Εκουατόρια
Η
πρώτη Σταυροφορία, η ιστορία ενός µαγικού καθρέφτη και ένα µυθικό βασίλειο µεταξύ Αφρικής και Ινδίας οδηγούν τον Κόρτο Μαλτέζε σε ένα ταξίδι αναζήτησης που αρχίζει από τη Βενετία και περνά από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Εκεί συναντά τον φίλο του ποιητή Κ. Π. Καβάφη, µέσα σε ένα ασταθές και βίαιο πολιτικό περιβάλλον. Ο Καβάφης τον βοηθά στη συνέχιση της αναζήτησής του και ο Κόρτο Μαλτέζε σώζει τον Ουίνστον Τσώρτσιλ! Λαθρέµποροι, στρατιωτικοί, επαναστάτες και η γοητεία της Αφρικής οδηγούν τον ήρωα στη συγκλονιστική κατάληξη της ιστορίας και στην κατανόηση του πραγµατικού νοήµατός της!
Juan Díaz Canales • Rubén Pellejero
z PRATT
Εκουατόρια
ISBN 978-618-82244-5-2
Εμπνευσμένο από το έργο του 9 786188 224452 € 14
www.mikrosiros.gr
Στον Jose Torres για τη μεγάλη του βοήθεια στον σχεδιασμό των πλοίων, των τρένων, των σπιτιών, των όπλων κλπ. και στη δεσποινίδα Σόνια για την τεχνική της συνεργασία στον χρωματισμό. Rubén Pellejero Στη μνήμη του Hugo Pratt. Juan Díaz Canales
ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ - Εκουατόρια
από τους Juan Díaz Canales και Rubén Pellejero
Σενάριο: Juan Díaz Canales • Σχέδιο: Rubén Pellejero • Χρώμα: Rubén Pellejero © 2017 Cong SA, Switzerland. All rights reserved • Corto Maltese ® & Hugo PrattTM είναι © Cong SA. © 2021 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ, για την ελληνικη εκδοση • ISBN: 978-618-5531-15-7 Δεύτερη ελληνική έκδοση: Φεβρουάριος 2021 Υπεύθυνος έκδοσης: Λεωκράτης Ανεμοδουράς • Μετάφραση: Ντίνα Φατούρου, Τατιάνα Ραπακούλια Graphic Design - Χρωματισμός Εξωφύλλου: Τίνα Χελιώτη • Lettering: Γ. Μπεβεράτος, Τ. Χελιώτη Διόρθωση - Επιμέλεια κειμένου: Λεωκράτης Ανεμοδουράς ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ Ε.Ε. ΑΛΤΑΝΗ 4, 153 51 ΠΑΛΛΗΝΗ, ΤΗΛ.: 210-8983824 Sites: www.hugopratt.com - www.cortomaltese.com - www.mikrosiros.gr • Ε-mail: info@mikrosiros.gr Facebook: Εκδόσεις Μικρός Ήρως – Mikros Iros Publications Χωρίς τη γραπτή άδεια του εκδότη απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιοδήποτε οπτικό-ακουστικό μέσο και η μετάφραση του έργου ή μέρους αυτού σε οποιαδήποτε γλώσσα. Κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η χωρίς άδεια χρήση εύλογου τμήματος του υλικού (κειμένου και εικονογράφησης) σε έντυπα, ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές και ψηφιακά μέσα μαζικής επικοινωνίας, για λόγους ενημέρωσης του κοινού ή προβολής του έργου και των συντελεστών του.
Juan Díaz Canales • Rubén Pellejero
Εκουατόρια
Εμπνευσμένο από το έργο του
Σενάριο: Juan Díaz Canales Σχέδιο & Χρώμα: Rubén Pellejero
3
ΕΝΑΣ ΧΑΡΤΙΝΟΣ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΗΣ François Busnel François Busnel François Busnel François Busnel François Busnel François Busnel François Busnel François Busnel
Στην Tiphaine
Σ
υνάντησα τον Κόρτο Μαλτέζε ένα βράδυ του ∆εκέµβρη. Μόλις είχα αφήσει τον Τζακ Λόντον σε κάποιο σκοτεινό καπηλειό κάπου στην Ανατολή, στη διάρκεια του ρωσοϊαπωνικού πολέµου. ∆ιηγιόταν ιστορίες για µεθυσµένους γέρους ναυτικούς, µιλούσε για έναν συγγραφέα που τον έλεγαν Μάρτιν Ήντεν και για ένα καράβι που το είχε βαφτίσει Σναρκ. Με τον Λόντον, είχα την εντύπωση πως δεν τα πήγα κι άσχηµα από ταξίδια. Πριν απ’ αυτόν, ήταν ο Στίβενσον και ο Κίπλινγκ, ο Σαντράρ και ο Μονφρέ. Γνώριζα ήδη τις θάλασσες του Νότου και το Χίντου Κους. Ακόµη και οι επτά πόλεις της Σιµπόλα δεν έκρυβαν πλέον κανένα µυστικό για µένα. Μα µόλις ο Κόρτο ξεµπάρκαρε στη ζωή µου, η περιπέτεια άξαφνα πήρε µια νέα τροπή. Ο Κόρτο Μαλτέζε µε έµαθε να ζω. Να ξορκίζω την κακοδαιµονία και την αντίξοη µοίρα. Τίποτε λιγότερο. Όλα άρχισαν µε τα ονόµατα. Αρκούσε να τα προφέρει ο ναυτικός µε τον κρίκο στο αυτί για να µε πιάσει ξαφνικά µια τρελή λαχτάρα να βρεθώ εκεί: Εσκοντίδα, Παραµαρίµπο, παραλία της Ιταπόα, Σαµαρκάνδη, Ογκαντέν, ζούγκλα του Κανενός, Στόουνχεντζ, λιµνοθάλασσα των Όµορφων Ονείρων... Όπως και τόσοι άλλοι πριν από µένα, βάλθηκα να κάνω συλλογή από κάρτες και γκραβούρες, να φυλλοµετρώ άτλαντες, να δείχνω µε το δάχτυλο πάνω στους χάρτες και να λέω µε έµφαση τις λέξεις που µε λύτρωναν: «Θα πάω εκεί!». Ο Κόρτο µε έµαθε πρώτα να ονειρεύοµαι µια ύπαρξη πυρετώδη και αβέβαιη. Σεντούκι θησαυρού και κιβώτιο πρώτων βοηθειών µαζί, οι περιπέτειες του Κόρτο Μαλτέζε, µε τη βουβή παρουσία τους, επιµήκυναν τη ζωή µου. ∆ιάβαζα αυτές τις ιστορίες λες κι ήταν ο µόνος τρόπος να ξεφύγω από την παλιά µου ύπαρξη. Κάτω απ’ τον βαρύ, χαµηλό ουρανό της συνοικίας µου, δεν υπήρχε ούτε ήλιος ούτε χαρά, όλα µου φαίνονταν βυθισµένα στην πλήξη και τη µικρότητα, πίστευα πως ήµουν µόνος και σιχαινόµουν τον κόσµο κι ο κόσµος, άξαφνα, ξανάβρι-
σκε τα χρώµατά του. Η Μπαλάντα της Αλµυρής Θάλασσας, Στον Αστερισµό του Αιγόκερω, Ο Αετός της Βραζιλίας, Κέλτικα, Αιθιοπικά, Η Κρυφή Αυλή του Μυστηρίου. Αυτά τα βιβλία έθεταν σε κίνηση τα γρανάζια της φαντασίας µου. Σε αυτά χρωστούσα το πάθος της ελευθερίας που εκδηλώθηκε νωρίς και δε µε εγκατέλειψε ποτέ. Μου έδωσαν πρόσβαση σε περιοχές της ψυχής που δεν είχα ακόµη εξερευνήσει. Θέλησα να ανακαλύψω αυτόν τον κόσµο, τις πόρτες του οποίου µου άνοιξε ο Κόρτο. ∆ε µου αρκούσε πια να ξέρω ότι η γη ήταν απέραντη, είχα ανάγκη να το ζήσω. ∆ε λογάριαζα να περάσω τη ζωή µου ατενίζοντας ηλιοβασιλέµατα µέσα στα ασπρόµαυρα καρέ που σχεδίαζε ο Ούγκο Πρατ, περιµένοντας επ’ άπειρον να συµβεί επιτέλους κάτι. Πολύ σύντοµα γεννήθηκε µέσα µου η πεποίθηση ότι έπρεπε να προσπαθήσω να µη χαραµίσω τη µοναδική µου ευκαιρία πάνω στη γη. Να φύγω, λοιπόν. Ο Κόρτο µε οδήγησε εκεί: να ξεκολλήσω απ’ τους µεντεσέδες µου, να ξεφύγω από την άνεση µιας υπνοβατικής ύπαρξης. Να ποθήσω. Με φανταζόµουν περιπλανώµενο, αγκαλιά µε το απόλυτο, σε ανελέητο πόλεµο µε την πλαδαρότητα του σώµατος, της καρδιάς και της ψυχής. Η παραµικρή αφορµή πλέον θα µου αρκούσε για να ανοίξω τα πανιά και να σαλπάρω για να δρέψω το ωραίο, το απρόσµενο, το περιττό. Ποτέ µου δεν είχα την παραµικρή κλίση προς την ηρεµία, δεν είµαι από κείνους που ριζώνουν, αλλά στον Κόρτο χρωστώ το πάθος µου για τους κλυδωνισµούς του κόσµου. Του χρωστώ, πάνω απ’ όλα, αυτή τη µανία να περιπλανιέµαι στην τύχη. Την ικανότητα να αποκτώ απόλυτη διαθεσιµότητα στη στιγµή. Να εγκαταλείποµαι στις ώρες και στους τόπους. Να αναζητώ ατελείωτες νύχτες και ορίζοντες δίχως σύνορα. Για να του µοιάσω λιγάκι, βάλθηκα να ταξιδεύω, να ακολουθώ τα ρεύµατα και να µαντεύω τους ανέµους, να γνωρίζω τον φόβο της ελευθερίας, να δίνω µορφή στα όνειρα. Από τότε, έχω ένα ανάλαφρο και τραγικό όραµα της ύπαρξης. Μαζί του, δεν ανακαλύπτεις ούτε
4
µαγικά φίλτρα, ούτε αλάνθαστες συνταγές, αλλά ένα απόσταγµα όλων των ανθρώπινων αντιφάσεων. Έτσι, ο Κόρτο µου έδειξε πώς να σκέφτοµαι πέρα από τα προστατευτικά κιγκλιδώµατα. Πώς να µην αφεθώ στην παρήγορη θέρµη, στη χλιαρή ευτυχία, στις προφυλάξεις, στο βόλεµα, στην παραίτηση, στη θλιβερή γνώση που εξαγγείλουν θλιβεροί ειδικοί, στην κοινή ζωή που βουλιάζει στη συνήθεια. Αναµφίβολα, από εκείνη την περίοδο προέρχεται η υπέρµετρη προτίµησή µου για τις τρύπιες τσέπες, µια λαχτάρα να ζήσω µε όσα µας προσφέρει το σήµερα: ταξίδια, απότοµες στροφές προς το απροσδόκητο, έρωτας, αναγνώσµατα, όλα όσα µπορούν να µας συνεπάρουν στη στιγµή. Και όλα αυτά τα καύσιµα φούντωναν τη φλόγα µιας ζωής. Από τότε, ανάλωσα το ένα τέταρτο της ύπαρξής µου σε περιπλανήσεις, χωρίς συγκεκριµένο στόχο. Αφέθηκα να µε παρασύρουν οι Άλλοι Τόποι, µακριά, πάντα λίγο πιο µακριά, να δω νησιά λουσµένα στον ήλιο, να συναντήσω αρώµατα, φωνές, ανθρώπους, λες κι η ευτυχία δεν µπορούσε να έρθει παρά µονάχα µέσα από τη µέθη και το ρίγος, απ’ αυτές τις περιπλανήσεις, απ’ αυτά τα δαιδαλώδη µονοπάτια όπου χανόµουν, χωρίς να έχω την παραµικρή ιδέα τι θα έβρισκα στην επόµενη στροφή. Ίσως να ήθελα απλώς να διαπιστώσω αν η πραγµατικότητα στεκόταν στο ύψος των προσδοκιών µου. Ορίστε, άλλη µια ιδέα του Κόρτο! Σήµερα, όταν λέω στον εαυτό µου ότι θα ήθελα να γνωρίσω ξανά τη νωθρότητα της απραξίας, ξανασκέφτοµαι εκείνες τις αφρικανικές µέρες που κυλούσαν ατέρµονα, τη σπιθοβόλα σιωπή των ιρακινών νυχτών, τις στιγµές όπου όλα ήταν στοχασµός και περνούσα τον κόσµο για βιβλίο. Ναι, από τον Κόρτο και µετά, απέκτησα µεταναστευτικό ταµπεραµέντο. Χάρη σ’ αυτόν, έµαθα να αυτοσχεδιάζω και έγινα κυνηγός µύθων. Μάλιστα, αυτό ακριβώς το επάγγελµα ασκώ σήµερα στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και στον Τύπο. Μα φτάνουν πια οι αναµνήσεις! Ποιος είναι εκείνος που µου τα έµαθε όλ’ αυτά; Μια µοναχική ψυχή, ένα ελεύθερο πνεύµα. Ένας ψηµένος τυχοδιώκτης που ζει όπως επιθυµεί αλλά δεν είναι, απ’ όσο ξέρω, αυτό που συνηθίζουµε να αποκαλούµε «θετικό ήρωα». Ενώ έχει συµπεριφορά τίµιου ανθρώπου, απότοµα γίνεται ψυχρός και υπολογιστικός. Κατά τα άλλα, τον συναντάµε την πρώτη φορά σαν ξεπεσµένο καπετάνιο, δεµένο και εγκαταλελειµµένο από το πλήρωµά του σε µια σχεδία. Θα τον σώσει ένας φονιάς, ο Ρασπούτιν, ξεπληρώνοντας έτσι το χρέος που του έχει. Στη Χρυσόστοµη, τη µάγισσα δίχως ηλικία, ο Κόρτο Μαλτέζε δηλώνει ότι υπάρχουν πολλές ηθικές και ότι αυτός διαλέγει όποια τον βολεύει, ανάλογα µε τις περιστάσεις. «Είσαι αντιδραστικός», αποφαίνεται ο Μοναχός, ήδη από το πρώτο επεισόδιο. Ναι, ο Κόρτο είναι ένας σκοτεινός ήρωας, µε σκοτεινούς φίλους. Καβγατζής, ανενδοίαστος, παριστάνει ότι αδιαφορεί για όσα συµβαίνουν γύρω του ώστε να αφήσει την τύχη να αποφασίσει καλύτερα για τη µοίρα του. Κατά βάθος, επιθυµεί να πιστέψει στους θρύλους _αλλιώς γιατί να βρίσκεται µονίµως µπλεγµένος σε καταστάσεις που θα µπορούσε να αποφύγει κλείνοντας απλώς την πόρτα; «Ίσως είµαι ο βασιλιάς των ανόητων, ο τελευταίος εκπρόσωπος µιας ξεχασµένης δυναστείας που πίστευε στη µεγαλοψυχία και στον ηρωισµό!», λέει ο ίδιος. Ροµαντικός, Κόρτο; Είναι αστείο, οι γυναίκες τον βρίσκουν ροµαντικό. Είναι ροµαντικός αυτός που δηλώνει απερίφραστα ότι «οι γυναίκες θα ήταν υπέροχες αν µπορούσαµε να βρεθούµε στις αγκαλιές τους, χωρίς προηγουµένως να πέσουµε στα χέρια τους»; Αναµφίβολα ονειρεύεται την Πανδώρα Γκρούβεσνορ, τη Μοργκάνα Μπάνταµ, τη Σολεδάδ Λόκααρθ, την Μπάνσι Ο’Ντάναν, τη Μαρίνα Σεµίνοβα, τη Γουί-Λι Σονγκ.
Z
Η καλή µυθοπλασία είναι αυτή που φιλοδοξεί να κατανοήσει την ανθρώπινη ύπαρξη. Ο Προυστ µε το Αναζητώντας τον Χαµένο Χρόνο, ο Κόνραντ µε το Στην Καρδιά του Σκότους, ο Μέλβιλ µε την καταδίωξη του Μόµπι Ντικ, ο Σελίν µε το Ταξίδι στην Άκρη της Νύχτας... ο Πρατ µε τις περιπέτειες του Κόρτο Μαλτέζε. Ο Πρατ είχε την έµπνευση να βάλει τον Κόρτο να ζει στο σταυροδρόµι των κόσµων. Ο Παλαιός Κόσµος, εκείνος των εξερευνητών και των εποίκων, καταρρέει κάτω από την εφόρµηση της προόδου, ενσαρκωµένης στους πρωταγωνιστές του Μεγάλου Πολέµου. Αυτού του πολέµου που για τον Κόρτο ξεκινά γύρω στα 1905 στο ρωσικό µέτωπο και που θα τον ακολουθήσει ως το τέλος της ζωής του. Είτε βρίσκεται στη Βραζιλία είτε στην Αφρική, στην ολλανδική Γουιάνα ή στη Σιβηρία, στον Ειρηνικό ή στην Ιρλανδία, στη Βενετία ή στην Αρµενία, ο Κόρτο γίνεται µάρτυρας του παγκόσµιου πολέµου και της ανόδου των ακραίων καταστάσεων που τον ακολουθούν. Με τον αέρα ανθρώπου που δεν τον αγγίζει τίποτα, µε την ακράδαντη πρόθεση να µην αναλάβει την παραµικρή ευθύνη, ο Κόρτο παίρνει άθελά του το µέρος των καταπιεσµένων. Οι καγκασέιρος του Αµαζονίου και οι Μαορί της Νέας Ζηλανδίας είναι φίλοι του, όπως και οι αντάρτες της Βόρειας Ιρλανδίας και οι Ντανακίλ του Αφάρ... Και ας µην ξεχνάµε τους πειρατές, τους λιποτάκτες, τους δραπέτες φυλακών, τους αλκοολικούς πρώην καθηγητές, τους ιδεαλιστές επαναστάτες, τις χαρτορίχτρες και τις πουτάνες, που δε δείχνουν πάντα σεβασµό. Ο Κόρτο δεν είναι µόνο ένας τυχοδιώκτης µε εµφάνιση δανδή που πλέει µε ορθάνοιχτα πανιά όρτσα στον άνεµο του κόσµου, απολαµβάνοντας τη διαδροµή, αναζητώντας την ύπαρξη ουσίας. Είναι εκείνος που δίνει φωνή σε όσους δεν έχουν. Σε όλους αυτούς που πολύ συχνά χαρακτηρίζονται «χωρίς ιστορία». Σε όλους εµάς που δε θα σαλπάρουµε ποτέ µε το διασηµότερο καΐκι της ιστορίας της λογοτεχνίας. Εκεί ο φιλόσοφος δίχως σύστηµα γίνεται ο αληθινός ήρωας των καιρών µας. Και ίσως εκεί, στις πτυχές της ζωής που ζει ο Κόρτο Μαλτέζε, πρέπει να αναζητήσουµε την πηγή της αστείρευτης µελαγχολίας µας. François Busnel
5
Juan Díaz Canales Juan Díaz Canales Juan Díaz Canales Juan Díaz Canales Juan Díaz Canales Juan Díaz Canales Juan Díaz Canales
ΔΥΟ-ΤΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΓΙ’ ΑΥΤΕΣ ΗΠΑ και έζησε πολλά χρόνια στη Γαλλία. Υπήρξε σύντροφος ενός εξέχοντος ηγέτη του Κοµµουνιστικού Κόµµατος. Ως ρεπόρτερ για το National Geograpic, γνώρισε τον Ανρί ντε Μονφρέ στην Ερυθρά Θάλασσα και αφιέρωσε ένα εκτεταµένο ρεπορτάζ του περιοδικού στις περιπέτειές του. Όπως και το πρότυπό µας, έτσι και η Αΐντα εκπροσωπεί µια γενιά πρωτοπόρων γυναικών, οι οποίες αγωνίστηκαν και γκρέµισαν τους φραγµούς που εµπόδιζαν τις γυναίκες να αναλάβουν ριψοκίνδυνα επαγγέλµατα, προορισµένα ως τότε αποκλειστικά για άντρες.
Ida Treat (1889-1978), Αµερικανίδα δηµοσιογράφος και παλαιοντολόγος
Ε
πιτρέψτε µου να αρχίσω µε ένα ευφυολόγηµα: οι γυναίκες δεν είναι καλύτερες από τους άντρες. Αλλά δεν είναι ούτε χειρότερες. Όπως λέει ο έµπορος της Βενετίας, αν τις τρυπήσεις, µήπως δε θα µατώσουν; Αν τις γαργαλήσουµε, µήπως δε θα γελάσουν; Αν είναι ικανές να ποθήσουν και να αψηφήσουν, να σφάλλουν και να πετύχουν, να γίνουν ευγενείς ή δυστυχείς, γιατί διάβολο δεν τις βάζουµε συχνότερα στον κύριο ρόλο της ιστορίας; Είναι ένα καλό ερώτηµα που θέσαµε ο Rubén Pellejero κι εγώ και προσπαθήσαµε η Εκουατόρια να είναι η απάντησή µας. Η Αΐντα είναι φανταστικό πρόσωπο και βασίζεται στην Άιντα Τριτ, η οποία γεννήθηκε στις
Η Φεριντά Σνίτσερ είναι πραγµατικό πρόσωπο, αλλά ταυτόχρονα και προϊόν φαντασίας. Απ’ όσο ξέρουµε, η µιγάδα κόρη του Εµίν Πασά δε γύρισε ποτέ της στην Αφρική. Η απόφασή µας να την πάµε πάλι εκεί είναι µάλλον µια πράξη ποιητικής δικαιοσύνης. Καµιά φορά, η µυθοπλασία µάς επιτρέπει να κλείσουµε τους λογαριασµούς µας µε την πραγµατικότητα, όπως σε αυτή την περίπτωση, όπου η Φεριντά εµφανίζεται ξανά στην ιστορία ως τέκνο µιας νέας εποχής. Η Φεριντά δεν είναι ούτε Ευρωπαία ούτε Αφρικανή, αλλά πολίτης ενός κόσµου που ετοιµάζεται να γυρίσει σελίδα, αφήνοντας την αποικιακή εποχή να πνέει τα λοίσθια. Και δεν το κάνει µόνη, αλλά µαζί µε µια άλλη γυναίκα, την αδελφή Λίζε, που εκπροσωπεί την πιο γενναιόδωρη πλευρά µιας εποχής απληστίας και λεηλασίας. Αν οι δυτικές αυτοκρατορίες χρησιµοποίησαν µε υποκριτικό τρόπο την υποτιθέµενη
6
αποστολή εκπολιτισµού, η Λίζε παρόλ’ αυτά αποτελεί σύµβολο του ηθικού οράµατος, που στις περισσότερες περιπτώσεις έγινε πράξη µέσω του θρησκευτικού πρίσµατος. Ήταν η βάση για ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες οι οποίες ξέφυγαν από το στενό πλαίσιο του προσηλυτισµού και αντιτάχθηκαν στη δουλεία, όπως έκανε ο Λίβινγκστον ή ο Ρότζερ Κέισµεντ, καταγγέλλοντας τη γενοκτονία που διέπραξε ο βασιλιάς Λεοπόλδος στο Κονγκό. Αν όµως έπρεπε να επιλέξουµε ένα πρόσωπο από την Εκουατόρια, θα ήταν η Άφρα. Μια γυναίκα που απαρνιέται ένα όνοµα κοινό, υποτιµητικό και επιβεβληµένο. Μια σκλάβα που έχει αρκετή εξυπνάδα ώστε να καταλάβει ότι το όνοµα αυτό αντιπροσωπεύει την άρνηση των δικαιωµάτων της. Ξέρει ότι ως άτοµο, η ελευθερία της βρίσκεται πάνω από το φύλο και τη φυλή. Από την αρχή, αγωνίζεται να αποτινάξει κάθε είδος δουλείας και χαράζει η ίδια τη µοίρα της, έτσι ώστε να γυρίσει σπίτι για να ξαναβρεί το αληθινό της όνοµα και µαζί µε αυτό την ταυτότητά της. Και σε αυτόν τον αγώνα εµφανίζεται ο Κόρτο. Ίσως είναι ο µόνος που έχει την απαραίτητη ευαισθησία για να αντιληφθεί ότι οι καιροί έχουν αλλάξει και ότι αρχίζει µια νέα εποχή, όπου το άτοµο, ανεξάρτητα από το φύλο ή τη φυλή του, γεννιέται ελεύθερο και πρέπει να ζήσει ελεύθερο. Juan Díaz Canales Μαδρίτη, Ιούλιος 2017
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
υτή η τετρασέλιδη ιστορία ιλο ενήθηκε στο περιοδικό Pandora Caster an, ο λιος , λίγους μήνες πριν την κυκλο ορία του κουατόρια.
ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΣΕΝΑΡΙΟ : ΣΧΕΔΙΟ & ΧΡΩΜΑ:
ΣΤΑΪΝΕΡ, ΤΗΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΕΖΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΛΙ-ΧΑΪ;
J. D. CANALES R. PELLEJERO
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΩ, ΚΟΡΤΟ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΑΙΗ! ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ!
Ο ΜΥΘΟΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ Ο ΛΙ-ΧΑΪ, ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΔΕΝ ΑΓΓΙΞΕ ΠΟΤΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΠΙΝΕΛΟ ΣΕ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗ ΖΩΗ!
ΜΠΑΜ ΜΠΑΜ ΜΗΝ ΤΑΡΑΖΕΣΑΙ ΚΑΙ ΑΚΟΥ ΜΕ! ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΙ-ΧΑΪ, Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΗΤΑΝ ΑΠΛΑ Η ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΟΡΜΑΣ, ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ! ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, Η ΤΡΟΧΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΕΛΗ ‘Η Η ΚΗΛΙΔΑ ΑΙΜΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΕΠΙΔΕΣΜΟ ΜΟΥ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΑΝ ΤΜΗΜΑ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΟΥΣΕ «ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»!
79
ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ, ΑΡΑ ΗΤΑΝ ΜΑΤΑΙΟ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΗΘΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΓΡΑΨΕΙΣ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ...!
ΚΛΑΚ ΚΛΑΚ
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ... ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΣΤΙΓΜΗ!
ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΑΜΕΝΟΙ! ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΖΩΝΤΑΝΟΙ;
Ο ΠΑΜΠΛΟ, Ο ΟΔΗΓΟΣ ΜΑΣ, ΘΑ ΚΑΤΕΒΑΣΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ! ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΖΑΜΠΑ!
80
ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΑΚΟΜΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΕΣ, ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ! ΚΑΙ ΕΞΑΛΛΟΥ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΠΩΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ...
ΝΑΤΟΙ! ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
ΕΛΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ! ΓΝΩΡΙΖΩ ΕΝΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ! ΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ, ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ!
ΜΠΡΑΒΟ! ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΠΩΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ...
81
... ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ, Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΛΙ-ΧΑΪ ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΠΛΗΘΟΣ ΑΠΟ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΕΡΘΕΙ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΙΝΑ! ΜΙΑ ΜΕΡΑ, ΟΜΩΣ, ΠΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝ ΤΟΥ, ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙ ΙΧΝΟΣ!
ΑΛΛΟΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ, ΟΝΤΑΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΗΛΙΚΙΑ, ΜΕΤΑΝΙΩΣΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΦΗΣΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΡΓΟ! ΕΤΣΙ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΣ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ! ΑΛΛΑ Η ΕΚΔΟΧΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΩ ΕΓΩ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΔΙΑΛΥΘΗΚΕ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΑΚΟΥΑΡΕΛΑΣ ΑΠΛΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ...
ΩΡΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΚΟΡΤΟ, ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΣ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΜΗ ΜΟΥ...
ΑΝ ΓΛΙΤΩΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΕΔΩ, ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ, ΠΑΜΠΛΟ!
ΤΕΛΟΣ 82