Ilam%20Seminar-3

‫ري داﻧﺸﮕﺎه ﻳاﻳﻼمم ‪:‬‬ ‫اﺳﺘﺎن ﻳاﻳﻼمم ﺑﺑﺎ ﻫﻤﻜﺎري‬ ‫ن‬ ‫ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ‬ ‫ﻲ‬ ‫ﺳﺎزﻣﺎن ﻧﻈﺎمم ﻬ‬ ‫ز ن‬

‫ﻣﻠﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬ ‫ن‬ ‫ﻣﻘﺮرات ﻲ‬ ‫ﻢ ﺮر‬ ‫ﺑﺮﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ‬ ‫ﻲ ﺑﺮ ﺒ‬ ‫ﻧﮕﺮﺷﻲ‬ ‫ﺮ‬ ‫وﻳﺮاﻳﺶ ﺳﺎل‪1387‬‬

‫ﺳﺮﺧﻲ‬ ‫ﻲ‬ ‫ﺮي ﺮ‬ ‫ﺒﻲ اﺻﻐﺮي‬ ‫ﻣﺠﺘﺒﻲ‬ ‫ﺠ‬ ‫‪W W W. S A Z E 8 0 8 . C O M‬‬

‫ﭘﺎﻳﻴﺰ ‪89‬‬

‫اﻟﺰاﻣﺎت ﻗﺎبﻫﺎي ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪي واﮔﺮا )‪(10-3-10‬‬ ‫ﻗﺎب ﻫﺎي ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪي واﮔﺮا ﺑﻪ دﻟﻴﻞ رﻓﺘﺎر ﻏﻴﺮ اﻻﺳﺘﻴﻚ ﻟﻴﻨﻚ ﻫﺎي ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺷﻜﻞ ﭘﺬﻳﺮي ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻗﺎب ﻫﺎي ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪي‬ ‫ﻫﻤﮕﺮا دارﻧﺪ‪.‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻗﺎب ﻫﺎي ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪي ﻫﻤﮕﺮا داراي ﺳﺨﺘﻲ اﻻﺳﺘﻴﻚ ﺧﻮﺑﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻜﺎﻧﻴﺰم اﺗﻼف اﻧﺮژي در ﻗﺎبﻫﺎي ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪ واﮔﺮا‬

‫ﻗﺎب ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪي ﺷﺪه واﮔﺮاي وﻳﮋه )‪(2-10-3-10‬‬ ‫¾‬

‫اﺗﺼﺎل ﺗﻴﺮ ﻗﺎب ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪ واﮔﺮاي وﻳﮋه وﻗﺘﻲ ﻗﻄﻌﻪ ﭘﻴﻮﻧﺪ در آن ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﺑﻪ ﺳﺘﻮن وﺻﻞ ﻣﻲﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ‬ ‫ﺣﺎﻟﺘﻲ ﻛﻪ ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ در ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺗﻴﺮ ﻗﺮار ﻣﻣﻲﮔﻴﺮد‪ ،‬اﺗﺼﺎل ﺗﻴﺮ ﺑﻪ‬ ‫اﺗﺼﺎل ﮔﻴﺮدار ﺑﻪ ﺳﺘﻮن ﻣﺘﺼﻞ ﺷﻮد‪ .‬در ﺣﺎﻟﺘ‬ ‫ﺳﺘﻮن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻔﺼﻠﻲ اﺟﺮا ﺷﻮد‪.‬‬

‫¾‬

‫اﺗﺼﺎل ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﻴﺮ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮدار ﻳﺎ ﻣﻔﺼﻠﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﮔﺮ اﺗﺼﺎل ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮدار ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷ د‬ ‫ﻧﻈﺮ ﮔ ﻓﺘﻪ‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ددر ﻧﻈ‬ ‫ﻃﺮاﺣﻲ ﺎ ﺪ‬ ‫اﺗﺼﺎل آن ددر ﻃ اﺣ‬ ‫ﻋﻀﻮ و اﺗ ﺎل‬ ‫اﻳﺠﺎد ﺷﺪه ددر ﻋﻀ‬ ‫ﺧﻤﺸﻲ ا ﺠﺎد‬ ‫ﻟﻨﮕﺮ ﺧ ﺸ‬ ‫اﺛاﺛﺮ ﻟﻨﮕ‬

‫¾‬

‫ﻧﻮع رﻓﺘﺎر ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس ﻛﻪ در آن ﺑﺮش ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺧﻤﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪي اﺳﺖ‪ .‬در‬ ‫آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي اﻧﺠﺎم ﺷﻮد ﻛﻪ اﻳﻦ رﻓﺘﺎر ﺟﻬﺖ اﻳﺠﺎد ﺷﻜﻞﭘﺬﻳﺮي‬ ‫ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺮﺷﻲ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻃﻮل ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻳﻚ ﭘﻨﺠﻢ ﻃﻮل‬ ‫ﺗﻴﺮ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﻮد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ اﺟﺒﺎري ﻧﻴﺴﺖ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳﻚ ﺗﻮﺻﻴﻪ اﺳﺖ )ﺑﺮاي‬ ‫اﺟﺒﺎري ااﺳﺖ((‪.‬‬ ‫ﻣﺴﺎﻟﻪ ا ﺎ‬ ‫ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ااﻳﻦ ﺎﻟ‬ ‫ﻟ‬ ‫واﮔﺮاي‬ ‫ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪ اﮔ ا‬ ‫ﺎ‬

‫ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺮﺷﻲ ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ)‪(3-2-2-10-3-10‬‬

‫ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي ﻃﺮح ﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﺮش ﻣﻮﺟﻮد در آن ﻛﻤﺘﺮ از ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺮﺷﻲ ﻣﻘﻄﻊ ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮش ﻣﻮﺟﻮد در ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﻋﺎدي روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﮔﺮدد‪.‬‬ ‫ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺮﺷﻲ ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺴﺘﮕﻲ ﺑﻪ ﻣﻘﺪار ﺑﺎر ﻣﺤﻮري ﻣﻮﺟﻮد در آن دارد‪.‬‬ ‫ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﻬﺖ راﺣﺘﻲ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت و ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺮﺷﻲ ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻃﺮاﺣﻲ را ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي ﻃﺮح ﻛﻨﻴﻢ‬ ‫ﻛﻪ اوﻻً رﻓﺘﺎر ﺑﺮﺷﻲ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ رﻓﺘﺎر ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺷﻮد و در ﺛﺎﻧﻲ ﻣﻘﺪار ﺑﺎر ﻣﺤﻮري ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ از ‪ 15‬درﺻﺪ‬ ‫ﺑﺎر ﻣﺤﻮري ﺗﺴﻠﻴﻢ آن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﮕﺮدد‪.‬‬

‫دوران ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ )‪(4-2-2-10-3-10‬‬ ‫ ‬

‫در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻘﺪار ﺗﻐﻴﻴﺮﺷﻜﻞ ﺟﺎﻧﺒﻲ ﻗﺎب را ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ﻣﻘﺪار ﺗﻐﻴﻴﺮﺷﻜﻞ واﻗﻌﻲ ﻃﺒﻘﻪ )ﺗﻐﻴﻴﺮﺷﻜﻞ‬ ‫ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه از ﻧﺮماﻓﺰار ﭘﺲ از ﺿﺮب در ﺿﺮﻳﺐ ‪ (0.7R‬ﻗﺮار داده و ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس دوران ﻧﺴﺒﻲ ﻗﻄﻌﻪ‬ ‫ﻛﺮد‪..‬‬ ‫راﺑﻂ ﺑﻪ ﻣﺎﺑﻘﻲ ﺗﻴﺮ را ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻛﺮد‬

‫ ‬

‫ﻣﻘﺪار ﻣﺠﺎز دوران ﻫﻢ در ﻗﺴﻤﺘﻬﺎي اﻟﻒ و ب اﻳﻦ ﺑﻨﺪ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪ 0.08‬و‬ ‫‪0.02‬رادﻳﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺎﻟﺖ اول وﻗﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ رﻓﺘﺎر ﺑﺮﺷﻲ ﺑﺮ ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺣﺎﻛﻢ اﺳﺖ و ﺣﺎﻟﺖ دوم وﻗﺘﻲ‬ ‫دروﻧﻴﺎﺑﻲ ﻣﻘﺪار ﻣﺠﺎز را ﺑﺪﺳﺖ‬ ‫ﺑﻴﻨﺎﺑﻴﻨﻲ ﻫﻢ ﻣﻣﻲﺗﻮان از دروﻧﻴﺎﺑ‬ ‫ﺧﻤﺸﻲ ﺣﺎﻛﻢ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮاي ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻴﻨﺎﺑﻴﻨ‬ ‫اﺳﺖ ﻛﻪ رﻓﺘﺎر ﺧﻤﺸ‬ ‫آورد‪.‬‬

‫ﻲ ﻮ‬ ‫درﻳﻔﺖ ر‬ ‫ﻛﻨﺘﺮل رﻳ‬ ‫ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺑﻪ ﺮل‬ ‫ﻣﺒﺤﺚ ‪ 10‬ﺑﺑﺎ ﺑﺑﻨﺪ ﺮﺑﻮ‬ ‫ﻳﻦ ﺑﺑﻨﺪ ازز ﺒ‬ ‫درر ﻳ‬ ‫ن ﺳﺨﺖ‬ ‫ﺗﻮان‬ ‫ﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ ‪ 2800‬ﻣﻲ‬ ‫در آﻳﻴﻦ‬ ‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻳﻦ‬ ‫ﮔﻴﺮي ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺑﺮاي ﻛﻨﺘﺮل درﻳﻔﺖ در ﺑﺎدﺑﻨﺪ ﻫﺎي واﮔﺮاي وﻳﮋه را ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﻮد‪:‬‬ ‫‪2800 : δ p ≤ 0 . 025 h‬‬ ‫⎫‬ ‫⎪‪h‬‬ ‫⎪‬ ‫⎬‬ ‫⎪‪h‬‬ ‫⎭⎪‬

‫‪e‬‬ ‫‪L‬‬ ‫‪e‬‬ ‫‪L‬‬

‫‪⎧L‬‬ ‫‪⎪⎪ eh δ p ≤ 0 . 08 → δ p ≤ 0 . 08‬‬ ‫⎨ ‪Mabhas 10 − EBF :‬‬ ‫‪⎪ L δ ≤ 0 . 02 → δ ≤ 0 . 02‬‬ ‫‪p‬‬ ‫‪⎪⎩ eh p‬‬

‫ﺳﺨﺖ ﻛﻨﻨﺪه ﻫﺎي ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ )‪(6-2-2-10-3-10‬‬ ‫‪e‬‬

‫ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪ ﺟﺎﻧﺒﻲ در دو اﻧﺘﻬﺎي ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ)‪(7-2-2-10-3-10‬‬ ‫ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﺑﺮاي ﻣﻬﺎر ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻛﻤﺎﻧﺸﻲ ﻣﻮﺟﻮد در ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺑﺤﺮاﻧﻲ اﺗﺼﺎل ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪ واﮔﺮا ﺑﻪ ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ‬ ‫ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ در اﺑﺘﺪا و اﻧﺘﻬﺎي اﺗﺼﺎل ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪ ﺟﺎﻧﺒﻲ از ﻛﻤﺎﻧﺶ ﺟﺎﻧﺒﻲ و ﭘﻴﭽﺸﻲ ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ‬ ‫ﺷﻮد‪..‬‬ ‫ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺷﻮد‬

‫ﺗﻴﺮ ﺑﺮﺷﻲ ﺧﺎرج از ﭘﻴﻮﻧﺪ )‪(3-2-10-3-10‬‬ ‫اﻳﻦ ﺗﻴﺮ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﺑﺮاي ﺗﻼش ﻫﺎي ﻧﺎﺷﻲ از ﺑﺎر ﻗﺎﺋﻢ ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﺗﻼش ﻫﺎي ﻧﺎﺷﻲ از ﺑﺮﺷﻲ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ‪ 1.25‬ﺑﺮاﺑﺮ‬ ‫ﻗﺮارر‬ ‫ﺗﻴﺮ ﺮ‬ ‫ﻦ ﺮ‬ ‫ﻣﺤﻞ ﻧﻘﻄﻪ ﻋﻄﻒ اﻳﻦ‬ ‫آن ﻞ‬ ‫در ن‬ ‫ﺿﻮاﺑﻂ ‪ 3-2-2-10-3-10‬ﻛﻪ ر‬ ‫ﻖ ﻮ‬ ‫ﭘﻴﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻄﺎﺑﻖ‬ ‫ﻲ ﺗﻴﺮﺮ ﭘ ﻮ‬ ‫ﺑﺮﺷﻲ‬ ‫ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺮ‬ ‫ﺮ‬ ‫داده ﻣﻲ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻃﺮاﺣﻲ ﻧﻤﻮد‪.‬ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻮﺟﻮد ﺗﻴﺮ ‪ 1.15‬ﺑﺮاﺑﺮ ﺿﻮاﺑﻂ ﻓﺼﻞ ‪ 1-10‬ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ‪:‬‬ ‫ﻣﻨﻈﻮر ﺎ‬ ‫ﺑﺮاي ااﻳﻦ ﻈ‬ ‫ا‬ ‫‪ Vv‬ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺮﺷﻲ ﺗﻴﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﻮد ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻔﺼﻠﻲ ﻳﺎ ﮔﻴﺮدار ﺑﻮدن ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎه ﺗﻴﺮ و‬ ‫اﻧﺘﻬﺎي ﻔ ﻠ‬ ‫ﺣﻮل اﻧﺘ ﺎ‬ ‫ﻟﻨﮕﺮ ل‬ ‫ﺗﻌﺎدل ﻟﻨﮕ‬ ‫ﻣﻌﺎدﻟﻪ ﺗ ﺎدل‬ ‫ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺎدﻟﻪ‬ ‫وارد ﺑﺮ ﺗﺗﻴﺮ ﺎﺑﺎ ﻧ ﺷﺘ‬ ‫ﺛﻘﻠﻲ ا د‬ ‫زﻧﺪه ﺛﻘﻠ‬ ‫ﻣﺮده و زﻧﺪ‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺎﺑﺎر د‬ ‫ﻧﻈﺮ ﮔ ﻓﺘ‬ ‫ﺎﺑﺎ ددر ﻧﻈ‬ ‫ﻣﻔﺼﻠﻲ‬ ‫ﺗﻴﺮ‪ ،‬ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻋﻤﻮدي ﻧﻴﺮوي ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪ و ﺑﻪ ﺗﺒﻊ آن ﻧﻴﺮوي ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪ را ﺑﻪ دﺳﺖ آورد‪.‬‬

‫ﻃﺮاﺣﻲ اﻋﻀﺎي ﻗﻄﺮي و اﺗﺼﺎﻻت آﻧﻬﺎ)‪( 4-2-10-3-10‬‬ ‫اﻟﻒ‪-‬ﻻﻏﺮي اﻋﻀﺎي ﻗﻄﺮي ﻧﺒﺎﻳﺪ‬

‫‪KL‬‬ ‫‪E‬‬ ‫‪≤ 4.23‬‬ ‫از ‪≈ 125‬‬ ‫‪r‬‬ ‫‪Fy‬‬

‫ﺗﺠﺎوز ﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻲ ﻮ‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻲ‬ ‫ﺑﺮاﺑﺮﺮ ﻳﻚ درر ﻧﻈﺮﺮ ﺮ‬ ‫واﮔﺮا ﺮ‬ ‫ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪﻫﺎي و ﺮ‬ ‫‪،‬در ﻬ ر‬ ‫ﻗﻄﺮي ‪ K ،‬ر‬ ‫ﻣﻮﺛﺮ اﻋﻀﺎي ﺮ‬ ‫ﻃﻮل ﻮ ﺮ‬ ‫ﺿﺮﻳﺐ ﻮل‬ ‫ب‪ -‬ﺮ‬ ‫ﺷﻮد‪.‬‬ ‫پ‪-‬ﻗﻄﺮي ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ داراي ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻓﺸﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪:‬‬ ‫ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪ ﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه از دو ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻴﻤﺮخ ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺿﻮاﺑﻂ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﻛﻪ ﺗﺤﺖ اﺛﺮ ﻧﻴﺮوي‬‫ده ﻧ ﺎ ﻨﺪ‬ ‫ﮔﻴﺮﻧﺪ ارا آ‬ ‫ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔ ﻧﺪ‬ ‫ﻓﺸﺎري ﻗ ا‬ ‫ﻓﺸﺎ ي‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮآورده‬

‫)‬

‫'‪r‬‬

‫‪(l r ) ≤ 3 (KL‬‬

‫ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺘﻲ ﻻﻏﺮي ﻧﻴﻤﺮخ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ در راﺑﻄﻪ روﺑﺮو ﺻﺪق ﻛﻨﺪ‪:‬‬ ‫ث‪-‬وﺻﻠﻪ اﺟﺮاي ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪي ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﻳﻚ ﻣﻘﻄﻊ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ وﺻﻠﻪ ﻋﻀﻮ ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ در دو‬ ‫اﻧﺘﻬﺎي آن ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪.‬‬ ‫‪Brace‬‬

‫ت‪-‬زاوﻳﻪ ﺑﻴﻦ ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪ و ﺗﻴﺮ ﺑﻴﻦ ‪ 30‬ﺗﺎ ‪ 60‬درﺟﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬

‫‪30 0 ≤ θ ≤ 60 0‬‬

‫‪4‬‬

‫ﺑﺨﺶ ﺳﻮم ‪:‬‬ ‫روش ﺣﺪي‬ ‫‪AISC 360-05‬ﺑﻪ ش‬ ‫ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ و ‪360 05‬‬ ‫ﻂ ﺚ‬ ‫ﺿﻮاﺑﻂ‬ ‫اﺳﺎس ﺿ ا‬ ‫ﻓﻮﻻدي ﺑﺮ ا ﺎ‬ ‫ﻫﺎي ﻓ ﻻ‬ ‫ﺳﺎزه ﺎ‬ ‫ﻃﺮاﺣﻲ ﺎ‬ ‫ ﻃ ا‬ ‫‪LRFD‬در ‪ETABS‬‬ ‫ ﺑﺮاي ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻧﻮع آﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ‬ ‫‪ AISC 360-05‬ددر ‪ ETABS‬ﺑﻪ ﺑﺨﺶ‬ ‫‪Options > Preferences > Steel‬‬

‫‪ Frame Design‬ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫ در ﺟﻌﺒﻪ ‪ ،Design Provision‬ﻣﻲ‬ ‫ﻻدي راا از ﺑ ﻦ‬ ‫ﺑﻴﻦ‬ ‫ﻃﺮاﺣﻲ اﻋﻀﺎي ﻓﻓﻮﻻدي‬ ‫ش ﻃ اﺣ‬ ‫ان روش‬ ‫ﺗﺗﻮان‬ ‫دو ﮔﺰﻳﻨﻪ ‪ ASD , LRFD‬اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻤﻮد‪.‬‬ ‫ ﺿﺮاﻳﺐ ﺗﻘﻠﻴﻞ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﻴﺶ‬ ‫ﻓﺮض در آﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ ‪AISC360-05‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‬ ‫ﻧﻈﺮ‬ ‫ﻣﻮردد ﻧﻈ‬ ‫ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﻣﻮ‬ ‫داردد ﺑﺎ ﻣﻘﺎدﻳ‬ ‫‪ ETABS‬وﺟﻮد دا‬ ‫ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ اﻧﻄﺒﺎق دارﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻟﺤﺎظ اﻟﺰاﻣﺎت‬ ‫ﻃﺮح ﻟﺮزه اي‬

‫ ‪ System Cd‬ﺿﺮﻳﺐ اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻐﻴﻴﺮ‬ ‫ﺷﻜﻞ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺷﻜﻞ اﻻﺳﺘﻴﻚ را‬ ‫ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻜﻞ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و‬ ‫ﺮﻳﺐ درر‬ ‫ﻳﻦ ﺿﺮﻳﺐ‬ ‫ﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ ‪ 2800‬اﻳﻦ‬ ‫ﺑﻖ آﻳﻴﻦ‬ ‫ﻣﻄﺎﺑﻖ‬ ‫ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز‬

‫ﺑﺮاﺑﺮ‪0 . 7 R w‬‬

‫ﻧﻬﺎﻳﻲ‬ ‫ﻲ‬ ‫ي ﻬ‬ ‫ﻲ درر ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي‬ ‫ﻃﺮاﺣﻲ‬ ‫و درر ﺮ‬ ‫ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 0 .7 R u‬اﺳﺖ‬ ‫ ‪ System R‬ﻣﻌﺮف ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه در ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮه ﻣﻌﺮﻓﻲ‬ ‫ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺑﺎر‪ ،‬آن را وارد ﻛﺮد ‪.‬‬ ‫ روﺑﺮوي ﮔﺰﻳﻨﻪ ‪ Seismic Design Category‬ﻳﻚ ﺟﻌﺒﻪ ﻛﺸﻮﻳﻲ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ داراي ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ‪،B ،A‬‬

‫ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر‬ ‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎﻳ‬ ‫‪ E ،D ،C‬و ‪ F‬اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮري ﻛﻪ در راﻫﻨﻤﺎي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ذﻛﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬ ‫ﻧﻬﺎﻳﻲ آﻧﻬﺎ ‪ 3‬ﻳﺎ ﻛﻤﺘﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻲﺗﻮان ‪A‬ﻳﺎ ‪B‬ﻳﺎ ‪ C‬را اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺮد و ﺑﺮاي ﺣﺎﻻﺗﻲ ﻛﻪ ﺿﺮﻳﺐ ﻣﺬﻛﻮر ﺑﻴﺸﺘﺮ از ‪3‬‬ ‫ﺗﻮان ‪D‬ﻳﺎ ‪E‬ﻳﺎ ‪ F‬را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺧﻮدﻛﺎر ﺿﻮاﺑﻂ ﺧﺎص ﻟﺮزه اي را ﺑﺮاي ﺳﺎزه اﻋﻤﺎل‬ ‫ﻣﻲﺗﻮان‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻲ‬ ‫ﻣﻲﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺑﺎرﮔﺬاري ﺣﺎﻻت ﺣﺪي در ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ و ‪AISC 360-05‬‬ ‫ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ‬

‫‪ AISC360-05‬ﻣﻮﺟﻮد در ‪ETABS‬‬

‫اﻣﺎ در‬ ‫ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ا ﺎ‬ ‫ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺎ‬ ‫آﻧﻬﺎ در ﺣﺪ ﺎ‬ ‫ﺑﺮاي آ ﺎ‬ ‫زﻟﺰﻟﻪ ا‬ ‫ﻫﺎي ‪ ،AISC‬ﻧﻴﺮوي ﻟ ﻟ‬ ‫ﺑﺎرﻫﺎي آآﻳﻴﻦ ﺎﻧﺎﻣﻪ ﺎ‬ ‫ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺎ ﺎ‬ ‫در ﻛ‬ ‫آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ ﻣﻠﻲ ﻛﺸﻮرﻣﺎن ﺑﺎر زﻟﺰﻟﻪ در ﺣﺪ ﺑﻬﺮهﺑﺮداري ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻧﻤﻲﺗﻮان از‬ ‫اﻓﺰاﻳﺶ ﺿ‬ ‫ﺑﺎرﻫﺎ و ﺎﻳﺎ اﻓﺰا ﺶ‬ ‫اﻓﺰاﻳﺶ ﺎ ﻫﺎ‬ ‫ﺻﻮرت اﻓﺰا ﺶ‬ ‫ﺑﻪ ت‬ ‫ﺑﺎرﻫﺎي زﻟﺰﻟﻪ ﻪ‬ ‫ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺎ ﻫﺎ‬ ‫ﺟﺰ ﺑﺎﺎ ﺗﻐ‬ ‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺰ‬ ‫ﻓﺮض ﻧﺎ ﻪ‬ ‫ﺶﻓ ض‬ ‫ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺎ ﻫﺎ‬ ‫ﺗﻛ‬ ‫ﺿﺮﻳﺐ‬ ‫ﺑﺎرﻫﺎي ﭘﻴﺶ‬ ‫زﻟﺰﻟﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد‪.‬‬

‫اﺛﺮات ﺧﻄﺎﻫﺎي اﺟﺮاﻳﻲ در ﺑﺎرﮔﺬاري ‪Notional Loads‬‬ ‫ﺑﺎرﻫﺎي ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺧﻴﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر زﻳﺮ ﺑﻜﺎر ﻣﻲ روﻧﺪ ‪:‬‬ ‫ﻲ ﺷﺪه‬ ‫ﺶ ﺑﻴﻨﻲ‬ ‫ﻲ ﭘﭘﻴﺶ‬ ‫ي ﺛﻘﻠﻲ‬ ‫ﺑﺎرﻫﺎي‬ ‫ﻦ ر‬ ‫ﻲ درر ﺣﻴﻦ‬ ‫اﺟﺮاﻳﻲ‬ ‫ي ﺮ‬ ‫ ﻟﺤﺎظ ﺧﻄﺎﻫﺎي‬ ‫ اﺛﺮ ﻧﻮاﻗﺺ ﻫﻨﺪﺳﻲ‬ ‫ ﺧﺎﺻﻴﺖ ﻏﻴﺮ اﻻﺳﺘﻴﻚ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻋﺪم ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﺮوج از ﻣﺤﻮرﻳﺖ‬ ‫ و ﻛﺎﻫﺶ ﺳﺨﺘﻲ ﻋﻀﻮ ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﻨﺶ ﻫﺎي ﭘﺲ ﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ در ﺗﺤﻠﻴﻞ رخ ﻣﻲ دﻫﺪ‬

‫ﺑﺎرﻫﺎي ﻓﺮﺿﻲ ﺑﺎﻳﺪ در راﺳﺘﺎﻳﻲ ﺑﻜﺎر روﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮﻳﻦ اﺛﺮ در ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﮔﺬاري ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه را داﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﻦ ﺑﺎر ﺷﺎﻣﻞ ﺑﺎرﻫﺎي ﺛﻘﻠﻲ و ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻌﺎدل ‪ 0.002‬ﺑﺎر ﺛﻘﻠﻲ‬ ‫ﺿﺮﻳﺒﺪار اﻋﻤﺎل ﺷﺪه ﺑﻪ ﻃﺒﻘﻪ و در دو اﻣﺘﺪاد اﺻﻠﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ ﻃﻮر‬ ‫ﻣﺠﺰا ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫اﻳﻦ ﺑﺎر ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﺑﺎ ﻟﺤﺎظ ﺟﻬﺎت ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﻲ ودر دو راﺳﺘﺎ‬ ‫ﻣﺠﻤﻮﻋﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد ‪ 8‬ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﺳﺎﺑﻖ اﻓﺰوده‬ ‫ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺑﺎر در ﻃﺮاﺣﻲ ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي‬ ‫ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﺎﻟﺖﻫﺎي ﺑﺎر ﺛﻘﻠﻲ‪ ،‬ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎر از ﻧﻮع ﻣﺠﺎزي ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲﮔﺮدد‪ .‬ﺑﺮاي اﻋﻤﺎل ﺑﺎر ﻣﺠﺎزي ﺑﻪ‬ ‫‪Modify‬‬ ‫ﺳﭙﺲ ﺑﺮ روي دﻛﻤﻪ ‪y Lateral‬‬ ‫اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه و ﭙﺲ‬ ‫ب‬ ‫ﻮن ‪Auto Lateral Load‬‬ ‫در ﺳﺘﻮن‬ ‫ﮔﺰﻳﻨﻪ ‪ Auto‬ر‬ ‫ﺳﺎزه ﺰﻳ‬ ‫ز‬

‫‪Load‬ﻛﻠﻴﻚ ﻛﺮده ﺗﺎ ﺻﻔﺤﻪ ﺟﺪﻳﺪي ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻜﻞ زﻳﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮد و در آن ﺗﻨﻈﻴﻤﺎت ﻻزم اﻧﺠﺎم ﮔﺮدد‪:‬‬

‫ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 4‬ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎر ﻣﺠﺎزي ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﻮد‪:‬‬

‫‪NDx , NDy , NLx , NLy‬‬ ‫داده ﻣﻲ‬ ‫ﺷﺮﻛﺖ ا‬ ‫ﺛﻘﻠﻲ ﺷ ﻛ‬ ‫ﻫﺎي ﺛﻘﻠ‬ ‫ﺑﺎرﻫﺎي ﺎﺑﺎر ﺎ‬ ‫ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺎ ﺎ‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ در ﻛ‬ ‫ﻛﻛﻪ ﺎ‬ ‫ﺷﻮﻧﺪ‬

‫ﻃﺮاﺣﻲ ﻧﻴﺎز ﻣﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬ ‫ﺟﻤﻌﺎ ﺑﻪ ‪ 40‬ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر ﺟﻬﺖ ﻃﺮاﺣ‬ ‫ﺟﻤﻌﺎً‬

‫‪1.4D+1.4NDx , 1.4D-1.4NDx‬‬ ‫‪1.4D+1.4NDy , 1.4D-1.4NDy‬‬ ‫‪1.25D‬‬ ‫‪+1.5L+‬‬ ‫‪+1.5NLx‬‬ ‫‪1 25D +1‬‬ ‫‪5L+ 1.25NDx‬‬ ‫‪1 25NDx +1‬‬ ‫‪5NLx‬‬ ‫‪1.25D +1.5L - 1.25NDx - 1.5NLx‬‬ ‫‪1.25D +1.5L+ 1.25NDy + 1.5NLy‬‬ ‫‪1.25D +1.5L - 1.25NDy - 1.5NLy‬‬

‫‪D+1.2L +1.2Exp+0.36Ey / D+1.2L - 1.2Exp+0.36Ey /‬‬ ‫… ‪D+1.2L +1.2Exp-0.36Ey / D+1.2L – 1.2Exp-0.36Ey ,‬‬

‫ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ و ‪AISC 360-05‬‬ ‫ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ‬

‫‪S DS‬‬

‫ﺷﺘﺎب ﻃﻴﻔﻲ ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﺮاي ﭘﺮﻳﻮد ﻫﺎي ﻛﻮﺗﺎه‬

‫زﻟﺰﻟﻪ‬ ‫ﻢ زﺰ‬ ‫ﻣﻮﻟﻔﻪ ي ﻗﺎﺋﻢ‬ ‫اﺛﺮ ﻮ‬ ‫ﻛﺮدن ﺮ‬ ‫ﺑﺮاي ﻟﺤﺎظ ﺮ ن‬ ‫اﺳﺖ ﻛﻪ ﺮ ي‬ ‫ﺑﻜﺎر ﻣﻲ رود و در ﺿﺮﻳﺐ ﺑﺎر ﻣﺮده در ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت‬ ‫ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ در آﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ ‪ 2800‬ﭼﻨﻴﻦ اﺛﺮي وﺟﻮد‬ ‫ﻧﺪارد ﻣﻘﺪار اﻳﻦ ﺿﺮﻳﺐ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﺑﺮاﺑﺮ ﺻﻔﺮ ﻗﺮار‬ ‫ﺷﻮد‪.‬‬ ‫داده ﺷ د‬ ‫داد‬

‫ﻣﻘﺪار اﻳﻦ ﺿﺮﻳﺐ در ﻗﺴﻤﺖ > ‪Define‬‬ ‫‪ Special Seismic Load Effects‬از ﻃﺮﻳﻖ‬ ‫ﮔﺰﻳﻨﻪ )‪ (DL Multiplier‬ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪ AISC360-05‬ﻣﻮﺟﻮد در ‪ETABS‬‬

‫ﺟﻬﺖ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ‪ ETABS‬در اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺎ آﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ ‪ ،AISC360-05‬از‬ ‫‪1.2‬ااﺳﺖ ﻛﻛﻪ در‬ ‫ﻳﻚ ﺿﺮﻳﺐ ‪1 2‬‬ ‫داراي ﻚ‬ ‫زﻟﺰﻟﻪ ا ا‬ ‫ﺣﺎﻻت ﺣﺪي‪ ،‬ﺎﺑﺎر ﻟ ﻟ‬ ‫ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﺑﻪ روش ﺎﻻ‬ ‫ﺑﺎرﻫﺎي ﺗﺸﺪﻳﺪ ﺎﻓ‬ ‫ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺎ ﺎ‬ ‫آآﻧﺠﺎﺎ ﻛﻛﻪ در ﻛ‬ ‫ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ وﺟﻮد ﻧﺪارد دو راه ﺣﻞ وﺟﻮد دارد ‪:‬‬ ‫وارد ﻛﻨﻴﻢ‬ ‫ﻴﻢ‬ ‫ﺑﻴﺸﺘﺮ و ر‬ ‫زﻟﺰﻟﻪ ررا ‪ %20‬ﺑﻴ ﺮ‬ ‫• ﻳﻳﺎ ﻣﻘﺪارر ﺑﺑﺎرر ز ﺰ‬ ‫• ﻳﺎ ﻣﻘﺪار ﺿﺮﻳﺐ ‪ Ω 0‬را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﺪار ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ در ﺿﺮﻳﺐ ‪1.2‬ﺿﺮب ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﺿﺮﻳﺐ‬ ‫‪ System‬ااﺳﺖ ﻛﻛﻪ ﺿ‬ ‫دﻳﮕﺮ ‪S stem Rho‬‬ ‫ﺿﺮﻳﺐ ﮕ‬ ‫ﺿ‬ ‫وارده ﺑﺮاي ﺑﺎر زﻟﺰﻟﻪ در ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﻋﺎدي آﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ‬ ‫ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪ IBC‬ﻴﺒ‬

‫ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ در ﻛﺎدر ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ در ﮔﺰﻳﻨﻪ ‪Program‬‬ ‫‪ Calculated‬اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻃﺒﻖ‬ ‫رواﺑﻂ آﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ ‪ IBC‬ﺿﺮﻳﺐ ‪ Rho‬را ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ‬ ‫ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺸﺎﺑﻪ ‪Rho‬‬ ‫ﺿﺮﻳﺒﻲ ﺸﺎ‬ ‫آﻧﺠﺎ ﻛﻛﻪ در ‪ 2800‬ﺿ‬ ‫ااﻣﺎﺎ ااز آﻧ ﺎ‬ ‫وﺟﻮد ﻧﺪارد ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻘﺪار ﭘﻴﺶ ﻓﺮض ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 1‬را‬ ‫ﻢ‪.‬‬ ‫ﭘﺬﻳﺮﻳﻢ‬ ‫ﻣﻲ ﭘ ﺮ‬ ‫ﺿﺮﻳﺐ ﻲ‬ ‫اﻳﻦ ﺮ‬ ‫ﺑﺮاي ﻦ‬ ‫ﺮ‬

‫‪ AISC360-05‬ﻣﻮﺟﻮد در ‪ETABS‬‬

‫ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ‬

‫≅‬ ‫ﻟﺤﺎظ اﻟﺰاﻣﺎت ﻃﺮح ﻟﺮزه اي ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ‪AISC 360-05‬‬

‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﺑﺮاي ﻛﺎرﻫﺎي اﺟﺮاﻳﻲ‬ ‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺎﺑﺎ‬ ‫ﺧﻮد ﻧﺎ‬ ‫ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺧ‬ ‫ﺗﺸﺪﻳﺪ ﺎﻓ‬ ‫ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺎﺑﺎر ﺗﺸ‬ ‫ااز ﺗ ﻛ ﺎ‬ ‫ﻟﺤﺎظ اﺻﻼﺣﺎت ذﻛﺮ ﺷﺪه اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد و ﺑﺎ‬ ‫ﻧﻤﻮدن ﮔﺰ ﻨﻪ‬ ‫ﺎل ﻧ دن‬ ‫ﮔﺰﻳﻨﻪ ‪Include Special‬‬ ‫ﻓﻓﻌﺎل‬ ‫‪ Seismic Design Data‬از ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ در‬ ‫ﻟﺤﺎظ ﺧﻮدﻛﺎر ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ در‬ ‫ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﺎ آﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ ‪ AISC360-05‬اﺳﺘﻔﺎده‬ ‫ﻧﻤﻮد‪.‬‬ ‫ﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻓﺸﺮده و ﻓﺸﺮده ﻟﺮزه اي در ﻃﺮاﺣﻲ ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪ ETABS‬ﺑﺎ آﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ ‪AISC 360-05‬‬ ‫ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺖ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺟﻔﺖ ‪IPE‬ﺳﺘﻮن و ﺟﻔﺖ ﻧﺎوداﻧﻲ ﺑﺎدﺑﻨﺪﻫﺎ اﻣﻜﺎن ﻓﺮاﺧﻮاﻧﻲ اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻃﻊ در ‪ETABS‬ﺑﻪ‬ ‫ﮔﻮﻧﻪ اي ﻛﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آﻧﻬﺎ را ﻓﺸﺮده ﺗﺸﺨﻴﺺ دﻫﺪ ‪ ،‬وﺟﻮد ﻧﺪارد و در ﻫﺮ ﺳﻪ ﺣﺎﻟﺖ زﻳﺮ اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‬ ‫ﻏﻴﺮﻓﺸﺮده ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪:‬‬ ‫ ﺳﺎﺧﺖ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﻤﻮﻣﻲ‪ ،General،‬ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻫﻨﺪﺳﻲ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ‬ ‫ ﺳﺎﺧﺖ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ‪Section Designer‬‬

‫ اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﺎﻳﻞ ﻫﺎي آﻣﺎده ﻣﻘﺎﻃﻊ اﻳﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻳﺎ ‪ General‬ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﻫﺮ ﺳﻪ روش ﻓﻮق ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﻘﻄﻊ را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﻤﻮﻣﻲ‪ ،General ،‬ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺳﺪ و‪...‬‬ ‫‪ o‬ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺧﻤﺸﻲ و ﺑﺮﺷﻲ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻘﺎﻃﻊ در ‪ ETABS‬ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪ o‬در ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺧﻤﺸﻲ اﺳﻤﻲ ﻟﻨﮕﺮ ﺧﻤﺸﻲ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺑﻪ ﺟﺎي ﻟﻨﮕﺮ ﭘﻼﺳﺘﻴﻚ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد‬ ‫‪ o‬و در ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻟﺮزه اي‪ ،‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ‪ ETABS‬اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻃﻊ را ﻏﻴﺮ ﻓﺸﺮده داﻧﺴﺘﻪ و آﻧﻬﺎ را ﻃﺮاﺣﻲ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺗﻨﻬﺎ راه ﺣﻞ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺟﻔﺖ ﻳﺎ ورق دار را ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻃﻊ ‪ I‬ﺷﻜﻞ ﻳﺎ اﺷﻜﺎل ﻫﻨﺪﺳﻲ دﻳﮕﺮ ﻣﻌﺎدل ﺳﺎزي‬ ‫ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﻲ ﻮ‬ ‫ﭘﺬﻳﺮ ﻲ‬ ‫اﻣﻜﺎن ﭘ ﻳﺮ‬ ‫ﺗﺮي ن‬ ‫ﺻﻮرت رراﺣﺖ ﺮي‬ ‫‪ Proper‬ﺑﺑﻪ ﻮر‬ ‫ﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ‪p‬‬ ‫ي ﻛﻤﻜﻲ‬ ‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي‬ ‫ﻛﺎر ﺑﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده زاز ﺑﺮ‬ ‫اﻳﻦ ر‬ ‫ﻴﻢ‪.‬ﻛﻪ ﻳﻦ‬ ‫ﻛﻨﻴﻢ‬

‫ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر ﻃﺮاﺣﻲ در ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي‬ ‫ﻧﻴﺮوي زﻟﺰﻟﻪ در ﺳﻄﺢ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ‪ 1.4‬ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻴﺮوي زﻟﺰﻟﻪ ي ﺳﻄﺢ ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز اﺳﺖ‪:‬‬ ‫ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از‬ ‫رﻓﺘﺎر ﺳﺎزه ددر ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ﻧﻬﺎﻳ‬ ‫ﺿﺮﻳﺐ ﻓﺘﺎ‬ ‫ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺿ ﻳﺐ‬ ‫ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻣﻲ ﺗﻮان ﺗﺼﺤﻴﺢ ﻣ ﺑﻮط‬ ‫ﺑﻪ دو ﻃ ﻳﻖ‬ ‫ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﺪه در ﻣﺒﺤﺚ ﺷﺸﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻛﻪ در ﺳﻄﺢ ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪه اﻧﺪ‬ ‫داد‪::‬‬ ‫را اﻧﺠﺎم داد‬ ‫ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر ﺳﻄﺢ ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ﺑﺮ ‪1.4‬‬ ‫ ﺿﺮب ﺿﺮاﻳﺐ ﺑﺎر زﻟﺰﻟﻪ در ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺑﺎر ﺑﻪ روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي در ‪1.4‬‬

‫‪ABI‬‬ ‫‪ABI‬‬ ‫= ‪W‬‬ ‫‪W‬‬ ‫‪Rw‬‬ ‫‪Ru‬‬ ‫‪1 .4‬‬

‫= ‪V u = CW‬‬ ‫‪V u = 1 . 4 C .W‬‬

‫‪Rw‬‬ ‫‪1 .4‬‬

‫= ‪Ru‬‬

‫ﭘﺎراﻣﺘﺮ ﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ اﻋﻀﺎ در ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ‪ -‬ﺗﻴﺮ‬ ‫ﭘﺲ از اﻧﺘﺨﺎب ﺗﻴﺮﻫﺎ ﺟﻬﺖ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺸﺨﺼﺎت اﻋﻀﺎ از ﻣﻨﻮي‬ ‫‪ Design > SFD > View/Revise Overwrites‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ‬ ‫ﻣﻮردي ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻘﺪار ﭘﻴﺶﻓﺮض داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻨﻈﻤﻴﺎت‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪::‬‬ ‫وارد ﻣﻲﻧ ﺎﻳ‬ ‫ﻃﻪ ارا ا د‬ ‫ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ‬ ‫ﺑ‬ ‫¾ از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ در ﺳﺎزه ﺗﻴﺮﻫﺎ درون ﺳﻘﻒ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ ﻃﻮر‬ ‫ﻛﺎﻣﻞ ﻣﻬﺎر ﺟﺎﻧﺒﻲ دارﻧﺪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪي ﺗﻜﻴﻪﮔﺎهﻫﺎي ﺟﺎﻧﺒﻲ‬ ‫را ﺑﺮاي ﺗﻴﺮﻫﺎ در ‪ ETABS‬ﺗﺼﺤﻴﺢ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر در‬ ‫ﺟﻠﻮي ﻋﺒﺎرت )‪ Unbraced Length ratio (LTB‬ﻃﻮل آزاد‬ ‫ﺑﺮاي ﻛﻤﺎﻧﺶ ﺟﺎﻧﺒﻲ‪ -‬ﭘﻴﭽﺸﻲ ﻳﺎ ﻫﻤﺎن ﻓﺎﺻﻠﻪي ﺗﻜﻴﻪﮔﺎهﻫﺎي‬ ‫ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺗﻴﺮﻫﺎ را ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻘﺪار ﻛﻮﭼﻚ ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل ‪ 0.01‬وارد‬ ‫ﻢ‪.‬‬ ‫ﻛﻨﻴﻢ‬ ‫ﻛﻨ‬ ‫¾ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺿﻮاﺑﻂ ﻃﺮح ﻟﺮزهاي ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ در‬ ‫اﺷﻜﺎل ﺿﺮﻳﺐ‪ OverStrength Factor‬را در ﺗﻴﺮﻫﺎ ‪ ،‬ﺳﺘﻮنﻫﺎ و‬ ‫ﺑﺎدﺑﻨﺪ ﻫﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﺑﻪ ‪ 1.15‬ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬

‫ﭘﺎراﻣﺘﺮ ﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ اﻋﻀﺎ در ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪:‬‬ ‫ب ‪ -‬ﺳﺘﻮن‬ ‫ﭘﺲ از اﻧﺘﺨﺎب ﺳﺘﻮنﻫﺎ ﺟﻬﺖ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺸﺨﺼﺎت اﻋﻀﺎ از ﻣﻨﻮي‬ ‫ﺗﻨﻈﻤﻴﺎت‬ ‫‪ Design‬ﻈ ﺎ‬ ‫‪D i > SFD > Vi‬‬ ‫‪View/Revise‬‬ ‫‪/R i Overwrites‬‬ ‫‪O‬‬ ‫‪it‬‬ ‫ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ را وارد ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪:‬‬ ‫¾ ﺑﺮاي ﻟﺤﺎظ آﺛﺎر ﻣﺮﺗﺒﻪ دوم ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ از روش ﻋﻤﻮﻣﻲ‬ ‫ﺗﺤﻠﻴﻞ ‪ P − Δ‬اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﻢ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺿﺮاﻳﺐ ‪B2‬و ‪B1‬را‬ ‫ﺑﺮاي ﻫﻤﻪ ﺳﺘﻮنﻫﺎ ﺑﻪ ‪ 1‬ﺗﻐﻴﻴﺮ دﻫﻴﻢ‪.‬‬

‫ﻊ‪I‬‬ ‫ﺳﺎزه ﺑﺑﺎ ﻣﻣﻘﺎﻃﻊ‬ ‫ﺟﻔﺖ‬ ‫ﻊ ﺳﺘﻮن‬ ‫ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﻣﻘﺎﻃﻊ‬ ‫ﺖ‪ IPE‬زه‬ ‫ﻫﺎي ﺟ‬ ‫ﻮن ي‬ ‫¾ﭼ ﭽ‬ ‫ﺷﻜﻞ ﻣﻌﺎدل ﺳﺎزي ﺷﻮﻧﺪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻇﺮﻓﻴﺖ‬ ‫ﻓﺸﺎري آﻧﻬﺎ ﻣﻌﻴﺎر ﻛﻤﺎﻧﺶ ﭘﻴﭽﺸﻲ –ﺧﻤﺸﻲ ﺣﺎﻛﻢ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﺮاي ﺧﻨﺜﻲ ﻛﺮدن ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ي ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻓﺸﺎري ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎي‬ ‫ﻛﻤﺎﻧﺶ ﭘﻴﭽﺸﻲ‪-‬ﺧﻤﺸﻲ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﺿﺮﻳﺐ ﻃﻮل ﻣﻮﺛﺮ ﻣﺮﺑﻮط‬ ‫ﺑﻪ ااﻳﻦ ﻛ ﺎ‬ ‫ﻛﻤﺎﻧﺶ‪K LTB ،‬‬ ‫ﺷﻮد‬

‫ﻣﻌﺮﻓﻲ‬ ‫ﻛﻮﭼﻚ ﻓ‬ ‫ﺧﻴﻠﻲ ﻛ ﻚ‬ ‫ﻚ ﻋﺪد ﻠ‬ ‫‪،‬ﻳﻚ‬

‫ﭘﺎراﻣﺘﺮ ﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ اﻋﻀﺎ در ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪:‬‬ ‫ج ‪ -‬ﺑﺎدﺑﻨﺪ‬ ‫ﺑﻖ‬ ‫ﺑﺎدﺑﻨﺪ ﺮﺑ‬ ‫ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑ ﺑ‬ ‫¾ﭼ ﭽ‬ ‫ري‪ X‬ﺑﺑﺎﺷﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ‬ ‫ﺿﺮﺑﺪري‬ ‫ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﺿﺮﻳﺐ ﻃﻮل ﻣﻮﺛﺮ ‪ K‬ﺣﻮل ﻣﺤﻮر‬ ‫ﻣﻌﺮﻓﻲ‬ ‫ﻓﺮﻋﻲ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪ 0.5‬و ‪0.7‬‬ ‫ﻲ‬ ‫اﺻﻠﻲ و ﻲ‬ ‫ﻫﺎي ﻲ‬ ‫ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫¾ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﮔﺮ از ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺟﻔﺖ ﺑﺮاي ﺑﺎدﺑﻨﺪ‬ ‫اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻴﻜﻨﻴﻢ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﺑﺮاي ﺧﻨﺜﻲ ﻛﺮدن‬ ‫ﻣﺤﺎﺳﺐ ي ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻓﺸﺎري ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎي ﻛﻤﺎﻧﺶ‬ ‫ﭘﻴﭽﺸﻲ – ﺧﻤﺸﻲ ﺿﺮﻳﺐ ﻃﻮل ﻣﻮﺛﺮ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ‬ ‫اﻳﻦ ﻛﻤﺎﻧﺶ‪، K LTB ،‬ﻋﺪد ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻮﭼﻚ ﻣﻌﺮﻓﻲ‬ ‫ﻛﻨﻴﻢ‬

‫ﺑﺨﺶ ﭼﻬﺎرم ‪:‬‬ ‫ روش ﻫﺎي ﺑﻜﺎر ﮔﻴﺮي اﺛﺮ ﻣﺮﺗﺒﻪ دوم)ﻟﻨﮕﺮ ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ( در ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي‬ ‫روش اﻋﻤﺎل اﺛﺮ ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ در دو ﮔﺰﻳﻨﻪ‬ ‫‪ Design Analysis Method‬و ‪Second‬‬ ‫‪ Order Method‬ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻌﻴﻴﻦ اﺳﺖ ‪:‬‬ ‫آﻧﺎﻟﻴﺰ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ‪Direct Analysis‬‬

‫ﻃﻮل ﻣﻮﺛﺮ ‪Effective Lenght‬‬

‫‪D i A‬‬ ‫‪l i‬‬ ‫‪Design‬‬ ‫‪Analysis‬‬ ‫ﻣﺮﺗﺒﻪ اول‪Limited 1st Order‬‬

‫‪Method‬‬

‫ﻧﺤﻮه اﻋﻤﺎل اﺛﺮ ﻣﺮﺗﺒﻪ دوم‬ ‫ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي در ‪ETABS‬‬

‫‪General 2nd Order‬‬

‫آﻧﺎﻟﻴﺰ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻣﺮﺗﺒﻪ دوم ‪P − Δ‬‬

‫‪Second Order‬‬ ‫‪Amplified 1st Order‬‬

‫ﻣﺮﺗﺒﻪ اول ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ‬

‫‪Method‬‬

‫‪Design Analysis Method :‬‬ ‫ روش آﻧﺎﻟﻴﺰ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ‪Direct Analysis‬‬

‫ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ‬ ‫ﻴﻢ‬ ‫ﻴﻞ ‪ P − Δ‬ﻳﻳﺎ ﻴﺮ‬ ‫ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺑﺎ ﺗﺤﻠﻴﻞ‬ ‫ﻴﻢ‬ ‫ﺻﻮرت‬ ‫ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﺑﺑﻪ ﻮر‬ ‫اﺛﺮات ﻮﻳ‬ ‫ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺮ‬ ‫ﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ ‪ AISC‬اﺳﺖ و ﻴﻞ‬ ‫ﺟﺪﻳﺪ آﻳﻴﻦ‬ ‫روش ﺟ ﻳ‬ ‫ﺑﺎ ﺿﺮاﻳﺐ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮ روي اﻋﻀﺎ اﻋﻤﺎل ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬اﺛﺮ ﻛﺎﻫﺶ ﺳﺨﺘﻲ ﻣﺤﻮري و ﺧﻤﺸﻲ ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﻨﺶ ﻫﺎي ﭘﺴﻤﺎﻧﺪ‬ ‫ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ اﻋﻤﺎل ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬در ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ اﺷﺎره اي ﺑﻪ اﻳﻦ روش ﻧﺸﺪه اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪ 9‬روش ﻃﻮل ﻣﻮﺛﺮ ‪Effective Lenght‬‬ ‫روش ﺳﻨﺘﻲ آﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ ‪ AISC‬و روش اﺻﻠﻲ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﺪه در ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ و در آن از ﺿﺮﻳﺐ ﻃﻮل ﻣﻮﺛﺮ‬ ‫‪ K‬اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﻮد و اﺛﺮات ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﺑﺎ اﻋﻤﺎل ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻳﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺿﺮﻳﺐ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬ ‫ روش ﻃﺮاﺣﻲ اﻋﻀﺎ ﺑﺪون ﻟﺤﺎظ ﻛﺮدن آﺛﺎر ﻣﺮﺗﺒﻪ دوم ‪Limited 1st Order‬‬

‫ﻢ ‪ ،‬داراي ﺗﻘﺮﻳﺐ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ‬ ‫ﻲ‬ ‫اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ روش ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺷﺮوط ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﻨﺪ ‪ 6-1-7-2-10‬ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ‬ ‫ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ روش ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد‪.‬‬

‫‪Eff i Lenght‬‬ ‫‪Effective‬‬ ‫ﻣﻮﺛﺮ ‪L h‬‬ ‫ﻃﻮل ﺛ‬ ‫ﻃ ل‬

‫‪Design Analysis‬‬ ‫‪Method‬‬

‫ﻧﺤﻮه اﻋﻤﺎل اﺛﺮ ﻣﺮﺗﺒﻪ دوم‬ ‫ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي در ‪ETABS‬‬

‫‪General 2nd Order‬‬ ‫آﻧﺎﻟﻴﺰ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻣﺮﺗﺒﻪ دوم‬

‫‪Second Order‬‬ ‫‪Method‬‬ ‫‪Amplified 1st Order‬‬

‫ﻣﺮﺗﺒﻪ اول ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ‬

‫در ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﻨﺪ ‪ 5-1-7-2-10‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﺟﻬﺖ ﻟﺤﺎظ اﺛﺮ ﻣﺮﺗﺒﻪ دوم ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ از دو‬ ‫روش ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻏﻴﺮﺧﻄﻲ ﻫﻨﺪﺳﻲ و روش ﺿﺮاﻳﺐ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮ ﻳﻚ روش اﻧﺘﺨﺎب و اﻋﻤﺎل ﺷﻮد‪.‬‬ ‫روش ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺮﺗﺒﻪ دوم )ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻏﻴﺮﺧﻄﻲ ﻫﻨﺪﺳﻲ ‪ ( P − Δ‬در ‪ETABS‬‬

‫روش ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮ ﻫﺎي ﺧﻤﺸﻲ )‪ (Amplified 1st Order‬در‪ETABS‬‬

‫روش ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺮﺗﺒﻪ دوم )ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻏﻴﺮﺧﻄﻲ ﻫﻨﺪﺳﻲ ‪ ( P − Δ‬در ‪ETABS‬‬ ‫ﻟﺤﺎظ ﻛﺮدن اﺛﺮﻫﺎي ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻏﻴﺮ ﺧﻄﻲ ﻫﻨﺪﺳﻲ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ اﻧﺠﺎم دو ﻧﻮع ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺳﺎزه اﺳﺖ ‪:‬‬ ‫• اﺛﺮ ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﺑﺮاي ﺑﺎرﻫﺎي ﺟﺎﻧﺒﻲ ‪P − Δ‬‬

‫• اﺛﺮ ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﺑﺮاي ﺑﺎر ﻫﺎي ﺛﻘﻠﻲ ‪P − δ‬‬

‫ﺗﺤﻠﻴﻞ ‪ P − Δ‬ددر‪ETABS‬‬ ‫ﺗﺤﻠ ﻞ‬ ‫ﺗﺤﻠﻴﻞ ‪ P − δ‬در‪ETABS‬‬ ‫اﺛﺮات ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﺎر‬ ‫ﻫﺎي ﺛﻘﻠﻲ در اﻛﺜﺮ ﻣﻮارد ﻧﺴﺒﺖ‬ ‫ﺑﻪ ‪ P − Δ‬ﻧﺎﭼﻴﺰ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫ﺑﺮاي ﺳﺘﻮن ﻫﺎي ﺑﺎ ﻃﻮل ﺑﻠﻨﺪ و ﻣﻘﻄﻊ‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺤﺮاﻧﻲ ﺧ ا‬ ‫ﻚ ا‬ ‫ﻛﻛﻮﭼﻚ‬ ‫ﺑﺮاي اﻳﻦ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻻزم اﺳﺖ ﺳﺘﻮن ﻫﺎ‬ ‫ﺷﻮﻧﺪ‬ ‫ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪي ﺷ ﻧ‬ ‫ﺧﻮد ﺗﻘ‬ ‫لﺧ‬ ‫در ﻃﻃﻮل‬

‫روش ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮ ﻫﺎي ﺧﻤﺸﻲ )‪ (Amplified 1st Order‬در‪ETABS‬‬

‫ﺗﻮﺟﻪ ﻣﻬﻢ‪:‬‬ ‫‪ ETABS‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﻣﻨﺪرج در راﻫﻨﻤﺎي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‪ ،‬ﻓﻌﻼً ﻗﺎدر ﺑﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺿﺮﻳﺐ ‪ B2‬ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ‬ ‫ﺿﺮﻳﺐ را ﺑﻪ ﻃﻮر ﭘﻴﺶ ﻓﺮض ﻳﻚ در ﻧﻈﺮ ﻣﻲﮔﻴﺮد‬ ‫ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس ﺟﺪا از ﻣﺸﻜﻠﻲ ﻛﻪ در ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮ و ﺑﺎر ﻣﺤﻮري در ﻗﺎبﻫﺎي ﻣﻬﺎر ﻧﺸﺪه ﭘﻴﺶ ﻣﻲآﻳﺪ در ﻗﺎبﻫﺎي‬ ‫ﻧﻈﺮ آآﻳﻴﻦ ﺎﻧﺎﻣﻪ ااﺳﺖ ﻛﻛﻤﺘﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻲآآﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﻟﻨﮕﺮ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﺷﺪه ااز آآﻧﭽﻪ ﻛﻛﻪ ﻣﻮرد ﻈ‬ ‫ﻣﻘﺪار ﻟ ﮕ‬ ‫ﻣﻬﺎر ﺷﺪه ﻫﻢ ا‬ ‫ﺎ‬

‫ﺳﺎل ‪1387‬‬ ‫ﻣﻠﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن وﻳﺮاﻳﺶ ل‬ ‫ﻣﺒﺤﺚ ‪ 10‬ﻣﻘﺮرات ﻠ‬‫آﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ ‪ 2800‬وﻳﺮاﻳﺶ ﺳﻮم‬‫‪- AISC-360-2005‬‬ ‫‪- AISC-341‬‬ ‫‪AISC 341 Seismic Provision‬‬ ‫‪Pro ision 2005‬‬ ‫‪- ETABS AISC360-05/IC2006 Manuals‬‬ ‫راﻫﻨﻤﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزهﻫﺎي ﻓﻮﻻدي ﺑﻪ روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪ LRFD‬و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ‪ASD‬‬‫ﻧﺎﻣﻪ ‪AISC 2005‬‬ ‫ﻦﻧﺎﻣﻪ‬ ‫وﻳﺮاﻳﺶ ‪ 1387‬و آﻳآﻳﻴﻦ‬ ‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن وﻳ اﻳﺶ‬ ‫ﻣﻠﻲ ﺳﺎﺧﺘ ﺎن‬ ‫ﻣﻘﺮرات ﻣﻠ‬ ‫دﻫﻢ ﻣﻘ ات‬ ‫ﻣﺒﺤﺚ دﻫ‬ ‫ﻓﺘﻦ اﻟﺰاﻣﺎت‪ :‬ﻣ ﺤﺚ‬ ‫ﻧﻈﺮ ﮔﮔﺮﻓﺘﻦ‬ ‫ﺑﺎ ددر ﻧﻈ‬

‫ﺗﺎﻟﻴﻒ‪ “ :‬ﻣﺠﺘﺒﻲ اﺻﻐﺮي ﺳﺮﺧﻲ ‪ ،‬اﺣﻤﺪرﺿﺎ ﺟﻌﻔﺮي” اﻧﺘﺸﺎرات ﻋﻠﻢ ﻋﻤﺮان‪-‬ﭘﺎﻳﻴﺰ ‪89‬‬

‫ﺟﻬﺖ درﻳﺎﻓﺖ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮ‪:‬‬ ‫وﺑﺴﺎﻳﺖ آﻣﻮزﺷﻲ ﺳﺎزه ‪: 808‬‬

‫‪www.Saze808.com‬‬ ‫اﻳﻤﻴﻞ‪:‬‬

‫‪mojtaba‬‬ ‫‪jt b 808@yahoo.com‬‬ ‫‪@ h‬‬ ‫اﻧﺠﻤﻦ ﻣﻬﻨﺪﺳﻴﻦ ﻋﻤﺮان اﻳﺮان ‪:‬‬

‫‪www.IranSaze.com‬‬

‫ﺗﺸﻜﺮ از ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺑﺎ ﺗﺸﻜ‬