2 minute read
Iedereen is uitgenodigd
Iedereen isuitgenodigd
‘We willen alle broers en alle zussen zien, elk jaaropnieuw.’ Dat is het ambitieuze plan van het muco c entrum in het UZ Brussel.
Advertisement
Heb je een broer of zus met muco en gaat die op consulta tie in het mucocentrum van het UZ Brussel? Dan kreeg je misschien al het aanbod eens binnen te springen. Sinds begin dit jaar wil men alle broers en zussen uitnodigen voor een gesprek. De psychologe van het centrum wil in samenwerking met Angelique Tijtgat, sociaal verpleeg kundige, op één jaar alle broers en zussen ontmoet hebben. De reden: de persoon met muco leeft niet in het luchtledige. De kinderen en jongeren met muco hebben vaak zussen en broers en dat ‘gezinssysteem’ staat centraal in de filosofie van het mucocentrum.
Voor Angelique Tijtgat ligt deze aanpak in het verlengde van haar opleiding tot ‘syste misch counselor’. Het gezinssysteem speelt zo’n belangrijke rol dat overleg met de broers en zussen noodzakelijk is. “Ik ben hier vijftien jaar en we hebben altijd al aandacht geschonken aan het hele gezinssysteem. Vroeger gebeurde dat eerder op vraag van de ouders, vandaag willen we anticiperen en deze gesprekken meer zelf aanbieden. We mikken op een jaarlijks gesprek voor elke broer of zus. Tijdens dat gesprek kunnen we antwoorden op vragen en advies geven.”
Veilig
Huisbezoeken zijn al vele jaren een centrale taak van Angelique Tijtgat. De broers en zussen uitnodigen om naar het mucocentrum te komen, is het logisch stapje verder.
“Bij mijn huisbezoeken probeer ik de broers en zussen bij het gesprek te betrekken. Je voelt dat er vragen leven. Dat hoeven geen grote problemen te zijn, maar je krijgt wel vaak het gevoel dat er iets leeft bij die broers en zussen waarvoor ze zelf niet direct een oplossing vinden. Een gesprek in het mucocentrum kan een begin van een oplossing zijn. Het is een omgeving waar ze met hun vragen veilig zijn. Ze kunnen al hun gedachten kwijt, zonder dat de ouders meeluisteren. En mocht het nodig blijken kunnen we bij problemen een opvolging voorzien, of doorverwijzen.”
Keukentafel
Op de vraag welke thema’s of problemen vooral opduiken, blijft Tijtgat op de vlakte. Er valt moeilijk een rode draad te trekken, zegt ze: “Bij mijn huisbezoeken heb ik gesprekken aan de keukentafel. Wat je daar hoort is in elk gezin anders. Elk verhaal is zeer individueel. Het enige wat vrij veel terugkomt: broers en zussen praten vaak over zichzelf en over de plaats die ze in het gezin innemen. Maar ook daar kan ik geen rode draad trekken: die plaats verschilt sterk van gezin tot gezin. Sommige broers of zussen voelen zich mee verantwoordelijk en tonen dat bijvoorbeeld door te helpen bij het huiswerk. Anderen doen juist het omgekeerde, zonderen zich af. Dat kan een manier zijn om zelf aandacht af te dwingen van de ouders.”
Een belangrijke tip van Tijtgat is problemen niet meteen te bekijken door een mucobril. “Als er binnen het gezin iets leeft dat het leven bemoeilijkt, wil ik er niet onmiddellijk een mucostempel opzetten. We hoeven niet alles te problematiseren. Als de broer of zus in de puberleeftijd begint te roken, mag je niet direct de schuld leggen bij de muco situatie in het gezin. Elke puber doet dingen om zich af te zetten, in om het even welk gezin.”
Eind dit jaar wordt het project geëvalueerd. Is een bijsturing nodig van de aanpak? kunnen de uitnodigingen of gesprekken beter of anders georganiseerd worden? “Het is allerminst een evident project: alle zussen en broers op één jaar zien en spreken, dat gaat over heel veel mensen. Bovendien komt niet iedereen af op de uitnodiging. Een uitnodigingen uitsturen, betekent nog niet dat ze ook komen. Sommige broers en zussen denken dat een gesprek overbodig is: ‘ach, alles gaat goed’.
Ook moeten de ouders bij schoolgaande broers of zussen hun toestemming geven en we hebben gemerkt dat de school een drempel vormt. We kunnen wel een schoolattest meegeven, maar sommigen ouders vinden die enkele schooluren belangrijker dan een gesprek met mij of de psychologe in het mucocentrum.
Over enkele maanden evalueren we ons eerste werkjaar van de nieuwe aanpak. Wat we nu al merken: van de zussen of broers die al langs kwamen, krijgen we zeer positieve reacties. Over het nut bestaat geen twijfel.” •