Η Τετράς η Ξακουστή του Πειραιώς by ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ / MIKROS IROS PUBLICATIONS

Τετράς Η Ξακουστή του Πειραιώς

«Τετράς η Ξακουστή του Πειραιώς» σχηματίστηκε το 1934 στην περίφημη μάντρα του Σαραντόπουλου. Υπήρξε η πρώτη κομπανία με μπουζουκομπαγλαμάδες και αποτελούταν από τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Γιώργο Μπάτη, τον Σμυρνιό Ανέστο Δελιά και τον Αϊβαλιώτη Στράτο Παγιουμτζή. Ο φλογερός και νοσηρός έρωτας του Μάρκου για την πρώτη γυναίκα του Ζιγκοάλα, είναι η βασική, οδυνηρή πηγή έμπνευσης του θεμελιωτή του ρεμπέτικου, στα χρόνια 1932 - 1940. Το πάθος αυτό περνάει διάφορες φάσεις, κορυφώνεται τραγικά μέσα στη φθορά του και ξαναγεννιέται διαρκώς. Είναι η ίδια εποχή που ο Μάρκος, από άσημος εκδοροσφαγεύς, γνωρίζει τη δόξα: γίνεται ο πρωτοπόρος που θα ανοίξει νέους δρόμους στη λαϊκή μουσική και στη διασκέδαση, όντας συνέχεια σε σύγκρουση με τις μουσικές αντιλήψεις της εποχής, τη φτώχεια, τη στείρα παράδοση, τον καθωσπρεπισμό, την αστυνομία, την οικογένειά του, τη γυναίκα του που τον προδίδει και τη δικτατορία του Μεταξά. Κι όλα αυτά, ενώ πλησιάζει σαν αναπότρεπτο ρεφρέν ο πόλεμος...

ΓΙΏΡΓΟΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΏΝΗΣ • ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΚΕΡΑΣΊΔΗΣ

Μία φούντωση, μια φλόγα έχω μέσα στην καρδιά Λες και μάγια μου ‘χεις κάνει Φραγκοσυριανή γλυκιά...

ISBN 978-618-5531-04-1

9 786185 531041 € 12

www.mikrosiros.gr

Τετράς

ΓΙΏΡΓΟΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΏΝΗΣ

ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΚΕΡΑΣΊΔΗΣ

Η Ξακουστή του Πειραιώς

Γιώργος Σκαμπαρδώνης (Θεσσαλονίκη, 1953) είναι πεζογράφος και δημοσιογράφος της Θεσσαλονίκης. Υπήρξε βασικός συνεργάτης και διευθυντής αρκετών περιοδικών και εφημερίδων («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», «Εντευκτήριο», «Ο Παρατηρητής», «Μακεδονία» κ.α.). Έχει γράψει σενάρια για τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ, όπως Το θέατρο στη Θεσσαλονίκη 1912-1985, Ο Τσιτσάνης της Θεσσαλονίκης και σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη, έγραψε το σενάριο για την ταινία του δεύτερου Όλα είναι Δρόμος. Το 2015, το μυθιστόρημα του Ουζερί Τσιτσάνης μεταφέρθηκε στο θέατρο και στη συνέχεια στον κινηματογράφο, σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη. Έχει τιμηθεί με πλήθος βραβείων όπως το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη συλλογή διηγημάτων του Η Στενωπός των Υφασμάτων (1993), με το Βραβείο Διηγήματος του περιοδικού «Διαβάζω» το 2004 για τη συλλογή διηγημάτων Επί Ψύλλου Κρεμάμενος, με το Βραβείο Ιδρύματος Μπότση κ.α. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, τα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ολλανδικά, τα τσέχικα, τα εβραϊκά, τα ουγγρικά και τα ιταλικά. Το πιο πρόσφατο βιβλίο του είναι το μυθιστόρημα Casa Μπιάφρα (Εκδόσεις Πατάκη, 2019).

Δημήτρης Κερασίδης (Θεσσαλονίκη, 1953) είναι πολιτικός και αθλητικός γελοιογράφος. Έχει συνεργαστεί με πληθώρα εφημερίδων και περιοδικών όπως η «Θεσσαλονίκη», η «Εγνατία», η «Ελευθεροτυπία» και ο «Αγγελιοφόρος». Παράλληλα, συμμετείχε σε διεθνείς εκθέσεις γελοιογραφίας και βραβεύτηκε με τη δεύτερη μόλις συμμετοχή του (οι συμμετοχές ήταν 9179 από 41 χώρες) που διοργάνωσε η μεγαλύτερη τότε σε κυκλοφορία εφημερίδα (3.000.000 φύλλα ημερησίως) του δυτικού κόσμου, η ιαπωνική «Yomiuri Shimbun», με θέμα «Άνδρας-Γυναίκα 1980». Έγραψε και εικονογράφησε 4 βιβλία με τους άθλους του Ηρακλή καθώς και την παιδική τριλογία Οι Περιπέτειες του Ανανία και Ζαχαρία. Ακολούθησαν Το Δάσος που θα Γινόταν Χαρτί και το Ηγηλέων ο Χαμαιλέων. Έχει ασχοληθεί και με την τέχνη των κινουμένων σχεδίων με τη βραβευμένη μικρού μήκους ταινία Η Απόδραση (1983), αλλά και μια σειρά σποτ για αθλητική τηλεοπτική εκπομπή. Το 2012, χρονιά της 100ής επετείου από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, γράφει και εικονογραφεί το λευκωμα Ιστορία της Θεσσαλονίκης, 1912-2012 και το 2014 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Κρίση είναι, θα Περάσει; με γελοιογραφίες από την οικονομική κρίση.

Τετράς

Η Ξακουστή του Πειραιώς

Βασισμένο στο έργο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη «Όλα Βαίνουν Καλώς Εναντίον Μας» Σενάριο: Γιώργος Σκαμπαρδώνης Σχέδιο-Χρώμα: Δημήτρης Κερασίδης Εξωφυλλο: Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης

9786185531508

ΤΕΤΡΑΣ

Η ΞΑΚΟΥΣΤΗ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Η διάσημη φωτογραφία της πρώτης κλασικής ρεμπέτικης κομπανίας: Μπάτης, Μάρκος, Στράτος και Δελιάς, Δραπετσώνα (Κρεμμυδαρού), 1934, Μπαρ - ουζερί «Σαραντόπουλος»

ολλοί είναι εκείνοι που παρομοιάζουν τον Μάρκο Βαμβακάρη με τον Τζίμι Χέντριξ κυρίως για την ορμητικότητα, τη δεξιοτεχνία και την αστείρευτη έμπνευσή του όταν έπιανε το τρίχορδο μπουζούκι του, όπως και ο συνάδελφός του την ηλεκτρική κιθάρα, αλλά και την τραχιά φωνή του. Την ίδια περίπου εποχή έφυγαν από τη ζωή, ο ένας το 1970, ο άλλος το 1972. Δε «συναντήθηκαν» ούτε μέσω της δισκοθήκης του Χέντριξ, στην οποία η μυθολογία του ροκ εντ ρολ αναφέρει ότι βρέθηκαν δίσκοι του Μανώλη Χιώτη. Όμως και το ρεμπέτικο έχει τη δική του μυθολογία και πίσω της είναι κρυμμένες ατελείωτες ιστορίες μέσα από τις προσωπικές διηγήσεις που πολλές φορές διχάζουν και τους ίδιους τους πρωταγωνιστές της. Τι κρίμα λοιπόν να μην έχει ακούσει ο Χέντριξ τον «ηλεκτρισμό» της γνήσιας πενιάς του Μάρκου. Και οι δύο καταξιώθηκαν μακριά από τον τόπο γέννησής τους. Ο Χέντριξ όταν μετακόμισε από την

Αμερική στην Αγγλία και συγκεκριμένα στο Λονδίνο, ενώ ο Μάρκος όταν έφυγε από τη γενέτειρά του, τη Σύρα και πήγε στον Πειραιά. Ο πρώτος δημιούργησε το πιο δυναμικό γκρουπ της εποχής του, τους Experienced και ο Μάρκος τη δημοφιλή κομπανία: «Τετράς η Ξακουστή του Πειραιώς». Έτσι έμεινε στην ιστορία. Και οι δύο πέρασαν στους αθανάτους της μουσικής, ανοίγοντας νέους μουσικούς δρόμους και επηρεάζοντας πολλούς μουσικούς. Η «Τετράς η Ξακουστή του Πειραιώς» σχηματίστηκε το 1934 και υπήρξε η πρώτη κομπανία με μπουζουκομπαγλαμάδες που αποτελούσαν σπεσιαλίστες μουσικοί. Αποτελούταν από τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Γιώργο Μπάτη που υπήρξε ο «νονός» του ονόματος της ορχήστρας και τους Μικρασιάτες, τον Σμυρνιό Ανέστο Δελιά και τον Αϊβαλιώτη Στράτο Παγιουμτζή. Ο Μάρκος ήταν τότε 29 χρονών, ο Δελιάς 22, ο Στράτος 28 με 30 και ο Μπάτης, από τους πρωτομάστορες του ρεμπέ-

τικου, 45 με 50, του οποίου οι ηχογραφήσεις εντοπίζονται από τις αρχές του αιώνα. Μαζί τους έβγαινε στο πάλκο κι ένα πέμπτο μέλος, ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης Σκαρβέλης, ο «Παστρουμάν», που συνόδευε με την κιθάρα του. Ήταν το πρώτο ατόφιο λαϊκό συγκρότημα που εργάστηκε σε «κέντρα διασκέδασης» της εποχής, στην περιοχή Ανάσταση, στο παλιό νεκροταφείο του Πειραιά, πέρα από τον Άγιο Διονύσιο. Ένας προσφυγικός συνοικισμός που στέγασε πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία την περίοδο 1930 - 32, τον οποίο οικοδόμησε ο Αθανασόπουλος που λίγο αργότερα δολοφόνησαν η γυναίκα του μαζί με την πεθερά του κι από εκεί βγήκε το «Καημένε Αθανασόπουλε, τι σου ’μελλε να πάθεις», που έγινε ρεμπέτικο τραγούδι και σουξέ στις 78 στροφές με ερμηνευτή τον Αντώνη Νταλγκά το 1931. Το ξεκίνημά της κομπανίας έγινε στη μάντρα του Σαραντόπουλου, μια ταβέρνα στη Δραπετσώνα, όπου εμφανίζονταν σε επαγγελματική βάση επί 6 μήνες, χωρίς μικρόφωνα. Εκεί γινόταν το αδιαχώρητο κάθε βράδυ. Ερχόταν κόσμος κι από την Αθήνα, από άλλες συνοικίες, ακόμη κι από την επαρχία ν’ ακούσουν την ξακουστή «Τετράδα». Δεν είχε προηγούμενο κάτι τέτοιο. Εκεί ο Μάρκος λανσάρισε καμιά 25αριά καινούρια του τραγούδια, ανάμεσά τους τα Αντιλαλούν οι Φυλακές, Κάν’ τονε, Στάυρο, Κάν’ τονε, Μ’ έκαψες Τσαχπίνα μου Ωραία, Μια Γαλανομάτα μια Τρελή Τσαχπίνα. Ο Μάρκος έπαιρνε το υψηλότερο μεροκάματο, 200 δραχμές τότε και οι άλλοι 65 με 75 δραχμές. Ήταν το αφεντικό εκεί μέσα. Παράλληλα, δούλευε εκδορέας στα σφαγεία του Πειραιά όπου έβγαζε 200 με 500 δραχμές μεροκάματο καθώς πληρωνόταν με το κομμάτι και επίσης ήταν αγαπητικός στα Βούρλα, όπως αναφέρει στην αυτοβιογραφία του. Η αστυνομία δεν καλοέβλεπε το μαγαζί κι ήταν εκεί κάθε βράδυ. Όταν ο Μάρκος θέλησε να βγάλει άδεια να γίνει το μαγαζί δικό του, η αστυνομία ζήτησε να συνεργαστεί μαζί του για να την εγκρίνει. Ο Μάρκος όμως ήταν με τους μάγκες. Έτσι είδε κι αποείδε και το έκλεισε, άλλωστε είχε μπει για τα καλά στη δισκογραφία. Το 1935, η «Τετράδα» ηχογράφησε και κυκλοφόρησε τη θρυλική Φραγκοσυριανή στην Columbia του Λαμπρόπουλου με τη σφραγίδα του Μάρκου, το πιο κλασικό ρεμπέτικο τραγούδι έως σήμερα, το οποίο έγραψε στον Πειραιά. Με τη βοήθεια του Μάνου Χατζιδάκι, το τραγούδι αυτό κυκλοφόρησε και στο εξωτερικό. Να σημειωθεί ότι το 1933, με τη μέθοδο του Blumlein, δημιουργείται στην ΕΜΙ ο πρώτος στερεοφωνικός δίσκος. Η μέθοδος αυτή εξελίχθηκε στο σύστημα που 25 χρόνια αργότερα χρησιμοποιήθηκε στους στερεοφωνικούς δίσκους του εμπορίου. Η Διαφημίσεις κέντρων πορεία της κομπανίας κράτησε έως το διασκέδασης της εποχής

Σε αυτή την καταπληκτική φωτογραφία διακρίνουμε δυο από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του ρεμπέτικου τραγουδιού ανάμεσα σε μια παρεά φίλων μουσικών και περαστικών. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στου Καραϊσκάκη στον Πειραιά μπροστά σε ένα από τα πολλά καφενεδάκια που άνοιγε κατα καιρούς ο Μπάτης στην περιοχή. Στην πρώτη σειρά καθιστοί, ο Γιάννης ο Αϊβαλιώτης (κρατάει μπαγλαμά), ο Παναγιώτης Δήμας, δύο άγνωστοι με μπαγλαμά, ο Παντέλος ο πρεζάκιας και ο Θάνος με κιθάρα. 1936-37, όταν ο Μεταξάς επέβαλε δικτατορία και λογοκρισία στίχων, απαγορεύοντας τα ρεμπέτικα τραγούδια. Κάθε τραγούδι τους κι ένας δρόμος, μια ιστορία, ένα νταλκάς. Η τετράδα αυτή έγινε διάσημη στην εποχή της, στον στενό κύκλο της ρεμπέτικης μουσικής, όπως και το μπλουζ - ροκ που έπαιζε ο Χέντριξ δεν ήταν ο mainstream ήχος της εποχής του. Το ρεμπέτικο δεν ήταν η μουσική που καταλάβαινε ο πολύς ο κόσμος. Άλλωστε είχε τους δικούς του κανόνες. Ήταν μια κλειστή κοινωνία γεμάτη άγραφους νόμους συμπεριφοράς, ομιλίας, εμφάνισης και ντυσίματος, που δεν ήταν αποδεκτή από την καθωσπρέπει κοινωνία της εποχής. Όπως και οι ροκάδες δηλαδή στα τέλη του ‘60 και στη δεκαετία του ‘70. Οι ρεμπέτες ήταν οι μάγκες. Άλλωστε, τους στίχους που τραγουδούσαν δεν τους καταλάβαιναν οι πολλοί, αλλά και ούτε απευθύνονταν τα τραγούδια τους σ’ αυτούς. Πολλά από τα τραγούδια του Μάρκου ήταν ένα «κατηγορώ» για τις κυβερνήσεις και τους αστούς. Ο Μάρκος Βαμβακάρης δεν ήταν μόνο ο αρχηγός του συγκροτήματος που έγραφε, έπαιζε και τραγουδούσε τα τραγούδια του καθώς και άλλων, αλλά αυτός που είχε τη δύναμη να κατακρίνει την κοινωνία με τη στάση και τον δυναμικό του χαρακτήρα. Ο πρώτος μεγάλος δίσκος του κυκλοφόρησε το 1966 με τίτλο Σαράντα Χρόνια, περίπου έναν χρόνο πριν τον θάνατό του, μια συλλογή με τα καλύτερα τραγούδια του, κι ας είχε ήδη σαράντα χρόνια ιστορίας πίσω του. Αυτό φανερώνει πολλά για την αντιμετώπιση της μουσικής βιομηχανίας στο ρεμπέτικο, του οποίου υπήρξε πρωτοπόρος. Βέβαια, η κυκλοφορία δίσκων του στις 78 και 45 στροφές ήταν παραγωγική έως τότε. Σε πείσμα ωστόσο εκείνων που απέφευγαν, για να διατηρούν

και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση γι’ αυτόν. Όταν ο Ανέστος έγινε πρεζάκιας, η υπόλοιπη τετράδα τον έκανε πέρα, αφού δεν κατάφερε να τον πείσει να ξεφύγει από αυτό τον διάολο. Το ζευγάρι Ανέστος Σκουλαρικού έσβησαν από την ηρωίνη κι ο φίλος της «Τετράδας», ο Μήτσος ο Καρυδάκιας, από τη μορφίνη. Υπήρχε κι αυτή. Το πάθος του τραγούδησε ο Δέλιας: Απ’ τον καιρό που άρχισα την πρέζα να φουμάρω ο κόσμος μ’ απαρνήθηκε δεν ξέρω τι να κάνω. Απ’τις μυτιές που τράβαγα άρχισα και βελόνι και το κορμί μου άρχισε σιγά σιγά να λιώνει. Τίποτε δεν μ’ απόμεινε στον κόσμο για να κάνω αφού η πρέζα μ’ έκανε στους δρόμους να πεθάνω... Στους ρεμπέτες μπορεί να έκανε θραύση το χασίσι, ωστόσο η πρέζα δεν ήταν διαδεδομένη αρκετά τότε στον Πειραιά. Πολλοί εξαρτημένοι κοιμόντουσαν στους υπονόμους που το χειμώνα έβγαζαν ζέστη και πολλοί πέθαναν στα βαγόνια του σιδηροδρομικού σταθμού, όπου σύχναζαν, για να μη γίνονται αντιληπτοί. Τους πρεζάκηδες τους κυνηγούσε ο θρυλικός αστυνόμος Μπαϊρακτάρης και τους έκοβε τα μανίκια, όπως και στους φουκαράδες την μπατατούκα. Μπροστά στους μάγκες όμως έκοβε δρόμο. Κάποιοι μάγκες του την έστηναν με κουμπούρια… Οι βαρύμαγκες σύχναζαν στην Τρούμπα. Εκεί δούλευε o Στράτος ο Παγιουμτζής. Στου Λιναρά, με τ’ όνομα. Λίγο πιο πέρα από του Λιναρά, είχε μια τρόμπα και από εκεί πήρε τ’ όνομα η Τρούμπα, γιατί τρόμπαραν το νερό. Το στέκι αυτό δεν έκλεινε καθόλου, κρατούσε ως το πρωί. Όποιος προλάβαινε νωρίς, έπινε χασίσι, πριν πλακώσει η αστυνομία… Ο Μπάτης είχε ένα δικό του καφενεδάκι στου Καραϊσκάκη, που χωρούσε λίγα μετρημένα τραπεζάκια μέσα και διέθετε πολλά όργανα στο πατάρι του, από την πλούσια συλλογή του. Σε έναν από τους δύο χώρους του μαγαζιού υπήρχε ένα χώρισμα. Ο πρώτος χώρος ήταν το καφενεδάκι κι ο άλλος ο τεκές, με όλα τα σύνεργα του αργιλέ. Εκεί μια μέρα ο Μπάτης συνελήφθη, καθώς στην αιφνιδιαστική έφοδο ενός αστυφύλακα, τα σύνεργα κρύφθηκαν γρήγορα, αλλά το στόμα

Πίσω τους όρθιοι, ο ταχυδρόμος της γειτονιάς, το Αριστειδάκι με μαντολίνο, ο Μάρκος Βαμβακάρης με μπουζούκι, δίπλα του ο Συριανός. Στο κέντρο με την κιθάρα στον ώμο, ο διευθυντής της αυτοσχέδιας ορχήστρας, καφετζής, μουσικός και πολλές άλλες ειδικότητες χαμογελάει και διευθύνει, ο ένας και αξεπέραστος Γιώργος Μπάτης. Ο Αντώνης Μπόγρης δίπλα του με μπουζούκι, ο νταής Θανάσης Γκότσης, ο Αντώνης ο θερμαστής με μπουζούκι και ο Κώστας Μπούρας με μαντολίνο. ένα ψεύτικο αίσθημα υπεροχής, τους ρεμπέτες ή δεν παραδέχονταν το ρεμπέτικο τραγούδι, η «Θρυλική Τετράς» επέβαλε τον ήχο της διαχρονικά. Η αστική κοινωνία, με το πέρασμα του χρόνου αγκάλιασε τους μάγκες που ήταν στο περιθώριο και σήμερα ο αυθεντικός ήχος τους συγκινεί και όσους δεν τον καταλαβαίνουν ή δεν τον αισθάνονται όπως αυτά τα «κακοποιά στοιχεία», έτσι τους αποκαλούσαν στην εποχή τους, προπολεμικά. Επίσης, το ρεμπέτικο τραγούδι είναι διαδεδομένο και περισσότερο αναγνωρίσιμο κι από το λαϊκό τραγούδι ανά τον κόσμο, αν δεχτούμε την κατηγοριοποίηση αυτή, ώστε να γίνει περισσότερο κατανοητή η μουσική των ρεμπετών. Να σημειωθεί όμως ότι τότε, οι ρεμπέτες, τα τραγούδια δεν τα αποκαλούσαν ρεμπέτικα, αλλά λαϊκά. Η «Τετράς η Ξακουστή του Πειραιώς» σχηματίστηκε το 1934, τριάντα χρόνια ακριβώς πριν φθάσει ο ήχος των Beatles σε όλο τον κόσμο. Αν υποθέσουμε, λόγω της πρωτοπορίας και των δύο ορχηστρών, μια φανταστική αντιστοιχία των αναγνωρίσιμων μελών των «σκαθαριών», ο Μάρκος μάλλον θα ήταν ο Τζον Λένον, ο Στράτος ο επονομαζόμενος «τραγουδισταράς», ο Πωλ ΜακΚάρτνεϋ, ο Μπάτης ο πιο εναλλακτικός, ο Τζορτζ Χάρισον και ο πιο αδύναμος κρίκος, ο Ανέστης, θα ήταν ο Ρίνγκο Σταρ. Ευνόητα θα αναρωτηθεί κανείς γιατί να ήταν ο πιο αδύναμος παρ’ ότι προικισμένος και αυθεντικός, όπως και ο Εγγλέζος ντράμερ. Ίσως λόγω του πάθους του με την πρέζα. Από εκεί είχε και το παρατσούκλι «ο πρεζάκιας». Ήταν ο μόνος ρεμπέτης στην εποχή του που πέθανε από αυτή την κακή συνήθεια. Σε αυτό το χούι τον οδήγησε μια αραπίνα πόρνη, η Σκουλαρικού, με την οποία διατηρούσε δεσμό, σύμφωνα με μαρτυρία του μικρότερου της παρέας αυτής, Μιχάλη Γενίτσαρη, προπολεμικού επίσης ρεμπέτη. Κάθε βράδυ του έβαζε στον ύπνο του σκόνη στη μύτη, μέχρι που εθίστηκε

Γραπτό αίτημα του Τούντα προς την Columbia για την πληρωμή των τραγουδιών του 7

γραφικών δίσκων, με αποτέλεσμα πολλά τραγούδια να αναφέρονται στα ναρκωτικά σε ένα ποσοστό του 40% της παραγωγής, αλλά και στη ζωή του τεκέ σε ποσοστό 33%. Αυτό δείχνει την εξάπλωσή τους κυρίως στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών, καταδίκες για παραβιάσεις σχετικές με την ηρωίνη εμφανίζονται για πρώτη φορά, σε μικρό αριθμό, στα τέλη της δεκαετίας του ‘20 και σταδιακά αυξάνονται. Έως το 1932, οι παραβιάσεις για ηρωίνη ξεπερνούν αυτές που αφορούν το χασίσι (στατιστικά στοιχεία που παραθέτει ο Στάθης Δαμιανάκος στην Κοινωνιολογία του Ρεμπέτικου). Οι ρεμπέτες στη δεκαετία του ‘30 ηχογραφούσαν τα τραγούδια με λάμπες, μια κι έξω, για δίσκους γραμμοφώνου (78 στροφές), σε Ο Βαμβακάρης επί το έργον μια περίοδο που πρωτοστατούσε η Columbia. Ένα τέτοιο χειροκίνητο γραμμόφωνο που το ενεργοποιούσε το γύρισμα της ρομβίας (μανιβέλα) του που ήταν γεμάτο καπνούς τον πρόδωσε. Έξω από το στέκι του υπήρχε και στο χοροδιδασκαλείο του Μάρκου, όπως αποκαλούταν αυτό είχαν βγει οι περισσότερες σήμερα σωζόμενες φωτογραφίες της ο χώρος συνεύρεσης της τετράδας του Πειραιά. Με τη μουσική από εποχής του ρεμπέτικου με τον Μπάτη συνήθως να φορά την άσπρη το γραμμόφωνο χόρευαν τα ζευγάρια. Ο Μάρκος Βαμβακάρης τότε ποδιά του καφετζή. Στα μαγαζιά τότε έπιναν ούζο, κονιάκ, κρασί και δούλευε στα σφαγεία στον Πειραιά και κίνο (αναψυκτικό). Πολλά τραγούδια γράφτηκαν για την περιοχή Καραϊσκάκη όπως μόλις σχόλαγε έτρεχε Το Σακάκι του Ανέστου Δελιά, (Ανέστο τον φώναζαν), που αφηγείται γεμάτος λαχτάρα κι την ιστορία ενός κλεμμένου σακακιού. Στην περιοχή αυτή υπήρχαν έμπαινε στο μαγαζί μικρομάγαζα και παλιατζίδικα στα οποία ο Μπάτης προμήθευε παλιά φορώντας την ποδιά πράματα, μπουζούκια, κιθάρες, κομπολόγια, ενώ άνοιξε και δικό του που ήταν γεμάτη παλιατζίδικο όπου ονομάτιζε τα όργανα που πουλούσε με ανδρικά αίματα κι έπιανε το ονόματα, σύμφωνα με μαρτυρίες του Μάρκου, με τον οποίο ήταν μπουζούκι. Κι όταν κολλητοί φίλοι. Ήταν ο Μπάτης με τ’ όνομα. Έξυπνος άνθρωπος. Ήταν γίνεται λόγος για ο άνθρωπος που είχε πάντα λεφτά στην τσέπη του και κάλυπτε όταν μπουζούκι, είναι Ανακοινώσεις Δισκογραφικών χρειαζόταν την τετράδα, μέχρι να του τα επιστρέψει. αυστηρά τρίχορδο. Εταιρειών το 1930 Στου Καραϊσκάκη σύχναζαν άνθρωποι του λιμανιού, μάγκες, Δεν το αποχωριλωποδύτες, πόρνες, χασικλήδες και πρεζάκηδες. Η περιοχή ξεκαθά- ζόταν με τίποτα. Η ρισε όπως λέγεται όταν της έβαλε φωτιά ο δικτάτορας Μεταξάς με μετάβαση αργότερα στο τετράχορδο μπουζούκι έφερε τέτοια γκρίνια, την αστυνομία το 1937 για να απομακρύνει τα «κακοποιά στοιχεία». όπως αυτή όταν ο Μπομπ Ντύλαν, το 1966, άφησε την ακουστική Η παραβατική ζωή των αντικοινωνικών αυτών στοιχείων, όπως ήταν κιθάρα κι έπιασε την ηλεκτρική. οι ρεμπέτες στα μάτια των εκάστοτε αρχών, γινότανε τραγούδι από Το ρεμπέτικο τραγούδι ανδρώθηκε όπως είναι γνωστό σήμερα τους ρεμπέτες. με την αυθεντικότητα και την εκφραστικότητά του, κυρίως στον ΠειΤη δεύτερη αυτή περίοδο του ρεμπέτικου από το 1922 έως το ραιά που ήταν η μητρόπολη του ρεμπέτικου. Οι τέσσερις από τους 1937 δεν υπήρχε κανενός είδος λογοκρισίας στην παραγωγή φωνο- κυριότερους δημιουργούς και ερμηνευτές του συναντήθηκαν στην κομπανία «Τετράς η Ξακουστή του Πειραιώς», μια ανεπανάληπτη παρέα, ένα σούπερ γκρουπ στην εποχή του. Ο έρωτας φυσικά και υπήρχε στα τραγούδια τους. Η ίδια όμως η ζωή άφηνε περιθώρια για μεγάλους έρωτες; Μιλάμε για μια καταθλιπτική εποχή με απερίγραπτη φτώχεια, με τον κόσμο να βλέπει τα καράβια να φεύγουν από το λιμάνι και να μελαγχολεί, αλλά και να ονειρεύεται, να «ταξιδεύει» στους τεκέδες, να μπαινοβγαίνει στις φυλακές, με πολλές γυναίκες να πουλάνε το κορμί τους υποταγμένες στους κουτσαβάκηδες και στη μοίρα τους, σε μια εποχή που ακόμη και όσες δεν είχαν αυτή την καθημερινότητα, η ζωή τους δεν άφηνε πολλά περιθώρια για να ξεφύγουν από τη ρουτίνα και τη μιζέρια. Και τα τέσσερα μέλη της κομπανίας σύχναζαν Φωτογραφία των αρχών του 20ου αιώνα. Πλατεία Καραϊσκάκη, στους τεκέδες μαζί με τους φίλους τους και τραγουΛεμονάδικη, Ακτή Τζελέπη

δούσαν εκεί και μαζί, ένα τσούρμο άντρες, γύριζαν και στα πορνεία. Ο Στράτος με τον Μάρκο μέσα σ’ έναν τεκέ γνωρίστηκαν. Όπως αναφέρει στην αυτοβιογραφία του ο Μάρκος: «Ο Στράτος ετραγούδαγε τότες κι εγώ έπαιζα μπουζούκι. Δούλευε στο λιμάνι του Πειραιώς, στην ΕΛΠΑ. Ήταν βαρκάρης, κάτι έκανε, δεν μπορώ να τα ξέρω όλα, τι ήταν η δουλειά του. Ήταν ένα καλό παιδί, ησυχότατος άνθρωπος, ερχότανε κάθε βράδυ και μ’ αντάΑνακοίνωση της «Καθημερινής» για μωνε… Ήταν πιο ανοιχτός απαγόρευση ρεμπέτικων τραγουδιών άνθρωπος, ενώ εγώ ήμουν πιο βαρύς, πιο σοβαρός. Για να μου πάρεις κουβέντα μπορεί να κάνεις μια ώρα».

διεκπεραιώσει κάτι αγορές εκ μέρους του. Του ζήτησε να τα παρατήσει όλα και να φύγουν μαζί. Όμως μια φορά ρεμπέτης, για πάντα ρεμπέτης. Της έβγαλε σουγιά και την έδιωξε… Το ρεμπέτικο τραγούδι όπως και η δημοτική παραδοσιακή μουσική είναι κομμάτι συνέχειας στον μουσικό κορμό της ελληνικής λαϊκής μουσικής. Οι ρεμπέτες και η μουσική τους Έργο του Σταμ. Λαζάρου που μέσα στην κοινωνική αναπαριστά το πρώτο πάλκο των και πολιτιστική απομόνωση δημιούργησαν το μπουζουξήδων δικό τους οχυρό με τους δικούς τους κανόνες σε μια «υπόγα» που είχε μέσα της αλήθεια και ψυχή.

Αν μ’ αξιώσει ο Θεός λεφτά και αποχτήσω θα χτίσω ένα μέγαρο τους πλούσιους να ελκύσω Θα’ ρχόντουσαν πελάτες μου κορίτσα να ’χουν τρέλες κι ο Βίλλυ Φριτς θα σκάρωνε αφράτους αργιλέδες. Κι η Γκρέτα Γκάρμπο, μάγκα μου, θ’ ανάβει το τσιμπούκι κι ο Ζαν Κεπούρας στη γωνιά θα παίζει το μπουζούκι. Κι ο Τζίμη Λόντος για νταής θα κάθεται στις τσίλιες κι η Λιλιάν η Χάρβεϋ θα διώχνει τις μπασκίνες. Πρέπει να χτίσω ένα τζαμί για όλα τα ντερβίσια και με κουμπέ πολίτικο θα ’ρχόνται τα κορίτσα...

Μπουζούκι μου, παράνομο σε λέγαν τόσα χρόνια /μα τώρα σε κατάλαβαν και σε πήγαν στα σαλόνια / ρεμπέτικους σκοπούς όλοι τραγουδάνε / και τους παλιούς τους δάσκαλους πάλι ξαναζητάμε / μέσα από τη φτώχεια βγήκανε ρεμπέτες ξακουσμένοι / κι όμως στην ψάθα πέθαναν φτωχοί κι αδικημένοι...

Όλοι ήθελαν να ξεφύγουν από την αβάσταχτη φτώχεια και σκαρφίζονταν διάφορα μέχρι να αποδεχτούν τη μοίρα τους. Φυσικά και υπάρχει το ερωτικό στοιχείο στην προπολεμική αυτή εποχή, όπως και σε κάθε εποχή, γιατί η καρδιά πάντα λαχταράει. Πολλές φορές, οι συνθήκες δεν ήταν ειδυλλιακές, αλλά γινόταν η δουλειά. Όπως στην άγνωστη ιστορία ενός προπολεμικού ρεμπέτη που διαμήνυσε μέσω ενός φίλου του την ώρα που έπαιζε μουσική στο μαγαζί, να δει διακριτικά μια όμορφη γυναίκα που διέκρινε κάτω στα τραπέζια με την παρέα της, έξω από το μαγαζί σ’ ένα διάλειμμά του. Εκείνη ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά του και εκείνος την περίμενε στο πίσω μέρος του μαγαζιού, έξω από την τουαλέτα. Έτσι ξεκίνησε μια ιστορία αγάπης, αλλά και μίσους. Η γυναίκα όμως αργότερα αθέτησε τον όρκο αφοσίωσης απέναντί του κι έφυγε για τη μεγάλη ζωή μαζί μ’ έναν επιστήμονα στην Αμερική. Ο πόνος και το φέρσιμό της ήταν ανυπόφορο για τον ρεμπέτη που δε σήκωνε τέτοια. Πέρασαν κοντά πενήντα χρόνια κι εκεί που είχε ξεχαστεί η ιστορία, τουλάχιστον από τον ρεμπέτη, έγινε το απρόσμενο. Ήταν η σειρά της να του διαμηνύσει μέσω κάποιου ότι τον περιμένει σ’ έναν καφενέ, εκεί κοντά στο λιμάνι. Κι εκείνος πήγε. Δεν την αναγνώριζε πια, δεν ήταν σίγουρος ότι ήταν εκείνη. Κι όμως ήταν αυτή. Είχε λεφτά, πολλά λεφτά, σε μια βαλίτσα. Εκατομμύρια. Ήταν του άντρα της, αλλά διαχειρίσιμα πια από την ίδια, αρκεί να έλεγε το ναι ο πρώην αγαπημένος της. Είχε έρθει στην Ελλάδα να

Σημερινή φωτογραφία από τις προσφυγικές κατοικίες όπου έζησε ο Μάρκος Βαμβακάρης 9

Τα Μέλη της Κομπανίας ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ Γεννήθηκε στην Άνω Σύρο, στη συνοικία Σκαλί στις 10 Μαΐου του 1905 από πολύ φτωχούς γονείς. Μπήκε νωρίς στη βιοπάλη και αφού έκανε πολλές δουλειές, τελικά εργάστηκε σαν εκδοροσφαγέας στον Πειραιά, όπου είχε εγκατασταθεί από το 1917, φεύγοντας από τη Σύρο σε ηλικία 12-13 χρονών. Άρχισε να παίζει μπουζούκι από το 1925, όταν έκανε το στρατιωτικό του και σύντομα έγινε ασυναγώνιστος. Τα πρώτα του τραγούδια τα έγραψε πριν το 1930, πολλά από τα οποία αργότερα κυκλοφόρησαν σε δίσκους 33, 45 και 78 στροφών. Και ξεπερνάνε τα 500, όλα με δικούς του στίχους. Τα τραγουδούσε ο ίδιος, ωστόσο, σε δίσκους του είπε τραγούδια και άλλων συνθετών. Αναμφισβήτητα, είναι ο μεγαλύτερος συνθέτης του ρεμπέτικου τραγουδιού. Από τον δεύτερο γάμο του απέκτησε τρεις γιους, τον Βασίλη, τον Στέλιο και τον Δομένικο. Οι δύο τελευταίοι ακολούθησαν τον δρόμο του Μάρκου παίζοντας μπουζούκι και συνθέτοντας τραγούδια. Η γυναίκα του, Ευαγγελία, στάθηκε στο πλευρό του πολύτιμη σύντροφος. Ο Μάρκος πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου 1972 σε ηλικία 67 ετών.

ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΑΓΙΟΥΜΤΖΗΣ Ο Στράτος, ο «τεμπέλης», όπως ήταν το παρατσούκλι του, γεννήθηκε στο Αϊβαλί, στις Κυδωνιές της Σμύρνης όπως λέγονται, το 1904, σύμφωνα με την πιθανή ημερομηνία. Ήταν ψαράς κι είχε καΐκια στο Αϊβαλί. Με τους κυνηγημένους Μικρασιάτες πήγε στη Μυτιλήνη, στα 15 του χρόνια και εκεί δημιούργησαν την αποικία της Καλλονής, όπου έβγαιναν σαρδέλες. Εκεί έμενε σ’ ένα σπιτάκι ξύλινο στην παραλία και τραγούδαγε μέσα στις βάρκες. Διδάχθηκε βυζαντινή μουσική και μικρός τραγουδούσε αμανέδες. Μετά από περίπου τρία χρόνια, έφυγε οικογενειακώς για μια καλύτερη τύχη στον Πειραιά, το 1918-19. Εγκαταστάθηκαν στα προσφυγικά, στην Ανάσταση της Δραπετσώνας. Δούλευε ταξιτζής στις βάρκες. Τον ανακάλυψε ένα στέλεχος της Columbia τον οποίο μετέφερε με τη βάρκα του στη στεριά όταν εκείνος ήρθε με το πλοίο στον Πειραιά κι άκουσε τους αμανέδες του. Εν συνεχεία, εντυπωσιασμένος, πήγε και τον άκουσε στο καφενείο του Μπάτη, όπου μαζεύονταν και τραγουδούσαν ως «Τετράδα», πριν δουλέψουν μαζί επαγγελματικά. Τον Στράτο χαρακτήριζε το χιούμορ του. Μετά την επιτυχία της «Τετράδας», έκανε περιοδεία σ’ όλη την Ελλάδα. Το 1939 παντρεύτηκε τη Ζωή Φούντου κι έκαναν τρία παιδιά. Τα δύο απεβίωσαν από τύφο στην Κατοχή. Πριν τον πόλεμο γνώρισε τον Βασίλη Τσιτσάνη ως φαντάρο στη Θεσσαλονίκη, με τον οποίο συνεργάστηκε τραγουδώντας σημαντικά τραγούδια του.

Συνεργάστηκε επίσης μεταξύ άλλων με τους Κώστα Καλδάρα, Μανώλη Χιώτη, Κώστα Μητσάκη, Γιώργο Ζαμπέτα. Πέθανε τραγουδώντας στις 16 Νοεμβρίου 1971, από έμφραγμα, στο κέντρο «Σπηλιά» της Νέας Υόρκης.

ΑΝΕΣΤΟΣ ΔΕΛΙΑΣ Γεννήθηκε στην Αγ. Φωτεινή της Σμύρνης το 1912 και το πραγματικό του όνομα ήταν Αναστάσιος Δέλιος. Πρόσφυγας, βρέθηκε στον Αγ. Διονύσιο, στη Δραπετσώνα του Πειραιά, το 1920. Σύχναζε στο καφενείο του Μάρκου Βαμβακάρη κι έπαιζε μπουζούκι. Αυτοδίδακτος. Τα παρατσούκλι του ήταν «Αρτέμης». Συνέβαλε καθοριστικά στην εξέλιξη του ρεμπέτικου τραγουδιού ως συνθέτης, οργανοπαίκτης και τραγουδιστής. Το πιο γνωστό τραγούδι του ήταν το Μέσα στης Πόλης το Χαμάμ του 1935. Στις εμφανίσεις του με την «Τετράδα» παρουσίασε τα πρώτα του τραγούδια. Δεν πρόλαβε να ηχογραφήσει πολλά τραγούδια λόγω της λογοκρισίας επί Μεταξά. Το 1938 εξορίστηκε στην Ίο ως τοξικομανής, παρέα με τον Μιχάλη Γενίτσαρη που τον έσπασε στο ξύλο, μαζί μ’ έναν άλλον γιατί έφεραν σκόνη στο κελί. Πέθανε στις 31 Ιουλίου 1944, λίγο πριν την απελευθέρωση από τη γερμανική Κατοχή, σε ηλικία 32 ετών από υπερβολική δόση και βρέθηκε έξω από έναν τεκέ στο Μεταξουργείο με το μπουζούκι του στα χέρια.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΤΗΣ Γεννήθηκε το 1885 στα Μέθανα και σε ηλικία 8 ετών μετακόμισε οικογενειακώς στον Πειραιά. Υπήρξε από τους σημαντικότερους ρεμπέτες και πιο γνωστούς μάγκες του Πειραιά. Από τους πρώτους που άνοιξαν χοροδιδασκαλείο, όπως ονομαζόταν ο χώρος που έπαιζαν μουσική και χόρευαν, ακούγοντας μουσική από το γραμμόφωνο, την «Κάρμεν». Το 1931 άνοιξε το καφενείο «Ζωρζ Μπατέ», από τα σημαντικότερα στέκια των ρεμπετών. Έκανε διάφορες άλλες δουλειές, όπως πωλητής αυτοσχέδιων φαρμάκων κατά του πονόδοντου, οδοντογιατρός εκ του προχείρου, μικροπωλητής και ενεχυροδανειστής. Ο ήχος του μπουζουκιού του πρωτοηχογράφηθηκε το 1933, άλλα έμελλε να δισκογραφήσει μόλις 17 τραγούδια, καθώς σταμάτησε αναγκαστικά το 1937 λόγω της δικτατορίας του Μεταξά, αρνούμενος να λογοκρίνονται τα τραγούδια του. Πέθανε στις 10 Μαρτίου 1967 και κηδεύτηκε αγκαλιά με τον αγαπημένο του μπαγλαμά, όπως ο ίδιος είχε ζητήσει.

Γιάννης Αλεξίου Μουσικός δημοσιογράφος Ιούνιος 2020

ΠΕΙΡΑΙΑΣ, 1932. ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΑΤΗ.

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΑΓΚΕΣ, ΚΟΠΡΟΜΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΣΚΥΛΟΜΑΓΚΕΣ, ΑΠΟΨΕ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΑΡΤΙΑ... ΡΕ, ΑΝΕΣΤΑΚΙ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ;

ΕΕ... ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ, ΡΕ ΜΠΑΤΗ; ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΕΛΟΚΑΨΟΥΡΗΣ; ΣΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΤΗΣ ΔΙΚΙΑΣ ΤΟΥ.

Ο ΜΑΡΙΝΟΣ, Ο ΜΟΥΣΤΑΚΙΑΣ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟΙ ΦΟΝΟΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΑΙ...

ΑΣΤΟΝ... ΘΑ ’ΡΘΕΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ... ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ... ΑΠΟΨΕ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΑΡΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΓΚΙΑΣ...

Ο ΜΠΟΥΖΟΥΞΗΣ, Ο ΚΕΡΟΜΥΤΗΣ...

Ο ΜΕΓΑΣ ΣΚΡΙΒΑΝΟΣ, ΠΟΥ ΣΕ ΣΦΑΖΕΙ, ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗΣ ΤΟΥ ΕΙΠΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ...

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ, Ο ΠΑΠΑΪΩΑnΝΟΥ, ΨΗΛΕΑΣ, ΜΠΑΛΑΔΟΡΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΝΙΑ... Ο ΣΤΡΑΤΟΣ, Ο ΠΑΓΙΟΥΜΤΖΗΣ Ή ΤΕΜΠΕΛΗΣ... ΜΕ ΤΟ ΘΕΪΚΟ ΛΑΡΥΓΓΙ...

Ο ΝΙΚΟΣ, Ο ΜΑΘΕΣΗΣ Ή ΤΡΕΛΑΚΙΑΣ, ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΗΣ...

... ΚΙ’ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΗΡΘΑΝΕ ΑΠΟΨΕ Ν’ ΑΚΟΥΣΟΥΝΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ. ΤΗ ΡΙΤΑ, ΤΗΝ ΑΜΠΑΤΖΗ. ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΜΑΓΚΕΣ, ΔΕ ΘΕΛΩ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΜΠΙΣΤΟΛΙΑ ΑΠΟΨΕ, ΕΝΤΑΞΕΙ; ΘΑ ΤΗ ΒΡΟΥΜΕ ΣΤΗ ΖΟΥΛΑ. ΠΑΝΑΓΙΕΣ.

ΑΝΤΕ, ΑΝΕΣΤΑΚΙ, ΡΙΧΤΟ... ΚΑΙ ΕΧΩ ΕΝΑ ΤΡΙΦΥΛΛΟ... ΠΡΟΥΣΑΛΙΟ, ΜΑΥΡΑΚΙ ΧΑΡΜΑ. ΕΛΑ, ΡΙΤΑ, ΕΜΠΑΙΝΕ!

ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ‘ΧΕΙΣ ΚΑΜΩΜΕΝΑ...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ, ΣΜΥΡΝΗ ΜΕ ΤΑ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ ΣΟΥ.

ΑΑ... ΡΕ ΡΙΤΑ, ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕΣ. ΤΗΝ ΚΙΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΕΚΕΙ ΠΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΤΙΔΑ.

ΔΕ ΣΕ ΘΕΛΩ ΠΙΑ... ΔΕ ΣΕ ΘΕΛΩ ΠΙΑ...

ΤΑ ΣΩΘΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΄ΧΕΙΣ ΜΑΥΡΙΣΜΕΝΑ… ΔΕ ΣΕ ΘΕΛΩ ΠΙΑ... ΔΕ ΣΕ ΘΕΛΩ ΠΙΑ...

ΡΕ ΑΝΕΣΤΑΚΙ... ΔΕΝ ΕΙΠΑΜΕ ΤΕΡΜΑ Η ΠΡΕΖΑ;

ΛΟΙΠΟΝ, ΜΑΓΚΕΣ... ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΔΙΦΡΑΓΚΑ. ΜΕΙΝΑΜΕ ΜΟΝΟΙ ΚΑΙ ΩΡΑΙΟΙ.

ΠΟΥ ΒΡΗΚΕΣ ΔΟΣΗ ΠΑΛΙ, ΡΕ. ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΕΦΕΡΕ;

ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ ΜΑΡΚΟ.

ΑΣΕ... ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ... ΣΥΝΕΡΧΟΜΑΙ... ΘΑ ΤΗΝ ΚΟΨΩ.

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ, ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ;

Η ΓΚΟΜΕΝΑ. Η ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΟΥ; ΑΥΤΗ ΣΤΟ ΕΜΑΘΕ; ΝΑΙ... ΔΕΝ ΞΕΡΩ. ΤΟ ΚΟΒΩ, ΞΑΝΑΠΕΦΤΩ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΓΩ. ΜΗΠΩΣ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΣΟΥ; ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΚΟΙΜΑΣΑΙ; ΜΠΑ... ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ.

ΑΝΤΕ, ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ... ΑΡΧΙΝΑΤΕ ΝΑ ΤΗ ΣΑΚΟΥΛΕΥΤΟΥΜΕ.

Ε... ΝΑ, ΜΑΖΕΥΤΗΚΑΜΕ ΕΔΩ... ΗΡΘΕ ΝΑ ΜΑΣ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΙ ΕΝΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙ, ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ. ΝΑ ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΣΩ. Ο ΜΑΡΚΟΣ... Ο ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ.

ΩΡΕΣ ΜΕ ΘΡΕΦΕΙ Ο ΛΟΥΛΑΣ, ΩΡΕΣ ΑΔΥΝΑΤΑΩ, ΩΡΕΣ ΜΕ ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΟ ΝΤΑΛΚΑ ΚΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΕ ΜΙΛΑΩ...

ΓΙ’ ΑΥΤΟ Σ’ ΕΦΕΡΑ, ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΕ. ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΟΜΠΑΝΙΑ. ΤΙ ΛΕΣ; ΘΑ ΡΙΞΕΙΣ ΚΑΝΑ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ; ΡΕ ΣΥ, ΜΠΑΤΗ, ΕΙΣΤΕ ΠΟΛΥ ΖΟΡΙΚΟΙ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΡΧΕΣΤΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΤΕ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΜΟΥ... ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΑΝΤΡΑ, ΝΑ ΝΤΑΛΚΑΔΙΑΣΟΥΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΓΚΕΣ;

ΓΙΑ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΔΕΝ ΞΕΡΩ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΣΑΣ ΜΠΑΛΩΣΩ. ΚΑΙ ΟΣΟ ΝΑ ’ΝΑΙ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΧΑΡΤΟΥΡΑ.

ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΠΕΙΤΕ ΤΗΝ ΚΟΜΠΑΝΙΑ; ΑΝΕΣΤΑΚΙ... ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΝΟΥΝΟΣ!

ΤΟΥ ΜΟΥΝΙΟΥ ΤΑ ΘΥΡΑΝΟΙΞΙΑ.

.. ΧΑ. ... ΧΑ

ΡΕ ΜΠΑΤΗ, ΓΙΑΤΙ ΚΡΕΜΑΣ ΤΟΝ ΜΠΑΓΛΑΜΑ; ΔΕ ΘΑ ΠΑΙΞΕΤΕ ΑΛΛΟ;

ΘΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΟΣΟ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ. ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΗΡΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΠΑΓΛΑΜΑ... ΓΙΑ ΔΕΣ ΦΙΛΝΤΙΣΙΑ... ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΒΑΛΑΡH ΕΒΑΛΑ ΑΣΗΜΙ. ΚΙ ΑΠΟ ΦΩΝΗ; ΠΥΡΩΜΕΝΟ ΑΗΔΟΝΙ !

ΜΕ ΠΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΒΑΣΑΝΑ ΜΕ ΠΡΟΙΚΙΣΕ Η ΦΥΣΗ, ΜΑ ΟΛΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΧΑΣΙΣΙ...

ΠΕΙΡΑΙΑΣ.

ΩΡΑΙΑ ΖΟΥΛΑ, ΡΕ... ΟΥΤΕ ΜΠΑΤΣΟΣ, ΟΥΤΕ ΜΑΤΙ ΝΑ ΣΕ ΔΕΙ... ΚΑΝΕΙΣ ΛΟΥΛΑ ΓΙΑΒΑΣΙΚΟ... ΗΣΥΧΟ...

ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ, ΟΜΩΣ, ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΛΟΥΛΑ ΠΗΛΙΝΟ...

...ΓΙΑΤΙ Η ΚΟΛΟΚΥΘΑ ΕΠΙΠΛΕΕΙ, ΡΕ. ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΡΦΩΣΕΙ. ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΤΟΥΜΑΝΟΤΡΥΠΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΟΥΝΤΑΡΕΙ, ΘΑ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝΕ ΚΑΝΕΙ ΠΙΑΣΤΟΥΣ.

ΑΚΟΥ, ΡΕ ΤΕΜΠΕΛΗ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΠΟΥ ΠΑΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ...

ΑΓΑΠΗΣΑ ΚΑΙ ΠΟΝΕΣΑ, ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΠΑΡΑΦΡΟΝΗΣΑ...

Σ’ ΕΣΦΑΞΑ ΣΤΑ ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ ΟΠΩΣ Τ’ ΑΡΝΙΑ ΣΤΑ ΣΑΛΩΝΑ... Σ’ ΑΡΕΣΕΙ;

ΚΑΛΟ... ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ;

ΕΧΕΙ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΑ. ΠΡΟΣΠΑΘΑΩ, ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΟΥ ’ΡΧΕΤΑΙ Η ΚΑΤΕΒΑΣΙΑ. ΑΜΑΝ... ΡΕ ΣΥ, ΕΧΟΥΜΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΡΚΟ ΚΑΙ Θ’ ΑΡΓΗΣΟΥΜΕ. ΑΝΤΕ, ΣΒΗΣΤΟΝ ΝΑ ΠΑΓΑΙΝΟΥΜΕ...

...ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΩ ΣΤΑ ΒΟΥΡΛΑ ΝΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΚΑΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑΤΟ. ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΕΛΙΑ. ΠΑΡΑΘΥΡΑΤΟ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ, ΡΕ;

ΘΑ ΔΕΙΣ!

ΚΑΤΕΥΘΥΝΘΗΤΩ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΟΥ ΩΣ ΘΥΜΙΑΜΑ ΕΝΩΠΙΟΝ ΣΟΥ...

ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΜΑΡΗ ΣΤΑ ΒΟΥΡΛΑ.

ΒΟΥΡΛΑ. ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ... ΣΤΗΣ ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΟΥΣ.

Ο ΑΝΕΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ;

ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!

ΤΙ ΤΟΝ ΘΕΛΕΤΕ;

ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΑ ΚΙ ΑΡΓΗΣΑΜΕ.

ΠΡΟΒΑ; ΤΕΤΟΙΑ ΩΡΑ ΝΥΧΤΙΑΤΙΚΑ;

ΠΟΛΥ ΣΕ ΚΑΝΑΚΕΥΕΙ, ΡΕ ΑΝΕΣΤΗ.

ΕΕ... ΝΑΙ. ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ, ΝΥΧΤΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ.

ΤΙ ΣΑΣ ΕΠΙΑΣΕ, ΡΕ, ΝΥΧΤΙΑΤΙΚΑ;

ΜΗΝ ΑΡΓΗΣΕΙΣ.

ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΤΣΑΡΚΑ.

ΝΑ ’ΜΑΣΤΕ!

ΚΑΛΑ ΡΕ... ΤΣΑΡΚΑ ΣΤΑ ΒΟΥΡΛΑ;

ΝΑΙ... ΑΛΛΑ ΤΙ ΤΣΑΡΚΑ... ΠΑΡΑΘΥΡΑΤΗ!

ΚΑΛΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΠΟΣΕΣ ΜΑΡΚΕΣ;

ΣΤΑΥΡΟ... ΠΑΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΚΕΛΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΘΥΡΑΤΟΥ.

ΠΟΥ ΛΕΣ, ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΜΑΚΡΟΣΤΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΑ. ΣΤΟ ΜΕΣΟΤΟΙΧΟ ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ. ΑΠΟ ΚΕΙ ΒΓΑΝΟΥΝΕ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΤΟΥΣ ΟΙ ΓΚΟΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΠΑΣ ΕΣΥ ΚΑΙ... ΦΣΣΣΣ!

ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΕΝΕ ΠΑΡΑΘΥΡΑΤΟ. ΠΛΕΡΩΝΕΙΣ ΠΡΩΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΟΤΕ ΤΗ ΜΟΥΡΗ!

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΙΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΣΤΗ ΜΑΠΑ;

ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ. ΔΕ ΘΕΛΟΥΝΕ ΝΑ ΕΚΤΕΘΟΥΝΕ. ΚΑΙ ΑΜΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙΣ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑ.

ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΟΙ.

ΣΤΗ ΜΑΝΤΡΑ ΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ.

ΑΠΟΨΕ ΞΕΚΙΝΑΕΙ Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΚΑΙ ΞΑΚΟΥΣΤΗ «ΤΕΤΡΑΣ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ»... ΔΩΣΤΕ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΕ. ΓΕΙΑ ΣΟΥ, ΜΑΡΚΟ, ΜΕ ΤΟ ΤΑΞΙΜΙ ΣΟΥ.

ΚΑΝ’ ΤΟΝΕ, ΣΤΑΥΡΟ, ΚΑΝ’ ΤΟΝΕ, ΔΩΣΤΟΥ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΦ’ ΤΟΝΕ...

ΔΩΣΕ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΟΥ ΤΡΕΛΟΥ, ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΡΑ ΤΟΥ ΞΥΛΟΥΡΓΟΥ...

ΑΛΑ, ΔΕΡΒΙΣΗ!

ΣΥ ΡΕ, ΠΕΤΑΞΕΣ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ;

ΔΩΣΕ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΚΗ ΜΑΣ, ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟ ΜΕΡΑΚΙ ΜΑΣ...

Α ΠΑΕΝΕ, ΡΕ.

ΠΑΡΤΕ ΤΟΝ ΕΞΩ, ΡΕ!

ΚΑΝΕ ΠΕΡΑ ΝΑ ΤΟΝΕ ΧΑΡΑΚΩΣΩ ΤΟΝ ΚΑΡΙΟΛΗ.

ΕΛΑ, ΝΙΚΟ... ΗΡΕΜΗΣΕ. ΤΑ ΜΑΖΕΨΕ ΚΙ ΕΦΥΓΕ.

ΡΕ ΜΑΓΚΑ, ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΟΥΣΟΥΜΑΡΕΙΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΡΔΙΑ ΦΙΓΟΥΡΑΤΖΗ, ΨΥΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΒΓΑΛΕΙΣ...

ΠΕΙΡΑΙΑΣ.

ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ ΜΑΡΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΤΕΜΗ.

ΤΙ ΕΓΙΝΕ, ΜΑΡΚΟ; ΕΜΑΘΑ ΧΤΕΣ ΤΑ ΠΗΓΑΤΕ ΚΑΛΑ ΣΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ. ΠΕΡΑΣΑΝΕ ΚΑΤΙ ΜΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΑΡΑΝΕ. ΗΤΑΝΕ ΝΤΑΛΚΑΔΙΑΣΜΕΝΟΙ ΜΑΖΙ ΣΑΣ!

ΚΑΛΑ ΠΗΓΑΜΕ ΚΙ ΗΡΘΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΝΑ ΟΡΓΑΝΟ.

ΜΑΡΚΟ, ΓΙΑ ΠΕΣ ΜΑΣ... ΤΟ ΤΑΞΙΜΙ ΚΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΜΑ;

ΤΙ ΡΩΤΑΣ ΑΥΤΟΝΕ, ΡΕ. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΟΤΟΙΧΙΑ ΜΠΟΥΖΟΥΞΗΣ.

...ΑΚΟΥ ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ..

ΟΤΑΝ ΕΓΩ, ΡΕ ΜΑΓΚΑ, ΕΚΑΝΑ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΠΑΡΕΛΑΣΗ, ΕΣΥ ΚΟΥΝΟΥΣΕΣ ΣΗΜΑΙΟΥΛΑ ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ. ΑΛΛΟ ΤΟ ΤΑΞΙΜΙ, ΑΛΛΟ Ο ΔΡΟΜΟΣ. ΤΟ ΤΑΞΙΜΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΣΑΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ. ΑΛΛΑ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΑΚΑΜΙ ΠΟΥ ΛΕΜΕ, ΧΙΤΖΑΖ, ΟΥΣΑΚ, ΝΙΑΒΕΝΤΙ, ΣΑΜΠΑΧ...

ΕΓΩ ΞΕΡΩ ΑΛΛΙΩΣ ΤΟ ΝΙΑΒΕΝΤΙ.

Ε, ΠΕΣ ΤΟΥ ΕΣΥ.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΜΙ ΝΙΑΒΕΝΤΙ. ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΜΠΑΙΝΕΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΔΡΟΜΟ. ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ;

ΛΑΘΟΣ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ. ΠΑΤΑΣ ΣΟΛ ΔΙΕΣΗ.

ΓΙΑ ΠΑΙΞ’ ΤΟ!

ΕΓΩ ΕΤΣΙ ΤΟ ’ΜΑΘΑ! ΤΕΝΕΚΕΤΖΙΔΙΚΑ... ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΓΚΕΣ, ΣΤΟΝ ΤΕΚΕ!

ΚΑΛΑ, Ο,ΤΙ ΠΕΙΣ. ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΡΑΝΤΟΥΖΕΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ, ΡΕ ΤΑ ΚΑΡΑΝΤΟΥΖΕΝΙΑ;

ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ. ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΖΗΜΙΑ.

ΑΚΟΥ...

ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΥΡΝΤΙΣΕΙΣ ΡΕ-ΛΑ, ΡΕ, ΑΛΛΑ ΤΙΣ ΠΑΝΩ ΧΟΡΔΕΣ ΣΕ ΣΟΛ...

ΠΟΥ ΤΑ ’ΜΑΘΕΣ ΑΥΤΑ; ΓΙΑ ΞΑΝΑΠΕΣ ΜΟΥ ΠΩΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ;

ΕΛΑ, ΔΟΚΙΜΑΣΕ.

ΦΤΟΥ... ΓΑΜΩ ΤΑ ΚΑΡΑΝΤΟΥΖΕΝΙΑ ΣΟΥ.

ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ!

ΔΕ ΜΟΥ ΛΕΣ, ΑΔΕΡΦΙ, ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΕΜΑΘΕΣ;

ΓΡΑΦΕΙΑ «ODEON».

ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΤΣΑ... ΜΑΘΕΣΗΣ, ΠΕΙΤΕ ΤΟΥ.

ΤΟΚ

ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ ΝΙΚΟ... ΠΩΣ ΑΠΟ ΕΔΩ;

ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΩΝΟΛΗΨΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑΣΙΔΕΡΗ... ΑΛΛΑ, ΚΥΡΙΕ ΜΑΤΣΑ, ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΗΡΘΑ... ΘΕΛΩ... ΛΕΓΕ, ΡΕ ΤΡΕΛΑΚΙΑ.

ΝΑ... ΛΕΩ ΝΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΚΑΝΑ ΔΙΣΚΟ... ΜΕ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ. ΘΕΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ;

ΤΟΚ

ΞΕΡΕΤΕ... ΚΑΤΩ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΒΑΡΕΘΗΚΑΝΕ ΠΙΑ ΟΙ ΜΑΓΚΕΣ Ν’ ΑΚΟΥΝΕ ΣΜΥΡΝΑΙΙΚΑ ΚΑΙ ΣΑΝΤΟΥΡΟΒΙΟΛΙΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΝΤΟΥΡΟΥ ΝΤΟΥΡΟΥ... ΤΩΡΑ ΑΚΟΥΝΕ ΟΛΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ... ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΛΕΩ ΝΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΕΝΑΝ ΔΙΣΚΟ... ΕΤΣΙ, ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΑ.

ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΛΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ;

ΞΕΡΩ ΠΟΛΛΟΥΣ... ΑΛΛΑ ΕΝΑ ΧΑΣΑΠΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΦΥΜΑΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟ ΟΡΓΑΝΟ. ΠΩΣ ΤΟΝ ΛΕΝΕ; ΜΑΡΚΟ ΤΟΝΕ ΛΕΝΕ.

ΑΛΑ... ΜΟΡΤΕΣ, ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ.

ΚΑΛΑ, ΦΕΡΤΟΝΕ ΚΑΜΙΑ ΜΕΡΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΥΜΕ... ΚΑΙ ΜΙΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΥΝΤΑ, ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΑΣ, ΚΥΡΙΕ ΜΑΤΣΑ, ΔΗΛΑΔΗ.

ΚΑΛΑ, ΚΑΛΑ. ΘΑ ΤΟΝ ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΜΕ ΕΙΠΑ. ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΑΙ ΜΙΛΑ ΣΤΟΝ ΤΟΥΝΤΑ.

ΤΑΒΕΡΝΑ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ. ΑΝΝΑ, ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΟΥ.

ΠΟΛΥ. ΑΛΛΟ ΠΡΑΜΑ. ΓΝΗΣΙΟ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΓΛΕΝΤΙ!

ΧΑΡΜΑΝΗΣ ΕΙΜΑΙ

ΑΝ ΔΕΝ ΕΦΕΥΓΑ ΑΥΡΙΟ, ΘΑ ΤΟ ΞΕΝΥΧΤΟΥΣΑΜΕ.

ΑΠ’ ΤΟ ΠΡΩΙ...

ΑΝΝΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ.

Σ’ ΑΡΕΣΕΙ ΕΔΩ;

ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΜΕ.

ΑΝΤΕ, ΜΑΓΚΕΣ, ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ. ΜΑΖΕΨΤΕ ΤΗ ΧΑΡΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΣΠΑΜΕ.

2 Π.Μ. ΛΟΙΠΟΝ, ΠΑΙΔΕΣ, ΣΑΣ ΑΦΗΝΩ.

ΜΑΡΚΟΟ!

ΜΕ ΛΕΝΕ ΑΝΝΑ.

ΝΑΙ... ΣΕ ΕΙΔΑ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ.

ΔΕ ΘΑ ΜΠΕΙΣ ΜΕΣΑ;

ΠΟΥ ΠΑΜΕ; ΟΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ.

ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΣ «ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ». ΚΑΛΑ ΠΗΓΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ. ΤΙΓΚΑ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ. ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΟΡΘΙΟΥΣ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΤΡΑΜ!

ΝΑΙ. ΚΑΙ ΞΥΠΝΙΑ. ΚΙ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝΕ, ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ’ΝΑΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ... ΠΑΛΙΑ ΛΕΦΤΑ... ΛΟΥΣΤΡΙΝΙ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΟ ΒΡΑΚΙ. ΑΛΛΑ ΤΟΥΣ ΕΣΤΕΙΛΕ ΣΤΟ ΑΨΕ - ΣΒΗΣΕ. ΑΝ ΚΙ ΑΠ’ ΟΣΟ ΓΡΑΔΑΡΑ, ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΗΤΑΝΕ ΞΥΠΝΙΟΙ. ΑΣΕ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΣΑΡΑΝΕ. ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ. ΛΕΣ Μ’ ΑΥΤΗΝΕ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ;

ΚΑΙ ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ. ΤΗ ΓΑΖΩΣΕ ΚΑΛΑ Ο ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ.

ΚΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΤΗ ΒΟΛΕΨΕ ΚΑΛΑ ΑΠΟΨΕ. ΩΡΑΙΑ ΓΚΟΜΕΝΑ, ΑΦΡΑΤΗ. ΣΚΕΤΟ ΡΑΒΑΝΙ. ΚΑΙ ΚΟΝΟΜΙ. ΕΙΔΕΣ ΑΜΑΞΑΡΑ!

ΤΕΜΠΕΛΗ, ΕΝΑΣ ΩΡΑΙΟΣ ΑΝΤΡΑΣ ΔΕ ΒΑΖΕΙ ΠΟΤΕ ΜΥΑΛΟ... ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΠΡΑΜΑ Ο ΑΝΤΡΑΣ, ΜΑΓΚΑ ΜΟΥ. ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΣ, ΙΣΑΔΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ... ΚΑΙ ΝΑ ΨΑΧΝΕΙ ΝΑ ΤΗ ΒΡΕΙ ΜΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΓΕΝΝΗΣΙΜΙΟΥ ΤΗΣ ΦΤΕΡΟ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ; ΤΡΑΓΙΚΟ, ΑΔΕΡΦΙ.

ΚΑΙ ΜΕΝΑ Μ’ ΑΡΕΣΟΥΝΕ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ. ΑΝ ΚΑΙ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ, ΘΕΟΣ ΣΧΩΡΕΣΤΗΝ, ΕΛΕΓΕ: ΑΚΟΥΣΕ, ΣΤΡΑΤΟ, ΟΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ, ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ, ΦΙΔΙ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ. ΠΡΟΣΕΞΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙΑ.

ΚΑΚΙΑ ΠΕΘΕΡΑ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ.

ΦΑΛΗΡΟ. ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ «ΑΣΤΟΡΙΑ».

Ο ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, ΤΙ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕΣ;

ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΥΓΕΙ. ΚΑΝΕΙ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ. ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ... ΤΑΙΝΙΕΣ. ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΧΑΡΑΜΑΤΑ ΦΕΥΓΕΙ ΓΙΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟ.

ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ;

ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ. ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ.

ΕΙΣΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΖΙ;

Η ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ Η ΡΑΤΣΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΓΑΜΟ... ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ «ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΟ».

ΚΟΝΤΑ ΔΕΚΑΞΙ. ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΠΑΙΔΙΑ; ΟΧΙ. ΥΙΟΘΕΤΗΣΑΜΕ ΕΝΑ ΠΡΟΣΦΥΓΟΠΟΥΛΟ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΜΨΟΥΝΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΕΦΤΑ ΧΡΟΝΩΝ. ΕΣΥ ΔΕΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕΣ;

ΚΑΙ Η ΚΑΡΓΙΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΤΗ ΓΝΩΡΙΣΑ ΜΕ ΕΙΠΕ ΦΡΑΓΚΟΣΚΥΛΟ.

ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ; ΔΕΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ; ΞΕΡΩ ’ΓΩ;

ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΕΙΠΕ ΕΤΣΙ;

ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ. ΕΜΕΙΣ ΣΤΗ ΣΥΡΑ, ΟΙ ΜΙΣΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΙΣΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ.

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. ΩΧ... ΩΧ... Ο ΤΡΕΛΑΚΙΑΣ.

ΜΙΛΗΣΑ ΣΤΗΝ «ODEON» ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΤΣΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΥΝΤΑ, ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΓΡΑΜΜΟΦΩΝΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ.

ΡΕ ΣΥ, ΜΑΡΚΟ, ΕΔΩ ΕΙΣΑΙ ΡΕ…; ΣΕ ΕΨΑΧΝΑ. ΘΥΜΑΣΑΙ ΠΟΥ ΣΟΥ ’ΛΕΓΑ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΑΩ ΓΙΑ ΦΩΝΟΛΗΨΙΑ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, ΘΑ ΤΗ ΦΤΙΑΞΩ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ;

ΝΑΙ.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΤΟΥΝΤΑ... ΔΙΑΒΑΣΕ.

«ΦΙΛΕ ΜΑΡΚΟ, ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΦΙΛΟΣ ΜΑΘΕΣΗΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΤΑΞΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ».

ΑΚΟΜΗ, ΡΕ ΝΑ ΜΟΥ ΦΕΡΕΙΣ ΤΟ ΟΥΖΟ... ΘΕΣ ΝΑ ΜΠΩ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΩ ΛΙΜΠΑ; ΑΜΕΣΩΣ, ΚΥΡΙΕ ΜΑΘΕΣΗ, ΑΜΕΣΩΣ.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ...

ΕΙΣΑΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΜΕ ΤΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ;

ΝΑΙ.

ΕΙΜΑΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΟΥΝΤΑΣ, ΣΥΝΘΕΤΗΣ...

ΑΠΩ ’ΔΩ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΗΣ... ΜΑΕΣΤΡΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΘΕΤΗΣ.

ΕΙΜΑΙ Ο ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΡΑΜΜΟΦΩΝΗΣΕΩΝ. ΠΕΡΝΑ ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΣΤΟΥΝΤΙΟ. ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ.

ΓΙΑ ΝΑ Σ’ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ.

ΔΕ ΘΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕΙΣ;

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ... ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΑΛΛΟΣ ΝΑ...

ΓΙΑ ΞΑΝΑΠΑΙΞ’ ΤΟ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΤΟ ΕΣΥ.

Μ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΑΪΔΟΥΡΟΦΩΝΑΡΑ;

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΩΝΗ ΘΕΛΟΥΜΕ... ΕΤΣΙ, ΒΡΑΧΝΗ, ΒΑΡΙΑ, ΜΕ ΓΡΕΖΙΑ. ΘΑ ΣΕ ΣΥΝΟΔΕΨΕΙ Ο ΠΕΡΙΣΤΕΡΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΘΑΡΑ.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ... ΑΥΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ. ΕΣΥ ΘΑ ΤΟ ΠΕΙΣ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΛΕΣ, ΙΔΙΟ.

ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ‘ΡΧΟΣΟΥΝΑ, ΡΕ ΜΑΓΚΑ, ΣΤΟΝ ΤΕΚΕ ΜΑΣ...

ΧΑΡΜΑΝΗΣ ΕΙΜΑΙ, ΑΠ’ ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΑΩ ΓΙΑ ΝΑ ΦΟΥΜΑΡΩ...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ... ΕΛΑ, ΠΑΜΕ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ.

ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ.

ΖΙΓΚΟΑΛΑ!

ΔΕ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ.

ΑΚΟΥΩ ΠΑΝΤΟΥ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝΕ ΤΙΣ ΠΛΑΚΕΣ... ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΓΡΑΜΜΟΦΩΝΗΣΕΣ... ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΟΥ.

Μ’ ΑΡΕΣΟΥΝΕ. ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΠΟΥΘΕΝΑ. ΘΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΚΙ ΑΛΛΑ;

ΘΑ ΒΓΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΛΕΦΤΑ.

ΝΑΙ... ΣΥΝΤΟΜΑ.

Ε, ΚΑΤΙ ΨΙΛΑ.

ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑ;

ΨΕΥΤΗ... ΛΕΣ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΔΩΣΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΜΕΝΑ... ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ.

ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ; ΚΙ Ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ; ΔΕ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΚΑΝΑ ΦΡΑΓΚΟ;

ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΛΕΩ... ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΗΛΑΔΗ; ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΓΛΕΝΤΟΚΟΠΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΓΚΟΜΕΝΕΣ; ΝΑ ΕΡΧΕΣΑΙ ΣΠΙΤΙ ΟΠΟΤΕ ΣΟΥ ΚΑΠΝΙΣΕΙ;

ΤΙ ΤΟΝ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΙΣ ΑΥΤΟΝΕ; ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΕ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΣΠΙΤΙ, ΜΑΖΙ ΜΟΥ. ΕΝΩ ΕΣΥ... ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΖΙΓΚΟΑΛΑΣ ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ, ΤΗ ΖΙΓΚΟΑΛΑ ΔΕΝ ΤΗ ΘΕΛΟΥΜΕ.

ΚΑΙ ΕΝΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ... ΕΣΥ Μ’ ΕΣΠΡΩΞΕΣ Σ’ ΑΥΤΟΝΕ... ΝΑΙ ΡΕ... ΗΜΑΣΤΑΝ ΟΚΤΩ ΜΗΝΕΣ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΠΗΓΕΣ ΚΙ ΕΜΠΛΕΞΕΣ ΜΕ ’ΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΗ. ΜΕΤΑ ΤΑ ’ΦΤΙΑΞΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΜΙΑ. ΤΑ ΞΕΧΑΣΕΣ; ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΛΕΣ... ΠΟΣΟ Θ’ ΑΝΤΕΧΑ, Ε; ΠΟΣΟ; ΚΑΙ ΣΟΥ ΦΤΑΙΕΙ ΜΕΤΑ Ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ.

ΚΟΦΤΟ. ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΝ ΚΙΑΛΑΡΕΣ. ΤΗΝ ΚΟΥΝΗΣΕΣ ΤΗΝ ΟΥΡΑ ΣΟΥ. ΑΣ’ ΤΑ ΑΥΤΑ... ΚΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ ΠΑΙΔΙ, ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ. ΜΟΝΟ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΣ ΠΟΥ ΔΕ ΜΕΝΩ ΕΓΚΥΟΣ, ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΕ ΠΗΓΕΣ Σ’ ΕΝΑΝ ΓΙΑΤΡΟ.

ΣΤΑΜΑΤΑ.

ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ. ΔΕ ΘΕΣ ΠΑΙΔΙ ΚΙ ΑΣ ΡΙΧΝΕΙΣ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΕΠΑΝΩ ΜΟΥ. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΘΕΣΑΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΣΠΙΤΙ.

ΠΟΤΕ ΕΓΩ ΣΟΥ...

ΝΑΙ ΡΕ... ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΕΝΝΟΥΣΑ ΘΑ ΚΑΘΟΣΟΥΝΑ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ; ΘΑ ΜΕ ΑΦΗΝΕΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΣΚΑΤΩΝΩ ΚΑΙ ΣΥ ΘΑ ΓΥΡΝΟΥΣΕΣ. ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΑΝΤΡΑ ΝΑ ’ΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ, ΣΥΖΥΓΟ. ΑΛΛΑ ΕΣΕΝΑ Σ’ ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΛΗΤΕΙΑ. ΚΑΙ ΑΚΟΥ... ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΒΓΑΖΕΙΣ ΛΕΦΤΑ, ΑΜΑ ΔΕ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ, ΘΑ ΠΑΩ ΝΑ ΤΑ ΖΗΤΗΣΩ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ.

ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ; ΤΡΑΒΑ ΜΩΡΗ, ΚΑΡΓΙΑ... ΚΙ ΕΓΩ ΘΑ ΖΗΤΗΣΩ ΔΙΑΖΥΓΙΟ.

...ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ’ΘΕΛΑ, Η ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕ ΔΙΝΕΙ ΔΙΑΖΥΓΙΑ...

ΕΛΑ... ΗΡΕΜΗΣΕ ΤΩΡΑ.

ΦΡΑΓΚΟΣΚΥΛΟ!

ΚΑΛΑ... ΠΑΝΕ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙΣ... ΣΙΓΑ ΚΙ ΕΓΩ ΜΗ ΣΤΟ ΔΩΣΩ...

ΤΙ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ; ΕΝΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ. ΑΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΔΕΝ ΗΣΥΧΑΖΩ.

ΠΑΛΙΑ ΚΟΚΚΙΝΙΑ. ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ ΜΠΑΡ «Ο ΜΑΡΚΟΣ».

ΕΣΕΙΣ, ΜΑΓΚΕΣ, ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ. ΜΑΡΚΟ... ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ...

ΚΑΛΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ... ΝΑ ΚΕΡΑΣΟΥΜΕ ΟΥΖΑΚΙ;

ΑΣΕ ΤΑ ΚΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΩΣΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ.

ΚΥΡ ΑΣΤΥΝΟΜΕ, ΞΕΡΕΙΣ... ΕΚΑΝΑ ΑΙΤΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΤΗ ΒΓΑΛΟΥΝΕ... ΜΗΝΕΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ...

ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ, ΡΕ, ΑΝΟΙΞΕΣ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ ΣΕ ΚΟΥΒΑΛΑΜΕ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ; ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ; Ν’ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΠΑΛΙ;

ΕΓΩ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ, ΜΑΥΡΟΠΙΝΑΚΙΣΜΕΝΟΣ... ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΑ, ΡΕ... ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ. ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΞΕΡΑΤΕ ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΑΣΕΤΕ... ΤΕΚΕΔΕΣ, ΧΑΣΙΣΙΑ... ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΚΑΣΕΡΙΑ... ΚΑΙ ΚΟΙΤΑ, ΑΥΡΙΟ ΠΡΩΙ ΠΡΩΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ. ΣΕ ΘΕΛΕΙ Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ, Ο ΛΙΑΡΟΜΑΤΗΣ.

ΑΦΟΥ ΜΕ ΞΕΡΕΙΣ, ΚΥΡ ΑΣΤΥΝΟΜΕ... ΔΟΥΛΕΨΑΜΕ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΣΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΤΗΝ «ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ»… ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΤΩΡΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ... ΑΛΛΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ’ΡΘΕΙ Η ΑΔΕΙΑ, ΝΑ ΜΗ ΜΕΝΟΥΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ... ΜΟΥ ΕΙΧΑΝΕ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΠΩΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΘΑ ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΝΑΝΕ... ΠΕΡΑΣΑΝ ΕΝΝΙΑ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ.

8 Π.Μ. ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΕΙΡΑΙΑ. ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ

ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ... ΜΕΣΑ, ΣΤΟΝ ΔΙΟΙΚΗΤΗ.

ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ ΜΑΡΚΟ.

ΟΧΙ... ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ... ΗΠΙΑ.

ΚΑΘΙΣΕ... ΘΑ ΠΙΕΙΣ ΚΑΦΕ;

ΓΙΑΤΙ, ΚΥΡΙΕ ΔΙΟΙΚΗΤΑ…; ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝΕ... ΕΜΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΒΑΣΑΝΙΖΕΤΕ ΤΟΣΟΥΣ ΜΗΝΕΣ;

ΛΟΙΠΟΝ, ΜΑΡΚΟ... ΕΠΕΙΔΗ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΚΟΣΜΟΣ ΕΞΩ, ΘΑ ΜΠΩ ΝΤΟΥΓΡΟΥ ΣΤΟ ΘΕΜΑ. ΣΕ ΦΩΝΑΞΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ... ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΑΔΕΙΑ.

ΑΚΟΥ, ΜΑΡΚΟ, ΘΑ ΣΤΟ ΠΩ ΚΑΘΑΡΑ. ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΑΔΕΙΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΑΣ. ΝΑ ΜΑΣ ΛΕΣ ΠΟΙΟΣ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ, ΤΙ ΞΟΔΕΨΕ... ΠΟΙΟΙ ΠΟΥΛΑΝΕ ΜΑΥΡΟ... ΟΠΙΟ... ΜΟΡΦΙΝΕΣ, ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ.

ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ. ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΑΣΙΚΛΙΔΙΚΑ... ΑΡΑ ΣΕ ’ΣΕΝΑ ΜΑΖΕΥΕΤΑΙ ΟΛΗ Η ΦΑΡΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΙΝΕΙ.

ΕΓΩ... ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ... ΚΙ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΕ ΣΚΑΜΠΑΖΩ. ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΙΜΑΙ. ΤΡΙΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΣΤΗ ΣΥΡΑ. ΠΗΡΑΝΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟ ’12. ΔΟΥΛΕΥΑ ΣΕ ΚΛΩΣΤΗΡΙΟ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ. ΜΕΤΑ ΗΡΘΑ ΣΤΟΝ ΠΕΡΑΙΑ, ΔΟΥΛΕΨΑ ΧΑΜΑΛΗΣ. ΤΩΡΑ ΓΑΝΙΑΖΩ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΤΗ ΦΑΣΟΛΑΔΑ.

ΚΟΙΤΑ, ΜΑΡΚΟ... ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑΝΕ... ΝΑ, ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΜΠΑΡ. Ο ΑΛΛΟΣ, Ο ΚΑΡΑΜΠΙΜΠΑΣ ΜΕ ΤΟ «ΡΟΣΙΝΙΟΛ». ΟΙ ΤΣΑΤΣΑΔΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΡΝΟΣΤΑΣΙΑ, ΟΙ ΠΟΥΤΑΝΕΣ, ΟΙ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ, ΟΙ ΤΣΙΛΙΑΔΟΡΟΙ... ΟΛΟΙ ΒΟΗΘΑΝΕ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ.

ΕΓΩ... ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ... ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ, ΘΑ ΜΕ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΝΕ, ΘΑ ΜΕ ΣΦΑΞΟΥΝΕ.

ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΝΤΟΥΜΑΝΙΑΖΟΥΝΕ; ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΘΩΣΠΡΕΠΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΙΑΡΗΔΕΣ, ΕΡΓΑΤΑΚΙΑ, ΦΑΜΕΛΙΑΡΗΔΕΣ... ΤΩΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΚΟΥΤΣΑΒΑΚΙΑ... ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΩ.

Ε... ΤΟΤΕ, ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΑΔΕΙΑ ΠΟΤΕ!

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ODEON». ΘΑ ’ΧΟΥΜΕ ΖΟΡΙ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ. ΑΡΧΙΣΑΝ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝΕ ΤΑ ΧΑΣΙΚΛΙΔΙΚΑ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ.

ΠΩΣ ΠΑΕΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ;

ΘΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΜΕ. ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ.

ΚΑΙ ΣΤΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ, ΟΚΤΩ ΣΤΑ ΔΕΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝΕ ΕΙΝΑΙ ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ. Ο ΜΑΡΚΟΣ ΓΥΡΙΣΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΕ ΑΛΛΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ΟΡΓΑΝΑ. ΠΑΝΕ ΤΑ ΣΑΝΤΟΥΡΟΒΙΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΜΥΡΝΑΙΙΚΑ.

ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΩ... ΜΕΓΑΛΟ ΣΟΥΞΕ. 32 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΧΤΥΠΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΦΕΡΑΝΕ ΠΑΤΑΓΟ. ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΙΝΕ.

ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ. ΤΩΡΑ ΗΤΑΝΕ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ; ΤΩΡΑ ΒΡΗΚΕ; ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ ΜΑΡΚΟ. ΕΜΠΡΟΣ.

ΕΦΕΡΕΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ; ΝΑΙ... ΤΡΙΑ...

ΦΩΝΑΖΑΝΕ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, ΤΗΣ ΣΟΒΑΡΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ, ΑΛΛΑ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΝΤΡΑΡΙΣΕ ΧΟΝΤΡΑ. ΚΑΘΙΕΡΩΣΕ ΤΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ. ΤΩΡΑ ΟΣΟ ΚΑΙ Ν’ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝΕ, ΠΑΕΙ ΠΙΑ, ΑΛΛΑΞΕ Η ΕΠΟΧΗ. ΑΛΛΑΞΕ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ. ΑΣΕ ΠΟΥ ΕΒΓΑΛΕ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΧΟΥΣ. ΤΣΙΤΣΑΝΗ, ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟ, ΜΠΑΓΙΑΝΤΕΡΑ, ΓΙΟΒΑΝ ΤΣΑΟΥΣ. ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΜΑΡΚΟ ΠΑΤΑΝΕ.

ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΜΕΝΟ... ΤΙ ΕΓΙΝΕ; ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΘΗΚΕΣ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ;

ΠΩΣ... ΟΛΑ ΚΑΛΑ... ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΧΑΡΗ. ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΡΟΚΟΣ. ΕΧΩ ΖΟΡΙ ΜΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ. ΜΕΓΑΛΟ ΤΡΑΒΗΓΜΑ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΤΡΑΒΑΕΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΤΑΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

ΜΑΡΚΟ, ΝΑ ΔΩ ΛΙΓΩ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ. ΞΕΡΕΙΣ, ΧΑΣΙΣΙΑ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΠΛΕΟΝ. ΕΝΤΑΞΕΙ, Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ.

ΝΑΙ... ΞΕΡΩ, ΚΥΡΙΕ ΤΟΥΝΤΑ. ΔΕΣ ΤΑ, ΚΑΙ ΑΜΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ, Τ’ ΑΛΛΑΖΩ.

ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ, ΠΡΙΝ ΦΕΡΕΙΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΣ ΠΡΩΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ ΝΑ ΤΑ ΕΓΚΡΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΣΦΡΑΓΙΣΟΥΝ.

ΠΩΣ ΠΑΕΙ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ, ΜΑΡΚΟ;

ΤΟ ’ΚΛΕΙΣΑ... ΔΕ ΜΟΥ ΔΙΝΑΝΕ ΑΔΕΙΑ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ. ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΑ ΕΝΝΙΑ ΜΗΝΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΚΒΙΑΖΑΝΕ ΟΙ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΟΙ. ΜΕ ΓΡΑΦΑΝΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ... ΕΠΙΤΗΔΕΣ... ΓΙΑ ΝΑ ΓΟΝΑΤΙΣΩ... ΝΑ... ΤΩΡΑ ΛΕΜΕ Ν’ ΑΝΕΒΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΑ.

ΕΝΤΑΞΕΙ. ΤΑ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ, ΕΡΩΤΙΚΑ. ΤΟ ΑΛΛΟ ΔΥΣΚΟΛΑ... ΘΑ ΔΟΥΜΕ.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙΟΥ.

ΡΕ, ΜΑΡΚΟ...

ΚΑΙ ΣΟΥ ΕΙΠΑΝΕ ΑΥΤΟΙ ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΠΩΣ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ... Ο ΜΟΥΣΧΟΥΝΤΗΣ;

ΝΑΙ... ΕΙΠΕ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΕΔΩ ΑΠΕΞΩ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ.

ΡΕ ΣΥ, ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΔΙΑΒΟΗΤΟΣ ΜΟΥΣΧΟΥΝΤΗΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΤΡΕΜΕΙ ΟΛΗ Η ΣΑΛΟΝΙΚΗ; ΝΑΙ. ΠΟΤΕ ΤΟ ’ΜΑΘΕ ΟΤΙ ΗΡΘΑΜΕ... ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΜΑΖΙ;

ΞΕΡΩ ’ΓΩ... ΙΣΩΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙ. ΠΟΥ ΝΑ ΞΕΡΩ, ΡΕ ΓΙΩΡΓΟ!

ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ’ΓΩ ΠΗΡΑ ΕΝΑΝ ΠΑΛΙΟ-ΜΠΑΓΛΑΜΑ. ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΤΟΝ ΤΡΥΠΩΣΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ.

ΡΕ ΣΕΙΣ... ΕΙΣΤΕ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ;

ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΕΙ, ΡΕ…; ΣΤΙΣ ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ;

ΝΑΙ!

ΣΑΛΤΑΡΕΤΕ ΠΙΣΩ.

ΤΙ ΕΙΠΕΣ;

ΛΕΩ.... ΣΕ ΤΑΒΕΡΝΑ ΜΑΣ ΠΑΤΕ;

ΤΙ ΤΑΒΕΡΝΑ, ΡΕ. Σ’ ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ, ΕΔΩ ΑΠ’ ΕΞΩ. ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ... ΕΣΥ Ο ΜΠΑΤΗΣ... ΚΙ ΕΣΥ;

ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ!

Ο ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, ΚΥΡΙΕ ΔΙΟΙΚΗΤΑ.

ΑΑΑ... Ο ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ... ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΤΗ «ΦΑΛΗΡΙΩΤΙΣΣΑ»; ΜΑΛΙΣΤΑ. ΚΑΛΑ... ΚΑΘΙΣΤΕ.

ΚΑΙ... ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ;

ΜΑΡΚΟ... Ο ΔΕΛΙΑΣ, Ο ΣΤΡΑΤΟΣ... ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ;

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΟ, ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΤΙΔΑ... ΗΡΘΑΜΕ ΣΤΟΝ ΠΕΡΑΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.

ΤΟΥΣ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΗ... ΤΟΝ ΔΕΛΙΑ ΣΤΗ ΝΙΟ, ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΣΤΗ ΣΙΦΝΟ. ΚΑΤΑΛΑΒΑ... ΜΟΡΦΙΝΕΣ... ΚΟΚΑΪΝΕΣ, ΕΕ;! ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ;

ΞΕΡΕΙΣ, ΕΧΩ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΚΕΣ ΠΟΥ ΓΡΑΜΜΟΦΩΝΗΣΑΤΕ. ΕΧΩ ΨΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ... ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ, ΡΕ, ΟΣΟ ΘΑ ΜΕΙΝΕΤΕ, ΟΙ ΤΕΚΕΔΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΓΙΑ ΣΑΣ.

ΚΑΝΑ ΔΥΟ ΒΔΟΜΑΔΕΣ... ΟΣΟ ΠΑΕΙ ΑΒΕΡΤΟ.

ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ... Ο ΜΕΤΑΞΑΣ...

ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΜΑ... ΕΝΑΜΙΣΟ ΚΙΛΟ ΠΡΟΥΣΑΛΙΟ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΣΑΣ ΦΤΑΣΕΙ ΓΙΑ ΔΥΟ ΒΔΟΜΑΔΕΣ.

ΑΣΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ... ΕΔΩ, ΕΓΩ ΚΑΝΩ ΚΟΥΜΑΝΤΟ. ΚΙ ΟΠΟΙΟΣ ΠΕΙΡΑΞΕΙ ΜΠΟΥΖΟΥΞΗ, ΤΟΝ ΚΛΑΙΕΙ Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΤΟΥ.

ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΨΩΜΙ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΣΑΣ.

ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΧΑΡΗ... ΝΑ ΠΑΙΞΕΤΕ ΕΔΩ, ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ... ΣΑΣ ΦΩΝΑΞΑ ΕΔΩ ΠΑΡΑΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΚΑ ΜΑΤΙΑ. ΤΟΥΣ ΚΑΘΩΣΠΡΕΠΕΙ... ΞΕΡΕΙΣ... ΤΟΥΣ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ.

ΜΑΡΚΟ... ΘΕΛΩ ΤΟΝ «ΙΣΟΒΙΤΗ».

ΤΟΝ «ΙΣΟΒΙΤΗ»… ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ... ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥ!

ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΜΕ ΒΑΛΑΝΕ ΙΣΟΒΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ... ΤΩΡΑ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΦΕΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΒΓΑΛΟΥΝ ΟΞΩ ΚΑΚΟΥΡΓΑ, ΔΟΛΟΦΟΝΙΣΣΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΠΕΤΣΟΚΟΨΩ...

ΘΑ ΣΟΥ ΧΥΝΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΩ ΚΑΙ ΜΕΣ ΣΤΟ ΞΕΡΟΠΗΓΑΔΟ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΣΕ ΠΕΤΑΞΩ...

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. ΒΑΡΔΑΡΗΣ. ΤΑΒΕΡΝΑ «Ο ΚΕΡΚΥΡΑΣ».

ΑΝ Μ’ ΑΞΙΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ Ν’ ΑΠΟΚΤΗΣΩ...

ΘΑ ΦΤΙΑΞΩ ΕΝΑ ΜΕΓΑΡΟ ΤΟΥΣ ΜΑΓΚΕΣ ΝΑ ΕΛΚΥΣΩ...

ΣΙΓΑ, ΜΩΡΗ... ΘΑ ΤΟΝ ΦΑΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ.

ΠΡΟΔΡΟΜΕ... ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΕΔΩ, ΡΕ; ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, ΡΕ ΚΕΡΚΥΡΑ... ΗΡΘΑΜΕ Ν’ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΕΓΝΟΙ, ΡΕΣΤΟΙ.

Ο,ΤΙ ΠΕΙ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΟ. ΚΑΘΙΣΤΕ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ. ΘΑ ΚΕΡΑΣΩ ΕΓΩ ΕΝΑ ΟΥΖΟ... ΑΛΛΑ ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΕΣ... ΞΗΓΗΘΗΚΑΜΕ;

Η ΓΚΡΕΤΑ ΓΚΑΡΜΠΟ, ΜΑΓΚΑ ΜΟΥ, Θ’ ΑΝΑΒΕΙ ΤΟ ΤΣΙΜΠΟΥΚΙ ΚΙ Ο ΖΑΝ ΚΕΠΟΥΡΑ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ΤΡΕΛΟΣ ΣΤΟ ΝΑΣΤΟΥΡΛΟΥΚΙ...

Ο ΤΖΙΜΗ Ο ΛΟΝΤΟΣ ΓΙΑ ΝΤΑΗΣ,

ΚΟΙΤΑ, ΜΑΖΕΨΟΥ, ΜΩΡΗ, ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΝΤΡΑΒΑΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΖΕ.

ΘΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΤΣΙΛΙΕΣ...

ΡΕ, ΜΑΡΚΟ... ΚΟΙΤΑ ΕΚΕΙ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΝ ΦΑΝΤΑΡΟ.

ΑΦΕΝΤΙΚΟ, ΜΥΡΙΖΩ ΦΑΣΑΡΙΑ.

ΚΙ Η ΛΙΛΙΑΝ, Η ΧΑΡΒΕΪ, ΘΑ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΙΣ ΜΠΑΣΚΙΝΕΣ...

ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΤΟΝ ΤΣΙΤΣΑΝΗ ! ΓΕΙΑ ΣΟΥ, ΜΑΡΚΟ, ΔΑΣΚΑΛΕ.

ΡΕ ΒΑΣΙΛΗ, ΦΑΝΤΑΡΑΚΙ ΕΔΩ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ;

ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΗ ΒΓΑΖΕΙΣ; ΣΑΝ ΦΑΝΤΑΡΟΣ. ΖΟΡΙΖΟΜΑΙ ΞΕΡΕΙΣ. ΚΑΤΕΒΑΙΝΩ ΖΟΥΛΑ ΑΘΗΝΑ, ΓΡΑΜΜΟΦΩΝΩ, ΓΥΡΙΖΩ... ΜΠΟΥΚΑ ΣΤΟ ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΟ... ΓΡΑΦΩ ΣΤΗ ΣΚΟΠΙΑ... ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΔΗΛΑΔΗ.

ΝΑΙ... ΣΤΟ ΤΑΓΜΑ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΤΩΝ ΣΤΟΥ ΒΟΤΣΗ. ΒΑΣΙΛΗ, ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ... ΣΠΥΡΟ, ΜΙΑ ΡΕΤΣΙΝΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ. ΙΣΑ, ΡΕ... ΠΑΕΝΕ.

ΕΛΑ... ΠΑΜΕ.

ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΚΟΥΦΑΛΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΕΞΩ.

ΡΕ ΒΑΓΓΕΛΑ, ΠΑΝΕ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΠΕΣ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΤΟ «ΚΑΝ’ ΤΟΝΕ, ΣΤΑΥΡΟ, ΚΑΝ’ ΤΟΝΕ». ΠΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΟΥΣΧΟΥΝΤΗ.

ΔΙΑΤΑΞΤΕ.

ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΕΙΣΑΙ...

ΩΧΧ... ΦΕΥΓΑ... ΣΤΕΛΛΑ, ΦΕΥΓΑ.

ΚΑΝ’ ΤΟΝΕ, ΣΤΑΥΡΟ, ΚΑΝ’ ΤΟΝΕ, ΔΩΣΤΟΥ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΦ’ ΤΟΝΕ...

ΔΩΣΕ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΟΥ ΤΡΕΛΟΥ, ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΡΑ ΤΟΥ ΞΥΛΟΥΡΓΟΥ...

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ «ABC». ΕΛΑ, ΖΙΓΚΟΑΛΑ, ΘΑ ΕΙΜΑΙ...

ΝΑ ΞΑΝΑΡΘΩ ΤΟ ΒΡΑΔΥ; ΘΕΛΕΙΣ;

ΔΕ ΜΕ ΛΕΝΕ ΖΙΓΚΟΑΛΑ… ΣΟΥΛΑ ΜΕ ΛΕΝΕ. ΣΟΥ... ΣΟΥΛΑ... ΝΑΙ. ΚΑΙ ΔΕ ΜΟΥ ΛΕΣ, ΣΕ ΠΟΙΟ ΣΠΙΤΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ;

ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΕΔΩ ΑΠ’ ΤΟΝ ΒΑΡΔΑΡΗ, ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΓΟΝΙΔΩΝ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΕΣΣΑΡΕΣ... ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΡΙΑ ΤΣΑΤΣΑ... Η ΠΕΛΑΓΙΑ...

ΜΠΑ... ΚΑΙ ΤΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΣ;

ΑΠΟ ΔΩ ΕΙΣΑΙ; ΣΑΛΟΝΙΚΙΑ;

ΛΙΓΟ ΑΠ’ ΟΛΑ. ΣΜΥΡΝΑΙΙΚΑ, ΔΗΜΟΤΙΚΑ, ΛΑΪΚΑ...

ΞΕΡΕΙΣ... ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ Σ’ ΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ, ΣΤΗΝ ΤΟΥΜΠΑ.

ΑΠ’ ΤΗ ΦΙΛΙΠΠΟΥΠΟΛΗ. ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΜΕ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΒΟΥΡΓΑΡΑ. Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΕΔΩ... Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ... ΒΓΑΙΝΕΙ Σ’ ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ. ΤΟΝ ΕΧΟΥΝΕ ΣΤΟ ΓΕΝΤΙ ΚΟΥΛΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΕΣ ΜΕ ΣΤΑΡΙΑ, ΚΡΙΘΑΡΙΑ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ.

ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΩΜΑΤΙΟΥ.

ΕΓΩ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ.

ΤΑΚ

ΕΜΠΡΟΣ.

ΤΑΚ ΜΠΑ... ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΕΔΩ;

ΠΗΡΑΜΕ ΖΕΣΤΑ ΣΑΛΕΠΙΑ.

ΚΑΙ ΚΟΥΛΟΥΡΙΑ ΣΑΛΟΝΙΚΙΩΤΙΚΑ.

ΠΟΛΥ ΔΕΡΒΙΣΗΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΜΟΥΣΧΟΥΝΤΗΣ. ΠΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟΥΣ ΤΕΚΕΔΕΣ ΟΠΩΣ ΚΑΝΑΝΕ ΣΤΟΝ ΠΕΡΑΙΑ;

ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΦΑΜΕ, ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΛΙΓΟ ΑΠ’ ΤΟ ΜΑΝΤΟΛΑΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕ Ο ΜΟΥΣΧΟΥΝΤΗΣ.

ΕΙΝΑΙ ΞΥΠΝΙΟΣ. ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ; ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΕΚΕΔΕΣ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΗ ΝΥΧΤΑ. ΚΑΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΜΑΓΚΕΣ ΤΑ ΧΑΤΙΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ. ΦΥΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΣΟ ΤΟΥΣ ΧΑΦΙΕΔΕΣ. ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΡΟΥΦΙΑΝΕΥΕΙ. ΕΤΣΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΣΑΜΠΩΣ ΔΕ ΜΟΥ ΤΟ ΖΗΤΗΣΑΝΕ; ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΚΛΕΙΣΑ ΤΟ ΜΠΑΡ; ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΙ ΕΓΙΝΕ, ΝΑ ΠΟΥΜΕ, ΔΙΑΒΟΗΤΟΣ. ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΣΑΛΟΝΙΚΙΟΥΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΖΟΡΙΛΙΚΙ. ΚΟΡΟΪΔΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΤΕΚΕΔΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ;

Α, ΕΤΣΙ... ΣΑΝ ΝΑ ΛΕΜΕ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΛΕΠΟΥΣ.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ «ΦΑΡΜΑΚΗ».

ΦΙΟ

ΑΪΝΤΕ, ΠΑΜΕ.

ΜΑΓΚΕΣ, ΠΙΑΣΑΜΕ ΚΑΡΑΜΠΟΥΡΝΑΚΙ.

ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ.

ΜΠΙΡΤΑΓΙΑΛΑ... Ο ΤΣΙΛΙΑΣ ΕΙΜΑΙ, ΑΝΟΙΞΕ.

ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ ΒΛΑΧΟ... ΟΙ ΜΑΓΚΙΤΕΣ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ;

ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ... ΦΙΛΟΙ. ΠΕΡΑΣΤΕ.

ΡΕ ΣΥ, ΜΠΑΤΣΟΣ ΕΙΝΑΙ;

ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ, ΡΕ... Ο ΜΠΑΜΠΗΣ ΕΙΝΑΙ. ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΤΙ ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΙΑ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΝΑ ΡΙΞΕΙ ΜΙΑ ΤΖΟΥΡΑ. ΒΡΕ, ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ ΤΣΙΤΣΑΝΗ... ΤΟ ΑΝΦΑΝ ΓΚΑΤΕ ΤΟΥ ΜΟΥΣΧΟΥΝΤΗ.

ΑΡΑΞΤΕ... ΜΕ ΚΟΨΑΤΕ ΣΤΗ ΜΕΣΗ... ΜΟΛΙΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΝΑ ΠΑΙΖΩ ΤΗΝ «ΥΠΟΓΑ».

ΜΠΙΡΤΑΓΙΑΛΑ... ΤΙ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΣΤΟ ΜΑΓΚΑΛΙ;

ΨΗΝΩ ΣΥΚΑ... ΕΧΩ ΚΑΙ ΜΕΛΑΚΙ, ΓΙΑ ΜΕΤΑ. ΝΑ ΞΕΜΠΟΥΚΩΣΟΥΝΕ ΤΑ ΛΑΙΜΑ.

ΒΡΕΝ ΑΠΟ ΠΙ… ΒΡΕΝ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΑΠ’ ΤΗ ΣΤΡΑΤΩΝΑ...

ΠΑΙΔΙΑ, ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ, ΠΑΡΤΕ ΛΟΥΛΑΔΑΚΙ. ΕΝΑ ΤΑΛΑΡΟ ΠΑΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ... ΞΕΡΩ, Ο ΤΣΙΛΙΑΣ ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ.

ΒΑΡΕΣΑΝ ΜΑ… ΒΑΡΕΣΑΝ ΜΑΓΚΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΑ... ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΕ ΜΠΑ… ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΕ ΜΠΑΜΠΗ ΜΠΑΓΑΜΠΟΝΤΗ ΠΟΥ ’ΧΕΙΣ ΤΟΝ ΨΥ… ΠΟΥ ’ΧΕΙΣ ΤΟΝ ΨΥΛΛΟ ΜΕΣ’ ΤΟ ΔΟΝΤΙ... ΓΕΙΑ ΣΟΥ, ΜΠΙΡΤΑΓΙΑΛΑ. ΝΑ ΧΑΡΩ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΣΟΥ. ΓΕΙΑ ΣΑΣ, ΠΑΙΔΕΣ.

ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΚΑΛΑΚΙ ΣΟΥ, ΜΠΙΡΤΑΓΙΑΛΑ, ΕΙΝΑΙ ΣΕΡΜΠΕΤΙ ΜΑΛΕΜΠΙ.

ΕΙΠΕΣ ΠΩΣ ΣΟΥ ’ΚΑΝΑ ΑΠΟΨΕ ΜΑΤΣΑΡΑΓΚΑ, ΘΥΜΗΘΗΚΕΣ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ’ΣΤΗΣΑ, ΒΡΕ ΜΑΓΚΑ...

ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΓΡΑΨΕΙ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΗΝΑ. ΑΚΟΥ...

ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ’ΣΤΗΣΑ ΣΤΟΥ ΑΛΕΥΡΑ ΤΗ ΜΑΝΤΡΑ...

ΠΟΛΥ ΖΟΡΙΚΗ ΟΡΧΕΣΤΡΑ, ΡΕ. ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΒΑΖΑ ΠΕΝΤΕ ΤΡΑΠΕΖΑΚΙΑ ΑΠΟΞΩ, ΘΑ ΚΟΝΟΜΟΥΣΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΒΑΡΚΑ!

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ «ABC».

ΠΩΣ ΣΕ ΛΕΝΕ;

ΝΤΥΣΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ.

ΝΤΟΥΚ

ΝΤΟΥΚ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗ.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ;

ΠΟΛΛΑ ΛΕΣ... ΑΝΤΕ ΜΗ ΣΕ ΜΠΟΥΖΟΥΡΙΑΣΩ ΜΕ ΤΙΣ ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ.

ΑΥΤΟΝ, ΕΔΩ, ΤΙ ΜΟΥ ΤΟΝ ΕΦΕΡΕΣ;

ΦΕΡΤΟΝ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΣΗΚΩ ΦΥΓΕ. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ, Ο ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ, ΡΕ ΠΑΛΙΟΒΛΑΧΕ!

ΜΕΝΕΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΦΑΣΑΡΙΑ, ΚΥΡΙΕ ΔΙΟΙΚΗΤΑ. ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΕΣ ΠΩΣ ΤΟΝ ΛΕΝΕ; ...

ΞΕΡΕΙΣ... ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙΣ ΕΓΙΝΕ ΦΑΣΑΡΙΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΓΑΠΗΤΙΚΟ ΠΟΥ ΕΒΓΑΛΕ ΣΟΥΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝΑΚΡΙΣΕΙΣ. ΑΥΤΟΣ Ο ΒΛΑΧΟΣ ΣΕ ΚΟΥΒΑΛΗΣΕ ΑΔΙΚΑ.

ΕΝ ΠΑΣΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ... ΠΩΣ ΤΑ ΠΑΤΕ ΣΤΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑ;

ΚΑΛΑ... ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΜΗΝΑ ΑΥΡΙΟ. ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΑ ΛΕΜΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΕΡΑΙΑ... ΕΕΕ... ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΜΑΛΙΣΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ.

ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΑΙ... ΕΜΑΘΑ ΠΩΣ ΕΠΙΑΣΕΣ ΚΑΙ ΓΚΟΜΕΝΑ ΤΗ ΣΟΥΛΑ.

ΚΥΡΙΕ ΔΙΟΙΚΗΤΑ, ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΩ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΚΑΪΝΕΣ...

ΝΑΙ;

ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΣΚΛΗΡΟ. ΝΑ ΤΟΥ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΛΕΩΝΙΔΑ;

ΤΑ ’ΧΕΙ ΑΥΤΑ Η ΔΟΥΛΕΙΑ.

ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΔΥΟ ΝΥΧΤΕΣ! ΔΕ ΒΓΑΖΕΙ ΛΕΞΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΙΑΣΑΜΕ ΜΕ 6 ΚΙΛΑ!

ΠΗΓΑΙΝΕ ΤΟΥ ΤΟΝ ΛΕΩΝΙΔΑ.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ;

ΓΙΑ ΠΕΣ ΜΟΥ, ΠΩΣ ΣΑΣ ΞΗΓΗΘΗΚΕ Ο ΚΕΡΚΥΡΑΣ; ΣΑΣ ΕΦΑΓΕ ΛΕΦΤΑ; ΚΩΛΟΜΠΑΡΑΣ! ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝΕ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΟΣ. ΠΑΕΙ ΚΑΤΩ, ΤΟΝ ΓΑΜΑΕΙ ΖΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΥ ΤΟΥ ΦΕΥΓΕΙ Η ΜΑΓΚΙΑ. ΤΑ ΞΕΡΝΑΕΙ ΟΛΑ. ΚΙ ΑΜΑ ΒΓΕΙ, ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΑΝ ΠΑΝΑΓΙΑ. ΦΟΒΑΤΑΙ ΜΗ ΒΡΟΜΙΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΙΑΤΣΑ ΟΤΙ ΤΟΝ ΠΗΔΗΞΑΝ.

ΚΑΛΑ... ΟΧΙ.

ΠΕΡΙΕΡΓΟ... ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΣΑΣ ΣΥΜΠΑΘΗΣΕ!

ΑΜΑΞΟΣΤΟΙΧΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - ΑΘΗΝΩΝ.

ΠΑΩ ΓΙΑ ΤΣΙΓΑΡΟ.

ΣΑΝ ΕΧΕΙΣ ΦΡΑΓΚΑ, ΜΑΓΚΑ ΜΟΥ, ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ.

ΠΑΛΙ ΤΗ ΛΕΓΑΜΕΝΗ... ΤΗ ΖΙΓΚΟΑΛΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ;

ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΣ ΤΗΣ, Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΤΗΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗ ΣΥΜΜΑΖΕΨΕΙ;

ΦΑΓΑΜΕ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, ΚΑΝΑΜΕ ΛΑΘΟΣ.

ΠΟΙΑΝ ΝΑ ΠΡΩΤΟΜΑΖΕΨΕΙ; ΤΗ ΜΕΓΑΙΡΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ; ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΝΕΙ... ΤΟΥ ΤΑ ΠΕΡΝΑΕΙ. ΚΑΤΑΝΤΗΣΕ ΜΕΘΥΣΟΣ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙ. ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΚΟΡΗ. ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ ΚΙ ΑΥΤΗ, ΚΙ ΕΧΕΙ ΓΚΟΜΕΝΟ. ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΥΤΑΝΑΚΙ... ΚΙ Ο ΓΙΟΣ; ΑΣΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ... ΠΟΥΣΤΗΣ. ΤΑ ΔΥΟ ΤΗΣ ΔΩΔΕΚΑΔΑΣ ΔΗΛΑΔΗ.

ΕΜΠΛΕΞΕΣ ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΜΑΓΚΑ ΜΟΥ.

ΚΑΙ ΤΗ ΒΟΥΡΓΑΡΑ... ΤΙ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ; ΘΑ ΤΗ ΣΠΙΤΩΣΕΙΣ;

ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΩ; ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΩ ΣΤΑ ΒΟΥΡΛΑ;

ΟΡΓΑΝΟΠΟΙΕΙΟ «ΖΟΖΕΦ».

ΟΛΗ ΜΕΡΑ, ΠΟΥ ΛΕΣ, ΑΡΑΛΙΚΙ ΣΤΗ ΣΙΦΝΟ. ΞΑΠΛΕΣ ΚΑΙ ΒΟΛΤΕΣ. ΗΜΑΣΤΕ ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΚΟΣΑΡΙΑ ΝΟΜΑΤΑΙΟΙ ΕΞΟΡΙΣΜΕΝΟΙ...

ΤΟ ’ΣΠΕΙΡΕ Σ’ ΕΝΑ ΤΕΝΕΚΕΔΑΚΙ ΑΠΟ ΤΥΡΙ ΚΑΙ ΦΥΤΡΩΣΕ. ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ’ΓΙΝΕ ΚΑΜΙΑ ΤΡΙΑΝΤΑΡΙΑ ΠΟΝΤΟΥΣ, ΤΟ ΑΝΕΒΑΣΑ Σ’ ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ, ΤΟ ΣΦΗΝΩΣΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΤΡΙΑ ΚΛΑΔΙΑ, ΝΑ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙ ΟΛΗ ΜΕΡΑ Ο ΗΛΙΟΣ... ΤΟΥ ’ΒΑΛΑ ΚΙ ΕΝΑ ΤΡΥΠΙΟ ΠΑΓΟΥΡΙ ΜΕ ΝΕΡΟ ΝΑ ΠΟΤΙΖΕΤΑΙ... Η ΚΑΝΑΒΟΥΡΙΑ, ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ, ΘΕΡΙΕΨΕ.

ΕΞΟΡΙΑ, ΡΕ, ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ, Ή...

ΑΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ. ΕΓΙΝΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΜΕ ΕΝΑΝ ΜΑΓΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΥΛΟ, ΠΟΥ ’ΧΕ ΦΕΡΕΙ ΖΟΥΛΑ ΕΝΑ ΣΠΟΡΙ ΚΑΝΑΒΟΥΡΙΑΣ...

ΤΗΣ ΞΑΝΑΓΕΜΙΖΑ ΤΟ ΠΑΓΟΥΡΙ, ΤΗΝ ΕΘΡΕΦΕ ΚΙ Ο ΗΛΙΟΣ, ΣΠΟΡΙΑΣΕ. ΑΝΤΙ, ΤΩΡΑ, Ν’ ΑΝΕΒΩ ΣΤΟ ΔΕΝΤΡΟ, ΠΗΡΑ ΜΙΑ ΜΑΚΡΙΑ ΒΙΤΣΑ ΚΑΙ ΔΩΣΤΟΥ ΧΤΥΠΗΣΑ ΤΑ ΚΛΑΔΙΑ, ΠΕΣΑΝΕ ΤΑ ΣΠΟΡΙΑ ΧΑΜΩ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ΟΙ ΦΟΥΝΤΕΣ ΚΑΘΑΡΕΣ.

ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΚΑΙ ΞΑΝΘΥΝΕ, ΑΝΕΒΗΚΑ, ΤΗ ΓΥΡΙΣΑ ΑΝΑΠΟΔΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΖΟΥΜΙΑ ΚΑΤΕΒΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΦΟΥΝΤΕΣ. ΜΟΣΧΟΜΥΡΙΣΕ Ο ΤΟΠΟΣ. ΑΝΕΒΑΙΝΑΜΕ, ΚΟΒΑΜΕ ΚΑΙ ΠΟΡΕΥΟΜΑΣΤΑΝ ΜΠΕΪΚΑ... ΑΑΧ... ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ... ΠΕΡΑΣΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΠΟΤΕ. ΟΥΤΕ ΕΓΝΟΙΑ ΓΙΑ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ, ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΙΠΟΤΑΣ.

ΑΜΑΝ, ΡΕ ΣΤΡΑΤΟ. ΟΛΑ ΘΑ ΤΑ ΠΕΙΣ. ΡΟΔΑΝΙ ΠΑΕΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ, ΡΕ.

ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΚΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΤΟΝ ΓΕΝΙΤΣΑΡΗ, ΤΟΝ ΣΥΝΘΕΤΗ. ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΕΓΡΑΨΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΔΟΥΔΑΚΙ. ΑΚΟΥ ΤΟ.

ΕΣΕΝΑ, ΡΕ, ΠΟΥ ΣΕ ΣΤΕΙΛΑΝΕ ΕΞΟΡΙΑ ΣΤΗ ΝΙΟ, ΠΩΣ ΤΑ ΠΕΡΑΣΕΣ;

ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΚΑ ΕΧΕΤΕ, ΡΕ ΚΟΠΑΝΟΙ !

ΣΤΗ ΝΙΟ ΟΠΟΥ ΜΕ ΣΤΕΙΛΑΝΕ ΕΙΔΑ ’ΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΜΥΛΟΙ ΚΙ ΥΠΟΔΟΧΗ ΜΟΥ ΚΑΝΑΝΕ ΕΝΑ ΚΟΠΑΔΙ ΨΥΛΛΟΙ...

ΠΟΤΕ ΓΥΡΙΣΑΤΕ, ΡΕ;

ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ ΜΑΡΚΟ!

ΕΓΩ ΕΧΩ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ. Ο ΔΕΛΙΑΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ... ΠΩΣ ΗΤΑΝΕ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ;

ΑΛΛΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΕΙ... ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ... ΑΝΕΣΤΑΚΙ, ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΕΣ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΓΡΑΨΕΙΣ ΔΥΟ - ΤΡΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΕ ΝΟΤΕΣ, ΜΗΝ ΤΑ ΞΕΧΑΣΩ.

ΕΕ... ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΑ ΚΑΤΙ, ΘΑ ΤΟ ΒΡΩ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΟΡΓΑΝΟ. ΣΤΟ ΤΑΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ. ΔΙΑΛΕΓΩ ΕΝΑΝ ΔΡΟΜΟ, ΕΝΑ ΜΑΚΑΜΙ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ’ΚΕΙ ΠΗΓΑΙΝΕΙ, ΧΥΝΕΤΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ.

ΤΑ ΘΥΜΑΣΑΙ;

ΚΥΚΛΑΔΕΣ. ΑΤΜΟΠΛΟΙΟ «ΕΛΕΝΗ».

ΟΠΟΥ ΝΑ ’ΝΑΙ ΘΑ ΦΑΝΕΙ.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ, ΡΕ, ΤΟ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ;

ΝΑ... ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΤΗΝ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ, ΨΗΛΑ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΚΑΛΙ... ΕΚΕΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑ.

ΓΙΑΤΙ ’ΜΟΥΝΑ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ... ΣΤΑ ΔΕΚΑΤΡΙΟ ΜΟΥ ΚΥΛΗΣΑ ΕΝΑΝ ΒΡΑΧΟ ΑΠΟ ’ΚΕΙ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΠΗΓΕ Ο ΠΟΥΣΤΗΣ ΚΙ ΕΠΕΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΣΚΕΠΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΚΑΣ ΜΟΥ ΤΗΣ ΜΑΡΙΓΗΣ...

ΩΡΑΙΟ ΝΗΣΙ ΚΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΡΑΤΗΣΕΣ ΚΙ ΕΦΥΓΕΣ ΣΤΟΝ ΠΕΡΑΙΑ;

ΤΡΥΠΗΣΕ ΤΟ ΤΑΒΑΝΙ ΚΙ ΕΠΕΣΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΑΛΟΝΙ. ΚΑΛΑ ΠΟΥ Η ΓΡΙΑ ΕΙΧΕ ΒΓΕΙ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ. Μ’ ΕΨΑΧΝΕ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ. ΚΡΥΦΤΗΚΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑΜΑΤΑ ΕΦΥΓΑ ΖΟΥΛΑ ΜΕ ΜΙΑ ΤΡΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΑΙΑ. ΕΠΕΙΤΑ ΜΟΥ ΓΡΑΨΑΝΕ ΠΩΣ ΔΕ ΜΕ ΚΥΝΗΓΟΥΣΑΝΕ ΓΙΑΤΙ Η ΘΕΙΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΟΥΣ ΠΩΣ ΗΤΑΝΕ ΑΤΥΧΗΜΑ.

ΚΑΙ ΔΕ ΛΥΠΗΘΗΚΕΣ, ΡΕ, Ν’ ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΕΤΟΙΟ ΜΕΡΟΣ;

ΠΩΣ ΔΕ ΛΥΠΗΘΗΚΑ. ΒΛΕΠΕΙΣ, Η ΣΥΡΑ ΤΟΤΕΣ ΕΙΧΕ ΠΛΟΥΤΟ. ΤΟΤΕΣ ΗΤΑΝΕ Η ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ. ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΟ... ΜΑΖΕΥΕ ΤΙΣ ΠΙΟ ΩΡΑΙΕΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ. ΓΕΡΜΑΝΙΔΕΣ, ΓΑΛΛΙΔΕΣ, ΙΤΑΛΙΑΝΕΣ, ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΑΜΑ, ΠΑΧΟΥΛΟ, ΤΡΟΦΑΝΤΟ!

ΣΑ ΔΕ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ.

ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ. ΤΑΒΕΡΝΑ «ΕΝΩΣΙΣ ΟΜΟΓΕΝΩΝ».

ΓΙΑΤΙ ΑΡΓΕΙ Ο ΔΕΛΙΑΣ;

ΠΟΙΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥ ΔΩΣΑΝΕ;

ΝΑ, ΕΔΩ... ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΙΠΛΑΝΟ ΣΠΙΤΙ.

ΑΝΕΣΤΗ!

ΠΑΩ ΝΑ ΤΟΝ ΦΕΡΩ.

ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ ΜΟΥ... ΡΕ ΑΝΕΣΤΗ, ΣΕ ΠΗΡΑΜΕ ΕΔΩ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΞΕΦΥΓΕΙΣ... ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΨΕΙΣ... ΕΤΣΙ ΔΕ ΜΑΣ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΕΣ, ΡΕ;

ΑΝΕΣΤΗ... ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ;

ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΣ’ ΣΤΗΝ ΤΡΟΥΜΠΑ ΜΑΓΚΙΤΗΣ ΚΙ ΑΛΑΝΙΑΡΗΣ...

ΔΕ ΘΑ ’ΡΘΕΙ;

ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΑΚΙ ΕΞΥΠΝΟ ΠΑΙΖΩ ΚΑΙ ΜΠΟΥΖΟΥΚΑΚΙ ΚΙ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ Μ’ ΑΓΑΠΑ ΓΙΑΤΙ ’ΜΑΙ ΣΥΡΙΑΝΑΚΙ...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ, ΜΑΡΚΟ ΠΑΤΡΙΩΤΑΚΙ. ΠΕΣ ΤΑ, ΜΑΡΚΟ.

ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ. ΑΝΩ ΧΩΡΑ. ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΣ ΣΚΑΛΙ.

Ν Ν Ι Τ Ν Ν Ν Ο Τ Ν ΝΤΙΝ

Ν Ν Ι Τ Ν Ν Ν Ο Τ Ν

Ν ΝΤΙΝ ΝΤΟΝ Ν

ΝΤΙΝ

ΝΤΙΝΝ ΝΤΟΝΝ

ΜΑΡΚΟ...

ΜΑΡΚΟ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗ...

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ... Ο ΔΟΝ ΓΙΑΝΝΗΣ, Ο ΑΛΜΑΝΣΗΣ... ΔΕ ΜΕ ΘΥΜΑΣΑΙ;

ΕΓΙΝΕΣ ΞΑΚΟΥΣΤΟΣ. ΑΚΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΛΑΚΕΣ ΣΟΥ. ΕΛΑ ΝΑ ΣΕ ΤΡΑΤΑΡΩ ΚΑΤΙΤΙΣ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ.

ΠΟΙΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ; ΜΗΠΩΣ ΕΜΕΙΝΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ; ΜΟΝΟ ΘΥΜΗΣΕΣ.

ΣΤΟ ΚΑΛΟ... ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΟΣΥΝΗΣ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ.

ΤΑΒΕΡΝΑ «ΕΝΩΣΙΣ ΟΜΟΓΕΝΩΝ».

ΜΕΣ’ ΣΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟ ΧΑΜΑΜ...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!

Π ΛΑ

ΚΛ

ΑΠ

Α ΠΡ

ΒΟ

ΑΝΤΕ, ΜΑΓΚΕΣ... ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ.

ΓΙΑΤΙ ΧΑΙΡΕΤΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΠΑΤΕΡΑ...

ΑΝΤΕ ΝΑ ΤΣΙΜΠΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΙΤΙΣ!

ΧΑΡΜΑ ΤΑ ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΙΑ!

ΕΒΙΒΑ...

ΕΣΕΙΣ, ΡΕ ΜΟΥΣΙΚΑΝΤΗΔΕΣ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ;

ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΤΑΞΑ ΕΙΣΤΕ, ΡΕ, Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ;

ΕΜΕΙΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗ, ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΑΠ’ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ... ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ...

ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΒΑΡΕΛΙΑ.

ΠΕΙΡΑΙΑΣ. ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ.

Κ ΤΟ Κ ΤΟ

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ, ΡΕ;

ΖΙΓΚΟΑΛΑ!

ΠΑΛΙ ΠΟΥΤΑΝΑ ΣΠΙΤΩΣΕΣ, ΡΕ ΣΕΡΣΕΡΗ; ΔΕ ΘΑ ΗΣΥΧΑΣΕΙΣ;

ΕΝΑΜΙΣΟ ΜΗΝΑ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ’ΡΘΕΙΣ... ΚΑΛΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ...

ΗΜΟΥΝΑ ΣΤΗ ΣΥΡΑ... ΔΟΥΛΕΥΑ...

ΜΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ;

ΣΚΑΣΕ ΕΣΥ...

...ΚΑΙ ΣΥ... ΡΩΤΗΣΕΣ ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΩ, ΡΕ; Ή ΜΟΥ ’ΡΧΕΣΑΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ. ΕΛΑ... ΗΣΥΧΑΣΕ... ΠΑΜΕ ΕΞΩ.

ΤΙ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΩ; ΩΣΤΕ ΤΩΡΑ ΘΕΣ ΝΑ ΜΕ ΠΕΤΑΞΕΙΣ ΕΞΩ; ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΕ, ΡΕ... ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΦΥΓΩ, ΝΑ ΜΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗ.

ΚΙ ΕΣΕΝΑ ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΖΕΙ, ΜΩΡΗ ΣΚΥΛΑ; ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ; ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΣ;

ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΗn ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣΕΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΑΜΟΥΡΑ, Ε;

ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΣ;

Α ΑΑ Α Α

Α Α ΑΑ

ΠΟΙΑΝ ΕΙΠΕΣ ΧΑΜΟΥΡΑ, ΜΩΡΗ;

ΑΣΕ ΜΕ, ΡΕ ΠΑΛΙΟΠΟΥΣΤΗ, ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΒΓΑΛΕΙΣ ΚΙ ΕΞΩ.

ΧΑ

Λ ΣΙΚ

ΠΟΥΤΑΝ

ΙΑΡΗ

ΑΣΕ... ΔΕ ΒΓΑΖΕΙΣ ΑΚΡΗ Μ’ ΑΥΤΗ... ΘΑ ΣΟΥ ΤΑ ΠΩ ΜΕΤΑ.

«ODEON». ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΑΤΣΑ.

ΚΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ, ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΟΥ ΓΡΑΜΜΟΦΩΝΗΣΑΜΕ, ΘΑ ΤΑ ΠΕΡΑΣΩ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΡΟΚΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ.

ΝΑΙ, ΖΙΓΚΟΑΛΑ. ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΣΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ... ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΦΑΣΑΡΙΕΣ. ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΗΚΩΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΟ ΠΟΔΙ!

ΟΣΟ ΗΣΟΥΝΑ ΠΕΡΙΟΔΕΙΕΣ, ΕΡΧΟΤΑΝΕ ΕΔΩ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ... Η... ΠΩΣ ΤΗΝ ΛΕΝΕ;

ΓΡΑΨ’ ΤΑ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΡΟΚΟΣ. ΑΪΝΤΕ, ΤΗΝ ΠΑΛΙΟΠΟΥΣΤΟΥ.

ΖΙΓΚΟΑΛΑ.

ΕΝΤΑΞΕΙ... ΕΝΤΑΞΕΙ... ΠΑΝΕ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟ. ΜΑΖΕΥΤΗΚΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΛΕΦΤΑ. ΠΑΝΤΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΟΥ... ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΤΑ ΧΑΣΙΚΛΙΔΙΚΑ, ΟΣΟ ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ... ΚΑΙ ΚΟΙΤΑ...

ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ, ΜΟΝΟ ΤΕΤΟΙΑ ΘΑ ΓΡΑΦΕΙΣ. ΔΕ ΜΑΣ ΠaiΡΝΕΙ ΠΛΕΟΝ ΓΙΑ ΤΕΚΕΔΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣΤΟΥΡΕΣ. ΟΥΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ.

ΜΑΣ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ... ΑΚΟΥ...

...Προ πάσης φωνοληψίας, υποβάλλονται εις την Διεύθυνσιν Λαϊκής Διαφωτίσεως αντίγραφα των στίχων και της μουσικής (παρτιτούρα). Η αρμόδιος επιτροπή αποφαίνεται υπέρ της χορηγήσεως αδείας ή απαγορεύσεως...

ΚΑΤΑΛΑΒΑ... ΜΠΗΚΑΝΕ ΚΕΧΑΓΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΙ ΘΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ.

ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΠΑΜΕ, ΜΑΡΚΟ.

ΩΩΩ... ΤΙ ΤΙΜΗ! Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΗΑΠΟΣΤΟΛΟΥ, Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΟΠΕΡΕΤΑΣ. ΠΩΣ ΕΧΕΙ Η ΒΑΡΥΤΙΜΟΣ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ;

ΧΑΙΡΕΤΑΙ, ΚΥΡΙΕ ΜΑΤΣΑ... ΚΑΛΩΣ... ΕΙΜΕΘΑ ΚΑΛΩΣ. ΜΟΛΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕΝ ΜΙΑΝ ΓΡΑΜΜΟΦΩΝΗΣΙΝ. ΞΕΡΕΤe, a propos, ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΕΙΠΩ ΚΑΤΙ. ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ, ΒΕΒΑΙΑ, ΠΩΣ ΤΡΕΦΩ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑΝ ΕΚΤΙΜΗΣΙΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΑΣ, ΑΛΛΑ...

ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΤΕ, ΑΛΛΑ... ΝΑ... ΘΕΩΡΩ ΠΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΝΤΡΟΠΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΑΣ Η ΓΡΑΜΜΟΦΩΝΗΣΙΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΛΗΤΙΚΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ, ΤΩΝ ΡΕΜΠΕΤΙΚΩΝ. ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΔΙΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΗΘΟΣ.

ΚΥΡΙΕ ΧΑΤΖΗΑΠΟΣΤΟΛΟΥ... ΜΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ, ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΜΟΥ ΝΑ ΣΑ ΠΩ ΟΤΙ... ΞΕΡΕΤΕ, ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ. Ο ΚΟΣΜΟΣ, ΟΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ... ΜΙΑ ΜΕΡΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΕΝ ΠΑΣΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙ, ΤΑ ΘΕΛΕΙ. ΚΙ ΕΜΕΙΣ, ΩΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ... ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΥΨΗΛΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ... ΩΣΤΟΣΟ, ΩΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΟΥΜΕ. ΕΞΑΛΛΟΥ, ΘΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΑΣ ΣΥΝΘΕΤΗΣ, Ο ΜΑΝΩΛΗΣ Ο ΚΑΛΟΜΟΙΡΗΣ, ΤΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ. ΤΑ ΘΕΩΡΕΙ...

ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΛΟΜΟΙΡΗΣ; ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΚΥΡΙΕ ΜΑΤΣΑ. ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΟΝΕΙΔΟΣ, ΣΤΙΓΜΑ ΔΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΝ... ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ... ΑΚΟΥΣ ΕΚΕΙ, ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΙΣΚΟΥΣ!

ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΑΤΗ.

ΡΕ ΣΥ, ΤΕΜΠΕΛΗ, ΤΕΛΙΚΑ ΤΗΝ ΕΔΩΣΕ ΔΡΟΜΟ ΤΗ ΒΟΥΡΓΑΡΑ Ο ΜΑΡΚΟΣ;

ΝΑΙ... ΑΛΛΑ ΤΗΣ ΞΗΓΗΘΗΚΕ ΚΥΡΙΛΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ.

ΓΙΑ ΔΕ ΡΕ ΠΡΑΜΑΤΑ.

ΠΟΙΑ ΑΥΣΤΡΙΑ, ΡΕ... ΕΔΩ ΓΙΑ ΜΑΣ ΛΕΕΙ.

ΤΙ ΕΓΙΝΕ, ΡΕ ΚΑΡΥΔΑΚΙΑ. ΜΠΟΥΚΑΡΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΙΑ Ο ΧΙΤΛΕΡ;

ΤΙ; ΣΕ ΜΑΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΝΤΟΥ;

ΤΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΕΜΑΣ, ΡΕ. ΕΧΕΙ ΝΑ ΦΑΕΙ ΓΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΓΓΛΕΖΟΥΣ.

ΑΛΛΟ ΛΕΕΙ, ΡΕ ΚΟΠΑΝΟΙ.

«…και έγιναν τραδουδίστριες ένα σωρό άλλες χασικλούδες και μερακλούδες που προπαγανδίζουνε απ’ τα γραμμόφωνα το μαυράκι. Τι είναι αυτές οι κυρίες που δεν τις τσακώνει η εγκύκλιος του υπουργείου;…»

ΡΕ ΣΕΙΣ... ΕΔΩ ΜΑΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΓΕΝΕΕΣ ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΕΣ. ΑΚΟΥ ΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΚΕΡΑΤΑΔΕΣ.

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΕΙ, ΡΕ, Ο ΧΕΡΧΕΛΕΣ. ΚΑΤΣΕ ΝΤΕ, ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

ΦΕΡΕ ’ΔΩ, ΡΕ. Α... ΤΟΝ ΚΑΡΙΟΛΗ ΤΟΝ ΛΙΜΟΚΟΝΤΟΡΟ, ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

«…οι καλλίφωνοι τροβαδούροι του Καραγκιόζη, η φωνή των τεκέδων της Δραπετσώνας με επικεφαλής τον Στράτο και τον Μανώλη, η Βαρβάρα η ζωντοχήρα κι ο πονεμένος γιος, βγαίνουν κάθε απόγευμα από το χωνί του γραμμοφωνατζή και μολύνουν την κατακάθαρη ατμόσφαιρα της γειτονιάς…»

1940:

ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, ΕΠΕΙΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ.

Με την κήρυξη του πολέμου, από τον Οκτώβριο του 1940 έως και τον Μάρτιο του 1941, οπότε κλείνει το εργοστάσιο της «Columbia», αρκετοί συνθέτες του ρεμπέτικου, μεταξύ αυτών οι Μάρκος Βαμβακάρης, Σπύρος Περιστέρης, Παναγιώτης Τούντας, Δημήτρης Γκόγκος (Μπαγιαντέρας), Απόστολος Χατζηχρήστος, Γιάννης Παπαϊωάννου, Στέλιος Κερομύτης κ.ά., πραγματοποιούν γύρω στις 30 ηχογραφήσεις. Ο Τούντας παρουσιάζει την τελευταία εκδοχή της Βαρβάρας με τίτλο Άκου, Ντούτσε μου τα Νέα. Ο Μάρκος θα ηχογραφήσει τα Μουσολίνι, Άλλαξε Γνώμη και Γεια σας, Φανταράκια μου, που είναι διασκευές παλαιότερων τραγουδιών του. Τα τραγούδια που επικράτησαν στη διάρκεια της Κατοχής ήταν κυρίως τα αντιστασιακά, που ως επί το πλείστον ήταν διασκευές ξένων επαναστατικών τραγουδιών. Στις μεγάλες πόλεις, ωστόσο, συνθέτες του ρεμπέτικου έγραψαν τραγούδια για την πείνα και τους αγώνες του λαού. Ο Μάρκος γράφει το Ματσάκια Πεντοχίλιαρα που φωνογραφήθηκε το 1947 από την «ODEON» και το Χαϊδάρι, που το έγραψε το 1944, αλλά τελικά το ηχογράφησε μόλις το 1980 ο γιος του Στέλιος. Από αυτά που έγραψε ο Βασίλης Τσιτσάνης είναι ένα τραγούδι-ύμνος στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, καθώς και τη Συννεφιασμένη Κυριακή που τη συνέθεσε στη Θεσσαλονίκη, στην Κατοχή, και φωνογραφήθηκε το 1948. Ο Μιχάλης Γεννίτσαρης γράφει τα: Οι Λαδάδες και Οι Μαυραγορίτες και τους περίφημους Σαλταδόρους, που αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επιτυχία στα χρόνια της Κατοχής. Στη διάρκεια του Εμφυλίου που ακολούθησε, γράφτηκαν αρκετά τραγούδια, συνήθως παραλλαγές στα γνωστά Αντάρτικα, όμως δεν ηχογραφήθηκε κανένα - για ευνόητους λόγους. Δεν ήταν λίγοι εξάλλου οι δημιουργοί του ρεμπέτικου που βρέθηκαν στην εξορία και στις φυλακές. 82