Μοναδικο Απρίλιος 2015 by Μοναδικό

Το Πέρασμα (Πάσχα) από το Λαβύρινθο Με συνέπεια στο πάθος και … το θαύμα Ανέστη! Όσα δεν είπες σου έδωσαν λόγο να ακούσεις… Όσα λάτρεψες με πάθος έγιναν ενθύμια πολέμου και το δόγμα της τρισυπόστατης Αλήθειας σου “Εγώ, Εσύ και οι Άλλοι” ασπίδα πια στις Σταυροφορίες για να τα αλλάξεις όλα… Να τα αναστήσεις…Κι αναρωτιέσαι πώς βρέθηκες μέτοικος τώρα στο λαβύρινθο. Μα αυτός ο μύθος είναι άλλος, απ’ αλλού φερμένος…Τη μοίρα σου εκπληρώνεις, ήρωα! Φύσηξε ανατριχίλα… Φύσηξε… Άνοιξε τα πανιά… Ετοιμάσου Αργοναύτη! Πιάσε το κουπί και … Δώσε κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι να αρχινήσει. Για να το βρουν το μίτο οι Αριάδνες που θα εμπνεύσεις κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν. Να βρουν αυτή την άκρη του νήματος…Για να τολμήσουν να μπουν στο λαβύρινθο και να μαρτυρήσουν… Να μαρτυρήσουν στο τέλος πως Μινώταυρος δεν υπήρξε ποτέ. Αστικός μύθος και αρχέτυπο της προδοσίας. Το τέλος το δικό σου να αναστήσει την Αρχή… Έχε πίστη στο μίτο. Κράτα τον σφιχτά και μακριά από τη λησμονιά, να βρεις το Πέρασμα για τη Μεγάλη Έξοδο. Στις δύο λέξεις που σου απομένουν, στη μία και τελευταία ανάσα – κάνε γρήγορα, φυσάει μανιασμένα και το κερί θα σβήσει- στο ένα παραπάτημα που μένει να βγεις από το λαβύρινθο, εσύ άσε το μέσα σου να ουρλιάξει και μόνο τον αντίλαλο να ηχήσει μέσα από τα σφιγμένα δόντια σου που ματώσανε τα χείλη από τον πόνο… Από τον πόνο που η Αμαρτία, η έκπτωτη δέκατη Μούσα, όρισε σέ το δυσ-τυχή τόσα να περάσεις… Δεν ευ-τύχησες, δύσ-μοιρε… Α- τύχησες να επι-τύχεις! Μα, η προφητεία εκπληρώθηκε. Βροντοφώναξε ό,τι καλό μέσα σου πέθανε… Α-ληθώς (χωρίς να ξεχαστεί) Ανέστη!

by Eutopia Κι αν σου ζητήσουν να υπογράψεις την απολογία οι δύσπιστοι γραφιάδες… ΜΑΡΤΥΡΑΣ. Έτσι να υπογράψεις. Όχι γιατί υπέφερες να καρτερείς -το κερί έχει σβήσει πια-… ΜΑΡΤΥΡΑΣ, γιατί τώρα πια ξέρεις, τώρα που τα πάθη γίναν βίωμα, ότι η ήττα είναι ο αγγελιαφόρος της Ανάστασης. Και σκίρτησες… Λάλησε ο πετεινός και πώς να τ’ αρνηθείς για τέταρτη φορά ότι ο δρόμος για την Ιθάκη περνάει από τις Θερμοπύλες… Μα κοίτα χαμηλά στο χάρτη που διαβάζεις, ξένε περιπατητή, ανοίκειε διαβάτη, εσύ που επιμένεις πώς πλανώμαι πλάνην οικτρά, και συλλογίσου ότι υπάρχει εκείνο δα το κρυφό το μονοπάτι, ο σύντομος ο δρόμος στρωμένος με … βάγια. Μα κοίτα καθαρά το όνομα χαμηλά… Κάτω δεξιά στο χάρτη που πάντα συμβουλεύεσαι πιστά… Στο χέρι το δεξί που κάποτε ύψωσες σταυρό…Τι γράφει; Ε-Φ-Ι-ΑΛ-Τ-Η-Σ. Και τι κρίμα…Εγώ προσεύχομαι να έχω όνειρα να ζωντανεύω κάθε μέρα για να παλεύω με εφιάλτες, όχι να απομυζώ και να εκπορνεύω την ανήλικη μου Αγάπη, την από το Όνειρο φερμένη, για να προστατεύω Εφιάλτες. Θρυμματίστηκαν οι καθρέφτες, αποκαθηλώθηκαν τα είδωλα… Η μοίρα του κάθε ειδωλολάτρη, να ξαναβαφτιστεί εικονομάχος… ΕΝ ΤΟΥΤΩ Ανέστη!

Στο πνεύμα των Άγιων Hμερών Ελλήνων Πάσχα, Λαμπρή! Η εορτή των εορτών. Μια γιορτή συνυφασμένη με την άνοιξη, σε πλήρη αρμονία με την αναγέννηση της φύσης καθώς μέσα από το Θείοδράμα, το φώς και η ζωή ξεπερνούν και νικούν το σκοτάδι και το θάνατο. Η λαμπρότερη γιορτή του χριστιανισμού ξεχωρίζει για την ατμόσφαιρα πλήρης κατάνυξης καθώς διαδραματίζεται η εβδομάδα των Παθών και κορυφώνεται με την ανάσταση του Ιησού Χριστού και την διάβαση από το θάνατο στη ζωή.Το Πάσχα είναι κινητή γιορτή. Η Κυριακή του Πάσχα στην Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή που ακολουθεί την πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία. Αυτό όρισε η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια το 325μ.Χ.. Για τους Έλληνες, το Πάσχα εκτός από θρησκευτική γιορτή είναι, στο αποκορύφωμα της, ένα μεγάλο πανηγύρι χαράς και γλεντιού. Μια σειρά εθίμων χαρίζουν μια υπέροχη ποικιλομορφία. Έτσι, λοιπόν, όποιος βρεθεί στη Χίο το βράδυ της Ανάστασης, θα εντυπωσιαστεί με τον ρουκετοπόλεμο στο χωριό Βροντάδο, στην Κέρκυρα θα μπορέσει να πάρει μέρος στο πέταμα μεγάλων πήλινων κανατιών με νερό το Μεγάλο Σάββατο το μεσημέρι, στην Κρήτη να παρακολουθήσει το κάψιμο του Ιούδα, στο Λεωνίδιο της Πελοποννήσου να απολαύσει τη νύχτα με τα αερόστατα.

Της Μαγδαληνής Ρουμπή

Και στη Ρούμελη… να ξυπνήσει το πρωί της Κυριακής του Πάσχα και να πάειστην ψησταριά, στο «λάκκο» όπως λέγανε οι παλαιότεροι καθώς οι ψησταριές ήταν υπαίθριες, και να ψήσει το πατροπαράδοτο αρνί. Με καπνό καλύπτεται από νωρίς η πόλη μας. Η μυρωδιά της τσίκνας, διάχυτη στην ατμόσφαιρα. Τα αρνιά που σιγοψήνονται στη σούβλα, συγκεντρώνουν γύρω τους συγγενείς και φίλους, σε ένα είδος σπονδής και θυσίας. Σε περίοπτη θέση βρίσκεται ένα μεγάλο τραπέζι, γεμάτο εδέσματα κάθε είδους: πασχαλινά κουλουράκια, τσουρέκια, κόκκινα αυγά, πίτεςγλυκές και αλμυρές- κοκορέτσι, ψητή κοιλίτσα και άφθονο κρασί. Και όλα αυτά υπό τους ήχους του κλαρίνου και ας αρχίσουν οι χοροί… Χριστός Ανέστη!

Η Μεγάλη εβδομάδα είναι μια διάσημη παράδοση σε όλη την Ισπανία. Είναι γνωστή για την ομορφιά της και το μυστήριο που την περιβάλλει και γιορτάζεται σε όλα τα πλάτη και μήκη της Ισπανίας. Πρόκειται για μια γιορτή εις μνήμην του Χριστού, τα πάθη του και τον θάνατο του, η οποία έχει ιστορία και παράδοση αιώνων. Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι μια διάσημη παράδοση σε όλη την Ισπανία, είναι γνωστή για την ομορφιά της και το μυστήριο που την περιβάλλει, την μουσική και την πολυχρωμία της και γιορτάζεται σε όλα τα πλάτη και μήκη της Ισπανίας, πρόκειται για μια επταήμερη η οκταήμερη γιορτή εις μνήμην του Χριστού, τα Πάθη και τον θάνατο Του, η οποία έχει ιστορία και παράδοση πολλών αιώνων. Η Μεγάλη Εβδομάδα γιορτάζεται στο δρόμο με «εκδηλώσεις πίστης», η οποίες ονομάζονται procesiones (πομπές), που συνήθως οργανώνονται από μια αδελφότητα. Σε κάθε πομπή της Μεγάλης Εβδομάδας μπορούν να λάβουν μέρος μια η και περισσότερες αδελφότητες, κάθε μια με το δικό της άρμα η άρματα, που συνήθως απεικονίζουν θρησκευτικές εικόνες από τα πάθη του Χριστού. Υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις όπου τα άρματα έχουν αλληγορικά θέματα η απεικονίζουν Αγίους.

Semana Santa en España

Της Ανθούλας Βασιλείου Επίσης, στις εκδηλώσεις αυτές λαμβάνουν μέρος οι μετανοούντες, κάθε οικογένεια με το έμβλημα της (που συνήθως φορούν κρεμασμένο στο λαιμό). Οι μετανοούντες φορούν, τις περισσότερες φόρες κωνικά καπέλα τα οποία καταλήγουν σε ένα είδος πέπλου που καλύπτει όλο το κεφάλι, αφήνοντας ελευθέρα σε κοινή θεά μόνο τα μάτια. Επίσης φοράνε ένα ριχτό ρούχο, σαν ράσο, καλύπτοντας έτσι και το σώμα τους. Αυτοί είναι που μεταφέρουν τα άρματα, πολλές φόρες κάνοντας πρόβες όλο το χρόνο, καθώς ο βηματισμός που απαιτείται για την μεταφορά των αρμάτων πρέπει να είναι απολύτως συγχρονισμένος, μην αφήνοντας περιθώρια για λάθη.

Στην Ισπανία υπάρχουν είκοσι εκδηλώσεις της Μεγάλης Εβδομάδας που θεωρούνται Διεθνούς Τουριστικού ενδιαφέροντος. Από αυτές, επτά γιορτάζονται στην Καστίλλη και Λέων, τρεις στην Ανδαλουσία, τρεις στην περιοχή της Μούρθια, δυο στην Καστίλη Λα Μάντσα, δυο στην Γαλλικία, μια στην Αραγονία, μια στην Κοινότητα της Βαλένθια, και μια στην Εστρεμαδούρα. Από αυτές, η μεγάλη εβδομάδα της πόλης Βαγιαδολίδ ήταν η πρώτη που κέρδισε αυτή την διάκριση και ακόμη και σήμερα είναι η μόνη στην λίστα με τις υποψηφιότητες για το μη Υλικό μνημείο παγκόσμιας κληρονομίας. Στα ισπανικα paso από την λατινική λεξη passus (escena, sufrimiento). Τα άρματα αυτά μεταφέρονται είτε μηχανικά είτε από ανθώπους. Ο λόγος που ξεκινησαν να χρησιμοποιούνται τα ααρματρα την Μεγαλη Εβδομαδα ηταν η ευκολια με την οποπια μπορουσαν να ναπαραστησουν, μεσω αγαλματων, τα παθη του χριστου ετσι ωστε ο λαος, στην πλειοωηφθα του αναλφαβητος, να μπορεσει να λαβει το μηνυμα του ευαγγελιου.

Οι εορτασμοί της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα ξεκινούν επίσημα την Κυριακή των Βαΐων, αν και σε κάποιες περιοχές ξεκινούν κάποιες πομπές από την προηγουμένη των Βαΐων Παρασκευή, και τελειώνουν την Δευτέρα του Πάσχα, μέρα που ο κόσμος βγαίνει στην εξοχή να πιει κρασί και να φάει ψητό κρέας στη σχάρα (κυρίως αρνίσιες μπριζόλες η παϊδάκια, ψητό κουνέλι και παέγια (ένα είδος ριζότο με θαλασσινά, κρέας και λαχανικά), και το πασχαλινό τσουρέκι (mona de la Pascua) το ποιο χαρίζει ο νονός στο βαφτιστήρι του την Κυριακή του Πάσχα μετά την πρωινή λειτουργία και που σηματοδοτεί το τέλος της νηστείας. Το τσουρέκι αυτό μπορεί να έχει ένα η περισσότερα αυγά και είναι παράδοση να σπάει κάνεις τα αυγά του δικού του τσουρεκιού στο μέτωπο κάποιου αλλού! Σε πολλές περιοχές, η δευτέρα του Πάσχα έχει ονομαστεί «η μέρα του τσουρεκιού» (el dia de la mona) επειδη είναι βαθιά ριζωμένη συνηθεία η έξοδος στους αγρούς και η κατανάλωση του συγκεκριμένου προϊόντος. Την Κυριακή του Πάσχα πάνε σε κάποιο πάρκο η αγρό να φανέ τσουρέκι και να πετάξουν χαρταετό.

Το Αυγό Το αυγό ως πανάρχαιο σύμβολο της γένεσης του κόσμου και της ζωής ,το συναντάμε σε πολλές λατρείες ,τόσο πρωτόγονες όσο και περισσότερες εξελιγμενες.Στη λαϊκή και μυθολογική φαντασία είναι το σύμβολο της ζωής. Στην αρχαία Ελλάδα και ιδιαίτερα στον Ορφισμό το αυγό είναι το μυστήριο της ζωής της δημιουργιας,της αναστασης. Περιβαλλεται από ένα φίδι που δαγκώνει την ουρά του,τον ουροβορο.Το αυγό των φιλόσοφων εκφράζει την δημιουργία. Για τους κινέζους το αυγό συμβολίζει την ολότητα .Ο κροκός είναι ο ουρανός και το ασπράδι η γη.Κατα δε την δημιουργία του κόσμου το Κοσμικό Αυγό άνοιξε στα δυο μισά και σχημάτισαν τον ουρανό και την γη. Στο έπος των Φιλανδών "Κατέβαλα" το αυγό περιείχε τον κοσμο,και έπεσε από τον ουρανό στην αγκαλιά της μάνας των νερων,με αποτέλεσμα αναπτυχθούν τα παντα,φυση,ζωντανοι οργανισμοι.Στην αρχαία Αίγυπτο το αυγό γονιμοποιείται απ'τον ήλιο και ως Λόγος Δημιουργός ταξιδεύει στην προαιώνια θάλασσα. Πληροφορίες ως σήμερα μας γνωστοποιούν ότι αυγά προσφέρονταν στην Κινά την Ανοιξη ,συμβολικά γι γονιμότητα και αναγέννηση ενώ στην πανάρχαια Ουρ της Μεσοποτάμιας πρόσφεραν αυγά στους νεκρούς προφανώς για την αναγέννηση τους.

Της Κατερίνας Σελινοπούλου Ασημακοπούλου Στην αρχαία Ελλάδα απόθεταν αυγά στα χεριά των ειδωλίων του Διόνυσου πάλι ως σύμβολα αναγεννησης.Στην ελληνική μυθολογία η Λήδα γεννά, από την ένωση της με τον Δια,ενα αυγό από όπου αναδύθηκαν οι Διόσκουροι Για τους Εβραίους ,τα αυγά ήταν τροφή πένθους γιατί πίστευαν ότι δεν είχαν "ολοκληρωθεί" ως ζωή. Σε λαϊκά παραμύθια μέσα σε ένα αυγο,καλα φυλαγμενο,κρυβεται η ζωή ενός γίγαντα η ηρώα. Τα χρωματιστά αυγά και ιδιαίτερα τα κόκκινα μνημονεύονται για εορταστικούς σκοπούς ήδη στην Κίνα από τον 5ο αιώνα και στην Αίγυπτο από τον 10ο.Τον 17ο αι.τα βρίσκουμε τόσο στους Χριστιανούς όσο και στους Μωαμεθανούς (Σύρια).Για τους πρώτους Χριστιανούς και μέχρι σήμερα βέβαια το κόκκινο αυγό είναι το σύμβολο Ανάστασης του Χριστου,και τα βάφουν σε ανάμνηση του αίματος του Χριστού που χύθηκε για χάρη της λύτρωσης των ανθρωπων.Επισης το κόκκινο ως χρώμα της χαράς αντικατοπτρίζει τη χαρά για την Ανάσταση του Χριστου.Στον Μεσαιωνα αυγα βαφονταν για να δοθουν ως δωρα το Πασχα.

Τα Ευαγγελισμένα Αυγά Σε πολλά μέρη της Ελλάδος παλιότερα έβαζαν σε ένα κουτάκι τόσα αυγά όσα ήταν τα μελή της οικογένειας και τα πήγαιναν στην εκκλησία το βράδυ της Μ.Πεμπτης για να" διαβαστούν" στα δώδεκα Ευαγγέλια. Τα αφήναν κάτω από την Αγία Τράπεζα ως την Ανάσταση και τότε κάθε νοικοκυρά έπαιρνε τα δικά της.Τα μέλη της οικογένειας έτρωγαν τα αυγά και τα τσόφλια τους τα παράχωναν στους κήπους και στις ρίζες των δένδρων για να καρπισουν.Αν τα αυγά ήταν από μαύρες κότες ακόμα καλυτέρα γιατί έλεγαν ότι είχαν ιδιαίτερα θαυμαστές ιδιότητες εφόσον ξόρκιζαν κάθε¨ κακό" από ανθρώπους ,ζωντανά και φυτά!

Τα ¨ξομπλωτα" η "κεντημένα " αυγά Έτσι τα έλεγαν στην Μακεδονία και πολλές φορές και "πέρδικες" γιατί συχνά είχαν πάνω τους σχεδία από πουλια.Αυτα τα αυγά τα στόλιζαν και τα "έγραφαν" τα κορίτσια και ήταν το ένα καλύτερο από το αλλο.Μικρα έργα τέχνης που γίνονταν με μεράκι και χρειαζόταν μεγάλη επιδεξιοτητα.Πανω στα άσπρα αυγά "έγραφαν" και "σχεδίαζαν" με λειωμένο κερί λεπτοδουλεμένα σχέδια ,ακόμα και ολόκληρες σκηνές από τη ζωή του Χριστου.Τα έριχναν στην κόκκινη μπογιά ,έβραζαν και μέχρι να λειώσει πάλι το κερί ,τα σχέδια έμεναν λευκα.Συνηθως οι κοπέλες σε ηλικία γάμου τα έστελναν στους αγαπημένους τους και στους αρραβωνιαστικούς τους ενώ οι βαφτισιμιές στους νονούς ως ιδιαίτερο δώρο. Όμως και εκτός Ελλάδος σε χώρες του σλάβικου κυρίως κοσμου,τα βαμμένα αυγά είναι μικρά εργα τεχνης,εφαμιλλα ζωγραφικών πινάκων η θρησκευτικών εικόνων. Στην Ουκρανια,τα ζωγραφισμένα αυγά -εκτός από το έθιμο των ημερών του Πάσχα-αποτελούν όλο τον χρόνο σουβενίρ για τους τουρίστες. Τα χαρτονένια και τα σοκολατένια αυγά έχουν αρκετά πρόσφατη προελευση,οπως και τα φυσικά αυγά στολισμένα με διάφορα χρώματα και χαλκομανίες έχουν "πολιτογραφηθεί" πλέον σαν σύμβολο της συνέχειας της ζωής και της ανάστασης.

Το "τσούγκρισμα" Το έθιμο τέλος του τσουγκρίσματος των αυγών η παράδοση θέλει να έχει τις ρίζες του στο Βυζάντιο και συμβολίζει την Ανασταση.Οπως το κλωσσόπουλο σπάει το κέλυφος και προβάλλει στο φως της ζωης,ετσι κομματιάζονται του θανάτου τα δεσμά και από του τάφου τα βάθη ξανάρχεται στη ζωη.Αυτος ήταν ο συμβολισμος.Το έθιμο καθιερώθηκε πρώτη φορά στη βυζαντινή αυλή από τον Μ.Κωνσταντινο και τη μητέρα του Αγία Ελένη ,με επίσημη τελετή η οποία συνεχιζόταν στην βυζαντινή αυτοκρατορία το πρωί της Κυριακής του Πάσχα. Για τις μέρες που έρχονται λοιπόν ας δοκιμάσουμε και εμείς να βάψουμε τα αυγά μας οικολογικα,με παλιές μεθόδους. και ας τα "ξομπλιάσουμε" με το δικό μας μεράκι και αισθητική. Κόκκινα Ρίχνουμε σε μια κατσαρόλα 4 φλιτζάνια ψιλοκομμένα πατζαρια,2 φλυτζανακια ξυδι,τα αυγα και νερο τοσο οσο να σκεπαστουν.τα αφήνουμε να βράσουν όλα μαζί. Πράσινα Βράζουμε ένα κιλό σπανάκι η μαϊντανό σε 2 λίτρα νερο.σουρωνουμε το σπανάκι και αφήνουμε να κρυώσει το ζουμί. Συμπληρώνουμε σε αυτό 1 κούπα ξύδι τοποθετούμε τα αυγά μας (να σκεπάζονται από το νερό αλλιώς συμπληρώνουμε) και τα βράζουμε. Γαλάζια - Μπλέ Βράζουμε τα αυγά μας με κόκκινο λάχανο και το απαραίτητο πάντα ξύδι. Για πορτοκαλί χρησιμοποιούμε σκόνη τσαλί η πάπρικα και για ΚΙΤΡΙΝΟ ζαφορά η φύλλα αμυγδαλιας.Δεν ξεχνάμε ποτέ το ξύδι στο νερό. Για "ξόμπλιασμα" όλοι γνωρίζουμε το πιο απλό με την νάιλον καλτσα.Επιλεγουμε φιλαράκια από τον κήπο μας η την φλούδα από το ξερό κρεμμυδι,τυλιγουμε με αυτά το αυγό μας και τα στερεώνουμε με νάιλον καλτσα.Επισης πρωτότυπα σχεδία αποκτούν τα αυγά μας αν τα τυλίξουμε πρώτα με λαστιχάκια η σπαγγο.Αφου βρασουν και βαφτουν με το χρώμα της αρέσκειας μας αφήνουμε να κρυώσουν και μετά αφαιρούμε την κάλτσα η τα λαστιχακια. διαφορα σχεδία θα έχουν σχηματιστεί στα τσόφλια και οι πιο επιδέξιες μπορούν να τονίσουν ζωγραφίζοντας από πάνω! Όπως και να επιλέξουμε πάντως να διατηρήσουμε το έθιμο του αυγού ευχόμαστε αυτό το Πάσχα να είναι ελπιδοφόρο αναγεννησιακό και χαρούμενο!

Πες το "Ψέματα"!

Κάθε 1η Απρίλη έχουμε μια παιχνιδιάρικη

συνήθεια να λέμε ψέματα, με τη μορφή μιας καλής ή αποτυχημένης φάρσας. Θα λέγαμε ότι η πρωταπριλιά είναι αφιερωμένη στον Πινόκιο, ο οποίος ξυλινοσκαλισμένος ,κάθε τέτοια μέρα βγαίνει στους δρόμους για να μοιράσει αθώα ψέματα στους ανυποψίαστους περαστικούς, μεγαλώνοντας η μύτη του! Κι όμως αυτό το έθιμο-συνήθεια έχει τις ρίζες του αλλού. Μία εκδοχή υποστηρίζει ότι ξεκίνησε από τους Κέλτες δεινούς ψαράδες .Γι’ αυτούς η πρώτη Απρίλη σηματοδοτούσε κάθε χρόνο, την εποχή του ψαρέματος. ΄Οσο καλοί και αν ήταν όμως, η εποχή δεν ευνοούσε τις καλές ψαριές. ΄Ετσι στο γυρισμό, τα ψέματα έδιναν και έπαιρναν μεταξύ τους και στους συντοπίτες τους. Με το πέρασμα του χρόνου αυτή η συνήθεια έγινε έθιμο. Μια δεύτερη εκδοχή, πιο βάσιμη ιστορικά, μας ταξιδεύει στη Γαλλία του 16ου αιώνα, επί βασιλείας του Καρόλου του 9ου, ο οποίος διέταξε να γιορτάζεται η Πρωτοχρονιά την 1η Ιανουαρίου, ενώ μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων γιορταζόταν κάθε πρώτη Απριλίου. Στους πολίτες που δεν καλοδέχτηκαν αυτή την αλλαγή, οι συμπολίτες τους , τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα την 1η Απριλίου, για να τους κοροϊδέψουν. Αυτό το πείραγμα με τον καιρό παγιώθηκε ως έθιμο. Από την Γαλλία το έθιμο ταξίδεψε στην Αγγλία τον 18ο αιώνα και από εκεί στην Αμερική και τον υπόλοιπο κόσμο.

Της Κατερίνας Σελινοπούλου Ασημακοπούλου

Για άλλους υπάρχει μια Τρίτη εκδοχή, που οι πρωταπριλιάτικες φάρσες οφείλουν την ύπαρξή τους στη γιορτή της «Κοροϊδίας και Ξεγελάσματος» της ρωμαϊκής θεάς Venus Aprilis, δηλαδή της Απριλίου Αφροδίτης, που έγινε το έναυσμα για απελευθέρωση του πνεύματος, ταυτόχρονα με την οργιώδη απελευθέρωση της φύσης. Το έθιμο φαίνεται να εισάγεται και στην Ελλάδα μέσω των ναυτικών μας,που αγκυροβολούσαν στα ξένα λιμάνια, ενώ έγινε περισσότερο γνωστό μέσω της «Εφημερίδας» του Κορομηλά, το 1880, και επικράτησε μέχρι σήμερα και βέβαια το διαμορφώσαμε και το «ταιριάξαμε» στη δική μας ψυχοσύνθεση. Έτσι η δική μας παράδοση στηρίζεται σε μικρά αθώα ψέματα με τα οποία ξεγελάμε το «θύμα» μας, με σκοπό να έχουμε την τύχη με το μέρος μας. Σε γεωργικά μέρη της Ελλάδας πιστεύουν ότι ξεγελώντας το θύμα τους θα εξασφαλίσουν καλή σοδειά για όλη τη χρονιά. Κάτι σαν ξόρκι δηλαδή. Με λίγα λόγια η γρουσουζιά θα πάει σε αυτόν που θα ξεγελαστεί. Η Άνδρος λέει τα ψέματά της την 1η του Μάρτη και όχι την Πρωταπριλιά. Αρκετές φορές , ξένα αλλά και ελληνικά ΜΜΕ έχουν μεταδώσει ένα καλοφτιαγμένο ψέμα, που όπως αποδεικνύεται, οι άνθρωποι πείθονται εύκολα. Το 1957 π.χ. ,η ειδησεογραφική εκπομπή του BBC «Πανόραμα», παρουσίασε ρεπορτάζ το οποίο έδειχνε Ελβετούς αγρότες να μαζεύουν από τα δένδρα μεγάλη σοδειά από σπαγγέτι!

Ο ρεπόρτερ ήταν πολύ πειστικός ,ενώ τα τηλεφωνήματα των τηλεθεατών που ήθελαν να μάθουν πώς να καλλιεργήσουν σπαγγέτι, ήταν χιλιάδες!! Το 1993 οι συντάκτες του «Independent”» , δημοσίευσαν ρεπορτάζ για την δήθεν ανακάλυψη του χωριού του Asterix , από επιστήμονες της Οξφόρδης και του Μπρεστ, στην περιοχή μάλιστα που το τοποθετούσε στις ιστορίες του ο Ρενέ Γκοσινί. Οι δε ανασκαφές έφεραν στο φως , νομίσματα τα οποία απεικόνιζαν , φανταστείτε… αγριογούρουνα και βέβαια και τα μενίρ δεν ήταν λίγα! Πολλά άλλα ψεματάκια προς τιμή του εθίμου έχουν δημοσιευτεί ανά τον κόσμο. Πάντως και το ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού τίμησε την Πρωταπριλιά με ισχυρό ψέμα το 1995, που όμως μέχρι σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν ξεδιαλύνει μέσα τους την αλήθεια! Σύμφωνα με αυτό, είχε ανακαλυφθεί ο τάφος του Σωκράτη, κοντά στην Ακρόπολη – (λόγω των ανασκαφικών έργων του ΜΕΤΡΟ) – ενώ υπήρχε και βάζο με υπολείμματα του κώνιου που είχε πάρει πριν πεθάνει ο μεγάλος φιλόσοφος. Η είδηση έκανε τόσο πάταγο που ακόμα και τα ξένα ΜΜΕ έστειλαν ανταποκριτές!

«Σκάρωσα ψεματάκι την πρωταπριλιά. Το πίστεψε ο παππούς μου και πήρα δυο φιλιά». Πρωταπριλιά (Θ. Τρουπής)

Παγκόσμια Ημέρα ατόμων με αυτισμό Σήμερα φοράμε μπλε!

Στεργιανή Μαντζιούρα Ψυχολόγος Τι είναι ο αυτισμός; Ο αυτισμός είναι σοβαρή, νευροψυχιατρική διαταραχή, που οφείλεται σε δυσλειτουργία του εγκεφάλου, εκδηλώνεται νωρίς και διαρκεί ολόκληρη τη ζωή. Χαρακτηρίζεται από ποιοτικές αποκλίσεις στην κοινωνική αλληλεπίδραση και στη δημιουργία σχέσης, στη λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία και στο παιχνίδι-σκέψη-φαντασία. Οι αποκλίσεις αυτές επηρεάζουν βαθιά τον τρόπο με τον οποίο το άτομο αντιλαμβάνεται και βιώνει τον εαυτό του και τον κόσμο, τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνει, τη συμπεριφορά, την προσαρμογή και τη λειτουργικότητά του στην καθημερινή ζωή. Επηρεάζουν επίσης, την πορεία της ανάπτυξης, που αποκλίνει από το φυσιολογικό, ενώ η ανάπτυξη επηρεάζει την κλινική εικόνα του αυτισμού. Tα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία και το αναπτυξιακό στάδιο, τη σοβαρότητα, τη συνύπαρξη άλλων ιατρικών καταστάσεων, την ιδιοσυγκρασία του ατόμου και παράγοντες του περιβάλλοντος. Οι δυσκολίες αυτές είναι πιο ήπιες στα άτομα με σύνδρομο Asperger, τα οποία έχουν φυσιολογικές νοητικές δεξιότητες ή υψηλές και αντιλαμβάνονται τις σημαντικές κοινωνικές-επικοινωνιακές δυσκολίες τους, αλλά δεν ξέρουν πώς να τις αντιμετωπίσουν.

Ο αυτισμός θεραπεύεται; Ξεκάθαρα ΟΧΙ. Ο αυτισμός δεν θεραπεύεται, όμως τα παιδιά με αυτισμό ωφελούνται από τα προγράμματα θεραπευτικής παρέμβασης. Οι ειδικοί θεραπευτές (παιδοψυχίατρος, λογοθεραπευτής, εργοθεραπευτής, ψυχολόγος,ειδικός παιδαγωγός) θα δομήσουν εξειδικευμένα προαγράμματα παρέμβασης, με στόχο την αύξηση -όσο είναι δυνατό κι εφικτό- της λειτουργικότητας του παιδιού αλλά παράλληλα και την εκπαίδευση της οικογένειας ώστε να μπορεί να αντιμετωπίζει καλύτερα τις δυσκολίες του παιδιού στην καθημερινότητα αλλά και να βελτιώνει την ικανότητα αυτονόμησής του. Είναι γενικά αποδεκτό ότι η έγκαιρη διάγνωση οδηγεί στην πρώιμη παρέμβαση που βοηθά στην καλύτερη εξέλιξη του παιδιού. Η πρώιμη παρέμβαση, ως αποτέλεσμα της έγκαιρης διάγνωσης, συντελεί συχνά με πολύ θετικό τρόπο στην πρόοδο των παιδιών. Η έγκαιρη διάγνωση λειτουργεί προληπτικά, εμποδίζοντας την εδραίωση πολλών ανεπιθύμητων συμπεριφορών, οι οποίες από τη στιγμή που θα εδραιωθούν αλλάζουν πολύ δύσκολα. Τέλος, η έγκαιρη διάγνωση δίνει τη δυνατότητα στους γονείς, αλλά και σε όσους συναναστρέφονται με το παιδί, να συνειδητοποιήσουν από νωρίς το πρόβλημα και να αναζητήσουν προγράμματα θεραπευτικών και εκπαιδευτικών παρεμβάσεων, καθοδήγηση και συμβουλευτική υποστήριξη.

Πόσο νωρίς όμως μπορεί να διαγνωστεί ο αυτισμός; Η εικόνα των παιδιών με αυτισμό δε διαφέρει από αυτή των φυσιολογικών παιδιών, που φαίνονται υγιή και όμορφα. Οι γονείς αναφέρουν συνήθως ότι άρχισαν να ανησυχούν γύρω στο δεύτερο και πριν το τρίτο έτος της ηλικίας των παιδιών τους. Σημάδια που τους έκαναν να ανησυχούν μπορεί να είναι η έλλειψη βλεμματικής επαφής, η περίεργη αντίδραση στην αγκαλιά και τα χάδια, η καθυστέρηση της ομιλίας ή η περίεργη ενασχόληση με τα αντικείμενα, και το ότι είναι απομονωμένο, δεν παίζει με τους συνομήλικους. Στην ηλικία αυτή, με μικρή πιθανότητα λάθους, μπορεί έγκυρα να διαγνωσθεί ο αυτισμός. «Γιατί κάποιοι επαγγελματίες δεν δίνουν γραπτά την διάγνωση;» Οφείλουν να την δώσουν και πρέπει να την ζητάτε διότι την δικαιούστε! Την εγκυρότητα της διάγνωσης διασφαλίζουν η καλή γνώση του αυτισμού, η κλινική εμπειρία και η χρήση εξειδικευμένων διαγνωστικών δοκιμασιών, που απαιτούν ειδική εκπαίδευση, στοιχεία τα οποία αρκετοί επαγγελματίες δεν διαθέτουν. Μερικοί επαγγελματίες δεν δίνουν σαφή διάγνωση ή χρησιμοποιούν όρους όπως ‘διαταραχή επικοινωνίας’, ‘ανωριμότητα’ ή αυτιστικά στοιχεία’, είτε γατί δεν είναι σίγουροι για τη διάγνωση, είτε για να μετριάσουν τις αρνητικές επιπτώσεις στους γονείς.

«Ποιος είναι ο ειδικός για διάγνωση;» Όταν η διάγνωση και η αξιολόγηση, που συνήθως γίνεται από διεπιστημονική ομάδα, Ολοκληρωθεί τότε γνωστοποιείται στους γονείς από Παιδοψυχίατρο κυρίως , αλλά και από Αναπτυξιολόγο ,Παιδίατρο ή Παιδονευρολόγο. Πόσα παιδιά με αυτισμό βρίσκονται στον πληθυσμό;» Τα αγόρια επηρεάζονται 3 έως 4 φορές περισσότερο από τα κορίτσια. Στην Ελλάδα δεν έχει γίνει επιδημιολογική έρευνα, αλλά υποθέτουμε ότι ο αριθμός είναι ανάλογος και αντίστοιχος του πληθυσμού της χώρας και πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον 5.000 παιδιά και ενήλικα άτομα με κλασικό αυτισμό αλλά πιθανόν τα νούμερα να είναι πολύ μεγαλύτερα. «Μέχρι ποια ηλικία ένα αυτιστικό παιδί μπορεί να εκπαιδεύεται;» Η εκπαίδευση, με την ευρύτερη έννοια, διαρκεί σε όλη του την ζωή, είτε το παιδί είναι με την οικογένεια του είτε ζει αυτόνομα ή σε ξενώνα. Ακολουθήστε την καμπάνια του Autism Speaks για την Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού: LIUB (Light It Up Blue)

«Πόσες ώρες πρέπει να δουλεύεται από όλους τους θεραπευτές ένα αυτιστικό παιδί;» Σήμερα γνωρίζουμε ότι σημαντικότερος παράγων είναι η ποιοτική και ουσιαστική δουλειά μετο παιδί, με βάση το εξατομικευμένο πρόγραμμα του, το οποίο προκύπτει από την έγκυρη, αξιόπιστη, πολυεπίπεδη, εκτενή αξιολόγηση και διαρκή επαναξιολόγηση του. Επίσης εκτός από την τυποποιημένη και δομημένη εκπαίδευση κάθε δραστηριότητα καθημερινής ζωής μπορεί με φυσικότητα να παίρνει τον χαρακτήρα εκπαιδευτικής δραστηριότητας. «Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν την εξέλιξη ενός αυτιστικού παιδιού;» Το ίδιο το παιδί με τις δυνατότητες που έχει, η εκπαίδευση του και το οικογενειακό περιβάλλον. «Ποια είναι η αιτία του αυτισμού;» Η αιτία του αυτισμού, εξακολουθεί να παραμένει άγνωστη. Κάποιες έρευνες πλέον, υποδεικνύουν νευρολογικό πρόβλημα που επηρεάζει εκείνα τα τμήματα του εγκεφάλου, τα οποία επεξεργάζονται τη γλώσσα και τις πληροφορίες που δίνουν οι αισθήσεις. Μπορεί να εμπλέκονται και γενετικοί παράγοντες. Πιθανότατα να αποτελεί αποτέλεσμα διαφόρων παραγόντων.

Πηγές: Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων & Φίλων Αυτιστικών Ατόμων Ν.Λάρισας www.noesi.gr

Η ΝΤΕΝΕΚΕΔΟΥΠΟΛΗ έγινε

40 χρονών! by Δάφνη Κυριακίδου

12 Δεκεμβρίου 1975. Η Ντενεκεδούπολη της Ευγενίας Φακίνου ξεκινάει το μαγικό της ταξίδι από το Ανοιχτό Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας. Πρωταγωνιστές του μοναδικού αυτού κουκλοθέατρου είναι ο Μελένιος (πρώην συσκευασία μελιού), η Μηλίτσα (πρώην κομπόστα μήλου) και ο Βουτυρένιος (πρώην κουτί βουτύρου) με τις φωνές των ηθοποιών Αντώνη Αντωνίου, Ρένας Καζάκου και Σωτήρη Χατζάκη. Συνολικά παρουσιάστηκαν πέντε έργα με θέμα τη ζωή στη Ντενεκεδούπολη, «Η Ντενεκεδούπολη» (1975-1976), «Στο Κουρδιστάν» (1976-1977), «Το μεγάλο ταξίδι του Μελένιου» (1977-1978), «Ξύπνα Ντενεκεδούπολη» (1978-1979) και «ο κύριος Ουλτραμέρ» (1979-1980). Από τότε δεν έχει σταματήσει να παίζεται από θιάσους και σχολεία ανά την Ελλάδα ενώ διδάσκεται και στις παιδαγωγικές σχολές. “Μαμά” της Ντενεκεδούπολης είναι η Ευγενία Φακίνου και η ιδέα της ήρθε την ημέρα της Μεταπολίτευσης. Το εγχείρημα ωστόσο δεν ήταν εύκολο, το αντίθετο μάλιστα. Η Ευγενία Φακίνου και ο σύζυγος της Μιχάλης Φακίνος είχαν τόσα χρήματα ώστε η πρώτη παράσταση της Ντενεκεδούπολης να αντέξει για 3 μήνες. Και για να είμαστε ειλικρινείς η ιδέα ήταν κάτι πρωτόγνωρο για την εποχή και η επιτυχία καθόλου δεδομένη. Ο Μιχάλης μπήκε στο ταμείο, ο πατέρας της Ευγενίας έκοβε τα εισιτήρια και την πρώτη παράσταση παρακολούθησαν συγγενείς και φίλοι. Την επόμενη μέρα η οικογένεια Φακίνου κάλεσε τα παιδιά της γειτονιάς στην Κυψέλη για να γνωρίσουν τον Μελένιο και τους φίλους του από κοντά ενώ την τρίτη μέρα την παράσταση παρακολούθησε το δημοτικό νηπιαγωγείο. Το συναρπαστικό ταξίδι της Ντενεκεδούπολης είχε μόλις ξεκινήσει και το Σάββατο το θέατρο ήταν γεμάτο από παιδικές φωνές που ζούσαν τις περιπέτειες των τσίγκινων πρωταγωνιστών.

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος έγραψε τη μουσική σε όλα τα έργα εκτός από το «Κουρδιστάν» όπου συνθέτης ήταν ο Χρήστος Λεοντής. Τα τραγούδια της Ντενεκεδούπολης έχουν μεγαλώσει γενιές παιδιών και είναι συγκινητικό να βλέπεις ολόκληρες οικογένειες από τον παππού και τη γιαγιά μέχρι τα εγγόνια να γνωρίζουν τους στίχους και τη μελωδία 40 ολόκληρα χρόνια μετά. Ο - πάντα – απαιτητικός κριτικός θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος γράφει για την Ευγενία Φακίνου ότι «μυθοποιεί τα πράγματα για να απομυθοποιήσει τα ανθρώπινα» και ο Παύλος Σιδηρόπουλος ως κακός Μπουλντόζας εμφανίζεται στη σκηνή της Ντενεκεδούπολης στο «Κουρδιστάν». Εκτός από τους τρεις πρώτους ηθοποιούς για τους οποίους μιλήσαμε στην αρχή, οφείλουμε να αναφέρουμε και τους Άννα Βαγενά, Αντώνη Καφετζόπουλο, Θανάση Παπαγεωργίου οι οποίοι μαζί με άλλους έδωσαν ζωή στους πρωταγωνιστές της πανέμορφης αυτής πόλης.

Ο δίσκος του Γιάννη Μαρκόπουλου έγινε πλατινένιος ενώ τα βιβλία της Ντενεκεδούπολης έχουν κυκλοφορήσει και σε σύστημα μπράιγ. Μια από τις πολλές σημαντικές στιγμές στη ζωή της μοναδικής αυτής πόλης ήταν όταν ένα κοριτσάκι 9 ετών, η Αρχοντία, χάθηκε και η μητέρα της αποφάσισε αντί για μνημόσυνο στα σαράντα της να καλέσει τον θίασο στο σχολείο της μικρής μιας και ήταν η αγαπημένη της παράσταση. Το γεγονός δείχνει πόσο πολύ είχαν μπει στην καθημερινότητα των ανθρώπων οι περίεργοι αυτοί χαρακτήρες και ο δημοσιογράφος Λευτέρης Παπαδόπουλος γράφει για τη μητέρα της Αρχοντίας στα «Νέα» στη στήλη του “Το πρόσωπο της ημέρας”. Σε ευχαριστούμε Ευγενία Φακίνου για τις περιπέτειες του Μελένιου, της Μηλίτσας και του Βουτυρένιου! Πηγή : ΒΗΜΑGΑΖΙΝΟ

2 Απριλίου: Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου Στις 2 Απριλίου έχει καθιερωθεί να γιορτάζεται η Παγκόσμια Μέρα Παιδικού Βιβλίου. Η μέρα που γεννήθηκε ο Χανς Κριστιαν Αντερσεν, ο μεγάλος Δανός παραμυθάς, καθιερώθηκε το 1966 από τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα. Ο μεγάλος παραμυθάς αποτελεί πλέον σύμβολο καθώς όλα του τα παραμύθια έχουν αγαπηθεί από μεγάλους και νέους. Ίσως ο μοναδικός συγγραφέας που από μία κατώτερη τάξη (που δεν ήταν πλούσια ή έστω αστική), κατάφερε να κερδίσει τεράστια φήμη με το συγγραφικό του ταλέντο. Ένας λόγος είναι ότι το δημοκρατικό στοιχείο κυριαρχεί στο γραπτό του λόγο, και ότι στα έργα του χαρακτηρίζονται από χιούμορ, δράση και λεπτή σάτιρα καθώς απεικονίζει τη ρεαλιστική καθημερινότητα μιας μικροαστής τάξης με τα δεδομένα της εποχής! Όταν μιλάμε για παιδικό βιβλίο συμπεριλαμβάνουμε όλα τα είδη του. Βιβλία με παραμύθια, μικρές ιστορίες, διηγήματα, μυθιστορήματα, ποιήματα, .αλλά και τα λαϊκά παραμύθια

Της Κάλιας Ασημακοπούλου

Μέσα λοιπόν από τις ιστορίες που αφηγούνται με τη χρήση του γραπτού λόγου οι ενήλικες στα παιδιά, έχουν στόχο να τους περάσουν μηνύματα που θα τους φανούν χρήσιμα στην διαμόρφωση του δικού τους χαρακτήρα. Γύρω από τον ήρωα υπάρχουν άνθρωποι που τους δημιουργούν εμπόδια αλλά και ενήλικες που τους υποστηρίζουν ώστε να ενισχύσουν τα καλά χαρακτηριστικά του χαρακτήρα τους. Η υπομονή που διακατέχει αυτούς τους χαρακτήρες είναι που τους οδηγεί στη δικαίωση.

Μέσα στις ιστορίες της παιδικής λογοτεχνίας διακρίνεται συχνά και μια άλλη μορφή ήρωα, ένας χαρακτήρας που δεν εξελίσσεται, παραμένει σταθερός καθώς φέρει γνωρίσματα όπως, έντονου χαρακτήρα που έχει πολλές γνώσεις και εμπειρίες και βρίσκεται εκεί ώστε να συμβουλέψει τους ήρωες ως η φωνή της συνειδήσεως τους. Δεν θα μπορούσε βέβαια να μη γίνει αναφορά στον ηρωα που αγαπά της περιπέτειες. Χαρακτήρες που αψηφούν τον κίνδυνο μπροστά στη δίψα τους για νέες ανακαλύψεις. Στόχος των συγγραφέων σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να δώσουν στα παιδιάαναγνώστες πρότυπα τολμηρά με όνειρα και ιδανικά, που είναι σε θέση να τους οδηγήσουν σε νέες καταστάσεις, που κανείς από τους οικείους τους δεν γνώριζε πιο πριν. Αυτό το πρότυπο ενισχύει τα παιδιά στην οργάνωση αυτόνομων προσωπικοτήτων με αγάπη για τη ζωή και τη δημιουργία. Ο σκοπός της ημέρας αυτής είναι να τονίσει τη σημασία και την αξία του βιβλίου μέσα στο χρόνο τόσο στους ενήλικες όσο και στα παιδιά. Στόχος είναι η προώθηση του παιδικού βιβλίου και η ένταξη του στην καθημερινότητά μας, καθώς το παραμύθι λειτουργεί σαν ένα μέσο να ταξιδεύει ο νους και η ψυχή μας! Στην εποχή που ζούμε, μια εποχή που οι αξίες έχουν αρχίσει να αλλοιώνονται, και οι νέες εξελίξεις προοιωνίζουν μεγάλες αλλαγές, το βιβλίο τρέφει το νου και την ψυχή και αποτελεί βάλσαμο στην έντονη μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου

Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη δως’ της κλώτσο να γυρίσει παραμύθι ν’αρχινίσει ! !

Πάσχα & Διακόσμηση

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος από τραγωδίες

και αξιολύπητα δρώμενα, έτσι πρέπει πάντα να προσπαθούμε να δημιουργήσουμε στιγμές χαράς και ευτυχίας. Φέρτε πιο κοντά τους ανθρώπους αφήνοντας την αγάπη και την χαρά να εξαπλωθεί, επειδή αυτό που δίνετε στους άλλους έρχεται πίσω σε πολλαπλασιασμένες μορφές.

Κατερίνα Εμμανουήλ Αρχιτέκτων εσ. Χώρων – Designer

Δεν χρειάζεται να περιμένουμε ένα συμβάν για να ζήσουμε μια μέρα τέλεια με τους φίλους και την οικογένεια. Ωστόσο, κάποιες μέρες αυτό είναι πάρα πολύ σύνηθες, όπως τα πιο πολυαναμενόμενα γεγονότα της χρονιάς. Ένα από αυτά είναι το Πάσχα και το άλλο είναι τα Χριστούγεννα . Ο ενθουσιασμός είναι άξιο προσοχής και αρκετά ορατός στους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, όταν τα δύο αυτά γεγονότα πλησιάζουν.

Όπως και τις μέρες των Χριστουγέννων, έτσι και σε αυτές του Πάσχα όλοι ψάχνουμε ιδέες για να διακομίσουμε όμορφα και ιδιαίτερα το σπίτι μας. Δεδομένου οτι το Πάσχα είναι μια γιορτή θρησκευτικής κατάνυξης, καθώς και κάθαρσης της ψυχής και του σώματος, είναι σύμβολο αναγέννησης και αναζωογόνησης, χρησιμοποιήστε τα φωτεινότερα χρώματα επειδή φαίνονται ζωντανά και δραστήρια. Μπλε, ροζ, κίτρινο και λευκό θα είναι απόλυτα εύστοχη και ελκυστική επιλογή για το Πάσχα.

Φτιάξτε μόνοι σας κουνελάκια και κρεμάστε τα!

Συγκεντρώστε πασχαλινά αντικείμενα σε μια γωνιά.

Oh Easter Tree! Oh Easter Tree! Στολίστε το δικό σας δεντράκι με πασχαλινά αυγά. Για τους λάτρεις του vintage προτείνουμε το ασπρόμαυρο πασχαλινό decor.

Ακόμη και μια «φωλιά» ή ένα μπολάκι με χρωματιστά αυγά είναι αρκετή για πασχαλινή διακόσμηση.

Οι περισσότεροι από έμας καθώς οι εποχές δεν το επιτρέπουν λόγο της οικονομικής κρίσης, ψάχνουμε οικονομικές ιδέες, ώστε να δώσουμε Πασχαλινούς τόνους στο σπίτι μας με το ελάχιστο κόστος. Εμείς ψάξαμε και βρήκαμε για σας όμορφες ιδέες για να εμπνευστείτε! Δώστε το δικό σας στίγμα τις μέρες αυτές του Πάσχα...και να θυμάστε ότι τίποτα δεν αξίζει αν δεν υπάρχει αγάπη, και αν αυτές τις μέρες δεν τις περάσετε με την οικογένεια και τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Καλή Ανάσταση!