν στα πνευμόνια τους: — Πκρέ - κο! Γΐκιρέ - κο ! Είναι μια αληθινή άποθ'έώ σις! Ό Κώστας νοιώθει νά τον πνίγη ή συγκίνησις. Μά παρ ολα αυτα η «I ο,ρεντ» εχει καταρρεύσει ξαφνικά, -μέ­ σα σέ μιά. στιγμή. "Ολοι χά^ νουν τό θάρρος καί την πίστι τους γιά τή νίκη,. Ή τραγική, τριπλή ειρωνεία^ τής τύχη,5, τούς έχει συντρίψει τό ηθικό. Αρχίζουν νά σέρνουν τά πό­ δια τους καί νά μην ξέρουν που κλωτσάνε. Ή «Λά Πλά­ τα» επιτίθεται καί πάλι μέ η­ γέτη τον Τζέντο. Τό παιχνίδι παίζεται μπροστά στο τέρμα του Λορέντζο. Ό Γκρέκο·, απελπισμένος κι5 αυτός έχει μείνει πίσω και παρακολουθεί μέ αγωνία τις φάσεις σάν απλός θεατής. Έ χει κι3 εκείνος άπελπιστή. Κυττάζει μέ αγωνία τον δεί­ χτη του ρολογιού πού ζυγώ­ νει τό τελευταίο λεπτό. «Πρέπει νά κάνω μιά τελευ 3

3 ,

Λ

ζ

“Τ- /

3/

5 ηρπς Υπν γηπεαπν τα ία προσπάθεια!», συλλογί­ ζεται. Την ίδια στιγιμή 6 Σιού τον βλέπει ξεμαρκάριστο και του στέλνει τή μπάλλα. Ό Αετός του Σάο Πάολο την παίρνει και κατεβαίνει πάλι. Αυό χάφ τής «Λα Πλάτα» τον κυνηγούν άλλα δεν μπο­ ρούν να τον φτάσουν. Τό δε­ ξιό μπάκ χύνεται νά τόν σταμαπήιση. Ό -Γκρέκο τόν περ­ νάει κι5 αυτόν <μέ τό τρέξιμο πετώντας τή μπάλλα πίσω του. Είναι στη γραμμή τής μεγάλης περιοχής καί τό δευ τερο μπάκ σπεύδει εναντίον του. Ετοιμάζεται νά σουτάρη, Την τελευταία όμως στι­ γμή βλέπει απέναντι του τόν Όζον. «’Ίσοος αυτός είναι πιο τυ­ χερός από μένα!», σύλλογίζε ται και τού στέλνει μια υπέ­ ροχη· πάσσα. Ό Όζον σουτάρει μέ δύνα μι. Ό τερματοφύλακας πέ­ φτει υπέροχα και άποκρούει σε κόρνερ!1 Τό κόρνερ χτυπιέται βια­ στικά. Ό δείχτης τού μεγά­ λου ρολογιού διανύει τό τε­ λευταίο λεπτό. Ή μπάλλα έρχεται ψηλο­ κρεμαστή. Ό Γκρέκο χύνεται προς τό μέρος της σαν λιοντά ρα. Αυό μπάκ πηδούν γιά νά αποκρούσουν μέ κεφαλιά, αλ­ λά αυτός πηδάει πολύ πιο ψη λά κι5 απ’ τους δυο τους και πετυχαίνει μια υπέροχη, καρ­ φωτή κεφαλιά. ^ Τά δίχτυα τής «Λά Πλάτα» τραντάζονται σάν νά τά χτύ­ πησε αστροπελέκι!

§1

Βλέπει παιριοιιξεινεμένος την 3,Αμπυ νά έρχεται κοντά του χα­ μογελαστή.

— Γκόοοοολ!! Λεν είναι πιά κραυγή θριάμβου, αλλά τό ξέσπασμα τής αγωνίας μυριάδων άνθρώ πων πού μέ μιας τό φοβερό βάρος έφυγε από τά στήθΊα τους. Οι συμπαΐκτες τού Γκρέκο τρέχουν σάν τρελλοι από την ευτυχία νά τόν πνίξουν ατά φιλιά. Εκείνος όμως, την υπέροχη αυτή στιγμή ^ τού θριάμβου, γυρίζει θλιμμένος^ τήν πλάτη του και προχωρεί καπά τή σέντρα. —^ Αυτό ήταν!, μουριμουρί ζει μέ απελπισία. Αέν πρόκει ται ποτέ πιά νά ξαναδώ τήν ’Άμπυ !... Κι* διμω ς... Είπα ψέματα και στον εαυτό μου πώς δεν μέ νοιάζει... Και χωρίς νά τό καταλάβη

δυο τά την ί<ής

δάκρυα κατροοκυλοΰν άττ μάτια στα .μάγουλά ταυ> ώρα της πιο συγκλονιστώ του επιτυχίας!...

01 ομάδες αλλάζουν άμέάως τέρματα. Θά δοθή παρά τασις αφού τό παιγνίδι είναι για τό κύπελλο. Μά αυτή τη φορά φαίνεται πώς ή τύχη, έπαψε νά βοηθάη σκανδαλωδώς τή «Λά Πλάτα» ...Ό δρόμος προς τον θρίαμ­ βο εΤναι τώρα ανοιχτός... Οι αντίπαλοι έχουν πανικοβλη* θή. Στη μισή ώρα πού απομέ­ νει, ό Γκρέκο βγάζει άλλα δυο άριστουργηιματικά γκολ και ό Όζον άλλο^ένα. Ή «Τό ρεντ» βγαίνει νικήτρια τής συ ναντήσεως, με τέσσερα-ένα!

5Εξουθενωμένοι οι παίκτες τής «Λά Πλάτα» παίρνουν τό δρόμο γιά τ’ αποδυτήρια και δεν μπορούν νά πιστέψουν στην ξαφνική καταστροφή. •Πανηγυρίζοντας εκείνοι τής «Τόρεντ» σηκώνουν δλοι μαζί στά χ*έρια τον Γκρέκο και τον περιφέρουν θριαρδευτικά στο γήπεδο. Ό Κώστας τούς αφήνει γιά νά τούς κάνη τό κέφι. Χα μογελάει κιόλας ψεύτικα γιά νά μ ή φανή; ή στενοχώρια του. Στο μυαλό του όμως στριφο­ γυρίζει συνεχώς αυτή ή σκέψις: «Ό σενιό,ρ 'Αντζελίλο είπε πώς όταν τά δώσης δλα γιά τή νίκη, ή ήττα δεν είναι πι­ κρή... Νά δμοος πού καμμιά φορά μπορεί νά είναι π ικ ρ ή ή ν ί κ η ! ....»

ΤΕΛΟΣ Γ. ΜΑΡΜΑΡ ΙΔΗΣ 'Α-ίΓοκΧείίττικότΐΐζ;

Γεν.

Εκδοτικά!

ΈττιχείφήθΈΐε

Ο.

ϋ.

I™:

ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ» ’

ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΔΗΣ Ή Αθλητική "Ενωσις Κωνσταντινουπόλεως, έχει μεγάλη παραδοσι στή θέσι του τερματοφύλακα. Πάντοτε έβγαζε τους καλυτέρους γκολκήπερ τής Ελλάδος. Πρώτος ήταν Γΐάμ&λης γ-Ησως ο μεγά:° λύτερος τερματοφύλακας που εχει άναδείξει ή Ελλάδα ώς σήμερα. ’Έπειτα ό Ρίμπας καί ό Σκλαβούνος. Πιο έπειτα ο Δελαβινιας. ι Άπό κεΐ καί υστέρα, για λίγα χρόνια, φάνηκε πως ή παραδοσίς αύτή θά σταματούσε. Οί γκολκήπερ τής Α.Ε.Κ. σ’ αυτό το διάστη­ μά ήταν φανερά κατώτεροι άπό τους προκατόχους των. ^Ηρ^θε όμως ό Στέλιος Σεραφείδης νά ξαναζωντανέψη την ώραια αυτή ιστορία τού Δικεφάλου Αετού στή θέσι τού γκολκήπερ. *0 Σεραφείδης διαθετει πλούσια προσόντα καί στους δύσκολους αγώνες πρωταθλήματος που δίνει ή ομάδα του, πάντα διακρίνεται. Επίσης έχει υπερασπίσει πολλές φορές τά δίχτυα τής Εθνικής μας όμάδος, πολιτικής καί στρατιωτικής. ^ _ Στην Α.Ε.Κ. ό Στέλιος Σεραφείδης είναι μόνιμο βασικό στελεχος, ένα άπό τά πολυτιμώτερα στελέχη που διαθέτει ή διεκδικήτρια τού Πανελληνίου Πρωταθλήματος.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΟΛΕΒΑΣ Δέν έχουν άδικο εκείνοι που θεωρούν τό Γιάννη Χολέβα ώς τόν ύπ’ άρ. ί παίκτη τής Ελλάδος. Κι* άν υπάρχουν άλλοι παίκτες που τοΰ αμφισβητούν αυτή τή θέσι, δέν υπάρχει κανείς άλλος εξω άρι* στερά πού νά τόν συναγωνίζεται σέ τέχνη, σέ ταχύτητα και σε σ* ποτελεσματ ικότητα. Αληθινός «διάβολος» τού γηπέδου ό Χολέβας τό αλωνίζει άπό τό πρώτο ώς τό τελευταίο λεπτό καί κάθε του κάθοδος άποτελεί κίνδυνο - θάνατο νιά τόν άντίπαλο τερματοφύλακα. Συνδυάζει αντοχή, ευκινησία καί άρι στη ποδοσφαιρική κατσρτισι. ι 'Ο Χολέβας ανήκει στον Απόλλωνα, τόν μεγάλο αύτό Αθηναϊκό σύλλογο, άλλα άποτελεί το μήλο της εριδος πολλών άλλων συλλό­ γων. Λέγεται πώς ό θαυμάσιος αυτός παίκτης, πού υπηρετεί τώρα ώς στρατιώτης, θέλει νά φύγη άπό τόν * Απόλλωνα καί ό Πανοοθη? ναϊκός, Ολυμπιακός καί ή ΑΕΚ, είναι έτοιιμοι, μέ τό χέρι στην... τσέπη, νά τόν αρπάξουν. Συγκεκριμένα ό Παναθηναϊκός, κατά νεώ-? τερες πληροφορίες, παραχωρεί τρεις παίκτες του άπό την πρώτη ο­ μάδά στό^ Σμυρναϊκό σύλλογο μέ Αντάλλαγμα την έλεύθερη μετα­ γραφή τού Χολέβα, αλλά καί... ένα άρκετά μεγάλο χρηματικό πο·? σόν. Πάντως ό μήνας τών μεταγραφών πλησιάζει καί σέ λίγο θά ξέ­ ρουμε σέ ποιόν σύλλογο θά μείνη τελικά ό παίκτης πού προς τό παρόν αγωνίζεται καί θαυματουργεί μέ τά χρώματα τής ΑΣΔΑ.Ν,

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

ΚΑΘΕ

ΠΕΜΠΤΗ

Γραφεία:

'Οδός Λέκκα 22 — ’Αριθ. 5 — Τιμή δραχ. 2

Δημοσιογροοφικος Δ)ντής: Σ. ’Ανεμοδουρας,Στρ.Ηλαοστήρα 21 Ν. Σμύρνη. Οΐΐιοαναμιΐ'ΐοάς Δ)ντής Γ. Γεωργ ιώδης, Σψιγγός 3ι§. Προΐστ. τιπταγρ.: Α. ΧατζηβασιλείΌυ, Τατααύλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Λέκκα 22, 9 Αθήνα ι.

Πώς κάθε φύλλο τού «ΓΚΡΕΚΟ είναι καλύτερο αϊτό τό προηγούμενο, δεν είναι διαφήμισις. Τό λένε όλοι οι ενθου­ σιώδεις αναγνώστες του! Το λέει τό δελτίον τής κυκλοφο­ ρίας του., πού από βδομάδα σέ βδομάδα ανεβαίνει κατά ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΤΕΥΧΗ!! »

Την έπόμενη Πέμπτη:

Η ΕΞΑΦΑΝΙΣIΣ ΤΟΥΓΚΡΕΚΟ "Οπου θριαμβεύουν τρία πράγματα: Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ η Η «ΤΟΡΕΝΤ» ■ Καί ό καταπληκτικός ντέτεκτιβ: ΝΙΝΟ ΖΑΝΙΝΟ!

ΕΞΑΦΑΝΙΣΙΣ ΤΟΥΓΚΡΕΚΟ *Η πιο συναρπαστική — ή πιο κεφάτη ποδοσφαιρική πε­ ριπέτεια ! Τό τεύχος τού «ΓΚΡΕΚΟ» τής ερχόμενης Πέμπτης, ό­ πως πάντα περιέχει δύο Φωτογραφίες άσσων τού ποδο­ σφαίρου μας !

Ρ^ΙΗ^Ο&ριίνΣοΝ ΤΙ ΘΟΡΥΒΟΣ ε//Υ4/ΑΥΤΟΣ; ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ -

λ?μτ&>Α

>ν

Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΙΣ ΙΟΥ ΓΚΡΕΚΟ

κεΐ πού ήταν οριστικά χαμένη (*), τον αφήνουν μόνο του μα ΠΚΡΕΚΟ^ περιμένει ε­ ζΐ μέ τον σύντροφό· του. πίτηδες να φύγουν όλοι Σιγά - σιγά τό γήπεδο ε­ οί άλλοι συμπαΐκτες του ρημώνεται. Ούτε πάνω στις έ για να ιμείνη, τελευταίος μαζί ξέδρες ούτε κάτω στούς άλ­ μέ τον Σ ιού. λους αθλητικούς χώρους ύπάρ Είναι τόσο παράξενος και χει κόσμος. μελαγχολικός πού τα παιδιά Ό Σιού παρατηρεί τον Α­ γαπημένο του φίλο· πού ντύνε­ της «Τόιρεντ» καταλαβαινούν ται αργά - Αργά. ότι κάτι τον βασανίζει. "Ετσι, Ό Ινδιάνος δεν μπορεί νά παρ’ ολο πού θάθελαν νά δγοϋ καταλάβη τι είναι εκείνο πού νε μαζί του και νά πάνε νά διασκεδάσουν γιά την θριαμ­ ,(*) Λπάιβοστ το τηρίοηιγομμεινο βευτική νίκη τής όιμάδος τους τιειΟχος τιοΰ «Γ'ΚΡΕιΚίΟ» ιμέ τον τίτ­ λο; «Πικρή Μήκη». πού αυτός τούς την χάρισε έ-

ΜΕΤΑ ΤΗ ΘΥΕΛΛΑ

Ο

4

στενοχωρεΐ τόσο πολύ τον ,Γκρέκο, γιατί, την ώρα πού εΤ χε κάνει τη συζήτησι με την ’Άμπυ, αστός κοιμόταν στο παραμέσα δωμάτιο και δεν α­ κούσε τίποτα. Τό Ελληνόπουλο πάλι δεν φαίνεται νά έχη 61 άθεοι νά μι« λήση καθόλου στον φίλο του για την αιτία που τον στενόχωρεϊ.. Χωρίς νά ένδ'αφέρεται πολύ για την έμφάνισί του ό Κώ­ στας, φοράει τό πουλόβερ του καί γυοίζει στον Σιού: — "Ετοιμος!, τού λέει με παράξενη φωνή. Πηγαίνουμε; Ό Ινδιάνος σηκώνεται αμέ­ σως όρθιος γιατί αυτός είναι έτοιμος άπό πολλή ώρα. Την Τδια όμως στιγμή άκου» γεται ένα χτύπημα στήν πόρ­ τα. Οί δυο νεαροί κυττάζονται μέ απορία. Δεν μπορούν νά κα ταλάβουν.ποιος μπορεί νά εί­ ναι ό επισκέπτης τους αυτή τήν ώρα πού έχουν φύγει δλοι από τό γήπεδο. Τό χτύπημα ωστόσο ξανα­ κούγεται τό ϊδιο δειλό καί σι­ γανό δπως τήν ποώτη φορά. Ό Γίκρέκο φωνάζει: — Εμπρός! "Οσο γιά τον Σιού, αυτός παίρνει μιά στάσι σά νά ετοι­ μάζεται γιά μάχη, γιατί τον τελευταίο καιρό έχουν πάθει παλλα και έχει μαθε( να φοβάται καί νά προσέχη·. Ή πόρτα άνοίγει τότε σιγ γά - σιγά. Στο άνοιγμά της' παρουσιάζεται ή "Αμπυ, ή ό­ μορφη άδελφή του διάσημου

ΓΚΡΕΚΟ

σέντερ - φόρ τής «Λά Ηλάτσ» Τζέντο! Τό θρυλικό 1 Ελληνόπουλο χλωμιάζει μόλις τή βλέπει. Τοΰ Σιού τά μάτια γουρλώ νουν καί γίνονται πελώρια. Εί­ ναι ή πρώτης φορά πού ό Ιν­ διάνος ξαναβλέπει τήν *Αμπυ από τήν ή μέσα πού εΐχε ρίξει έκεΤνο τό φάομακο στο νερό του ιΓκρέκο, μέ άποτέλεσμα νά μην μπορέση νά λάβη μέρος στον πρώτο αγώνα τής «Τόρεντ» μέ τή «Λά Πλάτα». Ωστόσο καί ή κοπέλλα δεν είναι λιγώτερο χλωμή άπό τόν Κώστα. Τόν παρατηρεί στά μάτια μ9 ένα περίεργο βλέμ μα. "Υστερα σκύβει τό κεφάλι. — Πκρέκο, μουρμουρίζει, σου ζη,τώ συγγνώμη πού σ’ ένσχλώ... "Ισως δεν θάθελες νά μέ ξαναδής... Ό 'Κώστας γιά μερικά δευ­ τερόλεπτα δεν μπορεΐ νά μιλή ση άπό τή συγκίνησί του... Καταφέονει δμως καί σφίγ­ γει τά νεύρα καί τήν καρδιά του. Είναι περήφανος. Δεν θέ­ λει ν5 άφήσηι νά φανή αυτή άκίοϋβώς ή συγκίνησίς του. "Οταν επιτέλους άνοίγη τό στρμσ του, ή φωνή του είναι σταθερή καί ήρεμη,: —- Έσό είχες πή πώς δέν θάθδλες νά μέ ξαναδής ποτέ πιά, 'Άμπυ, αν... άν έβγαζα γκολ στήν «Λά Πλάτα»... Νο­ μίζω πώς έβγαλα σήμερα καί μάλιστα περισσότερα άπό έ­ —Γι* αύτό ακριβώς «μέ βλέ­ πεις εδώ... Ήρθα νά σου πώ πόσο ντρέπομαι γιά έκεΤνο τό φέρσιμό μου, Πφέκο! Κατά-

5 ί#ή2 ΤΩΝ λαβα -ξαφνικά πόσο κακή και πόσο έγωΐστρια ήμουν... Τό είχα καταλάβει και πριν από τον αγώνα... "Οταν έφθασα στο γήπεδο θέλησα νά^ έρθω νά ισέ βρω... Νά σου πώ πώς δεν θά μέ πείραζε άν έβγαζες γκολ ή άχι... πρόσωπο του Πκρέικο ό­ σο πάει καί χλομιάζει περισ σότερο. ^ Πόσο θέλει στο βάθος νά την πιστέψη αμέσως και νά τής πή, πώς είναι πρόθυμος νά τά ξεχάση όλα καί νά την συγχωρήισηι για ό,τι έγινε!... Φοβάται όμως. Φοβάται καμ μια καινούργια παγίδα που μπορεί νά βέλη νά του στήση ή καπέλλα αυτή, καταλαβαί­ νοντας τήν αδυναμία πού τής έχει. — Γ ιατί θέλησες νά μέ βρής; τη ρωτάει^ μέ ζαρωμένα τά φρύδια. >Γιατί μετάνοιωσες έτσι ξαφνικά, 'Άμπυ; Καί πώς θέλεις νά πιστέψω^ όλ3 αυτά πού μοϋ' λες; -εχνάς πώς μέ είδες στ5 αποδυτήρια στο πρώ το ημίχρονο; -εχνάς πώς τά λόγια πού μου είπες, κάθε άλ­ λο παρά αυτά πού μου λες τώ­ ρα # ήταν; Ή 'Άμπυ εξακολουθεί νά έχη σκυμμένο τό κεφάλι σά νά φοβάται ν’ άντίικρύση τό βλέμ­ μα του αγοριού. — Δεν έχω άπαίτηισι νά μέ πιστέψης, μουρμουρίζει. Κατα λαβαίνω πόσο μεγάληι άπαίτησις εκ μέρους μου θά είναι κάτι τέτοιο... Ούτε ήρθα για νά αλλάξω τίποτα σπ3 ό,τι έ­ γινε... Δεν πρόκειται νά ξανα'ϊδωθούμε, ,Γκρέκο... "Ήθελα δ-

μως^νά ξέρης πώς δέν θά σέ θυμάμαι μέ κακία καί μίσος, όπως θά φαντάζεσαι... Θά σέ θυμάμαι ιμέ θαυμασμό καί ί­ σως κάτι πιο πολύ απ' αυτό.. Σήμερα μέ συγκίνησες μέ τό παίξιμό σου... Στις φοβερές σου- ατυχίες τού δευτέρου η­ μιχρόνου, όταν ή μπάλλα χτυ­ πούσε συνεχώς στά δοκάρια καί δέν ήθελε νά μπή στά δί­ χτυα, κόντεψα νά βάλλω τά κλάματα!... "Ήμουν πολύ δυ­ στυχισμένη... Φανταζόμουν1 ό­ τι θά πέθαινα άν δέν κατάφερνες νά βγάλης γκολ ώς το τέ­ λος... Ό Κώστας θυμώνει ξαφνι­ κά. — "Άμπυ, λέει σκληρά, θυ­ μάσαι τά λόγια πού μου είπες όταν μέ συνάντησες στ3 απο­ δυτήρια; ’Άν δέν τά θυμάσαι νά σου τά έπαναλάβω εγώ πού τά θυμάμαι πολύ καλά, γιατί από εκείνη, τή στιγμή αντηχούν συνεχώς μέσα στ αυτιά μ^ου! Μου είπες: «Σ3 ευ χαριστώ για δ,τι έκανες γιά μένα, -Γκρέκα! Σ3 ευχαριστώ πού τόσες φορές σοΰ δόθηκε ή ευκαιρία νά 6γαλής γκολ καί δέν τό έκανες γιά τήν αγάπη μου!... Σ3 ευχαριστώ γιά τό πέναλτυ πού πέταξες έξω». — "Άφησέ με νά σου πώ αυ τό πού έχω νά σου πώ, μουρ­ μουρίζει ή κοπέλλα. "Έτσι θά φύγω· καί θά απαλλαγής γρη­ γορότερα από τήν ενοχλητική παρουσία μου... Δέν θέλω νά μέ πιστέψης... Θέλω μόνο νά σου πώ τήν άλήθεια γιά νά ε­ λαφρώσω κάπως τη συνείδησί μου... Όπως σου ξαν&πα έρ-

χόμουν για νά σέ βεβαιώσω ττώς δεν θά ιμέ πείραζε άν έβγάζες γκολ ή οχι... Μα ό­ ταν έφθασα κοντά σου, δταν σέ κύτταξα στα μάτια... ξα­ φνικά, έχασα δλο τδ θάρρος μου1.... Ό εγωισμός μου ιμέ νίκη)σε και δεν μ5 άφησε νά πώ εκείνα πού ήθελα νά πώ... αΥ­ στερα, έκανα τή σικέψι πώς ί­ σως πράγματι δ,τι έκανες τό έκανες γιά μένα, για νά μ’ εύχαριστήσης... Καί πάλι ό ε­ γωισμός μούβαλε αυτές τις σκέψεις στο κεφάλι... Γιατί εί­ μαι αδ ιόρθωτη; έγω'ίστρια. "Ε­ νας απαίσιος χαρακτήρας, Γκρόκο! Ντρέπομαι αφάντα­ στα γιά τον εαυτό μου... Με δυο λόγια ήρθα τώρα νά σου πώ αυτό: Σ5 ευχαριστώ γιά τό μάθημα πού μου έδωσες... Έ6ώ κάτω στ3 αποδυτήρια δέ μου είπες λέιξί... "Οταν ακόυ­ σες δλες εκείνες τίς ανοησίες

Ρίχτηκε καί τον φίλησε στο μά­ γουλο άπ’ τόν ενθουσιασμό της.

"Εσφιξαν μέ Θέρμη τά χέρια.

από τό στόμα μου, δεν έβγα­ λες /μιλιά... Μου έδωσες όμως την ωραιότερη άπάντησι μέ­ σα στο γήπεδο σέ λίγη ώρα! I ήν ώρα πού ενθουσίαζες τά πλήθη μέ τδ παίξιμό σου, την ώρα πού συγκλόνιζες τά δί­ χτυα τής «Λά ΊΊλάτα», κάθε γκολ πού έβγαζες τδ ένοιωθα σαν ένα δυνατδ χαστούκι πά­ νω ατά ιμάγούλά μου! «Σου αξίζει, 'Άμπυ!», έλεγα στον εαυτό μου. «Καλά σου κάνει! Ή τιμωρία αυτή σου χρειαζό­ ταν ακριβώς!...». — "Αιμπυ... —^Ηρθα νά σου πώ τον δι­ ακόπτει ή νέα, πώς ή τιμωρία δέν μέ πείραξε! Θέλω νά μάΘης πώς, δταν έβγαζες γκολ, ή π ιό δ υνατή φωνή άπ5 δλες πού ξεσηκώνονταν μέσα στο γήπεδο, ήταν ή δική, μου! Πετιόμουν όρθια σάν ηλεκτρισμέ νη καί ζητωκραύγαζα σάν πα

1

Ο ΗΡύί. Τ^Ν ΓΉΠέΔΛΝ

λαδή από την ευτυχία! Ναι! Είμαι ευτυχισμένη τώρα, ττού ξέρω πώς οίλ’ αυτά τά γκολ τά έβγαλες έξ αιτίας μου! "Αν δέν κατέβαινα νά σέ πει­ σμώσω μέ τήν κουταμάρα μου στο -πρώτο ημίχρονο, δέν θά είχες παίξει μέ τόσο πείσμα.. Σου εύχομαι πάντα νά νικάς από δώ κι* εμπρός, Γκρέκο! "Ολες τις ομάδες! Καί τη «Λά Πλάτα»! Αυτά ήρθα νά σού πώ... Και τώρα αντίο γιά παν τα!... Μ5 αυτά τά λόγια και μέ σψ;Υμένα τά χείλη, ή "Αμπυ γυρίζει και πιάνει το πόμολο τής πόρτας γιά νά τήν άνοιξη. Δεν προλαβαίνει όμως. Ό Κώστας βρίσκεται πλάϊ της ιμ5 ένα πήδημα. Τής πιάνει τό χέρι. — "Αμπυι!, μουρμουρίζει καί ή φωνή του τρέμει από τή συγκίνησι καί τήν ευτυχία. "Α Μ)

νΕβαλε από κάτω^ τήν υπογραφή του αμέσως.

*0

Σιού βλέπει τον κόσμο κΓ απ’ τήν ανάποδη.

μττυ!... Θάθελα νά μείνουμε γιά πάντα φίλοι καί νά βλε­ πόμαστε όπως πρώτα... "Αν είναι αλήθεια όσα μου λες, δέ θάχης κι’ εσύ άντίρρηισι... — Δεν αξίζω τή φιλία σου, Γκρέκα!, ψελλίζει κατακίτρινη.Λ "Ολες οή άλλες κοπέλλες τού κόσμου εΐναι καλύτερες α­ πό μένα!... — Δεν γνωρίζω κανένα άλ λο κορίτσι πού νά παραδέχε­ ται τό λάθος του τόσο τίμια! λέει συγικινημένος ό Γκρέκο. "Αν δέν έχης πιά κακία μαζί μου... κι5 εγώ κι5 ό Σιού από δώ, θά θέλαμε πολύ νά σέ βλέ πούμε... Ψέματα, "I ντσου Νά; — Ό χλωμός μου αδελφός ' δέν λέει ποτέ ψέματα, κάνει ό Σ ιού κάπως μουτρωμένος. Αφού λοιπόν είπε τώρα έτσι, αυτή εΐναι ή άλήθεια!... — "Ωστε... "Ωστε μέ συγ«

χιούιρεΐς; μουρμουρίζει ή "Άμττυ τρέμοντας άπό ευτυχία. — Δεν υπάρχει τίποτα νά σου συγχωρήσω, αποκρίνεται το Ελληνόπουλο απλά. Έκα νες κάτι κακό πάνω στην αδυ­ ναμία σου για την ομάδα πού άγαπούσες... "Αφοΰ τό μετάνο.ωσες, όλα τελείωσαν... Ή καρδιά τής κοπελλάς φτεραυγίζει από χαρά. Τόσος είναι ό ενθουσιασμός της, που ρίχνεται πάνω στον Γκρόκο καί του δίνει στά πεταχτά έ­ να φιλί στο (μάγουλο. "Υστερα άποτραβιεται άμε σως καί από χλωμή έχει γίνει σε μ ιό: στιγμή κστακόκκινη. Τό ίδιο χρώμα όμως εχει κι5 ό Κώστας. — Σ" ευχαριστώ, φωνάζει ή "Άμπυ χαρούμενη. —-Ή χαρά είναι δική μου, αποκρίνεται ό Γκρέκο... Καί τού Σιού... Έ, Σαό; Ό Ινδιάνος μουρμουρίζει υέ το! ίδιο πάντοτε ύφος: — Ό χλωμός αδελφός μου επαψε πιά νά είναι χλωμός! "Έγινε πραγματικός αδελφός τού Σιού! Κοκκίνισε σάν Ιν­ διάνος ! Ό Κώστας καί ή "Άμπυ α­ πό τή χαρά καί τη συγκίνησί τους δεν έχουν καταλάβει πώς ό ίνδιάνος αποφεύγει νά δώση άμεση απάντησι στις ερωτή­ σεις τού Ελληνόπουλου. Πραγματικά, ό "Ίντσου Νά Τιάρα Ααμάτα ή ό Γενναίος "Αετός ιμέ την Τρυφερή Καρ­ διάς απως^μεταφράζεται τ ό­ νομά του, δεν είναι καθόλου χα ρσύμενος. Αυτός είναι πολύ

πιο δύσπιστος άπό' τον Γκρέ­ κο καί φοβάται μήπως ή Ά­ μπυ τούς στήνει καιμμιά και­ νούργια παγίδα καί ήρθε έτσι δήθεν αύθόρμηιτα νά ζητήσή συγγνώμη,, γιά νά τουμπάρη τό φίλο του... Λεν θέλει νά πή τίποτα αυτή τή στιγμή, γιατί ξέρει πόσο θά τον πικράνη άν τό κάνη... "Αποφασίζει όμως νά έχη τό νου του στην Άμπυ καί νά μην την άφήιση, νά βλάψη, κανέναν... Στις καρδιές των δυο νέών δεν υπάρχει αυτή τή στιγμή τίπότ" άλλο από ευτυχία. Εί­ ναι κάτι σάν τον ήλιο που λά ,μπει π ο γλυκ ά καί π ιό χάρου μένα μετά από τή θύελλα... ΑΙΠΑΗ ΧΑΡΑ

|«! ΑΦΝΙΚΑ ή πόρτα χτυ^ « πάει άλλη μια φορά. Τά Ε=£Β βλέμματα πού διασταυ­ ρώνονται σ" αυτό τό καινούρ­ γιο κτύπημα, είναμτώρα τρία. Καί στά τρία είναι ζωγραΦ σιμένη ή ίδια απορία. — "Εμπρός!, φωνάζει ό Κώ στας. "Εκείνος πού φανερώνεται αύτή τή φορά στο· άνοιγμα τής πόρτας, είναι ό Τζέντο, ό άδελφός^τής Άμπυ καί διάση­ μος σέντερ - φόρ τής «Αά Πλάτα»! Μόλις δλέτει την κοπέλλα τά μάτια του σκοτεινιάζουν. —Καλά μου είπαν πώς εί­ σαι εδώ!, μουρμουρίζει. 9 Ηρ­ θες μήπως πάλι γιά κανένα κα.νούργιο έκβιασμό·; Πριν ό Γκρέκο προλάβη ν3 άνοιξη τό στόμα του, ό Τζέν-

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

το γυρίζει προς αυτόν και συ νεχίζει: — .Νά μέ συγχωρής για την άδε,λφή μου... ζέρω δλα δσα ε χει ώς τώρα εναντίον σου, άλ λά σου υπόσχομαι να μην ξαναικάνη τίποτα πιά... Ευτυχώς έχει κΓ ένα προτέρημα, να μου λέη δλ’ αυτά που κάνει.. Ξέρω γιατί δεν έπαιξες την άλλη_φορά στο πρώτο παιχνί δι... ζέρω άπό την άρχή πώς σου φέρεται... Προσπάθησα νά της βάλω μυαλό, άλλά δεν τά κατάφερα... Προσπάθη σα νά της δώσω νά καταλάβη πώς ιό αγώνας και ή νίκη έχουν αξία μόνον δταν κερδίζωνται τίμια... Δεν μπορεί νά το νοιώ ση αμως καί σου ζητώ συγγνώ μη γι’ αυτό. Δεν θά σέ ξαναενοχλήση πιά... "Εχουμε μια θεία στήιν Αργεντινή... Θά τη στείλω εκεί πέρα γιά τιμωρία. "Ελα, "Αιμπυ!^ £Απλώνει κιόλας τό χέρι του Υ'ά νά πιάση τό χέοι τής άδελ φής του, άλλά ό Κώστας μπαί νει στη μέση,·. —Τζέντο^!, λέει ήρεμα, ή μις "Αμπυ εΐναι εντάξει άπό δώ καί μπρος. Ζήτησε συγγνώ μη γιά δ,τι έγινε καί δλα ξεχάστηκαν. Δεν υπάρχει πιά λό γος γιά τον όποιον νά τιμωρηθή! Ό Τζέντο γουρλώνει τά μά­ τια του κατάπληκτος. — Ζήτησε συγγνώμη ή "Αμπυ; ψελλίζει άνήσυχος. Σάν παραμύθι μου φαίνεται — ΚΓ αμως εΐναι άλήθεια. Είμαστε φίλοι τώρα πιά... Ό Τζέντο γυρίζει καί κυττάζει την κοπέλλα.

9

— "Αμπυ, λέει αυστηρά, πες μου μόνη σου άν δλα αυ­ τά πού λέει ό Γκρέκο εΐναι σω στά... Θέλω πολύ νά τά πι­ στέψω άλλά... — Εΐναι άλήθεια. μουρμου ρίζει εκείνη απλά. Καί εΐναι άλήιθε α χάρις σ’ αυτόν πού μπόρεάε νά μου συγχωοήση τό τόσο μεγάλο κακό πού του έκανα... Είπε πώς θέλει νά βλε πόμσστε... Φυσικά, άν δεν έχης άντίρρηΐσι... Ό Τζέντο χαμογελάει χα­ ρούμενος. — Αυτό εΐναι κάτι σπου­ δαίο πού δεν μπορούσα ποτέ νά τό φανταστώ!, μσυρμουοίζει. "Αν έχω άιντίρρησι! Κά­ θε άλλο, άγαπητή μου! Ό Γκρέκο εΐναι ένας αληθινός άν τοσς πού δεν μπορώ παρά νά τον θαυμάζω καί νά τον έκτιμώ... Στο σημερινό παιχνίδι ήταν υπέροχος.. *Όλοι έμεΐς οί άλλοι είμαστε πολύ μικροί μπροστά του... — Τζέντο, φωνάζει ό Πκρέκο στενοχωρημένος, δεν πρέ­ πει νά λες τέτοια πράματα! Είσαι άπό τούς π!ό μεγάλους παίκτεε τής Βραζιλίας! "Αν στην «Τόρεντ» είχαμε έναν σέν τεο - φόρ σάν κΓ εσένα, δεν θά χάναμε ποτέ κανένα παιχνίδι! Τά μάτια του παίκτου τής «Αά Πλάτα» αστράφτουν πα­ ράξενα. —Αάτό μου τό λες άπό ευ­ γένεια καί δχι γ^ατί τό πιστευ εις, Γκρέκο! — Δέν λέω ποτέ μου πρά­ ματα πού δέν τά πιστεύω στ8 άλήθεια. — Τότε λοιπόν, εΐναι ευκο-

10

λθ' αν θές νά μη χάνη ποτέ ή «Τόιρεντ»!... Ό Κώστας αναπηδάει. — Πώς; μουρμουρίζει για νά βεβαιωθή άν ό Τζέιντο λέει στ’ αλήθεια αυτό που του περ νάει από τό μυαλό. — Νά ιμέ πάρετε στην ομά­ δα σας! 3Εξ άλλου διαφορετι­ κά δεν θά ·μπάρουμε νά βλεπόιμαστε, όπως είπες στην "Αμ πυ !.. 5 Εσύ ιμ ένε ι ς στο Σ άο Πάοΐλο και ιμεΐς στο Ρίο ντε Τζανέϊρο... Του Κώστα τά ,ράτια άστρα φτουν από ευτυχία πού δεν τολμούσε ούτε νά την έλπίστμ — Τζέντο, μουρμουρίζει <με φωνή πού τρέμει ελαφρά^, τό λες στ5 αλήθεια πώς θέλεις νάρθης στην «Τόρεντ»; — Γιατι νομίζεις πώς θά σε κοροΐδευα; — Μά.. Γ ιατι είναι τόσο μεγάλη ή χαρά ,μου πού δεν

Μ’ ένα καταπληκτικό άλμα κατα­ φέρνει νά την πιάση.

ΓΚΡΕΚΟ

Μαζεύει για τρίτη φορά τη μπάλλα μέσ5 απ’ τά δίχτυα του.

μπορώ άκόιμα νά τό πιστέψω! — Κι^άμως, άν με θέλετε εΐιμαι πρόθυμος νάρθω, Γκρέκο! Κι5 εμένα ή ,μεγαλύτερη ε­ πιθυμία- είναι νά παίζω κοντά σου! Δεν έχω δη ποτέ ,μου άλ λ ον παίκτη σαν ικι’ εσένα! — "Αν ερθης, ή «Τόρεντ» θά έχη τον «μεγαλύτερο σέντερ φόρ τής Βραζιλίας! Δόσε μου τό χέρι σου! Οί δυο νέοι, ό διάσηρος κεν τρικός κυνηγός τηςΛ«Αά Πλάτα» καί ό 5 Αετός τού Σάο Π ά­ θλο, σφίγγουν^με θέρμη τά χέ­ ρια. Ή καρδιά τους εΐναι γε­ μάτη από συιγκίνησι. Ό Γκρέκο μουρμουρίζει α­ νυπόμονα : — Τζέντο,^έλα γρήγορα ε­ πάνω. Μπορεί νά προλάβουμε τον σενιό'Ρ Άντζελίλο στο γρα φειο του... — Τι νά τον κάνουμε;

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

— Νά σου πή τι π,ρέπει να κάνης για τή μεταγραφή..^ — "Ω, μην ανήσυχης. Είναι πολύ εύκολο·. Τώρα είναι άκρι βώς- ή εποχή πού αρχίζουν οί μεταγραφές και ό σύλλογός μου δον έχει δικαίωμα νά ,μέ κράτηση,: παρά τή θέληισί μου. Τό μόνο πού θά κάνη: είναι νά ζητήση ένα ποσό από τήν «Τόρεντ» για τήν αγορά μου.. .— Είμαι βέβαιος ότι θά το δώσουν, δ,τι ποσόν κΓ θ'/ εί­ ναι !, μουρμουρίζει τό 1 Ελλη­ νόπουλο μέ ανησυχία. "Ελα νά πάμε νά τον βρούμε! Ό Τζέντο δεν φέρνει άντίρρηισι. Ρίχνει μια χαμογελαστή ματιά στήν αδελφή του και α­ κολουθεί τον Γκρόκο. Σέ λίγα λεπτά, μπροστά στον διάσημο προπονητή τής «Τόρεντ», ό Τζέντο ετοιμάζει

'Ο κόσμος στις εξέδρες κρατάε^ πινακίδες μέ τ’ σνσμα του Γ κρέκο.

11

'Ο

Σιού

σκαρφαλώνει σοχή.

μέ προ­

μιά άίτησι γιά τήν μεταγρα­ φή και βάζει από κάτω τήν υ­ πογραφή του. Γυρίζει έπειτα στον Πκρέκο καί τό πρόσωπό του άστρα φτει από χαρά. —■ Σέ μιά βδομάδα^θά βρι σκάμαστε οίικογενειακώς στο Σάο Πάολο !, τού λέει. Ό σενιόρ Άντζελίλο φαίνε­ ται κΓ εκείνος εξαιρετικά ευ­ χαριστημένος. — Φάνηκε πολύ τυχερή ή «Τόρεντ», τούς λέει. 5Ακριβώς έχτές ό Φεράρμάς ζήτησε δια­ γραφή, γιατί θά πάη νά μείνη στήν Αργεντινή! "Ετσι κα νείς δεν θά μείνη, δυσ αρεστήμένος άπ5 όλη τήν υπόθεσι.. Μέ τή χαρά ζωγραφ ισμένη στά πρόσωπά τους ξεκινούν ό­ λοι μαζί σέ λίγο γιά τό σπίτι

Γ'ΚΡΕΚΟ τών δυο παικτών^τής «Τόρεντ» του Σιου και του Γκρέκο. 17Ε­ χουν αποφασίσει νά βρουν ττο λυ κοντά σίτο δικό τους κι" ένα σττίτι γιά τον Τζέντο κάί την "Άμιττυ, δταν θά έρθουν ατό Σάο Π άολο. Ή κοπέλλα χοροπηδάει α­ ϊτό την ευτυχία καί ό Γκρέκο με τον Τζεντο κάνουν σχέδια γιά τό μέλλον, κουβεντιάζον­ τας χαρούμενοι σαν παλιοί φι Αοι. Μόνο τό πρόσωπο του Σ ιού είναι ελαφρά συννεφιασμένο, μά τόσο έλαφρά πού κανείς άπό τούς άλλους δεν μπορεί ν3 άντιληφθή. Στο βάθος τών γεμάτων ει­ λικρίνεια ματιών του, πού πο­ τέ δεν μπορούν νά πουν ψέμα­ τα, υπάρχει μια μικρής σκιά. «Καλά είναι ολ3 αυτά, συλ­ λογίζεται ό Γενναίος Αετός. «Νά δούμε όμως, είναι πρα­ γματική ή φιλία πού ιμάς δεΓ χνουν ό Τζέντο καί ή λευκή κοπέλλα ή προσπαθούν νά κά­ νουν κακό στον χλωμό αδελφό μου τον Γκρέκο; Βέβαια ό Τζέντο υπόγραψε αίτησι με­ τεγγραφής στην «Τόρεντ»... Κανείς δεν ξέρει όμως... 3Ακόμα δεν είναι τελειωτικά δικός μας... Πρέπει νάχω τό νού μου Ή καρδιά τού Γκρέκο είναι αιχμαλωτισμένη άπό τις μα­ τιές τής γυναίκας... 3 Εγώ πρέ­ πει νά προσέχω καί γιά τούς δυό μας... Αυτός δέν μπορεί νά δη... Κύ άν κάποιος έχει κα κό στον νού του γιά τον χλωμό αδελφό^ μου, αλλοίμονο του τό­ τε! ...»

Ο ΝΕΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ

ΘΑΝΕΙ ή Κυριακή τό α­ πόγευμα καί τό γήπεδο τής^ «Μπόικα» στο Σάο Π άολο είναι καί πάλι στις δό­ ξες του. Σήμερα θά γίνη ένας μεγά­ λος αγώνας, ό ημιτελικός γιά τό Κύπελλο τής^ Βραζιλίας. "Αντίπαλοι θά είναι, ή φημι­ σμένη «Τόρεντ», ή ομάδα τού "Αετού τού Σάο Πάολο, του νεαρού Γκρέκο, καί ή Ρίο Γκράντε, νικήτρια στον προη­ μιτελικό τής «Μπάκα». Ή 3Άμπυ καί ό Τζέντο έ­ χουν μείνει στο Σάο Πάολο γιά νά παρακολουθήσουν τό παιχνίδι τής ομάδας πού σέ λίγες μέρες θά είναι καί επί­ σημα ή ομάδα τους. Ή «Ρίο Γκράντε» βγαίνει πρώτηι στο γήπεδο. Τά πλήθη την χαιρετούν μ* ενθουσιασμό. μ3 όλο πού οι περισσότεροι—σχεδόν όλοι— είναι σήμερα φί λοι τής «Τόρεντ». "Οταν βγαίνη ή «Τόρεντ» στο καταπράσινο γήπεδο, έ νας σωστός πανζουρλισμός ξε σηκώνεται στις κατάμεστες ά­ πό ανθρώπους κερκίδες τού γη πέδου, πού κρατούν π.νακίδες με τ3 δνομα τού Γκρέκο! Κι3 αμέσως ή κραυγή «Γκιρέ κο—ιΓκρέκο», υψώνεται μεσού ρανα γιά νά^ύ ποδεχτή τον μι­ κρό ηρώα τών γηπέδων. Οί φίλαθλοι δεν έχουν ξεχάσει ακόμα τό προχθεσινό παιχνίδι του. Δέν είναι δυνα­ τόν νά ξεχάσουν τό πείσμα καί την αυτοθυσία του μέχρι τήν

Φ

Ο ΗΡΠΣ ΤΠΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

τελευταία στιγμή, πού χάρισαν τή νίκη στην αμάδα τους έκεΐ που ήταν οριστικά χαιμένιηι... Με τή φαντασία τους ξανα­ βλέπουν, τώρα που άντικρύζουν τό λιγερό ανάστημά του, τις θυελλώδεις του εφόδους προς τό αντίπαλο τέριμα και είναι βέβαιοι πώς καί σήμερα θά παρακολουθήσουν τις ίδιες συγκλονιστικές εικόνες άπ5 αυ τό τό νεαρό παλιληκάρ ι που ξέ ρει νά τους ήλεκτρίζηι σαν τή λάμψι τής άστρατττής. Ό διαιτητής σφυρίζει και οΐ δυο ομάδες παίρνουν τις θέ­ σεις τους για τήν έναρξι του παιχνιδιού. Ή σέντρα γίνεται από τούς παίικτας τής «Ρίο Γκράντε», γιατί ή ομάδα του Σάο Πάολο έκέρδισε τό τέρμα. Ό Γικιρέκο από τήν αρχή υ­ ποχωρεί και βρίσκεται πίσω στήν άμυνα. Κανείς δεν ιμπορεί νά καταλάιβη τον λόγο. Μ5 δλο πού ή Ρίο Γκράντε είναι ιμιά (μεγάλη, αμάδα, όλοι βλέπουν σήμερα σαν φαβορί τήν «Τόρεντ» καί ξέρουν πώς τό ξανθό Ελληνόπουλο είναι ό καλύτερος επιθετικός παί­ κτης της. Γιατί λοιπόν νά κλεί νη τό παιχνίδι πριν καλά-καλά άοχίση; Αλλά ό Γικρέκο έχει φυσι­ κά τό λόγο του... Ξέρει τό φάρ μακό πού χρειάζεται ό Σιού γιά νά είναι ό ανυπέρβλητος ε κεΐνος /μπάκ πού τον τρέμουν όλοι ο! αντίπαλοι καί δεν ,μπο ρεΐ νά βρεθή ό κυνηγός που θά τρν περάση.

13

Τρέχει λοιπόν συνέχεια πί­ σω από τον Αχώριστο σύντρο­ φοι του καί δεν άργεΐ νά βρή τήν ευκαιρία πού γυρεύει. Στο πρώτο ιμελέ πού δή­ μιου ργεΐται ιμπροστά στο τέρ μα τής «Τόρεντ», ό Σιού πη­ δάει γιά κεφαλιά. Παρ’ όλο πού στη φάσι βρίσκεται κΓ ένας αντίπαλος, 6 Γικιρέκο πηρ δάει κι* αυτός ιμαζί του. Αντί νά χτοπήιση, τή μπάλλα. δίνει :μιά γερή κεφαλιά στο πίσω μέρος του κρανίου του Ινδιάνου, τή στιγμή πού ό διαιτητής σφυρίζει τό φάουλ, γιατί βρίσκονται δυο παίκτες τής «Τόρεντ» καί ένας τής «Ρίο Γκράντε». Στο ιμεταξυ όμως ό Σιού έ­ χει γίνει πραγματικό θηρίο. Τό .-μυαλό του σκοτεινιάζει μέ­ σα σέ μιά στιγμή. Μιά φοβε­ ρή σκηνή από τήν παιδική του ηλικία έρχεται στό ,μυαλό του όταν 6 ύπουλος Ινδιάνος, ό Μαύρος Άπαχης, προσπάθη­ σε νά δολαφονήση τον πατέρα του γιά νά του πάρη τήν Αρ­ χηγία (*). Κάθε φορά^πού σύτή ή σκηνή έρχεται στο μυ αλό του Σιού, γίνεται θηρίο όπως τώρα. Νομίζει πώς ό Μαύρος Άπαχη,ς βρίσκεται έ­ κεΐ ιμέσα στο γήπεδο καί πώς θά χάρη με ιμιάν αποτυχία τής ό>μάδας του. Αυτό κάνει τρελλό τον Γενναίο Αετό καί μέ­ σα σέ μιά στιγμή Αλλάζει καί από έκεΐ που εΐναι άπελπιστ.κά νωθρός, γίνεται πρα­ γματικός κέρβερος τής άμυντι (*) Δισβαισιε τό 3ο τεύχος του «ΓΚ,ΡΕΚΟ» ιμέ τί.τίλοι: «Ό Σηου Θια-

μΔτ(οιι> ιτόν Μαύρο Άττάχη»,

Ϊ4 κής περιοχής τής «Τόρεντ». Ό Γκρέκο έχει καταλάβει πώς αυτή ή περίεργη αλλαγή συμβαίνει στον φίλο του όταν χτυπήιση μέ δύναμι στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, και φροντίζει κάθε φορά που του δίνεται ή ευκαιρία νά τού δώση αυτός τό χτύπημα που του χρειάζεται για νά γίνη ό με­ γάλος ποδοσφαιριστής που λα τρεύουν οί ιμυριαδες των οπα­ δών τής «Τόρεντ». Στο μεταξύ δμως, πού ό Ιν­ διάνος γυρίζει καί κυττάζει ο­ λόγυρα μανιασμένος μήπως 6ή σέ καμιμιά μεριά ανάμεσα ατούς θεατές τον Μαύρο Άπάχη για νά χυιμήξη; επάνω του νά τον τμωρήση γιά τήν άτΐιμη, καί φοβερή πράξι του, τό φάουλ χτυπιέται. Ή μπάλλα — πραγματική βολίδα — πού φεύγει από τά πόδια τοΰ κεντρικού κυνηγού

£ ΐή βλέπει νά φεόγη, κρύβοντας

ΤΟ πρόσωπό της μ’ ένα σάλι.

ΓΚΡΕΚΟ

τής «Ρίο Γκράντε», περνάει ξυ στα στο οριζόντιο δοκάρι τής «Τόρεντ» κάνοντας τούς οπα­ δούς τής τοπικής ομάδας νά λαχταρήσοον. Αμέσως δμως, τό χτυπο­ κάρδι τούς περνάει. Βλέπουν τον Γκρέκο — πού δεν έχει πια δουλειά πίσω — νά τρέχη σάν κεραυνός πρός τό αντί πσίλο τέρμα. Ή μπάλα βρίσκεται στα πό δια τού Σιού πού με μανία α­ συγκράτητη άρχίζει νά άλωνί ζη τό γήπεδο. Κανείς δεν μπορεί νά τού φοάξη, τό δρόμο καί ή ταιχύτη τά του εΐνα· καταπληκτική. Σ χεδόν υπεράνθρωπη.. Ό Γκρέκο βοίσκεται σέ εύ νοϊκή θεσι. "Ολοι οί άλλοι ο­ πισθοφύλακες τής «Ρίο^Γκράντε» έχουν τ-ρέξει νά αναχαιτί­ σουν τη θύελλα πού έρχεται καταπάνω τους καί τον έχουν αφήσει μόνο. -— Πάσσα! Πάσσα! Ό Γκρέκο είναι μόνος του!, ούρ λιάζουν οί θεατές ξέφρενοι. Ό ίνδ άνος δμως δεν ακού­ ε ι. 3Από τήν πρώτη, στιγμή τής^ ,αανίας του, είναι πάντα, έκτος εαυτού, τόσο πολύ, πού 5έν μπορεί νά σκεφθή λογικά. Θέλει μόνος του νά χυθή μέ­ σα στο αντίπαλο τέρμα καί νά σηιμείωση τό γκάλ σάν έκδίκησ·ι εναντίον τού τρομερού Μαύρου ’Απάχη. Πολλές φοσές ώς τώρα τό έχει κατόρθωσε1 ό Σιού νά πε ράσηι από ολόκληρη τήν ομά­ δα πού αντιμετωπίζουν καί νά βγάλη γκολ, πάνω στον Φοβε­ ρό θυμό τομ?

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

1§

Τώρα όμως στέκεται άτυ­ χος. "Ενας οπτό τους παίκτες της «Ρίο Γκράντε», βλέποντας πώς κανείς δεν εΐναι ικανός νά πάρη τή μπάλλα απ’ αυτόν τον μαινάμενο Ινδιάνο, ρίχνεται ά πό πίσω του καί του βάζει τρι κ λ σποδιά. Ό Σιού βλέπει τον κόισίμο άπό την ανάποδη. . /Έρχεται ένα σωρό κουβάρι κάτω στο χόρτο του γηπέδου καί ή μπάλλα φεύγει μακρυά, για νά άποκρούση αμέσως έ­ νας δεύτερος μπάκ που είχε έρθει νά βοηιθήση τον συνάδελ ψό του. Ωστόσο ό διαιτητής σφυρί Ό Ζοονίνο έχει κολλήσει στην ζει αμέσως τό φάουίλ, πού εί­ τηλεόροΰσι. ναι πολύ αριστερά άπό την πε ριοχή τής «Ρίο Γκράντε» καί Ό Όζον ελίσσεται θαυμά­ προς τή γραμμή του άράουτ. σια μέσα στήν περιοχή των Ό Ρκιοέκο διώχνει τον Σι ου αντιπάλων καί αυτό πού έπίσω στή θέσι του καί τό φάπιδ.ώκει τό καταφέρνει μέ τήν ουλ τό χτυπάει ό αριστερός απαράμιλλη,; τέχνη του. χάσ Όρλάντο. Παρασύρει δλους τούς αν­ Ή ιμπάλλα σχηματίζει μιά τιπάλους προς τό μέρος του, •μεγάλη και μ πύλη; καί κ στ ευθύ δίνοντας τήν έντύπωσι δτι πρό νεται προς τό μέρος πού βρί­ κειτα( νά σουιτάρρ. σκεται τό Θρυλικό πιά Ελλη­ Κι^δμως δεν κάνει σούτ. νόπουλο. Ανάμεσα άπό μιά «τρύΌ Γκρέκο όμως βρίσκεται τια» δυο παικτών τής «Ρίο περικυκλωιμένος άπό ένα σω­ Γκράντε», κάνει μιά κοφτή ρό γιγαντόσωμους αντιπάλους μπαίλλιά προς τά εμπρός. του. Ό Γκρέκο καιρσφυλακτεΐ. ’Παρ5 δλ’ αυτάν τό άλμα Ό θαυμάσιος αυτός παίκτης του είναι τόισο υπέροχο, ώστε έχει καταλάβει άπό τήν άρτό κεφάλι του φτάνει ψηλότε χή τό σχέδιο του συναδέλφου ρα άπό δλων των άλλων. του καί είναι έτοιμος νά τρέΜέ κεφαλιά πασσαρει στον ξη τήν κατάλληλη: στιγμή. Χύ μέσα δεξιά τής «Τόιρεντ», τον,< ■ νεται λοιπόν σάν άστραπή άΌζόν, πού ύστερα άπό αυτόν νάμεσα άπό τό τείχος τής άπνσι ό καλύτερος κυνηγός® μύνης τής «Ρίο Γκράντε». Ή τής αμάδας. μπάλλα βρίσκεται στή σι> _ ~

λ

>

ρ

τ

^

16

Υΐμή πάνω στο πόδι του, Ινώ ή άμυνα των αντιπάλων πανικοβάλλεται. Τον κυτ τάζουν μέ αγωνία. Δεν μπορούν νά έπέ;μβουν <μ5 δλο που βρίσκον­ ται τόσο κοντά τους. Τό άρυ στερό του Γκρέκο· είναι σω­ στός κεραυνός. Μ5 δλα αυτά τώρα τό σούτ που κάνει είναι σιγανό καί τεχνικό για νά εί­ ναι πιο βέβαιος γιά την άκρί(βειά του. Ό τεριματοφύλαξ της «Ρίο Γκράντε» ξεγελιέται κι’ εκεί­ νος και κάνει βουτιά στά πόδα του Ελληνόπουλου νομί­ ζοντας άτι θά στείλη κορμιά από τις συνηιθισιμένες του 6ο λίδες γιά νά τον προλάβη. Ό Γκρέκο σπρώχνει άνάλα φρα τή .μπάλλα στην αντίθε­ τη γωνία καί εκείνη κυλάει στά δίγτυα, ενώ τά πλήθη έ­ ξαλλα από χαρά καί ένθουσια σμό, ξεσπούν σέ ούρανοιμήκεις ζητωκραυγές. Οι συμπαΐκτες του Γκρέκο τρέχουν νά τον συγχαρούν καί νά τον φιλήσουν γιά τή μεγά­ λη επιτυχία του. Ό δοόιμος προς τή νίκη καί προς τό Κύπελλο είναι κιόλας ανοιχτός, από τήν άσχή τού παιχνδιού, γιατί δεν έχουν περάσει παρά μόνο δυο λε­ πτά από τήν έναρξί του. Ή «Ρίο Γκράντε» πεισμω­ μένη γιά τήν αποτυχία καί5 πιρό του φάσματος τής ήττας κάνει αμέσως ιμιά καλή κα­ τεβασιά. Ό έξω άριστερά κατεβαί­ νει σάν θύελλα πάνω στή γραμ μή τού άράουτ. Ό Σιού τρέ­ χει σάν ταύρος πού όριμάει

ΓΚΡΕΚΟ

στό θύμα του, νά τον άνακό­ ψη, Έκεΐνος καταλαβαίνοντας πώς θάνα,ι αδύνατον νά προσ­ πέραση τον τρομερό Ινδιάνο, κάνει αμέσως σέντρα. Ή μπάλλα φθάνει κατ’ ευ­ θείαν στό ποδάρι τού διάση­ μου σέντερ - φόρ τής «Ρίο Γκράντε», Σελίνκο. Ένα κατ’ ευθείαν, άστραπιαΐο σούτ φεύ γει απ’ αυτό. Κ εραυνός πραγμ ατ ικός;, που τρέχει προς τό Γ τού τέρ ματος τής «Ίορεντ», άλλά θαυμάσιος ό τερματοφύλακας Λορέντσο, βρίσκεται σέ καλή θέσι καί κάνει μιά απίθανη έκτίναξι. Καταφέρνει νά την π άση. τήν τελευταία στιγμή, ενώ τά πλήθη τών οπαδών τής «Τόρεντ» χειροκροτούν ,μέ ένθουσ ι ασμό καί <μαζί μέ ^ά­ νακ ουφ ι σι, πού ένας καινούρ­ γιος. τρομερός κίνδυνος έχει περάσει. Στή συνέχεια, έρχεται πά­ λι αμέσως ή σειρά τής «Ρίο Γκράντε» καί τών λίγων οπα­ δών της πού βρίσκονται στο γήπεδο ν ά λ αχτ αρήσ οον. Ό Γκρέκο παίρνει μιά μακρυνή ,μπαλλιά από τον δεξιό χάφ, τον Ραμόν. Κετεβαίνει ασύλληπτος σέ τσχύτη;τα άπό τό κέντρο. ^ Δυο άμυνόιμενοι τρέχουν νά τον άναχ σ ι τ ίσο υν. Ό ’ Αετός τού Σάο Πάολο τφοτίίμάει νά πασσάρη στον αμαρκάριστο Φεράρ, γιά νά ιμήν κινδυνεύση- νά χάση τή μπάλλα. Έκεΐνος τού τήν πετάει πάλι μπροστά κι* έτσι ρ' ένα γρήγορο τρίγωνο, ή

Ο ΗΡΠ ΣΤ0Μ ΓΗΠΕΑΠΝ άντίστασις των μττόοκ έχει έκ μηΐδενισθή. Ό Γκρέκο έξαπολύει απτό μοοκιρυά τον κεραυνό του, για­ τί ό σέντερ - μπάκ τής «Ρίο Γκράντε», ρίχνεται ορμητικά νά τον άνακόψη. Ή μπάλλα -φεύγει σφυρί­ ζοντας από τήν ταχύτηιτα καί περνάει ξυστά -άρτο τό κάθε­ το δοκάρι τού τέρματος. Τό παιχνίδι συνεχίζεται ,μέ τό ίδιο πάντοτε πείσμα. ^ Ό τερματοφύλακας τής^ όιμάδος «Ρίο Γκράντε» στήνει -ιή ιμπάλλα στην άκρη τής περ οχής του καί τήν επαναφέ­ ρει μέ δυνατό χτύπημα μέσα στο γήπεδο. 5Αμέσως αμως ξανάρχεται στην κατοχή των παικτών τής «Τόρεντ». "Ολα τά παιδιά τής τοπικής ομάδας παίζουν μέ μεγάλο κέφι καί ένθουσ,ασμό σήμερα. Βλέπεις πώς εί­ ναι αποφασισμένοι νά έγκαταλείψουν οπωσδήποτε νική­ τα! τό γήπεδο·. Περίτεχνοι συνδυασμοί ζωγραφίζονται έ πάνω στο ικαταπράσινο χαλί. Ό Αάντος πετάει μέ κεφα λ ιά τή^ μπάλλα στον Ρ σιμόν κι5 εκείνος αμέσως στον Γκρέ­ κο, πού χωιρίς καθυστερησι κάνει ιμιά έξοχη πάσσα πιρός τον έξω δεξιά Βάργκας. Ε­ κείνος μπαίνει ταχύτατα καί σεντράρει ωραία.. Ή μπάλλα φτάνει στο κε­ φάλι τού Φεράρ πού τή γυ­ ρίζει άπ5 ευθείας στον Όζον. Αυτός ανάμεσα από δυο αν­ τιπάλους τή ρίχνει γκελάτη προς τον Γκρέκο, άν καί βρί­ σκεται σέ καλή θέσι γιά νά

σουτάρη. "Ολοι όμως οί παί­ κτες τής «Τόρεντ» έχουν με­ γαλύτερη εμπιστοσύνη στά ποδάρια το ΰ ξανθού Έλληινό πουλου, παρά στά δικά τους. 'Καί δεν έχουν άδικο. Ό Γκρέκο γιά μια φορά α­ κόμα κεραυνοβολεί τον αντί­ παλο τερματοφύλακα. Αίγο π.ο ιμέσα από τή γραμμή τής μεγάλης περιοχής πιάνει τό φοβερό σούτ καί μ5 όλα αυτά είναι τόσο τρομακτικό, ώστε εκείνος δεν προλαβαίνει ούτε νά κινηθή καί ή μπάλλα έχει ξετινάξει τά δίχτυα καί τους έξαλλους άιπό ενθουσιασμό θε ατές πού ξεσποΰν σέ καινούρ γιες ξέφρενες ζητωκραυγές. Τώρα ή «Τόρεντ» παίζει μέ ακόμα μεγαλύτερον αέρα καί εκείνοι τής «Ρίο Γκράντε» μέ πιο πολύ πείσμα. Ό Σελίνκο, ό σέντερ φόρ τής ξένης ομάδας κάνει μιά κα νούργια πρασπάθεια νά «μπή» μέσα στήν περιοχή τής «Τόρεντ». Μέ θ αυμ άσ ι ε ς πρ οσπο ιήσεις ξεπερνάει τον Αάντος καί τον Σάντι κι5 έτοιμάζετα, γιά σούτ. Τήν τελευταία δμως στι­ γμή τ,ραικέρνει επάνω στον φο βερό Σιού, πού δεν άρκείται νά τού απόσπαση τήν μητάλλα καί νά τήν απόκρουση:. Τού τήν κλέβει σάν αέρας μέοα από τά πόδια του καί ρίχνεται γιά δεύτερη φορά ε­ ναντίον τού τέρματος τής «Ρίο Γ κράντε». Ό Γενναίος 5Αετός δεν έ­ χει ακόμα ξεχάσει τήν τρικλο ποδιά πού τού έβαλαν και Θέ

λει νά έπιτύχη μόνος του τέρ­ μα. 5Αττοψ'ςχσίζει λοιπόν τώ­ ρα, νά πάρη. την έικδίκησί του γιατί δσο καλά κι5 άν παίζη στην άμυνα, τπο καλά τήν κα ταλαβαίνει τήν εκδίκηοί του μ’ ένα προσωπικό γκολ. Έΐναι πραγματικά διαβολε μένος. Είναι ασύλληπτας καί τρομερός. Κανείς δεν κατα­ λαβαίνει γιά πότε περνάει ά νάμεισα από τόσους αντιπά­ λους πού όρμουν νά τού φρά­ ξουν τον δρόμο καί βρίσκεται μέσα στην περιοχή τής «Ρίο ΓΊκράντε». Πάνω από τή γραμμή α­ κριβώς, σουτάρει μέ μανία;. Ή ρπάλλα άικούγετα» νά χτυπάηι ρ’ έναν ξερό χτύπο στο

παπούτσι του καί ύστερα χά νεται από τά μάτια των παι­ κτών καί των θεατών πού παρευρίσκονται' στήν απίστευτη αυτή σκηνή. "Υστερα τήν ξαναβλέπουν δλοι μπερδεμένη μέσα στά 6ί χτυα τής «Ρίο Γικράντε»! Ό τερματοφύλακας άναυ­ δος καί ταραγμένος μαζεύει γιά τρίτη φορά τή ρπάλλα μέ σα από τά δίχτυα του. •Καί τό παιχνίδι συνεχίζε­ ται πάντα μέ τό καινούργιο σφύριγμα τού διαιτηιτού κι* ανάμεσα στο πανηγύρι τής λαομάζας πού παρακολουθεί γοητευμένη τό απαράμιλλο παίξιμο όλων τών παιδιών τής «Τορεντ» καί ιδιαίτερα τού

ι0 δαιμόνιος ντέτεκτιβ τινάζεται άξαφνα ψηλά.

0 ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

'Ο Γκοέκο παραγματοποιεΐ ενα τρομερό ανάποδο ψαλίδι. Ή μττάλλα ψεύγει σά βολίδα από τό πόδι του καί...

Πκρέκο και του Σιού. Μά τώρα πια κάνεις δεν αμφιβάλλει για τό ποιος θα είναι ό νικητής. "Έχουν περά­ σει ιμόλις είκοσι λεπτά και ιμέ 3—0 στην πλάτη τους οί παΐκται τής «Ρίο Γκράντε», βλέπουν τους αντιπάλους τους νά ορμουν ακάθεκτο η μέ επι­ κεφαλής τον άέρινο "Αετό τοΰ Σάο Πάολο, για νά επιτύχουν κΓ άλλα γκολ. Καί πραγματικά, έχουν τό σο πείσμα τά παιδιά τής «Τό ρεντ», που θάλεγες πώς αυ­ τοί είναι πού χάνουν ιμέ 3—Ό κι" έχουν αποφασίσει με κά­ θε θυσία νά ισοφαρίσουν!

Κάθε προσπάθεια πιά τής «Ρίο Γκράντε», είναι νά απο­ φυγή <μιά πραγματική συντρι­ βή καί γι" αυτό μαζεύονται δ 'λοι μέσα ιστό τέρμα τους καί αρχίζουν την απεγνωσμένη· ά­ μυνα στις επιθέσεις των κυ­ νηγών τής «Τόρεντ» που μοι­ άζουν σάν πειναισμένα λιον­ τάρια:. ΊΗ ίδια εικόνα συνεχίζεται καί ώς τό τέλος του ημιχρό­ νου ικαί ώς ;τό τέλος ακόμα του παιχνιδιού, που καταντάει σέ •μιά τρομακτική, ιέπίδειξι τέ­ χνης από μέρους τής νικήτριας ομάδας. "Ανάμεσα στις μυριάδες

των θεατών, ή "Αμητό —ιστό πλευρό του1 αδελφού της Τζέν το— μπορεί σήμερα ελεύθε­ ρα νά πανηγυρίζη για την υ­ πέροχη, ιάπόδοσ ι του Γκρέκο καί για τά περίφημα γκολ πού έχει πετύχε ι. Τά χέρια της έχουν κοκκι­ νίσει από τά πολλά χειροκρο τήματα. Τά μαλλιά της έχουν λοθή μέ τό νά πετιέται κάθε τόσο όρθια και νά ζη,τωκραυγάζη μέ ξέφρενο ενθουσιασμό υπέρ τού ξανθού Ελληνόπου­ λου καί υπέρ τής «Τόρεντ»!... Ό αγώνας τελειώνει μέσα σέ μιά αληθινή αποθέωση ιμέ τό ευρύ σκορ των 6—0! Ή «Τόρεντ» (βρίσκεται πιά πολύ κοντά στο Κύπελλο τής Βρα­ ζιλίας, πού θά τό δ.εκδίκηση την άλλη ι Κυριακή, από τή «Μποταφόγκο», την περίφημη ομάδα των μεγάλων διεθνών άσσων καί μάλιστα μέσα στο Ρίο ιΝτέ Τζανέϊρο. Ωστόσο είναι όλοι τους αίσιόβαξοι. Ή ομάδα τους βρί­ σκεται στην καλύτερη! φόρμα της καί είναι ασφαλώς ή ι­ σχυρότερη, πού έχει αποκτή­ σει ποτέ ό σύλλογος τού Σάο ■Πάολο στην ιστορία του. °Όλα τά παιδιά καθώς βγαί νουν από τό γήπεδο ιμέ την κουρασι αλλά καί τή λάμψι τής χαράς άποτυπωμένη στο πρόσωπο, οραματίζονται τό μεγάλο καί βαρύτιμο, αστρα­ φτερό Κύπελλο πού συμβολί­ ζει τή Νίκη καί τή Δόξα καί πού την άλλη Κυριακή πρέπει οπωσδήποτε νά γίνη δικό τους!

Η ΕΞΑΦΑΝ1ΣΙΣ ΤΟΥ ΓΚΡΕΚΟ

ΙιΝΤΣΟΥ ΝΑ ΤΙΑΡΑ ΛΑΜΑΤΑ γυρίζει την άλλη μέρα τό μεσημέ­ ρι στο σπίτι όπου μένει μαζί μέ τον Γκρέκο. <Ε?ναι χαρούμενος ακόμα ά πό τή χθεσινή μεγαλειώδη νί κη, τής «Τόρεντ» καί σφυρίζει εύθυμα, πράγμα πού πολύ σπάνια συμβαίνει στον Σιού. "Έχει μάλιστα ξεχάσει και την ανησυχία του εξ αίτιας τής ξαφνικής συμμαχίας πού έγινε ανάμεσα στον φίλο του καί στούς αδελφούς Τζέντο. Μπαίνοντας όμως στο σπί­ τι, δεν βρίσκει εκεί τον «χλω­ μό αδελφό του». Φυσικά, αυτό δεν τον στενοχωρεΐ καθόλου. Δεν εΐναι ή πρώτη; φορά πού ό Γκρέκο τυ­ χαίνει νά μη βρίσκεται στο σπίτι τους.^ Είναι όμως αργά καί ό(που νάναι πρέπει οπωσ­ δήποτε νά γυρίση άπ5 όπου κύ άν έχη πάει. Κάθεται λοιπόν κι5 αρχίζει νά διαβάζη μιά άθλητική εφη­ μερίδα πού έχει αγοράσει καί πφ ^ περ ιγράφη τον χθεσ ι νό μεγάλο αγώνα ανάμεσα στην «Τόιρερντ» καί στη ομάδα τής «Ρίο Γκράντε». Ή κριτική γιά τό παίξιμό Του είναι ενθουσιώδης καί ό Γενναίος Αετός καμαρώνει μέ τό δίκιο του γιά όσα γράφουν οι αθλητικοί συντάκτες γιά τό άτομό του. Μά αφού διαβάζει δυο καί τρεΐς φορές αυτά τά ίδια πρά μ στα, στο τέλος σηκώνει τό

Ο

© ΗΡΩΣ ΤΩΗ ΓΗΠΕΔΩΝ

κεφάλι του και κυττάζει τό με γάλο ρολόι πού βρίσκεται άνάμεσα στα δυο κρεββάτια, στο δικό του καί τού Γκρέκο. Τρομάζει καί μονομιάς τά μάτια του γεμίζουν ανησυχία. Είναι περασμένες τρεΐς, μια ώρα δηλαδή πού ποτέ ό φίλος του δέν εχε( λείψει από τό σπίτι τους. Κορμιά φορά ό Σ ιού δεν θυμάται νά έχη άρ γήιση περισσότερο από τις δύο. Ό Ινδιάνος πετιέται όρθι­ ος καί τρέχει στο παράθυρο που βλέπει στον δρόμο μεστήν ελπίδα νά άντικρύση άιπό έκεΐ τον Γκρέκο, "Αδικα όμως. Τό Ελληνό­ πουλο δέν φαίνεται όσο· παίρ νει τό μάτι του, μέχρι τό τέρ μα τού δρόμου. Ό Σιού ξαναγυρίζει τότε μέσα καί άρχιζει νά κάνη; νευ ριικές βόλτες μέσα στο δωμά­ τιο* μέ τά χέρια δεμένα πίσω στη οάχι του. Πάνω· στο μέτωπό- του έχουν χαραχτή βαθειές ζάρες. Προσπαθεί νά καταλάβη που εΐνα, δυνατόν νά βρίσκε ται ό φίλος του αυτή τήν ώρα άλλα δέν τά καταφέρνει. Μισή ώρα ακόμα πηγαίνει κΓ έρχεται έτσι σάν φυλακι σμένο θηρίο, μέ τήν έλπίδα δτ, από στιγμή σέ στιγμή ό Γκοέκο θά φανή. Καί συνέχεια τρέχει στο παράθυρο καί κυττάζει τον δρόμο. Ό Σ ιού δέν μπορεί νά βαστήδη περισσότερο. "Έχει χλωμιάσει τόσο, πού ασφαλώς εΐναί πιο χλωμός α­ πό τον.,, «χλωμό αδελφό του».

21

5Ανοίγει τήν πόρτα καί βγαίνει στο δρόμο. Μπαίνει στον πρώτο τηλε­ φωνικό θάλαμο πού βρίσκει ε­ μπρός του καί αρχίζει νά κά­ νη τηλεφωνήματα σέ όλους τούς γνωστούς πού είναι δυ­ νατόν νά βρίσκεται ό Αετός τού Σάο Πάολο. Πουθενά όμως δεν μπορεί νά τον πετύχη. "Οχι μόνο δέν βρίσκει τον Γκρέκο σέ κανένα άπό τά νού­ μερα πού παίρνει, αλλά ολοι οί γνωστοί τους, πού τούς ρω τάει, δέν έχουν δ ή καθόλου σή μέσα άπό τό πρωΐ τό ξανθό Ελληνόπουλο. Μαύρος τρόμος γεμίζει τό­ τε στη στιγμή τήν καρδιά τού Γεννα ίου* 5Αετού. Παίρνει ένα ταξί καί τρέχει ολόισια στο γήπεδο. Ή τελευ ταία του ελπίδα πώς ό αχώ­ ριστος φίλος του μπορεί νά βρίσκεται έκεΐ, βγαίνει κΓ αύ τή ψεύτικη, Ό Σιού εγκαταλείπει καί τό γήπεδο μέ βαρειά καρδιά. "Ολες οί προχθεσινές υπο­ ψίες του έναντίον τής "Αμπυ αρχίζουν νά θεριεύουν πάλι καί κινδυνεύουν νά τον τρελλάνουν. Χωρ^ίς νά χάση τον καιοό ά ποφασίζει ^νά πάη ατό· ξενο­ δοχείο πού μένει ή κοπέλλα μέ τον αδελφό της, γιά νά δή μήπως ο Γκρέκο βρίσκεται έ­ κεΐ παρά τή Θέλησί του, για­ τί διαφορετ κά δέν θά έμενε ποτέ τόσο άαγά χωρίς νά τον ειδοποίηση. Πριν τό κάνη αυτό*, τρέχει άλλη, μιά Φορά στο σπίτι τους

22

μήπως στο μεταξύ ό Κώστας έχει γυρίσει. ιΠάλ- όμως δεν τον βρίσκει εκεί. ■Μέ σφιγμένα τα δόντια α­ πό την αγωνία, πού έχει αρ­ χίσει νά θεριεύη για τά καλά στην καρδιά του, παίρνε-, πά­ λι αμάξι και τρέχει στο ξενο­ δοχείο οπού έχουν καταλύσει ό Τζέντο μέ την αδελφή του. Δεν ιμπαίνει όμως από την κυρία είσοδο, άλλα πηγαίνει απτό την πίσω μεριά τής αυ­ λής του κτιρίου. Ό Σ-ισύ ξανάρδε ικ2 έχτές έδώ -μαζί μέ τόν Γκρέκο καί τούς καινούργιους τους φίλους καί ξέρει πολύ καλά που βρί­ σκεται τό διαμέρισμά τους. Φτάνει λοιττον κάτω από μια βεράντα καί σταματάει. Ρίχνει /μια (ματιά ολόγυρα γιά νά δή αν δεν τόν παρσκολου6 ή κανένα μάτι. Ευτυχώς ό κήτος βρίσκεται >

λ

*0 £$νίνρ γλυτώνει παρά τρίχα

ΓΚΡΕΚΟ

όλότελα άδειος αυτή τη στι­ γμή·.

Τότε ό Γενναίος Αετός, δί­ χως νά δ1 στάση περισσότερο, σκαρφαλώνει μέ προσοχή στη βεράντα πού είναι ακριβώς του δωματίου τής 'Άιμπυ. Ή πόρτα τής βεράντας αυ­ τής όδηγεΐ στην κρεββατοκάμαρα τής νέας, πού εΐναι όλό­ τελα έρημη τούτη την ώρα. Ευτυχώς είναι ανοιχτή αυ­ τή τη στιγμή, κι5 έτσι ό Σιού δίχως αργοπορία χώνεται μέ­ σα στο δωμάτιο. Ή άλληι πόρτα στην αντί­ θετη πλευρά του δωματίου εί­ ναι κλειστή. Ό Σιού τρέχει σ’ αυτήν καί στήνει τό αυτί του. 5Ακούει κάτι σιγανούς θο­ ρύβους στο πλαϊνό δωμάτιο. Μέ μεγάλη; προσοχή νά μην κάνη, θόρυβο, γυρίζει τό χερού λι τής πόρτας την ανοίγει τό­ σο λίγο ώστε νά σγηματισθή μιά μικρή χαραμάδα. Βλέπει την "Αματυ, πού βρί σκέται ολομόναχη εκείνη την ώρα. 5Από τίς ετοιμασίες ό­ μως πού κάνει, καταλαβαίνει ότι πρόκειται νά βγή. Τελευταία ή κοπέλλα ρί­ χνει ένα σάλι επάνω της καί κρύβει μ5 αυτό τό πρόσωπό της, σά νά μη θέλη νά την α­ ναγνωρίσουν καθώς θά βρεθή στον δρόμο. "Ύστερα ανοίγει την πόρτα τής εξόδου καί φεύγει. Ό Σιού αδίστακτα καί πά λι, καί σφίγγοντας τίς γροθι­ ές του μέ θυμό γιατί βεβα ώνεται ότι οί υποψίες του γιά την άμορφη νέα έπαληθεύρν-

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

23

τ<αι τρέχει από πίσω της απο­ φασισμένος νά μην την χάση στιγμή από τά μάτια του·. Τελικά, όταν ή "Λμπυ μπαί νη στο ,πρώτο ταξί πού β(ρίσκει μπροστά της και ξεκινάη, ό Σ ιου παίρνεις κι5 αυτός ένα δεύτερο και /λέει στον σωφέρ νά την άκολουιθήση,.. Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΑΡΧΙΖΕΙ...

ΔΑΙΜΟΝΙΟΣ άστυναμι ικός ΖανίνΟ' είναι απα­ ρηγόρητος. Άπό τη στιγμή που τον βρήκε ό Σιού — άιπαρηιγόιρητος επίσης — ικαί του δήλωσε ότι ό Γκρέκο εξαφανίσθηκε και ττώς άπέτυχε στήν προσ­ πάθεια του νά τον βρή, γιατί ή τροχαία έκλεισε τό άμάξι τους καί έχασε εκείνο τής ”Αμπυ που ακολουθούσε, έχει «κινήσει γή και ουρανό», χω­ ρίς όμως τό παραμικρό απο­ τέλεσμα. Λες και άνο ξε ή γή καί κα τάπιε τό θρυλικό Έλληνόπου λο, κανείς δεν τό είδε πουθε­ νά άπό τή Δευτέρα τό π,ρωΐ που χάθηκε. Ό Ζανίνο είναι φυσικά πυρ καί μανία εναντίον του Σιού. —Αυτός ό χαζός ίνδιάνος φταίει!, μουρμουρίζει συνε­ χώς όπου κΓ άν βρίσκεται, Αντί νά πή τής ’Άιμπυ νά περιιμένη νά τήν ακολουθήσω ε­ γώ που είμαι τής δουλειάς καί νά εοθη νά ,μέ ειδοποίηση στά γρήγορα, πήγε νά κάνη μονάχος του τό λαγωνικό ! Καί τώρα άντε νά μυρίσω εγώ τά νύχια μου που έχουν φυλακισμφνρ τον Γκρέκο!

Καβαλλάει ενα ττοδήλορτο ,κΓ αρ­ χίζει νά τρέχη σαν τρελλός.

Ωστόσο ό καταπληκτικός αστυνομικός προβαίνει σέ άπί στευτα έξυπνες ενέργειες γιά νά ανακάλυψη τό χαμένο Ελ­ ληνόπουλο. Πρώτα - πρώτα, κάνει τή σαφή σκέψι πώς γιά νά κρα­ τουν αιχμάλωτο τό ξανθό Έλ ληινόπουλο, θά τον έχουν δε­ μένο ν. Γ ιά νά τον δέσουν ό­ μως θά χρειάστηκαν... σκοινί. "Έτσι ό αμίμητος ντέτεκτιιβ, γυρίζει όλα τά καταστή μ στα που πουλούν σκοινιά καί ρωτάει σέ ποιους καί που ούς πούλησαν σκοινί αυτές τις τελευταίες μέρες. Μ5 αυτόν τόν τρόπο σκα­ ρώνει έναν μεγάλο κατάλογο καί ανακαλύπτει μέ τή βοη­ θέ ιά του ένα σωρό πρόσωπα.. Βρίσκει δηλαδή πρώτα - πρώ τα κσμμιά τριανταριά νοικο­ κυρές πού αγόρασαν σκοινί γιά τή μπουγάδα τους ! 'Έπει τα, δυο ακροβάτες που τό ήθε­

24

λαν για τά νούμερά του. Μετά έναν ττού αγόρ ασε δυο ^ μετρ α για νά κρεμαστή μέ δαυτο, άλ λά δεν μπορούσε νά πετύχη τη θηλιά και όλο του λυνό­ ταν τήν τελευταία στιγμή καί σωριαζόταν κάτω, ώσττου στο τέλος έσπασε τό πιόδι του καί τον πήγαν στο νοσοκομείο! "Υστερα ήταν καί πολλοί άλ­ λοι που εκείνοι που τους πού­ λησαν τά σκοινιά δεν τούς γνώριζαν καθόλου κι5 έτσι ο Ζανίνο άπογσητευθηκε πώς θά μπορούσε νά άνακαλυψη τά ί­ χνη. τού Γικρέκο. Στο μεταξύ αυτό καί αί ίμε­ ρος τής έβδομάδος περνούν βέβαια καί τίποτα δεν γίνε­ ται. Τρομερή αγωνία λ σφίγγει τις καρδιές των οπαδών τής ο­ μάδας τής «Τόρεντ», πού βλέ πουν νά πλησιάζη ή Κυριακή καί ό Αετός τού Σάο ΤΊάολο δεν έχει δώσει σημεία ζωής. Ή αστυνομία έχει άναστα τωθη ολόκληρη καί ψάχνει .μά­ ταια. Ξημερώνει τό πρωί τής Κυριακής καί οί φίλαθλοι ξε­ κινούν γιά τό μεγάλο γήπεδο μέ σφιγμένη, καρδιά. *Ωρες ολόκληρες πρίν^άπό τον αγώνα οί εξέδρες αρχίζου·* νά γεμίζουν. Ό Νίνο Ζανίνο δεν έχει τό κουράγιο νά πάη κι5 αυτός στο γήπεδο, γιατί όλη, τήν εβδομάδα έχουν πρηστή τά πό δια του τού καημένου νά τρέχη από δώ κι* από κεΐ. Τάχει βάλει λοιπόν τώρα μέσα σέ μιά λεκάνη -μέ ζεστό νερό καί έχει κολλήσει στην τηλεόρασι νά παρακολουθήση τον ρεγά­

ΓΚΡΕΚΟ

λο αγώνα. Καί τό μεσημέρι έρχεται κι* αυτό καί περνάει καί ό σπήκερ παρουσιάζεται στήν οθόνη καί ,αναγγέλλει πώς θά άρχίση ή άναιμετάδοσις τού τελ'κού άγώνος Κυπέλλου τής Βραζιλίας, ανάμεσα στην «Τό ρεντ» καί τήν «Μποταφόγκο». Οί παίκτες αρχίζουν νά βγαίνουν στο γήπεδα καί πρώ τη ή «Τόρεντ» πού είναι φιλο­ ξενούμενη στο Ρίο Ντέ Τζανέϊρο. _ Ό Ζανίνο έχει βγάλει τώ­ ρα τά πόδια του από τό νερό καί έχει ντυθή. ’Αλλά τη στι­ γμή πού φοράει καί τά γυα­ λιά του γιά νά μπο-ρέση νά παρακολούθηση εύκολώτερα τόν αγώνα, ιμέ τήν πρώτη μα­ τιά πού ρίχνει στην οθόνη, (μέ­ νει γιά δυο λεπτά άναυδος σά μαομαρωμένος. Ό δαιμόνιος ντέτεκτιβ τι­ νάζεται έξαφνα ψηλά. Τά μά­ τια του γουρλώνουν καί κινδυ νεύουν νά πεταχτούν έξω από τις κόγχες τους μ5 αυτό πού βλέπε ι: Ανάμεσα ατούς άλλους παΐ κτες τής «Τόρεντ», κατεβαίνει στο γήπεδο καί ό... Γκρέκο! — Προσοχή, Ζανίνο, μουρ­ μουρίζει ό καταπληκτικός ντέ τεκχ β στον ϊβιο τόν εαυτό του. Πρέπει νά ένεργήσης ιμέ σύνεσι κι5 αυτή τή φορά καί μέ τή γνωστή ψυχραιμία σου όπως πάντα, γιά νά μην πάθης καμμιά γκάφα! Βγάλε λοι πόν τά γυαλιά σου καί καθάρισέ τα! 3Έτσι μόνο θά σιγου ρευτής καλά πώς αυτός πού βλέπεις είναι πράγματι ό κα­

ταραμένος ό Γκρέκο, πού ή μάνα του τον γέννησε για νά βρίσκωμαι συνέχεια μπλεγμέ νος εγώ και νά χάνω τον ύ­ πνο μου! Και πραγματικά, βγάζει τά γυαλιά του, τά ξεσκονίζει προ σεκτί'κά ιμέ τό μαντήλι του κι5 έπειτα τά φοράει πάλι και ξα νακυττ άζε ι στην τη λ εόρασ ι. Καί τότε, μ:ά τρομερή ια­ χή θριάμβου πετιέται από τό λαρύγγι του, πού μοιάζει σάν στριγγλιά πιθήκου πού τού τραβάνε τήν ουρά καί πετάγε ται επάνω χοροπηδώντας σάν παλαβός από τή χαρά του. — Ζήτω!, ξεφωνίζει. Ζήτω εγώ ό μέγας Ζανίνο! Κανείς δεν θά μπορούσε νά πετύχη τέτοιο μεγάλο κατόρθωμα σάν αυτό τό δικό μου! Ό πε­ ρίφημος .Γκρέκο χάθηκε καί όλοι έλεγαν πώς δεν πρόκειτα^ νά βρεθή! Κι3 όμως νά πού τον βρίσκω ! Νάτον! Ε­ δώ μέσα είναι! Στήν τηλεό­ ρασ ι! "Αν δεν μέ ώδηγούσε τό αστυνομικό μου δαιμόνιο νά γυρίσω τό κουμπί, θά ή­ ταν άκάμα χαμένος! "Έσωσα τήν «Τόρεντ»! Τέτοια χαρά δεν τήν είχε νοιώσει άλλη φορά στή ζωή του ό ανεκδιήγητος Νίνο Ζα­ νίνο. Παίρνει μιά καρέκλα καί ήσυχασμένος ότι έχει κάνει τό καθήκον του ...μέχρι κεραίας, άφοσιώνεται στην παρακολούθησι του άγώνος. Καί πραγματικά, τό μεγά λο τελικό μόπς του Κυπέλλου άνάμεσα στήν «Τόρεντ» καί τή «Μποταφαγκο», άρχίζει.

Μέσα από τήν οθόνη τής τη λεοράσεως, ό Ζανίνο βλέπει μέ τά μάτια γουρλωμένα πίσω από τούς πελώριους φακούς του τό παιχνίδι, πού δεν τό ξέρει καί πολύ καλά μέ τούς κανονισμούς του, γιά ναμάστε ειλικρινείς. Πάντως, όταν βλέ πη τά παιδιά τής «Τόρεντ» νά έχουν τήν μπάλίλα στά πόδ ια τους, ενθουσιάζεται καί όταν βλέπη, τον Γκρέκο, πού τον... έχει ανακαλύψει τήν τελευταία στιγμή, νά κάνη μιά κατεβα­ σιά, τότε είναι πού τον συνε­ παίρνει ό ενθουσιασμός καί ζη τωκραυγάζει. Μ5 όλ5 αυτά, τό παιχνίδι εΐ ναι τρομερά δύσκολο καί φαί νεται πώς θά εξελιχθή σέ γι­ γαντομαχία. Μ.ά φορά ή μιά ομάδα καί μιά ή άλλη προσ­ παθούν νά εισβάλλουν μέσα στά αντίπαλα καρρέ... Καί ό σπήκερ τού σταθμού, γιά νά κατατοπίζη τούς θεατές πού τυχόν δέν γνωρίζουν τούς παΐ κτες ή δέν ξέρουν καλά όλους τούς κανόνες τού παιχνιδιού, δίνει συνεχώς μερικές επεξη­ γηματικές πληροφορίες όταν χρεαζεται. Αυτή τή στιγμή, λόγου χάριν, ή φωνή τού σπήκερ λέει Λ I τα εςης: «Ό Γκρέκο κατεβαίνει άσύλ ληπτος αγαπητοί μου! Μοιά­ ζει μέ τή θύελλα, πού όλοι τή βλέπουν νά έρχεται, αλλά κα­ νείς δέν μπορεί νά τήν συγκρατήση! Π αραδάξως όμως, ενώ πήρε τή μπάλλα πολύ πιο πίσω από τούς αντιπάλους ό διαιτητής τον συλλαμβάνει ως όψ - σάϊτ!».

26

ΓΚΡΕΚΟ

Ό Ν'ίνο τινάζεται ως τό ταβάνι άπό την έκπληξι καί τό μοΰτ.ρο του γίνεται κατακάκκι νο άπο τον θυμό. —Τον συλλαμβάνει!, μουγ γρίζει σφίγγοντας τις γροθιές του. Μέ ποιο δικαίωμα τον σάλλαμίβάνει ό ηλίθιος καί ,μά λίστα άδ ικα των αδικούν, ό­ πως τό λέει κι5 ό σπήκερ; 5Α στυνομικός είναι αυτός γιά νά μπορή νά συλλαμβάνη; Αυτή είναι δουλειά δική μας! Δηλα­ δή, των αστυνομικών! "Έπει­ τα κι" ό λόγος πού τον συλλαμ βάνει είναι καθαρή συκοφαν­ τία! Ό Γκρέκο δεν είναι κα­ θόλου όφ - σάϊτ! Όφ - σάϊτ μπορεί νά είναι ό διαιτητής ό ίδιος καί... όλο του τό σόϊ! Ό Πκρέικο είναι πολύ εντάξει παιδί, ευγενικό, καλόκαρδο καί τίμιο! Τώρα θά τού δεί­ ξω έγώ αυτού τού βλάκα πώς δεν μπορεί νά συλλαμβάνη κα νέναν χωρίς αποδείξεις! Τρό­

Τό μεγάλο ματς άρχίζει.

Ακόμα καί στις κεφαλιές ό Γκρέκο είναι άφθαστος.

μαξα νά τον... βρω γιά νά παί ξηι στον τελικό κι" ό ηλίθιος ό διαιτητής πάει πάλι νά τά κά νη .μούσκεμα! Ό Ζανίνο δεν κρατιέται α­ πό τή μανία του. Ό κακομοί­ ρης δεν έχει ιδέα τί πάει νά πή «οφ - σάϊτ», ξέρει άμως τί θά π ή «συλλαμ'βάνω», κι5 έ­ τσι γίνεται ή παρεξήγησις. "Από τον θυμό του ραλίστα ούτε σκέπτεται νά γυιρίση. νά κυττάξη κατά τήιν τηλεόραση γιά νά δη πώς ό Γκρέκο εξα­ κολουθεί νά παίζη, καί νά εί­ ναι μάλιστα διαρκής κίνδυνος γιά τό τέρμα τής περίφημης «Μπ οτ αφόγκο». Δίνει μιά, κλείνει τό κουμπί καί υστέρα φοράει στά πετα­ χτά τό σακκάκι του καί πετιέται καί ό ίδιος στον δρόμο. Τόση είναι ή ορμή του καί ή βιασύνη του, πού σε συνδυ­

Ο ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

ασμό μέ τή στρο«βα>μάρα του παρά λίγο νά του στοιχίσουν τή ζωή; Παρά τρίχα γλυτώνει από ένα αυτοκίνητο πού τρέχει -μέ μεγάλη ταχύτητα έξω στο δρό μο και πού ό Ζανίνο πέφτει κυριολεκτικά επάνω του. Μά αυτός δεν δίνει σημα­ σία ούτε στον κίνδυνο, ούτε στις φωνές του οδηγού. Την π,ρώτη στιγμή βέβαια, βλέπει τον χάρο μέ τά μάτια του καί τρομάζει. νΥστερα, όμως, μό λις καταλαβαίνει δτι έχει σω θή, τό -βάζει στα πόδια πάλι, τρέχοντας προς τον σταθμό τοΰ τραίνου. Είναι όμως τρομερά 61αστι­ κός καί ό σταθμός δέν είναι κοντά στήν γειτονιά του. Ψάχνει γιά ταξί αλλά δέν περνάει κανένα οπτό μποστά του. Καθώς βλέπει λοιπόν έ-

'Ο Γκρέκο μόλις προλαβαίνει νά πηδήξη.

27

'Ο

υπέροχος Λορέντσο καιροφυλακτεΐ...

όμως

να ποδήλατο έξω άιπό μια πόρτα, τρέχει καί τό καβαλλάει κΓ άιρχίζει νά τρέχη μέ δ αυτό σάν τ,ρελλό-ς ! — Κλέφτης! Κλέφτης!, ουρλιάζουν πίσω του! Πάει τό ποδήλατό· μου! Μά ό επεισοδιακός άστυνο μικός άσσος δέν δίνει πεντά­ ρα γιά κάτ- τέτοια, αέρει πώς έχει νά εκτέλεση... ιερόν κα­ θήκον καί έτσι ή λαχτάρα πού παθαίνει ό ιδιοκτήτης του πο­ δηλάτου εΐναι μικρή ζημιά, ά φου ιμάλιστα, θά τό βρή στο σταθμό σέ λίγη; ώρα. Πραγματικά, ό Ζανίνο, πα­ ρά τή στραβομάρα του, άγνω στο πώς τό καταφέρνει καί ξε φεύγει^ από άλα τά αυτοκίνη­ τα πού παρά τρ ίχα δέν τον κά νουν χαλκομανία καί φθάνει στο σταθμά μέσα σέ λίγα λε­ πτά. Πηδάει στο πρώτο βαγόνι

28

πού βρίσκεται μπροστά του για νά πάη, στην Μπάκα πού είναι τό γήπεδο, μόνο πού ά~ πό τή βιασύνη του ξεχνάει νά κυτ-τάξη, πώς αυτό τό τραίνο δεν πάει στην Μρτόικα, άλλα έρχεται άπ5 αυτήν και τραβάει για τή Βίλλα Ρόζα!

ΓΚΡΕΚΟ

τόν κύτταζε κανένας εκείνη τή στιγμή, έδωσε μιά καί πήδησε τόν μαντρότοιχο, γιά νά πέση ουρανοκατέβατος μπροστά.... στον Γκρέκο, τήν "Αμπυ καί τόν Τζέντο, πού καθισμένοι σε τρεΐς καρέκλες κάτω από τή φυλλωσιά μιας κληματαριάς, κουβέντιαζαν φιλικώτατα μέ Η... ΚΟΜΠΙΝΑ τήν ευθυμία ζωγραφισμένη στά πρόσωπά τους! Α, ΑΝ πραγματικά ο Τήν πρώτη στιγμή πού ό Γκρέκο βρίσκεται στο Σ ιού έπεσε σχεδόν επάνω τους γήπεδο και παίρνει με καί ή "Αμπυ έβγα­ ρος στον αγώνα, πώς τρόμαξαν είναι λε μιά φωνή. Μά άμέσως τόν δυνατόν νά συμβαίνη, αυτό; αναγνώρισαν καί ό φόβος τους Είναι άπλούστατο καί άν έγινε χαρά. πάρουμε τά γεγονότα με τή Ό φουκαράς ό Γενναίος * Α­ σειρά τους θά τό καταλάβη ό ετός δμοος έμεινε άναυδος καί καθένας. δεν μπορούσε νά καταλάβη τί­ Ό Σιού, όπως όλοι θά θι>· ποτα. μούνται, είχε μπή σ’ ένα ταξί — Ό χλωμός άδελφός μου χιά νά πάρη από πίσω τήν είναι... είναι καλά; μουρμούρι­ ^Αιμπυ, πού τήν υποπτευόταν σε ηλίθια. ώς ένοχο για τήν έξαψάνισι — Δεν μέ βλέπεις, Σιού; του Γκρέκο. ΕΤμαι θαυμάσια οπήν υγεία Μπροστά τό ένα αμάξι καί μου! Τό κλίμα εδώ είναι πιο πίσω τό άλλο, έφτασαν σε μιά υγιεινό από εκείνο τής γειτο­ άπρμακρυισμένη καί απόμερη νιάς μας! συνοικία του Σάο Πάολο. Τό — Μά... "Ολοι έχουν γιά ταξί τής κοπέλλας στάθηκε έ­ χαμένο τό λευκό αδελφό τού ξω από ένα μικρό μοναχικό λ ιού!, λέει πάλι ό Ινδιάνος μέ σπιτάκι. τό ίδιο ύφος. Γιατί 6 Γκρέκο Ό Γενναΐος Αετός σταμά­ δεν ειδοποίησε τόν αδελφό του τησε τό δ '.κό του ένα στενό πιο δτι- θά ερχόταν εδώ; πίσω, πλήρωσε καί έτρεξε προς τό ίδιο σπίτι όπου ή *Ά— Κάθησε νά σου τά εξη­ ,μπυ είχε μπή μέσα καί είχε γήσω δλα, Σιού, είπε τό^ Ελ­ κλείσει τήν πόρτα πίσω της. ληνόπουλο, γιά νά σοΰ φύγουν Μή θέλοντας νά τον άνακαλύ οι απορίες: "Οπως ξέρεις, ή ψουν πριν δ ή πώς ακριβώς έ­ 'Άμπυ εδώ καί λίγον καιρό ή­ χουν τά ποάματα, τράβηξε α­ ταν σαν... έχθρά μας. ?Ηταν ε­ πό τήν πίσω μεριά του σπι­ ναντίον μας..,Πολλοί από τούς τιού, όπου υπήρχε ένας μικρός φίλους της γνώριζαν τις προσ­ κήπος. πάθειες πού είχε καταβάλλει Βλέποντας ολόγυρα δτι 6έν γιά νά μή μ’ άφήση νά παίξω

Μ

έναντι ον τής «Λά Π λόττο», ό­ πως και για τό φάρμακο πού μου έριριξε στη λεμονάδα και έμεινα έξω από τό πρώτο παι χνί'δι... "Οταν την είδε λοιπόν κάποιος από τούς γνωστούς της νά γυρνάη, μετά τό ματς μέ την «Ρίο ιΓκράντε», ψαντάσθηΐκε πώς θά ήταν στενοχω­ ρημένη για τό αποτέλεσμα, •μέ τό μίσος πού^ είχε πάντα εναντίον μας... Τής είπε τότε πώς δεν έπρεπε νά στενοχωρι­ έται· και πώς ήταν βέβαιο πώς ή «Τόρεντ» δεν θά έπαιρνε πο­ τέ τό1 Κύπελλο! Φυσ,κά, ή 3'Α μπυ ρώτησε τό λόγο. Τότε τής «έμπιστεύθηκε» πώς έπρόικειτο νά ρήν ρέ άφήσουν νά λάβω μέρος στο παιχνίδι, μέ όποιον δήποτε τρόπο. Φυσικά, ήρθε ά μέσως -μαζί ρέ τον αδελφό της νά μέ ειδοποιήσουν. Αποφασί­ σαμε τότε όλοι μαζί πώς τό καλύτερο ήταν νά κρυφτώ αυ­ τή τη βδομάδα κάπου πού κα νείς νά ρήν μπορή νά μέ βρή. Έτσι, ήρθαμε έδώ, πού είναι τό σπίτι μιας θείας τής "'Αμπο. Θά μείνουμε ως τό Σάβ­ βατο τό μεσημέρι, πού ό σενιόρ "Αντζελίλο θά φέρη τό πούλμαν ,μέ ολόκληρη, την όμά8α γιά νά μάς παραλάβη. Α­ πό εκεΐ κι·5 ύστερα θά είμαστε όλοι μαζί καί... — Καί ό Γκρέικο δεν μπο­ ρούσε νά ειδοποίηση καί τον αδελφό του τον Σιού γιά νά μην άνησυχή; φώναξε ό Γεν­ ναίος 5Αετός θυμωμένος. — "Επίτηδες δεν σου είπα­ με τίποτα, Σ ιού! — "Επίτηδες; — Ακριβώς. "Ολοι ξέραμε

πώς όταν δεν μ5 εύρίσκες θά χαλούσες τον κόσμο καί θά τηλεφωνούσες παντού διτου μέ γνώριζαν, γιά νά δής πού βρί­ σκομαι. Θάσουν τόσο αληθι­ νός στην αγωνία σου, πού ό­ λοι θά πίστευαν σέ μια πραγματ ική έξ αφ άν ι σ ι... — Καί θά αφήνατε ως τό Σάββατο τό μεσημέρι τον α­ δελφό σου νά ψάχνη γιά νά σέ βιρήι; ν , , \ — Όχι, Σιού. Τώρα μόλις έλεγε ή "'Αμπυ πώς πρέπει νά έρθη· νά σέ είδοποιήση, σχετι­ κά, αλλά ήρθες εσύ! "Αλλά πώς μάς βρήκες; _ Κι" ετσΐΛ ήρθε ή σειρά τού Σιού νά πή την ιστορία του... ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ

Ρ ΑΓΜΑΤIΚ Η μάχη γι­ γάντων είναι τό τελικό παιχνίδι τού Κυπέλλου, ανάμεσα στην «Τόρεντ» καί τή «Μποταφόγκο». Τά πλήθη σήμερα- ύποστηρί ζουν τή δεύτερη: άττό τις ομά­ δες, αφού ό αγώνας γίνεται στην έδρα της. "Ελάχιστοι σέ αναλογία είναι οι οπαδοί τής «Τόρεντ» πού έκαναν τό μακρυνό ταξίδι από τό Σάο Πάολο γιά νά παρακολουθήσουν την αγαπημένη, τους ομάδα. "Ολοι αυτοί, μέ τρομερή έκ­ πληξή καί αφάνταστη, χαρά, είδαν τον Γκρέκο νά βγαίνη στο γήπεδο, γιατί κανείς δεν υπήρχε πού νά μην ήξερε πώς ό "Αετός τού Σάο Πάολο είχε χαθή... "Αλλά καί οι οπαδοί τής «Μποταφόγκο» έδειξαν άνάλο*

30

γη, έκπληξι, βλέποντας τόν. Είχαν σίγουρη τη νίκη τής όμάδας τους, γιατί σίγουρη είχαν -καί την απουσία του ξαν θου ' Ελληνόπουλου από την «Τόρεντ». Μά τώρα, έδώ καί πολλή ώρα έχουν πάψει νά έχουν τέ­ τοιες βεβαιότητες. Ή αμάδα του Σάο Πάολο έργάζειταΐ' σάίν ,μ ιο< μηχαΐνή, που άλα της τά γρανάζια εί­ ναι εντάξει καί δουλεύουν -με θαυμαστή ακρίβεια. Δεν δί­ νουν καμμιά σημασία στις έξαίλλες κραυγές του πλήθους που χαλάει τον κόισμο σέ κά­ θε κάθοδο τής γηπεδούχου. Ή ψυχραιμία τους είναι τόσο τρο μακτική, πού έχει αποτέλεσμα νά φέρη κάποια ταραχή στους παίκτες τής «Μπόταφόγκο». Οι τέλευταίόι αυτοί βλέπουν Καθαρά άποτυπωμένή· στα προ

Ηαροοδίνει τό ανεκτίμητα Κύπελ­ λο τής Βραζιλίας,, ατά χέρια τού νεαρού Γκρέκο!

ΓΚΡΕΚ6

σωπα των αντιπάλων τους τήν άπόφασι νά νικήσουν οπωσ­ δήποτε καί τή βεβα ότητα ότι θά νικήσουν! Ή πεποίθησις αυτή τής στρατιάς του Γκρέ­ κο, κάνει εκείνους νά χάσουν σιγά - σιγά τή δική τους.. Ή επιθετικότητα τής «Τόρεντ» γί νεται ολοένα καί πιο φανερή, ενώ στήν άμυνα βρίσκεται^ έ­ νας έξαλλος εναντίον τού... Μαύρου Άπαχη, Σιού, πού δεν αφήνει κανέναν νά ζυγώση ,μέ τή μπάλιλα στήν περι­ οχή του. Στις εξέδρες, ό ένθουσιασμός των φιλάθλων αρχίζει νά πέφτη σιγά - σιγά, σά νά νοιώθουν κΓ αυτοί ποιος θά είναι τελικά 6 νικητής τής συναντήσεως... Ωστόσο τό ημίχρονο τε­ λειώνει χωρίς » νά σημειωθή τέρμα από κορμιά ομάδα. Στην έπανάληψι όμως, μόλις^τό παιχνίδι άρχίζη μέ τίς πρώτες μπαλλιές ένας ψίθυ­ ρος θαυμασμού ξεσηκώνεται από τίς μυριάδες των θεατών. Ένώ καί στο τέλος τού πρώ του ημιχρόνου, πάλι ή «Τό­ ρεντ» είχε την υπεροχή, τώρα ή υπέροχη, αυτή γίνεται μο­ νομιάς τόσο τρομακτική, σαν νά βγήκε μια άλλη, ανώτερη ομάδα άττό τά αποδυτήριά. Μέ τήν πρώτη κιόλας έπίθεσ{ ή άμυνα τής «Μποταφόγκο» πανικοβάλλεται. Ό Ρα­ μάν ρίχνει τή ^ μπάλλα οπόν Γικομέζ κι5 εκείνος σεντράρει στον Γκρέκο. Τό ^Ελληνόπου­ λο πραγματοποιεί ένα φοβερό σέ έκτέλεσι ανάποδο ψαλίδι. Ή μπόολλα φεύγει σάν βολί-

6

ΗΡΩΣ

Γ·"—■■

ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ '

—

■■”-■■■■

“ ...............— ■

1

δα άττό το πόδι του και καρ φώνεται στά δίχτυα, τινάζον τάς τα σαν άγριεμένό θηρίο ττού θέλει να τά ξεσκίση. Ή λααμάζα του γηπέδου βαυβαίνεται για ν’ ακουστούν αμοος αμέσως οι κραυγές τοΰ μικρότερου μέρους των οπα­ δών της «Τόρεντ», πού έχουν ερθει ως τό Ρίο ντε Τζανέϊρο, πιστεύοντας στη θριαμβευτική νίκη καί στην κατάκτησι τοΰ Κυπέλλου. Οι παίκτες τρέχουν πάλι και αγκαλιάζουν τον ηρώα. Τον αετό πού έφθασε τόσο έ­ ξαφνα και τόσο παράδοξα στην ρμάδα τους πριν άπο λί γο καιρό, για /νά την όδηγήση με τά φτερά του από θρίαμ­ βο σε θρίαμβο, φτάνοντάς την μέχρι την κορυφή τής α­ θλητικής δόξας. , Τό παιχνίδι συνεχίζεται. Τό Ελληνόπουλο, που έχει ιμαγέ ψει παντού τούς βραζιλιάνους άρχιζει νά κάνη άκόιμα και τούς πιο φανατικούς καί θερ­ μόαιμους οπαδούς τής «Μποταφόγκο», νά τον χειροκρο­ τούν ! Υπέροχοι συνδυασιμοί ξε­ κινούν από τά πόδια του. Καί στις κεφαλιές άκόιμα είναι ά­ φθαστος, μ.5 όλο πού τά αντί­ παλα μπάκ έχουν -μεγαλύτερο ανάστημα από τό δικό του. Ωστόσο, ό Φεράρ, ό σέν­ τερ - φόρ τής «Τόρεντ», χά­ νει δυό θαυμάσιες ευκαιρίες από μιπαλλιές τοΰ Γκ,ρέκο. Περνάνε είκοσι λεπτά μέ ασφυκτική υπεροχή τής «Τόρεντ». Παρ' δλ’ αύτά τό άπο τέλεσμα δεν αλλάζει. Ή «Μπο

Κάνουν τον γύρο του θριάμβου μέσα στο γήττεδο.

ταφόγκο» αγωνίζεται λυσσα­ σμένα. Δεν έχουν παραδεχτή άκοσμα οί παίκτες της πώς έ­ χασαν τή ράχη. Αρχίζουν μά λίστα, νά παίζουν σκληρά. Ό δεξιός ρπάκ τους κατα­ λαβαίνει πώς ό Γκρέκο είναι ή αφορμή όλου αυτού τοΰ κιν βύνου. Αποφασίζει λοιπόν νά άπαλλάξη; .,μέ ύπουλο τρόπο την αμάδα του από αυτή την άπειλή. Σέ μιά συγκρουσί τους, αντί νά χτυπήση, τή μπάλλα, σημαδεύει τά πόδια του καί στέλνει μιά τρομερή κλωτσιά. Άπο τον τρόπο ό­ μως πού έχει έπιτεθή, ό ξαν­ θός άετός καταλαβαίνει τίς προθέσεις του. Μόλις προλα­ βαίνει νά πηδήση καί τό πό­ δι τοΰ άντιπάλου του περνάει κάτω άπό τά δικά του. Φωνές διαμαρτυρίας άκούγονται στις έξεδρες. Γιά μιά

στιγμή, οι παίκτες τής «Τόρεντ» βλέποντας τή σκληρότη τα των αντιπάλων και κατα­ λαβαίνοντας πώς κινδυνεύει ή ακεραιότητά τους, υποχωρούν. . Ό διάσημος μέσα δεξιά τής «Μιποταφάγκο», Ζιζίνχο, βρίσκει ευκαιρία και όρμάει μέ τή μπάλλα στα πόδια, μέσα στην περιοχή. 5Από εκεί, στέλνει τον κεραυνό, του, ένα δέκατο τού δευτερολέπτου προ του ό Σιού τον προλάβη. Ή .μπάλλα κατευθύνεται σαν βο­ λίδα στο Γ του τέρματος. Δυο στιγμές δυνατό καρδιοχτύπι. "Ολο τό γήπεδο βουβαίνεται. Ό υπέροχος- Λο ράντσο δμως καίιροφυλακτή. Μ5 ένα κατα~ πληκτικό άλμα αποκρούει καί σώζει τό τέρμα του. Ό Γικρέκο βλέποντας τόν κίνδυνο από την υποχώρηση ρίχνεται πάλι μπροστά σάν μανιασμένος ταύρος. Μέ την μπάλλα στα πόδια πετάει κυ ριολεκτικά. Ή έπίθεσις τής «Μποταφόιγκο» έχει προωθηθή αύτή τή στιγιμή. Είναι ,μιά ευκαιρία γιατί δεν βρίσκονται δλοι οί παίκτες μπροστά στο τέρμα τους, δπως γινόταν ώς τώρα. 'Καί ό ΓΥρέκο δέν συνηθίζει να χάνη, ευκαιρίες. Σάν κεραυ νάς περνάει τά δυο μπάκ πού προσπαθούν μάταια νά τόν σταματήσουν. Φτάνει ώς τή μικρή περιοχή καί από εκεί

σουτάρει (μέ αφάνταστη δυναμι. Ό τερματοφύλακας τινά­ ζεται άλλα δέν προλαβαίνει ούτε νά πλησιάση- τή μπάλλα μέ τά δάχτυλά του. Η ΔΟΞΑ

ΤΑΝ τό παιχνίδι τελείώνη, οί θεατές χειροκρο τουν την «Τάρεντ» σάν νά είναι ή δική τους ομάδα πού κέρδισε. Ό Δήμαρχος του Ρίο ντε Τζανέϊρο σηκώνεται όρθιος πά νω στο β άρθρο του, όπου α­ νεβαίνει τώρα καί ό ξανθός 5Αετός, ό Ρκρέκο, μέ τό κορ ,μί ολόκληρο λουσμένο στον ι­ δρώτα αλλά μέσα σέ ,μιά πρα γ μ ατ ική άποθέωσ ι. | Ό Δήμαρχος σφίγγει τό χέ ρι του αγοριού καί κυττάζει μέ πραγματικό θαυμασμό τό Ελληνόπουλο. "Υστειρα του παραδίδει τό βαρύτιμο κύπελ λο πού αστράφτει εκτυφλωτι­ κά στις ,ακτίνες του ήλιου... Ό Κώστας γυρίζει στον στίβο. "Ολη ή αμάδα τώρα μέ τό θρυλικό Ελληνόπουλο μπρο­ στά, κάνει τόν γύρο του θρι­ άμβου μέσα στό γήπεδο. Τά πλήθη ουρλιάζουν ξέφρενα α­ πό ενθουσιασμό. Ή «Τάρεντ» έχει κερδίσει τό Κύπελλο τής Βραζιλίας! Έχει κερδίσει τή μεγαλύ­ τερη, αθλητική Δόξα!

©

ΤΕΛΟΣ Γ. ΜΑΡΜΆΡ8ΑΗ1

'ΑποχΑβιοτικότϊκ:

Εκδοτικά! ΈπιχειρΑΦεκ Ο. Β.

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ»

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΝΑΚΗΣ *0 Βαγγέλης Πανάκης, ό μεγάλος διεθνής έξω αριστερά του Πα­ ναθηναϊκοί), είναι άπό τούς παίκτες που έχουν συ γ κινήσει περισσό­ τερο τούς "Ελληνες φιλάθλους. Ξεκινώντας άπό την Αθλητική "Ενωσι τής Καλογρέζας, πήρε τή θέσι πού του άξιζε ανάμεσα στον μεγάλο σύλλογο τής πρωτευούσης, τον Παναθηναϊκό. Μαζί μ* αυτήν, ό Πανάκης κέρδισε μόνιμα και τή θέσι του στην Εθνική μας όμαδα, οπού εξακολουθεί πάντα νά είναι ό άσυνοογώνιστός αριστερός έξτρέμ. 4Ο Πανάκης είναι ίσως ό μεγαλύτερος σουτέρ πού έχουν ποτέ άναδείξει τά ελληνικά γήπεδα. *'Αν 5έ τό παιχνίδι του δεν τό διέκρινε ώρισμένες φορές ο ατομισμός., με τήν ορμή του, τήν τέχνη^ και τό τρομερό του σουτ. μέ τί|ν ταχύτητά του και τήν υπέροχη τριπλά του πού τον κάνει νά μπαινη σαν γεράκι μέσα στις αντίπαλες πε­ ριοχές χωρίς κάνεις νά μπορή νά τον σταματήση, κάνεις δεν θά μπορούσε νά σταθή στο πλάϊ του και νά συγκριθή μαζί του, ούτε άπό τούς νέους ούτε από τούς παλιότερους. Πολλές φορές ό Βαγγέλης Πανάκης έχει όναδειχθή πρώτος σκό­ ρερ στά πρωταθλήματα Αθηνών και "Ελλάδος. ’Επίσης ρτολλές φο­ ρές εχει άναδειχθή ό μοναδικός σκόρερ στους αγώνες τής Εθνικής μας άμάδος, εδώ στήν Αθήνα η και στο εξωτερικό.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΟΥΛΗΣ Ό Θανάσης Σουλής ή Κίνλεϋ, μπορεί νά πή κανείς άδίστακτα πώς μαζί μέ τον Μπέμπη αποτελεί τον πολυτιμότερο παίκτη του μεγάλου πειραϊκού συλλόγου. Οί υπηρεσίες του είναι μακροχρόνιες καί πάντοτε θετικές, γιατί σχεδόν ποτέ ό Σ ο ύλης δεν υστέρησε σ5 ένα παιχνίδι τής όμάθος του, γιά τήν οποία έχει μάθει νά άγωνίζεται μέ δλες του τίς δυνάμεις. Ξεκίνησε άπό έναν άλλον μεγάλο σύλλογο τού Πειραιώς, τήν Προ­ οδευτική, μά άπό τήν έποχή πού γράφτηκε στον Όλυμπιακό κέρδι­ σε τή μεναλύτερπ αθλητική δόξα καί 6ρή κε τόν πραν μαιτικό δρόμο του. Ό Σούλης έπαιξε πολλές φορές στήν Εθνική ομάδα καί, άν 6έν εΐχε τήν ατυχία νά βρίσκεται πάντοτε αντιμέτωπος στήν διεκδίκησι τής θέσης του μέ τον μεγαλύτερο σήμερα "Ελληνα οπισθο­ φύλακα, τον Κώστα Αινοξυλάκη, θά διατηρούσε ασφαλώς ώς σήμερα αυτή του τή θέσι στο Εθνικό συγκρότημα. Τον Ιούλη, τον διακρίνει σέ όλα του τά παιχνίδια ή άψογη τε­ χνικό του, πού λίγοι αμυντικοί παίκτες τήν έχουν, τό πείσμα του καί ή αυτοθυσία του γιά τήν ομάδα πού λατρεύει, τον Όλυμπιακό. Επίσης όπως είναι ψηλός καί λιχερόκορμος, είναι πολύ δύσκο­ λο γιά όποιονδήποτε αντίπαλα νά τού κερδίση κεφαλιά. Είναι λίγο μεγάλος στήν ηλικία γιά ποδοσφαιριστής, άλλά όλοι πιστεύουν πώς θά προσφέρη άκόμα γιά μερικά χρόνια τίς υπηρεσίες του στήν πρωταθλήτρια ομάδα του Πειραιώς.

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ >

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

Κ Υ Κ Λ Ο Φ 0 Ρ 1 I

ΚΑΘΕ

ΠΕΜΠΤΗ

-

Γραφεία:

■>

> *

'Οδός Λέκκα 22 — Άριθ. 6 -— Τιμή δραχ. 2

Δημοσιογραφικός Δ)ντής: Σ. Άνεμοδουράς^Στρ.Πλαστήρίοϋ 21 Ν. Σμύρνη. Οίκιονοίμΐ'κάς Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφίγγός 38. Προΐστ. τυττ-ογρ.: Λ. Χατζή βασιλείου, Ταταούλων 19 Ν, Σιμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑ! ΕΠΙΤΑΓΑί: Γ. Γεωργιάδην, Λέκχσ 22, 'ΑΒηναι.

ΙΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΗΣ ΕΡΧΟΜΕΝΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ:

Η ΤΟΡΕΝΤ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ Λεν διαιρκεΐ παντοτεινά ή εποχή των θριάμβων και τής Δόξας. —Δεν μπορούν πάντα οί άνθρωποι δσο ήρωες κι* άν είναι νά ξεφεύγουν από τις τταγίδες πού στήνουν οι ύ­ πουλοι κακοποιοί. — 'Ο Γκρέκο βρίσκεται σε τρομερό κίν­ δυνο. —'Ο ανεκδιήγητος Μίνο Ζανίνα είναι ανίκανος νά τον βοηθήση. ΕΤΣΙ, ΜΟΙΡΑΙΑ,

Η ΤΟΡΕΝΤ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ Μια δραματική περιπέτεια. —"Ενας συγκλονιστικός α­ γώνας ποδοσφαίρου. — Μια σειρά από συναρπαστικές γκάψες τού ΝΙΝΟ ΖΑΝΙΝΟ

;

Στο φύλλο τής άλλης Πέμπτης ΚΑΙ

ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ: ΟΙ ΔΥΟ ΕΓΧΡΩΜΕΣ ΕΙ

ΤΗΣ

ΦΩΤΟΓ ΡΑ­

ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ ΤΩΝ ΑΣΣΩΝ ΜΑΣ!

Ρ41Η Ρονη/ΝΈΙΟΝ

ΟΑ

ΜΑΘΟ. ΕΓΟ ΝΑ ΔΑΓΚ£ν«£

>Η

6α ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΥΛΑI το 2 Τα ;/ν\ΑΧΙ ΣΟΥ ΠΑΛΙΑΝβΡΟηΕΐ^^Ί

6Λ/ 0Λ1ΩΣ

ΚΑΙ ΝΑ ΗίΧΝΑΐ

$/\I ΝΑ ΑΦΊΝΝΙ ~Ό ΙΙΗ/ΟΥΠΙ ΣΟΥ ΑΗΑΛΪΠΤΟ

________ Γ

£υ ΝδλίΤΕΓΑΙ %

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

ι

Η ^ΤΟΡΕΝΤ» ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΡΙΑΜΒΟΥ

ΧΕΙ περάσει ιμιά βδομά­ δα ακριβώς από την ι­ στορική για την «Τόρεντ» μέρα, που για πρώτη φορά από της ίδρύσεώς της κστέκτησε τό Κύίτελλο της Βραζιλίας;, αφοί) έπεβλήθη στον δραματικό τελικό τής περιφήφου αμάδος των διε­ θνών άσσων, «Μποταφόγικο» (*). (*) Διάβασε τό προηγούμενο τεύγοο το03 «ΓΚΡΕΚΟ» μέ τον τί­ τλο «Ή έξαφάνισιο τού Γκρεκο»,

^Σήμερα τά παιδιά τής ο­ μάδας του ^Σάο Πάολο, βρί­ σκονται στά αποδυτήρια ντυ­ μένα ιμέ τις ποδοσφαιρικές τους ^στολές και είναι έτοιμα γιά έναν καινούργιο αγώνα. Ό πάλ ός βετεράνος τής Έ θνικής^ Βραζιλίας Άντζελίλο, πού είναι τώρα ποοπονητής τους, τούς έχει μαζέψει γύρω του και τούς ,μιλάει γιά τό παιγνίδι. — Φίλοι μου, γιά τον ση­ μερινό αγώνα πρέπει νά έχε­ τε πολλά πράγματα στον νου σας..; Ή αθλητική δόξα είναι ανεξάντλητη. Δεν σταματάει

4

Γ&ΡΕΚΟ

ποτέ σέ ,μιά νίκη... Την περα­ τής «Τόρεντ» λάμπουν άπό έν σμένη βδομάδα φτάσατε ψη­ θουσιασμό σ’ αυτά τά λόγια. λά στην κορυφή, γιατί πήρατε Ή ομάδα τους είναι ιστορικό στα χέρια σας τό Κύπελλο σωμοΓΓεΐο καί άπό τά παλιότετής χώρας^ μας. Νά^ δμως^ που ρα στή Βοαζιλία, αλλά έπαι­ ξαφνικά σήμερα καί χωοις να ζε γιά πολλά χρόνια οπήν τρί­ χάσουμε κανένα παιχνίδι, βρι τη κατηγορία καί στή δεύτερη σκορ άστε πάλι πολύ πίσω α­ καί έτσι δεν είχε καταφέρει πό την κορυφή κι* έχουμε πά­ ποτέ νά έχη μεγάλη οικονομι­ λι άνήφορο ιμπροστά μας... Τό κή άνθηρότητα. Τό γήπεδό της Κύπελλο τελείωσε! Τό πρω­ χωράει μόλις τριάντα χιλιά­ δες θεατές, πού είναι Ελάχι­ τάθλημα συνεχίζεται καί μάς μένουν δύσκολοι αγώνες για στοι γιά έναν μεγάλο αγώνα να φτάσουμε καί ως αυτό! Έ στή χώρα πού τό ποδόσφαιρο λάχιστες ομάδες έγο·υν κατα­ λατρεύεται περισσότερο άπό φέρει να κερδίσουν καί Κύπελ ό,τιδήποτε άλλο. λο καί πρωτάθλημα ιμέσα στην Ό ’Αντζελίλο δεν, είναι ^άνάγκη νά τούς πή τίποτ’ άλ­ ίδια χρονιά! Ή «Τόρεντ» πρέ πει εφέτος νά κάνη αυτό τό λο. Καί οι έντεκα ποδοσφαιρι κατόρθωμα, γιατί είναι Ικανή στες κατεβαίνουν σέ λίγορττό καταπράσινο τεοραίν, ένώ έ­ νά τό κάνη ! νας .μεγάλος ένθουσιασμός — Νά εΐστε βέβαιος πώς φουντώνει στά στή θεία τους θά κερδίσουμε, σενιόρ Άντζεκαί μπροστά τους βρίσκεται λίλο!, φωνάζουν οί περισσότε διαρκώς τό όραμα ένός πελώ­ ροι παίκτες μαζί. ριου γηπέδου πού νά χωράη — Σάς ευχαριστώ, τους λέ τουλάχιστον εκατό χιλιάδες φι ει απλά. Πρέπει νά ξέρετε ό­ λάθλους — όπως έκεΐνο τής τι αυτή ή νίκη μάς χρειάζεται Μπόκα — καί νά εΐναι δικό όχι μόνο γιά τή δόξα... 5Από τους! τούτη τή χρονιά καθιερώνεται Ό διατητής σφυρίζει καί ένα μεγάλο τουρνουά, μεταξύ οί παίκτες καί τών δυο άντιτών ποωταθλητριών δυάδων δ πάλων ομάδων μαζεύονται γύ λων τών χωρών τής Νοτίου Ά ρω άπό τή σέντρα. •μερικής! Ή «Τόρεντ» πρέπει Βρίσκονται στο μακρυνό γή νά λάβη -μέρος στο τουρνουά πεδο τής «Έστάνσια» όπου αυτό... "Αν τό πετύχουμε, μέ θά παίξουν ιμιέ τήν ομώνυμη τά χοήματα πού θά μαζέψουομάδα. ,με, θά μποθέσουμε νά φτιά­ Ή τελευταία αυτή κρατάει ξουμε επιτέλους ένα μεγάλο ;μιά άπό τις χειρότερες θέσεις συγχρονισμένο στάδιο μέσα στή βαθμολογία του Βραζιλι­ στο Σάο Πάολο, γιά νά μήν ανού πρωταθλήματος αυτή τή είμαστε υποχρεωμένοι νά παί χρονιά, αλλά μέσα στο γήπε­ ζουμε στή Μπάκα τά μεγάλα δό της πολύ δύσκολα κσταφέρ παιχνίδια -μας... νουν οι μεγάλες ομάδες νά Τά μάτια δλων τών παικτών

0

ηΝιϊ

Τ&Ν

τήν κερδίσουν και πολλές άπ* αυτές έχουν συντριβή κι* έ­ χουν χάσει πολύτιμους βαθιμούς. Τό παιχνίδι λοιπόν ποτέ δέν μπορεί νά είναι σίγουρο άπδ την αρχή και χρειάζεται μεγάλη προσοχή, πρώτον γιά νά μ ή χάσο υν τή νίικηι από τά χέρια τους και δεύτερον γιατί ή «Έστάνσια» έχει φήμη όμά δος, ή οποία παίζει πολύ σκληρά καί σπάνια έρχονται ομάδες εδώ, πού μετά την λή ξι του άγώνος νά μην έχουν στοολή παΐικίτες της στο νο­ σοκομείο. Τά παιδιά όμως τής «Το,ρεντ» δέν φαίνονται νά λογα­ ριάζουν τίποτ3 άπ3 δλα αύτά σήιμερα. Προηγούνται αυτή τή στι­ γμή στο πρωτάθλημα ύστερα άπδ τις τελευταίες θριαμβευ­ τικές νίκες τους, αλλά καί μέ ισοπαλία μόνο, θά ισοβαθμή­ σουν στήν πρώτη θέσι μέ τή «Μποταφόγκο» καί τότε δ κίν δυνος θά είναι τρομερός... Ό διαιτητής τελείωσε τά τυπικά. Οί παίκτες των δυο ομάδων παρατάσσονται στις θέσεις τους καί τό ματς αρχίζει ^μέ τό σφύριγμα τού διαιτητοΰ. 3Από τήν πρώτη στιγμή κιόλας, φαίνεται ότι ή «Έστάνσια» δέν θά κοααφέρη νά άποφύγη τήν ήττα σήμερα, έ­ στω κι3 άν παίζη στο γήπεδό της. Ή «Τόρεντ» έχει τόν άέρα τής μεγάλης ομάδος καί, πριν περάσουν τά δυο πρώτα λε­ πτά τού άγώνος, Ιχει κλείσει

τήν αντίπαλό της στα «καρέ» της καί τή σφυροκοπεΐ ανη­ λεώς.^ _ Τρία υπέροχα σούτ του πε ρίφημου τώρα, Γκρέκο, ένα του Φεράρ κι3 ένα του Όζόν, έχουν μόλις άποτύχει. Ή αποτυχία όμως αυτή, ιάντί νά άπογοητεύση τούς πο βοσφαιριστές, τούς κάνει ολο­ ένα καί πιο ορμητικούς. Οι χιλιάδες τών θεατών πού στην αρχή προσπαθούσαν νά ενθαρρύνουν τούς δικούς τους γρήγορα εγκαταλείπουν αυτή τήν προσπάθεια καί παρακο­ λουθούν μέ γουρλωμένα μάτια τήν ανώτερη τέχνη τής- «Τό-" ιρεντ». ^ Ωστόσο, καί οί παίκτες τής «3Εστάνσια» δέν παραδί­ νουν τά όπλα καί είναι πολύ σκληροτράχηλοι. Τό πρώτο θύμα τοιχ;., είναι ό αριστερός χάφ Ραμον πού τρώει μιά φο­ βερή κλωτσιά στο καλάμι καί αναγκάζεται νά βγή γιά με­ ρικά λεπτά από τό γήπεδο, ουρλιάζοντας άπδ τούς πό­ νους. Ό δεύτερος πού πέφτει εί­ ναι ό αχώριστος σύντροφος τού Γκρέκο, δ ϊνδάνος " I ντσου Νά Τιάρα Ααμάτα ή ό Γενναίος 3Αετός μέ τήν Τρυφε ρη Καρδιά, γιατί αυτό θά πή τό όνομά του μεταφραζόμενο. Ό Σιού, όπως τόν φωνά­ ζουν οι φίλαθλοι γιατί ανήκει στύν φυλή τών Σιού, χτυπάεΓ δυο φορές. Την πρώτη αρπά­ ζει μιά γονατιά στο στομά­ χι πού τόν κάνει νά ουρλιάξτ> μέ τόν ίδιο τρόπο πού ό προπάπος του ξεφώνιζε τήν πο=

λεμική του κραυγή. Μ" όλα αυτά ό Σ ιού δέν άπαχωρεί στιγμή άπό το γή­ πεδο καί εξακολουθεί νά άγω νίζεται ιμέ άλες του τις δυνά­ μεις, έστω κι5 άν ό κόσμος στριφογυρίζει στά μάτια του άπό τή ζαλάδα. Την δεύτερηι φορά όμως πού τον χτυπάνε οί αντίπαλοί του, κάνουν κακό του ίδιου τού εαυτού τους, γιατί ό Σιού τρώει -μια δυνατή αγκωνιά ατό πίσω μέρος τού κεφαλιού του καθώς πήδησε γιά κεφα­ λιά και αυτό τον κάνει μέσα σε ;μιά στιγμή νά μεταμορφωθή σέ^ άληιθι νό ^ θηρίο. Σφίγγει τά δόντια του και τις γροθιές του. Τά ράτια του σκοτεινιάζουν και βαθειές ζάρες ζωγραφίζονται στο μέ­ τωπό του. Ένα ιμουγγρητό λιονταριού ξεφεύγει άπό τά

*0^ αριστερός χάφ Ροομόν, τρώει ρά φοβερή κλωτσιά στο καλάμι.

Τον προσπερνάει μέ ενα γέλα­ σμα κας μπαίνει μαζί με τή μπάλλα στά δίχτυα! . . .

στήθη του και κυττάζει δλό~ γύρα έξαγριωιμένος σά νά ψά χνηι νά βρή κάποιον γιά νά τόν σκοτώση. Ό Γενναίος ^Αετός έχει θυ ιμηθή τόν... Μαύρο 5Απόχη! Ό Γκρέκα πού ξέρει τό μυστικό και τόν βλέπει, χαμο­ γελάει. «Έν τάξει!», σκέπτεται. «Έξασφαλίσα,με τήν άμυνά μας! Καιρός είναι τώρα νά παίξω λίγο πιο ιμπροστά...... Και πραγματικά, ό "Αετός τού Σάο Πάολο παίζει ώς αυ τή τή στιγμή κάπως πίσω τό παιχνίδι του, γιά νά είναι κον τά νά βοηθηση καί τήν άμυ­ να άν χρειαστή ξαφνικά. Τώρα όμως πού βλέπει τόν Σ ιού νά χύνεται σάν πραγμα­ τικός κεραυνός πρός τό άντίπαλο τέρμα ιμέ τή ιμπάλλα στά πόδια του, καταλαβαίνει δτι

5 ΗΡΠΪ ΤαΝ ΓΗΠΕΛΑΝ δεν κινδυνεύουν τπά νά πέση σέ κανένα μοιραίο σφάλμα πού μπορεί νά στοιχίση πο­ λύ άκριβά στην ομάδα τους. "Ολη ή άμυνα της «Έστάν­ οια», ρίχνεται νά άνακόψη; τον μαινόιμενο Ινδιάνο, αλλά δεν εί ναι καθόλου εύκολη δουλειά αυτό τό πράμα. Ή μπάλλα λες καί είναι κολλημένη· επάνω στο πόδι του καί δεν λέει νά ξεκολλήση ούτε πόντο απ’ αυτό καθώς τρέχει σαν σίφουνας. Βρίσκεται πολύ έξω από την μεγάλη^ περιοχή τής «Έστάνσια» την ώρα πού χτυπά ει μέ λύσσα καί στέλνει τον κεραυνό του προς τό αντίπα­ λο τέρμα. Ωστόσο τό σούτ είναι τό­ σο τρομακτικό, που ό τερμα­ τοφύλακας τής «Έστάνσια» δεν καταφέρνει νά τό άποκρού ση, παρ’ όλη την άπελπισμέ-

•ι

— Κοπαστροφήτσιρίζει ό Ν ί ν ο Ζ αν ί ν ο κ ατατ ρ ο μ αγ μ έ νο ς.

νη έκτίναξί του. Ή μπάλλα τραντάζει τά δίχτυα καί ό Ιν­ διάνος χοροπηδάει καί κάνει τούμπες άπό τή χαρά του μέ­ σα^ στο γήπεδο, ενώ οί συμπαΐικτες του τρέχουν νά τον φΐ λήσουν καί νά του δώσουν συγ χαρητήρια. Στο μεταξύ ό κόσμος μένει εκστατικός άπό την «τρομα­ κτική» αυτή κάθοδο τού Ινδιά νου καί τά χειροκροτήματα ακόμη καί των οπαδών τής «Έστάνσια» είναι ενθουσι­ ώδη ! Καί ή σέντρα γίνεται. Ή «Τόιρεντ» έπανέρχεται . Ό Γκρέκο είναι αυτή τή φορά πού παίρνει τή μπάλλα καί αλωνίζει κυριολεκτικά τό γήπεδο άπό τή μιά του άκρη ως την άλλη. Τοΰ Ζοανίνο έχουν κοκκινίσει και Δεν κάνει όμως τρίπλες, γιά τ* αυτιά του άπό χαρά και υπε­ νά μήν κινδυνεύση νά χάση τή ρηφάνεια.

μπάλλα. Κάθε φορά πού ένας αντίπαλος τρέχει νά τον άνακόψη, τό ξανθό Ελληνόπουλό πασσάρει έξυπνα σέ σ·υιμπαί­ κτη του και τρέχει σέ τέτοια θέσι, πού ό τελευταίος νά μπορή μέ μεγάλη ευκολία νά τοΰ ρίξη τή μπάλλα μπροστά. Μ5 αυτόν τον τρόπο καταφέρνει ικάθε φορά νά άποψεύγη τούς αντιπάλους του καί χωρίς νά τό καταλάβη κανείς πώς βρίσκεται μέσα στην πε ριοχή τους καί όρμά ακάθε­ κτος προς τό τέρμα. Πανικόβλητος ό τεριματοφύ λακ ας κάνει έθοδο προς τό .μέ­ ρος του γιά νά τού κλείση τό δρόμο. Καί ακριβώς ό τερματοφύ­ λακας κάνει έξοδο προς τό μέ ό (μοναδικός πού τριπλάρει ό Πκρεκο ί Μ5 ένα καταπληκτικό σέ ε­ ξυπνάδα γέλασμα τον προσ­ περνάει καί μπαίνει μαζί μέ τη μπάλλα ιμέσα στά δίχτυα! Τά -χειροκροτήματα τών θε­ ατών ακολουθούν καί ουρανομή κεις ζητωκραυγές αυτή τή φο­ ρά! Τά πλήθη τής τοπικής όμά δας καταλαβαίνουν ξαφνικά, δτι δέν έχουν καμμιά ελπίδα νά δούν τούς δικούς τους νά κερδίζουν. ~Ετσι αποφασίζουν νά ευχαριστηθούν τουλάχιστόν τό μάτς καί νά χειροκροτήσουν τις ωραιότερες προσπάθειες, άσχετο ποιος από τούς δυο άν τιπάλους θά είναι εκείνος πού θά τις κάνη. Καί χωρίς υπερβολή τό παι χνίδι τής «Τόρεντ» είναι σήμε ρα μιά άποθέωσις τής ποδο­

σφαιρικής τέχνης. Οι συνδυα­ σμοί καί τά τρίγωνα, Ιτού σχηματίζονται πάνω στο πρά­ σινο τατέτο μέ (αφάνταστη τα χύτητα καί ακρίβεια, ένθουσιά ζουν καί ηλεκτρίζουν τον κό­ σμο. Επιφωνήματα θαυμα­ σμού ξεφεύγουν άθελα από τά χείλη τών φιλάθλων. Καί τό σκορ συνεχώς με­ γαλώνει εις βάρος τής «Έστάνσια» καί φαίνεται πώς θά κατάληξη νά γίνη συντριπτι­ κά. ίΠρώτσς ανάμεσα ατούς πρώ τους, ασυγκράτητος σέ ορμή, ασύλληπτος σέ ταχύτητα, Α­ νυπέρβλητος σέ τέχνη, ό νεα­ ρός 'Γκρέκο είναι ή ψυχή τής ομάδας του καί ό δημιουργός τών ωραιότερων φάσεων. Επίσης, ό 5Αετός τού Σάο Πάολο είναι καί ό ασυναγώνι­ στος σκόρερ τού πρωταθλή­ ματος, αφού, έχοντας παίξει μόνο στά μισά παιχνίδια απ’ όλους τούς άλλους, κοντεύει νά φτάση; στην κορυφή αυτών πού έχουν επιτύχει τά περισ­ σότερα γκολ. Τό ημίχρονο τελειώνει μέ 4—0. Στο δεύτερο μέρος κά­ θε προσπάθεια τών παικτών τής «Έστάνσια» έχει περιορισθή στο νά άποφύγουν τήν τρομερή συντριβή ιμέ τήν ο­ ποία απειλούνται. Μά ούτε αυτό τουλάχιστον δέν καταφέρνουν. Σάν πενασμένα θηρία μοιάζουν τά παι διά τής «Τόρεντ» καί λές πώς κάθε καινούργιο γκολ πού βγα ζουν, τούς κάνει, νά λαχταρούν ακόμα περισσότερο γιά ένα καινούργιο.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Δυο υπέροχα γκολ στη σει­ ρά βγάζει αέ άταμικές προσ­ πάθειες ό Πκρέκο, πριν καλάκαλά νά κλείση τό πρώτο άπό τά τρία τέταρτα του παι­ χνιδιού. Τρομοκρατημένοι στη συνέ­ χεια οί παίκτες της «Έστάνσια», μαζεύονται και οί έντε­ κα μέσα στο τέρμα^τους, για νά άποφυγουν την ήττα μέ έ­ να σκορ συντριπτικό πού δεν ξανάγινε τόσο μεγάλο στο έφετεινό πρωτάθλημα. Μ’ αυτόν τον τρόπο τρομε­ ρός συνωστισμός από παίκτες καί των δυο αμάδων γίνεται μπροστά στο τέρμα της^ γηπεδουχου καί οί κεντρικοί κυ­ νηγοί της «Τόρεντ» είναι πο­ λύ δύσκολο πιά νά περάσουν καί νά βρεθούν κοντά στη μι­ κρή περιοχή γιά νά κάνουν σούτ. Ακόμα καί ολα τά σούτ πού καταφέρνουν νά κάνουν, δεν φτάνουν ποτέ στον αντί­ παλο τερματοφύλακα, γιατί πάντα θά χτυπήσουν σέ καμμιά πλάτη ή κανένα πόδι καί ή μπάλλα θά άλλάξη» πορεία καί θά βγή άουτ ή κόρνερ. Ό Γκρεκο καταλαβαίνει α­ μέσως πώς, άν συνεχισθή έ­ τσι ό άγων, Βά τελείωση χω­ ρίς άλλα τέρματα. Αμέσως, λοιπόν γιά νά άπομαικρύνη με ρικούς από τούς αντιπάλους από τό κέντρον, αρχίζει νά άνοίγη τό παιχνίδι στά έξτρέμ, μέ μακρυνές μπαλλιές. Ή τακτική αυτή δεν αργεί νά φέρη τό αποτέλεσμά της: Ό έξω δεξιά Βάργικας, παίρ­ νοντας ιμιά υπέροχη πάσσα ά πό τον Αετό του Σάο Πάολ.ο

9 μπαίνει μέ ταχύτητα προς τά ·, μέσα, ξεπερνωντας^ μέ τρίπλα ;,τό ένα από τά δυο αντίπαλα : μπάκ. < Μόλις βλέπει τον δρόμο έλευθερο σουτάρει χωρίς νά χά ση· καιρό. Ό γκολκήπερ τής «Έστάνσια» έχει βγή στή γοονία του τέρματος γιά νά του κλείση τή £θέα. ^ Ωστόσο τό σούτ του Βάργ κας είναι τρομερό σέ δύναυι άσύγκριτο σέ τέχνη. Περνάει τρία μέτρα πλαγίως από τον αντίπαλο τερματοφύλακα καί πηγαίνει καί καρφώνεται στήν αντίθετη γωνία, μέσα σ’ ένα σωστό πανδαιμόνιο από ζητωκιοαυγές των οπαδών ..τή.ς ομάδας πού έφαγε τό γκολ! Καί τό παιχνίδι συνεχίζε­ ται πάντα, ενώ απομένει μόνο ένα τέταρτο γιά νά τελείωση. Τή σέντρα ό Πκρέκο πού παίρνει τή μπάλλα από τον σέντερ - φόο Φεράρ, τή στέλ­ νει κατ5 εύθεΐαν στον έξω άρ στερά Ηκσμέζ. ΕΤνα ι μ ι ά πάσσα άρ ιστουογημοΓΓίκή σέ έκιτέλεσι καί άκρίβεια, πού πέφτει ακριβώς μπροστά στά πόδια του άρι στεοοΰ έξτρέμ. Ό Πκομέζ, χωρίς δυσκολία, την κόβει μπροστά καί χύνε­ ται μέ όλη τήν ταχύτητα τών ποδιών του προς τήν αντίπα­ λη εστία. Μέ τήν τοποθέτησι πού έ­ χουν πάρει οί παίκτες τής «Έ στάνσ^α» γιά τή σέντρα, μετά τό γκόλ, έχουν πάψει γιά μια στιγμή νά είναι δλοι μαζεμέ­ νοι μπροστά στο τέρμα τους.

ΓΚΡΞΚΟ

10 Αυτό είναι ακριβώς πού θέ λει να έκμεταλλευθή ό Κώστας στέλνοντας αυτή τή γρήγορη και ιμοοκιρυνή μπαλλιά. Ευτυχώς ό υπέροχος Γκο­ μέζ καταλαβαίνει πολύ καλά τό σχέδιο του θρυλικού Ελ­ ληνόπουλου. Κατεβαίνει λοι­ πόν ταχύτατα, βάζοντας δλη την ταχύτητα πού έχει στα πό δια του γιά νά φτάση στη γραμμή τού κόρνερ πριν από τά αντίπαλα χάφ πού τον κυ­ νηγάνε λυσσασμένα. Ό Γκομέζ σμως^είναι ό πιο τσχυπόδαρος ακραίος κυνηγός τής Βραζιλίας. Παρ5 όλο πού κρατάει και τή ιμπάλλα στά πόδια του, πάλι κερδίζει από στασι από τά χάφ τής «Έστάνσια». Φτάνει στην λευκή γραμμή τού άουτ και σταματάει γιά μιά στιγμή. Γυρίζει καί κυττάζει προς τό κέντρο τού γη­ πέδου γιά νά δ ή πού βρίσκον­

ί ον

κάνουν

σαν

σαλάμι!

— Αέν πρόκειται νά φύγης ποτέ άπο δώ.. Γκρέκο.. αν δεν κάνης ότι σου λέω!

ται οί συιμπαΐκτες του. Ό Γκρέκο καί ό Όζον, γρη γορώτεροι άπ5 όλους τούς άλ λους, έχουν ξεπεράσει τά μπάκ καί ρίχνονται προς τό τέρμα. 'Ο Γκομέζ κάνει τή σέντρα του γρήγορα γιατί ένα άπό τά μπάκ τού έχει ριχτή εναν­ τίον του γιά νά τον σταματήση. Ή μπάλλα διαγράφει μιά μεγαλόπρεπη^ καμπύλη καί φτάνει ακριβώς πάνω στο κε­ φάλι τού 4 Ελληνόπουλου. 'Ο Γκρέκο μπορεί νά δώση κεφαλιά προς τό Αντίπαλο τέρ μα, αλλά είναι μπροστά του δυο μπάκ μαζί ,μέ τον τερμα­ τοφύλακα καί θά είναι πολύ απίθανο νά μην Αποκρούσουν. Γι5 αυτό προτιμάει νά γυρίση τή -μπάλλα πίσω στον Όζον

Ο ΗΡύτ ΤΟΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

11

ττού καιροφυλακτεΐ σέ καλή θέσι για σούτ. Ή κεφαλιά του είναι ακρι­ βέστατη. Ή μπάλλα φθάνει ά κριιβώς πάνω στο ττόδι τού Ό ζσν ,κΓ ένας ξερός χτύπος άκούγεται. Την άλλη στιγμή τά δίχτυα τής «Έστάνσια» τραντάζονται καί τά ττλήιθη χειροκροτούν ιμέ έξαλλο ενθουσιασμό το όγδοο γκολ του θριάμβου τής «Τόρεντ. Μ’ αυτό τό σκορ τελειώνει καί τό παιχνίδι καινοί πιο θερμόαιμοι φίλαθλοι τής «Τόρεντ» που έχουν ακολουθήσει την αγαπημένη» ομάδα τους χίλια πεντακόσια ολόκληρα χι λιόμέτρα για νά την θαυμά­ σουν καί νά την χειροκροτή­ σουν, χυμουν .μέσα στο γήπε-

ιΟ Λορέντζο τινάζεται σαν πραγματικός αίλουρος. Ή μπάλ­ λα όμως παρά την προετπάθειά του, τραντάζει τά δίχτυα τής «Τόρεντ».

δο γιά νά σηκώσουν στα χέ­ ρια τους τους νικητές καί νά τούς οδηγήσουν θριαμβευτικά στά αποδυτήρια. Ό προπονητής Άντζελίλο τρέχει καί φιλάει έναν - έναν όλους τούς παίκτες τά «παι­ διά του», όπως τούς άττοκαλεΐ. Είναι συγκινημένος καί τά ’μάτια του είναι υγρά. — Λεν έχω δή στη ζωή μου καλύτερη αμάδα άπό τη ση­ μερινή «Τόρεντ», τούς λέει. Καί σέ όλη μου τή ζωή δεν έχω κάνει άλλη, δουλειά άπό τό νά βλέπω τις μεγαλύτερες αμάδες του κόσμου νά άγωνί ζωνται! Τά λόγια αυτά άπό τό στο μα ενός παλιού βετεράνου, πού τό όνομά του έχει μείνει θρύλος στο ποδόσφαιρο τής

Βραζιλίας, έχουν ιδιαίτερη ση μασία. Οι παίκτες τής «Τόρεντ» καταλαβαίνουν πολύ κα λα τή σημασία τους και νοιώ­ θουν αφάνταστα ευτυχισμένοι. "Ολοι είναι αισιόδοξοι ό­ τι τό μεγάλο τους όνει,ρο νά κατακτήσουν τό πρωτάθλημα μετά τό κύπελλο τής Βραζι­ λίας, θά γίνη* σύντομα πραγ­ ματικότητα. Ή σημερινή νίκη τούς έχει φέρει πολύ πιο.κοντά σ’ αυ­ τό τό όνειρο... Ο ΖΑΝΙΝΟ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ... ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΜΟΥΣΚΕΜΑ!

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ αυτή σκηνή ξετυλίγεται μέσα στο γραφείο του ^Αρχη­ γού τής αστυνομίας τού Σάο Π άολο: Ό ίδιος ό αρχηγός κάθεται στήν βαθειά, γυριστή πολυ­ θρόνα του και περιμένει. Τήν ίδια στιγμή χτυπάει ή πόρ­ τα δειλά - δειλά και τό πρό­ σωπο του ανώτατου αξιωμα­ τικού τής Αστυνομίας χαμο­ γελάει. — Εμπρός!, φςονάζει. Ή πόρτα ανοίγει. Αυτός πού μπαίνει μέσα είναι ό πε­ ριβόητος και περιλάλητος ντέ τεκτιβ Νίνο Ζοονίνο! Ό ανεκ­ διήγητος τύπος πού έχει άναλάβει τή φρούρησι και τήν προστασία τού Γκρέκο και τού Σιού, πού τον τελευταίο καιρό έχουν γίνει στόχος των γκάγκστερς. Ό Ζανίνο στέκει κλαρίνο. Κοπανάει τά πόδια του με τό ση δύναμι πού., τρίζουν τά

τζάμια καί φέρνει τοσο^ από­ τομα τό χέρι στο μέτωπο πού παραλίγο νά, βγαλη το μάτι του μέ τό μεγάλο του δά­ χτυλο. Ό διευθυντής τού χαμογε­ λάει και πάλι μέ καλωισύνη. Τού απλώνει τό χέρι μέ Α­ συνήθιστη έγκαρδιότητα, ενόζ μεγάλου αξιωματικού προς ε ναν απλό αστυνομικό. — Αγαπητέ μου Ζανίνο, τού λέει, σέ φώναξα γιά νά σού σφίξω τό χέρΠ «"Αλλο πάλι τούτο!», σολ λογίζεται μέ τρόμο από μέσα του ό Ανεκδιήγητος ντέτεκτιβ. «Νά μού σφίξη, λέει, τό χέρι καί μέ φώναξε ολόκληρος αρ­ χηγός τής αστυνομίας γΓ αύ τή τή δουλειά! Καλά τό έλε­ γα εγώ ότι γιά κάτι κακό μέ θέλει!... "Αν κρίνω καλά από τό μπόϊ του, θά μού λυώση τά δάχτυλα!» — "Ελα λοιπόν! Πλησία­ σε!, τού φωνάζει ό διευθυν­ τής του. Τΐ έπαθες; Θέλοντας καί μη ό ...δαιμό­ νιος άσσος τής παρακόλουθή σεως, πηγαίνει κοντά στον άνώτεοό του καί τού απλώνει κΓ αυτός ?τό χέρι μέ μόνη τη διαφορά, ότι τό δικό του τρέ­ μει από τήν τρομάρα του% — Μη βάλετε πολύ δύνα­ μη κύριε διευθυντά!, τού λέει μέ ικετευτικό ύφος. Έχω..... έχω χιονίστρες! Ό αρχηγός τής αστυνομί­ ας γουρλώνει τά μάτια του. — Χιονίστρες μέσα στο καλοκαίρι; φωνάζει μέ μεγάλη έκπίληξι. — Ναί, εγώ τις βγάζω ά-

Ο ΗΡΩ1 ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ττό τη ζέστη!, ιμουρμουρίζει ό Νί·νο πού τάχει χάσει. Ό άστυνομ ΐικός δ ιευθυντής γελάει. Νομίζει πώς ό Ζανίνο Αστειεύεται. Τού πιάνει τό χέρι καί το σφίγγει ιμ.έ δύναμι ενώ τα μά­ τια τού καημένου τού Νίνο ά­ νοιγα υν διάπλατα από την λα χτάρα. — Σ υγχ α,ρη,τ η«ρ ι α, παιδί μου!, λέει ό διευθυντής καμα­ ρωτά και τού αφήνει τό ν&ρι. Ό Ζανίνο αναπνέει. Δεν πόνεσε πολύ όπως περίμενε και γΓ αυτό έχει χαζέψει α­ πό τή χαρά του. «’Άν δεν τουρθη νά μού τό ξανασφίδη, καλά την έχω!», συλλογίζεται. «Τι καρφί ήταν αυτό πού τόν ιβάρεσε στά κα­ λά καθούμενα δεν μπορώ νά καταλάβω!». — Ζανίνο·!, συνεχίζει ωσ­ τόσο ό διευθυντής, είμαι πε­ ρήφανος γιά σένα! Τώρα είναι πού ή έκπληξις και ή χαζομάρα τού τρομερού ντέτεκτιβ γίνονται άλλες τόσεα — Γιατι πράμα; ψελλίζει ,μέ Απορία. Κάποιο λάθος θά κάνετε! Ό διευθυντής τής αστυνομί­ ας γελάει άλλη ιμιά φορά. — Δεν εΐναι ανάγκη νά εί­ σαι τόσο μετριόφρων Ζανί­ νο!, τού λέει. Δεν κάνω καθό­ λου λάθος πού είμαι περήφα­ νος γιά σένα! Καιρό τώρα δέ μπορούσαμε νά βρούμε ησυ­ χία με τις απαγωγές καί τίς άλλες άπόπείρες πού έκαναν διάφοροι παλιάνθρωποι ενάν­ τιον ρυτών των δυο ποδοσφαι

13 ρ ιστών πού .σου ανέθεσε ή υ­ πηρεσία μας νά προστατεύης Καί άπό την ημέρα εκείνη ό­ λα πηγαίνουν ρολόϊ! Έχουν γίνει τρία ματς τής «Τόρεντ» καί ενώ —όπως έμαθα— οί απόπειρες δεν έλειψαν καί πά λι, έν τούτο ις ό Γικρέκο καί ό Σιού έλαβαν μέρος κανονικά στά παιχνίδια τους! Τούτο σημαίνει βέβαια πώς έκανες σή δούλε ά σου ευσυνείδητα καί όπως έπρεπε! —- "Λ, ναί! Αυτό μάλιστα, παραδέχεται ό Ζανίνο καί κορδώνεται σάν γύφτικο σκεπάρνι. — Β λέπε ι ς λ ο ι πόν; Γ ι5 αύ τό σέ φώναξα γιά νά σέ συγ­ χαρώ! Δεν πρέπει μόνο νά τι μωρούνται δσοι πέφτουν σέ λάθη: ή δεν ένδι «φέρονται δσο έπρεπε γιά τή δουλειά τους! Πρέπει καί νά άμείβων ται εκείνοι πού έκτελούν ευσυ νείδητα τό καθήκον τους! —- Σωστά!, λέει ό Ζανίνο μ5 ενθουσιασμό πού δεν έχει λόγους, βέβαια, νά διαφωνήση σ’ αυτό μέ τόν διευθυντή του. Έκεΐνος φαίνεται τρομερά ευχαριστημένος άπό τόν υφι­ στάμενό του. *Ό,τι βλακεία τού πετάει ό Ζανίνο, εκείνος τήν παίρνει ανάποδα καί την περνά ε ι γιά έ ξ υπνάδ α! —· Βλέπω πώς είσαι καί πνευματώδης!, τού λέει ιμ* έν θουσιασμό. Λοιπόν, παιδί μου σέ συγχαίρω καί πάλι γιά τήν προσήλωσί σου στο κα­ θήκον καί σού υπόσχομαι πώς άν εξακολούθησης έτσι, θά πά ρης γρήγορα καί προαγωγή!

14 Ό κακομοίρης ό Ζανίνο λί γο θέλει νά πάθη, ζημιές από τή χαρά του!... ^Ηρθε με φό­ βο γιατί τίς πιο πολλές φο­ ρές για κατσάδα καλεΐ ό διευ θυντής τους υφισταμένους του και αντί γι’ αυτό έτυιχε ένθου σιώδους υποδοχής. — Σάς ευχαριστώ πάραποιλύ!, (μουρμουρίζει κατασυγ χιισμένος από την ευτυχία του Και μην έχετε πια ανησυχίες στο μέλλον! "Οσο καιρό 0ά τους προσέχω εγώ, καί ό Γκρέ κο καί ό Σιού θά παίζουν σέ όλα τά παιχνίδια τους! "Αν θέλετε μάλιστα, μπορώ νά τούς κάνω ακόμα καί ...προπόνησι! Ό διευθυντής ξεκαρδίζεται στα γέλια. — "Όχι, του λέει εύθυμα. Αυτή τή δουλειά άφησέ την στον ,σενιόρ Άντζελίλο! Έσύ νά κυττάζης μονάχα νά μήν α­

ΓΚΡΕΚΟ φή νη ς τούς γκάγκστερς νά πη γαίνουν κοντά ατούς δυο αυ­ τούς παίκτες... — Όπως διατάξετε!, τσι ρίζει ό ανεκδιήγητος ντέτεκτιβ καί κοπανάει άλλη μιά φορά τά τακούνια του. — Καί τώρα μπορείς νά πηγαίνης! Καί πάλι συγχα­ ρητήρια! Τόσο έχει σαστίσει από τή χαρά του ό κακομοίρης ό Ζα­ νίνο, πού κάνει πρώτα μετα­ βολή καί ύστερα χαιρετάει... τήν πόρτα πού βρίσκεται έμ­ προς του! Κατόπιν τήν ανοί­ γει καί βγαίνει, ενώ ό διευθυν της τής αστυνομίας ένθουσια σμένος μουρμουρίζει πίσω του: — "Αν συνέχιση πάντα μέ τον ίδιο ενθουσιασμό αυτό τό παιδί, ασφαλώς θά πάη μ προ στά! Είναι πολύ έξυπνος καί πολύ θαρραλέος γιά νά κάθε­ τα^ ν5 αστειεύεται μαζί μου, ενώ όλοι οί άλλοι μέ τρέμουν. Πολύ δικαίως επέτυχε στον διαγωνισμό μας γιά τήν πρόσ ληψι νέων αστυνομικών, από τούς πρώτους! Ό Ζανίνο πάλι βγαίνει κορ δωμένος από τό αρχηγείο. Τόσο έχει σηκωθή ή μύτη του πού δεν καταδέχεται νά χαιρετήση ούτε τον αρχιφύλα κα πού στέκει στήν είσοδο και αδιαφορεί άν εκείνος του ρί­ χνει ένα άγριο βλέμμα... Προχωρεί στον δρόμο καί σι γοσφοράει από τή χαρά του. — Γιά δες ^τί ταλέντο γιά αστυνόμος πού είμαι!, μονο­ λογεί ύστερα φωναχτά. ΚΓ ε­ γώ ό ηλίθιος τό πήγαινα γιά

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ κωμικός του θεάτρου, νά γε­ λάη. δηλαδή ό κόσμος μαζί μου ! Ένώ τώιρα, όποιανου του κοτάει άς γελάση! Τον κά­ νω τσακωτό από το γιακά ικαϊ τον στέλνω κατ’ ευθείαν στη οστέινη!..... —- Είστε ό κύριος Νίνο Ζα νίνο, τής Ασφαλείας; Ό... δαιμόνιος ντέτεκτιβ σταματάει σά νά έχη, χτυπή σει κεραυνός τό κεφάλι του. •Γυρίζει και κυττάζει με α­ νοιγμένα διάττλατα τά μάτια του— κάτω άπό τούς φακούς του— τον άνθρωπο πού του έχει μιλήσει στα καλά καθού­ μενα καί πού ούτε τόν έχει ξα ναδή άλλη φορά στη ζωή του. — Πώς είπες; τσιρίζει βέ­ βαιος πώς τό υποκείμενο αυ­ τό έχει κάνει λάθος. Ό άγνωστος όμως —πού είναι ένα μούτρο αντιπαθητι­ κό καί υπουλο—επιμένει στην ερώτησί του: — Δεν είσθε ό διάσημος ντέτεκτιβ τής άσφαλείας, Νί­ νο Ζανίνο; — Στάσου μια στιγμή γιά νά σου πω!, αποκρίνεται βλο συρά ό Νίνο. Καί παίρνοντας ύφος, βγά ζει άπό τήν εσωτερική τσέπη του σακκακιοΟ του τήν αστυ­ νομική του ταυτότητα, τή φέρνει πολύ κοντά στα μάτια του γιατί παρά τά γυαλιά οέν είναι... αητός στήν δρασι καί διαβάζει τό όνομά του. —, Ναί! Αυτός είμαι!, α­ ποκρίνεται μετά ευχαριστη­ μένος. Τό λέει καί στήν ταυτό τητά του! ράς έχουν βάλ$ι νά

15

'Ο Σι ου πετυχαίνει ένα υπέρο­ χο πραγματικά ανάποδο ψαλίδι, μόνο που βγάζει γκολ στήν... ομάδα του!

προσέχετε τόν Γκρέκο καί τόν Σιού νά μήν πάθουν τίποτα; — 5Αμε!, φωνάζει μέ κα­ μάρι ό Νίνο·. Τώρα δά μου δώσανε καί τά συγχαρητήρια γιατί σπάσανε ρεκόρ άπό τό­ τε πού τούς φυλάω! Παίξανε τρία παιχνίδια συνέχεια! Πή γες στο μάτς μέ τήν «Μποταφόγκο» πού ήτον καί κοντά; Ό Γκρέκο ήταν ασυναγώνι­ στος! Εκείνο τό ψαλίδι ήταν αριστούργημα! Νά : Πρόσε­ ξε! Ή μπάλλα ήταν εκεί πού βρίσκεσαι εσύ καί ό Γκρέκο ήταν έδώ!^ "Ενας αντίπα­ λος ήταν εκεί πού είναι αυ­ τός πού πουλάει κάστανα! Ό τερματοφύλακας ήταν στο τέρμα του, στο γήπεδο τής Μ πόκα! Ή μπάλλα φτάνει στον Γκρέκο! Αυτός τινάζω

ΓΚΡΕΚΟ

!β τσι! Πέφτει άνάσκελα!... Σου τάρει!... Τό σούτ ήταν πραγμ αττικός κεραυνός, αλλά οι κε ραυνοί όπως θά ξερής άν εχης ίχνος γνώσεων ήλεκτρολο χίας, κάνουν παράσιτα κι* έ­ τσι δεν μπόρεσα νά δώ παρα κάτω τή φάσι, γιατί καθόμουν στην τηλεόρασι! Μήπως μπο ρεΐς νά μοΰ πής άν βγήκε έντελει γκολ; θά μέ υποχρέω­ σης! — I-κείνο που μπορώ να σου πώ έγώ, του λέει ό άγ'νω στος ιμέ θυμό·, είναι πώς χτυ­ πήσανε τό Σιού! — Τό είδα! Δυο φορές!, ξεφωνίζει μ5 ένθουσιασμό ό Ζανίνο. Την πρώτη, έφαγε την κλωτσιά στην κοιλιά. Τή δεύτερη... "Άκου νά δής πως έγινε τή δεύτερη: Ό Σιού κα θόταν έκεΐ πού κάθεται αυτός πού πουλάει τά κάστανα! Δεν έτρωγε δμως γιατί δεν εΐ χε τή φουφού!.... Ό αντίπα­ λός του ερχόταν μέ φόρα... — Τρελ,λάθηικες; τον κόβει ό άγνωστος μέ γουρλωμένα μάτια. Σου λέω πώς χτύπη­ σαν στο σπίτι του τον Σιού και δχι στο γήπεδο! Δεν παίρ νεις χαμπάρι; — Στο σπίτι του; τσιρίζει ό Ζανίνο. Σοβαρολογείς; "Αν κάνανε τέτοιο πράγμα είναι... ζαβολιάρηδες! Νά μου θυμί­ σης νά πώ τήν Κυριακή στον διαιτητή νά τούς ...βσρέση ττά ναλτυ! Ό άλλος κοντεύει νά τρελ λαιθή από τό κακό του! μέ τή βλακεία του Νίνο. —- Καλέ θά πεθάνη ό Σιού άν δεν τρέξης αμέσως!, ουρ­ 5 Ρ—

>

Λ

>

λιάζει. Τον έχουν χτυπήσει ά σχήμα! Πήγαν νά τον σκοτώ σουν! Ό Ζανίνο αυτή τή φορά τρο μάζει γιά τά καλά. "Ανατινά­ ζεται σά νά τον χτύπησε άστροπελέκι. — ’Άν πεθάνη θάναι πολύ αγενής!, διαμαρτύρεται έντο­ να. "Εγώ σκοτώθηκα νά τούς προφϋλάω και αυτός θέλει νά πεθάνη γιά νά χάσω τήν προ αγωγή μου; — Μ" έστειλε νά σου πώ νά είδοποιήσης τό Γκρέικο!, μουγγρίζει ό άγνωστος. Θά εί ναι στο σχολείο· του τώρα! — Τί νά τον κάνη τό Γκρέ κο; Νά μή χάση και τά μαθή μ ατά το·υ τό παιδί. Θά τρέξω έγώ κοντά του πού έχω κάνει και νοσοκόμος σέ ...πτηινοτρο φεΐο! — Τί έκανε λέει! ! — Τί σου φαίνεται παρά­ ξενο; λέει απορημένος ό Νίνο. Πολύ μπουμπουνοκέφαλος εί­ σαι μου φαίνεται! Αέν λέγε­ ται Γενναίος "Αετός ό Σιού; Πτηνό είναι ^δηλαδή ! "Αρα εί­ μαι ένα κΓ ένα γιά νά τον κά­ νω καλά! — "Εκείνος θέλει τον Γκρέ κο! Τό καταλαβαίνεις ή θά μέ πρήιξης; Τον θέλει γιά νά τού πή τις... τελευταίες του θελή­ σεις ! Είπε νά πας νά τον φω νάξης στά γρήγορα! — Τις τελευταίες του_θελή σεις! !, τσιρίζει ό Νίνο Ζανί­ νο χλωμιάζοντας. Δηλαδή τό πάει ντουγρού γιά νά πεθάνη ! Αυτοί οί ερυθρόδερμοι είναι πολύ ξεροκέφαλοι, Θεέ μου! "Αχ! Τί νά κάνω; Πρέπει νά

Ο ΗΡ0 ΣΤΗΝ ΓΗΠΕΑ0Η έγώ ήθελα νά πάω στον Σιού τρέξω νά τον παρακαλέσω να και νά στείλω εσένα στον πεθάνη τουλάχιστον μετά πού Γικρέκο, επειδή ό Σιού είπε θά πάρω την προαγωγή μου^ πώς θέλει νά πάω έγώ στον άκρου τοΰχει κάτσει σώνει και Πκρέκο κι5 έσύ στά κομμάτια! καλά νά άψήση τά έγοσίμια! Δηλαδή όπου ήθελες!^ 3Αλλά Τρέξε εσύ στον Γκρόκο! Πάω έγώ ήθελα νά πάω στον Σ ιού εγώ στον Σ ιού! πριν πεθάνη, γιά νά τού πώ Κάνει νά φύγη. Ό άγνω­ νά πεθάνη, μετά τον ^θάνατό στος τον τραβάει από τό μα­ του!.... "Όχι! Μετά την προ­ νίκι. αγωγή μου ήθελα νά πώ! —Έγώ δεν μπορώ νά πάω Βλέπεις πού μέ μπερδεύεις στον Γκρέκο!, του λέει τρέμοντας άΐπό την οργή. Είπε νά μέ τή φλυαρία σου; Χάσου α­ πό μπροστά μου και κάνε ^αυ­ πας εσύ! Οι τελευταίες θε­ τό πού σού είπα! Καί πρόσε­ λήσεις ενός έτοιμοθάνατου εί­ ξε ιμήν πεθάνη ό Σιού πριν.... ναι ιερές! πάψη, νά ζή, γιατί θάχουμε — Μπά, τρομάρα μου! μπερδέματα! -Πού είπαμε θά Δάγκωσε τη γλώσσα σου; μά πάω έγώ; Στον Σιού ή στον τια μου! "Ωστε πρέπει νά Γκρέκο, γιοοτί μέ τήν πάρλα πάω έγώ έ; Κούλά. Κομμάτια σου τό ξέχασα! νά γίνη. "Άκου όμως: Έγώ θά — Στον Γκρέκο!, γρυλλίπάω στον Γκρέκο! Έσύ θά ζει ό άγνωστος έτοιμος νά πάς στον Σ ιού! Θά τού πής σκάση απ’ τή λύσσα του. πώς έγώ πάω στον Γκρέκο ί — Καί ποιόν χτυπήσανε; Θά τού πής πώς δεν ήθελα νά Τον Γκρέκο ή τον Σιού; πάω στον Γκιρεκο, αλλά στον — Τον Σιού, μεγάλε αστυ­ Σ ιού καί πώς έπέμενες έσύ νά μην πάω στον Σ ιού αλλά στον νόμε !, βογγάει τρίζοντας τά Γικρέκο! Θά τού πής πώς έσύ δόντια του ό άλλος. — Αυτές είναι οί ατυχίες! πήιγες τελικά στον Σιού γιά λέει ό Ζανίνο στραβώνοντας νά τού πής ότι έγώ πηγαίνω τά μούτρα του. Γιατί άν εΐχαν στον Γκρέκο γιά νά τού πώ νά χτυπήσει τον Γκρέκο, ό Σιού πάη στον Σιού πού θέλει νά θά ήταν περδίκι τώρα καί δεν τού πή τις τελευταίες του θε­ θά κινδύνευε νά πεθάνη ! λήσεις! Εντάξει; — Ναί, μωρέ φαφλατά!, — Φύγε! Τρέξε! μουγγρίζει ό άλλος σαν θη­ — Χαλά λες ! ΕΙπες^ καί μια σωστή κουβέντα!, λέει ό ρίο από τό κακό του. Θά τού Ζανίνο ευχαριστημένος. Κι3 έ­ τά πώ ! Τράβα τώρα! ^ σύ τρέξε γιά τον Σιού! Καί — Νά πής στον Σιού, εξα­ κολουθεί κσταϊδρωμένος και μην ξεχάσης νά τού πής αυ­ λαχανιασμένος από τή λαχτά­ τά πού σού είπα νά τού πής! Μήπως θές νά στά ξαναπώ ρα του ό Ζανίνο, πώς πήγα άν τά ξέχασες; στον Γικρέκο νά τού πώ νά πάη στον Σιού, ιμ3 όλο πού — "Όχι, πρός Θεού!, ξε-

ΓΚΡΕΚΟ ψωνίζει ό άγνωστος καί τό βά ζει στά πόδια τρομοκρατημέ­ νος. Ό Ζανίνο τον κυττάζει γιά λίγο ττού χάνεται στο βάθος του δρόιμου, άνασηκωνει τούς ωιμους του καί φωνάζει ένα ταξί. Δίνει στον σωψέιρ τή διεύθυνσι τοΰ σχολείου τοΰ ξαν­ θού Ελληνόπουλου και ξεκι­ νάνε.^ Δεν περνάνε παρά ελάχι­ στα λεπτά καί βρίσκεται έξω άπ5 την αυλή του σχολείου. Λέει στον ταξιτζή νά τον περιιμένη, καί χύνεται μέσα. Γιά καλή του τύχη, είναι διάλειμ­ μα καί δλα τά παιδιά βρίσκον ται στο προαύλιο. Βρίσκει τον Γκρέκο μέ τήν πιρώτηι μα­

τιά. Ό-ρμάει καταπάνω του. — Καταστροφή!, φωνάζει κ ατ ατροι μ>αγ)μ ένος. Ό ιΠκρέκο δεν ανησυχεί καί πολύ γιατί ξέρει πόσο ανεκ­ διήγητος είναι ό περιβόητος σωματοφύλακάς τους. — Τί τρέχει; ρωτάει. — Έγώ τρέχω δεν ιμέ βλέ­ πεις; αποκρίνεται ό Ζανίνο ιμέ αγωνία. Τρέχω γιά νά σε βρω ! Σέ θέλει ό Σκ)ύ γιά νά σου π ή τις τελευταίες του θε­ λήσεις ! — Τις..... ποιές; ουρλιάζει τό Ελληνόπουλο καί χλω,μιάζει 'μονοιμιάς σάν νεκρός. — Τις τελευταίες του θελή σεις, παιδί ρου! Δεν ξέρεις άπ5 αυτά; Πεθαίνει ό άνθρω-

Ό "Ίντσον είναι ά-ττοερϊίγόρητος, ’Άν τον ττιάσης άττ© τή μύτη αντη τή στιγμή/ σκάει \

Τρέχουν νά μπουν στο αμάξι που περί,μένει εκεί απ’ έξω.

τος! Πώς νά το κάνουμε; Τον (τύπησαν, λέει, τόισο άσχημα, τού θά χάσω την προαγωγή ιου! Ό Γικ,ρέκο δεν τον ακούει τιά. Όρμάει έξω από την αυλή ΓΟ'0 σχολείου1 σάν αληθινός χετός, ιμέ την ψυχή στο στόχα. Μόλις πΙρολαβαίνει ό Ζανίό νά τον άκολουθήση. Μπαί­ νουν και οί δυο στο ταξί πού 5Χ·ει άψήσει εκεί άπ3 έξω ό α­ νεκδιήγητος Αστυνομικός νά τούς περιιμένη. Καί, μόλις ιπαίνουν και πριν προλάβουν 'ά πουν ιμιά λέξη τό αμάξι ■εκινάει φουλαριστό καί δυο χνθρωποι μέ Απαίσια μούτρα

ξεπετάγοντα ι από τήν μπρο­ στινή θεσι πλάϊ στον οδηγό. Κρατούν στα χέρια τους πιστάλ ι α! Τά στρέφουν καταπάνω στον Γκρέκο καί στον Ζανίνο καί ό ένας τους λέει σαρκα­ στικά : —- Μήν κουνηθήτε καί ·μή βγάλετε τσιμουδιά, γιατί θά πάτε αμέσως στον Παράδει­ σο! — 5Αμάν! τ τσιρίζει ό Ζανί νο έντρομος. Θεο·ύλη μου! Πκάγκστερς! Δεν είχα ξαναδή αληθινούς ποτέ μου! Μό­ νο στο.... σινεμά! Ό ·Γκιρέκο απεναντίας, μό­ λις καταλαβα ίνη πώς έχουν πέσει σέ παγίδα, ξαναβρί-

σκει αμέσως το χρώμα του και ένας αναστεναγμός γεμά­ τος άνακούφισι ξεφεύγει από τό στήθος του. —- Δόξα σοι ό Θεός !, μουιρ μαυρίζει ευτυχισμένος. Αυτό θά πη ότι ό Σιού δεν έχει τί­ ποτα! Τό μεταχειρίστηκαν α­ πλώς γ ά δόλωμα νά μέ πα­ ρασύρουν ! — Μπά! Λες; τσιρίζει μέ γουρλωμένα μάτια ό Ζανίνο, πού παρά την τρομάρα του α­ κούσε τά λόγια τού Γκρέκο. Μά άν είν’ έτσι... τότε την προαγωγή μου την έχω... στη τσέπη !

ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ Ο ΑΜΑΞΙ τραβάει μέ τρομερή ταχύτητα προς τά βόρεια. Περνάει τό Σεζάρ, την Ύζιενόπολι και κατευθύνεται προς τη Μπράνγκα. Κάπου έκεΐ, σ’ ένα οίκη­ μα, πού εκατοντάδες μέτρα ο­ λόγυρά του δεν υπάρχει άλ­ λο κτίσμσ, σταματούν. Είναι ένα παράξενο σπίτι, πού μέ την πρώτη ματ.ά φαίνεται γιά εγκαταλειμμένο και ακατοί­ κητο. Ό οδηγός και οί δυο συνο­ δοί του κατεβαίνουν, πάντοτε μέ τά πιστόλια στα χέρια. Αναγκάζουν τον Γκρέκο καί τον Ζανίνο νά κστεβούν κι5 αυτοί. Τούς βάζουν στο σπί­ τι από μι-ά ξεχαρβαλωμένη ξύ λινή πόρτα. Μιά στριφογυρι­ στή σκάλα^ πού ανεβαίνει ώς τό τελευταίο πάτωμα είναι μπροστά του. Τήν ανεβαίνουν. Μόλις φτάνουν στο τέρμα της,

τούς αναγκάζουν νά μπουν μέ­ σα σέ μιά άθλια σοφίτα. Έ­ κεΐ τούς ψάχνουν καί τούς δυο παίρνουν τό πιστόλι τού Ζα­ νίνο κι5 ένα σουγιαδάκι πού ε χει ό Γκρέκο επάνω του. Π ιάνο·υν πρώτα τον άστυνομικό μέ κάτι χοντρά σχοινιά καί τον τυλίγουν γύρω - γύ­ ρω ώσπου τον κάνουν σαλάμι, παρά τις διαμαρτυρίες του καί τίς απειλές του ότι είναι α­ στυνομικός καί θά .... τούς συλλάβηι! Μετά τήν ίδια τύχη' άκολου θεΐ καί ό ^Γκρέκο·. Το Ελλη­ νόπουλο δεν καταβάλλει καμμιά προσπάθεια νά άντισταθή. Καταλαβαίνει πολύ καλά πώς οί τερατώδεις αυτοί άν­ θρωποι μ·έ τούς όποιους έχει μπλέξει, είναι ικανοί χωρίς δι σταγμό νά τον σκοτώσουν μέ τά π στόλια πού κρατούν καί τον σημαδεύουν. Μόλις ή διαδικασία αυτή τελεί ώνη, ένας καινούργιος γκάγκστερ μπαίνει μέσα στο δωμάτιο. Φοράει μαύρη μάσκα στο πρόσωπο. Τά μάτια του γυαλίζουν απαίσια ανάμεσα στις τρύπες της. Κυττάζει τούς δυο αιχμαλώτους. — Ποιος είναι ό Γκρέκο; ρωτάει. — Έγώ !, αποκρίνεται θαρ ραλέα ό Αετός τού Σάο 'Πάο λο. — Κι* έγώ είμαι ό Νίνο Ζανίνο!^ ξεφωνίζει χωρίς νά τον ρωτήσουν ό ανεκδιήγητος ντέτεκτιβ. — Σκάσε εσύ!, μουγγρίζει ό μασκοφόρος. Κι* ό Ζανίνο μέ φρίκη;

Ο ΗΡΩΧ ΤΩΝ ΓΗΠΕΑ0Ν — Χωριστής είναι! Τό ί­ διο μπορούσε νά μου τό ττη μέ άλλη, λέξι! "Ας πούμε: Σωπαίνετε, σάς παρακαλώ πάρα πολύ, άν έχετε την καλωισύνη,; Δεν θάβγαζα τα:μου διά και θά ήμουν και καταμα γεμένος από την γνωριμία του! Ό 1 μασκοφάρος τον αγνοεί και γυρίζει ατό Ελληνόπου­ λο. —· ιΠκρεικο, του λέει μέ σκλη ,ρή φωνή, ασφαλώς δεν με ξέ­ ρεις, άλλα πρέπει νά βγάλης από τό νου σου πώς θά μπό­ ρεσης νά ξεφύγης ποτέ από τά γέρια μου άν δέν κάνης δ,τι σου πω! Τό Ελληνόπουλο άνατριχιά ζει χωρίς νά τό θέλη, από τον τόνο, μέ τον οποίο εΐπε αυτά τά λό>για ό άνθρωπος μέ τη μά σκα. Δέν μιλάει όμως καθό­ λου. Κρατάει τά χείλια του σφιγμένα. Εκείνος ξαναλέει μέ την ίδια πάντοτε σκληρότητα: — Θά υπογραφής μιά οΤτησι μεταγραφής καί ένα δελ τίο γιά άλλο σωματείο! — ;Ποτέ!χ φωνάζει μέ οργή 6 Αετός του Σάο Πάολο. Τά μάτια του μασκοφόρου αστράφτουν. Λέει μέ σαρκα­ σμό: — "Ωσπου νά βάλης την υπογραφή πού σου λέω, Γκρέ κο, θά μείνης έδώ μέσα αίχμά λωτος! Στο μεταξύ αυτό ή ο­ μάδα σου έτσι κι5 άλλοιώς δέν θά έχη τις υπηρεσίες σου! "Ίσως έχεις την έντύπωσι ότι θά καταφέρης νά τό σκάσης καί γι’ αυτό άρ^Τσαι

21 ..ΤΕστω λοιπόν... Θά περιμέ­ νω! Δέν βιάζομαι. Στην όμά δα πού σου λέω, θά ποοίξης άπό την προσεχή σαιζόν... Υ­ πάρχει καιρός μπροστά μας γιά νά βάλης μυαλό... "Οσο γιά τώρα, τό μόνο πού θέλω είναι νά μην παίζης στην «Τό ρεντ»! Αυτό μου φτάνε ι! Χωρίς εσένα δέν πρόκειται νά πάρη ποτέ τό πρωτάθλημα! — Είσαι ένα τέρας! —- Σκέψου λογικά, Γκρέκο! Τά 6σα σου λέω είναι γιά τό συμφέρον σου! "Αν άλλάξης γνώμη, εϊδοποίησέ με.... "Ενας άνθρωπός μου θά βρί­ σκεται πάντα κοντά σας... "Αν άιργήσης νά βάλης μυαλό θά έρθω πάλι εγώ καί τότε θά τά ξαναπουιμ ε δ ι αφορετ ικά... Σε μερικές μέρες πού θά γίνη τό επόμενο παιχνίδι τής «Τόρεντ» γιά τό πρωτάθλημα, θά έρθω νά σε ειδοποιήσω γιά τό αποτέλεσμα! — Δέν μου λές; Μπας καί τρελλάθηκες; ξεφωνίζει ό Ζανίνο πού τόση ώρα ακούει δλ’ αυτά μέ τά μάτια γουρλωμ έ­ να άπό την έκπληξι καί τον θυμό. Τί^ μερικές μέρες μου τσαμπουνάς; Έγώ αύριο τό πρωί πρέπει νά παρουσιαστώ στην υπηρεσία μου, γιατί άλ­ λο ιώτικα θά φάω καμμιά καμ­ πάνα ! Κι5 άπ άνω μ άλ ι στα πού περιμένω- καί την προα­ γωγή ! , Μά ό μασκοφόρος δέν του δίνει καμμιά σημασία καί φευ γει άπό τό δωμάτιο χωρίς νά πρόσθεση τίποτ’ άλλο. Ό Ζα νίνο μονολογεί: — Γ ιά νά κάτσης νά

22

ΓΚΡΕΚΟ

τά πλήθη όταν οργώνη τό καταπράσ ινο γήπεδο από τη ,μιά του άκρη, μέχρι την άλλη, ^ Ανάμεσα όμως σ’ δλουξ αυτούς, υπάρχουν και μερικοί πού ή αγωνία και ή άνησυχία τους αγγίζουν στά όρια τής τρέλλας. ΚΓ αύτοι είναι ρ ό­ μορφη "Αμπυ μέ τόν Τζέντο και τόν Σ ιού. Είναι όλοι οί παίκτες τής «Τόρεντ». Είναι ΑΓΩΝΙΑ ό προπονητής της, ό σενιόρ Άντζελίλο.... 1 ΜΕΡΕΣ περνούν. Ή Είναι όμως ακόμα και ό δι­ Κυριακή πού ή «Τό'ρεντ» έχει νά δώση. έναν ευθυντής τής αστυνομίας πού έχει χάσει έναν από.... τούς κα ακόμα αγώνα, πολύ δυσκολώλυτερούς του καινούργιους α­ τερον από εκείνον τής περα­ στυνομικούς (! ) όπως λέει. σμένης, πλησιάζει. Εκατον­ Δεν έχει κορμιά αμφιβολία ό­ τάδες χιλιάδες ανθρώπους έ­ τι ό Ζανίνο, γιά νά έχη έξαχει βυθίσει σέ αγωνία ή μυ­ φανισθή μαζί μέ τόν Γκρέκο στηριώδης έξαφάνισις τού θά έχη πέσει θύμα τού καθή­ Γκίρέικο, του ξανθού Ελληνό­ κοντος. Πιθανόν κιόλας — πουλου πού ξέρει νά ,μαγεύη σκέπτεται — νά τόν έχουν σκ οτώ σε ι οί κ ακ ο πο ι ο-ί! Πάντως τό καλό σ3 αύτή την περίπτωσι είναι πώς ή α­ στυνομική ^ δύναμις ολόκληρη σχεδόν τού Σάο Πάολο έχει κινητοποιηθή γΓ αυτήν την ύπόιθεσι. Και τά τηλέφωνα τής άσφάλείας έχουν δουλειά όλη τη μέρα:, από τό πρωί μέχρι τά μεσάνυχτα. Χιλιάδες ά­ γνωστοι ζητούν νά μάθουν κά θε στιγμή γιά τά αποτελέ­ σματα των έρευνών. Και τά αποτελέσματα είναι πάντοτε μια λέξις: ΤΙΠΟΤΕ! Τήν ίδια αγωνία νοιώθει κΓ ό Γκρέκο καθώς ή Κυριακή πλησιάζει. Ό μασκοφόρος Στο μέσα τσειτάκ^ του λέει ό Νΐνο, αλλά... σιγωτερα! Γαρδεν έχει ξοτν απαρουσίαστη πια γφλιέμςα φιτφ τήν πρώτη φορά πού ήρ­ μάθης τρόπους αυτό τό ζούδι, πρέπει νάχης υπομονή... αν ου! Και πάλη δηλαδή, ζήτημα εί­ ναι αν θα καταφέρης τίττοτα στο τέιλος! Μου λες τώρ·α τι γίνεται μέ_τό αυριανό προσ­ κλητήριο; -έχασα νά του πω νά στείλη τουλάχιστον κανέ­ να νά ιμέ δώση... δικαιολογη­ μένο !

0

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ θε. "Ενας φρουρός, πάντα μέ το πιστόλι στο χέρι, έρχεται και εξετάζει συνεχώς άν είναι καλά δεγμένοι, τούς ταΐζει για­ τί δεν μπορούν νά φάνε μόνοι τους έτσι πού τούς έχουν κά­ νει σαν σαίλάρια καί, πριν φυ­ γή, ρωτάει τον Γικιρεκο άν μετάνοιοοσε καί άν θέιλη. να ύπογράψη τα χαρτιά πού του εί­ παν. "Οση όμως αγωνία κΓ άν νοιώθη εκείνος, ή άπάντησίς του είναι πάντα ή ίδια καί μονολεκτική: — ΠΟΤΕ! Ό Ζανίνο κλαίγεται συνε­ χώς γιατί νοιώθει τρομερούς πόνους σέ δίλο του τό κοριμί·. ΚΓ ό Ρκρέκο δεν είναι καλύ­ τερα αλλά δεν μιλάει. Μόνο δυο ώρες την ημέρα τούς λύ­ νουν καί τότε μαζεύονται καί οί τρεΐς γκάγικιστερς μέ τά πιστόλια στά χέρια καί τούς φρουρουν γιά νά ,μήν κάνουν κοημιμιά απόπειρα άποδράσεως. Είναι ή τρίτη μέρα τής α ί χιμ αλωσ ί α ς τους. Ό ΠκρέκΟ', πού καταλαβαί­ νει δτι -μέ τις σκέψεις μπορεί νά τρελλαθή ακόμα από την αγωνία του, προσπαθεί νά κοι μηθή λιγάκι γιά νά καλμάρουν τά νεύρα του καί στο τέλος πιά τό καταφέρνει. Ό Ζανίνο όιμως μένει άγρυ πνος. «Τί θά λέη τώοα γιά -μένα ό διευθυντής μου!», συλλογιέ ται απελπισμένος. «Δέν άποκιλείεται νά νομίζη καί δτι ξενάστηκα πουθενά! ΚΓ αυτοί οί άνθρωποι όμως εδώ, είναι μυστήριοι! Τρύς ζτ>τάμ> νά μ*

23

Τό ματς όμως έχει άρχισε η χω­ ρίς αυτόν! "Εφτασε πολύ αργά.

άφήσουν νά τηλεφωνήσω, νά είδοπο ήσω τουλάχιστον, καί δέν μ5 αφήνουν ! Δέν μάς έχουν κ σμμ ιά εύικολ ία!» Ξαφνικά κάτι αποσπά τον ανεκδιήγητο ντέτεκτιβ από τις σκέψεις του. Είναι ένα περίερ γο τρίξιμο. Καταλαβαίνει δτι προέρχεται από κάπου πολύ κοντά του, αλλά δέν μπορεί νά εξακρίβωση από που ακρι­ βώς. Τέλος βλέπει πώς δέν εί­ ναι παρά.... ένα ποντικάκι, πού * ροκανίζει ένα από τά σχοινιά πού τον δένουν! Ό Ζανίνο χαμογελάει στην αρχή στο ποντικάκι, μετά ό­ μως του κάνει αυστηρά: — "Ησυχα, καλέ! Θά ξυ· πνήση τό παιδί, μόλις έκλεισε" τά μάτια του! Τό ζωάκι τρομάζει στη φω νή του κΓ εξαφανίζεται. Δέν περνάει ρμως πρλλή κρμ

24

ΓΚΡΕΚΟ

ξανακάνει την όμφάνισί του. Ξαναπηγαίνει κοντά κΓ άρχι­ ζε ι πτά,λι νά μασουλάηι τό σχοι νΐ <μέ πολύ μιεγάληι όρεΗ. Ό ντ έτεκτ ιβ δ ι ασκεδάζε ι. — Κοίλε, μουρμουρίζεΓστό ποντίκι, δεν τηρείτε ι νά τ ρως τόσο βαρειά φαγητά! Θά σέ πειράξουν στο στομάχι! Τό σχο νι αυτό είναι πολύ -χοντρό γιά σένα,! Γιατί δεν πας νά βρής κορμιά... κλωστή η κα­ νένα σπόγγο; Τη φορά αυτή τό ποντίκι δεν δίνει σημασία στά λόγια τού Ζανίνο και συνεχίζει τη δουλειά του, ώσπου σέ μιά στιγμή τό: σχοινί κάνει... «κράκ» καί κόβεται! Ό... δαιμόν ος αστυνομικός κάνει έτσι δά τά χέρια του καί... έλευθε ρώνεται! Τά μάτια του γυαλίζουν από τή^ χαρά του θριάμβου. Μέσα σέ λίγα λεπτά εΐναι εν­ τελώς ελεύθερος και πετιέται όρθιος. Κάνει νά ξυπνήση και τον Πκρέκο, αλλά μετά τό ;μετανοιώνει. «’Άς πάω πρώτα νά βρώ έ­ ναν δρόμο γιά νά ξεψύγουμε» συλλογιέται. «Μπορεί νά εί­ ναι τόσο καλά φυλαγμένο τό σπίτι ώστε νά τον ξυπνήσω ά­ δικα !» Μ5 αυτόν τον κατάπληκτα κό συλλογισμόν ανοίγει τήν πόρτα. Είναι ξεκλείδωτη, για­ τί έτσι καλά που τους έχουν δεμένους δέν υπήρχε περίπτωσις νά λυθή κανείς τους γιά νά τούς τό σκάση. 3Απ’ έξω ρο­ χαλίζει ό δεσμοφύλακάς τους,

κάπρ

μπροστά

στήν πόρτα τους. Ό Ζανίνο περνάει από πά­ νω του. — Μέ συγχωρήτε, του λέει εύγενέστοττα. Θά σάς ξαναπε ράσω και στον.... γυρισμό γιά νά μή.... χάσετε τό ανάστημά σας! Ό δεσμοφύλακας όμως κοι μάται τόσο γερά, που δέν παίρνει εΐδησι απολύτως τί­ ποτα ικΓ έτσι ό Ζανίνο κατε­ βαίνει αθόρυβα τή στριφογυ­ ριστή σκάλα. 'Κάπου κοντά στο πρώτο πάτωμα, ακούει ομιλίες. Μιά πόρτα εΐναι μισάνοιχτη. Βλέ­ πει άπό τή χαραμάδα δυο συμμορίτες που κουβεντιάζουν μεταξύ τους, πίνοντας ουίσκι/. — Στοιχηματίζω, λέει ό έ­ νας, πώς ή «Τόρεντ» θά χάση τήν Κυριακή! Βάζεις στοίχη­ μα ένα χιλιάρικο; -— ’Όχι, λέε^ό άλλος άκεφα γιατί κι’ εγώ λέω πώς θά χάση ή «Τόρεντ!» — Πάω εγώ τό στοίχημα! πετιέται τότε ενθουσιασμένος ό Ζανίνο άπό: τήν πόρτα! Οι δυο συμμορίτες γυρίζουν τον βλέπουν καί ξεσποΰν σέ κραυγές έκπλήξεως. Τραβούν τά πιστόλια καί μέ άγριες φω νές ρίχνονται καταπάνω του. Μέσα σέ δυο λεπτά ό τετραπέ ρατος αστυνομικός βρίσκεται ξανά δεμένος πλάι στον Ρκρέ κο, πάνω στήν σοφίτα! Μιά καταπληκτική ευκαιρία γιά νά ελευθερωθούν έχει πάει χαμένη' άπό τήν άσυναγώνιστη βλακεία τ

Ο ΗΡύ2 ΤήΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Η «ΤΟΡΕΝΤ» ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ

του», του είναι αδύνατον νά ....θυμηθή καί τον Μαύρο Α­ ΜΕΓΑΛΗ στιγμή έχει παχη ! φτάσε ιΉ «Τόιρεντ» 'Πρσγματιικά. Σ’ όλα τά κατεβαίνει νά αγωνιστή τελευταία του πα.χνίδια ό χωρίς, τον Πκιρέικο, ττού κανένα I ικιρεκο πού είχε καταλάβει τί ίχνος του· δεν εχει βρεθή ακό­ ακριβώς χρειαζόταν γιά νά μα. Τα παιχνίδι είναι μέ την γίνη ό Στοά απροσπέλαστος «Ρίο Πάλμας» και γίνεται μέ­ βράχος τής άμύνης, δεν έχανε σα στο Σάο Πάαλο, στο γή­ ευκαιρία νά τού δώση δήθεν πεδο τής «Μπάκα». κατά λάθος ένα δυνατό χτύ­ Ή «Πάλμας» είναι στη μέ­ πημα ^στό πίσω μέρος τού κε ση τής βαθμολογίας και σέ φαλ.οΰ καί τότε τό ζήτημα άλλη περίπτωσι ή νίκη τής τού ίνδιάνου ήταν τελειωμέ«Τόρεντ» θά έθεωρήτο βέβαιη. νο. Μά σήμερα δεν υπάρχει Χωρίς τον Γκιρέκο όμως πού κάποιος νά τό κάνη αυτό. είναι ή ψυχή τής ομάδας τά Ούτε καί από τύχηι δεν έρχε­ πράγματα είναι πολύ άλλοιώ ται σέ σύγκρουσι ιμέ κανέναν τιικα. Λίγο καιρό πριν πού ή αντίπαλο γιά νά χτυπήση σ’ «Τόρεντ» δεν είχε ακόμα τον αυτό τό σημείο... Παίζει νω­ θρά, σάν νά βαρυέται. Σαν Γκρέκο, πάλι θά μπορούσε νά νά ιμήν ένδιαφέρεται γιά τό κερδίση την «Ρίο Πάλμας» παιχνίδι.... Γίνεται εύκολη μέσα στη Μπάκοο. Μά τώρα οι λεία γιά τούς αντίπαλους κυ παίκτες της νοιώθουν σαν ξε­ νηγούς, πού τον περνούν λές κάρφωτοι πού δεν βλέπουν τό καί δέν υπάρχει καθόλου... ξανθό Ελληνόπουλο ανάμεσα τους, νά άδηγή σάν αληθινός Τή στιγμή μάλιστα αυτή αετός την έπίθεσι. Καί από ακριβώς, δέκα μόλις λεπτά α­ πάνω, σέ κάθε σφάλμα του πό τήν έναρξι τού παιχνιδιού, αντικαταστάτη του, πού ό ί­ ένας απ’ αυτούς ξεπερνάει διος ό ιΓκρέκο δεν θά τό έκανε πάλι τον Σ.ού μέ μεγάλη ευ­ ποτέ, απαισιόδοξες σκέψεις κολία. Μπαίνει στήν περιοχή γεμίζουν τό μυαλό τους καί καί από πολύ κοντά πιάνει έ­ τά πόδια όλων λες καί γίνον­ να ισχυρότατο σούτ. Ό Λοται πιά βαρειά καί δυσκίνη­ ρέντζο κάνει μιά απελπισμέ­ τα. νη προσιτάθεια, αλλά δέν κα­ ταφέρνει νά πιάση τή μπάλ'Έπί πλέον καί ό Σ ιού είνα λα πού καρφώνεται στά δί­ αδύνατον σήμερα νά στρώση χτυα. παιχνίδι καί ή άμυνα τής «Τό Οί παίκτες τής «Ρίο Πάλ­ ρεντ» παρ αυσ ι άζε ι τρομερά μας» τρέχουν καί φιλιώνται κενά. Ό δύστυχος Γενναίος καί συγχαίρουν ό ένας^ τον Αετός, έκτος πού έχει τά χά­ άλλον, χοροπηδώντας άπό τή λια του καί τό ,μυαλό του δεν μπορεί στιγμή νά άπομακρυν χαρά τους. "Υστερα τό παιχνίδι ξαναρ θή άπό τον χαμένο «αδερφό

Η

ΓΚΡ&ΚΟ χίζει μέσα στη νεκρική σιγή πού έχει πέσει στο απέραντο γήπεδο τής «Μπάκα». Οι κυνηγοί τής «Ταρεντ» κάνουν -μια προσπάθεια γε­ μάτη πείσμα γιά νά ισοφαρί­ σουν τό σικόρ. Ό Όζον κατεβαίνει με τη μπάλλα «και σεντράρει ταχυτα τα και ,μέ άκρί-βεια στον Γκομέζ. Εκείνος δίνει κοφτή τρα ©έρισα προς τον έπερχόιμενο Βάργκας, άλίλά ένα από τά αντίπαλα ;μπάκ προλαβαίνει καί τήν άποιμακρυνει με προ­ βολή. "Ένας δεύτερος τήν κλω τσάει τότε μέ δυναίμι γιά νά τήν οατομακρύνη άκόιμα πε­ ρισσότερο καί νά γλυτώση τό τέρμα του εντελώς από τον κίνδυνο. Ή μπαλλιά είναι μακρυνή. Φτάνει στον Σι ου. Ό ϊνδιάνος αυτή τή στι­ γμή σκέπτεται πάλι τον Γκρέ

Κάποιος έρχεται καί τον σκουν­ τάει άπό πίσω στον ώμο.

Ό Ζανίνο δέν μπορεί νά καταλάβη τί έγινε 6 Γκρέκο. Βλέποντας τή μπάλλα κο. ξαφνιάζεται. Είναι σάν τρελλός. Δέν καταλαβαίνει τί του γίνεται. Πηδάει λαφιασμένος νομίζοντας ότι πρέπει νά α­ πό κρούση όπως - όπως. ιΚάνει ένα υπέροχο ανάπο­ δο ψαλίδι, μόνο που δεν χρει­ αζόταν νά είναι ανάποδο, α­ φού βλέπει τηρός τήν αντίπα­ λη περιοχή. Μέ φρίκη οί οπαδοί τής «Τόρεντ» καί οί παίκτες της, βλέπουν τή μπάλλα νά φευγη άπό τό πόδι του Ινδιάνου καί νά καταλήγη στά δίχτυα τής ομάδας του! Ό άτυχος Λοράντσο, πού δέν περιμένει βέβαια κάτι τέ­ τοιο, ούτε προλαβαίνει νά κι νηθή καθόλου άπό τη θέσι του!.... ^ Τό σκορ γίνεται άδοξα δύο—μηδέν καί τό κυριώτερο

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ είναι πώς^ δλα τά τταιδιά της «Τόιριεντ» έχουν άποκαρδιωθή. "Ως τό τέλος του παιχνιδιού δεν καταφέρνουν να κάνουν τίποτα ττού νά θυιμ-ίση, τό υπέ­ ροχο παιχνίδι τους της πε­ ρασμένης Κυριακής... Και τό σφύριγμα της ληξεοος, βρί­ σκει την «Τόρεντ» ήττημένη μέ τέσσερα—ιμηδέν! Οι παίκτες της «Ρίο Πάλμας» βγαίνουν γεμάτοι χαρά γ.ά την απροσδόκητη τύχη τους από τό γήπεδο. Έ χουν πετύνει ένα Θΐριαμβευτικό αποτέλεσμα εις βάρος τήξ θρυλικής ομάδας πού πριν λι γες μόνο μέρες κέρδισε τό Κύπελλο τής Βραζιλίας! "Οσο για τά παιδιά τής «Τόρεντ» αποχωρούν μέ τά κεφάλια σκυφτά καί τις καρ­ διές^ σφιγμένες. Ό δύστυχος Σιού εΐναι καθισμένος πάνω

27

'Ο φρουρός κοιμάται ακόμα καί μαιλιατα μακαρίως.

στο χορτάρι καί δεν έχει κου­ ράγιο νά σηικωθή! Δεν μπο­ ρεί ακόμα νά πιστέψη, πώς δλ' αυτά τά φοβερά πράγμα­ τα έγιναν στην πραγματικό­ τητα καί δεν είναι παρά μό­ νο ένα κακό όνειρο.... Τέλος κάποιος συμπαίκτης του πού καταλαβαίνει τό δρά­ μα του έρχεται καί τον βοη­ θάει νά σηικωθή.... Ό ’Ίντσου Νά είναι απα­ ρηγόρητος. ’Άν τον πιάσης αυτή τη στιγμή από τη μύτη μπορεί νά σκάση... Καί τό φοβερότερο απ’ ό­ λα είναι πώς τίποτα δεν δεί­ χνει ότι ό Γκρέκο θά παιξη τουλάχιστον την επομένη Κυριακή... "Ολες τις μέρες πού άκολουθοΰν, οι έρευνες τής αστυνομίας καί των φί­ λων του, δεν ώφείλουν σέ τί­ ποτα,

ΓΚίΡΈΑ©

28 Ένα τιτάνιο χέρι σφίγγει άλες τις καρδιές. Ή δεύτερη Κυρ.ακή ζυγώνει.... ’Άν ή «Τορεντ» χάση, χάνει μαζί και άλες της τις ελπίδες γιά τό πρωτάθλημα.... Τά όνειρα γιά ένα ρεγάλο ιδιόκτητο γη πεδο, μές στην καρδιά του Σάο Πάολο, φαίνεται πώς θά .μείνουν απραγματοποίητα... Ο ΖΑΝΙΝΟ

ΚΑΝΕΙ...

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ!

ΓΚΡΕΚΟ έχει μάθει τό |Ι II τρομερό αποτέλεσμα τού άγώνος της άγαπη μένης του ομάδας μέ την «ΓΊάλμας». 5Αντί όμως αυτό νά τον κάνη νά υποκυψη στον εκβιασμό του μασικοφόρου τέ ρατοΓ, εχει γεμίσει την καρυ­ διά του ιμέ φοβερό μίσος έναν τίον του καί άρνεΐται κατηγο­ ρηματικά τις άπαίσιες προτά σεις του. Ό Ζανίνο αντίθετα έχει αρ­ χίσει νά καιλοπιάνηι τον δεσμό φύλακα τους^μέ τό απόκρυφο σνέδιο νά του άητήση καμμιά ώρα μιά... άδειούλα, νά πε­ ταχτή ώς τον διευθυντή του, νά τον ει£οποίήση> δτι είναι εντάξει καί νά ξαναγυρίση! ! Στο μεταξύ δμως ξανάρχε­ ται ή Κυριακή. 5Από τό πρωΐ τή μέρα αυτή ό Γκρέκο είναι άρρωστος, αέρει οτι σήμερα ή «Τορεντ» θά δεχτή τό τε­ λειωτικό χτύπημα καί τίποτα δεν μπορεί νά την σώιση. Τό παράξενο δμως είναι πώς επίσης άρρωστος είναι καί ό δεσμοφύλακάς τους. Έ χει έναν φοβερό πονοκέφαλο

καί πυρετό καί φαίνεται γερά κρυολσγημένος. Βογγάει συ­ νεχώς σάν βόδι από τούς πό­ νους, ώσπου στο τέλος και ό Ζανίνο ακόμα βαρυέται νά τον άκσύη. — ^Ακου!, του λέει. Έχω έδώ στην τσέπη μου δυο ά1σπιρίνες.... Δεν τίς παίρνεις νά ήσυχάσης λιγάκι γιά νά ησυχάσουμε κι5 εμείς; Ό κακοποιός δεν δυσαρεστήται καθόλου μέ την πρότασι του.... δαιμόνιου άστυνομικού. Σηκώνεται μέ μιά βλαστήμια καί ζυγώνοντας από πάνω του, αρχίζει νά τον ψάχνη, — Που τίς έχεις; μουγγρίζει ανυπόμονα. Ό Ζανίνο ωστόσο έχει βά λει τά γέλια καί δεν μπορεί νά κρατηθή. — Έδώ ατό μέσα τσεπάκι!, τού λέει. "Αλλά σιγώτερα τά δάχτυλά σου γιατί.... γαργαλιέμαι! Ό γκάγκστερ βρίσκει τά χαπάκια, τά καταπίνει μονο­ μιάς ^ καί τρέχει για νερό. Περνάει δμως ένα ολόκληρο τέταρτο τής ώρας καί δεν έννοεΐ νά γυρίση πίσω. Τού Γκρέκο ζωηρεύουν τά μάτια του. / — Τί έγινε τάχα; μουρμου ρίζει. Γιατί δέν φαίνεται. Ό Ζανίνο χαμογελάει ξα­ νά. — -έρω τί θάγινε!, λέει μέ πολύ κέφι. Αυτός ό ηλίθι­ ος αντί γιά τίς ασπιρίνες θά πήρε τά δυο χαπάκια πού εί­ χα γιά την αϋπνία! θά ρΐξη ύπνο γιά υιά βδομάδα τώρα,

Η#ήί γιατί, για νά ψσντσστής, έγώ για νά κοι;μηθώ έκοβα τό κα­ θένα απ' αυτά στα τέσσερα! Τό δ]χως } άλλο αυτό· θάναι! 'Άκούς κΤ έσύ τό ροχαλητό πού μοιάζει σαν νά /ασμοι> ρ ι έτ α ι φ άλα ινα; Π άε ι! Τον ξεφΟοτωθήκαιμέ! Νά σου πώ, καλύτερα! Τά ιμάτια του Γκρέκο λάμ­ πουν θριαμβευτικά. Κάνει μιά ζωηρή κίνησι και τινάζει τά χέρια του έλεύθε* ρα! Οι καρποί του ξανθού αγο­ ριού είναι γεμάτοι αίματα! 5Από τό πρωί αγωνιζόταν γιά νά έλευθερωθή και τόση ήταν ή λύσσα του νά τό κατορθώ­ σω, ώστε πέρασε, φριχτούς πόνους χωρίς νά βγάλη τσι­ μουδιά. Στο τέλος όμως τό κατάοερε. Πετάγεται καί λύνει στη στιγμή καί τον Ζανίνο. Σε λί γο είναι ελεύθεροι καί οί δυό τους!

καί νάρθουν μετά νά τού άναγγείλουν τό θλιβερό αποτέ­ λεσμα... Ό Γκρέκο μέ τον Ν.·ίνο, τρέ νουν έξω. Έκεΐ στο δρόιμο βλέπουν σταθιμευμένο ένα άράξι. Τό ελληνόπουλο καί ό ντέτεκτιβ τρέχουν προς τό μέ­ ρος του καί πηδούν μέσα. Ό Γκρέκο κάθεται ατό τιμόνι. Ξεκινάει μέ τρομερή ταχύτη­ τα στον φαρδύ εξοχικό δρόμο, γιατί βλέπει έντρομος στο ρο λόϊ του πώς δεν «μένουν παρά είκοσι λεπτά γιά τήν ώρα πού θ’ άρχίσιη τό παιχνίδι καί ή όατόστασις πού τούς χωρί­ ζει άπό τό γήπεδο είνα( τε­ ράστια. «Θά προλάβω άραγε;» συλ λογίζεται μέ απελπισία. «Μάλ λον όχι!... Είμαι τόσο μακροά!..... » Καί πραγματικά δεν έχει ά δικό. Όταν έπί τέλους φτά­ νουν στο τεράστιο γήπεδο καί μπαίνουν μέσα, οι δυό ο­ ΕΝΑ- ΥΠΕΡΟΧΟ... ΛΑΘΟΣ! μάδες έχουν αρχίσει πια τον αγώνα!.... ΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Λό φρου­ Μ.ά κραυγή άπογοητεύσερός τους κοι·μαται έξω ως βγαίνει άπό τό λαρύγγι από τήν πόρτα τής φυ­ τού Κώστα. λακής τους, του καλού και­— Ό θεός δέν .μάς βοηθά­ ρού. ει άλλο! Γιατί τάχα νά φέρ­ Περνάνε άπλ τό πλάϊ του νεται τόσο καλός στούς κα­ στις μύτες των ποδιών καί κούργους ; φθάνουν κάτω, κατεβαίνοντας — Κέφι του είναι!, λέει ό τή στριφογυριστή σκάλα του Ζανίνο παρε£ηγημένος. θεός σπιτιού. είναι, δ,τι θέλει κάνει! Λογα­ ριασμό θά μάς δώση,; Κανείς άλλος δεν βρίσκε­ Μά ξαφνικά κάποιος έρχε­ ται αυτή τήν ώρα ρέσα. "Ό­ ται καί χτυπάει στον ώμο λοι ασφαλώς θάχουν πάει στή τον Γκρέκο. Μπάκα γιά νά παρακολουθή­ Ό Κώστας γυρίζει, τον σουν τό παιχνίδι τής «Τόρεντ»

Π

βλέπει και τά μάτια του ττετοϋν αστραπές. — Τζέντο!, φωνάζει με χα ρά. Πως άττο δω; — "Ελα γρήγορα!, του λέει εκείνος, αντί, ν’ άπτοκ,ρι6η. "Έλα νά γδυβής! Τό παι­ χνίδι μόλις άρχισε! — Τρελλ άβηικε ς, Τ ζέντ ο ; μουρμουρίζει τό Ελληνόπου­ λο ξαφνιασμένο. 5Αφού λες μό νος σου πώτ τό παιχνίδι άρ­ χισε, μου λες υστέρα νά γδυ­ θώ για νά παίξω,* Σάν νά μην ζέσης πώς βέν γίνονται άλλαγές παικτών στο πρωτάθλη­ μα! — Δεν πρόκειται γιά άλλα νή, Γκρέκο! Κάνε γρήγορα σου λέω! Δεν παρετήρησες λοιπόν πώς ή «Τόρεντ» παίζει αυτή τή στιγμή μέ δέκα παί­ κτες; Ό Κώστας γουρλώνει τά μάτια του. — Ναι!, μουρμουρίζει. Ά λήιθεια! Μά... πώς; Γιοττί; Δέν καταλαβαίνω!... λ— Ό ίδιος ό Θεός έβαλε τό δαχτυλάκι του σ’ αυτή τή δουλειά, Γκρέκα!, φωνάζει ό Τζέντο μέ συγκίνησι πού δέν μπορεί νά τήν κρύψη. "Εγινε ένα λάθος!... λΕνα λάθος πού όλοι είπαμε πώς ήταν τρομε­ ρό!... Τώρα μόλις^ άποδεικνυεται πώς ήταν υπέροχο! ,— Εξηγήσου! Θά μέ τρελ Αάνης!.... "Εγραψε ό ίδιος ό σενιόρ ^Αντζελίλο τή σύνθεσι τής «Τόρεντ» στο «Φύλλο Άγώνος»„. Σέ είχε τόσο πολύ στο νου του, που άπ’ τή σκο Ίοόοα του έβαλε τ' όνομά σου

στή θέσι τού μέσα αριστερά, ενώ εσύ ήσουν χαμένος! Μά δταν ανακάλυψε τό λάθος του καί έτρεδε νά τό διόρθωση ή­ ταν αργά... Τό φύλλο είχε έπικορωθή! Ή ομάδα μας έ­ πρεπε νά παίξη μέ^δέκα παί­ κτες ή μέ τον χαμένο Γκρέκο στή θέσι του μέσα αριστερά! Καί νά πού ήρθες! Ή θέσις σου εΐνα ι κ ενή ^ κ α ί ^ σ έ περ ιμένει! Μή ρωτάς πώς έγινε! Τρέξε!.... Μέ μια κραυγή χαράς ό Αετός του Σάο Πάολο αγκα­ λιάζει τον Τζέντο* καί υστέρα τρέχει προς τ’ αποδυτήρια ε­ νώ ή καρδιά του κοντεύει νά σπάση από τή συγκίνησι καί τή χαρά.... Ο ΖΑΝ1ΝΟ... ΘΡΙΑΜΒΕΥΕΙ

ΖΑΝΓΝ0 δέν έχει πά­ ρει είδησι πώς ^6 Γκρέ­ κο έφυγε, γιατί είναι άφωσιωιμένος στο μάτς. ξαφνικά γυρίζει, δέν τον βλέ­ πει πλάϊ του καί μιά κραυγή τρόμου του ξεφεύγει απ’ τό λαρύγγι. -— Νά πάρη, καί νά σηκώση«!, ξεφωνίζει μέ θυμό. Μιά στ ιγμούλα τον άφησα από τά μάτια μου καί τον αρπάξανε πάλι! ’Άν τον ξαναπήγανε στο ίδιο ,μέρος^ πρέπει νά τρέ ξω νά τον βρώ! Χωρίς ^ νά χάση, στιγμή φεύγει απ’ τό γήπεδό τσαλα° πατώντας τον κόσμο στή βια σύνη του. Βρίσκει τό αμάξι πού άφησαν έξω μέ τον Γκρέ κο. Κάθεται στο τιμόνι καί ξεκινάει σάν βολίδα! Σέ μισή

Ο

Μά

Θ

ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

ώρα έχει φτάσει πάλι στο μέ­ ρος άπ3 οπού ξεκίνησαν. Χύνε ται ιμέσα στο σπίτι. Στο κά­ τω πάτωμα δεν είναι κανείς. Ούτε παραπάνω. Μόνο στην σοφίτα πού χρησιμέυσε τόσες μέρες για φυλακή τους, ακού­ ει ένα γερό... ροχαλητό και ξε ραίνεται στα γέλια. ^— Και την άλλη βδομάδα νάρθω πάλι έτσι θά ,ροχσλίζη, μονολογεί. Άλλα πρέπει νά τον συνεφέρω για νά μου πη που αλλού μπορούν νά έχουν πάει τό Γκρέκο. Άς τον συνε­ φέρω ! Τρέχει στην αυλή πού έ­ χει δη ένα πηγάδι. Γεμίζει έ­ ναν κουβά με νερό και ξαναγυ ρίζει πάλι τρ έχοντας. Αρχί­ ζει νά άνεβαίνη τη στριφογυ­ ριστή σκάλα. Περνάει τό πρώ το πάτωμα και φτάνει στο δεύτερο. Έκεΐ ξαφνικά, πάνω στη βιασύνη του καί στη στρα βωμόςρα του, σκοντάφτει! Ό κουβάς μέ τό νερό του ξεφεύ­ γει από τά χέρια! Την ίδια στιγμή όμως μιά τρομερή φοονή πόνου άκούγεται καί μαζί ένας μεγάλος σα ματάς... Ό Ζανίνο σκύβει καί τί νά δή: Ό μασκοφόρος αρχηγός των γκάγκστερς έχει φάει κα­ τακέφαλα τον κουβά πού τού ήρθε ουρανοκατέβατος καί εΐ ναι ξαπλωμένος κάτω, τάβλα! — Πού βρέθηκε έδώ πέρα; Αφού πριν δεν ήταν!, μουρ­ μουρίζει ό Ζανίνο μέ τρόμο. Καί άν τον σκότωσα τί θά Τού πώ ύστερα γιά νά δίκαιο λογήίθω; (!...)^ Καί μ3 αυτή τήν τρελλή

σκέψι κατεβαίνει τρομοκρατη­ μένος γιά τά καλά, κατρακυ­ λώντας τά σκαλοπάτια. Άλλα τήν ώρα πού φτάνει κοντά στο πεσμένο σώμα, α­ κούει κι5 άλλους πού καταφθά νουν άπό τήν είσοδο... ΑΝΑΣΤΑΣ ΙΣ...

,ΤΟΡΕΝΤ» έχει κλειστή στα καρέ της καί αμύ­ νεται άσο μπορεί. Ή πί εσις πού ασκεί όμως ή επιθε­ τική πεντάδα τής ^ θρυλικής «Ταρπέντο», πού είναι ή ση­ μερινή μεγάλη αντίπαλος, εί­ ναι άσφυικτίκή. Ή νέκρα πού έχει πέσει πάλι στις κερκίδες δείχνει πώς όλοι περιμένουν τό μοιραίο άπό στιγμή σέ στι γμη... -αφνικά μιά ιαχή γεμίζει τό γήπεδο άπ3 άκρη σ3 άκρη. Γε μίζει τις κερκίδες μέσα σέ μιά στιγμή σάν ηλεκτρισμός. Εκατό χιλιάδες άνθρωποι πε τάγονται όρθιοι μέ τά μάτια γουρλωμένα. ' Εκατό χιλ ιάδες χέρια δείχνουν σ3 ένα ώρισμένο σημείο τού γηπέδου. Μιά κραυγή άπό ένα μονάχα στό­ μα πού είναι αυτή τή στιγμή ολόκληρο τό τεράστιο γήπε­ δο, φτάνει μεσούρανα: — Ό Γκρέκο! Είναι ό Γκρέκο! Αμέσως μετά πάλι μιά όλιγόστιγμη σιωπή, άπότομη, σάν ένα ραδιόφωνο νάναι άνοι γμένο στη διαπασών καί νά τού κλείνουν άπότομα τό κουμπί·. (Είναι ή κατάπληξις.^ Ή άγωνία. Μήπως όνειρεύονται;

Μήποας κάνουν λάθος; Όχι!_ Είναι αλήθεια!^ Μέ την ττιρώτη ιμπαλλιά πού τον βλέπουν νά παίρνηι και νά χύ νεται σαν λιοντάρι προς το αντίπαλο τέρμα, καταλαβαί­ νουν πώς είναι αυτός! Καινούργια φουρτούνα ξεσηΓκώνεται στή λαοθάλασσα! Τό ονοιμα του παιδιού, πού ήρθε από πολύ ,μακρυά για νά κα­ τάπληξη και νά γίνη θρύλος, άντη,χεΐ από εκατό χιλιάδες στόματα σάν μια ρυθμική νι­ κήτρια ιαχή: — Γκρέ - κο! Γκρέ - κο! Είνα ι άπερ ί γραπτό αυτό πού γίνεται άπ5 τή μιά στι­ γμή στην άλλη μέσα στο πρά σινο τερραίν. Ή «Τόρεντ» έ­ χει πάρει φτερά. Και οί παί­ κτες της βλέπουν μέ τήν ίδια των θεατών κατάπληξι τον α­ γαπημένο συμπαίκτη, τον με γάλο ΓΚ Ρ Ε(ΚΟ ανάμεσα τους. Δεν ρωτούν γιατί. Δεν τούς νοιάζει «πώς».... «*Βρθε ή Νίκη!», συλλο­ γίζονται μ5 ένα ρίγος και χύ­ νονται όλοι μαζί μπροστά σάν λιοντάρια! Ό Γκρέκο έχει φτάσει κιό­ λας ιμέσα στήν περιοχή τής «Ταρπέντο», περνώντας διαδο­ χικά σάν πνοή τού ανέμου τέσσερ; ς άντ ιπάλους. Δυο μαζί μττταοκ τής «Τορ­ πέντο» χύνονται -μέ ύστατη προσπάθεια εναντίον του νά

τον άνοοκόψσυν. Ό Γκρέκο ττετάει αμέσως τή μπάλλα στον Γκαμέζ καί περνάει ανάμεσα στους δυο άντ ιπάλους του τή στιγμή πού ό έξω αριστερά τού τήν επιστρέφει μέ σέν­ τρα. Ή .μπαλλιά αυτή είναι άρκετά προωθημένη. Ό Γκρέκο γιά νά τή φτάση, αναγκάζε­ ται νά κάνη »μ ιά καταπληκτι­ κή βουτιά μέ τό κεφάλι μπρο­ στά, σάν ζωντανό βέλος. “Έ­ να τρομακτικό άλμα λές κι’ δλο του το σώμα είναι ένα θαυμάσιο ατσαλένιο ελατή­ ριο. Ή μπάλλα φεύγει βουίζον τας από τό κεφάλι του καί ξε τινάζει ορμητικά τά δίχτυα τής «Τορ· πέντ ο» ! Είναι ένα απίθανο γκολ. Κάτι πού κανείς από τις μυ­ ριάδες των θεατών δέν έχει ξα ναδή στη ζωή του. Αλλά ού­ τε καί τό πανηγύρι τού θριάμ βου πού γίνεται τώρα ξανάγίνε άλλη φορά.... Όρθιοι επάνω στις εξέ­ δρες, ουρλιάζουν έξαλλοι από τόν ενθουσιασμό. Γελάνε άπό τή χαρά τής νίκης καί στα μάτια τους τρέχουν δάκρυα! "Ολοι - όλοι, ακόμα καί οί αντίπαλοι, έχουν βγάλει μέ πεποίθησι τήν φετεινή πρω~ ταθλήτρια: Θά είναι ή θρυλι­ κή «Τόρεντ»! Ή ομάδα τού >Γ κρέκοί

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ»

ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΑΡΑΒΑΚ0Σ 'Ο Θανάσης Σαραβάκος βά μπορούσε νά όνομοοσθή μέ μια μό­ νη λέξι, που θά ζωγράφιζε ανάγλυφα όλη την ποδοσφαιρική του φυσιογνωμ ία:

Δαιμόνιος! Πραγμαιτικά είναι δαιμόνιος σαν ποδοσφαιριστής ό ενδιάμεσος κυνηγός του Πανιωνίου και συγχρόνως ό μικροσκσπικώτερος παί­ κτης τής Νεοσμυρνιώτικης ενδεκάδας. "Οταν τον δής νά βγαίνη στο γήπεδο και 8έν τον ξέρεις, δεν «σου γεμίζει τό μάτι». "Ετσι μικροκαμωμένος που είναι. Θά ψανταστής ασφαλώς πώς είναι κάποιος νεαρός νεοφώτιστος που παί­ ζει γιά πρώτη φορά στην πρώτη ομάδα του μεγάλου συλλόγου, γιά νά τον «δοκιμάσουν»!... Και όμως είναι ένας από τους τταλιότερους, τους πιο πεπειραμένους παίκτες του. "Ενα ελάττωμα έχει μόνο αυτός ό παίκτης: Πώς δέν έχει άλλους σάν καί αυτόν νά σταθούν ισάξια στο πλάι του! Καί αυτό δέν πρέπει νά θεωρηθή ότι υποτιμά τους υπολοίπους κυνηγούς του Πανιωνίου. Γιατί ό Σαραβάκος ξεχωρίζει αισθητά, όχι γιατί παί­ ζει σ’ αυτή τήν ομάδα. Τό ίδιο Θά ξεχώριζε καί σέ μιά οποιαδήποτε άλλη ελληνική ενδεκάδα. ’Άς ευχηθούμε νά τον βλέπουμε γιά πολλά ακόμα χρόνια νά αγωνίζεται καί νά είναι πάντα έτσι ό κυριώτερος συντελεστής των επιτυχιών του Πανιωνίου.

ΑΛΚΗΣ ΣΟΦΙΑΝΟ Μιά καμπύλη είναι ή ποδοσφαιρική Ιστορία του Λάκη Σοφια­ νού: «Άρίων» — σωματεΐον Β' τότε κατηγορίας. Ή πρώτη ομάδα πού έπαιξε ό παίκτης αυτός καί έγινε γνωστός καί θαυμάσθηκε γιά τά προσόντα του καί, τό «χρυσό του ποδάρι». «Παναθηναϊ­ κός» Οι μεγάλοι τον είδαν, κατάλαβαν τήν άξια του καί τον «τσίμπησαν» από τό μικρό σωματείο τής Γούβας. Έκεΐ μεσουρά­ νησε. Στον Παναθηναϊκό. Έκεΐ μπήκε στις καρδιές των φιλάθλων σάν «Πανούργος ’Οδυσσεύς». Γιατί πραγματικά, αν ή Ελλάς έχη βγάλει καί καλυτέρους σέ πείρα καί σε τέχνη σέντερ - φορ άπό τον Λάκη Σοφιανό, καν έναν όμως δέν έβγαλε μέ πιο πολλή έξυπνάδα από τή δική του, μέ πιο πολλή ποικιλία στις προσποιήσεις του, μέ περισσότερες αστραπιαίες «εμπνεύσεις» τής στιγμής. ^Ηταν μιά κακή στιγμή γΓ αυτόν καί γιά όλους ή^ μετεγγραφή του στον Παναιγιάλειο. Γιό τον Παναθηναϊκό γιατί ακόμα δέν βρήκε αντικαταστάτη του. Γιά τούς φιλάθλους γιατί στερήθηκαν τήν ποδοσφαιρική του γοητεία, ανάμεσα σέ συμπαΐκτες πού νά μπο­ ρούν νά σταθούν πλάϊ του. Καί γιά τον ίδιο., γιατί μπορεί, όπως γράφτηκε νά τού άνοιξαν στο Αίγιο μαγαζί, τού έκλεισαν όμως τον δοόμο προς τά «έπάνω»!... Έτσι άρχισε ή καμπύλη πάλ^ι προς τά πίσω... "Ενα μικρό σκαλοπάτι ακόμα καί θά ξαναβρεθή στην κατηγορία τής ομάδας τής Γούβας άπό όπου ξεκίνησε.

V -ν-'*&*φ*^Ζ?ΖφψίφΖ#Ζ%^^

: ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ *

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

:

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

ΚΑΘΕ

(ΠΕΜΠΤΗ

—

----- -............ -----

Γραφεία: ί .1γ γ

—

"

'

............

~~

''

'""'

' ~'·

'Οδός Λέκκα 22 — ’Αρτθ. 7—Τιιμή δραχ. 2

Δημοσ ι ογ ραψ ικος Δ) ντή ς: Σ. * Ανεμοδοαράς, Σ τρ.Πλαστι*^ 21 Ν. Σμύρνη. ΟίβαονοιμιικΑς Δ)νττ\ς Γ. Γεωργιάδης, Σφίγγας 38. Προΐστ. τυττογρ.: Α. Χατζηβαα(λείου, Ταταούλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΑΠΑ!: Γ. Γεωργιάδην, Λέκκα 22, Άθηναι.

θά είναι και ή κυκλοφορία του, πού κάθε εβδομάδα αυ­ ξάνει καταπληκτικά ! 7<

ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ «ΤΟΡΕΝΤ» ★ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ...Ν!ΝΟ ΖΑΝΙΝΟ ! * ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΓΚΡΕΚΟ !

ΚΑΘΕ ΔΙΑΦΗΜΙΣΙΣ ΠΕΡΙΤΤΕΥΕ!— ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟΝ «ΓΚΡΕΚΟ» ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ 2 ΕΓΧΡΩ­ ΜΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΩΝ ΑΣΣΩΝ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙ­ ΡΟΥ ΜΑΣ. ΤΗΝ ΕΡΧΟΜΕΝΗ ΠΕΜΠΤΗ

ΕΑΙΗ ΡΟΜΠ/ΝΪΟΝ

.ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΡΟΣΕ ΗΡΕ

ΠΕΙ ΗΑ λΤΥΓνεΤΑΪ ΜΕ ΟΛΟ το ΒΑΡΟΣ 7ον ΚΟΡΜΙΟΥ ______

ρ*μη!

71 ζγηβΑ)Νε\\

ΓαΥΤοΓο ΠΑΛΙΑΝΘΡΩΠΟΣ βοΖηΑΜί"*™ ΖεΝ ψΗ ΟΝ\°Ζ ΗΗΤΕΡ*· Ρ*” '

£<Χ£ ΙΔΕΑ ΑΠΟ ΠνΓΠΑ

χ»4

. η

ΟΤΑΝ Ο ΑΝΤΙΠΑΡΟΣ 20Υ ΕΚ& ΠΙΑ ΖΑΛίίΤΗ ΠοΤΕ ΜΗ ΤΟΙV ΑΨΗΣΒ/ί. /ΥΑ ΖΥΝΙΛΘΗ

ΕΙΣΑΙ ΧΤΥΠΗΜΕΝΟΣ μου

ΠΑΙΔΙ

! >----------------------------*ς-

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΜΗΤΕΡΑ ! ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ Το ΚΤΗΠΗΝΑ ΟΑ ΚΑΊΡ&ΕΡΝΖ ΝΑΝΟΥΔοιη ΑΝ ζυμ£χιζα

™ ^β«?ΑΤΑ Μογ» {^ΡΕπε|

5ΎΝΕΧΙ216ΤΑΙ

τΩ ?*!1 /1

ΘΡΙΑΜΒΟΣ

Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΝΙΝΟ ΖΑΝΙΝΟ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟΣ καί ικαταπτληικτιικος ντέτεικτιβ Νίνο ΖανΡνο, βρίσικεται σικυι μι μένος πάνω από τό πεσμένο σώμα του αρχη­ γού των γκάγκστερς, πού έ­ χει τό πρόσωπό του σκιεπασ,μένο ιμ’ ένα μαύρο πανί. Ό τροιμερός αυτός άνθρω­ πος πού κρατούσε τόσες μέ­ ρες σ’ αιχμαλωσία ^τόν θρυ­ λικό Πκιρέχο. έχει φάει κατα­ κέφαλα έναν κουβά γεμάτον με νερό, πού ξέφυγε από τά

χέρια τού Ζανίνο, κι5 έχει μεί νει αναίσθητος (*). 10 άνεικδ ι ή γηιτ ο ς ντ έτε κτ ι β έχει τρέξει κοντά του απαρη­ γόρητος ^ και τρομοκρατημέ­ νος, ^γιατί — δπως έχει πή— φοβάται ιμήιπως τον έχη σκο­ τώσει και δεν θά ξέρη ύστερα πώς... νά τού διικαιολογηιθή! Μά την ώρα πού ψάχνει γιά νά 6ρη τρόπο νά τον συνεφέρη, ακούει βήιματα πολλών ανθρώπων πού καταφθάνουν (*) Διάβασε τό προηγούμενο τεύ­ χος τού- «ΓΚΡΕΚΟ» μέ τον τίτλο: «Η ΤΟΡΕΝΤ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ».

ΤΙΜΗ &Ρ&Χ. 2

ΓΚΡΒΚΟ άπό την πόρτα τού έρημικού εκείνου σπιτιού. Τότε είναι φυσικά, πού ή τρομάρα του φθάνει στό κατακόρυφο καί γίνεται πανι­ κός. Φαντάζεται πώς θάχουν έρθει οί σύντροφοι το·υ γκάγκστερ ικαί φυσικά αυτή πρέπει νά είναι· ή αλήθεια, γιατί ποιοι άλλοι είναι δυνατόν νά­ νοι αύτοί που έρχονται σ’ αυ­ τό τό μέρος πού είναι τό κρη­ σφύγετό τους; Κυττάζει ολόγυρα μέ κομ­ μένη· τή χολή. Δέ μπορεί νά βρή καμμιά διέξοδο γιά νά φυγή. Έκτος από την πόρτα άπό την όποια προέρχονται τά βή μ στα, δεν υπάρχει κανείς άλ­ λος δρόμος. Μόνο ή σκάλα πού οδηγεί ψηλά. Μά άπό κεΐ είναι ακόμα χειρότερα, γιατί, άν πάη επάνω, τότε είναι πού δεν έχει καμμιά ελπίδα νά την γλυτώση παρά θά είναι σάν τον ποντικό που χώνεται μό­ νος του μέσα στη φάκα. Μά τά βήματα ζυγώνουν ολοένα. Άκουγονται πάνω στίς σκά λες τής πόρτας. Δεν έχει τον καιρό νά καθήση νά συλλογιστή περισσότεοο τι πρέπε- νά κάνη. ’Α πό δευτερόλεπτο σε δευτερό­ λεπτο, οι κακοποιοί θά μποΰν μέσα καί θά ριχτούν απάνω του νά τον σκοτώσουν... Ή ιδέα αυτή στριφογυρίζει στό μυαλό του καί τά χοντρά μυωπικά γυαλιά του σπιθί­ ζουν ξαφνικά άπό τή λάμψι πού βγάζουν τά μάτια του ά­ πό μέσα. «’Άν ήμουν πεθαμένος»,

συλλογιέται μες στήν άπελπισία του, «δεν θά μπορουσαον νά μέ ξοονασκοτώσουν! *Αρα, τό μόνο πού μου άπομένει είνα, νά κάνω τον πεθαμένο! "Αν τούς κοροϊδέψω καί, παίρ νοντάς με γιά ψόφιο, δεν μου δώσουν σημασία, πετιέμαι έ­ ξω άπό τήν πόρτα καί γίνο­ μαι μπουχός!...» Πολλή ώρα δεν θέλει καί ούτε διαθέτει κιόλας γιά νά βάλη τό μεγαλοφυές σχέδιό του σ’ εφαρμογή. Μιά καί δυο, άφοΰ τό άποφάσισε, στρώ νέτα ι κατάχαμα πλάϊ στον άναισθητο κακούργο· καί κλεί­ νει τά μάτια. Τήν ίδια στιγμή ορμούν μέσα καμμιά δεκαριά άστυνο μικοί μέ αυτόματα στά χέ­ ρια, μέ επικεφαλής τους ένοα/ αξιωματικό μέ πάρα πολλά γαλόνια πάνω στους ώμους τους. Φυσικά ό Ζανίνο, άφού έχει τά μάτια του κλειστά, δέν τούς βλέπε- δλους αυτούς καί μέ τήν έντυπωσι πάντα πώς οί φωνές πού άκούει γύρω του άνήκουν σέ κακοποιούς, έξακ ο λουθεί νά κάνη τόν... ψόφιο κοριό. — Προσοχής!, φωνάζει ό άξιωματικός μέ βροντερή φω­ νή. Μπορεί νά είναι κανείς άκόμα κρυμμένος πουθενά καί νά άοχίση ξαφνικά τούς πυ­ ροβολισμούς! "Έχετε τόν νού σας! «Θά φοβάται μήπως ήοθα:με δυο αστυνομικοί μαζί!», συλλογιέται ό τρομερός ντέτεκτιβ πού παρασταίνει τόν πε­ θαμένο. —Αυτός εδώ κάτω δέν

ναι πεθαμένος, κύριε διοικητά, ξεφωνίζει ξαφνικά ένας ά­ στυφύλακας. «Θά λέη! ασφαλώς γιά τον διπλανό μου», σκέπτεται πάλι ό Ζανίνο. «Έγώ δεν μπορεί να φαίνωμαι γιά ζωντανός, αφού έχω κλειστά τά ,μάτια καί εί­ μαι άκούνητος». —Αύτόν τον γνωρίζω, λέει ό αξιωματικός την ίδια στι­ γμή μέ γουρλωμένα ^ μάτια. Κάπου τον έχω^ξαναδή... Μου φαίνεται πώς είναι αστυνομι­ κός. «Μαύρη, μαορίλα πλάκωσε», σκέφτεται ό φουκαράς ό Ζανίνο και τον πιάνει, τρεμούλα. «"Αν αρχίσουμε από κεΐ, νά δούμε πού θά καταλήξουμε. Πού νά μ5 έχει δή άραγε αυ­ τό τό... μούτρο και ξέρει πώς είμαι τής άστυνομίας;» —Πρέπει νά τον συνεφέρωμε γρήγορα, διατάζει ό άστυνόμος μέ τά γαλόνια και ή φω­ νή του φανερώνει ανησυχία. Ελπίζω νά μην έχη πάθει τί­ ποτα σπουδαίο... Τώρα τον θυμήθηκα. Είναι αυτός πού τού άναθέσαμε νά προσεχή τούς δυό ποδοσφαιριστές της «Τόρεντ». 9 Ηταν πρό ήμερων στο γραφείο μου. «Φρίκη», συλλογιέται ό^Ζανίνο μέ απελπισία. «Ό ίδιος ό διοικητής της άστυνομίας νά είναι άιρχηγός των γκάγκστερς. Την πάτησα. Πώς θά ξεφόγω τώρα;» Δέν προφθαίνει ν’ άποσώση τις σκέψεις του. Κάποιος άστυφύλ^ας σκύ­ βει άπό πάνω του καί άρχιζει νά τού ξεκουμπώνη τό πουκά­ μισο. Νομίζοντας πώς Εχει

χαμένες τις αισθήσεις του, θέ­ λει νά τον βοηθήση, νά πάρη αέρα γιά νά συνέλθη. Ό Ζανίνο όμως και πάλι παρεξηγεί τις προθέσεις, του. «Θά μέ γδύσουν!», σκέπτε­ ται μέ τρόμο. «Θά τούς γούσταρε φαίνεται τό κουστούμι μου!» Ό άστυφύλακας πού τού ξεκούμπωσε τον λαιμό, αρχί­ ζει τήν ίδια ώρα νά τού κάνη μασάζ σ’ έκεΐνο τό μέρος γιά νά τον βοηθήση νά άναπνεύση. Ό Ζανίνο γαργαλιέται. 5Αρχίζει νά χοςμογελάη χωρίς νά τό θέλη και μέ τό ζόρι κρα­ τιέται γιά νά μήν ξεσπάση σε τρανταχτά χαχανητά. — Συνέρχεται, φωνάζει κά­ ποιος χαρούμενα. — Κι* έχει καί κέφια όπωςφαίνεται, λέει ένας άλλος. Ό Ζανίνο τόσο κοντεύει νά σκάση άπό τό χαχανητό ώστε, χωρίς νά τό θέλη,, άνοίγει κα­ τά λάθος τό ένα του μάτι. Βλέπει τότε τούς αστυνο­ μικούς μέ τις στολές καί ανα­ πνέει μέ ανακούφισε Άνασηκώνετσι στο μέρος πού βρί­ σκεται καί άπομακρύνει τά χέρια τού αστυφύλακα πού τού κάνει μασάζ. — Π άψε νά μέ γαργαλάς πιά,^τού λέει θυμωμένος. Δέν μιλούσες πώς ήσουν συνάδελ­ φος; Πιο γρήγορα θά συνερ­ χόμουν ! Ό άστυφύλακας δέν προλα­ βαίνει νά πή τίποτα. Ό διοικητής τους Ερχεται μπροστά στον Ζανίνο καί τον κνττάζει μέ θαυμασμό και πε* ρηφάνεια.

— Μόνος σου τούς κανόνι­ σες και τούς δυο, παλληκάρι μου; ρωτάει χαμογελώντας του. Κι5 αυτόν εδώ τον κα­ κούργο και τον άλλον πού βρί­ σκεται σπάνω; ^ — "Οχι τί! "Ηθελα και πα­ ρέα; κάνει ό Ζανίνο φουσκώ­ νοντας σαν διάνας. — Σ υγχορητήρ ι α!, φωνάζει ό διοικηιτής. Είσαι ό πιο καλός μου αστυνομικός! Τό­ σο νέος ατό Σώ|μα και νάχης ήδη τέτοιες επιτυχίες, είναι κάτι πού δεν τιό έχω συναντή­ σει άλλη, φορά, τόισα χρόνια πού είμαι άξιωματικός ντής α­ στυνομίας ! — Δεν είναι· κι’ εύκολο πράμα!, παραδέχεται ό Ζα­ νίνο με μετριοφροσύνη. Ό διοικηιτής γελάει με την καρδιά του. ----- Και την άλλη φορά πού ήρθες στο γραφεϊο μου, πα-

Του Ζανίνο γελάνε και τά α6-

τιά του άπό περηψανεια.

—Καλή έττιτυχία, λέει ή κοπέλλα και τοΟ σφίγγει τό χέρι.

ρατήρησα πώς έχεις πνεύμα, παιδί μου!, τού λέει. 5Αλλά βέβαια, δεν μπορούσε νά γίνη διαφορετικά με έναν άν­ θρωπο πού έχείι τά προσόντα σου! Καί πώς τούς κανόνι­ σες ολομόναχος αυτούς τούς δυο επικίνδυνους τύπους; ~Ε­ χω μεγάλη περιέργεια νά το μάθω. . . — Ποιούς επικίνδυνους, κα­ λέ; τσιρίζει περιφρονητικά ό Ζανίνο καί πετάγεται όρθιος, μια πού δεν έχει πάθει καί τί­ ποτα για νάναι πεσμένος κά­ τω. Μ ίσης γροθιάς ζήτημα ό καθένας τους ήταν! Τά μάτια τού αστυνομικού διευθυντού γουρλώνουν. ^ -— "Οχι^ δά!, φωνάζει. Αυ­ τόν έδώ με τη μάσκα τον γυ­ ρεύει ή άστυνρμία χρόνια όλόκληρα! "Εχει κάνει· πολλές παλιαδαυΑειες και έχει και φό-

6

ΗΡ>ήχ ΐήΝ

γηπΙαγιΝ

νους στο ένειργη/τικό του! Εί­ ναι τρομερή επιτυχία ή συλληψίς του! “ "Αν είχα καταταγή ένά χρόνο ιμττίροστηαιερα ατό Σώ­ μα, τού λέει ό Ζανίνο μέ απά­ θεια, θά τον εΤχαιμε σύλλαβε ι από πέρσι! — Τό πιστεύω!, δηλώνει ό διευθυντής του με περήφανεια. Καί για πες μου λοιπόν, Ζα­ νίνο, μια πού ήταν... μικτής γροθιάς ζήτημα ό καθένας τους, πώς τότε βρέθηκες λι­ πόθυμος κάτω; Ποιος σέ χτυπη',σε; 9 Ηταν καί κανένας άλ­ λος καί σου ξέφυγε; — ιΠοιος νά μου ξεφόγή!, φωνάζει ό δαιμόνιος ντέτεκτ.6 προσβλημένος. Έμενα δεν μπορεί νά μου ξεφύγη κανείς ! Καί δέκα νά ήταν θά τούς εί­ χα τσουβαλιάσει! ----- Κα;ί τότε ποιος σέ χτύ­ πησε;1 Γιατί λιποθύμησες; Ό Ζανίνο μασάει τά λόγια

01 φίλαθλοι τής «Μττοταφό γγο» τον χειροκροτούν θερμά.

Ό διίαττητής σφυρίζει. Τό με­ γάλο τταιχνίδι έχει αρχίσει. . .

του. Δεν ξέρει τί νά πή καί πώς ν5 άπαντήση σ5 αυτήν την έρώτη,σι πού τον βρίσκει άπιροετο ίμαστόν; Τού έρχεται όμως ξαφνικά μιά πραγματικά φαεινή έμπνευσις — ίσως ή πρώτη, καί ή τελευταία τής ζωής του, κα­ θώς βλέπει κάτω στο πάτω­ μα τον πεσμ'ένο κουβά καί τά χυμένα νερά. ^ — Μου ήρθε αυτός ό κου­ βάς κατακέφαλα!, αποκρίνε­ ται μέ πρωτοφανές θράσος. — Απο που; -— 5Από κεΤ πάνω. Άπό τη σκάλα! -— Ποιος σου τον πέταξε; — Μακάρι νάξερα! Δεν εί­ δα κανέναν!, απαντάει ό ντετεκπό. Ό κουβάς ήταν τοπο­ θετημένος στην άκρη - άκρη της σκάλας, γεμάτος μέ νερό. Τον είδα καθώς κατέβαινα*

Την ώρα λοιπόν ττού έδωσα τη... μισή γροθιά σ’ αυτό τό υποκείμενο για νά τον θέσω εκτός μάχης, έπεσε πάνω στη σκάλα και φαίνεται πώς κινή­ θηκε όπως είναι σαραβαλια­ σμένη ικι’ έφαγα τον κουβά στο κεφάλι! Άπλο ύστατο! — Πραγματικά άπλούστα­ τό!, παραδέχεται κι’ ό διοι­ κητής τής αστυνομίας μέ με­ γάλη εγκαρδιότητα. ^ — Εσείς όμως πώς βρεθή­ κατε εδώ; τον ρωτάει ό Ζανί'νο μέ οικειότητα σάν νά εί­ ναι π άθλιοι φίλοι. —Μάς ειδοποίησε τηλεφω­ νικά ς ό Γκρέκο απτό τό γήπε­ δο, μόλις έφτασε. Μου είπε πώς σάς είχαν αιχμαλωτίσει και πώς καταφέρατε νά ξεφά­ γετε και νά πάτε γιά τον α­ γώνα. Αλλά εσύ, γιατί έφ·υ^ γες απ’ τό γήπεδο και ξανάρ θες εδώ; Αέν έχει τι ν’ απάντηση πά­ λι ό Ζανίνο και λέει στά κουτορρού: — ιΠήγα τον νεαρό εκείνον ως τό γήπεδο γιά νά μην τον πειράξουν πάλι στο δρόμο και μετά ήρθα γιά νά τά κουβεν­ τιάσω μ’ αυτά τά μούτρα! Ό τρομερός ντέτεκτιβ έχει πάρει πολύ «στυφό» ύφος κα­ θώς λέει αυτά τά λόγια. Ό διευθυντής του όσο πάει και τον θαυμάζει ακόμα πε­ ρισσότερο. — Κ·αί γιατί, παιδί μου, τον ρωτάει παραξενεμένος, δεν μάς ειδοποιούσες καί ήρ­ θες νά διακινδυνεύσης μόνος σου; ^—Έίχα χάσει τον άριθμό

τού τηλεφώνου σας!, τού κά­ νει ό Ζανίνο λαχανιασμένος άτ’ τις πολλές ερωτήσεις. Κι’ ύστερα ώσπου νά τάκοτνο: δλ’ αυτά, μπορεί οί λεγάμονοι νά την κοπανούσαν... Ένώ έτσι... Κί’ άν μάλιστα δεν μου έρχόταν στο κεφάλι καί ό κου­ βάς, θά σάς τούς είχα φέρει ώς τό γραφείο σας, γιά νά μην κουνήσετε ούτε τό δαχτυ­ λάκι σας! Αλλά δεν πειρά­ ζει... Την άλλη φορά! Ό διευθυντής τής άστυνομίας χαμογελάει καί απλώνει τό χέρι του στον ανεκδιήγη­ το Ζανίνο. -—- Παιδί μου, τού λέει, μό­ λις γυρίσω στο γραφείο, θά ετοιμάσω αμέσως μια πρότασι γιά την προαγωγή σου! Θά σέ κάνω άρχιφύλακα! Είσ ’ ε υ χ αρ ι στη μ έν ο ς; — Πολύ !, αποκρίνεται ό Ζανίνο μέ ειλ ικρίνεια. Γιατί έ­ τσι θά χαιρετάω πολύ λιγώτερους! —ι Καί θά σοΰ κάνω καί εύφημο μνεία στην Ημερή­ σια Διαταγή του Αρχηγείου! — Κάντε μου κι’ απ’ αυ­ τή !, τού λέει ό Ζοα/ίνο συγκα­ ταβατικά. Χαμένη δεν πάει!.. "Όλοι άσοι παρευρίσκονται στο μέρος εκείνο σκάνε στά γέλια. Ό Ζανίνο καμαρώνει σάν γύφτικο σκεπάρνι. Ό διευθυντής τού σφίγγει μέ δύναμι τό χέρι καί 6 άνεκδιήγητος ντέτεκτίιβ μουρμου­ ρίζει μέσα απ’ τά δόντια του: —Μανία έχει νά σφίγγη τά χέρια αυτός ό άνθρωπος! Στο τέλος θά μου τό ξεβιδώση, ό­ πως πάμε, γιατί έγώ κάνω φ*

ράδα κατορθώματα κι* σιττός θά θέλη συνεχώς το Τδιο βιο λΠ Παρ' δλ5 αυτά όμως γελά­ νε καί τ’ αυτιά του άίττό χα­ ρά -και υπερηφάνεια γιά τό θρίσρβό του. Ο ΜΕΓΑΣ Ζ ΑΝ IΝ 0 ! ΜΕΡΕΣ περνούν γρή1| γαρα και δλων τά νεύν® ρα είναι τεντωμένα. Τά παιδιά της Τόρεντ κάνουν κά­ θε μέρα προπόνηση από τή Δευτέρα ως την Πέμπτη. Τό παιχνίδι που έχουν νά δώσουν μέ τη Μποταφόγκο εί­ ναι τό πιο σπουδαίο και τό πιο κρίσιμο όλης της χρονιάς γιά την αμάδα τους. 5Απ’ αυτό εξαρτώνται πολ­ λά πράγματα. Άπ’ αυτό περιμένουν νά μπουν στο μεγάλο τουρνουά πού θά γίνη ανάμεσα στις πρωταθλήτριες αμάδες δλων των χωρών της Νοτίου Αμε­ ρικής. 5Απ’ τό τουρνουά αυτό έλττίζουν νά μαζέψουν τό ^τερά­ στιο ποσόν πού χρειάζεται γιά νά χτίσουν ένα ρεγάλο ι­ διόκτητο στάδιο στο Σάο Πάολο. Ό διάσημος σενιόρ Άντζελίλο, ό προπονητής τους, πού ξέρει πολύ καλά την κατάστασι και την τεχνοτροπία δλων τών πα'κτών της περί­ φημης Μποταφόγκο, δίνει συ­ νεχώς οδηγίες σέ όλους τούς παίκτες του γιά τό πώς θά πρέπει νά αντιμετώπιση ό κα­ θένας τον αντίπαλο πού θά έχη στο μεγάλο αυτό μάτς.

, Τλο! εΐναι αισιόδοξοι γιά τη Νίκη. Ολοι είναι Αποφα­ σισμένοι να δώσουν τό παν γι’ αυτήν. 3 Ακόμα και την τε­ λευταία ^κμάδα τών δυνάμεών τους. Μά ξέρουν πώς είναι έ­ νας άγώνας πολύ δύσκολος. Θά παίξουν με την πρωταθλήτρια τού περασμένου χρόνου τό παιχνίδι τού δευτέρου γύ­ ρου. Τρεις μέρες πριν άπ’ την Κυριακή τά παιδιά τής Τό­ ρεντ πηγαίνουν στο ξενοδοχείο δπσυ θά μείνουν τό υπόλοιπο διάστημα ως τον αγώνα γιά νά ξεκουραστούν. Ό Ζοτνίνο πού δεν τούς ά­ φηνε ι στιγμή μονάχους κοι­ μάται σαν σκυλάκι έξω από τήν πόρτα τού δωματίου τού Ρκρέκο καί τού Σιού. Μά κανείς δεν ζυγώνει γιά νά τούς ενόχληση. Φαίνεται· πώς αυτή τή φο­ ρά τά πράγματα πηγαίνουν καλύτεοα από κάθε άλλη. Τό παιχνίδι θά γίνη χωρίς τρεχά­ ματα και χωρίς αγωνίες σάν αυτές. πού έχει περάσει ή Τό­ ρεντ τον τελευταίο καιρό. Τό βράδυ ο Γκρέκο μέ τον Σ ιού τό περνάνε παοέα μέ τον Τζέντο καί τήν άδερφή του 'Άμπυ σ’ ένα πολυτελές ε­ στιατόριο. Ό ντέτεκτιβ Ζανίνο κάθετα! πιστός φρουρός, στο πλαϊνό τους τραπεζάκι. "Εχει πολύ παράξενο ύφος. Κάτω από τό τραπέζι· του, δίπάα στα πόδια του, βρίσκε­ ται ένα περίεργο τετράγωνο κουτί πού έχει δυο τρύπες στο καπάκι του. Ό Ζανίνο περιμένει ύπορο-

ΓΚΡΕΚΟ

10 νετιικά την τταραγγελία του π-ου έχει δώσει στο γκαρσόνι και συγχρόνως δεν παύει νά τποαροπΎ>ρή ολόγυρα μέ πολύ βλοσυρό ύψος, τούς πάντες και τά πάντα. <«Δέν τολμούσαν νά ζυγώ­ σουν τόσον καιρό που ήμουν απλός αστυφύλακας!, σκέ­ πτεται . Σ κόψου τί εχει νά γίνη τώρα, δηλαδή., πού θά με κάνουν και άρχιφύλακα!» -αφνιικά πετάγεται όρθιος. "Ενα γκαρσόνι έρχεται φορ­ τωμένο ιμέ δίσκους και καπευ­ θύνεται στο τραπέζι του Γικρέκο και τής παρέας του. Αρχίζει ν5 άφήνη τά διά­ φορα πιάτα ιμέ τά φαγητά μπροστά στους τέσσερις νέ­ ους. Ό Νίνο Ζανίνο αρπάζει τό κουτί του καί χυιμάει προς τό -μέρος τους ιμέ μιά θριαμβευ­ τική λάρψι· στά -μάτια.

Τό εξαγριωμένο βλέμμα του Σι-οΰ γυρίζει προς την έξέθρα,

Ό

Γ κρόκο ρίχνεται πίσω μέ άγων ί α.

του

— ’Άλτ!, φωνάζει επίση­ μα. 3 Ασφάλεια! -—Τί τρέχει, Νίνο; ρωτάει ό Πκρέκο χαμογελαστά. — 'Πρίν αρχίσετε νά τρώτε θά γίνη ό σχετικός έλεγχος! — Ποιος έλεγχος πάλι; ρω­ τάει τάχα ιμέ περιέργεια τό Ελληνόπουλο καί κλείνει τό μάτι ατούς συντρόφους του για νά σπάσουν κέφι μέ τον Ζανίνο. Έκεΐνος όμως άπτόητος α­ φήνει πάλι τό παράξενο κου­ τί πού κρατάει κάτω καί δη­ λώνει μέ στόιμίφο: ■— Δέν έχω έμτπστασύνη σέ κανέναν καί σέ τίποτα! Πρέ­ πει νά κάνω τό καθήκον μου σαν προστάτης σας, στο α­ κέραιο ! — Μά τί εννοείς; -— Τά φαγητά πού θά φά­

Ο ΗΡύΣ ΤΩΝ ΓΗίΙέΑΩΝ τε, θά περάσουν από ειδικόν έλεγχο! — ·Γ ιατί; — Μίτο ρεΐ νά ά ποπε ι ρα­ θούν νά σάς δηλητηριάσουν! —■ Για άνομα τού θεού ! Μι­ λάς σοβαρά; Ό Γκρέκο κάνει τον τρομα­ γμένο. Ό Ζανίνο θριαμβεύει και πάλι. — ^Ο'Χι παίζουμε!, λέει. Πού ξέρεις άν, άντί νά σάς κλέψουν αύτή τή φορά, επει­ δή ,μέ βλέπουν εμένα, δεν. καταφύγουν σ5 ένα τέτοιο σχέ­ διο πιο σατανικό ακόμα γιά νά σάς βγάλουν από τή μέ­ ση, και νά παίξηι αύριο ή Τόρεντ κουτσή; — Μά τί θά κάνης; — Τώρα θά δήτε! Ί<αι χωρίς άλλες κουβέντες, ό εξωφρενικός ντέτεκτιβ ανοί­ γει τό καπάκι τού κουτιού

Μ

Παρακολουθεί τον αγώνα αάν θεατής ενώ μέσα του λυσσάει.

του καί από μέσα πετάγεται ένας... γάτος! — Τ’ είν αυτό; λένε δλοι μαζί άπ τό τραπέζι τού Γκρέκο ,μέ τό ζόιρι βαστώντας τά γέλια τους. ----- Γιατί! Στραβομάρα έ­ χετε; τους λέει ό Ζανίνο με αξιοπρέπεια. — Καί τί θά τό κάνης; — Πειραματόζωο! Αρπάζει τή γάτα άπό τήν ουρά γιατί προσπαθεί σε ,μιά στιγμή νά τού ξεφύγη. Εκεί­ νη άφηνε ι ένα τρομερό νι σού­ ρισμα καί δλοι οι πελάτες τού πολυτελούς εστιατορίου γυρί­ ζουν καί παρατηρούν χαμογε­ λώντας τήν καταπληκτική ε­ κείνη σκηνή. Ό ντέτεκτιβ διμως παραμέ­ νει· απτόητος σάν νά .μή συμβαίνη τίποτα καί συνεχίζει τή δουλειά του.

Παίρνει άπό λίγο άπ" δλα τά φαγητά πού έχουν σερβί­ ρει στα παιδιά βάζει τον γά­ το και μέ τό ζόρι άκόρα πολ­ λές φορές —γιατί το ζωντα­ νό δεν .μπορεί νά φάη άτ5 δ­ λα έκεΐνα τά πράγματα·— νά ...δοκιμάση! νΟταν δεν μένει ούτε ή... κρεμμυδόσουπα πού νά μην καταπιή τό άτυχο ζώο μιά κουτάλια, ό Γκρέκο παίρνει χαμογελώντας τό πηρούνι του. ^ — Έν τάξει!, λέει μέ πο­ λύ σοβαρό ύφος. Σ" ευχαρι­ στούμε Ζανίνο, για τό ενδια­ φέρον σου. Και τώρα μπορού­ με νά φάμε υποθέτω; — 'Όχ[ ακόμα! Μή βιάζε­ σαι ! Πρέπει νό περιμένουμε νά ένεργήση τό δηλητήριο! — Μά ποιο δηλητήριο; Εί­ σαι βέβαιος πώς υπάρχει; — ’Άν ύπάρχη !, αποκρίνε­ ται ό ντέτεκιτιβ απτόητος. — Ό Γενναΐος Αετός νοιώ­ θει πολύ μεγάλη, πεΐνα!, λέει ανυπόμονα ό ίνδιάνος. Ό Γεν­ ναίος 5Αετός θέλει νά φάη! — ΚΓ άν ό Γενναίος "Αετός τά... κακαρώσει; φωνάζει ό Ζανίνο αυστηρά. — Προτιμάει νά τά κ-οοκαρώαη άπό τό δηλητήριο παρά από την πείνα! ξεφωνίζει ό δύστυχος ίνδ ι άνο ς. Ό Νίνο δμιως τού αρπάζει τό πηρούνι άπό τό χέρι του. — Υπομονή, τού λέει. Σοΰ απαγορεύω νά φας! ^— Ό Γενναίος^ "Αετός θά χάση την υπομονή του, γρυλλίζει ό Σιού θυμωμένος, και τότε ό χλωμός αστυνομικός θά μετανοιώση γιά τό πείσμα του!

— Που τον θυμήθηκες πάλι αυτόν τον «χλωμό αστυνομι­ κό»; ρωτάει ό Ζανίνο παρά­ ξενε μ ένας. Δέν είναι ή πρώτη φορά πού σέ ακούω νά τον άναφέρης! Ό Σιού έχει τά νεύρα του μέ τον βλάκα τον Ζανίνο και είναι έτοιμος νά σηκωθή και νά τον κάνη νά πάψη τις κου­ ταμάρες του, αλλά ό Γκρέκο τον άρπάζει άπό τό χέρι γε­ λώντας. — Άστονε!, τού λέει μέ τρόπο. Νά δούμε τί άλλο θά κάνη άκρμα ό τρομερός αυτός σωματοφύλακας πού μάς έ­ χουν δώσει! Και πραγματικά ό δαιμό­ νιος αστυνομικός, κάνει κάτι τό καταπληκτικό: Βγάζει άπό μι.ά τσέπη του ένα θερμόμετρο και τό τοπο­ θετή σαν κτηνίατρος σ" ένα ώρ'σμένο μέρος τού τετραπό­ δου. — Τί κάνεις έκεί; φωνάζει μέ γουρλωμένα μάτια ό Τζέντο. — Θέλω να δώ άν έχη πυ­ ρετό!, αποκρίνεται ατάραχος ό ίνδιάνος. ’Άν δέν έχη, θά πή πώς ούτε τά φαγητά έχουν δηλητήριο και πώς είσθε ε­ λεύθεροι νά περιδρομιάσετε! Μέσα στο εστιατόριο δλος ό κόσμος είναι σκασμένος στα γέλια και ό μόνος πού διατη­ ρεί πάντα αξιοθαύμαστη σο­ βαρότητα είναι ό τρομερός ντέτεκτιβ... Περνούν δυο δευτερόλεπτα και τό θερμόμετρο· βγαίνει ε­ πί τέλους άπό κείνη τη θέσι καί ό Ζανίνο τό εξετάζει μέ πολύ μεγάλη προσοχή.

0 ΗΨΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ — Θαυμάσια ! , τσιρίζει. Υγιέστατο γατί! Μπορείτε να ξεκοιλιαστήτε, κυρίες και κυρ’οι! Ή αστυνομία έκανε τό καθήκον της! "Αν τώρα τυχ.ηι και π εθάνετε, δεν φέρω ευ­ θύνη ! Μάλιστα σ’ αυτή την περίπτωση δηλαδή άν τα τι­ νάξετε θά σάς πσρακαλέσω νά πήτε στον διευθυντή μου ότι. εγώ έκανα δτι ήταν δυνα­ τόν για τη σωτηοία σας ί — "Εχεις τό λόγο μας!, του λέει ό 1 χ,ρέκο ενώ δλοι έ­ χουν ξεραθή στα γέλια. Και επί τέλους, υστερ’ άττ’ δλη, αυτή τήν καταπληκτική σκηνή πέφτουν μέ τά μούτρα στο φαΐ. Ο

ΘΑΝΑΤΟΣ

ΠΑΡΑΜΟΝΕΥΕΙ

ΜΕΓΑΛΗ μέρα του α­ γώνα ς έχει φτάσει. Τό πρωί δλοι οί παί­ κτες τής Τό,ρεντ κάνουν έλαφρή γυμναστική για νά δια­ τηρήσουν την εύκαμψία στά κορμιά τους. ^Υστερα ξαπλώνονται δλοι στή βεοάντα τού ξενοδοχείου τους καί ό σενιόρ Άντζελιλο τους δίνει τίς τελευταίες οδη­ γίες. Θέλει νά τους τονώση ακόμα περισσότερο τό ηθικό για τελευταία φορά, αλλά βλέπει πώς κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται γιατί δλοι είναι αι­ σιόδοξοι κι* έχουν μεγάλη πεποιθησι στή νίκη τής αγαπη­ μένης τους ομάδας. Νωρίς το απόγευμα, ξεκι­ νούν τελικά γιά τό γήπεδο. Παίρνουν τό δρόμο παρέ­ ες - παρέες γιατί τό τελευ­

ταίο αυτό είναι πολύ κοντά μέ τό ξενοδοχείο τους καί δεν υπάρχει ανάγκη- νά αγκαζά­ ρουν αυτοκίνητο. Ό Γκρέκο πηγαίνει μαζί μέ τον Σιου καί μέ τον Τζέντο καί την "Αμπυ. Φυσιικ,ά από πίσω ακολουθεί καί ό ανεκδιήγητος Ζανίνο, που δέν τους άφήνει ρούπι ο­ πού καί νά πάνε καί έχει γί­ νει πραγματικά ή σκιά τους. Οί τέσσερις νέοι προχω­ ρούν καί κουβεντιάζουν ξέ­ γνοιαστα. Ό Γκρέκο καί ό Γενναίος Αετός δέν έχουν καμμιά άπολυτως ταραχή. Είναι εντελώς βέβαιοι πώς θά κερδίσουν. Δέν ανησυχούν. Φθάνουν έτσι κουβεντιάζον­ τας στο δρόμο του γηπέδου, πού είναι γεμάτος από πλή­ θη κόσμου. Οι ήρωές μας πού θέλουν νά άποφύγουν ακριβώς τον συνωσ τ ι σ μό, γιατί ξέρουν πώς, άν τους γνωρίσουν οι φί­ λαθλοι θά τους περικυκλώ­ σουν καί θάχουν νά τραβή­ ξουν πολλά άπό τούς θαυμα­ στές τους, πηγαίνουν άπό τό πίσω μέρος του γηπέδου πού είναι τ’ αποδυτήρια καί δέν υ­ πάρχει κίνησις, γιατί απ’ αυ­ τή τήν πλευρά δέν υπάρχουν καί πόρτες γιά τούς θεατές. Κατεβαίνουν άπ’ τό πεζο­ δρόμιο γιά νά περάσουν στην αντίθετη μεριά του δρόμου. Συζητούν πάντα ήρεμα καί γελαστοί δλοι τους, χωρίς νά μπορή νά περάση, άπό τό μυαλό τους δτι ό θάνατος πα­ ραμονεύει αυτή τή στιγμή. ιΚΓ δμως.,.

14

ΓΚΡΕΚΟ

"Ενα άμάξι πού είναι σταθμευιμένο στην άκρη ταυ πεζο δρο μ ί ου Κιοςμιμ ιά πενηνταρ ι ά μέτρα ττίσω τους, ξεκινάει άπότομα και άθάρυβα. Ή μηχανή του δεν άκούγεται καθόλου. Ή ταχύτητά του είναι τρο­ μακτική καθώς ρίχνεται σαν βέλος προς το μέρος τής πα­ ρέας. Τά πενήντα μέτρα που χω­ ρίζουν απ’ αυτήν, γίνονται τριάντα μέσα σ’ ένα δευτερό­ λεπτο καί σ’ ένα δεύτερο άπαμένουν μόνο δέκα. Τά δυο αστέρια τής Τόρεντ μαζί μιέ την "Αμπυ καί ' τον Τζέντο δεν έχουν πάρει ακό­ μα εϊδησι τίποτα. Φωνές φρίκης καί τρελλού τρόιμου άκούγονται την ίδια στιγμή απ’ ολόγυρα. Ή ’Άμπυ γυρίζει πρώτη τό κεφάλι τη<ς στις φωνές αυτές

Κανείς

δεν μπορεί στοοματήση...

νά

τον

καί βλέπει τό άμάξι - βολίδα. Τό πρόσωπό της γίνεται μέσα σε μια στ-γ)μή χλωμό σαν πεθαμένου. — Φυλαχτήτε !, ουρλιάζει μέ άλη της τή δύναμι και ταυ­ τόχρονα πηδάει καί ή ίδια στο πλάϊ, τραβώντας καί τον άδερφό της πού βρίσκεται δί­ πλα της. Ό Γικ,ρέκο καί ό Σιού αντι­ λαμβάνονται μισό δευτερόλε­ πτο αργότερα τον τρομερό κίνδυνο. «Περισσότερο από τό ένστι­ κτο τής αύτοσυντηρήσεως, πα­ ρά γ,ατί προλαβαίνουν νά κα­ ταλάβουν περί τίνος πρόκει­ ται, μέσα σ’ ένα τόσο ελάχι­ στο χρονικό διάστημα, κάνουν μια απελπισμένη προσπάθεια. Μόλις προλαβαίνουν νά πηδήξουν στο πλάϊ. Τά δεμένα μέ ατσαλένια νεύρα κορμιά τους, τούς βοηθουν νά γλυτώ­ σουν τή ζωή τους την τελευ­ ταία στιγμή, έκεΐ πού όποιοσ δήποτε άλλος άνθρωπος όχι τόσο γυμνασμένος, δεν θά εί­ χε κσμμιά ελπίδα νά σωθή. αυτοκίνητο., πού είναι μιά χαμηλή κούρσα μέ κατεάασμένες κοορτ ίνες, περνάε ι σύρριζα δίπλα τους, βουίζοντας σάν θυμωμένο θηρίο. Ό αέρας καί μόνο πού δημιουργείται άτό την τρομερή του ταχύτητα καί ή κοντινή άπόστασις των δυο παιδιών, στέλνουν τούς δυο άσσους τής Τόρεντ νά κστρσαβαλια­ στουν ιστό πεζοδρόμιο. Ωστόσο τό δολοφον κό αυ­ τοκίνητο εξακολουθεί τον δαι­ μονισμένο δρόμο του. Νέες στριγγλιές φρίκης καί

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ τρόμου- (σχίζουν τον άέρα. Τό όμάίξι κινδυνεύει νά ντελαπτάρη από την ασύλληπτη ταχύτητά του ικαί ρίχνεται σαν αστραπή προς τό πεζοδρόμιο όπου βρίσκονται αρκετοί άν­ θρωποι. Οι τελευταίοι αυτοί σκορπ ίιζουν παν ιικάβλητο ι καθώ ς βλέπουν Τον χάρο με τά μά­ τια τους καί σι γυναίκες ξε­ φωνίζουν ισάν αρνιά πού τά σφάζουν. Μά ό κακούργος πού κρατάει τό τιμόνι του πρέπει νάχη ατσαλένια νεύρα. Την τελευταία στιγμή καί ενώ ή μια ρόιδα του καβαλλσίει κιόλας τό πεζοδρόμιο, τό αύτοκ ίνητο ξαναϊσ' ώνε ι την πορεία του καί ρίχνεται κατ’ ευθείαν προς τό βάθος του δρόμου. Στην στροφή τά λάστιχά του στριγγλίζουν υστερικά καί, κινδυνεύοντας για άλλη μια φορά νά ντελαπάρη, εξα­ φανίζεται πίσω απ’ τή γωνία. •Πρώτη ή Άμπυ μέ τον Τζέντο καί υστέρα κι5 άλλοι φίλαθλοι πού βρίσκονται ολό­ γυρα κι5 έχουν αναγνωρίσει τό θρυλικό Ελληνόπουλο καί τον Σιού, ρίχνονται προς τό μέρος των δυο ποδοσφαιρι­ στών για νά τούς βοηθήσουν καί νά δουν άν -χτύπησαν κα­ θόλου στήν τρομερή εκείνη α­ πόπιε ιρα δολοφονίας τους. Τά δυο αγόρια όμως τινά­ ζονται στή σπγμή όρθια, σαν έλατήοια, καί πριν κανείς άπ’ όλους αυτούς προλάβη νά φ-τάση, κοντά τους. — Γικρέκο!, ξεφωνίζει ή Άμπυ με λαχτάρα. ΊΞπαθες

1)

(0 Λορέντσο τινάζεται σάν -αί­ λουρος, άλλα. . ,

τίποτα; — Ναι!, μουγγρίζει σάν λιοντάρι ο Αετός του Σάο Πάολο καί τά μάτια του έ­ χουν πάρει μια φοβερή λάμψι. Έπειθα κάτι, Άμπυ! Το στήθος μου γέμισε από οργή γιά τά άπαίσ.α καί απάνθρω­ πα μέσα πού μεταχειρίζονται ώρισμένοι άνθρωποι γιά νά πετύχουν τούς σκοπούς τους... Καί αυτή τήν οργή μου θά τήν πληρώσηι ή Μποταφόγκο σήμερα! "Έτσι αυτοί οι δο­ λοφόνοι θά λυτηθούν διπλά! Μια πού άπέτυχαν νά μάς σκοτώσουν εμένα καί τον Σ ιού καί μια πού ή ομάδα πού ή­ θελαν νά κερδίστε θά χάση! Άλλα τό έπε ισόβιο δεν έχει τελειώσει εκεί. Ό ντέτεκτιιβ Μίνο Ζανίνο* έχει παραστή κύ αυτός στήν τρομακτική αυτή σκηνή. Μόνο

η πού τη στιγμή ττού τ* άμάξι του θανάτου ώρμούσε πάνω στους δυο παίκτες τής Τάρεντ, αυτός βρισκόταν πίσω στο προηγούμενο πεζοδρόμιο. 'Καΐ ό Ζσνίνο παρ’ δλη τή στραβωμάρα του είναι ό μο­ ναδικός πού προλαβαίνει νά 6 ακρινή τον αριθμό τού αμα­ ξιού που έκανε τή δολοφονι­ κή απόπειρα. ιΓιατΐ όλοι οι άλλοι που παρευρέθηικαν (μάρτυρες, ιμέσα στήν τρομάρα τους και στή βιασύνη τους νά σωθούν, δεν έκαναν ικαμιμιά απολύτως προσπάθεια νά διαβάσουν τό νούμερο και ούτε καν τούς πέ­ ρασε από τό νού. Ό Ζανίνο όμως ήταν ό «μό­ νος που βρισκόταν εκείνη τή στιγμή στήν άκρη τής γωνί­ ας και έκτος κάθε κινδύνου. Ρίχνεται λοιπόν ασυγκρά­ τητος προς τό μέρος των δυο συντρόφων μέ τά μάτια γουρλωμένα απ’ τήν ανησυχία. — Πάθατε τίποτα; τσιρίζει τ,ρομοκοατημένος τον Γκρέκο. — ’Όχι, Ζανίνο! Μήν ανή­ συχης !, αποκρίνεται ειρωνικά τό αγόρι. — Πόας θά μπορέσουμε νά πάθωμε τίποτα, αφού ιμάς πα­ ρακολουθεί και μάς προφυλάει ό χλωμός αστυνομικός; λέει καί ό ”Ιντσου Νά Τιάρα Λαμάτα,ή γιά τό άπλ ο ύ στε­ ρον ό Ινδιάνος Σιού, δπως εί­ ναι τό πσοατίσούκλι του. — Αυτό νά μου πής!, πα­ ραδέχεται κορδωμένος ό Ζα­ νίνο. Καί τώρα νά μέ συγχω­ ρήστε, παιδιά καί νάχετε τον νού σας μέσα στο γήπεδο, νά προστατεύετε μόνοι σας τον

ιτ»ακ@ εαυτό σας! Έγώ φεύγω! — Φεύγεις; — Ήαί. Πάω νά σβερικώσω αυτό τό μούτρο πού ώδηγούσε τό αμάξι. Καί ξέρετε τί παθαίνει οποίος... όδηγεΐ με­ θυσμένος, έ; Τού άφαιρεΐται ή άδεια καί χωρίς πολλές περι­ στροφές μάλιστα! Καί ό ανεκδιήγητος ντέτεκτιβ, χωρίς άλλη λέξι χύνεται σ’ ένα ταξί καί λέει στον σω­ φέρ του νά ξεκινήση.^ ----- Προς τά πού αφεντικό; — Νά πάρης από πίσω ε­ κείνο τό αμάξι πού ξεκίνησε μόλις προηγουμένως καί πού παραλίγο νά σκοτώση τον κό­ σμο ! —- Αυτό τό αμάξι? θά βρί­ σκεται τώρα στήν.ν Αργεντι­ νή !, φωνάζει ό σωφέρ μέ γουρλωμένα μάτια, γιατί ^κι’ αυ­ τός έχει παρακολουθήσει τή φοβερή σκηνή. — Αδύνατον!, αποκρίνε­ ται μέ απάθεια ό διάσημος α­ στυνομικός. Δεν είναι δυνατόν νά περάση τά σύνορα χωρίς 51 αβατήριο! Τράβα! —- Προς τά που; — Προς τά σύνορα τής ’Αργεντ ινής ! ! ’ Ασ φ άλ ε ι α έοώ! Κάνε δ,τι σου λέω γιατί θά βρής τον (μπελά σου!^ Ό σωφέρ καταλαβαίνει πώς έχει νά κάνη, μέ Θεότρελλο, αλλά άκούει τή λέξι Ασφά­ λεια καί ξέρει πόσο εύκολα μπορεί κανείς νά μπλέξη μέ τούς αστυνομικούς. Γι’ αυτό μιά καί δυο ξεκινάει μ’ δλη του τήν ταχύτητα καί στρί'βει στον πρώτο δρόμο πού βρίτ σκει μπροστά του. -— Πού πας από δώ !, τσι*

© ΗΡη ΪΤΠΝ ΓΗΠΕΑίϋΝΐ ρίζει ό Ζανίνο ανήσυχος. Αυ­ τοί στρίψανε έναν δρόμο πα­ ρακάτω ! — Εμείς θά κόψουμε 5ρό•μο για νά τούς βγούμε μπρο­ στά!, αποκρίνεται ό οδηγός με πολύ σοβαρό ύψος και ό Ζανίνο... ησυχάζει και πέφτει ,αναπαυτικά στην πλάτη του καναπέ του... — Πρόσεξε νά μή σου ξεφυγη μονάχα!, τού λέει συνω φρυγμένος. Ο ΓΚΡΕΚΟ ΚΑΤΑΠΛΗΣΣΕΙ ΣΤΟΣΟ οί δυο ομάδες έχουν κατεβή κιόλας» οπό γήπεδο. Ή Μποταφόγκο σαν φιλο­ ξενούμενη .βγαίνει πρώτη απ’ τ’ αποδυτήρια. ΟΙ φίλαθλοι τούς χειροκροτούν ευγενικά καί έκεΐνο ι παρατάσσοντ α ι στη σέντρα καί χαιρετούν τά πλήθη, με μιά κραυγή. Άλλα σωστό πανδαιμόνιο γίνεται όταν ή Τόρεντ βγαίνει ιμέ τή σειρά της στο πράσινο γήπεδο. Οι κερκίδες κοντεύουν νά σπάσουν από τον φοβερό πά­ ταγο. Οί θεατές πηδούν σάν τρελλοί από τον ένθουσιασμό ικαί άνεμίζουν χιλιάδες σημαί­ ες με τά χρώματα τής αγαπη­ μένης τους ομάδας. Είναι όλοι τους αισιόδοξοι γιά το σημερινό αποτέλεσμα μ’ όλο πού ξέρουν πώς ή Μπο­ ταφόγκο κερδίζει ακόμα καί με ίσοποολία, γιατί τούς περ­ νάει ένα βαθμό. Τά παιδιά τής Τόρεντ βγαί­ νουν στο γήπεδο κρατώντας

στά χέρια τους από μιά αν­ θοδέσμη ό κάθε παίκτης. Τρέ­ χουν καί σκορπίζουν τά λου­ λούδια πάνω ατούς θεατές. Ό Γκρέκο πού ξέρει σέ ποιο σημεΐο τού γηπέδου θά βρίσκεται ή Άμπυ μαζί με τόν^ Τζέντο, τρέχει προς τά εκεΐ. Ρίχνει τά λουλούδια πού κρατάει στην πανέμορφη κοπέλλα. Εκείνη αρπάζει στον άέρα ένα απ’ αυτά καί τού στέλνει ένα φιλί. — Καλή επιτυχία!, τού φωνάζει μ5 όλη της τή δύναμι γιά νά σκεπάση ή φωνή της τον τρομερό πάταγο πού κά­ νουν τά χειροκροτήματα καί οί κραυγές των φιλάθλων. 3Αλλά οί παίκτες καί των δύο συγκροτημάτων παίρνουν τις θέσεις πού πρέπει μέσα στο πράσινο γήπεδο. (0 διαιτητής ρίχνει μιά μα-, τιά γιά νά βεβαιωθή πώς όλα εΤΤ εντάξει. "Ενα παρατεταμένο σφύρι­ γμα άντηχεΐ απ' άκρη σ’ ά­ κρη στο πελώριο στάδιο καί ό μεγάλος αγώνας αρχίζει. Τή σέντρα την έχει ή Τόριεντ, γιατί ή Μποταφόγκο έ­ χει κερδίσει τό τέρμα τής άρεοικείας της στο στρίψιμο τού νομίσματος. ^ Ό σέντερ φόρ Φεράρ πετάει τή ρπάλλα στον Γκρέκο πού παίζει όπως πάντα μέσ5 αριστερά. Τό θρυλικό Ελληνόπουλο αντί νά δώση πάσα στο δε­ ξιό ή τό αριστερός έξτρέμ, ό­ πως συνηθίζεται, ή νά τή γυρίση πίσω σέ κανένα από τά χάφ, ρίχνετα^ι άξαφνα σάν αη­ τός προς τά εμπρός καί με

ΡΚΡΕΚΟ ιμιά εξωφρενική ταχύτητα περνάει τους δυο αντιπάλους του πού δεν προλαβαίνουν ούτε νά κινηθούν καλά-καλά, γ.ατί δεν έχουν οίκοι μα καταλάβει ό­ τι το παιχνίδι άρχισε. "Ετσι ό Γκρέκο βρίσκεται στή^γραμμή της αντίπαλης μεγάλης περιοχής τόσο γρή­ γορα/ ώστε ή διάταξις όλων τών παικτών καί των δυο όΐμάδων >μέσα στο γήτεδο, δεν έχει αλλάξει άκόιμα απ’ ο,τι ήταν τή στιγμή που είχαν παραταχθή για νά γίνη ή σέν­ τρα ! , Τά δυο (μπάκ τής Μποταφόγικο, ^οριμούν αλαφιασμένα προς τό ιμέρος του, γιατί θυ-

ΐμώνται θαυμάσια τί τρορερό πόδι έχει αυτό τό παιδί, άπό τον αγώνα του πρώτου γύρου που είχαν κάνει οί δυο ομάδες, πριν άπό λίγον ιμόλις καιρό, έπε δη είχε τύχει ό αγώνας αυτός νά έχη άναβληιθή, άπό τό τέλος τής πρώτης περιό­ δου πού έπρεπε νά γίνη κανον κά στη ιμέση τής δεύτερης. Ό ιΓκρεκο όμως δεν χάνει καιρό. Βλέπει πώς όλοι οί όΐλλοι παίκτες τής αντίπαλης ομά­ δας τρέχουν ήδη πρός τό τέρ­ μα τους έχοντας ξυπνήσει α­ πό τον λήθαργο τής πρώτης στιγμής. ’Άν κάνη τριπλά γιά νά πε-

Μόλις προλαβαίνουν νά πηδήξουν στο πλάι. . .

Ο ΗΡύ2 ΤΑΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Τό σουτ του Ελληνόπουλου είναι κεριαυνοβόλο. Τά δίχτυα σπάζουν!

ράση- τά δυο μπάκ, θά βρουν καιρό οι άλλοι όλο. νά οπισθο­ χωρήσουν .και 0ά του κόψουν ύστερα τον δρόμο πολύ περισ­ σότεροι. Χωρίς νά δ στάση, λοιπόν ούτε στιγμή παίρνει φόρα και σουτάρει μέ δλη του τή δύναμι. Είναι τρομοκτική ή βολίδα πού φεύγει από τό πόδι του ικιοοΐ κατευθύνεται ιμέ αστρα­ πιαία ταχύτητα πρός το επά­ νω αριστερό μέρος του τέρ­ ματος της Μποταφόγκο. Ό τερματοφύλακας τής τε­ λευταίας αυτής, πού είναι συ­ νήθως και τερματοφύλαξ τής Εθνικής Βραζιλίας, κάνει έ­

να υπέροχο άλμα πού θυμίζει κλόουν του τσίρκου. Μά τό άλμα αυτό δεν είναι αρκετό για νά σώσηι την ο­ μάδα του άιπό την πρώτη πα­ ραβίαση στην αρχή κιόλας του πα.χνιδιού, πού ενώ ακό­ μη, κανείς, έκτος ιάπό τον σέν­ τερ φόρ· Φεράρ πού έδωσε την πρώτη, πάσα και άπό τον Γκρίκο πού την πήρε, προχώ­ ρησε και σούταρε, δεν έχει άγγί'ξει τή μπάλλα! Ή «στρογγυλή θεά» περ­ νάει σύρριζα από τις άκρες των δακτύλων τού Άλόνσο και καρφώνεται με μανία στά δί­ χτυα. Είναι ένα γκολ κατοοπλη-

κτυκό. Χάτι που ίσως δεν έ­ χει ξαναγίνει ποτέ πριν σ’ ο­ λόκληρο τον κόσμο. Είναι τό­ σο ξαφνικό, τόσο αναπάντε­ χο, τόσο στην αρχή ή καλύ­ τερα πριν ακόμα κι5 άπ5 την αρχή τού παιχνιδιού, που καί οι θεατές δεν ξεσπούν σέ ζη­ τωκραυγές, πριν περάσουν έ­ να δυο δευτερόλεπτα ώσπου νά συνέλθουν από την έκπληξί τους... "Ωσπου νά καταλάδο-υν πώς τό παιχνίδι έχει αρ­ χίσει. .Πώς ή ομάδα τους κερ­ δίζει!... Τό τι νίνεται μέσα στο α­ πέραντο στάδιο τής Μπάκα, είναι αδύνατον νά περιγραφή. Έξαλλο; εκατό χιλιάδες άν­ θρωποι πετάγονται σάν ένας άπ5 τά καθίσματα τους και προσπαθούν μέ κάθε τρόπο νά εκδηλώσουν τά αισθήματα τής χαράς, τού ενθουσιασμού, αλ­ λά και τού θαυμασμού γι’ αυ­ τόν τόν «παίκτη - φαινόμενο» που άποκάλυψε τόσο ξαφνικά πριν λίγο καιρό ή άγοοπημένη τους αμάδα. Κανείς όμως δέν ζητωκραυ­ γάζει μέ τό όνομα τής Τόρεντ στά χείλια τούτη τή στιγμή. "Ολοι ουρλιάζουν τό παρα­ τσούκλι τού ξανθού Ελληνό­ πουλου : — ΠκρεΗκο! .Γκρέ-κο ! Ή κραυγή αυτή γίνεται έ­ νας νικητήριος παιάνας, μιά τρομακτική ιαχή πού λές καί θέλει ν’ άπλωθή σ’ ολόκληρη τή Βραζιλία γιά νά άναγγεί­ λη τό καταπληκτικό, τό μονα­ δικό αυτό κατόρθωμα!... Σέ μιά γωνιά του γηπέδου

ή ’Άμπυ, ή άδερφή τού Τζέντο, έχει βραχνιάσει κιόλας ξε­ φωνίζοντας καί χοροπηδάει έ­ τσι πού υπάρχει κίνδυνος νά κατρακυλήση στις κερκίδες καί νά τρσυματισθή. Ό Τζέντο, που κι’ εκείνος έχει άπαμείνει άναυδος από τόν θαυμασμό του, συγκροτεί ωστόσο τήν άδερφή του μ5 έ­ να χαμόγελο. — Δέν πρέπει νά κάνης έ­ τσι!, τή μαλλώνει τρυφερά. 3Ακόμα τό παιχνίδι δέν άρχι­ σε! Θά 6γάλης τόν λαιμό σου καί στο τέλος δέν θά μπορής νά πής μιά λέξι! "Ίδιες σκηνές εξάλλου εν­ θουσιασμού γίνονται καί μέσα στο γήπεδο όπου καί οι δέκα συμπαίικτες τού Γκρεκο ρί­ χνονται απάνω του κινδυνεύ­ οντας νά τόν πνίξουν μέ τά φιλιά τους καί μέ τις άλλες εκδηλώσεις της αγάπης καί τού θαυμασμού τους. "Οσο γιά τά παιδιά τής Μποταφόγκο δέν μπορούν νά καταλάβουν ακόμα τί έχει γί­ νει καί κυττάζουν ό ένας τόν άλλον ακίνητοι σάν αγάλματα ιμέ τά μάτια γουρλωμένα. Μοιάζουν σάν νά προσπα­ θούν νά έξοκρ.βώσουν ποιος απ’ όλους τους φταίει γιά τό τρομερό αυτό χτύπημα από την πρώτη στιγμή τού κρίσι­ μου άγώνος. Γρήγορ α όμως άντ ιλαμ β άνονται πώς κανείς απολύτως 6έν φταίει. Φταίει μόνο ό Γικρέκο! Ό ξανθός Αετός του Σάο Πάολο!

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΜΙΑ ΦΟΒΕΡΗ ΑΤΥΧΙΑ

ΠΕΡΙΦΗΜΟΣ ’Αλόνσο σηικώνετ α ι <μ ουδ ι ασμ ε­ νός όαττο ικεΤ πού έχει πέσει και (μαζεύει μελαγχολικός τη μπάιλλα από μέσα απ’ τά δίχτυα του. Την κλωτσάει με μιά κίνηισι γεμάτη νευρικό­ τητα προς τη σέντρα, όπου την ποοραλαμβάνει ό κεντρικός κυνηγός της Μποταφόγκο, Βα­ σικά, πού είναι και ό καλύτε­ ρος παίκτης της αμάδας αυ­ τής. Ό Βάσκα τή στήνει στο σημείο τής σέντρας και οι συμπαΐκτες του παίρνουν και πάλι την ίδια θέσι πού είχαν πριν από μισό λεπτό τής ώ­ ρας. Ό διαιτητής σφυρίζει. Ό Βάσκα δίνει στον φημι­ σμένο Ζιζίνχο πού παίζει μέ­ σα δεξιά. Εκείνος την πετάει αμέσως . στον δεξιό έξτρέμ, Πάολο. Ό Πάολο είναι ταχύτατος. Την κόβει μπροστά καί κατε­ βαίνει σαν σίφουνας από τά δεξιά, μέ τό πείσμα ζωγραφι­ σμένο στη φυσιογνωμία του. Ό Σιού τρέχει εναντίον του νά τον άνσκόψη, γιατί ό αρι­ στερός μπάκ Σάντι ξεγελιέ­ ται από τον Πάολο καί μένει πίσω. Την ίδια στιγμή όμως γί­ νεται κάτι τρομακτικό. Ό Σιού σταματάει. Μένει ακίνητος στον τόπο... Τρομε­ ρός Θυμός ζωγραφίζεται στο πρόσωπό του και τά μάτια του πετουν αστραπές. Τό έξαγριωμένο βλέμμα του καρφώ­ νεται στην εξέδρα...

21 — Ό Μαύρος Άπαχης I, ψελλίζει ανάμεσα στα σφιγμέ­ να δόντια του. ^ Καί πριν κανείς προλάβη νά καταλάβη τί συμβαίνει, χύ­ νεται σαν μανιασμένος ταύ­ ρος καί σκαρφαλώνει πάνω στο κιγκλίδωμα που χωρίζει τον στίβο άπό τις εξέδρες, "Υστερα μ’ ένα πήδημα πάνθηρος, βρίσκεται άπό τή ιμέσα μεριά. Την ώρα όμως πού συμβαί­ νει αυτό τό καταπληκτικό καί ανεξήγητο γεγονός, ό Πάολο βρίσκει ανοιχτόν τον δρόμο προς τό τέρμα τού Λορέντσο, χωρίς κανένα εμπόδιο πιά! Όρμάει μέ τή μπάλλα στά πόδια καί ρίχνεται προς τά έκεΐ. Ό Σάντι τον κυνηγάει άπό πίσω, αλλά είναι πολύ μ α­ κόυα γιά νά τον προλάβη. Ό Λάντος, ό γιγαντόισαμας σέντεο μπάκ τής Τόρεντ βάζει ό­ λη τή δύναμι των ποδιών του γιά νά τον σταματήση. Πραγματικά σέ μιά στιγμή φαίνεται νά τον φτάνη, πέντε μέτρα μπροστά άπό τό τςρμσς τους. Απλώνει τό πόδι γιά νά κοντράρη τή μπάλλα. βλέποντας τον αντίπαλό του νά ετοιμάζεται γιά σούτ. Εκείνος όμως έξυπνα, κα­ ταλαβαίνοντας πώς άν σουτά ιρη. ή μπάλλα θά χτυπήση στο πόδι τού Λάντος, την πετάει την τελευταία στιγμή ανάλα­ φρα προς τον έπερχόμενο σάν αστραπή άπό τό κέντρο, Βά­ σκο. Τό σούτ τού τελευταίου εί­ ναι γρήγορο καί σημαδεμένο. Πραγματικός κεραυνός που

ΓΚΡΕΚΟ γλείψει άπο τή μέσα μεριά τό αριστερό δοκάρι του Λορέντσο, χαμηλά στή βάσι του. Ό τερματοφύλακας τής Τόρεντ δεν προλαβαίνει ούτε νά ·,< νηθή. Ή ,μπάλλα ξετινάζει τά δί­ χτυα. Βουβαμάρα πόφτει στο τε­ ράστιο γήπεδο την ώρα πού οι παίκτες τής Μποταφογκο τρέχουν και αγκαλιάζουν ό έ­ νας τον άλλον ιμέ χαρούμενες φωνές για την επιτυχία. Και κανείς δεν κυττάζει μες στο γήπεδο. Διακόσιες χιλιάδες μάτ α είναι καρφωμένα στο σημείο έκεΐνο τής εξέδρας πού έχει πηδήσει ό εξαγριωμένος Σ ιού, ενώ ό Πκρέκο, πού έχει ριχτή πίσω του ιμέ αγωνία γιά νά τον πιρολάβη·., δεν τό κατόρθω­ νε·. Αύτή τή στιγμή δ Ινδιάνος

Ο διαιτητής σφυρίζει ΤΡ φάονλ έπάνω στη

άυέσως γραμμή.

πηδάει έπάνω άπό τούς κα­ τάπληκτους θεατές καί τά έξαγριωμένα μάτια του στριφο­ γυρίζουν ολόγυρα ψάχνοντας κάποιον νά βρουν, άιλλά χωρίς καί νά τό κατορθώνουν. Στο τέλος σταματάει αλα­ φιασμένος. Άπό τήν δψι του φαίνεται ολοκάθαρα πώς αυτόν πού ή­ θελε νά «6ρή τον έχει χάσει καί είναι απαρηγόρητος γι’ αυτό. Τρίζει τά δόντια του από τή λύσσα καί σφίγγει τις γρο­ θιές του μέ μανία. Ο ί άπσλ ιθωμ ένο ι φ ί λαθλ ο ι διεοωτώνται. — Κάποιος θά του πέταξε κάτι καί έξαγριώθηκε!, λένε — "Ίσως καί νά τον έβρισε άπο τήν εξέδρα, κανένας οπα­ δός τής Μποταφογκο !, άπαντούν άλλοι. Τό γεγονός είναι πώς κα­ νείς τους δεν μπορεί νά φανταστή τήν τρομερή ^ά'λήθεια.ν Δυο αστυνομικοί μέ τά γκιλόμιπς στα χέρ^ια όρμουν προς τό μέρος τού Ινδιάνου καί τον άρτάζουν απ’ τά μπράτσα. Είναι κΓ αυτοί φανατικοί φίλαθλοι τής Τόρεντ, άφοϋ εί­ ναι παιδ ά του Σ άο Πάολο, καί γΓ αυτό δεν του φέρνον­ ται άσχημα. — Τί έπαθες! Τρελλάθηκες; τού φωνάζουν μέ αγωνία. Γύρισε αμέσως στ ή θέσι σου! Δεν έχεις καμμιά δουλειά νά άγανακτής μέ δ,τι λένε στήν εξέδρα! Κι5 αυτοί έχουν πιστέψει ό­ τι κάποια βρισιά θά ξεστόμισαν εναντίον τού Σιού, γιατί κάθε λογικός άνθρωπος δεν θά

Ο ΗΡΩΧ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ μπορούσε νά πιστέψη, τίποτ’ άλλο. Ό ίνδιάνος, πού δεν β;ρή;κε αύτό πού γύρευε, δεν φέρνει κ-αιμμιά άντίρρησι καί τους άκολουθεΐ πειθήνια, ενώ μόνο τό βλέ,μιμα του κάνει γιά τε­ λευταία φορά ιμιά απελπισμέ­ νη βόλτα ολόγυρα. Κάτω στο γήπεδο, ό διαι­ τητής καί ο'ι παίκτες καί τών δυο ομάδων έχουν σταθή καί περιιμένουν νά δουν ποιο άποτέλεσμα θά έχη τό περίεργο αστό συμβάν. Οι αστυφύλακες ξαναφέρ­ νουν τον Σου από μια πόρτα μέσα στο πράσινο τερραίν. Ό Γενναίος Αετός βρίσκε­ ται ξαφνικά -μπροστά στον δι­ αιτητή του αγώνος καί κάνει νά περάσηι γιά νά τρέιξη προς τή Θέσι του. Έκεΐνος όμως σφυρίζει μέ δ ύ ναι μι καί τεντώνει τό χέρι του δείχνοντας την πόρτα τών αποδυτηρίων. — Έξω!, λέει (μονολεκτικά καί ξερά. "Ενας πελώριος ψίθυρος τράιμσυ διαπερνάει τή λαοιμάζα επάνω στις εξέδρες. Οί φίλαθλοι βέβαια δεν α­ κόυσαν τή λέξι του διαιτητοΰ, από τή χειρονομία του όμως τά έχουν καταλάβει δλα. Ό Σιου απομένει σάν άπολ θώμένος καί παρατηρεί ικε­ τευτικά τον «άρχοντα του παι­ χνιδιού». Αυτός ό τελευταίος εξακο­ λουθεί νά κρατά τεντωμένο τό χέοι καί νά δε ίχνη προς τήν πόρτα τών αποδυτηρίων. — "Εξω!, ξαναλέει μέ τον ίδιο τόνο, που δείχνει πώς τΓ

23

*0 1 Αετός του Σάο Πάολο παίρ­ νει φόρα καί κλωτσάει γερά.

ποτέ δέν μπορεί ν άλλάξη τήν άπόφαισί του. Ένας αθλητής δέν έχει κοομμιά δουλειά ν5 α­ νακατεύεται ρέ τις εξέδρες! "Εφυγες από τό πα.χνίδι με τή θέληρί σου! Δέν-μπορώ νά σ-έ ξαναδεχτώ! Δυο - τρεΐς συιμπαΐκτες του Σιου (μέ έπιικεφαλής τον Γκρέκ-ο που είναι αρχηγός τής όιμάδος, τρέχουν προς τον διαι­ τητή μέ σκοπό νά διαμαρτυρηιθουν... Νά τον παρακ αλέ­ θουν...

Τό 1 Ελληνόπουλο θέλει νά του πή πώς αυτό που συνέβη είναι ιμιά τρομερή παρεξήγησις... Πώ-ς τον Σιου δέν τον πείραξε κάνε ίο, άλλά τού συ­ νέβη κάτι παράξενο μέσα στήν ψυχή του, που δέν μπορούσε •νά τού άντ.σταθή... Ό Αετός τού Σάο Πάολο είναι άπειρος ακόμα καί δέν ξέρει πώς κά­ τι τέτοιες δικαιολογίες δεν

ΓΚΡΈΚΟ χουν κοαμιμ ιά άπολύτως θέσι σ' ένα ποδοσφαιρικό ματς... Ό σιενιόιρ Άντζελίλο όμως, ό προπονητής τους, το ξέρει κσί_ πολύ καλά. ^έρει πώς ό διαιτητής μπο­ ρεί να πετάξη έξω την ίδια στιγμή και τον ,Πκρέικο άν διαμαρτυρηθή για την άπόφασί του και γι' αυτό τρέχει μέσα στον άγωνιστικό χώρο και ξε­ φωνίζει αυστηρά: —■ Πηγαίνετε αμέσως στη θέσι σας! Έσύ, Σιού, έλα α­ μέσως έξω! Κερώνουν στο ίδιο σημείο πού βρέθηκαν ό Γικρέκο και οΐ •συμπαΐκτες του. Ό Σι ου βά­ ζει τό κεφάλι κάτω καί προ­ χωρεί προς τά αποδυτήρια. ^ "Έχει καταλάβει μόλις, τώ­ ρα πόσο τρομερό ήταν αυτό που έκανε για την ομάδα του και παρ' δλη τήν απάθεια και την ψυχραιμία πού διακρίνει τους εκπροσώπους τής φυλής του συνήθως, μέ πολύ κόπο καταφέρνει και συγκροτεί τά δάκρυα πού έρχονται στα μά­ τια του... Ωστόσο τό παιχνίδι συνεχί­ ζεται μέ τη σέντρα πού κάνει η Τόρεντ. Τό σκορ είναι ένα-ένα. Ή ομάδα του Σάο Πάολο παίζει τώρα μέ δέκα παίκτες καί τής λείπει ακριβώς ό στυλοβάτης ολόκληρης τής άμύνης, ό υπέροχος Σ ου... Καί τήν ομάδα του Ρίο ντε Τζανέϊρο τήν ευνοεί ακόμα καί ή ισοπαλία!... Τά παιδιά τής Μποταφόγκο έχουν δλ5 αυτά στον νοΟ τους τήν ώρα πού ξαναρχίζουν τον αγώνα κφι γι' αυτό τον

ξαναρχίζουν μέ μεγαλύτερη ορμή καί ενθουσιασμό από τήν πρώτη φορά. Τώρα είναι όλοι βέβαιοι ότι τό πρωτάθλημα θά είναι κΤ εφέτος δικό' τους!... ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΑΤΥΧΙΕΣ

ΝΙΝΟ ΖΑΝIΝΟ ^παρα­ τηρεί μέ θυμό τον σωφέρ του ταξί πού βρίσκετα· μέσα. — Πώς είπες; τού λέει μέ θυμό. Τούς χάσαμε; — Μάλιστα, κύριε αστυνό­ με! — Βρε αθεόφοβε, δεν είπεζ πώς θά κόβαμε καί δρόμο γιά νά τούς βρούμε από κεΐ πού θά πηγαίναμε; — Ναι, κύριε αστυνόμε, άλ^ λά... παρακόψαμε! — Τί κάναμε; — Κόψαμε πιο πολύ άπ' ό­ σο χρειαζόταν! Με καταλά­ βατε; — Είσαι στουρνάρ ι!, τοΰ λέει ό περιβόητος ντέτεκτιβ μέ θυμό. Στάσου νά κατέβω! θά τό βρώ μόνος μου! Δεν σ' έχω ανάγκη! 'Έχω τον άρ θμό του! "Αλλο πού δεν θέλε^ι καί ο δύστυχος ό σωψέρ από τό νά ξεφορτωθή τον τρελλοαστυνομΐ'κό γιά νά μην πάθη· καί καμ^ μιά ζημιά στο τέλος. Φρενάρε ι αμέσως. — "Αμα έχετε τον αριθμό είναι πολύ εύκολο!, λέει χα­ μογελώντας. — Εύκολο - δύσκολο, μιά φορά εγώ θά τό βρώ!, κάνει

βλοσυρά ό Ζανίνο. ΕΤμαι ντετεκτιβ εγώ! "Όχι παίξε - γέ­ λασε ! ■Πληρώνει και μέ αξιοπρέ­ πεια και κατεβαίνει ενώ ό σωψέρ βάζει μπρος στα γρήγο­ ρα και ξεκινάει; μήπως και ό Ζανίνο μετανοιώση και θέλει νά συνεχίσουν πάλι. Ό Ζανίνο όμως, όταν λέη κάτι δεν μετανοιώνει ποτέ. Δεν έχει ιδέα πώς, άν δώση τον άριθμό του αμαξιού στην "Ασφάλεια, είναι ευκολώτατο πράμα νά βρουν και τό αυτοκίνητο και τάν ιδιοκτήτη του αμέσως. "Εκείνος νομίζει δτι πρέπει νά ψάξη ολόκληρο τό Σάο Πάολο για νά τό σνα­ κ αλύψη γιατί δεν έχει ό δύστυ­ χος καί ,μεγάλη, ιδέα από α­ στυνομικές δουλειές. "Ετσι κάθεται πάλι καί στί•βει τό -μυαλό του γιά νά κατεβάση ιδέες σχετικά μέ την άνεύρεσι τού αυτοκινήτου που έκανε την δολοφονική απόπει­ ρα εναντίον των παικτών τής Τόρεντ. «Είναι άπλούστατο!», συλ­ λογίζεται στο τέλος καί τά μάτια του λάμπουν κάτω από τούς πελώριους φακούς του. «Θά τή στήσω σ" ένα περα­ στικό δρόμο πού θά περνάνε πολλά άμάξια. Στο τέλος θά περάση κι" αυτό ! Πού θά μού πάη! "Έτσι θά τό βρώ καί... 'θά τού ξαναπάρω τον αρι­ θμό !» Στέκεται λοιπόν ιμπάστακας στην άκρη ενός πεζοδρο­ μίου καί πραγματικά έχει δί­ κιο γιατί περνούν χιλιάδες ά­

μάξια από μπρος του. Περ­ νούν όμως καί οι ώρες μαζί καί τό αύτοκίνητο πού θέλει αυτός δέν περνάει. ■Καί κάθε τόσο ψιθυρίζει καί τον αριθμό πού έχει δη γιά νά (μην τον ξεχάση. ^—768797!, λέει μέσ" απ’ τά δόντια του. (Και όταν καμμιά φορά τυ­ χαίνει νά περάση! κανένα πού τό νούμερό του νά πλησ:άζη κάπως αυτό τό νούμερο, χορο­ πηδάει. από τό κακό του. — "Άααχ!, τσιρίζει. 768 979 ! ! Παρά μάτι νά ήταν αυ­ τό! Τον παίρνει τό σούρουπο καί δεν βλέπει νά γίνεται τί­ ποτα. "Αρχίζει νά βαρυέται. Σ τ ά τελε υτ αΐα άνασηκώνε ι τούς ώμους καί μουρμουρίζει: — Δεν βαρυέσαι! Τό βρί­ σκω αύριο ! "Ολες οί δουλειές σχολάνε αυτή την ώρα, εγώ υπερωρίες θά κάνω; Καί μ" αυτή τή λαμπρή σικέψι σταματάει τό πρώτο ταξί πού περνάει από μπρο­ στά του καί τού δίνει τή διεύ’θυνσι τού ξενοδοχείου που μέ­ νουν ό Σιου μέ τον Γκρέκο. Μέσα σέ πέντε λεπτά έχουν φτάσει. Πληρώνει, κατεβαίνει καί τό ταξί ξεκινάει καί φεύ­ γει. Όπότε ό Ζανίνο τό βλέπει από πίσω πού απομακρύνεται καί μένει κεραυνόπληκτος. "Α­ νατινάζεται κατάπληκτος καί τό στόμα του απομένει ανοι­ χτό, γιατί τό νούμερο τού τα­ ξί πού τον έφερε ώς εδώ, εί­ ναι... τό 768797! !...

26

Π(Ρ£Κ6

ΕΝΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ ΜΑΤΣ

Ο ΠΑΙΧΝΙΔΙ στο γή­ πεδο της Μπάκα συνεχί­ ζεται χωρίς τον Σισύ. Ό ίνδιάνος φορώντας τά λιτικά του έρχεται κι* αυτός σέ ιμιά γωνιά τής εξέδρας νά παρακολούθηση τον υπόλοιπο αγώνα. Μετά την άποχώρησί του ή άμυνα τής Τάρεντ χωλαίνει φανερά καί ή ομάδα αναγκά­ ζεται νά παίζη αμυντικό παι­ χνίδι. Τά χάφ έχουν κατέβει ατΟ'λύ πίσω- καί τά ντρμί ακό­ μα, βοηθούν στην άμυνα. Ή Μποταφόγκο τώρα απο­ δίδει θαυμάσιο παιχνίδι ^ στο όποιο πρωτοστατούν ό.3άσκα μέ τον Ζιζίνχο. Οι φίλαθλοι ξεχνούν ποιά ομάδα υποστηρίζουν καί ξεσπουν κάθε τόσο σέ ενθουσιώ­ δεις εκδηλώσεις υπέρ τής φη-

Τ

πο­

Οί μυριάδες τών φιλάθλων ξε­ χνούν ποιά ομάδα υποστηρίζουν.

-μισιμένης πρωταθλήτριας πού κάνει έπίδειξ[ τέχνης. Τά παιδιά τού Ρίο ντέ Τζανέϊρο δεν ένδιαφέρονται για τή Νίκη. Τούς φτάνει το ισόπαλο αποτέλεσμα αφού καί^μ’ αυ­ τό κερδίζουν τό πρωτάθλημα. -Είναι ευχαριστημένοι λοιπόν πού κρατουν μακρύά από τό τέρμα τους τη μ π άλλα καί ό­ λο τό παιχνίδι παίζεται στην περιοχή τής Τάρεντ. Ή υπεροχή τους είναι α­ σφυκτική. Ό Γικρέκο έχει κατέβει τώ­ ρα π:ά πολύ πίσω κι5 έχει πά,ρει τή θέσι του Σιού. Είναι πραγματικός βράχος πάνω στον όποιον σπάνε όλες οί ε­ πιθέσεις τής Μποτοοφάγκο καί δεν μπορούν νά φέρουν θετι­ κό αποτέλεσμα. Τό ημίχρονο λοιπόν τελειώ­ νει -μέ τό ίδιο αποτέλεσμα πού

Ο

ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

έχει δισμορφωΐθή ,άττο τά δυο πρώτα λεπτά τού αγώνας. "Ε­ να - ένα. Στα αποδυτήρια ό σεν ιόρ Άντζελίλο κάνε[ δριμύτατες παρατηρήσεις ατούς παίκτες του. — Λεν μάς ένδιαφέρει ή ι­ σοπαλία!, τούς φωνάζει θυμωίμένος. Ή ίσαταλία είναι ήττα για μάς σήμερα! Πρέ­ πει να κερδίσου!με ! ’Άν δχι, άς χάσουμε τό παιχνίδι! Δεν έχει κορμιά διαφορά! Θέλω νά σταματήση το αμυντικό παιχνίδι στο δεύτερο μέρος! "Ολη, ή ομάδα θά παίξη .μπρο­ στά για νά βγάληι γκολ! Ε­ σύ, Γκρέκο, δεν θά κατέβης πίσω άπό τη σέντρα! Θά προσπαθήσετε νά σημειώσετε όσα μπορείτε περισσότερα τέρματα! Έτσι κι' άν οί αν­ τίπαλοί μας βγάλουν ένα-δυό, νά είμαστε πάλι σι κερδισμέ-

Ό Ζοονίνο άπο φασίζει νά γυρ ί­ ση και σταματάει ένα ταξί.

27

Τινάζεται μέ τά μάτια γουρλοαμένα από τη Φρίκη.

νοι! ’Άν τά πράματα δεν έρ­ θουν καλά και ^ χάσουμε, δεν πρέπει νά ξεχνάμε πώς και ή νίκη και ή ήττα είναι στο πρό­ γραμμα γ*ά μια ομάδα! Θά παίξετε μέ ψυχραιμία καί πίστι! Θέλω έπτίθεσι! Πραγματικά τά λόγια του φημισμένου βετεράνου τής Ε­ θνικής Βραζιλίας, φέρνουν τό αποτέλεσμά τους. Στο δεύτε­ ρο ημίχρονο τά παιδιά τού συγκροτήματος τού Σάο Πάολο κατεβαίνουν άγνώρ ιστ α. Άπό την πρώτη στιγμή έπ.χ ε ιρούν θυελλώ(5εις έπ ιθέσ ε ι ς έ ναντίσν τού άχυρού τού Άλόνσο, μέ ηγέτη τον θαυμά­ σιο Γκρέκο, πού ανατρέπει συνεχώς την άμυντκκή γραμμή των άντιπάλων καί δίνει υπέ­ ροχες σέντρες. Δύο παίκτες τής Μποταφόγκο δεν κάνουν άλλη δουλειά

από τό νά παρακολουθούν συ­ νέχεια τό θρυλ :ικο 4 Ελληνόπου­ λο. Καθώς μάλιστα έχουν και την αριθμητική υπεροχή τώρα, δεν δυσκολεύονται νά τό κά­ νουν. Τούς βγαίνει σέ κακό όμως αυτό τό σύστημα. Σέ μια στι­ γμή πηδούν και οι δύο μαζί αντίπαλοί του για νά του πά­ ρουν κεφαλιά, στην άκρη; τής μεγάλης τους περιοχής. Ό δια τητής σφυρίζει αμέ­ σως ψάουλ επάνω στη γραμ­ μή. θά τό χτυπήση ό ίδιος ό Πκρέκο. ^ Ό «αρχών του γηπέδου» μετράει την άπόστασι πού θά σταθούν οι παίκτες τής Μποταφόγκο πού θά σχηματίσουν τό «τείχος» με τά κορμιά τους. Ό Πκρέκο παίρνει φόρα. Ό διαιτητής σφυρίζει. Ό 5Αετός τού Σάο Πάολο κτυ-πάει με

Τους σφίγγει τά χέρια σ’ ϊνοεν -—έναν ξεχωριστά.

δύναμι. Πραγματικός κεραι> νός είναι τό σούτ πού δίνει. Ή μπάλλα περνάει σύρριζα α­ πό τά κεφάλια των παικτών τής Μποταφόγκο. Ό "Αλόνσο βέν μπορεί νά δή τή μπάλλα έτσι πού είναι μαζεμένοι όλοι μπρος του. Τή βλέπει τήν τελευταία στιγμή, δταν φτάνη οπό τέρμα του, καί εκτινάσσεται σάν αίλου­ ρος, Μά εΐνα. αργά πια. Ή μπάλλα γλείφει τό οριζόντιο δοκάρι τού τέρματός του από τήν εσωτερική πλευρά καί κα­ ταλήγει ατά δίχτυα. Ν Τό γήπεδο συγκλονίζεται καί πάλι. Ή νίκη αρχίζει νά χαμογελάη στήν ομάδα τους έκεΐ πού κανείς δεν τό περίμενε. Νέα φιλιά καί νέες αγκα­ λιές καί τό παιχνίδι ξαναρχί­ ζει πιο πεισματικό·. Τώρα καί ή Μποταφόγκο καταλαβαίνει πώς πρέπει οπωσδήποτε νά βγάλη ένα γκολ τουλάχιστον. Οι επιθέσεις τών παικτών της είναι τρομερές σέ δύναμι καί σέ πείσμα. Ό Βάσκα πετάει τή μπάλ­ λα στον Ζιζίνχο καί τρέχει μπροστά. Αύτός τριπλάρει δυο αντιπάλους καί τήν ξαναπετάει στον Βάσκα. Ό δαιμόνιος σέντερ φόρ τής Μποταφόγκο μπαίνει σάν άνεμαστρό'βιλλος μέσα στή μι­ κρή περιοχή. Πριν περάσουν πέντε λεπτά απ’ τό δεύτερο γκολ τής Τόρεντ, ή φιλοξενού­ μενη αμάδα ισοφαρίζει πάλι από μια τρομερή βολίδα τού Βάσκα. "Έξαλλοι άττό χαρά οί παί­ κτες της αγκαλιάζουν καί Φι­ λιούνται.

Μετά κλείνονται πάλι στην άμυνα, άλλα, τώιρα κατεβαί­ νουν ολοι 8μπρος στο τέρμα τους γιά νά διατηρήισουν την πολύτιμη νίικη. Πραγματικά όλες οί προ­ σπάθειες των παικτών της Τό­ ρεντ σταματούν μπρος σ’ αυ­ τό τό σύμπλεγμα των αντιπά­ λων πού τίποτα δεν μπορεί νά τό β ι ασπτάση. Τά λεπτά κυλούν μέσα σέ μιά τρομερή αγωνία. Κάνεις δεν μιλάει μέσα σ’ ολόκληρο τό ιάχανές στάδιο. Ή ψυχή καί τά μάτια όλων είναι στο ιμεγάλο χρονόμετρο πού δεί­ χνει τά λεπτά νά κυλούν άδυσώπητα. Το πρώτο τέταρτο περνάει Καί τό δεύτερο. Δεκάδες σούτ των κυνηγών τής Τόρεντ έχουν περάσει σύρ­ ριζα άουτ και άλλα πολλά έ­ χουν χτυπήσει στους στύλους. ’Αλλά κανένα δεν θέλει νά μπή ιμέσα. Περνούν άλλα πέντε λεπτά. Κι’ άλλα πέντε... — Χάσαμε!, λένε μεταξύ τους σκυθρωποί οι οπαδοί τής γήπεδο ύχου. Τό τελευταίο λεπτό πλησιά­ ζει. Κσταϊδρωμένα τά παιδιά τής Τόρεντ από τήν τρομερή προσπάθε.α δεν μπορούν πιά νά πάρουν τά πόδια τους. Ω­ στόσο επιστρατεύουν δλο τους τό κουράγιο γιά μιά τελευταία έπίθεσι. Ό Πκρέκο πετάει τή μ π άλ­ λα στον Γκαμέζ κι5 εκείνος τήν ανοίγει μέ ακρίβεια στον Βάργκας. Αυτός τρέχει μπρο­ στά καί κάνει μιά σέντρα. Ό Γκρόκο πηδάει γιά κεφαλιά,

Τρελλή οστό χοορά ρίχνεται τον άγκαλιάση...

νά

ενώ ό τερματοφύλακας τής Μποταφόγκο ’Αλόνσο καραδο­ κεί. Μά ένα κεφάλι πριν από τό Ελληνόπουλο αλλάζει τήν πορεία τής ιμπάλλας πού λο­ ξεύει, χαμηλώνει καί περνάει πίσω από τον Πκρέκο. Οι παίκτες τής Μποταφόγ­ κο αναπνέουν. Ό κίνδυνος περνά... 'Καί είναι ό τελευ» ταΐος! Μά ξαφνικά ό Πκρέκο κά­ νε, κάτι ^ εντελώς απροσδόκη­ το. Καθώς ^πέφτει από τον α­ έρα οπού είχε πηδήσει γιά τήν κεφαλιά κλωτσάει μέ τό τα­ κούνι του τήν μπάλλα μπρο­ στά άπ5 τον έκπληκτο δεξιό μπάκ τής Μποταφόγκο. Ή «στρογγυλή θεά» βρίσκεται νά σπαράζη στά δίχτυα τού τέρ­ ματος^ τού 'Αλόνσο, ό όποιος δεν τό περίιμενε καθόλου

ΡΚί*έκό τι τέτοιο και ούτε κουνιέται! ΟΙ παίκτες τής Μποταφόγκο ιμένουν σάν κερσυναβολημένοι. .Κυττούν τή ιμπάλλα που βρίσκεται άικόιμος ιμέσα στο τέριμα τους ικιαί δέν μπορούν νά καταλάβουν πώς έγινε αυ­ τό. 'Γιάτι όλοι τους, βλέπον­ τας το ρολόι, περίμεναν ν’ α­ κούσουν από στιγμή . σε στ ι­ γμή το σφύριγμα τής λήξεώς... Ο! συ μ παίκτες του Γκρέκο, μέ έξαλλες κιραιυγές χαράς τρέχουν και τον παίρνουν θρι­ αμβευτικά στους ώμους τους για νά τον οδηγήσουν στη σέν­ τρα. Δέν προλαβαίνουν όμως νά φτάσουν ώς εκεί και ό δι­ αιτητής σφυρίζει τό τέλος του παιχνίδι ου. Ή "Αμπυ πού πανηγυρίζει σάν τρελλή στή θέσι τής, ση­ κώνεται και τρέχει γ;ά νά βγή στο, γήπεδο. . ^ Εκεΐ ιμέσα ό δήμαρχος του Σάο Πάολο έχει κοατέβει και

συγχαίρει έναν εν αν τούς ποοοσφαιριιΟτάς τής Τόιρεντ. 'Και ή "Αμπυ, πού περιμέ­ νει τή σέίρα της, τρέχει με τις αγκάλες άνοΐιχτές^ γιά νά συγχαΐρή κι5 εκείνη τον Γκρέκο. ^Κύπελλο και πρωτάθλημα έγιναν ψέτο κτήμα τής Τάρεντ. Ό δρόιμος πιρός τή δόξα και προς την επιτυχία τών ονεί­ ρων τους είναι ανοιχτός. Ό Σιού όμως τί απογίνε; Τό Ελληνόπουλο ιμέ την άνηισυχ ί α ζωγρ οοφ ισμ ένη, στο πρόσωπο ψάχνει νά τον βρή στην εξέδρα πού ήταν τόση ώ­ ρα και παρακολουθούσε τον α­ γώνα. Δέν τον βλέπει πουθε­ νά. Αλλά ούτε καί στά απο­ δυτήρια κατεβαίνει ό ίνδιάνος, δταν ό κόσιμος διαλύεται. Τί ν5 άπόγινέ άραγε; Ό Γκρέκο νοιώθει φοβερή αγω­ νία γιά τον φίλο του.

Τ Ε Α Ο I Γ. ΜΑΡΜΑΡ ΙΔΗΣ

Αποκλειστικστής! Γεν. Εκδοτικά] Επιχειρήσεις Ο. Ε.

V

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΓΓΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ»Ί ΣΟΦΙΑΝΙΔΗΣ ( ιΟ Σοφιανίδης δέν -είναι πολύ γνωστός στο ελληνικό ποδό­ σφαιρο.^ Είναι όμως ένας ττολυ γνωστός στην Τουρκία ποδοσφαι στής, όττου αποτελούσε μόνιμο στέλεχος του μεγάλου τουρκικού συλλόγου Μπεσίκτας και στέλεχος επίσης τής Εθνικής Τουρκι­ κής ομάδας. "Οπως εΐιναι γνωστό σήρερα ή Εθνική Τουρκίας είναι αναμφι­ σβήτητα μεγάλης δυναμικότητος καί έχει φέρει Θαυμάσια απο­ τελέσματα στους τελευταίους διεθνείς αγώνες της, ,μέ αντιπά­ λους της άνεγνωρισμένης αξίας ποδοσφαιρικά εθνικά συγκροτή­ ματα. Για νά άποτελή λοιπόν ό Σοφιανίδης στέλεχος αυτής τής ο­ μάδα ς^ ασφαλώς θάπρεπε νά άποτελεση πολύτιμη μονάδα και για την αντιπροσωπευτική ομάδα τής Ελλάδος. Έξ άλλου δεν χρειάζεται αυτή ή σύγκρισις για νά άποδειχθή ή όονωτερότης τού Σοφιανίδη. "Οσοι τον εΐδαν στά λιγοστά, φι­ λικά παιχνίδια του που έπαιξε μέ τά χρώματα τής Αθλητικής Ένώσεως Κωνσταντινουπόλεως.- παρατήρησαν τά πλούσια προ­ σόντα του και προ παντός τήν όμαδικότητά του, προσόν πού λεί­ πει κατά κανόινα από όλους τούς διεθνείς μας. Τό μόνο δυσάρεστο είναι πώς ή ΑΕΚ δέν μπορεί 'νά χρήσιμοποιήση τον Θαυμάσιο αυτόν παίκτη, γιατί ή Μπεσίκτας εΐναι έπαγγελματικός σύλλογος καί πρέπει νά περάσουν δυο ολόκληρα χρόνια ώσπου νά άοχ ίση νά παίζη ελεύθερα εδώ. ’Άς ελπίσουμε πώς οί αρμόδιες αρχές θά αλλάξουν την άπό^ασί τους καί έτσι ό παίκτης θά μπορή συντομώτερα νά βοηθηση τήν καινούργια του ομάδα για καλύτερες εμφανίσεις.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ Ό Ξανθόπουλος ξεκίνησε τήν ποδοσφαιρική του καρριέρα από τήν ομάδα τής Παλαιός Κοκκινιάς. 'Ο Ξανθόπουλος μπορεί νά μην υπήρξε ποτέ ένας πολύ μεγά­ λος παίκτης, αλλά πάντοτε5 σέ όλα τά παιχνίδια τής όμάδας του υπήρξε θετικό καί πολύτιμο στοιχείο. Είναι ταχύς, μαχητικός καί κυνηγάει τη μπάλλα μέ τό Υδιο πείσμα από τήν αρχή ώς τό τέλος κάθε άγώνος. Επίσης κατέχει καλά τήν τέχνη του ποδοσφαίρου καί έχει^ σιδερένια αντοχή. Είναι αρκετά νέος καί πιστεύει—όπως ελπίζουν καί οί μυριά-* δες των φιλάθλων του ιστορικού Πειραϊκού συλλόγου-—πώς για πολλά χρόνια άκόμα θά προσφέρη τις υπηρεσίες του στην άγοατη^ μένη του ομάδα. 4 Α Τόν τελευταίο καιρό πού έχει έπανελθει ο βετεράνος Ρωσσιδη^ ό Ξανθόπουλος δέν παίζει σέ όλα τά παιχνίδια τής πρώτης ©μά* §ας του 5 Ο λυμπ ι άκου.

Μ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΜΑί χ ΑΥΚ ΜΠΑΦΑΛΟΥ ΚΟ , *Αθήνας: Τά προηγούμενα τεύγη τοΰ «ΓΚΡΕ ΚΟ» ιτωλοΟνται στα γραφεία μας Λέκκα 22, ύττόγειον. Ό Βραί(λι­ ανός Ντί,ντι. Θεωρείται σήμερα ώς ό καλύτερος ποδοσφαιριστής ιού κόσμου. Στη Σουηδία που σΟμμετεϊγε στους αγώνας γιά το παγκόσμιο κύπελλο ,άφησε κατάπληκτους^ τούς Φιλάθλους μέ τη δεξιοτεγνία του και τα φοβερά του σούτ. Τό στάδιο της Μαοακάνα στο Ρ ίο /1 ανέϊρο, ^εΐναι ένα από τα μεγαλύτερα τοΰ κόσμου. Παίρνει άνετα 180.0 ΟΌ θεατές καί οΐ Βραζιλιανοί καμαρώνουν γι’ αυτό! Δεν μπορεί νά γίνη σύγκρι σις για την ηλικία των ^Ελλήνων καί ξένων ποδοσφαιριστών. Διότι οΐ ξένο^ δεν κάνουν^ άλλη δουλειά από του να άσγολουνται μέ το ά­ θλημά τους, αΦοΰ γΓ αυτό άλλω­ στε πληρώνονται καί κατά συνέπειαν{ δεν κουράζονται τόσον 6σον ο! "Ελληνες, οι όποιοι δλη την ήμέρα αναγκάζονται ^ νά τρέγουν γιο. τον επιούσιο, καί τις ελεύθε­ ρες ώρες της σναπαύσεως πηγαί νουν στο γήπεδο γιά προπόνηση Οι ξένοι ποδοσφαιρισταί είναι ίπαγγελματίες και πληρώνονται γι’ αύτό. ενώ οΐ δικοί μας τό έγουν ως άθλημα καί μόνον. Ο ΑΥΚ. ΑΝΔΡΕΑΔΗ. Άθηναι: 'Η πρότασίς σου πολύ καλή. Τερμα­ τοφύλακας τής εθνικής Βραζιλίας/ σήμερα ^ είναι ό περίφημος Γκίλμαρ, ό ^ άσσος των άσσων δπως^ λένε οί Νρτιοαμερ ικανοί. Ό Πελέ καί ό Ζουλίνγο είναι βραζι­ λιανοί. Ό τελικός του Κυπέλλου Πρωταθλητριων Ευρώπης, έγινε στη Στουτγάρδη μεταξύ των όμά δων Ρεάλ τής Μαδρίτης καί τής Γαλλικής Ρέμς, δπου ώς γνω­ στόν κέρδισε ή ΡΕΑΛ μέ 2—0. Ο ΓΕΩΡΓΙΟΝ ΜΑΝΔΗΛΑ, Αθή­ να ι: ^Τά προηγούμενα τεύγη τού «Γκρέκο» πωλοΰινται^ στά γραφεία μας. Λέκκα 22, Άθηναι.^Μου κά­ νε ι^ εντύπωσή ή ενημερότης σου στα αθλητικά^ ζητήματα. Σε συγγαίρω γΓ αυτό. 'Ο αθλητισμός εί­ ναι ή ωραιότερη άπασγόλησι. Ό ΜπίλΧυ Ράϊτ είναι 34 ετών καί 103 Φορές διεθνής. Ό Στάνλεϋ Μάθιους είναι ό καταπληκτικώτερος ποδοσφαιριστής πού πέρασε ποτέ άπό τά άγγλικά γήπεδα. Παίζει μπάλλα άπό τό 1931... καί

άπό τό 1 934 συμμετεΐγε στην ’Εθνική Αγγλίας μέγρι τό 1958... Ο ΛΑΖ. ΑΒ ΡΑΜΙ ΔΗ. Θεσ)νίκη: Ελπίζω μέ την άνατύπωσι πού έγιινε νά προμηθευτήτε τά προηγού­ μενα τεύγη μας. Έν εναντία πεοιπτώσει νά^ μου γράφης.^ στέλνον* τάς μου τό αντίτιμο των τευγών σε γραμματόσημα εντός έπιστολής. Τά τεύγη θά κοστίσουν 1.70 δργ. συμπεριλαμβανομένων καί τών ταγυδρομικών εξόδων. Ο ΤΑΚ Η IΩ Α Ν Ν IΔ Η ν Θεσσαλο ν ί κη} : Ελπίζω νά τά λάβης σύντομα.Ά­ πό δτι ξέρω τό Στάδιο Καυταντζόγλου θά είναι έτοιμο τό 1960 καί θά είναι γωοητικάτητος 45. 000 θεατών. Παρηκολούθησα τούς αγώνες τής όμαδος τής προτιμήσεώς σου, καί έμεινα ενθουσιασμέ­ νος. 'Ο μεγάλος μας αθλητής ^Κου νάδης μέ «τήν φετεινή του έπίδοσι τών 54.66 μέτρων, θά μπορούσε νά είναι παγκόσμιος πρωταθλη­ τής τό 1950__ διότι τότε οί Ι­ ταλοί Τόζι καί Κανσολίνι, πετουσαν γύρω στά 52 καί 53 μέτρα δί­ σκο μέ αποτέλεσμα νά γίνουν πρωταθληταί! ^ Σήμερα όμως τό ρεκόρ έγει φθάσει στα 59,91 μ. καί ό Κουνάδης. έγει νά συναγωνισθή μέ δυνατούς άντι πόλους, Ο ΣΕΡ. ΜΑΥΡΟΥΔΗ, Αθήνα,ι: Σάς ευγαριστοΰμε γιάντα καλά·σα| λόγια. Τά προηγούμενα τεύχη. τού Γκρέκο πώλουνται στά γραφεία μας. Λέκκα 22.^ Άθηναι. Είμαι σύμφωνος κΓ εγώ γιά τό δτι ό Αύγητιδης συγκαταλέγεται ανάμε­ σα στους καλύτερους "Ελληνας τερματοφύλακες. Ή καταπληκτι­ κή άπόδοσίς του σέ κάθε αγώνα καί τό νεαρόν τής ηλικίας του εί ναι βέβαιον δτι θά του ^εξασφαλί­ σουν τή δόξα, ^άλλά καί τή^γαοά τών συμπαικτων του Μακεδόνων. Τους καλούς^ άθλητάς ^πρέπει νά τούς θαυμάζουμε, καί^ νά τούς γειροκροτοΰμε. ανεξαρτήτως συλ­ λογικών συμπαθειών. Ή Βραζιλία έγει τό καλύτερο ποδόσφαιρο καί γΓ αύτό^ κατέκτησε έπαξίως καί τό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Χαι­ ρετισμούς στοάς φίλους μας. Ο ΚΩΣΤΑ ΛI ΝΑΡΔΟ. Πειραιά: ΟΙ αναμνηστικές φωτογραφίες τών άθλητών μας. πού προσφέρει δω­ ρεάν τό περιοδικό μας, 6ά συμπεριλάβουν τούς άσσους δλων τών όμάδων τής Ελλάδος,

■

44 44 44 44 44■

Ν4ιά μεψάΑιι καί

εύχάριστη

ΙκοΑηξις Ή Διεύθυνσις τοΟ «ΓΚΡΞΚΟ», θέλοντας νσ ευχαρί­ στηση το φίλαθλο κοινό για την αγάπη μέ την όποια Εξακολουθεί νά περιβάλλη πάντα τό περιοδικός αποφάσι­ σε νά πρσσφέρη ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ σέ όλους τους άναγνώσπες του «Γκρέκο» Ενα πολυτελές και πολύχρωμο

Φ που θά περιέχη τά σήματα όλων των ποδοσφαιρικών όμάδων, που μετέχουν στο φετεινό πρωτάθλημα! Πρόκει­ ται γιά κάτι, πού κάθε φίλαθλος θά θεώρηση ώς πολύ­ τιμο άπόκτημα! Δηλαδή, μαζί μέ τό έπόμενο τεύχος του «Γκρέκο», ό­ λοι οι αναγνώστες του θά πάρουν ΔΩΡΕΑΝ: 1) Δύο πολύχρωμες φωτογραφίες άσσων του Ελληνι­ κού ποδοσφαίρου. Και 2) Τό Δελτίον Άναγνωρίσεως φιλάθλου μέ τά σήματα όλων τών όμάδων του Πρωταθλήματος.

44

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

ΚΑΘΕ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

Π Ε

Γραφεία: Δέκα 22 τηλ. 28-983—Άριθ. III ■ ΒΜ—— 1 ——————Μ—Ο———Ο——————I ————1—

Τ Η

8—Τιμή δρχ. 2 1

■

«ηττηβΛ

Δημοσιογραφικός Δ)ντής: Σ. 'Ανεμοδουρας,Στρ.Πλαιστήρα 21 Ν. Σμύρνη. Οίκονομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σψιγγός 38. Προϊστ. τιπΓογρ.: Α. Χατζηβασιλείου, Τσταοάλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Αέκκα 22, 'Αθήναι.

Στο

φύλλο τής

έπομένης

Πέμπτης;

"Οχι πιά ή Τόρεντ αλλά ολόκληρη ή χώρα ένδισφέρεται τώρα για τον θρυλικό ΓΚΡΕΚΟ! Εκείνος όμως ψάχνει να βρή τον Σιού, ό Σιου ψάχνει για τον Μαύρο Άιτάχη καί ό θρυλικός Νίνο Ζανίνο τους γυρεύει και τους δυό! Και μαζί ένας μεγάλος άγων ποδοσφαίρου γεμάτος α­ γωνία και συγκίνησι!

"Οπως πάντα.. μαζί με τό τεύχος και οί δυό έγχρωμες φωτογραφίες των άσσων τού Ελληνικού ποδοσφαίρου. Την ερχόμενη Πέμπτη

Ξ»

Λ\ Γο )

σε

ΜΟΧ ΦΑΙΝΕΤΑΙ

ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΖΕ ΕΝΑ

ΜΗΝΑ .

ΠΑΙΔ\ Μ\0\ Π££

ΕΙ>ΕΙ Δ\Κ\θ Για ΤΗΝ νν(γνϊΑ ~Χ' ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΜΟΥ

ΜΠΡΑΕ,ο ΓΙΑ|&\

ΝΑι «ΝΕΧΙΧΗ*. ^ ηρς)ΤΛο «'*■ Ιου.

γ

■

Ο ΓΥΙΟΣ

ΣΑΣ

0 ΝΙΚΗΤΑΣ. Ρ<ν

ΚΥΡΙΑΚΟΥ

ΥΠ01ΧΕΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΡΑΊΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑΣ.ΤΕ ΠΕΡΙΦΑΝΗ Π'ΑΤΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΓΙΝΗ ΔίΑΤΗ^ΟΖ

β*

ΡθΝ>Π\ΜΣθΝ —> —

τΡΛη·ς

Ά1!{ ΡΟΝΙΠ/ΝΣΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΡΟΣΕ ΠΡΕ ΠΕΙ ΝΑ λτγηιετΑϊ νεολούο ΒΑΡΟΣ ΙΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ _^

ΚΑΙ ΟΤΑΝ σου εχρ

πια ζαλιςτη τον αψηεε/ε γυα

Μη

ΕΙΣΑΙ μου

Ο ΑΝΤΙ/7ΑΑΟΣ

Κ1ΥΠΗΜΕΝΟΣ

Π/\!ί

! ΔΕΝ Ε"ΥΑ\ τ/πσχ

ΜΗΤΕΡΑ ! ΟΥΤΕ ΑΥΤΌ ΚΤΗΠΗΜΑ ΘΑ ΧΑΤΑΨΕΡ ΝΑΜΟΥ ΔοίΗ ΑΝ ΣΥΝΒΧΙ

ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ \ ΝΛΡΕΙ

Ν^ει^οΠοι ΗΣ9Μ£ -τμ*

}

* ' *' ί'///ϊχν, //' λ

V -ν

Μέ τό γκολ αυτό ή Τόρεντ — ή αμάδα του — άναικη,ρύσ ΣΙΟΥ μόλις βλέπει τον σεται π,ροοταθλήτρια Βραζιλί'.Πκ'ρέικο να βγάιζη τό τε ας. Δεν εχει κιόλας κσμμιά ίλευταΐο γικόλ στην πεανησυχία ιμήποος ή Μποταφό;ρ ί.φτιιμηι Μποταφόγκο, πετιέγκο ίσοφαρίση, γιατί τό ματς τα; όρθιος (*)'· βρίσκεται στο τελευταίο λε. πτό του. (*) Διιάβαισε το τηροηιγούιμενΌ -τεύχος τού «ΓΚΡΕΚΟ» μέ τον τίΚαί, ώς τό τελευταίο αυτό τ λο: «Ο Ρ ί ΑΜ ΒΟ Σ ». λεπτό, καθόταν σέ αναμμένα ΑΦΑΝΤΟΣ

Ο

ΠΡΟΣΟΧΗ: Λόγω τεχνικών εμποδίων, τό «Δελτίο του φιλσθλου» θά δοθή μέ το επόμενο τεύχος του «Γκρέ,κο». Διάβαισε λεπτομέρειες στη σελίδα 34. '

= = =

I

I

IIIIIIIIIII

IΜ II

Ί Μ! I I I ΙΜ I ( III 1 I 311 I I III I I [ Ι(!1>· II II I I II Μ I II II Μ Κ I II 1 I I I I I I I I I II ΕΙΙΙΙ I I I I ΜΙ I I I II I II I I I I I I I I I I I I I I I I I I I I I I II I I I III I III I '

I I I I I I ; 11: < I · 1 11 Μ [ Ί ’ · I Μ 11 I I I ! I I I I ·Ι·ΙΜ·Μ|ΙΙΜΜΙΜΠ·ΜΙ·ΜΙΙΙΙΜΙΜΙΙΜΙ··ΙΙΜΜΙΙΙΙΙΊΙ1ΙΙ1ΙΙΙΜΙΙΙΙ><ΜΜΜΜ)ΜΜΙΙ|Γ

ΤΙΜΗ ΔΡΑΧ. 2

4

ΓΚΡΕΚΟ

κάρβουνα ό Ινδιάνος, γιατί ή­ ξερε πώς και ισόπαλα νά τε­ λείωνε τό παιχνίδι ή Τόρεντ είχανε τό πρωτάθλημα άπό την αντίπαλη της Μποταφόγκο, πού έπροηγεΐτο στη βα θμολογία ιμ* έναν πόντο. Μά τή στιγμή ακριβώς πού σιγουρεύτηκε δτι ό κίνδυνος για την Τόρεντ είχε περάσει, θυμάται τον λόγο για τον ο­ ποίον αυτός, ό "Ιντσου Νά Τιάρα Λαμάτα όπως είναι τό πραγματικό του όνομα- — πού μεταφραζόμενο σηιμαίνει Γενναίος Αετός με την Τρυ­ φερή Καρδιά—βρίσκεται έξω άπό τό παιχνίδι. ΘυΙμάται που τον πέ-ταξε εξω ό διαιτητής του άγώνος γιατί ξαφνικά άφησε τό παι­ χνίδι καί σκαρφάλωσε άπό τό κιγκλίδωιμα πάνω στήν εξέ­ δρα. Θυμάται πώς αυτό τό εκανε έπειδή είχε δή ανάμεσα στους θεατές τον Μαύρο Ά­ παχη τον τρομερό έχθρό του, πού κάποτε εΐχε επιχειρήσει νά δολοφονήση τον πατέρα του, τον Μεγάλο Βούβαλο μέ τά Τρία Κέρατα... (**) Μονομιάς ό θερμόαιμος Ιν­ διάνος παίρνει φωτιά σε όλες αυτές τίς άναμνήσεις.^ Τά μάτια του πετουν σπί­ θες. Σφίγγει- τίς γροθιές του μέ ασυγκράτητο θυμό. — Θά τον βρω!, μουρμου­

ρίζει λυσσασμένα. ®Όπου καί νάχη τρυπώσει, θά τόν βρω! Σήιμερα μου έκανε καί δεύτε­ ρο κακό άπό κείνο πού είχε κάνει τότε... "Εγινε αφορμή να μέ άποκλείσουν άπό τόν ά γώνα καί παραλίγο νά χάση ή Τόρεντ τό ποωτάθληιμα εξ αιτίας μου!... "Α! Πρέπε- νά τόν βρω! Άλλοιώς δεν θά η­ συχάσω ! Μ’ αυτά τά λόγια όρμάει προς τήν έξοδο καί τόσος εί­ ναι ό θυμός καί ή βιασύνη του πού, γιά νά φτάση πιο ,μπροστά έξω, τσαλσπατάει τόν κό σμο πού του φράζει τόν δρό­ μο καί ακούει ένα σωρό φω­ νές καί βλαστήμιες. Αδιάφορος όμως γιά όλα, βρίσκετα έξω στον δρόμο καί πηγαίνει στήν άκρη: τοΰ γηπέ 5 ου. Στέκεται στο μέρος πού θά περάση τό μεγαλύτεοο ρεύμα των φιλάθλων γιατί είναι ό κε/τρικός δρόμος. Μέ τά μά­ τια γουρλωιμένα πασατηρεΐ τά πρόσωπα των άνθρώπων πού αρχίζουν νά βγαίνουν ά­ πό τίς ,μεγάλες πόρτες. Αλλά είναι πολλοί. Πρα­ γματικό ποτάμι πού κατρακυ λάει μέ όρμή. .Καί όλοι είναι ένθουσιασμέ νοι καί λάμπουν ακόμα άπό χαρά καί απ’ όλα τά χείλια άκούγεται συνεχώς ένα όνο­ μα:

(**) Δι-άβασιε τό ύττ* άρ'θ. 3 τεύχος του «ΓΚΡΕΚΟ» μ€ τίτλο: «Ο ΣΙ ΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟΝ ΜΑΥ­ ΡΟ ΑΠΑΧΗ».

«Ό Γκρέκο! Είναι ό κατα­ πληκτικότερος παίκτης πού είδα στή ζωή μου! "Οχι... ΕΤ-

ΓΚΡΕΚΟ!

& ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

ναι ό κ(Γταττληκτικώτερος παί­ κτης πού γεννήθηκε ποτέ!...» Ό Σιού όμως δεν ένδιαφέρεται για όλα αυτά. Δεν ένδιαφερεται ούτε αν πολλοί πού τον αναγνωρίζουν τον δεί χνουν μέ τδ δάχτυλο και μι­ λούν μέ περιέργεια γΓ αυτόν, για τό σημερινό του παράξε­ νο φέρσιμο. Τά μάτια του μένουν πάν­ τα γουρλωμένα και προσπα­ θεί αν είναι δυνατόν νά δ ια­ κρινή τις φυσιογνωμίες όλων εκείνων πού περνάνε από μπρος του. Φυσικά είναι αδύνατο. Μπουλούκια - μπουλούκια οι φίλαθλοι φεύγουν καί σκορ πίζουν. Ό ανθρώπινος ποταμός σι­ γά - σιγά αραιώνει και στο τέλος στερεύει εντελώς. Ό Σι­ ού έχει άπαμείνει ολομόναχος στον έρημο δρόμο ενώ καί τό σούρουπο αρχίζει ν’ άπλώνη τις πρώτες αράχνες του... ^ ΌλΙνδιάνος ξεκινάει μέ άργο βήμα καί κατεοθύνεται μέ τά^ πόδια προς τον σταθμό του τραίνου. ^ "Αδικα όμως τον γυρίζει όλόκληρο από τή μιά του ά­ κρη ώς την άλλη. Σιγά-σιγά δλος ό κόσμος φεύγει μέ τούς διάφορους συρ μούς καί ή πλατφόρμ έρημώνεται. ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΙΟΥ

γκο, ψάχνει του κάκου για νά άνακαλύψη τον αχώριστο σύν τροφό του τον Σιού. ^ Τρέχει ατά αποδυτήρια αλ­ λαχό ίνδιάνος δέν είναι έκεΐ. ξαναβγαίνει στο γήπεδο καί κυττάζει ολόγυρα τις ά­ δειες πια εξέδρες. Ούτε έκεΐ δεν υπάρχει ό αγαπημένος· φίλος του. Γυρίζε[ μέσα, ντύνεται καί βγαίνει^ έξω- όπου συναντάει ένα πλήθος κόσμου πού περι­ μένει για νά τον χειροκροτήση. Μαζί μέ όλους αυτούς εί­ ναι καί ή "Αμπυ μέ τον αδερ­ φός της τον Τζέντο πού έχουν ορίσει συνάντησι γιά νά φύ­ γουν^ όλοι μαζί γιά τό ξενο­ δοχείο τους. Ή πανέμορφη "Αρτιν, ρά­ λι ς τον βλέπει, βγάζει μιά κραυγή χαράς καί ρίχνεται στον λαιμό τοΰ θριαμβευτή. % Χωρίς νά την ένβιαφέρη άν την ^βλέπουν,^τόν φιλάει πανευ τύχης στα δύο μάγουλα. Εκείνος όμως είναι πολύ ταραγμένος. Τής χαμογελάει μηχανικά καί την άπωθεΐ μοώακά από πάνω του. — Ό Σιού, ρωτάει, που εί­ ναι; Δέν ήρθε ούτε μαζί σας; λ Ό Τζέντο καί ή κοπέλλα τον κυττάζουν παράξενεμένοι. — Τΐ , έννοεΐς λέγοντας «ούτε μαζί μας»; ρωτάει ό διάσημος σέντερ^φόρ. Ό Σι­ ού έπρεπε νά βγή μαζί μέ σέ­ να άπό τά άποδυτήρια. Σάς περιμέναμε καί τους δυό!

ΓΚΡΕΚ0, από τήν ώ­ ρα πού τελειώνει ό νι­ κηφόρος άγώνας της Ό Γκρέχο χλωμιάζει. Ή Τόοεντ πρός τήν Μιτοταφό» τελευταία του έλττίδα νά δή

Ο

ί-κΡΕΚό

Σιγά - σιγά τά τραίνα φεύγουν κι* ό σταθμός αδειάζει.

τον φίλο του ανάμεσα στους άλλους δυο συντρόφους του ττάει κΓ αυτή χαμένη. — Εξαφανίστηκε!, μουρ­ μουρίζει τρομάζοντας κι5 6 ί­ διος από τή λέξι πού έχει προ φέρει μόνος του. Δεν εΐναι ού τε στο γήπεδο, δεν ήταν ούτε στ5 αποδυτήρια, δεν είναι που θενά! "Έφαγα τον κόσμο νά τον βρω εδώ γύρω, χωρίς ^νά ■μπορέσω νά άνακαίλύψω ούτε ίχνος του!... "Αλλά ό κόσμος πού είναι μαζεμένος γύρω δεν τούς ά­ φηνε ι νά κουβεντιάσουν μέ την ησυχία τους. Περικιυκλώνουν^ τον Γκρέκο καί θέλουν νά του πάρουν αύτόγραφα.

Τό Ελληνόπουλο

μέ τούς

δυο συντρόφους του τό δά.. ζουν σχεδόν στά πόδια γιά νά * καταφέρουν νά άπομακρυν* θαυν, "Οταν κορμιά φορά βρί~ σκόντα[ μόνοι τους σ’ ένα δρό μο^ του Σάο Πάολο, σταμα­ τούν πάλι. Μέ^ τά πρόσωπα χλωρά α­ πό την ανησυχία, καταστρώ­ νουν γρήγορα τό σχέδιό τους. — Πρώτα πρέπει νά ψάξω με ατούς γνωστούς πού ίσως νά έχη πάει ό Σιού, λέει ό Τζέντο. —Εγώ θά πάω στη «Μπιάν κα»... λέει ή "Άμπυ. Μπορεί νά έχη πάει στη Λάλα, την αγαπημένη του, γιά νά τον παρηγορήση... (*) — Έγώ θά πάω στον Ινδι­ άνικο συνοικισμό έξω από την πόλι πού μένει ό πατέρας του μέ τούς άλλους συγγενείς του λέει ό Τζέντο... — Θά ψάξω κι* έγώ όπου φανταστώ ότι μπορεί νά έχη πάει μέσα στο Σάο Πάολο, προσθέτει ό ξανθός αετός τής Τόρεντ. Καί πρώτα - πρώτα θά πάω στο ξενοδοχείο μας..· Μπορεί νά έχη γυρίσει εκεί... ,ΝΑν όμως ώς τις εννέα τό βρά δυ δεν έχει βρή κανείς μας; κανένα ίχνος του, θά είδοποιη σωρέ την άστυνομία... "Ελάτε κι/ εσείς στό ξενοδοχείο^ νά πούμε τά νέα μας ή πάρτέ με στό τηλέφωνο άν βρίσκε(*) Διάβασε το ύττ* άριθ. 1 τευ» χος τού ΡΚΡΒΚΌ ιμβ τον τίτλοι «ΒI ΒΑ, ΓΚΡΕΚΟ !ϊ>.

Ο ΗΡΩΪ ΤΩΝ ΓΗΠΕδΑΝ

στε μακριά και δεν πρόλαβα! νετε νάρθετε... Αφού ή συμφωνία τελε ώνέι οι δυο νέοι και ή κοπέιλλα χωρίζουν παίρνοντας διάφορε τιικό δρόμο ό καθένας... Ό Γκρέκο τραβάει γραμμή για το ξενοδοχείο, δπως τό έχει πή στους δυο συντρόφους του. "Ανεβαίνει στο διαμέρι­ σμα πού κρατόονε μαζί με τον Σιού, αλλά δεν βρίσκει κανό­ ναν (μέσα. Ρωτάει και τοΰ λέ­ νε δτι ό ’Ίντσου Νά δεν γύρι­ σε καθόλου από νωρίς τό α­ πόγευμα πού ξεκίνησαν γιά τό γήπεδο. Α Σιγά - σιγά ή καρδιά του Ελληνόπουλου γεμίζει βλο κ α ί περ ισσότ ερη· άνηρυχ ία καί τό πρόσωπό του έχε^ι τό­ σο πολύ ασπρίσει από την α­ γωνία πού κοντεύει νά γίνη σάν τό άγραφο χαρτί.

—,λΑν ό Γκρέκο^ ήθελε νά 6ώ-

ση στον Σιού αυτό τό μικρό ένθυμιο...

7

-οαφνικά μια φωνή άκιούγεται πίσω τον καί τινάζεται. Είναι 6 Νίνο Ζανίνο.

Βγαίνει από τό ξενοδοχείο στον δρόμο πάλι αλλά δεν προλαβαίνει νά προχωρησή πέρα από την είσοδό του καί τρακέρνει επάνω σ’ έναν με­ γαλόσωμο καί γεροδεμένο Ιν­ διάνο. "Εκείνος απλώνει τό χέρι του καί τον σταματάει. * — Τό λευκό παιδί είναι ό Γικρέκο, πού παίζει μπάλλα στην ίδια ομάδα με τον ’Ίντισου Νά Τιάρα Λαμάτα; ρω­ τάει. Ό "Αετός του Σάο Πάολο γουρλώνει τά μάτια του γεμά τος έκπληιξι καί άγωνία. — Ναί!, άποκρίνετα( καί περιμένει τρέμόντας ν’ άκούση τί θέλει νά του πή ό πα­ ράξενος αυτός άνθρωπος.Λ Ό Ινδιάνος ώστόσο τού χα­ μογελάει τρυφερά καί τον χαι

ΓΚΡΕΚΟ

ρεταει -με τον τροπο που οι ίνδιάνοι χαιρετούν τους δικούς τους ανθρώπους. — Ό 'Ίντσου Νά είναι τώ ρα πάνω σέ τούτο τό σπίτι πού δέχεται δλον τον κόσμο; ρωτάει μέ ήρεμη φωνή. — Δυστυχώς δχι!, μουρ­ μουρίζει ό Γικιρ-έκο απογοητευ­ μένος, γιατί μέ την έρώτησι αυτή καί μόνο καταλαβαίνει πώς 6 Ινδιάνος αυτός δεν έχει Ιδέα για τό που νά βρίσκεται πραγματικά ό Σιού. — Κρίμα, λέει ό Ινδιάνος με τή σειρά του. — Γιά τί δουλειά τον θέ­ λατε; ρωτάει τό Ελληνόπου­ λο ,μέ ανησυχία. —- Λεν τόν ήθελα για ^δου­ λειά, αποκρίνεται ό Ινδιάνος. — Ό 'Ί ντοου Νά ^ είναι πολύ φίλος μέ τό χλωμό άγό ρι, δεν είναι έτσι; συνεχίζει. —Ναί, αποκρίνεται ό Γκρέ κο μέ πολύ .μεγάλη περιέρ­ γεια. Ή αγωνία σφίγγει πάντο­ τε την καρδιά του άλλα κα­ ταφέρνει καί φέρνεται εντελώς ψύχραιμα σάν νά μην συμοαίνη απολύτως τίποτα. — Λοιπόν, εξακολουθεί ό Ινδιάνος, αφού ό Σου είναι φίλος μέ τον λευκό αδερφό μου, ασφαλώς θά τού έχη; μι­ λήσει καμμιά Φορά γιά τή Δυνατή Βροντή μέ τόν Μακρυνό Αντίλαλο!... — I Ιραγμοπτκά!, λέει ό Γκρέκο μέ κάποια άνακούφισι. Μοΰ έχει μιλήσει πάρα πολ­ λές φορές... Είνορ θειος του, άν θυμάμαι καλά; Ό Ινδιάνος κουνάει παρά­ ξενα τό κεφάλι του, έτσι πού

δέν μπορεί κανείς νά είναι σί γαύρος άν λέη. ναί ή όχι... — Αλήθεια!, δηλώνει επί­ σημα. Τόν πατέρα τού Γενναί­ ου Αετού καί τή Δυνατή Βρον τή μέ τόν Μακρυνό Άντίλοολο τούς έχουν φέρει στον κόσμο οι ίδιο; γονείς! Ή Δυνατή Βροντή ήρθε απόψε νά δη τόν άνηψιά του... Μά εκείνος έτυχε νά λείπη άιπό τό γήπεδο... Έτυχε νά λείπη, καί από τό ξενοδοχείο... Ό Γκρέκο άπάμεινε σκεπτι κός. ^ — ”Αν θέλετε νά τού πώ τίποτα όταν θά γυρίση, είπε, 8ά τό κάνω ευχαρίστως γιά νά σάς φανώ χρήσιμος... Ό Ινδιάνος κάνει ,μιά χει­ ρονομία σάν νάλεγε ευχαρι­ στώ. — Ή Δυνατή Βροντή, λέ­ ει, θά θυμάται πάντα την προθυμία τού χλωμού αγο­ ριού. Ή Δυνατή Βροντή μέ τόν Μακρυνό Αντίλαλο δέν μπορεί νά μείνη περ σσότερο σέ τούτο τό .μέρος. Πρέπει νά γυρίση στον καταυλισμό πριν τό φεγγάρι νά ολοκλήρωσή την καμπύλη του στον .μεγά­ λο ουρανό... 'Άν ό Γκρέκο ή­ θελε νά δώση στον Σιού αυ­ τό τό μικρό ενθύμιο πού τού στέλνει ή Δυνατή Βροντή... Καί μ' αυτά τά λόγια ά­ πλωνε ι προς τό μέρος τού Γκρέκο ένα πακέτο πού κρατάει στο χέρι του τόση ώρα καί πού είναι ένα συνηθισμέ­ νο κουτί, αγορασμένο από κά πο ο κατάστημα τού Σάο Πστολο, γιατί είναι τυλιγμένο μέ τό χαρτί πού έχει έπάνω τή φίρμα τού μαγοόζιοΰ.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

^ — Ευχαρίστως..., μουρμου ρίζει τό Ελληνόπουλο καί παίρνει τό δέμα. θέλει νά πή στον Ινδιάνο αυτόν, πού είναι ό θείος του Σιού, ότι πολύ πιθανόν ν5 άργήση νά δώση στον φίλο του τό κουτί αυτό, γιατί δεν ξέ­ ρει που βρίσκεται καί φοβά­ ται μήπως είναι πάλι αιχμά­ λωτος στα χέρια κανενός πα­ λιανθρώπου. Σκέπτεται όμως δτι δεν έ­ χει νά ώφεληθή τίποτα ανησυ­ χώντας καί τή Δυνατή Βρον­ τή μέ τον Μαικρυνό Αντίλα­ λο πού αγαπάει τόσο^τόν άνηψιό του ώστε νά του φέρνη καί δώρα. Ό Ινδιάνος πάλι κάνει μιά κίνησι πού σημαίνει ευχαρι­ στώ καί κουνάει καί τό κεφά­ λι του σέ σηιμεΐο αποχαιρετι­ σμού. — Είθε τά Καλά Πνεύμα­ τα νά δίνουν δύνοομι στά πό­ δια του Γκιρέκο, λέει μέ προ­ φητική φωνή. Είθε ή Δόξα νάρχεται πάντα πίσω άτό τό λευκό άγό,Ο’ δσο^ γρήγορο κΓ άν είναι τό τρέξιμό του μέσα στο γήπεδο... — Ευχαριστώ, μουρμουρί­ ζει ό Κώστας ευγενικά, Ό Ινδιάνος κουνάει άλλη μιά ψαρά τό κεφάλι σε χαιρε­ τισμό καί φεύγει προς τό βά­ θος του δρόμου. Ό Αετός του Σάο Πάολο συνέχιζε, την ερευνά του^ πη­ γαίνοντας δπου μττορεΐ νά φαντασθή πώς μπορεί νά βρί οκετσι 6 αγαπημένος του φί­ λος. Πουθενά^δμω£ δεν μπορεί νά άνσκαλύψη έστω και ένα

9 ίχνος του. Πηγαίνει τέλος πί­ σω στο ξενοδοχείο πρίν από τις εννιά, γιατί ξαφνικά κάνει τή σκέψι ιμήπως ό 'Ίντσου Νά ξαναγύρισε εκεί πέρα καί δεν ήταν πραγιματικά χαμένος. ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Σ I ΟΥ δεν είναι όμως στο ξενοδοχείο τους. Απελπισμένος 6 Γκρέκο πέφτει σέ μιά πολυθρόνα καί βυθίζετα- σέ σκέψεις. Εί­ ναι αργά πιά γιά νά ξαναβγή έξω καί νά άρχίση καινούργι­ ες έρευνες. "Οπου νάναι θά τηλεφωνήσουν κΓ ό Τζεντο ;μέ την ’Άμπυ γιά νά του άναφ^έρουν τά αποτελέσματα τών δικών τους ή θά έρθουν εκεί κΓ έκεΐνοι στίς εννιά ακριβώς. Τό ξανθό Ελληνόπουλο εί­ ναι άπελπισμένο. Κακά προ­ αισθήματα τό βασανίζουν και πολύ φοβάται πώς ό φίλος του θά βρίσκεται σέ τρομερό κίνδυνο. Ξαφνικά μιά φωνή αντηχεί πίσω του καί τον κάνει νά τιναχτη από τό κάθισμά του. Γιά μιά στιγμή έχει φαντα σθη δτι θά είναι ό Ινδιάνος καί γι' αυτό ιμιά κραυγή απο­ γοήτευα εως βγαίνει άπ' τό στόμα του βλέποντας πώς έ­ χει νά κάνη μέ τον περιβόητο άλλά καί ανεκδιήγητο σστυνο μ ικό Νίνο Ζανίνο. Έκεΐνος πάλι βλέπει τήν ά πογοήτευσι του Γκρέκα κα­ θώς τόν άντικρύζει καί παρα­ ξενεύεται. -— "Έχω τίποτα; ρωτάει ά

10

ΓΚΡΕΚΟ

νήσυχος. Μήπως είμαι πολύ χλωμός; Και αισθανόμουν ,κά τι κομάσες από τό πρωΐ! — Είσαι μια χαρά!, του λέει τό Ελληνόπουλο κάπως νευρικά. Εκείνος πού δεν εί­ ναι καθόλου καλά, είναι αυτός πού έχεις άναλάβει νά παρα­ κόλουθης και νά προστάτευ­ ες !... Ό Ζανίνο γουρλώνει τόσο πολύ τά μάτια του πού τά γυαλ ά του βγαίνουν... λιγάκι παραέξω! — Δηλαδή τι εχεις; τοΰ λέει. Έγώ σε βλέπω περδίκι! — Δεν πρόκειται για μέ­ να, άλλα για τον Σ ιού! — Τι έχει πάλι αυτό τό μυστήριο τραίνο; τσιρίζει ό Ζανίνο δυσάρεστη μένος. "Α­ μα έχει άρπάξει κοςμμιά ϊνδι­ όν ιικη άρρωστε ια, οπτέ βρες την ύστερα!

—Τί πράμα είναι αυτό; τάει ό Ζανίνο.

ρω­

—Άλλο

!,

φωνάζει ό Γκρόκο !

— Ό Σιού εξαφανίστηκε! -μουρμουρίζει νευριασμένα ό Γίκιρέκο γιατί δεν έχει δυστυ­ χώς κέφι αυτή τή φορά γιά νά καθήση, νά γλεντήση την κου το^μάρα του καταπληκτικού ά στυνοιμικΟυ. — Εξαφανίστηκε!, ξεφωνί ζει εκείνος τρομοκρατημένος καί χοροπηδάει στη θέσι του σάν νά τον έχει τινάξει ελατή ριο. 5'Α! "Ολα κι5 όλα! Δεν μπορείτε νά χανόσαστε κύρι­ οι, την ώρα κατά την οποία έ­ γώ σκίζομαι για νά σάς εξυ­ πηρετήσω ! Έγώ όίλο τό όυ· πόγευμα έτρεχα για νά^βρώ τό αυτοκίνητο πού λίγο έλλει ψε νά σάς κάνη- χσλκοιμανίες! Έμ δεν -μπορώ νά είμα; κι5 ε­ δώ κι5 εκεί! Ούτε ό θεός ού­ τε ό Ζελζεβούλης ^το θέλεΜ Μια στιγμή σάς αφήνω μό­

0 ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

νους και πάτε καί εξαφανιζό­ σαστε; Ό Πκρέκο κουνάει τό κεφά λι ταυ μ.ελαγχολικά. Σκέπτε­ ται οτι καμμισ βοήθεια δεν εΤι/α δυνατόν νά περιιμένη- απ’ αυτόν τον ανισόρροπο καί ε­ πομένους άδικο κουβεντιάζει μο,ιζί του. Ό Ζανίνο όμως συ­ νεχίζει απτόητος και ακάθε­ κτο ς: _ — Εμπρός! Λέγε, καλόπαιδο! Θέλω νά ξέρω ευθύς αμέσως πού εξαφανίσθηκε ό " 1 ντ σ ο υ... και τά λ ο ιι τ ά π ου είναι αδύνατο νά τά θυμηθώ! Έγώ πήρα δυο φορές τό νού μερο εκείνου του αμαξιού! Έ συ νά μου δώσης αμέσως τη διεύθυνσι τοΰ εξαφανισμένου ερυθροδέρμου νά πάω νά τον βρω! Ό Γκρέκο τ νάζεται όρθι­ ος.

— Αστυνομικός Νίνο Ζανί­ νο, νούμερο ΘΤ 37, αριθμός μη­ τρώου 4888888 !

11

Τοΰ 'δϊευθυντοϋ τής αστυνομίας τοϋφυγε τό ακουστικό από τά χέρια...

— Πήρες τό νούμερο του αυτοκινήτου που έκανε την α­ πόπειρα εναντίον μας; φωνά­ ζει με γαυιρίλωμένα μάτια και γεμάτος καινούργιες ελπίδες γιατί πιστεύει πώς άπ5 αυτό τό αμάξι μπορεί νά άνοκρ,λυφθή ακόμα καί τό μέρος που πιθανόν νά έχουν πάει τον Σ ιού. — Δεν σου είπα πώς τό πήρα καί δυο φορές; Αο.πόν τί με ξ αναρωτάς; — Δώσε μου το γρήγορα! — Πες μου κι5 εσύ σέ ποιά δ’εύθυνσι έχει έξαφανιστή ό τρελλάρας ό φίλος σου! Ό -Γκρέκο μέ τό ζόρι συγ­ κροτείται νά μην τον άρχίση στο ξύλο. — "Αν ήξερα πού είναι τό­ τε πώς θά είχε έξαψαν στ ή, μεγάλε αστυνομικέ; γρυλλί-

ΓΚΡΕΚΟ

ζει σφίγγοντας τις γροθιές του*. — Αυτού βρίσκεται ή δυ­ σκολία !, παραδέχεται καί ό Ζοονίνο ξύνοντας τό κεφάλι του. — Δώσε μου τό νούμερο του όςμοοξ ιοο!, μουγγρίζει ό Γκρέκο. — "Αντε, π άρτο, αλλά νά θυμάσαι πώς δεν μου ξεφεύγει τίποτα! Καί άν σέ ρωτήσουν πού τό βρήκες τό νούμερο, νά λες ότι εγώ σου τδδωσα I Θέ­ λω τίμια πράγματα! Όχ( νά μου παίρνης τή δό>ξα! Αρκε­ τή κονομάς από τό ποδόσφαι­ ρο! "Επρεπε να μη φόραγα γυαλιά, κακομοίρη; μου, καί τότε θά σοϋλεγα τί πάει νά πή Νίνος Ζανίναρος! Αλλά τί νά σου κάνω, κάθε πρωί που ξυπνώ τά βρίσκω κολλη­ μένα πάνω στη μύτη μου! Ό Πκρέκο καταλαβαίνει ό­ τι λίγο ακόμα καί θά τον πιά ση νά τον σικίση τον ανεκδιή­ γητο αυτόν τύπο, που δεν έ­ χει ιδέα τί αγωνία περνάει αυτή τή στιγμή καί τον βα­ σανίζει μέ τις ανοησίες του πού τίς πετάει σωρό. — Τον αριθμό!, γρυλλίζει τρέμοντας καί τον τραντάζει γιά νά κουνηθή τό μυαλό του καί νά ξυπνήση. — Άμόον βιασύνη!, λέει μέ θαυμασμό ό Νίνο. Όρίστε! Πάρτονε! Καί νά δοΰιμε τί άλλο θά ζητήσης μετά απ’ αυτό! Καί τού δίνει πραγματικά τό σημειωματάριό του πάνω στο όποΐο έχει σημειώσει τό νούμερο εκείνου τού αμαξιού.

Ό Πκρέκο τρέχει στο τηλέ­ φωνο καί σχηματίζει τόν αρι­ θμό αυτόν στο καντράν. λ— Ασφάλεια; ρωτάει. Ε­ δώ Κώστας Γεωργίου! —- Ποιος; ρωτάει παραξενεμένος ό αστυνόμος τής υ­ πηρεσίας πού έχει σηκώσει τό ακουστικό από τήν άλλη μεριά τού σύρματος. — Ό Πκρέκο!, φωνάζει α­ νυπόμονα τό αγόρι. Μιά κραυγή εκπλήξεως άκούγεται στο ακουστικό του. — Πές μου έτσι!, ξεφωνί­ ζει ό αστυνομικός. Πού νά ξέ­ ρω εγώ τό άλλο σου_ όνομα πού ιμοΰ λες; Τί θές, Ί κρέκο; Θά είμαι ευτυχής νά σού φα­ νώ χρήσιμος! Σήμερα τό α­ πό γεύμα παρά λίγο νά ιμέ ρεζιλέψης στον διευθυντή μου, ,μέ τίς έξαλλες κραυγές τού έν θουσιασιμού πού μ5 έκανες νά βγάζω κάθε τόσο, αλλά ευ­ τυχώς πού εκείνος... φοδναζε ακόμα περί σσότερ ο ! Ό Γκρέκο μέ όλη την αγω­ νία καί τήν ανησυχία του δέν μπορεί νά μή χαμογελάση προς στιγμήν σ' αυτά τά λό­ για. -—- Κύριε αστυνόμε, λέει μετά μέ γαλήνια φωνή, σήμε­ ρα τό απόγευμα τήν ώρα πού πηγαίναμε γ.ά τό γήπεδο, έ­ να αμάξι ήρθε μέ σκοπό νά πέση μέ φόρα επάνω σέ μένα καί στον Σιου!... Παρά τρί­ χα γλυτώσαμε... — Κατάρα!, μουγγρίζει ό αστυνομικός από τήν άλλη άκρη του σύρματος. Πάλι τά ίδια;...

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

— Ευτυχώς ό Ζανίνο, ό ντέτεκτιβ πού .μας έχετε στεί λει για τήν ασφάλεια μας, μπόρεσε να πάρη τον αριθμό αυτού τού αυτοκινήτου. "Αν σάς τόν πώ.... — Νά -μου τον πής αμέσως ... Καί^ θά σου 6.ρω κι* εγώ αυτό τό σατετν.ικό αμάξι ακό­ μα κι5 αν έχουν ανοίξει τή γή και τοχουν βάλει μέσα! Λέ­ γε ! Πράψω! — Επτά, έξη, οκτώ, επτά, εννιά, επτά!, λέει ό Γκρέκο. «Για μια στιγμή στο ακου­ στικό του γίνεται σιωπή και ύστερα αμέσως ιμιά κραυγή έκιπλήξεως. — Εΐσαι βέβαιος πώς, εί­ ναι αυτό τό νούμερο, Γκρέκο; Τό Ελληνόπουλο πάει νά πή «ναι», αλλά τό μετανοιώνει. Γυρίζει στον Ζανίνο πού έχει βγή κι5 εκείνος στήν πόρ τα και παρακολουθεί. — Εΐσαι βέβαιος πώς ^εί­ ναι αυτός ό αριθμός; ρωτάει. — 5Αφού τον πήρα δυο φορές! Μ' αυτό τό αμΑξ· ήρ­ θα ώς τό ξενοδοχείο! — Πώς!... Μπήκες σ’ αυ­ τό τό αμάξι; Τι αμάξι είναι; — Ταξί!... — Ταξί!!..., ξεφωνίζει ό Αετός τού Σάο Πάολο μέ τρομερή έκπληξι. ’Από μέσα από τό άκουστι κό πού κρατάει στο αυτί του πάντα, Ακούγεται ή φωνή τού Αστυνομικού: _— Είναι ταξί, πράγματι! "Εχει δίκιο ό ντέτεκτιβ Ζανί­ νο! Αλλά δυστυχώς δεν βγά ζουμε τίποτα ιμ* αυτό, γιατί ό σωφερ τού ταξί ήρθε και μρς άνέφερε πώς του είχαν

κλέψει τό όυμάξι του άπό τό μεσημέρι... Με τον αριθμό πού μάς έδωσε ,^τό βρήκαμε περί­ που τρεις ώρες αργότερα.... Φαίνεται πώς οί κακούργοι γιά νά μή χρησιιμ οποί ήσουν δικό τους και τούς βρούνε, πήραν τό ταξί, έκαναν τη δου λε:ά τους και τό παράτησαν σέ κάποιο δρόμο. — Ασφαλώς έτσι θά έγινε μουρμουρίζει κΓ ό Γκρέκο Α­ πελπισμένος και αφού ευχαρι στεί τον συνομιλητή του κλεί νει τό τηλέφωνο. . . .ΠΛΡΕΞΗΓΗΣIΣ !

ΠΕΡΙΒΟΗΤΟΣ και πε ριλάλητος ^Νίνο Ζανίνο βρίσκει πάνω στον κο­ μό πού τό έχει αφήσει ό Γκρέ κο, τό τυλιγμένο κουτί πού είναι τό δώρο τού Σιού, άπό τον θείο του, τή Δυνατή Βρον­ τή μέ τον Μ ακρινό * Αντίλαλο. — Τι πράγμα είναι αυτό; ρωτάει μέ θαυμασμό γιατί τού άοέσει πάρα πολύ τό χαρτί μέ τό οποίο είναι τυλιγμένο. — Δώρο! — Καί γιατί δέν τ’ Ανοί­ γεις; — Δέν είναι δικό μου! · — Δηλαδή τδκλεψες; Δέν ντρέπεσαι; Νά τό πας πίσω αμέσως!, τσιρίζει αυστηρά ό Ζανίνο. ^— Είνα· δώρο τού Σιού ά­ πό κάποιον θείο του!, λέει τό Ελληνόπουλο βαρυεστημέ να. ^— Θάθελα νάξερα τί έχει μέσα!, μουρμουρίζει ό Νίνο. "Εχω μεγάλη περιέργεια. Τρ ανοίγουμε;

Ο

14

Ό Γκρέκα δεν ιτρολ α·βαί­ νε ι νά τού άπαντήση. Τδ τη­ λέφωνο πού ,βϊρίσικεται στον διάδρομο, έξω από το δωμά­ τιο, χτυπάει εκείνη τή στ.νμή.

Ό Αετός τού Σαο Παο'λο τρέχει καί σηκώνει τό ακου­ στικό. — Άλλο!, φωνάζει. Έσύ είσαι, "Αμπυ;... Ναι... Ό ί­ διος.... Ό Ζανίνο άκούγοντας αυ­ τά τα λόγια και κρατώντας πάντα άφηρημένα τό κουτί με τό δώρο τού Σιού στα χέρια, προχωρεί προς την ενδιάμεση πόρτα πού χωρίζει τό δωμάτ ό του άπό τού Γκρέκα. Την άνοιγει και μπαίνει μέσα άπό διακριτικότητα, γιατί φαντάζεται πώς τό 'Ελ ληνόπουίλο μπορεί νά θέλη, νά

—Μοιάζει σαν νάχω καβαλήσει ένα σύννεφο καί τραβάω γραμμή για τον άλλο κόσμο}

ΓΚΡΕΚΟ

πή με την κοπέλλα πράγμα­ τα πού νά μην πρέπει νά τά άκούση. Μόλις βρίσκεται όρθιος μές στη μέση τού δωματίου του, παρατηρεί τό κουτί πού κρατάει στά χέρια του. -— Λώρο τού Σ ιού άπό κά­ ποιον -θείο του!, μουρμουρίζει μέσ’ απ’ τά δόντια του μέ διάπλατα άινοιγιμένο τά μάτια του πού, όπως μεγαλώνουν πί σω άπό τούς φακούς του, μοι­ άζουν σαν γαρίδες σε μια γυάλα μέ νερό. Τό κουδουνίζει άλλα δεν άκούει τίποτα. — Βαρυούτσικο είναι!, ψι θυρίζει παραξενεμένος. ’Έχω τρομερή περιέργεια νά μάθω τί λογής δώιρα κάνουν οί... ε­ ρυθρόδερμοι θείοι ατούς Ινδι­ άνους άνηψιους τους! Τό ξανακουδουνίζει καί τό φέρνει στ’ αυτί του. Τότε τά μάτια του γουρλώνουν ακόμα περισσότερο. — Τίκ - τάκ! Τίκ - τάκ!, κάνει χαζά, συπνητήσ· ! Τό βρήκα! Τί άλλο θάταν πού νάκανε «τίκ - τάκ»; Τή βόλε­ ψε ό χαζό-Ινδιάνος μέ τό νάχη θεία που νά βαστιέται! ’Άραγε νάναι μεγάλο; "Αρα­ γε νάχη κούκο πού νά βγαίνη καί νά κακσρίζη τις ώρες; Τί βλάκας ό Σιού, μανούλα μου! Τώρα βοήκε νά έξοφανισθη, πού τοΰ φέρανε τό ξυπνητή­ ρι! "Ετσι μουρχεται νά τ’ α­ νοίξω! λ. Αλλά άν τ’ ανοίξω μπορεί νά θυμώοη!..; "Ασε πού άν πεταχτή ό κούκος την ώρα πού θά τ’ ανοίγω μπορεί νά μού βγάλη καί κανένα μά­ τι !

Ο ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Αυτές τις σκέψεις κάνει ό περιλάλητος άστυνοιμ ικσς και μένει αναποφάσιστος. "Έχει τρομερή περιέργεια ν’ άνοιξη τό δέμα νά βγάλη τό ρολόϊ, άλλα τον κ,ρατάει περισσότε­ ρο ή καλή άνατροφή πού τού έχουν δώσει οι γονείς ταυ. 'Ωστόσο καί την ώρα πού γίνονται αυτά, ό Γκρέκο έξω στο διάδρομο κουβεντ άζει ιμέ τήν "Αμπυ. — "Ωστε τίποτα, έ; •μουρ­ μουρίζει· ·μέ αγωνία. "Ίσως κά ναμε λ άθος πού δεν είδοποιή σοιμε τήν άστυνοιμ ία άπό τήν αρχή... ’Άς είναι... ,ΛΑς έλπίσουμε νά ;μή ;μάς βγή σε κα­ κό... Δηλαδή νά μ ή δγή σε κακό για τον καημένο τον Σ ι­ ού... — Ό Τζέντο δεν τηλεφώνη σε; ρωτάει ή κοπέλλα. — "Οχι άκόιμα. — "Ίσως έχει βρή αυτός τίποτα... Μπορεί και νάρχων ται μαζί γιά νά ιμήν έχη τη­ λεφωνήσει άκόιμα... — Δεν τό πιστεύω... "Έχω χάσει πια τις ελπίδες μου... "Έχω άσχημα προ αισθήματα πού ιμέ βασανίζουν... — Μήν πιστεύης σέ προαι­ σθήματα, ιΠκρέκο... Είναι ή ,με γάλη αγάπη· σου γιά τον Σ ι­ ού πού σέ κάνει νά άνησυχής.. Νά δής πού δεν θάναι τίποτα κακό... Κλείνω τώρα... Μπο­ ρεί νά Βέλη νά σέ πάρη ό Τζέντο και κρατάμε τή γραμ­ μή ανοιχτή... — Πολύ καλά, "Αμπυ... *Έ λα γρήγορα στο ξενοδοχείο... "Ισως νά χρειαστή νά κάνου­ με πάλι καιμμ'ά καινούργια έ νέρΥε ιο.,.γ

15

ι0 Σιού ρίχνεται απάνω του, τον αγκαλιάζει καί τον φιλάει.

— Έρχομαι εκεί κατ’ ευ­ θείαν. Ό .Γκρέκο κρεμάει τό άκου στικό, αλλά τήν ίδια στιγμή ένα κ α ι νούργ ιο κουδούνι σμ α άκούγεται. Είναι ό Τζέντο αυτή τή φο ρά. Δέν έχε. κΓ αυτός κανένα νέο άπό τόν Σ ιού. Δέν βρήκε κανένα ίχνος του δπου κΓ αν γύρισε. — Θά τηλεφωνήσω αμέ­ σως στήν αστυνομία!, λέει ό Γκρέκο πού τό χρώιμα του έ­ χει γίνει άσπρο σάν του πε­ θαμένου. Κι5 άν άκόιμα συνεχίσουιμε κι’ εμείς τις έρευνες μας, καλύτερο θά είναι νά ψάχνουμε .μαζί ιμέ τήν αστυνο­ μία... "Επρεπε νά τό κάνουμε άτό τήν άρχη αυτό... — "Έχεις δίκιο, λέει ό Τζέντο. ’Εσύ τό έλεγες, άλλα

16 έγώ με την "Αμπυ φταίμε που δεν σ’ άφήσαμε... — Κάναμε δ,τι νομίζαμε καλύτερο όλοι!, διαμαρτύρε­ ται ό Κώστας. Σέ περιμένω στο ξενοδοχείο, Τζέντο... Κλείνει πάλι τή γραμμή και παίρνει τό νούμερο τής άστυνομίσς, άλλα τό ακου­ στικό βουίζει. Τό κρεμάει γιά να περιιμένη λίγη ώρα νά ξαναπάρη. Την ιδία όμως στι­ γμή άκούγεται τρίτο κουδού­ νισμα. Τό φέρνει στ* αυτί του παραξενεμένος. — Εμπρός!, μουρμουρί­ ζει και ή καρδιά του χτυπάει δυνατά γιατί για μιά στιγμή έχει ελπίσει δτι μπορεί ν’ άκούση τή φωνή του Σισύ. Εκείνος δμως πού του μι­ λάει εΐναι ό διευθυντής τής ά­ στυνομίσς του Σάο Πάοΐλο. — Ό αστυνομικός Ζανίνο είν’ έκεή παρακαλώ; ρωτάει άφου πρώτα λέει τ’ όνομά του. — Μάλιστα, κύριε Αστυ­ νόμε, Αποκρίνεται· ό Γκρέκο με σεβασμό. Περιμένετε, θά σάς τον δώσω άμέσως... — Εύχαριστώ. Ό Γκρέκο σκεπάζει μέ τό χέρι τό μικρόφωνο καί φωνά­ ζει δυνατά: — Μεγάλε αστυνόμε! — ’Έφτασα!, άκούγεται στη στιγμή ή τσιριχτή φωνή τού Νίνο Ζανίνο. Ό... ντέτεκτιβ παρατάει τό κουτί πού κρατάει στά χέρια του πάνω στο κρεββάτι καί τρέχει έξω. ^— Τί συμβαίνει; φωνάζει μέ πολεμικό μένος. Ό διευθυντής σου στο

ΓΚΡΕΚΟ τηλέφωνο! Σέ ζητάει!, του λέει ό Γκρέκο. — θά μέ θέλει γιά κάνα,., παράσημο πάλι!, κάνει ό Νί νο στενάχωρα. Τά βαρυέμαι κάτι τέτοια άλλά τί νά χάνη δηλαδή ό δόλιος κΓ αυτός, ά­ φου έχω όλο επιτυχίες; Παίρνει τό άκουστικό στά χέρια του, στέκετα, κλαρίνο χτυπώντας τά τακούνια του μεταξύ τους καί φωνάζει: — Αστυνομικός Νίνο Ζοτνί νο, νούμερο ΘΤ 87, αριθμός μητρώου 4888888! Διατάξτε κυρ ι ε Α ιευθυντ ά! — Ζανίνο, λέει ό πρώτος Αστυνομικός του Σάο Πάολο^, τά συγχαρητήριά μου καί πά λι! Σέ περ’μένω νά σου σφί­ ξω καί τό χέρι γιά τήν και­ νούργια σου έπιτυχίσ! ^Εμα­ θα πώς μπόρεσες καί άνακάλυψες τό αυτοκίνητο πού έκα­ νε τήν απόπειρα έναντι ον των Γκρέκο καί Σιου... Σ’ αυτό τό μεταξύ ό άνεκδιήγητος ντέτεκτ ι β σκέπτε­ ται : «"Ολα καλά, ιμόνο αυτό τό σφίξιμο του χεοιου νά του έ­ λειπε αυτού τού άνθρώπσυ, τί ώραΐα πού θά τά περνάγαμε! Κορμιά ώρα θά μού κουλάνη τά δάχτυλα! Θά μέ κάνη νά παραιτηθώ στο φινάλε!» — Ζανίνο, ,μ’ άκούς; — Μάλιστα, κύριε διευθυν τά. Στά μάτια έχω τή ^μυω­ πία! Στ’ αυτιά εΐμαι σάν τό κουνέλι! Ό διευθυντής του γελάει. —Λοιπόν, πώς άνακάλυψες ένα αυτοκίνητο μέσα σ’ όλόκληρη τήν πάλι; ρωτάει μετά μέ θαυμασμό.

Ο ΗΡΠ2 ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

— Δεν βαρυνεσθε! Μικρό πράγματα! , κάνει ό Ζανίνο με μετριοφροσύνη. ’Άν μου τηλεφωνήσατε μόνο γΓ αυτό, δεν άξιζε τον κόπο! —- Σέ πήρα γιά κάτι άλλο, του λέει ό διευθυντής του. "Ο­ πως ξέρεις ή Τόρεντ βγήικε πρωταθλήτρια Βραζιλίας.. Ό Ζανίνο βγάζει μα φω­ νή σαν πολεμική κραυγή Ινδι­ άνου κι5 αρχίζει νά χοροπηδόοηι— Ζήτω!, ουρλιάζει. Τό­ ρεντ ! Τό­ρεντ! Ή φωνή του διευθυντου τής αστυνομίας άκούγεται στο άκουστικό του γεμάτη τρομε­ ρή εκπιληξι: — Τι έπαθες, Ζανίνο; Τρελ λάθηκες; Ό μεγάλος... ντέτεκτιβ συ νέρχεται καί συμμαζεύεται. —- Μέ συγχωρήτε..., μουρ­ μουρίζει κατακόΐκκινος. 5 Από τον ενθουσιασμό μου ξεχά,στη και... Πόσα - πόσα, κύριε διευθυντά; — Βρε παιδάκι μου, δεν εΐ χες μάθει ακόμα πως κέρδι­ σε ή Τόρεντ; κάνει νευριασμέ νος^ κάπως ό διοικητής του. Πού ήσουν όλο τ’ απόγευμα; Δεν ήσουν κοντά στον Γκρέκο και στον Σιού στο γήπε­ δο; ,— "Όχι, έψαχνα γιά τ5 α­ μάξι πού λέγαμε! —^ ν'Α ναί! "άγεις δίκιο.... Λοιπόν ή Τόρεντ βγήκε πρωταθλήτρια καί τώρα θά λάβη μέρος στο τουρνουά πρώταθλητρ ιών Νοτ ιοαμερ ικαν ικής 4 Ηπείρου! —- Τιμές και δόξ£ς!, άπο-

Ϋϊ φαίνεται μέ ένθουσιασμό ό Ζανίνο. — Λοιπόν άκου: Τώρα ή δουλειά σου θά είναι· δυσκσλώ τερη καί πιο επικίνδυνη ! 0ά είσαι υποχρεωμένος νά ταξιδεύης στην Αργεντινή, τη Χι­ λή, Παραγουάη, Ούραγουάη καί τά λοιπά... Έκεΐ θ&ναι άνθρωποι άγνωστοι καί Θά δυσκολεύεσαι νάρχεσαι σέ ά­ μεση επαφή ακόμα καί μέ την Ασφάλεια αυτών τών χωρών... Πρέπει λοιπόν νά έρθης νά πά ρης μερικές οδηγίες... "Ακό­ μα ώσπου ν3 άρχίση αυτή ή τουρνέ τής Τόρεντ, πρέπει νά πάρης καί μερικά ειδικά μα­ θήματα γιά παρακολούθησι σέ ξένες χώρες... — Μαθήματα!, κάνει μέ περί'φρόνησι ό Ζανίνο. —Δεν θέλω νά σέ προσβά­ λω!, τού λέει μέ μεγάλη ευ­ γένεια ό διευθυντής του. Εί­ σαι πολύ καλός αστυνομικός, Ζανίνο, αλλά σου χρειάζεται μια σχετική πείρα, γιατί εί­ σαι καινούργιος ακόμα... ΓΓ αυτό σου λέω πώς πρέπει νά μάθης μερικά πράγματα άπα ραίτητα... "Οσο γιά την άξια σου... "Εγώ την ξέρω πιο κα­ λά από κάθε άλλον, πού σέ έχω κιόλας από τώρα έτοιμο γιά άρχιφύλακα! — "Όχι έλεγα !, λέει ό Ζα νίνο μέ πολύ μεγάλο καμάρι. Ωστόσο, την ώρα πού ό διοικητής τής αστυνομίας τού Σάο Π άολο — τον όποΐον διάφρρες εξωφρενικές συμπτώ σεις τον έχουν πείσει πώς ό Νίνο Ζανίνο είναι φαινόμενον αστυνομικής ιδιοφυίας — κου βεντιάζει μέ τό ξεφτέρι του,

ΓΚΡΕΚΟ

ό Πκρέκο ψάχνε^ γ^_ά τό κουτί μέ τό δώρο του Σ ιού, πού του έχει δώσει ή Δυνατή Βροντή μέ τον Μακρύνό Αντί λάλο. Δεν τό 6 ρ ίσκιε ι όμως πουθε νά καί ανησυχεί. Συμβαίνουν τόσα παράξε­ να πράγματα; γύρω του τον τελευταίο καιρό που έχουν άρ χίσει νά τον γεμίζουν ανησυ­ χία άκόιμα καί μικρογεγονότα που άλλοτε δεν θά τους έδινε τήν παραμικρή σηρασία. Δεν ιμπορεΐ βέβαια νά φαν τασθή πώς ό Ζανίνο έχει πά­ ρει κι5 έχει αφήσει τό κουτί στο δωράτιό του. "Έτσι αφού ξεσηκώνει τό δικό του όλόκλή ρο καί δεν μπορεί νά βρή τό

δώρο του Σιου, μία μεγάλη ανησυχία του σφίγγει πάλι τήν καρδιά. «Ποιος δαίμονας ρπήικε ε­ δώ ,μέσα τώρα δά καί δεν τον άντ ιλη-φθήκοιμε;» σκέπτεται «’Ή μήπως άραγε ό Ζανίνο τό είδε πουθενά; Άλλο ώς πώς εξαφανίσθηκε σάν νάταν από αέρα; Θά τρελλαθώ!...» Καί φωνάζει: — Ζανίνο, ρήπως είδες τό δώ ρ ο του Σιου; — Όχι!, αποκρίνεται ό ά στυνσμικός, αλλά τυχαίνει νά δώ)ση< αυτή τήν άπάντηαι α­ κριβώς τήν ΐδια στιγμή που ό διευθυντής του του λέει διά τού τηλεφώνου: — Λοιπόν αύριο τό πρωί,

"Ενας τρομερός πάταγος συγκλονίζει ολόκληρο τό ξενοδοχείο.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

'Ο Αετός του Σάο Πάολο τινάζεται σάν πραγματικό βέλος.

νωρίς, θά σε περτμένω νά σου δώσω οδηγίες, σύμφωνοι; Τό «σχι» τού Ζανίνο, έχει πέσει λ οπτόν πάνω σ5 αυτό άκριιβώς τό κρίσιιμο σηιμεΐο!.. — Πώς!!, ούρλιαζει από την άλλη οακ,ρη τού σύρματος ό 6 ευιθυντής του και από τή φωνή του φαίνεται τρομερά ώργισμένος. Είπες όχι;... Αλλά αυτή άκρκβώς την ώ ρα θυμάται ό υπέροχος... άστυνρμιικός ότι τό δώρο πού του είπε ό Γικρέκο τό έχει α­ φήσει στο δωμάτιό του και έπορένως τό είδε. — ’Ά, ^ναί! Νάί! Μάλι­ στα!, φωνάζει. Βέβαια!

>'

Λ

I

Γ—?

)

)

'

I

'

— Α! Είπα κι. εγω ί, κο νει ό διευθυντής του άναοαί­ νοντ ας. Τι νόιμιζες πώς σου είπα; Κι5 ό ,Γικρέκο ρωτάει: — "Ωστε τό είδες; Που εί­ ναι; — Βλάκας είσαι!, του Φω νάζει ό ντέτεκτιβ νευριασμέ­ νος. Δέν καταλαβαίνεις πώς έχω άλλη δούλε -ά τώρα ;

•Μέσα από τό ακουστικό τού τηλεφώνου ,άικούγονται κά τι κρότοι σαν ό διευθυντής τής αστυνομίας νά έχη, πέσει ανάσκελα μαζί ,μέ τήν πολυ­ θρόνα του!

ιύ

ΓΚΡΕΚΟ

πώς έδώ εΐναι ό διευθυντής σου; Σέ μένα μίλησες έτσι; ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟΣ ντέ— Σκάσε, βλάκα!, τσίρι­ τεκτιβ κάτι καταλαβαί­ ζε; ό ντέτεκτιβ άγανακτισμένει παρά τή χαζομάρα νος τήν ϊδια στιγμή μέ τον του από την τρομερή γκάφα Γκρέκο, πού δεν φτάνει δτι που έκανε και από την παρετον έκαψε, αλλά έπιμένει νά ξήγηΐσι πού έγινε ανάμεσα σ’ θέλη νά τού μιλήση... αύτόν και στον διευθυντή του. Μιά κραυγή λύσσας άκουΤον πιάνε1, μαύρος τρόμος. γεται από τό ακουστικό πού — Κύρ ε διευβυντά! Κύ­ κρατάει ό πρωτοφανής ντέτεριε διευθυντά!, τσιρίζει στο κτιιβ στά χέρια του καί εΐναι ακουστικό του. Δεν μίλησα σ’ τόσο άγρια πού καί τό ακου­ εσάς! Παρεξήγηισις! Ακού­ στικό ακόμα τινάζεται σάν φί στε! Θά σάς εξηγήσω! δι καί πάει νά τού φύγη! Αλλά ό διευθυντής του δεν "Αλλά 6 Ζανίνο δέν προλα­ ακούει, γιά τον άπλούστατο βαίνει αυτή τή φορά νά κατα λόγο οτι προς στιγμήν τού έλάβη: τί ακριβώς έχει συμβή. χει φύγει τό ακουστικό από ^Ενας τρομερός πάταγος τά χέρια καί τό κοττάζει άπο συγκλονίζει ολόκληρο τό ξε­ λιθωμένος, προσπαθώντας νά νοδοχείο καί μοιάζει σάν νά βεβαιωθή δτι δεν ονειρεύτηκε σκάη καμμιά βόμβα επάνω αυτό τό^ φοβερό πράγμα καί στο κεφάλι του! πώς πράγματι ό υφιστάμενός Σ αβάδες ξεκολλάνε άπό του πού τον αγαπούσε περισ τούς τοίχους καί πέφτουν κά­ σότερο απ’ όλους τούς άλ­ τω καί σύννεφα σκόνης τυλΓ λους τον άπεκάλεσε... βλάκα! γουν τον ανεκδιήγητο άστυνο — Κύριε διευβυντά!, τσιρί μικό. Τά τζάμια όλου τού ο­ ζε^ό Ζανίνο κατάχλομος. Α­ ρόφου θρυμματίζοντας καί κούστε με! κραυγές τρόμου καί φρίκης ά Ό Γϊκρέκο φωνάζει την ϊδια νοκατεμένες μέ υστερικά γυ­ στιγμή μέσα από τό δωμάτιό ναικεία κλάματα, σχηματί­ του: ζουν μιά τέτοια ατμόσφαιρα — Ζανίνο! ΓΊες μου επί τέ πού θά τή ζήλευε ακόμα καί ό λους αν τό είδες ή όχι! Μόνο άρχοντας /τής κολάσεως... μιά λέξι! Πάω νά παλαβώ^ Ό Ζανίνο μέ τό ζόρι κατα­ σω! φέρνει νά σταθή όρθ ος στά πό Κατά διαβολική σύμπτωσι ό Ρια του κι»* ένα κράξιμο άγρι διευθυντής τού άστυνομικού έ οπουλ ιού βγαίνει απ’ τό λα­ χει συνέλθε[ επιτέλους καί α­ ρύγγι του άπό τή μεγάλη του κριβώς τώρα δα έχει πιάσει τρομάρα. 5Απομένει μέ τό α­ τό ακουστικό καί λέει με φω­ κουστικό τού τηλεφώνου μετέ νή πού τρέμει από τήν αργή ωρο κοντά στ’ αυτί ταυ, σάν του: τό άγαλμα τής ηλιθιότητας. — Ζανίνο! Πες μου! Εΐσ’ Προσπαθεί νά δ ι ακρινή τού έσύ στο τηλέφωνο; ξέρεις κάκου κάτι άνάμεσα στ6 σύνΟ ΖΑΝΙΝΟ

©

ΣΩΤΗΡΑΣ !

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ..

—

—

21

---------------------

—-

νεφο της σκόνης πού τον τυλί γει σαν αδιαπέραστη ομίχλη. Και την ίδια στιγμή άκούει καί τη φωνή του διευθυντού τής άστυνομίας :μέσα στ’ άκουστικό του, που τόν ρωτάει μέ τρομερή απορία καί ανη­ συχία: — Τι στο δαίμονα!... Τι τρέχει; Τι έγινε; Ζανίνο εΐσ’ έκει; Ζής; — Δεν είναι και σίγουρο! λέει ψιθυριστά ό δυστυχής. "Έχει νομίσει πώς αυτή ή φωνή είναι1... τής συνειδήσεώς του, που τόν ρωτάει άν ζή ή άν έχη πεθάνει! — Δεν εΐναι καί σίγουρο!, ξαναλέει μονάχος του, άλλα αρκετά δυνατά γιά νά τόν άκουει καί ό διοικητής του. Μοι άζε; σάν νάχω καβάλλήσει έ­ να σύννεφο και τραβάω γραμ μή γιά τόν άλλο κόσμο! — Μά τί έγινε! Μίλησε, λοιπόν, παιδί μου! Ό ντέτεκτιβ ανατινάζεται. Αυτή τή φορά καταλαβαίνει πώς του μιλούν από τό τηλέ­ φωνο. — Τί'... τί έγινες ψελλίζει τρομοκρατημένος. -έρω γώ; ΕΤπα αυτού τού χαζού τού Γκρέκο νά.. σκάση γ.ά νά σάς ακούσω κι’^αυτός τό πή­ ρε Φαίνεται τοις μετρητοΐς... κι5 έσκασε! — Είσαι ηλίθιος με πατέν­ τα! άποφαίνεται ό διοικητής τής αστυνομίας ιμέ βροντερή φωνή, — Σάν νά μην τοξερα!, μουρμουρίζει ό Ζανίνο μέσα άπ’ τά δόντια του. Τήν ίδια στιγμή όμως βλέ πει μπροστά του τόν Γκρέκο,

Μοιάζει σάν φάντασμα έτσι δπως προβάλλει άνάμεσα στις σκόνες πού σιγά σιγά αρχί­ ζουν νά κατακαθίζουν. — Έσύ!, κάνει μέ γουρλω μένα μάτια. Δεν... Δεν έσκα­ σες; Μά τότε τί άλλο μπορεί νά έγινε; — Εκείνο τό κουτί... Έκεΐ νο τό παράξενο δέμα πού μου έδωσε ό ίνδιάνος γιά δώρο τού Σιού..., ψελλίζει ό Γκρέ­ κο κατάχλωμος σάν νεκρός. — .Π ο ιό; Τί; Λοιπόν; — Ζανίνο, μού έσωσες τή ζωή!, λέει τό Ελληνόπουλο ιμέ συγικίνησι. —- Έγώ; Λάθος!, φωνάζει ό ντέτεκτιβ χαζά. Δεν κούνη­ σα καθόλου άπό δω πού με βλέπεις! Μιλούσα με τόν κύ­ ριο Διευθυντή μου καί μου έ­ κανε ς^ τό τηλεφώνημα άστα νά πάνε! — Μού έσωσες τή ζωή!, ξαναλέει ό .Γκρέκο μέ πεποίθηισι. ,ΛΑν δεν είχες πάρει τό δώρο τού Σιού μέσα στό δω­ μάτιό σου, θά είχα γίνει κομ­ μάτια τώρα! λ— Μπάς καί τρελλάθηκες; κάνει ό Ζανίνο πού τάχει έντελώς χαμένα. — "Οχι, ^ δεν τρελλάθηκα καθόλου... Τό δώρο τού φίλου μου ήταν.... ήταν ωρολογιακή βόμβα! Ό Νίνο δεν προλαβαίνει ν’ απάντηση ούτε στον Γκρέκο ούτε στον διευθυντή του πού ξεφώνιζει^ μέσα απ’ τ’ άκοι> στιικό τού τηλεφώνου ζητών­ τας νά μάθη τί συμβαίνει. Κάποιος πετάγεται άπό μέ­ σα άπό τά σύννεφα τής σκό­ νης καί όριμάει καταπάνω τρμς

22

ΓΚΡΕΚΟ

ενώ την ίδια στιγμή κι* άλλος κόσμος έχει βγή από τις πόρ­ τες καί υπάλληλοι κοοτ ατρομα γιμένοι ανεβαίνουν τρέχοντος τις σκάλες του ξενοδοχείου πού για λίγο τούς είχε φανή πώς θά τούς ερχόταν στο κε­ φάλι ολόκληρο. Ωστόσο ό Γκρέκο βλέπον­ τας αυτόν τον πρώτο πού έ­ χει όρμήσει απάνω τους, όψή νει νά του ξεφύγη μ:ά δυνατή Φωνή χαράς. — Σιού! Έσυ! ! — ιΓκρεκο!, ουρλιάζει ό ίν διάνος πού έχεί’ ασπρίσει σαν κιμωλία από τήν τρομάρα του. Είσαι καλά; Δεν σκοτώ­ θηκες ; — ΕΤ)μαι θαυμάσια Σιού! Άλλα σύ; Που ήσουν δλο το απόγευμα και τρελλαθηκαμε ψάχνοντας νά σέ βρούμε; — *Έψαχνα κΓ έγώ νά βρω τον Μαύρο Άπαχη!

Χιού I Έσύ I \

— Τον Μαύρο Άπαχη! !, ξεφωνίζει ό Εκρέικο κατάπλη­ κτος, γιατί ξέρει — είναι ό μόνος πού ξέρει — το μυστι­ κό τού αχώριστου συντρόφου του. Τόσο πολύ προχώρησε λοιπόν τό κακό, Σιού,; Άρχι­ σες τώρα όταν χτυπάς σ5^ ε­ κείνο τό σημείο νά γίνεσαι τόσο έκτος εαυτού ώστε νά φεύγης κι* απ’ τό γη πεδο καί νά κάνης τέτοιες τρέλλες; 4Ο Σιού μένει σοβαρός καί κυττάζει ανήσυχα τον άγαπη μένο του φίλο. — Ό Σιού, λέει πιο ήρε­ μα τώρα καθώς έχει βεβαιωθήι πώς ό Γκρέκο δεν έχει πάθει απολύτως τίποτα από τήιν έκιρηιξι, δεν χτύπησε κα­ θόλου σήμερα!... Ό Σιού είδε ιμέ τά μάτια του τον Μαύρο Άπάχη! Καθόταν στην εξέδρα ανάμεσα στούς άλλους ψ ιλάθλους καί παρα 'Κ.αλουθουσε τό παιχνίδι τής Τόρεντ! I ά μάτια τού ^Ελληνόπου λου γουρλώνουν καί γεμί­ ζουν φρίκη. — Σιού!, φωνάζει. Άλλη φορά δεν θά σέ πίστευα ποτέ καί θάλεγα πώς τον είδες μέ τή φαντασία σου αυτόν τόν κακούργο! Τώρα όμως δεν μπορώ νά τό πώ πια αυτό! Φαίνεται πώς ό Μαύρος Άπα­ χης θάναι ό ίνδιάνος πού συ­ νάντησα στον δρόμο καί μου είπε πώς ήταν θείος σου, ή Δυνατή Βροντή ιμέ τόν Μακρύ νό Αντίλαλο!... "Ενα μουγγρητό λύσσας ξεφεύγει από τό λαρύγγι τον Σ ον.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Αρπάζει τον φίλο του από τό χέρι με αγωνία. —- Α ο ιπόν; μουρμούριζε ι. -— Μου έδωσε ένα δέμα λέ γόντας πώς .ήταν δώρο για σε να νά σου τό φέρω επειδή αυ­ τός θάφευγε... Καί τό δώρο του,... Τό δώρο του... Ό Γκιρέκο είναι τόσο ταρα­ γμένος πού δεν μπορεί νά μι,λήση:. Ό Σ ιού τον παρατηρείς μέ αγωνία1 τόσηι που τον κάνει νά τρέμη, ολόκληρος. — Μίλησε!, ψελλίζει. — Τό δώρο του ήταν μια ώ ρ ο λ ο γ ι αική βόμβα;!, λ έε · ό Γκρέκο μέ φρίκη. Αυτή πού έ σκάσε στο δωμάτιο του Ζανίνο καί, που, άν δεν ήταν αυ­ τός θά μέ είχε κάνει κομμά­ τια ί.... — Πάλι καλά δηλαδή τό κατάλαβα δτι κάτι ρδλόϊ ήτανε!, μουρμουρίζει ό... δαιμό­ νιος ντέτεκτιιβ πού έχει αφή­ σει τον δ ευθυντή του νά ξελσρυγγ ιάζεται μέσα στο τηλέ φωνο και παρακολουθεί μέ γΟυρλωμένα μάτια τή συζήτη σί1 τους. ’ Αλλά δεν π ρο λαβ α ί νε ι _ ό­ μως νά πή. πεοι'σσότερα. -α^· 'ψνικά ό Σιού ρίχνεται απάνω του, τον αγκαλιάζει καί τον φιλάει μ5 ευγνωμοσύνη. —Χλωμός άιστυνομ ,κός πο λύ καλός!, φωνάζει συγκινητ μένος. Χλωμός άιστυνομικός έ αωσε αδερφό τού ’Ίντσου Νά. Ό 'Ίντσου^Νά θά δώση μέ χαρά και τό αίμα του άκόμα γιά τον χλωμό αστυνομικό άν χρειαστή! — Κράτα το, δέν χρειάζε­ ται!, τρύ λέε ι ρ Ζανίνρ μεγα-

23

—Είχα μια συνάντησι κάτω ατ’ άττοδυτηρια. μεγάλες πλά­ κες!, λέει ό Ζουίνο.

λ άψυχ α. Πάντως άκου νά σου πώ... φρυντοκεφαλε! Δέν εί­ μαι και τόσο χλωμός πού νο μίζεις! Είναι ή σκόνη, τώρα και δέν μπορείς νά μέ δής «α λά! Είδ5 άλλως έχω φτιάξει ένα χ ρω ματάκι μούρλια από τον καιρό πού βρήκα δουλειά καί τρώω σαν άνθρωπος! Άλλα ατό /μεταξύ έρχοντ ται καί ή "Αμπυ μέ τον Τζέν* το καιί φθάνει καί ή αστυνο­ μία. Γιά τήν ώρα δέν μπο­ ρούν νά πούν τέποτα περισσό­ τερο οί ήρωές μας, ώσπου νά ξ αναμείνουν μόνοι τους... ΤΟΡΕΝΤ — ΣΑΝΤ! ΑΓΚΟ

ΚΑΙΡΟΣ, πού τό μετ γάλο τουρνουά τών πρωταίθληιτριών θ’ όςρχί­ ση, έχει φτάσει. Στρ μετροξύ ρύτ§ ό Σ'-ρύ

Μ

£·ει καταφέρει νά ξαναβρή τά ίχνη του Μαύρου Άπαχη,, πού έξαίφανίσθηικε. λες και άνοιξε ή γή ικαί τρύπωσε μέσα, ούτε ό μεγαλοφυής ( ! ) Ζανίνο μπό ρεσε να άνακαλύψη εκείνους που έκαναν τή δολοφονική άπάπειρσ μέ τό ταξί εναντίον των δυο θρυλικών παικτών τής Τόρεντ. Ή μόνη αλλαγή σ’ όλον αυτό τον καιρό του πυρετού και τής προετοιμασίας για τά μεγάλα καί δύσκολα παι­ χνίδια πού τους περιμένουν, είναι πώς τώρα 6 Τζέντο θά είναι πιά ό έπίσηΐμος σέντερ φόρ τής ομάδας του Σάο Πάο λο, πού έτσι θά ένισχυθή ακό­ μα περισσότερο καί ή μπρο­ στινή γραμμή της θά γίνη α­ σύλληπτη πραγματικά. Τό πρώτο παιχνίδι τού τουρνουά γιά τήν Τόρεντ εί­ ναι με τήν πρωταθλήτρια τής Χιλής, Σαντιάγκο. Ή ομάδα αυτή πού είναι από τήν πρωτεύουσα τής.... πιο μακρόστενης χώρας τοΰ κόσμου καί έχει καί τό όνομά της, έχει κατακτήσει εφέτος πανηγυρικά τό πρωτάθλημα στήν πατρίδα της καί μέ πολ­ λούς βαθμούς διαφορά από τό δεύτερο συγκρότημα. ’Έτσι παρά τό ότι ή Χιλή θεωρείται κάπως κοττώτερη σάν ποδοσφαιρ κή χώρα από τή Βραζιλία, ή επιτυχία αυτή τής Σιαντάγκο τή φέρνει σέ Τση, μοίρα αν όχι σε καλύτερη μέ τήν Τόρεντ, πού γιά ένα πόντο μονάχα διαφορά από τή ΜποταφόγικΟ' άναδείχθηκε πρωταθλήτρια. Άλλρ ή φμάόα ταυ Σάο

ΓΚΡΕΚΟ

:Πάολο κατεβαίνει στο τουρ­ νουά μέ τήν άπόφασι νά άνατρέψη: όλα τά προγνωστικά σέ__6λα της τά παιχνίδ α. -έρουν πώς τούς περιμέ­ νουν δύσκολοι αγώνες, πού μπροστά τους εκείνοι τού πρωταθλήματος θά μοιάζουν αστείοι... Λ4ά στο πρωτάθλη­ μα απέκτησαν τον θρυλικό Γχράκο μόλις στο τέλος... Καί τον διάσημο Τζέντο δον τον είχαν καθόλου... "Έχουν λοι­ πόν πεποίθηισι πώς θά κάνουν έμφάινισι περσσότερο καλή απ’ δ,τι πιστεύουν όλοι στις γειτονικές τους χώρες... Ή μέρα τού άγώνος έχει φτάσει καί κοντοζυγώνει καί ή ώρα του. Τό στάδ ο ^τής Μπόκα οπό Σάο Π άολο εΐναι γεμάτο καί πάλι από μυριάδες λαού, για­ τί έτυχε νά κληρωθή τό πρώ­ το ματς στήν έδρα τής Τό­ ρεντ. 'Όταν οι δυο ομάδες κατε­ βαίνουν στο γήπεδο, ό *Ίντσου Νά Τιάρα Λαμάτα άπουσιάζει από τή σύνθεσι. Ό θρυλικός οπισθοφύλακας ό αγαπημένος τών φιλάθλων Σιού, είναι ακόμα κι5 αυτή τή βδομάδα τιμωρημένος πού εί­ χε φύγει αδικαιολόγητα άπό τό γήπεδο στο -ματς μέ τήν Μ ιτοταφόγκο. Βρίσκεται τώρα στήν έξέ­ δρα μαζί ,μέ τήν 'Άμπν για νά παρακολουθήσουν άπό κεΐ τον αγώνα. Σέ λίγο μάλιστα έρχεται καί τούς βρίσκει καί ό Νί·νο Ζανίνο, πού, άπό τή μέρα πού έγινε άφορμή νά σωθή 6 Γκρέκο; ό Σ ιού τον έ­

ύ ΗΡύΙ ΤΛΝ ΓΗΠΕΔήΝ χει κι* αυτόν σαν άδερφάκι του. — Είχα μια συνάντησι κά­ τω στ5 αποδυτήρια, μεγάλες πλάκες!, τούς λέει ό χαζός •άστυναμιικος 1 μόλις κάθεται. θά κάνετε γέλιο τρικούβερτο άν σάς τά πώ... Ή "Αμπυ άμως τον κόβει: λ —; Σ ιγά τώρα! 5Αρχίζει τό μάτς... Μάς τά λες στο τέ­ λος νά γελάσουμε!... “Πραγματικά οι δυο ομάδες είναι πορατεταιγμένες στη σέντρα. Κάτω από τις έξαλ­ λες κραυγές των θερμόαιμων φιλάθλων πού ξεφωνίζουν όλοι μαζί τό όνομα τής Τόρεντ ρυ θμικά, ή γηπεδοΰχος ομάδα κάνει σέντρα. Ό διαιτητής — πού είναι Ουρουγαυαινός —- σφυρίζει με δύναμ ι. Ό Τζέντο πού παίζει σέν­ τερ φόρ καί έχει τη μπάλλα στά πόδια του, γυρίζει καί χαμογελάει στόιν Γκρέκο, πού στέκει στο πλάϊ του από τ’ άρ ιστερά. —- Είναι ή πρώτη επίσημη κλωτσιά μου για την Τόρεντ! του λέει μέ συγκίνησι. — ^ Κ αλορρ ί ζ ιικη;!, άποκρ ίνε ται τό Ελληνόπουλο χαμογε­ λαστά. Ό Τζέντο χτυπάει ανάλα­ φρα τή μπάλλα σπρώχνοντας την στον 3 Αετό τού Σάο Π άθ­ λο. Αυτός ρίχνεται μπροστά σαν πεινασμένο γεράκι. Οί άντίπαλοι έχουν ακού­ σει πολλά για τό μέσα αρι­ στερά τής Τόρεντ. Τό όνομά του έχει κιόλας ξεπεράσει τά σύνορα τής χώρας και σαν

θρύλος ψιθυρίζεται άπό στό­ μα σέ στόμα. Δυο μαζί όριμοϋν νά τον άνακόψουν. Μά εκείνος έχει φτερά στά πόδια. Τούς περνάει μέ δυο άέρινες τριπλές σαν νά μην υπάρχουν καί πετάει τή μπάλ λα στον Τζέντο πού έχει πραωθηθή κι αυτός στην άντίπαλη περιοχή. Ό Τζέντο ανοί­ γει περίφημα στον έξω δεξιά Βάργκας. Χωρίς χασομέρι ό τελευταίος κάνει σέντρα ,μπρο στά στα τέρμα. Δυο παίκτες τής Τόρεντ — ό Τζέντο καί ό Όζον — καθώς καί δυο τής Σαντιάγικο πηδούν γιά κεφα­ λιά. * Ανάμεσα τους όμως ξεπετάγεται σαν αίλουρος ό τερ μ ατοφυλακ ας τής ξένης ομά­ δας καί μπλοκ άρει τή μπάλ­ λα ύπήροχα οπόν αέρα, κάτω άπό τά γεμάτα θαυμασμό βλέμματα των βραζιλ άνων. "έρουν πώς ό γκολκήπερ τής Σαντιάγκο είναι ό καλύ­ τερος παίκτης τής ομάδας τους καί τό μεγάλο «δοτού» τής Εθνικής αμάδας τής Χι­ λής · Καί πραγματικά αυτό άπο δεικνύεται αμέσως, γιατί ή Τόρεντ κλείνει τό φιλοξενού­ μενο συγκρότημα στά κσρρέ του καί αρχίζει άγριο σφυροκόπηιμα... Καί τότε ό Μ'.γκουέλ, όπως λέγεται ό διεθνής τερματοφύλακας τής Σαντιά­ γκο, άναδεικνύεται πραγματι­ κός σωτήρας γιά τήν ομάδα του, αποκρούοντας ιμέ ,άπίιθανες εκτινάξεις τρεΐς τρομακτι­ κές βολίδες του Γκρέκο, άλ­ λες τρεις του Τζέντο καί δύο των Όζον καί Γκαμέζ.

26 Περνάει ή πρώτη. μισή ώρα νωρίς νά βγάλη, γκολ. Σ’ δλο αυτό τό διάστημα έλάχ στες φορές οι Χιλισνοΐ έχουν κατέοει κάτω από τή σέντρα. Τό ποοχνίδι τής Τσρεντ είναι πε­ ρίτεχνο. Α ο :·σ τ ου,ρ γ ηι μ ατ ι<κ ο ί συνδυασμοί και τρομερά σούτ ξεκινούν κάδε τόσο από τά μαγικά πόδια του Γκρέκο, πού σε κάθε νέα του επιτυχη­ μένη, προστάι&ε σ τά'πλήθη ουρλιάζουν ,υ·έ ακράτητο ένθ ου σ ιάσιμο,, γιατί ό παίκτης αυτός τά έχει κυριολεκτικά μαγνητίσει... : Άλλιά άοχιίζουν ν’ ανησυ­ χούν κιόλας, γιατί ή ώρα περ νά. τό παιγνίδι είναι υπέροχο καί γικόλ δεν βλέπουν. Ό Μιγκοοέλ είναι ό καταπληικτικώτε,ρος ασφαλώς τερματοφύλα­ κας πού έχει περάσει από τά βραζιλιανά γήπεδα καί —

—Είναι ή πρώτη έπίσημη κλωτσιά μου για την Τόρεντ!, λέει ό Τζέντο συγκΊνημένος.

ΓΚΡΕΚΟ

'Ο Γκρέκο τούς περνάει σαν αέ­ ρι νος.

πραγματικός κέρβερος — κα­ ταστρέφει· κάθε καλή προσπά θεία τής Τόρεντ... Αλλά νά... Ή ομάδα του Σάο Πάολο κατεβαίνει πάλι με τά φτερά τού ξενητερένου Ελληνόπουλου, του θρυλικού Γκρέκο. Κατεβαίνει1 σαν ανε­ μοζάλη· από τό κέντρον, κρα­ τώντας τά ,μπάλλα κολληρένη επάνω στο πόδι του καί προσ­ περνώντας τούς αντιπάλους μέ ,μ ά ^τέτοια ευχέρεια, πού ή λασμάζα αρχίζει νά ξεφωνίζη, ρυθμικά τ’ όνομά του. Στο ρεταξύ πανικόβλητοι καί οι τ,ρεΐς .μαζί όπισθοφύλσ κες όρμουν καταπάνω του. ’Α κρί'βώς αυτό Άλε καί ό Γκρέ κο, νά τούς παρααύρη^ προ ο τό .μέρος του καί πετάε^ι .μί μεγάλη τέχνη, τή^ ρπάλλο στον Τζέντο πού είναι τώρε άμαρκάρ ιστός κοντά του. Έ

Ο ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

κείνος κόβει περίφημα τή μπάλλα μπροστά και Αριστε­ ρά, αναγκάζοντας τον ταχύ­ τατο .Πκομέζ νά τρέξηι φτερωτός ως τή γρσίμμή τού κόρνερ, Ό ΠκαμεΓ προλαβαίνει τή μ π άλλα καί κάνει (μ ά θαυιμάσια σέντρα πού εοχεται συ­ στημένα πάνω στο πόδι τού Τζέντο. Ένας ξερός κρότος άκουγε ται. "Ενα τρομακτικό βολέ ξετινάζεται από τό παπούτσι του Τζέντο πού κατευθύνεται σ φασίζοντας προς τήν άριστεοή γωνία του τέριματος τού Μιγκουέλ. Έχεΐνος κάνει τότε μ ά α­ π' θσνη. βουτιά καί αναγκάζει όλους τούς φιλάθλους μαζί ν5 άφήσουν ένα πελώριο επιφώ­ νημα θαυμασμού γιά μιά στι νυή. Λες κι5 ήταν μιά ατσα­ λένια σούστα πού κάποιος

"Ενα τρομακτικό βολέ ξετίναζε-^ ται απ’ τό παπούτσι τού Τζέντο:

27

Ανάμεσα τους ξεπετ άγεται σαν Αληθινός αίλουρος ό τερ­ ματοφύλακας της Σαιντιάγκο.

τήν πίεσε μέ δύναμι καί τήν άφησε ξαφνικά ελεύθερη νά πεταχτή... Τά χέρια του σάν ά μπόγια κανενός ύπερόν θοωπου πλάσματος απλώνον­ ται προς τή ,μπάλλα. Δεν ύπάρχ ε ι και μι μ ι ά άρφ ιιβολ ίια πώς θά τήν αιχμαλωτίσει έκεΐ μέσα... Αλλά οχι! "Ενα βέλος σχί­ ζει άξαιφνα τον αέρα. "Ενα ζωντανό βέλος. Ό Γικρέκο! Ό 5Αετός του Σάο Πάολο — άλλο άτσάλέν ο ελατήριο δυνατώτερο από τό πρώτο— τινάζεται μέ ορμή μπροστά; σάν πραγματικό βέλος, λες πού ξετινάζεται από κάπα ο αόρατο τόξο! Τό ξανθό κεφάλι του πού φεγγοβολάει στον ή­ λιο συναντάει τή ιμπάλλα στο δρόμο της, λίγο πριν φτάση

28

στα χέρια του Μιγκουέλ πού την περιμένει. Τής αλλάζει πορεία. Τα δίχτυα ξαφνιάζονται! Ό Πκρέκο με τή φόρα που έχει καρφώνεται ^κι’ εκείνος μέσα σ3 αυτά, ενώ ό Μιγκουέλ πού έχει πέσει κάτω από την εκπληκτική του έκτίναξι, δεν μπορεΐ να καταλάβη τι έ­ γινε ή ,μπάλλα πού έπρεπε να βρίσκεται αυτή τή στιγμή στα χέρια του!... Τό ξέσπασμα τού πλήθους ύστερα από τόση ώρα αγωνί­ ας είναι πρωτοφανές. Πρώτος 6 Τζέντο όριμάει πάνω στον Πκρέκο καί τον α­ γκαλιάζει και τον φιλάει, ενώ ό Μιγκουέλ, καθώς ό Αετός τού Σάο Πάολο περνάει άπό μπροστά του, τον βαστάζει <μέ ανυπόκριτο θαυμασμό. «Δεν λέε: ψέματα ό Θρύλος πούχει άπλωθή γύρω άπ3 ^τό όνομα αυτού τού παιδιού!, συλλογίζεται. θρύλος ε^Τναι .μικρότερος άπ3 αυτόν τον ίδιο!...» 5Αλλά καί τό πανηγύρι τών ξέφρενων φιλάθλων πού τα μάτια τους έχουν ρείνει όλάνοιχτα άπ3 τήν κατάπληξή, δεν λέει να κοπάση. — Γειά σου, "Αστρο τής Τόρεντ!, ουρλιάζει ό Νίνο Ζα νίνο χοροπηδώντας σαν παλα βός. — "Οχι "Αστρο^ τής Τόρεντ, τώρα πιά!, ^ άπαντούν θριαμβευτικές φωνές άπ3 τήν ίδια εξέδρα. ^Από δώ ^καί πέ­ ρα είναι τό "Αστρο τής Βρα­ ζιλίας! — Τον κακό σας τον και­ ρό!, είναι ή άπάντηρτ του...

ΓΚΡΕΚΟ

θρυλικού άστυνομικού πού έ­ χει άναψει άπό τό θρίαμβο τής Τόρεντ καί δεν ξέρει τί λέει. Δεν δέχοραι παρατήρη­ σε ι ς καί άντ. γνωιμ ί ε ς ! νΕνας πελώριος άντρας πού ακούσε τά προσβλητικά λό­ για τού Νίνο Ζανίνο, κοκκινί­ ζει άπό τό θυμό του καί σηικώ νεται όρθιος. Κυττάζει τόν λε πτοκαμωιμένο αστυνομικό άπό πάνω ως κάτω καί τού λέει: — Δεν κυττάζει ς τά χάλια σου, πού θέλεις νά βρίσης κιόλας; — Παρντόν; κάνει ό άτσίδας Ζανίνο. Τά χάλια μου, ει πάτε; Βγάζει τό καπέλλο του καί τό φυσάει δυνατά. — "Εχετε δίκιο, λέει, αυ­ τή ή σκόνη ,μάς έκανε χάλια. — Τρελλός είσαι ή τον τρελλό παριστάνεις; επιμέ­ νει ό άλλος έτο"μος για καυ­ γά. — Καί τά δυο, τού άπαντάει ό Ζανίνο. Αυτή τή στι­ γμή είμαι τρελλός, κύριέ μου! Αυτό δεν ήταν γκολ, ή­ ταν πύραυλος! Είδες τί θαύ­ ματα κάνει ό Πκρέκο, δταν ξέ ρη πώς τά άγρυπνα μάτια τού Νίνο Ζανίνο τόν παρακο­ λουθούν σέ κάθε κίνησί του καί τόν προστατεύουν; Σέ μένα χρωστάτε τό γκόλ, έ­ μενα πρέπει νά χειροκρότησε τε... Ό άλλος κουνάει τό κεφάλι του καί κάθεται, βέβαιος τώ­ ρα πώς έχε[ νά κάνη :μ3 ένοτν παλαβό. ☆ * * Τό παιχνίδι είναι τώρα πιο εύκολο χιά τή γηπεδούχο ό-

6 ΗΡΠΣ ΤΗΝ ΓΗΠΕλήΝ μάδα. Ό δρόμος τηρσς τη Νί­ κη, έχει Ανοίξει Από το φτερω τό 4Ελληνόπουλο. Δεν φτάνει τώρα νά ιμήν τ,ρώη. γκολ ό υ­ πέροχος Μιγκουελ για νά άπο φυγή ή ομάδα του την ήττα^ Πρέπει .και νά βγάλουν τουλά χ ιστόν ένα γκολ γιά νά ίσοφα ρίισουν κΓ αυτό φαίνεται κα­ θαρά πώς είναι αδύνατο και στη συνέχεια του παιχνιδιού και στο δεύτερο ή μα χρόνιο. "Ολοι οί παίκτες της Τόρεντ έχουν ήλεκτρισθή; από τό κα­ ταπληκτικό παιχνίδι τού Γκρέ κο. Αυτός τηρωτος, μέ τον Τζέντο και τον Βάργκας δ ευ ιερούς, δημιουργούν τούς πιο υπέροχους συνδυασμούς πού έχουν παρακολουθήσει ποτέ οι φίλαθλοι τού Σάο Πάολο. "Έτσι μ5 αυτή την ασφυκτική υπεροχή, ό Μιγκουέλ δεν μπο ρεΐ νά άιτοφυγη και τό δεύτε-

—-Γειά που "Άστρο τής ρεντ!, στριγγλίζει ό Νίνο νίνο.

Τό­

Σέ λίγο ένα άμάξι παίρνει τον Γ κρέκο.

ρο γκόλ, υστέρα από πολύ κοντινό σούτ τού Τζέντο απ’ τη μικρή περιοχή, πού έγλει­ ψε τό δεξιό δοκάρι καί ξετίνα ξε κυριολεκτικά τά δίχτυα σάν κεραυνός... Στο σφύριγμα τής λήξεως από τον Ούρουγουανό διαιτη­ τή, ούτε ή Αστυνομική δύναμις, ούτε κορμιά ανθρώπινη δύναμις ήταιν ικανή νά συγκρα τήση τό μαινόμενο πλήθος πού ξεχύνεται από τά κιγκλι­ δώματα μέ θριαμβευτικές ια­ χές· Μέσα σέ μια στιγμή έχουν αρπάξει τον υπέροχο Γκρέκο καί τον μεταφέρουν στά Απο­ δυτήρια μέ έξαλλο ενθουσια­ σμό. Ό ενθουσιασμός ^όμως τε­ λειώνει Ακριβώς έκεΐ. Μόλις τό 1 Ελληνόπουλο βρίσκεται έ-

ΓΚΡΕΚΟ

πιτέλους μακρυά από τους ε­ ξ αγριωμένους... θαυιμοοστές του πού κόντεψαν νά τον κά­ νουν κομμάτια, -μέσα στα α­ ποδυτήρια τής Τόρεντ μαζί ιμε τούς άλλους συιμ παίκτες του, τρεΐς άνθρωποι ιμε βλοσυ­ ρά πρόσωπα. πρύ βρίσκονται πριν απ’ αυτόν έκεΐ ιμέσα και πού συζητούν τώρα ,μέ τον προπονητή σενιόρ Άντζελίλο τον ζυγώνουν. — Είσαι. ό Γ-κρόκο,; ρωτάει ένας ,με σοβαρή φωνή. -— Μάλιστα..., άποκρίνετάί παραξενεμένος. Είμαι υποχρεωμένος να σε σολλάιβω! — Νά... Τί;, ξεφωνίζει τό 4Ελληνόπουλο μέ τρομερή έκπληξι. Τρελλαθήκατε; -— Αυτά νά τά ρωτήση,ς στην άστυνρμία, νεαρέ ιμου! Εμπρός τώρα! Ντύσου· χωΤ Ε

Α

,ρΐς φασαρίες για νά μάς άκολουθήιση,ς ! ' Υ πάρχε ι έντ αλ μα συλλήψεως εναντίον σου! Ό Γκρόκο γυρίζει σαστι­ σμένος και παρατηρεί τον σε νιαρ Άντζελίλο ιμε γουρλωιμέ να ράιτια, σαν νά ζητάη βοή θεία. Εκείνος όμως κουνάει θλι­ βερά τό κεφάλι του. — Κάνε δ,τι σου λένε, παί δί ιμουί, ψιθυρίζει νευρικά. Δέ μπορούμε νά κάνουμε τίποτα έφ’ όσον υπάρχει ένταλμα συλλήψεως... Θά έρθω μαζί σου νά δώ τί συμβαίνει... Ντύ σου.... ^ Σε λίγο ένα όομάξ( παίρνει έξω από τό γήπεδο, τον Γκρέ κο, τον προπονητή τής Τό­ ρεντ καί ιμαζί μέ τούς άιστυνο μικούς, ξεκινάει ολοταχώς για τή Γενική ΔιοίκηρΊ τής Α­ στυνομίας τού Σάό Πάολο... Ό

Σ

Γ. ΜΑΡΜΑΡ ΙΔΗΣ Άποκλειστίκότης:

Γεν;

Εκδοτικού

Επιχειρήσεις

Ο;

Ε.

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ»

ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΕΜΠΙΔΗΣ 4Ο «Κάου μττοϋ», οττως άπο καλούν οι χιλιάδες τώιν φιλάθλων τ©0 Παναθη ναι κ οϋ τον ι ιοβννη Νεμττίδη^ είναι ό άρχαιότερος εν ένεργείςι παίκτης του ιστορικού ομίλου και, σέ πολλά από τά παιχνίδια του* ο καλύτερος άπ5 όλους τους συναδέλφους του. "Ο Νεμπιδης έχει μεγάλη ιστορία και μοχρά ποδοσφαιρική δράσι νά επίδεση. Πριν άττο χρόνια πιρωτόπαιξε στο · Εθνικό 'αλληνικό συγκρότημα και από τότε εξακολουθεί ινά είναι σχεδόν μόνιμο στέλεχος του σέ όλα τά δύσκολα παιχνίδια του. Ο Νεμπιδης είναι σχετικά μικρόσωμος παίκτης, άλλα είναι ό «σιδερένιος πνεύμων» τής όμάδος του. Σπάνια παίκτες έχουν το τρομερό αύτό προτέρημα —εδώ στην Ελλάδα μόνο ό Νεμπιδης καί ό Μπέμπης του ^Ολυμπιακού το έχουν— νά μπορούν ινά βγάζουν τον αγώνα από την άρχή ώς τό τέλος του,, μέ την ίδια ζωντάνια, με την ίδια ορμή μέ την ίδια δυναμικότητα καί μέ την ίδια ακατάβλητη μαχητική διάθεσι. Αεικίνητος ό Γιάννης Νεμπιδης από τή στιγμή πού ό διαι­ τητής θά σφυρίξη την έιναρξι τού παιχνιδιού μέχρι πού νά τό κλείση μ" ένα τελευταίο σφύριγμα, «αλωνίζει» κυριολεκτικά τό γήπεδο από τή μιά του άκρη ώς την άλλη. Είναι πανταχοΰ παρών> πρωταγωνιστεί σχεδόν σέ κάθε φάσι καί είναι πάντα κοντά έιοεΐ όπου βρίσκεται ή μπάλλα. 4Ο Γιάννης αποτελεί ακόμα ένα μεγάλο κεφάλαιο γιά τό Ελληνικό ποδόσφαιρο καί ασφαλώς σέ νέα συγκρότησι τής Εθνι­ κής όμάδος καί πάλι θά κληθή νά 6ώση τή βοήθεια του, γιατί καί στο τελευταίο μας παιχνίδι μέ τούς Γάλλους, ήταν ό καλύτερος 'Έλλην παίκτης μιαζί μέ τον Πολυχρονίου.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝ Δεν πρόκειται γιά τον γνωστό Θεό τής θάλασσας, άλλα γιά τον συμπαθή άκραΐο κυνηγό τού πρωταθλητοϋ "Ολυμπιακού. 4Ο Ποσειδών είναι ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό ταλέντο καί παρά τή νεαρή του ήλιικία αποτελεί κιόλας ένα πολύτιμο στέλε­ χος γιά την μεγάλη ομάδα τού Πειραιώς.^ Ταχύς, δυναμικός, καλός σουτέρ, νά τά κύρια συστατικά τού παίκτου αυτού, πού σιγά - σιγά ανεβαίνει^ τά σκαλοπάτια τού Ελληνικού ποδοσφαίρου, πλησιάζοντας συνεχώς στην κορφή. 40 πολύ καλός αυτός παίκτες μπορεί σέ ωρισ^ένα παιχνίδια Τού ένδοξου συλλόγου του νά βρίσκεται έξω από την πρώτη όμά5α, αλλά αυτό γίνεται μόνο γιατί ό μεγάλος^ Πειραϊκός σύλλογος έχει πολλούς ισάξιους κυνηγούς, πού μπορεί, κάλλιστα νά τούς έναλλάσση ατούς αγώνες του καί νά βάζη πάντοτε εκείνους πού βρίσκονται στην καλύτερη φόρμα τους. Παράδειγμα πού θά ήταν &ύχής έργον νά μπορούσαν νά τό μιμηθούν καί άλλοι μεγάλο! σύλλογοι *

ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ Καμμιά διαφήμισις δεν χρειάζεται γιά κοονένα τεύχος του Γκρέκο. Άφοΰ διαβάσατε τό τεΰχος που κρατάτε στα χέρια σας, θά διαβάσετε και τό επόμενο που είναι άσυγκρίτως ανώτερο !

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ Αγωνία — Δράσις — Μυστήριο — Γέλιο με τό τσου­ βάλι ! — Περιπέτεια και προπάντων

Π 0 Δ Ο -

Σ Φ Α I Ρ Ο ! "Ενα ασύγκριτο άνάγνωσμα! Και ένας υπέροχος άγων γιά τό πρωτάθλημα τής Νοτίου Αμερικής! Μαζί μέ τις δύο φωτογραφίες των άσσων ποδοσφαιρι­ στών μας ! ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

οΟο

ΑΝΔΚΟΪΝΩΣΙΣ Γιά τούς άναγνώσπες μας, τά προηγούμενα τεύχη των εκδόσεων μας πωλοΰνται στα γραφεία μας (Λέκκα 22, υ­ πόγειον, Αθήνα»), και ατά εξής καταστήματα: ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ: Κατάστημα Άθαν. Τουφεξή, όδός Βενιζελου και* Εύριπίδου (γωνία), έναντι τής Εμπορικής Σχο­ λής. Τηλ. 42-966. ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ: Βιβλιοπωλεϊον Χαραλ. Δημητριάδου, οδός Παντελεήμονος 30. ΝΙΚΑΙΑ: Βιβλιοπωλεϊον Παναγ. Χρηστάρα, πλατεία 'Αγ. Νικολάου. ΠΛΑΚΑ: Καπνοπωλεΐον Ίωάν. Δημητριάδη, όδός Άδριανοΰ και Θέσπιδος γωνία. ΑΓ ί ΟI ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ( Αττικής): Βιβλιοπωλεϊον Βασ. Αυγερινού, όδός Αγίων Αναργύρων 8. ΜΟΣΧΑΤΟΝ: ^ Κατάστημα Γεώργ. Γενίτσαρη, όδός Χρυσοστόμου Σμύρνης 22. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ: Βιβλιοπωλεϊον ό «ΦΑΡΟΣ». ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ: Κατάστημα Γρηγ. Μπογράκου, Σπύρου Πάτση 1 1 7. ΔΑΦΝΗ: Περίπτερον Μιχαήλ Ραπτοπούλου, Βουλιαγμέ­ νης 160, τηλ. 91-484. ΚΟΡΩΠΙ: Περίπτερον Παντελή Σιδέρη. ΑΡΓΟΣ: Πρακτορειον έψημερίδων, χαρτοπωλεΐον, Εθνι­ κόν Λαχεΐον, Θεοφάνη Παυλοπούλου, τηλ. 2-82. ΑΜΦΙΑΛΗ Πειραιώς: Βιβλιοχαρτοπωλεΐον Άνδρέα Δη­ μητριάδη, όδός Π. Τσαλδάρη καϊ Νισύρου 2. ΚΟΑΩΝΑΚI: Κατάστημα Ευαγγέλου Βογιατζή, όδός Καψάλη 10. ΚΑΛΛΙΘΕΑ: Βιβλιοχαρτοπωλεΐον Θ. Πίσσα. Ξενοφώντος 67. ΚΥΨΕΛΗ: Βιβλιοχαρτοπωλ. X. Κοσμάτου, Πυθείας 33. ΒΟΛΟΣ: Βιβλιοχαρτοπωλεΐον Ίωάν. Λιαναρίδη, Κ. Καρτάλη 48. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ : Βιβλιοχαρτοπωλεΐον Άνδρέα Ρέκου, Έγνατίας 67. ΡΟΔΟΣ: Κατάστ. Δικαίας Καντζηκάκη, Σ ακράτους 1 ΚΑΒΑΛΑ: Βιβλιοχαρτοπωλεΐον Ίωάνν. Παπαδογιάννη, Κεντρική Πλατεία. ΠΑΤρΑΙ: Βιβλιοχαρτοττωλείον Νίκου Πα-τταχρήστου Άγιου Νικολάου 16. ΑΚΙ ’ Ν1 ΣΥΡΟΣ: Βιβλιοχαρτοπωλεΐον Παναγ. Διακοβασίλη. ΚΑΡΠΑΘΟΣ: Βιβλιοχαρτοπωλεΐον Ί ωάνν. Αογοθ έτη. ΚΟΡΙΝΘΟΣ: Βιβλιοχαρτοπωλεΐον Υιών Β. Άλμπάνη. ΛΟΥΤΡΑΚΙ: Βιβλιοχαρτοπωλεΐον Υιών Β. Άλμπάνη.

ΓΚΡΕΚΟΟ ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ Β! ΒΛΙΑ

> >

ΚΪΚΛΟΦ Ο Ρ Ε I Γραφεία:

>

Λέκκα

22 τη λ.

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

Κ Α θ Ε

Π I Μ Π Τ Η

28-983--Άριθ. 9-—Τιμή δρχ. 2

Δημοσιογραφικός Δ)ντής: Σ. Άνεμοδουρας,Στρ-Πλαστ^ρα Ί ι Ν. Σμύρνη. Οικονομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σψ'γγός 38 ΠροΤστ. τυιτογρ.: Α, Χατζηβασιλείου, Τατσούλων )9 Ν'. Σμύρνή ΔΕΜΑΤΑ ΚΑ! ΕΠΙΤΑΓΑI: Γ. Γεωργιάδην, Λέκκα 22, Αθήνα*.

Στο προηγούμενο τεύχος αναγγείλαμε δτι μαζί μέ το σημερινό τεύχος.- όλοι οι αναγνώστες τοϋ ΓΚΡΕΚΟ θά ενα έπαιρναν εντελώς δωρεάν καί

ΔΕΑΤΙΟΝ ΦΙΛΑΘΛΟΥ μέ τά σήματα όλων των ομάδων ττού μετέχουν στο έφετεινό πρωτάθλημα. Λόγω όμως αιφνίδιας βλάβης του πιε­ στηρίου μας, καθυστέρησε ή έκτυπωσις τού πολύχρωμου

ΔΕΑΤΙΟΝ ΦΙΛΑΘΛΟΥ καί γΓ αυτό αναβάλλεται γιά »μιά έβδομάδα ή διανο­ μή του. Δηλαδή., οί αναγνώστες του ΓΚΡ ΕΚ Ο θά πάρουν τό ΔΕΑΤΙΟΝ ΤΟΥ ΦΙΛΑΘΛΟΥ μαζί μέ τό τεύχος 10, πού θά κυκλοφοοήση την ερχόμενη έβδομάδα. "Η διευθυινσις του ΓΚ Ρ ΕΚ Ο, ζητεί συγγνώμην από τους πολυπληθείς αναγνώστες τού περιοδικού γιά την κσθυστέρησι αυτή που γίνεται παρά την θελησίν της. Μαζί μέ τό ίδιο τεύχος 8ά πάρουν όπως κάθε εβδομάδα, καί δυο ψωτογοαφίες Ελλήνων άσσων τοΰ ποδοσφαίρου.

Υί!ΡΡΥ(Ε ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΡΥΜ­ ΗΕΝΟΣ ΕΡΕ/ . /Σ/7/ ΤΟ ΜΗΡΟΣ ΠΟΥ βΡ/ΣΗΟΓΗΝ ΡΤΟΝ

ΣΤΟ. ΟΜΤ2 ΜΙ<9 ΕΕΥΤ\ΖΝ\ΕΝΗ ΡΠ ΤΟΝ ΜΑ/ΡΟ σ&ΡΛΛΟΣίΣ ΕΜΠΟΔΙΣΕ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΓΗΙ­ ΝΟΥΣ ΠΟ/ σρθΣΓΕ/9ΘΗ '

~

ΗΗΝ

ΣΤΟΝ

ΣΤΟΙΧΕ/ομΕ-

ΜΘ&Σ ΕΝΑ ΠΟΡΝΗ Τ0ΠΛ0\0

ΠΡΟΣΓΕΙΩΝΕΤΑΙ ΠΑΙΩΡΙΗΑΗ Σ ΕΝΑ ΕΡΗΜΟ ΥΙΣΓΕρΟΡ/άΗ ΕΥΤΥΣ-9Σ Η ΑΥ/Α Ε/ΝΠί ΡΠΗΡΗ

1

ΝΟ/ΤΝΤΕ ΕΠΗ ΗΟΥΓ/

η

μνχ£/ ά­ μεση

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ

ΚΛΕΦΤΗΣ !

Μαζί μέ τον νεαρό ποδο­ σφαιριστή, πού τό όνομά του Ο ΑΜΑΞI πού τρέχε^ι μέσα σέ λίγον καιρό έχει γί­ μέσα ατούς δρόμους του νει Θρύλος σέ ολόκληρη τη Νό Σάο Π άολο ιμέ (μεγάλη τιο 5Αμερική, βρίσκεται καί ό ταχύτητα, .μεταφέρει τον Γκρέ προπονητής τής Τόρεντ, σεκο ατό -μέγαρο της Άαψαλείνιόρ ’Αντζελίιλο. ας, ένώ δυο αστυνομικοί μέ Βαθειές ζάρες έχουν σχηβίλοσυρά πρόσωπα προσέχουν ,ματισθή στο πρόσωπο αυτού μήπως τους κάνει καμμιά α­ τού τελευταίου. πόπειρα για να τους τό σκά Φοβερές σκέψεις στριφογυ­ ση! (*) ρίζουν στο μυαλό του καί τό πρόσωπό του έχει χλωμιάσει (*) Διιάβαοσιε το προηγούμεΝΟ από τήν αγωνία. τεύχος τού «Γκιριεκο» <υ·έ τίτλο : «Τό απτιρο τής Βιραζπίλίιαις». «Είναι δυνατόν» συλλογιέ-

Τ

ΤΙΜΗ ΑΡΑΧ, 2

4 ται, «το κοτταπληκτικό αυτό ποδοσφαιρικό ταλέντο, τό γε μάτο ευγένεια καί αγαθά αι­ σθήματα αυτό αγόρι, νά μην είναι τίποτ’ άλλο παρά ένας κοινός κλέφτης; Μπορεί αλή­ θεια αυτή τή στιγμή ακριβώς πού περισσότερο από κάθε άλλη! φορά τον έχει ανάγκη ή ομάδα μας, νά τον κλείσουν στή φυλακή καί νά τον χά­ σουμε; "Οχι.... "Οχι... Δεν πρέπει.... Μοιάζει μ* ένα κα­ κό όνειρό καί μάλλον κάτι τέ­ τοιο πρέπει νά οατοδειχθή στο τέλος...» Ό καημένος δεν μπορεΐ νά χωιρέση τό μυαλό1 του μια τό­ σο απαίσια ιδέα. «Κι3 όμως... Κι* όμως δεν μπορεΐ νά είναι διαφορετικά αφού τά βρήκαν εκεί... "Ανοι­ ξαν μπροστά στά μάττα μου καί τά βοήικαν μέσα,.. Δε μπο ρεΐ νά είναι διαφορετικά:,.. Θε έ μου! Τί τρομερό χτύπημα ήταν αυτό!.... Πόσο παράξε­ νη είναι ή ανθρώπινη φυσις... "Ενα πλάσμα προικισμένο άπό τό Θεό με χίλια δυο ταλέν τα καί ψυχικά χαρίσματα, νά έχη μέσα στο αίμα του καί τον σπόρο του Σατανά!..» Ό Πκρέκο ωστόσο κάνει όλότελα διαφορετικές σκέψεις από τόν προπονητή του: «Τί νά συμβαίνη άραγε; Τί άσχημο αστείο νά είναι πά λι αυτό; "Ως τώρα μάς κυνη­ γό Οσον οι κακοποιοί καί δεν μπορούσαμε ούτε μιά μέρα ξέγνοιαστη νά περάσουμε χω ρίς νά προσέχουμε άκόμα καί τό κάθε μας βήμα μέσα στους κεντριικώτερους δρόμους τής

Γ-ΚΡΕΚΟ πόλεως... Τώρα άρχισαν νά μάς κυνηγάνε καί οι αστυνο­ μικοί πού ποώτα μάς προοπά τευαν;... "Ενταλμα συλλήψεως! "Ενταλμα συλλήψεως στ* όνομά μου! Γιατί τάχα; Κα­ κούργος είμαι; Σκότωσα κα­ νόναν χωρίς νά τό ξέοω ή μή­ πως είναι καίμμιά ηλίθια φάρ­ σα;*..» Αναγκάζεται ξαφνικά νά διοακόψη τις σκέψεις του κι’ αυτός όπως καί ό σενιόρ Άντζελίίλο. _ Τό α ύτακ ίνητ ο έχ ε ι στ αθή έξω από τό αστυνομικό μέγα­ ρο. — Κοπέβαί, λέει αυστηρά ό ένας από τούς δυο φρουρούς του στο * Ελληνόπουλο. Εκείνος αισθάνεται τό αί­ μα του νά τού ανέβα ί-νη στο κεφάλι από τόν τρόπο τού όρ γόνου τού νόμου, αλλά κάνει υπομονή. Προτιμάει νά μή μι λήση τώρα, αλλά νά πή όλα εκείνα πού νοιώθει νά φτάνουν ώς τις άκρες τώιν χειλιών του, τήν ώρα πού θά άποδειχτή τό δίκιο του καί δεν θά μπορούν νά τού πούν τίποτα δσα καί νά τούς πή εκείνος. ■,Γιατί ό Πκρέκο δεν έχει τήν παραμικρή άιμφί'βαλία ότι πραγματικά θά άποδειχθή τό δίκιο του καί αμέσως κιόλας. -έρει ότι δεν έχει κάνει τί­ ποτα κακό καί επομένως δεν μπορούν παρά νά τό καταλά βουν αμέσως και νά τού ζητή σουν συγγνώμηι άφήνοντάς τον πάλι ελεύθερο νά φυγή, 'Γιατί τό αθώο καί γεμάτο ευγενικά αισθήματα αυτό άγό

© ΗΡέϊί ΤΛΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ρι, δέν έχει βγή άκόμα παραέ ξω στον κόσμο. Δέν έχει ιδέα πόσες σατα­ νικές πλεκτάνες οι άνθρωποι ξέρουν νά εξυφαίνουν και νά στέλνουν και στην κρεμάλα α κόιμα ανθρώπους αθώους που δέν έχουν κάνει ποτέ τό πα­ ραμικρό κακό. Μέ περίεργες σκέψεις στο μυαλό του και γεμάτος συγκρατηιμένη οργή, φτάνει στο γραφείο του αρχηγού τής Α­ στυνομίας του Σάο Πάολο, πού τον περιμένει. -— Έσεΐς νά περιμένετε απ’ έξω!, λέει αυστηρά ό έ­ νας από τούς δυο συνοδούς του στον σενιόρ Άντζελίλο κι’ εκείνος αναγκάζεται Θέλον τας καί μή νά ύπακούση. Ό διοικητής, μόλις βλέπει τό 4 Ελλ η νόπουίλο, σηκ ώνέτα ι ορθος ικαί τά μάτια του καρ­ φώνονται πάνω στο πρόσωπο του παιδιού. Μοιάζουν σαν νά προσπα­ θούν νά τρυπήσουν τό κρανίο του καί νά μπουν βαθειά μέ­ σα στο μυαλό1 του, νά διαβά­ σουν δλες τις σκέψεις πού βρί σκσνται κρυμμένες εκεί μέσα. -— Γκρέκο, μουρμουρίζει στο τέλος μη μπορώντας νά άνακαλύψη ικαμμιά σκιά φό­ βου μέσα ατά γαλάζια μάτια τού άγορ.οΰ. Γκρέκο, θά ξε­ ρής ασφαλώς γιατί σ’ έφεραν έδώ, έτσι δέν είναι; — Ακριβώς αυτό είναι πού δέν ξέρω, αποκρίνεται θαρρε­ τά τό αγόρι καί μέ κάποιον τόνο θυμού μάλιστα στή φω­ νή του. Καί άπαιτώ νά μοΰ

τό πήτε άμέσως εσείς, γιατί

£ δέν μού άρεσε καθόλου ό τρό πας πού μέ πήραν αΐ άνθρω­ ποί σας ανάμεσα από τούςσυντρόφους μου, σαν νά ή­ μουν κανένας κοινός κακοποι­ ός ! Τό πρόσωπο τού διοικητού τής αστυνομίας κοκκινίζει μέ­ σα σέ μιά στιγμή καί τά μά­ τια του πετούν αστραπές. — Άσφαλώςδέν είσαι κα­ κοποιός κοινός, Γκρέκο!, φω­ νάζει· ώργισμένος. Είσαι κάτι παραπάνω! Γιατί έσύ είσαι διασηιμότης! Καί ένας άνθρω πος διάσημος, πού όλος ό κό σμος έχει τ’ όνομά του στα χείλη^ του, άν γίνη, κλέφτης, δέν είναι ένας κλέφτης σάν ό­ λους τούς άλλους! Αυτό δέν θές νά πής; Ό Κώστας Γεωργίου — δ πως είναι τό πραγματικό ό­ νομα τού Γκρέκο — τινάζεται σάν νά τού έδωσαν καμτσικιά στο πρόσωπο. — Είστε τρελλός!, μουγγρίζιεκ σάν θυμωμένο λιοντάρ·. "Αν δέν ήμουν αιχμάλωτός σας αυτή τή στιγμή έδώ μέ­ σα καί άν δέν ήξερα πολύ κα­ λά ότι κάνοντας κάτι τέτοιο θά μπώ φυλακή καί θά ζηριώ σω την ομάδα μου, δέν θά σε­ βόμουν ούτε τά χρόνια σας καί θά σάς σκαμπίλιζα! Ό διοικητής τής αστυνομί­ ας τον κυττάζει για μιά στι­ γμή αναποφάσιστος. "Έχει δή πάρα ^ πολλούς κλέφτες σι ή μακρυά σταδιο­ δρομία του. Τού έχουν φέρει πολλούς πού προσπαθούν μέ τήν έπίδειξι θράσους νά «θο­ λώσουν τά νερό» καί νά πα«-

ραστήσουν τους άθώόυς. Δέν είναι λοιπόν τό «θρά­ σος» του Γκρέκο πού τον κάνει νά διστάζη. Έκεΐνο πού τον κάνει νά αισθάνεται σαν νά είναι τά χέρια του δεμένα .μπροστά σ’ αυτό τό αγόρι, είναι τά (μεγάλα, γαλάζια, γε μάτα ειλικρίνεια μάτια του. Αλλάζει ξαφνικά τρόπο και κυττάζει τό 1 Ελληνόπου­ λο ,μέ περισσότερη καλωσύνη. — Γκρέκο,^ μουρμουρίζει, ξέρεις ποιος εΐιμ3 εγώ; — Έξω από την πό|ρτα σας μια έπι γραφή έλεγε πως εΐσθε ό διοικητής τής αστυνο­ μίας !, αποκρίνεται ξερά. — Γιά σένα είμαι και κάτι παραπάνω Γ, λέει αυστηρά ο διοικητής. Τουλάχιστον πρέ­ πει νά είμαι κάτι παραπάνω! Είμαι ό άνθρωπος πού έβαλε τον Ν'ίνο Ζανίνο νά σάς προ-

— Γκρέκο, μουρμουρίζει, θά |έρης^ άσφαλώς γιατί σ’ &$ερ&

— Τά γνωρίζεις αύτά, έτσι δεν εΐναι, Γκρέκο ;

σέχη συνεχώς για νά μήν πέ­ σετε θάματα των παλιανθρώ­ πων πού σάς τριγυρίζουν, ε­ σύ καί ό Ινδιάνος σύντροφός σου Τιάρα Λαμάτα... Καί ό­ πως ώυολόγηοες καί μόνος σου οπούς δημοσιογράφους πριν λίγες μέρες, άν δεν ήταν ό Ζανίνο, δεν θά βρισκόσουν αυτή τή στ ιγμή ^ στή ζωή! Καθώς καταλαβαίνεις, δεν έ­ χω εναντίον σου τίποτα! "Αν όμως κάτι επιθυμώ είναι νάσε προστατεύσω από όποιονδήποτε κίνδυνο... Αέν μπορώ όμως καί νά μήν έφαρμόσω τον νόμο!.... Ό Γκιρέκο τον κυττάζει' μές σνά μάτια γιά μερικές, στιγμές καί ύστερα χαμηλώ­ νει τό βλέμμα. — Έχετε δίκιο!, λέει ά­ τλα» Νά ,μέ συγχωρήτε γιά: τόν τρόπο πού σας μίλησα.

0 ΗΡύΙ ΤΛΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Είχα έκνευριστή τρομερά μ5 αυτή την Ιστορία... ’Ίσως μέ καταλαβαίνετε... Δεν είναι καί λίγο νά σέ παίρνουν άξα φνα σάν κακούργο Ανάμεσα στους φίλους σου καί νά σέ τραβάνε γ;ά την αστυνομία, χωρίς νάχης κάνει τίποτα.... — Γκρέκο, άν θές νά κάνω δ,τι μπρρώ γιά νά σέ βοηθή­ σω, πρέπει νά μου πής ολο­ κάθαρη την αλήθεια ... — Την αλήθεια λέω, κύ­ ριε ! Μέ μιά απότομη κίνησι σάν νά θ&λη. νά δώση τέλος σ’ αυτή τή συζήτησι ό άστυνομικός ανοίγει τό συρτάρι του γραφείου του καί βγάζει από μέσα ένα τυλιγμένο πα­ νί. Τό ξετυλίγει επάνω οπό γραφείο καί μπροστά στά έκ­ πληκτα μάτια τού Ελληνό­ πουλου φεγγοβολάνε ένα σω-

4Ακολουθεί τον άστυφυλακα...

Τρ τηλεγραφήματα τής "Αμπυ, λένε πώς ό Γκρέκο είναι πάντα φυλακισμένος.

ρό πολύτιμες πέτρες! — Τά γνωρίζεις αυτά, έτσι δεν είναι, Γκρέκο; ^ — Ασφαλώς όχι, κύριε! ;$| — Αναγνωρίζεις τουλάχι- $ στον τό πανί μέ τό οποίο εί­ ναι τυλιγμένα; — Καί βέβαια, κύριε! Εί­ ναι ένα από τά μαντήλια μου! Ό διευθυντής τής αστυνο­ μίας τον κυττάζει γιά μιά στι γμή μέ έκπληξι. Περίμενε νά τού έδινε κΓ αυτή τή φορά αρνητική άπάντη,σι. ^— Καί πώς τό έξηγεΐς ε­ σύ, λέει στο τέλος μέ συγκρα τηιμένη φωνή, νά είναι τυλιγμέ να αυτά τά ξένα κοσμήματα * μέ το δικό σου τό μαντήλι; — Αέν μπορώ νά τό έξηγή σω, κύριε! Πώς βρέθηκε τό

μοοντήλι μου στο γραφείο σας; ^ ; Ό αστυνομικός κάνει μια ώργισιμέντ^ κίνησε Τά μάτια του αστράφτουν. — Θά μου ττής τώρα πώς σου έκλεψα τά μαντήλι!, μουρ μαυρίζει καί είναι φανερό ότι καταβάλλει μεγάλη προσπά­ θεια γιά νά κστοοφειρνη νά συγικραττηΐθή. — Κύριε, δεν άστειεύόμαΐι!, αποκρίνεται το άγόρκ Αναγνώριζα} τά όσα έχετε κά νει γιά μένα ώς σήμερα, άλλα δεν επιτρέπω. σε κανέναν νά μέ προσβάλη! ’Άν είρωνεύεστε, (μπορώ κι5 εγώ νά ειρω­ νευτώ καί σάς πληροφορώ πώς στην πατρίδα μου έχομε περισσότερό πνεύμα από σάς τούς Β ραζ ιλι όνους! Τό πρόσωπο τού διοικητού τής άστυνομίάς γίνεται μονό μιας κάτωχρο. — "Ακούσε!, λέει στεγνά. Ή κατάστασις έχει έτσι: Χτες τό βράδυ, αλη: ή ομάδα σου καί φυσ.κά καί συ μαζί, βρισκόσαστε στο ξενοδοχείο «Ρί,ο» στη Βίλλα Μαριάννα... Έκεΐ στο ίδιο ξενοδοχείο βρί σκονταν καί ένα ζευγάρι... Έ νας κύριος καί^μιά κυρίά,... Αυτή ή κυρία είχε ένα κουτί γεμάτο ιμ'πιζού, γιατί —■ ό­ πως ξέχασα νά σου αναφέρω — πρόκειται γιά ζευγάρι μέ πάρα πολλά λεφτά... Λοιπόν ή κυρία αυτή έχασε τά μπ ζού τηρ χτες τή νύ;χτα καί τό ανακάλυψε σήμερα τό πρωί άργά, την ώρα που ξύπνησε;. Δηιλαΐδ-ή άνοιξε τή μπιζουτιέ-

ρα της καί τή βρήκε εντελώς άδεια... Ό. Πκρέκο ακούει με τά μά τια, διάπλατα ανοιγμένα. "Εχει άρχίάει- νά κατταλαβαίνή κάπως, πού πρόκειται νά κατοίλήξη ό αστυνομικός διευθυντής. Δεν θέλει καί μεγάλη φιλο­ σοφία άλλωστε στη θέσι πού βρίσκεται. — "Οπως είναι φυσικό, συ νεχίζει ο αστυνόμος, ή κυρία πού σου λέω μαζί μέ τον άν­ τρα της, ήρθαν στο άστυνομι κό μέγαρο καί μου κατήγγει­ λαν την κλοπή... Μου είπαν πώς στο ίδιο ξενοδοχείο μ5 αυτούς έμενε καί μια ποδο­ σφαιρική ομάδα — ή Τόρεντ —■ καί πώς υποπτεύονταν ό­ τι κάποιος από τούς παίκτες της είναι πολύ π θανόν νά ή­ ταν ό δράστης τής κλοπής... Δ ι αιμαρτυρήθηκοο στην αρχή — _ γιοιτί θεωιρώ περιττό νά σου αναφέρω ότι είμαι κι" ε­ γώ φανατικός οπαδός τής ο­ μάδας σας καί σ5 έχω χειρο­ κροτήσει κιόλας πολλές φο­ ρές ατό γήπεδο — άλλα ανα­ γκάστηκα! νά στείλω ανθρώ­ πους μου νά κάνουν μιά έρευ­ να σέ ολα τά μέρη; πού θά μπορούσαν οί παίκτες τής Τό ρεντ —- κάποιος απ’ όλους—■ νά είχαν κρύψει τά κλοπιμαία άν ό κλέφτης βρισκόταν ανά­ μεσα τους... Καί νά πού ξα­ φνικά μου έφεραν αυτό τό δι­ πλωμένο μαντήλι μέ τά κοσμή μ στα μέσα καί μου ανήγγει­ λαν ότι τά βρήκαν μέσα ατό ντουλάπι του περιβόητου Πκρέκο, στά Αποδυτήρια τής

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

9

έναν καινούργιο ίικανόν άριστε Τόιρεντ, στο γήπεδο της Μπό ρο ντεμιΠ κα! Τί θά έκανες έσύ στη ΒέΌ Γκρέκο χωρίς νά τό Βέ­ σι μου ύστερα άτΓ αυτό; λη νοιώθει ίμια κρύα άνατριχί — Αυτό πού κάνατε κΓ ε­ λα νά κατοβαίνηι άπό τη ραχο σείς, κύριε! κοκικαλιά του. Τώρα «μόλις αρ­ >ζμ!..., μουρμουρίζει ό χίζει νά αντιλαμβάνεται πόσο αστυνόμος κυττάζοντας χωρίς σοβαρή είναι ή Βέσις του και νά τό θέλη μέ θαυμασμό τό πώς δεν είναι καθόλου απα­ ξανθό αγόρι πού στέκει μπρο ραίτητο νά είναι άληιθινός στα του. Μήπως αύτό σημαί­ κλέφτης γιά νά ,μπη στη φυ­ νει πώς ομολογείς τήν ένοχή λακή!.... σου, νεαρέ μου; Ό άστυνόΐμος πιέζει ένα —— "Όχι, κύριε! Θά μπο­ κουμπί πού βρίσκεται απάνω ρούσα νά σάς πώ όμως, ότι στο γραφείο· του. έκτος άπτ* αυτό πού κάνατε 'Ένα αστυφύλακας κάνει ήδη καί πού θά τό έκανα κι5 εγώ, άν ήμουν στή θέσι σας, την έιμφάνισί του. — Γκρέκο, λέει ό διο'ίικητής θά έκανα καί κάτι άλλο παρα θά πας στο κρατητήριο. Νά κάτω.... ^ — Σάν τί; είσαι όμως βέβαιος ότι όπως σου ύπασχέθηκα, θά κάνω τό — Θά εξέταζα νά μάθω π παν γιά νά έξακριβώίσω άν 6 λογής είναι αυτό τό περίφημο ζευγάρι μέ τά πολλά λεφτά ! πάρχη κανένας «λάκκος στη Πολλές φορές προσπάθησαν φάβα»... θά βάλω τό καλύτε­ νά μάς βγάλουν άπό τή μέση ρό μου λαγωνικό νά ένδ ιαφερέμενα, καί τον Σιού! Πολλές, „ θή γι’ αυτήν την ύπόθεσι: αλλά καμμιά δέν τό κατάφε-* Τον Νίνο Ζανίνο! "Αν ύπάρραν. Καί επειδή εκείνοι δυ-^ χη κάτι θά τό βρή! σκολεύονταν, σικέφθηκαν νάί Ό Γκρέκο τώρα είναι πού βάλουν τήν αστυνομία νά τούς! νοιώθε-, πώς είναι όριστικά χα κάνη τή δούλε ά τους! μένος..... — Πκιρέκο μουρμουρίζει ό] "Έχει καταλάβει από καιάστυνομος, είμαι ύποχρεωμέ-| |ρό σέ ποιο βαθμό ήλιθιότη,νος νά σέ κρατήσω! Μά σου1 ^ τος φθάνει ό Ζανίνο καί έχει υπόσχομαι νά κάνω ό,τι μπο- ξ καταλάβει καί πώς από διάφο ρω γιά νά βρής τό δίκιο σου. ϊ ρες συμπτώσεις ό διοικητής — άν έχης! * , του τον νομίζει γιά άποκάλυ— Κύριε ή ομάδα μου μέ' ,,.ψι άστυνομικου δαιμόνιου, χρειάζεται σέ λίγες μέρες· ,,ί Δεν ,μπορεί όμως νά τό πή γιά τό δεύτερο παιγνίδι του αυτή τή στιγμή στον άστυνότουρνουά... ?μο αύτό τό πράγμα. "Αν του -— "Αν είσαι αθώος θά ρπο τλ'έξηγήση πώς ό Ζανίνο είναι ρέσης νά πρσσφέρης τις ύττη-Π-^ηλίθιος, θά κάνη κακό στον ρεσίες σου... Διαφορετικά ήάνθρωπο πού, όπως καί νάχη Τόρεντ θά πρέπει νά ψάξη γιά τό πράγμα, .μιά φορά του χρω

10 στάει τή ζωή του.... Απελπισμένος λοιπόν ση­ κώνει τούς ώμους καί άκολου θεΐ τον αστυφύλακα πού περί μένει για νά τον όδηιγήση στο κελλί τής φυλακής του. Χιλιάδες σκέψεις στριφογυ­ ρίζουν στο μυαλό του άλλα καιμμιά δεν έχει την άπάντησί της. Είναι βέβαιος δτι αυτό τό περίεργο ζεύγος πού του άνέφερε ό Αστυνόμος, του έχει στήσει αυτή την παγίδα επί­ τηδες ικαί με σκοπό νά τον κα ταστρέψη... Ποιοι νά είναι ό­ μως άραγε; Μόνοι τους ενερ­ γούν ή κάποιος τούς έχει βάλ­ λει καί ποιος είναι αυτός; Ό σενιόρ ^ Άντζελίλο ή ό φίλος του Τζέντο ·μέ την άδερ φή του καί ό Σιού θά έρθουν ασφαλώς νά τον δουν καί νά

ΓΚΡΕΚΟ

Ό Πκρέκο πετάγεται μπρος α­ πό τον Χερέρα καί του κλέβει τή μπάλλα.

του φέρουν καί έναν δίκη γόο ο γιά νά τον υπεράσπιση. Τό­ τε θά τά κσυβεντιάση; όλ’ αυ­ τά καί θά προσπαθήσουν νά βρουν μιά λύσι... Γιατί αν κα θήση νά περιμενη από τον Νί νο Ζανίνο... ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ

Α ΠΑΡΑΚΑΤΩ γεγονό τα είχαν γίνει ήδη, ^λίγη ώρα πριν από την έναρξι του μεγάλου ποδοσφαιρι­ κού άγώνος μεταξύ τής Τόρεντ καί τής πρωταθλητρίας τής Χιλής, Σ αντιάγκο καί φυ σικα, πριν από τή σύλληψι ταυ Γκρέκο. Οί ομάδες άφου ετοιμάστη­ καν στ’ αποδυτήρια, είχαν 6γή έξω στο καταπράσινο τερ

Τ

-—'Ο περίφημος Πκρέκο θά βρή τον μάστορή του σήμερα!, λενε μεταξύ τους.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ραίν του γηπέδου της Μπάκα καταχειροκροτούμενες οςττό τά πλήθη τού ένθουσιώντος λαού. Τά αποδυτήρια έμειναν εν­ τελώς έρημα. "Ως και οί φύ­ λακες ακόμα ανέβηκαν νά πα ,ρακολουθήσουν τό κρίσιμο ματς μέ την ξένη, πρωταθλήτρ ια. παφνικά ή πόρτα τών λου­ τρών άνο ξε και κάποιος άν­ θρωπος, πού είχε μπή εκεΐ μέσα από νωρίτερα, βγήκε στα νύχια τών ποδιών του και παροπήρησε ολόγυρα για νά βεβαιωθή δτι δεν υπήρχε κα­ νείς νά τον δή. Ό διάδρομος ήταν καπασκότεινος. Τά αποδυτήρια είναι υπό­ γεια καί όποιαδήποτε ώρα τής μέρας υπάρχει σκοτάδι άν δεν άνάψη τό ηλεκτρικό φώς.

'Ο Μαραγκό μέ έγκαιρη έξοδο προλαβαίνει καί αγκαλιάζει τη μπάλλα.

»

Π

Την ττέτάει μέ τό χέρι στον σέν­ τερ μπάκ Τιάμ.

Καθώς όλοι είχαν φύγει τώρα καί είχαν έγκαταλείψει τά αποδυτήρια, είχαν σβήσει καί τά φώτα. Τότε ό αλλόκοτος άνθρω­ πος προχώρησε πάντα στις ■μύτες τών ποδιών του προς τό μέρος έκεΐνο του διαδρό­ μου πού βρίσκονταν τ’ άποδυ τήρια τής πρώτης ομάδας τής Τόρεντ. "Έβγαλε από την τσέπη του ένα κλεφτοφάναρο καί τό άναψε, ψάχνοντας στίς πόρ­ τες για νά δή γραρμένο σε ,μιά άπ5 αυτές έκεΐνο που γύ­ ρευε. Μέ τό άναμιμα τού φαναρι­ ού του, φάνηκε πώς ό άνθρω­ πος εκείνος είχε σκεπασμένο τό πρόίσωπό του μ' ένα άσπρο μ αντήλ ι!.... Σάν ^φάντασμα αθόρυβα προχωρούσε μέσα στον σκο­ τεινό διάδρομο, άνάβοντάς τό

ΓΚΡΒΚΟ ψοη/άρι του κάθε φορά ττού έφτανε σε μιά καινούργια πόρ τα. Τέλος σταμάτησε οριστικά μπροστά σ’ εκείνη πού έγρα­ ψε μιέ κεφαλαία γράμματα: «ΤΟΡΕΝΤ — ΑΠΟΛΥΤΗ Ρ IΑ Α' ΟΜΑΣ» Έβαλε τό κλεφτοφάναρο στην τσέπη καί ετοιμάστηκε νά άνοιξη· γιά νά μπή ,δταν ό διάδρομος πλημμύρισε μονο μιας στο φως! χ Ταυτάχρονα είδε έναν νεα­ ρό με χοντρά μυωπικά γυαλιά νάρχεται χοροπηδώντας προς τό μέρος του. "Εκανε ^ μια γοργή κίνησι ενώ τά μάτια του πετούσαν σπίθες και τό χέρι του χώθη­ κε στην τσέπη του. Ό Νίνο Ζανίνο· όμως — γνατι αυτός ^ήταν ό νεαρός π ου προ χώρ ο υσε κ ατ απ άνω του — τού χαμογέλασε τό­ σο ήίλίθια, πού μονομιάς ό πα ράξενος εκείνος άνθρωπος κα τάλαβε πώς δεν έπρεπε νά ψο βάται και ησύχασε κάπως. Ό Ζανίνο στάθηκε μπρος του και τον παρατήρησε με τό στόμα ανοιχτό. — Καλέ, του λέει. Καινούρ για μόδα; Φερετζές γιά τ’ άγόρια;^ -— "Οχι, αποκρίνεται ό άλ λος με βαθειά φωνή. Είμαι κρ σωμένος... συναχωμένος... Καί ^γιά νά^ μην πετάω τά... μικρόβια πάνω στον κόσμο όταν φτερνίζομαι, γι’ αυτό έ­ χω βάλει τό μαντήλι έτσι μπροστά μου! Ό Ζανίνο ξεράθηκε στο γέ λ ιο.

— Είσαι χαζούλης μέ πα­ τέντα με τό συμπάθεια βεβαί­ ως!, του φώναξε. Καλέ αφού είσαι ολομόναχος εδώ μέσα! Ποιόν φοβήθηκες μην κολλήσης συνάχι; Χριστέ μου, σγαθωσύνη! Αλλά εμένα νά μέ συγχωρής τώρα! Είμαι αστυ­ νομικός - κορυφή καί κυττάζω μήπως έχουν στήσει τίποτε ωρολογιακές βόμβες υδρογό­ νου γά νά ξεκάνουν τον Γκρέ κο καί τον Σ ιού! Είδες καμμιά εσύ από κεΐ που έρχεσαι; — Καμμίο!, άποκρίθηκε ό άγνωστος. — ’Ά, τόσο τό καλύτερο γιά νά μήν ψάχνω, επειδή αρ­ χίζει καί τό παιχνίδι! Πηγαί νω... Καί... ποΰσαι! Βγάλε αυτό τον φερετζέ! Δέν υπάρ­ χει κανείς στ’ αποδυτήρια! Καί μ’ αυτά τά λόγια άρ­ παξε τό μαντήλι πριν ό άγνω στος προλάβη νά τον έμποδί ση, καί τον τράβηξε. Τό πρόσωπο τού παράξε­ νου ανθρώπου άποκσλύφθηκε. *Ηταν ένα μούτρο αντιπα­ θητικό μέ δυο μάτια πού πέταξαν μονομιάς αστραπές. Τό χέρι· του κινήθηκε καί πάλι προς τήν τσέπη του, αλλά ή ήλκθιότης τού Ζανίνο ήταν τό­ σο χτυπητή πού τον σταμά­ τησε άλλη μια φορά. — Γειά σου καί χαρά σου! τού φώναξε ό Ζανίνο μέ τρελλό κέφι. Καί πρόσεξε μήν κολλήσης συνάχι τά... κουνού πια! Πώ! Πώ! Ψώνσ μέ λο φίο! Καί μ’ αυτά τά τελευταία λόγια ό ανεκδιήγητος ντέτεκτιβ ανέβηκε τρέχοντας τις

ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ σκάλες και έτρεξε προς την πλευρά του γηπέδου πού ή­ ξερε πώς θά κόβονταν ή "Αμπυ με τον Σ ιού.... ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ ;

ΕΡΝΟΥΝ τέσσερις μέ­ ρες στις όποιες δεν έ­ χουν καταφέρει- να κά­ νουν τίποτα για να αποδεί­ ξουν την αθωότητα του Γκρέκο, πού βρίσκεται ακόμα στη φυλακή. Οι αγαπημένοι του σύντρο φοι, ή "Αμπυ, ό Τζέντο καί ό Σιού, ένουν ικετεύσει ένα σω ρό φορές τό παράξενο- ζευγάρ στο όποΐο ανήκουν τα δια­ μαντικά πού βρέθηκαν στο ντουλάπι του Ελληνόπουλου νά αποσύρουν τη μήνυσι πού έχουν κάνει γιά νά βγή ό Γκρέ κο από τη φυλακή καί νά μπο ρέση νά ποτίξη- μαζί τους. Έκεΐνοι όμως είναι άνένδο τοι στην άποψι δτι ένας κλέ­ φτης οποίος κι5 αν είναι, πρέ πε- πάντα νά τΐιμωρήται... ΚΓ ωστόσο ή ομάδα ανα­ γκάζεται τελικά νά ξεκινήση γιατί τό ταξίδ'ΐ από τό Σάο Πάολο ώς τό Μπουένος "Αύ­ ρες είναι μεγάλο καί κοπια­ στικό. Υποχρεωτικά οι παί­ κτες τής Τόρεντ πρέπει νά ξε­ κουραστούν καί δυο μέρες μπροστά από τό ,μάτς. "Έτσι μέ βαρειά καρδιά α­ ναγκάζονται νά έγκατ αλεί­ ψουν κάθε ελπίδα δτι σ’ αυτό τον αγώνα τουλάχιστον θά έ­ χουν καί τον Γκρόκο μαζί τους. Φεύγουν δλοι γιά τό Μπου

13 ένος "Αύρες, ·μέ τό άεροπλά νο τής γραμμής καί μόνο ή "Αμπυ .μένει- στο Σάο Πάολο γιά νά είναι κοντά στον αγα­ πημένο· της φίλο, μήπως χρει αστή τη βοήθεια της. "Οπου κΓ αν γυρίζουν μέ τά ύπερπολυτελή «πούλμαν» τά παιδιά τής Τόρεντ μέσα στο Μπουένος "Αύρες, κανείς τους δεν έχει κέφι καί κανείς δέν γελάει... "Οσο μάλιστα γιά τον α­ χώριστο σύντροφό του τον Σι ού, αυτός είναι γιά νάναι σέ κακό χάλι καί έχει κλείσει έρ μητ κά τό στόρα του καί δέν μπορεί κανείς νά τού αποσπά ση; ούτε μιά λέξι. Τά ιμάτια του είναι κατακάκκινα άπό τό κλάμα πού κάνει συνεχώς άπό τη λύσσα του περισσότερα πού είναι υ­ ποχρεωμένος νά βρίσκεται μακρυά άπό τον «άδερφό» του... Μοιραία ή μέρα του άγώνος φτάνει καί οϊ Αργεντινοί φίλαθλοι που δέν έχουν την πσραμ κρή αμφιβολία γιά τη νίκη, τής ένδοξης ομάδας τους αρχίζουν κιόλας νά κατηφορί ζουν προς τό γήπεδο·. Ό σ εν ιό ο Άντζελίλο, δέν έχει φυσικά άναγγείλει στον Τύπο δτι ό Γκρέκο βρίσκεται στη φυλακή τού Σάο Πάολο κατηγορούμενος γιά κλοπή. "Οταν τον ρωτούν γιά τον παίκτη αυτόν πού τ’ όνομά του έχει γίίνει θρύλος, λέει πώς προσωπικές του άσχολίες τον κράτησαν παραπάνω άπό τούς άλλους στο Σάο Πάολο καί πώς δέν άποκλξί^-

Ϊ4 τα( νά καταίφΟάσηι μέ τό αε­ ροπλάνο τής γραμιμής τό βρά δυ τού Σαββάτου ή ακόμα και την Κυριακή τό πρωΐ. Και στ5 αλήθεια έχει κι* αυτός — όπως όλοι — ατό βάθος τής καρδιάς ταυ την ελπίδα ότι ξαφνικά ή άθωότης ταυ Γκρέκα μπορεί ν* άποδει-χθή καί να τον δή να κατα φθάνη. μέ τό αεροπλάνο έστω την τελευταίοι στιγμή για νά ενίσχυση την αμάδα του. Τίποτα τέτοιο δεν γίνεται δυστυχώς. Και τα τηλεγραφήματα τής 'Άμτυ φθάνουν συνεχώς, πρωί - μεσημέρι και βράδυ, γι.ά νά αναγγείλουν πώς ό Αετός του Σάο Πάολο βρί­ σκεται φυλακισμένος μέσα σ’ ένα σιδηρόφρακτο κλουβί α­ πό τό όποιο δεν μπορεί νά πε τάξη μακ,ρυά για νά φτάση ε­ κεί πού ποθεί ή καρδιά του.

'Ο Ίνές περνάει διαδοχικά τον Ροομον 'κςχΐ τον Αάντο^.

ΓΚΡΕΚΟ Ή ώρα πού ή αμάδα ολό­ κληρη θά πάη στό τεράστιο γήπεδο του Μπουένος "Αύρες έρχεται κι5 αυτή. Τά πούλμαν μ ετ αφ έρ ουν την Τορ εντ. Τά παιδιά, πού άλλοτε τραγουδούσαν καί γλεντού­ σαν, όταν πήγαιναν για νά δώσουν έναν καινούργιο αγώ­ να, τώρα είναι κατσουφιασμέ­ να καί τό μυαλό τους πετάει μακρυά, σ5 εκείνον που λεί­ πει. Τέλος κατεβαίνουν στ5 άπο δυτή,ρια κι5 αρχίζουν ν’ αλλά­ ζουν. Ό σενιόρ· Άντζελίλο αφού ονομάζει τους έντεκα παίκτες πού πρέπει νά γδυθούν γιά νά αγωνιστούν σήμερα, παίρνει τά δελτία τους στό χέρι καί μέ σκυφτό κεφάλι πηγαίνει προς τό γραφείο τού διαιτη.τοΰ γιά νά γίνη ή καταχώρησις στό φύλλο τού άγώνος. Μέσα βρίσκεται καί ό Αρ­ χηγός τής «Χουριέλα» τής πρωτ αθλήτριας τής Αργεντι­ νής καί κυττάζει μέ περιέργε α τη σύνθεσι πού κρατάει στά χέρια του ό παλαιός διε­ θνής τής Βραζιλίας. — Χωρίς τον Γικρέικο θά παίξετε τελικά, σενιόρ Άντζε λίλο; ρωτάει καί ^τά μάτια του άστράφτουν από χαρά. — Πώς σάς πέρασε τέτοια ιδέα; ρωτάει μια εύθυμη, νεα νιική φωνή πίσω του. Ό άοχηγός τής ^Χουριέλα, γύριζε· καί μέ κατάπληξι πα ρατηρεΐ ένα ξανθός αγόρι μέ φλογερά μάτια πού στέκεται καί τον παρατηρεί κι5 αυτό. Εκείνος όμως πού κοντεύει

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ νά πάθη προογμαιτικά συγκο­ πή από τή χαρά ταυ βλέπον­ τας το αγόρι, είναι ό σενιόρ Άντζελίλο που μένει δυο δευ τερόλεπτα μέ το στόμα ανοι­ χτό και τα μάτια γαυρλωμένα προσπαθώντας νά βεβαιωθή πώς δεν ονειρεύεται. -— Πκρέκο!, φωνάζει μετά -τρέμοντας. * Ηρθες; — "Οπως βλέπετε, σενιόρ Άντζελίλο... — Καί... και είσαι καλά; ... Μ'πορεΐς νά παίξης; Άν με Θέλετε!... Γι’ αυτό ήρθα! Ό Άντζελίλο εχει σχεδόν τρελλαθή άπό τή χαρά του. Κάνει σάν μικρό παιδί. Έχει χάσει τά λόγια του. — Άν τον θέλω θά παίξη!, λέει ηλίθια στον διαιτη­ τή. Κανονικά δεν θάπρεπε νά τον Θέλω, γιατί αυτός δεν εί­ ναι ό Πκρέκο! Είναι τό φάντα σιμά του! Ό Πκρέκο βρίσκε­ ται πολύ μακρυά αυτή τή στι γθή!^ Αλλά εγώ έστω κι* αυ­ τό τό φάντασμα τό προτιμώ άπό όποιονδήποτε άλλον! Γνά τούτο, κάντε έδώ αυτή τήν αλλαγή: Στή θέσι του ιμέσα αριστερά, αντί του Άλβαρέζ γράψε Πκρέκο! "Έτσι μπρά­ βο! Τώρα ή ομάδα είναι σω­ στή !.... Γυρίζει χοροπηδώντας άπό τον ενθουσιασμό του σάν έφη­ βος και ξεφωνίζει: — “Όσο για σέίνα, νεαρέ μου, γιά πές μου τέλος πάν­ των πώς... Στέκεται σύξυλος και μουρ .μαυρίζει: Που δαίμονα είναι; Ά-

1§

5 Ο Μαραγκό κάνει πληκτική έκτίναξι κρούει.

μια και

κατα­ άπο-

έρας έγινε και χάθηικε; *Ή.... ΊΗ... ^ Τιρό μο ς ζωγ ραφ ίζετ α ι στο βλέμμα του. — *Ή μήπως καί ήταν στ' άλήθεια φάντασμα καί μου φάνηκε μόνο πώς τον είδα; Στή στιγμή όμως βλέπει τό κατσουφιασμένο πρόσωπο του άρχηγου τής Χουριέλα ■καί σκάει στά γέλια. — Δεν ήταν φάντασμα, έ; .μουρμουρίζει εύθυμα. Τό βλέ πω στά μάτια σου πώς ήταν άληίθινός! Καί τώρα, μποροΰ με νά λογαριαστούμε!... "Ο­ σο γιά τό πώς έγινε τό μαθαί νουμε άργότερα! Δεν χάλασε ό κόσμος!... Καί μ5 αυτά τά λόγια χύ­ νεται έξω καί τρέχει πρός τά αποδυτήρια τής Τορεντ.

16 ΤΙΤΑΝΙΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

ΑΝ λυσσασμένοι ουρλι­ άζουν ο ι εκατόν πενήντα χ ιλ ι άδες φ ίλ άθλο ι άπό τις εξέδρες, καθώς βλέπουν την θρυλική ομάδα τους, τή μεγάλη, Χουριέλα με τους έν­ τεκα λεβεντόκορμους παίκτες τηις να βγαίνουν στο καταπρά σ.νο χάλι του γηπέδου. ’Άν οι Βραζιλιάνοι είναι θερμόαιμο·! μια φορά ετούτοι εδώ είναι δέκα. Είναι ικανοί νά σκοτώσουν καί νά σκοτω­ θούν για την ομάδα τους έκεΐ επί τόπου, πάνω οπόν αγώ­ να! Οι πιο πολλοί απ’ τους θεατές κάποο όπλο έχουν α­ πάνω τους κΓ όσο για τους αστυνομικούς πού είναι για την τάξι, υπάρχει ένα όλόκλη ρο σύνταγμα απ’ αυτούς καί κρατούν δλοι στά χέρ;α τους οπλοπολυβόλα, ενώ στά κεφά λια τους φορούν κράνη! Οί "Αργεντινοί έχουν ακου­ στά γι.ά τον θρύλο ^ού Πκ,ρέκο καί καθώς τον είδαν λίγο πριν νά βγαίνη στο γήπεδο μαζί μ-έ την αμάδα, ενώ ψ θι> ριζόταν δτι δεν έχει έρθει γιά νά παί ξη, κάρφωσαν τά μάτια επάνω του μέ περιέργεια καί κάποιον αθέλητο θαυμασμό. Τον ξεχνούν όμως αμέσως μόλις ή ομάδα, τους βγαίνει στο γήπεδο μέσα σε πραγμα τιικό παραλήρημα ενθουσια­ σμού. Είναι κάτι τό απερίγραπτο οι εκδηλώσεις αυτών τών αν­ θρώπων. "Ετσι δπως ουρλιά­ ζουν καί χοροπηδούν δλοι μα­ ζί άπό τή χαρά τους, ολόκλη­

ΓΚΡΕΚΟ ρο τό όπεραντο στάδιο· θαρ­ ρείς πώς πηγαινοέρχεται σαν τρικυμισμένη, θάλασσα καί ή γη τραντάζεται σάν νά γίνε­ ται σεισμός! ^—- Ό ^περίφημος Γκρέκο θά βρή τον μάστορή του σή­ μερα!, λένε μεταξύ τους μέ πεποίθηισι καί τά μάτια τους λάμπουν. Ό θρύλος του θά σβύση>!... Καί δεν έχουν άδικο. Πολ­ λοί θρύλοι έχουν σβύσει μέσα στο γήπεδο τής Χουριέλα. Γιαιτί εκείνοι οί παίκτες πού σέ άλλες αμάδες καί σ’ άλλες χώρες θά μπορούσαν νά γί­ νουν Θρύλος, εδώ είναι ζήτη­ μα άν θάβοισκαν θέσι στήν πρώτη, όμάδσ τής Χουιριέλα. Ωστόσο ή σέντρα γίνεται. Τό παιχνίδι αρχίζει μέ επιτι­ θεμένους τους γηπεδούχους πού έχουν καί τή μπάλλα ε­ πειδή ή Τόρεντ διάλεξε τέρμα. Ό φημισμένος σέντερ φόο Ίμπάνιεθ πετάει κατ’ ευθεί­ αν σέντρα στον έξω αριστερά Ντιέγκο κΓ εκείνος κόβει δια γωνία (μπροστά προς τον επερχόμενο μέσα δεξιά Χερέρα, πού μαζί μέ τον -Ίμπάνι­ εθ είναι οι δυο τρομεροότεροι παίκτες στήν έπίιθεσι τής 6μάδος τους. Ό Χερέρα δμως αυτή τή φορά δέν προλαβαίνει νά π:ά ση τή μπάλλα στά πόδια του. Ό Γκρέκο ξεπετάγεται μπροστά του καί τού τήν κλέ βει μέ τόση καταπληκτική γρηγοράδα που ό Χερέρα δέν προλαβαίνει ούτε νά κινηθή. Ό Αετός τού Σάο Πάολρ

Ο ΗΡύΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ όμως δεν κατεβαίνει πολύ [μπροστά. Μόλις περνάει τον Χερέρα δίνει αμέσως τη μπάλ λα στον Τζέντο. Εκείνος μέ γυριστό βολέ την ανοίγει στον έξω δεξιά Γκομέζ. Ό Πκομέζ επιχειρεί σέντρα άλλ ά άπο τ υγχάνε ι. Ή ιμπαλλιά του είναι στρα βή καί αντί νά πάη σέ παί­ κτη τής. Τόρεντ πηγαίνει βαθειά προς το τέρμα καί την αγκαλιάζει μέ έγκαιρη, έξοδο ό Μαραγκό, τερματοφύλακας τής Χουρ-έλα. Ό Μαράγκο πετάει τη μπάλλα ,μέ τό χέρι στον σέν­ τερ μπάκ Τιάμ κι* εκείνος την προωθεί στον δεξιό μέσο, Ί~ νές. Αυτός ό τελευταίος πού εί­ ναι ό κορυφαίος παίκτης στη γραμμή των χάφ, ρίχνεται μέ αστραπιαία ταχύτητα προς τό τέρμα τής Τόρεντ. Καί (μόνο πού τον βλέ­ πουν νά τρέχη; έτσι οι φίλα­ θλοι καί νά περνάη διαδοχι­ κά τον Ραμον καί τόν Λάν~ τος, ενθουσιάζονται κι3 άρχί ζουν νά ουρλιάζουν σάν λυσ­ σασμένοι καί νά χτυπάνε τά 'πό,δ ι α τους δηι μ, ουργ ώντ ας Ιπραγματιικό πανδαιμόνιο, άικΐρ(ΐιβιώς γιά νά τρομοκρατή­ σουν τους ξένους παίκτες καί νά τους κάνουν νά χάσουν τά νερά τους καί νά ιμή μπορούν νά αποδώσουν τό παιχνίδι τους. Μά εκεΐ μπροστά στον Ίνές βρίσκεται πάλι ένας ξαν­ θός παίκτης μέ όλογάλανα 1 μ,άτια. Είναι ό Γκρέκο.

Τό δόντια του Ελληνόπου­ λου είναι παράξενα καί πει­ σματικά σφιγμένα. Στις κό­ ρες των ματιών του υπάρχει μιά έκφραισις τρομερή... Οι γροθιές του είναι συνε­ χώς σφιγμένες μέ μανία. θά έλεγε κανείς πώς ένας τρομερός θυμός τόν έχει κυρι­ εύσει ολόκληρο, έχει φουσκώ­ σει τό στήθος του σάν .φουρ­ τουνιασμένο κύμα καί κοντεύ­ ει. νά τόν τρελλάνη;... Μά ό Γκρέκο, άν σφίγγη 'τίς γροθιές του καί τά δόντια, είναι ακριβώς γιατί δεν θέλει νά άφήση νά έκδηλωθή αυτός ό θυμός του. “έρε( πώς άν ά­ φήση τά νεύρα του νά ξεσπά­ σουν τότε ασφαλώς θά χαλάση τό παιχνίδι του, γιατί ό παίκτης, γιά νά μπορή νά άποδώση σέ όλη του την τε­ λειότητα, είναι απαραίτητο νά είναι ήρεμος άλλα προ πάντων ψύχραιμος... Βλέπει τόν Ίνές πού γέρ­ νει τό κορμί του γιά νά τόν περάση απ’ αριστερά έτσι κα θώ ς τρέχε ι. 5 Αντ ι λ αμ β άνετ α ι ότι αυτός ό παίκτης έχει πε­ ρίπου τό βικό· του στύλ στο πέρασμα καί καταλαβαίνει τό κόλπο του. 3Αντί νά πηδήξη κι3 εκείνος στην κατεύθυνσι που γέρνει ό αντίπαλος γιά νά τού πάρη τη μπάλλα, αυτός κάνει ένα βήμα προς την αντίθετη με­ ριά ! Στο σημείο αυτό ό 3Ινές στέλνει τη μπάλλα μέ κατα­ πληκτική ακρίβεια καί είναι σάν νά στέλνη πάσσα στον ■Γκρέκο, πού απλώς έχει κατα

Τ8 λάβει το κόλπο και άντι νά γελαστή άττ’ αστό εκανε τό ίδιο τον Ίνές νά πέση στην παγίδα. Ό δεξιός χάφ τταρακολου­ θεί εμβρόντητος τό 'Ελληνό^πουλο πού κατεβαίνει ταχύ­ τατα ιμέ τή μπάλλα στα πό­ δια. ^ Τό φυσάει και δεν κρυώνει ακόμα πού έπαθε τέτοια γκά ψα. 5Αλλά ό 'Γίκρέκο μόλις φτά­ νει στη γραμμή τής σέντρας σταματάει πάλι σαν νά του έχουν απαγορεύσει νά προχω ρήση περισσότερο. Πετάει ιμιά περίίφηιμη. μπαλ λιά προς τό μέρος του Τζέν-

ΓΚΡΕΚΟ το. Έκεΐνος την κόβει μέ τέ1χνη κι5 αφήνοντας τή μπάλλα κακκαλωμένη στο χορτάρι τρέ χει μπροστά. Ό ’Αγκέλ, τό δεξιό μπάκ, πού έχει χυμήξει νά τον άνα'κόψη, τήν παθαίνει. Βλέπον­ τας τόνωνα ρίχνεται μπρος, νο ιμίζει πώς έχει φυσικά και τήν μπάλλα στά πόδια του. Λεν προλαβαίνει νά δή. -εγελ.έται·. Ή στρογγυλή θεά του ποδοσφαίρου έχει μείνει ακίνητη, κάτω· στο χορτάρι και ό Ραμόν πού τρέχει πίσω από τον Τζέντο, σουτάρει μέ τρομερή δύναμι. Γι' αυτόν είναι ακριβώς σάν ένα στηιμένο φάουλ, πάνω στή

*0 Μαραγκό γέρνει δεξιά και ή μπάλλα ξετινάζει σάν κεραυνός τά δίχτυα στή δεξιά γωνία.

Ο ΗΡΩΣ ΤΟΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Σαν Ανεμοστρόβιλος γυρίζει ό Γκρέκο. Άπ’ τα πόδια του φεύγει ένας κεραυνός.

γραμμή τής μεγάλης περιο­ χής καί χωρίς μάλιστα νά ύπάρχη> (μπροστά του για νά τον έμποδίζη, τό τείχος των ά μυνομενων παικτών πού γίνε­ ται συνήθως σ5 αυτές τις πε­ ριπτώσεις. Ή ιμπάλλα φεύγει σαν βο­ λίδα. 'Ένας τρομερός κρότος άκούγεται. Τά δοκάρια τής Χουρί'έλα τραντάζονται σάν νά τά χτύπησε κεραυνός. Ή μπάλλα τινάζεται ψηλά καί καθώς ξαναπέφτει ό Μαραγκό προλαβαίνει καί τη μπλοκάρει με ιμιά θεαματική έκτίνα-

ξι.

*Ένας ψίθυρος τρόμου δια­

περνάει τη λαοθάλασσα στις κερκίίδες. Οί καρδιές των φι­ λάθλων πού σταμάτησαν γιά μιά στιγμή παίρνουν πάλι μπρος καί ξαναρχίζουν νά δουλεύουν. Ωστόσο έχουν αρχίσει νά λογαριάζουν τώρα περισσότε ρο τούς αντιπάλους κΓ έχουν πάψει νά είναι υπεραισιόδο­ ξοι γιά τό αποτέλεσμα τού παιχνιδιού. Ό κρότος τής μπάλλας πά νω· στά δοκάρισ του τέρματός τους, καρφώθηικε μέσα τους σάν κάποια σφαίρα από άόρα το όπλο καί τούς έχει γεμίσει άμφ ιβολία.

Οί έξαλλες κραυγές τους κο

ΓΚΡΕΚΟ παίζουν κάπως. Ή αγωνία δέν τούς αφήνει να ξεφωνίζουν γιατί ξεχνιώντσι στις συιγκλο νιστικές φάσεις του τιτάνιου άιγώνος. Ό Μαράγκο κλωτσάει με δύναμι καί ή μπάλλα φτάνει .κατ’ ευθείαν στην περιοχή τής Τόιρεντ. Ό πανύψηλος σέντερ φορ τής Χουρτέλα Ίμπάνιεθ, πη­ δάει για κεφαλιά μαζί μέ τον Πκρέίκο, πού είναι τό λιγότε­ ρο ένα κεφάλι χαμηλότερος. ιΚι’ όμως μέ τό άλμα πού κάνουν οί δυο αυτοί παίκτες, τό κεφάλι τού Αετού τού Σάο 'Πάολο φτάνει μ.σό μέ­ τρο πιο ψηλά από κείνο τού Ίμπάνιεθ, ενώ ένας αθέλητος ψίθυρος θαυμασμού πού ξε­ φεύγει απ’ τούς θεατές, μοιά­ ζει μέ τον ήχο τού κύματος πού σκάει άφρισμένο πάνω στά βράχια. Ή κεφαλιά τού Γκρεκο εί­ ναι καλοζυγισμένη, καί ή μπάλλα πέφτε· στά πόδια τού Λάντος. Ό Λάντος τη στέλνει γρήγορα στον Σ ιού πού είναι λίγο πίσω του καί εντελώς ε­ λεύθερος. Ό Ινδιάνος πάει νά κλωτσήση αλλά μπερδεύεται αδέξια ιμέ τη μπάλλα καί γλυ στρώντας σωριάζεται· κάτω. Σάν γεράκι χυιμάει αμέσως επάνω του ό Ίμπάνιεθ πού άν τ.λαμβάνεται μονομιάς την ευκαιρία. 'Κλέβει τή μπάλλα από τό κουβάρι τού Σ ιού καί χύνε­ ται προς τό ανυπεράσπιστο τέρμα. ^ Μοοζΐ μ’ αυτόν όμως καί ό Πκρέκο έχει καταλάβει από

την πρώτη, στιγμή τον κίνδυ­ νο καί ρίίχνεται ορμητικά κα­ ταπάνω του νά τού κλείση τό δρόμο. Στά δύο βήματα τού Ί μπά νιεθ ό ’Αετός τού Σάο Πάολο έχε, κάνει τέσσερα καί τον πλησιάζει έπιικίνδυνα. "Από τον κρότο καί μόνο τών βημάτων του που ακούει ό σέντερ φόρ τής Χουιριέλα καταλαβαίνει πώς δέν θά μπο ρέση νά ξεφύγη από τον κατα πληκτικά ταχύ αντίπαλό του. Βρίσκεται πάνω στη γρσμ ,μή τής μεγάλης περιοχής. Κα νεΐς δέν υπάρχει πλάϊ του α­ πό τούς συμπαίκτες του για νά δόση σέντρα. Χάνει λο.πόν ένα σούτ άλ­ λα απ’ τή βιασύνη του νά μην τον προλάβη ό Γκρόκο, δέν είναι πολύ κ αλο-σημαδεμένο. Ή μπάλλα φεύγει σφυρί­ ζοντας από τό τρομερό του πόδι καί γλείφοντας τό αρι­ στερό οριζόντιο δοκάρι τού Αορέντσο, περνάει σύρριζα ά ουτ. "Εΐνα πελώριο «άχ ! » άπογοητευσεως ξεσηκώνεται στις κερκίδες. Ουρλιαχτά καινούργια υ­ πέρ τής Χουιριέλα φτάνουν ώς τον ουρανό. Οι φανατισμένοι φίλαθλοι άναθαρρεύουν. Είναι αισιόδοξοι πώς αυτό τό πρώ­ το σούτ θά έχη καί συνέχεια από πολλά άλλα καί μέ κα­ λύτερη, τύχη. Ωστόσο ό Πκρέκο παρατη­ ρεί τον Σ:ού σάν νά ξυπνάη μόλις εκείνη τή στιγμή από κάποιο όνειρο. Τάση ώρα δέν έχει σκεφθή

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ καθόλου πώς ό Ινδιάνος «κά­ τι» χρειάζεται για να γίνη ό ανυπέρβλητος βράχος της άμυνης καί πώς άν δεν γίνη πρώτα τό κάτι· αυτό., είναι κίν δυνος θάνατος γ ά το τέρμα τους, ιμιέ τις ασταθείς του α­ ποκρούσεις. .. Ζυγώνει λοιπόν κοντά του την ώρα πού ό αγαπημένος του φίλος -με την ψυχή ατό στόμα: σηκώνεται άπο τό χο-ρ τάρι, οπού έχει ιμείνει άκίνη,τος δλη, αυτή τήν ώρα για να παρακολούθηση ποιο θά ήταν τό αποτέλεσμα του λάθους. Ένας στεναγμός άνακουφί σεως βγαίνε·, από τό στήθος του βλέποντας πώς ή (μπάλλα πέρασε άπο τήν έξω μεριά του δοκαριού... Στο ιμεταξύ ό Λορέντσο έ­ χει στήσει τή μπάλλα στήν αριστερή γωνία τής -μικρής περιοχής. Ό Σάντι σουτάρει ισχυρά. Ή μπάλλα. διαγράφει ένα πελώριο τόξο ικαί περνώντας τή γραμμή τής σέντρας κστευθυνετα· σ’ ένα σημείο πού βρίσκονται ό Όζον τής Τόρεντ ,μέ τον Τιάμ, τό σέντερ μπάκ τής Χουριέλα.. Πολύ ψηλότερος αυτός ό δεύτερος καί «σπεσιαλίστας» στις κεφαλιές, αποκρούει με ευκολία. Ό Ρ σιμόν καί ό Ντιέγκο μονομαχούν στο σημείο πού πήγαίνει ή μπάλλα. Ταχύτε­ ρος καί περισσότερο ευέλι­ κτος ό έξω αριστερά τής Αρ­ γεντινής ομάδας, εΐνα' ό νίκη τής τής μονομαχίάς. Με τή μπάλλα στα πόδια τρυ ρίχνε­

21 ται προς τήν άντίπαλη, περιοχή^ παράλληλα μέ τή γραμμή τού άράουτ. ■Καθώς ό Λάντος χύνεται νά τού φράξη, τον δρόμο, πασ σάρει. στον Ίμπάνιεθ κι* ε­ κείνος τού τήν πετάει πάλι μπροστά, έξονδετερώνοντ ας έτσι τήν άντίστασι τού Λάν­ τος, πού βρίσκεται υπερφα­ λαγγισμένος. Ό Ντιέγκο βλέπει τον δρό­ μο ανοιχτό καί σαν άστοαττή κατεβαίνει ώς τή^ γραμμή τού κόρνερ. Άπο κεΐ στέλνει τα­ χύτητα μια υπέροχη σέντρα. Στο μέρος όμως πού πάει ή ιμπάλλα δεν βρίσκονται παΐ κτες τής Χουριέλα, παρά μό­ νο· ό Γικρέκο καί ό Σιού. Ό Ινδιάνος πηδάει γιά κε φαλιά καί ό Γικρέκο πηδάει κι5 αυτός άπο πίσω· του. Δεν ενδιαφέρει όμως καθό­ λου ή ιμπάλλα τον Αετό τού Σάο Π-άολο. Εκείνος αντί νά χτυπήση αυτή, δίνει κεφαλιά στο πίσω μέρος τού κεφαλιού του Σ ιού. Μιά άγρια κραυγή τό^τε βγαίνει από τό λαρύγγι του ’Ίντσου Νά καί τά μ όπια του γίνονται μονομιάς κόκκινα καί πετουν αστραπές μίσους... ΑΥΤΟΣ Ο ΖΑΝΙΝΟ !...

ΠΩΣ ρμως ^βρέθηκε ό θρυλικός ιΓκρέκο τήν τε­ λευταία στιγμή ατό γήπεδο τού Μπουένος Αύρες χωρίς καθείς νά τον περιμένη πια καί ένώ ώς τήν ύστατη ώ­ ρα ή "Λμττν τηλέγραφοί}^

22 πώς 'βρισκόταν ακόμα στη φυ λακή; 'Γ ιά νά τό μάθη αυτό ό α­ ναγνώστης είναι απαραίτητο να γυρίσουμε για λίγο στο γραφείο του 5 αικητού τής ό* στυνοιμίΐας του Σ άο ίΊάολο. Την (Κυριακή τό πρωί, δη­ λαδή τήν ίδια μέρα πού θα: γινόταν ό άγώνας μεταξύ Τό ρεντ και Χουριέλα, ό διοικη­ τής καθόταν ιμελαγχολικός και σκεπτόταν τον ;Γκρέκο πού αύ τή τή στιγμή θά κινδύνευε νά πεθάνη από τήν απελπισία του (μέσα στο κελλί του, βλέ ποντας πώς ξημέρωσε ή μεγά λη μέρα καί καμμιά Ελπίδα δεν1 είχε πια νά φτάση στο Μπουένος "Αύρες ακόμα κι* άν του ανοίγανε γι.ά νά του αναγγείλουν πώς ήταν έλεύθε ρος.

Ο Γκρέκο κερδίζει τήν κεφαλιά χτγο τον πολύ ψηλότερο του Ίμπάνιεθ,

ΓΚΡΕΚΟ -αφνικά ή πρρτα του γρα­ φείου χτύπησε. Ένας άρχιφύλακας άνέφερε στον διευθυν τή^του πώς κάποιος τον ζη,~ τουσε. — Ποιος κάποιος; Δεν έ­ χει όνομα; μουρμούρισε νευ­ ριασμένος. "Όλον τον τελευταίο καιρό ήταν έτσι νευρικός. Στη ζωή του είχε γνωρίσει πλήθος άπό εγκληματίες, πλήθος παραχα­ ράκτες, λαθρεμπόρους, Εκβια­ στές, κλέφτες... Είχε συνηθί­ σει νά τούς ξεχωρίζη καί με τήν πρώτρ ματιά πολλές φο­ ρές, μόνο άπό τήν ϋκφρασι τού προσώπου τους καί άπό τήν ύπουλη Εκείνη λάμψι πού κανείς τους δέν μπορεί νά τήν κρύψη άπό τις κόρες των μα τΐιόόν του. Αυτός ό Γκρέκο όμως, είχε ένα βλέμμα πεντακάθαρο! Γε ματ ο ειλικρίνεια! "Ενα βλέμ­ μα πού κυνηγούσε τον διοικη τή τής Αστυνομίας άκόμα καί οπόν ύπνο του. — Είναι αθώο αυτό τό παι δί!, μουρμούριζε κάθε τόσο ολομόναχος. Είναι, άθώο, πάω στοίχημα μέ όποιονδήποτε καί όσο νάναι ! Αλλά τί νά τού κάνω;... Είμαι υποχρεω­ μένος νά Εφαρμόσω τον νό­ μο... Κανείς δέν μπορεί νά μέ βοηίθήση, νά τον Ελευθερώσω.. ’Άν είναι παγίδα αυτή πού τον έρρίιξε στο κελλί του, εί­ ναι πολύ καλοστημένη... Άκό μα καί ό δαιμόνιος Νίνο Ζανί νο πού τον κράτησα Εδώ πέ­ ρα ακριβώς γιά νά άνακαλύψη τούς πραγματικούς Ενό­ χους αύτής τής ύπσθέσεως,

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ δέν μπορεί νά βρή τίποτα... Κι* αν δέν μπορεί ό Ζανίνο, ποιος θά ιμιπορέση! ! — Λέγεται ,Πέντρο Πκαλίνα, κ6ρ<ιε Διοικητά! Ό αστυνόμος άνατινάχτηκε σαν νά ξυπνούσε από κάποιο όνειρο. — ,Γκαλίνα!, μουρμούρισε. Αυτός ό άνθρωπος μούχε; κά­ τσει στο στομάχι! Δέν φταίει βέβαια άν του έκλεψοιν τά κο σμήματα της γυναίκας του, αλλά στην πραγματικότητα έγινε αφορμή νά φυλ σκιστή ένας αθώος καί1., καί νά κίν­ δυνε όση! νά χάση· ή ομάδα μου στην 5 Αργεντ ινή ! ! Γύρισε στο κατώτερο όργα νο καί φώναξε θυμωμένος:

— Νά πεοάισηί! "Ενας άνθρωπος πολύ κα­ λοντυμένος μπήκε σε λίγο στο γραφείο του καί ύποκλίθηκε μέ μεγάλη, ευγένεια μπροστά στον αστυνόμο. — "Ηρθατε, ασφαλώς, γιά νά τγάρετε τά κοσμήματα, του είπε αυτός ανόρεχτα. — Μου είπατε νά περάσω σήμερα, απάντησε. Δεν φαντόίζοιια νά σάς χρειάζονται κι5 άλλο... Πρέπει νά φύγωμε εγώ καί ή γυναίΐκα μου. Ή άδειά μου τελείωσε. — Τά κρατούσα μήπως βρω μ5 αυτά τον πραγματικό κλέφτη,· τους !, μουρμούρισε ό αστυνόμος. Δέν μπορώ βέβαια νά σάς τά βαστήιξω περισσότεοο. Ό Γκαλίνα γέλασε. — "Εχετε συμπαθήσει αυ­ τό τό παιδί, είπε. Κι5 όμως

πρέπει νά τιμωρηθή αυστηρά

23

'Ο 5 Ιμπάνιεθ κλέβει τή μπάλλα απο τό ποδικοί του Σιού.

γιατί μονο τότε υπάρχει εΛπις νά μπή στον καλό δρόμο.. Δέν υτάρχει αμφιβολία πώς αυτός είναι· ό κλέφτης... Γιά μένα δέν υπάρχει καμμιά άμφιβοιλία. — Γ ιά σάς μπορεί. Γ ιά μένα όμως υπάρχουν πολλές.. ’Άς εΐνα·... Αάιά δέν σάς εν­ διαφέρουν. Περιμένετε νά πά­ ρετε αυτά πού σάς ανήκουν... Πάτησε ένα κουμπί πάνω στο γραφείο του. — Φέρε τό κουτί των κο­ σμημάτων, διέταξε τον άστυφύλοχα πού παρουσιάστηκε. Εκείνος έφυγε πάλι άλλα πριν κλείση καλά - καλά ή πόρτα πίσω του. ή τελευταία αυτή ξαναχτύπησε καί έκανε την έμφάνισί του ό περιλάλη­ τος ντέτεκτιβ Νίνο Ζανίνο. Ό διοικητής του τον παρα

τήρησε μέ μεγάλη έκπληξι κι'

24 ελπίδα συγχρόνως.^ — Τι τρέχει; φώναξε. Μή­ πως βρήκες τίποτα; 5Αλλά αυτός πού τον κύτταξε μέ ακόμα πιο δυνατή εκπληιξι ήταν ό Πέντιρο Γκα­ λίνα. Τά μάτια του γούρλω­ σαν τόσο πού .κόντεψαν να πε ταχτούν έξω απ’ τις κόγχες τους. Ό Ζανίνο νευρίαισε κι5 αντί νά απαντήση, στον διοικητή του, γύρισε στον Γκαλίινα. — Δεν μου λες εσύ!, τσίρι ξε θυμωμένος. Τό ξέρεις πώς κάθε φορά πού με κυττάς μου κόβεις τό αίμα; Λες *κι* είμαι φάντασμα με βλέπεις! — Έγώ... δεν... ψέλλισε έκεΤνος τρομοκρατημένος και ύ ποχώρησε σιγά - σιγά προς την πόρτα. — Τι δέν καί... ξε - δέίν!, φώναξε ό ένδοξος ντέτεκτιδ βλέποντας πώς είχε φοβη,θή ό συνομιλητής του και παίρ­ νοντας περισσότερο αέρα απ’ αυτό. Καί την άλλη: φορά κά­ τω στά αποδυτήρια τής Τόρεντ, λίγο· πριν σρχίση τό ματς με την Σαντιάγκο, με κύτταξες έτσι πού μούκοψες τη χολή! Τό θυμάσαι; — ’Όχι! Δε θυμάμαι· τίπο τα! Κάνετε λάθος!... Δέν σάς έχω ξαναιδή!, ψέλλ σε τρέμοντας ό Γκαλίνα καί ζύγωσε πε ρισσότερο προς την πόρτα. — Έγώ, χαζομαρία, κάνω λάθος; βρυιχήθηκε ό Ζανίνο υ­ περοπτικά, παρατηρώντας ό­ τι ό άλλος τον έτρεμε, -έχα­ σες πού ήσουνα συν αχ ωι μ έν ο ς μ’ ένα μαντήλι που σου σκέ­ παζε ολόκληρο τό πρόσωπο,

ΓΚΡΕΚΟ κάτω στ5 αποδυτήρια, πού τό σο δέν έβλεπες από τό κρυο­ λόγημα πού κρατούσες καί κλεφτοφάναρο; Μην ^κάνεις πώς δέν θυμάσαι ! Σου τρά­ βηξα μάλιστα καί τό μαντήλι γιατί ήταν βλακεία νά^ φοβά­ σαι μην κόλλησης συνάχι αν­ θρώπους σ’ ένα μέρος πού δεν υπήρχαν! Λ ο πόν,^ ξέ ρ ε ι ς ^ κ ά­ τι, φίλε; Μου φαίνεσαι ύπο­ πτος! ! Ό Γκαλίίνα έβγαλε μια κραυγή ζώου καί χύνηικε πανι­ κόβλητος προς την πόρτα. Την ίδια στιγμή όμως ή τε­ λευταία άνοιγε γιατί ερχόταν ό αστυφύλακας μέ τό κουτί των κοσμημάτων. "Έφαγε την πόρτα στά μου τρα καί τινάχτηκε πίσω κε,ρσυνοβ ο λ ηι μ ένο ς. Σ κόντ αψ ε καί πάνω στο πόδι τού Ζανί­ νο καί σωριάστηκε κάτω φαρ­ δύς - πλατύς. "Οταν έκανε νά ξαναισηκωύή, άντίκρυσε τό πιστόλ· του αρχηγού τής άστυ νομίας, πού τον κυττούσε ά­ γρια. — Κακούργε!, έσκουξε ό άρχιαστυνόιμος. Θά τό πληρώσης ακριβά τό δόλιο τέχνα­ σμά σου νά κρύψης τά κοσμή μ·ατα στο ντουλάπι τού Γκσέκο για νά πής ότι σού τάκλεψε! "Ωστε ήσουν βαλτός νά μην τον άφήσης νά λάβη μέ­ ρος στο τουρνουά, άτιμε! Ευ τυχώς όμως πού έπεσες πάνω στον υπέροχο Νίνο Ζανίνο καί σέ υποψιάστηκε μέ τό πρώ­ το! Αυτός ό Ζανίνο είναι θη­ σαυρός ! -— ’ΌχιΈ.. Έγώ τον υπο­ ψιάστηκα ρτι δέν ήταν σμνα-

β Η^ΠΣ ΐΑΝ ΓΗΠίΑήΝ χαμένος άλλα.. τταλαιβάς!, έ­ κανε νά ττή ό καταπληκτικός ντέτεκτίιβ, μά ό διευθυντής ταυ δεν τον άφησε. — :Γιρήγορσ!, έσκουξε!. Κλείστε τον στο μπουντρούμι και πηγαίνετε νά συλλ άδετε καί την άλλη; πού είναι μαζί του στο* ξενοδοχείο! 5Αμέ­ σως ! Πριν μυριιστή τίποτα και τό σκάση!... Φέρτε μου τώρα δά τον Γκρέκο απ’ τό κρατη,τήριο... "Εκανε σαν τρελλός. Πάτη σε^ ένα κουμπί πάνω* στο γρα ψείο του και φώναξε: —- Τό αεροπλάνο τού Άρχηίγείίου νά έτοιμαστή άμέσως γιά πτήσι στο Μπουένος "Αύ­ ρες^ ΐΓύρ* κσ ε στ όν άνεκδ. ή'γητ ο ντ έτ εκτ κβ κ ατ ενθουσ ι ασ μένος. — ΖανίΙνο, φώναξε, θά έρ­ θω ικι* εγώ μαζί σας νά δω τό παιχνίδι! Καί... ΙΊοΰσαι: Τον βαθμό αυτή τη φορά τον έ­ χεις στην τσέπη! Στο υπό­ σχομαι ! Ό Νίνο έφεξε από τη χα­ ρά του. "Αρχισε νά ψάχνεται τρέμοντας άτό ευτυχία. ααφνι κά γούρλωσε τά ματ α κι/ έ­ βγαλε φωνές τρόμου. -— Άμάν|, τσίριξε. Ή μία τσέπηι μου είναι τρύπια! Θά., μούπεσε ό βαθμός! Ό άστυνόμος ξεράθηκε στά γέλια χωρίς νά του περνάη απ’ τό (μυαλό πώς μπο­ ρούσε ό Ζοίνίνο νά λέη, σοβα­ ρά αυτές τις κουταμάρες. Πέντε ώρες αργότερα, δλοι παρέα, ό διοικητής τής αστυ­ νομίας, ό Γκρέκο, ή "Αμπυ και ό φοβερός καί τρομερός

ΝΤνο Ζανίνο, έφτασαν στο Μπουένος "Αύρες, λίίγο πριν απ’ τή στιγμή πού θά άρχιζε ό μεγάλος ποδοσφαιρικός α­ γώνας... Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΧΗ

IΝΤΣΟΥ ΝΑ ΤΙΑΡΑ ΘΑΜΑΤΑ έίχει. θυμηιθή όν Μαύρο ’Απάχη. από τό χτύπημα πού έχε; φάει στο πάω* μέρος τού κεφαλιού άπό τον Γκρέκο. Μιά φοβερή μανία τον κυ­ ριεύει. "Οπως μάλιστα τό τε­ λευταίο του πάθημα με τον ά π αίσιο αυτό* δολοφόνο είναι πολύ πρόσφατο, εξαγριώνεται πολύ περισσότερο άπό κάθε προηγούμενη, φορά. Στριφογυρίζει σαν σβούρα προσπαθώντας νά άνακαλύ­ ψη. τον θανάσ μο εχθρό του, που γιά μιά στιγμή φαίνεται σάν νά τον βλέπη όλοζώντανον έμιπρός του. Αντί γιά τον Μαύρο Άπά χη όμως βλέπει τόν ’ Ιμπάνιεθ πού έχει στά πόδια του τή μπάλλα και ετοιμάζεται νά σουτάρη μέσα άπό τή μικρή περιοχή. Άπό τήν απροσεξία τού Γκρέκο και τό ενδιαφέρον του νά χτυπήσηι μόνο τόν Σιού στο πίσω μέρος τού κεφαλιού του, ή μπάλλα έχει ξεφύγει κ!■’ άπό τούς δυο τους και τώ­ ρα ^τήν έχει ό τρομερότερος παίκτης τής Χουριέλα, ό κανό νιέρης σέντερ φόρ της. Ό Σιού μέσα σ’ ένα χιλιο στο τής στιγμής συλλογιέται πώς άν ό μεγάλος αύτός παί­

26 κτης βγάλη γκολ αυτή τή^στι γμή, πολύ πιθανόν ό Μαύρος Άπάχης νά βρίσκεται ανάμε­ σα στους θεατές όπως την προ ηγούμενη φορά και νά πα νηγυρίζη... ιΚαΐ μόνο στην ιδέα αυτή γίνεται- σ-άν τό πιο άγριο και λυσσασμένο ^θηρίΐο τής ζού­ γκλας. Τά νεύρα του τινάζον­ ται σάν ακατανίκητα ελατή­ ρια καί χωρίς νάχη πάρει φό ρα τό κορμί, του σχηματίζει στον αέρα ένα άπίθανο τόξο. Είναι ένα υπερφυσικό αληθινά πή[δημα, πού φέρνει τόν Σιού μπροστά στά πόδια του Ίμπάνιεθ, ενώ τόν χώριζαν πε­ ρισσότερο από τέσσερα μέ­ τρα απ’ αυτόν καί δεν είχε κα θόλου φόρα! Ό σέντερ φόρ των αντιπά­ λων σουτάρει εκείνη, τή στι­ γμή. Ή ,μπάλλα κοντράρει πάνω στο πόδι του Σιού καί

Ή μπάλλα απ' το σούτ του Ίμπάνιεθ γλείφει τό δοκάρι.

ΓΚΡΞΚΌ

—Θά ήρθατε για νά πάρετε τά κοσμήματα., λέει ό αστυνό­ μο ς στον Γκαλ ίνα.

τινάζεται πίσω πιρός τή σέν­ τρα. Ό Ί ίμπάνιεθ γουρλώνει τά μάτια καί μίένει σόον άγοολμα γιά μερικές στιγμές. Θυμάται πολύ καλά πώς όταν σήκω­ σε τό πόδι του γιά τό σούτ, δέν υπήρχε κοα/είς πλάϊ του πού νά τόν απειλή... 3Από που έπεσε εκείνος ό δ ιάδολο­ ι νδιάνος; Ό διάβολο - Ινδιάνος όμως δέν είναι- καθόλαυ ίκανοποιηιμέ νος ,άπό τό κατόρθωμά του. Ή ψυχή του είναι γεμάτη λύσσα πού θέλει κάπου νά την ξεσπάση·. Ρίχνεται σάν βέλος μ’ ένα μουγγρητό -βοδιού προς τό .μέ ρος πού πήγε ή μπάλλα από την γ -άκρουσί του. Τγ έχει προλάβει ό Χερέρα, ό μέσα δεξιά τής Χσυριέ-

Ο ΗΡίΙΪ ΤΛΝ ΓΗΠέΔ^Ν λα. Κατεβαίνει, Προσπαθεί να τριπλάρη τον έπερχόμενο Σιόύ και νομίζει πώς εύκολα θά τον ξεγελάση με τήν φόρα πού έχει. Μά ό 'Ίντσόυ Νά απλώνει τά κανιά του σάν κουπιά καί άτό τις δυο μεριές καί είναι σάν άνεροστρόβιλος πού έχει πέσει μέσα στο γήπεδο. Ό Χερερα χάνει τή μπάλλα από ,μπροστά του χωρίς καλά - καλά νά τό καταλάβη. Γυρίζοντας βλέπει· τον Σιόύ νά ρίχνεται με όλο καί πιο ά συγικράτητη ,μανίία πρός τό τέριμα τής ομάδας του. Ή άμυνα τής Χουρ έλα για ποώτη φορά πανικοβάλλεται. "Ολοι οι παίκτες πού τήν α­ ποτελούν τρέχουν μπουλούκι καταπάνω του γιά νά τού φρά ξουν τον τρελλό δρόμο του. Ό Σιού βρίσκεται δέκα μέ­ τρα. έξω από τή μεγάλη τους

—Δέιν μοίζ λές έσυ!, τσίριξε 9 Ζανίνο. Τί μέ κυττάς έτσι;

'Έφαγε τήν ττόρτα στα μούτρα κα τινάχτηκε πίσω.

περιοχή. Βλέπει ολαυς αυτούς νά έρχωνταΐ' καταπάνω του καί ,άποφασίζει νά σουτάρη από κεΐ πού βρίσκεται. Σφίγγει τά δόντια καί τις γροθιές. Γρυλλίζει από τή μα νία του τήν ώρα πού κλωτσάει τή μπάλλα. Ή δύστυχη αυτή τρίζει ε­ πικίνδυνα καί κάνει έναν φόβε ρό κρότο καθώς έρχεται σέ ε­ παφή με τό παπούτσι τού έξαγριωμένου Σιού. Φεύγει σάν σφαίρα προς τό αντίπαλο τέρμα, Ό Μαράγκο τινάζεται προς τό δεξιό Γ' τού τέρματός του σάν αγριόγατος. Μόλις προ­ λαβαίνουν τά δάχτυλά του νά σπρώ'ξουν τή ,μπάλλα, παρ’ δ λη, τή μεγάλη άπόστασι απ’ τήν οποία έχει· γί'νει τό σούτ. ’Απ’ τά δάχτυλά του χτυ­ πάει ατό γκολπόστ καί ύστε­

28 ρα πηδάει έξω και βγαίνει κόρνερ. Ή ανθρωποθάλασσα του άχανοΰς γηπέδου φουρτουνιά­ ζει για άλλη, ίμια φορά και οι φίλαθλοι αφήνουν να τους ξεφύγη, μιά κραυγή ανακούφισε ως. Χειροκροτούν έξαλλοι τον υπέροχο τερματοφύλακα τής έ&νιικής τους, Μαραγκό, για την κ αταπτληκτ ική πραγματικά άπόικρουισί του. Άλλα πάσες τέτοιες θά κά νη άκόμα; Ή αγωνία έχει άριχίζει νά ζώνη για τά καλά τώρα πιά τις καρδιές τους. .Βλέπουν την δοξασμένη. Χουριέλα, τό ϊνδαλ μά τους πού περίμεναν νά συντρίψη, κυριολεκτικά την άν τίπαλό της, νά κλείνεται σι­ γά - σιγά στά καρρέ της απ’ αύτήν. Βλέπουν τά σούτ των κυνηγών τής Τόρεντ νά διαδέ χωνται τό ένα τό άλλο και νά είναι όλα «φαρμάκια»!... Στο κόρνερ πού έποακολου θεί μιά καινούργια βολίδα του Τζέντο ξύνει τά δοκάρια και βγαίνει άουτ. Ν εκρ ική σ ιωπ ή β ασ ιλ ε ύε ι ξαφνικά στο γήπεδο. Κανείς δεν έχει τό κουράγιο νά ζητώ κραυγάση τήν ομάδα του. ΆρχίΙζουν νά θαυμάζουν χω ρις νά τό θέλουν τό παιχνίδι τής Τόρεντ και ιδιαίτερα του Σιού και τού Τζέντο. "Οσο γιά τον Γκρέκο, δέν βλέπουν νά είναι εκείνος πού φημιζόταν απ’ τις έφημερίδες ως άκοττανίκητος και ώς κε­ ραυνός. Έξ άλλου ούτε καν παίζει στή θέσι τού μέσα άρι στερά πού είναι ή θέσις του.

Γ&ΡΕ&0 Ούτε έχει κάνει μιά έπίθεσι προς τό τέρμα τής Χουριέλα. Βρίσκεται διαρκώς πίσω α­ πό τή σέντρα σάν ένα τέταρ­ το μπάκ. Βέβαια κανένας α­ πό τούς ταχείς κυνηγούς τής Χουριέλα δέν έχει καταφέρει νά τον περάση. Βέβαια όλες οι μπαλλιές πού φεύγουν από τά πόδια του καταλήγουν μέ μαθηματική ακρίβεια στον συμπαίκτη του πού βρίσκεται σέ ελεύθερη θέσι... Μά πέρα άπ" αυτό τίποτα. Καμμιά κα­ ταπληκτική ενέργεια πού νά κ άνη έξα ιρ ετ ική έντύπωσ ι. Πού νά ήλεκτρίίση... Είναι, λέ νε, ένας καλός παίκτης... Μά πού είναι όμως ό «Αετός τού Σάο Π άολο» ή τό «"Άστρο τής Βραζιλίας»; Ή Χουρ έλα μπροστά στον κίνδυνο νά ήττηθή, αρχίζει νά κάνη αντεπιθέσεις. Τό^ παιχνί δι της στρώνει γιά λίγο^ και ισορροπεί στο κέντρο τού γη πέρου. Τά μπάκ και ό Μαράγκο ά ναπνέουν κάπως. "Οσο όμως για τις επιθέσεις πού επιχει­ ρούν, σπάνε πάνω σέ δυο α­ διαπέραστους κυματοθραύ­ στες: Στον Σιού καί τον Γκρέκο, πού παίζει αθόρυβο αλλά δημιουργικό παιχνίδι. Μόνο 6 σενιόρ Άντζελίλο άπ5 όσους τον βλέπουν λάμ­ πει από ικανοποίησι. — Αέν είναι τόσο κουρα­ σμένος όσο τό φαντάστηκα!, μουρμουρίζει· τρίβοντας τά χέ ρια του. Καί τον βλέπω σέ καταπληκτική φόρμα... Στο δεύτερο ημίχρονο πού θά παί ξη μπροστά δέν θά είναι κα-

6 ΗΡύϊ θόλου ττιο κουρασμένος άπ’ δ λους τούς άλλους ,ττού άλώνι* σοιν τό γήπεδο!... "Ίσως και νάναι^ πιο ξεκούραστός άπ’ αυτούς... Τότε θά δουν τόν Γκρέκο και στην Αργεντινή αφού τό θέλουν!...

καινούργια περίφημη βουτιά κ ουλοορ ι άζετ α ι κυρ ιολεκτ ικά γύρω από τή μπάλλα. Οί θεα Τες τόν επευφημούν. Ό διεθνής τερματοφύλακας την κλωτσάει μ-ακρυά στην άντίπαίλη περιοχή, αλλά ό Σι ού αγρυπνεί σ’ εκείνο τό μέ­ ΝΑ, Ο ΓΚΡΕΚΟ ! ρος. Ή άπάκρουσίς του φθά­ νει κατ' ευθείαν στον Γκρέκο ΣΤΕΡΑ από τό ίσόΐπσπολύ κάτω από τή σέντρα. λο χωρίς γκολ πρώτο η­ * Ό Αετός του Σάο Πάολο μίχρονο, οί δυο μεγάλες πιάνει τή μπάλλα στον αέρα ομάδες κατεβαίνουν μέ μεγα­ καί μ' ένα θαυμάσιο στριφτό λύτερη, άκόιμα άποφασιστ ικόάνοιγμα τροφοδοτεί τόν Βάρτητα για να την επιτύχουν γικας. Εκείνος τήν κόβει μ,προ την πολυπόθητη, νίικη, στο δεύ στά του καί σεντράρει. τε,ρο. Πολύ προωθημένη ή μπαλΤη σέντρα έχει· τώρα ή Τόλιά του καί ό 'Άγκελ προλα­ ρεντ. Μέ την π,ρώτη, μπαλλιά βαίνει καί αποκρούει μέ κε­ πού παίρνει από τόν Τζέντο, φαλιά. Τό παιχνίδι ξαναγυρίό Γκρέκο ρίχνεται μπροστά ζει όμως αμέσως προς τήν ε­ σόον λιοντάρι. στία τής Χουρέλα. Τρία δια­ δοχικά σούτ του Γκρέκο ανα­ "Ενας ψίθυρος άνηιστυχίας γκάζουν τόν Μαράγκο νά κά­ ξεσηκώνεται, στις εξέδρες κα­ νη καινούργιες ακροβασίες. θώς οί Άρ-γεντινοι τόν βλέ­ Οί φίλαθλοι τόν επευφημούν πουν νά προσπερνάη σόον α­ πάντα γιά τις υπέροχες απο­ νεμοστρόβιλος τους αντιπά­ κρούσεις: του άλλα έχουν αρ­ λους του και νά ρίίχνεται ε­ χίσει νά πανικοβάλλωνται. ναντίον του τέρματός τους. Ή Τόρεντ κυριαρχεί καί πά Πασσάρει υπέροχα στον λι όπως στο πρώτο ημίχρο­ Όζον, εκείνος τη γυρίζει στον νο. Γιά δέκα λεπτά ήγη,πεΤζέντο και ό Τζέντο την κό­ δούχος είναι ασφυκτικά κλει­ βει γιά τόν Γκρέκο καί πάλι. σμένη στά καρρέ της. Μ5 αυτό τό γρήγορο τρίγω Ξαφνικά ό Μαράγκο πιάνει νο έχουν υπερφαλαγγίσει τά μπάκ τής Χουιριέλα. Μπροστά τή μπάλλα υστέρα άπό σούτ τού Όζον καί τήν πετάει μέ στ ό 6 Ελληνόπουλο βρ ίσκετ α ι ακόμα μονάχα ό "Αγικελ. τό χέρι στον αμαρκάριστο ΊΠετάει τή μπάλλα οπόν Ό­ νέ^. Ό Ίνές δίνει γρήγορα ζον πού είναι εντελώς αμαρ­ στον Ίμπάνιεθ. Αυτός βρί­ σκει τόν δρόμο ελεύθερο μ προ κάριστος καί ό μέσα δεξιά πιάνει ένα δυνατό σούτ. στά του καί χύνεται σόον γε­ Δεν είναι όμως πολύ στη ράκι κατά τό τέρμα του Αογωνία. Ό Μαράγκο μέ μια ρέντσο.

Υ

Άπό τή συνεχή έπίθεσι τά μπάκ τής Τάρεντ έχουν ξεχαστη και παίζουν κι’ αυτά κά­ τω. Ό ικαταΊΤλήικτιικός 51 μπάνιεθ μέσα σε λίγες στιγμές έχει βγή πολύ μπροστά καί τηροχω ρεΐ ακάθεκτος. "Ενας κεραυνός όμως ττού λέγεται Σιού τον ακολουθεί. Ό Ίιμπάνιεθ άκούει τά βήμα τά του. Καταλαβαίνει δτι θά τον ψτάση. Πασσάρει άμέσως 'στόν Χερέρα πού τρέχει δί­ πλα του. Ό Σιού δεν απελπίζεται. Μέ δυο καταπληκτικά πηδήιμα τα έχει π ιδύσει καί τον Χερέ­ ρα. Κι* αυτός όμως κάνε^ι την ΐδια δουλειά του Ίμπάνιεθ. Οί δυο αυτοί (μεγάλοι παί­ κτες τής Χουριέλα έχουν κα­ ταλάβει ότι τό νά προσπαθή­ σουν νά περάσουν μέ τρδττλα ή στο τρέξιμο τον τρομερό αυ

—Αμάν! 4Η μιά μου τσέπη &ΤνθΕ4 τρύπια! Θά μοί/ττεσε ά...

βαθμός I

τον ίνδιάνο, θά είναι τρέλλα. Πριν 6 Σιού τον πλησιάση, ξαναρίιχνει τή μπάλλα στον Ίμπάνιεθ. Εκείνος βρίσκεται ολομόναχος τώρα πια .μπρο­ στά στον Λορέντσο πού πέ­ φτει απελπισμένα στά πόδια του. Μά ό Ίμπάνιεθ προλαβαί­ νει καί στέλνει τή μπάλλα στά δίχτυα κάτω από τό κορ μί του. Τό γήπεδο μοιάζει σαν νά σηκώνεται ξαφνικά ολόκληρο στον άέρα, αλλά είναι μόνον οι εκατόν πενήντα χιλιάδες τών φιλάθλων πού πετιοΰντάι όρθιοι. Είναι στ" αλήθεια τρομακτι κό τό άντιβούϊσμα τού θριάμ­ βου πού ξεσηκώνεται. Είναι ά φάνταστα τά φιλιά καί οί α­ γκαλιές όλων τών παικτών τής Χουριέλα στον Ίμπάνιεθ καί τον Χερέιρα. Αντίθετα οί παίκτες τής Τόρεντ πού έχουν παίξει Τήν περισσότερη· ώρα τούς αντι­ πάλους τους σχεδόν μονότερμα καί βλέπουν ξαφνικά νά χάνουν, απομένουν πετρωμέ­ νοι. "Ενα κρύο μούδιασμα α­ γκαλιάζει τά μέλη τους ^καί άλληιλοκυττάζονται μέ^ τρόμο. Ό Γκρόκο τρέχε^ σαν ^λιον­ τάρι καί παίρνει τή μπάλλα. — Ή αίζετε!, ούρλ ι άζε κ Ψυχή, παιδιά! "Έχουμε μισή ώρα άκάμα! Μόνος του στήνει τή μπάλ­ λα στή σέντρα. Τά μάτια του πετουν φλόγες. Ό Τζέντο στο σφύριγμα του διαιτη,του στέλνει τγ) μπάλλα στον Όζον κι5 ό ΓκρΊ

8

πΡάΐ Τ^ν

κο ρίχνεται σαν βέλος μπρο­ στά. Ό' Όζον τού πέτάει τή μπάλλα αμέσως καθώς ό Ίμπάνιεθ όρμάει να τού την πά'ρη. Ό Πκ,ρέκο την αρπάζει σαν πεινασμένο* θηρίο ανάμε­ σα στά πόδια τοο. , Μανιασμένη; είναι ή κάθο­ δός τοο. Οι θεατές δεν μπο­ ρούν νά τον παρακολουθήσουν από την εξωφρενική ταχύτη­ τα. Είναι ένας άγρ ος άνεμος που περνάει ανάμεσα στην ά μιονα τής γηπεδούχου. Δυο τρεις που επιχειρούν νά τον σταματήσουν, μένουν πίσω πριν προλάβουν νά τον αγγί­ ξουν. Φθάνει μπρος στο αντί­ παλο τέρμα και σταματά α­ πότομα. Τά δυό ,μπάκ τής Χουριέλα ρίχνονται σάν θηρία εναντίον του. Ό Πικρέκο γυρί­ ζει καί σηκώνει τό πόδι τοο πώς θά παασάρη στον έπερχάμ ενο Τζέντο. Οι αντίπαλοί τοο ξεγελιούν­ ται καί πηδούν μπροστά τοο για νά τού κόψουν την πάσσα. Ό Πκρέκο ξσναγιρ ίζε ι τότε καί κάνει άλλο ένα βήμα μέ τή μπάλλα. Τά μπάκ τής Χουριέλα τον βλέπουν μέ τά μάτια ό:ρθάνοιχτα άπό τον τρόμο καί ύστε­ ρα βλέπουν τον Μαραγκό νά γέρινη, προς τ’ αριστερά καί την μπάλλα νά τινάζη σάν κε ραυνός τά δίχτυα στη δεξιά γωνία τού τέρματός τοο! Οι θεατές δέν έχουν άκάμα καθησει στις θέσεις τους ύ­ στερα άπό τον θρίαμβο γιά τό γκολ τής αμάδας τους! Με ρικοί δεν έχουν πάψει ούτε

καν νά ξεφωνίζουν ρυθμικά τό όνομα τής Χοοριέλα! "Ολα όμως σωπαίνουν μέ­ σα σε μια στιγμή και άκουγεταημονάχα ή φωνή τού σενιορ ’Αντζελίλο πού χοροπη­ δάει σάν μικρό παιδί άπό τή χαρα του μπροστά απ τά κί γκλιδώματα: — Αυτός είναι ό Γκρόκο! Ανάμεσα στον πανηγυρι­ σμό των Βραζιλιάνων πού όρ­ μουν ολοι να φιλήσουν το ξαν θό 1 Ελληνόπουλο, οί 5Αργεν­ τινοί παίρνουν σαστισμένοι τή μπάλλα καί κάνουν σέν­ τρα. „ Πεισματωμένος ό Ίμπάνιεθ δίνει τή μπάλλα στον Χερέρα καί χύνεται μπροστά, "ίσως έχε. σκεφθή προς στιγμήν νά έπαναλάβήι τήν ηρωική πράξι τού 5Αετού τού Σάο Πάολο. Μά ό Τζέντο κόβει μέ προ βολή τήν πορεία τής μπάλλας ύστερα άπό τό χτύπημα τού Χερέρα καί τής αλλάζει τήν πορεία. Τελικά καταλήγει στον Όζον πού «μέ κλειστά τά μάτια» τή ρίχνει στον Γκρέ κο. Τρεις μαζί αντίπαλοι όρ-μούν τρομοκρατημένοι εναντί­ ον του. Τότε ό 5Αετός τού Σάο Πάολο κάνει κάτι τό υ­ πέροχο: Χύνεται σάν γεράκι καί προσπερνάει άνάμεσάταυς αλλά., χωρίς τή μπάλλα! Ή τελευταία αυτή, ένώ οί παίκτες τής Χουριέλα ψάχνουν νά τή βρουν στά πόδια τού Πκρέκο, έχει κσταλήξει στόν Τζέντο πού καταλαβαίνει ά-μέσως τό κόλπο του άγοσπημέ-*

ΡΚΡέΚό

31 ναι; του φίλου. Χωρίς στιγμή καθυστερησι του την ξαναπε τάε ι^ μπροστά ψηλοκρεμαστή. Είναι ακριβώς πάνω στη γραμμή τής μεγάλης περιο­ χής και ή ,μπάδλλα έρχεται α­ κριβώς πάνω στο πόδι του, τη στιγμή πού ό "Άγκελ πη­ δάει σαν ταύρος προς τό μέ­ ρος του. Σ άν τον άν ε μοστ ράβ ι λ ο στριφογυρίζει 6 Γκρέκα. "Απ" τά πόδια του φεύγει ένας κε­ ραυνός. Σ" όλο τό γήπεδο κα νείς δεν προλαβαίνει νά δή τήν πορεία τής μπάλλας! "Ακόμα κι3 ό καταπληκτι­ κός Μαραγκό τή βλέπει μονά χα τή στιγμή πού ξετινάζει τά δί.χτυα του και σπαράζει μέσα σ5 αυτά σαν θηρίο που βρέθηκε ξαφνικά ,μέσα σ3 ένα κλουβί!... Μέσα σε δυο λεπτά από τή στιγμή που ή Χουριέλα κέρδι ζε, ή Τόρεντ προηγείται ^ μέ δυο - ένα! Καί -μένουν ακόμα είκοσι πέντε λεπτά παιχνιδ.ου! Κι3 αμως^ κανείς από τούς εκατόν πενήντα χιλιάδες θεατές δεν πιστεύει πιά ότι μπορεί νά γίνη τίποτα πού νά μετατρέψη τό αποτέλεσμα υ­ πέρ τής ομάδας τους. Ούτε οί παίκτες τής Χουριέλα περιιμέ νουν ένα τέτοιο Θαύμα. Καί τό όνομα τού 3Αετού

τού Σάο Πάολο, μεγολωμένο από τον ψίθυρο τού θαυμα­ σμού ενός ολόκληρου λαού, α­ νεβαίνει ψηλά στον ουρανό πού δεν είναι αυτή τη φορά τής Βραζιλίας αλλά τής 3Αρ­ γεντινής... Κι3 όταν ιμ3 ένα τρίίτο γκολ τού θρυλ ικού ' Ελληνόπουλου ή Τόρεντ βγαίνει θριαμβεύτρια από τό αχανές στάδιο, μέ τρία - ένα έπί τής πιο φη­ μισμένης ομάδας τής Νοτίου "Αμερικής, νεκρική σιγή επι­ κρατεί στο γήπεδο. Ο! "Αργεντινοί δεν είναι τό­ σο ευγενεΐς για νά ζητωκραυ­ γάσουν υπέρ των ξένων...α Μά καί νάθελαν δεν θά μπορούσαν γιατί ένας κόμπος κάθεται στο λαιμό των ανθρώπων πού τό ποδόσφαιρο είναι γι" αυτούς θρησκεία... Σέ πολλών τά μα τια τρέχουν δάκρυα!... Ό Γκρέκο μπαίνοντας στ" αποδυτήρια... βλέπει πώς δά­ κρυα τρέχουν καί στά μάτια τού σενιόρ Άντζελίλο! — Μέ την Χουριέλα είσαστε κι3 έσεΐς; τον ρωτά άστει ευόμενος. "Αλλά τότε μόνο βλέπει πώς ό διάσημος προπονητής τους κρατάει στο χέρι του^ έ­ να γράμμα πού μόλις έκείνη τή στιγμή τό έχει ανοίξει καί τό διαβάζει...

Τ £ Α 0 I Γ. ΜΑΡΜΑΡ1ΑΗ2 3Απ©κλειστικθτης·

Γεν. Εκδοτικοί Επιχειρήσεις Ο. ϋ*

ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΝΤΑΛΟΖΗΣ "Ενας τερματοφύλακας πού έχει αφήσει μεγάλο άνομα στα Ελλη­ νικά γήπεδα άλλα καί σ’ αυτά του εξωτερικού ακόμα.- είναι ό Στά­ θης Μανταλόζης. ό γκολκήπερ τοΰ Εθνικού Πειραιώς. 'Ο Μανταλόζης έκανε μια εκπληκτική πραγματικά καρριέρα στη θέσι αυτή που είναι ίσως ή πιο λεπτή καί δύσκολη ανάμεσα στους εντεκα που διαθέτει μιά ποδοσφαιρική ομάδα. ’Από τήν αρχή έξέπληξε μέ το απίθανο ταλέντο του καί τήν κατα­ πληκτική ελαστικότητα του κορμιού του., πού έφθασε στο ζενίθ,, ό­ ταν ανάγκασε τούς ξένους —Γάλλους καί 4Ισπανούς— νά γράψουν γΓ αυτόν πώς είναι ό «άγριόγατος» τών "Ελληνικών διχτυών. Γιά πολλά χρόνια ό Μανταλόζης.. κέρβερος τού τέρματος τής Ε­ θνικής μας όμάδος, έδωσε αγώνες δπου έθαυμάσθη άπό ήμετέιρους καί αντιπάλους. Τόσο μάλιστα., ώστε έψθασαν στο σημείο πολλοί ξένοι νά τον ζητήσουν γιά μόνιμο υπερασπιστή τών δικτύων γνωστοτάτων καί ίσχυροτάτων ευρωπαϊκών ένδεκάδων. 'Ο Στάθης όμως.- πιστός στο σύλλογό του καί στά Ελληνικά χρώματα, έμεινε στον τόπο του καί υπερασπίζει ακόμα καί σήμερα τό τέρμα του Εθνικού Πειραιώς. Ειδικά εφέτος στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα, βρέθηκε σε τρομερή φόρμα., καί ξαναθύμισε τον παλιό «τρομερό» έαυτό του. τον θρυλικό «αγριόγατο». -

ΠΟΛΥΖΟΣ

.

Μόνιμο στέλεχος εδώ καί αρκετά χρόνια τής ένδοξης Αθλητικής Ένώσεως Κωνσταντινουπόλεως ό Πολύζος., αποτελεί μιά άπο τις πολυτιμότερες μονάδες σε κάθε αγώνα του μεγάλου Αθηναϊκού συλλόγου. * Ιδιαίτερα διάκοίθηικε στο έφετεινό Πανελλήνιο πρωτάθλημα δ­ που άπό τή θέσι τού χάψ έδωσε σκληρές μάχες μέ τούς ικαινότε­ ρους "Ελληνες κυνηγούς τών μεγίαλυτέοων ομάδων τής χώρας. Στις μάχες αυτές τις πιο πολλές ανεδείχθη ό... Πολύζος καί. χω­ ρίς αμφιβολία., είναι άπό τούς παίκτας πού περισσότερο συνέβα­ λαν στη λαμπρή έμφάνισι τής ΑΞΚ, πού^ έφθασε απειλητική διεκδικήτρια του τίτλου ώς τον τελευταίο αγώνα για νά κοσταλάβη τε­ λικά τή δεύτερη θέσι ύστερα άπό ισοπαλία μέ τον πρωταθλητή 5Ο­ λυμπιακό καί μέ πολύ μεγάλη βαθμολογική διαφορά άπό τόν τρί­ το, Πανιώνιο. 'Ο Πολύζος., πού τό αστέρι του εξακολουθεί πάντοτε^ νά λόιμπη μέ τήν ίδια έντασι, θά παίξη ασφαλώς πρωτεύοντα ρόλο καί σέ άλλα ακόμα πανελλήνια πρωταθλήματα, τιμώντας τά χρώματα τής ένδοξης όμάδος του-

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

ΚΑΘΕ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

Ε Μ ΠΤΗ

Γραφεία: οδός Λέκκα 22 τηλ£$>ωναν 28 - 983 Άθήναι "Ετος Ιον — Αριθμός τεύχους 10 — τιμή δραχμαι 2 Δημοσιογραφικός Δ)ντής: Σ. ’Ανεμοδοορας,Στρ. Π λουτήρα 2! Ν. Σμύρνη. Οικονομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφιγγός 38. ΠροΤστ. τνπτογρ.: Α. Χατζηβασιλείου, Ταταούλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΙ; Γ. Γεωργιάδην, Λέκκα 22, Άθήναι.

“(ϊ=ίΜΞβ£ί£ϊί£ϊΜ“3^^ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ :

ΠΑΦΤΕΓΑ Τ(ϊ·λΝλΤΙΤ Ίί^·

Μία μεγάλη εκπληξις για τούς φανατικούς φίλους του ΓΚΡΕΚΟ ! Τίποτε άλλο δεν μπορούμε να σάς πούμε γιατί τότε ή εκπληξις θά χαλάση.

ΣΙΑ ΑΤΕΓΠΙΙ ίΑΜΤΙΙ Μαζί με τις φωτογραφίες των καλυτέρων Ελλήνων πο­ δοσφαιριστών. ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

Ο. ΘΒΟ)/ Α/ΪΡ/Ζ/Β, /"#~ <ΡΒί Β/Α ΤΗΑ/ ΥΠΠΡΒΡ, ΒΑ/ΟΣ

ΜΒΓΒΛΟΫ ΘΗΣΑΥΡΟΥ Δ&Χ- Λ Α/Ο/ΫΒ/γΣ #4/ 7& Λ/ΒΡΟΒ 0*70/ Β//ΥΑ/ #ΡΥΑ?Β/νθΣ,Α

#Υ3£μινσΥ£'ε ο ΓΖΟΡ \ ΟΤΑΝ 0/ ΥΤί7/)£Λ//ΖΖ£Ζ £οχ χ&ν&ηΑΜΑΗ ΤΟΛ/ 77Αε£0 ΧΟ/ν Μ&ΓΟ

Γ//9 /V/)

ΒΒΒΧθΒΡΡ’Ζ2

/7ΡΘ/7Β/ ΑΧ) ΜΟΥ ΒΡΡΣ

_--««*.

ΗΒΓΑΑΟ 0#~--- ■**

Β9Η %

ΣΘΥΑΟ.

Λ

1 **/ \ §υ 1>*!Ν |>**1 Λ\ι 1 (Γ Ι^ι”

|Τ

1

ΟΜ&Χ ΌΤΑΝ /7ΡΡΒ ΣΤΡ Χξ~ Ρ/Θ ΥΟΥ ΓΟΑ ΧΑΡΤΗ ΤΟΥ ΘΗ

ΣΡΥΡΟΥ

ΓΟ ΤΟΥ ?

Το ΗΞΕΡΑ ΠΡΣ ΘΑ Α7Β ΓΒΑΡΓΕΣ Γ^ΥΤΟ ΣΟΥ ΕΒΡΣΡ Β/νβ ΧΑΡΤΗ ΠΟΥ ΠΟΤΕ

7Μ2£^£ΆβΤ£ζ,

ΟΜΡΣ Γ/9 ΛΟΠβ 7ΟΥΛΤ/9Γ0Υ &ΠΥΡ>βΗ

ΟΥΤΒ Ο402/ΛΗΛ ΟΥΓΒ ΜΗ­ Ν ΕΙΣ Υ)/)ΡΟΣ. ΥΙΒΑ ΒΡΡΗΒ ΤΟΝ ΘΗΣΑΥΡΟ ΠΘΡ'ΟΛΟ ΩΟΥ

ΡΤΡΗ ΜΡ&9ΡΘ

ςηηβ/ρλιβνος

__--------------- γι ΈΤΟ ΧαΡΓ/Υ νπ

προςπηΧ

/

Θπζογ/^Β %Ρ/ ΕΝ)ΕίΖ /Λ^ν //

ίΥΝ£Χ12βΤΛ|

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

Κ/ τί

|ι ,

»

, 1^.

ίτ,Λ} 11

ξ Λ

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΝΕΟ

τάζει χαμογελώντας και μέ τό χέρι .σκουπίζει τά δάκρυα που ,Ο ΧΑΜΟΓΕΛΟ σβύνει τρέχουν από τά μάτια του. •μονομιάς στο πρόισωπο Τό πρόσωπό του δχει πάρει του Αετού τού Σάο Πάο μιά πολύ τρυφερή έκφρασί λο, καθώς βλέπει πώς ό αγα­ καθώς ικυττάζει τό θρυλικό πημένος προπονητής τους, σε1 Ελληνόπουλο·. νιορ' Άντζελίλο, κρατάει ένα — Ναι, Γκρέκο!, λέει πσ· γράμμα) ανοιχτό καί αητό τά ρ άξενα. Κάτι ,μοΟ συμβαίνει... μάτια του τρέχουν δάκρυα (*) Κάτι μου συμβαίνει αλλά όχι —. Σάς συμβαίνει τίποτα κακό ! Μου χάρισαν τή μεγα­ κακό, σενιόρ; ιρωτά ανήσυχος. λύτερη συγκίνηισι και τη ιμεγα Ό προπονητής του τον κυτ λύτερη ευτυχία: τής ζωής μου «μέ τούτο τό γράμμα που βλέ Λ(*) Διάβασε το προηγούμενο πεις νά κρατάω στά χεριό, τεΰνοο τού «Γκρέκο» μέ τίτλο: μου!... «ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΓΗΠΕ­ •— "Ω, σενιόρ!, φωνάζει ό ΔΟΥ».

Τ

ΤΙΜΗ ΔΡΑΧ. 2

4

Κώστας Γεωργίου) χαρούμε­ νος. Κι9 εγώ εΐδα τά δάκρυα στά μάτια σας και τρόμαξα. Ό προπονητής και τταλιός βετεράνος τού όραζιλιάνικου ποδοσφαίρου, χαμογελάει. ^—- Ένοος^άντρας είναι ντρο πή να δακρύζη, δ,τι κι5 άν τού συμβαίνη, Γκρέκο!, λέει σο­ βαρά. 'Και ή μεγαλύτερη συμ­ φορά νά τον χτυπήση πρέπει νά την αντιμετώπιση* ,μέ τά μάτια στεγνά! Μά στη χαρά δεν είναι ντροπή νά κλαΐς! Κι’ εγώ είμαι τώρα τόσο χα­ ρούμενος ιδσο δεν ήμουν ποτέ! — Πέστε ιμας λοιπόν τον λόγο, άν δεν είναι μυστικό, γιά νά χαρούμε κΓ έμεΐς μα­ ζί σας!, φωνάζει ό Γκρέκο ζωηρά. — Όχι, δεν είναι μυστικό ... Συγκροτείται την παραπά νω εβδομάδα ή ^Εθνική Όμάδα της Βραζιλίας, -Γκρέκο! Μαζί μέ τό πρωτάθλημα των π ρωτ αθλητριών αμάδων της Νοτίου Αμερικής, άρχιζε ι ε­ πίσης καί τό πρωτάθληίμα των χωρών της Ηπείρου μας.... Λοιπόν, αγαπητέ μου φίλε, μου έκαναν τη μεγαλύτερη τι μη που μπορεί νά γίνττ σ’ έ­ ναν άνθρωπο σάν κι* εμένα, πού έχει περάσει δλη του τη ζωή ανάμεσα στο ποδόσφαι­ ρο καί πού την έχει αφιερώσει γι’ αυτό!... — Σάς κάλεσαν γιά προ­ πονητή τής Εθνικής όμάβος! φώναζε- ο Κώστας ζωηρά. — Ακριβώς! Τό κατάλα­ βες, Πκιαέκο. — Ό, σενιόρ Άντζελίλο!, ουρλιάζει σχεδόν τό Ελληνό­ πουλο από τή μεγάλη χαρά

ΓΚΡΕΚΟ

του και χοροπηδάει σάν μι­ κρό παιδί πού τού χάρισαν ένα ωραίο παιχνίδι. Ό προπονητής χαμογελάει ιμέ τή χαρά τού φίλου του καί τού απλώνει τό χέρι. — "Οσο- γιά σένα, νεαρέ μου, τού λέει μέ φωνή που τρέμει από συγκίνηση μπορώ νά είμαι^ ό πρώτος πού θά σέ συγχαρώ; Σέ καλούν γιά μέ­ σα αριστερά τής Εθνικής μας! Ό Γκρέκο μένει άλαλος σάν μαριμαρωμένος γιά μερι­ κά δευτερόλεπτα. Ούτε τού είχε περάσει πο­ τέ αϊτό τό μυαλό πώς θάταν δυνατόν νά γίνη κάτι τέτοιο καί νά προτιμηθή ανάμεσα στούς γίγαντες τού ποδοσφαί ροο τής Βραζιλίας, γιά νά προσφέρηι ικι’ εκείνος τις ύπηΓ ρεσίες του. ιΚαί νά πού τώρα ό ίδιος ό προπονητής του τού έλεγε τό καταπληκτικό αυτό νέο... «Δεν μπορεί», συλλογίζε­ ται. «Κάποιο λάθος θά κάνη ό σενιόρ Άντζελίλο. Δέν είναι δυνατόν... *Ή κάποιο λάθος θά κάνη ή δέν θά κατάλαβα καλά....» — Πώς; μουρμουρίζει μέ­ σα από τά δόντια του. Κα­ λούν εμένα στην Εθνική ομά­ δα; Μέ... μέ πειράζετε, σε­ νιόρ; Ό προπονητής του τον κυτ τάζει ιμέ θαυμασμό καί καμά­ ρι. «Είναι σπουδαίο παιδί!», σκέπτεται μέ υπερηφάνεια. «Ένας άλλος στή θέσι του, πού θάχε γνωρίσει τόση δό­ ξα ιμέσα σέ τόσο λίγο καιρό,

5 ΗΡίΛ ΙΏΝ ΓΗΠδΔήΝ άσφαολώς τά μυαλά του θά εί­ χαν 'ϊτάρ&ι Αέρα καΛ θά είχε

ί

γίνει έγωϊστής... Δεν θά τοΟ φαινόταν καθόλου παράξενο νά τον καλέσουν στην Εθνική ο-μάδα... Κ/ όμως... Ό Γκρί­ κο δυσκολεύεται νά πιστέψη πόσο μεγάλος έχει γίνει!... Αυτό είναι τό μεγαλύτερο χάτ ρισμα πού μπορεί νά υπάρξησ5 έναν άληθ ινό άντρα!....» — Δέν σέ πειράζω καθό­ λου,. αγαπητό ρσυ παιδί!, λέ­ ει σοβαρά. Ό έκλέκτωρ σέ διάλεξε ώς _ μόνιμο στη θέσι τού (μέσα αριστερά! Πολλούς άλλους παίκτες τούς έχουν κα λύσει άνά δυο γιά κάθε θέ­ ση γιά νά διαλέξουν στο τέλος τον καλύτερο. ’ Εσένα όμως σέ γράψουν μόνο σου ώς μέσα αριστερά. *Όλοι σου έχουν έμ πιστοσύνη! Πρέπει λοιπόν ν’ απόκτησης κι* έσύ εμπιστο­ σύνη γιά τον εαυτό σου! Ό 'Πκρύκο δέν ιμπτορεΐ νά σταθή περισσότερο όρθιος άπό τη συγκίνησι και άναγκάζεται νά πέση. βαρύς σέ |αιά καρέκλα πού βρίσκεται πίσω του. — - Ώνειρευόμουν νά φορέ­ σω κάποτε τά χρώματα τής 5 Εθν;,κής!. μουρμουρ ίζε ι μέσα από τά δόντια του. Μά τό φαν ταζόμουν γιά κάτι πού θά έρ χόταν μετά άπό αρκετά χρό­ νια... Γιά κάτι πού θά ερχό­ ταν μαζί μέ την πείρα και μέ τήν μεγαλύτερη γνωσι τού πο δοσφαίρου... Δέν εΐχα συλλογιστη καμμιά φορά πώς θά μου ελεγαν έτσι ξαφνικά πώς πρέπει νά φορέσω τή φανέλλα τής Βραζιλίας...

νέλλσ αυτή, ΓικρΙκο!, λέει έπίσημα ό γερόλυκος των γη­ πέδων^ Εκείνος πού σέ διά­ λεξε είναι βέβαιος πώς θά τήν τ«ρήσης! ...^ Κι* αυτό πού λες γιά τήν πείρα πού σου λείπει ακόμα, μπορεί νά είναι σω­ στό.... Μην ξεχνάς όμως πώς κι* άπό έναν μεγάλο καί πε­ πειραμένο παίκτη λείπει ό έν θουσιάσιμος ό δικός σου καί ή ζωντάνια σου! Κανείς δέν μπορεί ποτέ νά τά έχη οίλοο!.. Στο μεταξύ πού γίνεται αυ τή ή συζήτησις ανάμεσα στο θρυλικό Ελληνόπουλο καί στον διάσημο προπονητή του, όλοι οί^ άλλοι παίκτες έχουν μ άζευτη γύρω καί τούς άκο Ο­ νε. Καταλαβαίνουν αμέσως περί τίνος πρόκειται καί ξεσπούν σέ θερμές εκδηλώσεις αγάπης καί ενθουσιασμού γιά τον αγαπημένο συμπαίικτη τους. Τον άγκαλιόζουν καί τον φιλάνε. Συγκινημένος ό ’Αντζελίλο λέει δυνατά γιά νά τον α­ κούσουν όλοι: — ^Αγαπητοί μου φίλοι, σ’ ένα μήνα έχουμε τό πρώτο παιχνίδι τής Εθνικής μας, πού έχει κληρωθή μέ τον δυσκολώτερο αντίπαλο... Πρέ­ πει νά παίξουμε μέ την Ου­ ρουγουάη- πού πέρισυ πήρε τό πρωτάθλημα... Θά παίξου­ με κιόλας στην έδρα της.... 'Από ιμιά μεριά τό ότι θά υ­ πάρχουν τρεΐς παίκτες τής Τόρεντ μέ την ^Εθνική μας, είναι κακό γιά τήν ομάδα μας .../Από τήν άλλη όμως πρέ­ πει νά είμαστε υπερήφανοι, γιατί αυτή τή στιγμή άπό

~ Θα τήν τιμήσης τη φα­

καμμιά άλλη άμάδοο δέν 2-

'Ι^Χ «Λί<ΐ^5Κ5&ώ^

χ©υν ααώέίτεΐ' τρ<εΐς παίκτες για τό ά\τ ιπροσωπτευτικό συγ κρότημα τής χώρας! — Τρεις παίκτες !, φωνά­ ζει ό τερματοφύλακας Λορέντσο. Ποιο] είναι αυτοί, σε­ νιόρ; —- Ό ένας είναι παλιός δι­ εθνής, αποκρίνεται ό προπονη τής χαμογελώντας. Έχει παί­ ξει πολλές φορές και διατηρεί κι’ αυτή τή φορά τή θέσι του ώς μόνιμος στήν Εθνική μας. Τζέντο, ισέ συγχαίρω, παιδί μου! Ό άδερφός τής 'Άμπυ, ό διάσημος σέντερ φόρ τής Λά Πλάτα άλλοτε και τώρα τής Τόρεντ, φωτίζεται ολόκληρος από τή χαρά του. — Ευχαριστώ, σενιόρ!, λέ ει περήφανα. "Ωστε θυμήθη­ καν πάλι τόν... γέρο - Τζέντο;

Τό νούμερο δέκος λέει 6 σττήκερ, είναι ή έφετεινή άπακάλυψις του Β ραζιλ ιάνικου ττοδοσψα ί ρον: 10

Γκρίκο \

— Γκρέκο!., φωνάζει 6 σένιαρ Άντζελίλο. Μπροστά. Μπρο­ στά ! • -

ι

_

ν

'Όλοι γελούν. Ό σενιόρ Άντζελίλο λέει πάλι μέ τήν ίδια συγκίνηΐσι: — ιΚι’ ό τρίτος, έχει παίξει άλλες δυο φορές στην ομάδα τής Βραζιλίας... Σιού, σέ φω νάζουν μαζί μέ τόν Μιγκουέζ τής Μποταφάγκο... Στο χέρα σου είναι νά κροπ·ήσης έαύ αυ τή τή θέσι.... — Ό Σιού είναι πολύ κα­ λύτερος από τον Μιγκουέζ!^ φωνάζει ό Ραμόν σχεδόν με αγανάκτησε Ό σενιόρ Άντζελίλο κουνά ει τό κεφάλι του έπιτιμητικά, — Δεν είναι δική μας δου­ λειά νά τό πούμε αύτό> I, λέει αυστηρά. Πρέπει νά ξερής Ρα μόν, πώς αυτός, πού φτιάχνει τήν ομάδα τής Βραζιλίας, θέ­ λει περισσότερο ίσως άπό σένα νά Ιχη όλους τους καλύτ^-

'-Τ&&3£ΖΑ:

ρους ιτΑτες & αώτήν.,ι Αν καμμ ιά ψορά^ βάζη μερικοός ττου έμέΐζ νομίζουμε ττως δεν έπρεπε^ νά τους βάλη, έχει τό λόγο του... "Όσο για τον Σ ι­ ού, είναι άσφαλώς καλύτερος από τον Μιγκουέζ.... Υπάρ­ χουν όμως μερικές, στιγμές πού ό φίλος ιμας γίνεται α­ γνώριστος και τότε δημιουρ­ γεί σοβαρότατους κινδύνους για την εστία πού υπερασπί­ ζει.... Αυτό θά έκανε καί τον εκλέκτορα να διστάση καί νά καλέση, καί τον Μιγκουέζ για την ίδια θειοι... ’Άν στις προ­ πονήσεις φανή πώς ό Σ ιού βρίσκεται σέ φόρμα, ασφαλώς θά τον προτίμηση. Πάντως δ,τι καί νά γίνη έμεΐς θά κα νωμε τό καθήκον μας... Ή δμάδα τής Βραζιλίας θά γίνη φέτος πιο ισχυρή άπτό κάθε άλλη φορά... Πρέπει νά κερ­ δίσω με δίλους τούς άντιπάλους

Ό Άγκουΐλο ξεπερνά τον Σιού μ* «να έξυπνο γέλασμα.

&

'Ο Άγκουΐλο σουτάρει μέ δλη του τή δυνοομι.

μας... Τό πρωτάθλημα θά έρθη στα χέρια μας!.... — Καί πρώτη - πρώτη θά τις άρπάξη ή Ουρουγουάη, που πέρυσι μάς νίκησε!, φω­ νάζει ό Τζέντο μέ ενθουσια­ σμό. Θά τούς βάλουμε τρία γκολ τουλάχιστον καί δεν θά Φάμε κανένα! Έσύ τί λές, Σιού; — Ό *Ίντσου Νά Τιάρα Ααμάτα — δηλαδή εγώ, άπο κρίνετα» ό Ινδιάνος μέ απά­ θεια, λέει πώς δλα θά γίνουν δπως τό θέλουν τά πνεύματα! Ό "Ιντσου Νά θά κάνη σπον­ δή στά πνεύματα καί θά ζητήση νά δώσουν τή νίκη στήν ομάδα μας! — "Έχει δίκιο ό Σιού!, λέ­ ει ό σενιόρ ’Αντζελίλο ευχαρι­ στημένος. Ό καλύτερος θά κερδίση!.... ΟΙ παίκτες τής Τάρεντ άρ-

χίζουν νά ντύνονται βιαστικά και νά κουβεντιάζουν το μεγά­ λο γεγονός.^ Πολλοί εΐναι έλαφρώς στενοχω ρη μένο ι, γιατί σκ έπτ ονται πώς από δώ καί πείρα ή ομάδα τους θ!ά δοναγκαστή νά δώαη (με;ριικό: από τά παιχνί­ δια της «κουτσουρεμένη», δη­ λαδή χωρίς τον Σιού, τον Τζέντο καί τον <Γκρόκο που εί­ ναι οί τρεις καλύτερες μονάδες ιμέσα στην Τόρεντ. Πάντως κΓ αυτοί ακόμα πού -σκέπτονται έτσι, στο βά θος είναι ευχαριστημένοι. Τό Εθνικό συγκρότημα έρχεται πρώτο - πρώτο καί μετά ακο­ λουθούν όλα τά άλλα...

Άπδ τήν Τόρεντ άπουσία*

ζαν σ* αυτό τό παιχνίδι σί τρεΐς άσσοι της, ό Πκρέκο, ό Τζέντο καί ό Σιού,^ πού ήταν υποχρεωμένοι νά δώσουν^έναν αγώνα προπονήσεως φορώντας τά χρώματα τής Εθνικής, μέ ένα από τά ισχυρότερα συγ­ κροτήματα τής Βραζιλίας. Μέ τό ζόρι γλύτωσε ή ομά­ δα τού Σάο Π άολο μέ μια Ι­ σοπαλία στη συνάντησι τής Παραγουάης. Τό σκορ ένα - έ να. θεωρήθηκε σαν μεγάλη ε­ πιτυχία ωστόσο καί αλοι έ­ χουν μείνει ικανοποιημένοι, γιατί ισοβαθμούν τώρα μέ τήν πρωτ αθλήτρια τής Ουρουγου­ άης, "Όιριαν, στήν πρώτη θέσι. Μά τό μεγάλο ενδιαφέρον ΞΕΚΙΝΗΜΑ τών βραζιλιάνων φιλάθλων ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΞΑ στρέφεται τώρα στο παιχνίδι τής Εθνικής τους ομάδας μέ ΧΕΙ περάσει ^ένας όλόκληρος μήνας από τό θρι τήν Ουρουγουάη, πού θά γίνη αμβευτικό παιχνίδι τής εκτός έδρας. Τόρεντ ιμέ τη θρυλική πρωτα­ Οί Βραζιλιάνοι έχουν φτά­ σει στο Μοντεβίδεο, την πρω­ θλήτρια τής Αργεντινής. Σ5 αυτό τό διάστημα ή ο­ τεύουσα τής γειτονικής χώ­ μάδα του Σάο Πάολο έχει δω ρας, τρεις μέρες νωρίτερα α­ σει τρεΐς αγώνες, με τις πρώ πό τήν ημερομηνία τού άγώνος, γιά νά κάνουν λίγη προτες ομάδες τής Βολιβίας, τής Βενεζουέλας καί τής Παρα­ πόνησι καί νά γνωρίσουν τό γουάης. Στις δύο πρώτες συ­ γήπεδο στο όποΐο θά γίνη ή ναντήσεις ή Τόρεντ βγήκε εύ συνάντησι ς. κόλα νικήτρια, γιατί έπαιξε Μαζί ιμέ τον προπονητή τους τον σενιόρ ’Αντζελίλο έ­ καί στήν έδρα της καί οί ο­ μάδες πού είχε νά άντιιμετωπί χουν καταλύσει σ5 ένα μεγά­ ση δεν ήταν τής κλάσεως πού λο καί πολυτελές ξενοδοχείο χρειαζόταν γιά νά τήν απειλή πού βρίσκεται σέ κάποιο προ σουν. άστ;ο τής πόλεως. Τήν τρίτη φορά όμως πού Περνούν τον καιρό τους μέ έπαιξε μέσα στήν Παραγου­ περιπάτους στίς γύρω έξοχες άη μέ τήν Βοώένθια, τα πρά­ καί τά πρωϊνά κάνουν μιά ώ­ γματα δεν πήγαν καί τόσο ρα γυμναστική καί λίγη πρσ-

Ε

καλά.

πόνησι στο ποδόσφαιρο

γιά

) ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

ά διατηρήσουν ^ τή φόρμα Όυς άλλα χωρίς να κουρσζων *αι. Ό σενιόρ ’Αντζελίλο φαινε -α·ι εξαιρετικά ευχαριστημέ­ νος. — *Όλα τά^ παιδιά βρπ ίΐκονται σέ πολύ καλή κατάττασι, λέει κάθε τόσο. Τό ταιχνίδι πού έχομε νά δώσου­ με είναι ττολύ δύσκολο, άλλα Δέν άποκλείεται καί νά κερδίχωμε ακόμα, άν παίξουν δλοι ιέ την καρδιά τους κι* άν έ'ουμε και λίγη τύχη.... Και τηραγματτικά δλα τά τα ίδιά βρίσκονται· σέ καλή :ατάστασι και μάλιστα σέ με ^άλη φάρμα. Οί διαλεχτοί ανάμεσα σέ Διαλεχτούς παίκτες τής Βραύλίας, μιλούν μέ ενθουσιασμό /ιά τον αγώνα πού πλησιάζει :αι δλοι εΐναι αισιόδοξοι γιά γο αποτέλεσμά του. Ό μόνος που 6έν λέει τί~ τοτα και πού δέν μιλάει κα)άλσυ είναι ό Γκρέκο. Τό ξανθό Ελληνόπουλο, τού μέσα σέ λίγους μήνες κα τάφερε νά ψτάση ώς εκεί πού ίχλΛοι ονειρεύονται σ’ όλόκλη^ >ηι τή ζωή τους, χωρίς νά τό καταφέρουν ποτέ, είναι παρά­ ξενα σιωπηλό καί τις πιο πολ νές ώρες τά μάτια του είναι σκοτεινά. Ό σενιόρ Άντζελίλο καί 3ΐ άλλοι σύντροφοί του, νομί­ ζουν πώς αυτό οφείλεται στή μετριοφροσύνη του Κώστα, πού είναι γνωστή. — Αυτός δέν λέει λόγια!, συζητούν μεταξύ τους μέ θαυ μασιμό. Αυτός θά τό δείξη άπάνω στο παιχνίδι τι άξίζξΐ!

9 Κι* όμως... Ό Γκρέκο δέν είναι σιωπηλός καί κάποτε κάποτε μελαγχολικός, επειδή προσπαθεί νά δείξη σοβαρό­ τητα στους άλλους. Κάτι συμβαίνει στο θρυλι­ κό Ελληνόπουλο... Ή σκιά πού βρίσκεται μόνιμα μέσα στά γαλάζια του μάτια δέν είναι τυχαία.... Κανείς δμως δέν ξέρει τι του συμβαίνει.... Καί γνωρί­ ζει νά κρύβεται τόσο καλά πού κανείς δέν υποψιάζεται καν πώς είναι δυνατόν νά του συμβαίνη κάτι... Μόνο ή ομοοφη 'Άμπυ πού έχει έρθει μαζί τους, παρέα μέ τον άδεοφό της τον Τζέντο καί τον... διάσημο καί δαιμό­ νιο ντέτεκτιβ Νίνο Ζανίνο, κά­ τι έχει ύποψιασθή... Τον κυττάζει ώρες - ώρες παράξενα καί τότε ή σκιά πού υπάρχει στο βλέμμα του Κώστα, ζω­ γραφίζεται καί στο δικό της... Αλλά ή έξυπνη κοπέλλα κρατάει τό στόμα της κλει­ στό. Συλλογίζεται πώς γιά νά μ ή λέη τίποτα ό Γκρέκο, θά πή πώς δέν πρέπει νά τό πή... Κι’^έκε^ίνη δέν θάθελε νά γίνηι ποτέ αιτία νά φανεοωθή τό μυστικό πού τό Ελληνό­ πουλο προσπαθεί νά κράτηση κρυφό... Ανησυχεί άλλά κρατάει τήν άνησυχία βαθειά κρυμμέ­ νη στήν καρδιά της. «Θάχω μόνο τον νου μου...» συλλογιέται συνέχεια. «Δέν 8έοω τί του συμβαίνει άλλά θάχω τον νου μου, ώστε, άν τον άπειλή κανένας κίνδυνος, νά μποοέσω νά τον προφυλάξω...»

10 Στο .μεταξύ αυτό δεν συμ­ βαίνει άττολυτως τίποτα. ΤΩ­ ρες - ώρες ή ~Α}μττυ κάνει τή σκέψί ιμήπως ό Γκρέκο δεν κρύβει κανένα απολύτως .μυ­ στικό, άλλα απλώς είναι έτσι σοβαρός επειδή για πρώτη φο­ ρά θά παίξη, στην Εθνική ο­ μάδα καί ανησυχεί για τό άιτοτελεΐσμα. Μετά όμως ξαναβλέπει τήν παράξενη σκιά στις κόρες των ματιών του αγοριού καί σιγουρεύεται δτι δεν γελιέ­ ται. ιΚάτι συμβαίνει.... Τί δμιως;... Ή ρέρα που τό μεγάλο μάτς θά γί'νη έρχεται. Τό αχανές γήπεδο τής Γυ­ μναστικής Αγωγής στο Μοντεβίδεο, γεμίζει από στρατιές ολόκληρες ένθουσιώντων φιλά θλων, που έρχονται γιά νά χει ροκροτήσουν τήν περισυνή

*0 Άγκουΐλο κλωτσάει αλλά... μπάλλα δεν υπάρχει πια μπρο­ στά του.

ΓΚΡΕΚΟ

Δίνει μια κεφαλιά στο πίσω μέ­ ρος του κρανίου του ΣιοΟ.

π ρωτ αθλήτρια τής Νοτίου * Α­ μερικής, στον πρώτο νικηφόρο αγώνα της τής νέας χρονιάς. Λίγοι είναι εκείνοι που α­ νησυχούν γιά τό αποτέλεσμα. Καί σ’ δλων τά στήμοττα βρί σικεται τό όνοιμα του Γκρεκο... Τού παιδιού ή φήμη του ξα­ πλώθηκε σ’ ολόκληρη τήν α­ πέραντη ήπειρο, υστερία μά­ λιστα άπό τίς νίκες^ τής^ Τόρεντ στήν Αργεντινή καί τίς άλλες χώρες, όπου τό Ελλη­ νόπουλο κυριολεκτικά κατεπληιξε τά πλήθη με τό άέρινο, αλλά καί δυνατός .μαζί παι­ χνίδι του, που «ανάγκασε τούς ειδικούς νά γράψουν γι’ αυ­ τόν δσα δεν γράφτηκοον ποτέ γιά κανέναν άλλον παίκτη. Μά τά ρολόγια δείχνουν πώς ή έναρξις τού κρίσιμου ά γώνος πλησιάζει.

ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Η ’Άμπυ ιμέ τον Νίνο Ζανο σέ μ ίο: γωνία του γηπεχαμμένο ι άνοομεσα στη ασθάλαισισα ^ τών φιλάθλων, ειρ [μένουν «με αγωνία. ^ — Σήμερα θα γίνη ^τό ξείνηιμα για τή δόξα του Γκρέ ^!, λέει ή κοπέλλα ιμέ συγκί Γ|ρ··ι. Παίζει γιά πρώτη, φορά Γεμένος ,μέ τα Εθνικά χρώ­ στα!... Είμαι βέβαιη, πώς χχντα από δω καί πέρα καί σο να τελείωση τή σταδ ιο­ ραμ ία του, θά φοράη αυτή ή φανέλλα κάθε φορά που ά χρειάζεται νά συγκροτηθή Εθνική μας ομάδα... Ό Ζανίινο γουρλώνει τά μά ια του κατάπληκτος. — Κάθε φορά την ίδια φαέλλα!, τσιρίζει. Θά κατακου .ελιαστή, μέσα σέ τόσα χρο­ ιά, καλέ! Θά... είσηγηθω νά ου πάρουν κοομ-μιά καινούρ­ ια!

Ο ’Αλόνσο κουλουριάζεται σαν πραγματικός αγριόγατος.

11

Μανιασμένος ό Σισύ ρίχνεται α­ νάμεσα στους αντιπάλους του.

Ή 'Άμπυ άλλη φορά θάσκαγε στα γέλια ιμέ τήν κου­ ταμάρα του καταπληκτικού ά στυνομικου πού τή συντρο­ φεύει. Σήμερα δ)μως καί μάλιστα αυτή τή στιγμή δεν έχει κέφι γιά γέλια. Νοιώθει μεγάλη ά γωνία γιά τό παιχνίδι που πλησιάζει ν5 άρχίίση... "Οχι τόσο γιά τό αποτέλεσμα, ό­ πως όλες οί άλλες μυριάδες τών θεατών... Εκείνη έχει α­ γωνία για τό πώς θά παίξη γιά πρώτη φορά πού φοράει τά χρώματα τής Εθνικής ο­ μάδας ό Γκρέκο... “έρει πώς δεν είναι καθόλου εύκολο νά άναλάβη μια τόσο μεγάλη ευ θύνη ένα παιδί σάν κι3 αυτόν ...“έρει πώς όλοι στην ηλικία του, πού πρώτο γίνονται διε­ θνείς, αρχίζουν τον αγώνα ,μέ καταφανές τρακ καί πολλές

12 ψορές — τις περισσότερες — δεν καταφέρνουν νά απαλλα­ γούν άπ3 αύτό ούτε ώς τό τέ­ λος του παιχνιδιού. Η ΒΡΑΖΙΛΙΑ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ

ϋ Μ ΙΑ μυριόστομη, ιαχή Ιί&ΜΪ συγκλονίζει τό πελώΜψΆριο γήπεδο. Ό Αργεντινός διαιτητής βγαίνει .μέσα στον αγωνιστι­ κό χώρο ντυμένος μέ τό άτσα λάκωτο ιμαυρο κοστούμι του και ακολουθούμενος από τούς δυο επόπτες γραμμών, πού είναι κΓ αυτοί ξένοι προς τις δυο χώρες ^πού πρόκειται να διαγωνιστούν. ίό δυνατό σφύριγμά του κάνει τούς φιλάθλους νά σωπάσουν για μια στιγμή καί νά καρφώσουν όλοι μαζί τά βλέμματά τους στο ϊδιο ση­ μείο, άπ3 όπου ξέρουν πώς θά βγουν οί παίκτες μέσα στο πράσινο τερραίν. Πραγματικά οί ομάδες δεν αργούν νά φανούν. Βγαίνουν καί οί 5υό μαζί σε δυο ζυγούς. "Ενα πραγμα τικό πανδαιμόνιο τούς υποδέ­ χεται. Ή ρυθμική κραυγή «Ού ρου-γου-ά-η — Ού-ρου-γου-άη», δεν άργεΐ νά ακουστή άνά μέσα στή φοβερή βοή τού πλήθους. Οί παίκτες πετοΰν τή μπάλ λα καί τρέχουν εδώ κι3 εκεί μές στο γήπεδο γιά νά ξεμου διάσουν. Ό διαιτητής καλεΐ τούς αρχηγούς τών δυο ομά­ δων γιά νά κάνη τήν κλήρωσι τών τερμάτων.

ΓΚΡΕΚΟ Οί φωτογράφοι βγάζουν συ νέχεια φωτογραφίες στις όμά δες καί σε καθέναν ξεχωριστά από τούς διάσημους παίκτες πού απαρτίζουν τά δυο συγκροτήροΓτα. Τον Γκρέκα τον έχουν περικυκλώσει ένα όλόκληρο σμή­ νος φωτογράφων καί τού παίρ νουν πόζες, βάζοντας τον νά τρέχη μέ τή μπάλλα ή νά τήν κρατάη ανάμεσα στά πόδια του. Ό σπήικερ τής τηίλεοράσέ­ ως μέ φωνή δυνατή καί γεμά­ τη ενθουσιασμό έξηγεΤ σ3 ε­ κείνους πού θά παρακόλουθή, σουν τήν άναμετάδοσι μακρυά άπό ιό γήπεδο ,τά ονόματα τών ποδοσφαιριστών πού άπαρτίζουν τις δυο ενδεκάδες. «Τερματοφύλακας μέ τή Βραζιλία, φωνάζει, παίζει ό καταπληκτικός ’Αλόνσο, τής Μποταφόγκο. Ό αριστερός μπάκ μέ τό νούμερο τέσσερα είναι ό Φερνάντο. Σέντερ μπάκ —τό νούμερο τρία — ό Λάζος τής Φλαμίνγκο. Τό δύο, είναι ό Λαμάτα ή Σιού, όπως είναι πιο γνωστός στην πατρίδα του, τό καταπληκτι­ κό δεξιό μπάκ τής Τόρεντ. Τό πέντε, ό δεξιός χάφ τής Αά Πλάτος Τέλε. Το έξη ό Βαλένσε. "Εξω δεξιά, μέ τό νού­ μερο επτά ό Νταρίχα. Μέσα δεξιά ό άρχηίγος τού συγκρο­ τήματος τής Βραζιλίας, μέ τό νούμερο οκτώ, ό διάσημος Ζιζίνχο, τής Μποταφόγκο. Σέντερ φόρ, ό Τζέντο, τής Τό ρεντ. Μέσα αριστερά, τό ξαν­ θό αυτό άιγόρι μέ τό νούμερο δέκα στή φανέλλα, είναι ή έφετεινη άποκάλυψις τού βρα-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

ζιλιάνικου ποδοσφαίρου. Τ* όνομά του, (Γεωργίου. Είναι Ελληνικής καταγωγής και οι φίλαθλοι τάν φωνάζουν Γκρέκο. Τέλος, έξω ^αριστερά, παί ζει ό Έστεμπάν, τής Μπάκα Τζούνιορς.... Καί τώρα, οί δι­ κοί μας... Θά σάς τούς πω γρήγορα - γρήγορα επειδή τούς γνωρίζετε καί γιατί όπως βλέπετε ό διαιτητής είναι έ­ τοιμος νά σφυρίίξη την έναρξι του άγώνος.... Λοιπόν: Τέρμα ό Σάντος. Ή γραμιμή των μπάκ: Ζόριζο, Βελέζ, Λάντυ. Τά δύο χάφ είναι ό Άλβαρέζ καί ό Λοπέζ. Καί κυνηγοί: Φερέρα, "Αγκουΐλο, Μαρτινέζ Σεμπάστιαν καί Κάρλος...» Ό σπήκερ μιλάει ακόμα στο μιικράφωνο καί τό παιχνί­ δι έχει κιόλας άρχίΐσει άνάμε σα στά ουρλιαχτά των φιλά­ θλων, πού είναι τόσο δυνατά ώστε τά τσιμέντα τού γηπέ­ δου τρίζουν από τον αντίλα­ λο. Προσπαθούν νά παρωτρά­ νουν τούς παίκτες τους νά ε­ πιτεθούν από την αρχή γιά νά πάρουν τον αέρα των άντιπάλχον πρίν νά (μπορέσουν νά συνδυασθούν. Οι πρώτες μπαλλιές ωστό­ σο παίζονται μέσα στο κέν­ τρο τού γηπέδου. Οι δυο αντίπαλοι προσπα­ θούν νά σφυγμό μετρήσουν ό ένας τή δύναμι τού άλλου. Ωστόσο ό Αάντυ καί ό Βε­ λέζ, πού έχουν πάρει οδηγίες νά προσέχουν σάν τά -μάτια τους τον θρυλικό Γκρέκο, ψά­ χνουν νά τον βρουν καί δεν τον βλέπουν. Πραγματικά τρ ιΕλληνόπρυ

13 λο δεν βρίσκεται στή θέσι του αυτή τή στιγμή. Μόλις έγινε ή σέντρα οπι­ σθοχώρησε καί βρέθηκε οπήν αμυντική ζώνη μαζί μέ τον Σιού! Κανείς δεν μπορεί νά κα~ ταλάβη γιατί τό κάνει αυτό ό δαιμόνιος μέσα αριστερά τής Εθνικής Βραζιλίας. "Ακόμα κι" ό ίδιος ό προπο νητής του ό σενιόρ "Αντζελίλο που τον βλέπει άπ" έξω, γουρλώνει τά μάτια άνήσυγος. —Πκιρέκο!, φωνάζει. Μπρο στά! "Όχι άμυνα! Μά τό ξανθό αγόρι δεν φαί νεται νά τον άκούη, ενώ τήν ίδια στιγμή κάποιος παρά­ γων τού γηπέδου πλησιάζει τον "Αντζελίλο καί τού υπεν­ θυμίζει ότι απαγορεύεται νά κάνη συστάσεις στούς παί­ κτες του κατά τή διάρκεια τού άγώνος. Στο μεταξύ ή μπάλλα άρ­ χιζε ι νά κατεβαίνη προς τήν περιοχή τής Βραζιλίας. Οι Ούρουγουανοί κάνουν μιά ταχύτατη κάθοδο. Ό Βελέζ άπό τή^θέσι τού κεντρικού ιμπάκ στέλνει μιά πάσσα άκριβείας στον "Αλβα ρέζ κι" εκείνος χωρίς καμμιά καθυστέρησι τήν προωθεί στο μέσα δεξιά, τον Άγκουΐλο, ά νάμεσα άπό τον Λάζος καί τον Φερνάντο. Ό Σιού τρέχει νά προλάβη τον κίνδυνο καθώς βλέπει τον ταχύτατο μέσα δεξιά τών άντιπάλών νά όρμά σάν κεραυ νός μέσα στήν περιοχή τής ό μάδος του.

Ό Άγκουΐλο όμως ξεπερ-

14

να τον Ινδιάνο μ5 ένα έξυπνο γέλασμα και τον κάνει νά κυ­ λιστή μέσα στο χορτάρι του γηπέδου, ενώ τά πλήθη ξεση­ κώνονται για την επιτυχία του παίκτου των και πετάγον ται· δρθιοί περιμένοντας τό γκολ, γιοττι ό ιμέσα δεξιά έχ€[ βρεθή αντιμέτωπος με τον 5Αλσνσο. Πραγματικά ό Άγκουΐλο σηκώνει τό πόδι χωρίς διστα­ γμό καί σουτάρει με όλη του τη δ'ύναμι. Κατάπληκτος όμως δεν βλέ τ"υπάρχη ή μπάλλα μπρο στά του καί με τη φόρα του σούτ χάνει την ισορροπία του καί σωριάζεται στο έδαφος. Σέ μια στιγμή τινάζεται όρθιος μέ σφιγμένες τις γρο­ θιές καί βλέπει τό ξανθό Ελ­ ληνόπουλο, τον Γκρέκο, με τη μπάλλα στά πόδια, νά κστεβαίνη, ταχύτατα προς τό τέρ-

'0 κεραυνός του Σιου τραντάζει το όριξάντΐ(ο δοκάρι.

ΓΚΡΕΚΟ

μα τους καί από την γραμμή τής σέντρας νά τροφοδοτή τήν έπίθεσί- του. Ταραγμένος γιατί δεν μπο ρεΐ νά περάση: από τον νού του πώς έγινε καί τού πήρε τή μπάλλα ό καταπληκτικός αυτός παίΙκτης, χωρίς ούτε καν νά τον δή, όρμάει πίσω του. Αλλά ή σέντρα έχει, κιόλας ξεκινήσει από τό πόδι τού θρυλικού Γκρέκο καί πηγαίνει ακριβώς στο σημείο τού^ γη^ πέδου που στέκεται ό Τζέντο^. Ό σέντερ φόρ με θαυμαστή τέχνη καί ψυχραιμία, χωρίς νά τήν άφήιση νά σκάση^ κάτω τή γυρίζει υπέροχα πρός^ τον έξω δεξιά Νταρίχα, που ,μ* έναν τρομερό καλπασμός σάν καθαρόαιμο άλογο, χύνεται προς τά αντίπαλα καρρέ. Παρ’ όλη τήν ταχύτητά του όμως δεν προλαβαίνει νά χωθή στήν περιοχή. Στήν πλευρά τού Νταρί­ χα βρίσκεται ό Ζόριζο, 6 κα­ λύτερος αμυντικός παίκτης τών Ούρουγουσνών. Φτερωτός πραγυατικά ρί­ χνεται μπροστά στον άντίπα λο έξω δεξιά καί μέ προβολή βγάζει τήν μπάλλα άιράουτ. Τό παιχνίδι έτσι σιγά - σι γά αρχίζει νά μήν παίζεται πια στο κέντρο τού γηπέδου. Οι κατεβασιές τής μιας όμά δας διαδέχονται εκείνες τής άλλης. Ό Γκρέκο όμως έξακολουθεΐ νά βρίσκεται στήν αμυν­ τική γραμμή τής Βραζιλίας, ενώ ό σενιόρ Άντζελίλο πη­ γαινοέρχεται νευρικά έξω από τον αγωνιστικό χώρο καί τρο

Ο ΗΡΟΙ Τ0Ν ΓΗΠΕΔΩΝ

μερή Αγωνία του σφίγγει την καρδιά. «Τι γυρεύει εκεΐ πίσω ό διάβολος;» σκέπτεται μέ θυ­ μό. «Δεν μπορεί νά μή μέ α­ κούσε πού τον φώναξα νά πάη μπροστά... Έκτος κι5 άν πα­ ρατήρησε κι5 αϊτός πώς ό Σι ου δεν παίζει σήιμερα μέ τη σταθερότητα που τον διακρί­ νει στα τελευταία παιχνίδια του και θέλει νά τον βοηθήση... Έτσι όμως, μέ την ά­ μυνα, δέν θά μπορέσουμε πο­ τέ νά φτάσουμε στη νίκη... Οί Ούρουγουανοί θά μάς πάρουν τον αέρα...» Ό βετεράνος τής Εθνικής Βραζιλίας δέν §χει άδικο. Ή έπίιθεσις τής όμάδος του έχει μείνει ουσιαστικά μέ τέσ σερις παίκτες αφού "λείπει ό Γκρέκο. Δέν μπορεί νά άναπτυχθή και νά άπειλήση τούς αντιπάλους, τη στιγμή μάλι­ στα πού στην άμυνά τους βρίσκονται περίφημοι παίκτες δοκιμασμένοι πολλές φορές σέ αγώνες τής Εθνικής τους όμάδος. Οί επισκέψεις τών Ουρουγουανών έχουν αρχίσει νά γί νωνται συχνότερες και σιγά σιγά και πιο επικίνδυνες. Ένα τρομερό σούτ του Μαρτινέζ περνάει σύρριζα ά­ ουτ άπό τη δεξιά κάθετο δοκό του "Αλόνσο. ενώ ένα δεύτερο του Άγκουΐλο καταφέρνει ό ίδιος ό Άλόνσο νά τό βγάλη σέ κόρνερ την τελευταία στι­ γμή υστέρα άπό μιά άπίθοτνη εκτίναξη πού άναγκάζει τούς Ουρουγουανούς φιλάθλους νά τον χειροκροτήσουν μέ θαύμα σμσ.

15

Ό Γκρέκο κάνει βολέ στον άέρα.

Τό κόρνερ ωστόσο χτυπιέ­ ται και όλοι βαστάνε την άνα πνοή τους καθώς βλέπουν τη μπάλλα νά ανέβαίνη ψηλά καί νά πέφτη, σάν άπό τον ουρανό στο κέντρον του τέρ­ ματος του Άλόνσο, όπου πη­ δούν ένα ολόκληρο τσούρμο άπό παίκτες καί τών δυο ο­ μάδων. Ανάμεσα σ* αύτούς είναι καί ό Γκρέκο μέ τον Σιού. Ό πρώτος αντί νά χτυπήση τη μπάλλα δίνει μιά δυ­ νατή κεφαλιά στο πίσω μέ­ ρος τού κρανίου τού Σιού, πού βγάζει ένα άγριο μουγ γρητό λύσσας. Στο μεταξύ τή μπάλλα τή χτυπάει μέσα στήν άναμπου μπούλα ό Σεμπάστιαν, τό μέ­ σα Αριστερά τής Ουρουγου­ άης. Σάν κεραυνός κ απευθύνεται πρός τό Αριστερό Γ του *Α·

16

λόνσο, άλλα έκεΐνος κάνει μια νέα απίθανη άπόκρουσι, μέ­ σα στο ίδιο λεπτό της ώρας. (Κουλούρι άζεται σαν πρα­ γματικός άγρισγατος στα ύψηι καί ή μπάλλα βρίσκεται αϊ,χμ αλωτισμένη ιμέσα στην αγκαλιά του. Στο ιμεταξύ τά πλήθη ουρ­ λιάζουν ξέφρενα τώρα. Βλέ­ πουν πώς τό άγριο σφυροκόπηιμα πού έχουν αρχίσει οι άσσοι τους εναντίον τών Βρα­ ζιλιάνων, δεν μπορεί παρά νά άδοφέιρη δπου νάναι καί τό πρώτο τους γκολ. Ή υπεροχή τους είναι πρα­ γματικά τρομακτική. Ό σενιόρ Άντζελίλο τριγυρίζει σάν λιοντάρι στο κλουβί καί τρώει τά νύχια του άπό τη νευρικότητα καί την αγωνία. -οοφνικά μιά κραυγή χα­ ράς βγαίνει άπό τό λαρύγγι του. Βλέπει με γουρλωμένα τά μάτια τον Γκρέκο νά ρίχνεται ποός τήν άντίπαλη περιοχή μέ δλη τή δύναμι τών ποδιών του. Μοιάζει αυτή τή στιγυή σάν μιά ξανθή άστραπή που σχίζει τό πράσινο γήπεδο καί τίποτα δεν εΐναι ικανό νά τήν αναχαίτιση. Αλλά τό Τδιο περίπου συμ βαίνει καί μέ τον καταπλη­ κτικό ϊνδιάνο Τιάοα Ααμάτα, πού έγινε ξαφνικά άλλος άν­ θρωπος. Τά μάτια του έχουν γίνει κατακόικκινα καί μιά φλόγα τρομερού θυμού καίει μέσα σ’ αυτά. Οι γροθιές του είναι σφιγμέ νες τόσο άγρια πού τά νύχια

ΓΚΡΕΚΟ

του έχουν χωθή μέσα^ στις σάρκες του καί τις ματώνουν. Ό ΆλόνσΟ' στο μεταξύ έ­ χει πετάξει τή μπάλλα ^ στον Λάζος, άλλα ό Σ ιού, ^μέ μια κραυγή πού μοιάζει σάν κρώξιμο πουλιού, χύνεται ^ κατα­ πάνω του σάν νά πρόκειται γιά άντίπσλο! Ό καημένος ό Λάζος, φυσι­ κά δεν προλαβαίνει νά άντισταθή, γιατί ποτέ του δεν μπορούσε νά περιμένη κάτι τέτοιο. Ό Σιού τού παίρνει τή μπάλλα άπό μέσα άπό τά πό δια του καί ρίχνεται μέ αλη­ θινή μανία προς τήν αντίπα­ λη περιοχή. Πρώτα ό Άλβαρέζ, ύστερα ό Λάντυ καί κατόπιν ό Βελέζ τού κάκου ρίχνονται άπάνω του γιά νά τον αναχαιτίσουν. Σάν μιά όρμητική θύελλα, πού στο πέρασμά της τά πάν τα ξερριζώνονται, μοιάζει αυ­ τή τή στιγμή ό έξωφρενικός ϊνδιάνος μέ τό παράξενα κου ρεμένο κεφάλι. Σέ λίγα δευτερόλεπτα, έ­ χει περάσει τό γήπεδο άπό τή μιά του άκρη στήν άλλη μέ τή μπάλλα σάν κολλημέ­ νη πάνω στο παπούτσι του. Βρίσκεται πάνω στή λευκή γραμμή τής μεγάλης περιο­ χής τών Ουρουγουανών. Τρίζοντας τά δόντια σάν λυσσασμένος τινάζει τό πόδι του καί ένας ξερός^ κρότος άκούγετα! πού δονεί τό γήπε­ δο καί τίς καρδιές τών έκατό χιλιάδων θεατών πού παρακο λουθούν μέ κομμένη: την άνάσα τήν άπίθοονη καί κοταπληκτική αυτή κάθοδο.,.

Ο ΗΡύΤ ΤΗΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

"Ενας δεύτερος ξερός κρό­ τος ακολουθεί τον πρώτο σ’ ε νο. δέκατο του δευτερολέπτου κοα π" ιό δυνατός άικόιμα από ε­ κείνον. Ή μπάλλα η μάλλον ό κε­ ραυνός που έψυγε από τό πόδ: του Ααμάτα, βρίσκει τό οριζόντιο δοκάρι πού τρίζει άπό τή δύναμι κινδυνεύοντας να σπάσηι! Τ ινάζεται προς τά πίσω. Σχηματίζει μια μεγάλη καμ­ πύλη και βρίσκει τον θρυλικό Γκρέκο απάνω στη γραμμή τής περιοχής, γιατί τό φτερω τό Ελληνόπουλο είναι ό μό­ νος πού έχει καταφέρει ν5 άκο λουθήιση; τον ϊνδιάνο στον τρελλό του δρόμο. Σέ μια στιγμή ό 5 Αετός του Σάο Πάολο βλέπει πώς ό Σάντος, ό τερματοφύλακας των αντιπάλων, έχει πεταχτή για νά άποκρούσηι τό σούτ του Σιού και αυτή μόλις τή στιγμή, τινάζεται για νά ξανασηικωθή άπό κάτω. Βλέπει καί τον Ζόριζο πού ρίχνεται σαν άστραπή^ προς τό μέρος του για νά του άποσπάσηι τή μπάλλα. Ό Γκρέκο περιμένει άτάρα χος τή μπάλλα πού δεν κάνει ούτε ενα όλόίκληρο δευτερόλε πτο γιά νά φτάση πάνω στο πόδι του. Τότε ένας καινούργιος κε­ ραυνός σάν εκείνον του Σιού ξεφεύγει απ’ αυτό. Μόνο πού αυτή τή φορά ή μπάλλα δεν χτυπάει στο δοκάρι. Περνάει δίπλα στον Σάν­ τος πού ακόμα δεν έχει προ­ λάβει νά σταθή καλά στά πό δια του καί παρά την απελ­

17 πισμένη του προσπάθεια, ξε­ τινάζει τά δίχτυα του σάν καμιμιά ξαφνική άγρια θύελ­ λα! •Νεκρική σιγή άπλώνεται μέσα στο γήπεδο, άπό τήν ο­ ποία ξεχωρίζουν ελάχιστες φωνές των λιγοστών Βραζιλιά νων πού παρευρίσκονται ανά­ μεσα στή λαοθάλασσα. Οι συμπαΐκτες τοϋ' Γκρέκο γεμάτοι θαυμασμό όρμοΰν πρός^τό μέρος του νά τον συγ χαρουν καί τον γεμίζουν φι­ λιά, ενώ ό Σιού μήν ξέροντας τί .κάνει- άπό τή χαρά του τον αρπάζει καί τον σηκώνει οπούς ώμους του, μεταφέροντάς τον ώς τή σέντρα παρά τις διαμαρτυρίες του ξανθού αγοριού. Πάνω στο μεγάλο ταμπλώ του σκορ πού ώς αυτή τή στι γμή είναι καθαρό, γράφεται τό πρώτο γκολ υπέρ τής Βρα ζιλί'ας. Σέ κάποια γωνιά τής έξέδρας, ή πανέμορφηι "Άμπυ πού δέν ξέρει πώς άλλοιώς νά έκφραση, τήν ευτυχία καί τήν ασυγκράτητη χαρά πού νοιώ­ θει, αρπάζει καί φιλάει στο μάγουλο τον <Νίνο Ζανίνο πού κάθεται πλάι της κΓ ό... δαι­ μόνιος ντέτεκτί'β.... λιποθυ­ μάει ! ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ιΕ

ΤΗ σέντρα^ ό Τζέντο κλέβει τή μπάλ­ λα, τήν σπρώχνει στον Πκρέκο καί ό Αετός του Σάο Πάολο ρίχνεται μπρο­ στά σάν θύελλα.

Μ

ΓΚΡΕΚ© Βρίσκει στον δρόμο του τον σέντερ φορ των άντιπάλων Μαρτινέζ και τον άφηνει άναυδο ιμέ ιμιά αστραπιαία τριπλά, να ψάχνη για να βρή άπο ποια μεριά πέρασε ό δαι μόνιος αντίπαλός του. Ό Αοπέζ ,μαζΐ μέ τον 7.6ριιζο τρέχουν νά τον αναχαιτί­ σουν βλέποντας τον καινούρ­ γιο φοβερό κίνδυνο πού απει­ λεί την εστία τους. Ό .Γκρέκο δεν κρατάει τη μπάλλα στα πόδια του παρά την ανοίγει ιμέ ακρίβεια στον Έστεμπάν. Ό έξω αριστερά των Βρα ζιλιάνων τρέχει παράλληλα μέ τη γραμρή του άράουτ καί φτάνει ως τό κόρνερ παρακο-

λουθού μένος από τον Αάντυ. Πριν ό ιμπάκ των Ουρουγουανών τον φτάση, κάνει μιά περίφημη σέντρα. Ή μπάλλα φτάνει ^ κατ’ ευθείαν έπάνω στο κεφάλι του Τζέντο πού ε­ πιχειρεί μια καρφωτή κεφα­ λιά. "Ενας πελώριος αναστενα­ γμός άνακουφίσεως ξεφεύγει από τά πλήθη καθώς ξεφεύγει καί η μπάλλα σύρριζα πλάϊ στο δεξιό κάθετο δοκάρι. 'Ωστόσο οί καρδιές των φι­ λάθλων έχουν γεμίσει άγωνία, "Όχι μόνο αισιόδοξοι δεν υ­ πάρχουν πια ανάμεσα τους, άλλά έχουν αρχίσει νά φοβών ται ως καί αυτή τή συντριβή.

Ο ΗΡ0Σ Τ0Ν ΓΗΠΕΔΩΝ

' Αρπάζει τον Ζανίνο και τού σκάει ένα φιλί στο μάγουλο.

«Καιί ή Βραζιλία πετά στά επόμενα λεπτά που συιμπλη^· ρώνεται ή πρώτη, μισή ώρα του μεγάλου παιχνιδιού. Στη μπροστινή τους γραμ­ μή ένας νεαρός παίκτης πού μοιάζει σαν ξανθός Θεός, δεν σταματάει ούτε στιγμή νά έπιφερη τον πανικό στους Ούρουγουανούς πού μάταια προ­ σπαθούν ν-ά τον άνακόψουν. Μοιάζει σαν νά προσπα­ θούν μέ τά χέρια και ιμέ τά πόδια νά σταματήσουν μιά θύελλα πού έχει πείσει άνάμεσά τους και σαρώνει τά πάντα. Υπέροχοι συνδυασμοί ξε­ κινούν από τά πόδια τού θρυ λικού "Ελληνόπουλου καί άψή

νουν άναυδους τούς φιλάθλους. Οι μυριάδες των άνθρώπων πού γεμίζουν τις κερκίδες νοι ώθουν κάτι σάν δέος -μπροστά σ’ αυτόν τον τρομερό παίκτη πού όμοιος του δεν έχει ξαναφανή ποτέ στά γήπεδά τους. "Ένας ψίθυρος μεγαλώνει ολοένα πάνω άπό τήν ανθρω­ ποθάλασσα. Ένας ψίθυρος μέ τό όνομα τού Γκρέκο, πού περνάει άπό στόμα σέ στόμα καί γίνεται μιά βοή πού γι­ γαντώνεται καί θέλει ν5 άπλω 8ή παντού, σ’ ολόκληρη τή χώρα. Ό Αετός τού Σάο^Πάολο περνά σάν άνεμοστρόβ ιλλος ανάμεσα άπό τον Βελέζ καί

ΓΚΡΕΚΟ τόν Λάντυ. Μάταια τον κυνηγούν οί δυο αυτοί άσσοι του ποδο­ σφαίρου. Συνεχώς ή άπάστασις μεταξύ τους μεγαλώνει κΓ άς κρατάει και τή μπάλλα στα πάδια του ό Γκρέκο πού θάταν φυσικό νά του έλαττώνη. την ταχύτηίτα. Σαν βέλος ρίχνεταΐ' προς την αντίπαλη, περιοχή. Ό περίφημος Ζόριζο χύνε­ ται κι5 αυτός τελευταίος για νά δσκί'μάστ) την τύχη, του μέ τον τρομερό αντίπαλο. Ό Γκρέκο θά μπορούσε νά τον πέραση ίσως κι* αυτόν. Δεν θέλει όμως νά κάνη: α­ τομικό παιχνίδι και ,κατάχρησι τρίίπλας. Πετάει τή ,μπάλλα μέ τέ­ χνη στον Τζέντο πού βρίσκε­ ται δίπλα του κι* εκείνος μαρκορισμένος από τον Βελέζ πού έχει καταφθάσει τή γυρί­ ζει, στή στιγμή στον Ζιζίνχο. ν Ενα κεραυνοβόλο σουτ φεύγει άπό τά πόδια του τε­ λευταίου που βρίσκεται σέ πολύ καλή θέισι. Ή μπάλλα βουίζει άπό τήν ταχύτητα και τραντάζει γιά δεύτερη φορά άπό τήν αρχή τού παιχνιδιού τά δοκάρια τού τέρματος τού Σάντος. Οί φίλαθλοι έχουν βουβαβή πάνω στις εξέδρες. Μά και οί Βραζιλιάνοι πει­ σμώνουν μέ τήν ατυχία τους. Καθώς η μπάλλα άπό τό κοντράρ'σμα στο δοκάρι γυ­ ρίζει πίσω, ό Λάντυ άπό τή μια μεριά και ό Έστεμπάν ά πό τήν άλλη τρέχουν νά τή διεκδιικήοουν. Ταχύτερος ό έξω αριστερά

τών Βραζιλιάνων προλαβαίνει καί τήν άρπάζει μέ τό πόδι του για νά ριχτή μπροστά. Τρέχει διαγώνια προς τήν περιοχής του Σάντος. Ό Λάντυ τον κυνηγάει και τον ζυγώνει^ επικίνδυνα, μά τήν τελευταία στιγμή ό Έ­ στεμπάν πασσάρει στον Γκρέ κο πού πάντα τά καταφέρνει νά βρίσκεται ξεμαρκάριστός τήν τελευταία στιγμή, παρ5 όλο πού δύο άπό τούς άντιπά λους προσπαθούν νά τόν φρου ρούν άγρυπνα. Τό Ελληνόπουλο βρίσκεται πολύ πλάγια. Τό σούτ είναι δύσκολο απ’ αυτή τή θέσι καί προτιμάει καί πάλι νά στείλη πάσσα. Πετάεΐ: τή μπάλλα μέ κατα πληκτική ακρίβεια στον ελεύ­ θερο Ζιζίνχο. Εκείνος πιεζόμενος άπό τόν Ζόριζο τήν α­ νοίγει στον Νταρίχα πού κά­ νει σέντρα αμέσως. "Ενα μεγάλο τόξο σχηματί ζεται στον αέρα καί ή μπάλ­ λα φθάνει ακριβώς πάνω στο κεφάλι του Τζέντο πού προσ­ παθεί νά τροφοδοτήση. τόν Γκρέκο. Ή κεφάλια του όμως δέν Μέ είναι· άπόλυτα ακριβής. υπερέντασι ό Βελέζ καταφέρ­ νει νά απόκρουση αλλά προ-· σωρινά. Ή άπάκρουσίς του φθάνει στον προωθημένο Λάζος πού τή ρίχνει χωρίς καμμιά καθυστέρησι στον Έστεμπάν. Νέα σέντρα άπό τά άριστε ρά. Τούτη τή φορά τήν κε­ φαλιά τή χτυπάει ό Γκρέκο καί ή μπάλλα φθάνει στον Ζι ζίΐνχο πού έχει μπροστά του

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

τον Ζόριζο και την ιτετάει άστραπιαία στον Τζέντο, πού κόβει μπροστά στον Γκρέκο. Τό Ελληνόπουλο πιάνει έ­ να φοβερό σούτ και τα δοκά­ ρια του Σάντος τραντάζονται για τρίτη φορά και πηγαινο­ έρχονται σαν να τά χτύπησε κεραυνός. Ή μπάλλα αυτή τη φορά πηιγαίνει κατ* ευθείαν στον Ζόριζο. Ό διάσηΐμος παίκτης για νά ανακούφιση κάπως τούς συμπαΐκτες του δεν κάνει πάσσα άλλα κατεβαίνει με ό­ ση ταχύτητα διαθέτει προς τό κέντρο τού γηπέδου. Ελίσσεται θαυμάσια δίνον τας έτσι την ευκαιρία στους άλλους αμυντικούς παίκτες της Ουρουγουάης νά άναπνεύ σσυν. ιΠερνά σαν άέρας τον Τέλε και προσπαθεί νά κάνη τό ί­ διο καί μέ τον Σιού πού βρί­ σκεται ακριβώς πάνω στη γραιμμή της σέντρας. Ό καταπληκτικός ίνδιάνος όμως δεν είναι άντί'ττοολος πού μπορεΤ νά τον τριπλάρη κα­ νείς, τούτη μάλιστα τη στι­ γμή πού τό ιμυαλό του εΐναι θολωμένο άπό τό μίσος έναντίον του Μαύρου Άπάχη (*) καί είναι πραγματικά έξαγρι ωμένος. Σάν λιοντάοι ρίχνεται έναν τίον τού Ζόριζο καί, πριν προ λάβη εκείνος νά καταλάβηι τί συμβαίνει, ή μπάλλα έχε- χαθη άπό τά πόδια του καί κα­ ί *) Διάβασε τό 3ο τευγος του «ΓΚΡΕΚΟ» υέ τίτλο: «Ο ΣΙΟΥ ΘΥΜΑΤΑ! ΤΟΝ ΜΑΥΡΟ ΑΠΑ­

ΧΗ»,

21

τεβαίνει μαζί μέ τον Σ ιου προς την περιοχή του τέρμα}τός του. , _ Ό Τιάρα Λαμάτα κοτνει έ­ να καταπληκτικό σούτ^ άπο σαράντα μέτρα μακρυά. ^ Ό κεραυνός του κατευθυνεται γραμμή Υ>ά τό δεξί ·Γ του Σάντος πού τινάζεται σάν πραγματικός αίλουρος. Μόλις προιλαβαίνει νά άποκρούση μέ γροθιές καί ή μπάλλα γυρίζει στον Γκρέκο πού τήν κόβει στον Τζέντο κΓ εκείνος στον Ζιζίνχο, διάμε­ σα άπό τά πόδια ενός μπάκ τού τά έχει κυριολεκτικά χα­ μένα. Ό μέσα δεξιά των Βραζι­ λιάνων ρίχνεται μπροστά γιά νά σουτάρη, άλλα βιάζεται καί βρίσκεται στο σημείο πού θά πάη ή .μπάλλα πριν άπ’ αυτή. Τό Τδιο δευτερόλεπτο πού τό σούτ του διάσημου μέσα δεξιά ξετινάζει τά δίχτυα, άκούγεται τό δυνατό σφύριγμα του διαιτητου πού χαρακτηρί­ ζει τή φάσι όφσάϊτ. Απογοητευμένοι οί παί­ κτες τηε Βραζιλίας γυρνούν λίγο προς τά πίσω. Οί Ουοουγαυανοί δμως έ­ χουν πολύ χειρότερα χάλια. Κυττάζουν ό ένας τον άλ­ λον καί μο·ιάζουν σάν νά ρω­ τούν ιμέ τά μάτια πώς είναι δυνατόν νά γλυτώσουν απ’ αυτή τή φοβεοή θύελλα πού απειλεί νά τούς σαρώση- καί νά τούς συντοίψη.. Τό παιχνίδι των Βραζιλιά­ νων είναι τρομακτικά ταχύ καί οί πάσσες μέσα στην πε­ ριοχή τους τούς έχομν σ$σι>

η σει και τούς έχουν κάνει νά γυρνούν σαν τρέλλοί, χωρίς νά μπορούν νά καταλάβουν που θά πάηι ή μπάλλα. Κρύος ιδρώτας τρέχει από τά πρόσωπά τους καί αισθά­ νονται· τά πόδια τους νά τρέ­ μουν από την αγωνία. Κυττούν τούς αντιπάλους τους πού περιμένουν νά ξαναρ χίιση τό παιχνίδι καί στά μά­ τια τους μοιάζουν σαν πεινασμένα λιοντάρια, πού έχουν στήσει καρτέρι στη λεία τους έτοιμα νά ριχτούν απάνω της γιά νά την κατασπαράξουν. ■Καί στ5 αλήθεια σάν πειναΐσμένα λιοντάρια μοιάζουν οι Βραζιλιάνοι αυτή τη στιΥ1μή· "Ενα δευτερόλεπτο δεν στέ κουν ακίνητοι πάνω στά πό­ δια τους. Φτερά έχουν πάρει από την

*0 Τζέντο χτυπάει καρφωτή κε­ φαλιά μά ή μπάλλα περνά σύρ­ ριζα άουτ,

ΓΚΡΕΚΟ

ασύγκριτη! ορμή τού Γικρέκο καί λες καί συναγωνίζονται κι5 αυτοί ό ένας τον άλλον γιά νά μπορέσουν νά φτάσουν στο ύψος τού μεγάλου παίκτη πού τούς οδηγεί προς τον θρί αμ,βο. Στο μεταξύ ό Λάντυ μου­ διασμένα τοποθετεί τή μπάλ λα στη γωνία τής μικρής πε­ ριοχής γιά τό έλεύθερο χτύ­ πημα. Ό Σάντος παίρνει φόρα κοί σουτάρει μέ δύναμι. Τό σουτ φτάνει· πέρα από τή γρομμή τής σέντρας, σ’ ένα σημείο όπου ό Μαρτινέζ καί ό Σιού πηδούν γιά κεφαλιά. Ό Σκού κερδίζει τή μονο­ μαχία καί ή μπάλλα βρίΐσκέ­ τσι στά πόδια τού Τέλε τήν άλλη, κιόλας στιγμή. Ό Τέλε ανοίγει χωρίς καθυΐστέρησι στον Τζέίντο. 'Όιλη ή άμυνα τής Ουρου­ γουάης ιμαζεύεται- γιά μιά φο ρά ακόμα μπροστά στο τέρ­ μα τού Σάντος σχηματίζον­ τας ένα άδιαπέραιστο τείχος. Μόνο ό Βελέζ ρίχνεται έναν τίον τού Τζέντο. Μόλις όμως φτάνει· κοντά του, ό σέντερ φόρ τής Τόρεντ καί τής Έθνι κής Βραζιλίας πασσάρει στό Πκρέκο πού βρίσκεται άριστε ρά του. Τό Ελληνόπουλο «πιάνει» έναν νέο κεραυνό. Ή μπάλλα βογγάει κάτω άπό τό παπούτσι· του καί σχί ζει τό διάστημα μέ τήν τοχύ τη τα τής άστ ροπής. Περνάει πάνω άπό τά κεφά λια των άμυνομένων πού βρί­ σκονται! δλοι μαζεμένοι μπρο­ στά στό τέρμα τους.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Ό Σάντος κλεισμένος άπό τούς συμποοΐΐκατες του δεν έ­ χει την ευχέρεια νά παρακολουΟήίση; την πορεία τη.ς καί δεν προλαβαίνει ούτε νά κινηιθη. Μ’ ένα κρύο σφίξιμο στην καρδιά βλέπει τά δίχτυα του νά τραντάζωνται άγρια καί τή μπάλλα νά κουλούριάζεται καί νά διπλώνεται ιμέσα σ’ αυ τά σαν φυλακισμένο θηρίο πού προσπαθεί νά σπάση τά δεσμά του. Χοροπηδούν οί Βραζιλιάνοι παίκτες άπό τον ενθουσιασμό τους, χύνονται όλοι μαζί κα­ ταπάνω στο θρυλικό 'Ελλη­ νόπουλο καί προσπαθούν μέ κάθε τρόπο νά τού αποδεί­ ξουν τον θαυμασμό καί την αγάπη τους. Οι παίκτες εκείνοι, πού πριν λίγο καιρό1 στο πρωτά­ θλημα της Βραζιλίας ήταν άν τίπαλοί του καί τον έτρεμαν τή στιγμή πού τον έβλεπαν νά κατεβαίνη ορμητικός σαν σίφουνας προς το τέρμα τους τώοσ ξεφωνίζουν καί κλαΐνε σάν μικρά παιδιά άπό τή χα­ ρά τους στήν επιτυχία του, πού είναι καί δική τους έπ τυ χία... Όλόικληρης .τής Βραζι­ λίας.... Οι Ούρουγαυανοί έχουν πα γώσει. Τά πόδια τους μοιάζουν αάν νά είναι δεμένα μέ άόρα τους σπόγγους καί μέ δυ­ σκολία τά κινούν καθώς κατε­ βαίνουν προς τή σέντρα. Τά βλέμματα πού δ ιασταυρώνουν είναι γευάτα άγων ιώδη ερω­ τηματικά. *Ώς που θά φτάση; άραγε ή

23

Μόλις προλαβαίνει νά απόκρου­ ση μέ γροθιές.

καταστροφή; "Οσο γ'ά τούς φιλάθλους μ5 όλο, πού νοιώθουν θαυμα­ σμό γιά το ασύλληπτο παιχνί δι τής φιλοξενούμενης ομάδας έχουν βουβαθή όλοι τους άπ' την απελπισία. Ή αδερφή τού Τζέντο, ή πανέμορφη! 'Άμπυ, γιά δεύτε­ ρη φορά τρελλή απ’ την εύτυ χία πανηγυρίζει την έπιτυχία καί ξαναφιλάει καί πάλι αυ­ τόν πού έχεί1 πρόχειρο δίπλα της, δηλαδή τον δύστυχο α­ στυνομικό1 Νίνο Ζανίνο, μέ τά μεγάλα μυωπικά γυαλιά. Ό τρομερός ντέτεκτιβ πού μόλις πριν ένα λεπτό έχει συ­ νελθεί άπό τή λιποθυμία του γιά τό πρώτο φ.λί... ξαναπέ­ φτει τεζα! Στον μεγάλο πίνακα των αποτελεσμάτων τό σκορ έχει γραφή δύο—μηίδέν υπέρ τής

24

Βραζιλίας. Τό τεράστιο ρο­ λόι του γηπέδου δείχνει πώς μένουν πέντε λεπτά άκόρα γιά νά τελείωση τό θριαμβευ­ τικό γιά τους Βραζιλιάνους ή μίχοονο. 'Ωστόσο ή ταξιαρχία που οδηγεί ό Γκρέκο δεν φαίνεται ακόμα ικανοποιημένη από τό αποτέλεσμα έστω καί του πρώτου μέρους του παιχνι­ διού. Με νέα ορμή, ακόμα μεγα­ λύτερη1 από πριν, αποσπούν τή ιμπάλλα από τούς αντιπά­ λους τους και χύνονται προς την περιοχή τους. Ό Βαλένσε πετάει τή ρπάλ λα στον Νταρίχα. Ό Νταρίχα τή δί'νει μέ κοφτή πάσσα στον αμαρκάριστο Ζιζίνχο ικι’ εκείνος τήν πετάει στον Τζέντο. Δυο παίκτες ιμαζί, ό Βελέζ και ό Λάντυ, χύνονται γιά νά τον άνσικόψουν, νά -μήν τον άφήσουν νά πάρη τή μπάλλα στά πόδια του. Ό δαιμόνιος σέντερ φόρ ό­ μως τούς αφήνει· στά κρύα τού λουτρού, πηδώντας ξαφνι κά από πάνω της κ<Γ εκείνη κατρακυλάει ως τον Γκρέκο πού βρίσκεται ,μόνος του. Μέ μιά αστραπή στά μά­ τια τό ξανθό Ελληνόπουλο έπ τίθεται σαν αληθινός άετός. Περνά τόν Άλβαρέζ πού έχει κατέβει καί παίζει κι* αυτός σάν κανονικό μπάκ και προχω ρεΐ φτερωτός μέσα στά αντί­ παλα καίρρέ. Τό πόδι του εΐνσι έτοιμο νά έξαπόλυση έναν ασύλληπτο κεραυνό Ό Σάντος μέ ελαφρά λυγισμένςχ τά γόνατα, περιμένει

ΓΚΡΕΚΟ

άκίνητος κάτω άπό τά γκόλπόστ, σάν πάνθηρας πού εί­ ναι έτοιμος νά έπιτεθή. Κι5 όμως ή καρδιά του χτυ πάει δυνατά μέσα στο στή­ θος του καί τά χέρια τρέμουν μέ ,μιά δυνατή τρεμούλα πού δέν μπορεί νά τή συγκράτη­ ση^ ηαφνικά ιμιά τρομερή φω­ νή πόνου ξεφεύγει άπό τά χεί λη τού Γκρέκο, πού μές στή νεκρική σιγή πού επικροτεί στο γήπεδο αντηχεί απ' ά­ κρη σ’ άκρη. Ό Αετός τού Σάο Πάολο σωρ άζετσι μονομιάς μέσα στο πράσινο τερραίν, σάν τό περήφανο δέντρο πού τό κό­ βει στά δύο τό αστροπελέκι. Ό Ζόιριζο κατρακυλάει- μα­ ζί του την ίδια στιγμή πού ό Σάντος βλέποντας τή μπάλ­ λα νά σέρνεται αργά προς τό μέρος του, όρμάει ιμ,έ ιμιά κακ ταπληΐκτιική βουτιά καί κου­ λούρι άζεται γύρω της. Στο .μεταξύ τό Έλληνόπου λο έξακολουθεΐ νά βογγάη ά­ πό τούς τρομερούς πόνους πού τού σουβλίζουν τό μυα­ λό Τή στιγμή πού ήταν έτοι­ μος νά σουτάρη, ό Ζόριζο, τό Φημισμένο^ δεξιό μπάκ τής Ουρουγουάης, τόν χτύπησε ε­ πίτηδες άπό πίσω στο πόδι μέ όλη, του τή δύναμι, κάνον­ τας δήθεν πώς προσπαθούσε νά χτυπήση τή μπάλλα... Ό διαιτητής σφυρίζει άμέ σως τό φάουλ καί ταυτόχρονα όλοι οί συιμπαΐκτες τού Γκρέκο μαζεύονται γύρω του. Ό Αετός τού Σάο Πάολο εξακολουθεί νά σψαδάζη άπό

Ο ΗΡύΙ ΤΟΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

τούς πόνους. Το χτύπημα που έχει δεχτή, είναι τρομερό. Μέ μάτια που αστράφτουν από θυμό ό Σιού κάνει νά ρι­ χτή καταπάνω στον Ζόριζο, άλλα οι άλλοι συμπαΐκτες του τον συγκροτούν ευτυιχώς την τελευταία στιγμή. Ό διαιτητής τρέχει κοντά στον Ούρουγουανό μπάκ και τού κάνει αυστηρότατες παρα τηρήισεις. Εκείνος χαμηλώνει τό κε­ φάλι κα'ι δηλώνει υποκριτικά πώς λάθεψε τό πόδ, του και πώς δεν ήθελε πού χτύπησε τον αντίπαλό του. Ό'πωσδήποτε όμως εκείνο πού ήθελε τό έχει πετύχει. Μέ σακατεμένο τό πόδι ό Πκρέκο είναι αδύνατον νά συ νεχίσηι πια τό παιχνίδι και τον βγάζουν έξω από τόν α­ γωνιστικό χώρο ,μέ τό φορείο. Ή μπάλλα στήνεται από τον διαιτητή στο σημείο πού έγινε τό φάουλ. Ο! Βραζιλιάνοι ζητούν πέναλτυ, αλλά ό διαιτητής δίνει φρήκικ. Ό Ζιζίνχο διαμαρτύρεται. Σ-άν αρχηγός τής όμάδος που είναι τρέχει κοντά του και του λέει· πώς πρέπει νά δώση πέναλτυ και ταυτόχρονα νά βγάληι έξω τόν Ζόιριζο, πού επίτηδες «κλάδεψε» τόν Ρκρέ κο. Μά ό αρχών τού άγώνος εί­ ναι· ανένδοτος. Δεν έννοεΐ ν’ άκαύιση τίποτα και δ'ώχνει πέρα τόν μέσα δεξιά των Βρα ζιλιάνων μέ απότομες χειρονο μίες. Ακόμα καί οί φίλαθλοι, τής Ουρουγουάης άπό τις κερκί­

δες βλέπουν την αδικία κι5 έ­ νας ψίθυρος αποδοκιμασίας ανεβαίνει άπό τή λαοθάλασ­ σα. Μά ό διαιτητής δεν δίνει δε κάρα για όλ3 αυτά. Τό σφύριγμά του είναι ή τελειωτική καταδίκη τής Βρα ζιλίας νά συνέχιση τόν αγώνα μέ δέκα παίκτες, χωρίς τήν ψυχή της, τό ξανθό Ελληνό­ πουλο πού ξέρει νά^ ήλεκτρίζη καί τούς συμπαΐκτες του μέ τόν δικό του ενθουσιασμό καί νά τούς κάνη νά επιζητούν τή νίκηι μέ όλες τους τίς δυ­ νάμεις. Τό φρήικικ δεν έχει αποτέ­ λεσμα. Ό Τζέντο πού^ τό έκτελεΐ δίνει· γρήγορη: πάσσα στον Ζιζίίνχο κι3 εκείνος σουτάρει ισχυρά, άλλα ή μπάλλα άποκρούετοα άπό τά σώματα τών αμυνόμενων καί καταλήγει στον Άλβαρέζ. Ό αριστερός χάφ τής Ου­ ρουγουάης κατεβαίνει μέ καλ π αρμό προς τό αντίπαλο τέρ­ μα. Ό Τελε τρέχει νά τόν άνακόψη, αλλά ό Άλβαρέζ ποοσσάρει άμέσως στον Άγκουΐαο κι3 εκείνος στον ελεύθερο στο κέντρο, Μαρτίνέζ. Ό σέντερ φόρ τής Ουρου­ γουάης ρίχνεται σάν βέλος μπροστά. Ό Σιού μέ πραγματική μα νία τόν κυνηγάει καί μέσα σέ λίγα μέτρα τόν έχει φτάσει παρ3 όλο πού τους χώριζε με­ γάλη άπόστασις. Ό Μαρτίνέζ στον κίνδυνο νά του πάρουν τή μπάλλα κά­ νει πάσσα στον Σεμπάστιαν

16 κι* έκεΐνος έττειδή μέ δυο ττηδιές ό Σκρύ έχει φτάσει δ'ττιλα του τήν ξαναγυρίζει στό Μαρτινέζ, ^ πού σουτάρε μέ τρομερή δύναμι άπό τή^ γω­ νία τής .μεγάλης περιοχής. Είναι ένα καταπληκτικό σούτ. Ό Άλόνσο δεν προλαβαί­ νει ούτε νά κινηθή. Ή μπάλλα διαγράφει μια εύθεΐα γραμμή και καρφώνεται στήν άλλη γω νία άπό εκείνη πού έχει δνή για νά προφύλαξη ό Βραζιλία νός τερματοφύλακας. Τά πλήθη, πού λαχταρούν για τή νίκη τής αμάδος τους, ξεχνούν μέσα σέ μια στιγμή τά μέσα πού ιμεταχε ισάστηκε ή ομάδα τους γιά νά έπ.τύχη αυτό τό γκολ και ξεσπαύν σέ ούρανομηικεις^ ζητωκραυγές Οί συμπαΐκτες τού Μαρτινέζ τρέχουν τρελλοί άπό τη χαρά κοντά του γιά νά τού

ιΟ Γκρέκο έτσιμάζεται νά στείλη τον κεραυνό του.

ΓΚΡΕΚΟ

'0 Αετός του Σάο Πάολο σω­ ριάζεται μονοκόμματος.

σφίξουν τό χέρι. Και τό παυχνίδι στή συνέχε ά του άλλαζει ρονιοριάς μορφή και γίνεται τό άντίθετο άπ’ δ,τι ήταν ώς εκείνη τή στιγμή. Σάν ιμιικρά παιδιά πού έχα σσιν^ ξαφνικά τή .μητέρα τους μοιάζουν οι Βραζιλιάνοι τώ­ ρα. Μαζεύονται σιγά - σιγά πί σω στήν άμυνα καί κανείς τους δεν έχει τό κουράγιο νά άναλάβηι τό βάρος ίμιας έπιθέ σεως. Οί Ούρουγοοανοί τούς κλεί νουν μέσα σέ λίγες στιγμές στά καρρέ τους καί Αρχίζουν ένα ανελέητο σφυροκόπημα κατά τής εστίας τους. Τώρα πού παίζουν μέ α­ ριθμητική υπεροχή καί πού ε­ κείνος ό παίκτης που τούς εί­ χε φέρει τον πανικό, ό Γκρέ-

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

κο, βρίσκεται έξω άπό τό γή­ πεδο, μπορούν και συνδυάζον ται καλύτερα και βρίσκουν λί γο - λίγο δλο τό χαμένο τους θάρρος και την αισιοδοξία. Έξ άλλον καί ή διαφορά I χει μειωθή τώρα καί πιστεύ­ ουν πώς μπορούν να ίσοφαρί σο·υν ακόμα καί να κερδίσουν αυτό το παιχνίδι πού λίγα δεύτερό λεπτ α προηγουμένως τό είχαν όλοι για οριστικά χα μόνο. Καί οι τελευταίες στιγμές τού παιχνιδιού που περνούν ώσπου νά τελείωση, τό ημί­ χρονο, είναι στιγμές αγωνίας για τούς Βραζιλιάνους, πού μέ ύστατες προσπάθειες κα­ ταφέρνουν την τελευταία ώρα νά σώζουν πάντα τό τέρμα τους από τίς μανιασμένες έπιθέσεις των αντιπάλων τους^. Τελικά τά τρία λεπτά πού μένουν ακόμα γιά τή λήξι περ

Τον βγάζουν μέ φορείο έξω άπό

τον άγωνιοτικό χώρο.

27

'Ο Ζανίνο ξυπνάει, ακούει το πα­ νηγύρι και...φιλάει την 'Άμπυ.

νσύν καί τό ημίχρονο τελειώ­ νει μέ δύο — έινα υπέρ τής Β ραζιλίας. ιΓι.ά πόσο όμως; ΐ ΆκόΙμα καί οΐ πιο αίσιόδοξοί' από τούς Βραζιλιάνους πού υπάρχουν στο γήπεδο, 5έν πιστεύουν πιά πώς είναι δυνατόν νά διατηρήσουν τή νίκηι τους. "Εκτός... Έκτος αν στο δεΰ τερο ημίχρονο ό Γκρέκο εΐναι καλά καί μ πάρεση νά αγωνι­ στή. Κανείς δεν ξέρει πόσο σο­ βαρό είναι τό χτύπημα πού τού έδωσε ό Ζόριζο· καί άν θά είναι σέ θέσι νά συνέχιση γιά σήμερα τό παιχνίδι του. Μέ τό σφύριγμα όλοι τρέ­ χουν ανυπόμονα προς τά άτο δυτήρια γιά νά δούν μέ τά μά τια τους την κατάστασί τομ.

28

ΓΚΡΕΚΟ

προσπαθούν νά του έκπορθήσουν τό τέρμα. Ώς πότε όμως θά κροοτήση I ΘΕΡΜΟΑΙΜΟΙ φίλα ό ήρωϊκός μαχητής; θλοι δεν διστάζουν να Ό^Ζιζίνχο δυο φορές έτπ•ξεσπάσουν σέ ζητω- χειρεΐ νά κατεβάση τό παιχνί ικραυγές από τη χαρά διτους κάτω για νά ξανασάνηι ή ά καθώς βλέπουν μετά την παυ μυνά τους, αλλά δεν τά κατα­ σι τή Βραζιλιάνικπ ενδεκάδα φέρνει νά πάη πολύ ιμοοκρυά. να κατεβαί'νηί πάλι ,μέ δέκα Ή μπάλλα ξοοναγυρί'ζει α­ παίκτες στο γήπεδο καί χω­ μέσως στο καρρέ τού Άλόνρίς τον καλύτερο παίίκτη της σο καί έκεΐ [μπροστά δ ι εξ άγαν τον Γκιρέκο. ται όμηριικές .μάχες. Τρίβουν τα χέρια τους για­ Ωστόσο περνά πάλι τό τί τοόρα θεωρούν τή νίικη τους πρώτο· τέταρτο τού ημιχρόνου εξασφαλισμένη). καί τό τέρμα τού Άλόνσο "Ίσως δεν έχουν καί άδι­ μένει ανέπαφο. Άλλα οί έπικο. θέσεις των αντιπάλων γίνον5Από την πιρώτη. στιγμή το ταιι ολοένα1 πιο ορμητικές ενώ παιχνίδι παρουσιάζει τήν ει­ έκεΐνοι ούτε μ.ιά φορά δεν έ­ κόνα πού παρουσίασε στα χουν καταφέρει νά κατεβοΰν τρία τελευταία λεπτά τού από τή γραμμή τής σέντρας. πρώτου ή μ ιχ ρ ό νου. Οί Βραζιλιάνοι είναι πολύ Ή φ ιλ οξενούμ ενη όμ άδα γεροί παίκτες. Θά μπορούσοιν κλείνεται στά καρρέ της α­ νά αντιμετωπίσουν ως ίσοι ποφασισμένη! νά κράτηση ά­ προς ίσους τούς αντιπάλους μυνα με όλες της τις δυνάμεις τους έστω καί δέκα. "Αν ό­ για νά καταφέρηι νά κράτηση μως έχουν κλειστή έτσι μέσα μέχρι, τό τέλος τό δύο—ένα. στά καρρέ τους, αυτό είναι Δεν είναι αμως εύκολο. γιατί έχουν πανικοβληθή κι’ Οι Ούρουγουανοΐ πού κα­ έχουν χάσει εντελώς τήν ψυ­ ταλαβαίνουν τώρα τή λαμπρή χραιμία τους. ευκαιρία πού τούς παρουσιά Καί στο δέκατο έκτο λεπτό ζεται, δεν έχουν σκοπός νά τήν έρχεται τό μοιραίο. άφήσουν νά πάη χαμένη καί Μιά καινούργια έπίθεσις γι’ αυτό αγωνίζονται σάν πρα ξεκινάει από τήν άριστερή γματικά λιοντάρια. πτέρυγα τών Ούρουγουανών. Ή μιά έπίθεσις διαδέχεται Ό Άλβαρέζ ανοίγει, μπρο τήν άλλη καί τό κάθε σούτ έ­ στά στον Φερέρα καί ό ταχύς να καινούργιο. έξω αριστερά κατεβαίνει πα­ Ό Άλόνσο ■ μάχεται σάν ράλληλα μέ τή γραμμή τού άλιοντάρι καί δεν προλαβαίνει ράουτ καί φτάνει κοντά σ’ ε­ νιά^ μαζευη τις βολίδες πού κείνη τού κόρνερ. τού στέλνουν απ’ όλες τις γω Ό Σιού τρέχει σάν δα: μ ον ι νιές τής περιοχής του, καθώς σμένος νά τον άνακόψη. ΟΤΑΝ ΦΘΑΝΗ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

©

Ό Φερέρα ούτε μι-ά δέν έχει ικαταφέρει νά τΐεράση τον δαιμόνιο Ινδιάνο και ξέρει πώς δεν θά τό κατορθώ ση οΰτε τώρα: άν τό έπιχειρή ση. ΓΓ αυτό δίνει αμέσως ιστόν Άγκουΐλο πού έχει τρέξει δίστηλα του γιά νά τον βοηΐθήιση. Ό μέσα άριστερά παίρνει Τή μπαάλλα: καί χύνεται ττρός τό τέρμα γρήγορα. Κάνει -μια σέντρα σούτ. Τρέΐς παίκτες τής Βραζιλίας καί τρεις Ούρουγουανοΐ ττηδουν γιά κεφαλιά. Μέσα στην άναμπουμπουλα ή μπάλλα βρίσκεται νά σπαράζη, μέσα στα δίΐχτυα τού Άλόνσο χω­ ρίς κανείς νά καταλάβη. πώς μπήκε καί άπό πού πέρασε. Στις εξέδρες ξεσπάει σω­ στό πανηγύρι την ίδια στι­ γμή. Στις άγριες ιαχές του πλήθους τό στάδιο συγκλονί ζεται άπό τά θεμέλιά του. Ό -Νίνο Ζανίνο ξυπνάει- βλέπει τό πανηγύρι κΓ απ' τη χαρά του.... φιλάει την ’Άμπυ που τού δίνει νευριασμένη, ένα χα στουκι καί... ξαναλιποθυμάει. Στο μεταξύ οί Βραζιλιά­ νοι μέ τά κεφάλια σκυμμένα καί σφιγμένα τά δόντια κα­ τεβαίνουν γιά τή σέντρα καί ταυτόχρονα ένας ξανθός παί­ κτης μέ τό πόδι δεμένο με ε­ πιδέσμους μπαίνει στο γήπε­ δο. Οί, φίλαθλοι θυμούνται τον άσύλληπτο Γκρέκο πού πριν λίγο τούς ηλέκτριζε μέ τό τρομερό του παιχνίδι καί ά­ θελα χειροκροτούν την είσο­ δό του στον αγωνιστικό χώ-

Τον βλέπουν δμως πού κου* τοαίνει καί κάνεις δέν άντρ συχεΐ σοβαρά. Ό μόνος πού Ανησυχεί εί­ ναι ό σενιαρ Άντζελίλο, πού βρίσκεται έξω άπό τά συρμά τι να πλέγματα. Εκείνος έπέ μενε νά μην παίξη ό Αετός τού Σάο Π άολο μέχρι τό τέ­ λος τού παιχνιδιού γιατί τό πόδι του μπορεί νά γίνη χει­ ρότερα. Ό Γκρέκο^ δμως 6έν μπορεί νά βλέπη την ομάδα του νά χάνη κι* αυτός νά κάθεται καί νά κυττάζη απ’ έξω. Είναι α­ ποφασισμένος νά δώση καί τό τελευταίο ίχνος των δυνά­ μεων του γιά τή νίΐκηι. Μέ σφιγμένα τά δόντια ά­ πό τούς πόνους πού νο-ιώθει μπαίνει στο παιχνίδι πού άρ χίιζει^ άμέσως. Είναι σχεδόν άχρηστος σάν παίκτης, ή παρουσία του ρμως καί μόνη είναι πολύτι­ μη γιά όλη την ομάδα. Βλέ'ποντάς τον οί συμπαΐκτες του παίρνουν ανεξήγητο θάρρος καί ξαναβρίσκουν τή χαμένηι πίιστι τους. "Οπως μάλιστα τό Ελληνόπουλο, κουτσά - κουτσά τραβάει δ­ μως αδίστακτα μπροστά, ό­ λοι μαζί τον ακολουθούν σέ ίμια έπίθεσί' εναντίον τού τέρ­ ματος τής Ουρουγουάης. Εί­ ναι ή πρώτη, άπό την αρχή τού ημιχρόνου καί έφθασε καί μόνη ή παρουΐσίά τού (Γκρέκο, γιά νά γ'ίνή, παρ5 ο λό πού τό ξανθό Έλληνόπου λρ ούτε αγγίζει τή μπάλλα μέ τό πόδι του. Ό Τζέντο δίνει στον Ζιζιν χο, αύτός- στον Φερέρα- κΓ I-

ικεΤνος τή γυρίΐζει

και πάλι

,στόν Ζιζινχο άττο τό ττλάϊ του Ζόίράιζδ, πόύ μάταια προ­ σπαθεί νά σταίμοπήση τη , ιπάλλα. Ό αρχηγός των Βρα­ ζιλιάνων «έπιάνέι» ενά τρομε­ ρό άουτ ττόυ περνάει έλάχιστα έικΌίΓοστά -άουτ. Καί ιμ.ά δεύτερη, έπίθεσις ακολουθεί αμέσως την πρώ­ τη, ^ . λ ν Ή μπάλλα άπό τό τέριμα του Σάντος πηγαίνει κατ* ευθεΐαν οπόν Σιού, πού μέ Κεφαλιά τη σπέλνει -σΐσν Τελε. 5 Εκείνος στον Έστεμπάν μ ένα ιμεγάλο άνοιγμα κι5 ό έξω αριστερά των Βραζιλιά­ νων κατεβαίνει καί κάνει σέν τρα μπροστά άπό τον Ζόριζ<\ Η ιμπάλλα πηγαίνει συ­ στημένη στον Γκρέκο πού έ­ χε1 χωθή στην αντίπαλη πε­ ριοχή.

4Η

"Αμπυ^ νευριασμένη του

στράψτει χαστούκι.

Τό ιτάδι- τοΟ 'Βλληνόττοιμ λου ,μ·έ Φούς έπιβέομους ση­ κώνεται άπειληιΐίικό. , Ό Ζόριζο μαζί ιμέ τόν 8 ελέζ χύνονται κάτατρόμσγμ'ένοι κατά πάνω του. Τό πόδι του Γκρέκο πέφτει με φόρα πιρός τη ιμπάλλα· άλ λά Την τελευταία στιγμή σταματάει. Ένώ οί δυο άντί παλσί’ του πηδούν μπροστά του γιά νά αποκρούσουν μέ τα κορμιά τους τό σούτ πού θά Ικανέ, αυτός τή σπρώχνει ανάλαφρα στον Τζέντο πού έχει τρέξει· κοντά του. Ό σέντερ φόρ των Βραζι­ λιάνων τραβάει ένα ισχυρό­ τατο σούτ ιμέ πολύ φάλτσο. Ή μπάλλα καρφώνεται αρι­ στερά στα δίΐχτυα, την ώρα πού ό Σάντος έγερνε δεξιά για νά απόκρουση! Ό Γκρέκο τρέχει νά άγκα λιάση τον Τζέντο τρελλός α­ πό τή χαρά του, άλλα ^ βλέ­ πει πώς όλοι οι συμπαικτες του μαζί μέ τον Τζέντο τήν ι δια στιγμή νά τρέχουν νά άγκαλιάσουν αυτόν. — Είσαι ^ή ίδια ή Νίκη; Γκρέκο!, του λέει συγκινημε νος ό διάσημος σέντερ φόρ. Φτάνει νά βρίσκεσαι μόνο μέσα στο γήπεδο για νά κερ δίσουμε! Μέ ένα πόδι άξι­ ζε ις π;ό πολύ άπό μάς! Στις εξέδρες ξεσπουν ζωη ρά χειροκροτήματα πού συνο δεύουν τό ξανθό * Ελλη νόπου­ λο ως τή σέντρα. Τό παιχνίδι ξαναρχίζει καί ή Βραζιλία άναγεννημένη ρί­ χνεται τώρα στήν έπί'θεσυ Ό Γκρέκο σέρνεται μέσα στο γή πεοο άλλά καί ή παρουσία

« ΗΡΑΙ ΐΠΝ ΡΉΠΕΑηΝ του ιμάν© φτάνει, &ττως τοΟ ®ΐ ίίέ 6 Τζέντο, γιά νά τονώνη τούς άλλους και νά τούς κά­ νη: θηρία, Οι ΟύρουγΟυανοί μ5 αύτόν Τον τρόπο· δεν (μπο­ ροον νά ξαναπάρουν την π ρω τοβουλία και νά δημιουργή­ σουν, τις προϋποθέσεις γιά την ϊσοφάρισι. Αλλά και ή επίθεσις των Βραζιλιάνων δεν κινήται πιά με την ταχύτητα και την ορ­ μή τού πρώτου ημιχρόνου. Ό Αετός του Σάο ΓΊάολο πού Την ώδηγοΰσε, είναι τώρα λα βωμένος... ιΠαρ3 όλες τις προσπάθει­ ες κΓ άπό τη μιά και από την άλλη /μεριά; το σκόρ πα­ ραμένει το ίδιο ως τη, στιγμή πού ό διαιτητής σφυρίζει τή λήξι τόϋ παιχνιδιού. Οι περυ σινοι πρωταθληται παίιρνουν ιμιέ κεφάλια σκυφτά τό δρόμο γιά τ’ αποδυτήρια, ένω οι Βραζιλιάνοι σηκώνουν στά χέρια τον ηρώα Γκρέκο, γιά νά μήν τον αφήσουν νά κουραστή περισσότερο. Καθώς^ όμως φτάνεη κάτω στο δωμάτιο όπου πρόκειται ν5 αλλάξουν, τό ξανθό Έλλη νόπουλο και ανοίγει τό ντου λάπι του, μέσα στά γαλάζια μάτια του ζωγραφίζεται καί πάλι — πιο έντονη «μάλιστα' τώρα — έκεί,νη, ή σκιά πού ύπήρχε καί όλες αυτές τις μέρες πριν άπ5 τον άγώνα. 4Απλώνει τό χέρι ανήσυχος καί παίρνει ένα διπλωμένο

Τό ξεδιπλώνει καί διαβάζει...

χαρτί πού βλέπει έκεΐ, πάνω στά ρούχα του: Τό ξεδιπλώ­ νει καί διαβάζει γρήγορα γρήγορα αυτά πού γράφει: <<4Γκρέκο, "Ενας φίλος σε ειδοποιεί πώς την άλλη Κυριακή δεν πρέπει νά φορέσης τή φανέλ λα τής Τόρεντ γιά νά κατεβής στο γήπεδο. ’Άν τό κά­ νης θά χάσης τή ζωή σου!» Τό Ελληνόπουλο μέ μιά θυμωμένη κΡνησι διπλώνει τό ανώνυμο γράμμα, τό χώνει στην τσέπη, τού διπλωμένου πανταλονιού του καί κυττάζει ολόγυρα μήπως τον παραικολούθησε κάνε ί ς. "Έπειτα αρχίζει νά ντύνε­ ται μέ ήρεμες κινήσεις σ<άν νά μη συμβαίνη απολύτως τί ποτά...

ΤΕΛΟΣ Γ. ΜΛΡΜΑΡ1ΔΗ1

6Απ®κλ*ΐ0τ&κάτΐϊ?: Γ®ν„ ’ΕκΙσπκαί Επιχειρήσεις ©0 Ε»

©ΠΕΤΡΟΥ Λευκωσ, Κύπρου:, Ευ­ χαριστώ για τά καλά σας λόγια. 'Ο «Γκρέκο» ήταν τό περιοδικό Ίτσύ έλειπε άπό την Ελλάδα, Γιά τις παραγγελίες σας να μου στεΛ νέτε τά γράμματα στην διεύθυνσ ι: κ. ΓεώρΥ ι ον Γεωργ ι άδη,ν, Λέκ­ κα 22. Αθήνα ι. Ο ΓΕΡ, ΑΡΤΙΝΟ 5 Αθήνα ι: Στά δυο πρώτα τεύχη τ60 περιοδικού ρας έγινέ^ άνατύπωσις. Έτσι, δλα τά τεύχη πωλοΰνται στά γραφεία ρας. Λέκκα 22, Άθήναι, προς 1.40 δρχ., έκα­ στον. 2-τεΐλε, ρου γραμματόσημα Καινουργή εντός έπιστολής. © ΚΩΝ. ΚΑΑΛΙΝΤΖΗ, Θεσσαλονί­ κην: Έάν δεν προλάβατε νά ποομηθευτήτε τά δυο πρώτα τεύχη, γράψτε ρας στέλνοντας 3.50 δρχ. σέ γραρρατόσηρα. Στο ποσον αυτό θά συμπεριλαμβάνονται καί τά ταχύδρορικά επίσης έξοδα. © ΤΑΚΗ ΛΑΜΠΡΟΥ, Άμαλιάδα: Οί φωτογραφίες δίδονται ^ εντε­ λώς δωρεάν εις τούς^άναγινώστας ρας. Έάν έπαναληφθή ή περίπτωσις πού ρου γράφεις νά καταγγείλης τό πράγμα^ στο Πρακτο­ ρείο Έφηρερίδων. η στά γραφεία ήας δΓ έπιστολης. © ΓΕΡ. ΑΡ­ ΤΙ ΝΟ. Αθήνας: Εστάλη. © ΙΩ­ ΑΝ. ΚΑΤΣ I ΚΟΠΟΥΛΟ. Λοκρίδα: Εστάλη. © ΓΕΩΡΓ. ΠΑΠΥΡΑΚΗ, Κρήτην: Εστάλη τό τεύ­ χος 3. Ο ΓΕΩΡ. ΑΣΤΡΑ Αθή­ νας: Ευχαριστώ γιά τά κσλά σου λόγια. Μέ τό τεύχος 8 τού ΓΚΡΕ ΚΟ, συμπληρώθηκε ,ό πρώτος τό­ μος. Ή βιβλιοδεσία θά κοστίση 5 δρχ. ρόνον. Φέρε ρου τά τεύχη στά γραφεία μασ Λέκκα 22, υ­ πόγειον εντός της στοάς και σέ μιά εβδομάδα θά ,είναι έτςπμος. Ή όδόςΛ, Λέκκα είναι πρόεκταάις τής όβρΰ , Πραξιτέ λ ο υς και απέχει δυο βήματα από την πλατεία Συντάγματος. © ΜΑΤ. ΚΟΥΜΑΡΒΩΤΗ, Πάτρας: Τό «Δελτίον Φιλάθλου» δίδει έκτωσι 30% γιά ό/τι αγοράζετε^ από τά γραφεία ρας. Δηλαδή θά πάρετε τά προηγούμενα τεύχη προς 1.40

έκαστον. Ο ΣΤΕΛΛΑ ΜΑΡΤΕΛΑΟΥ. Αθήνας: Ευχαριστώ γιςά τά καλά σας λόγια. Οί αναγνώ­ στες τού «ΓΚΡΕΚΟ» είναι χιλιά­ δες καί σί μισόι άπό αυτούς εί­ ναι κορίτσια. Αυτό, συμβαίνει δι­ ότι τό περιεχόμενό του ένδιαφέ^ ρει δλους. Οί φωτογραφίες των άσσων, θά γιτεριλάβουν^ και τούς άθλητάς, τού κλασσικού άθλητίτ σροΰ. Λίγη υπομονή! Ή επιθυμία ρας είναι, νά, γίνη ό ΓΚΡΕΚΟ^ό άνώριστός σύντροφος δλων τών νέων. © ΗΡΑΚΛ. Σ ΤΑΜΑΤΙ Α­ ΔΗ. Έκάλη: Ή αξία ένός τεύ­ χους είναι 1γ40 δρχ. Στείλε μοΟ τά αντίστοιχα χρήματα^ σέ γραμ­ ματόσημα, καινουργή.. Υπάρχουν δλα τά προηγούμενα τεύχη. © ΣΤΕΦ. ΜΑΡΑΓΚΑΚΗ. Ηράκλει­ ον: Λυπούμαι αλλά δεν έχω φωτσ γραφίες, τών άσσων. Περιέχοντας στά τεύχη και κατ’ ανάγκην, θά νοειασθή νά άγοράσης τά τεύχη. Ο ΓΕΩΡΓ. Κ ΑΜΕ Ν ΙΔΗ, Αθή­ νας: Ευχαριστώ, γιά τά καλά σου λόγια. Είμαι σύμφωνος £ γιά την αξία τής όμάδος5 που υποστηρί­ ξεις. Πάντως^ τό, αθλητικό πνεύμα επιβάλλει „νά αγαπούμε καί νά χειροκροτούμε κάθε, καλή προσπά­ θεια άπό δποιο σύλλογο καί άν παρουσιάζεται. Τό ελληνικό πο­ δόσφαιρο θέλει πολλά ακόμη γιά νά συγκριθή μέ τό ξένο., Πάντως ελπίζουμε δτι ,είς τό μέλλον θά είναι ισάξιο, ώστε όταν θά έρ­ χονται ξένες ομάδες νά σκεπτό­ μαστε γιά τό πόσα , γκολ θά δώσουμε, καί δχι τό πόσα θά δε­ χθούμε! © ΚΑΚΟΓΡΑΦΟΝ. Θεσ σαλονίκην: Τά πορτραίτα ^ τών άσσων θά συ μπερι λάβουν ςτούς ε­ πιφανείς άθλητάς όλης τής /Ελ­ λάδος. Λίγη υπομονή καί θά τά διαπιστώσετε. © ΑΓΕΛ. ΔΗΜΟ­ Σ ΘΕΝΗ; Αθήνας: Τά προηγού­ μενα τεύχη τού «ΓΚΡΕΚΟ» πωλούνται στά γραφεία ΛΡας. Λέκ­ κα 22, εντός τής στοάς.

Γ. Μ.

| ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ» | ΜΟΥΦΗΤ ΚΑΛΙΟΤΖΗΣ 'Ο Καλιοτζής είναι ένα μόνιμο και άττό τά πιο πολύτιμα στελέχη του "Άρεως Θεσσαλονίκης. , Ο δυναμικός αυτός παίκτης έχει διοπτρέψει στο έφετεινό πρω­ τάθλημά Ελλάδος., που θά μπορούσε κανείς νά το πή «πρωτάθλημα γιγάντων», αφού γιάτήν τελική κατάκτησί του δόθηκαν πιο σκληρές και πεισματώδεις μάχες από κάθε άλλη χρονιά. ' Η^σα δεξιάς του "Άρεως, σε δλα τά παιγνίδια τής όμάδος του με αντίπαλα τά Ισχυρά συγκροτήματα του κέντρου, ήταν ένας από τους διακριθέντας, γιά τό θάρρος, τή δυναμικότητα καί την άγωνιστικη του διάθεσι, αλλά ταυτόχρονα καί γιά την άριστη τεχνική του. 'Ο Καλιοτζής μαζί ^έ τους άξιους συναδέλφους του. έφερε τον "Άρη πιο μπροστά άπο κάθε άλλη ομάδα της Θεσσαλονίκης στο πρωτάθλημα τής Ελλάδος. Πρόκειται γιά παίκτη με εξαιρετικό ή­ θος, που λατρεύει την ομάδα του καί ξέρει νά δίνη νΓ αυτήν καί τό τελευταίο απόθεμα των δυνάμεων του έπάνω στον άγώνα. "Ασφαλώς γιά πολλά χρόνια ακόμα θά έξακολουθή νά προσφέρη τις πολύτιμες υπηρεσίες του στον μεγάλο καί δοξασμένο σύλλογο τής Μακεδονικής Πρωτευούσης.

ΔΑΚΗΣ ΠΡΟΓΙΟΣ "Άλλος ένας Μακεδών παίκτης συμπληρώνει γιά σήμερα τή δυ­ άδα των άσσων του Ελληνικού ποδοσφαίρου τις έγχρωμες φωτο­ γραφίες των οποίων προσφέρει τό περιοδικό «ΓΚΡΕΚΟ» στις χι­ λιάδες των φανατικών αναγνωστών του; 'Ο Λάκης Πρόγιος. 'Ο Πρόγιος εΐναι ό λεβεντόκορμος τερματοφύλακας καί συγχρό­ νως τό καύχημα τής άλλης μεγάλης όμάδος τής Θεσσαλονίκης. Πραγματικός κέρβερος των δικτύων του. έχει πολλές φορές κα­ ταφέρει^ αυτός^ μόνος του νά χαρίση τή νίκη στον ένδοξο σύλλογό του, που πολλές φορές στο παρελθόν έχει κατακτήσει τό πρωτάθλη­ μα τής συμπρωτευούσης. "Αλλά καί στο έφετεινό πρωτάθλημα τής χώρας μας. άπεδείχθη γιά άλλη μια φορά ότι καί... ένας «κούκος» μπορεί νά Φεοη την "Άνοιξι γιατί πολλές από τίο έπιτυχίες του ΠΑΟΚ οφείλονται άποκλειστικά στήν λαμπρή άπόδοσι τού τερματοφύλακός του Πρόγιου. "Ολοι οί συμπαΐκτες του έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη στον «αίλου­ ρο» τής όμάδος του καί έτσι καί ή έπίθεσις του ΠΑΟΚ μπορεί νά άναπτύσσεται ξέροντας πώς πίσω υπάρχει κάποιος νά «κοοθαρίση>> σέ περίπτωσι κινδύνου.

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ >

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

ΚΑΘΕ

ΠΕΜΠΤΗ

Γραφεία: οδός Λέκκα 22 τηλ&φωναν,.28 - 983 Άθήνοοι "Έτος Ιον — Τόμος 2 — Άριθ. 11 — Τιμή δραχμαΐ 2 Δημοσιογραφικός Δ)ντής: Σ. Άνεμσδοορας,Στρ.Πλαστι^χχ' 21 Ν. Σμύρνη. Οικονομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφιγγός 38. Προϊστ. τυατογρ.: Α. Χατζηβασιλείου, Τσταοόλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑί ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Αέκχα 22, *Α0ηναι.

ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ : Τό κοπ-αττληκτικώτερο μέχρι σήμερα αριστούργημα τού Γκρέκο :

ί Θά Θά Θά Θά του

II

III

συναρττάση και τάν ττιό άτταιτητικό αναγνώστη. ένθουσιάση όσους λατρεύουν τό -ποδόσφαιρο. Ρετρελλάνη όσους άγαττούν την -περιπέτεια. κάνη νά βαστούν την κοιλιά τους τους θαυμαστές -περιβόητου Νίνο Ζανίνο.

III Μαζί μέ τις φωτογραφίες των άσσων μας., όπως πάντα. ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

^.ΤΟίΧΕ/ρΜΕΗΟΣ

Τ?ΣΤ£Ρο£<ΔΗΖ

π#ΊΊ οχ / · μετ/Α ε/μαι τε ΜΟίΧΤΕΡ/νη 0/7/)/9 I χ ΥΛ1<?ο -

ΜΑΣ ΤΊΠΟΤΑ ΔΕΝ/ ΘΑ ΜΡΖ ΣΤ4Μ&

/Το/

ττ-7 Σ Η.

ΤΟΖ Ε)/ν ΜΕΓΑΧΕ7 ΡΗΣΤΟΥΜΕ Τ/Σ £ΚΖΗΑ~ ΦΤ/ΚΕΣ ΠΜΠΠΕΣ Κ&Μ ΠΕΡΑΖΟΥΜΕ /ΠΟ­ ΤΕ/ΩΣ ..,

Μ 4/ Ρ/Ρλ/ΖΟ/Α/ /V# ΟΡΟΧΩ ΡΟ/Λ/. ι—----------------

"------------1 Λ////- <£>ΕΡΛ/£/

&ΟΑΤ4

ΟΑ Ο ΤΟ/ν /?2Τά ~

ΡΟΕ/ΑΗ 4ΑΪ/ΖβΤΟΝ .

ΣΚΑΒΕ ΓΡΗΓΟΡΑ X Ε/Λ/Η/ ΤΡΟΜΕ > ΡΗ η ΖΕΣΤΗ

Ν#*ν ΕΔ<? ΚΑΤΩ. Α

Χ/ΝΕλΙΖ£ΤΛΙ

ΓΗΠΕΔΑ!

ΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΜΕ ΑΙΜΑ

Ο ΓΚΡΕΚΟ ΣΩΠΑΙΝΕΙ

θη)κ!ε εναντίον τής πανίσχυρης Εθνικής Ουρουγουάης πού τον περασμένο χρόνο είχε κερ Ο ΘΡΥΛΙΚΟ \Ελληνό: δήσεΐι τό πρωτάθλημα τής Νο ττουλο, ό ’Αετός του τίου Αμερικής. Κ) ΓΑ Σάο Πάολο άλλαζει την ι- όμως... ποδοσφαιρική στολή τής Ε­ "Αν και ξερή νά κρσβη τό­ θνικής όμάδος τής Βραζιλίας σο καλά την άνηίσυχία του ό πού φοράει, μέ τά πολιτικά Γκρέκο, στην πραγ ματ .ικότη του ρούχα. τα κάτι· τρρμερό του σύμ·βαίΣτις κλήσεις του δεν υ­ νει. Μέσα στην τσέπη- του πάρχει· τίποτα τό ιδιαίτερο·. βρίσκεται μια απειλητική έ Το προΐσωπό του είναι ξέγνοι­ πιστολή πού ,μόλις αυτή ττ, αστο και μάλιστα τό χσμό^στιγμή τή διάβασε καί πού γελό του είναι ή σφραγίδα τον προειδοποιεί πώς, άν τή\ τής χαράς για τον βρίαιμβο άλλη Κυιρ ακή κατέβη: στο γη που -μόλις πριν λίγο κερδήπεδο για τον άγώνα τής δ-

Τ

ΤΙΜΗ ΔΡΑΧ. 2

4

μόδας ταυ, θά χάση τη ζωή του!.... (*) ιΚαι δεν είναι μόνο τό γράμμα αυτό πού τον έχει άναστατώσει. Καί στην έβδομάδα πού πέρασε, τό ξανθό άγάρι έχει πάρει άλλα τρία άπειλητιικά σηιμειώματα, πού τα κράτησε κρυφά άπό τον προπονητή του,^ τούς φίλους και τούς συμπαίκτες του, γι­ ατί καταλάβαινε πως, άν έ­ κανε λόγο γά την ύπαρξί τους, όλοι θά Αναστατώνον­ ταν και πιθανόν νά ,μήν τον άφηναν και νά παίξη γά νά προστατεύσουν τή ζωή του... Ό Γκρέκο όμως ξέρει πο­ λύ καλά πόσο πολύτιμος εί­ ναι γιά την ομάδα του. "Οσο κι* άν είναι ένα σεμνό άγάρι, πού ποτέ δεν μιλά γιά τον εαυτό του και γιά τά κατορ θώματά του, πού έχουν κά­ νει θρύλο τ' όνομά του, ώστό σο γνωρίζει δτι σήμερα είναι ό πιο φορμαρισμένος παίκτης στη Βραζιλία καί είναι πολύ τιμος γι’ αυτήν κι* άκόμα πε ρησσότερο γά την όμάδα του την Τόρεντ. Ποιος θά ώδηιγοΟσε στη νίκη την Βοαζιλιάνικη, ένδεκα δα αν δεν ήταν οάτός νά τής δώιση φτερά; Άπ’ τό -μυαλό του αυτή τή στιγμή πού ντύνεται μέ μη­ χανικές κινήσεις, περνούν τά λόγια πού έχει διαβάσει στα τρία προηγούμενα σημείωμα τα: «Γκρέκο, πρέπει νά σταμα (*) Διάβασε τό προηγούμενο τεύχος του «ΓΚΡΕΚΟ» μέ τίτλο: «Στα φτερά τοΟ Θριάμβου».

ΓΚΡΕΚΟ

τήσης πιά νά παίζης μπάλλα... Θά κάνης κακό στην υ­ γεία σου! "Ενας φίλος πού θέ­ λει τό καλό σου..» "Ετσι έγραφε τό πρώτο σημείωμα πού βρήκε ιμέσα στη διπλωμένη πετσέτα του στο εστιατόριο, καθώς έτρω­ γε την περασμένη Τρίτη τό .-μεσημέρι. Ό Κώστας Γεωργίου, ό­ πως είναι τό όνομα του θρυ­ λικού Γκρέκο, δεν έκανε κοονέ να λόγο γιά τό γεγονός αυ­ τό. "Εκρυψε τό σημείωμα μέ­ σα στο συρτάρι τού γραφείου του στο δωμάτιό του και ού­ τε Ανησύχησε πάρα πολύ. Αέ μπορούσε νά κσταλάβη καί πολύ καλά τό νόημά του. Ε­ κείνο πού κοπαλάβαινε μέ βε βαιότητα ήταν πώς, άν μά­ θαιναν γιά τό γραμματάκι αυτό οί συμπαίκτες του, ό προπονητής του, ή "Αμπυ κΓ ό αδερφός της Τζέντο, καθώς και ^ό ά^ώριστος φίλος ^του Σιού που τον λατρεύει, θά άναστατώνονταν κυρ1 ολεκτ ικ ά καί ποιός ξέρει τυ συνέχεια θά είχε αυτή ή ύπόθεσις... "Ετσι τό Ελληνόπουλο άποφάσισε νά .μην πή σέ κανέναν τίποτα καί νά περιμένη, έχοντας μόνο τό νοΰ του... Την Πέμπτη, ωστόσο τό με­ σημέρι, πάλι την ώρα πού βρισκόταν στο έστιοττόριο, βρήκε δεύτερο σημείωμα μέ­ σα στη διπλωμένη πετσέτα του, πού έγραφε: «Γικιρέκο, θυμήσου πώς εί­ σαι "Ελληνας καί πώς δεν έχεις κορμιά δουλειά μέσα σέ ιμιά Βραζιλιάνιικη, ομάδα!

Συμφέρον ,σύο είναι νά φύγης άμέσως άττό οούτήν και νά καταΐλάβης πώς ή ζωή σου είναι· πολυτιμότερη άπό μια νίκηι.... Ό φίλος πού θέλει το καλά σου·.» Τή φορά αυτή τό Έλληνό π ούλο ανησύχησε πολύ πε­ ρισσότερό. Και πάλι όμως, κράτησε την ανησυχία για τον εαυτό· του και .δεν άνακοί νωσε τίποτα σέ κονένα φιλι­ κά τόυ πρόσωπο. Προς στι­ γμήν μονό σκέφθηικε νά ^εϊδόποιήιση/ τον διευθυντή τη£ άστυνρμίας. Μετάνόιωοε όμως άμέσωζ, γιατί ήξερε πολύ κα λά ποιά θά ήταν ή πρώτη, ένέργειά του: θά φώναζε τόν άνεκδιήγη4ο ντέτεκτιβ Νίνο Ζανίνο, πού ιμιά σειρά απίθανων συμπτώ­ σεων τον εΐχε κάνει νά τόν φαντάζεται γιά τρομερό κάι άκαταμάχητο άστυνομι κ ό, και θά του ανέθετε τήν ύπόθεσι και τήν άγρυπνη, φρούρη σι του Ελληνόπουλου. Αυτό δεν τόν πείραζε τόν Γκρέκο και νά γινόταν, γιατί έτσι κι1* άλλοιώς ό περιβόη­ τος Νίνο Ζανίνο δεν έκανε άλ ληι δουλειά άπο τό νά... πρ-ο σέχη άγρυπνος (μήπως συμβή τίποτα σ’ αυτόν καί στόν Σ ιού. 9Ητοον όμως βέβαιος πώς δεν θά μπορούσε νά κράτηση τό στόμα του κλειστό, όσο κΓ άν του έλεγαν δτι έπρεπε νά κρατήοη άπολυτη μυστικό τητα. "Ετσι όλοι οι φίλοι καί συμπαίκτες του θά μάθαιναν

τότε 0ά γίνονταν άλα έκεΐνα πού ,άκριβώς ήθελε νά άποφυ Υη; Ό Γκρέκο 5έν ήταν καθό: λου άφελής. 'Καί νά ήταν άκόμα κάπο­ τε, άναγκαστικά θά εΐχε πάψει νά είναι ύστερα άπο τό­ σες καί τόσες περιπέτειες καί κινδύνους πού έχει περά­ σει, στην προσπάθεια των διαφόρων κακοποιών νά μην άφήσουν τίς ομάδες τους νά χάσουν από τή δική του. . "Ηξερε όμως επίσης τό ή: ρωϊκό. αγόρι ότι αυτή ,άκρυ βώς τήν περίοδο, παιζόταν ή τύχη, τής άγαπημενης του ό~ ,μάδος τής Τόρεντ. _ "Ηξερε πώς άπο τά παιχνί δια αυτά του τουρνουά τών ττρωτ αθλητριών ομάδων τής Νοτίου "Αμερικής, ό Ιστορικός ρύλλογος του Σάο Π άολ®, πού τόν εΐχε άνοδε ίξει, περί­ δενε έπί τέλους νά χτίση ενΟ μεγάλο στάδιο έψάμιλλο έχεί νου τής Μπόκα Τζούνιορς μέ τίς έκατό χιλιάδες θέσεις. Μόνο άν ή Τόρεντ βάδιζε γιά νά κερδήιση αυτό τό πρω τάθλημα, θά πργαινε νά τήν βλεπη τόσος κόσμος, πού μΙ τίς εισπράξεις^ νά πραγματο ποιηθή τό ωραίο αυτό όνειρο. Καί γιά τό πρωτάθλημα θά πήγαινε μόνο έφ’ όσον έ­ παιζε καί αυτός μέσα, γ·ατ1 τίς περισσότερες νίκες της ή Τόρεντ καί την καταπληκτϋ κή άνοδό της στό ττρωτ άθ λ ηιμα^ικαί στό Κύπελλο τής Βρα­ ζιλίας, σ' αότόν τήν χ,ρωστοΟ σαν. Γιά τόν Γκρέκο, ή Τόρεντ ήταν ή άράδα ττρΟ τρΟ είχε

ΓΚΡ1Κ6 χαρίζει τό παν. (Πριν ό Σιού γνωριστή μά* ζί· του κάτω απτό τις κόταττληικτιικές συνθήκες (*) καί τον γράψηι στην Τόρεντ, ή­ ταν ένας απλός καί άσηιμος αλλοδαπός σπουδαστής, πού για νά βιγάζη/ τά έξοδα των σπουδών του ήταν υποχρεω­ μένος νά κάνη σποιαδήποτε δουλειά καί νά κατοική σ’ έ'>α άθλα δωμάτιο σέ κάποια φτωχασυνοικίά. Άπ’ τή ιμιά -μέρα στην άλ λη άλ’ αυτά άλλαξαν μαγι­ κά, δπως γίνεται στά παρα­ μύθια. Τό όνομα του Κώστα Γε­ ωργίου μπορεί νά συνέχισε νά μένη άγνωστο στη μακρυνη εκείνη χώρα. Τό παρατσού (*) Διάβασε τό πρώτο τεύχος τού «ΓΚΡΕΚΟ» μέ τίτλο: «ΒΙΒΑ ΓΚΡΕΚΟ».

ώτή τή φορά βρήκε τό σημείω-

α κάτω άττό το μαξιλάρι του.

Είναι ένας ψηλός άντρας μέ αν­ τιπαθητικά χαρακτηριστικά.

κλι όμως πού του έδωσαν οί φίλαθλοι, ιΓ κ ρ ε κ ο, πέτα ξε πάνω στά διάπλατα ανοι­ γμένα φτερά του θρύλου καί ξαπλώθηκε μέ την ταχύτητα τής αστραπής πάνω στην α­ πέραντη; ήπειρο, όπου τό ποδόσφαρο λατρεύεται σάν μιά δεύτερη, θρησκεία... Οί δικοί του μπορούσαν νά κάνουν τό παν γι’ αυτόν. Οί αντίπαλοί του τον θαύ­ μαζαν αλλά καί τον φοβόν* ταν. 'Καί μερικοί σκοτεινοί άν­ θρωποι πού δεν έχουν καμμιά συνείδησι μέσα τους, που μό νο τό χρήμα έχει θέσι στις καρδιές τους καί τό προσκυπ νουν σάν μιά τρομερή καί α­ κατανίκητη θεότητα πού γι’ αυτήν πρέπε( νά γίνεται το παν, δεν δίσταζαν ακόμα καί νά αποφασίσουν νά τον θανα

ίώσουν γιά νά ττδτύχόυν στόν σκοπό ιούς..,. ’Άν ό Γϊκ,ρέίκο έπέζησε άπό τις άπειρες παγίδες πού του στήθηκαν, τδ χρωστάει στην τόλμη-, του καί στην αγάπη τών φίλων του, ατού δεν τον άφησαν στιγμή απτό τά μά­ τια τους κι5 αυτόν και τον Ιν­ διάνο "Ίντσου Να Τιάρα Λαμάτα, γνωστόν μέ τό παρα­ τσούκλι Σιού, ιόν αχώριστο σύντροφο του πού δεν έχει Τραβήξει κι5 εκείνος λιγώτερα άπό τό Ελληνόπουλό. Άλλα θά ήταν άγνωμοσύνχ\ προς τον... δαιΐμόνιο ντέτε κτιιβ μέ την άπερίγροοτττη..ν βλακεία, τον Νίνο Ζανίνο, νά μήν πούμε ό,τι παρά τη ^βλσ κείια του», αν δεν βρισκόταν σε μια δυο ώρισμένες περι­ πτώσεις δεν θά βρισκόταν κι* ό Γκρόκο τώρα στη ζωή. Αυτά όλα συλλογιζόταν

*0

Φόσκο

κάνει μια τρόμου.

κίνησι

Ο φόσκο

παίρνει τό γράμμοε καί φεύγει.

τις μέρες πού πέρασαν ό Πκρέ κο, στοπ/ κοοτάφερνε νά μένη μόνος του καί νά μπορή νά κάνη σκέψεις. Σκέφθηκε πώς ή Τόρεντ στηριζόταν πάνω σ5 αυτόν γιά νά πραγματοπο:ήση τό μεγαλύτερο όνειρό της... Μά ήξερε πώς άν μάθαιναν ό προ πονητής του καί ή διοίκησις του συλλόγου πού τον λάτρευ αν, την αλήθεια, δεν θά δέ­ χονταν νά τον θυσιάσουν καί θά τον άπσμάκρυναν άπό τους αγώνες, ώσπου τουλάχι στον νά βρουν καί νά βάλουν στο χέρι τούς αγνώστους έκβιαστές... Καί τότε τό πρω­ τάθλημα θά χανόταν καί πι­ θανόν τό όνειρο θά γκρεμιζό­ ταν σέ ερείπια.... Ό Γικρέκο αποφάσισε νά άντιμετωπΙίση μόνος του τη θύελλα. Καί μετά δυο μέρες πάλι

πήρε τό τρίτο σημείωμα, πού αυτή τη φορά τό -βρήκε κάτω άπό τό μαξιλάρι του στο βωμάτιόι του. Τό σημείωμα αυτό έγραφε: «Γκρέκο, έχουν περάσει με ρες καί βλέπω πώς δεν πήρες στα σοβαρά τά λόγια μου. Πιθανόν και νά μην σου ξανα­ γράψω πιά, όπως καταλαβαί νε;ς, τό πολύ ενδιαφέρον μου για σένα, μέ βάζει σέ κίνδυ­ νο... Μάχης στο νοΰ σου ό­ μως πώς, άν δεν φυγής έγκαί ρως άπό την Τόρεντ, μπορεί νά σου συμβοΰν πράγματα; γιά τά όποΐα εγώ θά έχω πλέ ον ήσυχη τη συνείβησί μου δτι έκανα δ,τι μπορούσα γιά νά μη γίνουν.... Ό φίλος σου πού ^σέ άγαπά!» - Ό Γκρέκο καί πάλι δεν μί λησε σέ κανέναν καί τό μόνο πού έκανε ήταν νά φοβάται καί τον ΐσκιο του καί νά προ σεΐχη, άγρυπνα όσους τον τρι γύριζαν. Ωστόσο ή ξεγνοιασιά καί ή χαρά του ^ξανθού θεού των γη πέβων εΐχε φτερ ουγίσ ε ι καί οί φίλοι του, πού τόιν α­ γαπούσαν πραγματικά, διέ­ κριναν πολλές φορές μέ ανη­ συχία μιά παράξενη σκιά μέ σα στά γαλανά του μάτια. Μά δσες φορές τον ρώτη­ σαν άν τον βασανίιζη τίποτα, τό 4 Ελληνόπουλο χαμογελού­ σε καί ή σκιά έξαφανιζότοτν άιμέσως άπό τό βλέμμα του, σάν τον ικοτπνο του κεριού στο ξαφνικό φύσημα... Καί τώρα, ό Αετός του Σάο Πάολο, άιμέσως μετά τή νίικη τής Εθνικής όμάδας τής

Βραζιλίας έπί τής πσνισχυ^ ρη,ς περ υσινής πρωΤσθλήτ,ρ ιας Εθνικής τής Ουρουγουάης έχει πάρει ένα τέταρτο σημει ωμα πού τον άπειλεΐ δτι άν κατέβη, καί την άλλη Κυρια­ κή στο γήπεδο, θά χάση τή ζωή του! Τούτη τή φορά ή άπειλή είναι ολοφάνερη καί συγκεκρι μένη. Κι3 ό Κώστας μάλιστα ξέρει πώς τήιν άλλη Κυριακή θά ξαναπαίξη μέσα σ3 αυτό τό;γήπεδο που έπαιξε κιαί σή μέρα. Καί ξέρει πώς τό μάτς πού έχει νά βώση, ή Τόρεντ μέ την πρωταθλήτρια τής Ού ρουγΟυάης Όριαν, είναι τό κρισιμότερο τής όμάδος γιά τον πρώτο γύρο καί πιθανόν γιά όλόκληρο τό πρωτάθλη­ μα. Γιατί ή Όριαν ισοβαθμεί στην πρώτη θέσι μέ τήν^ Τό­ ρεντ καί ή νικήτρια τού ,άγώνος, θά πάρη, την πρωτο­ πορία, πού δύσκολα μιά άλ­ λη ομάδα θά (μπόρεση νά τής την άφαιρέση. Τό Ελληνόπουλο έχει ξξ~ χαστή στις σκέψεις του καί τό πρόσωπό του έχξΐ πάρει μιά άλλόκοτη έκψρασι. 'Ο Τζέντο έχει τελειώσει μέ τό ντύσιμό του καί έρχεται κοντά του. Βλέποντας τον έ­ τσι, παραξενεύεται καί τά μάτια του γεμίζουν ανησυ­ χία. — Γκρέκο, μουρμουρίζει: Σού συμβαίνει τίποτα; Τό ξανθό άγόρι άνοοτινάζεται σάν νά ξυπνάη άπό κά­ ποιο όνειρο. Κυττάζοντας το φίλο του ξαστερώνει μονόμιας. , — Τί νά μοθ συμβαίνει;

9

Ο ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

λέει χαμογελώντας. Σήμερα όλοι είμαστε ευτυχισμένοι για τή νίκη μας! — Και περισσότερο άπ* όλους πρέπει νά είσαι έσυ!, του λέει ό σέντερ φόρ τής Έ θνικής Βραζιλίας. Γιοπι ή νί κη( αυτή είναι δική σου! — ΕΤναι όλονών μας!, δια μαρτύρεται τό Ελληνόπουλο ζωηρά. "Όλοι δώσαμε δ,τι μπορέσαμε γι’ αυτήν. — Τό πόδι σου πώς πη­ γαίνει; Τό πρόσωπο του Αετοί) του Σάο Πάολο συννεφιάζει για μια στιγμή. — ΕΤναι πρησμένο και κατακσκικινο και μέ πονάει τρο μερά, .μουρμουρίζει. Ελπίζω δμως ώς την Κυριακή πού μάς^ έρχεται νά έχη γίνει έντελώς καλά.... — ’Άν δεν ^εΐναι καλά δεν πρέπει νά παίξης!, λέει ό Τζέντο κυττώντας τον μέ άγάπη. Πριν άπ’ δλα μάς ένδιαφέρεις έσύ καί υστέρα ή νίκη τής Τάρεντ! Ό ΓΊκρέκο νοιώθει την καρ διά του νά χτυπάη άκανόνιστα σ’ αυτά τά λόγια, ν Νά λοιπόν που έχει δίκιο νά μή Θέλη νά πή λέξι σέ κα νέναν γιά τόν τρομερό κίνδυ­ νο πού τόν άπειλευ 5 Εδώ μέ ένα απλό πρήξιμο του ποδιού του ό Τζέντο έκφραζε^ τή γνώ μη πώς δέν πρέπει νά άγωνιστή γιά νά μήν τού χειροτερέψη. Πόσο μάλλον άν ήξε­ ρε..« ΊΤ κ Καί μέσα του τό θρυλικό Ελληνόπουλο, παίρνει αυτή τή στιγμή τήν όριστική άπό-

φασι, νικώντας και τους τε­ λευταίους δισταγμούς του νά υήν πή τίποτα. «Μπροστά σ’ ένα περήφα­ νο στάδιο των έκοοτό χιλιά­ δων θέσεων, ή ζωή ένός άβλη του δέν έχει κοομμιά άξια!», συλλογίζεται. Σέ λίγα λεπτά, αυτός μέ τήν *Άμπυ και τόν Τζέντο, παίρνουν τόν δρόμο γιά τό ξε νοδοχεΤο δπου θά μείνουν μιά ολόκληρη· έ βδομάδα·, περ ι μ έ,οντας και τούς άλλους παί­ κτες τής Τόρεντ πού θά φτά σουν τήν έρχόμενη Πέμπτη. Στο ίδιο ξενοδοχείο θά μείνη καί ό προπονητής τους σε­ ν ιό ο Άντζελίλο. Πόσο πιο ασφαλισμένος θά ένοιωθε στο Σάο Π άολο πού έχει γίνει πιά ή δεύτεοη πα­ τρίδα του. Ένώ σ* αυτήν έ~ 8ώ τήν ξένη πολιτεία.... «ΝΑ ΠΕΘΑΝΗ!...»

ΤΟ ευρύχωρο λίβιγκ » ρούμ ένός σπιτιού πού φαίνεται νά έχη 5λες τίς άνέσεις, ένας άνθοωπτος στέ­ κεται πλάΤ στ5 άνοιχτό πα­ ράθυρο και άπό κε? κυττάζει τή μεναλούπολι πού άπλώνεται κάτω άπό τά πόδια του, γιατί τό οίκημα βοίσκεται πάνω στήν κορφή τού λόφου τού Σάν Μίγκουελ. ΕΤναι ένας ψηλός άντρας, πού δπως στέκεται άφηοημέ νος μέ τά μάτια καρφωμένα στο κενό και όχι στήν πανοραματική εικόνα πού βρίσκε ται μπροστά του μέσα στίς κόρες τους σπιθίζει μιά τρο-

10

μέρη λάμψις. Τό πρόσωπό του είναι ά­ σχημο. Σχεδίάν αποκρουστικό. "Έΐχει ^μειγάληι καμπουρωτή μύτη και μεγάλα μυτερά αυ­ τιά. Δυο ^βαθειές ζάρες στη μέσηι του μετώπου του τον κάνουν να μοιάζη γέρος χω­ ρίς^ να είναι. Ό λαιμός του, πού είναι χοντρός και γερός γεμάτος νεύρα, φαίνεται νά~ ναι δυνατός σαν τού1 ταύρου. Τό δεξιό του χέρι παίζει μηχανικά μέ ένα κουμπί τού σακκακιοΰ του, ενώ τό αρι­ στερό ικρατάει ένα τσιγάρο. Ξαφνικά μιά πόρτα ανοί­ γει μέ πολύ ελαφρό θορυ-οο πίσω του και ό άντρας τίναζε ται σάν νά τον επιασαν νά κά νη κάποια πολύ άσχημη πρά Βλέποντας αυτόν πού έχε: μπή στο δωμάτιο· ή θανάσιμ­

ο.

. . δαιμόνιος Ζανινο ψάχνει ιά... βόμβες στα συρτάρια τού δωματίον τού Γκρέκο.

ΓΚΡΕΚΟ

<—Πρέπει νά κάνω παρατήρησι στις καμαριέρες!. τσιρίζει ό Ζανινο.

μη λάμψις ξαναγυρίζει· στο βλέμμα του. — Ήρθες, Φόσκο; ρωτάει μέ βαθειά φωνή, — Ν ά μ α ι, άφεντ ικ6!, άπο κρίνεται ό επισκέπτης του, έ νας μιικροκαμωμένος άνθρωπάκος μέ μάτια σάν τής νυ­ φίτσας. Πάντα πρόθυμος νά εξυπηρετήσω έναν άνθρωπο πού καταλαβαίνει την άξια τού χρήματος.... Ό άντρας χαμογελάει μ5 ένα χαμόγελα πού είναι χει­ ρότερο κι5 άπό τη χείιρότερη απειλή. — Τη φορά αυτή θά πληρωθής πιο καλά απ’ δλες τις άλλες!, του λέει. Φτάνει νά κάνης καλά τή δούλε ά σου... Ό έπισκέπτης γ ά μιά στι γυή μοιάζει βαθειά προσβε­ βλημένος. •— "Εχεις κανένα παράπτςκ

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

11

νο αητό μένα, σενιόιρ Σοοφίνο; Μήπως, εΐδες ποτέ νά φανε­ ρώνεται μπροστά σου κανέ^· νας άπιό εκείνους πού με πρό σταξες ώς τώρα νά τούς α­ παλλάξω από τά... βάρη, τής ζωής; Τά μάτια του ψηλού άντρα σκοτεινιάζουν. — Δεν εχω παράπονο, Φού­ σκο!, λέει βλοσυρά. "Ομως αυτή ή δουλειά είναι δυσκολώτερη από όλες τις άλ­ λες !.... Χρε ιάιζεται ψυχραιμίια, έξυττνάδα, σταθερό χέ­ ρι καί μάτι γερακιού!...^ — Ό άφωσιωμένος φίλος σου τάχει όλ’ αυτά πού γύ­ ρευε ι ς, σεν ιό ρ Σ αφ ίνο! — Γι’ αυτό σέ φώναξα... Πρόσεξε σμως^ και θά καταλάβης πόσο δύσκολη κι5 επι­ κίνδυνη είναι ή δουλειά.... — Κάθε κίνδυνος μπορεί νά έχη ένα σωρό μορφές!, ά-

Ραθασάκι!, ξεφωνίζει γανάκτησι.

μέ ά-

—Νά το ανοίξω η νά μη το α­ νοίξω; Ιδού ή άπορια!

ποκρίνεται μέ απάθεια ό Φόσκο. Καί κάθε χαρτονόμισμα όμως μπορεί νά έχη ένα σω­ ρό μηδενικά πίσω από τό πρώτο νούμερο!... Ό Φόσκο, σενιόρ, τρελλαίνεται γι' αυ­ τά τά μηδενικά!... — Τό ξέρω!, λέει ό άν­ τρας μέ μιά κα.νούργια φλό­ γα στο βλέμμα. Τό ξέρω πώς για τά λεφτά πουλάς καί την ψρχή, σου στο διάβολο! Μά παρ5 όλ’ αυτά θά δής πώς τούτη τή φορά θά διστάσης πριν άναλάβης τή δουλειά... — ’Άν είναι μιά δουλειά πού μπορεΐ νά την κάνη^ μόνο ένας άνθρωπος, αυτός είναι· ό Φόσκο! Κι’ άν δέν μπορή αυ­ τός νά την καταφέρη,, περιτ­ τός είναι νά ψάξης γιά νά βοής κάποιον άλλον... — Τό ξέρω, Φόσκο! Λοι­ πόν, νά τί θέλω από ο ένα:

Θέλω νά πυροβόλησης έναν — Έ, οχι, δά!, ψελλίζει άνθρωπο! ό μπράβος. Όχι δά, άφεντι— Μά δέν υπάρχει τίπο­ κό! Αέν τρελλάθηικα κιόλας! τα απλο-ύστερο απ' αυτό!, Τόχω σίγουρο τό λυντσάρ ί­ ξεφωνίζει: ό έπαγγελματίας αμα! Προτιμώ χίλιες φορές δολοφόνος μέ έκπληξι. Λίγες νά μέ ξεκάνης αυτή τη στι­ φορές έχω κάνει τό ίδιο για γμή! Όρίστε! Τίναξε μου τά τό χατή,ρι σου, σενιόρ Σα- ιμυοολά στον ,άέρα μέ μια πι­ ψίνο; στόλια! Μά τό λυντσάρ ισμα ^— Αρκετές... Τώρα όμως όχι!... Έχω δ ή νά λυντσ αί­ θά πυροβόλησης τον ^ άνθρω­ ρουν άνθρωπο και ξέρω καλά πο πού σοΰ λέω, ένώ γύρω τη γλύκα.... σου θά βρίσκονται μυριάδες — Μην είσαι ηλίθιος!, μουρμουρίζει μέ περιφρόνησι μάτια πού θά σέ βλέπουν! ό κακούργος. Ή δουλειά θα , Ό Φόσκο άναπηδάει στη γίνη έτσι πού κάνεις δέν θά θέσι του σάν νά τόν μαστίγω σαν. σέ πάρη εΐδηισι!... — Μά πώς; Πώς μπορώ — Μπροστά σέ τόσον κό­ σμο, άφεντικό,νά σκοτώσω έ­ νά πυροβολήσω άνάμεσα σ’ ναν άνθρωπο; Θά... Θά μέ ένα τέτοιο πλήθος χωρίς νά λυντσάρουν!.... Ό!... "Όχι... μέ δουν; Μπορεί νά μ’ αρέσουν τά πολ — Πρώτα - πρώτα τό ό­ λά λεφτά, αλλά τι νά τά κά­ πλο πού θά σου δώσω, θά εί νω όταν δέν θά μπορώ πια ναι τέτοιο πού ό πυροβολι­ νά τά χρησιμοποιήσω; σμός του δέν θ’ άκουστή κα­ — Και ό άνθρωπος πού θά θόλου... Θάχη έναν τελειότα­ σκοτώσης, ^συνεχίζει αμείλι­ το σιγασπηρα... 'Ύστερα και κτα ό κακούργος, θά είναι ν5 άκουγόταν λιγάκι δέν θά αυτός ό διαβολεμένος ό Γκρέ μπορούσε κανείς νά καταλάκο! βη περί τίνος πρόκειται, τή Ό Φάσκο κάνει μια κίνησι στιγμή πού ή βοή του πλή­ τρόμου και στά μάτια του θους θά τόν σκεπάση εντε­ καθρεφτίζεται ή φρίκη,, ένώ λώς.... Έκτος αύτου, θά είναι τό πρόσωπό του γίνεται μο­ καί καμοοψλαρ ισ μένο τό ό­ νομιάς κατάχλωμο σάν του πλο πού θά σοΰ δώσω... Έ­ πεθαμένου. χω κάνει μια ειδική παραγγε — Τόν Γκρέκο!, μουρμου­ λ ία, Φόσκο! Όσοι σέ δουν ρίζει μέ κομπιαστη φωνή. θά νομίζουν πώς κρατάς στά Τόν Γκρέκο και ένώ γύρω μου χέρια σου μια αθώα όμπρέλθά βρίσκωνται χιλιάδες άν­ λα! Ή όμπρέλλα όμως αυτή θρωποι και θά μέ βλέπουν;... στην πραγματικότητα θάναι Αυτό πάει νά πη, σενιόρ Σα μια υπέροχη καραμπίνα άκρι φίνο, πως θέλεις νά τόν σκο ί * βείας! τώσω την ώρα του μάτς, μέ­ -— 5Από τή στάσι πού πρέ σα στό γήπεδο! πει νά πάρω υποχρεωτικά — Ακριβώς, Φοσ»! για νά σημαδέψω θά μέ κατα­

Ο ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

λάβουν.,., — Δεν θά καθήσης έπάνω στην έ|έδ.ρα, βλάκα... Θά πας σ’ ενα μέρος που νά εί­ σαι κάπως Απομονωμένος... — Που νά βρεθή ένα τέ­ τοιο -μέσα στο γήπεδο, την ώ ρα ένας τόσο μεγάλου άγώνος; — Βρίσκεται··! Θά πας νά κλειστής ίμια ώρα πού δεν θά σε βλέπουν ιμέσα σε κάποιο λουτρά των αποδυτηρίων, που το παράθυρό του νά βλέπη στο γήπεδο.... Θά πάρης ό­ σα χρήματα ζηιτήσης γι’ αυ­ τή τη δουλειά, Φάσκο... Τί λες τώρα, πού σου έξήγησα πώς θά γίνη; Ή εκ,ψρασις του προσώ­ που του μπράβου έχει αλλά­ ξει κάπως. Ή χλωράδα έχει φύγει άπό πάνω του καί σι­ γά - σιγά ξαναπαίρνει τό φυ σικό του χρώμα. — Δεν φαίνεται εντελώς άκατόρθωτο, σενιόρ Σαφίνο! λέει μέ μιά λάμψι γείμάτη, α­ πληστία στά μάτια. Πρέπει νά ξέρετε όμως δτΐ 6 κίνδυ­ νος γι-ά τή ζωή μου παραμέ­ νει πάντοτε πολύ μεγάλος... / — Γι* αυτό ^σέ ρώτησα, η­ λίθιε I Πόσα θέλεις; Λέγε μό νος σου πόσα θέλεις; —Εκατό χιλιάρικα!, μουρ μαυρίζει ό Φάσκο κάπως συ­ νεσταλμένα. — Θά έχης διακόσια! τού κάνει δ Σαφίνο μέ μάτια πού λάμπουν διαβολικά. Εΐσ’ εύχαρ στημένος; — Θά του τινάξω τά μυα­ λά στον άέρα!, μουγγρίζει μ’ ένθουσιασμό ό έπ-αγγελμα

13

τίάς δολοφόνος. Πότε θά τό κάνω, άφεντικο; Αμέσως μό­ λις άρχίση: τό παιγνίδι; — *Όχι... *Ίσως νά μή χρειαστή και καθόλου νά τον σκστώσης, Φόσκο... Του έχω στείλει μερικά σημειώματα πού δεν εΐδα νά τον συνετί­ ζουν ώς τά τώρα... θά του στείλω κι»* ένα τελευταίο πού μπαρεΐ νά έχη- καλύτερη1 τυχηΐ άπό τά προηγούμενα... "Αν κΓ αυτό δέν κάνη τίπο­ τα... — Πότε θά ξέρω εγώ τι θά πρέπει νά κάνω; — Άπ’ αύτή τή στιγμή!, άποκρίνεται αποφασιστικά ό Σαφίνο. Έγώ, Φόσκο, δέν θέ λω οπωσδήποτε νά πεθάνη ό Γκρέκο. *Ί σα - Τσα έχω σκο­ πό νά τόν γράψω στη δική μας όμάδα!... "Έχω βρή έναν πολύ σπουδαίο τρόπο για νά τό καταφέρω αυτό... Μά έκεΐνο πού ένδιαφέρει πιο άμε σα εΐναι ή τωρινή νίκη τής *Όριαν! Γι’ αυτό, άν ό Γκρέ­ κο την έμπαδίση, πρέπει νά πεθάνη... Τό καταλαβαίνεις; — "Οχι, άφεντικο! — Είσαι χοντροκέφαλος! Πρόσεξε με: Βλέπω πώς ό Γκρέκο για νά ,μήν έχη άπομακρυνθή ακόμα άπό την Τό ρεντ, θά πή ότι οπωσδήποτε έχει σκοπό νά παίξη... Θά κάνω λοιπόν αύτή τήν παραχώρηισι..„ Θά του γράψου ό­ τι μπορεί νά παίξη, άλλά ν’ άφήση νά χάση ή^ όμάδα του! Δηλαδή νά μή βγάλη γκολ.... "Η, άν δέν^ Βέλη νά φανή στους συμπαΐκτες του αυτό, .μπορεί νά βγάλη; ενα

14

γκολ, όταν όιμως τό άποτέλε σιμ·α θά έχη διαμορφωθή μέ δυο γκολ διαφορά υπέρ τής ’Όρισν! Καταλαβαίνεις; "Αν τον δής νά πετυχαίνη, ένα γκολ, μέ τό σποΐο ή ομάδα του νά προπορεύεται, ή απλώς νά ίσοφαρίζη, τον αγώνα, τό­ τε θά του τινάξης τά μυαλά στον αέρα, μόλις πάει νά στα θή στη θέσι του γιά τή σέν­ τρα... ^Φέρε μου ένα χαρτί άπό κεΐ πάνω.... Ό Φόσκο υπακούει καί σέ λίγο ό Σαφίνο κάθεται /μπρο­ στά σ’ ένα μικρό τραπεζάκι και γράφει: «ΐΠκρέκο, γιά νά σου απο­ δείξω τά φιλικά αισθήματα πού τρέφω απέναντι σου, θά σου επιτρέψω νά παίξης στον αγώνα μέ την 'Όριαν... Αυτό θά σέ βοηθήση νά μή χάσης τή θέσι σου στην Τόρεντ γιά

'Ο Όλάντο πού τον παρακολου­ θεί είναι αδύνατον νά φθάση τον ταχύτατος Κάρλος.

ΓΚΡΕΚΟ

τά έττόμενα παιχνίδια σας.., "Αν όμως βγάλης σ5 αυτόν τον αγώνα κανένα γκολ, πού νά δίνη, την πρωτοπορία ή την ίσοφάριισι στην όμάδα σου, νά ξέρης τότε ότι. θά πε θάνης την ίδια στιγμή! Ναχης στο νου σου πώς^σ5 ολό­ κληρη τή διάρκεια του παιχνι δ ου, ή κάννη. μιας καραμπίνας ακρίβειας θάναι συνε­ χώς στραμμένη καταπάνω σου... Ό φίλος σου πού φρον­ τίζει γιά σένα». Μόλις τελειώνει τό γράψιιμο, διπλώνει τό χαρτί καί τό απλώνει προς τό μέρος του Φόσκο. — Καί τώρα θά τό πάρης του λέει, καί θά φρσντίσης νά τό βάλης κάτω από τό μαξ·λάρι του, στο δωιμάτιό του στο ξενοδοχείο πού κοιμάται ...Σύμφωνοι; — Σύμφωνοι, σενιόρ ΣαΦ ίινο.... Ό Φόσκο παίρνει τό γράμ μα καί φεύγει. Ό κακούργος μένει πάλι μόνος .μέσα ατό δωιμάτιό του καί τό πρόσωπό· του παίρνει μιά παράξενη, έκφρασι. — Αυτό τό γράμμα είναι θαυμάσιο!, μουρμουρίζει μέ­ σα οπτό τά δόντια του. Καί ό πιο μεγάλος ήρωας πού γεν­ νήθηκε ποτέ πάνω στή γη νάναι αυτός ό Γκρέκο, πάλι δέν θά μπόρεση νά παίξη,, όταν ξέρη ότι συνεχώς ή κάννη ε­ νός τουφεκιού είναι στραμ­ μένη καταπάνω του, έτοιμη νά τον στείλη στον άλλο κό­ σμο... Κ Γ έτσι καί νά θέληση

Ο ΗΡΩΪ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

15

άκόμα νά μήν ύπακοόση, δεν 8α μπόρεση νά τταί ξη, πάλι I Δέν θά μπαρ ή νά έχη^ την προ σοχή ταυ στο πσιχνιίδι... Θα κυττάζπ συνεχώς αλογυρα νά άνοκαλύψη1 την κάννη; ταυ Ο­ πλου... Ό Πκρέικο δέν θά είνιαι σοβαρός αντίπαλος τής Ό,ριαν την Κυριακή! Στοι­ χηματίζω γι5 αυτό ακόμα και μέ τον ίδιο τον Σατανά! Κι5 όσο γΓ αργότερα.... Αργό­ τερα θά είναι δικός μας και τότε.... Ο ΔΑΙΜΟΝΙΟΣ... ΖΑΝΙΝΟ!

ΝΙ.ΝΟ ΖΑΝΙΝΟ δέν εί­ ναι άπό ^ κείνους τούς χαραμοφάηδες άιστυνομ ικούς. Είναι πολύ δραστήριος και τού άρέΐσει νά κάνη πάντοτε το καθήκον του μέχρι κεραί­ ας· > Λ' -όρει πολύ^ καλά ότι δέν έχει έρθει εδώ κάτω και μά­ λιστα ιμέ έξοδα τής Υπηρε­ σίας του, τόσες μέρες, γιά ταξίδι αναψυχής, -έρει πώς δουλειά του είναι νάχη τον νου του πάνω στον Γκρόκο και πάνω στον Σ ιού, γιά νά μην τούς πειράξη κοονεΐς καί γιά νά κατέβουν οπωσδήπο­ τε την Κυριακή στο γήπεδο στώοι καί άβλαβεΐς καί οι δυο γιά τον μεγάλο αγώνα. Ό καταπληκτικός λοιπόν άστυνομ ιικός, πού δέν μπορεί νά ξεχάση ότι μια φορά εί­ χαν στείλει γιά δώρο στον Σιού..., μιά ωρολογιακή βόμ βα πού παρά λίγο νά τούς

Ο

ιΟ Ασρέντσο ξεττηδάει ανάμεσα τους σαν αίλουρος.

IΛ κομματιάση όλους, κάθε βρά δυ, πριν νά πάνε οί δυο φί­ λοι στο δωμάτιό τους γιά ύ­ πνο, πηγαίνει αυτός μόνος του μ3 ένα αντικλείδι, πού έ­ χει προμηθευτή, άπό τον διευ θυντή τού ξενοδοχείου, δείχνον τάς του την άστυνομ ική του ταυτότητα. Ό Ζανίνο, μόνο όταν ερευ­ νά όσο μπορεί καλύτερα όλο Το δωμάτιο καί βεβαιώνεται ότι δέν υπάρχουν μέσα βόμ­ βες, αποχωρεί στο λδικό του δωμάτιο- όπου κοιμάται πλέ­ ον ήσυχος. Κι* απόψε λοιπόν ό δαιμό­ νιος άστυνομ ιικός άσσος (!), μόλις βλέπει τον Γκρέκο καί τον Σιού νά έχουν τελειώσει τό δείπνο τους κάτω στο ε­ στιατόριο καί νά ετοιμάζον­ ται νά άνέβουν γιά ύπνο, τρέ χει πρώτος αυτός γιά την κσ

Γ&ΡΕΚΟ

0ιερωμένη του πιά έρευνα. Μπαίνει· στο δωμάτιο άνοί γόντας μέ τό άντικλεϊδι ταυ και άρχιζει σαν σίφουνας να άνοιγοκιλείνη συρτάρια και νά άνακσηκώνη δλα τά έπιπλα γιά νά φάχνη· άττό κάτω. "Οταν τελειώνη, και δεν βρίσκε ι απολύτως τίποτα, μέ νει ευχαριστημένος. — Πάλι τά κατάφερα!, μουρμουρίζει· γεμάτος ένθουσιαίσμό. Σάββατο βράδυ άττό ψε, άφου δεν υπάρχει βόμβα, θά πή πώς αύριο εΐναι σί γαύροι και οί δυο τους γιά τό μάτς! Και αύριο περίπου λογαριάζω νά μου έρθη καί 6 καινούργιος μου βαθμός! Γιά σκέψου νά νιικήση ή Τόρεντ κβ* εγώ νά γίνω άρχφύλα­ κας, λέει! Καταχαρούμενος ρίχνει μιά τελευταία ματιά γύρω του καί έτοιμάζεται νά σβύση τό_φώς γιά νά φυγή. Ξαφνικά δμως τό βλέμμα του πέφτει, πάνω^ στο κρεββά τι« του Γκρέκο καί βλέπει πώς ή άκρη της κουβέρτας κοντά στο μαξιλάρι εΐναι τσαλακο: μένη.' — *Ά!, [μουρμουρίζει μέσ’ άπ’ τά δόντια του. Πρέπει νά κάνω παρατήρησι στις κσμα ριέρες οτι δεν κάνουν καλά τή δουλειά τους! Εμένα μ’ άρέσουν αυτά τά πράγματα νά είναι έντάξεί τακτοποιημέ να!... Καί μέ τά λόγια αυτά πη^ γαίνει νά διόρθωση μόνος του τό κρεββάτι, ισώνοντας την κουβέρτα σ’ έκεΐνο τό ση­ μείο. Μά καθώς τό στρώνει, τά

δάχτυλά του κάτι πιάνουν κά τω άπό τό σεντόνι καί τό μα­ ξιλάρι. — Τ’ εΐναι πάλι έτούτο!, μουρμουρίζει δυσαρεστημέ» νος. Χαρτιά! Ακαταστασί­ ες βλέπω πολλές έδώ μέσα καί δέν μ5 άρέσουν. Θά τιμω­ ρήσω κανέ!ναν! Τραβάει έξω τό χέρι του κρατώντας βέβαια καί τό χαρ τί έκεΐνο καί βλέπει, μέ μά­ τια γουρλωμένα άπό την έκ» πληξι ότι πρόκειται γιά ένα γράμμα κλεισμένο μέσα σέ φάκελλο πού δέν είναι σφρα­ γισμένος. —, Γράμμα!λ τσιρίζει μέ άγανάκτησι. Καί γράμμα κά τω άπό μαξιλάρι μάλιστα, δέν θέλει φιλοσοφίες τί γράμ μα είναι! Ραβασάκι!! Χρι» στούλη μου! Σαν δέν ντρεπό μαστέ λέω έγώ νά έχη αύρ^ιο τον πιο κρίσιμο άγώνα τής καριέρας του καί νά μου άνακστεύεται μέ άγάπες! Τά ολοστρόγγυλα μάτια του κάτω άπό τούς τεράστι­ ους μυωπικούς φακούς του στριφογυρίζουν σάν ρουλε­ μάν. — ^Αμ^βέν θά σου τ’ άρή σω έγώ, έννοια σου!, λέει στο τέλος μέ θυμό. Δέν μπο ρώ νά σ’ έχω αύριο μέ χτυπο­ κάρδια καί νά μήν μπορής νά παίξης στον αγώνα!... Θά τό πάρω καί θά σου^τό δώ­ σω τή Δευτέρα! Πολύ σπου­ δαία ιδέα! Τέλος πάντων εί­ μαι; γεννημένος γιά άστυνομι κός! Αρχίζω νά πιστεύω δτι ό διευθυντής μου έχει δίίκιο! Δέν αποκλείεται καμμιά μέ­ ρα δηλαδή νά ,μέ δής νά γίνω

Ο ΗΡύτ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

μαι καί διοικητής της Άσψα λείας! Κυττάζει τό γράμμα πού δεν εΐν,αι σφραγισμένο καί α­ μέσως - άμέσως μπαίνει στην περιέργεια νά δη τί γράψει μέσα. Τό χέρι του άρχιζει κιόλας νά ξεσκεπάζη τό φάκελλο, ό­ ταν του έρχεται μια καινούρ­ για σικεψις: —"Άργησα!, τσιρίζει. Άν έρθη ό Πκρέκο καί με δη νά διαβάζω τό γράμμα του, μπορεΤ νά... μου τό ζητήση νά τό διαβάση κι" αυτός! Κι" αυτό τό πράγμα δεν είναι σω στο! Μ3 αυτή την καταπληκτική σκέψι σβύνει τό φως του δω­ ματίου, βγαίνει, κλειδώνει τήν πόρτα με τό αντικλείδι του καί πάει στο δικό του δαμέρισμα. Έκεΐ ξαπλώνεται πάνω σε μιά άνοοτταυτική πολυθρόνα με τό γράμμα στά χέρια του καί ενώ τό κυττάζει, μουρμουρίζεΐ': — Νά τό άνοίξω ή νά μ ή τό ανοίξω: "Ιδού ή άπσρία! "Αν τό άνοίξω,^ θά μάθω βέ­ βαια τί λέει μέσα, άλλά θά χάσω τήν άξιοπρέπειά μου! ..."Αν δεν ^τό διαβάσω, θα κερδήσω βέβαια τήν άξιοπρέ πειά μου, άλλά δεν θά μάθω τί λογής γλυκόλογα γράφουν συνήθως στά ραβασάκια, που δεν έχω πάρει κανένα ποτέ μου! Τώρα τί εΐναι πιο σο­ βαρό άπ’ τά δυό; Φαντάζο­ μαι* μάλλον ή άξιοπρέπειά! Γιατί, άπ’ δ,τι £έρω, αγάπες έχουν δλοι οί άνθρωποι, ένώ άξιοπρέπειά έλάχιστοί! Ά-

η ρα, έγώ ό Νίνο Ζανίνο δέν θά διαβάσω ποτέ ένα ξένο γράμ μα! Αυτό μάς έλειπε! Ούτε τό σκέφθηκα καθόλου ποτέ μου νά κάνω μιά τόσο πρό­ στυχη, πράξι! Απλώς άστειεύθηκα! "Έτσι όπως εΐναι τό γράμμα θά τό παραδώσω τη Δευτέρα στον δικαιούχο του! Μ5 αυτή τήν ιστορική άπό φασι, ό φοβερός άστυνομικός ό όποιος εΐναι ό υπερασπι­ στής τής ζωής^ τού θρυλικού Γκρέκα καί τού Σιού, βάζει τό γράμμα μέσα στο συρτά­ ρι τού κομμοδίνου δίπλα στο κρεββάτι του καί τό κλειδώ­ νει. νΥστερα γδύνεται, πέφτει στο κρεββάτι του καί τό ρί­ χνει στον ύπνο. Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΜΑΧΗ

Ι ΔΥΟ περίφημες όμά δες, που αυτή τή στι­ γμή βρίσκονται μαί έπικεφαλής τού τουρνουά τών πρωτ αθλητριών τών^ χωρών τής Νοτίου Αμερικής, εΐναι κιόλας παραταγμένες μέσα στο πελώριο στάδιο τού Μον τεβίδεο, στο ίδιο αυτό στά­ διο πού τήν περασμένη Κυ­ ριακή ή Βραζιλία έδωσε τον νικηφόρο άγώνα της προς τήν Εθνική όμάδα τής Ου­ ρουγουάης. Άπό τή μιά μεριά ή Τόρεντ παίζει ,μέ τή γνωστή της σύνθεσι καί ^σήμερα για πρώ τη φορά άπό τήν τιμωρία του ξαναπαίζει μέσα κΓ Σιού πού τού εΐχε έπιιβληθή ένός μηνάς άποβολή γιατί έφυγε άδικαιολόγητα άπό τό γηπε-

Ο

18

δο και ττήδηίξε στην έξέδρα ψάχνοντας νά άνακαλύψη· τον Μαύρο Άπάχη (*). Ή περίφημη πρωτ αθλή­ τρια τής Ουρουγουάης Όριαν εξακολουθεί παρ’ δλ5 αυ­ τά νά είναι το φαβορί τής ση μερινής σιυναντήσεως για Ο­ λους τούς ειδικούς. Πραγματικά μέσα σ’ αυτή την ομάδα παίζουν έξη παί­ κτες τής Έθν.κής Ουρουγου­ άης, από τούς ίδιους δηλα­ δή πού ή Βραζιλία άντιιμετώ πισε την περασμένη Κυριακή (*) Διάβασε το 8ο τεΟχος του «ΓΚΡΕΚΟ» μέ τίτλο: «Θρίαμβος».

ΓΚΡΕΚΟ

και τούς κέρδησε χάρις στο έξαίιρετο παιχνίδι και τήν αυ­ τοθυσία τού θρυλικού Γκρέκο. Οι έξη αυτοί ^διεθνείς παί­ κτες πού απειλούν σήμερα νά συντρίψουν τήν Τόρεντ, είναι ό τερματοφύλακας Σάντος, ό αριστερός ρπάκ Λάντυ, ό άρ κότερό ς χάφ Άλβαρέζ, ό μέ σα αριστερά Άγκοο'ίλο, ό σέν τερ φόρ Μαρτινέζ καί ό έξω δεξιά Κάρλος. Τις άλλες θέσεις τής Όριαν κοιταλαιμιβάνουν ό Χέντυ, σέντερ μπάκ, ό Ζάγκανο, δε­ ξιός οπισθοφύλακας, ό δεξι­ ός χάφ Νέντο καί ό έξω άριστερά Λάζ. Ιό παιχνίδι άρχιζε: μέ σέν

Ο Λάζ μέ μια έξυπνη τρίπλα προσπερνάει τον Σιου καί ρίχνε­ ται διαγώνια προς τό τέρμα.

Ο ΗΡΠΣ ΤΠΝ ΓΗΠΗΔΠΝ

19

— Τον σκότωσαν!, ουρλιάζει σπαρακτικά ό Σιού.

τρα τής γηίπεδσύχου ομάδος. (Π-ριν καλά - καλά άρχίση, και μέ την πρώτηι ανοιχτή μπαλλιά πού δίνει 6 μέσα α­ ριστερά Άγκοσΐλο στον πε­ ρίφημο δεξιό έξτρέμ Κάρλος, τα πλήθη, ξεσποΰν σε ενθου­ σιώδεις ίαιχές για να δώσουν θάρρος στην ομάδα τους και να πανικοβάλλουν τούς άντιιτάλους. Ό Κάρλος πραγματικά κά νει. μια καταπ/ληικτιική κούρ­ σα ταχύτητας καί ό Όΐλάντο το δεξιό χάφ τής Τόρεντ, που τον παρακολουθεί είναι αδύ­ νατο νά τον φιθάση. Φθάνει στη γραμμή του ά­ ουτ καί κάνει μια υπέροχη, σέντρα μέσα στό κέντρο α­

κριβώς τού τέρματος. "Ενα τσούρμο από παίκτες καί τών δύο ομάδων πηδούν εκεί διεικδίκώντας την κεφα­ λιά. Άνάμεοά τους αμως ξεπη,δά σαν αίλουρος ό Λορέντσο καί αγκαλιάζοντας τη μπάλλα κυλιέται μαζί της στό πρά σινο τερραίν, μέσα στά πό­ δια συμππαικτών καί αντιπά­ λων του. Οί γραίμμές καί ^τών δύο 6 μάδων οπισθοχωρούν προς τή σέντρα. Ό Λορέντσο βγαίνει ώς την άκρη, τής περιοχής του καί δίνει μιά μακρυνή μπαλλιά πού φθάνει μέσα στην πε ριοχή τών άντιπάλων.

Ό Τζέντο, 6 φημισμένος θύστε ρεΐ. σέντερ ψόρ της Τόρεντ και "Ενας ξερός κρότος άκούτής Εθνικής Βραζιλίας, πη­ γεται και πριν κανείς προλά δάει για κεφαλιά μαζί μέ τον 6η νά κ ινηθή τά δίχτυα τής επίσης διεθνή τής 'Όριαν Τόρεντ άναταράζονται σαν νά Λάντυ. τά χτύπησε κεραυνός. Ό Λάντυ έχει καλύτερη θέ ■Παραλήρημα σωστό ξεσπά σι και καταφέρνει νά από­ στις εξέδρες. Γελάνε καί κρουση. κλαΐνε άπό^τή χαρά τους σί Ή μπάλλα πηγαίνει στον μυριάδες των φιλάθλων πού Άγκουΐλο και ό καλύτερος τίς γεμίζουν. Πετουν τά καπαίκτης τής Όριαν στέλνει πέλλα τους ψηλά στον άέ,ρα μ ιά, άρ ιιστουιργηιματ ιική πρ οωκαί άνεμίζουν πολύχρωμα πα θήΐμένη, ττάσσα στον έξω άρινιά, σημαίες^ τά μαντήλια στερά Αάζ. τους, δ,τι έχουν στά χέρια ^ Σ ιού τρέχει ορμητικά τους. νά τον άνακόψη, άλλα 6 Λάζ Σαν την βοή τής καταιγί­ μΐέ μία έξυπνη; τριπλά τον δας ή ιαχή τους φθάνει με­ προσπερνά και ρίχνεται προς σούρανα για νά διαλαλήση σ3 τό τέρμα. ολόκληρη την πόλι την άρχή Οι φίλαθλοι ξεσπουν σέ του θριάμβου πού τον έχουν καινούργιες ζητωκραυγές, ε­ γιά βέβαιο. νώ ό Ινδιάνος μένει σαν άπο3Από τίς πρώτες στιγμές λ ιδωμένος πίίσω άπό τον άντου μεγάλου άγώνος ή όμάτίπαλΟ' έξτρείμ. δα τους έχει δείξει μεγάλη Ό Λάζ κάνει κοφτή μπαλανωτερότητα άπέναντι στην λιά μπροστά στον Μαρτινέζ Φ ιλοιξενούμ ενη ένδ εκάδα. κι* έκεΐνος μέ ασυγκράτητη — Πολλά γκολ θά βάλου­ άρμη όρμάει πάνω στην μπάλ με σήμερα!, ξεφωνίζουν ευτυλα. χισμένοι ό ένας στόν άλλον. Ό άριστερος μπάκ τής Τό Στο μεταξύ χωρίς νά^άπορεντ, Σάντι, έχει τρέξει νά γοητευωνται τά παιδιά τής Τόρεντ κατεβαίνουν στή σέν άναπληρώση τό κενό πού ά­ φησε ό Σιού και πέφτει άπελ τρα καί παρατάσσονται στίς πισμένα στ πόδια του διά­ θέσεις τους. σημου φόρ τής "Οριαν. Ό διαιτητής σφυρίζει. Ό Μαρτινέζ δμως είναι έ­ Ό Τζέντο σπρώχνει τή τσι μότατος παίκτης. μπάλλα στόν Γκρέκα καί τό Ένώ ώς εκείνη τη στιγμή Ελληνόπουλο χύνεται άσυγκανείς δεν έχει άμιφιβολία κράτητο σάν λιοντάρι πού έ­ πως πρσκειταΐι νά σουτάρη, χει αφηνιάσει άνάμεσα στίς μόλις βλέπει τον Σάντι νά χυ γραμμές τούν αντιπάλων. νεται καταπάνω του, πασσά 1Κ ατάπληικτο ι, αίφν ιδ ι ασμ έ ρει έξυπνα δίπλα του στόν ά νοι άπό τή τρομερή του τα­ μαρκάριστο 3 Αγκουΐλο. χύτητα, οί Ουρουγαυανοί 6ρ Ό τρομερός «ντεμί^ δέν κα μοΰν δλοι μαζί καταπάνω του

Ο ΗΡΩΧ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

νά τόν Αναχαιτίσουν. Μά ό Γκρέκα είναι άσύλλιγπτος. Λυσσασμένος σαν θηρίο στριφογυρίζει μέ τη μπάλλα στα πόδια και ττροσ περνάει μέ μ ιό: Απίθανη, ευ­ κολία τούς διάσημους άσσους τής πρωταθλήτρ ι ας *Ό ρ ιαν. "Ενας ψίθυρος θαυμασμού και φόβου μαζί γεμίζει τις έξέδρες για την καταπληκτική αυτή κάθοδο. Μέσα σέ δευτερόλεπτα ό Αετός του Σάο Πάολο έχει ξεγελάσει όλόκληρη τήν Α­ μυντική γραμμή των Αντιπάλων καί βρίσκοντας ένα κενό ρίχνεται σ’ αυτό μανιασμένα καί φτάνει στή μεγάλη περί ο χή· χ „ Ολα τά μπάκ τής 0 ριαν έχουν βρεθή πίσω του. Κα­ νένα έμπόδιο δεν υπάρχει πια Ανάμεσα σ’ αυτόν καί στόν Σάντος, τόν διεθνή τερματο­ φύλακα. Προχωρεί Ακόμα δυό βή­ ματα καί υψώνει το πόδι του. ’Αναμετράει όλόκληρο τό τέρ μα μέ μια Αετίσια ματιά. Νεκρική σιγή Απλώνεται στις κερκίδες. Λες καί όλες αυτές οί μυ­ ριάδες των Ανθρώπων είναι υ­ πόδικοι πού περιμένουν ν* Α­ κούσουν Από τό στόμα του δι κοοστή τήν καταδίκη τους.... Ό χτύπος του ποδιού πά νω στή μπάλλα Ακούγετσι ό λοκάθσρα ώς τήν πιο Απόμα­ κρη γωνιά. Ή στρογγυλή θεά του πο­ δοσφαίρου τινάζεται ψηλά, περνάει πολύ επάνω άπό τό όριζόντιο δοκάρι του Ιόν­ τος καί βγαίνει άουτ!

21

Ό ιΓικρέκ© (μένει Ακίνητος σάν άγαλμα^ Δεν μπορεί νά καταλάβη πώς έγινε καί χτύ πησε τόσο άσχημα αυτό τό σο-ύτ, πού τόσο πολύ ψύχραι μα τό υπολόγισε πριν τό κά­ νη... "Ενας στεναγμός άνακου­ φ ίσ εως βγαίνε ι ταυτόχρονα άπό έκατό χιλιάδες στόμα» τα. Ό Γκρέκο σφΐγγειι τις γρο θιές του μανιασμένα καί γυ­ ρίζει προς τά πίσω τήν ώρα πού ό Σάντος στήνει τή ιμπάλ λα στή γωνία του τέρματός του καί ό Λάντυ έτοιμάζεται νά δώση τό έλεύθερο χτύπη­ μα. ^ Σέ μια άκρη του γηπέδου κάθεται ένας άνθρωπος μέ άποκρουστιικά άσχημο πρόσω­ πο καί μάτια γεμάτα κακία. "Ενα σαρδόνιο χαμόγελο Ανθίζει τήν ίδια στιγμή στά χείλια του Απαίσιου αυτου Ανθρώπου. — Ό ίΠκ«ρέικο κατάλαβε πολύ καλά τό μήνυμά μου!, μουρμουρίζει Ανάμεσα στά δόντια του. Προς στιγμήν φαντάστηκα πώς δέν τό είχε καταλάβει καί αυτό θά έσήμαινε τό τέλος του!.... ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΑ

ΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ό Αάντυ χτυπάει τή μπάλλα μέ όλη του τή δύναμι κι* έ κείνη σηκώνεται ψηλά καί δι αγοάφει ένα μεγαλόπρεπο τόξο πάνω άπό τό καταπράσινο τερραίν. Στό μέρος πού πηγαίνει νά πέση τρέχουν νά τήν πρρ

Τ

22

■λάβουν δυο παίκτες. 5 Από την Τόρεντ ό Αόντας και άπό την ’Όριαν ό Τολό, το >μέσα δεξιά. Ό Αάντος, τό «σέντερ· ιμπάκ τής βραζιλάνικης ομάδας, ψη λάτερος καί πιο γερός κερδί­ ζει την κεφαλιά. Ή ρπάλλα θ)μως δεν πη^ γαίνεΐ' εκεί πού θέλει, δηλαδή οπόν Ραμόν, άλλα φαιλτσέρνει πάνω στο κεφάλι του καί κατ ευ,θύνετα ι στον 5Αλιβ αρέζ, που χωρίς καμμιά χρονοτρι­ βή τή [μεταβιβάζει στον Άγκουΐλο. Ό (μεγάλος άσσος τής 'Όριαν ιμιιμεόται τό .παράδειγμα του ιΓκρέΐκο. Σαν γεράκι χύνεται» άνάμε σα στις γραμρές τής Τόιρεντ καί προσπερνά χωρίς καιμρίά δυσκολία τον Σιού καί τον

'Ένας ξερός κρότος άκούγετοίΐ καί τά δίχτυα τής Τόρεντ ανα­ ταράζονται σαν νά τά χτύπησε κεραυνός.

ΓΚΡΕΚΟ

Αάντος. Ό δρόιμος είναι πια ανοιχτός γιιά τό τέΐρίμα τής Τόρεντ καί ,μ»οιάζει σαν μια άστ ροπή που κ ατ ευθύνετ α ι προς αιύτό. Πίσω του τρέχουν απελπι­ σμένο; ό Σιιού καί ό Σάντι, μά είναι ολοφάνερο πώς δεν θά ιμπορέσουν νά τον φτά­ σουν γιατί τούς έχει ξεπερά­ σε ι πολύ καί δεν του χρειάζε ται πια νά προχωρήση παρά δυό-τρία (μέτρα. Ό Αορέντσο βγαίνει καί πέφτει στά τυφλά, (με αυτο­ θυσία ρέσα στά πόδια του. Ό ΆγκουΓλο δμως είναι» ένας .μεγάλος παίικτη,ς πού δεν μπορεί ποτέ νά χάση ιμιά τέ­ τοια εύκαΐρίά. Ή ιμπάλλα εχει φύγει οστό τά πόδ α του σάν κεραυνός, από τή στιγμή που τό σώμα του Αορέντσο τινάζεται σαν ελατήριο·. Περνάει κάτω από τό σώ­ μα του τερματοφύλακας τής Τόρεντ καί καρφώνεται στή δεξιά γωνία τού τέρματος. Τά δίχτυα των Β.ραζιλιάνων ξετινάζονται γιά δεύτερη φορά, τή στιγμή πού κλείνει ακριβώς τό τρίτο λεπτό του άγονος! Ό Σιού πού καταλαβαίνει πώς, δυό φορές -μέσα· σέ λί­ γες στιγμές. ή ανεπάρκειά του στοίχισε ίσάρριθμα τέρ­ ματα στήν αγαπημένη του ο­ μάδα, τραβάει... τή φούντα πού έχει πάνω· στο κεφάλι του άπό τό κακό του. Ταυτόχρονα οί Ουρουγουα νοί αγκαλιάζονται καί φ λιών ται τρελλοί άπό τή χαρά τους

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

ένώ στις κερκίδες ξεσπά ένα γλέντι που σπάνια γίνεται σε ποδοσφαιρικά γήπεδα, άκόμα καί σ’ εκείνες τις χώ­ ρες πού οί φ'ίλαθλοι είναι» θερ μσαιμοι καί ένθουίσ ώδεις ό­ σο πουθενά άλλου. Ό Τζέντο· (ξανακάνει σέν­ τρα καί ξαναδίνει τή μπάλλα στον Γκρέκο. Γι5 αυτόν καί γιά δλους τους συμπαΐκτες του, τό 'Ελ ληνό'πουλο σηιμαινεί τή σωτη ρία αυτή τή ατιγμή, γιατί ,μό νο αυτός κάθε ψορά σέ τέ­ τοιες δύσκολες στιγμές έχει στοιθ-ή ικανός νά άλλάξη- τήν κατάστασί' καί νά μετ στρέψη τήν ήττα σέ νίκη μ·έ τις ύπέ ροχες προσπάθειες του. Ό Αετός του Σάο Πάολο λές καί καταλαβαίνει τή βα­ ρεία ευθυνηι που έχει απέναν­ τι στους συμπαίκτες του καί τήν Τάρεντ, ρίχνεται γιά δεύ τερη φορά σαν αφηνιασμένο λιοντάρι έναντίον τής εστίας του Σάντος. Μά τώρα δέν μπορεί νά αί φνιδιάση τους άντ πάλους του. Άπό τήν πρώτη; καταπλη­ κτική του έξόιρμησι έχουν βά λει μυαλό καί τον προσέχουν δσο κανέναν άλλον. Τέσσερις μαζί βρίσκονται μπροστά του, σχηματίζοντας ένα άδιοπτέραστο τεΐχος. Ό .Γκρέκο ψη*λώνει τή μπάλ λα πριν τους φτάση καί υέ άκοίβεια τροφοδοτεί τον Βάρ γκ,ας που βρίσκεται στή θέσι του έξω δεξά. Ό Βάργκας σεντράρει α­ μέσως μπροστά στον Τζέν-το που έχει καταφέρει νά ξε^

23

Μά ό Γκρίκο περνάει ασύλλη­ πτας ανάμεσα τους.

υαρκαοριστή άπό τους άντιπά λους του, μέ τήν ευκαιρία που οι τελευταίοι1 αυτοί έχουν τήν προσοχή τους πάνω στο Έλ ληνόπουλο. Ό σέντερ φό<ρ τής Τόοεντ όομάει διαγώνια πρός τό τέρ μα τής "Οριον. λ Αναστατωμένη ή άμυνα τής τελευταίας προσπαθεί νά άνακόψη τήν επικίνδυνη κάθο δό του. Δυο άπό τά μπάκ πού κρατούσαν τον Γκρέκο κάτω άπό τήν άγρυπνη φρούρηισί τους, τρέχουν πρός τό δ κό τους μέρος τώρα. Ό Τζέντο βρίσκει τήν ευ­ καιρία νά πασσάρη στον Ό­ ζον πού έχει μ οίνε ι έντελώς σμάρι* άρ ιστός. Ό μέσα δεξιά τής Τόρεντ σουτάρει) βιαστικά. Τό σούτ είναι γωνιακό άλλα οχι πρλυ δυνςχτό,

24

Ό Σάντος προλαβαίνει και άποκ,ρούει ιμέ τις γροθιές του ιμέ ίμια θεαματική έκτίναξι. Ό κίνδυνος όμως δεν έχει περάσει άκάμα γιά την *Όριαν. 5Από την άπδκρουσι τού Σάντος ή ,μπάλλα κατευθύνεται στους δυο μπάκ, τον Χέν τυ καί τον Ζάγκανο. -Καί οί δυό τους στέκουν γιά ιμιά στιγμή σάν άναποφά σ ιστοί, γιατί καί οί δυο πε­ ριμένουν, ό καθένας ξεχωρι­ στά, δτΐ τή ιμπάλλα θά την κτυπήση ό συΐμπαίκτης του, τάσο κοντά που βρίσκεται. Αυτή ή στιγμή είναι μοι­ ραία γιά τήν ”Ορ αν. "Ενα φτερωτό βέλος περ­ νάει άνάμεσα στους δυο παΐ κτες. 0 Γκοέκο κάνει ιμιά κατα­ πληκτική βουτιά «ψαράκι», πού είναι τό σπεσιαλιτέ του. Τό κεφάλι του βρίσκει στον δρόμο της τή ,μπάλλα καί τής άλλαζε, πορεία προς τά 5.χτυσ. Ό Σάντος κάνει απελπι­ σμένη, προσπάθεια, αλλά του είναι άδύνατο νά προλάβη τή μπάλιλα που τυλίγεται ιμέσα στα δίχτυα του καί στριφογυ ρίζει έκεΐ σάν νά ιμή θέλη νά ξαναβγή άπ’ αυτά. Μέ ιμιά κραυγή χαράς ό Τζέντο χύνεται νά τον άγκαλιάση καί όλοι οί άλλοι συμπαΐκτες του τον μιμούνται. Ό Γκρέκο όμως γυρίζει τρέχοντας προς τή σέντρα γιά νά ιμή χασομεράνε ούτε δευτερόλριτρ,

ΓΚΡΕΚΟ

Στις κερκίδες οί φίλαθλος δεν έχουν άνηισυιχήσει καθό­ λου. Θεωρό ύν οί περ ισσότ ερο ι σάν ένα τυχαίο γεγονός έκεΐνο τό γκολ καί περιμένουν την πρώτη κατεβασιά γιά νά δουν νά ιμπαίνη καί τό τρίτο της ’Όριαν που θά σταθεροποίη­ ση τή νίκη τους. Μά τά γεγονότα ξετυλί­ γονται άλλο ώς. Ό Γκρέκο παίζει ιμέ πρα~ γματική μανία σήμερα. Μοιά ζει σάν νά τόν έχουν θυμώσει αντίθετα, αντί νά τόν τρομά­ ξουν όλα έκεΐνα τά άπειλητ;κά σημειώματα πού έχε· λά­ βει. Στήν πραγματικότητα τά έχε ξεχώσει εντελώς εκεί νη τή στιγμή, ,μέσα στή ζάλη καί τή συγκίνησι τού παιχνι­ διού, πού κατά τή διάρκειά του αιχμαλωτίζει πάντα όλόκληρο τό είναι του. Πασσάρει στον Τζέντο ά~ πό κοντά καί τρέχει μπροστά γιά νά ξαναπτάρη τή ιμπάλλα άκρ 'βώς στο μέρος πού τή στ έλν ε ι ^ ό # δ ιάσηι μος σ έ ντ ερ φόρ καί αγαπημένος του φί­ λος. Πάλι χωρίς χασομέρι τήν πετάει στον Βάργκας κι* έκιεΐνος χύνεται όρμητικά προς τή γραμμή τού άουτ. Δυο άντίπσλοΐί τού έχουν κλείσει τόν δρόμο καί έτσι άναγκάζεται νά κάνη: γρήγορα σέντρα γιά νά μήν τού τήν ά ποσπάσουν. Ή μπαλλιά πηγαίνει στον Τζέντο πού βρίσκεται ακρι­ βώς πάνω στή γραμμή τής μεγάλης περιοχής τής "Οριςεγ,

Ο 'ΜΡΩΣ ΤΠΝ ΓΗΠ6ΑΙ1Μ Ό σέντερ φορ της Τόρεντ σηκώνει τό πόδι του και στρι φογυρίζοντας σαν σβούρα πά νω στη θέσι πού βρίσκεται, πιάνει ένα καταπληκτικό μο­ νοκόμματο σούτ. Σαν σφαίρα ή μπάλλα ττερ νάεΐ' σφυρίζοντας άνάιμεσα στα κεφάλια και στά σώμα­ τα τών αντιπάλων καί κατευ θύνεται προς τό αριστερό Γ τοΰ Σ όντας που πηδά σαν πραγιματ ιικρς αίλουρος. Τά δάχτυλά του όμως μό­ λις άγγίζουν τή μπάλλα πού μέ την τρομακτική φόρα της του τά βουλιάζει κι* αυτά με σα καί κατρακυλά στά δίχτυα τής "Οριαν, μέΐσα σέ μιά σι­ γή θανάτου πού απλώνεται στο άπέραντο, κοσμοπλημμυιρισμένο στάδιο. Μόνο από κάποια άκρη του γηπέδου όπου κάθεται ή "Αμπυ, ή άδερφή του Τζέντο μαζί μέ τον... δαιμόνιο άστυ νομικό Νίνο Ζανίνο, καί μερι κούς άλλους βραζιλιάνους πού έχουν έρθει άπό τό Σάο Πάολο, άκούγονται μερικές ζητωκραυγές. Μέσα στο γήπεδο γεμίζουν φιλιά τον Τζέντο καί ξαναγο­ ρίζουν πάλι γύρω άπό τή σέν τρα. Είναι τό δέκατο λεπτό του (μεγάλου άγώνος καί τό σκορ έχει γίνει κιόλας δύο - δύο, όπως είναι γραμμένο καί στ ή μεγάλη πινακίδα τών άποτελεσμάτων.^ Μονομιάς οί έικατό χιλιά­ δες άνθρωποι πού πολύ γρή γορα είχαν πιστέψει σέ έναν μεγάλο θρίαμβο τής *Όριαν,

25 αρχίζουν , τώρα νά άγωνιούν γιά τή νίκη τους. Ή όμάδα του Σάο Π άολο έχει πάρει φτερά ύστερα άπό τις 5υό αυτές επιτυχίες. Κυ­ ριαρχεί τώρα στο κέντρο τού γηπέδου μέ έξαίρετους συνΒιασμούς πού αφήνουν άφω­ νους τούς θεατές. Ό Γκρέκο ρμως δέν βρίΐσκε ται στήν έπίθεσι τώρα π:ά καί γι* αυτό τό παιχνίδι δέν μπορεΐ νά προωθηιθη. Τό Ελληνόπουλο έχει πάει κοντά στον αχώριστο σύντρο φό του τόν Ινδιάνο Σιού, πού φαίνεται ,νά έχη χάσει τά νε­ ρά του σήμερα. Ξέρει πώς ό "Ιντσου Νά Τιάρα Ααμάτα δέν θά μπορέ ση νά άποδώση όπως πρέπει ώς τό τέλος του παιχνιδιού, άν δέν τόν βοηθήση έκεΐνος, μέ τόν τρόπο πού μόνο αυτός τόν ξέρει άνόμεσα σ’ όλους τούς συμπαίκτες του. >Καί πραγματικά δέν αρ­ γεί νά τό κάνη. Σέ μιά στιγμή πού ό Σι­ ού χύνεται νά άνακόψη τόν Λάζ, τρέχει κ,’ αυτός άπό κοντά του. Στήν προσπάθειά του νά τόν προσπεράση καί νά προλάβη πρώτος αυτός τόν άριστερό έξτρέμ τής ’Όριαν, του δίνει ένα χτύπημα μέ τόν άγκώνα στο πίσω μέ­ ρος τού κεφαλιού του... Τό χτύπημα αυτό έχει κα­ ταπληκτικά αποτέλεσμα τ α πάνω στον Γενναίο Αετό μέ τήν Τρυφερή Καρδιά, ^ όπως είναι ή μετάφρασις τού όνόματος τού Ινδιάνου. Τό πρόσωπό του γίνεται

26 μονομιάς άγριο και -βλοσυρό και τό βλέμμα του πού πετά αστραπές θυιμού στριφογυρί­ ζει ολόγυρα σαν νά ψάχνη, νά βρή καινέναν εχθρό του. Μέ)σ α· σ τού ς κοκκ (νωπού ς ατμούς πού στροβιλλίζσνται στη φαντασία του, βλέπει τό άπαίσιο πρόσωπο του Μαύ­ ρου Άπαχη,. Ένας βρυχηθμός λιοντα­ ριού ξεφεύγεα ,άπό τό λαρύγ­ γι του ικαπσρμάει με άσυγκρά τητη ιμανία εναντίον εκείνου πού κρατάει τή μπάλλα στα πόδια του καί είναι έτοιμος νά σουτάρη προς τό τέρμα τους. Ούτε νά κινηθη δεν προλα βαίνει ό παίκτης αυτός πού εΤναι· ό περίφημος Μαρτινέζ, πού έ'χει πάρει τη μπάλλα ά πό τον Λάζ. Ό Σι-ού, τού την κλέβει μέσ5 άπ’ τα πόδια του καί μ5

Η στρογγυλή θεά του ποδοσφαί­ ρου τ κνόεζ ετα ι ψηλά.

ΓΚΡΕΚΟ

*0 Σάντος στάθηκε τυχερός που δέν έπεχείρησε νά πιάση τή μπάλλα.

ένα καινούργιο, άγριο μουγγρητό χύνεται προς τό αντί­ παλο τέρμα. Μέσα σέ έλάίχιοτα δευτερόΛεπτα έχει περάσει τή γροιμμή τής σέντρας καί κα­ τεβαίνει σαν θύελλα εναντίον τού Σάντος, ενώ οι παίκτες τής "Οριαν δείχνουν μια πα^ ράξενη αδράνεια στην έπίθεσί του, πράγμα πού τον ευ­ κολύνει πολύ στο νά περάση άνόιμεσά τους. Πραγματικά οί Ουρουγουα νοί ηχούν γελαστή. Στη Βραζιλία, που ό Σ ι­ ού είναι πασίγνωστος για κά τι τέτοιες ξαφνικές καθόδους του πού καταλήγουν σέ ά)τίθανα γκολ από μέρους του, θά τον πρόσεχαν πολύ περισ σότερο βλέποντάς τον νά χύ­ νεται έτσι προς τό τέρμα

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΛΝ

τους. Έδώ όμως κανείς δεν ξέρει γι' οουτόν περισσότερο άπό τό ότι- είναι ένας πολύ καλός ίμττάκ, που παίζει στήν Εθνική άμάδα της χώρας του. Τον ξαναεΐδαν καί την πε ρσιοιμέϊνηι Κυριακή νά κάνη μια τέτοια τρομερή κατεβα­ σιά, μα ιμέσα στή νευρικότη­ τα του παιχνιδιού δεν μπο­ ρούσαν νά θυμηθούν κάτι τέ1τοιο. "Οταν τό θυμούνται· είναι λιγο3κι άργά. ^ ^ / Ό Σιού κοντεύει νά ψτάσηι στήν περιοχή τους και τά 5υό 'μπόοκ τής 'Όριαν ό Λαντυ καί ο Ζάγκανό, βλέποντας οτι καί ολοι οί άλλοι συμπαΤ κτες τόυξ άδικα περίμεναν δτι ό Ινδιάνος θά έδινε πάσσά καί θά σταματούσε τον φρε­ νιασμένο δ,ρόμο του, ρίίχνονται καί οι δυο μαζί γιά νά

Περνάει τή μπάλλα: κάτω άπό τό σώμα τοϋ Λσρέντσο.

17

*Ένα φτερωτό βέλο$ περνάει άνάμεσα στους δυο παίκτες.

τον άνακόφουν. Ό Σιού ρίιχνεται στό^πλάϊ καί γιά μια στιγμή φαίνεται πώς θά πειράση άπό τά δεξιά του Ζάγκανο. Έκεΐνος πηδάει προς τά δεξιά γιά νά τον σταματήσηι. Είναι αργά γιατί ό Σιου έχει στρίψει όρ στικά προς τ' αριστερά καί με ιμιά πραγμα τιικά άσυλληιπτη ταχύτητα περνάει ανάμεσα άτδ τούς δυο άντιπάλους του! Είναι ολομόναχος άπέναν­ τι στον Σάντος τώρα. Τον άναμετράει ιμέ τά μά­ τια καί σηκώνει τό πόδι του έτοιμος νά σουτάρη. Είναι όμως τόσο τοομεοός άπο τό μΐσος καί τον θυμό εναντίον του Μαύρου Άπάχη τέτοια άγρια φλόγα καίει μέ σα στις κάρες των -ματιών του πού κοίθώς ή μπάλλα φεύγει

28

άπο τό πόδι του βσυΐζοντας σαν όβίδα, ό Σάντος κ-σιτοοτ ρημαγμένος παραμερίζει για να ιμήν τον χτυπήση! Ή μττάλλα θά χτυπούσε ά σψαλώς απάνω του και θάφευγε ιμακρυά, -μόνο άν δεν κ,νιώτανάπό τη βέσι του. Άλ λά στάθηκε τυχερός πού δεν έπεχείρηισε νά την πιάση. Ή «στρογγυλή θεά» ξετ ινά ζει τά δίχτυα ιμέ τέτοια άφάν ταστηι δύναμη πού τά σκίζει και τινάζεται πέρα! Ο Ινδιάνος κάνει τοΟμπες άπο τη χαρά του και οί συμ παίκτες του τρέμουν νά τόν συγχαρούν χοροπηδώντας κΓ εκείνοι σάν τρελιλοί. "Έχουν περάσει όλοι τους ιμιά δυνατή άγων ία άπο τή στιιγ.μή πού χάνανε ιμέ δυο μηδέν καί τώρα πού βλέπουν νά τους χαιμ#(Ι·λα ώς καί αυ τή ή νίικιη, δέν ξέρουν τί νά κά νουν για νά έκδηλώσουν τήν άπέραντη ευτυχία τους. ΝΙΚΗ ΓΡΑλΑΜΕΝΗ ΜΕ ΑΙΜΑ

ΜΩΣ τό παιχνίδι δεν έ χει τελειώσει άκόμα. Ή ^Οριαν δεν είναι ά πό τις όιμάδες πού τά χάνουν εύκολα. Οί έξη περίφημοι δι­ εθνείς της έχουν κυρ ολεκτικά σχολιάσει καί ,μέ τή σέντρα παίζουν μανιασμένα χιά νά καταφέρουν νά ξανακερδήσουν τό χαμένο έδαφος. Σάν λιοντάρια ιμοι.άζουν πού τά τραυμάτισε ξαφνικά τό βόλι κάποιου κυνηγού καί ξεχύνονται μέ άγριους βρυ­

ΓΚΡΕΚΟ

χηθμούς νά τόν άνακαλύψουν καί νά τόν σπαράζουν. Αυτοί προσπαθούν νά άνακαλύψουν τώρα τον δρόμο χιά τά δί­ χτυα τού Λορέντσο καί στρι­ φογυρίζουν σάν λυσσασμένοι γύρω απ’ αυτά μέ ταχύτητα τρομακτική καί πάσσες άπόλυτα άκριβεΐς. / Στά πρώτα λεπτά τά παι διά τής Τάρεντ τά βρίσκουν πολύ σκούρα καί κλείνονται στήν περιοχή τους γιά νά κρατήσουν τή νίκη πού κινδυ νεύει νά χαθή άιμέσως σ’ αυ­ τήν τήν ξαφνική θύελλα. ’Άν .μάλιστα δέν βρισκό­ ταν στήν άμυνα αυτές τις στιγμές καί ό ιμαινόρενος Σ ι­ ού, πού ή ιμανία του δεν είναι καθόλου ιμικρότερη από τών παικτών τής Όρκχν, άοφαλώς τό άποτέλεσμα θά εΐχε ίσοφα ρισθή από τις δυό πρώτες κατεβασιές τών Ουρουγουανών. Μά ό Ινδιάνος είναι άπροσπέλαστός. Τίποτα δέν τόν φοβίζει καί τίποτα δέν λο-' γαριάζει, ούτε καί αυτή τή σωματική του ακεραιότητα, πρσκειιμένου νά σταματήση τον κίνδυνο γιά τήν έστί<χ του. Οί έπεμβάσεις του εί­ ναι άπίστευτα τολμηρές καί γρήγορες. Ή ταχύτητα του καί τά σάλτα πού δίνει πολ­ λές φορές είναι πραγματικά υπερφυσικά. Ωστόσο οί άντίπαλοι δέν απογοητεύονται. Δέν έλαττώ νουν ούτε στιγμή τήν έπιθετι κότητά τους. Ό Αποκλεισμός στά καρρέ τής Τόρεντ δσο πάει γίνεται και πιο άσφυ-

Χτικός* , . Τά λέιΗά σόΐα ή Οριζαν έίναι μια άληθινη άνώτερη όμάδα. Είναι ιμιά τρομερή κα­ ταιγίδα πού άπειλεΐ να σαρώση τα πάντα. Ό Γκρέκο δυο τ,ρ«εΤς. φορές προσπαθεί να τραβήξη: τό παιχνίδι ,μπροστά για νά δώ ση τον κςιοιρρ στην άμυνά τους νά ξανασάνη, λιγάκι. Μά 6ρν τά; καταφέρνει γιατί κα­ νείς άπό τούς συμπαΐκτες του δέν έχει τό κουράγιο νά τον άκολαυθήση σέ μιά έπίΘε σ ι. * Ολο ι έχ ο υν τον νου - τ ους στην άμυνα . καί τραβιόνται πίσω άφήνοντας έτσι τό Ελ­ ληνόπουλο μόνο του. "Έτσι κΓ αυτός αναγκάζεται νά γυ ρίση .ατό τέλος πίσω γιά νά βοηθήσηι .τουλάχιστον έκεΐ. Άπό τη στιγμή αυτή τό μι­ σό γήπεδο μένει άχρησιμοποίητο. Καί τά μπάκ. ακόμα τής "Οριαν έχο·υν περάσει τή γραμμή τής σέντρας προς τήν πλευρά τής Τόρεντ., Όσο γιά τις (μυριάδες, του κόσμου πού παρακολουθεί τήν τιτανομαχία, μέθα στο πελώριο γήπεδο γίνεται κάτι τό άφάνταστσ. Μ5 δλο πού ή όιμάδα τους χάνει, οι Ούρουγουανοί βλέ­ πουν καθαρά πώς μπορεί νά κερδήση, τώρα μέ τό άσυλλη πτο παιχνίδι της, Κάνουν λοιπόν κΓ- αυτοί δ,τι μπορούν γιά.νά εθναρρύνουν τούς παΐ κτες της .στην ήρωϊκή τους προσπάθεια. Τά ουρλιαχτά καί οί ρυθμι κές κραυγές τους συνθέτουν Ινα πραγματικό πανδαιμόνιο πού δέν σταματάει δ&ίε στι­

γμή, ! 4 Μοιάζει σ&ν τόν μυκη­ θμό ένας πελωρίου τέρατός πού άπειλεΐ νά κατοΤπή τούς ξένοιτ πού βρίσκονται έδώ μέσα. Τό ημίχρονό κοντεύει νά φτάση, στο τέλος του. Παρ3 δλη τήν τρομακτική υπεροχή της ή Όριαν^δέν έχει κατα­ φέρει νά πετυχη τήν ίσο φα­ ρσί, ιδίως χάρις στο άπίθα·γσ παίξιμο του Σιού και στην ταχύτητα τού ,Γκρέκο, άλλα καί στις εκπληκτικές άποκιρούσεις πού έχει τήν ευκαι­ ρία νά πραγματοποίηση ό αίλουρος Λο ρέντα ο.. Ό τελευταίος αυτός μέ μια κ αταπληκτ ική έκτίναξι βγά­ ζει τή μπάλλα κόρνερ. , Τό κόρνερ χτυπιέται, άμέσως ά­ πό τον Κάρλος καί ή μπάλ­ λα διαγράφει μιά απειλητική τροχιά πάνω άπό τό τέρυα τής ΤόρενΤ.. · _. Ό Λ ο ρέντα ο πηδάει γιά νά άποκρούση αλλά βρίσκεται μέσα σ’ ένα όλόκληρο μπουλούκι παικτών καί μάτα α προσπαθεί νά φέρη άντίστασι. Αισθάνεται μιά άκατανίκητη πίεσι νά τον σπρώχνη προς τά μέσα καί χωρίς νά τό καταλάβη βρίσκεται πεταμένος στο βάθος.των δι? χτυών του, ενώ ή μπάλλα χθ ροπηδάει κοροϊδευτικά πλάι του! Βλέπει τον κόσμο νά χορό πηδάει κι3 αυτός ουρλιάζον­ τας υστερικά καί κοπ*αλαβαί» νει.._. "Ολοι οι Βραζιλιάνοι κυττάζονται .μεταξύ τους μέ τρομερή κατάπληξι. Τό φάαυλ ήταν όλοφάνερο., ΚΓ όμως, ό διαιτητής σφυρίζει μέ δόνΟ^ι

§0

τό χέρι του δείχνει τήν σέντρα μέ μ ίσε άπΟφσσιστική κοβΙ

κίντΚτι. Γκόλ! . Ό Σ ιού και ό Όλάντο έξαγρΜμένοΐ' από τήν αδικία θέλουν νά τρέξουν προς τόν διαιτητή νά διο(μαρτυρηθόύν. Μά ό Γκρέκο τούς αρπάζει στον δρόίμο £αί τούς γυρνάει πίσω. — Θά σάς βγάλη έξω και τότε θά χάσουμε οριστικά!, λέει ανήσυχος. Τό γκολ σφυ­ ρί χτηικε! Τίποτα δεν αλλάξει τήν κατάστασι! Άπό μάς έ^αρτάται νά βγάλουμε άλλο ένα! Στο μεταξύ .μέ τή σέν­ τρα σφυρίζεται και ή λήξις τού ημιχρόνου και Οι δυο με­ γάλες όιμάδες κατεβαίνουν ι­ σόποσες σγά αποδυτήρια μέ τρία - τρία! Στήν έπανάληψι ή κατάστασις έχει άλλά£έι>; Αυτό

40 Τζέντο πιάνει ένα καταπλη­ κτικό μονοκόμματο σούτ.

ΜίΜΚβ

φαίνεται άπό τήν πρώτή κιό λας στιγμή.. Φαίνεται ττώς^τά λόγια πού τούς έχέι πή ό προπονητής τους σενιόρ Άντζελίλο στα άπαδυτήρισ, επιασαν τόπο στις καρδιές τους. Δεν βλέπεις τώρα πια νά τούς τρομάζουν οί ξέφρε­ νες ιαχές τής άνθρωποθάλάσ­ σος ούτε νά πανιΐκοβάλλωνται στις ξέφρενες^ καθόδους των κυνηγών τής. ’Όραν. Οΰ τε καν παίζουν αμυντικό παι χνί'δι. Τά μπάκ δίνουν άμεΡ σως και μέ ακρίβεια τή μπάλ λα ατούς μέσους και άπό κεί ξεκινούν προωθημένες μπαλλιές στούς κυνηγούς πού άλω νίζουν τήν αντίπαλη περιοχή μέ επικεφαλής τόν άσύλληπτο Γκρέκο. "Ομως και ή άμυνά τής ’Ό,οκαιν είναι» συμπαγής καί οί πιο φημισμένοι» παίκτες της φυλάνε τό Ελληνόπουλο άγρυπνα καί δεν τόν αφήνουν ούτε βήμα νά κάνη μόνος του. Έτσι .μέσα στο μεγάλο γήπέιδο τού Μοντεβίίδεο γίνεται αυτή τή στιγμή ένας ποδο­ σφαιρικός αγώνας πού ίσως όμοιος του δέν έχει ξαναιγίνει ποτέ. Δυο ισοδύναμες ομά­ δες γιγάντων δίνουν μάχη στήθος προς στήθος γιά τήν τελική έπικράτησι. Τήν κα­ τεβασιά τής Τόρεντ διαδέχε­ ται άμέσως μιά άλλη ταχύτερη τής "Όριαν γιά νά τήν δίαδεχθή κι5 αυτήν μιά και­ νούργια ακόμα πιο γρήγορη τής Τόρεντ. Τόν κεραυνό τού Γκρέκο πού αποκρούει μέ υ­ περάνθρωπη έκτίναξι ό Σάντος, διαδέχεται τό φαρμακε­ ρό σούτ τού Άγκουΐλο άπό

Ο Ηρβί ΫήΝ γηγιβα&Η τριάντα μέτρα, ιτου γλειψΕΐ το δοκάρι ττιλοοϊ στο δεξιό Γ ταυ Λορέντσο και κάνει τις καρδιές των Βραζιλιάνων νά χτυπήσουν ακατάστατα. Τό άποτέλεσιμα όμως δεν αλλάζει. Ή ώρα περνάει μέ­ σα σ’ ένα περίτεχνο και υπέ­ ροχο παιχνίδι πού έχει κάνει τούς φιλάθλους νά παρακοή λουθούν ;μαγειμένοι, μέ τά μά τια τεντωμένα άπό τον θαυ­ μασμό. — Αυτή είναι ή μεγαλύτε­ ρη αμάδα πού έχουμε δη μέ­ χρι σήμερα I, λένε μέ^ )έος μεταξύ τους. Παίκτες σαν αύ τον τον Γκρέκο και τον άλλο τον έίξωφρενίκό Ινδιάνο τον Σ ιού, δεν έχω· ξαναδή στη ζωή μου! ,— ’Άν έρθουμε ισοπαλία δήμερα, θά μάς κερδήσουν στο Σάο Πάολο!, λένε άλλοι ανήσυχα. Και ή άγωνία βαραίνει τις καρδιές σάν μαρμάρινη πλά­ κα. Τό μεγάλο ρολό'ί του γηπέ δου δείχνει ασυγκίνητο και μέ άκρίδεια τα λεπτά^ που περνούν και πού πλησιάζουν τό παιχνίδι στη λήξι του. Ό Γκρέκο αυτή τη στιγμή κυίττάζει κι* αυτός τούς δεί­ χτες τού μεγάλου ^ ρολογιού. Τό θρυλικό Ελληνόπουλο κα ταλαβαίνει πώς δλοι οί συμ παίκτες του είναι ευχαριστη­ μένοι και μέ τήν Ισοπαλία κύ αρχίζουν νά κατεβαίνουν κά πως περισσότερα προς τήν άιμυνα για νά τήν κρατήσουν μια και τό παιχνίδι τελειώ­ νει. Μ’ αότόν όμως τον ^τρό­ πο κινδυνεύουν περισσότερο

21

*—-'0 Γκρέκο κατάλαβε ττολύ κα­ λά το μήνυμά μου!, μουρμουρί­ ζει μέσα στα δόντια ταυ...

νά φάνε κανόνα γκόλ. Καθώς .μάλιστα μια βολί­ δα τού Μαρτινέζ περνά ξυστά άουτ άπό τά δοκάρια τού Αο ρέντσο, ό Γκρέκο σφίγγε. τίς γροθιές του μέ λύσσα και τά μάτια του άστράφτουν. «ΤΟ,τι γίνει μόνο αυτή τή στιγμή θά γίνη!», σκέΗττεται με τήν ταχύτητα τής άστραπής. Αυτή τή στιγμή που κΓ αυτοί πιστεύουν στην υπερο­ χή τους κι* έχουν κάπως έλατ τώσει τό ένδιαφέρον τους γιά τήν άμυνα. Πραγματικά οί Χέντυ και Ζάγκανο πού ώς τώρα εΐχαν σταθη σ’ όλο τό ημίχρονο πά νω άπό δυο μέτρα μακρυά του, τώρα βρίσκονται πέρα, πρός^τή γραμμή του κέντρου. Σάν να κατσλαβαίνη τις σκέψεις τού Γκρέκο, ό Σ ιού μέ τό ελεύθερο χτύπημα τού

II

-ν'

β*=Π*23

*

γ

'ίπειτάεΐι κατ5 ευθεΐαν τή μπάλ λα πού πέφτει πάνω στο ττό δι τοα Τό "Ελληνόπουλο ξεκινάει μέ ;μιά απότομη κίνησι σότν κεραυνός πού τόν δημ ιούργηΟε ένας πανίσχυρος ηλεκτρι­ κός σπινθήρας. Οι Ζάγκοονο και Χέντυ πα νικοβάλλονται, ^καιθώς βλέ­ πουν αυτόν, πού έπρεπε νά φυλάνε, νά χύνεται έλεύθερος προς τό τέρμα τους. Ρ ίχνοντΰοιι πίσω του σαν κυνηγόσκυ λα μά είναι άργά για νά τόν φτάσουν γιατί δ Γκρέκο εί­ ναι κατά πολύ ταχύτερος. Ό διεθνής ,Αάντυ βρίσκεται ,μπροστά του και ορθώνει τό πελώριο ανάστημά του γιά νά τόν σταματήση. Τίποτα δ μως δεν μπορεί νά σταματηςτη· τόν Αετό τού Σάο Πάολο αυτή τή στιγμή. "Ανοίγε­ ται μιέ τρομακτική ευχέρεια ένα μέτρο δεξιά και τό πόδι του Λάντυ κλωτσάει τόν Αέ­ ρα.^ Φτερωτός μπαίνει μέσα στή μικρή περιοχή ό Γκρέκο, |χόντας προσπεράσει και τό τελευταίο έμποδιό. Ό Σάντος ρίχνεται Απελ­ πισμένα νά τού Αγκαλιάση τά πόδια και πραγματικά τήν Αλλη στιγμή κουτρουβαλιάζονται και. οί δυο σ’ ένα σύμ πλέγμα στο χορτάρι. Στο με ΐαξυ βμως ααύτό ή μπάλλσ ε

χέι^ ξεκινήσει Από τό πόδι τού Γκρέκο καί στριφογυρίϊει^ μέσα σέ κάποια γωνιά τού τέρματος αναταράζοντας τά δίχτυα! Στον πίνακα των άποτελε σμάτων τό σκορ γίνεται ΤόρενΤ 4 —- Όρ ι αν 3 ! •Πάνω Από τό γήπεδο πλα νιέται αυτή τή στιγμή ή άνά τριχίλλα τής άπογνώισεως καί ή σιγή τού τάφου. Μέσα στο τερραίν έντεκα παίκτες μέ κόκκινες φανέλλες καί τόν κεραυνό κεντημένο στο στήθος, πανηγυρίζουν σαν τρελλοί καί άπό τά μά­ τια. τους τρέχουν δάκρυα κα­ θώς τρέχουν ν" άγκαλιάσουν τόν Γκρέκο. Μά γρήγορα ξαναγυρίζουν στή σέντρα καί παρατάσσον ται Ακίνητοι. Ό διαιτητής έτοιμάζεται νά σφυρίξη, Αλλά τήν ίδια στιγμή ό "Αετός τού Σάο Πάολο βγάζει μιά δυνα­ τή κραυγή πόνου καί σωριά­ ζεται βαρύς σάν νά τόν χτύ­ πησε Αστροπελέκι. Μιά δεύτερη κραυγή Ακό­ μα δυνατωτερη., πολύ π ιό σπαρακτική Ακούγεται. Είναι τού Σιού πού περνάει Από δίπλα του έκείνη τή στιγμή καί βλέπει Από τόν κρόταφο τού Αγαπημένου φίλου του υά τρέχη ένα ρυάκι αίματος.. , — Τόν σκότωσαν!, ούρλιά ζει. Τόν δολοφόνησαν! !

ί Ε Λ 0

’ Λ ■·■

'

'Απέκλεια τ ικότη ς;

Γεν.

Σ

Γ. ΜΑΡΜΑΡΙΔΗΙ Έκδστιικαι Επιχειρήσεις 0. 6.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΕΡΜΑΤΗΣ Ό Αναμφισβήτητα πρώτος παίκτης του Απόλλωνος Αθηνών, είναι 6 νεαρός 'Αντώνης Αερμάτης. Γιά τον Αερμάτη δέν μπορούμε ούτε κάν νά πούμε πώς εΤχε «γρή­ γορη άνοδο» οπήν ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία. *Ίσως δέν υ­ πήρξε καθόλου «άνοδος» γΓ αυτόν, γιατί δέν τον είδαμε ν* Αρχίζη άπο χαμηλότερα. Άπ’ την πρώτη κιόλας φορά πού έπαιξε στην πρώτη ομάδα του μεγάλου καί ιστορικού Αθηναϊκού, συλλόγου, βοΙθτ)κε νά είναι ό καλύτερος τών έντεκα! Καί ήταν άκόμα σέ μια ήΧικια τόσο νεαρή, πού άλλοι ποδοσφαιριστές στην ίδια ,ήλικία, Αρ­ χίζουν νά κάνουν τά πρώτα τους βήματα στο πλευρό της μπάλλας καί νά προσπαθοΟν νά άξιοποιήσουν τά τυχόν προσόντα τους ή τό φυσικό τους ταλέντο. Υπάρχουν τρει^ παίκτες στο ελληνικό ποδόσφαιρο πού Ασφα­ λώς μοιάζουν πολύ μεταξύ τους γιά τό ξαφνικό «ξεπέταγμά» τους στην Ανώτερη κατηγορία, Αλλά καί στη συνεχή Από τότε καταπλη­ κτική Απόδοσί τους σέ όλα τά παιγνίδια. Τρεις παίκτες πού είναι κατά σειράν οί έξης: Μπέμπης, Σαραβάκος,, Αερμάτης. 'Ο ένας του Όλυμπιακου, ο άλλος του Πανιωνίου, ό τρίτος τού Απόλλωνος. Πνεύμων πραγματικός τής όμάδος του ό Άντώνης Δερυάτης, Από τήν Απόδοσί του καί μόνο πολλές φορές έξαρτάται τό αποτέλεσμα πού θά έχη ένας άγώνας του Απόλλωνος ’Αθηνών. Αεικίνητος, πανταιχοΰ παρών μέσα στο γήπεδο, Ακούροοστος, άριστος τροφοδότης καί ικανός στο Αμυντικό παιχνίδι νά Αποσπάση τή μπάλλα άπό όποιονδήττοτε Αντίπαλο αυτός είναι μέ δυο κουβέντες ό, Άντώνης. ’Από πολύ νέος ντύθηκε τή φανέλλα τής Εθνικής όμάδος όπου μάλιστα καί διεκρίθη Ιδιαιτέρως ΕΙναι^ ίσως λίγο όξύθυμος καί καυγοττζής, Αλλά όπως είπαμε πολύ νέος Ακόμα γιά νά τά διορθώση καί αυτά. Έξ άλλου καλό εΐναι νά έχη νά διορθώση κάτι, γιατί σάν ποδοσφαιριστής 6ρί~ σκεται κοντά στο τέλειο.

ΑΑΕΚΟΣ ΚΟΖΟΜΠΟΛΗΣ Γιά τον Εθνικό Πειραιώς, ό Κοζομπόλης Αποτελεί έδώ και χρόνια μιά Από τις πολυτιμότερες μονάδες του. Είναι ίσως άθόρυβος παίκτης χωρίς πολλές περγαμηνές. Είναι ίσως ποδοσφαιριστής πού δέν «ξεπετάχτηκε» έκπληκτικά στο πο­ δοσφαιρικό μας στερέωμα, πού δέν έγινε «θόρυβος» γύρω άπό το όνομά του. Λίγοι όμως έχουν προσφέρει τόσες πολλές καί θετικές υπηρε­ σίες στον σύλλογό τους, όσο αυτός. Χωρίς παιχνίδια στά όπόϊα νά φθάνη στο ζενίθ τής Αποδόσεως καί νά Αποσπά τον θαυμασμό, δύσκολα ώστόσο θά τον βρή κανείς νά ύστερή σέ κάποιον Αγώνα τής όμάδος του. Φιλότιμος, μαχητικός καί μέ μεγάλη ποδοσφαι­ ρική πείρα, δέν έδωσε ποτέ τήν ευκαιρία σέ κανόναν άλλον να δι­ εκδίκηση τή θέσι του στην Αμυντική γραμμή του Εθνικού.

*ρ

Ι ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ■

:

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ

Κ Υ κ

Ο Ρ 1 I

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

ΚΑΘΕ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

Ε I Π Τ Η

Γραφεία: οδός Λέκκα 22 τηλέφωναν 28 - 983 ’Αθήναι ’Έτος Ιον — Τόμος 2 — Άριθ. 12 — Τιμή δραχμαί 2 Δημοσιογραφικός Δ)ντής: Σ. Άνεμαδοσράς,Στρ.Πλαατή.ρα 21 Ν. Σμύρνη. Οικονομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφιγγός 38. Προΐστ. τυπογρ.: Α. Χατζηβασιλείου, Ταταούλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠίΤΑΓΑ!: Γ. Γεωργιάδην, Λόκκα 22, 'Αβηικπ.

ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ :

0 ΓΚΡΕΚΟ ΦΕΥΓΕΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΤΟΡΕΝΤ!! Μια άσύγκριτη περιπέτεια γεμάτη αγωνία, δράσι και ποδοσφαιρικό μεγαλείο. Και ασφαλώς ό ανεκδιήγητος Νίνο Ζαινίνο είναι ιτραγματικά στο φόρτε του αυτή τή φορά, άφοΰ εχει νά κάνη μέ περισσότερους και πιο έπι κίνδυνους κακοποιούς άπ’ δλες τις άλλες!...

0 ΓΚΡΕΚΟ ΦΕΥΓΕ! ΑΠ’ ΤΗΝ ΤΟΡΕΝΤ Κάτι που 8ά κάνη τις καρδιές όλων νά χτυπήσουν δυνατά! Πάντα και οι δυο φωτογραφίες τών ποδοσφαιριστών μας μαζί μέ τό τεύχος ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ

ΣΤΟΊΧΕ/ ο Μ£/νο* & Ζ Τ£Ρθ£/Α ΗΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ

£/&//νθΥΝ Υ7ΑΕΥΡ4 Γ~·......... ΠΕΡΑΣΑΜΕ

το

ν

/7/>°ΤΟ ΕΜ/70ΔΑ ΛΕΝ ην>/ν/?/ν£ /7/Ζ9’

Τ/ 2 ΤΜββ/ΝΕ' Λ0//7θΝ\

V ΜΟΥ Φ4/ΝΒ Τ#/ Ε7Ρ2 ΘΑ^λΟΥΜΕ ΘΥΕ

^—ι /)/;/?,—'

ΣΕ ΛΙΓΟΙ ΠΕΖΜΑΤΕ ΣΕ ΠΕ

Α/Ο Ν/)£Ρ?ΤΡ/*ΗΣ ΑΣ /7θΥ ΔΡΛ7/ΟΥΡΓΗ

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

ναι νεκρός (*). Δεν ρπορεΐ νά π ι στέψη δΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ μως σε μια άπέραντη δυστυ­ χία, ΙΑ μια στιγμή ό Σιού Δεν ρποιρεί ναι π στέψη ιμένειι άκίνητος σαν κεραυ­ νόπληκτος. Τα μάτια του πώς τό γεμάτο ζωντάνια 'Ελ ληνόπουλο πού μίέ τή δύναιμι γουρλώνουν και ,μέσα στις κό και τό υπέροχο ταλέντο του ρες τους είναι ζωγραφισμένη έχει· αναστατώσει ολόκληρη ή ψιρίικη; και ή άπελπσία. Κα τή Νότιο "Αμερική, δεν πρό­ θώς βλέπει τό αίμα νά χύνε­ κειται νά ξανασηκωθή πιά άται από την πληγή πού υ­ πό κεΐ πού βρίσκεται πεσμέπάρχει στον κρόταφο του Πκρέικο δεν έχει ούτε την πα­ (*) Διάβασε τό τγροπ γούμενο ραμικρή άμφιιβολία πώς ό α­ τεύνοο του «ΓΚΡΕΚΟ» μέ τίτλο: χώριστος σύντροφός του εί­ «Νίκη γραμμένη μέ αΐμα». ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Γ

ΤΙΜΗ ΔΡΑΧ. 2

4

νο. Πώς ό πολυαγαττηιμένος τοΐ£ φίίλος εΐναι νεκρός. Ξαφνικά καταλαβαίνει πό­ σο τρομερό είναι τό χτύπη<μα. -αφνιικά νοιώθει τά πό­ δια του νά λύνωνται και νά μ ή μπορούν νά κρατήσουν τό βάρος του κορμιού του. 'Και ό Ινδιάνος, πού εΐναι όπως ολοι οί όμάφυλοι του άπσθής συνήθως και ψυχρός γιά όλα τά γεγονότα πού συμβαίνουν γύρω του, σωριά ζεται πάνω στο σώμα του Πκιρέικο καί ξεσπάει σ’ ένα σπαρακτικό κλήμα. Στο μεταξύ καί ολοι οϊ άλλοι παίκτες καί των δύο όμάδων πού βρίσκονται ιμέσα στο γήπεδο, τρέχουν όλάχυ­ ρα στο πεσμένο Έλληνόπου λο καί στά μάτια τους είναι ζιωγραφισμένη, ή φρίκη, καί ή άγανάκτηΐσις. Μαζί μέ όλους αυτούς μπαίνει* τρέχοντας καί ό Ούρουγουανός γιατρός του άγω νος μαζί μέ τούς νοσοκόμους πού κρατούν τό φορείο καί οί προπονητές τής Τόρεντ καί τής "Οριαν. ^ Πάνω στίς έξέδρες παρατηιρεΐται ένας μεγάλος άναβρσσμός. Κανένας άπό τούς μυριά­ δες των θεοτών δεν μπορεί νά φανταστή τό μέγεθος τής φρί κης πού έχει στην πράγματι κότητα ή σικηνή πού βλέπουν μέ τά μάτ α τους. Κανένας 5έν μπορεί νά βάλη μέ τό νου του ότι ό παίκτης πού κυριάρχησε γιά μιάμιση σχε­ δόν ώρα μέσα στο γήπεδο περισσότερο άπό κάθε άλλον

Ο ΗΡΟΣ ΤΠΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

_________

—·

είναι ίσως νεκρός.. Τραυματισμοί γίνονται κά­ θε τόσο. “Ένας ποδοσφαιριστής πού νά πέφτη, στο πράσινο τερραίν είτε γ ατί τον χτύπησαν είτε γιοτπ έπαθε κράμπα, δεν εΐναι καθόλου άσυνήθιστο γε­ γονός γιά νά τρομάξη κα­ νείς. Ούτε μπορούν νά διακρί­ νουν άπό τόση άττάστασι. τό αΐμα πού τρέχει άπό τον κρό τάφο τού Αετού τού Σάο Π άθλο. 5Ακριβώς αυτό θέλουν νά έκμετΡλλευθουν καί οί Αρμό­ διοι πού μπαίνουν μέσα στο γήπεδο. Τήν άγνοια τού πλή 8ους σχετικά μέ τη σοβαρό τη,τα τής πτώσεως τού Γκρέκο, γ.ά νά μην παρατηρηθή πανικός. Ό γιατρός σκύβει άπό πά νω του καί τά μάτια του καρ φώνσνται άνήισυχα στην πλη­ γή πού ύπαρχεΐί στον κρότα­ φό του. Τό πρόσωπό του μονομιάς χλωμιάζει καί γίΚ/εται σάν τού νεκρού. Μιά πληγή στον κρόταφο σημαίνει* θάνατο· καί 6 έπιστήιμων αυτός τό γνωρίζει πολύ καλά. — Είναι σφαίρα!, μουρ­ μουρίζει άνήμεσα στά δόν­ τια του μέ φρίκη. Τον πυρο­ βόλησαν ! Όλοι όσοΐ' στέκονται γύ­ ρω του άκούν τά λόγια του όσο καί άν τά πρόφερε μη­ χανικά. Κραυγές έκπλήξεως άκούγονται άνάμ'εσα στούς είκοσ ιδύο ποδοσψ α ιρ ιστές.

5 ΗΡβϊ ΤΩΝ ΓΗΠίΔΛΝ Τά παιδιά

τής

Τάρ&ντ

σφίγγουν τις γροθιές καί »υτ

τάζονται ,μέ την άπελπισία ζωγραφισμένη ατά μάτια. Ρ ί χνουν σ άν μ αν ι ασμ ένα θηρία τά βλέμματά τους, σά νά θέλουν νά δουν μ’ αυτόν τόν τρόπον πού κρύβεται ό βδπλορό ς δ*ο!λ οφόνος. Μά εκείνο πού βλέπουν εί­ ναι τό αχανές στάδιο τής *Όρ;αν καί οι μυριάδες τά κε­ φάλια των ανθρώπων πού ατι­ μάζονται πάνω στις έξέδρες Μοιάζουν σαν μυρμήγκια πού άναδεύονται σάν μ ιά τρικυ­ μισμένη θάλασσα, προσπα­ θώντας αυτή τή στιγμή νά καταλάβουν καί αυτοί τί συμ βαίνει μέσα στο γήπεδο, κον­ τά στή σέντρα. ^ Ποιος από όλους αυτούς έΐναι ό δολοφόνος; Νοιώθουν πώς δεν θά μπο­ ρέσουν ποτέ νά τον βρουν ο­ πού καί άν τρέξουν. Ή άπεραντοσύνη του γιγαντιαίου σταδίου τούς άπελπίΐζει. Τήν ίδια στιγμή όμως μιά χαρούμενη; κραυγή γεμάτη ίκπληιξι πού άκ ο άγεται άπό τό μέρος τού γιατρού πού εί­ ναι σκυμμένος άπάνω άπό τόν Γκρέκα, τούς δίνει ξανά φτερά. Ζωντανεύει όλες τις έλπίδες τους καί κάνει τά μά­ τια τους νά πετάξουν σπίθες. -— Ζή ί ! ; Ό γιατρός κρατάει τόν όφυγμό του ξανθού αγοριού πού έτσι με τά μάτια τά κλοστά καί τό άσπρο χρώμα •τού προσώπου του μοιάζει γιά πεθαμένο. "Ύστερα άπό τήν πρώτη

I

του έκπληξι και τή βέβαιός τητα πώς ένας άνθρωπος πού τόν έχουν πυροβολήσει στον κρόταφο δεν είναι δυνατόν πο τέ νά συγκαταλέγεται άνάμε σα στούς ζωντανούς!, έχει πιάσει άπό συνήθεια μάλλον τόν σφυγμό τού Πκρέκο, μέ μιά μηιχανική κίνησι. "Αλλά άπό τήν πρώτη στι­ γμή ό χτύτος τής κυκλοφορί ας τού αίματος τόν κάνει νά τιναχτή καί νά βγάλη εκείνη τήν κραυγή τής χαράς πού ά­ κουν καί όλοι οί άλλοι καί σκύβουν μέ λαχτάρα πάνω α­ πό τόν τραυματία. Μέ χέρια πού τρέμουν ά­ πό τή συγκίνηση ό έπιστήμων παίρνει μιά καθαρή γά­ ζα άπό έναν νοσοκόμο καί κα θαρίζει τά αίματα άπό τήν πληγή, τού αγοριού. Μ.ά βαθειά άνάσα άνακου φίΐσεως βγαίνει άπό τό στό­ μα του. Τώρα πού δέν τόν Εμποδί­ ζουν τά αίματα, τώρα μόλις μπορεί νά δή ότι στον κρότα­ φο τού Αετού τού Σάο Πάολο δέν υπάρχει τρύπα άπό σφαίρα, άλλα ένα άπλό γρα­ τζούνισμα μόνο! Ή σφαίρα τόν έχει χτυπή σει ξώφαλτσα. Παρ’ ό>ν αυ­ τά ή πληγή του έχει άρκετά χιλιοστά βάθος καί έχε» πει­ ράξει τό κόικκαλο τού κρα­ νίου. Πάντως δέν είναι τίπο τα τό σοβαρό. — 4Απλώς ζαλισμένος εί­ ναι!, λέει ό γιατρός χαρούμε νος. Σέ πέντε - δέκα λεπτά θά είναι στο πόδι! Αυτό πού Επακολουθεί τό­

ύ ΗΡΩΪ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

τε ιμέσα στο γήπ&δο είναι πολύ δύσκολο νά περιγραφήί Τά παιδιά τής Τάρεντ πού πριν λίγο είχαν νομίσει τον ιΓΊκρέκο γιά νεκρό, αρχίζουν ξαφνικά νά άγκαλιάζωνται κ,αί νά φιλιώνται καί νά χο­ ροπηδούν από τή χαρά τους σάν τρελλοί. Ό μόνος πού δεν χορεύει καί πού δέιν κάνει κινήσεις ενθουσιασμού είναι ό Σιού. Ό Ινδιάνος σύντροφος τού * Ελληνόπουλου έχει τόσο τρομερά θυμώσει, μέ την ι­ δέα καί μόνο δτι θέλησαν νά σκοτώσουν τον φίλο του, πού σφίγγει τις γροθιές του λυσ σασμένα καί άγρια μουγγρη τά βγαίνουν από τό στήθος του καί άσπροι άφροί απτό τις άκρες των χειλιών του! Οί Ουρουγουανοί ωστόσο άπτασύρονται στις θ έ σ εις Τους άνακουφ ισμένο ι.

νοσοκόμοι μ’ ένα φορείο τρέχουν νά σηκώσουν τον Γκρέκο

Δυο

~ Ζήϋ

Καί κείνοι δεν θάθελαν νά δουν νεκρό τον άντίίπαλό τους. Μπορεί νά βλέπουν δτι ό Γίκριέκο είναι, ανώτερος άπό δλους αυτούς. Μπορεί νά ξέ­ ρουν δτι, άν δεν ήταν ό "Αε­ τός του Σάο Πάολο, θά είχαν κερδίσει αύτό τό παιχνίδι πού τούτη, τή στιγμή τό έχουν χρμένο. Μπορεί νά τον ζηλεύ­ ουν γιά τη δόξα πού τούς άΦαιρεΐ μέσα στην ίδια την πα τρίιδα τους καί γιά τον τίτλο πού κλέβει άπό την "Όριαν γιά νά τον χαρίση στήν Τόρεντ. Είναι όμως άθληταί καί ή Ιδέα τού αθλητισμού είναι εύγενιικιά καί δυνατή πού μπορεί νά έξημερώση άκόμα καί θηρία καί νά τά μεταμορ φώση σέ ανθρώπους. Στό βάθος τής καρδιάς τους, χωρίς νά καλοκσταλσ-

Ο ΗΡβ* ΙΏΝ ΓΗΠΙΑΛΝ βαίνουν τό γιαπί, θο^μάζοι/ν τον λευκό θεό τών γηπέδων καί είναι εύτυχιισμέναι ττού δεν Ιπαίθε τμπότα! Μά ό γιατρός δίνει έντολή ατούς νοσοκόμους να ση­ κώσουν τον Γικίρεκο. Τον παίρνουν με το φορείο από τό γήπεδο και ό διαιτη­ τής έτοιμάζεται νά^σφυρί'ξη τή συνέχεια του άγώνος πού κοντεύει να πλησιάση ατό τέ­ λος του. Ό σενιοιρ ΆντζελίΙλο, προ­ πονητής τής Τόρεντ, βρίσκε­ ται κοντά του. — Σενιόρ, ρωτάει ό «αρ­ χών τού άγώνος», μήπως θέ­ λετε νά διακόψω τό παιχνί­ δι; Τό χτύπημα δεν προήλθε άπό σΜμπαίκτη, του. Πρόικει ται για δολοφονική άπόπειρα καί έχετε κάθε δικαίωμα νά

Τά τταιδια τή<^ Τόρεντ κάνουν σαν τρελλά άπο τή χοορά τους, που ζη ό Γκρέκο που τον νόμι­ σαν πεθαμένο.

9

"Όχι!, λέει 6 σενιόρ *Αντζελίλο. Νά συνεχιστή τό παι­ χνίδι. —7

μιή συνεχίσετε μέ δέκα παί­ κτες... Ό παλαιός καί ένδοξος δι εθνής τής Εθνικής Βραζιλί­ ας, κουνάει τό κεφάλι του άρ νηιτιικά. —ν "Οχι, λέει ήρεμο:. Νά συνεχιστή τό παιχνίδι! Αέν κάνω κορμιά ένστασι· για τό αποτέλεσμά του! Θά παί­ ξουμε μέ δέκα! Είναι έξυπνος ό Άντζελίλο. "Εχει φάει όλη τη ζωή του στο ποδόσφαιρο καί δεν πέφτει· στην παγίδα πού του στήνει ό διαιτητής, επειδή εί­ ναι· ολοφάνερο ατι θέλει νά υποστήριξή την τοπικής ομά­ δα. -έίρει πολύ καλά τούς κα­ νονισμούς καί γνωρίΐζει τί θά συΐμβη άν διακοπή ό άγων. Ό δολοφόνος, πού άποπει ράθηκε νά σκοτώση τον Γκρέ

§

κα, είναι ένα άτομο και μάλι­ στα κανείς 5έν μπορεί νά ξέρηι ττοιό. Γιά έναν τρελλό πού θέλησε νά κάνηι μιά φοβερή πράξι και πού παραμένει ά­ γνωστος, δεν πρόκειται ποτέ ή ποδοσφαιρική ομοσπονδία τής Νοτίου 3Αμερικής νά τιμωρήση όλόκιληρη, τήν Όρ ι­ όν. "Έτσι καί άν διακοπή ό άγώνας, δεν θά διακοπή εϊς βάρος της άλλα άπλαύστατα θά διαταχθή ή έπανάληψίς του. Ή Τόρεντ ^ όμως αυτή τή στιγμή κερδίζει μέ ένα γκολ διαφορά καί δεν άπαμένουν παραπάνω άπό δέκα λεπτά γιά νά τελείωση τό παιχνίδι. Σ' αυτό τό μικρό διάστη­ μα δεν είναι πολύ δύσκολο νά κρατήσουν τη νίκη έστω καί οι δέκα παίκτες πού άπσμένουν. Ένώ ένας άγώνας πού θά ξαναγίνη άπό^ τήν αρχή, κανείς δέν μπορεί νά ξέρη ποιο θά είναι τό αποτέλεσμά του καί μάλιστα μέ μιά όμάδα τής άξίας τής ’Όριοον καί μέσα στο γήπεδό της... Ό διαιτητής καταλαβαίνει ότι ό σενιόρ ’Αντζελίλο έχει άντιίληφθή τήν απόκρυφη σκέψι του. — Πολύ καλά!, μουρμου­ ρίζει ταραγμένος καί φεύγει από κοντά του. Τρέχει στο σημείο τής σέν τρας καί βλέποντας πώς καί οί δυο άμάδες είναι παρατα­ γμένες όπως πρέπει για νά ξαναρχίίση τό παιχνίδι, σφυ­ ρίζει δυνατά. Ό Μαρτινέζ σπρώχνει τή •ίιπάλλα στον Τολό, τό μέσα

6 ΗΜΜ ΐ«Μ γΗπΒΜΜ δεξιά τής *Οριαν κ<χ\ έκΕΪνος κάνει βαθειά σέντρα στάν έ­ ξω δεξιά Κάρλοζ. Στο μεταξύ στις έξέδρες ή βοή πού έχει ξεσηκωθή άπό ώρα δέν έχει κοπαλαγιάσεί άκόμα. Κανείς δέν έχει καταλάβει^ άπό τις μυριάδες των θε ατών Τί: άκριβώς συνέβη μέσα στο γήπεδο καί τί έπάθε ό θρύλικός μέσα άριστερά τής Τόρεντ γιά νά παίζηι τώ­ ρα ή όμάδα του μέ δέκα παίκτες, άκριβώς. πάνω στδ κρισιμότερο σημείο τού παι­ χνιδιού. "Ολοι όμως έχουν προαισθανθή ότι αυτό πού έγινε εί­ ναι κάτι τό άσυνήθιστο καί τό τρομερό καί χι’ αυτό ρω­ τούν ό ένας τόν άλλον, μέ τήν έλπίδα ότι κάποιος άπό ό­ λους /μπορεί νά εχη άντιληφθή τήν πραγμοτικότητα. Οί π ιό αλλόκοτες έξηγήσεις δίνονται γιά τόν τραυ­ ματισμό τού Πκρέκο ανάμεσα στους φιλάθλους. Εξηγήσεις πού τις γεννά κατά τήν άρέσκειά της ή φαντασία τού κα θενός. Ωστόσο τό παιχνίδι; ξα­ ναρχίζει ^ καί καθώς ή όμάδοί τους βρίσκεται αυτή τή στι­ γμής χαμένη, ξεχνούν σιγά σιγά τό έπείισόδιο καί τήν προσοχή τους άποσπά καί πάλι ό δραματικός άγώνας. Ξαφνικά θυμούνται πώς ή Τόρεντ παίζει τώρα πιά μέ δέκα παίκτες καί πώς ή άριθμητική αυτή υπεροχή τής "Οριαν, δέν άποκλείεται νά τής φέρη καί τό πολυπόθητο

Ο ΗΡΩΣ ΓΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

γκολ της ίσοφαρίΐσεως ^ έιτι της ποενισχύρσυ όαντιπάλου της, πολύ περισσότερο γιατί ό παίκτης πού λιείιττει άπό τούς Βραζιλιάνους είναι έκεί νος πού έδινε ψυχή σέ όλόκλη ,ρη την δ μόδα του ώς^ τώρα. Αρχίζουν λοιπόν πάλι τις ουραναμήκεις ζητωκραυ υ έ ς τους μέ τις όποιες προσπα­ θούν νά δώσουν θάρρος στα ίνδάλμοττά του^ πού Αγωνί­ ζονται μέσα στο πράσινο γή­ πεδο. Και σΐ παίκτες της Όριαν όμως έχουν άντιληφβή την μο­ ναδική ευκαιρία πού τούς πα ρουσιαζεται. Σ ηην άρχή παίζουν κά­ πως μουδιασμένα. Ή σέντρα του Τολό προς τον Κάρλος διακόπτεται εύ­ κολα δοτό τό Αριστερά μπάκ τής Τόρεντ τόν Σάντι και ό ίδιος παίκτης μεταβιβάζει στον Όλάντο, πού δίνει Αμέσως στον Τζέντο; Ό σέντερ - φόρ της Έθνι κής Βραζιλίας μπερδεύεται μέ τη μπάλλα καιθώς προχω­ ρεί και σωριάζεται κάτω. Είναι κάτι πού κανείς ά­ πό τούς συμπαίκτες του δεν έχει δή ποτέ τον Τζέντο νά τό παθαίνη, μά πού όφείλεται αυτή τή στιγμή στήν τρο μερή ταραχή που πέρασε άπό τή στγμή πού φαντάστη κε πώς είχε πεθάνει ό Γκρέκο. Ό Τζέντο πού μαζί μέ τόν Σιού και τό ξανθό * Ελληνό­ πουλο δστοτελουν τήν πιο Α­ γαπημένη τριάδα, δέν έχει συνελθεί άκόιμα καί δέν μπο­

ρεί νά ξαναβρή τόν έαυτό του άπό τό δυνατό ψυχικό σοκ πού πέρασε. Ή *Όριαν λοιπόν ξανα­ παίρνει τή μπάλλα καί, κα­ τεβαίνει άπό τήν Αριστερή πτέρυγα αυτή τή φορά <άπτειλητική. Ό Ζάγκσνιο πέτα μιά υπέ­ ροχη μπαλλιά^ Ανάμεσα σέ δυο παίκτες τής Τόρεντ στόν Άλβαρέζ καί κείνος ξεγελά θαυμάσια τόν Όλάντο, τήν πετάει μέ τό τακούνι άκριβώς στά πόδια του Αριστερού έξτρέμ Λάζ. ^ Φτερωτός ό έξω Αριστερά χύνεται διαγώνια πρός τό τέρμα. Μά έκεί μπροστά του βρί­ σκεται ό Τιάρα Λαμάτα—δη λαδή ό * Ινδιάνος Σιού— πού μοιάζει αύτές τις στιγμές σάν Αφηνιασμένο λιοντάρι! Αυτή ή στιγμή είναι Αρκετή γιά τόν Σιού πού τόν φτάνει του παίρνει τή μπάλλα καί τίπ κλωτσάει μέ τόση λύσσα προς τό Αντίπαλο τέρμα, πού έκείνη διαγράφει ένα πελώ­ ριο καί καταπληκτικό τόξο καί παο* δλο πού έχει ξεκινη σει άπό τή γραμμή τής με­ γάλης περιοχής τής Τόρεντ, ξεπερνάει τό τέρμα τής Ό­ σιον καί βγαίνει άουτ, μονο­ κόμματη! Ένας ψίθυρος θαυμασμού ξεσηκώνεται Από τις έξέδρες γιά τήν τρομερή αυτή σέ δύ­ ναμή κλωτσιά. ^ Ωστόσο ό Σάντος, ό γκολ κήπερ τής Όριαν, τρέχει μ’ δλη τή γρηγοράδα των πο­ διών του γιά νά έπαναφέρη

10

τή μπάλλα καί νά τή στήση ατή γωνία τής /μιαρής ταυ πε­ ριοχής. Καταλαβαίνει ατπως και δλοι οι συμΤταΤκτες του, οτι τά δευτερόλεπτα πού περνούν είναι πολύτιιμα και τό καθέ­ να τους τους άφαιιρεΐ και μια έλρτίδα για την πολυπόθητη ίσοφάρΐίσι. Μόλις ή μπάλλα στήνεται, ό Αάντυ, τό δεξιό ιμπάκ βρί­ σκεται* στη θέσι του και μ’ ένα ποίλύ δυνατό σούτ τή φέρ νει κάτω από τη σέντρα, ο­ πού πηδούν για κεφαλιά ό Μαρτινέζ καί ό Αάντος. Ό Μαρτινέζ, τό θρυλικό σέντερ φόρ τής "Οριαν καί τής Εθνικής Ουρουγουάης, πιο ευέλικτος καί πιο τεχνι­ κός παίκτης, οχιι ,μόνο κερδί' ζει· την κεφαλιά αλλά καί τή στέλνει συστημένη στά πόδια

Ό Τζέντο μπερδεύεται μέ την μπάλλα καθώς προχωρεί καί σω­ ριάζεται κάτω.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

------- 4------------------------ -

*0

Σιου ξεγελάει τον Λάζ καί τού παίρνει την μπάλλα.

του συιμπαίκτου του Άγκουΐλο πού βρίσκεται λίγα ,μέτρα αριστερά του. Ό Άγκουίλο θεωρείται καί δικαιολογημένα ώς ό κα­ λύτερος παίκτης τής Όριαν, άφού τον θεωρούν καί ώς τον καλύτερο τής Εθνικής όράδος τής χώρας του. 4 Αρπάζει τή μπάλλα σάν πεινασμένο θηρίο καί χύ­ νεται >μέ πραγιματική μανία ανάμεσα αέ δυο άντιπάλους του. Τά 1 μάτια του πετουν άστραπές καί φαίνεται πώς εί­ ναι αποφασισμένος νά πετύ,χηι όπωσιδήιποτε τήν ισσφάριΌΊ. θναι τόσο τρομακτική ή ταχύτητά του, πού, πριν προ λάβουν νά σκεφθούν καν νά άντιδράσουν οί Αάντος καί Σάντι, έχει πρασπεράσει σάν

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

άέρας άνάρεσοο και στους δυό και ετοιμάζεται νά σοι/τάρη, έτσι όπως βρίσκεται άντιιμέ τωπος με τον τερματοφύλακα Λορέ'ντσο και μόνο. Ό Αορέντσο καραδοκεί. Οι φίλαθλοι ξεπετάγονται όρθιοι στις εξέδρες (μέ ελπίδα. — Πκόοοολ! Xιλ ι άδες στρμ οοτα ξεφωνί­ ζουν αυτή τή νικητήρια κιραυ γη, πού^ ρμως δεν συνεχίζει για πολύ καί κόβεται άπτότομα λες καί συνάντησε κάποιο άάρατο μαχαίρι στον δρόμο τηις, Ό Σιού δεν είχε πή την τελευταία του λέξι. 'Βρισκότοον πολλά ιμέτρα μακρυά άπό τή φάσι τή στι­ γμή πού τό «φοβερό» πόδι του Άγκουΐλο υψωνόταν για νά δώση τό καίριο κτύπημα. Μά στήν τρρμερή λύσσα του ό απίθανος ίνδιάνος έκα-

Στήν τρομερή λύσσα του, ό Ιν­ διάνος κάνει έν<χ άττίθανο άλμα.

11

40 Σιού είναι ανυπέρβλητος.

νε ενα καταπτλη(κτικό πήδηιμα πού δεν θά τολμούσε νά τό όνειρειυθή ούτε ό πρωταθλη­ τής του άλματος εις .μήκος! Βρέθηκε ενα μέτρο μπρος άπό τον ’Αγκουίλο ακριβώς τή στιγμή πού τό πόδι του τελευταίου κλωτσούσε τή «στρογγυλή θεά» τού ποδο­ σφαίρου. Εκείνη κοντράρισε πάνω στο σώμα του <μέ έναν δυνατό κρό^το καί τινάχτηκε πίσω .μέσα σε μία δυνατή κραυγή απογοητεύσεως έκ μέρους των φανατικών φιλά­ θλων. Τό περίεργο είναι πώς ό Σιού αυτή τή στιγμή πού παί ζει ιμέ τόση ,μανία καί λύσσα, δεν περνάει κάν άπό τό μυα­ λό του ή θυμηισις τού θανάσι­ μου εχθρού του τού Μαύρου 'Απάχη, καί είναι περίεργο γιατί, ώς γνωστόν, ^μόνο αυ­ τή ή θύμηρτς ,μπορεΐ νά κάνη

Μ

Ο ΗΡΗΣ ΤΩΝ ΓΗ ΠΕΔΗΝ

τον Ινδιάνο νά Αγωνίζεται γκολ πού θά τούς κάνη νά πη μέ τόση δύναμι και αύταπάρ- δήσουν ως τά σύννεφα άπό τή νηι<σι (*). Μά σήμερα, πε­ χαρά τους καί τις ζηρτωκραιυ ρισσότερο ακόμα και άττό τό γές τους νά φτάσουν ώς τά μίσος του για τον αποτρό­ μεσούρανα! παιο Μαύρο 5Απαχη, τον έ­ "Έχουν σηκωθή^ όλοι όρθιοι χει εξαγριώσει ή δολοφονική καί παρακολουθούν με τά μά­ απόπειρα πού έκαναν έναντί- τια ορθάνοιχτα. Μέ τις γρο­ ον του αγαπημένου του Γκρέ- θιές σφιγμένες. κο ! Καί κάθε τόσο κραυγές ΑΌ Σιού έχει όρκιστή μυστι πογοητεύσεως δονούν τήν άκά στον εαυτό του νά ,μήν ά- πμόσφαιρα, στην έλάχιστη έ­ ψήση; τη μπάλλα νά περάση, στω ευκαιρία πού χάνει ένας στά δίχτυα τής ομάδας παίκτης τής "Όριαν ή σέ^ μια του στο υπόλοιπο διάστημα κάπως στραβή πάσα πού δί­ του παιγνιδιού πού Απομένει νει. μέ την Όριαν. Αέν αγωνίζονται μόνο έν­ Καί προς τό παρόν τουλά τεκα παίκτες ένοαντίον τής Βραζιλιανής Τόρεντ αυτή τή χ ιστόν, τηρεΤ τον λόγον του "Αγωνίζονται ένανθαυμάσια, Αφού δυο φορές έ­ στιγμή. τίον της και έκοττό έπί πλέ­ χε ιι σώσει την εστία του καί τή δεύτερη από βεβαία παρα ον χιλιάδες άνθρωποι, πού υ­ βιασι, γιατί ό "Αγκουΐλο δεν ποφέρουν άφ^άνταστα γιατί ή είναι από κείνους πού μπο­ πινακίδα του σκορ πού τή ρούν νά αστοχήσουν σέ ένα βλέπουν άθελα τους συνέχεια, βαραίνει τήν καρδιά τους σάν σούτ άπό τόσο κοντηνή άπόμαρμάρινη πλάκα. σίασι. Είναι πραγματικά τραγικά Τό πελώριο ρολόϊ του γη>πέδου δείχνει πώς τα δέκα λε τά τελευταία δευτερόλεπτα. Τό παιχνίδι τής Όριαν έ­ πτά έχουν περιορισθή σέ πένχει τή σφραγίδα του μεγα­ τε μόνο. Ή αγωνία του όγκου των λείου καί τής Απελπισίας. "Α­ φιλάθλων έχει φτάσει στο πιο κόμα καί ό τερματοφύλακάς έχε[ κατέβει κοντά στή τραγικό της σημείο. Βλέπουν της σέντρα γιά νά βοηθάη, κΓ έόλοι πως ή Όριαν κάνει τις τελευταίες, ά π ε γ νωσμένες κεΐνος μέ βαθειές μπαλλιές, αν φτάση κορμιά φορά ή προσπάθειες. Βλέπουν πώς ,μπάλλα στά πόδια του. καταφέρνει νά έχη, την ύπερο Μά στήν άιμυνα τής Τόρεντ χή καί νά μην απομακρύνε­ υπάρχει ένα τρομερό Όν πού ται γύρω άπό τό τέρμα τής καταστρέφει κάθε προσπάπ Τόρεντ... Μά δεν βλέπουν τό θεια. Ό Σισύ εΤναι Ανυπέρβλη­ (*) Διάβασε τό 3ο τεύχος τού τος! Είναι ένας ζωντανός κυ­ «ΓΚΡΕΚΟ» υέ τον τίτλο: «Ό ματοθραύστης που συγκροτεί Σιου θυυάται τον υαύοο Άπάχη*.

Ο Η-ΡΩΣ' ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

μόνος του δλάκληραν μανια­ σμένο ωκεανό! Ή ήρρη, ή τοςχύτη|τά του, τα καταπληκτικά πηδήματα πού κάνει, έχουν Αφήσει κυρι­ ολεκτικά Απολιθωμέναυς τους φιλάθλους και Ακόμα καί οί συμπαϊκτες του πολλές φο­ ρές ξεχνούν νά παρακολουθή σο-υν την πορεία τής μπάλλας, Αφωσιωμένοι ατό νά κυτ τάζουν αυτόν. — Κάντε σούτ άρτο μακιρυά!, γρυλλίζει ό Μαρτινέζ ατούς συμπαϊκτες του. Κα­ νείς δεν μπορεί ^ νά ζυγώση κοντά και νά πείράση άττό αυ­ τό τό θηρίο! Κάντε σούτ Απ’ όπου βρίσκεσθε! Μά ούτε αυτή ή καινούρ­ για τακτική δεν φέρνει Απο­ τέλεσμα. "Αλλος κέρβερος υ­ πάρχει κάτω από τά δίχτυα, ό Λορέντσο, πού δεν είναι καθόλου εύκολο νά δεχτή γκολ Από τόαο ,μακιρυά πού σουτέρνουν οί Αντίπαλοι κυνηγοί. Συνεπαρμένος καί ό λυγε­ ρόκορμος γκολκήπερ τής Τορεντ άπό τό μυθικό παιχνίδι του "Ιντσου Νά Τιάρα Λαιμάτα, τινάζεται σαν πραγματι­ κός αίλουρος κάθε φορά πού ή μιπάλλα ξεκινάει προς τό τέρμα του καί τήν Αρπάζει <μέ δυνάμι καί ιμίέ σιγουριά ατά δυνατά του μπράτσα. Ή προσπάθεια δλων των παικτών καί των δύο άμάδων εΐναι τιτάνια. Είναι κάτι πού έχει πάψει πιά νά προκαλή τον θορμασμδ για τήν ποδο­ σφαιρική του τέχνη, Αλλά πρακαλεΐ τό βέος γιά τή δύναρι καί τρ μεγαλείο του. ΓιΑ

τον ηρωισμό των δύο γιγάν­ των πού ό ένας έπιτίθεται καί ό άλλος μάχεται με τήν ίδια μανία, ιμέ τήν ίδια Αποφασι­ στικότητα. Ό δείκτης του μεγάλου ρολογιού του γηπέδου κολ­ λάει πάνω στο τεσσαρακοστό πέμπτο λεπτό πού εΐναι καί τό τελευταίο λεπτό του άγωνος. Ό διαιτητής δεν έχει καμμιά ύποχρεωσι νά κράτηση τήν όλ ι γόλεπτη καθυστέρησ ι πού έγινε γύρω άπό τον τραυ ματσμό του θρυλικού Πκρέκιο, γιατί δεν έγινε έξ υπαιτιότη τος τής Τόιρεντ. Οί φίλαθλοι τό ξέρουν αυτό καί ένας ψί­ θυρος απελπισίας σέρνεται Α­ νάμεσα στά πλήθη; σαν μοι­ ρολόι, καθώς όλα τά στόμα­ τα λένε μαζί τήν ίδια λέξι: — Τελείωσε! Μά δχι. Δεν έχει τελειώ­ σει Ακόμη... Ό διαιτητής δεν φαίνεται νά είναι διατεθειμένος νά 6ισκόψη τον αγώνα τή στιγμή αυτή που βλέπει πώς ή "Οριαν βρίσκεται σέ θέσι νά ίσοφαρίση. Οί καρδιές τών Βραζιλια­ νών σφίγγονται. Καταλαβαί­ νουν βτι πολύ δύσκολα θά γλυτώσουν καθώς καί ό διαι­ τητής Ακόμα είναι με τό μέ­ ρος τών Αντίπαλων των. — Τελείωσε!, β,ρυχάται μανιασμένος ό Σιού. Ό διαιτητής κάνει μιά νευ ριική κίνησι μέ τό χέρι του πού σημαίνει : «Π αίζετε! Παίζετε!» Αλλά τά συναισθήματα

14

πού γεμίζουν τις καρδιές των άνθρώπων καί τούς κυβερ­ νούν σέ άλες τους τις πρά­ ξεις, εΐναι πολύ παράξενα... Τά παιδιά τής Τόρεντ παί ζουν τόση ώρα με την ψυχή στο στόμα γιατί νοιώθουν πώς έχουν ύποχιρέωσι νά δια φυλάξουν τη νίκη, πού τούς χά ρισε ό αγαπημένος συμπαίκτης τους ό Πκρέκο—πού έχυ|σε τό α|μα του γΓ αυτήν! ιΓΓ αυτό έχουν κλειστή γύ­ ρω άπό τό τέρμα τους καί οι δέκα καί δίνουν αυτή την τι­ τάνια μάχη. Τώρα όμως τά συναίσθημα τα πού τούς κυβερνούν σε δλο αυτό τό διάστημα, αλλάζουν μέσα σε μιά στιγμή. Ή άδιικία φουσκώνει τις καρδιές τους καί ξεχειλίζει σάν τον χείμαρρο, πού ύστε οα άπό ένα προσωρινό έμπσδιο, δταν τό προσπέραση, ή

*0 Σάντος τινάζεται σάν αίλου­ ρος καί άποκοουει σέ κόρνερ.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

τό παρασύρη μαζί του, χύνε ται. μπροστά μέ περισσότερη ορμή άπό πρίΐν. Μονομιάς, σάν νά κατάλα­ βαν μυστικά ό ένας τή σκέψι τού άλλου, ρίχνονται προς τό άντίΐπάλο τέρμα. Πρώτος ό Τζέντο πασσάτ ρει στον Γκομέζ καί εκείνος τρέχει παράλληλα μέ τή γραμμή τού άράοστ. Ή άμυνα ξανασαίνει λι/γά κγ καί ό Λορέντσο σκουπίζει τά ίδρωμένα χέρια του σέ μιά πετσέτα πού κρέμεται στά δίχτυα, πλάϊ στο γκολπόστ. Ό Γκομέζ δίνει μάχη μέ τον Ζάγκανο πού τρέχει νά τον εξουδετερώση) καί τήν κερδ ίζε ι. Προσπερνάε ι καί κόίβει ποός τον αμαρκάριστο 5Οζον. Εκείνος κάνει ένα βή­ μα καί σουτάρει μονιασμένα. Ή μπάλλα κατευθυνεται σά βολίδα προς τό δεξί Γ τού Σάντος, άλλά εκείνος πηδάει σάν αίλουρος καί άπσκρούει σέ κόρνερ. Ό Σιού μέ ένα άιγριεμένο μουγγρηΐτό... παίρνει άμπάριζα από την περιοχής τής Τόρεντ πού βρίσκεται καί χύ­ νεται στο τέρμα τής "Οριαν. Οί άντίπαλοί· του πού έ­ χουν δή τά καταπληκτικά πη δήματα πού κάνει καί πσϋχουν καταλάβει· ότι κανείς δεν μπο ρεΐ νά τού πάρη κεφαλιά, τρο μοκρατούνται. Τρεις [μαζεύονται κοντά του γιά νά τον άντιμετωπίαουν^ Ό Βάργκας χτυπάει τό κόρνερ καί ή μπάλλα διαγρά­ φει μιά υπέροχη τροχιά καί

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

κατευθύνεται Ακριβώς πάνω στο κεφάλι του Σ ιού. Πριν προλάβρ όμως νά πη δήιση,, 6 διαιτητής σφυρίζει το τέλος ^ του μεγαλύτερου καί Ασφαλώς πιο δραματικού αγώνας του τουρνουά των πρω ταθλητριών, Νοτίου "Αμερι­ κής. Σαστισμένοι άλληλοκυττάζονται οί παίκτες τής "Όραν ιμή μπορώντας Ακόμα νά πιστέψουν δτι δεν υπάρχει π ά καμμιά ελπίδα. 01 Βραζιλιάνοι δεν δίνουν καμιμιά σημασία στη νέα φα­ νερή άδικία που τους έχει κάνει ό διαιτητής. "Άλλη; φορά στο τέλος ένός νικηφόρου άγώνος ρίχνον­ ται ό ένας πάνω στον άλλον καί άρχίζουν νά φιλιώνται κα ταχαρούμενοι σαν ,μικρά παι­ διά. Τώρα όρρούν όλοι προς ένα σηίμεΐο: "Από τά Αποδυτήρια βλέ­ πουν νά βγαίνηι εκείνη τη στιγίμή ένα λυγερόκορμο, ψη­ λό αγόρι, .με τό κεφάλι του τρ/γυρισμένο από έναν λευκό επίδεσμο. Σ" αυτόν τρέχουν. Γι’ αυτόν είναι γεμάτη· θαυ­ μασμό, αγάπη, καί ευγνωμο­ σύνη ή καρδιά τους. Γιά τον Γκρόκο!

15

Πριν ττρολάβη 6 Σιού νά τηιδήση, 6 διαιτητής σφυρίζει τό τέ­ λος του άγώνος.

καί πώς κανένα σύννεφο πιά 5έν υπάρχει στον ουρανό. Είναι όμως απίστευτα με­ γάλη ή κακία που υπάρχει στις καρδιές μερικών ανθρώ­ πων καί ή λύσσα πού τούς πιάνει νά πραγματοποιήσουν οπωσδήποτε καί μέ κάθε τρό πο τό απαίσιο έργο πού έ­ χουν άναλάβει... Τό πρόσωπο του Γκρέκο καθώς συναντιέται μέ τούς συμτταίκτες του, καθρεφτίζει καί αυτό τή χαρά τής νίκης όπως καί τά δ ικά τους, στο Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΙΣ βάθος των ματιών του όμως ΟΛΛΕΣ φορές υστέρα κρύβεται μια παράξενη σκιά Από μ ερ ικές δρ αρ ατ ι- άνηίσυχίας. • Κ αθώς ένθουσ ι ασ μ ένα τ ά ικές στιγμές πού περ­ παιδιά τής Τόρεντ τον άγκσα­ νάμε καί καθώς παρ" όλα αυ­ λιάζουν καί τον φιλάνε συγτά γνωρίζουμε τον τελικό θρίαμβο, νομίζουμε πως όλα χαίιροντάς τον, έκεΤινος τους τά βάσανα έχουν τελειώσει ευχαριστεί όλους ευγενικά

Π

16 άλλα προσπαθεί νά φτάση τό γρηγορώτερο κοντά στους δυο ττιιο άγαττηι μένους συντρόφους του, τον Σιού καί τον Τζέντο. Αυτός ό τελευταίος βρίσκε ται πρώτα κοντά του. Έτοιμα ζεται νά τον άγκαλιάση καί νά τον φιλήση, μέ δάκρυα χα­ ράς ατά μάτια αλλά ξαφνικά αναγκάζεται νά κοντοσταθή καί νά τον κυττάξη τταράξε­ νε] μένος. — Συμβαίνει τίποτα κα­ κό, Πκρέκο; ρωτάει, γιατί μέ τή βαθε ά αγάπη, πού ένωνε ι τούς δυο φίλους έχει διακρί­ νει τή σκιά ττού ύττάρχει στίς γαλανές κόρες των ματιών του Ελληνόπουλου. — Κακό, όχι, λέει ό Κώ­ στας χαμογελώντας για νά μην άνηισυχήση περισσότερο τον φίλο του. Μόνο δεν είδα πουθενά την ^Αμπυ καί άνη συχώ... Ό Τζέντο χαμογελά και αυτός μέ τή σειρά του μέ άνακοοφσι. — Δεν είχε μείνει έδώ, λέει. Πήγε στην εξέδρα για νά παρακολούθηση τό παιχνί­ δι μαζί μέ δλον τον κόσμο. —- Την είδα!, μαμρμιουρίζειι τό ξανθό αγόρι χωρίς ή άνησυχία νά φύγη άπό τό βλέμ μα που. Είμαι αμως βέβαι­ ος... ή τουλάχιστον φανταζό­ μουν πώς βλέποντας ότι είχα τραΜματ ισθή, έστω καί άν δεν καταλάβαινε γιά τί ακρι­ βώς έπρόκειτο, θά έτρεχε κον τά μου στ* άποδυτήρια νά μέ περιποιηθη... Ό Τζέντο καί ό Σ ιού—πού έχει πλησιάσει καί κείνος στο

Ο ΗΡΩΙ ΤΠΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

.μεταξύ —ικι/ττάζονται μ8 ένα παράξενο βλέμμα. Καταλα­ βαίνουν δτι τό Ελληνόπου­ λο έχει άπόλυτο δίκιο. Ξέ­ ρουν τον τρυφερό σύνδεσμο πού ένωνει τις καρδιές τής *Άμπυ καί του Πκρέκο καί νοιώθουν πώς ποτέ ή κοπελλα δεν θάμενε άδιάφορη πάνω στην έξέδρα, βλέποντας τον άγαπημιένο της νά πέφτη τραυματισιμένος στο γήπεδο καί νά τον βγάζουν μέ τό φορείο. Ό Σιού κυττάζει καί τούς δυο συντρόφους του καί μαν= τεύει· τί συμβαίνει στίς καρ­ διές τους. Θέλει λοιπόν πρώ­ τος νά τούς δώση λίγο κουρά γιο καί ή φωνή του είναι γε­ μάτη, άπάθεια καθώς λέειμμέ τόν πάντοτε παράξενο τρόπο του: ^—-Ή μίς ~Αμπυ ήθελε νά δη τόν άδρρφό' μου τόν Γκρέκο, αλλά αυτό δεν είναι καθό λου εύκολο! Δεν μπορεί νά περάση μιά κσπέλλα άνάμε* σα άπό τις μυριάδες του κό­ σμου πού γεμίζουν τίς έξέδρες! Μόνο όταν τελείωση τό μάτς μπορείς νά φύγης! Ό Τζέντο φαίνεται νά καθησΜχάζη ιμονομ ιάς. Ή παρατήρηισις του Σιού εΐναι πολύ σωστή. — Έχεις δίΙκιο!, λέει μέ άνοκούφισι,. Δεν ιμπορεΐ κα­ νείς νά κσυνήθη άνάμεσα στον κόσμο όταν τό γήπεδο γέμιση. Καί νά θές νά φυ­ γής, δεν μπορείς. Ό Πκρέκο προσποιείται δτι ησυχάζει καί κεΐνος μ*αύτή την &τνθψι.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

__ Χ7

Αέν ξ&χνκχει βτΐι δσο και αν άγαπάη, αυτός την "Αμπυ κΓ Α­ νησυχεί για κείνη, ωστόσο ό Τζέντο είναι άδερφός της και δεν πρέπει να τον τροράξη χωρίς λόγο Τσως. Στο βά8ος όμως δεν έχει καθόλου η­ συχάσει όπως δείχνει. <<!ΚΓ όμως!, συλλογίζεται. Ή ’Άμπυ όπωσδήποτε θά έρχόταν νά δη τί έχω, παρακο­ λουθώντας τη σκηνή του τραυ ματπσμού μου... “Όσος κό­ σμος και άν υπήρχε γύρω της εκείνη, θά έρχόταν!... Γιατί νά μην έρθη λοιπόν;.. Τί ή­ ταν αυτό πού την εμπόδισε;... Δεν «μπορώ νά τό βάλω μέ τό νου ιμου άλλά πολύ φοβάμαι! Οι άνθρωποι αυτοί φαίνονται Ικανοί γιά τά πάντα άψου δεν διστάζουν ούτε μπροστά στον φόνο προκειμένου νά πετύχουν τον σκοπό τους... ’Άν ό­ μως σκεφθούν νά πειράξουν την 'Άμπυ»... Καί ό Γκρεκο δεν συμπλη,ρώνει τη σκέψ, του, αλλά οί γροθιές του σφίγγονται με μα νία καί τά μάτια του παίρ­ νουν μιά τρομερή λάμψι... Οι τρεις άγαπημένοι φίλοι λοιπόν, μένουν σέ μιά άκρη τού γηπέδου περιμένοντας νά έρθη ή αδελφή του Τζέντο. Ό κόσμος άδειάζει μέ γρη γοιράδα τις κερκίδες από τις φαρδειές πόρτες πού υπάρ­ χουν παντού καί σκορπίζει στούς γύρους δρόμους. Σιγά - σιγά τό γήπεδο μέ­ νει όλότελα άδειο. Ό Γικιρέκο,^ό Τζέντο καί ό Σιού συζητούν γιά διάφορα πράγματα. Γιά τή νίκη τής όμάδος τους, γιά τή φοβερή

άπόπείιρα δολοφονίας πού έ­ καναν στο 1 Ελληνόπουλο καί γιά ένα σωρό άλλα θέματα γύ­ ρω- από τή ζωή τσυς. Ή σκέψις όμως καί των τρι ών τσυς εΐναι στήν κοπέλλα πού δεν έχει, άκόίμα φανερωθή. Καί δσο ή ώρα περνάει καί ή ΓΑμπυ^ δεν φαίνεται, τόσο ανησυχούν περισσότερο. ^ Στο τέλος, όταν τό στάδιο τής Όριαν μένη όλότελα ά­ δειο καί ούτε ένας άνθρωπος δεν υπάρχει πια στις κερκί­ δες, 6 Τζέντο, πού έχει χλωμιάσει έλαφρά, γυρίζει προς τό μέρος τού ξανθού άγοριοΰ. — Είχες δίκιο, Γκρέκο!, μουρμουρίζει μέ αγωνία. Κά­ τι θά συίμιβαίνη στήν "Άμπυ. "Ηξερε πως θά την περιμένα με έδώ... "Επρεπε νά έχη έρ­ θει τώρα... — Ναί, έπρεπε νά εΐχε έρθει πιά, λέει καί ό Σιού μέ τήν ίδια ανησυχία. Βρι­ σκόταν ανάμεσα στούς θεα­ τές μαζί ιμέ τον χλωμό άστυ νρμιικό... — ΚΓ ούτε ό Ζανί,νο φαίνετ α ι πουθενά!, μουριμ ουρίζει ό Γ-κρόκο κυττάζόντας μη­ χανικά ολόγυρα στο άδειο γή­ πεδο. Οι τρεις παίκτες τής Τόρεντ ξεκινούν μέ λαχτάρα γιά τά Αποδυτήρια, μέ τήν έλπίδα πώς Τσως ή "Αμπυ καί ό Ζανίνο μέσα στον συνωστισμό πέρασον γιά νά πάνε έκεΐ καί δεν τούς είδαν... _ Ούτε σ αυτό τό τελευταίο μέρος όμως δεν βρίσκουν τήν κοπέλλα πού έχει έξαφανισθή μαζί μέ τον άνεκδιήγητο α­ στυνομικό.

18

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΈΔΩΝ

ναι βέβαιος ότι δεν έμεινε κα νένα μέρος χωρίς νά ερευνή­ σουν, πριν βγάλουν τό συμ­ πέρασμα πώς ή κοπέλλα καί ό^χαζος άστυνομικός έχουν χα θή, οπότε πιά θά σκεφθαϋν τί πρέπει νά κάνουν γιά νά τούς ξαναβροΰν. Μά έκεΐ πού πηγαίνει μιά Ο ΓΚΡΕΚΟ ΦΕΥΓΕΙ πόρτα ανοίγει ξαφνικά καί ΑΠ* ΤΗΝ ΤΟΡΕΝΤ μπροστά του παρουσιάζεται ΑΕΤΟΣ του Σάο Πάένα ψηλός άντρας μέ σκληρά ολο παίρνει τον ολόι­ χαρακτηριστικά. σιο διάδρομο πού τρα­ Ό Πκρέκο πάει νά τον βάει προς τά άναψυκτήρια προσπεράση έτσι όπως είναι τού· γήπέδου. βιαστικός, ρά ό παράξενος Δεν έχει καμ,μιά ελπίδα ό- άνθρωπος στέκει μπροστά Τ[ ;μποοεΐ νά βρή έκεΐ την α- του καί του φράζει τον δρόμο. γαπηιμένη, του, ιμά θέλει νά εί­ — Μ.ά στιγμή!, λέει μέ Τά τρία άστέρια της Τόρεντ ,μέ την αγωνία στην καρδιά χωρίζονται· για νά ψάξουν όλο τό γήπεδο λγρή­ γορα και δίνουν ραντεβού πά­ λι·. ατά αποδυτήρια^ σέ λίγη ώρα για νά πουν έκεΐ τί άνακά λυψε ό καθένας τους.

Ο

Μιά πόρτα ανοίγει ξαφνικά και μπροστά του παρουσιάζεται ένας

άντρας μέ σκληρά χαρακτηριστικά.

Ο ΗΡΠΙ ΤΟΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

1$

— Άρχι φύλακας Νίνο Ζοονίνο!, λέει μέ στόμφο 6... τρομερός ντέτεκτιβ στον σωφέρ του ταξί.

ψυχρή φωνή. ^ Που πηγαίνεις

τόσο βιαστικός; Ό Πκρέκο δεν δίινει σημασία. Μεΐσοο στήν ταραχή και τή βιασύνη, του ξέχνα κάθε ευγένεια. Σπρώχνει τον άν­ θρωπο πού έχει σταθη μπρος του και φαίνεται Αποφασισμέ νος να συνέχιση τον δρόμο του. Ξαφνικά όμως νοιώθει κάτι σκίληρο νά πιέζη [με δύναμι τά νεφρά του. Με τρομερή έκπληξι σκύβει και βίλέπει ένα πλακέ πιστό­ λι που κρατά στο χέρι του ό άγνωστος. Τό πρόσωπο του Πκρέκο παίρνει φωτιά. Μά κοτταλαβαί

νει ότι δεν μπορεί νά κάνη τί­ ποτα γιά νά ξεφύγην —Τί τρέχει; ρωτάει Από­ τομα. — Δεν πρέπει νά βιάζε­ σαι!, λέει ό ξέίνος επιτακτι­ κά. Μπες σέ κείνο τό δωμά­ τιο ! Και τού δείχνει την Ανοι­ χτή πόρτα άπό τήν οποία έ­ χει· βγή ό ίδιος. _ Θέλοντας καί μή τό ξανθό Ελληνόπουλο αναγκάζεται νά ύπακούση. Ύπό τήν απειλή τού πιστολιού μπαίνει στο δω μ άτι ο καί ό άγνωστος μπαί­ νει καί αύτός Αμέσως Από πί­ σω του καί κλείνει τήν πόρ­ τα.

±ΰ Στέκονται μια στιγμή ό έ­ νας απέναντι στον άλλον καί άναμετρκώνται μέ τά μάτια σάν δυο μονομάχος λίγο ττρίν αρχίσουν έναν αγώνα ζωής ή θανάτου. — Ή κοπέλλα για την ό­ ποια ένδιαφέρεσαι, λέει στα τελευταία 6 άνδρας χωρίς κα θολού περιστροφές, βρίσκεται στα χέρια μας,^ Γκρέκο, αυτή τη στ κγμή πού μου μ ιλάς! Καί πρέπει νά σε ειδοποιή­ σω ότι κινδυνεύει ή ζωή της, άν δεν κάνης αυτό που θά σου πω!... Τό Ελληνόπουλο νοιώθει τη λύσσα νά κυριεύη, την καρ διά του καί σφίγγοντας τις γροθιές του μανιασμένα ετοι­ μάζεται νά έπιτεθή εναντίον του ανθρώπου εκείνου καί νά τον τιμωρήση όπως του άξι­ ζε ι για την ατιμία του. Μά ό άντρας μέ τά σκληρά χαρακτηριστικά προτείνει τό πιστόλι του προς τό στήθος του Γκρέκο καί τον άναγκά ζει νά σταματήση^απότομα. — Φρόνιμα!, του λέει έπι» τακτιικά καί άπό τό ύφος του καί μόνο φαίνεται πώς είναι άποφ ασ ισμένο ς νά πυρ ο β ολήσηι δον ό Γκρέκο δεν υπακούση σ5 δ,τι τού λέει. Καί συνεχίζει μέ ακόμα περ ισσότ ερο έπι τακτ ιικό ύφος: — Μόνο ένας τρόπος ύπάρ χει γιά νά γλυτώσης την κο­ πέλλα άπό τον θάνατο! Άν δέν ύπακούσης, ή Άμπυ θά πεθάνη: αμέσως! Κανείς δέν είναι σέ θέσι νά τή βοηθήση! "Αν σέ δέκα λεπτά άπό αυ­ τή τη στιγμή δέν κάνω ένα

ύ ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

τηλεφώνημα σέ ένα ορισμένο μέρος γιά νά^ πώ νά σταμα­ τήσουν, θά τή σκοτώσουν οί άνθρωποί μου! Καταλαβαί­ νεις πώς έχεις συμφέρον νά μέ άκούσης χωρίς στραβοκε φαλιές καί προπάντων νά κά νης γρήγορα εκείνο που θά σου πώ... Ό Γκρέκο έχει γίνει κάτα σπρος σαν άγραφο χαρτί μέ­ σα σέ λίγες στιγμές. Τά μά τια του ορθάνοιχτα απτό τον τρόμο γιά^ την φοβερή τύχη πού περιμένει την αγαπημέ­ νη του, κυττάζουν μέ τρομαχτώ κό μίσος έκεΐνον τον άνθρω­ πο πού είναι κοντά του. Αύτός όμως μέ ένα σαρκα στιικίό μειδίαμα παρακολου­ θεί τό * Ελληνόπουλο καί κρα τάει πάντα τό πιστόλι στραμ μένο καταπάνω του ενώ τό δάχτυλό του είναι έτοιμο νά πατήση τή σκανδάλη στην πα ραμιικρή κίνησι τού ξανθού α­ γοριού. —Λέγε, (μουρμουρίζει ό Α­ ετός τού Σάο Πάολο καί ή ψω νή του τρέμει. Μίλα γρήγορα! —Βλέπω πώς λογικεύε­ σαι όσο πας!, διαπιστώνει μέ εύχαρίστηισι ό άγνωστος. Λοιπόν, φιλαράκο, ό μοναδι­ κός τρόπος γιά νά σώσης τό κορίτσι πού σέ ενδιαφέρει, είναι νά ύπογράψης ένα χαρτί ότι, αποδέχεσαι άνευ οροσν έ­ να συμβόλαιο δύο έτών με τήν 'Όριαν! Άπό τή στιγμή πού θά τό ύπογράψης θά άνήικης πια σέ μάς! Τό πρόσωπο τού Γκρέκο άπό κάτασπρο που είναι γί-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

νεταΐι μονομιάς κοοτακακκινο σάιν νά έχη, πάρει ξαφνικά Φωτιά. —Ποτέ!, γρ,υλλίζει σαν έξαγριω)μένο θηρίο. Αυτό δέν θά γινη ποτέ! Τ’ άκους; Π,ρο τιιμώ νά πεθάνω παρά νά άφήσω την Τόρεντ! — Πολύ ώραΐα!, Αποκρί­ νεται ό ξένος χωρίς νά φαί­ νεται νά στενοχωριέται καθό λ ου για την άπάντησι. Έσύ προτιμάς νά πεθάνης παρά νά φύγης άπό την όμάδσ σου.. Τό πιστεύω δτι λες την άλή θεία... Ποοτιιμάς δμως νά πεθάνη και ή "Αιμπυ γιά τον Τδιο λόγο; Μην ξεχνάς δτι της μένουν μόνο λίγων λε­ πτών ζωή καί έξσρτάται άπό σένα καί μόνο άν τελικά θά ζήση η θά πεθάνη... ’Αποφά σισε! Τό ξανθό όαγόρι καταλαβαί νεί' μέ φρίκη, πόσο άσχημα είναι μπλεγμένο. Σάν φίδι δαγκώνει η άγωνία την καρ­ διά του. Κυττάζει έντρομος τό^οολόΐ του θέλοντας μέ άκρίβεισ νά έξακριβώση πόσα λεπτά ζωής άπανένουν Ακόμα γιά την όμορφη, Άμπυ... Λεν μένουν δυως παρά έλάχιστα δπως έχει πη καί 6 Απαίσ ιος έκεΐνος άνθρωπος. - Λοιπόν: ρωτάει ό τε­ λευταίος αυτός καί δαγκώνει μέ σαδιισμό ένα χοντρό πού­ ρο που κρστάει σβυστό στά δόντια του. Άν θές νά υπογοάψης. Γκοέκο, νά τό συμ­ βόλαιο! Πάνω σέ κείνο τό τραπέζι! Λείννει στην άλλη άκρη του δωματίου μέ τό βλέμμα καί

21

ή ματιά τού άγοριου πέφτει μηχανικά στη μεγάληι κόλλα που βρίσκεται πάνω σέ ένα τραπέζι. —Τά λεπτά περνούν!, ξα ναλέει άιμείλιικτα 6 κακοποιός. Σε λίγο θά εΐναι πια άργά γιά νά μετανοιώσης!... Κ ρύος ιδρώτας κατρακυ­ λάει Από τό πρόσωπο του άγοριου καί κατρακυλώντας βρέχειι όλόκληιρο τό σώμα του. — Στό κάτω - κάτω, ξαναλέει 6 άγνωστος μέ ψυχρή άδιαφορία, σέ συμφέρει κιό­ λας αιύτό που σου λέω, Γκρέ κο! Στην Τόρεντ χάνεται τό μεγάλο ταλέντο σου! ΕΤναι μικρή ομάδα γιά σένα αυτή. Ή θέσις σου βρίσκεται οπήν *Όριαν! Τό * Ελληνόπουλο κυττάζει άλλη μια φορά τό ρολόι του καί μηχανικά άπλωνει τό χέ­ ρι του καί παίρνει ένα μολύ­ βι διαρκείας που βρίσκεται άπάνω στό γραφείο. — Υπόγραψε!, του λέει έπιτακίτικά ό άγνωστος γιά νά τον ένθαρρύνη. Υπόγραψε γρήγορα!... Ό Γκρέκο γυρίζει καί του ρίχνει ένα βλέμμα γεμάτο θα­ νάσιμο μΐσος. — Αυτή τήν άτιιμία θά τόν πληοώσης πολύ άκριβά!, λέει μόνο μέ σφιγμένα τά δόν τια. Νά είσαι βέβαιος δτι θά την πληρώσης άκριβά! "Έχουν εί'πωθη ιμέ τόσον άγοιον καί άπειλητκό τρόπο αυτά τά λόγια πού ό φονιάς Ανατριχιάζει δίχως νά τό θ£λη καί πρός στιγμήν διστάζει. "Ύστερα δμως σφίγγει τ&

22

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

δόντια μέ μανία και τή λαβή τού πιστολιού περισσότερο σφιιχτά ιμέΙσα στή φούχτα του. — Υπόγραψε!, λέει ά­ γρια·. Μή ^νομίσης πώς μπο­ ρείς νά με φοβΐσης! Μπορεί ατό ποδόσφαιρο νά είσαι άσ­ σος, Γκρέκο, σ5 αυτές τίς δουλειές δέν είσαι τίποτα! Μια σφαίρα από αυτό τό πι­ στόλι φτάνει για νά σέ διαγράψτι γιά πάντα από δλες τις όμάδες! —-Δεν θά υπόγραφα ποτέ αν ή σφαίρα αυτή προοριζό­ ταν^ γιά μένα! , άποκρίνεται τό 1 Ελληνόπουλο ιμέ σκοτεινό βλέμμα... 5 Αλλά πιάσατε στά χέρια σας ,μιά γυναίκα γιατί εισαστε άνανδροι και κακούρ­ γοι... Ό Κώστας Γεωργίου ρί­ χνει ενα τελευταίο τρομερό βλέμμμα στον άγνωστο καί υ­ στέρα παίρνει άπσφασιστικά στο χέρι του τό μολύβι διαρ

—- Υπόγραψε!, λέει κτικά © άγνωστος.

έπιτα­

κείας πού βρίσκεται πάνω στο τραπέζι καΐ^ βάζει τήν υ­ πογραφή του πάνω στο χαρ­ τί τού συμβολαίου που πιστοπο εΐ τή μετεγγραφή μέ τή θέληρί του από τήν Τόρεντ στήν ’Όριοαν. — Κ αί τώρα τηλεφώνη­ σε!, μουγγρίζει. Τηλεφώνησε γρήγορα, γιατί δον πάθη: τί­ ποτα ή ’Άμπυ θά σέ σκίσω μέ τά ίδια μου τά χέρια! Ό άντρας χαμογελάει μέ σαδισ,μό. — Πρώτα πρέπει νά βάλω τό συμβόλαιο στην τσέπη μου, νεαρέ!, λέει ειρωνικά. Κατόπιν, θά γίνη καί τό τη­ λεφώνημα. Ό Γκρέκο αρπάζει νευρικά τό χαρτί καί τού τό δίνει. — 'Γρήγο ρα!, μουγγ ρ ί ζει. Κάνε γρήγορα! Ό άγνωστος τον παρατηπ ρεΐ μέ μάτια πού λάμπουν από σαδιστιική ευγαρίστησι. — Καλά εΐπα δηλαδή^ οτι τό κόλπο θάπτανε μ5 αυτήν τήν κοπέλλα!, μουρμουρίζει. Φαίνεται πώς τήν άγαπάς πάρα πολύ, Γικρέκο, άν κρίνω άπό τήν άνησυχίσ σου! Τό Ελληνόπουλο καταλα­ βαίνει τήν ειρωνεία καί του αποκρίνεται στον ϊδιο είρωνι κό τόνο: — Πάντως περισσότερο ά­ πό σένα! Αυτό εΐναι βέβαιο καί θά σού δοθη όπτωσδήποτε ή ευκαιρία νά τό καταλά6ιηις! Ή φωνή του κρύβει μιά τέ­ τοια άπειλή πού γιά μιά φο ρά ακόμα ό άντρας νοιώθει μιά παράξενη άνατριχίλα νά

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

κοπεβαίνη οτή ραχοκοκκαλιά του. 'Ύσττερα σηκώνει το κεφά­ λι του και ·λ&ι<: — Μείνε εδώ ώσπου νά κάνω το τηλεφώνημα. Καί μην ξεχνάς στι» ή ’Άμπυ Τζέντο παραμένει πάντα στα χέρια μας! Μή σκεφθής νά κάνης κορμιά ζαβολιά, γιατί έκείνη θά την πλη|ρώση! Ό -Γκρέκο καταλαβαίνει πολύ καλά οτι προς τό πα­ ρόν τουλάχιστον δεν μπορεί νά κάνη τίποτα και κουνάει καταφατικά τό κεφάλι του γεμάτος άπογοήτευσι. — Εντάξει!, μουρμουρί­ ζει. Θά σέ περιμένω... Θά πε­ ριμένω νά με όδηγήσετε κον­ τά στην "Αμπυ... —Αυτό θά γίνη κάπως άργότερα! ,του έξηγεΐ ό άν­ τρας ειρωνικά. Θά γίνη δταν οί υπόλοιποι σύντροφοί σου και οί παλαιοί συμπαΐκτες σου θά φύγουν γιά την πατρί δα σου! Παρατηρεί γιά μιά τελευ­ ταία φορά τό κατάχλωμο χρώ μα που έχει πάρει τό πρόσω πο του άγοριού και ύστερα γε λ άε ι σ αρκάστ ικά. ’ Αν ο ί γε ι την πόρτα καί έξαφανίζεται. Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΤΗΣ ΑΜΠΥ

ΑΠΑΙΣΙΟΣ άνθρωπος μέ τό άντιπαθητικό πρόσωπο πού έχει δια­ τάξει τη δολοφονία τοΰ Γκρέ­ κο άν βγάλη, ένα γκολ πού νά δίνη τη νίκη η την ίσοφάρισι γιά την άμάδα του την Τόρεντ, κάθεται σέ μιά θέσι μεταξύ χών έπισήμων, μπρο-

23

Ό Γκρέκο πιάνει αποφασιστι­ κά τό μολύβι καί βάζει την υ­ πογραφή του στο συμβόλαιο.

στα - μπροστά, στις πρώτες κερκίδες της κεντρικής έξέδιρας. "Εςχει πιάσει αύτη τη θέσι γιατί θέλει νά παρακολουθη ση από κοντά την έξέλιξι πού θά έχη τό ματς καί ειδ ικά τό φοβερό γεγονός πού περιμέ­ νει νά σιυρβή, άν ό θρυλικός Γκρέκο δεν ύπακούση, στην εντολή του. Βρίσκεται λοιπόν πολύ καν τά στο σημεΤο τής σέντρας πού πέφτει τό Ελληνόπουλο, χτυπημένο άπό τη σφαίρα του δολοφόνου πού αυτός ό ίδιος τον έχει- πληρώσει γιά •νά κό,ινη τό τρομερό αυτό κα­ κούργημα. Στην άρχή τά μάτια του παί|ρνουν τη φλόγα του θρι­ άμβου βλέποντας τον Γκρέκο νά σωριάζεται στο πράαινο

24

τερραΐν κοοΐ νά μένη άκίνηΐτος. "Υστερα όμως καθώς οι παί­ κτες τής ΊΓόρεντ άρχίζουν νά άγκαλιάζωνται και νά φιλι­ ούνται μεταξύ τους τήν ώρα πού ό γιατρός του άγώνος Α­ ναγγέλλει ότι δεν έχει τί'ττοτα και θά συνέλθη γρήγορα, κατσλαθαίΐνει άτι το σατανικό σχέδιό του έχει άποτύχει και πώς ό θρύλος του βραζι λιανικού ποδοσφαίρου δεν έσβυΐσε μαζί μέ τή δολοφονι­ κή σφαίρα. Τά μάτια του σκοτεινιά­ ζουν καί μια άγρια έκφρασς μανίας άπλώνεται στο πρό>σωπό του. Τήν Τδια στιγμή ένας άν­ τρας πού κάθεται πλάϊ του καί πού φαίνεται νά είναι συν ένοχός του, γιαπί συμμερίζε ται τά αισθήματα του πρώ­ του σέ όλη, τήν έξέλιξι των γε γονότων, τού δείχνει κάπου κοντά του, άνάμεσα στις κοσμοπληιμμ,υρ ισμένες έξέδρες. — Νά!, μουρμουρίζει. Αυ­ τή είναι ή άδείλφή τού Τζέντο! Λένε πώς εΐναι- έ,ρωτευμέ νη, μέ τον Γικρέκο καί ότι και αυτός τήν αγαπάει! 5 Απ’ ό­ τι βλέπω δεν φαίνεται πώς εί­ ναι ψεύτικες αυτές οι διαδό­ σεις ! ^Πραγματικά είναι ή "Αμπυ πού μόλις τό θρυλικό Ελλη­ νόπουλο χτυπήθηκε, πετάχτηκε άπάνω καί άρχισε νά τρέχη—όσο μπορεί κανείς νά τρέξη μέσα σέ ένα μέρος πού οι άνθρωποι συνωστίζονται σαν τις σταφίδες— γιά τά ,άποδυτήρια. '0 Νίνρ Ζανίνο πού καθό­

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

ταν μαζί της, έτρεξε και αύτός πίσω της. Ή λαχτάρα ό­ μως ή διική του δέν ήταν όση τής κοπέλλας καί έτσι έμει­ νε αρκετά πίσω, προσπαθών­ τας νά μην παράλειψη νά πή συγγνώμη, σέ κανόναν άπό ό­ σους ένωχλούσε γιά νά πέ­ ραση:. Ό άρχιισυμμορύτης κύτταξιε την κοπέλλα καί τά μάτια του άστραψαν γιά δεύτερη φορά. Μια σατανική ιδέα είχε πε­ ράσει πάλι από τό διαβολι­ κό μυαλό του. "Εσκυψε γορ­ γά στο αυτί τού συντρόφου του καί κάτι τού ψιθύρισε πού άρεσε έκείνου γιαπί άστρα­ ψαν άγρια καί τά δικά του τά μάτια τήν ώρα πού τό άκουσε, — Πώς σου φαίνεται; Θά πιάση; — Σ ίγουρα!, μούγγριΟε ό άλλος θριαμβευτικά. Σίγουρα θά πιάση I Τρέχω άμέσως γιά νά προλάβω! Καί μ’ αυτά τά λόγια τι­ νάχτηκε άπό τη θέσι του καί χύθηκε πίάω άπό τήν "Αμπυ. Σαν άντρας πολύ γρήγορα καιτάφερε νά τη φτάση πήδων τας τούς ανθρώπους καί άν διαμαρτύρονταν γιά τις κλω­ τσιές πού τους έδινε, έκεΐνος δέν φαινόταν νά στενοχωριέ­ ται καθόλου γι’ αυτό. Μόλις βρέθηκε κοντά της, ή νέα είχε φτάσει στή μεγά­ λη πόρτα πού ώδηχούσε στόν ύπαγε ο διάδρομο άπό τον ό­ ποιο θάβγαυνε ατά Αποδυτή­ ρια. Τήν άρπαξε άπό τή μττρά-

Ο ΗΡΩΪ ΤΩΝ ΓΗΠΈΔΩΝ τσο. — ΕΤσθε ή δεσποινίς Τζέν το; ρώτησε. — 5 Ακριβώς! / απάντησε κάπως παραξενεμένη γιατί δεν είχε ξαναδή ποτέ της τον άνθρωπο πού τής ιμιλούσε. — Πηγαίνετε για νά δήτε τον Γκρέκο έτοι δεν είναι; — Ναί... — Γαυτό έλαβα τό θάορος νά σάς σταματήσω, δέ­ σποινας.... Ό ψιίλος ιμας εί­ ναι χτυπημένος άσχημα... Τόν πήγαν στο νοσοκομείο... 5Από κεΐ πού πηγαίνετε δεν θά τον συναντήσετε... Θέλετε νά με άκολουθήσετε νά σάς όδηγή σω; ^— Σάς είμαι ευγνώμων, κύριε! μουρμούρισε μέσα α­ πό τά δόντια της ή "Αμπιυ χλωμιάζοντας σαν νεκρή κο?θώς ακούσε ότι ό Γκρέκο εί­ ναι τόσο βαρειά χτυπημένος. Ή καημένη* ή κοπέλλα ή­ ταν τόσο ταραγμένη πού δεν οικέφθηκε ότι μόλις είχαν βγά λει τον άγαπημένο της μέ τό φορείο από την άντίθετη εξέ­ δρα και επομένως ήταν πο­ λύ αφύσ ικο νά ξέρη αυτός ό άνθρωπος πού -βρισκόταν άκρι βώς απέναντι, ότι τον Γκρέκο τον είχαν πάει στο νοσο­ κομείο... Και ακριβώς πάνω στην αγωνία της πού δεν θά την άφηνε νά σκεφθή λογικά εΐχε βασισθή καί αυτός γιά νά πή τό ψέμα του. Τόν άκολ ούθησε πε ι θήν ι α καί σέ λίγο έβγακνσιν άπό τό γήπεδο καί έμπαιναν σ’ ένα άμάξί πού τό άνοιξε με ένα κλειδί που έβγαλε άπό την τσέπη του ό άγνωστος...

2δ Ωστόσο υπάρχει άκόμα έ­ νας άνθρωπος σ’ αυτή την ι­ στορία πού τόν έχουμε ξεχά σει κάί πού ήταν Αρκετά μο^ κρυιά, ώστε ούτε ό κακοποιός πού πήρε μαζί ^του την νΑμπυ νά μην τόν έχη άντιληφθή καθόλου. Ό άνθρωπος αυτός είναι ό ανεκδιήγητος και Απερίγρα­ πτος ντέτεικτιβ ,Νίνο Ζανίνο... τό καμάρι τής βραζιλιάνικης Αστυνομίας. Βλέποντας τόν άγνωστο νά πιά/η άπό τό μπράτσο την άδερφή του^ Τζέντο καί ύστερα νά ξεκινούν μαζί γιά νά φύ­ γουν, γουρλώνει τόσο πολύ τά ^ ολοστρόγγυλα , μ άτια του πού κοντεύουν νά του φύγουν οι όλοστρόγγύλοι επίσης φα­ κοί τής * μυωπίας πού τά σκε πάζαυν. 7— "Α την άτιιμη !, τσιρίζει σφίγγοντας τις γροθιές του με θυμό. "Α, την π,ροδότρα! Κοιλά τό λέω ότι δεν πρέπει κανείς ποτέ νά έχη έμπιστοσύνη στις γυναίκες! "Ολες τους ίδιες είναι! ’Εδώ ό Γκρέκο χτύπηςτε καί ίσως καί νά είναι καί σοβαρά τό παι­ δί, πού τη λατρεύει καί ψή­ νεται γιά δαύτη καί αυτή ή... ήν· η... αυτή ττάει ραντεβού μέ τόν φίλο της αντί νά τρέξη κοντά του νά τόν περιττοί η(θή! Χτυπάει» τό κούτελό του με την παλάμη του καί συνε­ χίζει μέσα άπό τά δόντια του: — Τώρα καταλαβαίνω! "Α, τί βλάκας πού είμαι νά μην τό υποψιαστώ! ’Αλλά κάλλιο άργά παρά ποτέ, αύ-

16 τό νά ,μοΰ πής! Εκείνο τό γράμμα πού βρήκα χτες κά­ τω άπό τό προσκέφαλό του, δεν θάταιν ραβασάκι όπως φαν τάστηκα! Θά τόιν ειδοποιούσε κανένας άγνωστος φίίλος του δτι ή "Άμ;πυ—αυτή ή σουσου ράδα—του κάνει άπιστίες! ΚΓ εγώ κάθησα και τακρυψα! Άγαπιάει δμως ό Θεός τον κλέφτη, άλλα αγαπάει και τον νοικοκύρη! Μού την έστει λε .μπροστά στα μάτια μου νά τή δώ νά πηγαίνη στο ραν τεβου της! "Λ! Θά την πα­ ρακολουθήσω και θά την κά­ νω τσακωτή, μάτια μου, που ό κόσμος νά χαλάση! Κάνεις δεν γλυτώνει άπτό την οργή του Θεού και από την παρακολούθησι του Νίνο Ζανίνο! Και μι* αυτά τά μεγάλα λόγια τιρήχει από πίσω τους καί τούς βλέπει ίσα - Τσα τή στι γμή πού μπαίνουν στο αμά­ ξι του άγνωστου.

~^Π»ς σου φαίνεται; Θά ττιάση;

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Την άρπαξε άπό τό μπράτσο.

Πηδάει καί αυτός λοιπόν σέ ένα ταξί καί δείχνει τήν ταυ­ τότητά του στον σωφέρ, γιατί ό... φοβερός ντέτεικτιβ τίποτ5 άλλο δεν χαίρεται περισσότε­ ρο άπό τό νά δείχνη τήν ταυ­ τότητά του, γιατί έχει προ­ σέξει δτι μ αύτόν τον τρόπο τιροκαλεΐ μεγαλύτερο σεβα­ σμό. — Άρχιφύλακας Νίνο Ζα­ νίνο!, τού λέει αυστηρά — αυστηρά! Μήν κυττάς πού δεν τό γράφει τό «άρχιφύλα­ κας» ακόμα ή ταυτότηΓτα! "Έ­ χω πάρει τήν προ αγωγή καί μάλιστα έπ5 άνδραγαθία, άν­ θρωπέ μου! -έρεις τί πάει νά πή αυτό; —Πώς δεν ξέρω!, μουρ­ μουρίζει ό σωφέρ καί τον κυτ τάζει μέ πολύ μεγάλο θαύμα σμό. Καί ό παπούς μου είχε πάρει μια φορά προαγωγή έπ5 άνδραγαθίά σέ ιμιά έπανάστασι τής "Αργεντινής πού

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

εΤχε πάει ώς έθελοντής νά πολεμήση:! — Μή -μου τό λες! Σέ ποιά έπανάστασι; — Που νά θυμάμαι τώ­ ρα! "Εχω χάσει τό λογαρια σιμό μέ τις άργεντΟνκκες έπα ναστάσεις! Δέν καταλαβαίνω γιατί δεν τις κάνουν και αυ­ τές κάθε Κυριακή άπόγευ|μα μέ εισιτήρια, όπως και τα μάτς, νά βγάζουν τουλάχι­ στον καμμιά δεκάρα! — Δεν θά τό σκεφιθήικανε!, μουρμουρίζει ό^Ζανίνο μέ έκπλ.η)ξι γιατί του άρεσει> υπέρ βολικά αυτή ή Ιδέα. Λοιπόν ώρισμένοι άνθρωποι του λαοΟ σου έχουν κάτι .μεγαλοφυείς εμπνεύσεις που είναι νά μένης στον τόπο άπο τήν έκπλη ξι! Αλήθευα, ιμπάς καί θυ­ μάσαι- πώς μπήκα έδώ μέσα στο άμάξι^σου^ — 5Από κείνη τήν πόρ-

Μπήκαν μαζί στο αμάξι τοΰ α­ γνώστου.

27

— ’Ά, τήν άτιμη! , τσιρίζει ό Ζοανίνο.

τα!, του λέει μέ γαυρλωμένα μάτια ό ταξιτζής. — Καλά, καληνύχτα! Τό ξέρω πώς μπήκα άπό την πόρτα! Θέλω νά πώ αν ξέρης τί μπήκα νά κάνω; —Δεν θέλω νά σου πώ κάτι χωρίς νά είμαι σίγου­ ρος!, του κάνει ό σωφέρ ιμέγαΤδουρινή υπομονή. Κάτσε τώρα νά κάνουμε μιά μανού­ βρα γιατί βρισκόμοοστε μες στη μέση καί μ* αυτό τό πή­ ξιμο πού Ιχει γίνει στ’ αυ­ τοκίνητα δεν μπορεί νά περάση έκεινο τό αμάξι.. Καί στο μεταξύ σκέφτεσαι καί μου λες άν προτιμάς νά πά­ με κάπου ή νά ξ’αναγυρίσης στο γήπεδο! Ό Ζανίνο όμως δεν τον άκούει γιατί βλέπει μέ γουρλωμέ'να τά.„ γκαβά του, πώξ μέσα άκριιβώς στο άμάξι που

21

έχουν άπσκλείΐσεΐ' και περιμέ-$ νει τή μανούβρα τους για νά' περάση βρίσκεται ή "Αρτπυ μαζί μέ τον άγνωστο. Χτυπάει για άλλη μια φο­ ρά το κούτελό του μέ την πα λάμηι του. — ΘυμηθηκαΊ, , φωνάζει θριαμβευτικά. Θά πάρης άτό πίΐσω το αυτοκίνητο αυτό καί θά πάς δττου πάει! Πρόσεξε δμως φουκσιρισρη μου, γιατί πρόκειται γιά έμπιστευτική αποστολή καί δεν πρέπει νά μάς πάρουν μυρουδιά πώς τούς έχουίμε πάρει τό κοττόπι! Μπορείς νά τά κσταφέρης ή νά πάω σέ κανόναν άλ­ λον; , — "Ασε! ^ Κάθηισε έδώ, του κάνει ό σωφέρ κρυφογελώντας γιατί ώσπου νά μπής σέ άλ­ λο ταξί, μπορεί νά ^ξεχάσης πάλι που Θές νά πας... Έξ άλλου έγώ στίς παρακολου­ θήσεις είμαι ατσίδας! — Πολύ φίνα!, λέει ό Ζανίνο ικανό ποιημένος. Τότε βα σίζοιμαΐ' πάνω σέ σένα! "Αν τούς δής καί σταματάνε σ’ αυτό τό μεταξύ, σφύρα μου! Καί ό δαιμόνιος... ντέτεκτιβ, βγάζει ένα ιμικροσκοπ; κό βιβλιαράκι άπό την τσέπη του καί πέφτει μέ τά μούτρα στο διάβασμα. Ό σωφέρ παρακολουθεί συγχρόνως τό άμάξι μέ τον άγνωστο καί την "Αμττυ, ρί­ χνει καί μερικές λοξές ματιές στον Ζανίνο πού δέν λέει *ά σηικώση τό κεφάλι άπό τό βι­ βλίο του. Στο τέλος δέν μπορεί νά άντέξη περισσότερο καί του

Ο ΗΡΩΖ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

λέει: —Πρώτη μου φορά βλέπω αστυνομικό πού νά κάνη παρακολοόθησι καί νά μη του καίγεται καρφάκι που^ πάνε αυτοί πού παρακολουθεί! Μά τόσο σοβαρό είναι αύτό πού διαβάζεις; ^ — Νά σου πώ τιην άλήθεια, λέει άντρίκια ό Νίνο, είναι λεξικό καί προσπαθώ νά βρω τί πά νά πή αυτό τό «άτσίδας» πού είπες! ΧΩΡΙΣΜΟΙ

^ΤΖΕΝΤΟ καί ό Σιού έχουν μάθει άπό τό στόμα του Γκρέκο τό τρομερό νέο καί τώρα οπέ κουν καί οί τρεις τους σμίλη τοι, μη ξέροντας τί άλλο νά πουν. Είναι κατάχλομοι καί στα μάτια τους ζωγραφίζεται ή πιο απέραντη, άπελπισία. — Σ’ εύχαριστώ, Γκρέκο! μουρμουρίζει ό Τζέντο μέ συν τριβή καί δυο δάκρυα άρχίζουν νά κατρακυλάνε στα μά γουλά του άπό τις άκρες των ματιών του. ζέρω πώς ποτέ έσύ άκόμα καί άν σέ σκότω ναν, δέν θά υπέγραφες για νά φυγής άπό τήν Τρρεντ... αέρω πώς δ,τι» έκανες τό Ικανές γιά τήν άδερφη μου... Πώς χωρί ς έσένα ή "Αμπυ δέν θά ζούσε αυτή τή στιγμή... Γκρέ­ κο, δέν θά φύγω μαζί μέ τούς άλλους αύριο γιά τη Βρα ζιλίτ... Θά ^μείνω μαζί σου καί μαζί μέ κείνην... ’ —ΕΤσαι τρελλός!, μουρ μουρίζει τό 4 Ελληνόπουλο. Ή Τόρεντ δηλαδή δέν φτάνει πού

Ο

6 ΗΡηΐ ΐίΙΝ

γηπΙΜΝ

#ά χά©ΐ} 4ιϋνα; Πρέπει νά ^άοη καί σενα', Τζέντο ή κατ' τον Σ ιού άκόμα;-—γιατί καί αυτός θά θέλη νά μείνη μαζί μιοας... Ί5ξ άλλου αν μείνετε κινδυνεύει- και ή "Αμπυ, γιατί, βίττως μού εΐτταν^ πρέπει ^ νά φύγετε δλοι για νά ο:ωθή έκ τού άσφαλούς ή ζωή της... "Αν καταλάβουν ττώς κάποιος άπό τους συντρόφους /μου μέ­ νει γιά νά μέ βοηΐθήση, θά τή σκοτώσουν!... *Ύστερα άπαγορεύεται καί ή δημοσιότητα τού γεγονότος... ,λΑν μαθέυτή πώς μένω έκιβιιακτπκά και τδ μάθη ό κόσμος, πάλι είπαν πώς θά τήν σκοτώσουν!... "Ολοι- πρέπει νά νομίζουν πώς μ,έ τη θέλησί μου έγκα'ταλείπω την όμάδα μου! Θά ■τήτε στον σεν;όρ ’Αντζελΐλο δτι μου έδωσαν πολύ μεγαλύ­ τερο μισθό στην Όριοον και γιί' αυτό μένω... ΛΚαί δτι ντρέ ποραι νά τον δώ καί γι’ αυ­ τό δεν θά πάω νά τον άποχαιρετήσω!... — Γικρέκο!, μουγγρίζει ό Τζέντο μέ ένα κόιμπο στον λαιμό-. Δεν μπορώ νά τό πω αυτό! Έσύ θυσιάζεσαι^ γιά την "Αμπυ καί γώ...έγώ θές Φιά πω δτι... δτι είσαι ένας προδότης καί ένας ταπεινός πύύ'_βάζειις τό ,χρημα πάνω άήιό τή φιλία, πάνω άπό τήν ευγνωμοσύνη, πάνω άπό ό­ λα; Πρέπει δλοι νά μάθουν ήώς είσαι ένας τιποτένιος; -— Πρέπει νά τό μάθουν, Τζέντο! Πρέπει, γιατί μόνο τότε θά πνάση τόπο και ή θυ σία ττοΰ λές δτι· κάνω καί δεν

Ι§

Βλέπει τον κεντημένο κεραυνό στο στήθος του κι* ενα δάκρυ κατρακυλάει άπο τά μάτια του;

θά πάη ^όλότελα χαμένη... Μην ξεχνάς δτι μιά μέρα πά­ λι θά ,μάθουν τήν αλήθεια και τότε θά χαρουν είλιικρινά... Έγώ σου δίνω τον λόγο μου νά φροντίσω μέ δλη, τη δόναμι- τής καρδιάς μου, ώστε ή μέ|ρα αυτή νά είναι δσο τό δυ­ νατόν λιγώτερο μακίρυνή... Ό Τζέντο σκύβει τό κεφά λι του. Ό Γικρέκο λέει πάλι: — Πρέπει νά φύγω τώ ρα... Μέ περ · μένουν...., Θέλουν" νά μείνω μαζί τους ώσπου νά φύγετε... Καί μην ξεχάσετε αυτά πού θά πητε στους συμ παίκτες μου καί στον προπο νητή... "Ενας λυγμός βγαίνει άπό τό στήιθος του Τζέντο. — Δεν μπορώ!, ψελλίζει. ΕΤνάι τρομερό! Είναι φρικτδ

30

νάΛ(τέ νομίζουν γιά τιποτένιο ένω δεν ύπαρχε ι κανείς μας πού^ νά μττορή νά συγκριθή μαζύ σου!... Ό Σιού που τόση ώρα^πα 'ρακολουθεί τή συζήτησι μέ έν τελως Ανέκφραστο πρόσωπο, βάζει· τό χέρι του βαρεία ττά νω στον ώμο του Τζέντο. Ό Ίνδάνος είναι ίσως καί περ ισσότερο συγκινημένος άπό κείνον. "Οπως όλοι οΐ ’Ινδιάνοι όμως, ξέρει νά κρύβη τά συναισθήματα του. Τό πρόσωπό ταυ είναι κρύο καί Απαθές σαν νά μη συιμβαί νη Απολύτως τίποτα καί μόνο όσοι ξέρουν τό ροδοκόκκινο χρώμα του, μπορούν νά κοη ταΐλάβουν τό δράμα πού παί­ ζεται στην καρδιά του αυτή τη στιγμή. Έχει γίνει πιο ά­ σπρος καί Από τον Γκρέκο κι* Από τον Τζέντο...

— Μα τόσο σοβαρό είναι αυ­ τό ττου διαβάζεις; ρωτά ό σωφέρ μέ Ικπληξι.

Ο ΗΡΠΪ ΤΠΝ ΓΗΠΒΔΛΜ Ό λευκός Αδερφός μας ό Γκρέκο έχει δίκιο!, λέει έπίσημα καί ό τόνος τής φω­ νής του είναι Αδιάφορος σάν νά λέη τή γνώμη του γιά ένα ζήτημα που δεν τον νοιάζει καθόλου. ! · ! ! — Ό Γκρέκο έχει δίκιο!, ξαναλέει στον ίδιο τόνο. 5Α­ φού δέχτηκε νά θυσιαστή γιά τήν "Αιμτυυ πρέπει νά Απατε λειώιση, τή θυσία του... "Ας μήιν πειράζη τον Τζέντο, πώς όλοι θά νομίζουν τον Αγαπη­ μένο μας Αδερφό γιά τιποτέ­ νιο καί προδότη... Εμείς θά ξέρουμε όμως πώς είναι έ­ νας γενναίος καί Αληθινός άν­ τρας! Καί θά λέμε πως, Α­ κόμα καί ένας Αληθινός άντρας, θά δυσκολευόταν πολύ νά κάνη αυτό που έκανε ό Γκρέκο! Καί^ θαμάστε περή­ φανοι γιά πάντα πού είναι αδερφός μας!... Καί όταν θά μαθευτή από όλους ή αλήθεια, Αλλά πολύ περισσότερο τώρα πού όλο^ι οί άλλοι θά τον περιιφρονούν!... Ό Τζέντο δεν μπορεί νά άντέξη περισσότερο. Τά λό­ για του Σιού του έχουν φέρει ακόμα πιο δυνατή συγκινησι άπό κείνη πού ώς αυτή τή τή στιγμή συγκλονίζει τήν καρδιά του. ίΚάτι σ,άν λυγμός βγαίνει άπό τό στήθος του. ι Γυρίζει Απότομα καί άναίγοντας τήν πόρτα βγαίνει ά^ πό τό δωμάτιο χωρίς νά πή λέξι... Ό Σιού κάνει ένα κίνημα

§ ΗΡΠί ΤΑΝ ΓΗΠ6ΑΑΝ

31

χαιρετιοιμοΟ στό ξανθό άγόίρι Κ'Οοι τόν .κοιτάζει για μιά στι­ γμή μέ ενα χαμόγελο Αγάπης και Απέραντου Θαυμασμού. "Υστερα βγαίνει και κείνος με ά,ργό βήμα, ακολουθώντας τον Τζένττο. Ό * Αετός του Σάο ΠΑολο μΐένει ολομόναχος μέσα στο άψιλόξενο εκείνο δωμάτιο και τά μάτια του στριφογυρίζουν Τ Ε

γιά ιμιά στιγμή (δλάγυροο- σάν του θηρίου ΐτού ξαφνικά βρέ­ θηκε φυλακισμένο. Τό βλέμμα του πέφτει σέ ένα καθρέφτη και βλέπει πώς ψαρά άκόμα την ποδσσφαιρι^ κή στολή τής Τόρεντ μέ τον κεντημένο κεραυνό στο στή­ θος. ^ Τότε ^ένα δάκρυ κατρακυ­ λάει Απο τά μάτια του. ΛΟΣ Γ. ΜΑΡΜΑΡΙΔΗΙ'

3 Αττοκλειστικότης:

Γεν.

Εκδοτικά! Έττιχει^ε^ις Ο. Ε.

ΠΡΟΣΟΧΗ λ Οι άναγνώστες μας που έπιθυμούν νά προμηθευτούν τά προηγούμενα τε^χη των έκδοσεών μας. Μικρού ^Κοωος, Γκρέκο^ Υπεράνθρωπου, Ταρζάν κ.λ.π., μπορούν να τά ζητήσουν άπο τά γραφεία μας/ Αέκκα 22, Φθηνός, καί άττό τά έξης καταστήματα : ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ: Βιδλιοπωλεΐον *Α6οον. Τουφεξή, έδος Βε» νιζέλου και Εύριπίδου (γωνία) δνοοντι Έμιτορ. Σχολής. ΒΟΛΟΣ: Βιβλιοχαρτοπωλείον Ίωάν. Λιαναρίδη, 6ϋδς Κ. Καρτάλη 48. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Βιβλι οπωλείον 3Ανβρέα Ρέκου. *Ε° γνατίας 67. ΡΟΔΟΣ: Κατάστημα Δικαίας Καντζικάκη, Σωκράτους 1. ΠΑΤΡΑΙ: Βιβλιοπωλεΐον Νίκου Ποοτταχρήστου, 1 Αγίου Νικολάου 16. Λ Ο ΥΤ ΡΑΚΙ: Β ι βλ ι οπωλέΐον * I ωάννου 'ΑΧμπάνη. ΚΟΡΙΝΘΟΣ: Βιβλιοπωλείων Υιών Β. ,Αλμπάνη. ΚΥΠΡΟΣ: Βιβλιοπωλεΐον Αγγέλου Πολίτη/ Αεόκωνος 20, Λευκωσία. ΔΑΦΝΗ: Κατάστημα Μιχαήλ Ραυτοπούλου, Βουλιαγμέ­ νης 160. ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ : Κατάστημα Χαρ. Δημητριάδη, δδδς 'Αγ. Παντελεήμονος 30.

© 1Τ£ιΦ. ΛΟΥΑΗ, Πειραιά: 40 1θις τόμος τού Γ«φΑαβ πωλείται στα γραφείο μίαις Αέικίκα 22, * Α­ θήνας, ικιαιί στο κατάστημα Άθαιν» ΤουΐφεΙ§ή, όδός ιΒενιιζέλοιυ, στον Οεπίραπα. Ό 2ος -τόμος θά συμ^πτίληρωθή με το τεύχος 16. Ό Γΐκιρέκιο θά ιέΙκθίβίεΓΓίαΐι γιάπολυ κιαίρό ακόμη. Μπορεί νά γρνη δ ϋαιφορετιικά άφού τόιν διαβάζουν σλο>ι ικοι άλες; ΟΙ φωτογραφίΐες των άσσων :θα πειριλάβούν ,κιαί τούς άΘΙλητάς τού στί'βοιυ, "Εχουμε ιοαιι— ρό άκιόιμίη,. Ο ΑΡΗ ΜΑ Ρ ΣΕΛΑ Ο, θεσ)νίκη: Τό Δελτίά τού ^φιλά­ θλου δίνει έκιπτωσίι 30% γιιά δ,τι αγοράζετε από τά γραφεία μας. Δηλαδή μπορείς νά άγαράσης τά τεύχηι ττιρδς 1,40 ·κ)οαΐ τον τόμο 14 αρχ. άιντί γ/ιΐά 20 δρχ. © ΙΩ­ ΣΗΦ ΜΟΕΝΘΕΐΝ ΙιΣΤΕ, 1 Αθήνας : Έστάλησαν. Ή κάθοδος της Βρα­ ζιλιανής όμάδος ΑΜΒΡ Ι·ΚΑ στην Ελλάδα, ήταν ένα ευτυχές γιέγσινόις γιά τούς φίλους του ττοιδσσφάίρου. Τώρα γίνονται·. διαπτρογματεύσειτ; γιά τήν έλειυσι. τής Εθνικής όμάδος τής Βραζιλίας. ί(Εάν λο ιστόν έλθουν καί ^ στην Ελ­ λάδα θά έχουμε πανηγόριια # ΑΝΑΣΤ. ΧΘΝΔΡΑΚΗ, Ηράκλειον, Κρήτην; 'Εστάλησιοιν. Γιά τό άλλο ζήτημα, να κάμης υπομονή. © ΚΩΝ. ΠΑΤΑΤΖΗ, Αθήνας: Θά τό λάβης στο σπτίτ ι σοιυ. Καλύτε­ ρος έξω άρπάτερά τής Νοτίου ’ΑμίΞίριικής^ θεωρείται- σήμειοα ό Πε­ ρουβιανός Χσυάν Σεμινάριο. Εί­ ναι γρήγορος, έξυπνος, ,ιμοβΙ δίνει ικιεραυναβόλα σούτ! Κατέπληξε τούς ττάντας στο έφετιεινό πρω­ τάθλημα ^Αμερικής, ικιαί όμάφωνα οι ρίλαθλοι τον άνεικηρυξαν ως καλύτερο έξτρέρ Νοτίου Α­ μερικής ! © ΘΩΜΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚιΗ, Αθήνας·: φωτογιρογάες ττοδοσφα ι ρ ι στ ών προσφ έρο· ντα ι, δω­ ρεάν με τά τεύχη. Λυπούμαι Αλ­ λά δεν έχω. © ΧΑΡ. ΕΥΘΥΜΊΑΑΗ, Πειραιά; Πρός τό παρόν ύπάρχουν άλα τά τεύχη, στά γρα­ φεία μας, ικαί πωλουνται 1.40 ΟΡΧ. έκαστον στους κατόχους «■Δελτίου φιλάθλου». Τά γήπεδα τής Α.Ε.ιΚ. καί του ΣταδίΙου Κα Ραΐσκάκη 6ά έχουν πιάσει· χόρτο,

άτοπν θά σΜμΛτληρώσουν τϊς φγι®α-

λάΡΐάσείο τους, ' ιΠιρόάεχώς τό Στάδιο Καραϊσ-κάκιή θά περιλαμ» 'βάνηι 40 χιλ θεαιτας, καθώς καί τής ΑΕ.Κ. Ό 1 ΑΣ. ΣΚΑΡΔΑΜΗ,_ Παγκιράτ ι, Αθήνας·: Ό Γικρόκο^ θά προσφέρη σιυιχνά δώρα ιδίς τους άναγνώστας του. ΟΙ (άσσοι· Γκορίνιχα, -καί ίΝτίντι, άνήκουν στη Βιραζιλιανή, Μπο^ταφογικο.^ Δυστυχώς δεν θά έχουμε τήινμτύχη ·νά τούς δούμε διότι έναιυάγησαιν ρί διιατηραγιματεύσεπς γιά την κάθοδό τούς στην 'Ελιλάδα. Πιθανότητίες υπάρχουν νά έλθουν άλλες ομάδες. ® ΓΕΩΡ. ΒΑ ΣΙ ΑΕΙ ΑΔΗ, Καλλιθέα : ,Στά πορτραΐτα των άσσων^ θά συιμπεριιληφθούν καί οι καλύτερο, ι ποεΤ■κτ·03ΐ τού Έξωτερίικού. 1 Υπομο­ νή. © ΔΙΟ,Ν. ΣΑΚΚΑ, Λάρισα: Ό 1ος τόμος τού· Γκρέκρ συνεπιληρώθη ικαί πωλείται μόνον 14 άριχ. Ή 6 υβιλ ιοδεσ ίά του είναι^άτηό τις καλύτερες που μπτοροΰσε να γίνη. © ΠΑΝ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΑΟ, Αθήνας: Δεν δρίσκω σωστό να εκφέρω γνώμη γιά τον καλύ­ τερο _ "Ελληνα ποδοσφαιριστή. ’Άν λάβουμε δμως ύπ' όφίν τους διανωνισμους των έφηυερίδων για τον κα/\ύτεθο ποδοσφαιριστήν τού έφετε νοΰ^ πρωταθλήματος, τόιε πρέπει νά παραδεχθούμε τον Κέρ­ ατα Νεστορίδη. Έδώ πού τά λε­ μέ συμφωνώ καί νώ, διότι άληθινα ό ^Νεστορίδης είναι μεγάλος άθλητής^! Στον κλασσικός αθλη­ τισμό είναι δλοι καλοί καί φιλό-; τιμοι! Θά ήταν λοιπόν αδικία νά οώσωμε σέ κάποιον ιδιαίτερη προ τίμΓσι. γι’ αυτό^καί προτείνω νά ’ΐούς αγαπούμε τό ίδιο δλους, καί νά ΓΓυς ένθαρρύνοομε στήν προσ­ πάθεια τους! © ΣΠΑΡΤΗ ΔΑΜΑΝΗ. Άθηναι: Ευχαριστώ γιά τά καλά σας λόγια. Καλύτερη όμάδα τής Βραζιλίας είναι ή Φ. Κ; Σάντος, ή Τορεντ, ή ΜποταΦόνκο. ή Αμέρικα πού είδαμε έδω._ καί άλλες. Νομίζω δτι ό άγων γιά τό Κύπελλο Βραζιλίας δέν^ έληδε ακόμη. Στο έξωτερικό ύπάογει γυναικείο ποδόσφαιρα! Έδω είναι πσλύ πρόωρο τό νά συζη-' πούμε γΐι’ οούτό!

ί-. Μ.

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ»

ΗΛΙΑΣ ΡΩΣΣΙΔΗΣ "Ενας από τους πιο μεγάλους όττισθοφύλοοκες που έχουν περά­ σει άπό τά έλληνικά γήπεδα, είναι άσφοάώς καί 6 Ήλίας Ρωσσίό άρχηγός τής Εθνικής μας όμάδος για πολλά χρόνια και φυσικά καί άρχηγός του * Ολύμπι άκου Πειραιώς που είναι 6 σύλλο­ γός του. *0 Ρωσσίδης είναι ένας παίκτης μέ λαμπρό ήθος που άξίζει Ιδιαίτερα νά έξαρθή ξεχωριστά, έκτος άπό την άξια που έχει ως ποδοσφαιριστής. Κατα^τό μακροχρόνιο διάστημα τής λαμπρής του καρριερας και ^σε ολους τούς άγώνες^ τής θρυλικής του όμάδος είτε τής Ε­ θνικής μας, ποτέ δέ λαβαίνει μέρος σέ διαπληκτισμούς καί ή μό­ νη περιπτωσις που θά τον δήτε νά παίρνη μέρος, θά είναι όταν πρόκειται νά χωρίση τούς άλληλοσυμπλεκομένους καί νά άποκαταστήση την τάξι. *0 Ήλίας είναι άριστερός μπάκ καί κατά τό παρελθόν έχει κερδίσει δίκαια τον τίτλο του ταχύτερου "Ελληνας όπισθοφύλακος. Αλλά δεν περιορίζεται στην ταχύτητα τό πολύμορφο ταλέντο του. Είναι^ άριστος τεχνίτης καί γνώστης όλων των μυστικών τής μπάλλας. * Ακόμη καί τώρα, που μπορεί νά πή κανείς ότι Αρχίζει νά «γερνάη» σάν ποδοσφαιριστής, ή Απεριόριστη πείρα του τον βοηθάει νά είναι καί πάλι κυρίαρχος τής περιοχής του σέ όλα τά παιχνίδια τής όμάδος του κι* άς μή διατηρή πιά την πρώτη του ταχύτητα. *0 Ρωσσίδης λατρεύει κυριολεκτικά την ένδοξη όμάδα του, τον 4 Ολυμπιακό καί θά έξακολουθή νά ποοσφέρη τίς υπηρεσίες του σ* αυτόν, όσο μπορεί νά «σέρνη» τά πόδια μέσα στά γήπεδα...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΝΑΚΗΣ Συμπτωματικά, υπάρχουν πολλές όμοιότητες Ανάμεσα στους δυο ποδοσφαιριστές πού συνθέτουν γιά σήμερα την δυάδα των άσσων του «Γκρεκο». 'Ο Γιάννης Κανάκης είναι κι* αυτός ένας βετεράνος τών έλληνικών γηπέδων καί Ανήκει άπό χρόνια στη δύναιμι μιας άλλης άπό τίς ένδοξες ομάδες τής πατρίδος μας, την * Αθλητική "Ενωσι Κωνσταν­ τινουπόλεως. Γιά τον Κανάκη μπορεί νά πή κανείς άδίστακτα δτι είναι άν δχι ό καλύτερος, πάντως ό πλέον συμπαθής παίκτης πού έχει βγά­ λει τό ποδόσφαιρό μας. Σέ οΐονδήποτε σύλλονο καί αν άνήκη έ­ νας φίλαθλος, όποια χρώματα κι* άν υποστήριξή, δέν μπορεί παρά μόνο καλά λόγια γεμάτα θαυμασμό νά πή όταν πρόκειται γιά τον παίκτη αυτόν. Παίζει υέσα δεξιά ή μέσα Αριστερά μέ την Τδια επιτυχία καί είναι ό πιο άριστός τεχνίτης απ’ όλη την ένδεκάδα του Δικεφάλου ΆετοΟ καί ό πιο βαθύς γνώστης του έπιστημονικου ποδοσφαίρου. Είναι θαυμάσιος τροφοδότης τής έπιθέσεως καί ξέρει νά έκμεταλλ ευ έτσι όλες τίς ευκαιρίες πού του παρουσιάζονται.

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

Ι€ ΫΚΑΘΦΟΡΕΙ

Κ Α Β Ε

-ΠΕΜΠΤΗ

Γραφεία: οδός Λέκκα 22 (έντός τοΟ υπογείου), Άθήναι "Έτος Ιον — Τόμος 2 — Άριθ. 13 — Τιμή δραχμαΐ 2

>

Δημοσιογραφικός Δ)ντής: Σ. Άνβμοδοοράς,Στρ.Πλαιστήρα 21 Ν. Σμύρνη. Οίκσναμ ι κός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφιγγός 38. Προϊστ. τυττογρ.: Α. Χστζηβασιλείου, Τατσοώλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γνω&γιάδτγν, Αέκκα 22, Άθήναι.

ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ :

Ο ΣΙΟΥ ΣΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΑΠΑΧΗ... Δέν χρειάζεται κοομμιά διαφήμισις, για τό Αριστούρ­ γημα αυτό στο οποίο δίνεται ή λύσις του δράματος του Θρυλικού ΓΚΡΕΚΟ. Ποιά όμως είναι αυτή ή λύσις; Τί απογίνεται μέ τήν καταπληκτική παρακολούθησι του άνεκδιήγητου Νίνο Ζανίνο; Καί... τί σχέσι έχει σ’ δλ’ αυτά ό Μαύρος Άπάχης; Αυτά θά τά διαβάσετε στο άριστσύργημα τής άλλης Πέμπτης. Θά σάς ένθουσιάσουιν δλες οι στιγμές του καί ιδιαίτερα τό ξέσπασμα των παιδιών τής Τόρεντ σ* έναν καταπληκτικό ποδοσφαιρικό άγώνα...

Ο ΣΙΟΥ ΣΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΑΠΑΧΗ... Λίγη υπομοινη. Θά τό άπολαύσετε τήν έρχόμενη Πέμπτη, μαζί πάντα ΜΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΩΝ ΑΣΣΩΝ ΜΑΣ.

X70/ Χβ/ΟΡ/ΟΝΟΧ *?2Τ£Ρ(?6ίί\Η£ Γ »9! Τ7) 8/?Τ/?γ>£~Τ®· /*?/ ύ/?0/ 0/ν/ΙΤ-χ*&ί 07Ρ/74Η £/νεΡΓε/ΑΊ&

/ Ο Μ/9£ΜΤΡγ*\Λ

ψ·2ΓήΨΟΣ Ρ/]*4£Τ/?Ρ> 0/70 ΤΟ /7£ΤΟΟΟ \

β/<0/)0γ6>£/ ΤΗ * χ/ΛερεΜ# μπηηπτ* ΣΤΟ ΔΙβΣΤΗΜΜ.ί

ΘΟ /7£Τ03ί° ΟΧ7Η τρ Χ/ά£ΡεΝ\η ΜΠβ ί\β ΖΓΟΤίέΗΤΡΟ ί Τον ΗΠ£&ΤΡ/Ζ^Β Λ ΗΟΥ Π£-/Α Μϋ&\Αΐον ΛΚ

Ββσ/ν/ρο #ΥΤΤΥ)=Τ£ 8Ρ/9ΧΟ/ ΣΡ/ν 7/8 8//ΥΗ/ Χ£ΡΙ· Θ0 8//Ϋθ/ ΠΡΟ ΕΙΑΟΡΟ'Τ/Χ/Σ 8779 70 ΜΗΓΟ Γ/Η Η/? ΓΥΡ/2Ο γΜ£ Π1X9. ΜΗΠ&Σ 777)&οΥ

Μ£ ΜΟΝΤΝΟ 74/9/40 -

“■■'■"·

■

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

ΧΩΡΙΣ ΕΛΠΙΔΑ

του. Πόσο γρήγορα πέρασαν οΐ όμορφες ιμέρες... Πόσο εύ­ ΓΚΡΕΚΟ ρίχνει μια κολα χάνεται! ή ευτυχία... τελευταία ιμοοτιά στον Σαν ένα όνειρο... καθρέφτη σκορπίζοντας Σκύβει τό κεφάλι κι* άποτά δάκρυα πού κύλάνε (μένει απτό σιωπηλός ιμεριικά δευ­ τά ιμάτια του. τερόλεπτα. — "Αραγε θά ξαναφορέ­ “Ύστερ α κάνε ι άπότο μα σω ποτέ .·μσυ αυτή την άγαμια κίνησι σαν κάποια σκέψι πηιμένη στολή; (*) ιμουρμουναχη περάσει άπό τό μυαλό ιρίίζει άνάμεσα στα δόντια του πού του δίνει καινούργια ζωή. (*) Διάβασε τό προηγούμενο τεύ­ «Τώ,ρα πρέπει νά ξεχασω χος του «ΓΚΡΕΚΟ» μέ τίτλο: «Ό Γκρέκο φεύγει άπό την Τόρεντ:». τον έαυτό <μου και ν’ άρχίσω

Ο

ΤΙΜΗ ΑΡΑΧ. 2

4

να φροντίζω για την ~Αμπυ άπό βώ και πέρα», συλλογί­ ζεται. <$ίΠ ρέπει νά κάνω δ,τιδήατοτε... Νά ύποστώ άκόαα καί τάν τελευταίο έξευτέλισμδ για νά σώσω τη ζωή τής άγαπημένης μου... "Αν καμιμιά Φορά καταφέρω καί τή γλυτώσω άπό τά νύχια τους καί τή στείλω σέ άσφάλεια κοντά .στον Τζέντο καί τους άλλους αγαπημένους μου φί­ λους. τότε...» Ή σκέψις του δεν ττροχωράει πε ο ισάστερο. Οι γοοθιές του σφίγγονται μέ μανία καί τά 'μάτια του Αστράφτουν, ένώ τό σαγόνι του ξανθού α­ γοριού κλείνει <κΓ έκεΐνο ττει ιαματικά... Τό ύφος πού έχειι ιτάοει αυτή τή στιγμή τό Ο­ μορφο π,ρό'σωπό του εΤναι τόσο τρομερό ττου άν τό έβλε ττε ό Απαίσιος έκεινος άνθρω πος ττου τον Ανάγκασε νά ύπογοάψη τή δήλωσι ότι μέ­ νει στην Όρισν, ασφαλώς θά ένοιωθε μιαν άνατριχίλλα φό βου νά διαπερνάηι τή ραχοκοκκαλιά του. Ό 'Πκρόκο γυρίζει γρήγο­ ρα ατά άττοδυτήοΐα τής Τόρεντ ττου δεν βρίσκεται ιτιά κανείς. Όλοι οί άλλοι συμτταικτες του έχουν άλλάξει κι’ έχουν φύγει γιά τό ξενο­ δοχείο. Τό Ελληνόπουλο >άλλάζει κΓ αυτό με γρήγορες καί νευ^ ρίκες κινήσεις. "Οταν φοράει τά πολιτικά του ρούχα, παίρνει απάνω α­ πό τον πάγκο πού τήν έχει αφήσει τή φανέλλα τής Τό~ ρεντ με τον χρυσό κεραυνό

-ΓΚΡΕΚΟ κεντημένο στό στήθος καί τή φέρνει ατά χείλια του με συγ κίνησ ι. "Υστερα τήν κλείνει στή βάλ ίτσα του καί τήν παίρνει μ'αιζί του. Δεν άπομακρυνεται γιά νά πάοη, κι* αυτός τον βρόμΐο του ξενοδοχείου νά συνάντηση τούς άλλους συντρόφους του. Πάει σε μιά πόρτα που βρίσκεται οπήν άκρη, - άκρη του γηπέδου από τή μεριά του δρόμου καί ύστερα από έναν τελευταίο δισταγμό ση­ κώνει τό χέρι του καί χτυ­ πάει τρεΐς φορές. Ή πόρτα ανοίγει σχεδόν άμ'έσωο. Στό άνοιγμά της πα ρθυσιάζεται 6 ίδιος άνθοωπος πού προηγουμένως κρατώντας τό πιστόλι στο χέρι του είχε άναγκάσει τον ιΓκρ'έκο νά υπογράψη τήν άπομάκρυνσι του από τήν αγαπημένη του αμάδα. — Καλώς τόνε!, λέει ό α­ ποτρόπαιος άντρας ειρωνικά. •Πέρασε μέσα. Με σφιγμένα τά χείλια τό άγόρι υπακούει καί μπαίνει υιέσαι σ’ εκείνη, τήν πόρτα χω ρίο νά προψ έρη ούτε λ έξι. Ό άντρας κλείνει πάλι πί σω του καί τού ξαναλέει: — Προχώρησε στό διάδρο μο. Πραγματικά ένας διάδρο­ μος ανοίγεται πίσω άπ* τήν πόρτα άπό τήν οποία μπήκε τό Ελληνόπουλο. Ό Κώστας χωρίς νά πή τίποτα κΓ αυτή τή φορά, προχωρεί μέ ήρεμο βήμα πρός τά εκεί πού του είπαν.

§ ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Στό τέρμα τού διαδρόμου Αναγκάζεται νά στρίψη δεξιά γιατί μόνο τηρός αυτή την κατευθυνοι στρίβει. Μπροστά του βρίσκεται, μια πόρτα. Σταιματάει. Ό άντρας ατού έρχεται Α­ πό πίσω του του λέει ιμέ την πάντοτε ειρωνική φωνή του: — "Ανοιξε χωρίς νά χτυπή σης! Μέ τους διικούς ιμας αν­ θρώπους εδώ δεν κρατάμε καθόλου τους τύπους. Το ξανθό αγόρι κάνει δτι δέν καταλαβαίνει την ειρω­ νεία καί ανοίγει την πόρτα ιμέ ψυχρό καί αποφασιστικό ύψος. Π ίσω από ένα γραφείο κά θεται ένας άλλος άνθρωπος πού τό πρόσωπό του είναι τρομερά άσχημο· καί αντιπα­ θητικό. Μόλις βλέπει τό Ελ­ ληνόπουλο, ό άνθρωπος αυτός .μισανοίγει τά χείλια του σέ ένα απαίσιο χαμόγελο. — Έσύ λοιπόν είσαι ό πειρ'ίίφηΐμος Γκρέκο, που σήμε ρα συν έτριψες ιμόνος σου την ένδοξη αμάδα .μας; λέει σαρ­ καστικά. Σέ συγχαίρω! Ό .Κώστας |Γεωργίου δεν αποκρίνεται, Ό άγνωστος λέει πάλι: — Φυσικά αυτό πού έκα­ νες σήμερα τό απόγευμα δέν πρόκειται νά το κάνηςκύ άλ λη φορά... Τά γκολ πού έβγα λες στην "Οριαν θά τά βγάλης διπλά τουλάχιστον στην Τόρεντ στη ρεβάνς πού θά δώσουμε ιμέσα στο Σάο Πάο λο σέ έξη μήνες! "Ο Γκρέκα ιάνοοτριχιαίζει.

Ούτε είχε περάσει

καθόλου

«ΝΜ»

(«9ί«Μί«Μ^»^^£^«ΜΜ·

άπι* το σκοτισμένο μυαλό του άπό τη στιγμή πού έβαλε έκείνη την υπογραφή, οτκ θά ερχόταν μέρα παύ θά ήταν υ­ ποχρεωμένος νά παίΙξη εναν­ τίον τής ίδιας τής αμάδος πού λάτρευε καί μάλιστα ψο ,ρώντας τά χρώματα τής "Ο­ ρισαν..., ίΠώς θά τον υποδέχονταν οί μυριάδες τών φιλάθλων του Σάο Π άολο που ως σή­ μερα τον λάτρευαν; "Ω, άσφα λιώς θά τον σκότωναν ή πριν πάη^ στο γήπεδο ή μέσα σ' αυτό! Δέν έχει καμμιά αμφιβο­ λία πώς εΐναι .αδύνατον νά γλυτώση όταν φανερωθή, στο γήπεδο τής Μπάκα, φορώντας τη στολή τής Όριαν. Καί μέ έκίπΐληίξί ανακαλύπτει; πώς ή ιδέα του θανάτου δέν του φαί νεται\ καθόλου βαρεία αυτές τις στιγμές! Μένει καί πάλι σιωπηλός στα λόγια του άγνωστου. 36 κείνος τον παρατηρεί μέ πο­ λύ μεγάλη, προσοχή. — Δέν έχεις τίποτα νά μου πής; λέει στενεύονται τά ύπουλα σαν τού φιδιού μα τια του. — Ή "Αμπυ πού είναι; ρωτάει τό ' Ελληνόπουλο ψυ­ χρά. Υπέγραψα τό χαρτί ^πού μού γυρέψατε^ νά υπογράψω. Τώρα ικιλ έσεΐς πρέπει ν·3 άφήσετε αυτή την κοπΙλΑα νά γορίση στον τόπο της μαζί μέ τον αδερφό της! Ό άλλος βόοζει τά γέλια καί γελάει μαζί κι* & συνένο­ χός του πού στέκες άκόμα στην πόρτα άπΐ& τήν όποια

6

ΓΚΡΒΚΟ

έχει ,μπή μιαοζί μέ τόν Γκρόκο. Φαίνεται δτυ ικαι σί δυό έ­ χουν βρή πολύ άστέϊο αυτό πού ζήτησε το ξανθό άγόρι. ^— Ν’ άφήσσυμε την κοπέλλα, ε; ιμουγγϊριζέι ατό τέ­ λος απαίσια ό άσχημος τύ­ πος που κάθεται ατό γρα­ φείο. Λίγη υπομονή, νεαρέ μου! Πρέπει νά κάνης λίγη υπομονή ώσπου ν’ άφήσουμε έλεύθερη την αγαπημένη σου! Μέ καταλαβαίνεις; -—· Όχι!, λέει· ό Γκρέκο καί ή φωνή του εΐναι κρύα σαν τον πάγο. Πότε έχετε σκοπό νά την ελευθερώσετε; — "Α! Δεν πρόκειται ν’ άργήαη! Λίγη υπομονή όπω$ σου είπα πρέπει^ νά κάνης μ ο νο! Σε δυο χρόνια που θά λήξη τό συμβόλαιό πού υπέ­ γραψες, θά άφήσουμε καί τό κορίτσι σου νά πάη όπου θέ λει! ιΚοοί’, στο μεταξύ, μην

0 Γκρέκο προχώρησε στον διά­ δρομο*

Πίσω άπό τό γραφείο κάθεται ένας άνθρωπος.

έχης την παραμικρή άνησυχία γιά δαύτη! Θά την ταΐ­ ζουμε τόσο καλά που είμαι βέβαιος ότι θά την βρής καί καλύτερη άπ’ ό,τι την άφησες! Ό Γκρέίκο έχει χλωμιάσει τρομερά στά λόγια αυτά του άπαίσιου ανθρώπου. — Σέ δυο χρόνια!, ψελλί­ ζει ιμέ κόπο. Δυο όλόκληρα χρόνια θά τήν κρατήσετε φυ­ λακισμένη! Αυτή είναι τιμώ ρία που βάζουν στους χειρό­ τερους κακούργους! ^— Μην λες άνοησίες, νεα­ ρέ! Δεν πρόκειται νά είναι φυλακισμένη! Θά περάση δλον αυτόν τόν καιρό μέσα σέ ίμια υπέροχη βίλλα, πού μό­ νο νά ιμοΟ έπιτρέψης νά μή σου πω σέ ποιό άκριβώς μέ­ ρος βρίσκεται... Θάχη δ,τι θέληση, θάχη <5οκό|μα καί τη*

λιεόιραοσι γιά νά σέ βλέπη στά ματς ,1τού θά δίνης ιμε τήν "Ο ριαν καί νά σέ θαυμάζη πε­ ρισσότερο ! θά τ,ρώη από τά φαγιά πού τής αρέσουν Ιδιαί­ τερα, θά διαβάζη, τά βιβλία τής προτιμήσεώς της καί θά σου έπιτρέπουμε άκάμα καί νά τής γραφής, ιμσνο ττου, δτπως είναι αυτονόητο, δεν τπρέ ττει νά λες ,μέσα πράγματα πού θά μάς αναγκάζουν νά μην τής παραδίνουμε τις έπιστολές σου. Έξ άλλου (μερι­ κές φορές θά σου τη δίνουμε καί ιστό τηλέφωνο καί θά σ’ άφήνουμε νά κουβεντιάζης πολλή ώρα μαζί1 της! "Έτσι δέν θά έχής κούμμϊά άμφιβό­ λια στ ι ή κρπέλλα σου είναι καλά κάΐ θά σου λέη: μόνη της πόσο τήν περιττόισμά­ στε!... Νάσαΐι σίγουρος δτι ποτέ δέν θά τής κάναμε τό-

4Ο άνθρωπος πού κάθεται πλάι της, κρατάει στά χέρια του Ινα πιοτάλι,

Τή σπρώχνει καί τή βγάζει άπβ τό αμάξι του.

σες περ ποιήσεις, άλλα ό για τρός...^δηλαδή ό προπονητής μας, είπε^ δτι πρέπει νά εί­ σαι εντελώς ήσυχος ικαί τό κε φάλι σου νά <μήν τρέχη σέ πι θανούς κίνδυνους τήν ώρα πού θά παίζης μπάλΙλα, γιατί τότε ή άπάδοσίς σου ,στό παι χνίδι δέν θάναι καλή καί δλοι οί κόποι μας θά πάνε χαμέ­ νοι... Τά δυο χρόνια θά περά σουν γρηγορότερα άπ5 δσο φαντάζεσαι μ5 αυτόν τον τρό πο... ’Άν όμως αφήναμε έλευ θέρη, τήν αγαπημένη σου Ο­ πως ιμάς λές, καταλαβαίνεις βέβαια τί: θά μπορούσε νά γι νη... Θά πήγαινες στην άστυ νομία, θά έλεγες δτι έκβιαστι κά σέ βάλαμε ^νά ύπογράψης την αίτησι τής μεταγραφής σου καί θά ζητούσες νά ξαναγυρίσης οπήν όμάβα σου χι’ έμείς δλοι πού κανονίσω

-με τή δουλειά θά τήν είχοομ-ε λέει μέ βαρεία φωνή. "Ακόμα άσχημά.., & , ^ δέν σέ^ ξέρορμε καλά καί δέν — ,Κι" όταν περάσουν τάΒ .μπορούμε νά βασιστούμε 6υό χρόνια, πάλι άσχημα δέν στον λόγο σου, -Γκιρέκο! Πρέ θά την έχετε; ρωτά τό άγόριμ' πει νά τό κατόλάβης!... Σέ μέ ψυχρή πάντοτε φωνή. Τό-' δυο χρόνια όμως θά μπορουάντ ιμετωπίσετε με νά ξέρουμε θετικά άν είναι τε ητιως θα δυνατόν ή όχι νά δώσης τον τό ζήτημα τής άργής μου; Τά μάτια του απαίσιου άν λόγο τής τιμής σου καί νά θρώττου σκοτεινιάζουν μέσα τον άθετήσης... "Ως τότε θά σέ ίμια στιγμή καί μια άγρια μάς δοθούν πολλές ευκαιρίες νά εκτιμήσουμε τον χαρακτή­ λάμψις τρειμοτταίζει στο βά­ ρα σου... Καί — νά, αυτό δέν θος τους. άποκλείεται — μπορεί νά — Αυτή την έρώτηρτ ήταν εκτιμήσουμε την είλιικίρίνειά πολύ -καλύτερα για σένα νά σου πολύ νωρίτερα ά,πό τά μην την έκανες, νεαρέ!, λέει δυο χρόνια καί νά ελευθερώ­ (απειλητικά. Πάντως ως τότε σουμε την αδερφή τού ^ Τζένθά δούμε πώς θά κανονιστή το! Αύτό μπορεί νά γίνή!... Κι" αυτό τό ζήτημα! "Ίσως Μά όχι άπό τώρα οοπ’ την άρκεΐστοϋμε στο λόγο τής τι­ αρχή... ^ . , μής σου ότι- δεν πρόκειται νά Ό Πκρέκο δεν λέει λέξι. κάνης πουθενά λόγο για έικίβι Σκύβει τό κεφάλι1 μέ την κσαρ ασμό... διά σφιγμένη,. Καταλαβαίνει — Στον λόγο μου θά μπο πολύ καλά τό έξυπνο αγόρι ρθύσατε νά άρκεστήτε «κι* άότι- εΐναι κιαταδικασμένος κι" Πιό τώρα!, αποκρίνεται θοοραυτός -καί ή Άμπυ νά πεθάραλέα ό ξανθός "Αετός τού νουν σέ δύό χρόνια... Ποτέ Σάο Πάολο. "Εμπρός! ,Έλευ αυτοί οί κακούργοι δέν πρό­ θερωστε την κι5 έχετε τον λό κειται νά δ.ακινδιυνεύσουν νά γο μου πώς για δυο χρόνια πάνε φυλακή, μόνο καί ;μόνο θά παίξω στην Όριοον κι* ύ­ γιάνά μην αθετήσουν την ύστερα θά φύγω χωρίς ποτέ πόσιχεσι πού του δίνουν... νά κάνω λόγο σέ κιανέναν για όλα όσα συνέβησαν... Δυο χρόνια... Μέσα σ" αυ­ Ό άνθρωπος τον παρατη­ τό τό διάστημα πρέπει νά κά νη ό,τι είναι δυνατόν για νά ρεί γιά μερικές στιγμές σιο> πηλός. Ύστερα κυττάζει μέ άπακτήση, τη δική του έλευθε ,μέ τρόπο τον συνένοχό του ρία καί τής "Άμπυ... Φαίνε­ πού στέκεται όρθιος πίσω άται πολύ μεγάλο αυτό τό διά πό τη ράχι του Γκιρέκο. στημα... Μήπως όμως δέν εί­ "Εκείνος τού κάνει ,μ-ιιά α­ ναι; Θά φιανή άπ" τίς ευκαι­ διόρατη αρνητική κίνησι μέ ρίες πού θά τού δοθούν... Όπωσδήποτε δέν πιστεύει ότι τό κεφάλι. — Δέν μπορεί νά γίνη- αυ­ τέρατα σαν αυτούς τούς άνθρώπους μπορούν ποτέ νά γά τό πράγμα άπτό τώρα!,

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

τού άφήΐσουν ευκαιρίες για νά κάνη κάτι... Δεν έχει κοομμια ιέλπίδα στην καρδιά του... ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΜΠΥ

ΑΛΑ έχουμε ξεχώσει την άμορφη, αδερφή τού σέντεο φόρ τής Τόρεντ την "Αμ'ττυ Τζέντο, ατά χέρια του άνθρώ'ττου έκείίνου πού την πήρε άττό τό γήπεδο λίγο ιμετά την δολοφονική άπόπειιρα έναντι ον του Γκρέκο, ·μέ την πρόιφσσι ότι Βά την όδηγήση στο νοσοκοιμεΐο δττου έ­ χουν πάει τδν άγσπηίμένσ της. Ή "Αιμπυ λοιπόν, στην άρ χή τουλάχιστον,, δεν έχει την παίραμιικρή υποψία ,μέσαστό ,μυαλό της πως ό άνθρωπος έκεΐνος που όδηγεΐ τό άμάξι πλάϊ της είναι ένας κακοποιός που την έχει παρασύρει σέ παγίδα. Τής εχει πή δτι ό Γκρέκο εΐνα ι τ ρ αυμοτ ισιμ ένο ς πολύ σοβαρά. Αυτό φτάνει για νά άπασχαλή, όλη τή σΚέψι της και νά ιυή ρπορή νά βάλη μέ τό μυαλό της τίποτ* άλλο. Ού­ τε καν ικυττάίει τούς δρόμους άπ’ όπου περνάνε. Ούτε κάν προσέχει ότι βγαίνουν σιγά - σιγά άπ3 τή πόλι και τραβούν πιρός την έ­ ξοχη. ζαφνικά δαως άναγκαζεται νά τό ποοσέξηι. Τό αυτοκίνητο στρίβει άπό την κεντρική λεωφόίρο που άκολσυθουν τόση ώρα σ3 έναν

<$

πλάγια δρόμο. Σταμοτάει άπότοιμα σ3 ενα έρημικό ίμερος και πίσω άπό ένα άλλο άμάξι * Ό όδηγός του κορνάρει πα ρατεταμένα. Ή *Άμπυ γιά πρώτη φορά κυττάζει γύρω της κάπως άνησυχσ. — ^Τ3 εΤν3 έδω; μουρμουρί ζει. Δεν βλέπω τό νοσοκοιμεΐο. Δεν προλαβαίνει όμως νά πή τίποτα περισσότερο. ^Αξαφνα τά ιμάττα της γουρλώνουν ,μέ τρόμο. Ό άνθρωπος έκεΐνος, πού στέκει πλάϊ της και που τήν έχει πάρει δήθεν γιά νά τήν όδηγήση κοντά στον άγαπημέ νο της, κρατάει αυτή τή στι γμή στο χέρι του ένα πιστό­ λι που τό σκοτεινό στόίμιο τής κάννης του κυττάζειι ά­ γρια τήν κοπέλλα κατάστηθα. β — Τί! Τί!..., ψελλίζει ή "Αμπυ. ιμά ό κακοποιός δεν την άφηνε ι νά προχωρήσηι πε ς ισσότερο. — Μή βγάλης λέξι!, τήν προειδοποιεί. Στό παραμικοό «ικΐχ» θά σέ γερίσω μέ καυ­ τά ρολύβια! — Μά τί τρέχει ! Δέν κα­ ταλαβαίνω !., μουρμουρίζει ή κοπέλλα ιμέ φιρΐΐκη. — βά καταλάβης καί γρη γορα! 'Ωστόσο ν* άκουο αυ­ τά πού Βά σου λέω γιατί δια φορετικά όσο ι σ3 άγοπουν θά μαυροΦο οέσουν! — θέλω νά υέ πάτε στον ΠκΙοέκο!, λέει ιμέ άπόγνωσι ή κοπέλλα. Γιατ' ιμέ φέροπε έδώ; — Ό Γκρέκο είναι μιά χα

10

ρά!, τής λέει ειρωνικά ό ά­ γνωστος. "Ίσως νάναι και στό πόδι αυτή τή στιγμή ττού κου βεντυάζοΜμε! — Και τοΤ6 γιατί μου εί­ πατε πώς είναι βαρεία τραυ ματισμένος; ^ Ό άγνωστος όμως δεν τής δίνει καμιμά άπάντησι. Τήν ίδια στιγμή ένας άλλος άν­ θρωπος βγαίνει μέσα άπό τήν πόρτα ένός^ κτήματος έ­ ξω από τό όποΐο έχουν σπα­ ρατήσει καί δπου είναι σταθμευμένο καί τό άλλο όομάξι. Τρέχει κοντά καί σκύβει στό πίλάϊ τού άπαγωγέως τής "Αμπυ άπό τό παράθυρο. Εκείνος του δείχνει τήν κο πέλλα. — Ό αρχηγός εΐπε πώς πρέπει νά τήν κρατήσουμε μέχ ρ ι νεωτέρ ας δ ιαταγή ς, τού λέει. Πάοτην καί όδήγη-

1 Απλώνει τά μακρυά σάν τοΟ πιθήκου χέρια του και τρν αρ­ πάζει άπό τόν λαιμό.

ΓΚΡΕΚΟ

Δεν καταφέρνει νά ξεψύγη άπό τά σιδερένια χέρια του κι* αυ­ τός μ* ένα κτηνώδες γέλιο σκύ­ βει από πάνω της...

σέ την στ ή βίλλα Μοντέζα. Καταλαβαίνεις, βέβαια, τί θά σου σμμβή άν τυχόν καί σου ψύγη...^ —- ^Έννοια σου, σενιόρ Χουάν! λέει ό καινουργιοψερ μένος καί τά μάτια του λάμ­ πουν άγρια. Δεν τήν άφηνα εγώ νά μου ξεφύγη τέτοια όμοριφονά, άκάμα κι άν δεν μου τό έλεγες!... — Β άλτην στό αυτοκίνη­ τό σου καί φεύγατε άμέσως! Χάνει νά βγή, άλλά τήν τελευταία στιγμή ξαναγυρίζει προς τό ίμερος ^τής κοπέλλας μ5 ένα τερατώδες χα­ μόγελο γεμάτο σαδισιμό. — Έγώ έχω άλλη δου­ λειά!, τής λέει σαρκαστικά. Πάω νά βάλω στό χέρι τόν άγοαπηιμένο σου ! Έσυ είσαι

© ΗΡύΧ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ τό δόλωμα!... Ό Γκρίκο εί­ ναι τό ψάρι πού θά τσιμπήση, I Ή "Αμπυ· γι.ά πρώτη, φορά καταλαβαίνει την τρομερή α­ λήθεια, αλλά δεν μπορεί νά κάνη τϋποτα. "Από τά άπα'ίσκχ πρόσωπα και ιμόνο τών δύο εκείνων κακοποιών βγά­ ζει τό συμπέρασμά δτι δεν θά τούς έρθη καθόλου δύσκο­ λο νά την πυροβολήσουν άν κάνη την παραμικρή Απόπει­ ρα γιά νά τό σκάση. 'Εκεΐνος, πού την έχει φέ­ ρει ώς εδώ, γελάει γιά τελευ ταία φορά μ5 ένα σαρδόνιο γέλιο και ύστερα, Αφού τη σπρώχνει και τη βγάζει Από τό αμαξιτού, βάζει μπρος και φεύγε ι φουιλαρ ι στό ς. Ή κοπέλλα μένει στον έρη μο εξοχικό διρόρο μαζί με τον καινούργιο από τούς δυο κα

— Γιατί τοφερες κάτω άιτ’ τις πορτοκαλιές; ρωτάει κατά­ πληκτος 6 Ζανινο.

11

— Μη τό στρίβεις κατά βώ, δαίμονα!, τσιρίζει ό σωφέρ.

κοποιούς, πού την κυττάζει μ5 ένα βλέμμα πού την κάνει νά νοιώση μιά παράξενη Ανατριχίλλα σ’ όλο της τό σώμα. "Υστερα τής λέει: — "Έμπα σ" έκεΐνο τό αυ­ τοκίνητο! Ή αμαξάδα δεν τέλειωσε Ακόμα ! Θά περά­ σουμε πολύ άμορφα! Ή "Άμπιυ κάνει κιόλας τό πρώτο βήμα προς τό αύτοκι νητο του παλιανθρώπου. Μέσα στό μυαλό της δμως κλωθογυρίζουν χιλιάδες σκέ­ ψεις μέ τρομακτική γρηγορά­ δα. «"Ωστε είμαι τό δόλωμα!» σκέπτεται. «Μέ την απαγωγή μου θά εκβιάσουν τον Γκρέκο, ποιος ξέρει τί προσπα­ θώντας νά πετύχουν... Καί δσο μ" έχουν εμένα στά χέρια τους Ασφαλώς ό εκβιασμός τους θά πετύχη... ’Άν όμως

ΓΚΡΕΚ0

12 φύγω... ’Άν τρέξω αυτή τή στιγμή το πολύ - πολύ να μέ πυροβολήσηι και νά ιμέ σκοτώση!... Τότε ό άγαπημένος μου βά είναι έλεύθερος άπό κάθε ύποχρέωσι άπέναντί ,μου κΓ ό εκβιασμός τους όποιος κι5 άν είναι θά ναυαγήση... "Υστερα θά μπορή νά έικβ ιικη θή^τό θάνατοι μου...» Ή γενναία κοπ^έλλα δεν δι στ άζε ι πειρ ισσότερο. Έκεΐ πού προχωρεί ήσυ­ χα - ήσυχα προς ^τό σύτοκίνη το του κακοποίου, τινάζεται ξαφνικά γιά νά τρέξη, έξω άττό την άσφαλτο και νά χωθή μέ­ σα στά χωράφια που άνοίγον ται δεξιά της και όιπου βά μπορέση άκόμα και νά κρυ­ φτή μέσα στην πυκνή βλά­ στηση άν ό φύλακάς της στο μεταξύ δεν προλάβη νά την πυροβόληση γιατί δεν κροοτάει γιά την ώρα πιστόλι στο χέρι του. Εκείνος όμως ναι μεν δεν όπλοφορεΐ, αλλά έχει τον νου του. Είναι άνθρωπος μαθημένος σε τέτοιες απαίσιες δουλειές κι* έχει ^καταλάβει; ακόμα κι* όλα έκεΐνα πού περνάνε μέ­ σα από τό μυαλό του κορι­ τσιού. Μέ την πρώτη κίνη,σί της νά τρεξη, απλώνει τά μακρυά σαν πίθηκου χέρια του και την αρπάζει από τή μέση. — Έλα, μωρό μου!, τής λέει στο αυτί μέ απαίσια και σφυριχτή φωνή σάν του φΐΐδιοϋ. Μην είσαι τόσο ζόρικη: καί πεισματάρα. Καί προπαν τός ρήν έχης την ιδέα ότι προ

κειται νά κακοπέρασης μαζί μου! Στο λόγο ρου σέ συμ­ πάθησα άπό την πρώτη στι­ γμή πού σέ είδα! Κι* ένώ ή *Άμπυ μάχεται απεγνωσμένα γιά νά του ξεφύγηι, άλλα χωρίς να τό καταφέρνη γιατί τά χέρια του παλιανθρώπου είναι σιδερένια εκείνος, γελώντας μ* ένα κτη­ νώδες γέλιο την πετάει βά­ ναυσα μέσα στο αυτοκίνητο. Ο ΖΑΝΙΝΟ ΚΓ Η ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣ I

ΛΑ^τά παραπάνω γε­ γονότα όμως γίνονται ύπό τήν..; άγρυπνη, πα ρακολούθησι του κορταιπληικτικώτερου... ντέτεκτιβ όλων τών έποχών, του ΝίΚ/ο Ζανίνο! Ό σωφερ του ταξί ιμέσα στο όποιο βρίσκεται ό άπερίγρσπτσς άστυνομικός, έχει κάνει πραγματικά περίφημα τή δουλειά πού άνέλαβε καί κανείς δεν έχει πάρει μυρου­ διά τό παραμικρό άπό την παρακαλούθησί τους. Βλέπον­ τας μάλιστα τό πρώτο αμά­ ξι^ πού πηγαίνει μπροστά μέ τον κακοποιό καί την Άμπυ νά σταματάη1 πίσω άπό τό άλλο πού βρίΐσκεταιι σταθμευ μένο έκεΐ, πηγαίνει καί κρύ­ βει τό δικό του μέσα σέ μια συστάδα δέντρων πού βρίσκε τακ στο πλάϊ του δρόμου, ώ­ στε νά μην μπορή νά τούς 5:ακρινή κανείς. Ό Ζανίνο φυσικά άπαρεΐ. — Γιατί τόφερες κάτω άπ’ τίς πορτοκαλιές; του λέει μέ γουρλωρένα τά γκαβά του

Ο

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

13

πίΐσω άπό τους μεγάλους ,μιυ Καί^ή μαμά μου ,μου έχει φά ωττιικους φακούς του. Δεν βλέ ει τ* αυτιά νά ιμου λέη δτι πεις πώς εΐναιι μιά σταλιά δεν είναι καθόλου ευπρεπές άκΐόμα τά πορτοκάλια; Τρώ­ νά κάθεσαι νά κρυφοκυττάς γονται αυτά τά πράγματα; τί κάνουν οι άλλοι καί πολύ Θ ά δη ληιτηρ ιαστής! περισσότερο τά ζευγάρια! ^ Ό σωφέρ: τον κυττάζει ά— Μά χαζός είσαι; μουρ­ κο)μια πιο κατάπληκτος άπ* μουρίζει ό σωφέρ μέσα άπό ό,τι τον κύττοξε ό Ζανίνο. τά δόντια του γιατί έχει1 σκά — ^Τό αμάξι πού παρακο­ σει πιά ό άνθρωπος. λουθούμε ^ σταμάτηΐσε ,μστρο— *Όχι, δεν φαντάζομαι! στά!, του κάνει χαζά. Δεν εΐ του λέει ό ΝΚνο σοβαρά - σο πες ότι δεν θέλεις νά μάς βαρά. Μόνο πού βρίσκομαι δούνε; σε δίλημμα καί δεν ξέρω τί — Τό είπα; κάνει ήλίιθ'ια νά κάνω! Άπό τή μιά μεριά κΓ ό Ζανίνο. Έ, βέβαια! Άν τό καθήκον, άπό τήν άλλη οί τό είπα, πάει πιιά! Δεν μπο­ καλοί τρόποι κ-αΓι άπό τήν ρώ νά πάρω τό λόγο ιμου πί­ τρί'τηι ή φιλία! σω! Έγώ εΐιμαι πολύ έντά— Αυτό δέν εΐναι δίλημ­ ξει· σ’ αυτά! 5Αλλά δεν μου μα!, τού κάνει ό ταξιτζής λες: Έδώ θά τή βγάλουμε νευρ ι ασμένος. ΕΤνα ι... τρίλημ τώρα; μα! — Και τί< θές νά κάνουμε; — Δέν τόχα άκουστά πώς μουρμουρίζει ό ταξιτζής και υπάρχει κ.ι<* απ’ αυτό!, φωνά άρχίζει νά κυττάη, ,μέ υποψία ζει ό Ζανί:νο κατάπληκτος. τον Ζανί'νο ιμέ τον φόβο μή­ Άλλά τ5 εν αστό πού βλέ­ πως εχη νά κάνη ,μέ κανέναν πω! Ό μάγκας φεύγει κι* τρελλό. αφήνει τήν *Άμπυ μι* έναν άλ Ύστερα όμως θυμάται λον! *Ώ, Χριστούλη μου! Τώ πώς του έδεί'ξε την ταυτότη­ ρα τά καταλαβαίνω όλα! τά του καί πώς δεν υπάρχει Είναι πιο φανερά κιί* άπό τό καμμιά άμφιβολί'α ότι δεν εί­ φως τού ήλιου! ναι τρελλός άλλά άστυφύλα— Τί είναι τό φανερό; ψελ κας καί ράλι στα άρχϋφύλαλίζει 6 καημένος ό σωφέρ κας! πού έχει άρχίοει νά ίδρώνη. — Παρακολουθείς ή δεν Έγώ οέν καταλαβαίνω τίπο­ παρακολουθείς, του λέει·, έτα! κεΐνο τό ζευγαράκι; — Μά έσύ δέν είσαι άστυ — Τό παρακολουθώ!, πα­ νομικός, φουκαριάρη μου!, ραδέχεται ό Ζανίνο στά Τσα. τού κάνει ό Νίνο Ζανίνο κορ­ Άφου όμως σταματήσανε πιά δωμένος. ’Άν ήταν νά μποκαί πάψανε νά τρέχουνε, δεν ρής κι* έσύ νά κοπεβάσης τις μπορώ ^νά πώ ότι τό παρα­ ιδέες τίς δ ικές μου, δέν θάκολουθώ! 4 Απλώς κάθομορ έ­ σουνα ταξιτζής! Ιδού ή άλή δώ πέρα καί τούς βλέπω! θεία: Εκείνος ό πρώτος δέν

#4 ήταν ό φίλος της "Άμπυ, άλ λα ένας φίλος τοΟ φίλου τής αδερφής του Τζέντο! Ό φ ί­ λος λ οπτόν του φίλου του φί­ λου της, λέει στο φίλο του: «Πας ,μέ^ το αμάξι σου .μιά βόλτα, νά μου φέρης τό κορίίτισιι ατού άγαπάω ιάπό τό γήπεδο;» «κ·. αι δεν πάω τί έ­ χω νά χάσω;», άποκρίνεται στον φίλο του ό φίλος του φί λ ου τής "Αμπυ. Καί παίρνει ό φίλος το αυτοκίνητο καί τρέχει ολοταχώς στο γήπε> δο. .Καί βρίσκει την "Λμπυ καί τής λέει πώς είναι φίλος τού φίλου της ικαί πώς ό φίλος του καί φίλος της τον παρα­ κάλεσή νά την πάρη. καί νά την πάη; στον φίλο της καί φίλο του πού είναι· ένα καί τό αυτό πρόσωπο. Καί μπαί νει αυτή στο αμάξι του φίλου τού φίλου της καί τή φέρνει 'ΐδώ στο φίλο του που πεςίίμε " καί αυτός πού βλέπεις εΐ-

— "Αλτ καί σάς καμάκωσα! ουρλιάζει ό Νίνο.

ΓΚΡΕΚΟ

ναι 6 φίλος έκεινοά τού φίλου του πού πήρε την μυστήρια που λέμε γιά νά την φέρη ιστό φίλο της! Μά είναι ό­ πλο ύστατο ! 5Ακόμα δεν τό κατάλαβες; ^ Στο ιμεταξύ όμως βλέπει με γουιρλωμένους φεγγίτες ότι τό πρόσωπο του ταξιτζή είναι1 ιμουσκεμα στον ίδρωτα καί τά μάτια του έχουν πά­ ρει μιά ανησυχαστική γυαλά δα.... — Τίι έχεις; τον ρωτάει.. Ζεστάθηκες; Ταυτόχρονα όμως τό μά­ τι τού διαβόητου άστυνομικου πέφτει καί στο βάθος (μπροστά, όπου βρίσκεται ή "Αμ'πυ' μαζί μέ τον δεύτερο κακοπο ό καί βλέπει· αυτόν τον τελευταίο νά κρατάη από τή ρέσηι αγκαλιά τήν κοπέλ, λα. — Θρίομβος!, ^ ξεφωνίζει, καί χοροπηδάει από τή χαρά, του τόσο πολύ πού σπάει τό ξεροκέφαλο του πάνω ατό τα. 6'άνι τού ταξί. Μά ό ένθουσιάσιμος του εί­ ναι τόσος πού δεν δίνει καί μεγάλη, σημασία σ3 αυτό τό Iμιικρό γεγονός. — Βλέπεις; φωνάζει πάλι στον ταξιτζή. Τί σούλεγα; Έΐναι ό φίλος της! Ή απι­ στία της πιο φανερή κι* άπό κι*3 εγώ δεν ξέρω τί»! Είσαι ιμάρτυρας άν τους πιάσω έπ3 αυτοφώρω; — Μεγαλομάρτυρας είμαι μ' εσένα πούμπλεξα!, τού λέει ό σωφέρ λαχανιασμένος. — Πολύ φίνα! Κύττα νά δής τί μπ-ρρεΐ νά κάνη ένας

0 ΗΡΩΖ ΤΟΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

15

Νίνο Ζβνίνο! Καί ρέ τά λ&γ\<χ αυτά τρσ βάει από την τσέπη· του σακ ικακιοΟ του μια πιστόλα άπό δω ίσαμε έικείί κάτω. — Κύττα!, του λέει ξανά θριαμβευτικά. ®0 σωφέρ στριμώχνεται σέ ιμιΐά γωνία. — Μή τό στρίιβής κατά δώ δαίΙμονα!, τσιρίζει καταφοβι σμιένος. — Χά! Χά!, κάνει ό Ζα= νίνο σατανικά. Με τρέμεις έσύ που ξέρεις δτι δεν ταχω μαζίί σου! Σκέψου τί> ανατρι­ χίλες θά πιάσουν αυτή τήν άτπστηι γυναίκα που πρόδωσε τον θρυλικό, τον μεγάλο... τον άνυπέρβλητο!... Θά έπέμβω άμέσως! Βάστα φρέ­ νο νά κατέβω! — Μά έχω σταματήσει ε­ δώ καί τόση ώρα!, ψελλίζει 6 ταξιτζής υψώνοντας τα μά­ τια του προς τον ουρανό. — Καί δεν μιλάς, κακομοί ρη; κάνει ό Ζαν'ίνο άγανακτι σιμένος. ιΚι5 άνοίίγε1 τήν πόρτα καί πηδάει έξω, τρομερός στην οψι καί στην άποφασιστικότητα! Χάνει πέντε (μεγάλα βήμα­ τα κάί βγαίνοντας άπό τίς φυλλωσιές των δέντρων, βρί­ σκεται άπό πίΐσω άπό τήν "Άμπυ που απεγνωσμένα προσπαθεί νά ξεφύγη άπό τά βρωμερά χέρια του κακο­ ποιού. — "Αλτ καί σάς καμάκω­ σα!, τσιρίζει άγρια ό φοβε­ ρός Αστυνομικός. Δεν θέλω ν’ Ακούσω λέξι! Πάνω τά

ι0 κακοποιός υπακούει τιρέμον-

τας.

ρια! Σκασμός είπα!— κι* άς μήν έχη βγάλει τσιμουδιά κανείς έν τξ> μεταξύ, η *Άμπυ άπό τήν έκπληξι καί 6 κα κ οποίος άπό τήν τρομάρα του γιατί δεν μπορεί, βέβαια, νά ξέρηι πώς έχει νά κάνη μ* έ­ ναν εντελώς ηλίθιο άστυνομιικό. Πραγματικά λοιπόν ό πα­ λιάνθρωπος αφήνει τήν κοπέλ λα καί ,χλωμιάζει σαν πεθα­ μένος, τή στιγμή πού 6 Ζανίινο μιέ ύφος θριαμβευτικό προχωρεί καταπάνω τους καί παίζει ανάμεσα στα δάχτυλά του τό φοβερό καί τρομερό έκεΐνο πιστόλι του, κινδυνεύον­ τας νά πετάξη στα καλά κα­ θούμενα καμμιά σφαίρα χω­ ρίς νά τό θέλη, άπό τή (μεγά λη άτζαμοσύνη του% — Είπα πάνω τά ,χΙρισ!,

16 μουγγρίζει ό Ζοη/ίνο συνωφρυ ωμένορ. Ό κακοποιός τρέμοντας υ τακούει καί σηκώνει τα χέ­ ρια του ψηλά ένώ ή *Άμτυ ξα ναβρί'σκει τη φωνή τηρ και λέ­ ει καταχαρούμενη, καί συγκινηρένη:: — Ζανίνο! ?Αγατηιμένε μου! — "Αϊ στά τσακίδια!, κά­ νει έξω φρένων ό.... άρχιφύλα κας. Καί ιμ9 εμένα τάβαλες τώρα, καλέ; Λεν σού φτάνουν τόσοι άλλοι; Τό ταοαίξήλωσες τιά! Μή μέ ξσνστήρ άγστηιμένο σου, γιατί θά σου μττου μτουνίσω κομμ ι ά! Νάμαστε ξηγημένοι! Πάνω τά κουλά, γόησσα! Και γυρνώνταρ στον κατά τληκτο συμμορίτη του τον κ'υτάζει ταράδενα του λέει μέ συγκατ αβ ατ ικό ύψος: — Έσύ, κατεργαοά κ ο, τράβα στίτι σου! Στη χαρί ζω! Αυτό τό ταλι ο θηλυκό δ μως θά τό ττάω σηκωτό στον ίΠκρέΙκο, τώρα δά. νά μάθπ άλλη Φορά τώς δεν μτοοεΐ νά του κάνη· άτιστίες! Δεν σέ ταίϊονω μαζί γιοτι σέ λυ­ πάμαι κι9 αν σέ τάρω ό Γκρέ κο του σου λέω, θά σέ σατίστ στο ξύλο! Καί τι φταΐς έσύ γιά νά τίς άρτάξης; Αύ τη ■ μ άτια σου, ρίχνεται ιμέ τό τοώτο στον καθένα του βρ τ σκει! Δέν είδες τοδρα δά τού έτεχείιοησε νά μέ τουμ'τάοη κ·3 εμένα· Πέτυχε τώρα τον Ζανίνο! Το! — ^Νίνο^!, ουολιάζει ή "Α|μ τυ μέ τρόμο. Τρελλάθηκεο; — Σούτ! Σκασμός!, τής

ΓΚΡΕΚΟ λέει αυστηρά ό... άρχιφυλακαο. Δέν άκουσερ, καλέ., τού σούτα νά μη βγάληρ λέξι; θέρ νά σέ γεμίσω κουμτότρυ τες; Ό κακοτο ι ός στο μεταξύ αρχίζει κάτι νά ψυλλιάζεται νιά τή διανοητική κατάστασι εκείνου του τρωτοφανούς άστυνοιμ ιΐκου. —'Μτοοώ... Μτορώ νά.... νά φύγω, λοιπόν; ρωτάει μή τολμώντας νά τιστέψη, καλά ικαλά σέ τόση; ευτυχία καί φο βούμενο·ς μήπως εκείνος ό τύ τος τον κοροϊδεύει. — Νά τσς ατό καλό!, του λέει ιμεναλόικαρδα ό Μνο. Καί τά σέβη. μου στή μητέ­ ρα σου! Ό κακούργος ετοιμάζεται κιόλας νά κάνη, τό τοώτο βή­ μα. Μά, άν έκεΐνορ έχη> καθυ στερήσει νά άρτάιξη την κα­ ταπληκτική εύκαιοία τού του παρουσιάζεται λόγω τής α­ συναγώνιστης βλακείας του Ζοτνίνο, ή ^Αμσπυ δμως έχει μάθει τιά τολύ καλά μέχρι του μτοοεΐ νά φτάση η χαζό μάδσ τού φίλου τους. Γι9 αυ­ τό τό λόγο καταλαβαίνει δτι ο κακοποιός άσφαλώς θά κοοοϊβέψη, τον Νίνο καί υστέρα θά τούς συλλαβή πάλι καί τούς δυο μαζί αυτή τη φορά. 'Πρέτε: νά κάνη; κάτι· καί νοήγορα μάλιστα, αν δέν θέλη, νά τάη Υσμένη; ή τρσσωρινη ελευθερία της. Δέν διστάζει. Χύνεται πάνω ιστόν Ζανίνο την ώοσ τού αυτός χωρίς νά της δίνει σηΐμασίία μιλάει μέ τον άγνωστο καί τού άρττά-

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ζει το πιστόλι άπό μέάα άπ3 τή φούχτα. Βλέπει τον κακοπο ό πού ι μέ κ ατ απληικτ ική γ ρηιγο ρ άδ α κατεβάζει τό χέρι προς την τσέπηι του καί καταλαβαίνει αμέσως τί γυρεύει εκεί... — Πυροβολώ!, ξεφώνιζες άγρια καί τον σημαδεύει από πολύ κοντά κατάστηθα. Τό ύφος της είναι τρομερό καί αποφασισμένο. Στις κό­ ρες των ματιών της καθρεφτί­ ζεται ή άπόφασις νά σκοτώση! Ό παλ ι άνθρωπος τ ρομ οκρστημένος απομακρύνει τό χέρι άπό την τσέπη του καί τό ξανασηκώνει ψηλά. Κρύος ίδρωτας έχει αρχίσει νά τρέχη άπό τό πρόσωπό του. Στο μεταξύ αυτό ό Ζανίνο έχει βουλώσει τ3 αυτιά του ικαί τσιρίζει: — Μην τραβάς έικεΐνο τό σι δεράκι πού έχει άπό κάτω, καλέ! Τρελλάθηκες; Θά μάς ξεκουφάνης! "Άκου δώ: Εί­ μαι άστυνομιΐκός καί αντιπρο­ σωπεύω τό νόμο ! Άστο κά­ τω τό πιστόλι μου καί πρόσε ξε ,μήν κάνης καμμιά ζημιά πουθενά! Πριν θυμώσω! Ή Άμίπυ τού λέει μέ θυμό: — Τρελλάθηκες, Ν'ίνο; Ό άνθρωπος αυτός είναι ένας κακοί το ιός! "Ήθελε νά μέ άπαγάγη καί τώρα τρέχουν γιά νά αιχμαλωτίσουν καί τον ιΠκρέκο! Θά τον σκοτώσουν ίσως άν δεν προλάβουμε ! Ό Νίνο Ζανίνο γίνεται κά­ τασπρος άπό τή φρίκη. — Καλέ καί δέν μου τό

17

λες τόση; ώρα πού καθόμαστε και κουβεντιάζουμε; ξεφώνι­ ζε ι. Πάμε γρήγορα νά προλά βουμε! Άς τον αυτόν! — Τρελλάθηκες; Θά τον πάρουμε μαζί μας στην άστο νομ'ία! Αύτός θά μάς πή πού θά βρούμε τον ΓκρεκοΙ Ό Ζανίνο κυττάζει εξετα­ στικά τον κακοποιό καί μασου λάει τό δάχτυλό του μέ αμη­ χανία σαν νά λογαριάζη την κατάστασι. — Λές νά μάς τό πή; κά

νει^ στα τελευταία. "Εμένα μου φαίνεται σαν πείσματάσηις! — Ζανίνο! Πάρε του τό πιστόλι πού έχει στην τσέπη του. Καί πρόσεχε τον! Εί­ ναι ύπουλος σαν ολα τά φί­ δια τής ράτσας του! ^ Ό ανεκδιήγητος άστυνομι ικός προ χωράει προς τον κα­ κοποιό. Είναι στενοχωρημέ­ νος. Τού άρεσε καλύτερα πιο πριν πού κρατούσε εκείνος τό πιστόλι και έδινε καί τις δια­ ταγές. ^— Καί μέ ποιο δικαίωμα κάνει τον τάχατες μέ τό δικό (μου τό πιστόλι; μουρμουρί­ ζει ανάμεσα ατά δόντ,α του καθώς πηγαίνει προς τον πα λ ι άνθρωπο πού εξακολουθεί νά στέκεται άκίνητος μέ ψη­ λά τά χέρια. Καί ύστερα αύτή έχει στραβομάρα μέ λοφίο καί τά γυαλιά τά φοράω ε­ γώ ! Άκου νά λέη πώς είναι Φ||δι, όλόΙκληρος άντρας, δυο μέτρα! Φτάνει κοντά καί χτυπάει άπ3 έξω τις τσέπες τού κα­ κοποιού.

18 Ή "Αμπυ ατό μεταξύ φροντίζει νά μη βρεθή^άνάμε σά της και στον κακούργο ό Ζανίνο και δεν μπορεί νά ττυ ροβολήση τον αντίπαλό της άν. χρειαστή. 'Ο αστυνομικός παίρνει τό πιστόλι μέσα απ’ την τσέπη του. αντιπάλου τους και ή *Άμπυ αναπνέει μέ άνακούφι σι για πρώτη φορά άπ' τη στιγμή πού άρχισε ή δραμα τίική έκείνη Ιστορία. Ό κακοποιός στο μεταξύ κυττάζει λυσσασμένος τον χαζό άστυνομικό. — Σκουλήκι·!, του λέει. Ηλίθιε! Που νάξερα τί ζωον είσαι! Μου έκανες χαλά­ στρα και θά βρω τον μπελά

ΓΚΡΕΚΟ μου οστό τον ^αρχηγό! — "Α! Γιά άκου νά σου πω!, τσιρίζει ό Ζανίνο καί τά ματάκια του στριφογυρί1ζουν πίσω από τούς μυωπι­ κούς φακούς του. Έγώ είμαι αστυνόμος καί με πληρώνουνε γιά νά κάνω χαλάστρες στούς ανθρώπους σάν κύ έσένα! Έσύ άμα δεν ήθελες νά σου κάνω χαλ άστρα άς γινόσουν κάτι άλλο! 9Ηταν ανάγκη να πας κόντρα στον νόμο;^ Μά χαζός μου φαίνεσαι πώς εί­ σαι! Καλέ,^ άλήθεια δεν τον άπάτησες τον Γκρέκο; — Νά σου δώσω κοομιμιά στά μούτρα νά σου πω έγώ! φωνάζει ή κοπέλλα μέ άγανά

Χύνεται πάνω στόν Ζανίνο καί του άρπάζει τό πιστόλι άπ* τά χέρια.

© ΗΡΩΣ ΤΠΗ ΓΗΠΕΔΩΝ

19

<*>' .~3Ε

*0 Τζέντο μέ μεγάλη ευκολία σπρώχνει τη μπάλλα στα δίχτυα.

κτη|σι. — Καλά! Μια κουβέντα είπαίμε!, λέει 6 Ζανίνο δυσα ρεστημένος. Δεν >μττορώ νά καταλάβω τότε, τΐ_ δαίμονας εΐναιι έκείνο τό^ γράμμα... — Ποιο γράμμα; — Κάποιο! "Άντε. Θά τον ποαμ-ε αυτόν στην άστυνομία νά πάρω σειρά καί για άλλη .... προαγωγή; — Έτσι όπως πάς εσύ θά γίνης γρήγορα "Αρχηγός τής 5Αστυνομίας!, του λέει ή κο πόλλα ειρωνικά. — Γρήγαρα, δηλαδή όχι σέ έβδομαδες!, κάνει ό Ζανίνα καμαρώνοντας. 5 Αλλά πάντως σ’ ένα - δυο χρόνια τό ττεριρένω!

Καί ευτυχώς πού ή "Άμτηυ δεν αφήνει στιγιμή από τά μάτια της τον κακοποιό πού από φύλακας εχει γίνει αίχιμά λωτός της, ;μέ την έστω και συΐμίπτωματιική έπάμβασι του δαιμόνιου άσσου τής "Ασφα­ λείας, Νίνο Ζανίνο... Έτσι τον βάζουν στά τε­ λευταία στο αυτοκίνητο καί τό θαρραλέο κορίτσι του κολ λάει τό πιστόλι στά νεφρά. ^ — Τράβα κοουτ* ευθείαν στο "Αρχηγείο τής "Αστυνομίας!, λέει στον σωφέρ. Κι" εκείνος μ" ένα χαμόγε­ λο γεμάτο· ικανοποίηση ξεκι­ νάει »με μεγάλη ταχύτητα γυ­ ρίζοντας προς τό κέντρο τής πάλεως.

2ϋ ΧΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

ΡΚΡΕΚΟ

τον ιμισητό άνθρωπο. Τήν τε­ λευταία όμως στί'γμή κατα­ ΚΑΚΟΠΟΙΟΣ ,μέ το φέρνει νά συιγκρατηθή. άπαίσ ιο, - άντ ιπαθητ ιΤά νεύρα του χαλαρώνουν. , ικο πρόόωπο ικαίϊ την Νοιώθει πώς δέν μπορεί νά π ιό άσχημη, ακόμα κΓ άπό κάνη τίποτε άλλο γιά τήν ώτό πρόσωπό του ψυχή, κυτρα^ άπό τό νά ύποταχθή στή τάζε, /με^θριαμβευτικό μειδί­ μοΐρα του. αμα γειμάτο σ,αΐδισμό την άΟ'ί δυό συνένοχοι τον βά­ πελπισία τού Γκρέκο πού έζουν στή ιμέση καί προχωρούν χει σκύψει- τό κεφάλι μιέ άπό ικατά την πόιρτα. Ό ένας απ’ γνωσι. αυτούς τήν ανοίγει. Γ ιατΐ πραγματικά τό Ελ­ Κάί τότε οί μπούκες αυτό ληνόπουλα έχει χάσει αυτή μάτων τούς υποδέχονται· και την στιγμή κα·ι τις τελευταί­ ίμια βαρειά καί έπ ίση μ η φωες του ελπίδες ότιι είναι δυ­ νη, λέει» αυστηρα αυτα τα νατόν να γίνηι κάτι πού νά λόγια: τον σώση αυτόν και τήν ”Αμ — Έν όνόματι του Νόμου πιυ άπό τον χαμό... συλλαμβάνεσθε! Μην κ ινηθή τε γιατί θά πυροβολήσωμε ά — Εμπρός!, λέει ό κα­ μέσως! κούργος καί τά ,μάτια του λάμπουν. Καιρός νά πηγαί­ Ό Γικρέκο γουρλώνει τά μά νουμε. Πρέπει νά μάθης τό τ ια καί ναμ ίζει ότ ι όνε ρε,ύεται. σπίτι» πού ιθά ψυένης, τό γήπεδο πού θά παρουσιάζε­ ■■Βλέπει μπροστά του τήν "Αμπυ που τον κυττάζει δασαι! γιά τις προπονήσεις κρυσίμένη, άπό χαρά καί τον σου καί τό πρόγραμμά τους.. Καί νάχης ύπ’ όψιν σου πώς διαβόητο Νίινο Ζ αν ίινο πού εί­ ιμέ όπο.ονδήποτε τρόπο κΓ ναι· κορδωμένος σάν διάνος, άν προσπαθήσης νά έρθης γιατί ή 'Άμπυ άπό τήν εύσε έπαψή με γνωστούς σου γνωιμοσυνηι της γιά τήν έπέμ ή ,μέ τις αρχές, αμέσως θά 'βασί του, ξέχασε όλες τίς τό μάθω γιατί θά βρίσκεσαι βλακείες του καί δήλωσε στήν πάντα υπό παρακολούθησιν... άστιυνορία ότι εκείνος είχε κά Καί τότε... Καταλαβαίνεις νε; αυτήν τήν καταπληκτική βέβαι ότι αυτό θά στοιχίση πραγματικά συλλη,ψι! πρώτα απ’ όλα τή ζωή ενός "Οσο γιά τούς δυό κακούρ προσώπου πολύ αγαπητού γους είναι περιττό νά περι­ σου... γράφουν τά αισθήματα τής Ό Γκρέκο νοιώθει πάλι τή λύσσας καί τής έιςπλήξεως λύσσα νά φουντώνη στήν καρ πού νοιώθουν μπροστά σ' αύ τήν τήν όλότελα αναπάντεχη διά του. Σφίγγει τις γροθιές υποδοχή των άστυνομικών. Έ του καί του έρχεται ή έπιθυμία νά χυθή καί νά πνίξη μέ χουν μείνει κυριολεκτικά σάν νεκροί. Σάν δυό άγάλματα τά ίδια του τά χέρια αυτόν

Ο

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ικέρινα κάποιου μουσείου φρί κης. Καί τότε ό Γκοέκο χύνεται έναντίον του ένός άπό τους δυό τους μ’ ένα φοβερό ξέ­ σπασμα και ένώ άπό τό λα­ ρύγγι του βγαίνει ένας άναρ­ θρος φθόγγος, κάτν σαν κρώζιιμο νυχτοπουλ ιού. Ή πρώτη δουλειά, ή^ πρώ­ τη οκέψις του άσσου των γη­ πέδων της Βραζιλίας,,^ του θουλ ιικοΟ 5Αετού του Σάο Πά οίλο. δεν είναι ούτε νά δ’ερωτηθή πώς έγιναν δλ’ αυτά, ούτε κάν ν3 άγκαλιάση την άγαπημένη του πού τού χαρί ζει αυτήν την άπέραντη, χα­ ρά τούτη, τη στιγμή. 3Αλλά ούτε και έπιτίθεται έναντίον του κακοποιού που τού έκανε τό μεγαλύτερο κα κό που θά μπορούσε κανείς νά τού κάνη γιά νά τον έκδικ:η!θή ή γιά νά τον τιμωρήση.. Χώνει τό χέρι του σάν άστρα'πή μέσα άπό τό σακχά κι του και τραβάει άπό την έσωτερική του τσέπη πού τον είχε δ ή νά τό βάζη, τό μ ίσητό συμβόλαιο πού τον δένει με την "Οριαν καί τον χωρί­ ζει1 άπό την άγαπημένη, του βραζι λιανική, άμάδα την Τόρεντ. Μέσα οέ μιά στιγμή τό κάνει χίλια κομματάκια με τά δάχτυλά του κι5 ένας βα­ θύς αναστεναγμός φουσκώνει ύστερα τό στήθος του. Μιά κραυγή χαράς ξεφεύ­ γει άπό τά χείλια του. — Τώρα είμαι πάλι στήν Τόρεντ! Είμαι στήν Τόρεντ, Τ’ άκαύς, "Αμπυ; Άγσπημέτ

21 νη μου "Αμίπυ, σ3 έσένσ τό χρωστάω! — Στον Νίνο Ζανίνο τά χρωστάς ολα!, τού λέει ή κο πέλλα με δάκρυα χαράς στα ιμάτια. Κι3 6 Γκρέίκο, σάν τρελλός άπό τήν ευτυχία όρμάει τότε πάνω στον κωμικοτραγικό άστυνομικό, τον παίρνει στήν στιβαρή άγκαλιά του και άρ χίζει νά χοραπηιδάη μαζί του μιέ κάτι πελώριους σάλτους, γιά νά ξεσπάση) τήν τόση· άγωνία πού πέρασε όλες αυτές τις ώρες, έπειδή ή μεγάλη χαρά όταν έρχεται καμμιά φορά άπότομά μπορεί νά ,σκοτώσηι τόσο ^αβάσταχτα πού πιέζει τά στήθια. Ωστόσο, ό άστυναμ ικός μας δεν εΤναι· καθόλου δμως ευχαριστημένος άπ3 αυτόν τόν τρελλο - χορό. Α- Σιγά!, τσιρίζει. Μπά πού νά... Τά γυαλιά μου, κα λέ! Θά ιμού τά κομμάτιάσης! *Ωχ! Τά παιδάκια μου! Σφίγγει σάν τανάλια πανάθε μά τον! Καλέ! "'Ωχί.,.^Δέν είναι νά κάνη» κανείς, καλό σή μέρα!... Ο ΓΚΡΕΚΟ ΑΠΟΘΕΩΝΕΤΑΙ

ΤΟ γήπεδο τής Μπά­ κα, δεν χωράει αυτή τή στιγμή ούτ’ ένα σκυλά κι καί ρχι ολόκληρος άνθρω­ πος. ΕΤναι πρωτοφανής ή κοσμο συρροή καί Ισως ούτε μιά φο ρά προηγουμένως δεν έχει ξα νσγίνει νά μ άζευτη τόσος ττο

11

ΓΚΡΕΚΟ

λύς λαός για νά παρακολού­ θηση) έναν αγώνα ποδοσφαί­ ρου. 'ΚΓ άλλοτε έχει γεμίζει τό γήπεδο. Μα άν λογαριάζεται γεμάτο όταν έχη* εκατό χιλιά δες ανθρώπους, σήμερα έχουν σφιχτή τόσο πολύ μεταξύ τους οί θεατές πού παραληιρουν από ένβαυσιασμό, πού θαιχηι πάρει ασφαλώς πάνω ά πό έκατόν σαράντα χιλιάδες... >Καί τό παιχνίδι πού πρό­ κειται νά γίνη, δεν είναι κα­ θόλου τό μεγαλύτερο· πού έ­ χει γίνει ποτέ «μέσα οπό Σάο ΤΊάολο. 5Αντίθετα. Πιθανότα­ το αποτέλεσμα χιά σήμερα εΐναι βέβαια ή νίκη τής Τόρεντ, πού εΐναι ή τοπική ο­ μάδα, και ή άντίΤτοίλή της ομάδα τής Βολιβίας, ή Σάντα ^Κρουθ, δεν έμφανΐζεται καθόλου Ισχυρότερη, άπ’ όλες

Τον βάζουν στα τελευταία οπό

αάτοκίνΐ|τ©9

τις άλλες όμάδες πού έχουν ώς σήμερα έτπσκεφθή τήΒρα ζιλία. Τή^ στιγμή μάλιστα αυτή ή Σάντα Κρούθ βρίσκεται τελευταία στήν κατάταξι του κυπέλλου των πρωταθλητριών καί σέ άλλη περίΤιπωσι ούτε οί μ ίσοι άπτ* δλους αυτούς δεν θά βρίσκονταν στο γήπε δα γιά νά παρακολουθήσουν τήν άνιση; άναμέτρησι, όπως φαντάζονται πώς θάναι, άνάμεσα στήν Τόιρεντ καί τήν άν τίπαλό της. Μά ό λόγος πού έχουν μοοζειυτή με τόση, λύσσα γιά νά δουν αυτό τό ματς, εύκολα εξηγείται άν άκούση; κανείς πώς σ’ όλων τά χείλια περ­ νάει ένα όνομα: «ΓΚΡΕΚΟ !» Αυτή ή λέξις περνάει από στόμα σέ στόμα σ* όλο τό κοσμσπίλη μιμυρ ισμένο γήπεδο πού σπαρταράει κάτω άπό τον όγκο των φιλάθλων. Γιατί όλος ό κόσμος στο Σάο Πάολο έχει μάθει γιά τή δραματική Ιστορία πού πέ ρασε τό ξακουσμένο Ελλη­ νόπουλο στήν τελευταία πε­ ριοδεία τής Τόιρεντ καί κατά τή συνάντησίι της μέ τήν *Όριαν τής Ουρουγουάης. "Όλοι έχουν διαβάσει στίς εφημερίδες γιά την υπέροχη θυσία του καί γιά τον τελικό θρίαμβο τής δικαιοσύνης μέ τήν παραδειγματική τιμωρία τών ένοχων... Μά δεν τούς έφθασε ή Ικα­ νό ποίησι μέ τήν άνάγνωσι τών εφημερίδων. Θέλουν νά τόν δουν! Νά

23

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ τον χαρουν μέ τά ϊδ ισ τους τά μάτια. Να τούς μοϋγέψη 'μιέ την άφθαστη τέχνη του... Προπάντων θέλουν νά τον χε ι ροκροτήσουν δσο καμ μ ιά ιαίλλη φορά, γιατί ή άγάπη πού του είχαν ως τώρα έχει γίνει λατρεία. Θέλουν νά χειροκροτηθούν τή δΐ'ττλή νίκη, του, Τή νίΐκη πού χάρισε στην Τόρεντ έπΐ τής θρυλικής και ισχυρότα­ της "Όριαν και τή νίικη του έ ττΐ των δυνάμεων του σκότους. Πραγματικά μετά την εξο δο τής Σάντα Κρούθ, που •βγαίνει πρώτηι γιοοτί είναι ή φιλοξενούμενη, έρχεται ή σει ρά τής Τόρεντ. Εκείνο πού γίνεται μόλις εμφανίζονται στο γήπεδο οΐ έντεκα λεβέντες ;μέ τις ολο­ κόκκινες φανέλλες και τον κεν τημένο κεραυνό στο στήθος, είναι κάτι πού δεν ξανάγινε ακόμα στον τόπο αυτόν που τά πλήθη, κυριολεκτικά παρα ληρουν γιά τό ποδόσφαιρο. Οί ιαχές, φθάνουν ως τά με σούρανα. Λες καί θέλουν νά ξαπλωθούν πάνω· από δλη την άπέραντη Βραζιλία. Λες και θέλουν νά φτάσουν ως την τελευταία άκρη; αυτής τής χώρας, γιά νά φωνάξουν αυτό τό όνομα: — Γ κρόκο! Γιατι πραγματικά σήμερα δεν φωνάζουν μέ ρυθμικές κραυγές όπως πάντα τό όνο αα τής Τόρεντ, αλλά δλοι μα ζί κραυγάζουν τό όνομα τού 3Αετού του Σάο Πάολο, γιά νά τού αποδώσουν φόρο τιμής.

ιΟ Γ-κρόκο χύνεται ένοοντίον τού ένος άπό τούς δυο τους. ΤΟΡΕΜΤ-ΣΑΝΤΑ ΚΡΟΥΘ

Α ΟΙ έκ|δη|λώσεις δσο κι5 άν είναι πρώτο φα­ ί νεΐς, καί φέρνουν δά­ κρυα στά μάτια του ηρωικού Έλληινόπουλου, πού βλέπει άτΚ όλες τις πλευρές γύρω του νάναι τρικυμισμένη πά­ νω στον ρυθμό τού όνρματός του μια απέραντη ανθρώπινη θάλασσα, κάποτε ωστόσο τε λειώνουν. •Και καθώς τελειώνουν έκεΐ νες, αρχίζει· τό μεγάλο ματς πού γίνεται γιά τό τουρνουά των πρωταιθληιτριών των χω­ ρών τής Νοτίου 5Αμερικής. Ή Τόρεντ γιά τή Βραζι­ λία, αντιμετωπίζει την Σάντα Κρούθ γιά τή Βολιδία. Την πρώτη -μπαλλιά άπό τό πόδι του σέντερ φάρ^ τής Τόρεντ, Τζέντο, την παίρνει

Μ

24

ΓΚΡΈΚΟ

Πανικός δη|μ ιουιργεΐται στα ό Πκρέκο κι* άμιείσως μια νέα κσρρέ τής Σάντα Κρούθ άπό θύελλα ενθουσιασμού ξεσπά­ τήν πρώτη κιόλας φάσι τού ει ανάμεσα οπή λαοθάλασσα άγώνος. Μέ καταπληκτική ά καθώς ό Αετός του Σάο Πάο νεσι τά παιδιά τής^ Τόρεντ λο σεντράρει θαυμάσια για παίζουν μέ μικρές πάσσες^ ά τον έξω αριστερά Πκαμέζ. νάμεσα στή στενά ^κλεισμένη Ό Πκαμέζ κατεβαίνει ταχύ αμυντική γραμμή των άντιπά τατος και ξεπερνάει τον αντί παλό του μπάκ με κοπαπλη, λων. κτιικιή ευκολία. Φτάνει στη Ό Όζον προσποιείται ότι γροημμή του άουτ και κάνει θά σοιύτάρη καί τήν τελευ­ κοφτή πάσσαι πάλι στον Γκρέ ταία στιγμή πού δυο μπάκ κο, πού έχει τρέξεί κοντά του μαζί άπό τήν Σάντα Κρούθ πέφτουν μπροστά του για να άπά τά πλάγια. Τό Ελληνόπουλο πετάει · σταματήσουν τό σούτ, γυρί­ κυριολεκτικά. Ή καρδιά του ζει ξαφνικά τό σώμα του και χτυπάει (μέσα στο στήθος του πετάει στον Γκρέκα πού ρί­ δυνατότερα άπό κάθε άλλη χνεται μέ μανία προς τή φορά. μιπάλλα. Μοιάζε ι σαν πραγμ ατ ικός Κανένα άίσθηιμα άλαζονείας δεν έχει τρυπώσει στήν αετός αυτή τή στιγμή ό ξαν καρδιά του άπό τή μεγάλη θός ποδοσφαιριστής, όπως ρί δόξα πού γνώρισε σήμερα χνεται μέ ασυγκράτητη, ορμή και πού ίσως ποτέ _ άλλοτε προς τό μέρος τής μπάλλας. ποδοσφαιριστής δεν έτυχε νά "Ολοι καταλαβαίνουν πώς δεν μπορούν νά τον προλά­ γνωρ-ίση. βουν πριν σουτάρηι καί πεοιο Είναι μόνο συνκινημένος ρίιζονται στο νά παρακολου­ γ ά τήν αγάπη πού του δεί­ θούν τή φάσι — μέ ιδιαίτερη χνουν οι μυριάδες αυτών των αγωνία οι ποδοσφαιριστές ,ανθρώπων. Τό /μόνο πού νοιώ τής Σ άντ α Κ ρούθ. θει εΐναι ευγνωμοσύνη για δ Μόνος του αντίπαλος έχει λους αυτούς. Για τήν καλώάπαμείνε, ό τερματοφύλακας σύνηι τους. Καί θέλει μέ τό των αντιπάλων. "Έχει πάρει παιχνίδι του το σηιυερ^ό νά καλή θέσΐ' κι5 εξ άλλου ή άπό τούς ευχαρίστηση, οσο μπο­ στάσις είναι αρκετά σημαντι ρεί περισσότερο γ ά νά Φανή κή ώστε μέ μια μικρή άστοαντάξιος τής αγάπη; τους Κάνει μια έξυπνη τρίπλα χίά το-ύ Γκρέκα, υπάρχει ή π ιθανότης τό σούτ νά άποκαι ανάμεσα άπό τά πόδ.α του αντιπάλου μπάκ κό'βει κρουσθή. τή ,μπάλλα μπροστά στον Κανείς ώστόίσο δεν προλα βαίνει νά διερωτηθή περισσό Τζέντο. Έΐκιεινος τή σπρώχνει στον Όζον πού ρίχνεται ιμέ­ τερο. Ό 5Αετός τού Σάο Πάσλο σα στη μ<κρή περιοχή των άντιπάλίαν, Ιχει φτφςτ&ι τρ«ν» στη μττ<$*

Ο ΗΡύΧ 7ΏΝ ΓΗΠΕΔΩΝ λα. Τό φοβερό ττόδι του ση­ κώνεται και πέφτει σαν πέλεκιυς. Μά δέν χτυπάει τη μπάλλα. ' Απλώς περνάει άπό πά νω τη;ς κάΐ ό ίδιος* ό Γκρέκο περνάει κι έκείνος μαζί της και φεύγει πρός τά δεξιά. Ό τερματοφύλακας; τής Σάντα Κρούθ έχει νομίσει πώς τό σούτ δόιθηικε. Μη βλέ­ ποντας την κατεύθυνσι τής μπάλλας απ’ την πρώτη( στκ Υμή, γελιέται και κάνει άπελ πισμένηι έκτίναξι ατά τυφλά. Την ώρα πού σωριάζεται κάτω ό Τζέντο πού έρχόταν πίΐσω 'άπό τον Γκιρέκο έχει φτάσει πάνω στη μπάλλα και τη σπρώχνει μαλακά καί άνε νάχλητα προς τά δίχτυα. Κα νένας δεν υπάρχει για νά ά^· ποκρουση.. "Ολοι παρακολου θούν με γουρλιωμένα (μάτια τη μοιραία πορεία της. Περισσότερο απ’ όλους ό τερμ ατο φύλακ ας τή ς Σ άντ α Κρούθ πού σωριασμένος στη δεξιά γωύία τού τέρματός του την παρακολουθεί άνίκα νος νά άντ.δράση, νά κυλάη σιγά - σιγά στην αριστερή καί νά θώπεύη τά δίχτυα του. Ήταν μιά καταπληκτική έπινόησις του άφθαστου Γκρέ ικο. * Ηταν ένα από εκείνα τά ασύλληπτα στιγμαία τεχνά­ σματα πού ξεχωρίζουν τούς άριστούς εκείνους ποδοσφαι­ ριστές πού ξεπετάγονται κάθε τόσο στο παγκόσμιο στε­ ρέωμα καί μαγεύουν τά πλή θη όπου κι’ άν βρεθούν καί πού τ’ όνομά τους τό παίρνει

1$ ό θρύλος στά φτερά του καί τό· ταξίδευε ΐι πάνω από όλόκλήρο τον πλανήτη. Γίά μιά στιγμή όλοι μέ­ νουν άναυδοι. Ακόμα καί οι θεατές απομένουν μιέ γουρλω μένα τά μάτια καί τό στόμα άνο-ιγμένο διάπλατα καί για μιά στιγμή γίνεται μιά μι­ κρή παράξενη σιωπτή. σάν έκείνη πού προηγείται πριν άπό τό ξέσπασμα ενός και­ νούργιου κεραυνού μέσα στή θύελλα. "Υστερα τό γήπεδο ανα­ στατώνεται. Εΐναΐί κάτι παραπάνω από πανζουρλισμός αυτό που ε­ πακολουθεί μπροστά στο υ­ πέροχο αυτό θέαμα πού πα­ ρακολούθησαν κοντά ^τριακό­ σιες χιλιάδες μαγεμένα μά­ τια. ■Κσιμμιά λέξις δέν μπορεί νά χαρακτηρίση] τον έξαλλο ένθουΟ ασμό αυτού τού πλή­ θους, γιατί κανείς; ποτέ δέν παρευρέθηι σέ έναν παρόμοιο ομαδικό υστερισμό για νά φτιάξη μιά ειδική λέξι πού νά έννοή αυτόν. "Ολοι οι παΐκιτες τρέχουν καί άγκαλιάζουν τον Γκρέκο. Ό τερματοφύλακας τής Σάντα Κρούθ πρώτος απ’ ό­ λους σηκώνεται καί πηγαίνον τας κοντά του του σφίίγγει τό χέρι μέ ανυπόκριτο θαύμα σμό. Σ’ αυτή τήν ευγενική αλλά αυθόρμητη1 χειρονομία νέα τρικυμία άπό χειροκροτήμα­ τα ξεσηκώνονται στίς μυρμη γκιασμένες εξέδρες. Οί συμπαίκτες του θρυλι-

26 «κιοΟ 'Ελληινόιποιυλοίυ τόν πη­ γαίνουν όλοι μαζί £να μπου­ λούκι ώς την έξέδρα. Δεν αισθάνονται πιά -μόνο αγάπη; καί θαυμασμό γι' αύ τον. Νοιώθουν κάτι πολύ περΐίσσόΐτεροι. Είναι περήφανοι μόνο πού βρίσκονται πλάι του και καμαρώνουν γι’ αυ­ τό. Οι πιο πολλοί στις συνα­ ναστροφές τους έχουν πάψει νά λένε πώς ποδίζουν στην Τό ρεντ. Λένε πώς παίζουν στην ο­ μάδα του Γ κ ρ έ κ ο ! Τό παιχνίδι ώστάσο ξαναρ χίζει. "Υστερα από την ευγενική χειρονομία του τερμ ατοφύλα κα τής πρωταθλήτριας τής Βολιβίας, Σάντα Κ,ρούθ, τά πλήθη των θεατών έχουν άρ­ χισε ι νά κυττάζουν με περισ σότερη συμπάθεια τους φίλο ■ξενούιμενους παίκτες. Τά ουρλιαχτά των φανατικών έ­

Σχίζει τό μισητό συμβόλαιο.

ΓΚΡΕΚΟ

Μ" ένα τρομακτικό άουτ αϊτό την γωνία τής περιοχής, ό Γκρέκο βγάζει γκολ.

χουν κάπως κοπάσει καί ό ά γώνας συνεχίζεται μέσα σε μιά οπωσδήποτε πιο πολιτι­ σμένη ατμόσφαιρα. Ή Σάντα Κρούθ κάνει σέν τρα. Ό σέντερ φορ δίνει στον μέσα δεξιά κι5 εκείνος πετάει κατ’ ευθείαν πίσω στά τυ­ φλά. Μιά ωραία ανοιχτή σέντρα ξεκινάει άπό τό πόδι του δε­ ξιού χάφ τών Βολιβίίανών και καταλήγει στο εξω αριστερά. Μά εκεΐ δεν βρίσκεται σή­ μερα ό θρυλικός επίσης Σισύ ό αχώριστος φίλος καί^συμπαίκτης τού Γκρέκο, πού παί ζει στη θέ’σι του δεξιού ιμπάκ τής Τόρεντ. Ό αναπληρωματικός του Λαυΐζι τρέχει νά άνακόψη τον έπιτιθέμενο κυνηγό, αλλά έ-

Ο ΒΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ κείνος έχει κάνει κιόλας μια σέντρα προς τό τέρμα. Ό Αορέντζο βγαίνει γρή­ γορα κοόί, πηδώντας ανάμεσα άττό τέσσερις - πέντε παίκτες καί των δυο ομάδων, μττλακα ρει τή μιπάλλα. Βγαίνει ώς τή γων*ίά τής μεγάλης περιοχής μέ γκελάκια -κιάί άπό κεΐ την πτετάει μέ τό χέρι καί μέ καταπλη­ κτική δύναμι στον Όζον, ττού βρίσκεται αμαρκάριστος πέ­ ρα από τή γραμμή τής σέν­ τρας. Ό Πκιρέκο παίζει μέ κέφι. Τρέχει 'παράλληλα μέ τον Όζον για να τον βοηθήση* μό -λις τον κλείσουν οι αντίπα­ λοι. Τό βλέμμα του 3Αετού του Σάο· Πάολο' είναι καθαρό και καμμ.ιά σκιά (ανησυχίας δέν υπάρχει μέσα στίς κόρες

Μπήκε μέ τή μπάλλα στα δί= χτυα, ξεγελώντας καί τον τ«ρ-

ματοφύλακα.

η

σφίγγει τό χέρι τού Γκρέκα μέ θαυμασμό.

των ματιών του. Αυτό, βέβαια, εΐναιι σημά­ δι στ ι ό λόγος για τον όποιον απουσιάζει σήμερα ό Ινδιά­ νος "Ιντσου Νά Τιάρα Ααμά τα — όπως είναι ολόκληρο τό όνομα του Σ ιού καί πού σημαίνει μεταφραζόμενο ό Γενναίος 5Αετός μέ την Τρυ­ φερή Καρδιά — τού είναι γνωστός. Καί πραγματικά. Ό Σιού έχει άναγκαστή νά πάη^ στους βραχώδεις λό­ φους. πού κατοικεί ακόμα ή φυλή του στο μεγάλο χωριό των Σιου„ γιατί έχει λάβει μήνυμα πώς ή μητέρα του βρίσκεται στα τελευταία της καί θέλει νά τής κλείση τά μάτια ό αγαπημένος της γυιός. Στο ιμεταξύ όμως τό παι-

28 'χνίΐδι συνεχίζεται ρέ την ίδια όρμή καί από τις δυο όμάδες πού βρίσκονται μέσα στο γή πεδο. Ή Σ άντα /Κρούθ φαίνεται σαν αποφασισμένη νά γνωρί σηι σήμερα την ήττα και γι* αυτό οι παίκτες της άγων ί­ ζανα αι τεχνικά και καθόλου σκληρά. Έξ άλλου καί τό παιχνίδι της, Τόρεντ κάθε άλλο είναι παρά ισικληρό. Περίτεχνοι συνδυασμοί πού μαγεύουν τά πλήθη ξεκινούν κι" άπό τις δυο παρατάξες, άλλα την έδαψ ιικιη υπεροχή καί τούς περισσότερους άπό τούς συνδυασμούς αυτούς, τά έχει ή Τόρεντ. Ό Γκρέκο είναι σήμερα πραγιμ ατ ι.κά άνυπέρβλητος. 4Αλωνίζει κυριολεκτικά τό γήπεδο καί οι ακριβέστατες πάσσες του καί τά αριστο­ τεχνικά του σούτ, προκαλουν κάθε τόσο φρενίτιδα ένθουσια σμου στις κερκίδες. 'Κοντά του ό Τζέντο είναι κι5 αυτός υπέροχος. Ό παίκτης αυτός πού πρίν άπό την έμφάνισι του· Γκρέκο μεσουρανούσε ως ό καλύτε­ ρος παίίκ'της τής Βραζιλίας, στέκει περίφημα κοντά στον άγαπήμένο του φίλο πού του χρωστάει τόάα πολλά... Είναι ό μόνος πού καταλα βαίνει τις Εκπληκτικές στιγμι αΐες επινοήσεις του Αετού τού Σάο ΤΊάαλο καί έτσι μπορεί νά τον βοηίθάη. όσο κοο νένας άλλος στο παιχνίδι του. Μά, έκτος άπ5 αυτούς τούς

ΓΚΡΕΚΟ δυό, καί κανένας άλλος άπό τά παιδιά τής Τόρεντ δεν υ­ στερεί σήμερα. "0 λ ο ι έχουν άποφ ασ ίσ ε ι νά δώσουν καί την ψυχή τουζ άκοσμα σήμερα, σχι για τη Υι κη πού την έχουν σίγουρη,, μπορεί νά π ή κανείς, άλλα προς τιμήν τού Γκρέκο, γιά νά βοηθήσουν αυτόν νά πετυ χη τον μεγαλύτερο προσωπι­ κό του θρίαμβο εις πείσμα περισσότερο των κακούργων εκείνων πού φιλοδόξησαν νά τον αποκτήσουν μέ σατανικά μέσα καί πού τώρα έ'χουν πληρώσει τή φοβερή άτιμία τους μέ τή φυλακή. "Ασφαλώς θά μαθαίνουν τά άποτελέσματα όπου κι* δον βοίσκωνται καί άσφαλώς αύτά θά τούς κάνουν περισσό­ τερο κακό· άπό τά κάγκελα καί τούς τέσσερις τοίχους ίπού τούς περιτριγυρίζουν. Τό σκορ άνεβαίνει σιγά σγά γιά λογαριασμό τής Τόρεντ. Μετά τό πρώτο γκολ πού δημιούργησε ό Γκρέκο καί έπεσφράγισε ό Τζέντο, τό θρυ λικό Ελληνόπουλο πετυχαίνει δυο ακόμα τέρματα, τό πρώ­ το μέ ένα κεραυνοβόλο πλά­ γιο σούτ άπό τή γωνία τής μικρής περιοχής καί τό δεύ­ τερο αφού πέρασε διαδοχικά τρεις άντιπάλους του καί μπή κε μαζί μέ τή μπάλλα στα δίχτυα, ξεγελώντας άκσίμα κι* αύτόν τον τερματοφύλακα τής Σάντα ι Κρούθ. Στο ημιχρόνιο^ τά πλήθη παραληρούν άπό ένθουσιασμό. Μια πελώρια βοή έχει

0 Η^ήί ΐ&Ν ΡΗΗ^ΑήΝ ξδσηΐκωθή μέσα στό γήπεδο. "Ολες αί μυριάδες τών φι­ λάθλων -μιλούν μέ τον Τδιο έν θουσ ιάσιμο για τό θρυλικό Έλλη;νόπιούλα, τον Γκρ-εικο. Σέ μ.ά άκρη, τού γηπέδου ,άνάμεΐσα στό ανώνυμο πλή­ θος, ή 'Άμπιυ πλέει σέ ττελά^γη ευτυχίας καθισμένη κον­ τά στον -αχώριστο ττιά σύντρο ψο τής παρέας, τον... δαιμό νι-ο ντέτεκτιβ Μίνα Ζανίνο. ιΠραγιματ ικά τόν άγαττούν τον καταπληκτικό... σέ ανοη­ σία αυτόν άσσο τής αστυνο­ μίας τού Σάο Πάολο 6 Κώ­ στας ιΓεωργίου και οΐ φίλοι του. Μττορεΐ να είναι ηλίθιος, δ -μοος δέν χωράει αμφιβολία ό­ τι πολλές φορές τους έχει φα νή τρομερά χρήσιμος έστω καί μέ την κουταμάρα του. Κι5 άν τώρα δρίΐσκωνται πάλι δλοι -μαζί και δέν διατρέχουν -κανένα άμεσο κί'νδυνο, αυτό τό χρωστάνε στον Ζανίνο. Μπορεί νά ιμήν εΐναι ικανός άστυνομ.ικός. Είναι όμως το-χερός... Είναι σπουδαίο αυ­ τό, γιατί πάντοτε όπου έχει άνοχατευθή ή τύχηι του έπαι­ ξε τόν -μεγαλύτερο ρόλο. Αλλά τό τέταρτο τής δια κΟπής περνάει χωρίς νά τό καταλάβουν καλά - καλά οί φίλαθλοι, πού συζητούν μέ ενθουσιασμό μεταξύ τους γιά τό σημερινό παιχνίδι. Καί ό αγώνας ξαναρχίζει. Άχόίρταγα τά μάτια των μυ­ ριάδων Βραζιλιάνων τόν πα­ ρακολουθούν. Κανείς δέν άνη συχεΐ πιά γιά τό άποτέλεσμα.

19 /Ολοι όμως βλέπουν μέ άπέραντο θαυμασμό μιά άληθινή ποδοσφαιρική πανδαι­ σία. Βλέπουν τήν αγαπημέ-* νη τους ομάδα νά κάνη μιά καταπληκτική έπίδειίξ, τέχνης κινούμενηι ολόκληρη; γύρω από έναν άξονα: "Ενα ξανθό αγό­ ρι μέ άέρινο ^παίξιμο, πού πρωταγωνιστεί σέ όλες τις πιο κρίσιμες φάσεις τοΰ παιχνιιδ ού, σέ όποια μεριά τού γηπέδου κι5 άν γίνονται. ^Στό δεύτερο ημίχρονο ή Τόρεντ πετυχαίνει ακόμα τέά σέρα γκόλ. Δύο βγάζει πάλι ό «τρομερός» Γκρέκο, ένα ό Τζέντο υστέρα από μιά υπέ­ ροχη. άτομίκή προσπάθεια κι* ένα ό Όζον αϊτό άριστσυργη μ-ατική πάσσα τοΰ Γκρέίκο. Τό ματς τελειώνει μέ έναν νέο τεράστιο θρίαμβο 7—0 καί οί παίκτες τής Σάντα Κρ-ούθ αποχωρούν από τό γή πεδο μέ σκυμμένα τά κεφά­ λια τους πού τά βαραίνει τό καταθλιπτικό εις -βάρος τους σκορ. Γιά μιά ακόμα φορά ό ξαν θός Αετός τού Σάο Πάολο γύρω - γύρω στό γήπεδο πά νω στους ώμους των συντρό­ φων του, ενώ άίπο τΙς κερκί δες κανείς δέν κινείται προς τις πόρτες γιά νά φυγή. "Ολοι θέλουν νά χειροκρο­ τήσουν γιά μιά ακόμη φορά τόν ηρώα. Νά τόν αποθεώσουν. Μά ενώ ό θρίαμβος καί ή χαρά τής νίκης έχουν κάνει ευτυχισμένους πραγματικά δ λους τούς φίλους μας, ένας

»βίίΖ·ϊί£χ**&3

άλλος ήττό τήν παρέα που λείπει μακρυά,, βρίσκεται τήν ίδια στκγμίή σέ φοβερό

κίνδιυνο. ιΚαΐ όπως όλοι θά τό κατά λαβαν, 6 κάποιος αυτός είναι ό * I νήσου Νά Τιάρα Λαμάτά ό αχώριστος κ ^ άγαίττημένος φίλος του ,Γικρέικο. Ό Σιού, λοιπόν, είναι δε­ μένος πάνω, σ’ έναν ξύλινο πάσσαλο σ ένα εοημο ίμερος έκεΐ πού κυλάει τα γαλάζια νερά του ένας άπό τούς άπει ρους παραπόταμους του Ρ'ίο Γκράντε. Μπροστά του.. μέ ,μιά έκφρασι τρομερού σαδισμοϋ στο πρόσωπό του, χοροπηδά έιΐ ένας άπαίάσς ϊνδ ιάνος, κρατώντας στο .χέρι του ένα πελώριο μαχαίρι. Ό Ινδιάνος αυτός δεν είναι β?Μί·%*··

Για μια φορά άκομα, ό Γκρέκα, μιεταφέρεται γύρω στο γήπεδο, άπο του<£ σι/μπαΐκτες ταυ. Τά

πλήθη παραληρούν.

Μπροστά στον δεμένο Σιού, χο­ ροπηδάει ένας απαίσιος Ινδιά­ νος. ι0 Μαύρος Άπάχης.

άλλος, από Τον Μαύρο Άπάχη, τον σατανικό και μοχθη­ ρό εχθρό τού Σιού. — "Έπεσες επί τέλους στά χέρια μου, παιδί τού Θανάσι­ μου αντιπάλου μου!, ωρύε­ ται. μέ λύσσα. Τούτη τη φορά ή παγίδα τού Μαύρου Άπα­ χη ήταν τόσο καλά στημένη, πού κανείς δεν μπόρεσε νά τήν ιμυριστή! ΤΗρθες νά πα­ ρασταθής στίς τελευταίες στιγμές τής άρρωστης μητέ­ ρας σου, έ; ιΚιΐ5 ένα σαρδόνιο καί άγριο γέλιο ξεφεύγει- άπό τά χεί­ λια του σ5 αυτά τά λόγια. — Αλλά ή γυναίκα πού σ’ έφερε στον κόσμο, συνεχί­ ζει με τήν ίδια λύσσα, είναι άρκετά κοολά γιά νά μοιρολο γηση, πάνω άπό τό πτώμα σου! Θά πεθάνης, Γενναίε

.Αετέ μ! ΐήν^ Τρυφερή Κάρ­ γο .μου καί Εγινες άφοιρμή νά ο ιά! Θά πεθάνης πρώτα έσύ ιμέ κυνηγάνε σαν άγριο τσα­ Και ύστερα ό γέρο - πατέρας κάλι στά βουνά... Θά ήμουν σου, ό Μεγάλος βούβαλος ιμέ τώρα από χρόνια άρχηγός τά Τρία Κέρατα! Και αρχη­ τών Σ ιού, άν δεν είχες άναικα γός τότε τής φυλής των Σ ιού τευτή... Τώρα θά ξεπληρώθά γίνηι ό δυν-ατώτερος κι' ό σης τά βάσανά ,μου, πεθαίνοντας μ'έ τον άογό θάνατο ί π ίο πανούργος! Αυτός πού τό άξίΐζει-! Ό Μαύρος Άπαχης! Κι’ ό απαίσιος δολοφόνος Άλλα 6 θάνατός σου δεν θάσ αυτά τά φοβερά λόγια, ναι γρήγορος, (Γενναίε Αετέ! σηΐκώνειι τό πελώριο· μαχαίρι Πέρασα πολλά ώς σήμερα του πού αστράψτει άγρια και όλ αυτά τά χρωστώ σ5 στο φώς του ήλιου, πάνω άπό τό κεφάλι του αιχμαλώτου εσένα, πού μ5 εμπόδισες κά­ ποτε νά «Αποτελειώσω τό έρ­ του... ΤΕΛΟΣ 5

Γ. ΜΑΡΜΑΡΙΔΗΣ ’ΑΉΌΐυεια-τιικότίίς:

Γεν.

Έκ@οτικαι Επιχειρήσεις Ο. Ε.

Άν περιμένετε μέ αγωνία κάθε Πέμπτη ινά αγοράσετε τον ΓΚΡΕΚΟ, μην ξεχνάτε πώς κάθε Τρίτη κυκλοφορεί δ

ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ το άριστουογηματικό περιοδικό

πού έχει ενθουσιάσει

στά έφτά χρόνια τής κυκλοφορίας του, δλο τόν παιδοκοσμο τής Ελλάδος!

Κάθε εβδομάδα θά βρήτε σ’ αύτό

και ιμιά καινούργια περιπέτεια του θρυλικού Παιδιού -— Φάντασμα, και τών φίλων του, πού άγωνίζονται νά έλευθερώσοι/ν την πατρίδα τους από τούς Γερμανούς, γεμά­ τη δράσι, άγων ία και κωμικά επεισόδια.

ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΠΆ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ» ΣΩΤΗΡΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ 'Ο Σωτήρης Άγγελόπουλος τού Παναθηναϊκού, είναι ασφαλώς σήμερα ή μεγαλύτερα ελπίδα τού Ελληνικού ποδοσφαίρου για τη θέσι τού οπισθοφύλακας πού κατέχει και τώρα στην Εθνική. Και τούτο γιατί δλοι οί άλλοι οπισθοφύλακες τού Ελληνικού συγκροτή­ ματος, πού κατέχουν τις άλλες δύο επίζηλες θέσεις, είναι πολύ με­ γαλύτερης ηλικίας από τον Σωτήρη, πού ώς πέρυσι ακόμα έπαιζε στην * Εθνική ομάδα των Νέων. "Ετσι, όταν ό Λτνοξυλάκης θά ψύγη από τη -μέση, δεν θά υπάρχη πιά κανείς αρκετά ίικανός νά τον διαδεχθή. 5Από τούς νέους, μόνο ο Άγγελόπουλος στέκεται στο ύψος του καί από όλους τούς άλλους φερέλπιδες μπάκ των μεγάλων μας ομάδων* κανείς δεν φαίνεται πώς μπορεί νά άνέβη τόσο ψηλά όσο βρίσκεται σήμερα ό Άγγελόπουλος, ενώ αυτός είναι σέ θέσι νά φθάση ακόμα καί πολύ ψηλότερα. 'Ο Σωτήρης Άγγελόπουλος στον Παναθηναϊκό, αποτελεί μιά άπό τις πολυτιμότερες μονάδες. Γιατί όχι μόνο -είναι ένας άπροσπέλοοστος οπισθοφύλακας, άλλα καί μέ τό δυναμισμό καί τή ζωντάνια πού τον διακρίνει, πολλές φορές γίνεται άπό Σωτήρης...σωτήρας τού Παναθηναϊκού, όπως λόγου χάριν στο τελευταίο παιγνίδι τής πράσινης ομάδας προς την «Άμέρικα», πού στα τελευταία λεπτά μετέτρεψε μόνος του τό συντριπτικό 5—0 στο υποφερτό 5—2.

ΤΑΚΗΣ ΔΟΥΚΑΝ ΙΔΗΣ "Ενα μεγάλο ποδοσφαιρικό ταλέντο τοΰ Ελληνικού βορρά είναι Αναμφισβήτητα ό Τάκης Λουκανίδης τής θρυλικής Δόξας Δράμας, πού εδώ καί λίγον καιρό ακόμα διεξεδίκησε μέ σοβαρότατες άξιώ~ σεις τό Κύπελλο Ελλάδος άπό τον πρωταθλητή ’Ολυμπιακό. 'Ο Λουκανίδης δεν είναι μόνο ένας άσσος. Είναι καί μια άπό τις μεγαλύτερες αυριανές ελπίδες του * Ελληνικού ποδοσφαίρου, γιατί είναι πολύ νέος καί μέ λαμπρές προοπτικές. "Ισως δέν έχει γίνει άκόμα τόσος θόρυβος γύρω άπό τό όνομα τού παίκτου αυτού, όση είναι καί ή πραγματική του άξια. ’Άν όμως οι φήμες που κυκλοφορούν γύρω άπό την μετεγγραφή του στον μεγαλύτερο Αθηναϊκό σύλλογο, τον Παναθηναϊκό, έπαληθεύσουν, τότε όλοι θά έχουν’ την ευκαιρία νά γνωρίσουν καλύτερα

καί νά χειροκροτήσουν μέ θέρμη τον μεγάλο Βορειοελλαδίτη άσοο...

.-Γ

3• )

ν-5-1-

'

ΠΡΟΣΟΧΗ

3 α α

Οί άναγνώστες μας που έπιβυμουν νά π-ρομηθευτοΟν τά προηγούμενα τεύχη των εκδόσεων μας, Μικρού "Ηροος, Γκρέκο, Υπεράνθρωπου, Ταρζάν κ.λ.π., μπορούν νά τά ζητήσουν οπτό τά γραφεία μας, Αέκκα 22, Αθήνας, και άττό τά έξης καταστήματα : ΠΕΙ.ΡΑΙΕΥΣ: Βιβλιοπωλείον "Αθαν. Τουφεξή, όβος Ββνιζέλου και Ευριπίδου (γωνία) Ιναντι Έμπορ. Σχολής. ΒΟΛΟΣ: Βιβλιοχαρτοπωλεΐον ’ Ιωάν. Λιαναρίδη, δδος Κ. Καρτάλη 48. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: γνατίας 67.

3ρ

ρ η §η

ρ ρη

ΡΟΔΟΣ: τους 1.

Βιβλιοπωλείον Άνδρέα Ρεκου, Έ-

Κατάστημα Διχαίας

Καντζικάκη,

Σωκρά-

ΠΑΤΡΑ I: Βιβλιοττωλεΐον Νίκου Παπαχρήστου, * Αγίου Νικολάου 16.

ΑΟΥΤ ΡΑΚΙ:

8 ιβλι σκολείο ν 11 ωάννου 9 Αλμπάνη.

ΚΟΡΙΝΘΟΣ:

Βιβλιοπωλείον Υιών Β. * Αλμπάνη.

ΚΥΠΡΟΣ: Βιβλιοπωλείον "Αγγέλου Πολίτη, Αεύκωνος 20, Λευκωσία, ΔΑΦΝΗ: Κατάστημα Μιχαήλ Ραυτοπούλου, Βουλιαγμέ­ νης 160. ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ : Κατάστημα Χαρ. Δημητριάδη, όδος *Αγ. Παντελεήμονος 30.

: ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΟΣ ΤΜί ΓΗΠΕΑβΝ /_________ _____________________________

► ►

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

____________________________________________ ______

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ >

1

η

———

— ιιηι ι.ι. ■,■■■—, ■■.

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

____ ________________ ________

ΚΑΘΕ ·πγ ·ι ■ ~η· ■

ΠΕΜΠΤΗ

■■■■.■.............................. .... ......................................

—

, ,,,

, ,„

,„

Γραφεία: όδός Λέκκα 22 (έντός τοΰ υπογείου), Άθηναι *'Ετος Ιον — Τόμος 2 — 5Αριθ. 14 — Τιμή δραχμαι 2 *

> ’ ’

Η·"1 11111

·Ι

—

·Ι ι.-*ί ■»*■—1.

I I

II

-

-

■>■■■■

-

·Ι

II

Δημοσιογραφικός Δ)ντής: Σ. °Ανεμοδουρας,Στρ.:Πλα!στήίρα 21 Ν. Σμύρνη. Οικονομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφίγγός 38. Προιστ. τσττογρ.: Α. Χατζηβασιλείου, Τσταούλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑί ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Αέκχα 22, *Αθήναι.

>

ΪΜ=«=£Μ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ :

ΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΙΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ "Ενα άκόμα διαμάντι προστίθεται στη σειρά τών πε­ ριπετειών τοΰ Γκρέκο. "Ενα ακόμα αριστούργημα, πού θά συγκινήετη, θά κα­ τάπληξη άλλα και θά φέρη αυθόρμητο το γέλιο μέ τΙς άνεξάντλητες γκάφες τοΰ Νίνο Ζανίνο. Και προπαντός ΑΓΩΝΙΑ! "Οταν τό πρώτο μέρος ένός τιτάνιου ποδοσφαιρικού αγώνα τελειώνει, τότε άρχίζει γιά τον θρυλικό Γκρέκο

ΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΙΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ Την άλλη Πέμπτη ζητήστε το άπ’ όλα τά περίπτερα, μαζί πάντα μέ τις δυο φωτογραφίες τών άσσων μας.

ΟΜ£Ζ &&Θ3Σ, ΦΥΡ/ΥΟΥ/Υ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ £/Ϋθ£ ΫΦ&

ο.' Θεε

ΚΡΥΣ ΤΥ?Υ)ογ/νπ ο/ν//Γ\ ΤΑ Σ&ΜΗΓΠ ΤΟΥΣ Ρφ! /νΟβΟΛΟΥΝ τ/νο Τ7ΡΡΡ>^-=£Ν0 <Ρ&£. ΔΕΝ (

μου

ΝΠΟΡ£ ΝΑΤΟ)

( ΥΠΟ<Ρ£Ρ°,----- ' 77 ε/πτρ

Θβ

πόση

εκε/

που

ΟΛΟ ΜΙΡ /Δ£θ/

(

ΖΥΝ^ΖβΤΑΙ

6

Ο ΣΙ ΟΥ ΣΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΑΠΑΧΗ

ΙΝΤΣΟΥ ΝΑ ΤΙΑΡΑ ΑΑΜΑΤΑ, πού ιμετα^ φροαζόμενο θά ατή: Ό Γενναΐος Αετός με την Τρυ­ φερή 'Καρδιά, εΐναι δεμένος σ’” έναν χοντρό ξύλινο πάσ­ σαλο. 5Από πάνω του στέκει ά­ γρας ,τρομερός στην όψη δ θανάσιμος έχθρός του Μαιυρος Άπάχηις, ττου έχει· βάλει σκοττό του νά ισκοτώστ) αυτόν και τον ττατέρα του, τό Μεγά

λο Βούβαλο ρέ τά Τρία Κέ­ ρατα, για νά γίνη, έκεΐνος άρ ΧΠΎος τής ινδιάνικης φυλής των Σιου, <μιά πού είναι ό πιο κοντινός συγγενής του άρχηγου υστέρα άπό τό γυιό του. Ό Μαύρος Άπάχη.ς σηικώ νει τό τρομερό άτσαίλένιο μα χαΐρΐ' πού κρατάει έπάνω ά­ πό τό κεφάλι του αίχμαίλω του του. (*). (*) Διάβασε τό ττιροηιγαύιμιενο τεύ­ χος του «ΓΚ.ΡΕίΚΟ» ρέ τίτλο: «°0 Σιιοΰ στά νύχιοο του· Μαιύροιυ Ά~

πάιχΓμ.

ΤΙΜΗ ΔΡΑΧ. 2

4 Το κατεβάζει ρέ ρεγάλη άρμη και ρ’ ένα άγριο ξεφω­ νητό λύσσας. Τό κάνει άμως ρόνο για νά φοβίσηι τον Σιού, όπως εΐ ναι τό παρατσούκλι ρέ τό όιτοΐο φωνάζουν τον "Ιντσου Νά. Ή λεπίδα δεν καρφώνεται στις σάρκες τον, παρά περ­ νάει μόλις λίιγα χιλιοστά κον τά του. Ό Σιού όμως δέν δείχνει νά φοβάται καθόλου. Είναι κι5 αυτός Ινδιάνος και ξέρει πολύ καλά τό σύστημσ_ αυτό των βασανιστή^ ρίων. -έρει πώς ό Μαύρος Ά ττάχης δέν πρόκειται νά τον σ&οτώση πριν περάση τουλά χιστόν ένα είκοο·ιτετράωρο ά πό τη στιγμή πού θ’ άρχίιση νά τον βασανίζη. Μέσα σ’ αυτό τό εικοσιτε­ τράωρο όμως έχει ελπίδες νά γίνη τίποτα πού νά άλλάξη. τή φοβερή τύχη του; Υπάρ­ χει έλπίδα νά τον βρουν οι φίλοι του πριν τό μαχαίρι τού εχθρού του τού ξερρ[ζώ­ σει τήν καίρδιά ρέσα άπό τό στήθος; Ό Γενναίος Αετός κατα­ λαβαίνει ότι δεν πρέπει νά κάνη, όνειρα. Κανείς δέν είναι δυνατόν νά ξερή ότι έχει πέ­ σει σέ παγίδα. “Όλοι νομί­ ζουν αυτή τή στιγμή ότι βρί σκέται κοντά στην έτοιροθά» νατη,' ρηπερα του. Θά περά­ σουν αρκετές ,μέρες χωρίς νά τόν δούν ώστε νά άρχίσουν νά άνησυχουν....

ΓΚΡΕΚΟ Είναι οριστικά χαμένος.... Αυτά συλλογίζεται ό θρυ­ λικός ρπάκ τής Τόρεντ τή ση γμή αυτή πού ό Μαύρος Ά­ παχης προσπαθεί νά τόν τρο μοκρστήση, ρέ τά άπσίσια κόλπα του. Και ή κροδιά του γεμίζει θλίψι στην Ιδέα τού θανάτου καί στην Ιδέα οτι δέν θά ξοινοδή πια τούς άγαπη,ρένους του φίλους και ει­ δικά τόν Γίκρέκο, τόν οποίο λατρεύει κυριολεκτικά σάν πραγματικό του άδερφό.... Ό δολοφόνος πού τόν κοα τάει αιχμάλωτο, σκούζει θοι αρδευτικά τήν ίδια στιγμή: ^— "Α! Δέν φοβάσαι, έ; Τόσο τό καλύτεοο, " I ντσου Νά! Ό αργός θάνατος είναι γιά τούς γενναίους! “Όσο πολληικάρι ικι«’ άν είσαι, στο τέλος θά ξεφωνίζης σπαρα­ κτικά άπό τούς πόνους! Στην άρχή θά μέ παρακαλάς νά σ’ άφήσω νά ζήσης και στά τελευταία θά μέ ΐκετεύης νά σού χαοίοω τό θάνατο!... Και ρ’ αυτά τά λόγια πετάει άπό ρακ.ρυά τό ραχαΐ,οι του πού καοφώνετσι οπόν ξύ λινό πάσσαλο ενσιν πόντο πά νω άπό τή.... φούντα που έ­ χει στο κεφάλι- του ό κοκ οροί ρης ό Σιού. 'Ένσ τρορερό γέλιο ξεφεύ γει άπό τά χείλια του. ^ ^Υστερα τρέχει ρακρυά ά­ πό τόν αιχμάλωτό του. Άρχί ζει νά ραζεύη: ξερά κλαδιά μ’ ένα απαίσιο χαμόγελο ξα­ πλωμένο πάνω στο άντιπαθη τικό του πρόσωπο....

I ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΠΑΓΙΔΑ

ΩΣ όμως έγινε καί 6 "Iνήσου Νά Τιάρα Λοσΐμάτα βίρέθηκΕ στά^ νύ­ χια του τρομερού ε­ χθρού του; Ο Μαύρος Άπαχης ττοτε δέν επιοψε να έχη, στο νού του νά πάρη την αρχηγία τής φιύλής των Σιού στά) χέρια τόυ. Άπό τη -μέρα όακάμηι πού ό Σ ιού, μικρό άγόρι τότε,, τον είχε εμποδίσει νά δολοφονήση: τόν πατέρα του, τον Μεγά λό' Βούβαλο ιμέ τά Τρία Κέ­ ρατα, και τόν είχε αναγκάσει νά φύγη, τρέχοντος κάΐ κυνηγημένος στά άχΐρια βου­ νά σάν τσακάλι· απ’ τους Ιν­ διάνους Σ ιού, είχε όρκιστή νά έκδικηΐθή φοβερά καί μια μέρα νά σκοτώση οχι .μόνο τόν Μεγάλο Βούβαλο πιά άλ λα και τό γυιά του τόν Γεν­ ναίο Αετό. Μόνο που δέν ήταν κοκά­ λου εύκολο πράγμα γιά νά τό καταφέρη. Είχε περάσει πιά η εποχή πού οί Ινδιάνοι μπορούσαν νά δολοφονούν καί νά ληοτεύ ουν χωρίς έλεγχο από την άστυνομία των λευκών τουλάχ ιιστον. Τώρα ό Μεγάλος Βούβα­ λος πήγε στις αρχές του τό­ που καί κατάγγειλε τή δολο φον ική του απόπειρα καί τόν τ ραυματ ι σ μό τού γυ ιού ^ του» 01 άστυνομικές δυνάμεις τών λευκών καί οί άνιχνευτές τών Σιού μαζί, άρχισαν νά ψάχνουν παντού γιά νά άνφ

Π

καλυψουν τά Τχνη, του καί τόν έπιικήρυξαν^ γιά ^§να μεγά λο ποσόν. Ακόμα έκαναν άνοκοίνωσι πώς οποίος τολ­ μούσε νά τόν κιρυψηι θά έθεω ,ρήτο ^συνένοχός του καί θα δικαζόταν μαζί του γιά νά υποοτή την ίδια άκ.ριίβώς τι­ μωρία μΓ έκεΐνον. Έτσιό Μαύρος Άπάχης, κυνηιγηίμένος από παντού σάν σκυλί λυσσασμένο, άναγκάστηΐκε νά φύγη μακρυά. Τα κατάφεριε νά περάση. τά: σύνορα τής χώρας του καί νά βρεθή σέ άλλό μέρος πού δέν τόν γνώριζε κανείς. .Γιά: χρόνιά όλόκληρα δέν τόλμησε νά ξαναγύρίση, στή Βραζιλία όπου έμενε τό τμή­ μα τής φυλής τών Σ ου μέ άρχηγό τόν Μεγάλο Βούβαπ λο. Όταν όμως πέρασαν πολ·^ λά χρόνια καί όλοι τά/ είχαν χ άσ ε ι καί δ έν έψαχναν π ιά νά τόν βρουν, άποφάσισε νά ξαναγυιρίίση. (Πραγματικά κανείς άπό τούς συγγενείς του αλλά ού­ τε καί οι άρχές ανησυχούσαν πιά γι’ αυτόν. “Όπως τά ί­ χνη, του είχαν ,χαθή όριιστικά άπό την εποχή πού έφυγε καί δέν είχε ξανακουστή τί­ ποτα πιά γιά τόν Μαύρο Ά­ παχη, όλοι είχαν πιστέψει ό­ τι στά άγρια βουνά, πού εί­ χε καταψύχει γιά νά κρυφτή άπό τήν όργή τής δικαιοσύ­ νης, κάποιο αγρίμι θά τόν εί­ χε ξεσχίσει καί είχε βρή τή δίκαια τιμωρία του άπό τόν Θεό... Ό Μαύρος Απόχης είχε

§

άχάκΗέζαΟζ

ήρεΐς μήνες περίπου ττού ξε­ χασμένος άπ5 δλους ξοανσγύ* ,ριισε στη Βραζιλία. Σ5 αύτο τό . δ ι άστημα ^ δεν ήτον ή ΊΓ,ρωτη φορά πού έκα~ νε την απόπειρα νά δγάίλη άπό τη μιέΐαη τόν Σιού. Οί τακτικοί άναγνώστες τού Γκρέκο, θά θυμώνται α­ σφαλώς την ωρολογιακή βάμ βα πού του είχε στείλει γιά δώρο στο ξενοδοχείο του καί πού μόνο χάρις στην ηλιθιό­ τητα άλλα καί στην περ ιεργεια τοΰ ανεκδιήγητου Νίνο Ζανίνο δέν είχε έκραγή, την τελευταία άκριιβώς στιγμή... ΚΓ άλλες πολλές φορές είχε κάνει άττόπτειρες ό άπαίσιος δολοφόνος, χωρίς πάντοτε α­ ποτέλεσμα, ένω πάντοτε πα­ ρακολουθούσε σάν σκιά τον Γενναίο Αετό, όπου κι9 άν πήγαινε, κι5 άκό'μα καί στους

Γό μαχαίρι καρφώνεται 'ένα ττόν= γο

πάν«§ άπο τη... φούντα του Σιομ I

Γράψει

***.

ΙΡΚΡίΚβ

ένα γράμμα προς τον

Σιού...

αγώνες που έδινε στά διάφο­ ρα γήπεδα ψάχνοντας γιά την κατάλληλη ευκαιρία. Ή ευκαιρία δμως αυτή άρ° γούσε νά ερθη. Ό Σιού, όπως καί ό Γκρέ κο, ήταν ό στόχος των γκάγκ στερς καί γΓ αυτό πολλοί τούς πρόσεχαν σάν τά μάτια τους καί σέ κάθε τους βήμα υπήρχαν ^άνθρωποι» πού ^ήταν έτοιμοι νά τους υπερασπίσουν έναντίον όποιασδήποτε έπιθέ σεως. "Ετσι ό Μαύρος Άπαχης κατάλαβε στά τελευταία πώς άν περίιμενε νά βιρή μιά στι­ γμή κατάλληλη, γιά^νσ σκοτώση τον νεαρό Ινδιάνο, π^ιθα νόν νά περίίμενε γιά πολύ...» Κί* εκείνος βιαζόταν...

Τότε ατό σατανικό μυαλό του πέρασε ή φοβερή Ιδέα

Ο ΗΡΟΪ ΤΩΝ ΓΗΠϋΩΝ τηου άμϋαως ιήν Ιθεσιέ σέ έφ αρμογή. "ΕΞπιασέ κ/ έγραψε ένα γράμμα στο Σ ιού, πού τάχα προερχόταν άττό κάποιον συγ γενή τους. Στο γράμμα αυτό του έ­ λεγε δτι ή μητέρα του ήταν στα τελευταία της και είχε εκδηλώσει την επιθυμία νά τον δ ή πρ ι ν πείθάνη. Τό .μακάβριο κόλπο επι ά­ σε. Βοιθειά συγκινημένος και λυπημένος ό Σι ου, πήρε ά­ δεια ,άπό την άγαπημένη του όμάδα καί, ιμπαίνοντας στο •πρώτο τραίνο, ξεκίνησε γιά τούς βραχώδεις λόφους που ήταν στημένες οι σκηνές τής φυλής του.... "Οταν όμως έφτασε στόν στσίθμό δεν βρήκε κανέναν νά τον περιμένη έκεΐ, όπως θάπρεπε νά συμβή άν πραγμα­ τικά τό γράμμα ήταν άληθι-

ΚΌονεΐς δεν υπάρχει στον σταθμό γιά νά τον ύποδεχθη.

Ψ

Ξεκινάει μέ τά πόδια καί φθάνει στο δάσος πού απλώνεται γύρω άπο τις όχθες τού ποταμού.

νό και του τό είχαν στείλει οι συγγενείς του. Γεμάτος ανησυχία και μαυ ρες σκέψεις, αποφάσισε νά περπατήση: τή νύχτα — για­ τί τό τραίνο έφτανε απόγευ­ μα στον σταθμό, πέρα άπο τό χωριό — καί ξεκίνησε ,μέ τά πόδια. 5Ακολούθησε την όχθη του παραπόταμου του Ρίο Γκράν τε. Ή νύχτα τον βρήκε μέσα ατό πυκνό δάσος πού ξαπλω νότοον στο ποτάμιι ως τούς πρόποδες των βραχωδών λό­ φων. Ό Σιού δεν σταμάτησε ούτε στιγμή νά ξεκουρσστή. "Ηθελε νά φτάση όσο τό^ δυ­ νατόν νωρίτερα, ^ άν γινόταν καί πριν άπο τά χαράματα τής καινούργιας μέρας άκόμα.

ι»-*»ϊ****4Λ .'ϊί!^*ΐί»»β*ϊ6β5Κ®^«»«3

Μά ξαφνικά έ»εΐ ττ©ό πή­ γαινε κάτι, βαρύ Ιττεσέ πάνω ατό κεφάλι του από κάποιο δέντρο. * Ητουν ό Μαυιρος 5Απόχης. Μια τρομερή κραυγή λύσ­ σας ξέσχισε τή νύχτα καί υ­ στέρα -ένας χοντρός ξύλινος λοστός προσγειώθηκε πάνω στη... φούντα τού δύστυχου Σιού, πριν προλάβη νά φέρη τήν παραμικρή όοντίίσταχη. Τό χτύπημα ήταν τόσο δυ νατό πού τό κόκκαλο του κρανίου) του έτριξε. "Επεσε μονομάς άναίσθητος μ5 ένα βόγγο. 'Όταν ξύπνησε ήταν δεμέ­ νος στον χοντρό πάσσαλο πού είχε ετοιμάσει ό δολοφό νος για τον αιχμάλωτό του, στο άπολυτο έλεος αυτού του τελευταίου. ιΚαι ήταν πρωΐ όταν ξύ­ πνησε. Ό ουρανός ήταν καταγά­ λανος. Ό παραπόταμος τού Ρίό Γκράντε κυλούσε τα καπ θάρια νερά του^ μ ένα έλαψρό τούτο και χαρούμενο φλοίσβι­ σμα. Τά δένηρα ήταν ανθι­ σμένα και χιλιάδες πουλιά κελαϊδούσαν ανάμεσα στα ^ουταπ,ράσινα κλαδιά τους. Και θά ήταν αύτή ή τελευ ταίαο μέρα τής ζωής τού Γεν ναίου 5Αετού μέ τήν Τρυφερή Καρδιά... ΤΡΟΜΕΡΟΣ ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ \ Ο ΠΑΙΧΝΙΔΙ στο γή­ πεδο του Σάο Πάολο Ιχει ^τελειώσει μέ συν­ τριπτική ύίκη τής Τάρ&ντ I-

πί τής πρωταθλήτριας

»*ίβ«*«®

τής

Βολ ιδίας Σάντα Κρόυθ» Μετά τον θρίαμβο τού 7-0 τά παιδιά τής όμάδας τού Σάο Πάολο, φέροντας στούς ώμους τους τον ηρώα τής η­ μέρας, τον θρυλικό Γκρέκο, παίρνουν ευτυχισμένα τόν δρόμο γιά τ’ αποδυτήρια. Έκεΐ άπ’ έξω αμως τό 'Ελ ληνόπούλο γουρλώνει τά μά­ τια του κατάπληκτο γιαπί βλέπει ένα^θέαμα πού άδίστα κτα μπορεί νά χαρακτηρισθή ώς περ ίεργο: χ Ό άνεκίδ ήγητος άστυνομ ικός^ Νίνο Ζανίόο, βρ ίσκεται έκεΐ και τραβοκοπάει μιά κά πως περασμένης ηλικίας ίνδι άνα, πού είναι χοντρή σάν βα ρελάκιι και ό θυμός της είναι τόσος άπό τή^ συμπεριφορά του, πού τό μούτρο της έχει κοκκινίσει κι5 έχει γίΐνει σάν .. .έρυθρόιδερμη! — Τί τρέχει, Νίνο; ρωτάει ό Γκρέκα γεμάτος περιέρ­ γεια καταφέρνοντας να ξεφυγη από.. τά χέρια των συντρόφων του. — Τί νά τρέχη!, κάνει μέ θριαμβευτικό ύφος ό άπογοή τευτ ικός άστυνο μ ικός. Σ ού ψάρεψα ττάλι^ λαυράκ ΐι! Αυτή ή ^χοντρή νμου φαίνεται παρα πάνω άπό ύποπτη, Γκρέκο! Θά τήν πάω τσιφ γιά άνά■κ,ρισί'! Σού^ τήν έφερα λ μόνο γιά νά τή δής καί νά μου πής αν, έχη πιάσει ποτέ άλλος ντέτεκτιιβ τέτοιο ύποπτο άν^ θρώπινο βορέλτ! Δεν έχει τό καλαμπούρι της; Ό ιΓκρέκο όμως δεν φαίνε­ ται νά σύμφωνη μέ τόν τρ&λ*

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

£

λο-Ζανίνο, πώς ή δύστυχη ^έ- ρίες; κείνη γυναίκα! που κοντεύει Ό Ζσνίΐνο ξύνει τό κούτελό νά πάθη·; άποπληιξία, είναι του με μεγάλη άπορία. καδόλου ύποπτη, ούτε ττώς — Σ* αυτό σά νάχης δί­ ξχει καλαμπούρ ι.... κιο μου φαίνεται!, ψελλίζει οπό τέλος /μέ στενοχώρια. — Τι έκανε, τον ρωτάει & Δέν θυμάμαι νά μου τό εΐπε νυπόμονα, και τη συνέλαβες; ποτέ κανείς... *Αλλά δέν μου — Κανονικά, Αποκρίνεται είχε περάσει κι* άπό τό μυα­ ό Ζανίνο με στόμφο, δεν έ­ λό πώς ο! Ινδιάνες θά μπο­ πρεπε νά σου Απαντήσω σ* αυτή την έρώτησι! Είμαι Α­ ρούσαν νά^εΐναι κυρίες! Μου έρχεται κάπως παράξενο! στυνομικός κι* έχω δικαίωμα — Είσαι βλάκας!, τού λέ νά συλλαμβάνω οποίον μου ει ό Πκιρέκο νευριασμένος. Τί κάνει κέφι, δταν δεν ,μ* άρέθές άπ* αυτή τή γυναίκα; σει! — Μου φαίνεται πώς δεν — Τίποτα! Αύτό μάς έέχεις δίκιο! Ποιός σου τδπε λειψε κιόλας!, διαμαρτύρε­ πως κάθε άστυνομιικος μπο­ ται ό Νίνο γουρλώνοντας ήλίρεί νά πιάνη; στά καλά καθου θια τά ,ικίατταστρόγγυλα μα­ μένα όποιον τού κάνει κέφι; τάκια του κάτω άπό τους πε — Ποιος ίμαύ τδπε; Ό Δι­ λώριους μυωπικούς του φα­ οικητής μου δταν με παραση­ κούς. *£δώ ύπάοχουν παντού κορίτσια σάν τά κρύα τά νε­ μοφόρησε ! ρά! Τί νά θέλω άπό μιά Τέ— Πότε έγινε αύτό; — Προχτές! Μουδωσε πα το α βαρέλα; — Ντροπή σου, Νίνο·!, ράΐσηιμο για τόν τελευταίο •μου ιθοίαίμβο που σε.ξανάφερα τού κάνει τό 1 Ελληνόπουλο στη Βροοζιλία έκεΐ που θάμε- κοκκινίζοντας. Πώς μιλάς έ­ νες γιά όλα σου τά χρόνια τσι προσβλητικά μπροστά τη·ς; στην * Αργεντινή. Επειδή δεν πάει πολύς καιρός που μου δ —- Μακάρι νά καταλάβαι­ δώσε βαθμό, είπε πώς δεν νε!, φωνάζει κι* ό άγαθός ά μπορούσε νά μου δώση κι* στυνομιικός μέ άγανάκτησι. άλλον πριν νά... σιτέψη ό Δέν κσταλαβαίνεΐί γρύ άπό πρώτος και γιί* οούτό θά μέ τή γλώσσα μας! ΕΤναι άστα! βαλέψη τώρα ιμέ... παράση­ Μπορείς νά κρεπάρης μαζί μο! Έχες τή γνώμη! πώς μ* της άμα άποφασίσης νά σι> ξρριιξε; νεννοηιθης! — Καλά, άστα αυτά. Τί — Έσυ δέν καταλαβαί­ θ* άπογίνη μ* οούτή τήν κυ­ νεις! , τσιρίζει τότε ή Ινδιάνα ρία τώρα; καί γίνεται άκόμα π ιό κόκκι — Δεν εΐναι κυρία! ΕΤναι νη άπ* δ,τι ήταν-ως τώοα. Ινδιάνα! ί Ό Γΐκοέκο τήν κυττάζει πα — Και ποιός σου είπε ραδενευένος. πώς αί Ινδιάνες δέν εΐναι κυ­ Ό ΖανίΜο γουρλώνει τά

10 γκαβά του. — Έγώ δεν καταλαβαίνω; κάνει χαζά. Έγώ μιλάω άπό τταιΐδάκι αυτή τή γλώσσα και δεν ξέρω καμμιά άλλη,! Μή λέμε καί υπερβολές τώρα! — Έσύ χαζός;!, τσιρίζει ή χοντρή γυναίκα. Έγώ λίγο ξέρεις γλώσσα! Μτταρεΐς συνενΥοηιθής με όλους! Μέ σένα δεν ιμπορείς! Όλο λέω έσένα, Θέλω, έσύ δεν καταλαβαί νεις! "Έσκασες Γάργαρη Στέρνα! — Ψέματα!, τσιρίζει ό Νί νο Ζανίνο κοκκινίζοντας άπό θυμό. Είναι τάση ώρα πού σου λέω, κυρά μου, πώς δεν άγγ.ξα ποτέ μου καμμιά γάρ γο}ρηι στέρνα! Όρές είναι τώρα νά μου ζητάη καί λογά ριασμούς! — Γάργαρη; Στέρνα δχι ά ρέσεις εσένα! Λέεΐ' έσύ πολύ χαζός! Θέλει άλλον ρωτη-

Πέφτει στον ώμο του πάνω άπ© ένα δέντρο...

ΓΚΡΕΚΟ

Ό Γκρ&κο βλέπει κάτι το κατα­ πληκτικό εξω άπό τά άπσδυτήρια.

σει! Ό Νί'νο Ζανίνο σκάει στα γέλια. Γυρίζει στο ξανθό άγάρι πού μέ πολύ μεγάλη πε Ρ'ίεργεια παρακολουθεί τή συ ζήτηΐσί τους καί του λέει: —Τδχεί' φάει τό συντα­ κτικό μαζί ιμέ τό πετσί τού δεσίματος! Μή ιμοΟ πής! "Άντε βγάλε συμπέρασμα άπ5 δ,τι σου λέει! Καί ξέ­ ρεις κάτι; Έγώ νομίζω πώς έπίΐτηιδες μου τά μπερδεύει για νά τήν πάρω για τ,ρελλή καί νά τήν άφήσω! Εννοεί­ ται σμως δτι δεν τά τρώει κά τι τέτοια ένας ντετεκτίβάρος σάν τον Ζανίνο! Θά τήν κά νω νά ξεράση,! — Γάργαρη Στέρνα δχι ξεράσει!, ξεφωνίζει μέ τρόμο ή δύστυχη; Ινδιάνα. — Γιατί; Έχει* στουμπώ-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ σει; Δεν λέ|ω! Μπορεί και νοαχτηι χαλάσει τό βούλωμά της!, τσιρίζει1 σκασμένος στα γέλια ό Ζσινίνο. ΤίΙπατα δεν τής λέω δώ και τάση ώρα τού να μη μου κοτίσέρνη, στη μέση, κΓ αυτή τη γάργαρη: στέρνα! Γι’ αυτό σιγουρεύ­ τηκα ότι παρασταίνει την τρείλλή! Έσύ; — Ζανίινο, τού κάνει άνυ1ττομονα ό Γκρέκα, πώς μπλε χτηκες μ5 αυτή τήν ^καημένη ή μάλλον έκ'είνηι πώς έγινε καί μπλέχτηκε μ>’ εσένα; — Τό πέΤυΐχες!, κάνει ό.... ντέτεΐκτιιβ με θαυμασμό. Ε­ κείνη μιπλέχτηικε μέ μένα πρώ τη! Μέ βρήκε στο γήπεδο πού καθόμουν καί παρακολου θουσα τόιν άγώνα. Μού λέει: «Γάργαρη Στέρνα ,ρωτήισε_ις εσένα!» «Αδύνατον! », τής λέω έγώ. «Τό πολύ πού μπο-

— Αέν Αρέσεις έσύ σέ...Γάρ­ γαρη Στέρνα \Λ λέει μέ θυμό τοΰ Νίνο.

11

---- Καί πουθε βγάζεις τό συμ­ πέρασμα; τσιρίζει ό διαβόητος Αστυνομικός.

ρεΐ νά κάνη είναι γλού - γλού γλου ή κάπως έτσι!» «θέλεις νά μάθης για τον Σιού!», μου κάνει τότε αυτή. Μόλις τό ακούω αυτό τό πράγμα κα ταλάβαινείς πώς τό ζήτημα αρχίζει καί άποχτάει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Έγώ εί­ μαι υπεύθυνος γιά τον Σιού καί δουλειά μου είναι, μόλις μυρίζομαι κίνδυνο γι5 αυτό τό παιδί καί γιά σένα, νά ανα­ λαμβάνω κεραυνοβόλο διράσι γιά νά μην άφήσω κανόναν νά σάς κάνη; κακό1! Δεν θέ­ λω ν' ακούσω ευχαριστώ! Πληρώνομαι γι5 αυτό! Τη δο'ύλειά μου κάνω! "Όχι, δεν θέλω ευγνωμοσύνες! Σέ πα­ ρακαλώ! Μη μού λές τέτοια γιατί κοκκινίζω καί στενοχω ριέμΐαι!.... Ό Γκρέκο τον αρπάζει ά-

ττό τό μπράτσο και τον τραν τάζει για νά σωπάση. Αϊτό τή στιγμή που ακού­ σε τό όνομα του αγαπημένου του συντρόφου Σιού νά ανα­ κατεύεται στη συζήτησι, τό θρυλικό * Ελληνόπουλο έχει· άποκτήσε ι άμ έσο>ς τερ άστ ιο ένόιαφέρον γι’ αυτή την Ιν­ διάνα και βιάζεται νά μάθη τι γυρεύει. — Μίλα! , φωνάζει αυστη­ ρά του Ζοονίνο. Και δεν σου είπε κάνεις ουτ’ ευχαριστώ ούτε τίποτα. Πήγαινε παρα­ κάτω! Τί ήθελε από ταν Σι­ ού αυτή ή κυιρία; — Μακάρι νάξερα!, κάνει άπορημένος γιά τον τρόπο του ό... δαιιμόνιος αστυνομι­ κός. Γ ιά -προφήτη μέ πέρα­ σές; Που νά βγάλω νόημα ά πό τις κουβέντες της; Τής λες είσαι;», σου λέει «Γάρ γαρη Στέρνα!» "Αν είναι δυ νατάν! Τής λες «τί 8ές από τον Σιού;», σου λέει «έγώ 8έ λεις Γυ.ός Γάργαρης Στέρ­ νας!» Βγάλε συμπέρασμα! Νά τί καταλαβαίνω συνοψίζον τας: Είναι βαλτή! "Από ποι­ όν δεν ξέρω ακόμα!.. Μόλις μέ είδε θέλησε νά μέ ρωτήση νά πάρη πληροφορίες για τον Σιού.... Έγώ όμως άγρίεψα αμέσως και τότε αυτή φοβήθηκε καί άρχισε νά κά­ νη τήν παλαβή! ^ Αλλά θά την πάω στο τμήμα κι" έκεΐ θά την αναγκάσω νά «ξεράση»! Καλά δεν θά κάνω; — Είσαι ηλίθιος!, του λέ­ ει ό Πκρέκο κόκκινος από τον θυμό του. — "Αν είναι αυτή ή γνώμη

σου οέν μπορώ νά πώ τίπο­ τα!, του λέει ό Ζανίνο .μέ πο λύ μεγάλη αξιοπρέπεια. Μή­ πως ξέρης νά μου έξηχήσης και τον λόγο πού τό λες αυ­ τό; — "Έπρεπε νά καταλά­ βεις τί σου λέει από τόση ώ­ ρα αυτή ή καημένη γυναί­ κα!, του φωνάζει μέ άγανάκτηισι τό 'Ελληνόπουλο. Σου λέει πώς τ" όνομά της είναι Γάργαρη Στέρνα καί πώς ό Σιού είναι γοιός της! Είναι ή μητέρα του "Ίντσου Νά! Ό Ζανίίνο έχει μείνει σαν άγαλμα μέ όλάνοιχτο τό ατό μα από τήν έκπληξι. Τά μά­ τια του έχουν τόσο γουρλώ­ σει πού άκουμπάνε απτό τή μέσα μεριά οπούς φακούς των γυαλιών του. — Καί πουθε βγάζεις αυ­ τό τό συμπέρασμα; ρωτάει στο τέλος πολύ - πολύ χαζά. — Δεν είναι κανένα συμπέ ραΐσμα! Μόνη της σου τό εί­ πε! Σου λέει πώς θέλει τόν Σιού καί πώς ό Σιού είναι γυιός τής Γάργαρης # Στέρ­ νας πού είναι τ’ όνομά της! — Τότε θά πή πώς τρελλός παπάς τή βάφτισε! Ό­ νομα είναι, καλέ, αυτό; Που θές νά πάηι τό μυαλό μου έ­ κεΐ κάτω; Ό Γικ,ρέκο πιάνει μέ συγκί νησί τό χέρι ^τής χοντρής Ιν­ διάνας καί τή ρωτάει τρυφε­ ρά: ;— Εΐσθε ή μητέρα του Γεν να ίου "Αετού; Ή γυναίκα κουνάει τό κε­ φάλι της καταφατικά καί του χαμογελάει κι" έκείνη μέ τόν

Ο ΗΡΩΣ ΤΠΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ίδιο τρόπο. — Τα χλωμό αγόρι είναι ό Πκρέκο Π λέει μέ την ττερίεργηι γλώσσα τηςν Ό Γεν­ ναίος Αετός έχει πή πολλές ψαρές στη Γάργαρηι Στέρνα πώς ό Πκιρέκο είναι ένα αγό­ ρι ττού τα μαίλλιά ταυ· έχουν το χρώμα των σταχυών καί τά μάτια ταυ το φώς του ή­ λιου! Έσύ είσαι ό Πκρέκο! Τό * Ελληνόπουλο κατεβά­ ζει τά ιμάτια κατακόίκκινο γιατί δεν είναι από κείνους πού τους αρέσει νά τούς έ­ τσι νουν. Ωστόσο ό Νίίνο Ζανίνο εί­ ναι Ακόμα δυσάρ εστη μένος και έξ ακολουθεί νά μουιρμουρί ζη· μόνος του: — Τό ρίξαμε καϋ στην ποί ησι τώρα! "Άκου τό «χλωμό άγόρι»! Που τον είδε πώς εΤ ναι χλωμός; Έγώ τον βλέπω πώς είναι -μ ιά χαρά στην υ­ γεία του! Ούτε πέρσι δεν ήτον έτσι! Μου φαίνεται πώς πάει νά του σπάση τό ήθικό! Και ξαψνιικά μια καινούρ­ για φαεινή έμπνευσι του |ρχεται καί τά μάτια του γου,ρ Χώνουν πάλι και γίνονται άλ λα τόσα. — Ψέματα ^σου λέει!, τσι ρίζει χοροπηδώντας σάν τε­ λώνιο. Δεν είναι ή μάνα του Σ ιού! Ό Πκρέκο τον κυττάζει κα­ τάπληκτος. Είναι βέβαιος δτι κάποια καινούργια κουτού ,ράδα έχει περάσει^ κιι* αυτή τή φορά άπό τό ήλίίθιο μυαλό τού άνεκδιήγητου άστυνομικου.

Ποιροδόξρς

σύτή τή

φορά ή κουβέντα πού βγαίνει άπό τό στόμα τού Ζανίνο δεν είναι καθόλου παλαβή κι* αφήνει τό θρϋλίικό Ελληνό­ πουλο κυριολεκτικά άναυδο. — Δεν είναι ή ιμάνα του Σ ιού, γιατί ή μάνα του Σιού είναι βαρειά άρρωστη, έτσιμοθάνοτη, νά πώ καλύτερα, καί ό Σιού έχει πάει νά τής πσρασταθή στις τελευταίες της στιγμές. Καλά σου έλε­ γα έγώ ότι μάς κοροϊδεύει τόση, ώρα! Μπρος! Μάγκω­ σε την άπό τά πόδια έσύ γιατί μποοεΐ νάχη νά τά ττλύ νη κάνα έξάμηνο και συχαίνομαι! Τήν πιάνω έγώ άπό τ·ά χέρια! Γρήγορα γιά νά μή μάς ξεγλυστρήση! Ξέρεις τ! ευκίνητες που σου εΐναι ο! χοντρές κσμμιά φορά; Μιλώντας έχει αρπάξει κιό λας άπό τά χέοια τή δυστυ­ χή γυναίκα πού δέν καταλα­ βαίνει τίποτα καί έχει γούρ­ λωσε ι τά μάτια άπορημένη. Ό Πκρέκο δμως του άποτραβάει τά χέρια του μέ θυμό. — Μήν εΐσαι ήλίθιος!, λέ ει νευρικά και έχει χλωμιάσει άνάλαψρα σάν κάποιο κακό προαίσθημα νά τον βασανΓ ζη. “Ύστερα γυρνάει άμέσως στήν ίνβιάνα. — Είπατε πώς είστε μη­ τέρα του ’Ίντσου Νά; ξανα·* ρωτάει. Εκείνη κουνά.-: άπλώς τό

κεψάλι - ης κατ αφ χτικσ. -- ΤΙ ήρθατε να κάνετε έ* δώ; — Γάργαρη Στέρνα ήρ%

ΓΚΡΕΚΟ

14 νά δή Γενναίο 3Αετό... Γεν­ ναίος Αετός παίζει σέ μεγά­ λη ομάδα... Πολύ λίγες φο­ ρές μπορεί νάρχετατ εκείνος νά βλέττηι τή Γάργαρη Στέρ­ να και τον Μεγάλο Βούβαλο με τά Τρία Κέρατα... — Και δεν εΐσαστε καθό­ λου άρίρωσΤη τον τελευταίο καιρό; — "Όχι...^ Ή Γάργαρη Στέρνα ποτέ δέν έχει άρρωστήσει... Ή Γάργαρη Στείρω­ να ούτε θά άρρωστη ση, πο­ τέ!... Μια ιμέίρα θά έρθη Χά ρος νά της κΐλείόη, τά μάτια την ώρα πού θά σέρνη τον χο ρό των Σιού... Τσχει πή ό με γάλος Μάγος;! — Τετέλεσται!, τσίριξε ό Ζανίνο διασκεδάζοντας. 5Από υγεία είναι βράχος! Δέν εί­ ναι αυτή! Είναι άλλη σου λέω! Ή πραγματική μάνα του Σιού εΐναι κατάκοιτη!

Παίρνουν

το τραίνο στις 10 τό βράδι ο

~Ακαυ καί ιμένα πού είμαι λα γονικό καί μυρίζομαι από μα κρυά τις απάτες! Ό ιΠκρέκο οιμως καταλα­ βαίνει πολύ καλά πώς ή γι>ναΐκα εκείνη δέν λέει ψέματα. Έξ άλλου μοιάζει καταπλη­ κτικά ατά χαρακτηίριστ ιικά τον Σιού. Ή άνηίσυιχία του δ σο πάει καί μεγαλώνει. Ή άγωνία έχει άρχίσει νά του σψίι'γγη την καρδιά σαν τατ νάλισ. — Ό Iντσου Νά, λέει στη Γάργαρη; Στέρνα, πήρε ένα γράμμα πώς εΐοτε πολύ άρρωστη, καί έχει φύγει γιά τό χωρά σας, νά σάς δή! Δέν ε:ίν έδώ! Τά μάτια τής ^ Ινδιάνας στ ρ ι φ ογυρίζ.ουύ μέσα στ ί ς κόγχες τους. — Ή Γάργαρη Στέρνα δχ ι άρρωστη!, λέε ι μέ έΚπληξι. Καθόλου άρρωστη! — Δέν -μπορεί!, κοροϊ­ δεύει ό Ζανίνο πού έξακολου θεΐ^ νά είναι βέβαιος γιά τη γνώμη του. Κάτι θάχης! Νά πας νά κυτταχτήις! Ό Γικρ'έκο τον άρπάζε ι άπό τό χέρι άγρια. — Τί ώρα έφυγε ό Σιού; ρωτάει μέ άγωνία. — Μόλις πήρε τό γράμρ μα! Πήρε άδεια καί πάει νά δή τή υάνα του! Αυτή έδώ τί1 νά την κάνουμε; — Αυτή είναι μάνα του, ηλίθιε! — Αδύνατον καί μήν έπιμένης γιατί δέν πρόκειται νά συμφωνήσουμε ποτέ!, του λέ ει ό Νίινο Ζανίίνο. Είναι άδύνατο νά γί!νη παιδί μέ δύο

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ μανάδες! — · ΐΒιρέ βλάκα, ξεσητάει το 'Ελληνό^ποιλο ττού, μ* δλο ττού δεν συνηθίζει νά μιλάη έτσι, ή άγων ία του οουτή τη στιγμή κόντευει νά τον τρελλάνηι καί δεν ξέρει τ? λέει. Δεν κατάλαβες άκόμσ δτι τό γράμμα έκε'δνο ήταν παγίδα; Ποιος ξέρει γι.ά ποιόν λόγο νά παρέουΐραν σ’ αυτήν τον Σιού... Πάντως, ό,τι καί νά­ νοι, θά διατρέχη τρομερό κίΚ/ δυινο!... Πρέπε ι νά κάνου μ ε κάτι, γρήγορα! — Έγώ μπορώ νά κάνω... τουμπες σπόν αέρα!, λέει ό ψοβερος άσπυιναμικός. Δεν νο υίζω διμως δτι θά ωφελήσουν σέ τίίποτα! Έσυ τί θά κά­ νης; Ό Γικιρεικο κοταλαβαίνε. πώς δ,τ; κι* αν πη μέ τον άνεκι’5 ιήγηΙτο έκείνον τύΗτο θά χάση τά λόίγια του καί πολύ τι.μο χρόνο. — Τρέχω νά βρω τον Τζέν το καί την "ΑμπτιυιΙ, φωνάζει. Πιρέπει νά ξεκινήσουμε αυτή κιόλας τή στιγμή γιά νά δρουμε τον Σιού... θαρρώ δτι δεν έφυγε πολλή ώρα πριν ν’ άρχίοηι τό παιχνίδι... I σως νά προλάβουμε τό κα^κό... 4Εσύ κύτταξε νά περι­ ποίησής τή μητέρα.... — Καμμιά δουλειά μαζί της!, τον κάβει ξερά - ξερά ό άστυναμιικός μέ γουρλωμέ­ να πάλι τά μάτια του. Έγώ γιά δυο μόνο εΐΐμαι υπεύθυ­ νος! Γιά σένα καί γιά τον Σιού! "Έρχομαι μαζί σου! Τό ξανθό άγόρι κοταλαβαί ν$ι ρτι δεν μπορεί νά περιμέ

1»

"Οταν φθάνουν είναι τρεις μετά τά μεσάνυχτα.

νη νά τον κοταλάδη ά £ανίνο. Γυρίζει λοιπόν στή δύεττυχ η γυναΐκ α που έχ ε ι κ ατ αλάβει κι’ αυτή τί> τρέχει άπό τις κουβέντες τους καί ή έκφρασις του προσώπου της μαρτυράει τήν πιο τρελλή ά νηίσυχία. λ-— Νά πάτε στο ξενοδο­ χείο ^μ ας !, της λέει βιαστικά. Έκιεΐ θά μάις περιμένετε!... Καί μην άνηίσυχήτε!... Θά έρθουμε μαζί ιμέ τον Γενναίο Αετό... Θά στείλω τώρα έναν άνθρωπο νά σάς όδηγήση καί θά πώ νά σάς περιποιηιθουν... Ό Ζανίνο κυττάζει κουνών τας τό κεφάλι του τά πόδια τής Ινδιάνας καί κρυφό γε­ λάει. — Μου φαίνεται πώς πρέ πει καί νά την... πλύναυν λι­ γάκι τη Γάργαρη Στέρνα μουρμουρίζει, γιατί έτσι ττού

I# εΐναιι τώρα, δεν βλέπω νά εί­ ναι καβάλου... γάργαρη! ^ "Ύστερα τρέχει πίσω οπτό τό θρυλικό "Ελληνόπουλο πού εχει: κιόλας άρμήσει προς τα αποδυτήρια γιά νά β.ρη τον Τζέντο. ΩΡΕΣ ΑΓΩΝΙΑΣ

ΤΟΝ σταθμό του τραί ■νου πού πήγαινειι για τό χόριό τών Σιού, ττε ,ριιμέίνει λίγο άργότερα συντροφιά. ΚΓ ό Πκί,οέκο κΓ ό Τζέντο και ή αδερφή του ή "Αμπυ άλ λά και ό περίφημος... Νίνο Ζανίνο^ άκόμα, είναι νευρικοί και κάνουν συνέχεια βόλτες. Δεν μπορούν νά σταθούν σέ μιά μεριά. — Μεγάλη λάτρα αυτά τά ττσ ιθ ιά!, μ ουρμουρ ί ζε ι συνε­ χώς μονάχος του δ..; δαιμόνιος άστυνσμικός. Δεν μπο­ ρείς ποτέ νά είσαι σίγουρος για δ αυτούς! ...^ Μιά ό ένας, μιά ό άλλος, πάνε κΓ έξαφα^νίζονται] "Αντε υστέρα νά τούς βρης και νά τούς φέΐοης πίσω σώους! Και πώς τό έ­ χω καταφέρει ώς τώοα, μόνο ένας Θεός^τό ξέρει] Στο πρόσωπο του Πκρέκ© εΐναι ζωγραφισμένη· ή μεγα­ λύτερη! άγωνία άπ’ όλων των άλλων. Ό Γκρέκο άγαπάει τόν Σιού σάν πραγματικό άδεοφό του. άψου δεν γνώρισε άλλον άδερφό άπ’ αυτόν ποτέ... Ή άγωνία του, όσο ή ώοα περ­ νάει, μεγαλώνει. Τά νύχια τον μπήγονται στο κρέας

Σ

ΓΚΡΒΚΟ του κάι τό ματώνουν, τόσο σφιγμένες είναι· οι γροθιές του. ^ Μά δυστυχώς γιά όλους τούς αγαπηιμένους συντρόφους πού λαχταρουν νά τρέξουν ό­ σο τό δυνατόν γρηγορότερα γιά νά βρουν τόν "ίντσου Νά Τιάρα Λαμάτα, είναι υποχ,ρε ωμένοι γιά ολόκληρες ώρες νά κάθωνται μέ σπαυρωρένα τά χέρια έκίεΐ στον σταθμό του τραίνου και νά περιμέ­ όληνουν... ή Ή άτηυιχίαι τούς κυνηγάει από την πρώτη στιγμή. Τό τραίνο πού θά τούς πάει στο χωριό του Σιού, άνηκει στην πιο άγονη γραμ­ μή τής χώρας, πού περνάει όλο από έρημους κάμπους και βουνά καί <μέ πολύ λίγες ένδιάμεσες στάσεις χωρίς με γάλη σπουδαιότητα κΓ αύτές. "Έτσι δεν εχει τακτικά δρομολόγια. "Ύστερα ^ από τόν συομό μέ τόν όποίο έφυγε ό Σ ου λίγο μετά τό μεσημέρι, ό άμέσοχ. επόμενος θά περάση στις δέκα τό βράδυ. Οι τέσσερις σύντροφοι έ­ χουν πάει· άπό τις έπτά και περιμένουν. Δεν έχουν κέφι νά πάνε πουθενά άλλου όσο νά περάση· ή ώρα. Τό μυαλό τους βρίσκεται συνεχώς στον Σιού και δεν μπορούν νά δι­ ώξουν μακουά τη δυσάρεστη σκέψι πώς ίσως αύτές οι ώ­ ρες πού χάνουν περ (μένοντας νά είνα’ μοιραίες γιά τόν άγα πημένο τους φίλο. Τελικά όμως ό χρόνος πού τούς χωρίζει* άπό τό βραδινό

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ τραίνο περνάει. Μπαίνουν όλοι μαζί σ’ ένα βαγόνι και ξεκινούν. Ή 61 αδρομή κρατάει πέν­ τε ολόκληρες ώρες. ^ Φτάνουν στις τ,ρεΐς τά με­ σάνυχτα στον σταθμό από τον όποΐο πρέπει να πάνε μέ τά πόδια οπό χωρ ό του Σιού. Ή μητέρα αυτού του τε­ λευταίου — ή Γάρ-γαρη. Στέρ να — έχει δώσει δ?\ες τις άπαραίίτητες οδηγίες στον Γικρέκο γιά τον δρόμο που πρέπει νά άκολουθήσουν. Δεν χασομερούν λοιπόν οΰ τε στ υγρή. Με τά κλεφτοφάναρα μέ τά όποια έχουν όλοι έφοδιαπ σπή επειδή ξέρουν πώς θά χρειαστή νά κάνουν πορεία νύχτα, · παίρνουν τον δρόμο γ ά το δάσος όπου θά συναν­ τήσουν τον παραπόταμο τού Ρίο Πκράντε. —Θά προχωρήσουμε ώς έ­ να σημείο ολοι μαζί κι' ύστερα θά σταματήσουμε στις όχθες τού ποταμού, λέει ό Γκρέκο. "Οσο κι5 δον οί ώρες, εί­ ναι πολύτιμες, δεν πρέπει νά διακινδυνεύσουμε τη ζωή τού Σιού... Τά φώτα μας μπορούν νά τά δουν από μακρυά μέσα στ ή νύκτα καί νά πιροδοθούμε... Χωρίς αύτά δεν θά μπο­ ρέσουμε νά προχωρήσουμε ε­ ρευνώντας κιόλας ολόγυρα μή πως δούμε πουθενά τίποτε ί­ χνη τού φίλου μας... Έξ άλ­ λου ώσπου νά φτάσουμε στο ποτάμι θά κοντεύη. πιά νά ξημερώση... Τό πολύ - πολύ νά χάσουμε καμμιά ώρα... Ό Θε­ ός νά &άλη τό χέρι του νά μή

π σταθή μοιραία ή ώρα αυτή!.. Κουβεντιάζουν καί περπα­ τούν κιόλας ιμέσα στήν άφέγγαρη νύχτα. Δεν έχει όμως καί τόσο πολύ σκοτάδι γιατί υ­ πάρχει ή άστροφεγγιά. Πραγματικά όπως τό έχει υπολογίσει ό Γκρέκο, καμμιά ώρα πριν τά ξημερώματα φτά­ νουν στήν όχθη τού ^παραπό­ ταμου τού Ρίο Γκράντε. Κάθονται νά ξεκουραστούν καί ταυτόχρονα μιλούν χαμη­ λόφωνα γιά τό τί θά κάνουν τήν άλλη μέρα. —’Άν (δρουμε τά ίχνη* τού Σιού, λέει ό Γκρέκο, θά τά ακολουθήσουμε όλοι μαζί. ΛΑν όμως δεν τά (δρουμε ή άν άκαλουθώντας τα δούμε ότι σταματούν κάπου, τότε θά σκορπιστούμε ικαί ένας - ένας θά ψάξουμε γιά τον φίλο μας. Θά έχουμε ένα σύνθημα γιά τήν περίπτωσι πού ένας άπό μάς θά τον άνακαλύψη, γιά νά τρέξουν κι* οι άλλοι. ,—Εγώ θά τον (δρω, λέει ό Νίνο Ζανί,νο, μέ τρόπο πού δεν σηκώνει δεύτερηι κουβέντα. Θά είναι αίσχος για τό άστυνομικό σώμα νά τον (δρή κα­ νένας άλλος! Τί λαγωνικό εί­ μαι; Μά κι5 άν ακόμα τύχη νά τον δη κανένας άπό σάς πρίν άπό μένα, τον παρακα­ λώ νά κλείίση τά μάτια καί νά μέ φωνάξη ατά γρήγορα γιά νά τον άνακαλύψω πρώτος! ιΚανείς δεν έχει κέφι νά γελάση μέ τή βλακεία του αυτή τή φορά. Ή άγιωνία δέν τούς άφηνει νά εύθυμίσουν. Ό Τζέντο φαίνεται πολύ σκεπτικός.

ήέρεκο —Γκρέκο, λέει στο τέλος, πού τό ξέρουμε δτι άκάμα και ώς εδώ έχουμε ακολουθήσει τον σωστό δρόίμο; Ό Σ ιού ξέ­ ρουμε ττώς πήρε ένα γράμμα νά ττάηι να δή τή μητέρα του. Ρεροοιμε όμως και πώς τό γιράμιμσ αυτό ήτοον μιά παγί­ δα. ’Άν τον έχο'υν πιάσει π-ιό πριν; —Δεν τό φαντάζομαι!, λέει τό ξανθό αγόρι ιμέ πεποίΒη,σι. Ή πανίδα φαίνεται, από τον τρόπο πού έχει στηθή, ατι εί­ ναι άκρ',ιβώς για νά περάση ό Σιού άπ’ αυτή την έρηιμιά... Στο τραίνο θά ήταν έπ [κίνδυ­ νο νά του έπιτείθοΰν γιά νά τόν συλλάβουν καί, άν είχε γί­

νει κάτι τέτοιο, ασφαλώς κά­ ποιος άιπό τούς άλλους επι­ βάτες θά τό είχε πάρει εϊδησι. Ούτε έπίισης και μόλις βγήικίε στο σταθμό που υπάρ­ χουν άνθρωποι τούς συνέφερε νά τόν πιάσουν. ’Ή ξέραν πώς γιά νά πάη στη μητέρα του θά περνούσε καί νύχτα άπό τούτο τό έρημο δάσος, γιατί δεν θά τά ικατάφερνιε άσφαλώς ποτέ νά φτάση πριν νυχτώση, αφού χρειάζονται τούλάχιστόν οκτώ ώ,ρών πορεία. Δεν υπήρ­ χε λοιπόν άλλο π ιό ιδανικό μέρος γιά νά του ριχτούν. ’Άν καί... Σώπασε. Ό Τιζέντο καί ή "Αίμπιυ τόν

Άτγο τά μάτια του Σιού ξεπηδοΰν δάκρυα, την ίδια στιγμή που ή Άμπυ κρύβει μέ τά βυά χέρια τδ πρόσωπό της.

Ο ΗΡύτ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ!

Μιά τρομερή κραυγή

-πόνου και λύσσας ξεφεύγει άττ’ το λαρύγγι του Μαύρου Άπαχη.

παρατήρηισαν <μέ ταερ υέίργε ι α. —Άν καί... τί; ρώτηρε: ή κοτηέ!λ!λ<α. —Άν και δεν φαντάζωιμαι νά πρόκειται για πολλούς. Πι­ στεύω 6τι μάλλον ένας θά εί­ ναι αυτός πού έστηρτε τή σα­ τανική παγίδα στον σύντρο­ φό ιμας!... Οι φίλοι του τον κοιτάζουν όλοι, παραξενειμένοι. Καταλα­ βαίνουν ότι κάτι θά ξερή, τό ' Ελληνόπουλο γιά νά ριλάη έ­ τσι... Τί! όμως; —Πώς τό φαντάζεσαι κάτι τέτοιο; ρωτάει ό Τζέντο <μέ ταραιχή. —Υπάρχει κάποιος άνθρω­ πος τής φυλής του πού τον

κυνηγ άε ι... άποικρ ίνεται. Τον λένε Μαύρο Άπάχη, Αυτός ή­ ταν πού είχε στείλει κι’ έκείνη, την ωρολογιακή βόμβα πού παρά λίγο νά μάς τινάξη στον αέρα. Φαντάζοιμαι πώς δεν μπορεί νά είναι άλλος αυτός πού έχει κάνει τούτη τή δου­ λειά. Κανείς δεν >μιλά. "Ολοι κα­ ταλαβαίνουν ότι ό Γκρέκο έ­ χει δίκιο. Ή Άιμπυ λέει: —Θά είναι όμως -μόνος τουπάχα;. ’Άν είναι καί προ­ λάβουμε τον Σ ιού, φαντάζο­ μαι 'πώς θάναι εύκολο νά τον σώσουμε. ’Άν όμως έχει κι3 άλλους μαζί του;

ΓΚΡΒΚΟ

20 —θά δούμε, μουρμουρίζει τό ξανθό αγόρι. "Ο/π· κΓ αν είναι, πάντως, θά κάνουμε τό παν για νά σώσουμε τον φί­ λο μας. Κανείς δεν μιλάει πια καί όλοι περιμένουν νά πέραση ή ώρα για νά ξηιμερώση καί νά ξεκινήσουν νά βρουν τον σύν­ τροφό τους πού κινδυνεύει. Μόνο ό Νίνο Ζανίνο είναι μουτρωμένος. Στο τέλος δεν μπορεί νά κράτηση μέσα του τον πόνο του καί λέει με θυμό στον Πκ,ρέκο: —-Έσύ φταΐς I ’Άν μου εί­ χες κάνει λόγο κι5 άπό άλλοτε γι' αυτόν τον μυστήριο τον... πώς τον είπες; Τον Μαύρο Ά­ παχη, τώρα θά τον είχα μα­ γκώσει από τό σβέρκο καί θά παραθέριζε στις φυλακές! Τί νά σου κάνω;^ Οι άρχές^ νοιά­ ζονται γιά σάς κι3 έσεις δεν τις βοηθάτε νά φέρουν σε αί­ σιον πέρας τό έργο τους. "Έ­ χεις ολόκληρο Νινο Ζανίνο συ­ νεχώς δίπλα σου μ," ένα παρά σημο μίση οκά επ’ ανδραγα­ θία καί τον άφηνε ις νά πηγαίνη ,χαμένος! Κουτός είσαι!... Φυσικά κανείς δέν δίνειι στγ μασία στις άνοησίές του καί σωπάνε όλοι τελειωτικά αυτή τη φορά γιατί ούτε ό... καταπληικτ ικός ντέτεκτ ιιβ δέν άνοίγει τό στόμα του πλέον. Τά λεπτά κυλάνε πολύ αρ­ γά, γεμάτα άγωνία. Τιέσσερ α ζευγάρ ι α ράτ ι α κυττάζουν συνεχώς τό(ν ουρα­ νό πού δέν λέει ν άρχίίση νά Φωτίζεται.

^ Ή νύχτα τούς φαίνεται ά~ τέλειωτη. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΘΑ ΕΡΘΗ ΑΡΓΑ..β ΑΠΑΙΣΙΟΣ Μαύρος Άπαχης έχει μαζέψει έναν σωρό ξερά ξύ­ λα καί σέ λίγο τούς βάζει φω­

Ο

τιά. Μεμιά έκφρσσι γεμάτη μοχ θηρία καί σαδισμό στη μορ­ φή του, παίρνει κάτι μακρό­ στενα σίδερα σάν βέργες καί τις βάζει μέσα στη φωτιά νά πυρώισουΐν. Ζυγώνει πάλι κοντά στον αιχμάλωτό του. Τά μάτια του πετουν φλό­ γες λες κΓ εΐναι κι3 έκεΐ μέσα αναμμένη μιά άλλη φωτιά πού την τροφοδοτεί τό φοβερό μί­ σος του εναντίον τού νέου. —Μ5 εκείνα τά πυρωμένα σίδερα θά σέ κάνω νά διασκέ­ δασης όσο δέν φαντάζεσαι, γυιέ τού σκύλου!, τού λέει, τρίζοντας τά δόντια του άπό τή λύσσα. "Οταν θά κοκκινί­ σουν καλά καί ιθάναι τό καθέ­ να τους κι3 άπό μιά φωτιά, τότε θά τά βυθίσω μέσα στις σάρκες σου καί τελευταΐα-τελεϋταΐα στά ματισ ,σοιΠ .. Α­ κόμα πιο ύστερα θά ερθη ό θάνατος! Πολύ άργά... "Οταν θά ξημερώνη πιά ή αυριανή μέρα! “Ως τότε θά κρατήση τό γλέντι, γυιέ τού θανάσιμου εχθρού μου!... Αλλά όταν^θά πεθάνης θάναι λύτρωσι αυτό γιά σένα! Θά μέ παρακαλάς νά τό κάνω καί θά μ" εύγνω-

Ο ΗΡΏ1 ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ μανής όταν βάΐ γίνη;!... Θά δής!.ν (Καί μ* αυτά τά λόγια: τρέ­ χει πάλι κοντά στη φωτιά του καΐ^ άρχιζε ι, ,νά στριφογυρίζη έκεΐ μέσα τά μακρόστενα σί­ δερα για νά πυρώσουν καλά. Ό Σι ου κολυμπάει οπόν ί­ δρωτα. Ό γυιός του άρχηγού των Σι ου κάθε άλλο παρά δειλός εΐναι... Ξέρει δμως πολύ καλά τ ί τον περ ίμ ένε ι... Ό άπα ίσ ιος άργός θάνατος είναι ένα πα­ λιό έθιμο τής φυλής του και όλων των φυλών των ερυθρο­ δέρμων, που οπούς πολέμους τους τον έπέβαλλαν στους έχθρούς τους πού αιχμαλώτιζαν. ’Έχε* ακούσει πολλές φορές γΓ αυτόν και ξέρει ότι κανείς άντρας δεν άντεξε ώς τό τέ­ λος, όσο γενναίος κΓ αν ήταν. Στο τέλος πάντα ή καρδιά σπάει κΤ ό κατάδικος ουρλιά­ ζει άπό τούς φρκτούς πόνους καί έικλιπαοεΐ γιά τον θάνατο, σαν νά εΐναι πραγματικά ή πιο μεγάλη χάιρι πού μπορεί νά του δοθη άπό τον δήμιό του... Ό Σιού δέν θέλει νά φωνάξη. θέλει νά σφίξη τά δόντια του καί νά μή βγάλη ούτε έ­ ναν άναστεναγμό ώς τό τέλος, γιά νά μη δώση τη χαρά οπόν φοβερό του έχθοό. Ξέοει όυως οτι δέν πρόκει­ ται νά τά κοπαφέοηι κΓ αυτό τον γεμίζει μέ περισσότερη δυστυχία απ’ όσο ή ιδέα του θανάτου του καί τού μαρτυ­ ρίου πού πρόκειται νά τρα$ήξη.

Ό Μαύρος ’Αττάχης, στο

2! μεταξύ πού ό Σιού είναι βυ­ θισμένος στην απελπισία, παίρνει ένα άπό τά μακρό­ στενα σίδερα πού βγάζει άπό τή φωτιά καί άρχιζει νά τό στιριφογυρίζη έτάνω άπό τό κεφάλι του, χορεύοντας καί ξεφωνίζοντας άγρια. Ζυγώνει τον * I ντσου Νά. Ή άκρη τού σίδερου πού κρατάει εΐναι κατακόικκινη,! Σαν μια φλόγα! Άπό ένα μέτρο μ ακιρυά πού την πλησιάζει στό πρόσωπο τού αιχμαλώτου, έκεΐνος αι­ σθάνεται τή ζεστή της άνάσα, μια ζέστη, όμως πού τον κάνε; αντίθετα νά νοιώθη, παγωμέ­ νες ανατριχίλες σ’ όλο του τό κορμί... —'Κύτταξέ^ την!, ,μουγγρίζει ό Μαύρος Άπάχης, μέ δια­ βολική κακία. Αυτή ή φλόγα θα σού πάρρ τό φως σου! Τά μάτια σου θά σκοτεινιάσουν! Δέν θά Βλέπης πιά τον ουρα­ νό, τά δέντρα καί τά πουλιά. Θ’ άκούς τό κύλισμα τού πο­ ταμού, αλλά δέν θά μπορής νά τό δής!... Πες μου ,γυιέ τού σκύλου: Σ’ άρέσει τό χά­ δι του; Ί<αΐ μ,’ αυτά τά λόγια άτ κουμπάει έλαφρά τό πυρωμέ­ νο σίδερο στό μπράτσο του δεμένου Σ ιού καί τό άποτραβάει άυέσως. Ό Γενναίος Αετός δαγκώ­ νει τά χείλη, του μέχρι αίμα­ τος. "Ένας έφιαλτίίκός πόνος τού τριβελίζει· τό μυαλό, άλ­ λα καταφέρνει νά συγκροτηθή καί ^νά μή βγάλη λέξι. «ίΉ άρχή», συλλογίζεται άπελπιίσμίνρε. &ν®ι ή

22 αρχή του φοβερού μαρτυρίου πού τώρα αρχίζει... Πρέπει νά φανώ άντρας! ...Πρέπει να δεί­ ξω· πώς είμαι γυιός του Με­ γάλου Βουβαλιού »μέ τα Τρία Κέρατα, τού^ αρχηγού τής φ<υλής των Σ ιού!». —ιΠαροκάλεσέ με!, ουρλιά­ ζει στο μεταξύ ό δολοφόνος. Πες μου νά σε λυπηιθώ και νά σου χαρίΐσιω τη ζωή! Που ξέ­ ρεις; Μπορεί νά είμαι καλός στο βάθος και νά σέ λιυπηιθώ, σκύλε ! Γ ι ατί δεν ρέ παρακαλάς; Μπρος! Κλάψε και φώ­ ναξε γιά νά με συγκίνησης! Έτσι κι* άλλοιώς θά το κάνης ατό τέλος! Γιατί 6γν άπό τώ­ ρα για νά γλυτώσης κι5 άπό τά βάσανα... Π ε ρ ιμένω ! Ό Σιου έτριξε τά δόντια του μέ άπέραντο μίσος. —-'Ό,τΐ' κάνεις θά τό πλή­ ρωσής άκρί'βά, Μαύρε Άπα­ χη, απαίσιε φονιά!, .μουγγρί-

Ργάζει άπό τή φωτιά την πυρα­ κτωμένη βέργα.

ΓΚΡΒΚΟ ζει ·μέ ιμανία. Ό ποητέρας μου θά σέ τιιμωρήση ,μέ τό ίδιο του τό χέρι και δσα βασανι­ στήρια μού κάνεις, θά σού τά κάνη εκείνος διπλά! Νάσαι σίγουρος γι’ αυτό! Ό φονιάς γέλασε ,μ’ ένα κολασμένο γέλιο. —Διπλά! , έσκουξε. Δεν θά υπάρχουν άλλα άιπ’ αυτά πού θά σου κάνω, άνόήτε! Θά σού κάνω αλα τά βασανιστήρια πού ξέρουν οι Ινδιάνοι ικΐ’^ άκάμα ένα παραπάνω! Πρώτα άπ5 δλα θά σου κάψω τά νεύ­ ρα τών ποδιών σου! Καταλα­ βαίνεις τί θά πή αυτά; Θά πή πώς δεν θά μπόρεσης νά ξαναπαίξης -μιπάλλα ποτέ σου! Ή μιπάλλα είναι ή μεγάλη σου αγάπη, έτσι; Έ, λοιπόν, θά ξερής άπό την Αρχή δτι τουλάχιστον γι’ αυτήν έχεις σχολάσει ιμ·ά γπά πάντα! Κι* άν έχης έλπ'ίδες νά βρειθή^ κά­ ποιος νά σέ βοηιθήση ή νά σέ σώση ώς τή στιγμή του θα­ νάτου σου, πάντως γιά νά ξαπ ναβρεθπΓ -μέσα στο γήπεδο δεν θά έλπίίζηις! .„ Δεν θά^ ύ­ παρχε ι γιά σένα ή ίδέά αυτή νά σέ άναΐχουφίιζηι!... Κύτταξε: Αρχίζω! Μ’ ένα χάδι γύ­ ρω άπό τό δεξί σου πόδι μ* αυτό τό φλογ ισμένο σίδερο, δεν θά μπορέσης ποτέ πιά νά τό χιρησί'μοποιήσης!... Μ’ αυ­ τό δεν κλωτσάς καλύτερα; Έ, ξέγραψε το! Τό χάνεις νιά πάντα! Και σηκώνει κιόλας τό τροιμερό δολοφονικό του χέρι καί η πυρακτωμένη, άκρη τής βέρ­ γας πού κρατάει οπό .χέρι του πλησιάζει τό βέρμοο του Ίν*

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ διάνου " I ντο ου Νά... Κρύος ιδρώτας κατρακυλάει σαν ποτάμι απτό το πρόσωπο του τελευταίου αυτού. Μέσα του κάνει προσευχές για νά ,μπόρεση, νά κριατηθή καί νά μην ούρλιάξη.. ζίέρει πώς τον μεγαλύτερο πόνο στην ψυχή του θά τόν νοιώση... Τόιν νοιώθει ήδη από τώρα... Το σίδερο πλησιάζει στο πόδι του. Ή φλόγα του τον καίει... Δαγκώνει· τά χεί­ λη του γιά μιά ιάκόΙμα φορά... Βλέπει /με τή φαντασίά του την είκόνα τού άγαΙπιηΙμένου του φίλου, τού θρυλικού Γκρέκο. Κ αί πάνω στη μεγαλύτερη αγωνία του καί στη φρίκη πού νοιώθει, ψιθυρίζει χωρίς νά το θέλη: —^Πόση Θλ,ΐψι θά πάρη, γι' αυτό ό λευκός αδελφός μου! Βρίΐσκεται σαν σε όνειρο1 έκείνη' τη στιγμή καί τον ξυ­ πνάει * ένα άγριο ουρλιαχτό. Καταλαβαίνει ότι ώς τώρα έ­ χει κλειστά τά μάτιια του. Τ’ άνοιγε ι παραξεινειμέ'νος κι’ αυ­ τό που βλέπει τόν κάνει νά νο ιώίσηι τόση άπάτομηι χαρά που παρσλίίγο νά άπάση ή καρδιά του από τή δυνατή σσγκίνησι. Τό πυρακτωμένο σίδερο εί­ ναι πεσμένο στο έδαφος. Ό άπαίΐσ'.ος Μαύρος ’Απαρ­ χής κρατάει μέ τό ένα του χέ­ ρι τό άλλο, πού είναι εκείνο μέ τό άτοΐο τόίση ώρα κρα­ τούσε τό φΟιβερό όργανο τού μαρτυρίου. Σ’ αυτό άκριιβώς τό χέρι του είναι καρφωμένο πέρα πέρα ένα μαγαδρι!

2ί

— Σ’ άρεσε ι τό χάδι τής φω­ τιάς, γυιέ του σκύλου ;

Γ' Ενα δεύτερο ουρλιαχτό λοιβωμέλου σκυλιού βγαίνει άπό τό λαρύγγι του, ένώ τά μάτια του είναι διάπλοπα γουρλωμένα καί γεμάτα άπερίγραπτο τρόμο. Ό Σιού, μετά τήν πρώτη κατάπληξίι του, στρέφει τό κεφάλι του μέ λαχτάρα. Πίσω άπΐό^ μιά συστάδα δέντρων, βγαίνουν ό Γκρέκο, ό Τζέλτο, ή ’Άμπυ* καί ό Νίνο Ζανίνο καί αρμούν πρ,ός τό μέρος του. ^ Ό Μαύρος ’Απάχης μέ τό χέρι του, περασμένο πάντα πέρα - πέρα άπό τό μαχαίρι, τό βάζει—στα πόδια προς τή μεριά τού ποταμού. Οί τέσσερις .σύντροφοι δεν σκέπτονται νά τόν κυνηγήσο'υν τήν πρώτη, στιγμή, τόση είναι ή λαχτάρα τους νά δούν άν έχουν προλάβει τόν άγαίπημέ* νο τους φίλο σώα

24 —ΕΤσαι καλά, Σιού; ξεφω­ νίζει (μέ άγωνία ό Γκρέκο, την ώρα πού ή Άμιπυ βρίσκεται κιόλας τήσω του και μι* ένα άλλο ,μιοαχςχίίρι κόιβ'ει τά σχοι­ νιά πού τον κρατούν αίχμάλωτο. —Ό λευκός άδέλφός μου ιμπαρεΐ νά είναι βέβαιος πώς δεν έχω τίποτα!, άπσκρίΐνεται μέ ευγνωμοσύνη ό Ινδιάνος. Ό "Ιντσου Νά είχε πιστέψει πώς έφθασε ή τελευταία του ώρα... "Αν αργούσατε ένα δ ευ τερόλεπτο παραπάνω, καλύ­ τερα νά «μην έρχόσαστε ποτέ! Ό Γενναίος Αετός εννοεί ότι σέ ένα δευτερόλεπτο τό πόδι· του θά είχε άχρηστευθή, άπό τό πυρωμένο σίδερο τού Μαύρου Άπάχη, και έπειτα πιά θά προτιμούσε νά πείθάνη, παρά νά τον προλάβαιναν και νά τον Ελευθέρωναν άνάπηρο γιά πάντα. Οι άλλοι βέβαια δεν κατα­ λαβαίνουν τίί .θέλει νά πή, για­ τί δεν ξέρουν τί άκριιβώς τού εΤχε πή ό φον άς. Μόλις είχαν φτάσει. ’Από τό πρωί άκσλουθουσαν τά ίχνη, του Σ ιού πλάϊ στην όχθη τού ποταμούς καί ευτυχώς γι5 αύτούς ό Μαύρος Άπαχης δέν ήταν δυνατόν νά φανταστή πώς θάρχονταν σ’ έκεΐνο τό ρέρος οι φίλοι τού αιχμάλωτου του. Δέν ιμπορούσε νά ύπαλογίση πώς ή μη­ τέρα τού Εχθρού του, πού πο­ τέ σχεδόν δέν κατέβαινε άπό τό χωρά της στο Σάο Π άθ­ λο, θά κατέβαινε ειδικά Εκέίνη τη μέρα... Δέν λογάριασε πώς θάταν δννοτρν ό θεός μ’

ίΚΡΗΚΟ αυτόν τον τρόπο νά τον Εμπο6ίση νά έκττελέση τό απαίσιο έργο του... Ό Πκρέκο, πρώτος, υστέρα άπό την πρώτη συγκίνηση τι­ νάζεται πρός^ τό μέρος που έτ,ρεξε ό Μαύρος Άπαχης, γιά νά τον πιάση... Ό Σιού, δμως, πού είναι λυιμένος τώρα πιά, τον άρπα­ ζε ι άπό τό χέρι καί τον Εμπο­ δίζει νά τό κάνη, —Άς μείνη, κοντά μου ό χλωμός άδέλφός /μου!, λέει ·μέ παράξενη) φωνή. Άς άφήση τον δολοφόνο νά έξαφανιστή! Όλο; τον καττούν ιμέ γουρλωμΙένα μάτια. Δέν καταλα­ βαίνουν. Ό Νίνο Ζανίνο ιμάλιστσ γί­ νεται έξω ψρενών -μ5 αυτή την κουβέντα. —Τί θά πή «άστονε»!, τσι­ ρίζει. Έιμιένα δουλ'ειά ιμου εΤναι νά πιάνω δολοφόνους και τώρα πού βρήίκα έναν, θά τόν άΦ-πσω; Πρέπει νά τόν συλλάβω! —Ό χλωρός άστυνομ ικός μπορεί νά συλλαβή τόιν ΜαΟοο Άπάχη άν θέλη!, λέ'ει 6 Σιού χαμογελώντας. Οί άλλοι οχι! ^ —Δέν την καταλαβαίνω την παροοξενιά σου, λέεϊ ό τρο μέρος ντέτεκτίιβ μέ γαυρλωμένα μάτια, πάντως όμως δέν μέ νοιάζει καί τόσο. Πάω νά σάς τόν φέρω άφοΰ δέν πρό­ κειται νά στενοχωρηΐθή κανέ­ νας ! Καί, απομακρυνόμενος χω­ ρίς νά προσθέσηι τί'πάτ5 άλλο, μουρμουρίζει μόνος του: —§Τττε ττ<λ>ς $μφ, λΐιι,

ύ ΗΡύΙ ΤΑΝ ΓΗίϊΕΑήΜ χλωμός! Φαίνεται θά τ&τταβσ πού είδα τά αΤματτοο! Δυστυ­ χώς δεν μπορώ νά τά σηκώσω αυτά ,τά τηράμοπα! Στο βά­ θος έχω καλλιτεχνική ψυχή! Στο μεταξύ ό Σιού χαμο­ γελάει άλλη μια φορά στους φίλους του ττού έξακολουθουν νά τον κιυττάζουν περίεργα. —Ό χλωμός αστυνομικός δεν πρόκειται ποτέ νά μπόρε­ ση νά πιάση τον Μαύρο· Από­ χη !, τούς λέει με πεποίθηΐσι. Καί γιι’ αυτό του είπα πως μπορεί νά δοκίμάση» αν θέλη! Έχει τόσο λιγοστό μυαλό μες στο κεφάλι του!... Έξ άλλου ό δολοφόνος είναι πολύ γρηγοιρώτερος άπ’ αυτόν στά πό­ δια... Μόνο ό_άδελφός μου ό Γκίρέίκο κ ι5 ό I ζέντο θά μπο­ ρούσαν νά τον φθάσσυν... —Μά γιοοτί, Σιού; Λεν κα­ ταλαβαίνω ! „ ψιθυρίζει το χλω μό άγόρι. Γιατί δεν θές νά τόν πιάσουμε; Αυτός ήταν έτοι­ μος νά σέ βασαλίιση καί νά σέ σκοτώση!... ”\ σως μάλ ιστ α καμιμιά φορά θελήιση νά τό ξανακάνη, καί... ίσως τότε νά τό πετύχη!... —Δεν θά τολμήση π.ά, λέει ό Σιού παράξενα... *Ύστερα.;. Ό άδελφός μου ό Πκιρέκο, πρέ­ πει νά κοπολαιβαίίνη γιατί ό Σιού δεν θέλει νά σκοτώσουν τόν Μαύρο Άπάχη,^δπως θά γίνη όταν συλληφθή καί δι­ καστή... Τά μάτια του ξανθού άγοριοΟ άστ,ράφτουν ξαφνικά. Ναί... Τώρα μόλις καταλαβαίΐνει τη σκέψι του όγαπημένου καί άχώριστού φίλου του. —Άν ό Μαύρος Άπαχης

η πεθάνη, ψιθυρίζει» τόσο σιγά, πού κανείς δεν μπορεί νά τόν άκαύση, ό Σιο»ύ δεν θά μπορή πιά νά άγριευη επάνω οπό παιχνίδι! Δεν θά μπορή νά νοίώθη τόν τρομερό θυμό που νο ώιθει εναντίον του όταν τύχη νά χτΜιτήση στο πίσω -μέρος τού κεφαλιού του, ξέροντας πώς ό Μαύρος Άπαχης δεν θά βρίσκεται πιά οπή ζωή... Τότε ό Γεννάίος 5 Αετός δεν θά είναι αυτός πού είναι τώρα στο ποιδόσφ α ιιρο !... Θά ^ γ ίνη |νας μέτριος παίκτης πού δεν θά μπορή πιά νά παίζη στήν πρώτη ομάδα τής Τόρεντ!... ΚΓ αυτό θά είναι για κείνον χειρότερο από τόν θάνατο... Βλέποντας τό ύφος του Έλ ληνόπουλου 6 Τζέντο ^ καί ή Άμπυ, κατιαλαΐβαίνουν δτι^ κά­ ποιο μυστικό υπάρχει ανάμε­ σα στον Γικρέκο καί στον Ιν­ διάνο καί δεν θλέουν να ρω­ τήσουν για νά ;μή φανούν άδιάκριτοι. Έ£ άλλου έχουν τό­ σα άλλα π,ραματα νά κουβεντιάσουν αυτή την ώρα. Ό Σιού είναι τρομερά πε­ ρίεργο ς νά μάθη πώς τόν ά>νεκάλυψαν τόσο γρήγορα καί ό Γκρέκο του τά διηγήται ό­ λα, χωρίς νά παράλειψη νά τού τηή πώς,, άν κιΓ αυτή τη φορά ό Ζανί(νο δεν εΐχε την καταπληκτική χαζομάρα νά ύποψιαστή τή μητέρα του, τη... Γάργαρη Στέρνα καί νά τού τιήν πάη» στά άποδυτήρια, πι­ θανόν νά μήν τόν είχαν βρή ποτέ... —θναι πολύ τυχερός!,

λέει ή "Άμπυ μέ θαυμασμό

Ϊ6 πού για πρώτη, φορά κι5 οουτη τώρα ακούει τό... ιστορικό. Πάντα σέ καλό μάς βγαίνουν οί ανοησίες του!... Δεν πρέ­ πει νάχουιμε παράπονο... —'Κ'αί τό ιμαχαίρι; ρωτάει ξαφνικά ό Σιού, καί τα .•μάτια του μονρμιάς γείμίζουν θαυμα­ σμό. Ποιος π έταξ ε με τέΗτο.α έπιτυχία τό ιμαχαίρι πού μό<νο οί πόλε μ ΐισπες τής φυλής μας ξέρουν να πετουν; —Ό Τζέντο !, αποκρίνεται τό Ελληνόπουλο μέ χαρά. Εί­ ναι ειδικός σε κάτι τέτοια! Έχει προπονιηθή πολύ στο πέτ αγμ ατού μ αχα ι,ρ ιού!... Πάνω στην ώρα πού κου­ βεντιάζουν έτσι, γυρίζει καί ό Νίνο Ζανίνο όώτό τό... κυνή­ γι του καί είναι κιατσϊδρωίμε­ νός καί λαχανιασμένος άπό τό τρέξι'μο πού έκανε μέσα στό δάσος.

Ό Σιού νοιώθει τη φλόγα νά ζυγώνη στό πρόσωπό τον.

ΓΚΡΒΚΟ

Φτάνουν στην όχθη του ττοταιμοΟ μια ώρα περίπου πριν τά ξημε­ ρώματα.

—"Αψ αντος!, άναφ έρε ι ;μέ άπελπισία. Τον έχασα καί μαζί έχασα κι5 άκάμα ένα σί­ γουρο... παράσημο, νά τά ζευ­ γάρωνα! Δεν πειράζει αμως.ν "Άλλη φορά! Τό μόνο πού στενοχωριέμαι είναι πώς μου πρωτοσυμιβαίύει μόλις τώρα νά μου ξεφεύγει ένας κακο­ πο ιός! 5 Αλλά φ αντ άζαμ α ι πώ ς δεν ρπορεΐ νιρχη κανείς καί συνέχε ι α έπ ιτυιχ ίές! Ν σάφι πιά! Κ .ί οί άλλοι χαμογελώντας με τη βλακεία του, του λένε πολλά καί στό τέλος κατα­ φέρνουν νά τον παρηγορήσουν. "Υστερα παίρνουν τον δρά•μο του γυρισμού προς τόν σταθμό...

Ο ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

27

ΕΝΑΣ ΚΡΙΣΙΜΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

ΙΡ' ΧΟΥΝ περάσει τ,ρεΐς βδο |ρ ιμάδες ά|πό τη ρέρα πού έγιναν τά τραγικά αυτά γεγονότα. Οι ήρωές ,μας ττού τούς γρά­ ψει· ή μοΐρΙα τους νά περνούν τις δραμαπτικώτεριες περιπέ­ τειες και ττοτέ νά (μιήν -μπο­ ρούν νά κοιιμηίθούν ήσυχοι, περνούν ώστόίσο αυτόν τον καιρό, χωρίς κανένα καινούρ­ γιο περιστατικό. Τά τρία ματς πού δίνει ατό -μεταξύ ή Τόρεντ (μέ τις πρωταθλήτρ ιες τ ών γ ε ιταν ικών χωρών, είναι καί τά τρία νι­ κηφόρα αν καί τά δύο απ’ αυ­ τά τά δίνει ιμακίρυά άττό την έδρα της, καί μέσα στην πα­ τρίδα τώιν άντιπάλων. Είναι1 πάλι Κυριακή άττόγεύμα σήμερα. Ή όμάδσ τού Σάο Π άολο

Μέ μιά δεύτερη κραυγή λύσσας χύθηκε ττρος τό ποτάμι.

*0 Γκρέκο κάρφωσε τή^ μττάλλα στα δίχτυα μέ τρομερό σούτ.

βρίσκεται στο ’Έλ ,Πάσο τής Παραγουάης δπου θά παίξη με την όμώνυμη όμάδα πού εΐναι πρωταθλήτρια τού τό­ που. Ή Παραγουάη ιμ5 δλο πού είναι από τις μικρές σχετικά χώρες τής Νότιας "Αμερικής έχει ωστόσο ένα άπό τά πιο ανεπτυγμένα ποδόσφαιρα καί άρκετές φορές έχει βγή πρωταθλήτρια σ5 όλόικληρο τό νό­ τιο τμήμα τής -μεγάλης ηπεί­ ρου. Πάντως άλα τά παιδιά τής Τόρεντ κατεβαίνουν καί σήμε­ ρα μέ αισιοδοξία στο πράσι­ νο τειρραίν γιά τον μεγάλο άγώνα. "Εχουν νά παρατάξουν δλη τη γνωστή τους σύνθεση χω­ ρίς κανένα κενό. Έπί πλέον στά τρία τε­ λευταία παιχνίδια τους, έχουν

28 παίξει, δπως ^ εϊπάμε, χωρίς σκοτούρες καί χτυποκάρδια δπως γινόταν ώς τώρα. Αυτό τούς έχει δώσες φτερά και πετούν προς τον τ ίατλο του πρωταθλητοΰ, άφου άκόίμα βαστά­ νε σταθερά τή.ν πρωτοπορία καί μέ τήγ ίδια πάντα διαφο­ ρά άπό την "Όιριαν της Ου­ ρουγουάης. Γ'ό γήπεδο πού τους φιλο­ ξενεί είναι κιι’ έδώ πελώριο, δπως συμίβαίνίεΐ άλλωστε μέ δλα τά^ γήπεδα τής Νοτίου Αμερικής δπου διεξάγονται μεγάλα παιχνίδια. Περίπου εκατό χιλιάδες φα­ νατικοί φίλαθλοι τής ’Έλ Πόο σο, γεμίζουν τις έξεδρες πού χαλάνε τον κόαμσ γιά την όμάδα τους, ξεσηκώνοντας μιά άσυνήθΐιστηι βοή πολύ πριν άρχίση τό παιχνίδι. “Όσο γιά τό καταπληκτι­ κό ζευγάρι τής 'Άμπυ καί τοΰ Νίινο Ζανίνο, βρίσκεται δπως πάντα, στη θεσι του, «στη γω­ νιά τής έξεδρας. 5Από κιεΐ θά παρακολουθήσουν τον άγώνα. ’Από έκεί θά χειροκροτήσουν μέ ένθουσ ιάσιμο τον θρυλικό Γικιρέκο σ5 έναν καινούργιο του θρίαμβο — γιατί δέν έχουν ούτε ή :μία ούτε ό άλλος καμ<μιά αμφιβολία γιά τό άποτέλεσμα του μάτς. Καί τέλος ό διαιτητής σφυ­ ρίζει μέ δύναμι καί τό παι­ χνίδι άρχίζει κάτω άπό τις ία^ές πάντοτε των φιλάθλων, που είναι κάτι περισσότερο άπό ξέφρενες. Τή σέντρα έχει ή Τόρεντ. Ό Τζέντο, δπως πάντα ό­ ταν άρχίζη — γιατί λέει πώς

ΓΚΡΒΚΟ του πηγαίνει γούρι! —σπρώχ­ νε ι τή μπάλλα στον Γκρόκο πού στέκει άρστερά του. Τό ξανθό Ελληνόπουλο ά­ πό την πρώτη: κιόλας ένέργειά του φαίνεται πώς έχει ένα κα­ ταπληκτικό σήιμερα κέφι γιά μπάλλα. Ρίχνεται σαν πραγματική άνθρώπ;νηι βολίδα ιμπροστά. -επερνάει δύο άντιπάλους του πού προσπαθούν νά του φρά­ ξουν τον δρόμο μέ δυο θαυ­ μάσιες προσποιήσεις, καί .ρί­ χνεται προς τό τέρμα. Δυο μαζί άτό τά άνπίπαλα μπάκ άρ/μουν ταχύτατα έ­ ναντι ον του γιά νά τον άνακάψοιυν. Ό Πκρέκο κάνει άμέσως πάσα στον Όζον, ^που εΐναι κοντά του ικιι’ έκείνος κόβει χωρίς καθυστέρηση μπροστά στον Βάργκας. Ό υπέροχος έξω δεξιά τής Τόρεντ όρμοοει πρός τό κέντρον διαγώνια, μπαίνοντας μέσα στά καρέ τής ~Ελ Πάσρ, πού πραγματικός πανι­ κός παρατηρεΐται στις γραιμμές της. Στις εξέδρες οΐ^άγριοφωναρες σταματούν ,μέσα σέ μια στιγμή. Μέ κομμένη άνάσα παρα­ κολουθούν όλοι τήν κρίσιμη φάσι πού ξετυλίγεται χωρίς άκόμα οί δευτερολεπτοδείκτες των ρολογιών νά έχουν κλεί­ σει τήν πρώτη, στροφή τους. Ό αριστερός μπάκ τής ’Έλ Πάσο αφήνει τον Τζέντο που φυλούσε έκείνη τή στιγμή, καί τρέχει νά σταματήση τον Βάργκας, πού βλέποντας τήν

εώκαιρϋσ, δίνΕί άμΙάως ^τήν μπολλιά. Οταν Τζέντό, πού μ* άύτόν τόν τρόπο έχει μείνει σχεδόν - εντελώς άφύλαχτος ττς5ανιοσ στη γραμμή της μεγά­ λης ττερ ιαχής. . Ό περίίφηίμσς Βραζιλιάνος σέντερ φόρ δεν σταματάει ού­ τε μιά στιγμσύλα για νά κυττάξή. ι ό ττόνδ ι του άρττάζει σάν φ-αράσ ι τη μΐπάλλά στον . αέρια καί την ξετινάζει μέ καταπληΓ Κτιικίή δύναιμι προς τά αντίπα­ λα δίχτυα. . Πρόκειται για ένα τρομερό σσύτ. Ένας δυνατός κρότος άκου γεται εύκολα στη σιωπή πού εχε ι δη(μ' ουργηιθή. Τ·ά δοκάρια τής Έλ Πάσο πηγαινοέρχονται; άπό το φο­ βερό χτύπημα τής μπάλλας άπάνω τους. Ή τελευταία αυ­ τή ξαναιγυρίιζει μέσα στο γηΓ πεδο φαλτσαριστή. Ό .Γκρέκο τρέχει μέ μανία, σαν άληιθινός 5Αετός τών ΓηΓ πέδων. ^ λ . Λ ^ Ανάμεσα σέ δυό άντ Ιτα­ λούς του πηδάει καί παίρνε^ι την κεφολιά, δίνοντας την μέ θαυμαστή άκρίβεια στον Γκομέζ πού κατεβαίνει ροΡ^τ^Ρά· Ό Γικομέζ κάνει άιμέσως άνονχτή σέντρα πού κόβεται ό­ μως άπό τον πανύψηλο σέντερ μΐπάκ τής σμάδος τής Παρατ γουάης, ’Αλματιέρτο. "Από το κεφάλι του ή μπάλλα πηγάίνει στον σάμπαίκτη, του Μαναυέλ, στή θέσιι του δεξιού χάφ. Έκΐεΐνος προσπαθεί νά γυση τό τταιοβνίΒι καί νά καχέτ

6η τηρός τήν άντίπαλη περιο­ χή» Στο δρόμο, του όμως βρί­ σκεται ό Γκρέκο... Τό Ελληνόπουλό ρίχνεται καταπάνω τό'υ. Ό Μανουέλ κάνει τήν κου­ ταμάρα νά επιχείρηση |ίιά τρί!πλά στόιν δαιμόνιο αντίπα­ λό του. Πριν τηρολάβη νά τό καταλάβη, έχει χάσει τή^μπάλλα άπό τά πόιδια του καί ό Γκρέ­ κο, πού τήν κοντρολάρει τώ­ ρα μέ υπέροχο τρόπο, ρίχνε­ ται για τρίτη φορά μέσα σέ ελάχιστα δευτερόλεπτα, προς τό τέρίμα τής Έλ Πάσο. . . . Πασάρει πλάι του στον Τζέντο πάνω στή γραμμή τής μεγάλης περιοχής κι3 έκεΐνος του;, τήν. ξαναδίνει ταχύτατα λίγο μπροστά. Σουτάρει χωρίς τόν παρα­ μικρό δισταγμό. Ή μπάλλα τινάζεται. σαν βολίδα, προς τό αριστερό Γ του τέρματος *τών αντιπάλων» Μαζί της τινάζεται καί ό φη­ μισμένος σ όλόκληρη τή Νό­ τιο 3Αμερική τερματοφύλακας τής . Έθν.κής Παραγουάης, ’Αλιάνο. Πραγματικός αΤλουρος φτά­ νει έκιεΤ πάνω, καί . οί ά­ κρες τών δάχτυλων του, μέ μια άπελπσρένηί προσπάθεια σπρώχνουν τήν μπάλλα. ^ Εκείνη άλλαζε ι πορεία έλάχ ιστός, γιατί ή δύναμίς της είναι τόσήι πού δέν μπορούν τά 6ά)ζτυλά του νά τή διώξουν μακρυά. Ωστόσο κι3 αυτό τό λίγθ άποδεικνύετσι σωτήριο.

ΙΟ Ή μητάλλα άλλάζει Αλόγι­ στα πορεία καί ξύνοντας τό δοκάρι, για δεύτερη. φορά, βγαίνει άουτ, Οί ψ ίλαθλο ι' αναπνέουν κ ι * ένας στένάγμός γεμάτος άναπ κούφια ι υψώνεται στον αέρα, άπό χιλιάδες ραζί στόματα. Οι παίκτες όμως τής ’Έλ Πάσο, δεν νοιώθουν καιμιμιά α­ πολύτως άνακούφ ια ι. 5 ΒκεΤνο ι 'νΐιναι τρομοκρατημένο ι. Πανικόβλητοι από τά π,ρώτα) άμέσως λεπτά του κρίσι­ μου παιγνιδιού, βλέπουν πώς έχουν νά κάνουν .με αντιπά­ λους φοβερούς πού ή μεγάλη φήμη τους δεν είναι καθόλου περισσότερη: άπό την άληθινή τους άξια. ’ Ασυνα ίόθηπ α, χωρί ς καμριά συνε ννόήσ ι, μόνο μέ τό έν­ στικτο πού τούς ειδοποιεί για τον κίνδυνο, κλείνονται μονο-

Ο περίφημος ,Αλιάνο/ τής Ε­ θνικής Παραγουάης, προλαβαίνει μόλις να άπακρούση σέ κόρνερ.

μιας δλοι μαζί στά καρ,ρέ τους άποφασιαμενοι νά κραττή σουν άμιυνα, όσο τουλάχι­ στον κρατήισηι τό όρμήτικό παιγνίδι των φιλοξενούμενων. •Γιατί όλοι περιρέναυν πώς Τ-έτοια τρομερή ταχύτητα καί όρμή.., ασφαλώς θά κούραση γρήγορα τούς Βραζιλιάνους καί τότε θά^ έριθη ή δική τους σειρά για έπίθεσι. "Αντί όμως νά κουραζωνται τά παιδιά του Σάο Πάολο, ή όρμή τους καί ή ταχύτητα ρεγαλώνει όλοένα καί περισσό­ τερο. Μέ τά δόντια κροτούν όλοι οι παίκτες τής ’Έλ Πάσο, μα­ ζεμένοι ,μπρος στο τέρμα τους, τά δίΐχτυά τους άνέπαφα Ό *Αλ ιάνο άνοδε ιικνύετ α ι πραγματικός αίλουρος καί ό ήρως τού μεγάλου άγώνος. "Οσο γιά τά δοκάρια σώ­ ζουν κι* αυτά άλλες δύο φορές την εστία τους από βέβαιη παραβίαση μέσα στο πρώτο εικοσάλεπτο του άγώνος. Ούτε ,μιά φορά δεν έχουν περάσει τή γραμμή τής σέν^· Τρας σ’ αυτό τό διάστη/μα. Ή φηιμ ισιμένη, πρωταΟλήτρ ι α, πού μετά την Τόρεντ καί την "Οριαν κρατάει την τρίτη; θέσι στη βαθμολογία του πρωταθλήμοτος, μέ τέσσερις βαθρούς διαφορά άπό τή δεύτερη, μοιάζει τούτη, την ώρα μέ κά­ ποια άσήμαντη; άμαδούλα πού τόλμησε νά τά βάληι μ* ένα συγκρότηρα ρέ άπεριόρστες δυνατότητες καί άπειρες σκά­ λες άνώτερο σέ τεχνικό έπλ πεδο, άλλα καί σέ όριμή. Στις έξέδρες δέν άκούγον-

& ΗΡβΧ

"ΚϊΝ ΓΜΠ*ΑΕΝ

ται ττιά φωνές. Μαγβμένοι. μέ δέος παρακολουθούν τήν υπέ­ ροχη τέχνη των Βραζιλιάνων, τό άσύγκριτο παιχνίδι τους..^ Καί τό μοιραίο γ\ΐ αυτούς έρχεται σαν φυσικό έπακόλουθο μιας πρωτοφανούς ύπερο» χήζ· Ό Γκρόκο, στο εί'κοστό πέιμ πτο λεπτό, μπαίνει σαν σί­ φουνας καί άνατιρέπαντας τρεις άντιπάλους μέ φαντα­ στική ταχύτητα καί ευχέρεια, σουτάρει άπό τή γωνιά τής μικρής περιοχής καί καρφώνει τή (μπάλλα στα δίχτυα, άνάμεσα στον πανζουρλισμό τής χαράς των συναδέλφων του. Στό τριακσστό δεύτερο, ό Τζέντο, μέ μονοκόμματο σούτ, ύστερα άπό πάσα άριστοτεχνιική πάλι τού θρυλικού Ελ­ ληνόπουλου, ανεβάζει τό σκόιρ

«βΜββί*

II

'0 Τζέντο πιάνει ένα τρομακτι­ κό σούτ, ύστερα άπό τήιν Αρι­ στοτεχνική πάσσα τού Γκρέκο.

μαζί μέ τήν "Άιμπυ πού κατεν­ θουσιασμένη, άπό τό καταπλη­ σέ δύο ,μηδέν. κτικό παιχνίδι του, έχει έρθει 5Από κιεΐ καί ύστερα ή ’Έλ νά τον συγχα,ρή καί μέ τον Πάσο αρχίζει νά παίζη σκλη­ Σιού πού ένα άπό τά ποητούρά καί τά ηθελημένα χτυπή­ τσια του τον χτυπάει καί προ­ ματα ακολουθούν τό ένα τό σπαθεί νά βρή ένα άλλο πού άλλο σέ πολύ τακτικά δια­ νά τού έρχεται καλύτερα. στήματα. Είναι ό μόνος τρό­ Ή "Αμπυ τον λυπάται πού. πος μέ τον όποΐο καταφέρ­ βασανίζεται καί πηγαίνει κον­ νουν νά συγκροτούν τον «χεί­ τά του νά τον βοηθήση. μαρρο» πού σήμερα ^ είναι Τό ξανθό Ελληνόπουλο, πραγματικός, γ^ιατί αυτή τήν πού έχει διψάσει άπό τον Α­ έγνοια έχει ή λέξις «Τόρεντ». γώνα, βρίΐσκει ένα ποτήρι γε­ Τό ήμίχρονο τελειώνει μ’ μάτο μέ νερό πάνω στό τρα­ αυτό τό σκορ. πέζι πού βρίσκεται στή μέση τής αίθουσας καί τό Αδειάζει «Ο ΓΚΡΕΚΟ ΠΕΘΑΝΕ!» μονορρούφι. "Υστερα πάει ^ κι’ αυτός ΟΤΕΤΑΡΤΟ τής διακο­ κοντά γιά νά δή τίι θ5 Απογίνη πής κόντευες νά περάση. μέ τό παπούτσι τού Ινδιά­ Ό Γκρέκο έχει άπομείνου. νβΐ τελευταίος στ5 άποδυτήρια 3 Αλλά ένω ό τελευταίος αώ»

Τ

II τός φαίνεται ττώςβρί,Θχειι ττιιά αάτό ττόυ γνφέύέΐι, και. ή ’Άμπυ του το δένει γειρά, ό Πκιρέκο, ξαφνικά, αφήνει έναν άναστ εναγμό και τ ρεκλ άει σαν μεθύσι μένος. Ή κοπέλλα γυρίζει και τον κυττάζει ;μέ τρομερή ανησυ­ χία. Ό Έιού, το Υδιο. ;—Έχεις τίποτα; ,ρωτάει .;μέ κομμένη άινάσα. ^Τ6 1 Ελληνόπουλό ττροστταθεΐ νά χαμόγελάση. —Τίποτα.ν, ψ ιθυρίζειι. Μια ξαφν ική ζαλ άδ α... 5 Ασιφ αλώς θά μου περάση... •Και -με τά λόγια αυτά τιά πόδια του λυγίζουν, τά μά­ τια τΰυ κλείνουν και σωριά­ ζεται! σαν δέντρο που το έ­ χουν κόψει άπό τή ρίζα του. . Μέ μια φωνή φρίίκης 6 Σιού τον άρπαζε ι στην άγκαλιά του πριν φτάιση, στο πάτωμα. Τρομοκρατημένος τον ξαπλώ­ νει. επάνω στο τραπέζι. Τον παρατηρεί μέ μάτια γουίρλωμένα. —Τί ναπαιθε; ψελλίζει. Τώ­ ρα δά ήταν μια χαρά! Σ’ ό-

τό ήμίίχρονο ήταν π ιό %ί& διάθετος παρά ποτέ! 5Αλλά και ή "Αμτηυ γυρίζει ολόγυρα στο δωμάτιο τά^μάτια της σάν νά τηροσπάθή νά βρή ιμέσα σ’ αυτό την αιτία του μυστηρίου. Καί νά: —Θεέ μου! Τό ποτήρι!, ξεφωνίζει υστερικά και μέ φρίκη, Εκείνο τόΛ ποτήρι! Τώρα δά ήταν γεμάτο και τό ήπιε! Τον δηλητήριασαν! ΐσν σκότωσαν!... Ό Ινδιάνος μεΜει σάν κε­ ραυνοβολημένος.^ 5Από τά μά­ τια του ξειπη|δ_ουν μονομιάς καυτά δάκρυα, την Τ6ια στιγ­ μή πού ή ’Άμπυ κίπρίινη» σάν τό κερί σκεπάζει άπελπισμένιη^ τό πρόσωπό της, μέ τά δυό της χέρια... —Το ξ ερα!, ψελ λ ίζε ι, ^ άνάμιεσα στους λυγμούς, πού συγ κλονίζουν τό στήθος της. Τό φανταζόμουν πώς έτσι θά τε­ λείωνε!... Δέν μπορούσε αιω­ νίως νά γλυτώνη άπό τΙς σα­ τανικές παγίδες πού του στή­ νουν συνέχεια!... Χίλιες φορές Καλύτερα νά μην έπαιζε μπάλλα... Τώρα, άλα είναι πιά χα­ μένα. ..

Τ I Λ Ο

I

Γ. ΜΑΡΜΑΡ ΙΔΗΣ ’^τα&λβϊστικότηξ’*

Γεν.

Έχ·§οτικ(χι Έτ*·ΐ3ίεΐ0'τΗ*εΐξ 0.

ϋ:

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ»

ΑΛΚΕΤΤΑΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΙΑΣ *Ένας ακόμη άσσος του Ελληνικού Βορρά, και συγκεκριμένα τό μττάκ του "Αρεως Θεσσαλονίκης 6 'Αλκέττας Παναγούλιας, που έ­ γινε άοκετσς θόρυβος τις τελευταίες μέρες γύρω άπό τό όνομά του, είναι ο πρώτος ποδοσφαιριστής τή^ δυάδας τής πινακοθήκης μας, που την πλαισιώνει σημβρα και δεύτερος ένδοξος εκπρόσωπος του 6ορει οελλαδίτικου φουτ-μπώλ. 'Ο Παναγούλιας, πολλές φορές διεθνής μέ τήν στροπιωτική μας ομάδα,^ έχει αποδείξει έπανειληυμένα τη μεγάλη κλάσι του και είναι άσφαλώς άπό τους πρώτους παίκτες τής Θεσσαλονίκης. Ταχύς, δυ­ ναμικός καί μέ μεγάλη άντοχή, άποτελεΐ ένα άπό τά βασικότερα καί πολυτιμότερα στελέχη τής όμάδος του. Τις μέρες που γράφεται αύτό τό σημείωμα, κυκλοφορεί ή φήμη πώς ό μεγάλος πρ?*τταθλητής Πειραιώς καί Ελλάδος, ό Όλυμπιακός, είναι ό πρώτος που... συνκινήθηκε άπό τό ποδοσφαιρικό άστρο του Παναγούλια καί κατά την περίοδον τών έφετεινών μετεγγροοφών, φροντίζει νά τον άποκτήση και νά τόν γράψη στή δύναμί του. "Οταν θά διαβάζετε αυτές τις γραμμές, άγαπητοί άνοοννώστες του «Γκρέκο», ίσως νά έχη γίνει πια γνωστό άν πράγματι ό Πανα­ γούλιας άνήκη πιά στον ^Ολυμπιακό ή παρέμεινε στον παλιό σύλ­ λογό του τόν "Αρη Θεσσαλονίκης. "Αν τελικά ό πολύ καλός αυτός ιμπάκ —ττοίι^ λόγος γιά τόν όποιον θέλει νά έρθη στο κέντρο είναι οι σπουδές ^του — φορέση τήν κόκκινη φανέλλα, τότε όλοι οι φίλαθλοι * Αθηνών ^—- Πειραιώς θά έχουν την ευκαιρία νά τόν θαυμάσουν άπό κοντά καί νά τόν γνω­ ρίσουν καλύτερα.

ΠΑΡΑΣΧΟΣ ΑΥΓΗΤΙΔΗΣ 'Ο Αυγητίδης εΐναι πολύ νεαρός σε ηλικία κι* όμως τό άστρο του έχει πάρει τόση λάμϋη που δεν έχει νά ζηλέψη τίποτε άπό άλ­ λους φημισμένους «παλιούς» παίκτες.^ ^ ^ 'Ως πέρυσι έφηβος, ό λαμπρός αυτό ο γκολκήπερ του Απόλλωνός Καλαμσοιάς, άγωνίσθηκε γιά δυο χρονιές συνέχεια^ μέ τήν έθνικη ο­ μάδα τών νέο>ν μας, που άπετέλεσε μόνιμο στέλεχος της και, σε Ο­ λους τους δύσκολους διεθνείς -οο* δηοιο οοότΙίρΛίρ 3θΐδωΧ35 '51ιι ί>3Λ«Λ3ξ> λύτερους — ό καλύτερος πολλές Φορές. 'Ο Αυγητίδης έχει άσφαλώς τά περισσότερο προσόντα γιά νά έξελιχθή μιά μέρα καί πολύ σύντομα μάλιστα, στον πρώτο γκολκή­ περ τής * Ελλάδας. Τό πλαστικό καί καλογυμνασμένο σώμα, τήν εύελιδία, τήν άντίληψι, που είναι απαραίτητη γιά τή θέσι του τερμοττο Φύλακα, τόν ψυ­ χραιμία καί τέλος τήν νεαρή του ηλικία που είναι έκείνη που θα τόν βοηθήση νά πάη έκ του άσφαλους μπροστά. Του τό εύχόμαστε.

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ

Ρ I I

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

Ε

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

Π Τ Η

Γραφεία: οδός Αέκκα 22 (εντός του υπογείου), Άθήναι "Ετος Ιον—Τόμος 2 — Άριθ. 15 — Τιμή δραχμαί 2 Δημοσιογραψ ι«6ς Δ) ντής; Σ. 4 Α νεμοδουρας,Στρ.Πλσστήρα 21 Ν. Σμύρνη. Οικονομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφιγγός 3-8. Προϊστ. τνττσγρ.: Α, Χατζηβ-ασιλείου, Τατασύλων 19 Ν. Σμύρνή ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Αέκκα 22, * Αθήναι.

ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ : Μια καταπληκτική ποδοσφαιρική περιπέτεια :

Ο ΘΡΥΛΟΣ ΞΑΠΛΏΝΕΤΑΙ Οι ήρωές μας αντιμετωπίζουν μαζεμένους όλους τους κίνδυνους: "Υπουλους κακοποιούς — Τό φάσμα τής ήττας — Τό κάλεσμα του θανάτου!

Ο ΘΡΥΛΟΣ ΞΑΠΛΏΝΕΤΑΙ "Οπου ό καταπληκτικός και ασυναγώνιστος Νίνο Ζανίνο κάνει άλλη μια φορά τό θαύμα του άλλά.,.άνάποδα! Τήν άλλη Πέμπτη όλοι στα περίπτερα για νά ζητήσετε τον καταπληκτικώτερο μέχρι σήμερα ΓΚΡΕΚΟ. "Οπως πάντα μαζί μέ τις δυο φωτογρα­ φίες των άσσων των Ελληνικών γηπέδων

ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΙ επιστολές., τά δέματα καί οι επιταγές, πρέπει νά στέλλωντσι στήν διεύθυνσι: Κύριον Γεώργιον Γεωργιάδην. Λέκκα 22, Αθήνας.

»Εΰ=3Β»4Ι

ΕΥΓΥλΡΣ /7ΟΥ Γ7ΡΟΛΑΒΗ γ^4.

(φορεε/μ &/?/ ζυ 7~/? ' ΓΜ/7/& Ύ&Υ Δ/&ΣΓΡΜΓ/ 7θΣ. <Ρ/ΛΤΡΥ?Τ>ΟΥ/ν Γ/2 (

—? //3Τ/ΝΓΣ /70Υ £Η磓\ ν~_ ΜΠΟΥΝ Γλ9 ΗΡΧ-

7 27&/Ι/Λ//} Ο^ΓΠ 1

Τ£/)ΟΖ /4Υ/&ΟΣ ΧΡΓΒβΠ' (νογ/ν μ/α πηπμπ /—------ΤΤΠ /ίΥ/ΤαφΓΡα'Όδ ΝΑ ΤΟ ΣΗ­ ΜΑ/)/ /70Υ Ε3ΑΝΒ Ο Μ/}~ —τ /7/? 7£> Θ//Σ/?/Ρθ

η

Σ?<ν£λ/Ζ£Τ/)/

■ρ*Η*ίΜΙΙΙ>»>ΜΙΜ»»|

ΟΘΡΥΛΟΣ ΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΖΑΝΙΝΟ

στ5 άποδυτήρια τής πρωταθλήτρ ας Παραγουάης 'Έλ Πό­ σο καί πού αυτή τή στιγμή ψ ΐιλ οξενουν τη ν β ρ αζ ι λ ιόν ικη Τόρεντ, υπάρχουν τρία πρό­ σαπτα. Είναι ή "Αμπυ, ή άδελφή του Τζέντο, του σέντερ φόρ τής Τόρεντ, ό Ινδιάνος *Ίντσου Νά Τιάρα Λαμάτα — ό Σ ιού δπα)ς τον έχουν βγάλει για συντομία σι φίλαθλο: — και ό Γκ,ρέκο, τό θρυλικό ελ­ ληνόπουλο πού έχει κατακτή­ σει ό/άκληρη, τή Βραζιλία με την ασύγκριτη ποδοσφαιρική

Μ

εςα

τέχνη και μέ την παλληικαριά του. Μόνο πού τώρα τό ξανθό όγαρι είναι ξαπλωμένο πά­ να) στο ;μεγάλο τραπέζι τών αποδυτηρίων. Είναι* ακίνητο. "Έχει τά μάτια του κλειστά.. 5 Από πάνα> του ή ’Άμπυ και ό Σ ιού κ λ αίνε γοερά καί ποτάιμι τά δάκρυα τρέχουν άπό τά ιμάτια τους. (*) Ή κοπέλλα κιρατάει άμήχανα ένα άδε ο ποτήρι στα χέρια της καί τό κιυττάζει μέ την πιο ιμαύρη άπελπισία πάπ (*) ί 'οαβ-οοΕΓ'ε τό τηροηγούμενο τεύ­ χος το£ «ΓΚΡΕΚΟ:» μέ τίτλο: «Τό ήμίχρον τού θα>νάτου»,

ΤΪΜΗ ΔΡΑΧ. 2

4 νω στο πρόσωπο της. Ό Σιού κυριολεκτικά σπα­ ράζει πάνω· στο στήθος του φίλου του, ιτού μένει πάντα νεκρικά άκίΐνητος. — Τον δηλητήριασαν !, μουγγρίιζει μέ λύσσα. Δηλη­ τήριασαν τον χλωμό αδερφό μου! Κατάρα! Ό ’Ίντσου Νά, τάζει1 στα Πνεύματα αυ­ τή τη στιγμή νά βρή τούς δολοφόνους του και νά τούς συντρίψη μέ τά Τδια του τά χέρια κΓ άν δεν τό κάνη, νά μήν πάη ποτέ ή ψυιχή του στήν εύφορη κοιλάδα του Μ α­ ν ι το0 (**) παρά νά σέρνεται αιώνια άνάμεισα ατά μαύρα ρεύματα των εγκάτων! Πρώτη ή "Αμπτιυ συνέρχε­ ται άπό τό τρομακτικό χτύ­ πημα και τό μυαλό1 της, σκο­ τισμένο ώς τώρα άπό τήν άνατριιχιαστιική ιδέα τοΰ θανά­ του, μόλις καταφέρνει νά κά­ νη τήν πρώτηι σωστή καί λο­ γική σκέψι. — ,ΛΑς καλέσουμε αμέσως ένα γιατρό!, φωνάζει. *Ίσως καί νά... νά μήν έχη τελειώ­ σει άκόίμα, Σιού!... "Ισως ό γιατρός νά τον προλάβη και νά καταφέρη νά τον ξαΥαγυρίισηι στ ή ζωή!... Ό Γενναίος Αετός μέ τήν Τρυφερή Καρδιά, όπως είναι ή ακριβής μετάφροοσις του ό(**) ΕυΦ'οιριη ικιοιιλαίδοο του Μο?ν ι του, ονομάζουν δλ·οι οΐ Κδκχνοτ τής Άμ!ερΐικοιν’ΐκ?ή,ς Ήττείρου — Ανεξαρ­ τήτως φυλής — τον δικό 'μ>αις Πα}ράδιίιΟΌ. .Γ ία τήν Κάλοα-.ι νομίζουν ττώς εΐνο:ι μρριικιά οικοτεινά ύττοχθόνια ρεύματα; ττου υπάρχουν στα έγ­ κατα του πλανήτη ιμας.

ΓΚΡΕΚΟ

νάματος του Σ ιού, δέν χρει­ άζεται νά του πουν και δεύ­ τερη κουβέντα. Όρμάει στή στιγμή προς τό μέρος τής πόρτας γιά νά τρέξη, έξω νά καλέση σέ βοήθεια. Δέν προλαίβαίίνεΐ' όμως. Τήν ώρα πού φθάνει στήν πόρτα μ5 ένα τεράστιο πήδημα, έκείΐνη άνοίίγει μόνη·; της. Στο άνοιγμά της φανερώ­ νεται — ποιος άλλος; — ό ανεκδιήγητος ·κα|ι απερίγρα­ πτος άστυνομιικός Νίνο Ζανίνο, πού είναι — νά πούμε — ό σωματοφύλακας των δύο άσσων τής Τόρειντ, του Σιού και τού Γκρέκο. Ό Ινδιάνος δεν προλαβαί­ νει ούτε νά άνοιξή τό στόμα του γιά νά πή τίποτα ούτε νά παραίμερίση τον κοκκορόμυαλο άστυνομιΐκό γιά νά περέσηι· Γιατι ό Ζανίΐνο πρώτος μιλάει καί λέει αυτά: — Βρέ παιδιά ! Πάω νά τρελλαθώ! Κάπου τ’ άφηισα αλλά δέν θυμάμαι που! Γέίμιισα ένα ποτήρι μέ νερό κι* έρριιξα μέΙσα τά χαπάκια πού μούχει δώσει ό γιατρός γιά τήν αϋπνία! Μόνο πού δέν θυμόμουνα άν μου είχε πή ένα χαιπάκι στά τέσσερα ή τέσσερα χαπάκια στο ένα ποτήρι! Έρριξα λο πόν τά δυο πού είχα μαζί μου στο νερό καί πήγα έξω μιά στι^ γμούλα ν’ αγοράσω άλλα δυο! Γυμνώντας, δεν μπορώ νά βρω μέ κανένσν τρόπο πού άφηισα τό ποτήρι!... Κι’ ό Σσύ καί ή "Αμπυ όσο τον άκούνε τόσο περισ­ σότερο γουρλώνουν τά μάτια

&

6 ΗΡΑί ΐήΝ ΪΗΠέΑΛΝ τους πού κοντεύουν νά τούς πεταχτουν έξω άπ’ τις.κόγχες τους. Ή κβπέλλα δεν μπορεί νά συγκρατηΐθή. Μιά δυνατή φω­ νή χαράς ξεφεύγει άττ" τό λαρύγγι της. _ /Ο Ινδιάνος αρμάειι άττάνω στον Ζανίνο και τον αρπάζει άττό τό λαίιμό. — Τι είπε ό χλωμός άστυνομικός; ρουγγρίζει άγρια. —γ- Δεν ξέρω! Δεν έχω ι­ δέα!, τσιρίζει. ό Ζανίνο κατατραραγμένος άτπό τήν ξα­ φνική έιτίιθεσι. Νά πάμε . νά τον βρούρε και νά τόν ,ρωτήσουιμε ! Ό Σιού αφήνει ένα μουιγγρηιτό λιονταριού. —Μίλησε!, ουρλιάζει σάν Τρελλός. Μίλησε άλλοιώς τά δάχτυλά μου μπορεί νά ττνϋξουν τόν. χλωρό άστυνομ ικό! .·— Έσύ πας νά πνίιξης έ­ μενα, ψελλίζει ρέ δυσκολία ό Ζανίνο επειδή τά σιδερένια χέρια του 3Ινδιάνου του έμπο­ δίζουν τήν αναπνοή. /Εκείνον Θές νά σκεφθώ; Παράτα με, παιδάκι ρουι! Τί σ5 έπιασε; Τρελλάθηκες; Ή "Αμπτυ επεμβαίνει και γλυτώνει τόν θεόχαζο ντέτεκτιβ από τά χέρια του "Ιν­ διάνου. — Εσένα λέει «,χλωρό άστυνορ ικό»!, του εξηγεί. Μί­ λησε γρήγορα! -— Πρώτο που εγώ δεν εί­ μαι χλωρός!, διαμαρτύρεται ό Ζανίνο ρέ άγανάκτησι. Εί­ μαι ροδοκόκκινος κι* έχω πά­ ρει και δυο κιλά τις δυο τε­ λευταίες βδομάδες I "Επειτα

νά μιλήσω καί τί νά πώ; °Ό,τι ιμούρθεκ; — Νά μάς ξανΟΙπης άμεσως αυτό πού είπες! — Καί τ" είμαι, μάγνηπτό^ φωνο, για νά λέω όλο τά ί5 ιια; — ΜίΙλήσε, Ζανίνο!, φω­ νάζει σπαρακτικά σχεδόν α­ πό τήν ανυπομονησία της ή κοπέλλα^ Είπες πως έρριξες δυο. χαπάκια του ύπνου· μέσα σ" ενα ποτήρι νερό καί τό ξέχασες κάπου; . — Τό είπα], βεβαιώνει ό Ζανίνο καί.,, κάνει καί τό σηρείο του σταυροί} γιά νά τόν πιστέψουν. πώς λέει- αλήθεια. Τό ακούσε καί ό Σιού! Τόν έχω... μάρτυρα!. ... — Καί που τό. άφηισες τό ποτήρι.; ρουγγρίζει, ή "Αμπϋ τρίζοντας τά δόντια. , — Μακάρι καί νάξερα! Δεν σου λέω πώς το ξέχασα; Θυμάμαι πώς τό παράτησα πάνω_σ’ %ένα τραπέζι ρ ιά φο­ ρά! -έρεις τί. ιδέα έχω; _ Νά ψάξουμε πρώτα νά βρούμε τό τραπέζι πού είναι πολύ με­ γαλύτερο καί τότε απάνω ατό τραπέζι θά είναι καί τό ποτήρ ι! — Αυτό ήτουνε μήπως τό τραπέζι; του κάνει ή κοπέλ­ λα ιμΐέ τρομερή φωνή. -— "Οχι!, άποκρίνεται ό Ζανίνο με βεβαιότητα. "Ε­ πρεπε νά βρισκότανε άττό^.. κάτω άπό τό ποτήρι γιά νάταν αυτό ! Ή "Αιμπυ ρέ ριά φρενια­ σμένη κίνηισι άκουμπαει τό ποτήρι απάνω στό τραπέζι.

— Τώρα; του

λέει

τρίζον-

ΓΚΜΚβ ΟΛ£ι

τας τά δόντια της άττέίλητι*

κά„ , — Ούτε καί τώρα!, φω­ νάζει ό Ζανίνο θριαμβευτικά. Γιατί έπρεπε πάλι τό ποτή­ ρι νά ήταν γρμάτο! — Καί άν τό ήπιε κανείς καί άδειασε; Ό Ζανίινο ξεκαρδίζεται ατά γέλια. —Τότε θά κοκμάταιι ώς τό τέλος του ιμηινός, τσιρίζει, γιατί τώρα ερχόμενος συνάν­ τησα τον γιατρό καί ,μου εί­ πε πώς χρειάζεται ιμόνο ένα τέταρτο του... χαπακιοΰ καί όχι τέσσερα από δαυτα — κι* αυτό μου λέει, για τις δύσκολες περιπτώσεις! Έκεΐ μέσα είχε δυο ολόκληρα! Κ Γ ή "Αμπυ κΓ ό Σι ου έ­ χουν άπομείνει σαν αγάλμα­ τα άπό τή φρίκη, καί τον κυττάζουν. Σφίγγουν μ αν ιάσιμε-

®0 Σιού άρπάζει φρενιασμένος άττ© τον λαιμό τον άνεκδιήγητο άστννομικό

—Κοολέ! Τί..κοιμάται αυτός; "Έξω κάνουν σέντρα!

να τά χέρια τους, γιατί έ­ χουν όλη, τή διάθεσι νά τον ξεσκίσουν αυτή τή στιγμή καί >μέ τό ζόρι συγκρατιώνται γι.ά νά μην τό κάνουν. Μέσα σ αυτή τή σιωπή ά Ζανίινο προσέχει γιά πρώτη φορά τον Γκρόκο που είναι ξαπλωμένος φαρδύς - πλατύς επάνω στό τραπέζι καί τά μάτια του γουρλώνουν μέσα από τούς (μυωπικούς φακούς ταυ= — Καλέ, τσιρίζει, τί1 κοι­ μάται αυτός; Ξυπνήστε τον! Τό παιχνίδι άρχίζει! Ό Σιού τον άρπάζει μουγγρίζοντας άΐπό τον γιακά καί τον σπρώχνει πρός τό τρα­ πέζι. Τρέιιει άλάκληρος άπό την άγανακτησι. — Νά τον ξυπνήση ό χλο­ μός Αστυνομικός!, του ρίζέιι άγρια στ5 φτί

Κι3 4 Νίνο

γυρίζει

στήν

^Αμιτπυ άττορημόνος: — Εμένα λέει πάλι·; ρω­ τάει χαζά. — Εσένα, μεγάλε Αστυ­ νόμε ! —Μερισί γ ά το κοπλιμάν! Δεν μπορώ να καταλάβω ό­ μως γιατί μου μιλάει πάντα έτσι σαν να μην είμαι εγώ ό ΐδιος παρά κανένας στενός... συγγενής μο*υ! — “άπνηισέ τον!, ταυ φω­ νάζει ή "Αμίτπυ ξεσπάζοντας. Ό Ζανίνο σηκώνει, τούς ώ­ μους του μέ πολύ μεγάλη α­ πορία. Δεν μπορεί νά κατα­ λάβω που ώψείλονται οι ^ά­ σχημοι τρόποι τής παρέας του πού ώς τώρα τά πήγαι­ ναν πολύ καλά. Εορίζει προς το μέρος του 1 Ελληνόπουλου και τον σκουν τάει αλαφρά στο μπράτσο.

40 σενιόρ ’Αντζελίλο τρέχει στ* Αποδυτήρια για νά βή τι γίνε­ ται 6 Γκρέκο.

ιΟ Σιού μέ τή φόρα πού έχει δεν μπορεί να συγκραττηθή.

— Ψ ίτ 1, του λέει σιγά σιγά. Μά ό Γκρέκο ούτε σαλεύει και ό Ζανίνο τον σκουντάει κάπως δυνατότερα: ,— Ψίτ, παιδάκι "Εξω κάνουν σέντρα! Έδώ θά τή 6γάλης; Κ αλέ! "Εϊ !^! Καί τον σκουντάει πολύ πιο δυνατά. Ό ΓΐκιρέΙκο όμως εξακολου­ θεί νά μένη, ακίνητος σάν πε­ θαμένος. — Τρελλές νύστες έχει!, λέει ξαφνικά ό Ζανίνο χασκο­ γ ελώντας. Μακρρι νάχα τή χάρι του! ^Έγώ μονάχα μέ χαπτάκκχ του ύπνου τή βο­ λεύω τον τελευταίο καιρό. Κάτι έχει πειράξει τό νευρικό μου σύστημα! Ό Σιού τρελλός άπό τον θυμό του κάνει ένα άπειλητικο βήμα έναντίον του σφί,γ<*

γονται τΐς γροθιές του^ Ή "Αμπίυ δμως μπαίνει νάιμεσά τους και τον συγκρσ» Τεΐ. — Ησύχασε, Σ ιού!, του ψιθυρίζει. Και τρέξε έξω γιά νά μή μείίνη τουλάχιστόν μΐέ έννέα παίκτες ή ομάδα... Μιά φορά ό Πκ,ρέικο δεν θα μπόρε­ ση νά παίίξη σήμερα. "Οσο για τον Ζανίνο„. μην ξεχνάς πάσες φορές μάς έσωσε μέ τή βλακεία του... Έπρεπε νά το περιμένουμε στι θά μάς Κάψη καί μερικές! Ό 51 νδ ισνο ς κ αταλ-αβ αίνε ι ονομιάς πώς ή κοπέλλα έχει ίΐκιο. Μιά φορά τώρα ανησυχία γιά τή ζωή του αγαπημένου του φίλου δεν έχει καί άπ’ Οιύτή τήν πλευρά είναι κοδί ευ­ χαριστημένος γιατί λίγο πιο πριν - λογάριαζε γιά νεκρό τον Γκρέκο. Ή ανησυχία του τώρα έ­ χει περιοριστή; μόνο στήν άπάδοσι τΐής ομάδας του κα­ τά τό δεύτερο ημίχρονο, πού δεν θά υπάρχη μέσα σ’, αυτή τό θρυλικό Έλληνάττουλο, πού μέ τήν ασύγκριτη μαε­ στρία του κατευθύνει ολόκλη­ ρη τή μπροστινή γραμμή. — Ή λευκή αδελφή μου ας φωνάξη έναν γιατρό!, λέει βιαστικά. Τά δύο ναπάκια εί­ ναι πολλά καί μπορεί νά κά­ νουν κακό στον Γκρέκο... -— Έννοια σου, Σιού. Θά τον φροντίσω έγώ... Ό Ινδιάνος φεύγει τρ έ­ χοντας σαν κατσίκι.

Ό άτσίδας Νίνο Ζανίνο ρωτάει τήν κοπέλλα ιμέ γσυιρ-

λιμένα τά ιμάτιαί — Γιά ποιά χαιπάκια Ιλεγέ; Παίρνει, κι’ ό Γικίρέκο τώ­ ρα σπ5 αυτά γιά νά κοιμη,θή ; — ^Τρέχα νά φωνάξη ς τόν γιατιρά μας, του λέει ή ’Άμπυ νευριασμένη καί σταμάτ τα πιά τις ανοησίες. Τά δι­ κά σου ήπιε! Ό Ζανίνο άπομακρύνεται καί μουρμουρίζει παραξενεμένος. λ—^Περίεργο! Τά πήρε καί τά ήπιε έτσι χωρίς νά μου τά ζητήση καθόλου!... Κι5 έ­ γώ τόν φανταζόμουν μέ πολύ καλύτερη ανατροφή! ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΤΑΠΕΤΟΥ

Ε ΠΟΛΥ μεγάλη έκττίληιξι οι! χιλιάδες των Παραγουανών φιλά­ θλων που γεμίζουν τις κερ­ κίδες, βλέπουν πώς μέσα στό πράσινο τερραίν του· γηπέδου έχουν κατέβείί μόνο έννέα παί­ κτες τής Τάρεντ καί ένώ ή ώρα γιά τήν έναριξι πλησιά­ ζει καί οι ποδοσφαιριστές καί των δύο ομάδων άρχίζουν νά παίρνουν _ θέσεις γύ­ ρω άπό τή σέντρα, οί δυό πού λείπουν δέν εννοούν νά φανούν άικάμα. Τήν ίδια έκπληξι νοιώθει καί ό διαιτητής πού παρατη­ ρεί τήν ανωμαλία αυτή άλλα έπειτα, κιυττάζοντας τό ρο­ λό! του βλέπει πώς δέν μπο­ ρεί νά περιμένη άλλο καί φέρνει τή σφυρίχτρα στό στό­ μα του.

Μ

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Την ίδια ώοα καί όλοι ο! άρμόδιο» της Τόοεντ που βοίσκονται στο γήπεδο, αισθά­ νονται τρομερή άνηισυχία για την άπσυσία του Σιού και του Γκρέκο. Τόσα πολλά έ­ χουν περάσει» τά δυο αυτά παιδιά τόσον καιρό απτό τους διάφορους κακοποιούς που τούς έχουν βάλει στο μάτι, έπειδη με τό άνυπέοβλητο παιχνί'δΐι τους καί χαρίζοντας διαρκώς νίΐκες στην Τόρεντ, έχουν ποοκαλέσει τεράστιες ζημίες στα οικονομικά τους συμφέροντα. *Έτσ1 τό ότι λεί­ πουν πάλι άκοιβώς αυτοί ο! δυο, τούς κάνει νά βάζουν τρομερές σκέψεις μέσα στο κεφάλι τους. ιΟ σενιόρ Άντζελίλο, αγα­ πημένος προπονητής τής Τό­ ρεντ πού βρίσκεται μέσα στον άγωνιστιικό χώρο λόγω τής ίδ ότηιτός του, τρέχει κι­ όλας ποός την πόστα τής κα­ ταπακτής που όδηγεΤ κάτω στ5 αποδυτήρια. Μά, πριν προφτάση νά πεοάση έκεΐ μέσα και ένώ ό διαιτητής έχει φέρει τη σφυ­ ρίχτρα στο στόμα του ετοιυος νά σφυρίξη πετάγεται ξαφνικά μέσα άπό τη γή σαν φάντασμα, ό Γενναίος Αετός μέ τήν Τουφερή Καρδιά, δη­ λαδή ό θρυλικός Σιού. Ό αρνων του άγώνος τον βλέπει κι1* αυτός καί σταμα­ τάει γιά μιά στιγμή κάνοντάς του ανυπόμονο νόημα νά μπή στο γήπεδο. 'Ο Ινδιάνος λέει δυο λό­ για ατά πετοοχτά του σεν όο Άντζελίλο και υπακούει, "Ύ­

στερα τρέχει μέσα στό.καταπράσινο τερραίν, ένώ ό προ­ πονητής κατρακυλάει τις σκάλες πού οδηγούν ατά άποδυτήοισ. Ό διαιτητής σφυοίζει καί τό παιχνίδι έχει άοχίσει. Στις κεσκίδες ξεσηκώνεται ένας παοάξενος ψίθυρος. *Όλοι κουβεντιάζουν μετα­ ξύ τους τά περίεργα γεγονό­ τα πού έχουν άντιληφθή νά συμβαίνουν σήμερα. Γιατί όλοι είδαν τον * Ινδι­ άνο νά έρχεται μόνος του άιντΐ μαζί μέ τον δεύτε ο ο άπόντα τής Τόρεντ. Γιατί όλοι έ­ χουν άντιληφθή πώς 6 δεύτεοοο αυτόν άπών εΤναι ό θρυ­ λικός Γκοέκο, αυτός πού τούς έκανε νά μείνουν σαν άπολιθωμένοι μέ τήν άνώτεοη τέ­ χνη· και όρμή του στο πρώ­ το ήμίχρονο. 6 καλύτερος παίκτης του γηπέδου! Και πολλοί, τέλος, έχουν δη τον σενιόρ Άντζελίλο νά κστοακίυλάηι μέ τοσμεοή βια­ σύνη; τά σκαλιά τής καταπα­ κτής ύστερα άπό τά δυο λό­ για που τού εΐπε ό Σιού. — Κάτι περίεργο συμβαί­ νει!. λένε ό ένας στον άλλον μέ ελπίδα. Καί ή ελπίδα τους εΐναι πώς άν δέν βγή καθόλου σ* δλο τό δεύτερο ήμίχοονο γιά ν’ άγωνιστή 6 φοβεοός καί τοομεοός Γκρέκο τό φόίβητοο τής άμύνης τής *Έλ Πάσο, ό­ λα μποοουν ν’ άλλάξουν κΓ αύτό τό παιγνίδι πού έχει θεωρηιθή άπ* δλους ως όοιστικά χαμένο, άπό μιά άνέλπιστη

10

ΓΚΡΕΚΟ

τύχη νά πάψη νά είναι τέ­ τοιο... Ώστόίσο τό δεύτερο ημι­ χρόνιο έχει αρχίσει πια και σιγά - σιγά οι ψίθυροι κοπά­ ζουν κΓ όλο; τεντώνουν τούς λαιμούς γιά νά παρακολου­ θήσουν τις συγκλονιστικές φάσεις. Ή Έλ Πάσο εΐχε αυτή τή ψορά τή σεντ,ρα κΓ ό σέντερ φόρ της, ’Ανάιμ, έσπρωξε τή μπάλλα στον ;μέσα δεξιά Ουέλα κΓ εκείνος άνοιξε »μιά ρα κρυνή μπαλλ ά προς τον έξω αριστερά του Χαράσο. Ό Χαράσο κατεβαίνει τώ­ ρα παράλληλα με τή γραμ­ μή τού άράουτ καί ξεπερνών­ τας τή γραμμή τής σέντρας ρίχνεται σαν θύελλα προς τήν περιοχή τής Τάρεντ. Ό Ρα;μόν τρέχει άλλά δεν μπορεί νά τον προλάβη γιατί

'Ο Χαράσο^ αντί νά ποντάρη, δί­ νει πάσσα στον Άνάμ, δίπλα

του.

ό Χαράσο εΐναι πολύ ταχύτε­ ρος. Είναι ή σειρά του Σιού τώ ρα νά ^προσπαθήση νά άνακάψη τήν τρομερή κάθοδο τού αντιπάλου κυνηγού, γ ατί οπιτο ς είναι τό τελευταίο έμπόδιο ανάμεσα σ’ έκεΐνον καί τό τέρμα. Κι’^ό Σι>ού^χύνεται σάν μανισωμένος ταύρος έπάνω στον Χαράσο. Μά ό έξω αριστερά των Παραγουανών δεν τά χάνει. Μέ πολύ ιμεγάλη έτοιιμότητα πετάει τήν μπάλλα .μπροστά του άπό τά δεξ ά κι’ εκείνος χύνεται σάν τό γεράκι άπό άριστερά. Ό Σιού ξεγελιέται καί με τή φόρα πού έχει δεν μποοεΐ νά σταματήση. Προσπαθών­ τας νά τό κοτοφέρη γλι­ στράει καί φτάνει ώς έξω άπό τή λευκή γραμμή πού σημειώνει τήν άκρη τού γη­ πέδου. Ωστόσο ό Χαράσο τώρα είναι .μόνος του καί μπαίνει σάν βολίίδα προς τά καρρέ τής Τόρεντ. Ό Λάντος βρίσκεται μόνος του σ’ όλη τήν περιοχή ένώ άπό τήιν "Ελ Πάσο τρεις παί­ κτες έχουν ποοωθηθή περιδέ­ νοντας τή σέντρα τού Χαρά­ σο: Ό ’Ανάμ, ό Ούέλα καί τό ρέαα άριστερά Κουΐντο. *Ολοι οί άλλοι αμυντικοί παίκτες τής Τόρεντ δεν έ­ χουν προλάβει νά οπισθοχω­ ρήσουν τόσο πού νά προλά­ βουν νά πάρουν θέσεις μά­ χης, γιατί ή έπίθεσις τής "Ελ Πάσο ήταν τόσο αστραπιαία

© ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ πού τούς έχει αίφν ιδιάσει. "Έτσι ό λάντος αναγκάζε­ ται νά ύποχωρή συνεχώς. Ξέ­ ρει πώς ή στκγιμή πού θά προσπαθήση, νά άποσπάση την μπάλλα από τον αντίπα­ λό του, μπορεί νά είναι μοι­ ραία, γιατί εκείνος θά δώση άμέσως πάσσα σ' έναν από τούς τρεις συμπαΐκτες του, σ' οποίον έχει πιο ευνοϊκή θέσι για σούτ. "Ολ5 αυτά κρατουν, εννο­ είται, ιμόνο λίγα δευτερόλε­ πτα και οι σκέψεις περνούν κι/5 έικεΐνες σάν αστραπή από τά κεφάλ α τών ποδοσφαιρι­ στών πού Αγωνίζονται στο κρίσιμο αυτό ματς. "Οσο γιά τούς θεατές έ­ χουν πεταχτή όλοι όρθιοι και μέ άγρια ουρλιαχτά ενθουσια­ σμού προσπαθούν νά παρο­ τρύνουν τον Χαράσο στην υ­ περάνθρωπη; προσπάθεια του. Ό Λάντος βλέπει πώς ό έξω άρστερά τών αντιπάλων έχει μόνος του πλησιάσει πιά τόσο πολύ, πού είναι επικίν­ δυνο κι:5 από τη θέσι πού βρί­ σκεται μ5 ένα σούτ νά παραβιάση τό τέρμα τους. Κάνει τότε αμέσως τήν άπεγνωσμένηι προσπάθεια καί μέ μια ξαφνική κίνησι όρμάει κατα­ πάνω του καί μέ προβολή θέ­ λει νά άπομακρύνη τήν μπάλλα από τά πόδια τού Χαρά­ σο. Εκείνος όμως προλαβαί­ νει καί τήν κόβει -μπροστά γιά τον Άνάμ, γιοπί από ώ­ ρα τώρα περιμένει αυτή του τήν κίνησι καί είναι έτοιμος νά τήν αντιμετώπιση..

11

Ό Λορέντσο, πραγματικός αί­ λουρος, κάνει μια απίθανη έκτίναξι και αποκρούει μέ γροθιά. «

σέντερ φόρ τής Έλ Πάσο δεν χάνει ούτε δευτερόλε­ πτο. Κάνει δυο γρήγορα βήμα­ τα γιά νά φτάση τήν μπάλλα: καί στο τρίτο στέλνει τόν κε­ ραυνό του. Ή στρογγυλή θεά τού πο­ δοσφαίρου τινάζεται μανια­ σμένα καί κατευθύνεται πρός τά δίιχτυα. Ή άπόστασις εί­ ναι πολύ κοντινή. "Ολοι πετιούνται ηλεκτρισμένοι καί φωνάζουν «γκολ»! Κανείς όμως δεν μπορεί νά πεταχτή σόιν τόν Λορέντσο. Ό καταπληκτικός τερμα­ τοφύλακας τής Τάρεντ κάνει αυτή τήν ύστατη, στιγμή τήν πιο εκπληκτική ίσως άπόκροοσι τής καρριέρσς του. Τινάζεται σαν πραγματική α­ τσαλένια σούστα επάνω στη

γωνία του αριστεροί) γκολττσστ καί^ μέ γροθιά προλα­ βαίνει καί βγάζει την μπτοολρ λα κόρνερ, ενώ 6 ίδιος αμέ­ σως μετά σκάει μέ βρόντο κά τω στό χορτάρι ο από μεγάλο ύψος, τόσο πού όταν ξανοοσηκιώνετ α ι παρ απατ άε ι λ ιγάκ ι σαν νάναΐι μεθυσμένος. Ό Ραμόν καί 6 Λάντος τρέχουν καί τον αγκαλιάζουν καί τον φιλούν. Ό Σιού πού εξακολουθεί να κάθεται ακόμα σ' εκείνο τό ίδιο σημείο πού έχει πέ­ σει, παραικ αλουθώντ α·ς μέ τρομερή αγωνία τή φάση α­ φήνει έναν στεναγμό άνακουφίσεως καί πετιέται όρθιος. ^ Δεν εννοεί νά καπαλάβη, α­ κόμα ό δ άσημος ,μπάκ τής Τόρεντ πώς τόν ξεγέλασε μέ τέτοια ευκολία καί τόν ξεπέρασε 6 Χαράσο. ^Άλλα ό άτυχος Ινδιάνος, σήμερα ακριβώς πού θά χρει­ αζόταν περισσότερο από κά­ θε άλλη φορά ή όριμή του καί ή λύσσα εκείνη ,μέ την οποία παίζει στα άλλα παιχνίδια τής όμάδος του, βρίσκεται) σέ μειονεκτική θέισι. Σέ όλο τό πρώτο ημίχρονο του άγώνος τό παιχνίδι τής Βραζινιάνικης όμάδος ήταν τόσο αριστοτεχνικό, γρήγορο καί δυναμικό, πού οι αντίπα­ λοί του ούτε μιά φορά δεν ξεπόρασαιν τή γραμμή τής σέν­ τρας γιά νά κατέβουν καί νά απειλήσουν τό τέρμα^τους. "Ετσι ό Γκρόκο βρήκε πώς δεν ήταν άπαραίτηΓτο γιά ε­ κείνη, τή μέρα νά κάνη τόν φίλο του νά... θυρηθή τόν θσνά=

σιμο^ εχθρό του τόν Μαύρο Απαχη! "Επαιζε με τέτοια ευχέρεια όλη ή αμάδα πού καί μέ τις μέτριες ποδοσφαι­ ρικές ικανότητες πού εΐχε ό φίλος του όταν -βρισκόταν στη φυσ ιολογ ική του κατάστασ ι, θά μπορούσε κάλλιστα νά βαστήξη τή θέσι του. ιΝά αμως πού τά πράμα­ τα ήριθαν ανάποδα... Ό ασύγκριτος Γκρέκο δεν υπάρχει πια μέσα στο γήπε­ δο. Οι ^ ποδοσφαιριστές τής Έλ Πάσο έχουν ,πάρει θάρ­ ρος από την πρώτη αύτή ε­ πιτυχία τους καί άπό τις πα­ ροτρύνσεις των μυριάδων ο­ παδών τους καί αρχίζουν νά καταλαβαίνουν πώς μέ μια ύπερέντασι των προσπαθει­ ών τους ίσως καταφέρουν νά μετατρέψουν την- ήττα σέ ι­ σοπαλία καί σέ νίΙκη ακόμα, Τό ημίχρονο μόλις έχει αρ­ χίσει, Ό τρομερότερος αντίπα­ λός τους, ό Αετός τού Σάο Πάολο, δεν παίζει κι έχουν την αριθμητική υπεροχή. Φυσ ιολ ογ ικά λο ιιπόν τό παιχνίδι αρχίζει νά γυρίζη. "Υστερα άπό την πρώτη κάθοδο τής "Ελ Πάσο ακο­ λουθεί αμέσως καί δεύτερη άπό την άλλη, πτέρυγα, όπου ό Όλάνιτο ιμόλις προλαβαίνει την τελευταία στιγμή νά βγάλη μέ προβολή την μπάλλα άράουτ μπροστά αητό τόν έπερχάμενο σαν θύελλα (μέσα δεξιά των αντιπάλων, Ούέ­ λα, Τά παιδιά τής Τόρεντ γυρ­ νούν τότε προς τό μέρος πού

0 ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

13

ξέρουν πώς στέκει- ό σενιαρ ρία ένας ξαφνικού θριάμβου, Άντζελίλο, για να τούς συμ» 4 Η ιδέα αυτή τούς κάνει όλοένα πιά όρμητικούς. βουλεύσηι εκείνος με: την πεί­ Οί πάσσες τους είναι πάνρα του τι πρέπει να κάνουν καί πώς νά άντ ιμετωπίΐσουν ' τα άκριίβεΐς καί τά μπασίμο^ την κρίσιμη αυτή περίίατασι. τά τους κεραυνοβόλσ. Μέχρ ι τό δέκατο λεπτό τού Μά ούτε ό σενιορ Άντζε­ λίλο είναι στο γήπεδο αυτή δευτέρου ημιχρόνου καί μέ τό τή στιγμή. 5Από τήν ώρα σκορ δύο — μηδέν εις βάρος τους, έχουν κιυρισριχήισει άπόπου έφυγε για νά δ ή τον λυτα καί στην τεχνική καί Γιιφέκο κάτω στα άποδυτήστήν εδαφική υπεροχή. Δυό ρισ, δεν έχει άνόβει ακόμα. σούτ των κυνηγών τους έχει Αυτό φέρνει καινούογιες άνησυχίίες σέ όλους. Έκτος πού αποκρούσει μέ υπέροχες εκτι­ νάξεις ό Λορέντσο, άλλα τέσ­ αισθάνονται όλότελα ξένοι σερα έχουν περάσει μόλις ά­ μέσα στο ξένο· μέρος, γιατί ουτ κάνοντας τις μιυρ'άδες είναι συνηθισμένοι πάντα νά των φ ιλάθλωιν ν’ αφήνουν τούς καιθοδηιγή εκείνος στις κραυγές άπογοητεύσεως κΓ δύσκολες στιγμές τους, χι­ ένα ακόμα έχει άποκρουστή λιάδες κακές σκέψεις περνούν μέσα από τα μυαλό τους καί άττό τό δεξιό κάθετο δοκάρι για τον αγαπημένο Γκοέκο, του Λορέντσο. 5Αλλά όλ3 αύτά αντί νά πού απ’ τό στό|μα του Σιου, άπαθσορύνουν τούς παίκτες καί μετά άπό στόμα σέ στοτής Έλ Πάσο, τούς κάνουν μά. 6ιαίδόίθηΐκΐε σέ όλους τό νά πεισμώνουν άκόίμα πείρ ιισάτύχηιμά του. σότεοο καί νά έπιπίθενται μέ Μήπως τά δυο χάπια του μεγαλύτερη, μανία άπό πρίν. δπνου πού πήρε ήταν τόσα πολλά ώστε νά του κάνουν άΌ Σιου τρεις Φορές εχει νεπανόοθωτο κακό,* Μήπως... κάνει ανεπιτυχείς έξοδαυς, Γ ιατίι οχ μ* Μήπως όταν γυρί­ πού κινδύνευ’σαν νά στο ιχ ίσουν στ’ άποδυτήρια, μέ τό σΰυν τέρμα στήν αμάδα του. τέλος τού παιχνιδιού μάθουν Άπό τό πρόσωπό του τρέ­ πώς ό Αετός τού Σάο Π άθ­ χει κρύος ιδρώτας, Ούτε ό ί­ λο δεν βρίσκεται πιά στή διος δεν ξέρει1 τί είναι» εκείνο ζωή; Γ ιατίι αν ήταν έκτος κιν­ πού τον κάνει συνήθως καί θυ­ δύνου, ό σενιόρ Άντζελίλο μάται τον Μαύρο Άπαχη μέ θάπρείπε νά ξαναβγή στο γή­ τέτοια λύσσα ώστε νά γίνε­ πεδο γιά νά τούς δώση κου­ ται άπροσπέλαστός γι.ά όράγιό έστω καί μέ τήν πα­ πο ’ σνδήποτε άντ Γπαλο. Ούτε ρουσία του... κανείς άλλος άπό τούς συμ“Όσο τά λεπτά περνούν παίκτες του δεν ξέοει τό υυστικό του πού τό γνωρίζει τόσο οί Παοαγουανοί κατα­ μονάχα τό θρυλικό 8Ελληναν λαβαίνουν πως τούς παρουφφ&Φΐ 4* Λ μοναδική ευκαι­ πρυλρ πού άπορριά&μ

14

Την άστάθειά του την άττοδ ίδαυν δλοι στην άνησυχ ία του για την τύχη τού Γκρέκο, έττεΐίδή δεν υπάρχει· κά­ νεις πού ^ να μην ξερή τη λα­ τρεία πού τοΰ έχει. Ό ίδιος ό Σιού τρέχει σαν τρελλός μες στο γήπεδο και του κάκου προσπαθεί νά ξανοαβρή τον εαυτό του και νά βοηθήση θετικά στην άμυνα. <<Τί έχω πάθει σήμερα», σκέπτεται· «και δεν μπορώ νά νοιώσω εκείνηι τή λύσσα έναντίον του απαίσιου Μαύρου Άπαχη·; Μήπως ή ανησυχία μου γιά τον Γκρέκο δεν μ5 α­ φήνει; Αλλά γιατί νά ανησυ­ χώ γι’ αυτόν; Κοιμάται α­ πλώς ό χλωμός άδερφός μου και όταν πέραση ή ώρα τής ένεργείας του υπνωτικού θά ξυπνήση καί δεν θά έχη τί­ ποτα...» Οι σκέψεις δεν μπορούν νά ιόν ωφελήσουν.

ΓΚΡΕΚΟ

£0 Λορέντσο δεν προλαβαίνει ού­ τε νά κινηθή.

Αντίθετα τον κάνουν νά άφαιιρήται καί ή άπόδοσίς του μειώνεται ακόμα* Ό Άνάμ1 τον περνάει έκείνη τή στιγμή μέ μιά κα­ ταπληκτική ευχέρεια σαν νά .μην ύπάρχη καθόλου ^ και μπροστά άπό τον Όλάντο πού έχε: τρέξει γιά νά βοηθήση, δίνει· πάσσα στον Κοι> ΐντο. Ό Κουΐντο κόβει γρήγοιρα στον Χαράσο κι5 εκεί­ νος κάνει ότι θά σοστάρη^ άλ­ λα τήν τελευταία στιγμής α­ νοίγει τά πόδια του^και^ ή μπάλλα περνάει άπό κάτω καί πηγαίνει· στον αμαρκάρι­ στο Ούέλα πού κάνει χωρίς καθυστέρησί' ενα τρομερο σούτ. ^ Ή μπάλλα καρφώνεται στά δίχτυα χωρίς ό Λορέντσο νά πραλάβη ούτε νά κινηθή άπό τή θέσι τρμ|

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Ξέφρενο πανηγύρι ξεσπά στις Εξέδρες. Ξέφρενο πανη­ γύρι ξεσπά μες στο γήπεδο άνάμεσα στά παιδιά τής ~Ελ Πάσο. Καί ήταν πραγματικά ένα ύπέροχο γκολ πού κερδήθηκε έπειτα από έναν καταπληκτι­ κό σε ταχύτητα, ακρίβεια έκτελέσεοος καί έξυπνάδα συν­ δυασμό των Παραγουανών πρωταθλητών. Παίρνουν στους ώμους τους τον Ουέλα πού ήταν ό τελι­ κός. Εκτελεστής καί τον Χαράσο πού ήταν ό πραγματι­ κός δημιουργός του μέ την α­ στραπιαία εμπνευισί του καί τούς όδηγαύν ως τή^ σέντρα. "Όσο για τούς παίκτες τής Τόρεντ ικυττάζουν ό ένας τον άλλον χωρίς νά (μπορούν νά π στέψουν σ’ αυτό πού έχει γίνει. Πολλοί άπ’ αυτούς σφί*γ-

Στίς έξέδρες ξεσπά ξέφρενο πα­ νηγύρι.

1$

*0 ’Αλιάνο πηδά ψηλότερα άπ’ όλους κι* αρπάζει την μπάλλα πάνω άπό τά κεφάλια τους.

γουν τά δόντια ιμέ πείσμα καί αποφασίζουν νά Εκδικη­ θούν καί γρήγορα. Ό Λορέντσο ιμέ :μιά νευρι­ ασμένη κίνησι μαζεύει τή μπάλλα άπό τά δίχτυα του καί ιμέ ιμιά δυνατή κλωτσιά την πετάει πρός τό ικιέντρο τού γηίπέδου γιά νά γίνη ή σέντρα. Τήν παίρνει ό Τζέντο καί τή στήνει στή θέσι της. Ό διαιτητής σφυρίζει καί ό διάσημος σέντερ φόρ τής Τόρεντ κάνει1 άπό συνήθεια ,μιά κίνησι γιά νά τή σπρωξη άρ στερά του όπου πρέπει κανονικά νά βρίσκεται ό Γκρέκο... Μα τό ξανθός Ελ­ ληνόπουλο δεν εΐναι έκεΐ τώ­ ρα... Δίπλα του άπ’ αυτή τή μεριά δεν βρίσκεται κανένας παρά μόνο ό έξω άριιστερά

16 Πκομέζ έχει πάρει ρΐά ενδιά­ μεση) θέΙσίι καί βρίσκεται στο κέντρο ν, μεταξύ σέντρας καί γραμμής του άράουτ. Μ5 ένα πικρό χαμόγελο ό Τζέντο γυρίζει καί σπρώχνει τη μπάλλα δεξιά ταυ στον Ό ζόν. Έκ,εΐινος χωρίς καθύστέρησι την άνοίίγει στον Βάργκας που χύνεται σαν γεράκι και την παίρνει στα πόδια του. Ό Μαιναυέλ τής Έλ Πάσα τρέχει να τον άναικόψη άλλα ό Βάρίγ'κας τον περνά ταχύτσίτα μέ μια πραγματική ύπερέντασι των δυνάμεων του. Φτάνει ώς τή γραμμή κόρνερ καί κάνει σέντρα μπροστά α­ πό τό τέρμα. Ό Τζέντο, ό Όζον καί ό ’ΑΛμπέρτο, τό σέντερ μπάκ τής Έλ Πάσο, πηδούν διεκδιικώντας τήν κεφαλιά. Δεν τήν κερδίζει όμως κα­ νείς ιάπό τούς τρεΐς τους. "Α­ νάμεσα τους ξεπηιδά ό "Αλιάνο, ό αίλουρος τερματοφύλα­ κας τής "Ελ Πάσα καί τής έθνιικής αμάδος τής Παραγουάης καί τήν πιάνει πρίν φτάση άπάνω στα κεφάλια των άντιπάλων του. Ή ευκαιρία έχει πάει χα­ μένη. Οΐ Παραγουανοί δεν τά χά ■νουν μέ τήν έπί'θεσι αυτή των Βραζιλιάνων, -έρουν πώς, δσο λυσσασμένα κι" άν παί­ ξουν αί άντίπαλοί τους, αυτοί τώρα βρίσκονται σέ πολύ πλεονεκιτιικώτερη θέσι. Γιατί ή Τόρεντ δχι μόνο παίζει μέ δέκα παίκτες άλλα καί έκείνρς πού συνήθως είναι ρ βρά

ΓΚΡΕΚΟ

χος τής άμύνης της ό^περίφηΓ* μος Σιού, σήμερα είναι κυ­ ρ ιοιλεκτ ιικά ιάγνώρ· ιΐστ ο ς καί δεν μπορεί νά πάρη τά πό­ δια του. Ό "Αλιάνο πετάε; μέ τό χέρι στον Μανουέλ πού βρί­ σκεται έξω άπό τήν περιοχή του εντελώς άμαρκάριστός, γιατί είναι άκριιβώς σ’ έκείνο τό σημείο του γηπέδου πού θάπρεπε νά βρίσκεται τό ξαν θό Ελληνόπουλο, ό "Αετός του Σάο Π άολο. Ό Μανουέλ κατεβαίνει τα χύτατα προς τήν πλευρά του γηπέδου πού κρατάει ή Τό­ ρεντ. Πρώτο έμπόβ ο πού διρί σκει στό_δρόμο του είναι ό Ραμόν.' "Ανοίγεται μέ τέχνη πολύ δεξιά καί έτσι τον προσπερ­ νάει χωιρίς νά τού δώσηι κα­ θόλου τήν ευκαιρία νά τον αντιμετώπιση. Στή συνέχεια τρέχει ό Λάντος καί ό Μανουέλ άντί νά δώισηι τή μπάλλα σέ συμπαίΐκτη του έπιιχε ρεΐ νά τον πρασπεράση κι" έκεΐνον, γιά νά άποσπάση τά χειροκροτή ματα τής εξέδρας. Δεν τά καταφέρνει όμωσ Ό πανύψηλος σέντερ μπάκ τής Τόρεντ τού κλέβει μέ άρ μή τή μπάλλα καί τή μετα­ βιβάζει στον Όζον. "Εκείνος πάλι μέ τή σειρά του δεν καταφέρνει τίποτα σπουδαίο καί τον αποκρούει εύκολα ό Άλίμπέρτο. Μια σκληρή μάχη: διεξάγε­ ται τότε γιά μερικά λεπτά τής ώρας μέσα στο κέντρο τού γηπέδου,

·.

5 ΗΡΩ1 ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Όσο τό πείσμα) των παιδιών της Τόρεντ για τό γκολ πού έφαγαν και ή μανία τους για εκδίκησι κρατάνε ακόμα, δεν είναι εύκολο γ,ά την Έλ Πάσο νά άναλόοβη τήν πρώτο βουίλία. Μά καί ή Τόίρεντ με ολη τή μανία και μιέ όλο τό πεί­ σμα δεν ι μπορεί νά κάνη σπου δαία πράγματα έπειίδή μπ,ρο στα στη γραμμή τής έπτιθέσε ώς της, υπάρχει ένα φοβερό καί άναπλήρωτο κενό. "Έτσι φυσιολογικά ή μεγά λη προσπάθεια που καταβάλ λουν τους κουράζει, όπως έ­ χουν νά κάνουν καί μέ πειρισ σότερους αντιπάλου; και είνα: υποχρεωμένοι νά κάνουν συνεχώς κούρσες γιά ,ά κα­ λύπτουν τό αριθμητικό κενό. Σιγά - σιγά απογοητεύον­ ται πάλι χωρίς νά τό καταλα βαίνουν οϋτε οι ϊδιοιι. Σκέπτονται ότι, άφοΰ καί μέ το δυο ένα ικερδίζουν, πιο εύκολο τούς είναι νά κρατή­ σουν αυτό τό σκορ παρά νά προσπαθήσουν νά τό ευρύ­ νουν... Ξαναγυρνούν λίγο- - λίγο στην άμυνα ώς καί οι επιθε­ τικοί παίκτες. Ή Έλ Πάσο αρχίζει καί πάλι νά κυρίαρχη. Μπροστά από τό τέρμα του Λορεντσο- έξελ 'σιοοντ αι πραγματ ιικές γ ιγαντομαχ ί ες. Ό λαστιχένιος τεριματοφύλα κας τής Τόιρεντ δεν προλαβαίνει νά ιμαζεύη τή ,μπάλλα άπό τά τρομερά σούτ τών αντιπάλων του κυνηγών. Δέν προλαβαίνει ούτε νά

1

17 τή βγάζη κόρνερ. Τέσσερα κόρνερ άπανωτά έχουν κερδίσει οί Παραγουα^ νοί καί πραγματικός συναργερμός γίνεται συνέχεια κά­ τω άπό τά δοκάρ σ. Μέ τήν ψυχή στο στόμα παίζουν οι Βραζιλιάνοι. "Οσο γιά τούς φιλάθλους, όταν κιυττάξης τό γήπεδο* θαρ ρεΐς πως είναι ένα τεράστιο, ζωντανό τέρας, πού έχει σηκωΐθή όρθιο καί^ σαλεύει τρο­ μερά καί ιβρΜχάται μέ ιαχές πού ξεπερνούν ώς κ λ αυτά τά σύννεφα. Ουρλιάζουν, χοροπηδούν, κάνουν χειρονομίες, χειροκρο τουν, κάνουν μια φασαρία πού είναι αδύνατον νά τή σύλ λάβη ή φαντασία του άνθρώ που, οί χιλιάδες τών Παραγουανών πού συνωστίζονται στις εξέδρες. Καί τό μοιραίο έρχεται τη δεύτερηι φορά χωρί ς νά τό κα ταλάβη κανείς. Τό (μοιραίο γ.ά τήν Τόρεντ πού κάνει όμως τό γήπεδο νά τιναχτή στον αέρα σαν άληθι νό ηφαίστειο μέσα σέ μιά τρομακτική οκρηιξι καί σ’ έ­ ναν φοβερό πάταγο: Ή μπάλλα άπό* σούτ τού Κουίντο· άπό πολύ κοντά ·— γιατί όλοι· σχεδόν οί παίκτες είναι μαζεμένοι μπροστά στο τέρμα τού Λορέντσο — κατ ευθύνέτα ι στην αριστερή γω νία τού τέρματος τής Τόρεντ μέ αρκετή δύναμι. Π ερ ιέργω ς όπω ς γ ίνετα ι πολλές φορές σέ κάτι τέτοιες δραματικές στιγμές, περνάει κάτω άπ’ όλα τά πόδια χω~

18

ρΐ^νά άγγίξη κανένα. Ομως την τελευταία στι­ γμή β-ρίσκετσι ένα πόδι πού τή σταματάει. Είναι ό Σάντι που βρίίσκεται ακριβώς πάνω στη γραμμή του τέίρ/ματος. Κίλωτσάει άπελπισμέ ν α καί μ,έ αληι του τή δύναμ; για να τή βιώξη ,μακρυά. Τότε ή μττιάλλα χτυπάει επάνω στήν πτλάτη του Σιού πού του έχει γυρισμένα τά νώτα..,, και έξοστρακίιζεται γιά νά καρφω θή πάνω .στο δεξί «Γ» του τέρ ματος του Λορέντσο! Οί παίκτες τής Τόρεντ πα­ γώνουν καί , μένουν ακίνητοι στις θέσεις τους σαν αγάλ­ ματα. Έκεΐνοι τής Έλ Πάσο χο­

γκρεκο

ροπηδούν, κάναάν τουίμπτες πάνω στο πράσινο χάλι, κά­ νουν κάθε τι πού είναι δυνα­ τόν νά άποδείιξη τή χαρά καί τον ένθουσιασμό τους. Μέ βαρεία καρδιά οί Βρα­ ζιλιάνοι παίρνουν τή ,μπάλλα γιά νά τή στήσουν στή σέν­ τρα γιά δεύτερη φορά. Ό Σιού έχει πέσει στο έ­ δαφος καί είναι τόσο άπαρηγόρητος πού δάκρυα τρέχουν άπο τά ,μάτια του καί δεν έ­ χει τό κουράγιο νά σηκωθή. Ωστόσο οί συμπαΐκτες του πού τον αγαπούν όλοι καί πού νορί-ζουν πώς κατο&λαβαίνουν τήν αίτια πού σή­ μερα δεν ριπορεΐ νά αποδώση τό γνωστό του παιχνίδι, τρέ-

Ή μπάλλα άκολουθεί μια καταπληκτική ευθεία καί στά δίχτνα.

καρφώνεται

© ΗΡύ2 ΤΠΚ ΓΗΠΕΑ0Η

*Η μπάλλα χτυπάει στην πλάτη του Σιού καί γυρίζοντας καταλήγει στα δίχτυα.

χουν κοντά του ιμέ συμπάθεια και τον σηκώνουν. Τό παιχνίδι ξαναρχίζει·. Ό Τζέντο δίνει στον Όζον κι* εκείνος πίσω στον Ό­ λαντο. Ό Όλάντο θέλει νά ττοοσσ-άρηι ιστόν Βάργκας άλλα η μπαλλιά του δεν είναι και^τό σο άκιριιβής. Μπροστά <3ΰττ αυτόν ξεττετάγεται ό ’Αλμπέρτο καί ιμέ κεφαλιάς δίνει στον Μανουέλ πού πετάει α­ στραπιαία στον Χαράσο. Αυτός ό τελευταίος -μττσίνει πάλι σαν σίφουνας ^μέσα στα καρρέ της .ΒρσζΑιιάνικης όμάδας. λ Τό παιχνίδι τών παιδιών

της Τόιρεντ είναι νευρικό. Έ­ χουν χάσει μέσα απτό τά χέ­ ρια τους τη νίκη πού ώς τώ­ ρα την είχαν σίγουρη καί κιν δυνεύουν άρεσα νά χάσουν κιάλας αυτό τό παιιχνίδ: πού τόσο καλά άρχισε γι' αυτούς όίπό η ία τρομερή άτυχία πού τούς έχει στερήσει τον καλύ­ τερο παίκτη τους. "Υστερα έχουν έπηιρεαστή φοβερά καί άπό τις έξαλλες κραυγές των ιμυριάδων φιλάθλων πού βρίσκονται στις κερκίδες. Πραγματικά αυτό πού γί­ νεται σήμερα μέσα στο πε­ λώριο γήπεδο, δεν θυμούνται

νά έχη ξανοογίνει ποτέ άλλη

ίο φορά. Αφηνιασμένοι οι θεα­ τές ουρλιάζουν συνέχεια σαν άγρια θηρία γιά νά δώσουν θάρρος στους δικούς τους καί νά τρομοκρατήσουν τούς ξέ­ νους. Λεν σταματάνε ούτε στιγμή. Μια έφιαλτ ική βοή άνεμίζει συνεχώς στον αέρα καί έχουν όλοι την αίσθηίσι σάν κάποιο κύ)μα τεράστιο νά είναι- υψωμένο πάνω απτό τά κεφάλια τους καί νά α­ πειλή νά πέση από ώρα σέ ώρα γ ά νά τους συντρίψη, Οί κινήσεις των Βραζιλία νων παικτών έχουν αρχίσει καί γίνονται σπασμωδικές. Οί Παραγουανοί φίλαθλοι τό βλέπουν αυτό καί καταλα βαίνουν ότι έχει αρχίσει νά σπάη. τό ηθικό τους. Καταλα­ βαίνουν πώς πρέπει νά εξα­ κολουθήσουν νά κάνουν αυτή τή δ α ΐ|μον ιισμένη φ ασ αρ ία, γιά νά αποτελειώσουν κάθε ίχνος θάρρους καί αύτοπεποιθήσεως πού μπορεί νά έχη άπομείΐνει μέσα στις καρδιές τών άντ πάλών τους. Ό Χαράσο γιά μιά φορά ακόμα έρχεται σέ σύγκρουσι μ'έ τον ίνδιάνο μπάκ της Τό1ρεντ τον Σιού καί γιά μιά φορά ακόμα τον ξεγελάει καί τον κάνει νά γλυστρήση στο χορτάρι -καί νά πόση·. "Υστερα εκείνος χύνεται άσιυγκράτητος προς τό τέρμα τών Βραζιλιάνων. Ό Λάντος βρίσκεται μ πρ ο ατά του καί προσπαθεί νά τον άνακόιψη. Ό Χαράσο ό­ μως προτιμάει νά μή δώση δευτερηι -μάχη, γιά νά (μην διακινδυνεύση την επιτυχία τής

ΓΚΡΕΚΟ

έπιθέσεως. Δίνει άμέσως πάσ σα^ στον Κουΐντο που έχει τρέξειι δίπλα του γιά νά τον βοηιθήσηί κΥ εκείνος μ5 έναν θαυμάσιο ελιγμό τροφοδοτεί τον διεθνή σέντερ φόρ τής όμάδος του, 'Ανάμ. Αυτός ό τελευταίος σηκώ­ νει ορμητικά τό πόδι του γιά νά σουτάρη. Ό Σάντι πού βρίισκετα- κοντά κάνει -μιά α­ πελπισμένη προσπάθεια γιά νά τον έμποδίίση. Ό Άνάμ. όιμως είναι ετοι­ μότατος παίΙκτης. Την τελευ­ ταία στιγμή συγκροτεί την ορμή του ποδιού του καί διώ­ χνει τή μπάλλα λίγο -μπρο­ στά. Μέ τή -φόρα πού έχει- πά ρει ό Σάντι γιά νά τον άνακόιψη, είναι αδύνατο πιά νά σταματήιση. Ό 3Ανά)μ περνάει ένα μέ­ τρο δίπλα του σάν αστραπή καί χύνεται .ανενόχλητος πιά προς τό τέρμα τών αντιπάλων του. Κανείς δεν υπάρχει τώ­ ρα άνόμ-εσα σ’ αυτόν καί τον τερματοφύλακα Αορέντσο. Ό αίλουρος τών διχτυών τής Τόρεντ κάνει- ένα άπελπι σι μ ένο πήδημα γ;ά νά πέση στά πόδια του καί νά τού άποσπάση τή -μπάλλα. Ό Άνάμ όμως δέν είναι κανένας τυχαίος παίκτης. Εύκολα προλαβαίνει καί περνάει τή μπάλλα κάτω από τό σήμα του τερματοφύλακα κι’ εκείνη κυλάει καί δίπλωνε ται μέσα στά Βραζιλιάνικα δίχτυα, μέσα σέ μ.ά πραγμα τική άποθέωσι πού ξεσηκώ­ νουν οί -ξεφιρενιασμένοι φίλα­ θλοι από τις κερκίδες.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗ Π ΕΛΩΝ

Είναι άΐτίίθανο αυτό που συμβαίνει μέσα ατό γήπεδο και γύρω άπ|’ αύτό, έπάνω στις κατάμεστες άπό κόσμο έξάδρες.^ Δεν έχει περάσει παρά ιμό νο ένα λεπτό από την επιτυ­ χία του δεύτερου γκολ τής 3·Ελ Πάσο. Δεν έχουν περάσει πασά δυο λεπτά από τή στι Υμή πού ή πρωταίθλήτρισ της Παραγουάης έχανε από την Τόρεντ μέ δύο—ένα. Τώρα στον πίνακα των σκορ, γρά­ φεται τό τρία - δύο υπέρ τής τοπικής σμάδος. Ή νίκη πού κάνεις δεν τολ μ θύσ ε νά την ονειρευτή δταν οί παίκτες των δυο ομάδων άρχισαν νά βγαίνουν στο γή πεδο γιά τό δεύτερο ημίχρο­ νο, είναι τώρα γεγονός. (Και ούτε φαίνεται νάναι δυνατόν νά ξανοίπάοη πιά ή Τόρεντ την πρωτοπορία στά χέρια της. Τό μόνο πού παρουσιάζε­ ται ως πιό πιθανόν, είναι νά κερδίίση. καί τέταρτο, ίσως και πέμπτο γκολ ακόμα ή ο­ μάδα τής Παραγουάης, πού κυριολεκτικά πετάει, αυτή τή στιγμή ,μέσα στο πράσινο τερραίν. Τό ιμεγάλο ρολόϊ του γηπέ δ ου δείχνει πώς μένουν δεκα­ επτά λεπτά άκόίμα γιά νά τε λειώση, τό δραματικό παιχνί­ δι μέ την τόσο άπρόοπτη έξέλιιξι. Η υπεροχή τής ’Ελ Πάσο συνεχίζεται συντριπτική και μετά τή σέντρα τής Τόρεντ. Μόνο πού τώρα ή άμυνα τής Βιράζιλιάνιικης άμάδας έχει

21 όργανωθή καλύτερα. ^Οση ώ­ ρα κέρδιζαν καί είχαν κυριευ θή άπό τον φόβο τής ήττας, ό φόβος αυτός τούς κρατού­ σε δεμένα τά πόδια. Τώρα ή ήττα ήταν πιά γεγονός, έμοι­ αζε σαν ένα βάρος νάχε φύ­ γει άπό την καρδιά τους, κι* ,άν αυτό φαίνεται περίεργο, •είναι πιό εύκολο δταν είσαι χαμένος νά είσαι ψύχραιμος, παρά δταν φοβάσαι πώς μπο ρεΐς νά χάσης. 5Αλλά ή έλλειψι-ς του Γκρέ κο στην ,μπροστ ινη γραμμή καί ή αδυναμία του Σιού νά άποδώση; τό γνωστό παιχνί­ δι του, που έχει τραβήξει καί τον Ρ σιμόν κοντά του σάν κα­ νονικό· τέταρτο μπάκ, έχουν κάνει τήν έπίθεσι των Βραζι λιάνων σχεδόν ανύπαρκτη. (Μερικές (μεμονωμένες προσ πάθειες τού Τζέντο καί τού Βάρ'γκσς πού είναι οι μόνοι πού έχουν άπομείνει μπροστά δεν είναι δυνατόν νά φέρουν αποτέλεσμα* Οι Παραγουανσί προσέ­ χουν άγρυπνα τό τέρμα τους. Πέντε παίκτες είναι έτοιμοι κάθε στιγμή νά άντιμετωπίσουν τούς δυό μοναδικούς κο νηγούς τών άντιπάλων τους κι* έχουν 6λη· τήν ευχέρεια νά τούς κλείνουν άπ’ δλες τις με ριές καί νά μήν τούς αφήνουν ούτε νά πλησιάζουν κοντά στον Άλιάνο. Έτσι κάθε έπίίθεσ ρ τού Τζέντο ή τού Βάργκας είναι δχΐ μόνο καταδικασμένη άπό πριν άλλα κάθε φορά πού χά νουν τή μπάλλσ, αυτή μεταφέρεται άστραπιαΐςε άπρ

22 δι· σέ πόδι πάλι στην περιοχή της Τόρεντ καί έκεΐ ένας και­ νούργιος ικίΜδυινιος δισνράφεταΐι πάντα γιά ,τίά καινούρ­ για τταραβίασι του τέρμοττος τοϋ Λορέντσο. Τό περισσότερο παιχνίδι παίζεται πάλι μέσα στο καιρ ,ρέ τής Βραζιλιάνικης όιμάδας. ^ Τά σούτ των κυνηγών τής ’Ελ Πόσο διαδέχονται πολύ πυκνά τό ένα τό άλλο καί ό Λορέντσο βρίσκεται σέ διαρ κή κίνησι καί δεν προλαιβαί^ νει νά άποκρούη. 'Κι5 ό δείχτης τού ρεγάλου ρολογιού τού γηπέδου προχω ρεΐ αμείλικτα. Οι φίλαθλος ;μέ άγρια χαρά παρακολουθούν τά λεπτά που περνούν καί πού τούς φέρ­ νουν κοντά στην τελειωτική καί όριστική νίκη. Αλλά καί οι Βραζιλιάνοι

Τό τί κάνουν οι παίκτες της^ ’Ελ Πάσο, για νά γιορτάσουν την έ·1 πιτνχία τους, «Τναι απερίγραπτο

ΓΚΡΕΚΟ παίκτες βρίσκονται τώρα σέ τ έτ ο ι α ψυχ ιική κ ατάπτωσ ι, πού παρακαλούν κι5 έκεΐνοι νά περάσηι ή ώρα γιά νά τε>λέιώση το ,μάτς. Δεν έχουν κοομιμιά έλπίδα πώς είναι δυνατόν νά Ισοφα­ ρίσουν καί θέλουν νά δοθή τό γρηγορότερο ένα τέλος στήν αγωνία τους ότι άπό στιγμή σέ στιγμή ιμπορεΐ νά δεχτούν καί τέταρτο γκολ. 5Αλλά θά τό άποφυγουν ά­ ραγε τελικά; Τό ρολόϊ δείχνει πώς μέ­ νουν έννιά λείπτά γιά νά τε­ λείωση; τό παχνίδι, αλλά τά παιδιά τής Έλ Πάσο δέν δεί χνουν καθόλου πώς είναι Ικα­ νοποιημένα ·μέ τό άνέλπιστο τρία - δύο πού κερδίζουν. Με πραγματική ιμανία έπιτίθενται προσπαθώντας νά νεβάσουν τό σκο|ρ υπέρ τής ομάδας τους. Πάλι ό δαιίμόνος Χαράσο πρωταγωνιστεί σέ ,μΐ'ά και­ νούργια επίθοσι πού φέρνει τον πανικό στήν άμυνα τής Τάρεντ. Γιά ,μιά φορά άκάμα ό κα­ ταπληκτικός αυτός παίκτης περνάει ιμέ τρομακτικής ευχέ­ ρεια τον Σιού πού τού έχει πάρει τον άέρα καί χύνεται άσυγκράτητος προς τό τέρ­ μα τού Λορέντσο. Οί θεατές πετάγονται πά­ λι* ρρθιιοι στις θέσε ς τους καί ζητωκραυγάζουν έξαλλοι. Ό­ λοι όραι ματίζονται τό γκολ καί ξεφωνίζουν σάν νά έχη μπή άπό τώρα. Ό Χαράσο βρίσκει -μπρο­ στά του τόν Λάντος και κά~ι

>

.·

V

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ νει ττώς θά δώση πάσσα στον 'Ανά)μ, όπως έκανε και την πρΟηγούμενηι φορά. Ό /σέντερ μπάκ τής Τόρεντ ξεγελιέται καί απλώνει τό πόδι του προς τά έικεΐ γιά νά σταιμαητήίσηι την πάσσα. Ό Χαράοο γυρίζει τότε μ'έ τρομερή ταχύτητα τό σώ­ μα του τηρός τό τέρμα και σουτάρει μέ αλη του τη δύνο?μι. Β ρίσκετ α ι άνάιμ ε.σ α στη γραμ(μή τής ,μικοής και τής μεγάλης περιοχής. Τό σούτ είναι πραγματικός κεραυνός κ α ι κ απευθύνεται προς τό δ έ­ ξι «Γ» του Λο,ρέντσο. Ό υπέροχος τερματοφύλα­ κας τής Τόιρεντ ούτε νά κινη θή δεν προλαβαίνει αυτή τή φορά και βλέπε: τή μπάλλα νά κ απευθύνεται γρα μ μ ή προς τά δίχτυα του σφυρί­ ζοντας. — Γκόΐοοολ!, ουρλιάζουν τά πλήθη;. Ή στρογγυλή θεά του πο­ δοσφαίρου όμως κάνει τό δι­ κό της. Τήν τελευταία στιγμή βρίσκει τό δοκάρι και μέ τήν τρομερή δύνσμι πού έχει τι­ νάζεται προς τά πίσω πσλλά μέτρα. ν Ενας στεναγμός άνακουφίίσεως βγαίνει από τό στή­ θος τοΟ Λορέντσο πού σκου­ πίζει τον ίδρωτα από τό πρό­ σωπό του μέ τήν ανάποδη τής παλάμης του. Αλλά σ’ αυτό τό μεταξύ ή μπάλλα έχει φτάσει στον Όλάντο πού βλέποντας^ δυο -μαζί αντιπάλους νά χυνωνται κργγαπάνω του σάν γεράκια,

Δυο συμπαΐκτες του τρέχουν νά σηκώσουν τον απαρηγόρητο Σ ιού

τήν πετάει χωρίς τον παραμι κρό δισταγμό πιρός τον Τζέν το. Ό διάσημος σέντερ φορ τής εθνικής σμάδος τής Βραζ λίας ίκιυττάζει μπροστά του τό άδειο γήπεδο μ’ ένα σφί­ ξιμο στην καρδιά. «Ίσως είναι τούτη μο­ ναδική ευκαιρία πού μάς μέ­ νει!», συλλογίζεται μέ συγκ ίινηισ ι. ■Πραγματικά γιά πρώτη φο ρά ολοι οι παϊικτες τής ’Ελ Πάσα έχουν προχωρήσει τό­ σο πολύ μπροστά κΓ έχουν αφήσει άφύλαχτη τήν περιο­ χή τους. Τή στιγμή αυτή που ό Τζέντο βρίσκεται ακριβώς πάνω στη γραμμή τής σέν­ τρας, ιμόνο ό ψηλόσωμος Άλ μπέρτα, τό σέντερ (μπάκ τ&ν

14 άίνΤ ι πάλών β ρ ίΐσκ ετ α ι μπρο­ στά του. Ό Τζέντο ρίχνεται μπρο­ στά μέ τη μΐπάλλα στα πό­ δια του σαν νά τον τίναξε η­ λεκτρικός σπινθήρας. Ή ταχύτητά του είναι άσύλΐλ'ηίπτη. Ποτέ στη ζωή του δεν έχει τρέξεί- έτσι. Τρέχει· απελπισμένα, μέ μανία μπο­ ρεί νά πή κανείς. Ξέιρει πώς το τιίάν έξαρτάται από την ταχύτητά του. Ό Άλμπέρτο τό Τ5 ιιο απο­ φασισμένος κι* αύτός όρμάει νά τον στοματήιση. 3Αλλά τη στιγμή πού τον έχει- φτά­ σει, ό Τζέντο κάνει έναν ύπέ ροχίο - έίλκγμό καί τον ξεγε­ λάει. 'Γιά μιά στίίγμή βρίίσίκεται πίσω του και κανείς άλλος δεν υπάρχει πια ανάμεσα σ’ αύτόν καί στον Άλιάνο, μόνο πώς βο'ίΐσικεται άκομα μαικρυά του καμιμιά σαρανταριά μέ­ τρα. Δεν υπάρχει όμως άμιφιβό­ λια πώς μέ την ξέφρενη τα^ χυτηίτά του κανείς δεν θά μπο αέση νά τον φτάσιη, έστω κι3 άν ,κρατάη τή μπάλλσ οπά πόδια του. "Ενα μουγγρητό θριάμβου ξεφεύγει από τά σφιγμένα ώς έκείνη τή στιιγμ,ή χείίλια του καί ρίχνεται μπροστά. 3 Αλλά... Την τελευταία στιγμή ό ΆλμπέΙρτσ κοτ αλ αιβα ίνοντ ας τον φοβερό κίνδυνο πού δια^•ηρέχει ή ομάδα του άν δεν καταφέρη νά σταματήση τον περίφημο αυτόν παίκτη, α­

πλώνει το πόδι τρν φπο πίσ^

ΓΚΡΕΚΟ

καί τού βάζει· τρικλοποδιά! Ό Τζέντο μπερδεύεται στό πόδι» τού 3Αλμπέρτο καί μέ τή φόρα πού είχε πάρει· σω­ ριάζεται παίρνοντας καί τρεΐς ολόΙκληίρες τούιμπες. Φυσικά ό διατητής σφυρί ζει, άμέσως τό φάουλ αλλά ή μεγάλη ευκαιρία έχει πια πε τάξει για την Τόρεντ. Γιατί τό φάουλ αύτό είναι σαράν­ τα ολόκληρα μέτρα άποιστασι άπό τό τέρμα τού ’Αλ'άνο καί όταν θά χτυπτηιθή δλοι οί Π σιραγουανο ί, ά| μυντ ιικοί παΐ κΤες, θά β'ιρί(ακωνται πιά στίς θέσεις τους. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΑΣ ΓΖΕΝΤ0 σηκώνεται ά ττό κάτω μέ μιά τρομε­ ρή άπογοήτευσι ζωγρα φισμένη στο πρόσωπό του. Δεν φαίνεται καθόλου1 θυ­ μωμένος μέ τον άντίπαλό του γ ά την αντικανονική του ένέο γεια. Καταλαβαίνει! δτι κι* έκείνος δέν θάκανε τί'ποτ5 αλτ λο σέ μιά τέτοια περέπτωσι πού ή νίκη, τής όμάδος του θά έξσίστάτο άπό μιά δμοια ένερ γεια. Καταλαβαίνει άκόμα δμως δτι- Τό1 παιχνίδι χάθηκε ορι­ στικά. Τέτοια εύκαιιρί.α υπέ'ροχη δέν πρόκειται νά ξαναπαρουΐσιαστή πιά, μέσα στό μικρό χρονικό διάστημα των επτά λότττών πού μένουν άκό μα για νά λήξη] ό αγώνας. ■Κλωτσάει άπελτπισμ ένα καί νευρικά τη μπάλλα πού έ)ρ μπερδευτη κι* |κείνη στ$

Ο

Ο ΗΡάΙ ΤΉΝ ΓΗΠ^ΑΠΝ πόδια του μέ το πέσιμό του. — Ποιος θά χτυπήση τό φάουλ; μουγγρίζει ανόρεχτα. — "Εγώ!, αποκρίνεται α­ πό μακρυά ιμιά δυνατή φωνή που τον κάνει ν’ άνατριχ.άση. Την ίδια στιγμή δλη ή έψιαιλτιική οχλοβοή σιβύνει ά­ πατοι μα μέσα ατό γήπεδο και ένας ψίθυρος περνάει α­ νάμεσα στίς μυρμηγκιασμέ­ νες από ανθρώπους εξέδρες. "Ένας ψίθυρος ανησυχίας: — Ό Γικρέκο! ! Ό Γίκρέκο! ! Πιραγματιικά είναι ό Γκρέκο πού ξεπετάγεταρ άξαφνα από ράσα από τήιν ανοιχτή καταπακτή του γηπέδου εκεί νηι τή στιγμή πού κάνεις δεν τον περιμένει. Μοιάζει σαν ένα στοιχειό πού βγαίνει από τά σπλάχνα τής γης καί αλοι, αντίπαλοι ικαί φίλο;, τον .κιυττουν σαν μαρμαρωμένοι τήν πρώτη στιγμή. "Υστερα οί παίκτες τής Τάρεντ ,μέ πρώτο τον Σιού όρμούν καταπάνω του με δυ­ νατές χαρούμενες φωνές. Ό διαιτητής όμως σφυρί­ ζει αύστηιρά καί καλεΐ κοντά του τό Ελληνόπουλο μι5 ένα ψυχρό νεύμα. Ταυτόχρονα βλέπει καί τον σενιόρ ’Αντζελίλο πού βγαί­ νει άπό τήγ καταπακτή καί τον φωνάζει κύ αυτόν. — Γιατΐ δεν έπαιζε τόίση ώρα αύτός ρ παίΙκτης; ρω­ τάει. — 7Ηταν άρρωστος, κύ­ ριε!, αποκρίνεται μέ σταθε­ ρή φωνή 6 παλαίμαχος άσ-

25

αος ^ τής εθνικής Βραζιλίας. Ιδού, εδώ ε|ναι ό γιαΤρός τού άγώνος γιά νά σάς τό βε βαιώση ότι- ήταν πραγματι­ κά άρρωστος. Ό δ αιτητής τού γηπέδου τού ρίχνει <μιά μαίτιά καί υ­ στέρα κιυττάζει τον Παραγου ανό γιατρό τού γηπέδου, πού έχει έρθει κι5 εκείνος μαζί μέ τον ’ΑντζελίΙλο. — ΕΤιναι αλήθεια, κύριε δ αιιτητά, λέει ό επιστήμων. Ό Πκρόκο δλη τήν ώρα πού δέν αγωνίστηκε, βρισκόταν ά ναίσθητος! ΐόν συνέφερα μέ πολύ κόπο καί’... μέ πολλές ενέσεις!.... — Αφού είναι έτσι ,μπορεί νά παίξη, λέει ό διαιτητής. ;Καί κάνει μια κίνησι γιά νά βγουν ό προπονητής καί ,ό γ ιατρό ς^ έξω άπό τον άγω­ ν ιστ κό χώρο. "Ολοι οί άλλοι Βραζιλιά­ νοι παίκτες έχουν μαζειυτή γύρω άπό τό θρυλικό αγόρι ,μέ τά ξανθά μαλλιά. Θέλουν νά τον ακούσουν. Νά μάθουν λεπτομέρειες. Εκείνος όμως τούς διώχνει μέ βιαστικές, πυρετικές χει­ ρονομίες. — ΠίΙσω! Πίσω!, φωνάζει βραχνά. Δέν έχουμε καιρό. Κυττάχτε τό ρολόϊ! Καί μόνο ή φωνή του αυτή μόνο ή πί.στις πού ζωγραφιά ζεται· ,μήσα σιτό καθάριο βλεμ μα του πώς όλα δέν έχουν χα θή ακόμα, τούς κάνει καί ξα ναζωντανεύουν. Μιά ζέστη σαν άπό ήλεκτρικό ρεύμα περνάει τις καρδιές τους καί τρέχουν στις θέσεις τους σάν

ΓΚΡΕΚΟ

αυτόματα. Ό διαιτητής στήνει μόινος του τή μπάλλα στο σημείο πού θά χτυπηθή το ψάουλ. "Ολοι οι ποδοσφαιριστές και των δύο- ομάδων μαζεύον­ ται μπρος στη γραμμή τής μεγάλης περιοχής τής Έλ Πάσο, βέβαιοι δτι. ό * Αετός του Σάα Πάολο θά κάνη σέν τρα - μελέ. Ό διαιτητής σφυρίζει. Τό ξανθό αγόρι παίίρνει φόρα αφού προηγουμένως με τ,ράει την άτόστακτι μ3 ένα γεραικίΐσιο βλέμμα. "Ενα κρύο ρίγος διαπερ­ νάει» όλους ανεξαιρέτως τούς φιλάθλους - καθώς τον βλέ­ πουν νά τρέχη έτσι. "Έχει κάποιο ανέκφραστο μεγαλείο απάνω του. Μο άζει σάν ένας μικρός Θεός πού κατέβηικε νά ξεσπάση τή φοβερή άργή του

Ό Άνοομ προλαβαίνει και περ­ νάει τή μπάλλα κάτω απ' τό σώ­ μα τού Λορέντσο...

Ή μπάλλα χτυπάει στο δοκάρι καί άποστ ρσκ ί ζεται.

μέσα στο πράσινο γήπεδο ττκ Έλ Πάσο.... "Ενας ξερός κρότος άκουγεται. Τή μπάλλα δεν προλα βαίνουν νά τή διακρίνουν κα­ λά - κάλά οι θεατές από τήν φοβερή της ταχύτητα. Καθώς γιυαλσκοπάει στο φώς του ή­ λιου, μοιάζει σάν ένα φωτει­ νό βέλος πού φεύγει από τό πόδι τού Γκρέκο, σχηματίζει .μια τρομακτική ευθεία στον αέρα και καρφώνεται στο ρύστερό «ιΓ» του Άλιάνο, πού ή απελπισμένη έκτίναξίς του δεν έχει κανένα απολύτως α­ ποτέλεσμα... Τά δίχτυα ξαφν ιάζ οντ α ι και χοροπηδάνε λαφιασμένα. -έφρενες ζητωκραυγές ξεσπουν μέσα στο πράσ.νο τερ ραιν άπό τό μέρος των παι­ διών τής Τόιρεντ πού μιέ δά­ κρυα στα μάτια άρμουν όλα

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

μαζί τηρός τον θρυλικό ηρώα. ■ * Αλίλά και του Γκρέκο ή καρδιά κινδυνεύει νά στα μα- /*τήση απτό τή δυνατή συγκίνη ; σι ύστερα άπό την φανταστι-': κή έπιΤυχία του. Τά πόδια του λυγίζουν ξαφνικά και πέ­ φτει γονατιστός πάνω στο χορτάρι, ενώ τά γαλάζια του μάτια γεμίζουν μονομιάς δά­ κρυα. ... Μόλις οι συμπσΤκτες του όμως βρίσκονται γύρω του και θέλουν νά τον πνίξουν μέ τά φιλιά τους και μέ κάθε τρόπο νά τού έκδηλώσουν τή αγάπη καί τον θαυμασμό τους, τό Ελληνόπουλο μοιά­ ζε; νά ξυπνάη από ένα όνειρο. -— Π ίσω! Π ίσω!, τους φω νάζει πάλι μέ σφιγμένες τις γροθιές και τινάζεται όρθιος. Δέν ένουμε καιρό! Μας ,μένουν μόνο πέντε λεπτά! "Αφωνοι μένουν μπροστά ατό ψυχικό του μεγαλείο γιά

Βάζει τρικλοποδιά στον Τζέντο πού πέφτει.

27

*0 Γκρέκο βγαίνει στο γήπεδο άπό την -καταπακτή.

μ ά ατκγμιή οι σύντροφοί του. Έκιθαιμβοι τόν κυττάζουιν και θαρρούν πώς ιμέσα στις γαλά ζιες κόρες τών ματιών του, βλέπουν νά καθρεφτίζεται ή ίδια ή νίκη! "Υστερα τρέχουν άκρατητοι νά πάρουν τίς θέσεις τους γιά τή σέντρα. Παντού, ατά πόδια, στήν καρδιά, έχουν φτερά τώρα! Ό Τζέντο που μόνος του σχεδόν τόση ώρα τώρα προσ παθούσε νά τά βάλη μέ ολό­ κληρη τήν άμυνα τής Έλ Πά σο, μόλις 6 δ αιτητής σφυ­ ρίζει και ό σέντερ Φαρ τών άντιπάλων άγγιζει τή μπάλλα γιά νά τή δώση, τού Κουΐν το που βρίσκεται άριστερά του, όομάει σάν αστραπή. Ό Κου'ίντο κάνει μια προσ πάθεια γ ά νά τόν ξεγελάση καί νά τόν προσπέραση, όμως

28 τώρα ό Τζέντο παίζει μέ και ναύργ ια κοοδ ι ά, κ α ινούργ ιό ένθο-υίσιασ,μό, όπως και όλοι οι άλλοι συμπαυκτες του. ιΚλέβει αστραπιαία τ ή μπάλλα και τή μεταβιβάζει ,μέ τήιν ίδια ταχύτητα στον Γκοέκο, που κι* αύτός ούτε μια στ Ιγμή δεν την κιοοττάει ατά πόδια του καί τή δίνει στον Όζον πού κατεβαίνει α­ πό δεξά. Ό Όζον βλέίττει μπροστά του τον Άλμπέρτο πού έχει πάρει καλή θέσι καί είναι- πο­ λύ δύσκολο να τον προσπεράση,. Αμέσως γυρίζει και δίνει στον Όλαντο ττου καραδοκεί πίΐσω του. Ό Όλάντο πασσά οει μέ ακρίβεια στον έξω δε­ ξιά Βάργκας πού μπαίνει μέ φο/βεοή τσιγύτητα προς τά καιοοιέ τής Έλ Πάισο. Πανικός δηιμιουργεΐται στή μικρή περιοχή του Άλιάνο, ένώ καί πολλές άλλες τέτοιες φάσεις έχουν πεοσισει άνώδυνα για τή γηπεδοΰχο ομάδα. Όμως τώοα όλοι βλέπουν πώς οί Βοαζιλιάνοι παίζουν τό παιχνίδι τους ιμ;5 έναν άσυγ κράτησο ενθουσιασμό καί μέ μια άρ}μή καί δύναμί που κρύ βει μέσα της άληίθινίό μεγα­ λείο. Ό άριιστερός μπάκ των Παραγουανών τρέχει νά άνακόιψηι τον Β άογκας άλλα μά­ ταια. Εκείνος δέν έχει καμμιά διάθε'σι νά χάση, τή μπαλλιά αυτή πού είναι τόσο πολ,ύτι*μη καθώς ζυγώνουν στο τέ­ λος του παιχνιδιού. Π,ριίν ό αντίπαλος τον πλη­

ΓΚΡΕΚΟ

σιάσω καν, σπρώχνει· λίγο πλάγια τή μπάλλα προς τον Όζον πού έχει τρέξει κοντά του καί εκείνος δίνει πάλι γρήγο ρα-Υ-ρήυ ορ α στον Τζέντο που μέ μια καταπληκτική μαεστρία έχει καταφέρει νά ξεμαρκαριιστήί. Ό Άλιμπέρτο καί ό δεξιός μπάκ μαζί τής Έλ Πάσο τρε χουν νά οτταμοτήσουν τον δι­ άσημο σέντερ φόρ. Αυτός περνάει τή μπάλλα άκοιιβώς άνάμεσά τους καί στο κενό έχει αρμόσει σάν κε ραυνός ό Γκρέκο γιά νά κάνη σούτ. Μια βοή τρόμου ξεσήκωνε ταΐι ανάμεσα στις κοσμαπλημ ,μϋριισμένες εξέδρες. "Αδικα δ μως. Ό περίφηΐμος Άλιάνο έχει κατάλαβε ι που θά έδινε 6 Τζέντο τή μπάλλα καί μέ μιά καταπληικτιική βουτιά μέσα στά πόδ α του Ελληνόπου­ λου- κάταφέρνεί καί σώζει την τελευταία στιγμή τό τέρμα του από βέβαια έκπόρθησι. Ο υοανοιμήικε ι ς ζητωκραυ­ γές καί χειροκροτήματα άκο λουθούν τήν υπέροχη πραγμα τικά προσπάθεια του. Ακόμα καί πολλοί άπό τούς συμπαΐκτες του τρέχουν καί τον αγκαλιάζουν καί τον φ ιλουν. “Όλων των ποδοσφαιριστών τής Έλ Πάσο τά μάτια, εί­ ναι καρφωμένα μέ αγωνία στο μεγάλο ρολόι του γηπέδου. Άττό τό μυαλό τους ούτε γιά μιά στιίγμή δέν περνάει πώς είναι δυνατόν νά βγάλουν έκεΐνοι ένα γκολ ακόμα και

6 ΗΡΩί ΐήΝ ΡΗΓϋΑΩΜ

νά κερδίσουν τόν Αγώνας Οι αντίπαλοί τους παίζουν μέ μια τρομακτική Αποφασι­ στικότητα. Λες και είναι βέ­ βαιοι δτΐι θά νικήσουν άσχετο άν μένουν μόνο τρία λεπτά άκόίμα γιά νά τελείωση τό μάτς. "Ίσως ποτέ στά χιρονικά του παγικόσιμ.ου λ ποδοσφαί­ ρου, παίκτες μιάς τόσο με­ γάλης αμάδας σάν την ’Ελ Πάσο, δεν έχουν ξαναπαίξει με τέτοιον τ,ρολλό τρόμο μέ­ σα στην καρδιά τους, όπτως ΐώρα αύτοί. Οί Βραζιλιάνοι τρέχουν ό­ λοι μαζί ίμιες στο γήπεδο σάν ■ήρελλοί, σάν νά μην παίζουν μ π άλλα άλλά νά χορεύουν έναν τρομερό πολεμικό χορό που ξετρελλα-ίΐνει τούς Παρα γουανούς, τούς ζαλίζει καί τούς κάνει νά μή μπορή ό κα θένας νά καταλάβη ποιός εί­ ναι, ό παίκτης πού φυλούσε ώς τώρα καί πού βρίσκεται μέσα στο πράσινο τερραίν. Προσεύχονται άπό μέσα τους νά περάσουν τά τρία τραγικά αυτά λεπτά... Νά πε ράαουν γρήγορα καί νά τε­ λείωση ό άγώνας έστω καί Ισόπαλος, τώρα πού έχει ,μπή μές στο γήπεδο κι’ εκείνος ό «φοβερός» Γικρέκο, πού έχει σονεπάρει τά πάντα μέ τη δύναμι καί τον ενθουσιασμό του. ^ Πραγματικά γιά τό δοξα­ σμένο Ελληνόπουλο δεν υ­ πάρχει τρόπος νά περιγραφή Ακριβώς τό παιχνίδι του, ε­ πειδή ποτέ κανείς άλλος δεν έχει παίξει μέ τέτοιον περί­

29 που τρόπο ώστε νά παρομοιά σωμε αυτούς τούς δυο. "Ενα μόνο μπορεί νά πή κανείς: Πώς άπό τή στιιγμή ττού ξαναφάνηκε μέσα στο γήπε­ δο, είναι σάν τον δυνατό άνε μο πού μέ μιά ξαφνική πνοή του συιμίπαιραούρεί τά πάντα καί τά κάνει ν’ αλλάξουν μορ φή καί νά κινηίθούν κι’ αυτά μέ τή δική του δύναμι. Ό Άλιάνο πετάει τή μπάλ λα προς τό κέντρο τού γηπέ­ δου μέ μιά μακιρυνή κλωτσιά άλλά ό Λάντος αγρυπνεί στο κέντρο τού γηπέδου, Δέν σταματάει καθόλου τή μιπάλλσ. Πηδάει καί παρ5 όλο πού πηίδάει μαζί του καί ό Άνάμ, ό σέντερ; φόρ των Παραγουανών, ούτε τον ενοχλεί καθό­ λου στο νά δώση εκείνος τήν κεφαλιά καί μάλιστα μέ άπό λυτή ακρίβεια στον Όζόν, πού βρίσκεται μόνος του αύτή τή στιγμή κοντά στή με­ γάλη; περιοχή τής Έλ Πάσο. Ό Όζον δίνει^ αμέσως στον Τζέντο. ^Εκείνος γυρί­ ζει στον Γκομέζ. Ό γρήγορος έξω άρ στερά αντί νά κάνη σέντρα μπαί νει μέ τή μπάλλα πιρός τήν περιοχή των Παραγουανών πού δυο μίαζί απ’ αυτούς τρέ χουν μέ αγωνία, νά τον στα­ ματήσουν. Ό Γκομέζ όμως πριν φτά­ σουν κοντά του δίνει στον Γκιρέκο. Τό 1 Ελληνόπουλο μένει γιά μιά στιγμή ακίνητο μέ τήν μπάλλα στά πόδια καί έχει μιά τρομερή μεγαλοπρέπειά

Ιτσυ §τπως μέ τό άετϋσιο βλέ'μ μα του κυττάζει δεξιά, άριστερσ για νά δή άπό ττου μτηρρεΐ νά ξεφύγη γιά νά χω θή μέσα στη μικρή περιοχή και νά έξαπολυση τον κεραυ­ νό του. Δεν υπάρχει όμως άπό που θενά κενό. 'Όλοι- οι παίκτες τής Έλ Πόοσο και οι έντεκα, είναι μα ζεμένοι έκεΐ μπροστά του μέ τά μάτια διάπλατα ανοιγμέ­ να άπό τον τρόμο. Τόισο πολύ ή καρδιά τους έχει; δειλιάσει πού ούτε ένας άπ)’ αυτούς δεν άτοψαοτζει νά πάη; κοντά στον Γκρέκο γιά νά προσπαιθήση νά του πάρη τή μπάλλα. ^Κι’ εκείνος όμως δεν μπο­ ρεί νά κάνη αυτό πού θέλει. "Ολο τό τέρμα είναι κλει­ σμένο άπό τά κορμ ά των -άν τιπάλων του και μερικών άπό τούς συμπαΐκτες του ακόμα πού- βρίσκονται έκεΐ μπρο­ στά. ’Άν σουτάρη; είναι βέβαιο οτιι ή μπάλλα θά χτυπήση, στά πόδια όλων αυτών καί θά άποοπρακιστή. Και τό ρολόι δείχνει πώς σέ ένάμισυ λεπτό τό δραμα­ τικό πα.χνίδι τελειώνει. Κάτι σόον μουγγρητό μοονιασμένο βγαίνει άπό τό στό μα του ξανθού αγοριού άπό τον θυμό του πού όλα είναι κλειστά και δεν μπορεί νά βρή δρόμο γιά τά δίχτυα. Και τότε μες στο μυαλό του γεννιέται ή ηρωική ιδέα νά άνοιξη δρόμο αυτός μόνος του άφού είναι έτσι!...

Μέ μιας χύνεται μπροστά προς τό τεΐχο τών άντ ιπάλων παικτών* Αμέσως ξυπνούν κι^ έκεΐνοι μπροστά στον κίνδυνο πού παρουσιάζεται τρομ'ερός. Ρίχνονται έναντι ον του γιά νά πόν σταματήσουν. Δέν ρίχνονται δυό-δυό άτό φόβο ,μή κάνουν φάουλ πού μέσα στην περιοχή θά είναι πέναλτυ πού θά τούς στοιχί­ ση ασφαλώς την ήττα. "Ομως πίσω άπό τον κα­ θένα πού τού όρμάει, βρίσκε­ ται ένας δεύτερος και πιο πί -σω ένας τρίτος κι5 ένας τέ­ ταρτος, έτοιμοι όλοι νά πέ­ σουν στά πόδια τού Γκρέκο μόλις χιρειαστή γιά νά μην τον άφήσουν νά δώση τό^τρο^· μερό σούτ πού μόνο αυτός ξέ ρει νά δίνη... Μά τό Ελληνόπουλό ενει ολόκληρο στρατηγικό σχέδιο καταστρώσει μέσα στό δαρ­ μόν ιο μυαλό του και δέν κά­ νει απλώς μια απελπισμένη ενέργεια τρέχοντας προς τον σωρό τών άντ πάλών του, ό­ πως νομίζουν κι5 έκεΐνο^ι οί ί­ διοι και οί μύριάδες τών θεα τών πού γεμίζουν τις έξ έδρες. Έκεΐνο πού θέλει είναι νά τραβήξηι τούς Παραγαυανούς μπροστά άπό τό τέρμα τού Άλιάνο. Δουλειά πού ασφα­ λώς δέν φαίνεται καθόλου εύ­ κολο νά την πετύχη, αλλά πού αύτος είναι άποφούσισμέ νος νά τό κάνη οπωσδήποτε! Μόλις ό πρώτος άντίπαλος ρίχνεται πάνω του νά τον άναχαιτίση, ό Γκρέκο δέν έπιμένει νά τον περάσει. Στοο-

«ΒΩ95

μοετδ και ότηκτθογωιρεΐ μέ τή μττάλλσ δυο βήματα. Ό άντίιπαίλος, που έΐναι 6 ’ΑλΙμπέρτο, τό σέντερ μπάκ τής Έλ Πάσο, τον κυνηγά *Θ Γκρέκο τιρέχει πιρός τά άριστερά. Ένας δεύτερος Πγ ροογουανός παίκτης πού είναι τώρα πιο κοντά παρά ό 5Αλμπέρτα, τρέχει κι** εκείνος μα Π νά του πάρη τή μπάλλα. Τότε ό Γκρέκο κάνει μια άπόταμη στροφή καί μέ ένα άερινο πέρασμος σάν άστραπή ρίχνεται άναρεσά τους προς τή μεριά του τέρματος. Γρεΐς ακόμα άντίπαλοι όρ μούν μέ πραγματική # μανία έναντίον του άλλά μ5 αυτόν τον τρόπο εφτά παίκτες τής Έλ Πάσο έχουν άπομακριυνθή προς τ’ άριστερά καί α­ σχολούνται ιμοοζί του. Στη στιγμή ό Γκρέκο οτγ κώνει ψηλά τή μπάλλα μέ τή ιμύτη τού παπουτσιού του καί τήν πετάει στον Τζέντο πού έχει τρέξει προς τά δεξιά καί δέν υπάρχει παρά μόνο ένα μπάκ πού νά τον φυλάη. ^ Ό Τζέντο καταλαβαίνει τό νόημα πού τού κάνει ό α­ χώριστος φίλος του. Ταχύτατα όρμάει προς τή δεξιά πλευρά τού τέρματος των άντιπάλών καί τό σώμα έχει τέτοια κλίσι πού φαίνε­ ται οτι θά σουτάρη. Μέσα στήν άναμπουμττούλα καί στην ταραχή τους, οί Παρσγουσνοΐ χύνονται όλοι μαζί έναντίον του γιά νά σώ­ σουν τό τέρμα τους κι’ άκόμακαί 6 ’Αλιάνο τρέχει νά κα

λόψη τή δεξιά τον γωνία»

81 ^Βτοτ δμως ό Πκρέίκ® πού άπό τά άριστερά έκανε τή σέντρα, ξεχνιέται γιά μιά στί γμή- ολομόναχος! Κ ι’ ό Τζέντο ξέρει πώς τό Ελληνόπουλο τον περιμένει. Ένώ σηκώνει τό πόδι του τάχα πώς θά σαυτάρη καί τέσσερις τουλάχιστον Παρσκ γόυανοί σωριάζονται μπρο­ στά του γιά νά σχηματίσουν μέ τά κορμιά τους τεΐχός ν’ άποκρουστή ή μπάλλα, έκεΐνος τήν πετάει προς τά πίσω μέ μιά τακούνια. Μά καί οι θεατές ακόμα εί­ χαν ξεχάσει τον Γκρέκο, στη φοβερή άγων ία τους γιά τήν τύχη πού θά είχε τό σούτ του Τζέντο πού όλοι τό περίμεναν. ΙΓΓ αύτό μιά τεράστια κραυγή αγωνίας ξεσηκώνεται ως τά μεσούρανα,^ όταν βλέ­ πουν τον Αετό τού Σάο Πάο λο,- άληθινός αετός νά ρίχνε­ ται μες στά δίιχτυα καί νά τά ξετινάζη μέ έναν πραγματικό κεραυνό! •Καί^ τότε,^ μέ τή μαγεία πού ξέρει· πάντοτε ή ανώτερη τέχνη νά αΐχμαλωτίίζη, τά πλή θη, ένα σωρό φωνές άκούγονται μέσα από τό αχανές στά διο. Φωνές Ποραγουοονών φι­ λάθλων I — ΒίΙβα, Γκρέκο! Βίβα, Γκρέκο! ιΚι5 όταν ένα λεπτό αργό­ τερα πού τό μάτς τελειώνει μέ νίΙκη τής Τόρεντ 4—3, ό­ λοι αυτοί οί άνθρωπος άρχιά­ ζουν νά ξεχύνωνται στούς δρό μους, ό θρύλος τού όνόματος του ξανθού άγοριού ξαπλώνω

τα» καί μέχρι τά ττέΐροττα τής Παραγουάης, γιατί βρίσκε­ ται σ5 ολοο τά στόματα! ^Άλλά οττως πάντοτε στις χώρες έκεΐνες πού τα αΐρα βράζει, ρέσα στη γεινιική ι κα­ νοπο ίησί και τόν θαυιμααμό, υπάρχουν και δυσάρεστες ε­ ξαιρέσεις, πού βάζουν τη ζωή των δ ι αιφάρων ττοδασφ α ιρι στών σε διαρκή κίίνδυνο, κά­ νοντας έτσι τό επάγγελμά τους νά καταντάη, μια διαρ­ κής πάλη ,μέ τον θάνατο. .Το *Ελληνόπουλο που έχει πετύχει σήμερα τό καΐταιπληκιτίικώτερο κατόρθωμα τής κα'ρίριέρας του, μόλις μετά μι σή .ώρα καταφέρνει επί τέ­ λους νά ξεψυγη άπό τά χέρια φίλων και επισήμων για νά πάη_ στά ντους, νά δροσάτη τό ταλα ιπωρηιμ ένο σώμα του και νά πλυθή άπό τόν ιδρώτα πού τόν έχει λούσει ολόκλη­ ρον, έστω< κΤ άν άγωνίάτηκε μόνο επτά λεπτά στο τέλος. Άλλα εκεί μέσα τόν περι­ δένει άκόίμα χειρότερη υπο­ δοχή. Ένας. παράξενος άνθρωπος ξετρυπώνει ξαφνικά πί;σω άπό μ ιά πόρτα. Χωρίς καμ(μιά προειδοποιήσι, βγά­ ζει άπό τήν τσέπη του ένα πτιστόλη τό στρέφει καταπά-

νω οπόν Ρκρέκο καί έτοιμόν ζεται νά πυροβόληση,, ιΜά τό ξαίνθό αγόρι δεν εί­ ναι άπό κείνους πού τόσο εύ­ κολα (μπορεί νά τους κάνη κσ λά κανείς. ’Άν δεν είχε αυτή τήν υπερφυσική σχεδόν ετοι­ μότητα, δεν θά μπορούσε νά είναι ούτε τέτοιος εκπληκτι­ κός ποδοσφ α ι ρ ιστής. Μ’ ένα πήδημα βρίσκεται ατό λεπτό μπρος στον άνθρω πο εκείνον. Μ5 ένα κόλπο ζ ί­ ου - ζίιτσου, τού άποσπά τό πιίστόλι και τόν σκάει και τόν ίδιο στά πλακάκια. Αλλά τήν Ιδια στιγμή και ενώ φαντάζεται οτι» γλύτωσε, ένας δεύτερος φονιάς ρ5 ένα άλλο πιστόλι στά χέρια, βγαί νει άπό μια δεύτερηι πόρτα. Τό βλέμμα του είναι άπαί σιο. Σημαδεύει τό Ελληνό­ πουλο γεμάτο ς σ αρκ ασιμ ό. — Εγώ στη θέσι σου δέ\> θά στενοχωριόμουν νά ^πεθάνω> τώρα, ΓκρέκοΙ, του λέει εϊρων ικά. Τώρα βιρ ίΐσκ εσα ι πάνω στο ζενίθ τής δόξας σου,! Τώρα άξίζει νά πεθάνης! Κανείς δεν θά σέ ξεχάοη ποτέ! ιΚαί τό δάχτυλό του αρχί­ ζει κιόλας νά πιέζη τή σκαν­ δάλη....

Τ 1 Α ©

I Γ. ΜΑΡΜΑΡΙΔΗΐ

Ά«ρ&κλ«ι®·τ ικέτη ς:

Γεν.

Έκδατικαί Έτη^ειρή-σει ς 0. Ε.

ΤΑ Α8ΑΗΤ1ΚΑ ΟΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ» ΜΠΑΜΠΗΣ ΚΟΤΡΜΗΣ "Ενας βετεράνος των Ελληνικών γηπέδων εΐναι ό Μπάμπης Κοτρίδης. Γιά χρόνια ολόκληρα προσφέρει τις υπηρεσίες του στον πρωταθλητή * Ολυμπιακό ό διεθνής αυτός παίκτης και άπειρες φο­ ρές στα παιγνίδια τής δοξασμένης όμάδος του υπήρξε ό καλύτερος παίκτης τού γηπέδου. 'Ο πανύψηλος Κστρίδης άφησε έποχή στο ποδόσφαιρό μας και τό όνομά του είναι στενά συνδεδεμένο μέ την ιστορία τού * Ολυμ­ πιακού, όπως όλων τών μεγάλων παικτών πού πέρασαν από την ομάδα τών ερυθρολεύκων. "Αλλά ό περίφημος αυτός χάψ δέν είναι παρελθόν. Παίζει άκόμα στον "Ολυμπιακό και έπαιξε και στο Φετεινό πρωτάθλημα. Μόνο που για ποδοσφαιριστής έχει φτάσει πια στο τέλος τής λαμπρής καρριέρας του — ή κοντά στο τέλος., γιατί του Μπάμπη «βαστάν άκόμα τά ικότσια του» καί τόβ απέδειξε σέ όσα παιγνίδια έλαβε

μέρ°ςΛ·

#

,

Στις έφετεινες μετεγγραφές, ό Κοτρίδης ζήτησε νά άλλάξη σω­ ματείο, μά ό ιστορικός όμιλος όπου ανήκει δέν έκανε δεκτή τήν αΐτησι του. Νομίζουμε ότι καλά έκανε 6 "Ολυμπιακός καί άσχημα 6 Κοτρί­ δης που ζήτησε τή μετεγγραφή. Παίκτες σάν κι* αυτόν, πού τό όνομά τους έχει γίνει ένα μαζί μέ τόν θρύλο τού ιστορικού καί δοξασμένου σωματείου τους, δέν πρέ­ πει νά τό έγκαταλείπουν ποτέ. Πρέπει τήν τελευταία κλωτσιά τής ζωής τους νά τή δίνουν φορώντας τή φανέλλα πού τίμησαν καί τή δόξασαν καί τούς δόξασε.

ΜΙΧΑΑΗΣ ΒΟΥΤΣΑΡΑΣ Άπό τήν "Άμυνα τοΰ Ρούφ ξεκίνησε τή^ σταδιοδρομία του ό λαμ­ πρός γκολκήπερ τού πρωταθλητού Αθηνών Παναθηναϊκού, ό Μιχάλης Βουτσαράς, πού διακρίθηκε ανάμεσα στούς καλύτερους τερμα­ τοφύλακες τού έφετεινοΰ πανελληνίου πρωταθλήματος. Μόνο πού στήν "Άμυνα δέν έπαιζε τέρμα άλλα...έξω δεξιά! Άπό τήν "Άμυνα τόν πήρε ή Λόξα Πειραιώς. ^Ηταν τότε στη Β' κατη­ γορία. Μέ τόν Μιχάλη κέρβερο τών δικτύων της, άνέβηκε γρήγορα στήν ποώτη μέσα σέ λίγα χρόνια καί κατέλαβε^ τήν τιμητική 5η θέσι στο πρωτάθλημα πρώτης κατηγορίας Πειραιώς. Φυσικά τά με­ γάλα σωματεία. δέν έμειναν άσυγκ ίνητα άπό τή λαμπρή άπόδοσί του. Τόν ’ κέρδισε έτσι ό Παναθηναϊκός πού τόν έχει τρία χρόνια τώρα. "Ενα διάστημα ό πρωταθλητής "Αθηνών τον είχε άπομαικρύνει άπό τήν πρώτη ομάδα κάνοντας πειράματα μέ άλλους πολλούς τερ­ ματοφύλακες. Αναγκάστηκε όμως νά ξαναγυρίση στον Βουτσαοά γιατί η ό£ία του είναι άναμφισβήτητη. Τό^ "ίδιο θά πάθη άσφαλτος καί τώρα αν άρχίση τά "ίδια πειράματα μέ τόν Στάθη Μανταλόζη πού κέρδισε στις μετεγγραφές, γιατί ό μεγάλος αυτός άσσος 6·ρι·» σκεται πια στη δύσι του...

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

&Υ Κ Α Ο Φ Ο Ρ Ε I

ΚΑ Θ Ε

ΠΕΜΠΤΗ

Γραφεία: οδός Λέκκα 22 (έντός ,τής στοάς), Άθήναι ’Έτος Ιον — Τόμος 2 — ’Αριθ. 16 — Τιμή δραχμαΐ 2 ΔηιμοσΊογιροαψ ικιός Δ)ίντής: Σ. Άνεροδοορας, Στρ. Πλαστήιρα 21 'Ν. Σιμύρνη,. 0'ΐικιοινομπκ.ος Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφίγγός 38. Βραϊστ. τυπίογιο.: Α. Χατζηβασ ιλεί-ου, Ταταούλωιν 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΓ ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. ιΓεωργ ιάδην, Λέκικια 22, Αθήναι.

ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ : Πάντα καλύτερος ό «ΓΚΡΕΚΟ». Πάντα συναρπαστικός, άπολαυστικός και άνανεωμένσς. Πάντα μέ καινούργια έπείσαδια, καινούργιες ττεριττέτειες και γεμάτος ,μέ συγκλονι­ στικούς ποδοσφαιρικούς άγώνες τής θρυλικής ΤΟΡΕΝΤ, πού κάνουν τον άναγνώστη να κρατά την άναπνοή του άττό την αγωνία...

Ο ΣΙΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΤΕΡΜΑ ! Κάτι ττου δεν ξανάγινε ποτέ ως τώρα! Κάνεις δεν θά ξέρη μέ τί εμεινε τπό ενθουσιασμένος στο τέλος αυτού τού αριστουργήματος: Μέ την περιπέτεια; Μέ τη βλακεία του Νίνο Ζανίνο ή μέ τον τιτάνιο ποδοσφαιρικό άγώνα; Λίγη υπομονή ακόμα! Θά κυκλοφορήση Τήν άλλη Πέμπτη καί πάντα μέ τις δύο φωτογραφίες των άσσων μας:

70/

7Ο*/£7/02

77/ &Ν4/ Η ΓΗ!Ο Η/ΊΗΗΗ ΤΗΣ, ΜΗΣ '

8

*£ 7£Ρθέ/ΑΜ£

Μ

*

! Μ >1

Ο

Σ I ΟΥ ΠΑΙΖΕΙ

ΤΕΡΜΑ

Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

τό νερό μετά από τήν τρομε­ ρή του σωιμσιτική π, ,ασπάΑΕΤΟΣ του Σάο Πάοθεια. λο, τό θρυλικό Έλληνό 5Εκεΐ όμως έγινε ξαφνικά ττουλο πού έχει κατα­ κάτι πού δέν μπορούσα νά τό κτήσει τή Βραζιλία, με τήνφσνταστή ά ποτέ. σύγκριιτη, ποδοσφαιρική του τέ "Ενας άνθρωπος Σεπετάχνη, βρίσκεται σε τροιμερό κιν χτηκε ^μέσα από μιά τάρτα. δονο θανάτου αυτή τή στιγμήΚρατούσε στο χέρι του ένα Μετά από τή θριαμβευτική πιστόλι και χωρίς κορμιά του έμφάνισι μέ τήν Τόρεντ προειδοποίήσι ή έξήγησι έτο; στο μάτς μέ τήν 'Έλ Πά­ μάστηικε νά τον πυροέδλήση. σα (*), είχε κατέβει στ5 απο­ 5Αλλά ό Γκρέκο μέ μιά άδυτήρια και πήγε στα ντους ξιοθαύμαστη, έτοιιμό'τητα ·— για νά δροσιστή κάπως μέ σάν αυτή που τον διο κρίνει και στούς αγώνες τή; ομά­ (*) Διάβασε τό ττροηιγσύμενο τεύχος του «ΓΚΡΒΚΟ» μέ τίτλο: δας του — άρπαξε τον κα­ «0 ΘΡΥΛΟΙ ΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ». κούργο από τό χέρι και ,μ*

Ο

ΤΙΜΗ ΔΡΑΧ. 2

4

ΓΚΡΕΚΟ

ένα κάλπο ζίου - ζίτσου τον σώριασε στο πάτωμα, πριν τηρολάβη νά τον σκοτώση. ^ ΊΊάΐνιω όμως στην ώρα πού

νό|μΐ!σε ότι σώθηκε οπτό του χά ρου τά δόντια, ένας δεύτερος φονιάς είχε: παρσυαιαστή και σημάδεψε κι εκείνος μ ένα πιστόλι το Ελληνόπουλο. 5

3

Τού είχε φωνάξει: λ — Έγώ στη θέσι σου δεν θά στενοχωριόμουν νά πεθάνω τώρα, Γκρέκο! Τώρα βρί σκεσαι πάνω στο ζενίθ της δόξας σου! Τώρα αξίζει νά ττεθάνης! Κανείς δεν θά σε ξεχάσηι ποτέ! Καί, υστέρα από τά ειρω­ νικά αυτά λόγια, είχε αρχί­ σει κιόλας νά πατάη τή σκαν δάλη, ;μέ στόχο πάντοτε τον Γκρέκο, πού, καθώς αυτή τή φορά βρισκόταν αρκετά μακρυά από τον κακούργο, δεν μπορούσε νά κάνη τίποτα γιά νά τον έμποδ ίίση. 3 Αλλά πάνω άκριβώς σ3 αυτή τήν τραγική στιγμή, ή πόρτα από τήν οποία έχει μπή ό δεύτερος φονιάς, άνοί γει γιά δεύτερη φορά καί τό σο απότομα, σάν νά ήταν κορμιά όβίΐδα αυτή που πρό­ κειται νά μπή στο λουτρό καί οχι άνθρωπος. Ό κακούργος πού δεν έχει άπαμ ακρυνθή καθόλου άπ3 αυτή τήν πόρτα, τήν τρώει μέ όλη. της τή φόρα πάνω άκ,αιΐβώς στο δολοφονικό του χέρι καί τό πιστόλι τού ξε­ φεύγει από τά δάχτυλα καί πάει» ώς τήν άλλη άκρη του δωματίου. Ό Γίκρέκο γυρίζει ξαφνια­

σμένος τήν ίδια ώρα πού ό άγνωστος αφήνει ένα ουρλια χτό λύσσας καί χοροπηδάει τρα μοκρ ατηι μένος. 3Εκείνος πού πέφτει σάν ά νεμοστρόιβιλος μέσα στο δο>μάτιο τού ντους, .είναι ό περυβόητος καί περιλάλητος άστυνομικός τής "Ασφαλείας τού Σάο Πάολο, ό φύλακας άγγελος τού Γκρέκο καί τού άχώρ ιστού φίλου του, τοΰ Ιν­ διάνου Σιού ό Νίνο Ζανί'νο. — Σέ πρόλαβα, φουκαρά μου!, τσιρίζει μέ γουρλωμέ να τά καταστρόγγυλα ματά κκα του κάτω από τούς πελώ ριους μυωπικούς του φακούς. -— Ζσνίίνο!, φωνάζει ό Γκρέκο μέ τρελλή χαρά, πού εΐνα ι- δ ικα ιολογημ ένη, άφ ού άν ό κωμ κός αστυνομικός έμπαινε εκεί μέσα μόνο μισό δευτερόλεπτο αργότερα τώ­ ρα εκείνος θά ήταν νεκρός! — Τί Ζανίνο καί ξε.- Ζανί νο! μουρμουρίζει ό... ντέτεκτιΐβ γκοινιάρικα. "Ήθελα νάξερα, δλο έγώ πρέπει νά σέ σώνω πιά; Τόιν εαυτό σου δέν τον φροντίζεις καθόλου, επειδή ξέρεις πώς σέ φυλάω σάν τά μάτ α μου καί καλύτερα; Τό ξέρεις πώς άν έφτανα λί!γο πιο υστέρα, κακομοίρη, θά ή­ σουν μακαρίτης τώρα; Ό Γκρέκο μένει κόκκαλο από τήν έκπληξη Τό ξέρει βέβαια πώς έτσι άκριιβώς είναι όπως τά Λέει ό αφάνταστος αστυνομικός. Μά αυτό εΐνα· άκριιβώς πού τοΰ προ-ξενεΐ τάση κατάπλη­ ξη γιατί άπό τήν πρώτη στι γμή πού τον είδε δέν άρφέ-

βάλλε δτι τυχαίώς είχε κάνει αυτή την καταπληκτική έπέμ βασι πού τόιν έσωσε. Πολλές φορές τον έχει σώσει ώς σή­ μερα ό Ζανίνο κι* αύπόν και τον 5/1 ντσου Νά Τιάρα Λαιμά τα, όπως είναι όλόικληρο ^ τό άνομα του Σιο6 στα ινδιάνι­ κα, αλλά ποτέ επειδή τό ήθε λε και πάντοτε άιπό την κα­ ταπληκτική του τύχη. Εντε­ λώς... κατά λάθος δηλαδή! ΓΊόός ήταν δυνατόν λοιπόν τώρα νά έχη μάθει, ό άνεκδιήγητος αστυνομικός στι θά παραμόνευαν γιά νά τον σκό τώσουν και είχε κάνει κι’ έκεί νη την ηρωική έξόρμησι; 'Αλλά δέν υπάρχει καιρός γιά νά τά σκεψθή τώρα 6λ3 αυτά. Οι δυο δολοφόνοι υστέρα άπό την πρώτηι άποτυχία τους δέν πρόκειται βέβαια νά καθήσουν μέ σταυρωμένα τά χέρια... Ό ένας ήδη όριμάει νά πάρη τό πιστόλι του μέ μια δευ τερη λυσσασμένη, κραυγή, ά πό κεΐ πού έχει πέσει. "Οσο γιά τον πρώτο έχει άοχίΐσει νά σαλεύη, επικίνδυνα καπω οπό πάτωμα. Ό Πκρέκο ετοιμάζεται νά χάμήξη πάνω στον πρώτο, άλλα ξέρει δτι ό ΖανίΙνο είναι μεγάλος βλάκας καί, δπως δέν θα ξέρη- νά προφυλαχτή, μπορεί νά πάθή κανένα κα­ κό. —- Πρόσεξε!, ^ ούρλιάζ ε ι λοιπόν πριν νά κάνη την έπί θεσί: του. Ποόισεξε, Νίνα! Θά σέ σκοτώσουν! Γιά πρώτη φορά 6 Ζανί­

νο άντιιλορβάνεται τούς 8υό φονιάδες πού βρίίσκονται έκεΐ μέσα. Βλέπει μέ τρομερό θυμό ε­ κείνον πού όρμάει νά πάρη τό πιστόλι του καί σκύβει κιό­ λας, γιά νά τό πιάση. Τραβάει τό δικό του μέ τα χύτητα πραγματ.κά κ αταπλή κιτικιή γι5 αυτόν καί που κα­ νείς δέν θά μπορούσε νά την πιστέψη. Την ίδια στιγμή ό Γκρέκο έχει πάρει τή βουτιά του κι* έχε ι πέσει όλόικληρος πάνω στο φον,ά. Του δίνει μιά τρο μακτική κεφαλιά στο στομά­ χι πού τον κάνει καί βογγάεί σάν βόδι. Πέφτουν καί οί δυό κάτω: Τό πιστόλι ξεφεύγει άλλη μιά φορά άπό τά χέρια του δολοφόνου. Ό Γκρόκο· μέ τή φόρα που έχει πέφτει κι5 αυτός μακρυά του. Ό Νίνο Ζανίνο περιμένει νά 5ή τόν κακούργο μόνο του ώστε νά μη κινδυνεύη, νά χτυ πήιση τό Ελληνόπουλο —-αύ τή τή νοημοσύνη, την έχει·— καί μόλις συμβαίνει αυτό, ση κώνει τό πιστόλι του καί ση μ οδεύει μέ προσοχή. Σ5 αυτό τό μεταξύ ό φο­ νιά^ έχει συνελθεί κάπως ά­ πό την κεφαλιά καί βλέπον­ τας τον Πκρέκο έτοιμον πάλι νά τού έπιτεθή, απλώνει τό χέρι του^πρός τό μέρος τού πιστολιού του. Ό Ζανίνο νευριάζει. — Κάτσε σ5 ένα σημείο, μαντράχαλε!, τσιρίζει μέ θυ μά. Πώς θές νά σέ σημοοδέ-

ίΐΝΙΚβ *}ιω δταν στριφογυρνας έτσι οάν σβούρα; Άλλα βλέποντας τον να π ιάνηι τελικά τό πιστόλι, φο­ βάται για τή ζωή του «προοτατευομένου» του και άπο<\ ασίζει να πυροβόληση. Τραβάει τή σκανδάλη. Ό θόρυβος του πυροβολ ισ,μοΰ είναι φοβερός. "Ενα ουρλιαχτό πόνου τον συνοδεύει και ό... δεύτερος κακούργος, πού τόιση ώρα χω ρίς νά τον προσεχή κάνεις ε­ πειδή κοιτούσαν τον άλλον, έχει πάιρειι στα χέρια του τό πιστόλι του και ετοιμάζεται νά πυροβόληση τον Γκρέκο, πέφτει κάτω σπαράζοντας, ,μέ τό στήθος τρυπιηιμενο πέ­ ρα - πέοα από τή σφαίρα του ...δαιμόνιου Ζανίνο, πού ση-■μάδευε τον άλλον! Ό Γκρέκο τήν ίδια στιγμή παίρνει βουτιά και δίνει μιά

0 φονιάς όρμάει μανιασμένος ά

ξανσπάρη

τά πιστόλι τον.

40 Γκρέκο χύνεται άπάνω του μέ μιά βουτιά.

γερή κλωτσιά στο χέρι τού αντιπάλου του πού γιά τρί­ τη φορά αναγκάζεται νά άφήση νά τού φύγη τό πιστό­ λι. Ό Αετός τού Σάο Πάολο τον αρπάζει τότε στα σιδερέ νια του νέρια και υιά άγρια πάλη αρχίζει ανάμεσα στο ξανθό αγόρι καί στον άντρα. Στο μεταξύ ό Νίνο Ζανίνο έχει βρή πάλι τήν ευκαιρία νά γκρινιάση. "Εχει σκύψει πάνω άπ’ τον κακούργο που πέτυχε κατά λάθος άλλα πάντως πάνω στήν καταλληλότερη στιγμή καί τού κάνει τά... παράπο­ νά του! — Αυτά τά πράγματα δεν μού άρέσουν καί νά τό ξέ1ρης!, στριγγλίζει./Εγώ σητ μάδευα έκεΐνον έκεΐ, όπότε ή σφαίρα πού έφαγες τού λό­

γου σου δέν πιάνεται καθά-

λχ.^κτ-ο-»λλ*·τγ

ΜοοηΜαηΑ'αΑΚΜΜΜηΜβΜηΒηαηαη^^

λαυΐ Είναι άκυρη! Πάψε λοι παν νά κάνης έτσι και νά κιυ λιέσαι βογγώντας! Δεν ται­ ριάζουν σέ έναν άντρα τέτοια κ σιμώματα! Άλλα ό κακούργος δεν μπτορεΐ νά τον άκούση γιατί την έχει ττολύ άσχημα. Ένα ρυάκι, αίματος κατρακυλάει από τά χείλια του ξαφνικά και ,μένει ακίνητος. Εΐναι νε­ κρός. — Πέθανε!, μουρμουρίζει χαζά ό Ζανίνο^ττού .μόνο ό Θε ός το ξέρει πώς τά κατάφερε καί τό κατάλαβε μέ τό πρώ­ το. Αφού είναι, βλάκας, καλά νά πάθη! Αλλά καί ό Γκ,ρέκο έχει ξεμπερδέψει μέ τον άντίπαλό του. Μέ μερικές τρομερές γρο θιές τον στέλνει καί κυλιέται στο πάτωμα μουιγγρίζοντας

Πώς (νά σέ σημαδέψω. Χριστια­ νέ μου, έτσι που γυρίζεις σαν σβούρα; Τσιρίζει ό Ζανίνο £ξω

Φ-ρενών.

Τρώει ό άλλος κατάστηθα τή σφαίρα τού Ζανίνο, την ώρσ πού έτοιμαζόταν νά σκοτώση τον Γκρέκο.

καί σέ κακά χάλια, έτσι πού δέν υπάρχει πια περίπτωσις νά ξανασηικωθή. Το Ελληνόπουλο πάει καί σηκώνει τό πιστόλι του από κάτω για καλά καί γ;ά κακά καί ζυγώνει πιράς τά μέρος τού Ζανίνο. — Νίνο, τού λέει μέ εύγνω μοσύνη, μέ έσωσες γιά δεύ­ τερη φορά σήμερα! Άν δεν πυροβολούσες ακριβώς έκείη νη τή στιγμή πού τά έκανες, αυτός ό κακούργος θά μέ είχε σκοτώσει! / — Καλά, δέν πρέπει νά δίνης σημασία σ’ αυτά!, τού Αποκρίνεται ό καταπληκτικός Αστυνομικός μέ μετριοφροσύ­ νη. Εμένα γι’ αυτή τή δουλειά άκριβώς μέ πληρώνουνε, δη­ λαδή νά σέ σώνω χωρίς νά ,μ$

είχαν στήσει ένέδρα; μουιρ* Τράω τις φ©ρές; Άλλοιώς, 0ά μαυρίζει. χάσω τόν^μισθό μου! Ύστε­ —Καί πώς νά τάξερα; ρα πού τό ξέρεις ότι 6ά σέ σκότωνε οπωσδήποτε; ’Άν ή Τά... /ύχια μου θά μύριζα; — Καλά, ^ δέν ήρθες και ξερε το ίδιο σημάδι μ5 έμενα μουπες πώς έτρεχες γιά νά μπορεί νά σκότωνε εκείνον μέ σώσης, τη στιγμή πού μπτη τον άλλονε! κες εδώ μέσα; Ό Γκρέκο άπό τά λόγια — Τό είπα καί τό έπανατου Ζανίνο καταλαβαίνει πώς λαμβάνω εκατό φορές!, δηλώ έγινε και ό ανεκδιήγητος αυ­ νει άντρίικια ό Νίνο Ζανίνο. τός τόπος του έσωσε τη ζωή, — Γιά νά^ έρχεσαι νά μέ άλλα αυτό δεν μπορεί νά τον σώσης, θά πή πώς ήξερες ό­ κάνη οπωσδήποτε νά πάψη νά τι κινδύνευα!, ψελλίζει ό Γκρέ αισθάνεται υποχρεωμένος α­ κο τρίζοντας τά δόντ.α του. πέναντι του. Είτε επίτηδες εί — "Ε, καλά, τό ήξερα ί τε κατά λάθος μιά φορά χω­ Κι5 υστέρα; Τί βγαίνει μ5 αυ ρίς τον Ζανίινο δεν θά ζουσε τό δηλαδή; τώρα. — Μά τώρα^δά, μου έλε° ^ -— Νίνο, του λέει μέ συγ­ γες πως δέν είχες ιδέα γιά κίνηση πώς έμαθες δτι θά έρ την ένέδρα!, μουγγρίζει τό χονταν ^ νά μέ σκοτώσουν; Ελληνόπουλο πού κινδυνεύει Ποιοι είναι αυτοί οί άνθρω­ νά τρελλσθή. ποι και γιά πο.ά λόγο μου — Καί μήπως σου είπε είχαν στήσει ένέδρα; κανείς πώς είχα; του κάνει Ό... αστυνομικός τον πα­ μέ απάθεια ό Ζανίνο καί τον ρατηρεί μέ γουρλωμένα μά­ κυττάζε ι άλλο ιθωρίζοντας κά τια και όλάνοιχτο τό στόμα, τω άπό τούς φακούς του. δηλαδή σέ μιά τέλεια ηλίθια Ό Γκρέκο σκουπίζει τον ι­ στ άισι. δρώτα άπό τον μέτωπό του. ^—- Και που θές νά ξέρω ε — Νίνο, λέει τονίζοντας γώ ποιοι είναι; τσιρίζει μέ αγανάκτηισ ι. Αστυνόμος εί­ τά λόγια του λέξι προς λέξι; άτό τί ήρθες νά μέ σώσης το μαι, παιδάκι μου! Δέν είμαι τε^, αφού δέν ήξερες γιά την μάγος! ένέδρα; — Καλά, έστω, κάνει ανυ­ πόμονα ό Γκρέκο. 5Αλλά πάν — Άπό τό ντούς!, εξηγεί θρ ιαμβευτ ιικά ό... υπέροχος τως πώς έμαθες πώς θά μέ σκότωναν; ντέτεκτιβ. — Πρώτη μου φορά τό ά—- Άπό τί!!, ξεφωνίζει 6 Αετός τού Σάο Πάολο ανα­ κούω! πηδώντας. Τό 4Ελληνόπουλο ξεφυσάει — Άπό τό ντούς, κουφάιμέ απελπισία. 4Ο Ζανίνο εί­ θηικες κιόλας; έστειλε ό ναι ικανός νά τον σκάση μέ γιατρός αυτός πού είναι σάν Την άνήκσυστη βλακεία του. ρέγγσ! Είπε πώς ,μέ τις ίνέ Δέν τ© ήξερες πώς μ©0

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

9

της Παραγουάης έΡσκολουθε! πάντα τίς προσπάθειες της νύ.οω άπο αυτό το θέμα. 6 θρυλική όυάδσ του Σάο Πάο λο έτοΐ'μάζετα· γιά έναν κσνούονιο δύσκολο άγωνα ποο> ταθλήίμ ατος Νοτ ίου Άμε ο ικής. Ό άνών σύτός είναι 6 τε­ λευταίος * του ποώτου γύιρου καί ή αμάδα τού Γκιοεκο θά ττσίδη αυτή τη Φοοά στην 5δοα της με την παωτσθλητοια τής Κολομβίας. Φλωρένσε. "Αν κεοδίση ή Τόοεντ. θά τεουατίση τον π.οώτο νμοο υέ δύο τουλάχιστον βαθμούς άπο τή δεύτεοη *Όοιαν. σέ τπεοίπτωσι πού θά νιικήση κι* αυτή. Ο ΠΡΩΤΟΣ ΓΥ­ 'Ωστόσο η Φλωοένσε, μ* δ ΡΟΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ λ ο πού θά άνωνιστή έκτος ε δ ο ας. κάθε άλλο παοά ευκο­ Α ΠΑΙΔΙΑ της Τό.ρεντ λίας αντίπαλος εΐνα\ Κατέεγουν δαναγυρίσει στή Υ-ει την τετάοτη θέσι οτο ποω τάθληιυα των ποωταθλητριών πατρίδα τους. Σ’ αυτό νοτίου Αμερικής καί Τ6 μ-ετσδύ τίποτα δεν εγει ό'Άδων μα θευτή νιά την θοασύτστη έκεί εΐναι Ακριβώς το συγκρότη­ νη άπσπε',οα φόνου που έγινε μα πού ένει πεπύγει τίς πιό μέσα στά λουτρά των Αποδυ έκπληκτ ικές καί άνσπάντεγες τηίο'ων της *Έλ Πάσο. εκτός έδρας νίκες. *0 ένας άπο τους δυο Φο­ *Π προπονητής λοιπόν τής νιάδες που εγει άτο μείνει όυάδος του Σάο Πάολο ό ζωντανός, εγει κ οαιτήσει καί παλαίμσνος δ εθνής Άντζελί το στόμα του κλειστό παρά λο έονάζεται σκληοά όλη τή τίς Ανακρίσεις που του έκα­ βδουάδα, ώστε η όμάδα του νε ή άστυνουία πιόζοντος τον νά εΤνσι πσνέτοιιμη. γιά την ιμέ κάθε τοόπο νά μιληση. κο ίοτιμιη μ άγη·. ’Κανείς λοιπόν δεν εγε. ρ~ Εύτυγώς δλη η έβδσμάδα θει ποιος ήταν 6 λόγος πού περνάει γωοίς κανένα δυσάοε οί δυο αυτοί άνθρωπο» ήθε­ στο επεισόδιο. λαν νά σκοτώσουν τον Γκρέ"Όλοι οί παίκτες της Τό­ κο. οεντ βρίσκονται σέ πολύ κα Άλλά ένώ ή άστυνομ ία λή κατάστασι καί ό σενιόρ

σεις πού σου βκανε γιά νά σέ κοπ-σΦεοη νά δυπνηστις, νδέν πρέπει νά κάνης κρύο ντους γιά τοεΐς τουλάχιστον ώοες γιατί θά μποοουσες νά πάθης συγκοπή μόλις σέ άγ­ γιζε το νερό! Είναι πολύ έπικίνδυνο! Ό Γκοεκο δεν μπορεΐ νά συνκρστήιση τά γέλ·α του στήν καταπληκτική αυτή άποκάλυΦι, άλλά την Τδια στι­ γμή ανοίγει ή πόρτα καί οουάει υεσα πιρώτα ό Σιού <μέ τον Τζέντο, μετά 6 Άατπυ καί ύοπεοα και πολλοί άλλοι άνθρωποι που εγουν Ακούσει τον πυοοβολισμό του Ζσνίνο και μαζί μερικοί αστυφύλα­ κες.

Τ

ΓΚΡΕΚΟ Άντζελίλο είναι εύχαριστημέ νο·ς και αισιόδοξος. Άλλα την ίδια αισιοδοξία έχουν καί όλα τά παιδιά πού θά αποτελόσουν την ομάδα πού θά δώση την τελευταία μάχη του πρώτου γύρου «μέσα στη φωλιά; της- πού είναι τό αχανές γήπεδο τής Μπάκα Τάούνιορς. Ή Κυρ ακή φτάνει και τό ποωΐ περνάει πολύ γρήγορα μέσα στη γενιική ανυπομονη­ σία όλων εκείνων πού ζοΟν για τό ποδόσφαιρο και γύρω άπ5 αυτό. Τά πλήθη; αρχίζουν άπό πο λύ ενωρίς νά γεμίζουν τις κερκίδες. Ανεξάρτητα άπό ποιά ομάδα του Σάο Πάολο συμπαθούν, όλοι οί κάτοικοι τής πάλεως θέλουν νά παρα­ κολουθήσουν τό παιχνίδι τής Τόρεντ με μιά ξένη πρωταθλήτρ α ομάδα και γι' αυτό

Ο Γκρέκο τοΰ πετάει πάλι τό πιστόλι μέ μιά κλοτσιά.

Ό Γικρέκο δέρνες άλυττητα δολοφόνο.

τον

τρέχουν άπό πολλές ώρες πριν άπό την έναρξη ώστε ^νά προλάβουν και νά βρουν θέσι γιατί μόλις τό γήπεδο γέμι­ ση,, οι πόρτες θά κλείΐσουν καί όσοι έχουν άργοπορήσει θά μείνουν απ' έξω. Μιά ώρα άκρί'βως πριν ά­ πό εκείνη πού έχει ^όρισθή γιά τον αγώνα, ούτε ένα μή­ λο πιά δέν μπορεί νά χωρέση μέσα στο μεγάλο στάδιο τής Μπάκα, πού^ παίρνει άνε τα εκατό χιλιάδες άνθρώττους. Αυτή την ώρα άκριδώς, ά­ πό τή αέριά των αποδυτηρί­ ων, σταθμεύει τό μεγάλο πούλμαν πού μεταφέρει την Τόρεντ. Κοπείς δέν λείπει άπό μέ­ σα άπ5 αυτό. Είναι καί οί έντεκα παίκτες μέ τά γελαστά πρόσωπά

Ο Η-ΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

τους —σημάδι τής αισιοδο­ ξίας τους— είναι και οι ανα­ πληρωματικοί τους ττού ένας τους μπορεί νά παί.ξη την τε­ λευταία στιγμή αντί για έναν τακτικό πού .μπορεί ό π,ροπο νητής να έχη ώρισίμένες άιμφι βολίες για τό άτομό του. Εί­ ναι κύ όΐδος ό προπονητής και ό μοοσέιρ τής άμάδος, εί­ ναι· κίαΐ ή όμορφη "Αμπυ πού την έχε: πάρει μαζί του ό α­ δερφός τηις ό Τζέντο καί... λείπει (μόνο ό περιώνυμος Νί νο Ζανίνο, ό καταπληκτικός αυτός αστυνομικός πού θρισρβεύει συνέχεια και πού πολλά ^ όμολογαυιμένως του χρωστάει^ ή Τόρεντ ολόκληρη και ειδικά ό «ΓκρέΙκο και ό Σί­ ου πού τούς έχει σώσει τη ζωή όχι λίγες φορές. Ακριβώς αυτός δηλαδή εί ναι^ καί ό λόγος γιά τον ο­ ποίον λείπει σήμερα ό άνεκ-

Άφού ή σφαίρα ήταν... άκυρη, $ρε χαζέ! τσιρίζει ό Ζοονίνο.

11

Ή Φλωρένσα κέρδισε τή σέντρα

διήιγητος αυτός αστυνομικός μέ τή σκανδαλώδη τύχη, πού κάνει έτσι· ώστε οι περισσό­ τερες από τις... παροιιμιώδεις ανοησίες του νά τού βγαίνουν αντί κίακό σέ καλό: Ό Νίνο Ζανίνο, πρόκειται τήν ίδια περίπου ώρα πού θά γίνεται ό αγώνας τής Τόρεντ νά παρασημοφορηιθή από τον Πρόεδρο τών οργανώσεων 3Α σφαλείας του Σάο Πάολο. γιά τό τελευταίο καταπληκτι κό κατόρθωμα νά άνακαλύψη τήν ένέδρα πού είχαν στήσει στη μακρυνή Παραγουάη οί δυο δολοφόνοι καί νά σώση τό θρυλικό ' Ελληνόπουλο από βέβαιο θάνατο ιμέ κίνδυνο τής δ κής του ζωής, εξοντώνοντας συγχρόνως καί τον έναν από αυτούς. Έτσι μέσα σέ λίγους μό­ νο μήνες, ό.... δαιμόνιος Ζανίνο έχει πάρει έναν βαθμό καί δυο παρασημα, κατόρθω μα πού άσφαλώς κανείς άλ­

12 λος ντέτεκτιβ δεν τό έχει ττετύχει ποτέ πριν όαττι" αυτόν στην ιστορίά! Άλλα άς έρθουμε στο τε­ λευταίο παιχνίδι του πρώτου γύρου του πρωταθλήματος Νοτίου Αμερικής. Οι δυο ομάδες κατεβαίνουν στο γήπεδο ιμέσα σ' έναν πρα γμαπ;κό πανζουρλισμό τών μυριάδων φιλάθλων πού γεμί­ ζουν τις κερκίδες. Οι καρδιές των Βραζιλιά­ νων χτυπούν δυνατά. θέλουν νά δουν έναν και­ νούργιο θρίαμβο τής αγαπημέ νης Τόρεντ καί θέλουν ακόμα περισσότερό νά θαυμάσουν τό καταπληκτικό Ελληνόπου­ λο πού έχουν πολλές μέρες νά τό δουν νά κυρίαρχη μέσα ιστό γήπεδο, επειδή τά τε­ λευταία της παιχνίδια ή Τόρεντ τά έχει δώσει έκτος έ­ δρας, στις γειτονικές τους χώρες. Ωστόσο ή πρώτη ομάδα πού κατεβαίνει μέσα στο κα ταπρασινο τερραιν, σαν ψιλό ξένουμενη πού είναι, είναι ή ΦΛωρενσε. "Οπως συμβαίνει σέ όλες τις ομάδες πού παίζουν μετά ξύ τους σ' αυτό τό δύσκολο πρωτάθλημα, έτσι κι/ αύτή για νά είναι πρώτη στη χώ­ ρα της, απαρτίζεται άπό^πολ λούς παίκτες της Εθνικής ό μάδρς τής Κολομβίας. "ά,τσι πολλά ονόματα φημ» σμένα ψιγουράρουν ανάμεσα στη σύνθεσι της, πού οί Βίρα ζιλιάνοι τά γνωρίζουν πολύ καλά, έπε.δή οι εθνικές ^ομά­ δες τής Νοτίου Αμερικής έ­

ΓΚΡΕΚ0 χουν πολύ συχνά την ευκαι­ ρία νά άγωνιζωνται μεταξύ .υυς. Τερματοφύλακας 6 Β ισένσο, της εθνικής άμάδος τών νέων, ένα καινούργιο λαμπρό αστέρι πού ανατέλλει τώρα για τό ποδόσφαιρο τής Κο­ λομβίας. Τά δύο μπάκ είναι οί^ΓΙάστο, αριστερό καί Άτούρες, δεξιά. Αυτός ό δεύτε­ ρος παίζει καί στο αντιπρο­ σωπευτικό συγκρότημα τής πατρίδας του στην ίδια θέσι. Σέντερ μπάκ είναι ό Βίλια, ό πιο διάσημος ασφα­ λώς παίΙκίτης τής Φλωρένσε, άφου είναΐ' καί ό αρχηγός τού συγκροτήματος της Ίζθνιικής Κολρμβίας. Τά δύο χάφ είναι αριστερά ό Μεντελινο καί δεξιά ό Μοντέρια. 'Έξω αριστερά παίζει ό ΓΙάβας, ιμέσα αριστερά ό Τούνχα, τό φημισμένο ντεμί τής εθνικής ομάδάς καί σέν­ τερ φόρ ό Νέϊβα, ό επίσης κεντρικός κυνηγός τής εθνι­ κής. Μέσα δεξιά είναι ό Μοντένο καί έξω δεξιά ό Χούν­ τας. Ή Φλωρένσε ωστόσο πα­ ρατάσσεται μέσα στο γήπε­ δο καί οι παίκτες της άρχί^ ζουν νά τρέχουν δεξιά - αρι­ στερά χαιρετώντας τά πλήθη καί σκορπίζοντας λουλούδια στις κερκίδες. Μά ή Τόρεντ δεν φαίνεται ακόμα. Οι φίλαθλοι πού δεν θέλουν καί πολύ για νά αρχίσουν νά ανησυχούν για την αγαπημέ νη τους ομάδα, αρχίζουν νά

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ διερωτωνται τί μπορεί ^νά ση μσίνη αυτή ή αργοπορία. ΟΙ ΕΝΤΕΚΑ ΤΗΣ ΤΟΡΕΝΤ

ΑΤΩ στ ά άπαδυτ ή ρ ι α βρίσκεται όοκόμ α ή πρω τ αθλήτρ ι α τής Β ραζι­ λίας. Ό σενκόρ Άντζελίλο έχει άρχισε ι να λέιη· αργά τά όνό (μ,ατα εκείνων ττού θά άτταρτί­ σουν την ενδεκάδα σήμερα πού θά 6'γή νά άγωνιστή. Στο πρόσωπό του είνα( ά ποτυπωμένη μιά παράξενη γκριμάτσα. Φαίνεται στενοχωρημένο ς. Φωνάζει όλους τούς τακτι­ κούς παίκτες πού είναι μόνι­ μοι σε όλα τά τελευταία παι χνΓίδια καί αποφεύγει νά άναφέρη μόνο ένα. — Λοοέντσο, Σάντι, Αάντος, γδυθήτε!, φωνάζει. Ραμόν, Όλάντο, θά παίξετε στις^ θέσεις σας... Ή μπρο­ στινή γραμίμή θά είναι ή ί­ δια: Πκομέζ, Γικρέκο, Τζέντο 50ζόν και Βάργκας.. Ξέρουν καλά ποιο είναι τό όνομα πού 6έν έχει πή άκόμα ό άγαπημένος τους προ­ πονητής ικαί τον κυττάζουν παοαξενεμένοι. Ό ιΓκρέκο χλωμιάζει έλαφρά. — Σιού, μουρμουρίζει ό σενιόρ Άντζελίλο με σπασμέ νη: φωνή. Πως καταλαβαίνεις τον έαυτό σου σήμερα; Ό Ινδιάνος δεν κουνιέται από τή θέσι του. Πρώτος όητ* όλους ό Γεν­

13

ναίος Αετός μέ τήν Τρυφερή Καρδιά — όπως εΐναι ή μετά φρασις του ινδιάνικου όνόμα τός του — έχει προσέξει ότι ό προπονητής τους έχει, πηδήίξει τ* όνομά του πηγαίνον­ τας στις ύπόλοπες θέσεις. "Ένας όποιοσδήποτε άλλος άπό τούς παίκτες τής Τόρεντ θά είχε ταραχτή αν βρι σκόταν σ* έκείνου τή θέσι. Μά ό ~I ντσου Νά δεν προ­ δίδει ποτέ αυτό πού βρίσκε­ ται στο βάθος τής ψυχής του. Ή φωνή του άκούγεται άπαθής και σταθερή όπως συ νήιθως, σάν νά τον ρωτάνε γιά τόν καιοό. — “Όπως πάντα, σενιόρ! αποκρίνεται άδ'άφορα. Ούτε καλύτερα ούτε χειρότερα! Ό Άντζελίλο κομπιάζει. — Στο προηγούμενο παι­ χνίδι μέ τήν Έλ Πάσο μου Φ άνττκ ε ς πολ ύ κουρασμένο ς, Σισύ!, μουρμουρίζει. Δέν θά θελες νά ξεκουραστής λιγά­ κι; — Ό *Ί ντσου Νά δέν α?σθάνεται κουρασι, αποκρίνε­ ται μέ τήν ίδια πάντα Αδια­ φορία ο Σ ιού. Ό σενιόρ Άν­ τζελίλο όμως θά πή ποιοι πρέπει νά παίξουν σήμερα, γιατί έκείνος ξέρε- καλύτερα άπό κάθε άλλον τί πρέπει νά γίνη γιά τό καλό τής Τόρεντ ...*Ό,τι λέει ο σενιόρ ^Άντζελίλο, αυτό γίνεται πάντα... *Ένα ρίγος συγκινήσεως διατρέγεΐ' όλων τά κορμιά. Στου μόνου τό πρόσωπο πού δέν φαίνεται καμμιά άπο λύτως συγκίνησις, είναι στου Σιού, πού π&ριμένει μέ τή μι

14 γαλύτερη άταραξία την άπόφασι τοϋ προπονητού του. "Ολοι σ’ αυτό τό^ μεταξύ έ­ χουν στραμμένα ιμέ θαυμασμό τά -βλέμματά τους επάνω οπόν ϊνδιάνο_γιά την υπέροχη στάσι του. -έρουν πώς κανέ νας δεν θά μπορούσε να ψερθη έτσι σέ μιά τέτοια περΐπτωσι. Ό σενιόρ Άντζελίλο γυρί ζει τότε σ’ έναν άλλον παί­ κτη. — Αουΐτζι, του λέει ,μέ πιο σταθερή φωνή από τήν πρώ­ τη φορά, αυτή τή 'βδοράδα στις προπονήσεις ήσουν πολύ σταθερός. Αισθάνεσαι καί σή­ μερα τις δυνάμεις σου ακέ­ ραιες για νά λάβης ίμερος στο παιχνίδι; — ’Άν νομίζετε εσείς άτι πρέττει νά παίξω, θά κάνω δ, τι [μπορώ!, αποκρίνεται ό Αουΐτζι ρίχνοντας μιά λοξή

Ο Πάβας περνάει τον Σιού μέ την τρομερή του ταχύτητα.

ΓΚΡΕΚΟ ματιά προς τό μέρος του Ιν­ διάνου σάν ένοχος. Πάντως ε1μα(1 καλά. Ό σενιόρ Άντζελίλο φταίνε ται νά διιστάζη Ιμιά φορά άκάμα. Κυττάζει και τούς δυο πιο χλωμός άπό συνήθως και οί γροθιές του σφίγγονται άθε­ λα. —· Ακούστε, λέει στο τέ­ λος αποφασιστικά. Σάν προ­ πονητής έπρεπε νά πω χωρίς καμμ ά δεύτερη συζήτησι και χωρίς έξήγησι πώς θά παί­ ξουν αυτοί καί αυτοί... Θέλω δμως^μέσα σέ τούτη τήν όμά δα νά υπάρχουν μόνο αδέρ­ φια. Κανείς νά μή θέλη νά πάρη. τή θέσι τού άλλου καί κανείς νά μή λογάρι άζη τον εαυτό του, ιμπιρός στο καλό γιά τήν ομάδα... Αυτός πού είναι· σέ πιο καλή κατάστασι νά καταφέρνη νά παίζη κι5 εκείνος πού μιά φορά θά μένηι άπ5 έξω. νά ιμή τού κα­ κοφαίνεται καθόλου καί νά μή τού περάση ποτέ από τό μυαλό πώς έπαψε νάνα> πολύ τιιμος γιά τήν Τόρεντ, επειδή μιά βδομάδα ιμού φάνηκε κά­ πως κουρασμένος και πεσμέ­ νος... Ό Σιού τον διακόπτει μέ ήρεμη; φωνή: —Ό ’Ίντσου .Νά δέν ξέρει κανέναν άπό δώ ιμέσα πού θά έλεγε κάτι, τέτοιο, σενιόρ! Μέ συγκίνηρι τον παρατη­ ρεί ό Άντζελίλο καί ΰστεοα κυττάζοντας καί τον Αουΐτζι ετοιμάζεται νά τού πή νά γδυθή γιά νά παίξη στη θέσι τού ίνδιάνου, πού όμολογου-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

μένως την περασμένη Κυρια­ κή στην Παραγουάη ήταν ό χειρότερος παίκτης του γη» τπέΐοου. Ό Γκρ&κο όμως σηκώνε­ ται ξαφνικά Από τή θέσι του καί με μια κίνησι Αναγκάζει τον προπονητή νά μη μιλήση. — Σενιόρ Άντζελίλο, μουρ ιμαυιρίζει, μπορώ νά πω τή γνώμηι μου; — Καί βέβαια, Γκ,ρέκα! Σάς έχω πή πώς ττρέττει νάμαρτε σάν μιά οικογένεια.... — Θ άθελα νά^σάς ύττενθυ μί'σω πώς στη θέσι του,έξω Αριστερά παίζει ο Πάβας ττού όπως λένε είναι ό ταχύτε ρος τταίικτης τής Φλωρένσε καί μέσα Αριστερά ό διεθνής Τούνχα πού είναι επίσης τα­ χύς... Μ’ αυτούς τούς δυο παίκτες θάχη νά κάνη σήμε­ ρα το δεξιό μας ,μπάκ καί ό Σιού απ’ ό,τι ξέρω είναι ό πιο γρήγορος στα πόδια πού έχουμε στην Τόρεντ! Μιά^ μι κ,ρή αργοπορία θά μπορούσε νά ιμάς στο ιχίση πολλά. — νΟλ* αυτά πού λες εί­ ναι. σωστά, παραδέχεται ο Άντζελίλο νευρικά. "Οταν δ ,μως ό Σιού βρίσκεται στις Α­ κεφιές του, παύει ξαφνικά νά είναι τόσο γρήγορος καί άπο φασιστικός... — Σήμερα όμως είναι στα κέφια του!, λέει· ό Γκρέκο μέ παράξενη, φωνή. — Πώς μπορούμε νά το ξέρουμε; ’Άν ήμουν βέβαιος γΓ αυτό, όχι μόνο δεν θά σι>· ζητούσα για την τοποθέτησί του, παρά θά ήταν ό πρώτος

15

4Ο Β Αργκάς κάνει ένα τρομα­ κτικό σουτ από τά πλάγια.

από τούς έντεκα πού θά γοΟ έλεγα νά γδυθή, χωρίς το; παραμικρό δισταγμό!... — Δεν θά έλεγα ποτέ κά­ τι αντίθετο μέ τή γνώμη οαο, σενιόρ, μουρμουρίζει μέ στε­ νοχώρα τό θρυλικό Έλλτινόπουλο, άν δέν ήμουν εντελώς βέβαιος, ότι ό Σιού βρίσκεται σήμερα στα κέφια του καί θά κάνη εκείνο τό παιχνίδι γιο τό όποιο τον θαυμάζουμε όλοι κι5 όχι αυτό τής περασμένης ! Κ υιρ ακή ς... Μή μέ ρωτήο ετε πώς είναι δυνατόν νά τό ξέ­ ρω... Απλώς... τό ξέρω! Καί χωρίς νά πή τίποτε άλλο, γυρίζει άπο την άλλη μεριά καί άνοίγοντας τό ντου λάπι του αρχίζει νά φορά μέ βιαστικές κινήσεις την ένδοξη στολή τής Τόρεντ Ό Σιού από την άλλη. ·μ&ριά, τον παρατηρεί μέ ένα

16

ΓΚΡΕΚΟ

μόγελο άγάπηρ και αυτή τη στιγμή οΰτε κάν συλλογίζε­ ται αν θά του πή ό σενιάρ Άντζελίλο νά παί,ξη ή όχι... Ή καρδιά του Ινδιάνου εί­ ναι γεμάτη, άπό Αδελφική α­ γαστή* γΓ αυτό τό υπέροχο ■ξανθό αγόρι ττού έφτασε στη Βραζιλία άπό μια μακρυνή χώρα. .Καί γίνετα: εύτυχισμέ νος κάθε φορά πού καταλα­ βαίνει ότι. καί ό Γκρόκο τον αγαπάει άλλο τόσο όσο τον αγαπάει ικαί αυτός... Ό δισταγμός του σενιόρ Άντζελίλο τελειώνει ξαφνικά. — Σιού, λέέι με σταθέρή φωνή, γδύσου νά τταίξης. Καί νά θοιμάσα τπώς ό Πκρέκο έγγυήθηκε γιά σένα! Βάλε τά δυνατά σου, λεβέντη, μου! Γεμάτος απάθεια ό "Ίντσου Νά Τιάρα Λσμάτα σηκώνεται άπό τη θέσι του χωρίς μιλιά καί αρχίζει νά φοράη καί αυ­ τός τη στολή τής θρυλικής ο­ μάδας του Σάο Πάολο.. Τή στολή με τήν κόκκινη φανέλλα με τον χρυσοκεντημένο κε ραυνό στο στήθος. Τον κερσιυ νό πού έχει βροντήσει- φέτος σέ όλες τις χώρες τής Νότι­ ας Άμειοικής καί ο αντίλα­ λος αυτής τής βροντής άφηισε πίσω του πιο πολύ άπο ό­ λα τά άλλα ένα όνομα πού προκαλεΐ τον θαυμασμό: ΓΚΡΕΚΟ! ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

ξ) -ΓΗΠΕΛΟ τής Μπάκα λες πώς τινάζεται ολό­ κληρο στον άέρα καθώς έπί τέλους ή Τόρεντ βγαίνει

άπο τήν ύπόγεια σκάλα καί χύνεται πάνω στο πράσινο ταιπέτο με τις λευκές γραμ<(μές. - Κ ατ αχ αρ ούμ ε νο ι ο ί εντ εκα παΐκ'τες της χα ρετούν τά ένθουσιώντα πλήθη.. "Έχουν νοσταλγήσει νά τούς γίνη κι" αυτών μιά υπο­ δοχή, αφού στά τελευταία τους παιχνίδια, τή βλέπουν ,μό νο καί τήν άικοϋνε νά γίνεται αλλά γιά άλλους— τούς αν­ τιπάλους των. Ό διαιτητής σφυράει άνυιπόμονα, γιατί ήδη έχει περι­ μένει έξη ολόκληρα λεπτά μετά τήν ώρα πού έχει όρισθή γιά τον αγώνα. "Έτσι χωρίς καμμιά άλλη δαδικασία καί ο·ι δυο ομάδες παίρνουν τίς θέσεις τους μέ­ σα στο γήπεδο καί ό άρχων τού ,άγώνος σφυρίζει τήν ένσρξί του. Στο βιαστικό «στρίψιμο» του νομίσματος, τή σέντρα τήν έχει κερδίσει ή Φλωρένσε κΓ έτσι ό Νέϊβα, ό φημισμέ­ νος σέντερ φόρ, δίνε τό π,ρώ το λάκτισμα τοϋ άγώνος, τρο φοδοτώντας συγχρόνως τον μέσα αριστερά του Τουνχα. Οι δυο διεθνείς Κολομβιανοί παίκτες ρίχνονται μπρο­ στά καί μέ μιά δεύτερη έναλ λαιγή περνάνε τή γραμμή τών .κιυνηιγών τής Τόρεντ πού βρί­ σκεται απέναντι τους καί ρί­ χνονται προς τό κέντρον του γηΙπέδου. Τά δυο χάφ τής Βραζιλία νίκης ομάδας, ό Όλάντο καί ό Ραμόν, τρέχουν νά άνακόψουν τον Τούνχα άλλα έκεϊ-

Ο ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

νος Ανοίγει ,πολύ προωθημένα για τό^ Πάβας, πού πραγμα­ τικά είναι μ;ι·ά ζωντανή α­ στραπή πού σχίζει το γήπε­ δο παράλληλα ,μέ την άριστε ιρή γραμμή του αράουτ. · ^ 'Ο Σιού τρέχει να τον άναικάψη Αλλά δεν τον προλαβαί νει. Ταχύτατος ό αντίπαλος ρίχνεται προς τά καρρέ του Αορέντσο αφήνοντας πίσω του τον ίνδιάνο. Ό σεν.όρ ΆντζεΛίιλο που παρακολουθεί φυσικά τό παι­ χνίδι μέ αγωνία έξω από τα όρια του Αγωνιστικού χώρου, •κουνάει τό -κεφάλι του ανήσυ χα στην πρώτη αποτυχία του Γενναίου 5Αετού. -— "Ίσως δεν έπρεπε να α­ κούσω τον Γκρεκο..., ιμουρμου ρίιζει ιμόνος του. Μά δεν μπο­ ρούσα νά τό κάνω... Ποτέ δεν μου είχε ζητήσει κάτι ως σή­ μερα καί είναι ό παίκτης πού του χρωστάμε τό παν!... Ό σενιορ ’Αντζελίλο δεν έχει άδικο, γιατί έκτος απ’ όσα χρωστάει ήδη, ή Τόρεντ στον εκπληκτικό Γκρεκο, α­ πό αυτή τη στιγμή καί ϋστε ρα του χρωστάει καί μια ύπέ ροχη Απόκρουΐσΐ. _Πραγματιικά τό φτερωτό Ελληνόπουλο λες καί έχει κα ταλάβει ότι ό Σιού δεν θά κα ταφέρη νά άναχαιτίίση τον αν­ τίλαλό του, έχει γρήγορα όπι σθοχωρήσει στην άμυνα καί βρίσκεται εκεί σάν τρίτο •μπάκ στην αριστερή πλευρά του γηπέδου, την ώρα πού ό Πάβας χύνεται προς τό τέρ μα τού Αορέντσο σάν γεράκι. Ό έξω αριστερά των ξέ­

17 νων επιχειρεί νά περάση καί τον Γκρεκο ιμέ τον ίδιο τρό­ πο πού πέρασε τον Σιού. Μάό Αετός τού Σάο Πάο λο περνάει σάν άληθινός Αέ­ ρας ιμπροστάτου καί τού κλέ­ βει τη ,μπάλλα μέσα Από τά πόδια του τόσο ανάλαφρα καί γρήγορα, πού ό Πάβας χω­ ρίς υπερβολή δεν τό καταλα­ βαίνει· καί τρήχει Ακόμα με­ ρικά βήματα προς τό τέρ­ μα τής Τόρεντ, νομίζοντας ότι την κρατάει πάντα στά πό5 α του! Τά πλήθη ζητωκραυγάζουν μέ ενθουσιασμό την καταπλη κτική αυτή έπημβασι του Γκρέ κο, πού είναι ό «χαϊδεμένος» τους. Ωστόσο εκείνος δεν προχω ρεΐ πολύ. Μόλις περνάει τον Μεντελίνο τής Φλωρένσε, δίνει πά­ σα στον Τζέντο που καραδο­ κεί στο κέντρο τού γηπέδου καί κείνος πιάνει στριφτό σο^ύτ στον Αέρα καί τροφσδο τεΐ μέ τη σειρά "του τον Βάρ γκας πού μπαίνε» γρήγορα καί μη βλέποντας κενό χώρο γιά νά κάνη πάσα μίπρός στο τέρμα έπειδή όλοι οι συμίπαΐκτες του είναι μαρκαρισμένοι αυτή τη στιγμή, κάνει ένα τρο μακτικό σούτ Από τά πλάγια. Ή μπάλλα φεύγει σφυρί­ ζοντας^ από τό πόδ; του καί κατευθύνεται ψηλά προς τη γω νία του τέρματος τού Βισέντο. Ό λαμπρός^ νεαρός τέρμα τοφύλακας των φιλοξενούμε­ νων κάνει μιά απίθανη έκτίνα •ξι καί Αποκρούει μέ γροθιές

ΓΚΡ6Κ0

ιέ ξανι (στέλνοντας τή μπάλλα στό γήπεδο, σίτου τήν παραλσιμδάνει ό Μοντέρια. "Ϊ ό δεξι χάφ των Κολομ­ βία} ών δίνει στον Νέϊβα κι5 έκεΐ ^/ος κάβε ι ά σ τ,ραπ ι αΐα ■μΐπ-ροστά στον Μοντένο, πού βλέποντας τον Σάντι νά 6ρμάη νά τού ατάρη τή ιμπάλλα, τή στέλνει .με τήν ίδια ταχύ­ τητα στον Τούνχα. Ό Σιού χύνεται νά τον άνακόψη, αλλά ταχύτερος ό Τούνχα τοΰ περνάει τή ρπάλ λα κάτω άιπό ^ τά πόδια του και τροφοδοτεί τον (Ιάβας που τρέχει από τά άρ στερά. 4Ο σενιόρ Άντζελίλο γιά δεύτερη φορά σφίγγει τις γρο

θιές του καί στο πρόσωπό του σχηματίζεται ,μιά γκριιμάτσα που δείχνει" τήν αγωνία του. Ό -Πάβας ρίχνεται σάν α­ στραπή προς το .μέρος του

Άντζελίίλο. ^Αξαφνα όμως ένας ξαν­ θός παίκτης ξεπετ άγεται .μπρος του πού ό έξω άρστε ρά των ξένων ούτε νά τον δη προλαβαίνει·! Είναι ό^ ασύγκριτος Γκιρέκο πού του παίρνει τή ^ιμπάλ­ λα όπως ακριβώς και τήν πιρω τη φορά και τροφοδοτεί από ιμακριυά τον Γκομεζ. Τό ταχύτατο έξτρέμ- τής Τόρεντ ιμπαίνει σάν σίφουνας

*0 πρόεδρος των Όργ ανώσεων Ασφαλείας, τταρασημσφορεΐ τόν Ζσινίν®.

10

© ΗΡΩ1 ΤΟΝ ΓΗΠΕΑΛΝ

'Ο Βισένσο δεν προλαβαίνει νά κουνηθή.

στην αντίπαλη1 περιοχή καί ό­ λοι οί ξένοι όπίσθοχωροΟν βι­ αστικά πανικόβλητοι. Ό Πκομέζ ωστόσο έχει προ χωρήσει πολύ και σεντράρει στον Τζέντο πού τον έχει άντιλη,ψθήι από την πρώτη στι­ γμή και έχει ριιχτη από τό κέντρο προς τό τέρμα τού Β ισένσο. Την τελευταία στιγμή όΐμως ό Άτούρες^ τό δεξιό μπόακ τής Φλωρένσε και τής έθν.κής Κολομβίας, κάνει με ιμεγάλη ετοιμότητα δ;υό βή­ ματα μπροστά καί έτσι, τον αφήνει ακάλυπτο, μόνο ^του ιάπέναντι· στον τεριμ ατοψύλακά τους.

Φυσικά 6 διαιτηττής σφυρί­

ζει τό τεχνικό αυτό όφσάϊτ. Οί μυριάδες των φιλάθλων πάνω στις εξέδρες έχουν αρ­ χίσει νά ένθουσιάζωνται άϊλλά καί νά ά,γωνιοϋν συγχ.ρόνως. Βλέπουν ένα παιχνίδι πρα­ γματικά εξαίρετο καί άπό τις δυο μεριές. Δεν είναι παρά ελάχιστα λεπτά πού έχει άρχίσει-καί οί επιθέσεις των δυο ομάδων δι­ αδέχονται μέ ακρίβεια ή μια την άλλη. Οί ΚολομΙβιανοί ε­ πισκέπτονται ταχύτατα καί μέ υπέροχους συνδυασμούς την περιοχή τού Αορέντσο καί αμέσως ύστερα οί «Βροοζι λιάνοι τούς ανταποδίδουν τά ίσα.

20

ΓΚΡΕΚΟ

απέραντη αυλή πού βρίσκεται ιμπροστά του. Τό τιιμητικό αυτό απόσπα­ σμα τό αποτελούν άντρες των Σωμάτων Ασφαλείας ^ τού Σάο Πάολο καί σέ μιά άλλη πλευρά στέκουν σέ έναν σμίλο ,μαζεμένοι, διάφοροι ^ ανώ­ τεροι αξιωματικοί με τις οί­ κον ένειές τους. Στήν τρίτη πλευρά είναι η ιμπάντα τής αστυνομίας πού παίζει ένα περήφανο έμβατήΡ ο. Στήν τετάρτη καί τελευ­ ταία βρίσκεται ένας ύψηλόσω .μος καί ηλικιωμένος άνθρω­ πος ντυμένος επίσημα, πού είναι ό Πρόεδρος των όργανώ σεων Ασφαλείας τής πόλεως. Πλάϊ του στέκεται σέ στάσι προσοχής ένας άστυψυλαξ, πού κρατάει στο μέρι του έ­ να βελουδένιο κουτί. Στο κέντρο τέλος τού τετ ραγώ νου πού σ χ ηι ματ ίζουν όλοι αυτοί, στέκει μόνο ένας ΟΙ ΚΑΛΟΙ... άνθρωπος. (ΒΡΑΒΕΥΟΝΤΑΙ "Ενας άνθρωπος πού είναι ΗΝ ίδια όμως στιγμή πολύ νεαρός, πολύ μά πολύ πού ό αγώνας ανάμεσα κορδωμένος, πολύ χαρούμε­ στην Τορεντ καί τή Φλω νος, πού φοράει στολή αστυ­ ρένσε βρίσκεται στο ζενίθ φύλακα ιμέ ένα γαλόνι στο ρανίκι, πού φοράει μεγαλό­ του ενδιαφέροντος του, κάτι άλλο συμβαίνει σε μιά άλλη πρεπο καπέλλο μέ ρεγάλο, άκρη τού Σάο Πάολο, πού εί­ γυαλιστερό γείσο, πού φοράει ναι επίσης ενδιαφέρον, αφού ένα παράσημο στο στήθος πρωταγωνιστής καί αυτού τού του, καί πού φοράει τέλος κι* γεγονότος είναι ένας από ένα ζευγάρι χοντρά .μυωπικά τους... ήρωες τής ιστορίας γυαλιά, πού κάνουν τά μάτια ιμας. του οστό μέσα νά φοαπόζουν σάν ψαράκια μέσα σέ μια "Ενα τιμητικό απόσπασμα ιείναι παραταγμένο έξω ^ από γυάλα μέ νερό. κάτοιο μεγάλο κτίριο τής πό Μέ δυο κουβέντες θά μπο­ λεως καί άκριβώς ιμέσα στήν ρούσε νά πή κανείς πώς στο Και τά δυο συγκροτήματα παίζουν μέ την ίδια άπόιφασι. ιΚαι οι δυο ομάδες είναι ολο­ φάνερο πώς έχουν κατέβει στο γήπεδο για: να κερδίσουν. Ή υπεροχή όμως τής Τό,ρεντ πού θέλουν να δουν οι φίλαθλοι και πού είναι απα­ ραίτητη για νά^γείρη μέ τό ίμερος της ό αγώνας, δεν φαί νεται πουθενά άκόιμα και γι’ αυτό η αγωνία έχιει αρχίσει νά σφίγγη. τις καρδιές. Ό^ϊδιος^ ό Άτούρες παίρ­ νει τη μπάλλα και τη στήνει στο σημεΐο πού έγινε τό όφσάϊτ, έτοιμος νά κλωτσήση προς την αντίπαληι περιοχή. Παίρνει φόρα και κάνει έ­ να δυνατό σούτ. Η μπάλλα διαγράφει μ ά μεγαλόπρεπη τροχιά πάνω άπό^ τα κεφάλια των παικτών και των δυο ομάδων καί περ­ νάει τη γραμμή τής σέντρας... ι

Τ

Ο ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ •κέντρο του τετραγώνου εκεί­ νου, στέκεται «κλαρίνο» ό πε­ ριβόητος Νίνο Ζανίνο έν με­ γάλη στολή,! ά Είναι μάλιστα νά άπτο-ρής πού έξακολουθεί νά ττατάη κάτω στη γη καί δεν έχει ση^ κωθή στον αέρα για νά ψτάση; σάν μπαλλόνι μέχρι τά σύννεφα, έτσ[ φουσκωμένος πού είναι από ευτυχία! Ή μ πάντα τελειώνει καμιμιά φορά τό κομμάτι τη>ς μέ ένα τελευταίο διαβολεμένο θό­ ρυβο. Τότε ό άξιοσέβαστος Πρό­ εδρος προχωρεί τρία βήματα μπροστά και ό ακόλουθός του πάει από κοντά. Ό Πρόεδρος στέκεται. — Φίλοι (μου, φωνάζει, δεν πρόκειται νά βγάλω λόγο... Μαζευτήκαμε εδώ γιά νά τι­ μήσω με την άξια και την Αν­ δρεία ενός Αστυφύλακα... Ό Ζανίνο σ’ αυτά τά λό­ για χαλάει άγανακτ ισμένος την προσοχή του καί... τρί­ βει μέ την άκρη του δεξιού του μανικιού, τό γαλόνι πού βρίσκεται στο άρ στερό του μανίΐκι! — Χμ !, μουρμουρίζει μέ­ σα οαπό τά δόντια του. Έγώ φοράω τά γυαλιά, αυτός έχει τή^ στραβομάρα; Δεν βλέπει πως είμαι ολόκληρος υπαρχιφύλαικας; 'Στό μεταξύ όμως ό Πρό­ εδρος συνεχίζει· μέ φωνή πού δείχνει πώς είναι συγκινημένος: ^ — Οΐ καλοί πρέπει πάντα νά άμείβωνται, γιατί μόνο τότε καί οι άλλοι θά θελήσουν

21 καί θά προσπαθήσουν νά τούς μο ι άσουν!... Γιά μ ένα, εΐνα ι προσωπική ευτυχία νά ξέρω πώς στις τάξεις των Σωμά­ των μας υπάρχουν ικανοί, έ­ ξυπνοι καί γενναίοι άντρες, σάν τον ύπαρχιφύλακα Νίνο Ζ αν ί ν ο! — "Όχι παίζουμε!, τσιρί­ ζει αυτός ό τελευταίος καί τό κωμικό μούτρο του λάμπει. Μόλις τότριψα το γαλονάκι μου. του γυάλισε! Ό Πρόεδρος προχωρεί έπί­ ση! μα, παίίρνε; τό παράσημο Ατό τό κουτί πού ,κρατάει ό Αστυφύλακας πού τον άκολουθεί καί τό καρφιτσώνει πλάϊ στο πρώτο παράσημο τού Νίνο, στο στήθος του. "Υστερα τού απλώνει τό χέρι του καί τού σφίγγει τό διικό του θερμά. •— Είμαι ευτυχής πού σε συγχαίρω, παιδί μου!, τού λέει μέ καμάρι. Φαντάζομαι νάσαι καί εσύ ευχαριστημέ­ νος... Ό Ζανίνο τον διακόπτει καταχαρούμενος: — Πάρα πολύ!, τού λέει σταράτα. Γιατί ό προηγούμε νος κύριος που μέ είχε παρα­ σημοφορήσει, μέ... είχε τσιμπήσε· μέ τήν καρφίτσα! Φυσικά είναι άδύνατον γιά τον Πρόεδρο νά καταλάβη δτι ό Ζανίνο είναι όοπλώς ένας βλάκας καί μισός, -εκαρδίζε ται λοιπόν ατά γέλια καί τόν κυττάζει μέ θαυμασμό· — Ακριβώς δπως μού τάπε ό κυρ ος διοικητής σου!, μουρμουρίζει· μέ Ικανοποίησι. Πολύ χιούμορ καί πολύ θάρ-

22

ρος! Μπράβο σου! Μακάρι νάταν όλοι οί αστυφύλακες σαν και σένα! — Θά προκόβαμε!, τού λέει και ό Ζανίνο ;μέ ειλικρί­ νεια καί μέ γουρλωμένα τα γκαβά του κι’ ό Πρόεδρος ξε­ ραίνεται άλλη .μια φορά τά γέλια ιμέ τό «άστεΐο» του κι* οί άλλοι όλοι γύρω πού βλέ­ πουν τον Πρόεδρο νά γελάη, γελάνε κι5 εκείνοι χωρίς νά έ­ χουν ακούσει τίποτα και αυ­ τή είναι ή πιο εύθυμη- παραση μοψόρησις πού έχει συμβή στην ιστορία! Κατόϊτπν ή εορτή διαλύει καί ό Νίνο Ζανίνο τρέχει νά πάρη- ένα αυτοκίνητο γιά νά προλάβη νά φτάση στή Μπό­ κα πριν τελείωση, τό ματς, επειδή έικεΐ τον καλεΐ τό κα­ θήκον του. 5Αλλά στο δρόμο πού πη,γαίνει βλέπει κάποιον πού

40 Βισένσο κάνει <ηά καταιτληΚτική βουτιά.

ΓΚΡΚΚ0

και μόνο πού τον βλέπει... κοντεύει νά λιποθυμήση... ΠΑΛΙ ΜΕ ΔΕ ΚΑΙ...

ΤΑ δέκα πρώτα λεπτά του παιγνιδιού, ή είκό να τού άγώνο-ς δεν έχει αλλάξει καθόλου. Καί οί δυο ομάδες παίζουν πάντα μέ τό Τδιο πείσμα καί μέ τήν Τδια ορμή ή μάλλον τό πείσμα καί ή ορμή τους με­ γαλώνουν συνεχώς καθώς βλέπουν πώς κανείς δεν «μπο­ ρεί νά κερδίση, τήν έδαφική υπεροχή πού είναι άπαραίτη τη, προϋπόθεσις καί γ;ά μιά ουσιαστική επιτυχία, δηλαδή τό πολυπόθητο γκολ πού μπο ρεΐ καί μόνο του νά ^χαρ-ίση τή νίκη στή μιά ή στήν άλλη ομάδα. Αύτό όμως ίσως συμβαί^ νει επειδή ό Γκρέκο ακόμα δέν έχει κατέβει στή μπροστινή γραμμή καί βοηθάει μόνο τήν άμυνα τής Τόρεντ. "Ίσως δηρλαδή όταν τό θρυλ ικό ^Ελλη­ νόπουλο χυθή μπροστά σάν προιγματικάς αετός, θά σαρω ση τήν αντιπάληι άμυνα καί μέ τις συνεχείς ακριβείς μπολ λιές του καί μέ τά υπέροχα «μπασίματα.» πού μόνο αυ­ τός ξέρει νά κάνη, θά άνοιξη τον δρόμο· γιά τή μεγάλη νίικη τής Τόρεντ... ^ "Ομως γιά τήν ώρα τό ξοσν •θα άγόρι βρίσκεται όπως εί­ παμε πίΐσω. Ή Φλωρένσε έπιχειρεΐ μιά ακόμα κάθοδο δ ά του έξω δε ξιά Χούντας, αυτή τή φορά. Ό Χούντας καταφέρνει νά

© ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ξεφύγη άπό την παρακολού θη)σι του Σάντι και νά κάνη σέντρα .στο κέντρο, δπου ό περίφημος Νέΐβα βρίσκεται σέ ευνοϊκή θέσι, άττό μια ε­ λάχιστη* καθυ'στέρησι του Λάν τος νά του κόψη τον δρόμο. Ή θεσις του δηλαδή είναι τέτο:α πού .μπορεί νά κάνη έ­ να μονοκόμματο σούτ με τη σέντρα του Χούντας. ίΚαι ό θαυμάσιος αυτός παίκτης δεν διστάζει καθόλου νά τό κάνη. Ή μπάλλα «πιάνει» μέ δύνρμίι επάνω στο παπούτσι του. Τό κορίμί του παίρνει μια στροφή τόσο γρήγορη πού •δύσκολα μπορεί νά τήν πα­ ρακολούθηση τό μάτι. "Ενας ξερός κρότος άκοά­ γεται. Ή μπάλλα φεύγει σάν σφαίρα και κατευθύνεται προς τό τέρμα του Λορέντσο. ’Άν και ό Νέΐβα βρίσκεται είκοσι μέτρα μακροά τή στι­ γμή πού κάνει τό σούτ, ώστό σό είναι τόσο ξαφνικό, δυνα τό καί πετυχημένο πού ό κίν­ δυνος γιά τήν Τόρεντ είναι τρομακτικός. Ό «λαστιχέν ος» Λορέντσο επιχειρεί μια απελπισμένη έκτίναιξι. Μοιάζει σάν πρα­ γματικός αγριόγατος πού του πάτησαν τήν ουρά καί πετά­ γεται ξαφν ασιμένος. Ή μ πάιλλ α κ ατ ευιθυνετ α ι προς τό δεξί κάθετο δοκάρι καί ή εύθεΐα της είναι τέτοια πού θά περάση σύρριζα από αυτρ αν δεν προλάβη ό Λορέν

'Ο πρόεδρος σφίγγει τό χέρι τοΟ Ζανίνο χαμογελώντας.

τσο καί θά κυλήση. ατά δί­ χτυα. "Ολοι οί θεατές κρατουν τήν αναπνοή τους καί γιάγμιά στιγμή τό πολυθόρυβο γήπε­ δο γίνεται σ ωπηλό σάν νε­ κροταφείο. Τά δάχτυλα του Λορέντσο αγγίζουν τή μπάλλα καί τή διώχνουν μαικρυά. "Ενα στεναγμός γεμάτος άνακούφισι ξεσηκώνει μια πε­ λώρια βοή μέσα στο στάδιο, πού τήν ίδια όμως στιγμή κομ­ πάζει καί πάλι. Μιά ιαχή τρό μου αντηχεί τώρα άπ’ άκρη σ* άκρη... Ό Λορέντσο^ μέ τή φόρα του εκπληκτικού άλματός του, πέφτει με τό κεφάλι πάνω στο δοκάρι του τέρματος. Μιά κραυγή πόνου ξεφεύ­ γει από τά χείλια του καί σω­ ριάζεται κάτω άκίνηιτος!

24 5Αλλά κανείς δέν μπορεί νά τον σηκώση αυτή την ώρα. Μπροστά στο τέρμα εξα­ κολουθεί νά υπά,ριχηι ό τρομε­ ρός κίνδυνος. Ή μπάλλα δεν •απομακρύνθηκε πολύ μέ την έπέΙμβασι του άτονου Λορέντσο, ούτε βγήκε κόρνερ οπό­ τε θά ύπήριχε ό κα ιρός νά τον φροντίσουν. Οί κυνηγοί τής Φλωρενσε καταλαβαίνουν πώς ή ευκαι­ ρία είναι μοναδική. Τό τέρμα τής Τόρεντ είναι ανυπεράσπιστο κι5 αυτοί εκεί τριγύρω μέ τη μπάλλα στα πόδια τους... "Ενα .μικρό σούτ ιμιά μικρή «τρύπα», φθάνει γιά νά άνοίιξηι τό σικόρ... Στο μεταξύ όμως καί όλοι οί Βραζιλιάνοι βλέποντας τον κίνδυνο έχουν τρέξει κοντά. "Ολοι σχεδόν οί ποδοσφαι­ ριστές τού αγώνας εΐνα- μα­ ζεμένοι μπροστά στο τέρμα καί κλωτσούν απελπισμένα τή .μπάλλα όπου τή βρίσκουν. Ό Νέϊβα σουτάρει. Ή ^ μπάλλα χτυπάει στο πόδι τού Όλάντο καί γυρίζει πί<σω. Ό Μοντένο πού την παίρ­ νει ^τή δίνει στον Τούνχα κι5 έκεΐνος ψάχνει γ ά κενό νά κάνη σούτ. Μπρος του όμως είναι μα^ ζεμένα πολλά πόδια, Τή ση­ κώνει στέλνοντάς τη ψηλοκρε μαστή προς τον Πάβας πού ιμπαίνει .μέσα από τά αριστε­ ρά. Ό Πάβας μαζί μέ τον Τούνχα γιά τήν Φλωρενσε πη δούν γιά κεφαλιά καί από τήν

Τόρεντ ό £ιρό,?,

ΓΚΡΕΚΟ

Θά γίνη φάουιλ; "Οχι για­ τί τήν τελευταία στιγμή πη­ δάει καί ό Γκρέκο μαζί μιέ τον Σ ιού. Τού δίνει δήθεν κατά λά­ θος ;μιά δυνατή αγκωνιά στο ττίσω -μέρος τού κεφαλιού του. Καί τότε γίνεται κάτι τρο­ μερό, Σάν αληθινό θηρίο πού ξ έ­ φυγε μόλ’ς από τό κλουβί1 του μοιάζει ό Ινδιάνος πού ως αυ­ τή τή στιγμή είναι ό μόνος παίκτης πού υστερεί ιήττό τήν Τόοεντ. 'Γυρνάει ξετρελλαμένος νά δ ή πού έχει πάει ή μπάλλα. Εκείνη έχει φτάσει στο «φοβερό» πόδι τού Νέϊβα πού βοίσκετα· στή δεξιά γωνιά τής μικρής περιοχής καί τό τέρμα είναι όλάνοίχτο μπρος του. Σουτάρει μανιασμένα. Οί Καλσμβιανοί σηκώνουν τά χέρια ψηλά μέ ενθουσιασμό καί ζητωκραυγάζουν. Ή μπάλ /να φεύγει ευθύβολα καί μέ μεγάλη ταχύτητα καί κατευθύ νεται προς τό δεξί Γ τού τέρ ματος πού έχει μείνει χωρίς τερματοφύλακα. Πάει δηλαδή τόσο ψηλά πού κανείς δέν μπο οεΐ νά τή φτάση μέ κεφαλιά. Καί νά β,οεθή κάποιος νά άτ πακρούση τήν τελευταία στι­ γμή, θά τό κάνη μέ το χέρι, οπότε πάλι θάναι πέναλτυ. δηλαδή γκολ αφού λείπει ο Αο ρέντα ο κι5 ένας όποιοσδή πο­ τέ παίκτης δέν είναι δυνατό νά τό π άση... — Πκόοολί, ξεφωνίζουν οί κυνηγοί τής Φλωρέντσε πού βρίσκοντοα κά™ άπρ τή §ρ-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

κάρια, προεξοφλώντας την ε­ πιτυχία. Αλλά... τί είναι αυτό; Κάτι τρομερό γίνεται ακρι­ βώς αυτή τή στιγμή. Κάτι πού ποτέ δεν έχει γίνει ώς τώρα... Κάτ[ πού είναι υπερφυσικό, πού μόνο ένας υπεράνθρωπος ■θά μπορούσε νά τό κάνη... Ό εξαγριωμένος Σιού κά­ νει ένα τεράστιο, ένα τρομε­ ρό άλμα... Έκεΐ πού όλοι λογάριαζαν πώς δεν είναι δυνατόν ούτε τό κεφάλι ενός παίκτου νά φ-τάση για νά απόκρουση τό δυνατό σούτ τού Νέϊβα, του ίνδιάνου ,μπάκ τής Τόρεντ φθάνει τό στομά)χ; του και σταματάει τή μπάλλα -μ5 αυ­ τό. Τα γόνατα του Σ ιού, έρχον ται σχεδόν στο ίδιο ύψος μέ τό οριζόντιο δοκάρι του τέρ­ ματος! Έκθαμβοι απομένουν μπρος του αχι μόνο οί αντίπαλοι παίκτες αλλά καί οι συμπαΐκτες οι δικοί του... Μέ γουρλωμένα μάτια καί ολάνοιχτα στόματα, ακίνητοι σαν αγάλματα τόν παρακο­ λουθούν, μην μπορώντας νά πιστέψουν πώς βλέπουν πρα,γματικά αυτή την άτίθανη εικόνα καί πώς δεν ονειρεύ­ ονται... Εννοείται πώς όλ’ αυτά δεν κρατούν περισσότερο α­ πό δέκατα τού δευτερολέπτου. Ό Σιού ξαναπέφτει στο πράσ νο τερραίν μαζί μέ τή μπάλλα καί μ5 αυτή στά πό­ δια αρχίζει νά τρέχη ξέφρενα προς τό αντίπαλο τέρ/μα.

25 Κανείς δεν μπορεί νά σταθή στον τρελλό δρόμο του. (Κανείς δεν είναι ικανός νά τόν σν ακ όψη . "Οπως ό αφηνιασμένος Ιν­ διάνος* έιχει την ταχύτητα τής αστραπής ^ καί όπως όλοι οι παίκτες τής Φλωρένσε είναι μαζεμένοι αυτή τή στιγμή μέ­ σα στήν περιοχή τής Τόρεντ, προσποθώντας νά έπ τύχουν τό πολυπόθητο γκολ μέ τήν ευκαιρία που ό τερματοφύλα­ κας είναι πεσμένος, ακίνητος στο έδαφος, βρίσκεται όλομόναιχος πέρα από τή σέντρα καί αλοι οί άλλοι είναι πολύ πίσω του καί παρατούν κάθε προσπάθεια για νά τόν φτά­ σουν. #) Ό Βισένσο πού κι’ εκείνος έχει βγή στη μεγάλη περιο­ χή μια που τό παιχνίδι είναι τόσο προωθημένο, έντρομος άρχιζες νά όπασθοχωρή γιάί νά φτάση στο τέρμα του έγ-*'· καίρως. 1 'Αλλά την ^ ώρα άικριβώς( του ό Σιού μέ ένα θυμωμένο? >μουγγρητό ρ ίιχνέτα ι έναντ ίσν του καί βρίσκετα^ στή μισή άπόστασι;άνάμεσα στή γραμ­ μή τής σέντρας καί αέ κείνη τής μεγάλης ^ περιοχής τής Φλωρένσε, άκούγεται τό σψύρι γμα τού διαιτητοΰ. Ό Ινδιάνος σταματάει μαρ μαρωμένος. Γυρίζει καί κυττάζει κατά­ πληκτος τόν^ άρχοντα του άγώνος χωρίς νά μπορή νά φαντασ^τή γιατί έχε; σφυρίξει. Εκείνος σηκώνει τό χέρι του μέ απάθεια καί δείχνει τόν πεσμένο τερματοφύλα τής

%6 Τάρεντ. Οι μυριάδες των θεατών πού υπάρχουν μέσα στο γή­ πεδο πετάγονται όρθιοι πάνω στις θέσεις τους και αρχί­ ζουν να ώρύωνται άγαναικτ;σμένοι για την ολοφάνερη α­ δικία. Άλλα φυσικά . αυτό δεν -μπσρεΐ να έχη κανένα αποτέ­ λεσμα. Ή αδικία έχει γίνει καί μ5 αυτόν τον τρόπο ό 6ι α.τητής πού είναι Ούρουγουανός και φυσικά τον συμφέ­ ρει νά κερδιίση ή Φλωρένσε για νά πιάση στην πρώτη θέσι ή Όριαν την Τάρεντ, έχει γλυτώσει τήν Κολομβιανή ο­ μάδα από ένα βέβαιο γκολ... Οί τραυματιοφορείς μπαί­ νουν μέσα στο γήπεδο καί τό παιχνίδι διακόπτεται. Τρέχουν νά δώσουν τις π ρω τες βοήθειες στον Λορέντσο άλλά αυτός είναι αδύνατον νά αυνελθη.

Αυτό που βλέπει και μόνο, πάει νά τον κάνη νά πάθη συγκοπή.

ΡΚΡΕΚΟ

*0 Λορέντσο μέ τήν έκτίναξι χτυ πά τό κεφάλι του στο δοκάρι.

Ό Αίλουρος τού Σάο Π άοίλο όπως τον άπ ο καλούν ο] φίλαθλοι, έχει χτυπήσει πολύ σοβαρά. Τέλος αναγκάζονται καί τον βάζουν άπάνω στο φορείο καί τον παίρνουν μαζί τους. Ή Τάρεντ είναι υποχρεω­ μένη, δπως καί στο περασμένο παιχνίδι της μέ τήν "Ελ Πάσο, νά συνέχιση: τον ^αγώ­ να -μ έ δέκα παίκτες, άλλα πο­ λύ γρηιγορώτερα αυτή τή φο­ ρά αφού βρίσκεται μόλις στο δέκατο έβδομο λεπτό τού πρώ του ημιχρόνου. Ό δια τη,τής παίρνει τή ιμπάλλα καί φωνάζει νά έρ­ θουν ένας παίκτης από τήν κάθε ομάδα γιά νά κάνη «έλεύ θέρο·» στη θέσι πού είχε στα ιματήσει την κάθοδο τού Σιού. Φυσικά όμως τώρα δλοι οι άλλοι έχουν πάρει τις θέσεις

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

27

τους γύρω οπτό το τέρμα του Βΐισένσο και ή ευκαιρία για γκολ έχει χαθή. Ο ΣΙΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΤΕΡΜΑ

Σ ΤΟ Σ Ο κ άπ ο ι ος οστό τούς παίκτες τής Βραζιλιάνιικης αμάδας πρέ Γ.τει νά παίξη τέριμα στη θέσι του χτυπημένου Λορέντσο. "Ολοι γυρνούν προς τό μέ­ ρος πού στέκει ό προπονη­ τής τους σενιόρ ’Αντζελίλο, περιίμένοντας εκείνος να όρίση ποιος θά είναι αυτός ό παίκτης. Χωρίς κανένα δισταγμό ό παλαίμαχος άσσος τής Εθνι­ κής Βραζλίας, δείχνει τον Σιού.^ Τού έχει κάνει — όπως άλ­ λωστε καί σέ δλον τον κόσμο —καταπληκτική έντύπωσι το έξωψρενικό εκείνο άλμα τού

*0 Σιού

κάνει ενα φαντ<χστικό άλμα...

Την στιγμή έκείνη ό διαιτητής σφυράει. ιΗ κατεβασιά του Σιού πάει χαμένη.

ίνδιάνου καί καταλαβαίνει πως κανείς άλλος δεν θά μπο ρύση νά άναπληρώση δπως αυτός τον χτυπημένο τέρμα­ τα φύλακά τους. ^ Χωρίς κανένα χασομέρι λοι πόν ό Σ ού παίρνει τη φανέλλα πού έχουν βγάλει τού Λορέντσο καί τη φοράει. Στο μεταξύ ό διαιτητής κά νει τό «ελεύθερο» δπου βρί­ σκονται ό Γκρέκο από τή μιά ιμεριά γιά την Τόρεντ καί α­ πό τήν άλλη, γιά τή Φλωρένσε ό κεντρικός ρπάκ Βίλια. Μέ τό σκάσιμο τής ·μπάλλας στο έδαφος από τό χέρι τοΰ διαιτητού., τό θρυλικό Ελληνόπουλο τήν «κλέβει» α­ στραπιαία από τά πόδια τού Βίλια καί τήν πετάει στον Τζέντο. "Ενας εκπληκτικός σέ τα­

28

χύτητα και οοκρίβεια συνδυα­ σμός ξεκινάει τότε από τά πόδια του φημισμένου σέντερ φόρ τής Εθνικής Βραζιλίας: Ό Τζεντο δίνει αμέσως στον ’Οζον, καθώς βλέπει τον 'Πάστο νά τοέχη για νά τού άτοσπάση τή ,μπάλλα. Ό Ό­ ζον «κόιβε » -μπροστά για τον Βάριγκσς, πού ξεχύνεται προς τή γραμιμή του άουτ. "Οταν όμως φτάνει έκεΐ και έπιχειρεΐ νά δώση πάσα στο κέντρον, βλέπει τον δρόρο κλεισ,μένο άπό δυο αντιπά­ λους παίκτες πού έχουν προ­ λάβει νά μπλοκάρουν τή γω­ νία του Βισένσο. Χωρίς καμμιά καθυστέρησι γυρίζει πίσω καί δίνει στον Όλάντο πού έχει κατεβή .μπροστά γιά νά βοηθήση τήν έπίθεσι. Ό Όλάντο πετάει στον Ραμόν πού είναι αμαρκάρι­ στος καί εκείνος πιάνει τή ίμπάλλα καί τή γυρίζει στον αέρα γιά τον Τζέντο, πού ιμέ γρήγορη κεφαλιά τήν ρίχνει ακριβώς .μπροστά στά πόδα του Γκρέκα, πού χύνεται ανάμεσα στο κιενό δύο άντιπά λων προς τό αντίπαλο τέρμα. "Ολη αυτή τήν ώρα πού ή ιμπάλλα κυκλοφορεί έτσι άστραπ α?α άπό πόδι σέ πόδι ανάμεσα στούς Βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές, οί ξένοι πα­ νικόβλητοι τρέχουν δεξιά - ά-, ,ριστεοά γιά νά τούς σταματή σουν, αλλά χωρίς ποτέ νά μπορούν νά φτάσουν εγκαί­ ρως στο σημείο πού πηγαίνει η ,μπάλλα. Οί θεαταί καταγοητευμέ­

ΓΚΡΕΚΟ

νοι άπό τήν άσύλληπτη τέχνη των παικτών τους^ έχουν^ άρ­ χισε ι νά πανηγυρίζουν απά­ νω στίς^ εξέδρες, μέ^ τρομερές ένθουσιώδεις κραυγές. Ό Αετός τού Σάο Πάολο σουτάρει ·μέ μανία άπό τήν άριστερή ^γωνία τής μικρής περιοχής τής Φλωρένσε. Ό αντίπαλος τεοιμ ατοφύλα .<σς ένει βγή γ ά νά κλείση άκριβώς αυτή τή γωνία ιμά ή μπάλλα κατευθύνεται σάν σφαίρα προς τήν αντίθετη. Τό μόνο πού προλαβαίνει νά κάνη ό Βισένσο, εΐναι νά γυιρίση τό κεφάλι του γιά νά τή δή νά καρφώνεται στά δί­ χτυα του πού σπαράζουν σάν νά τά χτύπησε αστροπελέκι! — Γκόοολ!, ουρλιάζουν οι >υυρ άδες τού κόσμου ιμέσα σ ένα τοελλό πανηγύρι καί χοοοπηδούν ξέφρενοι πάνω στις εξέδρες. // Οί Βραζιλιάνοι παίκτες τρέ χουν κοντά ατό ξανθό αγόρι πού κινδυνεύει νά τό πνίξουν ιμέ τις αγκαλιές καί τά φιλιά τους. — Ή, Μαντόνα χτύπησε τήν αδικία!, φωνάζουν κοροϊ­ δευτικά οί φίλαθλοι πάνω ά­ πό τις κερκίδες τους. Αυτό ήταν τό γκολ πού δέν άφησες νά βάλη ό Σιού, ΟύρουγουανεΜ Αλλά τό παιχνίδι δέν έχει τελείωσε1 άκόμα. Τό .μεγάλο ρολόι τού γηπέδου δείχνει άντίθετα δτι βρίσκεται .μόλις στο εικοστό πρώτο λεπτό τού πρώτου ημιχρόνου. — Παίζετε μέ ψυχή!, ουρ λιάζει στούς συμπαΐκτες τομ

ό διάσημος σέντερ ψό,ρ Νέϊ6α, την ώρα πού στήνει ττ) ιμιπάλλα στο κέντρο του γηπτε δου για τή σέντρα. Είμαστε έντεκα καί δεν έχουν τερμα­ τοφύλακα! Θά τούς κεριδίΡ σο^με!... Ό διαιτητής σφυρίζει καί ο! Κολρμβιανοι κάνουν μιά γρήγορη, καί άποφασιστική κατεβασιά, λες καί τά λόγα τού Νέϊβα να τούς έχουν η­ λεκτρίσει. Ό Πάβας παίρνει τή μπάλ λα από τον Τούνχα καί κατε­ βαίνει σαν έλάφι άπό τ' αρι­ στερά. Είναι ακριβώς ή Θέσις α­ πό τήν οποία λείπει ό Σιού. Ό Ραμόν πού έχει όπισΟο χωρήσει ώς εκεί, είναι πολύ αργός για νά κατοφέρηΓ νά προφτάση αυτόν τον ξέφρενο άκραΐο κυνηγό. Ό Πάβας φτάνει στη γραμ ρητού άουτ καί κάνει σέντρα. Ό Λάντος καί ό Νέϊβα πη δουν μαζί για κεφαλιά στο κέντρο τής μ κρής περιοχής πού φθάνει ή μπάλλα. Ό Βραζιλιάνος πιο μεγαλόσω­ μος καί με πραγματικό «σπε σιαλιτέ» του τις κεφαλιές, τά καταφέρνει καλύτερα. Ή μπάλλα όμως φεύγοντας από τό κεφάλι του δεν πη­ γαίνει σε συμπαίικτη του πα ρά ακριβώς πάνω στο πόδι του μέσα δεξιά τών ξένων Μοντένο πού σουτάρει αμέ­ σως καί χωρίς τήν παραμικρή καθυστέρησι. Σάν βολίδα κατευθύνεται προς τήν αριστερή γωνιαστού τέρματος τής Τόρεντ σέ ύψος

ένα μέτρο άπό τή γή. Ό Σιού τότε πραγματο­ ποιεί μ.ά τρομακτική βουτιά στον άέρα. Σάν αληθινός πάν Θήρας κουλουρ ιάζεται γύρω άπό τή μπάλλα καί μέ τή φό ρα πού έχει κυλάει σάν βαρε λάκι πέφτοντας στο χορτάρι. Σέ μιά δεύτερη πεισματι­ κή έπ’ίιθεσι τού συγκροτήμα­ τος τής Κολομβίας, τό αποτέ­ λεσμα είναι τό ίδιο ακριβώς. ^ Ό Νέϊβα «πιάνει» ένα ευ­ θύβολο καί ισχυρό σούτ άπο πολύ κοντά καί ό Σιού πραγ ματ οπο ι εΐ δεύ τ ερη βουτ, ά σάν σαλτιμπάγκος καί τήν άρ πάζει επάνω άπό τό δεξί Γ τού τέρματός του. Τ ά πλήθη χ ε ι ροκροτ ο ΰν καί σφυρίζουν έξαλλα άπό έν θουσιασμό καί οί Κολομβίανοί μέ πραγματική μανία ξα νακατεβίνουν. Τή φορά αυτή είναι ό Τούν χα που δοκιμάζει τήν τύχη του. Σάν άνεμαστρόιβιλος μπαί νει μέσα στα καρρέ τής Τό­ ρεντ καί σουτάρει: άπό δυο μέτρα. Ό Σιού μοιάζει μ’ ένα άτσαλένιο ελατήριο πού έκτοξεύεται καθώς χύνεται πάλι προς τή μπάλλα καί τήν αρ­ πάζει στα σιδερένια δάχτυλά του. Όλοι συμφωνούν οπό οτι ό Λορέντσο ασφαλώς θά τό είχε φάει αυτό τό γκολ. Τό πανδαιμόνιο πού γίνεται μέ­ σα στο γήπεδο ξεπερνάει κά θε προηγούμενο. Καί ξαφνικά τά πόδια τών παικτών τής Φλωρένσε «κό*

16

βοντα ι». Κ αταλαβα [νουν πώς είναι άδύνατον νά βγάλουν γκολ σ’ αυτόν τον άπί,θανο τερματοφύλακα πού έχει άντι καταστήσει τον τακτικό γκολ &ήπέρ των άντιπάλων τους. 5 Απογοητευοντ α ι από τ ί ς τρεΐς έκίπληροτ ιικες εύκα ίμιες πού έχουν χάσει. Οι Βραζι­ λιάνοι παρ’ δλο πού παίζουν με δέκα παίκτες αναλαμβά­ νουν πλήρη, υπεροχή σιγά σιγά πού την κρατούν ώς τό Ήλος. , Τό παιχνίδιέχει κριθή άπ’ αυτό τό σημείο. "Υστερα άπό τά πρώτα αγωνιώδη, λε­ πτά με τις τόσες ένβ αφέρου σες καί δραματικές φάσεις, δλα γίνονται; εύκολα γιά την Τόρεντ καί τά γκολ διαδέχον ται τό ένα τό άλλο. Οι Κολρμβιανοΐ σέρνονται πιά .μέσα στο γήπεδο καί δεν περιμένουν τίποτ’ άλλο γιά

Ο Σιού κουλου ριάζετοα σαν πάν­ θηρας γύρω στην μπάλλα.

νά γλυτώσουν παρά τό σφυ ριγμα τής Λήιςεως. Ό κρίσιμος αγών τελείω­ νε ι^ με θρίαμβο τής όμάδος τού Γκρέκο τέσσερα - μηδέν. Δύο από τά γκολ έχει βγά­ λει τό θρυλικό Ελληνόπουλο καί από ένα ό Τζέντο καί ό Βάργκας, κι5 αυτοί ύστερα από υπέροχες πάσσες πάλι τού Γκρέκο. Έτσι ό Αετός τού Σάο ΓΊάολο μεταφέρεται· γιά άλλη Ιμιά φορά θριαμβευτικά στά (αποδυτήρια πάνω ατούς ώ­ μους των ενθουσιασμένων συμ παικτών του, ενώ οι μυριάδες τών θεατών ξεσποΰν σε τρελλές έκδηλώσεις πού ξεπερ­ νούν τά σύννεφα. Λ­ Α ΕΧΟΥΜΕ ξεχώσει τον ανεκδιήγητο Νίνο Ζανίνο, πού μετά τήν παρασημοφορία του καί ενώ ακόμα βρίσκεται «έν μεγάλη στολή», βλέπει, όπως είπαμε κάποιον καί, καθώς τον βλέ­ πει, με τό ζόρι γλυτώνει τή λιποθυμία. Ό κάποιος αυτός δεν είναι άλλος άπό εκείνον τον κα­ κούργο πού τήν περασμένη ακριβώς Κυριακή είχε άποπειραθή νά δολοφονήση Τον Τκρέκο, μαζί μ5 έναν σύντρο­ φό του πού τον σκότωσε ό ί­ διος ό Ζανίνο, αλλά... κατά λάθος! Καί ό φονιάς αυτός βρίσκε ται μέσα σ5 ένα αμάξι πού περνάει ιμέ μεγάλη ταχύτητα

6 ------------....---- -

ΤΩΝ ΓΗΠΒ&ϋΊ ■

,

|Τ

ϋ

- - — ....... - ........... -......... .....

<ττόν δρόμο μίΓιροστά άπδ τον περιβόητο ντέτεκτιβ, έτσι που δεν προλαβαίνει να δη —καί ιμέ τή μυωπία πού έχε:— άν ή κοπέλλα τήν οποία κ>ρατάει στά χέρια του εκείνος ό κα­ κούργος είναι ή ’Άμπυ, ή άδερψή τού Τζέντο η καμμιά άλλη, πού της μοιάζει... — Τόμπολα!, μουρμ οορ ίζει ό Ζανίνο άγανακτισμένος.

Δεν φαντάζομαι τώρα νάχη κανείς την άτταίτησι νά τρέ­ χω καί πίσω απ’ αυτήν! "Ό-· λα κι* δλα! Έγώ είιμαι για νά φυιλάω καί νά προσέχω μό νο τον Γκρέκο καί τον Σιού! Μού τδχουν πή καθαρά! Δεν ^μπο,ρώ νάχω τον νοΰ ιμου σ’ ολόκληρο τό... Σ άο Πάολο ! Ν ισάψ ι!.....

ΤΕΛΟΣ Γ. ΜΑΡΜΑΡΙΔΗΣ Ά-π-οκ,λειστιχότης: Γεν. Έκδοτικαί Επιχειρήσεις Ο. Ε.

ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΜΑΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟ, ΠΕΛΛΟ. Κορινθίας: Τις η­ μέρες αυτές, κυκλοφορήσαμε μια αυστηρή έγκύκλιο ττρός τούς ττράκτορας και καταστηματάρχας των έφημερίδωιν στην όποιαν τονίζε­ ται ιδιαιτέρως, δτι θά τιμωρηται αυστηρά αυτός πού θά άφαιρη τις εικόνες των ποδοσφαιριστών. ΟΎΓΙΑΝ. ΣΑΒΒΟΥΛΙΔΗ, Άθήναι: Τά 8 τεύχη του Γκρέκο λ θά σάς κοστίσουν 14 δρχ. μαζί μέ τά τα­ χυδρομικά έξοδα. Στείλτε μου τό ποσόν σέ γραμματόσημα καινουρ γη, εντός έπιστολης, στην διεύ­ θυνση κ. Γεώργ. Γεωργιάδην, Αέκ κα 22. Άθηναι. Σέ 5 ημέρες θά τά λάβετε στο σπίτι σας. Πάν­ τοτε δίνουμε τις φωτογραφίες των ποδοσφαιριστών. Καυμιά Φο­ ρά ραως παραπέφτουν. © ΓΕΩΡ. \ΒιΕΝ1ΕγΗ, Αθήνας: Δεν έχουμε καί ούτε έπιτρέπεται νά έχουμε προ τιμήσεις πάνω σ’ αύτο τό ςή τ'Γμμια. Ωΐ φωτογραφίες θά περι'λαβουν όίλοος τους άσσους, “Έλ­ ληνες καί ιξενους. Με τό τεύχος 8, συνεπτληιρώθη ο 1ος τόμος του περιοδικοί) σας. *Η βιβλιοδεσία ικοστ ίιζει 5 δρχ. ικαΐ ι μπορείτε ινά ιμοΟ φέρετε τα τεύχη στά γραι-

ψίίϊαι ίμιας, Λέκκα 22, υπόγοον. Ο

ΓIΑΝ.ΝΗ ΠΑΠΑ· I -ΩΑΝΝΟΥ, ’ Iωάννινα; Έστάλιηισαν. Ο ΑΝ/ΤΩΝ. ΣΤΑ ΜΕΛΟ, Κύμη, λΕύβοια: Τά πρώτα 6 τεύχη 6α σάς κοστίσουν ΙΟ δρίχ. συμπεριλαμβανομένων κιαί τών ταχυδρομικών έξόδων. Στείλ­ τε ιμου τό ποσόν σέ γραμματόση­ μα, εντός επιστολής;. *·Η βιβλιο­ δεσία^ του ίΠΚΡΕΚιΟ, όον καί φθη νή, είναι· άρ ιστοιυργημοοτ ιική. Χαι­ ρετισμούς στους φίλους ιμας. Ο ΧΑΡ. ιΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΗ, φιλιά; ταιη: Τά 9 τεύχη θά σάς κοστί σσυν 1 5 δρχ. ιμαζί μέ τά ταχυδρο μικά. Στείλτε ιμου τό ποσον σέ γραμματ άσημα κα ιΐ νουργη. Ο Α~ ΝΑΣΤ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΩΥ, Λευκω­ σίαν; Σάς συνιστώ νά προμη,θευ θητε τά πιροηγούμενα τεύχη, τοΰ ΓΚΡΕιΚιΟ, από τό βιβλιοπωλείο ’Αγγέλου Πολίτη, Λεύκωνος 20, τής πόλεως σας. Γιά^ την άλλη έρωτηρί σας, έχω την έντύπωσι ο τι η χώρα· αυτή είναι η Αργεν­ τινή. * Πάντως θα μάθω σχετικά, καί θά τά ξαναπουμε. Ο ΤΑΚ,Η ΛΑΜΠΡΟΥ, Άμαλιάδα: Τά 3 τεύ χη· θά σάς κοστίσουν 5 δρχ.γματ ζι μέ τά ταχυδρομικά. *0 πρώτος τόμος τού Μικροί) “Ήρωος έχει ιέξαντληθη. Υπάρχουν μόνον ^1

7, 8/ 9/ 12, και 14 6ως 42,

ΓΙΑΝΝΗ

Νί ΚαΑΑΚΑΚίΗ,

9ρ-

νιά: 'Εστάλησθβν, φωτογραφ ιιβς υπάρχουν ιμάνο στά τεύχη. Ο Δ Ι­

ΟΝ. ΣΑΚΕΛΑΑΡΗ, Μεσολόγγι; Έστάλησαιν. Ο ΓΊΑΝ'ΝιΗ ΖΕΡ­ ΒΟ, ΟεΊροοιά: Έστάλησαν. \0 ΓΙΚίΡΕΚΟ θά ικιυχ,λισφοιρη γιά ττολύν ικιαο !·ρό άκάμΐη. Ο ΘΩΜΑ ΜΑΤΤΑ Σποριάς: Τό γ'ράμίμιαι σά$ με γέ­ μισε χαρά. Ιό ττάριάδιικό ΓΚιΡΕΚΌ όά ικάνη ό,τΐ' ιεΐναι δυνατόν γ:ια νά ιε^χαριστήση τούς φίλους του. Έίικόνες ττσβασφαιΐρ ιστών δεν έχώ. Χαιρετισμούς στ'όν ψίλο μάς

Κώστα «σάλιο. & ΠΑΝ. Τ20ΒΑ

ΝΗ< Κοσιμά Κυναυ,ρίαε; Εστάλη.

Ο ΑίΜ. ΚΑΛΛΙΑ, Λάρνακα: Πε­ ριμένω νά μου γράφετε. © Λ ΙΛΗ ΜΠΑΞΕΒΑΝΗ,. 3Αθήνας- Νέστο-, ρίιδηφ, Λ ιναξύλάικης^, 3! οοαννου ρΟλιυμπτ.) είναι ικιαττά γενίικήν ό(μολαγίαν οι τρεις τΐαΐικιτες που ξμχώρ ισαν αισθητά στόχ φειτεινό -πρωτάθλημα. Δύσκολο νά διάλε­ ξης άνάμιεσά τους τον καλύτερο ικαΐ άν τό κάνη ικίανιεις 'θά εΐναι μια προσωπική γνώμη χωρίς με­ γάλη άξια. Γ. Μ.

ΠΡΟΣΟΧΗ Οι άναγνώστες μας που επιθυμούν νά προμηθευτουν τα προηγούμενα τεύχη των έκδόσεών μας. Μικρού "Ηρωος, Γκρέκο, Υπεράνθρωπου, Ταρζάν κ.λ.π., μπορούν νά τά ζητήσουν άπό τά γραφεία μας, Λέκκα 22, Αθήνας, και άπό τά έξης καταστήματα ; ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ: ΒιβλιοπωλεΤον ’Αθαν. Τουφεξή, όδός Βενιζέλου και Εύριπίδου (γωνία) έναντι Έμπορ. Σχολής. ΒΟΑΟΣ: Βιβλιοχαρτοπωλεΐον Ίωάν. Λιαναρίβη, όδός Κ. Καρτάλη 48. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΒιβλιοπωλεΤον Άνδρέα Ρέκου. Έγνατίας 67. ΡΟΛΟΣ: Κατάστημα Δικαίας Καντζικάκη, Σωκράτους 1. ΠΑΤΡΑΙ: ΒιβλιοπωλεΤον Νίκου Παπαχρήστου, 'Αγίου Νικολάου 16. ΛΟΥΤΡΑΚΙ; ΒιβλιοπωλεΤον Ίωάννου Άλμΐτάνη. ΚΟΡΙΝΘΟΣ: ΒιβλιοπωλεΤον Υιών Β. ’Αλμπάνη. ΚΥΠΡΟΣ: ΒιβλιοπωλεΤον Αγγέλου Πολίτη, Λεύκωνος 20, Λευκωσία, ΔΑΦΝΗ: Κατάστημα Μιχαήλ Ραυτοπούλου, Βουλιαγμέ­ νης 160. ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ : Κατάστημα Χαρ. Δημητριάδη, όδός *Αγ. Παντελεήμανος 30.

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ»

ΠΟΥΑΗ Σ

I ϊ

τον άλλο Ποόλη τής Α.Ε.Κ., πού είναι και αδερφός του. Παρ’ όλ’ αυτά,, τό χάφ του Απόλλωνος Αθηνών, υπήρξε πάντοτε μια από τις έξέχουσες φυσιογνωμίες του *Αθηναϊκού ποδοσφαίρου καί σταθερότατος στην άπόδοσί του σέ όλα τά παιγνίδια τής όμάδος του. Για φέτο και μόλις λίγες μέρες πρίν, μάς ήρθε τό δυσάρεστο άγγελμα δτι ό Πούλης I I δεν πρόκειται νά αγωνιστή πιά, γιοοτι έγκαταλείπει οριστικά τό ποδόσφαιρο. Είθε νά τό μετοονοιώση γιά την άπόφασί του καί νά ξαναγυρίση στους στίβους όπου διέπρεψε, γιατί ούτε ή ηλικία του ούτε ή φόρμα στην οποία βρισκόταν τον τελευταίο καιρό, δικαιολογούν την άποχόρησί του. Πάντως, άν τον χάση ό Απόλλων Αθηνών, πολύ δύσκολα θά βρή έναν άξιο αντικαταστάτη του γιά τή θέσι τού χάφ πού κατείχε, για­ τί αυτή ακριβώς ή θέσις είναι ή δυσκολότερη σέ μιά ομάδα καί χρειάζεται τις περισσότερες ικανότητες καί τή μεγαλύτερη άντοχή από μέρους του παίκτου.

ΙΛΗΣ "Ενας παίκτης, πού στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα τό όποιο έληξε άπετέλεσε μιά μεγάλη έκπληξι, είναι ασφαλώς ό Βασίλης Θεοδώ­ ρου, ό τερματοφύλακας τού Παναιγιαλείου, τής ομάδας πού κΓ αυ­ τή άπετέλεσε τή μεγάλη εκπληξι τής χρονιάς στο ίδιο πρωτάθλημα. 'Ο Θεοδώρου είναι ένας τερματοφύλακας μέ σπάνια προσόντα, πού ασφαλώς δέν τά έχει άξιοποιήσει ακόμα δλα. Στά περισσότερα παιχνίδια του καί όταν χρειάζεται νά κάνη μιά δύσκολη έπεμβσσι, βλέπεις τόσο «μονοκόμματες» «καί άτσαλες τις κινήσεις του, χωρίς τό «στύλ» καί τή «χάρι» εκείνη πού κάνουν τή θέσι τοΰ γκολκήπερ την πιο θεαματική απ’ δλες τις άλλες, πού φαντάζεσαι δτι ό Θεοδώρου θά άποτυχη στην προσπάθειά του. , Καί όμως σπανίως αποτυγχάνει. Καί τούτο γιατί οί ικανότη­ τες του είναι απεριόριστες καί τό θάρρος καί ή άντίληΟιί^ του έρ­ χονται σέ πρώτη μοϊρα απ’ όλων τών γκολκήπερ τής Ελλάδος. "Ο­ ταν θά γυμναισθή καλά «καί μέ έναν προπονητή ό όποιος νά ξέρη νά τον καθοδηγήση καί νά τού πή πώς θά διορθώση τά τεχνικά σφάλ­ ματά του, ασφαλώς θά γίνη ό πρώτος γκολκήπερ τής χώρας μας. Αυτό τό συμπέρασμα δέν είναι μόνο δική μας γνώμη. "Ολες οί μεγάλες ομάδες τού κέντρου, είχαν βάλει γιά στόχσ τουο στις έφετεινές μετεγγραφές τον Θεοδώρου τοΰ Παναιγιαλείου, άλλα καμμιά δέν τά κατάφερε νά τον απόχτηση.

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡ Ε_Ι!_ ΚΑ Θ Ε

ΠΓΜΜΗ

Γραφεία: οδός Λέκκα 22 (υπόγειον) Άρ. τηλεφ. 28.983 "Ετος Ιον — Τόμος 2 — Άριθ. 17 — Τιμή δραχμαί 2 ΔηίμοσιογιραιφΜκιός Δ)ιντης: Σ. Άνεμοδουράς, Στ,ρ. Πλαστήρα 21 Η. Σμύρνη,. Ο'ίικιοινομηκός Δ)ντής Γ. ιΠεωργίιάδης, Σφίιγγσς 38. Ίροϊστ. τυττΌγρ.: Α. Χατζηδασιλείου, Ταταιούλων 19 Ν. Σμύρνη ΓΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠ1ΤΑΓΑΙ: Γ. ιΓεωργιάδην, Λέκποα 22, Αθήναι.

Η ΑΜΠΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ... "Ενα αριστούργημα αγωνίας., δράσεως και περιπετειών. Τό ποδόσφαιρο, ή περιπέτεια, τό γέλιο και οϊ εκπλήξεις, δια­ δέχονται τό ένα τό άλλο μ’ έναν τρόπο που θά σάς γοητεύση. Θά τό διαβάσετε άχόρταγα!

Η ΑΜΠΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ... Μιά ακόμα καταπληκτική αυτοτελής περιπέτεια του Γκρέκο, μαζί με τις δυο φωτογραφίες των άσσων μας.

ΚΦΤ4Ά4 Ο ΑΪ/&ΡΟΣ ΜΕΤ£&Ρϊ *&**&¥£ /*/ &/10ί Μ4Ζ ΞΒ'1//~° 9/? 2*£/?νΖ£ Ο/}// Τ//Ο/ Η4>7&£Τ/?£Φθ#ΤΑ!Κ> Οη &ΤΡ/Σ&& Ζ?0 I,__ ^ σ&Ρ&ΣΑϊ# 7&Ρ

ΣΠΆΣΟΥ ΒΆΛΕ ΣΓΒ/Υ ΤΖΒ/7/γ Σοχ ΑΥΤΟΥΣ

%γΝΕλ>Ζε^/

ΑΥΤΟΤΕΛ

ΓΗΠΕΔΩΝ

"Ϊ5.

ΜΜΏ

--

,*ί\

#υ7? 1

ν

Η ΑΜΠΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ...

Η ΑΜΠΥ ΑΦΑΝΤΗ

Ο ^ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ματς ταυ τηρώ του γύρου τοΰ πρωταθλήματος των πρω ταθλητριών ομόρων τών χω­ ρών τής Ν. Αμερικής, έχει τε­ λειώσει θριαμβευτικά για την Τόρεντ, μέ συντριπτική νίκη επί τής Κολομβιανής Φλωρένσε, ιμέ τέρματα τέσσερα — μηδέν. "Έξαλλα από ενθουσιασμό τά πλήθη — έπε δή τό παι­ χνίδι εχει γίνει στην έδρα τής Τόρεντ, δηιλαδή μέσα στο α­ χανές στάδιο τής Μπόκα — χειροκροτούν τούς ήρωες τής

ημέρας και είδιικά τό κατα­ πληκτικό ' Ελληνόπουλο, τον θρυλ κό Γκ,ρέκο, πού τον -με­ ταφέρουν ^στούς ώμους τους οι συμπαΐκτες του, πριν τον κατεβάσουν στα αποδυτήρια, κάνοντας τον γύρο τού θράμβου μέ'σα στο γήπεδο. Αύτή τη στιγμή πού ό πρώ­ τος γύρος έχει τελειώσει, ή ομάδα τού Σάο Πάολο καί πρωταθλήτρια τής Βραζιλίας, προηγείται στο πρωτάθλημα μέ δυο βαθμούς διαφορά άπό τήν "Όριαν τής Ουρουγουάης καί γι’ αυτό ό ενθουσιασμός τών φιλάθλων έχει φτάσει στο κατακ όροφο.

ΤΙΜΗ ΔΡΑΧ. 2

4

Αλλά τά πανηγύρια τελειώ νουν κάποτε. Οι παίκτες των 66ο ομάδων κατεβαίνουν στ5 Αποδυτήρια. Ό κόσμος αρχίζει νά άδειά ζηι τις κερκίδες μέ ταχύτητα, καθώς 'ξε'χμνεται στους δρό­ μους τής Μπάκα, άπ5 όλες τις πόρτες. Κάτω αητό την έ*πιφάνεια τής γής και μέσα στα πολυ­ τελή αποδυτήρια τοΰ γηπέδου, οι ποδοσφαιριστές δροσίζονται στα ντους καί υστέρα τρέ­ χουν ν’ αλλάξουν. Οι Βραζ λιάνοι είναι κατα­ χαρούμενοι καί στα πρόσωπά τους ζωγραφίζεται ή ίκανοποίησις του θριάμβου. Οί Κολομβιανοί, αντίθετα, έχουν τά κεφάλια κάτω καί τά πρόσωπά τους είναι σοβα­ ρά καί σκυθρωπά. Εικόνα πο­ λύ συνηθισμένη,, πού ποτέ δέν μπορεί νά μην την συναντή-' σης υστέρα άπό ένα ματς έκεΐ πού άλλάζουν οί δυο ομά­ δες... (Πάντοτε ή μιά θά είναι δυσαρεστηιμένη: άπό τό άποτέλεσμα, άκόμα κι5 στον αυτό είνα ισοπαλία... Ό 'Ρκρέκο ντύνεται πρώτος απ’ όλους καί υστέρα όομάει έξω στον προθάλαμο, σάν νά λαχταράη νά συνάντηση κά­ ποιον πού τον πεοτμένει έκεΐ. Πραγματικά ξέρει πώς ή "Αμπυ θά έχηι κατεβή^ καί θά τούς περιμένη, αυτόν, τον Τζέντο πού είναι ό αδερφός της καί τον Σιού, γιά νά φύ­ γουν όλο' μαζί. 'Όσο όμως κι* άν γυρνάη τά «μάτια του όλουθε μέσα στη μεγάλη αίθουσα, δέν βλέ­

ΓΚΡΕΚΟ πει πουθενά τό γνώριμο, το όμορφο πρόσωπό της. Δέν ανησυχεί γιατί σκέπτε­ ται πώς μπορεί νά «μην έχη κατέβη^ άκόμα, άπό τό πλή­ θος του κόσμου πού συνωστί­ ζεται σε όλες τις έδοβους. Ωστόσο μιά κακή σκέψις δέν μπορεί νά μην περάση, ά­ πό τό μυαλό του, πού την διώχνε^ι αμέσως μέ ταραγή. θυμάται, πώς μιά άλλη φο­ ρά πριν άπό λίγες βδομάδες δέν είχε βιρή την αγαπημένη του νά τον περιμένη στην ώρα της κι5 απ’ αυτή την αρχή ξε­ κίνησε μιά τρομερή περιπέ­ τεια πού κόντεψε νά στ Οι χ ίση πάοα πολλά καί σ’ αυτόν καί στην λΑμπυ (*). -αναγυρίζει ατά αποδυτή­ ρια γ.ιά νά δίωξη τελειωτ'κά τις άσχημες σκέψεις του καί βρίσκει τον Τζέντο καί τον Σιού πού ετοιμάζονται άκόμα. Δέν λέει τίποτα στον αδερ­ φό τής νέας γιά τήν ανησυχία του. Είνα τόσο χαρούμενος κι5 αυτός όπως καί ό ’Ίντσαυ Νά Τιάρα Λαμάτα: — όπως είναι ολόκληρο τό ινδιάνικο όνομα του Σιού — όπως καί όλα τά παιδιά τής Τόρεντ γιά τή με­ γάλη νίίκη τους!... Μόλις ό Τζέντο καί ό Σιού ντύνονται, βγαίνουν πάλι καί οί τρεις μαζί αυτή τή φο·οά. Ό σέντερ φόρ τής Τόρεντ κυττάζει ολόγυρα μέσα στήν αίθουσα παράξενε μ ένας. —Τί έγινε ή ’Άμπυ; μουρ(*) Διάβασε 13ο τεΟνοο τον «ΓΚΡΕΚΟ» νέ τίτλο: «Ο ΓΚΡΕΚΟ ΦΕΥΓΕΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΤΟΡΕΝΤ».

53**»

μανίζει, Δέν Ιπρεττε ιτιά νά είχε έρθει; Ό κόσμος έχε ι σκορπίσει.;. —-Κάπου θάχη, μπλέξε ι!, λέει ό ιΓικιρέκο άόρτστα και χα­ μογελώντας γατί δεν θέλει νά μεταδώση την ανησυχία του στους άλλους. ' Ρίχνει μια ματιά ολόγυρα ακόμα. Ή αίθουσα εκείνη είναι γε­ μάτη άπό ψιλούς καί συγγε­ νείς των βιαφόιρων -ποδοσφαι­ ριστών που έχουν έρθει είτε γιά νά τούς συγχαρούν είτε γιά νά τούς παροίλάβουν. Ε­ πίσης είναι γεμάτη καί από διάφορα παιχνίδια, γιά νά περνάνε την ώρα τους τις κα­ θημερινές οι παίκτες της ρμάδος, υστέρα η πριν από την πρσπόνηΐσίι τους η από τό μά­ θημα της θεωρίας πού τούς κάνει τακτικά τρεις φορές τη βδομάδα ό σενιόρ 3Αντζελίλο. Τριγυρίζουν σέ όλες τις γω νιές τής^ αίθουσας, μήπως ή 3Άμπυ είναι πουθενά μπερδε­ μένη ανάμεσα σέ δλον αυτόν τον κόσμο καί δέν μπορούν νά την βρουν. Αλλά, μάταια. Στό τέλος μάλιστα απομένουν πολύ λί^ γοι άπό τούς επισκέπτες καί σ.-γά - σιγά φεύγουν όλοι καί μέσα στη μεγάλη αίθουσα δέν βρίσκεται άλλος άπό τούς τρεις τους. Γιά πρώτη, φορά τότε άνσκαλύπτουν πώς η ανησυχία του ένός καθρεφτίζεται καί μέ­ σα στα μάτια των συντρόφων του. —Μήπως συμβαί^η τίπο­ τα; μουρμουρίζει πρώτος άπ

όλους ό Τζέντο χλωμ ιάζοντας. Ό Ινδιάνος πάντοτε κατα­ φέρνει καλύτερα άπ3 όλους τούς άλλους νά ικρύβη· τα πραγ ματικά του αισθήματα, καί νά μιή δε ίχνη, ποτέ την άνησυχία του. Ό Τζέντο σφίγγει αποφα­ σιστικά τις γροθιές του. —’Άν έχη; πάει στό σπίτι, .μουρμουρίζει, θά τό μάθουμε αμέσως! Καί τρέχει στό τηλέφωνο. 3Αλλά ή συσκευή είναι πια­ σμένη άπό τούς δημοσιογρά­ φους που στέλνουν τό αποτέ­ λεσμα του άγώνος καί τις κυριώτερες άπό τις λεπτομέρειες τους στις εφημερίδες τους. Λ Ό Τζέντο δέν μπορεί νά τούς διακόιψη. Βγαίνε!, λοιπόν,,άπό μιά ύπηρεσ ιακ,ή πόρτα έξω άπό τό γήπεδο καί τρέχει· άπέναντι άπό τό γήπεδο γιά νά τηλεφιωνήση. Παίρνει τό νούμερο τής α­ δερφής του, άλλα τό κουδούνι του άκούγεται πού χτυπάει συνέχεια, χωρίς κοα/είς νά τό σηκώνη γιά νά άπαντηση. •Καταλαβαίνει άπ3 αυτό δτ( δέν έχει γυρίσει ακόμα στό σπίτι καί αφήνει τό τηλέφωνο γιά νά γυρίση στους φίλους του. Η ΠΑΓΙΔΑ

Α ΠΡΕΠΕΙ νά γυρίσου­ με^ στόν^ Πκρέκο καί στον Σιού. Μόλις ό Τζέντο φεύγει όσιό κοντά τους γιά νά κάνη τό τηΓ

Θ

Αεφώνημα στην *Αμτιν, ή πάρ»

βιίθ τα τής σάλλας άνοιγαι βιαστι­ κά καί ένας άνθρωπος τρέχει άναμαλλ [ ασ μένος προς τό -μέ­ ρος τους. λ Είναι ένας άγνωστος εντε­ λώς άνθρωπος καί γιά τούς 5υ6 ψιλούς, άλλα αυτός τρέ­ χε ( κοντά τους σαν να τούς γνωρίζω πολύ καλά. Φυσικά αυτό δεν είναι κα­ θόλου παράξενο. Τον Γκρέκο καί τον Σιού, τούς δυό^άπό τούς πιο διάση­ μους παίκτες τής Τάρεντ, δεν ύπάρχει σχεδόν Βραζιλιάνος πού νά μη τούς ξερή. —Γκρέκο!, φωνάζει λαχα­ νιασμένος καί μέ γουρλωμένα μάτια, -μόλις φθάνει^,κοντά στο ξανθό άγόρι. Τρεχάτε!!!... Ό 5Αετός του Σάο Πάολο χλωμιάζει μονομ ιάς. Χωρίς νά ξέρη γιατί, ό νους του πηγαίνει μονομιάς στην

Ό Τζέντο παίρνει στ© τηλέφωνο ίήν άδελφή τον άλλα κάνεις δεν

άκαντάβι*

Πηδούν στο αυτοκίνητο τόύ σενιόρ Άντζελίλο.

"Άρπυ καί σκέπτεται πώς ή άγατηιμένη, του θά βρίσκεται σέ κίνδυνο καί γι’ αυτό ό ά­ γνωστος τού λέει πώς πρέπει νά τρέξη. —Τί συμβαίνει; μουρμουρί­ ζει τιρελλός από την ανησυχία του. —Ή κοπέλλα!,^ φωνάζει πάλι εκείνος... Εκείνη ή κοπέλλα πού είναι, νομίζω, α­ δερφή του Τζέντο... Ό Γκρέκο τον αρπάζει άπό τό χέρι ανυπόμονα. —Γιά τό θεό! ΜίλησεI, του φωνάζει. Τί τρέχει μ* αυ­ τή τήν κοπέλλα; —Τήν άπήγαγαν!, βογγάει ό άγνωστος. "Ήμουν έξω άπό τό γήπεδο;/. Δεν εΐναι πολλή ώ­ ρα... Ούτε δυο λεπτά... Ό κό­ σμος είχε φύγει άπό τό γήπε­ δο καί οί πόρτες έκλειναν..Ξα­ φνικά άπό μια άπ αυτές, που

*ίτφνοϋοά άτϊ Ιξώ, ε1®α νά ΐΐετάγωνται τρεΐζ άνθ,ρωτΤοι... Ο! δυο ήταν άντρες... Δεν μοθ ά­ ρεσαν καθόλου τά μούτρα τους, χωρίς ττοτέ νά τους έχω ξ αναιδή... Ή άλλη... Ή άλλη ήταν ή κ απέλλα που σάς λέω. Τήν τραβούσαν άπτ9 τά χέρια της, παρά τις διαμαρτυρίες της, και την έβαλαν σ ένα ά^ μάξι που περίμενε στη γωνία. Μια κραυγή λύσσας ξεφεύ­ γει από τό στόμα τού άγοριού. Οί γροθιές του σφίγγονται και δαγκώνει τά χείλη του τό­ σο δυνατά πού >μιά γκ,ριιμάτσα πόνου παραμορφώνει τό πρό­ σωπό του. —Αο.πόν; μουγγρίζει σαν λιοντάρι. Τί άπόγινε; —Έφυγαν!, λέει ό άγνω­ στος. Τήν έρριξαν στ5^άμάξι κι5 έφυγαν... Εκείνη πήγε νά φωνάξη καί τότε εΐδα τον έναν

*0 Χιού μέ δυσκολία κρατιέται νά μήν τιναχτή

Μάς πυροβολούν!, στριγγλίζει ό Χιού κατοοτρημαγμένος.

από τούς δυο αυτούς ανθρώ­ πους νά τής βαυλώνη τό στό­ μα ;μέ τό χέρι του... —Διάβολε!, κάνει τό 4Ελ­ ληνόπουλο μέ απελπισία. Προς Θεού!... Δεν πήρες τον άρ.θμό αυτού τού αυτοκινή­ του; Τού αγνώστου τά μάτια γουρλώνουν ακόμα περισσό­ τερο. —Ανάθεμα!, λέει. 5Από τήν ταραχή μου ούτε πού τό σκάφθηκα καθόλου, Γκρέκο! Έτρεξα νά έρθω έδώ νά βρω τον Τζέντο νά τού τό πω... "Οταν όμως είδα εσένα καί τον Σ ιού, κατάλαβα πώς κι* έσεΐς θά ένδιαφερόσαστε...Έξ άλλου, θά ξέρετε και που μπο­ ρεί νά βρίσκεται ό Τζέντο αυ­ τή τή στιγμή... Δεν τον βλέ­ πω έδώ μέσα... Ό Γκρέκο στριφογυρίζει τά

μάτια του μέσα οπήν άπέραν·» τη έρημη, αίθουσα. —Τί να κάνουμε τώρα που δέν' ξέρουμε τον άρ^θμό ταυ αμαξιού!, μουρμουρίζει ιμέ α­ πελπισία. Μήπως είδες του­ λάχιστον ποιο δρόμο πήρανε; -^Ναί... Αυτό τό πρόσεξα. Βγήκανε στη λεωφόρο που πάει για τη ίΒίλλα Ρόσα και ξεκινήσανε ολοταχώς... ^—ιΚαΐ είπες πώς δεν εΐναι ούτε δυο λεπτά πού... —Ναι...Αμέσως έτρεξα νά βρώ τον Τζέντο... ^ "Ελα, Σ ιού!, ούρλ ι άζέ ι τό Ελληνόπουλο, αλλά ό Ιν­ διάνος δεν χρειάζεται καν νά του τό πουν, γιατί τρέχει κιό­ λας πίσω άτό τον Γκρέκο. Ό άγνωστος ακολουθεί κι* αυτός από πίσω. Οί δυο φίλοι φτάνουν στο γραφείο πού βρίσκεται τό τη­ λέφωνο και βλέπουν τούς δή­ μο σ,ογράφους πού περ ιμέ νουν στη σειρά γιά νά στείλουν τις άνταποκρίσεις τους στις ε­ παρχίες. Καταλαβαίνουν πώς ό Τζέν­ το θά έχη τρέξει άλλου γιά νά βρή τηλέφωνο. —Δεν μπορούμε νά περιμέ­ νουμε νά τον βρούμε!, μουρ­ μουρίζει τό Ελληνόπουλο ιμέ ανησυχία. "Αν τρίξουμε αμέ­ σως μπορεί νά προλάβουμε τό άμάξι τών άπαγωγέων... —'Ναί, μά ό Τζέντο τί θά ύποθέση άν δεν μάς βρή έδώ γυρνώντας; λέει ό Ινδιάνος. —Θά παρακαλέσουμε τόν φίλο μας πού μάς ειδοποίησε νά περιμένη νά ειδοποίηση και Τόν Τζέντο καί νά τού πή πώς

φύγαμε γιά τή Βίλλα Ρόσσ.ό Νά είδσπόιήση την άστυνΰμία και νά έρθη κι5 αότός... Γυρίζει προς τόν άγνωστο: -—Θά μάς κάνης αυτή τή χάρι; —Ευχαρίστως, λέει εκείνος. Μακάρι νά μπορούσα νά κά­ νω καί περισσότερα, άλλά έ° κείνοι οι δυο παλιάνθρωποι κρατούσαν καί πιστόλια στά χέρια τους καί δεν μπορούσα νά επέμιβω γιατί θά μέ σκό­ τωναν!^.. —Πάμε, Σιού!, βσγγάει ό Γκρέκο ^αρπάζοντας τόν φίλο του από τό μπράτσο. ^ "Ετσι όπως είναι καί οί δυό τους, φορώντας δηλαδή α­ κόμα τις κόκκινες φανέλλες τής^Τόρεντ καί τά ποδοσφαριικά τους παπούτσια, βγαί­ νουν στον δρόμο. Ό Γκρέκο κυττάζει πάνωκάτω στον δρόμο μέ μεγάλη ανυπομονησία. Βλέπει λίγο παρακάτω στα μ στημένα τό αυτοκίνητο τού προπονητού τους σενιόρ 5Αντζελίλο. Τρέχει σάν θηρίο κοντά του. Κατά καλή τους τύχη τά κλειδιά είναι απάνω στή μη­ χανή. Φαίνεται πώς ό προπο­ νητής τους γιά κάποιο λόγο θά ξαναγύρισε ιυέσα στά απο­ δυτήρια ένώ είχε έ'ρθει γιά νά φυγή.. —Θά άνησυχήση άν δέν βρή τό αμάξι του... Θά νομί­ ση ότι τού τό κλέψανε!, λέει ό Σ ιού. —Δέν πειράζει, Σιού... "Οτον του πούμε τόν λόγο πού τό πήραμε, δέν πρόκειται να

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

θυ»μώστ> καθόλου...

9

γισμα του θανάτου καθώς τοέΔεν λένε τίποτ* άλλο. νουν μέ διακόσ»α πεοί'που χιΜπαίνουν και οι δυο «μέσα λισμετοσ την ώοσ ό δοόμοε πηδώντας πάνω άπό τις πόρττού δέν ποολαβ αίνε ι νά τόν τες του., γιατί είναι ένα «καλο­ δη καλ·ά - κσλά καί νάνετσι καιρινό κουρσάκι ανοιχτό άπό σαν άστοαίπη κάπω άπό τα πάνω. πόδια του. του φέονουν ΤλινΌ Γκρέκο κάθεται στό τι­ νο κι* ένα φοβεοό κενό ατό μόνι. στομάχι. Χει αίρεται τίς ταχύτητες Κοατιέσαι .άπό τά καθίσμα­ και το άμποαχιάζ και τό αυ­ τα μέ δλη του τη δύναυι και τοκίνητο ξεκ’νάει σαν βολίδα ατό τέλο·ς κλείνει καί τά μά­ πσίονοντας τον έ Γονικό Φαρ­ τια. δύ δοόιυο για τη Βίλλα Ρόαα. Στην ποώτη δυως. άπότοΌ Σισύ άπό την ποώτη κιό μη. στοοΦη του δοοιιου. πού λας στιγμή πού μέ τό άπότοπαίΐονει ό Γκοέκο με έκατό νιμο ξεκίνημα κινδυνεύει νά πελιόμετοα την ωοα. άναγκάγε­ ταντη έξω από τό ανοιχτό ά ται νά τά άνοιξη πάλι Υ'ατί μάξι, γαυολώνει τα μάτια του πσοά λίγο νά τιναντη γιά μια κ ατατοομ αγμ έ νο ς. ακόμα Φορά, άπό τό κάθισμά —Ό χλωμός άδερΦος μου του. τιοελλάθηκε; μουρμούριζε1 χλω «Μ ι ά Φωνή τοόιιου ξεφεύγει π'άξοντας. Θά ακοτο^θούυε! άπό τό λαούγγι του. "Οταν τοακάρη αυτό τό σίδεΑλλά ποίν ποολσβη νά συη !'ί\ άλονο. τότε κανείς μας νέλΡη ό Γκοέκη παίον^ι δεύτεδεν θά μείνη νιά νά Φροντίση οη στροφή με ίλιγγ'ώδη ταχύ­ για τη μίς "Αμπυ! τητα. Ό Γκιοέκο χαμογελάει, παιΚαί τότε γίνεται κάτι πού ρά την άνωνία του. κάνει ο άπό τούς δυο τους δεν —'Μην άντχτυΥης. Σιού. του μπ-οοεΤ νά τό πεοιιυένει: λέει. Δεν πιοό'^ε'ται νά τό τοαΣτη γωνία έκεΤ της λεωΦοκάοουυε πουθενά. ’Άν όμως οου όπου έχουν στοίιψυ είναι δ^ν κάνουμε τόσο γοήνορα, στσμστη'ΐιένο κι·* ένα άλλο άδεν υ.ποοουμε νά κεοδίσουμε μάξι ττου καθώς πεονάνε άπό τόν άπόσταΟΊ που πάνε μποομποός του, δυνατοί κοότοι άστά αυτοί που έχουν κλέψει κούνονται καί «κάτι ποάμοπα την *Άμπυ... πεονάνε πάνω άπό τά κεφά­ Ό Σιού δέν μιλάει πιά. λια τους, ΒουΤζοντας σάν θυ­ Ό Γενναΐος Αετός με την μωμένες μέλισσες... τ,ρυφεση καρδιά, όπως είναι ή —Μάς πυοοβολουν!, στριγ­ μετάφοασις του ινδιάνικου όγλίζει ό Σιού κατστρομαγμένάματος του Σιού, είναι και νος. στην πραγμοοτκότητα γενναί­ Ό Γκοέκο σφίγγει τά δόν­ ος όπως λέει και τ’ όνομά του. τια του μέ μανία καί τά μά­ Μα έκεΐνο τό τ.ρελλό φτερού* τια του πετουν γαλάζιες ά-

10

ΓΚΡΕΚΟ

στ ράπτες. —Μάς έστησαν παγίδα, Σιού!, μουγγιρίζει σαν λιον­ τάρι στο κλουβί. Αυτός πού ήρθε καί ^ εΐπε πώς είδε νά παίρνουν την "Αμ'πυ καί νά ξε­ κινούν προς τά εδώ, ήταν συ­ νένοχός τους... "Ήξερε πώς θά έρχάιμιαστε κι* έμεΐς καί γι’ αύτό μάς τό είπε... Αυτοί μάς περί.μεναν για νά -μάς σκοτώ­ σουν !... » ΤΟ ΚΥΝΗΓΗΤΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

ΕΝ ΕΙΝΑΙ όμως τάσο εύκολη, δουλειά νά σκοτώση κανείς τον Γκρόκο. Τό καταπληκτικό Ελληνό­ πουλο, μιλώντας του Σιού, χειρίζετα κιόλας τις ταχύτη­ τες πού εχει στο χέοι τό όομάξι πού οδηγεί κΓ έκεΐνο σάν υπάκουο άλογο, χύνεται πάλι

Γκρέκο!, ουρλιάζει. βλέπεις;

Δεν

*0 Γκρέκο στρίβει άπότομα ολό­ κληρο τό τιμόνι.

σφυρίζοντας προς τό βάθος του δρόμου. Οι κακούργοι, μέσα σε δυο δευτερόλεπτα, κ αταλαβαίνουν πώς τό πουλΐ^ έχει ^πετάξει. Τό ανοιχτό αμάξι πέρασε με τέτοια εξωφρενική ταχύτη­ τα άπό μπρος τους, πού στά­ θηκε αδύνατον κάποια άπό τις σφαίρες τους νά πετύχη τον στό'χο της/ πού ήτο:ν οί δυο φίλοι ή τά λάστιχα τού αυτο­ κινήτου τους. Σ5 αυτά τά δυο δευτερόλε­ πτα ό Σιού καί ό Γκρέκο^ εί­ ναι πιά τόσο μακρυά, πού οί σφαίρες των πιστολ ών των άντ.πάλών τους δεν μπορούν πιά νά τούς βλάψουν. ΚΓ εκείνοι όμως δεν παραδίδουν τόσο εύκολα τη μάχη. "Εχουν διαλέξει με πολύ ,μεγάλη προσοχή τό ίμερος αυ­ τό γιά τήν ένέδρα τους. Είναι

Ο ΗΡ0Σ ΤΠΝ ΓΗΠΕΛΠΝ τό ττ ό λ ιγ ασύχναστο για αυ­ τοκίνητα εξοχικό μέρος του Σάο ΓΊάολο καί ακριβώς είχαν λογαριάσει άπό την αρχή την περίπτωσι πώς δεν θά μπο­ ρούσαν νά δολοφονήσουν μέ τό πρώτο τον Γκρέικο και τον σύντροφό του, γιά νάχουν με­ τά τήν ευχέρεια νά συνεχίσο-υν την καταδίωξί- τους ώστε νά πετύχουν, οπωσδήποτε, τον σκοπό· τους. Μόλις λοιπόν τά δυο παι­ διά περνούν από μπρος τους, βάζουν ικ/ έκεΤνοι τό δικό τους αμάξι σέ κίνηοι και σέ λίγο τρέχουν από πίσω τους ιμέ την ίδια ταχύτητα. Ό Σιού γυρίζοντας κυττάζει μέ γουρλωμένα από τον τρόμο μάτια. "Ενας λαρυγγισμός τρόμου βγαίνει από τό λαρύγγι· του. —-Φοβάσαι, Σιού; μουρμου­ ρίζει ό Γκρέκο. Σκύψε τό κε-

Πεφτει απάνω οπό πεζούλι καί τό γκρεμίζει.

*

11

Ή κούρσα γκρεμίζεται μέ φοβε­ ρό πάταγο.

φάλι σου νά μην αρχίσουν νά ρίχνουν καί σέ πάρη κορμιά... Ό Σιού κάνει μια γκριμστσα που δείχνει περιφρόνησι καί τίποτ’ άλλο. —’Άς ρίιξουνί, λέει περή ­ φανα. Ό Γενναίος Αετός δεν φοβάται τις σφαίρες τους!... Έκεΐνο που φοβάται είναι ή ζάλάδα από τό τρέξιμο πού κάνει ό χλωμός αδερφός του καί που κοντεύει νά τού φέρη εμετό! —’Άν δέν τρέξουμε όμως έτσι, Σιού, θά μας φτάσουν καί θά μάς σκοτώσουν! —Ό Γενναίος Αετός, επι­ μένει ό Ινδιάνος ξεροκέφαλα ενώ είναι γαντζωμένος σάν κο­ ράκι από τό κάθ σμα τού αμα­ ξιού τους, προτιμούσε νά μείνη γιά νά πολεμήση μαζί μ’ αυτούς τούς δολοφόνους, πα­ ρά νά μετρήση, τό βάθος κα-

12

νενός γκρεμού μέ τούτο το Φτερωτό μηχάνημα πού οδηγεί άπερίσκεπτα^ό άδερφός το ο! —Μή φοβάσαι, Σ ιού!, λέει ό Γκρεκο χαμογελώντας .μέ τη λογική τού συντρόφου του, πα­ ρά τον φοβέρα κίνδυνο πού διατρέχουν. Μπορώ να οδη­ γήσω καλύτερα από άλλους ένα αμάξι ώσπου νά σκάση ή μηχανή του, χωρίς νά το τρα­ κάρω πουθενά και χωρίς νά τό πετάξω σέ κορμιά χαρά­ δρα! "Οσο γιά νά πολεμήσου­ με <μ* αυτούς τούς παλιανθρώ­ πους, πού λές, αυτό δεν μπο­ ρούμε νά τό κάνουμε, δυστυ­ χώς, γιατί αυτοί κρατούν στά χέρια τους πιστόλια και φαί­ νεται πώς είναι· καί πολλοί... Τό μόνο πού μπορούμε νά κά­ νουμε είναι νά σωθούμε φεύ­ γοντας !... Ό Σιού γυρίζει καί κυττάζει συνεχώς πίσω του. —ιΝαί, αλλά ούτε φεύγον­ τας δεν βλέπω πώς θά σωθού­ με!, λέει στο τέλος .μέ συνε­ χώς μεγαλύτερη ψυχραιμία, ε­ πειδή φαίνεται πώς αρχίζει νά συνηίθίζηι κάπως στην ταχύτη­ τα. "Οπως βλέπω όσο πάνε μάς ζυγώνουν, Γκιρέκο! Τό αγόρι χαμογελάει πάλι καί τά μάτια του λάιμπουνε περίεργα. λ—'Καλά τό πρόσεξες πώς μάς ζυγώνουν, Σ ιού !, λέει ευ­ χαριστημένος. 3Αλλά μάς ζυ­ γώνουν όχι επειδή έχουν τα­ χύτερο άμάξι, μά επειδή τό θέλω εγώ ! Ό Σ ιού, αυτή τή^ φορά, εί­ ναι κι* άν είναι πού γουρλώ­ νει τά μάτια του καί τά κάνει

γκρεκο

άλλα τόσα. —Ό "Ιντσου Νά δεν κατα­ λαβαίνει τί εννοεί ό λευκός ά­ δερφός του!, λέει άνήσυχα. ( —Τό άμάξι τους, Σιού, κό­ βει ακριβώς τά ίδια χιλιόμε­ τρα .μέ τό δικό μας... 5Από τήν ικανότητα έπομένως τού σωφ&ρ καί από τη γρηγοράδα του στις στροφές, έξαρτάται ποιος από τούς δυο θά πάη. γρηγορότερα... Θά μπορούσα δηλαδή νά κερδίσω αρκετό δράμο ακόμα... —ιΚαί τότε, γιατί δεν τό κάνης; —Γιατί βλέπω εδώ. στο .ρολόϊ τής βενζίνης ότι μάς μέ­ νει ελάχιστη ακόμα, Σιού! Ό καημένος ό σενιόρ Άντζελίλο δεν είχε ύπ’ όψι του οτι τό ά­ μάξι του θά χρειαζόταν γιά μιά τόσο μεγάλη κούρσα, ώ­ στε νά γέμιση τό δοχείο... —Κατάλαβα!, τον διακό^ πτει ό Σιού. Πρέπει ό Γενναί­ ος Αετός νά προσευχηθή στά καλά Πνεύματα, νά δεχτούν μέ κάλωσύνη τις ψυχές τού ί­ διου καί τού λευκού άδειρψού του, τού Γκρεκο!... Τό Ελληνόπουλο χαμογε­ λάει γιά άλλη μιά φορά άκόμα μέ τά λόγια τού συντρό­ φου του. —’ΑφοΟ έχεις τά μέσα στα..ν καλά Πνεύματα, Σιού, τού λέει, καλύτερα νά προσευ­ χηθή ς ^νά πετύχη το σχέδιό μου... "Οσο γιά την υποδοχή μας στον "Αλλον Κόσμο, την έτοιμάζουν άργότερα καί μέ τήν ησυχία τους, γιά νά γίνη καλύτερη... —Π©ιό είναι τό σχέδιο τού

6 ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Αδερφού μου του Γκρέκο; ρω­ τάει ό Σ ιού, πού κάθε λέξι του Ελληνόπουλου τον ρίχνει και σε μεγαλύτερη, Απορία. -—Θά το δής !, μουρμουρί­ ζει ό Γκρέκο μέ σφιγμένα τά χείλη και σωπαίνει Απότομα. Οί κακούργοι μέ το Αμάξι τους έχουν πλησιάσει πάρα πολύ, πιά. 5Αρχίζουν πάλι και τούς πυ­ ροβολισμούς, άλλα επειδή βλέ πουν πώς δεν είναι εύκολο Α­ κόμα να κάνουν κακό με τις σφαίρες τους σ5 έκείνους πού κυνηγουν, σταματούν πάλι και περ ιμένουν νά ζυγώσουν κΓ Αλλο. Τά μάτ α του ξανθού Αγο­ ριού έχουν στενέψει και κυττάζουν μιά στον δρόμο μπρο­ στά του και μιά στο καθρεφτάκι του οδηγού, οπού φαίνε­ ται τό αυτοκίνητο των διωκτών τους. Σέ μιά καινούργια στροφή φαίνέτα, καθαρά δτι οί κα­ κούργοι έχουν πλησιάσει πιά, πολύ επικίνδυνα. 5Από τό άμάξι τους φαίνον­ ται κάτι μικρές λάμψεις και οί σφαίρες σφυρίζουν πάλι έπικίνδυνα πάνω από τά κε­ φάλια των δύο φίλων. —Ό Γενναίος 5Αετός δεν καταλαβαίνει τό κόλπο τού λευκού άδειρφού του!, γκρινιάζει ό Σιού και άρπάζεται ■τρο­ μαγμένος, Από τό μπράτσο του Γκρέκο. _—Σκύψε!, τού φωνάζει τό Ελληνόπουλο ζωηρά. Πλησιά­ ζομε στο τέλος, Σιού! Έδώ θά παιχτούν δλα! Ρ Σ ιού και πάλι δεν κα­

■' "

11

ταλαβαίνει τίποτα, Αλλά ύπακούει αυτή τή φορά και σκύ­ βει τό κεφάλι του μπροστά. Μόνο τό κεφάλι τού Γκρέκο εξακολουθεί νά φαίνεται τώρα πιά πού δεν .μπορεί νά σκύψη φυσικά, άφου είναι υποχρεω­ μένος και νά όδηγήο "Αρχίζει, όμως, νά^ τρεμοπαίζη ανεπαίσθητα τό τιμόνι δεξιά, Αριστερά, κΓ έτσι δυ­ σκολεύει τρομερά τή σκοπέ ι> σι στούς κακούργους, γιατί αυτό τό έλάχιστο κούνηίμα του τιμονιού, <μέ τέτοια τρελλή τα= χύτητα, κάνει τό αυτοκίνητο νά τρέχη μέ μεγάλα καί έπικίνδυνα ζί γκ - ζάκ. "Αλλά τό αυτοκίνητο των δολοφόνων πλησιάζει όλο ένα. Μέ σφ’γμένα δόντια όδηγεί τό θαρραλέο Αγόρι μέ τά ξαν­ θά μαλλιά. Ό θάνατος σφυρί­ ζει δίπλα στ" αυτιά του δέκα φορές ατό δευτερόλεπτο. Μπροστά τους φαίνεται, ξα­ φνικά, ένα σταυροδρόμι. Ή λεωφόρος χωρίζεται σ5 αυτό τό σημεΐοι σέ δυο κατευ­ θύνσεις, πού ή μία είναι ή Βίλλα Ρόσα, ένώ ή Αλλη πη­ γαίνει προς τον παραλιακό δρόμο κατεβαίνοντας Από ένα σωρό Απότομες καρδέλλες. Ό Γκρέκο προς αυτή τή δεύτερη κατεύθυνσι όδηγεΐ τό Αμάξι τους, αυξάνοντας ξα­ φνικά, ταχύτητα. 'Ένα μυστηριώδες χαμόγε­ λο είναι χαραγμένο στο πρό­ σωπό του. Στού Σιού, δμως, τό ποότωπο, ζωγραφίζεται, τήν ίδια στιγμή, κάτι Αλλο, πού μόνο χαμόγελο δεν είναι. Τά μάτια

14 του γουρλώνουν σαν νά βλέττει άξαφνα μπρος του τον ί­ διο τον θάνατο. Και δεν έχει καθόλου άδικο 6 καημένος ό Ινδιάνος νά τιρομάξη τόσο. Ένώ ό δρόιμος παίρνει δεύ­ τερη στροφή προς τα δεξιά, εκείνος τραβάει ολόισια* καί με μεγάλη μάλιστα ταχύτητα. Έκεΐ πού πηγαίνει, ό "Ίντσου βλέπει ν’ απλώνεται κάτω από τα πόδια τους ή πε­ διάδα, άλλά, σε πολλές Εκα­ τοντάδες μέτρα χαμηλότερο υψόμετρο άπ' αυτό πού -βρί­ σκονται τώρα. • Δεν υπάρχει κορμιά αμφι­ βολία οτι βαδίζουν όλόϊσ.α σ’ έναν τρομερό γκρεμό. —Γίκιρεκο!, ουρλ ιάζε ι ό Σιού, καί πετιέταί όρθιος, τρομοκρατημένος. Δεν βλετεις; ν —’.Ργώ βλέπω!, άπσκρινε-

Τρέχουν προς τό μέρος τοΰ γκρε­ μού.

ΓΚΡΕΚΟ ται με σφιγμένα δόντια καί μ ά άγρια λάμψι πολέμου στα μάτια, τό εκπληκτικό Ελλη­ νόπουλο. Αυτοί πού έρχονται άπό πίσω δεν βλέπουν, Σιού, γιατί είναι μπροστά τους τό δικό μας αυτοκίνητο καί τούς κόβει τη θέα!;.. Κρατήσου! Κ ρατήσου γερά!... Μόλις προλαβαίνει νά ύπακουση ό Σ ι-ού. Ό Γκρέκο πατάει φρένο καί άλλάζει ταχύτητα καί στρίβει τό τιμόνι όλο άριστερά με μιά τρομακτική δύναμι καί αποφα­ σιστικότητα καί σταθερότητα. Τό αυτοκίνητο στριγγλίζει καί χοροπηδάει σαν άφηνιασμένο. Κινδυνεύει νά ντελαπάρη καί παίρνει τό μεγαλύ­ τερο μέρος τής στροφής Επά­ νω στις δυο μόνο ρόδες του άπό τή μεγάλη; ταχύτητα. Τό αγόρι πατάει συνέχεια φρένο καί καταφέρνει τελικά νά ισορρόπηση: τό άμάξι, πού πέφτει πάνω στις τέσσερις ρόδες του καί παίρνει τήν κατεύθυνσι του δρόμου πού πη­ γαίνει προς τή Βίλλα Ρόσα. Τό αυτοκίνητο των κακούρ­ γων άμως, πού έρχεται άπό πίσω τους, έχει φθάσει κομ­ μά εικοσαριά ^μέτρα μπρος ά­ πό τον γκρεμό, τήν ώρα πού ό Γκρέκο παίρνει Εκείνη τ*» κ αττ απληκτ' κή στ ρ οφ ή. Ό οδηγός του όταν βλέπη τήν άκρη του δρόμου καί την πεδιάδα άπό κάτω, είναι πολύ αργά πιά... Τα είκοσι μέτρα σε μιά ταχύτητα άνω των έκασ­ το χιλιομέτρων τήν ώρα πού τρέχει Εκείνος, δεν εΐναι πε­ ρισσότερο άπό μιρε στιγμή.

Ο ΗΡΩΣ ΤΟΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Χρειάζονται Ατσαλένια νεύ­ ρα, άτσαλένια μπράτσα και καρδιά πιο δυνατή άκόμα κι* άπό τό ατσάλι. Ό κακούργος ,όμίως, που κρατάει τό τιμόνι, δεν έχει φαίνεται τά προσόντα αυτά. Την πρώτη στιγμή — εκεί­ νη, τή μοναδική, κρίσιμη στιγ­ μή, που θά μποίοοϋοε Τσως νά τήν έΐκίμεταλλευίθη — γουρ­ λώνει τά μάτια του τρομοκρα­ τημένος και μιά στριγγιά κραυγή τρόμου βγαίνει άπό τό λαρύγγι του. “Ύστερα πατάει τό φρένο μέ δλο τό βάρος του ποδιού του, άναγκάζόντας τις ρόδες νά κοκκαλώσουν τελείως. ■Παρ’ δλα αυτά, όμως, εΐναι άαγά πιά... Τό αμάξι τσουλάει γλυστρώντας πάνω στήν άσφαλτο σάν πραγματική σφαίρα. ΕΤνα- άκριδώς στην άκρη του γκρεμού, όπου υπάοχει ένα μ ικ οό τσ ιιμ εντέν ιο πεζού λ ι. Πέφτει έτάνω σ' αυτό τό πεζούλι, πού τό γκορμίζει, χω­ ρίς κάν νά λιγοατέψη, ή ταχύ­ τητά του. 'Άλλες φωνές φρίκης και τοόμου άκούγονται μέσα άπό τό άμάδι των δολοφόνων. “Ύ­ στερα τό τελευταίο αυτό γλυστοάε1 πάνω στά δυο μέτρα του κατηφορικού έδάφους που υπάρχει πίσω άπό τό πεζούλι. Μιά πόοτα άνοιγε ι καί ένα σώμα τινάζεται έξω. Εΐναι ό­ μως άκιοιδώς στο χείλος του γκρεμού και σωριάζεται σ' αυτόν πριν κι’ άπό τό αυτο­ κίνητο. Ή κούρσα γκρεμίζεται μέ

15

Ό άνθρωπος εκείνος εΐναι έτοιμοθάναττος.

τρομερό πάταγο. Βράχια καί πέτρες καί χώ­ ματα, σύννεφο όλόκληρο, ξε­ κολλάνε άπό τά τοι χώματα τού γκρεμού καί τό άκολαυθούν στον θοονάσιμο δρόμο του. Σ’ αυτό τό μεταξύ, ό Πκρέκο έχει φρενάρει. Μαζί με τον Σ ιού έχουν παρακολουθήσει τήν τραγική σκηνή. Στά πρόσωπα καί των δυο φίλων εΐναι άποτυπωμέ­ νας ό οίκτος, γ.ά τον φοβερό θάνατο, έκείνων πού τούς κυ­ νηγούσαν νά τούς σκοτώσουν χωρίς καιμμιά αίτια! Έκείνων πού κρατούσαν στά χέρια τους τήν ~Αμπυ, χωρίς νά μπορούν νά ξέρουν άκόμα άν ή τελευταία αυτή θά σωνότον τελικά. Τό Ελληνόπουλο κι* 6 Ιν­ διάνος υστέρα άπό μιά στιγ^

16 μή; πού ή φρίκη τους άφησε Ακίνητους σάν μαρμαρωμένους Ανοίγουν τις πόρτες του άμαιξιού και πηδούν έξω. Τρέχουν προς τδ μέρος του γκρειμου μέ όλη; τή δύνοηι ι των ποδιών τους. Σταματούν έκεΐ στην άκρη και κυττουν κάτω μέ φρίκη. Το αμάξι ούτε φαίνεται πια έκεΐ κάτω πού έχει πέσει. Α­ κόμα όμως κατρακυλάνε σκό­ νες στον τρομερό γκρεμό. Ξαφνικά ό Σιού, βάζει μια φωνή. Δείχνει μέ τό δάχτυλο προς τά κάτω. β Σ’ έναν βράχο που εξέχει έξη - έπτά μέτρα χαμηλότε­ ρα, βρίσκεται πεσμένο τό κορ­ μί του συμμορίτη; πού είχε πεταχτή έξω από την πόρτα του αυτοκινήτου την τελευταία στιγμή. , Σαλεύει άπάνω στο βράχο και βογγάει τόσο αδυναμία πού μόλις φτάνουν τά βσγγη^ τά του ώς τ’ αυτιά τους. ΟΙ δυο φίλοι δέν καθυστε­ ρούν ούτε στιγμή. Τά τοιχώ­ ματα στην Αρχή του γκρεμού έχουν πολλές ανωμαλίες καί δέν είναι καθόλου δύσκολο νά κατεβούν ώς τόν βράχο. Σέ δυο λεπτά βοίισκοντα. και οι δυο κάτω, άλλά μέ την πρώτη, ματιά καταλαβαίνουν πώς δέν μπορούν νά κάνουν π ά τίιτοτα για νά βοηθήσουν αυτόν τόν άνθρωπο. Δέν είναι Ανάγκη νά εΐναι γιατροί γι.ά νά τό καταλό>6ουν. Τό στήθος του άνεβοκατεβαίνει βαρεία καί Από ένα τρομερό τραύμα στο κεφάλι

ΓΚΡΕΚΟ του, τό αΤμα τρέχει ποτάμι. Τό χρώμα τού προσώπου του εΐναι κάτασπρο και τά μάτια του έχουν αρχίσει νά γυαλίζουν σάν νά είναι άπό τώρα κιόλας νεκρός. Ξαφνικά, τά γυάλινα μάτια του κουνιώντα:. Στρέφονται απάνω στο ξανθό άγόρι. Πετούν μια τρομερή αστραπή μίσους. ---- Πεθαίνω !, μουγγιρίζει. Καί αιτία είσαι έσύ, καταρα­ μένε! ... "Ενα φοβερό βογγητό πό­ νου τόν αναγκάζει νά σταματήση. —Ό θεός σέ τιμωρεί για τήν πιραξι. πού ήθελες νά κά­ νης!, τού λέε; τό Ελληνόπου­ λο, χωρίς κακία. "Εχεις και­ ρό δ μ ως ακόμα νά σώσης τήν ψυχή σου... ΓΊέσμου πού μπο­ ρώ νά βοώ τήν κοπέλλα... Μιά δεύτερη Αστραπή μί­ σους λάμπει στα γυάλινα μά­ τια τού φονιά. " Ενα Απα ί:σ ι ο χαμόγελο παραμορφώνει φρικτά τό συσπασμένο ήδη άπό τόν πόνο πρόσωπό του. —Τήν κοπέλλα!, σφυρίζει σάν φίδι!... Ή κοπέλλα αυτή τή στιγμή δέν αναπνέει πιά, Γκρόκο! Πέ'θανε πριν άπό μέ­ να!... Δέν μπορούσαμε ν’ άφήσουμε αυτή ζωντανή τή στιγμή πού θά σκοτώναμε ε­ σάς καί πού εκείνη μάς είχε 6ή... ’Ά! Βλέπω στο πρόσω­ πό σου τήν απελπισία καί τόν πόνο!... Είναι ή έκδίκησι πού παίρνω αφήνοντας αυτόν τον κόσμο, άπό σένα πού μέ στέλ­ νεις στον άλλο Π..

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

3' Εχ ε ι κ αταβ άλε ι ύ πέρανθρωπες προσπάθειες για να προφέρη αυτά τά τελευταία λόγια. "Υστερα το κεφάλι του πέφτει βαρύ πίσω καί τά μ ά­ τι,α του άπο-μένουν γουρλωμένα, νά κυττάζουν μέ τό Ιδιο πάντοτε, ανέκφραστο μίσος, τό ξανθό αγόρι. Μά ό Γκρεκο ούτε τόν προ­ σέχει πιά. Στην καρδιά του ,μέσα κάτ( έχει σπάσει. "Ολος ό κόσιμος έχει ξαφνικά σκοτεινιάσει γύ­ ρω του καί δεν βλέπει. Τό άγγελμα τού θανάτου τής α­ γαπημένης του μέ τέτοιον φο­ βερό τρόπο, άπδ τό στόμα τού κακούργου, τόν έχει συντρίιψε; κυριολεκτικά. Τρεκλίζε ι. Ό Σιού απλώνει, κατατρομαγμένος, τά χέρια του καί τόν άρπάζει την ώρα πού πάει νά κατρακυλήιση στον γκρεμό. —Γκρεκο!, μουγγρίζει μέ φρίκη. "Έλα στά λογικά σου! Πρέπει ν’ ανέβουμε απάνω!... "Ελα... Πήγαινε “μπροστά... Έγώ θά είμαι πίσω καί θά προσέχω... 5Αλλά, ευτυχώς, τούς έρχε­ ται καί άλλη βοήθεια. 5Από ένα περαστικό αυτοκίνητο έ­ χουν^ δη τό στα μ στημένο αμά­ ξι των δύο φίλων καί τό σπα­ σμένο τσιμεντένιο τοιχάκι, κι5 έχουν κατεβή νά δουν τί συμ­ βαίνει. 5Ανεβάζουν απάνω τόν Σιού καί τόν Γκρεκο. Ό τελευταίος αυτός είναι σάν τρελλός... Σάν νά μην καταλαβαίνη, τίποτ’ απ’ όσα συμ βαίνουν γύρω του... Δέν είναι σέ θέσι ούτε νά

17 όδηίγήίση πιά τό όομάξι του γιά νά τό γυρίση πίσω στο Σάο Π άολο. Ευτυχώς πού οί ξένοι εκεί­ νοι άνθρωποι τόν^ αναγνωρί­ ζουν άμέσως πώς είναι ο Γκρέ­ κο — τούς βοηθάει σ’ αύτό καί ή ποδοσφαιρ κή στολή τής Τόοεντ πού φοράει ακόμα — καί προθυμοποιούνται νά τούς παράσχουν καί σ’ αυτόν καί στον Σιού, κάθε βοήθεια. Παίρνουν λοιπόν τόν Γκρέ­ κο καί τον φίλο του στο δικό τους αυτοκίνητο καί ό ένας άπό την παρέα φέρνει^όπτό πί­ σω καί τό άμάξι τού σενιόρ Αντζελίλο. Δέν αργούν νά φτάσουν πί­ σω στο γήπεδο άττ* όπου ξε­ κίνησαν οί δυο σύντροφοι γιά την τραγική εκείνη: ^βόλτα. Στο δρόμο, εν τώ μεταξύ, έχουν σταματήσει καί στο πρώτο μαγαζί πού έχει τηλέ­ φωνο κι5 έχουν ειδοποιήσει τήν αστυνομία νά σπεύση στον τόπο τού δράματος. "Οταν φτάνουν στο γήπεδο, έχει αρχίσει νά σκοτεινιάζη. Βλέπουν, μέ^ έκπληιξι, ,ότι πολύς κόσιμος είναι μαζεμένος σ5 ένα μέρος. Μόλις πλησιά­ ζουν, άπό μακρυά άκούγοντσι χαρούμενες φωνές: —Ό Γκρεκο! Ό Σιού! Γύ­ ρισαν! Ανάμεσα άπό τό πλήθος ξεπετάγοντα ι ό Τζέντο καί ό Νίνο Ζανίνο, πού τρέχουν προς τό μέρος τών δύο συντρόφων. Μαζί- τους είναι καί μιά κοπελλα, πού ρίχνεται μέ^ κλά­ ματα χαράς στον λαιμό του 1Αετού τού Σάο Π άολο,

ΓΚΡΕΚΟ —Γύρισες!, του φωνάζει σάν τρελλή άπό τη χαρά της. Νόμιζα πώς δέν θά σέ ξα-νάβλεττοο ττιά ζωντανό! Νόμιζα πώς θά σέ σκότωναν!

Είναι ή... "Αμπτυΐ Τό* Ελληνόπουλο είναι σα­ στισμένο. Ανοιγοκλείνει τά μάτια του σάν νά μην πιστεύη, σ' αυτό πού βλέπει. , —■ 'Άμητυ!, λ μουρμουρίζει και δάκρυα χαράς τρέχουν α­ πό τά γαλάζια μάτια του. "Έ­ λεγες· πώς σκότωσαν έμενα! ΊΞσύΐ! !... "Αλλά... Μου είπαν άτι... ί'Οτι σέ εΐχαν σκότωσει! Πώς βρέθηκες εδώ; Πώς γλύ­ τωσες από τά χέρια τών φο­ νιάδων πού σέ είχαν πιάσει;

Ή κοπέλλα γυρίζει το βλέμ­ μα της γεμάτη συγκίνηισι καί εύτ υχ ί α στον... άνεικιδ ι ήγητο αστυνομικό Νίνο Ζανίνο, πού στέκει πλάϊ της καί... εν με­ γάλη στολή αυτή τή φορά. :—Αυτός μ" έσωσε, Γκρέκο! λέει απλά. ’Άν δέν ήταν ό Νίνο, αυτή τή στιγμή θά ή­ μουν πεθαμένη !... Ό Γκρέκο νοιώθει τρομερή εκ'πίληΐξι αλλά καί ένα κύμα ευγνωμοσύνης πού πλημμυρί­ ζει μονομιάς τήν καρδ ά του γιά τον απερίγραπτο αυτόν τύπο, πού όμως τά καταφέρ­ νει κάθε φορά μΐέ τήν ασυνα­ γώνιστη βλακεία του νά γί­ νεται σωτήρσς τους στις π ιό τραγικές στιγμές πού ό θάνα-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

I#

'Ο γερανός σηκώνει την κούρσα στον άέρα καί περνάνε σάν σφαί­ ρα άττό κάτω της.

τος φτερσυγίζει άτι άνω από τά .κεφάλια τους. Χύνεται καί τον αγκαλιάζει σφιχτά και τον φιλάει συγκινηιμένος στα δυο μάγουλα ενώ ό... άσσος των ντέτεκτί'βς δια­ μαρτύρεται έντονα: —Γιά σιγά! Για σιγά, βρε πια 6άκι! Θά ,μού διάλυσης τα γυαλιά! Κάνο#ν οχτώ δολ λ ά­ ρια! Μπας με* πέρασες γιά κανέναν παραλή; —Ζανίνο, .μουρμουρίζει τό Ελληνόπουλο, από δω και πέ­ ρα θά είμαι φίλος σου ως τον θάνατο! Πολλές φορές μου έ­ χεις σώσει τη ζωή, αλλά σώ­ ζοντας την Άιμπυ, είναι σάν νά έσωσες έμενα τον ίδιο άλ­ λες χίλιες!

Ό ντέτεικτίιβ μέ την παρο μιώδη, κουταΐμσρα, σφυρίζει μέ θαυμασμό. —Χίλιες!, τσιρίζει. Γιά σκέψου! Ό διοικητής μου .μου είπε πώς κάθε φορά πού θά σέ σώνω θάχη καί παράσημο! Πώς λες πώς ιμπορούμε τώρα νά του φάμε... χίλια .μαζεμέ­ να; Άν τά πουλήσω, αγορά­ ζω μια βίλλα στην έξοχή που είναι τό ιμεράικι τής κυρίας .μη­ τέρας μου! 'Όλοι γελάνε δυνατά, ευτυ­ χισμένοι, ό Ζανίνο, όμως, νο­ μίζει δτι τόν κοροϊδεύουν και πειράζεται. —Δέν φταίτε έσεΐς,^παρά εγώ πού κάθομαι και σάς σώ­ ζω!, φωνάζει. ’Άν ξαναδήτε

26 σωτηρία άπό μένανε, νά μέ... φτύσετε I

ΓΚΡΒΚΟ

«Κι5 άν όμως αυτός τώρα πηγαίνει γ;ά νά σκοτώση τον Γικρέκο· κΓ έχει βάλει· την "ΑΠΩΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗΣΕ μπυ γιά νά τον όδηγήση;» σολ Ο ΖΑΝΙΝΟ λογίζεται. Τά μάτια του γουρλώνουν ΛΟI όμως θά έχουν την τρομαγμένα σ5 αυτή τήν φο­ περιέργεια νά μάθουν βερή ιδέα. 5;ττώς τά^κατάφερε ό... ^ «Θάναι τρομερό», λέει από κάϋε άλλο παρά δαιμόνιος αυ­ μέσα του πάλι, <<νά τον σκο­ τός άσσος τής Ασφαλείας του τώσουν τήν ίδια μέρα πού πή­ Σάο Πάολο νά κάνη πάλι τό ρα τό παράσημο έπε δή τον το θαύμα του, έσωσα;! Χάθηκαν τόσες άλλες λ "Ας πάρουμε τά πράματα μέρες δηλαδή;...». με τη σειρά γιά νά τα μά­ Στεκεται αναποφάσιστος. θουμε : Κυττάζει τό αυτοκίνητο μέ­ Ό Νίνο Ζονίνο λοιπόν, ό­ σα στο όποιο βρίσκεται εκεί­ πως θά θυμάται ο αναγνώ­ νος ό φονιάς καί πού έχει πιά στης, αποφάσισε νά μην ένφτάσει στο βάθος τού δρόμου. διαφερθή γιά Την "Αμπυ, πού —Δεν γίνεται άλλοιώτικα την είδε ιμέσα στο αυτοκίνητο δυστυχώς !, μουρμουρίζει νευ­ τού ίδιου εκείνου φονιά, πού ριασμένος. Πρέπει νά τον α­ είχε προσπαθήσει να σκοτώση κολουθήσω γιά νά προλάβω τον Ρκρεκο πριν μιά βδομάδα τό κακό ! 5Αλλά άν τυχόν καί στο γήπεδο τής Φλωρένσε πέση στα χέρια μου όμως, νά στην Κολομβία (*). ξέρη ότι θά... του μιλήσω πο­ Οπως είπε μάλιστα ό ί­ λύ άσχημα! Τέλος πάντων, διος, αυτός ήταν επιφορτισμέ­ πήγε μιά φορά νά σκοτώση νος νά προσέχηι καί νά προτον Γκρέκο καί δεν τά κατάφεστατευη μόνο τον ;Πκρεκο και ρε! "Ολο αυτό τό βιολί θά γί­ τον Σιού καί οχι ολους τούς νεται τώρα; Χάθηκαν τόσοι συγγενείς καί τούς φίλους άνθρωποι νά σκοτώση δηλαδή, τους... άμα τάχη* μεράκι; "Εφυγε α­ Ί ήν Τδια στιγμή όμως πού πό τήν άλλη, άκρη του κόσμου 6 Νίνο έχει γυρίσει την πλά­ πού είναι ή Κολομβία καί ήρ­ τη του σ' έκεΐνο τό άμάξ[ καί θε στα Σάο Π άολο γιά νά ετοιμάζεται νά συνέχιση τον σκοτώση πάλι τόν ίδιο! Παι­ δρόμο του προς τό γήπεδο, διαρίσματα ! μιά δεύτερη σκέψις — πάντα Στριφογυρίζει τό βλέμμα οι δεύτερες σκέψεις είναι πιο του γιά κανένα ταξί, αλλά δεν σοφές από τις πρώτες, λέει υπάρχει κανένα αυτή τή στιγ­ τό ρητό — τον σταματάει. μή. (Κι5 όχι μόνο ταξί μά ούτε κανένα άλλο "περαστικό όχη­ (*) Διάβασε προηγούμενο τεύμα. τού «ΓΚΡΕΚΟ» μέ τίτλο: Τά μάτια τού Ζανίνο καρ«0 ΣΙΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΤΕΡΜΑ»...

Ο

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ —ι

ΙΒ8ΜΜΜ ■-■Γι-ιττι γ ηη. Γτ - -

φώνονται τότε σ’ ένα άμάξι πού είναι σταθμευμένο έκεΐ δί­ πλα του. Το αμάξι έχει και άναμμένηι τη μηχανή καί είναι σταματημένο έξω από -μια ανοι­ χτή πόρτα. Σ ίγουρα ό σωφέρ του έχει μπή έκεΐ μέσα καί πρόκειται νά ξαναβγή, σέ λίγο γιά να ξεκινήση, καί πάλι. Ό Ζανίνο όμως εΐναι βια­ στικός. Δεν μπορεί νά περιμένη. Μια πού το άποφάσισε νά άκολουθήιση. τον φονιά μέ την ’Άμπυ, πρέπει νά πάοη αυτό τό ^αυτοκίνητο και αμέσως, άφού άλλο δεν υπάρχει. Μιά καί δυο ανοίγει την πόρτα καί πηδάει στη θέσι του οδηγού. Τότε ρίχνει τη ματιά του στά διάφορα ρολό­ για καί τούς -μοχλούς των τα­ χυτήτων καθώς καί^τά πεντάλ πού ύπάρ'χουν έκεΐ μέσα καί πελαγώνει. Δεν έχει καί μεγάλες ιδέες άπό όδηγησι. ΕΤνα αλήθεια πώς στην υπηρεσία του τούς κάνουν ειδικά *καί έντατικά μαθήματα, αλλά ένώ όλοι οι άλλοι τής σειράς του έχουν κιόλας γίνει περίφημοι σωφέρ, εκείνος δεν έχει προοδεύσει καθόλου, λόγω τής ύπεριβολκής... εξυπνάδάς του. —"Αει, στην ευχή!, (μουρ­ μουρίζει νευριασμένος. Κάπως θυμάμαι πώς ξεκινάει τό .μσ­ ' Υ’ΚΌ ύφ ιικ ο, άιλλ ά πώς!... Παιδεύεται μερικά δευτερό­ λεπτα, ανεβοκατεβάζει μερι­ κούς μοχλούς^ πατάει τά διά­ φορα πεντάλ κρα ξαφνικά ή

21 μηχανή τού άμάξιου βγάζει έ­ να θυμωμένο μουγγιρητό καί ή κούρσα τινάζεται μέ φόρα προς τό βάθος τού δρόμου. —Ομαΐ' ατσίδα!, ιμουρμαυ­ ρίζει ό Ζανίνο. Ποντού τά κα­ ταφέρνω ! Την Τδια στ.γμίή, όμως, μιά δυνατή θυμωμένη, κραυγή <$οκ·ού γεται πίσω του. Γυρίζει καί βλέπει έναν άντρα πού έχει βγή άπό τήν ανοιχτή πόρτα καί τρέχε^ι μέ όλη τή δύναμι των ποδιών του προς τό μέ­ ρος του, χειρονομώντας άπειλητ κά. Ό Ζανίνο τον λυπάται. —"Ας σταθώ μιά στιγμού­ λα νά του πώ νά μήν άνησυχή, μουρμουρίζει. "Ενας άστυνομικός, φυσικά, έχει τό δι­ καίωμα νά έπιτάξη ένα αμάξι χωρίς νά δώση λογαριασμό σέ κανένανε δταν πρόκε ται γιά επείγουσα ύπόθεσι, άλλά δέν θέλω καί νά τόν^ άιφήσω νά σκάση τον φουκαρά!... Τραβάει τον μοχλό γιά νά βγάλη τήν ταχύτητα καί πα­ τάει τό πεντάλ τού φοένου... Δηλαδή κάπως έτσι θέλει νά κάνη, καί έχει όλη τήν καλή δ ι άθεοι, αλλά τό πετυχαίνει μέ μερικές... μ κροδιαφορές: Αντί νά βγάλη,, δηλαδή την ταχύτητα, έχει ρίξει μέσα τήν τετάρτη καί αντί νά πατήση τό πεντάλ του φρένου έχει^ πα­ τήσει εκείνο του γκαζιού! Τό κουρισάκι αποφασίζει νά συναγωνισθή τά άεροπλάνα καί γίνεται πραγματική βολί­ δα πού τ νάζεται προς τό βά­ θος του δρόμου! Ό Ζανίνο άφηνε ι ένα ούρ-

ΓΚΡΕΚΟ

22 λιαχτό τρόμου και γαντζώνε­ ται ολόκληρος άπάνω στο τι­ μούν ι. Αρχίζει νά τ,ρέ'μη, σαν φύλ­ λο ττού τό χτυπάει ό άνερος. Γίνεται καταικίτρινος σαν τό λειμόνι. Βλέπει την άσφαλτο πού κατρακυλάει κάτω απ’ τα πό­ δια του και βγάζει τή χρυσή! —Γιά δες καιρό πού διάλε­ ξε ιό Χάρος νά μέ πάρη!, ψελ­ λίζει. Τώρα πού πήρα και τό παράσημο κΓ άν τρακάρω πουθενά ιμπορεΐ νά στραβώση και νάναι γιά πέταμα! Δεν προλαβαίνει νά πή πε­ ρισσότερα και βγάζει δεύτερη στρνγγλιά. "Ενα φορτηγό έρχεται από άπέναντί του, πού όπως ό Ζανίνο έχει βγή έξω από τή διαχωριστική γραμμή του κέν­ τρου τού δρόιμου, τραβάει ο­ λοταχώς προς τ’ απάνω του!

^χνεται μέ κλάματα χαράς στο λαιμό τοΟ ΓΊκρέκο,

—Τσν ηλίθιο!, ^ τσ ιρίζει. Πάει... άνάποδα! βά γίνουμε βίδες! Αλλά την τελευταία στιγ­ μή ό οδηγός του φορτηγού κα­ ταφέρνει και στρίβει άριστερά ·μέ ιμεγάλη έτοκμότητα καί αποφεύγει τή σύγκρουσι. Περ­ νάει σφυρίζοντας άγρια τό μεγάλο αυτοκίνητο ξυστά ιμέ του Ζανίνο. Εκείνος τσιρίζει Θριαμβευ­ τικά. —Φοβήθηκε κι5 έστριψε ό ψηλέας! "Οχι, άς καθότανε! Ευτυχώς, ό δρόιμος πού άκαλουθεΐ είναι ,μιά εξοχική λεω φάρος, πού τραβάει έξω άπό τήν πόλι καί έκτος πού δεν έ­ χει ^μεγάλη κίνησι, είναι καί πολύ φαρδιά. Μπροστά του αυτή τή στιγ­ μή πηγαίνει >μονάχα άλλο ένα αυτοκίνητο καί είναι έκεΐνο πού έχει άπο φασίσει νά πα­ ρακολούθηση. Τό πλησιάζει μέ καταπλη­ κτική γρηγοράδα, γ ατί ό άλ­ λος δεν έχει άντιληφθή άικόρα τήν «παρακαλούθησι» καί δεν είναι τρελλός νά τρέχη έτσι δαιμονισμένα. 'Ώστόσο ό Ζανίνο κινδυνεύει πάντα νά πάθη συγκοπή άπό τήν τρομάρα του. Τό αμάξι πετάει κυριολε­ κτικά καί στις απότομες κι­ νήσεις πού κάνει στο τιμόνι τάν άτζαμής πού είναι., κινδυ­ νεύει ν.ά τιναχτή, καμιμ ά στιγ­ μή έξω άπό τή λεωφόρο^καί νά ισυντριβή πάνω ατά βράχια ή σέ κανένα δέντρο... Ό Ήίνο Ζανίνο του κακού άνεβοκαπεβάζει τούς διάψο^

Ο ΗΡΟΙ ΤΩΝ ΡΗΠΙΑΩΝ ρους μοχλούς. "Έχει ξεχώσει το πόδι του πατημένο ώς τό τέρμα στο γκάζι — γιατί πι­ στεύει πάντα πώς είναι τό φρένο -— κι5 έτσι .μόνο ττού τό αμάξι άγκομαχάει ώρες - ώ­ ρες καί χοροπηδάει βήχοντας άγρια σαν τελώνιο, καθώς του αλλάζει, στην τάχη, καμμια ταχύτητα. ^ —Τό αναθεματισμένο !, τσι ρίζει ό ανεκδιήγητος αστυνο­ μικός. ’Άν δεν τό είχα πάρει από σταματημένο, θά έλεγα πώς είναι άπό κείνα πού δεν σταματάνε ποτέ! Στο μεταξύ, όμως, έχει πια πολύ ^πλησιάσει τό άλλο αμά­ ξι. Τόσο, πού απ’ αυτό άντιλσμιβάνονται ότι κάποιος τρέ­ χει άπό πίσω τους. Έκεΐνος πού κρατάει την "Αμπυ, — γιατί υπάρχει καί ένας άλλος πού οδηγεί — γύ­ ριζε τό κεφάλι του καί αντι­ κρίζοντας τό αστραφτερό πη­ λήκιο του Ζανίνο, γουρλώνει τά μάτια του κατατρομσγμένος καί γίνεται μονομιάς κί­ τρινος σαν τό λερόνι. Δέν /μπορεί φυσικά να ξέρη αυτός ότι ό άνθρωπος έκεΐνος είναι ό πιο ήλίθος άστυνομικός πού γέννησε ή φύσις, ού­ τε να τον γνωρίση μέσα στη βιασύνη του, καί αλλαγμένος όπως ^ είναι μέ τό καπέλλο, πώς είναι ό ίδιος πού συνάν­ τησε στην Κολομβία. "Οταν μάλιστα βλέπει τον έν λόγω άσσο της αστυνομίας νά τραβάηι καιί τό πιστόλι του πού είναι ένα τεράστιο σαραν­ ταπεντάρη τότε είναι κι’^άν είνςα πού πιιρπονει οπι έχει

23 φτάσει τό τέλος του. —Σ τ άσ ου!, φωνάζε ι· στον άλλον που όίδηγεΐ. ’Άς πηδήξουμε έξω, πίσω άπό εκείνη τη (μάντρα, νά σωθούμε, άλ­ λο ιώς είμαστε χαμένοι! Μάς άκολουθεΐ ή αστυνομία! 5Αλλά πώς έγινε καί ό κα­ ταπληκτικός Νίνο Ζανίνο έχει τραβήξει πιστόλι; "Ήθελε πράγματι νά σκοτώση. ή νά φοβίση τούς δυο φονιάδες; < Κ άθε άλλο! Ή τρομάρα τού φτωχού εΐνα. τόση πού ούτε ένδισφέρεται^ πιά για τό αμάξι πού πη­ γαίνει μπροστά του. Τό μόνο πού τον απασχολεί καί προ­ σπαθεί νά κατακρέρη, είναι νά σταματήση; μέ κάθε τρόπο τό δικό του. Επειδή λοιπόν δέν μπορεί νά βρή τό φρένο, τού κατεβαίνει μ'ΐά λαμπρή Ιδέα, πού, όμ-ολογουμένως, ώς τώρα δέν τήν είχε ποτέ άλλος στήν

— Για σιγά, βρε παιδάκι! Θά μρΟ §ιςχλύ(π)(; τμ γυαλιά!

24 Ιστορ ία άπ’ όσους έχουν βρεθή στη θέσι του. —Ασφαλώς, ,μονολογεί, αν του κοπανίσω δυό-τρεΐς σφαί­ ρες μες στη μηχανή του, θά σταματτήιση! Τί θά κάνη ! Εί­ ναι τό άσφαλέστερο φρένο γιά την περίπτωσι! Παρά νά σκο τωθώ εγώ, καλύτερα νά σκο­ τώσω το αυτοκίνητο! 'Γι-’ αυτό έχει τραβήξει τό πιστόλι και σηκώνεται στο κάθισμά του, γιά -νά ρίξη· από τό κρύσταλλο, προς τή μη­ χανή. Καί γι’ αυτό ό φονιάς πού τον βλέπει νομίζει πώς θέλει ν,ά τούς σκοτώση. Ή άττάστασις πού τούς χωρίζει εΐναι έλαχίστη. "Οπως τρέχει άκάμα τ’ άμάξι τους, ανοίγουν τις πόρ­ τες του και κυλιώνται στην άσφαλτο. Ό Ζανίνο πάλι δεν προλα­ βαίνει νά ρίξη. "Οπως άφήνει τό τιμόνι γιά νά πυροβσλήση, τό αυτοκίνητο· παίρνει μιά α­ πότομη στροφή κι5 έ'ρχεται σωρό κουβάρι πάνω στο τι­ μόνι. ^ Πάλι, δ μ ως, στέκεται τυχε­ ρός. Στο μέρος έκεΐνο είναι μιά μεγάλη, πλατεία και με τή στροφή πού παίρνει τ’ αυ­ τοκίνητο·, τή γυρίζει γύρω-γύ,ρω καί ξαναπαίρνει τό δρόμο γιά τήν πόλι! ^ Τό ίδιο όμως έχει κάνει καί τό άμάξι των κακούργων. Τήν ώρα ακριβώς πού πή­ γαινε νά συντριβή επάνω στη μάντρα, ή "Αμπυ έχει προλά­ βει νά ττηίδήξη μπροστά καί ν’ άρπάξη τό τιμόνι, Παίρνει

ΓΚΡΕΚΟ κι5 εκείνη^ τή στροφή, άλλα πο­ λύ αργότερα άπό τον Ζανίνο. Καί τού καταπληκτικού ό­ μως ντέτεκτιβ τό αυτοκίνητο κόβει κάπως ταχύτητα,^ γιατί καθώς πέφτει, φεύγει τό πόδι του άπό τό γκάζ. Τά δύο αμάξια βρίσκονται γσ λίιγο νά τρέχουν πλάϊ πλάϊ, τόσο κοντά, που θάλεγες πώς είναι κολλητά. Ό... άτσ ί·5 ας άστυνομ ι κός βγάζει τό κεφάλι του πού εί­ ναι ή προσωποπο ίηΐσ.ς τής τρομάρας, καί τσιρίζει: —ίΚαλέ, σείς! Μήπως ξέοετε πώς σταματάει ένα τρελλό αυτοκίνητο; λ Ή ’Άμπυ δεν τον ακούει με τη φασαρία που γίνεται. Οί πόρτες τού αυτοκινήτου της είναι ακόμα ανοιχτές όπως τίς άφησαν οί δυο κακούργοι πού πήιδηξαν. Αέν μπορεί νά φανταστή ή ;καημένη^ ή κοπέλλα ότι ό Ζανίνο δεν ξέρει όδήγησι άφοΰ τον βλέπει τόση ώρα νά τούς άκολουθή με τέτοια τρελλή^ταχύτητα, πού δεν θά μπο­ ρούσε νά τό κάνη, ούτε ό πιο δεξιοτέχνης καί τολμηρός σωφέρ. "Ετσι, μέ τήν ευκαιρία, •πού κι’ αυτή δεν έχει ιδέα άπό όδήγησι, απλώνει τό χέρι της έξω άπό τήν πόρτα, ανοίγει εκείνη,, τού άμαξιού τού Ζανί­ νο, μιά πού βρίσκονται τόσο κοντά, καί πηδάει μέσα. Ό ντέτεκτιβ τή βλέπει και τά χάνει κυριολεκτ κά. Τήν ίδια στιγμή τό άλλο αμάξι, που έχει μείνει χωρίς αωφέρ, πάει καί διαλύεται με πάταγο πάνω σ’ έναν τοίχο καί μονομιάς τό τυλίγομν ο!

0 ΗΡΟΣ ΤίΙΝ ΓΗΠΕΔίΙΝ

φλόγες μέΐσα σέ μια φοβερή έκρηξι. —<Πο ι ό τρακάρισε; τα ιρίζει ό Ζανίνο μισοπεθαμένος α­ πό τον φόβο του. Τό δικό μας ή τό άλλο; —Τό άλλο, κουτέ!, του λέει ή κοπέλλα με γουρλωμένα τ.ά μάτια. Κυττα μπροστά σου να μην τρακάρουμε κι5 ε­ μείς ! —Πρέπει νά τό σταματή­ σουμε!, βογγάει ό Ζανίνο α­ παρηγόρητος. Κι5 αυτό δεν σταματάει με τίποτα τό γρου­ σούζικο ! Σταμάτησε το εσύ, 'Άμπυ, πού ξέρεις άπ5 αυτά! —Εγώ!, φωνάζει έντρομη ή κοπέλλα. Δεν έχω ιδέα ά-τό αυτοκίνητα! Δεν ξέρεις κι* ε­ σύ νά όδηγήσης; ^—Να οδηγήσω ξέρω! Νά τό σταματήσω δεν ξέρω! Θά τρέχουμε ώσπου νά σωθή ή βενζίνη ! Κ ι* άν όμως πάλι σω­ θή ό δρόμος πριν από τη βεν­ ζίνη,; Τί γίνεται τότε; Πρέπει νά πατήσω τό φρένο! Κι* ό Ζανίνο δίνει ένα και­ νούργιο πάτημα στο πεντάλ του γκαζιού και τό αμάξι ρί­ χνεται σάν βολίδα προς τό κέντρον τού Σάο Πάολο. Ή "Αμπυ στριγγλίζει κατατραμαγιμένη,. Ό Νίνο Ζανίνο την αγκα­ λιάζει με τό ένα_χέρι και βά­ ζει τά κλάματα, -αφνιικά, στα­ ματάει. ιΚάτι θυμάται. Τά μά­ τια του λάμπουν. —Τό φρένο!, τισ ι,ρ ίζέ ι. Π ι ά­ σε τό φρένο, καλέ! Κάπου ε­ κεί έχει πέσει! —Ποιο φρένο; ,Που είναι; Στο μεταξύ είναι άφάντα-

23

στο τό τί γίνεται στούς κεν­ τρικούς δρόμους τής πόλης, πού έχουν πάρει τώρα. Τό αμάξι τρέχει παλαβά μέσα σ’ ένα μεγάλο πλήθος από άλλα αυτοκίνητα. Πολιλά άπ5 αυτά γιά νά τούς άποφύγουν, καΐβαλλάνε τά πεζοδρόμια. Σ τ ρ ιγγλ ιές γυναικών άκούγονται. Καμμιά δεκαριά μοτοσυκλέττες τής α­ στυνομίας τούς κυνηγάνε ουρ­ λιάζοντας άγρ α. Τά σήματα τής τροχαίας έχουν τρελλαθή απ' οπού περνάνε. Κανείς ό­ μως δεν μπορεί νά τούς σταματήσηι. /Κανείς δεν μπορεί νά τούς φτάση. —Σε πανηγύρι έχουμε πέ­ σει ! άποφαίνεται ό Ζανίνο. Δεν προλαβαίνει νά τελείω­ ση τά λόγια του. Ή 'Άμπυ στ ρ ι γγλ ίζε ι μ ισόπεδα μ έ ν η. Τραβάνε ολοταχώς πάνω σ' ένα κτίριο. Κλείνει τά μάτια βέβαιη ότι έφτασε τό τέλος της. Μά γιά καλή τους τύχη τό κτίριο έχει μαά στοά. Τό τρελλό αυτοκίνητο περνάει α­ πό κεΐ μέσα σάν βολίδα καί βγαίνει στον πλαϊνό δρόμο, πού είναι, συμ'πτωματίικώς, αυτός πού οδηγεί στο γήπεδο τής Μπάκα. —Τό φρένο!, τσιρίζει ό Ζανίνο. Ακόμα δεν βρήκες τό Φρένα; ' —ιΠοιό φρ ένο; Τ ρ ελλάθηκες; Πρόσεξε! Θά σκοτωθού­ με! Πραγματικά, νέο φοβερό κίνδυνο διατρέχουν. "Ενας με­ γάλος γερανός κοϋβαλάει πί­ σω του ένα κουρσάκι. Μέ τη φόρα πού έχουν, τρέχουν γιά

16 νά πέσουν άκριιβώς πάνω στην κούρσα. Ή 'Άμπυ κλείνει πάλι τά μάτια της. Ό Ζανίνο ψάχνει γ ά το πιστόλι και δεν βλέπει τον κίνδυνο. Ευτυχώς, ^δμως, τον βλέτει ό οδηγός του γερανού καί βά­ ζει μπρος το μηχάνημά του ολοταχώς. Τό κουρσάκι σηκώ­ νεται στον αέρα από τον γε­ ρανό και ο Ζανίνο με την 3Άμπυ περνάνε, παρά τρίχα, α­ πό κάτω! Σ’ αυτό τό μεταξύ ό κατα­ πληκτικός ντέτεκτι/β ανακαλύ­ πτει τό πιστόλι του. Τό παίρ­ νει, σηκώνεται καί τραβάει πέντε πιστολιές απανωτές στη μηχανή. ^Πραγματικά, λοιπόν, τό φρένο του είναι άποτελεσμα­ τ ιικά! Τό οομάξι βογγάει. Τινάζετα . Μέσα από τό μοτέρ του

Λιά καί δυο άνοίγει την πόρτα :αι άρμάει στη θέσι του οδηγού.

ΐΚΡΕΚΟ

"Ενα φορτηγό έρχεται από απέ­ ναντι του.

άκουγονται κάτι φοβεροί κρό­ τοι. "Υστερα ή μηιχσνή στα­ ματάει, αλλά αυτοί ·μίέ τη φό­ ρα πού έχουν, τρέχουν ακόμα. Τό γήπεδο τής Μπόκα μέ τον τεράστιο μαντρότοΓχο από την πίισω μεριά, είναι μπροστά τους. Καβαλλάνε τό πεζοδρό­ μιο μέ ταχύτητα πού όλο καί λ ιγοστεύε ι. Πέφτουν άπάνω στον τοίχο. Ή μούρη του αυτοκ νήτου γίνεται^ πλάκα^ Τά τζάμια κατρακυλάνε μέ πάτα­ γο. Ή σύγκροΡσις όμως δεν είναι τόσο δυνατή ώστε νά πάθουν τίποτα. —Τέρμα!, φωνάζει ό Ζα­ νίνο καί τά μάτια του λά­ μπουν. "Ή?ιΒαιμε άκριιβώς εκεί πού έπρεπε! "ΊΞργαντα^ καί νά μάς υποδεχτούν ! Κατέβα! Αλλά, ή "Αμ>.τυ, γέρνει μπροστά καί λιποθυμάει!

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Ό τρομερός ντέτεκτ.β την κυττάζει μέ γαυρλωμένα μά­ τια. —«Νύσταξε ή κακομοίρα!, λέει. Φαίνεται δεν θά κοιμήθη­ κε το μεσημέρι! "Ετσι έχει τελειώσει αυτή ή φοβερή περιπέτε α και σέ λίγο ό .-Πκ,ρέκο με τον Σ ι-ού έρ­ χονται καί τους βρίσκουν σ' αυτό τό μέρος. Ωστόσο όμως οί φονιάδες πού θέλησαν να στείιλουν στον άλλο κόσμο τον Γκρέκο καί τον Ινδιάνο, κα­ θώς καί τήν 'Άμστυ, μένουν άκ·ό|μα ελεύθερο ι... Καί στη βδο­ μάδα πού περνάει, κανείς δεν μπορεί νά άνακαλύψη τά ίχνη τους... ΤΟΡΕΝΤ —

Σ ΑΝΤΙ ΑΓΚΟ

ΤΣ I έρχεται ή4μέρα πού ή ομάδα πρέπει νά φυ­ γή γιά το Σαντιάγκο, τή μακρύνή πρωτεύουσα

Ε

Γραβάει τό σαρσντοστεντάρι γιά νά ρίξη στη μηχανή.

27

— Ποιο τ μακάρισε; τσιρίζει τρομαγμένος. Τό δικό μας η τό άλλο;

X λής, όπου 8ά δώση. τον δεύ­ τερο αγώνα με τήν ομώνυμη ομάδα, πού είναι καί πρωταθλήτρια τής χώρας. τής Ό πρώτος αγώνας τών δύο συγκροτημάτων είχε γίνει στο Σάο Π άολο, δηλαδή μέσα στήν έδρα τής Τόρεντ καί §Τχε λήξει μέ νίκη τής τελευταί­ ας αυτής, δύο — μηδέν. "Ομως, ότως μαρτυράει καί τό μικρό σκορ, τό γεγονός ό­ τι αυτή τή φορά πρόκειται νά παίξουν μέσα ατό γήπεδο τών αντιπάλων τους καί ανάμεσα στούς φιλάθλους τους, δείχνει ότι αυτή τή φορά τά πράματα θά είναι πολύ δύσκολα γιά τούς Βραζιλιάνους. Πραγματικά, οί Χιλισνοΐ έ­ χουν τηροετοιμαστή θαυμάσια γ αυτό τό παιχνίδι μέ τήν επί κεφαλής τής βαθμολογίας Τόρεντ κι* έχουν αποφασίσει

28

νά βγουν, όπωσδή'ποτε, νικη­ τές άπό τό γήπεδό. γ . Αυτό δεν είναι καβάλου άούνότον,, γιατί, δπως είναι γνωστό (*) ή Σ αντ ι άγκό 8ι α­ θετεί τον. καταπληκτικώτερό τερματοφύλακα όλης τής Νο­ τίου Αμερικής, τον Μ'.γκουέλ καί ή Εκπόρθησις του τέρμα­ τός του είναι τάραγμά τρομε­ ρά δύσκολο, Νά, λοιπόν, γιατί ακριβώς μέρα τού ,άγώνος καί λίγο πριν απ’ αυτόν, ·μέσά στό ι§θσμρπληίμιμιυρισίμένο γήπεδό του Σαντιάγκρ, όλε ο ο! καρ­ διές είναι γεμάτες >μέ άγων ί α γιά τό άττότέλι&ομσ του άγωνος, έπε δή κανείς δεν ,μπόρέΐ να ξέρηι άπό πριν ποιος θά είναι ,ό νικητής, Καί οί δυο ενδεκάδες παρουσιάζονται ι­ σοδύναμες, ιμέ την Τόρεντ Ε­ λαφρώς καλύτερη καί ρε τή Σαντιάγκο νά πλεονεκτή ατό θέμα του γηπέδου καί των φι­ λάθλων που ουρλιάζουν μ5 εν­ θουσιασμό «μοίλ ι ς ή άγαπημένη^τους όράδα Εμφανίζεται στό πράσινο τερραίν. Ή Τόρεντ έχει κιόλας 3γή κΓ αυτή. Οί δυο άντίπαλοι ύστερα άπό τά τυπικά καί τό στρίψιρό τού νομίσματος γιά την Εκλο­ γή τού τέρρατος, παίρνουν τίς θέσεις τους γιά νά άρχίση ό άγώνας. Οί Χιλιανοί έχουν κερδίσει τό τέομα που έχει πίσω του τον ήλιο. (*) Διάβασε 9ον τεΰνος Του «ΓΚΡΕΚΟ» υέ τίτλο: «ΤΟ Α­ ΣΤΡΟ ΤΗΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ». ' -

ΓΚΡΕΚΟ Ό Τζέντο κάνει τή σέντρα καί δίνει τή ρπάλλα οπόν Πκρέκό, πού προχωρεί ένα βή­ μα καί την ώρα πού ό άντίπα. λός τουι σέντερ, φόρ τρέχει γιά να τον άναικόψη, την άνσίγει περίφηιμα στον έξω δεξιά Βάργαζ. Αυτός κατεβαίνει ταχύτα­ τος. ιΓΙετάει, χωρίς καθυστέρησι, στον Όζον την ρπάλλα, κι* Ε­ κείνος άνοίγει τά πόδια του καί την άψήνει νά κυλήστ] στόν Τζέντο, Επειδή αυτόν ετρεχε νά τον αντ ιρετωπίση ό σέντερ ρπάκ τών άντι πάλών. Ό Τζέντο βρίσκεται σέ εύνοίίκή θέσ:. Είναι , ή πρώττ> κα­ τεβασιά του άγώνος. Οί παίκτες καί των δυο όμάδων 6έν έχουν άκόμα «ζεσταθη». Ή Τόοεντ Ιχει κέρδι­ σες -μια .άπό τις θαυμάσιες Ε­ κείνες ευκαιρίες, πού δεν είναι καθόλου δύσκολο νά κερδιση μια όποιαδήποτε ομάδα στήν αρχή - άρχή του παιγνιδιού, πού οι άντίπαλοι δεν έχουν άκόμα άνοίξει καλά - καλά τά μάτια τους. Ό αιφνιδιασμός λοιπόν πε­ τυχαίνει. Ό Τζέντο πριν ό δείχτης τού τεράστιου ρολο­ γιού φτάσει στό πρώτο ρισό λεπτό του άγώνος, «πιάνει» ένα καταπληκτικό σούτ, σω­ στό κεραυνό, άνάμεσα στις γρσμίμες τής ρεγάλης καί της ρικοής περιοχής τής Σσντιαγκο. Μουγγαμάρσ πέφτει^άνάμε­ σα στήν ταραγμένη θάλασσα τών θεατών.

6 ΗΡΜ τήΝ

γΝιϊϊΜΝ

’Αλλά, όλοι Ιχουν αίφνιβισάθή, έκτος Ατό τόν αίλουρο της Εθνικής ομάδας τής Χι* λής, τόν Μιγκουέλ. Ό απίθανος αυτός τερμα­ τοφύλακας πραγματοποιεί μια τρομερή έκτίναξι πού ασφα­ λώς πολύ θά δυσκολευόΐ'αν νά 'τήν πετύχη ένας Αληθινός αί­ λουρος. Τα δάχτυλά του αγ­ γίζουν την μπάλλα πάνω στη γωνιά του δεξιού Γ τού τέρ­ ματός του και την πετάνε κόρνερ. "Εξαλλοι από ενθουσιασμό χοροπηδούν και χειροκροτούν ■και ουρλιάζουν οι φίλαθλοι πού πριν ακόμα καταλάβουν στι ό άγώνας άργ^ε, ένοιω­ σαν την καρδιά τους νά σταματάη γιά τόν κίνδυνο ενός γκάλ. Οι παίκτες άνασυντάσσονται αμέσως. Ταραγμένοι από τόν κίνδυ­ νο πού διέτρεξαν, γίνονται πιο προσεκτικοί και μαζεύονται όλοι, σχεδόν, μπροστά στο τέρμα τους γ ά νά^άποκρούσουν τό κόρνερ,, πράγμα πού τό καταφέρνουν. “Ύστερα απ’ αυτό άνοοπτύσ σεται ένα υπέροχο σέ δυνα­ μισμό και αποφασιστικότητα παιχνίδι κι’ από τις δυο μεριές. Σάν λυσσασμένα θηρία οί παίκτες και των δυο ομάδων κυνηγάνε τη μπάλλα καί συνάτττονται αληθινές μάχες την κάθε στιγμή σέ όλες τις γω­ νιές τού γηπέδου. Ό Γκρέκο άπό τήν Αρχή έχει (όρη τήν ευκαιρία νά 6ώ-

23 ση, έκεΐνο τό «Απαραίτητο» χτύπημα ατό πίσω μέρος τού κεφαλιού τού Σιού, πού τόν κάνει να παίζη σάν μανιασμέ­ νος Ταύρος. Έτσι τώρα τό Έλληνόπουπ λο παίζει μπροστά καί δυο Αντίπαλοι βρίσκονται διαρκώς δίπλα του γιατί δέν υπάρχει κανείς πού νά φοβούνται όσο αυτόν. Κάθε φορά πού ή Σοηπιό­ γκο κατεβαίνει καί Απειλεί τό τέρμα τής Τόρεντ, οί φίλαθλοι ουρλ ι άζουν καί χτυπ ιοΰντα ι άπάνω στις κερκίδες, σάν νά είναι πραγματικά λυσσασμέ­ νοι. Οί Βραζιλιάνοι, όμως, παί­ ζουν προσεκτικά καί μέ θαυ­ μαστή ψυχραιμία. Ό Σιού είναι καταπληκτι­ κός στήν ^άμυνα. Βρίσκεται πάντα εκεί πού υπάρχει ό κίν­ δυνος γ .ά νά τόν αποσό­ βηση στήν κατάλληλη Ακρι­ βώς στιγμή. Χάνεις δέν τολμάει ούτε νά διανοηθή ότι είναι δυνατόν νά τόν προσπέραση: μέ τή ,μπάλ­ λα γιά νά βγάλη γκολ καί γι’ αύτό όλοι δίνουν πάσα σέ συμ παίκτη; τους μόλις φτάνουν μπροστά του. Καί έτσι όμως ακόμα βρίσκουν τήν εύκα.,ρία οί άλλοι οπισθοφύλακες τής Τάρεντ νά Ανασυντάσσωνται καί νά αποκρούουν μέ ευχέ­ ρεια. ’Αλλά κι’ άπό τή μεριά τής Τόρεντ γίνονται πολλές έπιθέσεις. Ό ,Γκρέκο παρ’ όλο .πού δυό μαζί Αμυντικοί παΐ-

κτες τών Αντιπάλων έχουν άναλάβει τη φύλάξί του, κστακ φέρνει και ξεφεύγει πολλές Φορές, ’Άν είχε έναν όποιοδήιποτε άλλον τερ ματοφύλακα απέναντι τον, ασφαλώς τό σκορ θά εΐχε άναίιξει άπό ώρα τώρα για την ομάδα του. Ό καταπληκτικός όμως Μιγκουελ έχει πιάσει κάτι τροιμερά σούτ του θρυλ.κοΰ Ελληνό­ πουλου καί κάνα δυο του Τζέντο, του Όζον καί του Βάργκας. Σέ κάθε απίθανη αποκρόυ­ α ί του τα πλήθη ξεσπούν σέ ούρανομήκεις ιαχές. Τό πρώτο ημιχρόνιο τελειώ­ νει χωρίς καμιμιά άπό τις δυο Αμάδες να καταφέρη νά πετύχη γκολ. Στην έπανάληψι, τό παιχνί­ δι γίνεται ακόμα πιο σκληρό καί πε αιματώδες. "Ολοι έχουν καταλάβει ότι ένα γκολ είναι άρκετό για νά κρίνη τον νικη-

0 Μιγκουέλ κάνει μιά Απίθανη

έκτίναξι.

τή καί άγωνίζοντοει μέ όσες δυνάμεις έχουν για νά τό πετύχάυν, Αλλά, παρά την άγρυπνη φρουρησι πού^τού κάνουν, τό καταφέρνει πάλι ό ασύγκρι­ τος Γίκρέκο αυτό στο τέλος, με .μια ατομική προσπάθεια πού αφήνει άναυδους τούς παίκτες τής Σαντιάγκο, αλλά καί τους θεατάς. Τό ξανθό αγόρι παίρνει τή μπάλλα από τον Τζέντο καί κατεβαίνει άπό τά αριστερά. Οί 6υό φρουροί του τρέχουν μαζί γά νά τον σταματήσουν κι5 εκείνος αμέσως πετάει στον Γικαμέζ, τό έξω αριστε­ ρά τής όμάδος του πού βρί­ σκεται μπρος του. Τήν ώρα πού τά δυο μπάκ σπεύδουν νά «πιάσουν» τον Γκομέζ, μιά πού έπαψε ττιά νά έχη τήν μπάλλα ό Γκρέκο, ό Αετός τού Σάο Πάολο τρέ­ χει μπροστά. Ό Πκομέζ καταλαβαίνει τό σχέδιό του καί γιά νά μήν τον βγάλη όφσάϊτ, στέλνει την πάσα πιο πριν απ’ αυτόν, προς τή γραμμή τού άουτ, δη^λαδή στή δική του θέσι. Τό ' Ελληνόπουλο χ ύνετ α ι σάν αστραπή καί τήν προλα­ βαίνει ακριβώς πάνω στή γραμμή τού άουτ. Τρέχει πα­ ράλληλα μ’ αυτήν προς τό τέρμα τού Μιγκουέλ. Αυτός ό τελευταίος βγαίνει γιά νά τού κλείση, τή γωνία. ^ Ή ταχύτητα, ωστόσο* τού ξανθού άγοριοϋ, είναι έκιπληκτιική. Τά δυο μπάκ πού τόν

5 ΗΡΙΪΪ ΤΛΝ ΡΜΠΒΜΝ φυλούσαν και πού είχαν τρέξει προς τό μέρος τοΰ. Γκομέζ, έχουν ιμέίνει πίσω. Μόνο δ^ σέντερ μπάκ τής Σαντιάγκο είναι τώρα στη θέσι του, αλ­ λά 6εν έχει νά φύλαξη ιμόνο τον Γικρέικό. Ό Τζέντο και ό Όζον κα­ ραδοκούν στο κέντρο τής .μι­ κρής περιοχής και ό κεντρι­ κός όπ σθοφύλακας των Χιλια­ νών διστάζει. Ό. Πκρέκο φθάνει τπλάϊ στο δοκάρι τού Μιγκουέλ. Σηκώ­ νει τό πόδι του και χτυπά, κυττάζοντας προς τον Τζέντο. Κανείς δεν άμψιβάλλει ότι θά τοΰ δώση πάσα. Ό σέντερ ,μπάκ τής Σαντιάγκο πέφτει μπρος στά πόδια του για νά άποκρουση. καί ό Μιγκουέλ πηδάει στο κέντρο ν τού τέρ­ ματός του γιά νά άποκρουση, τό σούτ πού θά κάνη ό Τζέντο άπό τη .μέση. Ό Πκρέκο, όμως, δεν χτυ­ πάει τη μπάλλα με τη μέσα μεριά τού παπουτσιού ^ του, γιά νά πασάρη, παρά μέ την εξωτερική. Εκείνη κάνει φάλ­ τσο και γυρνάει προς τα μέ­ σα. Περνάει σύρριζα άπό τό δοκάρι πού πριν (μιά στιγμή στεκόταν ό Μιγκουέλ καί κα­ ταλήγει στά δίχτυα! Ένας βαθύς βόγγος βγαί­ νει άπό χιλ.άδες στόματα και μιά κραυγή άτηογοητεύσεως ξεσηκώνεται άπό τό τεράστιο γήπεδο. Μοιάζει σάν νάπεσε μιά τρομερή μαχαιριά και τραυμάτισε όλους μαζί τούς φιλάθλους πού γεμίζουν τις

κερκίδες.

ΊΗ

μτΓάλλα καταλήγει στά δί­ χτυα.

Όστόσο, οι Βραζιλιάνοι πανηγυρίζουν σάν τρελλοί. Οι παίκτες, με δάκρυα στά μά­ τια, τρέχουν κι* Αγκαλιάζουν καί φιλούν τον καταπληκτικό Γκρέκο. Ό σενιόρ Άντζελίλο χορο­ πηδάει έξω άπό τον αγωνιστι­ κό χώρο, σάν μικρό παιδί. Καί τό μάτς συνεχίζεται γιά νά τελείωση,, όμως, σχε­ δόν αμέσως, /μέ αυτό τό σκορ, παρά τίς άπεγνωσμένες προ­ σπάθειες πού κάνουν στά λί­ γα λεπτά πού απομένουν, οι X «λιανοί, γιά νά ισοφαρίσουν. Μ ά άκόμα δύσκολη νίκη έ­ χει κερδηθη για την Τόρεντ, μακρυά άπό τό γήπεδό της, σ5 ένα μέρος εντελώς αφιλό­ ξενο. Ούτε ένα χειροκρότημα δέν άκοΰν οι θριαμβευτές κα­ θώς γυρίζουν προς τ’ αποδυ­ τήρια, άλλα δέν τούς καίγε-

ται καρφάκι γι οώΐό... Μά ένώ ή ευτνχία τούς Ιχ&ι κάνει όλους νά βρίσκονται στα σύννεφα αυτή τή στιγμή, ένας τρομερός άνθοωττος πού δυο φορές ώς τώρα έχει προ­ σπαθήσει, χωρίς επιτυχία, νά

σκοτώση τό θρυλ ικό ' Ελληνό­ πουλο, έτοιμαζεν πάλι κάτι φοβερό έναντίον του. Κι’ αυτή τή φοοά καταστρώνει με πολ­ λή προσοχή τό σχέδιό του, γιατί ξέρει πώς πρέπει νά πετύχη οπωσδήποτε. *.

Τ Ε Α Ο Σ Γ. ΜΑΡΜΑΡΙΔΗΙ 'Α/Νοκλεκτηκότης:

Γεν.

Έκδοτικαί Επιχειρήσεις

Ο.

Ε.

ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΜΑΣ Ο ΓΕ Ω?Γ. ΓΚΡΙ ΑΛΑΝ. Ηλείαν: Έστάλησαν. Ο ΓΕΩΡΓ. ΡΛΔΙΩΤΗΝ, Χανδρινοΰ, Έστάλησαν. Ο ΝΙΚ. ΦΑΡΔΗΝ, Χίον: Έστά­ λησαν. 0 ΙΩΑΝ. ΜΑΤΟ, Αθήνας: Λυπούμαι άλλα ή έκπτωσις γίνε­ ται γιά δ,τι αγοράζετε από τα γραφεία μας. Ή επιθυμία σας θα πραγματοποιηθη στά προσεχή τεύχη του ΓΚΡΕΚΟ Ο ΣΩΚΡΑ­ ΤΗ ΚΑΡΑΒΑΓΓΕΑΗ, Δοξάτον: Τά 9 τεύχη θά κοστίσουν 15 δρχ. μαζί με τά ταχυδρομικά. Στείλε ■μου τό ποσό σέ γραμματόσημα καινουργή εντός επιστολής. Ο Σ. ΔΑΜΑΝΗ Ν. Ηράκλειον: Εστά­ λη. Ο ΓΕΩΡΓ. ΒΕΝ ΙΕΡΗ,/Αθή­ νας: Δεν έχω καμμίαν άντίρρησι σε αυτά που μου γράφεις. Ασφα­ λώς και υπάρχουν ποδοσφαιρικές αξίες στιο ομάδες της προτιμήσε ως σας. Αύτό^ έγινε γιά λόγους τεχνικούς. ^ Θά ίο διαπιστώσετε σύντομα. Νά μού^ φέρετε τά τεύχη τού ΓΚΡΕΚΟ στά γραφεία μας ό­ που θά βιβλιοδετηθοΰν προς 5 δοαχ. έκαστος τόμος. Ο ΔΗΜ. ΒΑΛΩΤΗ, Βόλον: Λυπούμαι αλ­ λά οί Φωτογραφίες των άσσων πε ριλαμβάνονται μόνοΝ μέσα στά τεύχη.,Θά χοειασθιτ/νά άγοοάσης τά τεύγη τά όποια πωλοΰνται προς 1.40 έκαστον. Ο ΣΤΑΥΡΟ ΧΑΛΚΙΑ. Κομοτινή: Τά 11 τεύ νη θά σάς κοστίσουν 18 δραχ. μα ζι μέ τά ταχυδρομικά. Ο ΓΕΩΡΓ. ΓΚΡΙΑΑΑ. Ηλεία: Εστάλη. Ο ΓΕΩΡΓ. ΤΑΤΣΟ Καβάλα: Έστά λησαν. Ο ΤΑΣΣΟ ΑΝΑΛΥΤΗ, Πάτρας: Εστάλη. Ευχαριστώ γιά τά καλά σας λόγια. Ο ΑΛΕΚΟ

ΜΑΡΓΕΤΗ. Άχαρνάς: Ό 2ος τό μος του περιοδικού μας θά σάς

κοστίση 16 δοαχ. μαζί μέ τά τασυδοομικά έξοδα. Στείλτε μας τό ποσόν σέ γραμματόοημα καινουρ γη εντός επιστολής. Ο ΠΕΤΡΟ ΒΥΖΑΝΙΕΡΗ. Χίον: Εστάλη. Ο ΑΧ ΙΑ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ, Καρδίτσα: Εστάλη. Τό τεύχος 100 τού Μι­ κρού 'ΊΗρωος πού ζητήσατε έχει έξαντληθή. Γιά τό άλλο- ζήτημα θά τό φροντίσω. Ο ΜΙΧΑΑΗ ΜΑ ΡΑΝΤΗ, λ Αϊγιον: Έστάλησαν. Ευχαριστώ. Τό πρωτάθλημα 1959 60 θά παρουσιάση μεγάλες έκπλήξεις! ! Αιγη ύπομονή^ί ! Ο Χ· ΠΑΠΑΔΗΜΑ, Θεσπρωτικόν Ποεβέζης: Αυπήθηκα γ^ιά τό ζήτημα της άνεπαρκειας τών τευχών. "Ο τι σάς λείπει νά μοΰ γράφετε νά σάς τό στέλνω. Ή αξία του τεύνους μαζί μέ τά ταχυδρομικά εί­ ναι 2 δραχ. Τό ΔΕΛΤΙΟΝ του ΦΙ λΑΘΑΟΥ δίδει έκπτωσιν 30% γιά δ,τι άγοοάζετε άπό τά γραφεία μας. 'Η ομάδα που δέν γνωρίζα­ τε εΐναι η Φ.Κ. Σάντος της Βρα­ ζιλίας. Τά 16 τεύχη θά κοστί­ σουν 25 δρχ. μαζί μέ τά ταχυδρο­ μικά. Ο ΑΡΗ ΣΤΑΜΕΑΟ.^ Πει­ ραιά: Φωτογραφίες των άσσων τού στίβου θά δοθούν στά ποοσεΥη τεύχη τοΰ ΓΚΡΕΚΟ. Φυσικά θά περί λάβουν τούς καλυτέρους όπως τούς έχαρακτήρισε^η κοινή γνώμη. Γι ιά τό/ήτημα των μετα­ γραφών είμαι σύμφωνος μαζί σας. Μην ξεχνάμε όμως ^δτι ασφαλώς θά έγένετο κακή χρησις και εκμετάλλευσις εκ μέρους ώρισμενων, αποτέλεσμα της κακοπιστίας αυ

της είναι ό Φαύλος κύκλος που εδημιουργήθη.

Γ. Μ,

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ» 0πηπ*Β«αηΓνηηο«..Γ.„η*

Γ,^ηηηηριΐ]ηαααοΒα506ΜΜΒΒ0Β(ΐ0(ΐαβΒ«ηΜ«Ι)·ΒΰίΐιιάΒΐιαίΒααβΜ

ΜΙΜΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣ IΑΔΗΣ 'Ο Μίμης Άναστοΐσιάδης είναι ένας άπό τους παίκτες που έχεί προσφέρει πολλά στην ένδοξη ομάδα του Δικεφάλου Άετου. Κατέχει τη θέσι του οπισθοφύλακας και διακρίνεται σε άλα τα ματς τής αγαπημένης του ομάδας για τον ήρωϊσμο και τη^δυναμικότητά του., πού τον έχουν καταστήσει μόνιμο στέλεχος της τρω­ τής ενδεκάδας τής ΑΕΚ τά τελευταία χρόνια. ιΟ Άναστασιάδης.. μπορεί .νά μην είναι μια. μεγάλη φίρμα σοτν ώρισμένους^ άλλους διεθνείς της Κωσνταντίνοπολί τικη ς δυάδος.. άλ­ λα |χει μια μέση σταθερή άποΒοσι κάτω άττό την οποία δεν πέφτει ποτέ όταν αγωνίζεται. _ "Ετσι όλοι οί φίλοι του έχουν εμπιστοσύνη σ’ αυτόν και ξέρουν ότι ό Μίμης πριν άττό οτιδήποτε άλλο θά βώση την ψυχή του ατό παιχνίδι πού θά λάβη μέρος. *0 Μίμης Άναστασιάδης ήταν από τούς πιο διακεκριμένους τταικτες τής ΑΕΚ στο πανελλήνιο πρωτάθληυα πού έληξε. Καί σ’ αύτό πού θά άρχίση όμω<~ σέ λίγες έβδομάδες, είτε θά είναι απ’ ευθείας Πανελλήνιο., τής Εθνικής Κατηγορίας. έί'τε θάνάϊ μόνο Αθηναϊκό.. 6 Άνασταισι ά8ης θά παίξη καί πάλι τον ρόλο του στην ενδεκάδα του Δικέφαλου ΆετοΟ καί θά είναι ρόλος πρωταγωνιστου. *

ΑΔΑΜ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ "Ο Χρανόπουλος.. αποτελεί επί σειράν έτών μια άπό τίς πσλυτιμότεοες μονάδες του μεγάλου Νεοσμυρνιώτικου συλλόγου., του Πα­ νιωνίου. Είναι ένας άπό τούς ΐκανώτατσυς έκείνους παίκτες που μπορούν νά αποδώσουν σέ όποιαδηποτε θέσι κι’ άν τούς τοποθετήσης. Ιδιαίτερα γιά κυνηγός ό Χρσνόπουλος.. σέ όποια θέσι κι* άν δριστή άπό τόν προπονητή του νά κατέβη.- είναι έξασφαλισμένο άπό πριν ότι θά κάνη τό παιγνίδι του. "Ετσι τόν έχουμε δή πολλέο Φορές νά παρουσιάζεται ώς κεντρι­ κός κυνηγός του Πανιωνίου., άλλες ώς μέσα δεξιά καί άλλες ώς έξτρέμ. ^ *0 Χρονόπουλος είναι ταχύς παίκτης καί έξαιρετικός τεχνίτης τής μπαλλας. Δεν είναι όμως μόνο τεχνίτης αλλά καί δυναμικός μαζί καί Ικα­ νός νά παρασύρη μέ την όρμή του όλη την υπόλοιπη έπιθετική του πεντάδα σέ μια έπίθεσι ή νά τρομοκροττήση την άντίπαλη άμυνα μόνος του. Φαίνεται πώς ό Χρονόπουλος θά πρσσφέρη γιά πολύν καιρό άκόμα τίς πολύτιμες υπηρεσίες του στον άγαπημένο του Πανιώνιο,

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕ!

ΚΑΘΕ

Π Ε Μ Π_Τ_Η

Γραφεία: οδός Λεκκα 22 (υπόγειον) *Αρ. τηλεφ. 28.983 "Ετος Ιον — Γόμος 2 — Άριθ. 18 — Τιμή δραχμαί 2 Δημοσιογραφικός Δ)ιντής: Σ. Άνευοδοοράς, Στρ. Πλαστήρα 21 Ν.. Σμύρνη. Οικονομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφιγγός 38. Προϊστ. τυττΌγο.: Α. Χατζηβασιλείου, Ταταούλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΐ’ ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Αέκικα 22, Αθήνα!.

Την άλλη Πέμπτη:

ΓΚΡΕΚΟ Ο ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟΣ Κάτι καινούργιο! Κάτι πού θά κατάπληξη! Κάτι που θά ένθουσιάοη ακόμα περισσότερο τις χιλιάδες τώιν θαυ­ μαστών τού καταπληκτικού «ΓΚΡΕΚΟ»! Μ ι ά ε κπλη ξ ι ς! . . . Στψ παρέα των φίλων μας., προστίθεται ένας καινούρ­ γιος ήρως... αλλά τ ϊ ή ρ ω ς; Δεν θάναι έκπληξις άν τό πούμε άπό τώρα. Ή περι­ πέτεια τού «ΓΚΡΕΚΟ» της άλλης Πέμπτης, θά είναι ή καταπληκτικώτερη άπό τον καιρό που... έφευρεθησαν τα πιεστήρια! ! !

ΓΚΡΕΚΟ Ο ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟΣ Την ερχόμενη Πέμπτη μαζί με τις δυο φωτογραφίες των άσσων μας, δπως πάντα.

ΤΟ ΡΙΒΓΜΡΟ /7Σ/ΡΡΜ/7

Μ/

η/ΓΟ

“7*“ & θ£& ΜΟΥ ' /Φβ/ΝδΤΤ)/

ΤΟ #/?Τ#Φ£ΡΕΣ Λ/7-4Λ/7\

ΤηΣΡΛΤΤ ΡΡ/ΥΣ/ΥΡ ΜΤ ΤΣ9Ρ/ΤΡ% ΚΥΤΤΡΤΟΝ^ Τ79Σ Μ£Γ#/)2ΣΕ

ΤΟ ΛΗΜ/ΗΟ ΥΤΡΟ ΣΟΥ Πρ ΤΟ Ρ7ΤΤ/?/)9Μβ 7Ί2ΝΤΡΟ1 Φ9/Υ.' ^

/ΜΗ 0/ΑΖ/ΞΣ4 'ΔΕΝ ΤΤΛΕΙ~(£

9ςη ητο-ΊΓ 7 ΜΗ Λ

%ΑθθΣ7&9ΓΑΜ£ I 77/ ... ο νετεΟΡ/ΤΗΣ ΜΕΓΤ)Ι\9-

Η£Τ £ΣΤΥ?Μ£ΟΣΤΤ)

Τ&ρρ

Τ7λ9/^7Σ

ρρ?/

/νγ? <Ζ>Υ7Λ7£

Π£!/νΥ)Ρ Γ/ΟΤΥ.

Υ/&Ζ 3Ε -

ΤΡΤΤ?-

1Λ

Γ |ι '* Λ}

II/3* II V*)

ΓΚΡΕΚΟ Ο ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟΣ

Η ΦΡΙΚΤΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ

ΝΑΣ άνθρωπος περπα­ τάει μέσα στη νύχτα, σέ κάποιον άπόμ€ρο δρόμο. ΕΤνα; ένας τύπος ,μέ σκλη­ ρό και αντιπαθητικό πρόσω­ πο, πού άν μπορούσε νά τον 6ή αυτή τη στιγμή ή αδερφή τού σέντερ ψόρ τής Τόρεντ, ή "Αμπυ, θά ένοιωθε τή ^ρίκη τού θανάτου νά διαπερναη τή σπονδυλική της στήλη; και θά τσβαζε στά πόδια ιμέ όλη της τή δύναμη γιατί είναι αυτός ό ίδιος που εδώ και λίγες μέ­

ρες τήν είχε άπαγάγει. (*) Αυτός ό ίδιος πού προσπά­ θησε νά σκοτώση τον άγαπη,'μένο της Γκρέκο και τον αχώ­ ριστο σύντροφο του τον Ινδι­ άνο 'Ίντσου Νά Τιάρα Ααμάτα, όπως είναι ολόκληρο τό όνομα τού περίφημου (μπάκ της Τόρεντ, Σιού. 5Αλλά όχι μόνο ή 'Άμπυ δεν μπορεΐ νά τον δη αυτή τήν ώρα, μά και κάνεις άλλος, για τι σ’ αυτόν τον έρημο δρομάκο (*) Διάβασε τό προηΓ/ούμενο τεΟχος τού «ΓΚΡΕΚΟ ιμέ τον τίτίλιο:

«Ή "Αμ'ττυ ΐκΊνδυνεύει». ΤΙΜΗ ΔΡΑΧ. 2

4 δέν υπάρχουν καθόλου διαβά­ τες και καθόλου φως. ^ Σταματάει έξω άπό μια ττόρτα. 'Κυττάζει δεξιά κι* αριστε­ ρά με προσοχή. -Κάνει ς^δέν έρχεται οΰτε από τη μιά^ούτε από την άλλη, με­ ριά του δρόμου. Ό άνθρωπος με τό αντιπα­ θητικό πρόσωπο σπρώχνει τό­ τε αποφασιστικά την πόρτα εξω απτό την οποία έχει στα­ ματήσει και μπαίνει μέσά σ’ ένα σπίτι, που θαυμάσια θά μπορούσες νά τό περάσης γιά έγκ αταλελε ι μ μένο. ^ Κανένα φως δεν υπάρχει ούτ’ έδώ μέσα πουθενά. Κανένας απολύτως ήχος δεν φθάνει στ3 αυτιά του φοβερού νυχτερινού έπισκέπτη. Εκείνος όμως βαδίζει μέ σιγουριά και όλες του οί κι­ νήσεις είναι αποφασιστικές σάν νά ξέρη, πολύ καλά τι πρέ πει νά κάνη και ποιο θά εΐναι τό επόμενο βήμα του. Κλείνει την πόρτα πίσω του. Βγάζει άπό την τσέπη του ένα κλεφτοφάναρο καί τό ανά­ βει. Ρίχνει τη φωτεινή δέσμη μπρος του και προχωρεί στο εσωτερικό του σιωπηλού σπι­ τιού. Ανεβαίνει μ:ά παλιά ξύλι­ νη σκάλα πού τρίζει απαίσια κάτω άπό τό βάρος του. ιΚαί ή αίθουσα πού έχει πε­ ράσει γιά νά φτάση στη σκά­ λα και τό χώλ πού υπάρχει μετά την κορυφή αυτής τής τελευταίας, είναι έντελως ά­

ΓΚΡΕΚΟ δεια άπό κάθε είδους έπιπλο και ,μόνο μεγάλες αράχνες κρέμονται άπό τούς τοίχους και άπό τις γωνιές στο ταβά­ νι. ^ Ωστόσο ό επισκέπτης τής νύχτας προχωρεί πάντα μέ τό ίδιο αποφασιστικό και σίγου­ ρο βήμα. Περνάει ολόκληρο τον σκο­ τεινό διάδρομο πού ανοίγεται μπροστά του καί φθάνει μπρο­ στά σέ μ ιά κλειστή πόρτα πού υπάρχει στο τέρμα του. ^ Κάτω άπό τίς χαραμάδες τής πόρτας αυτής, ξεφεύγει μ ιά λεπτότατη λουρίδα φωτός. Ό επισκέπτης σηκώνει τό χέρι του και χτυπάει συνθη­ ματικά. — ’Έλα μέσα!, άκούγεται αμέσως μιά άπότομη και σάν θυμωμένη φωνή άπό τό έσωτερκό. Ό άντ(παθητικός άνθρω­ πος υπακούει. “Όλη ή σκληρή έκφρασις πού υπάρχει στο πρόσωπό του φεύγει μονομιάς, καθώς γυρί­ ζει τό χερούλι τής πόρτας γιά νά την άνοιξη, καί πάνω στή φυσιογνωμία του τώρα μπο­ ρείς νά διακρίνης καθαρώτατα τά ίχνη ενός τρελλου τρόμου. Μπαίνει. Μέσα σ’ εκείνο τό δωμάτιο πού είναι άπλετο φωτισμένο, υπάρχει ένα τραπέζι καί μιά καρέκλα. Στην καρέκλα είναι καθισμένος ένας άλλος άνθρω­ πος πού κάτι γράφει την ώρα εκείνη. Μόλις μπαίνει μέσα ό νυχτε ρινός έπισκέπτης του, παρα­ τάει τό στυλό του έπάνω στά

χαρτιά και άνοοαή'κώνέι το κε­ φάλι του. —, "Έλα γρήγορα, ^ Αργε­ ντινέ!, λέει μέ θυμωμένη, πάν τα φωνή. Και κλείσε καλά την πόρτα νά ,μή ψανή το φως από τον φωταγωγό του διαδρό­ μου... Ό άλλος υπακούει στη στι­ γμή μ·έ κινήσεις πού δείχνουν ολοφάνερα τον φόβο του. Ό άνθρωπος πού κάθεται στο γραφείο — άν ονομάσου­ με έτσι εκείνο το τραπέζι — εξακολουθεί νά κυττάζη έπί μο να και μέ σκληρό βλέμμα τόν έπισκέπτη, του. Στο τέλος λέει μ5 έναν τρό­ πο^ πού κάνει αυτόν τόν τελευ­ ταίο νά ριγήσηι ολόκληρος α­ πό άσχημο προαίσθημα: —τ- ^Ηρθες λοιπόν, "Αργεν­ τινέ! ... — "Αφεντικό... —* Σιωίπή!, μουγγρίζει ό άλλος άγρια» Δεν θέλω νά μου πής τίποτα! Πήρες πολλές άναβολές και δεν μπόρεσες νά έκτελέσης την αποστολή σου! Είσαι ένας ηλίθιος ή έχεις ξεχάσει την τέχνη σου! Δέν ξέΓ ρω τί νά πω πιά μαζί σου! Τάχεις καταφέρει μέ ανθρώ­ πους σκληρούς* και πολύ ζόριικους στό παρελθόν... Τώρα σου ανέθεσα νά βγάλης από τή μέση ένα ανήλικο και μοΰ τάχεις θαλασσώσει δυο φορές συνέχεια!... Δέν ιμέ νοιάζει γιαι τις ικανότητες πού είχες πρώτα, "Αργεντινέ! Αυτό τό ξέρεις πολύ καλά... Θά σέ άκοτώσω σάν γέρικο άλογο

που δέν μπορεί πιά νά δούλε-

— "Αφεντικό!... — Σώπα!, μουγγρίζει πά­ λι ό άνθρωπος πού κάθεται στό γραφείο. Σου είπα ότι μό νο εγώ θά μιλάω κι" έσύ θ" άκούς... Δέν πρόκειται νά σέ σκοτώσω αυτή τή στιγμή. "Αρ γεντινέ!... "Άν ήταν νά τό κά­ νω δέν θά καθόμουν νά χάνω τα λόγια μου μαζί σου... Θά σέ είχα κιόλας στείλει στόν άλλο κόσυο... Θά σου δώσω μια ακόμα ευκαιρία νά έκτε­ λέσης την αποστολή πού δέν κατάφερες νά έκτελέσης ως τώρα... Ό επισκέπτης ανοίγει τό στόμα του νά μιλήση, ένώ στό πρόσωπό του ζωγραφίζεται ή άνακούφ ισ ιζ. Θυμάται όμως ξαφνικά δτι ό άφεντικός του ΤρΟ έχει απα­ γορεύσει νά μιλήση χωρίς τήν άδειά του καί δέν λέει τίποτα. Εκείνος τότε συνεχίζει: -— ιΠρόσεξε: Δυο φορές άπέτυχες. "Επιμένω σ" αυτό τό σημείο για νά χώνεψης καλά οτι δεν έχεις προθεσμία νά άποτύχης καί τρίτη... "Έπρεπε ό Γκρέκο νά είχε πεθάνει άπό τότε στην Κολομβία, για νά μην καταλάβηι κοα/είς δτι ό θάνατός του έχει καμμιά σχέσι μέ τόν αγώνα τής "Όοιαν! "Ολοι θά έψαχναν νά βρουν τόν ένοχο ανάμεσα ατούς ο­ παδούς τής πρωτ αθλήτριας τής Κολομβίας κι" έτσι ή *Όριαν θά έπαιρνε τόν τίτλο χω­ ρίς κανείς νά μπορή νά πή μια λέξή εις βάρος της... Καί την έπόμενη βδομάδα δέν θάταν τόσο-άΡΥά... Κι" αυτή τώρα

πόδ £ρχ«τ®ι

έΐν^ι ή

τ*λ«**·

μιμκ®

4αΐα! Τό παιχνίδι μέ τδν Ό,ρκχν γίνεται την άλλη Κυρια­ κή. "Αν ό.Πφέκο δεν πεθάνη &ι·’ αυτή τή φορά στα Μτταυένος "Αύρες, τότε θά πρέπει νά τον σκοτώσω μέσα στην πατοίδα μας κι5 αυτό θά είναι πολύ άσχημο γιά τήν "Οριαν. θά είναι δηλαδή άκριβώς ©κεί­ νο πού προσπαθώ νά αποψύγω τόσον καιρό καί θά έχη γίνε^ι άπό τήν ανικανότητα τη -δική σου, Αργεντινέ! "Αν ό ,Γκρέ­ κα. γυρίση ζωντανός άπό Τ0 Μπουένός "Αϋρες στο Σ άν Π ά­ θλο, αυτό θά σημάνηι το τέ­ λος σου... Αυτός ρ διάβολοέλληνας θά πεθάνηι οριστικά, άλλα έσυ θά έχης πεθάνει πριν άπό αυτόν.. Ό επισκέπτης του όνατριχιάζει άλλη μια φορά καί στά μάτια του λάμπει ό τρόμος. — Περιττό νά σου πω, έ-

®Ανά6ει τ© κλεφτοφάναρο Φ&\ προχωρεί στ® σκοτάδι·

•—- Σ ωιτα!, μουγγρίζει © άν·? θρωττρς, ττου κάθεται ττίσ&δ άπ8 το τροοπέζι.

ξακολουθεΐ ό άφεντικός του μέ τρομερό τόνο στή φωνή που, πώς πουθενά δεν θά - μπόρε­ σης νά πας για νά ξεφύγης τήν οργή μου... Γι' αυτό κύττάξε νά μην ,σποτύχης ή,. άν άποτύχης, πήγαινε καί. πέσε σέ κανένα βάραθρο, γιατί αν θά πέσης στά χέρια μου κα­ ταλαβαίνεις τί σέ περιμένει... . Ό * Αργεντινός^ — όπως τον φωνάζει 6 απαίσιος έκεΐνος άνθρωπος — μένει σιω­ πηλός και κατάχίλωμος σάν νεκρός. Ό άλλος του λέει: —Τί γνώμη έχεις; θά τά καταφέρης; Εκείνος άποκρίνεται μέ βαθειά, βραχνή φωνή: —- Ό Γκρέκο θά πεθάνη ό* πωσδήποτε στο Μπουένος "Ατ ΰρες!

ιΜήν είσαι τόσο βέδαι* 6ς! Πρόσεξε! Μια καινούρ­ γιο: έπιπολαιστητα θά σου στόιχίση... 5Αλλά αυτά τά εί­ παμε... — Έχω ετοιμάσει τό σχέ­ διό μου απτό τώρα, αποκρίνε­ ται ό Αργεντινός. — Μπορώ νά τό ακούσω; — Έμαθα ότι πρόκειται νά ιμείνη, στο ξενοδοχείο «Όριεντάλ» ή Τόρεντ... — Λοιπόν; Τά μάτια του νυχτερινού έπ σκέπτηι λάμπουν θρίαμβευ τικά. ιΚάνει μια παράξενη, κίνηισι.. — Αυτό είναι σημάδι τής Μοίρας που δείχνει ^μέ τό σκε λετωμένο δάχτυλό της τον 'Γκρέκο !, γρυλλίζει με άγρια χαρά. Ό ξανθός αυτός διάβο­ λος θά πεθάνη στο Μπουένος ίΑύρες πριν προλάβη νά παΤηση τό πόδι του στο γή-

Χαρσττηδάβι κοοτατρομαγ μένος

Τό μιτουλντόγκ όρμάει άπάνώ του μέ λύσσα.

πεδο ί Ό άλλος τον κυττάζει παραξενεμένος. — Δεν μου είπες γιατί εί­ σαι τόσο -βέβαιος!, τού λέει. —Μην ξεχνάς αφεντικό, δΤι μέ φωνάζεις συνέχεια Αρ­ γεντινό!... Τό Μπουένος "Α­ ύρες είναι ή πατρίδα^μου κι" άν δεν πηγαίνω έκεΐ είναι για τί... Καταλαβαίνεις! Τούτη τή^φορά όμως θά πάω!... Τά μούτρα μου θά είναι άλλαγμέ να... Ύστερα έχουν περάσει χρόνια από τότε.. Κάνεις δεν θά μέ γνωρίση.. Στο «Όριεντάλ» απέναντι υπάρχει ένα σπιτάκι... Τό σπίτι αυτό εί­ ναι ιδιοκτησία ενός δικού μου -ανθρώπου... Καταλαβαίνεις... Δέκα φορές την ημέρα θά περ νάη αυτός ό Γκρέκο έξω από τά παράθυρά μου, όσες μέρες μείνη στο Μπουένος "Αύρες!

Κι* αυτός και ή παρέα του.., —Θά τον πυροβόλησης ά­ πό κεΐ; — Ναι... Μέ σιγαστήρα... "Από άπόστασι δυο ή τρ.ών μέτρων τόμπολά!.. Δέν υπάρ­ χει καμμιά περίπτωσις άποτυχίας...^ Και θά άψήσω νάναι μαζί μέ τον άλλον, τον Σ^ιού ή καί μέ τον Τζέντο α­ κόμα! Γιατί όχι; Δέν ^θά εί­ ναι καλύτερα γιά την "Όριαν άν λείψουν καί οι τρεις τους από τη ιμέση, αφεντικό; Τά μάτια τού άλλου λάμ­ πουν άγρια. —Καλύτερα... Μα εγώ θέ­ λω, οπωσδήποτε, τουλάχιστον τον Γκρέκα! Αυτός άξίζει γιά όλους τούς άλλους μαζί καί παραπάνω! Πρόσεξέ το αυ­ τό, Αργεντινέ... ^ Τίποτε άλ­ λο δέν έχω νά σου πω... Μπο­ ρείς νά πηγαίνης... — "Αφεντικό... — Τί τρέχει πάλι; -— "Αφεντικό, σου μίλησα γιά έκεΐνο τό σπίτι τού αν­ θρώπου μου... Μόλ,ς χτυπή­ σουμε άττό τό παράθυρο τον Γκρέκα καί τούς άλλους, θά πρέπει νά φύγουμε από κεΐ μέσα γιά πάντα κι" εγώ κι" εκείνος... Καταλαβαίνεις πώς θά χάση το σπίτι του ο άν­ θρωπος καί, όσο κι" άν είναι δικός μου δέν θά δεχτή νά τό χάση έτσι χωρίς καμμιά άποζημίωσι... 7— Χμ!... Μού έχεις στοι­ χίσει πάρα πολλά, "Αργεντι­ νέ!, λέει ό άλλος άπειλητικά. "Ας είναι... "Αν καταφέρης νά μέ άπαλλάξης άπό τον Γκρέ-

■*»; χαλάλι σου!,., ΤΞτσι κι*

άλλαιώς είναι τά τελευταία που , παίρνεις !.. "Εχε τό νσΟ σου!... Ό "Αργεντινός χλομιάζει επίσης γιά ^τελευταία^φορά στά λόγια τού αφεντικού του, γιατί αμέσως βλέποντας τό μάτσο τά χαρτονομίσματα που τού βάζει στο χέρι έκεΐνος, δέν μπορεί νά κρυφή; τη φλόγα τής απληστίας πού χοροπηδάει στις κόρες των ματιών του. Αρπάζει τα χρήματα, τά βάζει στην Τσέπη* του καί ύ­ στερα χαιρετάει καί φεύγει. —Πρόσεξε νά μην σέ πάρη κανένα μάτι!, τού φωνάζει ό άλλος άπό πίσω του καί μό­ λις ό^ "Αργεντινός βγαίνει α­ πό τό δωμάτιο έξακολουθεΐ τό γράψιμό του μέ μια άπάθε α σά νά μην έχηι συμβή άπολύτως τίποτα... Ο ΖΑΝΙΝΟ ΒΡΙΣΚΕ! ΤΟΝ ΜΠΕΛΑ ΤΟΥ

ΠΑΧΟΥΛ Ο Σ νεαρός μέ τά χοντρά μυωπικά γυαλιά πού περπατάει στούς δρόμους τού Μπουένος "Αύρες, είναι ■—ποιος άλλος — ό περιβόητος καί περιλά­ λητος αστυνομικός τής "Α­ σφαλείας τού Σάο Π άολο, ό Νίνο Ζανίνο. Καί ό Νίνο Ζανίνο είναι πολύ , κορδωμένος αυτή τη στιγμή. "Από τον καιρό πού έχει πάρει δυο παράσημα κι" έτσι φοράει τις δυο χρωματιστές ταινιούλες στο στήθος του, σπάνια άποχωρίζεται τη στο­

λή του, αυτός που άλλοτε

Ο

ΗΡύτ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

κλοφορούσε μέ τός πολιτικά. Οί μερες έχουν περάσει. ΕΤναι Σάββατο μεσημέρι. Ή Τόρεντ βρίσκεται στην μακρυνή πρωτεύουσα της Αρ­ γεντινής, για τό δύσκολο τται χνίδι ττού έχει να δώση. μέ τη φημ/σμένη Χουριέλα, ίτϊ πρω ταθλήτρια τής χώρας αυτής. Τίποτα δεν έχει συμβή σ5 αυτό τό διάστημα που νά ά~ νησυχή τούς ήρωές μας. Κανένας κίνδυνος δεν φαί­ νεται νά τους απειλή. Καθώς είναι καταμεσήμε­ ρο καί κάνει φοβερή ζέστη, κανείς άνθρωπος δεν κυκλοφο­ ρεί στη μεγάλη λεωφόρο. Μό­ νο ό Νίνο Ζανίνο. ^ "Εχει ^βγή από τό «Όριεντάλ» πού μένει κι* αυτός μα­ ζί μέ την Τόρεντ, γιατί ξέρει ότι ό Πκρέκο μέ τον Σιού, τό Τζέντο και την "Αμπυ, έχουν πάει στην πισίνα για μπάνιο και θά πρέπει νά γυρνάνε αυ­ τή τήν ώρα σύμφωνα μέ τον λόγο πού έχουν δώσει στον προπονητή τους σενιόρ *Αντζελίλο, νά μήν κουραστούν καθόλου. Έκεΐνος δέν τούς έχει ακο­ λουθήσει γιά τον άπλούστατο λόγο ότι δέν ξέρει νά κολυμπάη, και δέν ξέρει νά κολυμπάηι πάλι γιά τόν άπλού­ στατο λόγο ότι μέ τήν άδύνατη βρσσι πού έχει δέν θά μπορή, λέει, νά βλέπη άν τό κεφάλι του θά εΐναι μέσα ή έξω ν.ιάπό τό νερό και ιμπ' ρεΐ νά πνιγή καμιμίά ώρα! Αλλά αυτό είναι άλλη ι­ στορία. Στή συνέχεια τής δικής

9 μας, ό περιβόητος^ άστυνομι κός άσσος, έκεΤ πού πηγαίνει ξέννοι αστός, άκούει δίπλα του ένα φοβερό μουγγρητό, σά νά βρίσκεται έξω άπό τό κλουβ ί κ αν ενός λ ι οντ αρ ι ο 0 στο τσίρκο. Χοροπηδάει κατατρομαγμέ νος. Γυρίζει καί βλέπει ένα με­ γαλόσωμο μπουλντόγκ μέ φο­ βερά ’'·Όΐα όψι νά πηδάη κα­ ταπάνω του! — Μαμακουλα μου! τσιρί­ ζει ό ήοωάς μας. Καί κάνει νά τό βάλη στά πόδια χωοίς πεο'στοοφές άλλά τό ύπέοοχο ζώο τόν άρπα­ ζε ι ·υέ τά φόβε ο ά δόντια του άπό τό πίσω μέρος τού παντε λονιοϋ του καί ό Ζανίνο δέν μπορεί νά κάνη ούτε βήμα! ιΕΤναι ένα καταπληκτικό με­ γαλόσωμο μπουλντόγκ, σκου οόΥοωαο, πού γύρω - γυοω άπό τόν λαίιυό του έχε- μιά άαποη λουοίδα. Τά μάτια του ολοστρόγγυλα λάμπουν πρα­ γματικά άπό εξυπνάδα. Ό Ζανίνο δυως δέν εΐχε ποτέ στή ζωή του δοσολη­ ψίες μέ τά σκυλιά πού τά φο βάται πάρα πολύ. "Ετσι καί τώρα τρέμει κυ­ ριολεκτικά άπό τόν φόβο του. Θέλε· νά ξεφωνίση ζητών­ τας βοήθεια; Αλλά ή τοομάρα του εΐναι τόση πού δέν μπο­ ρεί ούτε νά φωνάδη. "Ενας κόμπος έχει σταθή ατό λαιμό του καί τόν έμποδίζει. λ Καί τότε τό μπουλντόγκ άρχιζε ι νά τόν τραβάη μέ τά

10

δόντια του μέ καταπληκτική δύναμι κ 3 ό φουκαράς ό Ζανίνο αντί νά πάιη προς τά εμ­ πρός για νά ξεφύγη, όπως έπ χειρε,ΐ, αρχίζει θέλοντας και μή νά.. πηιγαίνη, προς τά πί­ σω, που τον σέρνει τό σκυλί! —- Θεούλη μου, ψελλίζει μέ κομμένη τη χολή. Ασφαλώς μέ πηγαίνει στη φωλιά του γ ά νά μέ φάη<! Καί επειδή δέν μπορεί νά ξεφύγη· προς την κατεύθυνσι πού -θέλει αυτός, γυρίζει προς τό ίδιο μέρος πού τον σέρνει τό μπουλντόγκ καί κάνει μιά απελπισμένη προσπάθε α. Τό τετραπέρατο- ζώο όμως άνοιγε αυτή τη φορά τά τρο­ μερά δόντια του καί τον ελευ­ θερώνει, γιατί βλέπει δτι ο Ζανίνο τρέχοντας από την πί σω μεριά, πηγαίνει ακριβώς

Χωρίς νά μουγγρίζη πια, άρκεΐται νά τρέχη πίσω άπό τον κα­ ταπληκτικό... ντέτεκτιβ*

ΓΚΡΕΚΟ

Σπρώχνει την πόρτα κι* όρμάει μέσα.

έκεΐ πού θέλει αυτό. Χωρίς νά μουγγ-ρίζη. λοι­ πόν πιά, άρκεΐται στο νά τρέχηι κ;5 εκείνο πίσω άπό* τον... καταπληκτικό ντέτεκτιβ. Ό Ζανίνο βλέπει μπροστά του μιά μάντρα. Κάνει νά στρίψη γιά νά κά νη τον κύκλο της. Τό μπουλντόγκ επεμβαίνει καί πάλι βλέποντάς τον ν’ άλλσζηι πορεία. Ό άμοιρος Ζανίνο μπλέκε ται στα πάδ α του καί αναγ­ κάζεται πάλι νά λοξοδρό­ μηση. Φτάνει έτσι χωρίς νά τό κα ταλάβη στη μάκρη πράσινη πόρτα εκείνης τής μάντρας, πού είναι άπλούστατο^ό τοί­ χος πού περ τριγυρίζει τον μεγάλο κήπο του σπιτιού. Τήν σπρώχνει άπελπισμέ-

Ο ΗΡΩ2 ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ να και ή πορτούλα ανοίγει α­ ρέσω ς γιατί δεν είναι κλει­ δωμένη·. Ό Ζανίνο ρίχνεται μέσα στον κήπο καί την ξανακλεί­ νει πάλι πίσω του όσο γρηγο­ ρότερα ρπορεϊ, καταφέρνοντας ν’ ,άφήσηι το σκυλί απ' έ­ ξω, πού δεν προλαβαίνει νά τον οοκολούθήση. Άκου μ πάει την πλάτη του στην κλειστή πόρτα καί άκου πίζει τον κρύο· ιδρώτα πού άναιβλύζει από τό -μέτωπό του. — Φτηνά τη γλύτωσα!, ι­ σχυρίζεται. Τό αναθεματισμέ νο! Σ κόψου πείνες πού θά εγη όμως τό φουκαριάρικο, για νά βέλη νά φάη. ολόκληρο ό τ αρχ ιψύλ ακα! Μπ ρρρ ! Γ' ά σκέψου νά σου τύχη, καί τέ­ τοιο ξαφνικό·! "Ενα τρομερό ρουγγρητό

Τό υπέροχο ζώο είναι καβαλλικιεμένο πάνω στη μάντρα καί του δείχνει τά δόντια του.

1!

Αρχίζει νά χοροπηδαη γύρω του

δίπλα στ’ αυτί του τον κάνει νά άσπρίση μονομιάς από την τρομάρα του και νά πη^ δήιξη τόσο ψηλά πού, άν πη­ δούσε τό ίδιο σέ αγώνες α­ σφαλώς θά έβγαινε πρώτος.^ Τό υπέροχο μπουλντόγκ εΐ ναι καιβαλλ πεμένο πάνω στη μάντρα καί τού δείχνει τά δον τια του! Κουνάει γαροάμερα την ου­ ρά του καί δεν έχει καθόλου άγριες διαθέσεις. Κάθε άλλο παρά πώς έχει ύπ’ δψι του νά.. φάη, τό Ζανίνο δεί­ χνει. Μόνο πού είναι τρορερά ανήσυχο· καί προσπαθεί μέ κάθε τρόιπο νά δώση στον ήρωά ρσς νά καταλάβη τί ζη­ τάει απ’ αυτόν. Πρέπει νά σημε ώσουρε ε­ πάνω σ’ αυτό ότι έχει άτυχήσει πολύ άσχημα τό καημένο

τό ζώο, να πίεση σέ μια τέ­ τοια περίπτωσι έπάνω στον πιο βλάκα αστυφύλακα πού υπάρχει στον κόσμο. Ό 'Ν ινο Ζανίνο αφήνει ένα καινούργιο ξεφωνηιτό φρίκης καί κάνει ^ νά ξανανοίξη; την πόρτα για νά ριχτή, έξω. Πράγματι την ανοίγει καί είναι έτοιμος νά άρμήση, άλ­ λα βλέπει μπροστά του τό -μπουλντόγκ πού έχει πηδήσει άπο τη μάντρα καί στέκεται έμπρος του ,μέ^τά πόδια ανοι­ χτά καί τη ^γλώσσα κρεμασμέ νη. έξω από το στόμα μέ τά φοβερά του δόντια. Ό Ζανίνο ξανακλείνει την πόρτα. Ή καρδιά του χτυπάει σαν ταμ - ταμ μέσα στο στήθος του. — Μπά^!, μουρμουρίζει μέ πολύ μεγάλο κόπο. Δεν θά τη γλυτώσω στο φινάλε από αυτόν τό σατανά! Θά μέ φάη! Τόχει βάλει σκοπό καί άντε να τού ^τό βγάλης άπό τό κεφάλι! Τί θηρίο είναι αυ­ τό, μαμακούλα^ μου! Άπό πιο θηριοτροφείο νά ξέφσγε γιά την τύχη· μου; Αλλά δεν προλαβαίνει νά πή περισσότερα^ Μια δυνατή σπρωξιά πού του έρχεται ξα­ φνικά άπό πίσω, τον (αναγκά­ ζει νά πάη καί νά πέση μέ τά μούτρα μέσα στην πρασινά­ δα του κήπου. Είναι καί πάλι τό φοβερό μπουλντόγκ αφορμή, πού έχει πέσει μέ όλη του τη δύναμι καί μέ φόρα επάνω στην πόρ­ τα πού στηριζότανε ό Ζανίνο. Ό φουκαράς αυτός πάνω

πού πάει νά σηκωθή καί νά τρέξη, βλέπει πάλι ^ τον κακό του δαίμονα νά στέκη δίπλα του καί νά τού κουνάη την ου­ ρά του. Απελπίζεται. -ανακάθεται κάτω μην έ­ χοντας κουράγιο πιά γιά τί­ ποτα. —Άϊ στο καλό σου 1, μουρ μουρίζει. Αφού θά. μέ φας πού θά μέ φας, τί νά τρέχω; Άντε, καλή όρεξι! 1 Τό σκυλί όμως δέν έχει ό­ πως είπαμε διάθεσι νά φάη τον Ζανίνο^ Μόλις τον βλέπει πού δέν πάει πιά νά τού ξεφύγη:, αρχίζει νά χοροπηβάη γύρω του, νά κάνη μερικά βή­ ματα τρέχοντας προς τό σπι­ τάκι τού βάθους καί νά ξαναγυρίζη πάλι πίσω-. — "Εχω δή τούς καννίβαλουςγπο-ύ χορεύουν γύρω άπο αυτούς πού έχουν ύπ’ οψι τους νά φάνε!, μονολογεί ό αδιόρ­ θωτος^ ήρωάς μας. "Οτι εΐνα· τής μόδας καί στα σκυλιά τώ ρα αυτό τό πράμα, δέν τόχο καθόλου ακουστά! Τό μπουλντόγκ συνεχίζει τό χοροπηδητό- του καί κάθε φο­ ρά ^ πηγαίνει πιο κοντά στο σπίτι. Στο τέλος γυρίζει κι5 αρχίζει νά τραβάη άπό τό μα νίκι τον ξεροκέφαλο Ζανίνο. ^ Παραδάξως όμως, ούτε γαυ χίζει ούτε γρυλλίζει καθόλου τώρα πιά. Ό αστυνομικός μας, πάνω σ’ αυτή την κρίσιμη στιγμή, θυμάται τό πιστόλι του! — Βρέ πού νά πάρη^ή ορ­ γή !, μουρμουρίζει. ,Πώς δέν τό σκέφτηκα τόση ώρα! Τώ-

Ο η?ύΧ ΤΟΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ρα θά σου δείξω έγώ ποιος §Λ κρότος του πυροβολισμού δθά φάη τον άλλον! Μα την πί- β ταν αποφασίση νά πυροβολήστι ,μσυ θά σέ κάνω στιφάδο., ΐί·' ση... μορφονιέ μου, άν εννοείται Μέσα στο ίδιο δωμάτιο πού μασιέται το κρέας σου! βρίσκεται ό απαίσιος αυτός Τραβάει τό δπλο που του άνθρωπος, έπικρατεί μιά φο­ έχει έμπιστευθή ή υπηρεσία βερή αταξία. του και τό στρίβει καταπάνω .Καρέκλες είναι Αναποδογυ­ στό θ'αυμ άσ ιο <μπαυλντόγκ. ρισμένες, τραπέζια σπασπέΑυτό τό τελευταίο, αντινα, καθώς καί γυαλικά πού έ­ κράζοντας τό δπλο, χοροπη­ χουν γίνει χίλια κομμάτια κά­ δάει 'μ’ ένα υπόκωφο μουγγρη τω στο πάτωμα. τό και τρέχει καί χώνεται πί­ Εκτος όμως απ ολ αυτα, σω ιάπό μιά συστάδα θάμνων. κάτω στο πάτωμα έπί'σης εί­ Φαίνεται δτι γνωρίζει καί ναι πεσμένα καί δυο σώματα πάρα πολύ καλά μάλιστα τι ακίνητα πού κολυμπάνε στο είναι αυτό τό πράγμα πού έ­ αίμα τους! χει στα χέρια του ό χαζός α­ Ό φονιάς ξαφνικά ΑνατινΑ^ στυνομικός. Γαι. 0 Ζανίνο ψάχνει νά τό βρή 5Από τό βάθος του δρόμου αλλά δεν τά καταφέρνει γιατί πού ανοίγεται .μπροστά του, 6έν τον βοηθάει καί ή δρασίς βλέπει καί πλησιάζει μιά πα» του. ρέα. -αφνιικά, όμως, βλέπει τόν Τό βλέμμα του λάμπει θρι­ θάμνο νά κουνιέται καί τότε... αμβευτικά. τραβάει τη σκανδάλη αποφα­ Ναί... Δεν γελιέται... Είναι σιστικά. αυτοί ακριβώς πού περιμένει. εΟ κρότος του πυροβολι­ Είναι ό Γκρέκα μέ τούς σμού σκάει σάν βόμβα ^μέσα τρεις άγαπη,μένους του συν­ στήν Απόλυτη ησυχία του ψλο τρόφους, τον Σιού καί τον γέρου μεσημεριού... Τζέντο μέ τήν Αδελφή του τήν νΑμπυ. Η ΕΝΕΑΡΑ Γυρίζσυν Από τήν πισίνα ό­ που έχουν πάει γιά μπάνιο ΦΟΝΙΑΣ μέ τό άσχημο κρατώντας καί τά .μπανιερά πρόσωπο, περιμένει ότ στα χέρια τους, μαζί μέ τις πό πίσω από την κουρ­ πετσέτες καί τά άλλα Απα­ τίνα του παράθυρου του, πού ραίτητα σύνεργα, μέσα στα την έχει έλάχιστα τραβηγμέ­ σπόρ βαλιτσάκια τους. νη γιά νά βλέπη καλύτερα δ,Ό κακούργος σφίγγει νευ­ τι γίνεται στο δρόμον ρικά τό πιστόλι μέσα στο χέ­ Στο χέρι του κρατάει ένα ρι του. πιστόλι πού στήν κάννη του Φαίνεται ταραγμένος. μπροστά έχε( μιά περίεργη συσκευή, πού είναι σιγαστή­ —· ,Πρέπει νά ηρεμήσω!; ρας, γιά νά μην ακουστή ό μουρμουρίζει ,μιλώντας στον

Ο

24

εαυτό του. Πρέπει νά ηρεμή­ σω γιατί δεν υπάρχει κανέ­ νας λόγος νά είμαι ταραγ,μέ­ νος... Δεν μπορεΐ νά αστοχή­ σω... "Ερχονται ακριβώς απ’ αυτό εδώ τό πεζοδρόμιο... Θά περάσουν ακριβώς από1 μπρο στα μου... Θ’ αρχίσω πρώτα απ’ αυτόν... "Υστερα, όπως δεν θά έχη- ακουστή κανένας κρότος, οι άλλοι τρείς θά μα­ ζευτούν γύρω του, μη μπο­ ρώντας νά καταλάβουν γιατί έπεσε... Τότε θά θίξω καί σ’ αυτούς!... Είναι απλό καί δεν υπάρχει περίπτωσις αποτυ­ χίας... Αμέσως μετά θά τρέξω στο πίσω μέρος πού πε­ ριμένει τό άμάξι... "Ωσπου νά μαζευτη ό κόσμος πού αυ­ τή τό στιγμή δεν κυκλοφορεί στούς δρόμους, ώσπου νά έοθουν μετά στο σπίτι νά ψά­ ξουν καταλαβαίνοντας ότι άέρριξαν τις σφαίοες,

Καί τότε... τραβάει τη σκανδάλη άποφαςπστικά.

ΓΚΡΕΚΟ θά είμαι πιά πάρα πολύ μακρυά... Λεν κινδυνεύω1 καθό­ λου.. Κι’ επί πλέον έχω μέσα στην τσέπη μου καί τά λεφτά πού πήρα γιά τό σπίτι! "Ας πρόσεχε περισσότερο νά μην την πάθη έτσι!... Καί σ’ αυτά τά λόγια ρί­ χνει τό βλέμμα του στο ένα από τά δυο ανθρώπινα σώμα­ τα πού είναι πεσμένα κάτω. "Υστερα τρέχει στο πλαϊ­ νό παράθυρο μέ μιά ξαφνική ανησυχία στο πρόσωπο. Βλέπει ένα καυρσάκι πού είναι σταματημένο στην κεν­ τρική πόρτα του κήπου καί ή ανησυχία φεύγει άπό τό πρό­ σωπό του. Γυρίζει τό βλέμμα του ολό­ γυρα. Δεν ύπάρχε ψυχή^ ούτε άπό_αυτή τή μεριά τού δρόμου. -αναγυρνάει στη θέσι του. Τώρα ή συντροφιά τών πο­ δοσφαιριστών τής Τάρεντ πού περιμένει, έχει πλησιάσει κά­ πως περ σσότερο την κουρτί­ να καί στο απαίσιο πρόσωπό του ζωγραφίζεται ένα σατανι­ κό χαμόγελο. —- Ελάτε!, μουρμούριζες σαρκαστικά. Ελάτε, καλά­ μου παιδιά!.. .Πρέπει νά σέ πετύχω στήν καρδιά έσένανε, Γκρέκο!... Ποέπει νά πεθάνης γ ά νά ζήσω εγώ!.. /Αλ­ λά πρέπει νά πεθάνης καί γιά δσα έχω τραιβήξει ώς^τώοα γιά χάρΊ σου!... Πληισιάστε! Καί ό Ρκρέκο μέ τή συν­ τροφιά του πραγματικά πλη­ σιάζουν. Είναι φυσικά όλοι τους ξέ­ νοιαστοι καί χαρούμενοι,

0 ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Στά πρόσωπα των πσδο σψαΐ'Ριστών λάμπει ή αίσιο» δοξία για το αποτέλεσμα του αυριανού άγώνος και στα χαρακτηιριστ ικά τής κοπέλλας εΐναι χαραγμένη, ή ευτυχία πού βρίσκεται κοντά στο άγα πηιμενο της ξανθά αγόρι, κον τά στον Αετό του Σάο Π άθ­ λο... Ο φονιάς πίσω από τό πα ράθυρό του σηκώνει σιγά σιγά την κάννη του πιστολιού του και την στρέφει καταπά­ νω στο στήθος του Γκρέκα. Ανάμεσα στά σκοπευτικά όργανα ψάχνει γιά την καρ­ διά του. Τό χέρι του είναι στα θερό και τό παρατηρεί και μόνος του μέ ευχαρίστησι. — Τό χέρι μου δεν τρέ­ μει !, μουρμουρίζει. Και για ποιο λόγο νά τρέμηι; Αυτός θά πειθάνη κι’ εγώ θά τά οικονο­ μήσω ! Ή παρέα πλησιάζει όλοένα....

Άκούγονται καθαρά οί ο­ μιλίες τους. Ό φονιάς χαμογελάει α­ παίσια. Τό δάχτυλό του αρχίζει νά πιέζηι τη σκανδάλη-. Ό Γκρέκα δεν απέχει πιά περισσότερο από δέκα μέτρα από τό μέρος του. Καί τά δέ κα αυτά μέτρα γίνοντα- οχτώ, πέντε, τρία... Ξαφνικά, ένας φοβερός πυ­ ροβολισμός δονεί τον αέρα. Τό τζάμι του ^ παραθύρου πίσω από τό όποιο είναι κρυ,μ μένος ό φονιάς, σωριάζεται κομματάκια μέσα σ’ έναν φο­ βερό πάταγο,

15

Τό δάχτυλό του άρχίζει νά πιέζη τή σκανδάλη.

Ό κακούργος αναπηδά κα τατρομαγμένος πριν προλάβη νά πυροβόληση καί ένα ξεφωνητό τρόμου ξεφεύγει άπό τό λαρύγγι του. Δεν μπορεί νά βάληι μέ τον νου του δτι πάλι εκείνος ό η­ λίθιος αστυνομικός του έχει κάνει αυτή τή φοβερή ζηιμιά, σημαδεύοντας έναν σκύλο! Μέ τό δίκιο του φαντάζεται δτι τον έχουν ανακαλύψει. Στο μεταξύ καί τά τέσσε­ ρα παιδ.ά ξαφνιάζονται άπό τον πυροβολισμό. Γυρίζουν τά κεφάλια τους και βλέπουν ατό παράθυρο τον κακούργο, πού μέ τό πι­ στόλι στο χέρι έχει τιναχτή όρθιος. Ή "Αμπυ τόν άναγνωρίζει αμέσως καί τά όμορφα μάτ σ της γεμίζουν φρίκη,

ΓΚΡ8Κ0

16 — Είναι αυτός!, ουρλιά­ ζει. Πρόσεξε, Γκρόκο! -Είναι ό ίδιος ό φονιάς που με είχε άπαγάγει! Κι* ό Γκρέκο κι* ό Τζέντο κι* ό Σι ου δεν θέλουν περισ­ σότερα. Μέ την ψυχραιμία και την άντίληψι που τους δια­ κρίνει καταλαβαίνουν Αμέσως τι πρέπει να κάνουν. Ό Γκρέκο, πρώτος άπ’ ό­ λους αρπάζει την "Αμπυ στα χέρια του γιατί φοβάται για τη ζωή της καί παίρνει μια βουτιά κάτω στη βάσι του παραθύρου, για νά μην μπορή να τούς ρίξη από μέσα ό κακούργος. Είναι καιρός, γιατί ό τε­ λευταίος αυτός παρά την δύ­ σκολη θέσι του, επιχειρεί για μιά τελευταία φορά νά έκτελέση την αποστολή του, πυ­ ροβολώντας τον Γκρέκο. Μέ τη βουτιά πού έχει πά­ ρει όμως αυτός ό τελευταίος ή σφαίρα του περνάει σφυρί­ ζοντας πάνω άπό τό κεφάλα του. Καί ό Τζέντο κι1 ό Σιου, σκαρφαλώνουν κιόλας στό πα ράθυοο ^ατρόμητοι μπροστά στον θάνατο, άλλα τρελλοί άπό την οργή^για τον απαί­ σιο αυτό κακούργο πού τόσες φορές έχουν παρά τρίχα γλυ­ τώσει άπό τά χέρια του... Εκείνος τρομοκρατημένος τό βάζει στά πόδα. Τρέχει προς την απέναντι πόρτα πού βγάζει σ3 έκείνη του κήπου πού είναι τό αυτο­ κίνητο. Ό Ινδιάνος Σιου μέ μιά πολεμική κραυγή πηδάει πρώ

τος μέσα στό δωμάτιο. ^ Ό φονιάς γυρίζει μέ μά­ τια πού άστ ραφτούν άπό τό μίσος καί στρέφει τό^ πιστόλι καταπάνω του μέ μιά μ' νιασμένη κίνησι. Ό Σιου χλωμ-ιάζει. Μόλις αυτή τή στιγμή άντιλαμβάνεται ότι ό θυμός του τον παρέσυρε πιο μακρυά ά­ πό τον ήρωϊσμό καί κοντήτερα στήν τρέλλα. Είναι τώρα άοπλος άπέναν τι στον απαίσιο κακούργο. Κι3 ό Τζέντο είναι μακρυά του άκόιμα γιά νά προλάβτι νά τον βοηθήση. Ό φονιάς βγάζει μιά ά­ γρια κραυγή θριάμβου καί πα τάει τή σκανδάλη. Ό κρότος τού πυροβολι­ σμού δεν άκούγεται σχεδόν καθόλου μέ τον ο'ίγαστήρα πού έχει τό όπλο. Ή σφαίρα του φεύγει πο­ λύ ψηλά καί γκρεμίζει ένα με­ γάλο κομμάτι σοβά άπό τό ταβάνι. Πώς έγινε αυτό; Τήν τελευταία στιγμή πού ό δολοφόνος πυροβολούσε, 6 δεύτερος άτό τούς άνθρώπους πού είναι πεσμένος στό πάτω μα άπλώνει τό πόδι του και τού δίνει μ ά δυνατή σπρωξιά στό καλάμι. "Ενα καινούργιο ουρλιαχτό μ ίσου ο καί λύσσας ξεφεύγει άπό τά χείλια του καί τά μά­ τια του γεμίζουν αίμα άπό τή μανία. Σηκώνει πάλι τό δολοφονι­ κός χέρι του γκά νά ρίιξη γιά δεύτερη, φορά άλλα τώρα δέν

προλαβαίνει.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΒΠΒΔήΝ Ό Σιού έχει κάνει κάθετη έφόρμησι μέ το κεφάλι. Τό κορμί του διαγράφει μιά τρο­ χιά σαν βέλος, καθώς παίρνει μιά καταπληκτική βουτιά στον αέρα. Πέφτει πάνω στον φονιά και του αρπάζει τό χέρι. Με τρομερή δύνα,μΐ του τό στρίβει καί^ τό εργαλείο τοϋ Θανάτου του πέφτει από έκεΐ. Ό φονιάς τοϋ κάκου προσ­ παθεί να παλέψη. Την ίδια στιγμή τρέχει και ό Τζέντο σέ βοηθέ.α του Ιν­ διάνου καί οί γροθιές τους τον βγάζουν γρήγορα έκτος μάχης. Ο ΖΑΝΙΝΟ ΚΑΙ Ο ΝΑΥΤΗΣ

ΔΕΝ μπορώ νά κατα­ λάβω τώρα τι έγινε!, μουρ μουρ ίζε ι ό περ ιΡοητος Νίνο Ζανίνο μόλις ρί­ χνει τή σφαίρα προσπαθών­ τας νά χτυπήση τό μπσυλντογκ που κα,τά τή γνώμη του δεν επιδιώκει τίποτ’ άλλο πα ρά νά... τον φάη! -— Ι ό πέτυχα ή δεν τό πέτυχα; Μπά! Θά τό πέτυχα ασφαλώς, άφαΰ δεν τό βλέ­ πω! Έξ άλλου τι τό μαθαί­ νουμε τάσο^ σημάδι στή σχολή! Θά μου πής πώς έκεΐ πέ­ ρα δεν είμαι κι5 από τούς πρώτους... Ναι, αλλά επίσης εκείνος ό στόχος είναι ακίνη­ τος καί δεν μπορώ νά σκοπεύ σω, γκιτί τρέμει τό χέρι μου! ΈΙδώ,έτρεμε καί τό χέρι μου κουνιότανε κι5 ό στόχος καί τοϋ τήν κοπάνησα!

Σηκώνεται άπό έκεΐ πού έ-

1/ .......

......... -... ..

χει πέσει καί προχωρεί κατά τούς θάμνους πού είχε δή γιά τελευταία φορά τον σκύλο. Μέ έκπληξι όμως ανακαλύ­ πτει ότι δεν είναι πι,ά στο ί­ διο μέρος. — Θά διαλύθηκε μέ τή σφαίρα!, λέει μέ θαυμασμό! Εξατμίστηκε! Τήν ίδια, δμως στιγμή α­ κούει -μεγάλη φασαρία άπό μέσα άπό τό σπιτάκι πού εί­ ναι στο βάθος τοϋ κήπου, σά' νά παλεύουν άνθρωποι καί τε­ λευταία καί μιά λυσσασμένη κραυγή. — ιΝά τα!, μουρμουρίζει ό Ζανίνο φοβισμένος. Ρίχτηκε σέ άλλους! Αέ βαρυέσαι ό­ μως... "Οταν φάη κάνα-δυοτρεΐς καί τοϋ κόψουνε οί πεί­ νες του, γλυτώνω έγώ οριστι­ κά! .... Δεύτερη άγρια κραυγή λύσ σας έρχεται στή στιγμή μέσα άπό τό σπίτι. Ταυτόχρονα ό Ζανίνο βλέπει νά τρέχουν μέ­ σα από τήν πόρτα τοϋ κή­ που ό Γκρέκο μέ την "Αμπυ. — Σαν τά ιμάραθα!, κάνει ό... δα ι μόν ιος άστυνο μ, κός χαζά. Πού ξεφυτρώσανε αυ­ τοί; Πάω νά δώ τί γίνεται. Μέ τρώει ή περιέργεια! Καί χωρίς νά δ (στάση πε­ ρισσότερο πάει κι5 αυτός γιά τό σπίτι. Μπαίνοντας μέσα βλέπει μιά απερίγραπτη εικόνα: Ό φονιάς είναι πεσμένος στο πάτωιμα ανάμεσα στούς άλλους δ-υό. Ό Γκρέκο, ό Τζέντο, ό Σ ι­ ού καί ή ~Αμπυ είναι σκυμμέ

νοι άπάνω άπό τον τραύμα-

ΓΚΡΕΚΟ

18 ■ ϋ·Βΐ1.ΊΜ» ΜΜΜΜΗΜΜΜΜ——ΤΜΜΟί*»

■-1- Γ

τισμένο άνθρωπο, που εμπόδι σε τον φονιά νά σκοτώση τον Σ ιού. Μόλις βλέπουν τον Ζανίνο νά μπαίνη μέ πιστόλι μέσα, γουρλώνουν δλοι τά μάτια τους μέ απορία. —Ό Ζανίνο πυροβόλησε! φωνάζει ό ιΓκρέκο μέ συγκίνη σι. Αυτός μάς έσωσε πάλι! — Και ποιος ήθελες νά σ’ έσωνε δηλαδή; τού λέει ό ντε 'τεκτιιβ προσβλημένος. Άφοϋ έγώ εΐμαι γι’ αυτή τή δου­ λειά! Αλλά. Μαμάκα μου! Αυτό τό σκυλί είναι ακόμα εδώ μέσα! -Πέστε του νά φάη τούς σκοτωμένους, σάς παρα καλώ! Μπορεί νά χορτάση μ’

ΓΠ..Γ1-------- ------------------------------------ Γν^Τ.Τί ■·

''

ΛιΛ·

αύτουνούς και νά άφήση, έμ«ς !λ Δεν δίνει κάνεις σημασία στά λόγια του. — ’Έλα κοντά, Νίνο, τού λέει ό Γκρέκο. Ό άνθρωπος αυτός έσωσε τή ζωή του Σ ιού καί τώρα είναι ετοιμοθάνα­ τος... Είναι πολύ βαρειά πλη γωμένος... Φυσ κά αυτά τά λόγια τά λέει πολύ σιγά τό Έλληνόπου λο γιά νά μή τ’ άκούση ό τραυματίας. Ό Ζανίνο πού συγκινεΤται πολύ μέ κάτι τέτοια πάει καί σκύβει κι’ εκείνος κοντά στον πληγωμένο. — Είμαι αστυνομικός, ψι-

Είναι αυτός!, ουρλιάζει ή "Αμπυ. Πρόσεξε, Γκρέκο!

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ί «ΒΒΟΜΜ**»

ν® ——Μ—«—————

μμ«

"Οπως έχει ποοτήσει τή σκανδάλη, τό βλήμα φεύγει ψηλά,

θυμίζει εκείνος μέ πολύ σβυ σμενηι φωνή, συνεχίζοντας τή διή'γησί του πού κάνει στους άλλους. Αυτός ό άνθρωπος είναι ένας δολοφόνος πού κατεζητείτο από χρόνια για πολ λά έγκλήιματα ειδώ στο Μπουένος "Αύρες... Είχε πάει στο εξωτερικό για νά αποφυγή τήν καταδίωιξι... Τώρα γύρ σε και είχε μεταμψιεσθή άλλα δεν κατάψερε ν.ά με γελάση... Τον γνώρισα αμέσως... Τον ακολούθησα ως εδώ... Μόλις μπήκα μου ρίχτηκαν... Μέ εί­ χαν δη κι5 αυτοί... Κατάφερα κι5 έβγαλα από τή μέση, τον έναν.... Ό άλλος όμως μου

τήν κάρφωσε άπό πίσω... "Ε­

στειλα τότε τον Ναύτη.. Ναυ τη λέω τον σκύλο μου επειδή είναι όλος σκούρος κι5 έχει αυτό τό άσπρο' γύρω άπό τον λα μό σαν νά είναι ναυτικός γιακάς... Είναι καταπληκτικό ζώο και ειδικά γυμνασμένος για αστυνομικός σκύλος... Εί­ ναι ό καλύτερος αστυνομικός σκύλος όλης τής Αμερικής ό Ναύτης!... Τό πρόσωπό του είναι γε­ μάτο υπερηφάνεια καθώς ,μλάε^ι για τό μπουλντόνγκ κι5 ιέκείνο πάλι τού γλείφει συνε­ χώς τό χέρι κουνώντας τήν ουρά του. — Τον έστειλα νά βρή έ­ ναν άστυνομικό και νά τον ψέ-

ρη όδω!, συνεχίζει ό έτοιμοθάνατος... Και τά κατάφερε όπως βλέπω! Έφερε αυτόν τον νεαρό Βραζιλιανό υπαρχι φύλακα πού πυροβόλησε άκρι βώς στην κατάλληλη· στιγμή... Πρέπει να είναι πολύ έξυπνος για νά μπόρεση νά καταλάβη τόσο γρήγορα τί του ζητούσε ένας σκύλος, έστω κι5 άν ό σκύλος αυτός εΐναι ό Ναύ­ της !... θέλω... ’Άν έ'Υώ πεθά νω... Καί, σπως καταλαβαί­ νω, θά πεθάνω... θέλω νά κρα τήσηι αυτός ό νέος τον Ναύ­ τη!... ΕΤνα ι σπουδαίο σκυλ ί... θά τον βοηθηση αφάνταστα στη δουλειά του... θά είναι ένας θαυμάσιος φίλος... ;Γυρίζει τό βλέμμα του προς τόν Ζανίνο πού τον κυτ τάζει με γουρλωμένα τά γκα­ βά του κάτω από τους μυωπι κούς φακούς του. — Μην τόν άφήσης τόν Ναύτη!, τού λέει μέ σπαρα­ κτική φωνή... Δεν πρέπει νά γίνηι τίποτ5 άλλο από ένας α­ στυνομικός σκύλος πού είναι και τώρα... Μιά ζωή παιδεύ­ τηκα γιά νά τόν κάνω σπως εΐνα,ι και πρέπει νά έξακολου θήση νά βρίσκεται κοντά σ' έναν άστυνόμο!... Κ ράτησέ τον εσύ!... Μήν τόν άφήσης... — Έγώ μή τόν άφήσω!, τσιρίζει ό Ζανίνο. Ρωτάς άν μ5 άψήνη, αυτός; Έπρεπε νο­ σούνε εκεί έξω... ^ ’Αλλά ό τραυματίας δεν τον ακούει πια. Παλεύει μέ τόν θάνοτΓο και βαρυανασαΓ νει. Τό στήθος του άνεβοκατε βα ίνε ι τρο μακτ ικά. Προσπαθεί νά μιλήση. Στο

τέλος τό καταφέρνει. — Αυτός ό φονιάς, λέει, δεν θά ξαναγύριζε ποτέ εδώ σ’ αυτό τό μέρος μόνο καί ,μάνο γιά νά σκοτώση, έναν πο δοσφαιριστή τής Βραζιλίας^.. Κάποιος άλλος εΐναι ασφαλώς ό άφεντικός του... Πρέπει νά σάς πή... "Ενας δυνατός βήχας τραν τάζει τό στήίθος, του καί τό κεφάλι του γέρνει προς τά πίσω ενώ ένα λεπτό ρυάκι αϊιματος κυλάει άπό τις άκρες τών_ χειλιών του. Είναι νεκρός....

Στο μεταξύ .μέσα στο σπί τι εχει μ άζευτη ολόκληρη δύ ναμις άπό τήν αστυνομία τού Μπουένος "Αύρες πού έχει φτάσει ειδοποιημένη1 άπό τόν πυροβολισμό τού Νίνο Ζανί­ νο. Ό φονιάς μέ τις χειροπέ­ δες στά χέρια δεν φέρνει καμ μ ά άντίρρη,σι νά μαρτορήση ποιος εΐναι αυτός πού τόν έ­ στειλε νά σκοτώση τόν Γκρέκο.. Τό κάνει μάλιστα μέ χα­ ρά. ^ — Εΐναι ό ,μόνος τρόπος νά γλυτώσω άπό τήν έκβίκησί του, λέει, άν τόν συλλάβετε καί τόν ρίξετε στή φυ­ λακή ! ^Διαφορετικά κι' έκεΐ ιμέσα θά μπή γιά νά μέ σκο τώση!... — Ούτε κΓ έτσι δέν πρό­ κειται ^νά ^γλυτώσης, κακούρ­ γε, τού λέει ό άστυνόρος ό­ ταν π;ά έχη ,μάθει τό όνομα τού αρχηγού του. "Ετσι κΓ

άλλοιως θά σέ κρεμάσουμε γιά τά κακουργήματα σου...

Ο ΗΡΩΖ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΒΑΣΑΝΑ... ΑΣΤΥΝΟΜΟΥ

21

τρία — ένα, όπως θά θυμούν­ ται οί άναγνώστες τού Γκρέκο

Ο ΑΧΑΝΕΣ γήπεδο της Χουριέλα είνα! γεμάτο από πλήθη φανατισμέ­ νων φιλάθλων. Ή Τόρεντ κατεβαίνει για τον δεύτερο άγώνα μέ την Άργεντίνικη πρωταθλήτρια. Στο πρώτο παιχνίδι είχε κερδίσει ή ομάδα του Σάο Πά ολο πάλι μέσα στην έδρα των άντιπάλών της στο Μπουένος "Αύρες. Γιά ^τό ματς αυτό είχε γί­ νει μι.ά άνωμαλία κΓ έτσι συμβαινεί κάτι πού είναι πο­ λύ^ σπάνιο, δηλαδή νά δώση μια όμάδα και τα δυό τη,ς παιχνίδια έξω άπό τον τόπο της. Την ή μερομην ία πού θά έτελήτο ό πρώτος άγων και πού έπρεπε νά γίνη κανονικά στο γήπεδο τής Μπάκα, ή Μπάκα Τζούνιορς είχε έναν άλλο μεγάλο διεθνή άγώνα μέ μιά ισπανική όμάδα πού έκανε τουρνέ στή Νότιο Α­ μερική. Επίσης δλα τά άλ­ λα μεγάλα γήπεδα τής Βρσζι λίας έτυχε νά είναι κλεισμέ­ να έκείνη την Κυριακή. Έπει δή υπήρχε ύποχρέωσι τών όμάδων πού συμμετέχουν στο Κύπελλο Πρωταθλητριών νά διαθέτουν γήπεδο άνω τών ο­ γδόντα χιλιάδων θέσεων καί ή Τόρεντ δέν έχει τέτοιο γή­ πεδο άναγκάστηκε νά παί'ξη κΓ έκεΐνο το παιχνίδι στήν πα τρίδα τής Χουρ έλα. Παρ’ δλ’ αυτά είχε κερδί­ σω τρν κρίσιμο άγώνα μέ

Τ

(\)·

Καί σήμερα λοιπόν τά παι διά τού Σάο Πάολο κατεβαί νουν μέ τήν αισιοδοξία δτι θά κερδίσουν κι5 αυτόν τον άγώ­ να. Ή ομάδα τους είναι πλή­ ρης καί όλοι οί παίκτες βρί­ σκονται σέ καλή κατάστασι. Οί φίλαθλοι δέν έχουν ξεχά σει ακόμα τον καταπληκτικό Γκρέκο, πού τήν πρώτη φορά τούς είχε άφησε ι κυριολεκτικά άναυδους μέ τό παιχνίδι του καί γι’ αυτό μόλις έμφανίζε ται στο γήπεδο ένας πελώρι­ ος ψίθυρος άπλώνεται άπ’ ά­ κρη σ’ άκρη, έκεΐ μέσα. "Ένα^ ψίθυρος πού λέει τ δνομα του. Μετά τήν Τόρεντ βγαίνει καί ή Χουριέλα μέσα στό πρά σινο γήπεδο καί οί μυριάδες τών θεατών ξεσπούν σέ ένθουσιώδεις εκδηλώσεις για νά δώσουν θάρρος στούς παίκτες τους. Ή πρωταθλήτρ α τής Αρ­ γεντινής κατεβαίνει πάλι μέ την ίδια συνθεσι πού είχε κατέβει καί στον πρώτο μετα­ ξύ τους άγώνα, δπως άλλω­ στε καί ή Τόρεντ. Τά μεγάλα «ατού» της, ό λαστιχένιος τερματοφύλακας Μαραγκό, ό σέντερ φόρ Ίμπά νιειθ καί ό μέσα δεξιά Χερέρα πού είναι καί οί παίκτες τής έ'θνκής όμάδος τής Άργεντι-(*) (*) Α[ΐάβαΦε τό 10ό τεύχος του τίτλο: «Τ6 Φάνχαοιμια; τοΟ

«ΓΚΡίΕΚΟ» ιμέ τόν

ΓΚΡΛΚΌ

22 νής, γίνονται αντικείμενο θερ μών έκδηλώσεων. Την τελευταία στιγμή που •πρόκειται νά άρχίση, τό ματς, ένας νεαρός μέ πολιτικά αυ­ τή τή φορά και μέ χοντρά μυ ωπικά γυαλιά, δείχνει τήν ταυτότητά του στήν πόρτα που έχει πια κλείσει γιατί τό στάδιο είναι πλήρες από θε­ ατές και περνάει μέσα. Ποόικειται γιά τον Ανεκδι­ ήγητο Νίνο Ζανίνο, πού είναι λαχανιασμένος σάν νά έχη τοέδει πολλά χιλιόμετρα χω­ ρίς διακοπή. Προχωρεί από τούς διαδρό μους καί στο αστείο πρόσωπό του είναι χαραγμένη ή ευδαι­ μονία. —Επιτέλους γλύτωσα από δ αυτόν τον σατανά!, μουρ­ μουρίζει ανάμεσα στά δόντια του περπατώντας. Καιρός ή-

Ό Σιού πέφτει πάνω €ττό φονιά

τον άρπάζει τό

τανε γιατί κσμμιά ώρα θά μου τήν κάρφωνε τή δαγκανά! 5Ακους, λέει, Ναύτης! Έγώ προσωπικά δέν του έχω καμμιά εμπιστοσύνη· καί ούτε έ'χω κανένα κέφι νά του κάνω παρέα έτσι επειδή ταθελε ε­ κείνος ό Αργεντινός συνάδελ­ φός μου!... Να πόη νά^ βρή τετοάποδους φίλους! ^ούτ! Στέκεται. Κάπου έκεΐ γύρω πρέπει νά κάθεται ή "Αμπυ σύμφωνα με τή συμφωνία που έχουν κά­ νει γιά νά ιδωθούν μέσα στο γήπεδο. Ό Νίνο Ζανίνο στρέφει ο­ λόγυρά του και ύστερα άπό αρκετή προσπάθεια καταφέρ­ νει και ανακαλύπτει( έκείνη,ν πού θέλει. Ή "Αμπυ βρίσκεται άνά­ μεσα σε μερικούς Βραζιλιά­ νους φιλάθλους - εκδρομείς και γυρίζε; κι5 εκείνη καί κυτ τάζει ολόγυρα επειδή τον πε ρι,μένει. — Νίνο!, του φωνάζει. "Ε­ λα ! "Από δώ! —καί του κου­ νάει τό χέρι της. Ό... ντέτεκτιδ τή ιβλέπει όπως εΤπ;αμε. Πηγαίνει κοντά της. — Ναι άλλα έχει θέσι; οωτάει ανήσυχος. Βλέπω ό­ λη τή σειρά γεμάτο!... — Έλα!, του ξαναλέει ή νέα. "Εχει θέσι... Σου τήν έ­ χει κρατήσει ό... Ναύτη^ — Τί! !, τσιρίζει ό δύστυ χος Ζανίνο καί κοντεύουν νά του πεταχτουν τά γυαλιά ά­ πό τή σαστμάρα του. Ό... ό Ναύτης!!! "Ω, Θεέ μου!...

■Πραγματικά

Φ

θεωρατρς

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ _____________ β»—Έ*"*^** ■

■

—

1

■■■■■■

”

—' ~

...................

σκύλος είναι καθισμένος πλάι στην "Αμττυ καί μόλις βλέπει το καινούργιο του αφεντικό κουνάει χαρούμενος την ουρά του. Ό Νίνο Ζανίνο τον βλέπει κι’ εκείνος καί1... κοντεύε( νά λιποθυμήση. — Θά πάω... Θα πάω νά κάτσω κάπου άλλου !, ψελίζει άνόοεχτα. — Γιατί δχι έδώ;^ρωτάε^ι τ» ’Άμπυ παράξενεμένη- πού δεν μπορεΐ νά φανταστή ότι ό καταπληκτικός... άστυνομ ικός φοβάται τον δικό του σκύλο. — Γιατί... γιατί ό Ναύτης πού θά κάτση τότε; — Πάρτονε στά γόνατά σου! Ό Ζανίνο ασπρίζει από την τρομάρα του. Δεν θέλει δμως νά πη και

'Ο Σιου ττέφτει ανάσκελα καϊ^ χτυπάει <ττό πίσω μέρος τού

κιαλιού,

η ι··''“

■

’

*

'

^ I»· "

1

'

1

>1111·

ΙΜνηΡ

δτι φοβάται. Αναγκάζεται ^ νά καθήση στη θέσι τού Ναύτη καί ό σκύ λος ,μέ ένα χαρούμενο γαύ^ γισμαέρχεται καί στρογγυλο­ κάθεται στά γόνατά του. Ό Ζανίνο τρέμει ολόκληρος από την τρομάρα του. Ή ’Άμπυ τον βλέπει. — Μά εσύ τρέμεις!, του λέει ανήσυχα. Μήπως έχης τίποτα; Μήπως δεν αισθάνε­ σαι καλά; — ’Ό χ ι... "Οχ ι!, ψελλ^ίδει ό καημένος αυτός. Αισθάνο­ μαι ένα βάρος στην κοιλιά μου! — Μήπως έφαγες πολύ τό μεσημέρι; ^— Όχι.... Δεν έφαγα κα­ θόλου... Είχα πάει περίπατο τον Ναύτη πολύ μακρυά καί υστέρα γύο σα εδώ τρέχοντας γιά... γμά νά προλάβω τό μάτς! —Τότε από τί είναι τό βά ρες στην κοιλιά σου;, — Άπ’ αυτό τό μαντρό­ σκυλο πού κάθεται απάνω της! λέει άγανακτισμένος ό αστυνομικός. Ή Άμπυ γελόε'. -— Δεν είναι .μαντρόσκυλο, τού λέε , παρά μπουλντόγκ! — Ναί, τώρα θά του κά­ νουμε καί έξέτασι! Εκείνο πού ξέοω εγώ είναι δτι άπ’ αυτόν θά πάω ! ,— Μά δεν τον αγαπάς, Νίνο; Κι’ δμως είναι τόσο συμπαθητικός !... — Ναι1! Όλόϊδιος ό Γκάρυ Κουπέρ! . τής λέει ό Ζανίνο νευριασμένος.

X τό μεταξύ όμως τό ματς

ΠζΡΒΚΟ

24 --------------------------------------

Ιχει άρχισε! ^ και ^ ή "Αμττυ παύει να τού μιλάη καί γι> ρίξει τά ^μάτια^της προς τη μεριά του γηπέδου, όπου οί είκοσιδυό παίκτες αγωνίζον­ ται για τη νίκη... Ό Ζανίνο μένει άσάλευτος σαν άγαλμα μέ τον φοβερό Ναύτη στα πόδια του, μην τολμώντας να κουνη,θή, επει­ δή φοβάται πώς, άν τό κάνη, μπορεί ό σκύλος νά... τον δαγκώση! ΤΟΡΕΝΤ — ΧΟΥΡ ! ΕΛΑ

<3 ΠΑΙΧΝΙΔΙ αρχίζει μέ μια γρήγορη κατεβα­ σιά τής Χουριέλα πού έ­ χει και τή σέντρα. Ό σέντερ ψόρ Ίμπάνιεθ δίνει στον Χερέρα κι5 εκείνος κάνει ένα περίφημο άνοιγμα στον έξω αριστερά Ντιέγκο, πού τρέχει σάν αστραπή πα­ ράλληλα μέ τή γραμμή τού άράουτ. Ό Σιού πού βρίσκεται στή συνηθισμένη του θέσι του δε­ ξιού μπάκ τρέχε: νά τον άνο κόψη, Ό Ντιέγκο του κάνει ένα έξυπνο γέλασμα και τον προσ περνάει χωρίς καμμιά δυσκο­ λία. 5Από τό γέλασμα ό Ινδιά­ νος διεθνής παίκτης τής Τόρεντ πέφτει ανάσκελα καί χτυπάει μέ δύναμι στο πίσω μέρος του κεφαλιού του κάτω. Στή στιγμή πετάγεται όρ­ θιος κι5 ένα άγριο μουγγρητό βγαίνει άπό τό λαρύγγι του. Τά μάτια του αστράφτουν. Χάνει άγριε μένε ς χειρονο­ μίες. Χυττο^ει δεξιά κι* Αρι­

στερά σάν νά γυρεύη νά βρή κάποιον εχθρό του γιά νά του έπιτεθή. 5 Εκείνο ς πού βλέπε ι ^ είναι μόνο ό Ντιέγκο, πού τού είχε ^εφύγει πια καμμιά εικοσα­ ριά μέτρα. Ή άμυνα τής Τόρεντ άνασυντάσσεται γιά νά τον άντιμετωπίση. Ό Γκρέκο πού έχει σταθή στο κέντρο τού γηπέδου χα­ μογελάει παράξενα. «Ή τύχη μάς βοηθάει υιΓ μέρα!», συλλογίζεται. «Δεν χρειάζεται πιά νά έπέμβω γιά νά βοηθήσω τον Σιού νά... θυμηθή τον Μαύρο Άπαχη! ... (*). Καί πραγματικά ό Ινδιάνος έχει γίνει θηρ^ίο ανήμερο. ^Χύνεται σάν γεράκι κατα­ πονώ ^στον Ντιέγκο, μ* όλο πού^ ή άπόστασις πού τούς γωρίζει είναι τόσο μεγάλη Εκείνος στέκει καί κυττάζει πού£ θά ,δώση·. τή μπάλλα έπειβή ό Σάντι καί ό Λάν,τος είναι μπρος του καί τού φρά­ ζουν τον δρόμο. Δέν προλαβαίνε[ όμως οΐλ τε νά σηκώση τό πόδι του. Ό δαιμονισμένος Σιού τον εχει κιόλας φτάσει καί τού κλέβει τήν μπάλλα μέ τέτο.α ταχύτητα πού ούτε καν τό κα­ ταλαβαίνει ό Αργεντινός. λΚλωτσάει τον αέρα, θαρ­ ρώντας ότι έχει πάντα τή μπάλλα στα πόδια του... Ό Σιού όμως τρέχει μαζί (*) Διάβασε τό τρίτο τεύχος του «ΓΚΡΕΚΟ»: «Ό Σιού θυμά­ ται τον ιΜομιρρ άπάχτ*».

Ο ΗΡΠΣ ΤΛΝ ΓΗΠΙΔήΝ της προς το άπέναντι τέρμα. Τρεχει σαν άλογο κούρ­ σας, μέ μια ταχύτητα έξωφρε νική. Ένας ψίθυρος θαυμασμού και δέους ξεσηκώνεται από τις εξέδρες. Τρεΐ-ς μαζί παίκτες της Χουριέλα τρέχουν να τον άνακόψδυν. Αυτός δμως μο άζει με μανιασμένος ταύρος. Περ­ νάει ανάμεσα τους σαν πρα­ γματικός Ανεμοστρόβιλος. Φτάνει στη γωνιά της με­ γάλης περιοχής καί κάνει έ­ να καταπληκτικό σούτ. Μέσα στη νεκρική σιωπή πού έχει γίνει μέσα στο απέραντο, κο σμοπληιμ μ ορισμένο γήπεδο, Ακούγεται ώς καί τό βούϊσμα που κάνει ή μπάλλα καθώς σχίζει ^ σαν βολίδα τον αέρα με στόχο τό τέρμα τού Μα­ ράγκο. Ό υπέροχος τερματοφύλα­ κας των Αργεντινών κάνει έ­ να απίθανο άλμα στο δεξιό Γ των γκολπόστ του. / Μόλις προλαβαίνει νά Αγγίιξη τή μπάλλα μέ τις άκρες των δαχτύλων του καί νά τη σπρώξη λίγο προς τά έξω. * Εκείνη- χτυπάει απάνω στο δοκάρι καί από κεΐ άποστρακίζεται καί βγαίνει κόρνερ. 'Ένας στεναγμός άνακουφί σεως βγαίνει από όλο τό γή­ πεδο. Έξαλλοι από ενθουσια­ σμό οί θεατές χειροκροτούν τον Μαράγκο γιά τήν υπέροχη πραγματικά πιροσπάθει ά του. Τό κόρνερ ωστόσο χτυπιέ­ ται άπό τόν Βάργκας. Εΐναι θαυμάσια τραβηγμέ­ νο.

Ή μπάλλα διαγράφει μια μεγαλόπρεπη καμπύλη στον αέρα καί πέφτει ακριβώς στο κέντρο τού τέρματος πάνω α­ πό τά κεφάλια τών συγκεντρω μένων έκεΐ παικτών καί τών δυο ομάδων. Μέσα άπό ένα τρομερό σύμ πλέγμα άμυνομένων καί επι­ τιθεμένων, πιο ψηλά φτάνουν τά χέρια του Μαράγκο... καί τό κεφάλι τού Πκρέκο! Τό καταπληκτικό Ελληνό­ πουλο έχει πραγματοποιήσει ένα εξωφρενικό1 άλμα πού φέρ­ νει τό κεφάλι του τόσο ψηλά όσο καί τά χέρ α τού 3Αργέν τίνου- τερματοφύλακα. Πιο τυχερός άπό κείνον προλαβαίνει καί χτυπάει τήν κεφαλιά. Ή .μπάλλα αλλάζει πορεία καί περνώντας λοξά άπό τά χέρια τού Μαράγκο καταλήγει στά δίχτυα. Γκολ! Στον πίνακα τών σκορ γρά φεται αμέσως ^τό ϊ—0 υπέρ τής Τόρεντ, ενώ τό ρολόϊ δεί­ χνει ότι μόλις τό παιχνίδι εί­ ναι ακόμη στο δεύτερο λεπτό του. Οί Βραζιλιάνιοι παίκτες ενθουσιασμένοι όρμάνε καί Αγκαλιάζουν καί φιλούν τόν "Αετό τού Σάο Πάολο καί τόν Σιού πού μέ τήν τρομερή κα­ τεβασιά του δημιούργησε τό κόρνερ πού τούς χάρισε τό γκόλ, καθώς καί τόν Βάργκας πού τό χτύπησε τόσο πετυ­ χημένα. Πάνω Από τις εξέδρες οί λίγοι Βραζιλιάνοι φίλαθλοι πού είναι μαζεμένοι όλοι σ'

24

ΓΚΡ£ΚΟ

ένα -μέρος, ουρλιάζουν σάν τρελλοι από τή χαρά τους και αγκαλιάζονται και φιλιούνται μεταξύ τους. Ό <Ναυτής κουνάει τήν ου­ ρά του και γαυγίζει... ρυθμι­ κά σά νά φωνάζη τό όνομα τής Τόρεντ! Ό δύστυχος Νίνο Ζανίνο μένει πάντοτε ακίνητος σάν ξύλο καί κατάχλω-μος σάν πε­ θαμένος. «Τον έπιασε ή λύσσα του και γ αυγ ίζε ι!»7 συλλογ ί ζεται. «Τώρα όπου νάνα; θά πα τήιση τις δαγκωνιές καί όποι­ ον πάρει ό Χάρος!». Αλλά ό Ναύτης δεν πατάει τις δαγκωνιές. "Οταν ό πρώ­ τος ενθουσιασμός περνάει, ξανακάθεται στά πισινά του πόδια πάνω στά πόδια τού Ζανίνο καί συνεχίζει νά παρακολουιθή τον αγώνα με

^— Εξατμίστηκε!, λέει ό Σα­ ν ίνο μέ θαυμασμό.

'Ο Ζανίνο μένει ασάλευτος σαν άγαλμα με τον φοβερό Ναύτη στα πόδια του.

Εξωφρενική — γιά σκύλο -—σοβαρότητα! Οϊ Αργεντινοί κάνουν σέν­ τρα... Ό Ί'μπάνιείθ 6ίνει πάλι στον Χερέρα κι5 αυτός αυτή τή φορά πετάε- τή μπάλλα προς τά πίσω. Ό Τιάμ, τό σέντερ μπάκ, παίρνει τή μπάλλα και προσ­ παθεί νά τροφοδοτήση- τον έ­ ξω δεξιά του άλλα έκεΐ πετά­ γεται ό διαβολεμένος Σιού -μ5 όλο που ή θέσις του είναι α­ ριστερά. Παίρνει τή μπάλλα και κα­ τεβαίνει σαν σίφουνας. Για δεύτερη- φορά οί αντίπαλοί του στέκονται ανίκανοι νά ε­ μποδίσουν τον τρελλό δρόρο του. Τέλος δμως ό Σιου βρίσκε

0 ΒΡΩI ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ται μπροστά σέ ^τρεΐς μαζε­ μένους παίκτες τής Χουριέλα και αναγκάζεται νά δώση πά­ σα στον Τζέντο πού είναι ό *μό νος αμαρκάριστος. Ό διεθνής σέντερ φόρ κά­ νει μονοκόμματο σούτ χωρίς νά χασαμερήση ούτο στινιαή. "Αλλά όλοι σχεδόν οι αρ­ γέ ντινοΐ παίκτες βρίσκονται τώρα ·μπρός στο τέρμα τους. Ή μπάλλα χτυπάει επάνω σε κάποιο σώμα καί σποκρου εται. "Από τή στιγμή αυτή καί ύστερα αρχίζει ένα καταπλη­ κτικό παιχνίδι τής Τόρεντ πού μέ οδηγό τής έπιθέσεως τον άσύγκριτο Αετό τού Σάο Πά αλο, αλώνιζε ι κυρ ιολεκτ ι κά τήν περιογή τής δοξασμένης (άντιπάλου της. Μά οί ποδοσφαιριστές τής τοπικής ομάδας έχουν κατα-

Ή μ-ττάλλα χτυττάει στο δοκάρι

κι* άπο κε? βγαίνει κόρνερ,

27

'Ο Γκρέκο τή στέλνει μέ κεφα­ λιά στα δίχτυα.

λάβει τον κίνδυνο πού 6ιατρέ χουν ν5 άφήσουν τό γήπεδο μέ κανένα συντριπτικό εις βά ρος τους σκορ. Έξ άλλου θυμώνται πολύ καλά κι1 από τό πρώτο μάτς πού έδωσαν μέ τήν Τόρεντ, τί είδους ομάδα είναι αυτή πού αντιμετωπίζουν σήμερα. "Έχουν παρατήσει λοιπόν κάθε προσπάθεια γιά νά ισο­ φαρίσουν, τουλάχιστον ώσπου νά περάση, αυτός ό καταιγι­ σμός των επιθέσεων τών Βρα­ ζιλιάνων. "Έχουν μαζευτή και οί έν­ τεκα .μπροστά ατό τέρμα τους και αποκρούουν άπελπ σμένα και καταστρέφουν πάντα τήν τελευταία λστιγμή τις προσ­ πάθειες τών αντιπάλων τους γιά ένα δεύτερο γκολ. Πραγματικά μέ μια τέτοια απεγνωσμένη άμυνα είναι πο

2*

ΓΚ ΝΙΚΟ Κϊ

λύ δύσκολο αν δχι τελείως άιδύνατον για την Τάρεντ νά βγάληκι’ άλλο γκόλ. Άμετρη τα σούτ χτυπάνε τυχαΐα πά­ νω ατά πόδια των αντιπάλων την υστατηι ώρα καί δεν φτά­ νουν ως τά δίχτυα. Πολλά α­ ποκρούονται από τά δοκάρια της Χουριέλα καί οί Αργεντι­ νοί καί σ’ αυτό άκόμα στέ­ κονται τυχεροί. Οί φίλαθλοι μέ γουρ Χωμένα τά μάτια από θαυμασμό καί δέος παρακολουθούν αυτό το καταπληκτικό παιχνίδι από μέρους των Βραζιλιάνων, που δεν το· έχουν ξαναδη ποτέ τους, ούτε άκάμηι καί την πρώ τη^ φορά πού αυτή ή ομάδα τούς έπεσκέφθη καί τούς νίνησε... "Έτσι το ημιχρόνιο τελειώ­ νει χωρίς άλλο γκολ καί μέ έ­ να — μη|δεν υπέρ τής Τόρεντ. ^Στό διάστημα τής διακο­ πής οί φίλαθλοι κουβεντιά­ ζουν μέ απέραντο θαυμασμό μεταξύ τους γιά την πρωταθλήτρια τής (Βραζιλίας. Λένε πώς δίκαια ή καταπληκτική αυτή όμάδα βρίσκεται ατήν κεφαλή τής βαθμολογίας του πρωταθλήματος καί πώς άσφαλώς ή ίδια καί θά τό κσ­ τακτή ση στο τέλος. Τό δεύτερο ημίχρονο αρχί­ ζει ωστόσο. Καί από τήν αρχή του τό πα χνίδι παρουσιάζει τη συ­ νέχεια τού πρώτου ημιχρόνου. Οί Αργεντινοί κλείνονται άμέσως στά καρρέ τους καί οί Βοαζιλιάνοι αρχίζουν άγριο τό σφυροκόπημα. Μά καί πάλι δεν μπορούν

νά φέρουν Αποτέλεσμα. Οί Αντίπαλοί τους Αμύνονται μέ αληθινή μανία γιά νά κρατήσουν τό 1—0. Ό Μαράγκο άναδεικνύεται πραγματικός ήρωας. Σώζει τό τέρμα της όμάδος του άπό τέσσερα τουλάχιστον βέβαια γκόλ, σέ ισάριθμα σούτ του ιΓκρέκΟ', τού Τζέντο, τού Ό­ ζον καί τού Γκομέζ. Ή ώρα περνάει. Οί δείχτες τού ρολογιού δείχνουν πώς τό πα χνίδι πλησιάζει στο τέλος του. Μένουν δέκα λεπτά, όκτώ, πέντε, τρία. Παρ’ δλ’ αυτά οί Βραζιλιά­ νοι δεν φαίνονται ευχαριστη­ μένοι άπό τό μέγεθος τής νί­ κης τους καί δέν ελαττώνουν ούτε στιγμή τήν πίεσί τους αλλά άντίθετα τήν αυξάνουν όσο ζυγώνουν στο τέλος. Πραγματικό δράμα εΐναι αυτό πού γίνεται μπρος ατό τέρμα τού Μαράγκο. Ακόμη* καί τά μπάκ άπό τή γραμμή τής σέντρας και ό Λορέντσο πού δέν έχει δεχτή ούτε ένα σούτ σ8 όλόκληρα τό παιχνίδι, είναι έξω άπό τήν περιοχή του. ιΚαί τότε γίνεται κάτι που κανείς δέν^τό περιμένει. Ό Μαράγκο μπλοκάρει τή μπάλλα ύστερα άπόσούτ τού Τζέντο καί τήν κλωτσάε( μέ δύναμι στον Ί μπάνιεθ πού στέκεται Ακριβώς στο κέντρο, τού γηπέδου καί κοντά στή σέντρα. Ό Σιού τρέχει σαν σίφου­ νας νά τον άνοτκόψη.

Ό σέντερ φόρ όμως τής Ε­ θνικής* Αργεντινής δέν χάνει

τήν ψυχραιμία του. Καταλα­ βαίνει οτι κρατάέι ατά ...ιτόδια του μια μοναδική ευκαιρία καί δεν θέλει νά την άφήση νά χοόθή. Γυρίζει και σουτάρει χωρίς καμμιά κάθυστέρηισι ακριβώς από τη γραμμής τής σέντρας, με όλη του τη δυναμι. Ή μπάλλα τινάζεται ψηλά. Ό Αορέντζο τήν^ βλέπει τρομαγμένος νά περνάη πολύ πάνω από τό κεφάλι του, για­ τί βρίσκεται τόσο έξώ από τό τέρμα του. Τρέχει μέ ολη του τη δυναμι των ποδιών του ^άλ­ λα μάταια, Ή μπάλλα είναι γρηίγορωτερη απ’ αυτόν... Τα δίχτυα του ξαφνιάζονται άπό τόΛ άγγιγμα . τής^ στρογγυλής θεάς και οι θεατές άκόμα πε­ ρισσότερο. Πανζουρλισμός γίνεται στις

Ό Ναύτης

γαυγίζει ρυθμικά

νά φώνάζη

τό όνομα τής

*0 Γκρέκο κάνει ενά απίθανο, ανάποδο ψαλλίδι, την ώρα πού ή μπάλλα περνάει άπάνω άπό το κεφάλι τού.

έξέδρ ε ς άκρ ιβώς. τή ^ στ ι γ μη που όλοι τους είχαν θάψει κά­ θε τους έλπίδα καί που πολ: λοί εΐχαν αρχίσει καί νά φεύγουν... . ........ 0ιί συμπαίκτες του περίφημου Τμπάνιεθ κοντεύουν νά τόν πνίξουν άπό τις εκδηλώ­ σεις του θαυμασμού των. Ωστόσο ή σέντρα γίνεται: Μενουν άκόιμη δυο λεπτά καί τά παιδιά τής Τόρεντ έπιχειρούν την τελευταία τους ιέξόρμησι. Μέ σφιγμένα δόντια ό Γκρέ κο χύνεται μπροστά. * Παίρνει τή μπάλλα άπό τον Τζέντο καί περνάει διαδοχικά τέσσερις άντιπόλους σάν α­ έρας. Την τελευταία στιγμή πού έχει μπή μέσα στήν με-

Υάλη περιοχή τους, 6 "Αγκελ

μαζί μέ ΐάν

άοπραιτιαΐα πορεία &«Ϊα καρ­

Τιάμ, τοΟ φράζουν τό δρόμο. Ό Γκοέκο δίνει άμεσος πά σα στον Όζον κι5 εκείνος την ττετάει οπόν Τζέντο χωρίς καμ μιά καιθυστέρησι. , Επίσης χωρίς νά χάση κα­ θόλου καιρό, ό σέντερ ψόρ τής Τόρεντ κάνει ένα ισχυρό σουτ. Ή μπάλλα κατευθύνεται προς τό αριστερό Γ του Μα­ ραγκό, που τινάζεται- σαν α­ γριόγατος. Είναι βέβαιο οτι θά από­ κρουση, γιατί ή 'έκτίναξί· του εΐναι πολύ έγκαιρη και δυ­ νατή. 3Αλλά οχ ι; Κάποιος άλλος τινάζεται πριν άπ5 αυτόν. Ό Γκρέκα ό ά ν υ π ε ρ β λ η τ ο ς αυτός παίκτης κά­ νει- ένα απίθανο άνάποδο ψα­ λίδι την ώρα .πού ή μπάλλα περνάει πάνω από τό κεφάλι του. Την πιάνει μέ τό πόδι στο αέρα κι3 εκείνη αλλάζει

φώνεται^ στο δεξί Γ του Μαράγκο την ίδια ώρα πού τά χέ ρια του τελευταίου αυτού, τη γυρεύουν στο αριστερό!... ιΓιά άλλη μιά φορά παίρ­ νουν οί Βραζιλιάνοι στα χέρια τον ήρωα του γηπέδου. "Αδικα ή χαρά των Αργεν­ τινών ^ τις τελευταίες στιγμές. Σε λίγο τό παιχνίδι τελειώ­ νει καί ευτυχισμένα τά παι­ διά τής β Τόρεντ παίρνουν τό δρόμο γιά τά αποδυτήρια, μέ τη χαρά τής Νίκης ζωγρ αφ ι σμ ένη στα πρόσωπά τους καί^ .μέ την αγωνία από τώρα γιά τό μάτς τής άλλης Κυριακής, πού θά είναι τό κϋ ρ ώτερο καί τό πιο κρίσιμο— τό πιο δύσκολο απ’ όλα! θά παίξουν μέ την "Ορισα/, τής Ουρουγουάης! "Αν νική­ σουν θά είναι οί πρωταθληΤαί!... Μά θά νικήσουν; Για­ τί ή μοίρα φυλάει ένα άσχημο παιχνίδ, γιά την Τόρεντ αυτή τή φορά...

46 δε ξι μπάκ;

Τ 1 Α @ Σ Γ. ΜΑΡΜΑΡΙΑΗΙ ’Α/ττοκλβιστικοτης: Ρβν. Έκβοτίικαι '&ιτιχειρήννις ©. Ε.

ΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤβΥ «ΓΚΡΕΚΟ» [ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΡΔΙΤΣΗΣ Για την Αθλητική 'Ένωσι τής Κωνσταντινουπόλεως, ή μεγαλύ­ τερη επιτυχία των έφετεινών μετεγγραφών,, θεωρήθηκε ή άπόκτησις τού Μαρδίτση, ττού κατείχε προηγουμένως τή θεσι τού σέντερ μπάκ στ αν Α. Ο. Αιγάλεω. 40 Μαρδίτσης ασφαλώς είναι ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό ταλέντο; ένας παίκτης που ξεχωρίζει δικαιωματικά ανάμεσα στους κορυφαί­ ους τής χώρας μας, άφου έχει φτάσει στο σημείο νά κερδίση και θέσι στην Εθνική Όμαδα. Ελπίς όλων των φανατικών οπαδών του Δικεφάλου 1 Αετού που λατρεύουν την ομάδα τους, είναι ό Μαρδίτσης νά προ όδευση ακόμα περισσότερο τώρα πού θά έχη στο πλαϊ του παίκτες πολύ μεγαλύ­ τερης αξίας απ' εκείνους πού είχε στήν παλιά του τήν ομάδα και έτσι νά βοηθήση τήν Α.Ε.Κ. ακριβώς στο μοναδικό σημείο πού υ­ στερούσε σημαντικά, δηλαδή στήν άμυνα. Το ίδιο ευχόμαστε κΓ έμεΐς και γιά τον Μαρδίτση και γιά τήν ομάδά τής Νέας Φιλαδέλφειας, πού επί δύο χρονιές έχει χάσει μέ­ σα από τά χέρια της πρωταθλήματα καί κύπελλα μόνο καί μόνο γιά τήν αστάθεια τών οπισθοφυλάκων της, τή στιγμή πού άντίθετά βγάζει τούς μεγαλύτερους σκόρερ τής Ελλάδος, όπως τον Νέστο» ρίδη στο Πανελλήνιό πρωτάθλημα που πέρασε πιά στήν ιστορία.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΨΥΧΟΣ Πρόκειται γιά τον έξω αριστερά του "Ολυμπιακού. Παίκτης με άναμφισβήτητη άξια καί προσόντα ό Ψύχος αλλά καί μέ πολλές εκλάμψεις καί άναλαμπές —δυστυχώς γιά τον "Ο­ λυμπιακό, πού θά προτιμούσε νά βρίο-κέται πάντα σέ φόρμα ό θαυ­ μάσιος αυτός παίκτης. Γιατί πραγματικά όταν ό Ψύχος είναι στις καλές του, τότε κα­ νείς άλλος άπό τούς κυνηγούς τής ερυθρολεύκου πρωταθλητρίας δέν μπορεί νά τον φθάση σέ άπόδοσι. Ταχύς, έξυπνος, άριστος τεχνίτης, σουτέρ 6έν έχει τίποτα νά ζηλέψη άπό κανέναν. "Αντίθετα όταν διέρχεται άπό τό κακό του άστρο —όπως λόγου χάριν στον άγώνα Ελλάδος — Γαλλίας 1—1 μέσα στο γήπεδο τού Παναθηναϊκού — τότε μπορεί νά καταντήση σκιά τού εαυτού του και νά φτάση στο τελευταίο σκαλοπάτι τής άποδόσεως— ό χειρό­ τερος παίκτης τού γηπέδου στο μάτς πού προαναφέραμε I Ευτυχώς υπάρχουν πληροφορίες ότι ό Ψύχος βρίσκεται σέ καλή φόρμα τον τελευταίο καιρό κι* αυτό Θά είναι μεγάλη τύχη γιά τον "Ολυμπιακό στά διεθνή, δύσκολα παιχνίδια πού έχει νά δώση. "Οπως γράφτηκε καί παραπάνω ό Ψύχος έχει πάρει τό βάπτισμα τού διεθνούς. Ευχόμαστε στον παίκτη νά έπαναλάβη αυτόν τον άθλο και αύτή τή φορά νά είναι ή άπόδοσις του ή έντελώς άντίθετη μ" έκείνη τήν

1φώτη..*

ΤΙΜΟΚΑΤΑΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΟΣ "5 Μικρός "Ηρως . . ....: ί *0 Γκρέκό X

..................................................................................... ..........

ί

.

. (Τιμή τεύχους) Δρχ. ί ..........

»

.

/,

»

»

.2

»

2

I

2

»

2

.ι

^Υπεράνθρωπος

4

.

2

.

.

.

;

.

.

4

■

*

.

*

V*

1 1

<

5>

*0 Τάργκα (έξηντλήθη) ιΟ Μικρός Ταρζάν Ό Τζόε Μτϊκ

Τό

Δέκα

*0 Κάλ

.

.

.

: ;: 1 :

.;

.

________________...............................................................................................................

' ;ϊ

..,

.

..

βΟ

Κεραυνός

*0

Τογκόρ

'.

ι

ΐ

.·

.

:

.

.

;

.

;

.

.

.

»

»

.................................................2.

.

>*

»

»

2

____________________

»

»

7>

2

.

»

»

»

1

»

/

.

»

» <

1

\

>>

1

»

1

»

1

.. .................................................

;

ί 1

.......................................................................

.

.....................................................................................................

; . ι...........·.............

.......... '...................................

Το Διαμάντι Τό

'.

;

.

*0 Μικρός Μπουρλοτιερής

X

.

Τρία

*0 Μικρός Ιππότης

ίο Μάτι

.

. . :................ .

»

ι

*

»

»

/

>>

» >✓ »

V

1.

ί

;

Παιδικό Πανεπιστήμιο

. . . . :............. ;

Τά Παραμύθια τού Μικρού "Ηρωά

V*

»

»

1

»

»

1

Τά άνωτέρω πωλοΰνται στα γραφεία μας. Λέκκα 22,Γ υπόγειον έντός τής οττοάς και παρέχεται εκπτωσις 30% για όσους έχουν τάυ/ότητα Μικρού "Ηρωος^ Γκρέκό, Υπεράνθρωπου και Τάργκα.

Μην ξεχνάτε πώς παράλληλα μέ τον ΓΚΡΕΚΟ κυκλοφο­ ρεί κάθε Τρίτη και 6

ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ το άριστουργημάτικό περιοδικό που έπΐ έπτά χρονιά έχει κατακτήσει τις καρδιές των Ελληνόπουλων! Λ

____ *____ 8?

ΠΡΟΣΟΧΗ Οί Αναγνώστες μας πού έπιθυμουν νά προμηθευτούν τα προηγούμενα τεύχη τών έκδόσεών μας, ΜικροΟ “Ήρωος, Γκρέκο, Υπεράνθρωπου, Ταρζάν κ.λ.π., μπορούν νά τά ζητήσουν Από τά γραφεία μας, Λέκκα 22, Αθήνας, και Από τά έξης καταστήματα : ΠΕΙΡΑ1ΕΥΣ: Βιβλϊοπωλεΐον Άθαν. Τουφεξή, 6δος Βενιζέλου καί Ευριπίδου (γωνία) έναντι Έμπορ. Σχολής.

I §$ <»

ΒΟΛΟΣ: Β ιβλιοχαρτοπωλεΐον Ίωάν. Λιαναρίδη, άδδς Κ. Καρτάλη 48. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:

Βιβλϊοπωλεΐον Άνδρέα Ρέκου, Έ-

γνατίας 67. ΡΟΔΟΣ:

$ <> Κατάστημα Δικαίας

Κοοντζικάκη,

Σωκρά»

τους 1. ΠΑΤΡΑ!: Βιβλϊοπωλεΐον Νίκου Παπαχρήστου, 'Αγίου Νικολάου 16. ΛΟΥΤΡΑΚΙ:

Βιβλϊοπωλεΐον Μωάννου ’Αλμπάνη.

ΚΟΡΙΝΘΟΣ:

Βιβλϊοπωλεΐον Υιών Β. ’Αλμπάνη.

ΚΥΠΡΟΣ: Βιβλϊοπωλεΐον ^Αγγέλου Πολίτη, Αεύκωνος 20, Λευκωσία, ΔΑΦΝΗ: Κοπάστημα Μιχαήλ Ραυτοπούλου, Βουλιαγμένης 160. ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ :

Κατάστημα Χαρ. Δημητριάδη, όδος

<I* <»

$ € €

4Αγ. Παντελεήμονος 30. ΝΙΚΑΙΑ: Β ι βλιοπωλεΐον Παν. Χρηστάρα, * Πλατεία ιΑγ. Νικολάου. € ΚΑΡΔΙΤΣΑ:

Βιβλϊοπωλεΐον Μωάννου Τσοπελάκου.

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

ΚΑΘΕ

ΠΕΜΠΤΗ

Γραφεία: οδός Λέκκα 22 (υπόγειον) Άρ. τηλεφ. 28.983 "Έτος Ιον — Τόμος 3 — ’Αριθ. 19 — Τιμή δραχμαϊ 2 Λημοσιογιραφ ιικος Δ)ιντής: Σ. Άνευοδουιρας, Στρ. Πλαιστήρσο 21 Ν. Σιμύρνη. ΟΙικοανομιΐκός Δ)ντής Γ. Γεωργιώδης, Σφιγγος 38. Πραϊστ. τυτπογρ.: Α. Χατζη-βασ(λείου, Ταταιούλων 19 Ν. Σσι^νη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Λέκικία 22, *Αθήναι.

ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ:

ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΠΑΓΙΔΑ Ή Μοίρα στήνει μια πραγματκκά σατανική παγίδα στήν πρωταθλήτρια Τόρεντ. 1 Οτιδήποτε και να πή κάνεις από τώρα, τό μεγαλούρ­ γησα του επομένου τεύχους τοΟ ΓΚΡΕΚΟ θά χάση άσφαλώς τό ένδιαφέρον του. ΓΓ αυτό περιμένετε τή

ΠΑΓΙΔΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΩΝ ΑΣΣΩΝ ΜΑΣ

7Ό Λ4£· ΓΠ£ ΒΜΙΜΟ/νταζ £3<$ ~ΡΡΡΜ£ Τ, χγηβΗ ΟΛβΟΝ Γ*Ρ£ΜΙΖΕ7/)/ ΟΡΟ ΤΟ ΣΓ7/Τ/ £//VΗ/ ΤΡΟΜΒΡΟ ΜΕΓβΛ^ΗΕ/ ΣΤΤ/Ελ<2Σ

(60/ΤΤ/9ΞΒ ΝΤ/}/ν

#4/! Με*/ε/

ν<++ 4. Ιψ«ΐΐι

ζίνεχμεται

V

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΜΑΓΜΑ

ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΠΑΓΙΔΑ

ΤΑΞΙΔΙ ΜΕΤΑ ΒΑΣΑΝΩΝ

Κυριακή καί πού είναι τό κρι σιμώτερο τού πρωταθλήματος γιατί άπ5 αυτό θά ^ έξαρτηθή Ρ IΑΜΒΕΥΤΡ ΙΑ γυρί­ καί ό τίτλος, αφού τό ματς ζει ή Τόρεντ για δεύτε­ θά είναι ανάμεσα στην πρώτη ρη φορά αττό το Μπουέ τής βαθμολογίας, Τόρεντ καί νος "Αύρες, την πρωτεύουσα στην δεύτερη, "Οριαν, την τής Αργεντινής. πρωταθλήτρια τής Ούρουγουά Μετά από την καινούργια ης, πού ακολουθεί μέ δύο πόν­ τους νίκη επί τής φημισμένης τους δ αφορά... Χουριέλα μέ δύο ένα (*) δλοι "Ολη ή ομάδα βρίσκεται οι Βραζιλιάνοι συζητούν τώρα αυτή τή στιγμή μέσα στο με γιά τό ^επόμενο παιχνίδι πού γαθήριο των ουρανών πού έ'χουν νά δώσουν την ερχόμενη τούς μεταφέρει από τήν Αρ­ γεντινή στήν πατρίδα τους. (*) Δϋάίβιοοε το τηοοηγούμ^νο νζνχος του «ΓΚΡΕΚΟ» μέ τίτλο: Μαζί μέ τήν Τόρεντ βρίσκε «Π:<ίρέι:<ο ό άινυττέρ'βΔητος». ται καί ή "Αμπυ, ή αδελφή

Θ

ΤΙΜΗ ΔΡΑΧ. 2

4

του διάσημου σέντερ φόρ Τζέ ντο και ό περιβόητος και πε­ ριλάλητος αστυνομικός Νίνο Ζανίνο, πού δεν αφήνει ρούπι τό εκπληκτικό Ελληνόπουλο τον Γκρέκο καί τον Ινδιάνο Σ ι ου—όπως είναι τό παρατσού κλι του Ινδιάνου αριστερού μπάκ, 'Ίντσου Νά Τιάρα Ασ­ ματα,—τούς δύο περιφημότε­ ρους παίκτες τής Τόρεντ, πού του έχει άνατεθή νά τούς φρουρή συνεχώς καί πού —ό­ πως λέει ό ίδιος—έχει βαρεθή πια νά τους... σώζη! Αλλά τη φορά αυτή ό καη μένος ό Ζανίνο είναι κυριολε­ κτικά απαρηγόρητος και αυ­ τό οφείλεται στο δτι αντί γιά νά κάθεται άνθρωπος στο δι­ πλανό του κάθισμα είναι θρο νιασμένο ένα μεγαλόσωμο μπουλντόγκ.. Πρόκειται γιά τον Ναύτη τον καταπληκτικό σκύλο, πού έγινε αφορμή νά σωθη ή ζωή τού Γκρέκο καί του Σιού κάί πιθανόν καί τού Τζέντο ή καί τής ”Αμπυ άκόμα—γιατί μπο ρεΐ ό άπαίσιος εκείνος κακούρ γος νά τούς είχε χτυπήσει καί τούς τέσσερις. Ό Ναύτης λοιπόν, πού ό έ τοΊμοθάνατος αστυνομικός τον έχει άφήσει κληρονομιά στον Νίνο Ζανίνο στις τελευταίες στιγμές του, 6έν έννοεΐ νά ξε κολλήοη άπό κοντά από τον χαζότερο.... ντέντεκτιβ όλων των εποχών, δσο κι* άν αυτός ό τελευταίος έχει προσπαθή­ σει με δλες του τις δυνάμεις νά τον ξεφορτωθή. Πραγματικά ό Ζανίνο όλό^ κληρη τή χθεσινή Κυριακή

ΓΚΡΕΚΟ

καί ολόκληρο τό πρωί* τή,ς Δευτέρας μέχρι τό μεσημέρι πού πήραν τό αεροπλάνο, δέν έκανε άλλη δουλειά από τό νά προσπαθή νά απαλλαγή τής παρουσίας τού τρομερού μπουλντόγκ πού έχε; κληρονο μήσει!. Καί πού δέν τον πήγε ό καη μένος!. Τον πήρε με αμάξι καί τον άφησε σέ μιά μακρονή έξοχή άπό τήν οποία έβαλε τον σα> φέρ τού αυτοκινήτου νά τον γαρίση φουλαρ ιστός γιά νά μην μπορέση ό σκύλος νά τούς άκολουθήση. Τό αποτέλεσμα ήταν ό Ναύ της νά βρεθή μετά μερικές ώ­ ρες έξω άπό τήν πόρτα τού διαμερίσματος του στο ξενο­ δοχείο καί νά χοροπηδ άη κα­ ταχαρούμενος στά πόδια τού Ζανίνο καί νά τού κουνάη τήν ούρα του. Αυτό ήταν καί ή τελευταία προσπάθεια πού έκανε ό έ­ ξαλλος όστυνομ κός γιά νά δίωξη τον Ναύτη. Γιατί δλα αυτά τά χοροπη δητά καί τά κουνήματα τής ουράς, ό φουκαράς ό Νίνο Ζανίνο τά έξέλαιβε ως απει­ λητικά δείγματα έχθρότητος καί ως προειδοποίησιν του τε τραπόβου..... θαλασσινού, δτι, άν έκανε καμμιά καινούρ­ για άπόπε'ρα νά τον ξαποστείλη, θά έπαιρναν μέρος σ5 αυτή τήν ύπόθεσι τά σού­ βλες ά του δόντια.^ Τον έπιασε ' ακόμα καί^ με τό καλό ό Ζανίνο καί τού ε­ ξήγησε δτι ό ιδιοκτήτης τού ξενοδοχείου πολλές φορές τού

ίκανε. τήν ττράτασι^ να ^ τόν κράτηση έκέΐνος έκεΐ καί δτι θά περνούσε πολύ ώραΐα μα­ ζί του καί θάχε μιά ήσυχη ζωή, γεμάτη..... σκυλίσιες α­ πόλαυσε, ς. Ό Ναύτης όμως κούνησε αρνητικά τό κεφάλι του πολ­ λές φορές καί μουγγρισε θυ­ μωμένα, ση,μάιδι δτι διάφωνου σε ριζικά μέ τον χαζό αφεντι­ κό του. Ό προηγούμενος κύριός του τον είχε σπουδάσει γνά αστυνομικό σκύλο. Τον είχε άφησες σέ αστυνόμο γιά νά μην πάνε χαμένοι οι κόποι του Καί τά δσα είχε μάθει ο Ναύτης κατά την έκγύμνασί του, θά μπορούσαν μόνο νά χρησιμοποιηθούν εναντίον των εγκληματιών πού συνε­ χώς επιδιώκουν την καταστρο φή τοΰ Γκρέκο καί τής παρέ­ ας του. Λο.πόν ό Ναύτης, πιστός στην φωνή τοΰ κυρίου του, 6έν θέλει μέ κανόναν τρόπο νά άποχωριστή τον Ζανίνο, στον όποιο ανήκει σύμφωνα μέ την τελευταία θέλησι τού πεθαμένου καί πού ό χαζό·—· άστυνό/μος μας μπορεί νά μην την έχει χωνέψει πολύ καλά, ό σκύλος δμως εννοεί νά την έκτελέση κατά γράμμα ώς τό τέλος. Καί τούτη τη στιγμή λοι­ πόν μέσα στο μεγαθήριο των ουρανιών, ό Ναύτης βρίσκεται στρογγυλοκαθισμένος στο ε­ ξωτερικό από τά δίδυμα καθί­ σματα πού υπάρχουν καί στις δύο πλευρές του σ δλο τό μη κος τσΟ γιγανπαίόϋ κοβμοΟ

του άεροπλάνου. Ό Ζανίνο κάθέΤάι ότό έσωτερικό. 5 Από την τρομάρα του, πού δέν τοΰ περνάει μέ τίποτα,,, καί μολονότι ό σκύλος είναι ήσυ­ χος καί δέν δείχνει καθόλου έχθρικές διαθέσεις, έχει στρί μωχτή στον τοίχο κι5 έχει α­ νεβάσει ώς καί τά πόδια του έπάνω στην -καρέκλα του καί τά έχει αγκαλιάσει μέ τά δύο του χέρια. Μέ τό... δαιμόνιο .μυαλά του κάνει συνεχώς σκέψεις προσπαθώντας πάντα νά βρή έναν αποτελεσματικό τρόπο νά δίωξη εκείνον τον τετράπο δο σατανά από κοντά του. — Θά τοΰ δώσω φόλα, μουρμουρίζει; Πρέπει νά βρώ φάρμακο καί νά τό ρίξω σ’ ένα κομματάκι κρέας.... Μό­ λις τό μάσηση... άριβεντέρτσι Ν αύτη; Δ ότ ι, άν δέν φατ} τη φόλα, σίγουρα θά φάη εμέ να στο τέλος. Δέν βλέπω νά τή γλυτώνω. Τί κακό ήταν αυ­ τό που μέ βρήκε μέ δαΰτον τον δαίμονα; Μετά από λίγο μετανοιώ-4· νέι. — Όχι, ψελλίζει. Φόλα δέν κάνει. Δέν είναι σωστό. Λυτό είναι δολοφονία. Σκύ­ λος—ξεσκύλας, μιά φορά ψυ­ χή^ έχει καί μόνο ό Θεός πού τοΰ την έδωσε έχει δ.καίωμσ νά τοΰ την πάρη. Πρέπει νά τον διώξω. Νά φυγή ςαπο κον­ τά μου.... 5Αμάν. Μου ήρθε μιά πολύ φίνα ιδέα. Θά ζητή σω άπό κείνη την κούκλα την ιπτάμενη συνοδό ένα άλεξί-* πτωτο καί θά τόν ττετάξω κά*

6 τω. Αύΐό 0ά κάνω. Είναι δτπέ,ροχο. "Αν περάση και όλόκλη ρη^ την Αμερικανική ήπειρο για νά μέ βρή και νά μέ φάη, ε!Λ Τότε πια χαλάλι του! Θά πη πώς είναι τα μοιραΤον! Τό πεπρωμένον φαγείν άδύνα τον! ! ^ πού έλεγαν και αί αρ­ χαίος Έληνες! „ Πάνω πού λέει αυτές τις έ ξυπνάδες, 6 Ναύτης γαυγίζει χαρούμενα κΓ ό Νίνο Ζανίνο άνατινάζεται. - -—ς Τί τρέχει; ψελλίζει ΐδρωμένος. Βάρεσε συναγερ­ μός· Πέφτουμε; Χ3λθι τον άκουν έτσι πού .φωνάζει και^τά παιδιά τής Τορεντ ξεσπαΰν στά γέλια μέ ^την τρομάρα του. Δίπλα του στέκει ή ίπταμέ νη συνοδός και ό Ναύτης τής κάνει χαρές καί γι’ αυτό γαυ­ γίσει. — "Αχ! Σάς αρέσει αυτό

®0 κομμένος 6 Ζανίν© είναι άποβρηγόρητος.

-— Τί τρέχει; ψέλισε. Βάρε­ σε συναγερμός; Πέφτουμε;

τό σκυλάκι δεσποινίς; φωνά­ ζει μέ ελπίδα ό Ζανίνο. — Είναι θαύμα!, του λέει ή ομορψηι κοπέλλα. — Σάς τό χαρίζω !, δηλώ­ νει θριαμβευτικά και χωρίς περιστροφές ό Ζανίνο. Ό Ναύτης δμως έχει άντιρ ρήσεις πάνω σ5 αυτό τό λε­ πτό σημείο. Αφήνει τις χαρές μέ την κοπέλλα και γυρίζοντας προς τον αφεντικό του, άκουμπάει τά δυο δυνατά πόδια του πά­ νω στά γόνατά του, πλησιά­ ζει τη μούρη του μέσα στο μούτρο τού αστυνομικού καί μουγγρίζει πολύ θυμωμένος. — Καλά! Καλά, μάτια μου!, τσιρίζει ό καϋμένος ό Νίνο τρέμοντας καί χάνει μο­ νομιάς τό χρώμα του. "Αστει­ εύτηκα! Τό πίστεψες ^πώς θά

σε χάριζα; Μπορώ έγώ νά κά

Ο ΗΡΓίΧ. ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ώκ

νω χωρίς έσένα; Ποιόν θάχω νά μου κάβηΛ τη χο>λή;. "Ολοι σκάνε πάλι στα γέ­ λια και γελάει μαζί τους και ή κοττέλλα του αεροπλάνου. =— ^ Η ρθα νά σας ρωτήσω γ,ιά τα φαγητό, του λέει του Νίνο. Τι θά θέλατε νά φάτε; — "Ενα αλεξίπτωτο!, μουρ μαυρίζει άφηρημένος ό Ζανίνο λοξακυττώντας τον Ναύτη. Γίνεται νέος πανζουρλι­ σμός μέσα στο αεροπλάνο α­ πάνω σ’ αυτό, όπου δλοι δι­ ασκεδάζουν μέ τον φόβο τού άναήτου άστυνομικοϋ γι’ αυ­ τό το... καλοκάγαθο σκυλί πού φαίνεται εξαιρετικά άφω σιωμένο στο καινούργιο αφεν­ τικό του. 1 Ωστόσο ή ιπτάμενη συνο­ δός παίρνει τέλος την παραγ­ γελία του Ζανίνο καί φεύγει γιά νά έτοιμάση τά πιάτα

4Ο

Ναύτης κάνει χοορές στην ιπτάμενη σύνοδο.

— Τό πίστεψες πώς 8ά σε χάριζα; λέει ό Ζανίνο τρομοκρα­ τημένος.

των επιβατών. Αλλά τό επεισόδιο αυτό, μ’^άλλα λόγια ^τά βάσανα τού φουκαρά τού Νίνο, δεν έμελλαν νά τελειώσουν σ’ αυ­ τό τό σημείο. Ή συνοδός τελειώνει μέ τά πιάτα κι5 αρχίζει νά σερβίρη. ιΚαμμιά φορά έρχεται καί ή σειρά τού Ζανίνο νά πάρη τό πιάτο του, αλλά, μόλις κά νει ν άρχίση ^ νά τρώη, ένα πόδι τριχωτό έρχεται μπρος στά μάτια του καί ό άστυνομιικός βγάζει ένα ουρλιαχτό τρόμου καί τινάζεται μέ κομ­ μένη τη χολή. Απαθέστατα ό Ναύτης καί μέ δλο τό δίκιο μέ τό μέ­ ρος του έπειδή τό καινούργιο άφ εντ ικό * του έχε ι ξε χάσε ι πώς υπάρχει κι’ αυτός γιά νά τού παραγγείλη νά ψάη,

I άρπάζει μέ τά δυό^ Τόυ μπροΡ· στινά πόδια τό πιστό άπό τά χιέρ ι α του... έτο ι μοβάνσΐου Ζανίνο^ τό σκουμπάει πάνω στο κάθισμά του και αρχίζει νά τό καταιβροχιθίζη προς γένικήν ευθυμία. ^ . Ό Νίνο Ζανίνο ιδρώνει καί ξεϊδρώνει. Είναι απελπισμένος εντε­ λώς. , ^ . Σκεπτετοα άτι ό Θεός έστει λε αυτόν τον τετράποδο δαί­ μονα γιά νά τον βασανίζη ώ­ σπου νά τοΰ πάρη την ψυχή. "Εχει λαχανιάσει από την τρομάρα του. Πάνω σ’ αυτό έρχεται ή ί: πταμένη, συνοδός. βλέπει τό πιάτο άδειο, γιατί ό Ναύτης δεν είναι κα­ θόλου μίζερος στο φαι καί τό έχει καταβροχθίσει μέ δυο μπουκιές άλες —- άλες. — Φαγατε κιόλας; του λέ­ ει ή κοπέλλα μέ γουρλωμένά τά γαλάζια της μάτια. — Άμέ!, λέει , ό Ζανίνο &αϊ.. τής δίνει τό πιάτο, “έρεις · τ' είμαι έγώ στο φαΐ; Καλύτερα νά μην πέσης στά δόντια μου! Ή συνοδός του χαμογελάέι μέ θαυμασμό. Δέν έχει κανέναν λόγο νά μην τόν π ι στέψη . Ό Ζανίνο πάλι^μέ τη σει­ ρά του δέν μπορεί νά της όμαλογήιση άτι τό φαΐ του τό έχει αρπάξει ό καταραμένος εκείνος σκύλος. Ντρέπεται καί φοβάται άτι .ή νέα καί μέ τό δίκιο της θά γελάση εις βάρος του. Ελα όμως πού είναι καί

πεθαμένος άπό τήν πείνα καί έχει παρακολουθήσει δλους τούς άλλους εκεί μέσα, άκόμα καί τόν Ναύτη, νά κατα­ βροχθίζουν τά υπέροχα φαγη­ τά πού έχει έτο μάσει ή ίπτα μένή συνοδός.... Θέλει κι* αύτός νά φάη ό καϋμένος,, άλλα δέν τοΰ πάει νά ζητήση· καί δεύτερο πιάτο. Καί τότέ, γιά πρώτη φορά ίσως στη ζωή του, έπειδή βο­ ηθάει πολύ^ καί_ ή πεΐνα τού σ* αυτό, του κατεβαίνει μιά ι­ δέα θαυμάσια πού τη θέτει μέσα σέ μιά στιγμή σ5 εφαρ­ μογή : — -εχάσατε όμως καί τό γεύμα τοΰ Ναύτη, δεσποινίς! τής λέει. Δηλαδή τοΰ σκύλου μου άπό δώ!. _ —, "Ω! Καί βέβαια έχετε δίκιο!, φωνάζει ή κοπέλλα. Καί τρέχει καί γυρίζει άμέσως μ’ ένα τεράστιο κόκκα­ λό πού έχει άπάνω καί πέ­ τσες καί τό προσφέρει στον σκύλο! > ^'Πρίν όμως ό Ναύτης πρσλάβη, νά τό αγγίξη, ό Ζανίνο άπλωνε: τό χέρι του κατακόκκινος άπό θυμό, βουτάει τό κόκκαλο κι5 άρχιζε ι νά τραβάη μέ τά δόντια του τις πέ­ τσες, ένώ ή Ιπτάμενη, συνο­ δός έχει σπομείνει σαν άγαλ­ μα^ άπό την τρομερή έκπληξι καί μέ τό στόμα όλάνοιχτο; Τό τί γίνεται μέσα στο μεγαθήριο των ουρανών είναι άδύνατον νά περιγραφή. "Ολοι οί παίκτες καί οι συ­ νοδοί τής Τόρεντ γελοΰν τό­ σο πολύ πού άπ’ τά γέλια δα

κρύα τρέχουν στά μάτια τους;

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

9

Ρ

5Αλλά και ό Ναύτης Ακό— μα κάνει πολύ μεγάλο κέφι (χύτη τή φορά με τά καμώμα­ τα τού ανεκδιήγητου Αφεντι­ κού του. ιΓυμνασμένος όπως εΤνα ι Ανεβαίνει δρθιος μέ τά πισι­ νά του πόδια απάνω στο κά­ θισμά του και μέ τά μπροστι­ νά... χτυπάει παλαμάκια, ένώ ό Νί'νο Ζανίνο εξακολου­ θεί νά δαγκώνη τό κόκκαλό του καί νά μουγγρίζη Απει­ λητικά μέ τό μούτρο του κατακόκκινο από θυμό!... 5Αλλά τά βάσανά του του καϋμένου μέ τον φοβερό αυ­ τόν σκύλο 6έν τελειώνουν έ6ώ, δυστυχώς γι’ αυτόν καί ευτυχώς.... γιά τους Αναγνώ­ στες μας....

Δίνει λοιπόν τις όβηγίες του στους δικούς του ποδο­ σφαιριστές Ανάλογα μέ τον χαρακτήρα καί τό σύστημα καθενός Από τούς Αντιπάλους τους. — Χρειάζεται ή μεγαλύτε ρη προσοχή Απ5 όση έχετε δώσει μέχρι σήμερα σέ Αγώ­ να, τούς λέει στο τέλος. Έ­ χουμε πολλά ύτπέρ ήμών. *Αλ λά^δέν πρέπει νά ξεχνάμε κι’ έκεΐνα τά υπέρ πού έχουν οί Αντίπαλοί μας. Τό ότι τούς κερδίσαμε τήν πρώτη φορά μέσα στήν έδρα τους δέν πρέ­ πει νά μάς ξεγελάση,.. Τότε ή Τόρεντ δέν ήταν ό,τι εΐναι τώρα... Ή Τροίαν κατέβηκε σίγουρη, ότι θά κερδίση, καί βρέθηκε προ ένός έκπληκτικου Αντιπάλου πού δέν τον Η ΜΟΙΡΑ περίμενε ποτέ... Έτσι τήν ΣΤΗΝΕΙ ΠΑΓΙΔΑ αίφνιδ ιάσαμε.... Δέν πρέπει νά^πάθουμε τώρα τό ίδιο έ^ΣΕΝΙΟΡ /Αντζελίλο μεΐς Από εκείνους... Θά παί­ έχει μαζεμένους γύρω ξουν μέ λύσσα όχι μόνο γιά ^του όλους τούς παίκ­ τον τίτλο Αλλά καί γιατί θε­ τες της Τόρεντ, μέσα στ3ωρουν Α­ υποτιμητική έκείνη τήν ποδυτήρια τοΟ γηπέδου τής ήττα καί θέλουν μέ κάθε τρό­ Μπάκα. πο νά πάρουν τήν ρεβάνς.... Τούς μιλάε· μέ έξαιρετική Στο πρώτο παιχνίδι μας έπίσοβαρότητα γιά τό παιχνίδι σης, τό πρωτάθλημα ήταν σχε τής Κυριακής. δον στήν Αρχή του. Κανείς ^ Εξηγεί στον καθένα τον δέν φανταζόταν ότι Από εκεί­ ρόλο του πού έχει νά παίξη, νο τό μάτς κιόλας θά κρινό— ανάλογα καί μέ τον Αντίπαλο ταν ό τίτλος του. Ένώ τώρα που έχει ν’ Αντί μετωπίση,. όλοι τό ξέρουν —καί οί Αντί­ Ό λαμπρός προπονητής παλοί μας—^δτι Από τον ση­ καί παλαίμαχος διεθνής τής μερινό Αγώνα θά κριιθή ό τί­ Βραζιλίας ξέρει Απ’ έξω τλος οριστικά... Πρέπει ή Τό­ όλους τούς Αντίπαλους παί­ ρεντ νά κερδίση αυτή τήν Κυ­ κτες τής "Οριαν καί τον τρό­ ριακή... *Όλη τη βδομάδα θά πο μέ τον όποιο Αγωνίζεται κάνουμε συστηματική προπόό καθένας Απ' αυτούς. νησι άλλα όχι καί κοπιώδη ώ­

Ο

ΓΚΡΕΚΟ

10

στε νά είμαστε ξεκούραστοι. Θέλω ν5 άκοΰτέ κατά γράμ­ μα τις οδηγίες μου και ή μό­ νη κούρσαίς σας νά είναι αυ­ τή τής προπονήσεως... "Ολες τις άλλες ώρες νά μην κάνε­ τε τί'ποτα πού νά μπορή νά σάς κουράση... — "Εχετε τον λόγο μας, σενσρ ’Λντζελίλο! φωνάζουν οι ποδοσφαιριστές πού λα­ τρεύουν κυριολεκτικά τον προ πονητή τους. — Σάς ευχαριστώ... Τήν ίδ α σχεδόν στιγμή α­ νοίγει ή πόρτα. "Ενας νεαρός πού εργάζε­ ται μέσα στ5 αποδυτήρια ώς βοηθός του φύλακα μπαίνει μέσα. Κρατάει στά χέρια του έ­ να χαρτί καί πηγαίνει νά τό δώση στον σενιόρ Άντζελίλο. — "Ενα έγγραφο από τήν

Του άρπαζει τό πιάτο.

'Ο Ζανίνό αρπάζει τό κόκκ-αλο μέ Θυμό.

Όμοσπονδία για σάς, τού λέ­ ει. Ό προπονητής τον ευχαρι­ στεί καί παίρνει τό χαρτί χω­ ρίς κορμιά άπολύτως έκπληξ'. Καθημερινά έρχονται έγ­ γραφα για τήν Τόρεντ από τήν Όμοσπονδία καί τά παραλαμ'βάνει ό ίδιος. Τό ανοίγει καί αρχίζει νά 6- α_β άζη. -αφ-νικά χλωμιάζει καί κά­ νει μια τρομαγμένη κίνησι σάν νά τον είχε χτυπήσει κε­ ραυνός. Τά μάτια του γουρλώνουν τόσο πού -κοντεύουν νά πεταχτούν από τις κόγχες τους. Τά παιδιά τής Τάρεντ πού τον τριγυρίζουν τον κυττουν κι* έκεΐνα άνήσυχα. ■Καταλαβαίνουν ότι κάτι φοβερό περιέχει μέσα έκείνο

Ο ΗΡΩ1 ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

11

τό έγγραφο, αλλά δεν μττοροΟν 'β'έβαια και νά υποθέσουν / τι.

Διάβολε!,, ψελλίζει ό σενιορ Άντζελίλο και κοπα­ νάει μέ λύσσα τή γροθιά του απάνω -σ’ ένα τραπέζι. Αύτή είναι μια παγίδα πού την έστηΐσε στην Ίορεντ ό ίδιος ό Σατανάς!. — Προς θεού, σενιορ Άν­ τζελίλο! Τί τρέχει; —· Τρέχει δτι κατά πάσαν πιθανότητα χάνουμε τό παι­ χνίδι μέ την Όρισν!... Τι τό χάνουμε πού καλύτερα νά τό θεωρήσουμε άπό τώρα χαμένο για νά μην έχουμε και την άγωνί α.! Και μ|5 αυτά τά λόγια ζα­ ρώνει άγανακτισμένος μέσα στη ψούχτα του τό μυστηριώ­ δες έγγραφο καί τό τινάζει μέ όλη του τή δυναμι στην άλ λη< γωνία τού βωρατίου.

Εξηγεί στον καθένα τους, τί ρόλο Θά παίξη.

'Ο νεαρός κρατάει στα χέρια του ενα χαρτ ί.

—Μέ συγχωρεΐτε, φίλοι μου!, μουρμουρίζει μέσα απ’ τά δόντια του άσπρος σαν τό χαρτί·. [Πρέπει νά (βγω έξω.... Θέλω νά πάρω λίγο αέρα για­ τί άλλοιώτικα Θά σκάσω. Πραγματικά ανοίγει την πόρτα καί φεύγει. Ό Τζέντο όρμάει ανυπόμο­ να καί αρπάζει έκεΐνο τό χαρ τί που έχει πετάξεί ό σενιορ Άντζελίλο. Τό ξεδιπλώνει μέ χέρια πού τρέμουν άπό ανυπομονη­ σία. —"Ίσως δεν πρέπει νά τό διαβάσουμε. Δέν είναι δικό μας...., λέει 6 ’Ολάντο, τό ψηιλόσωιμο σέντερ μπάκ τής ομάδας. — Πρέπει!, λέει ό Τζέντο αποφασιστικά. Γ ά νά τό δια­ βάσουμε μάς τό άφησε... Ε­ πειδή δεν είχε τό κουράγιο νά μάς τό διαβάση ό ίδιος!..

ΓΚ-ΡβΚΟ

ίϊ

κά καί πηδάει τά ονόματα "Εχει ξεδιπλώσει τό έγγρα­ γιά νά φτάση στο σημείο πού φο και «μέ δυνατή φωνή για νά τ’ ακούσουν όλοι οί συνά­ θά λέη γιά τήν ομάδα τους. δελφοί του, διαβάζει: Τό χαρτί τρέμει μέσα στο «Ποδοσφαιρική Όμοσπονχέρι του. δί(α Βραζιλίας. Στο τέλος μουρμουρίζει μέ Προς άπαντα τά ποδοσφαι­ απελπισία: ρικά Σωματεία τής Χώρας: « Έκ τής Τόρεντ; Τιάρα Α ν α κ ο ί' ν ω σ ι ς Λαμάτα (Σιού) — Τζέντο— Καθίσταται γνωστόν ότι καί Κώστας .Γεωργίου (Γκρέμεταξύ των ομοσπονδιών πο­ κο) !..... » δοσφαίρου των φίλων χωρών Ό σέντερ φόρ τής Τόρεντ μετά τών οποίων διεξάγομεν αφήνει νά ^τού πέση από τά τό Πρωτάθλημα τής Νοτίου χέρ α ^ τό έγγραφο τής ΌμοΑμερικής και κατόπιν συμ­ σπο\>δίας καί κυττάζει τούς φωνίας μετ5 αυτών,, έπήλθον αγαπημένους συμπαΐκτες του. ώρισμέναι μ ετοοβολ αι εις τάς 'Όλοι^ έχουν χλωμιάσει. ημερομηνίας τελέσεως τών Ή Τόρεντ λοιπόν είναι κακάτωθι άγώνων: τ αδ ικ ασ μ ένη νά άντ ι μ ετ ω π ί­ Ουρουγουάη—Περού: Αν­ ση τήν περίφημη "Οριαν, χωτί 18 τρέχοντος, 25 ίδιου. ρίς^ τούς τρεις βασικώτερους Βραζιλία — Αργεντινή: παίκτες της. Αντί 25 τρέχοντος, 18 ίδιου. Καί όλοι ξέρουν ότι δεν /Καί οί δύο αγώνες πρόκει­ μπορεί νά γίνη τίποτα γιά ται νά ^ τελεσθουν εις τάς έ­ νά τό άπαφύγουν αυτό... δρας τών χωρών πού άνοοφέ"Αν άρνηθουν νά άγωνιρονται πρώταοι. σθούν γιά τήν Εθνική θά τι­ μωρηθούν ύστερα αυστηρότα­ Γ ν ω σ τ ο π ο ί η σ ι ς: τα καί θάναι ακόμα χειρότε­ Κατόπιν τής ανωτέρω αλ­ ρα γιά την Τόρεντ... λαγής, τό ιμάτς τής Εθνικής Τήν άλλη μέρα κιόλας ό μας όμάδος με τήν αντίστοι­ Τζέντο μέ ^ τον Γκρέκο, τον χον τής Αργεντινής, θά διεΣ^ιού καί τήν "Αμπυ παίρνουν ξαχθή είς Ρ ίο ντε Τζανέϊρο, μέ βαρειά καρδιά τό άεροπλάμία εβδομάδα ένωρίτερον καί νο τής γραμμής γιά τό Ρίο άκριβώς τήν προσεχή Κυρια­ ντε Τζανέϊρο. κήν 18 τρέχοντος μηνός. Κα­ Μαζί ^τους, φυσικά, πηγαί­ λούνται οί κάτωθι παίκτες νά νει καί ό αχώριστος Νίνο Ζαπαρουσιασθουν αύθηιμερόν άν νίνο καί ό Ναύτης! είναι δυνατόν ή τό βραδύτερον τήν επομένης τής λήψεως, ΒΡΑΖΙΛΙΑ —ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ είς τό γήπεδον τής Μποτοοφόγ ικο είς τό Ρίο \ηί Τζανέϊρο: ΛΗ ή εβδομάδα περ­ Έκ τής Μποταφογκο...... νάει μέ σκληρή προΈκ τής Λά Πλάτα... έκ..... » λ πόνησι, άν καί οί παίκ­

Ό Τζέντο διαβάζει βιαστ*

Ο

τες τής Εθνικής

Βραζιλίας

Ο ΗΡΠϊ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

είναι πιά πολύ γνώριμοι— στο -παιχνίδι τους—Δ ένας μέ τον άλλον, γιατί σπάνιες άλλαγές γίνονται στη συγκρότηισι τής αντιπροσωπευτι­ κής ενδεκάδας τής Χώρας. Έτσι κΓ αυτή τή φορά ή Βραζιλία θά παραταχθή όπως άκρκβώς και στον προηγούμε­ νο νικηφόρο αγώνα της προς την Ουρουγουάη,, δηλαδή μέ τέρμα τον περίφημο "Αλόνσο τής^ Μποταφόγχο, αριστερό μπάκ τον ϊνδιάνο Σιού, σέν­ τερ μπάκ τον Λάζος καί δε­ ξιό τον Φερνάντο. Αριστε­ ρό χάφ παίζει ό Τέλε καί δε­ ξιό ό Βαλένσε. Στην μπρο­ στινή γραμμή καί από τά δε­ ξιά, πρώτος άκραΐος κυνη­ γός ο Νταρί'χα, ενδιάμεσος ό Ζ’ζίνχο, σέντερ φόρ ό Τζέντο; μέσα άριστερά ό Γκρέκο και έξω άριστερά ό Έστεμπάν. Ή Κυριακή φθάνει. Τό απόγευμα όλες οϊ εξέ­ δρες ^ είναι κατάμεστες άπό εκατόν είκοσι χιλιάδες Βρα­ ζιλιανούς πού παραληρούν α­ πό ένθουσιασμό στήν έ'μφάν σι τής όμάδος τους μέσα στο πράσινο τερραίν του γηπέδου. Ή "Αργεντινή είναι ένα Ισχυρότατο ποδοσφαιρικό συγκρότημα πού άπειρες φο ρές έχει κερδίσει τό πρωτά­ θλημα μεταξύ τών χωρών τής Νοτίου Αμερικής καί έτσι, παρ’ ολο ^ πού παίζει εκτός έδρας σήμερα, εξακολουθεί νά είναι ένας τρομερός άντί.-

13

παλος καί τό παιχνίδι που θά γίνη μιά κρίσιμη μάχη. Μέσα στήν ένδεκάδα είναι καί πολλοί γνωστοί1 μας παίκ _ες, γνωστοί στον Γκρέκο τον Σιού καί τον Τζέντο, γιατί ξανάπα-ιξαν αντίπαλοι τήν πε­ ρασμένη! μόλις Κυριακή μέ τήν πρωταθλήτρ α "Αργεντι­ νής Χουριέλα. "Έτσι τέρμα τής Άργεντίνικης όμάδος είναι ό αίλου­ ρος Μαράγκο, σέντερ μπάκ ό Τιάμ, σέντερ φόρ ό "Ιμπάνιεθ, μέσα δεξιά ό Χερέρα καί έξω άριστερά ό Ντιέγκο. Στις άλλες θέσεις παίζουν άσσοι άπό άλλες ομάδες, ό­ πως ό Ζάραγκο δεξιό μπάκ καί ό Ντέαρ άριστερά, δεξιό χάφ ό Ζάνγκο καί άριστερό ό Βελέζ, έξω δεξιά ό Πέρια καί μέσα άριστερά ό Χουανίτο. "Από τις δυο ομάδες άρχηγοί παρουσιάζονται στον Παραγουανό διαιτητή, ό Ί μπάνιεθ γιά τήν "Αργεντινή καί γιά τήν ίΒραζιλία ό Γκρέκο, πού είναι σήμερα τό κότα» πληΐκτικώτερο άστέρι τής ό­ μάδος του. Τό στρίψιμο του νομίσμα­ τος εύνοεΐ τον Γκρέκο πού δι­ αλέγει τό τέρμα που δέν έχει τον ήλιο. ^Υστερα ό Γκρέκο μέ τον Ί μπάνιεθ δίνουν τά χέρια^οί παίκτες καί τών δύο όμάδων παρατάσσονται στις θέσεις τους μέσα στον άγίωνιστικό χώρο καί ό διαιτητής δίνει τό σφύριγμα τής ένάρξεως. Ό·.·· Ναύτης πού κάθεται,

ΓΚΡΕΚΟ

14 όπως καί την περασμένη.· Κυ­ ριακή, στα γόνατα του καη­ μένου του Ζανίνο που κάθε­ ται 'μέ τη σειρά του πλάι στην Άμπυ, πετάγεται μέ τό σφύριγμα όρθιος κι5 αρχίζει νά γαυγίζη- άγρια,γιατί έχει έίκπαιδευθτ} για άστυνομικος σκύλος καί όχι για., ποδο­ σφαιρικός καί γι' αυτόν τό σφύριγμα σημαίνει επίθεση μόνο πού τώρα δεν ξέρει πού νά πρωτοεππεθή, επειδή τό γήπεδο είναι κατάμεστο από Θεατές. Τό μόνο πού καταφέρνει είναι νά τρομοκράτηση άλλη μιά φορά τον Νίνο Ζανίνο, πού αρχίζει νά τρέμη όλόκλήρος κατά τη συνήθειά του καί τά δόντια του χτυπάνε μεταξύ τους σάν καστανιέτες από την μεγάλη του τρομάρα.

— Θέλω νά πάιρω λίγο αέρα γιατί θά σκάσω, μουρμουρίζει φεύγοντας.

Οι θεατές γελούν γύρω του, ό Ναύτης ησυχάζει καμμ ά φορά καταλαβαίνοντας ότι δεν συμβαίνει τίποτα τό άξιο λόγου καί κατόπιν αυ­ τού παρακολουθούν όλοι τον μεγάλο ποδοσφαιρικό αγώνα πού έχει αρχίσει. Οί Αργεντινοί από την αρ­ χή κιόλας παρουσιάζονται α­ πειλητικά επιθετικοί. Ή τα­ κτική πού πρέπει νά ακολου­ θήσουν σύμφωνα μέ τις οδη­ γίες τού προπονητοΰ των, εί­ ναι νά παίξουν δυνατά όσο μπορούν στην αρχή ώστε νά αίφν ιδ ι άσουν το ύ ς άντ ι π ό­ λους τους καί νά πετύχουν ένα — δύο γκολ, γ-ά νά υπο­ χωρήσουν ύστερα σέ περισ­ σότερο αμυντικό παιχνίδι ώ­ στε νά διατηρήσουν τη Νίκη, τους. Έτσι μέ τό σφύριγμα τής σέντρας, ό Ίμπάνιεθ δίνει στον Χερέρα κι* εκείνος ρί­ χνεται μπροστά. Βλέποντας τον Γκιρέκο νά του φράζη τον δρόμο, ό πε­ ρίφημος μέσς* δεξιά τής Χουρ:έλα, πού τον -ξέρει κι5 από την περασμένη Κυριακή, κα­ ταλαβαίνει ότι θά είναι ανο­ ησία νά προσπαιθήση νά τριπλάρη τον τρομερό αυτόν παίκτη. Δίνει αμέσως ανοιχτή μπαλ λιά^στόν έξω δεξιά ΊΊέρια κι3 εκείνος κατεβαίνει ταχύτα­ τος παράλληλα μέ τη γραμμή τού άράουτ. Άλλα ή πρώτη κατεβασιά τής Αργεντινής σταματάει α­ κριβώς έκεΐ.

Ό

αριστερός μττάκ τών

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

15

βραζιλιάνων Φερνάντο χύνε'+αι άτΓάνω του σαν ττραγμ ά­ τι κό γεράκι. Ό Π έρια προ­ σπαθεί νά τον προσπεράση / αλλά ό Φερνάντο του παίρνει θαυμάσια τή .μπάλλα πού την πετάει άμέάώς ·μέ θαυμαστή (ακρίβεια στον Τέλε, καταχει­ ροκροτούμενος άπό τούς φι­ λάθλους. Ό Τέλε κατεβαίνει προς το κέντρον. Δίνει στον Τζέν­ το. _.Ό Τζέντο γυρίζει αμέσως στον Ζιζίνχο κι* εκείνος αφού προσπερνάει μ’ ένα υπέροχο γέλασμα τον Ντεαρ, δίνει πά­ λι στον Τζέντο πού είναι ξεμαρκάρ ιστός. Ξαφνικά χλωμιάζει. Τά μάτκ* Ό σέντερ φορ των Βραζι­ του γουρλώνουν. λιάνων ψάχνει με τό βλέμμα για τον Γκρέκο αλλά τό Ελ­ πάνω σ’ αυτό και ξαναγυρίληνόπουλο αυτή τή στιγμή ζει μέ ορμή προς τά πίσω. δεν βρίσκεται στή θέσι του. "Ενα πελώριο «άχ» άπογοΕίναι πολύ πίσω, στήν αμυν­ ητεύσεως ξεσηκώνεται άπό τική γραμμή. Τις ικοσμοπληιμμυρισμένες ε­ ιΚανεις δεν μπορεΤ φυσικά ξέδρες. νά καταλάβη τι δουλειά έχει Ή μπάλλα ωστόσο έχει σ’^έκεΐνο τό μέρος ό Αετός γυρίσει στον Ζάνγκο υστέρα του Σάο Πάολο πού ή θέσις άπό τό κοντράρισμα. του είναι στήν έπίθεσι. Ό δεξιός χάφ των Αργεν­ Ωστόσο τό Ελληνόπουλο τινών χωρίς νά τήν κράτηση έχει τον λόγο του πού κάθε­ ούτε στιγμή στά πόδια του ται πλάϊ στον ϊνδ άνο φίλο τήν πετάει μέ ακρίβεια στον του... Χερέρα κΓ εκείνος τήν πιά­ Ό Τζέντο μ ή βλέποντας νει στον αέρα και τή γυρίζει τον Γκρέκο σουτάρει βεβια­ μ5 έναν καταπληκτικό τρό­ σμένα. πο στον * I μπάνιεθ. Είναι όμως αργά πιά γιατί Ό σέντερ φόρ των Αργεν­ ώσπου νά γυρίση. νά κυττάξη τινών βρίσκεται μακρυά, περί έχουν περάσει κάτι δέκατα τά πέντε ρέτρα έξω άπό τή τού δευτερολέπτου, πού είναι μεγάλη; περιοχή των Βραζιλι­ αρκετά γιά τον Τιάμ ν’ άπλώάνων. ση- τό πόδι του σε προβολή. Ωστόσο πιάνει ένα τρομα·* Ή μπάλλα κοντράρεται κτικό σούτ.

ΓΚΡΕΚΟ

16

Ή μπάλλα φεύγει σφυρί­ ζοντας από το πόδι του σέ ύψος ένα περίπου μέτρο πά­ νω από τό έδαφος καί κατευθύνεται προς την αριστερή γο>νία του τέρματος του Άλόνσο. Ό Αίλουρος τής Μποταφόγκο τινάζεται σαν ελατή­ ριο. "Άλλος στη θέσι του πιθα­ νόν νά προτιμούσε νά από­ κρουση σέ κόρνερ αυτό τό τρομερό σούτ. Εκείνος όμως φτάνει και αρπάζει σφιχτά τή μπάλλα άνάμεσα στα δύο του χέρια και κυλιέται μαζί της στο πράσινο χορτάρι ά­ νάμεσα σέ μιά θύελλα από χειροκροτήματα και σφυρίγμα τα των θεατών. Ό Άλόνσο πετιέται όρθι­ ος, ^ κάνει μερικά γκελ στη μπάλλα βγαίνοντας ώς την άκρη τή(^ μεγάλης περιοχής καί πεταει μέ τό χέρι στον Βαλένσε πού τον βλέπει άμαρκάριστο. Ό Βαλένσε τή σταματάει και προχωρεί. Ό Ζάνγκο τρέχε[ νά τον άνακόψη αλλά τήν τελευταία στιγμή τό αριστερό χάφ τών Βραζιλιάνων πετάει στον Έστεμπάν που καταλαβαίνον­ τας άπό πριν τήν πάσα, χύ­ νεται μπροστά μέ μεγάλη τα­ χύτητα. Ό Ζαράγκο ρίχνεται έναν­ τι ον του αλλά ό Έστεμπάν έ­ χει κιόλας προλάβει. Γυρί­ ζει τή μπάλλα μέ μιά κατα­ πληκτική σέντρα καί τή φέρ­ νει ψηλοκρεμαστή πάνω άπό τρ τέρμα τού Μαράγκρ.

Αυτός ό τελευταίος πηδά­ ει γιά νά άποκρούσηι αλλά τήν τελευταία στιγμή βρίσκε­ ται μπρος του ό Τζέντο πού μ3 ένα υπέροχο ^ άλμα φθά­ νει πρώτος καί πετυχαίνει καρφωτή κεφαλιά. Ή μπάλλα φεύγει πάνω ά­ πό τό τέρμα ξύνοντας τό όριζάντιο δοκάρι. Οί μυριάδες τών φιλάθλων πετιώνται όρθιοι γιά νά πα­ νηγυρίσουν τό γκολ λπού γιά μιά στιγμή τό θεωρούν βέβαιο καί ξαναπέφτουν άμέσως άπογοητευμένοι στή θέσι τους μ’ ένα καινούργιο «άααχ», πού τόσο συχνά άκούγεται στά γήπεδα όλου τού κό­ σμου... Τό πελώριο .ρολόι τού γη­ πέδου δείχνει πώς τό παιχνί­ δι βρίσκεται στο τρίτο λε­ πτό. Μέσα σ’ αυτή τή λίγη ώ­ ρα έχουν έξελ χθή συναρπα­ στικές φάσεις μπρος άπό τά δύο τέρματα, πού έχουν ένΘουσιάσει κυριολεκτικά τους θερμόαιμους θεατές καί τούς έχουν άνάψει τά αίματα. Οί δύο ομάδες παρουσιά­ ζονται άπολύτως ισοδύναμες. Δύο κατεβσσ ές έχει πραγμα­ τοποιήσει ή Βραζιλία καί δυό ή Αργεντινή. Καί τώρα άκριβώς ή τελευ­ ταία αυτή επιχειρεί καί τρί­ τη κάθοδο μέ τή... σειρά της. Ο Μαραγκό στήνει τή μπάλλα στή γωνιά τής μι­ κρής περ οχής καί ό Ντέαρ τήν κλωτσάει μέ δύναμι. Μέ άκρίβεια ή στρογγυλή

θεά τού

ποδοσφαίρου πσ£ΐ

17

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

και βρίσκει τό κεφάλι του Ίμπάνιεθ πού βρίσκεται στο κέντρο του γηπέδου. Ό καλύτερος παίκτης των Αργεντινών, σταματάει μ’ έ­ ναν καταπληκτικό τρόπο τη μ π άλλα επάνω στο κεφάλι του και γυρίζοντας την αφή­ νει να πέση1 μαλακά μπρος στά πόδια του και τη στρώ­ νει αμέσως. Τη στιγμή πού ό Λάζος πού τρέχει εναντίον του για νά τον άνακόψη, έχει φτάσει μπρος του, αυτός είναι έτοι­ μος κιόλας. Μ5 ένα απλό σπρώξιμο προς τά δεξιά, εκμεταλλευό­ μενος τη φό,ρα του σέντερ μπάκ των Βραζιλιάνων, τον ξεγελάει και περνάει μπρο­ στά. Ό Λάζος στρίβει για νά τον κυνηγήση, πεισματωμέ­ νος αλλά είναι αργά. Ό Ί μπάνιεθ δίνει άμέσως στον Χερέρα κ-ι* αυτός πετάει στον αμαρκάριστο Χουανίτο πού κάνει άμέσως σούτ α­ πό μιά θέσι ανάμεσα στις γραμμές τής μεγάλης περιο­ χής των Βραζιλιάνων. Τό σούτ όμως δεν είναι ευ­ θύβολο. Ή μπάλλα φεύγει αρ.στερά καί περνάει ένα μέ­ τρο από τό τέρμα του 'Αλόνσο. Ό ίδιος ό τερματοφύλακας τρέχει καί παίρνει τη μπάλλα καί την ξαναφέρνει στο γή­ πεδο. Τη στήνει στην αριστερή γωνία του τέρματός του. Ό Φερνάντο σουτάρει.

Ό Ζιζίνχο

παίρνει

τη

μπάλλα άπό τό σούτ τού Φερνάντος καί γυρίζει προς τον Έστεμπάν. ’Ανάμεσα όμως ξεπετάγεται ό Ζαράγκο. Παίρνει τή -μπάλλαϊ καί πασάρει χωρίς καθυστέρησι στον Ζάνγκο πού κι3 αυτός τή δίνει άμέσως στον Χερέρα πού τρέχει σάν αστραπή. Ό Φερνάντο κάνει προβο­ λή γιά νά τον άνακόψηι άλλά άπλώνει πολύ τό πόδι τόυ καί ό Χερέρα μπερδεύεται σ5 αυτό καί κυλιέται κάτω. Ό διαιτητής σφυρίζει α­ μέσως φάουλ. Στήνουν τή μπάλλα άκριβώς πάνω στή γραμμή τής μεγάλης περιοχής πού έχει γίνει καί ό Ί μπάνιεθ έτοιμάζετα νά τό χτυπήση. Παίρνει φόρα. Ό διαιτητής σφυρίζει. Ή μπάλλα περνάει πάνω από τά κεφάλια των παικτών τής Βραζιλίας πού έχουν σχηιματίσει με τά κορμιά τους τό γνωστό «τείχος» καί χτυπάει στήν οριζόντια δο­ κό. Γυρίζει πίσω πάλι στον Ίμπάν εθ πού τραβάει αστρα­ πιαία καί δεύτερο σούτ. Αυτή τή φορά ό Άλόνσο τινάζεται καί πιάνει σταθερά τή μπάλλα. ^ Ό Άλόνσο πετάει μέ τό χέρι πάλι στον Τέλε αλλά ό Βελέζ έχει άντιληιφθή τον σκο­ πό του καί βρίσκεταϊ, μπρος άπό τον δεξιό χάφ τών Βρα­ ζιλιάνων. Μέ κεφαλιά στρώνει τήν

πάσα

μπροστά

στά πόδια

ΓΚί>ΕΚΟ

18

του Χερέρα πού κάνει καινούργ ι α κατεβασ ι ά. Τή φορά αυτή βρίσκεται στον δρόμο του ό Γκρέκιο πού εξακολουθεί να παίζηι πίσω. Ή μπάλλα φεύγε( από τά πόδια του Χερέρα χωρίς 6 τε­ λευταίος αυτός ούτε νά κα­ τ αλάβηι τό πώς. Τό εκπληκτικό- ε Ελληνόπου­ λο την παίρνει και καλπάζει κυριολεκτικά προς τό αντίπα­ λο τέρμα.

5Αλλά δεν φθάνει μοοκρυά. Περνάει δυο αντιπάλους του σάν νά μην υπήρ-χαν κα­ θόλου καί στέκεται στη γραμ­ μή τής σέντρας. 'Κυττάζει δεξιά καί άριστε-

ρά καί πασάρει στον Ζιζίνχο που εΤν α ι ά μ αρκάρ ιστός. Ό μέσα δεξιά τής Βραζιλί­ ας προσπαθεί νά τριπλάρη τον Νιτέαρ αλλά δεν τό κατα­ φέρνει. Τήιν τελευταία στιγμή τό αριστερό μπάκ τών Αργεντι­ νών απλώνει τό πόδι του καί σπρώχνει τή μπάλλα στον Τ ιάμ.

5Απ’ αυτόν ή στρογγυλή Θεά του ποδοσφαίρου κατα­ λήγει στον Π έρια κι’ έτσι οί Φιλοξενούμενοι κατεβαίνουν γ:ά μιά ακόμα φορά. Ό κίνδυνος παρουσιάζε­ ται μεγάλος. Οί Αργεντινοί παίζουν

Πέφτει μπρος στα πόδια του Γκρέκο καί προλαβαίνει νά μπλοκάρη τή μπάλλα.

19

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Καρφώνει τή μττάλλα ακριβώς μέσα σ’ έκίνη την «τρύπα».

πιο δυνατά και γρήγορα και κατεβαίνουν τα τελευταία λε­ πτά συνεχώς απειλώντας τό τέρμα τής Βραζιλίας.^ "Από τή μπροστινή γραμ­ μή τής γηπεδούχου, λείπει ο έμψυχωτής, αυτός πού θά μπορούσε νά σκορπίίση τον πανικό στις αμυντικές γραμ­ μές τών αντιπάλων. Ό Γκρόκο εξακολουθεί νά παίζη πίσω. Ό σενιόρ Άντζελίλο πού σαν επίσημος προπονητής^ τής "Εθνικής Όμάβος είναι υπο­ χρεωμένος και βρίσκεται κι* αυτός εδώ, του φωνάζει συνε­ χώς νά τρέξηι μπροστά αλλά τό ' Ελληνόπουλο κάνει πώς

Πρέπει νά μείνη ακόμα σ’ εκείνη τή θέσι... Μπροστά στήν Εξωφρενι­ κή ταχύτητα τών "Αργεντινών κυνηγών ό Σιού δεν έχει κα­ ταφέρει ούτε μιά φορά ακό­ μα νά τούς πάρη τή μ π άλλα από τά πόδια καί,οπως παί­ ζει έτσι ήρεμα σαν νά μή συμιβαίνη τίποτα, ασφαλώς δεν θά μπόρεση νά κράτηση τή θέσι του όπως πρέπει έ­ κτος άν.... Ό Γκρέκο σφίγγει πεισμω­ μένος τά δόντια του. Δεν μπορεί νά βρή τήν ευ­ καιρία πού ζητάει και ή ώρα περνάει εις βάρος τής όμάδος του πού κινδυνεύει κάθε

δεν τον ακούει..»

λεπτό νά δεχθή γκολ.

20

ΓΚΡΕΚΟ

Ό Αετός του Σάο Πάολο όρμάει άττάνω στον φίλο του σάν νά ήτανε αντίπαλος καί δχι συμπαίκτης του καί πη­ δάει κι* έκεΐνος μοζί του γιά ...ΠΕΝΘΟΣ! τήν κεφαλιά. Αντί δμως νά χτυπήση τή Α ΝΑ: Ή ευκαιρία αυτή ερχεται επι τέ­ μπάλλα χτυπάει μέ τρομερή λους. Ό Ντομίνγκο, ό δυναμι τον Σιού στο πίσω μέ­ έξω αριστερά των Αργεντι­ ρος του κεφαλιού του. Ή μπάλλα χτυπάει καί νών, έχει πάρει τή μπάλλα άστών δυο τά κεφάλια καί πό τον Ζάνγκο καί κατεβαίνει όλοταχώς. βγαίνει άράουτ. Έξω από τον αγωνιστικό •Ό Βαλένσε τρέχει να τον χώρο ό σενιόρ Άντζελίλο πού άνακόψη καί γ:ά νά μην τά παρακολουθεί τήν καταπλη­ καταφέρη νά πετύχη τον σκο­ κτική πραγματικά αυτή φάση πό του, ό Ντομίνγκο δίνει γουρλώνει τά μάτια ^του μή πριν νά τον φθάση ό αντίπα­ ξέροντας τί νά ύποθέση. λός του πάσα στον Χουανίτο —Τκ ρ έκο!, ούρλ ι άζε ι. Τ ρελπου είναι κοντά του. λάθηικες ; ^ Έκεΐνος μπαίνει προς τό κέντ,ρον αλλά την τελευταία Μά ό Γκρέκο δεν βρίσκεται στιγμή βλέπει δτι ό δρόμος πιά κοντά του γιά νά τον άτου^ είναι κλεισμένος από κουση. τρεΐς μαζί παίκτες τής Βρα­ Ακούει τό ξέφρενο μουγζιλίας. γητό τού Σιού, τόν βλέπει νά Γυρίζει τότε καί μέ ψηλο­ τινάζεται από κάτω μέ μα­ κρεμαστή μπαιλλιά μ πρ οσπα­ νία πού τον κάνει νά μοιάζη θεί να τροφοδότηση πάλι τον μέ λυσσασμένο θηρίο καί κα­ Ντομίνγκο. ταλαβαίνει δτι ή αποστολή Ό έξω αριστερά όμως τής του... στήν άμυνα έχει λήξει. όμάδος του δεν βρίσκεται πιά Ρίχνεται λοιπόν προς την στή Θέσι του. αντίπαλη περιοχή μέ δλη τήν Νομίζοντας δτι ό Χουανίταχύτητα τών ποδιών του. Στο μεταξύ ό Αργεντινός το θά συνέχιση; τον δοόμο του π,ρός τό κέντρο, έχει μπή κι5 χάφ Ζάνγκο τρέχει κοα^χτυ­ αυτός μέσα γιά νά βοηθήση πάει τό άράουτ πού έχουν νά γίνη σύγχυσις μπροστά βγάλει οι παίκτες τής Βραζι­ στα καρρέ τής Βραζιλίας. λίας. Έτσ( ή μπάλλα πάει σ’ Ή μπάλλα φεύγε( μέ τρο­ ένα μέρος που δεν υπάρχει μερή ορμή από τά χέρια του άλλος από τον Σ ιού πού πη­ σάν νά μήν τήν έχει πετάξει δάει γιά κεφαλιά. μ’ αυτά αλλά νά είναι μακρυΟναι δμως κοντά του καί νό σούτ. Τό μεγάλο ρολόϊ τού γη­ πέδου δείχνει πώς ό αγώνας έχει φτάσει στο όγδοο λεπτό.

Μ

ό Γκρέκο.

Τόσο δυνατό καί μακρυνό

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

είναι αυτό το άράουτ, πού ένας ψίθυρος θαυμασμού ξε­ σηκώνεται άπό τή μέρια τών φιλάθλων πού γεμίζουν τις έξέδρεςν Άλλα έκε? πού πάει ή μ'πάλλα βρίσκεται ό Σιού και ό Σιού αυτή τή στιγμή εΐναι άγριος σαν αφηνιασμέ­ νο λιοντάρι. ιΠήδάει τόσο ψηλά πού τά κεφάλια τών άλλων παικτών πού πηδούν πλάι* του δεν τού φθάνουν ούτε ώς τον ώμο. •Παίρνει τήν κεφαλιά αλλά δεν διώχνει τή μπάλλα. Τήν κρατάει λες και είναι κολλη­ μένη άπάνω στη... φούντα του κεφαλιού του γιά λίγο και ύστερα τήν άφήνει νά κατρακυλήισηι προς τό στήθος του καί όταν γίνετα> αυτό, ρίχνεται· μπροστά. Αυτό πού γίνεται στή συ­ νέχεια είναι τόσο καταπλητ κτικό πού κάνει τούς φιλά­ θλους νά ξεσηκωθούν πάνω στις έξέδρες μέ ολάνοικτα τά στόματα άπό τήν έκίπληξι και τό δέος και ύστερα νά ξε­ σπάσουν σέ ούρανομήκεις ζητωκραυγές υπέρ τού Ινδι­ άνου. -Εΐναι τόση ή φάρα τού Σιού καθώς τρέχει, πού ή μπάλλα δεν προλαβαίνει νά πεσηι κάτω στο χορτάρι άπό τό στήθος του, άλλά μένει κολλημένη πάνω σ’ αυτόν σάν νά τήν κρατάη μέ τό χέρι. Ευτυχώς γι’ αυτόν όμως τά χέρια του είναι άνοιχτά σάν φτερά άεροπλάνου κι5 έτσι ό διαιτητής δέν μπορεί νά ύποθέση φάουλ,

«I —

21

.. I ■ ——ΜΜ1—ΜΧ*·»

Καμμιά δεκαριά μέτρα τουλάχιιστον τρέχει ό αφηνια­ σμένος Ινδιάνος μ’ αυτόν τον τρόπο καί τελικά ή -μπάλλα πέφτει μπρος στά πόδια του και εξακολουθεί τον τρελλό δρόμο του κοντρολάροντας τη. Πρώτα ό Βελέζ, μετά ό Τιάμ καί κατόπιν ό Βάραγκο προσπαθούν νά τόν άνακόψουν άλλά ό Σιού περνάει άνάμεσά τους σάν βολίδα. —Πάσα! Πάσα.!, ξεφωνί­ ζουν τά πλήθη άπό τίς έξέ­ δρες. Πραγματικά ό Βελέζ έχει προλάβει νά ξαναγυρίίση, πί­ σω καί βρίσκεται μπροστά στον Σιού, τό ίδιο καί ό Ντέαρ που έχει φτάσει άπό τ’ αριστερά. ^ Καί ο! δυο όμως γιά νά βγοΰν νά σταματήσουν αυτόν τόν έξωφρενικό ποδοσφα ριστή, έχουν άφησε ι τό κέντρον τού τέρματος άδειο καί σ’ αυτό άκριβώς τό ση^ μεΐο καραδοκεί ό Γκρεκο. ’Άν ό Ινδιάνος τού δώση άμέσως πάσα, τό γκολ θά είναι περισσότερο άπό σί­ γουρο γιατί ό Αετός τού Σάο Πάολο δέν χάνει ποτέ τέτοιες ευκαιρίες. 5Αλλά ό Σ ιού δέν δίνε- πχάσα! Είναι τόσο φρενιασμένος, τόσο έκτος εαυτού αυτή τή στιγμή, πού ούτε βλέπει μπροστά του ούτε άκούει τίς κραυγές τών θεατών. Σουτάρει -μανιασμένα. Ή μπάλλα άναπηδάει πά­ νω στο πόδι τού Βελέζ και

22 -

ΓΚΡΒΚΟ .1.1

■■

χάνει τή μίση από τήν ταχύτη',τά της. Ό Μαραγκό πού καραδοκι&Τ τινάζεται προς τά εκεί πού^ τινάζεται^ και ή μπάλλα καθώς φαλτσάρει πάνω στο πόδι του συμπαίκτου του. Ό Γκρέκο του κάκου τρέ­ χει για νά προλάβη,. Ό Μαραγκό. πέφτει στα πόδια του και μ πλοκ άρε > τή στρογγυλή θεά, ενώ ό Σιού καθισμένος κάτω στο χορτά­ ρι· οπού έπεσε υστέρα άπο τήν τρελλή, του φόρα κι* ένα άγριστζα,ρτζάρισμα του Ντέαρ, παρακολουθεί τή σκηνή μέ^ γσυρλωμένα μάτια και φαίνεται σαν μόλις αυτή τή στιγμή να συνέρχεται και νά καταλαιβσίνηι τό λάθος του. Φωνές άπογοητευσεως και αποδοκιμασίας άκουγονται άπο τις εξέδρες για τήν ατο­ μική αυτή ενέργεια του ϊνδι-

Τού δίνει ενα φιλί στη μουσού­ δι απο τρν

άνου που ζημίωσε τήν ό μό­ δα του, γιατί σ’ αυτά τα μέ­ ρη πού τό ποδόσφαιρο λα­ τρεύεται σαν θρήσκε ί α, ^μπο­ ρεί τά πλήθη- νά μπορούν νά δώσουν καί τή ζωή τους ακό­ μα γιά τά ινδάλματα τους απάνω στον _ ενθουσιασμό τους, αλλά ξέρουν κιόλας νά μή συγχωρούν τέτοια παρα­ πτώματα που είναι άπο τά βαρύτερα που υπάρχουν στο παιχνίδι τής μπάλλας. Οι Βραζιλιάνοι φΐίλαθλοι ξέρουν πολύ καλά δτι τό άτομ ικό πα· χνίδ ι καταΐστρέφε ι τό ποδόσφαιρο καί πώς ποτέ τό άθληιμα αυτό δεν μπορεί νά προ όδευση σέ μ ι ά χώ ρα πού ο·ί παίκτες της δεν έχουν μάθει νά άγωνίζωνται όχι γιά τον εαυτό τους παρά γιά τήν ομάδα. Ό μόνος πού καταλαβαί­ νει οτι ό Σιού δεν φταίει κα­ θόλου γιά ό,τι συνέβη, είναι ό Γκίρέκο. ^Τρέχει κοντά του χαμογε­ λώντας του καί τον σηικώνει τραβώντας τον άπο τό χέρι. "Πήγανε ^ οπή θέσι σου, Σιού.!,. του λέει τρυφερά. Σέ λίγο θά τάχουν ξεχώσει όλα. Μήν κατέβης από τή σέντοα... Μήν άφήσης κανέναν νά περάση!... Τώρα θ’ άρχίση ή άντεπίίθεσι ς!. —Δεν θά περάση, κανείς από ^ μένα!, μουγγρίζει ό Γενναίος Αετός άγρια τρίζον­ τας τά δόντια του. Μά καί πουλί νάναι καί νά θέλη νά περάση πετώντας, θά πετάξηι καί ό Γενναίος Αετός καί

Ο ΗΡΠΙ ΤΠΝ ΓΗΠΕΑ0Η

23

θά ταυ πάρη τή μπάλλα στον αέρα! ιΠ.ραγ μ οίτικά ό Σιού ύστερα απ’ αυτά, γυρίζει ττί'σω τρέχοντας σαν αφηνιασμένος γιατί δση ώρα οι δυο φίλοι ττσύ είχε μττλσκάρει τή μπάλλα την έχει ττετάξει στο κέν­ τρο του γηπέδου1 κι* από κεΤ ό Ίμπάνιεθ εξαπολύει μια κ α ι νούιργ; α έπ ίθεσ ι έναιντ ίον τής ’Αργεντίνίκης ένδεκάδος.

0 ΠκιρέκΟ' αυτή τή φορά δεν τρέχει κι* αυτός πίσω παρά μένει στη Θέσι του πε­ ρί, μένοντας . ” Εχε ι έμπ ιστοσύνηι τώρα στην άμυνα τής άμάδος τους. Έχει έμπ ιστοσύνηι στον Γεν­ ναίο 5Αετό μέ τήν Τ,ρυφερή Καρδ ά, όπως είναι ή μετά­ φρασές τού ινδιάνικου ονόμα­ τος του Σιου. Καί πραγματικά αυτός ό τελευταίος, μ’ όλο που έχει ξεκινήσει τόσο πίάω από τον Ίμπάνιεθ, τον φθάνει ύστε­ ρα από μιά τρο-μερή κούρσα καί τον άφηνε κεραυνόπλη­ κτο καθώς τού1 παίρνει τή μπάλλα. μέσα από τά πόδια του, γιατί ό σέντερ φόρ των Αργεντινών είχε μόλις κυττάίξει ολόγυρα καί μή βλέ­ ποντας κανέναν νά τον απει­ λή άμεσα είχε αποφασίσει νά σουτάρη. Τώρα όμως είναι αργά πιά. Ό Σιου δίνει «μια μακρυνή μπσίλλιά γιά τον Τζέντο καί ή πάσα του είναι ακριβέστα­ τη Ό Τζέντο τή σταματάει μέ τό γόνατο καί μ5 αυτό ε­ πίσης τή σπρώχνει προς τά

Του τραβάει μια... γλειψιά μες στη μούρη!

δεξιά του πού βρίσκεται ό 2 νζίχο, επειδή τήν ίδια ώρα ρίχνεται προς τό μέρος του ό Τιάιμ· γιά νά τον άνακόψη, Ό περίφηιμος μέσα δεξιά τής ^ Βραζιλίας, Ζιζίνχο, ξε­ περνάει μ5 ένα θαυμάσιο γέ­ λασμα τον Ντέοιρ' καί πασά­ ρει στον Γικ,ρέκο πού έχει κα­ ταφέρει νά ξεφύγηι τήν προ­ σοχή αυτών πού τον φρου­ ρούν καί βρίσκετα, αμαρκάρι­ στος. "Υστερα τό θρυλικό Ελ­ ληνόπουλο έπαιζε τόση, ώρα στην άμυνα πού σι αμυντι­ κοί παίκτες τής 3Αργεντινής δεν έχουν συνηθίσει νά τον λογαριάζουν μέσα στην αντί­ παλη έπί'θεσι άκό.μα καί α­ κριβώς αυτή τους ή απρονοη­ σία τούς στοιχίζει πολύ α­ κριβά. Ή πάσα του Ζιζίνχο εΤνςη περίφημη.

24

Ό Γκρέκο μέ μάτι γερα­ κιού βλέπει στη στιγμή μιά. άνοιχτή «τρύπα» στη δεξιά γωνία του τέρματος του Μα­ ραγκό, πού ό τελευταίος αυ­ τός δεν θά μπορή νά την δη, γιατί τον κλείνουν από αυτήν τήν πλευρά μέ τά κορμιά τους οι δυο Αργεντινοί έπίσηη μπάκ, ό Τιάμ καί ό Ζάραγκο. Τό καταπληκτικό αγόρι δέν χάνει στιγμή. Ή μπάλλα φεύγει μ* έναν ξερό χτύπο καί μιά τρομερή ταχύτητα καί άκρίβεια από τό πόδι του καί καρφώνεται μέσα άκριβώς άπό κείνη τήν τρύπα, τόσο άστραπιαΐα, πού ό Μαράγκο μόνο μέσα στά δίχτυα του πού αναταράζον­ ται άπό τον κεραυνό, προλα­ βαίνει νά τήν δη! "Ολο τό γήπεδο του Ρίο ντέ Τζανέϊρο ξεσηκώνεται σ’ αυτό τό γκολ πού είναι πραγυατικά θαυμάσιο σέ έκτέλεσι. Τό όνομα του Γκρέκο πού είναι πιά τό είδωλο ολόκλη­ ρης τής Βραζιλ ιας και οχι μόνο των οπαδών τής Τόρεντ, άκούγεται ν’ άντηχή ρυθμικά πάνω άπό τις τσιμεντένιες έξέδρες, φτάνοντας ως τον ου­ ρανό. Κι* όμως... Πριν κανείς ά­ πό τούς άλλους συμπαΐκτες του προλάβη νά τρέξη νά τον συγχαρή, τό ευγενικό Ελλη­ νόπουλο τρέχει πρώτο στον Ζιζίνχο καί τον άγκαλιάζει μέ δύναμι καί τον φιλάει. —Ή πάσα σου ήταν υπέ­ ροχη!, τού λέει. Τό γκολ αυ­

ΓΚΡΕΚΟ

τό ήταν δικό σου! Ό Ζιζίνχο συγκινημένος τον φιλάει κΓ αυτός καί τήν ίδια στιγμή όλοι οί συμπαΐ­ κτες τους τρέχουν επάνω του^ καί τούς τρελλαίνουν και τούς δυο στά συγχαρητήρια καί στά φιλιά. Αλλά στις εξέδρες^ έξακολουθεΐ νά γίνεται θεότρελλο πανηγύοι. "Ορθιοι οι θεατές, λυτρωμένοι άπό την άγωνία τους είκοσι λεπτών παιχνι­ διού, κατά τά όποΐα ή ομάδα τής Αργεντινής υπερείχε τό­ σο αισθητά, ξεσποΰν τώρα ξεφωνίζοντας μέ τήν ψυχή τους καί χοροπηδώντας καί κλαίγοντας άκόμα σάν μωρά παιδιά άπό τή χαρά τους ο! πιο θερμόαιμοι. Πάντως σάν άποκορύφωμα τού πανζουρλισμού καί τού ενθουσιασμού πού γίνεται σ5 όλο τό άχανές στάδιο τής Μποταφόγκο, μπορεΐ νά άνα"^.ρθή αυτό μόνο τό έπεισόδιο: Ό καταπληκτικώτερος.... ντέτεκτιβ τής Ιστορίας, Νίνο Ζανίνο, πάνω στο ξέσπασμα τής χαράς^ του, αρπάζει τό κεφάλι τού... Ναύτη καί τού δίνει ένα σκαστό φιλί! Σ υγκ ι νη μένος βαθύτατα καί ό υπέροχος σκύλος ύστε­ ρα άπό τό πρώτο αυτό δείγ­ μα φιλίας τού καινούργιου άφεντικοΰ του καί ξέροντας άπ’ έξω τούς... σκυλίσιους τρόπους καλής συμπεριφο­ ράς, απλώνει σάν άστραπή μιά γλώσσα τόση καί τραβά­ ει μιά μεγαλόπρεπη γλειψιά

25

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

σ’ δλη τη μούρη του... διά­ σημου ντέτεκτιβ, συμπεριλαμ βανομένων^μέσα σ’ αύτήν και των γυαλιών του! Όπότε βέβαια ό ενθουσια­ σμός του φουκαρά του Ζανίνο μετριάζεται και βλέπον­ τας με τά μυωπικά του μά­ τια τις πιτσιλιές πάνω στους φακούς του, δηλώνει με ύφος ανώτερο από κάθε περιγραφή: —"Έπιασε βροχή, μάγκες ! Ετοιμάστε τις όμπρέλλες! Μά οΐ "Αργεντινοί κάνουν σέντρα αυτή τη στιγμή. Γεμάτοι πείσμα επιχειρούν μιά κάθοδο με σκοπό νά ισο­ φαρίσουν αμέσως άλλά λογά ριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, πού είναι πάλι ό Σιού σ" αυ­ τή την περίπτωσι. 0 καταπληκτικός Ινδιάνος άποσπά με τρομερή ευκολία τήν μπάλλα από τον έπερχόμενο Χερέρα καί τήν πετάει στον Βαλένσε. Ό Βαλένσε τή δίνει γρήγο­ ρα στον Έστεμπάν πού τή γυρίζει στον Γκρέκο κΓ αυ­ τός τήν περνάει ανάμεσα στά πόδια του Τιάμ με άστραπιάία ταχύτητα καί τήν ρίχνει μπροστά στον Τζέντο. Ό σέντερ φόρ των Βραζι­ λιάνων κλείνεται από τρεΐς τρομοκρατημένους αντιπάλους πού έχουν πανικοβληθή με τήν καινούργια αυτή κατεβα­ σιά. Γυρίζει στον Τέλε πού βρί σκέται πίσω του κΓ έκεΤνος ανοίγει μιά υπέροχη μπαλλιά

γιά τον Νταρίχα. Ό δεξιός έξτρέμ ξεφεύγει

άπό τήν παρακολούθησι του Ντέαρ καί δίνει κοφτή μπαλλιά μπροστά στον Ζιζινχο. Ό Ζιζίνχο τήν αφήνει^ νά περάση κάτω άπό τα πόδια του καί νά φ^άση στον Τζέν­ το κΓ έκεΤνος χωρίς καμμιά χρονοτριβή τήν περνάει ανά­ μεσα στον Τιάμ καί τον Ζάραγκο, μέσα στά πόδια του θρυλικού Γκρέκο. Είναι αφάνταστη ή ταχύτη τα καί ή ακρίβεια με τήν ό­ ποια έκτελούνται αυτές οί πάσες καί τά τρίγωνα των Βραζιλιάνων. Κάνουν ένα παιχνίδι όνειρώδες αυτή τή στιγμή καί οι άντίπαλοί τους τά έχουν χά­ σει κυριολεκτικά καί δεν προ­ λαβαίνουν νά δουν πού πη­ γαίνει τήν κάθε φορά ή μπάλΧα, καί γυρίζουν σάν τρελλοί γύρω—γύρω, μή μπορώντας νά ^ καταλάβουν κατά που πρέπει νά τρέξουν αυτοί οι ίδιοι! Ό πανικός είναι όλοφάνερος ρπροστά στο τέρμα τους. Οί κινήσεις τους είναι σπα σμωδικές. Ό Γκρέκο είναι σε θαυμά­ σια θέσι γιά σούτ άλλά μόνο κάπως μακρυά καί βλέπει πώς ό Μαράγκο είναι ό μό­ νος αντίπαλος πού κρατάει τήν ψυχραιμία του καί τον περιμένει. . . "Αποφασίζει λοιπόν νά μή σουτάρη, γιατί καταλαβαίνει ότι ό αίλουρος τών αντιπά­ λων δικτύων θά τον άποκρούση. "Ανάμεσα στο κενό πού του

άψήνουν

τά

δυο άντίπαλα

Ϊ6 μπάκ, ρίχνεται σάν βολίδα προς τό τέρμα του Μαραγκό. Πανικόβλητος ό Τιάμ πού έχει τρέξει σ’ αυτό τό μετα­ ξύ μέσα στά δοκάρια, ρίχνε­ ται εναντίον του. Ό Γκρέκο παρασταίνει τον αίφνιδιασμένο. Στρέψει προς τά πίσω σάν νά γυρεύη^ νά βρή κάποιον γιά νά του δώση την πάσα. Ταυτόχρονα με τό τακούνι του χτυπάει δυνατά τη μπάλλα καί... Τά δίχτυα τής Αργεντινής σπαράζουν γιά δεύτερη φορά! Γιά δεύτερη φρρά ό εκπλη­ κτικός Μαράγκο στέκει ακί­ νητος σάν άγαλμα καί κυττάζει κεραυνοβολημένος τη μπάλ λα πού ούτε τήν είδε καθό­ λου τη στιγμή πού περνούσε τη γραμμή τού τέρματός του.

ιΟ Γκρέκο άντΐ γιά τή μττάΑλα, χτυπάει στο πίσω μέρος του κεφοολιού τον Σ ισν.

■ρκρεκο

Ή μπάλλα κοντράρει στο πόδι του και γυρίζει πίσω.

"Αν μπορούσε νά είναι κα­ νείς κοντά του αυτή τή στιγ­ μή θά τον άκουγε νά μουρμου ρίζει άναυδος άπ5 τά δόντια του: —Αυτός ό διαβολεμένος Γκρέκο, δεν είναι ποδοσφαι­ ριστής παρά θαυματοποιός καί ϊσως καί περισσότερο!... Δεν έχω ξαναδή στη ζωή μου τέτοιον παίκτη!. Τούτη τή φορά τό γκολ εί­ ναι εκατό τά εκατό προσωπι­ κό τού Αετού τού Σάο Πάολο πού ξαναντηχεΐ τ5 όνομά του θριαμβευτικά ως τά με­ σούρανα μαζί με τις ξέφρενες ιαχές καί τά ουρλιαχτά γιά τήν επιτυχία. Κάτι τέτοιες στιγμές -δεν πρέπει νά τις διαβάζη κανείς ούτε νά άκούη νά τού τις δι­ ηγούνται!... Πρέπει νά βρί­ σκεται μέσα σ5 ένα άπέραν-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

το στάδιο πού δεν μπορεί νά τ’ άγκαλιάση ολόκληρο τό μάτι... Καί πρέπει τό στά­ διο αυτό νά τό γεμίζουν πε­ ρισσότερες από εκατόν είκο­ σι χιλιάδες ψυχές καί νά πα­ νηγυρίζουν έτσι ξέφρενα, ό­ πως κάνουν αυτή τη στιγμή οι Βραζιλιάνοι... Τότε θά νοιώ ση τό τρομερό μεγαλείο πού έχει τό ξέσπασμα της χαράς μιας τέτοιας ολόκληρης λαομάζας. Τότε θά συγκινηθή ώς τά τρίσβαθα τής ψυχής του από τό τρομερό θέαμα μιας ανθρώπινης θάλασσας πού ξεσπάει σε κυματισμούς θριάμβου καί θά νοιώση έναν κόμπο στον λαιμό του μπρο­ στά σε κάτι τό μεγάλο^ έστω κΓ άν δεν έχη ξαναδή ποτέ στη ζωή του ποδόσφαιρο, έ­ στω κΓ άν δέν ξέρη καν ότι έκεΐ μέσα σ5 αυτό τό τσιμεν-

Ό ΆΑάνσο τινάζεται καί κάνει μιά καταπληκτική άπόκρουσίο

27

ιΟ μόνος πού καταλαβαίνει ό Σ ιού 5έν φταίει καθόλου είναι ό Γκρέκο

οτί

τένιο μεγαθήριο μέ τίς άμέτρητες κερκίδες, παίζουν μπάλ λα.... "Υστερα άπό τά καινούρ­ για συγχαρητήρια ό αγώνας ξαναρχίζει καί ό Γκρέκο ξανα βρίσκεται μέ τη μπάλλα στά πόδια νά κατεβαίνη σάν αν­ θρώπινη θύελλα προς την πε­ ριοχή των Αργεντινών. Τώρα είναι κΓ άν είναι τρο μοκρατημένοι οί τελευταίοι αυτοί πού βλέπουν τον ξανθό Θεό των γηπέδων νά ρίχνεται σάν λιοντάρι εναντίον τους μ5 ένα άφηνιασμένο τρέξιμο. Θαρρείς πώς τούς θαμπώ­ νει ή ακτινοβολία πού πετουν τά ξανθά του μαλλιά στο φως του ήλιου καί βάζουν τά χέρια μπρος στά μάτια γιά νά δουν καλύτερα. Τέσσερις μαζί άπο τό |ν=

ΓΚΡΕΚΟ

28 --

στικτό του κινδύνου όρμουν προς τό μέρος του γιά νά σταματήσουν μιά καινούργια καταστροφή. 5Αλλά αυτό ακριβώς εΐναι τό σφάλμα τους γιατί γιά νά τρέξουν έτσι πανικόβλητοι νά αντιμετωπίσουν όλοι μα­ ζί τον Γκρέκο, αφήνουν στο κέντρο τής άμύνης μόνο έναν παίκτη νά προστατεύση τον Μαραγκό. ^ Τό Ελληνόπουλο βλέπει την καινούργια ευκαιρία. Πετάει άμέσως μιά ακρι­ βέστατη μπαλλιά πάνω από τά κεφάλια των έπερχομένων άντιπάλων του, πού φθάνει α­ πάνω στον Τζέντο. , Ό σέντερ φόρ βλέπει πώς μόνος οπισθοφύλακας έχει άπομείνει ό Τιάμ. Δεν υπάρχει δμως καιρός γιά χάσιμο γιατί σε ελάχι­ στα δευτερόλεπτα θά φτά­ σουν κι9 άλλοι. Ρίχνεται ακριβώς πάνω στον Τιάμ, επειδή βλέπει νά ύποχωρή. _____ Ό σέντερ μπάκ τών 9Αργεντινών έχει καταλάβει δτι, αν προσπαθήση νά σταματήση τον Τζέντο, εκείνος θά δώση άμέσως σ’ έναν από τούς άμαρκάρ ιστούς συμπαΐκτες του καί τό γκολ θά είναι γεγο νός. Γ ι9 αυτό υποχωρεί προς τό τέρμα. 9Αλλά κι9 ό Τζέντο έχει καταλάβει τό σχέδιό του καί γι9 αυτό όρμάει καταπάνω του. ^ Τότε ό Τιάμ αναγκάζεται νά κάνη την τελευταία προ­ σπάθεια.

-

,

-

ϋ

]ρ-ί| -

|

Π ττηυι,ΤΙΤ > μβγ1

* Απλώνει τό πόδι του σέ προβολή προς τ9 άριστερά, έ πειδή προς τα έκεΐ τρέχει ό σέντερ φόρ τής Βραζιλίας. Ό Τζέντο δμως τήν τελευ­ ταία στιγμή στρίβει δεξιά καί δίνει μπροστά στον Ζιζίνχο, πού χρειάζεται νά κά­ νη μόνο ένα βήμα καί νά σουτάρη πλασαριστά στήν άνοιχτή γωνία. "Απελπισμένη άλλά καί μάταιη ή προσπάθεια του ά­ τυχου Μαράγκο πού μέσα σέ τρία λεπτά άγώνος, έχει μα­ ζέψει δυο φορές τή μπάλλα από τά δίχτυα του καί τώ­ ρα τή μαζεύει καί τρίτη. Ό πανζουρλισμός τών θε­ ατών έχει φτάσει στο κατακό ρυφό του καί τά φιλιά κι9 οΐ αγκαλιές δίνουν καί παίρνουν μέσα στο πράσινο γήπεδο. Ωστόσο καί οί "Αργεντι­ νοί σάν νά ξυπνάνε πιά. Καταλαβαίνουν δτι ό πα­ νικός τούς έχει φτάσει μπρο­ στά σ9 έναν γκρεμό, πού τούς απειλεί μέ μιά πραγματική συντριβή. 9Ανασυντάσσονται κι9 αρ­ χίζουν νά παίζουν πιό ψύχραι μα. "Υστερα καί οι Βραζιλιά­ νοι έχουν πιά κουραστή υστέ­ ρα από τέτοια ύπερέντασι τών δυνάμεών τους καί υπο­ χωρούν κάπως, αφήνοντας την πρωτοβουλία στούς άντιπάλους τους. 9 Αλλά δσες φορές αυτοί οι τελευταίοι προσπαθούν νά μποΰν^ μέσα στήν μικρή περι­ οχή τής Βραζιλίας γιά νά κά­ νουν ένα σούτ πού νά μπορέ-

& ΗΪΛΪ ΐϋΝ

ση νά μειώση τό σκόρ, ό *Ίν· τσου Νά Τιάρα Ασματα βρίσκέται έκεΐ, βράχος άκλόνητος γιά νά άπομακρύνη τον Κίνδυνο μέ τις εκπληκτικά θε­ αματικές καί απίθανες απο­ κρούσεις του. Τό ημιχρόνιο τελειώνει μ’ αυτό τό άποτέλεσμα καί μέ­ σα σε μιά πραγματική άποθέωσι οί παίκτες πού λατρεύ­ ουν οί θεατές, κατεβαίνουν στ5 αποδυτήρια. Μόλις φθάνουν όμως εκεί κάτω, ό Γκρέκο μέ τον Τζέν­ το καί τον Σιού, βλέπουν τον προπονητή τους σενιόρ *Αντζελίλο, μέ μια φοβερή χλωμάδα στο πρόσωπο του καί μέ σφιγμένες τις γροθιές νά Κάνη νευρικές βόλτες... Καταλαβαίνουν. Πηγαίνουν κοντά του μέ τρελλή αγωνία ζωγραφισμένη στά μάτια τους. —Κανένο νέο, σενιόρ; ρω: τάει ό Τζέντο κομπιάζοντας. —Ή Τόρεντ χάνει δύο ·— μηδέν στο πρώτο ημίχρονο!, αποκρίνεται μέ φωνή σβυσμένη πού μόλις άκούγεται. Οί κόποι μας τόσων μηνών, πάνε χαμένοι απ’ αυτή τή σα τανική παγίδα πού μάς έστη­ σε ή τύχη!... Καί μέσα στήν ώρα του θριάμβου, πού ή βοή του φθά νει ως έδώ κάτω στ5 αυτιά τους κι* έρχεται από τή λαο­ θάλασσα του γηπέδου, τά τρία λαμπερά άστέρια τής ομάδρς του Σάο Πάολο, νοιώ­

θουν πώς έχουν στήν καρδιά

ίόυς τ6 πένθος...

ΑΓΩΝΙΑ ΠΟ τήν πρώτη στιγμή πού αρχίζει τό δεύτερό ημίχρονο τό παιχνίδι φαίνεται ότι δέν θά πάη όπως πήγε καί τό πρώτο... Οί τρεΐς ακριβώς πάΐκτες πού ήταν οί καλύτεροι στο πρώτο μέρος, δηλαδή ό Γκρέ-^ κο, ό Σιού καί ό Τζέντο, εΐναι τώρα οί πιο άσταθεΐς άπο τήν ομάδα τής Βραζιλίας καί .(άνουν ένα σωρό λάθη στις επεμβάσεις τους πού δημιουρ γουν συνεχώς - κινδύνους για τήν εστία τού ’Αλόνσο. Στήν αρχή καί οί 5Αργεν­ τινοί παίκτες όπως καί οί φί­ λαθλοι δέν μπορούν νά κατα­ λάβουν τί συμβαίνει. Σιγά-σιγά όμως οί άντιπαλοί τους μπαίνουν στο νόημα. Βλέπουν ότι ό θρυλικός Γκρέκο δεν είναι πιά ό ίδιος. Τό αποδίδουν στο ότι πιθανόν νάχη κουραστή άπό τό τρο: μερό παιχνίδι πού έκανε..: Τό ίδιο κΓ ό Τζέντο... ΚΓ ό Σιού, ό βράχος τής άμύνης, τώρα παίζει χωρίς νάχη καθό­ λου κέφι, σάν νά κάνη άγγαρεία πού βρίσκεται μέσα στο γήπεδο... Καί μέ τό πρώτο γκολ τών Αργεντινών, πού τό πετυχαίνει μέ κοντινό σούτ ό Ί μπάνί^ εθ, ύστερα άπό ένα λάθος τού "Ιντσου νά, στο δέκατο ό­ γδοο λεπτό, ή αγωνία τών θέ ατών αρχίζει νά μεγαλώνη. Στο άποκορύφωμά της φθά νει στο τριακοστό έννατο λε­ πτό, όταν ό Χερέρά μέ άτομι-τ

κή προσπάθεια πετυχαίνει κοΗ

Ιθ

ρκρ%κΰ

δεύτερο τέρμα εις βάρος τής Βραζιλίας.^.. Ό σενιόρ ’Αντζελίνό πού βηματίζει νευρικά έξω από τις λευκές γραμμές τού γηπέδου, σφίγγει τις γροθιές του μέ μα

νία.

Τάνει με τον εαυτό του. -—Είμαι ένας ηλίθιος! μουρ μουρίζει κάθε τόσο. Δέν έπρε^ πε νά τούς τό πώ! Έγώ φταί ω!... Έπρεπε νά κρύψω τη λύπη μου και ίσως ακόμα καί νά τόύς πώ ψέματα!.... Τί θά ώφελήση τώρα νά χάση και ή Βραζιλία τη Νίκη μέσα από τά χέρια της; Τάκανα μούσκεμα... Φέρθηκα σάν γυ­ ναικούλα... Μου χρειάζεται κρέμασμα!... Τό παιχνίδι έχει γίνει δρα­ ματικό. Καί οί είκοσιδύο παί­ κτες του γηπέδου είναι μαζε­ μένοι μπρος στο τέρμα τής

Ταυτόχρονα μέ τό τακούνι χτυ­ πάει δυνατά τή μττάλλα καί...

— :Η πάσα σου ήταν υπέρο­ χη !, λέει τό 'Ελληνόπουλο. Τό γκολ τ^ταν δικό σου!

Βραζιλίας. Στις κερκίδες επικρατεί α­ πόλυτη σιωπή. Τά μάτια πηγαίνουν κάθε στιγμή από τό γήπεδο στο ρολόϊ κι? από τό ρολόϊ στο γήπεδο. Μανιασμένα αγωνίζονται οι Αργεντινοί νά ισοφαρίσουν. Απελπισμένα μάχονται οί Βραζιλιάνοι νά κρατήσουν την πολύτιμη νίκη έστω καί μέ τά δόντια... Καί στο τέλος τό σφύριγ­ μα τού διαιτητοϋ πού σφυρί­ ζει τή λήξι, βρίσκει νικητές τούς δεύτερους σ’ αυτήν τήν τρομερή πάλη, πού αγκαλιά­ ζονται καί φιλιούνται ευτυχι­ σμένοι καθώς ένα μεγάλο βά­ ρος έχει φύγει άπό τήν καρ­ διά τους.

11

6 ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠ6ΑΩΝ

&

χ Ό Γκρέκο μέ τον Τζέντο καί Τον Σιού, ττρώτοι άπ’ δλους τρέχουν κάτω και παίρνουν τό τηλέφωνο μέ λαχτάρα. Άλλα ή μακρυνή φωνή από τό Σάο Πάολο δεν έχει καλά νέα να τούς μεταδώση. Ή Τόρεντ έχει ήττηθή από την 'Όριαν μέσα στο γήπεδό της μέ τό βαρύ σκόρ 4—0! Τά τρία αστέρια τής όμά-

δος του Σάο Π άολο δέν μέ­ νουν στο γλέντι πού γίνεται τό βράδι γιά τον πανηγυρι­ σμό τής νίκης, στο Ρίο ντέ Τζανέϊρο. Παίρνουν τό αεροπλάνο καί γυρίζουν πίσω στην πατρίδα τους. χ Καί ούτε ό Νίνο Ζανίνο μέ τον Ναύτη του δέν μπορεί να τούς κάνη αυτή τή φορά νά χαμογελάσουν...

Τ Ε Λ Ο Σ Άποκλειστικστης: Γεν. *

Γ. ΜΑΡΜΑΡ ΙΔΗΣ πτκαι Επιχειρήσεις Ο. Ε.

ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΜΑΣ . ΗΑΙΑ ΧΑΣΙΩΤΙΗ, Άμύντοά*" "Ειχω την έντόπωσι ότι £& νάσατε νά το ζητήσετε. 01 <&ωταγΐοα!φί©ς των > παοικιτώΜ ττνς ΓΡοτιμήσεώς ^σας θά δίδονται ^γγό καιρόν <είϊς ικαίιράν διότι Μ Ναι ιεχσιυν την σειιραν τους. *Ρ"· ΙΒείϊς αε>ν έικοηλώνοιυιμε κουκιά ροτίιμησι σ’ αυτό. ,© ΕΜ. ΚΟΚ ΥσΠΥΘΑΡΑΚΗΙΝί, ι Κρήτην: /λεν ©λάβα τά τεύχη γιά την όιίβλιιοδεσία. Ή αποστολή των έντύπυι αργεί περισσότερο. Μόλις τά λάβω θά σάς γράψω. © ΑΓΓΕ­ ΛΟ ΜΟΥΡιΕΑΑΤρ, Πειραιά: Σ* εύχαρί'στούμε γιά τά καλά σου Ιλάγιά. *0 Γικιρέκιο είναι. τό περι­ οδικό που ©λλειπε! Αότό τό άποδυκινείεΐ/ ή ιμεγάλη , κυκλοφορία τοιυ. άλλα ικιοαΐ ή αγάπη των α­ ναγνωστών του. Δεν χρειάζονται πολλά μπιχλιμπίδια για .να πο ρουσιάση κάνει ς κάτι. καλό. “Ό­ ταν τό περιοδικό £5χει> ψυχή, και σΐ άναγνώστες έχουν έπταφη μα­ ζί του, τότε τά άλλα είναι» πε­ ριττά! Τά τεύχη πού ζητάτε υ­ πάρχουν και πωλούνται στα γρα­ φεία μας πρός 1,40 έκαστο. Γιά <νά έξασφολίσετε τά χρήματά σας, άγ-οράστε άντ ίστοιιχα γραμ­ ματόσημα, καί στείλτε τα ιμε έπιστσλη στά γραφεία μας, τιρός

τον κ Γβώργ. Γεωργιάδην. Λέκκα 22, Αθήνα ιΐ. Ό φιλάθλος κό­ σμος θεωρεί φς καλύτερον "Ελληνα τερματοφύλακα τόν θεοδώρα δη. (Είναι πολύ καλός, άλλα και ό Αυίγητίδης,^ ό Μανταλόζης, και Βουτσαρας είναι θαυμάσιοι. Οί ιμιεγαλες άιμάδες ικάνουν τούς ρε­ γάλου ς παίκτες. © ΠΑΝΤΕΛΗ ΤΑΜΠΟΥ ΡΗ. Πειραιά: Τά τεύ­ χη ν τού ΓΚΡΕΚΟ πωλούνται πρός 1 .40 δραχ. έκαστον άπό τά γραφεία μας. "Οταν τά ζητήσε­ τε και σταλούν ταχ,υδρομιιικως θά έιτιβαρυνθητε μέ 30 λεπτά γιά ικαθε τεύχος. "Ολα τά τεύχη υ­ πάρχουν. © ίΜιΙΧ. ΚΕΡΑΣ ΙΩΤΗ, Θεσσαλονίκη: *ιΗ Θεσσαλονίκη μπορεί νά εΐναΐι υπερήφανη γιά τό υψηλό έπίπεδο των άθλητών της. Χρόνια τώρα έ^οδιάζει- τη ίχωρα μας μέ τό καλύτερο έμψυ­ χο υλικό σε άθλητάς, Ιδίως στά αθλήματα του ιμπάσκετ και τού βόλλεϋ. Τώρα παίρνει θέσι καί στο ποδόσφαιρο, ικαι δέν είναι άπίιθανσ να έχουμε έκπλήξεις στο γενικό πρωτάθλημα. Ο ΧΑΡ. Α. ΜΠΡΟΥΜΑ, Λαμία: φωτο­ γραφίες τού Ηκ^έκο, τού Σιού, ή τού Τζέντο δεν έχω. Πάντως θά προσφέρουμε στους άναγνώστας μας τις φωτογραφίες τού

I Αίγιη όπσμάνή. ® ΓΕβΡ. ΑΝΑΣτΑ ΣΙΕΛΟ. φβοηπρ&'Γΐΐΐκβίν· . ΟΙ 16 δράχ. αρκαδν μόνον γιά ένάν τόμο, κκλϊ όχι γ»σ 2 ^δίδως ζητηςπατΕ έσέις. Κατ' άναιγκηιν, για Τον 2ο τάυισ -βά χρεικησβη νά ρού στείλετε 16.50 όραιχ. Ο ΠΕΡ-» ΑΡΤί'Νζ), 'ΗιλιούτποΙλιιιν: Τά 2 θά σάς κοστίσουν 3 δραιχ. Ϊεύχη ν τεΐλίτ-ε .μιου γραμίμιαττάσιφα αντί 'Κίερί’μιάτωιν τταύ άτταγορεύετα)!. "Ετσ<ι ιθά τά Ιλάβω όττωσδητποτιε. Ο ΜιΕΝ. ΧΑΡΙΣΙΑΔΗ, "Αθόναις:

«αμιάρ» ικ@ί ή έλιτίΘα ίμιας. άντιιτορσωιτα^ι τέλεια, τόν ιδεώδη αθλητή κιο!ΐ μαζί .με τις €&χέζ μας γιάΛ τις μεγιαλύΤείρε^ έττιτυχίτς, τοΟ έκ'φοάΐζουμιε τον^ βαθύ μιας θαυμασμό. Ή έιλίληινίική νεολα)ία τπρέττΏ: ^ νά τταίιρνη. ώς πκ*ράδειιχιμοί τους άθλη.τάς σάτού^ 'Κίοοι 'νά Τ'.ιμιήται τά οτι τιεύγιματα τους. "Ετσι θά πάρουμε την θέτ σι_, ττου ιμάς αξίζει. άναμιεσα στους ξένους. > . Γ.Μ.

ΠΡΟΣΟΧΗ <* «» ** <► <»

01 άναγνώστες μας ττού έπιθυμούν νά προμηθευτούν τά προηγούμενα τεύχη των έκδόσεών μας, Μικρού "Ήρωος, Γκρέκο, Υπεράνθρωπου, Ταρζάν κ.λ.π., μπορούν νά τά ζητήσουν άπό τά γραφεία μας, Αέκκα 22, Αθήνας, και άπό τά έξης καταστήματα : ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ: Βιβλιοπωλεΐον 'Αθαν. Τουφεξή, 68ός ®ενιζέλου καί Ευριπίδου (γωνία) έναντι Έμπορ. Σχολής. ΒΟΛΟΣ: Βιβλιοχαρτοπωλείων Μωάν. Αιαναρίδη, $δός Κ. Καρτάλη 48. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Βιβλιοπωλεΐον Άνδρέά ΡέκΟυ, ®Ε» γνατίάς 67. ΡΟΔΟΣ: Κατάστημά Δικαίας Καντζικάκη, Σωκράτους 1. ΠΑΤΡΑI: Βιβλιοπωλεΐον Νίκόυ Παπαχρήστου, "Αγίου Νικολάου 16. ΛΟΥΤΡΑΚΙ: Βιβλιοπωλεΐον Ίωάννου ’Αλμπάνη. ΚΟΡΙΝΘΟΣ: Βιβλιοπωλεΐσν Υιών Β. ’Αλμπάνη. ΚΥΠΡΟΣ: Βιβλιοπωλεΐον Αγγέλου Πολίτη, Λέύκωνος 20, Λευκωσία. ΔΑΦΝΗ: Κατάστημα Μιχαήλ Ράυτοττουλοϋ, Βουλιαγμέ­ νης 1 60. ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ : Κατάστημα Χαρ. Δημητριάβη, όδός *Αγ. Παντελεήμσνος 30. ΝΙΚΑΙΑ: Βιβλιοπωλεΐον Παν. Χρηστάρα, ΠΧατεΐά "Αγ. Νικολάου. ΚΑΡΔΙΤΣΑ: Βιβλιοπωλεΐσν ’ίώάννοϋ Ταοττέλάκου.

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ» ■ ΜηιηηιιηηααίοαΕίβαΒΒεί

Ο Π Ο Β Ο Ο ί Π “ β δ ^

β ^ 3 Β ΰ Β “ Η 2 Β ° “ 11 α α β α 3 Ε 0 ύ 0 ° 3 α Β 3 Ε ° 3 Π α 0 α α 1 0 13 Β θ 8

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ ’Άν ττη κανείς για τον Θεοφάνη ιτώς είναι σήμερα τό υπ’ αριθμόν ένα ταλέντο του Ελληνικού ποδοσφαίρου δεν θάναι καθόλου υπερ­ βολή καί μπορεί μάλιστα νά υποστηριχθή σοβαρά πώς άν κάνεις διαφωνήση, αυτό θά είναι υπερβολή! Δυστυχώς όμως... ουδέν καλόν αμιγές κακού, όπως έλεγαν οι άρχαΐοι μας πρόγονοι!... ^ ^ χ ^ Πολύ ντελικάτος παίκτης ό Θεοφάνης. «Άέρινσ» τον έχουν αποκαλέσει κατ’ έπσνάληψιν οι είδικοί περί τά ποδοσφαιρικά και οι χιλιάδες τών φιλάθλων που γεμίζουν συνήθως τις κερκίδες του Παναθηναϊκού. Καί δεν έχουν άδικο. "Οταν ό Θεοφάνης βρίσκεται στά κέφια του καί μέ τη μπάλλα στά πόδια αλωνίζει τά γήπεδα., τότε μέ έκθαμβα μάτια ό θεατής παρακολουθεί τον ιδανικό παίκτη που γι’ αυτόν δεν υπάρχει κανέ­ να εμπόδιο! Λες και οί έντεκα αντίπαλοί του, δεν είναι παρά ισά­ ριθμες... κολώνε^ καρφωμένες μέσα στον Αγωνιστικό χώρο., που δεν έχει παρά νά κάνη «έτσι δά» καθώς τρέχει μέ τή μπάλλα στά πό­ δια, γιά νά τις παρακάμψη! ^ Καμιμιά προσπάθεια,, κανένα σφίξιμο στις κινήσεις του,, σιδε­ ρένιοι πνεύμονες άπό την αρχή ως τό τέλος του παιχνιδιού.... Λίγες όμως φορές! Είπαμε: Δυστυχώς! "Ολα τοΰ φταίνε του Θεοφάνη συνήθως: Ό κόσμος που του φω­ νάζει κάθε φορά που χάνει αδικαιολόγητα τή μπάλλα. Τά σφυρίγ­ ματα τής άποδοκιμασίας πού έρχονται άπό^ τις έξέδρες όταν ^κάνη κατάχρησι στό ατομικό παιχνίδι... Λέει πώς οί φίλαθλοι του ζη­ τούν πολλά. Είναι αλήθεια! Του ζητούν πολλά γιατί αύτοί βλέπουν μέ τά μάτια τους πώς είναι γεννημένος γιά άσσος τής ιμπάλλας καί μπορεί νά κάνη πολλά! Αυτός ό ίδιος δεν τό έχει καταλάβει Ακό­ μα! Καί ίσως νά έχη κάνει μόνο την φρικτή παροτνόησι, νά νομίζη δηλαδή ότι πρέπει νά κάνη πολλά... κόλπα!..

ΚΩΣΤΑΣ ΤΟΥΜΠΕΛΗΣ Μεγάλο κεφάλαιο γιά τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης είναι άσφαλώς ό Τουμπέλης. Παίκτης μεγάλων δυνατοτήτων^ καί τό^ κυριώτερο σταθερός σέ όλες του τις εμφανίσεις, έτσι πού μπορούν πάντοτε οί συνάδελφοί του νά έχουν εμπιστοσύνη σ’ αύτόν, όπως καί ό σύλλογός του. 4Ο Τουμπέλης είναι πολυσύνθετο ταλέντο. Μπορεί μέ^ τήν ίδια επιτυχία νά προσφέρη τις υπηρεσίες του στη γραμμή τών χάφ, ό­ πως καί στην έπίθεσι. Στό έφετεινό Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ήταν άπό τούς έξαιρετικά διακριθέντας ποδοσφαιριστάς.

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΟΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

ΚΑΘΕ

ΠΕΜΠΤΗ

Γραφεία: οδός Λέκκα 22 (ιπτόγειον) Άρ. τηλεφ. 28.983 "Ετος Ιον — Τόμος 3 — Άριθ. 20 — Τιμή δραχμαΐ 2 Δημοσιογραφ ιικιος Δ)ντής: Σ. Άνεμοδουράς, Στρ. Πλαστήρα 21 Ν. Σμύρνη. ΟΙκιονσμπκός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφιγγός 38. Προϊστ. τιπτιογρ.: Α. Χατζηιβασιλιείου, Ταταιούλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Λεκικο 22, Άθηναΐ.

ΔΙΠΛΗ

ΝΙΚΗ

"Ενα τεύχος -ττού ξεχωρίζει άττ’ όλα τ’ άλλα. Στην -πλοκή και στη οράσι του εχει μια -πρωτοτυττία ττου θά ένθουσιάση. Άπ’ την αγωνία στο τοελλό κέφι,, μέσα σέ μια στιγμή. Άίτ’ τον τρόμο στη συγκίνησι ένός μεγάλου ττοδοσφαιρικού άγώνος άττ* την αγωνία τού ματς στην αγωνία τού θανάτου! ΚΓ ΑΥΤΟ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΕΛΙΔΑ

ΔΙΠΛΗ

ΩΣ

ΤΗΝ

ΝΙΚΗ

Μαζί ττάντα μέ τις φωτογραφίες των άσσων μας

τσ Μ£~ΓΑ/)ρ

ΓΤ£/Ρνλ?/)

Μ/ #Μ£Σ&Ζ Ο/ΜίΥλΡΜ. #07 ΛΟ/ΛΕΨΠΝΕ ΣΚΛΗΡΑ ΡΥΓΟ/ Ο/ ΣίΔΒΡέΜΟ/

/7ΡΣΖΡΛ01 ^/ΓΟΥΡ/9 &/?ΤοΜ ΣΤΑΜΜΤΗέογ/ν

744/

Ο

Μ£ΤΡ&Ρί ΤΑΣΤ

Γ7Λ νΖ'4 ΖΕΙ.~ Γ7ΛΗΣ/4ΖΖΙ.,. ΜΗ!V ΡΛ/Υ-

ΠΑΜβ Μ/) ΦΥΓΟΥΜΕ ΓΡ//ΓΟ Ρ4.

το τ/ ζ:γ/ν£β Η

μ£γρ

0//Υ47 ΑΔ Ϋ/νΡ ΓΟΛ/ Λ/Ρ ΤΟ ΞΒΧΑΣΟΥΜέ ^4/ΑΣΤΡΟ-

φ// /

ΖΎΗΡΧίΣΕΤ/)/

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ

ΤΟΝ

ΓΗΠΕΔΟΝ

/

7 /1 κ / | /

ν\Λ

0 ΗΡ8Σ

!

Δ I ΠΛΗ Ν I ΚΗ

ΓΊΡΟΕΤΟΙΜΑΣIΕΣ...

Τόρεντ, από την πρωταθλήτρια Ουρουγουάης "Όριαν, μέ Ε ΒΑΡΕΙΑ καρδιά τέσσερα — μηδέν. γυρίζουν στην πατρί­ Καί ή αιτία πάλι αυτής δα τους δ Γκρέκο, τό θρυλικό Ελληνόπουλο, τής ό α­τόσο μεγάλης ήττας εί­ ναι πώς έλειπαν άπό την Τό­ χώριστος σύντροφός του ό ρεντ οί τρεις παραπάνω παί­ Σιού —δπως είναι τό ψευδώ­ κτες, που έπαιζαν την ίδια ώ­ νυμο του Ινδιάνου μπάκ τής ρα μέ την ομάδα τής Βραζι­ Τόρεντ καί τής Εθνικής Βρα­ λίας, εναντίον τής "Αργεντι­ ζιλίας, "Ίντσου Νά Τιάρα νής, για τό πρωτάθλημα χω­ Ααμάτα—, ό Τζέντο, επίσης ρών τής Νοτίου "Αμερικής. (*) σέντερ φόρ τής Εθνικής καί Καί ή μεν Βραζιλία έθριτής Τόρεντ καί ή άδελφή του άμβευσε μέ καλύτερους παΐτελευταίου, ή όμορφη "Άμπυ. Ή αιτία τής στενοχώριας λ(*) Διάβασε τό προηγούμενο όλων τους, είναι ή συντριβή τευνος του «ΓΚΡΕΚΟ» μέ τίτλο: τής αγαπημένης τους ομάδας «ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΠΑΓΙΔΑ».

Μ

ΤΙΜΗ ΔΡΑΧ. 2

4

ΓΚ-ΡΕΚΟ

κτες τοΰ γηπέδου τά τρία λα­ μπρότερα αστέρια της ομά­ δας του Σάο Πάολο, εκείνοι όμως, οί ίδιοι παίκτες πού βγήκαν τροπαιουχοι από μέ­ σα από τό απέραντο στάδιο του Ρίο ντε Τζανέϊρο, πληροφορήθηκαν τηλεφωνικώς την συντριβή τής ομάδας τους και ή χαρά τής νίκης μετετράπη σε άπογοήτευσι γιά την σατανική παγίδα πού τούς είχε στήσει ή μοΐρα... Μέσα στο αεροπλάνο πού τούς ξαναφέρνει στο Σάο Πάολο, είναι καί.ό περιλάλη­ τος ντέτεκτιβ Νίνο Ζανίνο, ό άνθρωπος πού του έχει άνατεθή νά φυλάη συνεχώς τον Γκρέκο καί τον Σιού, από τις επιθέσεις πού τούς κάνουν κάθε τόσο διάφοροι κακοποι­ οί, με σκοπό νά μή τούς άφήσουν νά λάβουν μέρος εις τούς αγώνες του πρωταθλή­ ματος... Καί ό Νίνο Ζανίνο πάλι με τή σειρά του — γιά νά κλεί­ ση ό κύκλος τών ηρώων μας πού ταξιδεύουν αυτή τη στι­ γμή με τό μεγαθήριο τών ου­ ρανών —έχει μαζί του— θέ­ λοντας καί μή — έκεΐνον τον έκπληκτικό σκύλο τον Ναύ­ τη, πού τού άφησε κληρονο­ μιά πεθαίνοντας κάποιος 5Αρ­ γεντινός αστυνομικός. (**) Ό κακομοίρης ό χαζός ντέτεκτιβ είναι πολύ δυστυχι­ σμένος από τότε πού άπόκτησε αυτό τό υπέροχο μπουλντόγκ, γιατί τό φοβάται τρο(**) Διάβασε τό 19ο τεΟνοα τοΰ «ΓΚΡΕΚΟ» υιέ τίτλο: «ΓΚΡΕ

ΚΟ. Ο ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟΣ».

μέρα και όεν μπορεί να καταλάβη ότι τά αισθήματα του ζώου είναι φιλικά απέναντι του. Πάρα πολλές απόπειρες έ­ χει κάνει ως τώρα γιά νά α­ παλλαγή από τήν παρουσία του, αλλά δεν έχει τελικά κα­ ταφέρει τίποτα. Ό Ναύτης είναι καί τώρα εκεί δίπλα του καί κουνάει τήν ουρά του ευτυχισμένος ό­ τι έχει έκτελέσει τό καθήκον του μέχρις κεραίας όσες φο­ ρές παρουσιάστηκε ανάγκη καί ότι θά τό έκτελέση τό ί­ διο πιστά καί όσες φορές τό απαιτήσουν καί πάλι οί περι­ στάσεις. Ωστόσο τό ταξίδι τού γυ­ ρισμού έχει χάσει τήν εύθυ­ μη νότα πού εΐχε τό ταξίδι τής μεταβάσεως στο Ρίο ντέ Τζανέϊρο. Οί ήρωές μας πού κάθον­ ται μαζεμένοι σ5 ένα μέρος μαζί μέ τον προπονητή τους σενιόρ ’Αντζελίλο ή δέν μι­ λούν καθόλου ή όποτε κουβεν­ τιάσουν θά είναι γιά τή θέσι στήν όποια βρίσκεται τώρα ή Τόρεντ. —Δέν χάθηκε άκόμα τό παν, λέει συνέχεια ό προπονητής τους γιά νά τούς παρηγορήση. Ευτυχώς πού υπήρχε ή διαφορά αυτή τών δύο βα­ θμών κι5 έτσι ό ^Όριαν δέν κατάφερε νά μπή μπροστά μέ τή νίκη της... "Ετσι καί α­ ήττητη άπό δώ καί πέρα νά τελειώση τά παιχνίδια της, πάλι οί δυο ομάδες μας θά ισοβαθμούν καί θά υποχρεω­ θούν νά δώσουν έναν τρίτο ά-

6

ΗΡύϊ

ΤΗΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

γώνα μεταξύ τους γιά νά άνακηρυχθή ή πρωταθλήτρια Του τουρνουά. Καί 6 αγώνας αυτός θά γίνη σέ Ουδέτερο έ­ δαφος... Και τή φορά αυτή φαντάζομαι πώς μέ την Τή ρεντ θά παίζετε κι5 εσείς!..; Καί όταν ή ομάδα μας θάναι κομπλέ δεν φοβάμαι νά νικη­ θούμε από την 'Όριαν, όσο κι5 άν εΐναι μιά φημισμένη καί μεγάλη ομάδα... Έτσι κουβεντιάζοντας φθά­ νουν στο Σάο Πάολο χωρίς κανένα επεισόδιο στον δρό­ μο. Κι5 άπό την άλλη μέρα κι­ όλας αρχίζουν οί εντατικές προπονήσεις γιά τά επόμενα παιχνίδια. Τό πρωτάθλημα — όποιοδήποτε πρωτάθλημα — πάν­ τα τά έχει αυτά καί είναι α­ κριβώς ό λόγος πού τό πο­ δόσφαιρο λατρεύεται άπό τά περισσότερα έκατομμυ ρ ι α των φιλάθλων απάνω στον φλοιό τής γης*.. Τή μιά μέρα ή χαρά τής Νίκης... Τήν άλλη ή πίκρα τής ήττας ή ή απαγόρευση τής ατυχίας... "Ενας παίκτης μπορεΐ νά τραυματισθή καί νά χάση ή ομάδα τή δυναμικότητά της... "Ενας άλλος μπορεΐ νά τιμώρηθή..* Εΐναι χιλιάδες οι α­ φορμές πού μπορούν νά προκαλέσουν τήν τύχη ή τήν ατυ­ χία Τής κάθε ομάδας... Αυτή ή άβεβαιότης δίνει τι) γοητεία στον αγώνα καί τό ενδιαφέρον γιά τον τελικό -πρωταθλητή πού λατρεύεται

8

κυριολεκτικά. Ποιά όμάδα θά άντέξή στον Μαραθώνιο τών αγώνων καί τών ατυχιών καί θά τερματί­ ση νικήτρια; «Ή Τόρεντ!»; λένε μέ μιά φωνή τά παιδιά του Σάο Π ά­ θλα, «ή ομάδα μας θά νικήση στο Τέλος παρά τή φοβε­ ρή» ατυχία της πού τήν έπληξε ακριβώς πάνω στο κρισιμώτερο παιχνίδι...» Καί ένα σύνθημα επικρα­ τεί ανάμεσα στούς παίκτες καί τούς φανατικούς φίλους τής ομάδας πού ή παρουσία τού μεγάλου Γκρέκο τήν έκα­ νε θρυλική: — Όχι πιά άλλον βαθμό! "Ολο νίκες άπό δώ καί πέρα στά υπόλοιπα παιχνίδια μας γιά νά «πάρη κεφάλι» ή ’Όριαν!\. Έτσι θά δώσουμε τή μεγάλη μάχη στο τέλος οί δύο μας καί θά καθαρίσουμε τούς λογαριασμούς μας, άν — εννοείται — κι* αυτοί κατ ταρέρουν νά μή χάσουν βα­ θμό... Καί οί προπονήσεις διαδέ­ χονται ή μιά τήν άλλη. Κάθε μέρα οί παίκτες α­ γωνίζονται γιά νά διατηρή­ σουν τή φόρμα τους. Γιά νά μάθουν περισσότε­ ρες τεχνικές λεπτομέρειες πού πιθανόν ακόμα τούς λείπουν. Ό σενιόρ 'Αντζελίλο είναι πάντα στο πλευρό τους καί τούς όδηγεΐ καί τούς μαθαί­ νει καί τούς διορθώνει όλα τά λάθη, ακούραστος, στορ­ γικός σαν πατέρας...

ΤΗΝ ΙζΥΡΙΆΙ€Η ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ \\ ΟΠΩΣ πάντα ή μεγάλη μέρα φθάνει. Την Κυριακή μετά τό μεσημέρι, τό γήπεδο τής Μπόκα Τζούνιορς, εΐναι κατά­ μεστο από τις χιλιάδες των φιλάθλων του Σάο Πάολο. Οί Τδιοι αυτοί φίλαθλοι, μιά Κυριακή πιο πρίν είδαν τήν άγαπημένη τους ομάδα να συντρίβεται από έναν ι­ σχυρό αντίπαλο. Ήξεραν όμως πώς αυτή πού έχανε δεν ήταν ή ομάδα τους ολόκληρη. "Ήξεραν πώς ήταν σακατεμένη, ανάπηρη, άφοΟ τής έλειπαν οί τρεις κα­ λύτεροι παίκτες της. "Έτσι είχαν φύγει τότε άπό τό γή­ πεδο όχι με τήν πίκρα τής ήττας, άλλα με τήν άγανάκτησι γιά τήν άδικία πού έ-

έντατικΑ &ΐ|

Μέ

κεφαλιά ό Τζέντο στέλνει τή μπάλλα στά δίχτυα.

κάνε ή τύχη στήν Τόρεντ... Σήμερα, μες στις καρδιές τους φουντώνει ό πόθος γιά μιά μεγάλη νίκη. # "Έχουν τήν έντύπωσι πώς μ’ αυτόν τον τρόπο θά έκδι~ κηθουν κάπως τήν Τύχη πού φάνηκε τόσο σκληρή... Καί πάντα πιστεύουν καί σε μιά πιθανή άτυχία τής *Όριαν... ΚΓ έκείνη είναι ομά­ δα... ΚΓ έκείνη μπορεί νά άτυχήση σζ ένα παιχνίδι καί νά χάση έστω κΓ έναν βα­ θμό... ^ Σήμερα έχουν ν" άντιμετω* πίσουν τή Βαλένθια, τής Πα­ ραγουάης. ΚΓ αυτός ακριβώς εΐναι ό λόγος πού οί Βραζι­ λιάνοι φίλαθλοι λαχταρουν γιά έκδίκησι, "Επειδή άπό σα τανική σύμπτωση άλλον έναν βαθμό που έχει χάσει ή άγα­ πημένη τους ομάδα στόν πρ#

το γύρο, τον έχασε στήν ίσο·* τταλία της μέ την Βαλένθια μες στην Παραγουάη, όταν καί πάλι είχε τύχει νά λεί­ πουν για την Εθνική ό Γκρέκο μέ τον Σιού καί τον Τζέντο! Γό ένα - ένα τής Παραγου­ άης, θά ξεπληθή σήμερα. "Ετσι πιστεύουν όλοι... Σήμερα ό Γκρέκο, ό Αε­ τός του Σάο Πάολο, θά δώση ακόμα καί την ψυχή του γιά τη μεγαλειώδη νίκη που ζη­ τάει ό τόπος τους.. Ό διαιτητής βγαίνει κιό­ λας μες στο πράσινο γήπεδο καί ό κόσμος τον υποδέχεται μέ ζητωκραυγές καί σφυρί­ γματα. Είναι ό περίφημος Χιλιανός διαιτητής σενιόρ Μπατί­ στα, που θεωρείται ό καλύτε­ ρος μέσα στους καλύτερους

Ξεπερνάει τον Σ ιού γέρνοντας τό σώμα του άπ* τη μια μεριά

και ξεφεύγοντας άπο τήν &λλη·

Ή ίσοφάρισις έρχεται στο πρώ­ το κιόλας λεπτό του άγώνος !

τής Νοτίου Αμερικής. Μετά άπ5 αυτόν βγαίνει ή φιλοξενούμενη ομάδα, ή Βα­ λένθια, πού ό κόσμος τήν υ­ ποδέχεται μέ τυπικά χειρο­ κροτήματα. Ξέρουν πώς ή Βαλένθια εί­ ναι μιά από τις ισχυρότερες Νοτιοαμερικανικές ομάδες καί δέν είναι καθόλου ευκαταφρό­ νητος αντίπαλος, ικανή νά παρουσιάση όποιαδήποτε έκ­ πληξη ακόμα καί νά κερδίση τή νίκη πού δέν κατάφερε νά τό πετύχη στήν πατρίδα της παρά τήν απουσία των τριών άσσων. Κανείς δέν ξεχνάει τήν ι­ σοπαλία πού έφερε ή ομάδα αυτή έξω από τήν έδρα της μέ τήν πρωταθλήτρια 'Όριαν καί γι' αυτό οί καρδιές χτυ~ πουν δυνατά καθώς βλέπουν

ΡΚΡΙΚό τούς έντεκα λεβεντόκορμους ποδοσφαιριστές της νά βγαί­ νουν στο γήπεδο.., Ή Βαλένθια έχει κατέβει μέ την ίδια ακριβώς συνθεσι πού έφερε την ισοπαλία τής Όριαν. Τέρμα δηλαδή παί­ ζει ό πανύψηλος Μπερναντίνο, δεξιό μπάκ ό Γιούτυ και αριστερό ό Βίστο. Κεντρικός όπισθοφύλαξ είναι ό Ράσαριο και χάφ ό Κασάντο καί ό Ά θ ά ρ α. Στη μπροστινή γραμμή, εξω δεξιά είναι ό Στανίσλα, μέσα δεξιά ό ,Μπέ λια, σέντερ φόρ ό Ρικάντο, μέσα αριστερά ό Νουέβα καί έξω αριστερά ό Αοϋκε. "Οταν σε λίγο εμφανίζεται καί ή Τόρεντ στο γήπεδο, μιά πραγματική θύελλα ξεσπάει στο τεράστιο στάδιο τής Μπόκα. Ρυθμική υψώνεται στά με­ σούρανα ή κραυγή τού ονό­ ματος τής όμάδος καί αμέ­ σως μετά μιά άλλη κραυγή πού εκφράζει τά συναίσθήμα-* τα των φιλάθλων: — Γκρέ - κο! Γκρέ - κο! Μοιάζει σάν νά ζητούν απ’ αυτόν μόνο τον παίκτη τήν έκδίκησι πού λαχταρούν όλες αυτές οί χιλιάδες των ανθρώ­ πων πού είναι στιβαγμένόι στις εξέδρες. Συγκινημένο τό Ελληνό­ πουλο πηγαίνει κοντά στή σέντρα σαν αρχηγός τής ό­ μάδος, γιά τό στρίψιμο τού νομίσματος πού θά κρίνη ποιό τέρμα θά πάρη ή καθε­ μιά τους. Κερδισμένος βγαίνει ό Κασάντο, πού εΐναι αρχηγός τής

Βαλένθια. Οί παίκτες και των δύο όμάδων παίρνουν τή θέσι τουή καί ό διαιτητής, αφού ρίχνει τήν τελευταία ματιά γύρω του γιά νά βεβαιωθή πώς ό­ λα είναι εντάξει, σφυρίζει τήν έναρξι τού άγώνος. Ό Τζέντο κάνει τή σέντρα καί δίνει στον Γκρέκο. Ό Αετός τού^ Σάο Πάολο ρίχνεται μπροστά σάν άληθπ νός Αετός καί αμέσως ό Ροσάριο τρέχει νά τον άνακόψη, ενώ ή μπροστινή γραμμή τώ\> άντιπάλων άδιαφορώντας γιά τήν κόθοδο τού Ελληνόπου­ λο^ ρίχνεται μπροστά. Αυτό είναι σημάδι πώς έ­ χουν σκοπό τουλάχιστον στή\> αρχή νά κάνουν επιθετικό παι­ χνίδι καί είναι ενδεικτικό τής άποφασιστικότητας μέ τήν οποία κατέβηκαν στον σημε­ ρινό άγώνα. Πριν ό Ροσάριο τον φθάση, ό Γκρέκο δίνει πάσσά στον Όζον. Ό ταχύς μέσα ,δεξιά τής Τόρεντ σεντράρει επίσης )^ωρίς καθυστέρησι στόν Βαργκας πόύ βρίσκεται στή θέσι του απάνω στή γραμμή τού πλάγιου άουτ. Εκείνος τρέχει σάν ζαρκά­ δι^ προς τήν αντίπαλη περιο­ χή κοΐί μ’ ένα θαυμάσιο γέ^ λασμα προσπερνάει τον Βί­ στο πού προσπαθεί νά τόν> σταματήση καί κάνει αμέσως σέντρα στο κέντρο. Ό ψηλόσωμος Ροσάριο δέν προλαβαίνει νά έπέμβη. Η κατεβασιά είναι αστρα­ πιαία καί ή μπάλλα έχει πε­

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

ράσει άττό πόδι^σέ πόδι άνάμεσα στους παίκτες τής Τό­ ρεντ, χωρίς καν νά έχουν κα­ ταφέρει νά την αγγίξουν οί... Φιλοξενούμενοι. Ό Τζέντο βρίσκεται στο ε­ πίκαιρο σημείο, λίγο μπρο­ στά από τα γκολπόστ. Πηδάει και πετυχαίνει μια υπέροχη καρφωτή κεφαλιά πού κατευθύνει τη μπάλλα στην άντίθετη γωνία από έκείνη πού βρίσκεται ό Μπερναντίνο. Ή έκτίναξις αυτού του τε­ λευταίου είναι μάταιη. Τά δίχτυα άναταράζονται. Τά πλήθη ξεσπούν σέ ια­ χές. Τό πρώτο γκολ τού άγώνος είναι γεγονός, πριν οί Πα ραγουανοί προλάβουν νά άνασάνουν! 01 Βραζιλιάνοι όρμούν^πά­ νω στον Τζέντο με πρώτον τον Γκρέκο και τον γεμίζουν φιλιά. Πάνω στις έξέδρες γίνεται πραγματικός χαλασμός. Ό Μπερναντίνο άρπάζει με μιά νευρική κίνησι τή μπάλλα μέσα από τά δίχτυα του και τήν πετάει προς τή σέντρα. Εκεί τήν παίρνει ό Ρικάντο και τή στήνει στο κέντρο. Οί παίκτες τής Τόρεντ γυ­ ρίζουν χοροπηδώντας και το­ ποθετούνται στις θέσεις τους. Ό Μπατίστα σφυρίζει. Ό Ρικάντο δίνει στον Μπέ λια κΓ έκείνος πετάει μιά μπροστινή διαγώνια μπαλλιά. Οί Βραζιλιάνοι καθυστε­

9

ρούν. Ό καθένας φαντάζεται πώς κάποιος άπό τούς συνα­ δέλφους του θά παραλάβη τή μπάλλα, αφού οί άντίπαλοι βρίσκονται άκόμα πίσω άπό τή σέντρα κι3 εκείνοι ολομό­ ναχοι μες στήν περιοχή τους. "Αλλά δεν είναι ολομόνα­ χοι... ·» Τό μακρυνό αυτό χτύπημα, είναι φαίνεται προσχεδιασμένο. Είναι ένα κόλπο τακτικής πού τό χρησιμοποιούν πολύ συχνά οί παίκτες τής Βαλέν­ θια. Ό Ρικάντο, μόλις έδωσε τή μπάλλα στον Μπέλια, έχει όρμήσει μπροστά σάν γερά­ κι, μέ τά δόντια καί τις γρο­ θιές σφιγμένα πεισματικά. Εκεί πού πάει ή μπάλλα άπό τή βαθειά σέντρα τού μέσα δεξιά τών φιλοξενουμένων, φθάνει πρώτος αυτός. Είναι κιόλας μέσα στήν πε ριοχή τής Τόρεντ. Τά παιδιά τού Σάο Πάολο καταλαβαίνουν τον κίνδυνο καί όρμούν άπ" δλες τις με­ ριές εναντίον του. Ό Ρικάντο όμως είναι έ­ νας μεγάλος παίκτης. Τρέχοντας διαγράφει ένα ημικύκλιο, αναγκάζοντας τούς αντιπάλους του μ5 αυτόν τον τρόπο νά «φρενάρουν» γιά νά ξαναγυρίσουν προς τά πί­ σω. Ωστόσο δμως ό σέντερ φόρ τής Βαλένθια έχει κερδί­ σει έδαφος. Χύνεται προς τό τέρμα τού Λορέντσο. Τότε μπροστά του ξεπετάγεται ό Σιού, πού έχει μείνει πίσω στήν άρχή.

ιυ

Ό Ρικάντο γέρνει τό σώ­ μα του προς τ' αριστερά και φεύγει από τα δεξιά μαζί με τη μπάλλα. Ό ίνδιάνος την παθαίνει και «κολλάει» κυριολεκτικά στη θέσι του, αφήνοντας τον αντίπαλο πιά μόνον απέναντι στον Αορέντσο. . Ό Ρικάντο δεν σουτάρει. Ρίχνεται σάν γεράκι μέ τή μπάλλα στά πόδια. Θέλει νά ψτάση κοντά, γιατί ξέρει πώς ό ■ τερματοφύλακας τής Τόρεντ είναι πραγματικός αί­ λουρος καί δεν θέλει νά χάση την μοναδική αυτή ευκαιρία. Ζυγώνει στά πέντε μέτρα. Ό Αορέντσο επιχειρεί έξο­ δο καί τότε ό Ρικάντο τον πλασσάρει, καρφώνοντας μ’ ένα ήσυχο σουτ τη μπάλλα στην άριστερή γωνία του. "Υστερα χωρίς νά σταματήση καθόλου τό τρέξιμό του,

'0 Ναύτης προσπαθεί ν’ άνοιξη τό παράθυρο.

ΓΚΡΒΚΟ

76 παράθυρο πέφτει σάν καρ­ μανιόλα καί του κλείνει τό κε­ φάλι.

παίρνει μιά στροφή καί χύνε­ ται προς τή σέντρα μέ τά χέ­ ρια θριαμβευτικά υψωμένα στον αέρα, ενώ όλοι του οί συμπαΐκτες έξαλλοι από χα­ ρά τον κυνηγουν από πίσω γιά νά τον συγχαρούν καί νά τον γεμίσουν φιλιά. Είναι ή στιγμή πού μόλις έχει συμπληρωθή τό πρώτο λεπτό του άγώνος καί τό σκορ είναι: Τόρεντ 1 — Βα­ λένθια 1 ! Τό μάτς αυτό πού έχει αρ­ χίσει μέ τέτοιες εκπληκτικές συνθήκες, προμηνύεται νά έχη συναρπαστικό ενδιαφέρον καί νά έξελιχθή σέ μιά πρα­ γματική τιτανομαχία. Ό πανηγυρισμός τών θεα­ τών, πού βέν είχε προλάβει νά σβύση ακόμα γιά τό πρώ­ το γκολ τής Τόρεντ, κοπάζει

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

αμέσως και μια κραυγή άπογοητεύσεως υψώνεται μονομι­ άς στον αέρα από χιλιάδες μαζί στόματα. Στο μεταξύ όμως ό διαιτη­ τής σενιόρ Μπατίστα, σφυρί­ ζει πολλές φορές καλώντας τούς παίκτες στή σέντρα γιά νά ξαναρχίση τό παιχνίδι. Κι* ενώ αυτά γίνονται μέ­ σα στο πράσινο γήπεδο τού σταδίου τής Μπόκα, πάνω σέ μιά άπό τις εξέδρες του, εί­ ναι καθισμένη ή ’Άμπυ, ή α­ δερφή τού Τζέντο, μόνη της αυτή τή φορά. Κάθε τόσο, παίρνει τό βλέμ μα της άπό μέσ’ απ’ τον άγωνιστικό χώρο ή πανέμορφη κοπέλλα και κυττάζει ολόγυ­ ρά της παραξενεμένη. Κάποιον ^φαίνεται νέί περιμένη καί τής προκαλεΐ απο­ ρία πού δέν έχει έρθει ακόμα. Περιμένει^ τήν παρέα της στο «θεωρείο», τον άνεκδιή-

11

Δέν πολυσκοτίζετοοι που δέν βλέ­ πει τ’ αφεντικό του. Βάζει τή μούρη του κάτω καί τον άκολουθεΐ μέ τή μυρουδιά.

γητο άσσο τής Ασφαλείας, τον ντέτεκτιβ Νίνο Ζανίνο. Τί έχει άπογίνει αλήθεια ό... καταπληκτικός αυτός α­ στυνομικός καί γιατί σήμερα δέν έχει έρθει όπως πάντα στήν ώρα του γιά νά καταλάβη τή συνηθισμένη του θέσι μέσα στο γήπεδο; Ο ΖΑΝΙΝΟ ΞΕΚΙΝΑΕΙ...

Τέλος πηδάει έξω στον δρόμο.

ΟΙΠΟΝ, υπάρχει λό­ γος πού ό Νίνο Ζανίνο δέν έχει έρθει στο γή­ πεδο τής Μπόκα σήμερα καί μάλιστα λόγος πολύ σοβαρός. Κατ’ αρχήν, ώς αιτία τής απουσίας του, μπορεί νά θεωρηθή θαυμάσια ή παρεξήγη-

ΓΚΡΕΚΟ ... -........·Μί

σις. Και την παρεξήγησι αυ­ τή την έχουν κάνει ώρισμένα κακοποιά στοιχεία του Σάο Πάολο, πού έχουν συμφέρον νά βλάψουν τον θρυλικό Γκρέκο και μέσω αυτού την Τόρεντ. Οι άνθρωπο] αυτοί έχουν μάθει — δεν είναι δά και μυ­ στικό αφού έχουν γράψει όλες οι έφημερίδες για τις απόπει­ ρες εναντίον του Ελληνόπου­ λου — ότι ό Γκρέκο έχει έναν καταπληκτικό σωματοφύλακα καί πώς αυτός ό τελευταίος είναι ή άφορμή πού ό άσύλληπτος παίκτης βρίσκεται άκόμα στη ζωή. "Έχουν διαβά­ σει πώς ό σωματοφύλακας αυτός είναι ό υπαρχιφύλαξ Νί' νο Ζανίνο, τής "Ασφαλείας τού Σάο Πάολο. "Έχουν δια­ βάσει γιά τις παρασημοφορή­ σεις του^ καί γιά τις δηλώ­ σεις του διοικητου του, ότι τον θεωρεί τό... καμάρι του Σώματος καί γι’ αυτό άκριβώς του έχει άναθέσει νά προ στατεύη τον Γκρέκο, πού εί­ ναι ή δυσκολώτερη καί πιο ε­ πικίνδυνη άποστολή. Λοιπόν, ύστερα άπ" όλ" αυ­ τά, ή αρχή τούτη τή φορά γί­ νεται άλλοιώτικα. Ή παρεξήγησις είναι α­ κριβώς δτι κανείς δεν μπορεί νά φανταστή πώς ένας άνθρω πος πού έχει κάνει μέσα σε λίγο καιρό τόσους άθλους εί­ ναι ένας βλάκας με πατέντα καί πώς δσα έχει πετύχει τάχει πετύχει με τήν τερατώδη άληθινά τύχη του. Φαντάζονται λοιπόν πώς, αν θέλουν νά χτυπήσουν τον

.11»

Γκρέκο χωρίς νάχη κΓ αυτή τή φορά τήν πιθανότητα νά γλυτώση, πρέπει ν" αρχίσουν πρώτα άπ" αυτόν τον περιβό­ ητο σωματοφύλακα! "Έτσι ό αρχηγός τών κακό ποιών πού έχει πάρει, άγνω­ στον άπό που, πάρα πολλά χρήματα γιά^ νά άχρηστεύση τον "Αετό του Σάο Πάολο, έ­ χει σχεδιάσει νά βγάλη πρώ­ τα άπό τή μέση τον Νίνο Ζα­ νίνο γιά νά είναι μετά ελεύθε­ ρος νά άποτελειώση τό σατα­ νικό του έργο. Καί^ άπό δω άρχίζουν οί περιπέτειες του άνεκδιήγητου ντέτεκτιβ καί ή αιτία πού λεί πει σήμερα άπό τό γήπεδο τής Μπόκα, πού διεξάγεται ό κρίσιμος αγώνας του πρωτα­ θλήματος.^ Ό Ζανίνο στήν πραγματι­ κότητα ξεκίνησε γιά νά πάη στο γήπεδο, όπου είχε ραντε­ βού μέ τήν "Άμπυ γιά νά καθήσουν μαζί, -εκίνησε νωρίς γιά νά είναι στήν ώρα του. Πριν ξεκινήση, φοόντισε νά κλειδώση τόν... εφιάλτη του μέσα στο σπίτι του καί «ε­ φιάλτη» λέγοντας ό καημένος ό Ζανίνο άπό τρεΐς περίπου βδομάδες, έννοεΐ τόν τρομερό εκείνον σκύλο, τόν Ναύτη, πού τού έχει γίνει στενός κορ σές άπό τόν καιρό πού τόν κληρονόμησε χωρίς νά τόν θέλη καθόλου. Τόν άμπάρωσε λοιπόν μέ­ σα στο δωμάτιο του καί με­ τά βγήκε στον δρόμο κορδω­ μένος καί άναπνέοντας μέ ήδονή τόν αέρα τής έλευθερίας, έπειδή τό περίφημο έκεΐ-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

νο μπουλντόγκ, δσο κΓ άν έθεωρήτο πώς ήταν δικό του, τον τρομοκρατούσε δσο βρι­ σκόταν κοντά του καί τον Ε­ κανε νά ζή μέσα σ5 έναν πραγματικό^έφιάλτη, ιδιαίτερα Ο­ πότε του έδειχνε τα άσπρα κοφτερά του δόντια, πράγμα πού ό σκύλος τό έκανε από εύχαρίστησι πάντα καί πού ό Ζανίνο τό έπαιρνε ώς εχθρι­ κή προειδοποίησή Παρεξήγησις. Ό ντέτεκτιβ πήρε τον δρό­ μο γιά τό γήπεδο τής Μπόκα μέ βιαστικό βήμα. Μπορούσε νά μπή σ’ ένα ταξί, άφοΰ ή άπόστασις ή­ ταν αρκετά μεγάλη άλλα είχε καιρό νά περπατήση έτσι ε­ λεύθερος, απαλλαγμένος άπό τήν παρουσία τού Ναύτη, καί ήθελε νά κάνη μια μεγάλη ■ βόλτα μέ τα πόδια γιά νά εύχαριστηθή αυτή τήν πολυτέ­ λεια. Καί ό Ναύτης όμως είχε τίς δικές του... σκυλίσιες ι­ δέες. Επειδή ό προηγούμενος άφεντικός του, πολλές φορές τύχαινε νά τον κλειδώνη ή νά του φέρνη παντός είδους δυ­ σκολίες. γιά νά του άκονίέη δλο καί περισσότερο τή νοη­ μοσύνη του καί νά τον κάνη νά μπορή νά ύπερπηδάη δλες τίς δυσκολίες σάν αστυνομι­ κός σκύλος πού ήταν, φαντά­ στηκε άπλούστατα πώς καί ό καινούργιος του κύριος άρχι­ σε τά ίδια κόλπα στά όποΐα ήταν μαθημένος. Μόλις λοιπόν ό Ζανίνο του κλείδωσε τήν πόρτα, ό Ναύ­

13 της έτρεξε στο παράθυρο, πού έτυχε νά εΐναι απ’ αυτά τά συρταρωτά. ’Έπιασε μέ τά «τρομερά» δόντια του τήν κάτω λαβή, στήριξε καλά - καλά τά πό­ δια του στο πάτωμα καί άρ­ χισε νά ανορθώνεται προς τ’ απάνω σιγά - σιγά. Πολλές φορές τό παράθυρο του ξανάπεσε κι* ό φουκαράς αναγκάστηκε νά πιάση τό ί­ διο βιολί πάλι άπό τήν αρχή. Αυτό δέν του συνέβη γιά τίποτε άλλο, παρά μόνο επει­ δή ή φυσική κατασκευή του σώματος δέν είναι τέτοια πού νά βοηθάη καί πολύ έναν σκύ λο όποιασδήποτε ράτσας γιά τέτοιες δουλειές. Καμμιά φορά δμως ό υπέ­ ροχος Ναύτης κατάφερε νά περάση τό χοντρό του κεφά­ λι κάτω άπό τό παράθυρο, πού έπεσε απότομα καί του τό έκλεισε σάν... καρμανιό­ λα, όχι δμως τόσο... ακονι­ σμένη πού νά τού τό κόψη κι­ όλας. Τότε άρχισε ή πραγματική τραγωδία ^τού τετράποδου α­ στυνομικού. Μπορούσε εύκολα νά ξανατραβήξη τό κεφάλι του πίσω αλλά εκείνος ήθελε νά περά­ ση ολόκληρος άπό τήν έξω μεριά, πού ήταν πολύ δυσκολώτερο. Ή επιμονή δμως νικάει καί στούς σκύλους άκόμα καί δχι μόνο στούς ανθρώπους. Ό Ναύτης ζορίστηκε, σφί­ χτηκε,^ στριμώχτηκε^, λαχάνια σε, πέντε φορές κόντεψε νά πνιγή καί στο φινάλε βρέθη­

14

ΓΚΡΕΚΟ

«Έγώ φταίω!», συλλογί­ ζεται απαρηγόρητος.^ «Έγώ φταίω πού πάνω στή ^ χαρά μου γιά τό γκολ πού βάλαμε^, ξέχασα πώς στήν άρχή τοΰ παιχνιδιού πρέπει νάχω τόν νου μου στον Σιου... Αν εί­ χα βρεθή κοντά του...» Αλλά δεν υπάρχει^ καιρός γιά περισσότερες σκέψεις. Ό διαιτητής σφυρίζει. Τό μάτς ξαναρχίζει. Ό Τζέντο πού έχει τή μπάλλα στά πόδια του τή σπρώχνει μαλακά προς τό θρυλικό Ελληνόπουλο. Ό Γκρέκο τή γυρίζει αμέ­ Ο ΑΓΩΝ σως πίσω στον Ραμόν καί, ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ αντί νά τρέξη μπροστά μένει ακίνητος στή θέσι του, ενώ ή ΓΚΡΕΚ0 ^μέ τήν ίυπόλοιπη επιθετική πεντάδα σοφάρισι τής Βαλέν­ τής Τόρεντ αναπτύσσεται θια τραβάει τά μαλ­ γιά τήν καινούργια κάθοδο. λιά του άπό τό κακό του. Ό Ραμόν δίνει στον Όλάντο κι5 εκείνος πάλι στον Ραμόν άλλά μπροστήτερα, στήν καινούργια θέσι πού έ­ χει πάει τώρα ό παίκτης. Μέ τό τρίγωνο αυτό πού γίνεται μέ θαυμαστή άκρίβεια καί ταχύτητα, άπαλλάσ σονται άπό δυο άντιπάλους καί πλησιάζουν τή μεγάλη περιοχή τής Βαλένθια. Ό Ραμόν πασσάρει στον Τζέντο κι5 έκεΐνος στον Όζον πού όρμάει μέσα στή μικρή περιοχή του Μπερναντίνο Τήν τελευταία στιγμή ό­ μως ό Βίστο βρίσκεται εκεί μπροστά του καί μέ προβολή άπομακρύνει τή μπάλλα, πού δέν πάει δμως πάλι σέ παί­ "Ετσι αντί για τή ιιττάλλα, χτυ­ κτη τής Βαλένθια, παρά στον πάει τον Σιού στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Βάργκας.

κε από την έξω μεριά του πα­ ραθύρου και πήδησε στον δρόμο. Κύτταξε δεξιά - αριστερά αλλά ό άφεντικός του εΐχε γί­ νε» πιά άφαντος, γιατί όλ' αύ τά πού προηγήθηκαν, έφαγαν αρκετή ώρα στο μπουλντόγκ. Πάντως ή έξαφάνισις του Ζανίνο δεν τού πολυ-κακοφάνηκε. "Εβαλε τη μούρη του κά­ τω στά πλακάκια του πεζο­ δρομίου, μύρισε μέ προσοχή δεξιά κΓ άριστερά καί ξεκί­ νησε τρέχοντας.

Ο

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Ό έξω δεξιά των Βραζι­ λιάνων μπαίνει προς τα μέ­ σα άλλα ό Ροσάριο τρέχει σαν λιοντάρι καταπάνω του καί μ5 ένα δυνατό τζαρτζάρισμα τον ανατρέπει. Ό διαιτητής θεωρεί τό τζαρτζάρισμα αυτό ως κανο­ νικό καί δεν σφυρίζει τίποτα. Τό παιχνίδι λοιπόν συνεχί­ ζεται. Ό Ροσάριο με τή μπάλλα στά πόδια κατεβαίνει φουλαριστός άπό τό κέντρο του γη­ πέδου, κυττάζοντας συγχρό­ νως μπροστά του γιά νά δη που είναι ή καλύτερη θέσις γιά νά στείλη την πάσσα. Κάνει μιά ανοιχτή σέντρα προς τον έξω αριστερά Αούκε. Ό Σιού όμως βρίσκεται κοντά στον αντίπαλό του. Γιά μιά στιγμή οί δυο αυ­ τοί παίκτες μένουν στήν ίδια θέσι περί μένοντας τήν κατάλ­ ληλη στιγμή νά πηδήξουν γιά τήν κεφαλιά, καθώς ή μπάλ­ λα έρχεται ψηλοκρεμαστή προς τό μέρος τους. Ό Γκρέκο όρμάει καταπά­ νω τους, αλλά γρήγορα στα­ ματάει. , Ή άπόστασις πού τον χω­ ρίζει άπό τον Σιού είναι πο­ λύ μεγάλη γιά νά προλάβη νά τον φτάση πριν άπό τή μπάλλα. Καί όμως ήταν μιά θαυμά­ σια ευκαιρία γιά νά πηδήξη μαζί μέ τον ίνδιάνο καί νά τον χτυπήση έτσι ^στό πίσω μέρος του κεφαλιού, ώστε ό φίλος του νά θυμηθή τόν...

15

'Ο Γκρέκο όρμάει σαν άστραπή στον Σιού καί του παίρνει τή μπάλλα.

Μαύρο Άπάχη(*) καί νά γίνη πάλι μ* αυτόν τόν τρόπο ό απροσπέλαστος μπάκ πού θά άποτελέση τόν βράχο της άμύνης των Βραζιλιάνων... ’Απογοήτευσις ζωγραφίζε­ ται στο πρόσωπο του Ελλη­ νόπουλου γιατί αυτές οί ευ­ καιρίες δεν είναι άπό κείνες πού νά παρουσιάζωνται κάθε στιγμή. Αλλά ό Σιού πηδάει κιό­ λας γιά τήν κεφαλιά. Τό άλμα του είναι γεμάτο νωχέλεια καί κάπως άτζαμίδικο. Ό Αουκε προσπαθεί νά χτυπήση τή μπάλλα άλλα έ­ τσι όπως είναι σκυμμένος ό (*) Διάβασε τό 3ο τεύχος του «ΓΚΡΕΚΟ» υέ τίτλο: «Ο ΣΙΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟΝ ΜΑΥΡΟ ΑΠΑ­ ΧΗ».

16 Σι ου μπροστά του, άναγκάζεται νά σκύψη κι* αυτός πε­ ρισσότερο. 5Αντί νά βαρέση κεφαλιά στη μπάλλα, δίνει ένα τρομερό χτύπημα στο πί­ σω μέρος του κεφαλιού τού Ινδιάνου που την ίδια στιγμή βγάζει ένα μουγγρητό λύσ­ σας και τά μάτια του πετοϋν πραγματικά σπίθες. Ό Γκρέκο άπό τά καμώ­ ματα τού φίλου του καΐ άπό τη φάσι όλη, πού έχει παρα­ κολουθήσει, καταλαβαίνει α­ μέσως τί έχει συμβή. Χαμογελάει εύχαριστήμένος. Ή τύχη βοήθησε αυτή τή φορά τήν Τόρεντ κι* έκανε μό­ νη της αυτό πού ήθελε έκεΐνος νά κάνη και δεν τό κατάφερε. Ό Σιού χύνεται κιόλας μέ τή μπάλλα στά^ πόδια του σάν λιοντάρι προς τήν άντίπαλη περιοχή. Κάνει εκείνη τήν καταπλη­ κτική έξόρμησι πού δεν μπο­ ρεί κάθε φορά νά άποφύγη νά τήν κάνη πάνω^στήν τρομερή έξαψι τού θυμού του τής πρώ­ της στιγμής. Οί άντίπαλοι πού βρίσκον­ ται στον δρόμο του τού κάκου προσπαθούν νά τον άνακόψουν. Σάν άέρινος περνάει ό δια βολεμένος Ινδιάνος άνάμεσά τους. "Ολοι μένουν πίσω. Κάνεις δεν μπορεί νά τον άκολουθήση στο ξέφρενο τρέξιμό του, έστω κι9 άν αυτός εΐναι υπο­ χρεωμένος νά κρατάη καί τή μπάλλα ατά πόδια του, ένώ

ΓΚΡΕΚΟ

οι άλλοι είναι εντελώς ελεύ­ θεροι. Μόνο ό Γκρέκο τά καταφέρ νει καΐ τον παρακολουθεί καί τρέχει διαρκώς δίπλα του, με τήν ασύλληπτη πραγματικά ταχύτητά του. Ό Σ ιού έχει περάσει κατά σειράν τον Νουέβα, τον 9Αθάρα καΐ τον Ροσάριο καί οΐ μόνοι πιά πού μένουν ανάμε­ σα σ9 αυτόν καί τον τερματο­ φύλακα Μπερναντίνο, ό Β ι­ στό καί ό Γιούτυ, ρίχνονται καί οί δυο μαζί προς τό μέ­ ρος του γιά νά τον σταματή­ σουν. Ή ευκαιρία είναι μοναδική γιά νά δώση ό Ινδιάνος πάσσα στον θρυλικό Γ κρέκο έκείνη τή στιγμή πού είναι ο­ λομόναχος στο πλάϊ του, νά σημειώση τό δεύτερο γκόλ. 5 Αλλά σ’ αυτές τις στιγμές, τά λογικά τού 9Ίντσου Νά Τιάρα Ααμάτα είναι τόσο σκοτισμένα πού δεν μπορεΐ νά κυττάξη τί συμβαίνει γύ­ ρω του καί δεν μπορεΐ νά σκε φθή τί πρέπει νά κάνη. Ό αχώριστος σύντροφός του ό Γκρέκο, είναι ό ^ μόνος πού αυτό τό πράγμα τό γνω­ ρίζει πολύ καλά. Οί θεαταί άδημονούν. Βλέποντας τον Γεννάΐο Α­ ετό μέ τήν Τρυφερή Καρδιά —όπως είναι ή μετάφρασις τού ινδιάνικου ονόματος τού Σ ιού — νά θέλη μόνος του νά προσπεράση δλους τούς αν­ τιπάλους γιά νά βγάλη γκολ, άγνοώντας πλάϊ του τήν ϋπαρξι τού Ελληνόπουλου, άρ

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΛΩΝ

χίζουν νά ώρύωνται άγανακτισμένοι νά δώση πάσσα. Ό Σ ιού ούτε αυτούς δεν μπορεί νά τούς άκούση αυτή τή στιγμή. Μ5 δλη του τήν ταχύτητα ρίχνεται ανάμεσα στούς Γιούτυ και Βίστο γιά νά τούς προσπέραση. Έκεΐνοι δμως καταλαβαί­ νοντας τον κίνδυνο του έχουν κλείσει καλά τον δρόμο με τά σώματά τους. Είναι ολοφάνερο πώς ό Σ ι­ ού δεν θά καταψέρη νά τούς περάση. Ή μπάλλα του ξεφεύγει και λίγο πιο μπροστά καί βρίσκεται τώρα πολύ κοντήτερα στον Βίστο, πού άπλώνει τό πόδι του γιά νά άποκρούση. Μά τότε, περνάει μπρος του σάν βέλος, ό ξανθός Θε­ ός των γηπέδων τής Βραζιλί­ ας, ό εκπληκτικός Γκρέκο, με τέτοια ταχύτητα, πού ό Βί­ στο δεν προλαβαίνει νά καταλάβη καλά - καλά τί συμβαί­ νει καί νομίζοντας δτι ή μπάλ λα υπάρχει πάντα μπρος στά πόδια του, κλωτσάει... τον άέρα! Ό Γκρέκο με τή σειρά του κι* αυτός έχει καταλάβει δτι δεν πρέπει νά περιμένη πάσ­ σα άπό τον Σ ιού καί πώς ό φίλος του έτσι πού πηγαίνει θά τή χάση τή μπάλλα τήν τελευταία στιγμή. Ό μόνος^ τρόπος γιά νά γίνη κάτι, είναι νά τρέξη έκεϊνος μόνος του καί νά τήν πά-

17

ρη άπ’ αυτόν. Καί πραγματικά τό πετυ­ χαίνει, γιατί ούτε ό Σιού, δπως καί οί δυο άντίπαλοί του, δεν περιμένουν αυτή τήν ξα­ φνική έπίθεσι. Σάν ζωντανή βολίδα ό Α­ ετός του Σάο Πάολο ρίχνεται προς τό άνυπεράσπιστο τέρ­ μα του Μπερναντίνο, πού τά πόδια του λυγίζουν άπό έν­ στικτο σάν του πάνθηρα πού είναι έτοιμος νά έπιτεθή ιτάνω στο θύμα του. Ή κλωτσιά δμως τού Ελ­ ληνόπουλου είναι κεραυνός. Ούτε νά κουνηθή δεν προ­ λαβαίνει ό πανύψηλος τερμα­ τοφύλακας των Παραγουανών καί ή μπάλλα καρφώνεται σφυρίζοντας στή δεξιά του γωνία ξετινάζοντας κυριολε­ κτικά τά δίχτυα. Ό διαιτητής σφυρίζει. Τό δεύτερο γκολ τής Τόρεντ είναι πραγματικότης. Τά πλήθη ξετινάζονται άπ’ τις θέσεις τους πάνω στις ε­ ξέδρες, τήν ίδια ώρα πού μέ­ σα στο πράσινο γήπεδο οί συμπαΐκτες του Γ κρέκο τρέ­ χουν νά τον άγκαλιάσουν χα­ ρούμενοι. Ή "Αμπυ κυττάζει συνέ­ χεια γύρω της μ’ αυτή τήν ευκαιρία, μήπως πάρη πουθε­ νά τό μάτι της τον εξωφρενι­ κό άσσο τής Ασφαλείας του Σάο Πάολο, τον περιβόητο άστυνομικό Νίνο Ζανίνο. Αλλά ό τελευταίος αυτός δεν βρίσκεται όπως είπαμε μες στο γήπεδο τής Μπόκα...

ΓΚΡέΚΟ

ιέ Ο ΖΑΝΙΝΟ ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟΣ

ΟΙΠΟΝ, ό άσύγκριτος ...άσσος Νίνο Ζανίνο πήγαινε όπως εϊπαμε μέ βιαστικό βήμα προς τη συνοικία τής Μπόκα, για νά ψτάση έγκαίρως στο γήπεδο όπου εΐχε ραντεβού μέ την ’Άμπυ νά παρακολουθήσουν μαζί τον μεγάλο αγώνα. Μπήκε στα όρια τής συνοι­ κίας, πέρασε ένα άπέραντο οικόπεδο, στο όποΐο ήταν^ άλ­ λοτε κάτι έργοστάσια πού τά εΐχαν κατεδαφίσει καί απο­ τελούσαν τώρα έναν μεγάλο,

έρημο καί ανεκμετάλλευτο χώρο, καί έφτανε πια στο τέ­ λος του. Έδώ πρέπει νά σημειώ­ σω με ότι ό ανεκδιήγητος Ζα­ νίνο, δεν είχε πάρει εϊδησι δυο ανθρώπους μέ σκληρά χα­ ρακτηριστικά, πού από μιας αρχής πού βγήκε από τό σπί­ τι του τον παρακολουθούσαν βήμα προς βήμα σέ όλη του τή διαδρομή. Οι δυο λοιπόν αυτοί άνθρω­ ποι, μόλις ό ντέτεκτιβ έφτασε σ5 εκείνο τό έρημο οικόπεδο πού άναφέραμε παραπάνω, έ­ καναν νόημα ό ένας στον άλ­ λον καί αμέσως άρχισαν νά

Ή κλωτσιά του * Ελληνόπουλου ιΐναι κβραυνός.

ό

ηΡως

Ιών γηπεαων

'Ο Ναύτης όρμάει ττάνω στον κακούργο καί τα δόντια του βυθιζον ται στον λαιμό του.

προχωρούν πιο βιαστικά. Πηδούσαν τά παλιά έρείπια κι5 ύστερα έτρεχαν κυκλικά έ­ τσι ώστε νά καταφέρουν νά φτάσουν πρίν από τον Νίνο Ζανίνο στην άλλη άκρη τοΰ οικοπέδου. Καί πρέπει νά σημειωθή άκό μα ένα πράγμα, πώς δηλαδή καί οι δυο εκείνοι δεν έκαναν τόν παραμικρό ήχο καθώς έ­ τρεχαν, γιατί τόν κρότο των βημάτων τους τόν έπνιγαν οί λαστιχένιες σόλες των παπουτσιών τους. Τή στιγμή λοιπόν πού τό... καμάρι τής * Ασφαλείας τού Σάο Π άολο έφτανε στο τελευ

ταίο ερείπιο πού υπήρχε στον έρημο εκείνο χώρο, οί δυο κα­ κοποιοί ήταν κιόλας κρυμμέ­ νοι εκεί από πίσω καί τόν πα­ ραμόνευαν κρατώντας στα χέ­ ρια τους κάτι τεράστια πι­ στόλια. Ό Ζανίνο σφύριζε κιόλας ό φουκαράς προχωρώντας, χω­ ρίς νά μπορή^νά βάλη με τόν νοΰ του τί τοΰ μελλότανε, καί σφύριζε από τόν ενθουσιασμό του πού είχε καταφέρει νά γλυτώση οριστικά αυτή τή φορά από τόν τρομερό Ναύτη. Τελικά έφτασε ακριβώς στή γωνία εκείνου τοΰ ερειπίου. Τότε οί δυο κακούργοι πε-

20

ΓΚΡΕΚΟ

τάχτηκαν μπροστά του μέ τά — Βρέ σύ!, μουγγρίζει ό πιστόλια. δεύτερος φονιάς εξαγριωμένος, — Καλώς τό παιδί!, φώ­ μήπως νομίζεις πώς παίζουμε ναξε ό ένας μέ άγρια ειρω­ μ" αυτά τά πιστόλια; Ό Ζανίνο αναγκαστικά αυ νεία. τή τή φορά, καί γιά πρώτη — Γειά σου και σένανε!, φορά, βλέπει τά όπλα τού θα­ άποκρίθηκε ό Ζανίνο μέ καλή νάτου πού κρατάνε στά χέ­ καρδιά, γιατί είναι μεγάλη άρια τους οί δυο εκείνοι άν­ παίτησις νά θέλουμε μέ την θρωποι. παροιμιώδη μυωπία του νά— Πιστόλια!, τσιρίζει θυ­ βλεπε τόσο γρήγορα τά πι­ μωμένος. Δέν εϊμοκπΈ καλά! στόλια πού κρατούσαν οι φο­ Καλέ δέν τό ξέρετε πώς απα­ νιάδες. γορεύεται νά κρατάται τέτοια — Γ ιά που τόβαλες; τού πράματα; Εμπρός! Νά δώ εΐπε τότε ό δεύτερος κακουρ τις άδειές σας κα[ γρήγορα γος κοροϊδευτικά. — άν έχετε, εννοείται, άδειες — Πάω στο μάτς!, άπήνόπλοφορίας! "Αν δέν έχετε τησε ό Ζανίνο καμαρωτά. "Αν θά δώσουμε ραντεβού ^ μετά εϊσαστε καί σεΐς γιά εκεί, δυόμισυ ώρες^ έξω από τήν παιδιά, πάμε γρήγορα γιατί "Ασφάλεια γιά νά σάς χώσω θά χάσουμε... τά επίκαιρα! μέσα, επειδή τώρα πάω στο Είναι αργά! μάτς καί δέν τό χάνω γιά τί­ Οι δυο τύποι κυτταχτήκά­ ποτα ! νε καί φάνηκαν νά νευριάζουν. Μέ τή σειρά τους κΓ αυτοί Οί κακούργοι μελάνιασαν δέν μπορούσαν νά φαντασθουν άπό τό κακό τους. "Ωστε έ­ δτι ό αστυνομικός δέν είχε δη τσι, λοιπόν, εκείνος ό νεαρός τά πιστόλια τους, καί τήν α­ αστυνομικός, ούτε τόσο δά ταραξία του καί τό καλαμπού δέν λογάριαζε τήν αγριάδα ρι πού είχε πή τό άπέδωσαν τους καί τή σκληράδα τους στο άδάμαστο θάρρος καί τήν καί τούς είχε πάρει τόσο χον­ άφοβία μπροστά στο θάνατο, τρά... στο ψιλό; πού έφημολογεΐτο δτι είχε ό Τώρα θά έβλεπε... καταπληκτικός σωματοφύλα­ — Πάνω τά χέρια σου!, κας τών Γκρέκο καί Σιού. τού κάνει ό ένας τρίζοντας τά — "Έχεις καί χιούμορ, βλέ­ δόντια άπό τή λύσσα. Καί άπω !, μούγγρισε ό ένας καί τά κολούθησέ μας. μάτια του πήραν τή λάμψι Ο Ζανίνο γούρλωσε τά μα του θανάτου. τια του κάτω άπό τούς φα­ — "Οτι έχω—έχω!, πα­ κούς του όσο πού τάκανε άλ­ ραδέχτηκε άντρίκια ό Νίνο Ζα­ λα τόσα. νίνο. Του διοικητοΰ μου του ,— Μά μη ζητάτε τώρα α­ λέω κάτι καλαμπούρια καμμιά πίθανα πράματα!, τσίριξε φορά πού τρώει τήν πολυθρό­ προσβλημένος καί... θιγμένος να του άπό τά γέλια. βαθύτατα. Έγώ πού είμαι ά-

21

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΛΩΝ

στυνομικός θά σηκώσω τά χέ­ ρια μου κι* εσείς Λθά κρατάτε τά πιστόλια; Πού βρισκόμα­ στε! Έκτος κι’ άν δεν τό πι­ στεύετε πώς είμαι αστυνομι­ κός, όπότε μπορώ νά σάς δεί­ ξω και την ταυτότητά μου! Και ό Ζανίνο πράγματι πά ει νά βάλη τό χέρι του στην τσέπη γιά νά βγάλη νά τους δείξη την ταυτότητα, αλλά ε­ κείνοι οι δυο βρυχώνται μαζί σάν λιοντάρια: — Μακρυά τά χέρια σου από την τσέπη, γιατί θά πεθάνης! Δεν περνάνε σ’ εμάς αυτά τά κόλπα! Προχώρησε! Ό Ζανίνο σηκώνει τούς ώ­ μους μη καταλαβαίνοντας καί προχωράει καταπάνω τους, όπότε έκεΐνοι όπισθοχωρούν δυο βήματα κατατρομαγμένοι. — "Όχι από δω! Κατά κεΐ!, του λένε καί του δεί­ χνουν πίσω προς τό έρημο οι­ κόπεδο. — Αλλά τό γήπεδο τής Μπόκα εΐναι άπό την άλλη!, διαμαρτύρεται ό Νίνο Ζανίνο. — "Ασε τό γήπεδο καί κά­ νε αυτό πού σού λέμε!, μουγγρίζει ό ένας φονιάς. Δεν πρό κειται ποτέ νά ξαναπάς σε γή πεδο, χαφιέ! Θά πεθάνης! Ό ντέτεκτιβ γουρλώνει πά λι τά μάτια του. „— Ψευτιά με λοφίο!, δη­ λώνει χωρίς περιστροφές. Έ­ μενα μιά τσιγγάνα μου είπε έχτές δτι θ’ άποχτήσω κΓ άγγόνια ί — Σοϋφαγε τά λεφτά τσάμ πα!, τού έξηγεΐ μ’ έναν μορ­ φασμό ό κακούργος. Μιλώντας τον σπρώχνουν

συνάμα προς τό ^έσωτερικο τού οικοπέδου κι* έχουν φτά­ σει σ’ ένα άλλο ερείπιο. Ση­ κώνουν κι* οι δυο μαζί τά πι­ στόλια τους σημαδεύοντάς τον κι’ άρχίζουν νά πιέζουν τις σκανδάλες... ΔΕΥΤΕΡΗ ΙΣΟΦΑΡΙΣΙΣ

Ο ΠΡΩΤΟ ημίχρονο τε­ λειώνει με το Τδ^ιο αποτέ­ λεσμα, γιατί ούτε ή Τόρεντ κατάφερε νά^ βγάλη γκολ παρά την συνεχή έδαφική υ­ περοχή της, ούτε ή Βαλένθια νά ίσοφαρίση στις λίγες ξα­ φνικές άντεπιθέσεις πού έπεχείρησε. Ό πανύψηλος Μπερναρντίνο, τό τέρμοί των Παραγουανων, έχει σώσει πραγματικά την ομάδα του άπό συντριβή, γιατί έχει αποκρούσει ^θαυμά­ σια καί μέ έκπληκτικές έκτινάξεις κάτι^ τρομερές βολίδες των κυνηγών τής Τόρεντ καί ιδιαίτερα τού θρυλικού Γκρέκο καί τού Τζέντο. Τώρα καί οι δυο ομάδες φρεσκαρισμένες κάπως άπ’ την λιγόλεπτη διακοπή, ξανα­ βγαίνουν στο πράσινο γήπεδο γιά νά συνεχίσουν τη μάχη μέ τό δεύτερο ημιχρόνιο. Τη σέντρα αυτή τη φορά έ­ χει ^ή Βαλένθια πού άπό τις πρώτες κιόλας μπαλλιές γί­ νεται ολοφάνερο δτι οί ποδο­ σφαιριστές της ξαναγύρισαν μέσα στο γήπεδο μέ την άπό φασι νά ισοφαρίσουν οπωσδή­ ποτε ! Παίζουν μέ έκπληκτική ζων

Τ

22

........ · ■■»■ τκϋττ?.;νί··Μ·

ΓΚΡΕΚΟ

τάνια και διαβολεμένο κέφι. Μ και μόλις φθάνουν μπροστά Αυτοί οΐ ίδιοι που στο πρωκτού, δίνουν αμέσως δλοι πά­ το μέρος του αγωνος υποχω­ σα σε συμπαίκτη τους. ρούσαν συνεχώς μπροστά στ^ίς Ό Λορέντσο μπλοκάρει έ­ ώργανωμένες επιθέσεις των να ακόμα σούτ τού Ρικάρντο Βραζιλιάνων, τώρα χύνονται την τελευταία στιγμή. κάθε τόσο κατά κύματα ^έναν^ Πετάει τή μπάλλα με τά τίον τής εστίας αυτών τών τε­ χέρια στον αμαρκάριστο Όλευταίων καί τή σφυροκοποΰν λάντο κι* εκείνος δίνει γιά τόν ανηλεώς. Όζον που είναι ό πιό προω­ Μέσα στά δέκα πρώτα λε­ θημένος κυνηγός αυτή τή στιγμή. πτά ό Λορέντσο έχει απο­ κρούσει σωρεία άπό έπικίνδυΓύρω του όμως υπάρχουν να σούτ καί έτσι μετά βίας τρεΐς αντίπαλοι καί όρμουν νά σταματήσουν τήν άντεπίθεσι. οί γηπεδοϋχοι έχουν γλυτώ­ σει την ίσοφάρισι. Άπ’ αυτούς πιό τυχερός Ακόμα κι* ό Σιού παρ* ό­ στέκεται ό σωματώδης Ροσάλο που βρίσκεται πιά στις ριο πού με κεφαλιά αποκρού­ καλές του καί παίζει λυσσα­ ει καί ή μπάλλα πάει με άσμένα, δυσκολεύεται πάρα πο κρίβεια στον Άθάρα. λύ νά συγκρατή τις χειμαρ­ Ό Ραμόν κάνει προβολή ρώδεις επιθέσεις τών Παραγου γιά νά τόν σταματήση, αλλά ανών, γιατί κανείς δεν επιχει­ εκείνος σπρώχνει αριστερά τή ρεί νά προσπεράση τον τρο­ μπάλλα γιά τόν Νουέβα. μερό ίνδιάνο κατά, μέτωπον Πραγματικά ό μέσα^άριστε ρά τών Παραγουανών τήν < προλαβαίνει καί δίνει στον Λούκε χωρίς καμμιά καθυστέ­ ρηση έπειδή όρμάει ό^Σιού καταπάνω του γιά νά του πάρη τή μπάλλα. Ό Γενναίος Αετός δεν άπογοητεύεται ωστόσο καί μ’ ένα μανιασμένο μουγγρητό έπιτίθεται κατά του Λούκε καί με δυο πηδιές τόν φθάνει. Ό Λούκε όμως πολύ έξυ­ πνα, καί πριν ό Ινδιάνος τόν φτάση εντελώς, ξαναγυρίζει τ-η μπάλλα πίσω στον Νου­ έβα. Ό Νουέβα πασάρει επί­ σης αμέσως στον Ρικάρντο γιά νά άποφύγη τόν Λάντος Ξεπετ άγονται ξαφνικά μπρος τον μέ τά πιστόλια στά χέρια. πού τρέχει μέ τή σειρά τρμ -

23

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ για νά του ττάρη τή μπάλλα. "Ολος έκεΐνος ό συνδυα­ σμός των Παραγουανών μέ­ σα στην ττεριοχή της Τόρεντ, έχει γίνει μέ άληθινά υπέροχη τεχνική καί ακρίβεια στις πάσες. Τ' Ρικάρντο βρίσκεται α­ κριβώς πάνω στη μικρή περι­ οχή του Λορέντσο καί πιάνει ένα κατ' ευθεΐαν φαρμακερό σούτ στή γωνία, πού αυτή τή φορά ό αίλουρος τής Τόρεντ δεν κατορθώνει νά τό από­ κρουση. Τό σκορ ξαναγυρίζει γιά δεύτερη φορά ισόπαλο. Ό πίνακας των αποτελε­ σμάτων μέσα στο γήπεδο, γράφει τό 2—2. Στις εξέδρες πέφτει μουγγαμάρα υστέρα από μερικά ασθενικά χειροκροτήματα λό­ γω ευγενείας, γιά τήν επιτυ­ χία των αντιπάλων. Καί σ’ όλων τις ψυχές εί­ ναι καρφωμένο τό ίδιο ερώ­ τημα: «Μπως ή εκπληκτική Βα­ λένθια πάει νά έπαναλάβη καί σήμερα τον άθλο της μέ τήν ’Όριαν ή καί κάτι ακόμα χει­ ρότερο κΓ απ’ αυτό;» Τά επόμενα τριανταδυο λε­ πτά πού θάρθουν θά τό δεί­ ξουν, γιατί τή στιγμή πού ό Ρικάρντο έχει ισοφαρίσει— έν μέσω ενθουσιωδών^ εκδηλώ­ σεων τών συμπαικτών τού­ το μεγάλο ρολόϊ του γηπέ­ δου δείχνει πώς ό αγώνας βρίσκεται στο 13ο λεπτό του. Καί ό διαιτητής σφυρίζει καί πάλι. Ό Τζέντο πού έχει

ι0 Λορέε ν το-ο αποικ-ροι/ει ένα κομά φαρμακερό άουτ.

τή μπάλλα στά πόδια του τή σπρώχνει στον Γκρέκο... Ο ΝΑΥΤΗΣ.. . ΝΕΚΡΟΙ!

ΔΥΟ φονιάδες λοιπόν τοιμάζονται νά πατήουν τις σκανδάλες των πιστολιών τους γιά νά στείλουν τον Νίνο Ζανίνο στάς Αιωνίους Μονάς κι5 ό^ φουκα­ ράς αύτός καταλαβαίνει έπί τέλους — περισσότερο άπό ένστικτο — ότι δέν Αστειεύ­ ονται καθόλου κΓ αρχίζει νά τρέμη. Μά δέν προλαβαίνουν καί οι δυο νά κάνουν τό κακούρ­ γημα πού έχουν στο νου τους, επειδή τήν ίδια στιγμή γίνε­ ται κάτι καταπληκτικό, πού άν ο! φονιάδες δέν τό περιμέ­ νουν μιά ψορά, ό Νίνρ Ζανίνο

Ο

24

δεν τό περιμένει έκατό! "Ενα μεγαλόσωμο μπουλντόγκ με άνατριχιαστικά ά­ γρια οψι καί σουβλερά, μακρυά δόντια, πετάγεται ξα­ φνικά πίσω άπό τον τοίχο του έρειπίου καί μ5 ένα φοβερό μούγγρισμα πηδάει εναντίον τους. "Αλλα ουρλιαχτά — τρό­ μου αυτή τή φορά^ — βγαί­ νουν άπό τά λαρύγγια των δύο φονιάδων, πού υψώνουν τά χέρια μπρο'στά άπ’ τά μά­ τια τους για να προφυλαχτοΰν άπό την έπίθεσι αυτού τού θηρίου — καί πραγματικά δεν είναι παρά ένα άγριο θη­ ρίο πάνω στην έξαψι τού θυ­ μού του αυτή τή στιγμή ό υ­ πέροχος Ναύτης, καθώς βλέ­ πει τούς δυο κακούργους πού θέλουν νά σκοτώσουν τό άφεντικό του. 5Αλλά τό μπουλντόγκ είναι καταπληκτικά ευκίνητο. Τά νεύρα_του είναι ατσαλένιες ϊνες. I ο πνεύμα του είναι γυ­ μνασμένο άπό τον θαυμάσιο "Αργεντινό δάσκαλό του — τον πρώτο του κύριο — καί ξέρει πιά νά πολεμήση όχι μόνο μέ τή φυσική του δύναυι καί τό άγριο ένστικτό του αλ­ λά καί μέ τέχνη, μεταχειριζόμενος δηλαδή ως καί απίθανα κόλπα ακόμα απάνω στήν πά λη του. Λόγου χάρι αυτή τή στιγ­ μή, ό Ναύτης έχει ριχτή σάν βέλος σ’ αυτόν άπό τούς δύο κακοποιούς πού^ βρίσκεται δε­ ξιά κι5 ένώ έκεΐνος ετοιμάζε­ ται λουσμένος στον ίδρωτα άΤΤΡ τήν τρομάρα του νά άμυν?

ΓΚΡΕΚΟ

θή, τό δεμένο μέ άτσαλένια σύρματα κορμί του άλλάζει κατεύθυνσι καί ρίχνεται πάνω στον δεύτερο, πού μή βλέπον­ τας νά κινδυνεύη άμεσα, έχει άρχίσει νά έτοιμάζη τό πιστό λι του γιά νά πυροβολήση. Μ5 αυτή τή στρατηγική κίνησι τό ζώο πετυχαίνει δυο πράυατα: Πρώτον ένα φοβερό δάγκω­ μα στο λαιμό τού αιφνιδιασμέ νου κακούργου πού πέφτει κά τω σπαράζοντας καί ουρλιά­ ζοντας τρομακτικά άπ’ τούς πόνους καί, δεύτερον, δτι ό άλλος κακοποιός πού περί μέ­ νοντας τήν έπίθεσι δέν είχε έ­ τοιμο τό πιστόλι του, δέν προ λαβαίνει νά τον πυροβολήση! Αμέσως μετά τήν φοβερή δαγκωματιά στο λαιμό τού πρώτου, ό Ναύτης πηδάει πά νω στον άλλον καί τού αρπά­ ζει τό ώπλισμένο, δολοφονικό νέρι, μέσα στά τρομερά του δόντια. Νέα ουρλιαχτά φρίκης άντηχοΰν. Λαχανιάζοντας ό κακούρ­ γος, τρελλός σχεδόν άπό τήν αγωνία του, άρχίζει μιά θα­ νάσιμη πάλη μέ τον τετράπο­ δο άντίπαλό του, ένώ τό πι­ στόλι τού έχει πέσει στο χώ­ μα άπό τή δαγκωνιά. — Βοήθεια!, μουγγρίζει πανικόβλητος καί κρύος ιδρώ­ τας τρέχει παντού άπό πάνω του. Βοήθεια! "Αστυνόμε, δέν βλέπεις πού θά μέ σκοτώση ό σατανάς,· "Έλα βοήθησέ^με! — Πά πά πά! Δέ βλέπεις, καλέ, πού δαγκώνει; τσιρίζει ό Ζςχνίνρ πιό τρομοκρατημέ­

Ο ΗΡΩΣ Τ^Ν ΓΗΠΕΔΩΝ νος κι* από έκεΐνον. — Δικός σου εΐναι! Εσέ­ να θά σ’ άκούση... ’Άν πιστεύης στο Θεό... φώναξε τον!, ξεφωνίζει κάθε φορά πού βρίσκει ευκαιρία ό κακούργος. — Παστρικά πράματα!, λέει ό Ζανίνο στριμωγμένος σε μιά γωνιά από την τρομάρα του. Στο Θεό πιστεύω! ’Άν όμως τον φωνάξω, όπως λες, με την όρεξι πού έχει, αντί νά φάη εσένα, θά φάη εμένα! Μή ζητάς πράματα πού δεν μπορώ νά τά κάνω! Θές νά μου πής νά τηλεφωνήσω στούς δικούς σου νάρθουν νά σε γλυ­ τώσουν; Ό φτωχός ό Ζανίνο τον λυ­ πάται κατάκαρδα τον φονιά καί καίγεται ή ψυχή του πού τον βλέπει νά κινδυνεύη νά φαγωθή άπ’ αυτό τό θηρίο πού τού έστειλε ή μοίρα. Εκείνος δμως θαρρεί πώς ό αστυνομικός τον κοροϊδεύει καί τον αφήνει επίτηδες νά τον ξεσχίση ό σκύλος του. Καταξεσχισμένος λοιπ ό ν παντού, γεμάτος αίματα άπό την κορφή ως τά νύχια, άγωνίζεται απελπισμένα... Προσ­ παθεί με όλες του τις δυνά­ μεις, νά άπομακρύνη τά δόν­ τια τού Ναύτη άπό τό λαρύγ­ γι του. Καί ως τη στιγμή τό καταφέρνει. Άξαφνα ή τύχη τού χαμο­ γελάει: "Οπως παλεύουν συναντάει τό πιστόλι του κάτω στο χώμα. Μέ μιά κραυγή θριάμβου τό άρπάζει καί τό στρέφει κα­

25

ταπάνω στον σκύλο. Έκεΐνος φαίνεται ότι ξέρει παραπάνω άπό καλά, τί είναι αύτό τό πράμα καί μόλις τό βλέπει στά χέρια τού φονιά, πηδάει μακρυά. Τρέχει προς έναν σωρό άπό πέτρες, άλλά ό κακούργος προλαβαίνει καί ρίχνει. "Ενα σπαραχτικό γαύγισμα άκούγεται τότε. Ό Ναύτης τινάζεται σάν κεραυνοβολημένος καί σωριά­ ζεται πάνω στίς πέτρες όπου μένει ακίνητος. — Τον πέτυχα! Τον πέτυχα!, ούρλιάζει ό φονιάς μέ λυσσασμένη χαρά. — Μπράβο σου! Μέ γλύ­ τωσες κι* εμένα!— αν καί τό λυπήθηκα κατά βάθος τό φουκαριάρικο, γιατί ψυχή είχε κι’ αυτό!, λέει ό Ζανίνο καί τού άπλώνει τό χέρι εγκάρδια, έπειδή μέσα στήν τρομάρα του έχει ξεχάσει τί είχε προηνηθή. Άλλά ό φονιάς όπως κατα­ λαβαίνει ό καθένας δέν τού δί νει τό χέρι. — Θά πεθάνης, χαφιέ!, μουγγρίζει μανιασμένα. Άφη­ νες τό σκύλο νά μέ σπαράξη ε;... Ηρθε η σειρά σου! Καί σηκώνει βιαστικά τό πιστόλι του στρέφοντας το καταπάνω στον μισοπεθαμέ­ νο ήδη άπό τήν τρομάρα του Ζανίνο, επειδή ^καταλαβαίνει ότι ό κρότος τού πρώτου πυ­ ροβολισμού του θά φέρη κό­ σμο κατά δώ καί πρέπει νά κάνη τό γρηγορώτερο γιά νά έξαφανισθή.

26

ΓΚΡΕΚΟ

ΤΑ ΑΛΛΑ 32 ΑΕΠΤΑ ΓΟΡΕΝΤ είναι παρατεταγμένη μέσα στο γήπε5ο, γιά τή σέντρα υστέ­ ρα άπό τό γκολ τής ΐσοφαρίσεως τής Βαλένθια. Ό Τζέντο, ό Γκρέκο και ό Όζον είναι παρατεταγμένοι στη σειρά μές τή μέση τής σέντρας. Ό Γκρέκο γυρίζει και λέει στον άδελψό τής αγαπημένης του: — Τζέντο... είχαμε αποφα­ σίσει νά βγούμε θριαμβευται μέσα άπό τό γήπεδο... Μάς μένει μισή ώρα παιχνίδι και Ό Ναύτης πηδάει καί τού^ αρ­ τό σκορ είναι ακόμα δύο-δυο... πάζει το δολοφονικά χέρι με τά Μάς χρειάζονται πολλά γκολ τρομερά δόντια του. γιά νά είναι ή σημερινή νίκη μας όπως τήν ονειρευτήκαμε... λύσσα... "Εχουμε άκόμα τον Γ Γ αυτό ας βάλουμε τά δυνα­ καιρό... Άς δώσουμε καί τήν τά μας... Θά παίξουμε με ψυχή μας !... * ’Άς παίξουμε ώσπου νά πέσουμε άναίσθητοι μέσα στο γήπεδο!... Μά πρέ­ πει νά βγάλουμε πολλά γκολ! — Εμπρός!, , λέει κΓ ό Τζέντο συνεπαρμένος άπό τό θάρρος καί τήν πίστι του θρυ­ λικού Ελληνόπουλου. Ό διαιτητής σφυρίζει. Ό σέντερ - φόρ τής Τόρεντ σπρώχνει τή μπάλλα στον φί­ λο του κΓ εκείνος δίνει πάλι στον Τζέντο κάνοντας του νό­ ημα νά τήν πετάξη μπροστά. Πραγματικά ή μπαλλιά τού διάσημου κεντρικού κυνηγού είναι καταπληκτική σε άκρίβεια. Περνάει άνάμεσα άπό τέσοερις παίκτες τής Βαλένθια Αυτή τή φορά ό Λορέντσο δεν καί πηγαίνει καί σκάει πλάι καταφέρνει να άπσκρούση.

Η

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

στο ττόδι του Γκρέκο, ττού την άρπάζει μέ^τή μέσα μεριά τουπαπουτσιού του και χύνεται ττρός την κατεύθυνσι τού τέρ­ ματος των αντιπάλων. Ό Ροσάριο εΐναι μπροστά του. Ό Γκρέκο τον προσπερνάει τρέχοντας μανιασμένα, σάν νά μην ύπάρχη καθόλου. Ό Βίστο δοκιμάζει την τύχη του κι5 αυτός με τον άσύλληπτο Αετό του Σάο Πάολο, άλλα δεν είναι καλύτερη άπό τού συμπαίκτου του. ν\έ υιά άστραπιαία τρίπλα τον άφήνει κι3 αυτόν πίσω του ό Γ κρέκο καί μπαίνει σάν σί­ φουνας μέσα στην περιοχή τού Μπερναρντίνο. Οι θεατές πού τόση ώρα έ­ χουν μουγγαθή άπό την άπογοήτευσι ξυπνούν καί ξεσποΰν σέ ενθουσιώδεις ζητωκραυγές, γιατί ή κάθοδος αυτή τού

— Πά, πά, ττά! Δεν βλέπεις καλέ που δαγκώνεις; τσιρίζει ό Ζανίνο.

27

'Ο φονιάς βρίσκει τό πιστόλι του που είναι πεσμένο κάτω.

Γκρέκο μέ τον τρόπο πού γί­ νεται καί τό πείσμα πού διακρίνεται σ5 όλες τις κινήσεις τού καταπληκτικού αυτού παι κτη, έχει μέσα της ένα άληθινό μεγαλείο... Ό I ιούτυ είναι ό τελευταί­ ος πού μένει πίσω^ άπό τον Βίστο καί μπροστά άπό τον Μπερναντίνο. Τήν ώρα πού ό πανύψηλος τερματοφύλακας όρμάεί νά κλείση τήν άριστερή του γω­ νία γιατί άπό έκεΐ κατεβαίνει ό Γ κρέκο, ό. Γ ιούτυ πέφτει με το κεφάλι καί μέ πραγματική αυτοθυσία, μέσα στά πόδια τού Ελληνόπουλου, καθώς τον βλέπει έτοιμον νά σουτάρη. "Εχει όμως τραγικά γελα­ στή.^ Μέ τήν προσποίησί του ό­ τι θά κάνη σούτ, ό Αετός τού

28 Σάο Πάολο, ^ έχει ξεγελάσει και τερματοφύλακα καί μπάκ^. Στο φτερό και ένα δέκατο του δευτερολέπτου πριν ό Γιούτυ πέση στά πόδια του, πετάει τή μπάλλα στον έπερχόμενο από τό κέντρο Τζέντο. Τό τέρμα είναι εντελώς ά­ δειο μπρος σ’ αυτόν τον τε­ λευταίο, αφού ό τερματοφύ­ λακας είναι στην αριστερή γωνία του και ό Γ ιούτυ σωρια­ σμένος στά χόρτα. Ό Μπερναντίνο επιχειρεί νά ξαναγυρίση στο κέντρο αλ­ λά μάταια. Ό Τζέντο δεν έχει παρά νά σπρώξη γρήγορα τή μπάλλα γιά νά κυλήση μέσα στά δί­ χτυα και αυτό κάνει. Τό πανηγύρι ξαναρχίζει μες στο στάδιο τής Μπόκα. Ό Γκρέκο κι’ ό Τζέντο φι­ λιούνται με δυνατή συγκίνησι και τήν ίδια στιγμή έρχον­ ται καί δλοι οί άλλοι συμπαΐκτες τους γιά νά λάβουν μέρος στη... γιορτή. Θέλουν νά πά­ ρουν τον Γκρέκο στους ώμους των, γιατί όλοι έχουν δη πώς τό γκολ που βγήκε ήταν προ­ σωπικά δικό του. Τό Ελληνόπουλο όμως δεν τούς αφήνει. Τρέχει γρήγορα - γρήγορα προς τή σέντρα και παίρνει τή θέσι του. Τά πλήθη ουρλιάζουν άσταμάτητα. Ό δρόμος γιά τον θρίαμβο έχει άνοίξει. Οί Παραγουανοί, πού ώς αυτή τήν ώρα αγωνίστηκαν σκυλίσια, χάνουν ξαφνικά τό θάρρος τους καί καταλαβαί­

ΓΚΡΕΚΟ

νουν ότι δεν μπορούν νά έλπίζουν πιά. Άπό δω καί πέρα δλα τά παιδιά τής Βραζιλιάνικης πρω ταθλήτριας, πετούν κυριολε­ κτικά, μέχρι σημείου νά γρά­ ψουν οί αθλητικές εφημερίδες τήν άλλη μέρα, πώς στά τε­ λευταία λεπτά τού παιχνιδιού, οί ποδοσφαιριστές ^ τής Τόρεντ εΐναν μεταβληθή σέ... έν­ τεκα Γ κρέκο! Τά γκολ έπεσαν σάν τσε­ κουριές πάνω στον τράχηλο τής Βαλένθια καί μέ μιά τρο­ μερή ταχύτητα μέσα σέ λίγη ώρα. Στον πίνακα των άποτελεσμάτων τό σκορ άλλαζε συ­ νεχώς υπέρ τής γηπεδούχου όμάδος. Τέσσερα... πέντε... έξη... επτά... Έκεΐ σταμάτησε. Αλλά τό γλέντι τών εκατό χιλιάδων ανθρώπων πού παρευρέθηκαν στον μεγάλο θρί­ αμβο, δέν σταμάτησε έκεΐ, παρά δλοι ξεχύθηκαν στούς δρόμους μέ έξαλλο ενθουσια­ σμό και ή κραυγή «Γκρέκο— Γ κρέκο», άκουγόταν γιά πολ­ λές ώρες άπό τις παρέες τών νεαρών μέσα στις γειτονιές του Σάο Πάολο. Μά άς ξανάρθουμε στο γή­ πεδο τήν ώρα τής λήξεως τού παιχνιδιού. Ή ^Αμπυ εΐναι βέβαια κατευχαριστημένη άπό τον θρί­ αμβο τής όμάδος της καί τού αγαπημένου της αδελφού τού Τζέντο καθώς καί τού Γκρέ­ κο, τού εκλεκτού τής καρδιάς της.

6 Ηί*ηί ιτήΝ Π4ί1έΑήΝ “Όμως ή άνησυχϊα παρ’ δλα αύτά ζωγραφίζεται στο πρόσωπό της την ώρα πού τρέχει προς τά αποδυτήρια. Κάνει νευρικά βήματα στην κοσμοπλημμυρισμένη λέσχ ή δπου πρέπει νά περιμένη ώσπου ν5 αλλάξουν οί παίκτες τής Τόρεντ καί νάρθουν νά τή βρουν 6 Γκρέκο και ό Τζέντο μαζί με τον αχώριστο τους τον γενναίο Αετό με την τρυ­ φερή καρδιά, άφου ξέρουν τι θά τούς περιμένη έκεΐ. Ή ώρα περνάει καί ή 'Άμπυ έχει διαρκώς τά μάτια καρφωμένα στους δείχτες του ρολογιού της τή μία καί τήν άλλη στην πόρτα τής εισόδου άπ’ δπου θά κάνουν την έμφάνισί τους οί τρέΐς διασημότεροι παίκτες τής Τόρεντ. "Οπως θά έχη καταλάβει ό άναγνώστης, ό λόγος τής άνησυχίας τής "Αμπυ, εΐναί ό ντέτέκτιβ Νίνό Ζανίνό. Πραγματικά ό Ζανίνο δεν εΐναί πιά ένας παρείσακτος κι* ανεπιθύμητος στην παρέα των ηρώων μας, όπως ήταν τις πρώτες μέρες πού ό διοικητής 1-ής Ασφαλείας του Σάο Πάολο τον εΐχε τοποθετήσει σ’ άυτή Τη θέσι, ^δηλαδή του εί­ χε αναθέσει τή φρούρησι του Γκρέκό καί του Ινδιάνου Σιού. Ό καημένος ό Ζανίνο τό­ σες φορές είχε σώσει από βέ­ βαιό θάνατό καί τή ζωή του Γκρέκο καί του *Ί ντσου. Νά άκόμα καί τόυ Τζέντο καί ε­ κείνης Τής ϊδιας —- καταχρηότικώς βπως λέει μόνος του γιατί έκεΐνος μόνο γιά το Έλ-

ληνόπουλο και τον Ινδιάνο έ­ χει ύποχρέωσι νά κουράζεται^! "* πού όλοι όσοι αποτελούν την αγαπημένη παρέα των άστεριών τής Τόρεντ, έχουν α­ γαπήσει τον Νίνο Ζανίνο είλικρινά. Καί όταν λέμε^είλικρινά, εν­ νοούμε δτι τον έχουν άγοίπήσεί »μαζή καή μέ^ τή βλακεία του, μαζί καί^ μέ τις γκάφες του καί μέ τίς κουταμάρες πού κάνει κάθε τόσο, αφού ξέρουν πώς τό δτι αναπνέουν τό χρωστάνε σ’ αυτόν. λ Νά, μέ λίγοι λόγια ή αίτιά τής άνησυχίας τής "Αμπυ. . Ή κοπέλλα ξέρει δτι ό Νί­ νο Ζανίνο μπορεί νά είναι δ, τιδήποτε, αλλά στα ραντεβού του έίναήεν τάξει. Μπορεί δηλαδή νά άργοπορήση καμμιά φορά λίγο, άλλά νά μην έρθη καθόλου δεν έχεί συμβή καμμιά άλλη φορά ώς τα τώρα. ’Έτσι λοιπόν βπως τον τε­ λευταίο καιρό έχουν νά κάνουν δλο μέ φονιάδες καί γκάγκστερς πόύ επιζητούν μέ κά­ θε τρόπο . την καταστροφή τους τρελλός φόβος την εχεΙ πιάσει γιά την τύχη του καί ή καρδιά της είναι γεμάτη Κακά προαισθήματα γιά τον ανεκδιήγητο αστυνομικό. Καμμιά φορά ό ΓκρέΚο πα­ ρέα μέ τον Τζέντο καί τον ΣιΓ ου, έρχονται κονί-ά "τής καί ή μισή άπό την άγωνία της φεύγει. Οί τρεΐς λαμπροί /ττάΐκτεή τής πρωταθλήτριας είναι πε­ ρί κυκλωμένοι άπό τούς θαύμα στες τους — δηλαδή σχεδόν

άπό δλο τον κόσμο πού βρί­ σκεται μέσα σ’ εκείνη την αί­ θουσα καί πού περιμένουν μα­ ζί μέ την Άμπυ πότε νά βγουν για νά όρμήσουν επάνω τους καί νά τούς... ταράξουν στά συγχαρητήρια. Ή "Αμπυ κάνει νόημα στον Γκρέκο δτι πρέπει νά βρεθούν πολύ γρήγορα μακρυά από τον συνωστισμό καί τό Ελ­ ληνόπουλο άπό τό ύψος της καί μόνο καταλαβαίνει οτι κά τι την ανησυχεί. Παίρνει λοιπόν τούς φίλους του καί την κοπέλλα άπό τό μπράτσο καί, ύστερα άπό μιά δεύτερη μάχη μέ τούς θαυμα­ στές, τά καταφέρνουν νά βγουν ε£ω άπό τή λέσχη. "Οταν επί τέλους βρίσκον­ ται μόνοι τούς εξηγεί τί έχει συμβή. Οί τρεις φίλοι νοιώθουν μο-

*0 Ναύτης τινάζεται σαν κεραυ­ νοβολημένος μ* ένα σπαρακτικό

γα&γινίΜ,

'Ο Τζέντο δεν έχει παρά νά σπρώξη τή μπάλλα στά δίχτυα.

νομιάς την ϊδια άνησυχία μέ την "Αμπυ καί τά πρόσωπά τους χλωμιάζουν. λ —■ Ασφαλώς βλέπω πώς δέν είναι φυσιολογικό νά μην έρθη στο μάτς ό Ζανίνο!, λέ­ ει ό Γ κρέκο μέ σκοτεινό βλέμ­ μα. Αυτός τρελλαίνεται τον τελευταίο καιρό γιά την ομά­ δα μας! Άπό τότε πού άνέλαβε νά μάς... προστατεύη, άπό την έξαιρετική ευσυνειδησία του έγινε καί φανατικός φί­ λαθλος πού πρώτα δέν ήταν καθόλου! — Αφού την περασμένη φορά στη νίκη σας, συμφωνεί καί ή Τόρεντ, έφθασε μέχρι του εσχάτου σημείου τής τόλ­ μης άπό την τρελλή χαρά του καί φίλησε... τον Ναύτη, μέ­ σα στη μουσούδα! — Ό Ναύτης!, φωνάζει ό

Γκρέκο και τά μάτια του σπβ-

Ο ΗΡύΙ ΤΏΝ ΓΗΠΗΑΩΝ θίζουν μέ άκόμσ μεγαλύτερη άνησυχία. Άν ό Ζανίνο πάθαινε κάτι, έπρεπε ό Ναύτης κανονικά να έρθη νά μάς ει­ δοποίηση ! Είναι ένα καταπλη κτικό σκυλί που δεύτερο δεν υπάρχει σ' δλο τον κόσμο σάν κΓ αυτό!... Πώς εξηγείτε καί την άπουσία^του Ναύτη μαζί μ* έκείνη του Νίνο; — Ό Ναύτης δεν άποχωρίζεται άπό τον αφεντικό του!, λέει ή "Αμπυ χαμογε­ λώντας παρά την άνησυχία της. Καί μάλιστα αυτό είναι ή μεγαλύτερη δυστυχία του καημένου του φίλου μας; ότι θέλει νά άπαλλαγή ^ από τη συντροφιά του γιατί τόν^ φο­ βάται; άλλα δεν μπορεί νά τό καταφέρη! —Γ Αυτό θά πή, λέει μέ τη συνηθισμένη του άπάθεια ό Σ ιού, ότι ό χλωμός άστυνσμικός είναι καλά κΓ Ιτσι ό σκύ­

λος του χλωμού άστυνομικού είναι μαζί · του... ’Άν δεν ήταν... ^ — Άς άφήσουμε τά λόγια φίλοι μου, λέει ό Τζέντο ανή­ συχος. Προτείνω νά τρέξουμε στο σπίτι του μ’ ένα ταξί. Μπορεί νά είναι άρρωστος... Κανείς δεν φέρνει άντίρρησι. Μπαίνουν όλοι σ5 ένα ταξί καί σε δέκα λεπτά βρίσκονται στο σπίτι του Νίνο Ζανίνο, άλλά δεν βρίσκουν κανέναν έκεΐ μέσα. Τότε κυττάζονται άλλη μιά φορά στά μάτια καί βλέπουν ό ένας στο βλέμμα τού άλλουνού ότι ή άνησυχία τους έχει μεγαλώσει... — Τί νά κάνουμε; μουρμου ρίζει ή Άμπυ. Πρέπει νά ψά­ ξουμε νά τον βρούμε ή νά α­ ναφέρουμε στον διοικητή του γιά την έξαφάνισί του;

ΤΕΛΟΣ Γ. ΜΑΡΜΑΡΙΔΗΣ ’Αιτοκλειστικάτης: Γεν. Εκδοτικά! Επιχειρήσεις Ο. Ε.

ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΜΑΙ μαι σύμφωνος μαζί< σας. Σύντο Ο ΑΘΑΝ. ΜΑΡΤΙΝΟ, Κέρκυ­

ρα. Τα τεύχη έστάλησαν. Ό Σπί­ θας περιμένει τό λαγό, έστω καί βαλσαμωμένο! © ΜΑΝΩΛΗ ΤΖΟ­ ΓΙΑ. Σάμον: Έστάλησαν. Οί τό­ μοι του Γερακίου έχουν έξαντληθη. Ο ΠΕΤΡΟ ΔΑΡΗ. Νάουσα : Εστάλη. Ο ΧΡΙΣΤΟΦΗ ΑΠΟ­ ΣΤΟΛΟΥ, Λευκωσία: Έστάλη­ σαν. 01 προηγούμενες παραγγε­ λίες έστάλησαν σύμφωνα χ μέ ;τό λογαριασμό που έκαμα έγώ διότι έσέΐς έκάματε λάθος, διότι δεν συμπεο'λάβατε τά ταχυδρομικά έέΥώ·

!?:

ιμα ό «ΓΚΡιΕΚΟ» θά παρουσίαση εκπλήξεις. Έτσι θά γίινη, ό άπατ= ιραίτητας σύντροφος όλων. Τά τεύχη πωλούνται προς 1.40 έκα­ στον, ιμόνοιν εις τά γραφεία μας. /Έτσι, ή θά έλθετε προσωπιικώς, η θά μάς .στείλετε επιστολή στην διεύθυνσι ικ. Πεωργ. Γεωργ ιάδην, Λεκικια 22, Αθήνας. 4 Η άλλη έρώτησίς σας, με έΦερίε σέ δύσκο­ λη Οέσι. Ο ΑΘΑΝ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΒΝ, Άργος: Εστάλη. Έλαβα την έπη ταγή. © ιΠΕΔΕΩΝ ΜΑΤΡΑΚ.ΟΥΑΑ, Τύρναβον: Εστάλη

σαν. Ο ΚθίΤΑ ©ΗΘΗΖΟΓΛΟΥ,

ΑίγΑεω : *^στάλη. & ΜΑί^ίΟ ΛΕΥΚΑ!ΡΙΤιΗ, Λεμιοσό, Κύπρον : 'ΐΕστάλη ό 2ος τόμος τού ΠΚ,ΡΕ-

ΚΟ. Φεριμους χα'.ρετιισιμσύς σιηους φίλους -μας, © ΙΩΑΝ. ΖΑΐΝιΟ ΙΙΊΟΥΑΟ'Ν, Γύθειον: Έστάληραιν. Ό ϊλογαριαοιμός ι^τα σωσμός. Τα τεύχη ιεινοή οίλία· καινούργια. Ο Α(ΧΙΛ, ΠΕΩΡΠιΟΥ, λ Καρ&ίτσα : ’ιΕατάίλΐηιοσιν. Αληθινά οι βιίβίλΐιομ όεσπά των τόμων του ιΓκιρ&κο εί­ ναι; τποίλύ οιμ:ΐρ)φιη. 0 ΔΗΜ. Λ ΟΥ­ ΔΕ, Τύρναβον: Εστάλη ν Θά Φί,οοιντ ίσω ώστε ινσ έχετε επάρκεια ■τευχών. 'Η διαπίστωσίΐς σιαις ιμέ ιικαναπόίΐηΐοε πολύ. 'ΒπιιφυΙλιαισσόιιέθα .να σας προσφέρωιμε ·ΐο;·τ«) καίλ,ύτιειρα μιπιρριοΜμίε! Γ ία τό άλλο ζητιημα, -εΤμαι* ιβέιβαιας 'δτι είναι αλήθειια. ιΠιατί σάς φαίνεται πα­ ράξενο,; Χα:ιρ®τ ισιμους στους φΤ λΐ:σς ιμαις. 0 ιΓΪΑΝΓΓ. ΜΙ ΧΑΔΙΤΣΗ, Κεφαλληνία: ’ιΕστάληισαν. Ο ΑΔΕΚΟ ΑΝΑΣΤΑΣ ΙΑΔιΗ, Α­ θήνας;: Τό γράρμα σας ιμέ οηυγ·^ Κ'ίΐνΐηριε. Θαυμάζω τόν έινθουσ ιά­

>

σιμο κωι τήν άγά™ήι σάς για τάόξ άγατπητούς μας φίλους Γκιρόκιο, Σαού, Άμπτυ, Ύφιντο ικχχϊ Νάινο Ζανίνο! Τό Σόο ιΙΊάολο εΤνοοί ή ιμεγαλύτεοη # σέ πτλ)η|Βυσΐ:ιό πόλις της Βραζιλίας·. "ΐΕ,χει πολλές χιΛι-όιδες Έλληνες πτού ικαιτ έχουν ■ζ^λειι/τές θέσεις στήν ικιοΐιινωνίά τηις ττιάλιεωις. Σ' ©να από τά προ-· α/ϊΐχΐη τεύχη θα διαβάσουμε γ'ΐά τιήν ικάθαδο^ τήρ Τόρί-ιντ στην *Ισίπαινία, και για τόν .θόρυβο πού έγινε! Λ ίΐγ;ηΐ υπομονή! 01 2 τόΐμ·ο ι· ταυ περιοδικού μας πωλούνταιι. προς 14 δριχ. έκάστο.ς ικαΐ 2 Ιδρίχ. για τά ταχύδροίμιΐκιά έξρδα. 0 ιΜΐ ΙΑΤΟ ΚίΤίΕΐΝίΑι, Κοίμοτινή ; ιΜέ τό σημερινό τιεΟ)χρις εκπληρώ­ θηκε η έπι|3ιρία σας γνι(ά τά «α­ θλητικά πορτραΐτα τού στίιβσυ»; ^Ηταν όπιι|3ίυιμίΐα όλων, άλλα -και χρέος έπηίβίΞίβλημένο τού ατιειρ ιοίδτκοο, πορ ίδέν ιμίττρρρθσε να άγνοή · σιη τούς άθλημά ς τού στίί,βαυ. Γ. ιΜ.

ΤΑ ΕΚΑΟΘΕΝΤΑ ΤΕΥΧΗ <

1 Βιίίβα Γκρέκό 2 *0 Αετός του· ;ϊάο Πάολιο

3 Ό Σιιου θυμάται τόν ,μα&ρό Άίττάΐχη 4 *Η "Αμίττυ ΓττροδίάεΊ. 5 ιίΊνκρή ΝιίΙκίηι 6 'Η έξαφάνισιι,ς τόΟ ιΓικρέΐκο 7 'Η Τόραντ (κατιρακάλά 8 ΘιρίαιμΙβο-ς

9 Τό άστίριο τήις Βιριαιζιιλ/ίας 1|0 Τό φάντααΐμία τοΟ Γη/ττέδου 11 Στα φτιρρά τΐοΰ θριάμβου

Λ

Λ

ΛΑ

Λ

Λ

Λ

12 Ή ίκη γιρσιμιμιένιη ιμέ αΐμα 13 Ό ιΓικιρεκα φεύγει απτό την Τόιρεντ

<

< « <

14 Ό ιΣιού σΐά νύχ:1α τού Μαύ~ ,ροιυ ΆΐπάχΠ

<

15 Τό ηιμ)ί|χ)ρο·νο τσύ- θανάτου 16 Ό θρύλος (ξιατττλώνετιαίι 17 Ό ιΣιιιού τταίζει τέιρίμά 13 'Η "Α|μΠτυ κι;νδυνεύει 1 ·9 Πκίριέκο ό άνυττέιρίβλίηττοις 20 Σατανιΐκΐη -τταγίΐδα)

ΑίΛλΛΐ111Λλί*Μ»4ίΛΑΙ.ΙΙΙ.ΑΙ.^ΛΛίΙΙΙ1.ί

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ» ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Δύο πραγματικά μεγάλες φυσιογνωμίες περιέχει για σήμερα ή δυαδα των άσσων μας. σε διαφορετικούς όμως τομείς δ ένας άπό τον άλλον. 'Ο Σιδερης.. θεωρήθηκε ώς ό ύπ’ αριθμόν 1 παίκτης που μετακι­ νήθηκε στις μετεγγραφές έφέτος. Τυχερός ό "Ολυμπιακός που τον πήρε άπό τον γείτονά του τον "Ατρόμητο., μ" όλο που ό ίδιος ό παίκτης είχε δηλώσει έπισήμως καί διά των έφημερίδων πίστι σέ άλλον σύλλογο. "Ίσως λοιπόν λαμπρός παίκτης και μοναδικό άπόκτημα γιά τον ένδοξο πρωταθλητή Πειραιώς., που με την παρουσία του στο πλευ­ ρό^ των Μπέμπη καί Υφαντή θά δώση τρομακτική δυναμικότητα στήιν μπροστινή γραμμή τής θρυλικής ενδεκάδας των έρυθρολεύκων.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΥΝΑΔΗΣ Σήμερα άν συνοψίσουμε ολόκληρον τον αθλητικό κόσμο τής Ελ­ λάδος και θελήσωμε νά ξεχωρίσουμε μέσα άπ’ αύτόν την μεγαλύ­ τερη προσωπικότητα, οι αναγνώστες τού «ΓΚΡΕΚΟ» θάναι τυχε­ ροί. έπειδή κρατούν στα χέρια τους τό πορτραΐτο του : Είναι ό "Αντώνης Κουνάδης.. ό περίφημος δισκοβάλος μας. "Εγκαινιάζοντας άπό σήμερα την καινοτομία νά παρουσιάσουμε στους φίλους μας έκτος άπό τους ποδοσφαιριστές καί μερικά άπό τά λαμπρότερα αστέρια του κλασσικού μας αθλητισμού., τοποθε­ τούμε πρώτον σέ όλους τους τομείς τον "Αντώνη Κουνάδη. Στο ρεκόρ που είναι πραγματικά παγκοσμίου κλάσεως.. άφοΰ τή στιγμή πού γράφονται αυτά τά λόγια είναι τό 5ο σέ όλάκληρη την Ευρώπη πού περιλαμβάνει φέτος τούς δύο πρώτους διισκοβόλους τοΰ κόσμου! Στο ήθος πού είναι άψογο., πράμα που τον έχει κάνει νά κερ­ δίση έκτος άπό τον θαυμασμό καί την άγάπη όλων. Στην προσήλωσί του στα άθλητικά ιδεώδη. Στο ότι παράλληλα μέ τις σπουδές του καί τό μέλλον του τοποθέτησε καί τον "Αθλη­ τισμό σαν <μιά δεύτερη θρησκεία καί τοποθέτησε σαν μοναδική του έπιδίωξι ένα δράση,μο: την κορυφή! Σήμερα όλη ή άθλητική Ελλάς έχει στραμμένο τό βλέμμα της στο πρόσωπο τοΰ Κουνάδη γιά ένα ρεγάλο ρεκόρ. Αύριο θά τον καυαρώση πάνω στο βάθρο τών νικητών., στην "Ολυμπιάδα τής Ρώμης ! Καί όλοι έχουν την πεποίθησι πώς ό "Αντώνης είναι ικανός νά σκαρφαλώση ακόμα κΓ επάνω στο ψηλότερο σκαλί αυτού τού βά­ θρου! Τού τό ευχόμαστε δλόψυχα.

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΟΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕ I

Κ Α β Ε

ΠΕΜΠΤΗ

Γραφεία: οδός Λέκκα 22 (υπόγειον) Άρ. τηλεφ. 28.983 "Έτος Ιον — Τόμος 3 — Άριθ. 21 — Τιμή δραχμαι 2 Δημοσιογιραφιικιός Δ)ιντής: Σ. ’Ανεμοδουρας, Στρ. Πλαστήρα 21 Η. Σμύρνή. Οικονομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφι,γγός 38. Πραϊστ. τυτηογρ.: Α. ΧστζηβασιλιείΟυ, Ταταούλωιν 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑ! ΕΠΙΤΑΓΑΙ; Γ. Γεωργιάδην, Λέικικια 22, ’Αθήναι.

Μεγαλειώδες, θριαμβευτικό, τού

είναι

τό

επόμενο τεύχος

«ΓΚΡΕΚΟ» ττού θά κυκλοφορήση την ερχόμενη Πέμ-

τττη μέ τον τίτλο: / η.

Ο ΑΓΩΝ ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΑΙ Οί άπειροι αναγνώστες του θά γίνουν μάρτυρες μιας άττίστευτης -ποδοσφαιρικής

τιτανομαχίας., όπου τό άσπρο

του θρυλικού Γκιρέκο λάμπει γιά άλλη μιά φορά και θά παρακολουθήσουν τή δραματική

περιπέτεια στήν οποία

έμπλεξε ό περιβόητος Νίνο Ζανίνο.

το Μεηη/)θ πειρ^ μ η ΕΤΣ/ &Ρ£Σ ΡΡΓΟΤΒΡΡ ΒΚΡ βΟΜβαΡΔίζτίκο ΡεροπηρΝο {7ΒΤβ ΠΡΟΠ το ΛίετεΏΡΙΤΗ

I ΝΤ/)Νι ΒΒΡΒ/Σ 77 ελέ/2. ενηε/, τ/ && ςυμ

βε 2ε /)/ΓΟ\ ίΤΠΓΠΰΠΤΊ

ΣεκεχιζΕτ*)

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

Ο ΑΓΩΝ ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΑΙ

ΔΙΠΛΗ ΝΙΚΗ

ΕΧΑΣΑΜΕ όμως τον θ καημένο τον Νίνο Ζανίνο, επάνω ακριβώς στην κρι­ σιμότερη ώρα τής ζωής του. Δηλαδή, τη στιγμή πού ό α­ παίσιος φονιάς, αφού σκότω­ σε τό Ναύτη, ετοιμάζεται νά σκοτώση κύ αυτόν και νά έξαφανισθή τρέχοντας, επειδή φοβάται πώς ό κρότος του πυ ροβολισμου πού έρριξε στον σκύλο, θά κουβαλήση άσφαλώς τούς αστυνομικούς πού θά βρεθούν τριγύρω σ’ εκείνο τό ερειπωμένο οικόπεδο (*). (*) Διάβασε τό ττροηγούιαενο τ-εύνος μέ τίτλο: «ΔΙΠΛΗ ΝΙΚΗ»

Ό καταπληκτικός ...ντέτεκτιβ Νίνο Ζανίνο, βλέποντας ότι δεν μπορεί νά κάνη πιά τίποτα γιά νά σώση τη ζωή του, περιορίζεται νά βάλη τά... κλάματα και νά ...βουλώση τ' αυτιά του με τά δυο χέρια του γιά νά μην άκούση τον κρότο γιατί δεν μπορεί νά ύποφέρη τούς δυνατούς θορύβους. Αλλά ό κακοποιός δεν προ λαβαίνει νά πυροβόληση. Κάτι σάν ζωντανό βέλος σχίζει σέ μιά στιγμή τον άέρα, ακριβώς τη στιγμή πού θά πατούσε τή σκανδάλη. Τό βέλος αυτό δεν είναι άλ­ λο άπό.. τό υπέροχο μπουλντόγκ τού Ζανίνο, τό Ναύτη!

ΤΙΜΗ ΔΡ. 2

ΓΚΡΕΚΟ Τά σουβλερά δόντια του μαγκώνουν τό χέρι του φονιά ττού άναγκάζεται να παρατήση τό τπστόλι του και να βγάλη μιά δυνατή και σπαρακτι­ κή κραυγή πόνου καί φρίκης. Τά μάτια του γουρλώνουν τόσο πολύ πού κινδυνεύουν νά του πεταχτουν έξω άπό τις κόγχες τους. Στο μεταξύ δμως ό Ναύ­ της τον έχει βάλει κάτω και προσπαθεί νά τον δαγκώση στο λαιμό. Μιά τρομερή άλλά άνιση πάλη άρχίζει ανάμεσα στον άνθρωπο καί στο ζώο. Εΐναι δμως φανερό δτι τό καταπληκτικό σκυλί θά νικήση στο τέλος. Ό κακούργος έχει πανικοβληθή κυριολεκτικά. Εΐδε μόνος του με τά μά­ τια του, τό Ναύτη νά τινάζε­ ται σάν κεραυνοβολημένος ά­ πό τον πυροβολισμό του και ακούσε τό πονεμένο ουρλια­ χτό του. Δεν είχε καμμιά άιιφιβολία — δπως άλλωστε δεν θά μπορούσε νά είχε καί όποιοσδήποτε άλλος στή θέσι του — δτι είχε σκοτώσει τον σκύλο ή τουλάχιστον δτι τον είχε θέσει έκτος μάχης. Δεν μπορούσε νά Φανταστή δτι τό υπέροχο ζώο, τό καταπληκτικώτε ρ ο μπουλντόγκ ασφαλώς πού υπάρχει στον κόσμο, είναι τόσο τέλεια γυμνασμένο άπό τό πρώτο α­ φεντικό του, πού ξέρει κόλπα τά όποΐα μόνο άνθρωποι θά μπορούσαν Τσως νά πετύχουν γιά νά ξεγελάσουν τούς άντιπάλους τους πάνω σέ μιά

κρίσιμη μάχη. ^ Πραγματικά, ό κακούργος δεν είχε πετύχει τό Ναύτη ό­ ταν τον πυροβόλησε. Έξ άλλου είναι καί τρομε­ ρά δύσκολο νά πετύχη κανείς — δσο περίφημος σκοπευτής κι5 άν είναι — ένα σκυλί τήν ώρα πού τρέχει σάν βέλος καί χοροπηδάει. "Ομως τό τετραπέρατο μπουλντόγκ είχε μάθει δτι άν ό φονιάς έβλεπε πώς δεν τον βρήκε ή προοτη σφαίρα του θά του έρριχνε ασφαλώς καί δεύτερη πού αυτή τή φορά θά μπορούσε νά τό πετύχη. Γι* αυτό τό λόγο άκούγοντας τον κρότο τοΰ πυροβολι­ σμού-καί τή σφαίρα νά σφυρίζη έπάνοο άπό τό κεφάλι του, έβγαλε εκείνο τό ουρλια­ χτό τού πόνου καί τινάχτηκε, προσποιούμενο τό χτυπημένο. Τό καταπληκτικό αυτό τέ­ χνασμα, άν· σκεφθή κανείς ό­ τι τό έκανε ένας* σκύλος, δεν πρέπει ωστόσο νά φανή πα­ ράξενο. Ό υπέροχος Ναύτης, είναι ένα ζώο πού μπορεί νά κάνη καί άλλα άκόμη καταπληκτικώτερα κόλπα, δεδομένου δτι δλα τά καλά άστυνομικά σκυ­ λιά έχουν μάθει νά προσποι­ ούνται τά χτυπημένα ^στόν κρότο ενός πυροβολισμού καί τό εφαρμόζουν τακτικώτατα καί μέ επιτυχία. Καταλαβαίνει λοιπόν πιά κανείς μετά άπ* αυτή τήν άφάνταστη επέμβαση τή χαρά άλλά καί τήν κατάπληξι μαζί τού καημένου τού Νίνο Ζανί νο, πού είδε γιά μιά στιγμή

I

>ν Χάρο μέ τά μυωπικά του

μουρμουρίζει ό χαζό - Ζανι-

άτια. Ό αστυνομικός μας εχει τομείνει ακίνητος σάν ένα χυμαστά πετυχημένο άγαλα τής χαζομάρας και παρα)λουθεΐ την τρομερή πάλη ού γίνεται ανάμεσα στο Ναύ 1 και στον κακοποιό. 3 Από τη σαστιμάρα του δέ, ;ει ξεχάσει ακόμα και νά βγά 1 τά χέρια του από τά αυά του καί έχει άπομείνει ά>ιβώς σ' εκείνη τη στάσι. Ό φονιάς έν τώ μεταξύ ;ρλιάζει συνέχεια σπαρακτι’χ... Νοιώθει την καυτή άνάσα )0 απίθανου σκύλου κοντά τά μούτρα του καί καταλαχίνει δτι αν τά τρομακτικά )ντια του κλείσουν γύρω άί) τό λαιμό του, αυτό θά σηχνη τό οριστικό του τέλος. Καί ή καυτή άνάσα τού αύτη έρχεται όλο καί πιο >ντά στο μούτρο του. Καί οι δυνάμεις τού παλι'θρώπου αυτού ολοένα καί >ν εγκαταλείπουν. Ποτάμια ίδρωτα τρέχουν ά) τό μέτωπό του καί από ό>κληρο τό σώμα του. Τά χέρια του αρχίζουν νά \υστράνε. Βλέπει τον Ζανίνο πού κάται ακίνητος, σαστισμένος, ά παρακολουθεί τήν άπελσμένη προσπάθειά του καί :σα στήν επιθανάτιο αγωνία >υ δεν διστάζει νά τού ζητή1 νά τον βοηθήση. — Σώσε με!, βογγάει μέ ταραγμό. Βοήθεια!... -— *Έχει δίκιο ό φουκαράς,

νο άνάμεσα στά δόντια του. Τού έχει κάνει τό κοστούμι του χάλια αυτό τό μυστήριο σκυλί πού πρώτα πέθανε κι* ύστερα τό μετάνοιωσε!... Τήν ΐδια στιγμή, μιά σπα­ ρακτική κραυγή — ή τελευ­ ταία —δονεί τον αέρα; Τά δόντια τού Ναύτη έχουν κλείσει μέ τρομερή δύναμι ε­ πάνω στο λαρύγγι τού άπαίσιου φονιά πού πλήρωσε μ3 αυτόν τον τρόπο όλα τά εγ­ κλήματα πού είχε κάνει ώς τώρα... Τό χέρι του δέν θά κρατήση ποτέ πιά τό φονικό πιστό­ λι^ γιά νά άφαιρέση τή ζωή κάποιου συνανθρώπου του. Τό κορμί του πέφτει άψυχο άνάμεσα στά ερείπια ενώ ένα ποτάμι αίματος τρέχει από τον ξεσχιμένο λαιμό του. Ό Ναύτης πηδάει από πά­ νω του καί κουνώντας τήν ου­ ρά^ του χαρούμενος, τρέχει προς τό αφεντικό του, τον Νίνο Ζανίνό. Ό φουκαράς αυτός ασπρί­ ζει κυριολεκτικά από τήν λα­ χτάρα του. ^— Φάε εκείνον, καλέ σκυ­ λάκι!, τσιρίζει τρομοκρατημέ νος. Φάε εκείνον κι3 όταν δέν χορτάσης, τότε τρώς κι* εμέ­ να! Μήν είσαι τόσο πλεονέκτης καί λιμασμένος! Δυο έ­ πνιξες, άθεόφοβε! Νισάφι! "Άσε με τουλάχιστον νά μ3 έχης γιά άργότερα! Κι3 αύριο μέρα είναι! 3Αλλά ό Ναύτης δέν μπορεί νά φαντασθή μέ τό ...σκυλί­ σιο μυαλό του δτι τον ψοβα-

-*

ΒΒβΜβΜΜβ ται 6 άφεντι&ός του, τγο5 τώ­ ρα δά του έσωσε τή ζωή. "Έχει φτάσει £οντά στον Ζανίνο. Υψώνεται στα πισσινά του πόδια και άκουμπάει τά δυο μπροστινά· του έπάνω του. Μέ τήν.μακρυά κόκκινη γλώσ­ σα του γλείφει τό χέρι του ε­ ξωφρενικού αστυνομικού. —Μέ δοκιμάζει!, μουρμου­ ρίζει ό Ζανίνο κοψοχολιασμένος. Θεούλη μου, κάνε νά μέ ...βρή άνοστο! Ό Θεός όμως κάνει κάτι άλλο άκόμα καλύτερο απ’ αυ­ τό πού ζητάει ό Ζανίνο. Τρεΐς αστυνομικοί μέ τά πιστόλια στα χέρια κάνουν την έμφάνισί τους πίσω άπό τις γκρεμισμένες μάντρες καί βλέπουν την εικόνα των δυο κακοποιών πού κολυμπάνε μέ σα στο αΐμα τους καί τον Νίνο Ζανίνο νά στέκη πιο πέρα,

ΓΚΡ8ΚΘ

Τά φοβερά δσντιια του Ναύτη κλείνουν γύρω άπο τον καρπό τού χεριού του. ενώ ό σκύλος του του γλείφει τά χέρια. Οί αστυφύλακες εκείνοι ξέ­ ρουν πολύ καλά τον ανεκδιή­ γητο αστυνομικό πού άπό την καταπληκτική του τύχη ωστό­ σο πού τον έχει βοηθήσει νά κάνη τόσα καί τόσα κατορ­ θώματα πού ούτε ό Σέρλοκ Χολμς δέν θά^ τά έβγαζε πέ­ ρα, τον πιστεύουν γιά άκατα­ νίκητο καί γιά μεγάλο άσσο τής αστυνομίας. Ξέρουν επίσης καί τα μού­ τρα τών δυο κακοποιών — γιατί όλοι σχεδόν οί φονιάδες είναι γνωστοί στούς άστυνομικούς, άφοΰ πολλές φορές τυχαίνει νάρχονται σέ συγ­ κρούσεις μαζί τους —καί δέν άργουν νά βγάλουν τό συμ­ πέρασμα ότι ό καταπληκτικός

Ζανίνο μέ τή βοήθεια του λα-

© ΗΡΠΪ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

£8«ϊ&»38*Μ*«ΐ*

μπροΰ σκύλου του, νίκησε τούς φονιάδες πού θέλησαν νά τον σκοτώσουν!... Την άλλη μέρα ^ κιόλας οι εφημερίδες δλες του Σάο Πάολο γράφουν μέ χοντρά γράμ­ ματα : «ΔΙΠΛΗ ΝΙΚΗ! Διπλή νίκη πραγματικά έπανηγύρισαν χτες τά λεβεντό παιδα τής I όρεντ — το κα­ μάρι τής πόλεώς μας! Ή ποδοσφαιρική ομάδα ύ­ στερα άπό ένα μαγικό παιχνί δι μέ τή σφραγίδα τής ανώτε­ ρης τέχνης και κορυφαίο τον Γκρέκο, συνέτριψε κυριολεκτι­ κά τήν Βαλένθια μέ 7—2! Τήν ίδια ώρα στούς δρό­ μους του Σάο Πάολο, ό γνοοστός άπό τις επιτυχίες του ντέτεκτιβ τής Ασφαλείας, Νίνο Ζανίνο, πού έχει άναλάβει τήν προστασία τού Γκρέκο

— Μέ... δοκιμάζει!, τσιρί­ ζει ό Νίνο Ζοονίνο τρομοκρα­ τημένος.

9

Μια τρομερή ττάλη αρχίζει άνάμέσα στον άνθρωττα και στο ζώο. και του Σιού, εξουδετέρωνε δυο επικίνδυνους κακοποιούς πού του έπετέθησαν σ' έναν έρημο χώρο, κοντά στο γήπε­ δο τής Μπόκα, μέ σκοπό νά τον δολοφονήσουν. "Οπως συμπεραίνεται, ο\ φονιάδες είχαν αποφασίσει νά σκοτώσουν πρώτα τον ήρωϊκό ( ! ) Ζανίνο, ώστε ανε­ νόχλητοι μετά νά μπορέσουν νά δολοφονήσουν και τούς άλ­ λους, δηλ. τον Γκρέκο και τό Σιού. Ή αστυνομία ερευνά γιά νά μάθη ποιοί είχαν πληρώ­ σει τούς δυο φονιάδες γιά νά κάνουν τό^κακουργημά τους. Ασφαλώς πράκειται γιά πρόσωπα ενδιαφερόμενος γιά κάποιαν άπό τις προσεχείς ο­ μάδες, αντιπάλους, τής Τόρεντ και πιθανώς και τής Έ-

ί»*®Μ&ϊ®ι

θνικής Βραζιλίας. Ό Νίνο Ζανίνο έπροτάθη κατόπιν τόΟ χθεσινού κατορ­ θώματος του διά νέα παραση μοψορία!...» Η ΓΑΛΑΖΙΑ ΦΑΝΕΛΛΑ ΚΑΙΡΟΣ όμως, είναι γνωστό, κυλάει αδιάφο­ ρος γιά τά γεγονότα. Οί μέρες περνούν ή μια στερα από την άλλη καί ή πο δοσφαιρική Βραζιλία ετοιμά­ ζεται γιά μιά καινούργια δο­ κιμασία. Ή Εθνική ομάδα πρόκει­ ται νά δώση αγώνα έκτος έ­ δρας μέ την ίσχυροτάτη Έθνι κή τής Χιλής. Τό παιχνίδι όπως είναι φυ­ σικό θά γίνη στην πρωτεύου­ σα τής μακρόστενης αυτής χώρας πού είναι τό Σαντιάγκο... Μέσα στην βδομάδα πού περνάει ως τή μεγάλη ημέρα, ό Γκρέκο, ό Τζέντο καί ό Ιν­ διάνος Σιού από την Τόρεντ, ντυμένοι μέ τά χρώματα τής Βραζιλίας — την τιμημένη μπλε φανέλλα μέ τό άστρο στο στήθος — κάνουν δυο προπονήσεις αντιμετωπίζον­ τας μαζί μέ τούς άλλους διά­ σημους συναδέλφους τους, δυο ισχυρές ομάδες τής χώ­ ρας. Ό προπονητής τους, σενιόρ Άντζελίλο — ό ίδιος πού εί­ ναι καί προπονητής τής Τό­ ρεντ — φαίνεται ευχαριστη­ μένος από τήν φόρμα των παι­ διών πού θά άποτελέσουν τήν άντιπροσωπευτική ομάδα τής Βραζιλίας.

Ο

«βΟβ*·»*

Τά άποτελέσματα πού φέρ­ νουν μέ τις δυό ομάδες στους αγώνες προπανήσεως, είναι συντριπτικά εις βάρος τών αν­ τιπάλων τους καί άνθαρρυντικά σαν προάγγελοι μιας νέ­ ας μεγάλης νίκης. Κανείς όμως δέν παραγνω­ ρίζει τό ότι τό παιχνίδι θά γίνη αυτή τή φορά μακρυά α­ ύ­ πό τον τόπο τους, μέσα σ’ έ­ να ξένο περιβάλλον καί μέ φι­ λάθλους πού θά ενθαρρύνουν κάθε στιγμή τούς αντιπάλους τους. Τήν Παρασκευή ή όμάδα ξεκινάει αεροπορικώς γιά τό Σαντιάγκο. Καί μαζί μέ τήν ομάδα πη­ γαίνει όπως πάντα, ακολου­ θώντας τον αδελφό της Τζέν­ το, ή πανέμορφη 'Άμπυ, ό ε­ ξωφρενικός άστυνομικός Νίνο Ζανίνο πού κοντεύει νά γίνη μεγαλύτερη διασημότης καί άπ3 αυτούς τούς ποδοσφαιριστάς τής Βραζιλίας καί ό... ποιος άλλος; Ό καταπληκτι­ κός Ναύτης πού τόση τρομά­ ρα δίνει στον χαζό αφεντικό του, ό οποίος δέν μπορεί μέ κανέναν τρόπο νά χωνέψη ότι τό σπουδαίο σκυλί τον λα­ τρεύει κυριολεκτικά. Καί πρέπει εδώ νά σημειωθή ότι ό Ζανίνο ό κακομοί­ ρης, κάνει κάθε φορά τά αδύ­ νατα - δυνατά γιά νά άπαλλα γή άπό τήν παρουσία τού πε­ ρίφημου αλλά ...επίφοβου κα­ τά τή γνώμη του μπουλντόγκ αλλά δέν τό καταφέρνει ποτέ του. °Ό,σο γι' αυτή τή φορά ει­ δικά, τον εΐχε κλείσει στό β^·

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

μάτιό του καί είχε δώσει τό κλειδί σε κάποιον γνωστό του θηριοδαμαστή γιά νά πηγαίνη νά τον ταΐζη. *Όταν δμως τελικά έψθασε στο άεροδρόμιο καί μπήκε στο αεροπλάνο, πηγαίνοντας νά καθήση στη θέσι του, βρή­ κε τον Ναύτη νά εΐναι καθι­ σμένος έπάνω σ* αυτήν! Τό ταξίδι εΐναι θαυμάσιο γιατί γίνεται μ* έναν υπέροχο καιρό. "Ολοι οί διεθνείς ποδοσφαι ριστές τής Βραζιλίας εΐναι αισιόδοξοι· γιά τό αποτέλε­ σμα του άγώνος πού πρόκει­ ται νά δώσουν. Ό Γκρέκο δμως, ό Τζέντο καί ό Σιού, εΐναι κάπως μελαγχολικοί. Τό ίδιο καί ό προπονητής τους, ό παλιός βετεράνος σενιόρ Άντζελίλο. *Όχι έπειδη κι* αυτοί δεν πιστεύουν στη νίκη τής όμάδος τους. Ξέρουν δμως ότι τή μέρα καί την ώρα ακριβώς πού αυ­ τοί θά άγωνίζωνται εναντίον της Εθνικής όμάδος τής Χι­ λής, ή αγαπημένη τους όμάδα ή Τόρεντ, θά δίνη ένα κρι­ σιμότατο παιχνίδι μακρυά κι* αυτή από τον τόπο της, γιά τό κύπελλο των πρωταθλητρ ι­ ών ομάδων τής Νοτίου Αμε­ ρικής. Πραγματικά, ή Τόρεντ εί­ ναι υποχρεωμένη νά άγωνισθή τήν ίδια αυτή Κυριακή στή Βολιβία με τήν πρωταθλήτρια τής χώρας, Σάντα Κρούθ και

φυσικά παίζοντας χωρίς τούς τρεΐς άσσους της καί σέ ξένο περιβάλλον, βρίσκεται σέ πο­ λύ μειονεκτική θέσι. Κι* έτσι, οί τρεΐς άχώριστοι φίλοι πού δέν μπορούν νά ξεχάσουν τή βαρειά ήττα με τέσ σέρα — μηδέν άπό τήν *Όριαν (*)* μέσα μάλιστα στο Σάο Πάολο, έπειδή πάλι α­ γωνίζονταν αυτοί μακρυά μέ τήν Εθνική Βραζιλίας, νοιώ­ θουν τήν αγωνία νά σφίγγη α­ σφυκτικά τίς καρδιές τους γιά τό άποτέλεο'μα τής Βολιβίας. Μήπως θά έπαναληφθή καί τώρα ή φοβερή άδικία τής μοί ρας, πού ύποχρεοδνει συνεχώς τήν Τόρεντ νά χάνη άπό Αντι­ πάλους πού σέ διαφορετική περίπτωσι δέν θά μπορούσαν νά τήν κερδίσουν; Μήπως ή Θεά Τύχη έχει Α­ ποφασίσει νά δώση οπωσδή­ ποτε τον τίτλο τής πρωταθλη τρίας στήν ’Όριαν, έστω κι* άν εΐναι — δπως είναι σίγου­ ροι οί τρεις φίλοι — δέν εί­ ναι καθόλου καλύτερη άπό τή δική τους ομάδα; Μ5 αυτά τά έρωτηματικά φθάνουν στο Σαντιάγκο καί μ* αυτά τά Τδια έρωτηματικά μετά δυο μέρες κατεβαίνουν στο καταπράσινο γήπεδο τής ομωνύμου όμάδος γιά τον με­ γάλο αγώνα, αποφασισμένοι όμως νά τιμήσουν όπωσδήποτε ^τήν ένδοξη μπλέ φανέλλα πού τούς έχει έμπιστευθή ή Βραζιλία... (*) Διάβασε τό 20ό τευνος του «ΓΚΡΕΚΟ» ιαέ τίτλο: «ΣΑ­ ΤΑΝΙΚΗ ΠΑΓΙΔΑ».

10

Μ^'ΙΛ *·»·

«Λ*-*·Λ49Ψ·

ΒΡΑΖΙΛΙΑ — ΧΙΛΗ ΡΩΤΗ — σάν φιλοξε­ νούμενη — κατεβαίνει ατό γήπεδο ή Εθνική εν­ δεκάδα τής Βραζιλίας. Στη σύνθεσί της έχει σήμε­ ρα μιά αλλαγή από τά τελευ­ ταία της παιχνίδια στο ίδιο πρωτάθλημα. Στή θέσι δηλαδή του δεξι­ ού χάφ, αντί του Τέλε πού δεν βρίσκεται σέ καλή φόρμα τον τελευταίο καιρό, ό ο_ενιόρ 'Αντζελίλο έχει τοποθετήσει τον Μπράνκο, τής Σάο Κρίστομπαλ. Στις άλλες θέσεις παίζουν οί γνωστοί παίκτες, δηλαδή τέρμα ό Άλόνσο, μπάκ δεξί ό ίνδιάνος "Ίντσου Νά Τιαρα Ααμάτα πού για συντομία οί φίλαθλοι τον φωνάζουν Σιού, — μιά καί ανήκει στή φυλή

Τον βρίσκει μέσα στο άεροττλάνο, νά τον ττεριμένη άπάνω στή θέσι τον.

'Ο Γκρέκο του δίνει τήν αγκω­ νιά πρίν φτάση ή μπάλλα. πού έχει τό ίδιο όνομα —σέν­ τερ μάκ ό Αάζος, αριστερό μπάκ ό Φερνάντο, χάφ δεξί ό Μπράνκο δποος είπαμε καί άριστερά ό Βαλένσε καί τήν έπίθεσιν τήν απαρτίζουν από τά δεξιά οί Νταρίχα καί^ Ζιζίνχο, σέντερ φόρ ό Τζέντο, μέσα αριστερά ό Γκρέκο καί έξω αριστερά ό Έστεμπάν.^ Ή Χιλή κατεβαίνει μέ τήν ακόλουθη σύνθεσι: Τέρμα ό περίφημος Μιγκουέλ τής πρωταθλητρίας του Σαντιάγκο. Μπάκ δεξί ό Καλ ντέρο, σέντερ χάφ ό Σιλίνα καί αριστερό ό Πατίλιο. Δε­ ξί *χάφ ό Λαγκούνας καί άριστερό ό Τεννίκο. Καί μπρο­ στά από τά δεξιά πάλι, οί Μερθεντάριο, Άσιέντο,^Τσαναρίλλο, Χουνγκάλ καί Μαμάνγκα. Οί δυο ομάδες παρατάσ-

Ο ΗΡΩΙ ΤΠΝ ΓΗΠΕΑΠΝ ο’ονται στο γήπεδο γύρω από τή σέντρα, αφού δλα τά τυ­ πικά — ανταλλαγή λαβάρων και στρίψιμο τού νομίσματος γιά τό τέρμα — τελειώνουν γρήγορα. Κάτοο από μια πελώρια ο­ χλοβοή των φιλάθλων πού πα­ ροτρύνουν τούς δικούς τους παίκτες-, ό διαιτητής σφυρίζει τελικά τήν έναρξι του μεγά­ λου _αγώνος. « ι ώρα Τσως σφυρίζει^ και ένας άλλος διαιτητής γιά να άρχίση τό παιχνίδι της Τόρεντ !», συλλογίζεται μέ αγω­ νία τό ξανθό Ελληνόπουλο πού λατρεύει κυριολεκτικά τήν ομάδα του. «Τι νά γίνε­ ται άραγε έκεΐ κάτω...;» Στο μεταξύ ό Τζέντο πού κάνει τή σέντρα του δίνει^ τή μπάλλα καί ό Γκρέκο κάνει πάσσα προς τό μέρος του Έστεμπάν.

Τό κεφάλι του ξεπηδάει πάνω απ’ δλα τα άλλα και κερδίζει τήν κεφαλιά.

11

'Ο Μιγκουέλ στήνει τή μπάλλα στή γωνιά τής μικρής του περι­ οχής. Ή πάσσα του δμως είναι στραβή καί πάει σέ αντίπα­ λο, γιατί συνεπαρμένος μέ τήν ιδέα τής Τόρεντ πού κιν­ δυνεύει σήμερα νά χάση την πρωτοπορία, δεν έχει προσέ­ ξει δσο έπρεπε. Ή μπάλλα του έφυγε από τό πόδι του λοξά, τήν παίρνει ό Άσιέντο πού τή. δίνει αμέ­ σως στον Λαγκούνας. Ό Γ’κρέκο συνέρχεται. Καταλαβαίνει δτι πρέπει νά έχη τήν προσοχή του σ5 αυτό τό παιχνίδι καί δχι σ’ ε­ κείνο τής Τόρεντ — αυτό εί­ ναι τό χρέος του. Τρέχει γρήγορα ^πίσω στήν άμυνα, επειδή θυμάται δτι σ5 έκεΐνο τό σημείο έχει νά έκτελέση μια μυστική ...αποστο­ λή στήν άρχή του παιχνιδιού. Πραγματικά πηγαίνει κον­

12

τά στον Γενναΐο Αετό μέ την Τρυφερή Καρδιά, όπως είναι ή πλήρης μετάψρασις του ιν­ διάνικου ονόματος του αγαπη­ μένου του συντρόφου του Σ ιού Σ' αύτό τό μεταξύ όμως ό κίνδυνος διαγράφεται κιόλας γιά τό τέρμα τής Τόρεντ. Άπό τη μποίλλιά του Άσιέντο στον Λαγκούνας έχει ξεκινήσει μιά κατεβασιά. Ό Λαγκούνας έδωσε στο Τεννίκο, ό Τεννίκο στον Τσαναρίλλο, ό Τσαναρίλλο στον Ραμάνγκα κι5 εκείνος πίσω στον Τσαναρίλλο γιά νά απο­ φυγή την πίεσι τού Μπράνκο. Ό διάσημος σέντερ φόρ τής εθνικής ομάδας τής Χι­ λής, Τσαναρίλλο, μπαίνει άκάθεκτος άπό τό^ κέντρο προς την περιοχή των Βραζιλιά­ νων, αυτή τή στιγμή. Βρίσκει μπροστά του τον Λάζος καί κόβει αμέσως γιά τον Μερθεντάριο, πού χωρίς καμμιά καθυστέρησι πιάνει έ­ να κεραυνοβόλο σούτ. "Ενα πελώριο «άααχ!» ξε­ σηκώνεται πάνω στις κατάμε­ στες άπό φιλάθλους εξέδρες καθώς ή μπάλλα περνάει ξυ­ στά πάνω άπό τό οριζόντιο δοκάρι τού Άλόνσο καί βγαί­ νει άουτ... Ό Γκρέκο πού νοιώθει τον εαυτό του υπεύθυνο γιά τον φοβερό κίνδυνο πού διέτρεξε ή ομάδα του αφού άπό τή δι­ κή του στραβή πάσσα ξεκίνη­ σε δλη ή κατεβασιά, ξεφυσάει με άνακούφισι καθώς βλέπει τή ^ μπάλλα να φεύγη άουτ. ^ Όστόσο δεν ξεμακραίνει ά­ πό κοντά άπό τον Σιού...

ΓΚΡΕΚΟ Ό σενιόρ Άντζελίλο έξω άπό τό συρμάτινο κιγκλίδω­ μα τον παρατηρεί μέ απορία. "Εχει πολλές φορές ως τώ­ ρα διαπιστώσει δτι ό κατα­ πληκτικός αυτός παίκτης πάν τα στήν άρχή τού παιχνιδιού οπισθοχωρεί καί παίζε^ι γιά λί­ γο στήν περιοχή τού δεξιού μπάκ, κοντά δηλαδή στον Ιν­ διάνο διεθνή. "Εχει πολλές φορές φωνά­ ξει στο Ελληνόπουλο νά πάη στή θέσι του αλλά εκείνος δέν τον έχει ακούσει... Ό σενιόρ Άντζελίλο είναι βέβαιος δτι ό Γ κρέκο τον α­ κούει πάντα αλλά κάνει πως δέν τον άκούει καί ακριβώς αυτό είναι πού τον παραξε­ νεύει περισσότερο. Σήμερα δέν τού λέει τίπο­ τε απολύτως καί μόνο πού τον παρακολουθεί μέ γουρλωμένα μάτια. — Κάποιος λόγος υπάρχει πού τό κάνει αυτό!...» συλλο­ γίζεται. «Κάποιος λόγος πού μακάρι καί νά μπορούσα νά βάλω μέ τό νοΰ μου τί πάνω κάτω μπορεί νά είναι...» Τό παιχνίδι ξαναρχίζει καί αυτό τον άπομακρύνει άπό τις σκέψεις του. Ό Άλόνσο έχει στήσει τή μπάλλα στήν άριστερή γωνία τής μικρής του περιοχής καί ό Φερνάντο σουτάρει μέ δύναμι. Ή μπάλλα διαγράφει ένα πελώριο καί μεγαλόπρεπο τό­ ξο πάνω άπό τό πράσινο τερραίν, στο μέρος ακριβώς πού στέκεται καί καραδοκεί ό Τζέντο. Ό περίφημος σέντερ φόρ

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Λι:

τής Βραζιλίας και τής Τόρεντ, κόβει θαυμάσια τή μπάλλα μέ τό γόνατο μπροστά του καί ρίχνεται προς τό άντίπαλο τέρμα ακολουθούμενος από τούς συυπαίκτας του. Πρώτα ό Λαγκούνα, μετά ό Σιλίνα καί κατόπιν ό Καλντέρο, επιχειρούν να άνακόψουν τον τρελλό δρόμο του, αλλά άποτυγχάνουν. Ό Τζέντο πραγματικά περ νάει σάν κεραυνός άνάμεσά τους καί σάν άέρινος, κρατών­ τας πάντα τή μπάλλα στά πό­ δια του. Μπαίνει στή μεγάλη π€ριο χή καί προχωρεί ακάθεκτος προς τή μικρή. Ό Πατίλιο ξεπετάγεται ε­ μπρός του καί δοκιμάζει κι* αυτός τήν τύχη του. Ό Τζέντο άποψεύγει νά κά νη καί νέα τρίπλα καί νά διακινδυνεύση έτσι τήν έπιτυχία τής ξαφνικής καθόδου του α­ πό άτομικό παίξιμο. Πριν ό Πατίλιο φτάση κον­ τά του, πετάει τή μπάλλα στο Ζιζίνχο πού τον έχει άκολουθήσει τανύτατα καί βρίσκεται αυτή τή στιγμή δεξιά του. Ό Ζιζίνχο κάνει σούτ. "Ενας ξερός κρότος άκούγε ται πάνω στο παπούτσι του αλλά ταυτόχρονα σχεδόν καί δεύτερος. Ό Πατίλιο μέ καταπληκτι­ κή ετοιμότητα έχει προλάβει νά άπλώση τό πόδι του προς τά πίσω. Ή μπάλλα από τό σούτ τού Ζιζίνχο άποκρούεται καί τινάζεται προς τή μεριά τής σέντραε στριφογυρίζοντας μέ

13

δύναμι από τό φάλτσο. Στο μέρος πού πηγαίνει εί­ ναι ό Βαλένσε καί ό Μερθεντάριο. Οί δυο παίκτες πηδούν για κεφαλιά. Πιο τυχερός ή πιο τεχνίτης ό Μερθεντάριο, κερδίζει τήν μονομαχία καί μέ τό κεφάλι δίνει πάσσα στον Άσιέντο πού βρίσκεται κοντά του. Ό Άσιέντο κάνει δυο .βή­ ματα καί βλέποντας μπροστά του τον ξανθομάλλη Γκρέκο, βιάζεται νά δώση στον Τσαναρίλλο, προς τά πίσω. Ό εξαίρετος^ σέντερ ' φόρ ψηλώνει ακαριαία τή μπάλλα επάνω στο παπούτσι του καί τήν πετάει πάνω από τό κε­ φάλι τού Γκρέκο καί τού Ά­ σιέντο, στον αμαρκάριστο συμ παίκτη του Χουνγκάλ. Αυτός ό τελευταίος πιάνει ένα ισχυρότατο βολέ στον άέρα, ένώ ό Σιού πού έπρεπε κανονικά νά τον είχε κλείσει — άφοΰ βρίσκεται στήν πε­ ριοχή του μέσα άκριβώς, μέ­ νει άπλός θεατής τής φάσεως. Ή μπάλλα διαγράφει μιά καταπληκτικά γρήγορη εύθεΐα μέ στόχο τή δεξιά γωνία τού Άλόνσο. Οί θεατές πετάγονται όρθι­ οι καί μέ άγριες κραυγές θρι­ άμβου προεξοφλούν τήν έπιτυ­ χία τού πρώτου γκόλ. Ό τερματοφύλακας όμως τής^ Βραζιλίας δέν πτοεΐται από τήν όχλοβοή. Πετιέται κι* έκεΐνος τή στι­ γμή άκριβώς πού τινάχτηκαν καί τά πλήθη καί τά χέρια του φτάνουν τή μπάλλα τή στι­

γμή πού θά περνούσε τή γραμ μή του τέρματος γιά νά κυλήση στα δίχτυα. Ή έκτίναξίς του είναι κα­ ταπληκτική, σά νά πρόκειται γιά κανένα ζωντανό ελατήριο και αφήνει άφωνους τούς Χι­ λιανούς θεατές. Ή μπάλλα από τά δάχτυ­ λά του γλυστράει, ή πορεία της αλλάζει και καταλήγει σέ κόρνερ. Ό ενθουσιασμός τού πλή­ θους κοπάζει^ κάπως αλλά δεν πέφτει εντελώς. Οί φανατικότεροι από τούς φιλάθλους ξεφωνίζοντας άκόμα θριαμβευτικά, ^περιμένουν υέ τό χτύπημα τού κόρνερ νά δουν τό τέρμα των άντιπάλων τους νά έκπορθήται γιά πρώ­ τη φορά. Και τό κόρνερ πραγματικά είναι υπέροχα τραβηγμένο. Ή μπαλλα φεύγοντας από

'Η μττάλλα χτυπάει στο πό5ι του καί γυρίζει πίσω.

τό πόδι του Ραμάνγκα δια­ γράφει ένα κρίσιμο τόξο καί πέφτει ακριβώς επάνω από τά δοκάρια τού τέρματος, κάτω από τά όποΐα έχει μ άζευτη έ­ να μεγάλο μπουλούκι από παίκτες καί τών δύο ομάδων, πού οί μεν προσπαθούν νά α­ ποκρούσουν, οί δέ νά σπρώ­ ξουν τή μπάλλα προς τά δί­ χτυα... Μέσα_ στην άναμπουμπούλα, ό Γκρέκο πετυχαίνει τον σκοπό του, προτού ή μπάλλα νά φθάση κάν κοντά σέ κεΐνο τό μέρος. Χαμένος ανάμεσα σέ φίλους καί αντιπάλους, σηκώνει τον άγκωνά του καί δίνει ένα δυ­ νατό χτύπημα στο πίσω μέ­ ρος τού κεφαλιού τού Σιού πού βρίσκεται κι5 αυτός έκεΤ έτοιμος νά άποκρούση τή μπάλλα... Τό αποτέλεσμα είναι κατα­ πληκτικό. Ό ίνδιάνος βγάζει μιά φοονή λύσσας.^ Τρίζει τά δόντια του σά νά θέλη νά φάη κόσμο καί στρι­ φογυρίζει μέ μανία τά μάτια του ολόγυρα σά νά ψάχνη νά βοή κάποιον εχθρό νά τού έπιτεθή. Αντί γιά εχθρό όμως βλέ­ πει τή μπάλλα πού εκείνη α­ κριβώς τή στιγμή έρχεται συ­ στημένη από ψηλά προς τό μέρος πού βρίσκεται τό με­ γαλύτερο μπλέξιμο από παί­ κτες καί τών δύο ομάδων. Τότε ό Σιού κάνει ένα κα­ ταπληκτικό πήδημα άφήνοντας ταυτοχρόνως μιά δεύτερη κραυγή.

Ο Η ΡΟΖ ΤΟΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Τό κεφάλι του φτάνει ψηλό­ τερα από δλα τά άλλα κεφά­ λια καί ή άπόκρουσίς του εί­ ναι δυνατή καί πετυχημένη. Ή μπάλλα φεύγει μακρυά καί μόνο ένας παίκτης βρίσκε­ ται στο μέρος πού πάει. Ό παίκτης αυτός εΐναι^ ό ξανθός Αετός τού Σάο Παολο, ό θρυλικός Γκρέκο, τό Έλ ληνόπουλο πού έχει μαγεύσει όλους τούς φιλάθλους τής Νο­ τίου Αμερικής μέ τό ασύλλη­ πτο σε τέχνη καί δυνα^σμό παιχνίδι του. Πραγματικά, ό Κώστας Γε­ ωργίου, άπό τή στιγμή πού κατάλαβε ότι είχε πετύχει ε­ κείνο πού ήθελε μέ την αγκω­ νιά πού έδωσε στον Σιού, δεν εΐχε πια καμμιά αμφιβολία ό­ τι εκείνος πού θά κέρδιζε τήν κεφαλιά τελικά θά ήταν ό Ιν­ διάνος. ΓΓ αυτό τό πρώτο πού έσπευσε νά κάνη ήταν νά άπο~ μακρυνθή όσο ταχύτερα μπο­ ρούσε, γιά νά προλάβη, άν ή­ ταν δυνατόν τήν άπόκρουσι τού φίλου του. Καί νά πού τό καταφέρνει, γιατί κατά τύχην ή μπάλλα ττηγαίνει άκριβώς εκεί όπου εΐχε τήν έμπνευσι νά τρέξη κι5 αυτός. Μέ ταχύτητα καί τέχνη μο­ ναδική τήν άρπάζει ανάμεσα στά πόδια του καί χύνεται σάν αληθινός αετός προς τήν περιοχή τής Χιλής. Τρομοκρατημένοι οί άντίπα λοι πού βλέπουν αυτό τό ζων­ τανό βέλος νά όρμάη ακάθε­ κτο προς τό τέρμα τους όπισθοχωρούν.

13

Πιάνει ένα φοβερό βολέ οπόν άέρα. Ή όπισθοχώρησίς τους εί­ ναι άτακτη. Είναι πανικός. Δείχνει δέ άκριβώς πόσο τό όνομα τού θρυλικού Γκρέκο έ­ χει άρχίσει νά σκορπάη τόν τρόμο σ’ εκείνους τούς παί­ κτες πού έχουν τήν άτυχία νά μήν είναι μαζί του άλλά άντίπαλοί του... Περνάει σάν άέρας τόν Σιλίνα καί τόν Καλντέρο, πού εις μάτην προσπαθούν νά τόν φθάσουν στήν τρεχάλα έστω κΓ άν αυτοί έχουν ελεύθερα τά πόδια τους, ενώ ό Γκρέκο κα­ τεβαίνει μαζί μέ τή μπάλλα. "Όρθιοι πετάγονται πάλι πάνοο στις εξέδρες οί φίλαθλοι άλλά όχι άπό ελπίδα αυτή τή φορά παρά άπό τρομάρα! Μέ > γουρλωμένα μάτια πα­ ρακολουθούν αυτή τήν εξωφρε­ νική κάθοδο πού κανείς άλλος παίκτης στον κόσμο πραγμα

16 τικά, δεν μπορεί νά την κάνη. "Έχουν 5ή κι1 άλλη μια φο­ ρά τό τρομερό Ελληνόπουλο νά παίζη στο γήπεδό τους οΐ πιο πολλοί απ’ αυτούς και ξέ ρουν τι είναι ικανός νά κάνη ό "Αετός του Σάο Πάολο. Τον έχουν δη στο παιχνίδι τής Τόρεντ με την πρωταθλήτριά τους Σαντιάγκο, πού ή πρώ­ τη εΐχε θριαμβεύσει. Νεκρική σιγή πέφτει μέσα στο στάδιο, πού θάλεγες πώς άδειασε μέσα σε μιά στιγμή άπ’ δλον τον κόσμο. Ό περίφημος Μιγκουέλ πού κι" αυτός τήν ώρα τής καθό­ δου τής όμάδας του είχε προωθηθή ώς τήν άκρη τής υεγάλης περιοχής του, οπισθοχω­ ρεί με γρήγορα βήιαατα έν­ τρομος, σάν τον κατάδικο πού βλέπει νά πλησιάζη ό δήμιός του. ^ ~αφνικά όμως, καί ενώ οί φίλαθλοι περιδένουν τό γκόλ, καθώς ό Γκρέκο έχει φτάσει κοντά στή μεγάλη περιοχή καί είναι έτοιμος νά σουτάρη, ένας άλλος παίκτης βρίσκεται κοντά του. λ Είναι ό αριστερός μπάκ των Χιλιανών ό Πατίλιο, ό πιο ταχ^υπόδαρος παίκτης του Εθνικού τους συγκροτήματος, πού οί φίλαθλοι τον άποκαλουν Ζαρκάδι, ακριβώς γιά τήν ταχύτητά του *0 Πατίλιο πού βρισκόταν στην αριστερή άκρη του γη­ πέδου και λίγο πιο πίσω από τό τέρμα του, τήν ώρα πού ό Γ κρέκο ξεκίνησε γιά τήν τρο­ μερή κάθοδό του, κατάφερε μ* £να γρήγορο τρέξιμο νά

ΓΚΡ1Κ0 διατηρήση τή διαφοράς που ήδη είχε άπό τον αντίπαλό του καί νά είναι στή θέσι του νά τον αντιμετώπιση τήν ώρα πού ό Γ κρέκο φθάνει στήν πε­ ριοχή τους. Τό Ελληνόπουλο πάλι κα­ θόλου δεν τον εΐχε δη, καθώς ό Πατίλιο έτρεχε άπό τ’ αρι­ στερά, ενώ εκείνος άπό τό κέντρον. Δεν περιμένει τήν έπέμβασί του. Σουτάοει με αφάνταστη μα νία καί δύναμι. "Ομως ό Πατίλιο έχει α­ πλώσει ήδη τό πόδι του σέ προβολή. Ή μπάλλα κοντρά­ ροντας πάνω σ’ αυτό βγαίνει κόρνερ στριφογυρίζοντας σάν τρελλή από τό πολύ φάλτσο. Ό κόσμος, ξεσπάει σέ ουρανομήκεις ζητωκραυγές καί οί συμπαΐκται του Πατίλιο μέ πρώτον καί καλύτερον τον τερ ματοφύλακα Μιγκουέλ τρέχουν καί τον γεμίζουν φιλιά γιά τήν επιτυχία του. Τά πλήθη αναπνέουν μέ άνακούφισι ύστερα άπό τις δραματικές στιγμές πού έχουν περάσει. Ό Γκρέκο δαγκώνει τά χεί­ λη του πεισματωμένος. Δέν έχει συνηθίσει σέ τέ­ τοιες άποτυχίες καί τού κάνει πολύ κακό νά σκέπτεται ότι δέν άντελήφθη κάν τήν παρου­ σία τού. Πατίλιο. Τό μυαλό του πηγαίνει α­ μέσως στήν Τόρεντ. Καταλαβαίνει μέ φρίκη δτι έστοο καί, υποσυνείδητα, δλη του ή καρδιά δέν είναι σήμερα σ’ έτοϋτο τό γήπεδο.

ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ "Ενα μεγάλο κομμάτι της ρίσκεται μακρυά... Στην μα ρυνή πρωτεύουσα τής Βολιίας... Καί ή σκέψις αυτή τον χει κάνει νά χάση άν όχι τον νθουσιασμό του καί την ττίτι του για τον αγώνα τής Έ νικής τής Βραζιλίας, τουλάιστον όμως την ταχύτητα ής άντιλήψεως καί του παρα.ικροϋ ακόμα γεγονότος πού Γυνέβαινε μέσα στο γήπεδο, πως είχε όλες τίς άλλες φο•ές... Σφίγγει τίς γροθιές^ καί ινάζει τό κεφάλι του μέ δύαμι σά νά θέλη μ' αυτόν τον ρόπο νά διώξη μακρυά τή Γκέψι τής I όρεντ. Σ' αυτό τό μεταξύ όμως ό παιχνίδι συνεχίζεται. Τό χρέος του τον καλεΐ κά•ω από τά δοκάρια τής Χιλής τού τά υποστηρίζει ό θαυμάπος Μιγκουέλ. Τό κόρνερ είναι έτοιμο να (τυπηθή από τή δεξιά μεριά <αί εκείνος πού θά τό χτυπη­ τή είναι ό Νταρίχα. Είναι καλοτραβηγμένο άλ\ά πιο δυνατό απ' ό,τι έπρεπε. Ή μπάλλα περνάει όλο τό τέρμα καί τό τσούρμο από τούς άμυνομένους καί έπιτιθε-; μένους πού βρίσκονται έκεΐ ε­ μπρός καί πηγαίνει στον άλ­ λον έξτρέμ τής Βραζιλίας πού βρίσκεται μόνος του, τον *Έστεμπάν. Αυτός τή γυρίζει στά τυ­ φλά γιά νά κάνη γρήγορα καί πραγματοποιεί ένα επικίνδυ­ νο μελέ μπρος στο τέρμα τής Χιλής. Ή μπάλλα όμως πηγαίνει

π σε αμυνόμενο. Ό τυχερός είναι ό Καλντέρο, πού τήν άπομακρύνει μέ κεφαλιά γιά νά τήν πάρη ο Λαγκούμας καί νά κοινή μιά ταχύτατη κάθοδο πού όμως κΓ αυτή μέ τή σειρά της κό­ βεται από τον Βαλένσε. Άπ' αυτή τή στιγμή καί γιά δέκα ολόκληρα λεπτά, τό παιχνίδι παίζεται στο κέντρο του γηπέδου. Καί οί δυο ομάδες μάχον­ ται απεγνωσμένα νά κερδί­ σουν τήν εδαφική υπεροχή. Είναι φανερό πώς ή Βραζιλιάνικη . ενδεκάδα παίζει καλύτερο ποδόσφαιρο, πιο ορ­ γανωμένο καί τεχνικό. Οι Χιλιανοί όμως αντιστα­ θμίζουν τήν ανωτερότητα των άντιπάλων τους μέ τήν ορμή καί τό σκληρό παιχνίδι. Γύρω από τό κέντρο τού γη πέδου, ό διαιτητής άναγκάζε ται νά σφυρί ξη ένα σωρό φάουλ εις βάρος των γηπεδούχων... Έκεΐνοι όμως δέν πτοούνται καί συνεχίζουν τά ίδια καί χειρότερα. Γρήγορα όμως κουράζονται από τήν ύπερένταοτ των δυ~ νάμεών τους, νά κυνηγούν συ­ νέχεια τή μπάλλα καί τούς πολύ ταχύτερους Βραζιλια­ νούς. Σιγά - σιγά ή υπεροχή αρ­ χίζει νά κλεινή προς τήν πλευ ρά τής «ταξιαρχίας» τού Ελ­ ληνόπουλου πού άρχίζει νά κάνη συχνότατες επισκέψεις στά καρρέ των άντιπάλων. Τό πρώτο φαρμακερό σούτ πού φεύγει άπό τά πόδια του

ΓΚΡΕΚΟ θρυλικού Ελληνόπουλου ΰστε ρα άπό πάσσα ακρίβειας του Ζιζίνχο, τραντάζει τα δοκάρια κάνοντας τις καρδιές των φι­ λάθλων νά χοροπηδήσουν ό­ πως κι" αυτά. Δεύτερο σούτ ακολουθεί, τραβηγμένο αυτή τη φορά ά­ πό τό Νταρίχα. "Αμέσως έπειτα, ό Γκρέκο μπαίνει άπό τά αριστερά μέ­ σα στην περιοχή καί σουτάρει ισχυρά γιά μιά άκόμη φορά.. Ή μπάλλα κατευθύνεται στά δίχτυα τοΰ Μιγκουέλ, άλλά ό εξαίρετος τερματοφύλα­ κας αποκρούει με ένα έκπληκτικό πλοζόν. Ό Τζέντο έχει αμέσως^ υ­ στέρα σειρά καί πιάνει ένα

τρομερό σούτ. Ή μπάλλα φεύ γει σύρριζα άουτ, πλάϊ άπό τό δεξι κάθετο δοκάρι τού τέρ­ ματος τοΰ Χιλιανοΰ τερματο­ φύλακα. Ή υπεροχή των Βραζιλιά­ νων έχει γίνει τώρα καταφα­ νής. Καταφανής όμως επίσης έ­ χει γίνει και ή σκληρότης των γηπεδούχων, πού προσπαθούν μέ τά ηθελημένα χτυπήματα και τις σπρωξιές νά κάνουν ε­ κείνο πού δεν μπορούν μέ τήν τέχνη τους. Καινούργια φάουλ σφυρίζονται άπό τον διαιτητή τό έ­ να πίσω άπό τό άλλο. Στο ένα άπό αυτά πού τό χτυπάει μέ τρομερή δύναμι ό

Ή μπάλλα άλλάζει πορεία στά δάχτυλά του και βγαίνει κόρνερ.

Θ ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Ή μπάλλα κοντράρεται πάνω στο πόδι του Χιλιανοΰ καί φεύγει. βομβαρδιστής Τζέντο, ή μπάλ λα προσκρούει γιάΛ δεύτερη φορά στα δοκάρια των Χιλια­ νών και τινάζεται από έκεΤ ά­ ουτ. Είναι φανερό ότι το γκολ «ψήνεται», όπως λένε στο πο­ δόσφαιρο. Οί φίλαθλοι έχουν παγώσει πάνω στις κερκίδες και σιγή θανάτου γιά μιά άλλη φορά έχει άπλωθή μέσα στο απέ­ ραντο γήπεδο. Ελάχιστοι Βραζιλιάνοι άνάμεσά τους, παρακολουθούν κι* έκεΐνοι με τις καρδιές σφι­ γμένες από αγωνία την τιτά­ νια προσπάθεια των παικτών τους, βλέποντας την τρομερή

ατυχία πού χαρακτηρίζει όλες τις τελικές τους προσπάθειες. "Ανάμεσα σ" αυτούς τούς τελευταίους είναι κι" ή "Άμπυ καθώς και ό Νίνο Ζανίνο με τον ...αγαπημένο του σκύλο τον Ναύτη! Κάθε φορά πού ή μπάλλα χτυπάει στά δοκάρια τού τέρ ματος τής Χιλής ή ένα γκολ τών Βραζιλιάνοον χάνεται από ολοφάνερη ατυχία παρά τρί­ χα, ό καταπληκτικός αυτός σκύλος γρυλλίζει θυμωμένα καί δείχνει τά δόντια του, ε­ νώ ό Ζανίνο βλέποντάς τον έ­ τσι αγριεμένο τρέμει από τό φόβο του. — "Αρχίζουν νά τον κόβουν

20

ΓΚΡΕΚΟ

τιπάλους πού είναι μαζεμένοι μπροστά στο τέρμα τους καί αποκρούεται. Πηγαίνει σ5 ένα πόδι Χιλιανοϋ καί συγκεκριμένα τοϋ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΓΚΟΛ αριστερού μπάκ Πατίλιο. Ό Πατίλιο κάνει χωρίς^ τήν Ο ΜΕΓΑΛΟ ρολόϊ τοϋ παραμικρή χρονοτριβή μιά μα γηπέδου δείχνει δτι τό κρυνή μπαλλιά προς τον σέν­ παιχνίδι βρίσκεται στο τερ ψόρ Τσαναρίλλο πού εί­ τριακοστό δεύτερο λεπτό. ναι μόνος του ακριβώς επάνω Τό σκορ έξακολουθεΐ νά εί­ στή^ γραμμή τής σέντρας, πε­ ναι 0—0. ρί μένοντας. Τό τελευταίο δεκάλεπτο ό­ "Ολοι οί άλλοι παίκτες τής μως ή μπάλλα δεν έχει πάψει Βραζιλίας, βρίσκονται μπρο­ ούτε στιγμή νά τριγυρίζη μέ­ στά απ’ αυτόν, αφού καί^ τά σα στά καρρέ τής εθνικής όμπάκ, Αάζος καί Φερνάντο μάδος τής Χιλής. κοντεύουν νά φτάσουν κοντά "Ολοι οι θεατές πιά μ1 όλο στή μεγάλη περιοχή τής Χι­ πού βέβαια δεν τό εύχονται λής... καθόλου, περιμένουν από στι­ Δέν εΤνοα δμως όφ σάϊτ, έφ’ γμή σέ στιγμή νά δουν νά δσον ό παίκτης δέν έχει περά­ μπαίνη τό πρώτο Βραζιλιάνισει τή σέντρα. κο γκολ. Περιμένει τή μπάλλα καί "Ολόι οί παίκτες τής ψιλούστερα ξεκινάει μαζί της. ξενουμένης ένδεκάδος έχουν Μέσα σέ μιά στιγμή, οί κατέβει πολύ κάτω από τή Βραζιλιάνοι καταλαβαίνουν σέντρα. τό μοιραίο λάθος τους καί βλέ Μιά τρομακτική πολιορκία πουν ότι ό ενθουσιασμός τους έχει στηθή στο τέρμα τής τούς έχει παρασύρει πολύ πε Χιλής. ρισσότερο άπ5 δ,τι έπρεπε.^ Ακόμη καί ό Σιού έχει γί­ Ό Τσαναρίλλο βλέπει εμ­ νει κανονικός επιθετικός παί­ πρός του τό γήπεδο άδειο α­ κτης καί κάθε τόσο κάνει ε­ πό αντιπάλους. ξορμήσεις προς τό «κάστρο» Μόνο ό Άλόνσο βρίσκεται τού Μιγκουέλ. μπροστά του στήν άκρη τής 5Αλλά τό κακό ξεκινάει α­ μεγάλης του περιοχής καί άνπό μιά τέτοια ακριβώς έξόρτιλαμβανόμενος κι’ αυτός δτι μησι του ίνδιάνου. Ό ’Ίντσου διατρέχει άμεσο κίνδυνο, υπο­ Νά Τιάρα Ααμάτα μπαίνει χωρεί ταχύτατα καί στέκεται σαν χείμαρρος μέσα στήν με­ κάτω από τά δοκάρια του. γάλη περιοχή τών αντιπάλων Οί Βραζιλιάνοι μπάκ αρχί­ καί πιάνει ένα φοβερό σούτ. ζουν νά κυνηγούν απελπισμέ­ Ή μπάλλα όμως βρίσκει να τον σέντερ φόρ τής Χιλής. στήν πλάτη ένός από τούς άν Είναι δμως πολύ πίσω του οί πείνες του!, μουρμουρίζει μέσα από τα δόντια^του. "Ο­ που να είναι θά μου... κατεβάση κανένα κομμάτι!.,^

Τ

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

και δεν υπάρχει έλπίς νά τον φτάσουν, γιατί κι* εκείνος κα­ ταλαβαίνοντας την μεγάλη ευ καιρία πού κρατάει στα... πό­ δια του, τρέχει με πραγματι­ κή λύσσα για νά ψτάση πρώ­ τος... Ο μόνος πού με τό εκπλη­ κτικό τρέξιμό του θά μπορού­ σε νά τον φτάση καί νά τον άνακόψη, ό ίνδιάνος Σιού, εΐναι ακριβώς εκείνος πού στη μοι­ ραία αυτή στιγμή βρέθηκε υα κρύτερα άπ’ όλους τούς άλ­ λους άπό τό τέρμα του, αφού είχε φτάσει ώς εκείνο τών αν­ τιπάλων γιά νά κάνη τό σούτ πού άπέκρουσε ή πλάτη του Πατίλιο. Τά δευτερόλεπτα κυλούν μέ καταπληκτική ταχύτητα σά νά τά παρασέρνει κι* αυτά μέ τό ξέφρενο τρέξιμό του ό Τσα ναρίλλο. Φτάνει στή μεγάλη περιο­ χή καί προχωρεί προς τή μι­ κρής Οί θεατές πετάγονται όρ­ θιοι πάνω στις θέσεις τους μέ τά μάτια γουρλωμένα. Οί καρδιές τους κοντεύουν νά σπάσουν. Εκεί πού όλοι μέσα στήν καταθλιπτική σιοοπή περίμεναν τό Βραζιλιάνικο γκόλ, βλέ πουν τώρα, νά γίνεται πρά­ γματι κότης ^ εκείνο πού ούτε νά όνειρευτοϋν δέν τολμούσαν κάτω από την ασφυκτική πίεσι πού άσκούσαν οί φιλοξενού μενοι στο τέρμα τους. Ό Τσαναρίλλο φτάνει στή λευκή γραμμή τής μικρής πε­ ριοχής τού Άλόνσο. Τό πόδι του πέφτει σαν κε

21 ραυνός πάνω στή μπάλλα. "Ενας ξερός κρότος άκούγε ται. Κεραυνός πραγματικός ξε­ τινάζει τά δίχτυα τού τέρμα­ τος τής Βραζιλίας. Ήταν ένα τρομακτικό καί ασύλληπτο σούτ. Ούτε νά κινηθή δέν πρόλα­ βε ό Άλόνσο γιά νά τό άποκρούση, πράγμα πού όπωσδή ποτέ θά ήταν μάταιο, άφοΰ^ό σέντερ φόρ τής Εθνικής^ τής Χιλής έχει σουτάρει άπό άπόστασι μόλις τριών ^ μέτρων καί τόσο γωνία, πού ή μπάλ­ λα γλείφει τό κάθετο δοκάρι πρίν νά κυλήση στο βάθος τών δικτυών. Ή λαοθάλασσα άναταράζεται. Μιά αφάνταστη όχλοβοή — ή ιαχή τού πλήθους πού πα­ νηγυρίζει — φτάνει ώς τον ουρανό. Οί παίκτες φιλιούνται μέ­ σα στο γήπεδο καί οί θεατές μεταξύ τους πάνω στις κερκί­ δες. Μαντήλια καί ρούχα άνεμίζουν καί πλατύγυρα καπέλλα εκτοξεύονται ψηλά άπό τούς κατόχους των ή άπό έκείνους πού κάθονται κοντά τους καί τούς τά άρπαξαν γιά νά τά πετάξουν πάνω στήν τρέλλα τού ενθουσιασμού. Κανείς όμως δέν παρεξηγεΐ τίποτα άπό αυτήν τή στιγμή. "Ολοι θά χαλάλιζαν ευχαρί στως άπό άλλα δέκα καπέλλα τους γιά νά πανηγυρίσουν κι* ένα δεύτερο γκόλ. , Οί Βραζιλιάνοι κυττάζονται μέσα στο γήπεδο μουδιασμέ­

22 νοι σά νά μην μπορούν νά κα­ ταλάβουν τι έγινε... Ο ΑΕΤΟΣ ΕΦΟΡΜΑ ΠΡΩΤΟΣ πού ξυπνάειαπό τον εφιάλτη, είναι ό Γκρέκο. Ό θρυλικός Αετός του Σάο Πάολο, τρέχει μανιασμένος και με τά δόντια του σφιγμέ­ να από λύσσα και παίρνοντας τη μπάλλα από τό σημείο ό­ που την έχει στείλει μέ μιά νευρική κλωτσιά ό ’Αλόνσο, τή στήνει μόνος του στήν γραμμή τού κέντρου γιά τήν σέντρα. Κάνει νόημα στους συμπαΐ κτες του νά κάνουν κι5 εκείνοι γρήγορα. Τό ρολόϊ δείχνει πώς μέ­ νουν ακόμη δέκα λεπτά γιά νά τελείωση τό πρώτο ή μ ιχρόνιο.

Ο

Ό Τζέντο σουτάρει. *Η μπάλλοί φεύγει σύρριζα άουτ πάνω άπ© το οριζόντιο δοκάρι.

ΓΚΡΕΚΟ

0ί X ιλ ιανοί παρατάσσον­ ται κΓ εκείνοι γύρω από τή σέντρα αφήνοντας καμμιά φο­ ρά τις αγκαλιές και τά φιλιά, Ό διαιτητής σφυρίζει. Ό Τζέντο σπρώχνει μαλα­ κά τή μπάλλα στο πλάϊ του προς τό μέρος πού βρίσκεται τό Ελληνόπουλο. Ό Γκρέκο χωρίς καμμιά χρονοτριβή ρίχνεται μπρος, αλλά μόλις φτάνει στή γραμ­ μή των άντιπάλων δεν επιχει­ ρεί καμμιά τρίπλα, παρά γυ­ ρίζει τή μπάλλα πίσω στον Βαλένσε. | Ό Βαλένσε τή δίνει πάλι στον Γκρέκο και μ* αυτόν τον τρόπο εξουδετερώνουν οί δυο αύτοι παίκτες τον Χιλιανό μέσα δεξιά Μερθεντάριο, πού είχε προσπαθήσει νά άνακόψη τό Ελληνόπουλο. Ό Αετός του Σάο Π άολο σάν αληθινός άετός όρμάει τώρα προς τήν άντίπαλη πε­ ριοχή. Προσπερνάει τον Λαγκούνας μέ μιά υπέροχη τρίπλα καί ρίχνεται προς τό τέρμα τού Μιγκουέλ. Τρομοκρατημένοι οι αντί­ παλοι οπισθοχωρούν μπρος σ’ αυτήν τήν θυελλώδη κατε­ βασιά καί προσπαθούν νά κα­ ταλάβουν τις θέσεις γιά άμυ­ να έτσι ώστε νά μήν άφήσουν κανένα κενό απ’ όπου νά περάση ό Γ κρέκο. λ Ό θρυλικός όμως παίκτης τής Τόρεντ καί τής Εθνικής Βραζιλίας, περνάει άνάμεσά τους όπως θά περνούσε καί μιά πνοή άνέμου. Τό σώμα του καθώς τρέχιι

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ παίρνει τέτοιες κλίσεις προς τ' αριστερά η δεξιά ανάλογα μέ τή θέσι του αντιπάλου, πού δλοι ξεγελιώνται και μένουν στις θέσεις τους, άφήνοντάς τον, λες, ελεύθερον νά φτάση μπρος στο τέρμα τοΰ τέρμα­ τος της Σαντιάγκο. Αλλά ενώ τό Ελληνόπου­ λο είναι έτοιμο νά σουτάρη, γιά άλλη μιά φορά ό Πατίλιο ξεπετιέται μπροστά του και απλώνει τό πόδι του σέ προ­ βολή γιά νά άποκρούση. "Ομως αυτή τή φορά και ό Γκρέκο είναι προετοιμασμένος και τον έχει άντιληφθή. 5Αντί νά σουτάρη κόβει τή μπάλλα στον Τζέντο πού βρί­ σκεται δεξιά του κι5 εκείνος χωρίς ούτε δευτερόλεπτο καθυστέρησι τήν πετάει πάλι μπροστά στον I κρέκο. Ό Πατίλιο έχει μείνει πί­ σω. Τό θρυλικό Ελληνόπουλο βρίσκεται μόνο άπέναντι στον Μιγκουέλ. Δυο - τρεΐς Χιλιανοί παί­ κτες χύνονται καταπάνω του γιά νά τον προλάβουν άλλά είναι πολύ άργά πιά γι’ αυ­ τούς. Τό πόδι του Γκρέκο έχει κιόλας ξεκινήσει γιά τήν τρο­ μερή βολίδα πού θά φύγη σέ μισό δευτερόλεπτο άπ* αυτό. "Ενας γδούπος συνταράζει τό γήπεδο. Τά δίχτυα τρίζουν καί σπαρταρούν λαψιασμένα. Ό Μιγκουέλ δεν έχει κινηθή καθόλου άπό τή θέσι του, μ5 δλο πού ή μπάλλα πέρασε

23

(0 Μιγκουέλ έκτιινάσσεται σαν

αίλουρος στο σούτ τοΰ Γκρέκο. μόλις μισό μέτρο στο πλάϊ του. Μέσα στή νεκρική σιοοπή πού άπλώνεται τότε στο άπέραντο στάδιο, άκούγονται οι κραυγές τού θριάμβου των Βραζιλιανών παικτών πού τρέ χουν νά άγκαλιάσουν τον η­ ρώα τού γηπέδου καί ένα χα­ ρούμενο γαύγισμα! Ό Ναύτης πανηγυρίζει κΓ εκείνος μέ τον τρόπο του τήν επιτυχία πάνω άπό τήν έξέδρα ·····, Τό φάσμα τής ήττας απλώ­ νεται τώρα πιά πιο μελανό άπό κάθε άλλη φορά γιά τούς Χιλιανούς, πού άμέσως μετά τή σέντρα πού κάνουν, τρέ­ χουν καί κλείνονται δλοι μπρος στο τέρμα τους γιά νά διατηρήσουν τήν ισοπαλία τουλάχιστον ως τό τέλος τού ημιχρόνου,

24

ΓΚΡΒ&0

τήο Χιλής, καταλαβαίνει κα­ νείς εύκολα ποιος θά εΐναι ό καλύτερος καί του δευτέρου ήμιχρόνου. ’Αλλά τότε, σιγά - σιγά άρ χίζει νά διαγράφεται ή άπόΦασις πού έχουν πάρει οί Χιλιανοί γιά νά διατηρήσουν την ισοπαλία αυτή πού τόσο τούς κολακεύει. Σέ κάθε επιθετική προσπά θεία των αντιπάλων τους, κά­ θε φορά πού ένας παίκτης τής Εθνικής Βραζιλίας βρίσκεται σέ καλή θέσι γιά σούτ, ό παί κτης αυτός θά σωριαστή πά­ νω στο χόρτο τού γηπέδου μέ δυνατούς βόγγους καί μέ μιά φοβερή κλωτσιά στο καλάμι άπό τον αντίπαλό του \ 'Όταν περνούν τά δέκα Ο ΓΚΡΕΚΟ ΠΕΦΤΕ! πρώτα λεπτά τού δεύτερου ήμιχρόνου, ολοι σχεδόν οί πο­ Ο ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ πού δοσφαιριστές τής Βραζιλίας χωρίζει^ τό^ ένα ημιχρό­ κουτσαίνουν καί καθυστερούν νιο άπό τό άλλο, περ­ τις μπαλλιές. νάει μέσα σέ μιά ασυνήθιστηΟί Χιλιανοί ξανασαίνουν έ­ νευρικότητα. τσι λινάκι καί βρίσκουν τήν Πάνω στις έξέδοες δεν υ­ ευκαιρία νά κάνουν καί μερι­ πάρχει ούτε ένας Χιλιανός φί κές κατεβασιές πού όμως δέν λαθλος πού νά είναι αισιόδο­ έχουν αποτέλεσμα, γιατί πί­ ξος γιά την ομάδα του. σω στήν άμυνα υπάρχει ένας Εΐναι τόσο καταφανής ή άφοβερός καί τρομερός Σιού, νωτερότης των φιλόξενου μένων κυματοθραύστης ^πραγματικός σήμερα, τόσο φανερή ή άπόόλων τών έχθρικών επιθέσεων. φασίς τους νά φύγουν νικητές Οί κυριώτερες φάσεις τού μέσα άπό τό γήπεδο τής Σαν δεύτερου τέταρτου ύστερα απ’ τιάγκο, πού οί καρδιές χτυ­ αυτήν τήν τακτική τών γηπεπουν μέ αγωνία. δούχων, είναι οί ακόλουθες: Καί^ πραγματικά μόλις ξα­ Στο δέκατο έκτο λεπτό ό ναβγαίνουν στο καταπράσινο Τζέντο παίρνει τή μπάλλα ά­ τερραίν καί γίνεται ή σέντρα πό περίφημη πάσσα τού Γκρέ άπό τις πρώτες κιόλας μπαλκο καί χύνεται στή μικρή πε­ λιές πού έγκαθιστοΰν τή Βρα ριοχή τών Χιλιανών. ζιλιάνικη ομάδα στά καρρέ Τήν ώρα όμως πού έτοιμαΚαι πραγματικά υστέρα άπό υπεράνθρωπες προσπάθει­ ες καί με τό τεΐχος πού στή­ νουν με τά κορμιά τους μπρο­ στά στον Μιγκουέλ, τό κατορ­ θώνουν. Ή σφυρίχτρα του διαιτητοΰ σημαίνει τό τέλος του πρώτου μέρους του δραματικού παι­ χνιδιού καί βρίσκει καί τις δυο ομάδες νά έχουν πετύχει από ένα τέρμα. Νευριασμένοι οί Βραζιλιά­ νοι γιά τις ατυχίες τους, τρο­ μοκρατημένοι οί Xιλιανοί στη σκέψι του δεύτερου ημιχρο­ νίου πού πρόκειται νά άκολου θήση, παίρνουν καί οί δυο μέ σκυφτά τά κεφάλια τό δρό­ μο προς τά άποδυτήρια.

Τ

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ■>< ΜΜΒΒ— *■— ζεται νά σουτάρη, ό Σιλίνα, τό σωματώδες σέντερ μπάκ τής Χιλής, πέφτει απάνω του και τον ανατρέπει με τρομερή τραχύτητα. Ό διαιτητής δεν σφυρίζει τίποτα καί ή μπάλλα πού έ­ χει χτυπήσει τυχαία πάνω στο πόδι του σέντερ φόρ τής Βραζιλίας, φεύγει άουτ. Στο δέκατο έβδομο λεπτό, ό Άσιέντο, παίρνοντας μπαλ λιά άπό τον τερματοφύλακα του με τό χέρι, κατεβαίνει τα­ χύτατα καί πασσάρει στον Χουνγκάλ. Ό Χουνγκάλ δίνει στον Ρα μάνγκα κι5 εκείνος σεντράρει γιά τον Τσαναρίλλο. Ό Τσαναρίλλο δμως δεν προλαβαίνει νά σουτάρη. Μπρος του ξεπετάγεται ά­ ξαφνα ό Σιού πού του άποσπά τή μπάλλα με τρομακτι­ κή ευκολία καί τέχνη καί τή δίνει στον Μπράνκο. Ό νεοφώτιστος στήν Εθνι­ κή ομάδα, Μπράνκο, τριπλάρει δύο εν συνεχεία άντιπάλους του καί δίνει στον Γκρέκο. Ό λευκός Θεός τών Γηπέ­ δων πετάει στον Τζέντο μπρο στα άπό τον Καλντέρο, πού του κάκου προσπαθεί νά τον προλάβη καί νά τον κόψη. Ό Τζέντο έχει μπροστά του δυο άλλους παίκτες εκ­ τός άπό τον Καλντέρο, τον Σιλίνα καί τον Πατίλιο. Βλέποντας νά του έχουν κλείσει τό δρόμο γιά σούτ, γυ ρίζει νά πασσάρη στον Γ κρέκο^ άλλά άντιλαμβάνεται έγκαίρως δτι ό Καλντέρο έχει

προλάβει νά πάρη θέσι κοντά στο Ελληνόπουλο. Δίνει τότε στον Ζιζίνχο πού βρίσκεται άπό τα αριστερά του καί άρκετά πιο πίσω, έξω άκριβώς άπό τή μεγάλη περιο χή του Μιγκουέλ. Ό μέσα δεξιά τής Βραζι­ λίας χύνεται γιά νά σουτάρη Δεν προλαβαίνει δμως. Ό Τεννίκο είναι κοντά του. Μέ μια φοβερή κλωτσιά στο καλάμι άπό πίσω τον σω ριάζει στο γήπεδο. Ό Ζιζίνχο σφαδάζει άπό τούς πόνους, ενώ οί... θαυμά­ σιοι Χιλιανοί φίλαθλοι πού κατακλύζουν τό άπέραντο στά διο, χειροκροτούν τήν άντιαθλητική ενέργεια του παί­ κτου ! Ό Βραζιλιάνος μέσα δεξιά σπαρταράει από τούς πόνους τήν ώρα πού οί συνάδελφοί του τρέχουν κοντά του γιά νά τον βοηθήσουν. Ό διαιτητής σφυρίζει τό φάουλ επάνω άκριβώς στή γραμμή τής μεγάλης περιο­ χής καί φωνάζει τον Τεννίκο, πού τού κάνει αυστηρές πα­ ρατηρήσεις, άπειλώντας τον δτι θά τον άποβάλη του γηπέ­ δου άν έπαναλάβη τήν πράξι

του. Φυσικά δμως δλ5 αυτά δεν διορθώνουν τό πόδι του Ζιζίνχο^ πού τον παίρνουν σηκωτό καί τον βγάζουν έξω άπό τον άγωνιστικό χώρο γιά νά συνε χιστή τό παιχνίδι. Τώρα ή Βραζιλία θά παίζη μέ δέκα παίκτες, ώσπου νά ξα ναγυρίση τουλάχιστον ό περί φημος μέσα δεξιά της άν δέν

26

είναι χτυπημένος πολύ βαρεία, μπάλλα στήνεται στο σημείο άπ5 δπου θά χτυπηθή τό ψάουλ. Θά τό χτυπήση ό Αετός τοϋ Σάο ΓΊάολο. Οι αμυντικοί παίκτες τής Χιλής ^ μαζεύονται μπροστά του καί σχηματίζουν ένα τεί­ χος μέ τα κορμιά τους. Τό τεΐ χος αυτό τό φτιάχνουν πολύ κοντήτερα από τό όριο των έντεκα· βημάτων έτσι πού οι Βραζιλιάνοι αναγκάζονται νά έπικαλεσθούν τη βοήθεια τού διαιτητου γιά νά τούς βάλη στη θέσι πού πρέπει. Πραγματικά ό διαιτητής μετράει την άπόστασι. ϋί Χιλιανοί όμως άμέσοος μετά τό σφύριγμά του χαλουν τό τείχος καί τρέχουν πάλι μρποστά, με τρόπο πού^ό αρ­ χών του άγώνος αναγκάζεται νά τούς έπαναφέρη γιά δεύ-

ΓΚΡ&Κ®

Πετυχαίνει τό πρώτο γκολ του άγώνος. τερη φορά, μέ δυνατά σφυρί­ γματα καί νευριασμένες κι­ νήσεις. ΕΤναι ολοφάνερο δτι οί γηπεδοϋχοι μεταχειρίζονται δλα τά μέσα γιά νά χασομερήο'ουν δσο μπορούν τό παιχνί­ δι, παρ3 δλο δτι αυτή τη στι­ γμή παίζουν μέ^ έναν παίκτη περισσότερο άπό τούς Βραζι λιάνους. Ό διαιτητής τό καταλαβαί νει αυτό. Φωνάζει τον αρχηγό τους καί του κάνει δριμύτατες παρατηρήσεις, τονίζοντδίς, του δτι γιά κάθε τέτοια^ ενέργεια των παικτών τής όμάδος τους θά κρατήση καθυστερήσεις. Τό παιχνίδι ξαναρχίζει. Οι ποδοσφαιριστές τής ό­ μάδος τής Χιλής σχηματίζουν καμμιά φορά τό τείχος στο σημεΐο πού πρέπει. "Εχουν μαζευτή σχεδόν καί οι δέκα μπρος άπό τον Γκρέ-

27 κο πού παίρνει φόρα και σου­ τάρει. Τό χτύπημα του ποδι­ ού του πάνω στη μπάλλα εί­ ναι τρομακτικό. Ή στρογγυλή θεά του ποποδοσφαίρου τινάζεται σαν σφαίρα άλλα στο δρόμο της βρίσκει ένα άπό τά κεφάλια των αμυνόμενων παικτών. Ό παίκτης αυτός πού τρώ­ ει τη μπάλλα στο κεφάλι, βγάζει μια φωνή πόνου και σωριάζεται αναίσθητος στο χορτάρι του γηπέδου! 01 συμπαΐκτες του τρέχουν κοντά του και προσπαθούν να τον συνεφέρουν άλλα του κάκου. Νέα διακοπή γίνεται και νέα καθυστέρησις φυσικά. Καμμιά φορά τον παίρνουν άπό τον άγωνιστικό χώρο και τό παιχνίδι συνεχίζεται ενώ και οι δυο ομάδες τώρα παί­

Στό τρελλό πανηγύρι τους για την έπιτυχία του γκολ, πετούν τά καπέλλα τους στον άέρσΙ

Λ0

Πκρεικο ισοφαρίζει γιά τή Βραζιλ ιαί

ζουν μέ δέκα παίκτες. Ωστόσο τό ρολόϊ του γηπέ δου δείχνει πώς τό μάτς έχει φτάσει στο εικοστό έβδομο λεπτό τού δευτέρου ημιχρό­ νου — χωρίς νά ύπολογισθοϋν τά χασομέρια. Τό παιχνίδι παίρνει^ πάλι άμέσως τή μορφή πού είχε ως τώρα. Λυσσασμένες επιθέσεις τών Βραζιλιάνων φέρνουν τον πα­ νικό στά καρρέ τής Χιλής. Τό μάτς έχει χάσει πιά κά θε τεχνική. 'Όσες φορές ένας παίκτης τής Χιλής έρχεται σέ σύγκρουσι μέ Βραζιλιάνο, ό τελευταίος αυτός σωριάζεται στο χόρτο άπό κλωτσιά ή άπό -σπρωξιά. Ό διαιτητής σφυρίζει άράδα φάουλ και οι θεατές άπό τις έξέδρες... τον άποδοκιμάζουν άγρια.

Ωστόσο καί ο! Βραζιλιά­ νοι μ5 αυτούς τούς ορούς δέν μπορούν νά συνδυασθούν καί νά απειλήσουν σοβαρά την έστία τού Μιγκουέλ. "Έχουν αρχίσει νά ψοβώνται τούς αν­ τιπάλους τους καί νά μην τούς πλησιάζουν σέ ακτίνα... βολής των ποδιών τους. Αυτό φυσικά μειώνει τις έλ πίδες τους γιά ένα γκολ καί κατά συνέπειαν καί γιά την κατάκτησι τής νίκης πού την αξίζουν. Τά λεπτά περνούν. Στο τριακοστό, ό παίκτης τής Χιλής πού χτύπησε από τό τρομερό φάουλ τού Γκρέ­ κο, ξαναμπαίνει στο γήπεδο. Στο τριακοστό δεύτερο, ξα­ ναμπαίνει καί ό Ζιζίνχο, πού παίζει όμως κουτσαίνοντας. Στο τριακοστό τρίτο λεπτό ό Γκρέκο παίρνει τη μπάλλα από τό μπάκ των αντιπάλων Καλντέρο, πού προσπαθούσε νά την άπομακρύνη καί ρί­ χνεται ξαφνικά σάν κεραυνός προς τό μέρος τού Μιγκουέλ. Οί καρδιές χτυπούν. _Ή ενέργεια τού θρυλικού Ελληνόπουλου είναι αστρα­ πιαία καί αιφνιδιαστική. "Ο­ λοι οί παίκτες τής Χιλής πού ώς εκείνη τη στιγμή έβλεπαν τον Καλντέρο νά έχη τη μπάλ λα στά πόδια του, δέν εΐχαν φροντίσει φυσικά νά πάρουν επίκαιρες θέσεις γιά νά αντι­ μετωπίσουν μιάν άμεση επί­ θεσή Ό "Αετός τού Σάο Πάολο καταλαβαίνει πολύ καλά πώς δέν πρέπει νά χάση την ευ­ καιρία αύτή πού ίσως καί νά/

ναι ή τελευταία έτσι πού έχει έξελιχθή τό παιχνίδι. Μπροστά του βρίσκεται μό νο ένας άντίπαλος: Ό καλύ­ τερος παίκτης τής άμύνης τής Χιλής, ό Πατίλιο. Αυτός ό τελευταίος τρέχει μανιασμένα νά τον άνακόψη γιά νά μην τον άφήση νά σου τάρη. Γκρέκο γέρνει έντεχνα τό σώμα του προς τ* αριστε­ ρά καί την τελευταία στιγμή ενώ ό Πατίλιο άπλωνε ι τό πό δι του προς τήν Τδια κατεύθυν σι, αυτός κόβει τή μπάλλα δε ξιά κι5 ετοιμάζεται νά σουτά ρη άπ5 αυτή τήν πλευρά. Ό Πατίλιο γυρίζει σαστι­ σμένος καθώς χάνει τό έκπλη κτικό Ελληνόπουλο από κον­ τά του. Ό Γκρέκο σηκώνει κιόλας τό πόδι του γιά τό σούτ. Βρίσκεται τέσσερα μέτρα μακρυά από τον Μιγκουέλ. Τό γκολ εΐναι κάτι παρα­ πάνω άπό σίγουρο. Κανείς δέν θυμάται νά^ έχη γάσει ποτέ τέτοιο γκολ ό Γ κρέκο. Ό Πατίλιο σηκώνει τό πό­ δι του τήν τελευταία στιγμή καί μέ μιά τρομερή κλωτσιά κλαδεύει κυριολεκτικά τό θρυ λικό Ελληνόπουλο, πριν τό πόδι του προλάβη νά χτυπήση τή υπάλλα. Ό Γκρέκο πέφτει. Μιά κραυγή βγαίνει άθελα άπό τά σφιγμένα χείλια του καί βρίσκεται νά σφαδάζη πά νω στο πράσινο ταπέτο δπως λίγο προηγουμένως καί ό Ζιζίνχο.

£0·«ΜβΜΙΙ!'9ΊΙ . ««■•Λν 1-

ί-^ΚΕ.ΛΒβ-'.Ο***»»»

Τό σφύριγμα του διαιτητοΟ άκούγεται διαπεραστικό. Τό δάχτυλο του αρχοντος του άγώνος δείχνει τό σημείο του πέναλτυ! ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΤΗΝ άρχή νεκρική σι­ γή απλώνεται μέσα στο γήπεδο. Κατόπιν τά πλήθη ξεσποϋν σέ τρομε­ ρές φωνές διαμαρτυρίας! "Έχουν τό θράσος νά γιου­ χαΐζουν τον διαιτητή επειδή σφύριξε αυτό τό πέναλτυ και νά τον άπειλοΰν μέ χειρονομί­ ες καί άγριοφωνάρες. *0 Ζιζίνχο βγαίνει έξω μέ τό "Αλλά καί οί παίκτες τής φορείο. Χιλής μαζεύονται ολόγυρά του καί διαμαρτύρονται δτι "Ενας παίκτης τής Χιλής πρέπει νά άλλάξη άπόφασι. χάνει άπό τά νεύρα του τον Αυτός όμως είναι ανένδο­ έλεγχο των πράξεών του. Ση τος. * κώνει τό χέρι του καί δίνει έ­ να τρομερό χτύπημα στο πρό σωπο τού διαιτητοΰ. Εξαγριωμένος ^ ό αρχών του άγώνος σφυρίζει δυνατά καί διατάζει τήν αποβολή του. "Αντί δμως νά είσακουσθή οί σύντροφοι τού παρεκτραπέντος παίκτου όρμοΰν ξαφνι κά δλοι μαζί καταπάνω του, ενώ τά παιδιά τής Βραζιλίας τρέχουν νά τον υπερασπίσουν. Τότε ό διαιτητής κάνει μιά χειρονομία τρομερής οργής. Φέρνει τή σφυρίχτρα στά χεί λια του καί σφυράει τρεΐς φο ρές δηλώνοντας έτσι δτι δια­ κόπτει τον αγώνα. Μόλις αυτή τή στιγμή οί ιΟ^ Ναύτης πανηγυρίζει τό Χιλιανοί καταλαβαίνουν δτι γκολ τού Γκρέκα, γαυγίζοντας, ξαφνικά έχουν παρασκουρήνει απάνω άπό τά πόδια τού Ζα·

Σ

νίνο.

τά πράγματα.

«ί /Λ *&&·*κϊίατϊ8$Γ

'-^Γ- -V

Προσπαθούν νά τον στα μα τήσουν γιά νά τον κάνουν ν3 άλλάξη γνώμη, ξέροντας ότι ό άγων διακόπτεται εις βάρος τους και κατά συνέπεια μηδε νίζονται. Ό διαιτητής όμως έχει τρέ ξει σάν ζαρκάδι προς την πόρ τα τής καταπακτής πού φέρ­ νει στ5 αποδυτήρια. Δίνει μιά καί εξαφανίζεται εκεί μέσα. Ή Βραζιλία βγαίνει στά καλά καθούμενα νικήτρια αυ­ τού του δραματικού καί επει­ σοδιακού μάτς, μέ δύο μηδέν, όπως αναγράφουν οί κανονι­ σμοί, αφού ή άντίπαλή της ο­ μάδα τιμωρήθηκε μέ άποκλεισμό από τον διαιτητή, γιά τη φοβερή συμπεριφορά των παι κτών της.

=^-

^-4

-*- ·'ν.ν: .ν4,'

Χαρούμενοι φεύγουν δλοι οί παίκτες από τό γήπεδο, γιά τη σημαντικότατη καί ανα­ πάντεχη —έτσι πού είχαν έρ­ θει τά πράγματα—- νίκη τους. Σέ λίγο δμως δταν φτάνουν στο ξενοδοχείο τους, τρεις άπ5 αυτούς, δέχονται ένα πο­ λύ σκληρό χτύπημα τής Μοί­ ρας: Ό Γκρέκο, ό Τζέντο κι5 ό Σιού, μαθαίνουν πώς ή Τόρεντ έχασε μέ δύο - ένα τέρ­ ματα από τήν Σάντα Κρούθ! -— Πέταξε τό πουλί! μουρ­ μουρίζει μέ άπογοήτευσι τό Ελληνόπουλο, Τό πρωτάθλη­ μα βρίσκεται πιά στά χέρια τής "Οριαν!... Κρίμα στο ω­ ραίο όνειρο πού κάναμε!...

ΤΕΛΟΣ Γ. ΜΑΡΜΑΡ ΙΔΗΣ Άττοκλειστικόχης; Γεν. Εκδοτικά! Επιχειρήσεις Ο. Ε.

Ρ ΓΕΩΡ. ΚΑΡΑΒΑΣ ΙΛΗ, Πάτρας : Εστάλη σαν. Δέν μου όφείλετε τί­ ποτε. Τό πρωτάθλημα της νέας πε­ ριόδου θά παρουσίαση εκπλήξεις ! Νά μου τό θυμηθήτε! ! Θά τρίβουμε τά μάτια μας! Νομίζω ότι κάτι έχει είπωθή γιά τήν άνέγερσι Στα­ δίου στην πόλι σας. Αργά ή γρή­ γορα θά γίνη. $ ΚΩΣΤΑ ΣΠΑΘΑΡΑΚΉΝ, Αθήνας: "Ελαβα τό αντί­ τιμο τής συνεργασίας σας. Μόλις έτοιμασθή θά σάς τό στείλω, 'Ο Ιταλός τερμστοφύλαξ Μπούφον εί­ ναι ίσως ό καλύτερος τής Ευρώπης. Λόγω τού τραυματισμού του δέν έ­ παιξε στο Νέο Φάληρο καί έτσι δέν 6’ίδαιμε τήν άξία του. Πάντως, καί Τά δύο γκόλ θά τά είσέπραττε και αυτός, γιά τον λόγο ότι ή σαν ά­ πιαστα 1 Ο ΕΥΑΓΓ. ΤΣΑΓΑΑΗΙΝ,

Φνοναλονίκιι: Έστάλησαν. Κσλορρί-

ζικο τό καινούργια γήπεδο. Εύχομαι νά μάς ταράξε^τε στά γκόλ! Άλλα όταν έλθετε εδώ θά τά πούμε μέ τη σειρά μας! 'Ο Λάκης ’Αφεντούλης πέρασε από τά γραφεία μας καί του έδωσα τά πρώτα τεύχη. Ελπί­ ζω νά τά έχετε λάβει. Εύχομαι νά πιάσετε τα \2'' στο κατοστάρι. Τά χρόνια περνάνε καί μέ τό ρυθμό αυτό κινδυνεύετε νά πιάσετε τό η­ μερονύκτιο! Α'ΝΔΡΕΑ ΜΑΡΑΘΩ­ Ν I ΤΗ, Αθήνας: 'Η Ρεάλ θεωρείται σήμερα ή καλύτερα ομάδα τής Ευ­ ρώπης, άν καί τό πρωτάθλημα τής χώρας της τό πήρε ή Μπαρτσελώνα. "Οταν έχη παίκτας σάν τον Ντίντι, τον Ντί Στέφανο, τον Πούσκας, τον Τζέντο ή τον Κ ανάριο-, ασφαλώς δέν θά πρέπει νά φοβάται τίποτα. "Όπως πάμε ή Ευρώπη θά τάρη όλους τους ποδοσφαιριστάς

«Ιμι

Ν·*1*ι Λ|Μ§ι«Α<, βϋΐ &» §& να βχβνμν καί Λ

Ήΐν μβρίββ 쮧, Ιχον^ας «& μι& 4μα$® τ&ν *Αθήν&ν τ4ν Ιιον γιά σέντερ μπάκ και τόν Γκρέκο... γιά σέντερ φόρ! ! Τόν Κανάριο τόν εί­ δαμε φέτος το καλοκαίρι πού βίτσι­ ζε μέ την Άμέρικα. Εΐναι 2ναζ ίξαίρετός παίκτης που μάς άφησε τις καλύτερες έντυπώσεις άνάμεσά στους άλλους τής άμάδος του. Συγ­ χαρητήρια γιά την προσπάθειά σου. Κάτι καλό θά βγή. Χρειάζεται υπο­ μονή καί έπιμονή. ^ ΛΑΚ Η ΓΟΥ­ Ν ΑΡΗ, Π. Φάληρο ν: Πολύ σωστά τά γράφετε. Πάντως καί ή τύχη έ­ παιξε το ρόλο της. 'Ο κολυμβητής Ζαχαρόπουλος είναι ή έλπίδα μας γιά τον υγρό στίβο. Τά τελευταία χρόνια ή επαρχία εφοδιάζει μέ ά­ ριστα υλικό τις τάξεις των άθλητών μας. © ΣΠΑΡΤΗ Δ ΑΜΑΝ Η, Νέον

’**τώ*. ω Ρ6&·νι τα τ^μ (** β®ί 8ά κρατίοονν ΐ.70 Ικαάτ®ν συμπεριλαμβανομένων

καί των ταχυδρομικών έξόδων. Στείλ­ τε μου γραμματόσημα καινουργή, έντός έπιστολής. © ΗΛ!Α ΧΑ,ΣΙΠΤΗ, Άμύνταιον: Τό τεύχος εστάλη. Κάνετε λίγη υπομονή. Αργούν νά έρθουν, © ΝΙΚΟ ΦΡΟΥΝΤΖΟ, Παναιτωλικσν: Τά τέύχήι θά σάς κο­ στίσουν 14 δραχ. μαζί μέ τά ταχυ­ δρομικά. © ΧΑιΡ. παραμυθιωτη; Φιλιάτες: Έστάλησαν. Γιά τό άλ­ λο ζήτημα, δεν γνωρίζω τον κύριον αυτόν. Κατά συνέπειαν θά χρειασθή’ νά του γράψετε έσεΐς. © ΚΩΣΤΑ ΦΩΤΗ, Νάουσα : ’Εστάλησαν. © 1ΩΑΝΝ. ΚΙΤΣΟιΠΑΝ ΙΔΗ, Λαμίαν: Έστάλησαν. Ασφαλώς καί θά συ­ ν εχισθή. Γ. Μ.

■ί.. . . . . ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΓΓΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ» ί . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ........5 ΑΝΔΡΕΟΥ 'Ο Άν&ρέου είναι ένας παίκτης πού ξεκίνησε τή σταδιοδρομία του πολύ νέος οπτό τον I Ιαν αθηναϊκό καί μέ περισσότερες υποσχέ­ σεις από ο,τι ήδη έχει δώσει μέχρι σήμερα στο έλληνικό ποδό­ σφαιρο καί ειδικά στην ομάδα του. Πραγματικά ό παίκτης αύτός, μπορεί κανείς νά πή ότι όταν ήταν έφηβος καί έπαιζε στην έθνικη ομάδα τών νέων, ήταν κοολύτερος άιτ' ό;τι είναι σήμερα! Πάντως είναι γεγονος ότι μετά από ένα μεγάλο διάστημα που εί­ χε σημαντική κάμψι στην άποόοσί του, στή λήξι τής περισυνής πε­ ριόδου ήταν αρκετά βελτιωμένος. Ή γνώμη του γράφοντος είναι ό ποδοσφαιριστής αυτός αδικήθη­ κε περισσότερο άπο τους διαφόρους προπονητές του ομίλου, σι ό­ ποιο* έκτος από... τερματοφύλακα, τον έχουν βάλει νά παίξη σέ ό­ λες τις άλλες θέσεις πού διαθέτει μιά ομάδα γιά κείνους που θέλουν νά κλωτσάνε τή μπάλλα! Καλά ξεκίνησε ό "Ανδρέου από τή θέσι τού έξω δεξιά — μιά θέσι πού ύστερα άπό τήν έποχή που την κατείχε κάποιος... Μηγιάκης, δεν βρέθηκε άλλος παίκτης πού νά τήν κατακτήση έπαξίως στον Πα­ ναθηναϊκό. 'Ο "Ανδρέου όταν απ’ αυτή τή θέσι «κόλλησε» δυο θοαψάσια γκολ στην Εθνική νέων τής "Αγγλίας, σαν έφηβος άκόμα — καί τό ένα μέ ανάποδο ψαλίδι — θά πή πώς ήταν εκείνος που θά μπο­ ρούσε νά γίνη ένας... δεξίς Πανάκης γιά τον "Αθηναϊκό σύλλογο. Δυστυχώς όμως κάποιος σοφός έγκέφαλος σκέφθηκε νά φέρη πίσω στην άμυνα τον "Ανδρέου γιά νά μετοοτρέψη σέ σέντερ φόρ ή έξω δεξιά, τον "Αγγελόπουλο ή τον Λινοξυλάκη! Καί δεν βρέθηκε κα­ νείς νά πή αυτού τού άνθρώπου, δτι σουρεαλισμός στο ποδόσφαι­ ρο δεν έχει έφαρμοσθή σέ άλλα μέρη τού κόσμου!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΚΑΝΙΚΑΣ Μαζί μέ τον "Αντώνη Κουνάδη, ό Γιώργος Τσακανίκας αποτελεί τή δυάδα τών μεγάλων μας ριπτών. "Αθλητής μέ τρομερές δυνατό­ τητες ό Γ ιώργος, θά μπορούσε άκόμα καί τό ευρωπαϊκό ρεκόρ να εΐχε σήμερα στα χέρια του, που έχει τήν τύχη νά είναι πολύ^ χαμηλό, έν σχέσει μέ κείνο τού δίσκου γιά τον Κουνάδη, πού τό ευρωπαϊκό ρεκόρ είναι μαζί καί παγκόσμιο. 'Οπωσδήποτε, οί "Ελληνες φίλαθλοι περιμένουν άπό αύτόν νά καταρρίψη τουλάχιστον τό ρεκόρ τών Βαλκανίων, άπό τό όποιο λί­ γοι πόντοι μόνο τον χωρίζουν. Καί επειδή ό Τσακανίκας έχει τις δυνατότητες νά τό πετύχη αυτό καί μέσα στή σαιζόν πού λήγει, οι ελπίδες τής φίλαθλης Ελλάδας στρέφονται προς τό Βουκουρέστι, όπου ό Γιώργος είναι φέτος τό μεγάλο φαβορί γιά τήν πρώτη θέσι. Τού ευχόμαστε νά γυρίση καί μέ ένα καινούργιο ρεκόρ γιά τήν πατρίδα μας καί γιά τά Βαλκάνια.

"Ενα ρεκόρ πού νά πλησιάζη τά δεκαοχτώ μέτρα!

4► <>

ΠΡΟΣΟΧΗ

ο

$1

1

*'

01 Αναγνώστες μας που έτη θυμό Ον νά προμηθευτούν τΛ προηγούμενα τεύχη τών έκδόσεών μας,, Μικρού “Ήρωος, Γκρέκο, Υπεράνθρωπου, Ταρζάν κ.Α.π., μπορούν νά τά ζητήσουν άπδ τά γραφεία μας/ Λέκκα 22, Αθήνας, καί άπό τά έξης καταστήματα : ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ: Βιβλιοπωλεΐον *Α6αν. Τουφεξή, 486ς Βε° νιζέλου καί Εύριπίδου (γωνία) έναντι Έμπορ. Σχολής.

$

ΒΟΛΟΣ: Βιβλιοχαρτοπωλεΐον Ίωάν. Λιαναρίδη, 65δς Κ. Καρτάλη 48.

$

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: γνατίας 67. $ ψ> ς> Η § £ ? <? # £ 44>· X X

ΡΟΔΟΣ: τους 1„

Βιβλιοπωλεΐον Άνδρέα Ρέκου, Έ-

Κατάστημα Δικαίας

Καντζικάκη,

Σωκρά·

ΠΑΤΡΑ!: Βιβλιοπωλεΐον Νίκου Ποσταχρήστου, ' Αγίου Νικολάου 16. ΛΟΥΤΡΑΚΙ: Βιβλιοπωλεΐον Ίωάννου Άλμπάνη.

I ·> &

& <> «► $

ΚΟΡΙΝΘΟΣ: Βιβλιοπωλεΐον Υιών Β. * Αλμπάνη. < ►

ΚΥΠΡΟΣ: Βιβλιοπωλεΐον Αγγέλου Πολίτη, Αευκωνος 20, Λευκωσία.

£

ΔΑΦΝΗ: Κατάστημα Μιχαήλ Ραυτοπούλου, Βουλιαγμέ­ νης 160.

€ 4» £

ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ : Κατάστημα Χαρ. Δημητριάδη, δδδς βΑγ. Παντελεήμονος 30.

€

ΝΙΚΑΙΑ: Βιβλιοπωλεΐον Παν. Χρηστάρα, Πλατεία *Αγ. Νικολάου. \ <> £ ς>

ΚΑΡΔΙΤΣΑ: Βιβλιοπωλεΐον * Ιωάννου Τσοπελάκου. . ο: ■ :· - ·'ν··.'. - ·ν-

/*

4»

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΏΣ ΤΟΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ I

ΚΑΘΕ

Π Ε

Τ

Γραψεΐα: οδός Λέκκα 22 (υπόγειον) Άρ. τηλεψ, 28.983 "Ετος Ιον — Τόμος 3 — ’Α,ριθ. 22 — Τιμή δραχμαι 2 Δημοσιογραφικός Δ)ντής: Σ. Άνεμοδουρας, Στρ. Πλαστήρα 21 Ν. Σμύρνη,. Ο'ίικονομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφιιγγός 38. Ποοϊστ. τυπογρ.: Α. Χατζή,βασιλείου, Ταταιούλωιν 19 Ν. Σ-μάρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΙ : Γ. ιΓεωργ ιάδην, Αέκικια 22, Αθήνα ι.

Μίαψράσις μόνο:

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ! Στο έττόμενο τεύχος του Γκρέκο, τό δραματικότερο παιγνίδι τής χρονιάς. 'Η πιο κρίσιμη ποδοσφαιρική μά­ χη για τό θρυλικό "Ελληνόπουλο που έχει κατακτήσει ολό­ κληρη τή Βραζιλία μέ την απαράμιλλη ποδοσφαιρική τέ­ χνη του! "Ονειρα και φιλοδοξίες ένός ολόκληρου χρόνου,, παί­ ζονται αποφασιστικά μέσα σέ μιάμιση ωρα!

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ "Οπως πάντα κυκλοφορεί μαζί μέ την πινακοθήκη των άσσων μας.

το Μ£ΓΤ)ΟΡ πε/£>Η/ΗΑ Χ£ Ρ/Σ ΝΑ ΤοΗ Σ ΤΑΜΑΤΑ*/ Τ/ΠΟΤΑ θ/? Α4//Υ&ΤΑΙ

*}Α/ θ/? Ρ/ΣΤΑΑΩΪΥΗ ΣΥΝ£ Χ£Σ Χ/ΑΤΑΣΤΡ£ΦΟΝΤΑΣ ΠΟ­

/ εχε/ζ Αΐν/ι/ο7/1 '£Γ&να£ΑΜΑΤ Ο Ρ/Τ/ΟΖ ΝΑ £ΑΝΟΥΡΙΕ: 0Μ2Σ ΣΤΑ ΣΟΥ ! Ε/ΗΕΣ Δ ΥΜΑΡΤΗ &£/ ΤΟ σετγ/,εχ ε/λ/αα η λ/ονη λτας ΕΛΠ/Δ/)

ΤΑ/Η ΤΡΟλΤΡ ΤΑ/Σ

ΤΘΑ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ. ΛΩΣΕ ΜΟγ ΤΟΥΣ. ΑΛ­ ΛΟΥΣ ΜΕτεορ,τεζ ηΟΥ Εβ/ΜΕΣ ΣΤΗΗ ΤΣΕΠΗ ΣΟΥ ι ΕΛΤ7/ΣΤ2 Λ//) ΤΟΥΣ ΕΧΗΣ Τ)· ΗΟΜΗ.

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

τελευταίας μέ δυο - ένα. Ή ήττα αυτή τής Τόρεντ, όπως είναι φυσικό δίνει κατά ΑΡΑ τή νίκη τους, τά έννενήντα εννέα εκατοστά τό πρωτάθλημα στήν 'Όριαν τής παιδιά τής Τόρεντ παίρ Ουρουγουάης καί στά λίγα νουν μέ βαρεία καρδιά τό δρόμο γιά τό ξενοδοχείο παιχνίδια πού απομένουν πιά, ή περυσινή πρωταθλήτρια, τους. Και τούτο γιατί ή νίκη έχει δέν πρόκειται νά άφήση καμμιά άλλη ομάδα νά τής «κό­ κερδηθή μέ τά χρώματα τής Εθνικής όμάδος τής Βραζιλί­ ψη» τούς δύο βαθμούς πού τή χωρίζουν από τή δεύτερη πιά ας, δπως όμως έμαθαν γυρΤόρεντ, γιά νά χάση τον τί­ νώντας στά αποδυτήρια από τηλεγράφημα πού έχει φτάσε^ι τλο μέσα από τά χέρια της. Το βραου εκείνο ολοι οι εκεί, ή αγαπημένη ομάδα του παίκτες τής Βραζιλίας βγαί­ Γκρέκο, του Σιού καί τοΰ Τζέν νουν γιά νά πάνε σέ κάποιο το, έχει χάσει από τή Σάντα Κρούθ στην έδρα αυτής τής κέντρο καί νά γλεντήσουν τήν

ΓΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ

Π

ΤΙΜΗ ΔΡ. 2

4 απρόοπτη νίκη τους επί του ισχυροί) καί σκληροΰ συγκρο­ τήματος τής Χιλής (*). Μόνο τά τρία παιδιά τής Τόρεντ καί μαζί ή όμορφη α­ δερφή του Τζέντο ή "Άμπυ, δεν έχουν κέφια για γλέντι καί μένουν στο ξενοδοχείο τους. Στο δωμάτιό του μένει επί­ σης καί ό προπονητής του Ε­ θνικού συγκροτήματος τής Βίραζιλίας, σενιόρ "Αντζελίλο, πού είναι ταυτόχρονα καί προ πονητής τής Τόρεντ. Έκεΐνος^ πού βά ήθελε να μείνη μαζί με όλους αυτούς για να τούς κρατήση συντρο­ φιά, άλλα δεν μπορεί, εΐναι ό περιβόητος καί περιλάλητος αστυνομικός Νίνο Ζανίνο. Ό λόγος πού ό Ζανίνο δεν μπορεΐ να μείνη μόνος του, εί­ ναι ότι.... δεν εΐναι πια έργένης, όπως πρώτα! Μ5 άλλα λόγια έχει οικογένεια καί ύποχρεώσεις! Ή οικογένεια του χαζού ντέτεκτιβ, είναι ό καταπληκτικός σκύλος του ό Ναύτης πού σαν σκύλος έχει κι* αυτός ώρισμένες... ανάγκες καί εΐναι υποχρεωτικό να βγή μια βόλτα τό βράδυ, άλλοιώς υπάρχει φόβος τό διαμέρισμα τού ξενοδοχείου... να μυρίζη άσχημα τό άλλο πρωΐ! Σαν καλός οικογενειάρχης λοιπόν ό... υπέροχος αστυνο­ μικός μας καί παρ" όλο πού δεν υπάρχει τίποτα στον κό­ σμο πού νά τού έμπνέη πε­ ι*) Λ πάθιασε τηροιηγιοιύιμ'εινο τ©ί> χοζ τού «ΓΚΡΕΚΟ» ιμέ τάν τίΐτιλο:

&'0 άγων διακόπτεταιι>.

ΓΚΡΕΚΟ ρισσότερο φόβο από τον τε­ τράποδο σύντροφό του, τον παίρνει μέ τό λουράκι του καί τον βγάζει στην πόλι. Ό Νίνο Ζανίνο μάλιστα πα ρασέρνεται στο τέλος από την ομορφιά τού νυκτερινού Σαντιάγκο, δηλαδή τής πρω­ τεύουσας τής Χιλής. Ένώ οι υποχρεώσεις του α­ πέναντι στίς ανάγκες τού τε­ τράποδου σωματοφύλακά του έχουν ήδη τελειώσει, εκείνος έξακολουθή νά περπατάη ά­ σκοπα εδώ κι* εκεί χαζεύον­ τας στίς φωτισμένες βιτρίνες τών μαγαζιών πού βρίσκει στο δρόμο του καί τις πολύ­ χρωμες φωτεινές διαφημίσεις τών νυκτερινών κέντρων. Καμμιά φορά, πάντως, κα­ ταλαβαίνει ότι τό παράκανε καί πώς πρέπει νά γυρίση πίσω. Δεν αργεί νά έπιστρέψη. Μόλις μπαίνει στο ξενοδο­ χείο, τον φωνάζει ό υπάλλη­ λος πού εΐναι στο λογιστήριο. Ό Ζανίνο πηγαίνει κοντά • καί τότε εκείνος τού δίνει έ­ να χαρτί. — "Ενα τηλεγράφημα, τού λέει. "Απευθύνεται προς τον Γκρέκο. Μόλις αυτή τή στι­ γμή έφτασε καί ετοιμαζόμουν νά τό πάω επάνω... Μιά πού πηγαίνετε όμως έσεΐς, μπο­ ρείτε άν θέλετε, σάς παρακα­ λώ, νά τό δώσετε στο φίλο σας; Ό Ζανίνο χάσκει στήν άρχή· «"Εμείς; Ποιοι εμείς, τάχα­ τες;» συλλογίζεται. «"Αφού εΐ μαι μόνος μου! "Αλλά θά βά-

ζη στο λογαριασμέ* καϊ τόν

Ό Ζανίνο μπαίνει άλλά κά

Ναύτη! Δεν έχει κι" άδικο νά τον λογαριάζη γιά άνθρωπο, άφοΰ έφαγε δυο τέτοιους στην καθησιά του ! ΕΤμαί περίεργος πότε θά τοϋρθη ή δρεξις νά |αέ κολατσίση και μένα, γιά νά μέ χάση ή μάνα μου και ή αστυνομία του Σάο Πάολο, πού μ5 έχει πώς καί τί!» Καί αποκρίνεται τελικά δυ νατά στον υπάλληλο: — Ευχαρίστως ! Τό πη­ γαίνουμε ! Παίρνει τό τηλεγράφημα καί μέ τό πάσσο του πηγαί­ νει προς τό ασανσέρ του ξε­ νοδοχείου. — Τηλεγράφημα!, μουρ­ μουρίζει μέσα από τά δόντια του. Τηλεγράφημα σημαίνει η μεγάλη χαρά ή μεγάλη λύ­ πη! Καί αν μέν πρόκειται γιά χαρά έχει καλώς... Στην περίπτωσι όμως τής λύπης τί γί­ νεται; Λίγη έ'χουν πάρει σή­ μερα τά κακομοίρα τά παι­ διά; Θέλουν κι5 άλλη από πά νω _νυχτ ι άτ ι κα;» -ύνει τό κεφάλι του. — Μόνος τρόπος γιά νά .μάθω αν πρέπει νά ιό δώσω τού Γκρέκο νά τό διαβάση, εί ναι νά ξέρω άν περιέχη καλές ή κακές ειδήσεις... "Αλλά πώς θά τό μάθω αυτό; Ιδού τό ε­ ρώτημα. -αναξύνει τό κεφάλι του μέ αμηχανία, οπότε έρχεται καί την αράζει μπρος του τό ασανσέρ. "Ανοίγουν οί πόρτες του. Μέσα είναι μόνο ό γκρουμ που λέει του μεγάλου ντέτεΊϋπτιβ νά πικράση.

θεται στα καρφιά. Περνούν τό πρώτο πάτωμα, περνούν τό δεύτερο καί κάπου μεταξύ δεύτερου καί τρίτου; λέει τού γκρούμ: — Μήπως ξέρεις κανέναν τρόπο πού νά μάθης τί λέει μέσα ένα τηλεγράφημα; — Έγώ τά δικά μου τα α­ νοίγω καί τά διαβάζω!; τού λέει τό παιδί τού ασανσέρ* "Αλλοιώς δέν μπορώ νά τό μάθω! — Μωρέ μπράβο!, τσιρί­ ζει ό Νίνο Ζανίνο. Σοφή ιδέα! Ούτε μοΰ πέρασε καθόλου α­ πό τό μυαλό, άλλά πώς θά μοΰ πέρναγε κιόλας έτσι πρω τότυπη πού είναι! Σκίζει τό τηλεγράφημα χω ρίς διατυπώσεις, τό ανοίγει καί διαβάζει τό περιεχόμενό του πού είναι δυο λέξεις όλες κι* όλες. Καί τότε ό Ζανίνο βγάζει μιά φωνή χαράς καί χοροπη­ δάει τρελλός άπό ευτυχία. Διότι υπάρχουν καί μερι­ κά πράγματα σ" αυτόν τό^ κόσμο, πού δσο ηλίθιός κι" σν είναι κανείς, είναι αδύνατον νά μή τά καταλάβη. "Ενα άπ" αυτά τά πράγμα­ τα είναι κι" αυτό ακριβώς πού κρατάει αυτή τή στιγμή στο χέρι του. Μόλις ό γκρούμ τού ανοί­ γει τήν πόρτα, πετιέται έξω καί όρμάει προς τό διαμέρι­ σμα τού Γκρέκο, ακολουθού­ μενος άπό τό εκπληκτικό μπουλντόγκ. Ό Ναύτης πού είναι άσυγ« κρίτοκ έξνπ&τερος άπό τό ά*

ΓΚΡΕΚΟ φεντικό του, δεν έχει αργήσει καθόλου να καταλάβη ττόσο χαρούμενος είναι ό κύριός του αύτή τή στιγμή. Σάν ευσυνείδητος σκύλος λοιπόν πού είναι, νοιώθει την ύποχρέωσι να αίσθανθή καί να δείξη κί’ εκείνος ανάλογη χαρά μέ του Νίνο Ζανίνο. Όρμάει στο φτερό από πί σω του καί χοροπηδάει κατα­ χαρούμενος ώς εκεί πάνω, γαυγίζοντας ταυτόχρονα άγρια. /Αλλά οι άνθρωποι σπανιως είναι τόσο έξυπνοι όσο τά σκυλιά. Ό Ναύτης δεν χασομέρησε Καθόλου νά καταλάβη δτι ο] άγριες φωνές του άψεντικου του ήταν άποτέλεσμα τής με­ γάλης του χαράς. Κανείς όμως άπ' όλους τούς ένοικους του ορόφου έκεί-

Ό υπάλληλος δίνει στο Ζοονίνο

Ινα τηλεγράφημα.

'Ο ενθουσιασμός του Νίνο Ζανί­ νο «είναι άπερίγραπτός.

νου του ξενοδοχείου δεν κατά­ λαβε πώς αυτά τά φοβερά ουρ λιάσματα του μπουλντόγκ, ή­ ταν επίσης εκδηλώσεις χαράς. Καί πρώτος καί καλύτερος φυσικά, δεν τό καταλαβαίνει ό άνεκδιήγητος Νίνο Ζανίνο, πού του κατεβαίνει ή ιδέα ότι τού Ναύτη του ήρθε ξαφνικά ή όρεξΐ£ νά τον καταβροχθίσηΡίχνέται μ* όλη τή δύναμι των ποδιών του καί μέ την καρδιά σχεδόν σταματημένη άπό τήν τρομάρα πάνω στην πόρτα τού διαμερίσματος του Γκρέκο καί του Σιού, τήν ίδια ώρα πού ή πόρτα αυτή άνοίγει μόνη της, έπειδή οί νεαροί άσσοι του Βραζιλιάνικου ττοδοσφαίρου έχουν κι* αυτοί άκούσει τά γαυγίσματα του Ναύτη καί έχουν πεταχτή έξω γιά νά δουν τί συμβαίνει.

6 ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΛωΝ Μαζί τους έχουν βγή από Ύά δωμάτιά τους καί όλοι σχε δον οι υπόλοιποι ένοικοι του όρόψου, πού βρίσκονται οι πόρτες τους σ’ εκείνον τον δι­ άδρομο. Ό Γκρέκο κι’ ό Σιού ώστόάο δεν είναι μόνοι τους. Μαζί τους φανερώνονται και ό Τζέντο με την ’Άμπυ καί ό προπονητής τής όμάδος τους σενιόρ Άντζελίλο, κα­ θώς όλοι μαζί βρίσκονταν στο δωμάτιο του Ελληνόπουλου καί τού ίνδιάνου καί κουβέν­ τιαζαν γιά τη φοβερή άτυχία πού είχε χτυπήσει τήν Τόρεντ πού έχει χάσει πέντε σίγου­ ρους βαθμούς από τό πρωτά­ θλημα, έξ αιτίας τής συμμετο χής των τριών καλυτέρων παι­ κτών της στο Εθνικό συγκρό­ τημα τής Βραζιλίας. Σ’ αύτου του τελευταίου

Τρέχε,ι μέ δλη τή δύνοομι τών πο­ διών του στο διάδρομο.

9

4Ο Άντζελίλο πηδάει κι5 αυτός από τή μεγάλη χαρά του.

τήν άγκαλιά — δηλαδή τού σενιόρ Άντζελίλο — πάει καί πέφτει χωρίς πολλές διατυ­ πώσεις ό Ζανίνο, καθώς νο­ μίζει ότι τον κυνηγάει γιά νά τον φάη... ο Ναύτης! -— Τι τρέχει> Νίνο; ρωτάει ό ήλικιωμένος άντρας παραξενεμένος. — Έγώ!, αποκρίνεται λα= χανιασμένος ό λαμπρός άστϋ νομικός. Μυωπία έχεις; Δεν μέ βλέπεις πού τρέχω; Είναι νά ρωτάς; Γιατί τρέχω, έπρε­ πε νά ρωτήσης; — Καί τό γιατί τρέχεις φαί νεται!, του κάνει τότε ό σε­ νιόρ Άντζελίλο γελώντας χα­ ρούμενα. Επειδή σε κυνηγάει ό Ναύτης! -—- Κουραφέξαλα !, άποκρ] νεται ξανά ό Νίνο, πού τού κατεβαίνει στή στιγμή σπου-

δαία Ιδέα, πράγμα πού^ του Συμβαίνει έτσι γιά δείγμα καμμιά φορά στη ζωή του. —- Αλλά; Αύτή την έρώτησι την κά­ νουν και οί πέντε τής συντρο­ φιάς μ" ένα στόμα καί μέ τά μάτια γουρλω μένος αλλά καί οί δλοι οί άλλοιπού έχουν βγή στις πόρτες του διαδρόμου νά δουν τί συμβαίνει. — Αλλά γΓ αυτό!, απο­ κρίνεται ό θρυλικός ντέτεκτιβ δείχνοντας θριαμβευτικά τό τηλεγράφημα πού κρατάει στο χέρι του καί σώζοντας μ5 αυ­ τόν τον τρόπο την άξιοπρέπειά του. — Τ' είναι αυτό; ρωτάει ό προπονητής μέ τρομερή απο­ ρία. — Τηλεγράφημα! — Καλά αυτό τό βλέπω! Αλλά τί σ5 έκανε νά χορο­ πηδάς καί νά τρέχης σάν τρελ λός; λ-— Γράμματα γνωρίζεις!, τοϋ ξαναφωνάζει ό αστυνομι­ κός μέ μεγάλη άξιοπρέπεια. Διάβασε μόνος σου κΓ άν δέν πηδήξης όσο κΓ εγώ, χάνω... τά παράσημά μου καί τά γα­ λόνια μου! Ό Σενιόρ Άντζελίλο, μέ τήν απορία πάντα ζωγραφι­ σμένη στο πρόσωπό του, παίρ νει τό χαρτί στά χέρια του καί τό άνοίγει. Διαβάζει καί... Τινάζεται ως έκεΤ πάνω α­ φήνοντας μιά άγρια κραυγή χαράς! — Γλύτωσα τά παράσημά

μου &σ? τά βαθμό μου!, μονο­

λογεί ό Ζανίνο κατευχαρισιω­ μένος. —Τί τρέχεις ρωτούν ό Γκρέ κο καί ή παρέα του τρέμοντας καί οί τέσσερις από ανυ­ πομονησία. Ή "Όριαν έχασε!, ουρλιά­ ζει ό προπονητής σάν παλα­ βός άπό τή χαρά του, άνεμίζοντας τό χαρτί τοϋ τηλεγρα­ φήματος στά χέρια του." "Έ­ χασε μέσα στήν έδρα της ά­ πό τήν Έλ Πάσο, μέ 1—0! Ποιος ήταν δυνατόν νά τό πε­ ρί μένη; ΚΓ όμως! Ή αγαπη­ μένη μας Τόρεντ, δέν έχει πά ψει νά είναι πρώτη, ίσόβαθμη μέ^ τήν "Όριαν! Φίλοι μου, ή μοΐρα μάς^ έπαιξε άπλώς μιά άσχημη φάρσα αύτή τή φορά αλλά δέν μάς χτύπησε! Ό δρόμος γιά τον τίτλο είναι α­ νοιχτός ! Είναι άδύνατο νά περιγρα­ φή αυτό πού επακολουθεί. Άπό τή χαρά τους όλα τά παιδιά τής Τόρεντ ξεφωνίζουν καί χοροπηδούν, μηδέ τής Άμπυ καί τοϋ Ζανίνο έξαιρουμένων. Ό Σιού ουρλιάζει σάν Ιν­ διάνος... καί κάνει τά τζάμια των παραθύρων νά τρίξουν ε­ πικίνδυνα. Οί υπόλοιποι ένοικοι τρυ­ πώνουν μέσα στά δωμάτιά τους βαστώντας τ" αυτιά τους "Οσο γιά τήν παρέα, δέν μένει καθόλου στο ξενοδοχείο. Ό σενιόρ Άντζελίλο κλεί­ νει αποφασιστικά τήν πόρτα καί τραβάει τον Γκρέκο και την *Άμπυ μαζί του, ένώ οί άλλοι

0 ΗΡΗΣ ΤΗΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Κάνεις δεν ρωτάει που 8ά πάνε. -έρουν δτι θά πάνε νά γλεν­ τήσουν τό μεγάλο νέο σ’ ένα από τά νυκτερινά κέντρα τής πόλεως, σ’ έκεΐνο πού θά. βρί σκωνται αυτή την ώρα καί οί άλλοι παίκτες τής Εθνικής Βραζιλίας. Θά γλεντήσουν μέχρι τό πρωΐ, θά χορέψουν καί θά τά σπάσουν από τον ενθουσια­ σμό τους! Ό σενιόρ "Αντζελίλο δεν θά μαλλώση απόψε γιά τό ξενύχτι. Ή χαρά καί ή ευτυχία τους είναι τόσο μεγάλη!... Καί τό επόμενο μάτς είναι μετά από δύο ολόκληρες έβδο μάδες. . "Έχουν δλον τον καιρό εμ­ πρός τους γιά νά ξεκουρα­ στούν καί νά κοττέβουν νά συντρίψουν τον αντίπαλό τους όποιος κι" αν είναι... Φυσικά, περιττό νά προσθέ σου με δτι ό τετραπέρατος Ναύτης δεν είναι δυνατόν^ νά λειψή από ένα τέτοιο γλέντι καί τούς παίρνει από πίσω πάντα χοροπηδώντας καί τρέ χοντας δεξιά - άριστερά μέσα στο δρόμο, γαυγίζοντας καί μυρίζοντας κάθε τι πού βρί­ σκεται μπροστά του... ΠΡΟΣΚΑΗΣΙΣ ΣΤΟ ΚΥΒΕΡΝΕΙΟ

ΕΡΝΟΥΝ δυο Κυριακές ακόμα. Τό Κύπελλο των ΓΊρωταθλητριών τής Νότιου "Αμε­ ρικής έχει τελειώσει. "Έχει τε λειώσει τυπικά, δχι δμως καί

9

ουσιαστικά καί τούτο επειδή δυο ομάδες βρίσκονται νά ίσο βαθμοΰν στήν κορυφή τής βα­ θμολογίας: Ή "Όριαν, πρωταθλήτρια τής Ουρουγουάης καί περυσινή επίσης πρωταθλήτρια καί ή Τόρεντ, πρώτη ομάδα τής Βραζιλίας. Στά στρατόπεδα λοιπόν καί των δυο αυτών ομάδων, γί νονται όπως εΐναι φυσικό, πυρετώδεις προετοιμασίες. Ή "Όριαν, οπωσδήποτε, βρίσκεται σέ καλύτερη θέσι από τήν Τόρεντ. Τούτο συμβαίνει επειδή έ­ χει καλύτερη διαφορά τερμά­ των από τήν αντίπαλό της κι" έτσι σέ περίπτωσι τελικής ι­ σοπαλίας, τό κύπελλο τό κα­ τακτά μέ τή διαφορά αυτή τών γκόλ. Ή Τόρεντ λοιπόν, μόνο αν κερδίση τον δύσκολο αυτόν α­ γώνα θά μπορέση νά άνακηρυχθή πρωταθλήτρια Νοτίου "Αμερικής. Φυσικά, από τό γεγονός καί μόνο αυτό, απόλυτη αισιο­ δοξία επικρατεί μέσα στίς τά­ ξεις τών Ουρουγουανών φιλά­ θλων πού περιμένουν δτι ο­ πωσδήποτε ή αγαπημένη τους ομάδα θά κερδίση τον τίτλο, γιά δεύτερη έν συνεχεία χρο­ νιά, έστω καί μέ τήν ισοπα­ λία... Στο μεταξύ, γιά νά φτά­ σουμε ως τήν τελευταία άναμέτρησι τών δυο μεγάλων Νοτιοαμερικανικών συγκροτημά­ των, καί οΐ δυο ομάδες έχουν δώσει από δυο αγώνες ακόμη ύστερα από τήν ταυτόχρονη ήττα πού ύπέστησαν ή μιά

10 στο γήπεδό της και ή άλλη έ­ κτος έδρας. Και στους δυο αυτούς άγω νες και ή ^Τόρεντ και ή "Οριαν έχουν βγή νικήτριες των αντι­ πάλων τους και μ’ αυτόν τον τρόπο έμειναν νά ισοβαθμούν τελικά στην πρώτη θέσι. Ό μεγάλος τελικός, πού πρέπει νά γίνη σε ουδέτερο έ­ δαφος σύμφωνα με τούς κανο­ νισμούς, θά λάβη χώραν στο γήπεδο τής Χουριέλα, στο Μπουένος "Αύρες. Την Πέμπτη, τά παιδιά τής Τόρεντ πρόκειται νά αναχω­ ρήσουν 'τό άπόγευμα με τό α­ εροπλάνο, γιά τό άποφασιστι κό ταξίδι. "Ολοι οι φίλαθλοι τού Σάο Πάολο και τής Βραζιλίας καί περισσότερο οι ίδιο οί παί­ κτες του συλλόγου, πιστεύουν πώς ή θρυλική πρωταθλήτρια τής χώρας αυτής θά πετύχη

Βλέπει τό Ναύτη να σρμάη επα­ ινώ ταυ και τρομάζει!

ΓΚΡΕΚΟ

— Είμαι αποφασισμένος νά υπηρετήσω τή Βραζιλία, λέει ό Γ κρέκο.

εφέτος τό μεγαλύτερο κατόρ­ θωμα πού μπορεί νά πετύχη μιά ομάδα, δηλαδή ύστερα άπό την κατάκτησι τής πρώ­ της θέσεως στο πρωτάθλημα τής Βραζιλίας καί μετά την άπόκτησι καί του Κυπέλλου τής ίδιας χώρας, νά κερδίση καί τό πρωτάθλημα των πρώ­ των ομάδων όλης τής Νοτίου Αμερικής! Τήν Τετάρτη ωστόσο τό πρωΐ, έρχεται μιά τιμητική πρόσκλησις στο γήπεδο τής Μπόκα όπου γίνονται οι προ­ πονήσεις τής Τόρεντ. Ή πρόσκλησις είναι από τό Κυβερνείο καί τήν έχει κά­ νει ό ίδιος ό Κυβερνήτης του Σάο Πάολο, γιά νά τιμήση σέ μιά δεξίωσι τούς ήρωες^τής πόλης, πού τίμησαν αυτή τή

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ χρονιά τή Βραζιλία, ολόκλη­ ρη — τή χρυσή ενδεκάδα τής Τόρεντ! ' Πράγματι, δλη ή ομάδα και μαζί καί οι αχώριστοι φίλοι πού τή συνοδεύουν παντού, δη­ λαδή ή "Αμπυ κΓ ό ...εκπλη­ κτικός Νίνο Ζανίνο μέ τον σκύ λο του, βοίσκονται στο μέγα­ ρο του Κυβερνείου, τήν ώρα πού ορίζει ή πρόσκλησις α­ κριβώς. Τό μέγαρο έχει πάρει έορταστική όψι καί άπ5 έξω άλλά καί πολύ περισσότερο στο ε­ σωτερικό του. Οι πολυτελέστατες αϊθουσές του είναι λαμπροστολισμένες. Ό ίδιος ό Κυβερνήτης του Σάο Πάολο στέκει στήν είσο­ δο καί υποδέχεται τούς παί-

11

ΟΙ δυο αρχηγοί τώιν ομάδων δί­ νουν τά χέρια.

κτας καί τούς άλλους' επισή­ μους. ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΑΑΟΚΟΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ

Ο ΚΕΦΙ βρίσκεται στο αποκορύφωμά του μέσα στο Κυβερνείο του Σάο Π άολο. "Όλοι οί παίκτες, οί δεσποι νίδες πού είναι ντυμένες μέ υ­ πέροχες νυκτερινές τουαλέττες καί οι επίσημοι πού παρα κάθονται στο γεύμα, είναι σκασμένοι στα γέλια. Κεντρικός ήρως αύτού του κεφιού είναι ό ...περιλάλητος ντέτεκτιβ Νίνο Ζανίνο. Ό φουκαράς έχει πάθει με γάλη δουλειά... "Εχει ξεχάσει νά... ταΐση τό Ναύτη ! Παρασυρμένος από τό κέ-

Τ

Στό τέλος ό κυβερνήτης σγίγγει εγκάρδιοι τό χέρι του παιδιού.

12 ψι τής βραδυάς και οπτό τούς προκλητικότατους μεζ έ δ ε ς που σερβίρουν οι σερβιτόροι κάθε τόσο, ξέχασε εντελώς την ΰπαρξι του τετράποδου... ίσκιου του! Ό Ναύτης όμως δεν είναι σκυλί^πού του αρέσει νά τον ξεχνούν κι5 δταν τυχαίνη νά γίνεται αυτό καμμιά φορά δεν απελπίζεται οϋτε έπαφίεται στη μοίρα του, όπως ίσως θά έκανε ένας άλλος σκύλος δευτερώτερος... Νευριασμένος από την άγέ νεια του αφεντικού του και κα θώς τον βλέπει νά παίρνη έ­ να υπέροχο καί μεγάλο κομ­ μάτι κρέας μέσα στο πιάτο του... αφήνει ένα υπόκωφο γαύ γισμα καί όρμάει νά τού τό άρπάξη! Χιλιάδες φορές θά προτι­ μούσε ό καημένος ό Νίνο νά τού πετάξη αυτό τό κρέας τού Ναύτη γιά νά τον άφήση ή­ συχο. "Έλα όμως που δεν μπορεί νά τό συλλογιστή! "Οπως πάντα, μέ τον ανόη­ το φόβο πού τρέφει γι’ αυτό τό γιγαντόσωμο καί άγριο, στην όψι ζώο, νομίζει ότι τού Ναύτη τού κάπνισε στά καλά καθούμενα νά τον ...ξεσχίση! Αφού οϋτε κάν σκέπτεται ν3 άφήση τουλάχιστον τό κρέ­ ας από τά χέρια του γιά νά έχη πιο ελεύθερες τις κινήσεις του. Πηδάει μονομιάς πάνω στην καρέκλα του καί μπήγει μιά φωνή: — Βοήθεια! Θά^ μέ φάη! Πιάστε τον! Σκοτώστε τον!

ΓΚΡΒΚύ Ααρυγγώστε τον! Γλυτώστε με επιτέλους άπ3 αυτόν τον δαίμονα! Αυτή είναι καί ή αρχή τού μεγάλου γλεντιοΰ πού έπακο λουθεί. Πρέπει νά θυμηθή ό άναγνώ στης ότι όλος ό κόσμος στο Σάο Πάολο, είναι βέβαιος ότι ό Ζανίνο είναι μιά πραγματι­ κή άποκάλυψις αστυνομικού δαιμόνιου! "Ενας ήρωας πού Ίχει σώσει άπειρες φορές ά,πό βέβαιο θάνατο τον Γκρέκο καί τον Σιού καί πού σ3 αυ­ τόν χρωστάνε τά πάντα, καί οί δυο προαναφερθέντες παί­ κτες τή ζωή τους καί ή Τόρεντ τούς τίτλους πού έχει κερδί­ σει εφέτος καί ή Βραζιλία τή ιιεγάλη ποδοσφαιρική δόξα της ίδιας χρονιάς! Μέ τέτοια ιδέα λοιπόν πού έχουν γι3 αύτόν, δεν είναι φυ­ σικά δυνατόν νά πιστέψη κα­ νείς ότι ένας ήρωας σάν τον Νίνο Ζανίνο, είναι δυνατόν νά φοβάται τον σκύλο! Τούς περνάει λοιπόν από τό μυαλό ότι άπλούστατα ό δαιμόνιος ντέτεκτιβ πάνω στο κέφι τής ωραίας βραδυάς α­ ποφάσισε νά τούς διασκεδάση!... 3Ακόμα καί τό ότι εξακολου­ θεί νά κρατάη στο χέρι τό κρέας, είναι άπόδειξις ότι τό κάνει επίτηδες γιά νά τον κυ­ νηγάη ό γυμνασμένος σκύλος του γιά νά τού τό πάρη ! Μέσα σ3 έναν ωκεανό λοι­ πόν από γέλια καί χειροκρο­ τήματα, ό Ναύτης αρχίζει νά καταδιώκη άνηλεώς τόν Ζσνί-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

νο γύρω - γύρω στα τραπέζια γιά να τού πάρη τό κρέας. 'Όσο γιά τον ντέτεκτιβ αυτός τρέχει μέ κομμένη την ανάσα γιά νά γλυτώση. Αυτό τό πράγμα δημιουρ­ γεί άπειρα κωμικά επεισόδια. Ό Ναύτης πολλές φορές μαγκώνει τον άψεντικό του πού ξεφωνίζει μισοπεθαμένος άπό τον φόβο του νά τον γλυ­ τώσουν καί τον ρίχνει κάτω γιά νά τού πάρη τό κρέας. Φυσικά, δέν τού κάνει κα­ νένα κακό, γιατί τον άγαπάει σάν άφεντικό του πού είναι — γιά νά άκριβολογήσουμε τον λατρεύει κυριολεκτικά! — καί μόνο προσπαθεί νά τού άνοιξη τό χέρι μέ τη δύναμι των ποδιών του καί όχι μέ τά σουβλερά του δόντια γιά νά μην τον τραυματίση. Τό άποτέλεσμα είναι ό Ζανίνο πάνω σ’ αυτό ν’ άρχίση νά γαργαλιέται καί νά χασκογελάη μέσα στην τρομάρα του καί αυτό είναι άλλη μιά άπόδειξις οτι διασκεδάζει μα­ ζί μέ τούς άλλους, μέ τά κα­ μώματα τού υπέροχου σκύλου του... 0 μόνος πού θά μπορούσε νά τον λυπηθη καί νά τον γλυ τώση άπό τη δυστυχία του, δηλαδή ό Γκρέκο, δέν είναι παρών σ’ αυτές τίς σκηνές -— δυστυχώς γιά τον Ζανίνο Πού είναι; Ακριβώς γιά νά διηγηθοϋμε αυτή τή μικρή λεπτομέρεια χρειάστηκε νά άναφέρουμε ό­ λα τά παραπάνω, άκόμα καί τήν πρόσκλησι τής Τόρεντ άττό τον Κυβερνήτη τού Σάο

13 Π άολο. Γιατί τό θρυλικό Ελληνό­ πουλο, ό Κώστας Γεωργίου, βρίσκεται αυτή τή στιγμή μέ­ σα στο γραφείο τού ίδιου τού Κυβερνήτου τής πόλεως και τον άκούει νά τού λέη αυτά τά παράξενα λόγια... —Γ κρέκο, νά μέ συγχωρής πού σέ πήρα γιά λίγες στι­ γμές άπό τή διασκέδασί σου.. Πρέπει όμως νά μάθης ότι όλη αυτή ή συγκέντρωσις, δέν σχεδιάστηκε γιά άλλο λόγο, ούτε γιά νά τιμηθούν — δπως νομίζεις — τά παιδιά τής Τό­ ρεντ — αυτό θά γινόταν στήν επιστροφή τους, όποιο ^κΓ ή­ ταν τό άποτέλεσμα τού παι­ χνιδιού. Ό Αετός τού Σάο Πάολο άκούει μέ γουρλωμένα μάτια τον ηλικιωμένο Κυβερνήτη, γιατί πραγματικά αυτά πού λέει είναι καταπληκτικά: — Τότε γιά ποιόν λόγο μπορεί νάγινε; ρωτάει μέ άνασηκωμένα τά φρύδια. — Ακριβώς, δπως σοΰ εΐπα, γιά νά άκούσης αυτά τά λόγια εδώ μέσα στο ιδιαίτε­ ρο γραφείο μου! Γιά σένα, Γ κρέκο! — Δέν καταλαβαίνω τί­ ποτα! — Καί μέ τό δίκιο σου! Καί δυστυχώς δέν θά σού λυθή ολωσδιόλου ή άπορία άπόψε! Τό μόνο πού θά σοΰ πώ πώς πρόκειται γιά ένα ζήτη­ μα ύψίστης σημασίας... Είσαι Ελληνόπουλο... κι’ όμως έσένα διάλεξαν γιά μιά άποστολή πού ενδιαφέρει άφάνταστα τή χώρα μας... Σ’ εσένα έδω-

14

σαν την εμπιστοσύνη τους ο­ λόκληρη, άνθρωποι πού κρα­ τουν την τύχη τής Βραζιλίας στα χέρια τους! Γκρέκο, εί­ μαι επιφορτισμένος νά σου κάνω μια έρώτησι μόνο. ’Άν τύχη και ή πατρίδα μου χρεία στη τις υπηρεσίες σου όχι μό­ νο σάν ποδοσψαιριστοΰ, πού καί γι5 αυτές σ’ ευγνωμονεί, είσαι διατεθειμένος νά τις προσψέρης; — Μην έχετε καμμιά αμφι­ βολία γι’ αύτό, Κυβερνήτα! Μού έχει δείξει τέτοια αγάπη ό κόσμος εδώ καί όλοι οι φί­ λοι ακόμα καί άγνωστοι γιά μένα πού με χειροκροτούν από τις εξέδρες με τόσο ενθουσια­ σμό, έχουν γεμίσει την καρ­ διά μου με αισθήματα, πού νοιώθω πάντα την ύποχρέωσι απέναντι τους νά κάνω γι’ αύτούς ό,τιδήποτε!

'Ο τερμιατοφυλοϋκιας αποκρούει ψύχραιμα μέ δυνατή γροθιά.

ΓΚΡΕΚΟ -—- Είμαι περήφανος πού ά κούω νά μιλάς έτσι παιδί μου! Αυτοί πού σε διάλεξαν δεν είχαν άδικο λοιπόν! Πρό σεξε όμως: "Αν ή άποστολή γιά την οποία σε χρειαστή ή πατρίδα μας, εΐναι τόσο επι­ κίνδυνη καί δύσκολη πού μπο ρεΐ νά χρειαστή νά παίξης άρκετές φορές τη ζωή σου κορώ­ να -γράμματα γιά νά^τήν φέρης σέ πέρας, πάλι είσαι δια τεθειμένος νά την άναλάβης; Ό Γ κρέκο χαμογελάει μέ αφέλεια. — Καί τώρα παίζω τη ζωή μου κορώνα - γράμματα κά­ θε τόσο!, άποκρίνεται άπλά. Ό κόσμος εδώ στη Νότιο Α­ μερική είναι τόσο θερμόαιμος, πού ως τώρα έχω γλυτώσει από τού Χάρου τά δόντια έ­ να σωρό φορές, μόνο καί μό­ νο επειδή παίζω καλά μπάλλα! Δέν θάχω λοιπόν νά κά­ νω τίποτα ξεχωριστό!- Μάλ­ λον θά μέ ώφελήση επειδή^ θά πρέπει αναγκαστικά νά έχω περισσότερο τό νού μου! Γιά ποιά άποστολή όμως πρόκει­ ται; Ό Κυβερνήτης σηκώνεται όρθιος. ς— Σου είπα, λέει καί στο πρόσωπό του εΐναι ζωγραφι­ σμένος ό θαυμασμός πού νοι­ ώθει γιά το νεαρό αυτό άγόρι πώς δέν θά τά μάθης όλα α­ πόψε... Δυστυχώς... Γιά νά πώ την αλήθεια δέν την ξέρω ούτε κι’ εγώ την άποστολή σου, ποιά θά είναι! Μέ επι­ φόρτισαν μόνο νά σου πώ άκριβώς αυτά τά λόγια καί νά σου δώσω κι’ ςχύτο το δαχτμ*

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Καί λέγοντας έτσι, τείνει προς τό ξανθό Ελληνόπουλο κάτι πού κρατάει στο χέρι του. Ο Γκρέκο τό παίρνει καί με γουρλωμένα μάτια κυττάει ένα άπλό δαχτυλιόι χρυσαφέ­ νιο με μια μεγάλη μπλε πέ­ τρα. Ύστερα σηκώνει τά μάτια του καί χωρίς νά πή τίποτα κυττάζει μόνο ερωτηματικά τον συνομιλητή του. —Μ’ αυτό τό δαχτυλίδι θά έρθης σε επαφή με τον άνθρω­ πο πού θά σου δώση τις τελι­ κές πληροφορίες πάνω σ^ αυ­ τό τό θέμα!, του λέει εκείνος. Καί τον άνθρωπο αυτόν θά τον συνάντησης σέ ^μιά μονα­ χική βίλλα τής οδού Καρντίμ στά ’Ανατολικά προάστια του Σάο Πάολο... Πρόκειται γιά έναν από τούς μεγάλους τής Κυβερνήσεώς μας, πού έπιθυμεΐ δμως γιά τήν ώρα του λάχιστόν νά μείνη μυστικό τ’ όνομά του... Μένει στο Ρίο ντε Τζανέϊρο φυσικά, αλλά ήρθε καί νοίκιασε αυτή τή βίλλα γιά μερικές μέρες μόνο καί μόνο γιά τή συνάντησί σας... -— Μά εμείς αύριο τό από­ γευμα φεύγουμε γιά τό Μπουένος "Αύρες !, μουρμουρίζει τό Ελληνόπουλο πού μέ όλα αυτά τά εξωφρενικά πράματα πού ακούει νοιώθει τήν μεγα­ λύτερη κατάπληξι τής ζωής του. Μήπως θά πρέπει νά πάω αύριο τό πρωί κιόλας; —"Οχι, φίλε μου! Θά πας όταν γυρίσετε από τό ταξίδι σας — καί εύχομαι νά γυρί-

15

Τριπλάρει έξυπνα τον άντίπαλό του καί τον προσπερνά-

σετε νικητές! Θά πας όποια μέρα θελήσης εσύ, άλλά πάν­ τως έτσι πού νά μήν σέ άντιληφθή κανείς, ούτε ξένος ού­ τε άπό τούς φίλους σου... ού­ τε εκείνη ή κοπέλλα πού κα­ ταλαβαίνω ότι τής λές πολλά άπό τά μυστικά σου! Τό πρόσωπο του Γκρέκο κοκκινίζει ελαφρά σ’ αυτά τά λόγια καί ό Κυβερνήτης τού χαμογελάει μέ αγάπη. —Κατάλαβες !, είπε. Μπρά βο! Είναι ένα μεγάλο μυστι­ κό τού κράτους αυτό πού παίρ νεις στά χέρια σου, Γκρέκο! Πρέπει νά φερθής σάν άντρας Τό στόμα κλειστό... ΚΓ όταν θά πας, νά προσέξης πολύ έκεΐνον τον σατανικό ντέτεκτιβ τον Νίνο Ζανίνο πού δέν μπο­ ρείς νά τον ξεγελάσης εύκολα. Καί σ’ αύτό τό σημείο εΐναι ή σειρά τρυ Γ κρέκο νά χαμό-

16 γελάση μέ τά λόγια του Κυ­ βερνήτου. — "Οταν φθάσης — συνε­ χίζει εκείνος—στην οδό Καρν τι μ καί στη βίλλα «Αουκία», θά δείξης αυτό τό δαχτυλίδι σ' εκείνον πού θά σου άνοιξη την πόρτα. Δεν θά πής τίποτ' άλλο... 3Από κεΐ και ύστερα θά σέ όδηγήση αυτός... Έγώ δεν έχω τίποτε άλλο νά σου πώ. Εξακολουθείς πάντα νά είσαι διατεθειμένος νά άναλάβης μιά μεγάλη ύποχρέωσι; "Αν όχι, είναι καιρός άκόμη νά με­ τάνοιώσης ! — Δεν θά μετανοιώσω, κύ ριε! Ό Κυβερνήτης του Σάο Π άολο άπλωνε ι τότε εγκάρ­ δια τό χέρι του μέ τον θαύμα σμό πάντοτε ζωγραψισμένον στο πρόσωπό του γιά τό κα­ ταπληκτικό θάρρος αυτού του παιδιού. — Τότε, καλό ταξίδι καί ό Θεός μαζί σας!, τού λέει μέ σταθερή φωνή. Δέν έχου­ με τίποτ’ άλλο νά πούμε οι δυο μας, Γκρέκο! Θέλω μόνο νά μάθης ότι είμαι περήφανος γιατί είσαι έδώ, άνάμεσά μας στο Σάο Π άολο! Αυτή τή φορά ό Γ κρέκο κοκ κινίζει άκόμα περισσότερο άπό τήν πρώτη φορά καί χαμηλώ­ νει τά μάτια. Σφίγγει τό χέρι τού Κυ­ βερνήτη, λέει ένα μασημένο «χαίρεται» καί άφού κρύβει μέ προσοχή τό παράξενο δα­ χτυλίδι στήν τσέπη του, βγαί νει άπό τό δωμάτιο καί πη­ γαίνει καί πάλι στήν μεγάλη καί πολυτελή αίθουσα τού Κυ

ΓΚΡ.ΕΚΟ

βερνείου όπου τό γλέντι... μαί νεται! "Ολοι τού φωνάζουν μόλις τον βλέπουν, γιατί τον είχαν χάσει τόση ώρα... Στο πρόσωπο όμως τού υ­ πέροχου άγοριοΰ δέν υπάρχει τίποτα πού νά δείχνη δτι κάτι τό άσυνήθιστο τού έχει συμβή... ^ Τούς λέει μιά δικαιολογία γιά νά κάλυψη τήν άπουσία του καί ή συμπεριφορά του δέν έχει καμμιά άπολύτως δι­ αφορά άπ5 αυτήν πού τούς έχει συνηθίσει μέχρι τώρα. 'Ωστόσο, άν άνάμεσα στο πλήθος πού γεμίζει τό Κυβερ νεΐο βρισκόταν καί κάποιος μέ τρομερές ικανότητες παρατηρήσεως, ίσως νά έβλεπε στο βάθος - βάθος των γαλάζιων ματιών του μιά παράξενη φλο γίτσα... Τήν άλλη μέρα τό άπόγευμα, ένα πελώριο τετρακινητή­ ριο άεροπλάνο παίρνει τήν Τόρεντ στά φτερά του καί Α­ νεβαίνοντας στούς ουρανούς, όρμάει προς τήν κατεύθυνσι πού βρίσκεται τό Μπουένος "Αύρες, ή μακρυνή πρωτεύου σα τής Αργεντινής... Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

©ΑΟί οί άμέτρητοι φί­ λαθλοι πού είναι μαζε­ μένοι σήμερα στο τε­ ράστιο γήπεδο τής πρωταθλητρίσς τού τόπου Χουριέλα, ξέ­ ρουν πώς είναι τυχεροί, επει­ δή τούς έπεσε ό κλήρος νά παρακολουθήσουν αυτοί τό ποδοσφαιρικό «μάτς τής χροκ

0 ΗΡΠΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ νιας» χωρίς καμμιά από τΙς δυο μεγάλες αντίπαλες νά εί­ ναι δική τους ομάδα. Καί οί φίλαθλοι αύτοΐ πρό κειται νά ευχαριστηθούν πρα γματικά τό παιχνίδι σήμερα. Δεν υποστηρίζουν κανένα από τα δυο μεγάλα, αντίπα­ λα συγκροτήματα. "Οταν χά­ ση τό ένα καί κερδίση τό άλ­ λο, κανείς δεν πρόκειται νά τό πάρη κατάκαρδα απ’ ό­ λους αυτούς, όπως θά συνέβαινε αν έπαιζε δική τους ο­ μάδα. ΓΓ αυτό πρόκειται νά παρακολουθήσουν αμερόληπτα τις φάσεις καί νά χειροκροτή­ σουν αυτόν πού πραγματικά θά είναι ό καλύτερος ή καί τούς δυο έφ’ όσον θά άναδειχθουν ισάξιοι. Ή μεγάλη ώρα έχει φτά­ σει. Ή ’Άμπυ με τον χαζό - Ζα νίνο καί τό σκύλο του, έχουν πιάσει φυσικά τό πόστο τους σε μιάν άκρη τής εξέδρας στις πρώτες θέσεις. Ό προπονητής σενιόρ Άντζελίλο, μ’ όλο πού έχει πεποίθησι στα «παιδιά» του, στριφογυρίζει πίσω από τά ουρμάτινα κιγκλιδώματα σαν λιοντάρι μέσα στο κλουβί του. Καί μερικοί άλλοι συνοδοί τής Τόρεντ όπως καί οι λίγοι εκδρομείς, νοιώθουν άνάλογο χτυποκάρδι. Στο μεταξύ καί ή ’Όριαν έχει τούς δικούς της νά πά­ σχουν περί μένοντας την έναρξι τού μεγάλου παιχνιδιού. Καί ό διαιτητής μέ τούς έπόπτες γραμμών κάνουν την έμφάνισί τους καί τρέχουν μέ-

17 “*ΐ;*ϋ4 σα στο πράσινο ταπέτο προς τή σέντρα. Τό πλήθος τούς επευφημεί ζωηρά. Λίγα λεπτά αργότερα βγαί νουν καί οι δυο αντίπαλες ο­ μάδες μαζί, επειδή σήμερα καμμιά από τις δυο τους δεν είναι γηπεδούχος. Οί επευφημίες αύτή τή στι­ γμή φτάνουν στον πραγματι­ κό ενθουσιασμό, λές καί κά­ ποιο από τά αντίπαλα σιΓ'κροτήματα νά είναι... ντόπιο! Μά ό ενθουσιασμός τοΰ πλή θους προέρχεται από τό ότι έχει τελειώσει έπί τέλους τό μαρτύριο τής αναμονής. ' Ωστόσο η ’Όριαν καί ή Τό ρεντ παρατάσσονται στη σέν­ τρα τού γηπέδου καί χαιρε­ τούν τά πλήθη πού τις χειρο­ κροτούν άλλη μιά φορά. Ό Γκρέκο άπό τή μιά με­ ριά καί ό Μαρτινέζ άπό την άλλη, δηλαδή ό περίφημοι; σέντερ φόρ τής αντιπάλου όμάδος, κατεβαίνουν σάν αρχη­ γοί καί πηγαίνουν κοντά στον διαιτητή πού στρίβει τό νό­ μισμα γιά την εκλογή τοΰ τέρ ματος. Ό Γκρέκο είναι ό κερδισμέ­ νος αύτή τή φορά καί διαλέ­ γει τό τέρμα πού δεν έχει κόν­ τρα τον ήλιο. Ή ’Όριαν κερδίζει τή σέν­ τρα. Οί δυο αρχηγοί σφίγγουν τά χέρια καί οί ομάδες παίρ­ νουν τή θέσι τους γιά τήν έναρξι τού μεγάλου παιχνι­ διού. Ό διαιτητής ρίχνει μιά τε­ λευταία ματιά γιά νά σιγου-

18

ΓΚΡΕΧΟ

ρευτή πώς δλα είναι εν τάξει και σφυρίζει. Ό Μάρτινέζ δίνει την πρώ τη πάσσα στον μέσα δεξιά "Αγκουΐλο κι5 εκείνος τη γυρί­ ζει αμέσως πίσω στη γραμμή των χάφ, δπου την παίρνει ό "Αλβαρέζ, ό διεθνής αυτός μέ­ σος τής Όριαν, πού είναι και μόνιμο στέλεχος τής Εθνικής όμάδος τής Ουρουγουάης. Τό «μάτς τής χρονιάς» γιά τη Νότιο "Αμερική άρχισε. Πριν δμως προχωρήσουμε στή συγκλονιστική περιγραφή του, πρέπει να πούμε άκόμα όχι καί οι δυο αντίπαλες ο­ μάδες κατέβηκαν με τις γνω­ στές συνθέσεις χωρίς καμμ αλλαγή.

Μ" άλλα λόγια, ή Τόρεντ κατεβαίνει με τούς: Αορέντσο, Σάντι, Αάντος, Σιού, Όλάντο, Ραμόν, Βάργκας, Όζον, Τζέντο, Γκρέκο καί Γκομέζ, ενώ ή Όριαν με τούς : Σάντος, Αάντυ, Χέντυ, Ζάγκανο, "Αλβαρέζ, Νέντο, Αάζ, "Αγκουΐλο, Μάρτινέζ, Τολό καί Κάρλος. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

ΗΝ πρώτη έπίθεσι ^τήν κάνει ή "Όριαν πού έχει καί τή σέντρα. Ό Άλβαρέζ πού έχει πά­ ρει τή μπάλλα τή δίνει άμέσως στον Νέντο πού βρίσκε-

Τ

4Ο Ζοανίνο ανεβαίνει στην καρέκλα έντρομος.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

19

Ή κεφαλιά του Γκρέκο στέλνει τή μ-ττόολλα στα δίχτυα.

ται δίπλα του καί ό αριστε­ ρός χάφ τής "Οριαν, βλέπον­ τας τον Όζον να χύνεται κα­ ταπάνω του για να τον άνακόψη, πετάει αμέσως μπρο­ στά για τον Τολό, πού είναι δμως κλεισμένος από τον Ραμόν. Οί δυο παίκτες πηδάνε για κεφαλιά. Ή μπάλλα χτυπάει στο κεφάλι του Ραμόν άλλα δεν βρίσκει τό στόχο της. Δεν πηγαίνει δηλαδή στον Τζέντο, πού ήθελε νά τή στείλη ό αριστερός χάφ των Βρα­ ζιλιάνων, παρά στον Χέντυ πού καραδοκεί εκεί κοντά. Ό Χέντυ τή ρίχνει πάλι στον Τολό πού έχει φύγει τώ­

ρα άπό τό μέρος δπου πήδηξε για τήν κεφαλιά και είναι ελεύθερος. 'Ο Τολό πετάει άμέσως στον έξω αριστερά Κάρλος κΓ εκείνος κατεβαίνει ταχύ­ τατα. Ό Σ ιού πού φυλάει τήν πε ριοχή άπό^ κείνη τή μεριά, τρέχει νά τον άνακόψη. Τό τρέξιμό του δμως δεν είναι τό γνωστό εκείνο τρέξιμο του Ιν­ διάνου μπάκ τής Τόρεντ... Ό Κάρλος τον ξεπερνάει καί ό 'Ίντσου Νά Τιάρα Λαμάτα, όπως είναι ολόκληρο τό όνομα του Σ ιού, είναι αδύνα­ τον νά τον φτάση. Ό Κάρλος φτάνει στή γραμ μή του άουτ καί άπό κεΐ κά­

Γ&ΡΕΚΟ νει μιά θαυμάσια σέντρα μπρο στα στο κέντρο του τέρματος του Λορέντσο. Ό Μαρτινέζ είναι στη θέσι πού πηγαίνει ή μπάλλα. Ό διάσημος αυτός παίκτης πού είναι σπεσιαλίστας στις κεφαλιές, πηδάει χωρίς καθυστέρησι γιά νά καρφώση τη μπαλλα στά δίχτυα. Ό Λορέντσο δμως έχει κά­ νει έγκαιρη έξοδο. Πηδάει κι5 αυτός καί ή γρο θιά του προλαβαίνει τη στρογ γυλή θεά του ποδοσφαίρου άκριβώς πάνω από τό κεφάλι του επικίνδυνου ,άντιπάλου του καί την άπομακρύνει. Στη θέσι πού πηγαίνει βρί σκεται μόνο ό Γκρέκο, γιατί τό Ελληνόπουλο βρίσκεται καί πάλι μέ την άρχή τού παι χνιδιοΰ στην άμυνα, αφού έχει έναν προορισμό νά έκτελέση σ" αύτό τό μέρος... Ό "Αετός του Σάο Πάολο παίρνει τη μπάλλα καί μέ μιά αστραπιαία τριπλά περνάει τον Τολό καί δίνει αμέσως στον Τζέντο από μακρυά, χω­ ρίς νά κατέβη παρακάτω. * Ωστόσο ή μπαλλιά του εί­ ναι ακριβέστατη καί σκάει α­ κριβώς επάνω στο πόδι τοΰ φημισμένου φόρ της Τόρεντ, Τζέντο. Αυτός ό τελευταίος ρίχνε­ ται σάν γεράκι μπροστά αλ­ λά την τελευταία στιγμή πού είναι έτοιμος νά πασσάρη δί­ πλα του στον αμαρκάριστο "Οζον, ό Ζάγκανο προλαβαί­ νει μέ προβολή νά του άποσπάση τή μπάλλα καί νά τήν άπομακρύνη.

"Από τις πρώτες μπαλλιές έχει φανή καθαρά ότι τό παι­ χνίδι θά είναι άμφίρροπο καί ισοδύναμο. Καμμιά ομάδα δέν έχει σκο πό νά παραχώρηση τήν πιθα­ νότητα νίκης στήν αντίπαλό της. Ή Τόρεντ δμως χρειάζεται απόλυτα αυτή τή νίκη κι" αύ­ τό τό ξέρουν πολύ καλά οί Ουρουγουανοί καί γι" αυτό οι παίκτες τής άμύνης τους παί­ ζουν λυσσασμένα καί μέ δλες τους τις δυνάμεις γιά νά μήν άφήσουν τούς αντιπάλους τους νά φτάσουν ούτε μιά φορά κοντά στο τέρμα του Σάντος. Ή μεγάλη σημασία πού έ­ χει αυτό τό μάτς, τό κάνει νά μήν είναι καί τόσο τεχνικός, δσο θά δικαιολογούσε ή κλάσις τών αντιπάλων συγκροτημάτων. Ή νευρικότης τών παικτών είναι καταφανής καί οι λανθα­ σμένες πάσσες πού πάνε σέ αντίπαλο αντί σέ συμπαίκτη, είναι τό μεγαλύτερο καί πιο φανερό δείγμα της. "Ενα ολόκληρο τέταρτο ή μπάλλα δέν μπορεί νά ξεφύγη από τό κέντρο τού γηπέδου, δπου τριγυρίζει από τις άσκο πες μπαλλιές καί τών είκοσι ποδοσφαιριστών πού αλωνί­ ζουν τό πράσινο γήπεδο. Οί θεατές αρχίζουν νά εκ­ δηλώνουν τή συμπάθειά τους μάλλον προς τήν πλευρά τής "Όριαν διότι, παρ" δλο πού ξέρουν δτι την ευνοεί καί ή Ι­ σοπαλία ακόμα για τήν κατάκτησι τοΰ ζηλευτού τίτλου, τή βλέπουν νά παίζη πιο έπιθετι-

«Ο ΗΡΠΣ ΤΠΝ ΓΗΠΕΔΩΝ >κά από την αντίπαλό της, ή <όποία πάλι ενώ θά έπρεπε μέ ι-κάθε τρόπο να έπιζητή την παραβώχσι τής άντιπάλου έστίας, παίζει άμυντικώτερα ;κάί με εναν παίκτη παραπά­ νω πίσω, πού δεν είναι άλλος ■από τσν Γκρέκο... Κανείς όμως δεν μπορεί νά ίξέρη καί τον πραγματικό λό­ γο πού τό θρυλικό Ελληνό­ πουλο αναγκάζεται νά βρί­ σκεται στην αμυντική γραμμή τής Τόρεντ. Στο δέκατο έκτο λεπτό μό­ λις ό Γκρέκο καταφέρνει εκεί­ νο πού θέλει, δηλαδή νά χτυνπήση μέ δύναμι — τάχα τυχαίως καί κατά λάθος — τον Σ ιού στο πίσω μέρος του κε­ φαλιού... Στή στιγμή τότε ό ινδιάνος γίνεται άλλος άνθρωπος. Τά μάτια του άγριεύουν καί μιά πραγματική μανία ζοογρα ψίζεται στο πρόσωπό του, ένώ στριφογυρίζει γύρω - γύ­ ρω τό κεφάλι σά νά ψάχνη νά βρή κανέναν εχθρό γιά νά τον ξεσχίση. 5 Αντί γιόε εχθρό βλέπει^ τή μπάλλα πού πάει νά κυλήση στά πόδια του Κάρλος. Στή στιγμή χύνεται έναντι ον του σάν βέλος καί πριν ή μπάλλα προλάβη νά άγγίξη τό παπούτσι του έξω αριστε­ ρά των Ουρουγουανών, τού την έχει πάρει καί κατεβαίνεν σάν αστραπή προς τήν περιο­ χή του Σάντος. "Οσοι βρίσκονται στο δρό­ μο του είναι άδύνατον νά τον σταματήσουν. Ό αφηνιασμέ­ νος Σιού τούς προσπερνάει

21 σάν νά μήν υπάρχουν κάν. Πρώτα ό Τολό, μετά ό Νέντο καί ύστερα ό Ζάγκανο πέ­ φτουν θύματα τής μανίας του ενώ ένας ιϋίθυρος θαυμασμού διατρέχει τις εξέδρες, γιά τήν καταπληκτική αύτή κατεβα­ σιά. Κατεβασιά πού έχει όμως άδοξο τέλος. Ό Σιού δεν δίνει πάσσα στον Γ κρέκο, πού τρέχει κι* εκείνος σάν τον άνεμο πλάϊ του γιά νά τον βοηθήση. Προτιμά- νά τριπλάρη καί τον Χέντυ πού ξεπηδά σάν τε­ λευταίο εμπόδιο μπροστά του πρίν άπό τον αίλουρο τερμα­ τοφύλακα τής Εθνικής Ούρου γουάης, Μαρτινέζ. Ό Χέντυ όμως πέφτει μέ αυτοθυσία μπρος του. Ή μπάλλα έξοστρακίζεται στά πόδια του καί τινάζεται μακρυά ένώ ό Σ ιού μέ τή φό­ ρα πού έχει γλυστράει καί πέφτει. Οι φίλαθλοι άποδοκιμάζουν τον Γενναΐο ’Αετό μέ τήν Τρυφερή Καρδιά, όπως είναι ή με τάφρασις τού ινδιάνικου ονό­ ματος τού Σ ιού. Τον άποδοκιμάζουν γιά τό ατομικό του παιχνίδι πού ζη­ μιώνει τήν ομάδα του μέ τήν απώλεια μιας σπάνιας ευκαι­ ρίας, γιατί άν έδινε εγκαίρως τήν πάσσα στον Γ κρέκο πού βρισκόταν σέ θαυμάσια θέσι, πολύ δύσκολα ό Σάντος θά γλύτωνε τήν παραβίασι τής εστίας του. 'Ωστόσο τό παιχνίδι συνε­ χίζεται. Ό Σιού ξαναγυρνάει πίσω

22

στη θέσι του τρίζοντας τά δόντια από τή λύσσα. Τό Ελληνόπουλο πάλι συλ λογίζεται ότι γιά πρώτη φο­ ρά βλέπει παίκτη νά καταψέρ νη νά σταματήση τον Σιού, στην πρώτη του αυτή έξόρμησι πάνω την μεγαλύτερη έξαψι τής οργής του. Αυτό άσψαλώς είναι δείγμα του πείσματος μέ τό όποΐο παίζουν σήμερα οί αντίπαλοί τους και τής άποφάσεως πού έχουν πάρει νά μην άφήσουν κανέναν Βραζιλιάνο νά σουτάρη. Χρειάζεται τρομερή προσο­ χή σήμερα πού ή νίκη είναι άπαραίτητη δσο καμμιά άλλη φορά. Ή μπάλλα άπό τον Χέντυ καταλήγει στον Νέντο κι* εκεί νος τή σπρώχνει άμέσως μπροστά στον Μαρτινέζ πού

Τρέχουν 'ν’ άγκαλιάσουν όλοι τό Θρυλικό Γκρέκρ,

ΤΚΡΕΚΟ κατεβαίνει προς τό κέντρο. Δεν προλαβαίνει όμως να κάνη παρά μερικά βήματα, ό­ ταν πέφτπ απάνω του σάν α­ νεμοστρόβιλος ό Σιού. 'Ο ίνδιάνος του παίρνει τή μπάλλα και πετάει μακρυνή μπαλλιά στον Γκρέκο πού εί­ ναι τώρα πιά μπροστά στή θέσι του.... Τό θρυλικό Ελληνόπουλο δεν τήν κρατάει καθόλου στά πόδια του. Τήν ώρα πού δυο μαζί άντίπαλοι, ^ ό Άλβαρέζ καί ό Χέντυ, ρίχνονται νά τον στα­ ματήσουν, αυτός δίνει πάσσα στον Τζέντο κι5 εκείνος άμέ­ σως πάλι μπροστά στον Γ κρέκο. Γιά μια φορά όμως άκόμα μπρος άπό τον Γ κρέκο ξεπηδάει ένας αντίπαλος, παίκτης καί δεν τον άφήνει νά προχωρήση περισσότερο. Είναι ό Λάντυ πού έχει βαστήξει καλά τή θέσι του καί έχει χυθή προς τή μπάλλα ά­ πό τή στιγμή πού ό Τζέντο τήν κλώτσησε γιά νά τή στείλη στον Γ κρέκο. Τό παιχνίδι, έτσι, γυρίζει καί πάλι προς τήν περιοχή τής Τόρεντ, άπ’ όπου μέ τή σειρά του άποκρούει ό Λάντος. Γ ιά άλλα δέκα λεπτά τό κέντρο τού γηπέδου γίνεται θέατρο σκληρών μονομαχιών των ποδοσφαιριστών τών δύο ομάδων, πού προσπαθούν μέ κάθε τρόπο νά άναλάβουν αυ­ τοί τήν πρωτοβουλία των κι­ νήσεων καί νά κλείσουν τούς άντιπάλους στα καρρέ τους.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΛΩΝ

Κάνεις άττό τούς δυο δεν τό καταφέρνει. Τό πείσμα αντί να πέφτη δυναμώνει. "Οσο ή ώρα περνάει αυτό είναι καλό γιά την Όριαν και πολύ άσχημο γιά την Τόρεντ. Στο εικοστό τρίτο λεπτό ακριβώς, ωστόσο, ό Όλάντο καταφέρνει καί διασπάει τον κλοιό των Ούρουγουανών, δί­ νοντας πάσσα στον Όζον. Ό Όζον ανοίγει χωρίς καθυστέρησι στον Βάργκας κι* αυτός κατεβαίνει από τά δε-^ ξιά σαν ζαρκάδι. Ό Ζάγκανο τρέχει νά τον άνακόψη, αλλά πρίν τον φτάση, ό Βάργκας κάνει μια θαυ­ μάσια, βαθειά σέντρα. Η μπάλλα περνάει τον Τζέντο καί τον Χέντυ πού πη­ δουν γιά κεφαλιά καί φτάνει στον Γκομέζ πού καραδοκεί στην άλλη γωνία. Ό έξω αριστερά τής Τό­ ρεντ πιάνει ένα υπέροχο σούτ στον αέρα, ένα «φαρμακερό» βολέ. Η μπάλλα φεύγει σφυρί­ ζοντας. Κατευθύνεται προς τό κέντρο του τέρματος του Σάν τος πού χωρίς νά διστάση κά νει ένα θαυμάσιο άλμα απλώ­ νοντας τά χέρια του γιά νά α­ πόκρουση. Την τελευταία όμως στι­ γμή κάποιος πηδάει μπρος του. Είναι ό ακατανίκητος Γκρέκο, πού τό σώμα του διαγρά­ φει ένα εκπληκτικό τόξο στον αέρα. Τό κεφάλι του άγγιζει ελά­ χιστα τη μπάλλα, πρίν οτύτή

23

Στό τελευταίο λεπτό του ημιχρό­ νου ή "Ο'ριιαν ισοφαρίζει...

νά φτάση στά χέρια του Σάντος. Αύτό όμως τό ελάχιστο εί­ ναι αρκετό... Ή «στρογγυλή θεά» φαλ­ τσάρει πάνω στά χέρια του διεθνούς τερματοφύλακος χτυ­ πάει στον ώμο του κι5 από κεΐ τινάζεται καί με μιά γρή­ γορη καμπύλη καταλήγει στά δίχτυα πού ξαφνιάζονται. "Ολο τό γήπεδο ξεσπάει σε ζητωκραυγές γιά τον άσύγ κριτο αυτόν παίκτη, γιατί πραγματικά τό γκολ πού έ­ χει πετύχει είναι ένα από τά σπάνια πού βλέπει κανείς στά μεγάλα γήπεδα όλου του κό­ σμου. Αλλά καί μέσα στο γήπε­ δο, γίνεται πραγματικός παν­ ζουρλισμός. "0λοι μαζί οι ποδοσφαιρι-

ΓΚΡΕΚΟ

24 στες τής Τόρεντ τρέχουν γιά ν3 άγκαλιάσουν κα'» νά φιλή­ σουν τον ήρωα. Κάπου επάνω στις εξέδρες ή 3Άμπυ έχει άγκαλιάσει ε­ πίσης τον Νίνο Ζανίνο κι3 έκεΐνος με τή σειρά του τον Ναύτη πού γαυγίζει χαρούμε να κουνώντας την ουρά του. Ό διαιτητής δμως σφυρίζεΐ· , , Τό παιχνίδι πρέπει νά συ­ νεχιστή. Οί ομάδες παρατάσσονται άλλη μιά φορά στη σέντρα. Και τότε αρχίζει μιά λυσ­ σασμένη σειρά επιθέσεων τής ’Όριαν πού προσπαθεί με κά θε θυσία νά ίσοφαρίση. Τώρα οί δροι έχουν άντι στραφή πιά εντελώς. Με τό γκολ αυτό *Γτού πέτυχε ό Γκρέ κο, ή Τόρεντ βρίσκεται στην ίδια πλεονεκτική θέσι πού βρι σκόταν προηγουμένως ή 3Όριαν. Ό δρόμος προς τή Νίκη εΤ ναι άνοιχτός, όχι δμως καί σί­ γουρος... ’Άν οί Ούρουγουανοί πετύχουν τήν ίσοφάρισι, κερ­ δίζουν αμέσως καί τό κύπελ­ λο... Ή Τόρεντ προσπαθεί ν3 άντιδράση στή μανία τών άντιπάλων. Ή άμυνα πού κρατάνε τά παιδιά της είναι σκληρή... "Α­ πεγνωσμένη... Ελάχιστες φο­ ρές καταφέρνουν νά κατέβουν κι3 αύτοί στήν αντίπαλη πε­ ριοχή καί νά απειλήσουν τό τέρμα της. Κι3 αυτός ό Γκρέκο με τον Τζέντο πού μόνοι τους έχουν άπομείνει μπροστά, είναι άδμ

νατον νά περάσουν ολόκληρη τήν άμυντική γραμμή τής "Όριαν για νά πετύχουν κάτι... — "Ενα γκολ ακόμα!, ψι­ θυρίζει τό ασύγκριτο Έλληνό πουλο σε μιά στιγμή πού βρί σκεται κοντά στο φίλο του. Είναι απαραίτητο ακόμα ένα γκολ. "Υστερα θά μπορέσου­ με" νά ξεκουράσουμε κάπως καί τούς άλλους.... Καί τό γκολ αύτό έρχεται τελικά ακριβώς στο τελευταίο λεπτό τού πρώτου ημιχρονίου ...μόνο πού έρχεται άπό τήν άντίθετη πλευρά καί τό πετυ­ χαίνει με ατομική προσπάθεια ό υπέροχος Μαρτινέζ, τριπλάροντας ως καί αυτόν τον τερ­ ματοφύλακα τής Τόρεντ! Μέ τό σφύριγμα τής λήξεως πού έρχεται πριν καν νά γίνη ή σέντρα, οί Ούρουγςυανοί πανηγυρίζουν έξαλλα άπό χαρά, ενώ οί Βραζιλιάνοι κυττάζονται σάν χαμένοι, γιατί δεν μπορούν νά τό πιστέψουν ακόμα δτι τελειώνοντας τό πρώτο μέρος τού παιχνιδιού δεν τούς έχει βρή νικητές... Ή πιο βαθειά άγωνία σφίγ γει τήν καρδιά τους τήν ώρα πού κατεβαίνουν στ3 άποδυτή ρια. ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Ο ΠΑΙΧΝΙΔΙ έχει ξα­ ναρχίσει εδώ καί μερι­ κά λεπτά τής ώρας. Οί παίκτες καί τών δύο ο­ μάδων παίζουν τώρα ακόμα πιο συγκρατημένα, άλλά καί πιο σκληρά άπ3 δσο στρ πρώ

Τ

Ο ΗΡΩΧ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

το ημιχρόνιο. Γιατΐ τώρα ξέρουν πώς ένα λάθος μπορεΐ να είναι μοι­ ραίο, επειδή πολύ δυσκολώτερα θά μπόρεση να διορθωθή. Ή προσπάθεια πού κατα­ βάλλουν και οί είκοσιδύο πο­ δοσφαιριστές είναι συγκλονι­ στική και συγκινητική. Ή αυ­ τοθυσία δλων τους κρύβει ένα ανέκφραστο μεγαλείο. Δεν υπάρχει αμφιβολία πώς δυο ομάδες γιγάντων μο­ νομαχούν στο χορταριασμένο γήπεδο τής Χοι/ριέλα. Μαγεμένοι καί με κάποιο δέος οί «ούδέτεροι» φίλαθλοι παρακολουθούν αυτόν τον τι­ τάνιο άγώνα καί στήν πραγ­ ματικότητα έχουν πάψει πια να είναι ουδέτεροι, μόνο^ πού ούτε οί ϊδιοι δεν μπορούν νά καταλάβουν ποιά άπό τις δυο ομάδες συμπαθούν περισσότε ρο καί άσφαλώς αν ύπάρχη μια κάποια μεγαλύτερη συμ­ πάθεια για τή μια άπό τις δυό τους, οί γνώμες θά είναι μοιρασμένες στα δύο πάνω σ’ αυτό. Λυτή τή στιγμή ό Όζον τής Τόρεντ κατεβαίνει άπό τό κέντρο καί ό Ζάγκανο με σκλη ρό μαρκάρισμα τον ανακό­ πτει αντικανονικά. · Ό διαιτητής σφυρίζει αμέ­ σως φάουλ, πού είναι λίγο έ­ ξω άπό τή μεγάλη περιοχή τής Όριαν. Αμέσως οί άμυνόμενοι παΐ κτες σχηματίζουν μέ τα κορ­ μιά τους τό γνωστό «τείχος» στο σημείο πού έχει μετρήσει ό διαιτητής. Ό Γκρέκο άναλαμβάνει τήν

25 έκτέλεσι τού φάουλ. ^ Μέσα στή γενική σιγή ή μπάλλα φεύγει^ σαν πράγματι κή βολίδα άπό τό πόδι του. Γιά μια στιγμή άκούγεται τό σφύριγμά της στον άερα καί ύστερα αμέσως ό ξερός χτύ­ πος της πάνω στο οριζόντιο δοκάρι τού Σάντος. Σε άλλο ένα δευτερόλεπτο ή εύκαιρία έχει χαθή οριστι­ κά, ενώ άπό τις έξέδρες ξεση­ κώνεται ένας πελώριος ψίθ ρος θαυμασμού γιά τό τρόμε ρό έκεΐνο φάουλ. Ή μπάλλα τινάζεται πίσω καί φθάνει στον Άλβαρέζ, πού τήν πετάει άμέσως άράουτ χωρίς νά κυττάξη καθόλου γύ ρω του κι’ αυτή ή τυφλή ένέργειά του είναι άποτέλεσμα τής άγωνίας του. Μέ^ περισσότερο πείσμα για την ατυχία τους τά παι­ διά τής Τόρεντ ξαναρρίχνονται στον άγώνα. Μέ σφιγμένα τά δόντια ό Όλάντο παίρνει τή μπάλλα καί τήν τινάζει μέ τά χέρια προς τό μέρος τού Γ κρέκο. Τό Ελληνόπουλο μοιάζει σαν ένα νεαρό λιοντάρι εκείνη τή στιγμή πού κάποιο άλλο θηρίο τό έχει εξερεθίσει φο­ βερά. 'Αρπάζει τή μπάλλα μέ σα στά πόδια του καί χύνε­ ται προς τήν περιοχή τού Σάντος. Ό Άλβαρέζ πού είναι κον­ τά προσπαθεί νά τον αναχαί­ τιση, μά μένει σάν μαρμαρωμένος γιατί δέν μπορεΐ νά όρκιστή ούτε κάν άπό ποιά με­ ριά τού έχει ξεφύγει ό αντί­ παλός του, τόσο άφάνταστη

ΓΚΡΕΚ0

26

ήταν ή ταχύτης του ’ Αετού του Σάο Πάολο σέ κεΐνο τό πέρασμα. Τό Ελληνόπουλο περνάει τή γραμμή τής μεγάλης πε­ ριοχής και φτερουγίζει προς τή μικρή. Πανικόβλητοι ό Ζάγκανο κι5 ό Χέντυ μαζί όρμουν να τον σταματήσουν. Ό Γκρέκο γέρνει τό σώμα του έτσι πού φαίνεται ότι θά προσπαθήση νά περάση δε­ ξιά από τον Ζάγκανο. Αυτός ό τελευταίος γυρίζει από την άλλη μεριά καί χύνε­ ται ανάμεσα στο κενό πού έ­ χουν άφήσει γιά μια ελάχι­ στη στιγμή οι δυο αντίπαλοί του. Τό πόδι του πέφτει σαν κε ραυνός πάνω στή μπάλλα. Ό Σάντος ούτε κουνιέται. Κανείς από τις μυριάδες

ΊΗ

μπάλλα χτυπάει μέ δύνοομΓ στο οριζόντιο δοκάρι.

Χτυπάει στήιν πλάτη έινός παί­ κτου καί γυρίζει στα δίχτυα!

των θεατών δεν προλαβαίνει νά δή τό σούτ. "Ολοι βλέπουν μόνο τά δίχτυα πού συγκλονί­ ζονται ! Μέσα σ' ένα δευτερόλεπτο ό ξανθός θεός τών γηπέδων βρίσκεται περικυκλωμένος α­ πό τούς συμπαΐκτες του πού μέ δάκρυα στά μάτια τον σφίγγουν τόσο δυνατά πού κοντεύουν νά τον σκάσουν καί τον φιλούν. 'Ωστόσο μιά πελώρια βοή έχει ύψωθή ανάμεσα από τά πλήθη. "Ορθιοι έχουν σηκωθή οί θεατές καί χειροκροτούν τον ηρώα συγκινημένοι. Ό Γκρέκο μέ τό εκπληκτι­ κό γκολ πού πέτυχε καί^ την ασύλληπτη ταχύτητα καί τέ­ χνη του, έχει κερδίσει όριστι-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ κά τις καρδιές τους. Στη συνέχεια, σέ κάθε και­ νούργια κάθοδο τής Τόρεντ, οΐ Αργεντινοί παροτρύνουν τό ξανθό άγόρι, φωνάζοντας ρυθμικά τ’ όνομά του! Οΐ Ουρουγουανοι παίζουν θορυβημένοι. Ή άγωνία είναι ζωγραφισμένη σέ όλες τους τις κινήσεις. "Όχι όμως για πολλή ώρα.;. Οΐ παίκτες τής Όριαν για μιά άκόμη φορά άποδεικνύουν την άναμφισβήτητη άξια τους. Με τρομερό πείσμα άνασυντάσσουν τις δυνάμεις τους και ρίχνονται στην άντεπίθεσι. Τότε μπροστά^ στο τέρμα τής Τόρεντ ξετυλίγονται συγ­ κλονιστικές σκηνές... Καθώς οι δείχτες του μεγάλου ρολο­ γιού τού γηπέδου προχωρούν άμείλικτα μέσα στο τελευταίο τέταρτο τού άγώνος, ή λύσσα

Μέ ενα ανάποδο ψαλίδι σώζει τήν κατάσταση

27

'Ο Λορέντσο βγάζει τή μπάλλα μέ δυσκολία κόρνερ.

των Ούρουγουανών γίνεται ο­ λοένα και μεγαλύτερη και τά παιδιά τής Τόρεντ μαζεύονται όλα μέσα στο τέρμα τους για νά διαφυλάξουν την άνεκτίμητη νίκη τους. 36 λεπτό: Ό Μαρτινέζ σου τάρει μέ μανία ανάμεσα άπό τούς Λάντος καί Σάντι. Ή μπάλλα φεύγει ξυστά άουτ άπό τό δεξί κάθετο δοκάρι. 38 λεπτό: Ό Άγκουΐλο τριπλάρει θαυμάσια τον Όλάντ ■> καί περνώντας τή μπάλ λα κάτω άπό τά πόδια τού Σάντυ, τή στρώνει στον έπερ χόμενο Τολό πού δίνει ένα φο βερό σούτ άπό οκτώ περίπου μέτρα στή γωνία τού Λορέν­ τσο. Ό αίλουρος τής Τόρεντ πραγματοποιεί μιά άπίθανη έκτίναξι καί αποκρούει σέ

ΓΚΡΕΚΟ

28 κόρνερ μέ τή γροθιά του, ένώ άποθεώνεται κυριολεκτικά γιά την προσπάθεια του άπό τούς "Αργεντινούς. 39 λεπτό: Χτυπιέται τό κόρνερ. Ή μπάλλα πέφτει στο κέντρο του Βραζιλιάνικου τέρματος μέσα σ’ ένα κατα­ πληκτικό σύμπλεγμα άπό καμ μια δεκαριά παίκτες και των 6ύο ομάδων. Τό κεφάλι του πανύψηλου Λάντος βρίσκεται πιο πάνω άπ" δλα τ’ άλλα καί ή μπάλλα φεύγει άπό την περιοχή του τέρματος ενώ μέ τή φόρα πού έχουν πάρει, τρεΐς παίκτες τής "Όριαν βρί σκονται νά κυλιώνται μέσα στα δίχτυα. 41 λεπτό: Ό Μαρτινέζ δί­ νει ένα σούτ πού αποκρούεται άπό τό πόδι του Σάντι τυχαΐα. 42 λεπτό: Ό Γκρέκο μέ α­ νάποδο ψαλίδι μέσα στή μι­ κρή περιοχή τής Τόρεντ, στα­ ματάει τήν τελευταία στιγμή τον Μαρτινέζ. 43 ^ λεπτό: Ό Γκρέκο κλέ­ βει σέ μια στιγμή τή μπάλλα μέσα άπό ένα μπουλούκι παι κτών καί όρμάει προς τήν αν­ τίπαλη περιοχή. Τέσσερις Ου ρουγουανοί τον κυνηγουν μα­ νιασμένα, αλλά τό εκπληκτι­ κό Ελληνόπουλο μ" δλο πού είναι αναγκασμένο νά κοντρολάρη καί τή μπάλλα, διατηρεί πάντοτε τήν άπόστασί του. Φτάνει άπό τό πλαγιαστό ύψος τής μεγάλης περιοχής τής "Όριαν καί εξαπολύει ένα κεραυνό. Ή μπάλλα χτυπάει στο δο κάρι τού Σάντος καί βγαίνει

άουτ. 44 λεπτό: Σουτάρει στην τύχη ό "Αγκουΐλο, ένώ τουλά­ χιστον πέντε παίκτες βρίσκον ται μπροστά του καί τού κλεί νουν τό δρόμο προς τό τέρμα τού Λορέντσο. Ή μπάλλα χτυπά σ’ ένα πόδι καί έξοστρακίζεται λοξά. Τραβάει γραμμή προς τή^δεξιά γωνιά τού Αορέντσο, ένώ ό τερματο­ φύλακας τών Βραζιλιάνων δέν μπορεί νά άντιληφθή τήν πο­ ρεία της μέ τόσους άνθρώπους μπρος του. Ευτυχώς έκεΐ βρίσκεται ό Σιού πού άπο κρούει πάνω άπό τή γραμμή τού τέρματος. Ή μπάλλα^ δμως χτυπάει ξαφνικά πάνω στήν πλάτη τού Αδτντος καί γυρίζοντας καρφώνεται στά δίχτυα! Οί Ουρουγουανοί στήνουν τό πιο τρελλό πανηγύρι πού έχει γίνει ποτέ μέσα σέ ποδο­ σφαιρικό γήπεδο, ένώ οί φίλα θλοι τούς χειροκροτούν ζωηρά γιά τήν υπέροχη προσπάθειά τους. Σ" ένα λεπτό τό παιχνίδι τελειώνει ένώ ή Τόρεντ έπιχει ρεΐ μιά κάθοδο άπό τά δεξιά καί βρίσκει τίς ομάδες ίσόπα λες μέ δύο - δύο! ΟΙ

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΑΙ

Ο ΜΑΤΣ έχει λάβει μιά: αφάνταστη ^δραμα­ τική μορφής Στήν ήμίω ρη παράτασι πού δίνεται, άν οί δυο ομάδες δέν πετύχουν άλλο γκόλ, ό τίτλος άνήκει στήν "Όριαν. Αυτό καί μόνο κάνει γιά ν*

0 ΗΡΑ* ΤΩΝ άλλάξη έντελώς οψι τή παι­ χνίδι. "Ολες οι μάχες δίνονται τώρα μπρος ατό τέρμα τού Σάντος καί οί Βραζιλιάνοι έπιτίθενται συνεχώς σέ^ μανια­ σμένα κύματα πού σπάνε πά­ νω στην απεγνωσμένη άμυνα των Ούρουγουανών. Αποτέλεσμα δμως μηδέν. Ό αγώνας έχει ένα τρομακτι­ κό μεγαλείο. Κανείς από τούς φιλάθλους δεν θυμάται νά έχη παρακολουθήσει άλλη φορά έ­ να τόσο μεγάλο παιχνίδι. Τό πρώτο τέταρτο τής παρατάσεως^τελειώνει. Τό απο­ τέλεσμα είναι ισόπαλο πάντα. Οί ομάδες αλλάζουν γρήγο­ ρα τέρματος καί ό άγων συνεχί ζεται, ενώ οί περισσότεροι παίκτες σέρνονται πιά κυριο­ λεκτικά μέσα στο γήπεδο, ύ­ στερα άπό την τρομερή προσ πάθεια πού έχουν καταβάλει καί πού τούς έχει τσακίσει. Ό μόνος, πού δεν φαίνεται νά έχη καταλάβει δτι έτρεχε δλες αυτές τις ώρες, είναι ό Γ κρέκο. Τό θρυλικό Ελληνόπουλο άλωνίζει τό γήπεδο μ5 ένα α­ πίστευτο πείσμα. Μέ μιά α­ φάνταστη λύσσα. Μέ τη σέντρα παίρνει τή μπάλλα άπό τον Τζέντο καί ρίχνεται μπροστά σάν αληθι­ νός άετός πού έχει ανοίξει τά φτερά του. Ό Μαρτινέζ προσπαθεί νά τον άνακόψη αλλά ό Γκρέκο περνά σάν σίφουνας δίπλα του. Ό Νέντι ένα δευτερόλεπτο άργότερα δέν καταφέρνει τιιτοτα τξ%ρισφϊ&ρ® καί δ Ζάπ

γκανο ούτε αυτός προλαβαί­ νει νά τον συγκρατήση, ούτε κάν μέ τό χέρι πού άπλώνεί γιά νά τον άρπάξη άπό τό μανίκι. Τό Ελληνόπουλο πετάει. Στην προσπάθειά του δμως νά ξεφύγη άπό τούς αντιπά­ λους του έχει λοξέψει πολύ καί μπαίνει στην περιοχή του Σάντος άπό τό αριστερό πλάϊ. 'Ωστόσο δέν φαίνεται νά διστάζη. Παίρνει θέσι γιά σούτ. Τό τρομερό πόδι του υψώνεται άπειλητικά. Ό Σάντος πιάνει τή γωνία ενώ ό Λάντυ πέφτει στά στρα βά στά πόδια του Γκρέκο γιά νά χτυπήση ή μπάλλα απάνω του. Εκείνη δμως κυλάει κιό­ λας μέ αστραπιαία ταχύτητα προς τον Τζέντο πού βρίσκε­ ται μόνος του δεξιώτερα, δη­ λαδή στο κέντρο. Πανικόβλητος ό Σάντος τρέχει προς τή μέση του τέρ­ ματός του γιά νά προλάβη έ­ να σούτ στήν άντίθετη γωνία άπό εκείνη πού βρίσκεται. Πανέξυπνα τότε ό διεθνής κεντρικός τής Τόρεντ, του πε­ τάει τή μπάλλα στή γωνία έκείνη πού μόλις έχει άφήσει. Ό Σάντος ξαφνιάζεται. Προσπαθεί νά σταματήση τή φόρα του. Νά γυρίση καί νά πέση πίσω. "Οταν δμως τό καταφέρνει ή «στρογγυλή θεά» διπλώνεται κιόλας μέσα στά δίχτυα του! "Υστερα άπό τό καινούρ­ γιο πανηγύρι τής χαράς καί

μπτά τή αέντρα τών Ούρ»

§0 γουανών, από τις πρώτες κιό λας μπαλλιές, φαίνεται πώς οί τελευταίοι αυτοί ένοιωσαν τό κουράγιο τους να τούς έγκαταλείπη ξαφνικά. Ή νευρικότης τους είναι τρομερή και δεν τούς αφήνει νά συνδυασθοΰν. Κάνουν μερικές άπελπισμέ νες προσπάθειες για νά φτά­ σουν ώς την περιοχή τής Τόρεντ και πολλές φορές τό κα­ τορθώνουν. Μά ή άμυνα τής Βραζιλιάνικης ομάδας δουλεύει περί­ φημα. Μοιάζουν σάν νά έχουν ξεχάσει μονομιάς όλη τους τήν κούρασι τα παιδιά τής Τόρεντ, μπροστά στο δραμα τής ασύγκριτης νίκης. Τά λεπτά κυλούν καί δσο ό δείκτης του ρολογιού ζυγώ­ νει στο τέλος, τόσο καί οί Ούρουγουανοί γίνονται πιο άσυν

ΓΚΡΕΚ6

Ή ’Άμπυ κλαίει από τή μεγά­ λη της συγκίνηση.

δετοί καί πιο νευρικοί. Τό σφύριγμα τής λήξεως, βρίσκει ώστόσο τον Μαρτινέζ νά προσπαθή νά σουτάρη... Οί θεατές πετάγονται όρ­ θιοι, μέ τήν ψυχή τους χορτά­ τη από τό πιο μεγαλειώδες ποδοσφαιρικό θέαμα τής χρο νιας. 5Από έναν τιτάνιο πραγ ματικά αγώνα πού διεκδικήθη κε μέχρι τό τελευταίο δευτε­ ρόλεπτο... Μέσα στις έξαλλες ζητω­ κραυγές οί πρωταθλητές —οί παίκτες τής Τόρεντ— παρα­ τάσσονται στο κέντρο τού γη­ πέδου καί χαιρετούν αυτούς πού τούς χειροκροτούν. Ή χαρά καί ή ίκανοποίησις είναι ζωγραφισμένη στα πρό­ σωπα όλων. Ό δήμαρχος τού Μπουένος Η μπάλλα ικατευθύνετοοι μέ δύνοβμι τρομερή προς τό τέρμα... 'Άϋρες φέρνει τό βαρύτιμο έ-

Ο ΗΡύΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

II

Υταμειβόμενο κύπελλο των πρωταθλητών πού τό έχει α­ πό τον περασμένο χρόνο ή, *Ό ριαν. Τό παραδιδει στά χέρια του Γκρέκο μέσα σ5 έναν σω­ στό πανζουρλισμό. Την ίδια στιγμή, καυτά δα κρύα χαράς τρέχουν από τα μάτια τής 'Άμπυ, πού από την εξέδρα πάντα παρακολου θεΐ τη σκηνή. —- Κλαίει!, λέει ό Ζανίνο κυττώντας την χαζά. Θάτανε ...με την 'Όρίαν! Σά δεν ντρε πόμαστέ!

σμος από τις ψωνές και τα γέλια. Ό μόνος πού είναι σο­ βαρός καί δεν μοιάζει νά παρακολουθή καθόλου τά άστεΐα των συμπαικτών του, είναι ό Γ κρέκο. Τώρα πού τό πρωτάθλημα έχει πια τελειώσει, τώρα πού γυρίζουν στην πατρίδα τους θριαμβευτές, έκεΐνός σκέπτε­ ται την παράδοξη πρόσκλησ.ι πού του διεβίβασε ό Κυβερνή της τού Σάο Πάολο. Στο χέρι του σφίγγει τό αλλόκοτο δαχτυλίδι πού του έδωσε αυτός ό τελευταίος. Στο ταξίδι του γυρισμού, «Ποιος νά είναι άραγε αυ­ μέσα στο αεροπλάνο που βρί τός πού μέ θέλει;» σκέπτεται. σκεται ή Τόρεντ, χαλάει ό κό «Καί τί νά μέ θέλη;»... ΤΕΛΟΣ Γ ΜΑΡΜΑΡ ΙΔΗΣ Άττοκλ^ιστικότης; Γεν. Εκδοτικά! Επιχειρήσεις Ο. Ε.

ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΑΛΑΣ Δ. Σ ΤΑιΜΌίΤΟ Υ Λ Ο, Βόλον Έστάλησαν. Λυπήθηκα πού δεν τά πή­ ρατε άμεσο»ς. Πάντως; έξήγησα στον κ. πατέρα σας την αιτία. Χαιρετά σμούς στους φίλους μας. φ ΝΙ:ΚΟ ΜΑΡιΚΟΝΗ, Πειραιά: Στείλατε μας το άντίτιμον των 2 δραχ. για την άξια του τεύχους. Περιμένω γράμ­ μα σας. Ο ΑΛΕΚΟ ΣΚΟΥΡΑΕΤΗ, 3Αμαρούσιον: Ευχαριστώ θερμά γιά το άμορφο γράμμα σας. Θά φρον­ τίσουμε κι* εμείς νά τού δώσουμε ο, τι καλ·'τοο μπορούμε γιά νά σάς ευχαριστήσουμε. Εκτιμούμε την κρίσι των ά ναγνωστών μας, καί γι’ αυ­ τό λαμβάνουμε ύπ’ όψι κάθε πρότασί τους. Τό άναγνωστικόν κοινόν τού «Γ.ΚΡΈΚΟ» τό άποτελοΰν νέοι καί νέες, γιατί ό άθλητισμός δεν είναι μονοπώλιον τών άνδρών. "Εχου­ με Αξιόλογες άθλήτριες, καί ή νέα γενεά ήδη έδωσε δείγματα τής άνωτεράτητός της, σέ συγκρισι μέ τις τταλαιστερες. © Κ ΙΤΣΟΠΑΝ ΙΔΗΝ, Λαμία: Έστάλησαν. $ ΚΩΝ. ΔΙΑ­

ΚΟ, Καρδίτσα: Τά Δελτίον τού Φι­ λάθλου δίδει έκπτωσιν 30% γιά ο, τι Αγοράζετε άπό τά γραφεία μας. Δηλαδή τό κάθε τεύχος θά σάς κο­ στίση 1.40 δραχ. Τό ποιος θά πάρη: τό πρωτάθλημα τής προσεχούς περιόδου, εΐναι κάτι πού δεν μπο­ ρεί νά τό ξέρη κανείς, ζ) ΝΙΚΟΛ. ΚΩΣΤΑΚΗ, Χανιά: Έστάλησαν. Ο ΑΘΑ,Ν. ΠΑΠΆΚ ΟΝ Σ ΟΥΛΑ, ’ Αμφί κλεια: Τά τεύχη πού ζητάτε κοστί­ ζουν 8 δραχ. Στείλε μου γραμμα­ τόσημα καινούργια εντός επιστολής. Τά τεύχη τής άλλης έκδόσεώς μας, έχουν έξαντληθή. £$ ΓΕΔΕΩΝ ΜΑ­ Τ ΡΑΧΟΥΛΑ, Τύρναβον : Έστάλη­ σαν. © ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΝΤΑΖΗ, Χαλ­ κίδα: Ευχαριστώ γιά τις ευχές σας. *Η βιβλιοδεσία τών τριών τόμων θά σάς κοστίσήι 15 δραχ. Τά ταχυδρο­ μικά είναι 6 δραχ. καί γιά τούς 3 τόμους. Γιά τό τεύχος πού λένε εί­ χε υπάρξει έλλειψις φωτογραφιών. Αέν έχω ύπ’ δψιν την περίπτωσι τού άθλητου αύτού. Πάντως νομίζο)

ΐτρόκβιται γιά τ&ν Κίύστα Λινοξυλάκη. "Εχουν περάσει τόσα χρό·* νια και είναι δύσκολο νά θυμηθή κα­ νείς. Ο ΑΛΕΞ. ΤΙ Σ ΣΕιΡΑΝ, Αθή­ νας: Εστάλη. Οι αθλητές μος 8καμοτν δ,τι μπόρεσαν εϊς το Βουκου­ ρέστι. 'Η δχι καλή άπόδοσις του Κουνάδη οφείλεται σέ πολλούς λό­ γους, αρκετά δικαιολογημένους. Πάν­ τως πρέπει νά είμαστε ευχαριστη­ μένοι άπ’ δλους. "Ας έλπίσουμε δτι στους Βαλκανικούς του 1960, στην Αθήνα, θά πάρουμε την ποώτη θέσι! Ο ΛΥΚΟΥΡΓΟ ΕΥΘΫΜΙ ΑΔΗ,

θββΦαλβνί'Κήι:

*!βτ&

άνέκαββ*

ιτί*

δττευα στην δυναμικότητα των άμα8ων τής Μακεδονίας. Στο φετεινο πρωτάθλημα θά εχουμε πολλά. ..ένδιαφέροντα νά δούμε, και ^Χι τίπο­ τα άλλο, άλλά γιατί οί ομάδες του κέντρου ένόμισαν , οτι , ή πρώτη θέσι είναι κληρονομική! Τό γήπεδο του ΠιΑΟιΚ τό χαρακτηρίζω ώς τό καλύ­ τερο έλληνικό, διότι μπορεί νά πα. ρακολουθήση κανείς μέ απόλυτη άνεσι τον άγώνα. Σάς εύχομαι νά τό διπλασιάσετε.

Γ. Μ.

< •ί

>

<;

<

ΤΑ ΕΚΑΟΘΕΝΤΑ ΤΕΥΧΗ >

1

ΒΤΐβΌ33 Γικρέικο 2 *Ό * Αετός του Σάο ΠάοΙλο 3 Ό Σιου θυμάται τον μούρο

Άττάχιη >

Υ >

4 1|Η "Αιμττυ προδίδεΊ 5 ιΠιίκρή ΝιίΙκγχι 6 'Η εξαφάνισης του Πκιρέ'κο 7 'Η Τάρεινίτ ίκατραικΜλα

8 Θιρί σιμίβο'ς 9 10 11 12

Τό άστρο τήις Βραζιλίας Τό φάντασμα του Γηπτέδου Στά φτιερά τοιΰ θριάμβου >Ν ί'κη γιραμμέινιη μέ αίμα

1*3 Ό Γικιρέκο 4»εύγιειι άπτό τηιν Τό,ροντ 14 Ό Σιιού στα νύχϋΟο τού Μαύ,ρου 'Ατπάιχη 15 Τό ιήιμίίίχιρονο του θανάτου 16 Ό θρύλο ς ξαιπίλώνετιαι 17 'Ο Σκιου -παίζει τέρμα 18 'Η "Αιμττπυ ικ'πνδιυνεύεη 1ι9 Γκρόκο ό ανυπέρβλητος 20 Σαταν.ικιη ποτγίΐδα 21) Δ ιιπιλη, Νϋκη 22) 'Ο ^Αγώιν διακάττπετάΐ' *

-

ΜΙ

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΪΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ» ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΕΛΙΣΣΗΣ "Ένα άπό τα βασικά στελέχη τής ενδεκάδας του Δικεφάλου Αε­ τού είναι κΓ ό Μελισσής; 'Ο Μελισσής κατέχει άττό αρκετόν καιρό τή θέσι του κεντρικού όττισθοφύλακος στην σύνθεσι του μεγάλου· αθηναϊκού Συλλόγου. Δυστυχώς γι* αυτόν, στις έφετεινές μετεγγραφές ή ΑΕΚ κέρδισε έναν άλλο μεγάλο παίκτη, επειδή ό ίδιος είχε την άτυχία ένδς τραυ­ ματισμού, πού τον έθεσε για λίγο καιρό έξω από τους άγώνες τής όμάδος του. Πάντως.- όταν έπανέλθη σέ φόρμα.- κανείς δέιν θά μπορή νά πή ποιος εΐναι ό καλύτερος: ιΟ Μαρδίτσης, τό νέο άπόκτημα του Δικεφάλου Αετού ή ό Μελισσής;

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΔΒ ΑΣ IΑΕI ΟΥ ^ Μιά άπό τις μεγαλύτερες μορφές που έχει άναδείξει ποτέ ή Ελ­ λάς στον αθλητισμό, εΐναι χωρίς καμμιά αμφιβολία ό Γιώργος Παπαβασι λείου. ιΟ Παπαβασιλείου κατέρριψε κατά καιρούς πολλά^ άπο τα παν­ ελλήνια ρεκόρ τού στίβου, στον όποιον γενικά μέ την μεγάλη του προσωπικότητα έχει δώσει μιά τρομερή ώθησι προς τα εμπρός. Ρέκορντμαν στά 3.000 μ. απλά. Ρέκορντμαν στά 5.000 μ. Ρέ­ κορντμαν στά 3.000 μ. στήπλ. Στο τελευταίο αυτό αγώνισμα, πού είναι τό «σπεσιαλιτέ» του, κρατάει ακόμα στά...πόδια του τό ελληνικό ρεκόρ. ιΟ Παπαβασιλείου είναι άτυχος σέ ένα μόνο: Στο ότι δυστυχώς στην Ελλάδα σπάνια διοργανώνονται μεγάλοι άγώνες καί οι αθλη­ τές μας σπανίως βγαίνουν άπό τά όρια τής ποοτρίδος μας γιά νά άγωνισθοΰν μέ γερούς αντιπάλους στο εξωτερικό. Σέ όλες τΐς άλλες χώρες τής Ευρώπης.; γίνονται κάθε έβδομάδα σέ όλη τή σαιζόν, άπό δύο καί τρεις μεγάλες διεθνείς συναντήσεις. Οι άσσοι του στίβου έχουν την ευκαιρία νά συιναγωνίζωνται συνε­ χώς, κΓ έτσι κι* αν άποτυχουν μιά-δυό φορές, την τρίτη τό ρεκόρ θά πέση καί θά κατέβη πολύ χαμηλά σιγά-σιγά. 'Ο Γ ιώργος Παπαβασιλείου όμως όταν άποτύχη μιά φορά νά σπάση τό ρεκόρ, όπως λόγου χάρι πριν λίγες βδομάδες στο Βου­ κουρέστι, πρέπει νά περιμένη... του χρόνου γιά νά προσπαθήση καί πάλι! Είναι άσυναγώνιστός στά Βαλκάνια. *Η μεγαλύτερη μορφή πού έχει άναδειχθή σ’ αυτά γιά τό «στήπλ», άφοϋ επί 5 χρόνια συνέχεια άναδεικνύετσι Βαλκανισνίκης — άθλος μοναδικός στήν ιστορία! Κι* όμως, στο ρεκόρ έρχεται μόλις 3ος μετά τον Γιουγ­ κοσλάβο Σέγκεντιν (8'47'') καί τον Βούλγαρο Πεεφ (8,48,Λ) ! Είμαστε περήφανοι πού ό Γ ιώργος Παπαβασιλείου μέ τις άμετρητες διεθνείς νίκες του είναι "Ελληνας. ’Άν όμως είχε τήν τύχη νά ήταν κάτι άλλο, λόγου χάριν Γερμανός ή Ούγγρος ή "Αγγλος, ασφαλώς — άν δεν ήταν ακόμα σήμερα^ πάντως θά είχε γραφή τό όνομά του στον πίνακα τών πρωταθλητών του Κόσμου!

ΓΚΡΕΚΟ ~ 0

ΗΡΩΣ

ΤΩΝ

ΓΗΤΜΩΝ

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΊΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ ΚΑΘΕ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

ΠΕΜΠΤΗ

Γραφεία: οδός Λέκκα 22 (υπόγειον) *Αρ. τηλ^φ. 28.983 "Έτος Ιοιν — Τόμος 3 —- Άριθ. 23 — Τιμή δραχμαΐ 2 Αημοσιαγραφιικός Δλντής: Σ. Άνειμοδουρας, Στρ. Πλαστήρα 21 Ν. Σμύρνη,. Οικονομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφιγγός 38. Πραϊστ. τυπογρ.: Α. Χατζηιβασιλίθίου, Ταταούλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Λέκικια 22, ° Αθήναι. Γ

—- -

— - ■ — --

- -- - -

-

■

■

■■■■■

-----■

—------------- ’

ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ :

Κάτι

καταπληκτικό:

ΕΚΡΗΞΙΣ ΣΤΙΣ 8.30' Μία νέα περίοδος αρχίζει για τόν Θρυλικό Γκρέκα άπ’ αυτό τό τεύχος μιας! Μιά σειρά περιπετειών πού διαφέρουν εντελώς από κάθε προηγούμενη καί έχουν συγκλονιστικό πραγματικά ενδιαφέρον.

ΕΚΡΗΞΙΣ ΣΤΙΣ 8.30' "Άν έχη ξετρελλάνει μιά φορά ώς τώρα ό Γκρέκο τις χιλιάδες τών αναγνωστών του. άπό δώ καί πέρα θά τούς ξετρελλσνη χίλιες! Την άλλη Πέμπτη μαζί πάντα μέ τις φωτογραφίες των άσσων !

ΤΟ Μ?πβ/)0 Τ70//>&Αϊ/?

#0/ ΣΕ Λ/ΓΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

ΕΝΝ

Μ//)/

Π/Ο

ΠΕΡΑ

77 ΡΑΝΕΙΣ ΙυΤΑΝ ΡΠΤΑΕΠΛ1ΕΝΟ

Γ70Τ/Ζ.Ε/Σ ΜΕ ΤΟ ΥΓΡΟ ΙΟΥ Ρί Α/)Π0 Μ£~

ΤΕορ/ΤΤ/., . ΤΡΕΛΑ Ε ΡΡΡΕΤΝ ΦΑΣΑΡ/Α

ΝΑΣ

Ε&ΑΑΕΣ.

ΔΕΝ ΦΤΑΝΕ! ^

&ΥΤ0- *---------------- —-------------

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

<Λψ: '€) Μμ ~τ» Β0μ 1(

η»ι&1φΜΒΒΜίΒ'^Βΐ'Β| ίν>.

Λ

ΜΙ / ψ'β )3Κ\

ΕΚΡΗΞΙΣ ΣΤΙΣ 8.351'Ά

ΣΤΗ ΒIΑΛΑ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΚΑΡΝΤΙΜ

παθητική φυσιογνωμία, βαδί­ ζει μόνο του ανάμεσα στούς ξέγνοιαστους διαβάτες. Φαίνεται ολοκάθαρα ότι τό Ο ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ αγόρι αυτό, πού δεν θά ξεπερ ττέψτει γλυκά ττάνοα α­ πό τό Σάο Πάολο, μια νάει τά δεκαοκτώ του χρόνια πόλι γεμάτη λουλούδια, περί­ δεν μπορεί νά είναι Βραζιλιά­ εργα κτίρια, μουσική πού ξενος. Καί πραγματικά είναι ξέ­ τρελλαίνει τούς νέους και κίνησι πού δεν σταματάει ούτε νος. μια στιγμή δλη τή μέρα και Είναι ένα Ελληνόπουλο διαρκεΐ και ώς αργά ακόμα πού όμως ίσως νά είναι πιο και τή νύχτα... γνωστό στή μεγάλη χώρα απ' όσο όλοι οί υπόλοιποι Βραζι­ Σ' ένα άπό τά ανατολικά προάστια τής πόλεως, ένα λιάνοι στήν ηλικία του! Είναι ό θρυλικός Γκρέκο! ξανθό, δμορψο παιδί με γαλα­ Ό ποδοσφαιριστής πού με νά μάτια καί εξαιρετικά συμ­

Τ

ΤΙΜΗ ΔΡΑΧ. 2

ΓΚΡΕΚΟ την ασύγκριτη τέχνη του έχει γίνει τό ίνδαλμα εκατομμυρί­ ων ανθρώπων σε ολόκληρη τη Νότια Αμερική καί ιδιαίτερα στη Βραζιλία.. Είναι ό «3Αετός του Σάο Πάολο», ό δοξασμένος μέσα αριστερά τής Τόρεντ... Ό παί κτης πού ώδήγησε την ομάδα του σε τρεΐς θριάμβους πρώ­ του μεγέθους, πού καί οί τρεΐς αποτελούν ένα κατόρθωμα άνευ προηγουμένου γιά τις όμά δες ολόκληρης τής Νότιας Α­ μερικής. Μ3 άλλα λόγια ή Τό ρεντ μέσα στην ίδια χρονιά, χάρις κυρίως στο ασύγκριτο παίξιμο του Ελληνόπουλου, κέρδισε καί τό Πρωτάθλημα τής Βραζιλίας καί τό Κύπελ­ λο τής ίδι^ας χώρας καί τό Κύ πελλο του τουρνουά των πρω ταθλητριών ομάδων όλων των χωρών τής Νοτίου Αμερικής. Τώρα ό Γκρέκο, τό δοξα­ σμένο αυτό Ελληνόπουλο, βα δίζει ολομόναχος σ3 έναν δρό μο πού βγαίνει προς την έξο­ χή καί πού ή κίνησις πάνω του, δσο πάει καί λιγοστεύει. 3Από τά παπούτσια του πού έχουν ακονιστή σε δρό­ μους ολοκάθαρους καί ασφαλ­ τοστρωμένους, φαίνεται δτι ό Γκρέκο έρχεται από μακρυά περπατώντας πάντα μέ τά πό δια. Γιατί δεν πήρε άραγε ένα αυτοκίνητο γιά νά έρθη σ3 αυ­ τό τό μακρυνό προάστιο στ3 ανατολικά μέρη τής πόλεως; Τό έχει κάνει γιατί δεν θέ­ λει νά δώση στόχο σε κανέναν καί ιδιαίτερα τή στιγμή πού θά κατεβαίνη άπό τό αυτοκί­

νητο σε όποιοδήποτε μέρος. "Οσο προχωρεί, τόσο ή κίνησις αραιώνει ολόγυρά του. Τά σπίτια γίνονται πιο σπά νιο καί είναι τώρα πιά δλο ε­ ξοχικές έπαύλεις. Μπαίνοντας στήν οδό Καρντίμ, πού ο διοικητής τού Σάο Πάολο τού έχει πή πώς είναι ή βίλλα πού πρέπει νά έπισκεφθή (*), βλέπει πώς ύπάρ χει άπό μιά έπαυλις κάθε πε­ ρίπου διακόσια μέτρα, περι­ τριγυρισμένη άπό τεράστιους κήπους μέ πλούσια βλάστησι. "Οταν σέ μιά άπ3 αυτές βλέπει τον αριθμό πού τού έ­ χουν δώσει, σταματάει. Κυττάζει ολόγυρά του μή­ πως καί τον παρακολουθεί κα­ νένα μάτι, αλλά είναι παντού ερημιά. 3Εξ άλλου τώρα έχει κιό­ λας σκοτεινιάσει αρκετά καί δύσκολα μπορείς νά διακρίνης παραπάνω άπό είκοσι μέτρα μακρυά. Τό Ελληνόπουλο χωρίς κα νένα δισταγμό χτυπάει τό κουδούνι τής εξωτερικής πόρ τας τού κήπου καί περιμένει. Δέν περιμένει πολύ. Σέ ένα λεπτό ή πόρτα πού είναι στο βάθος — ή κυρία είσοδος τής βίλλας — ανοί­ γει. "Ενας άνθρωπος φανερώνε­ ται πού προχωρεί μέ γρήγο­ ρο βήμα στήν άλέα τού κή­ που. Μόλις φτάνει στήν καγκελ(*) Δ-ιάβιαίσ® το ττιροιηγαύιμιενο 'τιεύχος τού «ΓΚΡΕ'ΚΌ» ιμέ τον τ Γτ!λο: «'Ο τιελιΐκίσς τού ικυτπείλλου».

λόπορτα, σταματάει και κυττάζει τό ξανθό άγόρι πού στέ κεται, έκεΐ απ’ έξω, χωρίς νά πή τίποτα. ίάλι χωρίς νά πή τίποτα Καί ό Γκρέκο βγάζει το δαχτυλίδι πού φοράει στο δά­ χτυλό του καί πού του το έχει δώσει ό διοικητής του Σάο Πάολο καί τό δείχνει σ’ έκεΐνον τον άνθρωπο. Αυτός τό παίρνει στο χέρι του καί του ρίχνει μόνο μιά ματιά. Στη στιγμή τό ξαναγυρίζει στον Γκρέκο καί κάνει μιά ελαφρά ύπόκλισι. "Υστερα άνοιγει τήν αυλό­ πορτα καί κάνει άλλη μιά ύπόκλισι προσκαλώντας μ’ αυ­ τόν τον τρόπο τό Έλληνόπου λο νά περάση μέσα. Μόλις μπαίνει, ξανακλείνει καί πηγαίνει πρώτος οδηγών­ τας τον προσκεκλημένο του κυρίου του. Ή μόνη κουβέντα πού λέει είναι: — Ό κύριος σάς περίμενέ. Είναι στή βιβλιοθήκη του... ) Γ κρέκο δεν άποκρίνεται. Ακολουθεί αμίλητος τον οδη­ γό του, ενώ μέσα του ή περι­ έργεια φουντώνει ολοένα καί πιο πολύ. Φτάνουν στήν είσοδο τής βίλλας. Ιδώ 6 προπορευόμενος άνθρωπος, πού φαίνεται νά άνήκη στο υπηρετικό προσωπι­ κό, κάνει μιά καινούργια ύπόκλισι καί αφήνει τον Αετό του Σάο Παολο νά περάση

πρώτος στο έσωτερικό. Ό Γκρέκο μπαίνει. Βρίσκεται σέ μιά πολυτε­

λέστατη ^ έπαυλι, πού ομοιά της ποτέ ως τώρα δεν έχει ξαναδή. Ή διακόσμησις είναι κάτι τό ονειρώδες καί προδίδει με­ γάλο πλούτο. — Άπό δώ περάστε, λέει ό υπηρέτης. Μιά πόρτα είναι άνοιχτή στο δεξιό πλάϊ τού χώλ, όπου τού δείχνει έκεΐνος ό άνθρω­ πος. Όλ Γ κρέκο αδίστακτα προ­ χωρεί προς τά κεΐ. Μ’ όλο πού ως τώρα ένα σω ρό φορές τον έχουν παρασύ­ ρει σέ παγίδες κΓ έχει κινδυ­ νεύσει ή ζωή του άπό τούς διάφορους κακούργους πού γιά νά κερδοσκοπήσουν έχουν επιχειρήσει νά τον βγάλουν άπό τή μέση, σήμερα δέν έ­ χει κανέναν απολύτως φόβο μπαίνονταΓ σ’ ένα μέρος ά­ γνωστο καί μήν ξέροντας ποι­ όν θά συναντήση. 'Απλώς έχει μιά τρομερή περιέργεια νά μάθη τί σημαί­ νουν δλα αυτά τά καταπλη­ κτικά πράγματα. ’Έχει απόλυτη εμπιστοσύ­ νη τό Ελληνόπουλο στον δι­ οικητή τού Σάο Πάολο πού τον έχει στείλει σ’ αυτό τό μέρος. Μπαίνοντας άπό τήν πόρ­ τα εκείνη πού τού έδειξε ό ο­ δηγός του, βρίσκεται σέ μιά έξ ίσου πολυτελέστατη μέ τό χώλ βιβλιοθήκη, πού οί τρεΐς άπό τούς τέσσερις τοίχους της είναι ολόκληροι γεμάτοι άπό βιβλία, ώς τό ταβάνι.

*Ένα μεγάλο γραφείο μπρος άπό κάτι Ιξαίσια βελούδινα

ΓήΡη$£§ «Μ*·*»*—

παραπετάσματα πού καλύ­ πτουν τον τέταρτο τοίχο, εί­ ναι στο βάθος του δωματίου. Πίσω από τό γραφείο αύτό, μέσα σέ μιά βαθειά πολύ θρόνα, κάθεται ένας ήλικιωμέ νος άνθρωπος μέ έπιβλητικό καί αύστηρό παρουσιαστικό. Μόλις όμως βλέπει τον Γκρέκο, μονού ιάς όλη ή αυ­ στηρή έκψρασις φεύγει από τό πρόσωπό του. Σηκώνεται από τη θέσι του καί μ’ ένα χαμόγελο γεμάτο εγκαρδιότητα, άπλωνει τό χέ­ ρι του προς τό ξανθομαλλό α­ γόρι. — Χαίρω πού σέ γνωρίζω, Γκρέκο! του λέει καί στά μά­ τια του λάμπει ή ειλικρίνεια. Είμαι κυβερνητικός αντιπρό­ σωπος των Ηνωμένων Πολι­ τειών.... Ωστόσο αυτό δεν μ5

"Ένας άνθρωπος έρχεται άττό την άλέα του κήπου για να του άνοιξη.

Ο Γκρέκο του δείχνει τό δαχτυ\ίθι που τοΰ έχει δώσει 6 διοικη­

εμποδίζει νά σέ θαυμάζω. Ή φήμη σου έχει άπλωθή σ’ δλη τήν "Ήπειρο κΓ έχει φτάσει καί στήν παγίδα μας... Πριν άπ" όλα, λοιπόν, θέλω νά σέ συγχαρώ για τις εκπληκτικές σου επιτυχίες, Κώστα Γεωρ­ γίου! Ό Γκρέκο χαμηλώνει τά μάτια καί κοκκινίζει ελαφρά. — Ό κ. Διοικητής του Σάο Πάολο, λέει σιγά, μου είπε πώς μέ θέλετε για κά­ ποιο σοβαρό ζήτημα... Ό συνομιλητής του χαμο­ γελάει μέ τήν μετριοφροσύνη τού επισκέπτη του, πού εΐναι ολοφάνερο ότι τον κάνουν νά δυσανασχετή τά πολλά καλά λόγια. Του δείχνει ένα κάθισμα,

τής του Σά© Π άολο.

καί όταν δ Γκρέκο κάθεται,

ττάει καΐ^ κείνος και ξανακάθεται στην πολυθρόνα του. — Ιέ φώναξα πράγματι, για Οόυλειά, του λέει. Θά σου έξηγήσοο μέ λΝα λόγια "περί τίνος πρόκειται... Δυστυχώς δεν έχω τό δικαίωμα νά σου αποκαλύψω τό όνομά μου.. 'Όταν τελειώσω αυτά πού έ­ χω νά σου πω, τότε κι5 εσύ θά έχης καταλάβει τό γιατί... Ό Γκρέκο δεν μιλάει κα­ θόλου. Ή περιέργειά του έχει ψτά σ^' στο κατακόρυψο. Ό οικοδεσπότης εκείνης τής πολυτελέστατης βίλλας Ίτοΰ λέει: — Πρόκειται γιά μιά ύπόθεσι τεράστιας σημασίας.... Πριν σε διαλέξουμε εσένα γιά τή^δουλειά πού πρόκειται νά σου άναθέσω, φροντίσαμε νά μάθουμε τά πάντα γιά σένα..

Χαίρω που σέ γνωρίζω, Γκρέκο, του λέει.

'Ο Γκρέκο -τταρακολουθεΐ μέ πο­ λύ μεγάλο ενδιαφέρον τή διήγησι του παράξενου εκείνου αν­ θρώπου.

Αυτό τό κάναμε γιατί έπρεπε ό άνθρωπος, στον όποιο θά εμπιστευόμαστε τά μυστικά μας, νά είναι τής απολύτου εμπιστοσύνης καί κάτι πε­ ρισσότερο ακόμα... Θέλαμε τον άνθρωπο πού δεν θά δί­ σταζε νά θυσιάση καί τη ζωή του ακόμα προκειμένου νά μην μάς προδώση.... ^ Ό Γκρέκο μένει πάντα α­ μίλητος καί περιμένει. Κρατάει πάντα τά μάτια χαμηλωμένα στο πάτωμα καί ή καρδιά του είναι σφιγμένη από μιά παράξενη συγκίνησι. Ό άντρας συνεχίζει έτσι: — Πρόκειται γιά μιά πολύ σοβαρή καί μέ χίλιους κινδύ­ νους στο κάθε βήμα, ύπόθεσι κατασκοπείας... Είμαι υπο­ χρεωμένος άλλη μιά φορά πριν συνεχίσω, νά σέ ρωτήσω

τρελλός άττ’ αυτούς θά νόμιζε

του τή δύναμι νά κατακτήση τον κόσμο κι5 ένας φοβερός πόλεμος μέ έκατομμύρια θυ­ μάτων θά ξεσπουσε πάνω στή γή... 5Απ' αυτά πρέπει νά έχης καταλάβει πάνω - κάτω ότι είναι άμεση ανάγκη νά εμποδίσουμε αυτή τή σπείρα νά φέρη σέ πέρας τό απαίσιο έργο της.... Πρέπει νά τήν εμ­ ποδίσουμε μέ κάθε τρόπο! Καί πρέπει όλοι, όσοι μπο­ ρούν, νά βοηθήσουν σ’ αυτό, ακόμα καί μέ κίνδυνο τής ζω­ ής τους, γιατί εδώ κινδυνεύει ολόκληρη ή ανθρωπότητα^ καί οί εκλεκτοί έχουν ύποχρέωσι ακόμα καί νά θυσιαστούν γιά τούς άλλους!.... Σταματάει καί κυττάζει τό Ελληνόπουλο στά μάτια. — Δέχεσαι νά μπλεχτής σέ μιά τέτοια ύπόθεσι; Ό κίν δυνος εΐναι τρομερός, εΐμαι υ­ ποχρεωμένος νά σοΰ τό τονί­ σω αυτό άλλη μιά φορά. Θά βρεθής αντιμέτωπος μέ άνθρω πους πού τή ζωή σου θά τή λογαριάσουν λιγότερο από τή ζωή ενός ψύλλου! — Δέχομαι!, αποκρίνεται άπλούστατα τό Ελληνόπαις λο. Ό συνομιλητής του τον πα ρατηρεΐ μέ μεγάλο θαυμασμό γιά λίγο κΓ ύστερα συνεχίζει. — Τότε λοιπόν θά σοΰ μι­ λήσω λεπτομερέστερα γιά τό τί πρέπει νά κάνης καί γιά τό είδος αυτής τής συμμορί­ ας, πού ώς σήμερα δέν έχει ξαναγίνει δμοιά της σ* δλόκλη ρο τον κόσμο!... Πραγματι­ κά οί άνθρωποι πού άποτελουν

δάτεοα πώς

τή Φοβερή κατασκοπική άργά

αν έξακολουθής νά θές νά δε­ χτής νά παίξης έναν ρόλο πού θά βάλη σέ τρομερό κίνδυνο την υπαρξί σου.... Ό Γκρέκο κουνάει άπλώς τό κεφάλι του κυττάζοντας αυτή τή φορά κατάματα τον συνομιλητή του, ερωτηματικά. Έκεΐνος συνεχίζει: — Σου κάνω εκκλησι εξ ο­ νόματος τής Αμερικής, Γκρέ­ κο, αν και ή έκδούλευσις πού θά προσφέρης δεν αφορά μό­ νο τή χώρα μας, μά ολόκληρο τον κόσμο! Θά προσπαθήσω νά σου εξηγήσω μέ λίγα λό­ για τήν κατάστασι: Πρόκει­ ται γιά μιά τεράστια όργάνωσι κατασκοπείας, πού έχει στήν κατοχή της ατομικά μυ­ στικά ανυπολογίστου αξίας... "Ολες οι μεγάλες δυνάμεις τής γής, ένδιαφέρονται άμεσα γιά τήν έξόντωσι αύτής τής όργανώσεως, διαφορετικά ή ειρήνη καί ή ασφάλεια ολο­ κλήρου του πλανήτη μας α­ πειλούνται... Δυστυχώς οί άν­ θρωποι πού αποτελούν τήν όργάνωσι δεν έχουν καμμιά Ι­ δεολογία, I κρέκο! Είναι προ θυμοί νά πουλήσουν τά μυστι κά τους σέ όποιονδήποτε τούς πληρώση περισσότερο... Υ­ πάρχουν λοιπόν μερικοί ηγε­ μόνες, ιδιαίτερα στις Ασιατι­ κές χώρες καί στήν Αφρική πού ευχαρίστως θά πλήρωναν μέρος από τούς αμύθητους θη σαυρούς τους, γιά νά πάρουν στήν κατοχή τους τά μυστι­ κά των καταστρεπτικών ό­ πλων τής έποχής μας... Κάθε

στά χέρια

νωσι για την οποίαν σου μι­ λάω, δεν ανήκουν σέ κανένα έθνος... Κανείς δεν τούς^έχει αναθέσει νά κλέψουν αυτά τά μυστικά πού ήδη έκλεψαν.... Μοναδικός τους σκοπός είναι νά πλουτίσουν, άσχετο πόσα ποτάμια αίματος μπορεί νά στοιχίση αυτό!... Αυτή τή στιγμή έχουμε πληροφορίες πώς ή σπείρα βρίο'κεται στην "ύρώπη και ψάχνει νά βρή ά/οραστές γιά τά μυστικά τού έχει στά χέρια της.... Ό Γ κρέκο παρακολουθεί ιέ τρομερό ενδιαφέρον τον συ 'ομιλητή του. — Δυστυχώς δεν μπορού­ με νά τούς κυνηγήσουμε, δτως θά κάναμε μέ όποιαδήπ© ε ^άλλη συμμορία, συνεχίζει κείνος. Ανακαλύψαμε πώς «ύτή ή όργάνωσις αποτελείαι δλο από προσωπικότηες!... Άπόστρατοι στρατηόι, διπλωματικοί υπάλληλοι α<όμα καί διάσημοι έπιστήιονες είναι ανακατεμένοι!.... Ετσι δεν μπορούμε νά στείουμε γι3 αυτή τή δουλειά ανέναν από τούς γνωστούς •ράκτορες τής μυστικής μας Υπηρεσίας, γιατί δεν άπολείεται στο μέρος πού θά άη καί μέ τον άνθρωπο πού ά συναντηθή γιά νά έλθη σέ υνεννόησι, ό άνθρωπος αύύς νά είναι καί ό ίδιος μέλος ης συμμορίας, έστω καί άν ναι — λόγου χάριν — ό ρέσβυς τήζ πατρίδος μας τή χώρα εκείνη... Πρέπει νά ναθέσουμε αυτή τήν ύπόθεσι έναν καινούργιο πράκτορα ,.Σ3 έναν πού ποτέ άλλοτε

δεν έχει άνακατευθή σ3 αυτές τις δουλειές καί πού κανείς δέν τον ξέρει... Ταυτόχρονα δμως καί σ3 έναν πού νά μπο­ ρούμε νά του έχουμε άπόλυτη εμπιστοσύνη, επειδή πολύ λί γοι είναι εκείνοι πού δέν τούς διαψθείρει τό χρήμα στήν ε­ ποχή μας.... »3Αποφασίσαμε νά σέ κά­ νουμε μυστικό πράκτορα, γιά νά μάς βοηθήσης νά άνακαλύψωμε τή μεγάλη αυτή σπείρα των κατασκόπων καί νά τούς πάρουμε πίσω τά ατομικά μυ στικά πού έχουν κλέψει, δσο ακόμα βρίσκονται στά χέρια τους καί δέν τά έχουν πουλή­ σει σέ κεΐνον πού θά διαθέση τά περισσότερα... Ό Γκρέκο σηκώνεται όρθι­ ος άθελά του καί τό πρόσωπό του είναι εξαιρετικά σοβαρό. -—^ Ευχαριστώ πάρα πολύ γιά τήν τιμή πού μου κάνετε! μουρμουρίζει. Πώς θά μπορέ­ σω δμως εγώ νά σάς βοηθήσω σ’ αυτή τήν ιστορία; Δέν έχω μπλεχτή ποτέ μου σέ τέτοιου είδους δουλειές... "Υστερα... όπως λέτε, ή σπείρα αυτή δρά στήν Ευρώπη, ενώ εγώ... Έγώ είμαι στή^ Βραζιλία! Μου ζητάτε λοιπόν νά άφήσω τήν ομάδα μου καί νά φύγω; Τό πρόσωπο του παράξε­ νου ανθρώπου φωτίζεται από ένα χαμόγελο καί ό θαυμα­ σμός αστράφτει γιά μιά άκόμη^ φορά στίς κόρες τών μα­ τιών του. — "Οχι, Γκρέκο, του λέει. Δέν θέλω ν3 άφήσης τήν ομά­ δα σου... Ποτέ δέν θά σου ζη τουσα κάτι τέτοιο... Πρόκει­

10 ται όμως ή ομάδα σου νά.... ττάη στην Ευρώπη! Ό Γκρέκο τον παρατηρεί μέ γουρλωμένα τά μάτια. Ό άνδρας χαμογελάει πά­ λι μέ την έκπληξί του. ^— Πώς είναι δυνατόν; ρω­ τάει τό αγόρι μέ απορία. "Αν έπρόκειτο ή Τόρεντ νά κάνη μία τουρνέ στο εξωτερικό, θά έπρεπε εγώ νά τό ξέρω πριν από σάς! Πώς γίνεται νά μην έχω ακούσει ακόμα τίποτα γιά κάτι τέτοιο; — Συμβαίνει, του αποκρί­ νεται ό συνομιλητής του, ε­ πειδή ούτε κι5 αυτοί πού διοι­ κούν την Τόρεντ δέν τό γνωρί­ ζουν ακόμα καί έπομένως δέν μπορούσαν νά σοΰ τό πούν, Γ κρέκο! Μην άπορης. Θά σού εξηγήσω... Μία ιταλική ομά­ δα κάνει τήν πρόσκλησι απ’ ευθείας στήν Τόοεντ... Οι οί-

—Μάς παρακολουθούν!, μουρ­ μουρίζει έντρομος ό άντρας.

ΓΚΡΕΚΟ

Τήν ίδια στιγμή βλέτνει αύτον πού είναι άπ5 έξω καί βάζει τά γέλια.

κονομικοί όροι πού προτείνει ή ομάδα αυτή, είναι 'ίόσο συ μ ψέροντες γιά τή δική σου, πού θά έπρεπε νά είναι τρελλοί αυτοί πού διοικούν τήν Τόρεντ γιά νά μήν τούς δεχθούν, συνδυάζοντες ένα υπέροχο ταξί­ δι, μαζί μέ τά κολοσσ ιαία κέρ δη... Τώρα γιατί αυτός ό Ίτα λός νά προσφέρη τόσο πολ­ λά;... 'Απλούστατα έπειδή α­ νήκει στήν όργάνωσί μας καί ή κάθοδος τής όμάδος σου δέν έχει άλλο σκοπό ότιό τό νά βρεθής εσύ στήν Ευρώπη, Γ κρέκο, καί νά μάς βοηθήσης. Είναι ό μόνος τροπός πού μπορούμε νά στείλουμε έναν πράκτοοά μας χωρίς νά τον υποψιαστούν καί χωρίς νά τον παρακολουθήσουν! Τό Ελληνόπουλο παρακο-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ λουθεί τώρα μέ θαυμασμό τον άνθρωτο πού στέκει απέναντι του.. Εκείνος εξακολουθεί: — Ιΐΐναι πολύ φυσικό νά καλέσουν την Τόρεντ στην Εύ ρώπη, γιατί είναι ή ομάδα τής χρονιάς στη Νότιο Αμε­ ρική καί κάθε χρόνο καλούν πολλές άπό τις πρωταθλήτριές σας στη γηραιά ήπειρο... Επίσης είναι φυσικό ή Τόρεντ νά συνόυάση αυτή τή μεμονω μένη πρόσκλησι μέ μιά μεγά­ λη τουρνέ, όπως κάνουν όλες οι ομάδες πού ταξιδεύουν στο εξωτερικό... Ασφαλώς λοιπόν θά σάς δοθή ή ευκαιρία νά γυρίσετε σ’ όλες τις πόλεις τής Ευρώπης... Καί τώρα πρέ πει νά σου απαντήσω στή δεύ τερη απορία σου: Στο ότι δέν έχεις άνακατευθή άλλη φο ρά σέ τέτοιου είδους δουλει-

—- Νά τος! Αύτός εκεί! ^ Τό ξανθό άγόρι! Είναι ό Γκρέκο!

11

Ό Τζέντο ανοίγει θαυμάσια στον Άλβαρέζ.

ές... Ποιέζ είναι οί αμφιβολί­ ες σου; Υπολογίζεις τούς κίνδυνους πού θά διατρέξης; — Καθόλου, κύριε!, δια­ μαρτύρεται τό Ελληνόπουλο ζωηρά καί τά μάτια του λάμ πουν. Φοβάμαι μόνο μήπως δέν ενεργήσω σωστά καί προ δώσω τά σχέδιά σας καί δέν φανώ αντάξιος τών προσδοκι­ ών σας... Ό κυβερνητικός άντιπρόσω πος τής Αμερικής χαμογελά­ ει τόσο έλαφρειά πού ό Γ κρέ­ κο δέν μπορεί νά τό δή. Καμαρώνει έκεΐνο τό νεαρό αγόρι πού όλες του οί κουβέν τες καί ή όλη του συμπεριφο­ ρά είναι τέτοιες, πού μόνο ά­ πό έναν ώριμο καί τίμιο άν­ τρα θά μπορούσες νά περιμένης.^ Λέει:

12 — Κάνουμε άπλώς μια προσπάθεια! "Οπως λες και σύ, τό ίδιο πιστεύουν και έκεΐ νοι που αποφάσισαν νά σου ά ναθέσουν τή δύσκολη αυτή α­ ποστολή: Πώς δηλαδή, μπο­ ρεί καί^ νά άποτύχης! Αλλά αυτό θά μπορούσε νά τό κά­ νη ό καθένας! Κάνεις δεν θά βρεθή^ νά σε κατηγορήση άν άποτύχης! "Ολοι όσοι προσ­ πάθησαν^ πριν από σένα, Γκρέκο, έχουν ήδη άποτύχει! Και ήταν άνθρωποι ψημένοι σ" αυτή τή δουλειά, μέ μεγά­ λη πεΐρα, έξυπνοι καί αποφα­ σιστικοί!... Καί όμως, εγώ προσωπικά, τώρα που σε βλέ πω καί αφού μίλησα μαζί σου λίγο, αρχίζω ^ νά αποκτώ τη βεβαιότητα^ ότι εσύ μπορεΐ καί νά πετύχης έκεΐ πού όλοι αυτοί δεν τά κατάφεραν! Ό Γκρέκο χλωμιάζει από τή συγκίνησι σ' εκείνα τά λόπα. Ό Κυβερνητικός αντιπρό­ σωπος σκύβει κοντά του καί τό πρόσωπό του γίνεται μέ­ σα σέ μιά στιγμή τελείως σο βαρό. — Παιδί μου, λέει, όποιο κι* άν θάναι τό αποτέλεσμα, σου εκφράζω τήν ευγνωμοσύ­ νη τής Κυβερνήσεώς μου, πού καί χωρίς νά είσαι Αμερικα­ νός δέχεσαι νά διαθέσης τή ζωή σου γιά νά μάς βοηθήσης... "Οπως σου είπα έχου­ με μάθει τά πάντα γιά σένα. "Έχουμε ζητήσει πληροφορί­ ες γιά τούς γονείς σου στήν Ελλάδα. "Έχουμε μάθει πώς κι* εκείνοι δσο ζοΰσαν υπήρ­ ξαν πάντοτε άνθρωποι έντιμοι

ΓΚΡΕΚΟ καί θαρραλέοι„. "Έχουμε μά­ θει γιά τήν εδώ ζωή σου πρίν νά άνακατευτής μέ τό ποδό­ σφαιρο... ξέρουμε δτι ήσουν ένας άπό^ τούς καλύτερους μα θήτες τού σχολείου σου καί ή διαγωγή σου ήταν άριστη α­ πέναντι στούς άλλους συ μ μα θητές σου καί τούς δασκάλους σου, χωρίς νά έχης άνακατευθή ποτέ σέ κεΐνες τις «συμμο­ ρίες» πού σχηματίζουν συχνά οί μαθητές τών Γυμνασίων.... Ξέρουμε πώς ταυτόχρονα κέρ­ διζες τή ζωή σου μέ τήν έντι­ μη δουλειά σου καί πώς κα­ νείς ποτέ δέν έχει τό παραμι­ κρό παράπονο από σένα. Εί­ μαστε βέβαιοι καί γιά τή γεν­ ναιότητά σου, πού έχει γίνει ήδη γνωστή σ" δλον τον κό­ σμο καί γιά τήν αυταπάρνησι μέ τήν όποιαν αγωνίζεσαι γιά κάθε τι πού αγαπάς, δπως εί­ ναι ή ομάδα σου ή Τόρεντ! Γιά μάς είσαι ό καλύτερος πού θά μπορούσαμε νά βρούμε!... Τώρα από σένα ζητάμε τούτο: Νά έρθης σέ επαφή μέ ώρισμέ νους δικούς μας ανθρώπους πού βρίσκονται στις ευρωπαϊ­ κές πρωτεύουσες... "Εκείνοι θά σου δώσουν πληροφορίες ή θά πάρουν άπό σένα άλλες πού θά σου έχουν δώσει οί προηγούμενοι... Πιθανόν νά σού ζητήσουν καί ώρισμένες υπηρεσίες πού θά χρειαστή νά έκτελέσης τον καιρό πού θά βρίσκεσαι έκεΐ... "Οπως σου είπα είναι μιά δουλειά πού κα νείς άπό τούς πράκτορές μας δέν μπορεΐ νά τήν άναλάβη, γιατί οί άντίπαλοί μας είναι έξαιρετικά Ισχυροί καί διαβο­

Ο ΗΡύΈ ΊΏΝ ΓΗΠΕΑΑΝ λικά έξυπνοι... Τό κυριώτερο δε είναι δτι είχαν τέτοιες σχέ­ σεις στο παρελθόν μέ την Κυβέρνησι η μέ ανθρώπους τής εμπιστοσύνης μας, πού μπο­ ρεί κάθε πράκτορα νά τον γνω ρίξουν και νά τον άποψύγουν. ή νά τον σκοτώσουν!... "Αν δέχεσαι τελικά νά άναλάβης, Γκρέκο, δεν έχεις παρά νά μου τό πής... Τότε^ θά πάρης νεώτερες πληροφορίες γιά την πρώτη σου ενέργεια, την η­ μέρα πού θά φεύγη ή ομάδα σου γιά την Ευρώπη! — Σάς είπα οτι δέχομαι!, αποκρίνεται άπλά ό Γκρέκο. Ό Κυβερνητικός αντιπρό­ σωπος των Ηνωμένων Π ολ ι­ τιών ^σηκώνεται όρθιος καί του άπλώνει τό χέρι του. ^— Ευχαριστώ άλλη μιά φο ρά!, του λέει. —Πότε θά φύγουμε; ρωτά ει άπλά τό ξανθό αγόρι. — Σήμερα λογαριάζω νά φτάση ή πρότασις του Ίταλι κου συλλόγου στην διοίκησι τής Τόρεντ. "Ωσπου νά πάρη την άπόφασι τό συμβούλιο καί μέχρι νά τελειώσουν καί τις διατυπώσεις καί πιθανώς καί τις συνεννοήσεις μέ άλλους συλόγους, θά περάση ασφα­ λώς κανένας μήνας... ^— Πότε θά πρέπει νάρθω πάλι σ5 εσάς; —"Ισως νά μην χρειαστή νάρθης καθόλου σ' εμένα. Θά σου στείλω οδηγίες μέ τρόπο πού νά μην τό άντιληφθή κα­ νείς... — Πολύ καλά κύριε. Καί.. — Τί άλλο θέλεις νά μάθης, Γκρέκο; ρωτάει μέ καλώ-

σύνη ό Κυβερνητικός άντιπρό σωπος. — Ασφαλώς ή "Αμπυ, ή αδελφή τού Τζέντο πού μάς ακολουθεί παντού, καθώς καί ό Νίνο Ζανίνο ό αστυνομικός πού μέ παρακολουθεί, πρέπει νά βρεθή τρόπος νά μείνουν ε­ δώ, άφοΰ ή αποστολή μου θά έχη τέτοια σημασία αυτή τή φορά... — "Οχ1/ αποκρίνεται ζωη­ ρά εκείνος. Κάθε άλλο μάλι­ στα! Τίποτα δέν πρέπει νά άλλάξη από τίς συνήθειές σου Γκρέκο, γιατί τότε ΐσα-’ίσα εί­ ναι πιθανόν νά υποψιαστούν οι εχθροί μας οτι κάτι μπορεί νά συμβαίνη... "Αν ή "Αμπυ πού λές, είναι κάθε φορά μαζύ σας, θάναι καί τώρα! "Αν ό αστυνομικός αυτός συνηθίζε­ ται νά σέ άκολουθή παντού, 8ά σέ άκολουθήση κΓ αυτή τή φορά! Έσύ θά βρίσκτ^ς τρόπο κάθε φορά νά ξεφευγης από τήν έπίβλεψί τους γιά νά κάνης τή δου?\ειά σου... ΕΤ μαστέ σύμφοονοι; — "Οπως θέλετε, κύριε! Τήν ίδια στιγμή ένας παρά ξένος κρότος άκούγεται άπό τή μεριά πού βρίσκεται τό πα ράθυρο εκείνου τού δωματίου. Ό κυβερνητικός άντιπρόσω πος καί μαζί ό Γ κρέκο κυττάζονται στά μάτια καί ανατι­ νάζονται έντρομοι, ενώ τά πρό σωπά τους παίρνουν τή χλω­ ράδα τού θανάτου. — Μάς παρακολουθούν !, μουρμουρίζει σάν έτοιμοθάνα τος ό άνθρωπος πού έχει έρ­ θει άπό τή Νέα Ύόρκη. Θά άκουσαν όλα όσα είπαμε! Κα

ΓΚΡΕΚΘ

14 ταστροψή! "Ολα πάνε χαμέ­ να ! Ό Γκρέκο μέ μιά κραυγή θυμού, σάν λιοντάρι πού τδχεις πειράξει, όρμάει προς τό παράθυρο και μέ μιά από­ τομη κίνησι τραβάει τά βαρειά παραπετάσματα. Την ίδια στιγμή βλέπει ε­ κείνον πού είναι κρυμμένος απ’ έξω από τό τζάμι και βά­ ζει τά γέλια!.... — "Ενα σκυλί!, φωνάζει έκ πληκτος ό κυβερνητικός αντι­ πρόσωπος. — Είναι ό Ναύτης!, απο­ κρίνεται τό Ελληνόπουλο. Εί­ ναι κΓ αυτός άπό κείνους πού μέ παρακολουθούν, κύριε, και πού ασφαλώς θά μέ ακόλουθή ση και στήν τουρνέ τής Ευρώ­ πης!... Είναι ό μόνος πού δέν υπόσχομαι νά καταφέρνω πάν

τα νά τού κρύβω τις κινήσεις μου, γιατί τρομερά δύσκολα μπορείς νά τού ξεφύγης! — Είναι αστυνομικός σκύλ°ς; — Είναι ένα υπέροχο ζώο! — Τόσο τό καλύτερο λοι­ πόν. Μπορεί νά σέ βοηθήση κιόλας. Είναι δικό σου; •— ’Όχι... Είναι τού ...ντέτεκτιβ Νίνο Ζανίνο! Σ ’ αυτήν τήν τελευταία πλη ροφορία ό κυβερνητικός Αντι­ πρόσωπος κατσουφιάζει λιγά­ κι αλλά στο τέλος κάνει μιά αποφασιστική κίνησι. — Όπωσδήποτε, λέει, ό­ σο έξυπνος κι5 άν είναι, δέν μπορεί ούτε νά μιλήση ούτε νά γράψη ! Επομένως δέν πα­ ρουσιάζεται τόσο πολύ επικίν­ δυνος... Ό Γκρέκο σωπαίνει και σκέ πτεται άπό μέσα του άν πρα­ γματικά είναι εντελώς αδύνα­ τον νά... γράφη ό Ναύτης ή οχι!I ... ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ πολύ μακρυά άπό τή Νότιο Αμερική. Τό αχανές καταπράσινο γή πεδο, μέσα στο όποΐο πρόκει ται νά άρχίση ό μεγάλος α­ γών, δέν έχει καμμιά διαφορά άπό τά γήπεδα έκεΐνα πού μέ χρι τώρα παρακολουθήσαμε τή θρυλική Τόρεντ νά δίνη τΙς Αποφασιστικές μάχες γιά τό πρωτάθλημα και τό κύπελλο. Τό σχέδιο τού γηπέδου ο­ μοιάζει πολύ μέ τά νοτιοαρε^· ρικάνικα.,.

Β Ή μττάλλα φεύγει σύρριζα άουτ,

άττό τό οριζόντιο δοκάρι τού Σε-

τοσμττάλ.

15

Ο ΗΡΟΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ 0ίΛ άνθρωποι πού έχουν μα ζευτή στις κερκίδες είναι στρι μωγμένοι μέχρι ασφυξίας για νά παρακολουθήσουν τον αγώ να, είναι ντυμένοι με τά Τδια πολύχρωμα κοστούμια. Οι φωνές πού άκούγονται απ’ άκρη σέ άκρη στο πελώ­ ριο στάδιο, δεν διαφέρουν άπό τις αγριοφωνάρες των φα­ νατικών Βραζιλιάνων και των 3Αργεντινών και δλων τών άλ­ λων θερμόαιμων κατοίκων τής Νοτίου "Αμερικής. "Αλλά, άν προσέξης καλύ­ τερα, θά δής δτι ή γλώσσα τους ελάχιστες έχει διαφορές άπό εκείνη τών διαλέκτων τής μακρυνής πιά ηπείρου... Ή Τόρεντ πραγματικά βρί σκεται στην Πορτογαλία! Τά λόγια του κυβερνητικού αντιπρόσωπου βγήκαν αληθι­ νά ως την τελευταία λέξι καί, έναν μήνα ακριβώς μετά την συζήτησί του μέ τον Γκρέκο, ή Τόρεντ ξεκίνησε γιά μιά με γάλη τουρνέ στην Ευρώπη, ό­ που θά διαρκέση μήνες και μ* αυτήν την ευκαιρία τό ξαν­ θό Ελληνόπουλο κάνει κι3 άλ λο ένα όνειρο, πού δέν τό λέει δμως σέ κανέναν: τλπίζει νά μπορέση νά πε ταχτή και στην Ελλάδα! Νά δή, γιά λίγες ώρες έ­ στω, την Αθήνα και τον Πει­ ραιά, νά κλάιπη πάνω στο χώ­ μα πού τον γέννησε, γιατί, ό­ σες τιμές και δόξες κι" άν έχη βρή στην μακρυνή Βραζιλία δέν ξεχνάει ποιος είναι και ά­ πό που ξεκίνησε... Αλλά ό διαιτητής βγαίνει κιόλας στο γήπεδο τής Λισ-

ΕΚ&βΚ.—

Φυσικά ό Βάργκας χάνει τήν ισορροπία του και σωριάζεται στο έδαφος.

σαβώνος αυτή τη στιγμή. "Έξαλλοι οί θεαταί ώρύονται πάνω στις έξέδρες άπό τη χαρά τους πού έχει τελειώσει τό μαρτύριο τής άναμονής. Μετά άπό τον διαιτητή μέ τούς επόπτες βγαίνει και ή θρυλική Τόρεντ πού δλοι μαζί την χειροκροτούν ζωηρά, γιατί ή φήμη της έχει ξεπεράσει τη μακρυνή "Αμερικανική ήπειρο κι3 έχει ταξιδέψει πριν απ’ αύ την ως έδώ κάτω. "Ολων μάλιστα τά μάτια ψάχνουν μέσα στο καταπράσινο γήπεδο γιά νά άνακαλύψουν έναν ιδιαίτερα ποδοσφαι­ ριστή, πού τό όνομά του έχει γίνει πραγματικός θρύλος καί νά τον δείξουν μέ τό δάχτυλο καί υέ τά μάτια όλάνοιχτα ά­ πό τον θαυμασμό καί νά φω­ νάξουν:

16 —- Νάτος! Αύτός^ έκεΐ! Τό ξανθό αγόρι! Είναι ό Γκρέκο! "Αλλά τώρα βγαίνει καί ή ομάδα των Πορτογάλων. Δεν είναι καμμιά ώρισμένη Πορτογαλική ομάδα, άλλά ή μικτή τής ττόλεως τής Αισσαβώνος, γιατί οί διοργανωταί έχουν καταλάβει πώς σ" δλη τήν Πορτογαλία δεν υπάρχει ομάδα πού νά μπορή να αντι­ μετώπιση με ίσους ορούς τήν περίφημη Τόρεντ κι3 έτσι τό παιχνίδι δεν θά παρουσιάση ενδιαφέρον καί θά είναι μιά πραγματική πανωλεθρία γιά οποίον τολμήση νά σταθή α­ πέναντι στους Βραζιλιάνους, τούς ημίθεους του ποδοσφαί­ ρου... Τώρα όμως πού όλοι οί παΐ κτες πού αποτελούν τή μικτή είναι ποδοσφαιριστές τής "Ε­ θνικής τής πατρίδος τους, ό κίνδυνος παρουσιάζεται μεγά­ λος γιά την Τόρεντ άκόμα καί νά ήττηθή. νΟπως μάλιστα τό κλΐμα έ χει έπηρεάσει κάπως όλα τά παιδιά τής όμάδος τοΰ Σάο Πάολο, ή νίκη των Πορτογά­ λων φαίνεται πιο πιθανή από τήν δική τους. Όπωσδήποτε ή μικτή κα­ τεβαίνει μέ την ακόλουθη σύν­ θεση όλων των διεθνών τής Λισσαβώνος άσσων: ^ Τερματοφύλακας είναι ό πε ρίφημος Σετουμπάλ, ό έπωνομαζόμενος «Τίγρης»... Δεξιό μπάκ ό Σάνγκρες. Κεντρικό ό Γκουάρντα καί α­ ριστερό ό Μπάρκα. Χάφ, δε­ ξιά, ό Σάβες καί αριστερά ό Μαράν καί μπροστινή γραμμή

ΓΚΡΚΚΟ άπό τά δεξιά, ο! 3Αλμέντα, Μέρτολα, Μοραντάλ, Βισκόζα καί Β ιλάρ. Στήν Τόρεντ υπάρχει μιά μόνον αλλαγή άπό τή γνωστή της σύνθεσι. Στή θέσι δηλα­ δή του έξω αριστερά, άντί τοΰ έπηρεασθέντος άπό τό ταξίδι, καί μή δυναμένου νά άγωνισθή, Γκομέζ, παίζει ό "Αλβαρέζ.... Ό διατητής ρίχνει τό νόμι σμα στον αέρα. Ό Πορτογάλος αρχηγός τής όμάδος, πού είναι ό Σε­ τουμπάλ, κερδίζει τό τέρμα τής άρεσκείας του κι3 έτσι ή Τόρεντ παίρνει τή σέντρα. Τό μάτς αρχίζει, όπως πάν τα μέ τό σφύριγμα τοΰ διαιτητου. Ό Τζέντο δίνει τή μπάλλα στον άχώριστο σύντροφό του τον Γ κρέκο κι έκεΐνος χωρίς καθυστέρησι τή σπρώχνει στον Όζον, πού τή γυρίζει πίσω στον Τζέντο. 3Από τό πόδι τοΰ τελευταί ου φεύγει ένα θαυμάσιο άνοι­ γμα καί φτάνει στον "Αλβαρέζ, πού μέ πολύ πετυχημέ­ νη κοφτή μπροστινή μπαλλιά τροφοδοτεί τον Αετό τοΰ Σάο Πάολο πού ήδη τοΰ έχει κάνει νόημα νά τήν πετάξη έκεΐ καί χύνεται αυτή τή στιγμή μπρο­ στά γιά νά τήν κερδίση άπό τον Σάνγκρες πού τρέχει νά τον άνακόψη. Ό καημένος ό Πορτογάλος όμως δέν προλαβαίνει νά τον δ ή καλά - καλά τον ξανθό θεό των γηπέδων. Μέ τήν ασύγκριτη ταχύτητά του ό Γκρέκο τον προσπερνά

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ μέ μιά υπέροχη τρίπλα α­ φήνοντας τον κυριολεκτικά ά­ ναυδο και χύνεται προς τό τέρμα. Μπροστά από τον Γκουβαρν­ τά πού κάνει προβολή γιά να τον σταματήση σηκώνει τη μπάλλα μέ τη μύτη του ποδιού του καί την πετάει στον Ό­ ζον. Έκεΐνος στη στιγμή τή γυρίζει μέ κεφαλιά στον Τζέντο πού βρίσκεται στο κέντρο κι* αυτός πάλι μέ κεφοώιά ε­ πιχειρεί νά τήν καρφώση στά δίχτυα. Ή μπάλλα δυως πιάνει κά πως ψηλά πάνω στο κούτελό του καί φεύγει σύρριζα άουτ πάνω από τό οριζόντιο δοκάρι τού Σετουμπάλ. "Ενα μεγάλο «άχ» άνακουφίσεως ξεφεύγει από τά στό­ ματα χιλιάδων θεατών τήν ί­ δια στιγμή. Ταυτόχρονα δμως άκούγονται καί πολλά χειροκροτήμα­ τα γιά τήν καταπληκτική αυ­ τή σέ άκρίβεια, τέχνη καί τα­ χύτητα κάθοδο των φιλόξενου μένων, πού, από τήν πρώτη κιόλας προσπάθειά τους, έ­ χουν αποδείξει δτι ή φήμη τους είναι απόλυτα δικαιολο­ γημένη δτι είναι πραγματικοί άσσοι τής μπάλλας. Οί παίκτες τής Τόρεντ πρα γματικά ενδιαφέρονται πάρα πολύ γιά τό αποτέλεσμα αυ­ τού τού παιχνιδιού. Ή τουρνέ τους βρίσκεται ά κόμη στήν αρχή. Πρέπει τά άποτελέσματα νά είναι ικανοποιητικά καί οί κριτικές προπάντων πού θά

τούς κανουν οί εφημερίδες νά

17 είναι ένθουσιώδεις, ώστε νά έξακολουθήση μέ επιτυχία ώς τό τέλος της αυτή ή περιοδεία καί νά τούς καλέσουν γιά συ­ ναντήσεις καί άλλες άκόμη ο­ μάδες καθώς θά περνάνε κον­ τά άπό τον τόπο^τους, πού ώς τώρα δέν τούς έχουν κάνει πρόσκληση έχοντες έτσι πολ­ λές ημερομηνίες κενές. Γιά τον Γκρέκο ιδιαίτερα, παίζει διπλό ρόλο ή επιτυχία αυτής τής τουρνέ. "Οσο πε­ ρισσότερο καιρό μείνει ή Τό­ ρεντ στήν Ευρώπη καί δσο περισσότερα μέρη έπισκεφθή ή ομάδα του, τόσο πιο πολ­ λές πιθανότητες θάχη νά έκτελέση καλύτερα τήν άποστολή του... Τό ξανθό αγόρι λοιπόν παί ζει μέ σφιγμένα δόντια τώρα άπό τήν αρχή τού παιχνιδιού. Τά μάτια^ του έχουν μιά παράξενη λάμψι στο βάθος τους. "Έχει έρθει σέ έπαφή^μέ κα νέναν εδώ στή Αισσαβώνα κι έχει πάρει νεώτερες οδηγίες; Κανείς πάντως δέν τον εί­ δε ούτε γιά μια στιγμή ν’ άφήνη τήν παρέα του άπό τό αεροπλάνο ή άπό τό ξενοδο­ χείο γιά νά πάη κάπου μόνος του... Κανείς, ούτε άκόμα καί αυ τός ό ...Ναύτης, γιά νά μήν πούμε δτι δέν τον είδε ούτε κι’ αυτός ό περιβόητος καί πε ριλάλητος άστυνομικός Νίνο Ζανίνο πού έχει έρθει εδώ στο πρώτο άπό τά Δυτικά λιμάνι τής Ευρώπης, μαζί ^ μέ δλη τήν άποστολή τής Τόρεντ.

ϊβ

ΓΚΡΕΚΟ

ΕΝΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΜΑΤΣ

πόδια, καί νά μη μπορούν νά τούς φτάσουν. "Οταν λοιπόν ΣΤΕΡΑ οπτό τό πρώτο ένας έστω χάση τον παίκτη άουτ του άγώνος οι Πορ­ του, έπειτα πάντα θά ύπάρχη τογάλοι καταλαβαίνουν ένας αμαρκάριστος στην επί­ μονομιάς πώς οί αντίπαλοί θεση άφοϋ οί επιτιθέμενοι θά τους δεν άστειεύονται καθό­ είναι περισσότεροι άπό τούς λου καί πώς πρέπει νά βάλουν αμυνόμενους. δλα τά δυνατά τους για νά Αλλάζουν λοιπόν σύστημα καταφέρουν στο τέλος νά άκαί δημιουργούν γραμμή άμύ ποφύγουν την ήττα. νης με τέσσερα μπάκ, μέσα στά όποΐα, φυσικά, υπάρχουν Αφήνουν λοιπόν την τακτι­ καί οί δυο χάφ τής όμάδος, ό κή πού προσπάθησαν νά α­ Σάβες κι ό Μαράν. κολουθήσουν στην αρχή, δηλ. Ταυτόχρονα με τή νέα τα­ τό στενό μαρκάριο-μα, γιατί κτική, προσπαθούν νά συνδυαβλέπουν πώς οί αντίπαλοί σθούν καί καλύτερα^ μεταξύ τους είναι τόσο ταχείς πού τους, επειδή, καθώς είναι ,πα? μπορούν θαυμάσια νά τούς ξε κτες άπό διαφορετικές ομάδες φύγουν, με την μπάλλα στά

Υ

Πραγματική πάλη συνάπτεται κάτω άπό τά δοκάρια του Σετουμπάλ

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

19

'Η στρογγυλή θεά του ποδοσφαίρου καταλήγει στα Βραζιλιάνικα δίχτυα μέ ορμή.

δεν έχουν μάθει ακόμα όσο πρέπει ό ένας τό παιχνίδι του άλλου. Ή Τόρεντ έτσι επιχειρεί και δεύτερη κατεβασιά και οι Πορτογάλοι δεν έχουν πάψει να τρέχουν σάν τρελλοι εδώ κι έκεΤ μέσα στο πράσινο γήπε­ δο, προσπαθώντας νά τούς άνακόψουν. Ό Όλάντο παίρνει μιά μα κρυνή μπαλλιά από τό, Σάντι και κατεβαίνει ταχύτατος προς τό αντίπαλο τέρμα. Ό Μαράν τρέχει νά τον άνακόψη. Πριν νά τον φτάση όμως ό Όλάντο κάνει πάσσα στον

Όζον. ^ Ό Όζον μέ τή σειρά του ανοίγει πολύ ώραΐα στον Βάρ γκας κι* εκείνος μπαίνει μέσα σάν σίφουνας, συμπαρασύρον τας μαζί του και τον αριστερό μπάκ τών Πορτογάλων, Μπάρ κα... Τή στιγμή όμως πού κοντεύ ει νά φτάση στην γραμμή τής μεγάλης περιοχής καί ετοι­ μάζεται νά σερβίρη στον έπερ χόμενο Γκρέκο, ένα πόδι έρ­ χεται από πίσω καί μπαίνει ανάμεσα στο δικό του καί τή μπάλλα. Ό Βάργκας φυσικά χάνει την ισορροπία του άπό τό τρι

20

ΡΚΡΪΚΟ

Τελικά ό Μπάρκα πάλι σώ κλοπόδι και σωριάζεται στο ζει τήν κατάστασι καί κατα­ έδαφος με δέκα τοϋμπες... φέρνει με κεφαλιά νά άπομαΌ διαιτητής βέβαια σφυ­ κρύνη τή μπάλλα. ράει αμέσως τό φάουλ, άλλά Στο μέρος πού πηγαίνει ή θαυμάσια ευκαιρία έχει ήδη δεν υπάρχει αυτή τή στιγμή χαθή, γιατί ένα φάουλ άπό άλλος άπό τόν^έξω δεξιά τής τόσο πλάι πολύ δύσκολα μπο μικτής Λισσαβώνος, ’Αλμέντο. ρεΐ νά κατάληξη σε τέρμα, ό­ Αύτός ό τελευταίος τήν κον πως θά μπορούσε θαυμάσια τρολάρει ώραΐα καί γρήγορα νά^ κατέληγε τώρα ένα σούτ καί χύνεται με δλη τήν ταχύ­ τού θρυλικού Γκρέκο. τητά του προς τό τέρμα τής Όπωσδήποτε ό διαιτητής Τόρεντ. μετράει την απόσταση πού θά Οί θεατές άπό τις εξέδρες σταθούν οί Πορτογάλοι παί­ τον ενθαρρύνουν, γιατί βλέ­ κτες γιά τό «τείχος» καί ό ί­ πουν πώς είναι μιά στιγμή διος ό Βάργκας έτοιμάζεται πού όλοι οί ξένοι έχουν κατένά σουτάρη. βει στή δική τους περιοχή κι* Ό αρχών τού άγώνος σφυ­ ρίζει. έχουν αφήσει τήν άμυνά τους ακάλυπτη. έξω δεξιά τής Τόρεντ "Ενας παίκτης ωστόσο ρί­ χτυπάει τη μπάλλα ψηλοκραχνεται νά σταματήση τον δρό μαστά πάνω άπό όλα τά κεφά μο τού Αλμέντο. λια πού είναι μαζεμένα μπρος Είναι ό Σ ιού ! στο τέρμα. Τό άριστερό μπάκ των Όπωσδήποτε ό διαιτητής Βραζιλιάνων με τό πρωτότυ­ μετράει τήν άπόστασι πού θά πο.... κούρεμα, είναι κιόλας σταθούν οί Πορτογάλοι παί­ κοντά στο δεξιό έξτρέμ των κτες γιά τό «τείχος» καί ό ί­ Πορτογάλων. διος ό Βάργκας ετοιμάζεται Με δλη του τή φόρα πέφτει νά σουτάρη. μπρος στά πόδια του γιά νά Ό αρχών τού άγώνος σφυ­ τον σταματήση. ρίζει. Μ5 έναν έξυπνο έλιγμό ό­ Ό έξω δεξιά τής Τόρεντ μως ό *Αλμέντο τον παρακάμ χτυπάει τή μπάλλα ψηλοκρε­ πτει. μαστά πάνω άπό όλα τά κε­ Ό Σ ιού με τή φόρα του γλυ φάλια πού είναι μαζεμένα στράει καί πέφτει στο χορ­ μπρος στο τέρμα. τάρι. Πραγματική μάχη συνάπτε ^ Ό ’Αλμέντο κάτω άπό τίς ται κάτω άπό τά δοκάρια τού ξέφρενες εκδηλώσεις ένθουσιΣετουμπάλ καθώς όλοι οί ασμού τού πλήθους, όρμάει Βραζιλιάνοι χύνονται προς τά έκεί γιά νά καρφώσουν τή ' προς τό τέρμα τής Τόρεντ, πού μόνος υπερασπιστής του μπάλλα στά δίχτυα κι5 όλοι έχει άπομείνει πιά μόνο ό Λο οί Πορτογάλοι μαζεύονται ρέντσο. γιά νά αποκρούσουν.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Αυτός ό τελευταίος κάνει άπελπισμένη έξοδο. Ό Άλμέντο δεν χάνει την ψυχραιμία του καί μέ γωνια­ κό, σιγανό σούτ τον πλασσαρει άπό την αντίθετη γωνία.^ Είναι αδύνατο να φτάση τη μπάλλα ό «αίλουρος του Σάο Πάολο». Παρά την απελπι­ σμένη προσπάθεια του ή στρογγυλή θεά τού ποδοσφα^ι ρου, καταλήγει στά Βραζιλιά νίκα δίχτυα! Τά πλήθη πηδουν στον άέρα. Σάν μιά πελώρια ^ βόμβα νάχη σκάσει μέσα στο μεγά­ λο, κοσμοπλημμυρισμένο πο­ δοσφαιρικό γήπεδο, έτσι πη­ δουν όλοι απ' τη ^χαρά τους καί οί κραυγές του ένθουσιασμοΰ φτάνουν ώς τά μεσού­ ρανα. Ξαφνιασμένοι την ίδια ώρα απ' αυτό τό άναπάντεχο γκολ την ώρα πού ή υπεροχή τους ήταν πλήρης, οι Βραζιλιάνοι παίρνουν τη μπάλλα άπό τον Λορέντσο κάπως μουδιασμέ­ νοι και τη στήνουν στη σέντρα. Ό διαιτητής σφυρίζει πάλι. Ό Τζέντο σπρώχνει κι* αύτή τή φορά τή μπάλλα^ προς τό μέρος του *Αετού του Σάο Π άολο. ΚΑΚΗ ΑΡΧΗ

ΑΙΝΕΤΑΙ πώς ή τύχη βοηθάει σκανδ_αλωδώς σήμερα του Πορτογά­ λους παίκτες. Μέ τή σέντρα ό Γκρέκο γυ­ ρίζει τή μπάλλα πίσω στον Όλάντο άλλά τήν ώρα πού

Φ

21 αυτός 6 τελευταίος προσπαθεί νά τήν κοντρολάρη, ό Μπραν­ τάλ, ό διάσημος σέντερ φόρ τής Εθνικής Πορτογαλίας, εχει κιόλας χυμήξει καταπάνω του και τοϋ τήν έχει πάρει μέσα άπό τά πόδια. Ό Μπραντάλ δίνει αμέσως στον Β ισκόζα. Ό Β ισκόζα προσπερνάει τον Σιού μέ μεγάλη ευκολία καί τήν δίνει στον Μέρτολα^ πριν φτάσει κοντά του ό Γκρε κο πού έχει κατέβει στήν ά­ μυνα. Ό Μέρτολα μέ ώραΐο τρό­ πο τήν πετάει μπροστά στόν Μπραντάλ πού έχει προωθηθή κάπως. Έκεΐνος χωρίς καθυστέρησι κάνει ένα θαυμάσιο σουτ. Ή μπάλλα κατευθύνεται σάν πραγματική βολίδα πρός τήν άπάνω άριστερή γωνία του Λορέντσο. Ό άγριόγατος τών δικτύων τής Τόρεντ κάνει ένα υπέρο­ χο καί καταπληκτικό άλμα. Ή μπάλλα όμως εΐναι τα­ χύτερη άπ’ αυτόν. Ξύνει τις άκρες τών δακτύ­ λων του καί καταλήγει στά δίχτυα μέσα στις καινούργιες ξέφρενες έκδηλώσεις ένθουσιασμου του πλήθους πού μοιά­ ζει σάν μιά τρικυμισμένη θά­ λασσα πού ξεσπάει τή μανία της πάνω στις κερκίδες. Τά ούρλιαχτά των θεατών συνθέτουν μιά έπιβλητική συμ φωνία θριάμβου. Οί Βραζιλιάνοι δέν μπο­ ρούν ακόμα νά καταλάβουν πως γίνεται νά έχουν δεχτή δυο τέρματα άπό τήν άρχη -

ΓΚΡΕΚΟ

22 αρχή τοΰ παιχνιδιού, ενώ άκό μα τό μεγάλο ρολόϊ του γη­ πέδου δείχνει πώς βρίσκον­ ται ήδη μόλις στο πέμπτο λε πτό του άγώνος. Ό Τζέντο γιά τρίτη φορά μέσα σ5 αυτή τή λίγη ώρα, υ­ ποχρεώνεται νά στήση τή μπάλλα στο σημείο τής σέν­ τρας και νά τή σπρώξη προς τον Γκρέκο με τό σφύριγμα τού διαιτητοΰ. ’Αμέσως, αυτή τή φορά, ό Γ κρέκο γυρίζει προς τήν πλευ ρά τής άμύνης, πού ξέρει πώς υπάρχει ένα κενό, ό Σιού — όπως είναι τό παρατσούκλι τού ίνδιάνου ’Ίντσου Νά Τιά­ ρα Λαμάτα, τού φημισμένου αριστερού μπάκ τής πρωταθλήτριας τής Βραζιλίας. 1 Ωστόσο τό παιχνίδι συνε­ χίζεται. Οί Πορτογάλοι τώρα παί­ ζουν με μεγάλο ενθουσιασμό

Ξύνει τις άκρες τών

του και καταλήγει

δακτύλων

ατά δίχτυα»

καθώς βλέπουν τή νίκη νά τούς χαμογελάη. Οί Βραζιλιάνοι αναγκάζον­ ται νά κλειστούν στά καρρέ τους. Σ’ αυτό τό διάστημα οί γη πεδοΰχοι ,βρίσκουν τήν ευκαι­ ρία νά αναπτύξουν ένα υπέ­ ροχο ποδόσφαιρο, ^ μέ ταχύ­ τατους συνδυασμούς και δυ­ νατά σούτ, πού υποχρεώνουν τον Λορέντσο νά πραγματο­ ποίηση τρεΐς δύσκολες άποκρούσεις γιά νά σώση την ε­ στία του. Στο μεταξύ ό Γκρέκο βρί­ σκεται πάντα κοντά στον Σι­ ού, πού εξακολουθεί νά εΐναι παθητικό γιά τήν ομάδα του επειδή έχει χάσει τά νερά του καί... δεν έχει θυμηθή ά­ κό μα και τον Μαύρο ’Απαχη! Τού κάκου περιμένει τό ςαν θό Ελληνόπουλο νά τού δοθή ή εύκαιρία νά χτυπήση τον άχώριστο φίλο του τον Σιού στο πίσω μέρος του κεφαλιού, γιά νά τον κάνη νά... θυμώση και νά ξαναγίνη^ ό τρομερός μπάκ τής Εθνικής Βραζιλίας πού θά: μπορή και μόνος^ του άκό μα νά κράτηση όλο το βά ρος των επιθέσεων τών άντιπάλων τους. Καή όχι μόνον αυτό, αλλά στο δέκατο έννατο λεπτό, έρ­ χεται τό μοιραίο καί τό τέρ­ μα τοΰ Αορέντσο παραβιάζεται για τρίτη^ φορά, ύστερα από λάθος τοΰ Σάντι, πού αντί νά δώση πάσσα στον Λάντος, τήν άφήνει νά κυλήση στον έπερχόμενο Βισκόζα. Τώρα τό πανηγύρι τών φι­ λάθλων έχει ξεπεράσει κάθξ

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ δριο ενθουσιασμού. "Ενας πελώριος θρίαμβος απάνω στην πιο περίφημη ο­ μάδα της Νοτίου Αμερικής άρχίζει ήδη νά διαγράφεται. Για την Τόρεντ ή άποτυχία της στον σημερινό άγώνα έτσι δπως εξελίσσεται, αρχίζει νά παίρνη τις διαστάσεις μιας σωστής πανωλεθρίας. Ή σκέψις αυτή φαίνεται κάπως νά επιδρά πάνω σε ό­ λους τούς παίκτες του Σάο Πάολο. Τό τράκ πού τούς έφερε τό πρώτο τυχερό γκολ των άντιπάλων τους καί πού έπέτρεψε σ5 αυτούς τούς τελευταίους νά πετύχουν άλλα δύο στη συνέ­ χεια, υποχωρεί μπρος στη σκέψι μιά(^ παταγώδους άποτυχίας στην πρώτη τους Ευ­ ρωπαϊκή έμφάνισι. Με πραγματική μανία τά παιδιά τής Τόρεντ παρασύ­ ρουν τούς Πορτογάλους στήν άμυνα καί άρχίζουν νά πολιορ κουν τά καρρέ τους. ΚΓ εκείνοι δμως μάχονται άπεγνωσμένα γιά νά κρατή­ σουν τήν εστία τους άνέπαφη. Δεν θέλουν νά χάσουν τή μεγάλη νίκη πού ήδη κρατουν μέσα στά χέρια τους. Τό παι­ χνίδι τους από δω καί πέρα έχει τή σφραγίδα τής άποτυχίας· Ύστερα καί άπό τήν έπίθεσι τής Τόρεντ λείπει ό κα­ λύτερος παίκτης, αυτός πού θά μπορούσε νά δημιουργήση τις προϋποθέσεις γιά ένα γκολ... Ό Γκρέκο! Στ5 άλήθεια, τό ξοα/θό Έλ ληνόπουλο εξακολουθεί πάντα

23

Στο δέκατο έννατο λεπτό έρχε­ ται τό μοιραίο...

νά στέκεται στη γραμμή τής άμύνης τής όμάδος του κοντά στον Σιού. Φοβάται πώς, μό­ λις τον άφήση μόνο του, μπο­ ρεί νά γίνη πάλι αυτό πού έ­ γινε καί στήν άρχή, δηλαδή μιά καινούργια κάθοδος πού νά στοιχίση ένα άκόμα γκολ στήν Τόρεντ. Ό σενιόρ Άντζελίλο πού κατάχλωμος π α ρ ακολουθεί τον άγώνα πίσω άπό τό σιδε­ ρένιο κιγκλίδωμα, του κάκου του φωνάζει νά προχωρήση στήν έπίθεσι. Με σφιγμένα τά δόντια τό Ελληνόπουλο γιά τή φοβερή άτυχία τους, δεν άφήνει στι­ γμή άπό τά μάτια του τον Σ ιού. Άλλα, καθώς δλοι οΐ άλλοι συμπαΐκτες του βρίσκονται κΓ εκείνοι συνέχεια μέσα στά καρρέ τής μικτής τής Λισσςχ-

24 βώνας, καθώς οΐ Πορτογάλοι δεν κάνουν τώρα πια οϋτε μιά κατεβασιά προς τό δικό τους τέρμα, δεν είναι δυνατόν να του δοθή ή ευκαιρία νά πετύχη έκεΐνο πού θέλει. Τα λεπτά κυλούν μέ ασφυ­ κτική υπεροχή τής Τόρεντ άλ λά τό άποτέλεσμα δεν αλλά­ ζει. 'Ωστόσο, τρία λεπτά μόλις πριν από τή λήξι του ημιχρο­ νίου, ό Τζέντο, ύστερα από πάσσα του Όζον και μέ ένα καταπληκτικό σούτ - βολέ πού πιάνει στον αέρα, κατα­ φέρνει καί μειώνει τό σκορ γράφοντας τό τρία—ένα ! Μετά από λίγο ό διαιτητής σφυρίζει τή διακοπή του παι­ χνιδιού καί οί ομάδες κατεβαί νουν στά αποδυτήρια. Τά πλήθη έχουν τήν ευκαι­ ρία γιά μιά άκόμα φορά νά χειροκροτήσουν ζωηρά τά ιν­ δάλματα τους γιά τήν απί­ στευτη επιτυχία τους νά προ­ ηγούνται έναντι των θρυλικών φιλόξενουμένων τους μέ δύο γκολ διαφορά. ΤΟ ΛΕΥΤΕΡΟ ΗΜΙΧΡΟΝΙΟ

! ΕΙΚΟΣΙΔΥΟ παί­ κτες ξαναβγαίνουν στο πράσινο γήπεδο τής Λισσαβώνας. Ή ομάδα των πρωταθλητών τής Βραζιλίας έχει μιά αλλα­ γή στή σύνθεσί της. Συγκε­ κριμένα στή θέσι τού Σιού πού δέν μπόρεσε νά κάνη τί­ ποτα στο πρώτο μέρος, ό σενιόρ Άντζελίλο έχει κατεβά­

ΓΚΜΚ0 σει τώρα τον Λουΐτζι^ Τό παιχνίδι ξαναρχίζει ένω τή σέντρα έχουν τώρα οί αν­ τίπαλοι. Μέ τήν έναρξι κάνουν και τήν πρώτη τους κατεβασιά. Ό Βισκόζα παίρνει τή μπάλλα από τον Μπραντάλ καί προχωρεί δυο βήματα ώ­ σπου έρχεται άντιμέτωπος μέ τον Τζέντο. Τότε καί γιά νά μή του πά ρη τή μπάλλα ό σέντερ φόρ τής Βραζιλιάνικης ομάδας, γυ ρίζει καί κάνει πάσσα πάλι στον Μπραντάλ, πού χωρίς καθυστέρησι τή στέλνει μέ μιά υπέροχη σέντρα ακρίβει­ ας προς τον έξω δεξιά Άλμέντο. Ό Άλ μέντο κατεβαίνει μέ μεγάλη ταχύτητα παράλλη­ λα μέ τή γραμμή του άράουτ. Ό Σάντι βρίσκεται σέ κα­ λή θέσι καί όρμάει εναντίον του. Προς στιγμήν καταφέρνει νά τον άνακόψη καί ενώ ό Άλ μέντο προσπαθεί νά τον τριπλάρη, ό Σάντι μέ προβολή διώχνει τή μπάλλα, πού όμως πηγαίνει καί πάλι σέ παίκτη τής μικτής Λισσαβώνος. Ό παίκτης αυτός εΤναι ό Μαράν. Ό Μαράν προλαβαίνει καί μπρος από τον Όλάντο κάνει πάσσα πάλι στον Άλ μέντο πού τώρα έχει περάσει μπρος από τον Σάντι καί κατεβαίνει μόνος του πιά προς τό αντί­ παλο τέρμα. Τά πλήθη τον παρωτρύνουν μ’ ένθουσιασμό στήν προσπά*θειά του.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Όλοι σχεδόν οι παίκτες τής Πορτογαλικής ένδεκάδος μαζεύονται στη μικρή περιο­ χή του Αορέντσο, περί μένον­ τας τή σέντρα του ’Αλμέντο, πού κοντεύει να φτάση στή γραμμή του άουτ. Πραγματικά ό Άλμέντο σεν τράρει, άλλά ή μπάλλα δια­ γράψει ένα λοξό τόξο και βγαίνει κατ’ εύθεΐαν έξω, χω­ ρίς να ενόχληση καθόλου τήν άμυνα των Βραζιλιάνων. Οι θεατές άψήνουν δυνατές κραυγές άπογοητεύσεως. Ωστόσο τό παιχνίδι συνε­ χίζεται. Ό Αορέντσο παίρνει τή μπάλλα καί τή στήνει στήν άκρη τής περιοχής του γιά τό ελεύθερο χτύπημα, πού τό κά νει^ ό Λουΐτζι, ό αναπληρωτής τού Σ ιού. Ή πάσσα βρίσκει τό κεψά λι του Τζέντο πού βρίσκεται στο κέντρο τού γηπέδου. Ό διάσημος σέντερ ψόρ δί νει μέ ακρίβεια στον Όζον κΓ αυτός τήν κόβει μπροστά γιά τον Γκρέκο. Τό θρυλικό Ελληνόπουλο όρμάει προς τό άντίπαλο τέρ­ μα. Είναι τόσο ξαφνική καί α­ στραπιαία ή κάθοδός του πού κανείς δέν προλαβαίνει νά σταθή μπροστά του γιά νά τον έμποδίση. Μέσα ^σέ δευτερόλεπτα ό Αετός τού Σάο Πάολο έχει χωθή στήν περιοχή τού Σετου μπάλ καί έξαπολύει έναν πρα γματικό κεραυνό. Ή μπάλλα σφυρίζοντας καρφώνεται στή δεξιά γωνία καί τραντάζει τά

23 δίχτυα, ένώ ό Πορτογάλος γκολκήπερ πηδάει τού κάκου απελπισμένα... Τό σφύριγμα όμως τού διαιτητού έχει ακουστή ένα δέ­ κατο τού δευτερολέπτου πιο μπροστά... Τήν ώρα πού ό Γκρέκο έσούταρε, ό^ Βάργκας βρισκόταν σέ θέσι όφ σάϊτ!.. "Ενα γκολ έχει χαθή καί οί καρδιές σφίγγονται γιά τήν φοβερή ατυχία.... Ό Σετουμπάλ στήνει τή μπάλλα καί τή στέλνει στον Μπραντάλ. Ό Μπραντάλ δίνει στον Μέρτολα καί ό Μέρτολα γυρί­ ζει στον Μαράν. Ό Μαράν κάνει άνοιχτή σέντρα στον Βιλάρ πού κατε­ βαίνει ταχύτατα από τά αρι­ στερά καί παράλληλα μέ τή γραμμή τού άράουτ. Έκεΐ όμως ό Σάντι όρμάει απάνω του καί καταφέρνει νά άποκρούση πετώντας έξω τή μπάλλα. Μέ τήν αλλαγή πού γίνε­ ται ό Λάντος παίρνει τήν κε­ φαλιά από τον Μπραντάλ καί ή Τόρεντ έχει κΓ αυτή στή συ νέχεια τήν πρώτη της κατεβα­ σιά. Ό Λάντος έχει δώσει τή μπάλλα στον Ραμόν πού χω­ ρίς καμμιά καθυστέρησι τήν πετάει στον Γκρέκο. Τό Ελληνόπουλο αυτή τή φορά παίζει από μιας άρ^ής μπροστά, μιά πού δέν υπάρ­ χει λόγος νά βρίσκεται στήν άμυνα — αφού ό Σιού δέν υ­ πάρχει πιά έκεΐ. λ Στή μανιασμένη πραγματι­ κά έπίθεσί του, όσοι άντίπα-

ΓΚΡΕΚΟ

λ(Μ βρίσκονται στο δρόμο του του κάκου προσπαθούν νά τον άνακόψουν. 2.άν τον άνεμο περνάει α­ νάμεσα τους ό Αετός του Σάο Πάολο καί ή άπόστασις πού τον χωρίζει άπό τό τέρ­ μα^ των Πορτογάλων ολοένα καί μικραίνει. 'Τάνει στη μεγάλη περιο­ χή με τη μπάλλα πάντα στα πόδια του, ενώ όλοι οί άλλοι συμπαΐκτες του παίρνουν θέ­ σεις ολόγυρα, περί μένοντας πάσσα του καί προσπαθώντας ταυτόχρονα νά ξεμαρκαριστουν. Μαζί ό Σάνγκρες καί ό Μπάρκα όρμοϋν εναντίον του προσπαθώντας νά του πάρουν τη μπάλλα. Ό Ρκρέκο δμως αυτή τή ψορά δεν κάνει προσπάθεια νά τούς περάση. Βλέποντας τον Τζέντο πού

Μ’ ένα κυοταπληκτ ιικο σούτ - βολέ στον άέρα, ό Τζέντο βγάζει γκολ

Βολίδες του θρυλικού Ελληνό­ πουλου όπως καί του Τζέντο καί του Βάργκας, περνούν ξυστά άουτ.

βρίσκεται μόνος ^ στά δεξιά του, τού δίνει αμέσως πάσσα. Ό Τζέντο κάνει ένα και­ νούργιο φαρμακερό σούτ, πού δμως αυτή τή φορά δεν έχει τήν τύχη του πρώτου. "Οσο ξυστά είχε περάσει έκεΐνο μέσα, άλλο τόσο περ­ νάει κι5 αύτό έξω άπό τά γκολπόστ καί βγαίνει άουτ ενώ ένας μεγάλος στεναγμός άνακουφίσεως ξεσηκώνεται ά­ πό τή μεριά τών εξεδρών. Τά λεπτά κυλούν. Γιά τούς Βραζιλιάνους αρ­ χίζει ή πιο φοβερή αγωνία σ’ αυτό τό διάστημα, ^που βλέ­ πουν τήν υπεροχή τής όμάδος τους νά μή μπορή νά μεταφρα στη σέ γκόλ. Πραγματικά, βολίδες τού

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Τζέντο, του Γκρέκο, του Ό­ ζον και του Βάργκας, περ­ νούν κάθε τόσο ξυστά άουτ ή χτυπάνε πάνω στα δοκάρια των Πορτογάλων. Έκεΐ μάλιστα γύρω άπό τό δέκατο πέμπτο λεπτό, αυ­ τοί οί τελευταίοι κάνουν μιά προσπάθεια νά διασπάσουν τον κλοιό καί νά κάνουν μερι­ κές αντεπιθέσεις. Στ5 αλήθεια τό καταφέρ­ νουν μερικές φορές νά φτάσουν ώς την περιοχή του Λορέντσο, πού γιά μιά ακόμα φορά άναγκάζεται νά κάνη δύσκολες καί θεαματικές αποκρούσεις, γιά νά μη μεγαλώση άκόμα περισσότερο τό εις βάρος τους αποτέλεσμα. Αυτή όμως ή περίοδος τής ζωηρότητος των Πορτογάλων δέν κρατάει παρά μόνο λίγα λεπτά.

Ή κάθοδος του * Αετού του Σάο Πάολο έχει ένα φοβερό μεγαλείο.

27

'Η μιτάλλα καταλήγει στα δίχτυα υστέρα άπό τό ξερό καί ψύχραι­ μο σούτ τού Όζον.

"Υστερα οπισθοχωρούν καί πάλι στις αμυντικές γραμμές τους, μπροστά στά νέα μανία σμένα επιθετικά κύματα των Βραζιλιάνων, πού θέλουν μέ κάθε τρόπο νά άποφύγουν την ήττα. 'Ωστόσο ώς τό εικοστό έ­ βδομο λεπτό, ένώ^ τρία σούτ άκόμα των κυνηγών τους^ έ­ χουν χτυπήσει στά δοκάρια του Σετουμπάλ, τό αποτέλε­ σμα καί πάλι δέν έχει αλλά­ ξει. λ Στο εικοστό όγδοο λεπτό ό Γ κρέκο παίρνει τή μπάλλα άπό τον Ραμόν καί χύνεται σάν άνεμοστρόβιλλος προς τ<Λ τέρμα των Πορτογάλων. Τρεΐς αντίπαλοι μαζί τον κυνηγούν, αλλά είναι άδύνατο

νά τον φτάσουν, μ3 δλο πού τό Ελληνόπουλο έχει καί τή μπάλλα στά πόδια του. Ή κάθοδος αυτή του Αε­ τού τού Σάο Πάολο εχει ένα φοβερό μεγαλείο. "Όρθιοι πετάγονται οΐ θεαταί γιά νά τον παρακολουθή­ σουν καί μέ γουρλωμένα από θαυμασμό μάτια. "Επί τέλους τώρα — δηλα­ δή στο δεύτερο ή μιχρόνιο — χαίρονται αυτόν τον παίκτη πού τό όνομά του μέ τά φτε­ ρά τού θρύλου έχει πετάξει πάνω από βουνά καί ωκεανούς κι* έχει φτάσει ώς εδώ κάτω από τή μακρυνή πατρίδα του, γιατί στο πρώτο μέρος τού παιχνιδιού, χαμένος ό Γκρέκο στήν άμυνα, ούτε είχε κάνει καθόλου αισθητή τήν παρου­ σία του μέσα στο γήπεδο. Τό ξανθό Ελληνόπουλο περνάει τή γραμμή τής μεγά­ λης περιοχής τού Σετουμπάλ καί ρίχνεται άκράτητο προς τό τέρμα. Ό Γκουάρντα μέ τήν ψυχή στο στόμα όρμάει καταπάνω του βίαια, μέ τήν άπόφασι νά απόκρουση έστω καί άν σακατέψη γι3 αυτό τον αντίπαλό του. Τό μόνο πού καταφέρνει ό­ μως είναι νά κουτρουβαλιαστή μόνος του στο χορταρένιο ταπέτο τού γηπέδου, γιατί ό Γκρέκο μ3 έναν θαυμάσιο έλιγμό έχει έξαψανιστή από ιπρός του, τήν ώρα πού έκεΐνς προσπαθεί νά πέση έπάτου μέ ανοιχτά καί τά δυό «ου πόδια καί τίς γροθιές του προτεταμένες.

Λεύτερος, πού δοκιμάζει νά σταματήση τον χείμαρρο πού λέγεται Γ κρέκο, εΐναι ό Μπάρκα. Τό Ελληνόπουλο έχει φτά­ σει πιά πολύ κοντά στήν μι­ κρή περιοχή 'τοϋ Σετουμπάλ από τά αριστερά. Εΐναι σέ θέσι πού μπορεί νά κάνη καί σούτ. Καί πραγματικά γιά σούτ ετοιμάζει τό^φοβερό του πόδι ό "Αετός τού Σάο Πάολο. Ό Μπάρκα παίρνει βουτιά μπροστά του, περί μένοντας ότι οπωσδήποτε ή μπάλλα θά χτυπήση απάνω στο σώμα του καί θά άποκρουστή. Ό Γ κρέκο όμως τήν τελευ­ ταία στιγμή σταματάει τό πόδι του. Κόβει τή μπάλλα μέ γρη­ γοράδα καί ακρίβεια προς τά δεξιά όπου καραδοκεί μόνος του ό Όζον, αφού όλη ή άμυ­ να έχει τήν προσοχή της πά­ νω στο Ελληνόπουλο, γιατί κανείς δέν αμφιβάλλει ότι θά κάνη σούτ. Ό "Οζον είναι ολομόναχος μπροστά από ένα τέρμα άδειο γιατί καί ό Σετουμπάλ περιμένοντας τό σούτ τού Γ κρέκο έχει κλείσει τήν αριστερή του γωνία. Ή μπάλλα βρίσκεται νά σπαρταράη μέσα στά δίχτυα του από τό ξερό σούτ τού "Ο­ ζον. Μικτή Λισσαβώνος — Τόρεντ 3—2. Οί Βραζιλιάνοι πανηγυρίζουν. Ό Γ κρέκο καί ό "Οζον δέ­ χονται τά φιλιά καί τά συγχα

Ο ί#Ωϊ

ΓΚϋΗ^Η

ρητήρια των συμπαικτών τους καί^ ξαναγυρίζουν γρήγορα προς τή σέντρα, γιατί ό χρό­ νος κυλάει καί είναι πολύτι-

μ°ς.

^

.

Ολοι τώρα έχουν αρχίσει νά ελπίζουν. ^ 4 Μένει ένα τέταρτο ακόμα παιχνιδιού καί οί Βραζιλιάνοι περιμένουν δχι μόνο την ίσοφάρισι άλλά καί νίκη ακόμα. 'Ωστόσο οί Πορτογάλοι έ­ χουν εντελώς διάφορη γνώμη. Αντί νά πανικοβληθοΰν α­ πό τό δεύτερο γκολ των αντι­ πάλων του, υποχωρούν καί πάλι στην άμυνα, άποφασισμένοι νά μην άψήσουν νά δε χτούν άλλο, γιά νά κρατήσουν την πολύτιμη νίκη τους. "Ολοι τώρα μαζεύονται κά τω από τά δοκάρια τού τέρ­ ματός τους. Κάθε ενέργεια των Βραζι­ λιάνων σταματάει μπροστά στο σιδερένιο τείχος πού έ­ χουν σχηματίσει έκεΐ μέ τά κορμιά τους. Κάθε σούτ κυνηγού τής Τό ρεντ, θά βρη ένα πόδι ή κά­ ποιο σώμα άντιπάλου καί θά άποκρουστή, έκτος κι* αν πάη πολύ ψηλά οπότε θά βγή ά­ ουτ. νι’ όταν καμμιά φορά ό Σετουμπάλ τύχη νά πιάση τή μπάλλα, την κρατάει όσο μπορεί περισσότερο στά χέ­ ρια του κάνοντας γκέλ μέσα στη μεγάλη περιοχή του, γιά νά κερδίση χρόνο. «ευρικότης έχει άρχίσει νά έπικρατή άνάμεσα στους Βρα

ζιλιάνους.

Βλέπουν

μ* σβινφη τήν

καρδιά τά δεκαπέντε λεπτά νά γίνωνται δέκα καί ύστερα πέντε. Δεκάδες σούτ σ’ αυτό τό μικρό διάστημα, όλα όμως χωρίς τό ποθούμενο άποτέλε*· σμα. Στο τεσσαρακοστό λεπτό ακριβώς, ό Ραμόν από την σέντρα ακριβώς πού έχει στεί λει τή μπάλλα ό Σετουμπάλ μέ βολέ τήν πετάει προς τό μέρος τού Γκρέκο. Τό θρυλικό Ελληνόπουλο έτσι όπως βρίσκεται μέ τήν πλάτη ^γυρισμένη προς τό τέρμα τών πορτογάλλων κυττάζοντας τον Ραμόν, κάνει έ­ να καταπληκτικό ανάποδο ψαλλίδι καί σουτάρει μέ τρο­ μερή δύναμι καί τέχνη. Κανείς δέν περιμένει τήν ένέργειά του. "Ολοι λογάριαζαν πώς θά σταματήση τή μπάλλα καί θά προσπαθήση νά δώση πάσ σα. Ακόμα καί οί δικοί του συμπαΐκτες. Ή στρογγυλή θεά τού πο­ δοσφαίρου περνάει άνάμεσα άπό τούς παίκτες καί τών δύο ομάδων, πού τήν κυττάζουν σάν υπνωτισμένοι. Ό Σετουμπάλ πηδάει. Ή μπάλλα όμως έχει κιό­ λας καρφωθή άπό τό αριστε­ ρό του Γ στά δίχτυα πού τι­ νάζονται λαφιασμένα. Τό γκολ είναι γεγονός πού τό επισημοποιεί τό δυνατό σφύριγμα τού διαιτητού πού δείχνει τή σέντρα.

Είναι άπερίγραπτος ό ένθουσιασμός τών Βραζιλιάνων. "Όλοι μ«3ε£1 τρέχουν καί άνκα

16 λιάζουν και φιλούν τον θρυλι­ κό Γκρέκο. Παγωμένοι στην αρχή από τό ξαφνικό γκολ οι θεατές, έ­ χουν μουγγαθή θαρρείς. "Υστε ρα όμον* παρασυρμένοι από τον θαυμασμό γι' αυτό τό υ­ πέροχο γκολ πού σπανίως τούς έχει δοθή ή ευκαιρία νά παρακολουθήσουν παρόμοιο αρχίζουν νά χειροκροτούν μ’ ενθουσιασμό την επιτυχία του < Ελληνόπουλου. Μά στο μεταξύ γίνεται ή σέντρα ενώ τό μεγάλο ρολόϊ δείχνει πώς μένουν ακόμα τέσ σέρα λεπτά γιά νά τελείώση τό παιχνίδι. Η Τόρεντ έχει σχηματίσει έναν σιδερένιο κλοιό γύρω α­ πό τό τέρμα του Σετουμπάλ. Με κάθε τρόπο επιζητούν τη νίκη πού έχει αρχίσει νά τούς χαμογελάη τόσο αναπάντε­ χα στο τέλος του δραματικού αυτού παιχνιδιού. Τά λεπτά όμως γίνονται τρία - δύο - ένα. Τό αποτέλεσμα δεν αλλά-

ζει. Ή άμυνα των Πορτογάλων είναι κάτι παραπάνω από η­ ρωική. Τελευταίο λεπτό Ή μπάλλα άπό πάσσα του Τζέντο φτάνει στά πόδια τού Γ κρέκο. λΜ’ έναν βρυχηθμό λιοντάρι οΰ ό Αετός τοΰ Σάο Πάολο, παίζει τό τελευταίο «ατού» τής Τόρεντ την ώρα πού ρί­ χνεται σάν αστραπή προς τό αντίπαλο τέρμα. Τρεΐς μαζί άντίπαλοι τρέ­ μουν πανικόβλητοι νά τον ά-

ΡΚΡΙΚΘ νακόψουν. Ό Γ κρέκο αύτή τη στιγμή έχει φτάσει πάνω στη γραμμή τής μεγάλης περιοχής τοΰ Σε τουμπάλ. Καταλαβαίνει δτι δεν μπο­ ρεί νά περάση ανάμεσα άπό τούς τρεΐς αυτούς απόφασή σμένους αντιπάλους. Σηκώνει λοιπόν τό πόδι του και σουτάρει με δλη του τή δύναμι. Πραγματικός κεραυνός ξε­ φεύγει άπό τό πόδι του. Μιά πελώρια βοή ξεσηκώ­ νεται άπό τή μεριά τών θεατών. Ή μπάλλα τραντάζει τά δοκάρια ένα^ δευτερόλεπτο? άρ γότερα. Τινάζεται στά ΰφη καί υστέρα φαλτσάρει στον αέρα καί βγαίνει άουτ. Ή τελευταία ευκαιρία έχει χαθή. Λίγα δευτερόλεπτα αργό­ τερα καί ενώ ό Σετουμπάλ σουτάρει προς τό κέντρο του γηπέδου, ό διαιτητής σφυρί­ ζει τό τέλος τοΰ παιχνιδιού/ πού βρίσκει καί τις δυο όμά^ βες Ισόπαλες. Οι Πορτογάλοι φεύγουν εύχαριστημένοι πού υστέρα άπό ένα τέτοιο παιχνίδι κατάφεραν νά κρατήσουν έστω καί τήν ισοπαλία άπό κείνη την τρομερή ομάδα. Οί Βραζιλιάνοι επίσης φεύ γουν με τήν ίκανοποίησι ζω­ γραφισμένη στο πρόσωπό τους πού στά τελευταία λε­ πτά μπόρεσαν νά μετατρέ­ ψουν την βαρειά ήττα σε μιά οπωσδήποτε υποφερτή ισοπα­ λία, έχοντας ύπ' δψιν τους

0 ΗΙ*Ωί ΤΩΝ ΓΗΠΪ4ΩΝ πώς 6 Σιού έπαιξε μόνο ένα ημιχρόνιο στό όποΐο καί δεν άπέδωσε καθόλου, και πώς ό Γκομέζ άρρωστος από τό τα­ ξίδι, δεν άγωνίστηκε, άντικατασταθεΐς από τον ’Αλβαρέζ. Μαζί μ’ αυτά, τούς είχε επη­ ρεάσει και όλους ή άλλαγή του κλίματος και δεν κατάφεραν ώς τό τέλος νά παίξουν μ’ εκείνη την ζωντάνια με την οποίαν κέρδισαν όλα τά πρω­ ταθλήματα....

γιά τό έσωτερικό καί πάλι τής Ισπανίας. Τό μέρος γίνεται μονομιάς ορεινό. Περνούν άπό κάτι τρομερές χαράδρες καί τά τούννελ δια­ δέχονται τό ένα τό άλλο, κα­ θώς τρέχουν ανάμεσα στα βραχώδη καί απότομα βουνά τής Σιέρα ντέ Άλκίντε. Μέσα στό βαγόνι τους ό­ λα τά παιδιά τής Τόρεντ με τή συντροφιά τού προπονητοΰ Πάντως όλοι νοιώθουν κι* τους σενιόρ Άντζελίλο καί αυτή τη φορά έναν απέραντο τής Άμπυ τής αδερφής τού θαυμασμό γιά τον Γκρέκο, Τζέντο, παρακολουθούν μέ πού πάντα στην κρισιμώτερη θαυμασμό άπό τά παράθυρα τις άγριες ομορφιές τού Ι­ στινμη εΐναι ικανός νά κάνη τό θαύμα του. σπανικού τοπίου. Μόνο ό Γ κρέκο είναι παρά­ ΣΤΙΣ 8.35'... ξενα σοβαρός καί σφίγγει έ­ ναν μικρό σφραγισμένο φάκελ ΣΥΡΜΟΣ^ έχει ξεκινή­ λ ο πού βρίσκεται κάτω άπό σει άπό τη Λισσαβώνα τό χέρι του, στήν εσωτερική κι* έχει σταθμεύσει με­ τσέπη τού σακκακιοΰ του. τά μερικές ώρες στό Άμπράν ^ Ωστόσο, όταν συναντάει τις. τά μάτια^ τής πανέμορφης Άπό τό Άμπράντις έχει Άμπυ, τής χαμογελάει ξέ­ ξεκινήσει και πάλι γιά τά σύ­ γνοιαστα, γιατί ξέρει ότι δέν νορα, άπ’ όπου περνώντας θά πρέπει νά δείξη σέ κανέναν ψτάση σέ λίγα λεπτά στη Βα πώς τού συμβαίνει κάτι τό ι­ λένθια, πρώτΓ] μεγάλη Ισπα­ διαίτερο. νική πόλι πού ή Τόρεντ έχει Σιγά - σιγά τά βουνά χα­ νά δώση τον δεύτερο αγώνα μηλώνουν καί οί σιδηρογραμτης. μές τού τραίνουν άρχίζουν νά Στό Ρίαλ, ένα μικρό χωκατηφορίζουν. ριουδάκι απάνω στή συνορια­ Πίσω^ άπό τό τελευταίο κή γραμμή, ^ σταματάει καί βουνό τής Σιέρα ντέ Άλκίντε πάλι τό τραίνο γιά λίγο, γιά εμφανίζεται μιά άπέραντη, κα νά γίνη ό έλεγχος τών διαβα­ ταπράσινη πεδιάδα. τηρίων και νά περάσουν οί ε­ Αλλά, ένώ αυτά συμβαί­ πιβάτες τού τραίνου άπό τό νουν μέσα στό τραίνο, όπου ό­ τελωνείο. λοι συνεχίζουν άνύποπτοι έ­ "Όταν όλες αυτές οι διατυ­ να ύπέροχο ταξίδι, λίγο πιό πώσεις τελειώνουν, ξεκινάει κάτω καί στήν άρχή τής κοι-

Ο

I* λάβας, συμβαίνουν άλλα περίεργα γεγονότα: "Ενας άνθρωπος μέ άντιπα θητικό μούτρο καί μοχθηρά μάτια είναι άνακαθισμένος πά νω σ5 ένα ψήλωμα καί κυττάζει κάτω άπό τα πόδια του τή γέφυρα πού είναι στημένη πάνω άπό τό γαλάζιο ποτάμι. Μπρος του ό άνθρωπος αυ­ τός έχει μια συσκευή, πού ένώνεται μέ ένα σύρμα καί τό σύρμα αυτό κατρακυλάει άπό την άκρη των βράχων καί ενώ νεται μ* ένα κιβώτιο γεμάτο εκρηκτικές ύλες, πού βρίσκε­ ται ύπουλα κρυμμένο κάτω άπό τούς τσιμεντένιους θο­ λούς τής ^γέφυρας. Τό σφύριγμα τού τραίνου πού πλησιάζει άκούγεται τό­ τε άπό μακρυά* Στά μάτια του άντιπαθητι κού άνθρώπου άστράφτει μιά τρομερή λάμψις καί τινάζεται άπό τή θέσι του. £Αρπάζει μέ λαχτάρα τό μοχλό πού βρίσκεται πάνω σ' εκείνη τήν άπαίσια συσκευή πού δεν είναι τίποτ’ άλλο ά­

πό τίς γνωστές συσκευές που συνηθίζουν οί άντάρτες σέ καιρό πολέμου γιά τίς άνατινάξεις τραίνων... Περιμένει ένώ τά χέρια του έχουν άρχίσει νά τρέμουν ά­ πό άνυπομονησία. Τέλος τό τραίνο φαίνεται νά βγαίνη άνάμεσα άπό τά βουνά καί προχωρεί μέ μεγά­ λη ταχύτητα προς τή γέφυρα·

λ

Τό σφύριγμά του άκούγεται για μιά άκόμα φορά. Ό άνθρωπος πού έχει άρ­ χισε ι νά ίδρώνη άπό τήν άγωνία^ του, σφίγγει τό μοχλό στά χέρια του. λ Γιά μιά στιγμή κυττάζει τό ρολόϊ του καί βλέπει πώς ή ώρα είναι οκτώ καί τριανταπέντε άκριβώς. Τότε τό τραίνο σκαρφαλώ­ νει^ στήν άρχή τής γέφυρας καί άρχίζει νά τρέχη πάνω σ’ αυτήν. Ό άνθρωπος^ στηρίζεται καλά στά γόνατά του κΓ έτοι μάζεται νά πιέση τό μοχλό πού κρατάει στά χέρια του...

ΤΕΛΟΣ Γ. ΜΑΡΜΑΡΙΔΗΧ Άποκλ&ιστικότης: Γεν. Εκδοτικοί Επιχειρήσεις Ο. Ε.

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ» ΣΑΒΒΑΣ ΣΦΑΙΡΟΠΟΥΛΟΣ Χωρίς καμμιά αμφιβολία ό Σάββας Σφαιρόπουλος είναΐι έινας ά•"? τους καλυτέρους νέους ποδοσφαιριστάς πού άνέδειξε ή Βόρειος Ελλάδα. , Ό Σφαιρόπουλος πού παίζει έδώ καί λίγα χρόνια^ χάφ οπήν πρώτη ομάδα του Απόλλωνος Καλαμαριάς, έχει διακριθή σέ όλους τους άγώνες τής όμάδος του, ενώ σέ πολλούς απ’ αυτούς όχι μόνο διεκριθή αλλά υπήρξε καί ό καλύτερος παίκτης τής ^έινδεκαδος του. ^ Κάτι πού είναι άκόμα περισσότερο ένδεικτικό τής μεγάλης του αξίας, είναι ότι κατά τις έφετεινές μετεγγραφές, όλοι οι σύλλογοι του Κέντρου ένδιαφέρθησαν γιά την άπόκτησί του,^ χωρίς τελικά κανείς^ τους νά καταφερη νά τον πάοη, επειδή ό Απόλλων Καλαμιόριάς άρνήθηκε κατηγοίρηματικά νά τον παραχώρηση, έναντι οιουοηποτε ά νταλλάγματος. /Έτσι 6 Σφαιρόπουλος θά παίξη κι* έφέτος μέ τά χρώμοπα του μεγάλου Μακεδονικού συλλόγου που τον άνέδειξε καί τον έκανε αυ­ τό πού είναι σήμερα —τον παίκτη τής ημέρας στη Βόρ. Ελλάδα.

ΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ "Ενας μεγάλος άσσος των Ελληνικών στίβων είναι ό Νίκος Γεωργόπουλος, ό ασύγκριτος γιά τήν Ελλάδα σπρίντορ του Π.Α.Ο. *0 Γεωργόπουλος άπό την πρώτη χρονιά που ένεφανισθ^ στον στίβο, έδειξε τη μεγάλη πραγματικά κλάσι του και όλες οι εφη­ μερίδες έγραψαν από τότε ότι στο πρόσωπό του βλέπουν τον μέλ­ λοντα ρέκορντμαν τής πατρίδος μας, στούς δρόμους τής ταχυτητος εκεί δηλαδή άκριβώς πού υπήρχαν άκατάρριπτα^ δύο άπό τα καλύ­ τερα ρεκόρ τού στίβου μας, άπό τήν προπολεμική εποχή και που τα είχε ένας άλλος μεγάλος άσσος ό Ρένος Φραγκούδη ς. χ Πραγματικά ό έφηβος τότε Γεωργόπουλος, δεν διέψευσε αότές τις έλπίδες. Πήρε στά χέρια του και τά δυο ρεκόρ τού σπρίντ, δη­ λαδή των έκατό μέτρων μέ 10,5" έναντι 10,6" τού Φραγκούδη και των 200μ. μέ 21,5" έναντι 21,6" τού Φραγκούδη. Στούς άγώνες πού ακολούθησαν άπό τότε, ό Νίκος Γεωργό­ πουλος είχε την ευκαιρία νά καλυτερέψη άκόμα περισσότερο τήν έπιοοσι των 200μ., ψθανοντας το ρεκόρ στά διεθνή πλέον επίπεδα Μ® 21,1 , ενώ στά έκατό μέτρα ισοφάρισε άκόμα δύο φορές τό ίδιο του ρεκόρ. , ^ Νίκος είναι πολύ νέος ακόμα. Στο σημείο πού (έχει φτάσει χρειάζεται δουλειά καί πολύ έπιιμονύ. νιά νά κερδίση πολλές •----- -------> -------- άπ’ -ί_» αυτές __ ,\ έχει κερδίσει ώς τώρα. νίκες, μγαλύτερες πού * Τού ευχόμαστε ολόψυχα νά έχη την ευτυχία να άνεβη μια μέρα καί σέ ένα βάθρο πού ινά είναι * Ολυμπιακό. _, , ? Προηγουμένως όμως τού εύχόμαστε ύστερα άπο τη^ ,*1 στού^ Βαλκανικούς καί μιά άλλη στούς Μεσογειακούς που γ σέ λίγες μέρες...

V

Ο ΣI ΟΥ ΚΑΝΕ I ΘΑΥΜΑΤΑ Στό.έπσμενο τεύχος μας., ό Ινδιάνος άριστερός μττάκ τής Τάρβντ άποκαθιστά τή φήμη του σ' ενα ματς μέ μια Ιστορική ' I στανική ομάδα. 'Ο Γκρέκο βρίσκεται σε φοβερό κίνδυνο άλλα δεν παρα­ λείπει νά δώση κι5 αυτός τό παρών στον άγώνα....

Ο ΣI ΟΥ ΚΑΝΕ I ΘΑΥΜΑΤΑ Μια περιπέτεια γεμάτη αγωνία ικαΐ μυστήριο. "Ενας πο­ δοσφαιρικός αγώνας που θά συναοπάση κάθε φίλαθλο. Α­ σύγκριτος όπως κάθε βδομάδα ό θρυλικός Γκρέκο.. θά κά­ νη νά σκιρτήση την καρδιά του κάθε αληθινού Έλληνόπου λο,υ καί νά αισθάνεται υπερηφάνεια.

I»

/(|

I

/£/?/ /)/Γ/) /)£/7Τ/? ΑΆ>/~0 /~//ν?7 ΜεΡΗ ΣνΓΗΡΟΫΣΙΖ. Τ/ &/) ΖΥΡ)β» /)ΡΑΓ£

4 /?/7/?/ΫΤΑ/Ζ/Σ ΣΡΧΕΤΑ/ Ε/5ΡΗΞ/ /*/ Ε/Ϋ/? ΤΡΟΜΕ­ ΡΟ /ΪΕ&ΤΟ...

με

δ

ΤΕΛΟΖ

■>

Ο ΗΡΟΕ

ΤΟΝ

ΓΗΠΕΔΘΝ

Ο ΣΙ ΟΥ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΖΑΝΙΝΟ

Είμαστε υποχρεωμένοι λοι­ πόν νά γυρίσουμε στο χωρίου δάκι τών συνόρων, τό Ρίαλ. Α’ ΑΥΤΑ συμβαίνουν Έκεΐ έχει σταματήσει τό μία^ περίπου ώρα πριν ίδιο τραΐνο, γιά νά γίνη ό τε­ από τή στιγμή πού ό α­ λούν ιακός έλεγχος, άψου ό συρ συνείδητος εκείνος κακοποιός μός θά άφήση τό Πορτογαλι­ έτοιμάζεται νά πιέση τον μο­ κό έδαφος καί θά μπή στο Ι­ χλό με τον όποΐο θά άνατινάσπανικό. ξη τή γέφυρα καί μοιζΐ τό Καί έκεΐ τέλος, συμβαίνουν τραΐνο πού περνάει από πάνω όλα τά γεγ:νότα πού πρέπει της καί πού κουβαλάει μετα­ νά διηγηθουυε πριν νά προχω­ ξύ των άλλων επιβατών καί τή ρήσουμε παοακάτω, γιατί στ’ θρυλική ομάδα τής Βραζιλίας, αλήθεια άξίζκι τον κόπο νά τά τήν πρωταθλήτρια Τόρεντ (*) διηγηθή κανείς: Οι περισσότεροι από τούς (*) Διιάβιασιε τό ,τηροη’γούμ©νο επιβάτες έχουν βγή στά πα­ τ.ιύχος ιυέ τον τίΙτΛο: «"Εκιοπξις στις 8-35'». ράθυρα καί, ενώ ακόμα βρί-

Ο

ΤΙΜΗ ΔΡΑΧ. 2

4 σκόνται στο έδαφος τής Πορ­ τογαλίας, κυττάζουν τα βου­ νά τής Ισπανίας πού συνθέ­ τουν ένα θαυμάσιο θέαμα έ­ τσι όπως άπλώνονται κατάψυ τα μπροστά τους. Τό ϊδιο μέ τούς τελευταίους αυτούς έχουν κάνει και τά παι διά τής Τόρεντ. Ό Γκρέκο, μ3 δλο πού ή δι κή του αποστολή εΐναι κάθε άλλο παρά νά διασκεδάζη, ό­ πως συμβαίνει μέ τούς συνα­ δέλφους του, ωστόσο τό πρό­ σωπό του είναι τό ϊδιο εύθυμο μέ όλων των άλλων, γιατί τό θρυλικό Ελληνόπουλο ξέρει πώς κάνεις δέν πρέπει νά υποπτευθή δτι κάτι τό ξεχωρι­ στό συμβαίνει σ5 αυτόν... Γ ελουν λοιπόν καί δείχνουν ξέγνοιαστοι ό ένας στον άλλον οί ποδοο'φαιριστές τής Τόρεντ τις διάφορες ομορφιές του Ι­ σπανικού τοπίου, μέσα στίς όποΐες συμπεριλαμβάνονται και μερικές όμορφες μελαχροι νές πού μέ τις τοπικές τους ενδυμασίες έχουν έρθει στον σταθμό γιά νά παρακολουθή­ σουν την άναχώρησι του σιδη­ ροδρόμου. "Οσο γιά τον περιβόητο καί περιλάλητο αστυνομικό τώρα, ^τό Νίνο Ζανίνο, κάνει κι* εκείνος ο,τι κάνουν δλοι οί άλλοι: Ανοίγει τό παράθυρο τής καμπίνας του γιά νά θαυμάση τις φυσικές ομορφιές τής Ι­ σπανίας. Ό Ναύτης φυσικά — τό ύπέροχο μπουλντόγκ πού σέρ­ νει μαζί του πάντοτε ό ανεκ­ διήγητος αστυνομικός, μόνο

ΓΚΡΕΚΟ καί μόνο έπειδή δέν μπορεί νά κάνη άλλοιώς — είναι καί αυ­ τή τή φορά κοντά του. Λοιπόν, ό τετράποδος, τώ­ ρα, αστυνομικός ενθουσιάζε­ ται μ3 αυτήν τήν ύπόθεσι. Πρώτ’ άπ5 όλα εΐναι ικανο­ ποιημένος πού πατάει σταθε­ ρά χωρίς νά τραντάζεται κα­ θώς τό τραίνο σταμάτησε καί δεύτερον τού μύρισε ό υπέρο­ χος καί ευωδιαστός καθαρός αέρας πού έρχεται άπό τά βουνά. Καί ό Ναύτης λοιπόν, θέ­ λει νά έκδηλώση τή χαρά του καί δέν μπορεί φυσικά παρά νά τό κάνη μέ σκυλίσια μέσα: Δίνει έναν πήδο γαυγίζον­ τας στον αέρα καί βρίσκεται έξω άπό τό ανοιχτό παράθυ­ ρο τού βαγονιού, όπου αρχί­ ζει νά τρέχη καί νά χοροπηδάη ολόγυρα, μυρίζοντας τά πάντα πού συναντάει στον δρόμο του, άπό παλιά βαγό­ νια του σταθμούς ως τίς πιο ασήμαντες πετρούλες. Τού Ζανίνο τά καταστρόγγυλα καί μυωπικά του μάτια γουρλώνουν άπό τήν τρομάρα καί τήν ανησυχία. Μπορεί νά φοβάται τό Ναυ τη πάντα καί νά μή διασκε^ δάζη όταν βρίσκεται κοντά του, μπορεΐ νά θέλη άκόμα καί νά τον ξεφορτωθή τίς πιο πολλές φορές. Σέ μιά τέτοια δμως άγρια ερημιά δέν τού κάνει ή καρδιά νά τον εγκα­ τάλειψη καί τρομάζει περισσό τερο άκριβώς γιά τον λόγο ό­ τι ό Ναύτης τρέχει γιά λίγο μέσα στά δρια τού σταθμού καί μετά, βλέποντας κάτι πυ-

κνόψυλλσ δέντρα στό βάθος, έκεΐ πού τελειώνουν τά σύνο­ ρα τής Πορτογαλίας, τρέχει προς το μέρος τους πάντα μέ χαρούμενα χοροπηδητά. Ό Ζανίνο άποφασίζεί νά Τον ψωνάξη. , — Ναύτη!, τσιρίζει. Ναύ­ τη! "Ελα πίσω! Ψιτ! Καί εΐναι ή πρώτη φορά α­ πό τον καιρό πού τού έχει φορτωθή ό τετράποδος φίλος του, πού του άπευθύνει τον λό γο στην προστακτική!... ( Τό σκυλί πάντως έχει διάθεσι για παιχνίδια καί δεν τον ακούει. Ό Ζανίνο απελπισμένος του ξαναφωνάζει: — Ναύτη! "Ελα πίσω γι­ ατί θά φύγη τό τραΐνο καί θά μείνης εδώ νά τρέφεσαι μέ.... ^κυπαρισσόμηλα! , Τό σκυλί έχει άπομακρυνθή τόσο πού πιθανόν νά μην τον άκούη κιόλας. Γιά μιά στιγμή φτάνει σ’ έκεΐνα τά μακρυνά δέντρα καί χάνεται άνάμεσα στά φυλλώματά τους. Ό Ζανίνο χλωμιάζει. Σκέπτεται τί θά πουν Οι φίλοι του καί ιδιαίτερα ό Γκρέ κο, ή "Αμπυ καί ό Σιού πού λατρεύουν κυριολεκτικά τον Ναύτη, αν τον χάση. Φωνάζει γιά τρίτη φορά κα­ ταταραγμένος γιά τό κακό πού τον βρήκε μ’ αυτό τό ζων τανό. Ένώ όμως δεν βλέπει τον 'σκύλο, βλέπει κάτι άλλους αν ’θρώπους νά τρέχουν κι* άκούει %ωνές.

Ό Χωροφύλακας που στέ­

κει άττό τήν^πίσω μεριά του τραίνου -— δπου βρίσκεται καί τό παράθυρο του Ζανίνο -— καί πού είναι σ' αυτό τό μέρος γιά νά^ μη μπορέση νά μπή ή νά βγή κανείς άπό τόν συρμό χωρίς νά τον διακρίνη, τρέχει^κΓ εκείνος βιαστικά α­ π’ έκεΐ πού άκούγονταί οι φω­ νές. Ό λόγος τής φασαρίας εί­ ναι δτι μέσα στο τραΐνο έχουν ανακαλύψει έναν λαθρεπιβάτη πού ήθελε νά περάση κρυφά τά σύνορα καί νά μπή στην Ισπανία χωρίς νά έχη διαβα­ τήριο. Ό λαθρεπιβάτης προσπα­ θούσε νά τό σκάση καί γι’ αυ­ τό όλοι οί άντρες τής χωροφυ­ λακής πού βρέθηκαν κοντά, έτρεξαν νά βοηθήσουν στη σύλληψί του. Ό Ζανίνο δμως, όπως άλ­ λωστε τού συμβαίνει σχεδόν πάντα, δεν κατάλαβε σωστά τόν λόγο γιά τον όποιον έτρεξε μακρυά άπό τη θέσι του ό χωροφύλακας. Φαντάζεται δτι όλος ό σαματάς γίνεται γιά τό σκύλο του τό Ναύτη καί θαρρεί πώς άν ό χωροφύλακας έτρεξε, είναι γιά νά πάη νά του τόν φέρη! — Τί ευγενικός συνάδελ­ φος!, λέει κατασυγκινημένος. Καί έξυπνος δέ! Μέ την πρώ­ τη τό κατάλαβε πώς είμαστε άνθρωποι τής ίδιας δουλειάς καί θέλει νά μ’ εξυπηρέτηση! Τρίβει τό κεφάλι του καί α­ ποφασίζει: — Αέν μπορώ δμως νά τόν άφήσω μόνο τοε !, λέει. Θά εί­

ναι άγένεια! Πάω να τόν 6ο*

6

,νιΜ-ί.

ηθήσω κι* έγώ! Και χωρίς νά διστάση ^πε­ ρισσότερο περνάει κι5 εκείνος σάν τον Νούτη έξω από τό α­ νοιχτό παράθυρο του βαγονιού καί πηδάει πλάϊ στις σιδερογραμμές. Κυττάζει ολόγυρα γιά νά δή τον χωροφύλακα νά τρέξη κοντά του. 5Ακούει τις φωνές του κό­ σμου, αλλά ό χωροφύλακας δεν φαίνεται πουθενά για τον λόγο ότι έχει τρέμει άπό την άλλη μεριά. Ό Ζανίνο σηκώνει τους ώ­ μους του. — Πού θά πήγε; Κατά τό Ναύτη σίγουρα!, λέει. Καί μέ τό τελικό του συμ­ πέρασμα έτοιμο, δίνει μιά κι αρχίζει νά τρέχη κατά τά δέν­ τρα πού είναι στην άκρη τού σταθμού.

— Ναύτη! "Έλα ττίσω γιοττΐ θά φύνη τό τραίνο κιαί θά τρέφε­ σαι μέ κυπαρισσόμηλα!

Κανείς δεν τον βλέπει μέ την άναμπουμπούλα πού έχει ξεσηκωθή γιά τον λαθρεπι­ βάτη. Ό Ζανίνο πού είναι καί γρήγορος στά ποδάρια φτά­ νει σε λίγα δευτερόλεπτα έκεΐ πού έχει δή τον σκύλο του γιά τελευταία φορά. — Συνάδελφε!, τσιρίζει καί στριφογυρίζει γιά νά άνακαλύψη τόν... χωροφύλακα πρώτα. Δεν παίρνει άπάντησι φυ­ σικά καί τσιρίζει γιά δεύτε­ ρη φορά: — Συνάδελφε! Έγώ σου τό λέω, ό ντέτεκτιβ Νίνο Ζα­ νίνο ! Δεν σοΰ τό λέει τό σκυ­ λί γιά νά παρεξηγηθής! Εμ­ πρός! Δώσε μιά άπάντησι!

Ήρθα νά σέ βοηθήσω! Πρέ-

0

ΗΡύί

ΤήΝ

ΓΜϊ&ΑΆΗ

πει νά καταστρώνουμε στρα* τηγικό σχέδιο γιά νά συλλάώ βουμε αυτόν τον φοβερό σκύλο!.... Δέν παίρνει πάλι άπάντησι ή μάλλον αυτή τη φορά παίρνει αλλά μόνο ένα γαύγισμα του Ναύτη... Ανατινάζεται. — Έδώ είναι!, ψελλίζει μέσ’ άπ5 τά δόντια του. Ναύ­ τη! ..... Τό μπουλντόγκ βγάζει τη μούρη του πίσω από κάτι φύλ λα καί του χαμογελάει! Φυ­ σικά αυτό δέν μπορεΐ νά το καταλογήσουμε εις βάρος του Ζανίνο πού δέν κατάλαβε δτι αυτός ό τρομακτικός μορφα­ σμός είναι χαμόγελο. Πάντως πάνω στην άπελπι στική του φιλοτιμία κάνει τον μεγαλύτερο ήρωϊσμό της καρριέρας του, δηλαδή όρμάει

'Ο Ναύτης, βλέποντας τον αφεν­ τικό του στα τέσσερα... τον πσρεξηγεΐ!... καταπάνω του γιά νά τον πιά ση... Ό Ναύτης τρέχει καί του

ξεφεύγει. ^

Πηδάει κι* εκείνος ά λά Ναύτη εξω από τό ανοιχτό παράθυρο.

^

,ΐί

Ό Ζανίνο στέκει λαχανια­ σμένος. — Καλέ Ναυτάκο!, τού φω νάζει. Θά χάσουμε τό τραίνο^ Θά φύγη καί Θά μείνουμε έδώ αμανάτι! Ό σκύλος δέν συμφωνεί. Κουνάει την ουρά του πέρα δώθε καί κάνει ένα σάλτο ν5 άρπάξη μιά πεταλούδα άλλα τού ξεφεύγει κι5 αυτή όπως ό ίδιος τού δόλιου τού Ζανίνο. -αναπηδάει πίσω από τά φύλλα γιά νά βρή την πετα­ λούδα, νευριασμένος πού τού ξέφυγε. Ό Ζανίνο τον χάνει από τά μάτια του πάλι, αλλά τον ά-

& κούει πίσω άπό τις φυλλω­ σιές. Μεγαλοφυής ιδέα κατεβαί­ νει τότε ατό κεφάλι του. — Βρήκα!, μουρμουρίζει καταμαγεμένος και μόνος του γιά την ιδέα αυτή. Θά πέσω στά τέσσερα κι5 έτσι.... με­ ταμφιεσμένος σε σκυλί,^ θα πάω κοντά του χωρίς νά με γνωρίση!... Τότε πετιέμαι όρ­ θιος καί τον αρπάζω!... Έκεΐ νος ό χαζό - χωροφύλακας μό νο δεν ξέρω τί κάνει! Εξαφα­ νίστηκε!.:. "Αν μου καρφώση καμμιά με τις δοντάρες του ό Ναύτης... κλάψε με, μανούλα μου! Παρ'* όλον τον φόβο του, 6ΐτως εϊπαμε, έχει αποφασίσει νά φερθή ήρωϊκά τούτη τη φο­ ρά καί επιμένει στην άπόφαάί του: Πέφτει στά τέσσερα καί περπατώντας με χέρια καί γόνατα... μεταμφιέζεται σέ σκύλο καί χώνεται μέσα στις φυλλωσιές. Ό Ναύτης είναι πραγματι­ κά έκεΐ. Βλέποντας όμως τό αφεντικό του στά τέσσερα.... τον γνωρίζει παρά τις προσδο ιάες του καημένου του Ζανίνο. Τον παραξηγεΐ μάλιστα — καί με τό δίκιο του — καί κά νει τη σκέψι πώς ό άφεντικός του έχει όρεξι γιά παιχνίδια. Δίνει λοιπόν άλλο έναν σάλτο, αφήνει ένα χαρούμενο γαύγισμα καί χύνεται σέ μιά κατηφόρα που ανοίγεται ανά­ μεσα στά δέντρα σάν νά είναι ή κοίτη κάποιου παλιού χει­ μάρρου.

Πεισμωμένος ό Ζανίνο ξα-

νασηκώνεται στά δυο του πό­ δια καί τρέχει πίσω του, φωνάζοντας συνεχώς παρακαλε­ στικά νά σταματήση. Ό Ναύτης δεν ακούει ό­ μως. ’Αντί γι’ αυτόν ακούει ό Νίνο τό φλοίσβισμα πού κά^ νει τό νερό κάποιου ρυάκι ου ή ποταμού πού θά περνάη έκεΐ κοντά. Με τις φλέβες^ πεταγμένες άπό τό πολύ τρέξιμο, φτάνει καμμιά φορά μπρος σ’ ένα ποτάμι πού φαίνεται πώς έ­ χει τρομερά δυνατό ρεύμα, γιατί τό νερό του κυλάει άφρισμένο. , — Ναύτη!, τσιρίζει ό χα­ ζό - ντέτεκτιβ. Θά πνιγή(^ κι* όπως δεν ξέρεις καί μπάνιο, άνόητε! -αφνικά σταματάει από­ τομα. Καθώς ^ έχει προσπεράσεί μιά συστάδα^ θάμνων, βλέπει την ^ όχθη ^ τού ττοταμοϋ πού στρίβει σ’ αύτό.τό σημεΐο καί βρίσκεται ακριβώς μπρος στά πόδια του. Επίσης μπροστά του υ­ πάρχει καί μιά βάρκα καί μέ­ σα σ’ αυτήν είναι καί... ό Ναύ της, πού έχει πηδήξει καί βρίσκεται στρογγυλσκαθισμένος πάνω στήν πλώρη της! Ό Ζανίνο γουρλώνει τά μά τάκια του. — Έλα, καλέ, έξω!, τσι­ ρίζει. Ό σκύλος όμως δέν τον άκούει. Ό ^ έξωφρενικός ντέτεκτιβ νευριάζει καί πάνω στά νεύ­

ρα του ξεχνάει άκόμα καί δτι... Φοβαται τον σκύλο του.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ,— Θάρθης έξω μέ τό κα­ λό, ναι η οΰ; τον ρωτάει άπει λητικά. Ό Ναύτης κάνει.... τον ψό­ φιο κοριό. Ούτε σημασία δεν δίνει στον αφεντικό του. Ό Νίνο Ζανίνο χάνει και τα τελευταία υπολείμματα τής υπομονής του. Δίνει ένα σάλτο και βρίσκεται κι* έκεΐνος μέσα στη βάρκα. Τότε δμως συμβαίνει κάτι που ό χαζό - άστυνομικός δεν μπορούσε ποτέ νά τό πρό­ βλεψη : Τό σκοινί, πού δένει τή βάρ κα μέ την όχθη από τον κορ­ μό ενός δέντρου, δέν είναι κα­ θόλου καλά στερεωμένο. Μέ τό τράνταγμα πού κάνει τό ελαφρύ σκάφος άπό τό πήδη­ μά του, τό πλεούμενο λύνεται εντελώς καί... ξεκινάει! Ό Νίνο Ζανίνο .για άλλη μια φορά μένει μέ τό στόμα ανοιχτό καθώς καταλαβαίνει ότι τούς έχει πάρει τό ρεύμα και τούς έχει οδηγήσει στη μέση τού ποταμού, όπου ταξί δεύουν μέ τρομερή ταχύτητα, πηγαίνοντας προς τό άγνω­ στο. Πίσω τους άκούγονται κάτι φωνές. Ή βάρκα αυτή όνήκει στή συνοριακή χωροφυλακή και κάποιος χωροφύλακας όπως φαίνεται έχει δή τήν τελευ­ ταία στιγμή τον Ζανίνο νά φεύγη μαζί της. λεν προλαβαίνει φυσικά νά τούς φτάση γιατί τό ελαφρό σκάφος, όπως είπαμε, παρα­ συρμένο άπό τό τρομερά δυ­ νατό ρεύμα, ταξιδεύει μέ κα­

ταπληκτική ταχύτητα. Σέ δυο λεπτά καί οι φωνές των οργάνων των Ισπανικών συνόρων έχουν πάψει ν3 άκούγωνται καί ό Ζανίνο μέ τον.... άτακτο σκύλο του ταξιδεύουν μέ πολλά μιλιά τήν ώρα προς τό άγνωστο. "Οπως είναι φυσικό ό ανεκ­ διήγητος ντέτεκτιβ κοντεύει νά πεθάνη άπό τήν τρομάρα του. Στήν αρχή τόσο τά έχει χά σει, πού δέν μπορεί ούτε λέξι ν5 άρθρωση, παρά στέκεται μέ δυσκολία μές στή μέση τής βάρκας πού κλυδωνίζεται φοβερά καί κυττάζει μέ φρίκη δεξιά κι* άριστερά του τίς α­ πότομες όχθες τού άγνωστου ποταμού νά χάνωνται σάν α­ στραπή άπό τά μάτια του. Στο τέλος λέει μέ θυμό στο μπουλντόγκ: — Έγώ δέν έχω τήν παρα­ μικρή ιδέα άπό βάρκες! Έσύ πού τά κανόνισες έτσι καί πού είσαι καί... Ναύτης στά τελευταία, φρόντισε νά μή βρεθούμε στον πάτο τού πο­ ταμού, γιατί άν πνιγούμε, κα κομοίρη μου, αλλοίμονο σου τί έχω νά σού κάνω μετά! Ό σκύλος ωστόσο δέν πτοεΐται καθόλου άπό τά λόγια τού αφεντικού του. Ούτε φαίνεται ν’ άνησυχή κάπως γιά τό τί θά γίνη. Μοιάζει νά διασκεδάζη α­ φάνταστα μ3 έκεΐνο τό ξαφνι­ κό ταξίδι τους καί κυττάζει καταχαρούμενος τίς όχθες κουνώντας τήν ουρά του. Καθώς βρίσκονται ανάμε­ σα σέ βουνά, περνούν όλο ά-

10 ττό άγριότοπους γεμάτους βράχια και ίχνος ανθρώπου δεν υπάρχει πουθενά σ' δλη την γύρω περιοχή. Ό Ζανίνο μια - δυο ψορές δοκιμάζει νά φεονάξη σέ βοή­ θεια, άλλα βλέπει πώς δεν υ­ πάρχει κάνεις για νά τον άκούση και αποφασίζει στο τέ­ λος νά σωπάσή. ^ Ευτυχώς γι’ αυτόν ή μεγα­ λύτερη δύναμις του ρεύματος εξακολουθεί νά βρίσκεται πάν τα στη μέση του ποταμού κι* έτσι ή βάρκα τους δεν πλησι­ άζει ούτε μιά στιγμή προς τις όχθες γιά νά κινδυνεύση νά συντριβή πάνω σ' αυτά τά βράχια. Αλλά και τό ποτάμι όσο πάει και στενεύει περισσό­ τερο. Περνούν κάτω από απόκρη­ μνες κορφές καί μέσα άπό βα

Ό Ναύτης βρίσκεται στρογγυλοκαΟισμένος στην πλώρη της.

ΓΚΡΕΚΟ

Τό πλεούμενο λύνεται εντελώς κιαί... ξεκινάει! θειές χαράδρες. Τό ποτάμι έχει καταλήξει σ' έναν φοβερά ορμητικό χεί­ μαρρο. Τό ταξίδι τους είναι τρελλό. Ποοκαλεΐ τον ίλιγγο. Ό Ζανίνο γιά νά μην τιναχτή έξω άπό τη βάρκα, πού πολλές φορές αρχίζει νά στρι φογυρίζη παλαβά σέ κάτι τρο μερές δίνες, έχει άρπαχτή καί μέ τά δυο χέρια του άπό τις κουπαστές της κι' είναι κατάχλωμος σάν πεθαμένος. Αφού ακόμα καί τό περίφη μο σκυλί του έχει αρχίσει ταπ ρα νά δε ίχνη φανερά σημάδια ανησυχίας. Σάν νά μην φτάνουν μάλι­ στα δλα τ' άλλα, τά νερά φαί νεται πώς αρχίζουν νά γίνωνται ολοένα καί πιο ρηχά, για τί μερικά βράχια αρχίζουν νά

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Π

ξεπετοΰν τις μυτερές κορφές τους εδώ κΓ έκεΐ καί δσο πά­ νε κΓ.αύτά τά βράχια γίνον­ ται περισσότερα. Είναι φανερό πώς δεν πρό­ κειται πια με κανέναν τρόπο να τή γλυτώσουν. Σίγουρα σέ κάποια απ' αυτά τά βράχια θά διαλυθή όπου νάναι ή βάρκα τους καί θά βρεθούν μέσα στο τρομερό ορμητικό ρεύμα. Ό Ζανίνο έχει πάρει μια τρεμούλα πού είναι αδύνατον να περιγραφή. Τά μάτια του κοντεύουν να πεταχτοΰν έξω από τούς φακούς του. Άπό την ορμή του νερού καί την απίστευτη ταχύτητα, ή βάρκα έχει αρχίσει νά τρίζη, κινδυνεύοντας νά διαλυθή κι5 άπό μόνη της καί χωρίς

'Η βάρκια πέφτει κατάμουτρα στον βράχο καί διαλύεται σέ... οδοντογλυφίδες!

4Ο Ζοονί'νο έχει άρποοχτή οπτό τις κουπαστές για νά μήιν τιναχτή εξω... στην Θάλασσα.

νά χτυπήση πάνω σέ κανένα βράχο. Στο τέλος περνάει καί ξυ­ στά σ’ έναν απ' αυτούς καί άκούγεται ένας τρομερός κρό­ τος. Ό Ζανίνο βγάζει μια φωνή φρίκης καί κλείνει τά μάτια του. χ Την άλλη στιγμή τρώνε καί τό τελειωτικό χτύπημα. Το ελαφρύ σκάφος πέφτει κςχτάμουτρα πάνω σ' έναν με γάλο βράχο καί διαλύεται σέ ...οδοντογλυφίδες! Ό περιλάλητος ντέτεκτιβ βρίσκεται χωρίς νά τό θέλη μέσα στο νερό καί αρχίζει νά πνίγεται! Πάνω στην ώρα όμως αισθά νεται νά τον τραβούν προς την επιφάνεια.

12 Ναυαγοσώστης του είναι ό· περίφημος Ναύτης!^ ^ Τό υπέροχο σκυλί πού, κα­ θώς διαλύθηκε ή βάρκα, έχει κι5 εκείνο βρεθή στο ποτάμι, πρώτη του δουλειά είναι νά ψάξη νά βρή τό αφεντικό του. Και δεν αργεί πραγματικά νά τό καταφέρη. Μόλις βλέπει από ποιο ση­ μείο βγαίνουν οί... μπουρμπου λήθρες, κάνει μιά βουτιά καί αρπάζει με τά δόντια τον Ζα νίνο από τό σακκάκι. Τον τραβάει έξω, ενώ εκείνος ό κα κομοίρης σπαρταράει μισοπνι γ μένος. χ Ευτυχώς γιά τον ντέτεκτιβ δεν πρόλαβε νά πιη παρά μό­ νο μιά γουλιά νερό καί ευτυ­ χώς^ πού ό Ναύτης έχει τρο­ μερή δύναμι στά δόντια του. ^Ετσι μέσα σε λίγα λεπτά έχει βγάλει τον χαζό αφεντι­ κό του στην όχθη τού ποτα­ μού, σώζοντάς του τη ζωή. ^ Ό Ζανίνο βρίσκεται ξαπλω μένος πάνω στά βότσαλα χω ρίς νά καλοκαταλάβη τό πώς. Καθώς δεν έχει πιη πολύ νε­ ρό όπως είπαμε, δεν δυσκο­ λεύεται νά συνέλθη. Σηκώνε­ ται όρθιος. Βλέπει τον Ναύτη κοντά του καί τού λέει με κομ πιαστή φωνή, επειδή ακόμα δεν έχει συνέλθει εντελώς γιά νά μπορή νά μιλήση κανονι­ κά: —■ Βλέπεις τί έκανες, άνόη το σκυλί; Παραλίγο, νά μάς πάρη καί νά μάς σηκώση με τήν κουταμάρα σου! Παραλί­ γο νά πνιγώ... γιά νά κατα­ φέρω νά σέ βγάλω! "Άλλη φορά όμως άν ξανακάνης τέ­

ΓΚΡΕΚΟ τοια βλακεία θά σ’ άφήσω νά πάς στον πάτο! Μιλημένα, ξηγημένα! "Έλα τώρα μαζί μου, γιά νά προλάβουμε τό τραίνο, γιατί έτσι πού πάμε θά τό χάσουμε στά τελευταία ! Ό Ζανίνο δεν μπορεί ό καη μένος νά φανταστή ότι μ' ε­ κείνο τό ξέφρενο ταξίδι πού έχουν κάνει, έχουν βρεθή πολ­ λά χιλιόμετρα μακρυά άπό τό μέρος πού μπήκαν στο πο­ τάμι καί φυσικά κι5 άπό τό Ρίαλ, τό χωριουδάκι όπου εί­ χε σταθή τό τραίνο τους γιά τελωνειακό έλεγχο. Μπαίνει μπροστά λοιπόν καί ξεκινάει κουτουρού άλλά με γρήγορο βήμα, χωρίς νά περνάη ούτε στιγμή άπό^ τό χαζό μυαλό του, πώς είναι δυνατόν άπό κεΐ πού πηγαίνει νά μήν είναι ό σωστός δρόμος προς τό Ρίαλ άλλά εντελώς ό αντίθετος.... — Πάμε νά περάσουμε α­ πό κείνη τήν κορφή, τού λέει τού Ναύτη, γιά νά κόψουμε δρόμο! Τό σκυλί δεν έχει καμμιά άντίρρησι. Τον ακολουθεί χωρίς νά τό ένδιαφέρη καν προς τά πού πηγαίνει ό άφεντικός του. Καί πραγματικά ^ περνούν εκείνη τήν κορφή καί ύστερα κι* άλλη, κι* άλλη. — Εΐδές τα; -εμακρύναμε πολύ! ’Άν χάσουμε τό τραί­ νο, φουκαρά μου, θά σέ βάλω νά σταθής σούζα ώσπου νάρθη τό άλλο! Κάνουν μιά ολόκληρη ώρα πορεία ανάμεσα σέ βουνά καί χαράδρες.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

-

13

τον κολατσίζη!... Δέν έτρωγε Ό καημένος ό ντέτεκτιβ έ­ τουλάχιστον κανένα αρνί νά χει ρέψει κυριολεκτικά στά' πόδια του. άφήση τον άνθρωπο; Καί τρέχει προς τό μέρος -αφνικά όμως ακούει από μακρυά έναν θόρυβο πού τον πού ακούσε τη φωνή... κάνει νά σταθή απότομα καί ΑΠ’ ΤΟΥ ΧΑΡΟΥ νά τεντώση τ5 αυτιά του. "Οσο κΓ αν είναι χαζός, ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ δεν μπορεί νά μην αναγνώρι­ ση τον ήχο πού κάνει τό ΑΙΡΟΣ ^ είναι δμως νά τραίνο. ξαναγυρίσουμε σ5 αυ­ -αψνιασμένος τό βλέπει κι­ τόν τον απαίσιο δολοφό όλας πού περνάει δεξιά του, νο πού ετοιμάζεται νά άνατικάτω από τά πόδια του, πλη­ νάξη τό τραίνο τη στιγμή πού σιάζοντας μιά γέφυρα πού εί­ περνάει τή γέφυρα. ναι υψωμένη πάνω από τό Καθώς λοιπόν πιάνει τό μο ποτάμι. χλό καί σηκώνεται γιά νά τον — Ν_ά, το!, τσιρίζει. Νά πιέση, ακούει ένα φοβερό το!.... -εκινάει! "Αντε τώρα μουγγρητό πίσω καί δίχως νά νά τό σταματήσης!... Βλέ­ τό θέλη γυρνάει έξ ένστικτου πεις τί έκανες, βρωμόσκυλο; γιά νά δή τί συμβαίνει. Τί θά κάνουμε τώρα πού τό Τά μάτια του γουρλώνουν χάσαμε; Ψίτ!... ΊΊοϋ είσαι, από τρόμο τότε. καλέ; Παρατάει τό μηχάνημα τού Τριγυρίζει ολόγυρα τά μά­ ολέθρου καί γυρίζει γιά νά άτια του, άλλά ό Ναύτης δεν μυνθή, γιατί τήν ίδια στιγμή βρίσκεται πουθενά. ένα πελώριο μπουλντόγκ μ’ Στο μεταξύ τό τραίνο έχει ένα δεύτερο θυμωμένο μουγ­ φτάσει στην άρχή τής γέφυ­ γρητό χύνεται καταπάνω του ρας καί τρέχει τώρα πάνω σ5 έτοιμο νά τον κατασπαράξη. αυτήν. Τό υπέροχο αστυνομικό σκυ — Ναύτη!, ουρλιάζει ό λί, μέ τό αλάνθαστο ένστικτό Ζανίνο. Πάλι στην ώρα πού του, έχει καταλάβει δτι έχει χρειάζεσαι χάθηκες, τρομάρα μπροστά του έναν φονιά πού σου; Που είσαι νά τρέξης ε­ * ετοιμάζεται νά σκορπίση τήν σύ πού έχεις τέσσερα πόδια, καταστροφή καί έχει πάρει νά πας νά πής του οδηγού νά στήν στιγμή τήν άπόφασι νά σταματήση; τον τιμωρήση δπως τού αξί­ Τήν ίδια στιγμή άκοόει μιά ζει. σπαρακτική κραυγή από κά­ Σ’ ένα δευτερόλεπτο άνθρω που δεξιά του καί ανατινάζε­ πος καί ζώο έχουν γίνει ένα ται τρομοκρατημένος. κουβάρι πού κυλιέται πάνω λ — Χριστούλη μου !, λέει στά βράχια. μέ? φρίκη. Θά πέτυχε κανέναν Τά τρομερά δόντια τού ...αδέσποτο τσοπάνο καί θά Ναύτη μπήγονται μέσα στον

ΓΚΡΕΚΟ

14 ώμο του δολοφόνου, καθώς άναζητοϋν τον λαιμό του κι* ε­ κείνος αφήνει μια σπαρακτική κραυγή πόνου. Γιά μιά στιγμή καταφέρνει νά ξεφύγη από τον διαβολεμέ­ νο τετράποδο αστυνομικό. Πε τιέται όρθιος μέ τά μάτια γουρλωμένα από φρίκη καί κάνει νά τρέξη. Δεν προλαβαίνει όμως ούτε τρία βήματα νά κάνη. Σάν ελατήριο τινάζεται ό Ναύτης καί ξαναρρίχνεται άπάνω του από πίσω γιά νά τον σωριάση στο έδαφος γιά δεύτερη φορά. Νέα κραυγή λύσσας ξεφεύ­ γει από τό λαρύγγι του κα­ θώς τά δόντια του μπουλντόγκ του ξεσχίζουν τό δεξί του μπράτσο. Γεμίζει αίματα. Πάνω στήν ώρα καταφθάνει ι<Γ ό... υπέροχος Νίνο Ζανίνο.

Ό Ζανίνο πέφτει στο νερό καί αρχίζει νά πνίγεται.

Στέκει σάν άπολιθωμένος παρακολουθώντας τή φοβερή πόώη του ανθρώπου καί του ζώου, μέ τά ματάκια του α­ πελπιστικά γουρλωμένα, τό­ σο πού άκουμπάνε πάνω στους φακούς τών γυαλιών

τ°υ. Φυσικά μέ τήν πρώτη ρί­ χνει όλα τά άδικα πάνω στο σκυλί καί μόλις βρίσκει τήν ψυχραιμία του τρέχει κοντά του γιά νά γλυτώση τον άν­ θρωπο από τά φοβερά δόντια του Ναύτη. Δηλαδή, όταν λέμε· ότι έ­ χει αποφασίσει νά τον γλυτώ ση, δέν έννοουμε κιόλας πώς έχει πάρει τήν άπόψασι ^ νά πάρη καθόλου ενεργό μέρος στή μάχη, γιατί κάτι τέτοιο είναι πολύ έξω από τις δυνατότητές του. Τό μόνο πού κάνει είναι νά σκύψη πάνω από τό... κουβά­ ρι τών μονομάχων καί νά φωνάξη αυστηρά προς τό σκύ­ λο του: — Ναύτη ! "Ασε αμέσως ή­ συχο τον κύριο! Δέν· βλέπεις πού δέν έχει κέφι νά παίξη μαζί σου; Καί γυρνώντας προς τον φονιά συνεχίζει: — Νά μέ συμπαθάτε, κύ­ ριε, πού δέν ξέρω καί τ’ όνομά σας! Τό σκυλάκι μου είναι πάντα έτσι ζωηρό αλλά... δέν δαγκώνει! Ό δολοφόνος τήν ώρα εκεί νη βλέπει τό χάρο μέ τά μά­ τια του, ^γιατί τό όλάνοιχτο στόμα του Ναύτη μέ τά τρο­ μερά δόντια, βρίσκεται δυο πόντους άπό τό καρύδι τορ

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ λαιμού του και ετοιμάζεται να κλείση. Τινάζεται απελπισμένος μ* δλες του τις δυνάμεις γιά νά γλυτώση. Τά πόδια του πού χτυπιοΰν ται στον αέρα, δίνουν μιά κλω τσιά στο στήθος του χαζού ντέτεκτιβ έτσι όπως έχει σκύ ψει από πάνω του. Ό Ζανίνο κάνει δυο - τρία βήματα προς τά πίσω και χά νοντας την ισορροπία του κά θεται πάνω... στον μοχλός ε­ κείνης τής μηχανής πού είχε στήσει ό κακούργος γιά νά άνατινάξη τό τραίνο. — Μπούουουουουουμμμ! ! Μιά τρομακτική έκρηξις δο νεΐ την ατμόσφαιρα καί ό κα­ ημένος ό Ζανίνο πιστεύει πώς έχει έρθει ή Δευτέρα Παρου­ σία. Όλόκληρη ή γέφυρα τού ποταμού, σάν νά ήταν χάρτι­ νη, τινάζεται στον αέρα καί οι πέτρες, ^ οί φλόγες καί οί καπνοί φτάνουν ως τά μεσού­ ρανα. Ευτυχώς δμως είναι ή στι­ γμή πού μόλις τό τελευταίο βαγόνι τού τραίνου πού μετα­ φέρει την ομάδα τού Γκρέκο έχει περάσει στην αντίθετη όχθη. Οί πέτρες δμως καί τά χώ­ ματα πού τινάζονται σέ με­ γάλη άπόστασι τό κουκουλώ­ νουν ολόκληρο. !~ά φρένα του τρίζουν καί τό άνατριχιαστικό ουρλιαχτό τους ανακατεύεται^ με τις τρο μαγμένες φωνές των επιβατών συνθέτοντας μιά τρομερή συ μ φωνία.

15

'Ο Ζανίνο βρίσκεται ξαπλωμέ­ νος πάνω στα βότσαλα χωρίς νά τ ό 'καλοικαταλάβη. Ό οδηγός, μιά ομάδα α­ στυφυλάκων καί έπειτα πολ­ λοί από τούς επιβάτες πετιούνιαι από μέσα γιά νά δοΰν τί συμβαίνει. Μ·-: φρίκη βλέπουν την άνατιναγμένη γέφυρα καί τό χά­ σμα τού χειμάρρου πού άπλώ νεται από κάτω της καί πού από θαύμα γλύτωσαν καί δεν έπεσιζν εκεί μέσα. Ττν' ίδια στιγμή άκοΰνε καί μιά άνατριχιαστική κραυγή από τον γειτονικό λόφο. Ή πάλη τού σκυλιού καί τού φονιά έχει πάρει τέλος. Ό τρομερός Ναύτης έχει τι μωρήσει δπως τού δχξιζε τον απαίσιο φονιά πού δεν είχε διστάσει νά στείλη στον άλ­ λο κόσμο εκατοντάδες ανθρώ­ πων, γιά νά έξυπηρετήση

ΓΚΡΕΚΟ

16 ποιος ξέρει ποιόν σκοπό... "Οταν σέ λίγο οί χωροφύ­ λακες ανεβαίνουν προς τον λόφο γιά νά δουν τί συμβαίνει με τά όπλα στά χέρια, ό δο­ λοφόνος είναι ξαπλωμένος α­ νάσκελα με κομμένο τον λαι­ μό από τά δόντια τοΰ Ναύτη. Ό τελευταίος αυτός βρί­ σκεται πάνω άπό τον επίσης πεσμένο Νίνο Ζανίνο καί του γλείφει τό πρόσωπο Ήροσπαθώντας νά τον συνεφέρη, για­ τί ό δόλιος άστυνομικός έχει μείνει τέζα άπό την τρομάρα του πάνω στην έκρηξι... Κανείς όμως δεν μπορεί νά τό φανταστή αυτό. "Ολοι θαρρουν πώς ό Ζα­ νίνο άγωνίστηκε έναντι ον τού δολοφόνου γιά νά τους σώση τη ζωή καί πώς τό κ ατάφερε τελικά με κίνδυνο τής δικής του. Ό άνεκδιήγητος ήρως τής Ασφαλείας τού Σάο Πάολο, γιά μιά φορά άκόμα έχει γί­ νει ό άνθρωπος τής ημέρας... κατά λάθος! Λεν υπάρχει μάλιστα καμμιά άμφιβολία πώς τώρα θά προσθέση. στη συλλογή του καί ισπανικό παράσημο! 'Ωστόσο τό πρόσωπο τού θρυλικού Ελληνόπουλου, τοΰ Γκρέκο, την ώρα πού άνακα λύπτουν τον Ζανίνο καί τον νεκρό δολοφόνο, έχει πάρει υιά θανάσιμη χλομάδα καί μιά παράξενη φλόγα χοροπη­ δάει στά γαλάζια μάτια του. «Κανείς δεν ήξεςε πώς βρί σκομαι μέσα στο τραίνο αυ­ τό», συλλογίζεται, «ή τουλά­ χιστον την ιδιότητα ύπό την

όποια έχω έρθει σ* αυτό τό μέρος... ΕΤναι άδύνατον νά τό ξέρη κανείς... Αυτό σημαίνει πώς, αν θέλησαν νά άνατινάξουν τον συρμό, κάποιον άλ­ λον άπό τούς επιβάτες του κι* όχι εμένα είχαν στο μάτι.... Πρέπει οπωσδήποτε νά μάθω ποιος είναι αυτός καί γιατί ήθελαν νά τον βγάλουν άπό τή μέση....» ΑΓΩΝ ΣΤΗ ΣΕΒΙΛΛΗ ΜΩΣ ό καιρός περνάει. Ό Γ κρέκο δεν εΐναι ελεύθερος νά διαθέση όπως θά ήθελε τον χρόνο του. Άκόμα κΓ αν ήθελε νά συ­ νάντηση ώρισμένους άνθρώπους πού είναι υποχρεωμένος νά συνάντηση, πρέπει νά το κάνει κρυφά καί με τρόπο πού κανείς νά μη μπορή νά τον ύποπτευθή. Αλλά την άλλη μέρα κιό­ λας, όταν ύστερα άπό τις πα ραπάνω περιπέτειες, φτάνουν στη Σεβίλλη, πρέπει ή Τόρεντ νά δώση έναν άγώνα προς την όυώνυμη με την πόλι ομάδα, πού είναι μία άπό τις ισχυρότερες καί ίστορικώτερες ποδοσφαιρικές ομάδες τής Ισπανίας. Έτσι όλα όσα έχει μέσα στην καρδιά του καί στη σκέψι του τό θρυλικό Ελληνόπου­ λο, είναι υποχρεωμένο νά τά κρύψη τώρα άπ’ όλους, άκό­ μα καί άπό τον ίδιο του τον εαυτό, διαφορετικά δεν θά μπορέση νά άποδώση όπως πρέπει στο δύσκολο αύτό παι

©

χνίδι τής ρμάδος του.

17

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Και σήμερα ή Τόρεντ έχει ανάγκη από μιά νίκη. Πρέπει οπωσδήποτε νά κερ 5ίση τον μεγάλο ισπανικό σύλ λογο καί ιδίως μετά την ισο­ παλία μέ την μικτή τής Λισσαβώνος. Πάντως σήμερα ή ενδεκά­ δα τής πρωταθλήτριας τής Βραζιλίας κατεβαίνει πλήρης στο γήπεδο. Καί ό Γκομέζ έχει ξαναβρή τον εαυτό του καί παίζει στη θεσι του, δηλαδή έξω άριστερά καί ό Σιού κατεβαίνει ως δεξιό μπάκ — ό Σιού πού στο περασμένο παιχνίδι άντικατεστάθη στο δεύτερο ημι­ χρόνιο, επειδή δεν είχε κατα­ φέρει να άποδώση καθόλου στο πρώτο μέρος του παιχνι­ διού. "Οσο γιά τήν Σεβίλλη, κα τεβαίνει μέ τή γνωστή της σύνθεσι, πού διεκρίθη στο έφετεινό πρωτάθλημα τής κατ' εξοχήν ποδοσφαιρικής αυτής χώρας, τής Ισπανίας. Τά δυο μεγάλα «άτοϋ» του σεβιλλιάνικου συλλόγου, είναι ό Ρουΐζ, διεθνής σέντερ μπάκ καί ό ^Σόζα, μέσα δεξιά τής Εθνικής Ισπανίας. Κοντά τους στις άλλες θέ­ σεις έχουν κατέβει τά υπόλοι­ πα βασικά στελέχη τής ένδεκάδος, πού είναι οί: Τέρμα ό Τίντο. Δεξιό μπάκ ό Φροντέρα καί άριστερό ό Άλθίρα. Χάφ οι Ούρμπιγιόν καί Κιντανάρ καί μπροστινή γραμμή άπό τά δεξιά οί Βιττόριο, ό διεθνής Σόζα, όπως είπαμε, ό ’Αλκανίθ, ό Πέγκο

καί ό Νοβάλντο.

Τό κυκλικό γήπεδο τής Σε βίλλης πού παίρνει ογδόντα χιλιάδες θεατές είναι πλημμυ ρισμένο άπό κόσμο, πού χει­ ροκροτεί ^μέ ενθουσιασμό την είσοδο τών δύο ομάδων στον άγωνιστικό χώρο. Σήμερα ή ’Άμπυ μέ τον Νί νο Ζανίνο, καί φυσικά καί τον περίφημο σκύλο του, τον Ναύ τη, κάθονται οπήν εξέδρα τών επισήμων. Οί Μ σπανοί άπό ευγνωμο­ σύνη πού ό... περίφημος ντέτεκτιβ τής Βραζιλίας έχει σώ σει τή ζωή εκατοντάδων άνθρώπων, γλυτώνοντας τό τραΐ νο πού ερχόταν άπό τήν Πορ­ τογαλία άπό τον όλεθρο, τον έχουν τρελλάνει στήν περιποίησι. "Οσο γιά τον Ναύτη, πού σκότωσε τον κακούργο, έχει περασμένο αυτή τή στι­ γμή άπό τό λαιμό του έναν χρυσό σταυρό κι’ ένα στεφά­ νι άπό λουλούδια καί τό τε­ τραπέρατο ζώο, καταλαβαί­ νοντας τήν τιμή πού τού γί­ νεται, είναι φουσκωμένο σάν διάνος άπό τήν υπερηφάνεια. Αλλά κι5 ό κόσμος πού έ­ χει μάθει τό κατόρθωμα τού Βραζιλιάνου ντέτεκτιβ, είναι συγκινημένος καί ζητωκραυγά ζει μέ ενθουσιασμό, πού δέν θά τόκανε ποτέ γιά μιά ξένη ομάδα, τήν Τόρεντ. Πολλοί άπό τούς σημερι­ νούς θεατές τού άγώνος, χρω­ στάνε αυτή τή στιγμή τή ζωή πολλών στενών συγγενών τους στον... Νίνο Ζανίνο καί στον Νοχύτη καί φυσικά δέν μπο­ ρούν νά τό ξεχάσουν.

Τήν ώρα ειδικά

πού ό...

18

ΓΚΡΕΚΟ

θρυλικός ντέτεκτιβ μπήκε στο γήπεδο, συνοδευόμενος από την Άμπυ καί τον σκύλο του τον Ναύτη, τό τεράστιο στά­ διο σείστηκε .ολόκληρο από χειροκροτήματα καί ζητωκραυ γες καί ό καθένας μπορεί θαυ μάσια νά καταλάβη τό καμά­ ρι του Νίνο... Άλλα τό παιχνίδι αρχίζει πιά. Ό διαιτητής σφυρίζει για τη σέντρα πού είναι με τό μέ ρος τής σεβιλλιάνικηι; ομάδας επειδή ό Γκρέκο σ^τό στρίψιμο του νομίσματος είχε κερδίσει τό τέρμα τής άρεσκείας του. Ό Άλκανίθ λοιπό; σπρώ­ χνει τή μπάλλα στον Πέγκο

κι5 εκείνος, μπροστά από τον Όζον πού τρέχει νά τον έμποδίση, ανοίγει διαγώνια γιά τον έξω δεξιά Βιττόριο. Ή μπαλλιά πέφτει ακρι­ βώς στα πόδια του δεξιού έξτρέμ της Σεβίλλης, πού τήν κόβει μπροστά καί κατεβαίνει ταχύτατα. Ό Σιού είναι στο πόστο του. Τρέχει αποφασισμένος νά σταματήση τήν κάθοδο τού άν τιπάλου του καί από τήν πρώ τη κιόλας στιγμή νά διασκεδάση τήν κακή έντύπωσι πού έχει αφήσει στούς φίλους του από τον περασμένο του αγώ­ να στή Λισσαβώνα.

— Μιτονουουονουουμμμ!

19

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Μάταια πηδάει ό περίφημος τερμοποφύλακας τής Σεβίλλης... "Ομως ό Βιττόριο, βλέπον­ τας τον, προτιμάει νά μή 6ώση μάχη κατά μέτωπον άλλα νά πασσάρη στον διεθνή Σόζα πού βρίσκεται κοντά του έτοιμος νά τον βοηθήση. Ό Σόζα παίρνει τή μπάλλα καί χωρίς καμμιά καθυστέ ρησι τή ρίχνει πάλι μπρος στον Βιττόριο, πού μ5 αυτόν τον τρόπο έχει ξεπεράσει τον Σιού. Ό ίνδιάνος μπάκ τής Τόρεντ πηδά απελπισμένα για νά φτάση την μπάλλα στον αέρα, πρίν εκείνη πάει στά πόδια του αντιπάλου του. Μαζί του πηδάει όμως κι’ ένας ξανθός παίκτης, πού δεν

είναι άλλος παρά ό Γκρέκο! Τό θρυλικό Ελληνόπουλο έχει πάρει την άπόφασι νά βοηθήση οπωσδήποτε σήμερα τον άγαπημένο κι’ άχώριστο φίλο του νά άποκαταστήση τ’ όνομά του. Δεν ένδιαφέρεται καθόλου γιά τή μπάλλα, παρά με τό κεφάλι του χτυπάει^ με δύναμή τό πίσω μέρος τού κεφαλιού τού Σιού. Μονομιάς τότε μιά φοβερή μεταβολή παρατηρεΐται πάνω στον ” I ντσου Νά^ Τιάρα^ Λαμάτα — όπως είναι ολόκλη­ ρο τό όνομα του αριστερού μπάκ τής Τόρεντ. Τό πρόσωπό του άγριεύει

ΓΚΡΕΚΟ καί τά μάτια του ττετοΰν φω­ τιές. Ψάχνει ολόγυρα μέ τό άετίσιο^ βλέμμα του σάν κάποι­ ον να γυρεύη νά βρή γιά νά ριχτή απάνω του καί νά τον ξεσχίση. ΐιιχει θυμηθή τον Μαύρο Άπάχη (*) καί στην ψυχή του έχει ανάψει ένα τρομερό μίσος! Μά ό Μαύρος Άπαχης δεν βρίσκεται βέβαια έκεΐ. Τό μό νο πού βλέπει ό Ινδιάνος, εί­ ναι ό Βιττόριο πού, έχοντας προσπεράσει μέ τη μπάλλα στά πόδια, αφού ούτε τό δι­ κό του κεφάλι, ούτε τού Γκρέκο, άγγιξε τη μπάλλα, ρίχνε­ ται διαγώνια προς τό τέρμα του, μέ μια φοβερή ταχύτητα. "Ενας βρυχηθμός λιοντα­ ριού βγαίνει από τό στήθος τού Σιού. Μονομιάς ρίχνεται καταπά νω στον Βιττόριο καί αυτό πού επακολουθεί είναι τόσο απίστευτο πού οι θεατές άθελά^ τους σηκώνονται όρθιοι στις θέσεις τους μέ γουρλωμένα τά μάτια από θαυμασμό. Ια δέκα μέτρα πού τον χω­ ρίζουν από τον έξω δεξιά των Σεβιλλιάνων^ ό Σιού τά κατα πίνει μέ τρεΐς διασκελισμούς. Είναι τόσο άστραπιαία ή ταχύτητά του, πού ό^ γοργο­ πόδαρος Βιττόριο μοιάζει σάν νά στέκεται καί νά περιμένη τον Σιού αυτή τή στιγμή, ενώ στήν πραγματικότητα τρέχει καί κείνος όσο μπορεί γρηγο(*) Δι.άθαισε τό τ-ευχος 3 του «ΓΚΡΕΚΌ» μέ τον τί'τλο: «'Ό Σίου θυματοο ι τόν μαύρο άττάχη».

ρώτερα γιά νά προλάβη νά σουτάρη στο άντίπαλό του τέρμα πού δέν ύπάρχει άλ­ λος άπό τον Αορέντσο γιά νά τό υπεράσπιση. Ό ατυχής Ισπανός έξτρέμ ούτε νά καταλάβη προφταίνει γιά πότε ή μπάλλα χάνεται άπό τά πόδια του. "Οταν γυρίζη ξαφνιασμέ­ νος γιά νά δή τόν Σιού πού τού τήν πήρε, ό Γενναίος Αε­ τός μέ τήν Τρυφερή Καρδιά —όπως είναι ή μετάφρασις τού ινδιάνικου ονόματος τού Σιού—- φεύγει σάν σαΐτα προς τήν περιοχή τής Σεβίλ­ λης. Δυο - τρεΐς Ισπανοί παί­ κτες προσπαθούν νά σταματή σουν τόν τρελλό δρόμο του, αλλά τού κάκου, γιατί μένουν πίσω μέ τά στόματα ορθάνοι­ χτα καθώς ό διαβολεμένος Σιού περνάει σάν αέρας άπό άνάμεσά τους. "Ενας ψίθυρος δέους πηγαι νοέρχεται στις κοσμοπλημμυ ρισμένες εξέδρες. Μιά τέτοια μανιασμένη κά­ θοδο δέν έχουν δή ποτέ στά μάτια τους οί Ισπανοί ποδοσφαιρόφιλοι. Μέσα σέ πέντε δευτερόλε­ πτα ό Σιού έχει άλωνίσει^ ό­ λο σχεδόν τό γήπεδο κΓ έχει φτάσει στο ύψος τής περιο­ χής τού Τίντο. Ούτε οί δικοί του συμπαίκτες δέν βρίσκουν τόν καιρό νά τον φτάσουν γιά νά πάνε κοντά του νά τόν βοηθήσουν. λ Ή προσπάθεια των μπάκ τής Σεβίλλης δέν φέρνει κΓ αυτή κανένα άποτέλεσμα έμ-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ προς οτήν άσυγκράτητη μα­ νία του ίνδιάνου. Ο Σιού προσπερνάει τελευταΐον τον περίφημο Ρουΐζ σάν να μην ύπάρχη καθόλου. Βρίσκεται πιά μόνος απέ­ ναντι στον τερματοφύλακα Τίντο. Αυτός ό τελευταίος κατα­ λαβαίνει τον τρομερό κίνδυνο και κάνει μια απελπισμένη βουτιά πρός τη μπάλλα πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή μι­ σό μέτρο πιο μπροστά από τό πόδι του Σιού, καθώς τήν έχει σπρώξει για νά σουτάρη. "Αν προλάβη.... Μια κραυγή ξεσηκώνεται ά πό τις έξέδρες για τήν ύπέρο χη προσπάθεια τού Τίντο. "Ολοι τον βλέπουν — βλέ πουν τά χέρια του — νά αγ­ γίζουν κιόλας τή μπάλλα. 'Αλλά άχι.*..^ Τήν τελευταία στιγμή τό πόδι του Σιού, δίνει ένα ελα­ φρό χτύπημ^α στήν «στρογγυ­ λή θεά» τού ποδοσφαίρου. Ή μπάλλα πηδάει μισό μέτρο ψηλότερα καί ό Τίντο με τη βουτιά πού έχει κάνει περνάει άπό κάτω της. Ό Σιού είναι τώρα ολομό­ ναχος μπρος σ’ ένα άδειο τέρμα! Θριαμβευτικά άρπάζει τή μπαλλα με το πόδι του και μπαίνει μαζί της στά δίχτυα! "Εξαλλος ό κόσμος μπρος στο έκπληκτικό αυτό κατόρθοο μα πετιέται όρθιος απάνω στις έξέδρες και ζητωκραυγά ζει μέ ξέφρενο ^ ένθουσιασμό τό τέρμα τής ξένης όμάδος! Σέ όγδόντα χιλιάδες ζευ­

21 γάρια μάτια λάμπει ό άνυπόκριτος θαυμασμός... Και μόνο δυο μάτια —εί­ ναι μεν κι5 εκείνα γουρλωμένα άπό τήν έκπληξι— τά σκο­ τεινιάζει μιά σκιά άπορίας. Πρόκειται γιά τά μάτια τού σενιόρ Άντζελίλο, παλιού Βραζιλιάνου διεθνούς καί προ πονητοΰ'τώρα τής Τόρεντ καί τής Εθνικής όμάδος τής χώ­ ρας του. — Δεν μπορώ νά καταλά­ βω!, μουρμουρίζει άνάμεσα άπό τά δόντια του. Δεν μπο­ ρώ^ νά καταλάβω τίποτα! Πριν τέσσερις μέρες σερνόταν μέσα στο γήπεδο! Τώρα εί­ ναι ένας^ άσύλληπτος παί­ κτης ! ...^*Ένα άστρο ποδοσφαι ρικό πού μόνο έκεΐνο του Γκρέ κο μπορείς νά συγκριθή μαζί του!... Κάτι παράξενο συμ­ βαίνει μ* αυτό τό παιδί... Κά­ τι πολύ παράξενο, πού πρέ­ πει νά τό μάθω... ^ Κυττάζει λίγο άκόμα πρός τό γήπεδο τή θύελλα των συγ χαρητηρίων πού δέχεται ό Ιν­ διάνος άπό τούς συμπαΐκτες του καί μουρμουρίζει καί πά­ λι: ,—τή γνώμη πώς υ­ πάρχει κάποιος πού ξέρει τό παράξενο αυτό πράγμα πού συμβαίνει στον Σιού... ΚΓ αυτός ό κάποιος είναι ό Γκρέ κο! Ό Γκρέκο πού κάθε φορά^ στήν^ άρχή τοΰπαιχνιδιοΰ τρέχει πίσω στήν άμυνα γιά νά είναι κοντά του... "Υστερα ό Σιού γίνεται άλλος άνθρω­ πος... Καί πιο έπειτα ό Γκρέ κο ξανοιγυρίζει στήν έπίθεσι! .,..Τί νά τρέχη άνάμεσα σ’

22 αυτούς τούς δυό; Και γιατί τότε στο περασμένο παιχνί­ δι στη Λισσαβώνα πού ό Γκρέκο έμεινε πάλι ένα ολό­ κληρο ημιχρόνιο κοντά του, δεν κατάφερε νά κάνη τίποτα; ϋλ αυτα πρεπει να τα ςερω... Αλλά πώς θά τά μά­ θω δμως; 'Ωστόσο κι5 ό ϊδιος ό σενιόρ Άντζελίλο αναβάλλει γι’ αργότερα νά μάθη αυτό τό πράγμα πού τον έχει βυθίσει στην πιο μαύρη απορία. Τό παιχνίδι ήδη έχει ξαναρ χίσει. Ή Σεβίλλη έχει κάνει τη σέντρα και επιχειρεί μιά και­ νούργια κάθοδο από τά δεξιά με πρωταγωνιστή καί πάλι τον Βιττόριο. Μόλις ^ δμως ό έξτρέμ τής Ισπανικής όμάδος φτάνει κοντά στη γωνία τής μεγάλης

0 Τίντο μέ τό ψαράκι πού έχει κάνει περνάει όπτό κάτω της,

ΓΚΡΕΚΟ περιοχής των αντιπάλων του, ένας τρομερός παίκτης πετιεται μπρος του. Ό παίκτης αυτός δεν είναι ό Σάντι —δπως θάπρεπε νάταν άψου αυτός παίζει δεξιό μπάκ στην Τόρεντ. Ό Σιού ξεπετάγεται άλλη μιά φορά μπρος του καί ή μπάλλα κά­ νει φτερά από τά πόδια του Βιττόριο, πριν ό έξτρέμ των Ισπανών νά προλάβη νά άνοιγοκλείση τά βλέφαρά του! Μιά δεύτερη «εξωφρενική» κάθοδος τού Ινδιάνου αρχίζει τότε. Αυτή τή φορά μόνο κρατάει λιγώτερο άπό τήν προηγού μενη, γιατί ό Σιού φτάνοντας στή^γραμμή τής σέντρας καί άφου έχει προσπεράσει τόν Άλκανίθ, τόν Πέγκο καί τόν' Ουρμπιόν, κάνει βαθειά σέν­ τρα προς ^ τόν έξω άριστερά Γκομέζ πού κατεβαίνει ταχύ­ τατα παράλληλα μέ τή γραμ­ μή του άράουτ. Ό Γκομέζ κόβει τή μπάλ­ λα δεξιά του καί καταφέρνει μ5 αυτόν τόν τρόπο νά προσπεράση τόν Φροντέρα πού τρέχει νά τόν άνακόψη. Δίνει στον Γ κρέκο, πού κα­ ραδοκεί πάνω στή γραμμή τής μεγάλης περιοχής τής Σε βίλλης, άπό τ3 άριστερά. Ό περίφημος Ρουΐζ ρίχνε­ ται καταπάνω του, αλλά δεν του δίνεται ή ευκαιρία νά προσπαθήση νά του πάρη τή μπάλλα γιατί πριν ακόμα τόν φτάση, ό Αετός τού Σάο Πάολο έχει πασσάρει στον Τζέντο πού βρίσκεται στο κέντρο τής περιοχής.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Ό Τζέντο αδίστακτα σουτάρει. Τό σούτ δεν είναι πολύ δυ­ νατό, είναι δμως γωνιακό και τεχνικό. Προς στιγμήν τό δεύτερο γκολ τής Τόρεντ φαίνεται γε­ γονός. Με μιά ύστατη προσπάθεια δμως ό Τίντο πέφτει και απο­ κρούει. Ή μπάλλα πηγαίνει στον Άλθίρα. Πριν ό τελευταίος αυτός προλάβει νά την κοντρολάρη, σάν γεράκι ρίχνεται καταπά­ νω του ό Όζον. Τό μέσα δεξιά τής Βραζιλιάνικης όμάδος «κλέβει» στο φτερό τη μπάλλα από τον αν­ τίπαλό του καί μέ ψηλοκρε­ μαστή μπαλλιά «σημαδεύει» τον Γκρέκο. Καί τό θρυλικό Έλληνόπου λο δμως δεν πέφτει έξω στο σημάδι του. «Πιάνει» ένα καταπληκτικό βολέ, πριν ή μπάλλα φτάση κάτω στο χορτάρι. "Ενας ξερός χτύπος άκούγε ται καί ύστερα τό βούϊσμα ενός βέλους πού κατευθύνεται προς τήν επάνω γωνία του Τίντο. Μάταια πηδάει ό περίφη­ μος τερματοφύλακας τής Σε­ βίλλης. Ή μπάλλα καρφώνεται μέ δύναμι στά δίχτυα πού σπαρ­ ταρούν λαφιασμένα. Οι Βραζιλιάνοι τρέχουν νά άγκαλιάσουν τον Αετό τού Σάο Π άολο τήν ώρα πού ό δι αιτητής σφυρίζει τό δεύτερο γκολ τής Τόρεντ,

23

Μπαίνει μαζί μέ τή μπάλλα στά δίχτυα! Οι θεατές ζητωκραυγάζουν μ' ενθουσιασμό κι5 αυτή τήν επιτυχία των ξένων τους, πού τούς κάνουν μ5 αυτόν τον τρόπο νά νομίζουν ότι αγωνί­ ζονται στον τόπο τους. Μέ τό δύο — μηδέν στήν πλάτη τους, οί σεβιλλιάνοι προσπαθούν νά άντεπιτεθούν γιά νά μειώσουν τό σκορ. Ή παλιά καί δοξασμένη ομάδα τής Ισπανίας δέν παραδίδει εύκολα τά όπλα. Μανιασμένες γίνονται οί επιθέσεις τους καί δσο τά λε­ πτά κυλούν καί συχνότερες.^ Ό διαβολεμένος Σόζα δυο φορές φτάνει μετά από αλλε­ πάλληλες, άστραπιαΐες τρι­ πλές μπροστά στον Λορέντσο. Καί τις δυο δμως ένας άλ­ λος ασύλληπτος παίκτης ξε-

ΓΚΡ-ΕΚΟ

24 πετιέται μττρός του και ή μπάλλα χάνεται άπό τά πό­ δια του πριν προλάβη να καταλάβη τό πώς. Είναι ό ίνδιάνος 'Ίντσου Νά Τιάρα Λαμάτα. Πραγματικά ό Σιού κάνει θαύματα σήμερα! Ακόμα και οι ίδιοι οί συμπαΐκτες του, πού πολλές φο­ ρές τον έχουν δή νά πραγματοποιή εκπληκτικούς άθλους, τον κυττάζουν μέ έκπληξι και δέος, γιατί βλέπουν στο πρό­ σωπό του τον υπερφυσικό παί κτη πού χωρίς υπερβολή θά μπορούσε νά κράτηση όλόκλη ρη την έπίθεσι των Ισπανών, χωρίς νά τούς άφήση νά πε­ ράσουν ούτε μιά φορά γιά νά φτάσουν σέ άπόστασι βολής. Καί στ5 αλήθεια, σιγά - σι γά αυτό γίνεται στο τέλος. Οί Βραζιλιάνοι αποκτώντας εξ ένστικτου εμπιστοσύνη α­ πόλυτη σ’ αυτόν τον υπέροχο παίκτη, άρχίζουν νά αντι­ δρούν ζωηρότερα στην επιθε­ τική μανία τών Ισπανών. Λίγο - λίγο τό παιχνίδι ι­ σορροπεί. Οί Σεβιλλιάνοι χάνουν τήν πρωτοβουλία τών κινήσεων. ί 'ά μερικά λεπτά ό άγων παίζεται στο κέντρο τού γη­ πέδου. "Υστερα κι5 απ’ αυτά ή Τόρεντ αρχίζει καινούργιες επιθέσεις καί κάθε τόσο επι­ σκέπτεται τό τέρμα τού Τίν­ το. Στο εικοστό πρώτο λεπτό βολίδα πραγματική τού Τζέντο αποκρούεται από τό δε­ ξιό δοκάρι τού τερματοφύλα­

κα τής Σεβίλλης καί βγαίνει άουτ. Στο εικοστό τρίτο, μπαλλιά τού Γκρέκο προς τον Ό­ ζον, πού βρίσκεται προωθη­ μένος, καταλήγει σέ δυνατό σούτ τού τελευταίου πού τό αποκρούει μέ εκπληκτική έκτί ναξι ό Τίντο. Στο εικοστό πέμπτο λεπτό ό Ρουΐζ παίρνει ξαφνικά τή μπάλλα άπό μιά άπόκρουσι τού Φροντέρα καί τή στέλνει μέ ακρίβεια καί μέ μακρυνό σούτ στον περίφημο Σόζα, πού βρίσκεται μόνος του στο κέντρο. ^ Είναι μιά στιγμή πού ολοι οί Βραζιλιάνοι παίκτες; ώς κΓ αυτός ό Σιού, έχουν προωθηθή καί ή περιοχή τους εί­ ναι έρημη. Ό Σόζα δέν αργεί φυσικά νά τό διαπιστώση αυτό { ^ Σάν μανιασμένο λιοντάρι χύνεται μπροστά, καταλαβαί­ νοντας πώς ή ευκαιρία είναι μοναδική. Τόσο απότομη είναι ή φάσις^ καί τόσο αστραπιαία, πού ό Σόζα κερδίζει μέσα σέ δυο δευτερόλεπτα μιά τερά­ στια διαφορά. Οι αμυντικοί παίκτες τής Τόρεντ παραι­ τούνται ακόμα καί άπό τήν προσπάθεια νά τον κυνηγή­ σουν γιατί καταλαβαίνουν πώς θάναι μάταια. ) ο/ ι όμως.... "Ενας παίκτης ξεκινάει φτε ρωτός άπό τή δεξιά άκρη τού γηπέδου καί χύνεται άπό πί­ σω του. Γιά μιά φορά ακόμα ανα­ γκάζονται οί χιλιάδες τών θε?·

Κ

15

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ατών νά πεταχτούν όρθιοι πά νω στις θέσεις τους για νά παρακολουθήσουν τον ξέφρενο Σιού πού καταπίνει την άπόστασι πού τον χωρίζει ^ άπό τον διεθνή μέσα δεξιά τής Ι­ σπανίας. Εΐναι δλοι τους σίγουροι ό­ τι τέτοιο τρομερό σπριντάρισμα δεν έχουν παρακολουθή­ σει ποτέ ούτε στο στάδιο, ά­ πό τούς διασημότερους δρο­ μείς ταχύτητος τής Ευρώπης. Ό Σόζα έχει φτάσει κοντά στη μικρή περιοχή τής Τόρεντ. Ό Λορέντσο παίρνει τή στάσι του αίλουρου πού ετοι­ μάζεται νά τιναχτή πάνω στο θύμα του. , Άπό τή βοή του πλήθους ό διάσημος μέσα δεξιά τής Σεβίλλης καταλαβαίνει δτι » κάτι τό παράξενο συμβαίνει. Γυρίζει τή ματιά του ολό­ γυρα γιά μιά μόνο στιγμή γιά νά άντιληφθή τί είναι αυτό. Μοιραίο τό λάθος του. Ή στιγμή αυτή είναι περισ σότερο άπό αρκετή γιά τον Σιού, γιατί, άν ό Σόζα άντί νά γυρίση νά κυττάξη είχε σουτάρει κατ' εύθεΐαν, πολύ πιθανόν νά πετύχαινε τό πο­ λυπόθητο γιά τήν ομάδα του γκόλ, άπό τήν κοντινή άπόστασι πού βρίσκεται. Ό άφηνιασμένος ίνδιάνος σάν βέλος περνάει απ’ τό πλάϊ του. Τό πόδι του απλώνεται εμ­ πρός και ή μπάλλα χάνεται γιά τον Σόζα, πού ποίνικόβλη τος καί προσπαθώντας νά

σουτάρη πριν τον προλάβη έ-

κεΐνος ό άνθρώπινος κεραυνός κλωτσάει άντί γιά τή μπάλ­ λα πού δεν υπάρχει πιά, τον

αέρα! Μιά βοή έκπλήξεως ανατα­ ράζει τό γήπεδο. Ό ’Ίντσου Νά μέ τή μπάλ­ λα στά πόδια κατεβαίνει τώ­ ρα μέ τήν ϊδια πάντοτε τα­ χύτητα προς τό κέντρο του γηπέδου, έχοντας κάνει έναν τεράστιο κύκλο γύρω άπό τον άπελπισμένο Σόζα. λ Προσπερνάει άκόμα καί τον Κιντανάρ καί μπρος άπό τον Ρουίζ πετάει τή μπάλλα στον Γκρέκο. Τό Ελληνόπουλο πάνω άκριβώς άπό τή γωνιά τής με­ γάλης περιοχής τής Σεβίλλης πού βρίσκεται «πιάνει» ένα δεύτερο τρομακτικό βολέ στον άέρα. Γιά άλλη μιά φορά τά δο­ κάρια του Τίντο συγκλονίζον­ τας καί ή «στρογγυλή θεά» του ποδοσφαίρου πού τόσο έ­ χει ευνοήσει τούς Σεβιλλιάνους, άντί νά πάρη τον δρόμο προς τά δίχτυα, τινάζεται έ­ ξω καί καταλήγει άουτ. Τά πλήθη χειροκροτούν μέ καινούργιο ενθουσιασμό τό τρομερό βολέ τού θρυλικού Ελληνόπουλου, γιατί ήταν πραγματικά ένα άπό κεΐνα τά άπίθανα σέ τέχνη καί δύναμι σούτ πού σπάνια έχουν τήν τύχη νά^παρακολουθήσουν οί φίλοι τού ποδοσφαίρου. 01 Βραζιλιάνοι οπωσδήπο­ τε δέν άπογοητεύονται άπό τήν άτυχία τους.

"Εχοντας εξασφαλίσει καί ένα σκορ πού τούς εύνοεΐ, παί

26 ζουν μέ τρομερή ορεξι. Τό παιχνίδι τους γίνεται μια ονειρώδης έπίδειξις τέ­ χνης μπρος στά έκπληκτα μά τια των Ισπανών φιλάθλων. Άπό τό τριακοστό λεπτό και υστέρα ή Τόρεντ παίζει μέ.... εννέα κυνηγούς και έναν μόνο παίκτη στην άμυνα, τον άσύγκριτο Σ ιού, πού χοορίς καμμιά δυσκολία βρίσκεται σε όλες τις γωνιές του γηπέ­ δου, για νά κόψη την δρεξι καθενός αντιπάλου του πού σκέπτεται νά επιχείρηση μια ξαφνική άντεπίθεσι. Τα σούτ ακολουθούν τό έ­ να τό άλλο. Τό παιχνίδι έχει καταντή­ σει πραγματικό μονότερμα. Ό Τίντο δέν προλαβαίνει να πηδάη γιά νά άποκρούη τή μπάλλα καί δυο φορές τή

Στο 21ο λεπτό, βολίδα του Τζέντο άποκροί/εται άπό τό δοκάρι.

ΓΚΡΕΚΟ

Τό πόδι του Σιού απλώνεται καί ή μπάλλα χάνεται γιά τον Σόζα. μαζεύει κι* άπό μέσα άπό τά δίχτυα του, τή μιά ύστερα άπό ένα γωνιακό, πλασσαρι­ στό σούτ τού Γκομέζ καί τήν άλλη άπό μιά αστραπιαία, καρφωτή κεφαλιά του Αετού τού Σάο Πάολο. Μέ τό σφύριγμα τού πρώ­ του μέρους τού εκπληκτικού αυτού άγώνος καί γιά μιά α­ κόμα φορά οι θεατές πανηγυ­ ρίζουν έξαλλοι σάν νά κερδίζη ή δική τους ή ομάδα καί χειροκροτούν μ’ ενθουσιασμό ασυγκράτητο τούς παίκτες αύτούς πού ποτέ άλλη φορά δέν έχουν ξαναδή όμοιους. Ωστόσο οί είκοσιδύο ποδο σφαιριστές κατεβαίνουν στο τέλος στά αποδυτήρια. Ή βοή τής λαοθάλασσας πέφτει κάπως καθώς όλοι πε­

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

27

ριμένουν νά έμφανισθοΰν και πάλι οί ομάδες σέ δέκα λε­ πτά, γιά νά συνεχίσουν τον ά γώνα με τό δεύτερο ημίχρονο. Πάνω στην εξέδρα των επι­ σήμων, τά χέρια τού Νίνο Ζα νίνο και τής πανέμορφης νΑμ πυ, έχουν πιαστή από τά πολ λά συγχαρητήρια πού δέχον­ ται συνεχώς άπό τούς διπλα­ νούς τους. Περιττόν είναι μάλιστα^ νά τονισθή ότι κατόπιν αυτού, ό ανεκδιήγητος Νίνο Ζανίνο, κα μαρώνει πιά, σάν νά έχη βά­ λει ό ϊδιος προσωπικώς καί τά τέσσερα γκολ τής Τόρεντ. ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΗΜΙΧΡΟΝΙΟ

Τά χέρια τού Ζανίινο καί τής ’Άμττυ έχουν πιαστή άπ© τά πολλά συγχαρητήρια.

ΤΑΝ ή Τόρεντ καί ή Σεβίλλη κατεβαίνουν τής διακοπής, κανείς δεν αμ­ πάλι στο γήπεδο κα­ φιβάλλει πώς ή πρώτη θά εί­ θώς περνούν τά λίγα λεπτά ναι ή^τελική νικήτρια τής ση­ μερινής συναντήσεως. ^ Αυτό όμως δεν είναι ικανό νά μείωση τό ενδιαφέρον τών φιλάθλων γιά τό υπόλοιπο μέ­ ρος τοΰ παιχνιδιού. Αντίθετα όλοι λαχταρούν νά παρακολουθήσουν τό κατα πληκτικό ποδόσφαιρο τών Βραζιλιάνων, πού δεν θάχουν την ^τύχη νά τό ξαναδοΰν πιά, άν όχι γιά πάντα, τουλάχι­ στον γΓ αυτή τη χρονιά. Γιατί, καί άν ακόμα έρθη μ ιά άλλη Βραζιλιάνικη ομάδα νά δωση αγώνες στην Ισπα­ νία, όχι μόνο δεν θά είναι σέ θέσι^ νά πραγματοποιήση μιά έμφάνισι τόσο καταπληκτική σαν κΓ αυτή τήν σημερινή τής Γ ιά άλλη ,μιά φορά τά δο<κά-ρι·α τού Τι ντο συγκλονίζονται \ Τόρεντ, αλλά ή ισχυρότατη

©

28 Σεβίλλια θά είναι σέ θέσι α­ κόμα καί νά την καταβάλη, άψου συγκαταλέγονται μέσα στα στελέχη της πέρίφήμες φίρμ.ες του ισπανικού ποδο­ σφαίρου, σάν τον Ρουΐζ καί τον Σόζα. Ό διαιτητής σφυρίζει. Ή Τόρεντ έχει αυτή τή φορά τή σέντρα και ό Τζέντο κατά τή συνήθειά του σπρώ­ χνει τή^ μπάλλα στον Γκρέκο πού βρίσκεται αριστερά τόυ. Το ασύγκριτο Ελληνόπου­ λο ρίχνεται προς τήν αντίπα­ λη περιοχή σάν ζαρκάδι. Ό διεθνής Σόζα πού βρί­ σκεται μπροστά του προσπα­ θεί να τόν^άνακόψη, ^ αλλά ό Αετός του Σάο Πάολο τον πεινάει με μιά έξυπνη και γρήγορη τριπλά καί συνεχί­ ζει τον ακάθεκτο δρόμο του κάτω από τά έκπληκτα βλέμ ματα των χιλιάδων φιλάθλων. Ό Σόζα γιά μερικές στι­ γμές τον κυνηγάει προσπα­ θώντας νά τον φτάση γιά νά του πάρη τή ρεβάνς τής πρώ­ της τους μονομαχίας. "Ομως μέσα σέ δυο λεπτά αναγκάζεται νά άλλάξη απόφασι καί νά σταματήση, για­ τί, μ’ όλο πού ό Γκρέκο είναι αναγκασμένος νά κρατάη καί τή^ μπάλλα στά πόδια του τρέχοντας, ^ ωστόσο συνεχώς κερδίζει άπόστασι από τον περίφημο Σόζα! λ Τρεΐς ^ αμυντικοί παίκτες της Σεβίλλης ρίχνονται πανι­ κόβλητοι νά σταματήσουν τον ξέφρενο δρόμο του. "Ομως καί ό Γκρέκο αυτό ακριβώς προσπαθεί νά πετύ-

ΓΚΡΕΚΟ χη από τήν άρχή: Μέ τό νά απασχοληθούν σχεδόν ολοι οί παΤκτες τής ά μόνης τών αντιπάλων μαζί του, τρεΐς άλλοι παίκτες τήζ Τόρεντ, ό Όζον, ό Τζέντο και ό Βάργκας, μένουν μόνοι τους καί άφύλαχτοι μέσα στήν πε­ ριοχή τού Τίντο, μέ μόνο αν­ τίπαλο τον Φροντέρα. Ό Γ κρέκο, πριν οί δικοί του αντίπαλοι τον φτάσουν, στέλνει μιά υπέροχη καί άκρι βέστατη. πάσσα πάνω στο κε φάλι τού Τζέντο, πού είναι ό πιο κοντινός κυνηγός τής Τό­ ρεντ προς τον Φροντέρα. Τό πανέξυπνο σχέδιο του ασύγκριτου Ελληνόπουλου πι άνει κΓ αυτή τή φορά. Ό μοναδικός φύλακας τού Τίντο, ό Φροντέρα, άναγκάζε ται νά πηδήξη προς τον Τζέν­ το. Μέ τήν κίνησί του αυτή ό­ μως, ό Βάργκας καί ό Όζον μένουν πιά τελείως μόνοι τους. Ό διεθνής σέντερ φόρ Τζέν το, δέν έχει παρά νά σπρώξη μαλακά μέ τό κεφάλι του τή μπάλλα προς αυτούς. Τήν παίρνει· ό Βάργκας καί ρίχνεται προς τό τέρμα έτοι­ μος νά σουτάρη. Ό Τίντο πέφτει στά πόδια του. Ό Βάργκας αντί νά κάνη σούτ τη γυρίζει στον Ό.ζόν πού στέκει ακριβώς στο πλάϊ του κι3 εκείνος δέν έχει νά κά­ νη τίποτ’ άλλο από τό νά ά^ πλώση τό πόδι του γιά νά τής άλλάξη τό δρόμο προς τά δίντυα. Τό γκολ αυτό, πέμπτο κα-, τά σειράν γιά τήν Τόρεντ, &

5 ΗίΑί Τ«Ν ΓΗΠίΑήΝ χει μίτή μέ μιά τέτοια ευκο­ λία πού αφήνει άναυδους ό­ λους τούς Σεβιλλιάνους πού Το παρακολουθούν καί τούς θεατάς καί τούς παίκτες. "Εμοιαζε σάν οί Βραζιλιά­ νοι νά. βρίσκονταν ολομόναχοι μες στο γήπεδο, χωρίς άντιπάλους, καί νά μην είχαν πα­ ρά νά ώδηγήσουν τή μπάλλα ώς τό απέναντι τέρμα γιά νά τή σπρώξουν στά δίχτυα. Κι5 όλος αυτός ό ύπέροχος συνδυ­ ασμός ξεκίνησε από την πο­ δοσφαιρική μεγαλοφυΐα τού θρυλικού Γκρέκο, πού έστησε παγίδα σε ολόκληρη την αντί­ παλη άμυνα! ’Αλλά μετά από τά συγχα­ ρητήρια τό παιχνίδι προχωρεί καί πάλι. Ή Σεβίλλη γιά μιά ακόμα φορά κάνει σέντρα. Οί παίκτες της προσπα­ θούν νά κάνουν μιά κατεβασιά πού την κόβει μέ μακρυνό σούτ - βολέ ό πανταχοΰ πα­ ρών Σ ιού. Οί γηπεδούχοι όμως επαν­ έρχονται σχεδόν αμέσως. Φαίνονται αποφασισμένοι ν»ά πετύχουν τουλάχιστον τό γκολ «τής τιμής» καί δίνουν όλες τους τις δυνάμεις σέ μιά υπέρτατη προσπάθεια γιά νά τό κατορθώσουν. Γιά μερικά λεπτά πραγμα­ τικά καταφέρνουν νά κλείσουν σέ άυυνα την Τόρεντ. ’Αλλά καί τούτη τή φορά ό έκπληκτικός σήμερα Σιού κα­ ταστρέφει σχεδόν πάντα όλες

ΐους τις τελικές προσπάθειες καί ό Λοοέντσο μόνο δυο φο­ ρές άναγκάζεται νά έπέμβη

29 γιά νά γλυτώση τό τέρμα του. Ακόμα καί τή στιγμή αύτή τού αμυντικού παιχνιδιού τής Τόρεντ, φαίνεται ή άνωτερότητά της από τούς αντιπά­ λους. Μέ μιά καταπληκτική άνεσι αποκρούουν όλες τις έπιθέ σενς καί βρίσκονται όλοι ό καθένας στο πόστο του τή στιγμή πού χρειάζεται, χωρίς καμμιά σύγχυσι καί κανένα πανικό, μέ μόνο τον δαιμόνιο Σ ιού νά τρέχη πάνω - κάτω σάν αφηνιασμένο άλογο καί νά μήν άφήνη κανένας άπό τούς αντιπάλους κυνηγούς νά σταυρώση σούτ! Δέκα ολόκληρα λεπτά κρα τάει ή τρομερή αλλά μάταια προσπάθεια των Σεβιλλιάνων. "Υστερα, ξαφνικά, άπό μιά μακρυνή μπαλλιά τού Λορέντσο πού φτάνει στά πόδια τού Τζέντο στο κέντρο τού γή πέδου, ξεκινάει μιά καινούρ­ για έπίθεσις τού Βραζιλιάνικου συγκροτήματος Ό σέντερ φόρ τής Τόρεντ δίνει στον Γκρέκο καί ό Γκρέκο πάλι στον Τζέντο γιά νά προλάβη τον έπερχόμενο άντίπαλο παίκτη. Ό Ρουΐζ ταχύτατος γυρί­ ζει καί όρμάει πάλι καταπά­ νω στον Τζέντο, ενώ μπροστά άπό τον Γ κρέκο ξεπετάγεται ό Φροντέρα γιά νά μή μπορέση ό κεντρικός κυνηγός τή(^ Τόρεντ νά τού τήν πετάξη και πάλι. Ό Τζέντο όμως χωρίς νά τά χάση καί πρίν τον φτάση

ό Ρουΐζ, πασσάρει στά δεξιά του όπου βρίσκεται ό Ό£σϊζ

Ρ&ΡΒΚ0

Ό μέσα δεξιά της Τόρεντ πιάνει ένα κεραυνοβόλό σούτ, πού περνάει σύρριζα άουτ ά'Τό τό αριστερό δοκάρι του Τίντο. 1 κυριαρχία της Τόρεντ ξαναρχίζει άπ3 αυτό τό ση­ μείο και ύστερα, ^Στό εικοστό λεπτό άκρίβώς ό Γκρέκο δίνει μια περί­ φημη σέντρα πάνω στο κεφά­ λι του Τζέντο. Ο Τίντο δμως μέ εκπληκτι­ κή έκτίναξι καταφέρνει και α­ ποκρούει σε κόρνερ την τελευ ταία στιγμή τήν «φαρμακερή» κεφαλιά του Τζέντο. Στο εικοστό πρώτο λεπτό, ό Βάργκας χτυπάεί τό κόρνερ και ή. μπάλλα φτάνει ψηλοκρε μαστή πάνω^ από ένα μπου­ λούκι παικτών πού βρίσκον­ ται μαζεμένοι μπρος στο τέρ-

ψηλότερα πηδάει έν<χ κεφάλι ,μέ μια φούντα στη μέση....

μα τής Σεβίλλης.,^ Ανάμεσα άπ3 δλα τά κεφά λια, ^ψηλότερα ξεπηδάει ένα πού είναι παράξενα κουρεμέ­ νο^—-δλα τά μαλλιά του εΐναι μιά ίσια φούντα στή μέση! Ό 'Ίντσου Νά Τιάρα Λαμάτα πού έχει τρέθει ώς εκεί κάτω από τή θέσι του, πετυ­ χαίνει άνάμεσα από τον σω­ ρό ημιά τρομερή κεφαλιά καρ­ φωτή πού ό Τίντο ούτε νά τή δη προλαβαίνει καί βλέπει μόνο +ά δίχτυα του νά σπαρά ζουν άάν νά τά χτύπησε άστρόπελέκι. Γούτη τή φορά μέ τή σέν­ τρα τή μπάλλα τήν παίρνουν αμέσως οι Βραζιλιάνοι. Μόνη προσπάθεια τών ' Ι­ σπανών έχει άπομείνει όχι πιά νά βάλουν τό «γκολ τής. τιμής» αλλά τουλάχιστον νά μή φάνε άλλο γιά νά σταματή ση ή πανωλεθρία τους σ3 αυ­ τό τό σημείο. Μαζεύονται λοιπόν δλοι έμ προς άπό τό τέρμα τους καί αγωνίζονται απεγνωσμένα νά άπομακρύνουν τή μπάλλα, πού δμως οί αντίπαλοί τους τήν ξαναγυρίζουν κι3 εκείνοι κάθε φορά αμέσως μέ τό ί­ διο πεΐσμα. Εΐναι^ τόσο τρομερό τό παι χνίδι τών παιδιών του Σάσ Πάολο σήμερα, πού ασφαλώς οί Σεβιλλιάνοι φίλαθλοι δέν πρόκειται νά τό ξεχάσουν πο­ τέ πιά. Σάν πεινασμένοι λύκοι στριφογυρίζουν συνεχώς γύ­ ρω άπό τό τέρμα πού τό υ­ ποστηρίζει ένας κατάχλωμος

ΤϋΜ ΓΗΠΒΑΛΝ ~

άττό τήν άττελτησία του Τ(ν* το, που τρέμει κυριολεκτικά κάθε φορά πού βλέπει τή μπάλλα νά ζυγώνη στά πό­ δια τοϋ Γκρέκο η τού Τζέντο. Ωστόσο μάχεται και κεί­ νος σάν λιοντάρι. Στο εικοστό τρίτο, εικοστό έβδομο, εικοστό όγδοο ^καί τριακοστό έκτο λεπτό του άγώνος, πραγματοποιεί υπέρο­ χες αποκρούσεις πού προκαλοϋν ενθουσιώδη χειροκροτή­ ματα των θεατών, γιατί σώ­ ζουν τήν ομάδα τους από κά­ ποιο αστρονομικό σκόρ!... Πάντως στο τεσσαροκοστό πρώτο λεπτό του δευτέρου η­ μιχρονίου, ό Γκρέκο κατεβαί­ νοντας και περνώντας σάν α­ νεμοστρόβιλος ολομόναχος α­ νάμεσα άπό τρεΐς αμυνόμε­ νους Σεβιλλιάνους, δίνει τό τελειωτικό χτύπημα στον τερ ματοφύλακα τής Σεβίλλης. Τό σούτ πού φεύγει άπό τό «τρομερό» αριστερό του πόδι είναι πραγματικά ασύλ­ ληπτο. Ό καημένος ό Τίντο θεωρεί περιττό αυτή τή φορά άκόμα και νά κουνηθή. Τά δίχτυα τρίζουν καθώς ή μπάλλα *— πραγματική οβί­ δα -—- πέφτει απάνω τους καί τά ξετινάζει. Μέ τή σέντρα πού κάνουν ανόρεχτα τά παι­ διά τής Σεβίλλης, αφήνοντας νά περάσουν κι* ένα - δυο λε­ πτά άπό φόβο μήπως φάνε καί κανένα γκολ άκόμα, τό παιχνίδι ζυγώνει προς τό τέ­ λος του.

01 γηπεδουχοι

έπιχειρουν

ΚιτΓτάζει ολόγυρα μέ προσοχή.;. νά κάνουν μιά τελευταία άπελ πισμένη προσπάθεια έπιθέσεως. Ό κέρβερος Σιού όμως βρίσκεται στή θέσι του, σω­ στός βράχος, καί τούς γκρε­ μίζει τις ελπίδες. λ Σ' ένα λεπτό άκόμα καί ε­ νώ ή μπάλλα παίζεται στο κέντρο του γηπέδου, ό διαιτη­ τής σφυρίζει τή λήξι του άγώνος πού βρίσκει νικήτρια τήν Βραζιλιάνικη πρωταθλήτρια, μέ τό θριαμβευτικό σκόρ των έπτά — μηδέν! "Όρθιοι τούς χειροκροτούν οι φίλαθλοι, καθώς κουρασμέ­ νοι^ αυτοί άλλά ευτυχισμένοι παίρνουν τον δρόμο γιά τά άποδυτήρια. Όσο γιά τά^χέρια του Νί* νο Ζανίνο καί τής "Άμπυ, τρα βάνε άλλα βάσανα μέ τά και­ νούργια συγχαρητήρια πού δέχονται άπό τούς έπισήμους

ΡΚΡϋΐΘ

II Τής έξέδρας γιά λογαριασμό των φίλων τους.;.* ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΕΞΟΔΟΣ ΟΝΤΕΥΟΥΝ^ μεσάνυ­ χτα. Μιά οστό τις βοη­ θητικές πόρτες του ξε­ νοδοχείου τής Σεβίλλης πού μένει ή Βραζιλιάνικη ομάδα Τόρεντ, άνοίγει σιγά - σιγά. "Ενα ξανθό κεφάλι βγαίνει καί κυττάζει ολόγυρα με προσοχή. ~ Δεν υπάρχουν διαβάτες στους δρόμους. Στά μάτ^α του νεαρού, ξαν θου αγοριού, λάμπει ή ίκοα/οποίησις. Ο Γκρέκο — γιατί αυτός είναι τό ξανθό αγόρι — βγαί­ νει όλόκληρος έξω και ξανα­ κλείνει πίσω του. Ρίχνει μία τελευταία μα­ τιά προς τα παράθυρα τόυ ξενοδοχείου πού ξέρει ^ πώς αντιστοιχούν στο δωμάτιό του καί στά δωμάτια των άλλων συντρόφων του. Είναι όλα κατασκότεινα. "Ενας στεναγμός άνακουφί-

σεως βγαίνει άΐτ' τό στήθος Του. . . Σηκώνέι τό χέρι καί σφίγ­ γει ένα χαρτί πού βρίσκεται στην εσωτερική τσέπη τού σακκακιου του. "Οταν βεβαιώνεται πώς εί­ ναι στη θέσι του, τό βήμα του γίνεται πιο αποφασιστικό καί βιαστικά προχωρεί προς την άκρη του σκοτεινιασμένου δρό μου πού ανοίγεται μπρος του. Που νά πηγαίνη άραγε μέ­ σα στη νύχτα σ' έναν ξένο γι’ αυτόν τόπο; Ασφαλώς θά πρέπει ή μυ­ στηριώδης αυτή νυχτερινή του έξοδος νά έχη κάποιοε σχέσι με τή μυστική άποστολή μέ τήν οποία εΐναι επιφορτισμέ­ νος.... ^ Καί άφου θά έ)ζη μιά όποια δήποτε σχέσι μαζί της, άσφαλώς ό κίνδυνος θά κρέμεται πάντα τρομερός πάνω από τό κεφάλι του... Ωστόσο ό Αετός τοΰ Σάό Πάολο προχωρεΤ πάντοτε ά­ φοβα καί άποφασιστικά, μ’ δλο πού κι’ ό ίδιος τό ξέρεί πόσο τρομερούς κινδύνους δι­ ατρέχει.;..

ΤΕΑ Ο I Γ. ΜΑΡΜΑΡΙΔΜΙ '&ποκλειστικοτης: Γεν. Έκδοτιιοαί Επιχειρήσεις ©; &

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ» ΠΑΥΛΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ Ποδοσφαιρικά ή Βόρειος Ελλάς παρουσίασε μιά καταπληκτική άνοδο τά τελευταία χρόνια. "Έτσι μπορεί νά μάς παρουσιάζη κάθε τόσο κΓ άπό ένα μεγάλο ταλέντο του λαοφιλούς αυτού αθλήματος, που θαυμάσια θά μπορούσε νά σταθή ώς βασικό στέλεχος σε όποια* δήποτε άπό τις μεγάλες άμάδες του κέντρου. "Έτσι έπάξια παίρνει σήμερα τή θέσι του στην πινακοθήκη των άσσων μας ό Παύλος Γρηγοριάδης, τό θαυμάσιο μέσα αριστερά των «Μαύρων 1 Αετών», τής θρυλικής πιά Δόξας Δράμας. Ο Γρηγοριάδης είναι ένας άπό τους παίκτες πού μαζί μέ τον Ιγνατίου και τούς αδελφούς Λουκανίδη, έχουν περισσότερο άπ’ δλους τούς άλλους βοηθήσει γιά νά άνέβη ή μεγάλη ομάδα τής Δράμας στην κορυφή του Ελληνικού ποδοσφαίρου όπου βρίσκεται σήμερα.

ΤΑΚΗΣ ΣΦΗΚΑΣ ιΗ προπολεμική έποχή στάθηκε ένδοξη γιά τον έλληνικό άθλητισμό, τουλάχιστον στά Βαλκάνια. Πολλά άπό τά ρεκόρ πού πέτυχαν οΐ «ύττεραθλητές» μας τής μεγάλης εκείνης εποχής,^ βταν τόσο «γερά» και τόσο άπλησίαστα άπο άλλους άθλητές για εκείνα τά χρόνια, πού καί μετά τον πόλεμο χρειάστηκαν πολυετείς προσπά­ θειες καί «επιστημονική» προπόνησις γιά νά καταρρκφθούν. Ακόμα προχτές κατερρίφθη τό τελευταίο μεγάλο προπολεμικό ρεκόρ,^ τό περίφημο 7.37 μ. τού Λαμπράκη στο άλμα εις μήκος, άπό τον υπε­ ροχο νεαρό πρωταθλητή μιας Μαγκλάρα. "Άλλος ένας λοιπόν άθλητής πού είχε τήν τύχη νά καταρρίψη ένα άπό τά «άπλησίαστα» γιά χρόνια προπολεμικά ρεκόρ, είναι ό Τάκης Σφήκας. "Έφηβος άκόμα ό Σφήκας γκρέμισε τον θρύλο τού I. Παλαμιώτη μαζί μέ τό περίφημο 15.03 μ. τού άλματος τριπλοΰν, πετυχαίνοντας άπρόοπτα κι’ αυτός σάν τον Μαγ κλάρα μέσα στο στάδιό μας τό θαυμάσιο άλμα των 15 μ. καί 18 έκατοστών. "Έκτοτε ό Τάκης Σφήκας είχε πολλές ατυχίες καί δεν κατάφερε νά έξελιχθή άνάλογα μέ τήν άξια του καί μέ τά χρόνια πού πέρασαν. "Ομως ή άξια υπάρχει πάντα... τά χρόνια δέν έχουν περάσει όλα... φτάνει νά ύπάρξη καί ή θέλησις καί ή επιμονή, γιατί κάτω οπό κάθε πήδημα τού Τάκη Σφήκα στον εύγενή στίβο του άθλητι σιμού, τ© ελληνικό ρεκόρ τού τριπλούν τρέμει...

ΓΚΡΕΚΟ -

0 ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

ΚΑΘΕ

ΠΕΜΠΤΗ

οδός Λέκκα 22 (υπόγειον) *Αρ. τηλεφ. 28.983 "Ετος Ιον — Τόμος 4 —- Άριθ. 25 — Τιμή δραχμαΐ 2 Γραφεία:

Δημοσιογραφικός Δ)ιντής: Σ. Άνεμοδου,ράς, Στρ. Πλαιστηρα 21 Ν. Σ,μύρνη,. ΟΊκον’ομ ιικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφιιγγός 38. Προϊστ. τυπτιογρ.: Α. Χατζηδασ ηλιθίου, Ταταούλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Λέκκια 22, Άθηναι.

V ΗΤΟΡΕΝΤ ΣΤΗΜΔΔΡIΤΗ Μια καταπληκτική περιπέτεια του θρυλικού Γκρέκο πού θά σάς άφήση άφωνους. "Ενας ιστορικός και μεγάλος

ποδοσφαιρικός

αγών:

ΤΟΡΕΝΤ — ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ! Να μην τό χάση κανείς!

Λ "'ΪΥ—«ϊ-ν ■ ^Τ^ν -ΐν-^ϊν"^»

·ΐν··ΛΤ-^ΐ|· '-«Γί '-'ΐν·"1*.-

«Τι .·Λ^ί--

ΜβΤαΠΛΗΚΤΙήΗ ΧΑΡΑΣ ΤΟ ΠΡΑΓ­ ΜΑ ΙήΡΙ/ΛΛ ΤΟ ι '— ■ τ-, φΙΛί^/

ΤΙ ΘΑΥΜΑ ΠΟΙ ΕΙ-, ΝΑΙ/ ά ΣΑΧΛΑ ΜΡΡΕΣΐ

ΚΟΛΛΕ ΓΙΟΝ

ΣΧΝΕΧΙ2Ε7ΑΙ

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

Ο ΗΡδΕ

ΤΟΝ.

ΓΗΠΕΔδΝ

Η ΤΟΡΕΜΤ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ

ΘΥΜΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ

ότι μπορεί νά τον παρακολου θουν. , ΓΚΡΕΚΟ, τό θρυλικό "Ωστόσο, μολονότι ή πόλις | Ελληνόπουλο, περπααυτή του είναι άγνωστη, φαί­ ’ τάει στους σκοτεινια­ νεται καθαρά πώς βαδίζει σμένους δρόμους της Σεβίλ­ προς ένα ώρισμένο μέρος. λης. Κάθε φορά πού φτάνει στη Είναι μεσάνυχτα. γο^νία ενός δρόμου, κοντοστέ­ Σφιχτά μες στο στήθος του κεται και παρατηρεί την επι­ κρατάει πάντα έκεΐνο τό μυ­ γραφή του καινούργιου πού στηριώδες χαρτί.... (*) θ’ άκολουθήση. Περπατάει παραπάνω άπό Όλοένα γυρίζει και κυττάμισή ώρα. ζει ολόγυρα σάν να φοβάται Έχει αφήσει τό κέντρο τής πόλεως κΓ έχει φτάσει σέ μιά (*) Διάβασε προηγούμενο τεύχος παλιά συνοικία. με τίτλο: «Ο ΣΙΟΥ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥ­ ΜΑΤΑ» Τέλος στέκεται πάλι, αυτή

Ο

ΤΙΜΗ ΔΡΆΧ 2

4 τή φορά περισσότερο άπ’ ό­ λες τΐς^ προηγούμενες. Μπαίνει μέσα στη σκιά μι­ ας πόρτας καί περιμένει. Δεν άκούγεται τίποτα μέ­ σα στη νύχτα. Μόνο πότε -πό τε τό ούρλιασμα κανενός σκύ­ λου από μακρυά η ό θόρυβος της μηχανής κανενός αυτοκι­ νήτου. Με τεντωμένα τ' αυτιά τό Ελληνόπουλο περιμένει λίγο ακόμα. Καμμιά ομιλία. Κανείς δεν περπατάει σέ κείνο τό δρόμο τής παλιάς συ νοικίας. Στο τέλος τ' αποφασίζει. Φεύγει από τό μέρος πού έχει κρυφτή καί κάνει ακόμα μερικά βήματα. Φτάνει έξω άπό την καγκελόπορτα ενός σπιτιού πού εί­ ναι λίγο παρακάτω. Ρίχνει μιά τελευταία ματιά στο νού­ μερό του καί κατόπιν, μέ ευλυγισία αϊλούρου πιάνει τά κά­ γκελα τής πόρτας καί μ* ένα πήδημα βρίσκεται άπό τή μέ­ σα μεριά. Τό πήδημά του είναι εντε­ λώς αθόρυβο σάν νά τό έχη κάνει γάτος καί οχι άνθρω­ πος... Σκιά μέσα στις σκιές, ό Αετός τού Σάο Πάολο περ­ νάει την αυλή έκείνου του σπι­ τιού καί φτάνει μπροστά στήν κυρία του είσοδο. Δεν πηγαίνει όμως καθόλου σ' αυτήν. Βαδίζει προς τήν πίσω με­ ριά τού σπιτιού προσέχοντας πάντα νά μήν κάνη τον παρα­ μικρό θόρυβο.

ΓΚΡΕΚΟ Μιά τρίτη πόρτα στο τέλος βρίσκεται μπρος του. Είναι μικρότερη άπό τήν άλλη τής προσόψεως καί είναι φυσικά ή βοηθητική είσοδος γιά τό προσωπικό τού σπιτιού. Τό Ελληνόπουλο δεν κάνει απολύτως τίποτα τήν πρώτη στιγμή, μόνο στήνει άλλη μιά φορά τό αυτί του γιά νά βεβαιωθή καί πάλι δτι νεκρική πραγματικά σιγή επικρατεί πάντα ολόγυρα. Τότε άπλώνει αποφασιστι­ κά τό χέρι του καί γυρίζει τό χερούλι τής πόρτας. Ανοίγει άμέσως αθόρυβα. Είναι ξεκλείδωτη. Ό Γκρέκο μπαίνει άμέσως μέσα καί ξανακλείνει πάλι πί σω του. Απόλυτο σκοτάδι απλώνε­ ται τώρα ολόγυρά του καί ή ίδια πάντοτε σιωπή. Τό αγόρι βγάζει άπό τήν τσέπη του ένα κλεφτοφάναρο καί τό ανάβει. Μιά φωτεινή δέσμη κόβει τό σκοτάδι. Τριγυρίζει έκεΐνο τό δωμάτιο πού έχει βρεθή καί πού είναι τό μαγειρείο τού σπιτιού. Οί κινήσεις του είναι μετρη μένες καί ήρεμες σάν νά βρί­ σκεται μέσα στο δικό του τό σπίτι. Ή άποφασιστικότης του εί ναι αξιοθαύμαστη. Προχωρεί στο έσοττερικό μέ τά γατίσια βήματά του. Καμμιά πόρτα δέν είναι κλεισμένη στον δρόμο του. Βαδίζει μέ μιά ευχέρεια σά νάχη έρθει κι5 άλλες φορές έκεΐ μέσα καί νά ξέρη πολύ

σματα. Στό βάθος του βρίσκε

καλά που πρέπέι νάπάη. Ε! ναι φανερό πώς έκεΐνος που τον ειδοποίησε νά έρθη έδώ μέσα, του έχει εξηγήσει καί τό σχέδιο του σπιτιού γιά νά μή δυσκολευτή. Μέ τό ψώς του φαναριού του οδηγό, περνάει από έναν διάδρομο καί βρίσκεται σέ μιά μεγάλη σάλλα, πού είναι μπρος άπό την κεντρική είσο­ δο του σπιτιού. Στο βάθος τής σάλλας αρ­ χίζει μιά φαρδειά, ξύλινη σκά λα πού άνεβάζει στο έπάνω πάτωμα. Ή σκάλα είναι στρωμένη μέ παχειά χαλιά κι* έτσι, κα­ θώς ό Γκρέκο πηγαίνει ώς αυτήν κι5 άρχίζει νά τήν άνεβαίνη δεν άκούγεται καθόλου. Φτάνει στο κεφαλόσκαλο. Χωρίς νά κυττάξη καθόλου προς τ' άριστερά του στρίβει δεξιά. "Ενας διάδρομος είναι κι* αυτή τή φορά μπροστά του. Στο βάθος του διαδρόμου είναι μιά πόρτα πού δεν είναι καλά κλεισμένη. ’Από τή χαραμάδα της βγαίνει δυνατό φως. Ό Γ κρέκο σβήνει τό κλε­ φτοφάναρό του, γιατί δεν του είναι άπαραίτητο πιά γιά νά προχωρήση. Τό βάζει στήν τσέπη του. Φτάνει στήν πόρτα πού βρί σκεται στο τέλος του διαδρό­ μου καί τή σπρώχνει άνάλαφρα γιά νά άνοιξη. Τό δωμάτιο στο όποΐο μπαί νει είναι έντελώς έρημο.

τσι ένα μεγάλο δρύινο γραφεΐο. Τό Ελληνόπουλο γυρίζει ό λόγυρα τό βλέμμα του κατά­ πληκτο άλλη μιά φορά. λ Φαίνεται πώς δεν είναι αυτή ΐή φορά τά πράγματα όπως τά περίμενε. Κάποιον είχε τήν βεβαιό­ τητα πώς θά βρή μέσα σ5 αυ­ τό τό δωμάτιο, πού είναι ω­ στόσο έρημο. Απάνω πού κάνει μιά άπαφασιστικής κίνησι σάν νά μήν ξερή τί θάναι τό καλύτερο νά κάνη άπό δω καί μπρος, α­ κούει κάτι.... "Αναπηδάει. Τά μάτια του αστράφτουν καί τό πρόσωπό του γεμίζει ταραχή. Στήνει τ’ αυτί του καί οί ατσαλένιες ίνες τού κορμιού του τεντώνονται σάν τού αίλούρου πού έτοιμάζεται νά έπιτεθή στό θύμα του. Δεν έχει γελαστή. Ό παράξενος θόρυβος άκούγεται ξαφνικά γιά δεύτερη φορά καί τώρα ό Γ κρέκο βε­ βαιώνεται απόλυτα γιά τό τί είδους θόρυβος είναι αυτός. Κάποιος βογγάει άδύναμα.... Κάποιος πού βρίσκεται κι" έκεΐνος σ" αυτό τό ίδιο δωμά­ τιο. Καί τό Ελληνόπουλο βεβαι ώνεται πώς έκεΐνος ό βόγγος προέρχεται πίσοο άπό τό βα­ ρύ, δρύινο γραφείο. Μέ δυο πηδήματα βρίσκε­

Είναι έττπτλωμένο μέ βαρει& πολιΛράνες ικαΙ παροπ«τά-

ται έκεΐ. Σ&ύ&ι καί μιά μικρήι κραμ

I γή φρίκης βγαίνει άθελά του οστό τά μισάνοιχτα χείλη του. Τά μάτια του γεμίζουν τρόμο. * Ενας άνθρωπος είναι πε­ σμένος στο πάτωμα, αναδι­ πλωμένος καθώς μέ το πέσι­ μο έχει στριμοοχτή ανάμεσα στο γραφείο, την μεγάλη κα­ ρέκλα και τον τοΤχο. Γύρω του έχει σχηματισθή μια μεγάλη λίμνη αίματος. Στο σακκάκι του επάνω στη ψαρδειά του πλάτη υπάρ­ χουν τρεΐς τρύπες από σφαί­ ρες. λ Τό Ελληνόπουλο είναι ένα γενναίο παιδί... Ωστόσο δεν έχει ποτέ ξαναβρεθη μπροστά σ' έναν άνθοωπο σε τέτοια κα τάστασι. Δεν ξέρει τί νά κά­ νη... Στέκεται αναποφάσιστο και ή καρδιά του είναι παγω­

τό πήδημά του είναι έντελώς άθορυδο σαν της γάτας....

Μια φωτεινή μαχαιριά κόβει τό σκοτάδι.

μένη.... σφιγμένη από τή λύ­ πη.... Ό άνθρωπος εκείνος δεν εί­ ναι πεθαμένος φυσικά, για ν* άκούγωνται καί οι βόγγοι του. Φαίνεται όμως ολοκάθαρα πώς είναι στά τελευταία του, γιατί σχεδόν όλο του τό αίμα έχει φύγει άπό τις πληγές του. Απάνω πού ό Αετός του Σάο Πάολο βρίσκεται σέ τρο μερή αμηχανία, ό ετοιμοθάνα­ τος σηκώνει μέ κόπο τά μάτια του. Τό σκοτεινό βλέμμα του καρφώνεται πάνω στο πρόσω πο τού αγοριού. Τά χείλια του κινιοϋνται κΓ ή φωνή του βγαίνει τόσο ψι­ θυριστή άνάμεσά τους πού μόλις άκούγεται. — Είσαι ό Γκρέκο!, ψελ­ λίζει.

«Αυτός είναι ιτου μέ ττερί* μενε!», σκέπτεται τό Έλληνόπουλο μέ φρίκη. Καί. μονομιάς γονατίζει πλάϊ στον ετοιμοθάνατο. Παίρνει τό κεφάλι του ανά­ μεσα στά χέρια του καί του τό στηρίζει. — Έγώ είμαι!, του ψιθυ­ ρίζει. Ό Γκρέκο! Πέστε μου τί πρέπει νά κάνω!.... Θά ει­ δοποιήσω την Αστυνομία!... Θάρθουν νά σάς πάρουν..,. Πρέπει νά πάτε αμέσως^ σέ νοσοκομείο... "Έχετε χάσει πολύ αΤμα! ... — "Ησυχα!, ψελλίζει^ ό τραυματίας. Πεθαίνω!... "Ά­ κου... — Σάς ακούω!, λέει ό Γκρέκο μέ σφιγμένα τά δόντια. — Πρόσεξε αυτά πού θά σου πώ:... Την Πέμπτη... τό

Άπό τή χαραμάδα της βγαίνει δυνατά φώς.

'Ένας άνθρωπος είναι πεσμένος ατό πάτωμα...

βράδυ.... Στο «Μαύρο Περι­ στέρι»... Σωπαίνει. Τό στήθος του άνεβοκατεβαίνει μ" ένα βαρύ ρόγχο. Δέ μπορεί νά μιλήση καί κατα­ βάλει όλες^ τις δυνάμεις πού του έχουν άπομείνει γιά νά τό καταφέρη. — Συνάντησις !..., ψιθυρί­ ζει. Ό Γκρέκο βάζει τό^ αυτί του μέσα στο στόμα του ετοι μοθάνατου γιά νά μη χάση ούτε μιά πολύτιμη συλλαβή. — Τό τραίνο πού θά ανα­ τίναζαν!, ρωτάει μέ αγωνία. Γιά ποιόν ήθελαν νά τον ανα­ τινάξουν; "Ήξεραν γιά μάς; — Ο... οχι.„ Ή άγωνία τού ετοιμοθάνα­ του είναι τρομακτική. Κρύος ιδρώτας κατρακυ-

λάει άττό το πρόσωπο τού ΈΑ ληνόπουλου. Δέν μπορεί νά όποφέρη το μαρτύριο του αν­ θρώπου πού πεθαίνει... Ωστό­ σο ξέρει πώς έχει καθήκον νά μάθη όσα μπορεί περισσότε­ ρα.... — Ποιος ταξίδευε λοιπόν έκεΐ μέσα πού τούς ήταν ανε­ πιθύμητος; ρωτάει γρήγοροι. Τά χείλια του τραυματία κουνιώνται. Δέν βγαίνει όμως ούτε άχνα ανάμεσα τους. "Ενας φοβερός σπασμός συνταράζει ολόκληρο τό κορ­ μί του. Τά μάτια του αρχίζουν νά παίρνουν ένα γυάλινο χρώμα. Τά χείλια του ωστόσο κου­ νιούνται ακόμα μιά φορά. Προ σπαθεΐ νά μιλήση. Λέει: — Ό... Μι......... Τό κεφάλι του γέρνει από­ τομα στο πλάϊ. Ή καρδιά του έχει πάψει γιά πάντα νά χτυπάη. Είναι νεκρός. Ό Γκρέκο τό καταλαβαίνει καί ανατριχιάζει ολόκληρος. Γιά πρώτη φορά ένας άνθρω­ πος πεθαίνει μέσα στην άγκα λιά του. Γ ιά την γεμάτη καλωσύνη ψυχή του είναι ένα τρομακτικό χτύπημα αυτό. Γ ιά μερικές στιγμές άπομένει εντελώς ακίνητος πάνω από τό πτώμα. Μηχανικά τά χείλια του έπαναλαμβάνουν τά τελευταία λόγια πού έχει πή εκείνος ό δυστυχισμένος πριν πεθάνη, σάν νά θέλη νά τά μάθη κα­ λά γιά νά μην τά ξεχάση: Τήν Πέμτπτδ τό

ατό «Μαύρο Περιστέρια, συ-* νάντησις..,. Ό Μι... "Άξαφνα τά μάτια τού Γκρέκο αστράφτουν. "Αφήνει τον νεκρό άπότομα και τινάζεται όρθιος... ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ ΚΥΝΗΓΙ

ΑΤΩ άπό την κεντρική είσοδο τού σπιτιού Iχουν ακουστή φωνές. "Ανάμεσα σ" όλες τις άλλες άκούγεται και κάποιος πού φωνάζει δυνατώτερα, δίνον^· τας διαταγές. — "Εν όνόματι τού Νόμου! ουρλιάζει κάποιος άλλος. "Ο­ ποιος είναι μέσα σ" αυτό τό σπίτι νά φανερωθή αμέσως! Είναι ή τελευταία προειδοποί ησιςί Μετά θά πυροβολήσου­ με! "Ανατριχιάζει τό ξανθό α­ γόρι. Τό βλέμμα του γίνεται ά­ γριο και ανήσυχο σάν τού πα~ γιδευμένου λιονταριού. — "Όχι!, μουρμουρίζει πει σματικά μέσα άπό τά δόντια του. Δέν έχω δικαίωμα νά πα ραδοθώ... "Έχω καθήκον νά πεθάνω στην ανάγκη, μά νά μην προδώσω τό μυστικό μου ! Θά φύγω!... Βήματα άκούγονται ωστό­ σο πού τρέχουν ανεβαίνοντας τις σκάλες. Ό Γ κρέκο όρμάει καί σβύνει τό φώς τού δωματίου. Με­ τά χύνεται έξω άπό την άνοιχτή^ πόρτα. —έρει οτι τώρα ή σκάλα εί­ ναι στ" άριστερά του„ *Οπου νάνσι θά Φανούν ατό

V σκαλο τά κεφάλια των άστυνο μικών. Ποιος άραγε νά ειδοποίησε την αστυνομία ναρθη σ' αυτό τό μέρος ττού βρίσκεται ό νε­ κρός πράκτορας της Μυστι­ κής Υπηρεσίας των 1 Ηνωμέ­ νων Πολιτειών; Δεν είναι όμως ώρα αυτή για νά συλλογιστή τέτοια πράγματα. Βλέπει στο τέλος του δια­ δρόμου και πλάϊ από τό δω­ μάτιο του θανάτου, ένα παρά­ θυρο φωταγωγού. 5Από τά βήματα των άστυ­ νο μ ικών πού ανεβαίνουν τίς σκάλες, αντιλαμβάνεται πώς δεν του μένει ό καιρός νά ά­ νοιξη τό παράθυρο. £ Αρπάζει μιά καρέκλα που βρίσκεται στο διάδρομο καί τό γκρεμίζει ολόκληρο κάτω μ5 ένα χτύπημα. Λυσσασμένες φωνές άκούγονται πίσω του. Μέ μιά καταπληκτική γρη­ γοράδα ό άσσος των γηπέδων ρίχνεται στο άνοιγμα πού έχει δημιουργήσει. έ μιά στιγμή είναι κρεμα­ σμένος από τήν έξω μεριά τού φωταγωγού. Ταυτόχρονα σχεδόν δυο πυ ροβολισμοί πού πέφτουν άπα νωτά κάνουν φοβερό πάταγο. Οι σφαίρες σάν άγριεμένες μέλισσες περνούν δίπλα από τ' αυτιά του καί διαλύονται πάνω στόν άπέναντι τοΐχο γκρεμίζοντας τούς σοβάδες. Τό Ελληνόπουλο δεν χάνει καιρό. Άπό τή μιά στιγμή στήν

άλλη μπορεί νά βρή τον θά­ νατο. Μιά σκάλα κινδύνου περ­ νάει τρία περίπου μέτρα πλάϊ του καί φτάνει ως τή στέγη του σπιτιού. Γιά σκέψι καιρός δεν ύπάρ χει. Ένας τρίτος πυροβολισμός άκούγεται καί ή σφαίρα περ­ νάει τόσο κοντά στο μάγουλό του πού νοιώθει τον αέρα της. Κάνει ένα εκπληκτικό πήδη μα προς τή σκάλα. "Αν τά χέρια του προλά­ βουν νά αρπάξουν τά σίδερά της μέσα στο μισοσκόταδο, έχει κάνει ένα βήμα προς τή σοοτηρία. "Αν δεν εχη λογαριάσει καλά τήν απόσταση θά πέση νά τσακιστή στο τσιμέντο, πολλά μέτρα κάτω... Περνούν κάτι δέκατα του δευτερολέπτου γεμάτα αγω­ νία. Τά δάχτυλά του άγγΐζουν τό σίδερο. Τά χέρια του γαν­ τζώνονται σπασμωδικά πάνω στή σκάλα. Πίσω του βμως οι αστυφύ­ λακες όρμοΰν προς τό παρά­ θυρο. Οί λυσσασμένες φωνές τους αντιβουίζουν καί γίνονται τρο μερές ^ανάμεσα στά τοιχώμα­ τα του φωταγωγού. Ό Γκρέκο κάνει μιά εκπλη­ κτική έλξι πού μαρτυράει τήν τεράστια μυϊκή του δύναμι καί στή στιγμή βρίσκεται πά νω στή σκάλα καί αρχίζει νά σκαρφαλώνη μέ γρηγοράδα πιθήκου. Οι άνθρωποι του νόμου I-

I^ χουν φτάσει στο θρυμματισμέ νο παράθυρο. Νέοι πυροβολισμοί ταρά­ ζουν την ησυχία τής νύχτας. "Άλλες σφαίρες σφυρίζουν ολόγυρα στο Ελληνόπουλο. Μερικές άπ" αυτές χτυπουν κάτω από τα πόδια του στα σίδερα τής σκάλας καί άποστρακίζονται. Ό Γκρέκο βλέπει μπροστά του την άκρη τής στέγης. Αρπάζεται μέ λαχτάρα καί μέ μιά καινούργια δυνατή έλξι, τινάζεται εκεί πάνοο. Στέκεται λ α χανιασμένος γιά μερικά δευτερόλεπτα κυτ τάζοντας ολόγυρα σαν κυνη­ γημένο αγρίμι. Γιά την ώρα έχει σωθή. Κα νείς από τούς διώκτες του δέν έχει τολμήσει νά κάνη ένα πή δη μα σάν τό δικό του στη σκά λα του φωταγωγού γιά νά τον

—- Την Πέμπτη τό βράδυ... ψελλίζει.Στο «Μαύρο Περιστέρι»

ΓΚΡΕΚΟ

πάρη από πίσω. Είναι βέβαιο δμως^ πώς οι άστυνομικοί 6ά κυκλώσουν α­ πό στιγμή σέ^ στιγμή τό^ τε­ τράγωνο καί δέν θα μπορή νά ξεφύγη πιά... Πρέπει λοιπόν νά κάνη γρήγορα. Μέ ταχύτητα καί σιγουριά άκροβάτου, μέ τά φτερά στά πόδια πού του τά δίνει ή σκέψις πώς πρέπει οπωσδήποτε νά δεφύγη,Λ δχι μόνο γιά τήν επιτυχία τής αποστολής του, αλλά καί γιά τήν Τόρεντ καί γιά τήν πανέμορφη Άμπυ, πηδάει από στέγη σέ στέγη, χωρίς νά λογαριάση τό μαύ­ ρο χάος πού ανοίγεται από κάτω του καί πού περιμένει λαίυαργα νά τον καταπιή στο πρώτο στραβοπάτημα. Φτάνει στο τελευταίο σπί­ τι του τετραγώνου, πηδώντας

Ο ΗΡύΙ Τ^Η ΓΗΠΕΔ0Ν έτσι άπό σκεπή σέ σκεπή. Κάτω στο δρόμο ακούει 5υ νατά σφυρίγματα. Οί άστυφύ λάκες πού έχουν κάνει τήν έ­ φοδο σέ κεΐνο τό σπίτι, κα­ λούν ενισχύσεις. Μέ τρελλή ανυπομονησία ψάχνει ολόγυρά του τό Ελ­ ληνόπουλο για νά βρή άπό πού μπορεί νά κατέβη αμέσως κάτω στο δρόμο, πριν αυτός ό τελευταίος νά γεμίση μέ α­ στυνομικούς. Άντΐ όμως γιά σκάλα παίρ νει τό μάτι του τό τεντοομένο ανάμεσα σέ δυο στύλους σκοι νί τής μπουγάδας πού βρίσκε ται πάνω στήν ταράτσα. Δέν συλλογιέται καθόλου. Βγάζει έναν σουγιά και κό­ βει άπό τον ένα στύλο τό σχοι νί. Πετάει τήν άκρη του κάτω, τό άρπάζει καί αφήνει τό σώ­ μα του νά γλυστρήση.

'Αρπάξει μια καρέκλα καί γκρε­ μίζει τό παράθυρο...

11

Κάνει ένα εκπληκτικό πήδημα...

Ούτε σκέπτεται πού τελει­ ώνει τό σχοινί καί αν άπό κεΐ καί πέρα δέν είναι καί πάλι ψηλά γιά νά πέση στον δρό­ μο... Καί στ5 αλήθεια ενώ τά πόδια του δέν έχουν ακόμα πατήσει κάτω, νοιώθει τό σχοινί νά σταματάη. Βρίσκεται στο κενό. ^ Ή πτώσις όμως δέν κρατάει ούτε ένα δευτερόλεπτο. Ευτυχώς δέν ήταν παραπά νω άπό τρία μέτρα άπ’ τή γή τή στιγμή πού τό σχοινί τέλειο^σε. Γιά μιά στιγμή χάνει τήν ισορροπία του καί πέφτει. "Υ­ στερα όμως αμέσως τινάζεται όρθιος καί άρχίζει νά τρέχη. Πίσω του οί άστυνομικοί ουρλιάζουν. Τον έχουν δη.

— "Αλτ 1 "Αλτ !, φωνάζουν μες στη νύχτα καί απανωτοί πυρβολισμοί συνοδεύουν τίς φωνές του. Ευτυχώς τό σκοτάδι δεν τούς επιτρέπει νά σημαδέψουν καλά. Ό Γκρέκο προλαβαίνει νά στρίψη τη γωνία. "Εχει κερδίσει πάλι καιρό καί τούτη τη φορά πολύ πο­ λυτιμότερο άπό τίς άλλες, γιατί κανένας αστυφύλακας δεν μπορεί νά φτάση ούτε στά μισά τον ξανθό θεό των γηπέδων στο τρέξιμο. "Ωσπου νά φτάσουν οι δι­ ώκτες του στη γωνία πού έ­ στριψε, εκείνος έχει στρίψει στην παρακάτω άπό ώρα. Ωστόσο δεν σταματάει νά τρέχη, μόνο πού προσπαθεί νά κάνη τό τρέξιμό του αθό­ ρυβο. Καί μόνο όταν φτάνη τρία τέο'σερα στενά παρακάτω σταματάει τό τρέξιμο καί συ­ νεχίζει τό δρόμο του με γορ­ γό βήμα. Μες στη νύχτα άκούγονται μακρυνά τά σφυρίγματα καί οί κραυγές τών αστυφυλάκων. 5Από τό βάθος τού καινούρ ^ιου δοόμου πού βρίσκεται, βλέπει νά στρίβη μιά άλλη πε ρίπολος καί νά τρέχη προς τό μέρος πού άκούγονται οι φωνές. Κρύβεται σέ μιά πόρτα καί τούς αφήνει νά περάσουν. πέρα προχωρεί καί πά­ λι προς την κατεύθυνσι τού ξενοδοχείου του. Σταματάει τό πρώτο ταξί πού βρίσκει καί μπαίνει μέσα. 3Αφού λέει

στον σωφέρ πού θέλει νά τον όδηγήση, ξαπλώνεται αναστε­ νάζοντας μέ άνακούφισι στά μαλακά καθίσματα. «Φτηνά τη γλύτωσα!....», συλλογίζεται. «Τί θ5 αποκάνω όμως τώρα; Καί αυτό τό «Μαύρο Περιστέρι» πού άνέφερε εκείνος ό δυσ ;υχισμένος, νά βρίσκεται έδώ ή στη Μα­ δρίτη πού πηγαίνουμε ή που­ θενά αλλού;... Την Πέμπτη τό βράδυ... Την Πέμπτη τό βράδυ ή συνάντησις !... Μέ­ νουν ακόμα τρεΐς μέρες.... Θά πρέπει νά μαστέ στη Μαδρί­ τη ως τότε... Την Πέμπτη τό άπόγευμα πρέπει νά δώσου­ με τό μάτς μέ τη Ρεάλ... Πώς πρέπει άραγε νά ενεργήσω τώρα πού έχασα τον μοναδι­ κό σύνδεσμο πού είχα;... Καί μήπως μπορώ νά αφήνω τα­ κτικά τούς συντρόφους μου χωρίς νά υποψιαστούν τίπο­ τα;....» Γιά λίγη ώρα μένει άκίνητος καί στο τέλος μουρμουρί­ ζει άνάμεσα άπό τά δόντια του, πολύ σιγά όμως: — Τό σπουδαιότερο είναι πού γλύτωσα άπόψε!... "Έχω λοιπόν τον καιρό τώρα νά σκε φθώ τί θά κάνω άπό δω κι* έμπρός!... Καί λέει τού σωφέρ νά τον σταματήο'η μερικά στενά πα­ ρακάτω άπό τό ξενοδοχείο του, ώστε νά μην ξέρη άκόμα κΓ εκείνος πού μένει, σέ περίπτωσι πού θά τον εύρισκε ή άστυνομία καί θά τον ρωτού­ σε τίποτα. Παρά την άπειρία του σ’ αυτές τίς δουλειές, ό Γκρέκα

Ο ΗΡΩ2 ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

13

πού έχει κάνει νά^ μιλήση μέ θαυμασμό γΓ αυτήν ολόκληρη ή "Αμερικανική "Ήπειρος. Δυο γίγαντες λοιπόν του παγκόσμιου^ ποδοσφαίρου θά συγκρουσθουν μέσα στο κα­ τάμεστο άπό εκατόν είκοσι χιλιάδες φιλάθλους στάδιο Μπερναμπέ τής Μαδρίτης. Καί καθώς τό άπόγευμα τής Πέμπτης έχει φτάσει, πλη σιάζει καί ή ώρα πού θ’ άρχίση ή γιγαντομαχία... Οί θερμόαιμοι Ισπανοί χει ροκροτοΰν μέ ενθουσιασμό τον διαιτητή μέ τούς επόπτες γραμμών, όταν παρουσιάζωνται στο πράσινο γήπεδο. Χειροκροτούν καί τήν Τό­ ρεντ μέ τίς κόκκινες ψανέλλες καί τον χρυσοκέντητο κε­ ραυνό στο στήθος, πού σάν φιλοξενούμενη βγαίνει πρώτη άπό τά αποδυτήρια. 'Όταν όμως βγαίνη καί ή Ρεάλ μέ έπικεφαλής τον θρυ­ ΑΓΩΝΑΣ λικό Ντί Στέφανο, τότε ξεΜΕ ΤΗ ΡΕΑΑ σπάει ένα πραγματικό ξέφρε-’ νο πανηγύρι ενθουσιασμού ΡΕΑΛ τής Μαδρίτης εί­ πού κάνει ακόμα καί τούς ναι μια άπό τίς πιο ξα­ Βραζιλιάνους, πού είναι συνη­ κουσμένες ομάδες στον θισμένοι σέ ανάλογες εκδηλώ­ κόσμο καί είναι άσφαλώςσεις, ή νά τά χάσουν γιά μιά πιο διάσημη ομάδα στη «γη­ στιγμή. ραιό ήπειρο», την Ευρώπη. "Αλλά ό προπονητής τους, Ό αγώνας λοιπόν πού έχει ό βετεράνος σενιόρ "Αντζελίνά δώση μαζί της την Πέμπτη λο, είναι κοντά τους. τό άπόγευμα ή Τόρεντ δικαιο­ — Μή δίνετε καμμιά προ­ λογημένα συγκεντρώνει τό σοχή!, τούς φωνάζει. Προσ­ παγκόσμιο ενδιαφέρον. παθούν νά σάς^ προκαταλάΓιατί, άν ή Ρεάλ είναι ή ο­ βουν καί νά σάς τρομάξουν μάδα πού έχει καταπλήξει ό­ μέ τις φωνές τους!... Παίξτε λη την Ευρώπη μέ τά κατορτό παιχνίδι σας καί παίξτε θώματά της, άλλο τόσο καί ή γιά νά κερδίσετε σήμερα! Θά Τόρεντ είναι ή ομάδα έκείνη είναι ή μεγαλύτερη νίκη σας! έχει τόσες πνευματικές ικανό­ τητες καί ετοιμότητα, που κα ταφέρνει κΓ ενεργεί μέ τον ί­ διο τρόπο πού θά τό έκανε κΓ ένας βετεράνος Μυστικός ΓΊρά κτωρ τής Μυστικής Υπηρεσί­ ας των Ηνωμένων Πολιτειών... "Ετσι, όταν σέ λίγο βρίσκε­ ται στο κρεβάτι του, κανείς άπό τούς συντρόφους του δεν έχει άντιληφθή δτι έλειψε άπό τό δωμάτιό του εκείνη τη νύ­ χτα. Ό άχώριστος φίλος του μά λίστα, ό "Ίντσου Νά Τιάρα Ααμάτα, ό περίφημος Ινδιά­ νος δεξιός μπάκ τής Τόρεντ πού οί φίλαθλοι για συντομία τον φωνάζουν Σ ιού, ροχαλίζει βαθειά καθώς τό Ελληνόπου­ λο έχει μπή στο δωμάτιο πού κοιμούνται μαζί. Καί όταν ό Σιού κοιμάται, δεν ξυπνάει ακόμα κΓ άν θυμηθή τον Μαύρο "Απόχη...!

Η

14 "Έχει τή δύναμι καί τον τρόπο νά μεταδίδη τον ενθου­ σιασμό καί την πίστι στις καρδιές των παικτών του ό σι δερένιος αυτός άνθρωπος. "Έτσι κΓ αυτή τή στιγμή, από τά λόγια του καί μόνο καί από τον τόνο τής αποφα­ σιστικής φωνής του, όταν τά παιδιά τής Τόρεντ, μετά άπό τό στρίψιμο του νομίσματος παίρνουν τίς θέσεις τους μέ­ σα στο πράσινο γήπεδο, έ­ χουν δλα στο βάθος τής καρ­ διάς τους τήν πίστι πως τό τέλος του παιχνιδιού θά τούς βρή θριαμβευτές επί των φη­ μισμένοι άντιπάλων τους... Εννοείται πως καί οι διά­ σημοι καί πεπειραμένοι ποδο­ σφαιριστές τής Ρεάλ δέν πά­ νε πίσω σέ αισιοδοξία. "Έχουν τά παραληροϋντα πλήθη μέ τό μέρος τους.

Πηδάει άπό στέγη σέ στέγη...

ΓΚΡΕΚΟ "Έχουν τή φήμη τής ομά­ δας μέ τίς τεράστιες διεθνείς επιτυχίες. "Έχουν στις τάξεις τους α­ στέρια πού έχουν συγκινήσει καί προκαλέσει τον θαυμασμό των φιλάθλων όλης τής γής... Τον καλπάζοντα ταγματάρ­ χη, τον θρυλικό Ουγγαρέζο Πούσκας, τον περίφημο Γάλ­ λο «στρατηγό» του ποδοσφαί­ ρου, τον Ραϋμόν Κοπά, τον ασύγκριτο Ντί Στέφανο, πού είναι καί συμπατριώτης τους, δηλαδή Νοτιοαμερικανός... Θά ήταν άνόητο νά φοβούν­ ται πώς μπορεί ^καΐ ^ νά χά­ σουν σήμερα, εδώ μέσα στο γήπεδο τους... Στή «φωλιά» τους... Στο στάδιο Μπερναμττέ, πού έχει καταποντίσει τά όνειρα τών πιο περιφήμων συγκροτημάτων του κόσμου... Καί τό μεγάλο μάτς θέλει πιά λίγα δευτερόλεπτα για ν’ άρχίση. Ό διαιτητής μέ τή σφυρί­ χτρα στο στόμα ρίχνει τίς τε­ λευταίες του ματιές ολόγυρα γιά νά βεβαιωθή πώς δλα εί­ ναι εντάξει καί οί παίκτες τών δυο ομάδων στις θέσεις τους γύρω άπό τή σέντρα. ,ΛΑς ρίξουμε δμως καί μεΐς μιά ματιά μαζί του: Ή Τόρεντ παίζςι μέ τήν καλύτερή της σύνθεάι, μ" αυ­ τήν πού κέρδισε τά δυο πρω­ ταθλήματα καί τό κύπελλο στήν πατρίδα της. Κανείς δέν λείπει σήμερα άπό τή θρυλι­ κή ενδεκάδα της. "Αλλά ^ καί ή ξακουσμένη Ρεάλ παίζει μέ δ,τι καλύτερο έχει. Μέ τήν όμάδα πού έχει

Ο ΗΡΟΧ ΤΩΗ ΓΗΠΕΔΩΝ κερδίσει γιά δεύτερη συνέχεια χρονιά τό κύπελλο τ 5>ν πρώτα θλητριών τής Ευρώπης. Τερματοφύλακας είναι ό Ντομίγκεζ. Δεξιό μπάκ ό Μαρ κίτος, κεντρικό μπάκ ό Σανταμαρία καί αριστερό ό Δέ­ σμες. Ό Σαντιστεμπάν δεξιό χάψ και ό Ζαράγκα αριστερό. Ό Χοσεΐτο έξω δεξιά, μέσα δεξιά ό Ντί Στέφανο, σέντερ φόρ ό Κοπά, μέσα αριστερά ό Πούσκας καί έξω αριστερά ό Χεντο. Τή σέντρα έχει ή ομάδα τής Μαδρίτης. Με τό σφύριγμα τού διαιτητού ό Κοπά σπρώχνει τή μπάλλα στο μεγάλο Ντί Στέ­ φανο καί κείνος την περνάει περίφημα μέ μιά κοφτή πάσσα, πλάϊ άπό τον Όζον, προς τον Πούσκας που έχει ριχτή κιόλας μπροστά σάν τον ά­ νεμο. Ο Ραμόν καί ό Σάντι μαζί χύνονται καταπάνω του νά τον σταματήσουν αλλά ό έκπληκτικός Ουγγαρέζος μέ δυο άέρινες τριπλές τους προοττερνάει σάν τον άνεμο, ενώ μιά τρομακτική θριαμβευτική ια­ χή ξεσηκώνεται μέσα άπό τή λαοθάλασσα των φιλάθλων. •••V ένα υπέροχο στυλ ό καλπάζων ταγματάρχης ρίχνεται τώρα προς τό τέρμα του Λορέντσο. Είναι σέ πλεονεκτική θέσι γιατί έχει καταφέρει νά αϊφνιδιάση τούς αντιπάλους του στήν άρχή - αρχή τού παιχνι­ διού. Φτάνει πάνω στή γραμμή τής μεγάλης περιοχής.

19

Ή τττώσις του δεν κράτησε ούτε δευτερόλεπτο.

Τό τρομερό του πόδι ετοι­ μάζεται γιά τό σούτ, ένώ έκα τον είκοσι χιλιάδες άνθρώπων κρατούν τήν ανάσα τους, γιά νά παρακολουθήσουν τον κε­ ραυνό. 5Αντί όμως νά δοΰν τον κε­ ραυνό πού θέλουν, βλέπουν μιά ξανθή αστραπή πού δεν είναι άλλη άπό τό έκπληκτικό Έ?\ληνόπουλο τον Γκρέκο! Ό ’Αετός του Σάο Πάολο κατά τή συνήθειά του, μέ τήν πρώτη μπαλλιά τοΰ άγώνος, αντί νά τρέξη μπροστά, έχει γυρίσει πίσω στήν άμυνα. Ό Πούσκας ούτε έχει προ­ λάβει νά τον άντιληφθή καί ή ταχύτης τού Ελληνόπουλου είναι τόσο ασύλληπτη πού ό καλπάζων ταγματάρχης μέ­ νει μέ τό πόδι μετέωρο γιατί ή μπάλλα έχει κάνει φτερά ά­ πό μπρος του!

ΓΚΡΗΚΟ

16 "Ένας ψίθυρος θαυμασμού διατρέχει τις εξέδρες γι’ αυ­ τό τό ξανθό άγόρι, καθώς τό βλέπουν στη συνέχεια νά προσ περνάη με τρομακτική ευκο­ λία τον Σαντιστεμπάν, έναν από τούς πιο μεγάλους παί­ κτες τής Ισπανίας. Όμως ό Γκρέκο δεν προ­ χωρεί περισσότερο. Μόλις ξεφεύγει από την πίεσι του Σαντιστεμπάν πασσάρει στον Τζέντο πού φεύγει μπροστά σάν βέλος. Ό Σανταμαρία βγαίνει μπροστά του και ό σέντερ φόρ τής Τόρεντ αποφεύγει τη μάχη πετώντας έξυπνα στον Όζον πού είναι δεξιά του. Ό Όζον προσπαθεί βεβια­ σμένα νά τροφοδότηση τον Βάργκας μέ μακρυνή μπαλλιά, έπειδή πιέζεται άπό τον Δέσμες. ^ Ή μπαλλιά του δμως μέ τέτοιες συνθήκες δεν πάει στο μέρος πού θέλει νά τή στείλη. ^ Φεύγει δυνατότερα καί πο­ λύ μπροστά και βγαίνει πλά­ για άουτ πριν προλάβη νά την «πιάση» ό γοργοπόδαρος έξω δεξιά τής όμάδος του. Ό Σανταμαρία επαναφέρει τή μπάλλα μέ τά χέρια στον αγωνιστικό χώρο, πετώντας την προς τον Σαντιστεμπάν. Έκεΐνος πασσάρει στο κέν τρο όπου τρέχουν σχεδόν ταυ­ τόχρονα ό Γάλλος φόρ Ραύμόν Κοπά καί ό Λάντος. Ό Κοπά μ* ένα καταπλη­ κτικό άνασήκωμα τής μπάλλας, πριν την άγγίξη ό σέν­ τερ μττάκ των Βραζιλιάνων,

την περνάει άπό πάνω του τετώντας την προς τον Χέντο. Τά πλήθη ξέφρενα χειρο­ κροτούν την έξυπνη αυτή μεταβίβασι του δαιμόνιου Γάλ­ λου «στρατηγού». Ακριβής ή πάσσα του, πη­ γαίνει στο σημείο πού περι­ μένει ό έξω αριστερά τής Ρεάλ. Στο ίδιο σημείο τρέχει καί ό ’Ίντσου Νά Τιάρα Λαμάτα γιά νά απόκρουση. 01 δυο παίκτες πηδάνε γιά κεφαλιά. Μαζί τους όμως πηδάει κΓ ένας τρίτος πού βρίσκεται κοντά έκείνη τήν ώρα. Είναι ό Γκρέκο! _Τό κεφάλι του έκπληκτικοΰ Ελληνόπουλου δμως, άντί γιά τή μπάλλα χτυπάει τό πίσω μέρος του κεφαλιού του συμπαίκτου του, πού ένα τρομερό βογγητό βγαίνει τήν ϊδια στι­ γμή άπό τά σφιγμένα του χεί­ λια. ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Η ΦΟΡΑ αύτή ό άφηνιασμένος Σιού, δεν βρί­ σκει τήν ευκαιρία νά κά­ νη τήν τρελλή του κάθοδο, πού κάνει κάθε φορά, μανιασμένος καθώς είναι τή στιγμή πού τό χτύπημα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, τον κάνει νά θυ μηθή τον άπαίσιο έχθρό του, τον Μαύρο ’Απάχη. Καθώς ό Γ κρέκο πηδάει μα ζί του γιά κεφαλιά καί ό Χέν^ το τής Ρεάλ είναι μόνος του, ό διαιτητής σφυρίζει φάουλ.

Ο ΗΡΩΧ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Τό φάουλ αναλαμβάνει νά τό χτυττήση ό ίδιος ό Χέντο; "Ολοι οΐ ποδοσφαιριστές και των δύο ομάδων μπαίνουν στο τέρμα τού Αορέντσο και περιμένουν. Ό Χέντο κλωτσάει. Ψηλοκρεμαστή ή μπαλλιά καί μέ μεγάλη ακρίβεια, πη­ γαίνει νά πέση ακριβώς επά­ νω από τή δεξιά γωνία τού τέρματος των Βραζιλιάνων. Αυό μεγάλοι παίκτες του παγκόσμιου φούτ μπώλ βρί­ σκονται εκεί καί καραδοκούν γιά κεφαλιά. Ό ένας είναι ό Γάλλος «στρατηγός» Ραϋμόν Κοπά% Ό δεύτερος ό μεγάλος Ντί Στέφανο. Πηδούν μέ μανία καί οι δυο θέλοντας νά καρφώσουν τή μπάλλα στά αντίπαλα δί­ χτυα. , Άνάμεσά τους όμως πη­ δάει ό Σιού! Ό δεξιός μπάκ τής Τόρεντ είναι τρομερός αυ­ τή τή στιγμή. Τό άλμα του είναι κάτι που ξεπερνάει τή φαντασία, γιατί ενώ κΓ ό Κοπά κΓ ό Ντί Στέ­ φανο πηδούν επίσης, τά δικά τους κεφάλια φτάνουν μόλις καί μετά βίας στο ύψος τών ώμων τού ίνδιάνου! > Ή μπαλλιά αποκρούεται μ’ αυτόν τον τρόπο. -) κίνδυνος όμως δεν απο­ μακρύνεται ακόμα. Ή άπόκρουσις τού Σιού πηγαίνει στον Φέρεντς Πούσκας πού έχει κρατήσει τή θέσι του πάνω στή γραμμή τής μεγάλης περιοχής καί κα

ράδοκεΐ.

17 "Ένα τρομακτικό σούτ ξε­ φεύγει τότε άπό τό πόδι τού καλπάΓοντος ταγμοπάρχου. Ή μπάλλα σφυρίζοντας κα τευθύνεται προς την απάνω άριστερή γωνία τοΰ τέρματος τού Αορέντσο. Ό αγριόγατος τών διχτυών τής Βραζιλιάνικης πρωταθλήτριας πηδάει άπεγνωσμένα. Τά δάχτυλά του δεν προλα βαίνουν νά άγγίξουν τή βολί­ δα τού Πούσκας. "Ενα πελώριο «άαααχ» ξε­ σηκώνεται άπό τις μυρμήγκια σμένες κερκίδες τοΰ σταδίου Μπερναμπέ. Ή στρογγυλή θεά τοΰ πο­ δοσφαίρου έχει ξεγελάσει τούς φιλάθλους. Περνά σύρριζα άπό τό δο­ κάρι καί φεύγει άουτ. Ωστόσο οί θερμόαιμοι φί­ λαθλοι δεν παραλείπουν νά χειροκροτήσουν τό υπέροχο πραγματικά σούτ τοΰ Πούσκας. Ό Αορέντσο πάντως στή­ νει τή μπάλλα στή γωνία τής μικρής περιοχής του καί ό Σάντι σουτάρει τό έλεύθερο χτύπημα. Ή μπάλλα σχηματίζει ένα επιβλητικό τόξο στον άέρα καί κατευθύνεται προς τό κέντρο τού γηπέδου. Δυο παίκτες πηδούν γιά νά τήν πάρουν στήν κατοχή τους. Ό Σανταμαρία καί ό Τζέντο. Ό πανύψηλος σέντερ μπάκ τής Ρεάλ υπερτερεί φυσιολο­ γικά τοΰ Τζέντο άλλά καί ό σέντερ φόρ τής Τόρεντ δεν παραδίδει εύκολα τά δπλα

1« και καταφέρνει νά άλλάξη λί­ γο την πορεία της μπάλλας τη στιγμή πού ό αντίπαλός του έχει χτυπήσει την κεφα­ λιά. Ή πάσοα δεν πηγαίνει στον Σαντιστεμπάν δπου ήθε λε νά τη στείλη ό Σανταμαρία αλλά κυλάει άνάμεσα στα πόδια του ί’κρέκο και τού Ζαράγκα. Τό Ελληνόπουλο είναι πο­ λύ ταχύτερο από τον αντίπα­ λό του. Σάν αστραπή περνάει εμ­ πρός από τον Ζαράγκα και του κλέβει τή μπάλλα. Στή συνέχεια ρίχνεται σάν λιοντά­ ρι προς τήν περιοχή του Ντομίγκεζ. Ό Λέσμες και ό Μαρκίτος

έρχονται διαγώνια γιά νά του κλείσουν τό δρόμο, ενώ ό Ζα­ ράγκα εξακολουθεί νά τον κυνηγάη άπό πίσω, άλλα μά­ ταια, γιατί ό Αετός του Σάο Πάολο, μ’ όλο πού κρατάει καί τή μπάλλα στά πόδια του κερδίζει συνεχώς έδαφος άπό τον αντίπαλό του. Με δέος παρακολουθούν οι φίλαθλοι τήν υπέροχη έξόρμησί του. Ό Μαρκίτος τρομοκρατη­ μένος πέφτει στά πόδια του, αλλά το Ελληνόπουλο τον πα ρακάμπτει με μιά ασύλληπτη ευκινησία. Ό Λέσμες είναι κοντά καί απελπισμένα άπλώνει τό ττό6ι του μπρος άπό τό πόδι τού Γκρέκο πού τό βλέπει νά ύ-

— "Αλτ!, φωνάζουν και απανωτοί πυροβολισμοί συνοδεύουν τις φωνές τους.

© ΗΡ0Ϊ ΤΩΝ ΓΗΠΕ4ΩΗ

Πλασάρει τή μπάλλα στη δεξιά γωνία τσΰ ΝτΟίμίγκεζ.

ψώνεταίι/; έτοιμο νά ξαποστείλτγ τάν^ κεραυνό του. ' ' φ 5 Αετός του Σάο Πάολο δέν σουτάρει. Με μια ψυχραιμία και αν­ τίληψη πού δέν μπορεί κάνεις νά την έχη εύκολα μπρος στα αντίπαλα καρρέ, κόβει τή μπάλλα προς τον Όζον πού καιροψυλακτεΐ ελεύθερος στα δεξιά του, άψου δλη ή άμυνα τής Ρεάλ έχει στρέψει την προσοχή της προς τό μέρος του, καθώς φαίνεται αποφασι­ σμένος νά σουτάρη οπωσδή­ ποτε. Ό Όζον δέν χάνει την ευ­ καιρία. Σουτάρει κατ’ εύθεΐαν. Ή μπάλλα φεύγει σύρτη

από τό πόδι του καί «κουρεύ­ οντας» την κορφή του χόρτου τού γηπέδου κατευθύνεται προς τή δεξιά γωνία τού Ντο μίγκεζ. Τό γκολ φαίνεται σίγουρο άλλά ό αίλουρος τής Ρεάλ δέν έχει πή τήν τελευταία του λέξυ Τό πλονζόν πού κάνει είναι έκτίναξις ^ πάνθηρος και ή μπάλλα είναι τό θύμα του. Τήν προλαβαίνει ακριβώς τή στιγμή πού πάει νά περάση τή λευκή γραμμή τού τέρ ματος καί τήν άρπάζει στά στιβαρά του χέρια. "Έξαλλοι από ενθουσιασμό καί μέ μεγάλη άνακούφισι στις καρδιές τους ύστερα ά-

πό τέτοια λαχτάρα, οι φίλα­ θλοι ττετιώνται όρθιοι καί χει­ ροκροτούν την εκπληκτική προσπάθεια του Ντομίγκεζ. Και οί ανίδεοι ή οι άπληρο ψόρητοι ζητούν αμέσως νά μά θουν γιά κεΐνο τό ξανθό αγό­ ρι πού ανάμεσα στους τιτάνες του Ευρωπαϊκού ποδοσφαί­ ρου, κατάφερε μόνο του νά φέ ρη την άναστάτωσι και τον πανικό σέ ολόκληρη την Α­ μυντική γραμμή μιας όμάδος σαν τήν Ρεάλ. Και τό όνομά του πηγαινο­ έρχεται από στόμα σέ στόμα με θαυμασμό. — Είναι ό Γκρέκο! — Είναι ό Γκρέκο!... -— Είναι τό Ελληνόπουλο πού θαυματούργησε φέτος στή Νότιο "Αμερική!... Πρέ­ πει νάχουν τά μάτια τους τέσ σέρα οι δικοί μας μαζί του... — Λένε πώς είναι σωστός διάβολος!... ^ — Τό πόδι του είναι κεραυ­ νός!... Δεν πρέπει νά τον άφήσουν νά σουτάρη ούτε μιά φορά!... "Αλλά τό παιχνίδι συνεχί­ ζεται μέσα στο πράσινο ταπέτο. ^ Και εξελίσσεται σιγά - σι­ γά σ3 ένα υπέροχο ποδοσφαι­ ρικό θέαμα πού τό προσφέ­ ρουν οι δυο καλύτερες ίσως όμάδες πού ύπάρχουν σήμερα σ" ολόκληρο τον κόσμο.... Ό προπονητής τής Ρεάλ, πού από τήν άρχή του παιχνι­ διού χαμογελούσε μακαρίως, τώρα τρέχει άπάνω - κάτω, φωνάζοντας κάθε φορά που βρίσκει ευκαιρία προς τούς Α­

μυντικούς παίκτες τής όμά­ δος του: — Προσέχετε! Σ αντί στ εμπάν! Σανταμαρία!... Προ­ σέχετε αυτόν τον ξανθό σα­ τανά ! Θά μάς κλείση τό σπί­ τι! "Από κοντά! Συνέχεια άπό κοντά! "Ή: — Μαρκίτος! Κόλλα δί­ πλα στον Γκρέκο και μήν τον άφήνης στιγμή άπό τά μάτια σου! Μά είναι μόνο μιά κουβέν­ τα νά κολλήση κανείς πλάϊ στον "Αετό τού Σάο Πάολο, γιατί γιά νά τό καταφέρη πρέπει νάχη κανείς καί τήν ταχύτητά του πού είναι άσύλπτη. "Ακόμα καί ό σπήκερ πού μπροστά άπό τό μικρόφωνο μεταδίδει τήν περιγραφή τού μεγάλου αυτού άγώνος, έχει έπισημάνει τόν κίνδυνο. ;— "Αγαπητοί μου άκροαταί!, φωνάζει ζωηρά. Θά έλε­ γα πως ή αγαπημένη μας Ρε­ άλ θά κερδίση όπωσδήποτε σήμερα !^ "Ολα τά μεγάλα μας αστέρια βρίσκονται σέ έξαιρετική φόρμα σήμερα... Ύ πάρχει όμως ένας παίκτης στην άμυνα, ό Ινδιάνος Σιού, πού ως τώρα καταφέρνει νά καταστρέφη κάθε καλή προσ­ πάθεια των κυνηγών μας: Ό Ινδιάνος Σιού!... Καί υπάρχει καί ένας διαβολεμένος ξανθο­ μάλλης πού μάς έχει κόψει τό αίμα όσες φορές κατεβαίνει σάν θύελλα μέ τή μπάλλα στά τρομερά πόδια του!... Τό πε­ ρίεργο, Αγαπητοί μου άκροαταί, είναι πώς, ένώ δλοι ©1

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Βραζιλιάνοι είναι μαύροι η μελαχροινοϊ και αυτός ό Γκρε κο είναι ό μόνος ξανθός, ώστό σο^ αποτελεί*... τό μελανό ση­ μείο γιά τή Ρεάλ στον σημε­ ρινό αγώνα! Δεν μου αρέσει καθόλου αύτός ό παίκτης, α­ γαπητοί μου ψίλοι! Θά προ­ τιμούσα χίλιες ψορές νά φο­ ρούσε τά δικά μας χρώμοχτα! ...Αυτή τή στιγμή, ο Γκρέκο, γιά τον όποΐο άκριβώς μιλού­ σα,^ κατεβαίνει σάν σίφουνας άπό τ* άριστερά, άγαπητοι μου άκροαταί! "Έχει πάρει μόνος του τή μπάλλα άπό τον Ζαράγκα πού προσπάθησε νά τον τριπλάρη πάνω στή γραμμή του κέντρου. λ» Ο Σανταμαρία προσπα­ θεί νά τον άνακόψη αλλά απο­ τυγχάνει.... »Ό Μαρκίτος... "Αααχ! Ό Μαρκίτος πήδησε καί μέ τά δυο του πόδια επάνω του γιά νά τον άνακόψη, άγαπητοί μου άκροαταί, άλλά αύτός ό ξανθός, λες κι* εΐναι ζωντανό ελατήριο, πήδησε δεξιώτερα κι* αυτός μέ τή μπάλλα στά πόδια καί πέρασε άνενόχληΤος! Μοιάζει μέ άέρας! Τώ­ ρα όρμάει προς τό τέρμα του Ντομίγκεζ... , »Ό Δέσμες έχει έρθει άπό τ άριστερά γιά νά τον άντιμετωπίση... Ό Γκρέκο ετοιμάζεται νά σουτάρη! "Ωχ! "Ωχ!...» Ακολουθεί μιά μικρή δια­ κοπή καί οί ζητωκραυγές των φιλάθλων πού άκούγονται ά­ πό τά μεγάφωνα. "Ύστερα ή φωνή τού^ σπήκερ πάλι λέει μέ άνακούφισι;

21 — Ευτυχώς, φίλοι μου, ό Ντομίγκεζ πρόλαβε καί έπε­ σε στά πόδια αυτού τού Γκρέκο! Ό ξανθός, άπό τήν ορμή του τερματοφύλακά μας, κα­ τάλαβε πώς, αν έπιχειρουσε νά σουτάρη, οπωσδήποτε θά τραυμάτιζε τον Ντομίγκεζ. Προτίμησε νά άφήση λοιπόν τή μπάλλα έντελώς καί πή­ δησε πάνω άπό τον Ντομίγκεζ γιά νά μή τον χτυπήση!... Οί φίλαθλοι χειροκροτούν αυτή τή στιγμή τήν ίπποτική πράξι τού Γκρέκο, άγαπητοί μου άκροαταί... Καί τό παιχνίδι συνεχίζεται. "Ενα παιχνίδι τα χύ, δυνατό, μέ συναρπαστικές φάσεις, πού διαδραματίζον­ ται μπροστά στά δυο τέρμα­ τα... Ποιος θά κερδίση;· Τά πράγματα είναι πολύ δύσκο­ λα γιά τή Ρεάλ σήμερα... Ό μάδα σάν τήν Τόρεντ δεν θυ­ μάμαι νά έχη ξαναπεράσει ά­ πό τά γήπεδά μας! Οί παί­ κτες της παίζουν δυνατά, γρή γορα, τεχνικά, καί ευγενικά... Αλλά συνεχίζω μέ τήν περι­ γραφή: Ή Ρεάλ κατεβαίνει ταχύτατα μέ τήν άριστερή της πτέρυγα!... Κάτι καλό μαγειρεύεται!...» Καί πραγματικά κάτι επι­ κίνδυνο μαγειρεύεται γιά τήν βραζιλιάνικη ένδεκάδα. Ό θρυλικός Πούσκας έχει πάρει τή μπάλλα καί μέ άλλεπάλληλες τριπλές έχει φτά σει στήν περιοχή τού Αορέντσο^ μέσα στις ζωηρές έπευφημίες τών θεατών. Ό Γενναίος "Αετός μέ τήν Τρυφερή Καρδιά, όπως εΐναι ή μετάφρασις τού Ινδιάνικοι

ονόματος του Σιού, ρίχνεται καταπάνω του σάν μανιασμέ­ νο λιοντάρι. Ό περίφημος Ούγγρος μαέ στρος τής μπάλλας καταλα­ βαίνει πώς αυτός ό καινούρ­ γιος αντίπαλος δεν μοιάζει μέ δλους τούς άλλους για νάπροσ πάθηση νά τον τριπλάρη. Έ χει δη τον Σιού^ νά κερδίζη μάχες και από τον Κοπά καί από τον Ντι Στέφανο καί α­ πό ολα τά μεγάλα αστέρια τής έπιθέσεως τής Ρεάλ. Δεν θέλει νά συμβή καί μ5 αυτόν τό ίδιο τώρα. Πρίν ό Σ ιού τον πλησιάση στέλνει τη μπάλλα στον Ντι Στέφανο. _Μ’ ένα πήδημα ό διαβολε­ μένος Ινδιάνος φτάνει μπρο­ στά σ’ αυτόν! Ό Ντι Στέφανο ακολουθεί

0 Πούσκας δεν προλαβαίνει νά τάν άντιληφθη.

τη μέθοδο του Πούσκας καί κόβει κατ’ εύθεΐαν τη μπάλ­ λα γιά τον Κοπά. Ό «στρατηγός» πιάνει ένα τρομερό σούτ χωρίς νά τη οπαματήση καθόλου. Ή μπάλλα φεύγει σάν οβί­ δα προς τό τέρμα του Λορέντσο αλλά ό αγριόγατος καρα­ δοκεί. Μ" ένα εκπληκτικό άλμα προλαβαίνει καί μέ τις άκρες των δακτύλων του πετάει τη μπάλλα έξω από τά δοκάρι^ του. Κόρνερ! Οί θεατές χειροκοοτουν μέ μίση καρδιά την επιτυχημένη έκτίναξι του Λορέντσο. "Έχουν άρχίσει νά ανησυχούν γιά τό αποτέλεσμα αυτού του παι­ χνιδιού, γιά τό οποίο στην άρ χή ήταν έντελώς σίγουροι πώς θάταν θριαμβευτικό καί δχι ά πλώς νικηφόρο γιά τη Ρεάλ— παρά τό 7—0 τής Σεβίλλης.. Τό κόρνερ χτυπιέται στο μεταξύ καί τό κεφάλι τού Σιού θαυματουργεί καί αυτή τη φορή ανάμεσα από ένα σύμπλεγμα πολλών μαζί παι­ κτών καί τών δύο ομάδων πού πηδούν γιά την κεφαλιά. "Από τή... φούντα τού κε­ φαλιού του, πηγαίνει κατ" ευ­ θείαν στον Τζέντο πού βρίσκε ται στο κέντρο τού γηπέδου. Ό Τζέντο κόβει μπροστά γιά τον Γκρέκο πού παρακολουθεΐται άγρυπνα άπό τον Μα^κίτος. Μόλις όμως αρχίζει νά τρένη ό ασύλληπτος "Αετός τού Σάο Πάολο, ή παρακολούθη­ σή τού Μαρκίτος γίνεται μό-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ λήθεια καί νά τρέξουν νά συγ νο εικονική. χαροΰν καί νά φιλήσουν τον Του είναι αδύνατο νά τον θρυλικό συμπαίκτ- τους. ψτάση. 'Αφοΰ ό διαιτητής, ^τέλ^Γιά μια φορά ακόμα τά δέν σφυρίζει άμέσως τό πρώ­ πλήθη ξεσηκώνονται τρομα­ το γκολ τής Τόρεντ, γιατί η γμένα νά παρακολουθήσουν τρομερή έκπληξις, γι3 αυτό την έθόρμησι του εκπληκτικού πού είδε, τον έχει αφήσει γιά Ελληνόπουλου. μερικά δευτερόλεπτα ακίνη­ Ό Γκρέκο φτάνει στη γραμ τον σάν άγαλμα μέ τή σφυρί­ μη τής μεγάλης περιοχής τού χτρα κοντά στο στόμσ Ντομίγκεζ από τά άριστερά. I ιατί ήταν ένα σούτ οχ ι Έκτος από τον Μαρκίτος μόνο τρομερό σέ δύναμι, πού που τού κάκου άγοονίζεται κανείς τερματοφύλακας δέν γιά νά τον ψτάση, τρέχει τώ­ θά μπορούσε νά τό πιάση, άλ ρα προς τό μέρος του γιά νά λά καί δοσμένο μ3 έναν τρόπο τον άνακόψη και ό πανύψηλος πρωτότυπο, περίεργο όσο καί Σανταμαρία. δύσκολο. Ό Γ κρέκο όμως δεν τον πε­ Δέν είχε πάρει τήν κατάλ­ ριμένει. ληλη στάσι μέ τό σώμα του Τό πόδι του σηκώνεται και γιά νά καταλάβη κανείς πώς πέφτει απότομα πάνω στην έτοιμαζόταν νά σουτάρη. μπάλλα, όπως πέφτει τό τσε­ Έτσι όπως έτρεχε μέ τή κούρι ^ τού ξυλοκόπου πάνω μπάλλα στά πόδια καί όπως στο δέντρο. ΚιΈνας παρόμοιος κρότος μέ_τού τσεκουριού άκούγεται. _ερός και υπόκωφος. Μιά σφαίρα φεύγει απ’ τό παπούτσι του καί καρφώνε­ ται στά δίχτυα τού Ντομίγκεζ πού δεν προλαβαίνει όχι νά κουνηθή, αλλά ούτε νά σκεφθή κάν νά τό κάνη. 3Ακόμα καί οί θεατές δεν απορούν νά καταλάβουν τι συμβαίνει. Οί περισσότεροι απ’ αυ­ τούς ψάχνουν νά βροΰν πού πήγε ή μπάλλα καί πού βρί­ σκεται τώρα! Αφού οί συμπαίκτες τού Γκοέκο μένουν γιά μερικές στιγμές ακίνητοι, γιά νά σι­ Άνάμεσιο; άττό τον Ντί Στέφανο γουρευτούν άν αυτό πού έχουν καί τον Ρσϋμόν Καπά, πηδάει ό νομίσει ότι βλέπουν είναι ά~

ΓβζΡΚΚΟ

24 ό Σοινταμαρία έρχόταν νά τον έμποδίση, έκλώτσησε μέ το επόμενο βήμα άπάνω οπό τρέ ξιμ°! Πάντως μέ τό σφύριγμα τού διαιτητου οι Βραζιλιάνοι ρίχνονται πάνω στον ξανθό θεό των γηπέδων και τον τα­ ράζουν στις αγκαλιές και στά φιλιά, ένώ οί μεγάλοι άσσοι τής Ρεάλ παρακολουθούν τό Ελληνόπουλο πού πηγαίνει προς τη σέντρα μέ τά βλέμ­ ματα γεμάτα θαυμασμό καί κάποια δόσι ζήλειας.... Και τά ρολόγια δείχνουν πώς τό παιχνίδι έχει Φτάσει

στο εικοστό όγδοο λεπτό του.

■'ανα παιχνίδι θαυμάσιο άπό κάθε πλευρά. Μια πραγμα τική γιγαντομαχία ποδοσφαι­ ρική πού οί μυριάδες των φι­ λάθλων την παρακολουθούν μέ γουρλωμένα τά μάτια για νά μη χάσουν ούτε την παραμι­ κρή φάσι, αλλά και μ3 ένα σψί ξιμο στήν καρδιά τώρα πού ξέρουν οτι τό σκορ έχει μετατραπή σέ ένα — μηδέν εις βά ρος τής Ρεάλ.... ΙΣΟΦΑΡ1Σ1Σ

Σ ΤΟ τέλος τού ήμιχρόνου τό αποτέλεσμα δέν αλλάζει Τό μάτς ω­ στόσο είναι πάντα έξ ίσου εν διαφέρον καί ή αγωνία σφίγ­ γες τις καρδιές των φιλάθλων και των άγωνιζομένων. Κάθε ψάσις μπροστά σέ κάθε τέρμα είναι καί μιά θα­ νάσιμη απειλή γιά τήν όμάδα έκείνη πού τό τέρμα είναι δι­ κό της,

*Όλοι οί ποδοσφαιριστές, πού περιμένουν τήν ευκαιρία νά σουτάρουν, είναι ικοίνοι γιά τό κάθε τί. Ωστόσο υπάρχουν βέβαια καί αρκετοί άπ’ αυτούς^ πού ξεχωρίζουν μέ τήν ανώτερη ποδοσφαιρική τους φυσιογνωμία. 3Από τήν Τόρεντ ασύγκρι­ τοι πραγματικά είναι οί Γκρέκο καί Σ ιού, μέ καλύτερους από τούς υπολοίπους, τούς Τζέντο, Λάντος, Αορέντσο και Όζον. 5Από τή Ρεάλ κορυφαίος είναι ό καλπάζων ταγματάρ­ χης, ό Ούγγρος Φέρεντς Πούσκας. Πίσω του άκολουθούν οί Κοπά, Ντί Στέφανο καί Σανταμαρία, καθώς καί ό Ντομίγκεζ.που έχει πραγματοποιή­ σει ένα σωρό απίθανες απο­ κρούσεις. Μέ τό ημίχρονο καί μέ τό ένα — μηδέν εις βάρος τους οί 41 σπανοί παίκτες κατεβαί­ νουν στά αποδυτήρια μέ σκυμ μένα τά κεφάλια καί σφιγμέ­ να τά δόντια... Οί θεατές πού πλημμυρί­ ζουν τό πελώριο γήπεδο μέ καρδιές γεμάτες αγωνία, συ­ ζητούν τό αποτέλεσμα τού με γάλου άγώνος καί από τις κουβέντες τους έχει λείψει ή αισιοδοξία γιάτό τελικό σκόρ. Μιά Φορά τον θρίαμβο όλοι έχουν πάφει νά τον περιμέ­

νουν.

Κανείς όμως ακόμα δέν έ­ χει πιστέψει καί στήν ήττα. Τό λιγώτερο πού έλπίζουν είναι μιά ισοπαλία,

Ο ΗΜΣ Τ^Ν ΓΗΠΒΔΟΝ Πάντως τά ονόματα του Γκρέκο καί τοΰ Σ ιού πεονάνε από στόμα σέ στόμα καί όλοι τά προφέρουν με θαυμασμό. Σέ μια μεριά του πελώριου σταδίου, μιά πανέμορφη ^ κοπέλλα κάθεται μαζί μ’ έναν νεαρό πού έχει πολύ αστείο ύφος κι* έχει κΓ έναν σκύλο μαζί του, ένα υπέροχο μπουλντόγκ. Ή κοπέλλα έχει την περηφάνεια άποτυπωμένη πάνω στο πρόσωπό της^. Κάθε φορά πού ακούει απ’ όλόγυρα νά προφέρεται τό ό­ νομα του αγαπημένου^ της Γ κρέκο άπό τά χείλια των α­ γνώστων αυτών ανθρώπων, κοκκινίζει άπό την περηφάνεια καί χαμογελάει ευτυχισμένη. Ό Νίνο Ζανίνο — γιατί αυτός βέβαια εΐναι τό αστείο άγόρι πού κάθεται πλάϊ της —είναι καί κείνος ενθουσια­ σμένος καί δείχνει μέ κάθε τρόπο τον ενθουσιασμό του, έτσι πού επισύρει την οργή των πλαϊνών του φιλάθλων. Αυτοί οί τελευταίοι, πικρα­ μένοι καί σκασμένοι άπό τό αποτέλεσμα του πρώτου ημι­ χρόνου, δέν μπορούν νά τό ανεχθούν νάχουν εκεί μπρο­ στά τους αυτόν τον χαζό ξένο καί νά πανηγυρίζη. Άπό πολλή ώρα θά τού εί­ χαν ριχτή γιά νά τοΰ δώσουν ένα καλό μάθημα... "Ελα όμως πού είναι κι* έκεΐνος ό φοβερός καί τρομε­ ρός Ναύτης κοντά του καί φο βουνται τά σουβλερά του δόν­ τια καί τό άγριο μάτι του!... — Μην πανηγυρίζης!, τοΰ

λέει στο τέλος ένας ψηλός μουστακαλής, τού Νίνο Ζανί­ νο. Μήν πανηγυρίζης καί δέν πρόκειται νά κράτηση γιά πο­ λύ ώρα ή χαρά σου! — Καί πού ξέρεις εσύ πό­ σο θά κράτηση; τον ροοτάει παραξενεμένος καί μέ γουρλωμένα τά μάτια του ό Ζανί­ νο. Μάγος είσαι; — Δέν θά κράτηση γιατί, μόλις βγοΰν γιά τό δεύτερο ήμίχρονο, ό Πούσκας θά σάζ κοπανίση ένα γκολ πού θά τρι βετε τά μάτια σας! ^— Έγώ γιά νά τρίψω τά μάτια μου πρέπει πρώτα νά βγάλω καί τά γυαλιά μου!, διαμαρτύρεται ό Ζανίνο άγανακτισ"ένος. λ Φυσικά ό άλλος δέν μπορεί νά φανταστη μέ τί βλάκα έχει νά^ κάνη καί νομίζει ότι ό άτσίδας αστυνομικός τον δου­ λεύει. Κάνει νά σηκώση τό χέρι του. Ό Ναύτης μουγγρίζει υπό κωφά καί ό Ισπανός τό μα­ ζεύει πάλι τρομοκρατημένος. ;— θά δής!, τού λέει παρ’ όλ’ αυτά φαρμακοομένος. Μό­ λις φάτε τό γκολ θά σού κο­ πή ή χαρά! -— Καί τί σχέσι έχει τό γκολ μέ τή χαρά τή δική μου; τον ρωτάει ό Ζανίνο πολύ πε­ ρίεργος^ — Γι* αυτό δέν πανηγυρί­ ζεις; Γιά τό γκολ πού έβγαλε ή ομάδα σου; — Καλέ άντες!, τού κάνει ό Ζανίνο. Τό παρεξήγησες! Τό γκολ έτσι κι* άλλοιώς θά τοβγαζε ό Γκρέκο! Δέν μπο-

ροΰσε νά τό παράλειψη για­ τί δεν θά τούδινε νά φάη τό βράδυ ό σενιόρ Άντζελίλο! 5,Α! ΓΎ αυτό νόμισες πώς πα νηγύριζα; —- 'Αμέ γιά τί άλλο; — "Ακου γιά νά μάθης: Πε τάω από τη χαρά μου επειδή πρόκειται νά πάρω από τον τόπο σας ένα άλφα - άλφα παράσημο! Σήμερα μου τό αναγγείλανε και δέν μπορώ νά κρατηθώ! Μπήκες; — Παράσημο; του κάνει ό άλλος μέ γουρλοομένα τά μά­ τια από την έκπληξη γιατί δεν βλέπει τον συνομιλητή του νάναι από κείνους πού μοιά­ ζουν νά παίρνουν παράσημο. — Παράσημο είπες; Γιά ποιά δουλειά; — Γιά ένα τραίνο πού θά τό τινάζανε στον αέρα και ε­ γώ φρόντισα νά περάση πρώ-

Ό θρυλικός Γίονσκσς -σουτάρει.

τα γιά νά μην τρανταχτούν οί επιβάτες! — Πώς!... Αές μήπως γιά τό τραίνο πού ερχόταν στη Σεβίλλη από την Πορτογα­ λία; —- Γι5 αυτό λέω! 5Εσύ που τό ξέρεις; Εκεί κάθεσαι; — "Όχι αλλά τό διάβασα στις εφημερίδες! Μά... Τότε θάσαι ό περίφημος ντέτεκτιβ Νίνο Ζανίνο! Αυτός πού έσω­ σε τόσους συμπετριώτες μας από τον θάνατο καί σκό­ τωσε εκείνον τον απαίσιο δο­ λοφόνο ! — Αυτός εΐμαι!, τού κάνει κοφτά ό ντέτεκτιβ. Κι5 άν δέν σο^υ αρέσει ή παρέα μου μπο­ ρείς νά πας καί παραπέρα! "Ομως ό άλλος άπεναντίας είναι κατενθουσιασμένος πού έχει τέτοιον γείτονα καί από κεί πού ήταν έτοιμος γιά καυ-

Ο ΗΡΠΣ ΤΟΝ ΓΗΠΕΔΩΝ γά τώρα μέσα^σέ λίγα λεπτά γίνονται... πρώτοι φίλοι μέ τον Ζανίνο. Αλλά ή διακοπή τελειώνει καμμιά φορά. Οι παίκτες αρχίζουν νά ξα­ ναβγαίνουν ατό πράσινο γή­ πεδο γιά τό δεύτερο καί κρι­ σιμότερο ημιχρόνιο τού μεγά­ λου άγώνος. Ο διαιτητής βγαίνει κι5 αύτός καί με σφυρίγματα βά­ ζει τούς παίκτες των δύο ο­ μάδων νά πάρουν τις θέσεις γιά τή σέντρα. ^ Οι θεατές πού είχαν σηκωθή οί περισσότεροι όρθιοι γιά νά ξεμουδιάσουν, κάθονται πά λι γιά νά παρακολουθήσουν τή συνέχεια. ^ Τή σέντρα αυτή τή φορά τήν έχουν οι Βραζιλιάνοι. Τζέντο σπρώχνει τή μπάλλα στον Γκρέκο.

— Μαρκίτος!, φωνάζει ό προ­ πονητής τής Ρεάλ. Κόλλα κοντά στον Γκρέκο!

%7 __'

— 'Ο Γκρέκο ετοιμάζεται νά σουτάρη, αγαπητοί μου άκροοοταί! "Ώχ!... Λ'ί1χ!...

Τό Ελληνόπουλο τότε μέ μιά ξαφνική κίνηση σάν σούστα που τήν αφήνεις ξαφνι­ κά ελεύθερη, τινάζεται μπρο­ στά. Περνάει ανάμεσα από τό τείχος των Πούσκας, Ντί Στέ φανό καί Κοπά, πριν οι τελευ­ ταίοι αυτοί νά προλάβουν ού­ τε νά κινηθούν. Μιά βοή ξεσηκώνεται μέσα από τή λαοθάλασσα πού πα­ ρακολουθεί τό μάτς, καθώς έν­ τρομοι οί θεατές παρακολου­ θούν τήν καταπληκτική εκείνη κάθοδο καί έναν τρομερό κίν­ δυνο νά δημιουργήται γιά τήν εστία τους, πριν καλά - καλά άρχίση ή έπανάληψις. ^ Ό Γκοέκο μπαίνει προς τό κέντρον καί σέ έλάχιστα δευ­ τερόλεπτα έχει φτάσει κοντά στή γραμμή τής μεγάλης πε-

2® ριογής του Ντομίγκεζ. # ^ Ό Σαντιστεμττάν τρέχει νά τον άνακόψη, αλλά τό Ελλη­ νόπουλο μέ μια καταπληκτική ευχέρεια τον τριπλάρει και προχωρεί περισσότερο. Κατατρομαγμένοι, τρεις μα ζί παίκτες όρμουν προς τό μέρος του: ^ Ό Μαρκίτος, ό Σανταμα­ ρία και ό Δέσμες, όλη ή αμυν­ τική γραμμή τής Ρεάλ! Ό Γκρέκο κυττάζει ολόγυ­ ρά του. Ό δρόμος μπροστά του εί­ ναι κλειστός. Και ολόγυρά του όμως δεν βρίσκεται κανείς πού νά μπορή νά του δώση πάσσα, γιατί κανείς άλλος από τήν Βραζιλιάνικη έπίθεσι δεν μπόρεσε νά παρακολούθηση τό φτερω­ τό Ελληνόπουλο στήν ξέφρε­ νη κάθοδό του προς τήν ' ί σπα νική περιοχή. γ Ούτε έχει καιρό νά σκεφθή τί πρέπει νά κάνη, ούτε μπο­ ρεί νά επιχείρηση νά τριπλάρη συγχρόνως καί τούς τρεΐς μπάκ τής Ρεάλ. Αντί γιά ό,τιδήποτε άλλο λοιπόν, κάνει ένα τρομερό σούτ μ5 όλο πού ή άπόστασις είναι ακόμα μεγάλη. Ή μπάλλα φεύγει σφυρί­ ζοντας από τά πόδια του. Κα τευθύνεται προς τό αριστερό Γ του τέρματος του Ντομί-

Υκεζ.

^ Ό αίλουρος τής Ρεάλ εκτι­ νάσσεται. "Αλλά πριν φτάση στο τέρ­ μα του, ή μπάλλα χτυπάει ξώφαλτσα πάνω στον Δέσμες πού έχει προσπαθήσει νά ά-

ΓΚΡ&ΚΟ ποκρούση τό σούτ. *Αλλάζει πορεία καί κατευθύνεται προς τήν άλλη μεριά του τέρματος πού εΐναι άδεια καί ούτε υπάρχει κανείς γιά νά απόκρουση. "Ένα πελώριο «άχ» άκούγεται από εκατόν είκοσι χι­ λιάδες στόματα. Ή μπάλλα χτυπάει στο κά θετό δοκάρι καί άπό κεΐ τινά­ ζεται έξω καί καταλήγει πλά γιο άουτ. Τό πρώτο «άχ» άκολουθεΐ αμέσως καί δεύτερο, μόνο πού τούτη τή φορά είναι αναστε­ ναγμός άνακουφίσεως των θε­ ατών. Κι9 ωστόσο καθώς ό Αετός του Σάο Πάολο γυρίζει προς τά πίσω^γιά νά πάρη τή θέσι του άφου τό παιχνίδι θά συνε­ χιστή, μια πελώρια βοή συν­ ταράζει τό στάδιο Μπερναμπέ τής Ισπανικής Πρωτευούσης. "Όρθιοι ακόμα οι φίλαθλοι πού δεν έχουν προλάβει νά κάτσουν ύστερα άπό τήν τρο­ μάρα πού πήραν, χειροκρο­ τούν τον θρυλικό Γκρέκο γιά τήν υπέροχη προσπάθειά του. Καί τό χειροκρότημά τους εί­ ναι ζεστό, ειλικρινές καί γε­ μάτο άπό πραγματικό θαυμα­ σμό... λΑά τό παιχνίδι συνεχίζεται πάντα. Ή άρχή του δεύτερου ημί­ χρονου, τοσο εντυπωσιακή, έ­ χει άνάψει ^μονομιάς τά αίμα­ τα καί τών είκοσιδύο ποδο­ σφαιριστών, πού ρίχνονται μέ πραγματική μανία στον άγώνα αυτόν. Ή μπάλλα μετά τό χτύπη-

ψ

«Β·**

μα του πλαγίου / άουτ, βγήκε άουτ καί ό Ντομίγκεζ τή στή­ νει στη γωνία καί ό Δέσμες δίνει τό έλεύθερο λάκτισμα. Ή μττάλλα διαγράφει μιά μεγάλη καμπύλη πάνω άπό τό πράσινο γήπεδο. Είναι καλοσημαδεμένη για­ τί στο μέρος πού πέφτει βρί­ σκεται μόνο ό «στρατηγός», ό Γάλλος σέντερ ψόρ Κοπά. Σταματάει ^ μέ τέχνη τή μπαλλιά καί τή στρώνει μπρο στά του. Τό άετίσιο βλέμμα του μέ μιά μόνο ματιά αντιλαμβάνε­ ται τή διάταξι των παικτών μέσα στο γήπεδο καί βλέπει μαζί καί τον Λάντος πού τρέ χει νά τον άποκρούση. Χωρίς καθυστέρηση δίνει στο δεξιό του πλάϊ στον ύπέροχο Ντί Στέφανο. Έκεΐνος καταλαβαίνει αμέ­ σως τό «στρατηγικό σχέδιο» του συμπαίκτου του. Δεν κρατάει καθόλου τή μπαλλιά στά πόδια του, μόνο τήν κόβει α­ μέσως μπροστά πάλι στον Κοπά. "Έτσι, μ5 αυτό τό γρήγορο τρίγωνο, ό σέντερ φόρ τής Ρεάλ, έχει έξουδετερώσει τον σέντερ μπάκ Λάντος, χωρίς νά καθυστερήση ούτε στιγμή. Μονομιάς τότε βλέπει τον Πούσκας πού έχει μείνει άμαρ κάριστος άπό τήν αριστερή μεριά. Ή μπαλλιά του προς τον Ούγγρο άσσο είναι άκριβέστα τη καί τον βρίσκει στή μέση των δύο γραμμών, δηλαδή τής μικρής καί τής μεγάλης περιο τ&ν Βραζιλιανή

ΜΙ9··9Μ··Μνι·ΜΙΙΜΜί(ρΐ«Α0ΜΟΜί06ΜΜ«Μ),*Μφάι 5Αλλά και 6^τρομερός Σιού εΐναι κοντά έκεΐ καί σαν μανιώ σμένος ταύρος ρίχνεται κατα­ πάνω του γιά νά τον άνακόψη. Ό Πούσκας ενεργεί γρήγο­ ρα, γιατί έχει άντιληφθή^ τήν αστραπιαία ταχύτητα τοϋ άντιπαλου του. Δίνει τή μπάλλα στον Χοσεΐτο πού βρίσκεται δεξιά του αλλά ό ίδιος δεν κουνιέται κα­ θόλου άπό τή θέσι του. Γίνεται αυτό πού περιμένει. Ό Σιού, πού γι' αυτόν οί αποστάσεις έχουν χάσει τή σημασία τους, κάνει δυο έκπληκτικά σάλτα καί φτάνει στον Χοσεΐτο. Καί κείνος μέ τή σειρά του δμως δίνει στον Ντί Στέφανο χωρίς νά περιμένη νά βρεθή αντιμέτωπος μέ τον ϊνδιάνο. Ό Ντί Στέφανο, ό μεγά­ λος αυτός παίκτης πού έχει άντιληφθή τό σχέδιο του πε­ ρίφημου Πούσκας, νά δίωξη άπό μπρος του μέ άλλον τρό­ πο τον Σιού, μιά καί είναι α­ δύνατο νά βρεθή κάποιος πού νά τόν^ περάση, πετάει αμέ­ σως τή μπάλλα πίσω στον Ουγγαρέζο, πού έχει σταθή γι’ αυτόν ακριβώς τό λόγο στή θέσι του καί περιμένει. Ό Φέρεντς Πούσκας βλέ­ πει τον ιντσου Νά Τιάρα Λα μάτα νά πηδάη καί πάλι έ­ ναντι ον του καί καταλαβαίνει πώς δέν έχει ούτε μιά στιγμή διαθέσιμη γιά νά έτοιμαστή. Σουτάρει κατ' εύθεΐαν έτσι δπως του έρχεται ή μπάλ^. Τό σούτ τού «καλπάζοντος ταγματάρχου» είναι σωστός

κεραυνός «1 είναι μαζί και

τεχνικώτατο και καλοσημαδεμένο. Ένα μι σϋ μέτρο άπάνω άπό το χορτάρι, σχίζει τον αέρα σάν μαχαίρι ή μπάλλα καί, παρά την απελπισμένη προσ­ πάθεια τού Λορέντσο, περ­ νάει σύρριζα άπό τό αριστερό του δοκάρι καί ξετινάζει τά δίχτυα! :"Τναι αδύνατον νά περιγρα φή τό τί γίνεται μέσα στο γή­ πεδο μ5 αυτό τό γκολ. Ό παν­ ζουρλισμός του πλήθους φτά­ νει σε τρομακτικό σημείο. Μέ­ χρι υστερίας. Οί συμπαΐκτες του Ουγγαρέζου με επικεφα­ λής τούς Κοπά καί Ντί Στέ­ φανο τρέχουν καί τον γεμί­ ζουν φιλιά. Οί Βραζιλιάνοι παίρνουν τη μπάλλα σ’ αυτό τό μεταξύ α­ πό τον Λορέντσο καί τη στή-

Ή μττάλλα χτυπάει στο κάθετο ίοκοορι κι* από κεΐ τινάζεται άουτ...

νουν οτή σέντρα. Σε λίγο ό διαιτητής σφυρί ζει καί τό παιχνίδι αρχίζει καί πάλι πιο δραματικό ακό­ μα άπό πρίν. Έξαλλοι οί θεατές ξεφωνί­ ζουν για νά προτρέψουν τούς δικούς τους^ στην πολυπόθητη νίκη. Σέ κάθε καλή ενέργεια παίκτου τής Ρεάλ, ουρλιάζουν δλοι μαζί: — Όλέ!χ Όλε! Αές καί παρακολουθούν ταυρομαχίες στην Αρένα! "Ενα πραγματικό πανδαιμό­ νιο δημιουργεΐται μ’ αυτόν τον τρόπο στο στάδιο Μπερναμπέ. Αλλά οί Βραζιλιάνοι προ­ έρχονται κι5 αύτοί άπό θερμό­ αιμη χώρα. Έχουν συνηθίσει σέ τέτοιου είδους υστερικούς ένθουσιασμούς στά έκτος έ­ δρας παιχνίδια τους, -έρουν πώς πρέπει νά τούς άντιμετωπίζουν μέ σφιγμένα τά δόντια καί τη φλόγα στήν καρδιά. Τό ίδιο κάνουν καί τώρα. Αντί μέ την επιτυχία του γκολ καί μέ τά ουρλιαχτά των θεατών οί άσσοι τής Ρε­ άλ νά κλείσουν τούς άντιπάλους τους στά καρρέ τους, συμβαίνει σχεδόν τό άντίθετο σιγά - σιγά. Μέσα στο πράσινο γήπεδο τής Μαδρίτης μαίνεται σήμε­ ρα ένα ξανθό λιοντάρι: Ό Γ κρέκο! Τό Ελληνόπουλο πρωτο­ στατεί σέ όλες σχεδόν τις ε­ πιθέσεις τής Τόρεντ καί κάθε τόσο φέρνει τον πανικό στήν άμυνα τής Ρεάλ. Άπό την άλλη μεριά ό Πού

σκας, ό Ντι Στέφανο καί 6 Κοπά, όργανώνουν κάθε τόσο Στρατηγικές άντεπιθέσεις, πού τούς φέρνουν συχνά πολύ κον­ τά στην επιτυχία. "Όλοι τό έ­ χουν καταλάβει πιά πώς ε­ κείνη ή ομάδα πού θά πετύχη τό ένα γκολ θάναι και η νική­ τρια του σημερινού άγώνος. "Οσοι φίλαθλοι έχουν την τύχη νά βρίσκωνται σήμερα μέσα στο απέραντο γήπεδο, δεν θά ξεχάσουν ποτέ αυτή τη μέρα καί θά λέν πώς εδώ πα­ ρακολούθησαν την πιο μεγα­ λειώδη ποδοσφαιρική τιτανο­ μαχία τής ζωής τους! -τό 18 λεπτό, φοβερό σούτ του Ντί Στέφανο τραν­ τάζει τά δοκάρια τού Λορέντσο καί βγαίνει άουτ. Στο 22ο κόρνερ άκαρπο υ­ πέρ τής Τόρεντ καί στο 23ο άκριβώς τό ίδιο. Στο 27ο ό Κοπά μ5 ένα πε­ ρίφημο γέλασμα φτάνει μόνος του ώς τον Λορέντσο, ^ άλλα ενώ έτοιμάζεται νά στείλη τη μπάλλα στά δίχτυα ό εκπλη­ κτικός Σιού, μέ μιά αφάντα­ στη βουτιά μπροστά του, τού κλέβει τη μπάλλα από τά πό δια μέ τό κεφάλι, κινδυνεύον­ τας νά σκοτωθή. Στο 30ό λεπτό ό Τζέντο χτυπάει περίφημη κεφαλιά καί βγαίνει μόλις άουτ. Στο 33ο ό Γκομέζ παίρνει τη μπάλλα άπό τον Γκρέκο καί πιάνει υπέροχο σούτ πού ξύνει τό αριστερό δοκάρι του Ντομίγκεζ. Στο 34ο ό τελευταίος αυ­ τός κάνει την καλύτερη άπόκρουσι τής ημέρας καί άποθε-

Τό σουτ τού «καλπάζοντος ταγ­ ματάρχου» είναι κεραυνός καί κοίλο ση μαδεμένο.

ώνεται άπό τον όγκο τών Φι­ λάθλων. "Ενα λεπτό αργότερα καί ενώ οι θριαμβευτικές ιαχές τών ' I σπανών δέν έχουν σβύσει ακόμα, ό Γκρέκο μέ μιά ασύλληπτη ταχύτητα περνάει ανάμεσα άπό όλη την άμυνα τής Ρεάλ πού πανικοβάλλεται. Τρομοκρατημένοι οί Σαντα μαρία, Δέσμες καί Μαρκίτος προσπαθούν νά σταματή­ σουν τον ανθρώπινο χείμαρρο, μά τό Ελληνόπουλο σαν νά είναι κάποιο άέρινο πλάσμα πού δέν τό πιάνουν τά υλικά εμπόδια, πηδάει απάνω άπ5 τά πόδια τους καί φτάνοντας τρία μέτρα κοντά στον Ντο­ μίγκεζ τού πλασάρει τη μπάλ λα στη δεξιά γωνία!

Ένώ δμως δλοι ο! ^ίλοι τόυ γελούν καί τραγουδουν καί θέ λουν δλοι νά τον άγκαλιάσουν καί νά τον φιλήσουν, έκεΐνος, πάνω στους ώμους τους, συλ­ λογιέται πώς τό βράδυ τής Πέμπτης πλησιάζει!... Τί τον περιμένει άραγε στό «Μαΰρό Περιστέρι»;

Μουγγσμάρα ττέψτεί ατό γήπεδο και έλάχ ιστοί είναι έκεΐνοι ττού πανηγυρίζουν τή μεγάλη καί υπέροχη νίκη έπ,ί τής πρώτης όμάδός τής Ευρώ πης, τής θρυλικής Ρεάλ!... Στά χέρια όδηγουν τό άσύγκριτο Ελληνόπουλο στά άποδυτήρισ.

Τ Ε

Λ

Ο

X

Γ.

ΜΆΡΜΆΡΙΑΒΙ

’ΑιτοκλεΐστιχάτΥΐς: Γ«ν. Εκδοτικοί Επιχειρήσεις Ο. Ε.

ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΜΑΙ ΣΤΕΛΙΟ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ, Αθή­ νας: Έστάλησαν. είς τά γραφεία ϊχας Λέκκα 22, Άθηναι, πωλουνται όλα τά προηγούμενα τεύχη τών περιοδικών μας. Ή τιμή πωλήσεως είναι 1.40 για κάθε τεύ­ χος. Επίσης οί τόμοι άντί γιά 20 δρσγ. έχουν^ μόνον 14 έκα­ στος. Τόιν χειμώνα ό «Γκρέκο θα προσφέρη και άλλα αναμνηστικά έίς τους ^ αναγνώστες του, και εϊμεθα βέβαιοι δτι θά ένθουσιασθητε. Χαιρετισμούς στους φί­ λους μας. Ο ΑΝΔΡΕΑ ΣΥΡΙΟ, Πειραιά: Έστάλησαν οϊ 2 τόμοι. "Έλαβα τά γραμματόσημα.^ 4Η Σάντος εΐναι άπό τις καλύτερες όμάδες τοΟ Σάο Πάολο, και πε­ ριλαμβάνει στη δόναμί της τον περίφημο Πελέ - Αέντ πού του χρόνου θά τον πάρη η Ρεάλ της Μαδρίτης ή ή ’Ίντερ τού Μιλά­ νου. 'Ο καταπληκτικός αυτός ποτδοσφαιριστης παίζει θέσι μέσα άριστερά, εΐναι 18 ετών, καί θε­ ωρείται παρά τό νεαρόν της ηλι­ κίας του(/ ώς ό καλύτερα μορφω­ μένος παίκτης της Βραζιλίας, άπό... ποδοσφαιρικής Φυσικά ά-

πόφεως! Στη χώρα αυτή τό πο­ δόσφαιρο εΐναι Εθνικό άθλημα, καί έκτιμάται άπό δλον τον κόσίμο. Ό κλασσιικός άθλιητιιισιμός 0Φίσταται βέβαια, άλλά σέ μικρή κλίμακα. Ο ΑΥΚ. ΣΑΜΑΝΔΑΚΗ, Ηράκλειον: ’Εστάλησαν. 'Ο τρί­ τος τόμος τού Γκρέκο θά συμπλτν οωθή μέ τό τεύχος 24. Τούτο γί­ νεται διότι ό τόμος περιλαμβάνει 8 τεύχη. Ο ΣΠ.^ΚΟΣΜΑΤΟ, Πει­ ραιά: Ευχαριστώ γιά τό ένδιαφέραν σας. Ό Γκρέκο θά έκδίδεται γιά πολύ καιρό ακόμη. Συμφωνώ καί γώ ςαιαζίι σας. "Ολες οί όμάδες Απέκτησαν νέους παίκτες καί κα­ τά συνέπειαν ή ποιότης καί ή άπόδοσις θά εΐναι καλύτεοη. Ο ΕΛΛΗ ΜΕΛΑΧΡΟI ΝΟΥ, Ψυχικό: Συγχαρητήρια γιά τό όμορφο γράμμα σας. Κατά σύμπτωσιν συμπαθώ καί γώ τήν ϊδια όμάδα μέ σάς! Χαιρετισμούς στούς φί­ λους μας. © ΓΕΩΡ. ΠΑΠΑΠΑΝΟ, Άγρίινιον: Μείνετε ήσυχος. Φροντίισαμιε ώστε ·νά έχης έπάρκειία τευχών. Σάς παρακαλώ νά διαβι­ βάσετε τό Τδιο καί στον φίλον σας. Γ. Γ*

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ» ΜΙΜΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΟΣ λεβεντόκορμος οπισθοφύλαξ του Όλυμπιακοΰ Στεφοονάκος, είναι αναμφισβήτητα ένας από τούς πολυτιμότερους νεαρούς παί­ κτες πού διαθέτει σήμερα ή Πειραϊκή Πρωταθλήτρια. Είναι ακριβώς άπ* αστούς τούς παίκτες πού, αν καί καινούρ­ γιοι άκόμα, αν καί νεαροί στην ήλικία, εν τούτοις σου δίνουν τή βεβαιότητα πώς θά εξελιχθούν σέ μεγάλους άσσους καί θά^ έχουν μια μακιρυά καί δοξασμένη σταδιοδρομία στον σύλλογο πού τούς άνέδειξε. Τέτοιες ελπίδες μάς είχε δώσει καί ό Μπέμπης στην άΡΧή τής καριερας του και ο Αινοξυλακης του Παναθηναϊκού και ό Νέ­ στο ρί δη ς τής Α.Ε.Κ. όταν πρωτοφάνηκε στα γήπεδα —μέ τά χρώ­ ματα του Πανιωνίου μόνο. Αέν έχει λοιπόν κι* ό Στεψανάκος παιρά νά βάλη «βαθειά στην καρδιά» του δτι είναι προορισμένος για νά γίνη ένας μεγάλος "Ελλην παίκτης, πού θά κράτηση τή θέσι του στον ένδοξο Όλυμπιακό άλλο τόσο όσο την έχει κρορτήσει καί την κρατάει άκόμα ό βε­ τεράνος Ρωσσίδης.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΟΥΜΠΑΝΗΣ Είναι ό Γιώργος Ρουμττάνης ό μεγαλύτερος αθλητής του στί­ βου ττού^ έχει άναδείξει ή χώρα μας όλες τίς έττοχές; Χωρίς αμφιβολία,, ναί! Είναι ό -ττρώτος καί ό μόνος πού έμεινε για δυο χρόνια συνέ­ χεια πρωταθλητής Ευρώπης καί μάλιστα μέ τέσσερις συνεχείς καταρρίψεις του ρεκόρ., από το 4.50 μ. τών Όλυμπιακών άγώνων τής Μελβούρνης, ώς τό 4.60 του Μονάχου. 'Ο Ρουμπάνης μέσα σέ μία περίοδο κοσμογονίας πραγματικής δλου τού πλανήτου μας στον αθλητικό τομέα, κοπάφερε νά επίπλευ­ ση καί νά έπικρατήση σάν ένας ανάμεσα στούς μεγάλους. Τά προσόντα του ήταν άπειρα καί σ’ αυτό τον βοήθησε ή καλή του τύχη. Ή κακή τύχη όμως τόφερε ώστε νά άντιληφθή σέ πολύ μεγάλη —σχετικά— ηλικία, ότι μπορούσε νά πηδήξη άλ»ια έπί κοντώ — προηγουμένως ήσχολεΐτο μέ τίς ρίψεις. Γιατί ό Γιώργος άν είχε άρχισει από πιο νωρίς, μπορεί νά κρατούσε τό παγκόσμιο στέμμα τώρα στά χέρια του. ^Οπωσδήποτε, σι "Ελληνες φίλαθλοι είναι καί κάπως άχάριστοι πολλές φορές. Γιά τήν άτυχία του στούς Πανευρωπαϊκούς περυσινούς άγώνες, οί άθλητικοί μας συντάκται τον κατέταξαν ...πέμπτο (!) στους καλύτερους "Ελληνες αθλητές τής χρονιάς! "Αν διαβαζε κανείς ξένος τήν έξωφρενική αυτή κατάταξι, θά τόν έπιανε τρεμού­ λα καί θά τηλεγραφούσε στην πατρίδα του: «*0 5ος άθλητής τής Ελλάδος γιά τό 1959, έκοανε Πορνευρωπαϊκό. ρεκόρ! Θά φροντίσω νά μάθω καί θά σάς τηλεγααφήσω... ποιιά παγκόσμια ρεκόρ έχουν

καταρρίψει αί τέσσερις πρώτοι!...»

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ *■-·«*: >»·χ»Ί3&<^1|ΐ· 0'<ςΛ»ίΧ<·?*ΧΚ&»:

ΥΚΛΟΦΟΡΕ!

^ ϊίί-;*^τ.-*- -»

' ..ΛΥ<|.Γ« > *Λ»-'·Χ3*1Λν-'^Λ*»*.'Λ

ΠΕΜΠΤΗ

ΚΑ

-^Ά.·=ν»ννη-;-*>/>-ηΤί—-ΚΤ-.»—~^ΧΛΜ%·«· ι*.λΛ*-»·»^-·.

—-·ΐ---τ, —-τη·>·ιΐ»Γίτ ι»'*χπ οπλλ: 3»^

ραφεία: 65ος Λέκκοι 22 (υπόγειον) Άρ. τηλεφ. 28.* Ετος Ιον — Τόμος 4 — 5Αριθ. 26 — Τιμή δραχμαι 2 νΜ>νV.-»Ε%^ί^-»'.Χί*-Λ»·ΛΌ-1Τ-.^-ΟλΛ*ΛΛ >·.»»->-η-ν'^Χ.-Τ»

Δημοσηογραφ ;κός Δ)·ντης: Σ. Άνεμιοδοορας, Στρ. Πλαστηρα 21 Ν. Σμύρνη. Οίκανομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφίγγας 38. Ποοϊο'τ, τί/τρο>',ρ.: Α. Χο:τζηβασιλιείου, Τατοοούλωιν 19 Ν. Σ-υΔρνη

ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Λέκκ-α 22, Αθήνα ι. .«Α5Ε5Ε

ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ:

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΑΤΣ 'Ο Θρυλικός Γκρέκο εξελίσσεται σ’ εναν καταπληκτικό πράκτορα άντικατασκοπείας. Αυτό όμως δεν τον έμποδίζει νά είναιι ό ήρως ένός τιτάνιου ποδοσφαιρικοί) άγωνα...

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΑΤΣ Κάτι που κανείς δεν Θά τό ξενάση. Κάτι που Θά συγκί­ νηση όλους. Κάτι που Θά συναιρπάση.

'·?

ΑΥ//9 £Υ7θ ν/)/?//? 4θΜ£τ/# ΜΑΣΚΑ! ΚΑΛΕ ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ ΠΑΝ 1Χ9ΡΙΙ λΑ ΡΑΚΤΡΡΑ /2-

ϊ

ΜΑΣ ΛΕΣ ΜΑΚΑΡΙ ΝΗΣΟΥΝΑ ΚΑΙ ΕΙΥ ΕΤΣΙ, γ— μ

Ρ/Σ ΠΕΡ/ΕΧΟΚΕ ΝΟ ΑΠΤ\2Ϊ μΜ

—ΜΑΣΚΑ,

'ΚΑΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟ! σΟΥ ΤθΥΣ^\

I

ΚΑΝΟΥΝ ΕΝΤΥΠΟΣ!

ΘΑ ΠΡΟΤ!

\ΜΟΥΣΑ ΝΑ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΔΥΝΑ­ ΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ Τ7ΑΡΑ/ \ μια ΟΜΟΡ /Ύ----- ----------^

ΦΗ ΕΜΦΑ-Μ&* νιςη<?λ~ίΑρ?

Μ&

ΣΥΝΕΑ/ΖΕ ΤΑ)

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ Λ··^

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΑΤΣ

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΑΤΣ

ΣΤΟ «ΜΑΥΡΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ»

_ Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟ μάτς μέ την πρωταθλήτρκχ τής Ευρώπης Ρεάλ, έχει τε­ λειώσει (*). χ Τό Τδιο βράδυ, ο! θριαμβευ­ τές τής ημέρας, δηλαδή οι πο­ δοσφαιριστές λ τής βραζιλιάνικης Τόρεντ, είναι ελεύθεροι νά έπισκεφθούν τη Μαδρίτη και νά γνωρίσουν την πόλι, αφού αύριο θά φύγουν γιά τη Βαρ­ κελώνη, προκειμενού νά δώ­ σουν έναν ακόμη αγώνα μέ

Τ

(*) Διιάβασιε τπρΌιηγούμΘνο τιευνος του ΓΚΡΕΚΟ υέ τ'τλο:

«Η ΤΟΡΕΝΤ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ».

μια περίφημη ισπανική ομά­ δα, τήν Μπερτσελώνα, δεύτε­ ρη μετά τή Ρεάλ σέ αξία καί σέ διαοημότητες πού έχει μέ­ σα στις τάξεις της. Ό Γκρέκο μέ τήν ’Άμπυ, τον αδερφό της τον Τζέντο, τον Ινδιάνο ’Ίντσου Νά Τιά­ ρα Λαμάτα δπως είναι τό ό­ νομα του Σιού, τού υπέροχου δεξιού μπάκ τής Τόρεντ καί τον αχώριστο πιά σύντροφό τους Νίνο Ζανίνο, τον χαζό α­ στυνομικό πού τούς ακολου­ θεί παντού όπως καί ό σκύ­ λος του ό Ναύτης ακολουθεί αυτόν, συζητούν γιά τό πού θά πάνε νά διασκεδάσουν α­ πόψε.

ΤΙΜΗ ΔΡ. 2

4 Συνήθως τό ξανθό Ελλη­ νόπουλο, μέ την ευγένεια πού τον διακρίνει σε δλες του τις εκδηλώσεις, δέν εκφέρει γνώ­ μη σ5 αυτές τις περιπτώσεις, αφήνοντας τούς άλλους νά δι­ αλέξουν τό μέρος πού τούς α­ ρέσει για νά περάσουν ευχά­ ριστα όπως προτιμούν. Απόψε όμως είναι ό πρώ­ τος πού προτείνει ένα κέντρο για νά πάνε νά καθήσουν. -— Θά σάς πάω εγώ κά­ που !, τούς λέει μέ παράξενο ύφος και μέ τρόπο πού νά μη μπορή κάποιος άλλος από την παρέα νά φέρη άντίρρησι. Εννοείται πώς κάνεις από τούς αγαπημένους του συν­ τρόφους δέν θά τού χαλούσε ποτέ τό χατήρι, αλλά εκείνος τό έκανε γιά νά είναι έξασφα λισμένος... "Έχει ιδιαίτερους καί μυστικούς λόγους πού θέ­ λει^ νά πάη στο μέρος πού τούς λέει. — Καί πού είναι τό μέρος αυτό; ρωτάει ό Τζέντο χαμο­ γελαστά, μόνο από περιέρ­ γεια καί όχι γιά νά δή άν θά έγκρίνη την εκλογή. — Είναι ένα νυκτερινό κέν­ τρο!, άποκρίνεται τό Ελλη­ νόπουλο. Τό «Μαύρο Περι­ στέρι»... — «Μαύρο Περιστέρι»; Τί είδους κέντρο είναι αυτό; ρω­ τάει ή "Αμπυ παράξενεμένη. — Θ’ ακούσουμε τραγού­ δια, θά διασκεδάσουμε καί θά χορέψουμε!, αποκρίνεται ό Γκρέκο. — Ποιος σού τό σύστησε αυτό τό κέντρο μέ τόση πει­ στικότητα ώστε νά μή θές νά

ΓΚΡΕΚΟ πάς πουθενά αλλού; -— Δέν είπα πώς δέν θέλω νά πάω πουθενά αλλού! Μού είπαν πώς είναι όμορφα καί θέλω νά πάω, απλώς... ’Άν έ­ χετε άντίρρησι... — Κανείς δέν έχει άντίρρη σι!, φωνάζει ό Τζέντο καλό­ καρδα. Θά πάμε στο «Μαύρο Περιστέρι»! Άποφασίστηκε! Ό Αετός γυρίζει καί ρί­ χνει ένα βλέμμα γεμάτο ευ­ γνωμοσύνη στον καλό του φί­ λο πού χωρίς νά τό ξέρη τόσο πολύ τον βοηθάει νά κάνη ε­ κείνο πού πρέπει. Στ5 αυτιά του αντηχεί ακόμα ή φωνή τού ετοιμοθάνατου πράκτορος τής Μυστικής Υπηρεσίας τών Η­ νωμένων Πολιτειών, την ώρα πού ξεψυχούσε μέσα στά χέ­ ρια του: «Την Πέμπτη τό βράδυ.... Στο «Μαύρο Περιστέρι»1.. Συ νάντησις...» Τίποτ' άλλο. Δέν ξέρει γιά ποιά συνάντησι μιλούσε ό δύστυχος εκεί νος πού τρεΐς δολοφονικές σφαίρες στην πλάτη τον έστει λαν στον όώλο κόσμο... Ούτε ξέρει τέλος άν, πηγαί νοντας απόψε στο κέντρο αυ­ τό πού ώνόμασε ό μακαρίτης θά μπορέση νά μάθη τίποτα: ή νά καταλάβη κάτι... Πάντως νοιώθει πώς έχει καθήκον νά πάη. 5'Ισως συμβή τίποτα μέσα εκεί, πού νά πρέπει νά τό δή καί νά μπορή νά τό πή σέ κά ποιον άλλον πράκτορα πού θά τον πλησιάση κάποια άλ. λη ώρα... Όπλίζεται λοιπόν καταλλή

5

ί#βί Τ&Ν ΓΗΠ&ΔΑΝ

λως πριν ξεκινήση για την έκ* στρατέ ία του. Παίρνει πρώτα - πρώτα ε­ κείνο τό έγγραφο πού πήγαι­ νε νά δώση στον Πράκτορα τής Σεβίλλης καί τό κρύβει στη φόδρα του σακκακιου του. Δεν αποκλείεται νά χρειαστή κι5 αύτό γιά νά τό παραδώση σε άλλον πράκτορα τής ίδιας υπηρεσίας.... Πραρνει τέλος καί έναν μι­ κρό αναπτήρα πού του έχει δώσει κάποιος μυστηριώδης άνθρωπος, ό ίδιος πού του έ­ χει δώσει κι" αύτό τό έγγρα­ φο πού μέ τόση προσοχή τό κρύβει νά μην τό δή κανείς. Ό αναπτήρας αυτός ^ δεν φαίνεται νά είναι κάτι τό ξε­ χωριστό. Είναι ένας συνηθι­ σμένος άναπτήρας. Τό μόνο παράξενο είναι ό­ τι τό θρυλικό Ελληνόπουλο δεν καπνίζει κι5 όμως σήμε­ ρα μαζί μέ τον αναπτήρα του βάζει στην τσέπη του κι" ένα πακέτο τσιγάρα. Τέλος, όταν έρχετα^ ή ώ­ ρα, ολη ή παρέα ξεκινά. Φτάνουν στο «Μαύρο Περι­ στέρι» κατά τίς έντεκα, δηλα­ δή τό νωρίτερο πού μπορεί νά πάη κανείς σ’ ένα νυκτερι­ νό κέντρο. "Ολοι έχουν φορέσει τά κα λά τους, καί ή "Άμπυ μ.ιά υ­ πέροχη νυκτερινή τουαλέττα, πού τή δείχνει περισσότερο όμορφη από κάθε άλλη φορά. "Οσο γιά τον Νίνο Ζανίνο, ήθελε νά βάλη καί τά παρά­ σημά του καί μέ τό ζόρι τον καταφέρνουν νά τ’ άποχωρι-

στή,

βεβαιώνοντας τον πώς

ι κανείς δέν φοράει παράσημα στά κέντρα διασκεδάσεως. — Καλά, στή Βραζιλ ία καί στήν "Αμερική μπορεί νά μην τά φορούν, είχε πή μόνο ό κα κομοίρης. Έδώ όμως στήν Ι­ σπανία, πού τό ξέρετε; Τού άποκρίθηκαν ότι τό ή­ ξεραν, επειδή είχαν ρωτήσει ειδικά καί ησύχασε. "Οταν όμως βγήκαν στον δρόμο καί οι άλλοι τής πα­ ρέας δέν είδαν μαζί του τόν... Ναύτη, τόν ρώτησαν εκείνοι μέ τή σειρά τους γιατί δέν πήρε μαζί του καί τό σκυλί. — Τόν άφησα νά φυλάη τά παράσημα!, τούς απάντησε πικαρισμένος ό Ζανίνο. Δέν έ­ χετε δή νά παίρνουν παράση­ μα στά νυκτερινά κέντρα, μή­ πως είδατε λοιπόν νά παίρ­ νουν σκύλους; Ή άγανάκτησις δηλαδή εί­ χε κάνει τόν κακόμοιρο τόν Νί νο νά πή καί κάτι τό λογικό μιά φορά καί οί φίλοι του γέλασαν μ5 αυτό. "Αλλά είπαμε πώς στίς έν­ τεκα φτάνουν επί τέλους στο κέντρο πού διάλεξε ό Γκρέκο. Πολύς λίγος κόσμος υπάρ­ χει ακόμα, άλλά^καί ή αίθου­ σα τού κέντρου είναι πολύ μικΡή·Λ Δέν φαίνεται γιά πλούσιο κέντρο, ούτε πολυτελές είναι, ούτε γιά αριστοκρατικό μοιά­ ζει νά είναι. Δυο - τρεΐς πελάτες πού εί­ ναι γιά τήν ώρα καθισμένοι στά τραπεζάκια μέ τίς συνο­ δούς τους, είναι πολύ λαϊκά ντυμένοι.

Ή "Αμπυ χαμογελά στον

***

Γκρέκο πού ^περιεργάζεται μέ στενόχωρο ύψος τό περιβάλ­ λον του κέντρου. — Ό φίλος πού σου σύ­ στησε νάρθουμε 5ώ, δεν μοΰ φαίνεται^ νάχη καί τόσο σπου­ δαίο γούστο!, του λέει*εύθυ­ μα. Μου έχουν πή πώς στη Μαδρίτη υπάρχουν υπέροχα κέντρα! ^— "Αν δέν σάς άρέση νά φύγουμε!, προτείνει τό Ελ­ ληνόπουλο μέ μισή καρδιά. — "Όχι, τώρα πού ήρθαμε, αφήσαμε και τά ρούχα στην γκαρνταρόμπα, δέν είναι σω­ στό.... — Τουλάχιστον νά μην καθήσουμε ως πολύ αργά... — Βλέπουμε... Πάνω σ' αυτό ακριβώς άκού γεται φασαρία απ' έξω και άγρια μουγγρητά. Ή παρέα μας άλλάζει βλέμματα άπορη

Ό Γιφέκο βέν ϊχ«ι καβάλοι κέφι.

"Ενας άνθρωπος έχει σταθή στην είσοδο του κέντρου...

μένα άλλά στο τέλος όλων τά μάτια συγκεντρώνονται πάνω στον καημένο Νίνο Ζανίνο πού έχει πάρει ένα ύφος γιά νά τον κλαίς. —- Ό Ναύτης!, μουρμουρί­ ζει ό χαζός άστυνομικός. Πά­ λι ξεκλείδωσε! — -εκλείδωσε! !, ξεφωνί­ ζει ό Τζέντο μέ γουρλαψένα τά μάτια. "Ανοιξε την πόρτα θές νά^ πύς! ^ — νΑμα ήθελα νά πώ αυ­ τό, γιατί δέν θά τολεγα και θάλεγα τό άλλο; διαμαρτύρε­ ται ό... υπέροχος ντέτεκτιβ* μέ άγανάκτησι. Θέλω_ νά πώ αύ’ τό πού είπα! -εκλείδωσε! Την άλλη φορά τον είδα μέ τά μάτια μου και μέ τά γυαλιά μου, νά παίρνη μέ τά δόντια τό κλειδί άπό τό συρτάρι, νά τό βάζη στην κλειδαριά καί

<3

νά τό στρίβη ττάλι μέ τό δόν­ τια του! — Τον άθεόφοβο!, λέει ή ’Άμπυ μέ θαυμασμό. Καί, κα λά, εσύ δεν βάζεις μυαλό^ νά μή^ του άψήνης κλειδί μέσα στο δωμάτιο; — Και τί θά γίνη; γκρινιά ζει ό Ζανίνο γουρλώνοντας τά ματόίκια του καί άνασηκώνοντας τους ώμους. Πες πώς δεν του άφησα!... Αυτός μάτια μου, είναι ικανός νά βρή ένα κομμάτι σίδερο, νά τό μάση­ ση σιγά^ - σιγά μέ τά δόντια του καί... νά φτιάξη αντι­ κλείδι ! Ό Ζανίνο δέν προλαβαίνει νά^ μαζεψη καρπαζιές από τους φίλους του γιά τον έξωφρενισμό του. Ή φασαρία δυναμώνει άπ’ έξω.

Ακούει ένα έσωτερικό «κράκ»...

— Καί τη ^ ζωή τους θάναι πρόθυμοι νά δώσουν γιά νά σάς κερδίσουν!

Τρέχουν όλοι μαζί γιατί φο βουνται μήπως ό Ναύτης δα­ γκώσει κανέναν καί βρουν τον μπελά τους άν καί ξέρουν πώς ό καταπληκτικός αυτός σκύ­ λος δέν δαγκώνει ποτέ παρά μόνο τούς κακοποιούς, ενώ μέ δλον τον άλλο κόσμο, συμπεριφέρεται σάν κανονικός τζέν­ τλεμαν ! Πραγματικά τό μπουλντόγκ πού έχει πέσει κληρονομιά του Ζανίνο (*) δέν κάνει τον άγριο σέ κανέναν. Βρίσκεται στην είσοδο α­ κριβώς τού κέντρου καί οί υ­ πάλληλοι πού είναι έκεΐ του φωνάζουν γιά νά τον διώξουν, άλλά κανείς άπ5 αυτούς δέν (*) ΔιάβααεΠ9ο τεύχος υέ τί­ τλο: «ΓΚΡΕΚΟ. Ο ΑΝΥΠΕΡ. ΒΛΗΤΟΣ»,

I τολμάει νά πάη κοντά του για νά τον άναγκάση νά φύγη, γιατί το τρομακτικό παρουσιαστικό του Ναύτη δεν τούς αφήνει νά πάρουν τέτοια άπσφασι. "Οσο γιά τον σκύλο αυτός κάθεται στά πισινά του πόδια καί δεν εννοεί νά τό κουνήση από τή θέσι του. Μόνο κάθε τόσο αφήνει κι5 από κοτνένα ουρλιαχτό! -έροντας πώς ό άφεντικός του είναι μέσα, φωνάζει γιά νά τον άκούση καί νά έρθη νά τον πάρη! Πραγματικά αυτό γίνεται στο τέλος παρά τις αρχικές αντιρρήσεις των υπαλλήλων του κέντρου. "Οταν βλέπουν πώς μιά τόσο μεγάλη παρέα είναι κίνδυνος νά φύγη άν δέν μείνη καί ένας σκύλος ανάμε­ σα στους πελάτες, δέχονται νά τον άφήσουν, αφού τ" άφεν τικά του βεβαιώνουν πώς θάχουν εύθύνη γιά ό,τιδήποτε συμβή.^ Έξ άλλου, δλοι έχουν κατα λάβει ποιά είναι αυτή ή πα­ ρέα. "Ολοι έχουν γνωρίσει τό θρυλικό Ελληνόπουλο πού άησε έκθαμβους σήμερα άκρι ως εκείνους τούς φιλάθλους πού έχουν συνηθίσει νά είναι πολύ δύσκολοι καί νά μην ένθουσιάζωνται εύκολα, επειδή έχουν ^τήν τύχη νά παρακο­ λουθούν κάθε τόσο τά μεγα­ λύτερα αστέρια του παγκό­ σμιου ποδοσφαίρου μαζεμένα στά γήπεδά τους καί στις ο­ μάδες τους. Κανείς λοιπόν ^έν θέλει νά

ΡΚΡΕΚΘ χαλάση χατήρι στόν Γκρέκο καί στον Σιού πού κι* αύτόν καθόλου δέν εΐναι δύσκολο νά τον άναγνωρίσουν άπό τό πρω τότυπο κούρεμά του.... "Ενα γκαρσόνι έρχεται και παίρνει παραγγελίες. Τά παιδιά άρχίζουν νά μιλούν γιά χίλια δυο θέματα, κυριώτερο άπό τά όποΐα εΐ­ ναι ή τεράστιας σημασίας ση μερινή νίκη τους καί ή έκπληκτική άπόδοσις πού είχαν στο παιχνίδι αυτό ό Γ κρέκο καί ό Σιού. "Άλλες φορές ασχολούνται μέ τό νά πειράξουν^τόν Ζανίνο, πού όμως δέν τού καίγεται καρφάκι γι’ αυτό καί μάλιστα τού αρέσει νά άσχολούνταυ μαζί του. τ Μόνο ό Γ κρέκο καί πού μι­ λάει καί πού άστειεύεται καί πού χαμογελάει, τά κάνει βλα μηχανικά. Ό νούς του δέν βρίσκεται μαζί τους. Κυττάζει ολόγυρα όσο μπο ρε? πιο κρ^υφά γιά νά μην τον άντιληφθοΰν οι φίλοι ^ του; προσπαθώντας νά διακρίνη κα τι πού νά τού φανή παράξε­ νο ή Ξεχωριστό. Δέν βλέπει όμως τίποτα τέ τοιο γιά πολλή ώρα. Τό μόνο πού τού έχει κινή­ σει τήν προσοχή είναι ένα^ πελάτης πού έχει έρθει και κάθεται μόνος του σ’ ένα τρα πεζάκι σέ^ μιά γωνιά τής αι­ θούσης τού «Μαύρου Περιστε­ ριού». Ή γωνιά εκείνη είναι ή πιο απόμερη πού υπάρχει στο κέν τρο γιατί έχει κι* ένα βαθού­

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ λωμα στον τοΐχο και χωράει μέσα ένα ολόκληρο τραπέζι. Του ανθρώπου αυτού ψαίνε ται μόνο ή πλάτη του και συ­ νεχώς γυρίζει και κυττάζει κατά την πόρτα. -αφνικά ό Γκρέκο νοιώθει ένα παράξενο συναίσθημα. Μια άνατριχίλλα περνάει τη ραχοκοκκαλιά του. "Ενας άλλος άνθρωπος έ­ χει σταθή στην είσοδο του κέν τρου και κυττάζει τον πρώτο πού κάθεται μόνος του. Έκεϊνος του κάνει ένα άδιό ρατο νεύμα πού δμως δεν ξε­ φεύγει την προσοχή του θρυ­ λικού Ελληνόπουλου. Πάει κατ’ ευθείαν σέ κείνο τό ^τραπέζι καί κάθεται κοντά στον άλλον. Δεν φαίνονται νά μιλούν κα θολού, άλλά και νά μιλούσαν βέβαια δεν θά μπορούσε ό Γ κρέκο άπό τόσο μακρυά καί μέ τό θόρυβο πού γίνεται μέ­ σα στο «Μαύρο Περιστέρι» ν’ άκούση τί θάλεγαν. Τού φαίνεται πάντως περί­ εργο τό δτι κάθονται ό ένας απέναντι στον άλλον χωρίς νά λένε λέξι. Σέ λίγο, τρίτος πελάτης εμφανίζεται στην είσοδο τού κέντρου. Επαναλαμβάνεται τότε ή ίδια διαδικασία πού έγινε καί την ποώτη φορά. Ό άνθρωπος αυτός ύστερα άπό ένα αδιόρατο νεύμα τών δυο άλλων πηγαίνει καί κάθε­ ται κοντά τους. Αυτός χώνεται ολόκληρος μέσα στο βαθούλωμα τού τοί­ χου καί δεν φαίνεται καθόλου

9 άπό τη μεριά τής παρέας τού Γ κρέκο. Τέταρτος έρχεται καί προ­ στίθεται μέ τον ίδιο τρόπο σ’ εκείνη την παράξενη παρέα καί ύστερα καί πέμπτος καί έκτος. Μετά απ’ αυτόν δμως, ή στάσις τών δυο πού βρίσκον­ ταν έξω - έξω στο τραπέζι, αλλάζει: Τραβούν τις καρέκλες τους Μπροστά καί παύουν νά φαίνωνται κΓ αυτοί. Ο ΑΝΑΠΤΗΡΑΣ ΓΚΡΕΚΟ είναι βέβαι­ ος δτι κάτι συμβαίνει... Καί είναι βέβαιος πώς αυτό πού συυβαίνει έχει άμε­ ση σχέσι μέ τον θάνατο εκεί­ νου τού πράκτορος τής Μυστι κής Υπηρεσίας τών Ηνωμέ­ νων Πολιτειών πού πέθανε μές στά χέρια του. Θυμάται άλλη μιά φοοά τά τελευταία του λόγια:» «Την Πέμπτη τό βράδυ.... Στο «Μαύρο Περιστέρι»... Συ νάντησις!...» «Αυτή εΐναι ή συνάντησις γιά τήν οποία μιλούσε ό δυ­ στυχής!», συλλογίζεται τό θρυλικό Ελληνόπουλο. «Δί­ χως άλλο είναι αυτή... Καί αύ τοί οι άνθρωποι θά είναι ε­ κείνοι πού τον σκότωσαν έπει δή άνακάλυψε τό μέρος πού θά συναντιώνταν... Τί μπορώ δμως νά κάνω εγώ μόνος μου εναντίον τους καί χωρίς νά έ­ χω καμμιά δικαιοδοσία, σ’ έ­ να ξένο μέρος;» Πραγματικά τίποτα δέν

©

10 μπορεί νά κάνη καί δσο τό καταλαβαίνει τόσο περισσό­ τερο σκυλιάζει από το πείσμα πού ανάβει μέσα του. «Κι* όμως κάτι πρέπει νά κάνω!», συλλογιέται πάλι μέ σφιγμένες τις γροθιές. «"Εχω άναλάβει μια αποστολή... "Ε­ χω γίνει Μυστικός Πράκτωρ κι* αυτό είναι ιερό χρέος!... Βλέπω έξη ανθρώπους πού δεν υπάρχει αμφιβολία πώς είναι κατάσκοποι... Πρέπει νά τούς καταγγείλω στην Υπη­ ρεσία... 5Αλλά πώς; Πώς θά ξέρω ποιοι είναι αυτοί; Πώς θά ξέρω ποιος θάναι πράκτωρ τής Υπηρεσίας γιά νά του μι λήο'ω σχετικά; "Εχασα κάθε σύνδεσμο μετά τον θάνατο ε­ κείνου...»; Άπό τό κακό του πού αι­ σθάνεται τόση αδυναμία άπέ-

ιΟ Κόκσις χτυπάει κοιτά λάθος τον Σιού στο πίσω μέρος του κεφαλιού.

ΓΊΚΡΕΚΟ

Βλέποντας τή σκηνή αυτή βγά­ ζει φωνή χαράς...

ναντι σ’ αυτό πού θάπρεπε ο­ πωσδήποτε νά έκτελέση, κον τεύει νά άρρωστήση. ^ "Εχει χάσει τό χρώμα του καί δεν παρακολουθεί πιά ού­ τε τίς συζητήσεις τών άλλων φίλων του. «Δεν μπορεί νά μην ύπάρχη κάποιος τρόπος !», σκέπτε­ ται μέ θυμό εναντίον του εαυ­ τού του. «’Άν ήταν στη θέσι μου κάποιος πεπειραμένος πράκτωρ τής Μυστικής Υπη­ ρεσίας, στη στιγμή θά εύρισκε κάτι νά κάνη... Έγώ δμως είμαι άπειρος.... Καί κατά τά φαινόμενα δεν μου κόβει καί τό μυαλό δπως πρέπει!... Είναι εδώ, δίπλα μου!... Θά τούς άφήσω τελικά νά φύγουν καί_νά έξαφανισθούν;...» -αφνικά αναγκάζεται ν' άφήση γιά λίγο τίς σκέψεις.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Νοιώθει ένα σκούντημα στον άγκώνα του. Είναι ή ’Άμπυ. — Γκρέκο, του λέει μέ άγάπη, έχεις τίποτα; -αψνιάζεται και χλωμιάζει περισσότερο από τή σκέψι ό­ τι άφησε τόσο τά νεύρα του νά τον παρασύρουν ώστε νά κινδυνεύη νά προδοθη σ5 αυ­ τούς πού τον αγαπάνε. ^— "Οχι!, μουρμουρίζει. Τί νάχω; — Είσαι τόσο χλωμός!... Τρόμαξα πού σέ εΐδα! Πριν άπο λίγο ήσουν πολύ καλύ­ τερα... — Θά είναι από την κούρα σι!, αποκρίνεται. Είμαστε κουρασμένοι από τό παιχνίδι. — Κι* οι άλλοι έπαιξαν μά δεν είναι έτσι! Ό Γκρέκο σφίγγει τις γρο θιές του κάτω άπό το τραπέζι.

'Ο 2„ιού βάζει τό κεφάλι κάτω και σουτάρει μουγγρίζσντας.

11

Τά δάχτυλα του Ραμάλετς μόλις προλαβαίνουν νά ττετάξουν τή μττάλλα κόρνερ.

Τί βασανιστικό πού είναι ώρισμένες φορές τό υπερβολι­ κό ενδιαφέρον! Τό ίδιο πρά­ γμα πού άλλοτε σέ κολακεύει γιατί δείχνει αγάπη και ξεχω ριστή φροντίδα, έρχονται στι­ γμές πού γίνεται τό φριχτότε­ ρο μαρτύριο... Καί δεν είναι μόνο πού πρέπει νά τής ξεφύγη... Είναι ακόμα καί τό ό­ τι πρέπει νά σκεφθή κάτι, πρίν φύγουν οι άλλοι! — Θά πάω στην τουαλέττα!, τής λέει μέ μιά ξαφνική λάμψι στά μάτια. Θά πλύνω τό πρόσωπό μου καί θά μυρί­ σω λίγο αμμωνία... Θά μου κάνη καλό αύτό φαντάζομαι... — Νάρθω μαζί σου; — "Όχι!... Δέν έχω τίπο­ τα!... Μη φοβάσαι! — Νάχα μιά μηχανή θά σου τράβαγα φωτογραφία, ό­

Ϊ2 χι ττού δεν έχεις τίποτα!^τσι­ ρίζει ό Νίνο με ύψος. Είσαι, παιδάκι μου, τόσο άσπρος, πού άμα σταθής μπροστά σέ σοβαντισμένο τοΐχο, θά ψαίνωνται μονάχα τά... ρούχα σου! "Ολοι γελούν γιατί πρα­ γματικά αυτό είναι ένα πρω­ τάκουστο καλαμπούρι, αν μά­ λιστα λάβης ύπ’ δψι σου καί ποιος είναι αυτός πού τό εί­ πε αυτό. £Ωστόσο δεν εΐπε μόνο τό καλαμπούρι του ό χαζός άστυ νομικός. Είπε καί κάτι άλλο πού ό Γκρέκο πού τ’ ακούει παραλί­ γο νά ξεφωνίση από τή χαρά του!... Προχωρεί προς την τουαλέττα καί μπαίνει μέσα σ’ αυτήν. Έκεΐ πλένει πραγματικά λίγο τά χέρια του, βρέχει τά μούτρα του καί σκουπίζεται. "Υστερα βγάζει τό πακέ­ το με τά τσιγάρα από την τσέπη του, παίρνει ένα καί τό βάζει στο στόμα του. Τό ξαναβάζει μετά στη θέσι του καί τραβά τον αναπτή­ ρα του. Δεν ανάβει όμως... Βγαίνει άπό την τουαλέττα καί γιά νά φτάση ως τό τρα­ πέζι του, κάνει βόλτα σάν άργόσχολος άπό δυο άλλα τρα­ πεζάκια καί φτάνει μπροστά άπό τό βαθούλωμα έκεΐνο του τοίχου, πού βρίσκονται οΐ έξη άντρες... Στέκεται όπως στέκει κα­ νείς όταν θέλει νά άνάψη τό τσιγάρο του.

ΓΚΡΒΚΟ Φέρνει τον αναπτήρα στα χείλια καί μιά στιγμούλα φαί­ νεται νά σκοπεύη.... "Υστερα πατάει ένα κουμ­ πάκι πίσω άπό τον άνοσττήρα κι5 αμέσως καί τό δεύτερο πού δίνει φωτιά στο φυτίλι. Ακούει ένα εσωτερικό κράκ καί καταλαβαίνει πώς ή άποστολή του έχει πετύχει. Τραβά μιά ρουφηξιά καπνό γιά ν’ άνάψη, τον φυσάει προς τό ταβάνι, βάζει τον αναπτή­ ρα στην τσέπη καί συνεχίζει τον δρόμο του προς τό τρα­ πέζι πού βρίσκεται ή παρέα του. Κάθεται χαμογελώντας καί παραξενεύεται όταν άκούει την άγοπτημένη φωνή τής ’Άμ πυ νά του λέη: — Μπά! Αυτό είναι θαύ­ μα! Μέσα σέ λίγες στιγμές έγινες καλά!... ζοτναβρήκες τό χρώμα σου!... Πόσο μέ τρόμαξες πριν! Καί πραγματικά έχει ξαναβρή τό χρώμα του καί τό κέφι του ό Αετός τού Σάο Πάολο καί μιλάει τώρα μέ ό­ λους καί αστειεύεται μέ τούς φίλους του, έκεΐ πού λίγο πριν καθόταν βαρύς κΓ αμί­ λητος. "Οταν μάλιστα σέ λίγα λε πτά ή παρέα εκείνη τών έξη άνθρώπων αρχίζει νά διαλύε­ ται καί φεύγουν ένας - ένας άπό τό κέντρο, ό Γκρέκο πρώ τος διατυπώνει τή γνώμη: — Φίλοι μου, μέ συγχωρήτε! Είμαι βέβαιος πώς όλοι πλήττετε!... Μοΰ εΐχαν πή ό­ μως πώς πρόκειται γιά πολύ καλό κέντρο... Αέν ξέρω άν

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

13

ταξύ τους είναι τόσο ελάχι­ στη, πού πολύ εύκολα εξου­ δετερώνεται στά μεταξύ τους παιχνίδια καί οι Βαρκελωνέζοι κερδίζουν περισσότερο μέ τήν πίστι τους γιά τή νίκη. Γ ιατί πραγματικά αυτό συμβαίνει. Οί διεθνείς άσσοι τής Ρεάλ είναι τόσοι πολλοί πού ελά­ χιστος χώρος έχει άπομείνει γιά Ισπανούς ποδοσφαιρι­ στές στις τάξεις της ! "Ετσι ό­ λοι παίζουν μόνο γιά τό συμ­ ΤΟΡΞΝ — φέρον — γιά τό χρήμα — καί ΜΠΑΡΤΣΕΔΩΝΑ φυσικά βάζουν όλη τους τήν ασύγκριτη ποδοσφαιρική τέ­ ΛΟΙ οί Ισπανοί φίλα­ χνη μέσα στο παιχνίδι. θλοι λένε πώς ή ΜπαρΟί άλλοι όμως τής Μπαρ­ τσελώνα είναι ό κακός τσελώνα πού είναι οί περισ­ δαίμων τής Ρεάλ Μαδρίτης. σότεροι ντόπιοι, βάζουν καί Καί πραγματικά άκόμα καί κάτι παραπάνω από τήν πο­ τίς χρονιές εκείνες πού ή Ρε­ δοσφαιρική τους τέχνη, πού ό­ άλ ^ βγαίνει προοταθλήτρια, πως είπαμε πολύ λίγο υστε­ στα μεταξύ των δύο τους παι­ ρεί τών διεθνών άσσων: χνίδια ήττάται τίς περισσότε­ Βάζουν τήν άγάπη τους ρες ψορές! γιά τήν ομάδα τους! Αυτό είναι φυσικά κάτι Τήν καρδιά τους! πού συμβαίνει στο ποδόσφαι Καί, κάθε φορά πού χρειά­ ρο καί υπάρχουν μικρές ομά­ ζεται, θυσιάζονται γΓ αύτήν δες πού έχουν βρή τό «κουμ­ μέσα στο γήπεδο!... πί» άλλων πολύ πιο δυνατών I Γ αυτό τά τελευταία λό­ καί καταφέρνουν καί τίς κερ­ για τού σενιόρ Άντζελίλο κα­ δίζουν. θώς μιλάει στούς ποδοσφαιρι στές του, στα αποδυτήρια, λί Δέν^ συμβαίνει όμως τό ίδιο ακριβώς μέ τη Μπαρτσελώνα γο πριν βγουν γιά τό παιχνί­ δι, είναι αυτά: την ομάδα δηλαδή τής Βαρκε­ λώνης. — Παιδιά: Σήμερα θά παί ^Αυτή είναι μιά περίφημη ο­ ξετε τό «τελευταίο μάτς» — μάδα, ικανή γιά κάθε αποτέ­ στήν Ισπανία φυσικά. Αρχί­ λεσμα μέ όποιαδήποτε άλλο σατε μ’ έναν θρίαμβο επί τής ποδοσφαιρικό συγκρότημα του Σεβίλλης^ μέ τρομερό σκορ κόσμου. καί μέ μιά μεγαλειώδη νίκη ε­ , ’Άν ή Ρεάλ θεωρείται κα­ πί τής Ρεόίλ, πού καμμιά ο­ λύτερη, ή διαφορά πάντως με μάδα στον κόσμο δέν μπορεί σάς άρέση αλλά εγώ βαρέθη­ κα!... ’Άν θέλετε πληρώνουμε και πάμε κάπου άλλου... Και πραγματικά δλοι δέ­ χονται μ5 εύχαρίστησι την πρότασί του και σέ λίγο βρί σκονται ξανά στους δρόμους τής Μαδρίτης την τελευταία τους νύχτα σ’ αυτή την πόλι καί ψάχνουν νά βρουν ένα κα­ λό μέρος γιά νά διασκεδάσουν καί νά γλεντήσουν τον ιστορι­ κό τους θρίαμβο...

Ο

ΓΚΡΕΚΟ

14 νά την κερδίση μέσα στο γή­ πεδό της!... "Έτσι, οποίο α­ ποτέλεσμα κι* αν έχη τό ση­ μερινό παιχνίδι, ή τουρνέ μας στην Ισπανία πρέπει από τώ ρα νά θεωρηθή ως επιτυχία. Ό Άντζελίλο χαμογελάει στους παίκτες, πού τον άκουν μέ νεκρική σιγή, σημάδι σέβα σμοΰ και αγάπης προς αυτόν. Συνεχίζει: -— Πάντως αν θέλετε νά κερδίσετε και τό σημερινό παι χνίδι, πρέπει νά προσέξετε μερικά πράγματα: Πολύ δυ­ σκολότερα θά πάρετε ,τήν Μπαρτσελώνα άπ’ ό,τι πήρα­ τε τη Ρεάλ! Τ’ άστέρια τής Τόρεντ τον παρατηρούν μέ έκπληξι. Αυτός βλέπει την άπορία στά μάτια τους καί χαμογε­ λάει πάλι.

Ό

ΡαμάΑετς

τήν

σταθερά.

μττλοκάρ-ει

— Θά σάς^ εξηγήσω, φίλοι μου. Την άπήχησι πού Θάχη μιά νίκη επί τής Ρεάλ, δεν πρόκειται ποτέ νά την έχη μιά νίκη επί τής Μπαρτσελώ­ να. Συμβαίνει δμως κάτι: Στά ποδοσφαιρικά συγκροτή­ ματα πού έχουν μικρή τεχνική διαφορά μεταξύ τους, τή νίκη ή τήν ήττα τή δίνεΓ ή ψυχική διάθεσι! Ή άπόψασις μέ τήν οποία τά παιδιά τής καθεμι­ άς άπό τίς δυο ομάδες πατά­ νε τό πόδι τους μέσα στο γή­ πεδο ! Μή ψανταστήτε πώς είσαστε καλύτεροι άπό τούς άσσους τής Ρεάλ, καλύτεροι άπό έναν Πούσκας, ή έναν Ντι Στέφανο ή έναν Κοπάί... Δέν Θέλω νά πώ ούτε πώς είστε χειρότεροι. Μά εσείς βγήκατε στο γήπεδο μέ τήν άπόφασι νά κερδίσετε. Και δέν ήταν μόνο άπόφασις... Τό λαχτα­ ρούσατε νά κερδίσετε!... Μέ δλη σας τήν καρδιά λαχτα­ ρούσατε νά κερδίσετε τήν Ρε­ άλ, τήν περίφημη Ρεάλ, μόνο και μόνο γιά νά τό λέτε, πώς εσείς τδχετε καταφέρει κι* αυτό!... Αυτή ή λαχτάρα καί ή πίστις σάς έδωσε τή νίκη!.. Τήν πίστι αυτή καί τή λαχτά­ ρα θά τήν έχουν οί Βαρκελωνέζοι σήμερα! Θά λαχταρούν μέ τή σειρά τους νά κερδίσουν τήν περίφημη ξένη ομάδα πού ήρθε καί νίκησε τή Ρεάλ μέ­ σα στή Μαδρίτη! Θά τό λα­ χταρούν γιά νά φανούν ανώτε­ ροι απ’ αυτήν στά μάτια των φιλάθλων τού τόπου τους Καί γι’ αυτό θά παίξουν μέ δλη τους τήν ψυχή. Καί τή ζωή τους άκόμσ θάναι πρόθυ­

Ο Η ΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗ ΠΗΛΩΝ μοι νά δώσουν για νά κερδί­ σουν εσάς! Καί... θά σάς κερ δίσουν! Οί έντεκα παίκτες — γιατί κανείς άλλος απ' αυτούς δεν βρίσκεται με τον προπονητή αυτή τήν ώρα — κυττουν μέ τά μάτια γουρλωμένα τον σενιόρ Άντζελίλο. — Θά μάς κερδίσουν!... Κάπου από τό σωρό έχει βγή αυτή ή άθελη φωνή. Κα­ νείς δεν ένδιαφέρεται νά μάθη ποιος είπε αυτή τή λέξι, γιατί ό καθένας τους θά μπο­ ρούσε θαυμάσια νά τήν είχε πή, αφού σέ όλων τά χείλια ανέβηκε ταυτοχρόνως... — Ναί! Θά σάς κερδίσουν ...Έκτος — φυσικά — αν, τώ ρα πού τό μάθατε από τό στό μα μου, δπλισθήτε κΓ έσεΐς μέ τήν^ ίδια λαχτάρα καί τό ίδιο πείσμα, νά φύγετε όλο μέ νίκες από τήν Ισπανία! Για­ τί δεν πρέπει νά ξεχνάτε πώς αυτό πού δίνετε έδώ σήμερα είναι τό τελευταίο μάτς... Τώρα οί παίκτες χαμογε­ λούν, γιατί καταλαβαίνουν οί περισσότεροι τό κόλπο του προπονητου τους μέ τό όποΐο θέλει νά τούς τονώση τό ηθι­ κό. Μολονότι όμως τό καταλα­ βαίνουν ωστόσο μέσα τους νοιώθουν πώς ή αδιαφορία πού είχαν ως αυτή τή στιγμή γιά τό σημερινό παιχνίδι έχει φτερουγίσει άπό τις καρδιές τους. Τώρα όλοι βγαίνουν μέ τήν άπόφασι νά άγωνισθούν γιά τον άγαπηυένο τους προπονη­ τή. Νά τά δώσουν δλα γΓ αυ­ τόν καί γιά τή δόξα τής μα-

15

40 Λορέντσο άναδεικνύετοα Ισά­ ξιος τοΰ Ραμάλετς.

κρυνής τους πατρίδας... "Οταν σέ λίγο τά πόδια τους πατουν πάνω στό χορτά­ ρι τού τεράστιου γηπέδου τής Βαρκελώνης, νοιώθουν σά νά έχουν φυτρώσει φτερά σ' αυ­ τά τά πόδια κι άπό τή λαχτά­ ρα τους νά ριχτούν στον άγώνα δέν μπορούν νά σταθούν ού τε σέ μιά θέσι!... Άλλα δέν έχουν καί πολύν καιρό νά σταθούν. Ό διαιτητής ύστερα άπό τό στρίψιμο τού νομίσματος πού εύνοεΐ τήν Μπαρτσελώνα, σφυ­ ρίζει τήν έναρξι τού παιχνι­ διού. Τή σέντρα τήν έχει ή Τόρεντ. Ό Τζέντο δίνει στον Γκρέκο — πού, όπως λέει, είναι τό γούρι του νά παίρνη τό Ελ­ ληνόπουλο τήν πρώτη πάσα

16 του παιχνιδιού — κι εκείνος πασάρει χωρίς καμμιά καθυστέρησι στον έξω άριστερά Γκομέζ. Ή άπόστασις είναι μακρυνή και ανάμεσα στον Γκρέκο και στον Γκομέζ παρεμβάλλον ται πολλοί Ί σπανοί -παίκτες. Όμως ή μπαλλιά του είναι τύτο θαυμάσια υπολογισμένη του περνώντας πάνω από δλα τά κεφάλια πάει και πέφτει α­ κριβώς μπρος στά πόδια τοΰ έξω άριστεοά τής Τόρεντ. Ό Γκομέζ την κόβει μέ τέ­ χνη καί την ανοίγει μπροοπά του τρέχοντας παράλληλα μέ τη μπάλλα στην γραμμή του άράουτ. ^ Ό περίφημος σέντερ μπάκ τής Μπαρτσελώνα καί τής Ε­ θνικής Ισπανίας, Σεγκάρα, τρέχει να τον άνακόψη. ^ Ό Ραμόν δμως, τό δεξΐ χάφ τών Βραζιλιανών, τρέχει στο πλάϊ του Γκομέζ για νά είναι έτοιμος νά τον βοηθήση. Πραγματικά, ό έξω άριστε­ ρά, μόλις βλέπει τον Σεγκά­ ρα νά έρχεται καταπάνω του, δίνει στον Ραμόν. ^ Ό χάφ τής Τόρεντ κάνει α­ κόμη μερικά βήματα. Περιμένει νά έπιτεθή σ’ αυ­ τόν ό Σεγκάρα γιά νά άνοιξη τή μπάλλα πάλι μπρος στον Γκομέζ, νά του δώση την ευ­ καιρία νά κάνη μιά σέντρα μ’ αυτό τό τρίγωνο. Ό Σεγκάρα δμως είναι με­ γάλος παίκτης. ^ Αντιλαμβάνεται άμέσ ω ς την πρόθεσι του Ραμόν καί δέ τό κουνάει ρούπι από δίπλα από τον Γκομέζ, κρατώντας

ΓΚΡΕΚΟ τον έτσι στενά μαρκαρισμένο γιά νά μή μπορή νά δεχτή πά­ σα άπό τον συμπαίκτη του. Άντ’ αύτοϋ άλλος 11 σπανός παίκτης έρχεται γιά νά άποκοούση τον αριστερό χάφ Τόρεντ. Ό Ραμόν προσπαθεί νά τον τριπλάοη, αλλά χάνει τή μπάλ λα που καταλήγει στον Χουαρέζ, τον διάσημο σέντερ -φόρ τής Μπαρτσελώνα. Ό Χουαρέζ προχωρεί λίγο καί κάνει πάσα στον περίφη­ μο Ούγγρο Κόκσις, τον «τσιγγάνο μέ τό χρυσό κεφάλι».^ Ό μέσα άριστερά των Ι­ σπανών ανοίγεται ταχύτατα γιά νά ^αποφυγή τό μαρκάρισμα του Λάντος. Γυρίζει τή μπάλλα στον Μαρτινέζ καί πηγαίνει ακόμα άριστερώτερα γιά νά του τήν ξαναστείλη ό συμπαικτης του. Σ’ δλο αυτό τό διάστημα οί Βραζιλιάνοι του κάκου προσ­ παθούν νά σταματήσουν τήν ύ πέροχη αυτή κάθοδο τών αντι­ πάλων τους. Οί πάσες τών Ισπανών εί­ ναι άκριβεΐς κι έτσι σέ κανένα δεν δίδεται ή ευκαιρία νά έπω φεληθή άπό κάποιο μικρό λά­ θος. Ό Μαρτινέζ, ό διαβολεμέ­ νος μέσα άριστερά τής Εθνι­ κής Ισπανίας, κάνει μιά θαυ­ μάσια σέντρα προς τό μέρος τού Κόκσις. Ή μπαλλιά είναι ψηλοκρε­ μαστή καί κατευθύνεται άκριβοος στο κεφάλι τού «Τσιγγά­ νου». Μαζί του δμως πηδάει κΓ ένας άλλος παίκτης.

17

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Είναι ό Ινδιάνος Σιού. Ό Σιού ακόμα δεν έχει βρή τή φόρμα του σήμερα. Κάτι του λείπει κΓ αυτό τό κάτι μόνο ό Γκρέκο τό γνωρί­ ζει, τό θρυλικό Ελληνόπουλο πού γι5 αυτόν ακριβώς τό λό­ γο δεν έχει πάει ακόμα στην έπίθεσι περί μένοντας πίσω στην άμυνα, την ευκαιρία πού

γυρεύει. Ωστόσο ό Σιού ,πού πολ­ λές φορές μέσα στις τόσες φαίνεται τυχερός κι από μόνος του, τά καταφέρνει έτσι καί τώρα, γιατί ό Γκρέκο δέν έχει προλάβει νά τρέξη κΓ αυτός σ’ έκεΐνο τό μέρος πού πηγαί­ νει ή μπάλλα. Τό πήδημα όμως τού Ινδιά­ νου είναι πολύ άτσαλο. Αντί νά πηδήξη μέτωπο μέ μέτωπο μέ τον αντίπαλό του γυρίζει στραβά καί χάνοντας καί την ίοαρροπία του πέφτει προς τό μέρος του Κόκσις. Είναι ακριβώς ή στιγμή, πού εκείνος προοτταθεΐ νά χτυ πήση τή μπάλλα. Αντί όμως γΓ αυτήν, μέ τό τράνταγμα πού τρώει από τον αντίπαλό του, χτυπάει τό πί­ σω μέρος του κεφαλιού τού ίν διάνου. Ό Γκρέκο, πού μόλις τώρα έχει καταφέρει νά φτάση κον­ τά στον φίλο του, βλέποντας αυτή τή σκηνή βγάζει μιά φω­ νή χαράς. Καθώς ή μπάλλα πού ξέφυγε^καί από τούς δυο άλλους παίκτες έχει κυλήσει μαλακάμαλακά στά πόδια του, τήν πετάει μπροστά στά πόδια

του Σιού.

Ό «Τσιγγάνος» είναι ακόμη επικίνδυνα κοντά στον ίνδιάνο άλλά ό Γ κρέκο είναι βέβαιος ότι ό αχώριστος σύντροφός του θά τον προσπεράση σέ τα χύτητα καί θά πάρη εκείνος τή μπάλλα. Πραγματικά. Ένώ ^ξεκινάνε μαζί ό ^Κόκσις μέ τον Σιού, ό πρώτος δέν έχει φτάσει ούτε στά μισά όταν ό Γενναΐος Αετός μέ τήν Τρυφερή Καρδιά — όπως εί­ ναι ή μετάφρασις του ινδιάνι­ κου ονόματος του Σιού — φτά νει τή μπάλλα καί ξεχύνεται μαζί αυτήν, σάν άφηνιασμέ νος ταύρος προς τό αντίπαλο τέρμα. "Ενας μόνο παίκτης τρέχει κοντά του. Ό Γ κρέκο. Τό Ελληνόπουλο ξέρει πο­ λύ καλά ότι ό Σιού στήν πρώ τη του αυτή έξαψι καθώς έχει θυμηθή τον απαίσιο Μαύρο Άπάχη από τό χτύπημα στο πίσω μέρος τού κεφαλιού του, δέν πρόκειται νά δώση πάσα σέ κανέναν. Τρέχει^όμως δίπλα του ώσ­ τε άν τού φύγη ή μπάλλα ή άν κανείς καταφέρη νά άποκρούση αυτόν τον ανθρώπινο χείμαρρο, νά μπορέση νά παρακολουθήση τό τρομακτικό «σπριντάρισμα» τού 'Ίντσου Νά Τιάρα Λαμάτα. ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΘΥΕΛΛΑ

ΙΝΔΙΑΝΟΣ κάνει μιά φανταστική κούρσα. * Αποφεύγει κόβοντας μόνο δεξιά ή αριστερά όλους

ΓΚΡΕΚΟ του τούς αντιπάλους, πού μ5 αυτόν τον τρόπο είναι αδύνα­ τον νά τον μαρκάρουν, καθώς ασύλληπτος δπως είναι τούς άψήνει στη στιγμή πίσω. Περνάει κατά σειρά σχεδόν τή μισή ομάδα τής Μπαρτσελώνα καί φτάνει στην μεγάλη περιοχή του διεθνούς τερματοψύλακος τής τοπικής όμάδος, Ραμάλετς. Θορυβημένοι όλοι οί άμυντικοΐ παίκτες τής Μπαρτσελώ νά έχουν μαζευτή μπρος στο τέρμα τους καί προσπαθούν όλοι μαζί νά άποκρούσουν τον ακράτητο Σιού. Έδώ, βέβαια, τά πράγμα­ τα έχουν στενέψει, άφοΰ καί ό χώρος είναι πιά μικρότερος.

Ό Ινδιάνος δεν μπορεί νά άνοίγεται δεξιά κι* .άριστερά γιά νά περάση τούς άντιπάλους του. Πρέπει νά τούς τριπλάρη γιά νά τό καταψέρη, άλλά εί­ ναι δλοι μαζεμένοι μπρος του Βάζει τό κεφάλι κάτω λοι­ πόν, χύνεται μπροστά στά τυ­ φλά μέ δλη τήν τρομερή του ορμή καί, μ’ ένα μουγγρητό, σουτάρει. Τέσσερα πόδια μαζί άπλώνονται μπρος του γιά νά άνακόψουν τον κεραυνό. Ή μπάλλα δμως χτυπάει ξώφαλτσα πάνω σ’ ένα άπ' αυ τά... Αλλάζει πορεία επάνω του καί φεύγει σάν βολίδα προς

40 Λορέντσ© μττλακάρει κεφαλιά τοΟ Κόκοις.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

19

Είναι ό Ζαμσρα! Ό καλύτερος τερματοφύλαξ πού γεννήθηκε ποτέ!

τή δεξιά γωνία του Ραμάλετς, ενώ εκείνος είχε ξεκινήσει προς την άριστερή όπου κατευθυνόταν άρχικά ή μπάλλα. "Ενα βουητό άγωνίας ξεση­ κώνεται άπό τό πλήθος, πού παύει όμως αμέσως. Ή μπάλλα προσκρούει ε­ πάνω στο δοκάρι και επιστρέ­ φει με δύναμι μέσα στο γήπε­ δο. Φτάνει στά πόδια του Τζέντο. Ό Σεγκάρα προσπαθεί νά του την πάρη, αλλά εκείνος ταχύτοττα την πετάει στον Ό­ ζον. Ό Όζον, κλεισμένος άπό τό άριστερό μπάκ, τή δίνει μέ τήν ϊδια ταχύτητα στον Γκρέ-

κο... Τό Ελληνόπουλο, όπως πάν τα έχει καταφέρει νά ξεφύγη τήν προσοχή του σωματοφύλακά του και είναι Αμαρκάρι­ στος. Βέβαια, τό δεξιό μπάκ πού έ'χει τά μάτια του επάνω του, όρμάει γιά νά τον έμποδίση νά σουτάρη, αλλά ό θρυλικός Αετός του Σάο Πάολο δεν κα­ θυστερεί ούτε δέκατο τού δευ­ τερολέπτου. Ή μπάλλα φεύγει σάν βο­ λίδα άπό τά πόδια του και κατευθύνεται προς τά δίχτυα. Τήν τελευταία στιγμή ό Ρα μάλετς πραγματοποιεί μιά α­ πίθανη άπόκρουσι.

Μοιάζει σάν σαλτιμπάγκος

20 επάνω στο καταπληκτικότερο νούμερό του, καθώς πηδάει σάν έλατήριο με χέρια και πό­ δια ανοιχτά καί φτάνει επάνω στο «Γ» πού πήγαινε νά σφηνωθή ή μπάλλα από τό σούτ του Ελληνόπουλου. Τά δάχτυλά του τή σπρώ­ χνουν καί την πετάνε έξω α­ πό τό γκολπόστ. Ό διαιτητής σφυρίζει κόρ­ νερ. 01 Βραζιλιανοί παίκτες ση κώνουν τά χέρια ψηλά μέ άπο γοήτευαι, έπάνω στήν ώρα πού ήσαν έτοιμοι νά πανηγυρίσουν ένα ύπέροχο γκολ. Οι φίλαθλοι έπάνω στις ε­ ξέδρες άποθεώνουν κυριολεκτι κά τον ύπέροχο Ραμάλετς. Ωστόσο τό κόρνερ χτυπιέ­ ται. Τό χτυπά ό Βάργκας. Ή μπάλλα, ψηλοκρεμαστή, φτάνει έπάνω από τό τέρμα τής Μπαρτσελώνα όπου είναι μαζεμένοι όλοι σχεδόν οι ποδοσφαιρισταί καί των δυο όμάδων. Ό Ραμάλετς όμως βγαίνει πάλι καί πηδάει ψηλά. Πριν κανένα κεφάλι προλάβη νά την άγγίξη, την έχει μπλοκάρει σταθερά μαζεύον­ τας καινούργια χειροκροτήμα­ τα από τις έξέδρες. Τό παιχνίδι τώρα συνεχίζε­ ται μέ μεγαλύτερο πείσμα. Τά αίματα έχουν ανάψει κι από τις δυο μεριές. •Τήν κάθοδο της μιας όμάδος ακολουθεί άμέσως άλλη κάθοδος τής άλλης καί σχε­ δόν πάντα ένα σούτ βάζει τή σφραγίδα τής κάθε έπιθέσεως.

ΓΚΡΕΚΟ Ό Λορέντσο άναδεικνύεται αντάξιος του διεθνούς τερματο φύλακα τής Μπαρτσελώνα, άποκρούοντας δυο κεραυνοβόλα σούτ τού Χουαρέζ καί μιά φαρ μακερή κεφαλιά τού Κόκσις. Ό Ραμάλετς αποκρούει άλ λο ένα σούτ τού Γκρέκο καί άκόμα ένα τού Όζον. Κανείς δεν μπορεί νά πή ποιά ομάδα από τις δυο είναι καλύτερη, γιατί καί οι δυο παί ζουν μέ τήν ίδια ορμή καί τό ίδιο πείσμα καθώς καί τήν ϊόια άπόδοσι. 01 θεατές είναι τυχεροί πού παρακολουθούν έναν τέτοιο θαυμάσιο αγώνα. Κάθε τόσο ξεσπούν σέ ε­ πευφημίες καί ένθουσιάζονται από τις καλές ένέργειες των παικτών πού λατρεύουν. Αλλά τά λεπτά περνούν καί τό σκορ δέν λέει νά άνοιξη. Καί πραγματικά, ώς τό τέ­ λος τού ήμιχρόνου μόνο δυο φορές — από μιά ή κάθε ο­ μάδα — φτάνουν πάρα πολύ κοντά στήν έπιτυχία. Την πρώτη από αυτές, ό δαιμόνιος Έβαρίστο, δηλαδή ό έξω αριστερά τής Μπαρτσε­ λώνα, πού είναι κι αυτός Βρα­ ζιλιάνος καί φίλος πολλών α­ πό τά παιδιά τής Τόρεντ, χύ­ νεται από τήν αριστερή πτέ­ ρυγα προς τήν περιοχή της. Ό Σιού, πού παραμονεύει, έκεί, κάνει ένα πελώριο πήδη­ μα καταπάνω του. Άπο ατυχία όμως, πέφτει ακριβώς^ έπάνω στήν μπάλλα καί χωρίς νά τό θέλη τήν πα­ τάει!^

Μιά φωνή λύσσας βγαίνει

Ο ΗΡΗΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ από τά σφιγμένα δόντια του, καθώς χάνει την ισορροπία του και πέφτει ανάσκελα. Ό Έβαρίστο καταλαβαίνει πώς αυτή είναι μια σπουδαία ευκαιρία, γιατί ώς τώρα δεν έχει καταφέρει νά περάση ού­ τε μιά φορά τον τρομερό Σιού καί μόνο μέ έμεσες πάσες έχει καταφέρει νά τον έξουδετερώσχ\. Τώρα όμως άρπάζει την μπάλλα ασυγκράτητος καί χύ νεται μπροστά. . . Ό Σάντι τρέχει από την άλλη πλευρά νά τον άνακόψη, αλλά ό Έβαρίστο τον περνάει μέ μιά ταχύτατη τριπλά. Ό Αάντος τρέχει μέ τη σε^ι ρά του φροντίζοντας μέ τό σώ μα του νά τού κόψη τη θέα προς τό τέρμα γιά νά τον έμποδίση νά κάνη σούτ καθώς εΐ ναι από τά πλάγια. Πραγματικά, ό Έβαρίστο δέν μπορεί νά κάνη σούτ. Δίνει όμως μιά ψηλοκρεμα­ στή μπαλλιά προς τον Κόκσις που παραμονεύει δεξιά του. Ό «τσιγγάνος μέ τό χρυσό κεφάλι», πού έχει πάρει αυτό τό όνομα ακριβώς έπειδή έχει γίνει τό φόβητρο όλων των τερ ματοφυλάκων τού κόσμου γιά τις τρομερές κεφαλιές του, όρ μάει μπροστά. Ή μπάλλα χτυπάει οπό κε φάλι του καί ξεκινάει καρφω­ τή γιά τή δεξιά γωνία τού Αορέντσο πού πέφτει άπελπισμέ να. "Οσο κΓ άν άπλώνη τά χέ­ ρια του όμως δέν τήν φθάνει. "Αλλά τήν τελευταία στιγμή ή τύχη κάνει πάλι τό θαύμα της.

21 Ή μπάλλα χτυπάει στο δο­ κάρι άπό τή μέσα μεριά. "Από τό δοκάρι άποστρακίζεται προς τά μέσα, χτυπάει κατά τύχη στο κεφάλι τού πε­ σμένου τερματοφύλακος τής Γόρεντ καί τινάζεται τελικά προς τή μεριά τού γηπέδου.^ Ό Σιού, πού έχει σηκωθή άπό τό πέσιμό του, μόλις έ­ χει γυρίσει. Μ5 ένα θεαματικό ανάποδο ψαλίδι, τή διώχνει μακρυά κι ένα μεγάλο «άααχ», άπογοητεύσεως ξεσηκώνεται άπό τις κερκίδες καί φτάνει ώς τον ου­ ρανό. Τρία λεπτά μόνο αργότερα ό Τζέντο χάνει μιά καταπλη­ κτική ευκαιρία, πού τού δημι­ ουργεί τό θρυλικό Έλληνόπου λο, ό Γκρέκο. Αυτός ό τελευταίος παίρνει τή^ μπάλλα άπό σφάλμα Αντι­ πάλου του καί κατεβαίνει σάν σίφουνας προς τό τέρμα τής Μπαρτσελώνα. Περνάει διαδοχικά τρεΐς Ι­ σπανούς μέ άέρινο τρόπο καί ποδοσφαιρική φινέτσα, ώσ στε οι θεατές αναγκάζονται νά παρακολουθούν μέ πραγματι­ κό δέος τον ποδοσφαιριστή αυ­ τόν, μ’ όλο πού είναι ξένος καί τούς κόβει τή χολή κάθε φορά πού κατεβαίνει έτσι Μέ την ασύλληπτη σέ ταχύ τητα έπίθεσί του, ό Γ κρέκο παρασύρει προς τό μέρος του τό ενδιαφέρον όλης τής Αντι­ πάλου άμύνης. "Ετσι, καθώς όλοι περιμέ­ νουν πώς θά σουτάρη άπό τά δεξιά καί προσπαθούν νά τον έμποδίσουν, εκείνος γυρίζει

ΓΚΡΕΚΟ ξαφνικά και πετάει τή μπάλ­ λα στά πόδια του Τζέντο, που στέκει υόλις δυο μέτρα μπρος από τον Ραμάλετς καί ακρι­ βώς στο κέντρο του τέρματός του. ,Γό γκολ είναι σίγουρο.

Ό Τζέντο θριαμβευτικά ση­ κώνει τό πόδι του καί κλω­ τσάει Κλωτσάει δμως αντί τλ μπάλλα τό χορτάρι! Από κακό υπολογισμό ή μύτη του παπουτσιού του καρ ψώνεται στο «γκαζόν» καί κλω τσάει ανάλαφρα τη μπάλλα, όσο χρειάζεται στον αίλουρο Ραμάλετς γιά νά τιναχτή μέ­ σα σ’ ένα δευτερόλεπτο νά πέση επάνω της καί νά την καπακώση! Ό Τζέντο τραβάει τά μαλ­ λιά του άπό την άπελπιο'ία. Ό Γκρέκο τρέχει κοντά του

0 Αορέντσο δμως είναι σταθε* ρώτατος στις έττεμ βάσεις τον,

καί χαμογελαστός τοΰ πιάνει τά χέρια. — "Εχουμε καιρό!, του ^λέ­ ει εύθυμα. Ακόμα στο πρώτο ημίχρονο είμαστε! Βγαίνουν πολλά γκόλ! Ό Τζέντο κυττάζει μ’ ευ­ γνωμοσύνη τον φίλο του. — Σου χάλασα την καλύτε ρη προσπάθεια!, τού λέει μέ συντριβή. — Καλύτερα νά μού τή χα λάσης εσύ, πού είσαι καί φί­ λος, τοΰ άπαντά τό Ελληνό­ πουλο μέ καλή καρδιά, παρά εκείνος ό διάβολος ό Ραμάλετς όπως πρίν! Παΐζε τό παιχνί­ δι σου! "Ολοι χάνουμε γκόλ! Γι’ αυτή τή δουλειά είμαστε έδώ πέρα! Σέ κάθε ποδοσφαι ρικό μάτς χάνονται καμμιά βε καριά γκόλ καί μπαίνουν δυο τρία! Παΐζε! Ό σέντερ - φόρ τής Τόρεντ κυττάζει μέ θαυμασμό τόν υ­ πέροχο φίλο του καθώς απο­ μακρύνεται. — Είναι καταπληκτικός!, μουρμουρίζει. Δέν είναι μόνο στή μπάλλα καλύτερος!^ Εί­ ναι σέ όλα!... Είμαι πολύ τυ­ χερός νά έχω έναν φίλο σάν κι αυτόν!... Αλλά τό παιχνίδι παίζεται πάλι. Ό Ραμάλετς πού έπιασε τή μπάλλα τήν πέταξε στον Χουαρέζ πού βρίσκεται στο κέν­ τρο τοΰ γηπέδου. ^ Δέν προλαβαίνει^ δμως νά τήν κοντρολάρη καλά - καλά ό τελευταίος αυτός καί ό διαι­ τητής σφυρίζει τό τέλος του πρώτου ήμιχρόνου. Στο δεύτερο καί οΐ βυό έ»

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ μάδες κατεβαίνουν ακριβώς ό­ πως^ έπαιζαν και στο πρώτο, χωρίς καμμιά αλλαγή στις έν δεκάδες τους. ’ί^ξ άλλου ποιόν ν* αλλά­ ξουν; I <αί οι είκοσιδύο ποδοσφαι­ ριστές έχουν άποδώσει άρι­ στα στο πρώτο μέρος του άγώνος, παίζοντας ωραία καί παρουσιάζοντας στους ενθου­ σιώδεις θεατές μια μοναδική ποδοσφαιρική πανδαισία. Γό παιχνίδι λοιπόν συνεχί­ ζεται τό ίδιο δυναμικά, γρήγο­ ρα καί τεχνικά όπως καί στο πρώτο ήμιχρόνιο. Καί οί δυο ενδεκάδες προσ παθοΰν μέ κάθε τρόπο νά απο­ κτήσουν τήν εδαφική υπεροχή. Παίζουν λυσσασμένα. Σ ιγά - σιγά ή Μπαρτσελώνα, ένθαρρυνομένη συνεχώς άπό τις ιαχές του πλήθους, αρ­ χίζει νά παίρνη τήν υπεροχή μέ τό μέρος της. :0 Κόκσις κατεβαίνει δυο φορές ως τή μεγάλη περιοχή του Αορέντσο καί άπό έκεΐ δί­ νει τή μπάλλα σέ συμπαΐκτες του. Τήν τελευταία στιγμή, καί τις δυο φορές, ό Σιού, τήν άποσπά ακριβώς πάνω άπό τό πόδι του Χουαρέζ τή μία καί τοϋ Μαρτινέζ τήν άλλη, έκεΐ πού ήσαν έτοιμοι νά σουτά­ ρουν. Μετά άπό αυτές τις επισκέ­ ψεις στήν εστία τους οί Βρα­ ζιλιάνοι ξυπνούν κάπως. Ό Λάντος πετάει μιά μακρυνή μπαλλιά στον Γκρέκο πού τή γυρίζει μέ κατ’ ευθείαν

βολέ στον Βάργκας, στήν θέσι

23

του έξω δεξιά. Ό Βάργκας χύνεται προς τήν άντίπαλη περιοχή μέ δλη του τήν ταχύτητα. *Όπως οί Ισπανοί βρίσκον ται όλοι σχεδόν κάτω, άφου είχαν κλείσει ως τώρα τήν Τόρεντ στά καρρέ της, τώρα/ δλέ ποντας τον κίνδυνο, άρχιζουν νά υποχωρούν πανικόβλητοι. Οί Βραζιλιάνοι ξεπερνούν επιτέλους τό κέντρο τού γηπέ­ δου καί ξανασαίνουν. Ό Βάργκας κάνει σέντρα πού φτάνει στον Όζον. Ό Όζον προσπαθεί νά τή γυρίση στον Τζέντο, άλλά πί­ σω του βρίσκεται ό Σεγκάρα καί τήν διώχνει μακρυά μέ προβολή. 'Όμως ή μπάλλα έπαναφέρεται στήν ισπανική περιοχή

24 άπό τον Όλάντο πού την παραλαμβάνει. Παρά την πίεσι του άντιπά λου του χάψ καταφέρνει και τή στέλνει στον Τζέντο. Ό διάσημος σέντερ φόρ τής Τόρεντ θέλει νά ξεπληρώση την ύποχρέωσι προς τον άγαπημένο του φίλο. Ξεκινάει με φόρα καί, μέ τά δόντια σφιγμένα άπό τό πεί­ σμα, γλυστράει μέ συνεχείς τριπλές ανάμεσα άπό δυο αν τιπάλους του καί πετάει τή μπάλλα στον Ρκρέκο πού βρί σκέται πάλι αμαρκάριστος α­ κριβώς μεταξύ των γραμμών τής μικρής^ καί τής μεγάλης περιοχής τής Μαρτσελώνα. Η μπαλλιά είναι ψηλοκρε­ μαστή. Ό Αετός του Σάο Πάολο δίνει μια στροφή στο κορμί του τόσο γρήγορη, πού μέ πο λύ μεγάλη δυσκολία μπορεί νά τήν παρακολουθήση τό μάτι. Ή μπάλλα κολλάει σάν βεν τούζα επάνω στο ποδοσφαιρι­ κό του παπούτσι. Ό κρότος πού άκούγεται είναι ξερός κρί γρήγορος. Ή μπάλλα διαγράφει μιά απίστευτη εύθεΐα καί στή νε­ κρική σιγή πού πέφτει άξαφνα μέσα στο γήπεδο, μπορείς νά άκούσης καθαρά τό βούϊσμά της [ 0 Ραμάλετς τινάζεται πάλι. ί Ιρολαβαίνει τον κεραυνό, πού δεν περνάει παραπάνω ά­ πό ένα μέτρο δεξιά του. Τά χέρια του πιάνουν τή μπάλλα, αλλά έκείνη έχει τέ­

γκρεκο

τοια τρομακτική ορμή πού του τά παίρνει μαζί της μέσα καί στροβιλίζεται πάνω στά δί­ χτυα τής Μπαρτσελώνα. Μένει ακίνητος σάν άγαλ­ μα μερικές στιγμές κυττάζοντας εμβρόντητος τά δίχτυα του πού τραντάζονται άκόμα.^ Στο μεταξύ ό 5Αετός του Σάο Πάολο φτερουγίζει κιό­ λας πάνω στούς ώμους τών συναδέλφων του πού παρά τις διαμαρτυρίες του, μέ έξαλλη χαρά, επιμένουν νά τον μετα­ φέρουν θριαμβευτικά ώς τή ο'έντρα. Καί τότε, οι Βερκελωνέζοι φίλαθλοι, καταγοητευμένοι, μα γεμένοι άπό τήν τρομερή βε~ ξιοτεχνία αυτού του ξανθού ά γοριού καί άπό τό ασύλληπτο καί υπέροχο έκεΐνο γκολ πού δέν θυμούνται ποτέ νάχουν πα­ ρακολουθήσει άλλο παρόμοιο, ξεσπούν σέ ζωηρές επευφημί­ ες _ I όν αποθεώνουν κυριολεκτι­ κά, σάν νά είναι παίκτης τής δικής τους ομάδας πού έβγα­ λε γκολ γιά λογαριασμό τής Μπαρτσελώνα! Ένας ηλικιωμένος καί πα­ χύς άντρας μέ άσπρα τά πε­ ρισσότερα μαλλιά του, πού κάθεται μπροστά —μπροστά στήν εξέδρα τών επισήμων, τινάζεται τότε όρθιος καί μέ συγκίνησι λέει στούς διπλα­ νούς του μέ συγκινημένη φωνή. — Ευτυχώς πού πρόλαβα νά γεράσοο πριν έρθη αυτός ό ξανθός δαίμονας μέ τούς κε­ ραυνούς στά πόδια, στήν πα­ τρίδα μας!

Ό άνθρωπος αυτός είνςχι ό

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΠΝ Ζαμόρα! Ό τερματοφύλακας πού τ' δνομά του έχει γίνει θρύλος και σύμβολο, ό μεγα­ λύτερος τερματοφύλακας πού έχει άναδείξει ό κόσμος μέχρι σήμερα. Ό κέρβερος των δι­ κτύων τής Εθνικής Ισπανίας, σε μια μεγάλη εποχή για τό ποδόσφαιρο αύτής τής χώρας. Ό άνθρωπος πού ακόμα καί σήμερα προσφέρει τις υπηρε­ σίες του στο αγαπημένο του άθλημα, προπονώντας τούς νέ ους Ισπανούς διεθνείς... Μά σιγά - σιγά ή αϊσθησις, πού έχει προκαλέσει αυτό τό άριστουργηματικό γκολ τού Γ κρέκο, αρχίζει νά σβύνη μπροστά στο κρίσιμο παιχνί­ δι πού συνεχίζεται. Οί Ισπανοί έπιτίθενται τώ ρα με καινούργια όρμή. Παίζουν λυσσασμένα. Προσπαθούν με κάθε τρό­ πο νά ισοφαρίσουν εκείνο τό αναπάντεχο γκόλ, πού ήρθε ακριβώς επάνω στη στιγμή πού φάνηκε πώς ή υπεροχή γύριζε με τό μέρος τους. Τά λεπτά όμως περνούν χω ρις νά μπορούν νά καταφέρουν έκεΐνο πού θέλουν. "Ενας^ ανυπέρβλητος παί­ κτης υπάρχει στήν άμυνα τής Τόρεντ. Ανυπέρβλητος όσο καί ό Γκρέκο στήν έπίθεσι. Είναι ό 'Ίντσου Νά Τιάρα Λαμάτα. Ό καταπληκτικός Ινδιάνος πρωταγωνιστεί σέ όλες τις φάσεις πού γίνονται μπρος άπό τό τέρμα τής όμάδος του καί δεν αφήνει κανέναν άντίπα λο κυνηγό νά περάση. Φίρμες σάν τον «τσιγγάνο

2$ μέ τό χρυσό κεφάλι» —πού δεν έχει καταφέρει νά τού πάρη ούτε μιά κεφαλιά— καί σάν τον Χουαρέζ καί τον Μαρ τινέζ καί τον συμπατριώτη τους τον Έβαρίστο, έχουν χά­ σει τήν άξια τους μπροστά του. °Όλοι αυτοί έχουν καταλά­ βει πια πώς δεν έχουν καμμιά ελπίδα νά τριπλάρουν αυτό τό ανήμερο θηρίο καί έτσι α­ ναγκάζονται σχεδόν πάντα νά σουτάρουν άπό μακρυά καί βεβιασμένα μάλιστα καθώς τον βλέπουν νά χύνεται προς τό μέρος τους. Αλλά ό Λορέντσο δεν εί­ ναι τερματοφύλακας πού μπορεί νά δεχτή εύκολα γκόλ άπό μεγάλη άπόστασι. ^ Σταθερώτατος στις επεμ­ βάσεις του καί εκπληκτικά ψύχραιμος παρά τις άγριες ιαχές τής λαοθάλασσας, απο­ κρούει κάθε^ φορά κάνοντας τούς συμπαΐκτες του νά απο­ κτήσουν απόλυτη εμπιστοσύ­ νη σ' αύτόν. Αλλά σιγά - σιγά κουρά­ ζονται κιόλας οί Ίσπανοί άπό^ τό συνεχές έπιθετικό παι­ χνίδι πού κάνουν. Οί Βραζιλιάνοι ξανασαί­ νουν σ' αυτό τό διάστημα. Ή μπροστινή τους γραμμή βρίσκει τήν ευκαιρία νά κάνη μερικές καθόδους πολύ επικίν­ δυνες. Ό Γ κρέκο βρίσκει τήν ευ­ καιρία τρεΐς φορές άκόμα νά φέρη τον πανικό στήν άμυνα τής Μπαρτσελώνα καί ϊδιαίτε ρα στον Ραμάλετς, πού αρχί­ ζει νά αισθάνεται κρύες άνατρι

26 χίλες δταν βλέπη τό τρομερό του πόδι νά άνασηκώνεται έτοι μο γιά σούτ... Πάντως δυο φορές άκόμα καταφέρνει νά απόκρουση μέ θεαματικές προσπάθειες δυο δύσκολα σούτ τού Έλληνόπου λου κΓ άλλα δυο τού Όζον, κα θώς καί μια καρφωτή κεφαλιά τού Τζέντο. "Έτσι σήμερα, χωρίς αμφι­ βολία, ύστερα από τις δυο με­ γάλες μορφές τού άγώνος πού είναι πάλι ό θρυλικός Γκρέκο καί ο Σιού, οί περισσότερο δια κριθέντες παίκτες είναι οι τερ­ ματοφύλακες των δυο ομάδων ό Ραμάλετς καί ό Λορέντσο. (ό παιχνίδι φτάνει πιά στά τελευταία του λεπτά καί οι πο δοσφαιριστές τής Μπαρτσελώ να κάνουν τις τελευταίες τους δραματικές προσπάθειες γιά νά κατορθώσουν νά επιτύχουν

Ο

Σιού^ βλέποντας τον κοντά ταυ του πετάει τή μπάλλα.

Γ&ΡΕΚΟ

Τό σφύριγμα τής λήξεως βρίσκει τον θρυλικό Γκρέκο μέ τή μπάλ­ λα στα πόδια.

τό γκολ τής ίσοψαρίσεως. Γιά μιά στιγμή γύρω από τό 40ό λεπτό τού άγώνος, ή Τόρεντ κλείνεται πάλι σφιχτά μέσα στήν περιοχή της,^ πολιορκημένη στενά άπό τούς Ί σπανούς. Ό Γκρέκο όμως καταλαβαί νει τον τρομερό κίνδυνο πού διατρέχουν μέ μιά απελπισμέ­ νη άμυνα, ή όποια θά άναγκά ση τή μπάλλα νά πηγαινοέρχε ται συνέχεια στά πέντε αυτά λεπτά γύρω άπό τό τέρμα τους —καί γιατί όχι μιά φορά μέσα σ’ αυτό... Τρέχει λοιπόν πίσω. / Είναι ή στιγμή πού ό Σιού μόλις εχει πάρει τήν μπάλλα άπό τον Μαρτινέζ τήν ώρα πού έπιχειρούσε νά σουτάρη. Βλέποντας τον Γκρέκο κον­

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ τά του τη ρίχνει σ’ αυτόν. Το Ελληνόπουλο την άρπα ζει στα πόδια του και μέ τό α­ σύλληπτο τρέξιμό του διασπά­ ει τον κλοιό. Μέ άλλεπάληλες τριπλές α­ ναγκάζει τούς αντιπάλους του νά τον κυνηγουν από πίσω. Ή κατάστασις μ5 αυτόν τον τρόπο ισορροπεί μέσα στο γη πεδο καί οι παίκτες των δυο ομάδων παίρνουν τις θέσεις τους μέσα στις περιοχές τους. Ό Γκρέκο άνοίγει τότε στον Βάργκας πού ξεθαρρεμένος όρμάει μπροστά. "Ετσι, αντί για την Μπαρτσελώνα, είναι ή Τόρεντ τώρα αυτή πού επιτίθεται. Ό Σεγκάρα τρέχει νά άνακόψη τον Βάργκας, άλλα εκεί­ νος προλαβαίνει νά σεντράρη. Ό Ραμάλετς γιά μιά ακόμη

Οί παίκτες τής Μπαρτσελώνα πηγαίνουν κοντά του γιά νά τον αυγχαροΟν.

εΗ αποψινή βραβυά είναι ή τε­ λευταία...

ψορά σώζει την κατάστασι γιά την όμάδοί του, πηδώντας ανά­ μεσα σ' έναν δμιλο παικτών καί μπλοκάροντας σταθερά την μπάλλα. Στέλνει βαθειά μπαλλιά στον Χουαρέζ, αλλά αυτός κά νει κακό σταμάτημα καί ό Όλάντο πού βρίσκεται δίπλα του την πετάει στον Ραμόν. Καί ό Ραμόν την χάνει από κακό υπολογισμό γιά νά την ξαναπάρη ό Χουαρέζ πού πα­ σάρει στον Μαρτινέζ. Ή πάσα του όμως δέν εί­ ναι κανονική. Ανάμεσα στον Μαρτινέζ καί σ5 αυτόν προλαβαίνει ό Λάντος καί παίρνει τη μπάλλα στην κατοχή του. Ή νευρικότης των τελευταί ων λεπτών έχει αρχίσει νά μην σΦίνη τούς 41 σπανούς νά έχουν

28 την ακρίβεια στις μεταβιβά­ σεις τους, όπως ώς εκείνη τή στιγμή. Και οί δε^ΐχτες των ρολογιών τρέχουν, ενώ στο τέλος τό σφύ ριγμα του διαιτητοΰ πού λέει οτι και το μάτς αυτό έχει πε­ ράσει στην ιστορία, βρίσκει τον θρυλικό Γκρέκο μέ τή μπάλ λα στά πόδια νά κατεβαίνη σάν σίφουνας προς τήν εστία του Ραμάλετς... Οι παίκτες τής Μπσρτσελώ να πηγαίνουν κοντά του για νά τον συγχαρούν. Τό χέρι πού τού δίνουν είναι θερμό και εγκάρδιο και ό θαυ­ μασμός πού λάμπει στις κόρες τών ματιών τους, ειλικρινής και βαθύς. . Ό «τσιγγάνος μέ τό χρυσό κεφάλι», ό μεγάλος αυτός Ούγ γρος ποδοσφαιριστής πού θαυ μάστηκε σ’ ένα παγκόσμιο κύ­ πελλο, τον παρατηρεί μ3 ένα παράξενο, όνειροπόλο βλέμμα καθώς περνάει από κοντά του. "Ισως νά θυμάται τά νειάτα του αύτή τή στιγμή κι3 έκεΐνος. ΤΗΝ ΥΣΤΑΤΗ ΩΡΑ

Ο ΒΡΑΔΥ αυτό, αντί­ θετα από ό,τι θά περίμενε κανείς μετά άπό ένα θριαμβευτικό άπόγευμα, ό Γκρέκο δεν φαίνεται νά βρί­ σκεται στά κέφια του. Παρ’ όλο πού προσπαθεί ό­ σο μπορεί νά κρύψη τήν άνησυ χία του καί τήν στενοχώρια του, δεν τά καταφέρνει αυτή τή φορά. Ό λόγος γιά τήν κατάστασί του αυτή είναι απλός:

ΡΚΡΕΚΟ Ό άνθρωπος ^ πού του έχει αναθέσει αυτή τή μυστική ύπη ρεσία, γιά τήν όποια καί βρί­ σκεται αύτή τήν εποχή στήν Ευρώπη, τού έχει πή οτι οπωσ­ δήποτε κάποιος μυστικός πράκτωρ τής Μυστικής Υπηρεσί­ ας τών Ηνωμένων Πολιτειών, θά τον συνάντηση στην ' I σπά­ νιά γιά νά πάρη εκείνο^ τό ^έγ­ γραφο καί γιά νά του δώση συμπληρωματικές πληροφο­ ρίες. Ό καιρός όμως περνάει καί ό πράκτωρ αυτός δέν φαίνεται άπό πουθενά. Ή αποψινή βραδιά είναι ή -τελευταία πού μένουν στήν 4 Ισπανία... Αύριο πρωΐ—πρωΐ, ένα τε­ τρακινητήριο αεροπλάνο θά τούς πάρη μαζί του γιά τή ία λ ία, όπου τούς περιμένουν άλ­ λοι σκληροί αγώνες μέ τις κα­ λύτερες ομάδες τής Ευρώπης. Ό Γ κρέκο λοιπόν θυμάται τώρα τον άνθρωπο εκείνο πού πέθανε μέσα στά χέρια του. Κι’ άν ακόμα έκείνος ήταν ό πράκτωρ πού έπρόκειτο νά συναντήση, μπορεί νά μήν τό έχουν μάθει ακόμα οί συνάδελ­ φοι του; Κάποιος απ’ αυτούς τούς τε λευταίους δέν έπρεπε νά ένδια ψερθή γιά νά έρθη σέ επαφή μαζί του νά πάρη τον περίφη­ μο φάκελλο πού κρατούσε; Αλλά τό εκπληκτικό 4Ελλη νόπουλο δέν είχε νά δώση μόνο τον φάκελλο στον πράκτορα πού τυχόν θά έρχόταν σέ έπαφή μαζί του. Λαχταρούσε καί γιά κάτι άλλο.

6 ΗΜ1 ΐΛΝ ΓΗΡ11ΛΛΝ

Μόνο ενός από τούς έξη τό πρόσωπο δεν φαινόταν καθό­ λου, γιατί είχε γυρισμένη τήν πλάτη του προς τό φακό καί ενός άλλου πού ήταν μισογυρισμένος. Οί άλλοι τέσσερις όμως διακρίνονταν ολοκάθαρα. ?Ηταν πολύ πιθανόν ότι ή άντικατασκοπεία θά γνώριζε αυτά τά πρόσωπα καί ή φωτο γραφία του πολύ θά βοηθούσε στή σύλληψί τους. Πίστευε πώς θάταν γνω­ στοί, κι5 αυτό τό έδειχνε ή μυ στικότης με τήν οποία μαζεύ­ τηκαν σέ κεΐνο τό μέρος καί τό δτι δεν ήρθαν μαζεμένοι γιά νά μήν κινήσουν τήν προ­ σοχή παρά ένας - ένας. "Όχι μόνο δεν μπορεί νά κάνη κάτι τό θρυλικό Έλληνό πουλο γιά νά έρθη σέ επαφή

τής Μυστικής Υπηρεσίας, άλ λά εΐναι^ καί υποχρεωμένο νά άκολουθή δλους του τούζ συν­ τρόφους καί νά υποκρίνεται πώς γλεντά μαζί τους, γιορτά­ ζοντας τις μεγάλες πραγματι­ κά νίκες τής όμάδος του. Καί τό γλέντι στο κέντρο πού έχουν πάει άπόψε κρατάει σχεδόν ώς τά μεσάνυχτα; "Οταν μάλιστα καμμιά φο­ ρά γυρίζουν στο ξενοδοχείο τους, οί δώδεκα έχουν περάσει πιά. Ό Γκρέκο πού έχει βρή μιά πρόφασι γιά νά ζητήση ξεχω­ ριστό δωμάτιο, έπειδή συνή­ θως μένει μέ τον άχώριστο σύντροφό του τον 'Ίντσου Νά Τιάρα Λαμάτα δπου πηγαί­ νουν, πάει καί τώρα καί κλείνεται μέσα σ’ αυτό. Ψάχνει ολόγυρα μέ τήν ελ­ πίδα δτι μπορεΤ νάβλεπε κανέναν έκεΐ μέσα νά τον περιμένη. Δέν βλέπει δμως τίποτα τέ τοιο. Ψάχνει μετά ώς καί κάτω από τά μαξιλάρια του άκόμα μήπως τού άφησε κανείς κα­ νένα σημείωμα. Ούτε αυτή τή φορά δμως στέκεται τυχερός. Κάθεται απάνω στο κρεβά τι του. Τό μυαλό του δουλεύει τρελλά. Τίποτα δμως δέν μπο ρεΐ νά σκεφθή νά κάνη. Είναι απαρηγόρητος. — Πάει!..., ψιθυρίζει. Τέλειωσαν δλα... Αύριο τό πρωΐ φεύγουμε άπό τήν Ισπανία... Δέν μπόρεσα νά επιτύχω στήν αποστολή μου....

μέ τούς μυστικούς πράκτορες

Περνάει μισή ώρα και πάν-

Εΐχε νά δώση μια φωτβγρα φία που πίστευε πώς θα έΐχε τεράστια άξια γιά την όργάνωσι τής άντι κατασκοπείας πού υπηρετούσε τώρα και αύΦόςο ίδιος. Γη φωτογραφία πού είχε βγάλει μόνος του μέσα στο κέντρο του «Μαύρου Περιστε­ ριού» Τη φωτογραφία των έξη έκείνων ανθρώπων πού είχαν συγκεντρωθή σ’ ένα τραπέζι καί μιλούσαν μυστικά καί χα μηλόφωνα. Τη φωτογραφία πού είχε πάρει με τον καταπληκτικό αναπτήρα - φωτογραφική μη­ χανή, πού τού είχαν δωρήσει πριν φύγη γι* αυτό τό ταξίδι.

Ό Γκρέκο την είχε εμφανί­ σει καί είχε καταπληκτική ε­ πιτυχία.

τα βρίσκεται βυθισμένος στις ιτιό μαύρες σκέψεις. *Όλα μέσα στο ξενοδοχείο έχουν βυθιστή στη σιωπή τώ­ ρα πιά. Ό Γκρέκο τελείως άπελπισμένος αρχίζει νά γδύνεται για νά πέση κι5 αυτός νά κοιμηθή. . "Ακριβώς εκείνη την ώρα χτυπάει τό κουδούνι του τηλε­ φώνου πού βρίσκεται πλάϊ στο κρεβάτι του. Τό αρπάζει μέ μιά ανυπό­ μονη κίνησι και τό φέρνει στ5 αυτί του. Τά μάτια του πετουν σπίθες. — Εμπρός! μουρμουρίζει μέ λαχτάρα. — Γκρέκο; Μόνο αυτή ή λέξις άκούγεται. Τίποτ* άλλο. Τό θρυλικό Ελληνόπουλο

ψάχνει

ως καί ^ μαξιλάρια.

άττό τά

Τ’

αρπάζει ανυπόμονα και φέρνει στ* αυτί του.

τό

λέει μέ συγκίνησι: — Ναί... Είμαι ό Γκρέκο. Ή φωνή από τήν άλλη ά­ κρη του σύρματος δέν ξανα­ κούγεται γιά μερικά δευτερό­ λεπτα. Τέλος προφέρει αυτά τά λόγια: ;— Μπορείς νά βγής από κεΐ πού εΐσαι απόψε; — Καί βέβαια μπορώ! — Εννοώ αν άπορης νά βγής χωρίς νά σέ δούν καί χω ρίς νά τό ξέρη κανένας... Ό Αετός τού Σάο Πάολο, χωρίς νά τό θέλη, κυττάζει προς τήν πόρτα πού χωρίζει τό δωμάτιό του από κεΐνο του Σιού. — Μποοώ!, λέει πάλι μέ σταθερή φωνή. Νά βγώ όμως καί νά πάω που; — Νάρθης στό^ Δημαρχείο Γκρέκο... Θά μπής από τήν υπηρεσιακή πόρτα... Θ' άνέβης όλες τις σκάλες καί θά

Εφτά ολόκληρα χρόνια κυκλοφορεί τό μοναδικό πατρι­ ωτικό περιοδικό τώιν Έλληνόπουλών..

Οί όριστουργηματικές του περιπέτειες έχουν συναρπάσει ως τώρα χιλιάδες χιλιάδων άναγνώστες.

Στην κάθε του

σελίδα βρίσκει κανείς πλοκή, άγων ία, χιούμορ καί μένει κατάπληκτος μπροστά στά κατορθώματα

μερικών ηρωικών

Ελληνόπουλων που έταξαν τή ζωή τους γιά την ελευθερία τής πατρίδος τους, από τους Γερμανούς

Ιταλούς

καί

Βουλγάρους. Μήν ξεχνάτε νά διαδίδετε τον ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ σέ φίλους καί γνωστούς σας. Είναι τό καλύτερο καί τό φθηνότερο περιοδικό.

9ΒΚίΚΒΒ·Ββί8&5β8«2Μ«···η········ΜΗΜΗ···η·αΜΝ*

Ρ Ρ

V

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΊΑ

ΒΙΒΛΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

ΚΑΘΕ

ΠΕΜΠΤΗ

(υπόγειον) 5Αρ. τηλεψ. 28.983 Γραφεία: οδός Λέκκα 22 "Ετος Ιον — Τόμος 4 — Άριθ. 27 -- Τιμή δραχμαι 2 Δημοσιογραφικός Δ)'ντής: Σ. *Ανευοδουρας, Στ,ρ. ΠλααστήιρΌΐ 21 Ν, Σμύρνη, Οικονομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σψιγγός 38. Προϊστ. τυτπογρ.: Α. Χατζή βασιλείου, Τσταούλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑ! ΕΤΉΤΑΓΑ!: Γ. Γεωργιάδην, Λέκικια 22, Άθηναι,

ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ:

ΛΕΓΕΩΝ ΤΟΥ ΓΚΡΕΚΟ Κάτι ανώτερο κι* οπτό τή φαντασία και γι* αυτό δεν λέμε τίποτα γι’ αύτό. Ή περιπέτεια,, τό ποδόσφαιρο η και τά δυο μαζί; "Ενα πραγματικό αριστούργημα:

Η ΑΕΓΕΩΝ ΤΟΥ ΓΚΡΕΚΟ

ι «"·?«—ι

>~-1—V.—'}'—»·'·· ϊ—“ ί—·>—Υ

Χ7/Υ? '£/70γά#Ζ& 4θ>Ί£/# ψρ/Νογ/ιε /γ$ &ρουμζ κχττ* κνττβ / &ΤΤΟΣ £/Η4/ ' οτ/ Μί)Σ ΧΡ£/αζ£Τ4/ ________ £/ ΛΈΑΡ£ΐ

£/νη ΤΥ/70 πμ ποζρρμ

77Π Ρϊ//? Δ /7?<2>Π Λ^ρζ/7 Λ/ΠΖ ε/ΖΆ Ο πο/νοζ που ριπορπζ ΠΠ ποζάρρζ Ρ'ΆΥΤΡ 'Ρ Π//) Φμ///ΖΡ

ίεηιτεΑΟΥζ υπάρχουν ΝΖΡ/ΧΟ/ ΡΠΘρο/70/ 4 Ο / 0/70/0/ ^/ΔΆΝ 77/ ΔΥΝΆ7Ρ ΠΡ0Ζ2Π//40ΤΡ-

ΤΡ ΜΟΥ /—τ-------------------

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

Η ΛΕΓΕΩΝ ΤΟΥ ΓΚΡΕΚΟ

ΣΥΝΛΝΤΗΣ I Σ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΡΕΑΕΙ

1 ΝΑ I πολύ περασμένα μεσάνυχτα. Ό Γκρέκο, τό θρυλικό Ελληνόπουλο, βαδίζει μέσα στο σκοτάδι, πηγαίνοντας προς τό Δημαρχείο της πόλεως. Φυσικά, μιά τέτοια ώρα δεν υπάρχει ψυχή στους έρημωμέ νους δρόμους. Προχωρεί βιαστικά καί α­ πό τον τρόπο καί τις κινήσεις του φαίνεται ότι ξέρει πολύ κοώά προς τα πού πρέπει να πάη.

Πραγματικά, μιά μέρα πριν από τον μεγάλο αγώνα τής Τόρεντ με την θρυλική Μπαρτσελώνα, εΐχε γίνει μιά δεξίωσις προς τιμήν τους στο Δη­ μαρχείο κι5 έτσι ό Αετός του Σάο Πάολο έχει ξαναπάει σ’ αυτό τό μέρος. Δεν άργεΐ νά ψτάση γιατί καί τό μέγαρο του Δημάρχου όπως καί τό ξενοδοχείο, στο όποΐο μένουν οί Βραζιλιάνοι, είναι στο κέντρον τής πόλεως. Δεν πηγαίνει προς τήν κυ­ ρία είσοδο. 5Ακολουθώντας κατά γράμ­ μα τις οδηγίες τοΰ αγνώστου «Μιρέλες» όπως τοΰ τις είχε

ΤΙΜΗ ΑΡΑΧ»

%

€ δώσει οπτό τηλεφώνου (*), κά νει τον κύκλο του μεγάρου και κοηχυθύνεται προς την πίσω πλευρά του δπου υπάρχει ή υπηρεσιακή πόρτα. Μ3 ένα πήδημα αίλουρου πη δάει τό κιγκλίδωμα και βρί­ σκεται σ3 αυτήν. Οί σκάλες πού αρχίζουν α­ πό μέσα, είναι φωτισμένες. Ό Γκρέκο, χωρίς κανένα δι­ σταγμό, αρχίζει ν3 άνεβαίνη. "Ολες του όμως οί αισθή­ σεις βρίσκονται σέ ύπερδιέγερσι. —έρει πολύ καλά, δτι στη δουλειά πού κάνει πρέπει νά έχη πάντα τό νου του, αν δεν θέλη ν3 άφήση τά κόκκαλά του σέ κάποιο ξένο μέρος, γιατί οί παγίδες πού μπορούν νά του στήσουν είναι άπειρες. Ωστόσο αυτή τή φορά δεν πρόκειται γιά καμμιά παγί­ δα... "Οταν κάποτε οί σκάλες τε λειώνουν καί μπαίνει στή βι­ βλιοθήκη πού είναι λουσμένη στο φως, βλέπει έναν άνθρω­ πο, πού, καθισμένος πίσω από ένα μεγάλο τραπέζι, καπνίζει μιά πίπα με φανερά σημάδια νευρικότητος. Μόλις ό άνθρωπος αυτός αν τικρύζει τό Ελληνόπουλο πε­ τάγεται όρθιος από τή θέσι του. — ^Ηρθες!, μουρμουρίζει καί χαρά ζωγραφίζεται στο πρόσωπό του. Είχα αρχίσει ν’ ανησυχώ... — Μήπως άργησα; ρωτά ό (*) Δτόίβίαοε τ'ό ,τπροηιγούμενο τεύχος ;μιέ τον τίτιλο: «Τό τελίευτοΤο ιμάτςί».

ΓΚΡΕΚΟ Γκρέκο παραξενεμένος. -— ;Όχι... 3Όχι...^ ^Ηρθες στήν ώρα σου, Γ κρέκο, φίλε μου... "Ομως ξέρω πώς οί κα­ τάσκοποι κάτι έχουν πάρει μυ ρουδιά γιά τήν παρουσία μου σ’ ετούτο εδώ τό μέρος. Εΐναι τόσο επικίνδυνοι καί τόσο φο­ βερά ύπουλοι, πού είχα αρχί­ σει νά άνυσηχώ γιά σένα από τήν πρώτη στιγμή κιόλας πού έκλεισα τό τηλέφωνο καθώς σέ_πήρα!... -αφνικά, σταματά νά μι­ λά. "Ενα χαμόγελο άπλώνεται στο πρόσωπό του καθώς κυττάζει τό ξανθό άγόρι. 'Απότομα ύστερα καί μέ ζωηρότητα, προχωρεί προς τό μέρος του καί του άπλώνει εγκάρδια τό χέρι του. — Καλώς ώρισες, Γκρέκο!, τού λέει μέ φωνή πού τρέ μει άνάλαφρα άπό συγκίνησι. Πρέπει νά σ3 ευχαριστήσω, γιατί βρίσκομαι στή ζωή, τό ώφείλω σέ σένα! — Σ3 εμένα; λέει ό Γκρέκο απορημένος καί στενόχωρη μέ νος μαζί γιατί αυτή ή τροπή πού έχει πάρει ή συζήτησις δέν του άρέσει καθόλου καί τον βάζει σέ δύσκολη θέσι. — 3Ακριβώς!^ Σ3 εσένα! 3Άν δέν ήσουν εσύ, τό τραίνο, μέ τό όποΐο έμπαινα στήν Ι­ σπανία άπό τήν Πορτογαλία θά είχε τιναχτή καί τώρα θά βρισκώμουν στον άλλο κόσμο! —3,Ω!, κάνει τό Ελληνό­ πουλο χαμογελώντας. Αυτό δέν τό χρωστάτε καθόλου σέ μένα, κύριε, παρά στον φίλο μου Νίνο Ζανίνο, γιατί αυτός

6 ΗΫύϊ ΐϊίΝ σταμά+ησε τόν κακούργο έ* κεΐνο, την ώρα πού ήταν έτοι* ύος νά κάνη την άνάτίναξι! ^ — Τόν Νίνο Ζανΐνσ; Ποιος είναι αυτός; — "Ενας ντέτεκτίδ πού μέ άί<ολουθεΐ παντού, γιατί τού έχει άνατεθή νά, προσεχή έ­ μενα και τόν σύντροφό μου τό Σ ιού. — Πάλι λοιπόν, άν δεν ή­ σουν εσύ μέσα στο τραίνο δεν έπρόκειτο ό Ζανίνο αυτός νά είχε ενεργήσει έτσι, και γι’ αυτό πάλι σ’ εσένα τό χρω­ στώ πού βρίσκομαι στη ζωή ! Ό Γκρέκο θέλει νά τού πή πώς αμφιβάλλει πάρα πολύ άν πραγματικά ό Ζανίνο ήθε­ λε νά σταματήση την έκτέλεσι όταν πέτυχε τό κατόρθωμα, αλλά προτιμάει στο τέλος νά μή^ μιλήση, γιατί δεν θέλει καί νά δυσφημήση τόν καημέ­ νο τό φίλο του, πού τόσο κα­ λό όνομα έχει άποκτήσει μέ­ χρι τώρα. Σφίγγει λοιπόν τό χέρι τού «Μιρέλες» κι5 εκείνος τού δεί­ χνει μιά πολυθρόνα απέναντι του καί τόν βάζει νά καθήση. -— "Έφερες τό έγγραφο; του λέει αμέσως έπειτα μέ την αγωνία ολοφάνερη στον τόνο τής φωνής του. — Τό έφερα, κύριε... Ό Γκρέκο βγάζει αμέσως άπό την τσέπη του τόν φάκελ λο πού τού έχουν δώσει νά παραδώση σ" αυτόν τόν άνθρω πο καί τόν τείνει προς τό μέ­ ρος του. Έκεΐνος τόν παίρνει άνυπόμονά καί τόν άνοίγει.

ζει σά νά Ιχη ξεχώσει άκόμά καί ΐήν παρουσία έκε? μπρο­ στά του, του Γκρέκο. ^— Σιγά - σιγά όμως, κα­ θώς διαβάζει, ένα χαμόγελο ζωγραφίζεται στο πρόσωπό του καί τά μάτια του παίρ­ νουν μιά θριαμβευτική λάμψι. — Θαυμάσια!; μουρμουρί­ ζει σά νά μίλάη στον εαυτό του. Φίλε^μου, τά νέα πού μου φέρνεις είναι πολύ ενθαρρυν­ τικά! Μεταξύ τών κατασκό­ πων πού κινούνται νά πλησιά­ σουν υψηλά πρόσωπα γιά νά πουλήσουν τά κλεμμένα, ατο­ μικά μυστικά, υπάρχουν καί τέσσερις τύποι, πού είναι σί­ γουρο πώς βρίσκονται κοντά μας. Δέν μένει παρά νά κινηθή τό δίκτυο τής άντικατασκο­ πείας μας γιά νά τούς άνακαλύψη πριν φτάσουν στον σκο­ πό τους... -— Τούς γνωρίζετε αυτούς τούς ανθρώπους, κύριε; ^ Τό πρόσωπο τού «Μιρέλες» γίνεται μονομιάς σοβαρό καί κάποια σκιά τό κάνει νά σκυθρωπάση γιά μιά στιγμή. — Δυστυχώς όχι!, άποκρί νεται ^ ύστερα. Ό άνθρωπος, πού είχε καταφέρει νά τούς μάθη, δεν βρίσκεται πιά στη ζωή! Τόν ανακάλυψαν εγκαί­ ρως έκεΐνοι καί τόν δολοφόνη­ σαν!... Πάντως, είμαι βέβαιος πώς τό δίκτυό μας θά τούς ξα ναβρή... Φτάνει πού ξέρουμε πώς δρούν κοντά μας αυτή τη στιγμή... Οι άνθρωποί μας εί­ ναι πολύ επιτήδειοι... Τό Ελληνόπουλο προσπα­ θεί νά κρύψη κάποιο χαμόγε­

.

λο ικανοποιήσεις πού πάει νά

Γιά μερικές στιγμές μοιά­

I ϋβ

ΓΚΡΜΐI

σκάχή] στά χείλια του γιά μιά ότιγμημ — Εχω και κάτι άλλο νά σάς δώσω, κύριε!, λέει μέ στα θερή ψωνή. -— Κάτι άλλο* Σάν τί;^ Ή έκπληξις είναι ολοφάνε­ ρα διάχυτη πάνω στο πρόσω­ πο του «Μιρέλες» καθώς κάνει αυτή την έρώτησί. Ό Γκρέκο βγάζει άπό την τσέπη του τό μικρό δε ματάκι πού υπάρχει μέσα, σ’ αυτήν καί τό τείνει προς Τ0 μέρος του. , < -— Είναι κι5 αυτό τό φιλμ; του λέει. , — Φιλμ! Ό «Μιρέλες» τό παίρνει μέ λαχτάρα στά χέρια του, άλλά εξακολουθεί νά κυττάζη κατά­ πληκτος τό Ελληνόπουλο, γιά νά του δείξη ότι περιμένει νά μάθη περισσότερα πράγματα. Ό Γκρέκο του λέει:

Μέ μεγάλη προσοχή βάδιζε άνάμεσα στις σκιές...

Μ’ ένα πήδημα αίλουρου βρέθη­ κε μέσα.

— Ό άνθρωπος πού δολο­ φονήθηκε άπό τούς κατασκό­ πους, όπως λέτε, πέθανε μέ­ σα στά χέρια μου, κύριε!1.. Μου άφησε μιά παραγγελία... Μου είπε πώς οί άνθρωποι γιά τούς όποιους έψαχνε, θά συγ­ κεντρώνονταν σ' ένα κέντρο... Πήγα έκεΐ μέ μιά μικροσκοπική φωτογραφική μηχανή καί μου φάνηκε πώς κατάλαβα ποιοι ήσαν αυτοί οί άνθρωποι ...Τούς τράβηξα μιά πλακα ό­ πως κάθονταν στο τραπέζι τους καί κουβέντιαζαν χαμη­ λόφωνα... 'Ίσως αυτή ή πλα­ κα νά σάς βοηθήση νά τούς ανακαλύψετε... Ό «Μιρέλες» κυττάζει τον Γκρέκο μέ άνυπόκριτο θαυμασμό.

—Είσαι σπουδαίο παιδί! , του λέει αυθόρμητα. Είσαι ά-

ληθινός θησαυρός, Γκρέκο! Τό Ελληνόπουλο προσπαθεΐ νά διαμαρτυρηθή, αλλά ό άλλος δεν τον αφήνει. Τον άρπαζει από τό χέρι άνυπόμονα. — "Ελα μαζί μου!, του λέ­ ει. Θά εμφανίσουμε αμέσως αυτό το φιλμ... Είμαι βέβαιος ότι θά έχης κάνει σωστή δου­ λειά!... "Εχω απόλυτη έμπιστοσύνη στη διαίσθησί σου... Ο Γκρέκο πηγαίνει κοντά του χωρίς καμμιά άντίρρησι. Περνούν τό πίσω μέρος τής βιβλιοθήκης καί χώνονται μέ­ σα σε μιά μικρή πόρτα. Πίσω άπ3 αυτήν υπάρχει έ­ νας μικρός καί μισοσκότεινος διάδρομος. Μπροστά ό «Μιρέλες» καί πίσω ό Αετός του Σάο Πάολο, τον περνούν από τή μιά άκρη του στήν άλλη. Φτάνουν στο τέλος του καί

— Είναι κι* αυτό τό φιλμ!/ ταυ λέει τό Ελληνόπουλο.

κατεβαίνουν μιά μικρή στρι­ φογυριστή σκάλα. Τέλος μπαίνουν μέσα σέ μιά άλλη πόρτα καί βρίσκον­ ται σ3 ένα μικρό δωματιάκι, πού, από τή διαρρύθμησί του τό ξανθό αγόρι καταλαβαίνει ότι πρόκειται γιά έναν σκοτει­ νό θάλαμο πού χρησιμεύει γιά τις εμφανίσεις τών^φίλμς. Ό «Μιρέλες» του κάνει νό­ ημα νά κλείση πίσω του τήν πόρτα κι3 εκείνος κρατώντας πάντα τό φιλμ στο χέρι του, αρχίζει ν3 άδειάζη διάφορα χη μικά υγρά μέσα σέ κάτι λε­

κάνες. Στο τέλος σβύνει τό φως. Σκοτάδι γίνεται μέσα στο δωμάτιο, πού τό κάνει κάπωο; απαλό, μιά μικρή γαλάζια λά μπα πού εξακολουθεί νά βρί­ σκεται αναμμένη. Ό Γ κρέκο, πού ξέρει κΓ Καλώς

ώρισες Γχρέικο!

αύτός πολύ καλά από έμψανί*

σεις των φίλμς, περιμένει μέ Κομμένη την ανάσα, τό άπότέ* λεσμα ττού θά έχη ή προσπά­ θεια του παράξενου εκείνου άνθρώπου πού κρύβεται πΐσώ από ένα ψεύτικο, ισπανικό ό­ νομα, γιατί δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία πώς εΐναι βέ­ ρος Αμερικανός. Περνούν μερικά λεπτά. Κα­ νείς δεν μιλά. Τά χέρια τού «Μιρέλες» δου λεύουν γρήγορα καί μέ σιγου­ ριά, σημάδι πώς έχει μεγάλη πείρα σ' αυτή τή δουλειά. Καμμιά φορά τελειώνει. Τινάζει τό υγρό άκόμα φιλμ γιά νά φύγουν τά χημικά υ­ γρά από πάνω του καί ύστερα ανάβει τό φως. Κυττάζει τό φιλμ πού έχει εμφανίσει, μπροστά σέ μιά δυ νατή λάμπα. Καί τότε μιά δυνατή κραυ­ γή ξεφεύγει από τά χείλια του καί μιά έκφρασι άγριας χαράς ζωγραφίζεται στο πρό­ σωπό του. — Αυτός!, μουρμουρίζει. Αυτός! Είχα δίκιο λοιπόν νά πιστεύω ότι δεν είχες κάνει λάθος σ' εκείνους πού φωτο­ γράφησες, Γ κρέκο! Τό Ελληνόπουλο νοιώθει έ­ να ρίγος συγκινήσεως νά διαττερνάη ολόκληρο τό κορμί του. — "Ωστε γνωρίζετε κανέναν άπ'^ αυτούς τούς ανθρώ­ πους τής φωτογραφίας; ρω­ τάει μέ κομμένη τήν ανάσα. — Ναί!... Γνωρίζω τον έ­ ναν!.... Γνωρίζω αυτόν εδώ!... Άπ' αυτόν θά βρούμε ασφα­ λώς καί τούς Υπόλοιπους!...

Γ κρέκο!, μάς προσέφερες πο­ λύτιμες υπηρεσίες! Ξαναβρί­ σκω τά ίχνη των κατασκόπων* πού είχαμε χάσει μετά τό θά­ νατο τού πράκτορός μας, χά­ ρις στήν έξυπνάδα καί τήν έτοιμότητά σου! Ελπίζω ότι αυτοί οί παλιάνθρωποι πού έ­ χεις εδώ φωτογραφη μένους; θά μάς οδηγήσουν σύντομα στήν* πραγματική κεφαλή τής σπεί­ ρας καί τότε θά εΐναι τό τέλος τους! Τώρα είμαι σχεδόν βέ­ βαιος πώς δέν θά προλάβουν νά πουλήσουν τά κλεμμένα μυ στικά... Αλλά τά υπόλοιπά θά τά πούμε άργότερα... Στο Παρίσι δέν πηγαίνετε αύριο νό μίζω; , — Μαλιστα... — Ωραία... Πρέπει νά συ­ ναντηθούμε πάλι εκεί... Θά μα ζευτούν σ' ένα διεθνές συνέδρι ον προσωπικότητες απ' δλον τον κόσμο σ' εκείνο τό μέρος. Είμαι βέβαιος πώς οι κατά­ σκοποι δέν θά θελήσουν νά χά­ σουν τέτοια ευκαιρία. Ό Γ κρέκο καταλαβαίνει ό­ τι ό άνθρωπος εκείνος πού έ­ χει τό ισπανικό όνομα «Μιρέ­ λες» δέν τον χρειάζεται άλλα γιά τήν ώρα. Εξάλλου κΓ ό ίδιος βιάζε­ ται νά έπιστρέψη στο ξενοδο­ χείο του γιά νά μήν άντιληφθή κανείς από τούς συντρό­ φους του τήν απουσία του. Αέει λοιπόν στον «Μιρέ­ λες»: — Στο Παρίσι άν πρόκειτε νά συναντηθούμε αυτό θά τό ξέρω από τώρα; — "Όχι, φίλε μου. Αυτό θά

είναι έττικίνδυνο καί γιά σένα

9

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ και για μάς... Δεν χρειάζεται νά ξερής τίποτε... Μόλις χρει­ αστούμε τή βοήθεια σου, νά είσαι βέβαιος δτι θά σε ειδο­ ποιήσω και πάλι δπως έγινε κι εδώ... Τώρα πού βεβαιώθη­ κα πόσο σπουδαία πράγματα μπορείς νά καταψέρης σ’ αυ­ τή τή δουλειά, άσφαλώς θά ζητήσω τη βοήθειά σου... — Ευχαριστώ, κύριε! Με θέλετε τίποτ’ άλλο γιά την ώρα; — "Όχι, Γκρέκο! Μπορείς νά πηγαίνης και νά προσέχης στο δρόμο. Και σ' ευχαριστώ εξ ονόματος τής Αμερικής και τής άνθρωπότητος γιά τις υ­ πηρεσίες σου... Ό Αετός του^ Σάο Πάολο δμως δεν είναι τύπος πού του αρέσουν οί πολλές ευχαριστί­ ες καί γι’ αυτό κάνει μιά γρή­ γορη μεταβολή και φεύγει α­ πό τή βιβλιοθήκη τής Δημαρχίας, γιά νά μήν άκούση πε­ ρισσότερα. Κατεβαίνει τις σκάλες καί ακολουθώντας τον Υδιο δρόμο άπό τον όποΐο έχει έρθει, βγαί νει άπό τό κτίριο καί βρίσκε­ ται γιά μιά ακόμη φορά στή νυχτωμένη Βαρκελώνη. Ή ερημιά είναι πάντοτε ή ίδια. Τό Ελληνόπουλο σχεδόν τρέχοντας παίρνει τον δρόμο γιά τό ξενοδοχείο του, αλλά καί χωρίς νά παραλείπη νά κυττάδη πρώτα πίσω του, μή­ πως τον παρακολουθούν τίπο­ τε μάτια μέσα άπό τό σκοτά­

δι... "Οταν φτάνη στο διαμέρι­ σμά του καί πείθεται πώς α­

κόμα καί ό Σ ιού δεν έχει μά­ θει τίποτε, πέφτει κι5 αυτός ήσυχος στο κρεββάτι του γιά νά κοιμηθή... Η ΤΟΡΕΝΤ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

ΡΩΊ* - ΠΡΩΊ* τήν άλ­ λη μέρα φθάνουν στο α­ εροδρόμιο τής Βαρκελώ­ νης γιά νά πάρουν τό αερο­ σκάφος τών Παρισίων. Τό μεγαθήριο τών ουρανών τούς περιμένει καί ύστερα ά­ πό τις άπαραίτητες διατυπώ­ σεις με τά διαβατήρια καί τά τελωνεία, μπαίνουν όλοι μέσα καί πιάνουν τις θέσεις τους. Φυσικά, μαζί μέ τήν παρέα είναι καί ό άχώριστος σύντρο­ φος τής ομάδας, ό περίλαμ­ προς άστυνομικός Νίνο Ζανίνο. Ό καημένος φαίνεται πώς έχει κεσάτια τις τελευταίες η­ μέρες. "Υστερα άπό τή συνταρα­ κτική επιτυχία του στά σύνο­ ρα Πορτογαλίας καί Ισπανί­ ας, δεν ξανάγινε τίποτα γιά νά χώση τήν ούρίτσα του. Ωστόσο αυτό βέβαια κα­ θόλου δεν τον στενοχωρεΐ. Τό άντίθετο μάλιστα. Ό Ζανίνο είναι ικανοποιη­ μένος πού τά πνεύματα φαί­ νονταν επιτέλους νά έχουν η­ συχάσει. — "Οσο πάμε, λέει, καί φτάνουμε σε περισσότερο πο­ λιτισμένο κόσμο. Έκεΐνοι οί Πορτογάλοι δέν παραλλάζανε καθόλου άπό τούς θερμόαι­ μους συμπατριώτες μας. Οί

Π

το Ισπανοί πάλι, σχεδόν τό ίδιο πάντως δεν είχαμε τίποτα α­ πόπειρες φόνου η απαγωγών μέσα στην πατρίδα τους, με­ τά την υπόθεσι του τραίνου... ’Έχω ακούσει νά λένε πώς οί Γάλλοι πού πάμε τώρα νά συ­ ναντήσουμε, είναι ακόμη κα­ λύτεροι, πιο ευγενικοί καί άπεχθάνονται σάν τό τίποτα τά μαχαίρια καί τά κουμπούρια! Επιτέλους θά περάσουμε μέ κάποια σχετική ησυχία τό υ­ πόλοιπο ταξίδι γιά νά ευχα­ ριστηθούμε κι5 εμείς καμμιά φορά λίγες διακοπές. Αυτά φαντάζεται ό Νίνο Ζα νίνο καί τά έξηγεΐ καί στον σκύλο του, τό πελώριο μπουλν τόγκ, τον Ναύτη. Έκεΐνος μουγρίζει παράξε­ να δταν τό χαζό αφεντικό του τού λέη αυτά τά λόγια. Άπό τό φέρσιμό του μοιά-

Μιά φωνή του ξεφυγε σάν νά άν οογ νώρ ι σε κάπο ι ον.

ΓΚΡΕΚΟ

Τό σουτ

ήταν κεραυνός αλλά...

ζει σά νά έχη αντιρρήσεις^ καί σάμπως έκεΐνος νά άμφιβάλλη άν τά πράγματα θά πάμε τό­ σο ήσυχα στο μέλλον, όπως λέει ό Ζανίνο, ή σά νά πιστεύη απεναντίας, ότι ή μεγαλύτε­ ρη φασαρία καί τό πιο συντα­ ρακτικό μπέρδεμα από τή μέ­ ρα πού ξεκινήσανε, θά γίνη α­ σφαλώς στο Παρίσι... Ποιος μπορεί νά καταλάβη πολύ καλά τί σκέπτεται ένας σκύλος, έστω κι* άν αυτός εί­ ναι ράτσας; Κι’ άν κανείς κάποτε μπορή νά τό καταλάβη, αυτός α­ σφαλώς δεν θά είναι ποτέ ό περιώνυμος ντέτεκτιβ τής χα­ ζομάρας Νίνο Ζανίνο. Τό αεροπλάνο μέ τή βραζιλιάνικη ομάδα παίρνει τό δρό­ μο τών ουρανών καί ύστερα άώρών πτήσι, φτάνει στο αερο­ δρόμιο τού προορισμού του.

© ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

11

Οί παράγοντες τής γαλλι­ κής όμάδος, πού τούς έχει κά­ νει την πρόσκλησι για τον α­ γώνα, βρίσκονται παρατεταγμένοι δλοι έκεΐ και περιμέ­ νουν νά τούς χαιρετήσουν κρα­ τώντας στά χέρια τους ανθο­ δέσμες. Επίσης μιά σειρά δημοσιο­ γράφων είναι συγκεντρωμένη σ’ ένα μέρος καί οί φωτογρα­ φίες δίνουν καί παίρνουν. Οί περισσότεροι απ’ αυτούς ρωτούν ποιος είναι ό Γκρέκο καί τού βγάζουν τις πιο πολ­ λές φωτογραφίες απ’ δλους τούς άλλους. λ

ΤΟΡΕΝΤ - ΝΙΜ Είναι

ένα πήδημα πάνθηρος.

Ο ΠΡΩΤΟ γαλλικό συγ­ κρότημα πού θά αντιμε­ Τό παιχνίδι κατόπιν αύτου τωπίσουν, είναι ή πρώτα παρουσιάζει τεράστιο ένδιαφέ θλήτρια τής χώρας αυτή τη ρον, άφου θά είναι ανάμεσα χρονιά, όυάδα τής Νίμ. στις πρωταθλήτριες ομάδες δυο χωρών, πού είναι επίσης εξελιγμένες στο ποδόσφαιρο. Οί ειδικοί λένε πώς ή δια­ φορά δυναμικότητος καί τεχνι κής, πού πρέπει ^νά χωρίζη τις δυο ομάδες, είναι ελάχι­ στη καί γι’ αυτό δίνουν τον α­ γώνα μ’ ένα ή δυο γκολ δια­ φορά υπέρ τής Νίμ πού παί­ ζει στον τόπο της. Ωστόσο τά προγνωστικά αυτά καμμιά έπίδρασι δέν έ­ χουν επάνω στούς Βραζιλιά­ νους ποδοσφαιριστάς. Την ημέρα καί την ώρα πού πρέπει, βρίσκονται δλοι μαζί στά αποδυτήρια τού περιφήμου σταδίου τού Πάρκ ντέ Πρένς, γιά νά δώσουν την κρί­ 'Ο Τζεντο κουβοοριάζετοα στο σιμη μάχη. πράσινο τοπτέτο.

Τ

12 Τό γήπεδο έχει γεμίσει α­ πό τά πλήθη που έχουν τρέξει νά θαυμάσουν την έφετεινή «ομάδα - θαυ,μα» τής Νο­ τίου "Αμερικής, πού έπεσκίασε τη δόξα δλων των άλλων περιφήμων συγκροτημάτων ε­ κείνων των χωρών. Ή ατμόσφαιρα εΐναι έορταστική λοιπόν την ώρα πού οι έντεκα λεβέντες τής Τόρεντ παρουσιάζονται σέ μια γραμ­ μή πάνω στο πράσινο ταπέτο. Οι επευφημίες τών φιλάθλων είναι σχεδόν ενθουσιώδεις. Φυσικά, δταν βγαίνη και ή Νίμ, τότε πραγματικά χαλάει ό κόσμος από τις ζητωκραυ­ γές και τά χειροκροτήματα. Ό διαιτητής τοϋ άγώνος πού σ’ αύτό τό μεταξύ βρίσκε ται κι5 εκείνος πριν άπό τις δυο ομάδες μέσα στον άγωνιστικό χώρο, σφυρίζει και καλεΐ κοντά του τούς δυο αρχη­ γούς τών ομάδων. "Από τούς Βραζιλιάνους — δπως είναι γνωστό — αρχη­ γός παρουσιάζεται τό θρυλι­ κό Ελληνόπουλο, ό "Αετός του Σάο Πάολο. "Από τήν Νίμ παρουσιάζε­ ται άρχηγός, ό περίφημος Πιαντονί, τριανταεπτά φορές δι­ εθνής. Τό νόμισμα στρίβεται στον αέρα. Ή τύχη εύνοεΐ τούς Γάλ­ λους... Ό Πιαντονί διαλέγει τό τέο μα πού θά πάρη νά μή βρίσκε ται άπό τή μεριά πού χτυπάει ό ήλιος καί οί δυο ομάδες πα­ ρατάσσονται ^ γύρω άπό τή σέντρα για νά δοθή τό σύνθη­

ΓΚΡΕΚΟ μα γιά τήν έναρξι τοϋ άγώνος. Ή σύνθεσις τής Νίμ —για­ τί ή Τόρεντ παίζει μέ τή γνω­ στή σύνθεσι πού θριάμβευσε καί επί τής Μπαρτσελώνα — είναι ή ακόλουθη: Τέρμα παίζει ό Ντελόν μέ οπισθοφυλακές, αριστερόν τον Έκλαίρ, κεντρικό τον Μπετύς καί δεξιό τον Ρουϊζόν. Στά χάφ παίζει δεξιά ό Σοσσώ καί άριστερά ό Μαζουαγιέ. Ή έπίθεσιςΑ άρχίζοντας άπό τά δεξιά είναι : Μοράν, Κερβιέ, Πιαντονί, Βέρ, καί Γκυγιώ. Οι άσσοι αυτοί τοϋ γαλλι­ κού ποδοσφαίρου, τούτη τή στιγμή πού πρόκειται νά άρχίση ένας μεγάλος καί ιστο­ ρικός άγών, πού θά γίνη άφορ φή νά άναμετρηθοϋν άλλη μιά φορά οί ποδοσφαιρικές δυνά­ μεις δυο κόσμων διαφορετικών καί τόσο μακρυνών ό ένας ά­ πό τον άλλον, φαίνονται αισι­ όδοξοι. Βλέπεις πώς μάλλον λα­ χταρούν νά ριχτούν στον α­ γώνα ^καί λές πώς μετά βίας κρατιώνται στις θέσεις τους γιά νά μή ριχτούν μπροστά πριν άκόμα άκουστή τό σφύ­ ριγμα τού διαιτητού. "Αλλά καί τό σφύριγμα άκούγεται στο τέλος. "Ενώ τή μπάλλα έχουν οί Βραζιλιάνοι — αφού οί γηπεδοΰχοι διάλεξαν τό τέρμα —· ή πρώτη έπίθεσις τών ξένων ξεκινά χωρίς καμμιά άργοπορία... Ό Γκρέκο παίρνει δπως συ νήθως την πρώτη μπαλλιά ά­ πό τό φίλο του τον Τζέντο.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Τό υπέροχο Ελληνόπουλο έχει άντιληφθή μέ μια ^ ματιά την ψυχολογική κοττάστασ; των Γάλλων και σκέπτεται νά κάνη κάτι, αν μπορέση, πού νά τούς φοβίση λιγάκι και νά τούς κόψη την καλπάζουσα αι­ σιοδοξία τους γιά τό αποτέ­ λεσμα τοϋ άγώνος. Γι’ αυτό — γιά πρώτη φο­ ρά τον τελευταίο καιρό — δεν υποχωρεί προς τά πίσω, δί­ νοντας τη μπάλλα σε κάποιον συμπαίκτη του , παρά την παίρνει καί ρίχνεται μπροστά, στάν πραγματικός αετός. Οί Κερβιέ, Πιαντονί καί Βέρ, πού βρίσκονται απέναν­ τι του, πάνω στη γραμμή τής σέντρας, του κάκου προσπα­ θούν νά άντιδράσουν στήν ξα­ φνική έπίθεσί του. Πριν προλάβουν καλά - κα­ λά νά ζεσταθούν, πριν προλά­ βουν νά άντιληφθοΰν ότι τό παιχνίδι έχει ήδη αρχίσει, ένα ανθρώπινο βέλος έχει περάσει άνάμεσά τους, πού είναι τό θρυλικό Ελληνόπουλο. Τό βέλος όμως αύτό κρατάει καί τή^ μπάλλα στά πόδια του καί είναι τρομερός κίνδυ­ νος^ γιά τήν εστία τους, πάνω στήν αρχή τού παιχνιδιού, πού ένας αιφνιδιασμός είναι πάν­ τα εύκολώτερος. Τρέχουν οί μέσοι τής Νίμ νά σταματήσουν τή θύελλα. Πρώτος ό Σοσσώ καί από πίσω του ό Μπουαγιέ, προ­ σπαθούν καί οί δυο μαζί στήν ανάγκη νά σταματήσουν τον Γ κρέκο. "Ομως ό Αετός τού Σάο

13 Πάολο, ενώ έτρεχε κατά μέτω­ πο προς τό μέρος τους, μόλις πλησιάζει κάπως περισσότε­ ρο, κόβει προς τά αριστερά καί τούς αναγκάζει νά τον κυ­ νηγήσουν. Μ5 αυτόν τον τρόπο δμως τό έχει σίγουρο δτι θά τούς ξεφύγη κι5 έτσι δεν θά διακινδυνεύση νά χάση τή μπάλλα. Κανείς δεν μπορεί νά τον φτάση στο τρέξιμο, έστω καί αν αυτός κρατάει καί τή μπάλ λα στά πόδια του. Ό πανύψηλος Μπετύς, τό κεντρικό μπάκ τών Γάλλων, ε­ πιχειρεί νά σταματήση τον ξέ φρένο δρόμο του. Ή τέχνη τού Ελληνόπου­ λου, καθώς ξεγελάει κΓ αυτόν τον τελευταίο μ5 ένα θυελλώ­ δες πέρασμα, γίνεται τόσο καταφανής, πού ένας μεγάλος ψίθυρος θαυμασμού ξεσηκώνε­ ται μέσα από ολόκληρο τό γή πεδο, ενώ ακόμα ό άγων τώρα μόλις έχει αρχίσει. Ό Γ κρέκο, πραγματικά δί­ νει στο σώμα του μιά τέτοια στροφή, πού αναγκάζει τον Μπετύς νά μπή μπροστά στο δρόμο τών άλλων δυο Γάλλων πού τον κυνηγούν από ώρα, προσπαθώντας νά τον σταμα­ τήσουν. Ό Σοσσώ καί ό Μαζουαγιέ, μοιραία συγκρούονται μέ τον συμπαίκτη τους καί ενώ ό δεύτερος άπ5 αυτούς χάνει καί τήν ισορροπία του καί σω ριάζεται στο χορτάρι, οί άλ­ λοι δύο καθυστερούν σημαντι­ κά στο νά ξεκινήσουν καί πά­ λι ^γιά νά πιάσουν τον 'Αετρ τού Σάο Πάολο.

Γ&ί»ΕΚ0 3Αφήνει την πορεία προς τ’ αριστερά πού είχε τόση ώρα, καί ρίχνεται προς τό κέντρον. Ό Κερβιέ είναι τώρα μπρο στά του καί πλάϊ του καραδο­ κεί καί ό Έκλαίρ, ενώ ό Ντελόν παίρνει θέσι οπό κέντρο του τέρματός του για νά μπορή νά απόκρουση άν ό θρυλι­ κός αντίπαλός του άποφασίση νά σουτάρη. Καί πραγματικά, τό Έλλη νόπουλο κάνει σούτ. Ή μπάλλα φεύγει σάν βολί δα από τό πόδι του καί κατευ θύνεται προς τη δεξιά γωνία του τέρματος τής Νίμ. Ό Ντελόν πραγματοποιεί ένα ακροβατικό πλονζόν, αλ­ λά τό σούτ είναι αληθινός κε­ ραυνός. Τά χέρια του δεν προλα­ βαίνουν νά άκουμπήσουν καθό­ λου τη μπάλλα.

Ο

” I ντσου

Νά.. κάνει έν£τ εκ­ πληκτικό άλμα.

λευταία στιγμή ή μπάλλα βρί­ σκει τό κάθετο δοκάρι καί α­ ποκρούεται άπ3 αυτό, γιά νά κατάληξη άουτ. Οΐ θεαταί άφήνουν έναν πε­ λώριο αναστεναγμό άνακουφίσεως. Οι πιο πολλοί^δμως άπ3 αυ­ τούς χειροκροτούν συνάμα την καταπληκτική κάθοδο τού 3Α­ ετού τού Σάο Πάολο. Θορυβημένος ό Ντελόν επα­ ναφέρει τή μπάλλα καί τή στη νει στή γωνία τής μικρής πε­ ριοχής γιά τό ελεύθερο χτύ­ πημα. Ό Γκρέκο γυρίζει κι3 αυτός .κάπως πιο πίσω τώρα. Αυτό πού θέλησε άπό τήν άρχή νά πετύχη, τό έχει κα­ ταφέρει. Οι Γάλλοι δεν ξεκινούν πιά τόσο εύκολα γιά μπροστά, άν δεν έχουν εξασφαλισμένα τά νώτα τους καί δεν άφήνουν ού­ τε μιά στιγμή τό τέρμα τους, χωρίς γερή οπισθοφυλακή, πράγμα δμως πού φυσικά δυ­ σκολεύει τις επιθέσεις τους. "Ετσι ό μεγάλος άγώνας δεν άρχίζει — κάθε άλλο μά­ λιστα — με τόν^ χαρακτήρα πού ήθελαν νά δώσουν οι Παριζιάνοι. ^3Αντί νά ξεκινήσουν μονο­ μιάς γιά μιά έπίθεσι διάρκει­ ας, πού θά συνέτριβε τό ηθι­ κό των άντιπάλων τους, παί­ ζουν συγκρατημένα καί έχουν τά μάτια τους τέσσερα, ειδι­ κά στον Γκρέκο, γιατί δεν έχρειάστηκε παραπάνω άπό έ­ να σούτ άπό τό τρομερό του πόδι, γιά νά καταλάβουν τί είναι ικανό νά πετύχη τό ξαν*

Θ ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ θό αυτό άγόρι πού τό όνομά του έχει^ γίνει θρύλος σ’ ολό­ κληρη τη Νότιο "Αμερική. "Αλλά κι" ό Γκρέκο έχει αρ­ χίσει νά παίζη πίσω τώρα. Βρίσκεται κοντά στην περι­ οχή που παίζει ό Γενναΐος "Α­ ετός με την Τρυφερή Καρδιά, όπως είναι ή πλήρης μετάφρασις του ινδιάνικου ονόματος του Σιού. Ό Μπετύς εχει τή μπάλλα από τά χέρια του τερματοφυλακά του, υστέρα άπό ένα άστοχο σούτ του Όζον. Δίνει στον Κερβιέ κι" εκεί­ νος στή στιγμή προωθεί προς τον διάσημο Πιαντονί, πού ε­ πιχειρεί νά περάση άπό τό άμυντικό χεΐχος των Βραζιλιά­ νων γιά νά εξαπόλυση τον κε­ ραυνό του. Δεν προλαβαίνει όμως. "Ενας ζωντανός ανθρώπινος κεραυνός περνάει άπό μπρο­ στά του. Είναι ό "Αετός του Σάο Π ά­ θλο... Ή μπάλλα κάνει^ φτερά ά­ πό τά πόδια του του Πιαντονί, πριν αυτός ό τελευταίος καταλάβη τί ακριβώς συνέβαινε. Βλέπει τον Γκρέκο νά κατεβαίνη ολοταχώς προς τό τέρ­ μα του καί νά πεονάη πάλι με τήν "ίδια καταπληκτική άνεσι τον έναν μετά τον άλλο ό­ λους τούς αντιπάλους του πού βρίσκονται στο δρόμο του. Τούτη τή φορά όμως απο­ φασίζει νά μήν κατέβη τόσο χαμηλά. πό μακρυά βλέπει τον Τζέντο νά καραδοκή στο κέν­ τρο του γηπέδου καί του πε-

η

Ή μπάλλα περνάει κάτω άπ’ τά χέρια του...

τάει μιά ακριβέστατη μπαλλιά. Ή μπάλλα σκάει ακριβώς πάνω στο πόδι του Βραζιλιά­ νου φόρ, πού κάνει ένα πετυ­ χημένο σταμάτημα καί τήν άκινητεΐ εντελώς μπροστά του. Ό Μπετύς προσπαθεί νά τού τήν πάρη αλλά δεν προ­ λαβαίνει, γιατί ό Τζέντο του κάνει ένα γέλασμα καί πετώντας τή μπάλλα μπροστά, τρέ­ χει κι" αυτός άπό πίσω της. Ό Έκλαίρ καταλαβαίνει τον κίνδυνο. "Άλλος δεν ύπάρχει μπρος άπό τον Τζέντο καί ετοιμάζε­ ται νά μπή μέσα στήν περιο­ χή τους. Ρίχνεται πίσω του σάν λυσ­ σασμένο τσακάλι γιά νά τον έμποδίση νά κάνη τό σούτ πού μπορεί νά χαρίση τήν πρώτο-

ΓΚΡΕΚΟ

16 πορία στην ομάδα του.^ Την ώρα πού ό φόρ της Τόρεντ ετοιμάζεται νά κάνη το σούτ, ό Έκλαιρ άπλώνει τό πόδι του από πίσω. Ό Τζέντο μπλέκεται μέσα σ’ έκεΐνο τό τρικλοπόδι καί τα λαντεύεται, γιά νά κουβαριαστή τελικά στο πράσινο ταπέτο. , Ό διαιτητής σφυρίζει μέ δύναμι. Φάουλ... Ό Τζέντο σηκώνεται, παίρ­ νει τή μπάλλα καί τή στήνει έκεΐ πού έγινε τό φάουλ. Χτυπάει ό ίδιος τό φάουλ, αφού πρώτα ό διαιτητής με­ τράει τήν άπόστασι των ένδε­ κα βημάτων καί οί άντίπαλοι παίκτες σχηματίζουν τό γνω­ στό τεΐχος μέ τά σώματά τους εμπρός του. Τό φάουλ είναι καλοτραβη■γμένο,^οχι όμως καί άπολύτως εύστοχο κι5 έτσι φεύγει ένα περίπου μέτρο πάνω άπό τό οριζόντιο δοκάρι του τέρμα τος του Ντελόν. Οί Γάλλοι, ύστερα άπό τον καινούργιο αυτό κίνδυνο πού έχουν διατρέξει, καταλαβαί­ νουν πώς όχι μόνον δεν μπο­ ρούν νά πανικοβάλουν καί νά αιΦνιδιάσουν τούς ξένους τους αλλά πρέπει νά βάλουν καί ό­ λα τά δυνατά γιά νά μπορέ­ σουν νά ^σπάσουν τό κύμα των επιθέσεων τους καί νά έπισκεφθουν κι1 εκείνοι τήν έστία των Βραζιλιάνων. Πραγματικά, μέ τό ελεύθε­ ρο χτύπημα αυτή τή φορά τροφοδοτείται ό σέντερ - φόρ Πιαντονί, πού δίνει μονομιάς στον μέσα δεξιά Κερβιέ.

Ό Κερβιέ μπροστά στον κίνδυνο νά του πάρη τή^ μπάλ­ λα ό Σάντι, πού τον βλέπει νά έρχεται μέ άγριες διαθέσεις προς τό μέρος του, τήν πετάει στον έξω δεξιά Μοράν. Ό Μοράν κατεβαίνει πα­ ράλληλα προς τή γραμμή του άουτ καί μπαίνει ολοένα προς τό τέρμα τής Τόρεντ. Ό Σάντι τρέχει νά τον άνα κόψη αλλά δέν προλαβαίνει. Ό Μοράν πετυχαίνει μιά θαυμάσια σέντρα πού βρίσκε^ι ακριβώς πάνω στο κεφάλι του Πιαντονί. Ό διάσημος φόρ, πιάνει μιά έξαιρετική κεφαλιά. Μά εξ ίσου θαυμάσια κα­ τορθώνει νά άποκρούση καί ό Λορέντσο καί νά σώση τό τέρ­ μα του άπό βέβαια παραβίασι... ΕΝΑ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

ΗΝ ώρα πού συμβαίνουν δλ5 αυτά, ό Γκρέκο έχει καταφέρει χωρίς νά τον άντιληφθή κανείς καί χωρίς νά βρίσκεται κοντά στή φάσι, νά ...βοηθήση τον Σιού νά.. θυμηθή τον Μαύρο 5Απάχη! Πραγματικά: Καθώς ή μπάλλα πήγαινε προς τό τέρμα τού Λορέντσο γιά νά δώση τήν κεφαλιά ό Πιαντονί, πού παρά λίγο νά καταλήξη γκολ, ό Ινδιάνος μπάκ βρισκόταν κάπως πιο μακρυά άπό τή φάσι. Ό Γκρέκο όμως βρισκόταν κοντά στον Σιού καί μέ την ευκαιρία πού όλου του κόσμου

Τ

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

17

Ό κίνδυνος είναι τρομερός τά βλέμματα ήταν στραμμένα γιά τήν εστία του Αορέντσο, προς τον Πιαντονί καί προς γιατί καί οί δυο Γάλλοι κυνη­ τον Αορέντσο, σήκωσε τον αγ­ γοί βρίσκονται σέ πολύ καλή κώνα του κΓ έδωσε ένα δυνα­ θέσι καί ή μπάλλα έρχεται τός χτύπημα στο πίσω μέρος •κατ’ εύθεΐαν επάνω στά κεφά­ του κεφαλιού του ’Ίντσου Να λια τους. Τιάρα Λαμάτα. Τήν τελευταία όμως στιγμή ιό κόλπο έχει πιάσει. πού είναι έτοιμοι γιά τήν κε­ Πυρ καί μανία γίνεται ό πα φαλιά, ένα άλλο κεφάλι ξεπεράξενος ίνδιάνος πού μέσα σε τιέται πάνω από τά δικά τους. μιά στιγμή του έρχεται στην Είναι ό Σιού. μνήμη ό φοβερός εχθρός του Ό καταπληκτικός ίνδιάνος, πού ήθελε νά δολοφονήση τον πού είναι αφάνταστο ακόμα πατέρα του. τό πώς κατάφερε νά φτάση τό Καθώς ό Αορέντσο ξαναπεσο γρήγορα σ’ εκείνο τό ση­ τάει τη μπάλλα προς τό κέν­ μείο, κάνει ένα άλμα απίθανο τρο του γηπέδου καί ό Σιού καί αποκρούει τή μπάλλα άτη βλέπει, χύνεται προς τό νάμεσα από τούς δυο αντιπά­ μέρος της σάν πεινασμένο θη­ λους του, μ’ ένα καινούργιο ρίο πού ή μπάλλα είναι τό μουγγρητό λύσσας. θύμα του καί θέλει νά την άρΆπό τήν άπόκρουσί του, πάξη στα νύχια του. πού είναι τόσο εκπληκτική καί Φυσικά όμως, βρίσκεται πο εντυπωσιακή ώστε αναγκάζει λύ μακρυά καί τό κέντρο τού τούς Γάλλους φιλάθλους νά γηπέδου πού πηγαίνει ή μπάλ τον χειροκροτήσουν θερμά, ή λα είναι γεμάτο από άλλους μπάλλα πηγαίνει στον Αάνποδοσφαιριστές καί των δυο τος, πού τήν πετάει κΓ εκεί­ ομάδων. νος χωρίς καμμιά καθυστέρηΌ Γάλλος χάφ Μαζουαγιέ, σι στον Ραμόν. κερδίζει την κεφαλιά καί στέλ­ Ό Ραμόν όμως κάνει λάθος νει στον μέσα αριστερά Βέρ, στή μεταβίβασί του, καθώς κάνοντας τον Σιού νά χάση προσπαθεί νά δώση προς τον τήν πορεία του καί νά κάνη Τζέντο. στροφή, μουγγρίζοντας από τό κακό του. Ή μπαλλιά λοξεύει καί φτά Μά καί ό Βέρ πετάει μέ νει στά πόδια του Έκλαίρ. ταχύτητα στον Κερβιέ τήν ώ­ Ό Γάλλος όπισθοφύλαξ δί­ ρα πού ό Σιού μέ μιά ξέφρενη νει κατ’ ευθείαν καί άπό μα­ ταχύτητα κοντεύει νά τον πλη κρυά στον Πιαντονί. σιάση. Ή πάσα είναι ακριβέστα­ ) Κερβιέ κάνει μελέ μέσα τη καί ό διάσημος φόρ τής στο τέρμα όπου βρίσκεται ό Νίμ δέν χάνει τον καιρό του. Πιαντονί καί τρέχει τώρα καί Τήν κόβει αστραπιαία καί ό ίδιος ό Βέρ πού του έχει δω τήν ώρα πού ό ίνδιάνος Σιού σει τή μπαλλιά. ρίχνεται καταπάνω του γιά ν’

18 άπόκρούση, προλαβαίνει να στείλη ένα κεραυνοβόλο άουτ. Ή ταχύτητα τής ^φάσεως και τό πείσμα της, είναι χα­ ρακτηριστικά. Ή έκτέλεσις του σούτ από τον Πιαντονί είναι κάτι παρα­ πάνω από υπέροχη. Ή μπάλλα φεύγει σάν βο­ λίδα προς τό τέρμα του Λορέντσο πού πέφτει απελπι­ σμένα για νά άποκρούση. Δεν τά καταφέρνει όμως αυ τη τη φορά. , Τό σούτ είναι τρομερά δυ­ νατό. Ή μπάλλα περνάει δίπλα από τά δάχτυλά του, πριν νά προλάβη νά την άγγίξη και τά βραζιλιάνικα δίχτυα ανα­

ΓΚΡΕΚΟ

*ι ι~«·Ι¥ι**.«*

ταράζονται. "Αναταράζονται καί οί μυ­ ριάδες των θεατών πάνω στις κερκίδες του σταδίου των Πριγ κήπων. "Ενας πραγματικός χαλα­ σμός κόσμου από χειροκροτή­ ματα γιά την αγαπημένη τους ομάδα είναι ή έπιβράβευσις τής υπέροχης προσπάθειας του Πιαντανί, πού οί φίλαθλοι με τη σειρά τους τον αποθεώ­ νουν καί οι συμπαΐκτες του μέσα στο πράσινο γήπεδο όρ­ μουν γιά νά τον άγκαλιάσουν καί νά τον φιλήσουν. "Αλλά ό διαιτητής σφυρίζει. Ή ώρα δεν πρέπει νά περΛ' να.... "Ενα γκολ μπήκε, άλλά τό

> ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

ιν

Ασυγκράτητος ιτηδάει ό Αετός του Σάο Πάολο και ή μττάλλα φεύ­ γει καρφωτή άττ’ τό κεφάλι του.

παιχνίδι πρέπει νά συνεχιστή γιά νά δοθή ή ευκαιρία στην άλλη ομάδα νά παίξη γιά την ίσοφάρισι ή και στην ίδια την Νΐμ νά πετύχη καί τό δεύτε­ ρο τέρμα της. 4Η σέντρα λοιπόν γίνεται. Μέ σφιγμένα τά χείλια τώ­ ρα πιά όλα τά παιδιά τής Τόρεντ παρατάσσονται γύρω α­ πό τον μεγάλο κύκλο τού κέν­ τρου τού γηπέδου. Ο Τζέντο μέ τό σφύριγμα τού διαιτητού δίνει στον Γκρέ κο κι' εκείνος πετάει στον Ό­ ζον πού βρίσκεται στά δεξιά του καί όρμάει προς τό αντί­ παλο τέρμα. 4 Η άπόφασις των Βραζιλιά

νων νά ισοφαρίσουν καί στο πρώτο ακόμη λεπτό μετά^ τό γκολ πού έδέχθησαν αν είναι δυνατόν, είναι ολοφάνερα ζω­ γραφισμένη σε κάθε τους κίνησι. Ό Όζον αποφεύγει τό Σοσ σώ πού τρέχει νά τον άνακόψη καί πετάει στον Τζέντο. Ό Τζέντο κάτω από τά πό­ δια τού Μπετύς, πού σάν παν­ ύψηλος πού είναι δεν προλα­ βαίνει νά τά κλείση, ρίχνει τη μπάλλα στο θρυλικό Ελληνό­ πουλο, τον 5 Αετό τού Σάο Πά­ ολο, πού έχει ριχτή αυτή τη στιγμή σάν πραγματικός αε­ τός προς τό τέρμα τού Ντελόν.

20 ΤρεΤς άντίπαλοι όρμούν νά τον άνακόψουν. Κανείς δεν το καταφέρνει όμως απ’ αυτούς, γιοττί ό 3Αετός τού Σάο Πάολο δεν προστταθεΐ νά πέραση ανάμεσα τους παρά δίνει πάσα άμέσως^ και^ με εξαιρετική μαε­ στρία πίσω στον Τζέντο πού του έχει^ δώσει τη μπάλλα. Ωστόσο ό σέντερ- φόρ των Βραζιλιάνων είναι ξεμαρκάριστος γιά την ώρα. Μ' όλο πού ή άπόστασί του άπό τον Ντελόν δεν είναι καθόλου μικρή, επιχειρεί ένα σούτ με τή σκέψι πώς ίσως καταφέρη νά τον αίφνιδιάση. Δεν τό πετυχαίνει όμως, γιατί τό σούτ δεν «πιάνει» ό­ πως θάθελε έπάνω στο πόδι του. Ή μπάλλα φεύγει σιγά. Ό Ντελόν τρέχει προς τό μέρος της γιά νά άποκρούση, άλλά μπροστά κι* άπ' αύτόν, δυο μπάκ τής Νίμ, ό Ρουϊζόν κι5 ό Έκλαίρ, ρίχνονται προς τό μέρος τής μπάλλας γιά νά τή στείλουν στο κέντρον του γηπέδου. Καθώς όμως αύτή ή τελευ­ ταία βρίσκεται στο ύψος τής μέσης τους καί οί δυο Γάλλοι στέκονται γιά μιά στιγμή α­ ναποφάσιστοι ποιος άπό τούς δυο θά τήν πρωτοκλωτσήση, γίνεται κάτι πού άκόμα καί οι θεατές πού παρακολουθούν τό μάτς δεν μπορούν νά άντιληφθούν πώς έγινε... 'Ένα άνθρώπινο βέλος περ­ νάει σχίζοντας τον άέρα, άνάμεσα ατούς Ρουϊζόν καί Έ­

κλαίρ.

ΓΚΡΕΚΟ "Ένα άνθρώπινο βέλος πού δεν είναι άλλο παρά ό Αετός τού Σάο Πάολο, ό Γκρέκο! Μέσα σε μιά στιγμή ή Γάλ λοι βλέπουν τή μπάλλα κουλουριασμένη μέσα στά δίχτυα τους πού σπαρταράνε καί τον ξανθομαλλό Γκρέκο μπρούμυ­ τα πεσμένον μπρος στο τέρμα τους, νά παρακολουθή μέ ίκανοποίησι τό άποτέλεσμα τής εκπληκτικής του προσπάθειας. Οί σύντροφοί του έξαλλοι ά πό ενθουσιασμό τρέχουν νά τον πάρουν στά χέρια καί νά τον οδηγήσουν στή σέντρα. Τά πλήθη άπό τις κερκίδες θριαμβευτικά επευφημούν τήν υπέροχη αύτή επιτυχία τού Γ κρέκο, λες καί ήταν δική τους επιτυχία, σάν ή Νίμ νά έβγα­ λε καί τό δεύτερο γκολ καί νά προηγήται τώρα τής άντιπάλου της μέ 2—0 ! Οί Βραζιλιάνοι τά χάνουν μπροστά σ' αύτή τήν υποδοχή. Δέν έχουν συνηθίσει τά παι διά τής Τόρεντ σέ τέτοιου εί­ δους πολιτισμένη μεταχείρισι άπό μέρους των φιλάθλων πού παρακολουθούν τούς άγώνες τους σ5 ένα ξένο μέρος. Έκεΐνοι ξέρουν μόνο πώς, όταν παίζουν μέσα στο Σάο Πάολο, ό κόσμος είναι μέ τό μέρος τους καί, όταν παίζουν οπουδήποτε άλλοϋ έξω, οί θε-' ατές είναι εχθροί τους καί κά­ νουν τό παν γιά νά τούς συν­ τρίψουν τό ήθικό μέ τίς άγριοφωνάρες τους. Τό εύρωπαϊκό κοινό τούς έκ πλήσσει αύτή τή στιγμή γιά πρώτη φορά, γιατί τούς μα­ θαίνει ποιος είναι ό πραγμα­

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ τικός φιλαθλητισμός και ή ευ­ γένεια με την οποία οι άνθρωττοι πρέπει νά παρακολουθούν ένα σπόρ. ' Ωστόσο ή σέντρα από τη μεριά των Γάλλων αυτή τη φο­ ρά, γίνεται πάλι και τό παι­ χνίδι συνεχίζεται γιά μια α­ κόμη φορά, ενώ άκόμα τά πλή θη έπευφημοΰν από τις εξέ­ δρες τους τό υπέροχο Ελλη­ νόπουλο πού πέτυχε τό κατα­ πληκτικό έκεΐνο, ακροβατικό γκόλ. Πραγματική θύελλα από χειροκροτήματα ξεσηκώνεται άπο τις εξέδρες στο μέρος απ’ όπου περνάει ό Γκρέκο. ΣΚΛΗΡΗ ΜΑΧΗ

Π IΑΝΤΟΝ I δίνει αμέ­ σως στον Κερβιέ^ κι’ ε­ κείνος γυρίζει στον Μαζουαγιέ. Ό αριστερός χάφ τής Νιμ πασάρει στον Βέρ, πού ξανα­ δίνει τή μπάλλα γιά τον Πιαντονί, αλλά ανάμεσα σ’ αυ­ τούς τούς δυο ξεπετάγεται σά βολίδα ό Σιού και παίρνει τή μπάλλα στήν κατοχή του. Ό Σιού κατεβαίνει σάν άληθινός σίφουνας. Περνάει με τριπλές κατά σειρά τούς Κερβιέ, Σοσσώ, Μπετύς και φτάνει πέρα άπό τη γραμμή τής σέντρας, προς τήν περιοχή τής Νίμ. Έκεΐ βλέποντας τον Τζέντο αμαρκάριστο στο κέντρο, πετάει τή μπάλλα σ’ αύτόν. Ο Έκλαιρ καταφέρνει νά έμποδίση τό Τζέντο γιά μια στιγμή και μέ προβολή διώ­

Ο

21 χνει τή στρογγυλή θεά του ποδοσφαίρου λιγάκι πιο πέρα. Μόνο πού σ’ αυτό τό σημείο δεν βρίσκεται πάλι άλλος πα­ ρά ό Όζον, τής Τόρεντ, πού άνοίγεται άπό τά δεξιά γιά νά αποφυγή τήν πίεσι τού Ρου ϊζόν πού τον καταδιώκει. Πραγματικά τά καταφέρνει και κάνει σέντρα προς τό κέν­ τρο πού έρχεται ψηλοκρεμα­ στή πάνω άπό τό τέρμα τοΰ Ντέλόν. Πρώτο κεφάλι πού τήν αγ­ γίζει είναι έκεΐνο τού Τζέντο, που βρίσκεται πιο κοντά απ’ όλους στή μπάλλα. Ή θέσις του όμως δεν εί­ ναι καθόλου ευνοϊκή γιά νά προσπαθήση νά έκπορθήση τήν άντίπαλο έστία.^ Μέ γρήγορη άντίληψι και διακρίνοντας τον Γκρέκο λίγο παραπέρα, πετάει τή μπάλλα προς τον υπέροχο φίλο του.^ Είναι μάλλον καταδικασμέ­ νη, κατά τή γνώμη του, ή ττροσ πάθεια, γιατί τό Ελληνόπου­ λο βρίσκεται άνάμεσα σ’ ένα ολόκληρο μπουλούκι αντιπά­ λων. Κι’ όμως... Ό Αετός τού Σάο Πάολο δεν αστειεύεται.... Πηδάει μέ όλες τις Τνες του κοομιού του τεντωμένες και τό πήδημά του τον φέρνει ένα κε φάλι ψηλότερα άπ’ όλους τούς άλλους πού έχουν πηδήξει μα­ ζί του. Τήν τελευταία στιγμής κα­ ταλαβαίνει κι’ ένα χέρι νά τον τραβάη ύπουλα προς τά κά­ τω... Είναι όμως αργά γιά τον

22 αντίπαλό του πού τό σκέφθηκε αυτό. Ή κεφαλιά έχει χτυπηθή μέ την υπέροχη τέχνη τοΰ Γκρέκο!... "Εχει λογαριάσει τη θέσι ό­ που βρίσκεται ό τερματοφύλα κας Ντελόν καί τοϋ στέλνει τη μπάλλα στην εντελώς αντίθε­ τη γωνία. Ή προσπάθεια του γκολκή περ τής Νίμ είναι μάταιη. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μόνο, ή εστία των Γ άλλων έ­ χει παραβιαστή γιά δεύτερη φορά. Τά χειροκροτήματα των φι­ λάθλων είναι βέβαια κάπως α­ ραιότερα τώρα από πριν, άλλά πάντως καί τούτη τη φορά ακόμα^ πού βλέπουν τη νίκη τής όμάδος τους νά μετατρέπεται σε ήττα, έχουν τό κου­ ράγιο νά χειροκροτούν τούς αντιπάλους τους.

Η

κοττέλλα τον κυττάζει ,μέ γονρλωμένν μάτια.

ΓΚΡΚΚΟ "Όσο γιά τούς Βραζιλιά­ νους, κινδυνεύουν νά κομματιά σουν τον καημένο τον Γκρέκο, στην προσπάθειά τους νά τον άγκαλιάσουν καί ^νά τον φιλή­ σουν γιά νά του έκφράσουν την αγάπη καί τον θαυμασυο τους. Καί τό παιχνίδι γιά μιά άκόμα φορά ξαναρχίζει. Τό αποτέλεσμα 2—1 έχει κιόλας γραφή πάνω στον πί­ νακα του σκορ, πού ύπάρχει στην ανατολική εξέδρα του Πάρκ ντε Πρένς, δίπλα στο πελώριο χρονόμετρο του ίδιου γηπέδου. "Ολοι παρακολουθούν τό θαυμάσιο αυτό ποδοσφαιρικό μάτς, μαγεμένοι. Οί εναλλασσόμενες φάσεις μπροστά στά δυο αντίπαλα τέρματα είναι τόσο γρήγορες καί γεμάτες αγωνία καί ένδιαφέρον, πού ούτε γιά μιά στι­ γμή δεν μπορεί νά άποσπασθή τό ενδιαφέρον του θεατού απ’ αυτές... Ό Πιαντονί κάνει άλλη μιά φορά σέντρα. Τώρα δίνει στον Βέρ. λ Ό Βέρ κάνει προσπάθεια νά προχωρήση μόνος του έμπρός, αίφνιβιάζοντας τούς αν­ τιπάλους του μέ μιά γρήγορη καί ξαφνική κούρσα. | Δεν μπορεί όμως νά τό καταψέρη, γιατί απέναντι του βρίσκεται τό^ Ελληνόπουλο, πού μονομιάς καταλαβαίνει τούς σκοπούς του. Μέ καταπληκτική ευκολία τού παίρνει τή μπάλλα. λ 'Ο αιφνιδιασμός γίνεται, άλ λά ανάποδα απ' όπως τον εί­

23

ύ ΗΡύΧ ΙΏΝ ΓΗΠΕΔΩΝ χε ακεφθή ό Βέρ. Ό Αετός του Σάο Πάολο, ττού βλέπει ότι μέ την κίνησι του Βέρ προς τά εμπρός και όλοι οί άλλοι Γάλλοι κυνηγοί βιάζονται νά περάσουν την γραμμή τής σέντρας γιά νά ρι χτουν προς την περιοχή των Βραζιλιάνων, γυρίζει μονομιάς καί ρίχνεται εκείνος σαν γε­ ράκι προς τη γαλλική περιοχή! 'Αδικα τώρα τον κυνηγάει άπό πίσω ό Βέρ καί ό Κερβιέ καί μάταια ό Μαζουαγ^ιέ, ό πε ρίψημος αυτός χάφ τής εθνι­ κής όμάδος τής Γαλίας, επι­ χειρεί νά τον άνακόψη. Ό Γκρέκο βρίσκεται στά διαβολεμένα του κέφια σήμε­ ρα καί τίποτα δέν είναι ικανό νά τον σταματήση. Κάνει μιά καταπληκτική σέ θεαματικότητα κούρσα, πού ό­ λες οί χιλιάδες των φιλάθλων τήν παρακολουθούν μέ δέος! "Ενας ψίθυρος έκπλήξεως γεμίζει τό Πάρκ ντέ Πρένς ά­ πό τή μιά μεριά μέχρι τήν άλ­ λη!... Ό Γ κρέκο περνάει ακόμα καί τον Σοσσώ καί τον πανύ­ ψηλο Μπετύς. Απελπισμένα οί Ρουϊζόν καί Έκλαίρ, όρμούν καί οί δυο εναντίον του γιά νά καταφέ­ ρουν νά σταματήσουν αυτή τήν ανθρώπινη θύελλα πού ξέ­ σπασε σ’ αυτόν τον μεγάλο αγώνα... > Γ κρέκο βλέπει τό δρόμο κλειστό. Καταλαβαίνει ότι θά είναι τρέλλα νά προσπαθήση νά περάση κΓ αυτούς τούς δυο.

Τον χτυπάει τόσο ύπουλα πού ούτε ό διαιτητής τό άντιλαμβάνετ ο: ι.

Γυρίζει στή στιγμή καί δί­ νει πάσα προς τον Τζέντο πού έρχεται λίγο πιο πίσω άπό κοντά του γιά νά μπορέση νά τον βοηθήση άν χρειαστή. Πραγματικά, ό Τζέντο βρί­ σκεται σέ καλή θέσι. Παίρνει τή μπάλλα άνάμεσα στά πόδια του καί ρίχνε­ ται^ κι5 αυτός μέ τή σειρά του προς τό κέντρον τής περιοχής τού Ντελόν. Πανικόβλητοι οί Γάλλοι τρέ χουν ν3 άνακόψουν τον καινούρ γιο εχθρό καί τότε εκείνος δί­ νει ξαφνικά στον Όζον, πού έχει άπομείνει ξεμαρκάριστος. Ό Όζον ετοιμάζεται μέ ε­ πιμέλεια σά νά πρόκειται ο­ πωσδήποτε νά σουτάρη. Ή έπίθεσις πού έχει άρχίσει ό Γ κρέκο, έχει φέρει στούς Παριζιάνους τον μεγαλύτερο

ΓΚΡΒΚΟ

24 πανικό από την ώρα που άρ­ χισε τό παιχνίδι. Παρατούν τώρα καί τον σέν τερ - φόρ τής Τόρεντ καί ρί­ χνονται νά σταματήσουν τό σούτ του Όζον ενώ καί ό ί­ διος ό Ντελόν πετιέται προς τή γωνία πού βρίσκεται ό μέ­ σα δεξιά τής Τόρεντ, γιά νά έχη την ευχέρεια νά απόκρου­ ση τό σούτ. * Ωστόσο ό Όζον δεν σου­ τάρει. Την τελευταία στιγμή στέλ νει μιά ψηλοκρεμαστή σέντρα προς τον Γκρέκο, πού βρίσκε­ ται άκοιβώς στο κέντρο του τέρματος, ^ ανάμεσα σ’ έναν Γάλλο μπάκ, τον Έκλαίρ, καί τον τερματοφύλακα πού σπεύ­ δει πάλι προσπαθώντας νά ξα ναγυρίση στο κέντρο, τρομο­ κρατημένος μέχρι θανάτου, δι­ ότι ώς τώρα δυο κεφαλιές του τρομερού αυτού παίκτου, τίς έχει πληρώσει πολύ ακριβά. Μόνο πού τώρα τό Ελληνό­ πουλο δεν προλαβαίνει νά χτυ πήση τήν κεφαλιά δπως τήν θέλει. Τήν ώρα πού βρίσκεται στον αέρα, ό Έκλαίρ κάνει μιά φοβερή, άντιαθλητική ένέργεια. "Υπουλα — τόσο ύπουλα, πού^ούτε ό διαιτητής δέν κα­ ταφέρνει νά τό άντιληφθή, ή γροθιά του χώνεται μέσα στο στομάχι τού Γκρέκο. Ή μπάλλα ξεφεύγει άπό τό κεφάλι τού Αετού τού Σάο Πάολο καί καταλήγει στά χέ­ ρια τού Ντελόν πού παραμο­ νεύει. Ό ίδιος ό θρυλικός Γκρέκο,

μέ μιά κραυγή πόνου, σωριά­ ζεται στο πράσινο ταπέτο. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ

Α ΦΟΡΕΙΑ τρέχουν μέσα σέ μιά στιγμή, ενώ ό Έ­ κλαίρ, πού ύπουλα πάλι, παριστάνει τον άπαρηγόρητο πού έχει χτυπήσει — τάχα κατά λάθος — τον άντίπαλό του, καί σκύβει άπό πάνω του γιά νά τού δώση πρώτος τίς πρώτες βοήθειες πού τού εί­ ναι άπαραίτητες. Μόνος του τον σηκώνει στήν άγκαλιά τουκαί τον βάζει πά­ νω στο ψορεΐο. "Ύστερα τον παίρνουν οι νοσοκόμοι καί τον βγάζουν έ­ ξω άπό τον άγωνιστικό )ζώρο. Οι συμπαΐκτες του κανουν νά τον άκολουθήσουν μέ τήν καρδιά σφιγμένη άπό την άγωνία μήπως τό χτύπημά του είναι σοβαρό, γιατί κανείς δεν έχει καταλάβει πώς άκριβώς έγινε. Ό διαιτητής όμως σφυρί­ ζει καί τούς άναγκάζει νά ξαναγυρίσουν στίς θέσεις τους γιά τον άγώνα. Μέ δύο — ένα ύπέρ της Τόρεντ, τό παιχνίδι συνεχίζε­ ται.... Στή θέσι τού Γκρέκο ό σενιόρ Άντζελίλο στέλνει άμέσως τον ’Αλβαρέζ, πού εΐναι ντυμένος ήδη μέ τήν ποδοσφαι ρική του στολή καί περιμένει μήπως χρειαστή νά άναπληρώση κάποιον άπό τούς κυνη­ γούς, μιά πού τό παιχνίδι εί­ ναι φιλικό καί μπορεί νά άλ?

Τ

Ο ΗΡΜ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ λάξη ή σύνθεσις επάνω στον άγώνα. 'Αλλά οί Γάλλοι, σ’ αυτό το μεταξύ, βλέποντας πώς ε­ κείνος πού έχει βγή έξω είναι ό τρομερότερος παίκτης των αντιπάλων τους και ξέροντας ακόμα πώς οπωσδήποτε θά έπανέλθη σέ λίγο, γιατί το χτύ πημα πού τον έστειλε έξω α­ πό τον αγωνιστικό χώρο, δεν φαίνεται νά είναι καί τόσο σο­ βαρό, καταλαβαίνουν πώς πρέ πει σ’ αύτά τα λίγα λεπτά πού θά λείψη νά προσπαθήσουν νά πετύχουν την ίσοψάρισι. Πραγματικά, οί επιθέσεις πού κάνουν είναι λυσσασμένες. Με κάθε τρόπο καί όλοι μα­ ζί, προσπαθούν νά φτάσουν στην περιοχή του Λορέντσο καί νά δοκιμάσουν την τύχην τους μέ ένα σούτ. Μά ούτε αυτό δεν μπορούν νά το κάνουν, γιατί πίσω στην άμυνα βρίσκεται ένας έξαλλος Σιού, τόσο έξαλλος πού ποτέ άλλοτε δέν έχει ξαναγίνει... Πραγματικά: Έκτος από τον ...ιστορικό θυμό του εναντίον του Μαύρου 1 Απόχη, είναι τώρα εξαγριω­ μένος καί γιατί έχουν χτυπή­ σει τον αγαπημένο του φίλο καί τον έχουν βγάλει έξω από τό γήπεδο καί γι' αυτό παί­ ζει τώρα σάν μανιασμένος ταυ ρος μέ όλη την κυριολεξία, α­ φού οι αντίπαλοί του όχι μό­ νο νά του πάρουν τη μπάλλα ή νά τον προσπεράσουν δέν μπορούν, αλλά φοβούνται άκόμα καί νά τον πλησιάσουν μονάχα καί παίζουν πάρα πο­ λύ διατακτικοί κοντά του.

22 Όπωσδήποτε γίνονται αρ­ κετά σούτ από μεγάλη όμως άπόστασι. "Οταν μάλιστα οί Γάλλοιι κυνηγοί καταλαβαίνουν πώς εΐ ναι αδύνατον νά φτάσουν πο­ λύ κοντά γιά νά σουτάρουν, άρχίζουν νά σουταίρνουν όλοι απ' έξω από την περιοχή ή ε­ πάνω από τή γραμμή της. Ό Λορέντσο, έτσι, υποχρε­ ώνεται κάθε τόσο νά κάνη δύ­ σκολες επεμβάσεις γιά νά σώση τήν εστία του. Μά, ενώ συμβαίνουν όλ’ αύ­ τά μέσα στο πράσινο γήπεδο, ή "Αμπυ, ή πανέμορφη αδελφή τού Τζέντο πού λατρεύει τον Γκρέκο, δέν μπορεί πιά νά καθήση περισσότερο στή θέσι της στις κερκίδες καί νά βλένη τον άγαπημένο^της σωρια­ σμένο σ' ένα φορείο, χωρίς νά ξέρη καί τί έχει... Σηκώνεται λοιπόν καί τρέ­ χει μέ τήν καρδιά γεμάτη α­ γωνία. ' λλλά όταν φτάνη κοντά ό Γκρέκο έχει κιόλας άρ­ ει νά συνέρχεται καί άνοίΓει τά μάτια του. Χαμογελάει στήν κοπέλλα πού είναι σκυμμένη από πάνω του παρ’ όλους τούς φοβερούς πόνους πού νοιώθει στο στο­ μάχι του. ^ Μά, ενώ συμβαίνουν αυτά μέ τό θρυλικό Ελληνόπουλο, πού σιγά - σιγά ξανάρχεται στον εαυτό του, μπροστά στο τέρμα τού Λορέντσο ξετυλίγον ται δραματικές σκηνές. Λές καί οί Γάλλοι καταλα­ βαίνουν κΓ εκείνοι πώς σέ δυο λεπτά τό ξανθό άγόρι πού

τούς έχει φέρει τον πανικό εί­ ναι έτοιμο νά ξαναμπή στόν^ά γώνα και τότε δεν θά μπορούν πια νά βρίσκωνται κοντά στο άντίπαλο τέρμα, βάζουν τώρα και τις τελευταίες τους δυνά­ μεις γιά νά καταφέρουν νά πετύχουν την ίσοφάρισι. Ό Αορέντσο αποκρούει δύ­ σκολο μακρυνό σούτ τού Πιαντονί. Αέν καταφέρνει νά πιάση τη μπάλλα γιατί πολλοί άντίπαλοι είναι μαζεμένοι μπρος του και τον εμποδίζουν. Αποκρούει μόνο μέ τις γρο θιές καί την άπομακρύνει. Μόνο πού ή στρογγυλή θεά τού ποδοσφαίρου δεν πηγαί­ νει σε πόδια Βραζιλιάνου πα­ ρά στοΰ Γάλλου μέσα δεξιά Κερβιέ, πού κάνει χωρίς καμμιά καθυστέρησι δεύτερο σούτ καί πιο κοντινό μάλιστα από τό πρώτο. Ό Αορέντσο μέ μιά ύπεράν

Προσπαθούν

νά τάν

σννεφέρονν

Τρέχει

μέ

την καρδιά αγωνία.

γεμάτη

θρωπη πραγματικά προσπά­ θεια πέφτει σάν ψαράκι καί την τελευταία στιγμή καί πά­ λι καταφέρνει νά άποκρούση κι5 αυτή τή φορά μέ τή γρο­ θιά του. "Ενας μεγάλος ψίθυρος θαυ μασμοΰ άκούγεται ν’ άνεβαίνη μεσούρανα άπό μέσα από τό κοσμοπλημμυρισμένο γήπε δο, γιά τήν αύταπάρνησι τού Αορέντσο καί γιά τήν τρομα­ κτική του ελαστικότητα. "Αλλά ούτε κΓ αυτή τή φο­ ρά δέν στέκεται τυχερός. Ή μπάλλα γυρίζει καί πά­ λι στά πόδια Γάλλου. Ό φοβερός Πιαντονί είναι ό τυχερός. Βλέποντας τό τέρμα άνυπε ράσπιστο, άφοΰ ό Αορέντσο είναι πεσμένος κάτω καί δέν προλαβαίνει φυσικά νά σηκοο-

Ο ΗΡΠΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ θή, σουτάρει χωρίς καμμιά κα θυστέρησι. Η μπάλλα κατευθύνεται προς τά δίχτυα. Ό τερματοφύλακας είναι ά δυνατόν να πεταχθή από τή θέσι του για νά άποκρούστγ Δεν του μένει άλλο παρά νά παρακολούθηση μέ^σποεραγ μό την πορεία της προς τά δί­ χτυα έτσι όπως εΐναι πεσμέ­ νος κάτω. "Την τελευταία στιγμή όμως γίνεται ένα καινούργιο θαύμα. Κάτι σαν ελατήριο τινάζε­ ται στον αέρα. Μια παράξενη φούντα πού δεν είναι άλλη από τά ...μαλ­ λιά του δαιμόνιου Σιού, έρ­ χεται σε επαφή ξαφνικά με τή μπάλλα. Ή προσπάθεια πού κάνει ό Ινδιάνος μπάκ τής Τόρεντ,

Κάθε τόσο ό Λορέντσο υποχρε­ ώνεται νά κάνη δύσκολες έπεμβάσεις γιά νά σώση την Ιστία.

2Ψ

είναι υπεράνθρωπη. "Αλλά καί ή εκπληκτική ε­ κείνη βουτιά στον αέρα πού έ­ χει^ χρειαστή νά κάνη γιά νά φτάση τή μπάλλα τήν ώρα πού θά περνούσε τή γραμμή του τέρματός τους, είναι πο­ λύ άμφίβολο αν θά μπορούσε νά τήν πετύχη ποτέ οποιοσδή­ ποτε άλλος ποδοσφαιριστής σ' δλον τον κόσμο ή καί αυτός ό ίδιος ακόμα γιά δεύτερη φορά. λ Οί Γάλλοι φίλαθλοι πετιουνται στον αέρα καί, έξαλλοι από ενθουσιασμό γιά τούς α­ κροβατισμούς των Βραζιλιά­ νων πού τούς έδόθη ή ευκαι­ ρία νά παρακολουθήσουν, χει­ ροκροτούν κΓ αυτή τήν άπόκρουσι του Σιού πού έρχεται μετά τις επιτυχίες του Γκρέκο, άλλά πού δεν υστερεί κα­ θόλου άπ' αυτές. Καί ό Γκρέκο ακριβώς εΐ=

28 ναι ό παίκτης πού ξαναμπαί­ νει αυτή τη στιγμή μέσα στον αγωνιστικό χώρο, ενώ ό Άλβαρέζ σ’ ένα νόημα του σενιόρ Άντζελίλο, ξαναγυρίζει στη θέσι του έξω από τό γή­ πεδο. Τώρα οι Γάλλοι γυρίζουν προς τά πίσω με μια ενστι­ κτώδη κίνησι, όλοι μαζί, χωρίς κάν ό 5Αετός τού Σάο Πάολο νά έχη ακόμα αγγίξει τη μπάλλα με τά πόδια του από τη στιγμή πού έχει ξαναγυρίσει. Είναι δηλαδή ολοφάνερο πώς στά μάτια του ξανθού α­ γοριού, όλοι οί παίκτες τής Νίμ βλέπουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο γιά τήν εστία τους. Τον παίκτη εκείνον πού α­ πό όποιαδήποτε θέσι και μέ όποιονδήποτε — έστω καί τον πιο απίθανο — τρόπο, είναι ι­ κανός νά πετυχη ένα εκπλη­ κτικό γκολ. Άλλα τό Ελληνόπουλο μ’ όλο πού έχει μπή πάλι στο παιχνίδι, δεν αισθάνεται ακό­ μα περίφημα. Ή γροθιά τού Έκλαίρ πού έχει φάει στο στομάχι, τού έ­ χει κάνει μεγάλες ζημιές καί παίζει ^άκόμα μέ πόνους πού δέν τού έπιτρέπουν νά τρέξη καί νά κυνηγήση τή μπάλλα όπως προηγουμένως. Αλλά καί τό τέλος τού πρώ του ήμιχρόνου βρίσκεται πιά κοντά. "Έτσι, δταν μέ τό σφύρι­ γμα τού διαιτητοΰ οί παίκτες όλοι κατεβαίνουν στ* άποδυτήρια, ό Γκρέκο έχει τήν εύκαι ρία νά ξεκουραστή ακόμα ένα

ΓΚΡΚΚΟ τέταρτο ώστε νά είναι τελείως καλά γιά τό δεύτερο ημιχρό­ νιο. Σ5 αυτό τό τελευταίο καί οί Γ άλλοι βγαίνουν περισσότερο αποφασισμένοι στον άγωνιστικό χώρο. Φαίνεται έχουν κάνει συμ­ βούλιο στο διάστημα τής δια­ κοπής. Ό προπονητής τους θά τούς έχει μαλλώσει γιά τον τρόπο μέ τον όποΐο άφησαν τούς Βραζιλιάνους νά τούς πά ρουν τον αέρα, επειδή καί μό­ νο υπάρχει μέσα στήν ομάδα τής Τόρεντ ένας καί μόνο υπέ­ ροχος παίκτης, πού είναι πρα­ γματικά ανώτερος απ’ δλους τούς άλλους. Συστηματική παρακολούθη­ σή τού παίκτου αυτού στο δεύτερο ήμίχρονο από δυο μπάκ μαζί πού θάχουν τά μά­ τια επάνω του, θά έπιτρέψη σ’ δλους τούς υπόλοιπους νά παί ξουν τό παιχνίδι τους καί στήν άμυνα καί στήν έπίθεσι. Είναι φανερό πώς μ5 αυτές τις οδηγίες βγαίνουν νά συνεχίσουν τον αγώνα γιατί μέ τό σφύριγμα τού διαιτητοΰ αμέ­ σως, οί Γ άλλοι στρώνουν τό παιχνίδι τους καί παίζουν πο­ λύ ψυχραιμότερα άπ5 δ,τι στο πρώτο μέρος. Οί επιθέσεις τους είναι ώργανωμένες. Ή άμυνά τους περισσότε­ ρο δεμένη καί ό Γ κρέκο, κλει­ σμένος πάντα από δυο σωμα­ τοφύλακες, δέν είναι καθόλου εύκολο νά κινηθή καί νά δεχθή έστω μπαλλιές από τούς άλ~ λους συναδέλφους του.

6 Η#βΙ ϊήΜ *8Χ·Κτ

"Ετσι τό παιχνίδι^ γίνεται ■περισσότερο πεισματώδες καί ■Περισσότερο ενδιαφέρον, για­ τί έννσεΐται πώς καί οί Βραζί* λίάνοι παίζουν πάντα μέ την ϊδια άπόφασιστίκότητα κάί ε­ πί πλέον καί μέ την ανωτερό­ τητα καί τον αέρα πού τούς δίνει τό ευνοϊκό γι' αυτούς μέ­ χρι στιγμής αποτέλεσμα. Μια πραγματική γιγαντο­ μαχία ξετυλίγεται μέσα στο κοσμοπλημμυρισμ έ ν ο Πάρκ ντε Πρένς. Οι φάσεις εναλλάσσονται. Οί δυο τερματοφύλακες πρα γ·ματοποιοΰν υπέροχες άποκρούσεις γιά νά σώσουν τό τέρμα τους άπό την παρα­ βίασή Καί τα λεπτά κυλούν χωρίς τό σκορ νά άλλάζη. Τό μεγάλο ρολόϊ του γηπέ­ δου δείχνει πώς τό παιχνίδι ζυγώνει νά τελείωση καί ή Τό ρεντ προηγείται πάντα μέ δύο—ένα. Οί Γάλλοι άρχίζουν νά φω­ νάζουν ρυθμικά τό όνομα τής; Νίμ, προσπαθώντας νά έμπνεύ σουν στούς παίκτες τους την πίστι πού χρειάζεται γιά μιά μεγάλη προσπάθεια πού θά φέρη την ποθητή ίσοφάρισι. "Αντί γι" αυτό όμως γίνεται κάτι άλλο. Ή Τόρεντ κατεβαίνει ξαφνι κά προς τό τέρμα τού Ντελόν μέ μιά έπίθεσι πού τή δημι­ ουργεί ό Βάργκας άπό τά δε­ ξιά. Ό Έκλαίρ τρέχει νά τον άνακόψη άλλά δέν προλαβαί­ νει νά έπέμβη γιατί ό έξω α­ ριστερά των Βραζιλιάνων δί-

νει^ ψηλοκρεμαστή μπαλλιά πρός τό κέντρο. Ή σέντρα είναι περίφημη καί φτάνει ακριβώς στά πόδια του Τζέντο, πού χωρίς χασομέ ρι πετάει πρός τον Γκρέκο, πού έχει τρέξει κι5 έχει χωθή μέσα στο τέρμα. Κοντά του φυσικά είναι καί οί ^ δυο σωματοφύλακές του πού ετοιμάζονται μέ κάθε τρό πο νά σταματήσουν κάθε ένέργειά του γιά σούτ. Ό Γκρέκο όμως τό μόνο πού κάνει είναι νά άνοιξη ξα­ φνικά τά πόδια του; "Εχει σημαδέψει νά βρίσκε­ ται ανάμεσα στή γραμμή τής πάσσας τού Τζέντο καί στή δεξιά γωνία του τέρματος τού Ντελόν. Ή μπάλλα λοιπόν περνάει κάτω άπό τά πόδια του καί δέν σταματάει καθόλου. Οί δυο μπάκ πού τον παρα μονεύουν γουρλώνουν τά μά­ τια τους, γιατί βλέπουν τή στρογγυλή θεά του ποδοσφαί­ ρου νά περνάη κάτω άπό τά πόδια τού τρομερού αυτού παί κτου καί νά κατευθύνεται πρός τό τέρμα τους. Κανείς δέν προλαβαίνει νά έμποδίση τήν πορεία της. Ό Ντελόν τή βλέπει νά κου λουριάζεται χαδιάρικα μέσα στά δίχτυα καί νά στριφογυ­ ρίζω μέσα σ" αυτά, σάν γάτα πού τής ήρθε τό κέφι νά παίξη μέ τούς σπόγγους... ^ Τόρεντ 3 — Νίμ 1, γράφει τό σφύριγμα τού διαιτητοΰ. Οί φίλαθλοι χειροκροτούν μέ απέραντο ενθουσιασμό αυ­ τόν τον μάγο μέ τά ξανθά μαλ

λιά που οΐ έπι νοήσεις του εί­ ναι κάθε φορά τόσο καινούρ­ γιες και τόσο πρωτότυπες, ώ­ στε νά προκαλούν κάθε φορά βχι μόνο το θαυμασμό αλλά περισσότερο την κατάπληξι. : πέντε λεπτά ακόμα και με τό αυτό αποτέλεσμα, πά­ νω στους ώμους των συναδέλ­ φων του οδηγείται στά άποδυ τήρια, στο τέλος ενός ακόμα θριάμβου τής εκπληκτικής του σταδιοδρομίας. Προς χαβρην

(ύ ΜΕΤΑΛΛΙ ΚΟ μεγα­ θήριο σχίζει τούς ουρα­ νούς, πηγαίνοντας άπό τό Παρίσι στη Χάβρη σε ελάχιστη ώρα. Μέσα στην κοιλιά του γίγαντος των ουρανών, βρίσκε­ ται όλόκληρη ή ποδοσφαιρική ομάδα τής Τόρεντ.

Τ

0 * Αετός τοΟ Σάο Πάολο ξοονα-

γυρίζει στο γήπεδο.

μέσα Ανοίγει τά πόδια και ή μπάλΧα κατευθύνεται

στα

δίχτυα!

Τά παιδιά συζητούν χαρού­ μενα και ξέγνοιαστα. -αφνικά όμως τό γελαστό πρόσωπο του Γκρέκο σοβα­ ρεύει απότομα. Κάτι βλέπει καί μοιάζει σάν νά έχη απότομα άρρωστήσει. Αυτό τό κάτι είναι ένας άν­ θρωπος^ πού κάθεται σ’ ένα άλλο κάθισμα, προς την ουρά του σκάφους καί πού ό Γκρέ­ κο έχει γυρίσει καί τον έχει άντικρύσει εντελώς τυχαία. Μηχανικά τό χέρι του Ελ­ ληνόπουλου μπαίνει στην τσέ­ πη του. Βγάζει μιά ταμπακέ­ ρα. Παίρνει τσιγάρο καί τό βάζει στά χείλια του.... Μετά βγάζει κι1 έναν αναπτήρα πού τον στρέφει με περίεργη επι­ μονή προς τό μέρος εκείνου του ανθρώπου. Ετοιμάζεται

Κ.'^.ιιιΐί'ί <^·ίΤ« Ί*ΐηι·»Τίνί^«1ΪΤ·Τ

νά ιτατήση ί·5 κουμπάκι ίΐάυ τόν άνάβει. Τότε άκουέί μια φωνή έκ* πλήξεως. — Γ κρέκο! 1 Γυρίζει ταραγμένος κάΐ βλέ ίτεί την "Αμπυ. Ή κοπέλλα Τόν κυττάζει μέ γουρλωμένα τά μάτια.

**" —**

— Έσύ, τσιγάρο; τοδ λέει έπιτιμητικά. Τά χέρια του Ελληνόπου­ λου μένουν μετέωρα. Τά χεί­ λια του άνοίγουν σάν νά θέλη νά πή κάτι, νά διαμαρτυρηθή, αλλά στ<3 τέλος δεν βγάζει λεξι... παρά ανάβει τό τσιγάρο" του....

ΤΕΛΟΣ Γ. ΜΑΡΜΑΡ ΙΛΗΣ Άπσκλειστικότης: Γεν. Εκδοτικοί Επιχειρήσεις Ο. Ε.

I

ΤΑ ΕΚΛΟΘΕΝΤΑ ΤΕΥΧΗ 14 'Ο Σιου ατά νύχια

4

1

ΒιίΙβα Γκρόκο

?

2 *Ό Αετός τού Σάο Πάοίλο 3 Ό Σι ον θυμάται

ί

τον μούρο

Άπαχη

, ν του Μαύ-

ιρου Άπαχη, 15 Τό ήμίίχρονο του θανάτου

υ ^

16 Ό θρύλος ξαπίλώνετιαι

^ ]

ί

4 Ή "Αμιπυ προδίδει

17 *0 Σιου παίζει τέρμα

4

5 ιΠιίκρή ΝΐίΙιοη

1ι8 Ή Ά|μπυ «κινδυνεύει

ν

6 Ή έξαφάνισι ς τού Γκρέικο

ν' |

7 Ή ΊΤάρενίχ ικατρακύλά 8 Θρίαμβος

1)9 Γκιρέκο ό άνυπερβλη/τοις 20 Σατανιΐκη παγίδα

|

21) Διπλή Νίΐκη

1

I

9 Τό άστρο τής 'Βραζιιλ/ίας

4

10 Τδ Φάνταοιμοε τού Γηπέδου

τ

Π Στά φτερά τού θριάμβου

Γ 12 'Νίικη γραμμένη ιμε αΐμσ

Γ 1

13 Ό Γικρέιοο φεύγει ι άτπό την Τόροντ

22) Ό "Αγών διακόπτεται 23) Ό Τελικός τού Κυπέλλου 24) "Εκρηξις στις 8.35

| |ϊ 9

25) *0 Σιου κάνιει θαύματα

14 11 «

26) 27)

Ή

Τόρεντ

στη

Μαδοίτη

Τό τελίευταΐο [ματς

(γ

ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΜΑΣ Ο ΝΙ,Κ ΝΙ ΚΟΛΑΙ ΆΗ, Ποσφ-ιά: Έστάλησαν ο>ΐ δύο πρώτοι τόμοι. Ελπίζω νά τους έχετε ήδη Χά­ βει. Ο ΙΩΑΝ. ΜΗΝΑ Ι-ΔΗ, Βό­ λον: "Εστάλη·. Φωτογραφία της όμάδος πού θέλετε δέν έχω. Προ­ σεχώς θά δώσωμε φωτογραφίες των ομάδωνΈτπσης θά δώσωμε καί τούς ξένους τίαΐκτες.^ Ό Τζέντο παίζει προσωρινά σέ μια ομάδα της^ Ισπανίας, Χαιρετι­ σμούς στους φίλους μας. © ΑΡΗ ΧΑΤΖΗ ΑΒΑ ΑΝ Η. Αθήνας: Ε­ στάλη. Ο ΓΕΩΡΓ. ΜΑΓΟΥΛΑ, Αθήνας: Έστάλησαν. ό ΑΝΑΣΤ. ΜΟΡΦΕΣ Η, Ιθάκην: Σας έστει­ λα τις φωτογραφίες τών Ποδο­ σφαιριστών. Ο ΑΝΔΡΕΑ ΑΥΚΙΑ ΡΔ 0 ΠΟ ΥΛΟ Θεσσαλο νίκην: Έ στάλη. Δέν μου οφείλετε τίποτα. Πράγματι ό Κανάριο είναι, Τον αγόρασαν τελευταία οί Ισπανοί από την Άμέρικα. Είναι επιτελι­ κός παίκτης καί θά έχη στην όμά δα του τό ρόλο πού έχει ό Λίντχολμ στην Μίλαν. Ποιος μπορεί νά ξεχάση τό ωραιότατο παίξιμό του καί την άφθαστη τέχνη του; Ποοσωπικά εγώ, εΐμαι ευτυχής πού κατώρθωσα και ,παρηκολούθησα τούς αγώνες τής περίφημης «’Αμέρικα». "Οσο περισσότερες ξένες, όμάδες έρχονται, τόσο πε­ ρισσότερο θά άνεβαίνη ή στάθμη του ποδοσφαίρου μους. © ΑΝΤ. ΧΑΤΖΗ Σ ΤΑΥ Ρ Η., Ρόδον: Περι­ μένω νά μου, στείλης τά γραμμα­ τόσημα. Πρέπει νά είσθε υπερή­ φανοι γιά το ωραιότατο καί μονοχδικό στο είδος του Στάδιο τής πόλεώς σας ! "Οταν μέ τον καιρό μρ/αλώσουν τίς εξέδρες, θά είναι τό μοναδικό στά Βαλκάνια, για-

τά φυσικά κανένα Ιτάδ,ιό από ,τά γνωστά μας. δέν διαθέτει στίβο ποδοσφαί ρρύ κλασσ ι κρΰ Άθλητ Π σμοΰ καί έίδική πίστα γιά ποδη­ λατοδρομία. Χαιρετισμούς στους Φιλοϋς μας. Ο ΓΕΩΡ. ΠΑΝΑΓΙΟ ΤΑΡΑΚΌ. Ν. Ηράκλειον: Έστά­ λησαν. Στά γραφεία μας, Λέκκα 22. υπόγειον,, θά β,ρήτε δλα τα ποοηγούμενα τού ΓΚΡΕΚΟ καί τών άλλων εκδόσεων μας. Φυσικά θά σάς γίνη καί ή έκίπτωσ,ίς τών 30%. Στον φίλο σας άπήντησα προ πολλού. "Ισως τού διέφυγέ. Ο ΕΜΜ. ^ΜΟΥΣΤΑΚΑ. Κηφισιά: ’Έλαβα^ τά γραμματόσημα. Περι­ μένω νά συμπληρωθούν γιά νά τά στείλω. © ΒΑΣ. ΜΑΝΟΝ Λευ­ κάδα: Έστάλησαν. Ό αθλητής αυτός άπεσυρθη λόγω τραυματι­ σμού του. Τώρα εΐναι αναγκασμέ­ νος νά συμμετέχη, άλλα ως θεα­ τής πλέον είς τούς αγώνες. © ΚΩΣΤΑ ΛΕΠΕΝΙΩΤΗ, Πειραιά: "Ολος ό κόσμος λυπήθηκε γιά τον άδικο χαμό τού άλησμόνητου 11ωάννου. ’Ήταν ένας αληθινός άθλητής. Κεφάτος, αγαπητός ατούς συμπαΐκτες του. γεμάτος όνειρα γ ι ά, μ ι ά καλή καιρρ ι έρα. Ή άδ υναιμίια του ήταΐν τά άλματα ικαί το θεαματικό παιχνίδι. "Οταν πηδού σε είχε χάρι καί ομορφιά πού εν­ θουσίαζαν τους φιλάθλους. Στο παιχνίδι αυτό πού ήταν καί τό τελευταίο τής, ζωής του. όλο,ι οί φίλαθλοι έπρόσεξαν τον παίκτη πού έκανε έντυ,πωσι μέ τήν αγωνι­ στική του δ ι άθεοι. Δυστυχώς ή όρμητικότητά του αυτή στάθηκε ή αίιτίΐα τού χαμού του! ΟΊ "Ελ­ ληνες φίΐλαθλοι δέν θά τον ξερά­ σουν ποτέ! Γ. Γ.

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ»

ΛΑΚΗΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ιΟ Λάκης Πετροπουλος είναι —λένε πολλοί ττού ξέρουν καλά τή μπάλλα —το ύπ’ άριθ. 1 ταλέντο ττού έχει βγή στα Ελληνι­ κά γήπεδα. Και πράγματι παρακολουθώντας το άέρινο παίξιμο αυτού του ποδοσφαιρ ιστού, τή στρατηγική του ικανότητα.- βλέπει πώς δεν ύπάρχει άλλος που νά ξέρη πιο καλά τή μπάλλα άπό τον Πετιρόπουλο, αλλά... Υπάρχει καί «αλλά». Δυστυχώς στή χώρα μας έκεΐ πού όλα πηγαίνουν περίφημα, βρίσκεται ξαφνικά ένα πελώριο ΑΛΛΑ καί τα κάνει δλα σμπαρά­ λια. 'Ο Πετροπουλος λοιπόν ποτέ δεν έπιμελήθηκε δσο έπρεπε τον εαυτό του. Ποτέ δέν κατάλαβε τήν ’ίδια του άξία„ ώστε νά ψοονη αν­ τάξιος τών προσδοκιών του φίλαθλου κόσμου. "Ετσι πέρασε ολόκληρη τήν ποδοσφαιρική του ζωή μέσα στην άδιάκοπη λαχτάρα όλων τών φίλων τής μπάλλας ινά τον δουν όπως τον λαχταρούσαν κι* όπως ήξεραν πώς μπορούσε νά είναι. ΑΛΛΑ... σπάνια έφυγαν μ’ αυτή τήν ίκανοποίησι.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΣΕΛΛΟΣ "Ενας μεγάλος αθλητής ό Γιώργος Μαρσέλλος γιά τον Ελλη­ νικό στίβο. ΓΓ αυτόν το καλύτερο είναι νά γίνη μιά παρομοίωσις: Βρίσκεστε μποός σ’ ένα τραπέζι στρωμένο μ’ όλα τά καλά του Θεού. Σάς λένε πως απ’ αυτά θά διαλέξετε μόνο ένα ή δύο ή τό πο­ λύ τρία. Εσάς σάς αρέσουν δλα καί είναι αδύνατον νά διαλέξετε μέ γρήγορη άπόφασι. «Θέλω απ’ αυτό... "Οχι... άπό κείνο... όχι, όχι... Άπ’ τό άλλο...» ’Έτσι καί μέ τον Μαρσέλλο. ^Ηταν ένα τρα­ πέζι στρωμένο μ’ δλα τά ρεκόρ τοΰ στίβου. Μπορούσε νά γίνη ρέ­ κορντμαν στο ύψος —κι’ έγινε. Μποοούσε ινά πάρη τό ρεκόρ τών εμποδίων — τό πήρε,. Τό ρεκόρ τού 1 Οθλου ήταν γι* αυτόν άστειό^ης. Στή Βηρυττό τό χτύπησε αλύπητα μέ έκατοντάδες πόντους απάνω. ΚΓ ακόμα κανείς δέν ξέρει. Φτάνουν αυτά γιά τό Γιώργο; Μή­ πως δέν έχει βρή ακόμα τό πραγματικό του άγώνισμα; ’Ίσως χρειαστή νά γίνη... πρωταθλητής τού βάδην! "Η σφαιροβόλος! Μπορεί νά τού πούν νά πάρη τό ρεκόρ τού Ρουμπάνη άν καί προς τό παρόν πολύ υστερεί σ’ αυτό! "Αν έχετε κΓ εσείς καμμιά έπιθυμία, γράφτε του. Λένε πώς σ* όποιοδήποτε άγώνισμα έπιδοθή αποκλειστικά, μπορεί νά πάρη τρ

έλληνικο ρεκόρ.

ΓΚΡΕΚΟ-Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ

ΒΙΒΛΙΑ

ΥΚΛΟΦΟΡΕ1

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

ΚΑΘΕ

Π Ε Μ Π Τ Η

Γραφεία: οδός Λέκκα 22 (υπόγειον) *Αρ. τηλεφ. 28.983 "Ετος Ιον — Τόμος 4 — Άριθ. 28 — Τιμή δραχμαι 2 Αηιμοσιοιγιραφιικος Δ)<ντής: Σ. Άνεμοδουράς, Στρ. Πλαστήρα 21 Η. Σιμύρνη. ΟΊικανσμιικος Δ)ντής Γ. Πεωργιάδης, Σφιιγγός 38. Προϊστ. τυτπογρ.: Α. Χατ ζηδασ ιιλιείου, Τατοοοάλών 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΒΠΙΤΑίΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Λέκκα 22, Αθήναι.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΝΙΚΗΘΗΚΑΝ Μια ακόμα συγκίνησις και μια εκττληξις για τις χιλι­ άδες των φανατικών φίλων τοΟ ΓΚΡΕΚΟ.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΝΙΚΗΘΗΚΑΝ Περιπέτεια —- Ποδόσφαιρο

Αγωνία — Μυστήριο ΣΤΟ

•V

ΕΠΟΜΕΝΟ

Μ.*"·!

Α///7 ΣΕΟΥΔΡ/Α

Λύ/ΔΕ/Α

ΜΙΣ ΗΟΛΛΕΓ/ΟΝ ΜΙΣΤΕΡ ΜΟΛΛΕΓ/ΟΝ. ΧΑΡΑΣ ΤΟΥΣ. ΟΙ ΟΜΟΡΦ/ΕΣ ΤΟΥΣ ΘΑ ΧΑ­ ΝΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑ ΧΡΟΝ/Α ΕΝ9 Ο ΧΡΡΑΧΤΗΡΑΙ ΜΟΥ ΘΥ) ΑΝΔΡΩΜΕΤΑ! ΜΑΘΕΣ τ'

4

ΤΑ ΜΑΘΑΤΕ ΧΑΡΕ Τ/Α ΤΟΝ Μ/70ΥΜ/70Χ/ΥΑ ΕΝΑΣ Δ/ΑΦΡΡΙΙΣΤΑΣ ΤΟΝ ΕΡΕΕ Τ/Α ΜΟΝΤδΛ

/ΙΟ.

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

Λ

Β⣫2« !ΤΤΗ ϋ· (2 / 1Τ !τΤ', /

_

/

'

>

*

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΝΙΚΗΘΗΚΑΝ

ΣΤΗ ΧΑΒΡΗ

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ο­ μάδα τής Τόρεντ, βρί­ σκεται μέσα στ<3 γιγάν τιο σκάψος των ουρανών πού κάνει τό δρομολόγιο ανάμεσα στο Παρίσι καί τή Χάβρη. Στη μεγάλη τουρνέ στην Εύρώπη, ή βραζιλιάνικη πρω ταθλήτρια πρόκειται τώρα ν’ άγωνισθή μέ μια από τις ι­ σχυρότερες ομάδες τής Γαλλίας, την περίφημη Χάβρη, πού για χρόνια ολόκληρα παί ζει στην πρώτη κοττηγορία. Τά παιδιά τής Τόρεντ εί­ ναι όλα καλοδιάθετα καί

πρόσχαρα. Μέσα στο τετρακινητήριο αεροπλάνο, άκούγονται μόνο γέλια καί εύθυμα λόγια. Οι τελευταίες νίκες των άσσων του Σάο Πάολο, έχουν δώσει φτερά στά άπλά αυτά παιδιά πού δεν θέλουν ποτέ τίποτε άλλο παρά νά νικούν, γιά τή δόξα τής αγαπημένης τους ομάδας καί τής Βραζι­ λίας. Ακόμα κι' ό Γκρέκο, τό καταπληκτικό Ελληνόπουλο πού έχει αφήσει άναυδον 6λον τον κόσμο μέ τά κατορθώματά του, καί πού τον τε­ λευταίο καιρό φερνόταν κά-

13ΜΗΔΡ.2

4

ΓΚΡΕΚΟ

πως παράξενα και φαινόταν συνεχώς μελαγχολικός, σήμε ρα λες κι3 έχει ξαναβρή τα κέφια του. Τουλάχιστον αυτό δείχνει ή περίεργη διαγωγή του. "Όχι μόνο δεν κάπνιζε πο­ τέ άλλοτε μέχρι σήμερα ό θρυ λικός Αετός του Σάο Πάολο αλλά κι* οϋτε είχε καμμιά φο ρά διατυπώσει την επιθυμία ν5 άνάψη ένα τσιγάρο. Και τώρα, ξαφνικά, μέσα στο αε­ ροσκάφος, βγάζει ένα τσιγά­ ρο, τό φέρνει στο στόμα του βγάζει κι5 έναν αναπτήρα — πράγμα πού δείχνει σύστημα τικό καπνιστή — κι* άνάβει τσιγάρο κάτω από τά έκπλη κτα βλέμματα τής πανέμορ­ φης ΤΑμπυ, πού τον παρακο­ λουθεί πιο παράξενεμένη πα­ ρά ποτέ άλλοτε στη ζωή της —μπορεΐ κανείς να πή, κεραυνόπληκτη (*) Κανείς όμως δέν έχει ύποπτευθή — κι3 ούτε μπορεΐ νά ύποπτευθή φυσικά — ποιος είναι ό πραγματικός λόγος πού καπνίζει αυτή τή στιγμή τό υπέροχο Ελληνόπουλο, και πώς έχει βρεθή εκείνος ό άναπτήρας στήν τσέπη του. Κάνεις δέν ξέρει ότι ό Γκοέ κο δέν έχει ξεκινήσει μόνο ως ποδοσφαιριστής από τό Σάο Πάολο, όπως όλοι οί άλλοι σύντροφοί του, παρά έχει νά έκτελέση και μια άλλη, πο­ λύ σοβαρώτερη καί τρομερά επικίνδυνη μαζί αποστολή. Κανείς τέλος δέν μπορεΐ (*) Διάβασε τό ττροηΥσύυενο τε^|γρ^ υέ τον τίτλο: «Η ΛΕΓΕΩΝ ΤΟΥ ΓΚΡΕΚΟ».

νά βάλη μέ τό νου του δτι ό άναπτήρας πού κρατάει καί ανάβει τό τσιγάρο του, δέν είναι ένας κοινός άναπτήρας παρά μιά από τις πιο τέλει­ ες μικροσκοπικές φωτογραφι­ κές μηχανές τού κόσμου! Κι3 ό Γκρέκο τώρα, μέ τό πρόσχημα δτι ανάβει τσιγά­ ρο γιά νά καπνίση, έχει φω­ τογραφίσει έναν άνθρωπο καμμιά τριανταπενταριά χρονών, πού κάθεται σ3 ένα από τά πίσω καθίσματα του σκάφουο καί κυττάζει συνεχώς έ ξω από τό στρογγυλό παρα­ θυράκι πού βρίσκεται δίπλα του. Αλλά γιά ποιό λόγο τάχα νά^ φωτογραφίζη ό Γκρέκο ε­ κείνον τον άνθρωπο; Είναι άπλούστατο: Δέν είναι πολύς καιρός πού τό θρυλικό Ελληνόπου­ λο έχει ξανασυναντηθή μέ τον τύπο αύτό καί μάλιστα κάτω από πολύ περίεργες συνθήκες. Καί τήν πρώτη φο­ ρά πού είχαν συναντηθή, πά­ λι τον είχε φωτογραφήσει. Τότε δμως τό έκανε χωρίς νά είναι βέβαιος άν ό άνθρωπός του — πού βρισκόταν μέ άρ κετούς άλλους παρέα — εΐχε καμμιά σχέσι μέ τούς κατα­ σκόπους πού πολεμούσαν νά εξοντώσουν.. Μά σήμερα ό Γκρέκο ξέρει πολύ καλά πώς καί τήν πρώ­ τη Φορά είχε δίκιο. Ό αρχηγός τών πρακτό­ ρων τής άντι κατασκοπείας Μιρέλες, άνεγνώρισε πριν λί γε<^ μέρες στή φωτογραφία που είχε πάρει ό Γ κρέκο σ* έ

κείνο τό κέντρο, πολλούς άττό τούς άνθρώπους ττού έπρε ττε νάναι λ μπλεγμένοι ^ στη σπείρα των παλιανθρώπων, πού δεν δίσταζαν να θέσουν στον τρομερώτερο κίνδυνο ύπάρξεως ολόκληρη την άνθρω πότητα, αρκεί νά κερδοσκο­ πούσαν οί ίδιοι. Ό άνθρωπος, πού τώρα, φωτογράφησε ό Γκρέκο, εί­ ναι ένας από κείνους πού εί­ χε αναγνωρίσει ό Μιρέλες. ΚΓ αν τον παίρνη για δεύτε­ ρη φορά φωτογραφία, είναι γιά νά μπορή νά εΐναι βέβαι­ ος ότι δεν έχει κάνει κανένα λάθος, γιατί τά λάθη σ’ αυ­ τές τις δουλειές είναι θανά­ σιμα επικίνδυνα. Μετά τη φωτογραφία γυρί ζει στη θέσι του. Ή "Άμπυ έξακολουθεΐ νά τον κυττάζη μέ πολύ μεγάλη έκπληξι. 'Όσο γιά τον φουκαρά τον Νίνο Ζανίνο, αυτός είναι πού κοντεύει κυριολεκτικά νά άλλοιθωρίση, επειδή τέτοιο πράγμα ήταν τό τελευταίο πού περίμενε νά δη. Ό Ναύτης όμως — δηλα­ δή ό υπέροχος άστυνομικός σκύλος τού χαζού ντέτεκτιβ —εΐναι ό μόνος πού δεν δεί­ χνει καθόλου παραξενεμένος μέ^ τό περίεργο γιά όλους τούς άλλους γεγονός. Κάθεται στα πόδια τού Ζανίνο τεμπέλικα και παρα­ κολουθεί μ9 ένα πονηρό βλέμ μα τον Γκρέκο, σαν νάχη κα­ ταλάβει θαυμάσια τό σχέδιο τού φίλου τού άφεντικοΰ του Ττου μάλιστα τό έγκρίνει κ\&

λας κουνώντας τήν ουρά του και μουγγρίζοντας πολύ ελα­ φρά κατευχαριστη μένος. Ή "Άμπυ δεν άντέχει καί ρωτάει τό Ελληνόπουλο: — Τσιγάρο; "Από πότε τό άρχισες καί δεν πρόλαβα νά τό πάρω εϊδησι; Ό "Αετός τού Σάο Πάολϋ πού μέ πολύ μεγάλη δυσκο­ λία καταφέρνει νά τραβάη μερικές ρουφηξιές επειδή εί­ ναι κάτι πού τον αηδιάζει καί Κοντεύει νά τον πνίξη, κάνει τό μεγαλύτερο κουράγιο τής ζωής του καί άποκρίνεται μέ απάθεια καί μάλιστα καταφέρνοντας νά πάρη καί μιά έκψρασι τρομερής άπολαύσεως: — Ου! Εΐναι καιρός τώ­ ρα. Πώς δέν έτυχε νά τό δής, άληθεια; Ή κοπέλλα δέν άποκρίνεται. Δέν τής άρέσει, βέβαια, νά καπνίζη ό άγαπημένος της. Φοβάται ακόμα καί γιά τήν άντοχή του, γιατί τό τσιγά­ ρο είναι εξαιρετικά επιβλα­ βές γιά έναν έπαγγελματία ποδοσφαιριστή. "Αλλά δέν θά δεχόταν ποτέ ούτε νά κάνη παρατηρήσεις στον άγαπημέ νο της, γιά κάτι πού εκείνου τού άρέσει. "Έτσι δέν τού λέει τίποτ" άλλο καί τού χαμογελά γιά νά τού δείξη ότι καθόλου δέν τήν έχει πειράξει ή άνακάλυψις τής καινούργιας συνήθει­ άς του. Ό Γκρέκο τής χαμογελά κΓ εκείνος αν καί κατά βάθος ®ϊνσ& άπσρηγόρητος πού δέν

ΓΚίΙΚΟ μπορεί ^ νά τής έξηγήση τό Λόγο γιά τον όποιον κρατάει τσιγάρο στο χέρι του καί νά ΐής δίωξη κάποια κακή ιδέα πού θά μπορούσε νά είχε γι' αυτόν... Καί μονάχα ό άδιόρθωτος χαζό - ντέτεκτιβ Νίνο Ζανίνο είναι αδύνατον νά συγκρατηθή καί νά μή του πετάξη τή σπόντα του: — Θέλει νά μάς κάνη τό μεγάλο καί γι' αυτό φουμέρνει!, τής λέει τής "Άμπυ. Ε­ νώ μέ... τόσα παράσημα έπ' άνδραγαθίςχ κι5 ακόμα δεν τόχω βάλει στο στόμα μου! Τελικά όμως μ3 αυτά τά ε­ πεισόδια τό ταξίδι φθάνει στο τέλος του, ενώ όλη την ώρα ό Γκρέκο Φροντίζει νά μην άφήνει ούτε στιγμή από τά^ μάτια του τον άνθρωπο ε­ κείνο, πού ξέρει πώς όπωσδή

,— ιΟ κ. Μιρέλες! "Ω! Τί εναριστη σύμπτωσις!

ιΟ Γκρέκο ακούσε τή διεύθυινσι πού έδωσε 6 κοσάσκοπος.

ποτέ θά ένδιαφέρη άμεσα του Μιρέλες νά μάθη κάθε λεπτο­ μέρεια γιά τις κινήσεις του. Αλλά κι’ ό άνθρωπός του μέ τή σειρά του, δεν κάνει άπολύτως τίποτα πού θά μπο­ ρούσε νά θεωρηθή ως ύποπτο. Φέρεται όπως θά φερόταν ό οποιοσδήποτε ταξιδιώτης πού ταξιδεύει από τή μιά πόλι στήν άλλη γιά τις δουλειές του ή πού κάνει τό γύρο τής χώρας ώς τουρίστας. Τό Ελληνόπουλο ωστόσο ξέρει πολύ καλά ότι ένας έπικίνδυνος καί ύπουλος άν­ θρωπος όπως είναι όλοι αύ-τοί πού κυνηγάνε, δεν θάκανέ ποτέ φανερά τίποτα πού θά μπορούσε νά τον προδώση, ΓΓ αυτό είναι αποφασισμένο1 νά μην τον άψήση άπό τά μά

<Λ\Κμ

τια του μέχρι^ ΐήν τελευταία στιγμή, για να μπορή να πή στον Μιρέλες δλα δσα τον α­ φορούν. Τό αεροπλάνο φθάνει πά­ νω άπό τό άεροδρόμιο τής Χάβρης και σέ λίγα λεπτά προσγειώνεται. Πλήθος κόσμου και φωτορεπόρτερς περιμένουν έκεΐ γιά νά θαυμάσουν και νά υ­ ποδεχθούν τους θρυλικούς βρα ζιλιάνους ποδοσφαιριστές. Εκατοντάδες φοοτογραφίες παίρνονται άπό δεκάδες φλας γιατί είναι σούρουπο καθώς έχουν φτάσει στο άεροδρόμιο. Οί πιο πολλοί άπό τούς ρεπόρτερς τού Τύπου τής Χά βρης καί δλης τής Γαλλίας, ψάχνουν νά βρουν τον Γκρέκο τ—περισσότερο άπ" τους άλ­ λους συναδέλφους του — για τί τό όνομα τού ξοα/θού άγοριοϋ έχει ξαπλωθή στά πέρα-

— Τό κλειδί μου. Τριακόσια Ιπτά.

Ό κιοοτάσκοπος στρίβει οπό βά~ 8ος του διαδρόμου.

τα τής οικουμένης καί δεν υ­ πάρχει κανείς φίλαθλος που νά μην τό προφέρη με θαυμά σμό. Λεύτερος σέ δημοτικότητα άνάμεσα στους δημοσιογρά­ φους, έρχεται ό "Ίντσου Νά Τιάρα Λαμάτα — δπως είναι ολόκληρο τό ινδιάνικο όνομα τού Σιού—δεξιού μπάκ στην Τόρεντ καί στην Εθνική Όμάδα τής Βραζιλίας συγχρό­ νως. "Όταν τελειώνουν καμμιά φορά καί μ5 αυτές τις διατυ­ πώσεις, τούς παίρνει ένα πούλμαν γιά νά τούς όδηγήση στό^ κέντρο τής πόλεως, δπου είναι ^τά γραφεία τής "Αεροπορικής Εταιρίας πού τούς έχει φέρει. Μαζί μέ δλους τούς άλλους επιβάτες, μπαίνει κΓ ό τύπος

ΡΚΡΙΚ3 πού ένδιαψέρει τον Γκρέκο. Τό 1 Ελληνόπουλο κάνει προσευχές από μέσα του να μην κατέβη άλλου, στα μισ^ τής διαδρομής ό άνθρωπός του, παρά μόνο στο τέρμα. Ξέρει πώς, αν κατέβη προτήτερα, δεν θά μπορέση να τον παρακολούθηση. I ιατί δυ στυχώς ούτε οι δικοί του φί­ λοι δεν πρέπει νά καταλάβουν τό παραμικρό. Ό κατάσκοπος όμως δεν κατεβαίνει πουθενά. Φτάνει μαζί τους ώς τό τέρμα τής διαδρομής πού είναι τό ^Πρα­ κτορείο τής Αεροπορικής Έ τσιρίας. Άπό κεΐ παίρνουν όλοι αύ ιακίνητα για νά πάνε στο ξε νοδοχεΐο πού πρόκειται νά μείνουν. Ό άνθρωπος πού παρακο­ λουθεί ό Γκρέκο, παίρνει κι* αυτός μόνος του ένα ταξί. Τό θρυλικό Ελληνόπουλο φροντίζει νά βρίσκεται πολύ κοντό του εκείνη την ώρα, τάχα γυρεύοντας κάποια ά­ πό τις άποσκευές του. "Έτσι τον ακούει νά λέη στον σωφέρ του άμαξιου: — Στο ξενοδοχείο «Καπιτόλ». Τά μάτια τού Αετού τού Σάο Πάολο λάμπουν θριαμ­ βευτικά σ’ αύτά τά λόγια. Τά πράγματα τού έχουν έρθει πολύ ευνοϊκά κι* έμαθε αυτό πού ήθελε γιά νά είναι βέβαιος^πώς δεν θά χάση τά ίχνη τού άνθρώπου του. ^ Μετά απ’ αυτό κι* έπειδή δεν μπορεί νά λειψή περισσό­ τερο άπό τούς δικούς του ξα-

ναγυρνάει στην νΑμπυ ^ καί στον Τζέντο καί την υπόλοι­ πη παρέα του. Την ϊδια ώρα είναι έκεΐ ό προπονητής τής όμάδος^ τους, ) σενιόρ Άντζελίλο πού τούς λέει: — Φίλοι μου, τό ξενοδο­ χείο πού μάς έχουν κλείσει δωμάτια, είναι τό «Καπιτόλ». Μόνο πού δεν τού ξεφεύγει τού Γκρέκο μιά δυνατή κραυ­ γή χαράς πού θά μπορούσε νά τον προδώση. «Είναι θέλημα τού Θεού νά μπορέσω νά βρεθώ κοντά σ’ αυτόν τον άνθρωπο!», συλλο­ γίζεται. «ΚΓ αυτό θά πή πώς ό Θεός εγκρίνει τό έργο μου και θέλει νά καταστρέψη αυ­ τούς τούς άνθρώπους πού οι σκοποί τους είναι σκοτεινοί καί ή καρδιά τους κΓ αυτή μαύρη...» Τό «Καπιτόλ» δεν είναι κα θόλου μακρυά άπό τό πρα­ κτορείο τής Αεροπορικής Έ ταιρίας. Σε τρία λεπτά άπό τη στιγμή πού μπήκαν στά ταξί έχουν φτάσει κιόλας. Κατά τις εννιά τό βράδυ, όλοι είναι τακτοποιημένοι στά δωμάτιά τους. ^ Ό σενιόρ Άντζελίλο, επει­ δή ξέρει ότι όλα τά παιδιά είναι κουρασμένα άπό τό τα­ ξίδι καί τις διατυπώσεις του τούς παρακαλεΐ νά κοιμηθούν νωρίς. Οι ποδοσφαιριστές τής Τό ρεντ κατεβαίνουν στο ρεστωράν τού ξενοδοχείου γιά φαΐ καί άμέσως ύστερα γυρνούν στά δωμάτιά τους γιά ύπνο. Ό Γκρέκο βρίσκεται Ιτσι

ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ μόνος του — κατά δεύτερη καλή σύμπτωσι δλα τά δωμά τια πού τούς έχουν παραχω­ ρήσει είναι του ένός κρεβα­ τιού. Περιμένει λοιπόν νά πέρα­ ση λίγη ώρα ακόμα καί ύστε­ ρα έτοιμάχεται νά βγή για νά άνακαλυιϋη τό δωμάτιο του ανθρώπου πού τον ενδιαφέρει. 5Αλλά την τελευταία στι­ γμή ακούει τό κουδούνι τού τηλεφώνου του νά χτυπάη... ΚΑΙ ΠΛΑΙ Ο ΜΙΡΕΛΕΣ

ρ*—; η

- * ΑΡΑΞΕΝΕΜΕΝΟΣ , ό Αετός του Σάο Πάολο σηκώνει τό άκουστι κό, προσπαθώντας νά μαντέψη ποιος είναι αυτός πού μπο ρεΐ νά του τηλεφωνή μιά τέ­ τοια άκατάλληλη ώρα σ" ένα ξένο μέρος. Βέβαια φαντάζεται δτι μό νο κάποιος άπό τούς συντρό­ φους του πού δεν θά έχη κοι μηθή άκόμα μπορεί νά είναι και πώς κάτι θά θέλη νά του πή. Αυτό τον άνησυχεΐ κάπως γιατί δεν θέλει νά τον χασο­ μερήσουν. Δεν μπορεί καί νά μήν άπαντήση, γιοττί τότε ασφα­ λώς θά άνησυχήση περισσό­ τερο αυτός πού τον ζητάει καί θά έρθη στο δωμάτιό του νά τον άναζητήση καί νά δή τί του συμβαίνει. Σηκώνει τό ακουστικό καί τό φέρνει στ5 αυτί του. Αέει: — Εμπρός! Ή φωνή πού του άποκρίνε

ται είναι άπό μάκρη. Δεν μοιά ζει καθόλου νάρχεται άπό μέ­ σα α3πό τό ίδιο τό ξενοδο­ χείο. Είναι μιά φωνή αντρική πού λέει σχεδόν ψιθυριστά: — Ό Γκρέκο; — Ό ίδιος στο τηλέφωνο! — Μόνος σου στο δωμά­ τιο; — Όλο μονάχος.... —- Έδώ Μιρέλες! Μέ δυσκολία καταφέρνει νά συγκρατήση μιά κραυγή χαράς πού πάει νά του ξεφύγη, ό "Αετός του Σάο Πάολο. ^—- Ό κύριος Μιρέλες! *Ώ, τί ευχάριστη σύμπτωσις! — Γιατί τό λές αυτό, Γκρέ κο; ρωτάει μέ άγοονία σχεδόν ό συνομιλητής του. "Εχεις καμμιά είδησι καλή; — Νομίζω πώς ή εϊδησις πού έχω, είναι πραγματικά καλή, κύριε... — Δηλαδή; — Μες στο ίδιο ξενοδοχείο πού μένω, μένει καί κάποιος άπό τούς άνθρώπους έκείνους πού είχα πάρει στή φωτο­ γραφία ! Μιά κραυγή χαρούμενης έκπλήξεως, πού βγαίνει άπ’ τό λαρύγγι του Μιρέλες, φτά νει^ τήν ίδια ώρα στ" αυτιά του Γ κρέκο. ^— Είσαι βέβαιος; τον ρω τάει μετά ο άρχηγός τών πρα κτόρων τής άντικατασκοπεί­ ας. — Βεβαιότατος! — Τότε πρέπει νά τον προ σέχης σάν τά μάτια σου! -— Αυτό σκοπεύω νά κάνω. — Μπράβο, Γκρέκο! Εί­

ΓΚΡΕΚΟ

10 σαι πραγματικός θησαυρός! Πόσο δίκιο είχαν εκείνοι πού σέ βρήκαν γιά νά άναλάβης αυτή τη δύσκολη αποστολή! — *Ω, κύριε!... — Σοΰ το λέω γιατί πάν­ τα πελαγώνουμε χωρίς εσέ­ να! Την πρώτη φορά δεν ξέ­ ραμε καν μέ σιγουριά μέ ποι­ ους είχαμε νά κάνουμε. Έσύ τούς άνακάλυψες καί τούς ψω τογράφησες... Νόμίζαμε πώς μετά τη φωτογραφία εύκολο θά ήταν νά βρούμε δλα αυτά τά πρόσωπα, άλλά τούς χά­ σαμε καί πάλι καί δπου κι* αν τούς · γυρέψαμε χάσαμε τον καιρό μας... Τώρα πάλι έσύ άνακαλύπτεις έναν από αυτούς τούς κυρίους... — ΗΗταν εντελώς τυχαίο. Βρέθηκε στο ίδιο αεροπλάνο πού μάς έφερε εδώ από τό Παρίσι... Εσείς πώς τό μά-

Τ ένα λαστιχένιο πηΟημα πιά­

νεται από τά κάγκελα.

θατε πώς ήρθαμε; — Γνώριζα πότε θά φτά­ σετε, αποκρίνεται ό Μιρέλες. Σέ πήρα γιά νά σου πώ^δτι θέλω νά σέ δώ καί νά σου α­ ναθέσω κάποια δουλειά... Πρό κειται γιά επικίνδυνη δουλειά δμως... Είσαι διατεθειμένος νά την άναλάβης; — ΓΓ αυτό βρίσκομαι εδώ πέρα... — Πολύ καλά... Πρέπει λοιπόν νά κλείσου μ ε^ ένα ραν τεβού γιά νά ιδωθούμε. — "Οπότε θέλετε...^ — Μπορείς μεθαύριο νά έρθης στην άριστερή προβλή­ τα τού λιμανιού, στις δέκα ή ώρα τό βράδυ; — Θά μπορέσω! ^ — Πρόσεξε... Δέν πρέπει νά σέ παρακολούθηση κοτνείς. — Μείνετε ήσυχος...

ΗΡύΣ ΤΟΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

— Λοιπόν, μεθαύριο τό )άδυ στις δέκα έκεΐ πού εϊ~ χμε. ^Σύμφωνοι; —- Σύμφωνοι. Δεν λένε περισσότερα λόα. Ό συνομιλητής του κλείνει χοτος τή γραμμή από την \λη άκρη του σύρματος καί ) θρυλικό Ελληνόπουλο κα .βάζει τό ακουστικό πάνω ιή συσκευή καί προχωρεί χΐ πάλι προς τήν πόρτα. Αυτή τή φορά δεν του συμ αίνει άπολύτως τίποτα. Βγαίνει στο διάδρομο τού ινοδοχείου όπου δεν ύπάρ£ΐ κανείς καί προχωρεί προς 3 βάθος του. Είναι βέβαιος πώς όλοι οι ύντροφοί του θά κοιμώνται υτή τήν ώρα κΓ έτσι κανείς :ν πρόκειται νά τον δη.

—Γκρέκο! , φωνάζει ό Άντζε-

ίλο. Που ήσουν, παιδί μου.

ιΟ ’ I μπάνκε9 τον προσπερνά μέ μια έξυπνη τριπλά.

Η ΜΟΙΡΑ ΣΤΗΝΕΙ ΠΑΓΙΔΑ

ΞΑΝΘΟΜΑΛΛΟ α­ γόρι δεν ξέρει βέβαια ποιο είναι τό δωμάτιο τού ανθρώπου γιά τού οποίου τις ενέργειες θέλει νά βεβαιωθή. αυτόν τον λόγο κατε­ βαίνει κάτω στο σαλόνι τού ξενοδοχείου. Κατεβαίνει με τον άπλούστερο τρόπο, σάν άργόο'χολος, σάν άνθρωπος πού δεν μπορούσε νά βρη ύπνο στο κρεβάτι καί πού θέλει νά πε ράση λίγο τήν ώρα του ώ­ σπου νά νυστάξη καί νά ξαναγυρίση γιά νά κοιμηθή. Κάθεται σε μιά πολυθρόνα γιά νά άποφασίση τί πρέπει νά κάνη.

Μ

Ή θέσι του είναι εξαιρετι­ κά δύσκολη. Δεν είναι καθόλου απλό τό να μάθη ποΰ έχει πιάσει ε­ κείνος 6 άνθρωπος δωμάτιο, γιατί ούτε τό όνομά του ξέ­ ρει για νά προσπαθήση νά τό βρή στο βιβλίο των πελα­ τών, ούτε μπορεί νά ρωτήση καί νά ένδιαφερθή τόσο πολύ γι5 αυτόν, γιατί τότε άσφαλώς οί υπάλληλοι του ξενοδο χείου θά κάνουν λόγο στον άλλον γιά τό νεαρό άγόρι πού τον ζήτησε. "Ενα γκαρσόνι έρχεται κοντά του. Τό Ελληνόπουλο παραγ­ γέλνει μιά πορτοκαλάδα καί βυθίζεται πάλι σέ σκέψεις. "Οσο περνάει ή ώρα τόσο περισσότερο βυθίζεται σέ α­ πελπισία, γιατί δεν μπορεί νά βρή κανέναν τρόπο νά κά­ νη αυτό πού θέλει. Στην αρχή είχε νομίσει ό­ τι δεν θάταν καί τόσο δύσκο λη αύτή ή δουλειά άλλά σιγά σιγά καταλαβαίνει πώς τίπο τα δεν μπορεί νά κάνη, ακρι­ βώς επειδή είναι υποχρεωμέ­ νος όπως κι* αν ένεργήση, νά μήν προδώση σέ κανέναν τό ενδιαφέρον του γιά τον άνθρω πό του. Ή πορτοκαλάδα έρχεται, ό Γκρέκο τήν πίνει καί πάν­ τα εξακολουθεί νά μένη στήν ίδια θέσι, χωρίς νά έχη σκεφθή άπολυτως τίποτα. Στο τέλος αποφασίζει νά σηκωθή καί νά γυρίση στο δωμάτιό του γιά νά κοιμηθή καί νά γυρίση νωρίς τό πρωΐ νά περί μένη τον άνθρωπο έ-

ΓΚΡΕΚΟ κεΐνον νά κατέβη. Σηκώνεται πράγματι κ ά καί πηγαίνει στον υπάλληλο πού βρίσκεται στά κλειδιά, στο βάθος τής σάλλας. Θέλει νά του πή νά τον ξυπνήση^ πρωΐ μέ τό τηλέφωνο. Στο τηλέφωνο όμως είναι απασχολημένος καί ό ύπάλλος αυτή τή στιγμή καί ανα­ γκάζεται νά τον περιμένει. Τό τηλεφώνημα δέν κρατά περισσότερο από δυο λεπτά. Τήν ώρα πού ό υπάλληλος κατεβάζει τό άκουστικό καί ανοίγει τό στόμα του ό Αε­ τός του Σάο Πάολο γιά νά του μιλήση, ακούει μιά φωνή ακριβώς δίπλα στ' αυτί του. — Τό κλειδί μου. Τριακό­ σια έπτά! Τό αγόρι, γυρίζει ξαφνια­ σμένο νά δη τον άνθρωπο πού έχει μιλήσει καί που κα­ θόλου δέν τον άκουσε νά πλη σιάζη. Τά μάτια του όμως άστρά φτουν μόλις βλέπει τό πρό­ σωπο του άνθρώπου εκείνου. Καί αστράφτουν άπλούστατα γιατί πρόκειται ακριβώς γιά τον τύπο πού ήθελε νά άνακαλύψη τόσην ώρα! «Τί έκανε άραγε πού βγή­ κε έξω καί που πήγε;» συλ­ λογίζεται ό Γκρέκο. «Τί κρί­ μα νά μή μπορώ νά τον πα­ ρακολουθήσω από τήν άρχή! Τά χέρια μου είναι δεμένα μ* αυτόν τον τρόπο καί πολύ πιθανόν χάνω πληροφορίες πού είναι πολυτιμότατες...» Αλλά ποτέ δέν είναι αρ­ γά. Τώρα μιά φορά ή τύχη τον

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ έχει βοηθήσει τον Γκρέκο νά μάθη ποιό είναι τό δωμάτιο του κατασκόπου. Απομακρύνεται λοιπόν α­ πό τό μέρος έκεΐνο και πάλι βαδίζοντας σάν αργόσχολος, φτάνει στο ασανσέρ καί πα­ τάει τό κουμπί. "Ωσπου νά κατέβη τό α­ σανσέρ έχει έρθει κΓ έχει στα θή δίπλα του καί ό άνθρωπός του. Τό πάτωμα πού πηγαίνουν είναι τό ίδιο. Βγαίνουν καί ό ένας στρί­ βει από την άριστερή πλευρά τού διαδρόμου καί ό άλλος ά πό τη δεξιά. «Πολύ τυχερός φάνηκα ώς τώρα!», συλλογίζεται τό Έλ ληνόπουλο. «Ή μόνη μου α­ τυχία είναι πώς δέν έπεσαν τά δωμάτιά μας νά βρίσκον­ ται πιο κοντά, οπότε θά μπο ρούσα νά κάνω περισσότερα πράγματα... Τί θαύμα πού θα ήταν αλήθεια νά μέναμε πλάϊ - πλάϊ!» Ωστόσο μόλις ό κατάσκο πος στρίβει στο βάθος του διαδρόμου, ό Αετός του Σάο Πάολο σταματάει καί γυρίζει προς τά πίσω. Φτάνοντας έκεΐ πού είχε στρίψει ό άγνωστος, μόλις προλαβαίνει νά τον δη από τη γωνία, καί βγάζοντας τό κεφάλι του μέ προσοχή, νά άνοίγη την πόρτα του δωμα­ τίου του καί νά χάνεται μέσα σ’ αυτό. Ο Γκρέκο άφήνει νά περά­ σουν μερικά δευτερόλεπτα κΓ ύστερα περπατάει στίς μύτες τών ποδιών τρυ ώς τρ ίδιο

13 δωμάτιο. Παραλίγο νά του ξεφύγη μιά φωνή χαράς καθώς άνακα λύπτει πώς πλάϊ σ’ εκείνη την πόρτα δέν υπάρχει πόρ­ τα άλλου δωματίου, παρά μιά τουαλέττα καί ντούς, πού είναι γιά κοινή χρήσι. Ρίχνει ένα τελευταίο βλέμ μα ολόγυρά του. Κανείς δέν υπάρχει πουθε νά καί αυτό είναι πολύ φυσι­ κό άφού ή ώρα πλησιάζει με­ σάνυχτα. Χωρίς νά διστάση περισ­ σότερο ό Αετός του Σάο Πά ολο μπαίνει μέσα στήν τουα­ λέττα καί κλειδώνει τήν πόρ­ τα πίσω του. Ανάβει τό φώς από μέσα γιά νά κατατοπιστή. Προχο^ρεΐ ώς τό βάθος πού υπάρχει ένα παράθυρο, πού βλέπει ασφαλώς στήν εσωτε­ ρική αυλή του ξενοδοχείου. Σβύνει πάλι τό φώς καί μετά πηγαίνει ώς αυτό τό πα ράθυρο καί τό ανοίγει. Κυττάζει απ’ έξω. Μέ ίκανοποίησι βλέπει ό­ τι τό παράθυρο δέν απέχει παραπάνω από ένα μέτρο α­ πό τή βεράντα του ϊδιου πα­ τώματος, τής οποίας ή πόρ­ τα^ είναι εκείνη του δωματίου του άνθροάπου πού θέλει νά παρακολουθήση. Γυρίζει στήν πόρτα πού έ­ χει κλειδώσει καί τήν ξεκλει­ δώνει. Στήνει τό αυτί του επάνω στήν κλειδαρότρυπα καί προ σπαθεΐ νά άφουγκραστή μή­ πως έρχεται κανένας. Ησυχία απόλυτη,

ΓΚΡΕΚΟ Μέ ίκανοποίησι αρχίζει νά λύνη τό παπούτσια του. Τά βγάζει, δένει τά κορδό νια τους μεταξύ τους και τά κρεμάει στον λαιμό του. "Ασφαλώς τις ενέργειες του τόσο προσεγμένες και σω­ στές θά τις ζήλευε και ό κα­ λύτερος ερασιτέχνης ντέτεκτιβ. Θά μπορούσε λόγου χάριν νά άφήση τά παπούτσια του έκεΐ μέσα αντί νά τά κουβαλάη μαζί του, αλλά τότε έ­ νας οποιοσδήποτε πού θά έ­ μπαινε από κακή του τύχη στην τουαλέττα, έστω καί τό­ σο αργά, θά τάβ?\επε καί αυ­ τό θά ήταν καταστρεπτικό 'σοος... Περνάει τό κορμί του από το παράθυρο καί μ5 ένα λα­ στιχένιο καί αθόρυβο πήδημα πιάνεται από τά κάγκελα τής

'Ο Άλόνσο κάνει μια κεχταπληκτι κή απόκρουση.

βεράντας. Την άλλη στιγμής βρίσκε­ ται έξω από την πόρτα του δωματίου του κοπασκόπου. Τά ρολλά της είναι κατεβασμένα αλλά από τό ψηλό­ τερο σημείο οί χαραμάδες τους είναι φωτισμένες. Ό Γκρέκο μέ ανυπόκριτη χαρά, καταλαβαίνει πώς ή τζαμόπορτα άπό μέσα εΐναι ανοιχτή καί τό καταλαβαίνει αυτό, γιατί την ίδια στιγμή άκούγεται τό τηλέφωνο πού χτυπά άπό μέσα καί επίσης όλοκάθαρα * άκούγονται καί τά βήματα του άνθρωπου του καθώς πηγαίνει γιά νά άνασηκώση τό ακουστικό. Ή καρδιά του χτυπά δυ­ νατά. "Ίσως τώρα άκούση κάτι τό τρομερά ενδιαφέρον πού θά λέη αυτός ό άνθρωπος σ" εκείνον πού του τηλεφωνάει μιά τέτοια ώρα. Τον ακούει νά μιλάη σιγά αλλά όχι καί τόσο πού νά μη βγάζη τά λόγια του: *— "Εμπρός!... Ναι, εγώ.. Νσρθετε ένας - ένας καί^ σέ διαστήματα τριών λεπτών... Δεν θέλοο νά άκουστή τίπο­ τα... Περιμένω... «"Από τά λόγια πού είπε» σκέπτεται τό Ελληνόπουλο, «πρέπει νά είναι ό αρχηγός εκείνης τής παρέας πού είδα στο κέντρο.... Αυτοί πού τούς λέει νά έρθουν ίσως νάναι ε­ κείνοι οί ίδιοι... Γιά νά τούς καλή, θά πή πώς έχει σπου­ δαία πράγματα νά τούς ανα­ κοίνωση!... Είμαι πολύ τυχε ρός πού θ’ ακούσω αυτά πού

Ο ΗΡΠΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ θά πουν!... Ασφαλώς ό Μιρέ λες θά χαρή πάρα πολύ νά μάθη νέα γιά τούς ανθρώ­ πους μας...» Περιμένει μέ αγωνία. Σε λίγο ακούει από μέσα σιγανές δμιλίες πού δεν μπο ρεΐ νά τις ξεχωρίση. Είναι α­ πομακρυσμένες και είναι ψα νερό δτι ό ένοικος του δωμα­ τίου καί ό επισκέπτης του, μιλούν κοντά στην πόρτα. Σέ λίγο ακούει καί άλλες φωνές πού πάλι δέν τις ξεχω ρίζει. Μόνο μερικές λέξεις φτάνουν ολόκληρες ως τ’ αυ­ τιά του, άπό τις οποίες όμως δέν μπορεί νά βγάλη κανένα νόημα. Μιά φοβερή αγωνία σφίγ­ γει την καρδιά του. Συλλογιέται μήπως δέν εί ναι καί στ’ άλήθεια τόσο τυ­ χερός πού φαντάσθηκε καί πώς ίσως νά ύπάρχη καί κα­ νένα δεύτερο δωμάτιο στο βά θος του διαμερίσματος, όπου νά κάτσουν καί νά πουν δσα έχουν νά πουν οί άνθρωποι ε­ κείνοι πού βρίσκονται μέσα. Αλλά δχι. Σέ άλλα τρία λεπτά πού έρχεται, φαίνεται, καί ό τε­ λευταίος άπό κείνους πού πε ριμένουν, τούς ακούει νά πλη σιάζουν στο μέρος πού βρί­ σκεται. Γά πρώτα λόγια τους ό­ μως πού φτάνουν πιά καθαρά στ’ αυτιά του, είναι αρκετά γιά νά τον παγώσουν ακόμα περισσότερο απ’ δ,τι είχε πα γώσει πιο πριν πού φοβόταν μήπως δέν τούς εΐχε άκούσει. Ναί! Ακριβώς γιά τόν

15

Τ6 θρυλικό Ελληνόπουλο κάνει συνεχώς τρομερά σφάλματα. Μιρέλες πρόκειται!, λέει μιά φωνή πού τήν αναγνωρίζει πώς είναι του δικού του άνθρώπου. Ό Μιρέλες κανείς δέν ξέρει ποιος είναι στήν πραγματικότητα!... Λοιπόν εγώ τδμαθα! Κάτω άπ’ αυτό τό ψευδώνυμο, κρύβεται ό άνθρωπος πού μάς κυνηγάει καί βρίσκεται ήδη στά ίχνη μας!... Αργούμε πολύ νά τε λειώσουμε μ’ αυτή τήν ιστο­ ρία!... Οι δυσκολίες είναι πολλές... Καί έπί πλέον έχου με καί τά λαγωνικά τής άντι κατασκοπείας άπό πίσω μας πού ή μύτη τους είναι πρα­ γματικά διαβολεμένη πού νά πάρη καί νά σηκώση!... Μιά άλλη φωνή λέει τότε: — Σύμφωνοι πώς ό Μιρέ­ λες αυτός μπορεί νά είναι έκεΐνος πού λές... Πώς δμως είναι δυνατόν νά ξέρη τίποτα

16 για μάς; Τον άλλον τον κα­ θαρίσαμε... Ποιος του είπε; Ασφαλώς θά βρίσκεται εδώ, τπστεύοντας δτι μπορεί κάτι να άνακαλύψη... Μά δεν θά ξέρη τίποτα τό συγκεκριμέ­ νο... Τώρα πού έμεΐς γνωρί­ ζουμε δτι είναι εδώ και ψά­ χνει γιά μάς, δεν έχουμε πα­ ρά νά προσέξουμε περισσό­ τερο!... Νομίζω πώς δεν διατρέχουυε κανένα κίνδυνο!... — Είσαι τρελλός !, απο­ κρίνεται θυμωμένος ό πρώτος πού μιλούσε καί πρίν. Αυτά τά πράγματα δεν χωράνε καμ μιά ελαστικότητα καί κανέ ναν συμβιβασμό η έστω καί αμφιβολία... Δεν μπορείς νά παίζης με τή φωτιά, την ώρα πού ξέρεις πώς κάποιος πί­ σω σου σου έτοιμάζει τη θη λειά!... Κάποτε θά γυρίσης νά δης αυτόν μέ τή θηλειά καί δεν θά προσέξης τή φω­ τιά καί θά καής!... ^— Λοιπόν; τί πρέπει νά κάνουμε; Τί προτείνεις εσύ; Τό Ελληνόπουλο ακούει τά λόγια τους μέ κομμένη τήν ανάσα. Ό κίνδυνος πού διατρέχει ό Μιρέλες είναι Φοβεοός. Δεν θέλει νά χάση ούτε λέξι άπό τά λόγια των άνθρώπων έκεί νων, γιά νά μπορέση νά τον ειδοποίηση γιά δλους τούς κινδύνους καί νά τον σώση άπό κανένα πολύ άσχημο άτύχημα... Θυμάται ^ τον άλλον πού βρήκε νεκρός μέσα στο γρα­ φείο του καί ανατριχιάζει ο­ λόκληρος καθώς ακούει τις κουβέντες τους...

ΓΚΡΕΚΟ Λέει ό ένοικος έκείνου του δωματίου: — Δεν χωράει έρώτησις σ* αυτό τό ζήτημα! Πρέπει νά τον βγάλουμε άπό τή μέ­ ση καί γρήγορα! Μόνο έτσι θά μπορέσουμε νά προχωρή­ σουμε χωρίς κανέναν κίνδυνο στή δουλειά μας... Κι' αυτό πάλι γιά λίγο καιρό ώσπου νά χώση τή μύτη του κανένας καινούργιος σατανάς!... Τώ­ ρα δά πρέπει ν’ άποφασίσου με τον τρόπο πού θά τον στεί λ ου με πεσκέσι στον άλλο κόσμο! Κανείς δεν μιλάει γιά λίγο διάστημα. Γ "Ολοι Φαίνεται πώς περι­ μένουν άπό τον ίδιο πού τούς έχει πή αυτά τά λόγια^ νά τούς άναπτύξη καί τό σχέδιό του, σχετικά μέ τή δολοφονία πού είναι άποφασισμένοι νά κάνουν... «Πόσο φρικτό είναι πού δέν μπορώ νά καλέσω τήν άστυνομία γιά νά περάση τά σίδερα σ’ δλους αυτούς!», συλλογιέται ό Γκρέκο τρίζον τας τά δόντια του άπό τήν ά νήμπορη λύσσα πού έχει γε­ μίσει τήν ψυχή του. «Πόσο δεμένα είναι τά χέρια μας σ’ ετούτο τό ξένο μέρος!...» 'Ωστόσο ό άνθρωπός του άπό μέσα άπό τό δωμάτιο, άοχίζει εκείνη τή στιγμή νά έξηγή τό σχέδιό του στούς άλλους: — Νά, πώς^ θά γίνη: Σ έ τρεϊς μέρες, είναι καθωρκτμέ νος ό ποδοσφαιρικός άγώνας άνάμεσα στή Χάβρη καί σ’ ε­ κείνη τή Βραζιλιάνικη όμοδα

Ο Η-ΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ πού ταξιδέψαμε μαζί μέ τό αεροπλάνο... "Εμαθα πώς ό Μιρέλες είχε παρακολούθησε και τό παιχνίδι τής Μαδρίτης και τό άλλο τής Λισσαβώνος ....Επίσης μου είπαν πώς δεν έλειψε ούτε άπό κείνο του Παρισιού στην τουρνέ του, γιατί αύτό τό δρομολόγιο έ­ κανε, τό ίδιο μέ τό δικό μας, ακολουθώντας τα ίχνη μας! — Ξέρει που βρισκόμα­ στε!, φωνάζει κάποιος μέ τρόμο. ^ — Ξέρει αλλά δέν θά του χρησιμεύση καθόλου!, απο­ κρίνεται σκληρά αρχηγός τους. Ακουστέ: Δέν χωράει καμμιά αμφιβολία πώς είναι φανατικός φίλαθλος γιά νά μην άφήνη μάτς γιά ματς ό­ που πηγαίνει. Μπορεί όμως νά συμβαίνη καί τό άλλο: "I σως μέσα στο γήπεδο νά συ ναντάη κανέναν άλλον τής φάρας του καί γι’ αύτό νά μη λείπη ποτέ άπό αυτές τις συ ναντήσεις... Πρέπει λοιπόν νά τούς βάλουμε καί τούς δυο στο χέρι αν ειν έτσι!... Κι αυτόν, αλλά καί νά μάθουμε καί ποιόν βρίσκει μέσα στο γήπεδο, άν εΐναι σωστή ή ι­ δέα μου. Λοιπόν δέν θά τον καθαρίσουμε όταν θά πηγαίνη γιά τό μάτς, άλλά μετά. ’Άν ύπάρχη άλλος, θά σκεφθοΰμε πάλι γΓ αυτόν. Τον Μιρέλες θά τον κανονίσουμε εύθυς, την ίδια ώρα... Θά τον βάλουμε σ3 ένα δικό μας τα­ ξί όταν θά βγαίνη καί θά τον πάμε την τελευταία αυτοκι­ νητάδα της ζωής του!... Α­ κουστέ τώρα νά κουβεντιάσου

17 με και τις λεπτομέρειες πού θά γίνη ή δουλειά... Ό Γκρέκο, μ5 όλο πού τώ­ ρα ό κίνδυνος έχει γίνει πολύ πιο συγκεκριμένος καί βέβαι ος άπ3 δ,τι ήταν προηγουμέ­ νως, γιά τον Μιρέλες, ώστόσο_έχει κάπως ησυχάσει πιά.. ζέρει ότι σέ δυο μέρες θά δή τον άρχηγό των πρακτό­ ρων τής άντι κατασκοπεί ας. Νωρίτερα άπό τό μάτς καί μαζί νωρίτερα κι5 άπό τή μέ­ ρα πού σχεδιάζουν αυτοί οι άπαίσιοι άνθρωποι νά κάνουν τό έγκλημά τους... "Ετσι 9ά ειδοποίηση τον άνθρωπο πού κινδυνεύει νά σκοτωθή... Πο­ λύ πιθανόν μάλιστα νά βρεθή μ3 αύτόν τον τρόπο ή λύσις, γιά τό πώς θά συλλάβουν ή θά εξοντώσουν όλόκλη ρη τήν ομάδα τών κατασκό­ πων... Αλλά γι’ αύτό πιά, θά σκεφθή ό ίδιος ό Μιρέλες, μό λις_τού τά πή όλ’ αύτά. I ιά τήν ώρα στηλώνει κα­ λά - καλά τ3 αύτιά του γιά νά μή χάση ούτε μιά άπό τις λεπτομέρειες τής σχεδιαζομέ νης δολοφονίας, ώστε νά μπο ρή^ νά τις διαβιβάση όλες στον Μιρέλες... Οταν οι κατάσκοποι τελεί ώνουν τή συνεδρίασί τους καί ξαναφεύγουν πάλι ένας ένας, μέ τον ίδιο τρόπο πού ήρθαν, ό Γκρέκο φεύγει κι3 αύτός άπό τή βεράντα καί ξαναγυρίζει στήν τουαλέττα. "Οταν βεβαιώνεται πώς ό­ λοι οί επισκέπτες του άνθρώπου του έχουν φύγει, βγαίνει καί προχωρεί στο βάθος τοΰ

18 διαδρόμου για νά στρίψη καί να πάη στο δικό του δωμά­ τιο. Δεν έχει κάνει ούτε δέκα βήματα προς την καινούργια αυτή κατεύθυνση δταν πέφτει άπάνω στον προπονητή του τον σενιόρ Άντζελίλο. * —Γκρέκο!, φωνάζει ό τε­ λευταίος αύτός^ με γουρλωμέ­ να μάτια. Πού ήσουν παιδί μου τόση ώρα καί δεν μπορώ νά σε βρω πουθενά; Τό Ελληνόπουλο ανατρι­ χιάζει ολόκληρο καί γιά μιά φορά ακόμα μέσα στην τρο­ μερή εκείνη νύχτα, νοιώθει την καρδιά του νά σφίγγεται. , Νά πή ψέματα;

ΓΚΡΕΚΟ Είναι κάτι πού δεν τόχει κάνει ποτέ!... Κι* δμως τώρα είναι υπο­ χρεωμένος νά πή ψέματα! -έ ρει ^καλά πώς αυτό είναι τό καθήκον του καί ή πράξις του δεν θάναι καθόλου κακή. Γι* αυτό παίρνει τό φυσικώτερο ύφος τού κόσμου καί χαμογελάει στον προπονητή του. — ^Σενιόρ, τού λέει, δεν μπορούσα νά βρω ύπνο από­ ψε... Ζητώ συγγνώμη πού δεν ακόυσα τις οδηγίες καί βγή­ κα από τό δωμάτιό μου... Προσπάθησα νά κοιμηθώ άλ λά ήμουν πολύ κακοδιάθετος —-ίσως από τό ταξίδι — καί

Ό Γκρέκο ρίχνεται προς τό μέρος του φίλου του γεμάτος εύτυχία,

Ο ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

'Ο Γκρέκο σήμερα κάνει συνέχεια σφάλματα...

δεν μπορούσα... ΓΓ αυτό βγή κα να κάνω μια βόλτα, μή­ πως και νυστάξω... — Πολύ καλά, λέει ό σενιόρ Άντζελίλο χαμογελών­ τας με άγάπη στο ξανθό άγό ρι πού ποτέ του δεν έχει δώ­ σει αφορμή και πού εΐναι εν­ τελώς σίγουρος για την είλι,-οίνειά του. Δεν πειράζει αν καί κάτω στο σαλόνι πού κα τέβηκα δεν σε βρήκα... — Είχα κατεβή καί κεΐ, λέει τό Ελληνόπουλο. "Ήπια καί μιά πορτοκαλάδα. Μετά όμως θέλησα νά πάρω λίγο αέρα καί βγήκα γιά μιά βόλ τα στον κήπο... — Καλά - καλά, λέει ό προπονητής σαν νά βαρέθη­

κε μονομιάς αυτή τή κουβέν­ τα. Έξ άλλου ούτε έχει και τόσο σημασία α^ύτό... Μόνο πού έπρεπε νά είσαι ήδη στο κρεβάτι σου, Γκρέκο, γιατί θά ξυπνήσης πολύ πρωΐ,πρίν από τό χάραμα τού ήλιου ! — Πρόκειται νά πάμε καμ μιά εκδρομή; ρωτάει τό Ελ­ ληνόπουλο καί είναι έτοιμο με πρόψασι την κακοδιαθεσία πού^έχει ήδη άναφέρει, νά άρ νηθή τή συμμετοχή του σ’ αυτή. «Τί θαύμα θάναι», σκέπτε­ ται, «νά φύγουν δλοι καί νά μ" άφήσουν^ μόνο, νάχω μιά ολόκληρη μέρα στή διάθεσί μου, νά παρακολουθήσω αυ­ τόν τον άνθρωπο καί νά δώ

20 μέ ποιους συναντιέται καί τί κάνει...» Ή άπάντησις όμως του προπονητοϋ του, είναι εντε­ λώς διάφορη άπό εκείνη πού περιμένει. Είναι τέτοια πού αν δεν ή­ ταν λέξεις άπό τό στόμα τού σενιόρ Άντζελίλο παρά ένας κεραυνός σταλμένος άπό τον ούρανό κατ' εύθεΐαν άπάνω στο κεφάλι του, δεν θά μπο­ ρούσε νά έχη χειρότερο άποτέλεσμα: — "Οχι, Γκρέκο! Δεν προ κειται γιά καμμιά εκδρομή! ’Ή μάλλον πρόκειται γιά εκ­ δρομή αλλά τρομερά μακρυνή! -αναγυρίζουμε στην πα­ τρίδα! Αύριο τό πρωΐ στις έξη φεύγει τό αεροπλάνο πού θά μάς πάρη γιά τό Σάο Πά ολο! 'Όπως είπαμε, ό Γκρέκο μένει κεραυνόπληκτος. — Καί.. Καί... Τό παιχνί δι μέ τή Χάβρη; μουρμουρί­ ζει μισοπεθαμένος άπό τή λα χτάρα του. Δεν είναι δυνα­ τόν! Μέ πειράζετε σενιόρ! Ή τουρνέ μας πρόκειται νά τραβήξη περισσότερο άπό έ­ να μήνα ακόμα! Πώς! 'Έτσι στα καλά καθούμενα άποφασίστηκε νά γυρίσουμε πίσω; Ό προπονητής πού δεν μπορεί βέβαια ούτε νά ύποψιαστή τί τρομερά πράγμα­ τα συμβαίνουν μέσα στην ψυ­ χή του παιδιού, παρά όλη την ταραχή του τήν άποδίδει στήν μεγάλη έκπληξι γιά ένα νέο πού δέν τό περίμενε κα­ θόλου, χαμογελάει πάλι. — Δεν κατάλαβες!, απο­

ΓΚΡΕΚΟ κρίνεται. Ή τουρνέ καί βέ­ βαια θά συνεχιστή γιά τό διάστημα πού λές, Γκρέκο! Μόνο πού θά συνεχιστή χωρίς εσένα, χωρίς τον Τζέντο, καί τον Σιού καί χωρίς εμένα, πού είμαστε υποχρεωμένοι νά γυρίσουμε στο Σάο Πάολο εντός δύο ημερών τό πολύ! Μετά δυο μέρες ή Εθνική ο­ μάδα της Βραζιλίας έχει α­ γώνα μέ την Αργεντινή ! Ναι φίλε μου! Τό παιχνίδι έπρόκειτο νά γίνη στο τέλος του καλοκαιριού, αλλά ξαφνικά αποφάσισαν νά άλλάξουν τίς ήμερομηνίες κΓ έτυχε έμεΐς νά βρισκόμαστε μακρυά... — Μά.. σενιόρ!... Ό Γκρέκο τά χάνει. Δέν ξέρει τί νά πή. Τό καταπληκτικό αυτό παι χνίδι τής μοίρας εις βάρος τού Μιρέλες δέν μπορεί ούτε νά τό χωρέση τό κεφάλι του άπό τήν πρώτη στιγμή... Σιγά - σιγά καταλαβαίνει πώς ή άπόφασις αυτή νά φύ γη τήν άλλη μέρα τό πρωΐ καταδικάζει σέ βέβαιο θάνα­ το τον αρχηγό τών πρακτόροον τής άντι κατασκοπείας τής Αμερικής^ πού μόνο αυ­ τός θά μπορούσε νά τού σώση τή ζωή... Ή καρδιά του πηγαίνει νά σπάση. "Εχει χλωμιάσει μέσα σέ μια στιγμή τόσο τρομακτικά πού ό^ σενιόρ Άντζελίλο δέν μπορεί νά μην τον προσέξη πιά καί τον κυττάζει έκπλη­ κτος, ανήσυχος, μέ γουρλωμένα τά μάτια...

Ο ΗΡΩΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

21

τή_φοβερή παγίδα... — Μά τί ετταθες; του λέ­ -έρει πώς έχει καθήκον νά ει ταραγμένος. Δεν έχουμε σωπάση. πρωτάθλημα πια, Γ κρέκο, για νά σκάς τόσο πολύ πού Ξέρει πώς έχει καθήκον νά δεν θά^βρεθής σ' εναν από ξεκινήση τό πρωί γιά τό Σάο τούς δύσκολους αγώνες της Πάολο μαζί μέ τούς άλλους αγαπημένης μας ομάδας! Κι* συντρόφους του πού θά κά­ άν ήττηθοϋμε ακόμα από τη νουν αυτό τό ταξίδι. Χάβρη, επειδή θά λείπης μα­ Καθήκον όχι μόνο άπένανζί με τον Τζέντο καί με τον τι στήν Εθνική ομάδα τής Σιού, δεν έχει καμμιά απολύ­ Βραζιλίας, άλλά καί άπέναντως σημασία! "Ίσα - ίσα πού τι στον ίδιο τον Μιρέλες, πού είμαστε περισσότερο τυχεροί δεν θά του τό συγχωρούσε από τούς άλλους πού θά κά­ ποτέ νά άποκαλύψη τήν πρα νουμε κι* αυτό τό ταξίδι πα­ γματική του ιδιότητα, δείχνον ραπάνω ! Γιά σκέψου το ! Μέ­ τας στον έχθρό πώς δουλεύει σα σέ μιά βδομάδα — τί λέω τό δίκτυο τής άντικατασκο­ — σέ τέσσερις μέρες, θά πείας, μόνο καί μόνο γιά νά πάμε στο Σάο Πάολο από του σώση. τή ζωή ! την Ευρώπη καί θά γυρίσου­ Γιατί ξέρει πώς όλοι αυ­ με μετά πάλι σ’ αυτή τήν τε τοί οί άνθρωποι σάν τον Μι­ λευταία! Μιά φορά κι* έναν ρέλες, έχουν τάξει πολύ πα­ καιρό έπρεπε νά ταξιδεύη κα ραπάνω από τή ζωή τους τήν νείς χρόνια γιά νά διανύση ιδέα γιά τήν όποια άγωνίζον αυτή τήν άπόστασι -— καί ται καί τό καθήκον.... άν έφτοτνε ποτέ! Σκύβει λοιπόν τό κεφάλι Ό προπονητής του Γ κρέκο του. προσπαθεί νά διασκεδάση τή — "Εχετε δίκιο, σενόρ !, στενοχώρια πού βλέπει χαρα­ μουρμουρίζει. Αύριο στις έ­ γμένη ^πάνω στή φυσιογνω­ ξη θά είμαι στο αεροδρόμιο μία του Γκρέκο, επειδή δεν μαζί σας φυσικά... Θέλω νά είναι ^ δυνατόν νά άποδώση πω δτι δέν έχει καμμιά σήμα άλλου αυτή τήν ξαφνική χλω σία πού θά κοιμηθώ τόσο άρμάδα του, παρά μόνο στήν άγά... Κοιμάμαι αύριο στο άεγάπη του γιά τήν Τόρεντ, α­ ροπλάνο.... φού ξέρει^ πώς αρρωσταίνει — Καληνύχτα, Γκρέκο!... κάθε φορά πού δεν μπορεί γιά λ Χωρίζουν καί ένώ ό Άεόποιοδήποτε λόγο νά βρίσκε­ τός^ το(3 Σάο Πάολο πηγαίνει ται σ’ έναν αγώνα της. προς τό δωμάτιό του σάν νά Κι* ό Γκρέκο όμως σιγά πηγάδινη στήν κηδεία τού πιο σιγά αρχίζει νά συνέρχεται. καλού του φίλου, ό προπονη­ ^Καταλαβαίνει πώς δεν μπο τής του γυρίζει δυο φορές τό ρεΐ νά κάνη τίποτα ένάντια κεφάλι του καί του ρίχνει στή μοΐοα πρύ έστησε αυτή πρ |νσ απορημένο βλέμμα,

22 ΒΡΑΖΙΛΙΑ — ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

ΡΗΓΟΡΩΤΕΡΑ/ έμεΐς κι* από το πελώριο με γαθήριο των ουρανών πού μεταφέρει τούς ήρωές μας από τη μια ήπειρο στην άλλης μεταφερόμεθα μέσα στο ποδοσφαιρικό στάδιο τού Μπουένος "Αύρες την ώρα πού είναι πια κατάμεστο α­ πό ενθουσιώδη πλήθη, επειδή πρόκειται νά συναντηθή ή Ε­ θνική ομάδα τής χώρας μέ την αιώνια αντίπαλό της, τη Βραζιλία. "Έχει φτάσει στο κατακόρυφο πιά ή αγωνία του κό­ σμου την ώρα πού τά δυο άντίπαλα συγκροτήματα βγαί­ νουν μέσα στο καταπράσινο ταπέτο του γηπέδου καί μα­ ζεύονται γύρω από τη σέν­

ΓΚΡΕΚΟ τρα γιά νά άρχίση τό μεγά­ λο παιχνίδι.... Ή "Αργεντινή ^κατεβαίνει μέ την ίδια ακριβώς σύνθεσι πού είχε κατέβει καί στο παι­ χνίδι του πρώτου γύρου πού είχε λήξει μέ νίκη τής Βρα­ ζιλίας 3—2 (*). Μ" άλλα λόγια τερματοφύ­ λακας παίζει ό αίλουρος Μαράγκο, μπάκ δεξιός ό Ζαράγκο, κεντρικό ό Τιάμ καί άριστερό ό Ντέφρ. Χάφ, είναι δεξιά ό Ζάνγκο καί αριστερά ό Βελέζ. Στην μπροστινή γραμμή από τ’ αριστερά προς τά δεξιά, παίζουν οι Ντο μίνγκο, Χουανίτο, Ί μπάνιεθ, Χερέρα καί Πέρια. Καί ή Βραζιλία όμως πού είναι φιλοξενουμένη σήμερα, παίζει μέ τήν ίδια σύνθεσι πού είχε κάνει καί τό πρώτο της παιχνίδι, μέ ’ μόνη άλλαγή του Μπράνκο στή θέσι του Τέλε, δηλαδή ως δεξιού χάφ. Οί άλλες θέσεις είναι: Τερ μα ό "Αλόνσο, μπάκ οι Σιου, Λάζος καί Φερνάντο, χάφ άριστερό ό Βαλένσε καί μπρο­ στινή γραμμή οι άσσοι Νταρίχα, Ζιζίνχο, Τζέντο, Γκρέκο καί "Εστεμπάν. Γιά τό αποτέλεσμα κάνεις από τούς θεατές δέν μπορεί νά είναι βέβαιος από τώρα. Τό αποτέλεσμα μάλιστα του πρώτου γύρου, ήταν τέτοιο, πού καθώς είχε γίνει στήν έ­ δρα τής Βραζιλίας, άκόμα περισσότερο μπέρδευε έκεΐ(*) Διάβασε^τό 20ό τεύχος του «Γκρέκο» μέ τον τίτλο: «ΣΑΤΑ­ ΝΙΚΗ ΠΑΓΙΔΑ»,

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ νον ττού θάθελε νά κάνη προ­ γνώσεις. Οι πιο πολλοί πάντως πι­ στεύουν στη νίκη τής Αργεν­ τινής, έπειδή βρίσκεται ανά­ μεσα στο δικό της περιβάλ­ λον και έχει εκατό χιλιάδες ανθρώπους νά ώρύωνται σαν τρελλοί γιά την Εθνική τους ενδεκάδα.... Ό διαιτητής τέλος, τελει­ ώνει την αναμονή του κόσμου μ* ένα δυνατό σφύριγμα πού δηλώνει τήν έναρξι του παι­ χνιδιού. Ό Ίμπάνιεθ πού έχει τή μπάλλα στά πόδια του κάνει τή σέντρα και τροφοδοτεί τον Χουανίτο. Ό Χουανίτο προσπαθεί νά περάση μέ μιά γρήγορη έ­ φοδο τήν τριπλέττα των Βρα­ ζιλιάνων πού βρίσκεται άκρι βώς απέναντι του, γιά νά ξεκινήση μέ ^τό πρώτο δευτερό­ λεπτο του παιχνιδιού, τήν πρώτη επίσης έπίθεσι τής όμάδος του. Βλέπει όμως πώς δεν μπο­ ρεί νά περάση, γιατί οί αντί­ παλοί του τον κλείνουν έξυ­ πνα καί αναγκάζεται νά γυρίση προς τά πίσω. Δίνει μακρυνή μπαλλιά προς τον έξω δεξιά Πέρια, αλλά εκεί βρίσκεται ό Μπράν κο πού τον σταματάει μέ προ βολή πριν ή μπάλλα νά φτάση σ’ αυτόν καί τήν πετάει άράουτ. Τό άράουτ χτυπιέται από τούς ’Αργεντίνους φυσικά. Ο Ζάνγκο πού αναλαμβά­ νει τήν έκτέλεσί του δίνει στο Χερέρα καί κείνος πετάει μιά

23

'Ο Σιού έχει θυμηθή πια... τον Μαύρο * Απαχη.

έξυπνη πάσσα άνάμεσα από δυο αντιπάλους του στον άμαρκάριστο σέντερ φόρ του 31 μπάνιεθ, πού μένει πάντα ό μεγαλύτερος κυνηγός τής Άρ γεντινής. Ό Ίμπάνιεθ προσπαθεί νά κάνη σούτ. Ό Σιού πέφτει στά πόδια του ορμητικά αλλά κάπως ά­ τσαλα. Ό Ίμπάνιεθ τον προσπερ­ νά μέ μιά έξυπνη τριπλά καί τήν άλλη στιγμή σουτάρει. "Ενας κεραυνός ξεκινάει άπό τό πόδι του καί μιά τρο­ μακτική πραγματικά έκτίναξι κάνει ό αίλουρος τής Βρα­ ζιλίας Άλόνσο. Είναι μιά καταπληκτική άπόκρουσι τερματοφύλακας, ά πό κείνες πού κάνουν μερικά όνόματσ τών παικτών που

24 παίζουν στη θεαματικώτερη θέσι του πιο θεαματικού άθλήματος πού υπάρχει στον κόσμο, νά μένουν στην ιστο­ ρία, σάν τά ονόματα των η­ μιθέων, όπως του Ισπανού Ζαμόρα ή του Εγγλέζου Σουΐφτ. Σπάνιο φαινόμενο για τούς "Αργεντινούς φιλάθλους όταν παίζουν με τη Βραζιλία, ξεσποΟν όλοι μαζί, αυθόρμητα σέ χειροκροτήματα καί τον αποθεώνουν, την ίδια ώρα πού ό συμπαίκτης του Φερνάντο πηγαίνει κοντά καί τον άγκα λιάζει καί τον φιλάει. Ό Λάζος πάλι μέ τη σει ρά του στραβοκυττάζει γι< μια στιγμή τον Σιού πού το σο εύκολα τον ξεγέλασε ο " I μπάνιεθ καί πέρασε μπρο­ στά για νά κάνη τό φοβερά έπικίνδυνο εκείνο σούτ. Όπωσδήποτε όλα τελειώ­ νουν αυτά μέ τή μακρυνή μπαλλιά πού στέλνει προς τό κέντρο του γηπέδου ό "Αλόνσο. λΉ μπάλλα βρίσκει ακρι­ βώς τον Τζέντο, πού στέκε­ ται πάνω στη σέντρα. Ό άσσος τής Τόρεντ στα­ ματάει τή μπάλλα πάνω στο πόδι του, μ" έναν τρόπο πού έλεγες ότι τό τελευταίο αυτό έχει οπωσδήποτε μαγνήτη. ^Τήν άλλη στιγμή καί κα­ θώς ό Ντέφρ πού βρίσκεται κοντήτερά του, τρέχει νά τον μαρκάρη, ό Τζέντο δίνει κο­ φτά ^ μπροστά στον Γκρέκο. ΐ ό θρυλικό Ελληνόπουλο τρέχει προς τή μπάλλα καί σηκών£ΐ τς> πόδι του γιά να

ΓΚΡΕΚΟ πασσάρη στον Ζιζίνχο πού τον βλέπει αμαρκάριστο δε­ ξιά του καί σέ καλή θέσι γιά σούτ. "Αντί όμως νά βρή τή μπάλ λα τό πόδι του κλωτσάει στον αέρα! Δέν έχει ύπολογί σει καλά τό ύψος τής μπάλλας! "Ενα σφάλμα πού τό κάνουν συνήθως όσοι πρωτο­ μαθαίνουν μπάλλα! Ή «στ^ονγυλρ θεά» του ποδοσφαίρου καταλήγει σέ "Αργεντινό παίκτη πού τήν προωθεί στήν έπίθεσι τής όμάδος του. Παρά τήν άπογοήτευσί τους, οι υπόλοιποι Βραζιλιά­ νοι ούτε δείχνουν νά τούς έχη κοστίσει καθόλου έκεΐνο τό φοβερό λάθος του Γκρέκο. "Έχουν τόσο αγαπήσει τό θρυλικό Ελληνόπουλο όλοι οί Βραζιλιάνοι καί τόσο έχουν υάθει νά τον σέβωνται, πού ό,τι κι" άν κάνη πάνω σ’ έναν αγώνα, ακόμα κι" άν γίνη όλοφάνεοα ή αίτια νά συντρι­ βή ή ομάδα τους άπό τήν άντίπαλή της, πάλι δέν πρόκει­ ται κανείς τους νά του κρατήση κακία. Ό ίδιος όμως ταράζεται γιά μιά στιγμή. Στο μυαλό του τήν ώρα πού προσπάθησε νά κάνη τήν πάσσα, περνούσαν αυτές οί σκέψεις. «Τί νά γίνεται άραγε στή Χάβρη; Αύριο τέτοια ώρα θά γίνεται ένα άλλο ποδοσφαιρι­ κό παιχνίδι έκεΐ... Καί μετά.. Μετά άπό τό γήπεδο, ένας άνθρωπος θά πεθάνη!... Καί θάνςχι ό δύστυχος ρ Μιρέλξς!

Ο ΗΡΩΙ ΤΠΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Αυτός 6 πολύτιμος άνθρωπος πού θά τον δολοφονήσουν ε­ κείνα τά τέρατα!....» Μια δυνατή φωνή έκπλήξε ως ξεσχίζει την ακοή του την ίδια στιγμή. Γυρίζει ξαφνιασμένος καί κυττάζει τον Τζέντο πού του φωνάζει. Καταλαβαίνει καί τον λόγο γιά τον όποΐο φώναξε ό αγα­ πημένος του φίλος. Κάποιος τοΰ έχει πετάξει τη μπάλλα γιά πάσσα καί κείνος άφηρημένος να σκέπτε ται καί αύτή τη φορά τον Μι ρέλες, ούτε την είδε καί τη βλέπει μόνο τώρα νά κυλάη στά πόδια τού Τιάμ. "Από τον Τιάμ ξεκινάει έ­ τσι μιά καινούργια έπίθεσις εναντίον των Βραζιλιάνων. Ό Γ κρέκο καταλαβαίνει πώς πρέπει νά συγκεντρώση την προσοχή του στο παιχνί­ δι του, διαφορετικά θά χαντα κώση την ομάδα του. ’Αλλά ενώ τη μιά στιγμή παίρνει αυτή τήν απόφαση τήν άλλη ξεχνιέται πάλι. Είναι δυνατώτερο από τον έαυτό του αυτό πού νοιώθει. Είναι αδύνατον νά μή συλ­ λογίζεται τον Μιρέλες, πού οί ώρες πού κυλούν τον φέρνουν κοντά στο θάνατο κΓ αυτός, ό μόνος πού μπορούσε νά τον σώση, βρίσκεται χιλιάδες χι λιόμετρα μακρυά του, ύποχρε ωμένος νά παίζη μπάλλα!... "Έτσι τό παιχνίδι κυλά μέ τήν συνεχή υπεροχή των Αρ­ γεντινών, επειδή ή Βραζιλία ούτε στήν έπίθεσι, χωρίς τον Γ κρέκο άλλά ούτε καί στην

25 άμυνα χωρίς τον Σ ιού, μπο­ ρεί νά συνδυαστή δπως πρέ­ πει καί κάθε στιγμή πού περ νάει, είναι κι5 ένας θανάσιμος κίνδυνος γιά τήν εστία των Βραζιλιάνων. Μόνο ή υπέροχη άπόδοσις τοΰ Άλόνσο τούς έχει σώσει ως τώρα, πού μετά από εκεί­ νη τήν πρώτη έχει πραγματο­ ποιήσει καί πλήθος άλλες α­ πίθανες αποκρούσεις καί θε­ τικές επεμβάσεις. Γιατί τό θρυλικό Ελληνό­ πουλο, έχει τέτοια ψυχική τα ραχή, πού έχει ξεχάσει όλότελα καί νά προσπαθήση νά κάνη τον Σιού νά παίξη δπως μπορεί νά παίξη, μέ τον τρό­ πο πού ξέρει μόνο αυτός νά τον καταφέρη... "Οσο γιά τούς ύπόλοιπους παίκτες, βλέποντας τον Γκρέ κο^καί τον Σιού νά μήν μπο­ ρούν νά αποδώσουν, είναι βέ­ βαιοι δτι γι5 αυτό φταίει ή μεγάλη τους κούρασι από τό ταξίδι, άφοΰ μόλις χτές τό βράδυ αργά έφτασαν ύστε­ ρα από ένα πολύωρο αεροπο­ ρικό ταξίδι καί σήμερα παί­ ζουν κιόλας στον δύσκολο αυ­ τόν αγώνα τοΰ πρωταθλήμα­ τος τών χωρών τής Νοτίου Ά μερικής. Βλέπουν βέβαια καί τή λαμπρή άπόδοσι τοΰ Τζέντο, άλλά δλοι ξέρουν πώς ενα άε ροπορικό ταξίδι δέν έχει τήν ίδια πάντα κακή έπίδρασι σέ δλους μαζί πού τό κάνουν άλ λά άλλους τούς πειράζει πε­ ρισσότερο καί άλλους πολύ πιο λίγο. Μ* αυτές τίς προϋποθέσεις

ΓΚΡΕΚΟ

26

δταν τελειώνει τό πρώτο ημι­ χρόνιο ισόπαλο, οι Βραζιλιά­ νοι πρέπει νά θεωρηθούν πο­ λύ τυχεροί πού οί αντίπαλοί τους δεν τούς έχουν βγάλει γκολ. Ούτε μια στιγμή δεν έχουν καταφέρει νά αναπτυχθούν α­ ξιόλογα στην έπίθεσι. Ούτε μιά φορά δεν έχουν καταφέρει σοβαρά^ νά άπειλή σουν τό τέρμα του Μάραγκο, εκτός μόνο από μιά περίπτωσι πού ένα μακρυνό αλλά τρο μερά δυνατό σούτ του Ζιζίνχο χτύπησε στο αριστερό του κάθετο δοκάρι. Αντίθετα δλο αυτό τό διά­ στημα οι Αργεντινοί είχαν ασφυκτικά κλεισμένους τούς αντιπάλους τους στην περιο­ χή τους και τά σούτ πού έ­ δωσαν ήσαν άπειρα και δλα επικίνδυνα.

*0 Γκρέκο τρεις φορές βρίσκεται κοντά στην επιτυχία.

"Αν δεν είχε βρεθή ό 5Αλόνσο στη θαυμαστότερη μέ­ ρα τής καρριέρας του, άσφαλώς τό σκορ, θά μπορούσε νά ήταν όχι μόνο εις βάρος των Βραζιλιάνων αλλά ακόμα καί νάταν συντριπτικό. ΤΟ ΛΕΥΤΕΡΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

ΤΑΝ οί δυο ενδεκάδες ξαναβγαίνουν στο γή­ πεδο, κανείς από τούς θεοττές πού υπάρχουν καί πα ρακολουθοΰν τον σημερινό α­ γώνα, δεν αμφιβάλλει πιά γιά τη νίκη τής "Αργεντινής. "Έξαλλοι από ενθουσιασμό οι φίλαθλοι υποδέχονται τούς αγαπημένους τους λεβέντες πού αποτελούν την Εθνική τους ομάδα.

Ο

Μ* ένά βολέ ό Γκρέκιο τινάζει τά δοκάρια των Αργεντινών.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Καί όταν ό διαιτητής σφυ­ ρίζει καί ξαναρχίζει τό παι­ χνίδι, πραγματικά ή εικόνα του από την αρχή είναι εκεί­ νη ^ πού ήταν καί στο τέλος του πρώτου μέρους. Ή Αργεντινή κλείνει στά καρρέ της τήν Βραζιλία κΓ αρχίζει τό πιο άγριο σφυροκόπημα. Μια, δυο, τρεΐς φορές, ό Μαραγκό καί πάλι, σωστός κέρβερος, σώνει βέβαια γκολ. Άλλα τό σφίξιμο όσο πάει καί γίνεται πιο στενό. Του κακού μερικές φορές ό Γκρέκο προσπαθεί νά διασπά ση τήν έπίθεσι των αντιπάλων καί νά άνοιχθή προς τό αντί­ παλο τέρμα γιά νά δώση μιά στιγμή τήν ευκαιρία στους αμυντικούς του παίκτες νά ξανασάνουν. Οί κινήσεις του είναι άβέ-

27

Ό Γκρέκο κΓ ό 51 μπάνιεθ συγ­ χαίρουν ό ένας τον άλλον.

βαιες. Καθόλου θετικές. Δέν θυμίζουν σέ τίποτα τό θρυλι­ κό Αετό του Σάο Πάολο, πού ήξερε νά ήλεκτρίζη τά πλήθη, σέ όποια χώρα κΓ αν ανήκουν, είτε είναι μέ τό μέ­ ρος του είτε όχι... Μέσα του έχει φωλιάσει ή απελπισία καί ή άπογοήτευσις ως τό σημείο πού άκόμα καί οί αναλαμπές του καί οί στιγμιαίες του εξορμήσεις, νά είναι κάπως κρύες καί α­ ναποφάσιστες. Κάθε απόπειρα δική του ή του Τζέντο καί του Ζιζίνχο, είναι πάντα καταδικασμένη νά μήν έχη καμμιά συνέχεια. Αμέσως οί Αργεντινοί παίρνουν πάλι τή μπάλλα στην κατοχή τους ^μέ εξαιρε­ τική ευκολία καί τήν ξαναγυ'Ο Γκοέκο στην έπίθεσι κΓ ό ρίζουν απ' τήν άρχή προς τήν Σιου στην άμυνσ. περιοχή του 'Αλόνσου γιά νά

28 άκολουθήση ένα ακόμα σούτ πού θάναι φοβερός κίνδυνος για τή Βραζιλιάνικη εστία. Καί όπως είναι φυσικό ό­ λος αυτός ό καταιγισμός α­ πό τά σούτ δεν είναι δυνατόν νά μην καρποψορήση στο τέ­ λος. "Ενας τρομακτικός κεραυ­ νός του Ίμπάνιεθ πού τον έ­ στειλε από καλή θέσι καί ξε­ γελώντας καί πάλι τον Σιού γιά νά τά καταφέρη, καρφώ­ νεται στο δεξιό Γ του τερμα­ τοφύλακα τής Βραζιλίας, πα­ ρά την άπελπισμένη καί εκ­ πληκτική πραγματικά έκτίναξι αυτού του τελευταίου. Οι μυριάδες των θεατών ξεσηκώνονται στο πόδι. Οί ξέφρενες ιαχές τους ψτά νουν ως τά μεσούρανα. Μαντήλια καί καπέλλα άνεμίζουν σάν σημαίες καί χαι ρετούν τούς κιτρινοπράσινους ποδοσφαιριστές πού έγραψαν ύστερα από τιτάνια προσπά­ θεια τό φτωχό γιά τήν ώρα αλλά πολυτιμότατο ένα — μηδέν. Οί Βραζιλιάνοι μέ σκυμμέ­ να τά κεφάλια μέσα σ3 αυτό τό τρελλό πανηγύρι πού γί­ νεται εις βάρος τους, προχω­ ρούν προς τή σέντρα. Ό μόνος πού δέν κρατά τό κεφάλι του σκυμμένο εΐναι ό Γκρέκο. Τό θρυλικό Ελληνόπουλο έχει άφυπνισθή. Μοιάζει μέ τό λιοντάρι πού ξυπνά από τό λήθαργο του καί βλέπει ότι τ’ άλλα θηρία χορεύουν γύρω του καί τό πειράζουν επειδή κοιμάται.

ΓΚΡΕΚΟ Τά μάτια του πετουν κυ­ ριολεκτικά φωτιές. Γιά μερικές στιγμές έχει ξεχάσει τελείως ακόμα καί τον Μιρέλες. Καί έχει θυμηθή όμως ότι ό Σιού αν δέν μπορεί νά παίξη τίποτα αυτό οφείλεται στή δική του αμέλεια νά τον κά­ νη νά γίνη ό υπέροχος καί Α­ κατάβλητος Σιού.... Τούτη τή φορά μέ τή σέν­ τρα τρέχει κοντά στον αχώρι­ στο φίλο του. Δέν άργεΐ μάλιστα γιά κα λή του τύχη νά βρή τήν εύκαι ρία πού ζητά γιά νά χτυπήση —τάχα κατά λάθος — τον Ινδιάνο στο πίσω μέρος τού κεφαλιού του καί νά τον κάνη νά θυμηθή τον... Μαύρο * Α­ πόχη... "Υστερα, ξέροντας ότι τώ­ ρα στήν άμυνα δέν υπάρχει πιά ό κίνδυνος νά γίνουν λά­ θη, σάν εκείνο πού τούς κό­ στισε τό γκολ, κατεβαίνει μπροστά. Αλλά ό Σιού κατεβαίνει πρώτος. 3Από τή στιγμή πού ένοι­ ωσε τον τρελλό θυμό νά καταλαμβάνη ολόκληρο τό είναι του εναντίον εκείνου τού άπαί σιου δολοφόνου πού ήθελε κάποτε νά δολοφονήση τον πατέρα του, άρπαξε τή μπάλ λα πού τήν είδε ξαφνικά Ανά­ μεσα στά πόδια του χωρίς νά τό καταλάβη πώς καί ρί­ χτηκε προς τό αντίπαλο τέρ­ μα σάν μανιασμένος ταύρος. Κανείς δέν μπορεί νά σταθή εμπόδιο στήν τρομακτική αυτή κάθοδο τού Σιού.

6 Ηί»Ω2 +ΩΝ ΓΉΠΕΜϊΝ Τά πλήθη πού παρακολου θσύν ιόν άγώνα, μέ^ κομμένη την ανάσα για πρώτη φορά από τη στιγμή πού έχει άρχί σει, βλέπουν αυτόν τον θυελ λώδη ποδοσφαιριστή νά κα­ τέρχεται σάν λυσσασμένος ε­ ναντίον τής εστίας τους καί παρατηρούν με ακόμα μεγα­ λύτερη έκπληξι ότι αυτός άκριβώς πού κανείς άπό τούς φημισμένους παίκτες τους δεν μπορεί νά τον σταματήσηΛ είναι ϊσα - Τσα εκείνος που ώς τώρα λιγώτερο άπό όλους τούς άλλους συμπαΐκτες του έχει δικαιολογήσει τήν παρουσία του στο γή­ πεδο. Άλλα ώσπου νά κάνουν τις σκέψεις αυτές ό Γενναΐος Αετός με τήν Τρυφερή Καρ­ διά, όπως είναι ή μετάφρασις στά έλληνικά τού ινδιά­ νικου ονόματος τού Σιού, έ­ χει κιόλας φτάσει στή γραμ μή τής μεγάλης περιοχής τών Αργεντινών καί μ' ένα μουγ γρητό θηρίου πού ξεφεύγει άπό τά χείλη του, σουτάρει μ5 όλη του τή δύναμι. Μ’ όλο πού ή άπόστασις είναι άρκετά μεγάλη, δυο κρότοι άκούγονται ταυτόχρονα. Ό ένας^εΐναι πάνω στο πα πούτσι τού Σιού καί ό άλλος πάνω στο οριζόντιο δοκάρι τού Μάραγκο πού άποκρούει τή μπάλλα γιά νά τήν πετάξη καί πάλι πίσω στο γήπεδο. Η μπάλλα πηγαίνει έκεΐ πού βρίσκεται ό Γκρέκο. Τό ιθρυλικό Ελληνόπουλο

βολέ στον άέρα, τήν ξαναγυ^ ρίζει καί τραντάζει γιά δεύ­ τερη φορά μ' έναν δεύτερο κε ραυνό τά γκολπόστ τής Αρ­ γεντινής ! Άπό δω καί πέρα τό παι­ χνίδι^ έχει άλλάξει ριζικά. Λες καί ή ομάδα τούτη ήτοτν κοιμισμένη μέχρι αυτή τή στιγμή καί τώρα ξαφνικά ό­ λοι οι ποδοσφαιριστές της ξύπνησαν μονομιάς καί άρχι­ σαν νά ρίχνωνται μανιασμένα προς τό άντίπαλο κάστρο γιά νά τό εκπορθήσουν. Τά σούτ διαδέχονται τό έ­ να τό άλλο. Ό Μάραγκο δεν προλαβαί νει νά άποκρούη. Ό Γ κρέκο τρεΐς φορές βρί σκεται κοντά στήν επιτυχία, άλλά καί, τις τρεΐς έχει κατα­ πληκτική άτυχία στήν τελι­ κή του προσπάθεια. Ακόμα δυο κεραυνοβόλα άριστερά σούτ καί μιά κεφα­ λιά του άποκρούονται άπό τά δοκάρια τού Μάραγκο Καταλαβαίνει πώς ή άτυ­ χία, πού τον καταδιώκει, δεν πρόκειται νά τού έπιτρέψη νά πετύχη έκεΐνο πού ποθεί με όλη τή δύναμι τής ψυχής του. Στήν έπομένη του κάθοδο —δέν^ μένουν πιά παρά μόνο μερικά λεπτά ώσπου νά λήξη τό δραματικό παιχνίδι — ρί χνεται^ μέσα στο τέρμα με μιά τέτοκχ ταχύτητα καί μα­ νία, πού όλοι καταλαβαίνουν ττως Γ κρέκο θέλει νά μπή καί ό ίδιος μέ τή μπάλλα μέ­ σα στά δίχτυα τής Αργεντι­ νής.

Ή όρμή του, ή άποφασιστι^τής Τόρεντ και τής Εθνικής κότης στις κινήσεις του, ή/ΐ[| Βραζιλίας δεν χάνει τον καιψλόγα των ματιών του, είναι ΙΙΙόο Του. τέτοια που κανουν δλους 1 Τό σούτ πού ξεφεύγει άτούς αντιπάλους του νά πανιπό τά χέρια του είναι τρομα­ κοβληθούν. κτικό και τά δίχτυα τής "Αρ­ Σέ μιά στιγμή τρεΐς μαζί γεντινής σπαράζουν άγρια.^ από την οπισθοφυλακή τής ^ Ό Γκρέκο ρίχνεται προς "Αργεντινής όρμουν καταπά­ τό μέρος του αγαπημένου του νω του για νά του άποσπάφίλου, γεμάτος ευτυχία. σουν τή μπάλλα από τά φο­ Είναι πραγματικά ευτυχι­ βερά του πόδια. σμένος, έστω κι" άν δεν κέρ­ "Αλλά και ό Γκρέκο αυτό δισαν τον τρομερά δύσκολο ακριβώς θέλει και γι" αυτό τό αυτόν αγώνα, γιατί όλοι πί­ λόγο έ'χει παρασύρει μέ τον στευαν πώς θά τον χάσουν κι" τρόπο του όλους τούς αντι­ άν θά γινόταν αυτό, θά γινό­ πάλους του. ταν εξ αιτίας του. Τρέχοντας κοντά του οΐ Καί επειδή δεν μένουν πιά Ζάραγκο, Τιάμ και Ντέφρ, παρά ελάχιστα δευτερόλεπτα άφήνουν ελεύθερο τον Τζέντο γιά νά λήξη ό μεγάλος αγώ­ πού στέκεται και περιμένει νας καί τό αποτέλεσμα δεν λίγο προς τα δεξιά του. Ό είναι πιθανόν νά μεταβληθή, Γκρέκο σπρώχνει τή μπάλλα ακόμα καί οί θερμόαιμοι θεα προς τό μέρος του. τές τού δραματικού άγώνος Ό διάσημος σέντερ φόρ σηκώνονται απογοητευμένοι από τις θέσεις τους καί άρχί ζουν νά προχωρούν προς τις έξόδους. Σέ λίγο, οΐ είκοσι δύο παί­ κτες τού άγώνος πού δέν νι­ κήθηκαν, κατεβαίνουν στά άποδυτήρια, μέ διάφορα συν­ αισθήματα ό καθένας τους. ΑΕνώ ό Γκρέκο καί ό Ί μπάνιεθ, οΐ δυο αρχηγοί τών όμά δων, συγχαίρουν ό ένας τον άλλον γιά τήν ισοπαλία. ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΧΤΥΠΗΜΑ

Καμμιά άπογείοσις δεν πρόκει­ ται νά γίνή τις υπόλοιπες ώρες

ΓΚΡΕΚΟ ^ έχει ρωτήτ σει^ από τό πρωΐ καί τού έχουν πή πώς έ­ χει ένα άεροπλάνο πού φεύ­

γει μόλιξ μιά ώρα μετά τό τέλος του άγώνος τους άπό τό Μπουένος "Αύρες και πη­ γαίνει κατ' ευθεΐαν για τό Παρίσι, μέ τρεΤς μόνο ενδιά­ μεσους σταθμούς. Οί έλπίδες λοιπόν —όπως είναι φυσικό— ξαναγυρίζουν μέσα στην ψυχή του. ’Άν πάρουν αυτό τό αερο­ πλάνο για τη Γαλλία, δεν α­ ποκλείεται νά προλάβη τό τρομερό καί ανεπανόρθωτο Κακό πού πρόκειται νά γίνη. 'Έχει παρακαλέσει πολύ τόν σενιόρ Άντζελίλο ^ πού δεν ήθελε νά φύγουν αμέσως, ύστερα άπό τήν^ τόσο μεγά­ λη κούρασι τοΰ παιχνιδιού, καί τελικά τόν έχει καταφέ­ ρει, γιοπί εΐναι πολύ δύσκολο σέ ολους νά άρνηθοϋν μιά χά ρι πού ζητάει ό Γκρέκο, πού ποτέ δεν χαλάει κανένα χατήρι καί σέ κανέναν. Ντύνονται λοιπόν στο λε­ πτό καί ό ϊδίος καί ό Τζέντο καί ό Σιού. Χαιρετούν τούς συμπαΐκτες τους βιαστικά - βιαστικά κι5 ύστερα παίρνουν ένα αμάξι γιά νά τούς πάη στο άεροδρόμιο. — "Εχει γούστο νά φύγη καί νά μην τό προλάβουμε παρά τρίχα!, μονολογεί σ^3 όλο τό δρόμο ό 3Αετός τού Σάο Π άολο. Ό σενιόρ 3Αντζελίλο δέν άποκρίνεται καθόλου, μόνο τόν κυττάζει τρομερά παραξενεμένος. «Μοΰ είναι αδύνατο νά κα­ ταλάβω τί έχει πάθει αυτό τό παιδί!», συλλογίζεται κά

Παίρνουν ένα αμάξι καί τρέχουν γιά τό αεροδρόμιο.

θε τόσο. 3Αλλά ^ καί ό Σ Ιού καί ό Τζέντο την ϊδια απορία άκρι βώς έχουν μαζί του, μ3 όλο πού δέν λένε κι'αύτοΐ τίποτα γιά τόν αγαπημένο τους φίλο. Καταλαβαίνουν πώς δέν πρέπει ούτε νά τόν ρωτήσουν τί τού συμβαίνει, γιατί, ξέ­ ρουν πώς αν ήταν κάτι^ πού μπορούσε νά τούς τό πή, θά τούς τό έλεγε μόνος του, χω­ ρίς νά περιμένη νά τόν ρωτή­ σουν ποτέ... Είναι μόνο έτοιμοι κάθ£ στιγμή πού θά τούς χρειαστή, νά κάνουν ό,τιδήποτε γι3 αυτόν έστω καί τη ζωή τους ακόμα νά δώσουν, όπως θά έκανε κι3 ό Γ κρέκο γιά κείνους άν τό απαιτούσε ή περίστασις... Τέλος φτάνουν στο άερο^ βρόμιο. Τρέχοντας μπαίνουν οηπδ

γκνμθ

I Ϋμήμα έλέγχου διαβατηρίων. 'Ατγο τό πρόσωπο του Γκρέ ί<ο τρέχει ποτάμι ό ίδρωτας, έτσι πού δλοι τον κυττάζουν παραξενεμένσί — ακόμα καί οί ξένοι — γιατί τό κρύο εί­ ναι τσουχτερό ολόγυρα και όσο πάει και δυναμώνει. _ . ι ό ξανθό Ελληνόπουλο πέ τάει απάνω στο γραφείο του έλεγκτου τό ομαδικό τους δι­ αβατήριο. ^ Έκεΐνος του χαμογελά κα λόκαρδα. — Δεν είναι ανάγκη νά βί αζόσαστε καί νά τρέχετε, φί­ λε μου!, του λέει. Τό σκάφος θέλει ώρες ακόμα γιά νά φύγη. . .

“ φΩρες!, γρυλλίζει ^ ό Γκρέκο μέ σφιγμένες γροθιές. Δεν φεύγει σε εΤκοσι λεπτά περίπου; -— Έπρόκειτο νά φύγη... Τρία^τέσσερα μίλια όμως α­ πό δω, νεαρέ μου, έρχεται, μιά τρομερή θύελλα! Καμμιά άπόγέίωσίς δεν πρόκειται, νά γίνη^ γιά τις επόμενες δώδε­ κα ώρες, ώσπου νά περάση! Ό Γκρέκο απομένει σάν έ­ να κομμάτι πάγου εκεί μπρο­ στά στον πάγκο του έλέγχου των διαβατηρίων. Ή ψυχή του γεμίζεη φρίκή γιά τη σκληρότητα των Δυ­ νάμεων πού κυβερνούν τις Μοίρες των ανθρώπων...

ΤΕΛΟΣ Γ. ΜΑΡΜΑΡ IΑΗΣ ’Αποκλεκττικότης: Γεν. Έκδοτίικαΐ Επιχειρήσεις Ο. Ε.

ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΜΑΣ ΓιΕΩιΡ. ΚΑΡΑ2ΚΑΛΙΌ. Πύλοιν, Μεσσηνίαν: ΊΕσιτάλιησαν. Ο ΑιΝιΤ. ΚΑΤΣΩΝΉ, Ν. φόληρον; Έστά'λιη, Ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΙΝ ΠΆΠΆΚΟΥΣιΟΥΑΑ, ’Αμιφίκιλιεια Λουρίδας,; Έστάληοαν. Ευχαριστώ γιά τά .καλά σας λόγια. Σέ λίγες έβδο:ρόδιες δ; «ιΓΙΚιΡΕΚΟ'» θα προσιφέριη αϊτούς αναγνώστες ιτοιυ καί ένα άκαμη δώρο πού θα σικαρπίσιη ι με­ γάλη, χσιοά σέ όλους. Λίγη υποιμο νή. Ο ιΚΩΝ. ΑΛΕΞΟιΠΟΥΛΟΝ, ιΠαιβαλού: Έστάλησαν. Ή επιθυ­ μία σα ς ^ θος πραγιματ ο τπο>; ηθή σύν­ τομα. Μέ τιό τεύχος αυτό τελειθΑ νει ή σειρά τών πορτ ραί’των του ικίλασσιικού άβλητι ιοί μου . Στα ιέπτόιμενα τεύχη θα σάς δίΐδομμιε ιμόνον τους αγαπημένους αας ποδασφαπ ριιστάς καί ισύντ'οίμα ^φωτογραφίες σέ ριεγάλο σ(χηιμα των ποδοσφαι­ ρικών ομάδων. 5, Ελπίζω .να μείνε­ τε όλον εύχαρΊστημενο.ι. Ο ΝΤΚ. ΠΑΠΆ-· I · ΠΆΝΙ Ν Ο Υ, Κόρ ιίνθον: Τά τεύχη ττού ζητάτε θά -κοίστ ίσαυν

8 δίραιχ. σμμπερ ιΙλαΐμ&ανρμένων «ασοί τ^χΜδιρομικΔν £ξάδα*ν. Στ«|λ*

μου τό παοοη σέ γραμματόσημα εντός επιστολής. Ή σομίπαθέστσ­ τη: υμάς της πόΐλεώς σας άνοιξε τάν κύκλιο τού Εθνικού πρωταθλή­ ματος )μέ μιιά άθιόιλαγη νίκη έπί τού Όλιυμιπιακιού. Τό άττοτέλεαμα ήταν σπουδαίοι .καί οιί καιρικές συνθήκες ατού ίρεσολάβησαν δεν έμείωσαν 'τήν αιξναητου. Σημασία £χει ότι ή όψυάς της Κοιρίνθσυ ά­ γω νίόιθηιοε με δύνσμι ικαΐ ήθος, πράγμα ατού άνεγνώρισον ^ικαι οί ποεΡκται τού Όλομίπιακσύ οα όπιοΐσι ομολόγησαν οτ: ή συνάνττμ σ·ι>ς ούτή θα μρίινηι Ιστορική γιά τό αθλητικό πνεύμα ατού ώπεκίιοά)τησε σ’ αυτήν. 'Η δεύτερη συνάντηρΜίς .μέ τήν ΑΕ·Κ άτπέδει.ξε τήν τεχνική άνωτιερότητά της, καί το αποτέλεσμα πρέπει νά θεωρηθή δίκαιον. 'Η ΑΈΚ είναι σήμερον ή ττίλέον ιφο,ρΙμαρΊΐσίμίεΐνη άμός, καί γι’ αύτό ό άγων γιά την κιατά■κτησι τού κυπέλλου της πρώτου*·

θλητίρίαςι ήμόδος θά είνοατ σικληΓ ιρός. Σάς εύχομαι καλή $πιτυ,)|ίά.

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΓΓΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ» ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΤΑΜΑΤΙΑΔΗΣ 'Ο Άνδρέας Σταμοτπάδης εμφανίσθηκε στο ποδοσφαιρικό μιας στερέωμα σαν ένα τεράστιο κεφάλαιο. Νεότατος —έφηβος— μπήκε στην Εθνική μας ομάδα καί πρωτοφορώντας τά χρώματα τής ΑΕΚ Αθηνών μέ τον Δικέφαλο "Αετό στο στήθος, θεωρήθηκε ως τό μεγαλύτερο άττόκτημα τού ποδοσφαί­ ρου τού Κέντρου από εκείνο του Ελληνικού Βορρά. Ταχύς, δυναμικός, εύστροφος έξτρέμ, ήταν δ,τι ακριβώς έλειπε όχι μόνο από την ΑΕΚ παρά καί από τις υπόλοιπες (μεγάλες ομά­ δες Αθηνών καί Πειραιώς καί άπό τό Εθνικό μας συγκρότημα ακόμα. ΓΓ αυτό δλοι τον αγκάλιασαν μέ αγάπη καί περίμεναν νά τον χειροκροτήσουν. "Άργησαν όμως! 'Ο Σταματιάδης πέρασε μια μεγάλη περίοδο κάμψεως. Για δυό ολόκληρα χρόνια στάθηκε στην πρώτη ομάδα τής Ένώσεως περισ­ σότερο μέ τό καλό όνομα πού είχε αποκτήσει ώς έδώ καί πάντως σαν μια μετριότης ατό "Αθηναϊκό ποδόσφαιρο, σαν μια μονάδα «όπως άλες οί άλλες». "Υστερα άπό τέτοιο ξεκίνημα, όλοι περίμεναν περισσότερα. Καί μόλις στην έφετεινή σαιζόν ό Σταματιάδης φαίνεται νά ξυπνά, νά ξαναβρίσκη κάπως τόν εαυτό του... Τού εύχόμαστε νά τον βρή εντελώς καί νά γίνη εκείνο πού ήλπισαν οί οπαδοί τής Α. Ε.Κ. καί ολοι οί "Ελληνες φίλαθλοι.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΔΕΠΑΣΤΑΣ Μορφή τού Ελληνικού Αθλητισμού άπό τις μεγαλύτερες. "Έχει δώσει πάρα πολλά στο στίβο. "Ενωσε δυό εποχές μέ τ’ όνομά του καί μέ τούς αγώνες του: Την εποχή του μαρασμού, τής μετριότητας καί τής παρακμής μ’ εκείνη τής συνεχούς ανόδου καί τού ενθουσιασμού τών μεγάλων ρεκόρ! Εΐινσι αλήθεια πώς άλα τά ρεκόρ τής ήμιαντοχής στην Ελλάδα βρίσκονταν σ’ ένα τέλμα την εποχή πού ό Βαγγέλης πρωτοφάνηκε στο αθλητικό μας στερέωμα. Κι* εκείνος τά πήρε, τά άνασήκωσε απ’ αυτό καί μέ φτερά στά πόδια, τά οδήγησε σέ σημείο πού νά μπορούν υπέροχα νά σταθούν πλάϊ στά διεθνή. Σήμερα ίσως νά βρίσκεται στην κάμψι του. "Έτσι πιστεύουν πολλοί, Υσως αυτός ουως όχι. Πάντως ακόμα κΓ αυτό άν συμβαίνη, εΤθε νά βρεθή άλλος ένας Βαγγέλης Δεπάστας γιά νά συνέχιση τήν ωραία ιστορία πού χά­ ραξαν τά «σπάϊκς» τού άσσου μας στον σκουρόχρωμο μέσα στίβο τού σταδίου μας καί όλων τών ξένων στίβων τής Ευρώπης δπου έδρεψε δάφνες, άπό άλλους άσσους διεθνούς έπιβολής καί κλάσεως.

Δύσκολα άμως θά βρεθή ό άντάξιος διάδοχός του.

ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

|

ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

I

ΓΚΡΕΚΟ -- 0 ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

ΚΑΘΕ

ΠΕΜΠΤΗ

Γραφεία: οδός Αέκκα 22 (υπόγειον) *Αρ. τηλεψ. 28.983 "Ετος Ιον — Τόμος 4 —- Άριθ. 29 — Τιμή δραχμαί 2 Δημοσιοιγίροοφ ΐικοος Δ) ντής: Σ. Άνεμοδαυρας, Στρ. Πλοοστήιροο 21 Ν, Σμύρνη. ΟΙικανσμπκός Δ)ντής Γ. Γβωργιάδη,ς, Σφι,γγος 38. Πραΐστ. τυτπογρ.: Α. Χατζηιβασιλείου, Ταταούλων 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΙ: Γ. Γεωργιάδην, Λέηοκκχ 22, Αθήναι.

V Ο ΑΕΤΟΣ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ... "Ενα θαύμα περιπετειών, άγοοινίας και πλοκής. 'Ο συγκλονιστικότερος ποδοσφαιρικός άγων τής Τόρεντ στήν Ευρώπη. "Ενας θρίαμβος του θρυλικού Αετού τού Σάο Πάολο.

Ο ΑΕΤΟΣ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ...

1

Λ 9χ/1ό/<9

,

, α!γ£/4 σου το κουΣΤΟΜΙ ΣΟΥ £ΥΛ/Α/ΣΤΥ/Ν ΥΥ/?Υ>/ΥΤΥ)ΡΟΤ1ΠΥ) Τ7Υ/Σ#/Μ£χ Υ7ΥΥΓΥ)//Υ£ /ΥΥ? ΣΟβΑΛΗΑ

ΖΥΝΓΧΙΖΕΤ/))

Ο ΑΕΤΟΣ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ

0 ΓΚΡΕΚΟ ΕΠΙΜΕΝΕΙ

Ο Π ΓΑΝΤΙ ΑΙΟ αερο­ πλάνο προσγειώνεται μέ είκοσι ώρών καθυστέ ρησι στο αεροδρόμιο τής Χάβρης, προερχόμενο από τό Ρίο ντε Τζανέϊρο. Μέσα βρίσκονται τα τρία αστέρια τής Τόρεντ πού παί­ ζουν στην Εθνική ομάδα τής Βραζιλίας, ό Γκρέκο, ό ’Ίντσου Να Τιάρα Ααμάτα, πού οί φίλαθλοι γιά συντομία τον φωνάζουν Σιού καί ό διάση­

μος σέντερ φόρ Τζέντο (*). Μαζί τους είναι καί ό προ­ πονητής τους σενιόρ Άντζελίλο. ^ ^ · Κανείς τους δεν είναι άπόλυτα ευχαριστημένος άπό την άπόδοσί τους στο παιχνίδι μέ την Αργεντινή πού έληξε ισόπαλο. Επειδή όμως καί τό άποτέλεσμα αυτό εξακο­ λουθεί νά κρατάη τή Βραζι­ λία στήν πρώτη θέσι του πρω ταθλήματος Νοτίου Αμερικής (*) Δ'ΐάιβαιτε τό προηγούμενο τεύ­ χος : «Αυτοί πού δεν ν ί'κήιθΐηικοιν».

ΤίΜΗ ΑΡ.2

4 γι’ αυτό και κανένας δεν είναι υπερβολικά στενονωρη μένος άπό τή σχετική αποτυχία τους —τόσο σχετική ώστε από τον παγκόσμιο Τόπο θεωρήθη κε και σάν επιτυχία επειδή έγινε εκτός έδρας. Κανείς... εκτός άπό τον Γ κρέκο... Πραγματικά ό Αετός του Σάο Π άολο δεν είχε καθόλου κέφι σ" δλο αυτό τό ταξίδι. Ήταν κατάχλωμος καί α­ μίλητος σάν νά του εΐχε συμβή κάποια μεγάλη καταστρο Φή και οι φίλοι του αλλά καί ό προπονητής του τό απέδω­ σαν αυτό, όπως ήταν φυσικό, στο ότι στενοχωρήθηκε πού δεν κέρδισε ή ομάδα του, ε­ πειδή δεν υπήρχε καί τίποτα άλλο — κατά τή γνώμη τους -— πού νά μπορούσε νά τον στενοχωρήση. Τού κάκου λοιπόν προσπά θησαν ^νά τον διασκεδάσουν με αστεΐα ή μεταχειριζόμενοι όποιονδήποτε άλλο τρόπο. Ακόμα καί ό σενιόρ Άντζελίλο του κάκου του είπε έ να σοορό φορές ότι κανείς δεν θά στενοχωρηθή στον τόπο τους γι' αυτή τήν ισοπαλία πού θά θεωρηθή σάν πολύ κα­ λό αποτέλεσμα έτσι δπως έ­ γινε. "Άδικα του άνέφερε δτι, έτσι δπως έφτασαν κουρασμέ νοι άπό τό ταξίδι τό ϊδίο πρωί του άγώνος, κανείς δεν περίμενε απ’ αυτούς νά έχουν καλύτερη άπόδοσι. Αλλά καί ό ίδιος ό Γκρέκο, στο τέλος, του κάκου προσ πάθησε νά κρύψη τή στενοχώ ρια του άπό τούς αγαπημέ­

ΓΚΡΕΚΟ νους του συντρόφους. "Ήξερε πώς δεν έπρεπε νά δείξη τίποτα γιά νά μήν ύποψιαστή με τά πολλά κανένας δτι μπορεί νά τού συμβαίνη καί τίποτ’ άλλο... "Οσες φορές δμως κατάφερε νά χαμογελάση, αυτό κράτησε γιά λίγες στιγμές καί υστέρα βυθίστηκε καί πά λι στήν απελπισία του. Ακόμα καί τώρα πού φτά νουν πιά στο αεροδρόμιο τής Χάβρης, ό Αετός του Σάο Πάολο βγαίνει άπό τό αερο­ πλάνο μέ τή θλΐψι ζωγραφι­ σμένη στο πρόσωπο καί με­ τά βίας καταφέρνει νά χαμο­ γελάση στήν Άμπυ καί τον καημένο τον Νίνο Ζανίνο, πού έχουν έρθει στο αεροδρό­ μιο νά τούς υποδεχθούν. "Οταν καμμιά φορά φτά­ νουν στο ξενοδοχείο τους, μέ τήν πρόφασι δτι είναι πολύ κουρασμένος, πηγαίνει καί κλεινεται στο δωμάτιό του λέ γοντας δτι θέλει νά κοιμηθή καί παρακαλώντας δλους νά μήν τον ενοχλήσουν ως τό πρωΐ, γιά νά μπορέση νά ξεκουραστή. Αυτό πάντως δέν φαίνεται καθόλου παράξενο. Καί οί άλλοι τρεΐς πού έ­ χουν έρθει μαζί του, δηλαδή ό σενιόρ Άντζελίλο, ό Τζέντο καί ό Σιού, είναι τόσο κουρά σμένοι καί κεΐνοι πού κάνουν ακριβώς τήν ίδια δουλειά μέ τον Γκρέκο. Αλλά τό θρυλικό Έλληνό πουλο είναι τό μόνο πού δέν έχει ύπ’ δψι του στ" αλήθεια νά κοιμηθή...

Ή στενοχώρια του ^ είναι

βολίες ϊχει δτι ό Μιρέλες βέν

τόσο^ μεγάλη πού ή κούρασίς του έρχεται σέ δεύτερη μοίρα και ούτε τη σκέπτεται καθό­ λου. Είναι άγανακτισμένος με τη σκληρή τύχη πού τάψερε έτσι ώστε νά βοηθήση τούς φονιάδες στο έργο τους, στη δολοφονία δηλαδή του αρχη­ γού των πρακτόρων άντικατα σκοπείας εν Ευρώπη, του Μι ρέλες. Ό Γκρέκο κάθεται στο κρε βάτι του και άρχίζει νά σκέ­ πτεται. Αυτή τή στιγμή πού βρί­ σκεται μόνος του, σιγά - σι­ γά ξαναβρίσκει τον εαυτό του καί ή ελπίδα ξαναγεννιέται στήν καρδιά του. Που τό ξέρει, αλήθεια, δτι οπωσδήποτε ό Μι ρέλες έχει δολοφονηθή; Τόσο άδύνατον είναι γιά έναν άνθρωπο με τό­ σες ικανότητες σάν κι* αυτόν νά κατάφερε νά ξεφύγη άπ’ αυτούς τούς κακούργους καί νά βρίσκεται ακόμα στή ζωή; "Οσο τό συλλογίζεται ό Αετός τού Σάο Πάολο τόσο τό βρίσκει καί τό πιο φυσικό. Θυμάται τό γεμάτο ζωή καί ενεργητικότητα πρόσωπο του Μι ρέλες καί λίγο - λίγο απο­ κτά τήν πεποίθησή πώς αυ­ τός ό άνθρωπος είναι άδύνα­ τον νά έπεσε τόσο εύκολα θύμα σέ.μιά παγίδα πού θά του έστηναν οί δολοφόνοι μέ^ σα σ’ ένα κοσμοπλημμυρισμέ νο γήπεδο. Τά μάτια τού άγοριοΰ λάμπουν.

βρίσκεται στή ζωή... 5Από τήν ώρα πού μπόρεσε νά βρεθή λίγο μόνος του καί νά βάλη τό μυαλό του νά δουλέψη, ξαναβρήκε όλη του τή ζωντάνια καί τήν ενεργητι­ κότητα καί όλη του τήν πίστι γιά τό δτι κανείς ποτέ δεν πρέπει νά απελπίζεται ώς τό τέλος. — Ναί! Θά^ ζή ! Είμαι βέ βαιος ότι θά ζή I, μουρμουρί­ ζει δυνατά άθελά του καί με πείσμα... Πώς θά τό μάθω ό­ μως γιά νά βεβαιωθώ απολύ­ τως; Πώς θά μπορέσω νά τον βρώ;^ Είχαμε δώσει ένα ραν­ τεβού αλλά αυτό ήταν γιά χτές... "Εχοντας γιά βέβαιο ότι θά βλεπώμαστε στο μέ­ ρος πού ορίσαμε, δεν μου εί­ πε σέ ποιο ξενοδοχείο μένει, ούτε τό τηλέφωνό του... Πώς θά μπορέσω νά τον βρω τώ­ ρα μέσα σέ μιά ολόκληρη πόλι καί έχοντας μάλιστα έ­ τσι δεμένα τά^ χέρια μου, κα­ θώς δέν μπορώ νά δράσω φα­ νερά; Αντί ^νά τον άπογοητεύση ή καινούργια αυτή δυσκολία πού του παρουσιάζεται, τού κάνει ακόμα περισσότερο κα­ λό. Τώρα πού καταλαβαίνει ό­ τι πρέπει νά παιδέψη τό μυα λό του, νά βρή έναν τρόπο δράσεως, νά φροντίση γιά τήν ασφάλεια τού ανθρώπου πού ακόμα καί ζωντανός αν είναι θά βρίσκεται οπωσδή­ ποτε σέ τρομερό κίνδυνο θα­ νάτου, τώρα ή Απελπισία κι5

Τώρα πια έλάχιοτες Αμφι­

ή Απογοήτευα ί του Ιχουν δώ*

5&2β4*<*·.

σει τή θέσι τους &* Ιναν άκστάσχετο πόθο για δράσι. Καί δεν άργεΐ καθόλου νά του ερθη ή πρώτη ιδέα. Καθώς κυττάζει τό ρολόϊ του καί βλέπει πώς ή ώρα εί­ ναι^ δέκα παρά τέταρτο τό βράδυ, θυμάται πώς τό χτεσινό ραντεβού του μέ τον Μι ρέλες ήταν ακριβώς στις δέ­ κα. . . «"Αν βρίσκεται στη ζωή», συλλογίζεται τό υπέροχο Έλ ληνόπουλο, «θάχη μάθει άσψα λώς για την καθυστέρησι του αεροπλάνου μας λόγφ τής θύελλας καί δεν θάναι .καθό­ λου παράξενο νά πάη σήμερα στο ίδιο μέρος πού δεν μπο­ ρέσαμε νά ιδωθούμε χτές!.... Ναι! Ασφαλώς αυτό θά πρέ πει νά κάνη καί ασφαλώς θά είναι βέβαιος δτι θά καταλά­ βω καί γώ τή σκέψι του καί θά πάω νά τον συναντήσω...

Ο Γκρέκο τον παρακολουθεί άπό

τό παράθυρο του άμαξιοΰ.

Τό σκάφος του κατασκόπου ξεκι­ νάει μέ ταχύτητα.

Πρέπει νά φύγω από δώ μέ­ σα τό γρηγορότερο!....» Κυττάζει ολόγυρα τό δω­ μάτιό του σάν φυλακισμένο λιοντάρι. 5Από την πόρτα μιά φορά είναι αδύνατο νά βγή γιατί οπωσδήποτε θά πέση απάνω σε κάποιον από τούς συναδέλ φους του ποδοσφαιριστές τής Τόρεντ. Είναι πολύ νωρίς ακόμα γιά νά πάνε νά κοιμηθούν, τή στιγμή μάλιστα πού αύριο δεν έχουν κανένα παιχνίδι καί πού πρόκειται μεθαύριο τό πρωί νά φύγουν γιά τό Μιλά­ νο, όπου πρόκειται νά δώσουν τον προσεχή τους αγώνα μέ τήν περίφημη Μίλοτν. Τρέχει στό^ παράθυρο χω­ ρίς νά σκεφθή περισσότερο. "Αλλος δρόμος γιά νά φ6~

γη δέν υπάρχει και έτσι δέν έχει το δικαίωμα τής Ικλοτης. , Σβήνει το φως από μέσα ώστε νά μην τον δη κάνεις απ' έξω νά άνοίγη τό παρά­ θυρό του και νά βγαίνη άπ’ αυτό. Τό παράθυρο του δωμα­ τίου του βλέπει σέ μιά μικρή βεράντα. Ό Πκρέκο, σάν σκιά μέσα στις σκιές γιατί δέν υπάρχει καθόλου φως σ' αυτό τό μέ­ ρος, φθάνει ως την άκρη τής βεράντας του. Εξετάζει όχι μόνο νά βρή έναν τρόπο γιά νά φύγη άλλά συγχρόνως καί νά μπορή νά ξαναγυρίση άπό τον ίδιο δρόμο, γιατί .πάντοτε θάναι έπικίνδυνο νά γυρίση^άπό μέ­ σα άπό τό ξενοδοχείο. 'Από τή μεριά αυτή πού έ-

Μ’ ένα πήδημα βρίσκεται μέσα.

’Αρχίζει νά κολυμπά μέ δώνοαμί προς τό σκοτεινό καί μυστηριώ­ δες πλοίο.

χει έρθει ωστόσο δέν βρίσκει τίποτα. Είναι τρομερά δύσκολο νά κατέβη στο δρόμο άπό τή βε­ ράντα του γιατί τό δωμάτιό του βρίσκεται στο τρίτο πά­ τωμα. Πηγαίνει στήν άλλη άκρη της μέ τήν αγωνία νά τού σφίγγη τήν καρδιά καί μέ τα δόντια σφιγμένα άπό τό πεί­ σμα πού βόσκει μέσα του. Αυτή τή φορά όμως τά ό­ μορφα, γαλανά μάτια του α­ στράφτουν μέσα στή νύχτα. Βλέπει μιά νεροσωλήνα πού κατεβαίνει στον τοίχο τού ξενοδοχείου καί πού είναι στερεωμένη μέσα σέ σιδερέ­ νια στηρίγματα, περίπου^ εί­ κοσι -εκατοστά άπό τον τοίχο. Δέν είναι καθόλου δύσκσ=

λο γι’ αυτόν νά κατέβη άττ9 αυτό τό μέρος. λ 3Ασφαλώς τό νά ξανανέβη θάναι πολύ δυσκολώτερο σέ τέτοιο ύψος πού βρίσκεται τό δωμάτιό του, άλλα ούτε σκέπτεται καν τον κίνδυνο. Μιά καί δυο περνάει τό σώ μα του πάνω άπό τά κάγκε­ λα τής βεράντας και άρπάζεται από τή σωλήνα πού δεν άπέχει καί πολύ άπ’ αυτήν ώστε νά είναι δύσκολο αυτό τό τόλμημα. Σέ δυό^ λεπτά τά πόδια του πατούν στο έδαφος τού κήπου του ξενοδοχείου, χωρίς νά έχη συμβή κανένα άπρόοπτο. Κρύβεται σέ μιά σκοτεινή γωνιά καί κυττάζει ολόγυρά του. Δέν υπάρχει ψυχή. Δέν άκούγεται ό παραμι­ κρός ψίθυρος. Ό δρόμος άπό τούτη την έρημη πλευρά τού κήπου εί­ ναι ελεύθερος γιά νά ψύγη. Μέ τή διαπίστωσι αυτή δέν χασομεράει καθόλου. Διασχίζει τρέχοντας μιά στενή καί σκοτεινή δεντρο­ στοιχία. Τά βήματά του δέν κάνουν τον παραμικρό θόρυβο, σάν νά είναι καμμιά γάτα αυτή πού τρέχει. Ό Γκρέκο φθάνει σ’ ένα λεπτό στο ψηλό κιγκλίδωμα πού υπάρχει γύρω - γύρω ά­ πό τον κήπο τού ξενοδοχείου του. Αές καί εΐναι φτιαγμένος όλόκληρος άπό λάστιχο περ­ νάει £ς« άπ’ αυτό τό κιγκλί­

δωμα μ* ένα μονάχα ττήδημα. Βρίσκεται στο δρόμο. Τότε κινάει μέσα στή νύ­ χτα τρέχοντας πάλι... ΜΕ ΤΗ ΦΛΟΓΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

ΕΚΑ καί μισή. Ό Αετός , του Σάο Πάολο γυρίζει πάλι στο ξενοδοχείο απ’ δπου ξε­ κίνησε. Ό Μιρέλες δέν παρουσιά­ στηκε καθόλου στο μέρος του χθεσινού ραντεβού. "Ολες ο] ελπίδες πού μό­ νος του, μέ τή σκέψι του καί μέ τούς δικούς του πόθους εΐ χε καταφέρει νά ζωντοχνέψη στήν καρδιά του> έχουν πεθάνει πάλι. Τώρα δέν έχει πιά καμμιά αμφιβολία ότι ό Μιρέλες δέν βρίσκεται στή ζωή... "Οτι οι απαίσιοι κατάσκο­ ποι τον έχουν σκοτώσει όπως καί κείνον τον άλλον πού πρίν λίγο άκόμα καιρό πέθανε στα χέρια του... (*) -αφνικά έκεΐ πού προχωρεί μέσα στή νύχτα, στέκεται α­ πότομα. Οι γροθιές του σφίγγονται καί τά χείλια του κλείνουν πει σματικά. «Ό Μιρέλες πέθανε!», συλ λογίζεται μέ μιά παράξενη ψυχραιμία γιά πρώτη φορά. «Δέν βγαίνει όμως τίποτα μέ τό νά στενοχωριέμαι καί νά καταριέμαι τή^ σκληρή μοί­ ρα!... "Αν ζοΰσε ό Μιρελεο (*) Διάβοχτε τό 26ο τεύχος του Γκρέκο: «Ή Τάρεντ στή Μώδρίτη»,

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ τί θάκανε; Θά προσπαθούσε νά μάθη τον άρχηγό των κα­ τασκόπων και που έχουν αυ­ τοί οι τελευταίοι κρυμμένα τά κλεμμένα έγγραφα... *Έ, λοιπόν, αυτό θά πρέπει νά τό πετύχω έγώ τώρα μόνος μου μιά που δεν υπάρχει εκείνος! Αυτό ώρκίστηκα νά τό κάνω... Και επί πλέον πρέπει νά πά­ ρω καί έκδίκησι γιά τό θάνα­ τό του!... Φταίει αυτό τό τέ­ ρας πού μένει στο ίδιο ξενο­ δοχείο μαΠ ·~··Ι... Καί άκολ ουθώντας αυτό πολλά μπο­ ρώ νά μάθω... Αυτό θά κά­ νω! ... » "Έχει πάρει πιά την άπόψασί του. Ξεκινάει πάλι με γρήγορο αποφασιστικό βήμα. Ή καρδιά του φλέγεται τώ ρα από την επιθυμία νά φανή αντάξιος των προσδοκιών έκείνων πού διάλεξαν αυτόν, ένα νεαρό άγόρι, γιά μιά τό­ σο δύσκολη καί έπικίνδυνη α­ ποστολή... Φθάνει στο ξενοδοχείο του από την πίσω πλευρά του, α­ πό τό Τδ ιο δηλαδή μέρος πού πήδησε στο δρόμο. Μ’ ένα καινούργιο αιλουρο­ ειδές πήδημα βρίσκεται μέ­ σα καί σέ λίγο έχει φτάσει στο μέρος πού είναι ή νεροσω λήνα. Χωρίς κανένα δισταγμό τό γενναίο άγόρι πιάνεται άπ’ αυτήν καί αρχίζει νά σκαρφα λώνη. Δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά, αλλά ό * Αετός του Σάο Πάολο έχει σιδερένια

νεύρα.

9 Ανάβει τό φώς, ξεκλειδώ­ νει τήν πόρτα του καί βγαί­ νει στο διάδρομο. Τώρα ή ώρα κοντεύει έντε­ κα. Ό διάδρομος είναι έρη­ μος καί προχωρεί προς τά ε­ κεί πού είναι τό άσανσέρ. Περιμένει ν’ άνέβη γιατί εΐ ναι αγκαζέ. "Οταν αυτό τό τελευταίο ανεβαίνει, βγαίνουν από μέ­ σα ό Βάργκας καί ό Γκομέζ, δυο άπό τούς συναδέλφους του. — *Έ! Πώς τά πας; του φωνάζει ό δεύτερος. Δεν κοι­ μήθηκες; — Είμαι τόσο κουρασμέ­ νος, άποκρίνεται τό Ελληνό­ πουλο χαμογελώντας πού δεν μου έρχεται ύπνος... Είπα νά κατέβω νά πάρω λίγο άέρα... — Δεν είναι κανείς δικός μας κάτω, λέει ό Βάργκας. — Δεν πειράζει... Δεν θά μείνω πολύ. Μιά μικρή βολ­ τ ίτσα καί θά ξανςχνέβω... Καληνύχτα, παιδιά... — Καληνύχτα... Ό Γκρέκο πέταξε τό καλή νύχτα βιαστικά γιά νά μήν τού προτείνουν νά πάνε, μαζί του καί τον εμποδίσουν νά κάνη ελεύθερα έκείνο πού θέ­ λει. Μπαίνει στο άσανσέρ κΓ ένας στεναγμός άνακουφίσεως ξεφεύγει άπό τό στήθος του. Τό θρυλικό Ελληνόπουλο έχει καταστρώσει ένα σχέδιο δράσεως. Σκέπτεται ότι πρώτ’ απ’ όλα πρέπει νά μάθη τό όνομα τού κατασκόπου πού μένει

ΓΚΡΕΚΟ σ’ αυτό τό ξενοδοχείο η του­ λάχιστον τό όνομα πού μετα­ χειρίζεται έδώ^ στη Χάβρη, έστω και αν είναι ψεύτικο. Δεν είναι καθόλου δύσκο­ λο τώρα πια νά μάθη τ’ όνο­ μά του. Μια καί ξέρει πώς τό δω­ μάτιό του είναι τό τρακόσια επτά, δεν έχει παρά νά κυττάξη στο βιβλίο των πελατών γιά νά τό βρή. Φτάνοντας κάτω στο σαλό­ νι πηγαίνει κατ’ εύθεΐαν στον υπάλληλο πού μένει στά κλει διά. Τό βιβλίο πού χρειάζεται ό Γκρέκο, είναι συνεχώς ανοι­ γμένο μπροστά του. Τό παίρ­ νει στά χέρια του χοορίς νά πη τίποτα. Ωστόσο ό υπάλληλος προ­ θυμοποιείται νά τον εξυπηρέ­ τηση.

Τά δυνατά του χέρια αρπάζουν αυτή τήν άλυσίδα.

Μόλις προλαβαίνει να κ,ρυ^τή πίσω από μια μεγάλη κουλουρά σχοινιά.

— Μήπως μπορώ νά σάς βοηθήσω; τον ρωτάει ευγενι­ κά. Τί ζητάτε; — Μπά, δεν είναι τίποτα σπουδαίο!, αποκρίνεται τό Ελληνόπουλο μέ πολύ μεγά­ λη φυσικότητα. "Έχω ξεχάσει τό νούμερο τού δωματίου κά­ ποιου από τούς φίλους μου καί θέλω νά βεβαιωθώ γιά νά μην ξυπνήσω άδικα κανέναν άλλον... Μιλώντας έ'χει κιόλας δη στο βιβλίο αυτό πού του χρει άζεται. Τό όνομα πού αντιστοιχεί μέ τό δωμάτιο τριακόσια ε­ πτά, είναι Πέδρο Χουριάν, δη λαδή εκείνος ό άνθρωπος εμ­ φανίζεται ως Ισπανός. Ό Γκρέκο^ σημειώνει στο μυαλό του τό όνομα καί λς-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ γοντας ευχαριστώ στον ύπάλ ληλο τον καληνυχτίζει καί ξαναγυρνάει προς το ασανσέρ. Ανεβαίνοντας στο τρίτο πάτωμα και βγαίνοντας από τον μικρό θάλαμο του άναβατήρος, πέψτει κΓ αυτή τή φο­ ρά πάνω σε κάποιον γνοοστό του, πού περιμένει γιά νά κα τέβη... Μόνο πού τώρα ό γνωστός του αυτός δεν είναι από τά παιδιά τής Τόρεντ, παρά α­ κριβώς αυτός ό Χουριάν, ό δο λοφόνος ασφαλώς του Μιρέλες. Ό Γκρέκο από την έκπληξί του με πολύ μεγάλη δυ­ σκολία καταφέρνει νά συγκρα τηθή βλέποντάς τον καί νά μη δείξη απολύτως τίποτα α­ πό τά πραγματικά του αίσθή ματα... Μόλις δμως ό κατάσκοπος

Αθόρυβα σαν τή γάτα προχωρεί προς τή μισάνοιχτη πόρτα...

11

Άπό τα άνοιγμα τής πόρτας διακρίνει έναν κολοσσό...

μπαίνει στο ασανσέρ ό Γκρέ κο ξεκινάει τρέχοντας μ5 όλη του τή δυναμι προς τό δωμά­ τιό του καί άπό μέσα του προο-εύχεται νά μή συνάντη­ ση κι5 αυτή τή φορά κανέναν άπό τούς συμπαΐκτες του καί τον καθυστέρηση. Φαίνεται τυχερός. Φτάνει στο δωμάτιό του σε μισό λεπτό. Κλείνει τήν πόρτα καί κλει δώνει άπό μέσα όπως είχε κά νει καί πριν. Στή συνέχεια δεν σταμα­ τάει καθόλου. Σβύνει τό φώς, τρέχει ξα­ νά προς τή βεράντα του καί σε άλλα δυο λεπτά κρεμασμέ νος άπό τον νεροσωλήνα, βρί­ σκεται στον κήπο καί άπό κεΐ στο δρόμο. Μόλις προλαβαίνει τον Χου ριάν πού μπαίνει εκείνη τήν ώρα σ’ ένα ταξί έξω άπό τήν

ΓΚΡΕΚΟ

η κυρία είσοδο του ξενοδοχείου. ^ Ό Γκρέκο^ τόν^ βλέπει άπό^ τη γωνία του δρόμου και κά-| νει νόημα σ’ ένα από τα υπό-* λοιπά ταξί πού στέκουν έκεΐ5 άπ5 έξω νά πλησιάση. Μπαίνει πριν καλά - καλά σταματήση τ’^ άμάξι καί λέει του οδηγού νά παρακολούθη­ ση το άλλο πού πηγαίνει μπροστά αλλά με τέτοιον τρόπο πού νά μη τούς πά­ ρουνε χαμπάρι. Ό σωφέρ χαμογελάει με καμάρι. ■—■ Είσαι τυχερός νεαρέ μου!, τού λέει περήφανα. Κα λύτερον από μένα γι’ αυτή τη δουλειά πού θέλεις, δεν θά εϋρισκες σ5 ολη τη Χάβρη! Καί ξεκινάνε στη στιγμή. Τό αυτοκίνητο του Χουριάν έχει^ πάρει τό δρόμο του λιμανιού. Ό όδηγός του Έλληνόπου λου είναι πραγματικά σπου­ δαίος στη ^δουλειά του καί πα ρακολουθεΐ συνέχεια τό άλλο ταξί χωρίς νά τό πλησιάζη καθόλου. Παίρνουν τό δρόμο τής α­ ριστερής αποβάθρας, δηλαδή τον ίδιο πού είχε ξανοητάρει πριν λίγη ώρα, ό *Αετός τού Σάο Πάολο γιά νά πάη στο μέρος ^πού είχε ορίσει γιά ραντεβού με τον Μιρέλες. Ή σύμπτωσις αυτή του φαίνεται παράξενη άλλά δεν μπορεί καί νά καταλάβη τί ι­ διαίτερη σημασία μπορεί νά έχη τό ταξίδι του Χουριάν μέ τό δικό τους ραντεβού. Όπωσδήποτε, φθάνοντας σ’ έκείνη τήν αποβάθρα, βλέ­

πουν τό άμάξι του κατασκό­ που νά σταματάη. Ό ίδιος ό Χουριάν βγαίνει άπό μέσα. Φαίνεται γιά μιά στιγμή νά πληρώνη τον σωφέρ του ταξί καί ύστερα γυρίζει καί προχωρεί προς τήν άκρη τής αποβάθρας. Ό Γκρέκο ^ έχει άπομείνει μέσα στο άμάξι του καί άπό τό παραθυράκι τον παρακο­ λουθεί πού απομακρύνεται. Δεν μπορεί όμως νά μείνη περισσότερο μέσα σ’ αυτό, γιατί θά τον χάση άπό τά μά τια του. Πληρώνει κι* αυτός τον δι­ κό του σωφέρ καί κατεβαίνει. Πηγαίνει πίσω άπό τον Πέ δρο Χουριάν. Τό Ελληνόπουλο κάνει τήν παρακολούθησι όπως θά τήν έκανε καί οποιοσδήποτε άσ­ σος τής Ασφαλείας. Μέ τή βεβαιότητα ότι ό Χουριάν δέν μπορεί νά τον γνωρίζη, άντί νά προσπαθεί νά κρύβεται οπότε ό άλλος άν τον πάρη εΐδησι θά υποψία στή, βέβαια, άμέσως, προχω ρεΐ σάν αργόσχολος προς τήν άκρη τής άποβάθρας μαζί

του. Τό μέρος έκεΐνο είναι πλημ μυρισμένο στά φώτα τόσο πού λές πώς είναι μέρα. Βλέπει τον άνθρωπό του νά φτάνη τελικά στήν άκρη τής τσιμεντένιας άποβάθρας καί νά σκύβη πάνω άπό έναν χοντρό σιδερένιο κάβο. Ό Χουριόα/ μοιάζει άνθρω­ πος πού έχει τελείως άναπαυ μένη τή συνείδησί του.

Ο ΚΡΩ2 ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Ούτε μια φορά σ’ δλη τη διαδρομή του δεν έχει στρί­ ψει το κεφάλι του για να δή μήπως τον παρακολουθεί κανείς. ΓΓ αυτό και ό Γκρέκο τώ­ ρα γυρίζει και κρύβεται πί­ σω από κάτι μεγάλες κασόνες πού εΐναι ξεφορτωμένες σε κεΐνο το μέρος του λιμα­ νιού. Μια και τόση ώρα ό^Χουριάν δεν έχει άντιληφθή την παρουσία του, καλύτερα εί­ ναι νά μην τον δή και ως τό τέλος. Ό κατάσκοπος κάτι λύνει επάνω από τον κάβο. Εΐναι ένα λεπτό σχοινί πού^ κρατάει δεμένη επάνω σ’ αυτόν, μια βενζινάκατο. Ό κατάσκοπος την άλλη στιγμή πηδάει μέσα σ’ αυτή τή βενζινάκατο. Άκούγεται ό θόρυβος τής μηχανής πού μπαίνει μπρος. Είναι ένα δυνατό μουγγρητό μέσα στήν ήσυχία τής νύ­ χτας. , Τά νερά στο πίσω μέρος του πλοιαρίου αναταράζον­ ται. Τό ταχύ καί έλαφρό σκά­ φος ξεκινάει με γρηγοράδα προς τό κέντρο τού λιμανιού. Τό ενδιαφέρον τού Γκρέκο έ­ χει κορυφωθή με δλ’ αυτά τα καμώματα τού άνθρώπου πού παρακολουθεί. Πού νά πηγαίνη άραγε μέ­ σα στή νύχτα μ* αυτή τή βενζίνα; 5Ασφαλώς οχι γιά καμμιά ρομαντική βαρκάδα ολομόνα­ χος. . ,

13 Αλλά τότε; Ό Αετός του Σάο Πάολο είναι βέβαιος δτι άν μπορού­ σε νά άκολουθήση εκείνον τον άνθρωπο σ5 δλη τή διαδρομή του με τό πλοιάριο, θά μάθαι νε Τσως πολλά πράγματα ύψίστης σημασίας... — Πώς δμως είναι δυνατόν νά τον άκολουθήση; Τό σκάφος τού κατασκό­ που με τήν ταχύτητα πού φεύ γει, μικραίνει τρομερά γρή­ γορα στά μάτια του. Σέ λίγο θά χαθή πίσω α­ πό τ’ άλλα πλοΐα πού είναι αραγμένα στο λιμάνι... Ό Γκρέκο μέ σφιγμένες τις γροθιές από τό πείσμα, τρέχει στήν άκρη τής άποβάθρας. ^ Δεν πρέπει νά τού ξεφύγη ό Χουριάν... Δεν πρέπει μέ κανέναν τρόπο... Ξαφνικά μιά φωνή χαράς τού ξεφεύγει άπό τό λαρύγγι. Καθώς σκύβει στο νερό ε­ πάνω άπό τό μουράγιο βλέ­ πει πώς κΓ άλλες δυο βενζι­ νάκατοι βρίσκονται εκεί στο ϊδιο μέρος καί δεμένες άπό τον ίδιο κάβο. Γυρίζει τά μάτια του ανή­ συχα γύρω στο λιμάνι. Κανείς δέν υπάρχει πού νά τον βλέπει. Δέν έχει καί τον καιρό νά σκεφθή τούς κινδύνους γΓ αυ­ τό πού θέλει νά κδα/η. "Αν κάτση νά λογαριάση τά πράγματα, άσφαλώς ό Χουριάν θά τού φύγη. Μ* ένα πήδημα βρίσκεται μονομιάς μέσα στο ένα άπό τά δυο πλεούμενα,

ΓΚΡΕΚΟ Σαν μηχανικός ^ αυτοκινή­ των πού δούλευε τόσα χρόνια ξέρει θαυμάσια όλων των ει­ δών τις μηχανές. λ Σέ μιά στιγμή έχει βάλει σέ λειτουργία αυτήν εδώ. βενζινάκατος χύνεται π ίσο.) από τήν πρώτη, τήν ώ­ ρα πού αυτή στρίβει πίσω α­ πό τήν^ άκρη του κάβου καί κ ατευθύ νέτα ι κατά πάσα πι­ θανότητα προς τό στόμιο του λιμανιού. Ό Γκρέκο δεν έχει πλέον νά κάνη τίποτ5 άλλο παρά να άκολουθήση.... ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΠΛΟΙΟ

ΑΕΤΟΣ τού Σάο Π ά­ θλο ακολουθεί πάντα από αρκετή άπόστασι τον κατάσκοπο, γιατί τή φορά άν εκείνος δή ένα πλοιάριο νά τον έχη πάρει ά-

Ο

'Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι άλ­ λος από τον Μιρέλες!

πό πίσω, ασφαλώς θά βάλη στο νοΰ του ότι κάτι συμβαί­ νει... Πάντως τό Ελληνόπουλο τώρα δεν κινδυνεύει πιά νά χάση τον άνθρωπό του. Τά φωτάκια τής βενζινακά του πού πηγαίνει μπροστά εΐ ναι αναμμένα, ενώ αυτός έχει σβυστά όλα τά δικά του καί τό πλεούμενό του δεν μπορεί νά τό διακρίνη κοτνείς εύκολα από κάποια άπόστασι. Τό σκάφος τού Χουριάν βγαίνει τέλος έξω από τό λι­ μάνι. Ό Γκρέκο δεν διστάζει ού­ τε καί τώρα νά τον άκολου­ θήση. Παίρνουν τήν άριστερή πα­ ραλία όπως άφήνουν τό λιμά αυτή νι καί ό κατάσκοπος πού πη­ γαίνει πρώτος, δεν άπομακρύ νεται καθόλου άπ5 αυτή*; Βέβαια μερικές στιγμές ή παραλία αυτή δέν φαίνεται καθόλου, βυθισμένη στο σκο­ τάδι τής νύχτας. Πού καί πού όμως μερικά εξοχικά σπιτάκια σέ κάνουν νά μπορής νά καταλάβης ότι δέν έχεις άπομακρυνθή καθό­ λου άπό τή στεριά. Ξαφνικά ό Αετός τού Σάο Πάολο βλέπει μερικές εκατόν τάδες μέτρα μακρυά του άλ­ λα φώτα... Δέν γελιέται. Κάποιο πλοίο πρέπει νά είναι άραγμένο έκεΐ στήν έρη­ μη παραλία κοντά καί άπάνω στο κατάστρωμά του έχουν διακρίνει τά φώτα τής

15

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ βενζινακάτου του Χουριάν καί τοϋ στέλνουν φωτεινά σήματα γιά νά βεβαιωθούν καθώς φαί νεται άν πρόκειται γιά δικό τους άνθρωπο. Ό Γκρέκο βλέπει δτι καί ό κατάσκοπος άπαντάει αμέ­ σως σ' αυτά τους τά σήματα. "Επειτα από λίγο ολα τά φώτα σβύνουν καί ολόγυρα επικρατεί τό σκοτάδι. Τό Ελληνόπουλο σταμα­ τάει τή μηχανή γιατί σε λί­ γο πού θά σταματήση καί ή άλλη βενζινάκατος πού πάει στο πλοΐο, θά άκουστή ό θό­ ρυβος τής μηχανής του καί θά τον προδώση. Περιμένει λίγη ώρα καί ταυτόχρονα προσπαθεί νά σκεφθή τί είναι τό καλύτερο νά κάνη γιά την ώρα... Εκείνο πού επιθυμεί πε­ ρισσότερο από όλα είναι νά άνέβη πάνω στο σκοτεινό καί μυστηριώδες αυτό πλοίο... Είναι βέβαιος δτι πολλά πράγματα, τρομερά ενδιαφέ­ ροντα θά άνακαλύψη εκεί... Τον δικό του τον κίνδυνο δεν τον συλλογιέται καθόλου. Με γρήγορες καί αποφασι­ στικές κινήσεις αρχίζει νά γδύνεται. Μένει μ5 ένα παντελονάκι μόνο πού φοράει από μέσα καί σε μιά στιγμή έχει πηδή­ σει στο· κρύο νερό καί αρχί­ ζει νά κολυμπά με δύναμι προς τό σκοτεινό καί μυστη­ ριώδες πλοΐο... "Οσο φτάνει πιο κοντά τό θρυλικό Ελληνόπουλο, τόσο προσέχει ώστε νά μήν κάνη

5Από την πόρτα βγαίνει κολοσσός!...

ένας

καθόλου θόρυβο καθώς κολυ­ μπάει. "Όταν δεν τον χωρίζουν πιά παρά μερικά μέτρα μόνο α­ πό τον προορισμό του, λες ό­ τι εΐναι αληθινό ψάρι αυτό πού πλέει επάνω στά νερά καί δεν κάνει ούτε τό παραμι κρό φλοίσβισμα καθώς τά χέ ρια του μπαινοβγαίνουν στο νερό. Πηγαίνει προς τήν πρύμνη του παράξενου καραβιού. Σε κείνο τό μέρος έχει κα­ ταφέρει νά διακρίνη την αλυ­ σίδα τής άγκυρας πού έχουν ρίξει γιά νά τό αγκυροβολή­ σουν. Τά δυνατά χέρια του αρ­ πάζουν αυτή τήν άλυσίδα καί με γρήγορες έλξεις άρχίζει νά σκαρφαλώνη. Ή σιωπή τής νύχτας εΤναι απόλυτη.

16 Οΰτε ψίθυρος δέν άκούγεται πουθενά παρά μόνο^τό α­ νάλαφρο φλοίσβισμα των κυ­ μάτων καθώς ^ σκάζουν γύρω στά υφαλα του πλοίου. Τό Ελληνόπουλο φτάνει άπάνω στην κουπαστή. Δέν άνεβαίνει στο κατά­ στρωμα παρά βγάζει μόνο τό κεφάλι του και κυττάζει ο­ λόγυρα μέ προσοχή. Ψυχή .δέν υπάρχει πουθενά. Ωστόσο τό θρυλικό Ελλη­ νόπουλο καταλαβαίνει ότι ε­ πάνω σ’ ένα πλοίο πού οπωσ­ δήποτε δέν τάχουν και πολύ καλά μέ τούς νόμους αυτοί πού τό κυβερνούν, δέν μπο­ ρεί νά μην υπάρχουν φρουροί πού νά προσέχουν. Ανεβαίνει στην κουπαστή έχοντας συνεχώς τά μάτια του τέσσερα. Πηδάει στο κοττάστρωμα μέ ένα άθόρυβο, γατίσιο πή­ δημα. ^Σκυφτός και έχοντας τό νοΰ του νά βρίσκεται διαρκώς μέσα στίς πιο σκοτεινές γω­ νιές, προχωρεί προς τό κέντρον. . "Άξαφνα στέκεται. ^ Βήματα άκούγονται άπό κάπου κοντά του. Τό άγόρι μόλις προλαβαί­ νει νά κρυφτή πίσω άπό μιά μεγάλη κουλούρα σχοινιά πού βρίσκεται άπάνω στο κατά­ στρωμα. Τήν άλλη στιγμή κάποιος περνάει άπό δίπλα του. Προχωρεί μέ άργό βήμα καί κάθε τόσο κοντοστέκεται

ΓΚΡΒΚΟ καί κυττάζει ολόγυρα σαν να έρευνα τή μαύρη άπεραντωσύνη τής θάλασσας. Είναι ό φρουρός πού ό Γκρίκο ήταν σίγουρος πώς θά υπήρχε στο πλοΐο αυτό. Τον άφήνει νά άπομακρυνθή πολύ πριν έπιχειρήση νά βγή άπό τήν κρυψώνα του γιά νά προχωρήση περισσό­ τερο. Μά καί όταν αυτό γίνεται πάλι έχει τό νου του. Δέν άποκλείει καί τήν περίπτωσι νά ύπάρχη καί άλλος σκοπός εκτός άπό αυτόν πού είδε. Πραγματικά στήν άλλη πλευρά του καταστρώματος πού αναγκάζεται νά πάη έπειδή άπό αυτήν πού βρίσκε­ ται ως τώρα δέν υπάρχει καμ μιά είσοδος γιά νά πέραση στο εσωτερικό τού σκάφους συναντάει δεύτερον φρουρό. Ευτυχώς κι’ άπ’ αυτόν κα­ ταφέρνει νά κρυφτή καθώς χώνεται πίσω άπό τή γωνιά τής καμπίνας του τιμονιέρη. Άπό τή θέσι πού βρίσκε­ ται τώρα βλέπει τό σκοτεινό στόμιο μιας καταπακτής πού όδηγεΐ στο εσωτερικό του πλοίου. Καθώς ξεκινάει αυτή τή φορά ξέρει πώς ό κίνδυνος πού διατρέχει είναι μεγοώύτε ρος άπό δλους τούς άλλους. Αυτό δμως δέν τον κάνει νά διστάση. Σέ δυο δευτερόλεπτα έχει φτάσει στήν καταπακτή καί κατεβαίνει τή σκοτεινή σκά­ λα πού άρχίζει απ’ αυτήν.

0 ΗΡύI ΤΩΝ ΓΗΠΕΔ0Η Ο ΑΕΤΟΣ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ

ΓΚΡ ΕΚΟ θι/μάταΐ{ αυ­ τή τή στιγμή τήν υπόσχεσι πού έδωσε δταν αναλάμβανε τή γεμάτη κινδύ νους άποστολή του. «Δέχομαι να κάνω ό,τιδήποτε, έστω και αν πρόκειται νά δώσω και αυτή τή ζωή μου!....» «Νά, λοιπόν, πού έφτασε επί τέλους κι5 αυτή ή εύκαιρία!», συλλογίζεται. Γιατί και άλλες φορές ως τώρα- βρέθηκε σέ κίνδυνο θα­ νάτου, άλλα όχι τόσο τρομε­ ρόν όπως τώρα... Βρίσκεται μέσα σ5 ένα κα­ ράβι, κι5 αν τον άνακαλύψουν δεν έχει νά περιμένη από πουθενά βοήθεια, όπως είναι τριγυρισμένος άπό θάλασσα. Παύει νά τό σκέπτεται ό­ μως τό γενναίο Ελληνόπουλο. Μες στήν ψυχή του κυριαρ χεΐ ή σκέψις ότι τώρα, πού ό Μιρέλες δεν βρίσκεται πιά στή ζωή, σ’ αυτόν έχει πέσει όλο τό βάρος νά άνακαλύψη έκεΐνον πού κρατάει στά χέ­ ρια του τά πολύτιμα άτομικά μυστικά, πού θέτουν σέ κίν­ δυνο ύπάρξεως όλόκληρη τήν άνθρωπότητα. Καί δέν έχει καθόλου άδι­ κο νά κάνη τή σκέψι ότι τό κρησφύγετο τού άνθρώπου πού έχει στά χέρια του τά πολύτιμα αύτά^ μυστικά, μπο ρεΐ νά εΐναι τούτο εδώ τό μυ­ στηριώδες καί σκοτεινό καρά βι... “Ότι έπομένως μπορεί αυτή τή στιγμή και τά κλεμ­

μένα σχέδια νά βρίσκωνται εδώ μέσα... Πολύ κοντά του... — ’Άν συμβαίνη αυτό, μουρμουρίζει άνάμεσα στά δόντια του τόσο σιγά πού ού­ τε ό ϊδιος άκούει καλά - κα­ λά τή φωνή του, θά τά πάρω.. Ναί! Θά πάρω αύτά τά τρο μερά χαρτιά στήν κατοχή μου, έστω κι’ άν ύστερα πρό­ κειται νά μέ κόψουν κομμα­ τάκια. Καί, αν όχι τίποτ5 άλ­ λο, θά τά πετάξω στή θάλασ σα ή θά τά καταπιώ καί θά πέσω μετά μαζί τους!... "Έχει φτάσει στο τέλος εκείνης τής σκάλας. Μπροστά του άνοίγεται έ­ νας στενός διάδρομος μέ πόρ τες δεξιά καί άριστερά, πού θά είναι βέβαια, οί καμπίνες τού πλοίου. "Ολες οι πόρτες αυτές εί­ ναι σκοτεινές. Μόνο σέ μιά στο τέρμα τού διαδρόμου φαίνεται νά ύ πάρχη φώς άπό μέσα καί ξε­ φεύγει λιγάκι άπό τις γρίλλιες πού έχει στο επάνω μέ­ ρος της ή πόρτα. Ό Γκρέκο θαρραλέα προ­ χωρεί προς αυτήν, χοορίς νά κάνη καθόλου θόρυβο μέ τά γυμνά του πόδια. Τήν ώρα όμως πού φθάνει κοντά, ή πόρτα αυτή άνοιγει άξαφνα καί ένας ύψηλόσωμος ναυτικός βγαίνει άπό μέσα. "Ενας άνθρωπος πού εΐναι σχεδόν γίγας καί τό κεφάλι του φθάνει ως άπάνω στήν οροφή τού διαδρόμου. Ό 5Αετός τού Σάο Πάολο μόλις προλαβαίνει νά κάνη κάτι απελπισμένο γιά νά σω-

ΓΚΡΕΚΟ

18 -'7 1φ**ν~***Ζ θή από μια μοιραία συνάντη σι μαζί του. "Ανοίγει την πρώτη πόρτα πού βλέπει δεξιά του καί χώ νεται μέσα μέ γρηγοράδα α­ στραπής, ενώ την ξανακλείνει την ίδια στιγμή πίσω του. Τόση είναι ή αγωνία του ώστε νομίζει γιά^μιά στιγμή δτι κάποιος του επιτίθεται μέσα άπ5 τό σκοτάδι και α­ πλώνει τά χέρια του γιά νά τον πνίξη. Μόλις καταφέρνει νά συγ­ κράτηση μια πνιχτή κραυγή πού ανεβαίνει στα χείλια του. Έκεΐνο πού έχει ακούσει τήν πρώτη στιγμή και τον α­ νησύχησε, είναι μόνο ένα βα­

ρύ ροχαλητό πού έρχεται α­ πό τό βάθος τής καμπίνας πού έχει βρεθή. Ό Γκρέκο ανασαίνει^ μέ α­ νακούφιση άλλα πολύ σιγά γιατί φοβάται δτι καί ό θό­ ρυβος ακόμα τής αναπνοής του μπορεί νά τον προδώση. Ακούει τά βήματα του γί­ γαντα νά περνούν άπ" έξω α­ πό τήν καμπίνα του καί ή καρδιά του χτυπά δυνατά κι" ακανόνιστα. Ή αγωνία τον πνίγει. Δεν φοβάται γιά τον έαυτό του αυτή τή στιγμή τό θρυλικό Ελληνόπουλο. —έρει δτι πιθανόν νάχη φτά σει πάρα πολύ κοντά στήν έ-

Σηκώνει τό μαχαίρι γιά νά σκοτώση τον αιχμάλωτό τον

Ή μττάλλα τραντάζει τά δίχτυα του Μπουφάν....

πιτυχία... Σέ μια επιτυχία πού θάναι ευεργετική για ο­ λόκληρη την ανθρωπότητα.... "Ολη του ή αγωνία εΐναι ακριβώς γιατί καταλαβαίνει ότι δεν πρέπει με κανένα τρό­ πο να άποτύχη αυτή τή στι­ γμής Τά βήματα πού πέρασαν άπ- έξω χάνονται στο βάθος του διαδρόμου. Ό Γκρέκο περιμένει μερι­ κά δευτερόλεπτα ακόμα καί ύστερα σιγά καί διατακτικά ανοίγει τήν πόρτα. Βγάζει τό κεφάλι του καί κυττάζει άπ’ έξω... "Έρημος ό διάδρομος από

τή μιά άκρη ως τήν άλλη. λΑόνο πού αυτή τή φορά έ­ χει περισσότερο φως από δ,τι πριν. Δεν άργεΐ νά καταλάβη τί συμβαίνει ό "Αετός του Σάο Π άολο. Ό άνθρωπος πού βγήκε από κείνη τήν καμπίνα έχει άφήσει πίσω του τήν πόρτα ανοιχτή... Ή αγωνία του Γκρέκο με­ γαλώνει. Ό κίνδυνος γίνεται ακόμα τρομερότερος. Πώς θά προχωρήση τώρα προς τήν ανοιχτή πόρτα, πού τήν κάθε στιγμή μπορεί κά­ ποιος νά βγή έξω καί νά μήν

ίύ προλάβη νά φυλαχτή όπως πριν. Πάντως οϋτε στη θέσι του μπορεί νά μείνη άλλο... Τό λιγοστό φώς πού μπαί­ νει στην καμπίνα από την πόρτα πού κρατάει και κεί­ νος ανοιχτή, δεν είναι καθόλου άπίθανον νά ξυπνήση τον άν­ θρωπο πού ροχαλίζει μέσα... βγαίνει καί κλείνει. Τα δόντια του είναι σφι­ γμένα... Σφιγμένες καί οί γροθιές του... "Ολα του τα νεύρα τεντω­ μένα σε απίστευτο βαθμό.... /Αν φανερωθή ^κάποιος μπροστά του, μπορεί δλα νά χαθούν μέσα σε μιά στιγμή γιά την ηρωική προσπάθεια του Γκρέκο, άλλοιμονο δμως καί στον άνθρωπο — δποιος καί αν είναι — πού θά προσπαθήση νά τά βάλη μαζί του. *Αθόρυβα καί πάλι σάν τη γάτα, προχωρεί προς την μι­ σάνοιχτη, φωτισμένη πόρτα. Στήνει τό αυτί του αλλά δεν μπορεί νά πάρη καμμιά ομιλία... Κανέναν ψίθυρο... Προχωρεί περισσότερο. Πάλι τίποτα... "Έχει φτάσει τόσο κοντά κι* δμως δεν ακούει τό παρα­ μικρό. Μά αν δεν υπάρχει πρα­ γματικά κανείς μέσα στο δω­ μάτιο, δπως φαίνεται, τότε γιατί έχουν αφήσει τό “φως αναμμένο, τη ^στιγμή πού δ­ λα τ' άλλα είναι σβυστά; Δέν προλαβαίνει νά βρή καμμιά άπάντησι στο συλλο­ γισμό του. Στην άρχή ακούει κάτι σάν

ΓΚΡΒΚΟ βόγγο νά προέρχεται μέσα άπό την καμπίνα μέ τό φώς... "Υστερα ακούει^ βιαστικά βήματα νά κατεβαίνουν^ τις σκάλες πού φέρνουν σε κεί­ νο τό διάδρομο. . Δέν του μένει τίποτα νά κάνη. 5 Από ένστικτο προχωρεί άλλο ένα βήμα, βρίσκεται έμ προς στην ανοιχτή καμπίνα βλέπει πώς μέσα εκεί δέν υ­ πάρχει παρά μόνο ένας άν­ θρωπος πεσμένος σέ μιά κου κέτα καί μπαίνει μέσα. Άπ’ έξω στο μεταξύ άκούγονται φωνές: — "Ολοι στο κατάστρω­ μα ! Μονομιάς δλη ή σιωπή πού επικρατούσε ως εκείνη τή στι γμή μετατρέπετα ι σέ ένα πρωτοφοτνές άνακάτωμα από φωνές καί κρότους. Ό Γκρέκο ακούει βήματα να πλησιάζουν καί προς τό μέρος του. «Θά μέ ανακάλυψαν!», συλ λογίζεται καί μή έχοντας τί­ ποτα καλύτερο νά κάνη χώ­ νεται πίσω άπό τό φύλλο τής ανοιχτής πόρτας. "Ενας άνθρωπος φτάνει έ­ ξω άπό τήν καμπίνα. Ακούει τά βήματά του νά σταματούν εκεί ακριβώς άπό πίσω του. Μιά βαρειά φωνή λέει αυ­ τά τά λόγια: — Πολύ ωραία! Καί_ύστερα φωναχτά: ^ — Ξεμπερδεύετε, άν δέν θέλετε νά πνιγήτε σάν τά πον τίκια! "Υστερα ό άνθρωπος πού

© ΗΡ01 ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ βρίσκεται έκεί άπ" έξω μπαί­ νει στην καμπίνα, ένώ από τη μεριά του διαδρόμου άκούγεται ό θόρυβος πολλών ανθρώ­ πων μ^αζΐ πού τρέχουν για ν5 ανεβούν ατό κατάστρωμα. Αυτός πού έχει μπή στην καμπίνα, είναι ό κολοσσός πού είχε βγή μπροστήτερα απ' αυτήν. Κρατάει στο χέρι του ένα μαχαίρι. ^ Λ Λ Ζυγώνει πάνω άπο τον πε­ σμένο στην κουκέτα άνθρω­ πο πού βογγάει άδύναμα και στριφογυρίζει και σηκώνει τό μαχαίρι ψηλά άπό πάνω του. Είναι ολοφάνερο δτι θέλει νά τον δολοφονήση. Ό Γκρέκο δεν μπορεί νά κρατηθή. ®Όσο κι" αν σκέπτεται πώς τό καθήκον του είναι πρώτα απ’ όλα νά μην προδώση^τήν παρουσία του, είναι αδύνα­ τον νά άφήση νά σκοτώσουν κάποιον μπροστά στά μάτια του. Παίρνει μιά βουτιά και ρί χνεται πάνω στο δολοφόνο. ^ Μιά κραυγή έκπλήξεως και τρόμου ξεφεύγει άπό τό λα­ ρύγγι αυτού τοΰ τελευταίου... Γυρίζει γιά νά δη ποιος εί­ ναι αυτός πού τοΰ έχει έπιτεθή, άλλά τό Ελληνόπουλο εί­ ναι γαντζωμένο στη ράχι του καί γυρίζει μαζί του. Μιά δραματική πάλη άρχίζει. Ο κολοσσός έχει τρομερή δύναμι άλλά καί ό Αετός τού Σάο Πάολο δέν πάει πί­ σω καί έπί πλέον ή έπίθεσίς του είναι λυσσασμένη, γιατί

τον πνίγει ή άγανάκτησι^. Τά σιδερένια του μπρατσα σφίγγουν μέχρι ασφυξίας τόν αντίπαλό του πού αρχίζει νά βγάζη άναρθρους φθόγγους αγωνίας έπειδή δεν μπορεί ν’ άναπνεύση. Γιά μιά στιγμή φαίνεται ό­ τι ή νίκη^ έχει γείρει μέ τό μέρος τού αγοριού. -αφνικά όμως μέ μιά ΰστα τη ύπερέντασι ό κολοσσός κα ταφέρνει νά τιναχτή άπότομα. Ή λαβή τοΰ Ελληνόπου­ λου σπάει. Τό κεφάλι τοΰ αντιπάλου του τοΰ ξεγλυστράει καί ό γίγας τινάζεται προς τά πί­ σω έλευθερωμένος καί μ* ένα άγριο μουγγρητό θηρίου τής ζούγκλας. Βλέπει μέ τρομερή άλλά καί ευχάριστη μαζί έκπληξι πώς ό αντίπαλός του είναι έ­ να νεαρό άγόρι. "Ανασαίνει άπληστα τόν άερα δυο φορές, καί ύστερα ρίχνεται μανιασμένος καί βλα στημώντας^ έναντι ον τού θρυ­ λικού Γκρέκο, κραδαίνοντας τό αστραφτερό του μαχαίρι, Τό υπέροχο άγόρι δέν τά χάνει αυτή τήν κρίσιμη στιγμή. ^ ^ Περιμενει ψύχραιμα τόν κο λοσσό νά φτάση κοντά του. "Οταν έκεΐνος υψώνει τό μαχαίρι γιά νά τόν καρφώση ό Γκρέκο τινάζει τό πόδι του προς τά εμπρός βάζοντας σ" αυτή τήν κίνησι ολη του τή δύναμι. Ή κλωτσιά πού τρώει στο στομάχι © γίγας είνοα τρσ>

μερή*

ΓΚΡΕΚΟ

22 "Οσο_ κι* αν ό Αετός του Σάο Π άολο δεν φορά παπού­ τσι καί τό πόδι του είναι γυ­ μνό μπαίνει σχεδόν ολόκληρο μέσα στο στομάχι του κακούρ γου πού ουρλιάζει απαίσια. Τό μαχαΤρι ξεφεύγει από τό δολοφονικό χέρι του καί πέφτει στο πάτωμα. Ό Πκρέκο, καθώς ό γίγας πέφτει στα γόνατα βογγώντας, του δίνει μια συντριπτι κή γροθιά στο πρόσωπο σαν χαριστική βολή. Ή δύναυις είναι τέτοια πού κοινείς δεν θά τό περίμενε α­ πό ένα άγόρι τής ηλικίας του. Τινάζεται πίσω σάν δέν­ τρο πού τό έχει κόψει ό κε­ ραυνός καί πέφτει ακίνητος στο σανιδένιο πάτωμα. Τό Ελληνόπουλο κινδυνεύ­ ει νά πέση κι* έκεΐνο από πά-

νω του όχι γιά άλλον λόγο αλλά επειδή τήν ίδια στιγμή τό πλοΐο συγκλονίζεται ολό­ κληρο σάν κάτι τό τρομερό νά συμβαίνη... Ό * Αετός του Σάο Π άολο καταλαβαίνει πολύ καλά τι εΐναι αυτό τό «κάτι»... Θυμάται τή φωνή εκείνου του τέρατος πού καίγεται τώ­ ρα μπροστά του: «Γρήγορα άν δεν θέλετε νά πνιγήτε σάν τά ποντίκια!...» Βλέπει τήν καμπίνα μέσα στήν οποία βρίσκεται νά γέρνη επικίνδυνα καί καταλαβαί νει δτι τό πλοΐο βουλιάζει!... Μέ αγωνία όρμάει πάνω στον άνθρωπο πού είναι πε­ σμένος πάνω στήν κουκέτα καί εκείνη τή στιγμή φαίνε­ ται νά συνέρχεται. Τον παίρνει στά χέρια του καί μιά τρομερή φωνή ευχάρι­ στης έκληξης ξεφεύγει από τό λαρύγγι του. Καθώς τό πρόσωπο του δύστυχου εκείνου γυρίζει προς τό μέρος του μέ τό άνασήκωμα, ό Γκρέκο βλέπει πώς εί­ ναι ό Μιρέλες! ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ

5 ΟΛΗ τήν ^τρομερή του έκπληξη ό Πκρέκο δέν χάνει ούτε δευτε­ ρόλεπτο. Ποιος ξέρει τί έχει πάθει τό πλοΐο έκεΐνο καί βουλιάζει μέ τρομερή ταχύτητα. 0 Μιρέλες δέν βρίσκεται ακόμα σέ θέσι ούτε νά μιλήση ούτε νά βοηθήση καθόλου. Τον παίρνει στον ώμο τομ

Μ

Ρινάζει τό πόδι του καί αφοπλί­ ζει τον κακούργο.

Ο ΗΡΠΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΑΠΝ καί τρέχει έξω στον διάδρομ°· χ Το βάρος του άντρα είναι μεγάλο ακόμα καί γιά τό σι­ δερένιο αγόρι, γιατί τον έχει κουράσει κι’ ή τρομερή πάλη του με τον κολοσσό. Ωστόσο με σφιγμένα τά δόντια από άπόψασι καί πεί­ σμα, ανεβαίνει τίς σκάλες καί βγαίνει στο κατάστρωμα. Αντιλαμβάνεται δτι τό πλοϊο πάνω στο όποΐο βρίσκε ται έχει πάρει μια τρομερή κλίσι. Όλόκληρη ή πλώρη του έχει βυθιστή στο νερό κι* απ’ έξω έχει άπομείνει όλόκληρη μόνο ή πρύμνη. Τό Ελληνόπουλο τρέχει προς τά έχει. *Από μακρυά βλέπει μερι­ κές βάρκες που χωρίς αμφι­ βολία έχουν ξεκινήσει από τό πλοΐο καί μόλις διακρίνονται πια, μισοχαμένες μέσα στον μαύρο μανδύα τής άφέγγαρης νύχτας. Τό καράβι ωστόσο βουλιά ζει τρομακτικά γρήγορα. Ό Γκρέκο καταλαβαίνει ό­ τι δεν πρέπει νά χάνη ούτε έ­ να δευτερόλεπτο... Τίποτ5 άλλο δεν μπορεί νά σκεφτή ούτε έχει καιρό νά ένεργήση διαφορετικά. Δίνει ένα πέταμα του Μιρέλες καί τον ρίχνει στή θάλασσα. Τό κορμί του μισολιπόθυ­ μου άντρα βουλιάζει καί χά­ νεται κάτω από τήν επιφά­ νεια. Τό άγόοι στο άλλο δευτε­ ρόλεπτο δίνει κι* εκείνο ένα πήδημα καί ρίχνεται πίσω του,

23

Τρέχει >μέ τον αναίσθητο Μιρέ­ λες στην πλάτη του.

"Εχει σημαδέψει καλ Κάτω άπό τό νερό άρπάζει τό Μιρέλες που άπό τήν απότομη έπαφή του μέ τό νε­ ρό έχει συνέλθει αλλά τό μυ­ αλό του είναι ταραγμένο α­ κόμη καί δεν μπορεί νά καταλάβη που βρίσκεται καί τί κάνη. Νοιώθοντας πώς τον άρπά ζουν νομίζει πώς έχει νά κά­ νη μέ καινούργιους εχθρούς πού θέλουν νά τον πνίξουν. Αρχίζει νά παλεύη άπελπισμένα. Ευτυχώς γιά τό Πκρέκο, ό Μιρέλες δέν έχει πολλές δυνά μεις ακόμα, άπό τή φοβέρή περιπέτεια καί τίς κακουχίες πού είναι ολοφάνερο ότι έχει περάσει. "Ετσι τό θρυλικό Ελληνό­ πουλο καταφέρνει καί τον

24

νεβάζει στην επιφάνεια. — Σταθήτε!, του φωνάζει στ5 αυτί! Εΐμ3 εγώ ! Ό Γκ^έ κο! Προσπαθώ νά σάς σώ­ σω ! Ή λέξις «Γκρέκο» ενεργεί σάν θαυματουργό φάρμακο πάνω στη ζαλάδα του Μιρέλες. Μονομιάς ησυχάζει. — Ό Γκρέκο!, βογγάει χωρίς νά μπορή νά πιστέψη στ* αυτιά του. "Από την 3Αρ γεντινή πώς βρέθηκες εδώ;... —^ Ήσυχα!... Θά τά μά­ θετε δλα μέ τη σειρά τους !, του λέει τό “Ελληνόπουλο ευ­ τυχισμένο πού δπως φαίνεται έχει πιά σώσει οριστικά τον Μιρέλες. Τώρα πρέπει νά φτά σουμε στην βενζινάκατο πού μάς περιμένει!... “Ο Μιρέλες πράγματι δεν μιλά περί μένοντας νά ξεφύγουν εντελώς από κάθε κίνδυ­ νο. ^ Μέσα στο μυαλό του δμως την ώρα αυτή δεν υπάρχει τί­ ποτα άλλο από ένας απέραν­ τος θαυμασμός καί ευγνωμο­ σύνη γι’ αυτό τό υπέροχο, τό καταπληκτικό αγόρι, πού £επερνώντας κάθε προσδοκία, κατάφερε νά τον σώση γιά δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες, ανακαλύπτοντας μόνος του σε λίγες ώρες τό σατανι­ κό κρησφύγετο τών έχθρών τους. Κι’ δταν σε λίγο μακρυά από κάθε κίνδυνο, βρίσκονται μέσα σε μιά βενζινάκατο καί ταξιδεύουν όχι προς τό λιμά­ νι παρά ^ σέ μιά έρημη άκτή ττλάϊ άπό αυτό καί ό (Ακατά­

ΓΚΡΕΚΟ βλητος Γκρέκο, ^ τού έξηγεΐ πώς έγιναν όλ’ αυτά καί πώς αυτή τή στιγμή βρίσκεται στή ζωή άντί^ νά είναι μαχαι­ ρωμένος στον πάτο ^ τής ^θά­ λασσας μέ φέρετρο ένα^ ολό­ κληρο πλοίο, δεν μπορεί άπό τή μεγάλη του συγκίνησι ^νά πή τίποτ3 άλλο παρά μόνο αυτό: — Φίλε μου, σήμερα κέρ­ δισες μιά ακόμα μεγάλη νί­ κη ανάμεσα στις τόσες άλλες τής ζωής σου!... "Ίσως τή με γαλύτερη άπ3 όλες!... Πριν δυο - τρία λεπτά, ήμουν κα­ ταδικασμένος σέ θάνατο καί ή ύπόθεσίς μας —ή ιερή α­ ποστολή μας— φαινόταν όρι στικά χαμένη... Τώρα δμως δχι μόνο ζώ αλλά βρίσκομαι καί σέ πολύ πλεονεκτικώτερη θέσι άπό κάθε άλλη φορά, γι ατί οί κακούργοι αυτοί νομί­ ζουν πώς είμαι ξεγραμμένος, μοΰ είπαν πολλά πράματα πού δέν θά μοΰ τά έλεγαν ποτέ κάτω άπό διαφορετικές συνθήκες... Ακόμα, εΐμαι σέ πλεονεκτική θέσι, γιατί αυτή τή στιγμή θά μέ νομίζουν 6λοι τους γιά νεκρό καί δέν θά φυλάγωνται!... — Κι ό κολοσσός; ρωτά ά νήσυχος Γκρέκο. “Η άπουσία του δέν θά τούς βάλη σέ υποψίες; —Είναι άπίθανον!, απο­ κρίνεται ό Μιρέλες χωρίς σκέ ψι. Θά υποθέσουν μάλλον πώς βέν πρόλαβε νά βγή άπό τό καράβι καί βούλιαξε μαζί του ή δτι έπεσε άργά στή θάλασ σα^ καΐ^ τον παρέσυρε ή δίνη προς τον βυθό πνίγοντας τον!

23

Ο ΗΡΠ1 ΤΠΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Ό Μιρέλες σωπαίνει ώσ­ που βγαίνουν στην ακτή δέ­ νοντας τή βενζινάκατο σέ^τέτοιο μέρος πού νά μην είναι δύσκολο νά βρεθή και νά έπιστραψή στον ιδιοκτήτη της. "Υστερα κυττάζει στά μάτια και με απέραντη ευγνωμοσύ­ νη και θαυμασμό τον Αετό του Σάο Πάολο γιά άλλη μιά ψορά: Του λέει: — Τώρα πρέπει νά χωρί­ σουμε καί ούτε έχω καιρό νά σου εξηγήσω τίποτα... Αύριο πρέπει νά είμαι πολύ μακρυά ...Κι1 εσύ άμως μεθαύριο θά βρίσκεσαι στο Μιλάνο... Γκρέ κο, άπό δω καί πέρα είμαι υ­ ποχρεωμένος νά σε λογαριά­ ζω όχι πιά σάν παιδί αλλά σάν πραγματικό άντρα... Γι" αυτό, όταν θά πρόκειται νά βάλω στο χέρι αυτούς τούς άθλιους κατασκόπους, θά σέ φωνάξω κι* εσένα νά είσαι μα ζί!... Τό μέρος πού πηγαίνω κι5 εγώ δεν είναι καθόλου μα­ κρυά άπό τό Μιλάνο... — Πώς θά με ειδοποιήσε­ τε; ρωτά ό Γκρέκο μέ λαχτά­ ρα.... Ό Μιρέλες τού χαμογελάει μέ άγάπη. — Μη σέ νοιάζη!, άποκρί νεται.^Δέν ξέρω ακόμα πώς, ξέρω όμως πώς θά σέ είδοποι ήσω! ... Καί μέ μιά τελευταία, θερ μη χειραψία, ό Μιρέλες καί ό 3Αετός τού Σάο Π άολο χω­ ρίζουν καί παίρνουν διαφορε­ τικές κατευθύνσεις μέσα στη νύχτα...

ΤΟΡΕΝΤ - ΜΙΛΑΝ

Ο ΓΗΠΕΔΟ του Μιλά­ νου είναι κατάμεστο ά­ πό εξήντα χιλιάδες θεα­ τές, πού έχουν τρέξει ^νά πα­ ρακολουθήσουν τον αγώνα της περίφημης όμάδος τους, προς τό θουλικό Βραζιλιάνικο συγ­ κρότημα. Οί φημισμένοι "Ιταλοί άσ­ σοι κατεβαίνουν αποφασισμέ­ νοι νά μην επιτρέψουν στούς ξένους νά επιτύχουν νέον θρί­ αμβο εις βάρος τους, δπως μέ τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές ο­ μάδες πού αντιμετώπισαν ώς τώρα. Φημισμένες φυσιογνωμίες τού παγκόσμιου ποδοσφαίρου παίζουν μέ τά Μιλανέζικα χρώματα. Σήμερα ειδικά έχει κατέβει μέ την καλύτερη σύνθεσί της των τελευταίων χρόνων. λ Αυτοί ^ πού την αποτελούν είναι οί εξής παίκται: Μπούφον — ό διεθνής τερ­ ματοφύλακας τής 31 ταλίας, Φοντάνα, Ζαγκάτι, ό περίφη­ μος Σουηδός Αίντχολμ, Μαλτίνι, Όκέτα, Ντάνοβα, Γκάλι ’Αλταφίνι -— συμπατριώτης των παικτών τής Τόρεντ— ό Γκρίλλο καί ό Μπεάν. "Από την άλλη μεριά ή Τό­ ρεντ κατεβαίνει μέ την κανο­ νική της σύνθεση μιά πού ό­ λοι οί άσσοι της χαίρουν άκρας υγείας καί είναι σέ καλή^ φόρμα έτσι πού δεν μπο­ ρεί νά γίνεται λόγος γιά άντικατάστασί τους καί μάλι­ στα μ" ένοτν τόσο ισχυρό άντίπαλο πού είναι ικανός γιά

ΓΚΡΕΚΟ κάθε αποτέλεσμα. Και το παιχνίδι αρχίζει κά τω από τις θορυβώδεις επευ­ φημίες των Ιταλών φιλάθλων για την ομάδα τους, με το σφύριγμα του διαιτητοΰ και με τό σπρώξιμο τής μπάλλας από τον Τζέντο, στον θρυλι­ κό Γκρέκο που στέκει δίπλα του. Τό Ελληνόπουλο φαίνεται πώς εΐναι σέ διαβολεμένη φόρ μα σήμερα. 'Από την πρώτη μπαλλιά πού παίρνει καί ρίχνεται προς τά εμπρός σάν πραγματικός αετός, βλέπει κανείς ότι έχει μεγάλη δρεξι νά όργώση τό γήπεδο σήμερα. Καί τό δτι ακόμα ό Αετός του Σάο Πάολο τρέχει σήμε­ ρα κατ’ εύθεΐαν προς την έπίθεσι καί δεν γυρίζει νά σταθή κοντά στον Σιού γιά τούς

Ρίχνει ταν αναίσθητο Μιρέλες στη θάλασσα...

'Ύστε,ρα πέφτει κΓ αυτός μέ μια καταπληκτική βουτιά...

γνωστούς λόγους, έχει κι’ αυ­ τό την έξήγησί του. Πραγματικά: Σήμερα ό Γενναίος 5Αετός μέ την Τρυφερή Καρδιά — δ πως είναι ολόκληρη ή μετάΦρασις του ονόματος του Σ ιού έχει βγή στο γήπεδο άπό μι­ ας αρχής έτοιμος νά μην έπιτρέψη σέ κανέναν αντίπαλο νά περάση άπό την περιοχή του!, πράγμα πού δέν του έ­ χει συμβή ποτέ άλλοτε μέχρ. σήμερα! Πώς έγινε αυτό; Άπλούστατα, άπό μοιραία σύμπτωση την ώρα πού ό Ιν­ διάνος μπάκ τής Τόρεντ έ­ βγαινε άπό τήν καταπακτή μαζί μέ τούς άλλους συμπαΐκτες του, άκουσε κάποιον άπό τούς φιλάθλους νά φωνάζη δυ νατά τό δνομά του.

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Παράξενε μένος γι5 αυτό τό πράγμα μιά πού βρισκόταν τόσο μακρυά από την πατρί­ δα του, άνασήκωσε τό κεφάλι γιά να κυττάξη ποιος τον ψώ ναζε. ι ό αποτέλεσμα όμως ήταν νά χτυπήση^ τό πίσω μέρος του κεφαλιού του πάνω στο σι δερένιο σκέπασμα τής κατα­ πακτής πού δεν τό εΐχαν τρα βήξει καλά γιά νά άνοιξη τε­ λείως. "Έτσι, ό ζΊντσου Νά βγή­ κε μέσα στο γήπεδο σάν μαι νόμένος ταύρος καί τώρα εί­ ναι έτοιμος νά αντιμετώπιση όποιονδήποτε αντίπαλο μέ τον τρόπο πού εΐναι ικανός μόνο αυτός νά τό κάνη. Εννοείται δτι τού Γκρέκο, πού ξέρει πάρα πολύ καλά τον φίλο τοα, δεν τού χρειά­ ζεται παραπάνω από μιά μα­ τιά γιά νά καταλάβη οτι δεν

Ή μπάλλα χτυπάει μέ δύνοομι τό οριζόντιο δοκάρι.

27

*0

Μπούφον καταφέρνει καί μπλοκάρει τή μπάλλα...

έχει ανάγκη από καμμιά άλ­ λη έπέμβασι ό Σιού γιά νά σταθή σάν πραγματικός βρά χος στην άμυνα τής Τόρεντ. Τρέχει ^λοιπόν μπροστά ό Αετός τού Σάο Πάολο, παρα σέρνοντας από την πρώτη στι γμή τά πάντα μέ την ορμή του καί μέ τό άέρινο πέρασμά του. Ό ’Αλταφίνι καί ό Γκάλι πού βρίσκονται αντιμέτωποι του τού κάκου προσπαθούν νά σταματήσουν τον ξέφρενο δρόμο του. Ό Όκέτα κι5 ό Ντάνοβα πού ακολουθούν από πίσω έ­ χουν κι5 αυτή την ίδια τύχη μέ τούς δυο πρώτους. Ό Γκρέκο συνεχίζει τον δρό μο του περνώντας άέρινα άνά μέσα από τούς διάφορους Ι­ ταλούς παίκτες πού φαίνον­

28

ΓΚΡΕΚΟ

Τό πόδι τοϋ πέφτει ορμη­ ται ανίκανοι νά του φέρουν τό τικά πάνω στή στρογγυλή •παραμικρό εμπόδιο. θεά τού ποδοσφαίρου. Ο διεθνής Λίντχολμ κΓ^ ό Ή μπάλλα μ5 ένα γρήγορο Φοντάνα είναι οι τελευταίοι πέταγμα στον άέρα ρίχνεται πού επιχειρούν νά άνακόψουν σάν βέλος στήν δεξιά γωνία, αυτή την ξαφνική θύελλα πού αλλά δεν καταλήγει στά δί­ έχει ξεσπάσει στήν αρχή α­ κτυα ! κόμα του παιχνιδιού και κατευθύνεται προς τό τέρμα Ξαφνικά, χτυπά πάνω στο τους. κάθετο δοκάρι με τρομακτική ορμή καί γυρίζει πολλά μέ­ Δεν καταφέρνουν δμως τί­ τρα πίσω. ποτε περισσότερο από τούς Μιά μοναδική ευκαιρία έ­ άλλους συναδέλφους των πού χει χαθή γιά τήν Τόρεντ πριν τό επιχείρησαν προτήτερα. ακόμα οί δευτερολεπτοδεΐκτες Ό Γκρέκο φτάνει σέ θέσι των ρολογιών κλείσουν ένοτν ό βολής μπροστά στον Μπού­ λόκληρο κύκλο! φον. Οί θεατές δεν ξεφωνίζουν Τρομοκρατημένος απέναν­ άπό ενθουσιασμό πού ή ομά­ τι σ5 έναν τόσο τρομερό αν­ δα τους γλύτωσε τό γκόλ. τίπαλο ό διεθνής τερματοφύΑντίθετα ξεσπούν σέ ούρα λαξ τής Μίλαν όρμά νά κλεί­ νομήκεις ζητωκραυγές γιορτήν ση τή γωνία του. καταπληκτική έπίθεσι τού ’Α Ο Γκρέκο τότε γυρίζει καί ετοΰ τού Σάο Π άολο καί κα­ πασσάρει κοφτά μπροστά θώς τό ξανθό αγόρι ξαναγυρίστά πόδια του Όζον, πού έ­ ζει προς τά πίσω, μιά πού ή χει παρακολουθήσει από κον ευκαιρία έχει χαθή, τον συν­ τά καί παράλληλα τό τρέξιμό οδεύουν τά^ χειροκροτήματα του καί βρίσκεται λίγο πιο στά σημεΐα έκεΐνα τής^ έξέπίσω, ^έστω καί άν αυτός δεν δρας όπου βρίσκεται πιο κον κρατοϋτε τή μπάλλα στά πό τά!.... δια του καί δεν χρειάστηκε νά "Ετσι ξέρουν οί Ιταλοί πο τριπλάρη άλλους παίκτες! δοσφαιρόφιλοι νά ανταμεί­ Τό τέχνασμα του Γκρέκο εΤ βουν τήν τέχνη καί τό κοινό ναι άριστουργηματικό. αυτό πού τούς παρακολουθεί Γιά μιά στιγμή ή εστία του σήμερα δέν έχει καμμιά^σχέΜπούφον βρίσκεται όλότελα σι μ’ έκεΤνο τής Νοτίου Αμε­ άδεια, μιά καί ό τερματοφύ­ ρικής πού ουρλιάζει σάν^λυσ­ λακας έχει πηδήξει στή γω­ σασμένο γιά τή νίκη τής α­ νία γιά^νά άποκρούση τον Α­ γαπημένης του όμάδος άσχε­ ετό τού Σάο Π άολο! τα άν ή ομάδα αυτή αξίζει τή ) Όζον έχει μπρος του νίκη ή όχι... ^ ένα ’ ολόκληρο άδειο τέρμα Οί τωρινές ζητωκραυγές γιά νά σουτάρη άπό πέντε των φιλάθλων λοιπόν, ξαφνια μέτρα άπόστασι καί νά καρφώση τή μπάλλα στά δίχτυα! ζουν όχι μόνον τον ’Αετό τού

3»

Σάο Πάολο, άλλά και δλσυς τούς άλλους συμιταΐκτες του* 'Ωστόσο καί οί Ιταλοί παίκτες δεν κάθονται μέ σταυ ρωμένα τα χέρια. Αντίθετα, είναι ολοφάνερο δτι ή πρώτη εκείνη συγκλονκ στική κάθοδος τοΰ Γκρέκο καί ό ανεπιφύλακτος ενθουσια­ σμός του κοινού γι’ αυτόν τον παίκτη τούς έχει πειράξει. Μέ περισσότερο πείσμα ρί χνονται στον άγω να. Ό Λίντχολμ παίρνει τη μπάλλα καθώς εκείνη έχει άποκρουσθή από τό κάθετο δ ο κάρι του Μπουφάν. Μέ σέντρα- άκριβείας ανοί­ γει στον Γκάλι πού ταχύτατα καί ιαέ τά δόντια σφιγμένα α­ πό την έντονη προσπάθεια, περνάει μέ έξυπνο γέλασμα τό Σαντι καί μπαίνει στην περιο Χή· Χωρίς νά χάση δέ στιγμή ετοιμάζεται νά σουτάρη. Δέν προλαβαίνει όμως. 'Ένα ανθρώπινο βέλος πού δέν είναι άλλος από τον "Ίντσου Νά Τιάρα Λαμάτα περ­ νάει από μπροστά του καί ή μπάλλα χάνεται από τά πό­ δια του χωρίς νά μπορέση νά καταλάβη πώς έγινε αυτό. Ό εκπληκτικός Σιού έπαναλαμβάνει τότε την ξέφρενη πορεία πού εΐχε κάνει ό Γκρε κο πριν από λίγο. Στον ακατάσχετο δρόμο του πέφτουν θύματα^ μεγάλες μορφές του Ιταλικού ποδο­ σφαίρου, σάν τον Γκρίλλο, τον Όκέτα καί τον Μαλτίνι. "Αλλά ό Σιού δέν φτάνει

ιτάρα πάνω

άητό τη γραμμή

τής σέντρας. Μόλις πατάει άπάνω σ* αυ την, τήν τελευταία κάνει μακρυνή πάσσα προς τον αρι­ στερό έξτρέμ τής όμάδος του Γ κομέζ. Ό Γκομέζ μπαίνει σάν α­ στραπή προς τό κέντρο καί ένας υπέροχος συνδιασμός σέ τέχνη καί ταχύτητα ξεκινάει από τό πόδι του. Ό Φοντάνα τρέχει νά τον μαρκάρη καί ό Γκομέζ δίνεί στον Γκρέκο. Τό Ελληνόπουλο μπροστά από τον Μαλτίνι πού προσ­ παθεί νά τον σταματήση μέ προβολή, κόβει δεξιά του πού βρίσκεται ό Τζέντο. Ό σέντερ - φόρ των Βρα­ ζιλιάνων άνοίγει τά πόδια του ξαφνικά καί ξεγελάει τον Ό­ κέτα πού περίμενε νά τον μαρ κάρη. Ή μπάλλα έχει κιόλας φτά σει στον Όζον πού είναι προ ωθημένος, άλλά αυτός ό τε­ λευταίος πού θυμάται τήν κατάληξι πού είχε τό πρώτο του σούτ δέν άποφασίζει νά σου­ τάρη, παρά δίνει πίσω στον Γ κρέκο. Ή μπαλλιά του είναι έξυ­ πνη καί γρήγορη καί περνάει άνάμεσα άπό δυο άντιπαλους του. "Άλλοι δυο όμως τρέχουν νά κλείσουν τον δρόμο γιά σούτ στον Γ κρέκο καί τον κυ κλώνουν κΓ άπό τις δυο με­ ριές γιά νά μή μπορέση νά δώση ούτε πάσα. "Αλλά ό Γκρέκο, με απλού στατο τρόπο χτυπά τη μπάλ­ λα μέ τό τακο&νι καί τροφο-

Η «

αβΜβη

δοτέί τόν Ραμόν ττσύ καιρό* φυλακτεΐ πίσω του. Ό Ραμόν κόβει άμέσως έμπρός στον Τζέντο πού στέλ­ νει ένα φαρμακερό σούτ στην γωνιά του Μπουφάν, χωρίς ή μπάλλα ν* άγγίξη καθόλου στο έδοχφος. Ωστόσο ό υπέροχος τερ­ ματοφύλακας τής Μίλαν κάνει ένα καταπληκτικό πλονζόν κι' άποκρούει τη μπάλλα άκριβώς έπάνω στη γραμμή. Τα πλήθη για μιά ακόμη φορά χειροκροτούν τούς Βρα ζιλιάνους πού έχουν αρχίσει τόν αγώνα άποδίδοντας ένα άριστουργηματικό ποδόσφαι­ ρο. Χειροκροτούν βέβαια μαζί καί την ωραία προσπάθεια του Μπούφον πού γλύτωσε την όμάδα του από βέβαιο τέρμα. 'Αλλά τό παιχνίδι συνεχί-

Κσί πάλι ό Μπούφον γίνεται κάτοχος τής μπάλλας.

εται

ιτάνΐα μΙ τόν ίδιο ρυαό καί ένθουσιασμό κι* άπό τις δυό μεριές. Ό Μπούφον τροφοδοτεί μέ τά χέρια τόν Όκέτα κι" αυτός στέλνει μέ μεγάλη ακρίβεια μπροστινή μπαλλιά στον Γκά λί... Ό Ιταλός προσπερνά άλ­ λη μιά φορά τό Σάντι μέ με­ γάλη εύκολία — πού κάνει τόν σινιόρ ’Αντζελίλο, πού ποί ρακολουθεΤ τόν αγώνα άπό κοντά, νά κάνη μιά γκρι μά­ τσα ανησυχίας... Ή μπαλλιά τού Γκάλι άπό κοντά βρίσκεται στον προωθη μένο 'Αλταφίνι πού είναι σέ θέσι σούτ. Ό φόρ όμως τής Μίλαν βλέπει τόν Σιού νά ρί χνεται μανιασμένος καταπά­ νω του καί καταλαβαίνει ότι δέν θά προλάβη νά σουτάρη, γι’ αυτό προσπαθεί νά γυρίση στον Γκρίλλο. Αυτός ό τελευταίος σουτά­ ρει αμέσως. Τό σούτ είναι τρομερό σέ δύναμι, αλλά όχι καί εύστοχο γιατί τραβήχτηκε πολύ βια­ στικά. Βρίσκει την αγκαλιά τού Λορέντζο πού άποκρούει θετικά. Στην συνέχεια τό παιχνίδι μεταφέρεται πάλι στην περιο χή του Μπούφον μ' ένα μακρύ νό βολέ πού στέλνει ό Αορέντσο. Ή μπάλλα βρίσκει τόν *Αλ ετό τού Σάο Πάολο πού την στοπάρει μέ αφάνταστη τέ­ χνη καί τη μεταβιβάζει στον Τζεντο κάτω άπό τά πόδια του Ζαγκάτι. Ό φόρ τών Βραζιλιάνων

ρί^νεται έμττρός. Ο Γκρεκο τον άκολόυθεΐ, αλλά την τελευταία στιγμή αλλάζει πορεία καί τρέχει α­ πό τα δεξιά. Ό Φοντάνα πού είναι επιφορτισμένος νά μην τον άφήση ούτε μια στιγμή μόνο του, τον χάνει μ' αυτόν τον τρόπο καί, όταν τον ξανα βλέπη καί κάνει νά τρέξη κον τά του, είναι πλέον άργά% Ό Τζέντο έχει καταλάβει τό κόλπο του αγαπημένου του φίλου καί αστραπιαία στέλ­ νει τή μπάλλα σ5 αυτόν πού έχει μείνει ξαφνικά αμαρκά­ ριστος. Ή πορεία τής μπάλλας εί­ ναι τόσο αστραπιαία πού κα νείς δεν προλαβαίνει νά τήν παρακολούθηση καθώς φεύγει από τό πόδι τού Γκρεκο. Μό?νο βλέπουν όλοι τά δίχτυα του Μπούφον νά τραντάζωνται λα φιασυένα σά νά τά χτύπησε κεραυνός καί τον διεθνή τερ­ ματοφύλακα πού δεν έχει καν κουνηθή από τή θέσι του! Τήν ώρα πού οί συμπαΐκτες του τρέχουν νά άγκαλιάσουν τον Γκρέκο, τό θρυλικό Ελληνόπουλο γίνεται άντικεί μενο θερμών εκδηλώσεων θαυ μασμού των χιλιάδων φιλά­ θλων. Χωρίς υπερβολή, ό Γκρέκα έχει κιόλας κατακτήσει τις καρδιές των Ιταλών πού τον παρακολουθούν μέ ανυπόκρι­ το θαυμασμό καί τον καμα­ ρώνουν ! Καί τό παιχνίδι συνεχίζει ται μέ τήν σέντρα των Μιλανέζων. Οι τελευταίοι αυτοί μοιά*

*0 ’Αλόνσο πηδάει ψηλά καί α­ ποκρούει ψύχραιμα

ζουν σά νά έχουν άφηνιάσεί άπό τό γκολ πού δέχτηκαν. Μέ κάθε τρόπο επιζητούν τήν ίσοφάρισι καί ή επιθυμία τους αυτή είναι τόσο σφοδρή πού καταφέρνει νά άντισταθή στήν φυσική ανωτερότητα των άντι πάλών των. Ή Μιλάν έχει τώρα άναλάβει τήν εδαφική υπεροχή. Οί άσσοι της τριγυρίζουν συνεχώς σάν πεινασμένοι λύ­ κοι στήν περιοχή τού Λορέντσο. Έκεΐ όμως, βρίσκεται ένας ανυπέρβλητος Σ ιού, κυματο­ θραύστης πραγματικός όλων τους τών επιθέσεων. Ετσι μ* όλες τις προσπά θειές τους, τό σκορ μένει α­ μετάβλητο πιά μέχρι τή λήξι τού ημιχρονίου, γιατί ούτε οί ξαφνικές καί γρήγορες άντε-

τπθέσεις των Βραζιλιάνων άλ Και βλοι περιμένουν μέ ά* λαξαν τό άποτελεσμα. γοανία νά περάση τό δεκάλε­ Οί δυό όμάδες, κάτω άττό πτο τής διακοπής γιά νά άτις επευφημίες των θεατών πολαύσουν τό δεύτερο μέρος γιά τό υπέροχο παιχνίδι τους του κοτταπληκτικου αυτου άκατεβαίνουν στ1 5 **αποδυτήρια. 7* 84 9 * 11 12 13 14 γώνος. λΌ πράσινος αγωνιστικός Κοα/είς δεν μπορεί νά είναι χώρος μένει άδειος. από τώρα βέβαιος γιά τό α­ Πάνω στις κερκίδες ένα ό­ ποτέλεσμα του λαμπρού παι νομα τριγυρίζει σε χιλιάδες χνίδιοϋ, όπου και οι εϊκοσιδυο στόματα: ποδοσφαιριστές φαίνονται α­ — Ό Γκρέκο! Ό κατα­ ποφασισμένοι νά δώσουν και πληκτικότερος ποδοσφαιρι­ την ψυχή τους ακόμη γιά την στής του κόσμου!... ποθητή νίκη... )Σ Άττοκλειστικότης:

Γ®ν.

Γ. ΜΑΡΜΛΡ ΙΛΗΣ ^τικοΗ Έττιχειρήσεις Ο. Ε.

ΤΑ ΕΧΛΟΘΕΝΤΑ ΤΕΥΧ 1

15 Τό ήμ%ρονο του θανάτου

Β Ηδαο Γιςρέκο

2 Ό Αετός του Ιάο Πάολιο

16 *0 θρύλος ξσπιλώνεται

3 *0 Σι ου θυμάται τον μαύρο 'Αττάχη 4 Ή "Αμπυ προδίδει

17 *0

Σκου παίζει

1θ *Η

"Αμπτυ

5 Πικρή Ν ί'κη

6 *Η έξαψάνισις του Γκρέικο 7 *Η ΤόρεινΤ κατρακύλα

κινδυνεύει

19 Γκιρέκο ό άνυττέρβλητο'ζ 20 Σατανική παγίδα 21)

Διπλή Νίκη*

22) 4 Ο Αγών διακόπτεται

8 Θρίαμβος 9 Τό άστρο τής

τέρμα

Βραζιλίας

ί 0 Τό φάντασμα του Γη,ττέδου 11 Στά φτερά του θριάμβου 12 Νίκη γραμμένη με αίμα 13 *0 Γκρέκο φεύγει άπό τήν Τ6ρειντ

23) Ό Τελικός τού 24)

"Εκρηξις στις

Κυπέλλου 8.35

25) *0 Σιού κάνει θαύματα 26)

Ή

Τόρεντ

στη

Μαδρίτη

27) Τό τελευταίο ματς

28) 4 Η Λεγεών τού Γκιρέκο 14 Ό Σιού στα νύχια τού Μαύ­ 29) Αύτοί που δεν (νικήθηκαν. ρου ’ Απόχη

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΓΓΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ»

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΙΜΟΣ Βράχος στην άμυνα του Έθνιικοΰ Πειραιώς για χρόνια ολόκληρα, ο Γιώργος Λαιμός, κίνησε μέ την πάντοτε σταθερή άπόδοσί του τό ενδιαφέρον τών μεγάλων συλλόγων τής χώρας ικιαι φυσικά καί τής πρωταθλητρίας όμάδος του Πειραιώς "Ολυμπιακού. ] "Ετσι ό ένδοξος έρυθρόλευκος σύλλογος απέκτησε ένα ακόμα πο­ λύτιμο στέλεχος στην άμυνά του., άξιο να άιντικαταστήση τον μεγά­ λο μας διεθνή Ήλία Ρωσσίδη, άσχετο άν αυτός ό τελευταίος βρί­ σκεται^ σέ τόσο λαμπρή φόρμα ώστε να έξακολουθή να ηγείται τής Εθνικής^ μας όμάδος. £0 Ρωσσίδης όμως έχει φτάσει πια κοντά στο τέλος τής -ποδοσφαιρικής του ηλικίας, πού για τον τόπο μας του­ λάχιστον σπάνια ξεπερνάει τα τριάντα πέντε χρόνια. "Ετσι ένας άλλος παίκτης έχει^ τώρα σειρά -νά βάλη τό όνομά του στα μόνιμα στελέχη του μεγάλου Πειραϊκοϋ συλλόγου καί — γιατί όχι— ικαΐ στην γαλανόλευκη ενδεκάδα: 5Από τις αρχές τού νέου χρόνου που θά τελείωση καί ή τιμωρία του, θά έχουμε την ευκαιρία νά τον θαυμάσουμε.

ΤΑΚΗΣ ΠΑΠΟΥΑΙΔΗΣ Αμυντικός παίκτης καί ό Τάκης Παπουλίδης αλλά περισσότερο γνωστός άκόμα καί ήδη διεθνής, άποτελεΐ άναμφ"ισβήτητα την πολυ­ τιμότερη μονάδα στην άμυνα του Νεοσμυρνιώτικου συλλόγου Πα­ νιωνίου Α. Ο. 'Ο Τάκης από αρκετά χρόνια έχει δώσει τά δείγματα τής ποδο­ σφαιρικής του αξίας καί τής λαμπρής πάντοτε αγωνιστικής του διαθέσεως. Εις τόν^πρώτο μεγάλο διεθνή αγώνα του μέ τήιν Εθνική τής Γαλ­ λίας (^Αθήνοοι 1—1) ήταν από του^ περισσότεοο διακριθέντσς παί­ κτες τής όμάδος καί όκτοτε καθιερώθηκε καί σαν διεθνής, αποκτών­ τας την εμπιστοσύνη τών αρμοδίων για τή συγκρότησι τής Εθνι­ κής. Ταχύς, διορατικός, υιέ έγκαιρες καί σωτήριες έπεμβάσεις, εξαι­ ρετικά ψύχραιμος, νικητής στις περισσότερες μονομαχίες του γιά κεφαλιά ό Τάκης Παπουλ ί δη ς, μέ έξαιρετική αντοχή καί άπόδοσι ί'δια από τό πρώτο μέχρι καί τό τελευταίο λεπτό κάθε άγώνος, αύτό θά μπορούσε νά πή κανείς, είναι τό ποδοσφαιρικό πορτραΐτο τού μεγάλου αυτού "Ελληνος παίκτου. Επίσης θά μπορούσε νά προστεθή γιά τον Τάκη πώς είναι από τους πλέον τεχνίτες οπισθοφύλακες,, κάτοχος αλών τών μυστικών τής μπάλλας. ^ Γιά όσα χρόνια άκόμα— καί φαίνεται πώς θάναι αρκετά— θά έξακολουθή νά αγωνίζεται, ό Πανιώνιος μπορεί νά είναι σίγουρος γιά την άμυνά του.

ΤΤίΐΠΙΓίΤΊΊ 1ίΐΠΤΠΓΤΓ~^Π---ΓΠ

ΓΊγιϊ"|, ττΊΙί,ΐί ι|1ιΐι

ΓΪΗΙιΙίιιΙι ιΙ |ι|ι|Ί ΙΓΜΒίΙΙ

Ρ Ε Κ Ο — Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ :βλομαδιαϊα

ΒΙΒΛΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ

ΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

ΚΑΘΕ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ

ΠΕ

;ΐα: ό8ος Λέκκα 22 (υπόγειον) Άρ. τηλεψ. 28.* ’Έτος Ιον — Τόμος 4 — Άριθ. 30 — Τιμή δραχμαΐ 2 ΔηίμοαΊογιραϊψι,κ,ός Δ)ντ?]ς: Σ. Άνεμοδουράς, Στρ. Πλαστήροε 21 Ν. Σμύρνη. Οικονομικός Δ)ντής Γ. Γεωργιάδης, Σφίγγας 38. τοττογ.ρ.: Α. Χατζηβσσι λείου, I αταουλων 19 Ν. Σμύρνή ΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑΪ: Γ. Γεωργιάδην, Λέκκα 22. Αθήνα:.

ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΓΚΟΛ Μια καινούργια έπιτυχία του κοσμοαγάπητου Γκρέκο. Τό τέλος του μεγάλου άγονος μέ τή Μιλάν. Ή αρχή και τό τέλος μιας νέας συνταρακτικής περιπέ­ τειας του Αετού του Σάο Πάολο.

ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΓΚΟΛ

ί ί

*///?

ΛθΡ/>£//?

?ΤΟ/?ηΑΖΤε

τμ'—■

ΜΗΧβ Ν Η Σ£)Ζ ΜΡΟβ

οχι ΌχΊϊαϋτ&Ρ

(ΤΛ ΡΟΥΧΑ (Λ'<

6

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

0 ΗΡΟΣ

ΤΟΝ

ΓΗΠΕΔδΝ

ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΓΚΟΛ

ΝΑΥΤΗ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ!

φόρ των Βραζιλιάνων καί ό ανεκδιήγητος καί περιλάλη­ τος αστυνομικός Νίνο Ζανίνο Ο ΑΠΕΡΑΝΤΟ ποδο­ πού βρίσκεται πάντα μαζί μέ σφαιρικό γήπεδο είναι την Τόρεντ γιά νά φροντίζη γεμάτο από πλήθη κό­ σμου. "Ολοι μέ την αγωνία για την ασφάλεια των Σιού στην καρδιά περιμένουν ν^ άρ καί Γκρέκο. Φυσικά ό Ζανίνο χίση το δεύτερο μέρος του με έχει τώρα τεμπελιές, γιά τον γάλου άγώνος ανάμεσα στη λόγο ότι τον τελευταίο καιρό Βραζιλιάνικη Τόρεντ και την πού δλ5 αυτά τα παιχνίδια περίφημη Μιλάν (*). δεν γίνονται γιά κανένα ΝοΑνάμεσα φυσικά σ’ όλους τιοαμερικανικό πρωτάθλημα, αυτούς τούς φιλάθλους, είναι δεν ένδιαφέρονται οί γκάγκκαί ή ’Άμπυ, ή πανέμορφη στερς άν θά κερδίση ή οχι^ή αδερφή του διάσημου σέντερ πρωταθλήτρια από τό Σάο Π άολο. (*) Διάιβ'ασί τό ττοοηιγούμ’ΐνο Πάντως ό Ζανίνο τό γλεν­ τϋΰχρς ,μέ τον τίτλο; «'Ο άετός έττ: τίΟΐΤΟΊ:·». τάει φυσικά πού βρίσκετα

Τ

ΤΙΜΗ ΑΡ. 5

4 σ’ αυτή την τουρνέ και πολύ περισσότερο πού δεν είναι υ­ ποχρεωμένος όπως τις άλλες φορές νά έχη μπλεξίματα μέ τούς κακούργους, γιατί δέν είναι καθόλου θαρραλέος ό φουκαράς. Ειδικά τελευταίως πού έ­ χει κάπως συνηθίσει καί τον πελώριο καί υπέροχο σκύλο του τον Ναύτη, καί τον φο­ βάται πολύ λιγώτερο παρά στις αρχές, έχει περισσότε­ ρους λόγους νά είναι πραγμα τικά καί απόλυτα ευτυχισμέ­ νος. Ή μόνη ανησυχία πού του έχει άπομείνει τώρα πιά δη­ λαδή, είναι αν θά χάση ή ο­ μάδα του ή όχι, γιατί πρέ­ πει νά πούμε ότι ό καημένος ό Νίνο Ζανίνο έχει καταντή­ σει ό φανατικώτερος φίλαθλος τής Τόρεντ καί μπορεί καί νά άρρωστήση άκόμα, μόνο μέ την ιδέα ότι μπορεί νά χάση ή αγαπημένη του ομάδα. Αυτήν ακριβώς τή στιγμή άνυπομονεί νά άρχίση τό δεύτερο ή μιχρόνιο του άγώνος μέ τήν Μίλαν καί, επειδή τό σκορ άκόμα δέν μπορεί νά πή κανείς ότι προεξοφλεί τή νίκη τής Τόρεντ καί επειδή καί οί Μιλανέζοι έχουν παί­ ξει ως τώρα μέ όλη τους τήν ψυχή καί φαίνονται άποφασισμένοι νά δώσουν τό παν γιά νά κερδίσουν, ό καταπληκτικώτερος... αστυνομικός τού αίώνος κάθεται πάνω στά καρ φιά όπως λένε. Καί κάθε τόσο ρίχνει κι5 από μιά ματιά στο πελώριο μπουλντόγκ, τον Ναύτη, πού

ΓΚΡΕΚΟ κάθεται πλάϊ του κι5 έχει ένα μακάριο ύφος όπως έχει α­ κουμπισμένη τή μουσούδα του στά μπροστινά του πό­ δια, καί ή απάθεια αυτή τού ζώου τον εκνευρίζει άκόμα πε ρισσότερο. — Κύττα τον!, τσιρίζει έ­ ξω φρένων. Κύτταξέ τον! Ή 'Άμπυ χαμογελάει μέ τήν ανησυχία του καί κάνει πώς δέν καταλαβαίνει γιά νά τον πειράξη. — Τί νά τον κυττάξω τον καημένο; τού λέει μισοκακό­ μοιρα. Τί κάνει τό σκυλί; — Τί κάνει! Τίποτα δέν κάνει! Απολύτως τίποτα δέν κάνει καί αυτό ακριβώς είναι πού πάει νά μέ τρελλάνη !, μουγγρίζει ό Ζανίνο μέ γουρλωμένα τά μυωπικά του μα­ τάκια κάτω από τούς πελώ­ ριους φακούς του. Σκυλίσια υπομονή έχει! Ή ’Άμπυ ξεκαρδίζεται στά γέλια. — Σκύλος είναι!, τού λέ­ ει. Τί είδους υπομονή ήθελες νάχε; — Αυτός είναι σκύλος: ’Ά! Κακομοίρα μου! Αυτός σέ πουλάει καί σ’ αγοράζει όταν θέλη! Αυτός είναι ό ίδι­ ος ό σατανάς μεταμορφωμέ­ νος σέ σκύλο! Αυτός, παιδά κι μου, είναι πιο έξυπνος κι* από μένα τον ίδιο! Μπορείς νά τό φανταστής κάτι τέτοιο; — Αποκλείεται!, φωνάζει ή κοπέλλα πολύ σοβαρά, μέ τό ζόρι κρατώντας τά γέλια — Κι* όμως! _ΕΤναι! Ε­ γώ σού τό λέω! ιιέρεις τί έ-

6 ΗΜί ΤΠΝ ΓΗΠΙΔΛΗ

κάνε προχτές; — Τί σούκανε πάλι; — Κόλπο πού ούτε από τό δικό σου τό μυαλουδάκι ούτε θά περνούσε ποτέ! — Μίλησε επί τέλους! Μ’ έσκασες! —- Πολύ εύκολα σκάς, πα ρατηρεΐ ό Ζανίνο μέ άξιοπρέπεια. Έγώ δεν έχω σκάσει τόσον καιρό τώρα μ5 αυτό τό μαντρόσκυλο! Πάνω σ’ αυτό τό τελευταίο ό Ναύτης, πού τόση ώρα έμε­ νε ακίνητος σ(άν ψόφιος στη θέσι του, σηκώνεται άξαφνα στα μπροστινά του πόδια καί μουγγρίζει απειλητικά προς τον άφεντικό του. — Καλά! Καλά!, τσιρί­ ζει ό Ζανίνο τρομοκρατημέ­ νος. Μπουλντόγκ ήθελα νά πω! Διαρκώς ξεχνάω τη ρά­ τσα ! ^ Ό σκύλος ξανακάθεται στη θέσι του όπως καί πριν ικα­ νοποιημένος κι’ ό Νίνο άπομένει μέ όλάνοιχτο τό στόμα νά τον κυττάζη χαζά. Ή ’Άμπυ έχει σπαρταρήσει από τά γέλια. — Λοιπόν; τον ρωτάει γιά νά κάνη ακόμα περισσότερο κέφι. Τί έκανε ό Ναύτης πού δεν θά πέρναγε άπό τό δικό μου τό μυαλό; Δέν μού τέλει ωσες! — ’Ά, ναί... ’Ήθελε νά τού ανοίξω νά βγή έξω... Είμαστε μόνοι στο δωμάτιό μου στο ξενοδοχείο... Έγώ δέν τού ά­ νοιγα.... — Γ ιατί; — Έτσι! Αφεντικό δέν

εΐμαι, κορίτσι μου;

Νά βγή

νά τόν ττατήση κάνα - αυτο­ κίνητο όταν δέν τόν προσεχή κανείς; Λοιπόν του τό ξέκο­ ψα ρητώς: Θά κάτσης μέσα, τού λέω,^ καί θά βγής μαζί μου μονάχα! Είπα!... Εκείνος όμως, μάτια μου, όλο καί σκάλιζε την πόρτα. Δέν ξέρω τί τού είχε μυρίσει άπ’ έξω... Τέλος πάντων... Στο τέλος τόν έχασα άπό κοντά μου.... Φαντάστηκα πώς θά απελπίστηκε καί πώς ησύχασα άπό δαυτον... Αυ­ τός όμως! Θεέ μου καί Κύ­ ριε! Τί νομίζεις πώς έκανε; — Που νά ξέρω; — Πάει στο τηλέφωνο.... — Που; — Στο τηλέφωνο! Βραζιλιάνικα μιλάω! — Ό Ναύτης; λ — "Οχι ποιος^ Πλοίαρχο δέν έχω στο δωμάτιό μου! — Λοιπόν; Ή κοπέλλα έχει γουρλώ­ σει τά μάτια της τώρα. Ό Νίνο Ζανίνο βλέπει την έκπληξί της καί θριαμβεύει. — Παίρνει πού λές τό α­ κουστικό μέ τις δοντάρες, συ νεχίζεί καί τό σηκώνει άπό τη θέσι του... Φυσικά άπό τό κέν­ τρο ή κοπελλίτσα πού εΐν’ ε­ κεί, ρώτησε τί ζητάει...

— Λοιπόν; "— Λοιπόν, επειδή αυτός ό μασκαράς δέν ήξερε... Ίταλι κά, αρχίζει νά μουγγρίζη!... Τώρα δλ’ αυτά τάμαθα έκ των υστέρων άπό την τηλεφω νήτρια..... — Λοιπόν;

— Λοιπόν ^έκείνη στην αρ­ χή είπε: «Πώς είπατε; Δέν

ΡΚΡίΚβ

6 -—«—»*-^'*οίν.^·^ν?-ινα

ΤΛΧ~ίΛ_*4.~-^ ,^>Λ.·>^ίίββ'-«'«-·>-^«-ν-

σάς καταλαβαίνω!» Αυτό τής έλειπε και νά τον καταλάβαι­ νε! Αλλά ό Ναύτης το χαβά του: «Μμμμμμ», τής έκανε... -— Τί έγινε τότε; -— Αυτό είχα σκοπό νά σου πώ! Λοιπόν, ή τηλεφωνή τρία ανησύχησε... Φαντάστη­ κε, λέει ότι κανένας ληστής θά μέ είχε δέσεί και με εΐχε φιμώσει κι5 εγώ μούγγριζα έ­ τσι στο ακουστικό γιά νάρθουν νά μέ λύσουν! Είχε ξαναγίνει κι3 άλλη φορά, λέει, κάτι παρόμοιο μ3 έναν αστυ­ νομικό ! — Απίστευτο! -—- Μάλιστα, δεσπο ι ν ί ς μου! Καί ειδοποιεί πού λες καί παίρνουν μπάλλα τό α­ σανσέρ καί έρχονται τρέχοντας τρεις νομάτοι. Καί ό κα­ λός σου ό Ναύτης την είχε στήσει πίσω άπό την πόρτα

τ" ε' -

—Διαρκώς ξεχνάω τή ράτσα!, τσιρίζει ό Ζανίνο τρομαγμένος; γιά νά δικαιολογηθή.

καί κρυφογελοΰσε! Καί μό­ λις πλακώνουν αυτοί πού σου έλεγα κι3 άνοίγουν μέ φόρα νάρθουν νά μέ γλυτώσουν, βί νει μιά καί μην τον είδατε! Κι5 ύστερα μου λες πώς εί­ ναι σκύλος! Καί μη χειρότε­ ρα, Παναγία μου! Καί πραγματικά ή "Αμπυ έχει πάψει νά γελά καί νά κο ροϊδεύη τώρα κι5 έχει μείνει μέ γουρλωμένα μάτια κυττάζοντας τον Ναύτη... πού προσποιείται τον μισοκακό­ μοιρο !.... ΤΟ

Κύττα τον!, τσιρίζει έξω φρέ­ νων 6 Ζοονίνο.

\ΚΜΧ*&'ΟΚ*«.*ίτ/-ϊ4χ ί^Γ_·.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

ΤΗΝ ΙΔΙΑ όμως στιγμή άρχίζουν νάΛ βγαίνουν οι παίκτες των δυο ο­ μάδων άπό την καταπακτή

στις κανονικές τους θέσεις και ό διαιτητής τούς ρίχνει μια τελευταία ματιά πριν σφυρί ξη γιά νά σημάνη την έναρξί. Καμμιά από τις δυο ομά­ δες δεν έχει κάνει την παρα­ μικρή αλλαγή στή σύνθεσί της. "Ολοι έχουν αποδώσει κι3 από τά δυο μέρη τόσο καλά στο πρώτο ήμίχρονο, πού οί προπονητές δεν θέλησαν νά χαλάσουν τή συνοχή των δυο ενδεκάδων σέ κανένα σημείο. Παρατάσσο ν τ α ι λοιπόν μέσα στον αγωνιστικός χώρο καί ή φλυαρία του Ζανίνο καί τής κοπέλλας παίρνει ανα­ γκαστικά τέλος. Φρεσκαρισμένοι καί οι εϊκοσιδύο ποδοσφαιριστές καί κάπως ξεκουρασμένοι είναι έ­ τοιμοι νά ξαναρχίσουν τον με

«Παίρνει, που λές„ τό ακουστικό μέ τις δοντάρες του...»

«Ή πώς

τηλεφωνήτρια φαντάστηκε θά μέ εΐχε δέσει κανένας ληστής!»

γάλο άγώνα. Καί ό διαιτητής επί τέλους σφυρίζει βάζοντας τέλος στήν άγωνία τών φιλάθλων. Τή σέντρα φυσικά τήν έ­ χουν οί Ιταλοί αφού στο πρώ το μέρος τήν είχαν τά παι­ διά τής Τόρεντ. Ό 'Αλταφίνι σπρώχνει τή μπάλλα στο δεξιό του πλάϊ πού βρίσκεται ό Γκάλι καί κείνος προχωρεί δυο βήματα καί όπως ό Γκρέκο τρέχει νά τον άνακόψη, γυρίζει καί τή δίνει πίσω του στον Όκέτα. "Ενας γρήγορος καί ακρι­ βής συνδυασμός τών Ιταλών ξεκινάει άπ3 αυτό τό σημείο. Ό Όκέτα χωρίς στιγμή καθυστέρησι δίνει προς τον κενό χώρο πού βρίσκεται α­ ριστερά άπό τον Γκρίλλο πού

γ·κι»ικ6

έχει τρέξει μπροστά. Ό Γκρίλλο χωρίς νά την κράτηση καθόλου απά πόδια του, καθώς βλέπει τον τρομε­ ρό Σιού νά ρίχνεται μέ ταχύ τητα προς τό μέρος του, τη δίνει μέ τραβέρσα κατ’ ευθεί­ αν στον σέντερ φόρ Άλταφίνι. Κι* ό Άλταφίνι είναι στε­ νά μαρκαρισμένος άπό τον Όλάντο, γιατί οι Βραζιλιά­ νοι έχουν πάντα τό νοϋ τους ό καθένας στον αντίστοιχό του παίκτη. "Ομως αυτό δεν τον έμποδίζει νά πέραση γρήγορα γρήγορα τη μπάλλα στον Γκάλι, πριν ό Όλάντο προλάβη ν5 άπλώση τό πόδι του γιά νά τον άνακόψη. Ό Γκάλι επίσης αμέσως ανοίγει μπροστά γιά τον Ντάνοβα που κατεβαίνει α­ στραπιαία άπό τά δεξιά. Ό Σάντι ρίχνεται προς τό μέρος του, αλλά ό Ντάνοβα που είναι ό ταχύτερος κυνη­ γός των Μ ιλανέζων καταφέρ­ νει νά προωθήση τη μπάλλα μπροστά του καί νά τον προσ πέραση. Φτάνει στη γραμμή του ά­ ουτ καί, παρά την άπελπισμέ νη ^ προσπάθεια τού Σάντι πού επιχειρεί άλλη μιά φορά νά^τόν σταματήση, σεντράρει στο κέντοο. Καλοζυγισμένη ή μπαλλιά του καί άκριβέστατη, κατευθύνεται ολόϊσια πάνω στο κε­ φάλι τού Άλταφίνι πού καιροφυλακτεί. ^Έκεΐ δμως τώρα άγρυπνεΐ ό 'Ίντσου Νά Τιάρα Ααμάτσ

— δηλαδή ό Ινδιάνος δεξιός μπάκ της Τόρεντ. Τό πήδημά του εΐναι^κάτι τό καταπληκτικό καί, ενώ βρι σκόταν τόσο μακρύτερα άπό τον κεντρικό Μιλανέζο κυντμ γό, τό κεφάλι του φτάνει πρώ το στή μπάλλα καί τήν άπομακρύνει. Φυσικά δμως ύστερα άπό τόσο δύσκολη άπόκρουσι δεν καταφέρνει νά τή στείλη κιό­ λας έκεΐ άκριβώς πού πρέπει. Ή στρογγυλή θεά τοΰ πο­ δοσφαίρου φτάνει στον Γ κά­ λι κι5 αυτός χωρίς καθυστέρησι κάνει κατ’ ευθείαν σούτ. Ή μπάλλα σάν πραγματι­ κός κεραυνός κατευθύνεται προς τή δε^ιά γωνία του Λο ρέντσο πού πηδάει απεγνω­ σμένα. Είναι μιά υπέροχη άκραβατική άπόκρουσις. Τήν τελευταία στιγμή μό­ λις προλαβαίνουν τά δάχτυ­ λά του νά άγγίξουν τή μπάλ­ λα καί νά τής άλλάξουν τήν πορεία, στέλνοντάς την νά κά ταλήξη σέ κόρνερ, πού άμέσως ό Ντάνοβα σπεύδει νά τό χτυπήση. Τό παιχνίδι των Ιταλών στο πρώτο λεπτό τού δευτέ­ ρου ημιχρονίου είναι πραγμα τικα ονειρώδες καί οι μεταβι βάσεις τους τόσο γρήγορες καί άκριβεΐς πού προκαλούν τον δικαιολογημένο ένθουσιασμό τών φιλάθλων στις εξέ­ δρες. 'Ωστόσο μέσα στον παν­ ζουρλισμό πού έπι κρατεί στό γήπεδο, ό Ντάνοβα στήνει τή

Ο ΗΡΩΙ ΤΟΝ ΓΗΠΕΔΩΝ μττάλλα στη γωνία του κόρνερ. Παίρνει φόρα για νά το χτυπήση. Η μπαλλια του είναι οι νατή και καλοσημαδεμένη. Ή μττάλλα κάνει μια με­ γαλόπρεπη καμπύλη στον άέ ρα καί έρχεται νά πέση άκρ^ βώς απάνω από τό τέρμα του Αορέντσο καί ατό κέντρο του. Ό τερματοφύλακας πη­ δάει για νά άποκρούση, αλ­ λά δυο παίκτες τής Μίλαν μαζί πέφτουν απάνω του και τον ρίχνουν μέσα στά δίχτυα. Ό Άλταφίνι είναι έτοιμος νά χτυπήση κεφαλιά γιά νά καρφώση τη μπάλλα στο άνυ περάσπιστο τέρμα. Μαζί μέ την κεφαλιά του δμως άκούγεται και τό δυνα­ τό σφύριγμα τού διαιτητοΟ; πού δίκαια καταλογίζει ψάουλ εις βάρος της Μίλαν γιά την ενέργεια των δυο κυνη­ γών της επί του Αορέντσο. Κοα/είς δεν διαμαρτύρεται φυσικά. Ή μπάλλα στήνεται στο κέντρο τού τέρματος και ό Σιού παίρνει φόρα καί σου­ τάρει. Ό Τζέντο, που έχει τρέξει πολύ μετά τη σέντρα, παίρ­ νει τη μπαλλιά τού Ινδιάνου και άφού τη σταματάει μέ τέ χνη, γυρίζει γιά νά προσανατολιστή πού πρέπει νά τη στείλη. Οί περισσότεροι άπό τούς συμπαΐκτες του είναι άκόμα κάτω, γιατί είχαν μαζευτή στην άμυνα γιά νά άντιμετω πίσουν τόν κίνδυνο του κόρ­

9 νερ. Μόνο ό φτερωτός Αετός τού Σάο Πάολο χύνεται μπρο στά. σάν πραγματικός αετός. Ό Τζέντο χωρίς καθυστέρησι του ρίχνει τη μπάλλα μπροστά καθώς τρέχει. Ή άκρίβεια τής μπαλλιάς του είναι μοναδική. Χωρίς νά σταματήση κα­ θόλου τό τρέξιμό του τό θρυ­ λικό Ελληνόπουλο κοντρολά­ ρει τή μπάλλα και περνάει μέ μιά άριστουργηματική και άστραπιαΐα ντρίπλα τόν Ζαγκάντι. Ό Φοντάνα δέν έχει καλύ­ τερη τύχη πού τρέχει νά άναπληρώση τό κενόν τού συνα­ δέλφου του. Σωστόο αέρας ό Γκρέκο, λές και δέν υπάρχει κανένα εμπόδιο πού μπορεί νά τόν σταματήση. Μέ κομμένη την ανάσα οί Ιταλοί φίλαθλοι παρακολου­ θούν την θυελλώδη έξόρμησί του. Κανείς άλλος παίκτης δέν βρίσκεται πιά μπροστά του, γιατί καί οί Μιλανέζοι είχαν προωθηθή όλοι μαζί γιά νά είναι κοντά στη φάσι τοΰ κόο νερ, δπως οί Βραζιλιάνοι εί­ χαν υποχωρήσει στην άμυνα γιά τόν ίδιο λόγο. Ό Φοντάνα καί ό Ζαγκάντι τόν κυνηγούν άπελπισμένα αλλά, μ* όλο πού μπορούν νά τοέχουν ελεύθερα άφού αυτοί δέν έχουν τή μπάλλα στά πό δια τους όπως ό Γκρέκο, ή διαφορά τους άπ* αυτόν, άντί νά μικραίνη, μεγαλώνει!

10

ΓΚΡΕΚΟ

Τό Ελληνόπουλο ξεπερ­ νάει τή λευκή γραμμή τής με γάλης περιοχής. Οΐ φίλαθλοι ακίνητοι πάνω στις κερκίδες περιμένουν τό μοιραίο πού δεν άργεΐ πρά­ γματι να έρθη. Ό Μπούφον πού καταλα­ βαίνει δτι, άν άφήση νά προχωρήση περισσότερο ό αντί­ παλός του τό γκολ είναι σί­ γουρο εκατό τοΐς εκατό, βγαί νει γιά νά τον προϋπάντηση και νά του μι κρήνη ταυτόχρο να τή γωνία του σούτ. Ό Αετός του Σάο Πάολο όμως εξακολουθεί καί κείνος νά προχο^ρή εναντίον του λΑπουφόν. Τά μέτρα πού τούς χωρί­ ζουν λιγοστεύουν ολοένα. Ή αγωνία του κόσμου φτά νει στο κατακόρυφο. Χωρίς καθόλου νά κόψη τή φόρα του ό Γκρέκο υψώνει ά-

«Καί μην τον είδατε!...»

Τό πήδημα του Σιου από πολύ μακρύτερα είναι καταπληκτικό.

πειλητικά τό πόδι του. *Ό Μπούφον πανικοβάλλεται. Γέρνει προς τά δεξιά έτοι­ μος νά πλονζάρη στά πόδια τού αντιπάλου του, γιατί προς τά κει δείχνει ή κλίσις του παπουτσιού τού Έλληνό πουλου δτι πρόκειται νά σουτάρη. Μένει όμως μετέωρος ό δι­ εθνής τερματοφύλακας των Μιλανέζων, μέ χαμένη τήν ι­ σορροπία του καί παρακολου θεΐ μέ γουρλωμένα τά μάτια τον Αετό τού Σάο Πάολο πού περνάει σάν αστραπή από τά δεξιά του καί ρίχνεται πιά εντελώς έλεύθερος προς τό τέρμα τής Μίλαν, πού δεν έ­ χει αυτή τή φορά ούτε τέρμα τοφύλακα! "Ένα δευτερόλεπτο άργότε ρα μπαίνει μαζί μέ τή μπάλ-

Ο ΗΡΠΣ ΤΗΝ ΓΗ ΠΕΔΗΝ λα στά δίχτυα τό θρυλικό αστέρι του Βραζιλιάνικου πο δοσψαίρου καί έξαλλοι άττό ενθουσιασμό οί φίλαθλοι πετιοΰνται όρθιοι πάνω στις ε­ ξέδρες καί τον χειροκροτούν ενώ οί συνάδελφοί του ευτυχι σμένοι τρέχουν νά τον άγκαλιάσουν - καί νά τον συγχα­ ρούν. Οί Ιταλοί σ' αυτό τό με­ ταξύ έχουν άπομείνει σαν χε ραυνόπληκτοι καί δεν έχουν τό κουράγιο νά πάρουν ούτε τά πόδια τους γιά νά πάνε ώς τή σέντρα. Πρίν από ένα λεπτό ήλπιζαν ότι θά ισοφάριζαν τον α­ γώνα μέσα στην άναμπουμπούλα πού είχε δημιουργη θή μπρος άπό τό τέρμα τής Τόρεντ καί τώρα ξαφνικά βλέ πουν τή μπάλλα νά άναπαύε-

Μόλις προλαβαίνουν τά δάχτυλά του νά βγάλουν τή μττάλλα κόρνερ.

11

ται στά δικά τους τά δίχτυα! "Αλλά ό Μπούφον άποφασί ζει καί σηκώνεται από τό χορ τάρι που είναι ξαπλωμένος. Πηγαίνει στο τέρμα του, παίρνει τή μπάλλα καί τήν κλωτσάει προς τή σέντρα. Τό παιχνίδι ξαναρχίζει με τήν καινούργια σέντρα τής Μίλαν. Οί Ιταλοί, μ" δλο που τώ­ ρα στον πίνακα του σκορ τό ένα - μηδέν έχει γίνει δυο μηδέν δέν αποθαρρύνονται. Τό πείσμα, μέ τό όποΐο ρί χνονται στον αγώνα γιά άλ­ λη μιά φορά, δείχνει ανθρώ­ πους πού, όχι μόνο θέλουν νά μειώσουν τό σκορ μέ φιλοδο­ ξία νά ισοφαρίσουν, αλλά καί νά κερδίσουν ακόμα τό παι­ χνίδι.^ Καί οί Βραζιλιάνοι όμως,

ΓΚΡΕΚΟ

12 έχοντας πάρει φτερά από τη δεύτερη έπιτυχία τους, παί­ ζουν με περισσότερη βεβαιό­ τητα και μεγαλύτερο κέφι. Μ5 αυτή την ψυχολογία α­ πό τούς δυο αντιπάλους, τό παιχνίδι παίζεται μερικά λε­ πτά στο κέντρο του γηπέδου καί καμμιά ομάδα δεν κατα­ φέρνει να άποσπάση την έδα φική υπεροχή από την αντί­ παλό της. Πάντα κάποια στραβή μπαλλιά ή μιά βιαστική ένέρ γεια παίκτου τής μιας όμάδος, δίνει τήν εύκαιρία σ' έ­ ναν άλλον τής άντιπάλου νά γυρίση τή μπάλλα προς τήν άντίθετη περιοχή για νά ξαναγίνη καί πάλι άμέσως τό Τδιο άπό τήν άλλη μεριά. Κάθε έπίθεσις κόβεται στ ή μέση μ' αυτόν τον τρόπο καί ή κατάστασις αυτή τής άβεβαιότητος καί του άμφίρροπου καί άτεχνου παιχνιδιού, κρατάει περίπου δέκα λεπτά. Μέσα σ5 αυτό τό χρονικό διάστημα, μόνο κανα - δυο φορές ή κάθε ομάδα έπισκέπτεται άπό πιο κοντά τά καρ ρέ τής άντιπάλου της, αλλά χωρίς νά καταφέρη νά άπειλήση σοβαρότερα τήν άμυνά της. Τήν τρίτη φορά πού κατε­ βαίνουν οί Ιταλοί χάνουν μιά καλή εύκαιρία: Ό Ντάνοβα παίρνει μιά προωθημένη μπαλλιά καί κα­ τεβαίνει ταχύτατα πλάϊ άπό τή γραμμή τού άράουτ άπό τά δεξιά πού είναι ή θέσι του. Οι συμπαΐκτες του τής ε­ πιθετικής πεντάδος αναπτύσ­

σονται στο κέντρο του γηπέ­ δου περί μένοντας τή σέντρα του. Ό Σάντι στο μεταξύ έχει τρέξει νά άντι μετωπίση τον επικίνδυνο άντίπαλο καί νά μήν του έπιτρέψη νά πλησιάση περισσότερο. Μά ό Ντάνοβα κάνει μιά περίφημη προσποίησι καί ξε γελάει τον Σάντι ξεφεύγοντας άπό τή μεριά τού κόρνερ. Τώρα άρχίζει νά τρέχη πά νω στή γραμμή τού άουτ. Καθώς ό Όλάντο σπεύδει νά^ άναπληρώση τήν άπουσία τού Σάντι πού έχει χάσει έ­ δαφος, ό Ντάνοβα δίνει κοφτή μπαλλιά προς τά πίσω στον Γ κάλι. Ό περίφημος μέσα δεξιά των Μιλανέζων έτοιμάζεται γιά σούτ. Ό Σιού με αυτοθυσία πέ­ φτει μπροστά στά πόδια του μ* ένα πελώριο άλμα άπό μα

κρυά. Ό Γκάλι πριν τον άντιληφθή έχει κιόλας σουτάρει. Ή μπάλλα διευθύνεται σάν κεραυνός προς τό Γ τού Λορέντσο, άλλά τήν τελευταία στιγμή συναντάει στο δρόμο της τό δεξιό πόδι τοΰ Σιού! Ό διάβολο - ίνδιάνος έχει κάνει κάτι τό καταπληκτικό: Βλέποντας ότι ό Γ κάλι εί­ ναι πολύ πιο κοντά στή μπάλ λα απ' αυτόν καί δτι δεν προ λαβαίνει με τίποτα νά^ τον σταματήση, πέφτει με τά γέ ρια κάτω καί σηκώνει τά πο­ διά του στον άέρα σάν σαλτι μπάγκος.

Φυσικά αυτό γίνεται

δυο

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ .

13

μέτρα μπρος άπό τον Ιταλό κό του τό κεφάλι καί άπομαπαίκτη κΓ έτσι δεν υπάρχει κρύνει τον κίνδυνο. ό παραμικρός κίνδυνος νά Προς στιγμήν όμως. Οί Μιλανέζοι έχουν άφηνιά τον τραυματίση ούτε να χαρακτηρισθή ώς επικίνδυνο σει κυριολεκτικά. Προσπαθούν με κάθε τρό­ παίξιμο. πο νά φτάσουν στήν επιτυχία Καθώς λοιπόν^ τα πόδι ο καί αυτές οί επιτυχίες τους, του Σιού — πού τά χέρια πού μόνοι τους τις χαρακτη­ του μένουν στηριγμένα κάτω ρίζουν γιά ατυχίες,^ τούς έ­ στη γη — βρίσκονται στον χουν εκνευρίσει σε αφάντα­ αέρα, ή μπάλλα ύστερα άπ’ στο βαθμό καί τούς έχουν κά τό σούτ του Γκάλι, προσ­ κρούει πάνω στο δεξιό. νει νά παίζουν μέ σφιγμένα Αλλάζει φυσικά πορεία. τά δόντια άπό πείσμα. Τινάζεται ψηλά στον άέρα Ή μπαλλιά του Σιού πη­ και βγαίνει πολλά μέτρα ά-' γαίνει κατ’ ευθείαν στον Όουτ, τη στιγμή πού ό Λορένλάντο, άλλά ό Άλταφίνι τρέ­ τσο ούτε νά κινηθή είχε προ­ χει σαν μανιασμένος ταύρος λάβει γιά νά άποκρούση τό εναντίον του καί ό πανύψηλος τρομερό σούτ, πού είχε δοθή σέντερ μπάκ των Βραζιλιάνων άπό τόσο κοντινή άπόστασι. πού δεν περιμένει αυτή τήν Ό Γκάλι μένει με τό στό­ επίθεση δεν προλαβαίνει νά μα όρθάνοιχτο μπρος σ' αυτή άντιδράση. τήν καταπληκτική άπόκρουσι. Ό Άλταφίνι { του παίρνει Γιά άλλη μιά φορά στούς τή μπάλλα καί ρίχνεται μπρο Μιλανέζους φιλάθλους δίνεται στα. ή ευκαιρία νά χειροκροτη­ Πασσάρει στον Γ κάλι κΓ ό τήν υπέροχο αυτόν ακροβατι­ Γκάλι μέ ευφυέστατο τρόπο σμό του Βραζιλιάνου παίκτου τήν περνάει γρήγορα κάτω πού γλύτωσε τήν ομάδα του άπό τά πόδια του Σάντι καί άπό ένα βέβαια γκολ. τροφοδοτεί τον Γκρίλλο. Καί τό παιχνίδι ξαναρχί­ Αυτός ό τελευταίος σουτά ζει καί πάλι. ρει κατ' ευθείαν. Ό έξω αριστερά των Ιτα­ Ή μπάλλα διαγράφει μιά λών Μπεάν, χτυπάει τό κόρ­ σύντομη ευθεία. νερ πού έχει παραχωρήσει ο "Ενας ξερός κρότος άκούΣιού καί πού βγήκε άπό τή γεται. δική του μεριά. Μέ φοβερή άπογοήτευσι οί Είναι καλοτραβηγμένο κόρ φίλαθλοι βλέπουν τή μπάλλα νερ, άλλά ό βράχος τής άμύνά άποστρακίζεται στο άρινης, ό φοβερός ίνδιάνος βρί­ . στερό κάθετο δοκάρι τού Λοσκεται ψηλότερα άπ' όλους ρέντσο καί νά τινάζεται ά­ τούς άλλους πού είναι μαζε­ ουτ. μένοι ολόγυρά του. Οί Βραζιλιάνοι άντίθετα ά Ή μπάλλα χτυπάει στο 5ι ναπνέουν.

14 Οΐ παίκτες τής Μιλάν σάν πεινασμένα θηρία τριγυρί­ ζουν μέσα στο γήπεδο υστέ­ ρα άπ5 αυτή τή νέα, φανερή ατυχία τους. Ό Σιού ωστόσο στήνει τή μπάλλα στην αριστερή γω­ νία τής μικρής περιοχής έπει δή εκείνη τή στιγμή ό Σάντι είναι απασχολημένος με τό νά δένη τό κορδόνι του παπου τσιου του που έχει λυθή καί σουτάρει με δύναμι. Ό Τζέντο παραλαμβάνει τό σούτ του ίνδιάνου καί α­ νοίγει για τον Γκρέκο. Δεν έχει προσέξει όμως τον Όκέτα πού βρίσκεται ε­ κεί κοντά. Ό Μιλανέζος χάφ πετιέται άνάμεσά τους καί με προβο­ λή αλλάζει τήν πορεία τής μπάλλας, πού τήν παίρνει μ' αυτόν τον τρόπο ό Ντάνοβα.

Ό ΜττουΦον μαζεύει τή μπάλλα άπ’ τά δίχτνα τον.

ΓΚΡΕΚΟ Μιά νέα έπίθεσις ξεκινάει από τόν^ δεξιό έξτρέμ τής^ Μί λαν, πού είναι αναμφισβήτη­ τα σήμερα ό καλύτερος παί­ κτης τής σμάδος του. Ό Σάντι ούτε αυτή τή φο ρά καταφέρνει νά συγκράτη­ ση τον φοβερό του αντίπαλο. Ό Ντάνοβα τον προσπερ. νά * όχι με ντρίπλα αυτή τή φορά, άλλα με μιά γρήγορη αλλαγή πού κάνει μέ τον Ό­ κέτα κι5 αυτός ό τελευταίος του ρίχνει τή μπάλλα μπρο­ στά, αλλά μέ πολύ τεχνικό τρόπο ώστε νά μήν κινδυνεύση νά τον βγάλη όφσάϊτ. "Αλλη μιά φορά ό Ντάνο­ βα βρίσκεται κοντά στή γραμ μή του άουτ μέ τή μπάλλα στά πόδια καί έτοιμος νά σεν τράρη. ^ λ Πολλοί παίκτες και των δύο ομάδων συσπειρώνονται μπρος στο τέρμα του Λορέντσο. Ό Ντάνοβα καθώς όλοι αυτοί υποχωρούν βρίσκει τήν ευκαιρία νά έπιχειρήση κάτι παράτολμο: Ξεφεύγει άπό τή γραμμή του άουτ περίπου δυο μέτρα σάν νά θέλη νά ξαναγυρίση προς τό κέντρο του γηπέδου. Ό Σάντι είναι κοντά του καί σπεύδει νά τον έμποδίση. Τότε ό υπέροχος Ντάνοβα σταματάει, ξαναγυρίζει τό σώμα του προς τήν πλευρά του τέρματος καί σουτάρει μέ τό αριστερό. Τό σούτ αυτό είναι πρα­ γματική βόμβα. Περνάει δυο μέτρα άριστε ρώτερα άπό τον Λορέντσο,

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ πού έχει κλείσει τή δεξιά γω νία μέ τό σώμα του καί πάει καί καρφώνεται, σφυρίζοντας από την ταχύτητα, μέσα στην αριστερή! Τά δίχτυα ξετινάζονται. Μαζί τους ξετινάζονται καί τά πλήθη επάνω στις κερκί­ δες τους καί μιά μυριόστομη ιαχή δονεΐ τον αέρα. •Ή ρυθμική κραυγή: — Μίλαν! - Μιλάν!, γιά πρώτη φορά γεμίζει τό γήπε δο από τήν ώρα πού άρχισε ό σημερινός αγώνας. Δέκα παίκτες-— δηλαδή ο­ λόκληρη ή Μιλανέζικη ομάδα — πέφτουν άπάνοο στον Ντά νόβα καί τον σκεπάζουν μέ τά κορμιά τους και τον πνί­ γουν μέ φιλιά. ?Ηταν πραγματικά ένα υ­ πέροχο γκολ καί δίκαια ό κό­ σμος τό πανηγυρίζει ακόμα καί τώρα πού τό παιχνίδι ξα­ ναρχίζει. Αλλά τό πανηγύρι σταμα τάει γρήγορα. Πόσες μεταβολές στήν ψυ χή των ανθρώπων μπορούν νά συμβουν μέσα στή διάρ­ κεια ενός ποδοσφαιρικού α­ γώνας ! Οί Βραζιλιάνοι κατεβαί­ νουν τώρα μέ τή σειρά τους προς τήν περιοχή τής Μίλαν. Στις κινήσεις τους διαγρά φεται τέτοια αποφασιστικό­ τητα, πού καί οί θεατές ακό­ μα τρομάζουν καί τούς κόβε­ ται ή δρεξις γιά πανηγυρι­ σμούς. "Οσο γιά τούς Ιταλούς παίκτες, έβαλαν τόση ύπε­ ρέ ντασι σέ κάθε τους προσ-

15

'Ο διάβολο - Ινδιάνος κάνει κάτι κατοπτληκτικό.

πάθεια στά τελευταία δέκα λεπτά, ώσπου νά καταφέρουν νά πετύχουν έκεΐνο τό γκολ, ώστε τώρα μοιραία χαλάρω­ σαν γιά λίγες στιγμές τή μαχητικότητά τους, γιά νά άναλάβουν καί πάλι καινούργιες δυνάμεις. Ό Γκρέκο μέ τήν πάσσα πού παίρνει από τον Τζέντο καθώς γίνεται ή σέντρα τρέ­ χει μπροστά σάν αστραπή. Πανικοβάλλονται όλοι μαζί οί αντίπαλοι πού τον βλέπουν καθώς έχουν αποκτήσει πικρή πείρα του οτι αυτός ό παί­ κτης πολύ δύσκολα μπορεΐ νά σταματηθή. Τέσσερις μαζί όρμοΰν κα­ ταπάνω του γιά νά τον κλείσουν άπ5 όλες τις πλευρές, αλλά αυτό είναι ένα πολύ με γάλο σφάλμα, πού ό τεχνίτης Γκρέκο δέν τό αφήνει άνεκμςτάλλευτρ,

16 Ή άμυντική γραμμή των αντιπάλων έξασθενεΐ μοιραία μέ τό νά απασχοληθούν τέσ­ σερις παίκτες μαζί του και μόνο. Ό 5Αετός τοΰ^Σάο Πάολο πιάνει άστραπιαΐα τή μπάλλα μέ τή μύτη του παπου­ τσιού του και τή στέλνει στον Όζον, πετώντας την πάνω άπό τό κεφάλι του Λίντχολμ. Ό Όζον έχει κοντά του τον Φοντάνα και πασσάρει στον Τζέντο που είναι άκριβώς στο κέντρο καί μόνος του. Ό Τζέντο ετοιμάζεται νά σουτάρη. Τό πόδι του πέφτει σαν κε ραυνός πάνω στή μπάλλα. Ό Μπούφον κάνει άπελπισμένο πλονζόν. Μέ εκπληκτική έκτίναξι κα ταφέρνει καί άποκρουει · τήν τελευταία στιγμή μέ τις γρο 9ιές του. Ή άπόκρουσί του όμως γυ ρίζει στον Γκρέκο πού καρα­ δοκεί. _ Τό Ελληνόπουλο είναι καί πάλι άμαρκάριστο, γιοπί έ^κεΐνοι οί άντίπαλοι πού είχαν τρέξει νά τον άνακόψουν, βλέ ποντας πώς ή μπάλλα έφυγε άπ5 αυτόν έχουν ξαναγυρίσει στο κέντρο. Κύ ό Αετός τού Σάο Πά­ ολο δέν είναι άπό τούς παί­ κτες πού μπορούν νά χάσουν τέτοιες ευκαιρίες. Βλέπει τον Μπούφον πού είναι ξαπλωμένος κάτω καί προσπαθεί νά συγκράτηση τήν ορμή του καί νά άνασηκω θή γιά νά πάρη καί πάλι θέ-

ΓΚΡΕΚΟ

*

σι άμύνης. Μ5 ένα άπλό πλασσαριστό σούτ προς τήν άντίθετη γω­ νία, ό Γκρέκο τούς άφήνει άλ­ λους άναυδους μέσα σέ μια στιγμή. Γκολ χωρίς τίποτα τό εν­ τυπωσιακό άλλά μόνο τεχνι­ κό, πού δείχνει τήν καταπλη­ κτική τέχνη αυτού τού άγοριού, πού ξέρει νά εκμεταλλευ­ τή καί τό τελευταίο δέκατο τού δευτερολέπτου υπέρ τής όμάδος του. Τό τρία — ένα είναι πιά γεγονός καί γράφεται στόν πίνακα των σκορ πριν άκόμα καλά-καλά οι υπόλοιποι Βρα ζιλιάνοι τρέμουν νά συγχα­ ρούν τον Γκρεκο γιά τήν και νουργια επιτυχία του. ΤΟ

ΠΕΜΠΤΟ

ΓΚΟΛ

^ && ΙΑ καινούργια σέντρα γίνεται^ άπό τήν πλευ αι\Γί»ρά των Μιλανέζων. Τό παιχνίδι βρίσκεται στο τριακοστό του λεπτό. .Δεκαπέντε λεπτά δηλαδή άπομένουν γιά νά λήξη τό υ­ πέροχο αυτό ποδοσφαιρικό θέαμα πού έχει μαγέψει κυ­ ριολεκτικά όλους τούς φιλά­ θλους πού τό παρακολουθούν γιατί ούτε ένα δευτερόλεπτο δέν έχει χάσει τό ένδιαφέρον του καί γιατί μ5 όλο πού τό σκορ βαραίνει φανερά τή Μί­ λα ν καί οί δυο ομάδες ως έδώ έχουν παίξει μέ υπέροχη τεχνική καί μέ άφθαστο δυνα^ μισμό καί πείσμα. 5Από τό σημείο όμως άκρι βώς αυτό τον παιχνιδιού καί

Ο ΗΡΠΣ ΤΠΝ ΓΗΠΕΔΩΝ πέρα, οί φιλοξενούμενοι άρχί ζουν νά υπερέχουν φανερά. Ό Όζον παίρνει ^ έντεχνα τη μπάλλα από τον Γκαλι πού προσπαθεί νά πέραση μπροστά μέ τή σέντρα, και τή δίνει τού Τζέντο; Ό Τζέντο την δίνει πάλι στον Όζον γιά νά αποφυγή τον Λίντχολμ καί ό Όζον τή γυρίζει στον Γκρέκο. Τό Ελληνόπουλο τροφοδο τεΐ τον Γκομέζ πού βρίσκεται μόνος του πέρα στην αριστε­ ρή γωνία του γηπέδου. Έκεΐνος κατεβαίνει ταχύ­ τατα καί μπροστά από τον Λίντχολμ δίνει στον Γκρέκο καί κείνος τού τήν πετάει πά λι μπροστά του. Μ5 αυτή τή γρήγορη άλλα γή ό διεθνής Σκανδιναυός παίκτης τής Μίλαν εξουδετε­ ρώνεται. ^ Ό Γκομέζ είναι ελεύθερος νά φτάση ώς τή γραμμή τού άουτ. 5Από τό κόρνερ σχεδόν στέλνει μιά Θαυμάσια σέντρα. Πολλοί πηδούν μέσα στο τέρμα τού Μπούφον. Ό ίδιος ό Μπούφον πηδάει καί κείνος καί ή μπάλλα φαί­ νεται νά καταλήγη οριστικά στά χέρια του. 5 Αλλά όχι... Τήν τελευταία στιγμή ένα ξανθό κεφάλι ξεπετιέται ανά­ μεσα στά χέρια τού περίφη­ μου τερματοφύλακα καί τής μπάλλας. Είναι τό κεφάλι τού Θρυλι­ κού Γκρέκο, τού άσσου των

γηπέδων. Ό Μπούφον

τού κάκου τώ

I7 ρα ^ψάχνει νά βρή τή μπάλλα πού τώρα δά περίμενε ν’ άγγίξη στά χέρια του. Ή στρογγυλή θεά τού πο­ δοσφαίρου μέ τό έξυπνο κλέ­ ψιμο τού 'Αετού τού Σάο Πά ολο, πήγε .καί τρύπωσε μέσα σέ^ μιά γωνιά των διχτυών τού Μιλανέζου τερματοφύλα­ κα, μετατρέποντας τό σκορ σε τέσσερα - ένα, μόλις ένα λεπτό αφού είχε σημειωθή κι5 αυτό! Μέ γουρλωμένα μάτια τώ­ ρα πιά οί φίλαθλοι παρακο­ λουθούν τό παιχνίδι. "Ολων τά βλέμματα έχουν στραφή όριστικά καί παρακο­ λουθούν μόνο έναν παίκτη λές καί κανείς άλλος δέν υπάρχει μέσα στο καταπράσινο γή­ πεδο. Προσπαθούν οί Ιταλοί ποδοσφαιρόφιλοι νά μή χά­ σουν ούτε μιά κίνησι τού Αε­ τού τού Σάο Πάολο. Μαγεμένοι άπό τήν ασύ­ γκριτη ποδοσφαιρική του τέ­ χνη έχουν ξεχάσει εντελώς ποιος είναι αυτός καί τί είναι εκείνοι. Βλέπουν στο πρόσωπό του τον ποδοσφαιριστή πού ολο­ μόναχος, μέ τέσσερα άριστο τεχνικά γκολ, κατάφερε νά δα μάση ολόκληρο τό φημισμένο συγκρότημα τής Μίλαν! Τον άπολαμβάνουν μέ όλη τους τήν ψυχή καί συλλογί­ ζονται δτι, σέ δλη τους τή ζωή, πού τήν έχουν περάσει μέσα στά γήπεδα σάν φανα­ τικοί λάτρεις τού ποδοσφαί­ ρου πού είναι, δέν έχουν ξαναδή τέτοιο τρομερό ταλέν­

ΓΚΡβΚΟ

18 το. Τέτοιον τέλειο παίκτη.... Χωρίς υπερβολή, έχουν πά ψει πιά νά ένδιαφέρωνται α­ κόμα και γιά τό ποιο θάναι τό τελικό αποτέλεσμα του άγώνος. Θάθελαν τα δεκατέσσερα αύτά λεπτά πού άπομένουν νά ήταν τριάντα ή μιά ώρα ολόκληρη, γιά νά χαρουν α­ κόμα περισσότερο τό θέαμα αυτό τής άνώτερης, τής υπε­ ράνθρωπης ποδοσφαιρικής τέ χνης, πού δεν πρόκειται νά τό θαυμάσουν ποτέ πιά, αφού ό Γκρέκο θά φύγη από τον τόπο τους και θά ταξιδέψη γιά τη μακρυνή Βραζιλία... Αλλά ή Μιλάν υποχρέωνε

ται νά κάνη γιά μιά φορά α­ κόμα σέντρα. Τώρα οι παίκτες τής τε­ λευταίας αυτής δεν έχουν πιά νά αντιμετωπίσουν την πιθα­ νότητα μιας νίκης ή καί ακό­ μα τής ισοπαλίας. Αυτοί πού κατέβηκαν μέ­ σα στο γήπεδο αποφασισμέ­ νοι οπωσδήποτε νά θριαμβεύ­ σουν επί των ισχυρών άντιπά λων τους, έχουν κάτι τό πολύ τρομερότερο καί πιο άσχημο νά αντιμετωπίσουν τώρα: Την ολοκληρωτική συντρι­ βή με την όποια τούς απειλεί ή Τόρεντ ή καλύτερα αυτός ό διαβολεμένος ξανθός παίκτης. Ό Γκρέκο!

Βλέπουν τή μπάλλα νά οατοστρακίζεται

στο αριστερό

δοκάρι...

) ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

19

Ό Αετός τού Σσο Πάολο στέλνει ένα σούτ στην

Προσπαθούν νά άνασυνταχθούν. Βάζουν δλες τις δυνάμεις πού τούς έχουν άπομείνει για νά κρατήσουν μακρυά α­ πό την έστία τους τούς Βρα­ ζιλιάνους. ΤρεΤς αμυντικοί παίκτες τους έχουν προσκολληθή γύ­ ρω άπό^τό θρυλικό και ασύ­ γκριτο Ελληνόπουλο για νά τού κλείσουν τό δρόμο προς τά δίχτυα. Άλλα ό Αετός τού Σάο Πάολο, όπως εϊπαμε καί α­ πό την αρχή, έχει τά μεγάλα του κέφια σήμερα. Ποτέ άλλοτε δεν θυμάται ούτε ό ίδιος νά έχη παίξει

γωνία,

μπάλλα με τόση διάθεσι και τέτοιον ενθουσιασμό. Καί δυο κοριτσίστικα μά­ τια — θάταν παράλειψις αν δεν τό άναψέραμε — πού τον παρακολουθούν από την εξέ­ δρα μαζί με όλον τον άλλο κόσμο, έχουν δακρύσει άπό χαρά καί υπερηφάνεια: Τά μάτια τής όμορφης Άμπυ, τό** αγαπημένης του. ΚΓ ένα πελώριο μπουλντόγκ, κάθε φορά πού ή μπάλ λα μπαίνει στά δίχτυα τής Μίλαν καί ό κόσμος ξεσπάει σέ χειροκροτήματα, σηκώνε­ ται κΓ αυτό όρθιο στά τέσσε ρα πόδια του καί γαυγίζει μέ άγρια χαρά: Ό Ναύτης!

ΓΚΡΕΚΟ Κι* ό Νίνο Ζανίνο, ό χαζός άφεντικός του, έχει φτάσει σέ τέτοιον απίστευτο βαθμό ένθουσιασμοΰ, πού αγκαλιά­ ζει τό κεφάλι του σκύλου και τόν φιλάει μέσα στη μουσού δα -— όπότε ό Ναύτης κάνει μιά γκρι μάτσα δυσαρέσκει­ ας! Κι* ό Ζανίνο τσιρίζει πειραγμένος — Ναί! Πρόσεξε μη σέ κολλήσουμε μικρόβια, πανάθεμά σε! Σκύλος νά σου πε-

τύχη! Αλλά -’ό παιχνίδι δεν παύει νά έςακολουθή μέ την Τδια καί όλοένα καί μεγαλύ­ τερη έντασι μέσα στο πράσι νο ταπέτο του Μιλανέζικου γηπέδου. Τό άέρινο Ελληνόπουλο γιά μιά φορά ακόμα προκα^ λεΐ έναν ψίθυρο ενθουσιασμού στις κερκίδες. Μέ τή σέντρα ό Άλταφίνι δίνει στον Γκρίλλο καί κείνος τή γυρίζει στον Όκέτα.^ Ό Όκέτα προχωρεί δυο βήματα καί ετοιμάζεται νά πασσάρη στον Γκάλι. Την ίδια στιγμή όμως ό ξανθός 5 Αετός τού Σάο Π άθ­ λο περνάει σάν αστραπή άπό μπρος του καί ή μπάλλα χάνεται από τά πόδια του χω ρίς νά τό ^καταλάβη ! Οι τρεΐς σωματοφύλακες τού Γκρεκο, έντρομοι, τρέχουν άπό κοντά του. Τού κάκου όμως προσπα­ θούν νά τόν φτάσουν. Αλλά καί τό Ελληνόπου­ λο, στήν προσπάθειά του να κρατάη την άπόστασι πού

τόν χωρίζει άπ’ αστούς, ανα­ γκάζεται νά τρέχη συνεχώς διαγώνια κΤ έτσι στο τέλος αρχίζει νά απομακρύνεται α­ πό τό τέρμα τού Μπούφον καί νά τραβάη προς τή γραμ­ μή τού κόρνερ άπό τ5 αρι­ στερά. Ό Γκομέζ πού τόν βλέπει αφήνει τή θέσι του καί τρέχει αυτός προς τό κέντρο να άνοπτληοώση τό κενό πού θα άφήση έκεΐ ή άπουσία τού Αετού του Σάο Πάολο. Ό Γκρέκο σεντράρει. | Σάν νά ήταν κανονισμένη μέ μοιρογνωμόνιο ή πορεία της, ή μπάλλα πάει καί βρί­ σκει ακριβώς τό κεφάλι τού Τζέντο στή μέση τής μεγάλης περιοχής τού Μπούφον. Ή κεφαλιά τού σέντερ φόρ τής Τόρεντ είναι καρφωτή καί αστραπιαία καί κατευθύνεται κάτω καί^ χαμηλά στή δεξιά χωνία τού διεθνούς τερ ματοφυλακα τής Μίλαν. Ό Μπουφάν πέφτει σάν α­ γριόγατος καί κουλουριάζεται γύρω άπό τή μπάλλα, σώ ζοντας άπό άλλο ένα γκόλ τή Μίλαν. Ό κόσμος τόν χειροκροτεί γιά τήν ώραία του προσπά­ θεια. Εκείνος σηκώνεται, κάνει μερικά γκέλ καί τροφοδοτεί τό κέντρο του. Ή μπάλλα πηγαίνει μακρυά. Περνάει^ κοπά πολύ τή γραμμή τής σέντρας καί φτά νει στον σέντερ φόρ Άλταφί­ νι, πού βρίσκεται σχεδόν πά νω στή μεγάλη περιοχή τής

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ Τόρεντ. Πηδάει για νά δώση μέ <ε φαλιά τή μπάλλα στον Γκάλι, άλλά μαζί του πηδάει^ κΓ , Ηντσου Νά Τιάρα Λαμάτα, που, βλέποντας από μακρυά την πορεία τής στρογγυλής θεάς του ποδοσφαίρου, έχει τρέςει πρός τό μέρος του. ^ Μέ καταπληκτική ευκολία ό Ινδιάνος κερδίζει την κεφα­ λιά άπό τον διεθνή κεντρικό κυνηγό των Μιλανέζων..; Κυ­ ριολεκτικά σάν νά πηδά μό­ νος του, χωρίς άντίπαλο! Ή μπάλλα άπό τό κεφάλι του πηγαίνει στά πόδια του Ραμόν. Άπό τον Ραμόν κυλάει στον Τζέντο κΓ άπό τον Τζέν το πίσω στον Λάντος, πού με μακρυνή μπαλλιά τροφοδοτεί μέ άκρίβεια και άνεσι τον Ό ζόν, πού τον έχουν ξεχάσει οί Μιλανέζοι, έχοντας δλο τό νοϋ τους στο φοβερό και τρο μερό Γκρέκο. Ό Όζον προχωρεί μέ την ευκαιρία αυτή μονος του και Φτάνει πολύ κοντά στή μεγά­ λη περιοχή των αντιπάλων. "Οταν βλέπη νά βγαίνη ό Φοντάνα μπροστά του και νά του κλείνη τό δρόμο δίνει άμέσως τή μπάλλα στον Τζέν­ το, πού χωρίς καθυστέρησι τήν πετάει στον Γκρέκο. Ό Αετός του Σάο Πάολο, λές ^ και είναι άπό άέρα τό κορμί του καί πέρασε άνάμεσά τους,^ βρίσκεται μπροστά άπό τούς τρεις άντιπάλους του πού προσπαθούν νά τοϋ φράξουν τό δρόμο. ΊΕνας πελώριος ψίθυρος

21 θαυμασμού γεμίζει τό γήπε­ δο άπό τή μιά του άκρη ως τήν άλλη. Ή θέσι του Ελληνόπουλου γ.ά σούτ είναι πολύ καλή. Ό Γκρέκο όμως δέν θέλει νά σουτάρη γιά νά μή δημί­ ου ργηθή ή έντύπωσις δτι παί ζει άτομικά καί: έπιδιώκει άκόμα μεγαλύτερη έπιτυχία. Ρίχνει τή μπάλλα έντεχνα στον Τζέντο κάτω άπό τά πό δια τοϋ Ζαγκάντι κι* ό Τζέν­ το δέν τήν άγγίζει καθόλου καθώς περνάει άπο μπρος του παρά την άφήνη νά κυλήση μέχρι τον Όζον πού εΐναι σε καλύτερη θέσι άπ* αυτόν γιά νά σουτάρη μέ άνεσι. Τό σούτ του Όζον δμως τ* άποκρούει καί πάλι ό Μπού­ φον μέ μιά καινούργια του αιλουροειδή έκτίναξι. λΚΓ ό διεθνής γκολκήπερ τής Μίλαν γιά μιά φορά άκό μα προσπαθεί νά τροφοδότη­ ση τήν έπίθεσί του. Γιά νάναι σίγουρος γιά τή μπαλλιά του καί νά μήν τήν άπσκρούση ό Σιού δπως καί προηγουμένως, τή ρίχνει μέ τό χέρι στον Λίντχολμ πού βρίσκεται αυτή τή στιγμή όλομόναχος έξω άπό τή μεγά­ λη του περιοχή. Ό Σκανδιναυός άσσος κά νει μιά θεαματική διείσδυσι άπό τ* άριστερά, προσπερ­ νώντας συνέχεια τούς -Όλάντο καί Λάντος. Ό Σιού δμως βρίσκεται μετά άπ* αυτούς καί ό Λίντ­ χολμ, ^συνεπαρ μένος άπό τήν ώς έδώ έπιτυχία του, κάνει τό σφάλμα νά έπιχειρήση νά

22 ττεράση κι’ αυτόν. Δεν άργεΐ όμως νά καταλά βη πώς αυτό ήταν ένα τρομε­ ρό ^λάθος, ειδικά μάλιστα α­ φού ό Γκάλι είχε σπευσει κον­ τά του γιά νά τον βοηθήση. Ό τρομερός Ινδιάνος του κλέβει τή μπάλλα μέσα από τά πόδια του και τή γυρίζει έξυπνα στον Αορέντσο πού τήν πιάνει ανενόχλητος καί μέ τά χέρια τή στέλνει στον Ραμόν. Τον Ραμόν, τρέχει νά τον απόκρουση ό Όκέτα, αλλά δεν τά καταφέρνει, γιατί τήν τελευταία στιγμή ό Βραζι­ λιάνος προλαβαίνει και με­ ταβιβάζει στον Όλάντο. Ό Όλάντο δίνει στον Τζέν το στο κέντρο. Ό Τζέντο κάνει τό ϊδιο κόλπο πού έκανε πριν, αφή­ νοντας τή μπάλλα νά κυλήση στον Γκρέκο πού έχει προω-

ΓΚΡΕΚΟ θηθή περισσότερο. Αλλά δεν τάχει τώρα λο­ γαριάσει τόσο καλά δσο καί πρίν. Ό Φοντάνα ξεπετιέται μπροστά από τον Γκρέκο, γιατί βρίσκεται πολύ πλησιέστερα άπ5 αυτόν. Ή καλή αυτή ευκαιρία χά νεται μέ τήν άπόκρουσι του Φοντάνα, πού δίνει στον Άλταφίνι. Ό διάσημος (Βραζιλιάνος έπίο-ης) σέντερ φόρ τής Μίλαν κάνει μιά κούρσα ταχυτητος προς τό τέρμα του Λο ρέντσο προσπαθώντας νά. αίφνιδιάση τήν άμυνα των συμ πατριωτών του. Ό Λάντος δμως εΐναι^ μπρο στά του καί στο πρόσωπό του είναι ζωγραφισμένη ή^ άπόφασις νά μην τον άφήση νά προχωρήση άλλο. Ό ’Αλταφίνι σάν νά το κα ταλαβαίνη αυτό, αντί νά επι­ χείρηση νά περάση, κάνει α­ μέσως ένα μακρυνό σούτ, πού είναι δμως πραγματικά τρο­ μερό. Βουΐζοντας ή μπάλλα πη­ γαίνει προς τήν εστία του Αορέντσο. Αλλά ό αίλουρος τών Βρα ζιλιάνων πέφτει καί τή βγά­ ζει κόρνερ. "Αλλο ένα κόρνερ πού περ νάει χωρίς καμμιά συνέχεια γιά τούς Μιλανέζους, γιατί ό Αορέντσο βγαίνει κατ’ ευθεί­ αν άπάνιω στή μπάλλα καί τήν ,παίρνει στήν αγκαλιά του. Δίνει έναν ισχυρό βολέ πού φέρνει τή μπάλλα πολύ

ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ μακρύτερα από τή γραμμή του κέντρου. Ό Ζαγκάντι αποκρούει προς στιγμήν, άλλα ή μπαλλα γυρίζει στον Όλάντο αντί νά πάη σε συμπαίκτη του καί κεΐνος τή μεταβιβάζει στον Όζον \ Ο Όζον κατεβαίνει ταχύ­ τατα καί μιά ακόμα έπίθεσις των Βραζιλιάνων ξεκινάει μ’ αυτή τήν κάθοδο. Τό παιχνίδι αυτό των φιλο­ ξενούμενων τό χαίρονται μέ όλες τους τις αίσ'θήσεις οςΜι λανέζοι φίλαθλος γιατί είναι κάτι τό υπέροχο. Σαν μιά μηχανή πού όλα τά γρανάζια της υπακούουν στο γενικό σκοπό της, έτσι μοιάζει τό παιχνίδι τους. Πουθενά δεν σκοντάφτει ή καλή της λειτουργία, καθώς όλες τους οί πάσσες είναι κα ταπληκτικά άκριβεΐς καί γρή γορες. ^ Οι Μιλανέζοι, μ’ όλο πού δεν χωράει άμφιβολία πώς είναι άπό τούς τεχνικώτερους ποδοσφαιριστές του κόσμου, έχουν βρεθή αυτά τά τελευ­ ταία λεπτά μπροστά σέ τόσο άνώτερους άντιπάλους, πού μοιάζουν σάν νά περιφέρωντας χωρίς σκοπό μέσα στο πράσινο τερραίν, άφού ούτε μια φορά δεν μπορούν νά κλω τσήσουν τή μπάλλα καί μόνο κάποια τυχαία παρεμβολή τούς, γλυτώνει τήν τελευταία στιγμή άπό ένα καινούργιο γκολ. Αλλά καί τά λεπτά κυλούν άδυσώπητα. Τό τέλος του άγώνος πλη-

23

ΚΓ ένα πελώριο μπουλντόγκ πα­ νηγυρίζει κι’ αυτό τις επιτυχίες επί τής Μίλαιν.

σιάζει πιά. Μένουν τέσσερα λεπτά γιά νά τελείώση τό υπέροχο αυτό ποδοσφαιρικό μάτς. Γεμάτοι ιδρώτα οί ποδο­ σφαιριστές τής Μίλαν, άπό τήν άγων ιώδη προσπάθεια πού κάνουν γιά νά συγκρατή σουν τούς άφηνιασμενους Βραζιλιάνους, κάθε φορά πού στέκουν μιά στιγμή γιά νά πάρουν άνάσα, κυττούν τό μεγάλο ρολόϊ του γηπέδου κΓ οί δείκτες του έχουν άρχίσει νά τούς φαίνωνται πώς κόλλη σαν καί δεν λένε νά πάνε^ παοακάτω γιά νά δείξουν τό τέ­ λος. Αλλά καί οί Βραζιλιάνοι κυττούν τό ρολόϊ. Αυτοί ^ τό κυττούν άπλη­ στα καί — τί περίεργο — σχηματίζουν τήν έντύπωσι ό­ τι οι δείκτες τους τρέχουν

24 γρήγορα σάν νά τούς κυνηγάη κανείς, προσπαθώντας νά τελειώσουν τον άγώνα μια ώρα άρχήτερα! Ό κόσμος έχει ση-κωθή πια όρθιος γιά νά παρακολούθηση τις τελευταίες φάσεις του παι χνιδιου αυτού πού πρόκειται νά μείνη αξέχαστο. Οί Βραζιλιανοί αυτή τή στι γμή έπιχειρουν μιά καινούρ­ για γρήγορη κάθοδο και οι τής Μίλαν τρέχουν τρομοκρα τημένοι νά πάρουν θέσεις στο «άχυρό» τους. Ό σενιόρ 5Αντζελίλο βρί­ σκεται όπως πάντα έξω άπό τά όρια τού αγωνιστικού χώ­ ρου καί ευχαριστημένος πα­ ρακολουθεί την ύπέροχη έπίδειξι τέχνης των «παιδιών» του. Μπρό^ του περνάει ό Γκρέ κο γοργος σάν τον άνεμο. Ό παλιός βετεράνος του ψωνάζει χαμογελώντας: — Τό πέμπτο περιμένω, Γκρέκο! Τέσσερα λεπτά έ­ χεις! Τό Ελληνόπουλο ακούει. ί υρίζει, βλέπει τον άγαπη μένο του^ προπονητή καί κά­ νει μιά κίνησι με τό χέρι σάν νά δίνη τήν ύπόσχεσί του ότι θά κάνη αυτό πού του ζητούν. Τήν ίδια στιγμή παίρνει πάσσα άπό τον Όζον καί, βλέποντας τό δρόμο κλεισμέ­ νο^ μπρος του άπό τρεις αντι­ πάλους, , τή δίνει μονομιάς στον Τζέντο. Εκείνος ανοίγεται γρήγορα δεξιάς Βλέποντας πώς τό παιχνί­ δι γυρίζει προς τήν άλλη

ΓΚΡΕΚΟ κρέ πλευρά, οί φύλακες τού κο τρέχουν προς τά κεί γιά νά κλεισουν τά κενά. Πολύ έξυπνα τότε ό Τζέν­ το γυρίζει άμέσως τή μπάλλα προς τά πίσω μέ ανάποδη κλωτσιά. Παρ’ όλο πού τήν έχει δώ σει χωρίς νά βλέπη τον Γκρέ κο, αλλά μόνο λογαριάζοντας τή θέσι του, είναι τόσο καλο­ ζυγισμένη πού πέφτει άκριβώς άπάνω στο πόδι του καί τό πόδι του πέφτει μέ ορμή καταπέλτη έπάνω στήν στρογ γυλή θεά τού ποδοσφαίρου.^ "ένας ξερός χτύπος άκούγεται καί ύστερα άμέσως καί δεύτερος, μά σέ τόσρ γρή γορο διάστημα, πού οί δυο κρότοι μπερδεύονται μες στά μυαλά τών έκθαμβων φιλά­ θλων πού νομίζουν πώς πρό­ κειται γιά έναν μόνο κρότο! Τά δοκάρια τού Μπούφον πάνε καί έρχονται λες καί τά χτύπησε άστροπελέκι! 5Αλλά καί ό ίδιος ό περί­ φημος διεθνής τερματοφύλα­ κας τής Μιλάν, μοιάζει σάν νά τον έχη χτυπήσει καί αυ­ τόν ό ίδιος κεραυνός καί τό βλέμμα του γιά μιά άκόμα φορά γυρίζει ικετευτικά πρός τό μεγάλο ρολόϊ τού γηπέ­ δου. «Τρία λεπτά!... Πότε θά περάσουν!...» ^ Αλλά ή μπάλλα χτύπησε μέ^ τέτοια, τρομερή δύναμι στο γκολπόστ, πού ξαναγυρνάει μέ ένα γκέλ ως τή γραμ­ μή τήςΛ σέντρας. , Εκεί βρίσκεται ό Αάντος τώρα μόνρ.

Ο ΗΡΩ2 ΤΠΝ ΓΗΠΕΔΛΝ "Έχουν προωθηθή τόσο οι Βραζιλιάνοι και τόσο έχουν υ ποχωρήσει στην άμυνα για να μή φάνε κι" άλλο γκολ οί Μιλανέζοι, πού κάθε μπαλλιά πού πέφτει στην περιοχή τής σέντρας, είναι καταδικασμένη νά την πάρη μόνο Βραζιλιάνος. Ό Λάντος δίνει στον Ραμόν. Ό Ραμόν στον Τζέντο. Ό Τζέντο στον Όζον. Ό Όζον προσπαθεί να βρή τον Γκρέκο, αλλά τρεΐς Μιλανέζοι τού έχουν στήσει σωστή πολιορκία. "Αναγκάζεται λοιπόν νά γυ ρίση τή μπαλλιά στον Βάργκας, γιατί ό Φοντάνα έρχε­ ται καταπάνω του νά τον άποκρούση. Ό έξω δεξιά των Βραζιλία νων κάνει χωρίς χασομέρι σέν τρα. Ή σέντρα του φτάνει στο κεφάλι του Γκρέκο πού πη­ δάει γιά κεφαλιάς άνάμεσα στούς τρεΐς αντιπάλους του. Καρφωτά προσπαθεί νά παραβιάση τό αντίπαλο τέρ­ μα, αλλά εΐναι άρκετά μακρυά ακόμα καί είναι πολύ δήσκολο νά βάλης γκολ στον Μπούφον άπό τέτοια άπόστασι. Αυτός ό τελευταίος πέφτει προς τήν κατεύθυνσι τής μπάλλας μ" ένα καινούργιο υ­ πέροχο πλανζόν καί τή μπλοκάρει σταθερά. Ό Γ κρέκο γυρίζει καί κυτ τάζει τό ρολόι του γηπέδου. — Δυο λεπτά!, ψιθυρίζει μόνος του, πεισματικά μέσα

16 άπό τά δόντια του. Καί ρίχνεται πάλι προς τή κατεύθυνσι πού έχει πάει ή μπάλλα. Δεν προλαβαίνει όμως νά άπομακρυνθή καί αυτή ή τε­ λευταία ξαναγυρίζει στήν Μιλανέζικη περιοχή. Γυρίζει μαζί της καί ό Γκρέκο. Ό Πκομεζ τον βλέπει δί­ πλα του καί του ρίχνει μπρο­ στά τή μπάλλα. Ό Γκρέκο τού τήν ξαναδί­ νει ακόμα μπροστήτερα. Ό Γκομέζ τή φθάνει καί τήν παίρνει στήν κατοχή του. Καθώς ό Λίντχολμ τρέχει απεγνωσμένα πίσω του, γυ­ ρίζει απότομα καί τή δίνει καί πάλι στον Γκρέκο. Ό "Αετός του^ Σάο Πάολο μοιάζει με μιά θύελλα πού ξε σπά ξαφνικά μέσα στά καρρέ τής Μιλάν. Οι ^τρεΐς σωματοφύλακές του είναι κοντά, αλλά τό Έλ ληνόπουλο, μ" εναν υπέροχο έλιγμό του σώματός του, περ νάει άέρινος άνάμεσά τους ά φήνοντάς τους άναυδους καί κάνοντας τούς θεατές γιά μιά ακόμα φορά νά προφέρουν τ" όνομά του με ανυπόκριτο θαυ μασμό. Βρίσκεται μέσα στή μεγά λη περιοχή πιά. Μόνο ό Φοντάνα υπάρχει απέναντι του μπρος άπό τον Μπούφον. Ό Τζέντο είναι όμως δεξιά του^ καί κείνος είναι εντελώς ελεύθερος για σούτ μπρος ά­ πό τό Μιλανέζικο τέρμα. Ό Γκρέκο χωρίς καμμιά

26 καθυστέρησι στέλνει τή μιτάλ λα στο ψίλο του. Τό γκολ θεωρείται γεγο­ νός τετελεσμένο. Ό Μπουψόν καθώς βλέττει τό 'πόδι του άντιπάλου του νά σηκώνεται, πέφτει προς τή δεξιά γωνία γιά νά την κα λυψη. Ό Φοντάνα παύει νά ένδιαφέρεται γιά τον Γκρέκο και όρμάει μήπως προλάβη νά άνακόψη τό σούτ τού Τζέντο. Τότε ό Βραζιλιάνος φόρ γυ ρίζει μέ μιά καταπληκτική ψυ χραιμία τή μπάλλα προς τό θρυλικό Ελληνόπουλο! Οι όροι τώρα έχουν αντι­ στροφή. Ό Γκρέκο είναι τώρα πέν­ τε μέτρα μπροστά από ένα άδειο σχεδόν τέρμα. Δεν καθυστερεί καθόλου και μ’ ένα τεχνικό σιγανό

Ο Νίινο Φτάνε» σέ τέτοιο ενθου­ σιασμό που φιλάει τον Ναύτη στη μουσούδα!

ΓΚΡΕΚΟ

'Ο Μπουφάν κουλούριάζετοα σαν αγριόγατος.

σούτ στήν αριστερή γωνία, καρφοονε ι τή μπάλλα στά δί_ χτυα τής Μίλαν γιά πέυπτη φορά. Τά^πλήθη πού τον παρακο λουθούν μαγεμένα δέν χρειά­ ζονταν βέβαια αυτό τό τελευ ταΐο δεΐγμα τής τέχνης τής ψυχραιμίας και τής άποτελεσματικότητάς του γιά νά τον χειροκροτήσουν. Επειδή όμως ακριβώς εί­ ναι^ τό πέμπτο κατά σειράν γκολ πού βγάζει ό ίδιος παί­ κτης καί επειδή τό παιχνίδι δεν θέλει ούτε ολόκληρο λε­ πτό ^τπά γιά νά τελειώση, ξε σπούν σέ ενθουσιώδεις εκδη­ λώσεις προς τον παίκτη αυ­ τόν πού τούς χάρισε τήν άνώ τερη ποδοσφαιρική συγκίνησι καί τ5 όνομα τού Γκρέκο άκου γεται ρυθμικά, μέσα στο γή-

27

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ π πεδο τής Μίλαν, και ό άντίλα λος τής μεγάλης θριαμβικής βοής ανεβαίνει ως τά σύννε­ φα πού μέ τον βορειοδυτικό άνεμο πού πνέει, ταξιδεύει προς την Ελλάδα!... Κι5 άλήθεια πόσες φορές τό θρυλικό Ελληνόπουλο, ό Κώστας Γεωργίου, δεν έχει σκεφθή πώς, από τον καιρό ποϋφυγε από την πατρίδα του ποτέ δέν έχει βρεθή τόσο κον τά της άλλοτε, δσο τώρα πού είναι στην Ιταλία.... Αλλά οί παίκτες των δύο ομάδων, τυπικώς ύποχρεωμένοι νά συνεχίσουν τό παιχνί­ δι, παρατάσσονται γύρω α­ πό τή σέντρα. Ό Γκρέκο, πού βρίσκεται κοντά στον Τζέντο, τον ρω­ τάει παραξενεμένος: — Γιατί δέν σούταρες ό­ ταν σου έδωσα πάσσα; Μου

Ο σκσνδί'νοιυός άσσος ττροσττα6εΐ νά π&ράση τον Σ ιού., αλλά...

φαίνεται πώς δέν ήταν καθό­ λου δύσκολο νά βγάλης γκολ άπ" αυτή τή θέσι... Πιο επι­ κίνδυνο ήταν έτσι πού τή γύ­ ρισες πάλι σέ μένα!... Ό Τζέντο χαμογελάει. — Σέ ακόυσα πού ύποσχέ θήκες στον σενιόρ "Αντζελίλο τό πέμπτο γκόλ!, του λέει μέ αγάπη. "Έπρεπε λοιπόν ε­ σύ νά τό βγάλης κΓ αυτό! Πάντως μη σκάς γΓ αυτή την ασήμαντη αίτια! Δέχομαι νά μου... τό χρωστάς! Καί μέ τό χτύπημα τής μπάλλας άπό τό πόδι του Άλ ταφίνι, του Βραζιλιάνου σέν­ τερ φόρ τής Μίλαν, ό διαιτη­ τής σφυρίζει τό τέλος του κα ταπληκτικοϋ αυτού άγώνος, πού άναγκάζει την άλλη μέ­ ρα τις Μιλανέζικες εφημερί­ δες νά γράψουν τά ακόλουθα σχόλια;

ΓΚΡΕΚΟ

η «Αέν είναι άνάγκη πιά νά ξαναπάη κανείς στο γήπεδο άν παρακολούθησε τον χθεσι νό ποδοσφαιρικό αγώνα ανά­ μεσα στη δική μας Μιλάν και τη Βραζιλιάνικη υπέρ - ομά­ δα Τόρεντ! » Γιατί όποιος είδε αυτή την ομάδα, είδε τό ποδόσφαι­ ρο στην τέλεια ιδανική του μορφή!.... »'Όποιος είδε έκεΐνον τον άνυπέρβλητο ίνδιάνο στην ά­ μυνα μέ τούς άπίθανους άκρο βατισμούς του καί τα έκπληκτικά του άλματα, έχει δή τον τελειότερο άμυντικό παί­ κτη πού θά μπορούσε νά φαν ταστή! Τ’ όνομά του, νομίζο με, μεταφραζόμενο εΐναι: Γεν ναΐος Αετός μέ την Τρυφερή Καρδιά. »"Οποιος τέλος είδε έκεΐνο τό υπέροχο ξανθό άγόρι νά σχίζη τό γήπεδο άπό τή μια του άκρη ώς τήν άλλη σάν χρυσή αστραπή, όποιος τό εΐδε νά δίνη πάσσες μέ δεξιό κΓ άριστερό πόδι ή μέ τό κε φάλι, χωρίς νά άποτυγχάνη ούτε μιά φορά στον στόχο του, όποιος τον είδε νά πετυχαίνη μόνος του πέντε γκολ μέ μιά άνεσι καί ξεγνοιασιά άνθρώπου πού άσχολεΐται μέ οικιακή του άσχολία, έχει δη τον μεγαλύτερο παίκτη τού κόσμου !λ Τό μεγαλύτερο άστέρι τού κοσμοαγάπητου αυ τού άθλήματος πού κατακτά τις καρδιές μας! »Γι' αυτό είναι περιττό νά ξαναπάνε σέ γήπεδα οι θεα­ τές του χθεσινού άγώνος Τό­ ρεντ - Μιλάν!

»Πάντοτε θά φεύγουν άπογοητευμένοι άπό τά υπόλοι­ πα ματς πού θάχουν τήν άτυχία νά παρακολουθήσουν!.... Ποτέ, καμμιά ομάδα άπ’ όσες θά ξαναδοΰν δέν θάναι σάν τήν χθεσινή Τόρεντ, ούτε ίσως κΓ ή ϊδια ή Τόρεντ άλλη φο­ ρά!... 'Όσο γιά τον Γκρέκο, κανείς Ευρωπαίος παίκτης δέν θά μπορέση νά σάς τον θυμίση! "Αν θελήσετε^νά τον ξαναδήτε, πρέπει ^ νά πάτε στο Σάο Πάολο τής Βραζιλίας! »Πάντως άξίζει ένα ταξίδι γι5 αυτό τον σκοπό!...» ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΗΝΥΜΑ

Σ ΤΟΝ επόμενο άγώνα τους τώρα έχουν έ­ να άρκετά μεγάλο πε­ ριθώριο μπροστά τους τά παι διά τής Τόρεντ, άφού πρόκει­ ται νά γίνη μετά άπό μιά ε­ βδομάδα στή Βουδαπέστη. Αυτόν τον καιρό σκέπτον­ ται πώς νά τον έκμεταλλευθούν τά πέντε παιδιά — δη­ λαδή ό Γκρέκο, ό Σ ιού καί ό Τζέντο, μαζί μέ τήν "Αμπυ καί τον Νίνο Ζανίνο πού είναι βέβαια άναπόσπαστα μέλη τής παρέας. ■ Γιατί ό σενιόρ Άντζελίλο έχει δώσει άδεια σέ όλους νά χρησιμοποιήσουν όπως θέλει ό καθένας τις ελεύθερες ώρες_ τους. — Δέν είναι άνάγκη νά γυ-. ρίζουμε παντού καί οί δεκα­ πέντε παρέα σάν πρόσκοποι! εΐχε πή. Είστε άρκετά μεγά­

λοι για νά μπορήτε νά προ σέχετε τον έαυτό σας καί νά μπορήτε νά καταλαβαίνετε τί ττρέττει νά κάνετε καί τί νά αποφεύγετε.' Έγώ σάς θέλω σέ πέντε μέρες πάλι πίσω, γιατί θά ξεκινήσουμε γιά τή Βουδαπέστη. Αυτό είναι δλο. Καί τά παιδιά λοιπόν τώ­ ρα, οι ήρωες τής ιστορίας μας, προσπαθούν νά βγάλουν μιά άπόψασι γιά τό μέρος πού θά πάνε νά έπισκεφθοΰν φεύγοντας άπό τό Μιλάνο. Λέει ό καθένας άπό μιά ι­ δέα καί αμέσως οί υπόλοιποι άρχίζουν νά τής βρίσκουν τά έλαττώματά της. Κι’ είναι φυσικό αυτό πού γίνεται. Μέ τέτοια ευκαιρία σάν τή σημερινή, σπάνια θά την έχουν στη ζωή τους καί θέλουν νά την άξιοποιήσουν όσο γίνεται καλύτερα. — Στη Βενετία!, φωνάζει πρώτη καί καλύτερη ή "Αμπυ καί τά όμορφα μάτια της λά­ μπουν. ^ — Βρωμερώτερο μέρος δεν υπάρχει στον κόσμο!, λέ ει ξερά ό αδελφός της Τζέντο. Μόνο τό όνομα τής έχει άπομείνει πιά! Παντού μυρί­ ζει σαπίλα, γιατί τά νερά της δεν ανανεώνονται όσο πρέπει καί τα θεμέλια όλων των κτι­ ρίων έχουν μουχλιάσει άπό τούς αιώνες... Ή βρώμα σέ παίρνει άπό μακρυά ακόμα πριν φτάσης... Έξ άλλου, λέ με- γιά ταξίδι καί ή Βενετία είναι μόνο τρεΐς ώρες άπόστασι μέ τό τραίνο άπό τό Μιλάνο... Μπορούμε δηλαδή νά πάμε καί την τελευταία ή-

μέρα που θά γυρίσουμε έδώ, γιά όποιον τόχει πολύ μερά­ κι!... — Πολύ καλά!, παραδέχε­ ται ή "Αμπυ. Πές έσύ πού θάθελες νά πάμε λοιπόν... ^ Ό Τζέντο άνασηκώνει τούς ώμους. Δέν έχει σκεφθή τίποτε καί ομολογεί χωρίς περιστροφές. — Πρέπει νά βρούμε κά­ τι!, λέει. Μέρη υπάρχουν έ­ να σωρό στην Εύρώπη πού αξίζει τον κόπο νά πάς... "Αλ λες τόσες θάναι οί καλές ι­ δέες ! —- Πάμε στη Σουηδία!; τσιρίζει ό Ζανίνο. —1 Πολύ μακρυά καί βό­ ρεια! Θά ξεπαγιάσουμε ά^ κόμα κι* αυτή την εποχή!, λέ ει ό Τζέντο. —- Πάμε στην Όλλανδία! τσιρίζει ό Ζανίνο! — Είναι μακρυά καί χρει­ άζονται διαβατήρια!, λεει ό Γκρέκο. Ποός τί νά κάνουμε ένα ταξίδι μέ τόσες φασαρίες αφού ή Ιταλία έχει τόσο ό­ μορφα μέρη γιά νά πάη κα­ νείς; — Πάμε στη Σ ικελία!, ξα ναλέει ό ανεκδιήγητος αστυ­ νομικός. Πάμε στη Σαρδη­ νία! Πάμε στη Ρώμη νά φω­ τογραφήσουμε τό Κολοσσαΐον! Πάμε στο Βατικανό νά δούμε τον Πάπα! Πάμε στην Ελβετία νά ανέβουμε στις "Αλπεις καί νά γίνουμε κατε ψυγμένοι σάν τούς Έσκιμώους! Πάμε... Ό Τζέντο τον άρπάζει άπό τό μανίκι καί τον άναγκάζει να σταματήση.

10 4^-

— 'Έϊ!, του φωνάζει. ΤΙ σ’ έπιασε, πάμε και πάμε; Τρελλάθηκες; Σ’ ενα μέρος θά πάμε μόνο, δέν μπορούμε νά κάνουμε το γύρο τής Ευ­ ρώπης σέ πέντε μέρες! —- Τό Τδιο λέω κι3 εγώ!, τσιρίζει ό Νίνο Ζανίνο μ3 εν­ θουσιασμό. Επειδή δμως ε­ σύ μόνος σου είπες πώς υ­ πάρχουν ένα σωρό μέρη στην Ευρώπη πού μπορεί νά πάη κανείς, τά λέω εγώ γρήγοραγρήγορα τά περισσότερα, ώ­ στε νά μάς μείνουν ύστερα λίγα και νάχουμε νά διαλέ­ ξουμε άπ3 αυτά, πού θάναι πολύ εύκολώτερο! Καί τά παιδιά κυττάζουν τον Ζανίνο μέ θαυμασμό, για τί όμολογουμένως, κάνεις δεν περίμενε από τό κεφάλι του νά άσχοληθή μ* έναν τέτοιο πολύπλοκο συλλογισμό.

*0 αίλουρος των Βραζιλιάνων ίτέφτει καί αποκρούει σέ κόρνερ.

ί-β«

.»^ί,>-^·-5' «*&»»·.

^Αφοΰ κι3 ό Ναύτης άκόμα σηκώνεται στά πισσΐνά του πόδια και άκουμπάει τά^δυό μπροστινά ~ του στο στήθος του χαζού αφεντικού του, σή μάδι οτι του δίνει συγχαρη­ τήρια γιά την ευφυΐα του! Αλλά ή ώρα περνάει και άπόφασι δέν παίρνουν. Ή 3,Αμπυ λέει:^ — "Ας άποφασίση ό Γκρέ κο που θά πάμε! "Αλλά τό θρυλικό Έλλη νόπουλο είναι ακριβώς έκεΐνο πού δέν θέλει νά άποφασίση γιά τίποτα, γιατί δέν ξέρει πώς θά τό καταφέρη αυτό, άλλά πάντως θά πρέπει νά μην τό κουνήση από τό Μι­ λάνο, τουλάχιστον ώσπου νά πάρη κανένα νέο άπό τον Μιρέλες πού τούχει πή δτι θά τον χρειαστή εδώ. Δέν ξέρει τί νά πή καθώς βλέπει τούς συντρόφους του νά περιμένουν νά ακούσουν έ κείνο πού θά πή καί νά τό κα τακυρώσουν μέ την πρώτη, έτσι πού τον αγαπούν δλοι τους. "Αλλά ό "Ιντσου Νά Τιάρα Ααμάτα, ό πιο αδελφικός καί αγαπημένος του φίλος, λές καί καταλαβαίνει τή στενοχώ ρια του, τον βγάζει γιά μιά στιγμή άπό τή δύσκολη θέσι πού βρίσκεται. Λέει μέ τό βαρυσήμαντο ινδιάνικο ύφος του: -— Ό "Ιντσου Νά^ θά πή μιά γνώμη γιά τό πού πρέπει νά πάμε... ^— Σέ άκουμε, Σ ιού!, φω­ νάζει μ3 ενθουσιασμό ή "Αμπυ, πού πρώτη φορά ακούει

Ο ΗΡΛί ΪΛΝ ΓΗΓΙίΔήΝ

II νν »Λ’ --«ώι-ν:^. ^-α^τ****

τον Ινδιάνο νά τταίρνη ένεργό μέρος σέ μιά συζήτησι και μάλιστα νά θέλη νά έπιβάλλη τή γνώμη του! "Ομως ό Ρεναΐος Αετός 8έ προλαβαίνει νά πή την γνώμη του! Τό παιδί του ξενοδοχείου χτυπάει και μπαίνει μέσα στο δωμάτιο πού είναι συγκεντρω μένοι. —Τον κύριο Γκρέκο στο τηλέφωνο, λέει, από την «Κορ ριέρε ντελλο σπόρ»! — "Ωχ! Κι5 αυτές οΐ εφη­ μερίδες!, γκρινιάζει ό Τζέντο. Μην άργήσης, Γκρέκο, ν’ άποφασίσουμε! Αλλά του Ελληνόπουλου ή καρδιά φτερουγίζει. Κατα­ λαβαίνει πώς δεν θάναι πρα­ γματικά από εφημερίδα τό τηλεφώνημα. Και οεν εχει πεσει εςω... —Έδώ Μιρέλες!, λέει μιά φωνή από την άλλη άκρη του σύρματος μέσα στο ακουστι­ κό του. ,— Επιτέλους!, μουρμου­ ρίζει τό Ελληνόπουλο. — "Ακούσε, Γκρέκο! Σέ πήρα όπως σου τό ύποσχέθηκα... "Αλλά αύτή τή στιγμή εΐμαι στο αεροδρόμιο! ^ Φεύ­ γει τό αεροπλάνο ακριβώς σέ τρία λεπτά και πρέπει νά τρέ ξω.. "Ακούσε: Πάω στήν^ "Α­ θήνα! Φαίνεται πώς έκεΐ θά γίνη ή τελειωτική συνάντησις αυτών πού μάς ενδιαφέρουν γιά τις άγοραπωλησίες τους. Μάς ώφέλησαν αφάνταστα οί φωτογραφίες πού πήρες γιά νά τά μάθουμε δλα αυτά. "Αλ λά θά σου πώ αργότερα. "Αν

Καρφώνει γιά ττέμπτη φορά τή μπάλλα στά δίχτυα τής Μιλάν!

μπορέσης νά έρθης στήν "Α­ θήνα κι" εσύ, θά είναι υπέρο­ χα! Θά σου δοθή ή ευκαιρία νά ξαναδής κι" έναν παλιό σου γνώριμο, τον Πέδρο Χουριάν! "Αν τό καταφέρης, Γκρέκο, νά έρθης νά μέ βρής στά "Ηλύσια, σ" ένα σπίτι, οδός "Αρνης 87. Θά χτυπήσης, θά πής τ’ όνομά σου καί θά σ’ άφήσουν ν’ άνέβης άμέσως... Σύμ φωνοι; — Σύμφωνοι, μουρμουρί­ ζει ό Αετός τού Σάο Πάολο σαστισμένος καί ζαλισμένος ακόμα από την ταχύτητα μέ τήν οποία τού μιλάει ό Μιρέ­ λες... — Ο’ κέϋ! Γειά χαρά λοι­ πόν!, λέει εκείνος καί κλείνει τό τηλέφωνο. Μέ χίλιες σκέψεις νά τρι­ γυρίζουν στο μυαλό του, τό

ΡΚΜΛΘ ύ

γυρίζει στους φίλους του.

κο!

θά πάμε λοιττόν έκβρο

"Αλλά^έκεΐνοι μόλις τον βλέ ττουν στήνουν τρελλό ποα/ηγυρι^ και όρμουν πάνω του, ένώ μόνο ό Σιού κάθεται σοβα­ ρός και τούς κυττάζει, άλλα μ" ένα περήφανο χαμόγελο. — Ό "Ίντσου Να είχε την καταπληκτικότερη ιδέα άπ" όλους μας!, φωνάζει ό Τζέντο. Κι* έμεΐς οί άλλοι ζητού­ με συγγνώμη πού δεν το σκε φθήκαμε και μόνοι μας, Γκρέ

μή στην "Αθήνα! Στην πα­ τρίδα σου! "Ήρθαμε τόσο κοντά πού θάναι άμαρτία νά μην πας νά την έπισκεφθής! "Έχουμε στείλει κιόλας τά διαβατήρια νά μάς τά θεωρή­ σουν ! Ό Γκρέκο δεν μπορεί νά άρθρώση λέξι άπό τη συγκίνησι πού τον πνίγει. Πόσο παράξενα έρχονται καμμιά φορά τά γεγονότα!...

ΤΕΛΟΣ Γ. ΜΑΡΜΑΡ ΙΔΗΣ I

'

ι**

"Αττοκλείστικότης:

"

Τ

Ν

*■ *

„

,

Γεν. "Εκδοτικά! "Επιχειρήσεις Ο. Ε.

ΤΑ ΕΚΑΟΘΕΝΤΑ ΤΕΥΧΗ 1

15 Τό ήμίίχρονο τού Θανάτου

Β ί'6α Γ’κρέιοο

2 Ό * Αετός του Σάο Πάολο

Ιό Ό θρύλος ξαπλώνεται

3 *0 Σ ίου θύματα;ι ’Ατττάχη

17 *0 Σιού παίζει τέρμα

ά

τον

μαύρο

Ή "Αιμ-ττυ προδίδει

5 (Ιρκ,ρή

Νί'κη

6 *Η έξαράνισις τού Γκ,ρέκο 7 *Η ΤόρενΤ κατρακύλα 8 Θρίαμβος 9 Τό άσπρο

τής

Βραζιλίας

0 Τό Φάντασμα τού Γηπέδου <·

Στα φτερά

τού θριάμβου

}2 Νίκη γιραμμένη

με αϊμσ

!3 *0 Γκρέκο φεύγει άπό τήν Τ6-

ρβντ 14 Ό Σιού στα νύχια τού Μαύ­

ρου ’Απάχη

18 *Η "Αμπυ κινδυνεύει 1 9 Γκιρέκο ό άνυπέρβλητος 20 Σ ατσν ική παγ ίδα 21)

Δ ι πλή Ν Γκη

22) Ό Αγών διακόπτεται

23) Ό Τελικός τού Κυπέλλου 24) "Εκρηξις στις 8.35 25) Ό Σιου κάνει Θαύματα 26)

Ή

Τόρεντ

στη

Μαδρίτη

27) Τό τελευταίο ματς 28) *Η Λεγεών του Γκρέκα35 29) Αυτοί που δέν ινιικήθηκαν. 30) *0 Αετός έπιτίβεταυ

'·

!

I

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ»

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΙΑΤΛΟΣ Πρωτοήρθε μέ την ομάδα τής Άνορθώσεωζ Κύπρου, για ένα τουρνουά εορτών μέ τά συνεργαζόμενα σωματεία του Π.Ο.Κ. 'Ο Παναθηναϊκός τον εΐχε κερδίσει ήδη έκείνη την έποχή στις μετεγ­ γραφές κι’ έτσι ό τταίκτης αυτός για τελευταία φορά θά έπαιζε *δώ με την τταλιά του όμαδα και υστέρα θά έρχόταν νά έγκαταοταθή ιτιά μόνιμα στην Αθήνα. "Ετσι κΓ έγινε. Σ’ εκείνα τά πρώτα τρία παιχνίδια που έδωσε μέ τον Πανα* 9ηναϊκό, 1 Ολυμπιακό και Α.Ε.Κ., παρουσιάστηκε σάν ένας δυνα­ τός ποδοσφαιριστής, που θά μπορούσε έπι τέλους νά κρατήση έπάξια τή θέσι του κεντρικού κυνηγού στη μεγάλη ένδεκάδα των Πρωταθλητών Αθηνών. "Εβγαλε γκολ., έπαιξε μέ όρμή, κυνήγησε τή μπάλλα. Στις πρώτες του έμφανίσεις μέ τον Παναθηναϊκό, έδειξε Επίσης πώς είναι ποδοσφαιριστής μέ ψυχή που δεν δειλιάζει στις κρίσιμες στιγμές καί ξέρει νά βγάζη γκολ. 'Η τεχνική του βέβαια υστερούσε πάντοτε. Σ1 όλες τις έμφαινίσεις του είναι λίγο^ βαρύς, δυσκίνητος, δχι,άργός στο τρέξιμο άλλά δύσκαμπτος στις κινήχεις καί μέ κακί^ μεταβίβασι στις μπαλλιές του. Δυστυχώς καί στά μετέπειτα παιχνίδια του δέν έδειχνε νά διορθώνεται καθόλου σ’ αυτά τά σημεία. Τό άποτέλεσμα είναι δτι τώρα τελευταία ό Παναθηναϊκός τον έχει έξω από τήν πρώτη του Ενδεκάδα, άναπλη,ρώνσντάς τον μέ τον Γεωργιάδη. Εκείνο που δεν μπορούν νά καταλάβουν οί "Ελληνες ποδοσφαι3ΐστές είναι πώς τό παιχνίδι τής μπάλλας δέν είναι τό λεγόμενο <κλωτσοσκούφι. Πρέπει νά κουοαστή κανείε πολύ καί νά δουλέψη Ιντατικά γιά νά μπορέση ν’ άνέβη ψηλά. Καί άν ό Σιάϊλος άπο|>ασίση νά δουλέψη, νά γυμνάση τό σώμα του^ καί νά πρασπαθήση νά κοντρολάρη καλύτερα τις μπαλλιές του. άμφοολώς η θέσι του χέντερ φόρ στον Παναθηναϊκό θά τού άνήκη δικαιωματικά.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΡΕΓΚΩΦ 'Ο Δημήτριος Τσερενκώφ είναι παλιός παίκτης καί πεπειρα­ μένος. Ποτέ δεν έπαψε νά είναι ένας άπό τούς έπιλέκτους τού *Ελ\ηνικού ποδοσφαίρου, ακόμα καί στήν περίοδο πού πιθανόν νά βρέθηκε λίγο ντεφορμέ, γιατί είναι άπό κείνους πού ^έλάχιστα έ­ χουν δείξει δείγματα κοπώσεως καί κοπαπτώσεως σ’ όλη τή διαρ<εια__τής ποδοσφαιρικής τους καρριέρας. Ξεκινώντας έπισηυα άπό τον Αθηναϊκό τήν έποχή τής μεγά\ης του άκυής καί δόξας, ήταν απ’ τά καλύτερα στελέχη του μαζί μ&ίτούς έπίσης λαμπρούς συναδέλφους του Κόην καί Παπλώματα. ν Σήμερα παίζει στον Εθνικό Πειραιώς καί είναι ένα άπό τά μεγαλύτερα άτοΰ τού συλλόγου του, ειδικά αυτή τή στιγμή πού

τάν ομάδα βρίσκεται σέ κάποια κάμψι φόρμας.

ϊ' Κ Ε> ***** ί;ί ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΝ *ά>?'~ΐ^ΐ22ΐ4»Ε'Ζ»-*Λί-ί

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ Γραψεία: όδός Λέκκα 22

ΚΑΘΕ

ΠΕΜΠΤΗ

(υπόγειον) *Αρ. τηλεφ. 28.983

Ετος Ιον — Τόμος 4 — Άρι9. 31 — Τιμή δραχμαΐ 2 Δημοσιογραφικός Δ):ντής: Σ. 5 Ανεμοδουρας, Στρ. Πλαστήρα 21 Ν- Σμύρνη., Οίκανομικας Δ)ντής Γ. Γ©ωργ ιώδης, Σφί/γγός 38. Προϊστ. τίΛΤΡογρ.; Α. Χατζηδασι-λβίου, Ταιταούλωιν 19 Ν. Σμύρνη ΔΕΜΑΤΑ ΚΑ! ΕΠΙΤΑΓΑΙ; Γ. Γεωργιάδην, Λέκικπα 22. Αθήνα:.

ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ Αυτός θά είναι ό Γκρέκο πού θ’ άφήση πραγματικά επο­ χή! Μια καταπληκτική περιπέτεια στην Αθήνα μας! Και μια ποδοσφαιρική... έκπληξις! Φθάνουν αυτά για τό αριστούργημα του έπομενού τεύχους:

ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ Προσοχή! Άπό τό μεθεπόμενο τεύχος, τό 33, τό αγαπημένο πε­ ριοδικό τώ;ν φιλάθλων, ό

Γ κ ρ έ κ ο θά προαφέρη στους αναγνώστες του κάτι που θά τους ένθουσιάση! Κάτι, που θά κάνη κάθε ποδοσφαιρόφιλο νά γοητευθή ! Έκτος άπό τις 2 εγχοωυες φωτογραφίες των άσσων του ποδοσφαίρου, που ό «I κοέκο» προσφέρει ΔΩΡΕΑΝ κάθε έβδομάδα στους αναγνώστες του, 6ά δίνη άπό τό τεύχος 33 και κάτι άλλο, χωρίς καμμιά επιβάρυνσή τής τιμής του! Λεπτομέοειες θά μάθετε στο επόμενο τεύχος, τό 32!

’ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ) βΡΛΗΖ ΜΟΤΕΤΟΥΜΙ ΘΑ (. σε φ°τοΓρηφμΣΟΥΜε ΜΕ ΤΑ ΡΟΎΧΑ ΣΟΎ ~ΖΎ

1

ΓΥΡΝΑ ΛΙΓΟ...ΛΙ­ ΓΟ /7ΡΟΣ 7/9 ΑΡ) ΣΤΕΡΑ... £Ν7·ηΞ£ι

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

ΚΔΤΑΚΤΗΤΗΣ

Ο ΓΚΡΞΚΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ΘΡΥΛΙΚΟ Σ% Γκρέκο II βρίσκεται μαζί μέ την άχώριστη τταρέα του μέσα στο αεροπλάνο πού τούς μεταφέρει από τό Μιλάνο στην Αθήνα. Φυσικά είναι εύκολο νά κα ταλάβη κανείς τη συγκίνησι του υπέροχου Ελληνόπουλου πού ύστερα από τόσα χρόνια απουσίας, ξαναγυρίζει στον τόπο πού τον γέννησε. "Οπως καί κάθε "Έλληνας, έτσι κι5 αυτός, όσο κΓ άν βρί σκέτα ι μακρυά, όσο κι’ άν ή δόξα καί ή φήμη τον έχουν

||

ανεβάσει στα μεσούρανα, δεν παύει ποτέ νά θυμάται μέ νο σταλγία καί αγάπη την πα­ τρίδα του, τά μέρη όπου μι­ κρός έκανε τά πρώτα βήματα καί πήρε τις πρώτες εντυπώ­ σεις για τη ζωή.^ Χαρούμενα είναι όλα τά παιδιά μέσα στο αεροπλάνο έπειδή^ καταλαβαίνουν τη χα­ ρά τού Γκρέκο. Γιά πρώτη φορά τό αιωνί­ ως σοβαρό πρόσωπο τού Ιν­ διάνου I ντσου Νά Τιάρα Λα μάτα λάμπει από χαρά, για­ τί ^έκεΐνος^ είναι πού είχε την ιδέα, αντί νά ταξιδέψουν ο­ πουδήποτε άλλου, νά έρθουν στην "Αθήνα γιά τό χατήρι

ΤΙΜΗ ΔΡΑΧ. 2

4

του πιο άγαπημένου φίλου του. Φυσικά ό Σιού — δπως φω νάζουν οί φίλαθλοι τον Ινδιά­ νο γιά συντομία — δεν ξέρει ότι, και κείνος να μην τό εΐχε πή, πάλι θά έπρεπε ό Γκρέκο νά έρθη στην Αθήνα γιατί υ­ πάρχουν άλλοι, ιδιαίτεροι λό γοι γΓ αυτό (*). Όποοσδήποτε βοήθησε πο­ λύ τό φίλο του, γιατί έτσι κανείς δεν μπορεί νά ύποψιαστή την πραγματικότητα. Πέντε ώρες κρατάει ή έναέ ρια διαδρομή τους. Πολύ περισσότερες έχουν ταξιδέψει άλλες φορές καί ει­ δικά δταν ή Τόρεντ ξεκίνησε γι’ αυτή τη μεγάλη τουρνέ της καί ήρθε από την "Αμερι­ κή στήν Ευρώπη. Τούτη τη φορά όμως οι πέντε ώρες φαί νονται άτέλε ιώτες γιά τον θρυλικό Γκρέκο, πού άνυπομονεΐ νά δη τήν Αθήνα στήν οποία γεννήθηκε. "Από τή στιγμή πού γιά πρώτη φορά βλέπει κάτω άπό τά πόδια του ν" απλώνεται ή 'Ελληνική γη, δάκρυα γεμίζοί,ν τά όμορφα γαλάζιο: μά­ τια του καί τά παιδιά πού εί­ ναι μαζί του τον αφήνουν στή χαρούμενη αυτή συγκίνησί του καί δέν του μιλούν καθό­ λου γιά νά μήν του χαλάσουν αυτές τις υπέροχες στιγμές. -έρει θαυμάσια άπό τό χάρτη ποιά είναι αυτά τά μέρη πού περνάει τώρα τό Ελληνόπουλο. Βλέπει τό Με (*) Διάβασε τό -προηγούμενο τεύνος με τίτλο: «ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΓΚΟΛ».

ΓΚΡΕΚΟ σολόγγι καί τά βορειοδυτικά παράλια της Πελοποννήσου. Τελικά μπαίνουν στο λεκανο­ πέδιο τής "Αττικής καί βλέ­ πουν σάν πανόραμα τήν "Α­ θήνα νά απλώνεται κάτω απ’ τά πόδια τους. "Όχι μόνο ό Γκρέκο αλλά καί δλα τά παιδιά τώρα κυττούν μέ θαυμασμό τήν τερά­ στια σέ έκτασι πολιτεία. Καί λίγο αργότερα τό αε­ ροπλάνο προσγειώνεται στο σταθμό τού Ελληνικού. Τά πόδια τού Γκρέκο τρέ­ μουν καθώς πατούν τό χώμα τής πατρίδας του γιά πρώτη φορά μετά άπό τόσα χρόνια. Ό Τζέντο τον πλησιάζει μέ χαμόγελο καί τού πιάνει τό χέρι. — ’Άν είχες τόσο τράκ καί στά παιχνίδια μας, τού λέει, άσφαλώς δέν θά μπορού σες ποτέ νά παίξης καλά μπάλλα.... Ό Γκρέκο δέν άποκρίνεται. "Ένας κόμπος έχει σταθή στο λαρύγγι του καί τον δυ­ σκολεύει νά μιλήση. "Ολα τά έχει ξεχάσει τού­ τη τή στιγμή. Και τήν Τό­ ρεντ καί τον Μιρέλες μέ τήν τρομερά επικίνδυνη, άποστολή πού έχει νά φέρη σέ πέρας ε­ δώ στήν "Αθήνα. "Ολες του οί αισθήσεις είναι γιά τήν Πα­ τρίδα. "Αναπνέει καί τού φαίνεται πώς αυτός ό άέρας εδώ δέν είναι μόνο σκέτο οξυγόνο δ­ πως παντού έξω, άλλά κάτι πού τού δίνει δύναμι, πού τον κάνει νά νοιώθη δτι μπορεί νά άπλώση έτσι δά τά χέρια

ίου κάϊ νά ιτετάξη σάν ττουλί. Βλέπει τη θάλασσα πού άπλώνεται ώς πέρα γαλάζια -και ή καρδιά του σκιρτάει δυ νατά. Βλέπει τά σπιτάκια του Φαλήρου και προσπαθεί νά θυμηθή προς τά που θά πέφτη εκείνη ή φοβερή ταβέρ­ να δπου τον κρατοΰάε αίχμά λωτο ό θειος του τόσα χρόνια κΓ άπ’ την όποια έφυγε μιά μέρα γίά νά μπαρκάρη στο καράβι πού πήγοανε στη μακρυνή Βραζιλία (*). "Ολες οί αναμνήσεις πού έχει οπτό την παιδική του η­ λικία του έρχονται τώρα στο νού, ^ Δεν γίνεται τίποτα τό ξε­ χωριστό γιά την ύποδοχή του. Ό Γκρέκο έχει φροντίσει μ5 επιμέλεια νά μη μαθευτή απολύτως τίποτα γιά την άφιξί του στην Αθήνα. Είναι τόσο διάσημος τώρα πιά. Σ’ όλον τον κόσμο οΐ φί λαθλοι προφέρουν τ’ όνομά του μέ θαυμασμό κΓ οΐ "Ελ­ ληνες ασφαλώς θά έχουν ένα λόγο παραπάνω νά έρθουν κα τά χιλιάδες στο αεροδρόμιο γιά νά τον θαυμάσουν και νά του πουν τό «καλώς ώρισες στην πατρίδα...» Δεν του αρέσουν όμως αυ­ τά τά πράγματα. Μιά πού ο­ λόκληρη ή Τόρεντ δεν θάρθη έδώ γιά νά δώση παιχνίδια και δεν χρειάζεται έπομένως διαφήμισις γιά νάρθη ^ πολύς κόσμος στο γήπεδο, θέλει νά (*) Διάβασε τό Ιο τιΟχος του «Γκσεκο» μέ τίτλο; «ΒΙΒΑ, ΓΚΡΕΚΟ»!

πέραση ένΦελώς άπαρατήρητος, σάν ^Ινας άπλός ταξιδιώ­ της πού ήρθε νά δη αυτόν τόν τόπο του πανάρχαιου μεγα­ λείου και πολιτισμού. Έξ άλλου είχε κΓ άλλους λόγους ό 5Αετός τού Σάο Πά ολο πού δεν ήθελε νά γίνη θό ρυβος γύρω άπό τό όνομά του και την άφιξί του στην πατρίδα. . Είχε μίά δουλειά νά τελειώ ση εδώ... 9Ηταν άπό τούς λί γους πού είχε δη στο πρόσω­ πο αρκετούς άπό τούς απαί­ σιους κατασκόπους, πού γιά τά χρήματα δεν διστάζουν νά βάλουν ολόκληρη την ανθρω­ πότητα σέ τρομερό κίνδυνο; κλέβοντας και πουλώντας τά μυστικά τής ατομικής βόμβας. ’Ίσως ή συμβολή του στη σύλληψί τους και στην άπόκτησι τών κλεμμένων ατομι­ κών μυστικών άπό τούς Αμε­ ρικανούς πρακτόρους τής 5Αν τικατασκοπείας νά ήταν πο­ λύ σημαντική. Τά τυπικά μέ τά διαβατή­ ρια στο άεροδρόμιο τελειώ­ νουν γρήγορα. όνομά του ευτυχώς περ νάει άπαρατήρητο άπ’ όλους όπως τό περιμένει άλλωστε, γιατί σ’ ολόν τόν κόσμο εΐναι γνωστός ώς Γκρέκο καί τό Κώστας Γεωργίου δεν λέει τίποτα σέ κανέναν άπ’ όσους τό βλέπουν. "Ολη ή παρέα λοιπόν μπαί νει στο πούλμαν τής άεροπορικής Εταιρίας και τραβάει γιά τό Σύνταγμα όπου εΐναι τό πρακτορείο.

Στή διαδρομή πάλι δλη ή

«- "ί*'«»*!;*!**='**«*»^^

«88ά6άΒΒ^·ί0ί^ΙΜ3ί^» .ί*£ί*<?>·*~ Λ-Ιν;

ψυχή του ξανθού Αγοριού |«^§

&ει^ μαζευτή στα μάτια του® καί κυττάζει, κυττάζει άχόρ-Ήΐ ταγα τις ακρογιαλιές του Φαλήρου. Θυμάται τά χρόνια έκεΐνα ττού φτωχοντυμένος γυρ νουσε κοντά στη θάλασσα σέ τούτα εδώ τά μέρη καί κυττουσε τον μακρυνό, γαλανό όρίζοντα λαχταρώντας νά ξενητευθή μιά μέρα γιά νά βρή την τύχη του κάπου μακρυά, έπειδή ένοιωθε μέσοι του τή φλόγα νά γίνη κάτι περισσό­ τερο άπό σερβιτόρος μιας τα βέρνας όπως θά κατέληγε κοντά στο θειο του. "Ολα τά παλιά ξαναγυρνουν λοιπόν στο νθυ του κα­ θώς βλέπει τή μαγεία τού Σα φθάνει στο όγδσνταειττά ρωνικού νά απλώνεται μπρος του. Συγγρού γιά νά άνηφορίση Καμμίά. φορά τό πούλμαν προς τήν "Αθήνα. φτάνει στη στροφή τού Δέλ­ Τότε γιά πρώτη φορά θυ­ τα καί στρίβει τή Λεωφόρο μάται ποιος έχει γίνει τώρα καί τί έχει έρθει νά κάνη σ’ αυτό τό μέρος. Γιά πρώτη φορά βλέπει πώς τά μάτια τής "Αμπυ είναι στραμμένα άπάνω του καί τον κυττάζουν συνεχώς περί μένοντας νά βγή άπό τό όνειρο στο όποιο ζή γιά νά τοΰ μιλήση. — Λοιπόν; τής λέει χαμο­ γελαστά. Πώς σοΰ φαίνεται ή "Αθήνα μας; "Εχουν περάσει τις στήλες τοΰ "Ολυμπίου .Λιός. I ό πάρ­ κο τοΰ Ζαππείου καί τά με­ γάλα κτίρια δεξιά καί άριστε ρά τοΰ δρόμου, κάνουν έντύπωσι στήν κοπέλλα καθώς καί σ" όλη τήν παρέα τους Παίρνει τ© τρώλλεϋ τ«ν *Αμπκ* καθώς πλησιάζουν πιά προς τό τέρμα τής διαδρομής τους* &0Η|«Ι»ν«

δηλαδή ϋ''ώ Σύνταγμα. . “ Δέν φανταζόμουν ιτώς ή /Αθήνα θάναι τόσο μεγάλη και τόσο όμορφη, αποκρίνεται μέ θαυμασμό τό κορίτσι. — Μάς μένουν πέντε ολό­ κληρες μέρες νά τη γυρίσου­ με καί νά τη γνωρίσουμε κα­ λύτερα, προσθέτει ό Τζέντο. — "Εσένα, Σιού, πώς σου φαίνεται; Ό Γενναίος Αετός μέ τή^ Τρυφερή Καρδιά, -όπως είναι σε πλήρη μετάφρασι τό όνο­ μα του διάσημου Ινδιάνου μπάκ τής Τόρεντ, κάνει μιά αόριστη κίνησι πού δείχνει πώς είναι λιγάκι θυμωμένος. -— "Αθήνα, λέει, είναι καί πολύ όμορφη καί πολύ μεγάλη... Οί "Ελληνες όμως είναι πολύ περίεργοι!

Μιά φωνή λέει: <<Άν κάνης την παραμικρή κίνηση Μιρέλες, θά γίνης μακαρίτης 1

Πηδάει

μέσα και κλείνει πίσω του τδ καπάκι.

Τον κι/ττοϋν παράξενε μένοι. Ό Τζέντο τον ρωτάει: — Τί θές^νά πής; — Δέν εΐδα έναν πού νά μή σταθή νά κυττάζη μέ τΙς ώρες τό κεφάλι μου!, άποκρί νεται οργισμένος ό Σιού. Ό Νίνο Ζαν]νο πάνω σ3 αυτό δέν μπορεί νά μην πετάξη τον πόντο του. — Μά έτσι πού πήγες καί τό κούρεψες σάν κολοκύθα!, του κάνει άγανακτισμένος. Ό Ινδιάνος μέ θιγμένη την άξιοπρέπειά του κάνει μιά κί νησί εναντίον του, αλλά ό Ναύτης, πού ώς εκείνη τη στι γμή κάθεται ακίνητος στά πόδια τους και δέν φαίνεται ούτε καν νά παρακολουθή τί συμβαίνει, σηκώνεται όρθιος και του δείχνει τά δόντια τρυ

|Ι I |· I. | ΙΙΙΙΙΙΙΐϋΐΐίΐ» ιΐίι. ||><·ΜΙ I ιΓ»»ίβί·«Ι*Μ>ίί»<ΜΐΜ·>ηί*Ιί>*Ι*»Ι<Ι»>*^>

άΐτειλητικά. Ό Ζανίνο, πού στην άρχη πάει νά ζαρώση στη γωνιά του, ξεθαρρεύει και κακκορεύεται: — Μια κολοκύθα μέ φούν­ τα είναι κι5 αν έχης άντίρρησι νά τό ττής στον... Ναύτη! Πρόσεξε μόνο, καημένε μή σου τή φάη τη φούντα καί τό­ τε θάσαι ίδιος ό Γιούλ Μττρύνερ! ΑΡΜΗΣ 87

ΓΚΡΕΚΘ δεν έχει συγ γενεΐς στην Αθήνα. Ό πατέρας του έχει πεθάνει όταν ήταν πολύ μικρός. Ούτε τον θυμάται καθόλου. Ή μητέρα του πέθανε κι5 αυ­ τή όταν είχε γίνει δώδεκα χρο νών κύ από τότε τον είχε πά ρει εκείνος ό θείος του πού τον εκμεταλλευόταν μέ τον χειρότερο τρόπο σέ κείνη την ταβέρνα του στο Φάληρο. Ό κρέκο όμως δεν τά έ­ χει πή όλ' αυτά στούς_ αγα­ πημένους του φίλους, -έρουν φυσικά καί οι τρεις πώς δεν έχει γονείς, δεν έχουν όμως μάθει πώς ούτε συγγενείς του υπάρχουν πού νά θέλη τουλάχιστον νά τούς δη ό Α­ ετός του Σάο Πάολο, γιατί φυσικά εκείνον τον θειο του δεν έχει καμμιά διάθεσι νά πάη καί νά τον έπισκεφθή. Αύτό λοιπόν ακριβώς εκμε­ ταλλεύεται γιά νά βγή τό πρώτο βράδυ μόνος του καί νά^πάη σέ κεΐνο τό σπίτι πού τού έχει πή ό Μιρέλες — ό άρχηγος τών πρακτόρων τής

Αμερικανικής ’Αντικατασκσ^ πείας πού άσχολεΐται μέ το κυνήγι τών κατασκόπων πού έχουν κλέψει τά ατομικά μυ­ στικά. Τούς λέει ^ττώς εχει πολ­ λούς συγγενείς πού είναι υ­ ποχρεωμένος νά περάση νά τούς δή μιά καί ήρθε στην πα τρίδα. Φυσικά κανείς από την πα ρέα του δέν του προτείνει νά τον συνοδεύση, γιατί αυτό εί­ ναι κάτι πού τό Ελληνόπου­ λο, αν τό ήθελε, μόνος του έ­ πρεπε νά τούς τό ζητήση. Μέ κίνδυνο λοιπόν νά στε-' νοχωρήση τούς αγαπημένους του συντρόφους γιά τό λεπτό αυτό ζήτημα, ό Γκρέκο, στις οκτώ τό βράδυ, φεύγει από τό «Πάλλας», πού είναι τό ξε νοδοχεΐο τους στη λεωφόρο Πανεπιστημίου. Παίρνει τό τρόλλεϋ τών Α­ μπελοκήπων καί κατεβαίνει στά Ήλύσια. Κανείς φυσικά δέν τον προ σέχει στούς δρόμους πού περ νάει. Κανείς δέν μπορεί νά φανταστή πώς τό ξανθό άγόρι μέ τό άπλό ντύσιμο, πού βρί­ σκεται πλάι του στο τρόλλεύ ή πού διασταυρώνεται μαζί του καθώς διαβαίνει τό πεζο­ δρόμιο, είναι ό θρυλικός Γκρέ κο, τό υπέροχο Ελληνόπουλο πού έχει άποσπάσει τον θαυ­ μασμό Ολόκληρου του φίλα­ θλου κόσμου τής Γής μέ τό άέρινο καί περίτεχνο παιχνί­ δι του. Αλλοίμονο του βέβαια άν μπορούσε ποτέ νά τον γνωρί»

Ο ΗΡΗΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ση κανείς, γιατί τότε ολόκλη­ ρη ούρα θά σχηματιζόταν πί­ σω του και δεν θά μπορούσε τπά νά πάη πουθενά μόνος του. Ό 5Αετός του Σάο Πάολο ξέρει πολλούς δρόμους ^ της Αθήνας, αλλά όχι φυσικά κι* δλους, που ούτε ένας Άθηναΐ ος πού έχει ζήσει όλη του τη ζωη εδώ δεν μπορεί νά τούς μάθη. Τουλάχιστον στη συνοικία των Ήλυσίων δεν έχει ξανάρθει ποτέ του. Ρωτάει λοιπόν μόλις κατε­ βαίνει από τό τρόλλεϋ γ]ά την οδό *Άρνης καί ευτυχώς πού δεν είναι κοιθόλου μακρυά από τή στάσι. Στρίβει τον πρώτο δρόμο δεξιά και τον δεύτερο ύστερα αριστερά πού είναι ή "Αρνης. "Αρχίζει νά περπατάη σι­ γά μέσα στο σκοτάδι, προσ^ παθώντας νά διακρίνη τά νού μέρα τών σπίτιών. Ό δρόμος αυτός ^είναι πο­ λύ στενός καί χωρίς σχεδόν καθόλου φώτα. Ό Γκρέκο καταλαβαίνει πολύ καλά γιά ποιό λόγο τον έχουν διαλέξει γιά κατοικία του Μιρέλες. Είναι ρ,τι χρει­ άζεται γιά ορμητήριο αυτού του ανθρώπου έτσι δπως δεν υπάρχει καθόλου κίνησι σ’ αυτό τό μέρος καί είναι καί σκοτεινά. Φθάνει στο όγδσνταεπτά. Βλέπει πώς είναι διώροφη κατοικία κΓ έτσι δεν διστάζει καθόλου κΓ ετοιμάζεται νά χτυπήση την πόρτα. Αέν προλαβαίνει δμως.

Μένει με τό χέρι μετέωρο στον αέρα, γιατί από μέσα άκούγονται βήματα πού πλη­ σιάζουν καί^ σιγανές ομιλίες. Μιά φωνή λέει στά εγγλέ­ ζικα πού^ ό * Αετός του Σάο Πάολο τά ξέρει πολύ καλά: ;—/Άν κάνης τήν παραμι­ κρή κίνησι, Μιρέλες, θά γίνης μακαρίτης! ΜΕ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

ΓΚΡΕΚΟ νοιώθει μιά Β Θανάσιμη^ κρυάδα νά κατρακυλάη μέσα του σ’ αυτά τά λόγια. Δέν^ χρειάζεται καμμιά φι­ λοσοφία^ γιά νά καταλάβη ό­ τι τό χέρι τής μοίρας τον έ­ χει οδηγήσει εδώ ακριβώς τή στιγμή πού ό αρχηγός του βρίσκεται σ’ έναν τρομερό κίνδυνο. Τά λόγια πού έχει ακούσει τό λένε καθαρά. Τί πρέπει νά κάνη αυτός τώοα όμως; Τήν^ώρα πού προσπαθεί νά σκεφθή ακριβώς αυτό τό πρά­ γμα, ακούγεται πάλι έκείνη ή φωνή από μέσα: ^— Πρόσεχε!... Τώρα πού θά βγούμε κΓ ώσπου νά μπου με στο άμάξι, μήν έπιχειρήσης νά μεταχειριστής κανένα από τά γνωστά σου κόλπα... "Έτσι κΓ άλλοιώς δηλαδή, τό ίδιο τέλος ^θάχης, άλλά γιά νά μήν τό έχης από τώρα γί­ νεται ό ^λόγος ! Θά μπούμε στο άμάξι καί θά καθήσης φρόνιμα... Νάχης ένα στο νου σου: Τό πιστόλι μου έχει σι­ γαστήρα καί δεν θά μου κα-

10 κοφανή καθόλου νά σέ γεμί­ σω μολύβια! Κανείς δεν θά ττάρη χαμπάρι τίποτα κι’ υ­ στέρα.... Ό άνθρωπος εκείνος εξα­ κολουθεί νά μιλά. Προσπαθεί νά δώση του Μιρέλες νά καταλάβη δτι -καμμιά απολύτως ελπίδα δεν έχει γιά νά γλυτώση, άν θέ­ ληση νά κάνη ό,τιδήποτε έ­ ναντι ον τους. Ό Γκρέκο δμως δεν χρειά­ ζεται νά άκούση περισσότε­ ρα γιά την ώρα. Δεν είναι ή στιγμή κατάλ­ ληλη γιά νά σ,κεψθή πώς οι κατάσκοποι έμαθαν τό σπίτι του Μιρέλες καί κατάφεραν νά φτάσουν ώς αυτό καί νά τον αιχμαλωτίσουν. Τό Ελληνόπουλο προαι­ σθάνεται ακόμα δτι ίσως καί νά υπάρχη κάποιος νεκρός αυτή τή στιγμή μέσα στο

* Οδηγούν τό Μιρέλες στ’ αμάξι

Φτάνουν εξω από μια βίλλα

σπίτι του Μιρέλες. Θυμάται τά τελευταία λό­ για πού του είχε πή ό αρχη­ γός των πρακτόρων άντικατασκοπείας από τό τηλέφωνο πριν δυο μέρες καί από κεϊ βγάζει αυτό τό συμπέρασμα: «Θά πής τ’ ονομά σου καί θά σ’ άφήσουν ν5 άνέβης...» Σέ κάποιον άλλον θάλεγε επομένως τ' ονομά του καί δχι σ’ αυτόν τον ϊδιο τον Μι­ ρέλες. Καί κάποιος άλλος συνεργάτης του λοιπόν βρι­ σκόταν μέσα σ’ αυτό έκτος από κείνον. Ακόμα ό Αετός του Σάο Πάολο θυμάται καί τά λόγια του απεσταλμένου τής Αμε­ ρικανικής κυβερνήσεως όταν ακόμα βρισκόταν στή δεύτε­ ρη πατρίδα του, εδώ καί πε­ ρισσότερο άπό ένα μήνα:

«01 κατάσκοποι ξέρουν τον τρόπο πού εργαζόμαστε ε­ μείς... "Έχουμε νά αντιμετω­ πίσουμε ισχυρούς και ύπου­ λους ανθρώπους πού διαθέ­ τουν και τεράστια μέσα. Μπο ρεΤ κάποιον οστό τούς πράκτο ρές μας νά τον γνωρίσουν α­ μέσως, μόνο και μόνο επειδή πιθανόν αυτοί πού είναι τώ­ ρα κατάσκοποι άλλοτε έχουν συνεργαοτή μαζί μας... Νά έ­ χουν αγωνιστή στο πλευρό μας... Γι' αυτό, I κρόκο, εσύ έχεις περισσότερες .πιθανότη τες νά πετύχης ακόμα κΓ α­ πό τόν καλύτερο πράκτορα μας! Γιατί κανείς δεν σέ γνω ρίζει καί, όπου καί άν πας, θά περάσης χωρίς νά σέ υπο­ ψιαστούν!... Γι' αυτό ή κυβέρνησίς μας στηρίζει μεγά­ λες ελπίδες επάνω σου... Πι­ στεύουμε πώς εΐσαι^ ικανός νά τά καταφέρης έκεΐ πού ό-

Πηδάει

ΕΤναι καλά ά μπαρ ωμόν η λοι οι άλλοι θά έχουν νικηθη!....» Καί ό Μιρέλες έχει νικηθή αυτή τή στιγμή! Κι5 αν έχη νικηθή ό^ Μιρέ­ λες πού είναι ό αρχηγός των πρακτόρων, ποιος άλλος μπο ρεϊ νά έχη μείνει πού νά ξέρη τί πρέπει νά κάνη καί πού θά άνακοιλυψη τούς κατασκό­ πους; ΓΌλ5 αυτά περνούν σαν α­ στραπή από το μυαλό τού α­ γοριού. Ούτε μια στιγμή δεν κά­ νει γιά νά πάρη τήν άπόφασί του, γιατί μιά φωνή τού φωνάζει κατ' εύθεΐαν μες στήν καρδιά του: «Αυτή είναι ή ώρα πού μπορείς νά κάνης κάτι γιά νά τούς σώσης όλους καί περισ­ σότερο γιά νά σώο'ης τά α­ τομικά μυστικά! Μή διστά-

?2

γκρεκο

τα τού σπιτιού εκείνου καί σης και προ παντός μην κά­ πού άπό τήν πρώτη στιγμή νης κανένα λάθος!...» πού τό είδε δέν τού έκανε Ό ’Αετός τού^ Σάο Πάολο καμμιά έντύπωσι ^ γιατί ^καί έχει αποδείξει μέσα στο πρά πολλά άλλα αυτοκίνητα είναι σινο ταπέτο του γηπέδου χι σταματημένα στον ίδιο δρόμο. λιάδες φορές ώς τώρα πόση Τρέχει στο πίσω μέρος ■καταπληκτική ετοιμότητα έ­ χει καί πόσο άποψασιστικός του. είναι. Μέ μιά νευρική δσο καί α­ "Από μέσα αύτοϊ πού μι­ στραπιαία κίνησι δοκιμάζει λούν μέ τον Μιρέλες φαίνεται άν άνοίγη οπτό πίσω τό πόρτ πώς θά κατεβαίνουν κάποια μπαγκάζ. σκαλα πού θά όδηγή από τό Είναι^ τυχερός καί τό μέρος δεύτερο πάτωμα στο πρώτο, αυτό ρτής μαύρης καντιλλάκ γιατί οί φωνές τους δσο πά­ δέν είναι κλειδωμένο. Χωρίς νε και πλησιάζουν την πόρτα. κανέναν δισταγμό πιά, πη­ δάει μέσα καί κλείνει τό κα­ Δεν ανάβουν κανένα φως πάκι πάνω του. και^ ό Γκρέκο ξέρει δτι δεν θ’ ανάψουν φως ώς τό τέλος, Φυσικά δέν τό αφήνει νά γιατί δεν τούς συμφέρει άσφα πέση εντελώς καί νά κλείση λώς αυτό. Μέ τό φώς, άν ό Μι καλά οπότε δέν θ’ άνοίγη πιά ρέλες κάνη καμμιά προσπά­ παρά μόνο απ’ έξω, χώρια θεια νά ξεφύγη, θά είναι έπιπού θά κινδυνεύη νά σκάση κίνδυνο νά τον πυροβολήσουν κιόλας άπό τήν έλλειψι οξυ­ γιατί μπορεί τίποτα περαστι γόνου. κοΐ νά τον δουν νά πέφτη. έ­ Βάζει ένα πανί πού πιάνει στω καί άν δέν ακουστή ό πυ τυχαίως μές στο σκοτάδι στο ροβολισμός καί τότε νά δηκλείσιμό του καί παρακαλάμιουργηθή επεισόδιο καί νά ει άπό μέσα του νά μήν πα­ τούς συλλάβη ή Ελληνική ρατηρήσουν τή χαραμάδα πού Αστυνομία πού δέν παίζει μένει ανοιχτή στο πόρτ μπακαθόλου... ' 'χάζ οί κατάσκοποι. Αλλά καί γιά κείνους είναι ^ Αυτό πού κάνει τό Ελλη­ δύσκολο νά τό άντιληφθούν νόπουλο είναι τόσο τολμηρό πού θά μπορούσε ώς καί τρέλ σ’ αυτόν τό σκοτεινό δρόμο καί μάλιστα στο πίσοο^ μέρος λα νά τό χαρακτηρίση κα­ νείς. Δεν μπορεί δμως τίποτ’ τού άμαξιού, πού δέν είναι δυ νατόν νά έχη κανένα ενδιαφέ­ άλλο νά κδ:νη αυτή τή στι­ γμή πού νά τον βεβαιώση ρον γι’ αυτούς γιά νά τό έξεπως θά έχη τήν ευκαιρία νά τάσουν προσεκτικώτερα. δώση μιά βοήθεια στον Μιρέ­ Καθώς ^βγαίνουν απ’ τήν λες καί πώς δέν θά χάση τά πόρτα τού σπιτιού καί αφού ίχνη τών κατασκόπων. χυττάζουν δεξιά - αριστερά Όρμάει στο αυτοκίνητο γιά νά βεβαιωθούν πώς ό δρό πού στέκει έξω από τήν πόρ­ μος είναι έρημος, σπρώχνουν

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

13

έχει καί τί σχέδιο δράσεως πρέπει νά άκολουθήση. Καθόλου δεν σκέπτεται τον εαυτό του. Σάν ένας γνήσιος άσσος τής άντι κατασκοπείας πού έχει όρκιστή νά φέρη σε πέ­ ρας την άποστολή του, πρώ­ τα άπ’ δλα, συλλογίζεται τά άτομικά μυστικά. 4Ο ΑΛιρέλες έχει πή στον Γκρέκο δτι δλοι οί κατάσκο­ ποι μαζί μ’ αυτούς πού ένδιαφέρονται γιά νά τά άγορά σουν, θά μαζευτούν κάπου ε­ δώ στην ’Αθήνα γιά νά τε­ λειώσουν πιά μ5 αυτήν τήν πε ριπετειώδη άγοραπωλησία. Γιά νά τον συλλαμβάνουν λοιπόν τον Μιρέλες τώρα, αυ­ τό δεν σημαίνει πώς έκεΐ πού τον πηγαίνουν θά βρίσκωνται καί τά σχέδια μέ τούς κλεμ­ μένους «τύπους»; ΣΤΗ ΦΩΛΙΑ Ανατριχιάζει ό θρυλικός ΤΩΝ ΛΥΚΩΝ άσσος τών γηπέδων στή σκέψι πώς ίσως σέ λίγο νά βρί­ ΡΩΤΗ του δουλειάς εί­ σκεται πάρα πολύ κοντά σ’ ναι να βρή ένα μέρος αυτά τά χαρτιά άπό τά όποΐα γιά νά στερεώση τό κα πάκι του πόρτ μπαγκάζ. πιθανόν νά κρέμεται ή τύχη τού κόσμου. Προς τό παρόν ό άσφαλτο στρωμένος δρόμος δεν παρου Πρέπει κάτι νά κάνη οπωσ­ σιάζει κανέναν τέτοιο κίνδυνο δήποτε ώστε νά τά πάρη στήν μά άν ξαφνικά βγουν σε κανέ κατοχή του! "Έστω κΓ άν να πιο άκατάστατο ή και στην καταφέρη νά τά καταστρέψη άσφαλτο άκόμα άν βρεθή καί μετά τον σκοτώσουν, θά καμμιά λακκούβα, τό καπάκι είναι άπόλυτα ευτυχής καί ι­ αυτό θά τιναχτή καί θά κάνη κανοποιημένος γιατί θά έχη θόρυβο πού άσφαλώς άμέεπιτύχει στον προορισμό του. σως θά βάλη σε περιέργεια Γιατί θά έχη κρατήσει τον τον ^σωφέρ νά δη άπό που δρκο του. προέρχεται. Ακούει γύρω του τον θόρυ­ "Όταν σιγουρεύεται κΓ ά­ βο τής πόλεως καί τής μεγά­ πό αυτή την πλευρά άρχίζει λης κυκλοφορίας καί άνασηπιά νά σκέπτεται τί ελπίδες κςόνοντας τό σκέπασμα του

τον Μιρέλες στ* αυτοκίνητο και μπαίνουν δλοι μέσα. :Ίναι τρεΐς και μέ τον άρχηγό των πρακτόρων της αντί κατασκοπείας τέσσερις. Ό Γκρέκο τό αντιλαμβάνε­ ται αυτό άπό τα τραντάγμα­ τα του αμαξιού πού τα με­ τράει καθώς ένας - ένας οί κατάσκοποι και ό αιχμάλω­ τός τους μπαίνουν μέσαν Τό αυτοκίνητο ξεκινάει α­ μέσως και στρίβει στον πρώ­ το δρόμο δεξιά γιά νά βγή στη λεωφόρο. Τό θρυλικό Ελληνόπουλο διατηρεί όλη τη διαύγεια της σκέψεώς του μ’ δλο πού άπό τη στιγμή πού έχει μπή λα­ θρεπιβάτης στο άμάξι των κατασκό π ω ν άντιμετωπίζει τρομερό κίνδυνο θανάτου...

Π

14

ΓΚΡΚΚΟ

πόρτ μπαγκάζ λίγο βλέπει πως βρίσκεται πάλι στην πλα τεΐα του Συντάγματος. Σκέπτεται τί συνέπειες θά είχε άν σήκωνε ολόκληρο τό καπάκι και έβαζε τις φω­ νές με αποτέλεσμα στο τέ­ λος ή αστυνομία νά κυνηγού­ σε τούς κατασκόπους και νά τούς έπιανε. Βρίσκει πώς ή ιδέα αυτή δεν είναι καθόλου καλή κι5 άποψασίζει νά μην την έφαρμόση. ’Αφ5 ενός οί κακούργοι μπο ρεί νά σκοτώσουν αμέσως τον Μιρέλες και δεύτερον ούτε θά μαρτυρήσουν ποτέ πού βρί­ σκονται οί υπόλοιποι συνένο­ χοί^ τους μέ τά σχέδια πού παίζουν τον πρώτο ρόλο στην ιστορία. Και αυτοί οί τελευ­ ταίοι θά μείνουν ανενόχλητοι νά συνεχίσουν καί νά τελειώ-

'Ο

Γκρέκο μόλις προλαβαίνει νά πεταχτή στο πλάι...

σουν τη δουλειά τους. Ναι, άλλα που θά τελεί ώση αυτό τό ταξίδι προς τό άγνωστο; λ Κι' όταν θά τελείωση, τί θά μπορή νά κάνη πιά έκεΐ πέρα ανάμεσα σε ένα πλήθος πιθανόν απ’ αυτούς τούς τρο­ μερούς ανθρώπους πού δεν πρόκειται ούτε μιά στιγμή νά διστάσουν μπροστά στο θά­ νατο; Αύτό δεν μπορεΐ νά τό ξέρη από τώρα. Περιμένει λοιπόν καί τό άμάξι παίρνει τον ίδιο δρόμο πού είχε πάρει τό πρωΐ καί τό πούλμαν τής αεροπορικής εταιρίας, αλλά από τήν αντί­ θετη πλευρά φυσικά. Περνούν τις στήλες τού Όλυμπίου Διός ^καί κατηφορί ζουν τή Συγγρού. "Οση ώρα τραβούν ίσια, ό Γκρέκο δεν έχει πιά τήν ανά­ γκη νά άνασηκώση τό σκέπα­ σμα τού πόρτ μπαγκάζ γιά νά δή. "Οταν στο τέλος στρίβουν τό άνασηκώνει γιά μιά ακόμη φορά καί βλέπει πώς έχουν πάρει τό δρόμο τού Φαλήρου. Κλείνει καί πάλι. Τό αυτοκίνητο . ακολουθεί πάντα τή λεωφόρο καί τώρα μάλιστα πού έχει βγή άπό^ τή μεγάλη κίνησι έχει αναπτύξει μιά καταπληκτική ταχύτητα πού όσο πάει γίνεται καί με­ γαλύτερη. Σέ λίγο έχουν ξεπεοάσει καί τό Φάληρο καί τό Ελλη­ νικό καί^τή Γλυφάδα καί βγαί νουν στήν έξοχή όπου δεν υ­ πάρχουν παρά σκόρπια σπίν

II τια δεξιά κι* αριστερά άπό τό μεγάλο δρόμο. Ό Πκρέκο αρχίζει νά κάνη άλλου εϊδους σκέψεις τώρα. Πόσες ελπίδες θά είχε τά­ χα άν επιχειρούσε τώρα νά έπέμβη και νά σώση τον Μιρέλες; Συλλογίζεται δηλαδή να βγή άπό τό πόρτ μπαγκάζ και μ" ένα άπό τά εργαλεία πού βρίσκονται εκεί μέσα νά αίψνιδιάση τούς κακούργους σπάζοντας τό τζάμι. Είναι σίγουρος πώς τό μό­ νο πού θά πετύχη έτσι θάναι ό θάνατος του Μιρέλες, γιατί θά τον έχουν ασφαλώς άγρυ­ πνα κάτω άπό τις κάννες τών πιστολιών τους. Ακόμα κι* άν ό ϊδιος καταφέρη μετό: νά τούς θέση έκτος μάχης και τούς τρεΐς, ό Μιρέλες θάχη πεθάνει καί ό ϊδιος πάλι θάχη χάσει κάθε ελπίδα νά φτάση ποτέ κοντά στά κλεμμένα ατομικά μυ­ στικά. Ή αγωνία του σφίγγει όλο καί περισσότερο την καρδιά όσο τό ατέλειωτο αυτό ταξί­ δι συνεχίζεται. Τέλος φαίνεται πώς ζυγώ­ νουν πιά στον τελικό τους προορισμό: Τό άμάξι αφήνει τη λεωφό ρο, δτοτν πιά έχη φτάσει κον­ τά στη Βάρκιζα. Παίρνει έ­ ναν κατηφορικό δρόμο πού πη γαίνει προς τη θάλασσα. Ό δρόμος αυτός είναι γε­ μάτος λακκούβες καί ό Γκρέκο υποχρεώνεται μ5 όλη του τή δόνα μι κι* ολο του τό βά­ ρος νά κρεμιέται άπό τό κα-

'Η πέτρα πέφτει μέ ορμή κεφάλι του

στο

πάκι του πόρτ μπαγκάζ για νά μη τό άφήνη νά χτυπάη καθώς τραντάζεται ολόκληρο τ5 αυτοκίνητο πού δέ λέει νά κόψη καθόλου τή φόρα του. Τό φρενάρισμα στο τέλος γίνεται τόσο απότομα πού τά χέρια του ήρωϊκου παιδιού φεύγουν άπό τό μέρος πού κρατούν καί ολόκληρος πάει καί πέφτει στο μπροστινό μέ­ ρος τού στενού χώρου πού βρίσκεται καί χτυπάει μέ τά μούτρα πάνω στίς λαμαρίνες. Είναι θαύμα πώς τά κατα­ φέρνει καί δέν ξεφωνίζει άπό τό.ν πόνο 6 ?Αετός τού Σάο Πάολο. "Οσο γιά τό θόρυβο πού κάνει δέν ενοχλεί όπως φαίνε ται κανέναν, γιατί μέ τό φρε­ νάρισμα καί μέσα στ’ αμάξι χάνουν τον πλήρη έλεγχο τών

ΓΚΡΒΚΟ

16 αισθήσεων τους. Άκούγσνται μάλιστα φω­ νές διαμαρτυρίας ττρός τον α­ νόητο σωψέρ που όδηγεΐ τό­ σο επικίνδυνα για την άσφά λεία δλων. Ό Γκρέκο δεν κουνιέται καθόλου πια από τη θέσι του. Περιμένει νά βγουν οΐ κα­ τάσκοποι από τό αυτοκίνητο μέ τον αιχμάλωτό τους καί ν’ απομακρυνθούν. ’Ακούει τό σύρσιμο των πο διών τους στην άμμο καί με­ τά από λίγο ακούει τον κρό­ το ποδιών πού ανεβαίνουν μαρ μάρινα σκαλοπάτια. Μια πόρτα ανοίγει. Φωνές άκούγονται καί κάποιος γε­ λάει δυνατά — ασφαλώς θά ειρωνεύεται τόν αιχμάλωτο. "Υστερα ή πόρτα ξανακλεί νει. Τό θρυλικό Ελληνόπουλο αποφασιστικά άνασηκώνει τό καπάκι τού πόρτ μπαγκάζ και πηδάει έξω, φροντίζοντας νά τό ξανακλείση μετά αθό­ ρυβα. Κυττάζει ολόγυρά του μέ μια ανατριχίλα άπό τόν ψυ­ χρό αέρα τής θάλασσας. Βρί σκέται έξω άπό μιά μοναχι­ κή ^βίλλα, μόλις λίγα μέτρα άπό την παραλία. Τά δυο πα ράθυρα τής προσόψεως είναι κλειστά, ^ μέ τά πατζούρια κατεβασμένα καί σκοτεινά. Τό τζάμι τής πόρτας είναι άμυδρότατα φωτισμένο, σημά δι πώς τό φωτισμένο δωμά­ τιο δεν βρίσκεται άκριβώς πί σω της πρρά στο βάθος καί πέος οι ενδιάμεσες πόρτες έ­ χουν καί κείνες κρύσταλλα.

«Ό Μιρέλες βρίσκεται ε­ κεί μέσα!», ^ συλλογίζεται ό Γκρέκο κυττώντας μερικές στι γμές ακίνητος την πολυτελή βίλλα. «Εκεί μέσα βρίσκον­ ται καί οι κατάσκοποι καί πι θανόν ακόμα καί κείνοι πού πρόκειται νά αγοράσουν άπ* αυτούς τά κλεμμένα ατομικά μυστικά... "Αρα καί τά άτομι κά μυστικά μπορεί νά βρίσκωνται εδώ... Δέν πρέπε^ι νά τά πάρουν ποτέ στα χέρια τους οί έμποροι του θανάτου!» Ό άσσος τών γηπέδων, μ' αυτή την τελευταία σκέψι καί μέ τά δόντια σφιγμένα άποφα σιστικά, προχωρεί προς τό πίσω μέρος τής ^βίλλας,^ προ­ σέχοντας νά είναι αθόρυβα τά βήματά του άν καί ή άμ­ μος πού υπάρχει γύρω - γύρω τόν βοηθάει πάρα πολύ σ* αυτό. Ξέρει πώς άπό την κεντρι­ κή είσοδο πού μπήκαν οι κα­ τάσκοποι μέ τόν Μιρέλες, δέν είναι δυνατόν νά μπή κΓ αυ­ τός. Πρέπει νά βρή μιάν άλλη είσοδο γιά νά φτάση άθέατος μέσα.... Η... ΝΤΡΪΠΛΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ!

Β1ΛΑΑ εχει μιά πόρ||ΡΡ τα στο πίσω μέρος της ^ ^ μά είναι καλά άμπαρω μένη καί δέν υπάρχει τρόπος νά μπή άπ5 αυτήν. Ο Γκρέκο σκέπτεται πώς θά πρέπει νά διάρρηξη κανένςχ παράθυρο. "Αλλος τρόπος

Ο ΗΡΩ2 ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ δεν υπάρχει για νά μπή έκεΐ μέσα. Βλέπει όμως πώς κι5 αυτό ακόμα είναι αδύνατο^ γιατί δ λα τά παράθυρα είναι ολο­ καίνουργια και για νά σπάση τά ρολλά τους πρέπει νά κά­ νη τόσο θόρυβο πού θά μπο­ ρούσε νά άναστήση καί πε­ θαμένους. Γιά μιά φορά ακόμα νοιώ­ θει την αγωνία νά του σφίγγη την καρδιά και περισσό­ τερο απ’ τις άλλες φορές τώ­ ρα, γιατί είχε ελπίσει^ πώς έ­ φτασε πολύ κοντά στην έπιτυ χία καί εξακριβώνει τώρα πώς δεν έχει πετύχει απολύτως τί ποτά έστω κι5 άν δεν τον χω­ ρίζουν παρά μερικά βήματα από τούς κατασκόπους καί από τά περίφημα κλεμμένα μυστικά. "Ενα - ένα εξετάζει^ δλα τά παράθυρα άλλη μιά φορά καί άπογοητεύεται εντελώς. ^ Ή βίλλα έχει μόνο ένα πά τωμα. 01 τοίχοι της είναι ολόρ­ θοι. Δεν υπάρχει κανείς τρό­ πος νά φτάση στη σκεπής της μέ τά κεραμίδια, άπ5 όπου ίσως θά μπορούσε νά περάση από το φωταγωγό. Γύρω - γύ ρω επίσης, εκτός από τό πα­ ράθυρα πού είναι απρόσβλη­ τα, τίποτ’ άλλο δεν υπάρχει οπό τό γκαράζ πού βρίσκεται στο πίσω μέρος του κτιρίου. Τό γκαράζ δεν αποκλείεται νά συγκοινωνή καί μέ τό έσω τερικό του, αλλά ή εξωτερική του πόρτα είναι κι' αυτή κλει δωμένη. Ό Γκρέκο στέκει μαρμα-

1/ ρωμένος μέ^τά χέρια σέ στάσι απελπισίας. ^ Μιά τρομερή σκέψι του περ νάει από τό μυαλό: ^ «Τούτη τη στιγμή μπορεί νά σκοτώνουν τον Μιρέλες κεΐ μέσα!... ΚΓ εγώ κάθομαι ε­ δώ καί περιμένω νά δώ τί θά γίνη! ...» Ναί, αλλά τί άλλο είναι δυ νατό νά κάνη; σέρει ^ότι καί τον Μιρέλες νά ρωτούσε πάλι θά τούλεγε νά μήν κάνη τίποτα. "Οσο υ­ πάρχει καί μιά έλάχιστη έλπί δα πώς μπορεί νά συμβή κά­ τι πού νά τον βοηθήση νά πετύχη, πρέπει νά τή φυλάξη γιά τά πολύτιμα σχέδια καί όχι γιά τή ζωή ενός ανθρώ­ που... Πάνοο πού στέκεται έτσι α­ ναποφάσιστος κΓ απογοητευ­ μένος, βλέπει τά φώτα ενός αμαξιού πού πλησιάζει ταχύ τατα από τή λεωφόρο. Πολλά αυτοκίνητα έχουν πε ράσει άπό τό μέρος εκείνο. Μά είναι τό πρώτο αυτό πού στρίβει στον παλιόδρομο καί έρχεται κατ’ ευθείαν στο μέρος πού βρίσκεται τό άλλο, σταματημένο μπροστά στή βίλλα. Ό Γκρέκο μόλις προλαβαί νει νά πεταχτή στο πλάϊ καί νά κρυφτή στή γωνία τού τοί χου πού τήν άλλη στιγμή τή λούζουν τά φώτα τού καινουρ γιοφερμένου άμαξιού. Σέ δυο λεπτά έχει σταμα­ τήσει πλάϊ οπό πρώτο. Τά φανάρια του σβύνουν. Πέντε άνθρωποι κατεβαίνουν άπό μέσα.

ΕΤνα^ δλοι τους ντυμένοι μέ σκούρα ρούχα και μες στη σκοτεινιά τής άφέγγαρης νύ­ χτας δεν φαίνεται παρά μόνο τό ποσσωπό τους καί οί άκρες ιών χερ<ών τους πού εΐναι ξε σκέπαστα. ' Προχωρούν προς την πόρτα τής βίλλας. Ανεβαίνουν τά δώδεκα σκα λοπάτια πού υπάρχουν μπρος απ’ αυτήν. Χτυπούν. .Ή πόρτα ανοίγει. "Ενα κε ψάλι κάνει πρώτα την έμφάνι σι του καί ύστερα ένας ολό­ κληρος άνθρωπος πού βγαί­ νει από μέσα. ' Ό Πκρέκο έχει βγάλει τό δικό του κεφάλι από τή γο>

νιά τού τοίχου του καί παρα­ κολουθεί αθέατος όλες τους τις κινήσεις. Ό άνθρωπος πού έχει βγή από τή βίλλα, λέει αποτεινό­ μενος σ5 έναν από τούς πέν­ τε έπισκέπτας: — Θά πάω νά βγάλω τό δικό μας άμάξι από κεΐ πέ­ ρα...Δεν πρέπει νά δη κανείς δυο αυτοκίνητα σταματημένα εδώ έξω... Συνήθως ή βίλλα αυτή είναι έρημη καί μιά τέ­ τοια ξαφνική συγκέντρωσις εδώ, μπορεί νά προκαλέση τήν προσοχή οποιοσδήποτε διαβάτη... Περάστε μόνοι σας... Στο βάθος όπου θά δή τε τό φώς, μπήτε... Σάς έ­ χουμε καί εκπλήξεις!

Βρίσκει κάτι σχοινιά κ<*ϊ...

Ο ΒΡΠ1 ΤΗΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Καταλήγει στή-ν αγκαλιά τοΟ Γκρέκο

— Εκπλήξεις; ' — Ακριβώς!... Είναι ένας μουσαφίρης μαζί μας απόψε, πού θά σάς κάνη πολύ μεγά­ λη χαρά νά τον δήτε! Ό Μιρέλες! — Ό Μιρέλες! ! 5Από τον τρόπο πού φωνά ζουν οι δυο τους αυτά τά λό­ για, φαίνεται πολύ καλά πώς ξέρουν θαυμάσια ποιος είναι ό Μιρέλες και πώς ή χαρά τους είναι απέραντη πού μα­ θαίνουν πώς οί άλλοι τον κρα τουν. Μπαίνουν. Ό άλλος μένει μόνος του έξω και χώνεται στ" αυτοκί­ νητο πού τούς πρώτους έφερε εδώ πριν από λίγο μαζί μέ

τον Γκρέκο. Τό Ελληνόπουλο δεν είναι δύσκολο νά καταλάβη ότι που θενά άλλου δεν μπορεί νά κρύ ψη τό άμάξι εκείνος ό κατά­ σκοπος, από τό γκαράζ του σπιτιού. Τρέχει προς τά κεΐ. Κ ρύβετα ι, άποψασ ισμένος πιά νά τά παίξη όλα γιά δλα μέχρι τρέλλας, αφού δεν υ­ πάρχει τίποτα καλύτερο γιά νά κάνη αυτή την ώρα, στην πλησιέστερη γωνία τής βίλ-

λας.

Ί ό άμάξι φτάνει σ’ ένα λε­ πτό. Λούζει δλη την πόρτα τού γκαράζ στο φώς φτάνοντας ως ένα μέτρο κοντά της.

ΓΚΡΕΚΟ

Σταματάει. Ό άνθρωπος κοττεβαίνει κάτω. Βγάζει εναν ορμαθό κλει­ διά άπό μιά τσέπη του και έτοιμάζεται νά άνοιξη. Ό Αετός του Σάο Πάολο δεν άπέχει περισσότερο άπό δυο μέτρα άπό τον συμμορί­ τη. Αποφασιστικά σηκώνει τό πρωτόγονο όπλο του — την πέτρα πού κρατάει και κάνει δυο γρήγορα βήματα. Την τελευταία στιγμή ό άλλος τον παίρνει εΤδησι και επιχειρεί νά σκύψη. Δεν προλαβαίνει όμως. Ή πέτρα πέφτει κιόλας μέ όρμή πάνω στο κεφάλι του. Τόση δύναμι έχει βάλει τό θρυλικό Ελληνόπουλο πού κιν δυνεύει πραγματικά νά τον άφήση στον τόπο, άκριβώς άπό^ την άνησυχία του μήπως καί δεν πετυχαίνε μέ την πρώ ττ) καί κατάφερνε ό άλλος νά βαλη τις φωνές. Τό κεφάλι τρίζει σάν ώρι­ μο καρπούζι. Ό κοττάσκοπος μ5 έναν· βόγγο — τό μόνο πού κατα­ φέρνει νά βγάλη άπ5 τό λαρυν γι του, σωριάζεται στο χώμα. Ό Αετός του Σάο Πάολο σκύβει άπό πάνω του καί του παίρνει τά κλειδιά πού έχουν πέσει πλάϊ του στο άνοιχτό χέρι του. Δεν φεύγει δμως άπό τη θέσι του γιά την ώρα. “έρει καλά πώς ό άλλος μπορεί νά συνέλθη πριν τε­ λείωση μέ τη δουλειά του κι5 αυτό φυσικά θά είναι μεγάλη

καταστροφή. Του παίρνει τά κλειδιά. Βλέπει ότι είναι ένας με­ γάλος ορμαθός μέ λόγής^λογής άπ5 αυτά τά τελευταία καί κάνει τη σκέψι πώς άσφα λώς άνάμεσά τους θά είναι καί τό κλειδί τής πόρτας πού βρίσκεται στην πίσω με­ ριά του οικήματος. Χαρούμενος πού τώρα πά­ λι κάτι^ μπορεί νά έλπίζη, βρί σκει τό κλειδί του γκαράζ, άνοίγει καί βλέπει μέ μιά μι­ κρή άπογοήτευσι πώς είναι ένα μικρό ανεξάρτητο δωματιάκι αυτό τό γκαράζ, πού καμμιά πόρτα επικοινωνίας δέν έχει μέ τό υπόλοιπο μέ­ ρος τής βίλλας. ^Πάλι δμως δέν τό βάζει κάτω. Μέ πολύ βιαστικές κινήσεις σηκώνει τον κατάσκοπο καί τον βάζει στ5 άμάξι. Μετά βά ζει μπρος καί πηγαίνει τό αυ­ τοκίνητο στο εσωτερικό του γκαράζ. Βρίσκει κάτι σκοινιά έκεΐ μέσα πεταμένα σέ μιά γωνιά καί μ5 αυτά δένει τον συμμο­ ρίτη έτσι πού δέν θά μπορέση μήτε νά κουνηθή όταν θά συνέλθη άπό τή φοβερή κα­ τακεφαλιά μέ τήν πέτρα. Του βουλώνει καί τό στό­ μα μ’ ένα πανί γιά νά μη μπορή νά φωνάξη καί μετά τον παρατάει εκεί μέσα, κλεί νει τό γκαράζ καί βγαίνει έ­ ξω κρατώντας μόνο τον ορμα­ θό μέ τά κλειδιά. Τρέχει χωρίς καμμιά καθυστέρησι ^ προς τή βοηθητική έκείνη πόρτα πού είναι κλει­

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ δωμένη. Δεν άργεΐ νά βρή ποιο εί­ ναι τό κλειδί της, πού τό κα­ ταλαβαίνει εύκολα κι’ άπό τό σ·χήμα τής κλειδαριάς, μέ τή βοήθεια βέβαια του ψοτναριου του. Ξεκλειδώνει. Ή πόρτα όμως δεν ανοί­ γει ούτε αύτή τή ψορά όταν τή οττρώχνει για τον άπλούστατο λόγο πώς τήν έχουν άμπαρωμένη κι* άπό μέσα! Μαρμαρώνει άπό τή φρίκη μπροστά σ’ αυτήν τήν και­ νούργια τρομερή άτυχία. Πεισματωμένος ύστερα και χωρίς νά σκεφθή πολύ άψήνει τήν πίσω μεριά της βίλλας καί ξαναγυριζει στήν κεντρι­ κή της είσοδο. ^ "Ολα όσα έχει κάνει έχουν γίνει τόσο γρήγορα πού άκόμα δεν υπορεΐ κανείς νάχη άνησυχήσει γιά τήν άπουσία του κατασκόπου πού έχει δεμένον καί φιμωμένο μέσα στο γκαράζ. ^ Πάντως κοντά στήν πόρτα δεν θά πρέπει νάναι κανείς. Τά^ παράθυρα όλα εξακο­ λουθούν νά μένουν σκοτεινά καί τό τζάμι τής πόρτας αυ­ τής^ νάχη άκόμα εκείνο τό θα­ μπό φως πού φαίνεται πώς έρχεται άπό τό εσωτερικό. "Αοπλος όπως είναι ό θρυ λικός^Γκρέκο κάνει κάτι τό έντελως παράτολμο, πού άσφαλώς καί ό πιο θαρραλέος άντρας δεν θά τό τολμούσε: Αοκιυάζει δυο - τρία κλει­ διά στήν κεντρική είσοδο τής βίλλας καί βρίσκοντας τελικά τρ δικό της άνοίγει καί μπαί

21 νει σάν κύριος ξανακλείνσντας πίσω του! Βρίσκεται μέσα στο έχθρικό στρατόπεδο. Καταμεσής στο στόμα τού λύκου. Κυττάζει ολόγυρά του καί δεν βλέπει ψυχή. Στο βάθος είναι τό δωμά­ τιο άπό όπου έρχεται τό φως. Πλάϊ του είναι άλλα δωμά τια σκοτεινά καί έρημα. Τό μάτι του σταματάει γιά μιά στιγμή καί στον γενικό δια­ κόπτη τού ηλεκτρικού πού εί­ ναι άριστερά άπάνω άπό τήν πόρτα πού μπήκε. Μιά τρελλή ιδέα περνάει άπό τό μυαλρ του καί τα γα λάζια μάτια του πετούν άστραπές στο μισοσκόταδο.^ Προχωρεί άθόρυβα προς τή φωτισμένη πόρτα. "Οσο πλησιάζει τόσο άρχί ζει νά ξεχωρίζη τίς κουβέντες των άνθρώπων πού βρίσκοντ’ εκεί μέσα. Λέει κάποιος: — Μά αυτό δεν είναι τό ποσον που συμφωνήσαμε; — Τον ποσόν είναι κάπως υπερβολικό!, άποκρίνεται ό άλλος μασημένα. "Ας είναι... Πάντως άκόμα δεν έχουμε δή ούτε άν τά σχέδια είν’ αυτά πού λέτε... — Εύκολο νά τά έλέγξετε. ; Μπορώ νά τούς ρίξω μιά ματιά πριν άπό τήν πλη­ ρωμή; —Σάς έχουν στείλει φωτο τυπία τής πρώτης σελίδας... ζερετε πώς είναι αυτά. "Ας τελειώνουμε μ’ αυτή τήν ι­ στορία... Παίξαμε κορφνςχ -

Π€ΡΕ&ϋ γράμματα το κεφάλι μας ένα σωρό φορές μέ δαΟτα!, φωνά­ ζει ένας τρίτος καί ό Γκρέκο αναγνωρίζει ανατριχιάζοντας τή φωνή ενός παλιού γνωρί­ μου του, τοϋ Χουριάν. Βρί­ σκονται έκεΐ μέσα στο χρήμα τοκιβώτιο καί τό κλειδί είναι απάνω! Δεν έχετε παρά να πληρώσετε... Την ώρα πού θά μετρώ τά χρήματα, έσεΐς θά ελέγχετε τά σχέδια... Ή δου­ λειά θά γίνη χέρι - χέρι, δπως συνηθίζεται... Ό Γκρέκο βλέπει μιά πόρ τα δεξιά του. Χώνεται μέσα. ~έρει πώς πρέπει νά κάνη γρήγορα. Δεν άποκλείεται οι άνθρω­ ποι πού βρίσκοντ" έκεΐ μέσα νά έχουν ακούσει την έξώθυρα πού άνοιξε. Φυσικά αυτό δεν θά τούς ανησύχησε. Α­ κριβώς έχει ποντάρει πάνω

Τό σπίτι βυθίστηκε στό σκστςχδί

στη βεβαιότητά τους πώς θάταν ό σύντροφός τους ττού πήγε γιά τό άμαξι% Ό άνθρωπος πού μιλούσε μέ τον Χουριάν, είπε: ^—- ΚΓ ό Μιρέλες; Ποιος θά τον άναλάβη; — Θά τον ρίξουμε στον κλήρο !, φώναξε γελώντας ό κακούργος. Καί πρόσθεσε μέ σαρκα­ σμό: — Συμφωνείς, Μιρέλες; "Έννοια σου καί τούτο δώ δέν είναι βαπόρι γιά νά βουλιά-ξη ! Αυτή τη φορά θά βουλιά ξης μόνος σου μέ μιά πέτρα στό λαιμό!... Τό Ελληνόπουλο προχωρεί πιά μέσα στό νέο δωμάτιο πού έχει μπή. Μιά πόρτα είναι μισάνοιχτη στό βάθος του άπ5 όπου μπαί νει^ άπλετο ^τό φως τού πλαϊ­ νού πού εΐναι ή συγκέντρωσις. Κάτω υπάρχει ένα" χοντρό χαλί πού πνίγει τελείως τον κρότο των βημάτων του. Ό Γκρέκο φθάνει στην πόρτα. Μέ μεγάλη προφύλαξι σκύ βει τό κεφάλι καί κρυφοκυττάζει. Γιά πρώτη φορά έχει φανή τυχερός: Στό βάθος απέναντι του εΤ ναι καθισμένος σέ μιά καρέ­ κλα ό Μιρέλες καί μ5 αυτό τον τρόπο είναι ό μόνος πού κυττάει κατά τό μέρος του, ενώ οι άλλοι δυο πού τον ση­ μαδεύουν μέ τά πιστόλια τους, έχουν γυρισμένες τις πλάτες τους προς τό 'ξλλη-

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ νόπουλο. Δίπλα τους είναι ό Χουριάν μπρος στο χρηματοκιβώ­ τιο. "Απέναντι του στέκουν οί άνθρωποι μέ τούς οποίους κουβεντιάζει για την αγορά των τρομερών κλεμμένων σχεδίων. Ό ένας από αυτούς πού φαίνεται επικεφαλής τους, άμ φιταλαντεύεται ακόμα αν πρέ πει νά δώση ολόκληρο τό ποσόν. Ό Γ κρέκο καταλαβαίνει πώς ή τοποθέτησί τους μπο­ ρεί νό: άλλάξη μέ μια τυχαία μετακίνησι και νά μή μπορή τπά νά κάνη τίποτα. Γι" αυτό αποφασίζει νά τά παίξη δλα γιά δλα αυτή τη στιγμή. Βγάζει ολόκληρο τό κεφάλι του από τό άνοιγμα τής πόρτας. Είναι έτοιμος νά κά νη νόημα στον Μιρέλες νά μην προδοθή μέ την έκπληξι πού θά νοιώση βλέποντάς τον. λ Παρά λίγο δμως νά προδο θή μόνος του ό Γκρέκο μέ μιά άθελη κίνησι θαυμασμού πού θάκσνε τό χέρι του νά χτυπήση στην πόρτα, γιατί ό άρχη γός των πρακτόρων άντικατα σκοπεί ας τον βλέπει αμέσως κι’ δμως τό πρόσωπό του ε­ ξακολουθεί νά διατηρή τη μαρ μάρινη άπάθειά του σάν νά μην έχη συμβή άπολύτως μά απολύτους τίποτα τό παρά­ δοξο. , Τον κυττάζει συνέχεια κα­ τάματα, αλλά τό βλέμμα του εΐναι τέτοιο πού δσοι τον τρι γυρίζουν θά στοιχημάτιζαν πως κυττάζει τό κενό..,. Ό άνθρωπος ττοι) μιλά μέ

2$

Ό Μιρέλες φτάνει τρέχοντας

τον Χουριάν λέει:^ — Μπρος. Δώστε τά λε­ φτά... ’Άς τελειώνουμε.. "Ενας άπ" αυτούς πού στέ κουν πλάϊ του φέρνει μιά τσάντα καί την άκουμπάει σ" ένα τραπέζι. Δεύτερος κάνει τό ίδιο μέ τη δεύτερη τσάντα πού την άκουμπάει απάνω στην πρώτη. Στο μεταξύ αυτό ό Γκρέκο δείχνει στον Μιρέλες τό γλόμπο τού δωματίου. "Υστερα του δείχνει τό χρηματοκιβώ­ τιο καί μετά τη τζαμένια πόρ τα πού οδηγεί προς την έξο­ δο. Ό Μιρέλες κουνάει αδιό­ ρατα τό κεφάλι του καταφα­ τικά. Τό ' Ελληνόπουλο περπα­ τώντας στά νύχια αλλά πιο βιαστικά από πριν ξαναγυρ? ζει άττό κεΐ πού

ί4 Στο δρόμο άκούει τό Χουριάν πού λέει: — Μπορείς νά πάρης τά σχέδια. Κάθησε νά τά κυττάς όσο θά μετρώ τά λεφτά. Ό Γκρέκο σχεδόν τρέχει άλλά τά καταφέρνει νά μην άκούγεται καθόλου. Φτάνει στην εξώπορτα και την ανοίγει αθόρυβα. "Υστερα άρπαζει τον κεντρικό διακό­ πτη πού βρίσκεται πλάϊ του καί τον κατεβάζει. Μονομιάς όλη ή βίλλα βυ­ θίζεται σέ πηχτό σκοτάδι! Λυσσασμένες φωνές καί βλαστήμιες άκούγονται από τό δωμάτιο πού είναι συγκεν τρωμένοι οί κατάσκοποι. Αλλά στο μεταξύ ό Μιρέ­ λες πού περιμένει τό σβύσιμο των <£>ώτων έχει ετοιμάσει σάν άγριογοττος τις ατσαλένιες ϊνες του κορμιού του. "Έχει σημαδέψει μέσα στο χρημα­ τοκιβώτιο, πού μόλις έχει ά­ νοιξε ι, τό φάκελλο με τά πο­ λύτιμα σχέδια, λέ μιά στι­ γμή απλώνει τό χέρι του καί τον άρπάζει πρίν από τό χέ­ ρι του άγοραστοϋ του πού ή­ δη κατευθυνότοτν προς αυτόν. Κοονείς δεν σκέπτεται εκεί­ νον αυτή τη στιγμή. Οί ξένοι πιστεύουν πώς πρόκειται γιά κόλπο του Χουιάν μόλις έβαλε στο χέρι τά εφτά γιά νά τά κρατήση κι’ αυτά μαζί μέ τά σχέδια. Τρα βουν τά πιστόλια καί τά στρέ φουν έκεΐ πού θυμώνται πώς έστεκαν οί κατάσκοποι. Μέ τον πρώτο πυροβολι­ σμό άκούγεται μιά άγρια φω­ νή ττρνςΗΛ

ΓΚΡΕΚΟ Ό Χουριόον καί οί δικοί του πού δέν μπορούσαν νά κατα­ λάβουν τί τρέχει, τραβούν τώ ρα καί κείνοι τά πιστόλια τους καί ταμπουρώνσνται. Οί δυο πού έστεκαν απέ­ ναντι στον Μιρέλες πυροβο­ λούν πρώτα - πρώτα προς τό μέρος τής καρέκλας του γιά νά έχουν ξεμπλέξει τουλάχι­ στον μαζί του. Άλλά ό αρχηγός των πρα­ κτόρων άντικατασκοπείας βρί σκέτα ι κιόλας μακρυά. Μόλις άρπαξε τον πολύτι­ μο φάκελλο, γιά τον οποίο τόσο αΐμα έχει χυθή ως τώρα, έκανε μιά βουτιά προς τή τζαμένια πόρτα, την άνοιξε καί ρίχτηκε προς την έξοδο. Κανείς δέν άκουσε τό άνοι­ γμα τής πόρτας στον χαλα­ σμό πού γίνετ’ έκεΐ μέσα α­ πό τίς σφαίρες πού πέφτουν απ’ όλες τίς μεριές. Μά κι’ αν τό έχη προσέξει κάποιος, δέν θά τολμά νά βγάλη τό κε ψάλι του γιά νά πάρη από πίσω τόν φυγάδα όποιος κι* άν είναι. Σέ μιά στιγμή ακόμα ό Μι ρέλες βρίσκεται στο δρόμο. Ό Γκρέκο είναι ήδη μές στο αυτοκίνητο καί ή μηχανή του είναι κιόλας άναμμένη. Μόλις ό άντρας βρίσκεται πλάϊ του βάζει μπρος καί τό ξεκινάει σάν πραγματική βο­ λίδα. Σ’ ένα λεπτό έχει πάρει τή στροφή καί τρέχει σάν τρελλός στη μεγάλη λεωφόρο προς την Αθήνα. Ό Μιρέλες τόν παρατηρεί μ5 έναν άπέρσντο θαυμασμό

η

ύ ΗΡΩ2 ΤΑΝ ΓΗΠΕΔΩΝ και μέ την ανάσα κομμένη α­ πό συγκίνησι. Ταυτόχρονα χαμογελάει. — Δεν είναι ανάγκη νά τρέχης έτσι, Πκρέκο, του λέει στο τέλος. Αυτοί θ’ άλληλοσκοτώνωνται γιά πολλή ώρα ακόμα εκεΐ μέσα... Μά, πές μου: Είσαι μάγος εσύ κι* ό­ χι κανονικός άνθρωπος σάν όλους μας; Την πρώτη φορά ξεφυτρώνεις μέσα σ’ ένα πλοΐο στη Χάβρη καί μ’ αρ­ πάζεις από του χάρου τα δον τια, ενώ ήσουν στο Παρίσι... Τώρα παρουσιάζεσαι σέ μιά μοναχική βίλλα σέ^ μιά έξο­ χή τής Αθήνας, ενώ σέ άφη­ σα στο Μιλάνο!... ’Άν τά πώ πουθενά όλ’ αυτά θά... μέ πά ρουνε γιά τρελλό! Περίμενα πώς θά πέθαινα σέ λίγα λε­ πτά.... ήμουν βέβαιος πώς ό­ λα είχαν χαθή... καί τώρα κρατώ επί τέλους αυτά τά ανεκτίμητης άξίας χαρτιά στά χέρια μου!... Γκρέκο, δέν ξέρω τί νά πώ... Δέν ξέρω πως νά σέ ευχαριστήσω... Πώς νά σου έκφράσω τήν ευ­ γνωμοσύνη όχι τής χώρας μου μά ολοκλήρου του κόσμου!... Θά προσπαθήσω, μά όταν η­ ρεμήσω λιγάκι... Ωστόσο.... Πες μου: Πώς τά κατάφερες; — Στάθηκα τυχερός!, α­ ποκρίνεται ό Αετός τού Σάο Πάολο 'κοττακάκκινος απ’ τή στενοχώρια γιά όλ* αυτά τά εγκώμια πού άπευθύνονται σ’ αυτόν. "Ομως εκείνο πού πε­ τύχατε έσεΤς δέν θά μπορού­ σα νά τό πετύχω ποτέ μου! Πώς μπορέσατε νά μήν κινή­ σετε ούτε μιά ϊνα στο πρόσω­

πό σας, βλέποντάς με ξαφνι­ κά, άφοϋ δέν μέ περί μένατε καθόλου; Ό Μιρέλες άποκρίνεται συγκ ινη μένος: — Επειδή πάγωσα χειρό­ τερα βλέποντάς σε καί κάνον τας αμέσως τή σκέψι ότι θά σέ σκότωναν καί σένα!... Μά εσύ λές... λές κι* ήσουν πάλι μέσα στο γήπεδο! Κατέ­ στρωσες τόσο υπέροχα τήν έπίθεσί μας!... Μοΰδωσες τό­ σο καλά νά καταλάβω τό σχέ διό σου... Λές κι* έκοτνες μιά υπέροχη ντρίπλα πού ξεγέλα­ σε όλους τούς άντιπάλους!... Μιά ντρίπλα του θανάτου! Καί νά καί τό γκόλ!... Καί δείχνει τόν φάκελλο μέ τά πολύτιμα έγγραφα σ’ αυτά τά λόγια.... Ο ΓΚΡΕΚΟ ΣΤΙΣ ΚΕΡΚΙΔΕΣ

ΡΙΑΝΤΑ χιλιάδες άν­ θρωποι πλημμυρίζουν τό γήπεδο μέ τέτοιον τρόπο πού λές πώς έδώ μέσα δέν χωράει νά μπή ούτε ένας παραπάνω — τούτο εδώ τό γήπεδο τής Λεωφόρου Αλε­ ξάνδρας δέν έχει καμμιά^σχέσι μέ τά μεγαθήρια του πο­ δοσφαίρου της Βραζιλίας κι* όλης τής Νοτίου Αμερικής, ακόμα καί τής Ευρώπης. Ανάμεσα όμως σ’ αυτούς τούς "Ελληνες φίλαθλους, εί­ ναι σήμερα^ καί τρεΐς διασημότητες του παγκοσμίου πο­ δοσφαίρου παύ κανείς δέν τό υποψιάζεται αυτό άπό τή λα­ οθάλασσα...

16

Μ-:

ΚΓ άλήθεια: Ό Γκρέκο πού έμαθε πώς σήμερα θά ά~ ναμετρηθούν οί δυο μεγαλύτε­ ρες Ελληνικές ομάδες, ό Πα­ ναθηναϊκός καί ό Όλυμπιακός, παρέσυρε και την παρέα του από νωρίς για νά παρα­ κολουθήσουν τον αγώνα... Μόλις πρόλαβαν νά πιάσουν μια θέσι κάπου στο πέ­ ταλο ανάμεσα στους φανατι­ κούς ποδοσψαίρόψιλους πού άνέμιζαν άλλοι κόκκινες ση­ μαίες καί άλλοι πράσινα μπαλόνια. Ό Γκρέκο, ό Τζέντο κι5 ό Σιού μαζί μέ την "Αμττυ καί τον αχώριστο Ζανίνο μέ^ τό σκύλο του τον Ναύτη θά ναι σήμερα θεατές άπλοι ενός άγώνος πού αν έμπαιναν μέσα νά λάβουν μέρος ασφαλώς θά μπορούσαν νά σαρώσουν ό­ λους τούς άλλους... Είναι δεκαοκτώ Όκτωβρί-

Σουτάρει άπό μακρυά άουτ

ΓΚΡ£ΚΟ

Σουτάρει πολύ σιγά καί μές στα χέρια του.

ου. Τό παιχνίδι είναι φιλικό, αλλά ό^ φανατισμός τών φιλά­ θλων είναι τέτοιος πού θάλεγες πώς είναι τό κρισιμώτερο τού πρωταθλήματος! Μιά ιαχή δονεΐ ξαφνικά τίς εξέδρες πού λες κΓ από στι­ γμή σε στιγμή θά καταρρεύσουν. Μιά1 σειρά από άοπροκόκκινους παίκτες βγαίνουν στο πράσινο ταπέτο τού γη­ πέδου από τήν καταπακτή πού υπάρχει στήν άκρη του. Ή κραυγή Όλυμπιακός Όλυμπιακός, χαλάει τον κό­ σμο. Γκρέκο χαμογελάει μέ συγκίνησι. — Μέχρι δώδεκα χρόνων που ήμουν στην Αθήνα, λέει στήν Αμττυ, ώνειρευόμουν νά ψορέσω τήν πράσινη φανέλλα με τό τριφύλλι... "Υστερα πού

Ο ΗΡΩΣ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ βρέθηκα στο Φάληρο, δεν μττό ρεσα νά ξ ανανέβω ποτέ στην Αθήνα... "Οσες φορές μπο­ ρούσα νά τό σκάω τις Κυρια­ κές άπό τον θεΐο μου και νά πηγαίνω στο γήπεδο, έλεγα πώς μιά μέρα θά φορέσω αυ­ τή την ερυθρόλευκη φανέλλα πού βλέπεις... Μά ύστερα... — Πάντως στο χρώμα δέν έπεσες έξω!, του λέει ό Τζέν το γελώντας. Κόκκινη είναι και ή δική μας! — Ή ζωή είναι περίεργη, αποκρίνεται τό Ελληνόπου­ λο,.. ’Άν ζούσε ή μητέρα άκόμα, θά φορούσα πράσινη φανέλλα!... ’Ή ϊσως δέν θαπαιζα ποτέ ποδόο'φαιρο εδώ στήν Ελλάδα... Τίποτα δέν μπορείς νά πής μέ βεβαιό­ τητα.... Γυρίζει σ’ έναν νεαρό πού κάθεται στο πλάϊ του:

Τό σουτ του Μπέμπη περνάει έπάνω άπό τη δοκό

Στα πρώτα λεπτά του β' ημιχρο­ νίου ό Παναθηναϊκός έκλεισε τον Όλυμττιαχό στα καιρό έ του. — Μπορείτε νά μου πήτε τά ονόματα των παικτών; Έκεΐνος γουρλώνει τά μά­ τια μέ άγσνάκτησι. — Δέν ξέρεις την Όλυμπιακάρα; του κάνει. Τί θές και βλέπεις ποδόο’φαιρο τό λοι­ πόν; Έγώ στή θέσι σου θά πήγαινα στο σινεμά νά φάω καί τό δεκάρικο πού περισ­ σεύει πασατέμπο! Ό Γκρέκο χαμογελάει. _— Είμαι ξένος!, του λέει. ’Έλειπα στο έξωτερικό... — "Αμα εΐν5 έτσι άλλάζει!, παραδέχεται ό άλλος. Λοιπόν αυτοί πού βλέπεις εί­ ναι: Τέρμα ό Θεοδωρίδης τό λιοντάρι μας! — Πούφαγε τά εφτά σάν ασπιρίνες στο Παρίσι!, πετάγ*ται ένας πράσινος πίσω

28 του. — Τί ’πες, βρε! ! Τινάζονται καί οι δυο όρ­ θιοι. ' Αρπάζει τον διπλανό του ό Γκρέκο καί τον καθίζει κάτω. — Μ ή δίνης σημασία, του λέει γελαστά. Πες μου τη συν θεσι... Καί ό καημένος ό Ζανίνο ρωτάει μέ άπορία την ίδια στιγμή: — Γιατί κάνουν έτσι, κα­ λέ;... Σέ γνωρίσανε; Τά παιδιά γελάνε. Ό ευέ­ ξαπτος συνεχίζει μέ τά ονό­ ματα: — Μπάκ αυτός πού βλέ­ πεις έκεΐ ό Ρωσσίδης, _ό άλ­ λος ό Καμπόλης κι5 ό ~ανθόπουλος παραπέρα. Έκεΐνος ό Πολυχρονίου ό αετός μας. Νά ό Κοτρίδης, νά ό Γκαβέτσος τό επτά, τό οκτώ ό Σ ιδέρης^πού τον πήραμε φέτος καί θά’σκίση(!), ό Παπάζο­ γλου, ό Μπέμπης κι5 ό Ποσει δών! Δεν προλαβαίνει νά τελειώση καί τό γήπεδο πάει πά­ λι^ νά γκρεμιστή απ’ τις ια­ χές του πλήθους. —- Αυτή είναι ή Παναθηναϊκάρα!, στριγγλίζει ό καλαμπουρτζής πίσω τους. Θές νά τους μάθης κι* αυτούς πού θά κάνουν άλογα τούς άλ­ λους πού άκουσες; Νά τοι: Καί δίχως νά τού πή κα­ νείς τίποτα κατεβάζει άκέραια τη σύνθεσι γιά νά πάη κόντρα του άλλου πιο πολύ: — Βουτσαράς, Τζουνάκος, Άγγελόπουλος, Άνδρέου, Νε μπίοης, Λινοξυλάκης, Δομά-

ΓΚΡΕΚΟ

ζος, Παπαεμμανουήλ, Τζαρέλλας, Θεοφάνης, Ποα/άκης! Καί κάθε όνομα τό συνο­ δεύει καί μέ μιά χειρονομία γιά -νά δείχνη τον παίκτη. Αλλά τά τυπικά ήδη τελειώ­ νουν μές στο πράσινο γήπε­ δο καί οί δυο ομάδες παίρ­ νουν θέσεις γιά νά άρχίση τό παιχνίδι. Πρώτος επιτίθεται ό Πα­ ναθηναϊκός από τά δεξιά. Ό Δομάζος κατεβαίνει ταχύτα­ τα καί σεντράρει. Ή μπάλλα φτάνει στον Θεοφάνη πού μέσα από την περιοχή καί ά πό καλή θέσι βιάζεται νά σου τάρη. Ή μπάλλα τινάζεται πολλά μέτρα ψηλά άπό τό δο κάρι του Θεοδοορίδη. Οί Όλυμπιακοί ανταποδί­ δουν αμέσως τήν έπίσκεψι κι’ ένας τρομερός κίνδυνος δια­ γράφεται γιά τον Παναθηναϊ­ κό. Ό Ρωσσίδης στέλνει στον Πολυχρονίου καί κεΐνος κατ’ εύθεΐαν μέ βαθειά μπαλλιά τροφοδοτεί τον Παπάζογλου πού φεύγει άπό τά δεξιά. Κά νει υπέροχη σέντρα. Ό Βου­ τσαράς πηδάει ν’ άποκρούση αλλά ή μπάλλα του γλυστράει άπό τά χέρια. Φτάνει στον Μπέμπη πού προσπα­ θεί νά βρή κενό χώρο γιά νά σουτάρη. "Ωσπου νά τον βρή όμως ό Άγγελόπουλος του κλέβει τή μπάλλα καί τή στέλνει του Τζουνάκου πού άπομακρύνει μέ μιά τυφλή μπαλλιά τον κίνδυνο. Ό Θεοφάνης τροφοδοτεί τον Τζαρέλλα καί κείνος μέ κεφάλια τον Ποίνακη που σου τάρει κατ’ ευθείαν άουτ άπό

πολύ μσκρυά. Στη συνέχεια και γιά μερικά λεπτά οί Πα­ ναθηναϊκοί κλείνουν τούς ερυ­ θρόλευκους στά καρρέ τους χτυπώντας δυό^ άλλεπάλληλα κόρνερ^ χωρίς δμως αποτέλε­ σμα. 5Αργότερα τό παιχνίδι ατονεΐ καί παίζεται στο κέν­ τρο μέ σκληρότητα δμως καί μίκροτραυματισμούς, ώσπου στο 15' έχουμε τό πρώτο ττο λύ καλό σοότ του άγώνος. Ό Παπαεμμανουήλ παίρ­ νει- τή μπάλλα ανάμεσα σέ δυο αντιπάλους καί ^προχωΡεΤ στην περιοχή τού Όλυμπιακοϋ άσυγκράτητος. "Εΐ^α σούτ πραγματικός κεραυ­ νός φεύγει από τό πόδι του. Βουίζει ή μπάλλα καθώς σχί ζέι τον αέρα. Σιγή τάφου πέ φτεί στο γήπεδο γιά μία στι /μη. /Όλοι περιμένουν νά οόυν τήν κατάλήξί. Ή μπάλλα ξύνει τό άριστε ρό Γ του Θεοδωρίδη, περνάει πάνω από τό κιγκλίδωμα τού «πετάλου» καί... καταλήγει στήν αγκαλιά του Γκρέκο, σαν νάβελε νά δείξη πώς μό­ νο αυτός μέσ’ απ’ δλο τό γή­ πεδο είναι ικανός νά χτυπήση πιο κεραυνοβόλο σούτ α­ πό αυτό... Φυσικά κανείς δεν καταλα­ βαίνει τίς προθέσεις τής στρογγυλής θεάς του ποδο­ σφαίρου. ίό θρυλικό Ελληνόπουλο τήν πετάει στο γήπεδο μέ τά χέρια, τήν παίρνει ό Θεοδωρίδης, τή στήνει στήν αριστε­ ρή γωνιά τής μικρής περιο­ χής καί^ σουτάρει μόνος του. Τήν παίρνει ό Μπέμπης ό ό­

ποιος κάνει ξέφρενη κατεβα­ σιά, Τρεΐς άντίπαλοι δισδοχί κά ό ένας από τον άλλον στέ κεται άδύνατο νά τόν συγκρα τήσουν.^ Ό μικρόσωμος άσ­ σος τού Όλυμπιακοΰ φτάνει ώς τή μεγάλη περιοχή Φών αντιπάλων. Μπρος του τώρα στέκεται ό Άγγελόπουλος, έτοιμος- νά έπέμβη ατό επόμενο βήμία του. Ό Μπέμπης τό καταλαβαί νει καί κόβει αμέσως αριστε­ ρά στον Ποσειδώνα που καίροφυλακτεΐ. Έκεΐνος ξεγελάει ώραΐα τόν Άγγελόπουλο καί τήν ξαναγυρίζει στον Μπέ­ μπη. Ό μπάκ του Παναθη­ ναϊκού δμως τόν προλαβαίνει καί... τόν αδειάζει στο χόρτο τού γηπέδου. Ό . διαιτητής δεν σφυρίζει απολύτως τίποτα. Οί Όλυμπίακόί διαμαρτύ­ ρονται νιά λίγο. Τό παιχνίδι συνεχίζεται. Καί συνεχίζεται μέ όλοένα μεγαλύτερη σκληρότητα καί μίκροτραυματισμούς άποτέλε σμα των οποίων είναι νά μήν ύπαρξη κανένα ^αποτέλεσμα ώς τό τέλος τού ήμιχρόνου, που λήγει μηδέν - μηδέν. Οί δυο ομάδες κατεβαί­ νουν στά αποδυτήρια γιά τή λιγόλεπτη άνάπαυσι πρίν α­ πό τό δεύτερο ημιχρόνιο. Ό Τζέντο παρατηρεί τόν άγαπημενο του φίλο. —- Πώς σού φαίνεται; — Πολύ κακό ποδόσφαι» ρο^!, λέει τό Ελληνόπουλο μέ θλΐψι. Δεν τό φανταζόμουν αυτό,..

— *Ίσως οΐ όμάδες νά εί­ ναι ντεφορμέ, λέει ή "Άμπυ γιά νά τον παρηγόρηση. Και ό "Αετός τού Σάο Πά ολο κουνάει μόνο τό κεφάλι του παράξενα και δεν λέει τί ποτά. ΤΟ ΛΕΥΤΕΡΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Ο ΠΑΙΧΝΙΔΙ έχει άπ’ τις πρώτες μπαλλιές του δεύτερου ημιχρόνου εντελώς διαφορετική μορφή. "Ήρεμα και ευγενικά παίζουν μεταξύ τους οί είκοσιδύο πο­ δοσφαιριστές τώρα. Στά πρώ τα λεπτά τουλάχιστον, κα­ νείς δεν χτυπάει καί κανείς δεν διαμαρτύρεται. Καί ή μπάλλα παίζεται τό περισσό τερο στο κέντρο τού γηπέδου με μόνο ένα νέο σούτ τού Πα παεμμανουήλ στο 30' λεπτό που όμως άποκρούσθηκε τυ­ χαία από τό σώμα τού Κοτρίδη. Λίγο αργότερα ό Δομάζος παίρνει τή μπάλλα από τον Νεμπίδη καί προχωρεί ακά­ θεκτος παράλληλα μέ τή γραμμή τού άράουτ. Δίνει πάλι στον Παπαεμμανουήλ. Μέ ντρίπλα ό νεαρός ντεμί τών πρασίνων περνάει ώραΐα τον Καμπόλη καί σουτάρει τόσο άστοχα όμως που ή μπάλλα αντί νά βγή άουτ, πηγαίνει σάν πάσσα στον Ζαφειρόπουλο πού παίζει σ’ αυτό τό ήμίχρονο στή θέσι τού Πανάκη. Ό Ζαφειρόπουλος σεντράρει στον Τζαρέλλ« πού σουτάρει από τό κέν­

τρο άλλά 6<5υΤ. Μέ τον βολέ^ άπ’ τή γωνιά τής περιοχής ή μπάλλα ξσ> ναγυρίζει αμέσως στά^ καρρέ τού "Ολυμπιακού οπτό άπόκρουσι τού Λινοξυλάκη% Ό Τζαρέλλας δίνει περίφημη κοφτή μπαλλιά. Ό Ζαφειρόπουλος τήν παίρνει καί, κα­ θώς ό Καμπόλης τρέχει νά τον άνακόψη, δίνει στον Δομάζο. Ό Κοτρίδης ταχύτερος τον προλαβαίνει καί άπομακρύνει τον κίνδυνο προσωρι­ νά γιατί ή μπάλλα πηγαίνει στον Νεμπίδη πού ξαναδίνει στον Ζαφειρόπουλο. Μέ έκπληκτική μαεστρία αυτός φτάνει ^ώς τή γραμμή τού άουτ περνώντας τρεις αν­ τιπάλους. Κάνει σέντρα πολύ δυνατή πού ξεπερνάει όλους μπρος στο τέρμα. Καταλήγει στον Παπαεμμανουήλ στήν άντίθετη πλευρά. Κείνος σεν­ τράρει χωρίς καθυστέρησι στο Θεοφάνη. "Αντί νά σουτάρη ό άέρινος αυτός παίκτης, αποφασί­ ζει νά περάση τούς πάντες καί νά μπή στο τέρμα μέ τή μπάλλα. Φυσικά στο τέλος προλαβαίνει ό Πολυχρονίου καί “αποκρούει σέ κόρνερ. Καλοτραβηγμένο από τον Δομά ζο φτάνει πάλι στον Παπα­ εμμανουήλ κι" άπ’ αυτόν πά­ λι στο Θεοφάνη πού βρίσκε­ ται σέ θαυμάσια θέσι. Οι θεατές ξεπετάγονται μέ κομμένη τήν ανάσα. Τίποτα. Ό πράσινος παί­ κτης χάνει μιά σπάνια ευκαι­ ρία στέλνοντας τη πολύ σιγά

■?*^!3β=4«αϊ»θτΤϊβ«-ϊτ=Γώκίρνϊ?ι!3&!ί;'δί3ίε5»2ί»>ι>:·ι!!:^ί'-'Α®»«!?,^ί8έί»555ηΜί^&Κ5^5?«ί®ίϊίβ35!»·:.ΐί¥βί?»5Βί®^3®®β5βϊΐ*!

καί στά χέρια του Θεοδωρ ίδη πού δεν χρειάζεται νά κου νηθή^ καθόλου. Δέκα ολόκληρα λεπτά ό Παναθηναϊκός έχει κλείσει τον "Ολυμπιακό στά καρρέ του χωρίς όμως θετικό απο­ τέλεσμα πράγμα πού απογο­ ητεύει τούς οπαδούς τους και σιγά - σιγά κι" αυτούς τούς Υδιους... "Έτσι οι "Ολυμπια­ κοί αρχίζουν σιγά - σιγά τις αντεπιθέσεις πού όσο πάνε γίνονται καί περισσότερο ε­ πικίνδυνες. Πάντα δμως την τελευταία στιγμή θά βρεθή ένα Παναθηναϊκό ποδάρι νά άπσκρούση ή ό Παπάζογλου θά βγή τέσσερις φορές συνέ­ χει α^ όφσάϊτ, προς γενική α­ γανάκτηση καταστρέψοντας τις επιθέσεις τής όμάδος του. Στο τελευταίο τέταρτο τό παιχνίδι αλλάζει δψι. Ξαφνικά λες καί ξυπνούν άπό τή νάρκη τους καί οί δυο ομάδες καί λες καί σκέπτον­ ται οί πράσινοι καί οί κόκκι­ νοι ποδοσφαιριστές πώς εί­ ναι^ καιρός καί ευκαιρία νά βγή^ τώρα ένα γκολ πού ό αντίπαλος δέν θά μπορή πιά νά τό άνταποδώση. Οί κατε­ βασιές καί των δύο γίνονται πιο γρήγορες καί πιο τεχνι­ κές^, πάλλσνται άπό ενθουσια­ σμό καί τήν έπιθυμία τής νί­ κης. Ένας περίτεχνος συνδυα­ σμός των Παπάζογλου, Μπέ­ μπη καί σούτ του τελευταίου περνάει σύρριζα άουτ επάνω άπό τό οριζόντιο δοκάρι, καί κάνει τούς φιλάθλους τής Πει

σουν πάνω στίς κερκίδες τους έπί τέλους καί νά άρχίσουν τις ρυθμικές φωνές προσπα­ θώντας νά δώσουν κουράγιο στά ίνδάλματά τους καί νά τούς σπρώξουν προς τή νίκη. Μά οί άντίπαλοι μέ τό τρι φύλλι στο στήθος δέν φαίνε­ ται νά πτοοϋνται άπ" τή φα­ σαρία. Ό Βουτσαράς κλω­ τσάει μόνος του τή μπάλλα άπ" τή γωνία τής μικρής πε­ ριοχής καί κείνη φθάνει στο Νεμπίδη. Ό υπέροχος χάφ όρμάει σάν λιοντάρι προς τήν αντίπαλη περιοχή αφού μέ εκπληκτικούς ελιγμούς ξεφεύ­ γει άπ" δλους τούς άντιπάλους του. ^ Ό Πολυχρονίου τρέχει νά τον άνακόψη καί οί δυο μεγα­ λύτεροι χάφ τής Ελλάδος έρ­ χονται αντιμέτωποι γιά μιά στιγμή. Ό Νεμπίδης προλα­ βαίνει καί σπρώχνει τή μπάλ λα στον Δομάζο πού είναι δί πλα του. Ό νεαρός έξτρέμ μέ τις μεγάλες ελπίδες γιά τό μέλ­ λον χύνεται μπρος. Ή σέντρα του είναι υπέ­ ροχη σέ ακρίβεια. Βρίσκει τό κεφάλι του Παπαεμμανουήλ πού τή γυρνάει στον Τζαρέλλα κι" αυτός στον Θεοφά­ νη καί κείνος ανάμεσα άπό δ­ λους τούς αντιπάλους πάλι στον Παπαεμμανουήλ. Οί έναλλαγές όλες αυτές έχουν γίνει μέ τρομερή ταχύτητα καί ακρίβεια. Σειρά των Πα­ ναθηναϊκών τώρα στις εξέδρες; νά πςχνηγυρίσουν καί νά βγα λουν ένα μεγάλο «αχ» άπογό

ραιώτικης όμάδος νά ξυπνή­

πτεύσεως

καθώς τό τρομερό

11

Ρ&ΜΧβ

ϋ-ουΐ τού Πατταεμ μαναυήλ γλείφει τό δοκάρι του Θεοδω-^ ρίδη και βγαίνει άουτ. 'ΩστόοΌ και των δυο ομάδων οί προσπάθειες δεν καρποφο­ ρούν. Ή ώρα πού μένει είναι ΐόσο λίγη... Ό διαιτητής σφυ­ ρίζει τή λήξι. Τό παιχνίδι έχει τελειώσει ισόπαλο χωρίς γκολ. Τό γήπεδο αδειάζει σιγά σιγά οπτό τά πλήθη. Ό Γκρέκο με την παρέα του είναι κι5 αύΐός ανάμεσα στη λαοθάλασσα πού προχω ρεί κατά την έξοδό. — Πώς σου φάνηκε λοιπόν τό ποδόσφαιρο τής χώρας μου; ρωτάει τό Τζέντο. — Στην αρχή είχα άπογοητευθή, του Αποκρίνεται ε­ κείνος μ έ ειλικρίνεια... Τώρα στρ τέλος όμως τό παιχνίδι καί των δυο ήταν υπέροχο.;. Είναι πολλοί παίκτες πραγμα τικα μεγάλοι άνάμεσά τους, πού θά μπορούσαν νά παί-

ουν άττου§ήττοτ€ καί νά έξέιχθουν θαυμάσια..» "Αλλά... — Αλλά; Ό διάσημος Βραζιλιάνος σέντερ φόρ χαμογελάει. — Σάν νά μου φαίνεται πώς έδώ στήν Ελλάδα τό πο­ δόσφαιρο τό καταστρέφουν αυτοί πού τό διοικούν, του λέει. Καμμιά προπόνηση καμ μιά τεχνική στο ομαδικό παι­ χνίδι... Οί παίκτες δεν μπο­ ρούν νά τό μάθουν μόνοι τους αυτό... Κάποιος πρέπει ^νά τούς τό δίδάξη... Είναι κρίμα πού δεν μπορούν νά βρούν αυ­ τόν τον άνθρωπο... Σωστά, βέβαια, αυτά πού λέει ό μεγάλος άσσος μά εί­ ναι... ίνκόγκνιτο στήν Αθήνα κι5 έτσι κανείς δέν τόν άκόύει. Βγαίνουν λοιπόν στή λεω=· φόρο κι5 άναρωτιώνται πού νά πάνε γιά νά περάσουν τό άπόγευμα τής Κυριακής. "Α­ ποφασίζουν στο τέλος νά τό περάσουν στο Φάληρο.

ΤΕΛΟΣ 5 Αποκλε ι στ ι κ ότη ς;

Γ. ΜΑΡΜΑΡ ΙΔΗΣ Γεν. Εκδοτικοί Επιχειρήσεις Ο. Ε.

ΤΗΝ ΆΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ "Ενα καταπληκτικό τεύχος που θά συναρπάση τόν κάθε αναγνώστη:

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΚΟΡ ! Οί ήρωες τής Τάρεντ σέ καινούργιους καί μεγαλύτε­ ρους θριάμβους.

ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΗ ΠΈΜΠΤΗ

ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΓΓΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΕΚΟ» I

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΜΠΟΣ "Ενας άπό τους καλύτερους "Ελληνες κυνηγούς σήμερα είναι κι’ ό ’Άμπος τής μεγάλης Αθηναϊκής ενδεκάδας Α.ΕΚ. 'Ο ’Άμπος έτσι όπως είναι λεπτός, ψηλός, αδύνατος καί ξαν­ θός, θυμίζει στο στυλ τούς έξοχους Βιεννέζους ποδοσφαιριστές ή τούς γείτονες και φίλους μας Γιουγκοσλάβους. Φυσικά σε τεχνική καί άπόδοσι υστερεί πάρα πολύ απ’ αυτούς, είναι όμως παίκτης πού έχει όλα τά προσόντα για νά τους φτάση καί σ’ αυτό το σημείο. 'Ο "Αμπος άποτελοϋσε βασικότατο στέλεχος τής έπιθέσεως τής θρυλικής όμάδος τού Δικέφαλου Αετού άλλα σήμερα στην ίδια τη δική του θέσι υπάρχει ένα καινούργιο μεγάλο ταλέντο, ό νεαρός Δεμίρης κι’ αυτό κάνει τή θέσι του λίγο δύσκολη. Πάντως οί δύο αυτοί ποδοσφαιοιστές έναλλάσονται στα παιχνίδια τής ΑΕΚ για το πρωτάθλημα Ελλάδος καί φυσικά στο τέλος ό καλύτερος άπ’ αυτούς θά έπικρατήση καί θά μονιμοποιηθή. Κανείς δεν μπορεί νά πρόβλεψη ποιος θά είναι αυτός.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΝίΚΟΛΑ ΓΔΗΣ Μια άπό τις μεγάλες απώλειες τού Παναθηναϊκού είναι κΓ ό Νικολαΐδης, πού παίζει σήμερα στον Παναιγιάλειο, μαζί μέ τον άλλο βετεράνο των πρωταθλητών Αθηνών, τον Λάκη Σοφιανό. Κανείς δεν κατάλαβε πώς ό Νικολαΐδης έφυγε άπ’ τον Παναθη­ ναϊκό για νά βρεθή στον Παναιγιάλειο, γιατί καί την εποχή ακόμα τής μετεγγραφής του βρισκόταν, σέ λαμπρή φόρμα «αχ» άποτελοϋσε ένα άπό τά βασίικώτερα στελέχη τής ένδοξης Αθηναϊκής ένδεκάδσς. 'Ο Νικολαΐδης θά έξακολουθούσε ώς σήμερα νά είναι πολύτι­ μος γιά τον ΠΑ0, μέ τά κενά πού παρουσιάζει ό τελευταίος στην άμυνα, άι^οΰ γιά τον Παναιγιάλειο’ αυτός μέ τον Σοφιανό αποτε­ λούν χωρίς αμφιβολία τις δύο καλύτερες μονάδες. 'Ο Νικολαΐδης είναι παίκτης δυναμικός, ταχύς, κατέχει τά μυ­ στικά τής μπάλας καί τέλος δέν πέφτει ποτέ σέ γικάφες σαν αυτές πού πέφτουν άκόμα καί οί μεγαλύτερες φυσιογνωμίες στην άμυνα τού ποδοσφαίρου μας, όπως ό Λινοξυλάκης ή ό Άγγελόπουλος ή ό Ρωσσίδης. 'Ο Νικολαΐδης δεν χάνει την ψυχραιμία του καί στήνκρισίίμώτερη στιγμή καί είναι ικανός νά σωση την κατάστασι εκεί πού ολοι οί άλλοι στην άμυνα έχουν πανικοβληθή.

^ Π ίί ··' ί ί”; 5

ος Αέκκα 22 (ύπόγείον) Άρ. -τηλεψ. 28.98Β Ετος Ιον — Τόμος 4 — Άριθ. 32. — Τιμή δραχμαί 2

η0 Δημσ-σ.ο'γραφικός Δ)··ντής: Σ. Άνομσδουρας, Στρ. Πλοοστήρα Μ. Σμύρνη. Οίκανομικός Δ)ντής Γ. Γεωργ· ιώδης, Σ··φ ΐιγγάς 38. Π ΟΟί'Γ.ΓΤ τιηνογρ,: Α. Χατζηδασίλείου, Ταταοούλιων 19 Μ. Σμύρνή ΔΏΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΓΑί: Γ. Γεωργιώδην, Λέικικα 22. ’Αθφκχι.

!« •2 ¥

4 π Άττό τό ερχόμενο τεύχος του «Γκρέκο», τό 33, ή διεύθυνσις του περιοδικού, γιο: νά ευχαρίστηση τους ττολυττληθεΐς αναγνώστες του.- αποφάσισε 'νά εγκαινίαση μια νέα καινοτομία. Μαζί μέ κάθε τεύχος, ό αναγνώστης θά άττοκτά: 1) Τις δύο έγχρωμες φωτογραφίες άσσων τβΟ έλληνικού ποδοσφαίρου καί 2) Μια μεγάλη έγχρωμη φωτογραφία μέ

ΟΜΑΔΩΝ ΜΑΣ "Ετσι, δλοιο ο! Φίλαθλοι 8ά άποκτήσουν, έκτος τής ΝΑΚΟΘΗΚΗΣ ΤΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΩΝ, καί τήν

&*1Ι Κανένο:ς οέν πρέπει νά χάση τό ερχόμενο τεύχος, τό 33, που κυκλοφορεί τήν έπόμενη Πέμπτη!

Ιϊ Α !ί| II ί ·ν

Α 5,5

η

3 I

!

ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ '^£/)Α ΠΑΥΜΕΝΕ <—

ΜΠΟΥΜΠΟΥΝΑ ΠΑΝ —7 Ε/ΣΑ/ ΝΤΡΟ/7Αί—/ΙΟΣ ΕΡΜΑ/,

Η ΘΕΙΑ ΣΟΦΙΑ ΕΚΕΙ; ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑΡΘΟΕΚΕΙ ΠΑ ΔΥΟ ΒΔΟΜΑΔΕΣ ΣΤΟ ςπ/τι σας στην Εξοχη... ΟΧΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΘΕΑ ο ΝΑ ΦΥΓΕ ΑΠ 'ΤΗ Γ